Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #8 - 2015

ΑΡ. 8 / ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015

Επιστροφή στην Πόλη...

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ! ! !

Κυκλοφορεί η συλλογή

Νο 6, σε θήκη 4 CD,

με 45 μεταφρασμένα

τραγούδια και 36 γνωστές

μελωδίες ύμνων από τον

Πάνο και τη Χαρά Ζαχαρίου.

www.christianbookstore.gr

15 €4 CD’s

μόνο

Σ υ λ λ ο γ ή Ν ο . 6 :

Πάνος ΖαχαρίουΣ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

- 45 Ύμνοι με λόγια + 36 Μελωδίες Μουσικής Δοξολογίας και Λατρείας -

Κυκλοφορούν επίσης:

Συλλογή Νο. 5:Ποιητή Και ΒασιλιάΜου

Συλλογή Νο. 4:Απ’ το ΣταυρόΣτην Ανάσταση

ΣυλλογέςΝο. 1-3:ΜελωδίεςΑπό Το Υμνολόγιο

Επιστροφή στην Πόλη...

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015 | 1

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ μαζί με τις διακοπές και τα διαφορετικά προγράμματα, κιήρθε η «επιστροφή στην πόλη»... Γι’ άλλους είναι η μονότονη ή πιεστική καθημερινό-τητα, οι πολλαπλές ευθύνες, το πολύπλοκο εργασιακό πρόγραμμα και οι πολλές πιέ-σεις...

Αυτός ο Σεπτέμβρης, όμως, μας υποδέχεται και με την πρόσκληση και πρόκληση τωνεθνικών εκλογών. Μεγάλη η συζήτηση για την ανάγκη μιας ακόμα εκλογικής διαδικα-σίας, αλλά δεν είναι δικιά μας πρόθεση να ασχοληθούμε μ’ αυτό το ζήτημα... Ευθύνη,όμως, του καθενός μας, είναι να εκτιμήσουμε ότι στη χώρα μας έχουμε την ελευθερίανα επιλέγουμε αυτούς που θα μας κυβερνούν. Έτσι, ας ασκήσουμε το δικαίωμά μαςαυτό με περισσή ευθύνη... Είναι υποχρέωση του πιστού χριστιανού να ενδιαφέρεταιγια το καλό της «πόλης» του, να προσεύχεται και να συνεισφέρει για την ευημερία της.

Πολλές φορές ως πιστοί του Χριστού «δραπετεύουμε» απ’ την ευθύνη μας για την«πόλη», φέρνοντας ως δικαιολογία ότι είμαστε πολίτες του Ουρανού... Ο Θεός μάς έχεικαθήκοντα και για το σήμερα. Ο χριστιανός δεν είναι αναχωρητής που προσδοκά απλάνα ζήσει το αύριο, αλλά πρέπει να είναι το αλάτι και το φως για την πραγματικότητα καιτις προκλήσεις του σήμερα. Ο Χριστός έκλαυσε πάνω από την πόλη, καθώς είδε το κα-τάντημα του ανθρώπου να δημιουργήσει μια κοινωνία χωρίς τις θεϊκές αξίες και αρ-χές. Αυτό είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα του ανθρώπου να χάσει την επαφή με την ευ-λογία του σήμερα και ν’ αφήσει τον εχθρό της ψυχής του να κερδίσει χώρο μέσα στην«πόλη» και μέσα στην καρδιά του.

Μακάρι η «επιστροφή μας στην «πόλη» να μας φέρει πίσω στην αφετηρία και στηνάφεση που μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει πραγματικά, μέσα από το μοναδικό έργο σω-τηρίας που προσφέρει μέσω του Ιησού Χριστού και της σταυρικής Του θυσίας. Ας επι-στρέψουμε στην «πόλη» μεταφέροντας το μήνυμα αυτό της ελπίδας και της αισιοδο-ξίας, ζώντας και μεταδίδοντας την ευλογία τής συγχώρεσης στους συνανθρώπους μας.

Ας σκορπίσουμε απλόχερα το φως της Χάρης του Χριστού που μπορείνα μας κάνει από τώρα να ζήσουμε, ακόμα και μέσα στις πιέσεις της«πόλης», την ευλογία της πολιτείας του ουρανού... Εύχομαι να κάνουμετη σωστή εκλογή!!!

Φώτης Ρωμαίος

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015 • TEΥΧOΣ 8ο • ΕΤΟΣ 73ο

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤ.Θ. 254, 194 00 ΚορωπίΤηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONALΠρόεδρος: Τάσος ΙωαννίδηςΜη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμόςΈγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης:Συμεών ΙωαννίδηςΔημοσιογραφική επιμέλεια:Γεώργιος Κανταρτζής

Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος[email protected]Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-ΛαμπριανίδουΔιορθώσεις: Ρούλη ΠαπαδαντωνάκηΔιεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-ΚαλογεροπούλουΛογιστήριο: Μαρία Κουράκου-ΜησουράΔημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου:Δήμητρα ΠαπαναγήΕκτύπωση-Βιβλιοδεσία:ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656

SEPTEMBER 2015 • NUMBER VIII • VOL. LXXIII

VOICE OF THE GOSPEL( USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINEPublished in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG InternationalP.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros ZodhiatesPresident: Tasos IoannidisSpecial Consultant: Symeon Ioannidis

Managing Editor: Fotis Romeos

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy

Postmaster:If undeliverable please send form 3579 to:Voice of the GospelP.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση τηςΒίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχει-ρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος.Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμέναενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων.Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθραλόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΕλλάδα: 20 €Αμερική: 25 $

Ευρώπη: 25 €Υπ. Χώρες: 30 €�

περιεχόμενα4 Η Ευκαιρία της Απάρνησης του Πλούτου

Χάρης Νταγκουνάκης

9 Διδάγματα ΖωήςΕπιμ.-μετάφρ.: Συμεών Α. Ιωαννίδης

10 «Πιερικό Περισκόπιο»Ο Χειρότερος Εχθρός μαςΓεώργιος Σ. Κανταρτζής

13 Επί πτερύγωνΣ. Ι. Πορτινός

14 20 Χρόνια στην Υπηρεσία των Παιδιών σε Ανάγκη ή σε Κίνδυνο

18 Απ’ τον Πλούτο των Πατερικών ΚειμένωνΣπύρος Ματθαίος

20 Εγκράτεια: Παράγοντες που την παρεμποδίζουνκαι η αντιμετώπισή τους (Η΄)Δρ. Ανανίας Καβάκας

23 ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

32 Είναι λάθος να κρίνεις από το εξωτερικό

34 Όταν σπάζουν οι αλυσίδεςΓεώργιος Α. Χατζηαντωνίου

39 Από τον Επιούσιο Άρτο...

40 Τι Μπορεί να Ξεπλύνει τις Αμαρτίες μου;Johnny Almond

42 «Μη κρίνετε για να μη κριθείτε» (Ματθ. 7:1)Les Wheelton

44 Ο Πραγματικός Εχθρός μαςJoseph Hovsepian

46 Οι Σημειώσεις του Εκδότη

48 Αγάπη προς τους εχθρούςΣπύρου Ζωδιάτη

50 Σαν κλέφτης...Ρίτα Αναγνώστου

52 Ο σκύλος που δεν ήθελαJackie Myers

56 Δεν είμαι πια αυτός ο άνθρωποςΑνέστης Πεταλίδης

Δείτε το περιοδικό μας onlineκαι συστήστε το στους φίλους σας:

https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015

...αλλά μπορούμε ν’ αλλάξουμε όλο τον κόσμο ενός παιδιού!Δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τη ζωή όλου του κόσμου...

Μόνο 22 € το μήναΜόνο 22 € το μήναΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

NA

Iθέ

λω ν

α συ

μμετ

άσχω

στη

Δρ

άσ

ηΑ

γάπ

ης!

Παρ

ακαλ

ώ α

ναθέ

στε

μου

ένα

παιδ

ί όπω

ς ση

μειώ

νωπα

ρακά

τω, κ

αι σ

τείλ

τε μ

ου τη

φω

τογρ

αφία

και

το β

ιογρ

αφικ

ότο

υ ση

μείω

μα.

Θα ή

θελα

να

υποσ

τηρί

ξω:

■1

παιδ

ί / |_

_|__

|__|

παι

διά

■Αγ

όρι ■

Κορί

τσι

■Γο

υατε

μάλα

/ ■

Ινδία

/ ■

Ινδον

ησία

/ ■

Μπα

γκλα

ντές

/ ■

Ουγκ

άντα

/ ■

Περο

ύ / ■

Ταϊλά

νδη

/ ■Φ

ιλιππ

ίνες

/■

οπου

δήπο

τε

■Aν

αλαμ

βάνω

να

συνε

ισφέ

ρω μ

ηνια

ία γι

α κά

θε π

αιδί

22

€■

Προσ

φέρω

ετή

σια

συνδ

ρομή

για

κάθε

παι

δί 2

64 €

■Πρ

οσφέ

ρω ε

φάπα

ξ |__

|__|

__|_

_|__

|__|

€για

τηΔ

ράσ

η Α

γάπη

ς

Πώς μ

πορε

ί κάπ

οιος

να σ

τείλε

ι χρή

ματα

:1.

Δί

νοντ

ας π

ροσω

πικά

τα χρ

ήματ

α στ

α Βι

βλιο

πωλε

ία «Ο

ΛΟΓ

ΟΣ» *

2.

Στέλ

νοντ

ας τα

χυδρ

ομικ

ή επ

ιταγή

σε μ

ία α

πο τι

ς παρ

ακάτ

ω δ

ιευθύ

νσεις

3.

Kατα

θέτο

ντας

τα χ

ρήμα

τα σ

το λ

ογαρ

ιασμ

ό 00

26.0

040.

6102

0021

2895

(AM

G - Σ

ΠΟΡΕ

ΑΣ) τ

ης E

urob

ank

και ε

νημε

ρώνο

ντάς

μας

4.

Στέλ

νοντ

ας τα

χρήμ

ατα

μέσω

Pay

Pal σ

τοdr

asia

gapi

s@am

g.gr

• Μ

ε τη

ν έν

ταξή

σας

στο

πρό

γραμ

μα, θ

α λά

βετε

φω

τογρ

αφία

και

σύν

τομο

βιογ

ραφι

κό το

υ πα

ιδιο

ύ κα

ι θα

έχετ

ε δι

αρκή

ενη

μέρω

ση γι

α τη

ν πο

ρεία

του.

• Κά

θε σ

υνεισ

φορά

εκπ

ίπτε

ι από

το φ

ορολ

ογητ

έο σ

ας ε

ισόδ

ημα

και γ

ιαοπ

οιοδ

ήποτ

ε πο

σό π

ροσφ

έρετ

ε, θα

λάβ

ετε

απόδ

ειξη

για φ

ορολ

ογικ

ή χρ

ήση.

*Tα β

ιβλιο

πωλε

ία «

Ο ΛΟ

ΓΟΣ»

σε

όλη

την

Ελλά

δα λ

ειτου

ργού

ν σα

ν κέ

ντρα

εξυπ

ηρέτ

ησης

των

υποσ

τηρι

κτώ

ν το

υ πρ

ογρά

μματ

οςΔ

ράσ

η Α

γάπη

ς.

Όνομ

αΕπ

ώνυ

μο

Οδός

Αρ.

Πόλη

Τ.

Κ.

Τηλέ

φωνο

Παρα

καλο

ύμε σ

υμπλ

ηρώ

στε τ

ο πα

ραπά

νω δ

ελτίο

, κόψ

τε το

και

στε

ίλτε τ

ο στ

η δι

εύθυ

νση:

AM

G - Σ

ΠΟΡΕ

ΑΣ, Γ

. Σου

ρή 1

4, 18

5 47

Πειρ

αιάς

(Ν. Φ

άληρ

ο)!

Δράση Αγάπηςγια τα παιδιά του κόσμου...✤ Υπάρχουν πε-ρίπου 2.2 δισεκα-τομμύρια παιδιά σ’όλο τον κόσμο

✤ 1.9 δισεκατομ-μύρια παιδιά ζουνσε συνθήκες υψηλού κινδύνου(πείνα, αρρώστιες,HIV, κακοποίηση,παράνομη εργασία)

✤ 600 με 700εκατομμύρια παιδιάπροσπαθούν ναεπιβιώσουν με λιγότερο από $1 δολάριο την ημέρα

✤ 25 χιλιάδεςπαιδιά πεθαίνουνκάθε μέρα από έλλειψη τροφής,έλλειψη νερού, κακοποίηση και άλλους παράγοντες

Να πώς μπορείς ναΒΟΗΘΗΣΕΙΣΠρόγραμμα ΥποστήριξηςΠαιδιώνΓια πάνω από μισό αιώνα τώραυπηρετούμε χιλιάδες παιδιά τουπλανήτη μας... Με το μικρό ποσό των 22 € το μήνα, μπορείςνα προμηθεύσεις σ’ ένα από αυτά τα παιδιάφαγητό, ρούχα, βασική εκπαίδευση και ια-τρική περίθαλψη. Επίσης, το παιδί θα μάθειγια τις χριστιανικές αρχές και αξίες σε χώρεςμουσουλμανικές, βουδιστικές ή ινδουιστι-κές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν επενδύεις μόνογια το παρόν αλλά και για το μέλλον. Ότανυποστηρίζεις ένα παιδί, επενδύεις τον εαυτόσου σ’ αυτό το παιδί. Μέσα από τα δώρα σουκαι την καθημερινή ειλικρινή προσευχήσου, θα κάνεις την αγάπη του Θεού μιαζωντανή πραγματικότητα. Για να υποστηρί-ξεις ένα παιδί, συμπλήρωσε το παρακάτωκουπόνι και ταχυδρόμησέ το σήμερα.

Μόν

ο 22

€

το μ

ήνα

Μόν

ο 22

€

το μ

ήνα

Η Ευκαιρία της Απάρνησηςτου Πλούτου

Σμια χώρα περίπου χρεωκοπημένη,με το πιο βαρύ μνημόνιο στην πεν-τάχρονη υφεσιακή της ιστορία, με

ανεργία στο 27%, χρεωμένη ως το λαιμό,όταν το κάθε μωρό που γεννιέται στηνπατρίδα μας σήμερα είναι ήδη χρεωμένομε 32.500 ευρώ, σε μια τέτοια χώρα είναιπρόκληση να μιλάμε για «απάρνηση» τουπλούτου. Εδώ εμείς επιζητούμε τον πλούτοδεν τον απαρνούμαστε. Πολλώ μάλλονδεν αναζητούμε ευκαιρία να τον απαρ-νηθούμε! Το θέμα του πλούτου είναι πολύ λεπτόκαι δεν μπορούμε να το δια-χειριστούμε επιπόλαια, προ-σβάλλοντας τους αναγνώ-στες μας. Προκειμένου να

δούμε για τι πράγμα μιλάμε, αρκεί ναγνωρίζουμε ότι «γενικά στην καθημερινήφρασεολογία πλούτος σημαίνει την επάρ-κεια αποκτημάτων, αγαθών, ανεξάρτητααν αυτά τ’ αποκτήματα είναι άφθονα ήόχι, αν είναι υλικά ή άυλα». Εδώ, λοιπόν,μιλάμε για τον πλούτο με την ευρύτερηέννοια της επάρκειας των αγαθών μας. Ο Αριστοτέλης, που ήταν και ο πρώτοςπου έδωσε έναν ορισμό του πλούτου, τονόρισε «ως πλήθος οργάνων οικονομικώνκαι πολιτικών». Ο Πλούταρχος στην «ΠερίΦιλοπλουτίας» πραγματεία του καταγγέλλει

την εμμονή τού προσωπι-κού πλούτου, ενώ ο Μέ-νανδρος σημειώνει ότι «Οπλούτος σκεπάζει πολλές

«Έφυγε λυπημένος,γιατί είχε μεγάλη

περιουσία...»(Μάρκος 10:17-22 –Ν.Μ.Β)

Του ΧΑΡΗΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ[email protected]

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣήμερα, στην εποχή της ταχύτητας και της τραχύτητας, η ζωή απαιτεί όλο

και μεγαλύτερη εγρήγορση στην εκμετάλλευση της κάθε ευκαιρίας. Το ίδιο

συμβαίνει και στα πνευματικά πράγματα. Ίσως η κάθε ευκαιρία που μας πα-

ρουσιάζεται για σωτηρία, για υπηρεσία ή για αναζωπύρωση, να είναι η τε-

λευταία στη ζωή μας. Και είτε θα τη χάσουμε είτε θα την αρπάξουμε.


6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

κακές πράξεις». Στον πλούτο είχαν αναφερθείεπίσης ο Σωκράτης, ο Θέογνις ο Μεγαρεύςαλλά και ο Λουκιανός, επισημαίνοντας ότι«Μόνο ο πλούτος της ψυχής είναι καλός».Πού να τα πεις αυτά σήμερα... Ο «Πλούτος», εξάλλου, είναι η τελευταίασωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη. Γρά-

φτηκε το 338 π.Χ., και σε αυτήν ο μεγάλοςσατυρικός της αρχαιότητας διακωμωδεί τηνκακή διανομή του πλούτου, που, επειδήείναι τυφλός, πηγαίνει στους κακούς. Αλλάένας χρηστός πολίτης, ο αγρότης Χρεμύλος,μαζί με τον τετραπέρατο δούλο του, τον Κα-ρίωνα, περιθάλπουν τον τυφλό, τιμωρημένοαπό το Δία, θεό Πλούτο, που μικρός τυ-φλώθηκε για να αποφεύγει τους δίκαιους,τους σοφούς και τους έντιμους. Ο θεόςΠλούτος λοιπόν ξαναβρίσκει το φως του,μετά την γιατρειά που του προσφέρουν οΧρεμύλος και ο δούλος του. Δίνει τα πλούτητου στους αγαθούς, και τους κακούς τούςκάνει φτωχούς. Σήμερα που όλοι τα έχουνβάλει με τα πλούσια κράτη της Ευρώπηςπου θέλουν να κρατούν φτωχούς τους λαούς

του Νότου, σε αυτή την κωμωδία ίσως βρί-σκουν τη θεατρική λύτρωση που αποζητούν! Στον κόσμο της Παλαιάς Διαθήκης, οιΕβραίοι πίστευαν ότι ο πλούσιος είναι ο ευ-νοημένος από το Θεό. Δεν μπορούσες ναείσαι ευσεβής ή δίκαιος και συνάμα φτωχός.Κάτι έχεις κάνει και ο Θεός σ’ έχει παραπε-

τάξει. Ο δίκαιος και ο σοφός είναι πάνταπλούσιος, όπως ο Ιώβ (βλ. Παρ. 8:18-21·13:22· Α΄ Χρον. 29:12 κ.λπ.) Τόσο όμως ηιστορία του Ιώβ, όσο και η ιστορία του Πλού-σιου και του φτωχού Λάζαρου, που είπε οΧριστός, έρχονται ν’ ανατρέψουν όλες αυτέςτις αντιλήψεις. Χαρακτηριστικά, από την άλλημεριά είναι τα λόγια του Ιωάννη Χρυσοστόμουσχετικά με τον πλούτο σε μια σχετική τουομιλία: «Για ποιο λόγο, άνθρωπέ μου, οπλούτος σού φαίνεται σπουδαίο πράγμα;Αναμφίβολα επειδή σου αρέσουν οι σπάταλεςαπολαύσεις· γιατί ευχαριστιέσαι να σε θαυ-μάζουν ή να σε ζηλεύουν οι άλλοι· γιατίμπορείς με τα χρήματά σου να κάνεις κακόστους εχθρούς σου· και τέλος, γιατί όλοι σεφοβούνται για τη δύναμη που σου δίνει ο


πλούτος. Ναι, γι’ αυτές τις τέσσερις αιτίεςκυνηγάς τα λεφτά: για την ηδονή, την κολα-κεία, την εκδίκηση και το φόβο. Άλλη αιτίαδεν υπάρχει. Γιατί, συνήθως ο πλούτος ούτεπιο σοφό κάνει τον άνθρωπο ούτε πιο συνετόούτε πιο καλό ούτε πιο φιλάνθρωπο. Καμιάναρετή δεν μπορεί να φυτέψει μέσα στηνψυχή μας ο πλούτος. Απεναντίας μάλιστα,αν βρει μερικές αρετές μέσα μας, τις ξερι-ζώνει για να φυτέψει τις αντίστοιχες κα-κίες». Στο σημερινό μας άρθρο θ’ ασχοληθούμεμε τον πλούσιο νέο εκείνο που ήθελε ν’ακολουθήσει τον Ιησού, αλλά που δεν είχεκαμιά διάθεση ν’ απαρνηθεί τον πλούτο τουγια να το κάνει (διαβάστε Μάρκος 10:17-22). Έχασε έτσι την τελευταία του ευκαιρίανα βρει την αιώνια ζωή, μολονότι ήρθε τετ-α-τετ με τον αποκλειστικό Χορηγό της ζωής. Τον τελευταίο καιρό είδαμε από πολύκοντά τη σημασία που έχει στη ζωή τωνχριστιανών η έννοια του πλούτου. Τώρα μετην οικονομική κρίση όλοι αγχωθήκαμε κιεξακολουθούμε να αγχωνόμαστε για τοαύριο, για την οικονομική εξέλιξη, για τοgrexit, για την υποτίμηση του μικρού ή με-γάλου μας πλούτου. Θα εξακολουθήσουμενα στέλνουμε τα παιδιά μας στο ιδιωτικόσχολείο και στα φροντιστήρια; Θα κρατήσουμετο δεύτερο αμάξι ή πρέπει να το δώσουμεκαι ν’ αλαφρύνουμε τις δαπάνες μας; Θαμπορούμε να πηγαίνουμε διακοπές ή θακλειστούμε καλοκαιριάτικα; Θα έχουμε ταφάρμακά μας, το ενοίκιό μας, το μισθό ή τησύνταξή μας τον επόμενο μήνα; Τι ρόλο παίζει άραγε η ευμάρεια στηζωή μας; Πόσο μας επηρεάζει πνευματικά;Πόσες ευκαιρίες χάνουμε εξαιτίας της, ανακολουθήσουμε πιστά το Χριστό ως γνήσιοιμαθητές Του; Και είναι και άλλοι που ρωτούν:μήπως δεν πρέπει να έχει κανείς ιδιοκτησία

για ν’ ακολουθήσει το Χριστό; Οι φτωχοίείναι πιο πνευματικοί χριστιανοί; Κ.λπ. κ.λπ.Υπάρχουν μερικά σημεία που πρέπει ναδούμε:

1. Δεν είν’ ανάγκη να είσαι φτωχός στα υλικά για ν’ ακολουθήσεις το ΧριστόΔε χρειάζεται να νιώθεις ένοχος για τα πολλάή λίγα υπάρχοντα που έχεις, ενώ οι άλλοιέχουν λιγότερα. Πρέπει σαν χριστιανοί ν’αγκαλιάσουμε την ιδέα τού να ξεκολλήσει ηκαρδιά μας από τον υλικό πλούτο –μικρό ήμεγάλο. Μπορεί να μην έχεις τίποτα και ηκαρδιά σου να είναι κολλημένη σε αυτά πουθέλεις και προσπαθείς ν’ αποκτήσεις. Κοι-μάσαι και ξυπνάς με το όνειρο να γίνειςπλούσιος. Κάτι ανάλογο έκανε και ο πλούσιοςτης παραβολής με τις μικρές αποθήκες. Ταείχε όλα αλλά πίστευε πως ήταν φτωχός.Κατά ανάλογο τρόπο πολλοί είναι φτωχοίκαι ονειρεύονται να γίνουν πλούσιοι! Ο νέοςεδώ της ιστορίας μας είχε πολλά και δενήθελε να τ’ αποχωριστεί ούτε για ν’ αποκτήσειτην αιώνια ζωή. Δεν ήθελε ν’ αποχωριστείκάτι που το έβλεπε και το κατείχε, για νακερδίσει κάτι που δεν το είχε αλλά και δεντο έβλεπε: την αιώνια ζωή. Ο πλούτος τουτον κυβερνούσε ολοκληρωτικά. Ήταν γι’αυτόν η ζωή του. Το πώς αυτός ο πλούσιοςνέος έβλεπε τον πλούτο του ήταν πρόβλημαπνευματικό που του στερούσε την αιωνιό-τητα.

2. Τα υλικά αγαθά σε δυσκολεύουννα δεις τα πνευματικάΚαθώς ο νεαρός έφευγε στενοχωρημένοςαπό τον Ιησού, ο Κύριος είπε μια μεγάληαλήθεια στους μαθητές Του: «Πολύ δύσκολα

Η Τ Ε Λ Ε Υ Τ Α Ι Α Ε Υ Κ Α Ι Ρ Ι Α


θα μπουν στη βασιλεία του Θεού αυτοί πουέχουν τα χρήματα». Οι μαθητές τα έχασαν. Φαί-νεται ότι σαν γνήσιοι Εβραίοι είχαν σε μεγάληεκτίμηση τους πλούσιους. Η αντίληψη πουλέγαμε παραπάνω. Μα πώς είναι δυνατόν! Έναςευνοημένος από το Θεό να μην μπορεί να μπειστη βασιλεία Του! Και ο Ιησούς συνέχισε απτόη-τος: «Παιδιά μου, πολύ δύσκολο είναι να μπουνστη βασιλεία του Θεού όσοι έχουν στηρίξει τιςελπίδες τους στα χρήματα. Πιο εύκολο είναι ναπεράσει καμήλα από τη βελονότρυπα, παρά ναμπει ένας πλούσιος στη βασιλεία του Θεού». Ηαπόλυτη ανατροπή! Αν ήταν δύσκολο να μπειένας φτωχός (άρα περιφρονημένος από το Θεό)στη βασιλεία Του (ιουδαϊκή αντίληψη), και ανήταν ακόμα πιο δύσκολο να μπει ένας πλούσιος(άρα ευνοημένος από το Θεό) στη βασιλεία Του(η αντίληψη του Ιησού), «τότε ποιος μπορεί νασωθεί;» Εύλογη η απορία των μαθητών –και ηδική μας. Και η απάντηση του Κυρίου: η σωτηρίαμας είναι δυνατή μόνο από το Θεό. Μόνον ο Θεός μπορεί να ξεκολλήσει τηνκαρδιά μας απ’ οτιδήποτε άλλο και να τα προ-σηλώσει στο σταυρό του Χριστού. «Όλα είναιδυνατά για το Θεό». Είτε πλούσιος είσαι είτεφτωχός, τα υλικά αγαθά που έχεις ως πλούσιοςή που λαχταράς ν’ αποκτήσεις ως φτωχός, σ’εμποδίζουν να δεις την πνευματική πραγματι-κότητα της βασιλείας του Θεού. Σ’ εμποδίζουννα εκτιμήσεις την πολυτιμότητα της αιώνιαςζωής, που δεν είναι άλλη από την απόλυτησύνδεσή σου σε μια αιώνια, βαθιά, προσωπικήσχέση με το Θεό. Και αν αυτή η σχέση παρεμ-ποδίζεται από τα πλούτη που έχεις ή που λα-χταράς ν’ αποκτήσεις, τότε σίγουρα δεν έχειςτην αιώνια ζωή.

3. Μα είναι κακό να έχω υλικά αγαθά;Το όλο θέμα είναι ζήτημα διαχείρισης του «πλού-του» μας. Και υπάρχουν τρεις κατευθυντήριεςγραμμές που ορίζουν αυτή τη διαχείριση.

Πρώτα απ’ όλα, ό,τι έχεις σου το έδωσε οΘεός. Τίποτε απ’ όσα (πολλά ή λίγα) έχουμε ωςχριστιανοί δεν θα τα είχαμε αν δεν μας τα είχεχαρίσει ο Θεός. Άρα η σωστή αντίδραση είναιτο πνεύμα της ταπεινότητας και όχι της κομ-πορρημοσύνης και της περιφρόνησης του άλλουπου ίσως έχει λιγότερα. Δεύτερον, ό,τι έχεις σου το έδωσε ο Θεός.Αυτός σου έδωσε την υγεία να δουλέψεις γιανα τ’ αποκτήσεις και να τ’ απολαμβάνεις, τησοφία ίσως να τα επαυξήσεις, την ευφυΐα να ταδιαχειριστείς. Άρα, η σωστή αντίδραση είναι τοπνεύμα της ευχαριστίας και όχι της γκρίνιαςγια όσα τυχόν δεν έχεις και τα έχει ο άλλος. Τέλος, τρίτον, ό,τι έχεις σου το έδωσε οΘεός. Αν τ’ αγαθά σου τ’ απέκτησες με νόμιμουςτρόπους και όχι καταπατώντας τον αδύναμο ήεκμεταλλευόμενος τον αδαή, κάτι που βδελύττεταιο Θεός, τότε η σωστή αντίδρασή σου είναι νασκεφτείς ότι δεν είσαι μια δεξαμενή που μόνοδέχεται αγαθά, αλλά ένας δίαυλος που αυτά τ’αγαθά τα μεταβιβάζει και σε άλλους. Κάποιοςέλεγε ότι αν στην τσέπη σου έχεις χρήματα, οΘεός σού τα εβαλε εκεί. Ψάξε να βρεις σε ποιονθέλει να τα δώσεις. Γι’ αυτό σου τα ’δωσε. Καιαυτό είναι το χριστιανικό πνεύμα και για τουςέχοντες και για τους λιγότερο έχοντες, και γιατους ελάχιστα έχοντες. Πάντα κάποιοι θα έχουνλιγότερα από μας. Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και δυ-σπραγίας σε όλους τους τομείς της ζωής μας,το μήνυμα αυτό του πλούσιου νέου που αρνή-θηκε το Χριστό για να κρατήσει τα πλούτη του,μπορεί να μας οδηγήσει σε μια ευκαιρία να ξε-κολλήσουμε κι εμείς από τα τελευταία υπο-λείμματα του μικρού ή μεγάλου πλούτου μας,και να στραφούμε στην πολυτιμότητα της αιώνιαςζωής, και στους πνευματικούς θησαυρούς εκείστον ουρανό, «όπου δεν τους αφανίζουν ούτε οσκόρος ούτε η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες δενκάνουν διαρρήξεις και δεν τους κλέβουν» (Ματθ.6:20). nnn

■ Πάντα να σταματάς να μιλάς, πριν οι

άλλοι σταματήσουν να σε ακούν.

■ Λίγη πίστη θα φέρει την ψυχή σου

στον ουρανό. Η μεγάλη πίστη θα φέρει

τον ουρανό στην ψυχή σου.

■ Αν γνωρίζεις καλά το λόγο του Θεού,

δε θα δυσκολευτείς ν’ αναγνωρίσεις

τη φωνή του Θεού.

■ Εκείνος που γεννήθηκε μια φορά, θα

πεθάνει δυο φορές. Εκείνος που γεν-

νήθηκε δυο φορές, θα πεθάνει μια

φορά.

■ Το τραγικό των εσχάτων αυτών ημε-

ρών μας είναι ότι έχουμε πάρα πολλούς

νεκρούς κήρυκες στους άμβωνές μας,

που κηρύττουν πάρα πολλά νεκρά

πράγματα σε πάρα πολλούς νεκρούς

ακροατές.

■ Τα λάθη μάς ερεθίζουν περισσότερο,

όταν τα βλέπουμε στους άλλους.

■ Η πίστη που δεν παράγει καλά έργα

δεν είναι σώζουσα πίστη. Δεν είναι η

πίστη των εκλεκτών του Θεού. Δεν

είναι καν πίστη με την έννοια που της

δίνει ο λόγος του Θεού.

■ Εκείνο που ηθικά είναι λάθος δεν

μπορεί να είναι οικονομικά σωστό.

■ Στην πραγματικότητα κανένας δεν μπο-

ρεί να σπαταλάει χρόνο, απλά πολλοί

σπαταλούν τη ζωή τους.

■ Το πιο ανώφελο πράγμα που έχουν

εφεύρει οι άνθρωποι είναι οι δικαιο-

λογίες.

■ Δεν υπάρχει ασανσέρ προς την επι-

τυχία. Είναι ανάγκη ν’ ανέβεις με τις

σκάλες.

■ Έχε τα σύνεργά σου έτοιμα. Ο Θεός

θα σου βρει δουλειά!

■ Το να είναι κανείς πραγματικός χρι-

στιανός είναι κάτι πολύ περισσότερο

από ένα απλό όνομα. Είναι βίωση μιας

διαφορετικής ζωής.

■ Αν ο κάθε άνθρωπος καθαρίσει τη

δική του αυλή, ολόκληρος ο κόσμος

θα είναι καθαρός.

■ Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο άνθρωπος

που δε θυμάται τίποτε για το οποίο να

τον ελέγχει η συνείδησή του, είναι

άνθρωπος αδύναμης μνήμης.

■ Όσο περισσότερες λογομαχίες κερδί-

σεις, τόσο λιγότερους φίλους θα έχεις.

■ Μικρές πράξεις είναι καλύτερες από

απραγματοποίητες προθέσεις. nnn

Επιμέλεια-Μετάφραση: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Διδάγματα ΖωήςΣκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής



«Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»«Έχεις ακούσει τι ήταν ο πα-τέρας μου;...» «Ποιοι είστεεσείς, που, όταν εμείς χτίζαμεΠαρθενώνες και είχαμε τουςμεγαλύτερους φιλοσόφους,εσείς κοιμόσασταν με τις μαϊ-μούδες στα δέντρα;» Κάτι τέτοιαακούμε από τους συμπατριώ-τες μας. Ακόμη και στις ημέρεςτης πολύπλευρης χρεοκοπίαςπου ζούμε, καυχιόμαστε γιατην αξιοπρέπεια, την περηφά-νια και την πλούσια κληρονο-μιά μας! Από γενιά σε γενιάέχουμε καλλιεργήσει «το σύν-δρομο του νάρκισσου και τουεωσφόρου». Ο μεγαλύτεροςεχθρός μας είναι η προγονο-λατρία... Κάποιος έγραψε:«...πάσχουμε από έντονη προ-γονολατρία, χωρίς όμως ναπροσφέρουμε κάτι αντίστοιχοστο παρόν. Είμαστε υπερήφανοιγια τους ήρωες του παρελθόν-τος, ενώ αναζητούμε σημερι-νούς ήρωες...»

Αν μιλήσουμε για πνευ-

ματικά θέματα, τότε οι τρειςεχθροί μας είναι: ο διάβολος,η σάρκα και ο εαυτός μας. Οχειρότερος, όμως, είναι ο τρί-τος, το ΕΓΩ μας. Κι αυτό γιατίποτέ δεν τον βλέπουμε ως εχ-θρό, και αντί να τον εξουδετε-ρώσουμε, τον χαϊδεύουμε... ΟΙωάννης ο Χρυσόστομος έγρα-ψε: «Ρίζα και μητέρα κάθεαμαρτίας είναι η υπερηφάνεια.Εξαιτίας της ο πρωτόπλαστοςέχασε τη μακάρια ζωή τού πα-ραδείσου. Εξαιτίας της και οδιάβολος που τον εξαπάτησε,έχασε το ουράνιο αξίωμα τουαγγέλου... Τίποτα δεν αποξε-νώνει τόσο από τη φιλανθρωπίατου Θεού και τίποτα δεν παρα-δίνει τόσο στη φωτιά της κο-λάσεως, όσο το τυραννικό πά-θος της υπερηφάνειας και τηςκενοδοξίας. Όταν αυτό υπάρχειμέσα μας, είμαστε ρυπαροί,

έστω κι αν έχουμε άλλες αρετές,όπως αγνεία ή νηστεία ή ελε-ημοσύνη ή προσευχή. Γιατί,όπως λέει η Γραφή, «Ο Κύριοςαπεχθάνεται κάθε αλαζονικήκαρδιά» (Παροιμίες 16/5)... Τονάνθρωπο δεν τον μολύνουνμόνο τα σαρκικά αμαρτήματα,αλλά και η υπερηφάνεια, πολύπερισσότερο αυτή... Κοντολογίς,η υπερηφάνεια είναι χειρότερηαπό κάθε θηρίο και από κάθετύραννο».

Η Βίβλος είναι κατάσπαρτηαπό προειδοποιήσεις για τηναμαρτία της υπερηφάνειας,της κενοδοξίας, της αλαζονεί-ας... Στις σελίδες της βλέπουμετα καταστρεπτικά αποτελέσμα-τά της που επηρεάζουν τιςυποθέσεις των ατόμων, τωνοικογενειών, των εθνών. Ότανοι άνθρωποι χάνουν τη γνώσητου Θεού, η ζωή τους γεμίζειμε πνευματικό σκοτάδι και θε-ωρούν τον εαυτό τους ακόμηκαι πάνω από τον Θεό. Γίνονταιαυτοί το κέντρο του κόσμου

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ.ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

Πιερικό ΠερισκόπιοΠιερικό Περισκόπιο

Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ


και ο Θεός μπαίνει στο περι-θώριο.

Πρέπει να καταλάβουμεότι η υπερηφάνεια δεν είναιαπλώς ανθρώπινη αδυναμία.«Είναι πνευματικός καρκίνοςτης ψυχής», γράφει ο C.S.Lewis, «που κατατρώγει κάθεδυνατότητα αγάπης, ικανοποί-ησης ή ακόμη και κοινής λο-γικής». Και συνεχίζει σεάλλο σημείο: «Όσο είσαιυπερήφανος, δεν μπορείςνα γνωρίζεις τον Θεό. Ουπερήφανος κοιτά πάντααπό ψηλά τα πράγματακαι τους ανθρώπους καιόσο καιρό κοιτάς προς τακάτω, δεν μπορείς να δειςτίποτα που είναι πάνωαπό σένα». «Ο Κύριοςαπεχθάνεται κάθε αλα-ζονική καρδιά...» (Παροι-μίες 6/5) και «Ο Θεός αν-τιστέκεται στους περήφα-νους...» (Ιακ. 4/6).

Την υπερηφάνειαδύσκολα την εντοπίζειαυτός που έχει προσβλη-θεί απ’ αυτήν. Επηρεάζει τηνόρασή μας κι έτσι δεν βλέ-πουμε τον εαυτό μας, όπωςείναι πραγματικά. Αντίθετα, τηνκαλύπτουμε με λαμπερά χρώ-ματα, που καμουφλάρουν τηναποκρουστικότητά της. Ο υπε-ρήφανος δεν βλέπει τίποτα τοκακό στον εαυτό του, αντίθεταόλα τα βλέπει καλά! «Ο ανόητος

χλευαστικά μιλάει για τον πλη-σίον του...» (Παροιμ. 11/12).Μόνο όταν δει τον εαυτό τουκάτω από το πρίσμα του Χρι-στού, θα αντιληφθεί όλα ταάσχημα που υπάρχουν μέσατου.

Η υπερηφάνεια μάς τυ-φλώνει και δεν βλέπουμε ταλάθη μας. Αντίθετα, με ευκολία,

εντοπίζουμε και μεγαλοποι-ούμε τα λάθη των άλλων. Ουπερήφανος, σε κάθε ευκαιρία,έχει την τάση να μειώνει τουςάλλους, για να φανεί ο ίδιοςανώτερος. Αντίθετα, ο ταπεινόςχριστιανός βλέπει τόσα πολλάκακά στη δική του καρδιά, πουδεν έχει διάθεση να ασχοληθείμε τους άλλους. Ο απ. Παύλος,

στο τέλος της ζωής του, θεω-ρούσε τον εαυτό του ως «τονπρώτο των αμαρτωλών» (Α΄Τιμοθ. 1/15). Ο υπερήφανοςμιλά χαιρέκακα για τις αμαρτίεςτων άλλων. Αντίθετα, ο πιστόςτους βλέπει με επιείκεια, όπωςο Χριστός, και θέλει να τουςοδηγήσει σε μετάνοια και σω-τηρία.

Και στα πνευματικάθέματα, ο υπερήφανοςπλησιάζει τον Θεό,όπως ο Φαρισαίος τηςπαραβολής, γεμάτος μεαλαζονική αυτοπεποί-θηση και περιφρονών-τας όλους τους άλλους(Λουκ. 18/9-12). Αντί-θετα, ο πιστός Τον πλη-σιάζει με πνεύμα τα-πεινό, με μετάνοια καισυντριβή, όπως ο Τε-λώνης (Λουκ. 18/13-14). Ο υπερήφανος επι-διώκει, σε κάθε περί-σταση να προσελκύσειτην προσοχή των άλ-λων στον εαυτό του.

Διψά, όσο τίποτα άλλο, τα χει-ροκροτήματα και τους επαί-νους των άλλων. Θέλει όλοινα περιστρέφονται γύρω απότην... αυτού μεγαλειότητά του.

Η πνευματική υπερηφά-νεια είναι ιδιαίτερα επικίνδυνηκαι, δυστυχώς, λίγοι την συ-νειδητοποιούν. Ο JonathanEdwards, σχολιάζοντας την


αναζωπύρωση του 1737 στηνΜασαχουσέτη, είπε: «Η πρώτηαιτία των λαθών που αφθονούνστις ημέρες μας είναι η πνευ-ματική υπερηφάνεια. Είναι ηκύρια είσοδος από την οποία οδιάβολος εισέρχεται στις καρδιέςεκείνων που έχουν ζήλο γιατην πρόοδο της υπόθεσης τουΧριστού... Αν η αρρώστια αυτήδεν γιατρευτεί, είναι μάταιο ναχρησιμοποιούμε οποιοδήποτεάλλο φάρμακο, για να θερα-πεύσουμε όλες τις άλλες ασθέ-νειες...»

Ωστόσο, έχουμε καλά νέαγια τον υπερήφανο. Υπάρχειθεραπεία! Είναι ο δρόμος τηςταπείνωσης, της μετάνοιας, τηςσυντριβής. Η παραδοχή και ηεξομολόγηση της υπερηφάνει-ας σηματοδοτεί την αρχή τουθανάτου της. Σκληρή είναι η

μάχη που διεξάγεταιμέσα στην καρ-

διά του αλα-ζόνα. Καιμόνο όταν τοΆγιο Πνεύ-μα αφαιρέ-σει τα λέπιααπό τα μά-τια μας

κ α ι

δούμε την αρρώστια μας, τότεθα κράξουμε για θεραπεία.

Βέβαια, η ταπεινοφροσύνηδεν είναι γνώρισμα του σημε-ρινού φίλαυτου κόσμου μας.Ο Jonathan Edwards είπε:«Πρέπει να δούμε την ταπεινο-φροσύνη ως ένα από το πιοβασικά χαρακτηριστικά του γνή-σιου χριστιανισμού». Αν θέλου-με να έχουμε σωστή άποψηγια την ταπεινοφροσύνη, πουθα μας αλλάξει ριζικά, πρέπεινα επικεντρώσουμε την προ-σοχή μας στο μεγαλύτερο πα-ράδειγμα ταπεινοφροσύνης,τον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ! Άφησε τηδόξα Του στον ουρανό και σεόλα τα χρόνια της επίγειας ζωήςΤου φανέρωσε πνεύμα βαθιάςταπεινοφροσύνης. Διακήρυξεότι δεν ήρθε να υπηρετηθεί,αλλά να υπηρετήσει (Ματθ.20/28). Στον Μυστικό Δείπνοπήρε την πετσέτα και έπλυνετα πόδια των μαθητών Του(Ιωάννου 13/1-11). Ο απ. Παύ-λος θα είχε στο νου του τησκηνή του Ανώγειου, ότανέγραφε στους Φιλιππησίους2/5-8: «Να υπάρχει μεταξύ σαςτο ίδιο φρόνημα που υπήρχεστον Ιησού Χριστό, ο οποίος,παρόλο που από τη φύση τουείχε τη μορφή του Θεού... κέ-

νωσε τον εαυτό του και πήρετη μορφή δούλου... ταπει-

νώθηκε αυτόβουλαυποτασσόμενος ως το

σημείο να δεχθεί ακό-

μα και να πεθάνει... στο σταυρό».Πώς θα αποκτήσουμε τον νουτου Χριστού; Μόνο αν αναλο-γιστούμε και υιοθετήσουμε τοντρόπο της σκέψης και της στά-σης Του και δεχτούμε τις αξίεςπου μας δίξαξε. Αυτό δεν μπο-ρεί να γίνει με τη δική μας δύ-ναμη. Πρέπει με προσευχή ναζητούμε το Άγιο Πνεύμα νααλλάξει τον νου και την καρδιάμας.

Ο Ιησούς, επίσης, αποτελείτο ύψιστο παράδειγμα εκείνωνπου ταπεινώνουν τον εαυτότους και ο Θεός τους υπερυ-ψώνει. Επειδή ταπεινώθηκε,«...ο Θεός τον υπερύψωσε καιτου χάρισε αξίωμα ανώτεροαπό κάθε άλλο αξίωμα» (Φιλιπ.2/9).

Ως χριστιανοί πρέπει ναπροφυλάσσουμε τις καρδιέςμας από την υπερηφάνεια πουθέλει να μας κρατά γαντζωμέ-νους στα γήινα, ώστε να αδια-φορούμε για τα αιώνια. Αςέχουμε ως σύνθημα μας:«...Αλλά όποιος θέλει να καυ-χάται, να καυχάται, επειδή είναιικανός να με γνωρίζει και ναξέρει ότι εγώ, ο Κύριος, ενεργώμε αγάπη, δικαιοσύνη και αξιο-πιστία πάνω στη γη. Αυτά μεευχαριστούν.» (Ιερεμίας 9/23).

_________________> Μπορείτε να επισκεφτείτε

την ιστοσελίδα μαςwww.nikites.eu

με ποικιλία θεμάτων.

ΕΓΩ

Μ’ έμαθες να πετώ ψηλάΣτα λεύτερα ουράνιαΠάνω από θάλασσες, βουνάΛόγγους, δασιές, ποτάμια.

Και να θωρώ τ’ ανθρώπινα,Τα τόσα μεγαλείαΜες στης νυχτιάς τα σκοτεινάΜικρούλια εργαλεία.

Τι όμορφο φτερούγισμαΣτον Όλυμπο, στην ΟίτηΤου Κίσσαβου νανούρισμαΦιλί στον Ψηλορείτη.

Κι όταν πετώντας κουραστώΩσάν τις πεταλούδεςΓλυκά κι αγάλια ακουμπώΣτις Μάτινες Φτερούγες...

Σ. Ι. ΠορτινόςΑπρίλης 2015


Επί πτερύγων

Mε την ευκαιρία της επετείου 20 χρόνων από την ίδρυση του Συλλόγου Προστασίας

Παιδιών ΒΕΝΙΑΜΙΝ, πήραμε μια μίνι συνέντευξη από τον πρόεδρο του Συλλόγου

κ. Χάρη Αναστασίου. Στη διάρκεια των χρόνων αυτών, ο πρόεδρος, η σύζυγός

του Τζοάννα και τα μέλη του Δ.Σ. πρόσφεραν ανιδιοτελώς τις πολύτιμες υπηρεσίες τους

ώστε πολλά παιδιά να βρουν μια ζεστή αγκαλιά, φροντίδα και θαλπωρή. Ευχόμαστε ο

Σύλλογος να συνεχίσει και στο μέλλον το σημαντικό του έργο...

ΦτΕ


20 Χρόν ιαστην Υπηρεσία των Παιδιώνσε Ανάγκη ή σε Κίνδυνο


• ΕΡΩ.: Πότε, από ποιους καιποιος είναι ο σκοπός της ίδρυ-σης του ΒΕΝΙΑΜΙΝ;

> Ο Σύλλογος Προστασίας Παι-διών «ΒΕΝΙΑΜΙΝ» («Β») είναιφιλανθρωπικός φορέας, πουιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1994,με έδρα την Κατερίνη. Πλαι-σιώνεται από άτομα που με-γάλωσαν στο ΕυαγγελικόΟρφανοτροφείο Κατερίνηςτη δεκαετία του 1950. Τοορφανοτροφείο ίδρυσε ηA.M.G., πρόεδρος της οποί-ας ήταν ο αείμνηστος Σπύ-ρος Ζωδιάτης. Τα ιδρυτικάμέλη του «Β», που έζησανστο Ευαγγελικό Ορφανοτρο-φείο, διακήρυξαν ομόφωνατην ημέρα της ίδρυσής του:«Είμαστε ευγνώμονες στοΘεό και στο ορφανοτροφείοπου μας φιλοξένησε τη δε-καετία του 1950. Νιώθουμεπως κι εμείς πρέπει να κά-νουμε το ίδιο για παιδιά τουΣΗΜΕΡΑ που χρειάζονταιτη συμπαράστασή μας. Εί-μαστε τα παιδιά του 1950που υποστηρίζουν παιδιάτου 21ου αιώνα». Η προσπά-θεια του «Β» υπήρξε ο ορα-ματισμός του προέδρου τουΧάρη Αναστασίου, που άφη-σε μια επιτυχημένη σταδιο-δρομία στον Καναδά και επέ-στρεψε στην Ελλάδα με σκο-πό ν’ αφιερωθεί ανιδιοτελώς στη συμπαρά-σταση ορφανών και άλλων φτωχών παιδιών.Μάλιστα, η γέννηση της προσπάθειας αυτήςέγινε το Πάσχα 1984 στο Τορόντο, σε μια συ-νάντηση 6 «παιδιών» του ορφανοτροφείουμε τον Σπύρο Ζωδιάτη. Τότε ο Ζωδιάτης εξέ-φρασε την επιθυμία να ξαναδεί τα «παιδιά»του Ορφανοτροφείου Κατερίνης. ́ Ετσι, ο Χάρης

Αναστασίου πήρε την πρωτοβουλία και προ-σκάλεσε τα «παιδιά» του ορφανοτροφείου στατέλη του Ιουλίου του επόμενου έτους, στηνΕλλάδα. Παρών ήταν και ο Σπ. Ζωδιάτης.Έγιναν και άλλες συναντήσεις των «παιδιών»,πάντα με την παρουσία του Ζωδιάτη. ΣτηνΤρίτη συνάντηση αποφασίστηκε η ίδρυση του«ΒΕΝΙΑΜΙΝ».

Τα παιδιά του Ορφανοτροφείου Κατερίνης το 1957 .

1983. Οι ιδρυτές του «ΒΕΝΙΑΜΙΝ» - 1952.

Σκοπός του «Β»είναι να υποστηρίζειηθικά και οικονομικά,παιδιά που στερούνταιοικογενειακής φρον-τίδας (ορφανά και εγ-καταλελε ιμμένα) ,«παιδιά που βρίσκον-ται σε ανάγκη και σεκίνδυνο» και η επιμέ-λεια έχει αφαιρεθείαπό τους φυσικούς γο-νείς με εισαγγελικήαπόφαση.

• ΕΡΩ.: Πώς καλύ-πτονται τα έξοδά σας;

> Τα έξοδα καλύπτονται κυ-ρίως από τις αυτοπροαίρε-τες δωρεές φίλων, υποστη-ρικτών, ατόμων ευαίσθητωνστις ανάγκες ορφανών καιπαιδιών σε ανάγκη ή σεκίνδυνο. Σήμερα ο «Β»υποστηρίζει συνολικά 155παιδιά. Ο αείμνηστος Σπύ-ρος Ζωδιάτης με τον οποίοο Χάρης Αναστασίου είχε

σχέση πατέρα και γιου, έλεγε ότιόταν «εμείς βρούμε τα παιδιάπου χρειάζονται την υποστήριξήμας, ο Θεός, σύμφωνα με τιςυποσχέσεις Του, θα ευαισθητο-ποιήσει τους δικούς Του ανθρώ-πους και θα φροντίσει για τιςανάγκες των παιδιών μας». Μεαυτή την πίστη πορευτήκαμε έωςτώρα και με την ίδια πίστη θαπορευτούμε και στο μέλλον.

• ΕΡΩ.: Ποιες είναι οι δραστη-ριότητές σας όλ’ αυτά τα χρόνιακαι ποια η προοπτική για το μέλ-λον;


Τα πρώτα παιδιά του Ορφανοτροφείου Κατερίνης. Χριστούγεννα.

Πρόσφατη παιδική Χριστουγεννιάτικη γιορτή του ΒΕΝΙΑΜΙΝ στο Κιλκίς.

1983. Η 1η συνάντηση – reunion με τα παιδιά του Ορφανοτροφείου. Ο Σπύρος Ζωδιάτης με την

οργανωτική επιτροπή.

> Από το 1994, πάνω από 1200 παιδιάυποστηρίχτηκαν από τον «ΒΕΝΙΑΜΙΝ»στα προγράμματα: Μηνιαία οικονομικήυποστήριξη παιδιών στο οικογενειακότους περιβάλλον, ηθική και ψυχο-λογική υποστήριξη, διανομή τροφίμωνκαι ρουχισμού κάθε μήνα σε 65 μη-τέρες και 120 παιδιά, κατασκηνωτικόπρόγραμμα, χριστουγεννιάτικα δώρα,και «ΑΓΚΑΛΙΑ για το παιδί σε κίν-δυνο». Δημιουργήσαμε την πρώτηΠαιδική Στέγη - Οικογενειακή Εστίαστην Ελλάδα για «παιδιά σε κίνδυνο».Η στέγαση 4 «παιδιών σε κίνδυνο»γίνεται σε σπίτι με παντρεμένο ζευγάρι,που ζουν με τα παιδιά όλο το 24ωρο,όλο το χρόνο, ώστε τα παιδιά να με-γαλώνουν βιώνοντας τη θαλπωρή τηςοικογένειας. Η ένταξη των παιδιώνσε οικογενειακό περιβάλλον και όχισε ίδρυμα συμβάλει καθοριστικά στηνψυχοσωματική τους ανάπτυξη. Το όλοεγχείρημα της επέκτασης αυτών τωνοικογενειών γίνεται με την προοπτικήτα παιδιά να δίνονται για αναδοχή ήυιοθεσία πριν από την ενηλικίωσήτους, ενώ ο «Β» συνεχίζει να έχειτην κηδεμονία τους και να πληρώνειτα έξοδά τους.

• Η ιστοσελίδα του ΒΕΝΙΑΜΙΝ είναι:http://www.benjaminorphans.com

• Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τονπρόεδρο του ΒΕΝΙΑΜΙΝ:

Χάρης Αναστασίου, Π.Μελά 22, 601 00Κατερίνη. Τηλ. 2351022005 και e-mail:

[email protected]

• Στην Αμερική και Καναδά υπεύθυνηείναι η Anna Kefalas,

BENJAMIN, 69 Suffolk Ave., Sierra Madre, CA 91024

Phone number in L.A. +1 626 355-2153

nnn

Σας προτείνουμε...Σας προτείνουμε...

TIM HUGHESPocketfull Of Faith

12,00 €

LAUREN DAIGLEHow Can It Be

12,00 €

THE BROOKLYNTABERNACLE CHOIRPray

Τιμή: 13,80 €

DARLENEZSCHECHRevealing Jesus

Τιμή: 9,90 €

MATT REDMANUNBROKENPRAISE(At Abbey RoadStudios)

12,00 €



«Σώσον τον λαόν Σου». Για ποιο λαό μιλάει ο ιερός Χρυσόστομος; Γιαόλους εκείνους που δέχτηκαν τον Χριστό ωςπροσωπικό τους Σωτήρα και Κύριό τους (Ιωάν.1:12). Σε αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουνπαιδιά του Θεού. Σ’ εκείνους, δηλαδή, πουπιστεύουν στ’ όνομά Του και εξιλεώνονται κιεξοικειώνονται καθημερινά με το λόγο Του.

Εκείνο το «σώσον» δεν αναφέρεται στησωτηρία της ψυχής μας, γιατί το θέμα αυτόπου αφορούσε την προπατορική μας αμαρτίαδιευθετήθηκε μια για πάντα επάνω στο σταυρό(Εβρ. 10:10). Και αυτό που εδώ θέλει να μαςπει είναι να μην απομακρυνθούμε από τηναλήθεια και πέσουμε. Με άλλα λό-για, ο ποιμένας εδώ ζητά από τοΘεό να μας διαφυλάττει από τον

πειρασμό και τα τεχνάσματά του. Να μη λυ-πήσουμε το Άγιο Πνεύμα κι εμφανιστούμεενώπιον του Θεού λερωμένοι (Α΄ Κορ. 3:15).

«Και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου».Όσον αφορά την «κληρονομιά» του Θεού οαπ. Παύλος αναφέρεται στην Εφεσίους 1:11-14. Γράφει: «Μέσω του Χριστού εμείς αποκτή-σαμε μερίδιο στην κληρονομιά του Θεού». Εδώαναφέρεται στους Ιουδαιοχριστιανούς πουπρώτοι πίστεψαν στο Χριστό. «Στους προηλ-πικότας», γιατί σε αυτούς κηρύχθηκε πρώτατο ευαγγέλιο. Το δικαίωμά τους αυτό δε στη-

ρίζεται στα εθνικά τους προνόμια«ως λαός του Θεού», αλλά στηνένωσή τους με το Χριστό. «Αυτό

Του ΣΠΥΡΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απ’ τον Πλούτο των Πατερικών Κειμένων

Ποια η σημασία των λόγων:«Κύριε ο Θεός μας, σώσον τον λαόν Σου και ευλόγησον τηνκληρονομίαν Σου. το πλήρωμα της Εκκλησίας Σου φύλαξον.

αγίασον τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του οίκου Σου.

Συ αυτούς αντιδόξασον τη θεϊκή Σου δυνάμει και μηεγκαταλείπεις ημάς τους ελπίζοντας επί Σε»

ήταν απαρχής το σχέδιοτου Θεού». Να είναι εκείνοιτα τρόπαια της χάριτος τουΘεού που φέρνουν την ει-κόνα Του μέσα στις καρ-διές τους και δοξάζεται τοόνομά Του.

Έπειτα, ο απ. Παύλοςμας πηγαίνει από τους Ιου-δαιοχριστιανούς στουςΕθνικοχριστιανούς που πί-στεψαν και σφραγίστηκανμε το Πνεύμα το Άγιο ωςσημάδι ότι – από τη στιγμήπου πίστεψαν – ανήκουνστο Χριστό και ότι θα δια-τηρηθούν ασφαλείς απότον Θεό μέχρι την ημέραπου θα λάβουν το δοξα-σμένο σώμα τους. «ΤοΠνεύμα που κατοικεί μέσαμας, μας σφραγίζει ως ιδιο-κτησία του Θεού» (Α΄ Κορ.6:19,20).

Το Πνεύμα το Άγιο εί-ναι η εγγύησή μας για τηνκληρονομιά μας. Είναι μιαπροκαταβολή που εγγυάταιτην είσπραξη ολόκληρηςτης ποσότητας. Είναι μιαπροκαταβολή για το μελ-λοντικό λυτρωμό μας!

(Συνεχίζεται)

(Από το έργο Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΕ ΑΝΑΛΥΣΗΑΠΟ ΤΟ ΣΠΥΡΟ Σ. ΜΑΤΘΑΙΟ.

Αν θέλετε να διαβάσετεόλη τη μελέτη επισκεφθείτε

την ιστοσελίδα:http://www.spyromatthews

works.com/leitoyrgia-chrysostomos.html.

Κυκλοφορεί!

Κυκλοφορεί η συλλογή Νο 6, σε θήκη 4 CD, με 45 μεταφρασμένα τραγούδια και 36 γνωστές

μελωδίες ύμνων από τον Πάνο και τη Χαρά Ζαχαρίου.

15 €4 CD’s

μόνο

Κυκλοφορούν επίσης:

Συλλογή Νο. 5:Ποιητή Και Βασιλιά Μου

Συλλογή Νο. 4:Απ’ το ΣταυρόΣτην Ανάσταση

Συλλογές Νο. 1-3:Μελωδίες Από ΤοΥμνολόγιο

Σ υ λ λ ο γ ή Ν ο . 6 :

Πάνος ΖαχαρίουΣ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

- 45 Ύμνοι με λόγια + 36 Μελωδίες Μουσικής Δοξολογίας και Λατρείας -


20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ:Παράγοντες που την παρεμποδίζουν

και η αντιμετώπισή τους

- H΄ μέρος -


Μετά απ’ όσα αναφέρθηκαν σταπροηγούμενα άρθρα για τα μέτραπου πρέπει να πάρουν όσοι θέλουν

ν’ απαλλαγούν από κακές συνήθειες,εξαρτήσεις ή πάθη και σε τι βαθμό μπορεί ν’ αποδώσουν αυτά, το ερώτημα πουαναφύεται είναι νομίζω το εξής:

Γιατί έχουμε συχνές υποτροπές και πώς είναι δυνατόν αυτές ν’ αποφευχθούν;Είναι αλήθεια ότι όσο υψηλό είναι το ποσοστόαπεξάρτησης από μια εθιστική συμπεριφοράκατά τη διάρκεια της θεραπευτικής φάσης, άλλοτόσο σχεδόν υψηλό είναι το ποσοστό υποτροπήςσε αυτήν μετά από ένα μικρότερο ή μεγαλύτεροχρονικό διάστημα μετά το τέλος της θεραπείας.

Το ποσοστό αυτό κυμαίνεται μεταξύ του50% με 90% στις διάφορες έρευνες (1).

Τα 2/3 έως τα 3/4 των ναρκομανών ή αλ-κοολικών υποτροπιάζουν μέσα σε τρεις μήνεςμετά τη θεραπεία τους (2). Σε μια άλλη έρευνααναφέρεται ότι το ποσοστό των αλκοολικώνπου δεν είχαν υποτροπιάσει δύο χρόνια μετάτο τέλος της θεραπείας τους ήταν μικρότεροαπό το 10% (1).

Τα προγνωστικά είναι καλύτερα για τα υπέρ-βαρα άτομα. Ένα ποσοστό 20% από αυτούς πουείχαν υποβληθεί σε δίαιτα για απώλεια βάρους,δεν το ξαναπήραν ένα χρόνο μετά το τέλος τουπρογράμματός τους (3).

Υπάρχουν ενδείξεις που συνηγορούν υπέρτης άποψης ότι τα υπέρβαρα άτομα προσαρ-μόζουν τον μεταβολισμό τους, καθώς ελαττώνουντην ποσότητα της προσλαμβανόμενης τροφής,με τρόπο που τείνουν να έχουν το ίδιο περίπουβάρος που αποκαλείται «ο βιολογικός προορι-σμός τους» (4).

Αυτό, παρά το γεγονός ότι στα υπέρβαραάτομα παράγεται περισσότερη ινσουλίνη απόό,τι στα λεπτότερα στη θέα ενόςφαγητού, κάτι που αυξάνει το αί-σθημα της πείνας τους. Γι’ αυτότο λόγο, τα άτομα αυτά ανταπο-

κρίνονται πιο έντονα από ό,τι τα λεπτότεραάτομα, στη θέα ή στην οσμή ενός νόστιμου φα-γητού. Το γεγονός αυτό κάνει την απώλεια βά-ρους τους πιο δύσκολη (4).

Καταστάσεις υψηλού κινδύνουΥπάρχουν, όπως αναφέρουν οι σχετικές έρευνες,καταστάσεις υψηλού κινδύνου, τις οποίες οιθεραπευθέντες πρέπει να αποφεύγουν συστη-ματικά, αν θέλουν να μην υποτροπιάσουν. Μια από αυτές τις έρευνες έδειξε τα εξής: (5)

• 35% των υποτροπών συμβαίνουν κατάτη διάρκεια περιόδων αρνητικών συναισθη-μάτων, όπως είναι η κατάθλιψη, ο θυμός, τοστρες ή η ανία.

• 20% των υποτροπών συμβαίνουν κάτωαπό κοινωνική πίεση (κάποιοι δίπλα σου, κάνουναυτό που εσύ δεν πρέπει να κάνεις ή σε παρο-τρύνουν λεκτικά να το κάνεις, όπως «Έλα τώρα,πιες κι εσύ ένα ποτήρι. Τι θα πάθεις δηλαδή»).

• 10% των απεξαρτηθέντων υποκύπτουνστον πειρασμό όταν είναι μόνοι.

Κανένα από αυτά δεν αποτελεί έκπληξη,αλλά όταν οι πρώην χρήστες και το περιβάλλοντους τα γνωρίζουν, μπορούν να πάρουν ταμέτρα τους. Παλιές συνήθειες μπορεί να επα-νέλθουν μήνες ή χρόνια μετά, αν δεν αγρυπνούμεσυνεχώς.

Νοητικά λάθηΑκόμη, κάποιοι άλλοι ερευνητές υποστηρίζουνότι ορισμένα «νοητικά λάθη», όπως τα αποκα-λούν, οδηγούν στην υποτροπή. Τέτοια είναι ταεξής (6):

• Υπερβολική αυτοπεποίθηση. «Εγώ έχω νι-κήσει το πρόβλημα του ποτού για πάντα».«Το κάπνισμα δεν έχει πια καμιά θέση σεμένα. Δε με αγγίζει». Αυτοπεποίθηση μέσασε λογικά όρια την χρειαζόμαστε, αλλά όχι

σε βαθμό να ριψοκινδυνεύουμενα παρασυρθούμε σ’ ένα πάθοςή να εκθέσουμε τον εαυτό μαςσε μεγάλο πειρασμό.

Του Δρ ΑΝΑΝΙΑΚΑΒΑΚΑΝευρολόγου-Ψυχίατρου


• Δοκιμή του εαυτού μου. «Θα έχω έναμπουκάλι ουίσκι... ένα πακέτο τσιγάρα στοντουλάπι, απλά για ν’ αποδείξω στον εαυτόμου ότι δε με τραβάει πια για να το ξαναρ-χίσω». Η εύκολη πρόσβαση στο αντικείμενοτου πειρασμού του, αποτελεί έναν εν δυνάμεικίνδυνο για ένα πρώην εξαρτημένο απόαυτό άτομο.

• Αυτομομφή. «Το κάπνισμά μου βλάπτει ταπαιδιά μου και ώθησε τη γυναίκα μου ν’αρχίσει πάλι το κάπνισμα». Όπως αναφέρ-θηκε και προηγουμένως, τ’ αρνητικά συ-ναισθήματα μειώνουν την αντίσταση τουανθρώπου. Δε χρειάζεται να βασανίζομαιαπό ενοχές. Απλά πετώ το πακέτο στον κά-λαθο των αχρήστων, για να μη δημιουργήσωμεγαλύτερη βλάβη στα παιδιά μου.

Όλα αυτά δείχνουν ότι οι θεραπευθέντες απόκάποια σοβαρή εξάρτηση, πρέπει ν’ αποφεύγουνκαταστάσεις υψηλού κινδύνου, όπως και άσκο-πους πειραματισμούς, αν θέλουν ν’ αποφύγουντην υποτροπή. Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολοστην πλειονότητα των περιπτώσεων. Λίγα απλάμέτρα μπορούν να προφυλάξουν έναν πρώηνναρκομανή, έναν πρώην αλκοολικό ή κάποιονπου είχε μια κακή συνήθεια, από του να βρεθείσε περιβάλλον υψηλού κινδύνου γι’ αυτόν.

Έγκαιρη διακοπή της διαδικασίαςπρος υποτροπήΤο αλκοόλ, τα ναρκωτικά, τα τσιγάρα ή οι τροφές,δεν έρχονται αυτοματικά στο στόμα μας. Εμείςπάμε να τ’ αποκτήσουμε. Η διαδικασία της από-κτησης είναι μια αλυσίδα ενεργειών, που μπο-ρούμε να την διακόψουμε σε κάθε κρίκο της.Μάλιστα, όσο πιο πρόωρα το κάνουμε αυτό,τόσο το καλύτερο. Σπάνια συμβαίνει να βρεθούμεάθελά μας σ’ ένα περιβάλλον υψηλού κινδύνουγια μας. Ένας πρώην αλκοολικός λοιπόν, μακριάαπό τα μπαρ, ένας πρώην ναρκομανής μακριάαπό παρέες ναρκομανών και καμιά σχέση ήεπικοινωνία με αυτούς, ιδιαίτερα τα πρώταχρόνια μετά από την απεξάρτησή του.

Παρεμπιπτόντως, αξίζει νομίζω να τονιστείότι το ίδιο πρέπει να κάνουμε, αν θέλουμε ναμην παρασυρόμαστε κάθε λίγο σε εκρήξεις ορ-γής, σε πράξεις βίας ή εκδίκησης. Η διαδικασίαείναι παρόμοια. Η αρνητική φόρτισή μας γίνεταικατά κανόνα βαθμιαία. Η μία πικρία προστίθεταιστην άλλη, ο λίγος θυμός γίνεται βαθμιαία πιοπολύς, τις πρώτες σκέψεις για εκδίκηση τιςδιαδέχονται συνήθως κάποιες δεύτερες πιοέντονες, πριν οδηγηθούμε στην εκτέλεσή τους.Έχουμε συνήθως χρόνο για να διακόψουμε τηδιαδικασία αυτή, πριν προβούμε σ’ ενέργειεςγια τις οποίες μπορεί μετά να μετανιώσουμεπικρά.

«Μια γυναίκα μπορεί να βλέπει τον εαυτότης ότι έχει χάσει τον έλεγχο, ξεφωνίζονταςκαι ουρλιάζοντας στα παιδιά της. Όμως, στοσημείο αυτό δεν έφτασε μονομιάς. Ήρθε στα-διακά. Ενώ ακόμη και σε αυτό το ακραίο στάδιοείναι δυνατό να ελέγξει την οργή της, είναιπολύ ευκολότερο να διακόψει την αλυσίδα τωνγεγονότων που την οδήγησαν στο στάδιο αυτόσε πρωιμότερη φάση... Όταν οι Γραφές μιλούνγια εγκράτεια, έχουν μερικές φορές αυτό ακρι-βώς το νόημα» (7).

(Η συνέχεια στο επόμενο τεύχος)

Πηγές1. BROWNELL, MARLATT, LICHTENSTEIN and

WILSON, 1986,http;//mentalhelp.net/psyhelp/chap4/chap4o.htm.

2. EPSTEIN L. H., PALUCH R. A., KILANOWSKI C.K., and RAYNOR H. A., Health Psychology 23,371-380, 2004. Επίσης, KIZSCHENBAUM D. S.,Clinical Psychology Reviw, 7, 77-104, 1987, καιMARLATT G. R., Relapse Prevention, 1985.

3. CLAYTON E., TUCKER-LADD, PsychologicalSelf-help.http;//mentalhelp.net/psyhelp/chap4/chap4o.htm

4. Manual, Presbyterian and Reformed Publ. co.1982, p. 197.

5. MARLATT, PROCHASKA, NORCROSS and DI-CLEMENTE, 1994, http;//mentalhelp.net/psy-help/chap4/chap4o.htm

6. PROCHASKA and et al,http;//mentalhelp.net/psyhelp/chap4/chap4o.htm

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Aγαπητοί μαςαδελφοί και φίλοι...

Προς το τέλος της γήινης ζωής του ο απόστολος Πέτροςέγραψε την τελευταία επιστολή του για να υπενθυμίσει τις αλήθειεςτου ευαγγελίου σ’ εκείνους που τους τις είχε κηρύξει. Τους λέει:

«Δεν θα παραμελήσω, επομένως, να σας υπενθυμίζω πάντοτε αυτά τα πράγματα, αν και τα ξέρετεκαι είστε στηριγμένοι στην αλήθεια τούτη που ήδη κατέχετε. Εξάλλου το θεωρώ σωστό, όσοβρίσκομαι μέσα σε τούτο το σώμα, να σας κρατώ ξύπνιους με συνεχείς υπομνήσεις... Θα φροντίσω,λοιπόν, ώστε και μετά την αναχώρησή μου από τον κόσμο, να μπορείτε να τα θυμάστε αυτά σε κάθεπερίπτωση» (Β΄ Πέτρου 1:12-15).

«Αυτά τα πράγματα», που ήθελε πάντοτε να τους τα υπενθυμίζει ο Πέτρος ήταν οι θεμελιώ-δεις αλήθειες της πίστης: το γεγονός της σωτηρίας, ο δρόμος της δικαιοσύνης και του αγιασμού,η θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, ο κίνδυνος από τους ψευδοπροφήτες και ψευδοδιδάσκαλους,και η Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Είχαν πιστεύσει και τα ήξεραν αυτά, αλλά ήθελε για σιγουριάνα τους τα υπενθυμίσει πάλι, για να τα θυμούνται, να τα διδάσκουν και να τα εφαρμόζουν στηζωή τους και μετά το θάνατό του.

Μπορούμε κι εμείς να μάθουμε πολλά από το ενδιαφέρον του αποστόλου Πέτρου. Μερικέςφορές, μέσα στο ζήλο μας για ευαγγελισμό, ξεχνάμε το τελευταίο μέρος της παραγγελίαςτου Χριστού στους μαθητές Του: «...διδά-σκοντάς τους συνάμα να τηρούνόλες τις εντολές που σας έδω-σα...» (Ματθαίος 28:20). Χαιρόμα-στε για τη σωτηρία νέων πιστών,αλλά δε φροντίζουμε να τους διδά-ξουμε και να τους δώσουμε ταεφόδια για την πνευματική ζωή καιανάπτυξή τους. Υπάρχουν χριστιανοίσε ορισμένες περιοχές του κόσμουπου δεν έχουν κανέναν στην πόλη ήστο χωριό τους που μπορεί να τουςδιδάξει τις αλήθειες του λόγου τουΘεού. Έτσι, ο παλιότερος πιστός γίνε-


24 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ται ο ποιμένας της ομάδας ή της εκκλησίας των πιστώντου χωριού ή της πόλης τους, πασχίζοντας να τους διδά-ξει, ενώ και ο ίδιος δεν ξέρει αρκετά για τα θέματα τηςπίστης. Αυτό ανοίγει την πόρτα σε ψευδοδιδάσκαλους νατους διδάσκουν πλάνες, επιφέροντας έτσι πνευματικήσύγχυση.

Ως Ιεραποστολή, έχουμε διαπιστώσει την ανάγκη τωννέων χριστιανών σε διάφορες χώρες του κόσμου, να διδά-σκονται σωστά το λόγο του Θεού στη δική τους γλώσσα,από ώριμους πνευματικά χριστιανούς της φυλής και τηςκουλτούρας τους, που να γνωρίζουν τις αλήθειες του ευαγ-γελίου και να τις βιώνουν στη ζωή τους. Μόνο έτσι μπορείνα ριζώσει πλήρως το ευαγγέλιο στις καρδιές των νέων πι-

στών σε καινούριες περιοχές μετά την αναχώρηση των ιεραποστόλων. Αυτός είναι ο βασικόςλόγος που η Ιεραποστολή μας επενδύει στην υποστήριξη και την πνευματική εκπαίδευση ντό-πιων εργατών του ευαγγελίου, οι οποίοι υπηρετούν και κηρύττουν το Χριστό στους ομοεθνείςτους. Οι ντόπιοι εργάτες του ευαγγελίου, άνδρες και γυναίκες, αποτελούν κυριολεκτικά τα χέριακαι τα πόδια μας, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους ως ηγέτες, ποιμένες, ευαγγελιστές, δάσκα-λοι, διευθυντές κέντρων παιδικής φροντίδας κ.λπ., σχεδόν σε κάθε χώρα στην οποία έχουμεδιακονίες.

Νιώθουμε ιδιαίτερο βάρος να προσφέρουμε σωστή Βιβλική και θεολογική κατάρτιση σε κα-τάλληλους πιστούς που να γίνουν ποιμένες των νέων πιστών στις χώρες που κηρύττουμε τοευαγγέλιο του Χριστού, όπως στην Ινδονησία, στις Φιλιππίνες, στην Ταϊλάνδη, στην Ινδία κ.λπ.

Αυτή είναι μεγάλη ευθύνη, αλλά είναι κι ένα έργο απαραίτητο για τους νέους πιστούς σε χώ-ρες όπου δεν υπάρχουν θεολογικά καταρτισμένοι ποιμένες. Είναι έργο δύσκολο που χρειάζεταιτις προσευχές και την υποστήριξη των χριστιανών. Γι’ αυτό και σας παρακαλώ να προσεύχεστεγια το έργο μας αυτό, ώστε ο Θεός να προμηθεύει τους σωστούς ανθρώπους και τους ανα-γκαίους οικονομικούς πόρους, για να μπορέσουμε να το συνεχίσουμε για τη δόξα Του και γιατην επέκταση της Βασιλείας Του, ακολουθώντας την εντολή του Κυρίου και Σωτήρα μας ΙησούΧριστού.

Ευχαριστώ όλους εσάς που έχετε αγκαλιάσει τοέργο της Ιεραποστολής μας με την αγάπη, τις προ-σευχές και την έμπρακτη υποστήριξή σας. Εύχομαιο Θεός να σας ευλογεί και να σας ανταμείψει πλού-σια.

Στη χάρη Του σας αφήνω, με τη δική Του αγάπη.Ο συνεργάτης σας στο έργο Του, Τάσος Ιωαννίδης

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Απρόσμενες Ερωτήσεις που δείχνουν πνευματικέςανάγκες...Φαντάσου ότι βρίσκεσαι στην Καμπάλα

της Ουγκάντα, και είσαι δάσκαλοςπάνω στην εξέδρα μιας αίθουσας γεμάτηςαπό ντόπιους και από άλλες γειτονικέςχώρες ποιμένες, οι οποίοι υποβάλλουνσυνεχώς ερωτήσεις στη διάρκεια σεμι-ναρίου εκπαίδευσης ντόπιων εργατώντου ευαγγελίου και ξαφνικά, ακούς καιτην ερώτηση: «Αν ο Θεός είναι ο Πατέραςτου Ιησού Χριστού, ποια είναι η μητέραΤου;»

Αυτό συνέβη σ’ έναν συνεργάτη τηςΙεραποστολής μας, τον Carl Willis, στηδιάρκεια ενός σεμιναρίου εκπαίδευσηςποιμένων της Ουγκάντα στην αρχή τηςχρονιάς. Ο Carl είναι Αμερικανός ποιμένας που ταξιδεύει στην Αφρική με την Ιεραποστολήμας κάθε χρόνο για να βοηθήσει στην εκπαίδευση ντόπιων εργατών του ευαγγελίου. Ηερώτηση φανερώνει την άγνοια των αληθειών του λόγου του Θεού και τη μεγάλη ανάγκηδιδαχής τους στους ανθρώπους αυτούς. Ο Θεός μας δίνει τη ευκαιρία να διδάξουμε τις

αλήθειες αυτές στους ντόπιους ποιμένες και να τους εν-θαρρύνουμε στο έργο τους!

Να, τι λέει οCarl για το θέμααυτό, ύστερα απότην τελευταία επί-σκεψή του στηνΟυγκάντα:

«Τα λόγια δενμπορούν να εκ-φράσουν τον εν-θουσιασμό πουένιωθα καθώς


ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ


πήγαινα ξανά φέτος στην Καμπάλα για να διδάξω στο πέμπτο ετήσιοσεμινάριο της AMG για την εκπαίδευση ντόπιων ποιμένων. Περίμεναπώς και πώς να δω τους φίλους που είχα κάνει τον περασμένοχρόνο, αλλά το πιο σπουδαίο, ανέμενα με χαρά να διδάξω το λόγο τουΘεού στους αγαπητούς και πρόθυμους αυτούς ποιμένες και εκκλη-σιαστικούς ηγέτες. Μου άρεσε να διδάσκω τους ανθρώπους αυτούςμ’ έναν απλό τρόπο, όπως ακριβώς ο Κύριός μας που χρησιμοποιούσειστορίες και παραβολές για να διδάσκει τους μαθητές Του. Οι άνθρωποιχρειάζονται κάτι το χειροπιαστό, όταν πρόκειται για την πρακτικήεφαρμογή των Γραφών. Ένας ποιμένας μου είπε στο τέλος του σεμι-

ναρίου: «Είναι η πρώτη φορά που παρακολουθώ το σεμινάριοαυτό, αλλά δεν θα είναι η τελευταία». Φυσικά ένιωσα μεγάληικανοποίηση ακούγοντας τα λόγια αυτά. Βλέποντας, μάλιστα,τον ενθουσιασμό του και την επιθυμία του για μάθηση, φούντωσεακόμα περισσότερο μέσα μου τη φλόγα της προσδοκίας για τηνεπόμενη χρονιά. Και αν θέλει ο Θεός θα είμαι πάλι του χρόνουπίσω στην Ουγκάντα».

Ο Jim Everett είναι μέλος του Δ.Σ. της AMG. Με τησύζυγό του μετέχουν στην ομάδα εκπαίδευσης ποιμένωνστην Ουγκάντα με την Ιεραποστολή μας. Το ενδιαφέρον τουςστρέφεται ιδιαίτερα στην εκπαίδευση ποιμένων αγροτικώνπεριοχών. Λέει σχετικά με αυτό ο Jim:

«Συνήθως οι ποιμένες απόκεντρων αγροτικών περιοχώνστην Ουγκάντα δεν έχουν καθόλου βοηθήματα για το έργοτους. Μερικοί δεν έχουν ούτε μια Αγία Γραφή. Οι περισσότεροιδεν έχουν ούτε δει ταμείο Αγίας Γραφής ή λεξικό της Καινήςκαι Παλαιάς Διαθήκης ή ερμηνευτικά σχόλια πάνω στα βιβλίατης Βίβλου. Δεν έχουν πρόσβαση σε τέτοια βιβλία. Και ακριβώςαπό εδώ αρχίζει το έργο της εκπαίδευσης ποιμένων. Να τουςδιδάσκουμε βα-σικούς τρόπους

χρήσης των βιβλίων αυτών. Επίσης, προσπα-θούμε να προμηθεύσουμε με γυαλιά εκείνουςπου έχουν προβλήματα όρασης, που είναι πολύκοινό φαινόμενο, για να μπορούν να διαβάζουν».

Οδηγός σε όλα αυτό το έργο είναι η προτροπήτου λόγου του Θεού: «Γι’ αυτό να εμψυχώνετε οένας τον άλλο και να συμβάλλετε στην ανάπτυξηο ένας του άλλου, όπως άλλωστε κάνετε» (Α΄Θεσσαλονικείς 5:11). nnn




Ντόπιοιεργάτες τουευαγγελίουΚατά ένα μεγάλο μέρος το έργο της

η Ιεραποστολή μας το κάνει μέσωντόπιων εργατών του ευαγγελίου. Οι συ-νεργάτες μας αυτοί, άνδρες και γυναίκες,υπηρετούν με πιστότητα και αφοσίωσητο Θεό στις χώρες τους, είτε ως ποιμένες,είτε ως διευθυντικό και απλό προσωπικότων Κέντρων Παιδικής Φροντίδας τηςΙεραποστολής μας, είτε ως ιεραπόστολοιστις ίδιες τους τις χώρες.

Μια από αυτές τις ντόπιες συνεργά-τιδές μας είναι η Abigail Asiimwe στηνΟυγκάντα που προσφέρει τις υπηρεσίεςτης σε διάφορους τομείς του έργου μαςεκεί. Πρόσφατα μας έστειλε την ομολογίατης:

«Συνδέθηκα με την AMG το Νοέμβριο του 2011. Τον καιρό εκείνο η AMG φρόντιζε μόνο56 παιδιά στην Ουγκάντα, αλλά τώρα ο αριθμός τους ξεπέρασε τα 1.000. Καθώς βλέπω ταπαιδιά ν’ αναπτύσσονται τόσο από φυσική όσο και από πνευματική άποψη γεμίζω από χαράπου δεν μπορώ να την περιγράψω και δοξάζω το Θεό για όλα όσα έχω δει να πραγματοποιείτα περασμένα χρόνια. Σε όλους τους υποστηρικτές των παιδιών αυτών στην Ουγκάντα θέλωνα εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Εύχομαι ο Θεός να σας ευλογεί πλούσια για τη βοήθειαπου προσφέρετε στα παιδιά αυτά. Η υποστήριξή σας αλλάζει κυριολεκτικά τη ζωή τους.

Ως μια ντόπια συνεργάτιδα της AMG στην Ουγκάντα εργάζομαι ως διοικητική βοηθός σταεδώ γραφεία της. Βοηθώ στο συντονισμό των ιεραποστολικών ομάδων που μας επισκέπτονται,στην οργάνωση των σεμιναρίων για ποιμένες και άλλων τοπικών συνελεύσεων, και σεδιάφορες άλλες υπηρεσίες ανάλογα με τις ανάγκες που παρουσιάζονται κάθε φορά. Μετέχωεπίσης στη διακονία «Δορκάς» της AMG που είναι μια διακονία μαθητείας για κορίτσιαηλικίας δεκατριών ετών και πάνω, που τα διδάσκουμε καλή συμπεριφορά κι επίσης πώς ναζουν τη χριστιανική ζωή και να υπηρετούν το Θεό. Πολλά από τα κορίτσια, προέρχονται απόοικογένειες όπου τα κακομεταχειρίζονται. Οι γυναίκες που αποτελούν τη Δορκάδα, αναπληρώνουντο κενό ως πνευματικές μητέρες των κοριτσιών αυτών με την αγάπη τους, με τη διδαχή τους,με τις συμβουλές τους και με την ενθάρρυνσή τους. Με τη χάρη του Θεού, πολλά από τα



κορίτσια αυτά έχουν δεχτεί τοΧριστό ως Σωτήρα τους. Χάρηστις προσευχές και την υπο-στήριξη που βρήκαν μέσω τηςAMG, μερικά από τα κορίτσιααυτά έχουν περατώσει ακόμακαι τις πανεπιστημιακές σπου-δές τους.

Είμαι παντρεμένη εδώ και18 χρόνια με τον Robert, και οΘεός μας έχει χαρίσει δυο παι-διά, τον Solomon και την Dorrisπου είναι και οι δύο στην εφη-βική τους ηλικία. Έχουμε ανα-λάβει επίσης ως οικογένεια τη

φροντίδα άλλων τριών κοριτσιών που χρειάζονταν αγάπη και φροντίδα. Από τότε που εργάζομαι με την AMG, έχω δει το Θεό να ενεργεί στη ζωή μου με πολλούς

τρόπους. Έχω διδαχτεί πολλά από το λόγο Του κι έχω μάθει τι σημαίνει να Τον υπηρετώολόψυχα. Η προσευχή μου είναι να συνεχίσει να με διδάσκει και να με χρησιμοποιεί για τηδόξα Του σε όλη τη ζωή μου».

Η αμοιβή για τη συντήρηση των ντόπιων εργατών του ευαγγελίου που εργάζονται μετην Ιεραποστολή μας, όπως η Abigail, είναι 45 ευρώ (50 δολάρια) το μήνα, που προέρχονταιαπό φίλους υποστηρικτές της Ιεραποστολής μας. Κι ευχαριστούμε εσάς που συμμετέχετεστο έργο μας αυτό με την αγάπη, τις προσευχές και τις δωρεές σας. Αν κάποιοι από εσάς,που μέχρι τώρα δεν είχατε την ευκαιρία να αναλάβετε την υποστήριξη ενός ντόπιου εργάτητου ευαγγελίουθέλετε να το κά-νετε τώρα, παρα-καλούμε επικοι-νωνήστε μαζί μαςστις διευθύνσειςπου θα βρείτε στοτέλος, και ζητήστεμας να σας ανα-θέσουμε έναν. Ναείστε βέβαιοι πωςθα ευλογηθείτεκαι θα νιώσετεμια πρωτόγνωρηικανοποίηση καιχαρά. nnn



Σύνδεση με τηνπρίζα στηνΟυγκάνταΧάρη στη γενναιοδωρία υποστηρικτών της Ιεραποστολής

μας, πολλά από τα παιδιά που φροντίζουμε στην Ουγ-κάντα έχουν τώρα πρόσβαση στους ηλεκτρονικούς υπο-λογιστές στο σχολείο. Να, τι γράφει η Aly Houser, συνερ-γάτιδα της Ιεραποστολής μας στην Ουγκάντα:

«Ανοίξαμε επίσημα το εντελώς καινούριο εργαστήριοτων ηλεκτρονικών υπολογιστών στο σχολείο μας στις 3Ιουνίου! Γενναιόδωροι υποστηρικτές μάς προμήθευσαν 15κομπιούτερ, αλλά κανένας άλλος εκτός από εμένα δεν ήξερεαπό κομπιούτερ για να διδάξει τους μαθητές. Το θεώρησαλοιπόν τιμή μου όταν ο Διευθυντής της AMG στην ΟυγκάνταReuben Musiime μου ζήτησε ν’ αναλάβω ως δασκάλατους. Τώρα διδάσκω γύρω στους 100 μαθητές από τηντετάρτη μέχρι την έβδομη τάξη.

Δεν ήταν εύκολη δουλειά. Τα παιδιά αυτά ούτε κανείχαν δει μέχρι τώρα το φορητό υπολογιστή μου και ίσωςούτε και άλλους υπολογιστές και φυσικά ούτε και είχανχρησιμοποιήσει ένα. Επίσης το ηλεκτρικό ρεύμα στο σχολείομας δεν είναι κάτι στο οποίο μπορείς πάντοτε να βασιστείς.Τη μια μέρα υπάρχει και την άλλη δεν υπάρχει. Μάλιστα, την πρώτη μέρα που έδωσαμαθήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών, το έκανα χωρίς να έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα. Απλά,δίδαξα στα παιδιά τα διάφορα μέρη των υπολογιστών, το πώς να τοποθετούν τα δάχτυλά τουςστο πληκτρολόγιο, πώς να πιάνουν το ποντίκι, και πώς να τον ανοίγουν. Και βέβαια υπήρχεμέσα μου και ο συνεχής φόβος ότι μπορεί να τα χαλούσαν εντελώς!

Μέχρι τώρα τα πάνε αρκετά καλά, παρότι δεν έχουμε συνεχή ηλεκτρισμό. Με την έβδομητάξη συναντιόμαστε κάθε Πέμπτη βράδυ. Αυτοί μένουν στο οικοτροφείο, κι έτσι αυτή είναι ηκαλύτερη ώρα για συνάντηση γιατί συνήθως το ρεύμα έρχεται μέχρι τις 7 μ.μ.

Έχω ετοιμάσει μερικά πιο ενδιαφέροντα προγράμματα για την τρίτη σχολική περίοδο πουαρχίζει το Σεπτέμβριο. Εύχομαι μόνο να έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα για να τα εφαρμόσω»!

Ευχαριστούμε τους δωρητές μας που έδωσαν τη δυνατότητα να προμηθευτούμε τουςυπολογιστές αυτούς, και να μπορέσουμε έτσι να δώσουμε την καλύτερη δυνατή εκπαίδευσηστα παιδιά του σχολείου μας στην Ουγκάντα. nnn





Θαυμαστή θεραπείατης ΓιοχάναΌταν η Γιοχάνα ήταν μόλις δυο μηνών, έπεσε ένα αναμμένο

κερί στην κούνια της, που πήρε φωτιά με αποτέλεσμα ναυποστεί σοβαρά εγκαύματα σε όλη την αριστερή πλευρά της.Εξαιτίας των σοβαρών εγκαυμάτων αναγκάστηκαν οι γιατροίνα κόψουν το αριστερό της χέρι κάτω από τον αγκώνα. Τα κα-ψίματα στο πρόσωπο και σε τμήμα του κρανίου της άφησανουλές και ένα μεγάλο τμήμα του κρανίου της χωρίς τριχοφυΐα.

Όλ’ αυτά είναι πολύ άσχημα για ένα μωρό, αλλά φανταστείτετην ίδια εκείνη κοπέλα τώρα στην εφηβική της ηλικία, πόσοάσχημα αισθάνεται για την εμφάνισή της και για τη στάση τωνάλλων παιδιών απέναντί της. Χάρη στη χριστιανική αγάπη καιτη φροντίδα που της προσφέραμε στο Κέντρο Παιδικής Φρον-τίδας της Ιεραποστολής μας, η Γιοχάνα κατάλαβε την αγάπητου Θεού γι’ αυτήν. Τον περασμένο Οκτώβριο της αγοράσαμεμια περούκα. Όμως δεν αρκεστήκαμε σε αυτό. Θέλαμε να τηςβάλουμε κι ένα τεχνητό χέρι. Το κόστος υπολογίστηκε γύρωστα 5.000 δολάρια. Οι πάμφτωχοι γονείς της δεν είχαν τέτοιαδυνατότητα. Κάναμε έκκληση στους φίλους υποστηρικτές της

Ιεραποστολής μας και το ποσό συγκεντρώθηκε. Και η χαρά μας τώρα είναι πολύ μεγάληγιατί η Γιοχάνα έχει ένα καινούριο χέρι! Ο υπεύθυνος του Κέντρου Παιδικής Φροντίδαςτης Ιεραποστολής μας στη Γουατεμάλα, μας έστειλε φωτογραφίες της μαζί με την παρακάτωσημείωση:

«Σήμερα, ύστερα από πολλά χρόνια, το όνειρο της Γιοχάνα ν’ αποκτήσει ένα χέρι, έγινεπραγματικότητα. Αυτό τη βοηθάει να ζει μια κανονική ζωή αλλά κι επίσης ν’ αποκτήσεικαλύτερη αυτοεκτίμηση. Η ίδια και οι γονείς της σας είναι πολύ ευγνώμονες και προσεύχονταιστο Θεό ν’ ανταμείψει τους δωρητές για την ανεκτίμητη προσφορά τους, γιατί χωρίς τηβοήθειά σας αυτό δε θα ήταν εφικτό. Σας ευχαριστούμε για την αγάπη που της δείξατε».

Εκ μέρους της Γιοχάνα ευχαριστούμε τους φίλους υποστηρικτές μας που γίνατε οαγωγός μέσω του οποίου ο Θεός προμήθευσε για την κάλυψη αυτής της ανάγκης. Είναιτόσο θαυμαστό που ξέρουμε ότι ο Θεός που υπηρετούμε «θα καλύψει κάθε ανάγκη σας μετρόπο ένδοξο, σύμφωνα με το μέτρο του δικού του πλούτου μέσω του Ιησού Χριστού» (Φι-λιππησίους 4:19).

Αν θέλετε να είστε κι εσείς ένα όργανο στα χέρια του Θεού για την εκπλήρωση τωνονείρων ενός φτωχού παιδιού σαν τη Γιοχάνα, μπορείτε να στείλετε τις δωρεές σας στηνΙεραποστολή μας με τη βεβαιότητα ότι θα τις χρησιμοποιήσει ο Θεός για τη δόξα Του. nnn


AMGINTERNATIONAL

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι:❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια

ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο.

❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικέςανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίεςκαι τα μέσα που δίνει ο Κύριος.

❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, ναενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στηνπαγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγε-λίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη.

Το έργο της έχει φτάσει μέχρι σήμερα σε 50 περίπου χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Τηνκάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής,ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαίαγια το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το

σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθεστον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς

Χριστός.

Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλικήσυμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μαςκάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλούαυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα απόφυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοιέχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζον-

ται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτόςπαρέχει.

Γράψτε μαςΌσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συ-νέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (ότανκαλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιε-ραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις:

Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International ,P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A.Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIAΓερμανία: Herr Savvas Karipidis, Stadt- und Kreis Sparkasse DarmastadtKonto Nr.: 0110 072 538, BLZ 508 501 50, GERMANYZweifalltorweg 8, 64293 Darmstadt, Tel. 06151/89 93 25Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Έχω ένα φίλο που είναι ένας ξεχωριστόςάνθρωπος. Είναι επιτυχημένος επιχει-ρηματίας. Ταξιδεύει στη Γαλλία και την

Ιταλία, για διακοπές. Είναι έμπειρος φυσιογ-vώστης σε ό,τι αφορά την περιοχή όπου ζει.Είναι επίσης ένας διακεκριμένος ποιητής. Μουδιηγιόταν κάτι που του συνέβη πρόσφατα.

Κατευθυνόταν προς το νότο απ’ την περιοχήτου, σ’ ένα μεγάλο ταξίδι με τραίνο. Δεν είναιάνθρωπος της πολυτέλειας, όμως, όπως ο ίδιοςείπε, επειδή ήθελε να αυτοσυγκεντρωθεί, απο-φάσισε να ταξιδέψει στην πρώτη θέση. Με τηνπρώτη ματιά δεν νομίζω πως θα μπορούσεκανείς να μαντέψει τα χαρίσματα που έχει οφίλος μου. Μπήκε σ’ ένα βαγόνι όπου ήδη κα-θόταν κάποιος. Δεν πρόλαβε να καθίσει και οάλλος τον κοίταξε από πάνω ως κάτω με ύφοςψυχρής αποδοκιμασίας και του είπε: «Έχετε

υπόψη σας πώς αυτό είναι βαγόνι της πρώτηςθέσης;» Αυτός ο άνθρωπος είχε πέσει τελείωςέξω στην κρίση του για το φίλο μου, και, κρί-νοντας από το εξωτερικό, συμπέρανε πως δενείχε το δικαίωμα να βρίσκεται σε βαγόνι τηςπρώτης θέσης.

Από μια άποψη, η ιστορία είναι απλώς δια-σκεδαστική. Όμως, είναι χαρακτηριστική τουτρόπου με τον οποίο κάποιοι άνθρωποι κρίνουντους άλλους αποκλειστικά απ’ την εξωτερικήεμφάνιση. Ο Τόμας Λώρενς (Λόρενς της Αραβίας)ήταν ένας αρκετά στενός φίλος του κυρίου καιτης κυρίας Τόμας Χάρντι. Όπως είναι γνωστό,ο Τόμας Λώρενς παραιτήθηκε απ’ το υψηλότου αξίωμα στο στρατό κι έγινε απλός σμηνίτηςστη Βρετανική αεροπορία.

Πού και πού συνήθιζε να πηγαίνει για τσάιστο σπίτι των Χάρντι στο Μαξ Γκέιτ. Σε μια απ’


Είναι λάθος να κρίνειςαπό το εξωτερικό

τις επισκέψεις του, κάποιο απόγευμα, έτυχε να’ναι εκεί και η σύζυγος του δημάρχου του Ντόρ-τσεστερ. Η κυρία αυτή αισθάνθηκε προσβεβλη-μένη και γύρισε στην κυρία Χάρντι και της είπεστα γαλλικά πως ποτέ ως τότε στη ζωή της δεντης είχε ζητηθεί να καθίσει για τσάι μ’ έναναπλό στρατιώτη - γιατί βέβαια δεν είχε ιδέαποιος ήταν αυτός ο σμηνίτης. Επικράτησε μακριάσιωπή που κανένας δεν την έσπαζε, μέχρι πουο Τόμας Λώρενς είπε ευγενικά: «Με συγχωρείτεκυρία μου, μήπως θα μπορούσα να χρησιμεύσωως μεταφραστής σας; Η κυρία Xάρντι δεν μιλάειΓαλλικά». Ακολούθησε η πλήρης κατάρρευσητης κυρίας δημάρχου.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο σ’ αυτόντο κόσμο από του να κρίνεις κάποιον εξωτερι-κά.

Κάποιοι κρίνουν τους άλλους απ’ τα ρούχατους. Τι θα έλεγαν άραγε αν συναντούσαν τονΦράνσις Τόμσον τις μέρες της φτώχειας τουστο Λονδίνο, με το πανωφόρι του σφιχτά τυλιγ-μένο στο σώμα του έτσι ώστε να κρύψει το γε-γονός πως δεν είχε ούτε ένα πουκάμισο, και μετα αθάνατα ποιήματά του, γραμμένα σε παλιούςφακέλους, στις τσέπες του;

Υπάρχουν κάποιοι που κρίνουν τους άλλουςαπ’ την προφορά τους. Τι θα έλεγαν άραγε ανάκουγαν τον Τόμας Τσάλμερς να κηρύττει μετην πιο βαριά σκοτσέζικη προφορά στο εκκλη-σίασμά του στη Γλασκόβη; Θα είχαν κλείσει δύ-στροπα τα αυτιά τους στη ζωντανή αλήθεια πουδιακήρυττε η άξεστη φωνή του.

Υπάρχουν κάποιοι που κρίνουν απ’ την κοι-νωνική επιτυχία. Ίσως να έχουν ξεχάσει τηνιστορία που ο Χριστός διηγήθηκε για τον άνθρωποπου ήταν τόσο πλούσιος ώστε δεν ήξερε τι νακάνει τη μεγάλη περιουσία του και που, παρόλααυτά, ήταν ένας άφρονας (Λουκ 12:13-21).

Υπάρχουν άνθρωποι που θα κοιτούσαν μεπεριφρόνηση ένα μικρόσωμο ιουδαίο σκηνοποιό,τον Παύλο, που περιπλανιόταν στη Μικρά Ασίαμ’ ένα παράξενο νέο μήνυμα. Και υπήρχαν άν-θρωποι που έναν ξυλουργό απ’ τη Ναζαρέτ τονθεωρούσαν απλό άνθρωπο, χωρίς καμιά σπου-δαιότητα, επειδή έτυχε να δουλεύει με τα χέριατου.

Μπορεί εμείς να κάνουμε ένα τέτοιο λάθος,ο Θεός όμως ποτέ. Βλέπει τον άνθρωπο πίσωαπ’ τα εξωτερικά φαινόμενα - και η κρίση Τουείναι πάντα σωστή. nnn

Μετάφραση: Κλαύδια Στ. Κατσάρκα



Όταν σπάζουν οι αλυσίδες

Ηπατρίδα μας έχει γνωρίσει στη μακριάτης ιστορία πολλές μεγάλες μέρες.Για μας όμως τους Νεοέλληνες, με-

γαλύτερη μέρα από την εικοστή πέμπτη Μαρτίουδεν μπορεί να υπάρξει. Η σκέψη μας φτερου-γίζει μ’ ευγνωμοσύνη σ’ εκείνη τη χούφτατων ανθρώπων που αποφάσισαν να σηκωθούνκαι να διεκδικήσουν την ελευθερία. Σηκώθηκανπράγματι οι μικροί και αδύνατοι εναντίον μιαςαπέραντης αυτοκρατορίας και πληρώθηκεακριβά ο ξεσηκωμός – σπίτια καμένα, χωριάρημαγμένα, σοδειά κατεστραμμένη. Σ’ έναντέτοιο άνισο αγώνα ποτέ δε θ’ αποφάσιζαναυτοί οι άνθρωποι να εμπλακούν, αν δεν ήταντόσο μεγάλη η αγάπη τους για την ελευθερία.Και αν εμείς σήμερα είμαστε ελεύθερος λαόςκαι ζούμε στο σπίτι μας όπως θέλουμε, τοχρωστάμε στην αγάπη αυτών των ανθρώπωνγια την ελευθερία. Και το χρέος μας είναι με-γάλο. Το θέμα όμως της ελευθερίας δε μας εν-διαφέρει μόνο σαν έλληνες. Μας ενδιαφέρεικαι σαν χριστιανούς. Γιατί η ελευθερία – ηαπόκτησή της, η διατήρησή της και η ορθήχρήση της – είναι πραγματικά θεμελιώδηςστο ευαγγέλιο. Η ελευθερία του ανθρώπουείναι ένα από τα πράγματα για την απόκτησητων οποίων ήρθε ο Χριστός στον κόσμο.

Γι’ αυτής της φυλακής την κλειδαριάυπάρχει κλειδί;Ο προφήτης Ησαΐας περιγράφοντας το έργοπου θα έκανε ο Μεσσίας είπε ότι θα ερχότανΕκείνος για ν’ ανοίξει τη θύρατου δεσμωτηρίου (Ησ. 42: 7). Τηζωή του ανθρώπου όπως τηνκατάντησε η αμαρτία, έτσι την

είδε ο Ησαΐας. Σαν μια φυλακή που μέσα τηςστενάζει η ψυχή του ανθρώπου. Και είδε τοΜεσσία να έρχεται και στο χέρι Του να κρατάειένα μεγάλο κλειδί που ταιριάζει ακριβώς στηνκλειδαριά της φυλακής. Όταν ήρθε ο Χριστός,αυτό ακριβώς είπε ότι ήταν το έργο Του. Σ’εκείνη την ομιλία Του στην Ιερουσαλήμ είπε:«Αν μείνετε σταθεροί στο λόγο μου, είστε πραγ-ματικά μαθητές μου και θα γνωρίσετε τηναλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει»(Ιωάν. 8:31-32). Άσχημα όμως ήχησαν αυτά τα λόγια στ’αφτιά των Ιουδαίων. Για να ελευθερωθείκανείς είναι ανάγκη προηγουμένως να συ-νειδητοποιήσει ότι δεν είναι ελεύθερος. Αυτόόμως ακριβώς δεν ήταν διατεθειμένοι οι Ιου-δαίοι να το αναγνωρίσουν. «Να μας ελευθε-ρώσει; Μα εμείς δεν γίναμε δούλοι σε κανέναν».Χρειαζόταν βέβαια μια γενναία δόση επιπο-λαιότητας και κάπως εξασθενημένη μνήμηγια να ξεστομιστεί αυτή η καυχησιολογία. Ξέ-χασαν την εξορία στην Ασσυρία, τη σκλαβιάτων Βαβυλωνίων, το ζυγό των Περσών καιτην υποταγή τους στους Έλληνες. Και τώρα,αν σήκωναν τα μάτια τους, θα έβλεπαν στονορίζοντα το κάστρο Αντωνία μέσα στην Ιε-ρουσαλήμ, όπου ήταν εγκατεστημένη η φρουράτου Ρωμαίου δυνάστη. Ποτέ δεν είχαν γίνειδούλοι σε κανέναν! Ο σκοπός του Χριστού εκείνη τη μέραοπωσδήποτε δεν ήταν να τους κάνει μάθημαιστορίας. Άλλος, υψηλότερος ήταν ο σκοπόςΤου. Τους είπε: «Αν ο Υιός σας ελευθερώσει,πραγματικά ελεύθεροι θα είστε». «Έστω» τους

είπε, «δε θα σας υπενθυμίσωτίποτα από την εθνική μας ιστορίακαι θα κρατήσω και τα μάτια

Του † ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α.ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥδρα θ.


μου κλειστά για να μη δω εκείνο το μισητόκάστρο. Αφού εσείς προσποιείστε πως δενυπάρχει, θα το παρασιωπήσω κι εγώ. Αλλάκαι αν ακόμα από αυτή την άποψη δεν είστεδούλοι, πραγματικά όμως ελεύθεροι δεν είστε».«Καθένας που κάνει την αμαρτία δούλος είναιτης αμαρτίας» (8: 34). «Αυτή» τους είπε, «είναιη ουσιαστική, η τρομερότερη σκλαβιά. Καιμόνο αν ο Υιός σάς ελευθερώσει από αυτή τησκλαβιά θα γίνεται πραγματικά ελεύθεροι».

Απλά ελεύθερος, ή «πραγματικά»ελεύθερος;Η λέξη «πραγματικά» είναι το κλειδί. Είπε οΧριστός: «πραγματικά ελεύθεροι θα είστε».Άρα λοιπόν υπάρχουν ελεύθεροι που δεν είναιπραγματικά ελεύθεροι. Και η φιλοδοξία εκείνουπου αγαπά την ελευθερία είναι να μη σταματήσειστα μισά του δρόμου, να μην ικανοποιηθείσπάζοντας μερικές μόνο από τις αλυσίδες, ναμη μείνει ευχαριστημένος μ’ ένα επίχρισμαμόνο ελευθερίας, αλλά να επιδιώξει να γίνειπραγματικά ελεύθερος. Λεπτό όμως και δύσκολο το ζήτημα αυτήςτης ελευθερίας, γιατί εδώ ακριβώς κάνει πολύσυχνά την εμφάνισή της εκείνη η νοοτροπίατων συνομιλητών του Χριστού. Εκείνο πουπολλές φορές λείπει από τον άνθρωπο είναι ηαντίληψη της πραγματικότητας. Πλάι του ορ-θώνεται το κάστρο του δυνάστη. Επειδή όμωςκάποιος άνθρωπος είναι απαλλαγμένος απότις πιο έκδηλες μορφές της αμαρτίας, πέτυχενα πειθαρχήσει τη ζωή του και να την κρατήσει σ’ ένα ηθικό, αξιοπρεπέςεπίπεδο, κρίνοντας την κατάσταση από τα εξω-τερικά σημάδια λέει: «Εγώ σκλάβος; Ποτέ!»Και η ηθική αυτή αξιοπρεπής ζωή του έχει

σαν αποτέλεσμα να ναρκωθούν τα αισθητήριάτου και να μη νιώθει τις αλυσίδες που τονκρατούν στην πνευματική σκλαβιά. Ακούστε όμως τι λέει κάποιος που πρινγνωρίσει την εν Χριστώ ελευθερία, είχε επιτύχεινα κρατήσει τη ζωή του σ’ ένα ζηλευτά άψογοηθικό και πνευματικό επίπεδο. Άνθρωποςθρήσκος πριν ακόμα γνωρίσει το Χριστό οαπόστολος Παύλος. Άνθρωπος απόλυτα ειλι-κρινής στις θρησκευτικές πεποιθήσεις του,ήταν το πιστό αντικαθρέφτισμά τους. Αυτά πουκήρυττε ο Φαρισαίος Σαύλος τα ζούσε. Έτσιτον έβλεπε η κοινωνία κι έτσι έβλεπε ο ίδιοςτον εαυτό του με τα μάτια του τα σαρκικά. Όταν όμως έπεσε πάνω του το φως τουΧριστού, τότε έκανε μια έρευνα κάτω από τηναξιοπρεπή εκείνη επιφάνεια και όπως μαςλέει ο ίδιος (Ρωμ. 7: 21-25), ανακάλυψε ένανόμο κάτω από τον οποίο, ενώ επιθυμούσενα κάνει το καλό, δεν το κατόρθωνε κι έκανετο κακό. Κι ενώ με το νου του ήταν δούλοςτου νόμου του Θεού, στην πραγματικότηταήταν δούλος της αμαρτίας. Και ο υπερήφανοςαυτός Φαρισαίος, ο οποίος στις προχριστιανικέςτου μέρες με απόλυτη ειλικρίνεια έλεγε: «Εγώδούλος; Ποτέ, κανενός!» για πρώτη φορά τότεαντίκρισε την πραγματικότητα και κατάλαβεότι ήταν σκλάβος της αμαρτίας.

Σκοντάφτουν πολλοί στο πρώτοσκαλοπάτιΗ βασική λοιπόν και απαραίτητη προϋπόθεσηγια την απόκτηση της ελευθερίας αυτής είναιν’ αναγνωρίσουμε ότι είμαστε δούλοι της αμαρ-τίας όταν παρά τις αδιαμφισβήτητα καλές δια-θέσεις μας και παρά την ειλικρινή επιθυμίαμας να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημα του



Θεού, υπάρχει μέσα μας ένας δυνάστης, στιςδιαταγές του οποίου υποκύπτουμε. Πόσοιόμως είναι εκείνοι που σκοντάφτουν σε αυτότο σκαλοπάτι! Βαριές οι αλυσίδες της αμαρτίας,αλλά η υπερήφανη καρδιά μας αρνείται να τιςαναγνωρίσει. Ο Κύριος περιμένει να βάλει τοκλειδί Του στην κλειδαριά της φυλακής, αλλάμόνο για κείνους που έχουν συναίσθηση ότιείναι και αυτοί ένοικοι της φυλακής. Και μια άλλη όμως δυσκολία. Παράδοξο,ανέλπιστο, αλλά πραγματικό. Τη συνηθίζειπολλές φορές ο άνθρωπος τη σκλαβιά και ησκλαβιά των ικανοποιεί. Πολύ παραστατικάτο περιγράφει ο Βύρων σ’ ένα από τα ποιήματάτου: «Ο Φυλακισμένος της Σιγιών». Ένα κάστροπάνω στην ακτή της λίμνης της Γενεύης είναιη Σιγιών και μέσα στη φυλακή του κάστρουσαπίζει ένας κατάδικος. Σαπίζει, αλλά έχειεξοικειωθεί με το περιβάλλον του. Στην αρχήπερίμενε με λαχτάρα ν’ ακούσει τα βήματαεκείνων που θα έρχονταν να τον ελευθερώ-σουν. Σιγά-σιγά όμως τα χρόνια της φυλακήςτην ξέραναν, τη σκότωσαν την ψυχή του καιόταν επιτέλους ήρθε η ώρα της ελευθερίας«μου φάνηκε» λέει ο φυλακισμένος, «πωςήρθαν να με βγάλουν από το δεύτερο σπίτιμου». Σπίτι του ανθρώπου γίνεται η αμαρτίακαι όσο και αν αισθάνεται πού και πού μερικέςπαρορμήσεις για κάτι καλύτερο, κατά βάθοςδεν τολμά να βγει από τη φυλακή. Ο Θεός ναμας φυλάξει από μια τέτοια διαστρέβλωσητου πνευματικού μας κόσμου.

Τι είναι όμως ακριβώς η ελευθερία;Ως τώρα όμως μόνο αρνητικά αντικρίσαμε τοθέμα μας. Είδαμε τι ακριβώς είναι η δουλείακαι ποια είναι τα εμπόδια που ορθώνονται

μπροστά στον άνθρωπο, στον οποίο απευθύ-νεται η πρόσκληση να βγει από τη φυλακήτης αμαρτίας. Ας καταπιαστούμε τώρα με τηθετική πλευρά του θέματος και ας εξετάσουμεσε τι συνίσταται η ελευθερία, στην οποία μαςπροσκαλεί ο Θεός. Τον ωραιότερο ορισμό της ελευθερίαςπου διάβασα ποτέ τον έχει δώσει ο Έλληναςφιλόσοφος Επίκτητος: «Ελεύθερος είναι εκείνοςπου θέλει εκείνα που θέλει ο Θεός». Πραγματικάδηλαδή ελεύθερος κατά τον Επίκτητο, είναι οάνθρωπος που έχει υποτάξει το θέλημά τουστο θέλημα του Θεού. Ή όπως το διατύπωσεο απ. Παύλος: «Κι έτσι, αφού ελευθερωθήκατεαπό την αμαρτία, γίνατε δούλοι της δικαιοσύνης»(Ρωμ. 6:18). Έχουμε εδώ μια από τις φαινο-μενικές αντινομίες με τις οποίες ντύνει πολλέςφορές η Αγία Γραφή τη διδασκαλία της. Ηπραγματική ελευθερία δεν είναι παρά η τέλειακαι όμορφη μορφή δουλείας και πραγματικάελεύθερος είναι εκείνος που έγινε δούλοςτου Χριστού. Έργο στιγμής είναι η απελευθέρωση. Σεμια στιγμή μέσα σπάζουν οι αλυσίδες καιανοίγει η πόρτα της φυλακής. Η κατάκτησηόμως της ελευθερίας είναι έργο προοδευτικό.Όσο περισσότερο παραχωρεί ο άνθρωπος τηνελευθερία του στο θέλημα του Θεού, τόσο τε-λειότερα κατακτά την πραγματική ελευθερία.Ας μιλήσουμε ακόμη καθαρότερα. Η αναγέν-νηση είναι έργο στιγμής. Προηγήθηκε βέβαιαστην καρδιά μας η προεργασία του Θεού, μα-κροχρόνια πολλές φορές, αλλά σε μια στιγμήμέσα το Άγιο Πνεύμα γεννάει μέσα μας τηνκαινούρια ζωή και βγαίνουμε από τη φυλακήτης αμαρτίας. Έργο στιγμής. Ο αγιασμός όμωςείναι έργο καθημερινής προόδου. Ο άνθρωπος


που αναγεννήθηκε ανακαλύπτει κάθε μέρακαινούριους τρόπους για να υποταχτεί στοθέλημα του Θεού και αναζητάει καινούριουςτομείς στη ζωή του για να τους παραδώσειστη διακυβέρνηση του Θεού. Ενώ μια γιαπάντα έπαψε να είναι δούλος της αμαρτίας,κάθε μέρα σε πληρέστερο μέτρο γίνεταιπραγματικά ελεύθερος εν Κυρίω. Θυμάμαι την επίσκεψή μου σ’ ένα απότα παλάτια της βασίλισσας της Αγγλίας. Πε-ριττό βέβαια να σας πω ότι δεν πήγα μετάαπό πρόσκληση της βασίλισσας. Μαζί μεπολλούς άλλους επισκέπτες που σχηματί-ζαμε μια ατελείωτη ουρά, περιεργάστηκακι εγώ τ’ αξιοθέατα του παλατιού. Δηλαδή,εκείνα τα μέρη του παλατιού που μας επι-τρεπόταν να περιεργαστούμε, γιατί ήταν καιορισμένα διαμερίσματα μπροστά στις πόρτεςτων οποίων ήταν τεντωμένα χοντρά κόκκινασκοινιά. Αν όμως δεν ήμουν τουρίσταςαλλά μέλος της βασιλικής οικογένειας, κόκ-κινο σκοινί δε θα έβλεπα μπροστά μου.Αυτό ακριβώς συμβαίνει στη χριστιανικήζωή. Όσο στενότερος γίνεται ο δεσμός τουπιστού με το Θεό, τόσο πιο πολύ προχωρείστο παλάτι της εν Χριστώ ζωής και όσοπληρέστερα υποτάσσει το θέλημά του στοθέλημα του Θεού, τόσο τελειότερα γίνεταιελεύθερος. Παραδοξολόγημα; Ναι, για τονου του κοσμικού ανθρώπου παραδοξο-λόγημα. Αλλά ευλογημένη εμπειρία για κεί-νον που γεύτηκε πόσο γλυκός είναι ο ζυγόςτου Χριστού.

Και τώρα που είσαι ελεύθερος;Σε όσους από μας έχουμε γευτεί τη γλυκύ-τητα της εν Χριστώ ζωής και βρήκαμε στοζυγό του Χριστού την πραγματική ελευθερία,

ο απόστολος Παύλος απευθύνει μια σοβαρήπροτροπή: «Στην ελευθερία, λοιπόν που σαςεξασφάλισε ο Χριστός, σ’ αυτή να εδραιωθείτεσταθερά και μην μπαίνετε πάλι κάτω απόζυγό δουλείας» (Γαλ. 5:1). Ο δεσμοφύλακαςτης αμαρτίας, που είδε μερικούς από τουςδεσμίους του να σπάζουν τα δεσμά του,δεν κουράζεται να στους στέλνει μηνύματανα παραιτηθούν από την περιπέτεια αυτήτης ελευθερίας και να επιστρέψουν στηνησυχία και την ασφάλεια της φυλακής. Ο αδελφός του αυτοκράτορα Φραγκί-σκου Ιωσήφ της Αυστρουγγαρίας διορίστηκεαυτοκράτορας του Μεξικού, έγινε όμωςμια επανάσταση και τουφεκίστηκε. Για τηγυναίκα του αυτό το ξαφνικό πλήγμα ήτανπολύ βαρύ κι έχασε τα λογικά της. Τηνέκλεισαν στην έπαυλη Μιραμάρε στην ακτήτης Αδριατικής. Μια μέρα, σ’ έναν από τουςπεριπάτους της στον κήπο της έπαυλης,αρνιόταν να γυρίσει πίσω. Οι συνοδοί τηςδεν ήθελαν να χρησιμοποιήσουν βία καιστο τέλος σοφίστηκαν ένα τέχνασμα. Ήξεραντη μεγάλη αγάπη της αυτοκράτειρας για ταλουλούδια, προχωρώντας λοιπόν προς τηνκατεύθυνση της έπαυλης έριχναν κατά δια-στήματα ένα τριαντάφυλλο. Προχωρούσεη αυτοκράτειρα για να το μαζέψει και ότανέσκυψε να σηκώσει το τελευταίο τριαντά-φυλλο, άκουσε τη βαριά εξώπορτα της φυ-λακής της να κλείνει.

Ας προσέξουμε λοιπόν, γιατί είναι πανούργοςο εχθρός. Διαθέτει πολλά λουλούδια. Αςζητούμε από τον Κύριο τη σοφία και τη δύ-ναμη ν’ αντιστεκόμαστε στον πειρασμό καινα μένουμε σταθεροί στην ελευθερία μετην οποία μας ελευθέρωσε ο Χριστός. nnn

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...Mια τριμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι.Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214

Από τον Επιούσιο Άρτο...

* Από το τεύχος του Επιουσίου Άρτου 7-9/2015

Ετήσια συνδρομή Ελλάδα: 12 €Αμερική: 25 $Υπ. Ευρώπη: 15 €Υπ. Χώρες: 16 €


Τι Μπορεί να Ξεπλύνει τιςΑμαρτίες μου;


ΟΦρέντερικ Νόργουντ είχε πει:«Ο Σταυρός είναι στημένος στομέσο του κόσμου, στο μέσο του

χρόνου, στο μέσο του ανθρώπινουπροορισμού, στο μέσο της καρδιάςτου Θεού».

Άπειρα αιμάτινα ποτάμια, από ανα-ρίθμητα θυσιασμένα ζώα, έχουν κυ-λήσει επί αιώνες αλλά ουδέποτε κα-τόρθωσαν ν’ αποκαταστήσουν την αν-θρώπινη αμαρτία. Το αναμάρτητο αίματου Ιησού Χριστού αποτελεί το μόνοαποτελεσματικό ηθικό τρόπο καθαρι-σμού. Το αίμα Του σφραγίζει την και-νούρια διαθήκη ανάμεσα στο Θεό καιτα παιδιά Του.

Ο λόγος της Παλαιάς Διαθήκηςπερί θυσιών προεικονίζει το σωτήριολόγο της Καινής Διαθήκης. Ο άμεμπτοςκαι ακηλίδωτος Αμνός έγινε η οριστικήπροσφορά στο Θεό περί αμαρτίας ξα-νανοίγοντας έτσι το διάλογο μεταξύανθρώπου και Θεού. Η τρυφερή αγάπητου Θεού εξαγόρασε την ελευθερίαμας από το ζυγό της αμαρτίας προ-κειμένου ν’ απολαύσουμε τη λύτρωση.Χωρίς το αίμα του Χριστού, η συγχώ-ρηση θα ήταν αδύνατη, το ίδιο και ηχαρά.

Στο Γολγοθά ο Θεός μετέφερε όλεςμας τις αμαρτίες πάνω στο αθώο σώματου Ιησού και τη δική Του αγνότηταστις δικές μας καρδιές. Αυτό ακούγεταιυπερβολικά αγαθό για να το πιστέ-ψουμε και σίγουρα δεν ήταν μια δίκαιηυποκατάσταση. Ωστόσο, ο Ιησούς άλ-λαξε θέση μ’ εμάς. Πέθανε στη δικήμας θέση και υπέφερε εξευτελισμούς

προκειμένου να μπορούμε εμείς ναψέλνουμε ύμνους μέσ’ από τη δικήΤου Χάρη. Τώρα μπορούμε να συνε-χίσουμε το ταξίδι μας για τη Βασιλείατων Ουρανών εμπιστευόμενοι απόλυτατο Θεό ότι θα λαμπρύνει το μέλλονμας μένοντας πιστός στις υποσχέσειςΤου.

Το μόνο που μας κάνει αποδεκτούςστα μάτια του Θεού είναι το να εμπι-στευόμαστε τον Υιό Του. Ο μόνος τρό-πος για να έχουμε ειρήνη με το Δημι-ουργό μας είναι να βασιζόμαστε σ’εκείνο που ο Χριστός έκανε για λογα-ριασμό μας επάνω στο Σταυρό. Χωρίςαυτή την πνευματική μετάγγιση θα πε-θαίναμε στις αμαρτίες μας. Η συγχώ-ρηση είναι ένα δώρο του Θεού. Δενείναι ανταμοιβή για την αρετή μας. Ησυγχώρησή μας δεν είναι πιστοποιητικόκαλής ηθικής επίδοσης, οπότε το ναπερηφανεύεται κανείς γι’ αυτό είναιάτοπο.

Μυστηριωδώς και τελείως θαυ-ματουργά το αίμα του Χριστού ξεπλένειτις αμαρτίες μας. Ας μας βοηθήσει οΘεός να ζούμε όπως αξίζει να ζουν ταπαιδιά του Βασιλιά!

«Διότι η ζωή της σαρκός είναι εντω αίματι· και εγώ έδωκα αυτό ειςεσάς, διά να κάμνητε εξιλέωσιν υπέρτων ψυχών σας επί του θυσιαστηρίου·διότι το αίμα τούτο κάμνει εξιλασμόνυπέρ της ψυχής» (Λευιτ. 17/11). nnn

Του Johnny Almond(Απόσπασμα από το «Απαλοί Ψίθυροι απότην Αιωνιότητα» του συγγραφέα σε μετά-

φραση Γιούλικας Κ. Masry)


«Μη κρίνετε, για να μη κριθείτε»

( Μ α τ θ . 7 : 1 )

Έχεις συνειδητοποιήσει πλήρως πόσο κακό είναι να κρίνουμε τους άλλους; Όταν κρί-νουμε ένα άλλο πρόσωπο, εκφράζουμε συνάμα μια κρίση για τον εαυτό μας. Είναι σαννα δηλώνουμε ότι εμείς ποτέ δεν είχαμε ανάγκη συγχώρεσης ή χάριτος· ότι ποτέ δεν

έχουμε πέσει ούτε κινδυνέψαμε να πέσουμε· ότι είχαμε πάντα τα πιο αγνά κίνητρα. Κοντολο-γίς, ότι δεν έχουμε ποτέ μετανοήσει για κάτι, επειδή ποτέ δεν χρειάστηκε να το κάνουμε!

Η καρδιά που κρίνει, κοιτάζει αφ’ υψηλού· η καρδιά που κρίνει δεν έχει δει ακόμα τηδική της αμαρτία· η καρδιά που κρίνει είναι αμετανόητη. Από τη στιγμή που αρχίζουμε να κοι-τάμε τον εαυτό μας, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει ένα δοκάρι στο δικό μας μάτι, και συνειδητο-ποιούμε πόσο ρεζιλευτήκαμε.

Από τη στιγμή που πραγματικά μετανοήσουμε, τα μάτια μας πλένονται, και αρχίζουμε ναβλέπουμε με κατανόηση και έλεος τους άλλους που αποτυγχάνουν. Αρχίζουμε να εκτιμούμετους άλλους ως ανώτερους από μας. Βέβαια, αυτή δεν είναι μια στάση που μπορούμε να υιο-θετήσουμε με δική μας βούληση - είναι το αποτέλεσμα της χάρης, που έρχεται να μας πλύνεικαι να μας αναζωογονήσει, καθώς ταπεινωνόμαστε.

Σκέψου διάφορους ανθρώπους που έχεις μπει στον πειρασμό να επικρίνεις ή να υποτι-μήσεις και άφησε το Άγιο Πνεύμα να σου δώσει αγάπη για αυτούς.

Η μετάνοια είναι μια λέξη αναζωογονητική για όσους γνωρίζουν τη δύναμή της. Με αυτήμπορούμε ν’ ανακαλύψουμε εκ νέου την αγάπη του Θεού μέσα μας· και δεν είναι μακριά, ανκαι μπορεί να μας κοστίσει την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια μας το να σκύψουμε και ναπιούμε εκ νέου τα ελέη τού Κυρίου σήμερα. Υπάρχει πάντα ένα ρεύμα ζωντανού νερού πουρέει γι’ αυτούς που θα γονατίσουν και θα πιουν. nnn

Του Les Wheelton Mετάφραση: Αντρέας Φούρναρης, εκπαιδευτικός

Ενημερωθείτε, κάντε τις παραγγελίες σας ή στείλτεαπευθείας τα δώρα σας μέσω υπολογιστή, στηνΕλλάδα και ολόκληρο τον κόσμο με ένα κλικ!

Κάντε γρήγορα κι έξυπνα τις αγορές σας μετην πιστωτική σας κάρτα (με την ασφάλεια που παρέχει η υπηρεσία PayPal) ή μεαντικαταβολή.

Επισκεφτείτετο και βρείτε:

• ΑγίεςΓραφές

• Βιβλία

• Μουσική

• Video

• Δώρα

• Ένδυση

✓ Το site είναι υπό

καθημερινή ανανέωση

και περιέχει προσφορές

έως και -80%

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ!



Οπραγματικός εχθρός μας, σήμερα, δενείναι ο κόσμος, που είναι γεμάτος αμαρτίακαι αδικία. Οι μάχες μας δεν είναι ενάντια

στον κόσμο και στο διεφθαρμένο σύστημά του.Ναι, αλήθεια, υπάρχει πολλή διαφθορά καιαμαρτία γύρω μας - ζούμε «μέσα σε μια γενιάανθρώπων πονηρών και διεστραμμένων» (Φιλιπ.2:15). Η πραγματική όμως μάχη, σήμερα, δίνεταιστους κόλπους της Εκκλησίας.

Η αμαρτία που κυριολεκτικά αποδυναμώνεικαι καταστρέφει την εκκλησία, τη μαρτυρία καιτην επιρροή της είναι η αμαρτία της απάθειαςκαι της χλιαρότητας: «Μα επειδή είσαι χλιαρός,και δεν είσαι ούτε ζεστός ούτε κρύος, θα σε ξε-ράσω από το στόμα μου» (Αποκάλυψη 3:16).

Η χλιαρότητα, ισοδυναμεί με πνευματικήπαράλυση. Σημαίνει την εγκατάλειψη της πρώτηςαγάπης του πιστού (Αποκάλυψη 2:4)και την σταδιακή απώλεια του ζήλουτου (Ψαλμός 69:9). Ο Ιησούς λέειγια έναν τέτοιο χριστιανό ή εκκλησία:

«έχεις τη φήμη πωςζεις, μα είσαι νεκρός!»(Αποκάλυψη 3:1).

Χλιαρότητα ση-μαίνει λιγότερη υπη-ρεσία και αναιμική ήκαι καθόλου προσευ-χή και μελέτη της Βί-

βλου, την ικανοποίησή μας με πνευματικά ψί-χουλα, τον εγωκεντρισμό και την αυτοδικαίωση.Σημαίνει, επίσης, να δίνεις απρόθυμα είτε μεφειδωλία ή και καθόλου στο έργο του Θεού. Ανενεργούμε έτσι, τότε κλέβουμε τον Θεό: «Μήπωςο άνθρωπος θα κλέβει τον Θεό; Εσείς, όμως, μεκλέψατε· και λέτε: Σε τι σε κλέψαμε; Στα δέκατακαι στις προσφορές» (Μαλαχίας 3:8).

Η χλιαρότητα δείχνει την έλλειψη πνεύματοςευαγγελισμού, αλλά, παράλληλα, την μεγάληεπιθυμία για πολλές διασκεδάσεις και στείρεςδογματικές και θρησκευτικές συζητήσεις καιαντιπαραθέσεις. Η χλιαρότητα αποτελεί ένακακό, ύπουλο και επικίνδυνο σατανικό σχέδιογια να μας παραπλανήσει. Ενώ ο Σατανάςεξαπατά τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι όλαπάνε μια χαρά, οι θρησκευτικοί ηγέτες είναι

απασχολημένοι με τις θρησκευτικέςδραστηριότητες και δογματικές δια-μάχες. Το θύμα, βέβαια, δεν κατα-λαβαίνει την πραγματική κατάστασή

Του JOSEPHHOVSEPIAN*

Ζ K

Ο πραγματικός εχθρός μας


του. Αισθάνεται καλά και ικανοποιημένο με τηνκατάστασή του. Δεν βλέπει την ανάγκη νααλλάξει. Νιώθει πολύ υπερήφανος για τη θρη-σκεία του, αλλά δεν συνειδητοποιεί ότι σταμάτια του Θεού είναι «ο ταλαίπωρος και ελεεινόςκαι φτωχός και τυφλός και γυμνός» (Αποκάλυψη3:17). Είναι θρήσκος, αλλά η θρησκεία του είναιβδέλυγμα στον Θεό.

Υπάρχει θεραπεία για τη χλιαρότητα;Φυσικά και υπάρχει! Η θεραπεία δίνεται απότον ίδιο τον Ιησού: «Σε συμβουλεύω ν’ αγοράσειςαπό μένα χρυσάφι καθαρισμένο στη φωτιά, γιανα πλουτίσεις, καθώς και ρούχα λευκά για ναντυθείς και να μη φανερωθεί η ντροπή τηςγύμνιας σου, κι επίσης κολλύριο για να αλείψειςτα μάτια σου, ώστε να βλέπεις!» (Αποκ. 3/18).

Για πόσο καιρό ακόμη θα παραμείνουμεαδρανείς και χλιαροί; Τι είναι αυτά που μαςκρατούν αδιάφορους και απαθείς, ακόμα κιόταν βλέπουμε την εκκλησία να απειλείται μεπνευματική παράλυση και καταστροφή; Πώςείναι δυνατόν να παραμείνουμε απαθείς, ενώ οκόσμος διέρχεται από μια τέτοια τρομακτικήκρίση; Κάποτε μπορεί να είναι πολύ αργά. Γι’αυτό, ξόδεψε χρόνο σε προσευχή, αγαπητέ μου,προσευχήσου! Πολύτιμε Κύριε, ελέησε μας.Αναζωπύρωσε την Εκκλησία Σου. Αναζωπύ-ρωσε και εμένα τώρα, Κύριε. Βοήθησε την Εκ-κλησία Σου να αποστραφεί την αμαρτία και ναπροχωρήσει στην αγιότητα. Κύριε, καθάρισετην Εκκλησία Σου! nnn

Μετάφραση: Γ.Σ.Κ.

* Ο Joseph Hovsepian (Ιωσήφ Χοβσέπιαν) γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1939. Οι γονείς του ήταν πιστοίχριστιανοί. Σύχναζαν και σε ελληνικές και αρμενικές εκκλησίες. Ο πατέρας του ήταν πρεσβύτερος στηναρμενική εκκλησία. Ο ίδιος ήταν δραστήριο μέλος της Ελεύθερης Ευαγγελικής Εκκλησίας Αθηνών,ιδιαίτερα στην κατασκήνωση του Σουνίου. Υπηρέτησε τη θητεία του στην ελληνική αεροπορία, για 28μήνες. Το 1960 μετανάστευσε στο Μόντρεαλ του Καναδά. Από την εφηβική του ηλικία ο Θεός έβαλεβάρος στην καρδιά για ευαγγελισμό των συνανθρώπων του. Έγραψε το φυλλάδιο «ΤΙ ΨΑΧΝΕΙΣ;», πουμεταφράστηκε σε 14 γλώσσες και στα ελληνικά. Συνολικά μοιράστηκαν πάνω από 10 εκατομμύριααντίτυπα. Για πολλά χρόνια, ως σκηνοποιός, είχε κατάστημα με ηλεκτρονικά είδη και ταυτόχρονα ήτανποιμένας στην εκκλησία Temple Baptist Church. Την εκκλησία αυτή διακονεί με πιστότητα ως ποιμέναςγια 30 χρόνια. Εδώ και αρκετά χρόνια πραγματοποιεί ιεραποστολικά ταξίδια στην Αρμενία. Τύπωσε καιδιάνειμε πάνω από 1.000.000 φυλλάδια στη χώρα αυτή και 20.000 αντίτυπα δωρεάν το βιβλίο του«God’s workshop», με πολλά σύντομα πνευματικά μηνύματα κατάλληλα για κάθε μέρα. Ευχόμαστε τοβιβλίο αυτό κάποια μέρα να κυκλοφορήσει και στα ελληνικά. Του ζητήσαμε να γράψει ένα σύντομοχαιρετισμό για τους αναγνώστες μας:

«Έχω ευκαιρίες να μιλώ για τον Χριστό με Έλληνες και Αρμένιους στα ταξίδια μου, καθώς και με e-mail και μέσω skype. Αν και απουσιάζω από την Ελλάδα εδώ και 55 χρόνια, αγαπώ την Ελλάδα, γιατίείναι ο τόπος της φυσικής γέννησής μου και της αναγέννησής μου. Με χαρά στέλνω τους θερμούςχαιρετισμούς μου σε όλους που με γνωρίζουν από το παρελθόν αλλά και σε όσους διαβάζουν τοάρθρο αυτό. Προσεύχομαι για την Ελλάδα, ιδιαίτερα την περίοδο αυτή της κρίσης. Ο Θεός μέσα από τηδοκιμασία αυτή θα βγάλει κάτι καλό! Ο Θεός να ευλογεί και να ενδυναμώνει όλους σας». n

X

Οι Σημειώσεις του ΕκδότηΟι Σημειώσεις του ΕκδότηΗ μέριμνα του χρόνου✽ Οι φόβοι και όχι τα χρόνια μιας γερνούν.✽ Τίποτα δε θα σε γεράσει νωρίτερα, από το

φόβο ότι θα γεράσεις.✽ Όλοι θέλουν να ζήσουν πολύ, αλλά κανέ-

νας δε θέλει να γεράσει.✽ Η μέριμνα δεν αφαιρεί τη θλίψη από το

αύριο, αλλ’ αφαιρεί τη δύναμη από το σή-μερα.

✽ Μην κάνεις το λάθος να επιτρέψεις στοχθες να χρησιμοποιήσει πολύ από το σή-μερα.

✽ Υπάρχουν δύο μέρες για τις οποίες δενπρέπει να μεριμνάς: για τη χθεσινή καιγια την αυριανή.

✽ Η μέριμνα είναι σαν την κουνιστή καρέ-κλα: Σου δίνει κάτι να κάνεις, αλλά δε σεβοηθάει να φτάσεις πουθενά.

✽ Εκείνος που παύει να μαθαίνει είναι γέ-ρος, είτε είναι είκοσι είτε ογδόντα χρό-νων. Όποιος συνεχίζει να μαθαίνει, μένεινέος.

Μικρά και σοφά✔ Το έθνος που προσεύχεται είναι ισχυρό-

τερο από το έθνος που διατηρεί μεγάλεςστρατιωτικές δυνάμεις.

✔ Περισσότερο αγαπά την πατρίδα τουεκείνος που προσπαθεί να την κάνει τηνκαλύτερη πατρίδα που υπάρχει.

✔ Οι άνθρωποι ρίχνουν πέτρες μόνο σταδέντρα που έχουν καρπούς.

✔ Ο αθεϊστής δεν μπορεί να βρει το Θεό, γιατον ίδιο λόγο που ο κλέφτης δεν μπορείνα βρει τον αστυφύλακα.

Φταίει άραγε ο Θεός;Ένας ιεροκήρυκας μίλησε μ’ έναν αθεϊστήκουρέα. Περπατούσαν μαζί μέσα σε μια πολύφτωχή συνοικία. Στράφηκε ο κουρέας στονιεροκήρυκα και του λέει: «Να, βλέπεις τηνκατάσταση των ανθρώπων αυτών; Γι’ αυτό

ακριβώς δεν μπορώ να πιστέψω πως ο Θεόςείναι Θεός αγάπης. Αν ο Θεός ήταν τόσο κα-λός όσο Τον παρουσιάζετε, δε θα επέτρεπετέτοια φτώχια και τέτοια δυστυχία. Δε θαεπέτρεπε σε αυτούς τους αλήτες εδώ να γί-νουν σε τέτοιο βαθμό θύματα των έξεώντους. Δεν μπορώ να πιστέψω σ’ έναν Θεόπου επιτρέπει τέτοια πράγματα».

Ο ιεροκήρυκας έμεινε για λίγο σιωπηλός,μέχρις ότου συνάντησαν κάποιον αλήτη μεμακριά και βρόμικα μαλλιά. Στράφηκε ο ιε-ροκήρυκας και λέει στον κουρέα: «Δε μουφαίνεται πως είσαι καλός κουρέας, γιατί ανήσουν καλός κουρέας δε θα επέτρεπες σεαυτόν τον άνθρωπο να εξακολουθεί να ζειμέσα σε αυτή τη συνοικία αξύριστος, άπλυτοςκαι με μακριά μαλλιά που ούτε να δει δεν τοναφήνουν».

Θυμωμένος ο κουρέας απάντησε: «Μαγιατί με κακίζετε εμένα για την κατάσταση τουανθρώπου αυτού; Αν ερχόταν στο κουρείομου, εγώ θα τον έκανα κύριο».

Ρίχνει ο ιεροκήρυκας μια ματιά στονκουρέα και του λέει: «Τότε, γιατί εσύ κακίζειςτο Θεό που επιτρέπει στους ανθρώπους αυ-τούς να κυλιούνται μέσα στην αμαρτία, ενώΑυτός διαρκώς τους καλεί να έλθουν κοντάΤου και να τους σώσει; Η αιτία για την οποίαοι άνθρωποι αυτοί είναι σκλάβοι της αμαρ-τίας και των κακών έξεων, είναι γιατί αρ-νούνται Εκείνον, ο οποίος πέθανε για να τουςσώσει και για να τους ελευθερώσει».

Ο κουρέας μπήκε στο νόημα. Εσύ μπή-κες;

Έχω ΣυνέταιροΧήρα για πολλά χρόνια και όμως τα κατάφερεν’ αναθρέψει τα έξι παιδιά της, που έγινανκαλοί χριστιανοί πολίτες. Μαζί με τα έξι παι-διά της, ανάθρεψε και δώδεκα ξένα που υιο-θέτησε. Ένας δημοσιογράφος, εντυπωσια-σμένος από την ευχάριστη διάθεση της γυ-


ναίκας αυτής, τη ρώτησε πώς τα κατάφερε. Ηαπάντησή της: «Έχω συνέταιρο».

Νόμισε ο δημοσιογράφος πως επρόκειτογια κάποιο φίλο.

«Ποιος είναι αυτός ο συνέταιρος;»«Μια μέρα, πριν από πολλά χρόνια, είπα:

Κύριε, εγώ θα δουλέψω σκληρά κι Εσύ θαμεριμνήσεις. Κι έτσι, δεν ενοχλήθηκα ποτέμου από καμιά μέριμνα».

Τα κατορθώματα του δέκατου• Όταν ο ταμίας μιας εκκλησίας παραιτήθηκε,οι επίτροποι ζήτησαν από κάποιον άλλο ναπάρει τη θέση του. Ο άνθρωπος αυτός ήτανδιευθυντής σ’ έναν αλευρόμυλο. Δέχτηκευπό δύο όρους. Ο πρώτος όρος ήταν να μηντου ζητηθεί καμιά έκθεση ή απολογισμός γιαένα χρόνο. Ο δεύτερος όρος ήταν να μην τονρωτήσει κανείς απολύτως τίποτε κατά τονπρώτο χρόνο που θα υπηρετούσε ως ταμίας.

Σαν δύσκολους τους βρήκαν τους όρουςαυτούς οι επίτροποι της εκκλησίας, αλλάεπειδή ο άνθρωπος αυτός ήταν άνθρωποςμεγάλης εμπιστοσύνης και πείρας, δέχτηκαντους όρους του, με τη σκέψη ότι κάποιο λόγοθα είχε για να βάλει τους όρους αυτούς.

Στο τέλος του χρόνου έδωσε τη μοναδικήτου έκθεση:

- Το χρέος της εκκλησίας, που ανερχότανστις 20.000 Ευρώ είχε ξεπληρωθεί.

- Ο μισθός του ιεροκήρυκα είχε αυξηθείκατά πολύ.

- Οι εισφορές για ιεραποστολικούς σκο-πούς αυξήθηκαν κατά 200% και

- Στο ταμείο υπήρχε ένα υπόλοιπο από12.000 ευρώ

Η έκθεση αυτή του ταμία άφησε κατά-πληκτο το εκκλησίασμα. Πώς ήταν δυνατό ναυπάρξει τέτοια πρόοδος μέσα σ’ ένα χρόνο; Οταμίας αμέσως τους εξήγησε το αίνιγμα: «Οιπερισσότεροι από εσάς είστε γεωργοί και φέρ-

νετε το σιτάρι σας σε μένα να το αλέσω. Εφό-σον μου αναθέσατε το έργο του ταμείου τηςεκκλησίας, εγώ έκανα το εξής. Κρατούσα το10% του σιταριού που άλεθα για σας και το έδι-να στην εκκλησία στο όνομά σας. Ήθελα νασας δείξω τι μπορεί να κατορθωθεί, αν ο κα-θένας από μας δίνουμε το 1/10 στο Θεό».

• Ένας τσιγκούνης χριστιανός, ακούγονταςτον ιεροκήρυκα να μιλάει για την ανάγκη τονεισφορών στο έργο του Κυρίου, αποκρίθηκεθυμωμένα: «Μα τι, πρέπει διαρκώς να δί-νουμε και να δίνουμε;» Τότε ο ιεροκήρυκαςμε μεγάλη ηρεμία του απάντησε: «Όχι, τομόνο που ζητά ο Θεός από σένα είναι να Τουδίνεις, εφόσον Εκείνος σου δίνει. Όταν Εκεί-νος πάψει να σου δίνει, τότε έχεις και συ τοδικαίωμα να πάψεις να Του δίνεις».

Το… γράμμαΈνας έγραψε γράμμα στον ιεροκήρυκά του,με τον οποίο φαίνεται διαφωνούσε. Το γράμ-μα του όμως αποτελούνταν από μια μόνο λέξη,«Τρελός». Την Κυριακή, ο ιεροκήρυκας ανα-φέρθηκε στο γράμμα που είχε λάβει, λέγον-τας: «Άκουσα για κείνους που γράφουνγράμματα και ξεχνούν να τα υπογράψουν,αλλά ποτέ μου δεν άκουσα για κανένα πουυπέγραψε με το όνομά του και ξέχασε ναγράψει το γράμμα».

Απόγονος…Ένας «έξυπνος» νέος, που του άρεσε να ει-ρωνεύεται τους θρησκευόμενους, ανέβηκεσ’ ένα λεωφορείο που οδηγός του ήταν έναςκαλός χριστιανός. Τον χαιρέτησε μ’ έναν πα-ράξενο τρόπο: «Τι γίνεται, Νώε, έχει γεμίσειη κιβωτός;» «Μπες μέσα», του απάντησε οχριστιανός οδηγός, «μας χρειάζεται έναςακόμη πίθηκος». Ο νέος πίστευε στην εξέλι-ξη... nnn


Αγάπηπρος τους

εχθρούς


Το μεγαλείο της ζωής και της διδασκαλίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού βρίσκεται στηναγάπη Του προς όλους. Εχθρούς είχε πολλούς ο Χριστός, αλλά τους εχθρούς Του τουςαγαπούσε. Είχε τη δύναμη ο Κύριος να εξαφανίσει από το πρόσωπο της γης οποιονδήποτε

Του εναντιωνόταν. Αντί γι’ αυτό, όμως, Αυτός αγάπησε εκείνους που Τον μίσησαν, ευλόγησεεκείνους που Τον έβρισαν και θυσιάστηκε για τη λύτρωση εκείνων που Τον σταύρωσαν!

Θέλει ο Χριστός κι εμείς να μιμούμαστε το παράδειγμα το δικό Του. Προσέξτε τι είπε: «Νααγαπάτε τους εχθρούς σας και να κάνετε το καλό και να δανείζετε χωρίς να ελπίζετε οτιδήποτε,και θα είναι ο μισθός σας μεγάλος και θα γίνετε γιοι του Υψίστου, γιατί αυτός φέρεται με έλεοςστους αχάριστους και στους κακόβουλους. Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως είναι σπλαχνικόςο Πατέρας σας» (Λουκ. 6:35-36).

Αν σήμερα ο χριστιανισμός έχασε τη δύναμή του είναι γιατί οι πιστοί δε συμμορφώνονται με τηνεντολή αυτή του Κυρίου ν’ αγαπούν ακόμα και τους εχθρούς τους. Πόσο διαφορετικός θα ήτανο κόσμος μας σήμερα αν η εντολή αυτή του Χριστού έβρισκε εφαρμογή στη ζωή των πιστώνΤου!

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ζωής μας είναι οι εχθροί μας και η δική μας στάσηαπέναντί τους Από τη στάση μας αυτή φανερώνεται η γνησιότητα ή όχι του χριστιανισμού μας.

Δεν είναι εύκολο πράγμα ν’ αγαπούμε τους εχθρούς μας. Μόνο εκείνος που έχει τη χάρη τουΘεού μπορεί να το πετύχει αυτό. Το μίσος είναι από τ’ απομεινάρια της πεσμένης φύσης μας. Τομίσος κατεβάζει πολλές φορές τον άνθρωπο χαμηλότερα ακόμα και από τα ζώα.

Ο Θεός μας αγάπησε όταν εμείς ήμαστε εχθροί Του. Ίσως ακόμα να είσαι εχθρός του Θεού, μαο Θεός εξακολουθεί να σε αγαπά. Θέλει να σε σώσει μέσω του Υιού Του, φτάνει ν’ ανταποκριθείςστην αγάπη Του και να έρθεις με μετάνοια σε Αυτόν. Ίσως σκέφτεσαι πως είσαι φοβεράαμαρτωλός για να σε δεχτεί ο Θεός. Μα το έλεος του Θεού δεν έχει όρια, ούτε δίνεται με μέτρο.Η αγαθότητά Του απλώνεται πάνω σε όλους, άσχετα πόσο αμαρτωλοί είναι ή πόσο εχθρικά Τουέχουν συμπεριφερθεί και συμπεριφέρονται. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πάνω στο σταυρόπαρακάλεσε τον Πατέρα για τη σωτηρία εκείνων που Τον σταύρωναν. Τι μεγαλύτερη απόδειξηχρειάζεται για την αγάπη Του;

Η ζωή σου μέσα στην αμαρτία δεν μπορεί παρά μόνο δυστυχισμένο να σε κάνει. Αντίθετα,εκείνο που κάνει ο Θεός στην καρδιά του καθενός που ζητάει το έλεος και τη συγχώρησή Τουείναι να του γεμίσει το κενό που αισθάνεται, να του δώσει ειρήνη ψυχική και να τον πληρώσειμε τη δική του αγάπη. Μόνο τότε ο άνθρωπος βρίσκει πως η ζωή του αποκτά νόημα και σκοπόκαι αξία.

Θα συνεχίσεις να μένεις ασυγκίνητος μπροστά σε μια τέτοια αγάπη; Δε θ’ ανταποκριθείς σεαυτή; Αν όχι, η ευθύνη για την κενότητα και τη δυστυχία σου βαραίνει αποκλειστικά και μόνοεσένα. Ο Θεός σε αγαπά και έκανε το δικό Του μέρος. Ο Χριστός σταυρώθηκε για τη δική σουλύτρωση και σε καλεί να δεχτείς τη λύτρωση αυτή. Δε μένει τίποτε άλλο παρά να κάνεις κι εσύ

το δικό σου μέρος. Να έρθεις στο Θεό με μετάνοια και ναζητήσεις τη συγχώρησή Του. Και αν το κάνεις αυτό, θα τηλάβεις τη συγχώρηση κι έτσι θα σωθείς και θα είσαι ελεύθεροςαπό την εξουσία της αμαρτίας. Δε θα το κάνεις; nnn

Του † ΣΠΥΡΟΥΖΩΔΙΑΤΗδρα θ., δρα φ.


ΤηςΡΙΤΑΣΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

ΓυναικείεςΠινελιέςΜε τη φωνή της

σκέψης μου...

Οδηγούσα με κατεύθυνση προς Κόρινθοκαι καθώς περνούσα από την περιοχή τηςΚινέττας, ήρθαν στη μνήμη μου όμορφες

εικόνες, στιγμές που είχα ζήσει όταν ήμουναμικρή κι ένα χαμόγελο ανέβηκε στα χείλη μου!

Θυμάμαι το μικρό μας ταξίδι του Σαββατοκύριακου,το καλοκαίρι που ο μπαμπάς έπαιρνε όλη την οι-κογένεια και πηγαίναμε στην παραλία της Κινέττας,να κάνουμε μπάνιο και να διανυκτερεύσουμεεκεί, δίπλα στο κύμα, στο υπαίθριο ξενοδοχείο“Παραλία”! Το αυτοκίνητο ήταν γεμάτο με ό,τι θαχρειαζόμαστε!

Είχαμε εφοδιαστεί με τα πάντα! Φαγητά, νερό,κουβέρτες, σεντόνια, μαξιλάρια και την απόλυτηχαρά που θα κοιμόμαστε κάτω από τ’ αστέρια,ενώ το ελαφρό κυματάκι στο πηγαινέλα του, θαμας νανούριζε μαζί με τη δροσερή αύρα της θά-λασσας! Πόσο το χαιρόμουν όλο αυτό! Μόλιςφτάναμε, ετοιμάζαμε το χώρο που θα μέναμε.Στρώναμε το αυτοσχέδιο κρεβάτι “εδάφους...εδάφους” πάνω στα σκληρά χαλίκια, κάναμε τομπάνιο μας, ανοίγαμε μικρούς λάκκους γα ναβρούμε νερό και παίζαμε με τις ώρες. Μετά κα-θόμαστε γύρω-γύρω και τρώγαμε τα κεφτεδάκιαμας, με ψωμί, φέτα και ντομάτα. Ακολουθούσετο καρπούζι, που ο μπαμπάς είχε βάλει στη θά-λασσα για να κρυώσει. Ύστερα, καθώς είχε πέσειη νύχτα, ξαπλώναμε κάτω από τον έναστρο


Σαν κλέφτης...

ουράνιο θόλο! Ένιωθα τόσο ευτυχισμένη! Λέγαμε αστεία, χαχανίζαμε, μετρούσαμε τααστέρια και ψάχναμε τη μεγάλη και τη μικρή άρκτο, τα γαλακτερά νεφελώματα, τουςγαλαξίες με τα άπειρα μικρά φωτεινά σημαδάκια στον ουρανό! Τέλος, μετά από τηνκούραση της ημέρας, ψάχναμε απεγνωσμένα να βρούμε μια θέση, που θα μας πονούσελιγότερο το σώμα, γιατί κάτω από τις τόσες κουβέρτες, δεν έλεγαν να μαλακώσουν τασκληρά βότσαλα! Το πρωινό ξύπνημα ήταν μαγικό. Το πρώτο φως, άρχιζε να δίνειχρώμα στη θάλασσα, στον ουρανό, στα δέντρα, τα βουνά, καθώς το σκοτάδι είχε νικηθείαπό το φως του ήλιου!

Σηκωνόμαστε και τρέχοντας, πέφταμε στη θάλασσα, παραβιάζοντας την απόλυτη γαλήνη.Η απόλαυση, έφτανε στα άκρα της!

Όλο αυτό τώρα ανήκει στο παρελθόν, που καθώς βγήκε στο δρόμο μου, με γέμισεγλυκειά νοσταλγία. Πόσο ανυποψίαστοι ήμαστε τότε, σκέπτομαι... Κοιμόμαστε ήσυχοι,έξω και χωρίς κανένα φόβο! Αυτό σήμερα φαίνεται αδιανόητο! Ακόμα και στα σπίτιαμας, δεν κοιμόμαστε με ανοιχτά παράθυρα και μπαλκονόπορτες! Έχουμε φράξει τη ζωήμας πίσω από κάγκελα και πόρτες κλειδωμένες με ειδικές κλειδαριές ασφαλείας. Οκλέφτης είναι απρόβλεπτος, εμφανίζεται την ώρα που κανείς δεν τον περιμένει καιπρέπει να έχεις λάβει τα μέτρα σου...

Έτσι και η μέρα του Κυρίου «θα έρθει απροειδοποίητα, όπως ο κλέφτης τη νύχτα» (Α΄Θεσσ. 5:2). «Να είστε λοιπόν έτοιμοι γιατί ο Υιός του ανθρώπου, θα έρθει την ώρα πουδεν τον περιμένετε» (Λουκάς 12:40). Βέβαια ο Θεός δε θέλει να μας προκαλέσει φόβοκαι άγχος. Αντίθετα, θέλει να μας γεμίσει χαρά και ελπίδα για την «ημέρα της τελικήςμας απολύτρωσης» (Εφεσ. 4:30). «Ας είμαστε λοιπόν άγρυπνοι και νηφάλιοι» (Α΄ Θεσσ.5:6). nnn



ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ τα παιδιάΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ τα παιδιά

Αυτό είναι που δεν μου αρέσει κα-θόλου στο Φθινόπωρο! σκέφτηκε οΠαύλος. Να μαζεύω τα ξερά φύλλα

από την αυλή. Θα προτιμούσε να παίζειμπάσκετ, ή ποδόσφαιρό... ή ακόμα καιβόλεϋ με τους φίλους του. Όμως η μαμάτου τού είχε πει ότι πρώτα έπρεπε να μα-ζέψει τα ξερά φύλλα. Ο Παύλος αναστέναξεκι έριξε μια ακόμα ματιά στα δέντρα. Ήτανακόμα γεμάτα από φύλλα. Σκέφτηκε πωςθα έπρεπε να την ξανακάνει αυτή τη δουλειάσε μια-δυο βδομάδες. Ο Παύλος άκουσε ένα θόρυβο απόπίσω του. Μα γιατί δε με αφήνει ήσυχο;αναρωτήθηκε μ’ ένα βλοσυρό βλέμμα κα-θώς ο Ντόσον, το κίτρινο λαμπραντόρ τουήρθε και κάθισε δίπλα του. «Πάρε δρόμο,σκύλε! Δεν σε χρειάζομαι εδώ γύρω καιδεν πρόκειται ποτέ εμείς οι δυο να γίνουμε

φίλοι». Ο Ντόσον τον αγνόησε, κάθισε κάτωκαι τον παρακολουθούσε. «Παύλο», φώναξε η μαμά του, από τηνπόρτα. «Κράτα τον Ντόσον κοντά σου. Δενθέλω να είσαι πουθενά χωρίς το σκύλοσου»! «Εντάξει μαμά,» απάντησε γυρίζονταςτα μάτια του από εκνευρισμό. Γιατί άραγεόλοι πιστεύουν ότι χρειάζομαι ένα σκύλογια διαβητικούς; Μπορώ και μόνος μου ναρυθμίζω τα επίπεδα σακχάρου στο αίμαμου! σκέφτηκε. Εντάξει, κάποιες φορές τοξέχασε, όμως αυτό δε σημαίνει ότι χρει-άζεται ένα σκυλί γύρω του συνέχεια! Οι γονείς του περίμεναν να πετάξειαπό τη χαρά του όταν του πήραν τον Ντόσον,ο οποίος ήταν εκπαιδευμένος να βοηθάειδιαβητικούς ανθρώπους. «Και τα περισ-σότερα παιδιά θα ενθουσιάζονταν αν είχαν

Ο σκύλος που δεν ήθελα


ένα σκυλί σαν τον Ντόσον», του είχε πει ομπαμπάς του. «Αλήθεια, Παύλο. Εσύ μας παρακα-λούσες να σου πάρουμε σκυλάκι», τουείπε η μαμά του. Όμως ο μπαμπάς και η μαμά δεν μπο-ρούσαν να καταλάβουν. Τόσο πολλά είχαναλλάξει στη ζωή του Παύλου από την πε-ρασμένη άνοιξη που διαγνώστηκε ο δια-βήτης του. Το τελευταίο πράγμα που θαεπιθυμούσε ήταν ένα σκυλί για διαβητικούς.

Βαρέθηκε να αισθάνεται διαφορετικός. Καιο σκύλος του ήταν εκεί, τεράστιος και μαλ-λιαρός, για να του θυμίζει πως ήταν δια-βητικός. Ο Παύλος συνέχισε να μαζεύει τα φύλλαμε την τσουγκράνα και ο Ντόσον συνέχισενα τον ενοχλεί με το να κάθεται δίπλα του.Ο Παύλος σταμάτησε για να σκουπίσει τονιδρώτα από το μέτωπό του και πρόσεξεότι ο Ντόσον είχε τη μύτη του γυρισμένηπρος τον ουρανό μυρίζοντας τον φρέσκοφθινοπωρινό αέρα. «Δεν πας να κυνηγήσειςκανένα σκιουράκι, δεν έχω ανάγκη να μενταντεύεις!» Όμως ο Ντόσον δεν κουνιόταν.

Ο ήλιος άρχισε να δύει και ο αέραςέγινε ψυχρότερος. Ο Παύλος άρπαξε

ένα μουσαμά και άρχισε να μετα-φέρει τα φύλλα προς το κρά-

σπεδο. Είχε νυχτώσει. Τα υπό-λοιπα θα έπρεπε να τ’ αφήσει

για την επομένη.Νωρίς το επόμενο

πρωί, ο Παύλος ση-κώθηκε, φόρεσε το

παντελόνι του κι έναφούτερ. Ήθελε να

τελειώνει γρήγο-ρα με τα φύλλα

της αυλής γιανα πάει να

παίξει μετους φί-λους του.

Έτσι βγήκεέξω χωρίς

να φάει τοπρωινό του.


Ξέχασε ακόμα να μετρήσει το σάκχαρότου. Νιώθω μια χαρά και δεν πεινάω, σκέ-φτηκε. Θα πάρω να φάω κάτι μόλις τελει-ώσω με τα φύλα. Ο Ντόσον, ασφαλώς ήτανακριβώς από πίσω του. Ο Παύλος άνοιξε την πόρτα της απο-θήκης και άρπαξε μια τσουγκράνα. Γιατίνα έχουμε τόσο πολλά δέντρα; αναρωτή-θηκε. Ήξερε ότι σύντομα οι φίλοι του θαμαζεύονταν στο πάρκο για να παίξουν μπά-σκετ ή να διοργανώσουν τον επόμενο πο-δοσφαιρικό αγώνα. Και αυτός είχε κολλήσειεδώ στην αυλή μαζεύοντας ξερά φύλλα. Όσο ο Παύλος μάζευε τα φύλλα, οΝτόσον διασκέδαζε χοροπηδώντας μέσασε αυτά. «Ντόσον, σταμάτα να σκορπάς ότιμαζεύω»! Ο Ντόσον σταμάτησε και κάθισεκάτω όταν είδε τη μαμά του Παύλου ναέρχεται προς το μέρος του. Έσκυψε κάτω και χάιδεψε το σκυλί

πίσω από τα αυτιά του. «Γεια σου Ντόσον»,είπε στο σκυλί, και μετά λέει στον Παύλο:«Κάνεις πολύ καλή δουλειά αγόρι μου.Σχεδόν κοντεύεις να τελειώσεις!» Χαμογέλασε με το ζόρι. «Ναι, μαμά,ευχαριστώ». «Πηγαίνω δίπλα να βοηθήσω την κ.Μαίρη να φτιάξει κουλουράκια. Εσείς οιδυο θα είστε εντάξει εδώ μόνοι σας;» ρώ-τησε η μαμά. «Ναι μαμά»! Στον Παύλο δεν άρεσεκαθόλου όταν η μαμά του νόμιζε πως δενμπορούσε να φροντίσει τον εαυτό του.Ένας διαβητικός είμαι, σιγά το πράμα. Δενμπορεί να πάψει ν’ ανησυχεί; Σκέφτηκε.Μόνο μια φορά ζαλίστηκα. Λίγο αργότερα, ο Παύλος είχε σχεδόντελειώσει με τα φύλα, όταν ο Ντόσον άρχισενα κλαψουρίζει δυνατά. Ο Παύλος ήξερεότι αυτό ήταν το σύνθημα ότι ο Ντόσον


είχε αναγνωρίσει κάποια αλλαγή στη μυ-ρωδιά του και ότι έπρεπε αμέσως να πάεινα ελέγξει το επίπεδο του σακχάρου του.Θα το έκανε, μόλις τέλειωνε. Ο Ντόσον,όμως συνέχισε να κλαψουρίζει. «Καλάείμαι, Ντόσον, άφησέ με ήσυχο»! του φώ-ναξε. Ο Παύλος τελείωσε, άφησε την τσουγ-κράνα στην αποθήκη ενώ ο Ντόσον συνέ-χισε να κλαψουρίζει. Και τότε, όταν οΠαύλος έκλεινε την πόρτα της αποθήκηςένιωσε να ζαλίζεται. Ξαφνικά, τα δέντραάρχισαν να γυρίζουν, ενώ έβλεπε διπλότο σκύλο του τον Ντόσον. Θα έπρεπε να είχα ακούσει τον σκύλομου, σκέφτηκε καθώς κάθισε κάτω. Όλασυνέχισαν να γυρίζουν. Ο Ντόσον άρχισενα γαυγίζει έντονα τώρα πια. Σ’ ένα λεπτό,η μητέρα του Παύλου έφτασε κοντά του. «Παύλο, τι συμβαίνει»; ρώτησε γονα-τίζοντας δίπλα του. «Έφαγες πρωινό σήμερατο πρωί; Τσέκαρες το σάκχαρό σου»; «Όχι», απάντησε σιγά ο Παύ-λος. «Συγνώμη μαμά, βιαζό-μουν να τελειώσω και να πάωνα παίξω μπάσκετ με τουςφίλους μου στο πάρκο.» Η μητέρα του τον βοή-θησε να σηκωθεί και μαζίμπήκαν στο σπίτι, ενώ οΝτόσον τους ακολου-θούσε από πίσω. Ο Παύλος κάθισεστον καναπέ και ήπιεαμέσως το χυμό πουτου έφερε η μητέρατου, μαζί με λίγοτυρί. Ο Ντόσον ήρθεκαι ακούμπησε το κε-

φάλι του στην κοιλιά του Παύλου, ελπίζονταςνα πάρει και αυτός καμιά μπουκιά τυρί! Ο Παύλος του χάιδεψε το κεφάλι τουκαι του έξυσε τ’ αυτιά του. «Έκανες πολύκαλή δουλειά σήμερα φίλε μου. Σ’ ευχα-ριστώ που με βοήθησες». Ο Ντόσον κού-νησε την ουρά του από τη χαρά της κατα-νόησης. Αργότερα, όταν ο Παύλος αισθάνθηκεκαλύτερα, βγήκε έξω με τον σκύλο τουγια να παίξει μπάλα μαζί του. Καθώς οΝτόσον έτρεχε όλος χαρά με τη μπάλα στοστόμα του ο Παύλος του είπε: «ΞέρειςΝτόσον, το να σ’ έχω φίλο δεν είναι καιτόσο κακό τελικά»! Κι εκείνος λες και κα-τάλαβε, άρχισε να χοροπηδάει και σφράγισετη φιλία τους γλείφοντας το πρόσωπο τουΠαύλου. nnn

Της Jackie MyersΜετάφραση: Φρίντα Τσίνογλου -

Λαμπριανίδου

Δεν είμαι πια αυτός ο άνθρωποςΔιάβασα για έναν άνθρωπο που είχε διαπράξει κάτι φοβερό στη ζωή του πρινπολλά χρόνια κι έζησε μ’ ένα αίσθημα φρίκης για την πράξη του. Είχε μετα-νιώσει για ό,τι έκανε και όχι μόνο είχε λυπηθεί για την ενέργειά του, αλλά είχεφθαρεί και από τον τρόμο στον οποίο είχε βυθιστεί. Βρήκε το Θεό. Η μεταμέ-λεια και η μετάνοια ωρίμασαν μέσα του και τον οδήγησαν στο Σταυρό του Γολ-γοθά, στον Ιησού Χριστό. Προσευχήθηκε σε Κείνον και είπε: «Κύριε ΙησούΧριστέ συγχώρησέ με, καθάρισέ με ολοκληρωτικά. Δεν είμαι πια ο άνθρωποςπου έκανε αυτή τη φοβερή πράξη. Άφησέ με να ζήσω από Σένα, με Σένα καιγια Σένα την υπόλοιπη ζωή μου. Άνθρωπος ελεύθερος από τις αλυσίδες τηςαμαρτίας του παρελθόντος».

«Δεν είμαι πια ο άνθρωπος που έκανε αυτή τη φοβερή πράξη». Αυτές οι λέ-ξεις είναι ο πήχης που μετρά την αμαρτία μας. Στο βαθμό που είμαστε ικανοίνα λέμε «δεν είμαι πια αυτός ο άνθρωπος», τότε δεν πρέπει ν’ αμφιβάλουμεότι αυτή η αμαρτία συγχωρήθηκε και αναφέρεται σε ό,τι ήμασταν κάποτε.Όμως ο άνθρωπος αυτός που κάποτε ήμασταν πέθανε, δεν υπάρχει πια, δεναπομένει παρά ο καινούριος άνθρωπος, αυτός που γεννήθηκε από τη μετά-νοια περνώντας μέσα από μια φοβερή δοκιμασία. Ο Ιησούς Χριστός συγχωρείκαι φτιάχνει έναν καινούριο άνθρωπο, σε όποιον Τον πλησιάζει με μετάνοιακαι πίστη.

Όποιο και αν είναι το παρελθόν μας, ας στραφούμε τώρα στον Ιησού Χριστό μ’ελπίδα και βεβαιότητα ότι Εκείνος διαθέτει αγάπη ικανή να μας συγχωρεί καιδύναμη ικανή να μας αλλάζει. Μετάνοια είναι αυτή η στροφή της ζωής, αυτή ηαλλαγή του νου, η μεταμόρφωση της καρδιάς, που μας φέρνει μπροστά στοΘεό, γεμάτους με μια ελπίδα διστακτική αλλά χαρμόσυνη, σίγουρους πως δεναξίζουμε το θείο έλεος, μα και βέβαιους ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήλθε στηγη όχι για να κρίνει αλλά για να σώσει. Ήλθε στη γη όχι για τους δίκαιους αλλάγια τους αμαρτωλούς! Όχι για τους υγιείς, αλλά για τους πάσχοντες (Λουκάς5:31) nnn

Του ΑΝΕΣΤΗΠΕΤΑΛΙΔΗ

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...


ΔΕΚΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΖΩΗΣ... Άνθρωποι στο δρόμο της αναζήτησης της αλήθειας,αλλά, και της απόγνωσης από τις αστοχίες της ζωήςσυνάντησαν Κάποιον που έφερε ριζική ανατροπήστην πορεία τους!

Ιστορίες διαφορετικές, που περιγράφουν το θρίαμβοτης ζωής με φανταστικές αλλα μόνιμες αλλαγές. Ηαπογοήτευση που έγινε ικανοποίηση και η αποτυχίαπου έγινε επιτυχία...

Η απρόσμενη ιστορία δύο εφήβων, που δε μιλάνε Αγ-γλικά και χάνονται στο σιδηροδρομικό σταθμό του Σι-κάγο. Η συγκλονιστική διαδρομή μιας έφηβης πουχάνει το δρόμο της και μπλέκεται στον κόσμο τωνναρκωτικών. Η δραματική ιστορία ενός μικρού κορι-τσιού που το στέλνουν στην άλλη άκρη του κόσμου,μακριά από το σπίτι και την οικογένειά του, για μια κα-λύτερη ζωή. Η κοπέλα που τολμάει να διαφέρει απόόλους μέσα στην μικρή κοινότητα του νησιώτικου χω-ριού της και αγκαλιάζει την αλήθεια με κάθε κόστος.

Μαρτυρίες ζωής που είναι καλύτερες κι από μυθιστορήματα... γιατί ο δημιουργός Θεός αλλάζει και σή-μερα τις ζωές των ανθρώπων που θα θελήσουν να βιώσουν την απέραντη δύναμή Του.

Σταυροδρόμια ζωήςΙ Σ Τ Ο Ρ Ι Ε Σ Π Ο Υ Α Γ Γ Ι Ξ Α Ν Τ Η Ζ Ω Η Μ Ο Υ

MARION BALDWIN

8€

Ξεφυλλίστε τιςπρώτες σελίδεςτου βιβλίου στοsmartphone σας:

Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑΜarion Baldwin

σελ.: 208Τιμή: 10 €

Κυκλοφορεί επίσης:

Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42546 21 % 2310-232210

Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 % 2610-224197

Λάρισα: Δευκαλίωνος 2412 22 % 2410-232594

Βόλος: Σωκράτους 23382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας:

ΛόγοςΕΚΔΟ Σ Ε ΙΣ

O

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ! ! !

Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42546 21 % 2310-232210

Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 % 2610-224197

Λάρισα: Δευκαλίωνος 2412 22 % 2410-232594

Βόλος: Σωκράτους 23382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας:

ΛόγοςΕΚΔΟ Σ Ε ΙΣ

O

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑMHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKOΓ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

Η ΦΩΝΗτου Ευαγγελίου

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΤΕΛΟΣ____________________________

Ταχ. ΓραφείοΚΕΜΠKΡΥΟΝΕΡΙΟΥ�____________________________

Αρ. Αδείας 013943

Χ + 5

PRESS POST

PR E S S P O ST

Πρακτικός οδηγός εκπαίδευσης για τον ευαγγελισμό και τη μαθητεία με θεολογικές και απολογητικές απαντήσεις σε ορισμένες απότις πιο κοινές ερωτήσεις που θέτουν οιMουσουλμάνοι.

Τι λέει για το βιβλίο αυτό το New York City Leader-ship: «Ο Δρ. Alfonse Javed έγραψε ένα σημαντικό βιβλίογια το πώς να πλησιάσουμε με αγάπη τους μου-σουλμάνους γείτονές μας. Είναι πιο σημαντικό απόποτέ άλλοτε, ειδικά για την πόλη της Νέας Υόρκηςμετά τα γεγονότα της 11 Σεπτεμβρίου». Δρ. Mac Pier,

Πρόεδρος του Κέντρου New York Leadership

Ο Δρ. Alfonse Javed γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Πακι-στάν, το εκπαιδευτικό σύστημα του οποίου παρακολού-θησε. Πίστεψε στον Χριστό ως αποτέλεσμα τηςθαυμαστής απελευθέρωσης της οικογένειάς του από έναμεγάλο κύμα διωγμών. Το 2003 ίδρυσε μια εκκλησίαστην Αθήνα ανάμεσα σε Ινδούς και Πακιστανούς μετανά-

στες. Η εκκλησία αυτή συνεχίζει να αυξάνεται. Εργάστηκε επίσης ποιμαντορικά στο Ιράν και στο Αφγανιστάν.Διέφυγε από το Πακιστάν μετά από θρησκευτικό διωγμό και σήμερα κατοικεί μόνιμα στις ΗΠΑ. Είναι απόφοι-τος του Πανεπιστημίου Liberty στο Λίντσμπουγκ της Βιρτζίνια. Είναι κάτοχος BA, BS, BRE, MS, MBA, Ed.S καιEd.D με ειδικότητα στον τομέα της [Χριστιανικής] Ηγεσίας.

Ο ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ

Δρ. ALFONSE JAVED

12€

Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #8 - 2015

Documents

Transcript of Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #8 - 2015