κυριακή 19.12.10, ο ύμνος των αγγέλων, φ.1627

Π ΛΗΣΙΑΖΕΙ, ἀγαπητοί μου, ἡ μεγάλη ἑορτή, τὰ Χριστούγεννα. Ἂς προετοιμαστοῦμε. Πῶς θὰ προετοιμαστοῦμε; «Πᾶσαν τὴν βι- ωτι κὴν ἀποθώμεθα μέριμναν» (θ. Λειτ., χερουβ.). Νὰ ἐ - λαφρώσουμε τὴ σκέψι μας ἀπὸ κάθε τι μά- ταιο, κάθε τι ἐπίγειο, κάθε γήινον ἔρωτα. Ἂς παρακαλέσουμε τὸ Θεὸ νὰ ὑψωθοῦμε πάνω ἀπὸ τὸν κόσμο, ν᾽ ἀπογει ωθοῦμε. Ἂς ποῦμε κ᾽ ἐ- μεῖς ἐκεῖνο ποὺ εἶπαν οἱ βοσκοὶ τὴ νύχτα τῆς Γεννήσεως· «Διέλθωμεν ἕως Βηθλεέμ…» (Λουκ. 2,15). Τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες ἂς πᾶμε κ᾽ ἐμεῖς νοερῶς στὴ Βηθλεέμ νὰ δοῦμε τὸ θαῦμα· τὸ σπήλαιο, τὸ Θεῖο Βρέφος, τὴν Παρθένο Μαρία, τὸν ἅγιο Ἰωσήφ, τὰ ἄκακα ζῷα, τὸ λαμ πρὸ ἀ- στέρι, τοὺς βοσκούς, τοὺς μάγους, καὶ ―σὰν μαύρη σκιὰ μέσα στὴν ὡραία αὐτὴ εἰ κόνα― τὸν Ἡρῴδη ν᾽ ἀκονίζῃ τὴ μάχαιρά του. Ἀφήνον τας ὅμως ὅλα τὰ ἄλλα ἂς ἀνοίξουμε τ᾽ αὐτιά μας ν᾽ ἀκούσουμε ἕνα τραγούδι, ποὺ δὲν τὸ ἔφτειαξε ποιητὴς τῆς γῆς, ἀλλὰ τὸ συν- έθεσε καὶ τὸ μελῴδησε ἡ ὀρ χήστρα τοῦ οὐ ρα- νοῦ. Συγκινεῖ ὅλους. Τὸ ἄ κουσαν ὄχι «γενεαὶ δε κατέσσαρες», ποὺ λέει σήμερα τὸ εὐαγγέ λιο (Ματθ. 11,17), ἀλλὰ κάθε γενεά. Ὅταν ὁ ἄγγελος εἶπε στοὺς ποιμένες «Ἰ δού εὐαγγελίζομαι ὑ μῖν χα- ρὰν μεγάλην, …ὅτι ἐ τέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ», ἀμέσως ἀναρί θμητη στρατιὰ ἀγγέλων σχημάτι- σαν κλίμακα, ποὺ τὸ ἕνα ἄκρο της ἄγ γιζε τὴ γῆ καὶ τὸ ἄλλο τοὺς γαλαξίες, καὶ ἔψαλλαν· «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰ ρήνη, ἐν ἀν - θρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14). Τὸ Θεῖο Βρέ φος δηλαδὴ εἶνε δόξα τοῦ Θεοῦ, εἶνε εἰρή νη ἐπὶ τῆς γῆς, εἶνε «εὐδοκία ἐν ἀνθρώποις». Ἂς κάνουμε μερικὲς ἁπλὲς σκέψεις ἐπάνω στὸν ἀγγελικὸ αὐτὸν ὕμνο, ποὺ θ᾽ ἀκούσου- με τὴ νύχτα τῆς Γεννήσεως. * * * ⃝ Εἶνε δόξα τοῦ Θεοῦ τὸ Θεῖο Βρέφος. Πῶς; Πρὸ Χριστοῦ, πλὴν ἑνὸς μικροῦ λαοῦ, τοῦ Ἰσ - ραὴλ ποὺ εἶχε γνῶσι τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὅλη ἡ ὑπόλοιπη γῆ ἦταν βυθισμένη στὴν ἄγνοια τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Τὰ πάντα ἐλατρεύοντο ὡς θεοὶ πλὴν αὐτοῦ. Θεὸς τὰ ἄστρα, ὁ ἥλιος, ἡ σε- λήνη· θεὸς ἡ θάλασσα, τὰ ζῷα, τὰ δέντρα, οἱ πέτρες· καὶ γάτες, καὶ σκυ λιά, καὶ φίδια καὶ κροκόδειλοι, τὰ πάντα. Ὦ Χριστέ, ἀ πὸ ποιό σκότος μᾶς ἔβγαλες! Ὅ σοι διαβάζετε τὸν Ἀ- κάθιστο ὕμνο θὰ προσέξατε τὸ στοιχεῖο λάμ- δα· «Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ φωτισμὸν ἀ ληθεί- ας ἐδίωξας τοῦ ψεύδους τὸ σκότος· τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης, Σωτήρ, μὴ ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχὺν πέπτωκεν, οἱ τούτων δὲ ῥυσθέν τες ἐβό- ων πρὸς τὴν Θεοτόκον· …Χαῖρε, τῶν εἰ δώ λων τὸν δόλον ἐλέγξασα…» (Ἀκάθ. ὕμν. Λ). Μὲ τὴ γέννη- σι τοῦ Χριστοῦ, καθὼς πῆγε ὡς βρέφος στὴν Αἴγυπτο, γκρεμίστηκαν τὰ εἴδωλα. Μᾶς δίδαξε λοιπὸν τὸ Θεῖο Βρέφο, ὅτι ὑ- πάρχει ἕνας Θεὸς ὃν ὑμνεῖ πᾶσα ἡ κτίσις, ὅτι ὁ Θεὸς εἶνε «οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρό- θυ μος καὶ πολυέλεος» (Ψαλμ. 102,8), καὶ μᾶς ἔμαθε ν᾽ ἀπευθύνουμε πρὸς αὐτὸν τὸ «Πάτερ ἡμῶν» (Ματθ. 6,9), διότι δὲν εἶνε μόνο δημιουργὸς τοῦ κόσμου ἀλ λὰ καὶ πατέρας ποὺ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὰ πλάσματά του, Θεὸς φιλόστοργος, ποὺ ἄ νευ τῆς θελήσεώς του οὔτε ἕνα φύλλο δὲν πέ φτει ἀ πὸ τὸ δέντρο κάτω στὴ γῆ οὔτε ἕνας σπουργίτης δὲν πέφτει νεκρός. Μᾶς δίδαξε ἀ- κόμα τὸ ὑψη λότερο ἐκεῖνο δίδαγμα, ἐπάνω στὸ ὁποῖο στη ρίζεται ἡ πιὸ πνευματικὴ θρησκεία τοῦ κόσμου, ὅτι «πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσ - κυνοῦν τας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν» (Ἰω. 4,24). Καὶ ὄχι ἁπλῶς δίδαξε, ἀλλὰ ὑπῆρ ξε ὁ ἴδιος, ὅπως λέει ὁ θεῖος Παῦλος, τὸ «ἀπαύγα σμα τῆς δόξης» τοῦ Πατρός (Ἑβρ. 1,3 καὶ θ. Λειτ. Μ. Βασ.), ἡ «εἰκὼν τοῦ Θεοῦ» (Β΄ Κορ. 4,4. Κολ. 1,15), «Φῶς ἐκ Φωτός», «Θεὸς ἀληθινός» (Α΄ Ἰω. 5,20. Σύμβ. πίστ. 2). ⃝ Τὸ Θεῖο Βρέφος ὑπῆρξε ἀκόμη ἡ εἰρήνη ἐ - πὶ τῆς γῆς. Ἐδῶ ὅμως ἀκούω διαφωνίες· Εἰ- ρήνη ἐπὶ τῆς γῆς; μὰ ἐδῶ ἡ γῆ σείεται διαρ- κῶς ἀπὸ πολέμους καὶ «ἀκοὰς πολέμων» (Ματθ. Κυριακὴ πρὸ Χρ. Γεννήσεως (Ματθ. 1,1-25) 19 Δεκεμβρίου 2010 Περίοδος Δ΄ - Ἔτος ΚΖ΄ Φλώρινα - ἀριθμ. φύλλου 1627 Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης Ὁ ὕμνος τῶν ἀγγέλων «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14) «Ἐγενόμην ἐν Πνεύματι ἐν τῇ Κυριακῇ ἡμέρᾳ καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος» (Ἀπ. 1,10)

κυριακή 19.12.10, ο ύμνος των αγγέλων, φ.1627

Documents

Transcript of κυριακή 19.12.10, ο ύμνος των αγγέλων, φ.1627