Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #3 - 2014

Καινούριοι ορίζοντες...

ΑΡ. 3 / ΜΑΡΤΙΟΣ 2014

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ!

Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42546 21 % 2310-232210

Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 % 2610-224197

Λάρισα: Δευκαλίωνος 2412 22 % 2410-232594

Βόλος: Σωκράτους 23382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.85223239

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας:

ΛόγοςΕΚΔΟ Σ Ε ΙΣ

O

Πότε... Ξεκινά η Ανθρώπινη Ζωή;Κανένα θέμα δεν έχει φέρει περισσότερο διχασμό ή προκαλέσει

τόσο προβληματισμό όσο αυτό της έκτρωσης. Πολλοί είναι εκείνοι

που πιστεύουν πως πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στη βοήθεια

προς τη μητέρα και τη βοήθεια προς το παιδί. Το βιβλίο αυτό μας

δείχνει πόσο καίριο είναι να προσφέρουμε βοήθεια και στους δύο.

Ο Randy Alcorn, με συνοπτικό και ήπιο τρόπο προσφέρει

τεκμηριωμένες απαντήσεις γεμάτες συμπόνοια, που αφορούν τη

συζήτηση γύρω από την έκτρωση.

5€

ΜΑΡΤΙΟΣ 2014 | 1

Η ΑΝΟΙΞΗ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ αλλά και της καρδιάς μας…Είναι μια γιορτή της ζωής με τα χρώματα, τα αρώματα και το φως που σιγά-σιγάκερδίζει έδαφος από τη νύχτα. Ο άνθρωπος δημιουργεί στην καρδιά του αυξημένεςπροσδοκίες κάθε φορά που έχει την ευκαιρία για μια καινούρια αρχή…

Αυτήν την ανθρώπινη λειτουργία εκμεταλλεύονται οι πολιτικοί ταγοί καιπροσπαθούν να προβάλουν την κίβδηλη ελπίδα της αλλαγής στις καρδιές τωνανθρώπων… ζωγραφίζοντας ορίζοντες εικονικής πραγματικότητας είτε για ναυφαρπάξουν την ψήφο τους, να κερδίσουν τις προτιμήσεις τους, ή για ναεκμεταλλευτούν την υποστήριξή τους, απλά και μόνο για να διατηρηθούν ή νααναρριχηθούν στην εξουσία.

Ο μόνος που υπόσχεται νέους ορίζοντες, με μοναδικό κριτήριο και κίνητρο τηνυπηρεσία των ανθρώπινων αναγκών, είναι ο Ίδιος ο Θεός… Έχει δημιουργήσει τιςτέσσερις εποχές, που μέσα στη σαρωτική αγχωτική μας καθημερινότητααποτυγχάνουμε να απολαύσουμε. Έχουμε εγκλωβίσει τη ζωή μας μέσα σε μιαοθόνη που μας προβάλει μια εικονική πραγματικότητα με φανταστικούς νέουςορίζοντες που αλλάζουν καταιγιστικά μοιράζοντας φρούδες ελπίδες.

Αυτή την καινούρια εποχή, θα πρότεινα να βγούμε απ’ το «κελί της φυλακής μας»και να τολμήσουμε να μυρίσουμε λίγο τα αρώματα της άνοιξης, αγγίζοντας κάτι απ’τη θεϊκή τελειότητα που μας θυμίζει ότι ο Δημιουργός μας είναι έτοιμος να χτίσεικάτι καινούριο στη ζωή μας.

Η κρίση μάς πολιορκεί, οι ηγούμενοι της κοινωνίας μάς απογοητεύουν οικτρά, οιπηγές μας εξαντλούνται επικίνδυνα, οι ελπίδες μας χάνονται τραγικά, αλλά ο Θεόςδε μας ξέχασε. Ήρθε και έγινε σαν και μας για να μας ανοίξει, όχι απλά έναπαράθυρο στο κελί της φυλακής μας, αλλά έναν απέραντο καινούριο ορίζοντα που

μας καλεί να αγγίξουμε με τα μάτια, να απολαύσουμε με την ψυχή,να αποδεχτούμε με την καρδιά, κάνοντας μαζί Του μια καινούριααρχή…

Φώτης Ρωμαίος

Καινούριοι ορίζοντες...

christianbookstore.gr

SUPER Προσφορές σε προϊόντα HILLSONG

ΜΑΡΤΙΟΣ 2014 • TEΥΧOΣ 3ο • ΕΤΟΣ 72ο

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤ.Θ. 254, 194 00 ΚορωπίΤηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONALΠρόεδρος: Τάσος ΙωαννίδηςΜη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμόςΈγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης:Συμεών ΙωαννίδηςΔημοσιογραφική επιμέλεια:Γεώργιος Κανταρτζής

Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος[email protected]Συλλογή ύλης: Άννα Καραουλάνη-ΚοράκηΔιορθώσεις: Ρούλη ΠαπαδαντωνάκηΔιεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-ΚαλογεροπούλουΛογιστήριο: Μαρία Κουράκου-ΜησουράΔημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου:Δήμητρα ΠαπαναγήΦιλμ: Διονύσης ΑγγελάτοςΕκτύπωση-Βιβλιοδεσία:Ι. ΔΙΚΑΙΟΣ Α.Ε. Τηλ.: 210-2813750

MARCH 2014 • NUMBER III • VOL. LXXII

VOICE OF THE GOSPEL( USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINEPublished in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG InternationalP.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros ZodhiatesPresident: Tasos IoannidisSpecial Consultant: Symeon Ioannidis

Managing Editor: Fotis Romeos

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy

Postmaster:If undeliverable please send form 3579 to:Voice of the GospelP.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση τηςΒίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχει-ρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος.

Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμέναενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων.Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθραλόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831ΙΒΑΝ: GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΕλλάδα: 20 €Αμερική: 25 $

Ευρώπη: 25 €Υπ. Χώρες: 30 €�

Τώρα τα περισσότερα προϊόνταHillsong έχουν νέες μειωμένες τιμές!

Ειδικά όμως για το μήνα Μάρτιο βρείτετα περισσότερα από αυτά, σε τιμές

προσφοράς από 23% εώς 87%.

Η προσφορά ισχύει μέχρι εξανλήσεωςτων αποθεμάτων και για παραγγελίες

μέσω christianbookstore.gr

-28%-28%

-55%-36%

-55%

-67%

-86%-78%

...αλλά μπορούμε ν’ αλλάξουμε όλο τον κόσμο ενός παιδιού!

Δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τη ζωή όλου του κόσμου...

Μόνο 22 € το μήναΜόνο 22 € το μήναΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

NA

Iθέ

λω ν

α συ

μμετ

άσχω

στη

Δρ

άσ

ηΑ

γά

πη

ς!

Παρ

ακαλ

ώ α

ναθέ

στε

μου

ένα

παιδ

ί όπω

ς ση

μειώ

νωπα

ρακά

τω, κ

αι σ

τείλ

τε μ

ου τη

φω

τογρ

αφία

και

το β

ιογρ

αφικ

ότο

υ ση

μείω

μα.

Θα ή

θελα

να

υποσ

τηρί

ξω:

■1

παιδ

ί /

|__|

__|_

_| π

αιδι

ά

■

Αγόρ

ι■

Κορί

τσι

■Γο

υατε

μάλα

/ ■

Ινδία

/ ■

Ινδον

ησία

/ ■

Μπα

γκλα

ντές

/

■Ου

γκάν

τα /

■Πε

ρού

/ ■

Ταϊλά

νδη

/ ■

Φιλι

ππίν

ες /

■οπ

ουδή

ποτε

■Aν

αλαμ

βάνω

να

συνε

ισφέ

ρω μ

ηνια

ία γι

α κά

θε π

αιδί

22

€■

Προσ

φέρω

ετή

σια

συνδ

ρομή

για

κάθε

παι

δί 2

64 €

■Πρ

οσφέ

ρω ε

φάπα

ξ |_

_|__

|__|

__|_

_|__

| €για

τηΔ

ρά

ση

Αγά

πη

ς

Πώς μ

πορε

ί κάπ

οιος

να

στεί

λει χ

ρήμα

τα:

1.

Δίνο

ντας

προ

σωπι

κάτα

χρήμ

ατα

στα

Βιβλ

ιοπω

λεία

«Ο Λ

ΟΓΟΣ

» *2.

Στ

έλνο

ντας

ταχυ

δρομ

ική

επιτα

γή σ

ε μία

απο

τις π

αρακ

άτω

διευ

θύνσ

εις3.

Kα

ταθέ

τοντ

αςτα

χρή

ματα

στο

λογ

αρια

σμό

0026

.004

0.610

2002

1289

5(A

MG

- ΣΠΟ

ΡΕΑΣ

) της

Eur

oban

k κα

ι ενη

μερώ

νοντ

άς μ

ας4.

Στ

έλνο

ντας

τα χρ

ήματ

α μέ

σω P

ayPa

l στο

dras

iaga

pis@

amg.

gr

• Μ

ε τη

ν έν

ταξή

σας

στο

πρό

γραμ

μα, θ

α λά

βετε

φω

τογρ

αφία

και

σύν

τομο

βιογ

ραφι

κό το

υ πα

ιδιο

ύ κα

ι θα

έχετ

ε δι

αρκή

ενη

μέρω

ση γι

α τη

ν πο

ρεία

του.

• Κ

άθε

συνε

ισφο

ρά ε

κπίπ

τει α

πό το

φορ

ολογ

ητέο

σας

εισ

όδημ

α κα

ι για

οποι

οδήπ

οτε

ποσό

προ

σφέρ

ετε,

θα λ

άβετ

ε απ

όδειξ

η για

φορ

ολογ

ική

χρήσ

η.*Tα

βιβ

λιοπω

λεία

«Ο

ΛΟΓΟ

Σ» σ

ε όλ

η τη

ν Ελ

λάδα

λειτ

ουργ

ούν

σαν

κέντ

ραεξ

υπηρ

έτησ

ης τω

ν υπ

οστη

ρικτ

ών

του

προγ

ράμμ

ατος

Δρ

άσ

η Α

γά

πη

ς.

Όνομ

αΕπ

ώνυ

μο

Οδός

Αρ.

Πόλη

Τ.Κ.

Τηλέ

φωνο

Παρα

καλο

ύμε σ

υμπλ

ηρώ

στε τ

ο πα

ραπά

νω δ

ελτίο

, κόψ

τε το

και

στε

ίλτε τ

ο στ

η δι

εύθυ

νση:

AM

G - Σ

ΠΟΡΕ

ΑΣ, Γ

. Σου

ρή 1

4, 18

5 47

Πειρ

αιάς

(Ν. Φ

άληρ

ο)!

Δράση Αγάπηςγια τα παιδιά του κόσμου...

✤ Υπάρχουν πε-ρίπου 2.2 δισεκα-τομμύρια παιδιά σ’όλο τον κόσμο

✤ 1.9 δισεκατομ-μύρια παιδιά ζουνσε συνθήκες υψη-λού κινδύνου(πείνα, αρρώστιες,HIV, κακοποίηση,παράνομη εργασία)

✤ 600 με 700εκατομμύρια παιδιάπροσπαθούν ναεπιβιώσουν με λι-γότερο από $1 δο-λάριο την ημέρα

✤ 25 χιλιάδεςπαιδιά πεθαίνουνκάθε μέρα από έλ-λειψη τροφής, έλ-λειψη νερού,κακοποίηση και άλ-λους παράγοντες

Νά πώς μπορείς ναΒΟΗΘΗΣΕΙΣΠρόγραμμα ΥποστήριξηςΠαιδιώνΓια πάνω από μισό αιώνα τώραυπηρετούμε χιλιάδες παιδιά τουπλανήτη μας... Με το μικρό ποσό των 22 € το μήνα, μπορείςνα προμηθεύσεις σ’ ένα από αυτά τα παιδιάφαγητό, ρούχα, βασική εκπαίδευση και ια-τρική περίθαλψη. Επίσης, το παιδί θα μάθειγια τις χριστιανικές αρχές και αξίες σε χώρεςμουσουλμανικές, βουδιστικές ή ινδουιστι-κές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν επενδύεις μόνογια το παρόν αλλά και για το μέλλον. Ότανυποστηρίζεις ένα παιδί, επενδύεις τον εαυτόσου σ’ αυτό το παιδί. Μέσα από τα δώρα σουκαι την καθημερινή ειλικρινή προσευχήσου, θα κάνεις την αγάπη του Θεού μιαζωντανή πραγματικότητα. Για να υποστηρί-ξεις ένα παιδί, συμπλήρωσε το παρακάτωκουπόνι και ταχυδρόμησέ το σήμερα.

Μό

νο

22

€

το μ

ήν

αΜ

όν

ο 2

2 €

το

μή

να

Το επιχείρηματης αναγκαιότηταςτης σωτηρίας

4 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Στα δύο του χρόνια, ο JacobBarnett διαγνώστηκε με Σύν-δρομο Asperger (μορφή αυτι-

σμού). Οι γιατροί είχαν ανακοινώσειότι δε θα μπορεί να δέσει ούτε τακορδόνια των παπουτσιών του μόνοςτου, πολλώ μάλλον να μιλήσει. Αλλάέπεσαν πέρα για πέραέξω. Σήμερα, ο Jacobπου διαθέτει δείκτη ευ-φυΐας υψηλότερο του

Αϊνστάιν (170), κάνει το Master τουστην Αστροφυσική στο ΠανεπιστήμιοIndiana University-Purdue UniversityIndianapolis (IUPUI) και είναι έναςαπό τους πλέον ελπιδοφόρους ερευ-νητές στον τομέα της κβαντικής φυ-σικής, σε ηλικία σήμερα μόλις 14

ετών!Ο 14χρονος, έχει

φτάσει ένα βήμα πριν τηνκατάρριψη της θεωρίας

«Δεν έχουν ανάγκη

από γιατρό οι υγιείς

αλλά οι άρρωστοι»

(Ματθαίος 9:12 –ΝΜΒ)

Του ΧΑΡΗΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ[email protected]

Υπάρχει συνήθως κάποια επιφύλαξη όταν γίνεται λόγος για «λογικά επιχει-ρήματα» στα πνευματικά πράγματα. Ο «ορθός λόγος» έχει συνδεθεί με τηναθεΐα, και η έρευνα τείνει να υποβιβάζεται μπροστά στην πίστη. Παρακολου-θώντας, ωστόσο, τους διαλόγους του Χριστού με τους αντιπάλους Του, δενμπορεί να μη σημειώσει κανείς το μεγαλείο της λογικότητας των επιχειρη-μάτων του Κυρίου. Ένδεκα από αυτά θα μας απασχολήσουν φέτος στα κύριαάρθρα του Περιοδικού μας, κι ευχόμαστε ο Θεός να μας δώσει τα δικά Τουμηνύματα μέσα από την κάθε περίπτωση.

ΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥΜια ενδιαφέρουσα θεώρηση στη μεταμοντέρνα εποχή



της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, ενώ έχει

αποκτήσει και έμμισθη θέση ερευνητή

στο πανεπιστήμιο όπου φοιτά. Σύμφωνα

με τον ίδιο, βρίσκεται πλέον μερικές

μαθηματικές εξισώσεις μακριά από το

να αποδείξει ως λαθεμένη τη θεωρία

της Σχετικότητας, ενώ πρόκειται να επι-

χειρήσει ν’ αντικρούσει και τη θεωρία

του Big Bang. «Ακόμα δουλεύω πάνω

σε αυτό. Έχω μία ιδέα, αλλά εξακολουθώ

να εργάζομαι στις λεπτομέρειες», δήλωσε

ο ίδιος, που σε ηλικία 10 ετών εγκατέ-

λειψε το δημοτικό για να μπει στο Πα-

νεπιστήμιο! (Για περισσότερα διαβάστε

στο www.focuswebtv.gr, όπου και σχε-

τικό βίντεο με τον μικρό Jacob να διδά-

σκει).

Το ερώτημα που δικαιολογημένα

γεννιέται διαβάζοντας κανείς αυτήν την

ιστορία είναι «τι να το κάνει το σχολείο

ο μικρός;» Και πράγματι, παιδιά με το

δικό του IQ πάνε κατευθείαν πανεπι-

στήμιο χωρίς γυμνάσιο και λύκειο, πα-

νελλήνιες και σπουδές στο εξωτερικό.

Αυτό το επιχείρημα, το τόσο λογικό,

χρησιμοποίησε ειρωνικά βέβαια ο Ιη-

σούς για ν’ απαντήσει στους επικριτές

Του Φαρισαίους, οι οποίοι ρωτούσαν

τους μαθητές Του γιατί κάνει παρέα και

έχει κοινωνικές σχέσεις με τους τελώνες,

στο σπίτι του Ματθαίου.

Οι τελώνες της εποχής δεν ήταν

αξιοπρεπείς κρατικοί υπάλληλοι όπως

σήμερα. Ήταν τα λαμόγια της εποχής,


Ιουδαίοι μορφωμένοι αλλά ξεπουλημένοιστους Ρωμαίους κατακτητές της Πα-λαιστίνης, που έκαναν τη βρώμικη δου-λειά να συλλέγουν τους φόρους για τηΡώμη από τον ιουδαϊκό λαό. Τέτοιοςήταν και ο Ματθαίος, ο μετέπειτα έναςαπό τους 4 ευαγγελιστές, πριν τον καλέσειο Χριστός να Τον ακολουθήσει. Όλοιτούς μισούσαν. Ήταν εθνοπροδότες καισυνάμα καταπιεστές των συμπατριωτώντους. Υπολόγιζαν τον οφειλόμενο φόροόχι με βάση τους καταλόγους των Ρω-μαίων αλλά με βάση το δικό τους συμ-φέρον. Καθώς κανένας δεν μπορούσεν’ ανατρέξει στους καταλόγους, χρέωνανόσα ήθελαν αυτοί, απέδιδαν στους Ρω-μαίους τον κανονικό φόρο, και τα υπό-λοιπα στην τσέπη τους. Επομένως είχανπλουτίσει, κι ενώ ο λαός προσπαθούσετσίμα-τσίμα να τα βγάλει πέρα, εκείνοιέτρωγαν με χρυσά κουτάλια. Εξού καιτο μεγάλο δείπνο στο μεγάλο σπίτι τουΜατθαίου –και του αρχιτελώνη Ζακχαίουσε μια άλλη συγκυρία. Μόνο που αυτοίθέλησαν με την ευκαιρία ενός δείπνουόπου ήταν καλεσμένοι και άλλοι «συ-νάδελφοί» τους, να δηλώσουν ότι απόκει και ύστερα θ’ άλλαζαν ζωή και θ’ακολουθούσαν το Χριστό.

Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό οιυγιείς! Το μεγαλύτερο πρόβλημα όλωντων εποχών δεν είναι τα κοινωνικάαδιέξοδα, τα οικονομικά προβλήματα ήτα θέματα εξέλιξης και πολιτισμού. Είναιτο ηθικό πρόβλημα, και πιο συγκεκρι-

μένα, ότι οι άνθρωποι θεωρούν τονεαυτό τους τόσο αυτάρκη και δυνατόπνευματικά, ώστε δεν έχουν ανάγκηούτε από το Χριστό. Προσπαθούν με τηντήρηση του ηθικού νόμου, όπως εκείνητην εποχή οι Φαρισαίοι, να ευαρεστήσουντο Θεό. Ο Ιησούς όμως επέπληξε εκεί-νους τους αυτοδικαιωνόμενους ευσεβείς,να πάνε να μάθουν τι σημαίνει «αγάπηθέλω κι όχι θυσίες» (Ωσηέ 6:6), φράσηπου την είχε πει παλιότερα ο Θεός γιατο λαό Του, που από τη μια μεριά Τούπρόσφερε θυσίες αλλά από την άλληλάτρευε και τα είδωλα.

Με άλλα λόγια ο Ιησούς τους έλεγεότι ο δρόμος για τον ουρανό δεν είναιένας κατάλογος με «μη» και «πρέπει»ή «δεν πρέπει» αλλά μια σχέση: η σχέσητου ατόμου με το Μεσσία. Οι Φαρισαίοικαι οι άλλοι ευσεβείς που Τον χλεύαζανείχαν κατεβατά ολόκληρα από εντολέςκαι παρα-εντολές του μωσαϊκού νόμου(υπολογίζονται πάνω από 600!) που

ΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

όμως δεν μπορούσαν να τους

οδηγήσουν στη σωτηρία.

Μήπως κι εσύ, φίλε

αναγνώστη, προσπαθείς να

πας στο Θεό από τον ίδιο δρό-

μο της αυτοδικαίωσης; Σί-

γουρα είσαι «χαμένος στη

μετάφραση» των λόγων του

Ιησού: «Ελάτε σ’ εμένα».

«Προσπαθείτε με τα έργα σας,

όμως ένα είναι το έργο: να

έρθετε σ’ εμένα». «Μελετάτε

τις Γραφές αλλά δεν έρχεστε

σ’ εμένα!» Ο Χριστός για σένα

ήρθε στον κόσμο και πέθανε

στο σταυρό. Εσύ νομίζεις ότι

είσαι σαν τον μικρό Jacob

που δεν έχει ανάγκη να πάει

στο σχολείο και πήγε κατευ-

θείαν στο πανεπιστήμιο. Εκεί-

νος μεν δικαιολογημένα, αλλά

εσύ; Θα ζητήσεις το Χριστό

στη ζωή σου; Θα ζητήσεις να

σχετιστείς μαζί Του; Θα Τον

εμπιστευτείς να σε οδηγήσει

στον ουρανό; Εκείνος είναι ο

δρόμος και όχι οι δικές σου

προσπάθειες. Ο Ίδιος σε καλεί

να μετανοήσεις για τις αμαρ-

τίες σου και να πιστέψεις σε

Αυτόν. Και αν το κάνεις, να

είσαι σίγουρος ότι θα σε δε-

χτεί, γιατί ακριβώς για σένα

ήρθε στον κόσμο, και για

όσους αναγνωρίζουν ότι είναι

«άρρωστοι», δηλαδή αμαρ-

τωλοί. nnn

Σας προτείνουμε...Σας προτείνουμε...

SHOUT PRAISESKIDSWe Belong To JesusFeaturing Jared Ander-son & Friends Τιμή: 8.80 €

VARIOUS ARTISTS2014 Ultimate Worship30 Worship Songs Of Adoration Τιμή (2CD): 15 €

VARIOUS ARTISTSThe Worship Collection6CD’s – 100 SongsΤιμή (6CD): 8.80 €

VARIOUS ARTISTSTop 50 Modern

Worship SongsMaranatha Music

Τιμή (3CD): 15 €

IONAThe Edge Of The World

Celtic MusicΤιμή (2CD): 16.50 €

www.christianbookstore.gr

■ Αν νιώθεις πως η ζωή σου δεν είναι αυτήπου θα ήθελες να είναι, σκέψου μήπωςοφείλεται σ’ έλλειψη αγάπης και πνεύματοςσυγχώρησης προς τους άλλους.

■ Η βασική επιδίωξη του κάθε χριστιανούδεν πρέπει να είναι η ευτυχία, αλλά ηαγιότητα.

■ Η αισιοδοξία είναι το στοιχείο που συν-δέεται τόσο στενά με την επιτυχία όσοκανένα άλλο στοιχείο στον ανθρώπινοχαρακτήρα.

■ Για το μισθό της αμαρτίας δεν πληρώνειςφόρο, αλλά τον πληρώνεις με θάνατο.

■ Πίστη σημαίνει να πιστεύουμε ως πραγ-ματικότητα αυτά που τώρα δε βλέπουμε.Και η ανταμοιβή αυτής της πίστης είναινα δούμε κάποτε αυτά που τώρα πι-στεύουμε.

■ Ποτέ δεν απατάσαι τόσο πολύ, όσο ότανπροσπαθείς να εξαπατήσεις κάποιον άλλο.

■ Ενόσω έχεις τη διάθεση και τη θέλησηνα συνεχίσεις τις προσπάθειες δεν είσαιποτέ αποτυχημένος.

■ Η αυτάρκεια κάνει πλούσιους τους φτω-χούς, ενώ η απληστία κάνει φτωχούςτους πλούσιους. Να είσαι αυτάρκης καιν’ αφιερώνεις χρόνο να μετράς τις ευλογίεςπου σου έχει χαρίσει ο Θεός.

■ Σοφός είναι εκείνος που είναι πρόθυμοςν’ απαρνηθεί τα πρόσκαιρα, που έτσι καιαλλιώς μια μέρα θα χαθούν, για ν’ απο-κτήσει τ’ άφθαρτα, που δεν πρόκειταιποτέ να χαθούν.

■ Το σχολείο μπορεί να διδάξει στα παιδιάγραφή και ανάγνωση, αλλά το χαρακτήρατους τον διαμορφώνουν στο σπίτι οι γονείςτους.

■ Ένα πήλινο βάζο κάτω από τον ήλιο θαπαραμείνει πάντοτε ένα πήλινο δοχείο.Πρέπει να περάσει μέσα από το καμίνιτης άσπρης φωτιάς για να γίνει πορσε-λάνη.

■ Το να γνωρίζει κανείς το θέλημα τουΘεού είναι η μεγαλύτερη γνώση. Το ναεκτελεί το θέλημά Του είναι το μεγαλύτεροεπίτευγμα.

■ Το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μαςείναι ότι η γνώση μας αυξήθηκε πολύγρηγορότερα απ’ ό,τι η σοφία μας.

■ Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει η κάθεμέρα. Εκείνο που έχει σημασία είναι ναείσαι έτοιμος να δεχτείς ό,τι και αν σουφέρει.

■ Εκείνο που μετράει δεν είναι το πόσαέχεις διδαχτεί, αλλά το πόσα έχεις μάθει.

■ Υπάρχουν δύο τρόποι να δείξεις τη δύναμήσου. Ο ένας είναι να σπρώξεις κάποιονκάτω, ο άλλος είναι να τον τραβήξεις επά-νω.

■ Να είσαι προβλεπτικός και να σχεδιάζειςέγκαιρα. Ο Νώε κατασκεύασε την κιβωτόπροτού αρχίσει ο κατακλυσμός.

■ Τίποτα δεν μπορεί να σου δώσει ψυχικήειρήνη εκτός από το αίσθημα της συγ-χώρησης που δίνει ο Χριστός.

■ Όπως το κρασί μεθάει ακόμα και τουςπιο δυνατούς, έτσι και η εξουσία μεθάειακόμα και τους πιο καλούς. Κανένας δενέχει τόση φρόνηση ή καλοσύνη που ν’αξίζει την εμπιστοσύνη γι’ απεριόριστηεξουσία.

Επιμέλεια-Μετάφραση: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Διδάγματα ΖωήςΣκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής



ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ: Το 2014 είναιη χρονιά της παρουσίας τουΘεού. Ο Κύριος μάς βεβαίωσε:«Κι από τώρα, εγώ είμαι μαζίσας όλες τις μέρες ως τη συν-τέλεια του κόσμου» (Ματθ.28:20). Και είναι αλήθεια, ανκαι δεν ξέρουμε τι μας επι-φυλάσσει το 2014, με τα τόσαπου συμβαίνουν, έχουμε τηβεβαιότητα για τη μοναδικήαλήθεια που σκορπά αισιοδο-ξία: Ο Θεός είναι στο ΘρόνοΤου και μαζί μας!

Η ελπίδα αυτή εκφράζεταιτόσο εύγλωττα από ένα γράμμαπου γράφτηκε από τον ποιμέναFarshid Fathi, που είναι έγ-κλειστος στις διαβόητες φυ-λακές Evin του Ιράν, «επειδήκήρυττε το Λόγο του Θεού κιέδινε τη μαρτυρία του για τονΙησού Χριστό» (Αποκ. 1:9). Ηευγνωμοσύνη του για το πα-ρελθόν, η καθαρή όρασή τουγια το μέλλον και η βαθιά χαράτου για το παρόν, αποτελούν

πρόκληση σε όλους τους πι-στούς. «Αγαπητοί αδελφοί καιαδελφές, γράφει από τη φυ-λακή, γιορτάζουμε τα Χριστού-γεννα στη φυλακή με τιμή καιανέκφραστη χαρά εν Χριστώ…Το 2013 τελειώνει, και είμαστεπολύ ευγνώμονες στον Κύριογια καθετί που μας έδωσε τηχρονιά αυτή. Θα ονόμαζα το2013, “Έτος αποκάλυψης”. Τώραείμαι πολύ ενθουσιασμένος,γιατί αποκαλώ το 2014 “Έτοςτης Παρουσίας του Θεού”… ΟΘεός μάς καλεί να περπατούμεενώπιόν Του και να είμαστεάμωμοι, όπως είπε στον Αβρα-άμ. Μέχρι τώρα το περπάτημάμας ενώπιόν Του ήταν πολύγλυκό και τόσο συναρπαστικό.Είναι γεμάτο με πολλή καρτε-ρικότητα, θλίψεις, βάσανα, κα-κουχίες, συμφορές, χτυπήματα,

φυλακίσεις, άυπνες νύχτες, πεί-να, καθαρότητα, γνώση, υπο-μονή, καλοσύνη, το Άγιο Πνεύ-μα, γνήσια αγάπη, αλήθεια καιδύναμη Θεού. Έτσι, αγαπητοίμου αδελφοί και αδελφές, ανδιαβάσετε αυτά που γράφω, ναείστε έτοιμοι για ένα συναρπα-στικό ταξίδι το 2014… Σας ευ-χαριστώ πάρα πολύ που μαςθυμάστε στην προσευχή σας,ύστερα από 1.100 μέρες φυ-λακής... Με ευλογίες εν Χριστώ,ο αδελφός σας, Farshid».

Οι διωγμοί των χριστιανώνδεν είναι φαινόμενο των ημε-ρών μας. Αποτελούν αναπό-σπαστο κομμάτι της ιστορίαςτης Εκκλησίας. Ξεκίνησαν απότην Αποστολική Εκκλησία καισυνεχίζονται ως τις ημέρεςμας. Στην αρχή, οι διώκτεςήταν Ιουδαίοι κι Εθνικοί. Οιδιωγμοί διακρίνονταν κυρίωςσε δύο κατηγορίες: Τους το-πικούς και περιορισμένους,που τους έκανε ο λαός και

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ.ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

Πιερικό ΠερισκόπιοΠιερικό Περισκόπιο

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Γιατί οι χριστιανοίδιώκονται;


τους αυτοκρατορικούς πουήταν οι πιο άγριοι, όπως τουΝέρωνα, του Δομιτιανού, τουΤραϊανού, του Μ. Αυρηλίου,του Σεπτιμίου, του Δεκίου, τουΒαλεριανού και του Διοκλη-τιανού, που ήταν ο φοβερότε-ρος και πιο απάνθρωπος. Οιτέτοιου είδους διωγμοί στα-μάτησαν από το Μέγα Κων-σταντίνο. Δυστυχώς, στα κα-τοπινά χρόνια υπήρξαν διωγμοίακόμη και μεταξύ των χρι-στιανικών Ομολογιών.

Θα χρειάζονταν τόμους βι-βλίων αν γράφαμεγια τους διωγμούςκαι δεν είμαστεεμείς αρμόδιοι.Σημαντικό είναι τοβιβλίο του αείμνη-στου Γ. Χατζηαν-τωνίου Η ΕΚΚΛΗ-ΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ- ΤΑ ΠΡΩΤΑ 600ΧΡΟΝΙΑ (ΕΚΔΟ-ΣΕΙΣ Ο ΛΟΓΟΣ).

Αγαπητοί μαςχριστιανοί, καθώςαπολαμβάνουμετην ελευθερία μας,καθισμένοι στηναναπαυτική μαςπολυθρόνα, δεν είναι δυνατόννα μένουμε ψυχρά απαθείςστα νέα που καταφτάνουν γι’αυτούς που ζουν σε χώρες,όπου οι χριστιανοί διώκονται,βασανίζονται, φυλακίζονται,δολοφονούνται εξαιτίας της πί-στης τους στο Χριστό.

Μήπως ικανοποιούμαστεεπειδή μια Κυριακή του Νο-

εμβρίου είναι αφιερωμένη γιαπαγκόσμια προσευχή για τουςδιωκόμενους πιστούς. Στηνπραγματικότητα, όχι μόνο μιαμέρα, αλλά κάθε μέρα πρέπεινα προσευχόμαστε γι’ αυτούςγια τους οποίους ο Χριστόςείπε: «Μακάριοι οι δεδιωγμένοιένεκεν δικαιοσύνης, διότι αυτώνείναι η βασιλεία των ουρανών»(Ματθ. 5:10).

Είναι αλήθεια, οι χριστιανοίπου ζουν σ’ ελεύθερες χώρεςγνωρίζουν ελάχιστα ή καθόλουγια τις κακουχίες που υφί-

στανται οι χριστιανοί σε πολλέςχώρες στον 21ο αιώνα. Ο λόγοςτου Θεού μάς παραγγέλλει:«Να θυμάστε τους φυλακισμέ-νους σαν να είστε συμφυλακι-σμένοι τους. Επίσης εκείνουςπου περνούν από κακουχίες...»(Εβρ. 13:3).

΄Ισως να το βρίσκετε απί-στευτο ότι στο σημερινό κόσμο

με τα τόσα επιτεύγματα και τηντόση ελευθερία, η μεγαλύτερηομάδα ανθρώπων που διώ-κονται για την πίστη τους είναιοι χριστιανοί! Και φαίνεται ακό-μη πιο παράξενο γνωρίζονταςότι αριθμητικά ο Χριστιανισμόςείναι η μεγαλύτερη θρησκείαστον κόσμο. Ερευνητές λένεότι από τη σταύρωση του Κυ-ρίου μας μέχρι σήμερα43.000.000 χριστιανοί έγινανμάρτυρες. Μάλιστα, οι μισοίαπό αυτούς ήταν μόνο τον 20οαιώνα! Πάνω από 200 εκα-

τομμύρια άνθρωποι σε περί-που 50 χώρες δεν απολαμβά-νουν στοιχειώδη ανθρώπιναδικαιώματα, επειδή είναι χρι-στιανοί! Ο κύριος λόγος πουοι χριστιανοί διώκονται είναιτο γεγονός ότι ο Χριστιανισμόςαυξάνει γρηγορότερα στις χώ-ρες που τα ανθρώπινα δικαιώ-ματα καταπατούνται.


Ο David Barrett του «Κέν-τρου Έρευνας για ΠαγκόσμιοΕυαγγελισμό» γράφει: «Τα μαρ-τύρια είναι το χαρακτηριστικότης εκκλησιαστικής ζωής στο25% του παγκόσμιου Χριστια-νισμού, που αποκαλούμε “διω-κόμενη εκκλησία”». Σ’ ένα μέ-ρος του κόσμου, από το 1950κι εδώ, πάνω από 10.000 χρι-στιανοί φονεύονται κάθε χρόνο,ως αποτέλεσμα συμπλοκώναπό αντιχριστιανικά στίφη, απόεξοργισμένους συγγενείς ή τηνκυβέρνηση». Τέτοιες δηλώσειςδείχνουν ότι τα μαρτύρια τωνχριστιανών δεν περιορίζοντανμόνο στους πρώτους αιώνεςτου Χριστιανισμού ή στο με-σαίωνα αλλά και στις μέρεςμας.

Παρά όμως τους απηνείςδιωγμούς, ο Χριστιανισμός συ-νεχίζει ν’ αυξάνει αριθμητικάσε χώρες που υπάρχουν αυ-στηροί περιορισμοί. Σε πολλέςχώρες όπου οι πιστοί διώκον-ται, πολλές φορές οι πιστοί δια-σχίζουν πολλά χιλιόμετρα, μεκίνδυνο της ζωής τους για ναβρεθούν σε κάποια μυστικήσύναξη ή για να προμηθευτούνένα ευαγγέλιο. Θα χρειάζονταντόμοι βιβλίων για να καταγρα-φούν τα βασανιστήρια των πι-στών/μαρτύρων των ημερώνμας.

Δεν πρέπει να μας εκ-πλήσσουν οι διωγμοί. Ως συ-νειδητοί χριστιανοί πρέπει ναπεριμένουμε διωγμούς. Ο Ιη-σούς μάς προειδοποίησε: «Ανο κόσμος σάς μισεί, να ξέρετεπως πριν από σας εμένα έχειμισήσει… Επειδή όμως δεν εί-

στε του κόσμου, μα σας ξεχώ-ρισα εγώ από τον κόσμο, γι’αυτό σας μισεί ο κόσμος… Ανεμένα με κατέτρεξαν, κι εσάςθα σας κατατρέξουν…» (Ιωάν.15:18-20). Οι κοινωνίες μαςπου κάποτε, έστω και τυπικά,σέβονταν το Θεό και την εκ-κλησία, σήμερα έχουν εκκο-σμικευτεί. Ένας λόγος πουπολλοί «χριστιανοί» δε θέλουντους χριστιανούς, είναι ο δια-φορετικός τρόπος ζωής. Καιαυτό γιατί, «…ενώ ήρθε τοφως στον κόσμο, οι άνθρωποιαγάπησαν το σκοτάδι περισσό-τερο παρά το φως, επειδή ταέργα τους ήταν πονηρά. Γιατίόποιος κάνει το κακό, μισεί τοφως και δεν πλησιάζει στο φως,για να μην μπορεί κανείς ναελέγξει τα έργα του» (Ιωάν.1:19, 20) και «Αν ήσασταν άν-θρωποι του κόσμου, ο κόσμοςθα σας φερόταν φιλικά» (Ιωάν.15:19). Άλλος λόγος είναι ηάγνοια: «όλα αυτά θα σας τακάνουν επειδή τιμάτε το όνομάμου, γιατί δεν ξέρουν Εκείνονπου με απέστειλε» (Ιωάν.15:21).

Δεν πρέπει να μας εκπλήσ-σουν οι κάθε είδους διωγμοί.Στις ημέρες μας μάλιστα, οιδιωγμοί δεν περιορίζονται μόνοστα σκληρά πολιτικά και θρη-σκευτικά καθεστώτα, αλλά ολο-ένα εντείνονται και στις λεγό-μενες δημοκρατικές και χρι-στιανικές χώρες, όπου κάθελίγο ψηφίζονται νόμοι που πε-ριορίζουν τις θρησκευτικέςελευθερίες, ενώ ψηφίζουν αν-τιχριστιανικούς νόμους (αμ-βλώσεις, ομοφυλοφιλία, απα-

γόρευση χριστιανικών συμβό-λων…). Και δεν ξέρουμε ακόμητι άλλο θα δούμε.

Τα λόγια ενθάρρυνσης τουεξόριστου απ. Ιωάννη, στουςπιστούς της εκκλησίας τηςΣμύρνης, δεν είναι μόνο γιατους πιστούς των σκληρών κα-θεστώτων, αλλά και για μαςπου ζούμε σε δημοκρατικέςχώρες: «Μη φοβάσαι τίποτε απ’όσα πρόκειται να πάθεις. Γιατί,πράγματι, πρόκειται ο διάβολοςνα βάλει κάποιους από σας στηφυλακή για να δοκιμαστείτε, καιθα έχετε θλίψη… Μείνε πιστόςως το θάνατο και θα σου δώσωτο στεφάνι της ζωής» (Αποκ.2:10). Πράγματι οι χριστιανοίτων πρώτων αιώνων υπέστη-σαν σκληρούς διωγμούς, αλλάτα λόγια και του απ. Παύλουείναι και για όλους εκείνουςπου θέλουν να ζήσουν σύμ-φωνα με τις αρχές της Βίβλου:«Το ίδιο κι όλοι όσοι θέλουν ναζήσουν μια ευσεβή ζωή, έτσιόπως θέλει ο Ιησούς Χριστός,θα κατατρεχτούνε (κείμενο:διωχθήσονται)» (Β΄ Τιμ. 3:12).

Κλείνοντας, ας μην περι-μένουμε την ειδική Κυριακήγια να θυμηθούμε και να προ-σευχηθούμε για τα διωκόμενααδέλφια μας, αλλά ας αρχί-σουμε από σήμερα, συγκεν-τρώνοντας πληροφορίες απόδιάφορες πηγές, για να προ-σευχηθούμε πιο συγκεκριμένα.

nnn______

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την

ιστοσελίδα μαςwww.nikites.eu

με ποικιλία θεμάτων.

αναζωογόνηση. Άρχισε με το Θεό Πατέρα μας που είναι πάντοτε «βοήθεια πανέτοιμη» (Ψαλ.46:1) για τέτοιες δύσκολες στιγμές. Συνέχισε με το Γιο του Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, οΟποίος έχει συνταυτιστεί μαζί μας, περνώντας απ’ όλες τις ανθρώπινες δοκιμασίες και γι’ αυτόμπορεί και μας συμπονεί για τις αδυναμίες μας (Εβρ. 4:15-16). Άφησε το Πνεύμα το Άγιο ναενεργήσει μέσα σου και να σε βοηθήσει με το δικό Του μοναδικό τρόπο (Ρωμ. 8:26). Κάνεσυντροφιά με άλλους πιστούς αδελφούς σου εν Χριστώ όσο πιο συχνά μπορείς. Ζήτησε τηβοήθειά τους ακόμα και την ώρα του πειρασμού. Τα αδέλφια είναι για να βοηθούν ο ένας τον άλλοσε ώρα ανάγκης (Γαλ. 6:2). Να μελετάς το λόγο του Θεού και να προσεύχεσαι, να προσεύχεσαισυχνά. Μην παραμελείς τις δύο αυτές πηγές δύναμης στην κατανίκηση οποιασδήποτε επίμονηςαμαρτίας.

Ό,τι και αν κάνεις μην υποχωρείς ποτέ στον πειρασμό, μην παρατάς τον αγώνα και μηναφήσεις το σατανά να κερδίσει νίκες εναντίον σου. Χρησιμοποίησε όλα τα εφόδια που προσφέρειο Θεός για να κατανικήσεις οποιαδήποτε αμαρτία, όσο επίμονη και αν είναι. Μέσω του Χριστούκαι με το Χριστό μπορείς (Φιλ. 4:18)! nnn

Απόδοση: Συμεών Α. Ιωαννίδης

ΞένοςΜην πεις δεν έχω ακρόκλαδοτις νύχτες να κουρνιάσωγια κεραμίδι πήλινοτην μπόρα να περάσω.Τι Κείνος που πλαστούργησετα σύμπαντα, τους κόσμουςκαλύβι δεν απόκτησεπαρτέρι με δυο δυόσμους.

Σε στράτες, κακοτράχαλαβουνά κι αν ανεβαίνειςσυντρόφι λαχανιάσματαλασπούδια αν διαβαίνεις,να μην ξεχνάς πως ο Χριστόςαπόβραχα και βάλτοδικό δεν είχε ο Κυρόςαπλό, ένα γαϊδουράκο.

Κι όταν στερνά το κούφαροσε κρύας γης το λάκκοδίχως πουλούδι, νούφαροαφήκεις φως, μαντάτο,θυμήσου πως τον Ιησούκρυψώνα σ’ ένα βράχοδυο χέρια ξένα αγαπητούβάλαν σε ξένο τάφο.

Σ.Ι.Πορτινός



Τα δάκρυα του Ιησού

«Kαι μόλις πλησίασε και είδε την πόλη, έκλαψε γι’ αυτήν.»

[ Λ ο υ κ . 1 9 : 4 1 ]

Ή ταν οι πρώτες μέρες του Απριλίουόταν ο Ιησούς και η μικρή συνοδείατων μαθητών έφτασαν από την Ιε-

ριχώ στη Βηθανία. Δεν το ήξεραν, αλλά αυτόήταν το τελευταίο ταξίδι της ομάδας των μα-θητών με το Δάσκαλό τους. Έμειναν εκείνητη νύχτα στη Βηθανία για να ξεκουραστούνκαι νωρίς το άλλο πρωί ξεκίνησαν για τηνΙερουσαλήμ. Ο Ιησούς κάθισε πάνω σ’ έναγαϊδουράκι κι έτσι στο τέλος τώρα της δη-μόσιας διακονίας Του, θα έκανε την είσοδόΤου στην Ιερουσαλήμ όχι πια σαν ένας πε-ριοδεύων Δάσκαλος, αλλά σαν Βασιλιάς,εφαρμόζοντας στο πρόσωπό Του τα μακρινάεκείνα και τόσο αγαπητά στην καρδιά τουλαού λόγια, που είχε πει ο προφήτης για τονερχομό του Μεσσία: «Χαίρε πάρα πολύ, θυ-γατέρα Σιών· αλάλαζε θυγατέρα Ιερουσαλήμ.Δες! Ο βασιλιάς σου έρχεται σ’ εσένα. Αυτόςείναι δίκαιος και σωτήρας. Πράος και καθι-σμένος πάνω σε γαϊδουράκι».

Το Πάσχα ήταν κοντά και οι δρόμοιήταν πλημμυρισμένοι από τους προσκυνητέςπου είχαν έρθει από κάθε γωνιά της γηςγια να προσκυνήσουν στην Ιερουσαλήμ.Είχαν ακούσει για το θαύμα που λίγες μέρεςπριν είχε λάβει χώρα στη Βηθανία. Είχανακούσει ότι ο Προφήτης είχε περάσει τηβραδιά Του άλλη μία φορά στη Βηθανίακαι βγήκαν να Τον δουν. Και ήταν ίσωςλίγο έξω από τη Βηθανία που τα δύο ποτάμιαενώθηκαν. Το μικρό ποτάμι των μαθητώνπου ξεκίνησε από τη Βηθανία με το μεγα-λύτερο ποτάμι των προσκυνητών που ξε-κίνησε από την Ιερουσαλήμ. Και ήταν τότεπου η χαρά των απλοϊκών εκείνων αν-θρώπων ξεχείλισε. Έστρωσαν τα ρούχατους κάτω, έστρωσαν και κλαδιά από ταδέντρα για να περάσει απόπάνω τους ο Χριστός και χαι-ρέτισαν την εμφάνιση του Χρι-στού πάνω στο γαϊδουράκι

με ύμνους μεσσιανικούς. Κι έτσι η παράδοξηεκείνη εορταστική πομπή προχωρούσεπρος την Ιερουσαλήμ.

Ξαφνικά, σε μια καμπή του δρόμουπάνω στο όρος των Ελαιών παρουσιάστηκεμπροστά τους η Ιερουσαλήμ με όλη τηνομορφιά της. Είναι δύσκολο για μας σήμερανα συλλάβουμε το ωραίο εκείνο θέαμα.Είναι δύσκολο να φανταστούμε την ομορφιάτης Ιερουσαλήμ. Καθισμένη πάνω στουςλόφους της σαν αρχόντισσα, έλαμπε η Ιε-ρουσαλήμ στις αχτίνες του πρωινού ήλιου.Κατευθείαν εμπρός, ανάμεσα στους κήπουςκαι τα δέντρα υψώνονταν η χρυσωμένηστέγη και οι μαρμάρινοι πύργοι του Ναού.Πέρα οι απότομες πλαγιές του λόφου τουΔαβίδ, το φρούριο και το αρχοντικό παλάτιτου Ηρώδη με τους εκτεταμένους, πράσι-νους κήπους του. Και πάνω απ’ όλα ήταν ηατμόσφαιρα που είχε δημιουργήσει μιαιστορία 2.000 χρόνων. Ύστερα από πολλούςαιώνες, την εποχή των σταυροφόρων τότεπου από τη δόξα και την ομορφιά της πόληςαυτής δεν έμενε παρά μόνο η ανάμνησητης ιστορίας της, όταν οι σταυροφόροι τηναντίκρισαν από μακριά, δεν μπόρεσαν νακρατήσουν τα δάκρυα της συγκίνησής τουςκαι φώναξαν: «Ιερουσαλήμ! Ιερουσαλήμ!».

Η όλη σκηνή ήταν τόσο ωραία που δενμπορούσε ν’ αφήσει ασυγκίνητη την καρδιάκανενός ευσεβούς και πατριώτη Ισραηλίτη.Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο στο θέαματης Ιερουσαλήμ αντήχησαν στην πλαγιάτου βουνού πιο ζωηροί οι ύμνοι της χαράςτων μαθητών και, περίεργο ίσως από πρώτηματιά, αλλά αυτός ήταν ο λόγος για τονοποίο «όταν πλησίασε και είδε την πόληέκλαψε γι’ αυτή».

Και σε μία άλλη περίστα-ση διαβάζουμε ότι έκλαψε οΙησούς. Αυτό συνέβη ότανέφτασε μπροστά στον τάφο


Του † ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α.ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥδρα θ.

του Λαζάρου και είδε τη θλίψη των αδελφώντου. Αλλά η έκφραση που χρησιμοποιείταιεκεί είναι πολύ ασθενέστερη. Στον τάφοτου φίλου Του έχυσε σιωπηλά δάκρυα,ενώ τώρα όταν ξαφνικά αντίκρισε την ΆγιαΠόλη με όλη τη δόξα και την ομορφιά της,ένας λυγμός ανέβηκε στο στήθος Του καιύψωσε τη φωνή Του και θρήνησε για τηνΙερουσαλήμ.

Αυτή τη λεπτομέρεια της γιορτής εκείνηςτων Βαΐων, αυτήν την ανέλπιστη συνέχειατης λαϊκής εκείνη εκδήλωσης θα ήθελα ναπάρουμε σαν θέμα της μελέτης μας σήμερα:ο Χριστός που κλαίει. Και θα ήθελα η μελέτημας αυτή να περιστραφεί γύρω από τρίαερωτήματα: Ποιος είναι Αυτός που κλαίει;Ποια ήταν η περίσταση κατά την οποίαέκλαψε; Για ποιους έκλαψε;

Ποιος είναι Αυτός που κλαίει;Και πρώτα, ποιος είναι Αυτός που κλαίει;Περίεργο πράγματι, ανέλπιστο θέαμα: είναιο Υιός του Θεού Αυτός που κλαίει. Έναθέαμα που θα προκαλούσε την απορία,ακόμα ίσως και την αγανάκτηση στην καρδιάενός ανθρώπου εκείνης της εποχής. Είχεδει ποτέ κανείς ένα είδωλο από πέτρα νακλαίει; Είχε ακούσει ποτέ κανείς για έναΘεό να χύνει δάκρυα για κείνους που Τονλατρεύουν; Και όμως, να που ο Υιός τουΘεού κλαίει. Και αυτά τα δάκρυα είναι τουΧριστού, μια πολύτιμη αποκάλυψη του χα-ρακτήρα του Θεού. Τα δάκρυα του Χριστούμάς δείχνουν μια ορισμένη άποψη του Θεούπου εμείς μόνοι μας δε θα μπορούσαμεποτέ ούτε καν να την υποπτευθούμε.

Τα δάκρυα του Χριστού μάς διδάσκουνότι ο Θεός, ο Θεός του ευαγγελίου, ο Θεόςπου ο Χριστός ήρθε να μας αποκαλύψει,δεν είναι ένας Θεός απομακρυσμένος καιαπρόσιτος που με πέτρινη απάθεια κρατάτον εαυτό Του σε ασφαλή απόσταση από

τη θλίψη και τη χαρά του ανθρώπου. Είναιένας Θεός που μπορεί να κλάψει. Είναιένας Θεός που μπορεί να νιώσει, μπορείνα συμμεριστεί τα αισθήματα της καρδιάςτων δικών Του. Είναι ένας Θεός που έζησετη ζωή των δικών Του. Του μυστηρίου τηςενσάρκωσης αυτό είναι το νόημα και αυτόςήταν ο σκοπός. Πέρασε απ’ όλες τις θλίψειςμας. Γνώρισε όλα τα φορτία μας εκτός απότο φορτίο της αμαρτίας, που Του επιφυλά-χτηκε να το γνωρίσει σε μια τρομερή στιγμήσυνταύτισής Του με την αμαρτία μας. Πεί-νασε και δίψασε. Κουράστηκε. Γνώρισε τηλύπη μας, γνώρισε και τη χαρά μας. Μπο-ρούσε να κλάψει, μπορούσε να πονέσειγια κείνους που αγαπά.

Έκλαψε στο θέαμα της Ιερουσαλήμ καιμπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν έκλαψεγια τα κτίρια της Ιερουσαλήμ, ούτε καν γιατον όμορφο και επιβλητικό Ναό της. Η πόληεκείνη δεν ήταν απλά το κέντρο μιας μακράςιστορίας, αλλά ήταν το σπίτι ανθρώπινωνυπάρξεων. Το καθένα από τα σπίτια τηςστέγαζε ανθρώπινες ψυχές, άντρες και γυ-ναίκες, που είχαν δημιουργηθεί από Αυτόν,κατ’ εικόνα και ομοίωσή Του. Ήταν γι’αυτούς τους ανθρώπους που έκλαψε. Ήξερετον αγώνα τους. Ήξερε πόσο άδεια ήταν ηζωή τους. Ήξερε πόσο μακριά ήταν από τοΘεό και πως, χωρίς να το θέλουν, γέμιζαντη ζωή τους με δυστυχία. Ήξερε τον εγωισμότων πλουσίων ήξερε την πίκρα των φτωχών.Έβλεπε τις κούφιες απολαύσεις τους καιτην τυφλή τους δίψα για πράγματα που δενμπορούσαν να τους δώσουν ικανοποίηση.Είδε την αισχύνη με την οποία η αμαρτίαείχε τυλίξει τη ζωή τους. Και η καρδιά Τουγέμισε με οίκτο γι’ αυτούς. Το καθένα απότα σπίτια που διακρίνονταν εκεί στο βάθοςείχε την ιστορία του και ήταν ιστορία πόνου.Και στο θέαμα αυτό, εκεί από την καμπήτου δρόμου η αγάπη Του για τον άνθρωπο


ξαφνικά ξεχείλισε στην καρδιά Του και οΧριστός έκλαψε.

Σαν κήρυκας του ευαγγελίου αυτό είναιτο μήνυμα που, περισσότερο από καθετίάλλο, θα ήθελα να φέρω στους ανθρώπους.Δεν είναι αδιάφορος ο Θεός για σένα.Επειδή ο άνθρωπος τόσο συχνά είναι αδιά-φορος για το Θεό, βρίσκεται στον πειρασμόνα πιστέψει ότι και ο Θεός είναι αδιάφοροςγι’ αυτόν. Και κάποιες φορές, επειδή τηνκαρδιά του τη σκλήρυνε η αμαρτία καιτρέφει εχθρικά αισθήματα για το Θεό, βρίσκεικάποια ευχαρίστηση να σκέφτεται ότι και οΘεός έχει εχθρικά αισθήματα απέναντί του.

Ακριβώς το αντίθετο είναι η αλήθεια.Το θεμέλιο του ευαγγελίου είναι: «Γιατί οΘεός αγάπησε τον κόσμο με μια τέτοια αγά-πη...». Εκείνος που έκλαψε για την Ιερου-σαλήμ έχει μέσα στην καρδιά Του τον ίδιοοίκτο, την ίδια συμπάθεια, την ίδια αγάπη,το ίδιο ενδιαφέρον για κάθε άνθρωπο. Δεσας προσκαλώ λοιπόν ν’ ανοίξετε τις καρδιέςσας μπροστά σ’ ένα πέτρινο είδωλο πουούτε καν θ’ αντιληφθεί την παρουσία σαςμπροστά του. Δε σας προσκαλώ να εμπι-στευτείτε τη ζωή σας σ’ έναν απομακρυσμένοΘεό που δεν μπορεί να νιώσει το πρόβλημάσας, τον πόνο σας, τη λύπη σας, γιατί οΊδιος ποτέ Του δε γνώρισε τι θα πει λύπη.Σας προσκαλώ στον Υιό του Θεού που είναισυγχρόνως και ο Υιός του Ανθρώπου. Σ’Εκείνον που ήταν γνωστός ως ο άνθρωποςτων θλίψεων και δόκιμος ασθενείας. Σ’Εκείνον που έκλαψε για σας. Στο ΜεγάλοΑρχιερέα ο οποίος, όπως λέει η Αγία Γραφή:«Μπορεί να συμπαθήσει τις ασθένειές μαςγιατί πειράστηκε κατά πάντα όπως ακριβώςκι εμείς χωρίς να αμαρτήσει».

Πότε έκλαψεΠαράδοξο λοιπόν, από πρώτη ματιά, αλλάκαι τόσο παρήγορο το θέαμα όταν θυμη-

θούμε ποιος ήταν Αυτός που έκλαψε. Ακόμαίσως πιο παράδοξο το θέαμα όταν θυμη-θούμε πότε έκλαψε. Έκλαψε όταν οι άλλοιχαίρονταν. Έχυσε δάκρυα λύπης όταν οιάλλοι έψαλλαν και γελούσαν. Ακριβώς ότανο μικρός εκείνος θρίαμβος των μαθητώνεπρόκειτο να χτυπήσει την πιο ψηλή τουνότα, ακούστηκε η φωνή του Δασκάλου,όχι για να ενωθεί με το άσμα της χαράς,αλλά για να κλάψει. Πόσο παράτονος θαπρέπει να ήταν ο λυγμός εκείνος μέσα στοπεριβάλλον εκείνο το γιορταστικό. Πόσοαταίριαστος με την ατμόσφαιρα εκείνη τηςχαράς. Και είμαι βέβαιος ότι θα πλήγωσετα αισθήματα μερικών από κείνους πουμετείχαν στη γιορταστική εκείνη λαϊκή εκ-δήλωση. Τι συνέβη λοιπόν; Ήταν αυτό έλ-λειψη συμπάθειας εκ μέρους του Κυρίου;Υπήρξε μήπως σε αυτό το σημείο ο Κύριοςκατώτερος από τον απόστολό του, τονΠαύλο, ο οποίος έδωσε την παραγγελία:«Να χαίρεστε μ’ εκείνους που χαίρονταικαι να κλαίτε μ’ εκείνους που κλαίνε»; Δεναντιλήφθηκε ο Κύριος ότι δεν ήταν καιρόςκλάματος, αλλά καιρός χαράς;

Η σημασία του κλάματοςΠαράδοξο φαίνεται και όμως έχει κάποιαβαθύτερη έννοια το γεγονός ότι το θέαματης Ιερουσαλήμ, που έκανε τους μαθητέςτου Χριστού να υψώσουν τη φωνή τουθριάμβου, το ίδιο αυτό θέαμα έκανε τονΙησού Χριστό να κλάψει. Και αυτό μας βοη-θάει να ρίξουμε τώρα άλλη μία ματιά στηνέννοια των δακρύων εκείνων. Άλλη μίαφορά τα δάκρυα του Χριστού είναι δάκρυααποκάλυψης. Δεν είναι μόνο δάκρυα συμ-πάθειας, αλλά είναι ταυτόχρονα και δάκρυαενός πολύ σοβαρού προμηνύματος.

Ουδέποτε θα άφηνε τον εαυτό Του οΧριστός να κλάψει σε μια τέτοια χαρμόσυνηπερίσταση, αν δεν ήξερε ότι υπήρχε κάτι


το τρομερό για το οποίο δεν μπορούσεκανείς να μην κλάψει. Καθώς ατένιζε τηνΙερουσαλήμ στην πρωινή της εκείνη ομορφιάμε τη θεία Του πρόγνωση, ήξερε ότι εκείνηακριβώς τη στιγμή περπατούσε πάνω στοέδαφος στο οποίο μετά από μία ακριβώςγενιά, θα ήταν στρατοπεδευμένη η 10η ρω-μαϊκή λεγεώνα, τμήμα της όλης στρατιωτικήςδύναμης που θα πολιορκούσε την πόληκαι θα μετέβαλε όλη εκείνη την ομορφιάσε στάχτη κι ερείπια. Ο Ιουδαίος ιστορικόςΙώσηπος γράφει ότι μετά την καταστροφήκανένας μέσα στη σκηνή εκείνη του χάουςκαι των ερειπίων δε θα μπορούσε ν’ ανα-γνωρίσει τη βασιλίδα του Ισραήλ. Γράφειότι, αν ένας Ισραηλίτης ερχόταν ξαφνικάστην πόλη, όσο καλά και αν την ήξερε απόπριν, θα ρωτούσε: «Ποιο μέρος είναι αυτό;».Ο Χριστός είδε με το μάτι της πρόγνωσηςόλη αυτήν την ερήμωση και την καταστροφή.Είδε τους χιλιάδες σταυρούς που θα κάλυ-πταν την πλαγιά του όρους των Ελαιών.Είδα τ’ άλλα εκείνα, τα θλιβερά κοπάδιατων δούλων, που θα οδηγούνταν στα σκλα-βοπάζαρα της Ανατολής και η καρδιά Τουγέμισε από ανέκφραστη λύπη. Είδε τηντρομερή εκείνη μεταμόρφωση, που θα συ-νέβαινε μέσα σε λίγα χρόνια και αυτό έφερεστα χείλη Του τις λέξεις εκείνες της θλίψης:«Μακάρι να είχες καταλάβει κι εσύ και μά-λιστα τούτο τον καιρό που διέρχεσαι τα όσαθα συντελούσαν πραγματικά για την ειρήνησου!».

Δεν έχουμε εδώ άλλη μια αποκάλυψητου χαρακτήρα του Θεού; Σκεφτόμαστεπολλές φορές ότι ο Θεός είναι Θεός αγάπηςκαι ξεχνάμε ότι είναι και Θεός δικαιοσύνης.Δεν μπορούσε Αυτός που έκλαψε για τηνΙερουσαλήμ, Αυτός που την αγαπούσε τόσοπολύ, δεν μπορούσε σε μια χειρονομία τηςπαντοδυναμίας Του ν’ αποτρέψει τον κίνδυνοπου απειλούσε την Ιερουσαλήμ, αντί να

χύνει δάκρυα; Δε θα μπορούσε ο Παντο-δύναμος Αυτός να εκδηλώσει την αγάπηΤου μ’ έναν πρακτικότερο τρόπο;

Πολλές φορές και με διάφορες μορφέςτο ακούμε το ερώτημα αυτό γύρω μας.Μπορεί ο Θεός που είναι Θεός αγάπης, νατιμωρήσει; Μπορεί ο Θεός που είναι Θεόςελέους ν’ αφήσει τα πλάσματά Του να υπο-στούν την αιώνια τιμωρία; Αυτού του είδουςη ερώτηση πιάνεται από την αγάπη, από τοέλεος του Θεού και αγνοεί και παραμερίζειτη δικαιοσύνη Του και μας παρουσιάζειέτσι ένα Θεό παραμορφωμένο και ακρω-τηριασμένο.

Ο Θεός είναι αγάπη, αλλά δεν είναιμόνο αγάπη. Είναι γεμάτος έλεος αλλά δενέχει μόνο έλεος. Είναι πρόσωπο ο Θεός κιένα πρόσωπο δεν αποτελείται μόνο απόμια παρατραβηγμένη ιδιότητα, αλλά απότην ισορροπημένα συνεργασία όλων τωνιδιοτήτων. Κατά συνέπεια ο Θεός δεν μπορείν’ αφήσει την αγάπη Του να εξοντώσει τηναγιότητά Του. Δεν μπορεί ν’ αφήσει το έλεόςΤου να εξουδετερώσει τη δικαιοσύνη Του.

Βρισκόμαστε πολλές φορές στον κίν-δυνο να βλέπουμε το Χριστό μόνο κάτωαπό το φως εκείνων των περιστάσεων,κατά τις οποίες εκδήλωσε την τρυφερότητακαι την αγάπη Του. Ψάλλουμε: «Θέλω ναακολουθήσω τον πράο Ιησού» και λησμο-νούμε ότι δεν ήταν μόνο πράος ο Ιησούς.Αυτή ήταν η μία πλευρά της προσωπικό-τητάς Του. Υπήρχε όμως και η άλλη η αυ-στηρότερη πλευρά. Ήταν ο πράος Ιησούςπου δύο φορές κατά το διάστημα της επί-γειας ζωής Του πήρε μαστίγιο κι έδιωξεαπό το Ναό εκείνους που τον οίκο τουΘεού τον είχαν μεταβάλλει σε κέντρο εμ-πορικών συναλλαγών. Ήταν ο πράος Ιησούςπου επανειλημμένα μεταχειρίστηκε δριμείαγλώσσα εναντίον οποιασδήποτε μορφήςαμαρτία τύχαινε ν’ αντικρίσει το μάτι Του.


Ήταν ο Ιησούς, αυτός ο ίδιος Ιησούς, πουέκλαψε για την Ιερουσαλήμ, ο Οποίος είπεότι κατά τη δεύτερη έλευσή Του θα καθίσεισαν δικαστής και θα χωρίσει τους ανθρώ-πους, καθώς χωρίζει ο βοσκός τα πρόβατααπό τα ερίφια και θα πει στους προς τ’ αρι-στερά Του: «Φύγετε από μένα, οι καταρα-μένοι, στο πυρ το αιώνιο, το ετοιμασμένογια το διάβολο και για τους αγγέλους Του».Ο Χριστός έκλαψε, έκλαψε για την τρομερήτύχη που περίμενε την πόλη της Ιερουσα-λήμ. Κλαίει από αγάπη για την ακόμα τρο-μερότερη τύχη που περιμένει κάθε αμε-τανόητη ψυχή.

Για ποιους έκλαψεΕίδαμε ποιος ήταν Αυτός που έκλαψε. Εί-δαμε πότε έκλαψε. Και τώρα δύο τελευταίεςλέξεις για το ερώτημα: «Για ποιους έκλαψε;».Μερικά από τα λόγια που απηύθυνε οΚύριος εκείνη τη μέρα μέσα από τα δάκρυάΤου στην Ιερουσαλήμ θα μας βοηθήσουννα ξεχωρίσουμε εκείνους για τους οποίουςιδιαίτερα έκλαψε ο Χριστός. Είπε στην Ιε-ρουσαλήμ: «Μακάρι να είχες καταλάβει κιεσύ και μάλιστα τούτο τον καιρό που διέρ-χεσαι τα όσα θα συντελούσαν πραγματικάγια την ειρήνη σου!». Μακάρι να είχες κα-ταλάβει κι εσύ τα όσα θα συντελούσανπραγματικά για την ειρήνη σου. Όμως δεντον κατάλαβες.

Αυτό είναι το μεγάλο παράπονο του Ιη-σού. Ότι οι άνθρωποι που είχαν τις μεγα-λύτερες ευκαιρίες να Τον γνωρίσουν, έμει-ναν αδιάφοροι γι’ Αυτόν. Ότι οι άνθρωποιπου τους έβαλε σε προνομιούχα θέση απέ-ναντι των άλλων για να έρθουν σε στενότερηεπαφή μαζί Του, ούτε καν Τον αντιλήφθηκανόταν τους επισκέφτηκε. Δε γνώρισαν τονκαιρό της επίσκεψής Του. Και ακριβώς γι’αυτούς έκλαψε εκείνο το πρωί ο Χριστός.Έκλαψε για την Ιερουσαλήμ και για τους

ανθρώπους που σαν την Ιερουσαλήμ είχανιδιαίτερες, ξεχωριστές ευκαιρίες να Τονγνωρίσουν, για ανθρώπους που κατά ένανιδιαίτερο τρόπο τους επισκέφτηκε στο σπίτιτους και αυτοί έμειναν αδιάφοροι, δεν αν-ταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της αγάπηςΤου. Γι’ αυτούς έκλαψε ο Χριστός.

Αδελφοί μου, αντιληφθήκαμε τις επι-σκέψεις Του; Όταν ήρθε και χτύπησε τηνπόρτα μας –και το έκανε πολλές φορές–όταν σε διάφορες περιστάσεις και με διά-φορες ευκαιρίες προσπάθησε να μπει στηζωή μας και να μας δώσει τη φιλία Του, τησυντροφιά Του, τη σωτηρία Του, ανταπο-κριθήκαμε στην αγάπη Του αυτή;

Οι επισκέψεις δε θα διαρκέσουν γιαπάντα. Εκείνη η επίσκεψη στην Ιερουσαλήμήταν πια η τελευταία και γι’ αυτό έκλαψε οΧριστός. Υπάρχει η παράδοση ότι, όταν ταστρατεύματα του Τίτου πολιορκούσαν τηνΙερουσαλήμ, λίγο πριν πέσει ένα φτερού-γισμα ακούστηκε μια νύχτα πάνω από τοΝαό. Κι ερμηνεύτηκε τότε αυτό ως έναςαπαίσιος οιωνός: ήταν το Πνεύμα του Θεούπου, πριν την επικείμενη πτώση της πόλης,φτερούγισε μακριά. Στην πραγματικότηταείχε ακουστεί ένα φτερούγισμα, αλλά πολύπιο πριν. Στην τελευταία Του εκείνη επί-σκεψη στο Ναό είπε ο Κύριος στο λαό:«Δείτε τώρα που αφήνεται έρημος ο οίκοςσας». Δε γνωρίσατε τον καιρό της επίσκεψήςΜου. Δε με αναγνωρίσατε όταν επανει-λημμένα σάς επισκέφτηκα και τώρα αφή-νεται ο οίκος σας έρημος.

Πόσο θλιβερή μια τέτοια τύχη ανθρώ-πων, που είχαν την ευκαιρία να συνάψουνσχέσεις φιλίας με το Χριστό. Κανείς σας ναμην έχει τέτοια τύχη. Σε κανενός μας τηζωή να μην ακουστεί το φοβερό εκείνοφτερούγισμα. Για σένα και για μένα αδελφέμου, έκλαψε ο Χριστός.

nnn



Μ ια καινούρια φράση έγινε του συρμούστην εποχή μας και χρησιμοποιείταισυνήθως για να εκφράσει την εκπλή-

ρωση των επιθυμιών του ανθρώπου που εργά-ζεται σκληρά για ν’ αποκτήσει πλούτο και φήμηκαι να γίνει διάσημος. Η φράση είναι: «Θα γίνωπλούσιος. Θα έχω ό,τι θέλω!». Έτσι ο φιλόδοξοςάνθρωπος του σημερινού κόσμου προσβλέπειστη μέρα κατά την οποία η συγκέντρωση φήμης,επιτυχίας και υλικού πλούτου εκ μέρους του θασημαίνει ότι θα τον βλέπουν οι άλλοι και θαλένε: «Αυτός έχει ό,τι θέλει»!

Έχουμε έτσι πολλές λυπηρές ιστορίες αν-θρώπων οι οποίοι ενώ ξεκίνησαν με λαμπρέςπροοπτικές, κατέληξαν ψυχικά ράκη! Έτρεξανκαι αγωνίστηκαν και αναρριχήθηκαν ψηλά πολύγρήγορα κι εξαντλήθηκαν χωρίς τις απαραίτητεςπροϋποθέσεις. Φιλοδοξώντας να τ’ αποκτήσουνόλα, κατέληξαν στο τίποτα. «Μπορείτε να τα έχετεκαι να τ’ απολαύσετε όλα», ακούγεται ο ψιθυρισμόςτου φιδιού. Ο ίδιος αυτός ψιθυρισμός είχεακουστεί για πρώτη φορά στον Κήπο της Εδέμ,με αποτέλεσμα να παρασύρει την ανθρωπότηταστο χαμό και την καταστροφή.

Όταν όμως σκεφτούμε κάπως περισσότεροπαρατηρούμε ότι έχουμε την υπόσχεση για ακόμαμεγαλύτερο πλουτισμό, που περικλείει όλα όσαχρειάζεται ο άνθρωπος. Η Αγία Γραφή αναφε-ρόμενη στον Ιησού Χριστό, λέει: «Στον οποίο

βρίσκονται κρυμμένοι όλοι οι θησαυροί τηςσοφίας και της γνώσης» (Κολ. 2:3). Αντίθετα μετις απατηλές προσφορές αυτού του κόσμου, όλοιοι πραγματικοί θησαυροί είναι διαθέσιμοι για τοχριστιανό. Ο πιστός ενωμένος με το Χριστό, συν-δέεται αναπόσπαστα μ’ Εκείνον στον οποίο βρί-σκονται κρυμμένοι όλοι οι θησαυροί που μπορείκανείς να διανοηθεί. «Όλοι οι θησαυροί τηςσοφίας και τη γνώσης», είναι στ’ αλήθεια μιαπολύ ευρεία έκφραση. Μπορούμε να τονωθούμεπνευματικά αν σκεφτούμε έστω και μερικούςαπό τους θησαυρούς αυτούς, οι οποίοι είναι στηδιάθεσή μας και ανήκουν σε μας, επειδή ακριβώςεμείς ανήκουμε στο Χριστό.

1. Ο θησαυρός της σωτηρίαςΕκείνος που πιστεύει στο ευαγγέλιο του ΙησούΧριστού έχει ήδη συμφιλιωθεί με το Θεό. «Τώραπια σας συμφιλίωσε μαζί του μέσω του θανάτουτου, χάρη στο ανθρώπινο σώμα που έλαβε, γιανα σας έχει αντίκρυ του, άγιους και αψεγάδιαστουςκαι αδιάβλητους» (Κολ. 1:22). Ο Ιησούς Χριστόςμε τη σταυρική Του θυσία πάνω στο Γολγοθά,έχει υποσχεθεί ότι εμάς που έχουμε πιστέψεισε Αυτόν θα μας παρουσιάσει άγιους και αψε-γάδιαστους και αδιάβλητους στο Θεό. Ο χριστιανόςείναι ο κάτοχος της δικαιοσύνης την οποία τουλογάριασε ο Θεός και δεν μπορεί απολύτωςτίποτα να του καταλογιστεί. Είναι κάτοχος ολο-

Η απόκτηση όλου του πλούτου

κληρωμένης σωτηρίας και είναι απόλυτα εντάξειενώπιον του Θεού.

Αυτό που κάνει τη σωτηρία αυτή πολύτιμοθησαυρό είναι το γεγονός ότι είναι αιώνια. Ηαξία της ξεπερνά κάθε μέτρο, γιατί κανένας δενμπορεί ποτέ να μας την αφαιρέσει. Είναι πολύλυπηρό το φαινόμενο ορισμένων χριστιανώνπου πιστεύουν ότι η «σωτηρία» τους είναι ρηχήκαι ασταθής και μπορεί κάποια στιγμή να χαθεί.Μία τέτοια σωτηρία δεν αποτελεί θησαυρό, ούτεκαν σωτηρία δεν είναι.

2. Ο θησαυρός του αγιασμού. Ο άνθρωπος που πιστεύει στο ευαγγέλιο έχειαιώνια σωτηρία, αλλά έχει επίσης ξεχωριστείπαντοτινά για την εκπλήρωση του σκοπού τουΘεού στη ζωή του. Υπάρχει ήδη το γεγονός γιαμας ότι ο Θεός «μας ανέστησε μαζί με το Χριστόκαι μας έβαλε να καθίσουμε στα επουράνια μαζίτου. Με τον τρόπο αυτό θέλησε να φανερώσειστις μελλούμενες γενιές τον άμετρο πλούτο τηςχάρης του, την οποία με καλοσύνη χορήγησε σεμας, χάρη στο Χριστό Ιησού» (Εφεσ. 2:6-7). Μ’έναν τρόπο πραγματικά θαυμαστό, ο χριστιανόςέχει ήδη μία σίγουρη και επιβεβαιωμένη κράτησηθέσης. Είναι τόσο σίγουρη η θέση του αυτή, πουμοιάζει σαν να είναι ήδη στον ουρανό καθισμένοςσε αυτή τη θέση.

3. Ο θησαυρός της σοφίαςΟ θησαυρός της σοφίας είναι δικός μας χάρηστην ενότητά μας με το Χριστό. Εδώ έχουμε ένααγαθό τόσο μεγάλης αξίας, που δεν μπορεί ναμετρηθεί. Κι έχει τόσο μεγάλα αποθέματα ο Θεός,που ο απ. Ιάκωβος λέει: «Kι αν κάποιος από σαςυστερεί σε σοφία, ας τη ζητάει από το Θεό, οοποίος δίνει σε όλους χωρίς να κάνει εξαιρέσειςκαι χωρίς να περιφρονεί κανέναν, και θα τουδοθεί» (Ιακ. 1:5). Επομένως η ανοησία δεν μπορείνα είναι γνώρισμα του χριστιανού και δεν μπορείνα δικαιολογείται να παραμένει ανόητος.

Ας σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι υπάρ-χουν δύο είδη σοφίας που μπορούμε ως χρι-στιανοί να επιθυμούμε και να επιδιώκουμε. Ημία είναι η ακαδημαϊκή σοφία και η άλλη είναι ηπρακτική. Η σοφία που αποκτούμε με τη μελέτηκαι τις σπουδές είναι εξαιρετικά χρήσιμη στηνκατανόηση διαφόρων αντικειμένων. Η σοφίαπου αποκτούμε μέσω της πείρας μας μάς βοηθάν’ αντιμετωπίζουμε και να ζούμε σωστά την κα-θημερινή ζωή μας. Και οι δύο αυτές μορφέςσοφίας αποκτιούνται με την επιδοκιμασία καιτις ευλογίες του Ίδιου του Κυρίου μας, ο Οποίοςκαι μας ικανώνει να τις οικειοποι-ηθούμε.



4. Ο θησαυρός της γνώσηςΟ ανεξάντλητος αυτός θησαυρός είναι επίσηςκρυμμένος στον Ιησού Χριστό και αποκτιέται μετη δική Του επιδοκιμασία. Πρώτ’ απ’ όλα υπάρχειη πιο απαραίτητη απ’ όλες τις γνώσεις που είναιη γνώση του Θεού. Πράγματι, δε θα μπορούσαμενα γνωρίζουμε πολλά πράγματα για το Θεό, ανδε μας Τον αποκάλυπτε ο Χριστός. Η φύση μάςδιδάσκει για τη δύναμη του Θεού, αλλά δε μαςαποκαλύπτει πολλά πράγματα για την αγάπη Του.Ο Ιησούς Χριστός με τη ζωή, το έργο, τη διδαχήκαι τη λυτρωτική Του θυσία πάνω στο σταυρό,αποκάλυψε ένα Θεό που μας αγάπησε με μιατέτοια αγάπη, ώστε έδωσε το Γιο Του το Μονογενήγια να μας σώσει από την αμαρτία και τις συνέπειέςτης.

Χάρη στο Χριστό αποκτούμε επίσης τη γνώσητων άγιων πραγμάτων. Ένα από τα πιο θλιβεράπροβλήματα της γενιάς μας είναι ότι όλα θεω-ρούνται τόσο άσεμνα και τόσο ανόητα, που τίποταδεν μπορεί να είναι άγιο. Ακόμη και η παιδείαγίνεται χωρίς διάκριση, και αυτή η κατάστασηδεν υπάρχει πιθανότητα ν’ αλλάξει χωρίς τη διά-δοση της γνώσης του Θεού. Για τον κόσμο μαςτίποτα δε θεωρείται άξιο επαίνου, και αυτό επειδήλείπει η γνώση των άγιων πραγμάτων.

5. Ο θησαυρός της φιλίαςΗ Αγία Γραφή δηλώνει ότι ο πιστός «είναι ενω-μένος με το Χριστό» και αποσαφηνίζει επίσηςότι ο Χριστός ζει μέσα στον πιστό. Επομένως,εμείς που γνωρίζουμε τον Κύριο Ιησού Χριστόέχουμε έναν τρόπο να γίνουμε φίλοι ο ένας μετον άλλο. Ο κόσμος δεν ξέρει και δεν καταλαβαίνειτίποτα για τη σημασία της «συντροφιάς των πι-στών», αλλά εμείς ξέρουμε τι σημαίνει αυτό.Και αυτό συμβαίνει γιατί, άσχετα από την κοι-νωνική μας θέση στη ζωή, έχουμε όλοι μαςενωθεί εν Χριστώ και μέσω Αυτού. Έχουμε γίνειφίλοι με το Θεό, και αυτής της φιλίας το αποτέ-λεσμα είναι ότι έχουμε γίνει φίλοι και μεταξύμας.

Ο απ. Παύλος που μας μίλησε για την ενότητάμας με το Χριστό και τους θησαυρούς που βρί-σκονται κρυμμένοι σε Αυτόν πρόσθεσε: «Κι αυτό

σας το λέω για να μη σας εξαπατά κανείς με ευ-λογοφανή επιχειρήματα» (Κολ. 2:4). Αυτό πουυπονοεί είναι ότι όταν έχουμε το Χριστό, τότεέχουμε ό,τι καλύτερο θα μπορούσαμε ποτέ ναέχουμε. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο, τίποταωραιότερο, τίποτα πιο θαυμαστό στον κόσμοπέρα από τον Ίδιο τον Ιησού Χριστό. Πράγματι, ηουσία του Χριστιανισμού βρίσκεται όχι στα δόγματάτου, αλλά στο πρόσωπο που βρίσκεται πίσω απ’όλα αυτά τα δόγματα.

Πόσο όμορφο, πόσο θαυμαστό είναι το γε-γονός της υπόσχεσης που έχουμε ότι αποτελούμεμέρος της βασιλείας του Μονογενούς Υιού τουΘεού, «μέσω του οποίου έχουμε την απολύτρωση,τη συγχώρηση των αμαρτιών. Aυτός είναι ηεικόνα του αόρατου Θεού, ο νόμιμος κληρονόμοςόλης της δημιουργίας, διότι μέσω αυτού δημι-ουργήθηκαν τα πάντα, όσα είναι στους ουρανούςκαι όσα είναι στη γη, τα ορατά και τα αόρατα,είτε θρόνοι είναι είτε κυριότητες, είτε αρχές είτεεξουσίες. Tα πάντα μέσω αυτού και γι’ αυτόνέχουν δημιουργηθεί. Kαι είναι αυτός που υπήρχεπριν απ’ όλα και τα πάντα έχουν συγκροτηθείχάρη σ’ αυτόν» (Κολ. 1:14-17).

Ναι ο Ιησούς Χριστός είναι Εκείνος μέσαστον Οποίο «κατοικεί ολόκληρο το πλήρωμα τουΘεού» (Κολ. 1:19). Εμείς ζούμε ενωμένοι μαζίΤου και Αυτός ζει ενωμένος μαζί μας.

Είναι καιρός να πιστέψουμε στη θαυμαστήαλήθεια, στη μεγάλη αυτή πραγματικότητα μεόλη την καρδιά μας. Ο χριστιανικός κόσμος στηνεποχή μας χωρίζεται σε δεκάδες δογματικέςαποχρώσεις κι έχει εκατοντάδες προγράμματα.Όμως όλ’ αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να συγ-κρίνονται με την ένωσή μας με τον Ιησού Χριστόμέσα στον Οποίο κατοικεί ολόκληρο το πλήρωματης θεότητας σωματικά. Είναι επομένως καιρόςν’ απολαύσουμε και να χαρούμε και να εντείνουμετις προσπάθειές μας για το Χριστό, ώστε ο κόσμοςνα Τον γνωρίσει και να πιστέψει σε Αυτόν. Πριναπό το δεύτερο ερχομό Του, αυτός ας είναι οπρώτιστος σκοπός και η επιδίωξή μας. nnn

Απόδοση: Συμεών Α. Ιωαννίδης

Aγαπητοί μαςαδελφοί και φίλοι...

ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ, μέσα στις καθημερινές φροντίδες και δραστηριότητεςτης ζωής, αποτυγχάνουμε να διακρίνουμε το πώς εργάζεται ο Θεόςμέσα στις καρδιές και τη ζωή μας. Καθώς αγωνιζόμαστε να καλύψουμετις ατομικές και οικογενειακές ανάγκες μας, ή πασχίζουμε ν’ ανταπο-κριθούμε στις απαιτήσεις της εργασίας μας κ.λπ., είναι εύκολο η

σιγανή φωνή του Θεού μέσα μας να καταπνιγεί από τις φροντίδες του κόσμου αυτού και να μην τηνακούσουμε.

Όταν κάτι τέτοιο μας συμβεί, είναι καλό ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Κυρίου μας. Ξανάκαι ξανά βλέπουμε στα ευαγγέλια τον Κύριό μας σε διάφορες περιπτώσεις, όταν πιεζόταν από ταπλήθη, ή όταν οι εχθροί Του σχεδίαζαν να Τον εξοντώσουν, ή ήθελε απλώς να επικοινωνήσει μόνοςμε τον Πατέρα, ν’ αποσύρεται σε ερημικές τοποθεσίες για να προσευχηθεί. Δείτε για παράδειγματούτα τα εδάφια από το Ευαγγέλιο του Λουκά: «Στο μεταξύ εκείνος αποσυρόταν σε ερημικές τοποθεσίεςκαι προσευχόταν» (Λουκάς 5:16). «Εκείνες τις μέρες, λοιπόν, αποσύρθηκε ο Ιησούς στο βουνό για ναπροσευχηθεί» (Λουκάς 6:12). «... πήρε μαζί του τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στοβουνό για να προσευχηθεί» (Λουκάς 9:28).

Όπως προσπαθούμε εμείς να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού μέσα στους θορύβους του κόσμου,το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά που φροντίζουμε στα Κέντρα Παιδικής Φροντίδας στις διάφορεςχώρες του κόσμου. Συχνά τα παιδιά αυτά προέρχονται από διαλυμένες οικογένειες και υποφέρουναπό καταπιεστική ανέχεια, πείνα και δυστυχία, που είναι δύσκολο για μας, που δε μας λείπει τίποτε τοβασικό, να καταλάβουμε. Αν λοιπόν χρειαζόμαστε εμείς κάποια ήσυχη ώρα και γωνιά για επικοινωνίαμε τον Ουράνιο Πατέρα μας, πόσο μάλλον τα παιδιά αυτά;

Για την κάλυψη αυτής της ανάγκης, η Ιεραποστολή μαςπροσπαθεί να δώσει σε όσο γίνεται περισσότεραπαιδιά την ευκαιρία να μετάσχουν για κάποιεςμέρες σε κατασκηνώσεις της Ιεραποστολήςμας. Η παραμονή σε μια τέτοια κατασκήνωσηπροσφέρει στα παιδιά ένα ειρηνικό περιβάλλον,όπου διδάσκονται τις αλήθειες του ευαγγελίου,ακούνε για τον Σωτήρα Ιησού Χριστό, και τουςδίνεται η ευκαιρία ν’ ανοίγουν ελεύθερα τιςκαρδιές τους, να λένε αυτά που τους απασχολούν,να κάνουν ερωτήσεις και να παίρνουν απαντήσεις.Και με τον τρόπο αυτό οδηγούνται στη σωτηρίαπου προσφέρει ο Χριστός.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ Π ΡΟΕ ΔΡΟΥ


Τ Ο ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

24 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

Θ’ αναφέρω για παράδειγμα μια περίπτωση, ώστε να πάρετε μια ιδέα για το έργο που γίνεταιμέσω των κατασκηνώσεων που οργανώνει η Ιεραποστολή μας για τα παιδιά που υποστηρίζουμε.

Η Emeralda, μια κοπέλα 13 χρονών, από ένα Κέντρο Παιδικής Φροντίδας τηςΙεραποστολής μας στη Γουατεμάλα, περιγράφει το πώς μεταμορφώθηκε η ζωήτης από τη λυτρωτική αγάπη του Χριστού μέσω της κατασκήνωσης Χαναάν πουέχουμε εκεί. Να τι λέει η κοπέλα αυτή:

«Θέλω να πω μερικά υπέροχα πράγματα που έκανε ο Θεός στη ζωή μου.Όταν ήμουν πιο μικρή, ήμουν πολύ ατίθαση, με την καρδιά μου γεμάτη πικρίες.Η οικογένεια μου δεν έχει χρήματα και δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ταβασικά για τη ζωή μας, και πάντοτε αναρωτιόμουν γιατί άλλα παιδιά να έχουνόμορφα σπίτια και παιχνίδια και καλό φαγητό, κι εμείς να μην έχουμε τίποτεαπό αυτά. Πάντοτε τσακωνόμουν με τ’ αδέλφια μου και δε μου άρεσε ναυπακούω στους γονείς μου. Πήγαινα στο Κέντρο Παιδικής Φροντίδας της

AMG από τότε που ήμουν τριών χρονών. Εκεί, η δασκάλα μάς μι-λούσε πάντοτε για την αγάπη του Χριστού, αλλά εγώ δεν ήθελα νατην ακούω και ο Θεός δεν ήταν πραγματικός για μένα. Πήγα στηνκατασκήνωση Χαναάν όταν ήμουν στην πέμπτη τάξη. Εκεί μαςμίλησαν ξανά για την αγάπη του Θεού και μας δίδαξαν το λόγοΤου, αλλά μέσα στην καρδιά μου δεν ένιωθα πως χρειαζόμουν τοΧριστό, και η συμπεριφορά μου δεν άλλαξε.

»Πέρασε ακόμα ένας χρόνος, και μου δόθηκε ξανά η ευκαιρίανα πάω στην κατασκήνωση Χαναάν. Εκεί μου μίλησαν για τη λυ-τρωτική θυσία του Χριστού. Μου είπαν ότι σταυρώθηκε για μέναγια να με ελευθερώσει από την αμαρτία και να με σώσει από τοναιώνιο θάνατο. Έζησε κι Εκείνος μόνος και φτωχός, όπως εγώ,παρόλο που είναι Θεός. Και είναι μαζί μου κάθε στιγμή. Άρχισα

να κλαίω και προσευχήθηκα ζητώντας από το Χριστό να έρθει στην καρδιά μου και να με σώσει.Ένιωσα ειρήνη και η καρδιά μου γέμισε από αγάπη. Τώρα άρχισα να πηγαίνω στην εκκλησία καιθέλω να βαπτιστώ και να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στην εκκλησία».

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι, προσπαθούμε με τη χάρη του Θεού να χρησιμοποιούμε κάθεμέσο για να οδηγούμε τελικά στη σωτηρία του Χριστού τα παιδιά που φροντίζουμε στις διάφορεςχώρες του κόσμου. Και ο Θεός πράγματι ελκύει πολλά από τα παιδιά αυτά στην αγάπη Του και στηναιώνια σωτηρία τους. Τον ευχαριστούμε και Τον δοξάζουμε γι΄ αυτό. Και θέλω για μια φορά ακόμα ναευχαριστήσω και όλους εκείνους από εσάς που στηρίζετε με τις προσευχές και με την έμπρακτησυμμετοχή σας το έργο αυτό, γιατί χωρίς αυτήν την υποστήριξή σας δε θα μπορούσε να γίνει τοτεράστιο αυτό έργο.

Ιδιαίτερη σημασία και θυσία μοναδική κρύβει κάθε προσφορά που γίνεται σε καιρούς δύσκολουςκαι μέρες κρίσης σαν και αυτές που βιώνει η πατρίδα μας...

Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Δικός σας στην υπηρεσία Του,Τάσος Ιωαννίδης

Φροντίδα παιδιώνστην ΙνδονησίαH Ινδονησία με πληθυσμό πάνω από 240 εκατομμύρια

κατοίκους είναι η πολυπληθέστερη μουσουλμανικήχώρα του κόσμου. Στη χώρα αυτή η Ιεραποστολή μαςέχει τεράστιο έργο με θαυμαστά αποτελέσματα. Οι δια-κονίες της Ιεραποστολής μας περιλαμβάνουν φροντίδαπαιδιών, προγράμματα για νέους, εκπαίδευση θεολογικήποιμένων, ίδρυση καινούριων εκκλησιών μέσω ντόπιωνεργατών του ευαγγελίου και ευαγγελισμό μέσω τωνεφημερίδων, του ραδιοφώνου και του ίντερνετ.

Τα προγράμματά μας για παιδιά και νέους έχουνχρησιμοποιηθεί από το Θεό για την πνευματική αλλαγήτους. Είναι τεράστια ευλογία που χτίζει την Εκκλησία τουΧριστού σε δύσκολες μουσουλμανικές περιοχές. Υπάρ-χουν παραδείγματα αγοριών και κοριτσιών που έχουνδεχτεί το Χριστό ως Σωτήρατους κι έχουν προστεθεί στηνΕκκλησία.

Ο Tito είναι ένας από αυ-τούς. Πριν τη μεταστροφή τουστο Χριστό, ήταν πολύ πεισμα-τάρης. Μεγάλωνε σε μια πολύφτωχή οικογένεια. ΄Ηταν ανυ-πάκουος και προκλητικόςστους γονείς του. Άρχισε ναέρχεται σ’ ένα από τα Κέντραμας Παιδικής Φροντίδας, ότανήταν στην τέταρτη τάξη τουσχολείου. Εκεί, οι δάσκαλοικαι ο διευθυντής προσπαθού-σαν με τη διδασκαλία και τοπαράδειγμά τους να του δείξουν το σωστό δρόμο. Έτσι, η ζωή του άρχισε σιγά-σιγά ν’ αλλάζει.

Τελικά στην έκτη τάξη, έδωσε την καρδιά του στο Χριστό. Είπε στους συνεργάτες μας ότιχάρη στην αγάπη και τη φροντίδα τους, πίστεψε στο Χριστό. Εξέφρασε τις ευχαριστίες του στονυποστηρικτή του, που του έδωσε την ευκαιρία να έρθει στο κέντρο μας. Οι μουσουλμάνοι γο-


ME TO XΕ ΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠ ΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ Φ ΤΑΝΕΙ Π ΑΝΤΟΥ


νείς του, έχουν εντυπωσιαστεί από την αλλαγή που έχουν δει στη ζωή του. Και χάρη στην αλ-λαγή του παιδιού τους, βλέπουν με διαφορετικό μάτι τους χριστιανούς, ως ανθρώπους γεμά-τους αγάπη κι ενδιαφέρον για τους άλλους. Η προσευχή μας είναι και οι δυο τους να

γνωρίσουν σύντομα το Χριστό ως προσωπικό Σωτήρα τους.Η Putri είναι μια κοπέλα που δέχτηκε το Χριστό ως Σωτήρα

της πριν δύο χρόνια. Έχοντας αλλάξει τε-λείως η προηγούμενη κακή συμπερι-φορά της, θέλει τώρα να τιμά το Χριστό μετη ζωή της. Από τότε που ομολόγησε, άρ-χισε να μελετά το λόγο του Θεού κι έχει βα-πτιστεί.

Προέρχεται από μια πολύ φτωχή οικο-γένεια. Χάρη στην υποστήριξη που της πρό-σφερε η Ιεραποστολή μας, ωφελείται τώραολόκληρη η οικογένειά της. ΄Εχει τελειώσει τογυμνάσιο κι εργάζεται σε μια ασφαλιστικήεταιρία. Η επιθυμία της είναι να σπουδάσει στοπανεπιστήμιο, αλλά προς το παρόν τα οικονο-μικά της δεν της το επιτρέπουν. Προσπαθεί μετην εργασία της να βελτιώσει τα οικονομικά τηςοικογένειάς της για την αντιμετώπιση των κα-θημερινών αναγκών τους. Θέλει επίσης η ζωήτης να είναι μια συνεχής μαρτυρία για το Χριστόκι ένα παράδειγμα στους άλλους. Είναι σίγουρηπως ο Θεός θα την κατευθύνει και θα την οδη-γήσει στο σωστό δρόμο.

Παραδείγματα σαν τα παραπάνω δείχνουνπως ο Θεός χρησιμοποιεί τη διακονία μαςανάμεσα στα παιδιά και τους νέους στην Ιν-δονησία για ν’ αλλάζει ζωές και να τις προ-σθέτει στο σώμα του Χριστού. Σαςπαρακαλούμε ενώστε τις προσευχές σας μετις δικές μας για τα παιδιά που φροντίζουμε,κι επίσης να βρεθούν περισσότεροι υπο-στηρικτές ν’ αναλάβουν την υποστήριξηφτωχών παιδιών που έχουν ανάγκη βοή-θειας. Και ας προσευχόμαστε επίσης ηΕκκλησία στην Ινδονησία να συνεχίσει ν’αυξάνεται. nnn


ME TO XΕ ΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠ ΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ


Το φωςαποβάλλει το σκοτάδιΓράφει ο Pat Ragan

Kάθε χρόνο στις αρχές Φεβρουαρίου, η Ιε-ραποστολή μας οργανώνει τρία εκπαιδευτικά

προγράμματα σε χώρους σχολείων, όπου παιδιάαπό τις κατώτερες κάστες των Ινδών έχουν τηνευκαιρία να έρθουν και να λάβουν βασική εκ-παίδευση και παράλληλα να διδαχτούν τιςαλήθειες του ευαγγελίου. Τα προγράμ-ματα αυτά τα ονομάζουμε Ελπίδα γιατην Ινδία.

Στα προγράμματα αυτά έρχονται μα-θητές σχολείων μαζί με χιλιάδες νέουςκαι μεγάλους από τις γύρω κοινότητες, οιπερισσότεροι από τους οποίους προέρ-χονται από μη χριστιανικές οικογένειες. Οισυγκεντρώσεις γίνονται για τρεις βραδιέςστην καθεμιά από τις τρεις πόλεις στιςοποίες εδρεύουν οι κύριες διακονίεςτης Ιεραποστολής μας. Στις εκπαιδευτι-κές αυτές βραδιές κηρύττουν Ινδοίποιμένες, ενώ κατά τη διάρκεια τηςημέρας δάσκαλοι της Βίβλου από τηνΙνδία και άλλες χώρες βοηθούν, εν-θαρρύνουν και διδάσκουν τις βιβλι-κές αλήθειες στους νέους, στουςντόπιους εργάτες του ευαγγελίουκαι στις γυναίκες.

Δε θα ξεχάσω ποτέ τηνπρώτη μου εμπειρία από τη συμ-μετοχή μου στις συγκεντρώσειςτων προγραμμάτων Ελπίδα για την Ινδία. Θαπρέπει να ήταν περισσότεροι από 5.000 οι συγκεντρωμένοι την πρώτηβραδιά. Εκατοντάδες άτομα έψαλλαν στη χορωδία του σχολείου της Ιεραποστολής μας που



συνοδευόταν από μια ορχήστρα. Ένιωθες μια ατμόσφαιρα προσδοκιών καθώς πλησίαζε ηώρα του προγράμματος.

Συναντηθήκαμε στο γραφείο του διευθυντή του σχολείου, όπου αφού προσευχηθήκαμε,βγήκαμε στην πλατφόρμα για να κηρύξουμε το λόγο του Θεού. Το να

βλέπεις εκείνον τον ωκεανό των προσώ-πων, έτοιμα ν’ ακούσουν το λόγο του Θεού,ήταν κάτι που δε θα το ξεχάσω ποτέ!

Εκατοντάδες άτομα έρχονταν μπροστάκάθε βράδυ στη διάρκεια των συγκεντρώ-σεων αυτών, για να δηλώσουν την πίστη τουςστον Ιησού Χριστό. Δοξάζουμε το Θεό για τοπώς συνεχίζει να χρησιμοποιεί κάθε χρόνο ταπρογράμματά μας Ελπίδα για την Ινδία, για ναμεταμορφώνει καρδιές και ζωές χιλιάδων

Ινδών με τη δύναμη του σωτήριου μηνύμα-τος του ευαγγελίου και της πίστης στονΚύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. nnn



ΑνθρώπινηαξιοπρέπειαΌπως ήδη γνωρίζετε η Ιεραποστολή μας βοηθάει

χιλιάδες λεπρούς στην Ινδία εδώ και πολλάχρόνια. Οι λεπροί αντιμετωπίζουν την απόρριψηκαι τον πόνο εξαιτίας του στίγματος της πάθησήςτους. Ο Arun Kumar Mohanty, διευθυντής της Ιε-ραποστολής μας στην Ινδία, μας έγραψε πρόσφαταμε το πώς η AMG βοηθάει τους λεπρούς.

«Με την οικονομική υποστήριξη της AMG, προ-σφέρουμε καθημερινό φαγητό σε 1.200 περίπου λε-προύς από διάφορα χωριά της επαρχίας τουGodavari. Οι λεπροί αυτοί, μαζί και με τα παιδιά τους,μπορούν και ζουν με ανθρώπινη αξιοπρέπεια χάρηστη βοήθεια της AMG, κι επίσης έχουν την ευκαιρίαν’ ακούσουν το ευαγγέλιο από ντόπιους εργάτες τουευαγγελίου. Πολλοί από αυτούς έχουν δεχτεί το Χρι-στό ως Σωτήρα και Κύριο της ζωής τους. Παρόμοια,γύρω στους 250 λεπροί σε άλλο Κέντρο αποκατάστα-σης λεπρών της AMG, νιώθουν τηναγάπη του Χριστού στη ζωή τους. Μεβοήθεια και συμπαράσταση για την απο-κατάστασή τους, έχουν τη δυνατότητα νακάνουν μικροδουλειές, ανάλογα με τις ικα-νότητές τους. Αυτό τους δίνει την αίσθησητης ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της αυ-τοεκτίμησης, γιατί παύουν πια να είναι ζη-τιάνοι. Τώρα ζουν με ειρήνη κι ελπίδα γιαένα λαμπρότερο μέλλον των παιδιών τους.Στα παιδιά τους προσφέρουμε εκπαίδευσηστο σχολείο Bheemili της Ιεραποστολής μας.Έτσι, τα παιδιά τους δε μένουν αναλφάβητα καιδεν είναι αναγκασμένα να ζητιανεύουν στουςδρόμους…».

Δοξάζουμε το Θεό που μας δίνει τη δυνατότητα να γινόμαστε όργανά Του για την αλλαγήτης ζωής των λεπρών ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου μας. Σας παρακαλούμε προ-σεύχεστε για τη διακονία μας αυτή. nnn






Βιβλικά μαθήματα στην ΓκάναH Ιεραποστολή μας συνεργάζεται με τον O. Kumi, εργάτη του ευαγγελίου στην Γκάνα της

Αφρικής εδώ και αρκετά χρόνια τώρα. Ο Θεός χρησιμοποιεί τον Ohene για τον ευαγγελισμόπολλών νέων μέσω της διδασκαλίας Βιβλικών

μαθημάτων. Ο Oheneσε πρόσφατο γράμματου γράφει: «Δοξάζου-με το Θεό για τ’ αποτε-λέσματα του έργου Τουστην Γκάνα, καθώςβλέπουμε την αλλαγήπου επιφέρει ο λόγοςτου Θεού στη ζωήπολλών μαθητών σε110 δημόσια σχο-λεία της χώρας.Ένας από τους μα-θητές, ο Ben-jamin, μας έγρα-ψε: “Ο Χριστόςάλλαξε τη ζωήμου και ξέρωτώρα ότι Αυτός

Ο Θεός κάνειθαυμαστάπράγματα στηνΓκάνα. Είναικαταπληκτικό ν’ανοίγουν πόρτεςστο ευαγγέλιο σεδημόσια σχολεία.Προσεύχεστε οιπόρτες ναπαραμείνουνανοιχτές και ο Θεόςνα συνεχίσει ναχρησιμοποιεί τονOhene.

είναι πάντοτε μαζί μου. Σας ευχαριστώ που ήρθατε στο σχολείο μου με τα μαθήματα της ΑγίαςΓραφής”».

Ο γυμνασιάρχης του γυμνασίου του Okyereko, μας είπε: «Ο δάσκαλος της Βίβλου πουμας στείλατε αυτό το εξάμηνο, κατόρθωσε να κάνει το περιβάλλον του σχολείου πολύ ειρηνικό,ενώ προηγουμένως επικρατούσε βία και τρομοκρατία. Πνευματικά αυτό αποτελεί ένα βασικόπαράγοντα προστασίας στη ζωή των νέων μας. Ο δάσκαλος της Βίβλου ήταν στη διάθεση τωνμαθητών και του διδακτικού προσωπικού οποιαδήποτε ώρα και αν χρειαζόμασταν τη βοήθειάτου».

Εργαστήκαμε με 94 δασκάλους της Βίβλου στα σχολεία στη διάρκεια του έτους. Οι δά-σκαλοι βοήθησαν στην κάλυψη των μαθητικών αναγκών σε θέματα γνώσης της Βίβλου καιανάπτυξης ηθικών αρχών. Το περασμένο εξάμηνο, ο Θεός μάς έστειλε τα οικονομικά μέσαγια την εκτύπωση και τη διανομή Βιβλικών μαθημάτων. Το τυπογραφείο τύπωσε τελικά 8.000Βιβλικά μαθήματα και οι υπεύθυνοι του τυπογραφείου μάς εξήγησαν ότι τα επιπλέον 4.000μαθήματα τυπώθηκαν από λάθος δικό τους και θέλησαν να μας τα δώσουν χωρίς χρέωση.Έτσι, 8.000 μαθητές διδάχτηκαν τη Βίβλο αυτό το εξάμηνο, από τους οποίους 322 δήλωσανότι δέχτηκαν το Χριστό ως Σωτήρα τους. Δόξα στο Θεό!

Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξη που προσφέρετε στο έργο μας αυτό. Ο Θεός να σαςανταμείψει για όλα. nnn

Το έργο του Θεού στομουσουλμανικό ΜπανγκλαντέςΓράφει η Karen Farney

Το Μπανγκλαντές είναι μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Είναι πυκνοκατοικημένηκαι δοκιμάζεται συχνά από φυσικές καταστροφές, με φοβερές υλικές ζημιές και θανάτους.

Οι χριστιανοί στο Μπανγκλαντές δεν ανέρχονται ούτε στο 1%, σύμφωνα με τους τελευταίουςυπολογισμούς. Το 89% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι που αποτελούν την επίσημηθρησκεία του κράτους από το 1988. Επίσημα υπάρχει θρησκευτική ελευθερία, παρόλο που οισλαμικός φανατισμός δημιουργεί δυσκολίες για τις εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες.

Χάρη στους αδελφούς και φίλους μας, που έχουν αναλάβει την υποστήριξη εργατών τουευαγγελίου, η Ιεραποστολή μας έχει πέντε ντόπιους εργάτες του ευαγγελίου που υπηρετούντο Θεό στη χώρα τους.

Ο Theophil Hoque υπηρετεί ως ποιμένας 180 νέων τα 15 τελευταία χρόνια. Το πάθος τουείναι να διδάσκει το λόγο του Θεού και να κηρύττει το Χριστό στο λαό του. Στο τελευταίο γράμματου προς τον υποστηρικτή του, γράφει:




«Στην περιοχή μου δεν υπήρχε εκκλησία. Αλλά τώρα έχουμε 55 άτομα που εκκλησιάζονται τα-κτικά σε μια εκκλησία και 30 άτομα που εκκλησιάζονται τακτικά σε μια άλλη. Τα περισσότερα από ταάτομα αυτά δεν έχουν ακόμα δεχτεί το Xριστό ως Σωτήρα τους. Τον περασμένο Ιανουάριο βαπτίσαμε11 νέους πιστούς. Τώρα είναι άλλοι 12 πιστοί που είναι έτοιμοι να βαπτιστούν».

Δοξάζουμε το Θεό που μουσουλμάνοι αυτής της χώρας μεταστρέφονται στο Χριστό. Οι υπο-στηρικτές του Theophil μπορεί να μην είναι προσωπικά μαζί του, εντούτοις αποτελούν αναπό-σπαστο μέρος της διακονίας του με την υποστήριξη και με τις προσευχές τους. Ο Theophil έκλεισετο γράμμα του προς τους υποστηρικτές του:

«Σας ευχαριστώ που με υποστηρίζετε ως ντόπιο εργάτη του ευαγγελίου. Είμαι χαρούμενος πουσυμμετέχετε στη διακονία αυτή. Κι εσείς κι εγώ θ’ απολαύσουμε τις ευλογίες του ουρανού ακολου-θώντας τη μεγάλη εντολή του Χριστού να κηρύξουμε το ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη. Παρακαλώ συνε-χίστε να προσεύχεστε για μένα και για τη διακονία αυτή που μου ανέθεσε ο Κύριος». nnn


ME TO XΕ ΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠ ΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ Π ΑΝΤΟΥ

Ο ποιμένας Theophil Hoque δεξιά.

AMGINTERNATIONAL

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι:❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια

ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στοΕυαγγέλιο.

❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικέςανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τιςευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος.

❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, ναενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στηνπαγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγε-λίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη.

Το έργο της έχει φτάσει μέχρι σήμερα σε 50 περίπου χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Τηνκάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής,ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαίαγια το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το

σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθεστον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς

Χριστός.

Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλικήσυμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μαςκάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλούαυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρ-τητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα,γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και

όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σω-τηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μαςΌσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τησυνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας(όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμ-ματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις:

Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International ,P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A.

Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropou-los, 32 Stradmore Ave., Templestowe 3106 Victoria, AUSTRALIA

Γερμανία: Herr Savvas Karipidis, Stadt- und Kreis Sparkasse DarmastadtKonto Nr.: 0110 072 538, BLZ 508 501 50, GERMANYZweifalltorweg 8, 64293 Darmstadt, Tel. 06151/89 93 25

Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506


ΣΤΡΕΣ: Τα αίτια, οι συνέπειες και η αντιμετώπισή του Γ΄ μέρος

Του Δρ ΑΝΑΝΙΑ

ΚΑΒΑΚΑΝευρολόγου-Ψυχίατρου

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΣΤΡΕΣ και πρινδούμε τους προδιαθεσικούς παράγοντες που ευνοούντην ανάπτυξή του, όπως και την αντιμετώπισή του,θ’ αναφερθούν δύο εργασίες σε σχέση με το στρεςστο εργασιακό πεδίο.


Στρες εργασίας σε σχέση μεικανοποιητική ή μη ικανοποιητικήαμοιβή και σε αλλαγή σχέσεωνεργασίαςΕνδιαφέρουσες είναι δύο μελέτες που δη-μοσιεύτηκαν στο MEDLINE (R), το 1998. Ημία από αυτές ερεύνησε τη σχέση ανάμεσασε δύο εναλλακτικά μοντέλα στρεσογόνουεργασίας, με την πιθανότητα εμφάνισης στε-φανιαίας νόσου. Το πρώτο μοντέλο, τηνπρώτη ομάδα εργαζομένων, τη χαρακτήριζεανταγωνιστικότητα, υπέρ αφοσίωση στηνεργασία και επιθετικότητα, τη στιγμή μάλισταπου η ανταμοιβή τους με τη μορφή της προ-αγωγής και της αύξησης του μισθού τουςήταν ανεπαρκής. Αυτό δε συνέβαινε στηδεύτερη ομάδα εργαζομένων (13).

Η μελέτη αυτή περιέλαβε 6.895 άνδρεςκαι 3.413 γυναίκες Βρετανούς δημόσιουςυπαλλήλους, ηλικίας από 35 έως 55 ετών,οι οποίοι παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρογια 5,3 χρόνια. Η μελέτη αυτή έδειξε ότι ηπρώτη ομάδα είχε 2,15% υψηλότερο κίνδυνοστεφανιαίας προσβολής (13).

Η δεύτερη μελέτη είχε ως σκοπό να με-λετήσει την επίδραση της αλλαγής των σχέ-σεων εργασίας στην υγεία των εργαζομένωνσε μεγάλους δημόσιους οργανισμούς, οιοποίοι ιδιωτικοποιήθηκαν εν μέρει ή πλήρωςστο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η μελέτη αυτή περιέλαβε μια ομάδα7.419 δημοσίων υπαλλήλων, των οποίων οισχέσεις εργασίας επρόκειτο ή είχαν ήδη αλ-λαχθεί, σε σχέση με μια άλλη ομάδα εργα-ζομένων, των οποίων οι σχέσεις εργασίαςπαρέμειναν αμετάβλητες.

Σε σχέση με τη δεύτερη ομάδα, η οποίααποτελούσε την ομάδα ελέγχου, στα άτοματης πρώτης ομάδας παρατηρήθηκε ότι οιασθένειές τους ήταν μεγαλύτερης διάρκειας,υπήρχε σημαντική αύξηση της αρτηριακής

πίεσής τους, αύξηση του σωματικού τουςβάρους, διαταραχές του ύπνου τους, καιελαφρές ψυχιατρικές διαταραχές (14).

Απ’ όλα αυτά φαίνεται ότι το στρες είναιένας σοβαρός παράγων κινδύνου για τηνπρόκληση όχι μόνο μιας σειράς ψυχολογικώνδιαταραχών, που η μορφή και η έντασή τουςθα εξαρτηθεί από τη συνύπαρξη και άλλωνπροδιαθεσικών παραγόντων, αλλά ακόμηκαι βιολογικών διαταραχών και παθήσεων,ιδιαίτερα όταν συνυπάρχουν, όπως αναφέρ-θηκε, και άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες.

Στρες από θόρυβοΣε μια ενδιαφέρουσα έρευνα, δύο ομάδεςεργαζομένων βομβαρδίζονταν με τον ίδιοακριβώς ήχο. Η πρώτη ομάδα μπορούσε ναπατήσει ένα κουμπί και να σταματήσει τονήχο όταν γινόταν πολύ ενοχλητικός, ενώ ηδεύτερη ομάδα εργαζομένων δεν είχε τηδυνατότητα αυτή.

Διαπιστώθηκε ότι οι εργάτες που είχαντη δυνατότητα να σταματήσουν τον ήχο,εκνευρίζονταν πολύ λιγότερο από τον ενο-χλητικό ήχο, έκαναν λιγότερα λάθη στη δου-λειά τους και ήταν πιο πρόθυμοι να βοηθή-σουν ο ένας τον άλλο, παρόλο που συνέχιζαννα εργάζονται κάτω από την επίδραση τουίδιου ήχου, με τους εργάτες της δεύτερηςομάδας. Ο ήχος δεν τους ενοχλούσε πολύ,επειδή ήξεραν ότι μπορούσαν να τον στα-ματήσουν όταν δε θα τον υπόφεραν πια.

Στρες πριν από εγχείρησηΈνας ερευνητής του Πανεπιστημίου του Yale,έκανε μια μελέτη σε σχέση με το στρες πουμπορεί να προκαλέσει η αναμονή μιας με-γάλης εγχείρησης. Οι παρατηρήσεις του, τονοδήγησαν να κατατάξει τους ασθενείς σετρεις βασικές κατηγορίες. Πρώτον, αυτούς


που είχαν έντονο φόβο πριν από την εγχεί-ρηση, δεύτερον, αυτούς που είχαν μέτριαςέντασης φόβο και τρίτον, αυτούς που φο-βούνταν ελάχιστα.

Όπως αναμενόταν οι τρεις αυτές ομάδεςδεν πέρασαν την περιπέτεια αυτή της υγείαςτους με τον ίδιο τρόπο. Η πρώτη κατηγορία,με τον έντονο προ εγχειρητικό φόβο, συνέ-χιζαν να ανησυχούν πολύ για την υγεία τους

και μετά την εγχείρηση, παραπονούντανσυχνά για τη μετεγχειρητική ιατροφαρμα-κευτική αντιμετώπισή τους και αρνούνταννα συνεργαστούν με το νοσηλευτικό προ-

σωπικό.Η έκπληξή

όμως ήταν ότι ηομάδα των ασθε-νών που είχε πολύλίγο προ εγχειρη-τικό φόβο, είχε τιςίδιες σχεδόν δυ-σκολίες ν’ αντιμε-τωπίσει τα μετεγ-χειρητικά συμπτώ-ματα. Προφανώς,προ εγχειρητικάδεν αντιμετώπισαντο γεγονός ότι θαείχαν αρκετούςπόνους και άλλεςσοβαρές κι ενο-χλητικές μετεγχει-ρητικές παρενέρ-γειες. Σαν συνέ-πεια, έγιναν επι-θετικοί, μη συνερ-γάσιμοι, απογοη-τευμένοι και ανή-συχοι.

Εκείνοι πουαντιμετώπισαν κα-λύτερα τα μετεγ-χειρητικά προβλή-ματα ήταν η ομάδατων ασθενών μεμέτριας έντασης

φόβο για την επικείμενη εγχείρησή τους. Τοηθικό τους μετά την εγχείρησή τους ήτανκαλό, σπάνια παραπονούνταν, ήταν συνερ-γάσιμοι και ανάρρωναν γρηγορότερα (15).


Προδιαθεσικοί παράγοντες στρες

• Η ιδιοσυγκρασία. Μερικοί από μαςείμαστε αγχώδεις από τη στιγμή της γέννησήςμας και γι’ αυτό είμαστε πιο επιρρεπείς σεκαταστάσεις άγχους και στρες.

• Η ανατροφή μας. Αν είχαμε γονείςπου απαιτούσαν περισσότερα απ’ ό,τι εμείςμπορούσαμε εύκολα να πετύχουμε ή αν ζή-σαμε δίπλα σε αγχώδη άτομα που μας μετέ-διδαν το άγχος τους καθημερινά, μπορεί ναείμαστε πιο επιρρεπείς σε καταστάσεις στρες.

• Οι αποτυχίες. Αν στο παρελθόν είχαμεεπανειλημμένες και απροσδόκητες αποτυχίες,αν είχαμε την ατυχία να συναντήσουμε πε-ρισσότερες δυσκολίες ή εμπόδια απ’ ό,τι οιάλλοι γύρω μας, μπορεί να είμαστε πιο επιρ-ρεπείς σε καταστάσεις στρες.

• Κίνδυνοι και δυσκολίες κατά τοπαρελθόν. Απειλή της υγείας μας, τηςαξίας μας, των υπαρχόντων μας, της επαγ-γελματικής μας κατάστασης, φόβοι για πιθανέςδυσάρεστες εξελίξεις, που μπορούν να ανα-στατώσουν τη ζωή μας ή να μας στερήσουντην παρουσία και την αγάπη κάποιων δικώνμας, όπως και κάθε πραγματική ή φανταστικήαπειλή, που μπορεί να μας στερήσει ή ναεμποδίσει την ικανοποίηση κάποιας βασικήςμας ανάγκης, η οποία παρατείνεται για καιρό,μπορεί στη συνέχεια να μας κάνει επιρρεπείςσε καταστάσεις στρες.

• Αμφιβολία για τις ικανότητέςμας. Αν έχουμε μειωμένη αυτοεκτίμησηείμαστε πιο επιρρεπείς σε καταστάσεις στρες.

• Τα διλήμματα. Τα διλήμματα ευνοούνπάρα πολύ καταστάσεις στρες. Διλήμματαπου διατηρήθηκαν για μεγάλο χρονικό διά-στημα μέσα μας μάς προδιαθέτουν για κα-ταστάσεις στρες.

• Εσωτερικές συγκρούσεις, ανάμεσασε επιθυμίες ή προσδοκίες από τη μια πλευράκαι σε περιορισμούς που υπαγορεύει η συ-νείδησή μας ή το περιβάλλον μας από τηνάλλη, μας κάνουν ιδιαίτερα επιρρεπείς σεστρες.

• Ενοχές, για λάθη, αποτυχίες ή αμαρτίεςπου δεν έχουμε φροντίσει ν’ απαλλαγούμε,μας κάνουν επίσης επιρρεπείς σε καταστάσειςστρες.

• Ορμονικές διαταραχές, που δημι-ουργούνται κατά την κλιμακτήριο, τη λοχεία,σε υπερθυρεοειδισμό κ.λπ., προδιαθέτουνγια καταστάσεις στρες.

(η συνέχεια στο επόμενο τεύχος)

Υ π ο σ η μ ε ι ώ σ ε ι ς

13. MEDLINE ( R ) 1998 13, TI: Two alternativejob stress models and the risk of coro-nary heart disease. AV: BOSMA H., PE-TER R., SIEGRIST J., MARMOT M., SO:AM. J. PUBLIK HEALTH, 1998 Jan 88(1): 68-74.

14. MEDLINE (R) 1998 13, TI: The health ef-fects of major organizational changeand job insecurity. AV: FERRIE JE, SHIP-LEY MI, MARMOR MG, STANSFELD S,DAVEY-SMITH G, SO: SOC-SCI-MED.1998 Jan 46 (2): 243-254.

15. IRVING L. JANIS, Psychological Stress:Psychological and Behavioral Studiesof Surgical Patients (New York: Wiley,1958).

«Nα συνεχίσω όμως να καυχιέμαι, δε με συμφέρει. Γι’ αυτό θ’ αλλάξω θέμα περνώνταςτώρα σε οράματα και σε αποκαλύψεις που μου έκανε ο Kύριος. Ξέρω έναν άνθρωπο τουΧριστού, ο οποίος πριν από δεκατέσσερα χρόνια αρπάχτηκε –είτε με το σώμα του είτεχωρίς το σώμα του, δεν το ξέρω, ο Θεός το ξέρει– μέχρι τον τρίτο ουρανό. Ξέρω, λοιπόν,πως ο άνθρωπος αυτός –με το σώμα του ή χωρίς το σώμα του, δεν το ξέρω, ο Θεός το ξέ-ρει– αρπάχτηκε στον παράδεισο και άκουσε πράγματα που δεν εκφράζονται με λόγια καιδεν επιτρέπεται σε άνθρωπο να τα πει. Για έναν τέτοιο άνθρωπο θα καυχηθώ, για τονεαυτό μου όμως δε θα καυχηθώ, παρά μονάχα για τις αδυναμίες μου. Aν θελήσω, λοιπόν,να καυχηθώ, δε θα είμαι παράλογος, γιατί πραγματικά θα πω την αλήθεια. Tο αποφεύγω,όμως, μήπως και με νομίσει κανείς ανώτερο απ’ ό,τι με βλέπει ή με ακούει κάποτε ναλέω. Kι επειδή είναι τόσο εξαιρετικές οι αποκαλύψεις, για να μην περηφανεύομαι, μουδόθηκε ένα αγκάθι στο σώμα, ένας απεσταλμένος του Σατανά για να με παιδεύει, έτσιώστε να μην περηφανεύομαι. Γι’ αυτό το πράγμα τρεις φορές παρακάλεσα τον Kύριο νααφαιρεθεί από μένα. Mα εκείνος μου είπε: “Σου αρκεί η χάρη μου, γιατί μέσα στηνανθρώπινη αδυναμία εκδηλώνεται τέλεια η δική μου δύναμη”» (Β΄ Κορ. 12:1-9α).


Η Δύναμη του θεού στην Αδυναμία μας


OΠαύλος ήταν ένας γίγαντας της προσευχής.Επομένως, ήταν φυσικό γι’ αυτόν ν’ απευ-θύνει το αίτημα της προσευχής του στο

Θεό όχι μία αλλά τρεις φορές. Η απάντηση έρχεταικαι είναι ξεκάθαρη. Δεν ξέρω αν ήρθε μέσ’ απόόραμα ή με τη δημιουργία μιας πεποίθησης στονου του, αλλά η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: «Σουαρκεί η χάρη μου, γιατί μέσα στην ανθρώπινη αδυ-ναμία εκδηλώνεται τέλεια η δική μου δύναμη» (Β΄Κορ. 12:9α). Αν αυτό το εδάφιο εκφράζει μια αρχήπου αληθεύει στη ζωή και ο Θεός γνωρίζει πωςείναι αλήθεια ότι η δύναμή Του δείχνεται τέλειαστην αδυναμία μας, τι νομίζετε ότι προσπαθεί ναεπιτύχει μ’ εμάς; Να μας κάνει αδύναμους, δενείν’ έτσι; Και τι είναι εκείνο που μας κάνει να αι-σθανόμαστε αδύναμοι; Αναμφισβήτητα το να βρε-θούμε στη θέση να είμαστε στο στόχαστρο τηςεπίθεσης του εχθρού της ψυχής κι εμείς να νιώ-θουμε ανίκανοι ν’ αντισταθούμε στις πιέσεις καινα δώσουμε λύση στα προβλήματά μας. Αν λοιπόννιώθετε αδύναμοι, δεν είναι μόνο ο εχθρός τηςψυχής που σας κάνει να νιώθετε έτσι, αλλά και οΊδιος ο Θεός. Ο Θεός επιτρέπει να νιώσουμε αυτήντην αδυναμία, για να μας αποτρέψει από το ναυιοθετούμε θέσεις και συμπεριφορές που μπορούννα μας κάνουν τελείως άχρηστους για το έργο τηςΒασιλείας των Ουρανών. Ο Παύλος ήξερε πως τοχειρότερο που μπορούσε να πάθει ήταν να νιώσειυπερηφάνεια και αλαζονεία αναφορικά με τηναποκάλυψη που του χαρίστηκε. Προφανώς, ήτανπροτιμότερο να κρατηθεί ο Παύλος σε θέση τα-πείνωσης παρά να νιώσει ο ίδιος άνετα, οπότε οΘεός επέτρεψε να παραμείνει στον Παύλο το«αγκάθι στο σώμα του» (ο σκόλοπας στη σάρκα).Έτσι, ο Θεός επέτρεψε να συνεχιστεί η σωματικήαδυναμία του Παύλου.

Η πιο επικίνδυνη απειλή για έναν εργάτητου Χριστού είναι ο πνευματικός εγωισμός. Ειλικρινάσας εξομολογούμαι ότι αυτό είν’ εκείνο που φοβάμαιπερισσότερο στο δικό μου έργο. Λέγονται πολλάκαλά λόγια για μένα και πολλοί άνθρωποι «χαϊ-δεύουν» την υπερηφάνειά μου, πράγ-μα που δίνει τέτοια ώθηση στο εγώ

μου που φοβάμαι μήπως αρχίσω κι εγώ να πιστεύωότι μερικές από αυτές τις φιλοφρονήσεις αναφέρονταισ’ εξαιρετικές ιδιότητες τις οποίες πραγματικά έχω.Κάποτε ήμουν σ’ ένα Συνέδριο στην Καλιφόρνιακαι συζητούσα με το διευθυντή του Συνεδρίου ανα-φορικά μ’ έναν άλλο εργάτη του ευαγγελίου –γιανα μας έστελνε μερικούς από τους καλύτερουςομιλητές της οργάνωσής του για μια σειρά ειδικώνδιαλέξεων. Τότε ο άνθρωπος για τον οποίο συζη-τούσαμε μας πλησίασε και είπε: «Εγώ είμαι ο κα-λύτερος ομιλητής της ομάδας. Είμαι ο πρώτος!».Όταν αργότερα αποδείχτηκε πως η διακονία τουάρχισε να κλονίζεται σοβαρά, μέχρι κατάρρευσης,και στη συνέχεια η ίδια του η οργάνωση τον απο-μάκρυνε από κάθε ηγετική θέση, εγώ δεν παραξε-νεύτηκα καθόλου γι’ αυτό. Έχω δει πολλούς αν-θρώπους να ξεπέφτουν, επειδή έδειξαν μεγάληυπερηφάνεια και καυχήθηκαν για το πόσα πράγματαο Θεός έκανε χρησιμοποιώντας τους.

Αυτό δείχνει ξεκάθαρα τον πνευματικόαγώνα τον οποίο έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε. Πότενικιέται ο εχθρός της ψυχής του ανθρώπου; Όχιόταν νιώθουμε τέλεια κι έχουμε υπερβολική αυ-τοπεποίθηση. Όχι όταν δίνεται η εντύπωση πωςγίνονται θαυμάσια πράγματα μέσ’ από μας καιπως η διακονία μας πηγαίνει καλά. Ο εχθρός τηςψυχής θανατώνεται όταν βρισκόμαστε υπό τηναπειλή του όπλου και νιώθουμε αδύναμοι καιαβοήθητοι, όταν δεν ξέρουμε τι να κάνουμε καιδεν είμαστε βέβαιοι για το ποια απάντηση να δώ-σουμε, όταν στο μέσο του αδιέξοδου και της αδυ-ναμίας μας ερχόμαστε ενώπιον του Κυρίου καιζητάμε από Αυτόν να μας δώσει δύναμη για ναπροχωρήσουμε και Χάρη για να σταθούμε, προ-κειμένου να μην πέσουμε. Τότε είναι που είμαστενικητές. Τότε είναι που η Βασιλεία των Ουρανώνεξαπλώνεται περισσότερο απ’ ό,τι είχε ποτέ πρινεξαπλωθεί.

Κύριε, Σ’ ευχαριστώ για τις συνθήκες τηςζωής μου που με κρατούν σε θέση αδυναμίας,ώστε να εξαρτώμαι περισσότερο από Σένα. nnn

Μετάφραση: Γιούλικα Κ. MasryΤου RAY STEDMAN

Τ ο ερώτημα ρητορικό με πολλές απαντήσεις.Πού πάμε σαν μεμονωμένα άτομα, σανλαός, σαν πιστοί, σαν παιδιά του Θεού;

Αν γυρίσουμε κάποια χρόνια πίσω, μιας και ηιστορία διδάσκει αλλά και αποτρέπει κακές επα-ναλήψεις, θα παρατηρήσουμε ότι η ζωή μας –σεσχέση με αυτή που τώρα βιώνουμε– ήταν ζωήμε λιγότερα προσφερόμενα υλικά αγαθά, αλλά μεπιο έντονες θερμές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.Ίσως γιατί οι ταξικές διαφορές μεταξύ των αν-θρώπων ήταν ελάχιστες, κι έτσι σχεδόν η πλει-οψηφία των ανθρώπων ένιωθαν ότι τους συνδέουντα ίδια προβλήματα και η ίδια κοινή μοίρα.

Όσο η ζωή κυλούσε, όλο και οι απαιτήσεις γι’απόκτηση περισσότερων υλικών αγαθών μεγά-λωναν, τόσο η απόσταση μεταξύ των ανθρώπωνγινόταν πιο εμφανής. Δώσαμε έμφαση στα πρό-σκαιρα, στα γήινα, στις εν γένει απολαύσεις καιμπήκαμε στη διαδικασία της κακής άμιλλας, γιατο ποιος θ’ αποκτήσει περισσότερα. Στην αδιάκοπηαυτή τρεχάλα, ξεχάσαμε ότι σαν ανθρώπινα όντα,είμαστε πλασμένοι εκτός από φθαρτή ύλη, αλλάκαι από νου και ψυχή. Δε δώσαμε την πρέπουσασημασία στην ψυχή μας, και αφήσαμε να μας κυ-ριεύσουν τα φθαρτά και γήινα.

Η κρίση που αντιμετωπίζουμε τώρα σε όλεςτις μορφές της, δεν αμφισβητείται πλέον από κα-νέναν, και δυστυχώς η αναμονή και άλλων συμ-φορών –οικονομικής και εν γένει κοινωνικήςμορφής– είναι προ των πυλών. Οι συγκρούσεις,οι ανατροπές, οι εμφύλιοι πόλεμοι μ’ εκατόμβεςθύματα και άλλων μορφών και αιτίων συμφορές,απλώνονται σε όλο τον κόσμο.

Τα χρόνια κυλούσαν, κυβερ-

νήτες και τοπικοί άρχοντες, ανάξιοι κι επίορκοι οιπιο πολλοί, διαδεχόταν ο ένας τον άλλον, κοινωνικέςκαι ανθρώπινες εν γένει ανάγκες, άρχισαν ναμην εξυπηρετούνται και κάτω από την ανυπαρξίατων κρατούντων, ο κόσμος άρχισε να κατρακυλάοικονομικά, αλλά το κυριώτερο ηθικά.

Πράξεις άνομες, (ληστείες, φόνοι κ.λπ.) άρχισαννα κατακλύζουν ένα μεγάλο μέρος της ύλης τωνεφημερίδων και λοιπών Μ.Μ.Ε. Η χαλάρωση τωνηθών θεωρείται πια από πολλούς φυσικό φαινό-μενο, και δεν υπάρχει προσπάθεια από κανένανσχεδόν να περιοριστεί τουλάχιστον, ή και παντελώςνα εκλείψει.

Με την άφιξη της τρόικας και των επαχθώνμνημονίων που ακολούθησαν, άρχισαν τα μεγάλαοικονομικά προβλήματα και όχι μόνο. Φόροι, χα-ράτσια, περικοπές μισθών και συντάξεων καιάλλα δυσβάστακτα μέτρα για τους περισσοτέρους,έφεραν τον κόσμο σε απόγνωση, μέχρι και από-πειρες αυτοκτονίας.

Σε αυτήν τη ζοφερή κατάσταση που έχουμεφτάσει, μόνο μια δύναμη, μια καθαρή φωνή,μπορεί να μας οδηγήσει σε λύσεις.

Τώρα που τίποτα δεν πηγαίνει καλά, τώρα ηεπίκληση στον Πατέρα Θεό, για μια καλύτερη έκ-βαση των προβλημάτων μας –ασθένεια, οικονομικάκαι άλλα προβλήματα– είναι η μοναδική ελπίδαμας. Η επίκληση στον Πατέρα Θεό είναι το τελευταίο,αλλά ισχυρό προπύργιό μας.

Η παραδοχή ότι όλοι οι ηγέτες που πέρασαναπό τη ζωή μας (Πρωθυπουργοί, Βασιλείς, Δι-κτάτορες) μας οδήγησαν στο τέλμα της απελπισίας,

της καταβαράθρωσης των ηθικώναξιών και της αξιοπρέπειας, ας


ΠΟΥ ΠΑΜΕ

Του Ι. ΤΖΕΛΕΠΗ


είναι η απαρχή μιας καινούριας πορείας, ενόςδύσκολου δρόμου, αλλά δρόμου που απολήγεισε φωτεινό παλάτι, σε δροσερά λιβάδια, σε ολο-κάθαρους έναστρους ουρανούς, σε γάργαρα ολό-δροσα νερά. Είναι ο δρόμος που μας φέρνει στηναγκαλιά του Πατέρα Θεού.

Ο δρόμος που όλοι πρέπει να βαδίσουμε σφι-κταγκαλιασμένοι σαν πνευματικά αδέλφια, για ναφτάσουμε μαζί στο ουράνιο παλάτι, εκεί που όλαθα είναι φωτεινά, εκεί που η χαρά, η αγάπη, ηαδελφοσύνη θα είναι αιώνια.

Σε μια εποχή σαν τη σημερινή, οιάνθρωποι πουδεν έχουν δι-δαχτεί τηνΑγία Γραφή,είναι απο-λύτως βέ-βαιο, ότιθα εξαπα-τηθούν ευ-κολότερα από ψευ-δοπροφήτες, μάγους καιάλλα είδη δεισιδαιμονίας, στην ανα-ζήτηση γι’ απαντήσεις που έχουν νακάνουν με το μέλλον του ανθρώπινουγένους.

Στην Αγία Γραφή όμως θα βρουνόλες τις απαντήσεις που αφορούνστο μέλλον. Κανένα άλλο κείμενο δεθα μας δώσει απαντήσεις σχετικάμε το μέλλον του ανθρώπινου γένους.Η Αγία Γραφή μάς προετοιμάζει γιατην ώρα που θα λάβει χώρα η στέψητου Χριστού σαν Βασιλιάς Βασιλέων.Η ώρα αυτή δε βεβαιώνεται από ταυπάρχοντα κείμενα.

Οφείλουμε λοιπόν να είμαστε

έτοιμοι κάθε στιγμή και να θεωρούμε ότι κάθεμέρα ίσως να είναι η ημέρα της επανόδου τουΙησού Χριστού.

Ας αγρυπνούμε λοιπόν, γιατί δεν ξέρουμεπότε θα έρθει ο Κύριος. «35N’ αγρυπνάτε λοιπόν,γιατί δεν ξέρετε πότε έρχεται ο Kύριος του σπιτιού,το βράδυ ή τα μεσάνυχτα ή την ώρα που λαλεί ο

πετεινός ή το πρωί.Mήπως, όταν έρθειξαφνικά, σας βρεινα κοιμάστε. Kαι ό,τιλέω σε σας, σεόλους το λέω:A γ ρ υ π ν ε ί τ ε ! »

(Μάρκ. 13:35-37).Η δεύτερη έλευση του

Χριστού είναι η πιο βέβαιη υπό-σχεση για το μέλλον του ανθρώπινου

γένους. Σαν χριστιανοί έχουμε ένααίσθημα πραγματικής αισιοδο-ξίας, και μια βεβαιότητα ότι όλαστο τέλος θ’ αποβούν εις το αγα-θόν κατά το θείο θέλημα, όπωςαναφέρει εις το βιβλίο του «ΕΙ-ΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ» ο ΒillyGraham, και πιο κάτω μας λέει.

Η θύελλα εμαίνετο, η θάλασ-σα εκτύπα τους βράχους με πελώρια

κύματα. Οι αστραπές και οι βροντές έλαμπαν. Αλλάτο πουλάκι εκοιμάτο μέσα στη σχισμή του βράχου,με το κεφάλι του χωμένο ήσυχα κάτω από τηνπτέρυγά του, ολότελα ήρεμο. Αυτό θα πει ειρήνη,να μπορεί κανείς να κοιμάται μέσα στην καταιγίδα.Εν Χριστώ έχουμε ανάπαυση και ειρήνη, ενώ βρι-σκόμαστε μέσα σε σύγχυση, σε αμηχανία και πε-ριζωμένοι από τα προβλήματα της ζωής. Η θύελλαμαίνεται, αλλά οι καρδιές μας αναπαύονται.

Βρήκαμε επί τέλους την ειρήνη! nnn

Κουτσομπολιό ή συκοφαντία είναι οαναληθής, υπερβολικός και κακό-βουλος σχολιασμός. Κουτσομπολιό

είναι όταν ακούς κάτι που σου αρέσει γιακάποιον που δεν σου αρέσει. Το κουτσομ-πολιό πλέον στην ελληνική κοινωνία δεναποτελεί μόδα, αλλά τρόπο ζωής, καθώςαρκετές τηλεοπτικές εκπομπές με υψηλήτηλεθέαση βγάζουν τ’ άπλυτα των διασήμωνκαι ψυχαγωγούν τον κόσμο μέσω του σχο-λιασμού των λόγων και πράξεων ή ακόμηκαι του εξευτελισμού της προσωπικότηταςτων συνανθρώπων μας. Συνήθως, καταδι-κάζουμε το κουτσομπολιό, όταν οι άλλοι συ-

κοφαντούν, διογκώνουν ή παρερμηνεύουνγεγονότα, αλλά σιωπούμε όταν εμείς ή αγα-πητά μας πρόσωπα διαδίδουν πράξεις καιυποθέσεις τρίτων, συχνά με αρνητική, κα-κόβουλη διάθεση και με τρόπο υπερβολικό,που να παραποιεί την πραγματικότητα. Ημόνη φορά που το κουτσομπολιό δεν μαςαρέσει είναι όταν αφορά εμάς.

Είναι αμαρτία το κουτσομπολιό; Ναι! Οαπόστολος Ιάκωβος αναφέρει «Aν κανείςαπό ανάμεσά σας νομίζει πως είναι θρήσκος,μα δε χαλιναγωγεί τη γλώσσα του, εξαπα-τώντας έτσι τον εαυτό του, αυτού του αν-θρώπου η θρησκεία είναι κούφια» (Ιάκωβος


Του ΤΑΣΟΥ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΑΚΗ*

Κουτσομπολιό: μια ύπουλη πληγή


1:26). Δεν μπορούμε με την ίδια γλώσσα ναευλογούμε το Θεό και να συκοφαντούμε αν-θρώπους που πλάστηκαν καθ’ ομοίωσή Του(Ιάκωβος 3:9-11). Για τον απόστολο Πέτρο ηανάμειξη στις ξένες υποθέσεις έχει την ίδιαβαρύτητα με την κλοπή και το φόνο (Α΄ Πέ-τρου 4:15)! Δεν αρκεί όμως να μην κου-τσομπολεύουμε. Πρέπει και να μην ακούμετο κουτσομπολιό. Ο απόστολος Παύλος μάςκαλεί να μη συμμετέχουμε σε ξένες αμαρτίεςγια να διατηρούμε τον εαυτό μας καθαρό(Α΄ Τιμόθεο 5:22) και να μη συμμετέχουμεστα σκοτεινά και ανώφελα έργα των άλλων,αλλά να τα ξεσκεπάζουμε (Εφεσίους 5:11).

Tο κουτσομπολιό προκαλεί διχασμό καιδιχόνοια. «Ο διεστραμμένος άνθρωπος δια-σπείρει φιλονικίες και ο ψιθυριστής διαχωρίζειτους στενότερους φίλους» (Παροιμίες 16:28).«Όπου δεν υπάρχουν ξύλα, η φωτιά σβήνει·και όπου δεν υπάρχει ψιθυριστής, η φιλονικίαησυχάζει» (Παροιμίες 26:20). Πρέπει να εί-μαστε πολύ προσεκτικοί όταν εξάγουμε συμ-περάσματα που προκύπτουν από την πα-ρουσίαση της εκδοχής της μίας μόνο πλευράς.Συνήθως, όταν κάποιος κουτσομπολεύει σεμας αναφέρει μονάχα αυτό που τον βολεύειν’ ακούσουμε. Ας προσέχουμε τα λόγια μας,επειδή το κουτσομπολιό έχει τη δύναμη νακαταστρέφει υπολήψεις. «Προτιμότερον όνομακαλόν παρά πλούτη μεγάλα, χάρις αγαθήπαρά αργύριον και χρυσίον» (Παροιμίες 22:1).Κάποια είπε πως «να συκοφαντήσεις έναν

έντιμο άνθρωπο, είναι το ίδιο εύκολο όπωςκαι να σκοτώσεις εκείνον που κοιμάται».Είναι εύκολο να σκορπίσουμε φτερά στοδρόμο, αλλά αδύνατο να τα ξαναμαζέψουμε.Παρομοίως, είναι εύκολο να σκορπίσουμεφήμες, αλλά δύσκολο να διορθώσουμε από-λυτα το κακό που έχουμε προξενήσει.

Το κουτσομπολιό συχνά οδηγεί στην πα-ραβίαση των προσωπικών δεδομένων τωνάλλων. «Αυτός που τριγυρνάει και λέει πολλάκι ανώφελα, δεν μπορεί να κρατήσει μυστικό·ενώ ο έμπιστος άνθρωπος λέξη γύρω δελέει» (Παροιμίες 11:13). Ο Κύριός μας ΙησούςΧριστός μάς δίδαξε «το “ναι” σας να είναι ναικαι το “όχι” σας να είναι όχι� καθετί πέρααπ’ αυτά, προέρχεται από τον πονηρό» (Ματ-θαίος 5:37). Ο Ιησούς Χριστός μάς καλεί ναείμαστε εχέμυθοι και να τηρούμε το λόγομας, όταν έχουμε υποσχεθεί να μη διαδώ-σουμε ευαίσθητες πληροφορίες άλλων. Ανδεν τηρούμε το λόγο μας, είμαστε αναξιόπιστοικαι καταστρέφουμε όχι μόνο την υπόληψητων άλλων, αλλά και τη μαρτυρία μας προςόσους δεν αγαπούν το Θεό.

Το κουτσομπολιό είναι πολλές φορέςψέμα που φτιάχνεται από αλήθεια. Ακόμηκαι αν αυτό που συμμεριζόμαστε είναι αληθές,μπορεί ν’ αμαρτήσουμε εφόσον συμμεριζό-μαστε πληροφορίες για το λάθος λόγο, στολάθος άτομο, με το λάθος τρόπο ή στο λάθοςχρόνο. Καλούμαστε να μη συμμεριζόμαστεπληροφορίες, ώστε να ψυχαγωγηθούμε με

Κουτσομπολιό: μια ύπουλη πληγή


τις αδυναμίες των άλλων, να εκδικηθούμεή να φανούμε καλύτεροι από τους άλλους.

Πώς μπορούμε ν’ αποφύγουμε το κου-τσομπολιό; Η φλυαρία οδηγεί στο κουτσομ-πολιό. Γι’ αυτό και η λαϊκή παροιμία αναφέρει«τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι».Επίσης, οι κακές συναναστροφές έχουν τηδύναμη να φθείρουν ακόμη και καλούς χα-ρακτήρες (Α΄ Κορινθίους 15:33). «Ο φλύαροςεδώ κι εκεί τα μυστικά τα φανερώνει· γι’ αυτόμην έχεις σχέσεις μ’ εκείνον που μιλάει πολύ»(Παροιμίες 20:19).

Καλούμαστε να εφαρμόζουμε το ΧρυσόΚανόνα (Ματθαίος 7:12) του Κυρίου μαςΙησού Χριστού. Εάν έχουμε παράπονα απόκάποιον, οφείλουμε να πλησιάζουμε πρώτατον ίδιο και όχι τρίτους και να μη φέρνουμεστην επιφάνεια ντροπιαστικές λεπτομέρειεςσχετικά με τη ζωή των άλλων, χωρίς τηγνώση ή την έγκρισή τους. Πώς θα αισθα-νόμασταν αν οι άλλοι συμμερίζονταν ανεπι-βεβαίωτες ή κακόβουλες πληροφορίες σχε-τικά μ’ εμάς ή αυτούς που αγαπάμε; Ως χρι-στιανοί καλούμαστε να είμαστε η αλλαγήπου θέλουμε να δούμε στους άλλους.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως όποι-ος κουτσομπολεύει σε μας θα κουτσομπο-λέψει και για μας. «Ζωή και θάνατος είναιστην εξουσία της γλώσσας· κι όσοι αγαπούννα λεν’ πολλά, τους καρπούς της θα γευτούν»(Παροιμίες 18:21). Ας ασχολούμαστε πρώταμε τις δικές μας ατέλειες και αμαρτίες, διότιεις πολλά πταίομεν άπαντες (Ιάκωβος 2:10)και ας μην κάνουμε εξαιρέσεις για τον εαυτόμας και τ’ αγαπητά μας πρόσωπα.

Ο απόστολος Παύλος γράφει «κανέναςβλαβερός λόγος ας μη βγαίνει από το στόμασας παρά μόνο ωφέλιμος, που να μπορεί ναοικοδομήσει, όταν χρειάζεται, και να κάνεικαλό σ’ αυτούς που τον ακούνε» (Εφεσίους4:29). Πολλές φορές διδάσκουμε στα παιδιάκαι τα εγγόνια μας «αν δεν έχεις κάτι καλό

να πεις για κάποιον, καλύτερα να σιωπήσεις».Πολλές φορές όμως οι ίδιοι δεν πράττουμεαυτό που τους διδάσκουμε, με αποτέλεσμαοι πράξεις μας να μιλούν τόσο δυνατά, ώστενα μη δίνουν την πρέπουσα σημασία σε ό,τιτους λέμε.

Εάν μας έχουν κουτσομπολέψει, ας θυ-μηθούμε πως όλοι έχουμε πέσει στη παγίδατου κουτσομπολιού. Εξάλλου, συκοφάντησανακόμη και τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, τονοποίο χαρακτήριζαν φαγά και οινοπότη (Ματ-θαίος 11:19), παρά τα θαύματα και τις αγα-θοεργίες που έπραττε. Η αποδοχή των άλλωνμπορεί ν’ αποτελεί είδωλο στη ζωή μας,εφόσον η γνώμη των ανθρώπων μάς εν-διαφέρει περισσότερο από τη γνώμη τουΘεού. Μεγαλύτερη σημασία από το τι πι-στεύουν οι άλλοι για εμάς, έχει το τι πιστεύειο Θεός. Όταν ευχαριστούμε το Θεό, δεν έχεισημασία ποιον δεν ευχαριστούμε και ότανδεν ευχαριστούμε το Θεό δεν έχει σημασίαποιον ευχαριστούμε.

Αν εμπιστευτήκαμε κάποιον που μαςπλήγωσε, ας μην πέσουμε στην παγίδα ναμην εμπιστευτούμε ξανά κάποιον. Επειδή ηεμπιστοσύνη κερδίζεται και δε χαρίζεται,την επόμενη φορά ας είμαστε πολύ πιο προ-σεκτικοί όταν συμμεριστούμε κάποιες ευαί-σθητες πληροφορίες.

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει, αλλά κόκαλατσακίζει. «Όποιος το στόμα του προσέχει καιτη γλώσσα του, τον εαυτό του τον φυλάει απόστενοχώριες» (Παροιμίες 21:23). Γι’ αυτό μετη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, ας βαδί-σουμε στα χνάρια του Κυρίου μας ΙησούΧριστού. «Αυτός αμαρτία δεν έκανε, και δόλοςστο στόμα του δε βρέθηκε. Τις λοιδορίες δεντις ανταπέδιδε, και όταν έπασχε δεν απειλούσε·εμπιστευόταν στο δίκαιο Κριτή» (Α΄ Πέτρου2:22-23). nnn

* Ο Τάσος Μαρκουλιδάκης είναι ποιμένας στηνΕλληνική Ευαγγελική Εκκλησία Νικαίας.

«Hαγάπη δεν κυριεύεται απόθυμό», μπορεί εύκολα να ερ-μηνευτεί, «η αγάπη δεν έχει

δυσθυμία». Όλοι μας απεχθανόμαστε τη δυ-σθυμία στους άλλους, όμως συχνά τη συγ-χωρούμε στους εαυτούς μας σαν απλή αδυ-ναμία. Μερικοί άνθρωποι μάλιστα φαίνεταιότι είναι κρυφά υπερήφανοι γι’ αυτήν τη δυ-σθυμία, σαν να τους έδινε κάποια δύναμηελέγχου πάνω στους άλλους που τους αναγ-κάζει να υποχωρούν στις ιδιοτροπίες τους.

Τι λέει η Αγία Γραφή για τη δυσθυμία;Τη βάζει με τις πιο τρομερές κι εξευτελιστικέςαμαρτίες. Ακούστε ακριβώς αυτόν τον κα-τάλογο στην προς Γαλάτας Επιστολή (5:19-21): «Φανερά είναι, άλλωστε, τα έργα τηςπαλιάς φύσης του ανθρώπου, τα οποία είναι:μοιχεία, πορνεία, ηθική εξαχρείωση, ακο-λασία, ειδωλολατρία, χρήση ναρκωτικών,έχθρες, φιλονικίες, ζηλοτυπίες, θυμοί, φα-τριασμοί, διχοστασίες, σχίσματα, φθόνοι,φόνοι, μεθύσια, ασωτίες καιτα παρόμοια μ’ αυτά, για ταοποία σας προειδοποιώ, όπωςκι άλλοτε σας προειδοποίησα,

ότι αυτοί που κάνουν τέτοια πράγματα, δενπρόκειται να κληρονομήσουν τη βασιλείατου Θεού».

Πόσες από αυτές τις αμαρτίες έχουν νακάνουν με τη δυσθυμία; Η έχθρα σίγουρα,αποκαλύπτεται με ξεσπάσματα θυμού. Τοίδιο και η «φιλονικία» (έρις), η «ζηλοτυπία»(ζήλοι), οι «φατριασμοί» (θυμοί), οι «διχο-στασίες» (εριθείαι, που σημαίνει και διαπλη-κτισμοί), οι «φθόνοι», ναι, και το «έγκλημα»ακόμα, που γίνεται από δυσθυμία που έφτασεστο πιο ψηλό σημείο. Πραγματικά, ακόμακαι η πιο ήπια δυσθυμία θα βρεθεί να έχειμέσα της τους σπόρους του εγκλήματος. Λέεισε αυτόν προς τον οποίο απευθύνεται: «Προ-κάλεσες την εχθρότητά μου τόσο, που θαήθελα κάτι να σου κάνω».

Η Γραφή επίσης λέει: «...αν κάποιος δενέχει το Πνεύμα του Χριστού, αυτός δεν είναιδικός Του» (Ρωμ. 8:9) και, «εκείνος όμωςπου προσκολλιέται στον Κύριο, γίνεται ένα

πνεύμα μαζί του» (Α΄ Κορ. 6:7).Ο Χριστός ένιωθε συχνά δίκαιοθυμό εναντίον εκείνων πουέπρατταν το κακό, αλλά δεν είχε

Δύσθυμοιχριστιανοί


Του † ΣΠΥΡΟΥΖΩΔΙΑΤΗδρα θ., δρα φ.


ποτέ δυσθυμία. «Η οργή του αμνού» φανε-ρώνει ένα μεγάλο πάθος της ψυχής που έχειμέσα της όλη τη μεγαλοπρέπεια της θείαςφύσης. Αλλά τίποτα μεγάλο κι ευγενικό δενυπάρχει στη δυσθυμία. Ο άνθρωπος πουέχει απλά δυσθυμία, είναι αυτός που τα λόγιατου είναι γόγγυσμα και μεμψιμοιρία, ο άν-θρωπος που είναι γεμάτος φαρμάκι, πικρίακαι υποχονδρία. Σαρκασμός και σάτιρα,χλευασμός και σκώμμα είναι τα πικρά όπλαπου χρησιμοποιεί όταν επιτίθεται.

Η δίκαιη αγανάκτηση δεν ερεθίζεται ποτέ,εκτός από μεγάλες και άξιες λόγου αιτίες. Ηδυσθυμία ανθεί μέσα σε ασήμαντα πράγματα.Ο δύσθυμος άνθρωπος είναι από τη φύσητου διατεθειμένος να σκέφτεται το κακό γιατους ανθρώπους και να τους κάνει το κακό,είναι από τη φύση του διατεθειμένος να χαί-ρεται όταν όλα πάνε άσχημα, ιδιαίτερα σεανθρώπους που φθονεί, πρόθυμος να συμ-μαχήσει με κάθε κακό σχέδιο, ώσπου στοτέλος ό,τι άρχισε με δυσθυμία τελειώνει μ’εχθρικούς λόγους κι εχθρικές πράξεις.

Όλοι μας έχουμε δει παιδιά να ενοχλούντο ένα το άλλο με τραχιά και χυδαία αστείακαι ξεσπάσματα γέλιου. Το ένα από αυτά θαπροχωρήσει πολύ, το άλλο θυμώνει και ό,τιάρχισε ως παιχνίδι γίνεται λόγια πικρά καιχτυπήματα.

Σκέφτεστε ότι αυτό περιορίζεται μόνοστα παιδιά; Οι φασαρίες των δρόμων μας, τασχίσματα των εκκλησιών μας, οι πόλεμοιμεταξύ των εθνών, όλα μαρτυρούν το αντίθετο.Ούτε περιορίζεται στους μη χριστιανούς.Ένας ιεροκήρυκας που υποστηρίζει τη δικήτου άποψη μπορεί να είναι το ίδιο οξύς, όσοκαι οποιοσδήποτε από αυτούς που του εναν-τιώνονται. Η διαφορά μεταξύ ζήλου και πά-θους παρατηρείται πολύ εύκολα από τουςαντιπάλους παρά από τον εαυτό μας. Πόσεςφορές δεν ακούμε για συναντήσεις θρη-σκευτικών αρχηγών που οι οπαδοί τους τις

προσδοκούν σαν μια μεγάλη ευκαιρία καιπου αφήνουν μόνο οδυνηρή θλίψη από κά-ποια τυχαία σπίθα που έπεσε πάνω στο οξύ-θυμο στοιχείο, που αποτελούσε τη φύση τουενός ή και των δύο. Υπάρχουν στιγμές πουοι άνθρωποι νομίζουν ότι έκαναν καλά πουθύμωσαν και αποδίδουν τη δυσθυμία πουέδειξαν σε μια ιερή ώθηση, ενώ αυτός πουτους παρατηρεί βλέπει μόνο τη λύπη πουένιωσαν για την αποτυχία των προσπαθειώντους να παρασύρουν τους άλλους με τομέρος τους και να εντυπωσιάσουν ή ακόμακαι να λάμψουν. Ένας ιεροκήρυκας που εξά-πτεται και μιλάει χωρίς ευμένεια στους ανυ-πόμονους και απρόσεκτους ακροατές του,χάνει συχνά τελείως τη συμπάθεια και τουυπόλοιπου ακροατηρίου. Ένας σοφός πνευ-ματικός ποιμένας που γνώριζα έμενε σιω-πηλός μ’ ένα ευχάριστο και υπομονετικόύφος αναμονής έως ότου οι ανήσυχοι νασυναισθανθούν και να συνέλθουν. Έδειχνεμε την αυτοκυριαρχία του ότι νοιαζόταν πε-ρισσότερο για τα αισθήματα του ποιμνίουτου, παρά για τα δικά του.

Η δυσθυμία είναι μια ποταπή ευκατα-φρόνητη και καταστρεπτική αμαρτία. Η αρ-μονία της ζωής είτε κοινωνική είναι αυτήείτε ιδιωτική, υποφέρει από δύο κατηγορίεςανθρώπων: το σκυθρωπό, δύστροπο άντρακαι τη φιλόνικη γυναίκα. Αυτοί οι άνθρωποιείναι έτοιμοι να επιτεθούν στην παραμικρότερηαμέλεια του άλλου, ακόμα και όταν είναιφανταστική. Τρέφουν τις έχθρες τους κι επι-μένουν στα σφάλματά τους. Η γλώσσα μεδυσθυμία πίσω της είναι σαν το βαρύ λουρίενός ρωσικού κνούτου. Ξέρω άντρες καιγυναίκες που θα υποφέρουν πιο εύκολα έναχτύπημα παρά τις προσβολές μιας σκληρήςκαι δηκτικής γλώσσας. Ζωές σκορπίζονται,σπίτια καταστρέφονται κι ελπίδες εξανεμίζονταιαπό τα πικρά λόγια.

Σύζυγοι που είναι γεμάτοι μεμψιμοιρία


απέναντι στις γυναίκες τους, γυναίκες πουβρίζουν τους άντρες τους, γονείς που φοβε-ρίζουν τα παιδιά τους, παιδιά που λένε δηκτικάλόγια στους γονείς τους, αν λέγεστε χριστιανοίτότε ζητήστε το Πνεύμα του Χριστού.

Μια μητέρα που είχε τη δυσάρεστη συ-νήθεια να μαλώνει άσχημα τα παιδιά της καιπου το θεωρούσε αναγκαίο για να διατηρείτο κύρος της, έμεινε για μια βδομάδα στοκρεβάτι με βαριά λαρυγγίτιδα. Δεν μπορούσεούτε να ψιθυρίσει κι έπρεπε να φροντίζει τιςδουλειές του σπιτιού της από το κρεβάτι της.«Ξέρετε», εξομολογήθηκε κατόπιν, «βρήκαότι τα παιδιά συμπεριφέρονταν πιο καλά καιείχαν καλύτερη διάθεση όταν τους μιλούσαμόνο ψιθυριστά, παρά αν τους φώναζα δυ-νατά».

Αν η δυσθυμία είναι τόσο κακή αμαρτία,τι είναι αυτό που θα τη θεραπεύσει; Η θεραπείαγια ν’ αρχίσουμε είναι να συνδεθούμε με τοΧριστό, γιατί «εκείνος που προσκολλιέταιστον Κύριο, γίνεται ένα πνεύμα μαζί του»(Α΄ Κορ. 6:7). Έως ότου δοθείτε ανεπιφύλακταστο Χριστό, δεν μπορείτε να έχετε το ΠνεύμαΤου ή να Του μοιάζετε. Αλλά από τη στιγμήπου είστε δικός Του, η θεία αγάπη μέσα σαςμπορεί ν’ αρχίσει να σας κάνει όμοιους μετον Κύριό σας. Αργά ή γρήγορα θα δείτε στηδυσθυμία αυτό που πραγματικά είναι: ανώριμηκαι αμαρτωλή επιείκεια απέναντι στην κα-τώτερη φύση σας. Αλλά έως ότου με τη χάρητου Θεού το δείτε και το αναγνωρίσετε ωςαμαρτία, δε θα λυτρωθείτε ποτέ από αυτό.Πρέπει ν’ αγωνιζόσαστε για να κατακτήσετετη νίκη πάνω στη δυσθυμία και τις κακέςτης συνήθειες αν και μόνο με το Χριστό μπο-ρείτε να πετύχετε τελείως. Δε θα σας χρίσεινικητή πριν μπείτε στη μάχη. Πρέπει ναθέλετε να λυτρωθείτε από τη συνήθεια ναείσαστε επιεικής απέναντι στην κακή σαςφύση εις βάρος των άλλων πριν να σαςπάρει ο Θεός στα σοβαρά.

Την πιο ωραία ιστορία για τη λύτρωσηενός καλού ανθρώπου από αυτήν την τυραννίατη διηγείται ο Δρ Αλέξανδρος Ουάιτ σ’ έναβιβλίο του. Φαίνεται ότι ο Φραίζερ ένας ιε-ροκήρυκας επέτρεπε στον εαυτό του καμιάφορά να είναι σκυθρωπός και δύσθυμος.Μια μέρα είχε να βγει για να επισκεφτεί τουςανθρώπους της ενορίας του και προς τοτέλος της ημέρας μπήκε στο σπίτι ενός απότους πρεσβυτέρους του να συζητήσει μαζίτου. Όση ώρα ο Δρ Φραίζερ μιλούσε, ο πρε-σβύτερος χάιδευε ένα όμορφο σκυλάκι, στοοποίο έδινε περισσότερο προσοχή παρά στονποιμένα του. Όταν η γυναίκα του πρεσβύτερουμπήκε στο δωμάτιο να τους προσφέρει τσάικαι τόλμησε ν’ ανακατευτεί με λίγα λόγια στησυζήτηση, αυτός γύρισε προς το μέρος τηςμ’ ένα βλέμμα θυμωμένο και την πρόσβαλετόσο, που την έκανε να βγει έξω από το δω-μάτιο με μάγουλα κατακόκκινα. Ο Φραίζερεπέστρεψε έφιππος στο σπίτι του τη νύχταεκείνη, σταματώντας για πολλή ώρα κάθετόσο στο δρόμο του. «Μετά από τόσο κήρυγματου ευαγγελίου που κάνω», έλεγε μέσα του,«να βλέπω έναν πρεσβύτερο της ενορίαςμου να είναι τόσο άξεστος στο σπίτι του!».Αλλά σιγά-σιγά ο Φραίζερ άρχισε να βλέπειότι αυτό ήταν η περίπτωση «κατά τον παπάκαι ο διάκος», τουλάχιστον ως προς το πείσμακαι την κατήφεια που έδειχνε και ο ίδιος στοσπίτι του. Ο ποιμένας άργησε περισσότεροαπό το συνηθισμένο να φτάσει εκείνη τηνύχτα στο σπίτι του. Αλλά όλη του η οικογένειασυνέδεσε αυτήν την νύχτα με μια μεγάλημεταβολή που είχε γίνει στον αρχηγό τουσπιτιού. Και το κήρυγμα που έκανε την επό-μενη Κυριακή είχε τέτοια ευλογία για τονπρεσβύτερο με τη δύσθυμη διάθεση, πουκαι αυτού η οικογένεια παρατήρησε αμέσωςότι είχε γίνει κάποιο θαύμα. Από την ώραεκείνη ο Τζέημς Φραίζερ και ο πρεσβύτερόςτου μπήκαν σε μια καινούρια ζωή. nnn

Οι Σημειώσεις του ΕκδότηΟι Σημειώσεις του ΕκδότηΚενές θέσεις, κενές αναμνήσειςΚαλό είναι να μην ξεχνάμε τις ομορφιές τηςζωής, που τείνουμε να μη σκεφτόμαστε καν,επειδή τις έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ.

Κάποιος που ταξίδευε μ’ ένα τρένο καθι-σμένος στο παράθυρο, αναφωνούσε κάθε τόσο:«Τι όμορφα! Τι θαυμάσια!».

Κάποια στιγμή ο διπλανός του μη μπορών-τας να συγκρατήσει την περιέργειά του τον ρώ-τησε: «Με συγχωρείτε κύριε, αλλά δεν μπορώνα καταλάβω τι βλέπετε που είναι τόσο θαυμά-σιο κι εγώ δεν το βλέπω;».

«Όλα!» απάντησε εκείνος. «Ξέρετε, ήμουντυφλός μέχρι πριν από λίγες μέρες, όταν έναςγιατρός με μια χειρουργική επέμβαση μού απο-κατέστησε την όρασή μου. Αυτό είναι το πρώτομου ταξίδι, ύστερα από αυτό, και όλα όσαβλέπω είναι τόσο όμορφα!».

Κάποτε δεν εκτιμούμε την αξία της ελευθε-ρίας παρά μονάχα αν τη χάσουμε. Ή την αξίααγαπημένων μας προσώπων που την παρουσίατους τη θεωρούμε σαν δεδομένη, ώσπου κά-ποτε μας φύγουν. Γιατί τάχα μία σύζυγος καιμητέρα ή ένας σύζυγος και πατέρας να χρει-αστεί να πάει στο νοσοκομείο ή να πεθάνει, γιανα νιώσουν μόνο τότε τα μέλη της οικογένειαςτο τι σήμαινε το πρόσωπο αυτό γι’ αυτούς;

Γιατί τάχα, όταν έρθει η ώρα να εγκαταλεί-ψει το σπίτι ένας γιος ή μια κόρη να θυμηθούνμόνο τότε οι γονείς τις χαρές που σαν παιδιάείχαν φέρει μέσα στο σπίτι;

Γιατί τάχα να στερηθούμε για οποιονδήποτελόγο ένα φίλο για να συνειδητοποιήσουμε μόνοτότε την αξία του και να τον εκτιμήσουμε τόσοαργά;

Σε πολλές περιπτώσεις ο λόγος του Θεούμάς παρακινεί να έχουμε και να διατηρούμεσωστή αντίληψη για τη σπουδαιότητα των προ-σώπων που μας περιβάλλουν και που την πα-ρουσία τους τη θεωρούμε δεδομένη. Τόσο

δεδομένη, που ξεχνάμε να τα εκτιμήσουμε αλλάκαι να εκδηλώσουμε σε αυτά την εκτίμηση καιτην αγάπη μας ώσπου κάποια ώρα τα χάσουμεξαφνικά. Και τότε διαπιστώνουμε πως οι ανα-μνήσεις μας είναι τόσο άδειες για τα πρόσωπαπου χάσαμε.

Όλοι μας ας δείχνουμε στους άλλους πόσοτους εκτιμούμε τώρα που τους έχουμε κοντάμας και να τους κάνουμε να νιώσουν το πόσοθα μας λείψουν όταν η θέση τους από κοντά μαςαδειάσει (Α΄ Σαμ. 20:18). Και αν το κάνουμεαυτό τότε οι αναμνήσεις μας για τα πρόσωπααυτά θα μας γεμίζουν πραγματικά.

Οικογενειακοί Μακαρισμοί● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα που

συνεχίζουν να δείχνουν τρυφερότητα καισεβασμό ο ένας στον άλλο μετά το σταμάτηματων ήχων της γαμήλιας καμπάνας.

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουείναι τόσο ευγενικοί και αβροί ο ένας στονάλλο όσο είναι στους φίλους τους.

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουέχουν ένα αίσθημα χιούμορ, γιατί αυτό θατους βγάλει από πολλές δύσκολες κατα-στάσεις.

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουαπέχουν από τα οινοπνευματώδη ποτά.

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουαγαπούν ο ένας τον άλλο περισσότερο απόκάθε άλλον στον κόσμο και που με χαράεκπληρώνουν τις συζυγικές τους υποσχέσειςγια ισόβια πιστότητα και αμοιβαία βοήθειαο ένας προς τον άλλο.

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουκατορθώνουν να είναι σωστοί γονείς, γιατίτα παιδιά τους είναι κληρονομιά του Θεού.


● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουευχαριστούν το Θεό για το φαγητό τουςκάθε φορά προτού φάνε, και που αφιερώ-νουν χρόνο κάθε μέρα να μελετούν τηΒίβλο και να προσεύχονται.

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουδεν καβγαδίζουν ούτε φωνάζουν ο έναςστον άλλο και που κάνουν το σπίτι τους έναχώρο, «όπου δεν ακούγεται κάποιος απο-θαρρυντικός λόγος».

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουεκκλησιάζονται τακτικά και που προσφέρουντις υπηρεσίες τους στις δραστηριότητες τηςεκκλησίας για την πρόοδο της Βασιλείαςτου Θεού.

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουλύνουν τις συζυγικές και οικογενειακέςτους υποθέσεις, χωρίς να επιτρέψουν τηνανάμειξη των συγγενών τους.

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουέχουν πλήρη γνώση για τα οικονομικά θέ-ματα και που διαχειρίζονται το εισόδημάτους, με πλήρη συνεννόηση και με το σω-στότερο τρόπο.

● Μακάριοι είναι ο άντρας και η γυναίκα πουμε ταπεινοφροσύνη αφιέρωσαν τη ζωήτους στον Κύριο Ιησού Χριστό, και πουεφαρμόζουν τις διδαχές Του έναντι όλωντων μελών της οικογένειάς τους με ανι-διοτέλεια, αφοσίωση και αγάπη.

Το Σήμερα, χρόνος πολύτιμος✽ Το Σήμερα είναι στη διάθεσή μου. Θα το

αρχίσω μ’ ένα χαμόγελο και με την απόφασηνα είμαι ευχάριστος. Δε θ’ ασχοληθώ μεαρνητικές κριτικές. Δε θα σπαταλήσω τονπολύτιμο χρόνο μου.

✽ Το Σήμερα είναι στη διάθεσή μου με ισότητα.Για όλους τους ανθρώπους έχει ακριβώςτην ίδια ποσότητα χρόνου σε δευτερόλεπτα,λεπτά και ώρες.

✽ Σήμερα δε θα σπαταλήσω το χρόνο μου,γιατί τα λεπτά που σπατάλησα χθες δενμπορώ να τα ξανακερδίσω.

✽ Σήμερα δε θα ξοδέψω χρόνο ανησυχώνταςγια το τι μπορεί να συμβεί αύριο, γιατί τοπιο πιθανό είναι πως δε θα συμβεί. Θα ξο-δέψω το χρόνο μου για την πραγματοποίησηαυτών που θέλω να πετύχω.

✽ Το Σήμερα θα το χρησιμοποιήσω για τηβελτίωσή μου, γιατί αύριο μπορεί να θελήσωνα το κάνω, αλλά να μην μπορέσω.

✽ Σήμερα θα κάνω τα πράγματα εκείνα πουπρέπει να κάνω. Με κάθε τρόπο θ’ αποφύγωνα κάνω πράγματα που δεν πρέπει να κάνω.

✽ Σήμερα θ’ αρχίσω να δημιουργώ χωρίς νασπαταλώ χρόνο. Σε μια βδομάδα θα είμαιπολλά χιλιόμετρα πιο μπροστά απ’ ό,τι είμαιτώρα.

✽ Σήμερα δε θα σκέφτομαι τι θα μπορούσανα κάνω αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά.Δεν είναι διαφορετικά. Θα επιτύχω εργα-ζόμενος με αυτά που έχω στη διάθεσή μουμέσα στις περιστάσεις που βρίσκομαι.

✽ Σήμερα θα σταματήσω να λέω: «Αν είχακαιρό...». Ξέρω πως δε θα βρω ποτέ χρόνογια οτιδήποτε σκεφτόμενος με αυτόν τοντρόπο. Αν θέλω χρόνο πρέπει να χρησιμο-ποιήσω αυτόν που έχω.

✽ Σήμερα θα συμπεριφερθώ στους άλλουςσαν να ήταν η τελευταία μέρα της ζωήςμου. Δε θα περιμένω μέχρι αύριο. Το αύριοδεν έρχεται ποτέ. nnn


ΤηςΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

ΓυναικείεςΠινελιέςΜε τη φωνή της

σκέψης μου...

Έ νας μικρούλης μπόμπιρας, ξανθούλης μεπράσινες γυαλιστερές χαντρούλες για ματάκια,κοιτούσε επίμονα ένα κοριτσάκι που καθόταν

στο παγκάκι απέναντί του και κρατούσε επιδεικτικάένα μεγάλο πολύχρωμο γλειφιτζούρι και απολάμβανετη γλυκιά γεύση του με ιδιαίτερη ευχαρίστηση. Ομικρούλης ζήλεψε. Γυρίζει στον μπαμπά του μενάζι και του λέει: «Μπαμπά μου, σέλω τέτοιο» καιδείχνει με το μικρό του δαχτυλάκι το μεγάλο γλει-φιτζούρι. Ο μπαμπάς δεν του δίνει σημασία. «Μπαμπάσού λέω, πακαλώ σέλω κι εγώ τέτοιο λειφιτζούρι».Πες πες, το αγοράκι, κατάφερε τον μπαμπά να πάειστο απέναντι μαγαζί με τα ζαχαρωτά και να τουπάρει αυτό που είχε ζηλέψει τόσο πολύ. Χαρούμενοςλοιπόν είχε αφεθεί στην απόλαυση της γεύσης, γιατίείχε πλέον αποκτήσει αυτό που πριν από λίγο ζήλεψεκαι τώρα το είχε.

Παρατηρώντας λοιπόν αυτή τη σκηνή με το χαρι-τωμένο μικρούλη, σκέφτηκα ότι κι εγώ ζηλεύω καιθέλω ν’ αποκτήσω κάτι που δεν έχω και να ήτανκάτι, καλά θα ήταν, εγώ ζηλεύω και θέλω πολλά.«Καλά τι μας λέει τώρα;» θα σκεφτείτε... Όχι! δεμιλάω για ζήλεια που γίνεται πάθος κι εμμονή γιαυλικά πράγματα. Μιλάμε ότι ζηλεύω αυτούς, τουςήρωες της πίστης! Αυτούς που αγαπούν τόσο, πουθυσιάζονται για τον άλλο. Εκείνους που εμπιστεύονταιτο Θεό μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο. Επίσης, αυτούς πουέχουν υπομονή, πραότητα, που έχουν σοφία Θεούκαι ξέρουν πότε και πώς να μιλούν σε κάθε περί-πτωση. Όλ’ αυτά λοιπόν και άλλα τέτοιου είδους,που έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα του ανθρώπουτον «κατά την εικόνα και την ομοίωση του Θεούμας» τα ζηλεύω. Έτσι αναπτύσσεται μέσα μου ένας


Ζηλεύω

ζήλος για την απόκτησή τους. Πολλές φορές κάνω κάποιο λάθος από έλλειψη σοφίας,βλέπω τον εαυτό μου και απογοητεύομαι. Καταφεύγω στη λύτρωση του Θεού και Του ζητώνα μάθω, μέσα από την αποτυχία μου. Μετά από τη συγχώρεση που πήραμε, καθώς ήρθαμεμετανιωμένοι στο σταυρό του Χριστού, δε βολευόμαστε... «Το θέλημα του Θεού είναι οαγιασμός μας». Σκεφτείτε με πόσο ζήλο θέλει ο Κύριος να επιζητούμε αγωνιζόμενοι «τη δι-καιοσύνη, την πίστη, την αγάπη, την ειρήνη μαζί μ’ εκείνους που ομολογούν με καθαρήκαρδιά ότι ανήκουν στον Κύριο» (Β΄ Τιμ. 2:22). Θέλει να είμαστε «ζηλωτές καλών έργων». ΟΚύριος μάς θέλει νικητές. Θέλει ν’ αγωνιζόμαστε για ν’ αποκτήσουμε τους δικούς Τουκαρπούς που να τους γευόμαστε εμείς οι ίδιοι, αλλά και αυτοί που ζουν γύρω μας. Ναζηλεύουμε τις ιδιότητες του χαρακτήρα Του που μας υπόσχεται ότι θα γίνουν και δικές μας.

Βέβαια χρειάζεται αγώνας. Οι ζωντανοί αγωνίζονται, οι νεκροί είναι ανενεργοί. Όμως στοναγώνα αυτό δεν είμαστε μόνοι. Εάν «το ζην είναι σε μας ο Χριστός», το έργο το κάνει Αυτόςμέσα από μας. Αυτός δεν αποτυγχάνει... ποτέ. Άρα από μας εξαρτάται η πνευματική μας καρ-ποφορία. Από το πόσο και αν, είμαστε διαθέσιμοι ν’ αποκτήσουμε τις ιδιότητες του χαρακτήραΤου.

Δεν εφησυχάζουμε λοιπόν. Ας κρατήσουμε μέσα μας, αυτήν την ιερή ζήλια, που γίνεταιζήλος, στην εκζήτηση του προσώπου Του μέχρι να Τον συναντήσουμε στη δόξα Του και ναΤον δούμε «πρόσωπο προς πρόσωπο».

Αξίζει να ζούμε γι’ αυτό και με κάθε κόστος. nnn



ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ τα παιδιάΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ τα παιδιά

Η νικήτριαομάδα

Tο παιχνίδι είχε τελειώσει. Έδωσα μιαγερή κλωτσιά στην μπάλα κι έφτασε στηνάλλη άκρη του γηπέδου. Κοίταξα γύρω

μου. Κανένας δε με πρόσεχε. Όλοι είχαν περι-κυκλώσει τον Πέτρο συγχαίροντάς τον για τονικητήριο γκολ που είχε σουτάρει.

– Σπουδαία ομαδική εργασία Πέτρο! είπε οπροπονητής χτυπώντας τον Πέτρο στην πλάτη.

Ο Πέτρος είναι πολύ καλό παιδί, όμως εγώδεν μπορούσα να μη ζηλέψω. Την προηγούμενηπερίοδο εγώ ήμουν εκείνος που σούταρε πάντατο νικητήριο γκολ. Όμως φέτος όλα άλλαξαν.

Το περασμένο φθινόπωρο είχα τραυματίσεισοβαρά το γόνατό μου και ήμουν αναγκασμένος

να μείνω εκτός αγώνων για όλη τη φθινοπωρινήποδοσφαιρική περίοδο. Ήμουν τόσο ενθου-σιασμένος που θα μπορούσα επιτέλους ναπαίξω τώρα την άνοιξη, όμως δεν ήταν το ίδιο.Δεν έχω τη δύναμη να επιταχύνω όπως παλιά.

Ο γιατρός μού λέει ότι θα επανέλθω σιγά-σιγά, όμως δε μου είναι καθόλου εύκολο. Τομόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι να κάνωπάσα την μπάλα σε κάποιον άλλο που μπορείνα τρέξει πιο γρήγορα, όπως ο Πέτρος. Δε μουαρέσει καθόλου που δεν μπορώ να το κάνωμόνος μου πια.

Όταν πλησίαζα στο σπίτι μας η μικρή μουαδελφή η Ροζαλία έτρεξε να με συναντήσει.


– Τόνυ, έλα να δεις! Έχουμε μικρά σκιουρά-κια.

Την άφησα να με τραβήξει προς την κουζίνα.Εκεί σ’ ένα χαρτοκιβώτιο πάνω στον πάγκουπήρχαν τέσσερα μικρούλια σκιουράκια. Δενείχαν καθόλου τρίχωμα επάνω τους.

Η αδελφή μου η Ειρήνη ζέσταινε λίγο γα-λατάκι και μετά το έβαζε μέσα στο σταγονόμετρογια να ταΐσει τα σκιουράκια και είπε:

– Ελπίζω να επιβιώσουν. Η μαμά είπε ότιπρέπει να είναι περίπου μιας εβδομάδας.

Η Ροζαλία κοίταξε μέσα στο χαρτοκιβώτιο. – Είναι τόσο χαριτωμένα. Πρέπει να τα ταΐ-

ζουμε κάθε δυο ώρες για μια βδομάδα.– Θ’ αφήσω το τάισμα σε σας κορίτσια, είπα.

Εγώ πηγαίνω στο δωμάτιό μου γιατί έχω διάβα-σμα.

Η μαμά μας ασχολείται με τη διάσωση καιαποκατάσταση άγριων ζώων. Βοηθάει άγριαζώα που έχουν τραυματιστεί ή τα μικρά τουςπου έχουν χάσει τη μητέρα τους. Τα φροντίζειμέχρις ότου μπορέσουν να επανενταχτούν στοπεριβάλλον τους. Έτσι εδώ και χρόνια έχωταΐσει πολλά ζωάκια με το σταγονόμετρο. Είναιαρκετά χρονοβόρα διαδικασία και πολλά μικράστο τέλος πεθαίνουν. Γι’ αυτό δεν ήθελα ν’ασχοληθώ με τα σκιουράκια.

Η Ειρήνη κατσούφιασε. – Ε, βέβαια. Εγώ δεν έχω μαθήματα να

κάνω. Η Ροζαλία κι εγώ δεν έχουμε τίποτα νακάνουμε. Έτσι θα ταΐσουμε τα σκιουράκια, ενώεσύ έχεις να κάνεις πολλά σημαντικάπράγματα.

– Έλα, Ειρήνη, σταμάτα,είπα. Πέρασα μια αρκετάδύσκολη μέρα.

Η Ροζαλία με κοίταξε. – Τότε θα έπρεπε...– Ναι, ξέρω Ροζαλία. Πρέπει να έχω μια

κουβεντούλα με το Θεό. Ίσως αργότερα.Γύρισα κι έφυγα πριν η Ειρήνη και η Ροζαλία

αρχίσουν να μου κάνουν κήρυγμα για την προ-σευχή. Η Ροζαλία λέει ότι «μιλάει στο Θεό» γιακάθε τι. Και είναι αλήθεια. Απλά κουβεντιάζειμε το Θεό και του λέει πράγματα για όλους τουςφίλους της από το νηπιαγωγείο, για τα μέλη τηςοικογένειάς μας, για όλα τα ζωάκια που προ-σπαθεί να σώσει η μαμά μας και για οτιδήποτεέρχεται στο μυαλό της.

Αναρωτιέμαι αν ο Θεός θα επιθυμούσεποτέ να χαμηλώσει την ένταση του καναλιούτης Ροζαλίας.

Η Ειρήνη μονίμως γράφει στο ημερολόγιότης. Πρέπει να γεμίζει τέσσερα με πέντε ημε-ρολόγια το χρόνο. Μας λέει ότι γρά-


φοντας εκεί είναι σαν να μιλάει με τοΘεό.

Είναι στιγμές που θα ήθελα να είμαισαν τις αδελφές μου. Όμως εγώ μισώ τογράψιμο. Και για κάποιο λόγο η προσευχήείναι αρκετά δύσκολη για μένα. Δενμπορώ να κάτσω ήσυχα με σκυμμένο τοκεφάλι και να μιλάω στο Θεό. Με αυτέςτις σκέψεις κι επιπλέον έχοντας περάσειμια δύσκολη μέρα ένιωσα αρκετά ανή-συχος. Έπρεπε να κάνω κάτι.

Άλλαξα ρούχα και πήγα δίπλα στοσπίτι του φίλου μου του Σάκη. Ίσως νακατάφερνα να τον πείσω να κάνουμε κάτιμαζί.

Ο Σάκης ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτιτου με μια στοίβα από εγκυκλοπαίδειεςκαι διάβαζε τον τόμο με το γράμμα Κάπα.Αλήθεια! Ο Σάκης είναι το μόνο παιδί

που ξέρω, που διαβάζει εγκυκλοπαίδειεςέτσι από ευχαρίστηση.

– Ήξερες ότι υπάρχουν 42 είδη κροταλιώνστη Νότια Αμερική;

– Όχι, δεν το ήξερα. Θέλεις να πάμε για προ-πόνηση μαζί;

– Μπα, διαβάζω. Έλα πάρε έναβιβλίο κι εσύ. Υπάρχει ένα

πολύ ωραίο πάνω στο γραφείο μου για κάστρα.Κούνησα το κεφάλι μου. «Όχι, ευχαριστώ».

Θα τσίριζα αν καθόμουν να διαβάσω εκείνη τηστιγμή. Στο μυαλό μου τριγύριζε η εικόνα τουΠέτρου να σουτάρει το νικητήριο γκολ κι εγώνα προσπαθώ να συμμετάσχω στην ομάδα.Δεν ήταν δίκαιο αυτό!

– Φεύγω, Σάκη. Τα λέμε αύριο.Κούνησε το κεφάλι του, χωρίς να σηκώσει

τα μάτια του από το βιβλίο. Πώς μπορεί καιδιαβάζει με τις ώρες; Απλά δεν μπορώ να τοκαταλάβω.

Όταν γύρισα στο σπίτι την επόμενη μέρα, ηΕιρήνη με άρπαξε πριν καλά-καλά μπω μέσα.

– Βοήθησέ με να κολλήσω τα φτερά στο αε-ροπλάνο μας, Τόνυ.

Με τράβηξε στην πίσω αυλή και μου έδειξεένα μεγάλο χαρτοκιβώτιο από ψυγείο που έγρα-φε στα πλαϊνά ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ ΣΤΑΡ με βυσσινίχρώμα. Η φίλη της Ροζαλίας η Λολίτα ήτανεκεί και ζωγράφιζε παράθυρα στο «αεροπλάνο»τους με μαύρο μαρκαδόρο.

– Θέλαμε να πετάξουμε το αεροπλάνο μαςπάνω από την οροφή του γκαράζ, όμως ο Θεόςμού είπε καλύτερα να το αφήσουμε στο έδαφος


και απλά να προσποιηθούμε ότι πετάμε, είπε ηΡοζαλία.

– Έλα τώρα Ροζαλία μου, δε χρειάζεται νασου το πει ο Θεός αυτό. Μπορείς και μόνη σουνα το καταλάβεις, της είπα.

– Και όμως ο Θεός μού το είπε! Έκλεισαπολύ σφιχτά τα μάτια μου κι έβαλα τα χέρια μουστ’ αυτιά μου και μετά άκουσα το Θεό, γιατί άμαέχει πολλή φασαρία δεν μπορώ ν’ ακούσω.Ξέρεις ο Θεός δε φωνάζει δυνατά.

Δεν μπορούσα να φανταστώ τη Ροζαλία νακάθεται ήσυχα, όμως δε διαφώνησα μαζί της.Τη βοήθησα να συναρμολογήσει τα φτερά στοαεροπλάνο της και ύστερα βγήκα στην μπροστινήαυλή μας.

Περπάτησα πέρα-δώθε για λίγο, νιώθονταςανήσυχα. Μακάρι να ήμουν σαν την Ειρήνηκαι το Σάκη που τους αρέσει ν’ ασχολούνται μεήσυχα πράγματα. Η προσευχή είναι κάτι πολύφυσικό γι’ αυτούς. Ακόμα και η Ροζαλία τα κα-ταφέρνει.

Όσο για μένα, δε μου αρέσουν τα ήσυχαπράγματα. Εγώ θέλω να κινούμαι συνεχώς.Τότε πρόσεξα την μπάλα ποδοσφαίρου μέσαστο γκαράζ και της έδωσα μια δυνατή κλωτσιά.Την πέταξα στην αυλή ενώ σκεφτόμουν όλαόσα είχαν συμβεί τελευταία.

– Ναι, Θεέ, μουρμούρισα, τα πράγματα δενπήγαν και τόσο καλά τελευταία – στο ποδόσφαιρο,ή στο σχολείο, ή στο σπίτι. Φαίνεται πως έχωμείνει μόνος. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Θαμπορούσες εσύ Θεέ μου να μου δώσεις την ευ-καιρία να παίξω πάλι όπως παλιά;

Έδωσα στην μπάλα μια κλωτσιά. Αυτή χτύ-πησε στην πόρτα του γκαράζ και ξαναγύρισεπίσω σε μένα. «Ξέρω ότι δεν είμαι και τόσοκαλός στην προσευχή, όπως η Ειρήνη, ή όπωςη Ροζαλία, όμως αλήθεια, θέλω να προσπαθήσω»!

Καθώς κλωτσούσα την μπάλα μέσα στηναυλή συνέχισα να μιλάω στο Θεό. «Γιατί νασυμβαίνουν όλ’ αυτά τ’ ανάποδα πράγματα σεμένα; Γιατί να χτυπήσω το γόνατό μου το φθινό-πωρο ενώ έπαιζα τόσο καλά; Αυτό δεν ήταν κα-θόλου δίκαιο».

Σταμάτησα και κοίταξα γύρω μου λίγο ντρο-

πιασμένος. Κατάλαβα ότι μιλούσα στο Θεό δυ-νατά, σαν να μιλούσα σε κάποιον φίλο μου.

Όμως ο Θεός δε μου έριξε κανένα αστρο-πελέκι. Αντίθετα, ένιωσα ότι τελικά ήταν καλόνα μιλάς στο Θεό. Ίσως να μην προσευχόμουνστο Θεό όπως οι αδελφές μου. Ίσως το γράψιμοστο ημερολόγιο να ήταν κάτι καλό για τηνΕιρήνη ή το να σφαλίζει τα μάτια της η Ροζαλία.Ίσως εγώ μπορούσα να προσευχηθώ και ναείμαι απλά ο εαυτός μου, κάνοντας αυτό πουαγαπώ.

Χτύπησα την μπάλα μερικές φορές ακόμα,σαν να περίμενα το Θεό να μου μιλήσει καιτότε ήρθε στη σκέψη μου η λέξη – ομαδική ερ-γασία.

Ομαδική εργασία;Κοίταξα στον ουρανό, όμως δεν είδα τρύπες

ν’ ανοίγουν, ούτε κανένα λαμπερό φως. Απλάείδα γκρίζα Μαρτιάτικα σύννεφα έτοιμα ναρίξουν τη βροχή τους. Συνέχισα να σουτάρωστην αυλή, πότε δεξιά, πότε αριστερά. Ομαδικήεργασία.

Αυτό είχε πει και ο προπονητής μας στονΠέτρο όταν σούταρε το νικητήριο γκολ. «Καλήομαδική εργασία». Και ήταν αλήθεια. Ο Πέτροςδεν προσπαθούσε να τα κάνει όλα μόνος του,όπως έκανα εγώ στο παρελθόν.

Η Ροζαλία ήρθε έξω. – Τόνυ, πρέπει να ταΐσω τα σκιουράκια και

η Ειρήνη δεν είναι εδώ. Θα με βοηθήσεις;Μάλιστα, να η ευκαιρία μου για λίγη οικο-

γενειακή ομαδική εργασία. Δεν ήμουν και τόσοκαλός σε αυτό τελευταία. Έπαιξα με τα μαλλιάτης Ροζαλίας.

– Και βέβαια θα σε βοηθήσω, της είπα.– Έχεις τα κέφια σου Τόνυ, μου είπε γε-

λώντας. Τι έγινε είχες καμιά κουβεντούλα με τοΘεό;

– Ε, ναι. Εδώ που τα λέμε, είχα, απάντησα.Και ξέρεις κάτι, Ροζαλία, νομίζω ότι ο Θεός κιεγώ παίζουμε στο ίδιο γήπεδο πάλι. nnn

Της Peggy King AndersonΜετάφραση:

Φρίντα Τσίνογλου - Λαμπριανίδου

ΠίστηΈνας διάσημος και κάπως μυστήριος ουρολόγος, ο Dr. Hendrin, μ’ εκπληκτικήδυνατότητα αναπλαστικών επεμβάσεων σε μικρά παιδιά που έχουν γεννηθεί μεουρολογικές δυσπλασίες, βρίσκεται σ’ ένα μεγάλο νοσοκομείο στη Βοστώνη τηςΑμερικής, όπου εργάζεται κι έχει το ιατρείο του όπου βλέπει τους μικρούςασθενείς του.

Ένα παιδάκι δυόμισι χρονών γεννήθηκε με μια σειρά ανατομικών παθήσεωντου ουροποιητικού. Πήγαν σε πολλούς γιατρούς, αλλά δεν έγινε τίποτε. Δεν τοαναλάμβανε κανείς. Οι γονείς του, δυο απλοί άνθρωποι, που όμως πιστεύουνστο Θεό, δεν ήξεραν τι άλλο να κάνουν. Όταν οι γιατροί δεν απαντούν με σαφήνεια,όταν αρχίζουν να μιλούν για το Θεό, όταν σου υποδεικνύουν υπομονή, καταλαβαίνειςότι τα πράγματα είναι ανησυχητικά. Μόλις μάθανε οι γονείς για το γιατρό αυτό,μέσα σε δυο βδομάδες και με χίλιες δυο ταλαιπωρίες και πολύ αγώνα, βρίσκονταιστο ιατρείο του στην Αμερική. Έγιναν πάρα πολλές εξετάσεις, ο γιατρός δενμπορούσε ν’ αποφασίσει. Κάθε παιδί είναι ξεχωριστή περίπτωση. Οι πληροφορίεςλένε ότι ο γιατρός αναλαμβάνει μόνο περιπτώσεις που αισθάνεται ότι τελικάμπορεί να κάνει κάτι. Οι γονείς περιμένουν την απάντηση του γιατρού, περιμένουντι θα κάνει ο Θεός... Τελικά, κλείνει ημερομηνία για εγχείρηση και λέει ότι θαπροσπαθήσει! Η μητέρα εκτονώνεται πέφτοντας επάνω του και ρωτά:

– Δηλαδή, τι θα κάνετε γιατρέ; Ο γιατρός απαντά ψυχρά:– Πιστεύεις στο Θεό;– Πιστεύω, αποκρίνεται εκείνη.– Εγώ είμαι ο Θεός... Κάνει μια παύση και συνεχίζει: – Όταν κάποιος πιστεύει στο Θεό, δε ρωτάει τι Αυτός θα κάνει. Απλά Τον εμπι-

στεύεται. Κι εγώ δεν ξέρω τι θα κάνω, θ’ αποφασίσω στην ώρα της εγχείρησης.Η εγχείρηση κράτησε είκοσι δύο ώρες. Ο Θεός θέλησε και πήγαν όλα καλά.

Σήμερα το παιδάκι είναι παντρεμένος και περιμένει να γίνει πατέρας. Η ζωήείναι ένα θαύμα, που δωρίζεται από το Θεό κατά το θέλημά Του. Πιστεύεις στοΘεό; Όπου και αν βρίσκεσαι, ότι και αν περνάς, Εκείνος σε αγαπά. Άνοιξε τηνκαρδιά σου με μετάνοια και πίστη και δέξου τον Ιησού Χριστό. Αν το κάνεις αυτό,τότε μπορείς να γεύεσαι αυτό που σου ζητά ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, στοΕυαγγέλιο του Ιωάννη 14:1 και να ’χεις ειρήνη.

«Ας μη ταράζεται η καρδιά σας� να ’χετε πίστη στο Θεό, να ’χετε πίστη καισε μένα»!

Του ΑΝΕΣΤΗΠΕΤΑΛΙΔΗ

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...




Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 % 2610-224197


Βόλος: Σωκράτους 23382 21 % 24210-35801



ΛόγοςΕΚΔΟ Σ Ε ΙΣ

O

Ο συγγραφέας παρουσιάζει το σπου-

δαίο θέμα της ενότητας του Σώματος

του Χριστού μέσα από το πρίσμα

της Βίβλου. Χωρίς να αμφισβητεί τις

δογματικές διαφορές, χτίζει ένα μο-

ναδικό θεμέλιο ενότητας στο Λόγο

του Θεού, αναγνωρίζοντας την πλη-

γή της κατακερματισμένης εκκλη-

σίας.

Προσκαλεί τους πιστούς του Χρι-

στού να ανακαλύψουν τις ρίζες της

ενότητάς τους στην Καινή Διαθήκη

και τους προκαλεί να ανταποκριθούν

στο κάλεσμα για ενότητα ακολου-

θώντας την αλήθεια του Λόγου του

Θεού.

Ο συγγραφέας αποκαλύπτει την

ψυχή του, καλώντας μας να ανταπο-

κριθούμε στην Αρχιερατική Προσευ-

χή του Κυρίου μέσα απ’ την καρδιά

μας ώστε «όλοι να ’μαστε ένα...».

Η αλήθεια, όπως λέει, «δεν είναι αποκλειστικότητα κανενός». Όλοι αυτοί που

αγκαλιάζουν αυτήν την αλήθεια μπορούν να βιώσουν την πνευματική ελευθερία

και να χαρούν την ενότητα του πνεύματος.

Ένα βιβλίο που είναι «μεγάλο ρίσκο να χάσετε»... και που πρέπει κάθε χριστια-

νός ποιμένας και συνειδητός χριστιανός να μελετήσει με σοβαρότητα.

Δρ. Βασίλη Κωνσταντόπουλου

ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙΟΛΟΙ ΕΝΑ

ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑMHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKOΓ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

Η ΦΩΝΗτου Ευαγγελίου

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΤΕΛΟΣ____________________________

Ταχ. ΓραφείοΚΕΜΠKΡΥΟΝΕΡΙΟΥ�____________________________

Αρ. Αδείας 013943

Χ + 7

PRESS POST

PR E S S P O ST



Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 % 2610-224197


Βόλος: Σωκράτους 23382 21 % 24210-35801



Κυκλοφόρησε το τέταρτοδιπλό CD της σειράς!

Στην επανέκδοση αυτή, θα βρείτε το«ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΜΑΡΑΝΤΟ» (Λευκές Καρ-δούλες 9) που κυκλοφόρησε για πρώτηφορά το 2003 από τον Ελληνικό ΒιβλικόΣύνδεσμο, με τον τίτλο «Kids Games».

Επίσης θα βρείτε το «ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ ΚΑΙΤΡΑΓΟΥΔΑΩ» που αν και αρχικά κυ-κλοφόρησε ως «ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥΜΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ με το χορω-διακό συγκρότημα EBEN EZER BANDκαι την ΈΦΗ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ», στηνουσία συντελεστές του είναι τα μέλη

που συμμετείχαν στις Λευκές Καρδούλες, σε μεγαλύτερη όμως ηλικία, υπό τη διεύθυνση τουΤάκη και της Μαρίζας Βενιζελέα. Έτσι στη γενικότερη προσπάθεια να συγκεντρωθούν όλα ταέργα της παιδικής χορωδίας σε μια εννιαία σειρά διπλών CD, εντάσσεται κι αυτό, ως ΛευκέςΚαρδούλες 10.

ΕΠΙΣΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ:

12 €

ΛΕΥΚΕΣ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ 9 & 10• Στεφάνι Αμάραντο

KIDSGAMES

• Χαμογελάω & ΤραγουδάωΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #3 - 2014

Documents

Transcript of Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #3 - 2014