Dialynas

Θυμάμαι μια κλασική σκηνή κινουμένων σχεδίων όπου η γάτα κάθεται πρό-σωπο με πρόσωπο με το σκύλο και τον κοροϊδεύει, πιστεύοντας λανθασμένα ότι είναι δεμένος. Αυτό μου έρχεται στο μυαλό βλέποντας το δυτικό κόσμο να πανηγυρίζει για τη δολοφονία του Οσάμα μπιν Λάντεν. Τέτοια αφέλεια. Λες και δεν είναι ιστορικά αληθές ότι τίποτα δεν φανατίζει περισσότερο μια ομάδα από την απώλεια του ηγέτη της. Οπως αφελές με έναν άλλο τρόπο ήταν και το πανη-γύρι, δέκα χρόνια πίσω, των αντι- Αμερικανών όλης της γης στην είδηση της κατάρρευσης των Δίδυμων Πύργων, ως τιμωρία για την αλαζονεία των ΗΠΑ και του καπιταλισμού. Αφελές και χυδαίο. Η χαρά για το θάνατο κάποιου, είτε πρόκειται για τους χιλιάδες νεκρούς της 11/9 είτε εν προκειμένω για τον Οσά-μα, είναι η μέγιστη παρακμή του πολιτισμού των ανθρώπων. Και εντάξει, οι Αμερικανοί που βγήκαν στους δρόμους με σημαιούλες σαν να ήταν η παρέλα-ση της 4ης Ιουλίου είναι επιρρεπείς στους συναισθηματισμούς και στο δράμα. Οι αρχηγοί των κρατών όλου του δυτικού κόσμου που έσπευσαν να στείλουν συγχαρητήρια στον πρόεδρο Ομπάμα δεν είχαν τη διακριτικότητα να σκεφτούν ότι η επιχείρηση «Εξόντωση του Μπιν Λάντεν» ήταν απλώς η διεκπεραίωση μιας θανατικής ποινής; Δεν υποτίθεται ότι την έχουμε καταργήσει; Δεν είναι και αυτό ένα τρομοκρατικό χτύπημα; Αθωώνει την όλη επιχείρηση η ταμπέλα της δικαιοσύνης; Της εκδίκησης; Αυτός είναι ο νόμος της ζούγκλας. Ο φριχτός νόμος του ισχυρού. Για να μην φτάσουμε, βέβαια, στο άλλο άκρο, αυτό της αγι-οποίησης του πρώην ηγέτη της Al Qaeda, ο Μπιν Λάντεν δεν είναι ήρωας, δεν είναι ένας καινούργιος Τσε Γκεβάρα. Τα μοναδικά κοινά τους βρίσκονται στον τρόπο του θανάτου τους. Τα όνειρα του Οσάμα ήταν σαθρά, όπως και αυτά των αντιπάλων του. Βέβαια, η ανωριμότητά μας ως είδος φάνηκε τελευταία και σε πολλές ακόμα περιπτώσεις. Οπως στο ότι αρνούμαστε να καταλάβουμε ότι στον 21ο αιώνα και εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης οι πολυέξοδοι και κιτς βασιλικοί γάμοι είναι προκλητικοί και γελοίοι. Ή όπως στο ότι η τήρηση κάποιων ανόητων εθίμων είναι σημαντικότερη από τη ζωή ενός 7χρονου παι-

διού που έχασε τη ζωή του, επειδή το χτύπησε στο κεφάλι μια φωτο-

βολίδα το Σάββατο της Ανάστασης.

Ιδιοκτησία - Εκδοση: ΜETROPOLIS EΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Εδρα: Κύπρου 12Α Τ.Κ. 183 46 - Μοσχά-το, τηλ. 210 4823977 Σύμβουλος Eκδοσης: Κώστας Τσαούσης Διεύθυνση Εκδοσης: Να-τάσα Μαστοράκου, Βίκτωρας Δήμας, Αθως Δημουλάς Στην οργάνωση, παραγωγή και ε-πιμέλεια της έκδοσης συμμετέχουν οι: Λένα Βλασταρά, Ανδρέας Γιαννόπουλος, Νικήτας Καραγιάννης, Μαρίνα Κατσάνου, Ηλίας Κολοκούρης, Αλέξανδρος Παπαδάκης, Μαρ-γαρίτα Πουρνάρα, Ντίνος Ρητινιώτης, Γιώργος Ρομπόλας, Κωνσταντίνος Σινάτρα, Ει-ρήνη Σουργιαδάκη, Βούλα Σουρίλα, Βάσια Τζανακάρη, Χρήστος Τσαπακίδης, Αλέξαν-δρος Χαντζής, Χρήστος Χαντζής, Βαλασία Χαροντάκη Δημιουργικό: Δημήτρης Στεργίου, Θάνος Κατσαΐτης Διαφήμιση: Χρήστος Τσαούσης, Εμμανουέλα Χειρακάκη

Φωτογραφίες: AFP Εκτύπωση: «Η Καθημερινή» Α.Ε.

Είναι εντελώς περιττό να σχολιάσουμε ότι αυτή τη στιγμή σχεδόν όλο το διαδίκτυο ασχολεί-ται με το θάνατο του Οσάμα μπιν Λάντεν. Οχι μόνο οι μεγάλες εφημερίδες ούτε μόνο τα ει-

δησιογραφικά πρακτορεία. Ακόμα και τα blog, ακόμα και χώροι που δεν έχουν κατά κανόνα πολιτική θεματολογία. Με κάποιον τρόπο όλοι ασχολούνται με τον ηγέτη της Al Qaeda και το μέλλον της οργάνωσης, ενώ έχουν αρχίσει ήδη να γεννιούνται δεκάδες θεωρίες συνωμοσίας,

σενάρια διαδοχής, πιθανή εκδίκηση. Ολα αυτά είναι πολύ λογικά, καθώς ο Λάντεν υπήρξε κάτι σαν το σύμβολο των ’00s, ο επίσημος κακός αυτού του κόσμου, ένας Χίτλερ του Μιλέ-νιουμ. Ωστόσο, το καλύτερο που διάβασα ήταν στο New Yorker, όπου ο Robert Mankoff, ο

cartoon editor του περιοδικού, παρατήρησε ότι είχε περάσει καιρός από την τελευταία φορά που ο ίδιος ή κάποιος συνάδελφός του ασχολήθηκε με το θέμα. Ανέτρεξε λοιπόν στο αρχείο

του και δημοσίευσε κάποια από τα σκίτσα που σημάδεψαν αυτή τη δεκαετία της τρομοκρα-τολαγνείας στις ΗΠΑ, πολλά από τα οποία καυτηρίαζαν τη μανία των μυστικών υπηρεσιών

να ξετρυπώσουν τον τρομοκράτη-φάντασμα. Μερικά είναι πραγματικά εξαιρετικά, όπως αυτό όπου κάποιος αξιωματικός απολογείται στον ανώτερό του λέγοντάς του: «Τίποτα ακόμα

κύριε, βρήκαμε όμως τον Ελβις».

Σύμφωνα με τον Robert McCrum, μπλόγκερ στον Guardian σε θέματα λογοτεχνίας, έχουν υπάρξει πολλοί συγγραφείς που έγραφαν από το κρεβάτι τους. Ο Προυστ, για παράδειγμα, έγραψε το «Ανα-ζητώντας τον χαμένο χρόνο» ξαπλωμένος, όπως έγραφε και ο Μαρκ Τουέιν συχνά, ακόμα και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. Πιο συγκεκριμένα, ο McCrum αναφέρει ότι κάποτε γνώρισε το γιατρό του Τζορτζ Οργουελ από τον καιρό που τον επέβλεπε στη Γλασκόβη και αυτό που θυμάται είναι ο ήχος από τη γραφομηχανή και η μυρωδιά των τσιγάρων που έρχονταν από το υπνοδωμάτιο του συγγρα-φέα. Από μόνη της έχει ένα ενδιαφέρον αυτή η παρατήρηση, αλλά ο McCrum συνεχίζει λέγοντας ότι αυτό δεν είναι τυχαίο ούτε απλώς μια αίσθηση άνεσης και βολής, αλλά μια απόπειρα να βρίσκεται ο συγγραφέας όσο πιο κοντά γίνεται στον κόσμο των ονείρων και του υποσυνείδητου. Επίδοξοι συγγραφείς, αξίζει να το δοκιμάσετε.

Ενας κινηματογραφικός θρύλος αναφέρει ότι δεν υπάρχει ούτε μία γαλλική ταινία στην οποία δεν έχει παίξει ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ. Εστω και λίγο, κάπου θα εμφανιστεί σε ένα μικρό ρόλο που θα κλέψει την παράσταση. Με αφορμή την ταινία “Mamouth”, που βγαίνει στις βρετανικές αίθουσες, ο James Mottram της Independent μίλησε με τον Γάλλο σταρ και έγραψε ένα απολαυστικό life story του Ντεπαρντιέ, ο οποίος παρά τις 180 ταινίες στις οποίες έχει ήδη συμμετάσχει και την έντονη ζωή παρά τα 63 του χρόνια, δηλώνει δραστήριος και γεμάτος κέφι. «Πιστεύω στην αγάπη», λέει ο Ζεράρ, «αλλά όχι στην αγάπη για μια ζωή», καιο Mottram σχολιάζει πονηρά ότι ίσως αυτό τον κρατάει ζωντανό. Και με την κυριολεκτική ίσως έννοια. Οπως αναφέρει παραπάνω: «Ο Ντεπαρντιέ έχει επιζήσει από 17 (σύμφωνα με την τελευταία μέτρηση) μοτοσικλετικά ατυχήματα, ένα πενταπλό bypass και αεροπορικό ατύχημα, όταν το μικρό του αεροσκάφος συγκρούστηκε με ένα Boeing 727 στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης». Ο,τι και να λέμε, έχει ζήσει μια μεγάλη ζωή.

Η στήλη τον τελευταίο καιρό παρακολουθεί με πάθος το εγχείρημα που λαμβάνει χώρα στους κόλπους της ελληνικής διαδικτυακής κοινότητας που αφορά τη συγκρότηση ενός δικτύου δημοσιογραφίας των πολιτών. Η όλη ιστορία ξεκίνησε στις αρχές Απριλί-ου, όταν το web-radio του radiobubble πόσταρε κάλεσμα προς τους πολίτες που δραστηριοποιούνται στο χώρο του ίντερ-νετ. Στο κάλεσμα αυτό, το ραδιόφωνο ζή-τησε από μπλόγκερς και ανένταχτους να συμμετάσχουν στην προσπάθεια, δημοσι-εύοντας στο Τwitter, κάτω από το hashtag “#rbnews”, τις δικές τους ειδήσεις. Ειδή-σεις που ανακαλύπτουν σε διεθνή πρα-κτορεία ή ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, τα οποία αντιλαμβάνονται πως «θάβονται» ή «στρογγυλεύονται» από τα κυρίαρχα εγχώ-ρια media. Ειδήσεις που σχετίζονται με γε-γονότα τα οποία οι ίδιοι έτυχε να ζήσουν.

Το εγχείρημα πέρασε από την αρχική, δοκιμαστική του φάση και φαίνεται πια να δείχνει τα δόντια της δυναμικής του. Το radiobubble, αφού φιλτράρει τα τουι-ταρίσματα ειδήσεων, τα δημοσιεύει σε ένα cover_it_live που κατασκεύασε ειδικά για την περίσταση. Πηγαίνοντας το πράγμα ένα βήμα παραπέρα, βγάζει πια στον αέρα (κα-θημερινά στις 7:00 μμ.) ένα τρίλεπτο δελ-τίο, το οποίο εκτός των άλλων συμπυκνώ-νει και τα περιεχόμενα του cover_it_live. Σύμφωνα με το κάλεσμα που αναφέρθηκε παραπάνω, ο χαρακτήρας του δικτύου που επιχειρείται να δημιουργηθεί θα πρέπει να είναι πολυσυλλεκτικός. Να συνδυάζει τόσο τα δημοσιογραφικά εργαλεία της «παλιάς εποχής» (εγκυρότητα, σοβαρότητα, ταχύ-τητα, διασταύρωση της είδησης κτλ.), όσο και τις δυνατότητες και την κουλτούρα των νέων μέσων.

Διαβάστε το κάλεσμα για τη συγκρότηση ενός ελληνικού δικτύου δημοσιογραφί-ας των πολιτών: http://radiobubble.gr/el/blog/radiobubble/8703.

Παρακολουθήστε τη ροή ειδήσεων του δικτύου: http://radiobubble.gr/news.

«Ειμαστε πιο δημοφιλείς από τον Χριστό τώρα», είχε πει το 1966 ο Τζον Λένον και πλέον είναι επίσημο. Ή τουλάχιστον είναι μετρήσιμο. Συζητήσιμο. «Είναι οι Beatles πιο δημοφιλείς από τον Χριστό;» Αυτό το ερώτημα θέτει μέσω του διαγράμματος που έφτιαξε η Kristen E. Long, graphic designer και φανατική οπα-δός των Beatles, σε μια ιδέα που κάνει το γύρο του κόσμου μέσω ίντερνετ εδώ και λίγο καιρό. Εντάξει, πρόκειται για αστείο, έτσι κι αλλιώς το συμπέρασμα είναι ότι ο Χριστός, έχοντας ξεκινήσει 1.900 χρόνια νωρίτερα, είναι τελικά πιο δημοφιλής. Μάλιστα, στα στοιχεία που καθιστούν τον Χριστό διασημότερο υπάρχει και η σύγκριση των λημμάτων που έχει ο καθένας στο Google. Για τους Beatles δίνονται 15.400.000 αποτελέσματα, ενώ για τον Χριστό 33.200.000. Καθαρή νίκη.

Αυτό που ισχύει συνήθως είναι ότι ένα remake δεν μπορεί να είναι καλύτερο από κάτι αυθεντικό. Οπως και στις διασκευές των τραγουδιών, η αίγλη του πρωτότυπου σπάνια ισοφαρίζεται. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις. Τελευταία, διάφορα αμερικανικά (κυρίως) μέσα έχουν βαλθεί να αποδείξουν στον κόσμο ότι το “The Office US” είναι καλύτερο από το “The Office UK”, όπως το δημοσίευμα του περιοδικού Empire που παραθέτει έξι λόγους για τους οποίους η αμερικανική εκδοχή της δημοφιλούς σειράς είναι καλύτερη από την αντίστοιχη βρετανική. Περί ορέξεως βέβαια, αν και η αλήθεια στο εν λόγω παράδειγμα είναι ότι το βρε-τανικό χιούμορ υιοθετήθηκε (γεγονός όχι συνηθισμένο) με καλό τρόπο από τους Αμερικανούς και μάλλον εξελίχθηκε. Αλλωστε, ενώ οι Βρετανοί έδωσαν στη σειρά μόνο δυο κύκλους ζωής, οι Αμερικάνοι έχουν μπει εδώ και λίγο καιρό στην όγδοη σεζόν. Οπως και αν έχει, μιλάμε για μια ειδική σχολή κωμωδίας που και στις δυο περιπτώσεις διδάσκει τις δυνατότητες του εσωτερικού χώρου.

Το τέλος της πιο διαβόητης προσωπικότητας της εποχής μας δεν γράφτηκε σε μια σπηλιά στα αφιλόξενα όρη του Αφγανι-στάν, όπως πιθανώς το είχαμε φανταστεί, αλλά σε ένα σπίτι κοντά στο Ισλαμαμπάντ. Ηταν το τέλος ενός ανθρώπου που οι Αμερικανοί μισούσαν όσο φοβούνταν.

Περίπου δύο μήνες μετά την επίθεση κατά των Δί-δυμων Πύργων, οι δημιουργοί του South Park (μία σατυρική σειρά κινουμένων σχεδίων, αν δεν το κατέ-χετε) αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν ένα επεισόδιο σχετικά με το τραγικό αυτό γεγονός. Με το δικό τους τρόπο, βέβαια. Ετσι, η πρώτη σκηνή του “Osama Bin Laden has farty pants” ξεκινά με τους τέσσερις πρω-ταγωνιστές να περιμένουν το σχολικό λεωφορείο, φορώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες και να καταλή-γουν στο Αφγανιστάν, όμηροι του Μπιν Λάντεν, ο οποίος παρουσιάζεται ως... λίγο-πολύ τρελούτσικος. Το επεισόδιο τελειώνει με τον εξ επαφής πυροβολι-σμό του φοβερού τρομοκράτη στο κεφάλι από έναν Αμερικανό στρατιώτη. Η κατάληξη του Μπιν Λάντεν ήταν μάλλον προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που κήρυξε την τζιχάντ εναντίον της Δύσης.

Ο Σαουδάραβας φονταμενταλιστής κατάφερε να ρίξει τη σκιά του πάνω στην Αμερική και τον υπό-λοιπο κόσμο καθ’ όλη τη διάρκεια της πρώτης δε-καετίας του 21ου αιώνα. Η τρομοκρατική οργάνωση που ο ίδιος ίδρυσε, η αλ Κάιντα, έβαλε την υπογρα-φή της σε αιματηρές επιθέσεις, όπως αυτές στη Νέα Υόρκη το 2001, τη Μαδρίτη το 2004 και το Λονδίνο το 2005. Η εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα με λευ-κό τουρμπάνι να κουνά απειλητικά το δάχτυλό του εξαπολύοντας απειλές εναντίον των άπιστων έγινε ο εφιάλτης των Αμερικανών. Οι τελευταίοι, για να ξορ-κίσουν το φόβο τους ή για να ξεσπάσουν κάπου την οργή τους, τον έκαναν μέχρι και... χαρτί υγείας.

Από την άλλη μεριά, το όνομα του Μπιν Λάντεν συνόδευε αμφιλεγόμενες αποφάσεις της αμερικα-νικής κυβέρνησης, όπως η ψήφιση του Patriot Act

(νόμος που δίνει μεγάλες ελευθερίες στις υπηρεσίες ασφαλείας να παρακολουθούν τα άτομα που θεωρού-νται ύποπτα τρομοκρατίας), το άνοιγμα της φυλακής του Γκουαντάναμο ή ακόμα και την επίθεση στο Ιράκ (ο Σαντάμ, εκτός από τα όπλα μαζικής καταστροφής που διέθετε, είχε διασυνδέσεις και με την αλ Κάιντα, κραύγαζαν τα «γεράκια» πριν από την αμερικανική ει-σβολή το 2003).

Δεν είναι απορίας άξιο, λοιπόν, το πώς αντέ-δρασαν οι Αμερικανοί όταν έμαθαν για το θάνατο του Μπιν Λάντεν. Η οργή, η θλίψη και ο φόβος απαλύνθηκαν κάπως. Δεν έλειψε και ο αντίλογος: «Πόσο πρέπον ή πόσο χριστιανικό είναι να βγαί-νουμε στους δρόμους και να πανηγυρίζουμε για το θάνατο ενός ανθρώπου», αναρωτήθηκε μερίδα του αμερικανικού Τύπου. Η επίκληση του «χριστιανι-κού» δεν είναι τυχαία: είναι το κυριότερο στοιχείο (έστω και σε επίπεδο εντυπώσεων) που μας διαχω-ρίζει από τους «άλλους». Και αν ο χριστιανός δεν είναι φιλεύσπλαχνος, μήπως τότε ο μουσουλμάνος έχει το ηθικό προβάδισμα; Οπως και να έχει, οι ει-κόνες των πανηγυρισμών στο σημείο μηδέν και αλ-λού δεν αποτυπώνουν ολόκληρη την πραγματικότη-τα. Οι Αμερικανοί δεν τρέφουν αυταπάτες. Σύμφωνα με μία δημοσκόπηση των New York Times και του CBS News, το 61% εξ αυτών πιστεύει ότι η δολοφο-νία του Μπιν Λάντεν θα αυξήσει την τρομοκρατική απειλή εναντίον των ΗΠΑ. Η πλειοψηφία δηλώνει ότι δεν νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια. Η τρομοκρατία δεν έχει πλέον το πρόσωπο του Μπιν Λάντεν, αλλά δεν έχει πάψει να υφίσταται.

Ενας άνθρωπος της Πληροφορικής που κάνει διάλειμμα από τον επαγγελ-ματικό ανταγωνισμό, κρυμμένος στα βουνά με τo λάπτοπ του ήταν αυτός που μετέδωσε πρώτος την είδηση του θανάτου του Οσάμα μπιν Λάντεν. Ο Sohaib Athar, στις 2 Μαΐου αποφάσι-σε να χρησιμοποιήσει το Twitter, για να περιγράψει τα όσα αξιοσημείωτα συνέβαιναν πάνω από το κεφάλι του, στην περιοχή γύρω από την πόλη Abbottabad του Πακιστάν. Προωθώ-ντας στο ίντερνετ αυτά που έβλεπε ή μάθαινε από τριγύρω φίλους, κατα-σκεύαζε «άθελά του» (κατάλαβε πολύ αργότερα τι ήταν αυτό που διαδραμα-τίστηκε) την αποκλειστική ανταπόκρι-ση της επιχείρησης θανάτωσης του αρχηγού της αλ Κάιντα. Οταν τα φώτα της δημοσιότητας τον χτύπησαν στο προσωπο, ο Athar θέλησε να αποφύ-γει τις υπερβολές. Δήλωσε πως στη μάχη που δίνει η δημοσιογραφία των πολιτών απέναντι στα συμβατικά μί-ντια, τα περιβόητα tweets δεν είχαν και τόσο σπουδαίο ρόλο.      

Ενα άλλο συγκρότημα από το παρελθόν εμφα-νίζεται αύριο στο Gagarin 205 (Λιοσίων 205). Οι έτεροι παλαιοί Hawkwind, πρωτοπόροι του space rock, θα εμφανιστούν για μία μόνο συναυλία στην Αθήνα, η οποία θα περιλαμβάνει (όπως όλες τους) εντυπωσιακά εφέ και ιδιαίτερα σκηνικά. Μετρώντας 42 χρόνια στο μουσικό στερέωμα και 25 δίσκους, η μπάντα με επικεφαλής τον Davie Broke συνεχί-ζει να προκαλεί το ενδιαφέρον.

Ο Tim Booth, η φωνή των αγαπημένων στο ελληνικό κοινό James, θα ακουστεί το Σάββατο στις 7 Μαΐου στην Ιερά Οδό (Ιερά Οδός 18-20). Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του τρίτου κατά σειρά προσωπικού του άλμπουμ με τον τίτλο “Love Life”, ο Βοοth επιστρέφει στη χώρα μας και σύμφωνα με πληροφορίες στην αυριανή συναυλία πρόκειται να γυρίσει το νέο του βίντεο.

Το άλμπουμ του Absent Without Leave -κατά κόσμον Γιώργος Μαστροκώστας- με τίτλο “Faded

Photographs” είναι ένα άλμπουμ-κόσμημα. Κυκλο-φορεί σε 500 αριθμημένα αντίτυπα και είναι χειρο-ποίητο. Κάθε CD έχει στο εξώφυλλο μια διαφορετι-κή φωτογραφία. Και στο εσωτερικό; Ατμοσφαιρικές post rock μελωδίες, υπνωτιστικό shoegaze και εναλλαγή μελαγχολίας και ανάτασης. Αναζητήστε το οπωσδήποτε!

Τη Δευτέρα 9 Μαΐ-ου ο Γιάννης Αγγελά-κας, ο Νίκος Βελιώ-της και μια παρέα εκλεκτών μουσικών μεταμορφώνονται σε Λύκους. Οι Λύκοι Λάιβ θα ανέβουν στη σκηνή του Fuzz (Πειραιώς 209 και Π. Ιωακείμ 1), για να πα-ρουσιάσουν ένα χορταστικό πρόγραμμα γεμάτο δικά τους κομμάτια, ρεμπέτικα και πολλά εμβληματικά τραγούδια του ελληνικού ροκ.

Ακόμα και αν ο καιρός προσποιεί-ται το χειμώνα, είμαι σίγουρη ότι έχει έρθει η άνοιξη. Γιατί ακούω τους ήχους της. Τον ήχο των παιδιών και των σκυλιών που διαμαρτύρονται φυλακισμένα σε στενά μπαλκόνια, τον ήχο από μαχαιροπίρουνα σε πιά-τα αργά το απόγευμα, τον ήχο της τη-λεόρασης που ξεφεύγει από τα ασφυ-κτικά διαμερίσματα του Κέντρου, τον ήχο των γατιών που ζευγαρώνουν, των γειτόνων που τα βρίζουν, των περαστικών που αρχίζουν να σφυρί-ζουν σαν να θυμούνται ότι η άνοιξη είναι υπόσχεση αναγέννησης. Και ύστερα είναι οι ήχοι της μουσικής που ξεχύνονται από παντού. Από τα μπαρ που ανοίγουν τις πόρτες, από το Gagarin που φιλοξενεί σπουδαίες μπάντες που μας προετοιμάζουν για τις καλοκαιρινές συναυλίες: το soul rock των Twilight Singers, η βα-θιά φωνή του Ian McCullough των Echo and the Bunnymen και ύστερα ο ήχος του κόσμου που χασομερά-ει στη Λιοσίων και δεν βιάζεται να πάρει ταξί. Και πάνω απ’ όλα, ένας ήχος που καλύπτει τα πάντα. Ο ήχος που κάνει ο κόσμος μας όταν γίνεται κομμάτια, το γέλιο εκείνων που ήθε-λαν να τον δουν να καταστρέφεται, το κλάμα όσων χάνονται μαζί του και τον αναστεναγμό ανακούφισης όσων θα είναι εδώ και την επόμενη άνοι-ξη, να ακούσουν γαυγίσματα, φωνές παιδιών, μαχαιροπίρουνα, βόμβο τηλεόρασης, γάτες που ζευγαρώνουν, γείτονες που βρίζουν και μουσικές που ξεχύνονται από μπαρ και συ-ναυλίες.

Πολλά τα νέα για τους Duran Duran. Η μπάντα μόλις κυκλοφόρησε ένα νέο άλμπουμ που είναι απρόσμε-να καλό. Το “All you Need is Now” ανέλαβε ο μάγος της παραγωγής Mark Ronson. Το αποτέλεσμα είναι ένας ποπ δίσκος που εναρμονίζεται πλή-ρως με το σήμερα της ποπ μουσικής, διατηρώντας τον duran-ικό του χαρα-κτήρα. Εκπληκτικό το κομμάτι “Safe”, όπου συμμετέχει η Ana Matronic των Scissors Sisters. Στις 26 Ιουλίου το “All you Need is Now” θα παρουσι-αστεί ζωντανά στη Θεσσαλονίκη. Εν αναμονή για ημερομηνίες στην Αθήνα.

Με τη συμπλήρωση 20 ετών ζωής ως μπάντα, οι Charlatans έρχονται στην Αθήνα για ένα live στις 13 Μαΐου στο Fuzz Club (Πειραιώς 209 και Π. Ιωακείμ 1). Πρωτομάστορες του indie και της σκηνής του Manchester, οι Charlatans αποτέλεσαν μία από τις πιο αγαπημένες μπάντες του ελληνικού indie κοινού στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Αλλη μία ενδιαφέρουσα και βραβευμένη ταινία κάνει πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα. Πρόκειται για το γαλλικό φιλμ «Ατίθαση Λίλι» της Fabienne Berthaud. Η ταινία απέσπασε βραβείο στο τμήμα του Δεκαπεν-θήμερου Σκηνοθετών του Φεστιβάλ Καννών (Art Cinema Award) που απονέμεται από τη Διεθνή Επιτροπή των Ανεξάρτητων Κινηματογραφιστών. Η ιστορία αναφέρεται σε δύο αδελφές άκρως διαφο-ρετικές μεταξύ τους. Η Λίλι είναι ελεύθερη, χωρίς αναστολές και ζει τη στιγμή, που έλεγε κάποτε και μια διαφήμιση. Η Κλάρα είναι παντρεμένη σε μια μεγαλούπολη και προφανώς δεν ζει τη στιγμή. Οταν η μάνα των δύο κοριτσιών μάς «χαιρετάει», η Κλάρα επιστρέφει στο πατρικό και προσπαθεί να βάλει σε τάξη τη ζωή της Λίλι. Φέξε μου και γλίστρησα...

Και σε περιπέτεια έχω, μαντάμ! Λοιπόν, γουστάρεις αμάξια, ταχύτητα και γκόμενες, δεν θέλεις μεροκάματο, αλλά χιλιάρα μηχανή

και θάνατο; Ε, τότε ιδού η ταινία σου: «Μαχητές των Δρόμων: Ληστεία στο Ρίο» του Justin Lin. Η υπόθεση περίπλοκη, αλλά και συγκινητική, αφορά τρεις νοματαίους που αντιμετωπίζουν στο Ριο Ντε Τζανέιρο όλο τον υπόκοσμο που τους θέλει νεκρούς. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και ένας ομοσπονδιακός πράκτορας που θέλει να συλλάβει κόσμο, αλλά άντε τώρα βγάλε άκρη...

Ας επανέλθουμε σε κάτι σοβαρό. Σε επα-νέκδοση κυκλοφορεί το ντοκιμαντέρ του Ρώσου Mikhail Romm «Ο αληθινός φασισμός», που

εξετάζει τις ρίζες του φαινομένου της εξάπλωσης του φασισμού. Το ντοκιμαντέρ περιέχει υλικό από πολεμικά αρχεία της ΕΣΣΔ, της Γερμανίας και της Πολωνίας, αλλά και από τα απόρρητα αρχεία του χιτλερικού υπουργείου προπαγάνδας, και ταινίες της Λένι Ρίφερνσταλ.

Οσο για του τόπου μας, τρία ελληνικά ονόματα θα ακουστούν στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών. Πρόκειται για τον διευθυντή φωτογραφίας Θύμιο Μπακατάκη («Κυνόδο-ντας»,“Attenberg”) και τον βοηθό του Θωμά Βαρβία για την ταινία “Porfirio” του Αργεντίνου Alejandro Landes (συμμετέχει στο Δεκαπενθήμε-ρο Σκηνοθετών του Φεστιβάλ) και για τον σκη-νοθέτη Μιχάλη Κωνσταντάτο για την ταινία του “Luton”. Είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη η οποία πρόκειται να γυριστεί στο άμεσο μέλλον και έχει επιλεγεί από το L’ Atelier στο πλαίσιο του προγράμματος στήριξης νέων δημιουργών Cinefondation του φεστιβάλ.

Και επειδή δεν τα είπαμε μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, άλλες τέσσερις βραβεύσεις δόθηκαν σε ελληνικές ταινίες που ετοιμάζονται να βγουν στις αίθουσες. Συγκεκριμένα, στο 12ο Ευρωπαϊ-κό Φεστιβάλ Κινηματογράφου που πραγματοποι-ήθηκε στο Λέτσε της Ιταλίας από τις 12 έως τις 16 Απριλίου, η «Αμνηστία» του Μπουγιάρ Αλιμά-νι απέσπασε το Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επι-τροπής (εξ ημισείας με το “Erratum” του Marek Lechki από την Πολωνία), αλλά και τα βραβεία Fipresci και Cineuropa. Στο ίδιο φεστιβάλ, η και-νούργια ταινία του Κωνσταντίνου Γιάνναρη “Man at sea” απέσπασε το Rotary International Prize. Τέλος, η μικρού μήκους ταινία του Γιώργου Ζώη “Casus Belli” κατέκτησε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο 4ο Gulf Film Festival.

Γυρισμένη κυρίως σε Αθήνα αλλά και Θεσσαλονίκη, η πρώτη ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα «Χώρα Προέλευσης» (2010) καταπιάνεται με τις τρεις γε-νιές μιας οικογένειας: του ’50, της μεταπολίτευσης και τη σύγχρονη. Με ένα καστ εξαιρετικών ηθοποιών (Αμαλία Μουτούση, Θάνος Σαμαράς, Ιωάννα Τσιριγκούλη, Ερρίκος Λίτσης, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Χρήστος Πασσαλής, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου και Γιούλα Μπούνταλη, η οποία υπογράφει το σενάριο μαζί με τον σκηνοθέτη), η ταινία παραλληλίζει την οικογένεια με τη χώρα και τα πάθη της μίας με τα δεινά της άλλης. Με φόντο μια ιστορία ενδοοικογενειακής υιοθεσίας, η ταινία ξεγυμνώνει όσο καμία άλλη τις γενιές που έχουν μάθει να κρύβουν τα λάθη τους κάτω από το χαλί, δημιουργώντας τέρατα και παιδιά χωρίς ανάσα. Σοκαριστι-κές σκηνές από τις πορείες του Δεκεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας, πλάνα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας και τη μεγάλη πορεία του Ευρωπαϊκού Κοι-νωνικού Φόρουμ, νεύρα και εντάσεις με φόντο τη Βουλή, ελικόπτερα και νοσοκομεία, δρόμοι, αλλά και το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Γέρακα στην πιο χαρακτηριστική στιγμή της ταινίας, με την Αμαλία Μουτούση να διδάσκει στους μαθητές της τον «Υμνο εις την Ελευθερία» του Διονύσιου Σολωμού.Η ταινία, που πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε σε DVD, συμμετείχε στην Εβδομάδα Κριτικής του 67ου Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ τιμήθηκε με πέ-ντε βραβεία από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου (μεταξύ άλλων, αυτό του Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη).

Αν και πολλές παγκόσμιες γιορτές πέρασαν το κατώ-φλι μας τις ημέρες που λείπαμε, θα ήθελα να σταθώ στην πιο σημαντική, την οποία μόλις ίδρυσα. Λέγεται Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Αμνοεριφίων Θυμάτων του Πάσχα και γιορτάζεται ανήμερα την ημέρα του Πάσχα (φέτος στις 24 Απριλίου). Για το λόγο αυτό, βλέπουμε την ταινία «Οι Ανδρες που Κοιτούν Επίμονα Κατσίκες» (2009) σε σκηνοθεσία Grant Heslov, ως φόρο τιμής στα κατσικάκια που ανασκολοπίστηκαν για χάρη μας. Στην ταινία, ένας δημοσιογράφος μπλέκει με ένα βετε-ράνο στρατιωτικό που ισχυρίζεται ότι συμμετείχε σε μια ομάδα που μπορούσε να σταματήσει την καρδιά μιας κατσίκας απλά και μόνο κοιτάζοντάς την. Τρομερό; Και να μην ξεχάσω: Χρόνια μας Πολλά και Χριστός Ανέστη!

Αναγνώσεις στο Εθνικό! Για τέταρτη συ-νεχόμενη χρονιά ξεκινούν οι Aναγνώσεις στο Εθνικό Θέατρο (Αγίου Κωνσταντίνου 22-24). Γιατί μπορεί να το γνωρίζουμε ήδη, αλλά δεν είναι κακό να μας υπενθυμίζουν ότι θέατρο και λογοτεχνία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Eτσι λοιπόν, από τις 4 μέχρι τις 8 Μαΐου θα διαβάζονται για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό κείμενα Ελλήνων συγγραφέων, με τη συμμε-τοχή ταλαντούχων καλλιτεχνών, τα οποία θα αποτελούν και μια πρώτη εκδοχή παράστασης. Εξίσου εντυπωσιακή η τιμή του εισιτηρίου, που διαμορφώνεται στα 5 ευρώ την ημέρα. Αν περάσετε τις πύλες του Εθνικού, θα ακούσετε κείμενα των: Β. Κατσικονούρη, Μ. Φάις, Α. Φλουράκη, Μ. Λαϊνά, Σ. Σερέφα, Α. και Κ. Κούφαλη, Α. Στάικου.

Σε συνέντευξη τύπου στο Public ανακοινώθηκαν στις 2 Μαΐου οι μικρές λίστες των βιβλίων που θα διαγω-νιστούν για τα Λογοτεχνικά Βραβεία ΔΙΑΒΑΖΩ 2011. Το περιοδικό «Δια-βάζω», για 15η χρονιά, παραμένει συνεπές στο ραντεβού του. Η τελετή απονομής των βραβείων θα γίνει στις 17 Μαΐου στο αμφιθέατρο του Μου-σείου Μπενάκη (Πειραιώς 138). Τα βραβεία που θα δοθούν είναι: μυθιστο-ρήματος, διηγήματος-νουβέλας, λογο-τεχνικού δοκιμίου-μελέτης, ποίησης, πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου, λογοτεχνικού βιβλίου για μεγάλα παιδιά και βραβείο προσφοράς στο βιβλίο, στη μνήμη του ιδρυτή του περιο-δικού, Περικλή Αθανασόπουλου. Η λίστα των υποψήφιων (που διαμορφώθηκε από το σύνολο της βιβλιοπαραγωγής του 2010) δεν προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη, εφόσον πρό-κειται για τίτλους που μέχρι και σήμερα κατέχουν εξέχουσες θέσεις στις λίστες των ευπώλητων. Παρομοίως, οι εκδοτικοί οίκοι από τους οποίους προέρχονται οι υποψηφιότητες δεν διαφοροποιούνται πολύ μεταξύ τους, παρά μόνο στα βρα-βεία πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Τα βραβεία θα είναι πίνακες των γνωστών εικαστικών και συνοδεύονται από το χρηματικό έπαθλο των 2.000 ευρώ έκαστο. Εις αναμονή των αποτελεσμάτων, λοιπόν!

Αν δεν καταφέραμε ήδη να σας πείσουμε ότι η πρώτη εβδομάδα του Μαΐου είναι αφιερωμένη στη λογοτεχνία, θα το καταφέρει το Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ της Αθήνας που διοργανώνε-ται στο Dasein (Σολωμού 12, Εξάρχεια) τις ίδιες δυ-στυχώς ημερομηνίες με τις Αναγνώσεις του Εθνικού (4-8 Μαΐου). Σε διαφορετικό κλίμα, εδώ θα απολαύσετε ένα πενθή-μερο γεμάτο εκδηλώσεις, που θα αποτελείται από παρουσιάσεις βιβλίων, προβολές, performance, installation, workshop και φυσικά ξέφρενα πάρτι. Γιατί όσοι νομίζουν ότι με τη λογοτεχνία ασχολούνται μόνοι κάποιοι μονόχνο-τοι τύποι με γυαλάκια που κάθονται κλεισμένοι ολημε-ρίς και ολονυχτίς μέσα στο σπίτι τους πλανώνται πλάνην οικτράν! Στην επιμέλεια του φεστιβάλ είναι ο Χρήστος Χρυσόπουλος.

Αν το βιβλίο «Η ζωή του Πι» (Ψυχο-γιός 2002) σας είχε συναρπάσει, το «Βεα-τρίκη και Βιργίλιος» (Ψυχογιός 2011) θα σας καθηλώσει. Ο βραβευμένος με Booker Yann Martel αποδεικνύει ότι η έμπνευση δεν εξασθενεί με τα βραβεία, αλλά ενισχύ-εται. Οπως φαίνεται, τα ζώα ασκούν με-γάλη επιρροή στον Martel. Ο ίδιος τους έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία και γι’ αυτό τα επιλέγει για ακόμα μία φορά ως πρω-ταγωνιστές στο μυθιστόρημά του. Ο Βιρ-γίλιος, μια μαϊμού, και η Βεατρίκη, ένας γάιδαρος, αναλαμβάνουν την εξέλιξη της πλοκής του έργου μέσα από ατέρμονες συζητήσεις που καλύπτουν τα θέματα της τέχνης, της ζωής, της αλήθειας και του ψέματος. Συμπρωταγωνιστές τους είναι ο Χένρι, ένας διάσημος συγ-γραφέας που βιώνει το άγχος της λευκής κόλλας και ο Χέν-ρι, ένας ικανότατος ταριχευτής (το alter ego του ίσως;) που αναλαμβάνει να τον βγάλει από αυτή την αγωνία. Τέλος, αν έχετε κουραστεί να διαβάζετε ιστορικά γεγονότα σαν αυτό του Ολοκαυτώματος, ο Martel αποδεικνύει ότι μπορούν ακόμη να γίνονται αναφορές σε αυτά με εντελώς διαφορετικό και πρω-τότυπο τρόπο. Το μυθιστόρημα κλείνει με «Τα παιχνίδια του Γκουστάβ», ένα λογοτεχνικό παιχνίδι που μέσα από δώδεκα μυθιστορίες θέτει ερωτήματα μιας ζωής...

ό ά ό

ς

Η ευρύτερη περιοχή της Πειραιώς, για δύο περίπου μήνες, θα μπο-ρούσε ή και θα έπρεπε να φοράει τα καλύτερά της ρούχα -ρούχα και-νούργια, ρούχα γιορτινά! Θα μπο-ρούσε ή και θα έπρεπε, αλλά... Αυτό το μεγάλο «αλλά»... Η διοργά-νωση του Φεστιβάλ Αθηνών -που καλύπτει τους δύο πρώτους μή-νες του καλοκαιριού και εκτείνεται σε χώρους της ευρύτερης περιοχής της Πειραιώς, από τον υπαίθριο χώρο της πρώην Κορεατικής Αγο-ράς όπου θα στηθεί το Τροχόσπι-το του Γιώργο Νανούρη, μέχρι το art factory της Πειραιώς 260 όπου θα φιλοξενηθούν κατά κύριο λόγο οι αναμενόμενοι με μεγάλο ενδι-αφέρον θεατρικοί μονόλογοι- εί-ναι ή θα έπρεπε να είναι ο βασι-κός λόγος της γιορτής. Κι όμως, πολύ φοβάμαι ότι για μία ακόμη φορά η εικόνα, αλλά και το αίσθη-μα της γιορτής θα δηλώσουν την ηχηρή απουσία τους. Η Πειραι-ώς, από το ύψος του Κεραμεικού (με δύο σημεία αναφοράς, το Bios και την «Τεχνόπολις» του δήμου Αθηναίων) μέχρι κάτω, την περιο-χή του Νέου Φαλήρου (με σημείο αναφοράς το «Σχολείον» της Ειρή-νης Παππά), θα κινηθεί στους συ-νήθεις καθημερινούς ρυθμούς της και με το σκηνικό (πχ. από τα κα-τειλημμένα πεζοδρόμια μέχρι και τα πανταχού παρόντα σκουπίδια) ίδιο και απαράλλαχτο. Κόντρα σε αυτή την εικόνα, θα μπορούσαν να υπάρξουν πρωτοβουλίες από τους δήμους της Πειραιώς (Αθηναίων, Μοσχάτου-Ταύρου, Πειραιά), αλλά και από το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού. Για παράδειγμα, το τελευταίο θα μπορούσε να εν-θαρρύνει με πολλαπλούς τρόπους μια σειρά παράλληλων εκδηλώσε-ων από φορείς που έχουν την έδρα τους ή και τις δραστηριότητές τους στην περιοχή της Πειραιώς και οι οποίες θα ενίσχυαν το ίδιο το Φε-στιβάλ Αθηνών, αλλά και θα συνει-σέφεραν στην εικόνα και το αίσθη-μα της γιορτής!

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της εφηβικής θεα-τρικής παράσταση DNA, δίνεται η δυνατότητα σε μαθητές Γυμνα-σίων και Λυκείων να παρουσιάσουν πρωτότυπα γραμμένα θεα-τρικά έργα. Στις 7 και 8 Μαΐου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου θα διεξαχθεί το μίνι-φεστιβάλ εφηβικού θεάτρου, στο οποίο θα συμ-μετάσχουν πέντε σχολεία από την Αττική και ένα από την επαρχία. Τα κείμενα που θα παρουσιαστούν θα γραφούν από μαθητές με την καθοδήγηση ειδικών θεατρολόγων-δραματολόγων και σκη-νοθετών και θα έχουν ως αφετηρία τους προβληματισμούς που θέτει η παράσταση DNA. Στο πλαίσιο της διοργάνωσης αυτής οι Εκδόσεις Πατάκη προσφέρουν την παρακολούθηση ενός διήμε-ρου εργαστηρίου θεατρικής γραφής με την συγγραφέα Αγγελική Δαρλάση σε όλους τους συμμετέχοντες μαθητές.

Οι καλύτερες νεανικές παραστά-σεις των τελευταίων ετών συγκε-ντρώνονται για επτά ημέρες στο Θέατρο ΧΩΡΑ στο σημαντικότερο φεστιβάλ νεανικού θεάτρου. Το Bob Theatre Festival συνεχίζεται και φέ-τος για 4η συνεχόμενη χρονιά από τις 9 έως τις 15 Μαΐου, με τέσσερις παραστάσεις την ημέρα.Οι παραστάσεις που θα παρου-σιαστούν είναι: «Εκεί, εκεί στην Κόλαση» (14/5), «Παραλογές ή Μικρές Καθημερινές Τραγωδίες» (10-11/5), “Ι will survive” (14/5), «Ο γλάρος» (9/5), «Το Ονομά μου είναι Rachel Corrie» (14/5), «Μαμά Ελλάδα2» (11/5), «Οταν είδα το 100% τέλειο κορίτσι για μένα» (14/5), «Ο Πλανήτης» (13/5), «Υπερπαραγωγή» (13/5), «Το Ιδρυ-μα» (13/5), “Rejected” (12-14/5), «Το αγόρι που κλώτσαγε» (11/5, 13/5), “Danny's Wake” (10/5, 13/5), «Ματωμένος Γάμος» (12/5), «Το Νησί» (9/5, 14/5), «Αγαπητέ Αγαπημένε» (10/5, 14/5), “All star comedy Jam” (14/5).Το Σάββατο 14 και την Κυριακή 15 Μαΐου το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει για πρώτη φορά στο Bob Festival μία βραβευμένη παράσταση από το εξωτερικό, την “The Odyssey” από το Theater Ad Infinitum. H επική προσπάθεια ενός άνδρα για επανένωση με την οικογένειά του, αλλά και εκδίκηση παρουσιάζεται στη σκηνή από τον George Mann. Και για τις νέες παραστάσεις υπάρχει το Scratch Night, η βραδιά δηλαδή που οκτώ ομάδες έχουν στη διάθεσή τους 15 λεπτά, για να δείξουν δείγμα της δουλειάς τους. Η νικήτρια ομάδα θα παρουσιάσει την ολοκληρωμένη πια παράστασή της την επόμενη σεζόν για 10 βράδια στο Θέατρο ΧΩΡΑ, με όλα τα έξοδα του θεάτρου πληρωμένα. Περισσότερες πληροφορίες:www.bobfestival.gr

� Στις 14 Μαΐου εγκαινιάζεται μια πο-λυαναμενόμενη έκθεση. Ο Πολιτιστικός Οργανισμός ATOPOS Contemporary Visual Culture (ATOPOS CVC) διοργανώνει την έκθεση με τίτλο «ARRRGH! Τέρατα και Σημεία στη Μόδα» στο Μουσείο Μπενά-κη στην Πειραιώς. Η έκθεση παρουσιάζει για πρώτη φορά διεθνώς την επέκταση του φαινομένου των παράδοξων, αλ-λόκοτων και εκκεντρικών χαρακτήρων (Characters) στο χώρο της μόδας και της ένδυσης. Ανερχόμενοι, αλλά και ευρέως καταξιωμένοι σχεδιαστές και καλλιτέχνες, επαναπροσδιορίζουν τη σχέση του σώμα-τος και του ενδύματος, τις δυνατότητες της ανθρώπινης φιγούρας, καθώς και τα όρια της αντίληψής μας για το «Τι Είναι Τέρας», αναμειγνύοντας νέους οπτικούς και ενδυ-ματολογικούς κώδικες επικοινωνίας. � Ο ζωγράφος Αλέξανδρος Ισαρης παρου-σιάζει μικρά έργα και σχέδια σε μια έκθεση που εγκαινιάζεται την Παρασκευή 13 Μαΐ-ου στο βιβλιοπωλείο Λεμόνι (Ηρακλειδών 22, Θησείο).

� Ars longa, vita brevis. Ο Πο-λιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων και η Εταιρεία Μελέτης Πολιτισμικής Ετερότητας (ΕΜΠΕ) δι-οργανώνουν στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50) έως τις 24 Μαΐου 2011 σειρά εκδηλώσεων με θέμα «Το Επέκεινα στην Τέχνη... στη Ζωή...» Σε αυτές εντάσσεται η εικαστική έκθεση που εγκαινιάζεται απόψε στις αίθουσες «Ν. Γύζη» και «Γ. Ιακωβίδη». Συμμετέ-χουν οι καλλιτέχνες: Γιώργης Γερό-λυμπος, Βαγγέλης Γκόκας, Ειρήνη Καραγιαννοπούλου, Στέλιος Καρα-μανώλης, Πόλυ Κοκκινιά, Γιάννης Μελανίτης, Ντόρα Οικονόμου, Αλίκη Παναγιωτοπούλου, Νίκος Παπαδό-πουλος, Ηλίας Παπαηλιάκης, Τερέζα Παπαμιχάλη, Τούλα Πλουμή, Μαρία Πολυζωίδου, Γιάννης Σαββίδης, Νάνα Σαχίνη, Κώστας Σαχπάζης, Αγ-γελος Σκούρτης, Αναστάσης Στρατά-κης, Δημήτρης Χρηστίδης, Κατερίνα Χρηστίδη και Κώστας Χριστόπουλος. Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο κρι-τικός τέχνης Θεόφιλος Τραμπούλης.

� Το Παράλληλο Πρόγραμμα της ART-ATHINA 2011 είναι πο-λυσυλλεκτικό, με έμφαση στη video-art, και περιλαμβά-νει μία σειρά από δράσεις-έργα σε εξέλιξη, αλλά και προβολές ντοκιμα-

ντέρ. Ανάμεσα σε αυτά είναι το πρόγραμμα προβολών με τίτλο «Μυστικά ταξίδια» με έξι βίντεο από τη συλλογή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και θέματα που βγαίνουν μέσα από ταξίδια, αναζητή-σεις και περιπλανήσεις, κυριολεκτικές ή εσωτερικές. Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση συμμετέχει στη φε-τινή διοργάνωση της ART-ATHINA με την προβολή μίας επιλογής έργων video-art, τα οποία παρουσιάστηκαν πρώτη φορά σε δημόσιους χώρους της Αθήνας στο πλαίσιο των Εικαστικών Διαλόγων. Εκτός από τις προβολές, υπάρχουν και πολλές ομιλίες. Ακόμα όμως και εάν τίποτα από αυτά δεν κεντρίσει το ενδιαφέρον σας, μπορείτε να πάτε στο μεγάλο ανοιχτό πάρτι, το Σάββατο 14 Μαΐου στις 9 μμ., στη δυτική ταράτσα του TaeKwonDo, που διοργανώνει η ART-ATHINA και το Bar-Guru-Bar για ακόμα μία χρονιά. Το εισιτήριο της ART-ATHINA 2011 είναι 10 ευρώ και 5 ευρώ για παιδιά κάτω των 12 ετών, μαθητές, φοιτητές, μέλη του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελ-λάδας, καθώς και άτομα άνω των 65 ετών.

Οσοι ψάχνατε να βρείτε το πρόγραμμα για το 10ο Φεστιβάλ Χορού του Σωματείου Ελλήνων Χορογρά-φων θα ανακαλύψατε με απογοήτευση πως μέχρι και το τέλος του Απριλίου δεν είχε ακόμα αναρτηθεί πουθενά. Αυτό συνέβη γιατί το φεστιβάλ -που διε-ξάγεται κάθε χρόνο εδώ και μία δεκαετία υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού- δεν έμεινε ανέγ-γιχτο από την οικονομική κατάσταση της χώρας και έχει αρχίσει τις εκπτώσεις. Από δύο μήνες περίπου που διαρκούσε μέχρι και πέρυσι, συμπυκνώθηκε φέτος σε ένα μήνα μετά βίας. Παρόλα αυτά, νέοι χο-ρευτές και χορογράφοι επιμένουν να παρουσιάζουν τη δουλειά τους, να στηρίζουν το θεσμό με το δικό τους τρόπο και να προσκαλούν το κοινό της Αθήνας να μυηθεί στην τέχνη τους.

«Oπως όλα γύρω μας, έτσι και ο χορός σα-φώς επηρεάζεται από τις οικονομικές αλλαγές. Κάθε χρόνο μειώνεται τόσο ο αριθμός των ομάδων που επιχορηγούνται, όσο και τα ποσά των επιχορη-γήσεων», εξηγεί η Γεωργία Λάσκαρη, τελειόφοιτη της σχολής της Δέσποινας Γρηγοριάδου. «Η τέχνη, όμως, αν και είναι αυτή που επηρεάζεται πρώτη από πολιτικοκοινωνικές αλλαγές, είναι και η πρώ-τη που επηρεάζει άμεσα τις ψυχές όλων». Η Γεωρ-γία ανήκει στην ομάδα Moving Soil που θα παρου-σιάσει την παράσταση “Memoria” στο θέατρο Ροές στις 18 και 19 Μαΐου στο πλαίσιο του φεστιβάλ.

Η Νάντια Μαύρου, μέλος της ίδιας ομάδας, είναι πιο αισιόδοξη: «Υπάρχει ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που ασχολούνται με το χορό και γίνεται μια προσπάθεια ένταξής τους στην ακα-δημαϊκή εκπαίδευση, ζήτημα που απασχόλησε και το πρώτο συνέδριο του σωματείου που πραγματο-ποιήθηκε πέρυσι στο Μέγαρο Μουσικής».

Στις 29 Απριλίου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Χορού, επαγγελματίες χορευτές χάραξαν μια μουσικοχορευτική διαδρομή στο ιστορικό Κέντρο και δεκάδες σχολές χορού άνοιξαν τις πόρτες τους προσφέροντας δωρεάν μαθήματα. Ηθελαν έτσι να εκφράσουν με ένα συμβολικό τρόπο πως η τέχνη μπορεί να βρει απαντήσεις στα κοινωνικά αδιέξοδα ή έστω να τις αναζητήσει.

Το χοροθέατρο Migma του χορογράφου Παύ-

λου Κουρτίδη, παρόλο που δεν θα παρουσιάσει δουλειά του στο φεστιβάλ, θα φιλοξενήσει άλλες ομάδες στην έδρα του, το θέατρο ΠΚ. «Η θέση του χορού και του θεάτρου δεν αλλάζει, ανεξάρτητα από τις οικονομικές δυσκολίες. Υπάρχει κόσμος που αγαπάει το θέατρο και το χορό και δεν θα σταματή-σει να βλέπει παραστάσεις», λέει ο Παύλος Κουρ-τίδης με συγκρατημένη αισιοδοξία και συμπληρώ-νει: «Ισως απλώς να επιλέγει προσεκτικότερα τι θα δει. Ακόμα και σε μια δύσκολη οικονομικά περίο-δο όπως η τωρινή, υπάρχουν παραστάσεις οι οποί-ες πηγαίνουν καλά».

Για τη Νάντια Μαύρου υπάρχουν ομάδες που κάνουν παραστάσεις μόνο για να χορεύουν, και άλ-λες (ευτυχώς) που επιθυμούν να εκφράσουν όχι μόνο τις δικές τους ανησυχίες, αλλά και αυτές του κοινού. Σίγουρα, η αφετηρία είναι η προσπάθεια για να αρθρώσει κανείς ένα «λόγο» με το σώμα του και προϋποθέτει διαρκή διάθεση για έρευνα. Ο Παύλος Κουρτίδης εξηγεί συγκεκριμένα: «Στις παραστάσεις μου προσπαθώ να ενθαρρύνω τον οποιονδήποτε θεατή, μυημένο στην τέχνη ή όχι, να παρακολουθήσει μια χοροθεατρική παράσταση. Ενας καλός χορευτής ή ένας χορογράφος που έχει να δώσει πράγματα και έχει καινούργιες ιδέες σί-γουρα θα βρει κοινό να τον ακολουθήσει».

Η παράσταση “Memoria” είναι βασισμένη στις ιδιαιτερότητες της προσωπικότητας του κάθε χορευτή και στο πώς αυτές εντάσσονται στο κοινωνικό σύνολο, παραπέμποντας με αυτό τον τρόπο στη βιωμένη εμπειρία. Χορεύουν: Βασιλάκη Θεανώ, Βασιλείου Φίλιππος, Βρεττού Φρύνη, Γκόνου Σταυρούλα, Γώγουλου Νάντη, Δαμόπουλος Νώντας, Κριθινίδη Δανάη, Λάσκαρη Γιωργία, Λώλου Μαριλένα, Μαύρου Νάντια.

Στις 27 και 28 Μαΐου στο θέατρο Αργώ, η META-MORPHOSIS DANCE COMPANY θα παρουσιάσει την παράσταση “(Soli)tude et si”. Ενας άντρας και μία γυναίκα σε έναν εσωτερικό κόσμο, μειωμένο στο ελάχιστο. Μια έντονη και εύθραυστη ανθρώπινη σχέση, όπου οι δύο άνθρωποι, ενωμένοι στη μοναξιά τους για πάντα, δείχνουν τους αγώνες τους, τις ελπίδες και την εξάρτησή τους. Ερμηνεύουν οι: Γιάννης Πολύζος, Δήμητρα Σοφού.

Το Φεστιβάλ Χορού θα πραγματο-ποιηθεί και φέτος κανονικά, παρά

τις αντίξοες οικονομικές συνθή-κες. Μιλήσαμε με δύο νεαρές χο-ρεύτριες και ένα χορογράφο, για να πάρουμε μια γεύση πριν από

την αυλαία.

Ο Γιάννης Λεοντάρης σκηνοθετεί την παράσταση «Πόλη κράτος» που ανεβαίνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τε-χνών του Ιδρύματος Ωνάση έως τις 13 Μαΐου. Μας μίλησε για το θέμα, που έχει ως αφορμή την Αθήνα. Το έργο, το οποίο έχει γραφτεί από τους ίδιους τους συντελεστές, εξετάζει το ζήτημα ιστορικά, εξού και ο τίτλος «Πόλη κράτος», που παραπέμπει στην αρχαία ελληνική πόλη-κράτος, η οποία είχε τρία βασικά χαρακτηρι-στικά: ελευθερία, αυτονομία και οικονομική αυτάρκεια. Κατά την άποψη της ομάδας και της παράστασης, η Αθήνα δεν έχει κανένα από αυτά. Το έργο προσπαθεί να διερευνήσει τις αλλαγές με καυστικό χιούμορ δανειζόμενο στοιχεία από την επιθεώρη-ση. Κάνει αναφορές σε ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την πόλη όταν η Αθήνα περνούσε κρίση, όπως ο λοιμός του 430 πΧ., η υποδοχή των προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Κατοχή, η χούντα και η σημερινή οικονομική κρίση. Η παράσταση δανείζεται βασικά εργαλεία της επιθεώρησης, τραγούδια, χορό και άμεσες πολιτικές αναφορές σε πρόσωπα της επικαιρότητας. Δεν καταγγέλλει, αντιθέτως θέτει ερωτήματα. Υπάρχουν επίσης έντονες εναλλαγές ύφους, από το ελαφρύ και το κωμικό στη σκληρή πραγματικότητα, δη-λαδή ένα σκωτσέζικο ντους για το θεατή!

Το κείμενο της παράστασης «Πόλης κράτος» είναι σύνθεση υλικού από τον ημερήσιο Τύπο, από ιστορικά αρχεία, επιστολές, λόγους και συνεντεύξεις πο-λιτικών, λογοτεχνικά κείμενα και αυτοσχεδιασμούς των ίδιων των ηθοποι-ών. Ο σκηνοθέτης, γέννημα θρέμμα της πόλης, σημειώνει ότι όσο η πόλη τον ελκύει, άλλο τόσο τον διώχνει, χωρίς να καταφέρνει ωστόσο να τον κρατήσει μακριά. «Για μένα, καταργεί τη μνήμη», λέει χαρακτηριστικά. «Είναι ελάχιστα τα σημεία της που είναι ακόμη τα ίδια από τότε που ήμουν παιδί. Δεν το λέω με νοσταλγική διάθεση. Οι αλλαγές στο κτιριακό περιβάλλον τροφοδοτούν τον κάτοικο με έναν αριθμό οπτικών πληροφοριών παραπάνω από αυτόν που αντέχει, όλα γύρω του αλλάζουν με απίστευτη ταχύτητα, που για μένα υπερβαίνει το ανθρώπινο μέτρο. Αρα, το ανθρώπινο σώμα κινείται σε ρυθ-μούς που βιάζουν τη φύση του. Οταν φεύγω, νιώθω ότι ζω σε καλύτερους ρυθμούς, ωστόσο δεν μπορώ να μην επιστρέψω, διότι αναζητώ κάπου τις μνήμες και τα βιώματά μου. Ως πολίτης δεν μπορώ να συγχωρέσω όσους πή-ραν αποφάσεις για την πόλη με μοναδικό γνώμονα το πολιτικό ή οικονομικό όφελος. Αυτό δεν το συγχωρεί κανένας πολίτης και η παράσταση είναι πολύ αυστηρή με αυτούς τους ανθρώπους. Η μόνη ελπίδα μας είναι το ‘μαζί’ σε πολλά επίπεδα, απέναντι σε μία πόλη που εμπορεύεται τη μοναξιά». Δραματουργική επεξεργασία: Θίασος Κανιγκούντα, σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης, σκηνικά-κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου. Ερμηνεύουν οι: Μαρία Κεχαγιόγλου, Γιώργος Φριντζήλας, Μαρία Μαγκανάρη, Ρεβέκκα Τσι-λιγκαρίδου, Ευθύμης Θέου, Ανθή Ευστρατιάδου.

Οι υπόγειες διαβάσεις της πόλης, όπως αυτή της φωτογραφίας στη Λεωφόρο Συγγρού στο ύψος του Παντείου Πανεπιστημίου, έχουν γίνει όχι μόνο τόπος εναπόθεσης απορριμμάτων (!), αλλά και ένας ιδιαί-τερης αισθητικής καμβάς για τους γκραφιτάδες, ένα είδος urban art.

Η patisserie Paul της οδού Πανεπιστη-μίου μάς θυμίζει πώς θα μπορούσαν να

είναι τα καταστήματα του Κέντρου αν δεν είχαν παραδοθεί στην εύκολη λύση μιας μοντέρνας αλλά απρόσωπης αισθητικής

σε μία πόλη που έχει φτάσει να διψά για λίγη κομψότητα και... παλιά δαντέλα.

«Ακούγονται» ελάχιστα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διατηρούν τους φανατικούς οπαδούς τους. Ο λόγος για τις αίθουσες bowling που εξακολουθούν να λειτουργούν στην Αθήνα και στις οποίες -όπως μαθαίνουμε- διοργανώνονται άτυποι αγώνες ανάμεσα σε πιτσιρικάδες από τη Ν. Σμύρνη, το Φάληρο, το Παγκράτι και αλλού. Απολαύστε το θέαμα όπου τους πετύχετε!

Στην αναζήτηση νέων εναλλακτικών χώρων, που αποτελεί πλέ-ον καθαρή τάση στην πόλη, η αθηναϊκή ιντελιτζένσια στεγάζει το “ελculture” σε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο του πεζόδρομου της Μιλτιάδου στην καρδιά του εμπορικού Κέντρου. Επιβλητική είσοδος και εντυπωσιακή σκάλα, μακριοί διάδρομοι, παλιές ψηλές πόρτες, διακοσμημένα ταβάνια και παραδοσιακά πλακάκια στα πα-τώματα είναι μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.

Στην πλατεία Κλαυθμώνος, ανάμεσα στις κούτες που προσφέρουν ένα θλιβερό καταφύγιο σε άστεγους της Αθήνας, ο δήμος έχει εγκαταστήσει το περίπτερο της φωτογραφίας μας, προφανώς για τις ανάγκες της «Τεχνόπολις». Απορία: Ποιες ημέρες και ώρες λειτουργεί (αν τελικώς λειτουργεί); Δεν έχει τύχει ποτέ να περάσουμε και να το δούμε ανοιχτό.

Η κρεπερί της οδού Κολοκοτρώ-νη έχει δικαίως κερδίσει νεαρούς φανατικούς πελάτες, αφού εκτός από τις γευστικότατες κρέπες προ-σφέρει και επιλεγμένη τζαζ μου-σική διαδικτυακών σταθμών από ολόκληρο τον κόσμο. Ο Γιώργος Κοπελιάς, γνωστός στους Αθη-ναίους από παλαιότερο στέκι που είχε δημιουργήσει στο Θησείο, τώρα κάνει πάλι τη διαφορά.

“Τετάρτη απόγευμα, ραντεβού στα Εξάρχεια. «Και καλά» ηρεμία στην πλατεία. Ενας μικρός νεοελλη-νικός χαμός. Μεταλλάδες και ραπάδες περπατάνε σε παρέες -κοινές πια. Μπάντες από μετανάστες με βαλκανικά πνευστά. Ενας «γνωστός άγνωστος» κάνει σούζες με «παπί». Πολλή φασαρία, ρε παι-διά. Ο Μιχάλης Διαλυνάς πλησιάζει και φαίνεται ζαλισμένος. Μήπως φταίνε οι πολλές διακρίσεις; Τρία βραβεία Comicdom Con Athens, κάνοντας μάλιστα και το repeat στην κατηγορία Best Artist. Δεν σταμάτησε εκεί. Στα «αυξημένου πρεστίζ» ΕΒΓΕ (Ελληνικά Βραβεία Γραφιστικής και Εικο-νογράφησης) πήρε άλλο ένα για το εξώφυλλο του δικού του «Trinkets: Ενα πατάρι γεμάτο ιστορί-

ες» (κυκλοφορεί από την Comicdom Press). Τσε-κάρετέ το στο blog του, που τιτλοφορείται “The Wooden Crown”. Και εάν γουστάρετε κόμικς και παραμύθια, προμηθευτείτε το αμέσως!

Η αλήθεια είναι πιο απλή. Ο Μιχάλης δεν ζαλίστηκε από τη γεύση της επιτυχίας. Από ταξίδι με καράβι το έπαθε. Μόλις είχε γυρίσει από τη μα-κρινή νήσο της Χάλκης, όπου «δίδαξε» storytelling σε πιτσιρίκια. Αλλωστε, καλά τα βραβεία, αλλά η πραγματικότητα σκληρή. Οπως μου είπε, «ο χώρος της εικονογράφησης είναι η πρώτη πολυτέλεια που μπορεί να λείψει». Απολυμένος από μεγάλη διαφη-μιστική εταιρεία, τώρα είναι freelancer. Αλλά δυ-στυχώς «το freelancing δεν αντέχεται». Τουλάχιστον

οι εκδοτικοί θα τον ψάχνουν για εικονογραφήσεις, σκέφτομαι. Αμ δε! «Στέλνω σε εκδοτικούς -και σε άτομα με τα οποία έχω συνεργαστεί παλιότερα- αλλά ούτε απάντηση». Δύσκολοι καιροί.

Ας μείνουμε στα ευχάριστα όμως. Ρωτάω σχε-τικά με το Βραβείο ΕΒΓΕ: «Πες μου για το βραβείο BAFTA που κέρδισες». Αθάνατα δημοσιογραφικά σαρδάμ. «Ναι, κέρδισα και BAFTA», μου απαντάει γελώντας δαιμόνια. Φοβάμαι ότι μια μέρα μπορεί να είμαι το έναυσμα για κάποιο σαρκαστικό στρι-πάκι του. Είπαμε, έχει κοφτερό -σαν Μαύρη Οχιά- χιούμορ. Για την ιστορία, BAFTA είναι τα κινημα-τογραφικά και τηλεοπτικά βραβεία της Βρετανίας, καμία σχέση δηλαδή.

Εάν ήταν κόμικ, θα ήταν o Hellboy. Εάν ήταν ταινία, θα σά-ρωνε στα Οσκαρ. Γνωριστείτε με τον κομίστα Μιχάλη -πνί-γηκα στα βραβεία φέτος- Διαλυνά. Ενα καθημερινό παιδί με κοφτερό χιούμορ. Και απίστευτο ταλέντο στο σκίτσο.

Μιλώντας για εφηβικές αγάπες: «Από τότε που βγήκε το ‘9’, κάθε χρόνο έστελνα στο διαγωνισμό του. Την πέμπτη φορά, τα κατάφερα». Οπως και για πολλούς εξ ημών, το εν λόγω περιοδικό υπήρ-ξε μια νησίδα σε έναν ωκεανό έλλειψης κόμικς. Σίγουρα όμως το μεράκι του σκίτσου τον έτρωγε και σε πιο μικρή ηλικία. Και, αναμφισβήτητα, το Λονδίνο είναι κατάλληλος τόπος να το αναπτύξει κανείς. Εκεί έζησε μέχρι τα οκτώ του. Και ενώ εμείς εδώ -τελειώνοντας τα «Αστερίξ» και τα «Λού-κι Λουκ»- ξεμέναμε από κόμικς, εκεί, στη Γηραιά Αλβιώνα, ένας πιτσιρικάς είχε βρει τον παράδεισό του. «Χελωνονιντζάκια, είχα τεύχη από τις αρχές του ’90. Ghostbusters τρελά, λέμε». Πώρωση.

Στην προφορά του Μιχάλη υπάρχει μια ανε-παίσθητη βρετανική χροιά. Το σκίτσο του όμως δύσκολα καταλαβαίνεις από πού προέρχεται. Θα μπορούσε να ήταν Βέλγος ή Αμερικανός, σίγου-ρα πάντως ξεπερνά τα στενά ελληνικά σύνορα. «Κάθε ιστορία έχει το δικό της στιλ. Θέλω να το αλλάζω συνέχεια. Μου αρέσει να παίζω». Με-θοδικός στη δουλειά του: «Το Trinkets είναι δουλειά πέντε χρόνων». Αλλά και ακραία πα-ραγωγικός όταν χρειαστεί: «Κάθισα τρεις εβδο-μάδες. Εβγαλα τρελά μούσια για να τελειώσω το νέο Swan Songs». Οι «φωτισμοί» του μπορούν να σε μεταφέρουν σε μυθικά βασίλεια. Και να σε «κολλήσει» με τις λεπτομέρειες που ανα-καλύπτει. Δεν μπορεί, κάποιος ζωγράφος τον στοίχειωσε. Μου εκμυστηρεύτηκε ότι χρησιμο-ποιεί πολύ τον Klimt. «Οταν ζωγραφίζω λου-λούδια, ζωγραφίζω λουλούδια Klimt». Ομως άλλες είναι οι πραγματικές του αγάπες, και όχι οι ζωγράφοι: τα κόμικς και οι ταινίες. Ιδιαίτερα όσες έχουν φανταστικά στοιχεία. Οι περισσό-τεροι άνθρωποι δεν σταματούν να μιλάνε για τον εαυτό τους. Ο Μιχάλης δεν έχει φρένο όταν μιλάει παθιασμένα για τα χόμπι του. Αλλωστε, και το κόμικ στην Ελλάδα αυτό ακριβώς είναι για αυτόν. Ενα ακριβό χόμπι.

Από σκηνοθέτες, τρελαίνεται για τον Tim Burton, τον Guillermo Del Toro και τον Jean-Pierre Jeunet. Από κομίστες, αγαπημένος του είναι ο Mike Mignola και το δημιούργημα αυ-

τού ονόματι Hellboy. Μάλιστα, υπήρξε τυχερός: «Γνώρισα τον Mignola στο San Diego. Τρέμω, έχω αγχωθεί, δεν μπορώ να του μιλήσω. Αγο-ράζω ό,τι είχε στο περίπτερό του για να μου το υπογράψει». Ο Μιχάλης είναι ένας αληθινός κό-μικ φαν. Δεν ντρέπεται να το παραδεχτεί. Ούτε και κωλώνει, βέβαια, να μιλήσει ανοιχτά για όσα δεν του αρέσουν. Σε πείσμα όσων θεωρούν τον κομίστα Frank Miller «απόλυτη αλήθεια», εκεί-νος απαντάει: «Γενικά, ο Miller δεν μου κάθεται καλά. Αν και τον εκτιμώ». Σίγουρα προτιμάει τον Γάλλο Moebius. Και βέβαια λατρεύει τις μυθολο-γίες όλου του κόσμου. Εξού και οι παραμυθιακές αφηγήσεις στα άλμπουμ του.

Ο Μιχάλης Διαλυνάς είναι ένας από τους μοναχικούς καβαλάρηδες που απαρτίζουν την ελληνική σκηνή των κόμικς. Από εκείνους που επιμένουν, χωρίς να τα παρατάνε μπροστά στις δυσκολίες. Που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους έναν υγιή ανταγωνισμό: «Λίγο ξύλο καλό είναι», ανέφερε γελώντας κάπου προς το τέλος της «ανά-κρισης». Παρόλες τις διακρίσεις του, δεν έχει ίχνος έπαρσης. Περισσότερο του τη σπάει η αδι-αφορία και η άγνοια σε σχέση με το θαυμαστό κόσμο που εκπροσωπεί: «Οποιος κάνει έκθεση -σε γκαλερί- ξαφνικά ανεβαίνει ένα επίπεδο. Και

αναρωτιέσαι γιατί. Τι έγινε ξαφνικά;» Αποκτάει δηλαδή status «καλλιτέχνη», ενώ πριν ήταν ένας κομίστας.

Κλείνοντας τη συνέντευξη, πάω να τσεκά-ρω ένα κόμικ που μου πρότεινε: O Αργεντίνος Alberto Breccia εικονογραφεί τον «εφιαλτικό» H.P Lovecraft -αυστηρά για «φανατικούς». Και συνει-δητοποιώ κάτι που μου θύμισε ο Μιχάλης. Οτι ενάντια σε οποιαδήποτε εμπόδια, πρέπει να πω-ρώνεσαι με αυτά που πραγματικά γουστάρεις. Και να τα κυνηγάς κόντρα στις επισημάνσεις τρίτων για το πόσο «καμένα» είναι. Αμήν και πότε.

Let’s Talk about Comics!

-υ-

το«ΓέχρυμκδκνκΓγα

μεεδέακ

DialynasMade in

Ο fanboy Μιχάλης διάλεξε τους

αγαπημένους του ήρωες και σκίτσα-

ρε όπως ένιωθε. Ρίξτε μια ή πολλές

ματιές στα αποτελέσματα και πάρτε

ιδέες για ανάγνωση!

Ονομα: IsaacΕδρα: Στο ομώνυμο γαλλικό κόμικ Isaac the Pirate του Christophe Blain

Χαρακτηριστικά: Ζω-γράφος, πειρατής και ερωτευμένος. Θέλετε κάτι άλλο; Εκεί-νος αγαπάει την τέχνη του και την ερωμένη του. Ο καπετάνιος του αγαπάει τη μεγα-λομανία του και το Βόρειο Πόλο. Πινέλα, θαλάσσια ταξίδια και το πόσο εύκολα μπλέκεις με την πειρατεία. Οταν θέλεις να φτιάξεις ένα σπιτικό να στεγάσεις τον έρωτά σου...

Χαρακτηριστικά: ΟΚ, το Τόκιο έχει καταστραφεί. Από πυρηνικά. Είμαστε στο 2030 και βιώνουμε μια πολιτική αστάθεια ως Νέο Τόκιο. Μηχανόβιοι συμμορίτες και αντικυβερνητική τρομοκρατία. Ψάχνοντας για αντιήρωες, ιδού! Υστερα από ατύχημα με μηχανή αποκτάει ειδικές ψυχικές δυνάμεις. Τις οποίες καταχράζεται. Η πορεία προς την τρέλα και την καταστροφή μια φιλίας στο πρόσωπό του.

Ονομα: Tetsuo ShimaΕδρα: Το manga Akira του Katsuhiro Otomo

Χαρακτηριστικά: Ενα τεράστιο homunculus ή αλλιώς πέτρινο γκόλεμ. Ενα μεγάλο μωρό επί της ουσίας, προϊόν αλχημιστικών πειραμάτων. Με εύπλαστο χαρακτήρα, ρουφάει τα πάντα σαν σφουγγάρι. Το παίζει στρατηγός και καπνίζει πούρα. Και σώζει τους «συντρόφους στην καταπολέμηση του μεταφυσικού κακού» ουκ ολίγες φορές. Ας είναι χλοερές οι επιτύμ-βιες πλάκες που σε σκεπάζουν, Roger.

culus ή αλλιώς ης ουσίας,εύπλαστογγάρι. Το

αι σώζει τους εταφυσιικού ρές οι επιτύμ-

Ονομα: RogerΕδρα: Η σειρά κόμικς Hellboy του Mike Mignola.

Την περασμένη Τρίτη, νότες και ροδοπέταλα ταξί-δεψαν στο παρελθόν. Για να προσγειωθούν back to the future στην αμφιθεατρική σκηνή του Ιδρύ-ματος Μιχάλης Κακογιάννης και να μας θυμίσουν πως, εάν το θελήσουμε, η παράδοση μπορεί να εί-ναι ένας ζωντανός οργανισμός. Αθηναίοι διαφορε-τικών ηλικιών, ιδιοτήτων και καταγωγών εκείνο το βράδυ συναντήθηκαν σε ένα κοινό τόπο, που στην πραγματικότητα ονομάζεται Χρόνος. Με άλλα λόγια, ο Μεσοπόλεμος και το ελαφρύ αστικό τραγούδι του, που διαμόρφωνε τα ήθη και

τις συμπεριφορές στην τότε Αθήνα, ήρθε στο τώρα και ράντισε την ατμόσφαιρα με σταγόνες παλιάς ανθεκτικής κολόνιας.

Δημιουργίες όπως αυτές του Αττίκ, του Μιχά-λη Σουγιούλ, του Γιάννη Κωνσταντινίδη και τόσων άλλων είχαν την τιμητική τους, καθώς ορισμένοι από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της νέας μουσικής σκηνής παρουσίασαν τις δικές τους εκδοχές, φέρνοντάς τες στα μέτρα τους και στις μέ-ρες μας. Ολα και όλοι κάτω από την άγρυπνη αλλά διακριτική μπαγκέτα του σκηνοθέτη Γιάννη Σκουρ-

λέτη που με συνέπεια έφτιαξε μια ψηφιακή «Μά-ντρα» με αρώματα από τη μεγάλη παράδοση του ευρωπαϊκού ρομαντισμού.

Στις εννιά το βράδυ, το θέατρο άρχισε να γε-μίζει, ενώ περίπου μισή ώρα αργότερα, τα φώτα έσβησαν και η παράσταση ξεκίνησε. Ο Δημήτρης Πασσάς, σε κείμενα της Ειρήνης Σουργιαδάκη, ανέλαβε την ευθύνη ως οικοδεσπότης της βραδιάς να φέρει μπροστά στους θεατές έναν αέρα γερμα-νικού καμπαρέ, συνδέοντας λόγο με μουσική και με τελικό αποτέλεσμα μια ολοκληρωμένη πρόταση θεάματος-ακροάματος.

Εναρκτήρια παρουσία εκείνη της Τίας Με-νούτη, για να ακολουθήσει ο συνάδελφός της Χά-ρης Αττώνης και να κλείσει ο κύκλος αυτής της ιδι-ότυπης τριλογίας του Tareq με την ερμηνεία του ίδιου στη «Μισιρλού», ενώ οι Cyanna απέδειξαν με την εφευρετικότητά τους ότι ο Αττίκ παραμένει ένας σύγχρονος Αθηναίος που μάλιστα αντέχει και στην έκθεσή του σε alternative rock πεδία. Μετά ταύτα, μια μικρή παύση ήταν απαραίτητη για να κατέβει το «πανί» και να αρχίσει να «τρέχει» το βι-ντεοκλίπ της συνεργασίας του Χρήστου Μουστάκα με το Δίδυμο για το «Θα σε εκδικηθώ» που άνοιξε το δρόμο για την Ελεάννα Ζεγκίνογλου και το πιά-νο της προκειμένου εκείνη με τον ιδιαίτερο τρό-πο της να παραδώσει τα πάντα επίκαιρα «μαθήμα-τα διατροφής».

Το κλίμα είχε ζεσταθεί πια έτσι ώστε να δε-χθούν οι συμμετέχοντες με ανακούφιση την τε-τράδα των Full Tattoo στη σκηνή. Οι τελευταίοι με την παρουσία τους απέδειξαν πως υπάρχουν ακόμα άνδρες έτοιμοι να ομολογήσουν δίχως ενο-χές τον έρωτά τους. Στη συνέχεια το ακορντεόν της Μαρίας Παπαγεωργίου και η κιθάρα του Αλέξαν-δρου Εμμανουηλίδη δεν έχασαν την ευκαιρία για ένα υπερατλαντικό ταξίδι, γεμάτο ένταση συναι-σθημάτων και πολλή υγρασία. Κλίμα που ήρθε να ενισχύσει έτι περαιτέρω τόσο ο Στάθης Δρογώσης όσο και οι Empty Frame με τα ισχυρά αποθέματα του λυρισμού που τους διακρίνουν.

Ακολούθησε η Κρίνθη Ζήρα με τον αμίλη-το Θεμιστοκλή Καρποδίνη (και το βιολί του) που ήταν η τέλεια πραγμάτωση για τις εικόντες του «σκοτεινού κόσμου» που δημιουργεί ο Κώστας Δα-λακούρας. Και επιπλέον, μια θεμιτή ασυνέχεια πάνω στην (ερωτική) πολυρυθμία που έφεραν επί σκηνής τα έγχορδα των Belleville και το φλαμέν-γκο της Σόφης Κωνσταντινίδου. Τέλος, οι νεοσ-σοί Jam DifuSiOn χρειάστηκε να αυτοσυστηθούν, αφήνοντας όλη την ευχέρεια στην Αγγελική Ζήκα και τους Matisse να επισφραγίσουν το «Μεταξύ μας» που βίωσαν όλοι όσοι βρέθηκαν το βράδυ της περασμένης Τρίτης στο Κακογιάννης.

Your eyes, beatiful eyes...

Tην ώρα που οι θεάτες γέμιζαν την αμφιθεατρική σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης οι πρω-ταγωνιστές της βραδιάς σε κλίμα... πενταήμερης εί-χαν κάνει κατάληψη στα παρασκήνια. Πρώτοι από όλους είχαν φτάσει εκεί η Κρίνθη Ζήρα και ο Θεμιστοκλής Καρποδίνης, για να επιμεληθούν το απαιτητικό μακιγιάζ τους, αλλά και ο ηθοποιός Δημήτρης Πασσάς, την εμφάνιση του οποίου επιμε-λήθηκε ο συνάδελφός του Σαμψών Φύτρος. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες είχαν στο πλευρό τους φίλους και συγγενείς, ενώ ο πανταχού παρών Δημήτρης Πασσάς είχε την άνεση (η ψυχούλα του το ξέρει...) να σουλατσάρει αγκαζέ με την τραγου-δίστρια των Belleville, Δώρα Τσίγκα, κάνοντας πρό-βα την παρουσίασή της.

Mε σπανιόλικο στιλ, η Σόφη Κωνσταντινίδου και οι συ-νεργάτες της. (φώτο 1) / Οι φανς μπορούν να περιμένουν. Οι Cyanna μετά την εμφάνισή τους. (φώτο 2) / Οι νεοσ-σοί της μουσικής σκηνής. Τρεις από τους τέσσερις Jam DifuSiOn. (φώτο 3) / Ο Θωμάς Καρποδίνης πάνοπλος. (φώτο 4) / Last year, Χάρης Αττώνης. (φώτο 5) / Οδηγί-ες προς νέους καλλιτέχνες από τον Στάθη Δρογώση. Ο κα-θήμενος Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, ο πιανίστας Νίκος Δρογώσης και δύο από τους συνεργάτες της Σόφης Κων-σταντινίδου. (φώτο 6) / Η ανάπαυση της τραγουδίστρι-ας. (φώτο 7) / Οχι άλλο σταράκι! (φώτο 8) / Τελική έξο-δος. (φώτο 10)

RetropolisRetropolisΗ περίοδος του μεσοπολέμου μάς πάει. Τουλάχιστον αισθητικά, καλλιτεχνικά. Και είναι πλέον επίσημο. Οπως επίσημο είναι και ότι το project Retropolis δεν ήταν κάτι άπαξ, κάτι που τελείωσε, αλλά κάτι που μόλις ξεκίνησε...Aυτό συνειδητοποιήσαμε με τον πιο επίσημο τρόπο φεύγοντας από το Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης την περασμένη Τρίτη.Τώρα που το project έχει ξεδιπλωθεί ολοκληρωμένο μπροστά στα μάτια μας μπορούμε με σχετική ευχέρεια να υποστηρίξουμε το θέαμα που δημιουργεί ο λόγος και η μουσική, τα διηγήματα στο χαρτί της έντυπης έκδοσης και τα τραγούδια στη ζωντανή τους εκτέλεση. Η επόμενη ημέρα θέλει αυτό το project να συνεχίζει την πορεία του -με αρκετές αντίστοιχες παραστάσεις στην Αθήνα και όχι μόνο, αλλά και μια ξεχωριστή έκδοση των διηγημάτων, που θα πάρει τη θέση -όπως της αξίζει- στις βιβλιοθήκες των σπιτιών μας. Το ταξίδι του project θα συνεχιστεί, όχι τόσο γιατί γέμισε το θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης (γεγονός που επισημοποίησε το ενδιαφέρον του κόσμου) αλλά κυρίως επειδή η καλλιτεχνική του αρτιότητα λειτούργησε και λειτουργεί ως πρόκληση δημιουργίας. Εντέλει, όταν οι διαφορετικές μορφές τέχνης συνυπάρχουν, η επικοινωνία γίνεται ευκολότερη και η εμπειρία πιο δυνατή. Το «κουδούνι» θα χτυπήσει ξανά πολύ σύντομα και η παράδοση -που όλοι εμείς τελικά την θέλουμε να είναι ένας ζωντανός και αεικίνητος οργανισμός- θα ανέβει στη σκηνή του σήμερα, για να μας μαγέψει. Ξανά.

Περισσότερες πληροφορίες:www.metropolisnews.gr

Για μία ακόμη χρονιά, η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου απέ-νειμε τα βραβεία της, αυτή τη φορά όμως χωρίς την παρουσία του

Θανάση Βέγγου, αντιθέτως μάλιστα, στη σκιά του θανάτου του. Σχόλια, σκέψεις και γεγονότα από την απονομή της 3ης Μαΐου.

Ηταν ακριβώς πριν από ένα χρόνο όταν ο Θα-νάσης Βέγγος έκανε ολόκληρη την αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών να σηκωθεί όρθια και να χειροκροτήσει τον άνθρωπο που χάρισε στην Ελλάδα τόσο γέλιο όσο κανένας άλλος ηθοποιός. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η φετινή εκδήλωση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (στη Στέγη Γραμμάτων και Τε-χνών του Ιδρύματος Ωνάση) και συγκεκριμένα με το βίντεο της περυσινής απονομής του Τιμη-τικού Βραβείου στο μεγάλο μας ηθοποιό από τον πρόεδρο της Ακαδημίας Τάσο Μπουλμέτη. Περιστατικά, σκέψεις, αλλά και αναμνήσεις εκφράστηκαν από πολλούς που ανέβηκαν στη σκηνή για να δώσουν μια αναφορά στον άν-θρωπο που αγαπήσαμε και σεβαστήκαμε, μια και στα μάτια του πάντα βλέπαμε κάτι από τον εαυτό μας. Εξάλλου, όπως είχε πει και ο ίδιος

κάποτε: «Δουλεύω με το ένστικτο, δεν έχω κα-νένα ταλέντο, μόνο αυτή τη φάτσα. Εδώ είναi αποτυπωμένη όλη η μιζέρια, όλη η δυστυχία, όλος ο πόνος του ασήμαντου Ελληνα». Και αυτή την ιδιαίτερη φάτσα χάσαμε.

Οσο για τα βραβεία, μεγάλος νικητής ανα-δείχτηκε η ταινία «Μαχαιροβγάλτης» του Γιάν-νη Οικονομίδη (ο οποίος ήταν απών από την εκδήλωση), η πρώτη από τις ταινίες του που γνωρίζει τέτοιου είδους επιτυχία -οι δύο προ-ηγούμενές του είχαν βραβευτεί μόνο από την Πανελλήνια Ενωση Κριτικών Κινηματογρά-φου. Με επτά βραβεία έφυγε η ταινία, μεταξύ των οποίων το Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσί-ας, Σεναρίου και Φωτογραφίας. Ακολούθησαν τα πέντε βραβεία της «Χώρας Προέλευσης» του Σύλλα Τζουμέρκα με το Πρωτοεμφανιζόμενου

Σκηνοθέτη και το Β΄ Γυναικείου Ρόλου (στην Ιωάννα Τσιριγκούλη) να ξεχωρίζουν, και τα τρία βραβεία της νέας ταινίας του Σωτήρη Γκο-ρίτσα «Απ’ τα Κόκαλα Βγαλμένα» με το ντουέτο των δύο αντρικών ρόλων (Αργύρης Ξάφης, Δημήτρης Ημελλος) να παίρνει τα δύο βρα-βεία Ερμηνείας. Με ένα βραβείο κατέληξε τελικά το “Attenberg” της Αθηνάς-Ραχήλ Τσαγγάρη (στην Ariane Labed για την ερμηνεία της), αλλά και με την πρόταση της Ακαδημίας για το Ξενόγλωσσο Οσκαρ. Τέλος, το “Casus Belli” του Γιώργου Ζώη κατέκτησε το βραβείο Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινί-ας, ενώ το ντοκιμαντέρ «Τα Παιδία Δεν Παίζει» των Ρέα Αποστολίδου και Γιούρι Αβέρωφ το αντίστοιχο βραβείο.

Οσο για την τελετή αυτή καθ’ αυτή, τα πράγματα κύλησαν ομα-λά με κάποια οργανωτικά λάθη (με κυριότερο το μπέρδεμα της τριπλής βράβευσης και των τριών υποψήφιων για το μοντάζ, χωρίς οι δύο να παίρνουν καν το χρυ-σό αγαλματάκι), αλλά και αρκετό χιούμορ από τους δύο παρουσιαστές (Βασίλης Χαραλαμπό-πουλος, Χρήστος Λούλης), που έσωζαν ό,τι μπορούσαν. Τα βραβεία για μία ακόμη χρονιά δόθηκαν κυρίως από ανθρώπους έμμεσα σχε-τιζόμενους με την τέχνη, κάτι που τείνει να γίνει το χαρακτηριστικό γνώρισμα των βραβείων, προσθέτοντας στην τελετή κάτι το διαφορετικό και πιο ζωντανό. Ετσι, η αγέραστη Ζωζώ Σα-πουντζάκη έδωσε το βραβείο Μακιγιάζ, ο ηθο-

ποιός του Θεάτρου Κωφών Απόστολος Γιαν-νόπουλος το βραβείο Ηχου (σε μια ξεχωριστή στιγμή, απαιτώντας παράλληλα να μπουν υπό-τιτλοι στις ελληνικές ταινίες), η πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων Χριστίνα Σακελλαρίου το βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου

(με την αιτιολογία ότι έξω τα πάμε καλά), ο ψυχίατρος Δημήτρης Αλεξανδρίδης το βραβείο Σεναρίου, δύο ανώνυμοι γονείς το Καλύτερης Ταινίας (ως ένα ευχαριστώ στους γονείς όλων των κινηματογραφιστών που στηρίζονται από τους γονείς τους) και άλλα. Αξιοσημείωτη ήταν η παραλαβή του βραβείου Μουσικής από τους Drog_A_Tek (πανάξια βράβευση για τη «Χώρα Προέλευσης») με τον Paranormale (μέλος του σχήματος) να ανεβαίνει στη σκηνή φορώντας μια... αποκριάτικη μάσκα.

Τέλος, αντιφατική θα μπορούσε να χαρα-κτηριστεί η επιλογή της Ακαδημίας να δώσει σε άλλη ταινία το βραβείο Καλύτερης Ταινίας («Μαχαιροβγάλτης») και σε άλλη το διαβατήριο για τα Οσκαρ (“Attenberg”), ακολουθώντας έναν παράλογο ισχυρισμό πως «άλλο τι μας αρέσει και άλλο τι δείχνουμε ότι μας αρέσει», αδικώντας με αυτό τον τρόπο και τις δύο ταινί-ες και καταστρέφοντας οποιαδήποτε θέση πάνω στο ζήτημα. Το μόνο που έχουμε να πούμε πια είναι καλή τύχη στο “Attenberg” και φυσικά... και του χρόνου!

Μετά τη λήξη του τελικού του Κυπέλλου Ελλάδος ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ατρό-μητο, ο προπονητής του Ατρόμητου Γιώργος Δώνης δήλωσε πως «το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι μπ...» Θα έπρεπε να είναι πιο προσε-κτικός. Eιδήμονες του χώρου έσπευσαν να με πληροφορήσουν πως η corporate οργάνωση των studios που έχουν βρεθεί τελευταία σε οργασμική ανάπτυξη στις περισσότερες περι-οχές του Κέντρου συγκρίνεται μόνο με εκείνη των μεγάλων πολυεθνικών.

Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς Μπιν Λά-ντεν; Ο άνθρωπος αυτός ήταν μια κάποια λύ-σις...

Το πρόβλημα δεν είναι πως το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι μπουρδέλο. Το πρόβλημα είναι πως παραμένει κλειστό το επάγγελμα του νταβατζή. Ας ελπίσουμε πως σύντομα θα υπάρξει και για αυτό κάποια νομοθετική ρύθ-μιση.

Ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι δεν υπήρ-ξαν συνέπειες για το spread των ελληνικών ομολόγων από τη γαμήλια τελετή του Πρίγκη-

πος Ουίλιαμ (δούκας του Κέιμπριτζ) μετά της καλής του Κάθριν (πρώην Κέητ).

Πάντως, έπειτα από αυτόν το γάμο, άδικα κατηγορούν τον Ακη για το Four Seasons...

Κουίζ για δυνατούς λύτες; Πότε θα γίνει το Ζάππειο 2; Ο νικητής κερδίζει βόλτα στον Εθνικό Κήπο και τάισμα στις πάπιες...

Κουίζ χωρίς ...απάντηση: Τι θα κάνουμε με τα σκουπίδια; Ο νικητής κερδίζει ένα ρα-ντεβού με την «Πράσινη Τίνα» ή μια δέσμευση του Mr Kallikratis πως «ο Περιφερειακός Σχε-διαμός θα υλοποιηθεί...»

Project Ελληνικό: Oι Καταρινοί είδαν και έμαθαν για τον αφιλοκερδή φίλο και ακόμη τρέχουν. Την ίδια στιγμή, το περίφημο fast track είναι τόσο slow motion που κοντεύει να μας πάρει ο ύπνος.

Μέσα σε όλα αυτά, όσα τα κομμάτια της Αριστεράς (όπως ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, μέτωπο Αλα-βάνου και πλείστα άλλα) τόσες και οι αντι-προτάσεις τους για το Μνημόνιο...

Καλοί μου άνθρωποι...

Οταν τοπικές ομάδες και κινήσεις ποδη-λατών διοργάνωναν τον Απρίλιο του 2008 την πρώτη Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία, τα πράγματα γύρω από το ποδήλατο στη χώρα μας ήταν εντελώς διαφορετικά. Πριν από τέσσερα χρόνια, οι κινήσεις αυτές, αν και έντονα δραστήριες, βρίσκονταν σε... νηπιακή ηλικία. Στα πρώτα τους βήματα, λοιπόν, στο στίβο των κοινωνικών διεκδικήσεων, τα εμπόδια που συναντούσαν ήταν πολλά. Και συνή-θως τοποθετημένα από την ίδια την πολι-τεία, η οποία κρατούσε τα αυτιά της κλειστά απέναντι στις εκκλήσεις αυτών των «περί-εργων εναλλακτικών τύπων». Σήμερα, οι ποδηλάτες έπαψαν να θεωρού-νται περίεργοι. Αποτελούν ένα από τα πλέ-ον υγιή στοιχεία της παρακμάζουσας αστι-κής μας πραγματικότητας και έχουν πείσει μέσα από τη δράση τους πως δεν αποτε-λούν απλά μόδα, αλλά αναγκαιότητα. Κάτι που φαίνεται πως το συνειδητοποιεί -αργά και βασανιστικά- και η ίδια η πολιτεία, η οποία γίνεται περισσότερο δεκτική στα αι-τήματά τους.

Γιορτάζοντας, λοιπόν, το γιγάντωμα του ποδηλατικού κινήματος, χιλιάδες νέοι

κάθε ηλικίας θα βγουν αυτή την Κυριακή στους δρόμους της Αθήνας (αλλά και σε άλ-λες 29 πόλεις ανά την Ελλάδα) με σύνθημα: «Να σώσουμε τις πόλεις! Με αναβαθμισμέ-νες δημόσιες συγκοινωνίες, ποδηλατόδρο-μους, πεζόδρομους». Με τα ποδήλατά τους θα κατακλύσουν τους δρόμους και με την παρουσία τους θα καταλύσουν -έστω και προσωρινά- την αυτοκινητοκρατία του Κέ-ντρου της Αθήνας.

Οπως αναφέρουν οι διοργανωτές στην ανακοίνωσή τους, η ποδηλατοπορεία της Κυριακής δεν είναι άλλη μία ποδηλατοπο-ρεία, είναι η κορυφαία συλλογική πράξη διεκδίκησης της ποδηλατικής κοινότητας για το αυτονόητο: μια αξιοπρεπή ποιότητα ζωής στις πόλεις, που θα βασίζεται στην αλ-λαγή του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τις μετακινήσεις.

Η ποδηλατοπορεία θα ξεκινήσει στις 12 το μεσημέρι, ενώ χαρακτηριστικό της οργανωμένης προσπάθειας είναι το γεγο-νός ότι προηγούνται προσυγκεντρώσεις σε διάφορα σημεία της πόλης. Ραντεβού στο Πεδίον του Αρεως!

Περισσότερες πληροφορίες στο: podilates.gr.

Επόμενη εκδηλώση: Freeday, Παρασκευή 6 Μαΐου στις 9:30 μμ.

Πλατεία Ασωμάτων, Θησείο

Συνεχίζοντας την κα-τασκευή πραγματικά ποιοτικών και πάνω από όλα χρήσιμων προϊόντων, η Evercool παρουσίασε τον ανεμι-στήρα που δροσίζει το ρούτερ σου. Γιατί να το αφήσεις να πεθαίνει από τη ζέστη τώρα που έρχεται το καλοκαίρι ή να κοιμάσαι με την αγωνία πως μπορεί να υπερθερμανθεί και να καεί αφήνοντάς σε στα κρύα του λουτρού; Αγόρασε το Dr. Cool, όπως είναι το όνομά του, και άσε τον ανεμι-στήρα των 8 εκατοστών να λύσει ένα «καυτό» πρόβλη-μα που ποτέ δεν ήξερες ότι είχες. Τροφοδοτείται από USB θύρα ή απευθείας από την πρίζα, και χάρη στα ειδικά του άγκιστρα μπορείς να το τοποθετήσεις με ευκολία οπουδήποτε. Η τιμή του δεν έχει γίνει ακόμα γνωστή, αλλά έτσι κι αλλιώς όσα και να κοστίζει αξίζει να τα δώσεις.

www.evercool.tw

Μέχρι σήμερα υπήρχαν τα «καγκουρο-αυτοκίνητα» στα οποία ξηλώνονταν τα πίσω

καθίσματα για να μπουν ηχεία. Περνούσαν κάτω από το σπίτι σου και τα παράθυρα έτριζαν από τα κα-

ψούρικα ρεφρέν του Γονίδη. Πλέον η δυνατότητα σπασί-ματος των νεύρων των γειτόνων σου μεταφέρεται και στο σπίτι με τη Subsonic Chair, την πολυθρόνα-ηχείο. Χρησι-μοποιεί 1.000 Watt για να τροφοδοτήσει δύο 16 ιντσών subwoofer και δύο 4 ιντσών ηχεία με απώτερο σκοπό «την απόλυτη εμπειρία ήχου». Μπορεί να συνδεθεί με iPod, mp3 Players, αλλά και κονσόλες, ώστε να έχεις

τη δυνατότητα να κουφαθείς και από τα πολυβόλα του Call Of Duty. Ο βιομηχανικός σχεδιασμός

στα καλύτερά του.www.johngregball.com

Αν έχεις βάψει ποτέ σου σπίτι, ξέρεις από πρώτο χέρι πόσο δύσκολη και κουραστική δουλειά είναι. Τα σωστά ερ-γαλεία μπορούν να κάνουν τη διαφορά, και το RapidRoller της Black & Decker είναι ένα από αυτά. Αλλάζει εντελώς τα ρολά που ήξερες μέχρι σήμερα, εισάγοντας καινοτομίες, όπως τρεις διαφορετικές γωνίες που προσαρμόζεται ο μηχανισμός για τις δύσκολες και στενές επιφάνειες. Η μπογιά μπαίνει απευθείας από το κουτί της μέσα στο σωλήνα και διοχετεύεται με σταθερές δόσεις στο ρολό για να μην σου στάζει, ενώ υπάρχει και βάση στήριξης στο κάτω μέρος για να το ακουμπάς όταν κάνεις διάλειμμα. Υπόσχεται να σε βοηθήσει να τελειώσεις το βάψιμο στο μισό χρόνο από ό,τι αν χρησιμοποιούσες τους «προγόνους» του και κοστίζει μόλις 45 δολάρια. Χωρίς δεύτερη σκέψη, προσθήκη στη Wish List.

www.blackanddecker.com

Ενα διαστημικό κράνος, ένα φλα-σάκι USB και ένα κόμικ της Lego είναι πιθανότατα όλα όσα χρειά-ζεσαι για να βάλεις το παιδί σου από μικρό στο σωστό δρόμο. Απο-τελούν εφεύρεση του σχεδιαστή Jonathan Robson και έχουν στόχο να μάθουν τους μπόμπιρες να αγα-πούν τα βιβλία προτού διδαχθούν ανάγνωση. Η ιδέα λειτουργεί ως εξής: αγοράζεις το κόμικ και μαζί παίρνεις έναν κωδικό για να κα-τεβάσεις στον υπολογιστή σου και το Audio Comic, ένα αρχείο ήχου δηλαδή με κάποιον που διαβάζει τους διαλόγους. Περνάς τα δεδο-μένα σε ένα φλασάκι και το συν-δέεις με το κράνος, το οποίο λει-τουργεί ως ακουστικό υπολογιστή. Στη συνέχεια ξεφυλλίζεις το κόμικ και ακούς τα λόγια. Απλό, σαν τη γιαγιά που σου έλεγε παραμύθια.

jonathanrobson.co.uk

Αν κάποιος έψαχνε να βρει το πιο αδι-άφορο -από σχεδιαστική άποψη- αντι-κείμενο μέσα σε ένα σπίτι, οι γλόμποι θα έθεταν υποψηφιότητα για να κερδί-σουν το πρώτο βραβείο. Την κατάστα-ση θέλει να αλλάξει η ιταλική εταιρεία Alessi, που τους ξανασχεδίασε προ-σθέτοντας μια μοντέρνα πινελιά. Ρο-μποτάκια, αμπαζούρ και σχήμα φλόγας είναι τρία από τα συνολικά επτά σχέδια που διαθέτει, ώστε να αλλάξεις εντε-λώς την εικόνα του φωτιστικού σου. Η τιμή τους ωστόσο είναι κάτι παραπάνω από τσιμπημένη, με τον καθένα να κο-στίζει 42,5 ευρώ, αφού χρησιμοποιούν την τεχνολογία Led. Αν βέβαια τους κρατήσεις για όλη σου τη ζωή, μπορεί και να προλάβεις να κάνεις απόσβεση από την οικονομία ρεύματος.

www.foreverlamp.eu

Παλιά υπήρχαν οι τοίχοι που είχαν αυτιά. Σήμερα υπάρχουν τα παγκάκια που έχουν μάτια ή για την ακρίβεια κάμερες. H εφεύρεση του φοιτητή αρχιτεκτονικής Chriss McNicholl τοποθετήθηκε πειραματικά στο Βοτανικό Κήπο του Dundee της Σκωτίας και αναλαμβάνει να φωτογραφίζει όποιον ξεκουράζεται πάνω της. Η όλη διαδικασία γίνεται με τη βοήθεια δύο φωτογραφικών, μίας που βρίσκεται πάνω στο παγκάκι και μίας σε ένα δέντρο απέναντι, οι οποίες ανεβάζουν άμεσα το «υλικό» στο Twitter. Ετσι, μπορείς ανά πάσα στιγμή να βλέπεις ηλικιωμένους που ταΐζουν τα πουλάκια, πιτσιρικάδες που καπνίζουν κρυφά, ζευγάρια που φιλιούνται και άλλες ωραίες ιδιωτικές στιγμές. Ματάκηδες όλου του κόσμου, ενωθείτε!

chrismcnicholl.com/tweetingseat

Με το Wii να έχει πλέον τα χρο-νάκια του και τον ανταγωνισμό να έχει προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω -λέγε με Kinect-, ήταν θέμα χρόνου για τη Nintendo να ανακοινώσει το διάδοχο της επιτυχημένης της κονσόλας. Σύμφω-να, λοιπόν, με λιτή ανακοίνωση της επι-χείρησης, κατά τη δι-άρκεια της έκθεσης βιντεοπαιχνιδιών Ε3 μεταξύ 7 και 9 Ιουνίου θα παρουσιαστεί η νέα παιχνιδομηχανή. Προς πώληση θα είναι διαθέσιμη μετά το Μάρτιο του 2012 και... αυτό είναι όλο. Λεπτομέρειες και τεχνικά χαρα-κτηριστικά δεν έγιναν γνωστά, δίνοντας την ευκαιρία για όργια παραφιλολογίας στα φόρουμ, που μιλούν μέχρι και για ασύρματα χειριστήρια με ενσωματωμέ-νες οθόνες αφής 6,2 ιντσών. Λίγη υπομονή χρειάζεται και θα ξέρουμε αν το Wii 2 θα μπορέσει να επαναλά-βει την επιτυχία του προκατόχου του, οι πωλήσεις του οποίου ξεπέρασαν και επισήμως τα 86 εκατ. κομμάτια.

www.nintendo.com

Επιβεβαιώνοντας πλήρως τη φημολογία που είχε αναπτυχθεί στο ίντερνετ, η Sony προχώρησε τελικά στην κυκλο-φορία των δύο δικών τις Τablet PC, μπαίνοντας έστω και αργά στο χώρο. Πρόκειται για τα μοντέλα S1 και S2, τα οποία διαφέρουν αισθητά μεταξύ τους, αν και τα δύο τρέχουν το λειτουργικό σύστημα Android 3.0. Το S1 είναι εξοπλισμένο με οθόνη 9,4 ιντσών και ξεχωρίζει για το σχεδιασμό του με τη μεγάλη καμπύλη στο πάνω μέρος της συσκευής. Το S2 από την πλευρά του θυμίζει το Nintendo DS, έχοντας 2 οθόνες των 5,5 ιντσών η καθεμία, συνολική ανάλυση 1024x480 και δυνατότητα να αναδιπλωθεί σαν βιβλίο. Και τα δύο Tablets θα μπορούν να αναπαραγάγουν παιχνίδια του πρώτου PlayStation, αλλά και να χρησιμοποιηθούν ως τηλεχειριστήρια για άλλα μοντέλα της εταιρείας. Αναμένεται να βρεθούν στα καταστήματα μέσα στο φθινόπωρο, σε άγνωστη ακόμα τιμή.

www.sony.com

Ολο και περισσότερες πληροφορίες έρχονται στο φως της δη-μοσιότητας για το νέο Tomb Raider που αναπτύσσει η Crystal Dynamics, δημιουργώντας προσδοκίες για ένα πραγματικά σπουδαίο παιχνίδι. Σύμφωνα με την εταιρεία, η Lara Croft θα είναι πλέον περισσότερο ανθρώπινη, αφού θα ματώνει και θα υποφέρει προσπαθώντας να επιβιώσει, τη στιγμή που οι εκφράσεις του προσώπου της θα μοιάζουν πιο αληθινές από ποτέ. Η κάμερα θα χρησιμοποιεί νέες μεθόδους θέασης, ενώ οι γρίφοι θα είναι περισσότερο πολύπλοκοι σε σχέση με το παρελθόν. Το όλο σκηνικό θα διαδραματίζεται σε ένα απομο-νωμένο νησί στο οποίο η ηρωίδα έχει ναυαγήσει και καλείται να αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων και την ίδια τη φύση. Η κυκλο-φορία του αναμένεται μέσα στο 2012 για PS3 και Xbox360.

www.crystald.com

Με σκοπό να αποδώσει φόρο τιμής στις σειρές ΤΖ και ΤΖ2 της Alfa Romeo, που μεσου-ρανούσαν στη δεκαετία του ’60, η Carrozzeria Zagato θα κατασκευάσει εννέα αντίτυπα του αριστουργήματος που μπορείς να δεις στη φωτογραφία. Το όνομά τους θα είναι Zagato TZ3 Stradale με το πρώτο μοντέλο να καταλήγει στον Αμερικανό Eric King, μανιώδη συλλέκτη πανάκριβων αυτοκινήτων. Σπίτι έχουν ήδη βρει και το δεύτερο και το τρίτο μοντέλο, με τους ιδιοκτήτες τους να βρίσκονται σε Ιαπωνία και Ευρώπη αντίστοιχα. Στο τεχνικό κομμάτι, το βάρος του αυτοκινήτου δεν θα ξεπερνάει τα 600 κιλά, θα βασίζεται στο πάτωμα του Dodge Viper ACR, ενώ ο κινητήρας των 8.400 κυβικών θα αποδίδει 612 άλογα. Είπες τίποτα;

www.alfaromeo.com

Με κούρασαν πολύ τα «κλασι-κά» των Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Κανένα από τα τέσσερα δεν ήταν σπουδαίο παιχνίδι. Αντιθέτως, αυτό που είδα ήταν 22 κακομα-θημένοι σταρ που καυγάδιζαν σαν μέτριοι μάγκες, χωρίς στιλ και χωρίς αξιοπρέπεια και δύο προπονητές από τους πάγκους που κοιτάζονταν στο καθρεφτάκι τους και αναρωτιόνταν ποιος εί-ναι ο καλύτερος.

Παρένθεση με μπάσκετ, ελέω Final 4. Την ώρα που ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στη Βαρκελώνη για τον ημιτελικό με τη Σιένα, διαβάσαμε όμορφες και αισιόδοξες δηλώσεις των παικτών του για το διαβόητο «έκτο αστέρι». Ενας από αυτούς όμως, ο Ντρου Νίκολας, σε συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ» της Κυριακής, αναρωτήθηκε γιατί όλα αυτά να του αποφέρουν ένα μισθό τόσο μεγαλύτερο από τον αντίστοιχο ενός δασκάλου. Μια εξαιρετική κου-βέντα, τίμια και διαφορετική, από μία από τις συ-μπαθητικότερες φάτσες των ελληνικών γηπέδων.

«Μηχανή του γκολ», «Kόμπρα» και «Σαΐτα του Εκουα-δόρ» ήταν μερικά από τα σεμνά πρωτοσέλιδα του αθλη-τικού Τύπου, όταν ο μεγάλος Φέλιξ Μπόρχα πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα το 2006 για λογαριασμό του Ολυ-μπιακού. Οι Ερυθρόλευκοι έβγαλαν λαβράκι δίνοντας μόλις 1 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσουν από την El Nacional και ο μάγος του ποδοσφαίρου το είπε ξεκάθα-ρα: «Θα βάζω 25 γκολ το χρόνο». Και επειδή ο λόγος του είναι συμβόλαιο, ξεφτύλισε με την τεχνική του τα αντίπαλα σέντερ μπακ και εξέθεσε ανεπανόρθωτα τους

τερματοφύλακες με τα φαρμακερά πλασέ του. Ο απολο-γισμός του «καγκουρό» έφτασε στο αστρονομικό νούμε-ρο των 6 τερμάτων σε μόλις 30 αγώνες και τα ρεκόρ του Γιώργου Σιδέρη άρχισαν να τρέμουν. Η Ελλάδα όμως αποδείχτηκε λίγη για το «μαύρο διαμάντι», με τη γερμα-νική Mainz να κάνει την υπέρβαση και να τον εντάσσει στους κόλπους της. Σήμερα αγωνίζεται στη φημισμένη Puebla F.C. του Μεξικού, κάνοντας μια ολόκληρη χώρα να παραμιλάει με τις επιδόσεις του. Θα σε θυμόμαστε για πάντα, Φέλιξ Μπόρχα.

Μου έχει λείψει...

Αν καταφέρει η Τσέλσι (που δεν νομίζω) να φέρει τούμπα την κατάσταση στην Πρέ-μιερ Λιγκ, θα πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές που έχουν γίνει ποτέ. Οχι μόνο λόγω των 15 βαθμών που απείχαν οι «Μπλε» από τη Γιουνάιτεντ, αλλά κυρίως λόγω της μετριότατης εικόνας τους όλη τη χρονιά. Το μεταξύ τους ντέρ-μπι την Κυριακή δεν χάνεται.

Ο Ελληνας οπαδός βασίζει τη συμπεριφορά του στο ένστικτο, όπως τα πλάσματα της κατώτερης νοητικής κλίμακας αυτού του σύμπαντος. Οπως ένας σκύλος για παράδειγμα. Οπως ο σκύλος του Παβλόφ, ο οποίος, όπως έχει αποδειχτεί, συμπεριφέρεται βάσει των υποδείξεων του εκπαιδευτή του. Βάσει της επιβράβευσης και της τιμωρίας. Είναι θλιβερό να επιβάλλεις μια συμπεριφορά σε κάποιον μέσω της τιμωρίας, αλλά πραγ-ματικά, αν ερχόταν σήμερα μια απόφαση που έλεγε ότι η ΑΕΚ μηδενίζεται στον αγώνα του τελικού και το Κύπελλο το παίρνει ο Ατρόμητος στα χαρτιά, θα ξανάμπαινε κανείς μέσα; Αν γινόταν το ίδιο, για παράδειγμα στο Καραϊσκάκη, και ο Ολυμπιακός (από το πουθενά) έχανε το πρωτάθλημα λόγω αφαίρεσης βαθμών; Δεν θα ξεσπούσαν οι υγιείς οπαδοί του; Ο Γιώργος Δώνης ήταν έξαλλος μετά το τέλος του αγώνα, αλλά δυστυχώς για τον καλύτερο Ελληνα προπονητή, οι δηλώσεις του απλώς κράτησαν το θέμα στην επιφάνεια δυο ώρες παραπάνω, επειδή περιλάμβαναν κακή κουβέντα.

Χρόνια πολλά, Ζώδια! Και ειδικά σ’ εσένα, Κριέ, που είσαι τόσο χαρούμενος που ο και-ρός ανοίγει επιτέλους, που θες να κυλιέσαι στα γρασίδια του Θησείου και να μυρίζεις τα λουλούδια της Ερμού. Μα είσαι σίγουρος πως θέλεις να το κάνεις αυτό;

Κι εσύ, Ταύρε; Ψάχνεις ακόμα αυτή την ηρεμία ή το πήρες απόφαση ότι η κίνηση και η ένταση είναι μέρος της καθημερινότητάς σου; Οσο πιο γρήγορα το καταλάβεις, τόσο το καλύτερο, γιατί η αναταραχή φέρνει ευκαιρί-ες, ενώ η ηρεμία φέρνει στασιμότητα. Τελικά, θέλεις να μείνεις στάσιμος;

Ολοι κάνουν λάθη, Δίδυμε, και εσύ έχεις κάνει διδακτορικό σε αυτά. Αλλά δεν εί-ναι ώρα να κάθεσαι να τα σκέφτεσαι, έμαθες ό,τι έμαθες, ώρα να μάθεις και από αυτά που θα κάνεις στο εγγύς μέλλον. Ανοιξε τα κανά-λια επικοινωνίας σου, γιατί κάποιος από τον εξωτερικό κοινωνικό σου κύκλο θα σου πει κάτι περίεργο.

Εσύ, Καρκίνε, πρόσεχε το οικογενειακό σου περιβάλλον. Πιθανότατα θα γίνουν ρι-ζικές αλλαγές, αν όχι στα έπιπλά σου ή στη διεύθυνσή σου, τότε στο χρώμα των μαλλιών σου. Η φαντασία σου θα κάνει οργιάκια, χα-λιναγώγησέ τη, πριν γίνεις εντελώς ρεζίλι, και χρησιμοποίησέ τη για να κάνεις θαύματα.

Πρόσεχε τι λες, Λέοντα, ειδικά στη δου-λειά σου, γιατί τα λόγια είναι πράξεις και αυτά και τείνεις να την ξεχνάς αυτή τη σημα-ντική λεπτομέρεια. Δώσε σημασία στις σχέ-σεις εξουσίας, μην δαγκώσεις το χέρι που σε ταΐζει, αλλά μην φιλήσεις και την κατουρημέ-νη ποδιά του, ναι;

Και αν πήγαινες κάπου εξωτικά, Παρ-θένε; Και αν τα παρατούσες όλα και αντί να γεμίζεις φόρμες Excel έπινες μοχίτα στις Μαλδίβες, προσπαθώντας να μάθεις ελληνι-κές βρισιές στους ντόπιους; Ή μήπως να μά-θαινες να διατηρείς μια συνοχή στη ζωή σου και να δεχόσουν τις ανταμοιβές της σκληρής δουλειάς;

Πρέπει να ζυγιάσεις μια κατάσταση καλά,

Ζυγέ, στα μέσα της εβδομάδας. Θα χρειαστεί να εμπλακείς σε μια τεταμένη σχέση δικών σου ανθρώπων, μην διστάσεις να πεις τη γνώμη σου και να πιέσεις τις καταστάσεις. Είσαι σε σωστή φάση ώστε να παίρνεις νη-φάλιες αποφάσεις και ίσως ο κόσμος να σε παίρνει πιο σοβαρά έτσι.

Ο δε Σκορπιός θα δοκιμάσει τα όρια της υπομονής του τις ίδιες ημέρες, καθώς και η ικανότητα και η διάθεση για καρπερή επικοι-νωνία θα είναι σε χαμηλά επίπεδα. Καλύτερα να μην ρωτάς προσωπικές ερωτήσεις και να μην προκαλείς καβγάδες. Γενικά, αν μπορείς, μην βγεις από το σπίτι χωρίς φίμωτρο.

Και ενώ ο Σκορπιός ανεβαίνει το Γολγο-θά του, ο Τοξότης έχει τόση ρέντα και έχει πάρει τόση φόρα που κινδυνεύει να το κάψει το μηχανάκι του. Πρόσεχε, Τοξότη, μην το κάψεις το μηχανάκι σου! Πάρε μερικές βα-θιές ανάσες και κοίτα να μένεις και για λίγο έξω από τα πράγματα, για να τα δεις πιο αντι-κειμενικά.

Σου έχω μια μεγάλη έκπληξη, Αιγόκερε: θα είσαι πολύ πεισματάρης αυτή την εβδο-μάδα! Αυτή τη φορά όμως είναι πιο πιθανό το πείσμα σου να έχει πολύ κακές συνέπειες, οπότε κοίτα να το μετριάσεις. Προσπάθησε να είσαι ευέλικτος στις συζητήσεις σου, και με λίγη τύχη όλα θα πάνε καλά.

Κι εσύ, Υδροχόε, θα τα βρεις σκούρα, αλλά τουλάχιστον όχι τόσο σκούρα. Ενας συ-νεργάτης σου θα σου σπάσει τα νεύρα, αλλά δεν θα σ’ τα σπάσει και τόσο πολύ. Οπότε κοίταξε να είσαι αυστηρός μαζί του, αλλά όχι τόσο αυστηρός. Κατά τα άλλα, η εβδομάδα μια χαρά θα κυλήσει, αλλά όχι και τέλεια.

Οσο για σένα, Ιχθύ, η καλή τύχη σε πε-ριβάλλει, σε αγκαλιάζει, σε πηγαίνει βόλτα και σου παίρνει παγωτό. Θα έχεις να αντι-μετωπίσεις μια έκτακτη κατάσταση στην αρχή της εβδομάδας, αλλά τίποτα που να πρέπει να σε ανησυχεί. Μείνε τολμηρός και θα αντα-μειφθείς!

Τα φιλιά και τις αγκαλιές σε όλους τους φίλους που βρέθηκαν την περασμένη Τρίτη στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Το Retropolis έβαλε τα καλά του και συστήθηκε στους πρώ-τους του φαν. Η είσοδος του Ιδρύματος γέμισε οικείες, χαρούμενες φιγούρες τόσο πριν από την έναρξη, όσο και μετά τη λήξη της εκδήλωσης. Και αν λίγο πριν από την έναρξη δεν βρήκα χρόνο για πολλές συζητήσεις εξαιτίας του άγχους, μετά απλώς δεν πρόλαβα να μιλήσω σε όλους. Οσα σχόλια πρόλαβα, όμως, να ακούσω στα γρήγορα ήταν κάτι παρα-πάνω από θετικά. Το ρετρό, τελικά, μας πάει, τουλάχιστον στη μουσική και στη διάθεση. Με το καλό, λοιπόν, να βρεθούμε ξανά όλοι μαζί στο επόμενο βήμα του.

Την παρακολούθηση του τελικού κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ατρόμητο. Οσο και συνη-θισμένοι είμαστε όλοι όσοι παρακολουθούμε το ελληνικό πρωτάθλημα δεν παύει ποτέ να σε εξοργίζει η εικόνα ενός αγώνα που θυμίζει πόλε-μο. Με καπνό πάνω από τα δοκάρια, οπαδούς να στέκο-νται στο χορτάρι δίπλα στους μέσους και ένα διαιτητή που δεν μπορεί να ελέγξει τίποτα. Δεν κατάφερα να παρακο-λουθήσω την απονομή, γιατί είχαν σπάσει τα νεύρα μου. Εφτασα μέχρι το 90 με τόση υπομονή που δεν είχα άλλη να ξοδέψω, για να μάθω αν τελικά ο Κάκος σφύριξε το τέλος του αγώνα ή απλώς έκλεψαν τα εννιά λεπτά που απέμεναν από τον Ατρόμητο, για να μην γίνουν επεισό-δια. Αλλαξα κανάλι και είδα ελληνική ταινία. Και το ίδιο έχω σκοπό να πράξω και στους αγώνες που θα γίνουν σε λίγες ημέρες.

Την ερώτηση «Τι καιρό έχει σήμερα;» στην μαμά μου την περασμένη Τε-τάρτη. Η απάντηση ήταν αποστομωτική και δεν μου άφησε πολλά περιθώ-ρια για απορίες. «Αφού το ξέρεις ότι ο καιρός έχει τρελαθεί. Να ντυθείς σε όλες τις εποχές, να είσαι σίγουρη», είπε η μαμά εμφανώς εκνευρισμένη με την αναποφασιστικότητα του καιρού. Ετσι και εγώ, έβαλα τζιν, ένα κοντο-μάνικο t-shirt, ζακετάκι και καπαρντίνα στο χέρι (για το βράδυ). Εβαλα και την ομπρέλα στην τσάντα και ξεκίνησα. Λίγο από όλα, δηλαδή.

Τον προγραμματισμό μου για τις συναυλίες που θέλω να παρακολουθήσω αυτόν και τον άλλο μήνα. Χαμός γίνεται πάλι φέτος, αλλά τα εισιτήρια τις περισσότερες φορές αναλογούν σε τρία μεροκάματα. Μεγάλη η λίστα, αλλά στο τέλος θα διαγραφούν πολλά. Ενα μόνο δεν διαπραγμα-τεύομαι. Τους Bon Jovi. Εκεί θα πάω, ακόμα και αν χρει-αστεί να μην δω τίποτε άλλο αυτό το καλοκαίρι. Ευτυχώς, έχω δει τους Πυξ Λαξ τόσες πολλές φορές με την κανονι-κή τους σύνθεση, οπότε δεν θα μπω καν στον πειρασμό.

Την ανάγνωση της είδησης ότι ένα παιδάκι επτά ετών έχασε τη ζωή του εξαιτίας ναυτικής φωτοβολίδας που πέταξε κάποιος στην είσοδο ναού το Μεγάλο Σάββατο. Δεν άντεξα να διαβάσω τη συνέχεια, γιατί δεν έχει καμία σημασία αν τη φωτοβολίδα πέταξε παιδί, νέος ή μεσήλι-κας. Οπως δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία αν το παιδί ήταν γιος παπά, ναυτικού ή επιχειρηματία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχουμε ονομάσει έθιμα, διάφορες ηλιθιότητες και τα επαναλαμβάνουμε με ευ-λάβεια κάθε χρόνο. Και ας χάνουν κάποιοι συμπολίτες μας τη ζωή τους εξαιτίας τους. Πάντα θα ονομάζεται ατύχημα.

ΟΜΙΛIΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤH ΤΗΣ ΤΡAΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛAΔΟΣ κ. ΓΕΩΡΓIΟΥ Α. ΠΡΟΒOΠΟΥΛΟΥΣΤΗΝ 78Η ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ

18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΜΠΗ – ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η Τράπεζα της Ελλάδος εξαρχής είχε υποστηρίξει ότι η Συμφωνία Στήρι-ξης θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της κρίσης, καθώς θα εξασφάλιζε τα αναγκαία κεφάλαια σε μια περίοδο που η χώρα είχε πρακτι-κά αποκλειστεί από τις αγορές, θα επέβαλλε πειθαρχία στην τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων, θα προσέφερε τεχνογνωσία στην εφαρμογή της οι-κονομικής πολιτικής και θα διευκόλυνε τη δημοσιονομική προσαρμογή.

Η Συμφωνία Στήριξης απέτρεψε τη χρεοκοπία και επέβαλε τον ανα-προσανατολισμό της οικονομικής πολιτικήςΠράγματι, η Συμφωνία όχι μόνο εξασφάλισε τα αναγκαία κεφάλαια αλλά και έδρασε ως καταλύτης για το ριζικό αναπροσανατολισμό της οικονομι-κής πολιτικής προς δύο κύριες κατευθύνσεις: την ταχεία δημοσιονομική προσαρμογή και την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η στρο-φή αυτή έπρεπε βεβαίως να έχει γίνει πολλά χρόνια πριν, όταν οι συνθή-κες ήταν ευνοϊκότερες. Τον Απρίλιο πάντως του 2010 όλα τα περιθώρια για αναβολές είχαν εξαντληθεί και η αλλαγή κατεύθυνσης ήταν επιτακτικά αναγκαία. Η πολιτική που άρχισε να εφαρμόζεται ήταν ο μόνος τρόπος για να ανακοπεί η περιθωριοποίηση της χώρας, η μόνη ελπίδα για τη δημι-ουργία προϋποθέσεων που θα επέτρεπαν μια συντεταγμένη πορεία πάνω σε νέες βάσεις το ταχύτερο δυνατόν.

Οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ και τα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας απέτρεψαν την πιστωτική ασφυξίαΤην ίδια αυτή περίοδο, όταν οι υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότη-τας της χώρας συμπαρέσυραν και τις αξιολογήσεις των τραπεζών, οι ομα-λές συνθήκες ρευστότητας εξασφαλίστηκαν χάρη στην πολιτική και τις πα-ρεμβάσεις του Ευρωσυστήματος. Η νομισματική πολιτική παρέμεινε σε διευκολυντική κατεύθυνση, διατηρώντας τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα. Παράλληλα, το Ευρωσύστημα εξακολούθησε να προσφεύγει στη χρήση μη συμβατικών μέτρων νομισματικής πολιτικής, τα οποία βελτίωσαν τη ρευ-στότητα των τραπεζών και της οικονομίας υπό συνθήκες που ήταν εξαιρε-τικά δυσμενείς για την Ελλάδα. Τέλος, ελήφθη και η πολύ σημαντική από-φαση να παρέχεται χρηματοδότηση από το Ευρωσύστημα στις τράπεζες, έναντι χρεογράφων τα οποία έχει εκδώσει ή εγγυηθεί το Ελληνικό Δημό-σιο, ανεξαρτήτως πιστωτικής διαβάθμισης. Είναι βεβαίως γνωστό ότι δυσχέρειες στη χρηματοδότηση των επιχειρήσε-ων υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν. Θα πρέπει όμως να συγκρι-θούν με τα ανυπέρβλητα εμπόδια που θα είχαν δημιουργηθεί, αν δεν εί-χαν γίνει οι σωτήριες αυτές παρεμβάσεις, που απέτρεψαν τη διαμόρφωση συνθηκών πιστωτικής ασφυξίας.

Η προσαρμογή ξεκίνησε το 2010 με απτά αποτελέσματα στο δημο-σιονομικό τομέαΗ προσπάθεια αντιστροφής των εξελίξεων άρχισε με παρεμβάσεις σε πολ-λούς τομείς και είχε απτά αποτελέσματα, κυρίως στον δημοσιονομικό το-μέα. Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώθη-κε περίπου κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες. Η πρόοδος αναγνωρίστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ, σε τρεις διαδοχικές αξιολογήσεις, γεγονός που επέτρεψε την ομαλή ροή της χρηματοδότησης που προέβλε-πε η Συμφωνία Στήριξης. Αποτράπηκαν έτσι οι ολέθριες εξελίξεις που ένα χρόνο πριν έμοιαζαν αναπόφευκτες και δόθηκε στην οικονομία ένα χρονι-κό περιθώριο, για να προχωρήσει στις αλλαγές που ούτως ή άλλως, με ή χωρίς Μνημόνιο, έπρεπε να γίνουν.

*****

Καθυστερήσεις αλλά και αντικειμενικές δυσκολίες συντηρούν την αβεβαιότητα των αγορώνΜέσα στο χρόνο που πέρασε έγιναν πολλά. Όμως, παρά τα θετικά αποτε-λέσματα και τη μεγάλη προσπάθεια που έχει καταβληθεί, οι παράγοντες που δημιουργούν αβεβαιότητες και τροφοδοτούν την επιφυλακτικότητα των αγορών διατηρούνται ισχυροί.

δυναμική του χρέους παραμένει δυσμενής, καθώς οι συσσωρευμένες ανισορροπίες είναι μεγάλες και η πρόοδος των προσαρμογών δεν είναι αρκετά ταχεία για να αντιστρέψει γρήγορα και αποφασιστικά αυτή τη δυναμική.

ανταγωνιστικότητα βελτιώθηκε ελαφρά, κυρίως λόγω μειώσεων στο κόστος παραγωγής. Δεν βελτιώθηκε όμως η «διαρ-θρωτική» ανταγωνιστικότητα, που συνδέεται με τη δημιουργία περι-βάλλοντος φιλικού προς την επιχειρηματική δραστηριότητα. Εξάλ-λου, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας κόστους το 2010 ήταν μι-κρή σε σχέση με τις σωρευτικές απώλειες της τελευταίας δεκαετίας.

λειτουργία του δημόσιου το-μέα, δεν υπήρξε ακόμη ουσιαστική βελτίωση εκεί όπου πρωτογε-νώς παράγονται τα ελλείμματα -- στη δημόσια διοίκηση, τους πολυ-άριθμους οργανισμούς, την τοπική αυτοδιοίκηση – ούτε και στην αποτελεσματικότητα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Έτσι, η δημοσιονομική πορεία, μετά την ισχυρή εκκίνηση που έγινε, εμφα-νίζει στις αρχές του 2011 σημεία κόπωσης και αποκλίσεις από τους στόχους. Το έλλειμμα του 2010, παρά τη μεγάλη μείωσή του, απέ-κλινε από την αρχική πρόβλεψη, ενώ αποκλίσεις καταγράφονται και το πρώτο τρίμηνο του 2011.

διαρθρωτικών αλλαγών ψηφίστηκαν ση-μαντικά νομοθετήματα, που αφορούν το ασφαλιστικό σύστημα, το σύστημα υγείας, τα κλειστά επαγγέλματα και την αγορά εργασίας, και σε αρκετές περιπτώσεις υπήρξε πρόοδος. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως οι μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν όσο βαθιά χρειάζεται, ενώ συχνά η εφαρμογή τους καθυστερεί, είτε επειδή προσκρούει σε δι-οικητικές δυσλειτουργίες είτε επειδή εκδηλώνεται διστακτικότητα λόγω αντιδράσεων.

πραγματική οικονομία εξελίχθηκε δυσμενέστερα από ό,τι αναμενόταν. Το ΑΕΠ μειώθηκε το 2010 κατά 4,5%, λόγω της υποχώρησης της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 4,5%, της δημόσιας κατανάλωσης κατά 6,5% και των ακαθάριστων επενδύσεων παγίου κεφαλαίου κατά 16,5%. Η ύφεση όμως εκτιμάται ότι θα ήταν ηπιό-τερη, αν προχωρούσαν ταχύτερα οι μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση του περιβάλλοντος της επιχειρηματικής δραστηριότητας, η αξιοποί-ηση των κοινοτικών πόρων του ΕΣΠΑ, και η βελτίωση της αποτελε-σματικότητας των δημόσιων δαπανών.

απώλειες θέσεων εργασίας σε όλους τους τομείς και άνοδο της ανεργίας. Η απασχόληση το τελευταίο τρί-μηνο του 2010 ήταν μειωμένη κατά 4% έναντι του αντίστοιχου τρι-μήνου του 2009, υποδηλώνοντας την απώλεια 180 χιλιάδων θέσε-ων εργασίας, ενώ το ποσοστό ανεργίας το ίδιο τρίμηνο έφθασε το 14,2% του εργατικού δυναμικού. Η μέση ετήσια μείωση της απα-σχόλησης (-2,7%) ήταν μικρότερη από τη μείωση του ΑΕΠ, με απο-τέλεσμα να υποχωρήσει και η παραγωγικότητα (κατά 1,8%).

ενημέρωση και η δημόσια συζήτηση για τα αίτια της κρίσης, την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και κυρίως για τις αντικειμενικές συνθήκες που επιβάλλουν αυτή την πολιτική ήταν αποσπασματική και ελλιπής. Το Μνημόνιο αντιμετωπίζεται συχνά ως υπαίτιο των συμπτωμάτων της κρίσης και όχι ως αναπόφευκτη πα-ρέμβαση για την αντιμετώπισή της. Δεν έχει εξάλλου εξηγηθεί επαρ-κώς ότι το Μνημόνιο περιόρισε την οξύτητα αυτών των συμπτωμά-των, η οποία θα ήταν πολλαπλάσια χωρίς αυτό. Η στήριξη των μεταρ-ρυθμίσεων αποδείχθηκε σε αρκετές περιπτώσεις άτολμη, ενώ τα συ-μπτώματα της κρίσης μεγαλοποιούνται στο δημόσιο διάλογο, χωρίς όμως καμία αναφορά στους λόγους που επιβάλλουν τις αλλαγές.

Αποτέλεσμα του ελλείμματος πληροφόρησης ήταν η στάση μερίδας της κοινής γνώμης απέναντι στις αλλαγές, η οποία ήταν αμήχανη και επιφυ-λακτική, καθώς η νέα πολιτική αμφισβήτησε βεβαιότητες που για πολλά χρόνια θεωρούνταν ακλόνητες, ενώ παράλληλα δεν είχε εξηγηθεί με πει-στικό τρόπο η προτεινόμενη διέξοδος. Η αβεβαιότητα αυτή εμπόδισε την ενεργητική κατάφαση και συστράτευση κοινωνικών δυνάμεων. Υπήρξαν βεβαίως και αντιδράσεις που απλώς επιδίωκαν να μην αλλάξει τίποτα και να υπάρξει επιστροφή σε πρακτικές του παρελθόντος.

Οι προβλέψεις για το 2011 δεν επιτρέπουν εφησυχασμόΟι προβλέψεις για το 2011, παρά κάποιες θετικές ενδείξεις που διαφαίνο-νται, δεν επιτρέπουν εφησυχασμό.

ύφεση θα συνεχιστεί. Το ΑΕΠ προβλέπεται ότι θα μειωθεί κατά 3% χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί και κατά τι μεγαλύτερη πτώση.

ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται και θα υπερβεί το 15%.πληθωρισμού θα υποχωρήσει σημαντικά

σε σχέση με το 2010, όμως θα πλησιάσει το 31/4%.πιστωτικής επέκτασης προς τον ιδιωτικό τομέα,

που ήδη ήταν αρνητικός τους δύο πρώτους μήνες του έτους, αναμέ-νεται να παραμείνει σε αρνητικά επίπεδα καθ΄όλη τη διάρκεια του 2011.

ανταγωνιστικότητα θα συνεχίσει να βελτιώνεται το 2011, κα-θώς θα εξακολουθήσει να μειώνεται το κόστος εργασίας ανά μονά-δα προϊόντος και ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει.

έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θα περιορι-στεί κάτω του 9% του ΑΕΠ, αφού προβλέπεται ότι θα ανακάμψουν οι εξαγωγές και οι τουριστικές εισπράξεις, ενώ θα συνεχίσουν να μειώνονται οι εισαγωγές καταναλωτικών αγαθών.

Το παλιό υποχωρεί, όμως το νέο καθυστερεί ακόμηΒρισκόμαστε σήμερα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Από την μια πλευρά εί-ναι φανερό ότι το πρότυπο ανάπτυξης που επικράτησε στο παρελθόν κα-ταρρέει. Από την άλλη όμως, δεν έχουν αρχίσει να διαφαίνονται οι νέες πρακτικές, οι νέοι θεσμοί και οι νέες νοοτροπίες που θα αναζωογονήσουν την οικονομία. Αυτό είναι το κύριο ζητούμενο σήμερα: η ταχεία μετάβα-ση από ένα πρότυπο ανάπτυξης που δεν είναι διατηρήσιμο σε ένα νέο που μπορεί να εμπνεύσει για τη θετική προοπτική της οικονομίας, να κινητο-ποιήσει παραγωγικές δυνάμεις, να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών και να βελτιώσει το κλίμα.

Η κρίση είναι κρίση του προτύπου ανάπτυξης, όχι του ΜνημονίουΤο πρότυπο ανάπτυξης που έχει πλέον εξαντλήσει τα όριά του στηρίχθη-κε στην εγχώρια κατανάλωση, δημόσια και ιδιωτική, και τροφοδοτήθηκε με δανεισμό. Ο επιχειρηματικός τομέας δεν κατόρθωσε να επωφεληθεί επαρκώς από τις ευκαιρίες που παρείχε η ένταξη στη ζώνη του ευρώ, ενώ οι βελτιωμένες προσδοκίες των νοικοκυριών λόγω της ένταξης και η διό-γκωση του δημόσιου τομέα ενθάρρυναν τον υπερκαταναλωτισμό. Τα απο-τελέσματα ήταν: αρνητική καθαρή εθνική αποταμίευση από το 2002 μέχρι σήμερα και συνεχής μεταφορά πόρων από τον επιχειρηματικό στον υπερ-τροφικό και χαμηλής παραγωγικότητας δημόσιο τομέα. Το πρότυπο αυτό ικανοποιούσε την κατανάλωση του παρόντος εις βάρος του μέλλοντος και βασιζόταν στην ψευδαίσθηση ότι η ανάπτυξη θα μπορούσε να στηρίζεται επ’ άπειρον στο δημόσιο τομέα. Η άνοδος της κατανάλωσης, που χαρακτη-ριζόταν και από ισχυρή ροπή προς εισαγόμενα αγαθά, ενθάρρυνε και στή-ριξε μια «ρηχή» εγχώρια επιχειρηματικότητα, που ήταν προσανατολισμένη στον τομέα της διανομής και στον τελικό καταναλωτή. Καθώς όμως έχουν ανατραπεί οι παράγοντες που τροφοδοτούσαν την κατανάλωση στο παρελ-θόν, ήταν αναπόφευκτο να πληγεί ανάλογα αυτή η μορφή επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ταυτόχρονα, δεν έχουν ακόμη δημιουργηθεί οι προϋπο-θέσεις για να ενθαρρυνθεί μια νέα επιχειρηματικότητα στη θέση της πα-λιάς. Η κρίση της οικονομίας είναι η κρίση ενός προτύπου ανάπτυξης το οποίο δεν μπορούσε να διατηρηθεί άλλο. Το κόστος που η κοινωνία κα-λείται σήμερα να καταβάλει οφείλεται επίσης και στο ότι καθυστερεί η με-τάβαση στο νέο πρότυπο.

*****

Στροφή στο μέλλον: ένα νέο πρότυπο ανάπτυξηςΤο νέο πρότυπο ανάπτυξης που χρειάζεται η χώρα σημαίνει στροφή από την κατανάλωση στην αποταμίευση, τις επενδύσεις και τις εξαγωγές, από τον κρατισμό και την αναπαραγωγή προνομίων στον ανταγωνισμό και την επιχειρηματική πρωτοβουλία. Σημαίνει δηλαδή νέο υπόδειγμα κατανάλω-σης, επιχειρηματικότητας και λειτουργίας του κράτους. Σημαίνει αύξη-ση του μεριδίου των επενδύσεων και των εξαγωγών στο ΑΕΠ, συρρίκνω-ση του μεριδίου της ιδιωτικής και της δημόσιας κατανάλωσης, ουσιαστική ενίσχυση της αποταμίευσης, στροφή της επιχειρηματικότητας στον αντα-γωνιστικό τομέα της παραγωγής με προσανατολισμό στις διεθνείς αγορές και λειτουργία της δημόσιας διοίκησης με τρόπο που δεν θα αποθαρρύνει τις επενδύσεις ούτε θα ανέχεται τη φοροδιαφυγή.

Ισχυρή επανεκκίνηση της προσπάθειας για να δοθεί νέα ορμή στη μεταρρυθμιστική πολιτικήΣήμερα η οικονομία βρίσκεται σε μεταίχμιο, καθώς η προσαρμογή έχει κάνει προόδους, αλλά παραμένει βραδεία σε σχέση με τη δυναμική του χρέους. Χρειάζεται τώρα μια ισχυρή επανεκκίνηση της προσπάθειας, που θα καλύψει γρήγορα τις υστερήσεις και θα δώσει νέα ορμή στη μεταρρυθ-μιστική πολιτική. Βασικές προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό είναι:

να προχωρήσει χωρίς αμφιθυμίες και δισταγμούς στο δύσκολο δρό-μο που έχει χαράξει.

οικονομίας, τις επιδιώξεις της πολιτικής που ασκείται, τις δυσκολί-ες και τους κινδύνους που υπάρχουν, το δρόμο που πρέπει να δια-νυθεί, τον τελικό στόχο, αλλά και τις συνέπειες μιας τυχόν αποτυχί-ας.

οι οποίες όχι μόνο είναι αναγκαίες, αλλά έχουν και ισχυρή ηθική βάση, καθώς καταργούν προνόμια και αποσκοπούν να εξασφαλί-σουν ίσες και καλύτερες ευκαιρίες για όλους.

κοινωνικών δυνάμεων που θα εξασφαλίσει τη συνέχεια της προ-σαρμογής, η διάρκεια της οποίας υπερβαίνει τη θητεία μίας κυβέρ-νησης.

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

α) Σταθεροποίηση με μέτρα διαρθρωτικής προσαρμογήςΔεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η επίσπευση της ανάκαμψης και η ανά-πτυξη αποτελούν τον καθοριστικό παράγοντα της επιτυχίας στα επόμενα χρόνια. Δεν θα υπάρξει όμως ανάκαμψη, αν δεν θεραπευθούν οι βασι-κές αιτίες που μας οδήγησαν στην κρίση: η γιγάντωση των ελλειμμάτων και των χρεών του Δημοσίου και η σοβαρή υποχώρηση της ανταγωνιστι-κής θέσης της χώρας. Πρώτο βήμα συνεπώς για την ανάπτυξη είναι η στα-θεροποίηση της οικονομίας. Όπως έχει δείξει και η διεθνής εμπειρία, η ύπαρξη μεγάλων δημόσιων ελλειμμάτων και χρεών δεν στηρίζει την ανά-πτυξη. Αντίθετα, την υπονομεύει.Επιτάχυνση των αλλαγών στο δημόσιο τομέαΗ σταθεροποίηση έχει εισέλθει στη δεύτερη και δυσκολότερη φάση. Μετά

τις οριζόντιες περικοπές στους μισθούς και τις αυξήσεις των φόρων, πρέ-πει τώρα να στραφεί αποφασιστικά στις διαρθρωτικές αλλαγές στο δημό-σιο τομέα για να μειώσει, σε μόνιμη βάση, δαπάνες που προέρχονται από την αναποτελεσματική του λειτουργία. Περιθώρια στο χώρο αυτό υπάρχουν και είναι μεγάλα. Πρέπει ταυτόχρο-να να αξιοποιηθούν δύο σημαντικές ευκαιρίες που παρουσιάζονται σήμε-ρα και οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν καταλύτη για την επανεκκίνηση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας.

το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρα-τηγικής δίνει τη δυνατότητα να ακολουθηθεί μια δημοσιονομική πολιτική με σαφείς στόχους, εξειδικευμένα μέτρα και συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα εφαρμογής, αντί για αποσπασματικές παρεμβά-σεις και έκτακτα μέτρα. Για να έχει το Πλαίσιο τα αναμενόμενα απο-τελέσματα θα πρέπει να εξαλείψει τους παράγοντες που γεννούν ελ-λείμματα, κυρίως να περικόψει τις δαπάνες.

το Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων και Αξιοποίη-σης της Δημόσιας Περιουσίας μπορεί, αν εφαρμοσθεί με τόλμη και ταχύτητα, να συμβάλει ουσιαστικά στον περιορισμό του χρέους και να ενισχύσει την εισροή ξένων άμεσων επενδύσεων.

β) Άμβλυνση των συνεπειών της ύφεσης και επίσπευση της ανά-καμψηςΗ οικονομική πολιτική πρέπει, χωρίς εκπτώσεις στη δημοσιονομική προ-σαρμογή, να επιδιώξει παράλληλα την άμβλυνση της ύφεσης και την ταχύ-τερη δυνατή επαναφορά των ρυθμών μεταβολής του ΑΕΠ σε θετικές τιμές.

των επιχειρήσεων, των εργαζομένων και των συνταξιούχων που πληρώνουν κανονικά τους φόρους και, αντ’ αυτού, να υπάρξει ουσι-αστική πρόοδος όσον αφορά την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής. Αυτό είναι κρίσιμο και για να ενισχυθεί το αίσθημα δικαιοσύνης και να αυξηθεί ο βαθμός συναίνεσης στο πρόγραμμα προσαρμογής.

-- εξοικονόμηση δαπανών με εξάλειψη της σπατάλης, κατάργηση φορέων που δεν προσφέρουν έργο και συγχωνεύσεις άλλων,

-- ανακατανομή των συνολικών δαπανών με βάση αναπτυξιακά και κοινω-νικά κριτήρια και βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους.

Έτσι θα είναι εφικτό να στηριχθούν οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, να διευκολυνθεί η κινητικότητα της εργασίας μεταξύ κλάδων και ειδικο-τήτων και να αυξηθεί το μερίδιο των δημόσιων πόρων που διατίθενται για επενδύσεις.

-ρων που παραμένουν στη διάθεση της χώρας, με χρησιμοποίηση των εργαλείων που προβλέπονται στο νέο αναπτυξιακό νόμο και με πλήρη ενεργοποίηση του ΕΤΕΑΝ.

-τικών μεταρρυθμίσεων μηδενικού ή χαμηλού δημοσιονομικού κό-στους και άμεσης απόδοσης, όπως είναι αυτές που αφορούν την κα-ταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς και την εξάλει-ψη των αγκυλώσεων στις αγορές προϊόντων και εργασίας.

γ) Προσέλκυση ξένων επενδύσεωνΚαθώς οι εγχώριοι πόροι που θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη είναι στην παρούσα φάση εξαιρετικά περιορισμένοι, πρέπει να ενθαρρυνθεί η εισαγόμενη αποταμίευση, να προσελκυστούν δηλαδή ξένες άμεσες επενδύσεις. Βεβαίως, οι συνθήκες είναι αντίξοες, καθώς το κλίμα που επικρατεί για την Ελλάδα είναι δυσμενές και οι αβεβαιότητες μεγάλες. Μπορούν όμως να υπάρξουν παράπλευρες ωφέλειες από το Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων και βεβαίως από τα μέτρα βελτίωσης του περιβάλ-λοντος της επιχειρηματικής δραστηριότητας που επείγει να υλοποιηθούν.

δ) Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας με επιτάχυνση των μεταρρυθ-μίσεωνΗ ανάπτυξη προϋποθέτει ταχεία βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Αυτό σημαίνει τη λειτουργία ανταγωνιστικών επιχειρήσεων που θα προσανατο-λίζονται στις διεθνείς αγορές. Προϋποθέτει επίσης τη ριζική αλλαγή του κλίματος, με τη δημιουργία περιβάλλοντος που θα ευνοεί την ανάληψη πα-ραγωγικών-επενδυτικών πρωτοβουλιών. Πρέπει τώρα να προχωρήσουν με πολύ ταχύτερο βήμα οι διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές και κυρίως οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα – μεταρρυθμίσεις που θα εστιάζονται, πέρα από την ανάκτηση των απωλειών της διεθνούς ανταγωνιστικότητας κόστους, στη βελτίωση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας. Οι βασικές κατευθύνσεις των μεταρρυθμίσεων – αρκετές από τις οποίες έχουν ήδη δρομολογηθεί -- πρέπει να αφορούν:

ενδυνάμωση του ανταγωνισμού στις αγορές αγαθών και υπη-ρεσιών,

ενίσχυση της ευελιξίας και της κινητικότητας στην αγορά εργασίας,

βελτίωση της απορρόφησης των κοινοτικών πόρων, την εν-θάρρυνση και διευκόλυνση των επενδύσεων και την ενίσχυ-ση του εξαγωγικού προσανατολισμού της οικονομίας,

εκ-παίδευσης και την ενθάρρυνση της καινοτομίας και της έρευ-νας,

παραγωγής και κατανάλω-σης ενέργειας.

ε) Αξιοποίηση των δυνατοτήτων ανάπτυξης Οι κυριότερες πηγές ανάπτυξης είναι:

ενέργειας,τουρισμού με προσέλκυση επισκεπτών υψηλο-

τέρου εισοδηματικού επιπέδου, ενθάρρυνση της μόνιμης ή εποχι-κής διαμονής εύπορων συνταξιούχων από άλλες χώρες αλλά και εργαζόμενων ελεύθερων επαγγελματιών, ενθάρρυνση του συνεδρι-ακού τουρισμού, διευκόλυνση της κρουαζιέρας και προσέλκυση ξέ-νων επισκεπτών και στην ηπειρωτική και ορεινή Ελλάδα.

ανάπτυξη των υπερπόντιων θαλάσσιων εμπορι-κών μεταφορών.

μεταποίησης που έχουν επι-δείξει αξιόλογο εξαγωγικό δυναμισμό, αλλά και πολλών δυναμικών επιχειρήσεων σε όλους τους κλάδους. Η αξιοποίηση της αγροτικής παραγωγής με μεταποίηση προϊό-ντων γεωργίας και κτηνοτροφίας.

σε διαμετακομιστικό κόμβο μεταξύ άλ-λων με την αξιοποίηση των λιμένων της, καθώς και η παροχή υψη-λής ποιότητας υπηρεσιών τόσο υγείας όσο και εκπαίδευσης σε «καταναλωτές» από την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Η ανάπτυξη αυτών των κλάδων μπορεί να αποτρέψει την έξοδο του επιστημονικού δυναμικού από τη χώρα και να ενθαρρύνει ταυτόχρονα την επιστροφή Ελλήνων επιστημό-νων από το εξωτερικό.

*****

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Αναγκαία προς το παρόν η παροχή κρατικών εγγυήσεων για την ενίσχυση της ρευστότητας

Είναι γνωστό ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν δημιούργησαν την κρίση όπως συνέβη σε άλλες χώρες, αλλά υπέστησαν τις συνέπειες του δημοσιονομι-κού εκτροχιασμού. Η υποβάθμιση της πιστοληπτικής τους ικανότητας, συ-νέπεια των υποβαθμίσεων της χώρας, τις αποξένωσε από τις αγορές, ενώ απώλεσαν σημαντικό τμήμα των καταθέσεών τους. Για να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες ανάγκες ρευστότητας που δημιουργήθηκαν από αυτές τις εξε-λίξεις, χρησιμοποιήθηκαν μέτρα που είχε υιοθετήσει και το σύνολο των χωρών της ΕΕ το 2008 κατά την έξαρση της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, δηλαδή μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας της οικονομίας μέσω της παροχής εγγυήσεων.Υπενθυμίζεται ότι το μέτρο των εγγυήσεων συνίσταται στην έναντι αμοιβής παροχή εγγυήσεων του Δημοσίου για τους τίτλους που εκδίδουν οι τράπε-ζες και όχι στην καταβολή χρηματικών ποσών σε αυτές. Οι παρεχόμενες εγγυήσεις διευκολύνουν τις τράπεζες να αντλούν ρευστότητα από το Ευ-ρωσύστημα έναντι αποδεκτού ενεχύρου. Υπενθυμίζεται επίσης ότι, λόγω της περικοπής αποτίμησης, τα κεφάλαια που αντλούνται από τα πιστωτικά ιδρύματα μέσω των τίτλων που είναι εγγυημένοι από το κράτος υπολείπο-νται σημαντικά της ονομαστικής αξίας των τίτλων.Η δυνατότητα των τραπεζών να αντλούν ρευστότητα από το Ευρωσύστη-μα αξιοποιώντας την παροχή κρατικών εγγυήσεων απέτρεψε την εμφάνιση συνθηκών πιστωτικής ασφυξίας. Μολονότι το 2010 το ονομαστικό ΑΕΠ υποχώρησε κατά 2,1%, το υπόλοιπο της τραπεζικής χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα διαμορφώθηκε το Δεκέμβριο του 2010 στο ίδιο επίπεδο όπως και το Δεκέμβριο του 2009. Χωρίς την έκτακτη παροχή ρευστότητας από το Ευρωσύστημα και με δεδομένο το χρηματοπιστωτικό περιβάλλον, οι τράπεζες θα ήταν αναγκασμένες να επισπεύδουν την είσπραξη απαιτή-σεων, να περικόπτουν την ανακύκλωση δανείων, να περιορίζουν τις ρυθ-μίσεις συμβάσεων που διευκολύνουν την εξυπηρέτηση παλαιών δανεί-ων και να απορρίπτουν νέες αιτήσεις δανειοδότησης φερέγγυων πελατών. Τα έκτακτα μέτρα στήριξης της ρευστότητας που ελήφθησαν από την ΕΚΤ και το κράτος έχουν ωστόσο προσωρινό χαρακτήρα. Στόχος τους είναι να διευρύνουν τα χρονικά περιθώρια εντός των οποίων οι τράπεζες θα προ-σαρμόσουν, όπως απαιτούν οι περιστάσεις, το επιχειρηματικό υπόδειγ-μα λειτουργίας τους. Η προσαρμογή αυτή χρειάζεται να γίνει συντεταγμέ-να, με τρόπους που δεν θα επιδεινώνουν τη σημερινή οικονομική ύφε-ση ούτε θα ανακόπτουν τους ρυθμούς της ανάκαμψης, όταν αυτή ξεκινή-σει. Χρειάζεται δηλαδή, το συντομότερο δυνατόν, οι τράπεζες να είναι σε θέση να διαμεσολαβούν αυτοδύναμα μεταξύ των αποταμιευτών και επεν-δυτών, έχοντας απεξαρτηθεί από την ανάγκη έκτακτης στήριξης της ΕΚΤ ή του κράτους.

Οι νέες συνθήκες επιτάσσουν αλλαγή επιχειρηματικού μοντέλου και στον τραπεζικό τομέαΤο τραπεζικό σύστημα, όπως το σύνολο της οικονομίας, βρέθηκε μπροστά σε πρωτόγνωρες προκλήσεις και έπρεπε να αντιμετωπίσει παράγοντες που επηρέασαν τις επιδόσεις του και διαμόρφωσαν συνθήκες αβεβαιότητας.Η σημερινή πραγματικότητα είναι δεδομένη και για το μέλλον τα μηνύμα-τα είναι σαφή όσον αφορά τις βασικές παραμέτρους του οικονομικού πε-ριβάλλοντος και του ρυθμιστικού πλαισίου. Επιβάλλεται συνεπώς οι τρά-πεζες να προσαρμόσουν ανάλογα το επιχειρηματικό τους μοντέλο, στη-ρίζοντάς το σε ολική ανασύνταξη δυνάμεων. Οι ανασυντάξεις και οι συ-νενώσεις είναι επιτυχέστερες όταν δρομολογούνται με προβλεπτική ικα-νότητα, λαμβάνουν υπόψη όλα τα δεδομένα και είναι αποτέλεσμα φιλι-κής διαπραγμάτευσης.Η αναδιάταξη του τραπεζικού τομέα θα ενισχύσει σημαντικά τη συμβολή του στην αναπτυξιακή διαδικασία, όταν ξεκινήσει η ανάκαμψη της οικο-νομίας. Θα αποτελέσει επίσης παράγοντα ισχυρής στήριξης της χρηματο-πιστωτικής σταθερότητας, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα συντρέξει και ο πρωταρχικός για τη σταθερότητα παράγοντας, που είναι η αποκατά-σταση και παγίωση της εμπιστοσύνης των οικονομικών φορέων, των αγο-ρών και της διεθνούς κοινότητας. Καμία αναδιάταξη του χρηματοπιστωτι-κού συστήματος δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανάγκη συνέχισης της δημοσιονομικής προσπάθειας και επίσπευσης των διαρθρωτικών μεταρ-ρυθμίσεων στο κράτος και στην οικονομία.

*****

Δημιουργική προσαρμογή στο διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλονΟι Έλληνες συχνά προσεγγίζουμε τις συνθήκες που επικρατούν διεθνώς με υποκειμενική διάθεση και ελληνοκεντρική οπτική.Αν όμως αποδεχθούμε την αλήθεια ότι το διεθνές περιβάλλον διαμορφώ-νει μια αντικειμενική πραγματικότητα, που δεν είναι δυνατόν να ανατρα-πεί απλώς επειδή το επιθυμούμε, τότε θα κατανοήσουμε ότι οι προοπτικές μας εξαρτώνται από τη συνέπεια με την οποία θα προσαρμοστούμε σ’ αυ-τήν. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη ζώνη του ευρώ, οι οποίες διέπονται από σαφείς κανόνες, τους οποίους άλ-λωστε συνδιαμορφώνουμε. Οι κανόνες μάλιστα αυτοί αλλάζουν τώρα κα-θώς η ΕΕ και η ζώνη του ευρώ αναζητούν νέους όρους οικονομικής δι-ακυβέρνησης, που θα αποτρέψουν την επανάληψη των κρίσεων και νέ-ους μηχανισμούς παρέμβασης. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότη-τας και το «Σύμφωνο για το Ευρώ +», που οι βασικές τους αρχές αποφασί-στηκαν πρόσφατα, θα διαμορφώσουν ένα νέο πλαίσιο, το οποίο συνεπά-γεται για όλες τις χώρες-μέλη μακροχρόνιες δεσμεύσεις, ιδίως όσον αφο-ρά τη δημοσιονομική πειθαρχία και την εστίαση της οικονομικής πολιτι-κής στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας – δηλαδή ακριβώς τις δύο μεί-ζονες προκλήσεις που ούτως ή άλλως οφείλει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα. Επομένως, οι κυοφορούμενες εξελίξεις στην ΕΕ και τη ζώνη του ευρώ στη-ρίζουν και ενισχύουν το συμπέρασμα ότι πρέπει να εντείνουμε την προ-σπάθεια για δημοσιονομική προσαρμογή και ουσιαστική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.Η εμμονή σ’ αυτές τις κατευθύνσεις αποτελεί και την καλύτερη απάντη-ση στα επαναλαμβανόμενα σενάρια αναδιάρθρωσης του χρέους. Η Τράπε-ζα της Ελλάδος από τον περασμένο Οκτώβριο έχει εξηγήσει με σαφήνεια ότι μια τέτοια επιλογή δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε επιθυμητή. Δεν είναι αναγκαία, γιατί μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας αν εφαρμόσου-με σωστά τις πολιτικές που προαναφέρθηκαν. Δεν είναι επιθυμητή, γιατί θα είχε καταστροφικές συνέπειες όσον αφορά την πρόσβαση της ίδιας της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, αλλά και πολύ αρνητικές επιπτώσεις στα περιουσιακά στοιχεία των ασφαλιστι-κών ταμείων, των τραπεζών και των ιδιωτών που έχουν επενδύσει σε τίτ-λους του Ελληνικού Δημοσίου.

*****

Βρισκόμαστε σήμερα στην αρχή μιας μεγάλης πορείας ανασυγκρότησης της οικονομίας με εμπόδια, κινδύνους αλλά και πολλές ευκαιρίες που πρέπει να αξιοποιήσουμε. Για να επιτύχουμε επιβάλλεται κινητοποίηση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της χώρας. Η τελική έκβαση θα εξαρτηθεί από:

-ντα,

-μενων ενεργειών, την ταχύτητα στην εφαρμογή τους, και κυρίως τη διαχειριστική επάρκεια.

Όλα αυτά προϋποθέτουν την αμετακίνητη προσήλωση στον τελικό στόχο: να κάνουμε την Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα με οικονομική ευημερία και κοινωνική συνοχή.