Η Φωνή Της Χόμορης Τεύχος 2ου Τριμήνου 2008

6
The dream of a citizen of Patra (by Anthony Drosos) He said, htes the evening dream He decided with his wife and an- other couple to go for the weakened to Nafpaktos. They crossed the bridge and after an hour they arrived through Lefteriani to the beautiful Homori. The village looked like an isolated place. In three or four houses, the smokes of the fireplaces proved that we were not alone. One of the citizens o Homory, a “crazy”, good hearted, gentle, with very clean cloths, welcomed us in the street. He had transformed his house to a guests’ house “ The Family Warmth”. He was living in the ground floor and gave us 2 bed rooms with sitting room, bathroom and kitchen in the upper floor. It was a very cold night. The central heating was on and some oak woods were burning in the fireplace. The beds were covered with clean blankets; long haired rugs were placed all over the house A backgammon board and some playing cards were on the table near by the fireplace. The re- frigerator was plenty of delicious food placed by the Homoritis, to make us feel at home. “I have never been alone at night without visitors”, he said. “I have cheap prices and as you can see, and this is the most im- portant, tidiness is our nobleness. Besides, our pension added to the money we get from the guests house are quite enough for us”. We re- mained two nights. The first day was a spring sunny day. We were dressed with suitable dresses; we put on our marching shoes, and started to walk on the paving of the village. Uncle (barba) Costas was accompanying us. We descended the flagstone stair head leading to “Madami” . He showed us the old and restored mills, and from there we went down to visit the monastery of Kavadiotisa. “Now”, said our hospitable companion” we shall follow the new road made by our Civil Association and the Municipality, going to “The tap of Tsoumba”. It was an uphill road and when we arrived in a flagged place with oak wood benches placed around it, a traditional shed welcomed us in its peaceful beauty. Across the way, a traditional shed covered a small steak house. Some obliterated wood, charcoal and ashes, proved that some lucky peo- ple have been using it recently, I thought”. “This water in the past, said our escort, gave life to the village in the past. It was enough to irrigate our lands, up to the river. Now, every- thing is ruined”. With slow movements he lighted a cigarette. “Cigarette is bad for the health, barba Costa”, I told him cautiously. “Here in our area, in the fresh air of the desert, it makes good my son. It helps digesting the isolation”, he answered allegorically. “Let’s get back home”. The food was ready. Mrs Koula had gathered wild greens and cooked in the flowerpot a bum cock. “It is a good oppor- tunity to taste my new red wine. The grapes of our village are not enough and so we bring a variety from the lowland. Our vineyards are destroyed”. Unfortunately I did not have the chance to taste it, because I suddenly woke up and found myself in Patra wondering if that dream could ever be true. Nevertheless, are there still good hearted people, gentle, extremely clean, thrifty, crazy? The Plataniotes give the answer: YES, such crazy people are the Homorites. They can make the dreams become true. Η φωνή Η φωνή της Χόμορης της Χόμορης Αρ. φύλλου:2. Έτος:1 ο. Τρίμηνο 2 ο : Απρίλιος- Μάιος-Ιούνιος 2008 Εκδότης- Διευθυντής Σύνταξης: Αντώνης Δρόσος. Υπεύθυνος έναντι του Νόμου: Γεώργιος Λάμπρου Χαντζής Επικοινωνία: 210 662 48 08-Κιν. 6973 60 10 15 e-mail: [email protected] Δ Δ Ι Ι Γ ΓΛ Λ Ω Ω Σ Σ Σ Σ Η Η Τ Τ Ρ Ρ Ι Ι Μ Μ Η Η Ν Ν Ι Ι Α Α Ι Ι Α Α Ε Ε Φ Φ Η Η Μ Μ Ε Ε Ρ Ρ Ι Ι Δ Δ Α Α Ο Ο Ρ Ρ Γ ΓΑ Α Ν Ν Ο Ο Τ Τ Ω Ω Ν Ν Α Α Π Π Α Α Ν Ν Τ Τ Α Α Χ Χ Ο Ο Υ Υ Χ Χ Ο Ο Μ Μ Ο Ο Ρ Ρ Ι Ι Τ Τ Ω Ω Ν Ν Η Χόμορη είναι όμορφη και δυνατή. Μπορεί να κάνει το όνειρο πραγματικότητα.. The Homori is beautiful and possible. It can make the dream, reality. Το όνειρο ενός Πατρινού. (Του Αντώνη Δρόσου). Είδα χθες βράδυ όνειρο. Ξεκίνησαμε από την Πάτρα με τη γυναίκα μου και ένα ακόμα φιλικό ζευγάρι να πάμε Σαββατοκύριακο εκδρομή στην Ορεινή Ναυπακτία. Περάσαμε τη γέφυρα και σε μία ώρα περίπου φτάσαμε, μέσω Λευτέριανης, στην όμορφη Χόμορη. Βασίλευε παντού ερημιά. Σε τρία –τέσσερα σπίτια, ο καπνός από τα τζάκια έδειχνε ότι δεν ήμασταν μόνοι μας ! Ένας απ’ αυτούς, ένας «τρελός», καλόκαρδος, ευγενικός και πεντακάθαρος στα ρούχα και στην εμφάνιση Χομορίτης, μας υποδέχτηκε στο δρόμο. Είχε μετατρέψει το σπίτι του σε ξενώνα «Η οικογενειακή θαλπωρή». Είχε εγ- κατασταθεί στο ισόγειο του σπιτιού του και μας έβαλε στο ανώγειο, δύο υπνοδωμάτια, με σαλόνι, κουζίνα και μπάνιο. Έξω έκανε κρύο. Άναψε το καλοριφέρ και έβαλε πουρνάρια στο τζάκι. Τα κρεβάτια στρωμένα με φρε- σκοπλυμένα σεντόνια. Το σπίτι και τα δωμάτια στρωμένα με φλοκάτες. Ένα τάβλι και μερι- κές τράπουλες βρίσκονταν πάνω στο σου- φρά, μπροστά στο τζάκι. Στο ψυγείο του ο Χομορίτης είχε ό,τι χρειαζόμασταν για να πε- ράσουμε όμορφα. «Καμιά βραδιά δεν έμεινα χωρίς ξένους, μας είπε σε κάποια στιγμή. Είμαι και φτηνός στις τιμές, όπως βλέπετε και το σπουδαιότερο, η καθαριότητα είναι η αρ- χοντιά μας. Άλλωστε, αυτά που παίρνουμε από τη συνταξούλα μας και αυτά που βγά- ζουμε από τον ξενώνα, μας φτάνουν και μας περισσεύουν». Μείναμε δύο βράδια. Η πρώτη μέρα ξημέρωσε με ανοιξιάτικο ήλιο. Ντυθήκαμε τα κατάλληλα ρούχα, φορέ- σαμε παπούτσια πορείας και αρχίσαμε να περπατάμε τα πλακόστρωτα κατεβάσματα του χωριού. Μας έκανε παρέα και ο μπαρπα- Κώστας. Κατεβήκαμε τα πλακόστρωτα πλα- τύσκαλα που οδηγούν στο «Μαντάμι». Μας έδειξε τους παλιούς αναπαλαιωμένους μύ- λους και από εκεί κατεβήκαμε και επισκεφτή- καμε το Μοναστήρι της Καβαδιώτισσας. Τώρα μας είπε ο φιλόξενος συνοδός μας, θα πάρουμε το νέο δρόμο, που έκανε ο Πολιτιστικός μας Σύλλογος μαζί με το Δήμο, για την «Τσουμπά τη Βρύση». Με λίγη ανηφόρα φτάσαμε. Ένας πλακοστρωμένος χώρος, με τα ξύλινα δρύινα γύρω- γύρω παγκάκια του, μας υποδέχτηκε στη γαλήνια ομορφιά του. Λίγο πιο πέρα, στο ρίζωμα, ένα παραδοσιακό σκέπαστρο κάλυπτε μια μικρή ψησταριά. Σβησμένα ξύλα, κάρβουνα και στάχτη!! Κάποιοι τυχεροί, σκέφτηκα, τη χρησιμοποίησαν πρόσφατα. -Αυτό το νερό, είπε ο συνοδός μας, έδινε κάποτε ζωή στο χωριό. Έφτανε και πότιζε τα κτήματά μας μέχρι το ποτάμι. Τώρα ρήμαξαν όλα. ΄Αναψε με αργές κινήσεις τσιγάρο. -Κάνει κακό μπαρπα-Κώστα το τσιγάρο, του είπα επιφυλακτικά. -Εδώ που είμαστε, στον καθαρό αέρα της ερημιάς, κάνει καλό παιδί μου. Βοηθάει να «χωνέψουμε» την «ερημιά», μου απάντησε αλληγορικά. Πάμε τώρα να γυρίσουμε στο σπίτι. Το φαγητό μας περιμένει. Η κυρα-Κούλα έχει μαζέψει άγρια χόρτα και έχει βάλει στη γάστρα αλανιάρη κόκορα. Ευκαιρία να δοκιμάσετε και το καινούριο κόκκινο κρασί μου. Τα σταφύλια βλέπετε του χωριού μας δε φτάνουν. Φέρνω ποικιλίες από τον κάμπο. Ρήμαξαν τα αμ- πέλια μας. Δεν πρόλαβα δυστυχώς να το δοκιμάσω!! Όταν το πρωί ξύπνησα βρέ- θηκα ξαφνικά στην Πάτρα και αναρωτήθηκα, αν θα μπορούσε ποτέ να γίνει το όνειρο πραγματικότητα. Υπάρχουν όμως ακόμα καλόκαρδοι, ευγενικοί, πεντακάθαροι ολιγαρκείς τρελοί; Οι Πλατανιώτες απαντάνε ΝΑΙ. Τέτοιοι τρε- λοί, οι Χομορίτες είναι. Αυτοί μπορούν να κάμουν το όνειρο πραγματικότητα. Καλό Καλό Πάσχα Πάσχα

Transcript of Η Φωνή Της Χόμορης Τεύχος 2ου Τριμήνου 2008

Page 1: Η Φωνή Της Χόμορης Τεύχος 2ου Τριμήνου 2008

The dream of a citizen of Patra(by Anthony Drosos)

He said, htes the evening dream He decided with his wife and an-other couple to go for the weakened to Nafpaktos. They crossed thebridge and after an hour they arrived through Lefteriani to the beautifulHomori. The village looked like an isolated place. In three or four houses,the smokes of the fireplaces proved that we were not alone. One of thecitizens o Homory, a “crazy”, good hearted, gentle, with very clean cloths,welcomed us in the street. He had transformed his house to a guests’house “ The Family Warmth”. He was living in the ground floor and gaveus 2 bed rooms with sitting room, bathroom and kitchen in the upper floor.It was a very cold night. The central heating was on and some oak woodswere burning in the fireplace. The beds were covered with clean blankets;long haired rugs were placed all over the house A backgammon board

and some playing cards were on thetable near by the fireplace. The re-frigerator was plenty of delicious foodplaced by the Homoritis, to make usfeel at home. “I have never beenalone at night without visitors”, hesaid. “I have cheap prices and asyou can see, and this is the most im-portant, tidiness is our nobleness.Besides, our pension added to themoney we get from the guests houseare quite enough for us”. We re-mained two nights.

The first day was a springsunny day. We were dressed withsuitable dresses; we put on ourmarching shoes, and started to walkon the paving of the village. Uncle(barba) Costas was accompanyingus. We descended the flagstone stairhead leading to “Madami” . He

showed us the old and restored mills,and from there we went down to visit the monastery of Kavadiotisa. “Now”,said our hospitable companion” we shall follow the new road made by ourCivil Association and the Municipality, going to “The tap of Tsoumba”. Itwas an uphill road and when we arrived in a flagged place with oak woodbenches placed around it, a traditional shed welcomed us in its peacefulbeauty. Across the way, a traditional shed covered a small steak house.Some obliterated wood, charcoal and ashes, proved that some lucky peo-ple have been using it recently, I thought”.

“This water in the past, said our escort, gave life to the village inthe past. It was enough to irrigate our lands, up to the river. Now, every-thing is ruined”. With slow movements he lighted a cigarette.

“Cigarette is bad for the health, barba Costa”, I told him cautiously.“Here in our area, in the fresh air of the desert, it makes good my son.

It helps digesting the isolation”, he answered allegorically. “Let’s get back home”. The food was ready. Mrs Koula had gathered

wild greens and cooked in the flowerpot a bum cock. “It is a good oppor-tunity to taste my new red wine. The grapes of our village are not enoughand so we bring a variety from the lowland. Our vineyards are destroyed”.

Unfortunately I did not have the chance to taste it, because I suddenlywoke up and found myself in Patra wondering if that dream could ever betrue. Nevertheless, are there still good hearted people, gentle, extremelyclean, thrifty, crazy? The Plataniotes give the answer: YES, such crazypeople are the Homorites. They can make the dreams become true.

Η φ ω ν ήΗ φ ω ν ήτ η ς Χ ό μ ο ρ η ςτ η ς Χ ό μ ο ρ η ς

Αρ. φύλλου:2. Έτος:1ο. Τρίμηνο 2ο : Απρίλιος- Μάιος-Ιούνιος 2008Εκδότης- Διευθυντής Σύνταξης: Αντώνης Δρόσος.

Υπεύθυνος έναντι του Νόμου: Γεώργιος Λάμπρου ΧαντζήςΕπικοινωνία: 210 662 48 08-Κιν. 6973 60 10 15

e-mail: [email protected]

ΔΔΙΙΓΓΛΛΩΩΣΣΣΣΗΗ ΤΤΡΡΙΙΜΜΗΗΝΝΙΙΑΑΙΙΑΑ

ΕΕΦΦΗΗΜΜΕΕΡΡΙΙΔΔΑΑ

ΟΟΡΡΓΓΑΑΝΝΟΟ ΤΤΩΩΝΝ ΑΑΠΠΑΑΝΝΤΤΑΑΧΧΟΟΥΥ

ΧΧΟΟΜΜΟΟΡΡΙΙΤΤΩΩΝΝ

Η Χόμορη είναι όμορφη και δυνατή.

Μπορεί να κάνει το όνειρο πραγματικότητα..

The Homori is beautiful and possible.

It can make the dream, reality.

Το όνειρο ενός Πατρινού.

(Του Αντώνη Δρόσου).Είδα χθες βράδυ όνειρο. Ξεκίνησαμε από την Πάτρα με τη γυναίκα μου

και ένα ακόμα φιλικό ζευγάρι να πάμε Σαββατοκύριακο εκδρομή στηνΟρεινή Ναυπακτία. Περάσαμε τη γέφυρα και σε μία ώρα περίπου φτάσαμε,μέσω Λευτέριανης, στην όμορφη Χόμορη. Βασίλευε παντού ερημιά. Σε τρία–τέσσερα σπίτια, ο καπνός από τα τζάκια έδειχνε ότι δεν ήμασταν μόνοι μας! Ένας απ’ αυτούς, ένας «τρελός», καλόκαρδος, ευγενικός και πεντακάθαροςστα ρούχα και στην εμφάνιση Χομορίτης, μας υποδέχτηκε στο δρόμο. Είχεμετατρέψει το σπίτι του σε ξενώνα «Η οικογενειακή θαλπωρή». Είχε εγ-κατασταθεί στο ισόγειο του σπιτιού του και μας έβαλε στο ανώγειο, δύουπνοδωμάτια, με σαλόνι, κουζίνα και μπάνιο. Έξω έκανε κρύο. Άναψε τοκαλοριφέρ και έβαλε πουρνάρια στο τζάκι. Τα κρεβάτια στρωμένα με φρε-σκοπλυμένα σεντόνια. Το σπίτι και τα δωμάτιαστρωμένα με φλοκάτες. Ένα τάβλι και μερι-κές τράπουλες βρίσκονταν πάνω στο σου-φρά, μπροστά στο τζάκι. Στο ψυγείο του οΧομορίτης είχε ό,τι χρειαζόμασταν για να πε-ράσουμε όμορφα. «Καμιά βραδιά δεν έμειναχωρίς ξένους, μας είπε σε κάποια στιγμή.Είμαι και φτηνός στις τιμές, όπως βλέπετε καιτο σπουδαιότερο, η καθαριότητα είναι η αρ-χοντιά μας. Άλλωστε, αυτά που παίρνουμεαπό τη συνταξούλα μας και αυτά που βγά-ζουμε από τον ξενώνα, μας φτάνουν και μαςπερισσεύουν». Μείναμε δύο βράδια.

Η πρώτη μέρα ξημέρωσε με ανοιξιάτικοήλιο. Ντυθήκαμε τα κατάλληλα ρούχα, φορέ-σαμε παπούτσια πορείας και αρχίσαμε ναπερπατάμε τα πλακόστρωτα κατεβάσματατου χωριού. Μας έκανε παρέα και ο μπαρπα-Κώστας. Κατεβήκαμε τα πλακόστρωτα πλα-τύσκαλα που οδηγούν στο «Μαντάμι». Μαςέδειξε τους παλιούς αναπαλαιωμένους μύ-λους και από εκεί κατεβήκαμε και επισκεφτή-καμε το Μοναστήρι της Καβαδιώτισσας. Τώραμας είπε ο φιλόξενος συνοδός μας, θα πάρουμε το νέο δρόμο, που έκανε οΠολιτιστικός μας Σύλλογος μαζί με το Δήμο, για την «Τσουμπά τη Βρύση».Με λίγη ανηφόρα φτάσαμε. Ένας πλακοστρωμένος χώρος, με τα ξύλιναδρύινα γύρω- γύρω παγκάκια του, μας υποδέχτηκε στη γαλήνια ομορφιάτου. Λίγο πιο πέρα, στο ρίζωμα, ένα παραδοσιακό σκέπαστρο κάλυπτε μιαμικρή ψησταριά. Σβησμένα ξύλα, κάρβουνα και στάχτη!! Κάποιοι τυχεροί,σκέφτηκα, τη χρησιμοποίησαν πρόσφατα.

-Αυτό το νερό, είπε ο συνοδός μας, έδινε κάποτε ζωή στο χωριό. Έφτανεκαι πότιζε τα κτήματά μας μέχρι το ποτάμι. Τώρα ρήμαξαν όλα. ΄Αναψε μεαργές κινήσεις τσιγάρο.

-Κάνει κακό μπαρπα-Κώστα το τσιγάρο, του είπα επιφυλακτικά.-Εδώ που είμαστε, στον καθαρό αέρα της ερημιάς, κάνει καλό παιδί μου.

Βοηθάει να «χωνέψουμε» την «ερημιά», μου απάντησε αλληγορικά. Πάμετώρα να γυρίσουμε στο σπίτι. Το φαγητό μας περιμένει. Η κυρα-Κούλα έχειμαζέψει άγρια χόρτα και έχει βάλει στη γάστρα αλανιάρη κόκορα. Ευκαιρίανα δοκιμάσετε και το καινούριο κόκκινο κρασί μου. Τα σταφύλια βλέπετε τουχωριού μας δε φτάνουν. Φέρνω ποικιλίες από τον κάμπο. Ρήμαξαν τα αμ-πέλια μας.

Δεν πρόλαβα δυστυχώς να το δοκιμάσω!! Όταν το πρωί ξύπνησα βρέ-θηκα ξαφνικά στην Πάτρα και αναρωτήθηκα, αν θα μπορούσε ποτέ να γίνειτο όνειρο πραγματικότητα. Υπάρχουν όμως ακόμα καλόκαρδοι, ευγενικοί,πεντακάθαροι ολιγαρκείς τρελοί; Οι Πλατανιώτες απαντάνε ΝΑΙ. Τέτοιοι τρε-λοί, οι Χομορίτες είναι. Αυτοί μπορούν να κάμουν το όνειρο πραγματικότητα.

Κ α λ όΚ α λ όΠ ά σ χ αΠ ά σ χ α

Page 2: Η Φωνή Της Χόμορης Τεύχος 2ου Τριμήνου 2008

ΣΕΛΙΔΑ 2 Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΟΜΟΡΗΣ -Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΟΜΟΡΗΣ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΡΙΜΗΝ0 2008

H Λαμπρή στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και σή-μερα.(Αντ. Δρόσου)

Όπως μας έλεγαν οι γερο-Μαλιάτσαςκαι ο παπα-Γιωργούλας, σαν χτυπούσαντο βράδυ οι καμπάνες για την Ανάσταση,σύσσωμο το χωριό ξεκινούσε για την εκ-κλησία. Στην Ανάσταση πήγαιναν αρματο-λοί και κλέφτες με τις κουμπούρεςκρεμασμένες στο ζουνάρι τους. Με τοπρώτο «Χριστός Ανέστη» έπεφταν και οιπρώτες κουμπουριές που γέμιζαν τηνψυχή του ραγιά Χομορίτη ελπίδα για τομέλλον. Στην ευχή «Χριστός Ανέστη»απαντούσαν, ψιθυριστά και μεταξύ τους:«Ανάσταση και στην Πατρίδα». Γιόρταζανπατροπαράδοτα με φαγοπότι , χορούς καιτραγούδια, που περιείχαν στίχους και λόγιαμε υπονοούμενα.(Προφορική παράδοση).

Μετά την αποτίναξη του τούρκικουζυγού, το Πάσχα στο χωριό γιορτάζεται μεμεγάλη λαμπρότητα και χωρίς πλέον υπο-νοούμενα. Από μέρες νωρίτερα αρχίζει ηγενική καθαριότητα των σπιτιών. Ασπρί-σματα, ξεσκονίσματα, σκουπίσματα, σφουγ-γαρίσματα. Την παραμονή σφάζουν το αρνί.Παίρνουν τα εντόσθια, τα ψιλοκόβουν, βά-ζουν πιπέρι, αλάτι, κρεμμυδάκι, άνηθο, μα-ρουλόφυλλα και η «μαγειρίτσα» είναι έτοιμηγια τη φωτιά. Το βράδυ χτυπούν χαρμόσυνα οι καμπάνες και όλοι τρέχουνστην Ανάσταση, για ν’ ακούσουν το «Χριστός Ανέστη», να πέσουν ταπρώτα ομαδικά βαρελότα, να σταυροφιληθεί ο κόσμος και να γυρίσουνστο σπίτι. Εκεί τσουγκρίζουν τα κόκκινα αυγά, δίνουν πάλι τις συνηθι-σμένες ευχές μεταξύ τους, κόβουν το Λαμπρόψωμο με το κόκκινο αυγόστη μέση και σερβίρουν την αυγοκομμένη μαγειρίτσα.

Το μεγάλο γλέντι βέβαια αρχίζει, όταν ο οβελίας μπαίνει στη φωτιά.Εκεί το λόγο έχουν πάντα οι «ειδικοί», που έτσι κι αλλιώς έχουν βγάλει καιμερικά, καλοψημένα απ’ έξω και ωμά από μέσα.. Για να ψηθεί εσωτερικά,χωρίς ν’ αρπάξει απ’ έξω, πρέπει να στριφογυρίζει στη φωτιά από τρειςέως τρεισήμισι ώρες, και ανάλογα πάντα με το βάρος του σφαχτού και τηνποιότητα της φωτιάς. Το άφηνουν μετά λίγο να κρυώσει, γιατί ζεστό δενκόβεται εύκολα, το λιάνιζουν με καλαισθησία και το σερβίριζαν στο πλού-σιο πασχαλινό τραπέζι, συνοδευόμενο με άφθονο, συνή-θως κόκκινο κρασί.

Στην εικόνα στα «Πλατανάκια» ο δάσκαλος Κερασιάςετοιμάζεται να κάνει τη γνωστή κολοκαθιά του, ο Ζαμ-παρόγιαννος χαρούμενος και πανευτυχής φωνάζει καιτον προτρέπει να την κάμει, ο Κοτσαλάκης φουμάρειμάγκικα τη φωτογράφο, ο Σάκης τραγουδάει, ο Γιώργοςτου Λάμπρου κρύβεται κάνοντας τον αδιάφορο, η Μαρίακαμαρώνει τον πατέρα της και περιμένει εναγωνίως τηνκολοκαθιά και ο «Πρίγκιπας» πολύ σκεπτικός και προ-βληματισμένος.

Easter in the years of Ottoman domination andtoday.(Ant. Drosou)

As old-Maliatsas and priest-Giwrgoulas used to tell us,when the bells rang in the evening of the Resurrection, thevillage altogether began for the church."Armatoloi" and "kle-ftes" (kind of secret warriors of those years fighting for Gre-ece's freedom) also went to the Resurrection with theirguns hunging from their belts.As soon as the first "ChristosAnesti "(in greek it means that Jesus Christ is back alive)was heard gun-shooting was started and filled the soul of''ragia''(a greek under the Ottoman burden) Homoriti withhope for the future. As they heard "Christos Anesti " theystarted whispering among them: "Resurrection to Home-land ". They celebrated in a traditional way with junketing,dances and songs, that contained verses and reasons withimplied meanings for a free country.(Oral delivery).

After the end of Turkish domination, Easter in the villageis celebrated with big splendour and without implying mea-nings any more.People start cleaning their houses manydays before.Painting the walls white,sweeping and moppingthe floor.In the Easter E ve they slaughter the lamb. Theytake the offals off, cut them in little pieces ,add pepper, salt,onion, dill and lettuce and the "tripe and herbs soup " is readyfor the fire. In the evening church bells ring in a happy rythmand everyone goes to the church for the Resurrection so tohear "Christos Anesti ".Then they bang some firecrackersand everyone kisses each other before going back

home.There they "crush" red eggs(greek tradition where peo-ple hold an egg and try to break the red egg of the others by hitting it) witheach other, they slice the Easter bread with the red egg in the middle andserve the tripe and herbs soup.

The big fest ,of course,starts when the lamb on the spit is placed on thefire. There "specialists'' have the last word,but even them ,they have re-moved sometime some lamp which seems welldone but is actually still rawinside. In order to make it welldone without burning it , it should be twirledabove the fire from three to three and a half hours,but always depending onthe weight of the lamp and the quality of the fire.

After the lamp is ready and removed from fire they usually wait for it toturn a little cold before starting cutting it into pieces as it 's not that easywhen it's hot.Cutting pieces from allover the lamp in a way that doesn't ch-ange its shape and it 's served on the rich Easter table,usually accompa-

nied with abundant red wine. In the picture of "Platanakia " the schoolteacher of

"Kerasia" is ready to make a " kolokathia"(a greekdance-figure) , Zamparogiannos is cheerfully and blis-sfully shouting to him prompting him to make it, Ko-tsalakis is smoking in a manly way looking at thephotographer, Sakis is singing, George of Lampros istrying to hide playing it indifferent , Maria is looking ather father, feeling proud for him and is looking forward tohim making the "kolokathia" and "Prince" looks quite th-oughtful and puzzled.

Τα παιδικά μας χρόνια και μια φωτογραφική μηχανή.

Του Γιώργου Λ. Χαντζή.Έπρεπε τότε να περιμένουμε τα πανηγύρια για

να δοθεί η ευκαιρία να βγάλουμε μια φωτογραφία,ώσπου, με την βοήθεια της μετανάστευσης, ήρθε στοχωριό μας από τον Καναδά γύρω στο 1960 η τελευ-ταία λέξη τότε της τεχνολογίας, μια φωτογραφική μη-χανή Kodak.

Η Χαρίκλεια του Χαντζοφλώρου έγινε ο φωτο-γράφος του χωριού και των παιδικών μας χρόνων,αποθανατίζοντας με την φωτογραφική της μηχανήσχολικές εκδηλώσεις και πολλές άλλες καθημερινέςμας στιγμές.

Σε μια επίσκεψή της στο χωριό ένα Καλοκαίρι,πριν αρκετά χρόνια, μου δόθηκε η ευκαιρία να τηνευχαριστήσω και τότε, αμέσως η κυρά Χαρικλεια μουέδωσε τη μηχανή για να την φυλάω.

Είναι ευκαιρία μες απ’ την εφημερίδα να ευχα-ριστήσουμε ξανά την κυρά Χαρίκλεια τουλάχιστον όσοι, χάρη σε αυτήν, έχουμετις μνήμες σήμερα σε φωτογραφίες.

Και αν φθάσει στα χέρια της η εφημερίδα να ξέρει πως η φωτογραφική τηςμηχανή είναι σε καλά χέρια και είναι πια κειμήλιο όλου του χωριού.

The years of our childhood and a camera.

By George L. HatzisAt that time, we had to wait for the feasts

(festival-panigiri) in order to have the chance totake a photo, until, thanks to immigration, aro-und 1960 in our village arrived from Canada aKodak camera one of the most modern tech-nology of that time.

Hariklia Hatziflorou became the pho-tographer of the village and of our childhoodyears, taking photos of our school events andmany other daily happenings. Years ago, itwas summer, when she visited the village andI took the opportunity to thank her, and sud-denly Mrs. Hariklia gave me the camera tosave it. I take this opportunity to thank againMrs. Hariklia because due to her we have

today some memories in photos.And if ever she receives our newspaper, I assure her

that the camera is in good hands and it is now a heirloom ofthe village.

B&G Chantzis Trans ltd,International Transports

112, Agiou Dimitriou – GR17456 Alimos/Athens

TEL: (+30210) 9820846 -9881014 FAX: (+30210) 9827231

mailto:[email protected]

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΖΑΜΠΑΡΑΣΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ

ΟΔΟΝΤΙΚΩΝ ΕΝΦΥΤΕΥΜΑΤΩΝ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΥΓΕΙΑ»

ΝΗΡΗΙΔΩΝ 16 ΧΙΛΤΟΝ

ΤΗΛ: 210-7211391

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Φ.ΜΑΡΚΑΤΗΣΙΙΑΤΡΟΣ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΟΣ

Θερμοπυλών 5, 121 34 Περιστέρι

Τηλ.: 210 57.28.292 210 57.40.180

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Α. ΛΥΜΠΕΡΗΣΟΔΟΝΤίΑΤΡΟΣ

Αγίας Παρασκευής 9-11Χαλάνδρι 152 34

Ιατρείο: 210 68.12.111 Κινητό: 6944 267.771

ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΑΧΙΛΛΕΩΣ 77, ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ Τ.Κ.

175 63 ,[email protected]

ΤΗΛΕΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ: 210

9827 797 FAX: 210 9827 997

ΣΧΟΛΕΙΑ ΞΕΝ. ΓΛΩΣΣΩΝ

1. ΑΝΝΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ-ΖΑΜΠΑΡΑ

ΡΑΦΗΝΑ

2. ΡΗΤΑ - ΧΑΝΤΖΗ ΡίΤΑ

ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΥ 5 ΑΡΓΥΡΟΥ-

ΠΟΛΗ, ΤΗΛ. 210-9919325.

3. ΝΤίΝΑ ΧΑΝΤΖή-ΓΕΩΡΓΑΚΟ-

ΠΟύΛΟΥ ( ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤ’

ΟΙΚΟΝ: 210-9937345)

Β΄ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦ.Β΄ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦ.

ΑΘΗΝΩΝΑΘΗΝΩΝ

1.. ΘΕΟΦΑΝΗ ΚΩΝ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ1.. ΘΕΟΦΑΝΗ ΚΩΝ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

2. ΧΑΝΤΖΗ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΡΙΑ2. ΧΑΝΤΖΗ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΡΙΑ

Page 3: Η Φωνή Της Χόμορης Τεύχος 2ου Τριμήνου 2008

ΣΕΛΙΔΑ 3 Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΟΜΟΡΗΣ -Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΟΜΟΡΗΣ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΡΙΜΗΝ0 2008

Α/Α Επώνυμον Όνομα Όνομα πατρός Όνομα μητρόςΈτος

γένν. Α/Α Μητρώου Έτος Θανάτου

1 Αγγελής Γεώργιος Πολύκαρπος Αντωνία 1931 3

2 " " " " Παντελής Μαρία 1941 1 5.5.55

3 " " " " Πολύκαρπος Αντωνία 1948 1

4 " " Λάμπρος Παντελής Ευγενία 1949 2

5 " " Ανδρέας " " " " 1951 1

6 " " Κων/νος Πολύκαρπος Αντωνία 1952 1

7 " " Γεώργιος Παντελής Βιργινία 19531

8 " " Αντώνιος Παντελής Ευγενία 1959 1

(Υπάρχει και Παλιούρας Αγγελής)

9 Αδάμης Αθανάσιος Νικόλαος 1853

10 " " Νικόλαος Αθανάσιος 1876

11 Αδάμ Δημήτριος " " 1879

12 " " Λάμπρος " " 1885 140 24.1.62

13 Αδάμης Αθανάσιος Λάμπρος Ιωάννα 1925 1

14 " " Δημήτριος " " " " 1926 9

15 " " Νικόλαος " " " " 1927 1

16 " " Λάμπρος " " " " 1928 1

17 " " Κων/νος " " " " 1933 2

18 Αναγνωστόπουλος Λυμπέρης Γρηγόριος Βασιλική 1949 1

19 " " Γεώργιος " " " " 1953 3

ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΜΑΣ ΔΕΝΔΡΟ. (ή απλά από πού κρατάει η σκούφια μας.)

Tου Ανδρέα Γ. Χαντζή.

Έχει διαπιστωθεί ότι σε κάποια φάση της ζωής μας, ξυπνάει ξαφνικά μέσα στον κα-

θένα μας το ενδιαφέρον να μάθουμε για τους προγόνους μας, κοντινούς και παλιότε-

ρους, ποιοι ήταν, από πού ήρθαν, αν ήρθαν από αλλού, πώς έζησαν, ποια σημαντικά

ίσως γεγονότα σημάδεψαν τη ζωή τους και κυρίως ποιους άλλους συγγενείς εξ αίμα-

τος είχαν, με τους απογόνους των οποίων και εμείς οι σημερινοί έχουμε δεσμούς αί-

ματος, αλλά ίσως αγνοούμε την ύπαρξή τους και αυτοί αγνοούν τη δική μας ύπαρξη.

Ατυχώς, όταν μας γεννιέται αυτό το ενδιαφέρον, αυτοί που θα μπορούσαν να μας

δώσουν τις σχετικές πληροφορίες συνήθως έχουν φύγει από τη ζωή. Η προφορική

παράδοση ελάχιστες πληροφορίες κατώρθωσε να διασώσει και αυτές αρκετά ασα-

φείς. Και όσοι μεν γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στο χωριό μας όλο και κάποιες πλη-

ροφορίες έχουμε τουλάχιστον για τους κοντινούς προγόνους μας. Όμως η νέα γενιά,

τα σημερινά παιδιά, που στο σύνολό τους γεννήθηκαν στη διασπορά είτε μέσα, είτε έξω

από την Ελλάδα, όχι μόνον δεν έχουν καμία πληροφορία για τους προγόνους τους,

αλλά δεν γνωρίζουν ούτε ποια συγγενική σχέση έχουν με τους σημερινούς, με τους

οποίους έχουν το ίδιο οικογενειακό επώνυμο.

Αυτή η πραγματικότητα οδήγησε κάποιους από εμάς στη σκέψη και την προσπά-

θεια να αναζητήσουμε όσες πληροφορίες μπορούμε και από όποιες πηγές μπορούμε

για τους προγόνους μας, να τις σχηματοποιήσουμε σε ένα διάγραμμα με όσες πρό-

σθετες πληροφορίες χρειάζονται και να το παραδώσουμε στην επόμενη γενιά γρα-

πτό.

Με την έναρξη της προσπάθειας αυτής, οι φιλοδοξίες μας (!) αυξήθηκαν με τη

σκέψη : αφού κάνουμε τον κόπο για δικό μας λογαριασμό ας επεκταθούμε και στις

υπόλοιπες οικογένειες του χωρού και αυτές που υπάρχουν σήμερα, αλλά και αυτές

που υπήρξαν στο παρελθόν και δεν υπάρχουν σήμερα, αφού από τις ίδιες πηγές αντ-

λούμε στοιχεία. Στην προσπάθειά μας αυτή συναντήσαμε ανυπέρβλητες δυσκολίες

κυρίως ως προς τις γυναίκες, για τις οποίες στο παρελθόν δεν τηρούνταν στοιχεία.

Σημαντική πηγή πληροφοριών για την προσπάθειά μας θα ήταν τα ληξιαρχικά βι-

βλία που τηρούσε τα παλιά χρόνια η εκκλησία και όπου καταχωρίζονταν βαφτί-

σεις, γάμοι, θάνατοι. Όμως των βιβλίων αυτών αγνοείται η τύχη και όποιος

γνωρίζει κάτι σχετικό, ας μας ενημερώσει.

Παρ’ όλες τις δυσκολίες, στη νεογέννητη εφημεριδούλα μας, που ελπίζουμε όλοι

να αγκαλιάσετε και να στηρίξετε με αγάπη, αρχίσαμε να καταχωρίζουμε τα γενεαλογικά

διαγράμματα των οικογενειών του χωριού μας, τωρινών και παλιότερων που δεν υπάρ-

χουν πια, με όσα στοιχεία διαθέτουμε. Όπως είναι φυσικό αυτή η πρώτη προσπάθεια

θα έχει και λάθη και παραλείψεις. Όμως απώτερος σκοπός μας είναι να κεντρίσουμε

το ενδιαφέρον κάποιων μελών κάθε οικογένειας να ασχοληθούν και να συγκεντρώ-

σουν όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούν για το γενεαλογικό τους δένδρο και να

τις αποστείλουν στην εφημερίδα μας. Οι πληροφορίες αυτές, σχηματοποιημένες σε

απλούστερα και σαφέστερα διαγράμματα και με περισσότερες επεξηγήσεις, θα κατα-χωριστούν σε βιβλίο, που πρόκειται να εκδοθεί -και ήδη βρίσκεται στα σκαριά -

για να παραδοθεί στις επόμενες γενιές. Στην προσπάθειά μας αυτή περιμένουμε την

ανταπόκριση πολλών.

ΜΗΤΡΩΟ ΤΩΝ ΑΡΡΕΝΩΝ 1834-1960 της Κοινότητας Χόμορης του Νομού Αιτωλ/νίας. Συντάχτηκε με αλφαβητική σειρά και οικογενειακό επώνυμο το Μάρτιο 1997 από τον Ανδρέα Χαντζή.

Οι σελίδες 3 & 4 είναι αποτέλεσμα συνεργασίας Ανδρέα Χαντζή και Αντώνη Δρόσου.

OuR FAmILy GEnEALOGICAL TREE(or simply where we come from).

By Andreas G.HatzisIt is certain that in a certain stage of our life, suddenly every one of

us needs to learn about his predecessors, nearest of older ones, who were

they? Where did they come from? If they came from elsewhere? How did they

live? Which are the important events that crippled their lives and mostly if they

had other relatives by blood, the descendants with whom we have today a re-

lationship by blood, but perhaps we ignore their existence, and they ignore our

existence too.

Unfortunately, when such a concern is born in our mind those who

could give us such information, usually are not alive. The verbal tradition has

saved little information and most of it is not clear enough. Those of us who

were born and lived in our village have some information, at least about our an-

cestors. But the new generation, our today� s children who most of them are

born far from their native country, either living in Greece or outside Greece,

not only they have no information about their ancestors but they do not know

even what kind of relation they have with the relatives today, with whom they

have the same surname.

This fact leaded some of us to some thought and attempt to find out

any available information as much as we can from any source about the an-

cestors in order to use them in forming a diagram with any additional informa-

tion needed and hand it over to the next generation in writing.

As soon as we started this attempt our ambition increased as we th-

ought that since we are making this effort on our behalf why don�t we expand

it to the rest of the families of the village, those existing today and those who

existed in the past but do not exist today, considering that we collect informa-

tion from the same source. In our attempt we met many difficulties mainly with

regards to women for which in the past no elements were gathered about them.

An essential source of information for our attempt would be the registrybooks kept by the church the old years, where records were kept regar-ding baptizing, marriage and death. But even such books do not existand so if someone knows something about them we shall appreciate it ifhe could inform us about it.

In spite of the difficulties, in our newly born newspaper, which we

hope you will embrace and support with love, we started to publish the gene-

alogic diagram of the families of the village, recent and older ones which do not

exist any more, with any available elements. As it is obvious, this first effort

might contain some mistakes or deficiencies.

But our basic aim is to draw the attention of some members of every

family to collect as much information as possible about their genealogic tree

and send it to our newspaper. This information will be formed in plain and clear

diagram with more details and will be kept in a book which will be published,

and is already under preparation, so we can hand it over to the next genera-

tions. We look forward to having the support of many people to this effort.

Page 4: Η Φωνή Της Χόμορης Τεύχος 2ου Τριμήνου 2008

ΣΕΛΙΔΑ 4 Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΟΜΟΡΗΣ -Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΟΜΟΡΗΣ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΡΙΜΗΝ0 2008

ΑΔΑΜΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (1853)

ΛΑΜΠΡΟΣ (1885-1962)

Α΄. Σύζ. Βασιλική Ζαμπάρα

Β΄. Σύζ. Γιαννούλα Κων.

Παραλίκα

Έξι παιδιά από το β΄ γάμο.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (1879)

Δολοφονήθηκε από

την Καλλιόπη Κο-

τσώτα.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ( 1876 )Πνί-

γηκε «στου Λάμπη τα Γεφύ-

ρια» έξω από το Αγρίνιο.

Άγνωστο πότε. Ήταν άγαμος

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (1925)

Σύζ. η Αθανασία

Τσιλιγιάννη από τα Τσιλι-

γιαννέικα Μακρυνούς

ΛΑΜΠΡΟΣ

ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (1926)

Σύζ. Βασιλική Κων. Πα-

τούχα

ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ

Συζ. Κων.

Νικ. Θεοφάνη

ΝΙΚΟΛΑΟΣ (1927)

Σύζυγος η ………………..

Θεοφάνη από Βονόρτα. ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ

ΛΑΜΠΡΟΣ (1928)

Σύζ. η Σοφία

Κων. Ανδρεοπούλου

ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ

ΛΑΜΠΡΙΝΗ

ΛΑΜΠΡΟΣ

ΧΡΥΣΟΥΛΑ

Σύζ. Χρήστου Γρηγο-

ρίου από Ναύπακτο

ΘΩΜΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΣ

ΧΡΥΣΟΥΛΑ

ΚΩΝ/ΙΝΟΣ (1933)

Η Χόμορη ΝαυπακτίαςΤου Ανδρέα Μπέσσα*

Βρισκόμαστε στη Χόμορη, ένα απ' τα ιστορικά χωριά τουΔήμου Πλατάνου αλλά και της Ναυπακτίας. Ερχόμαστε εδώ είτεμέσω Πλατάνου (12 χλμ.), διανύοντας 54 χλμ. απ' την Ναύπακτοείτε απ' την Ελευθέριανη (52 χλμ. απ' την Ναύπακτο).

Χτισμένη στο μέσο της νότιας πλευράς του Αρδινίου (υψό-μετρο 700 μ.), κάτω από δασώδη έκταση, απλωμένη αμφιθεα-τρικά, με εύφορα εδάφη λόγω του άφθονου υδάτινου στοιχείουκαι με υγιεινό κλίμα.

Περιτριγυρισμένο άλλοτε από πολλές καλλιέργειες, παρά-γοντας σιτάρι, καλαμπόκι, βρόμη, κρασί, φακές, καρύδια, απέ-μειναν σήμερα ελάχιστα αμπέλια απ' τα οποία παράγουν τολιγοστό πλην εξαιρετικό κρασί και τσίπουρο. Ο επισκέπτης πουθα πρωτοέρθει εδώ, θα εντυπωσιασθεί απ' την ομορφιά του το-πίου αλλά και τη νοικοκυροσύνη των Χομοριτών, όπως αποκα-λύπτεται με τα πετρόχτιστα δρομάκια και τα πανέμορφαπαραδοσιακά σπίτια.

«Χόμορη με τ' αρχοντικά και με τα Μοναστήρια», γράφει οποιητής μας Γ. Αθάνας.

Η επιλογή μας να σταματήσουμε στην είσοδο του χωριού,όπου βαθύσκια δέντρα, τρεχούμενα νερά και με τη συντροφιά μετους ζεστούς και φιλικούς κατοίκους του, οπωσδήποτε θα μας δι-καιώσει, ενώ η θέα προς τη Ψηλή Κορυφή, τις απέναντι πλαγιές,τη γειτονική Μηλιά και προς την κοίτη του Κάκαβου γοητεύει καιτον πιο απαιτητικό. Άλλωστε και ο Γ. Αθάνας, συνεπαρμένος απ'τις ομορφιές της Χόμορης, γράφει:

«Θα πάω στην Καβαδιώτισσα να την περικαλέσω,να κατεβάσει ο Κάκαβος, να κόψει τα γιοφύριαδώθε μακριά ν' αποκλειστώ και δε θα κακοπέσω».Η Καβαδιώτισσα, το Μοναστήρι του χωριού, βρισκόταν στο

νοτιανατολικό άκρο. Αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου,σύμφωνα με την παράδοση, πήρε την ονομασία απ' το χωριό Κα-βαθά των Θεσσαλικών Αγράφων, απ' όπου μεταφέρθηκε η ει-κόνα της Παναγίας, αν και η σημερινή έρευνα θεωρεί πωςυπάρχει κάποιο τοπωνύμιο με αυτό το όνομα. Η χρονολογία ίδρυ-σής του είναι άγνωστη, αφού τα στοιχεία της εντοιχισμένης επι-γραφής στο Καθολικό της Μονής έχουν καταστραφεί.

Το βέβαιο πάντως είναι πως απέκτησε μεγάλη φήμη και συγ-κέντρωσε αρκετό αριθμό μοναχών ως την κατάργησή της σταχρόνια της Βαυαροκρατίας με αποτέλεσμα να διασκορπιστεί οπλούτος της.

Στο διάστημα 1695 έως το 1775, έγινε και η έδρα της επι-σκοπής Λιδορικίου που η δικαιοδοσία της ήταν σ' ολόκληρη τηΔωρίδα και στα χωριά βόρειων Κραβάρων. Αυτό έγινε γιατί στηνεπισκοπή Λιδορικίου σ' αυτή την περίοδο τρεις απ' τους επισκό-

πους ήταν απ' τη Χόμορη. Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας ανεβάζει τον αριθμό στους οκτώ, που όμως θεωρείται υπερβολικός. Οι Δεσποταίοι, όπως ονομά-στηκαν οι προερχόμενοι απ' την οικογένεια που έδωσε δύο απ' τους τρεις καταγραμμένους Επισκόπους, ξεχωρίζουν για την μόρφωσή τους, την ανδρείακαι την πνευματική τους συγκρότηση.

Ο πρώτος δήμαρχος Προσχίου - έδρα ο Πλάτανος- ήταν ο Αθανάσιος Δεσποταίος. Όμως, ο Αλή Πασάς, κυνήγησε αμείλικτα την οικογένεια, δολο-φονώντας τον πρώην Επίσκοπο Λιδορικίου Διονύσιο αλλά και άλλα μέλη της, άνδρες και γυναίκες.

Στα χρόνια της Επανάστασης, οι Δεσποταίοι είναι παρόντες. Ο Γεώργιος Δεσποταίος ή Δεσποτόπουλος έδρασε ως πολιτικός, ο αδελφός του Διο-νύσιος βοήθησε στον Αγώνα ως πρωτοσύγκελος Λιδορικίου και ο τρίτος αδελφός, Αθανάσιος, αγωνίστηκε σε διάφορες μάχες και το 1829 μετείχε στηΔ' Εθνοσυνέλευση ως αντιπρόσωπος της επαρχίας.

Δεν ήταν λίγοι όμως και οι Χομορίτες που πρωταγωνίστησαν στα χρόνια της Απελευθέρωσης.(Συνεχίζεται)

Homori of NafpactiaBy Andreas Bessas

We are situated in one the historical villages of Platanou municipality, in Nafpactia, Homori. We are guided here, passing through Platanos (12 Km),covering 54 Kms from Nafpactos or from Eleftheriani (a place 52 Kms from Nafpactos).

It is bult in the middle of the southern side of Ardinio (700 m Leight), under a woody expanse, it is extended in an amphitheatrical way, with fertilesoil, due to plenty of water and hygiene climate.

Sometime ago, it was surrounded by cultivated areas, producing wheat, corn, oats, wine, lentils, nuts, but nowadays there are some vineyardswhich produce a little but of excellent quality wine and raki.

Visitors-that first come here, will be impressed by the beauty of the landscape and the tidiness of the local people, something that you can seefrom the stonebuilt narrow streets, as well as the beautiful traditional houses.

“Homori, you have mansions and monasteries!”, as our poet G. Athanas writes. We will be definitely justified by our choice to stop at the entranceof the village, to see deep-shaded trees and running crystal waters, as well as friendly, warm local people, while the wonderful view to Ψili Korifi, to theopposite slopes, and to the neighbouring village of Milia, and to the river bed of Kakavos, attract even the most demanding person.

Besides, G. Athanas, the poet, as he is excited by the beauties of Homori, writes:“ I will go to Kavadiotissa to beg Her

for Kakavos to bring water in order tocut the bridges, so as to be blocked here

and I will not have a hard time.”Kavadiotissa, the local monastery was at the south-east bridge of the village, dedicated to the Assumption (of the Virgin).According to the tradition, it took its name from Kavatha of Thessalia, where the icon of the Virgin, Mother of God was transferred here, although

a nowadays survey considers that there is a place-name using that name. Its date of building is unknown, bearing in mind that the elements of the wallsign in the catholic of the monastery have been destroyed.

It is for sure, that its great reputation gathered plenty of monks, until it was abolished under the government of Austrian aristocrats. As a result thewealth of the monastery was scattered.

During 1695 to 1775, the monastery became the see of bishop of Lidoriki, where its authority was spread in the area of Dorida and in the villagesof north Kravaron. That happened, because in the episcopacy of Lidoriki, in that time, three of the bishops came from Homori. A Karkavitsas talks abouteight bishops, perhaps exaggerating. The Despots came from the family that had 2 from the 3 registered Bishops, and they were well-educated, braveand cultured personalities.

The first mayor of Proshiou-the see of Platanos- was Athanasios Despoteos. However, Ali-Pasha ran after the family till death, murdering the ex-bishop of Lidorikiou, Dionisia, as well as other members of the family, men and women.

During Greek Revolution against the Turks, Despotei family were present George Despoteos or Despotopoulos acted as a politician, his brotherDionysios helped in the Fight for Freedom of Greece as an archimadrite of Lidoriki. The third brother Athanasios fought in various battles and in 1829,he joined the fourth National Assembly as a representative of the Province.

Many of the local people of Homori fought during the Liberation of Greece from the Turkish yoke:( It is continued)

Ο Ανδρέας Μπέσσας είναι Διευθυντής του 100ού Δημ. Σχολείου της Αθήνας, Έφορος του Ομίλου και κατάγεται από τη Βελβίνα Ναυπακτίας.Andreas mpessas is Director of 100th Dim. of School of Athens, E'foros of Group and comes from the Velvjna Naypaktjas.

Page 5: Η Φωνή Της Χόμορης Τεύχος 2ου Τριμήνου 2008

Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΟΜΟΡΗΣ -Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΟΜΟΡΗΣ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΡΙΜΗΝ0 2008ΣΕΛΙΔΑ 5

ΧΟΜΟΡΙΤΕΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΗ Μ.Χ.Ν.

(ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΕΜΠΡΟΣ»ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ)

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΟΜΟΓΕΝΩΝΠΡΟΣ ΤΗ ΜΙΚΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΝΑΥΠΑ-

ΚΤΟΥ. Ο κ. Τρύφωνας Σκιάδας, που προσφάτως

επισκέφτηκε τη Ναύπακτο, εκπροσωπώντας τηνΟργανωτική Επιτροπή των καλλιτεχνικών εκδη-λώσεων της Αμερικής, όπου η Μ.Χ.Ν. παρου-σίασε τρεις συναυλίες, παρέδωσε επιταγή 5.000$για την ενίσχυση του ταμείου της Μικτής Χορω-δίας και την μελλοντική αγορά πιάνου. Το Δ.Σ. τηςΜικτής Χορωδίας Ναυπάκτου, εκφράζει δημόσιατις ευχαριστίες του προς τους εκλεκτούς μας φί-λους της Αμερικής, για την σημαντική οικονομικήπροσφορά τους.

Ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης καιαγάπης διοργανώθηκε προς τιμή τους ειδική εκ-δήλωση, όπου τους επέδωσε αναμνηστική πλα-κέτα και τους ανακήρυξε επίτιμα μέλη τηςΧορωδίας.

THE HOmORITES ARE LEADERS In THE FIELD OF CIvILI-zATIOn. THEy SuPPORT FInAnCIALLy THE

mIXED CHOIR OF nAFPAKTOS (EXTRACTFROm THE nEWSPAPER «EmBROS» OFnAFPAKTOS).

A FINANCIAL SUPPORT FROM OURHOMOGENEITY TO THE MIxED CHOIR OFNAFPAKTOS.

Mr. Tryfonas Skiadas who re-cently visited Nafpaktos, representing theOrganizing Committee of Artistic Events ofthe U.S.A. where the Mixed Choir of Naf-paktos presented three concerts, gave acheck of 5.000$ for the financial support ofthe Mixed Choir of Nafpaktos in order tobuy a piano in the near future. The Admini-strative Council of the Mixed Choir of Naf-paktos expresses in public its deep thanksto all the exquisite friends in the U.S.A. fortheir essential financial support. The leastwe could do in order to show our love andgratitude to them was to organize a specialevent which took place in their honor duringwhich a small plaque as souvenir was offe-

red to them and were announced honorarymembers of the Choir.

Από αριστερά οι Νώντας Πατούχας,Παναγιώτης Σκιαδάς, Τοντόρ Καμπα-κτσίεφ (μαέστρος της Μ.Χ.Ν.), ΤρύφωνΣκιαδάς, Γιώργος Βαρελάς (πρόεδρος τηςΜ.Χ. Ν.) και Σωκράτης Σκιαδάς, φωτο-γραφίζονται στην ειδική εκδήλωση πουδιοργάνωσε η Μ.Χ.Ν.

ΕΞΟΧΙΚΟΜερίδες: 10. Χρόνος προετοιμασίας 30΄. Χρόνος ψησίματος: 2 ώρεςΥΛΙΚΑ• 2 1/2 κιλά κόντρα φιλέτο χοιρινό• 1 κούπα ελαιόλαδο• 2 κούπες νερό• 1 κιλό πατάτες στρογγυλέςΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ• 1 κουταλιά σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό.• 1 κουταλιά της σούπας ρίγανη.• 2 ξερά κρεμμύδια τριμμένα στον τρίφτη.« 2-3 σκελίδες σκόρδο τριμμένο.• 4-5 λωρίδες μπέικον.• 100 γραμμάρια τριμμένο κεφαλοτύρι.• 100 γραμμάρια τριμμένη γκούντα.• αλάτι & πιπέρι μαύρο.ΕΚΤΕΛΕΣΗ1. Κόβετε το κρέας στη μέση και το πλαταίνετε με το μπαλτά,χτυπώντας το από το μέσα μέρος για να ανοίξει,2. Ετοιμάστε τη γέμιση.3. Προσθέτετε τη γέμιση,το περιτυλίγετε και το δένετε με σπάγγο

ή τοποθετείτε στο ειδικό δίχτυ, ώστε να πάρει σχήμα κυλίνδρου.4. Τοποθετείστε το ρολό στη γάστρα μαζί με τις πατάτες, το νερό

και το λάδι. Πασπαλίστε τις πατάτες με λίγο αλατοπίπερο και λίγη ρίγανη.5. Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 150° € .Ψήνεται στους 180° ̂

για περίπου 2 ώρες. Στο διάστημα αυτό το περιχύνετε με το λάδι του,προσέχοντας να μην μείνει χωρίς νερό. Αν χρειαστεί προσθέστε λίγονεράκι.6. Όταν ψηθεί το κόβετε σε λεπτoφέτες και το γαρνίρετε με τις πα-

τάτες και σαλάτα εποχής. Αν θέλετε μπορείτε να το ψήσετε στη σούβλα στακάρβουνα..

Καλή Επιτυχία!!!

STuFFED PORK (EXSOCHIKO)Prep.Time: 30' Cooking time: 2 A hours 10INGREDIENTS• 2 Vt kgr pork loin• 1 cup olive oil• 2 cups water• 1 kgr baby potatoesSTUFFING1 tablespoon finely chopped parsley1 tablespoon origan2 large grated onions2-3 grated cloves4-5 rasher100 gr grated hard cheese (kefalotiri)100 gr grated gouda cheese salt & black pepperAPPLICATION 1. Chine the loin and flatten it with2. Prepare the stuffing.3. Spread the stuffing inside the loin,roll and tie it up securely

with string or the special net.4. Place the loin in a pan with the potatoes, the oil and the

water. Sprinkle the potatoes with a little salt, pepper and origan. Coverthe pan closely.

5. Preheat the oven to 150 C. Roast it at 180oC for about 2hours.Baste occasionally with pan juices or additional.

6. When cooked remove the string and carve in neat slices.Serve: with the potatoes or salad in season.You can roast the loin on thespit.

Good Success!!!

Ο Νίκος Τσούλος (Μανούκας) και το τυρί.Κάποτε ένας γεωπόνος ειδοποίησε να βρίσκονται όλοι οι κτηνοτρόφοι

του χωριού μας στο μαγαζί. Πράγματι, περίεργοι οι κτηνοτροφοι τον περίμε-ναν. Κάποια στιγμή έφτασε και ο γεωπόνος στην ώρα του. Τους χαιρέτησεόλους δια χειραψίας και τους εξήγησε, ότι σκοπός της συνάντησης ήταν νατους μάθει τρόπους για να κάνουν καλό τυρί και χωρίς να καθυστερεί άρχισετο μάθημά του. Κάποια στιγμή ο Μανούκας έχασε την υπομονή του και συ-κώθηκε και του λέει:

Μπορείς να μας πεις, πώς μπορούμε να κάνουμε το νερό γάλα καιμετά ξέρουμε εμείς να το κάνουμε τυρί. Κόκαλο ο γεωπόνος, γέλια οι κτηνο-τρόφοι και ο «γάμος σχόλασε».

nikos Tsoulos (manikos) and the cheeseOne day, an agriculturalist invited all the cattle breeders of

our village to meet him in the shop. Curiously the cattle breeders wentto the shop and waited for him. The agriculturalist came on time. He sa-luted all of them by hand shake and he explained to them that the rea-son of this meeting was to teach them how to produce good qualitycheese. Without delay he started his lesson. After a while Manoukoslost his patience, stood up and said: �Could you tell us how to changethe water into milk because we know how to produce cheese?�. Theagriculturalist was shocked while the cattle breeders started laughingand so the «meeting ended ingloriously».

ιΕστιατόριο Αφων Ιωάν. Ανδρ/λουΝίκου & Αριστείδη

Εστιατόριο Α/φων Νικ. Ανρδεό/λου Αριτέιστ, Βασίλ., Γιώργου, Ντιτρόιτ

Χάρης Λυμπέρης & οι απόγο-νοί του.

Κώστας & Λαμπρινή ΣβώκουΕστιατόριο-Ενοικιαζόμενα Διαμ.

Ο Σ ύ λ λο γ ο ς Π λα τα ν ι ωτώ ν έ κο ψ ε τ η ν π ί τα το υ .

Στ ι ς 1 0 Φ ε β ρ ο υ α ρ ί ο υ , ο Σ ύ λ λο γ ο ς Π λα τα ν ι ωτώ ν έ κο ψ ε τ η ν π ί τα το υ μ ε τ η λα μ π ρ ότ η τα πο υ τα ι ρ ι ά ζ ε ισ ΄ έ ν α Σ ύ λ λο γ ο τ η ς έ δ ρ α ς το υ Δ ή μ ο υ μ α ς , μ ε ζω ν τα ν ή μ ο υ σ ι κ ή , χο ρ ε υ τ ι κ ό σ υ γ κ ρ ότ η μ α κ α ι ά ψ ο γ η ο ρ γ ά -ν ω σ η . Το Σ ύ λ λο γ ό μ α ς ε κ π ρ ο σ ώπ η σ α ν ο Π ρ ό ε δ ρ ο ς Αν τ . Δ ρ ό σ ο ς , ο Αν α π λ η ρ ωτ ή ς Γ ρ α μ μ α τ έ α ς Γ ε ω ρ Κο -λο κ ύ θ α ς κα ι ο Δ η μ οτ ι κό ς Σ ύ μ β ο υ λο ς Χ ρ ή σ το ς Ε γ γ λ έ ζο ς .

ΗΗ σσ

υυννττ αα

γγήή

ττ οουυ μμ

ππααρρμμππ

αα--

ΓΓιι άά

νν ννηη

Page 6: Η Φωνή Της Χόμορης Τεύχος 2ου Τριμήνου 2008

Παλιά και Νέα

από το Δήμο και το χωριό μας

Old and News

from the Municipality and our village

Αγγελής Δημήτριος (Κ.Πλάτανος) 20

Αντρεόπουλος Αρ.Νίκος 150 δολ

Γερμανός Ξεν (Πλάτανος) 50Σβώκος Κώστας 80 δολ.

Αλεξάνδρα Σφυρή 500 δολ.

Σβώκος Πάνος 100 δολ.

Μαλάς Θύμιος 50

Δρόσος Κώστας 100

Χαντζής Λ. Γιώργος 50

Τρύφωνας Νικ. Σκιαδάς 50 δολ.

Πάνος Νικ. Σκιαδάς 20 δολ.

Θεοφάνης Νικ, Δημ. 300 δολ

Χαντζής Μ. Κώστας 50

Κολοκύθας Χρ. Γιώργος 50

Χαντζης Ανδρέας 50Γκολιάς Νίκος 50

Αντώνης Γ. Θεοφάνης 30

Νίκος Γ. Θεοφάνης 30

Εγγλέζος Χρίστος, 420Ευρώ κάθε τρίμηνο.

Ζαμπάρας Ι. Δημήτριος,1.200 Ευρώ.

«Ρίξανε λάδι»

στο

ΣΕΛΙΔΑ 6 ΗΗ ΦΦΩΩΝΝΗΗ ΤΤΗΗΣΣ ΧΧΟΟΜΜΟΟΡΡΗΗΣΣ --- ΔΔΔΕΕΕΥΥΥΤΤΤΕΕΕΡΡΡΟΟΟ ΤΤΤΡΡΡΙΙΙΜΜΜΗΗΗΝΝΝ000 222000000888

ΤΑΒΕΡΝΑ«Ο ΜΕΡΑΚΛΗΣ»

ΓΕΩΡ. ΠΕΛΕΚΗΣ

ΧΟΜΟΡΗ

ΤΗΛ 26350-61494

ΤΑΒΕΡΝΑ«ΤΑ ΠΛΑΤΑΝΑΚΙΑ»

ΕΙΡΗΝΗ & ΜΠΑΜ-

ΠΗΣ ΠΛΟΥΜΗΣ

ΧΟΜΟΡΗ

ΤΗΛ. 26340-61005

Ο Δήμαρχός μας Ανδρέας Δρόσος είναι ο άνθρωπος που έδωσε άλλη όψη

στο χωριό μας και άθελά μας τον αδικήσαμε. Γράψαμε στο πρώτο φύλλο για την

πλακόστρωση της Παναγίας ότι αυτή έγινε από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο. Δυ-

στυχώς η πληροφορία δε διασταυρώθηκε. Η αλήθεια είναι ότι και αυτό το έργο κα-

ταγράφεται προσωπικά στον ΑΝΔΡΕΑ ΔΡΟΣΟ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ

ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΕΙ. Απο τη φάση της εξεύρεσης χρη-

μάτων, μέχρι την αποπεράτωση του έργου, κατέβαλε ο ίδιος ΣΥΝΕΧΗ ΚΑΙ ΚΟΠΕΙ-

ΩΔΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ..

ΤΟ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΤΡΑΠEΖΙ ΤΩΝ ΧΟΜΟΡΙΤΩΝ.

Οι Χομορίτες στις 27 Ιανουαρίου γιορτάσαμε στην Αθήνα, με κου-βέντα, φαγοπότι και χορό, τον ερχομό του Νέου Χρόνου και την έκδοση του1ου φύλλου της ΦΩΝΗΣ τους : Η φωνή της Χόμορης. Η έκδοσή της είναι γε-γονός. Ακόμα μια φωνή στη Ναυπακτία δε βλάπτει.

Η προσέλευση υπήρξε καθολική. Πάνω από εκατόν πενήντα Χομο-ρίτες τίμησαν το τραπέζι του χωριού τους, μεταξύ αυτών και ο Δήμαρχος τουΔήμου μας Ανδρέας Δρόσος, ο Αντιδήμαρχος Θανάσης Χαν-τζής, ο Δημοτικός Σύμβουλος Χρήστος Εγγλέζος, ο Πρό-εδρος του Συλλόγου Πλατανιωτών κ.. Ξενοφών Γερμανός,ο Δημ . Αγγελής του Συλλόγου Κάτω Πλατάνου. Στην εκ-

δ ή -

λωση ακόμα παραβρέθηκε επίσης και ο ΧομορίτηςΝομαρχιακός Σύμβουλος και Πρόεδρος του ΕΚΕΠΙΣ κ.Ευθ. Δρόσος και ο εκπρόσωπος του Παραρτήματος Πα-τρών, καθηγητής, κ. Κώστας Δρόσος. Με μηνύματά τουςχαιρέτησαν την εκδήλωση οι αντιπρόσωποι των Παραρτημά-των του Συλλόγου μας κ. κ. Δημήτρης Νικ. Θεοφάνης της Ν. Υόρκης και Κώ-στας Σβώκος της Πενσιλβάνιας. Θα αφήσουμε τώρα το φωτογραφικό υλικόνα μιλήσει, να πλουτίσει και να ζωντανέψει το ρεπορτάζ.

Our Mayor Andreas Drosos is the person that gave other aspect in our our

village and a'cela' him wronged.

We wrote in the first leaf on the paving of Virgin Mary that this became from

the Ecclesiastical Council. Unfortunately the information was not crossed. The

truth is that also this work it is recorded personally in the ANDREA DROSO, AS

SO MUCH BUT IN IN the VILLAGE, THAT HIM HAS REFORMED. From the

phase of discovery of money, up to the completion of work, overwhelmed the

same CONTINUOUS AND KOPEJWDI PERSONAL EFFORT.

TO PRWTOHROnΙATΙKO TRAPΕzΙ TWn HOmORΙTWn.

The Homorj'tes on 27 January we celebrated in Athens, with conver-sation, junketing and dance, erhomo' the New Time and the publicationof 1st leaf of their VOICE: The voice of Ho'moris. Her publication ismake. Still a voice in the Naypaktj'a does not harm.

The attendance existed catholic. Above hundred fifty Homorj'tes theyhonoured the table of their village, between these and the Mayor of our

Municipality Andreas Dro'sos, the Antjdi'marhos Thanasis Han-tzi's, the Municipal Adviser Virtuous Eggle'zos, the Chairmanof Association Platanjwtw'n k.. xenophon Germano's, theDim. Aggeli's of Association Down Plata'noy. In the eventstill assisted also also the Homorj'tis Prefectoral Adviser andChairman of EKEPΙS Mr. Eyth. Drossos and the represen-tative of Annex Patrases, professor, Mr Kostas

Drossos.With their messages greeted the event the repre-sentatives of Anneces of our Association Mr Mr Dimitris Njk. Ce-

ofanis of N. York and Kostas Svοkos ofPensjlva'njas. Lypoy'maste that we still

did not accomplish to opencommunication with Ca-nada. We will leavenow the photographicmaterial to speak,ploytj'sej and to live upthe reportage.

Ένα ζεστό αγκάλισα.

Η αποδοχή και η στήριξη της προσπάθειας που κάνει το ΔιοικητικόΣυμβούλιο του Συλλόγου μας είναι συγκινητική. Χομορίτες απ’ όλα τα μήκηκαι πλάτη, μας τηλεφωνούν και μας στέλνουν μηνύματα, μας στηρίζουνηθικά και οικονομικά και μας εξοπλίζουν με δύναμη να συνεχίσουμε γοργό-τερα και πιο αποφασιστικά. Ήμουνα πάντοτε της άποψης, πως οι Χομορίτεςείναι ευαίσθητοι άνθρωποι και φιλοσοφημένοι. Γι’ αυτό, όπου κιαν πήγαν,πρόκοψαν, έκαμαν αξιοζήλευτες οικογένειες και είμαστε περήφανοι γι’ αυ-τούς.

Τις οικογένειες των ξενιτεμένων μας παιδιών σκοπεύουμε να τις προ-βάλουμε. Ζητάμε λοιπόν να μας στείλετε ταχυδρομικά τωρινές ή παλιότερεςφωτογραφίες, με τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας και μην ξεχάσετε να γρά-ψετε πίσω, τα ονόματά τους, τις εργασίες και τις σπουδές των απογόνωνσας. Τις φωτογραφίες αυτές θα τις καδράρουμε και θα τις αναρτήσουμε στοσχολείο, μαζί με τα οικογενειογραφήματα. Συγκεντρώστε λοιπόν το Σαββα-τοκύριακο τους απογόνους σας και φωτογραφηθείτε μ’ αυτούς. Αν αυτό δενείναι δυνατό, τότε στείλτε στη διεύθυνση της εφημερίδας ένα φάκελο με τιςατομικές φωτογραφίες τους, για να τις συνθέσουμε εμείς σε οικογενειακόσύνολο. Αυτό το ζητάμε και από τους συγχωριανούς μας, που ζουν στην Ελ-λάδα. Θα μας βοηθήσετε αφάνταστα. Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων.

Ο Δ/ντής

A warm embrace The favorable reception and the support to the attempts made of

the administrative council of our Association, is very emotional.Citizens of Homori (Homorites) telephone to us from all over

the world and send messages; they support us ethically and financiallyand provide us with force in order to go on faster and decisively. I alwaysbelieved that Homorites are sensitive people and have philosophicalideas. For that reason, wherever they live they have succeeded, madeenviable families and we are proud of them.

We intend to introduce our immigrant children. We are the-refore requesting from you to send us by mail recent and old photos, sh-owing your children and grandsons and don�t miss mentioning in theback side of each photo their names, the jobs and the education of yourdescendents. Those photos will be put in frames and then hang them onthe walls of the schools along with family illustrations. Therefore, this we-ekend try to gather your descendents and take a photo with them. If thisis not possible, mail to our newspapers� address a parcel with all theirpersonal photos and we shall combine them into a family group. We arenow asking even our villagers living in Greece to make the same thing.Your assistance will be essential and we thank you in advance.

The Director

Αριθ. Λογ/σμού: α) Για τους εντός της Ελλάδας .Τράπεζα Πειραιώς 5033-036095-842β) Για τους εκτός Ελλάδας :PIRAEUS BANK, AC. Number : GR 16 0172 0330 0050 3303 6095 842.

SWIFT CODE: PIRBGRAA-DROSSOS ANT. EGLESOS KOSTAS, ADRIANOY VASILIKI.

1.Θεοφάνης Κώστας (Παθολόγος- Ν/μείο ΥΓΕΙΑ)2.Θεοφάνης Πάνος (Ακτινολόγος Ναυπακτος)3.Πατούχας Αντ. (Ναύπακτος)4.Χαντζής Ιω. Δημ. (Χειρ/ργός)

+ Στις 20 Μαρτίου πέθανε σε ηλικία 94ων ετών η Ξένη Δημ Τσούλου. .Εκφράζουμε τα συλληπητήριά μας στους συγγενείς και φίλους.