Κυριακή 12-01-2014

3341

Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014 • Αρ. φ. 1185 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Χ. Καραγιαννίδης:Υποβρύχια δημοκρατίαΤο ζήτημα είναι το πολιτικόσύστημα που εκτρέφειτην διαφθορά σελ. 6-7

...Α. Μπένος: Προβολήτου οράματος της ΑριστεράςΗ στρογγυλοποίηση των στόχωνθα μας απομονώσει απότο κίνημα σελ. 6-7

...Σ. Ρούσσος: Εμφύλιοςεντός του τζιχάντΟι ανταγωνισμοί μεταξύτων τζιχαντικών ομάδωναποτελεί τη νέα διάστασηστο Συριακό σελ. 7

Π. Λάμπρου -Μ. Μπαρσέφσκι:Τα Αλκατράζκαι η δική μας στάσηΓια τις άδειες, την καταστολήκαι την “τρομοκρατία”της Ν∆ σελ. 10

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣΑ. Μπαλτάς: Ιστορικήη πρόκληση για την ΑριστεράΕπιτακτική ανάγκηη “βίαιη ωρίμανσητου ΣΥΡΙΖΑ” σελ. 8-9

...Ν. Θεοχαράκης: Οι Γερμανοίσκέφτονται πονηράΗ κρίση έχει δημιουργήσειευρωσκεπτικισμό σελ. 4-5

...Γ. Κοματάς: Μπορούμενα κάνουμε την πόλη μαςφιλόξενηΟ υποψήφιος δήμαρχοςΑγίων Αναργύρων -Καματερούμιλά στην “Εποχή” σελ. 20

...Ν. Μούδουρος: Η σύγκρουσηστην Τουρκία καιοι προεκτάσεις τηςΟι ενδοϊσλαμικές διαφορέςείναι διαχρονικέςκαι μεγάλες σελ. 13

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΡΙΖΑ: Άλλο φόρουμάλλο συμμαχίεςΤα προγραμματικά φόρουμκαι η ανεξαρτητοποίησητου Π.Τατσόπουλου σελ. 9

Ζ. Μπάουμαν:Οι πλειοψηφίεςξεκινούνως μειοψηφίες

Αναγκαία η αλλαγή νοοτροπίαςμε έμφαση στην ικανοποίησητων αναγκών σελ. 30-31

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 2

Από τα µαλλιά τηςπιάνεται η Ν∆

Μετά τη βραχύβια ανάδειξη του καρναβαλικού παπά-Σούρα σεκεντρικό πολιτικό θέμα και την παρανοϊκή επίθεση κατά του ΣΥ-ΡΙΖΑ με αφορμή... την εξαφάνιση του Χ. Ξηρού (!), που κατα-γράφηκαν ήδη σαν κινήσεις απελπισίας ακόμα και από φίλιεςπρος την κυβέρνηση δυνάμεις, το επικοινωνιακό επιτελείο τουΜαξίμου προχωράει σε μια ακόμη πιο επικίνδυνη και για την ί-δια τη Ν∆ επιλογή: οικοδομεί ενόψει των ευρωεκλογών την τε-χνητή αντίθεση φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις (Ν∆, ΠΑΣΟΚ) ενα-ντίον αντιευρωπαϊκών (ΣΥΡΙΖΑ), προσδίδοντας έτσι δημοψηφι-σματικό χαρακτήρα στην εκλογική αναμέτρηση.

Τα επιχειρήματα, ωστόσο, με τα οποία προσέρχεται σε μια τέ-τοια αντιπαράθεση η Ν∆, είναι εξαιρετικά ασθενή, ιδίως μετά τηντοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα στη θέση του υποψήφιου του ΚΕΑγια την προεδρία της ΕΕ. Υποψηφιότητα που υπογραμμίζει ότιαυτό που οι νεοφιλελεύθεροι ονομάζουν «αντιευρωπαϊσμό», εί-ναι η μαχητική, διεκδίκηση μιας δημοκρατικής και αλληλέγγυαςΕυρώπης. Όπως παρατηρεί ακόμα και ο «Εκόνομιστ», με δεδο-

μένο το δημοσκοπικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ, «μια νίκη του κ.Τσίπρα [στις ευρωεκλογές] θα μπορούσε να υπονομεύσει τον εύ-θραστο συνασπισμό του κ. Σαμαρά».

Από μια άλλη πλευρά, ο κ. Γ. Παπαχρήστος στα «Νέα» [10/1]παρατηρεί ότι «το δημοψήφισμα που ουσιαστικά εξήγγειλε ο κ.Σαμαράς», ενέχει τον κίνδυνο να τον οδηγήσει εκεί που οδηγή-θηκε «ο προηγούμενος που είχε κάνει μια τέτοια νύξη», δηλαδήο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος «δεν έμεινε στη θέση του ούτε γιατρεις ημέρες».

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και στελέχη της συντηρητικήςπαράταξης θεωρούν ότι πρέπει να κρατούν αποστάσεις από τέ-τοιες κινήσεις χωρίς μέτρο και ειρμό, που φανερώνουν πανικόμπροστά στο ενδεχόμενο εκλογική επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ. Εν-δεχόμενο που γίνεται ακόμη πιο απειλητικό για τη Ν∆, καθώς α-ποδεικνύεται καθημερινά ότι η μη πειστική πολεμική εναντίοντου ΣΥΡΙΖΑ αφήνει ανέγγιχτη τη μεγάλη πλειοψηφία των πολι-τών.

ΣΕ Α∆ΙΕΞΟ∆Ο Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ∆ΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Tης Μαρίνας ∆αλιάνη

Λίγους μήνες μετά την ψήφιση του νόμου4205/2013 που θεσμοθέτησε τη δυνατότηταηλεκτρονικής επιτήρησης αδειούχων και προ-σωρινά ή υπό όρους απολυομένων από τις φυ-λακές κρατουμένων και στον απόηχο της πο-λεμικής μεταξύ κοινοβουλευτικής πλειοψη-φίας, επιστημόνων και οργανώσεων ανθρωπί-νων δικαιωμάτων σχετικά με την αποτελεσμα-τικότητα του υπό εφαρμογή μέτρου για την αν-τιμετώπιση του εκρηκτικού προβλήματος τουυπερκορεσμού των ελληνικών φυλακών, η σχε-τική προβληματική επανέρχεται στο προσκή-νιο της δημόσιας συζήτησης, εξ αφορμής ενόςμεμονωμένου περιστατικού: της μη επιστρο-φής βαρυποινίτη κρατούμενου από την τακτικήτου άδεια.

Η κακή χρήση της άδειας του ενός και μόνουκρατουμένου και η χειρότερη χρήση αυτής τηςεξαιρετικής περίπτωσης από τα ΜΜΕ ήταν αρ-κετή ώστε να οδηγήσει τον υπουργό δημόσιαςτάξης, στην προαναγγελία της κατάργησης τουθεσμού των αδειών για συγκεκριμένες κατηγο-

Όταν η εξαίρεσηγίνεται κανόνας …

Οι επιθέσεις του Μαξίμου προδίδουν πανικό

«Σκοτώνουν» τον ΕΟΠΥΥ«Οι ασφαλισμένοι θα έχουν την ίδια δυνατότητα για άμεση πρόσβαση στο γιατρό,

στις εξετάσεις, στην προμήθεια των φαρμάκων και άλλων θεραπευτικών μέσων.Αυτά όλα αποτελούν στέρεα θεμέλια για να οικοδομήσουμε την Ενιαία Πρωτο-βάθμια Υγεία στη χώρα μας», δήλωνε ο Α. Λοβέρδος ως υπουργός Υγείας δύο χρό-νια πριν [9/2/2011] όταν ίδρυε τον ΕΟΠΥΥ, έναν φορέα που όλοι έλεγαν ότι είναιεξ αρχής καταδικασμένος σε θάνατο.

Και ο θάνατος θα επέλθει τη ∆ευτέρα, με το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στηΒουλή που μετατρέπει τον ΕΟΠΥΥ από πάροχο σε αγοραστή υπηρεσιών υγείας. Ονέος φορέας, που θα έχει τον τίτλο Πρωτοβάθμιο Εθνικό ∆ίκτυο Υγείας (ΠΕ∆Υ) θααγοράζει υπηρεσίας υγείας από το ΕΣΥ ή από ιδιώτες και θα τις παρέχει στουςασφαλισμένους. Τα Κέντρα Υγείας και τα πολυϊατρεία θα έχουν 24ωρη λειτουρ-

γία -χωρίς φυσικά τον απαραίτητο εξοπλισμό ή το αναγκαίοπροσωπικό- και καθιερώνεται ο θεσμός του οικογενειακού

γιατρού, ο οποίος θα παρακολουθεί ανά γειτονιά (!) τουςασφαλισμένους και θα εξαρτάται από αυτόν τι εξετάσεις θα

κάνουν, αν κάνουν ή τι θεραπεία θα ακολουθήσουν, αν ακο-λουθήσουν. Στην αβεβαιότητα βρίσκονται 8.000 για-

τροί του Οργανισμού, οι οποίοι θα βρεθούν σε κα-θεστώς κινητικότητας, ενώ θα χάσουν το δι-

καίωμά τους να διατηρούν παράλληλα ιδιωτικό ια-τρείο. Μάλιστα, για να ανανεωθεί η σύμβασή τους

στον νέο ΕΟΠΥΥ, θα απαιτείται βεβαίωση έχουνκλείσει το ιδιωτικό ιατρείο. Η Πανελλήνια ΟμοσπονδίαΓιατρών ΕΟΠΥΥ αποφάσισε παράταση της απεργίας έως

τις 17 Ιανουαρίου, ενώ εξετάζει και άλλες μορφές κινητο-ποιήσεων.

∆ικαίωση του αγώνα κατά της εκτροπής του Αχελώου αποτελεί η απόφαση της Ολομέλειαςτου ΣΤΕ που κρίνει τις υπουργικές αποφάσεις αντίθετες με την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης.

22 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΙδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικός Συνεταιρισμός Κοινωνικών,Πολιτικών και Πολιτιστικών Μελετών και ∆ραστηριοτήτων Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.

Ακαδημίας 62, 5ος όροφος,Αθήνα 106 79

ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702, 3619513 -3619514 • FAX: 3619610

Εκδότρια:Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 150 • Kύπρος: 250

• Ευρώπη: 250 • Λοιπός κόσμος: 250Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: A’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR

3801107200000072038528658ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ηλεκτρονική ∆ιεύθυνση:[email protected]

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

Κακώς δεν πήγε ο Τσίπρας στηφιέστα της κυβέρνησης με τον«φίλο» Μπαρόζο. Εκεί που ο Σαμαράς έκανε τρίαχοντροκομμένα λεκτικά λάθη, μετον Τσίπρα μπορεί να έκανε 23. Το καλύτερο που είπε ο Σαμα-ράς είναι για τα βραβεία Γκράμι.Το είπε σχεδόν τραγουδιστά καιμε τη γνωστή κινούμενη σωμα-τική του έκφραση, λες και είναιβάρκα σε θαλασσοταραχή. Τι είπε ο αθεόφοβος. «Η Ελ-λάδα έχασε βιοτικό επίπεδο πουδεν έχασε κανένας λαός από το β΄παγκόσμιο πόλεμο, το έκανε συν-τονισμένα με τη βοήθεια της Ευ-ρώπης».«Κράτα με, να σε κρατώ, να δια-λύσουμε ένα λαό», ήταν σαν ναέλεγε. Μπορεί να του ξέφυγε, βγάζον-τας τα απωθημένα του, από τότεπου ήταν αντιμνημονιακός.Και ο Μπαρόζο δεν πήγε πίσω.∆ήλωσε ότι «η Ελλάδα είναι πα-ράδειγμα για την αντιμετώπισητης κρίσης». Πράγματι, πρέπει ναδιδάσκεται στα μεταπτυχιακά μα-θήματα. Το παράκανε η Ν∆ με αφορμήτη στήριξη του φιλόσοφου ΤόνιΝέγκρι στον ΣΥΡΙΖΑ.Και το έκανε μάλιστα, τώρα που οΜπαρόζο ήταν στην Αθήνα. Κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί οΝέγκρι είχε καταδικαστεί ως εγ-κέφαλος οργάνωσης που σχετιζό-ταν με τρομοκρατία στα μολυβέ-νια χρόνια της Ιταλίας. Παρέμεινε στην Αριστερά, μαχη-τικός στο χώρο των ιδεών καιτης δράσης. Ο Μπαρόζο ξεκίνησε τη λαμπρήκαριέρα του ως μαοϊστής, στοPCTP/MRPP (ΚομμουνιστικόΚόμμα της Πορτογαλίας-ΚίνησηΕργαζομένων/ Αναδιοργάνωσητου Προλεταριάτου).Το κόμμα αυτό είχε, μάλιστα, κα-τηγορηθεί για σχέσεις με τηντρομοκρατία. Ο ίδιος, μάλιστα, προσωπικάείχε κατηγορηθεί για κατάσχεσητων επίπλων της Νομικής Σχολής,όπου έκανε ντου η οργάνωσή του. Μπορεί να μετακινήθηκε στηδεξιά και να έγινε αρχηγός τουPPD, πρωθυπουργός και πρό-εδρος της Κομισιόν, αλλά τις βα-σικές του ιδέες τις κράτησε. Όπως το έλεγε και ο τίτλοςτου κόμματός του «Αναδιοργά-νωση του Προλεταριάτου». Από την Ελλάδα έως τη Γερμανίαπέτυχε το στόχο του. Το προλε-ταριάτο της Ευρώπης επί τωνημερών του αναδιοργανώθηκε. Προς τιμήν του, καθώς και τωνάλλων Επιτρόπων όπως η ∆αμα-νάκη, τους τραγούδησαν το τρα-γούδι του Μίκη «Της δικαιοσύνηςήλιε νοητέ».Ο Μπαρόζο, μάλιστα, ζήτησε ναξανατραγουδιστεί η τελευταία

στροφή, που λέει «τους παλιούςμου φίλους καλώ, με φοβέρες καιμ’ αίματα». Τώρα, μια και μιλάμε για τρο-μοκρατία πρέπει να ξεκαθαρί-σουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως εκφρά-ζεται από την ηγεσία του, δείχνεινα μην έχει σχέση με την τρομο-κρατία. Το είπε και ο Τατσόπουλος. Οι φι-λοτρομοκράτες είναι περιθω-ριακή φωνή. Ανέφερε, μάλιστα, τον ΝίκοΓιαννόπουλο και την Μάνια Μπαρ-σέφσκι. Ο Νίκος δεν είναι στον ΣΥΡΙΖΑ, ηΜάνια όμως, είναι και στην ανώ-τατη ηγεσία του, στη Γραμματείατου. Επειδή η Μισέλ και ο Μουρού-της δεν διαβάζουν «Εποχή» αλλάμόνο «Αυγή», ας αποκαλύψουμεκαι εμείς μερικές αλήθειες.

Η Μάνια, ανήκει στο ρεύμα τηςΑΝΑΣΑ, όπου πολλά στελέχη τηςέχουν καταδικαστεί στο παρελ-θόν ακόμα και με ισόβια. Γι’ αυτό είναι εντάξει ο Τατσό-πουλος. Αποκρύβει πολλά, παρα-πλανώντας τους αντιπάλους μας. Εδώ που τα λέμε αν είχαμε 2-3ακόμα σαν τον Πέτρο, θα είχαμεκερδίσει όλους τους εκκεντρι-κούς. Πάντως, ο υφυπουργός Εξωτε-ρικών Γεροντόπουλος ήταν πιοαυστηρός. Ζήτησε δημοσίως απότα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να κάψουντην «Αυγή». Προφανώς δεν ανατρέχει στοΜόναχο που τα τάγματα εφόδουέκαιγαν εφημερίδες και βιβλία.Λόγω της προϋπηρεσίας του στηνΠολιτική Άνοιξη του Σαμαρά,είναι πιο λαϊκός. Μάλλον προτιμά το παράδειγματων οπαδών της Ένωσης Κέντρου,που έκαψαν συμβολικά τα «Νέα»,όταν στήριξαν την αποστασία. Ακραία πράγματα. Το πιο χρήσιμοθα ήταν να προτρέψει τους συρι-ζαίους να αγοράζουν την«Εποχή». Πάντως, η Ελλάδαπαραμένει βαλκά-νια. Εδώ η διαφθοράπαίρνει χαρακτήραπλιάτσικου. Ενώ στηνΙσπανία η δια-φθορά εκπέμ-πει μια έντονηοσμή μεγαλείου. Η πριγκίπισσα Κρι-στίνα μαζί με τον πριγκι-πικό σύζυγό της, είχανστήσει μηχανισμό αρπα-χτής, ξεπλύματος και φο-ροδιαφυγής εντός πα-λα-τιού,μέσωφιλαν-θρωπικού

ιδρύματος. Εδώ όποιος προλάβει κλέβει,χωρίς να μεσολαβεί ούτε παλάτιούτε ίδρυμα. Τώρα τελευταία όμως δημιουρ-γείται και εδώ μια αχλή μεγα-λείου. Ο Μελισσανίδης χρίστηκε με τοοφίκιο του Άρχοντα Κουροπαλά-του του Οικουμενικού Πατριαρ-χείου. Ο Πατριάρχης μάλιστα που δενπαρέστη στη λειτουργία των Θεο-φανίων γιατί ήταν άρρωστος,μετά μισή ώρα έχρισε ο ίδιος τονΜελισσανίδη. Άξιος ο Μελισσανίδης. Γιαπρώτη φορά μετά το 1453 απονε-μήθηκε το οφίκιο του Κουροπα-λάτη, δηλαδή του άρχοντα πουρυθμίζει τα του παλατιού. Οι άλλοι πήραν κοινότοπους τίτ-λους. Ο Κόκκαλης χρίστηκε Άρ-χοντας Λαοσυνάκτης, προφανώςλόγω της σχέσης του πατέρα τουμε το ΕΑΜ. Μέγας Χαρτοφύλακαςέγινε ο τέως Πρόεδρος τουΑρείου Πάγου Κόκκινος. Κανονικάέπρεπε να χριστεί Μέγας Γουνά-κιας. Το πιο ιερό αξίωμα δόθηκεστον Κοντομηνά. Έγινε Πρωτέκδι-κος, δηλαδή ο άνθρωπος για τηνυπεράσπιση των δικαίων.Θα πέσει ο ουρανός και θα μαςπλακώσει. Κανένα σέβας, κανέναιερό και όσιο δεν άφησαν οι οικο-νομικοί εισαγγελείς. Τον Στουρνάρα, ιδίως μετά τησυνέντευξη του στους FinancialTimes που υπάκουσε στην εντολήΣόιμπλε για μη κούρεμα του χρέ-ους, πρέπει και αυτόν να χρίσουν. Ας του δώσει η ΠροτεσταντικήΕκκλησία το οφίκιο του σφουγγο-κολάριου του Μεγάλου Σφραγιδο-φύλακα της Μπούντενστανγκ.

Γεράσιμος ο Αλιεύς[email protected]

ρίες κρατουμένων. Ταυτόχρονα, παρεμβαίνοντας ευθέωςστη δικαιοσύνη, εγκαλεί τους δικαστές γιατί σε άλλη πε-ρίπτωση κρατουμένου που αποφυλακίστηκε γιατί εξαντ-λήθηκε το ανώτατο όριο της προσωρινής του κράτησηςχωρίς να έχει δικαστεί, εφάρμοσαν τον ποινικό νόμο καιτο Σύνταγμα και δεν προέβησαν σε πραξικόπημα, κρα-τώντας τον υπόδικο μέσα στη φυλακή χωρίς νόμιμηαιτία.

Έτσι, μέσα σε μια μέρα, η συντεταγμένη πολιτεία, διαστόματος υπουργού δημόσιας τάξης, φαίνεται να ξέχασετη σωρεία καταδικών της χώρας από το Ευρωπαϊκό ∆ι-καστήριο ∆ικαιωμάτων του Ανθρώπου για τις άθλιες,απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες κράτησηςστις υπερπλήρεις ελληνικές φυλακές και τις επίσηςπολλαπλές καταδίκες για την καθυστέρηση στην απο-νομή της δικαιοσύνης με συνέπεια την επί μακρόν κρά-τηση των υποδίκων πολιτών χωρίς δίκη.

Και όχι μόνο αυτό. Η μη επιστροφή ενός και μόνουκρατουμένου από την τακτική του άδεια ήταν αρκετή γιανα διαγραφούν από τη συλλογική μνήμη και τα στατι-στικά δεδομένα του Υπουργείου ∆ικαιοσύνης για τηνμέχρι τώρα επιτυχημένη εφαρμογή του μέτρου τηςάδειας των κρατουμένων, βάσει των οποίων από το 1999μέχρι σήμερα μόνο το 2,6% των κρατουμένων που λαμ-βάνουν ολιγοήμερη άδεια από τις φυλακές κάνουν κακήχρήση αυτής, ενώ στην έννοια της κακής χρήσης συμπε-ριλαμβάνονται όχι μόνο οι κρατούμενοι που δεν επι-στρέφουν καθόλου στη φυλακή, αλλά και όσοι καθυ-στερούν ή παραβιάζουν κάποιον από τους περιοριστι-κούς όρους που επιβάλλονται για τη λήψη της άδειας.

Η αφοριστική όσο και πανικόβλητη απάντηση της ελ-ληνικής πολιτείας σε μια μεμονωμένη παραβίαση τουποινικού νόμου, που αιτιολογήθηκε από την επικινδυ-νότητα του ενός και μόνου κρατουμένου που δεν επέ-στρεψε στη φυλακή για την ελληνική κοινωνία, έφερεάμεσα όσο και θλιβερά αποτελέσματα. Μέσα σε λίγεςώρες συνελήφθη ένας ακόμη υπόδικος κατηγορούμενοςπου είχε αποφυλακιστεί το καλοκαίρι μετά από ένανορυμαγδό αντιδράσεων διεθνών και εγχώριων οργανώ-σεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιστημόνων και πολι-τών για την υπέρβαση των ανωτάτων ορίων της προσω-ρινής του κράτησης και την παρά το νόμο και το Σύν-ταγμα επί μακρόν παράταση της. Του είχαν τεθεί τότεεπαχθέστατοι περιοριστικοί όροι, με τους οποίους τουπεριορίστηκαν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όμωςτους τήρησε όλους απαρεγκλίτως. Παρόλ’ αυτά οδηγή-θηκε στη δικαιοσύνη για παραβίαση περιοριστικού όρουπου ποτέ δεν του είχε τεθεί. ∆ικάστηκε αυθημερόν καιαθωώθηκε, ενώ ταυτόχρονα η Ένωση Εισαγγελέων Ελ-λάδος αντέδρασε με ανακοίνωση της στις σπασμωδικέςκινήσεις τις εκτελεστικής εξουσίας.

Τα γρήγορα αντανακλαστικά της δικαιοσύνης τιςμέρες που πέρασαν, είναι σίγουρα μια αχτίδα φωτός στηζοφερή τάση της πολιτικής εξουσίας να επιτίθεται στοκράτος δικαίου μπροστά σε κάθε μεμονωμένη σκοπιμό-τητα.

Όμως όλη αυτή η ιστορία δημιούργησε τελικά άλλημια ανεξίτηλη μαύρη κηλίδα στον πολύπαθο νομικό μαςπολιτισμό. Και μας θύμισε για πολλοστή φορά ότι ο πο-λίτης, όσο και να κραυγάζει περί του αντιθέτου ο υπουρ-γός δημόσιας τάξης, δεν κινδυνεύει από την παραβίασητων περιορισμών διαμονής ενός κρατούμενου, όποιος κιαν είναι αυτός και για όποιο λόγο και αν κρατείται. Κιν-δυνεύει και μάλιστα πολλαπλώς από την τάση του κρά-τους δικαίου να τρέπεται σε άτακτη φυγή, καταργώνταςτον εαυτό του στη θέα ή την απουσία ενός και μόνου αν-θρώπου… που αλίμονο μας αν εμφανιστεί, γιατί τότε …τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους. Ο άνθρωπος αυτός ήτανμια κάποια λύση.

* Η Μαρίνα ∆αλιάνη είναι δικηγόρος

Όταν η εξαίρεσηγίνεται κανόνας …ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΣΕΛΙ∆Α

Να καεί, να καείη φυλλάδαη «Αυγή»

Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014 33ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ηανάληψη της προεδρίας της ΕΕαπό την Ελλάδα από μεγάληγιορτή και ευκαιρία να διαλαλή-

σει η κυβέρνηση τα επιτεύγματα της πο-λιτικής της μπροστά στην ηγεσία της ΕΕ,ενώ οι επιφανείς ξένοι θα αξιολογούσανθετική την ως τώρα πορεία του διακε-κριμένου πειραματόζωου, προϊδεάζον-τας συγχρόνως για τις διευκολύνσεις τουάμεσου μέλλοντος, μετατράπηκε σε μιαδοκιμασία που άφησε εξαιρετικά πικρήγεύση στην κορυφή της συγκυβέρνησης.Οι πιο ουσιαστικοί κρίκοι της ηγεσίαςτης Ευρώπης δεν μάσησαν καν τα λόγιατους, κάνοντας αυστηρές προειδοποι-ήσεις και νουθεσίες, ενώ ο πιο έγκυροςΤύπος, ιδιαίτερα ο περιοδικός, παρου-σίασε χωρίς κανένα φίλτρο την πραγμα-τικότητα της ελληνικής οικονομίας καιμια κλονισμένη, ένα βήμα πριν την ήττα,σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία.

Εν τούτοις, ο κ. Σαμαράς, μιλώνταςστους ανταποκριτές ευρωπαϊκών ΜΜΕ,την Παρασκευή το μεσημέρι επιτέθηκεστον ΣΥΡΙΖΑ διαστρεβλώνοντας ταυτό-χρονα τις θέσεις του και χαρακτηρίζον-τάς τον ως την πιο αντιευρωπαϊκή δύ-ναμη στην Ελλάδα! Για να έρθει άμεσα,κατά τη συνάντησή του με τους ίδιουςσυντάκτες, η απάντηση του Αλέξη Τσί-πρα ότι «ως ευρωπαϊκή αριστερά είμα-στε πιο ευρωπαϊστές από τους συντηρη-τικούς και νεοφιλελεύθερους του Ευρω-παϊκού Λαϊκού Κόμματος».

Πανικόβλητη αντίδραση

Εν τω μεταξύ, την εβδομάδα που πέ-ρασε η κυβέρνηση, εν μέσω πανικού,πιάστηκε στην κυριολεξία από τα μαλλιάτης εξαπολύοντας, κυρίως ως Ν∆, επί-θεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ για ζητήματα ευ-θέως κατασκευασμένα ή ήσσονος σημα-σίας. Το μόνο που πέτυχε, ήταν να πα-ρουσιάσει ένα απεχθές παλαιοδεξιό πρό-σωπο εν μέσω διαφωνιών και στο εσω-τερικό της, μπροστά σε μια κοινωνία πουέχει τρομακτικά προβλήματα να επιλύ-σει.

Μία απαρίθμησή τους δεν αφήνεικαμία αμφιβολία. Ενοχλήθηκαν από τηδήλωση του ιταλού διανοούμενου ΤόνιΝέγκρι υπέρ του Τσίπρα, διότι υπήρξεκατηγορούμενος ως τρομοκράτης πριν30 χρόνια! Σηκώθηκε η τρίχα τους, διότιένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ντύθηκεπαπάς σε καρναβάλι. Ζήτησαν να δια-γραφούν όσοι πήγαν μάρτυρες σε δίκεςκατηγορουμένων για υποθέσεις τρομο-κρατίας με αφορμή την εξαφάνιση τουΧρ. Ξηρού. Αξίζει να αναφέρουμε σχόλιακαι μόνο από τον φιλικό Τύπο προς τηνκυβέρνηση, για να φανεί η αλήθεια τουισχυρισμού μας ότι πελαγοδρομούν. «Ηκυβέρνηση (...) έχει την τάση να αερολο-γεί διαρκώς, να διαχειρίζεται εντυπώ-σεις», σημειώνει ο Κ. Ιορδανίδης στην«Καθημερινή». Ως και η Ντ. Μπακο-γιάννη άσκησε κριτική για τη στάση τηςΝ∆ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τηνυπόθεση Χρ. Ξηρού.

«Φίλια» πυρά κατά της κυβέρνησης

Μετά τον «Σπίγκελ» που μίλησε γιατην Ελλάδα ως «χώρα κατά φαντασίανδιασωθείσα», ήρθε ο «Εκόνομιστ». Μετάαπό μια σύντομη αναφορά στην Ελλάδαως «προβληματικό παιδί της ευρωζώνηςπου ξεπερνά τις προσδοκίες», προχωράσε μια παρουσίαση της κατάστασης εξαι-ρετικά αρνητική. «Η Ελλάδα παραμένεισε προβληματική κατάσταση, τόσο οικο-νομικά όσο και πολιτικά», υπογραμμίζει.«Το πραγματικό πρόβλημα είναι μια οι-κονομία που παράγει λίγα εμπορευμα-

τικά αγαθά. Οι φθηνότεροι εργαζόμενοικάνουν μικρή διαφορά, αν δεν υπάρχουνεργοστάσια να τους προσλάβουν», προ-σθέτει. «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στηνΕλλάδα είναι πλέον πολιτικός, όχι οικο-νομικός», παρατηρεί. «Ο φόβος της χρε-οκοπίας και του Grexit έχει υποχωρήσειπλέον, η μεγαλύτερη πηγή ανησυχίαςείναι μάλλον η άνοδος των ελλήνων εξ-τρεμιστών». Και αυτοί είναι «ο ΣΥΡΙΖΑπου εμφανίζει προβάδισμα στις δημο-σκοπήσεις για τις ευρωεκλογές(...) Οφωτογενής και πανούργος ηγέτης του,Αλέξης Τσίπρας, είναι υποψήφιοςακόμη και για πρόεδρος της ΕυρωπαϊκήςΕπιτροπής»! «Μια νίκη του κ. Τσίπραστις εκλογές θα μπορούσε να υπονο-μεύσει τον εύθραυστο συνασπισμό του κ.Σαμαρά, ιδίως αν ληφθεί υπόψη πωςμέλη του ΠΑΣΟΚ, αυτομολούν προς τονΣΥΡΙΖΑ». -Και το πιο αποτρόπαιο για τοδίδυμο Σαμαρά Βενιζέλου είναι το συμ-πέρασμα του περιοδικού ότι «μέχρι ταμέσα του 2015 πιθανώς ο κ. Τσίπρας ναχρειάζεται να διαπραγματεύεται με τηνΕΕ ως πρωθυπουργός»...

Μα θα μου πείτε ένα περιοδικό είναιαυτό. Σχολιάζει, δεν ασκεί εξουσία.Εξάλλου δεν χαρίζεται και στον ΣΥΡΙΖΑ,για τον οποίο, εκτός των άλλων, σημει-ώνει ότι «ακόμα και τα υψηλόβαθμα στε-λέχη του κόμματος δεν μπορούν να εξη-γήσουν με σαφήνεια πώς θα μπορέσουννα απαλλάξουν τη χώρα από τους όρουςτου μνημονίου και ταυτόχρονα να διατη-

ρήσουν τη χρηματοδότηση».

Καθόλου «φιλόξενοι» οι ξένοι

Επίσημοι ξένοι δεν ήταν καθόλου φι-λικοί. Ο κ. Σταϊνμάιερ, αίφνης, σοσιαλ-δημοκράτης υπουργός Εξωτερικών τηςΓερμανίας, αφού εκφράσει σεβασμό «γιατο πρώτο μέρος του δρόμου που έχει δια-νύσει η Ελλάδα», θα σημειώσει ότι οιΈλληνες σε αυτή την συγκυρία πρέπεινα έχουν ως πρώτο μέλημα «την ολο-κλήρωση της προσπάθειας και των με-ταρρυθμίσεων και να μην αναλώνονταισε συζητήσεις για πακέτα βοηθείας».Όσο για το πρωτογενές πλεόνασμα, υιο-θέτησε ακόμη πιο σκληρή γραμμή καιαπό τον κ. Σόιμπλε λέγοντας, ότι για νααρχίσει η συζήτηση για διευθέτηση τουχρέους, πρέπει να είναι «όχι μόνο διαπι-στωμένο, αλλά και βιώσιμο».

Τη δεινή θέση της κυβέρνησης, ενόψειιδίως της επίσκεψης της τρόικας αυτήτην εβδομάδα, την εξέφρασε πλήρως οκ. Στουρνάρας. Ενήμερος για το τι θα ζη-τήσουν οι δανειστές, δήλωσε στους«Φαινάνσιαλ Τάιμς» ότι τέτοιου είδουςμέτρα δεν θα περάσουν από τη Βουλή,καθώς η κοινοβουλευτική πλειοψηφίαείναι αδύνατη, ξεχνώντας προφανώς τα«μαξιλαράκια» για τα οποία είχε μιλήσειστο πρόσφατο παρελθόν ο πρωθυπουρ-γός. Παρατήρησε ότι η τρόικα έχει μαξι-μαλιστική λογική. Μάλιστα, αναφερόμε-νος στην απαίτησή της να απελευθερω-

θούν οι ομαδικές απολύσεις, δήλωσεπως «εάν τώρα προωθήσουμε στο κοινο-βούλιο ένα τέτοιο θέμα, την ώρα που ηανεργία είναι στο 27%, δεν θα περάσει.Είναι τόσο απλό».

Ήταν φυσικά το ίδιο «απλό» από τηναρχή ότι αυτή η πολιτική οδηγεί σε αδιέ-ξοδο, αφού εν τω μεταξύ προκαλέσει μιακοινωνική καταστροφή, μια βλάβη στηνοικονομική βάση τέτοια που είναι εξαι-ρετικά δύσκολο να αρχίσει πλέον η ου-σιώδης ανάκαμψη χωρίς μια σοβαρήεξωτερική οικονομική ώθηση.

Όμως, ο κ. Σαμαράς προβάρει τηνπλατφόρμα του κόμματός του για τημάχη των ευρωεκλογών. Είναι όμως έναένδυμα φορεμένο στις εκλογές του Ιου-νίου, το γνωρίζουμε. Πρόκειται για μιακινδυνολογία εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, ότιαυτό το κόμμα είναι το πιο αντιευρω-παϊκό στην Ελλάδα και ότι έχει μια «σχι-ζοφρενική» προσέγγιση καθώς άλλαλέει για το ευρώ στους πολίτες στο εσω-τερικό και άλλα στο εξωτερικό.

Κατά τα άλλα ο πρωθυπουργός εξέ-φρασε και πάλι την αισιοδοξία του γιατην επίδοση των «φιλοευρωπαϊκών» δυ-νάμεων, αλλά και της Ν∆ στις ευρωε-κλογές. «Θα πάνε πολύ καλά όλες οι φι-λοευρωπαϊκές δυνάμεις. Και το κόμμαμου θα πάει πολύ καλά», σημείωσε.

Ψάχνει να δει κανείς πού το βλέπειαυτό ο κ. Σαμαράς.

∆ανάη Ψωμοπούλου

«ΗΕυρωπαϊκή Αριστερά θα είναι η θετική έκπληξητων εκλογών του Μαΐου για την ανάδειξη τουνέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», επεσήμανε ο

πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.«Ως Ευρωπαϊκή Αριστερά, είμαστε πιο ‘‘ευρωπαϊστές’’ από

τους συντηρητικούς και τους νεοφιλελεύθερους του Ευρω-παϊκού Λαϊκού Κόμματος, γιατί η δική μας πολιτική βασίζε-ται στις αξίες και τις αρχές τις αλληλεγγύης, της δημοκρα-τίας, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και συνο-χής, που υπήρξαν ο κινητήριος μοχλός της ευρωπαϊκής ενο-ποίησης, αμέσως μετά τον πόλεμο – δεν δηλητηριάζει τηνΕυρώπη με το νεοφιλελευθερισμό και δεν τη διαλύει», συ-νέχισε.

Αναφερόμενος στην άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να παραστεί στηνεναρκτήρια εκδήλωση για την ανάληψη της προεδρίας τηςΕΕ από την Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε: «∆ενσυμμετέχουμε σε προεκλογικές φιέστες της κυβέρνησηςπου διοργανώνονται με την ευκαιρία της ανάληψης της προ-

εδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Και συνέχισε: «Τα αποτελέσματα από την εφαρμογή του

Μνημονίου είναι καταστροφικά τόσο για την οικονομία όσοκαι για την κοινωνία. ∆εν προσφέρονται για φιέστες – προ-σφέρονται μόνο για αυτοκριτική και αλλαγή πολιτικής. Ηχώρα αντιμετωπίζει μια βαθιά ανθρωπιστική κρίση, η οποίααποτελεί στίγμα για την Ευρώπη, ενώ δημόσιο χρέος ως πο-σοστό του ΑΕΠ έχει γίνει μη διαχειρίσιμο, εξαιτίας της μνη-μονιακής λιτότητας και της βαθιάς ύφεσης που έχει προκα-λέσει για έξι συνεχόμενα χρόνια. ∆εν θα ξαναγίνει διαχειρί-σιμο χωρίς τη διαγραφή μεγάλου μέρους του, στο πλαίσιομιας Ευρωπαϊκής ∆ιάσκεψης Χρέους, κατά το προηγούμενοτης ∆ιάσκεψης Χρέους του Λονδίνου για τη Γερμανία το1953, η οποία θα ρυθμίσει οριστικά το συνολικό πρόβλημαχρέους της Ευρωζώνης. Η Προεδρία της ΕΕ προσφέρει τοέδαφος για να αναδειχτούν αυτά τα κρίσιμα πολιτικά θέματα,ωστόσο η κυβέρνηση Σαμαρά κάνει τα πάντα για να τα κρύ-ψει».

Είμαστε πιο «ευρωπαϊστές» ∆ηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα σε ανταποκριτές ευρωπαικών ΜΜΕ

Πικρή προεδρίαΈνα βήμα πριν από την ήττα η κυβερνητική πλειοψηφία

Την εβδομάδα πουπέρασε η κυβέρνηση, ενμέσω πανικού, πιάστηκεστην κυριολεξία από ταμαλλιά τηςεξαπολύοντας, κυρίωςως Ν∆, επίθεση κατά τουΣΥΡΙΖΑ για ζητήματαευθέωςκατασκευασμένα ήήσσονος σημασίας.

“

44 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αν κά ποια κί νη ση α πελ πι σίας ήκά ποιο «α τύ χη μα» δεν α να τρέ ψειτους σχε δια σμούς του κ. Σα μα ρά,

το πιο πι θα νό εί ναι οι αυ το διοι κη τι κές ε -κλο γές να προ η γη θούν των βου λευ τι -κών. Με βά ση αυ τή την εκ δο χή ο ρι σμέ -νοι α να λυ τές θεω ρούν ό τι οι αυ το διοι κη -τι κές ε κλο γές θα α πο τε λέ σουν πρό κρι μαγια τις βου λευ τι κές. ∆η λα δή, το α πο τέ -λε σμα που θα προ κύ ψει α πό αυ τές, θαπρο κα θο ρί σει και το α πο τέ λε σμα τωνβου λευ τι κών.

Την ε κτί μη ση αυ τή σπεύ δουν συ χνά νατην υιο θε τή σουν και στον ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Κα- νείς, βέ βαια, δεν μπο ρεί να α πο κλεί σειτην αυ ξη μέ νη πι θα νό τη τα να υ πάρ ξει έ -νας τέ τοιος ε πη ρε α σμός. Ωστό σο, στηνπραγ μα τι κό τη τα το έ να α πο τέ λε σμα δενμπο ρεί ού τε να προ δι κά σει ού τε να προ- ει κά σει α να γκα στι κά το άλ λο. Οι δύοδια δι κα σίες έ χουν σχε τι κή αυ το νο μίακαι ση μα ντι κές ι διαι τε ρό τη τες, που αντις υ πο τι μή σει ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ, εί ναι πο λύ πι- θα νό να ε νι σχύ σει τις πι θα νό τη τες ε νόςα νε πι θύ μη του ε κλο γι κού α πο τε λέ σμα -τος, α ντί να το α πο τρέ ψει. (Πρό σφα τοεί ναι το πα ρά δειγ μα του ΠΑ ΣΟ Κ, που εί -χε σχε τι κά κα λά α πο τε λέ σμα τα στις τε- λευ ταίες αυ το διοι κη τι κές ε κλο γές καικα τέρ ρευ σε με τά α πό λί γους μή νες).

Υπάρ χουν πολ λά ση μά δια που δεί- χνουν ό τι η η γε σία του ΣΥ ΡΙ ΖΑ ε πι θυ μείπά ση θυ σία έ να α διαμ φι σβή τη τα νι κη -φό ρο α πο τέ λε σμα στις αυ το διοι κη τι κέςε κλο γές ως προϋπό θε ση, ως α πο φα σι -στι κό βή μα για τη νί κη στις βου λευ τι κές,ό πο τε γί νουν. Αν συ νε χί σει να εί ναι αυ τήη κυ ρίαρ χη ο πτι κή, τό τε υ πάρ χει σο βα -ρός κίν δυ νος να συμ βούν δύο ση μα ντι -κές βλά βες.

Οργα νώ σεις του ΣΥ ΡΙ ΖΑμε τε χνη τό άγ χος

Η πίε ση προς τις ορ γα νώ σεις του ΣΥ- ΡΙ ΖΑ, ι δίως στα με γά λα α στι κά κέ ντρα,να α να ζη τή σουν και να βρουν υ πο ψή -φιους για τα αυ το διοι κη τι κά α ξιώ μα τα,που εκ των προ τέ ρων να ε ξα σφα λί ζουν(πώς, ά ρα γε;) τη νι κη φό ρα έκ βα ση τηςε κλο γι κής α να μέ τρη σης, εί ναι δυ να τόν

να τις ω θή σει (με τις ευ λο γίες και της η -γε σίας) σε ε πι λο γές προ σώ πων που δενυ πη ρε τούν τη ρι ζο σπα στι κή φυ σιο γνω -μία, και τις αρ χές του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Και μ’ αυ -τό τον τρό πο να α πο συ σπει ρώ σουν α ντίνα συ σπει ρώ σουν τμή μα τα του ε κλο γι -κού σώ μα τος. Υπάρ χει, δη λα δή, ο κίν δυ -νος να εμ φα νι στεί ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ σαν μία α πότα ί δια με τις άλ λες πο λι τι κές δυ νά μειςπου διεκ δι κούν μια ξε χω ρι στή θέ ση στιςαυ το διοι κη τι κές ε κλο γές.

Ο κίν δυ νος αυ τός γί νε ται σο βα ρό τε -ρος, ό ταν οι α να ζη τή σεις στρέ φο νται σεπρώην στε λέ χη του ΠΑ ΣΟ Κ, τα ο ποίαμέ χρι πρό τι νος υ πη ρε τού σαν την πο λι τι -κή του α πό ση μα ντι κές αι ρε τές αυ το -διοι κη τι κές θέ σεις. Φα ντα στεί τε έ ναντα λαί πω ρο ψη φο φό ρο, που έ χει α γα να -κτή σει με το ΠΑ ΣΟΚ και τους εκ προ σώ -πους του, να ξα να βρί σκει κά ποιους α πόαυ τούς μπρο στά του, ε πι κε φα λής ψη φο -δελ τίου του ΣΥ ΡΙ ΖΑ! Κα νείς δεν μπο ρείνα εί ναι βέ βαιος για τον τρό πο με τον ο -ποίο μπο ρεί να α ντι δρά σει…

Οι ορ γα νώ σεις του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, λοι πόν,πρέ πει να βο η θη θούν, ώ στε να α παλ λα -γούν α πό αυ τό το τε χνη τό άγ χος, πουμπο ρεί να ο δη γή σει στις χει ρό τε ρες δυ- να τές ε πι λο γές.

Το πι κά στε λέ χη«ε κτός μά χης»

Υπάρ χει, ό μως, και μια ε ξί σου ση μα -ντι κή βλά βη που μπο ρεί να υ πο στεί οΣΥ ΡΙ ΖΑ, αν δεν ε πε ξερ γα στεί με προ σο -χή την τα κτι κή του σ’ αυ τή την α να μέ -τρη ση κι αν δεν την α πε μπλέ ξει α πό τοσύν δρο μο της «κυ βέρ νη σης εν α να μο -νή»: μπο ρεί να ε ξου δε τε ρώ σει τη δυ να -μι κή το πι κών στε λε χών του, τα ο ποία εν- δέ χε ται να δι στά σουν να α να λά βουν τηνευ θύ νη μιας ε κλο γι κής μά χης, δεν εί ναιβέ βαια ε κα τό τοις ε κα τό ό τι μπο ρούν νατη δώ σουν νι κη φό ρα. Θα κιν δυ νέ ψει,δη λα δή, ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ να θέ σει ε κτός μά χηςι κα νά το πι κά στε λέ χη του. Ήδη πα ρα τη -ρού νται τέ τοια φαι νό με να ε δώ κι ε κεί.Και θα πρέ πει να δώ σει η η γε σία του ΣΥ- ΡΙ ΖΑ μια πο λι τι κή ερ μη νεία γι’ αυ τά.

Αξί ζει να ση μειω θεί ό τι τα φαι νό με νααυ τά πα ρα τη ρού νται πα ρά το γε γο νός ό -τι στις το πι κές δη μο σκο πή σεις, πριν α -κό μα ο ρι στούν οι υ πο ψή φιοι δή μαρ χοι ήπε ρι φε ρειάρ χες του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, συ χνά προ-

η γού νται την κυ ριό τε ρων α ντι πά λωντους, ή, του λά χι στον, τους α ντι μά χο νταισαν ί σοι προς ί σους, πα ρά το γε γο νός ό -τι στα α πο τε λέ σμα τα των δη μο σκο πή -σεων κα τα γρά φο νται των δη μο σκο πή -σεων κα τα γρά φο νται ως «υ πο ψή φιοιτου ΣΥ ΡΙ ΖΑ» χω ρίς… ο νο μα τε πώ νυ μο.

Αυ τό το στοι χείο εί ναι ε κεί νο που μαςε πι τρέ πει να δί νου με τη συ γκε κρι μέ νηερ μη νεία στο φαι νό με νο της δι στα κτι κό -τη τας, ό που πα ρα τη ρεί ται, και ό χι να τηνερ μη νεύου με σαν ητ το πά θεια, ή έλ λει ψηαυ το πε ποί θη σης.

Κίν δυ νος τρι πλής βλά βης

Η σύλ λη ψη, λοι πόν, των αυ το διοι κη -τι κών ε κλο γών κυ ρίως ως πρό κρι μα καιπρο α παι τού με νο της νι κη φό ρας έκ βα -σης της ε κλο γι κής α να μέ τρη σης για τιςβου λευ τι κές ε κλο γές εί ναι τρι πλά βλα- βε ρή: πρώ το ν, ε νι σχύει τον κίν δυ νο ναφορ τώ σει τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ με υ πο ψή φιους α -πλώς φα ντα χτε ρούς ή και α πω θη τι κούςτε λι κά, δεύ τε ρο ν, α πο θαρ ρύ νει την α νά -δει ξη το πι κών στε λε χών ι κα νών, έ ντι -μων και α ξιο πρε πών, και, τρί το ν, μπο ρείνα βλά ψει ση μα ντι κά τη συ νο λι κή ρι ζο -σπα στι κή, α να τρε πτι κή υ πό σχε ση τουΣΥ ΡΙ ΖΑ στην το πι κή αυ το διοί κη ση.

Θα μπο ρού σε κά ποιος να α ντι τά ξει ό -τι σε μια τέ τοια συλ λο γι στι κή υ φέρ πειμια ητ το πά θεια. Το α ντί θε το: α ντι στρα -τεύε ται την ητ το πά θεια που υ φέρ πειστις άλ λες συλ λο γι στι κές, που α να ζη -τούν αγ χω τι κά «μα γι κές λύ σεις».

Εί ναι προ φα νές ό τι, αν δεν λη φθεί υ -πό ψη αυ τός ο κίν δυ νος και κυ ριαρ χή σειη α ντί λη ψη της πά ση θυ σία ε πι κρά τη -σης, γί νε ται πο λύ πιο πι θα νή η α νε πι θύ -μη τη κα τά λη ξη, η α πευ κταία. Αντι θε τα,αν α πε λευ θε ρω θούν οι δη μιουρ γι κές δυ- νά μεις του ΣΥ ΡΙ ΖΑ και της το πι κής κοι- νω νίας α πό το άγ χος και την α γω νίατης… προ κρι μα τι κής ε κλο γι κής νί κης τοα πο τέ λε σμα θα εί ναι θε α μα τι κά θε τι κό -τε ρο.

Όπως ό λες οι «υ πο θέ σεις ερ γα σίας»,και αυ τή θα κρι θεί στην πρά ξη. Μό νοπου στην πο λι τι κή η σω στή πρό βλε ψη έ -χει πο λύ με γα λύ τε ρη ση μα σία α πό ο ποι-α δή πο τε α πο λο γι στι κή δια δι κα σία.

Χ. Γεωρ γού λας

Με άγ χος ή με αι σιο δο ξίαστις αυ το διοι κη τι κές ε κλο γές;Για τί ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ δεν πρέ πει να τις δεισαν προ κρι μα τι κές των βου λευ τι κών

Του

Γιάν

νη Κ

ακαρ

ώνη

Τη συνέντευξη πήρεο Παύλος Κλαυδιανός

Κά τω α πό την ει κό να ευ φο -ρίας που καλ λιερ γεί η κυ βέρ νη -ση στην πραγ μα τι κό τη τα συμ- βαί νει το ε ξής: η τρόι κα υ πο -στη ρί ζει ό τι η Ελλά δα δεν έ χεικά νει αρ κε τά, ό τι πρέ πει να συ- νε χί σει στην ί δια γραμ μή, η κυ- βέρ νη ση, α ντί θε τα, α πα ντά ό τιό λα έ χουν γί νει, ό τι υ πάρ χουνμε γά λες ε πι τυ χίες ό πως προ κύ -πτει και α πό τα στοι χεία (πρω -το γε νές πλεό να σμα, προο πτι κήα νά καμ ψης κ.τ.λ.) και ό τι θαβγού με στις α γο ρές στο τέ λοςτου 2014. Τι υ πο κρύ πτει αυ τήη δια φο ρά στην α νά γνω ση τηςπραγ μα τι κό τη τας;

Η α λή θεια εί ναι ό τι στην κυ- βέρ νη ση πά ντο τε ή ξε ραν ό τι υ -πάρ χει α νά γκη πρό σθε της χρη- μα το δό τη σης, αλ λά μέ χρι τώ ραθεω ρού σαν ό τι με την πι στή ε -φαρ μο γή του μνη μο νίου ή θα υ -πήρ χε α νά καμ ψη της οι κο νο -μίας και ε μπι στο σύ νη των α γο -ρών και ως εκ τού του θα μπο- ρού σαν να α να λη φθούν χρή μα -τα α πό τις χρη μα τα γο ρές – το υ -πε ραι σιό δο ξο και α πί θα νο σε- νά ριο – ή θα μπο ρού σαν να χρη-

σι μο ποιού σαν την κα λή δια γω -γή τους ως ε πι χεί ρη μα για να ε -πι τύ χουν μία ρύθ μι ση α πόπλευ ράς δα νει στών. Η ρύθ μι σηαυ τή του χρέ ους, θα ε πι μή κυ νετο χρό νο α πο πλη ρω μής σε βά -θος δε κα ε τιών και θα μείω νε τοε πι τό κιο ε ξυ πη ρέ τη σης τουχρέ ους. Η τρόι κα, ό μως, κά θετό σο ε πα νέρ χε ται και πιέ ζει, ε -νώ η κυ βέρ νη ση α ντι δρά σπα- σμω δι κά ό πως συ νέ βη με το ει- σι τή ριο στα νο σο κο μεία που τε- λι κά α ντι κα τα στά θη κε με αύ ξη -ση στο φό ρο κα πνού. Αυ τή ημό νι μη πίε ση της τρόι κας ε πι -τρέ πει την ε φαρ μο γή των νε ο -φι λε λευ θέ ρων πο λι τι κών σεκά θε το μέα της οι κο νο μίας.Πά ντως, πρέ πει να ση μειω θείό τι υ πάρ χουν και δια φο ρο ποιή -σεις στο ε σω τε ρι κό της τρόι- κας. Το ∆ΝΤ βλέ πο ντας ό τι τοχρέ ος δεν μπο ρεί να α πο πλη -ρω θεί πίε ζε τους άλ λους ε ταί -ρους να προ χω ρή σουν σε με ρι -κή ρύθ μι ση, διό τι θα βρι σκό τανσε δει νή θέ ση αν η Ελλά δα δενμπο ρού σε να α πο πλη ρώ σει τοδά νειο, α φού εκ του κα τα στα τι -κού το ∆ΝΤ δε μπο ρεί να συμ- φω νή σει σε δά νεια που δεν εί -ναι ε φι κτή η α πο πλη ρω μήτους. Το ∆ΝΤ ή θε λε να έ χει γί -νει η συμ φω νία για με ρι κή δια- γρα φή του χρέ ους α πό τη Γερ- μα νία, πριν α πό τη πλη ρω μήτης τε λευ ταίας δό σης, έ να PSIγια τον ε πί ση μο το μέα – έ ναOSI. Τε λι κά η Γερ μα νία κα τά -φε ρε να πεί σει το ∆ΝΤ να κά νει

Αν απελευθερωθούν οιδημιουργικές δυνάμειςτου ΣΥΡΙΖΑ και τηςτοπικής κοινωνίας απότο άγχος και την αγωνίατης… προκριματικήςεκλογικής νίκης τοαποτέλεσμα τωναυτοδιοικητικώνεκλογών θα είναιθεαματικά θετικότερο.

“

Η κρίση, σ’ όλη τηνΕυρώπη, έχειδημιουργήσει έναμεγάλοευρωσκεπτικισμόκαι αυτό θα τοδούμε, πολύπιθανό, στιςεπερχόμενεςευρωεκλογές.

“


λί γο τα στρα βά μά τια και ό τιστην πο ρεία, με τά τις ε κλο γές,και α φού πεί σει την κοι νή γνώ -μη να κά νει κά τι προς την α μοι -βαία ε πι θυ μη τή κα τεύ θυν ση.

Επι βε βαιώ νε ται αυ τό;

Οι αι σιό δο ξοι της ελ λη νι κήςκυ βέρ νη σης το πι στεύουν αυ τό,αλ λά δεν πεί θε ται εύ κο λα η γερ- μα νι κή κοι νή γνώ μη. ∆εν εί ναιβέ βαιο ό τι εί ναι πο λι τι κά ε φι -κτό. Και στη Γερ μα νία υ πάρ -χουν α ντί θε τες πο λι τι κές δυ νά -μεις και διά φο ρες χώ ρες δεν τοθέ λουν. Εν τω με τα ξύ οι Γερ μα -νοί σκέ φτο νται πο νη ρά ό τι οισυν θή κες έ χουν αλ λά ξει α πότην αρ χή που τα ελ λη νι κά ο μό -λο γα ή ταν στα χέ ρια των γερ μα -νι κών και ευ ρω παϊκών τρα πε -ζών, ό ταν ο Πα παν δρέ ου αν ή -θε λε μπο ρού σε να «εκ βιά σει»άλ λη συμ φω νία. Η Γερ μα νία εί -χε ή δη δώ σει αρ κε τά χρή μα ταγια να σώ σει τις τρά πε ζές της.Μέ σω, δή θεν, της σω τη ρίας τηςΕλλά δας και της κοι νο τι κής αλ- λη λεγ γύης έ σω σε το γερ μα νι κό∆η μό σιο, τις τρά πε ζές του. Ξε- σκαρ τά ρα νε, λοι πόν, τα ο μό λο -γά τους και το χρέ ος πέ ρα σεστον γερ μα νό φο ρο λο γού με νο.Ένα άλ λο θέ μα εί ναι το ε ξής:Μέ σα στην ι δε ο λο γία της τρόι- κας και του σύγ χρο νου νε ο φι λε -λευ θε ρι σμού εί ναι ό τι μια οι κο -νο μία για να μπο ρέ σει να δου λέ- ψει πρέ πει να α κο λου θεί μιαπραγ μα τι κά ε λεύ θε ρη οι κο νο -μία με α πε λευ θε ρω μέ νη ε πι χει -ρη μα τι κό τη τα. Στην πρά ξη ση- μαί νει κα τά λυ ση ή υ πο τυ πώ δηλει τουρ γία κά θε εί δους κοι νω -νι κής πρό νοιας –το βλέ που με έ -ντο να στην εκ παί δευ ση, την υ -γεία κτλ– και να γί νει πλή ρης α -πορ ρύθ μι ση των ερ γα σια κώνσχέ σεων, συλ λο γι κές συμ βά σειςκαι ι δίως ό,τι α φο ρά την προ- στα σία ερ γα σίας α πό την α πό -λυ ση κτλ. και την άρ ση ό λωντων ε μπο δίων στην ε πι χει ρη μα -τι κό τη τα. Τό τε, πι στεύουν, μα ζίμε τη μείω ση των δα πα νών η οι- κο νο μία, α πό μό νη της, θα α να -κάμ ψει. ∆εν υ πάρ χει γι’ αυ τούς,δη λα δή, ζή τη μα ε νερ γού ζή τη -σης. Μι λούν για πολ λα πλα σια -στές, αλ λά δεν τους πι στεύουνστην πραγ μα τι κό τη τα. Εν τω με- τα ξύ, η ελ λη νι κή δη μό σια διοί -κη ση έ χει μια σει ρά α πό γρα φει-ο κρα τι κές δου λείες, νη σί δεςφαυ λό τη τας σε έ ναν ω κε α νό α -θλιό τη τας, δεν μπο ρεί να δου λέ-

ψει. Ο λό γος λέ νε που δεν περ- πα τά ει η α νά καμ ψη εί ναι ό τιδεν έ χουν γί νει οι σω στές με- ταρ ρυθ μί σεις. Ότι έ χουν γί νειπολ λές πο σο τι κές, ό χι ό μως οιποιο τι κές στον βαθ μό που θαθέ λα με. Το θέ μα ό μως εί ναι ηθε ρα πεία. Να φύ γουν τα ε μπό -δια, να γί νει α ντα γω νι στι κή ηοι κο νο μία κτλ, κτλ. Πρό κει ταιγια φε νά κη. Αντί θε τα έ χου μεπλεί στα ό σα πα ρα δείγ μα τα ό -που α πό τις ε πι χει ρη μα τι κέςδρά σεις του κρά τους α να κά -μπτει η οι κο νο μία.

Βλά βες βά θους

Ποια η πραγ μα τι κό τη τα τηςελ λη νι κής οι κο νο μίας;

Έχου με μια οι κο νο μία, η ο -ποία δεν δου λεύει, δεν προ χω -ρά. Οι τρά πε ζες, πχ, εί ναι χω ρίςκε φά λαια, έ γι νε α νε παρ κής α -να κε φα λαιο ποίη ση με στό χευ σηκυ ρίως να πε ρι σω θούν οι μέ το -χοι της πα λιάς ι διο κτη σίας.Ακο λου θούν μία τα κτι κή έ να ντιτων ε πι χει ρή σεων με πα ρα τά -σεις των δα νείων, δη λα δή προ- σποιού νται ό τι θα πά ρουν τα λε -φτά τους κά πο τε πί σω και έ τσιδεν κλεί νουν οι ε πι χει ρή σεις.Αλλά αν δεν γι νό ταν αυ τό η οι- κο νο μία θα κα τέρ ρεε. Το ε μπό -ριο δεν μπο ρεί να ε ξυ πη ρε τη θεί.Οι ξέ νοι οί κοι δεν κά νουν δε- κτές τις εγ γυη τι κές των ελ λη νι -κών τρα πε ζών, τα χρη μα τοοι κο -νο μι κά τμή μα τα των ξέ νων οί -κων ζη τούν να λη φθεί υ πό ψη οκίν δυ νος της χώ ρας, ά ρα δεν γί- νο νται πολ λές ει σα γω γές – ε ξα -γω γές. Ο κίν δυ νος α πό την α γο -ρά της Ελλά δας ο δη γεί σε πο λύυ ψη λά ε πι τό κια ο πό τε ό ποια ε -πι χει ρη μα τι κή πρό τα ση γί νε ται

εί ναι α πα γο ρευ τι κή. Εν τω με τα -ξύ, η πο λι τι κή που α σκεί ται δη- μιουρ γεί 1.370.000 α νέρ γους,δη λα δή πο λί τες που δεν έ χουνα γο ρα στι κή δύ να μη για να α γο -ρά σουν α γα θά για να λει τουρ γή -σει η οι κο νο μία σω στά. Ποιοςπαίρ νει έ να διαρ κές α γα θό ε νώδεν ξέ ρει αν αύ ριο εί ναι ά νερ γοςχρεια στεί να πλη ρώ σει κά τι, έ -ναν α κό μη φό ρο, δεν μπο ρεί ναπά ρει δά νειο κτλ; Έχουν γί νειβλά βες βά θους. Η μα κρο χρό νιαα νερ γία, έ χει φθά σει στο 80%των α νέρ γων. ∆η μιουρ γεί δε τε- ρά στια βλά βη στο ερ γα τι κό δυ- να μι κό. Αυ τή τη στιγ μή έ χεις νέ -ους που έ χουν τε λειώ σει την εκ- παί δευ ση ή έ χουν α πο κτή σεισπου δαίες δε ξιό τη τες τις ο -ποίες δεν α ξιο ποιούν αλ λά α ντί -θε τα με τις πρό χει ρες δου λειέςκά θε μορ φής που κά νουν τις α -πα ξιώ νουν. Πολ λοί, λοι πόν,φεύ γουν και πά νε στο ε ξω τε ρι -κό. Ή έ χεις ε πι χει ρη μα τίες οι ο -ποίοι έ χουν χά σει τα πά ντα καιεί ναι δύ σκο λο να ξα να στα θούνστα πό δια τους. Βιο τέ χνες κα τα- λή γουν ά στε γοι, και πέ φτει α μέ -σως ε πά νω τους ό λο το α σφα λι -στι κό και φο ρο λο γι κό σύ στη μα,πώς θα ε πα νέλ θουν, στο ο τι δή -πο τε; Σαν να ζού με συ νο λι κά σ’έ ναν κό σμο με κα τά θλι ψη. ∆ενλει τουρ γούν μέ σα στην οι κο νο -μία ως ε πι χει ρη μα τίες, ως ερ γα -ζό με νοι ή κα τα να λω τές. Το ε -ρώ τη μα εί ναι, λοι πόν, α πό ε δώπού πας; Αυ τή η πο λι τι κή δεν έ -χει διέ ξο δο.

Αυ τό δεν το βλέ πουν;

Οι Γερ μα νοί ο λοέ να και πε- ρισ σό τε ρο θέ λουν να το πά νεπιο πί σω. Για τί οι Γερ μα νοί, γε-

νι κά, έ χουν μια τά ση να μην θέ- λουν η ε μπλο κή τους με την ΕΕνα εί ναι τέ τοια α πό την ο ποίαδεν θα μπο ρέ σουν πο τέ να φύ- γουν, αν το ε πι λέ ξουν. ∆εν θέ- λουν, δη λα δή, να δο κι μά σουνσυ στή μα τα μο νι μό τε ρα ό πωςπ.χ. η τρα πε ζι κή έ νω ση κτλ.Αλλά αυ τό έ χει πά ρα πο λύ με- γά λο κό στος δια χεί ρι σης τουπρο βλή μα τος. ∆εν το έ χουν λύ -σει αυ τό. Οι α να βο λές που παίρ- νουν, ο λοέ να και με γα λύ τε ρες,ε μπλέ κουν και το ελ λη νι κό ζή- τη μα. Το πρό βλη μα, σε δια φο -ρε τι κούς βαθ μούς, το έ χουν κιάλ λες χώ ρες της Ευ ρώ πης. ΤηνΕλλά δα τη χρη σι μο ποιούν σανπα ρά δειγ μα για να τρο μο κρα τή -σουν τις άλ λες χώ ρες και ό σουςα ντι μά χο νται τις νε ο φι λε λεύ θε -ρες ι δέες. Υπάρ χει, ό μως, καιμια άλ λη πτυ χή. Επι χει ρεί ται ητε λευ ταία πρά ξη ε ξα φά νι σης ό -λων των κα τα κτή σεων του κοι- νω νι κού κρά τους και των ερ γα -σια κών δι καιω μά των που θε- σμο θε τή θη καν με τά τον πό λε -μο. ∆εν θέ λουν ε πί σης να α πο -δε χθούν ό τι θα οι κο δο μή σουνμια ΕΕ η ο ποία θα ε πι τρέ ψει μιαλύ ση για την κρί ση που θα πε- ρά σει μέ σα α πό τις δυ να τό τη τες

νέων Ευ ρω παϊκών θε σμών, ό -πως έ να εί δος Σχε δίου Μάρ σα λ,ευ ρωο μό λο γα α πό την Ε ΚΤκ.τ.λ. Οι Γερ μα νοί δεν τα θέ- λουν αυ τά. Βε βαίως, δεν θέ λουνκαι να κα ταρ ρεύ σει ο Νό τος, ηΕλλά δα. ∆ιό τι αν συμ βεί αυ τόκά τω α πό τη δι κή τους ευ θύ νηπά ει το πεί ρα μα. Μπο ρεί το ελ- λη νι κό θαύ μα κά ποια στιγ μή ναγυ ρί σει και α πό «ε πι τυ χές σε νά -ριο», να γί νει «σε νά ριο κα τα -στρο φής». Όσο για τον σχε δια -σμό ό τι θα εί μα στε τριά ντα α κό -μη χρό νια σε κα θε στώς οι κο νο -μι κής κα τα στο λής μπο ρεί ναμην λει τουρ γή σει. Εί ναι μια κα- τά στα ση ό που το πα ρα μι κρό πο- λι τι κό ή κοι νω νι κό γε γο νόςμπο ρεί να πυ ρο δο τή σει μη ε λέγ -ξι μες κα τα στά σεις. Το οι κο νο -μι κό, εί ναι σα φές, ε μπλέ κε ταιμε το πο λι τι κό. Η κρί ση, σ’ ό λητην Ευ ρώ πη, έ χει δη μιουρ γή σειέ να με γά λο ευ ρω σκε πτι κι σμό

και αυ τό θα το δού με, πο λύ πι- θα νό, στις ε περ χό με νες ευ ρωε -κλο γές. Ο κό σμος θα πά ει στηνκάλ πη, δεν μπο ρούν να το α πο -φύ γουν. Οι πα λιοί κα λοί και ροίτου δι κομ μα τι σμού και στην Ελ-λά δα, δεν υ πάρ χουν. Βε βαίως,ξέ ρουν ό τι τα πράγ μα τα εί ναιδύ σκο λα και για την άρ θρω ση ε -νός πραγ μα τι κού ε ναλ λα κτι κούοι κο νο μι κού και πο λι τι κού λό -γου. Ο ο ποίος αν αρ θρω θεί σω -στά, και εί ναι δύ σκο λο να γί νειαυ τό, θα έ χει α πο τέ λε σμα.

Ο υ πο δειγ μα τι κόςκρα τού με νος

Εί ναι πραγ μα τι κές δυ σκο λίεςκαι ποια η πη γή τους;

Εί ναι πραγ μα τι κές, νο μί ζω.Ναι μεν μπο ρεί κά ποιος να κά -νει ψυ χο γρα φία ή πο λι το γρα φίατων πο λι τι κών δυ νά μεων και α -να φέ ρου με στην Αρι στε ρά πουεί ναι η μό νη Αριάδ νη που έ χειστα χέ ρια της τον μί το, ο ο ποίοςό μως μπο ρεί και να κο πεί κά- ποια στιγ μή, αλ λά εί ναι πραγ μα- τι κές. Το πρό βλη μα εί ναι να υ -πάρ ξει μια ξε κά θα ρη α ρι στε ρήε ναλ λα κτι κή λύ ση. Με δε δο μέ -νο ό τι ζού με σε μια δια συν δε δε -μέ νη οι κο νο μία, ά ρα η λύ ση δενμπο ρεί να στη ρί ζε ται στην αυ- τάρ κεια. Η ο ποία λύ ση ό ταν θααρ χί σει να ε φαρ μό ζε ται θα βρειπο λύ ι σχυ ρούς α ντι πά λους, θαέ χου με έ ναν πό λε μο ό χι μό νο σεελ λη νι κό αλ λά σε ευ ρω παϊκό ε -πί πε δο. ∆ιό τι στην πραγ μα τι κό -τη τα η λύ ση εί ναι μια σύ μπρα ξητων δυ νά μεων της Αρι στε ράςτου Νό του η ο ποία θα μπο ρέ σεινα δη μιουρ γή σει έ να σο βα ρό α -ντί πα λο δέ ος α πέ να ντι στονΒορ ρά και να ε φαρ μό σει τηνπο λι τι κή της, με τη σο σιαλ δη -μο κρα τία, σε Βορ ρά και Νό το,πιο νε ο φι λε λεύ θε ρη. Πρέ πει νατο α να στρέ ψεις αυ τό, μι λώ νταςγια την κα τάρ γη ση της λι τό τη -τας και την α νά καμ ψη της οι κο -νο μίας. Υπάρ χει, α σφα λώς, ηδυ να τό τη τα να προ κύ ψει μιακυ βέρ νη ση η ο ποία θα μπο ρείνα μι λή σει με δια φο ρε τι κούς ό -ρους. Η ελ λη νι κή κυ βέρ νη ση α -κο λού θη σε τη λο γι κή του υ πο -δειγ μα τι κού κρα τού με νου. ∆ενεί χαν φτά σει καν σε ε πί πε δοδια πραγ μά τευ σης με την τρόι -κα. Με έ να λαό πί σω της μπο ρείνα κά νει α να δια πραγ μα τεύ σειςή συ γκρο τώ ντας ευ ρύ τε ρες συμ- μα χίες που μπο ρεί να α να θαρ -ρή σουν και άλ λα ε κλο γι κά σώ- μα τα αλ λού, να προ χω ρή σει.Αυ τό εί ναι έ να βιώ σι μο σχέ διοαλ λά και με ρί σκο, ως α πόρ ροιατου με γά λου πο λέ μου που θα γί -νει. Μπο ρούν να παρ θούν μέ τραμέ σω της Ε ΚΤ, των κον δυ λίωντου Ε ΣΠΑ κτλ. Χρειά ζο νται,λοι πόν, θέ σεις ου σίας, ει λι κρι -νείς, κα θα ρές, ό χι ευ φυο λο γή -μα τα για να κερ δί σου με πό ν-τους, ε πε ξερ γα σμέ νες για κά θεγω νιά της κοι νω νίας και της οι- κο νο μίας. Μια στα θε ρό τη τα,προ ε τοι μα σία του κό σμου γιαεν δε χό με νο σύ γκρου σης, πο λέ -μου, να προ κύ πτει ό τι εί σαι α -πο φα σι σμέ νος, δε σμευ μέ νος σ’αυ τό που κά νεις και ε παγ γέλ λε -σαι, πει σμέ νος ό τι το σχέ διόσου βγαί νει.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΝΙΚΟ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ

Οι Γερμανοί σκέφτονται πονηρά... Συζητάμε με τον καθηγητή πολιτικής οικο-νομίας και ιστορίας της οικονομικής σκέψηςγια την ιδεολογία της τρόικας και του σύγ-χρονου νεοφιλελευθερισμού, καθώς και τηνπολιτική διάσωσης που ακολουθείται. “Αυτήη πολιτική δεν έχει διέξοδο”, τονίζει ο Ν.Θεοχαράκης και καταλήγει: “στην πραγματι-κότητα η λύση είναι μια σύμπραξη των δυ-νάμεων της Αριστεράς του Νότου η οποίαθα μπορέσει να δημιουργήσει ένα σοβαρόαντίπαλο δέος απέναντι στον Βορρά”.

Του

∆ημ

ήτρη

Πετ

σετί

δη

Χρειάζεται μιασταθερότητα,προετοιμασία τουκόσμου γιαενδεχόμενοσύγκρουσης,πολέμου, ναπροκύπτει ότι είσαιαποφασισμένος,δεσμευμένος σ’αυτό που κάνειςκαι επαγγέλλεσαι,πεισμένος ότι τοσχέδιό σου βγαίνει.

“

Του Χρήστου Καραγιαννίδη*

Άρης: «Είναι ανάγκηνα χτυπηθούμε;»Μαύρος: «Είναι πολλάτα λεφτά Άρη.»

(Απόσπασμα από την ταινία«Λόλα» του Ντίνου

∆ημόπουλου, του 1961)

Κι όμως, η υπόθεση των δα-πανών για την εθνική άμυ-να μου φέρνει στο νου έ-

ναν άλλον χαρακτήρα που υπο-δύθηκε με επιτυχία ο ΝίκοςΚούρκουλος: τον ηρωικό λιπα-ντή και μοναδικό επιζώντα ναυα-γίου Άγγελο Κρεούζη, ο οποίοςσυγκρούστηκε με τον πλοιοκτή-τη της εταιρείας στην οποία ερ-γαζόταν, για να αποδείξει ότι ή-ταν ο πραγματικός ηθικός αυ-τουργός του ναυαγίου που κόστι-σε τις ζωές των συναδέλφωντου. Αν και η «Ορατότης μηδέν»του Ν. Φώσκολου παρωδήθηκε

όσο λίγες ταινίες του ελληνικούεμπορικού κινηματογράφου, κυ-ρίως εξαιτίας της γλαφυρής α-ναπαράστασης της απόγνωσηςτου πρωταγωνιστή για απόδοσηδικαιοσύνης, θα πρέπει να ανα-γνωριστεί στο σενάριο η πρόθε-ση να θίξει τη διαπλοκή επιχει-ρηματικών συμφερόντων με τηνπολιτική εξουσία, η οποία συχνάέχει ανυπολόγιστο κοινωνικόκόστος.

Η ιστορία της οικονομικής δια-χείρισης της πολιτικής για την ά-μυνα στη χώρα μας θα μπορούσενα δώσει τροφή για την αναβίω-ση του σινεμά της κοινωνικήςκαταγγελίας, που άνθισε κατά τηδεκαετία του ’70. Βολές εκατομ-μυρίων, τορπίλες εκατομμυρίων,σουρωμένα υποβρύχια εκατομ-μυρίων, τεθωρακισμένα χωρίςβλήματα. Ομολογίες λαδωμάτωναπό πολιτικούς αξιωματούχουςτου υπουργείου Εθνικής Άμυνας.Σακβουαγιάζ με εκατοντάδες χι-

λιάδες ευρώ που ξεχνιούνται σεγραφεία, μηχανορραφίες καιπολλά ψέματα τα βασικά υλικάτων ιστοριών που πρόκειται νααφηγηθούμε.

Το προφανές πάντως είναι ότι«είναι πράγματι πολλά τα ευρώΆρη», όπου τη θέση του ονόματος«Άρης» υπάρχουν πολλά ονόματαπου μπορούν να την καταλάβουν.Έτσι κι αλλιώς, είναι τόσα πολλάτα πρόσωπα που εμπλέκονταιπου νομίζω ότι θα ακουστούν αρ-κετά ονόματα μέχρι το τέλος τηςυπόθεσης. Οι υποθέσεις αυτές,βέβαια, ποτέ δεν φτάνουν στοτέλος γιατί ο τερματισμός επι-φυλάσσει συνήθως απόδοση ευ-θυνών και την πολιτική βούλησηγια να γίνει αυτή.

Για το καλό μας

Όμως πέρα από την προφανήδιαφθορά και την κατασπατάλη-ση δημόσιου χρήματος, περά απότις δημόσιες παραδοχές των εμ-πλεκόμενων ότι πολιτικά πρό-σωπα και στρατιωτικοί χρηματί-ζονταν, θα πρέπει να δούμε τηβαθύτερη σχέση του μεγάλου κε-φαλαίου με τα αστικά κόμματαπου μέσω των εξοπλισμών χρη-ματοδοτούσαν πολιτικές καικόμματα εξουσίας. Τα δύο κόμ-ματα, ΠΑΣΟΚ και Ν∆, που για χρό-νια εναλλάσσονταν στην εξουσίασε κάποιες περιπτώσεις δεν δί-στασαν να διαχειριστούν το δη-μόσιο χρήμα ως κομματικό. Η

σύνδεση κομματικών στελεχώνμε εταιρείες όπλων και η, χωρίςκανέναν κοινωνικό έλεγχο, δια-χείριση εξοπλιστικών προγραμ-μάτων δημιούργησε περιούσιες,πολιτικές σχέσεις με απίθανουςεμπόρους όπλων και εν τέλει πα-γίωσε ένα καθεστώς συναλλα-γής στο απόλυτο σκοτάδι.

Κι όλα αυτά τα υπερασπίζο-νταν δημόσια με επίκληση στοκοινό καλό και την αγάπη για τηνπατρίδα!

Όλοι αυτοί οι «πονηροί» δια-χειριστές της δημόσιας περιου-σίας στράφηκαν στο μύθο τηςσυνεχούς ιστορικής παρουσίαςτου ελληνικού πολιτισμού. Έχειαξιοσημείωτο ενδιαφέρον ότι ό-λα τα σχήματα ιδεολογικής νομι-μοποίησης της πολιτικής απόφα-σης για υπέρογκες αμυντικές δα-πάνες είχαν την προέλευση τουςστην αντίληψη του Κωνσταντί-νου Παπαρηγόπουλου αναφορικάμε την ιστορική συνέχεια της Ελ-λάδας από την αρχαιότητα μέχριτη σύγχρονη εποχή. Πρόκειται α-κριβώς για την ίδια αντίληψη πά-νω στην οποία ο δικτάτορας Με-τάξας θεμελίωσε την άποψη τουπερί τριών σταδίων του ελληνι-κού πολιτισμού, μιμούμενος τηνθεωρία των τριών ράιχ. Με άλ-λα λόγια, οι εκπρόσωποι δημο-κρατικά εκλεγμένων κυβερνή-σεων χωρίς λογική τεκμηρίωσηαλλά με μοναδικό «όπλο» τουςμία παρωχημένη, αντιδραστικήκαι αντιεπιστημονική θεωρία έ-


Το κυ ρίαρ χο, ό μως, μπλοκ ε ξου σίαςέ χει ε ξαν τλή σει τις ε ναλ λα κτι κέςτου. Ο μύ θος της δι κομ μα τι κής ε -

ναλ λα γής έ χει κα ταρ ρι φθεί α πό την α να -γκαία πια ταύ τι ση στά σεων και πρα κτι -κών των πα ρα δο σια κών συ ντη ρη τι κώνκαι σο σιαλ δη μο κρα τών τά σεων συ μπα -ρα σύ ρο ντας και τις ό ποιες τρα γε λα φι κέςπρο σπά θειες ε πα νί δρυ σης ε νός νέ ου κέ -ντρου α πό το ί διο, ό μως, χρε ο κο πη μέ νοπο λι τι κό προ σω πι κό.

Η μό νη ο ρα τή σή με ρα ε ναλ λα κτι κήπρό τα ση α πό το μπλοκ ε ξου σίας εί ναι ηφα σι στι κή και νε ο να ζι στι κή τρο μο κρα -τία, ε κτί μη ση που α νά γει σε μέ γι στη προ- τε ραιό τη τα την ά με ση ι δε ο λο γι κή και πο- λι τι κή α ντι με τώ πι ση της.

Με την υ πό θε ση, λοι πόν, μιας «κα νο -νι κής» ε ξέ λι ξης των πραγ μά των, η κυ- βέρ νη ση της α ρι στε ράς φα ντά ζει ή δη ωςη μό νη πι θα νή λύ ση για την αλ λα γή τηςκυ βερ νη τι κής πο λι τι κής. Η βα ρύ τη τατης ευ θύ νης μπρο στά σε αυ τή την κα τά -στα ση α να δει κνύει μια σει ρά υ πο θε τι κώνε ρω τη μά τω ν:

Μή πως πρέ πει να α φε θούν στην ά κρητα ο ρά μα τα α να τρο πής και να αρ κε στείη κυ βέρ νη ση της α ρι στε ράς στην αυ το -νό η τα κα λύ τε ρη δια χεί ρι ση της κρί σης;

Μή πως για να ε δραιώ σει τη βά ση τηςπρέ πει να κά νει ά με σα α νοίγ μα τα προςτην κε ντρο α ρι στε ρά;

Μή πως για να διευ ρύ νει τη βά ση τηςπρέ πει να στρογ γυ λέ ψει το λό γο της, νασυ νερ γα στεί με τα κυ ρίαρ χα ΜΜΕ, ναμπει τε λι κά στο ί διο κά δρο με τον πο λι -τι κό κό σμο που κα ταρ ρέει, ε φό σον έ χειτο α διαμ φι σβή τη το πλε ο νέ κτη μα να στε- λε χώ νε ται α πό ά φθαρ το και τί μιο πο λι -τι κό προ σω πι κό;

Μή πως στη θέ ση ου το πι κών ο ρα μά τωνθα πρέ πει το πρό γραμ μα της να α πο τε -λέ σει τη συ νι στα μέ νη συ ντε χνια κών συμ- φε ρό ντων, ώ στε να κερ δί σει την ε μπι -στο σύ νη ε πι μέ ρους κοι νω νι κών ο μά δων,ό πως μη χα νι κών, για τρών, δι κη γό ρων,κ.λπ.;

Μή πως τε λι κά η α νά γκη για τη δια- σφά λι ση μιας πραγ μα τι στι κής δια κυ βέρ -νη σης, η ο ποία θα πρέ πει να α πα ντή σειστα ά με σα και ε πεί γο ντα προ βλή μα τακαι να στα μα τή σει την κα τα στρο φή, ε πι -βάλ λει την προσ γείω ση σε ά με σες α πο -φά σεις και δρά σεις ά σχε τα α πό στρα τη -γι κούς στό χους και ι δε ο λη ψίες;

Σύ γκρου ση μέ χρις ε σχά τω ν

Η ί δια η πραγ μα τι κό τη τα α κυ ρώ νει τηβιω σι μό τη τα αυ τών των ε ρω τη μά των.Όπως εύ στο χα πα ρα τη ρεί ο Χρή στος Λά- σκος, «κυ βέρ νη ση της Αρι στε ράς ση μαί -νει σύ γκρου ση μέ χρις ε σχά των. Χω ρίς

με γά λα πε ρι θώ ρια τό σο στις ε πι λο γές ό -σο και στους ρυθ μούς» (στο πρό σφα τοση μείω μά του με τίτ λο «2014: Χρό νοςτης Αρι στε ράς»).

Μια κυ βέρ νη ση η ο ποία θα προ σπα θή -σει να δια χει ρι στεί την κρί ση και να α πα- λύ νει τον πό νο και την κα τα στρο φή στη- ρι ζό με νη στα πα ρα πά νω ε ρω τή μα τα, α -κό μη και αν έ χει ά φθαρ τα στε λέ χη, δενθα μπο ρέ σει να υ λο ποιή σει ού τε τα ε λά -χι στα. Η προ σπά θεια να ευ χα ρι στή σειτους πά ντες, θα ο δη γή σει γρή γο ρα στηνταύ τι σή της με το προ η γού με νο κα θε -στώς, χω ρίς βε βαίως την η θι κή του κα- τά πτω ση.

Η σω στή προ σέγ γι ση της κρί σης α πότις α πο φά σεις του Συ νε δρίου του ΣΥ ΡΙ -ΖΑ, ως δο μι κής κρί σης του κα πι τα λι -σμού, κα θο ρί ζει και την α νά γκη για υ λο -ποίη ση α πό σή με ρα της στρα τη γι κής α -να τρο πής του. Κα μία κυ βέρ νη ση δενμπο ρεί πλέ ον να συμ βά λει στην υ πέρ βα -ση της κρί σης, αν δεν ε πι λέ ξει εί τε τηνκα τα στρο φι κή βαρ βα ρό τη τα εί τε την α -να τρο πή του κα πι τα λι σμού με ό ρα μα τησο σια λι στι κή κοι νω νία.

Μια κυ βέρ νη ση της α ρι στε ράς μεστρογ γυ λε μέ νους στό χους θα α πο μο νω -θεί τα χύ τα τα α πό το μα ζι κό κί νη μα. Καιμια κυ βέρ νη ση της α ρι στε ράς χω ρίς μα- ζι κό κί νη μα το ο ποίο να στη ρί ζει, να α -παι τεί και να ε πι βά λει τις θέ σεις του, δενθα έ χει μα κρύ χρό νο ε πι βίω σης.

Πέ ρα α πο την ο ξεία κρι τι κή

Εκτός, λοι πόν, α πό την ο ξεία κρι τι κήστη ση με ρι νή κυ βέρ νη ση και την α πο κά -λυ ψη της κα τα στρο φής που αυ τή προ κα- λεί, εί ναι α πα ραί τη τη η προ βο λή των ο -ρα μά των και των α ξιών της α ρι στε ράςκαι η σύν δε ση των ά με σων μέ τρων με αυ -τές.

Στη θέ ση μιάς α διέ ξο δης προ σπά θειαςα πά ντη σης σε ε πι μέ ρους συ ντε χνια κά αι- τή μα τα ε παγ γελ μα τι κών ο μά δων, πουθέ λουν συ χνά να δια σφα λί σουν προ νό -μια του δια πλε κό με νου πα ρελ θό ντος, εί -ναι α πα ραί τη το να προ βάλ λε ται το ό ρα -μα μιας κοι νω νίας στην ο ποία κυ ριαρ χείη αρ χή «ο κα θέ νας με βά ση τις δυ να τό -τη τες του, στον κα θέ να με βά ση τις α νά -

Προβολή του οράματος και των αξιών της αριστεράςΗ συνεχής πορεία σήψης του κυρίαρχου, ακόμη, παραδείγματος διακυβέρνησηςγίνεται μέρα με τη μέρα αντιληπτή και στους ίδιους τους εναπομείναντεςυποστηρικτές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Η δομική καταστροφή(οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική και τελικά πολιτική) που προκαλεί ημνημονιακή και νεοφιλελεύθερη πολιτική βρίσκεται πλέον στα όρια του ναεδραιωθεί ως μη αναστρέψιμη. Από το γενικό πολιτικό κλίμα απορρέει ωςαυτονόητη πλέον αναγκαιότητα η αλλαγή κυβερνητικής πολιτικής, η αλλαγήπολιτικού προσωπικού, η αλλαγή του τρόπου διαχείρισης της κρίσης.

Υποβρύχια δημοκρατίαΤο ζήτημα δεν είναι μόνο η εξόφθαλμη διαφθορά, αλλά το πολιτικό σύστημα που την εκτρέφει

Οι εκπρόσωποιδημοκρατικάεκλεγμένωνκυβερνήσεωνχωρίς λογικήτεκμηρίωση αλλάμε μοναδικό «όπλο»τους μίαπαρωχημένη,αντιδραστική καιαντιεπιστημονικήθεωρία έπειθαν ήέστω εξασφάλιζαντην ανοχή τηςκοινωνίαςαπέναντι στιςπολιτικές τουςαποφάσεις.

“


Ο Άρχοντας Κουροπαλάτηςκαι ο Παπά-Σούρας

Η συμμετοχή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Β. ∆ιαμαντόπουλου σε καρναβαλικέςεκδηλώσεις στο Άργος Ορεστικό, στις οποίες είχε μεταμφιεσθεί σε «Παπά-Σούρα», προκάλεσε την αγανάκτηση των απανταχού εκπροσώπων του ελλη-νοχριστιανικού πολιτισμού. Οι διάφοροι Φαήλοι -το Φαήλος δεν είναι όνομαείναι πλέον ιδιότητα- ζήτησαν την κεφαλή του βουλευτή επί πίνακι. Ο μητρο-πολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, γνωστός για τα ακροδεξιά του φρονήματατον κατηγόρησε για «απαίσια βλάσφημη κατάσταση και τεράστιο ηθικό ζή-τημα» και ζήτησε από τον ΣΥΡΙΖΑ να τον διαγράψει. Στο θέμα αυτό συμφώ-νησε απόλυτα με το συγκρότημα Λαμπράκη, που ως γνωστόν είναι από τουςθεματοφύλακες όχι μόνο των απάνθρωπων μνημονιακών πολιτικών αλλάκαι εσχάτως των ελληνοχριστιανικών ιδεωδών.

Ο∆. Μη τρό που λος, μά λι στα, στα Νέ α νό μι σε ό τι βρή κε την ευ και ρία να α -πο δο μή σει τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ χρη σι μο ποιώ ντας τα πιο συ ντη ρη τι κά και χυ δαίαε πι χει ρή μα τα. Η χυ δαιό τη τα, ό πως και το χιού μορ της κα κιάς ώ ρας, έ -

χουν γί νει πλέ ον βα σι κά στοι χεία της κρι τι κής των δη μο σιο γρά φων του Συ γκρο- τή μα τος και εν γέ νει των με ταλ λαγ μέ νων σο σιαλ δη μο κρα τών και πρώην α ρι στε -ρών. Ο ∆. Μη τρό που λος ε ξα νί στα ται για τί ο βου λευ τής ∆ια μα ντό που λος «κή δε -ψε το μνη μό νιο με ση μειο λο γία μα χη τι κού τρι το κο σμι σμού» και πως αυ τό ή τανέ να «αι σθη τι κό και πο λι τι κό χά λι». Ετσι, ό χι μό νο θεω ρεί τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ «με ξι κα νι -κό στρα τό» (sic) αλ λά και ε γκα λεί τον Αλ. Τσί πρα για τί δεν προ χω ρεί σε δια γρα- φές, ώ στε να δη μιουρ γή σει έ να «υ πεύ θυ νο» κόμ μα. «∆ιό τι η πο λι τι κή δι δά σκει,α πό Ανδρέα της δε κα ε τίας του ’70 ώς Κώ στα Κα ρα μαν λή του 1998, ό τι δια γρα -φές κά νεις ό ταν εί σαι α ξιω μα τι κή α ντι πο λί τευ ση για να ντρε σά ρεις την ο μά δασου...

Πα ρ’ ό λα αυ τά η Πρω το χρο νιά στο Άργος Ορε στι κό μας δεί χνει ό τι ο πρό ε -δρος του ΣΥ ΡΙ ΖΑ δεν έ χει έ ξι χρό νια τώ ρα κα θό λου α να πτύ ξει την ι κα νό τη τα ναμα ζεύει το κόμ μα του. ∆η λα δή να ε πι βάλ λε ται. Με άλ λα λό για, α ντ’ η μών Λυ κό -που λος».

Αν υ πάρ χει πράγ μα τι έ να πο λι τι κό θέ μα -ό χι έ να θέ μα αι σθη τι κής- στο κόμ μα,εί ναι α κρι βώς αυ τό. Για το πώς εμ φα νί σθη κε α πό το που θε νά ο Μ. Λυ κό που λος,υ πο τί θε ται συ ντο νι στής της Θε μα τι κής Επι τρο πής Θρη σκευ μά των, να δη λώ νει,και μά λι στα χω ρίς να ε νη με ρώ νει κα νέ να όρ γα νο του κόμ μα τος ό τι «κά θε άλ λη

συ μπε ρι φο ρά εν συ νεί δη τη ή α συ νεί δη τη, που προ σβάλ λειτα Ιε ρά Μυ στή ρια ο ποιασ δή πο τε θρη σκείας και συ να -κό λου θα τους πι στούς της δεν υ πη ρε τεί την πα ρα πά νωαρ χή και δεν μπο ρεί να γί νει α πο δε κτή».

Τρι το κο σμι κό κι τςβυ ζα ντι νής με γα λο πρέ πειας

Μπο ρεί ο βου λευ τής του ΣΥ ΡΙ ΖΑ να ντύ θη κε πα πάςσε καρ να βά λι και αυ τό να ε νό χλη σε τον «κα λό κό σμο»της ελ λη νι κής πο λι τι κής και δη μο σιο γρα φίας, ου δό λωςό μως ε νό χλη σε ό λη αυ τή τη συ νο μο τα ξία -το α ντί θε τοθα έ λε γα- η «χει ρο θέ τη ση του ε πι χει ρη μα τία ∆. Με λισ -σα νί δη α πό τον Οι κου με νι κό Πα τριάρ χη Βαρ θο λο μαίο,στον πα τριαρ χι κό ναό του Αγίου Γεωρ γίου στο Φα νά ρι,σε «Άρχο ντα Κου ρο πα λά τη της Αγίας του Χρι στού Με- γά λης Εκκλη σίας». Το ο φί κιο του «Άρχο ντα Κου ρο πα -λά τη» α πο νέ με ται, ως λέ γε ται, για πρώ τη φο ρά με τά το1453(!).

Η χει ρο θε σία έ γι νε, ό πως α νέ φε ρε και ο Πα τριάρ χης,για να τι μη θεί ο ∆. Με λισ σα νί δης για την «ει λι κρι νή α -φο σίω ση του στη Μη τέ ρα της Εκκλη σία και για τηνπρο θυ μία του στη δια κο νία και την προ σφο ρά του σταευ σε βή και ευ γε νή τέ κνα του μαρ τυ ρι κού Πό ντου». Θαή ταν για γέ λια αν δεν ή ταν για κλά μα τα. Εί ναι χί λιεςφο ρές προ τι μό τε ρο να βλέ πει κα νεί τον Β. ∆ια μα ντό -που λο ως «Πα πά-Σού ρα» σε καρ να βα λι κή εκ δή λω ση -οικαρ να βα λι κές εκ δη λώ σεις εί ναι έ ντο να λαϊκές και α να- τρε πτι κές- πα ρά τον ∆. Με λισ σα νί δη να α να γο ρεύε ται,και μά λι στα στον πα τριαρ χι κό ναό, σε «Άρχο ντα Κου ρο- πα λά τη». Αυ τό κι αν εί ναι κι τς που πα ρα πέ μπει σε βυ- ζα ντι νές θρη σκευ τι κές ί ντρι γκες.

Τά κης Μα στρο γιαν νό που λος

Μπορεί ο βουλευτήςτου ΣΥΡΙΖΑ να ντύθηκεπαπάς σε καρναβάλι καιαυτό να ενόχλησε τον«καλό κόσμο» τηςελληνικής πολιτικής καιδημοσιογραφίας,ουδόλως όμωςενόχλησε όλη αυτή τησυνομοταξία η«χειροθέτηση τουεπιχειρηματία ∆.Μελισσανίδη από τονΟικουμενικό ΠατριάρχηΒαρθολομαίο σε«ΆρχονταΚουροπαλάτη».

“

γκες του».Στη θέ ση της καλ λιερ γού με νης α ντί -

λη ψης για την α νά θε ση της δια χεί ρι σηςτης κρί σης σε μια κυ βέρ νη ση της α ρι -στε ράς, εί ναι α πα ραί τη το να το νί ζε ται ό -τι το ση με ρι νό α διέ ξο δο δεν μπο ρεί να α -να τρα πεί πα ρά μό νον α πό έ να μα ζι κό,πο λύ χρω μο και δυ να μι κό κί νη μα που«τα θέ λει ό λα και τα θέ λει τώ ρα».

Στη θέ ση του ευ θυ νό φο βου κυ βερ νη τι -σμού και της πο λι τι κής του μέ σου ό ρου,εί ναι α πα ραι τη το να ξε κα θα ρι στεί α πότώ ρα ό τι μια κυ βέρ νη ση της α ρι στε ράςο φεί λει, ι διαί τε ρα την πε ρίο δο των πρώ- των η με ρών, να α πο δεί ξει την α πο φα σι -στι κό τη τα της στη λή ψη ά με σων μέ τρω -ν που να α πα ντούν ξε κά θα ρα και έ μπρα -κτα στις α νά γκες των πολ λώ ν.

Να ε φαρ μό σει, δη λα δή, μια πο λι τι κήσα φώς προ κα τει λημ μέ νη. Να α ντι με τω -πί σει π.χ. την αν θρω πι στι κή κρί ση καιτην κρί ση σε ό λες τις βαθ μί δες της εκ- παί δευ σης, ό χι προ σπα θώ ντας να δια χει- ρι στεί την α γο ρά, αλ λά στη ρι ζό με νηστον ο ρι σμό της υ γείας και της πρό σβα -

σης στις υ πη ρε σίες υ γείας κα θώς και τηςπαι δείας ως κοι νω νι κών δι καιω μά των.Να δώ σει το μή νυ μα σε ό λους, με τα ά με -σα μέ τρα που θα πά ρει, ό τι πα λεύει έ μ-πρα κτα να ε φαρ μό σει την κοι νω νι κή αλ- λη λεγ γύη ε νά ντια στη βαρ βα ρό τη τα, τησυλ λο γι κή και κοι νω νι κή α να φο ρά ε νά -ντια στον α το μο κε ντρι κό ε γωι σμό, την α -να δια νο μή του πλού του και την κοι νω νι -κή δι καιο σύ νη ε νά ντια στην κερ δο σκο -πία και τη δια πλο κή.

Η προ βο λή των ο ρα μά των της α ρι στε -ράς και η έ μπνευ ση που αυ τά εν δυ να μώ -νουν, θα α πο τε λέ σει και το κύ ριο ό πλοστα χέ ρια μιας κυ βέρ νη σης της α ρι στε -ράς, ι διαί τε ρα την πρώ τη πε ρίο δο, στηνο ποία θα υ πο στεί έ να λυσ σα λέο πό λε μοα πό τον κα ταρ ρέ ο ντα κό σμο.

Τα ο ρά μα τα, λοι πόν, της α ρι στε ράςκαι η έ μπνευ ση που α πορ ρέει α πό αυ τάεί ναι ό ντως θε με λιώ δη συ στα τι κά πραγ- μα τι στι κής δια κυ βέρ νη σης.

Αλέ ξης Μπέ νος

Προβολή του οράματος και των αξιών της αριστεράς

πει θαν ή έ στω ε ξα σφά λι ζαν τηνα νο χή της κοι νω νίας α πέ να ντισε αυ τές τις πο λι τι κές τους α πο -φά σεις. Βέ βαια, εί ναι γνω στό ό τιτο παι χνί δι με τις κυ ρίαρ χες ι δε -ο λη ψίες μέ χρι και σή με ρα κα τα -φέρ νει να δί νει πο λύ ελ κυ στι κέςδιε ξό δους στην κυ βερ νη τι κήπρο πα γάν δα.

Η «μυ στι κή» συ γκά λυ ψη

Έχο ντας στην αρ χή το «φό βη -τρο» της βό ρειας αρ κού δας κι έ -πει τα την «α πει λή» εξ α να το λώνσπα τά λη σαν ε κα το ντά δες δισ. σεά χρη στους ε ξο πλι σμούς, ε πι δι -δό με νοι σ’ έ να μπα ράζ α γο ρών,ό που με τά α πό τέσ σε ρις δε κα ε -τίες έ χει ως α πο τέ λε σμα οι ε ξο -πλι σμοί αυ τοί να στοι βά ζο νταισκου ρια σμέ νοι σε α πο θή κες. Μά- λι στα, η α που σία δια φά νειαςσχε τι κά με τις οι κο νο μι κές συ- ναλ λα γές και το ύ ψος δα πα νώνγια την ά μυ να αι τιο λο γού νταν μεα να φο ρά στο α πόρ ρη το τωνστρα τιω τι κών σχε δια σμών.Όμως, ού τε οι άλ λες χώ ρες α γο -ρά ζουν α πό δια φο ρε τι κές πή γεςτα ό πλα τους, ού τε η πο ρεία αυ -τών των α γο ρών κρα τή θη κε πο -τέ στο α πό λυ το σκο τά δι. Μέ σασε αυ τό το πλαί σιο λοι πόν, δενχω ρά αμ φι βο λία ό τι η «μυ στι κο -πά θεια» για τα θέ μα τα α πέ βλε πετε λι κά στην α πο σιώ πη ση και στησυ γκά λυ ψη ε νός ε πι κερ δούς πα- ρε μπο ρίου το ο ποίο διε ξα γό τανκυ ριο λε κτι κά κά τω α πό τη μύ τηθε σμι κών εκ προ σώ πων.

Κι ό λα αυ τά συ νέ βαι ναν ε νώ οιδη μό σιες δα πά νες για την παι- δεία και την υ γεία προ σέγ γι ζανο λοέ να και πε ρισ σό τε ρα τα ευ- ρω παϊκά κα τώ τα τα ε πί πε δα, ε νώ

το φο ρο εισ πρα κτι κό σύ στη μα μεα ντι κοι νω νι κά κρι τή ρια βά θαι νεπε ραι τέ ρω τις υ πάρ χου σες α νι -σό τη τες α να δια νέ μο ντας το ε -θνι κό ει σό δη μα προς ό φε λοςτων οι κο νο μι κά ι σχυ ρών.

Προ φα νώς ση μα ντι κό ρό λο σεό λο αυ τό το οι κο νο μι κό καιστρα τιω τι κό α λι σβε ρί σι παί ζεικαι η συμ μέ το χη της χώ ρας μαςστο ΝΑ ΤΟ. Έχο ντας πα ρα κο λου -θή σει για έ να μι κρό διά στη μα ο -ρι σμέ νες δη μό σιες δια δι κα σίεςαυ τού του μι λι τα ρι στι κού ορ γα -νι σμού, δια πι στώ νω πως η συμ- με το χή μας, ό πως και η συμ μέ το -χη των πε ρισ σό τε ρων χω ρών, α -ξιο λο γεί ται με κύ ριο κρι τή ριοτην υ λι κή συ νει σφο ρά στην πο- λε μι κή βιο μη χα νία που α να πτύσ -σε ται με τα χύ τα τους ρυθ μούς.Οι διαρ κείς εκ κλή σεις των α -ξιω μα τού χων του ΝΑ ΤΟ για «υ -πε ρά σπι ση» της ε λευ θε ρίας καιτης δη μο κρα τίας με τό νους βομ- βών και πλή θος α ε ρο πλά νων εί -ναι πλέ ον μια α νοι χτή πίε ση προςτις συμ με τέ χου σες χώ ρες ναστη ρί ξουν μια βιο μη χα νία πουδεν προ σφέ ρει τί πο τα άλ λο α πόθά να το και φτώ χεια στον πλα νή -τη.

Το ζή τη μα, λοι πόν, δεν εί ναιμό νο η ε ξό φθαλ μη δια φθο ρά α πόκά ποια πο λι τι κά ή στρα τιω τι κάστε λέ χη, αλ λά το πο λι τι κό σύ- στη μα που την εκ τρέ φει κα θώςκαι οι ι δε ο λο γι κοί μη χα νι σμοίπου οι κο δο μούν την α νά γκη τέ- τοιας σπα τά λης πό ρων.

* Ο Χρή στος Κα ρα γιαν νί δης εί ναιβου λευ τής του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Πα ρα κο-

λου θεί τις ερ γα σίες της κοι νο- βου λευ τι κής ε πι τρο πής Άμυ νας

και Εξω τε ρι κών Υπο θέ σεω ν.

Μια κυβέρνηση της αριστεράς με στρογγυλεμένουςστόχους θα απομονωθεί ταχύτατα από το μαζικόκίνημα. Και μια κυβέρνηση της αριστεράς χωρίςμαζικό κίνημα το οποίο να στηρίζει, να απαιτεί καινα επιβάλει τις θέσεις του, δεν θα έχει μακρύ χρόνοεπιβίωσης.

“


Τη συνέντευξη πήρανο Αδάμος Ζαχαριάδηςκαι ο Παύλος Κλαυδιανός

Βλέ που με ό τι οι α ντί πα λες πο λι τι κέςδυ νά μεις ε πι χει ρούν να πλή ξουν τον ΣΥ- ΡΙ ΖΑ μέ σα α πό ο τι δή πο τε συμ βαί νει κα- θη με ρι νά: για ό λα ε ξα κο λου θεί να φταίειο ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Πώς σχο λιά ζεις το γε γο νός ό -τι, πα ρά την α να πο τε λε σμα τι κό τη τά της,συ νε χί ζουν να α κο λου θούν αυ τή την τα- κτι κή;

Νο μί ζω ό τι η κυ βέρ νη ση ε νό ψει ε κλο -γών θα α να κα λύ πτει ή θα δη μιουρ γείδιαρ κώς ό λων των ει δών τα ζη τή μα τα,προ κει μέ νου να πλή ξει τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Ταό πλα της εί ναι ε ξαι ρε τι κά πε ριο ρι σμέ ναγια τί δεν έ χει τη δυ να τό τη τα να ε πεν δύ -σει σε κά ποιας μορ φής success story,που θα ή ταν ή ταν πει στι κό α κό μη και γιαλί γους. Επι πλέ ον, βρί σκε ται δι πλά στρι- μωγ μέ νη, κα θώς ού τε η Ευ ρώ πη φαί νε -ται δια τε θει μέ νη να χα ρι στεί στον Σα μα -ρά και την κυ βέρ νη σή του. Αντί θε τα, τοευ ρω παϊκό κα τε στη μέ νο φαί νε ται να α ν-τι λαμ βά νε ται την πλή ρη α να ξιο πι στίατου κυ βερ νώ ντος πο λι τι κού προ σω πι κούκαι να μην εν δια φέ ρε ται ι διαί τε ρα να βο -η θή σει την ε πι βίω σή του. Το δι πλό στρί- μωγ μα κά νει την κυ βέρ νη ση δι πλά ε πι -κίν δυ νη και ταυ τό χρο να α να πο τε λε σμα -τι κή και α να ξιό πι στη.

Για πα ρά δειγ μα, ό σα λέ νε τού τες τιςμέ ρες πε ρί Νέ γκρι, α πο τε λούν α στειό τη -τες για ο λό κλη ρη την Ευ ρώ πη. Ή η τε- λευ ταία δή λω ση Σα μα ρά ό τι ό σοι θέ- λουν Ευ ρώ πη πρέ πει να ψη φί σουν Ν∆,εί ναι γε λοία αν α να λο γι στού με ό τι ο Τσί- πρας α να δει κνύε ται σε πο λι τι κή προ σω -πι κό τη τα πα νευ ρω παϊκής εμ βέ λειας. Ηκυ βέρ νη ση κα τρα κυ λά. Προ σπα θεί ναπια στεί α πό ο που δή πο τε ελ πί ζο ντας μά- ταια ό τι έ τσι θα στρι μω χθεί ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ.Από την άλ λη πλευ ρά, έ χω την ε ντύ πω σηό τι κά ποιο μέ ρος των κυ ρίαρ χων κύ κλωνσε Ευ ρώ πη και Ελλά δα έ χει αρ χί σει νασυμ φι λιώ νε ται με την ι δέα μιας κυ βέρ -νη σης ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Οπό τε προ ε τοι μά ζουντην ε πό με νη μέ ρα. ∆η λα δή το πώς θα έρ- θουν τα πράγ μα τα ώ στε μια κυ βέρ νη σηΣΥ ΡΙ ΖΑ εί τε να α πο βεί σύ ντο μη πα ρέν -θε ση, που θα βυ θι στεί υ πό το βά ρος τωνπρο βλη μά των, εί τε να α φο μοιω θεί α πότο σύ στη μα και να κα τα στεί συ νο λι κά α -κίν δυ νη.

Εγκα τέ λει ψε δη λα δή το σχέ διο τουπρο σε ται ρι σμού που συ ζη τά γα με σε προ- η γού με νη φά ση;

Αν δια βά σει κα νείς τον διε θνή τύ πο,θα κα τα λά βει ό τι πα ρα μέ νει για πολ λούςο φό βος μιας με γά λης ε ξέ γερ σης στηνΕλλά δα. Και ταυ τό χρο να πολ λοί βλέ- πουν ό τι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ έ χει κά ποιες α νυ πο -χώ ρη τες θέ σεις και ά ρα μια δι κή του ε -κλο γι κή ε πι κρά τη ση μπο ρεί να συμ βά λειστη δη μιουρ γία ε νός προο δευ τι κού ντό- μι νο στην Ευ ρώ πη. Αλλά α πό την άλ λημε ριά ε κτι μούν ε πί σης -ό πως ο μο λό γη σεπρό σφα τα η Μέρ κε λ- ό τι αν η Ελλά δα α -φε θεί να χρε ο κο πή σει και υ πο χρεω θείνα φύ γει α πό το ευ ρώ, οι συ νέ πειες γιατην Ευ ρώ πη θα εί ναι α νυ πο λό γι στες.Όλες οι ε ξε λί ξεις εί ναι σκο τει νές για τονλε γό με νο «ξέ νο πα ρά γο ντα». Ποια εί ναιη πε ρισ σό τε ρο α νε κτή α πό ε κεί νον;Ίσως μια κυ βέρ νη ση ΣΥ ΡΙ ΖΑ α πέ να ντιστην ο ποία θα α να γκα στεί να υ πο χω ρή -σει σε με ρι κά βα σι κά ζη τή μα τα ελ πί ζο -ντας ό τι δεν θα χά σει για αυ τόν ό,τι εί ναι

το μεί ζον.

Το άλ μα της Αρι στε ράς

Ποιος εί ναι ο λό γος που η Ελλά δα εί -ναι η χώ ρα που συμ βαί νουν ό λα αυ τά;Για τί το πο λι τι κό σύ στη μα στρι μώ χτη κεε δώ πε ρισ σό τε ρο; Για τί αυ ξή θη καν ε δώτό σο ε ντυ πω σια κά οι δυ νά μεις ει δι κάτης Αρι στε ράς;

Ο βα σι κό τε ρος πα ρά γο ντας εί ναι, νο- μί ζω, το ι στο ρι κό βά θος της Αρι στε ράςστην Ελλά δα. Η Αντί στα ση, ο εμ φύ λιος,η Ε ∆Α ως α ξιω μα τι κή α ντι πο λί τευ ση το1958, ο α ντι δι κτα το ρι κός α γώ νας. Το ι -στο ρι κό βά θος φτιά χνει συ νέ χειες. Συ νέ -χειες που α να δει κνύο νται σε πε ριό δουςβα θιάς κρί σης και δεν γί νο νται ο ρα τέςπριν. Από ι στο ρι κή ά πο ψη, η Αρι στε ράστην Ελλά δα εί ναι μια πλειο ψη φι κή δύ- να μη που δεν της δό θη κε πο τέ μέ χρι σή- με ρα η δυ να τό τη τα να κυ βερ νή σει. Οδεύ τε ρος πα ρά γο ντας εί ναι ό τι ο ί διος οΣΥ ΡΙ ΖΑ πα ρου σία ζε μια συ νέ χεια και μιασυ νέ πεια στις θέ σεις και την πρα κτι κήτου. ∆εν έ χει φθα ρεί α πό κυ βερ νη τι κέςθη τείες, α ντι στε κό ταν στις σει ρή νες, συ -γκέ ντρω νε δυ νά μεις με βα θιά ι στο ρι κό -

τη τα, εί χε εμ βέ λεια ευ ρύ τε ρη των ε κλο -γι κών πο σο στών του, ή ταν α ξιό πι στος.Και α κό μη εί χε και έ χει ε πι κε φα λής έ νανέο άν θρω πο, με ξε κά θα ρο πο λι τι κό λό -γο, με ή θος, με πολ λές και ε ντυ πω σια κέςι κα νό τη τες. Τέ τοιοι πα ρά γο ντες δη μι-ούρ γη σαν τη δυ να μι κή μας.

Όσο α φο ρά το α ντί πα λο πο λι τι κό σύ- στη μα, αυ τό νο μί ζω ό τι δεν μπό ρε σε ού -τε ή θε λε να συ νει δη το ποιή σει και να ε -κτι μή σει το μέ γε θος της α πα ξίω σης τουπα λιού δι κομ μα τι σμού. Ο συ στη μι κόςαυ τός δι κομ μα τι σμός εί χε φτά σει στα ό -ρια του πλή ρους ε ξευ τε λι σμού μέ σα α πότα σκάν δα λα, την ι διο τέ λεια, την αλ λη -λο κά λυ ψη. Κι αν η Ν∆ κρα τά ει α κό μη ο -ρι σμέ νες δυ νά μεις, αυ τό ο φεί λε ται στοό τι στην ελ λη νι κή κοι νω νία -και ι διαί τε -ρα στις με γά λες η λι κίες- υ πάρ χει μια ό χιευ κα τα φρό νη τη συ ντη ρη τι κή τά ση. Οισυ μπο λί τες μας αυ τοί εί ναι ε πιρ ρε πείςστο φό βο, στο φό βο που τους καλ λιερ -γούν με ά κρα συ στη μα τι κό τη τα.

Τα προ βλή μα τα της «ε πό με νης μέ ρας»

Φαί νε ται ό μως ι σχυ ρή μια λο γι κή που

θα ή θε λε α πλώς να «α να θέ σει« στον ΣΥ- ΡΙ ΖΑ τη λύ ση των προ βλη μά των χω ρίς ε -νερ γό λαϊκή συμ με το χή και συ νευ θύ νη.Αυ τό δεν δη μιουρ γεί δυ να μι κή για την ε -πό με νη μέ ρα. Πώς πρέ πει να α ντι με τω -πί σου με κά τι τέ τοιο;

Νο μί ζω πως εί ναι λί γο ά δι κο να λέ μεμε ευ κο λία πως ο κό σμος δεν κι νη το -ποιεί ται.. Η ελ λη νι κή κοι νω νία έ χει να ε -πι δεί ξει τα τε λευ ταία χρό νια με γά λους α -γώ νες και δο κί μα σε ό λες τις μορ φές α ν-τί στα σης: δια δη λώ σεις, α περ γίες, πο- ρείες, κα τα λή ψεις, πλα τείες, μορ φές συ- στη μα τι κής πο λι τι κής α νυ πα κοής κλπ.Αλλά δεν κα τέ κτη σε ά με σες νί κες. Πέ τυ -χε τη φθο ρά των κοι νο βου λευ τι κώνπλειο ψη φιών, κλό νι σε α νε πα νόρ θω τατις δυ νά μεις του πα λιού δι κομ μα τι σμού,αλ λά δεν κέρ δι σε ά με σα χει ρο πια στάπράγ μα τα. Έχω την ε ντύ πω ση ό τι ο κό- σμος πε ρι μέ νει την ώ ρα της κάλ πης γιανα μι λή σει. Και ί σως τα ε κλο γι κά α πο τε -λέ σμα τα να εί ναι πο λύ πιο ε ντυ πω σια κάα πό ό σο νο μί ζου με σή με ρα. ∆η μιουρ γεί -ται έ τσι μια προο πτι κή νί κης, αλ λά βέ- βαια αυ τή η συν θή κη α πό μό νη της δενδί νει τον α παι τού με νο αέ ρα σε μια κυ- βέρ νη ση της Αρι στε ράς. Από την άλ λημε ριά ό μως, μια εν δε χό με νη κυ βέρ νη σητης Αρι στε ράς σί γου ρα θα ε νερ γο ποιή σειδυ να μι κές που δεν μπο ρού με κα τά κα νέ -να τρό πο να προ βλέ ψου με σή με ρα. Ηκα τά στα ση που θα δη μιουρ γη θεί με τάμια ε κλο γι κή νί κη της Αρι στε ράς, θα εί -ναι ε ντε λώς νέα. Συ ναρ πα στι κά νέα.

Πρέ πει να δού με αν η δυ να μι κή τουΣΥ ΡΙ ΖΑ συμ βα δί ζει με τα δι κά του ι δε ο -λο γι κά χα ρα κτη ρι στι κά.

Κά πο τε ο Γιάν νης ∆ρα γα σά κης χρη σι -μο ποίη σε τη φρά ση «βίαιη ω ρί μαν ση».Πι στεύω ό τι ναι, κά που υ στε ρού με.Υστε ρού με στο ό τι δεν έ χου με πλή ρωςσυ νει δη το ποιή σει ό τι κα λού μα στε ναδια χει ρι στού με υ πεύ θυ να τις δι κές μας ι -δέες και ό τι ο φεί λου με να δε σμευ τού μεστην ι κα νο ποίη ση των δι κών μας αι τη -μά των. Όχι α πλώς να δια τυ πώ σου με αι- τή μα τα, αλ λά να δού με ποια α πό αυ τά -και κυ ρίως πώς- μπο ρούν να υ λο ποιη -θούν ά με σα και πώς α πό ε κεί μπο ρού μενα προ χω ρή σου με πα ρα πέ ρα. Θεω ρώ ό -τι η ελ λη νι κή κοι νω νία έ χει ω ρι μά σει.∆εν θα α παι τή σει α πό μια κυ βέρ νη ση τηςΑρι στε ράς να λύ σει α μέ σως και ως διαμα γείας ό λα τα τε ρά στια προ βλή μα ταπου έ χουν συσ σω ρευ τεί. ∆εν θέ λει με γά -λες κου βέ ντες και υ πο σχέ σεις. Αντί θε τα,ο κό σμος θέ λει να τον πεί σου με πως δε- σμευό μα στε πλή ρως ό τι θα ι κα νο ποιή -σου με τα ε λά χι στα: ερ γα σια κές σχέ σεις,α νερ γία. Ότι δεν θα α φή σου με να νο εί -ται νοι κο κυ ριό χω ρίς η λεκ τρι κό, σχο λείαμε πει να σμέ να παι διά, νο σο κο μείο κλει- στό στους πολ λούς.

Υστε ρού με α κό μη στο ό τι δεν εί ναι κα- θα ρό σε κά θε κοι νω νι κό χώ ρο, σε κά θεγει το νιά, σε κά θε χω ριό το τι α κρι βώςθέ λου με να αλ λά ξου με και πώς θα το αλ- λά ξου με. ∆εν έ χου με ξε φύ γει α κό μη α πόπα λιές α ντι θέ σεις και τρό πους δια φω -νίας. Τα ζη τή μα τα και οι δια φω νίες πουθα προ κύ ψουν με τά α πό την ε κλο γι κή νί -κη της Αρι στε ράς θα εί ναι ε ντε λώς δια- φο ρε τι κά. Πο λύ πιο πο λύ α πτά, πο λύπιο συ γκε κρι μέ να.

Όπως και να έ χει, η προο πτι κή της α -ρι στε ρής κυ βέρ νη σης συ νι στά μια τε ρά -στια ρή ξη. Μή πως ό μως δυ σκο λεύει τα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΙ∆Η ΜΠΑΛΤΑ

Ιστορική η πρόκληση για την ελ ληνική αριστεράΗ “βίαιη ωρίμανση” του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται επιτακτική ανάγκη, τη στιγμή που το αντίπαλο πολιτικό σύστημαφτάνει στα όριά του μετά απο μια κατηφορική πορεία απαξίωσής του. Πώς θα αντεπεξέλθει σ΄ αυτά τακαθήκοντα η ελληνική αριστερά και πώς θα αντιδράσει η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη;

Νομίζω πως είναι λίγο άδικο να λέμε με ευκολίαπως ο κόσμος δεν κινητοποιείται.. Η ελληνικήκοινωνία έχει να επιδείξει τα τελευταία χρόνιαμεγάλους αγώνες και δοκίμασε όλες τις μορφέςαντίστασης: διαδηλώσεις, απεργίες, πορείες,καταλήψεις, πλατείες, μορφές συστηματικήςπολιτικής ανυπακοής κλπ. Αλλά δεν κατέκτησεάμεσες νίκες. Πέτυχε τη φθορά τωνκοινοβουλευτικών πλειοψηφιών, κλόνισεανεπανόρθωτα τις δυνάμεις του παλιούδικομματισμού, αλλά δεν κέρδισε άμεσαχειροπιαστά πράγματα.

“


πράγ μα τα μια συ νερ γα σία με χώ ρους ήπρο σω πι κό τη τες που κι νού νται στο χώ -ρο της κε ντρο α ρι στε ράς;

Εί ναι πια πο λύ α σα φές το πού α κρι -βώς πα ρα πέ μπει ο ό ρος «κε ντρο α ρι στε -ρά». Σί γου ρα υ πάρ χει έ να πο λι τι κό προ- σω πι κό με ι στο ρι κή ή ση με ρι νή α να φο -ρά σε αυ τό το ό νο μα. Θα μπο ρού σα με ναπού με ό τι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ δεν πρέ πει να συ να -γε λα στεί με αυ τό το προ σω πι κό, ό τι τουκά νει κα κό να μπει στο κά δρο του πα- ρελ θό ντος. Αλλά δεν θα συμ φω νού σα α -πο λύ τως με αυ τή την ά πο ψη. Κύ ρια α να -φο ρά του ΣΥ ΡΙ ΖΑ εί ναι βέ βαια οι κοι νω -νι κές δυ νά μεις. Αλλά το πο λι τι κό ε πί πε -δο δια τη ρεί η σχε τι κή του αυ το νο μία καιε ξα κο λου θεί να φέ ρει ι σχυ ρούς συμ βο -λι σμούς. Η ει κό να ό τι στρα τεύο νται ει λι -κρι νά με τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ και για το κα λό τουτό που πρό σω πα και δυ νά μεις που δεν έ -χουν τις δι κές του ι δε ο λο γι κές και ι στο -ρι κές α να φο ρές κά νει κα λό, ό χι κα κό.Πεί θει ευ ρύ τε ρα. Αν βέ βαια κα τορ θώ -σου με να δια χω ρί σου με αυ τά τα πρό σω -πα και αυ τές τις δυ νά μεις α πό ε κεί νουςπου πλη σιά ζουν τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ ε πει δή βλέ- πουν ό τι πλέ ον ε δώ έ χει το «ψη τό».

Ο ε νιαίος ΣΥ ΡΙ ΖΑ

Πώς βλέ πε τε να προ χω ρά ο ε νο ποιη -μέ νος ΣΥ ΡΙ ΖΑ έ ξι μή νες με τά το συ νέ -

δριο;Νο μί ζω ό τι α παι τού νται δια δο χι κά κύ-

μα τα εμ βά θυν σης της ε νό τη τας του ΣΥ- ΡΙ ΖΑ. Με βά ση ό σα εί πα με πιο πά νω καιστη ριγ μέ νοι στα ντο κου μέ ντα του συ νε -δρίου. Αυ τή τη στιγ μή τα όρ γα να τουκόμ μα τος υ πό κει νται στις τά σεις και τιςδια φο ρο ποιή σεις τους πο λύ πε ρισ σό τε -ρο α πό ό σο θα έ πρε πε. Τα όρ γα να τουκόμ μα τος χά νουν έ τσι το κύ ρος τους.Πρέ πει να ε πι κε ντρω θού με στη λει τουρ -γία των ορ γά νων. Στη δια φύ λα ξη του κύ- ρους τους. Στο ό τι στο πλαί σιό τους χω- ρούν ό λες οι α πό ψεις και ό λες οι γό νι -μες δια φω νίες. Οι τά σεις, α πό τη με ριάτους, πρέ πει ε πι τέ λους να γί νουν ρεύ μα -τα ι δεών και να πε ριο ρι στούν ε κεί. Ώστενα α νοί ξουν τη συ ζή τη ση για τα με γά λαζη τή μα τα στρα τη γι κής και θεω ρίας. Για -τί έ χου με ό λοι με γά λη α νά γκη α πό τέ- τοιες συ ζη τή σεις. Η κα τά στα ση που ζού -με και μέλ λει να ζή σου με εί ναι α πο λύ -τως πρω τό γνω ρη. Πώς θα α ντι με τω πί -σου με τα με γά λα και ά γνω στα ζη τή μα τααν δεν συ ζη τή σου με α προ κα τά λη πτα,χω ρίς τις δου λείες της κα θη με ρι νής πο- λι τι κής; Εδώ ό ντως μπο ρούν να χρη σι -μεύ σουν οι τά σεις. Και να συμ βά λουν α -πο φα σι στι κά.

•

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΙ∆Η ΜΠΑΛΤΑ

Ιστορική η πρόκληση για την ελ ληνική αριστεράΟ ΣΥ ΡΙ ΖΑ στην Ευ ρώ πη

Αλλά πα ρα μέ νει γε γο νός ο αρ νη τι κός συ σχε τι σμός δυ νά μεων στο διε θνές πε ρι -βάλ λον. Αυ τό πώς α ντι με τω πί ζε ται;

Η πο λι τι κή Μέρ κελ φαί νε ται να α πο μο νώ νε ται διαρ κώς πε ρισ σό τε ρο. Βλέ που μετις α ντι πα ρα θέ σεις αυ τής της πο λι τι κής με το ∆ΝΤ, ή την α πο δυ νά μω ση της συμ- μα χίας με τη Γαλ λία. Βλέ που με την προϊού σα κα τα στρο φή στον ευ ρω παϊκό Νό το,βλέ που με τη ρα γδαία ά νο δο του ευ ρω σκε πτι κι σμού ή και της α κρο δε ξιάς. Εί ναι σεμια τέ τοια κα τά στα ση, που θα διε θνή ε πι τε λεία προ σπα θούν να προ σαρ μο στούν σεμια εν δε χό με νη κυ βέρ νη ση ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Υπάρ χει, νο μί ζω, μια δια φο ρά σε σχέ ση με ε -κλο γές του 2012. Τό τε ή θε λαν να πι στεύουν ό τι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ α πο τε λεί ται α πό τρε- λούς α ρι στε ρι στές που θα δια λύ σουν το σύ μπαν. Σή με ρα η ει κό να έ χει αλ λά ξει. Στονα αλ λά ξει η ει κό να συ νέ βα λε η ί δια η κα τα στρο φή που υ πέ στη η Ελλά δα. Η «Μαύ -ρη Βί βλος» που πα ρέ δω σε ο Τσί πρας στον ει τυ χη με να ας βλworld. of the inε γPro-gram in HPS in Greece, I admit I jumbed philosophy of science all over the world. ofthe inΌλι Ρεν, εί ναι υ πε ρά νω αμ φι σβή τη σης. Συ νέ βα λε η ευ ρεία α πο δο χή της υ πο -ψη φιό τη τας Τσί πρα για την προ ε δρία της Κο μι σιόν. Συ νέ βα λαν τα πο λύ ε πι τυ χη -μέ να τα ξί δια της η γε σίας μας στο ε ξω τε ρι κό. Συ νέ βα λε η ό λη πο λι τι κή μας. ΠροςΘε ού δεν λέω ό τι έ φτα σαν να μας βλέ πουν θε τι κά. Αλλά έ χουν α να γκα σθεί να μαςβλέ πουν δια φο ρε τι κά α πό ό,τι πριν έ να χρό νο.

∆εν υ πάρ χει ό μως α ντί βα ρο στις κυ ρίαρ χες δυ νά μεις. Αυ τή τη στιγ μή σε ε πί -πε δο Ευ ρώ πης ι σχυ ρή πο λι τι κή δύ να μη εί ναι μό νο ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ.

Ναι, αλ λά το μέλ λον εί ναι α νοι κτό. Η δυ να μι κή που θα προ κύ ψει με τά μια ε κλο -γι κή ε πι τυ χία του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, δεν μπο ρεί να προ βλε φθεί. Σή με ρα πά νω στον ΣΥ ΡΙ ΖΑσυ γκλί νουν δυ νά μεις και προ σω πι κό τη τες α πό ο λό κλη ρη την Ευ ρώ πη και ο λό κλη -ρο τον κό σμο. Αυ τές οι δυ νά μεις μάς πα ρέ χουν μια ι σχυ ρή α σπί δα προ στα σίας. Εί -ναι πο λύ ση μα ντι κό αυ τό. Και α πό την άλ λη με ριά, οι ί διες δυ νά μεις έ χουν αρ χί σεινα σκέ φτο νται για τις χώ ρες τους πώς θα α κο λου θή σουν το πα ρά δειγ μα του ΣΥ ΡΙ -ΖΑ. Αυ τές οι ε ξε λί ξεις δη μιουρ γούν τα σπέρ μα τα για μια νέα και ελ πι δο φό ρα κα τά- στα ση.

Υστερούμε ακόμη στο ότι δεν είναι καθαρό σε κάθεκοινωνικό χώρο, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριότο τι ακριβώς θέλουμε να αλλάξουμε και πώς θα τοαλλάξουμε. ∆εν έχουμε ξεφύγει ακόμη από παλιέςαντιθέσεις και τρόπους διαφωνίας. Τα ζητήματα καιοι διαφωνίες που θα προκύψουν μετά από τηνεκλογική νίκη της Αριστεράς θα είναι εντελώςδιαφορετικά. Πολύ πιο πολύ απτά, πολύ πιοσυγκεκριμένα.

“

Την ε τοι μα σία τουκόμ μα τος για ταε πτά προ γραμ μα -

τι κά φό ρου μ, ό πως α πο -φα σί στη κε στην τε λευ -ταία Κ.Ε., ε πε ξερ γά στη -κε η Πο λι τι κή Γραμ μα -τεία του ΣΥ ΡΙ ΖΑ σε συ- νε δρία ση που έ γι νε τηνΤε τάρ τη. Στην ει σή γη σηπου ε τοί μα σε ο ∆. Βί- τσας ση μειώ νε ται ο κε ν-τρι κός ρό λος της Επι- τρο πής Προ γράμ μα τοςστην δια δι κα σία αλ λάκαι η συμ με το χή κοι νω -νι κών φο ρέων και κι νη -μά των, πα ρα γό ντων τηςε πι στή μης, της τέ χνης

και του πο λι τι σμού αλ λά και νέ οι ε πι στή μο νες. Στη συ ζή τη ση που α κο -λού θη σε έ γι νε σα φές ό τι η πρω το βου λία συ γκρό τη σης των προ γραμ μα -τι κών φό ρουμ δεν συν δέε ται με τις πο λι τι κές συμ μα χίες του ΣΥ ΡΙ ΖΑ γιατις ο ποίες, ό πως άλ λω στε έ χει α πο φα σι στεί, θα συ ζη τή σουν τα όρ γα νακαι οι ορ γα νώ σεις του κόμ μα τος. Αξί ζει, ε πί σης να ση μειω θεί, ό τι α να -φο ρά έ γι νε και σε δη μο σίευ μα της ε φη με ρί δας «Real News» το ο ποίο συν- δέ ο ντας την δια δι κα σία των φό ρουμ με τις πο λι τι κές συμ μα χίες προ χω -ρά σε ο νο μα το λο γία για πι θα νές συ νερ γα σίες. Το συ γκε κρι μέ νο δη μο -σίευ μα δια ψεύ στη κε κα τη γο ρη μα τι κά. Τέ λος, συ νε χί στη κε η συ ζή τη σηγια τις αυ το διοι κη τι κές ε κλο γές η ο ποία θα ο λο κλη ρω θεί το πι θα νό τε ρομε τη σύ γκλη ση της ε πό με νης Κε ντρι κής Επι τρο πής στις αρ χές Φε βρουα- ρίου.

ΣΥ ΡΙ ΖΑ κα τά Στουρ νά ρα

Σχο λιά ζο ντας το δη μο σίευ μα των Financial Times σύμ φω να με το ο ποίοο υ πουρ γός Οι κο νο μι κών α πέρ ρι ψε την πρό τα ση του ∆ΝΤ για κού ρε ματου ελ λη νι κού χρέ ους, λό γω της δια φω νίας της γερ μα νι κής κυ βέρ νη σης,το Γρα φείο Τύ που του ΣΥ ΡΙ ΖΑ το νί ζει: «Εί ναι α δια νό η το να συ νε χί ζει νακα τέ χει τη θέ ση του ΥΠ.ΟΙΚ κά ποιος που «δια πραγ μα τεύε ται» α νά λο γαμε τις ο ρέ ξεις του κ. Σόι μπλε. Εί ναι α νή κου στο η κυ βέρ νη ση να μην βά -ζει στο τρα πέ ζι της δια πραγ μά τευ σης την ο ποια δή πο τε πι θα νό τη τα α να -διάρ θρω σης του χρέ ους, στο ό νο μα της πλή ρους υ πο τα γής της στα μερ- κε λι κά κε λεύ σμα τα. Η κυ βέρ νη ση και ο Υπουρ γός Οι κο νο μι κών κα λού -νται να δώ σουν ά με σα ε ξη γή σεις».

«Τέ λος» ο Πέ τρος Τα τσό που λος

Το α πό γευ μα της Πα ρα σκευής γρά φτη κε το τέ λος σε έ να σή ριαλ πουτα λαι πώ ρη σε αρ κε τά τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Το τε λευ ταίο ε πει σό διο ξε κί νη σε μετις εκ του μη δε νός α να φο ρές του Π.Τα τσό που λου στην τη λεό ρα ση τουΣΚΑΙ, σε «πε ρι θω ρια κά στε λέ χη» του κόμ μα τος τα ο ποία, ό πως υ πο στή -ρι ξε, βλέ πουν με θε τι κό μά τι τις ι δέες της 17Ν. Ακο λού θη σε ο μο βρο ντίαα ντι δρά σεων α πό την πλευ ρά του ΣΥ ΡΙ ΖΑ με πρώ τη την δη μό σια δή λω -ση του Γραμ μα τέα της Κ.Ε ∆.Βί τσα ο ο ποίος «ά δεια σε» τον βου λευ τή Β΄Αθη νών χα ρα κτη ρί ζο ντας «βα ρύ α τό πη μα την α να φο ρά σε ο νό μα τα συ ν-τρό φων με με γά λη ι στο ρία και προ σφο ρά στην υ πε ρά σπι ση των κοι νω -νι κών δι καιω μά των» και ε πι ση μαί νο ντας ό τι ο Τα τσό που λος «μι λά ά στο -χα για πράγ μα τα που δεν ξέ ρει αλ λά, φα ντά ζε ται, με πα ρα δο ξό τη τες και«λο γι κά» άλ μα τα». Εν συ νε χεία, ο Π.Τα τσό που λος ε πα νήλ θε και στην τα- κτι κή εκ πο μπή που δια τη ρεί στο Βή μα Fm προ χώ ρη σε σε ο νο μα το λο γίαστε λε χών και πρώην συ νι στω σών δί νο ντας έ τσι πά τη μα στην α προ κά λυ -πτη στο χο ποίη σή τους α πό την πλευ ρά της Ν∆, η ο ποία ε πι δό θη κε σε σω- ρεία τρο μοϋστε ρι κών και εμ φυ λιο πο λε μι κού κλί μα τος α να κοι νώ σεις.Με τά τις νέες ε σω τε ρι κές α ντι δρά σεις, ο Π.Τα τσό που λος έ θε σε την πα- ραί τη σή του στην δια κρι τι κή ευ χέ ρεια του Αλέ ξη Τσί πρα και το με ση μέ -ρι της Πα ρα σκευής συ νε δρία σε για το θέ μα το Προ ε δρείο της Κοι νο βου -λευ τι κής Ομά δας το ο ποίο ε ξέ δω σε σκλη ρή α να κοί νω ση για το θέ μα. Σεαυ τήν ση μειώ νε ται «η σα φής πο λι τι κή α πο δο κι μα σία» της στά σης τουΠ.Τα τσό που λου και το νί ζε ται: «η ε πι μο νή μας στην πι στή τή ρη ση τωνδη μο κρα τι κών αρ χών λει τουρ γίας και του συ ντρο φι κού δια λό γου με τηνταυ τό χρο νη α πόρ ρι ψη στά σεων που, α ντί της συ ζή τη σης ό λων των α πό -ψεων μέ σα στις δια δι κα σίες της ΚΟ, προ κρί νουν συ στη μα τι κά τη δη μό -σια και «ε πί πα ντός του ε πι στη τού» έκ φρα ση προ σω πι κών θέ σεων α ντί -θε των προς αυ τές που συλ λο γι κά ε πε ξερ γα ζό μα στε». Ακο λού θη σε συ νά -ντη ση με τα ξύ του Π. Τα τσό που λου και του Πρό ε δρου του ΣΥ ΡΙ ΖΑ ό πουσυμ φω νή θη κε έ να «βε λού δι νο δια ζύ γιο» με τον πρώ το να α να κοι νώ νειτην α νε ξαρ τη το ποίη σή του.

Στέλ λα Βρετ τού

Άλλοφόρουμάλλοσυμμαχίες

ΣΥΡΙΖΑ


ΗΝέα ∆η μο κρα τία α να ζη τού σε ε δώ και και ρό τηνκα τάλ λη λη α φορ μή για να δώ σει, χω ρίς ι διαί -τε ρες α ντι δρά σεις, έ να καί ριο πλήγ μα στο νο-

μι κό πλαί σιο γυρ νώ ντας το ρο λόι των δι καιω μά τωνδε κα ε τίες πί σω.

Ακού σα με ό τι σε ε κα τό πε ρί που η μέ ρες θα εί ναι έ -τοι μο το ελ λη νι κό «Αλκα τράζ», ε νώ α να ζη τεί ται ηφόρ μου λα για άρ ση ή πε ρι στο λή των α δειών, του λά -χι στον για ό σους και ό σες έ χουν κα τα δι κα στεί με τονό μο πε ρί τρο μο κρα τίας και για σύ στα ση ε γκλη μα τι -κής ορ γά νω σης. Ταυ τό χρο να, η κυ βέρ νη ση Σα μα ρά,φρό ντι σε να στεί λει μή νυ μα στα τρι με λή συμ βού λιατων φυ λα κών, σε δι κα στές και ει σαγ γε λείς ό τι οι ά -δειες δεν πρέ πει να χο ρη γού νται με ευ κο λία, υ πο δει -κνύο ντας στην ου σία να μην κά νουν το κα θή κον τους,που ο ρί ζε ται σα φώς α πό το νό μο, αλ λά και α πό την Ευ- ρω παϊκή Σύμ βα ση ∆ι καιω μά των του Ανθρώ που. Ίσωςγι αυ τό, η Ένω ση ∆ι κα στών και Ει σαγ γε λέων, πα ρά τηδι καιο λο γη μέ νη ε νό χλη σή της α πό τις δη λώ σεις κυ- βερ νη τι κών στε λε χών, προέ βη σε α να κοί νω ση με τηνο ποία κα λεί τα αρ μό δια όρ γα να των φυ λα κών «να εί -ναι ι διαί τε ρα προ σε χτι κά και συ γκε κρι μέ να για τη χο- ρή γη ση του εν λό γω ευερ γε τή μα τος, α ξιο λο γώ νταςτην κά θε συ γκε κρι μέ νη πε ρί πτω ση, ώ στε να μην α -πο δει κνύε ται εκ του α πο τε λέ σμα τος ό τι κα τέ λη ξανσε ε σφαλ μέ νη κρί ση, η ο ποία θέ τει σε κίν δυ νο την α -σφά λεια της κοι νω νίας».

Η κυ βέρ νη ση δεν λέει την α λή θεια για τις ά δειες.Κρύ βει το α νύ παρ κτο, ου σια στι κά, πο σο στό ό σων πα- ρα βιά ζουν τους ό ρους χο ρή γη σής τους. Κρύ βει ό τι ά -

δειες δί νο νται, έ τσι κι αλ λιώς, με το στα γο νό με τρο καιό τι ε ξαι ρεί ται στην πραγ μα τι κό τη τα έ να με γά λο τμή -μα κρα του μέ νων, κυ ρίως αλ λο δα ποί, αλ λά και κρα τού- με νοι που δεν δια θέ τουν στα θε ρό οι κο γε νεια κό πλαί- σιο και σπί τι. Κρύ βει το θε τι κό α πο λο γι σμό του θε- σμού της ά δειας, που ε ντάσ σει στα δια κά τον άν θρω ποα πό τη βα ναυ σό τη τας της φυ λα κής στην κοι νω νία.

Και έ τσι, κρυμ μέ νη πί σω α πό φο βι κές και υ πο κρι τι -κές α ντι λή ψεις, εκ με ταλ λευό με νη την –του λά χι στο ν-α νεύ θυ νη, έ να ντι των χι λιά δων συ γκρα του μέ νων τουκαι ό χι μό νο των συ ντρό φων του, α πό φα ση του Χρ.Ξη ρού, ε πι χει ρεί να κα ταρ γή σει ό σα α πό τα ψήγ μα ταδι καιω μά των έ χουν α πο μεί νει στους κρα τού με νουςκαι τις κρα τού με νες της χώ ρας.

Αλλά η κυ βέρ νη ση θα ι σχυ ρι στεί, ή δη το ι σχυ ρί ζε -ται, ό τι δεν έ χει σκο πό να βά λει τέ λος στο θε σμό της

ά δειας. Και ε πι χει ρεί αυ τό που ξέ ρει να κά νει κα λύ -τε ρα α πό ό λους. να δι χά σει. Κά ποιοι θα έ χουν αυ τό τοδι καίω μα και κά ποιοι άλ λοι θα τα φούν ο ρι στι κά στα«Αλκα τράζ», που ή δη χτί ζουν. Μό νο που τα τεί χη αυ -τά, αν τους α φή σου με να τα κά νουν πραγ μα τι κό τη τα,δεν θα κλεί σουν μέ σα μό νο ε κα το ντά δες ή και χι λιά -δες αν θρώ πους, αλ λά θα βά λουν τα φό πλα κα στα α πο -μει νά ρια ε νός κρά τους δι καίου.

Και για να συ νεν νο η θού με: το ε πι τε λείο της Νέ ας∆η μο κρα τίας ζή τη σε τη δια γρα φή μας, αλ λά και άλ -λων συ ντρό φων μας α πό τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Εί ναι σα φές ό τιοι κι νή σεις αυ τές δεν έ χουν στό χο την τρο μο κρά τη σήμας, για τί μάλ λον γνω ρί ζει κα λά ό τι αυ τό δεν θα συμ- βεί. Βα σι κή της ε πι δίω ξη εί ναι να τρο μά ξει την κοι- νω νία, τα υ πο τε λή κοι νω νι κά στρώ μα τα, τον κό σμοτης φτώ χειας και να α να γκά σει τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ σε τα κτι -κή α να δί πλω ση.

Αλλά και σε αυ τή την πε ρί πτω ση θα χά σει, για τί ταδι κά μας λά βα ρα δεν εί ναι ση μαίες ευ και ρίας, δεν εί -ναι προϊό ντα που α νε βά ζουν ή χα μη λώ νουν τις τι μέςα νά λο γα με τις συν θή κες. Και για τί οι άν θρω ποι πουζουν σε αυ τό τον τό πο έ χουν πά ρα πολ λά, που τουςτρο μο κρα τούν.

Από την πλευ ρά μας θα συ νε χί σου με α τα λά ντευ τανα υ πε ρα σπι ζό μα στε τα δι καιώ μα τα ό λων, χω ρίς κα -μία ε ξαί ρε ση. Τις υ πο ση μειώ σεις και τους α στε ρί -σκους, ως προς τη δη μο κρα τία, τις ε λευ θε ρίες και ταδι καιώ μα τα, τα α φή νου με σε άλ λους.

Πά νος Λά μπρου, Μά νια Μπαρ σέφ σκι

Τα «Αλκατράζ» και η δική μας στάσηΈνας αντίλογος για την περιστολή των αδειών των κρατουμένων

∆ι καιο πο λι τι κός σκο πός της ποι νής εί ναι οσω φρο νι σμός του κρα του μέ νου-κα τα δι κα -σθέ ντος και η ο μα λή κοι νω νι κή του ε πα νέ -

ντα ξη. Το σκο πό αυ τό υ πη ρε τεί ο θε σμός των α -δειών, που στη χώ ρα μας ε φαρ μό ζε ται ε δώ και δε- κα ε τίες και συ νι στά έ να α πό τα ση μα ντι κό τε ρα ερ- γα λεία του Σω φρο νι στι κού Συ στή μα τος και τηςΠο λι τείας για την ε πί τευ ξη του α νω τέ ρω σκο πού.Όπου και ό ταν ο θε σμός αυ τός ε φαρ μό ζε ται, ταα πο τε λέ σμα τα εί ναι α πο λύ τως θε τι κά, ό πως δια- πι στώ νει ο μό φω να η δια κομ μα τι κή Ει δι κή Μό νι -μη Επι τρο πή για το Σω φρο νι στι κό Σύ στη μα τηςΒου λής, στο ε πί σης ο μό φω νο πρό σφα το πό ρι σμάτης για την κα τά στα ση στις φυ λα κές. Ση μειω τέ ονό τι, δυ στυ χώς, το νο μι κό πλαί σιο χο ρή γη σης α -δειών πα ρα βιά ζε ται α πό την ί δια την Πο λι τεία σεπά μπολ λες πε ρι πτώ σεις, με την άρ νη ση χο ρή γη -σης α δειών σε κρα τού με νους που πλη ρούν ό λεςτις νό μι μες προϋπο θέ σεις. Αυ τή η α ναι τιο λό γη τηάρ νη ση χο ρή γη σης α δειών σε κρα του μέ νους πουθε με λιώ νουν νό μι μο δι καίω μα κλο νί ζει τη σχέ σηε μπι στο σύ νης που οι κο δο μεί ται με τα ξύ του κρα- του μέ νου και της Πο λι τείας και τορ πι λί ζει τηνκοι νω νι κή ε πα νέ ντα ξη, συ στα τι κό στοι χείο της

κοι νω νι κής ει ρή νης. Εί ναι δε, εξ αυ τού του λό γουα δι καιο λό γη τη, για τί συ νη θέ στα τα ο φεί λε ται στηνευ θυ νο φο βία και συ νι στά πα ρά νο μη ε φαρ μο γήτεκ μη ρίου υ πο ψίας, χω ρίς συ νε κτί μη ση των α το -μι κών – προ σω πι κών στοι χείων κά θε κρα του μέ -νου, χω ρίς δη λα δή ε ξα το μί κευ ση της ποι νι κής με- τα χεί ρι σης, που ε πί σης συ νι στά βα σι κή αρ χή τουΠοι νι κού και Σω φρο νι στι κού ∆ι καίου.

Το Υπουρ γείο ∆ι καιο σύ νης, ∆ια φά νειας και Αν-θρω πί νων ∆ι καιω μά των γνω ρί ζει την ε πι τυ χία τουθε σμού των α δειών, ό που αυ τός ε φαρ μό ζε ται.Σύμ φω να με τα ε πί ση μα στοι χεία που το ί διο τοΥπουρ γείο έ χει ε ξάλ λου δη μο σιο ποιή σει, την τριε- τία 2010-2012 χο ρη γή θη καν 12.004 τα κτι κές ά -δειες σε κρα τού με νους, και κα τα γρά φη καν μό λις324 πα ρα βιά σεις. Το Υπουρ γείο γνω ρί ζει ε πί σηςκαι ευ θύ νε ται για τις ά θλιες συν θή κες κρά τη σηςπου ε πι κρα τούν στις φυ λα κές ό λης της Επι κρά -τειας, συν θή κες άρ ρη κτα συν δε δε μέ νες με την υ -περ ποι νι κο ποίη ση, και ε ξαι τίας των ο ποίων η Ελ-λά δα έ χει κα τα δι κα σθεί κα τ’ ε πα νά λη ψη α πό τοΕυ ρω παϊκό ∆ι κα στή ριο ∆ι καιω μά των του Ανθρώ -που.

Το Υπουρ γείο έ χει κα τ’ ε πα νά λη ψη δε σμευ θείδη μό σια για την άρ ση αυ τών των πα ρα βιά σεων,πλην ό μως σή με ρα εμ φα νί ζε ται να ε ξαγ γέλ λειπρω το βου λίες προς την α κρι βώς α ντί θε τη κα τεύ -θυν ση για λό γους ε ντυ πω σια σμού και υ πό την πίε -ση ΜΜΕ και με μο νω μέ νων «δη μο σιο γρά φων» πουδια τυ πώ νουν δη μό σια την με σαιω νι κή α ντί λη ψηό τι για ο ρι σμέ νες «κα τη γο ρίες» κρα του μέ νων δενυ πάρ χουν Ανθρώ πι να ∆ι καιώ μα τα. Εί ναι η ί δια α -ντί λη ψη, σύμ φω να με την ο ποία οι πε ρι φρο νη τέςτου Κρά τους ∆ι καίου υ πο στη ρί ζουν ό τι για ο ρι -σμέ νες κα τη γο ρίες α δι κη μά των «πρέ πει να ε πι -τρέ πο νται τα βα σα νι στή ρια». Αλή θεια, θα φτά- σουν να υ πο στη ρί ξουν και ό τι η χώ ρα μας πρέ πεινα φύ γει α πό το Συμ βού λιο της Ευ ρώ πης, στοπλαί σιο του ο ποίου ι σχύει α πα ρέ γκλι τα η Ευ ρω -παϊκή Σύμ βα ση ∆ι καιω μά των του Ανθρώ που; Καιτι υ πο στη ρί ζουν ό τι υ πε ρέ χει, η αύ ξη ση του σι τη -ρε σίου, η θέρ μαν ση και η πε ρί θαλ ψη αν θρώ πων

που έ χει κα τα γρα φεί ό τι πα ρα μέ νουν έ γκλει στοιυ πό συν θή κες υ πο σι τι σμού, έκ θε σης και κιν δύ νουγια τη ζωή τους ή η δη μιουρ γία σύγ χρο νων φυ λα -κών τύ που Αλκα τράζ για τις ο ποίες κα θώς φαί νε -ται «λε φτά υ πάρ χουν», ό πως ε πί σης υ πάρ χουν καιπρό θυ μοι ερ γο λά βοι που (τι πε ρίερ γο) κα τέ χουντα ί δια Μέ σα Ενη μέ ρω σης α πό τα ο ποία εκ πο -ρεύε ται, ως δή θεν «νέο λαϊκό αί τη μα», η κα τα -σκευή νέων φυ λα κών;

Τέ λος, εν σχέ σει με τις δη μό σιες δη λώ σεις πουέ γι ναν για τη ∆ι καιο σύ νη, υ πεν θυ μί ζου με ό τι, κα -τά το Σύ νταγ μα, οι δι κα στι κοί και ει σαγ γε λι κοίλει τουρ γοί α πο λαμ βά νουν πλή ρη προ σω πι κή καιλει τουρ γι κή α νε ξαρ τη σία και ο φεί λουν να ε νερ -γούν κα τά νό μο και κα τά συ νεί δη ση σύμ φω να μετη συ νταγ μα τι κή ε πι τα γή. Εί ναι, κα τά συ νέ πεια,πολ λα πλώς α πα ρά δε κτος ο πει θαρ χι κός έ λεγ χοςει σαγ γε λι κού λει τουρ γού, για το γε γο νός και μό -νο ό τι γνω μο δό τη σε υ πέρ της χο ρή γη σης ά δειαςσε κρα τού με νο, πολ λώ δε μάλ λον να α σκεί ται κρι- τι κή συλ λή βδην στη ∆ι καιο σύ νη, και μά λι στα ε νώ- πιον του Προέ δρου της ∆η μο κρα τίας, ε πει δή δή -θεν «α φή νει ε λεύ θε ρους» αυ τούς που συλ λαμ βά -νει η ΕΛ.ΑΣ.

Η α ντί λη ψη που θέ λει την Αστυ νο μία να υ πέρ -κει ται της ∆ι καιο σύ νης εί ναι α ντί λη ψη α κραία α -ντι δη μο κρα τι κή, που θέ τει σε δια κύ βευ ση τα θε- μέ λια του Κρά τους ∆ι καίου, τη δι κα στι κή εγ γύη σηκαι τα Ανθρώ πι να ∆ι καιώ μα τα κά θε πο λί τη. Εί ναια ντί λη ψη που πα ρα γνω ρί ζει τις πά μπολ λες πα ρα -βιά σεις της νο μι μό τη τας α πό όρ γα να της Αστυ νο -μίας, που έ χουν δια πι στω θεί και κρι θεί α πό τη ∆ι- καιο σύ νη ή εκ κρε μούν ε νώ πιόν της.

Ο Υπουρ γός ∆η μό σιας Τά ξης και Προ στα σίαςτου Πο λί τη ας εί ναι πιο ε γκρα τής, διό τι οι κα τάκαι ρούς δη λώ σεις του τον έ χουν εκ θέ σει α νε πα -νόρ θω τα.

Οι Βου λευ τές του ΣΥ ΡΙ ΖΑΖωή Κων στα ντο πού λου, Βα σι λι κή Κα τρι βά νου

Τά σος Κου ρά κης, Αφρο δί τη Στα μπου λή

ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΥΡΙΖΑ:

Ασχοληθείτεμε τις συνθήκες των φυλακών

Φω

το: Ά

γγελ

ος Κ

αλοδ

ούκα

ς

ΣΥΡΙΑ

Ο εμφύλιοςεντός του τζιχάντ

Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014 1111∆ΙΕΘΝΗ

Tου Σω τή ρη Ρούσ σου

Τι γί νε ται στη Συ ρία; Μια πο λι τι -κή ε ξέ γερ ση που ξέ σπα σε α πότη σπί θα των ε ξε γέρ σεων στην

Τυ νη σία και την Αί γυ πτο και φά νη κενα α πει λεί σο βα ρά το κα θε στώς Άσα -ντ έ χει με τα τρα πεί α φε νός σε πε ρί -πλο κη εμ φύ λια σύ γκρου ση, α φε τέ ρουσε πε δίο α ντα γω νι σμών για την πε ρι -φε ρεια κή η γε μο νία στη Μέ ση Ανα το -λή. Λί γες μό νο μέ ρες πριν α πό τη διε- θνή συ νά ντη ση για την ει ρη νι κή ε πί -λυ ση του εμ φυ λίου στη Συ ρία, μια άλ -λη πλευ ρά της πο λε μι κής σύ γκρου σηςγί νε ται ό λο και πε ρισ σό τε ρο φα νε ρή,αυ τή της σύ γκρου σης με τα ξύ των έ νο -πλων ο μά δων τύ που α λ-Κάι ντα και ο -μά δων του πο λι τι κού Ισλάμ που εί τεσυν δέ ο νται με τους Αδελ φούς Μου- σουλ μά νους εί τε με τη Σα ου δι κή Αρα- βία. Η σύ γκρου ση αυ τή μπο ρεί να ερ- μη νευ θεί σε τρία δια φο ρε τι κά αλ λάσυν δεό με να με τα ξύ τους ε πί πε δα.

Αντα γω νι σμοί με τα ξύ τζι χα ντι -κών ο μά δων

Το πρώ το εί ναι αυ τό των α ντα γω νι -σμών με τα ξύ των τζι χα ντι κών ο μά δωντύ που α λ-Κάι ντα στη Συ ρία και στοΙράκ και της σχέ σης τους με τη “μη -τρι κή” α λ-Κάι ντα στο Πα κι στάν και τοΑφγα νι στάν και συ γκε κρι μέ να με τονδιά δο χο του Μπι ν-Λά ντεν στην κα θο -δή γη ση της ορ γά νω σης, α λ-Ζα ουά χρι.Ήδη κα τά την πε ρίο δο της α με ρι κα νι -κής κα το χής του Ιρά κ, οι ορ γα νώ σειςτύ που α λ-Κάι ντα βρί σκο νταν σε στρα- τη γι κό δί λημ μα. Να α κο λου θή σουν τημέ χρι τό τε γραμ μή του πα γκό σμιουνο μα δι κού τζι χά ντ ό που η ∆ύ ση και οιά πι στες, για αυ τούς, κυ βερ νή σεις μου- σου λα νι κών κρα τών ή ταν ευά λω τες ήνα ε γκα τα στα θούν σε πε ριο χές α νυ -παρ ξίας κρά τους και χά ους και να δη- μιουρ γή σουν πυ ρή νες-προ πλά σμα ταε πι μέ ρους τζι χα ντι στι κών ε μι ρά των;

Η α πά ντη ση που δό θη κε στην Υε μέ -νη, τη Σο μα λία και το Ιράκ ή ταν να α -κο λου θή σουν τη δεύ τε ρη στρα τη γι κή.Ιδιαί τε ρα στο Ιράκ ό που η η γε σία δενπρο ερ χό ταν α πό την “πα λαιά φρου -ρά” και δεν εί χε προ σω πι κούς δε- σμούς με τους Μπι ν-Λά ντεν και α λ-Ζα ουά χρι, η ορ γά νω ση του Ισλα μι κούΚρά τους του Ιράκ (Ι ΚΙ) α πο μα κρυ νό -ταν α πό τη “μη τρι κή” ορ γά νω ση. Μά- λι στα, ό πως ε πι ση μαί νε ται στο τε λευ -ταίο τεύ χος του Middle East Bulletinτου ΚΕΜ ΜΙΣ, ο η γέ της του Ι ΚΙ, α λ-Μπα γντά ντι θέ λη σε να εκ με ταλ λευ τείτην α νυ παρ ξία ε λέγ χου στα σύ νο ραΣυ ρίας-Ιράκ για να στή σει βά σεις στοχα ο τι κό πε ρι βάλ λον του συ ρια κού εμ- φυ λίου. Θεω ρού σε ό τι αυ τές οι βά σειςθα ή ταν α σφα λές κα τα φύ γιο για το Ι -ΚΙ σε πε ρί πτω ση μα ζι κής ε πί θε σηςτου ι ρα κι νού στρα τού ε να ντίον του

στις σου νι τι κές πε ριο χές του Ιράκ. Ηκί νη ση αυ τή συ νο δεύ τη κε α πό την με- το νο μα σία της ορ γά νω σης σε Ισλα μι -κό Κρά τος του Ιράκ και της Μεί ζο νοςΣυ ρίας (Ι ΚΙΣ) σε μια προ σπά θεια να α -πορ ρο φή σει τη “συ ρια κή” ο μά δα πουσυν δεό ταν με τη “μη τρι κή” α λ-Κάι ντα,την Τζα μπάτ α λ-Νούσ ρα. Αυ τή η προ- σπά θεια δεν ευο δώ θη κε και προ κά λε -σε ό χι μό νο την α ντί δρα ση της “μη τρι -κής” Αλ-Κάι ντα αλ λά σύγ χυ ση στιςτζι χα ντι κές ορ γα νώ σεις σε πα γκό σμιοε πί πε δο. Πα ρά ταύ τα το Ι ΚΙΣ πα ρέ μει -νε ί σως η πιο α ξιό μα χη α ντι κα θε στω -τι κή έ νο πλη ο μά δα προ σελ κύο νταςμα χη τές α πό άλ λες ισ λα μι στι κές έ νο -πλες ορ γα νώ σεις στη Συ ρία και το ε -ξω τε ρι κό.

Αντα γω νι σμοί με τα ξύ ο μά δωντου πο λι τι κού Ισλά μ

Το δεύ τε ρο ε πί πε δο α νά λυ σης εί ναιαυ τό των ε σω τε ρι κών α ντα γω νι σμώνμε τα ξύ του Ι ΚΙΣ και άλ λων ο μά δωντου πο λι τι κού Ισλάμ που συ γκρό τη -σαν πριν μό λις με ρι κούς μή νες μια ορ- γά νω ση-ο μπρέ λα το Ισλα μι κό Μέ τω -πο. Η συ γκρό τη ση αυ τή πε ρι λαμ βά νειέ νο πλες ο μά δες των Αδελ φών Μου- σουλ μά νων αλ λά και σα λα φι στών (πι -στεύουν στην ά με ση, α πα ρέ γκλι τη καικα τά γράμ μα ε φαρ μο γή του Κο ρα νίουκαι του ιε ρού νό μου) και έ χει ευ και -ρια κές συμ μα χίες συμ φέ ρο ντος α κό -μη και με την Τζα μπάτ α λ-Νούσ ρα. Ηα να γκαιό τη τα της συ γκρό τη σης προ-ήλ θε ό χι τό σο α πό την πι θα νό τη ταστρα τιω τι κής κυ ριαρ χίας του Ι ΚΙΣ έ -να ντι των άλ λων ο μά δων, κά τι τέ τοιοθα ή ταν α πί θα νο, αλ λά α πό δύο λό- γους που συν δέ ο νταν με την γε νι κό τε -ρη έκ βα ση της ε ξέ γερ σης στη Συ ρία.Πρώ τον, οι ω μό τη τες, οι σφα γές καιοι α πα γω γές α μά χων α πό μη σου νι τι -κές κοι νό τη τες (Χρι στια νών, Αλα ουϊ-τών κλπ) ή α ντι φρο νού ντων που διέ- πρατ τε το Ι ΚΙΣ δη μιουρ γού σε ε ξαι ρε -τι κά δυ σμε νές α ντί κτυ πο για την ε ξέ -γερ ση στα διε θνή μέ σα μα ζι κής ε νη -μέ ρω σης και τη διε θνή κοι νή γνώ μηπρος ό φε λος του Άσα ντ που πα ρου -σια ζό ταν ως η μο να δι κή εγ γύη ση για

στα θε ρό τη τα και α σφά λεια. ∆εύ τε -ρον, τό σο οι Η ΠΑ ό σο η Βρε τα νία α -να κοί νω σαν την δια κο πή πα ρο χήςβοή θειας στην α ντι πο λί τευ ση θεω -ρώ ντας ό τι ι κα νό μέ ρος της κα τέ λη -γε στα χέ ρα του Ι ΚΙΣ. Μά λι στα πλη- ρο φο ρίες μι λούν για ε πα φές Αμε ρι -κα νών με εκ προ σώ πους του Ισλα μι -κού Με τώ που για την α ντι με τώ πι σητου Ι ΚΙΣ.

Με αυ τά τα δε δο μέ να ή ταν α να με -νό με νη η ε πί θε ση του Ισλα μι κού Με- τώ που ε να ντίον του Ι ΚΙΣ τις τε λευ -ταίες ε βδο μά δες σε “συν δυα σμό” μεγε νι κευ μέ νη ε πί θε ση του ι ρα κι νούστρα τού στις βά σεις της ορ γά νω σηςστο Ιράκ με νέο α με ρι κα νι κό ε ξο πλι -σμό. Το Ι ΚΙΣ α να γκά στη κε να α να δι -πλω θεί και να χά σει τον έ λεγ χο σεπολ λές ση μα ντι κές πε ριο χές τό σο στοΙράκ ό σο και στη Συ ρία. Πα ρα μέ νει ό -μως μια α ξιό μα χη έ νο πλη τζι χα ντι στι -κή ορ γά νω ση “πο λύ σκλη ρή για να πε- θά νει”.

Η ε πιρ ροήτης Σα ου δι κής Αρα βίας

Η πε ρι φε ρεια κή ε πιρ ροή της Σα ου -δι κής Αρα βίας α πο τε λεί το τρί το ε πί -πε δο της α νά λυ σης. Ήδη πριν α πό τιςα ρα βι κές ε ξε γέρ σεις η Σα ου δι κή Αρα- βία ε πι θυ μού σε να α να λά βει τον ρό λοτου προ στά τη των σου νι τών μου σουλ -μά νων στο Ιράκ ό που η πλειο ψη φίαεί ναι σιί τες, οι ο ποίοι ε λέγ χουν καιτην κυ βέρ νη ση. Η ε ξέ γερ ση στη Συ -ρία, το ι ρα νι κό πυ ρη νι κό πρό γραμ μακαι γε νι κό τε ρη η ι ρα νι κή ε πιρ ροή αλ -λά και οι ε ξε λί ξεις στην Αί γυ πτο διεύ -ρυ ναν το πε δίο πα ρέμ βα σης της Σα ου- δι κής Αρα βίας στον Κόλ πο και τη Συ -ρία. Η Σα ου δι κή Αρα βία ε πι διώ κει τηνπτώ ση του κα θε στώ τος του Άσα ντ καιε νι σχύει συ ντη ρη τι κές σου νι τι κέςμου σουλ μα νι κές ο μά δες, κυ ρίως σα- λα φι στών αλ λά ό χι μό νο, προς τονσκο πό αυ τό. Επί σης ε νι σχύ σει τη σου- νι τι κή πο λι τι κή (ό χι έ νο πλη) πα ρου -σία στο Ιράκ. Η δρά ση του Ι ΚΙΣ ε μπο -δί ζει την προ σπά θεια της Σα ου δι κήςΑρα βίας να η γε μο νεύ σει πο λι τι κάστους σου νί τες της Συ ρίας και του

Ιρά κ, αμ φι σβη τώ ντας τη στρα τιω τι κήκαι πο λι τι κή πρω το κα θε δρία των φί- λιων προς το σα ου δα ρα βι κό βα σί λειοορ γα νώ σεων στη Συ ρία και δη μιουρ -γώ ντας ση μα ντι κά προ βλή μα τα στηνπο λι τι κή δρά ση των σου νι τι κών ορ γα -νώ σεων στο Ιράκ.

Όταν ξέ σπα σαν οι α ρα βι κές ε ξε -γέρ σεις και κα τά φε ραν να εκ θρο νί -σουν τον Μπεν Άλι και τον Μου μπά -ρακ κά ποιοι πα ρα τή ρη σαν με νό η μαό τι αυ τή η ε ξέ λι ξη θα μπο ρού σε να εί -ναι κα τά ρα αλ λά και ευ λο γία για τηνα λ-Κάι ντα. Κα τά ρα, για τί αν πε τύ χαι νεη με τά βα ση στη δη μο κρα τία και τηνκοι νω νι κή δι καιο σύ νη τό τε ο ει ρη νι -κός δρό μος των κι νη μά των θα κα ταρ -γού σε στην πρά ξη την α να γκαιό τη τατης α λ-Κάι ντα αλ λά και ευ λο γία, για τίαν και αυ τές οι ε ξε γέρ σεις α πο τύγ χα -ναν τό τε θα έσ πρω χναν πολ λούς στηνα γκα λιά του α λ-Ζα ουά χρι. Άλλω στε,ό πως ε πι ση μαί νει ο χα μέ νος για χρό- νια και σύμ φω να με κά ποιες πλη ρο -φο ρίες ε πα νεμ φα νι ζό με νος σή με ραστην Συ ρία βα σι κός στρα τη γι κός ε γ-κέ φα λος του πα γκό σμιου τζι χά ντ,Αμπού Μού σα α λ-Σού ρι, η α λ-Κάι νταεί ναι πε ρισ σό τε ρο α πό ο τι δή πο τε άλ -λο “έκ κλη ση, α να φο ρά και με θο δο λο -γία”.

* Ο Σω τή ρης Ρούσ σος εί ναι α να πλη ρω- τής κα θη γη τής στο πα νε πι στή μιο Πε- λο πον νή σου και ε πι στη μο νι κός υ πεύ-

θυ νος του Κέ ντρου Με σο γεια κών, Με- σα να το λι κών και Ισλα μι κών Σπου δών,

www.cemmis.edu.gr

ΤΟΥΡΚΙΑ: Η πολιτική κρίσηδεν αφορά μόνο τον έλεγχο του κράτουςΟ Νίκος Μούδουρος μιλά στην “Εποχή”για την επικράτηση του ισλαμικού πλαισίουηγεμονίας, που επιτρέπει τη διαμόρφωσηνέων συμμαχιών. σελ. 13

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ: Πιέσεις με αιχμήτους παλαιστίνιους κρατούμενουςΗ Σαχάρ Φράνσις, διευθύντρια του Συλλόγου«Addameer» μιλά για την ανάγκη μιας πιο ενερ-γής Ευρώπης, ώστε να εφαρμοστούν οι αποφά-σεις του ΟΗΕ. σελ. 15 ΚΟΣΜΟΥ

Ο γύρος τού

“Λίγες μόνο μέρεςπριν από τη διεθνήσυνάντηση για τηνειρηνική επίλυσητου εμφυλίου στηΣυρία, μια άλληπλευρά τηςπολεμικήςσύγκρουσηςγίνεται όλο καιπερισσότεροφανερή, αυτή τηςσύγκρουσηςμεταξύ τωνένοπλων ομάδωντύπου αλ-Κάιντακαι ομάδων τουπολιτικού Ισλάμπου είτεσυνδέονται με τουςΑδελφούςΜουσουλμάνουςείτε με τηΣαουδική Αραβία.

1122 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Η Ε ΚΛΟ ΓΙ ΚΗ ΚΑ ΘΙ ΖΗ ΣΗ ΤΩΝ ΣΟ ΣΙΑΛ ∆Η ΜΟ ΚΡΑ ΤΙ ΚΩΝ ΚΟΜ ΜΑ ΤΩΝ ΣΤΙΣ ΧΩ ΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥ ΡΩ ΠΗ Σ

Ο φό βος μπρο στάστις ευ ρωε κλο γέςΗδε ξιά α γα πά ει τους σο σια λι -

στές, ό ταν ξε χνούν το σο σια λι -σμό, έ λε γε ο Φραν σουά Μι τε -

ράν. Με τά α πό 30 χρό νια πε ρί που, οΦραν σουά Ολά ντ, πρό ε δρος της Γαλ- λίας, ό χι μό νο ξέ χα σε ό σα προ ε κλο γι -κά εί χε υ πο στη ρί ξει, αλ λά προ χώ ρη σεα κό μα πε ρισ σό τε ρο, υιο θέ τη σε την πο- λι τι κή τού προ κα τό χου του. Απο δέ χτη -κε χω ρίς κα θυ στέ ρη ση τη συν θή κη γιατη δη μο σιο νο μι κή πει θαρ χία των Μέρ- κε λ-Σαρ κο ζί. Έτσι ση μα το δό τη σε α πότην αρ χή τη με γά λη στρο φή και συμ- μόρ φω σή του με τις νε ο φι λε λεύ θε ρεςε πι τα γές. Αυ τές ό μως, εί ναι δύ σκο λονα γί νουν α πο δε κτές α πό το ε κλο γι κόσώ μα που εί χε ψη φί σει για μια άλ ληπο λι τι κή. Για να ε φαρ μό σει η κυ βέρ νη -ση μια τέ τοια πο λι τι κή, θα πρέ πει ναυιο θε τή σει και μια άλ λη πρα κτι κή, α -γνό η σης των δη μο κρα τι κών θε σμώνκαι πα ρα βία ση των δη μο κρα τι κών κα- νό νων λει τουρ γίας και λή ψης των α πο -φά σεων.

Έτσι, δεν κρί νε ται πά ντα α να γκαίονα συ ζη τά και να ψη φί ζει η βου λή τουςνό μους, αρ κούν τα προ ε δρι κά δια τάγ -μα τα. Εγκαι νιά ζει μ’ αυ τόν τον τρό πομια έ ντο να αμ φι σβη τού με νη τα κτι κή α -πό τα κόμ μα τα της α ρι στε ράς, α κό μακαι α πό βου λευ τές που στη ρί ζουν τηνκυ βέρ νη σή του. Η τα κτι κή του αυ τήβρί σκει ρι ζι κά α ντί θε τα τα συν δι κά τα,αλ λά και τους Γάλ λους, ό πως φαί νε ταια πό τις δη μο σκο πή σεις, α φού η δη μο -τι κό τη τα του ί διου και του πρω θυ -πουρ γού του έ χει πέ σει στο πιο χα μη -λό ση μείο, γύ ρω στο 20%. Ένα πο σο -στό που προ κα λεί έ ντο νους προ βλη μα -τι σμούς και α νη συ χίες στο ε σω τε ρι κότου κόμ μα τός του, ό ταν μά λι στα μπρο- στά του έ χει δύο ε κλο γι κές μά χες, τιςδη μο τι κές ε κλο γές τον Μάρ τιο και τιςευ ρωε κλο γές τον Μάιο. Φο βά ται, ι διαί -τε ρα στις δεύ τε ρες, μια νέα ήτ τα, ό πωςτο 2009 που συ γκέ ντρω σε μό νο το16,48% των ψη φο φό ρων, ε κλέ γο ντας14 ευ ρω βου λευ τές.

Μια νέα ταυ τό τη τα

Ωστό σο, το Σο σια λι στι κό Κόμ μα Γαλ- λίας ή ταν το μό νο σχε δόν κόμ μα πουδεν εί χε ε γκα τα λεί ψει τις αρ χι κές τουα να φο ρές στην κοι νω νι κή δι καιο σύ νηκαι την αλ λη λεγ γύη. Για τί σε ό λες τιςάλ λες χώ ρες της Ευ ρώ πης τα σο σια λι -

στι κά κόμ μα τα έ χουν στρα φεί προς τοκέ ντρο, α πο κτώ ντας μια νέα ταυ τό τη -τα αυ τή της κε ντρο α ρι στε ράς. Κε ντρι -κό στοι χείο της πο λι τι κής τους εί ναι ηστα θε ρή προ σή λω ση στην ε ξυ πη ρέ τη -ση των α γο ρών, γι’ αυ τό μειώ νουν τουςφο ρο λο γι κούς συ ντε λε στές, για να εν- θαρ ρύ νουν, ό πως ι σχυ ρί ζο νται, τις ε -πεν δύ σεις. Απο διορ γα νώ νουν στα δια -κά τις δη μό σιες υ πη ρε σίες, για να τιςπα ρα δώ σουν στα χέ ρια ι διω τών. Τέ λος,έ χουν ψη φί σει μια σει ρά μέ τρων γιατην ε λα στι κο ποίη ση της α γο ράς ερ γα -σίας.

Αυ τές οι πο λι τι κές δυ νά μεις, ι στο ρι -κά συν δε δε μέ νες με το ερ γα τι κό κί νη -μα, παίρ νουν πια συ νε χώς α πο στά σειςα πό τα συν δι κά τα. Η πιο χα ρα κτη ρι -στι κή πε ρί πτω ση εί ναι αυ τή του Νέ ουΕργα τι κού Κόμ μα τος της Με γά λης Βρε- τα νίας ε πί Τό νι Μπλε ρ, που συ νέ χι σετην πο λι τι κή τής Θά τσερ. Έτσι, οι ερ- γα τι κές ε νώ σεις στα μά τη σαν να έ χουντην πα ρα μι κρή ε πιρ ροή στην κυ βέρ νη -ση.

Στην Ιτα λία ση μειώ θη κε η ί δια δια δι -κα σία με την ε κλο γή πρό σφα τα τουΜα τέο Ρέ ντζι, δη μάρ χου της Φλω ρε -ντίας, στη γραμ μα τεία του ∆η μο κρα τι -κού Κόμ μα τος. Στο κόμ μα αυ τό η πο- ρεία προς τα δε ξιά συ νε χί ζε ται μέ σα α -πό α ντι φά σεις. Από τη μια α κού γε ται έ -νας α ρι στε ρός λό γος και α πό την άλ ληστη ρί ζουν την κυ βερ νη τι κή πο λι τι κήτης λι τό τη τας. Ο Μα τέο Ρέ ντζι, που

προέρ χε ται α πό το κε ντρώο κόμ μαΜαρ γα ρί τα, με τά την ε κλο γή του τά χ-θη κε χω ρίς ε πι φύ λα ξεις υ πέρ της μείω -σης του κό στους ερ γα σίας και για ναμην α φή σει κα μία αμ φι βο λία, στρά φη -κε κα τά της με γα λύ τε ρης συν δι κα λι -στι κής ορ γά νω σης της χώ ρας (CGIL).

Έμμο νη ι δέα η μείω σητου ερ γα σια κού κό στους

Στη Γερ μα νία το σο σιαλ δη μο κρα τι κόμο ντέ λο έ χει σχε δόν ξε χα στεί. Στο SPDε πι κρα τεί η έμ μο νη ι δέα για τη μείω σηκό στους ερ γα σίας. Επί κα γκε λα ρίαςΓκέ χαρ ντ Σρέ ντε ρ, στις αρ χές της δε- κα ε τίας του 2000, ψη φί στη καν οι πιοα ντι δρα στι κοί νό μοι, ό πως ο πε ρι βό η -τος νό μος Hertz για την ε λα στι κο ποίη -ση της α γο ράς ερ γα σίας. Βέ βαια, σή με -ρα το SPD για να δι καιο λο γή σει τη συμ- με το χή του στην κυ βέρ νη ση, ζή τη σε νακα θιε ρω θεί ο κα τώ τα τος μι σθός, χω ρίςό μως να έ χει ά με ση ε φαρ μο γή για ό -λους.

Στη Σουη δία οι λε γό με νες αλ λα γέςμε την υιο θέ τη ση φι λε λεύ θε ρων πο λι -τι κών έ γι ναν τη δε κα ε τία του 1990 στοό νο μα της ε λευ θε ρίας των ε πι λο γών.Οι σο σιαλ δη μο κρά τες της χώ ρας αυ -τής, πριν πα ρα δώ σουν την ε ξου σία στηδε ξιά το 2006, πα ρα χώ ρη σαν τους σι- δη ρό δρο μους, την υ γεία και άλ λους το- μείς υ πη ρε σιών στον α ντα γω νι σμό, ό -πως εί παν. Με συ νέ πεια α πό τό τε να έ -

χουν διευ ρυν θεί οι α νι σό τη τες και γιαο ρι σμέ να τμή μα τα του πλη θυ σμού ναεί ναι πιο δύ σκο λη η πρό σβα ση στην υ -γεία, την εκ παί δευ ση, τις με τα φο ρέςκ.λπ.

Στην Ισπα νία το Σο σια λι στι κό Εργα -τι κό Κόμ μα (PSOE) με τα κι νή θη κε προςτο κέ ντρο. Ακο λου θώ ντας μια ι διαί τε -ρα εν δια φέ ρου σα τα κτι κή ψή φι σε ο ρι -σμέ νους νό μους για την ι σό τη τα τωνγυ ναι κών, το γά μο των ο μο φυ λό φυ -λων. Ταυ τό χρο να ό μως προώ θη σε μέ -τρα για την «α πε λευ θέ ρω ση» της α γο -ράς ερ γα σίας, που εί χαν σαν συ νέ πειανα ε κτι να χθεί η α νερ γία στα ύ ψη. Η με- ταλ λα γή αυ τή του PSOE εί χε και μιαάλ λη συ νέ πεια, να μειω θεί το ε κλο γι κότου πο σο στό α πό το 42,59% το 2002, ό -ταν α νέ βη κε στην ε ξου σία, στο 28,73%το 2011. Πα ρό μοια ή ταν και η πο ρείατων άλ λων σο σιαλ δη μο κρα τι κών κομ- μά των. Ο Τό νι Μπλερ έ γι νε πρω θυ -πουρ γός κερ δί ζο ντας το 43,2% τωνψή φων το 1997 και το 2011 «κα τόρ θω -σε» να πά ρει το κόμ μα του 29%.

Με την πο λι τι κή της λι τό τη τας πουα κο λού θη σαν τα κόμ μα τα αυ τά, πα ρα -μέ νουν για με γά λα χρο νι κά δια στή μα -τα στην α ντι πο λί τευ ση. Εξαί ρε ση α πο -τε λούν οι σο σιαλ δη μο κρά τες της ∆α- νίας και της Σουη δίας, που βρί σκο νταιστην ε ξου σία με τη στή ρι ξη άλ λων μι- κρό τε ρων δυ νά μεων. Το γερ μα νι κόSPD ξα να γύ ρι σε στην κυ βέρ νη ση με τάα πό δύο ε κλο γι κές ήτ τες το 2009 και2013, α πο δε χό με νο στη ου σία την πο- λι τι κή της Μέρ κε λ, ι διαί τε ρα στα ζη τή -μα τα της Ευ ρω παϊκής Ένω σης, σύμ- φω να με α να λυ τές.

Η με ταλ λα γή αυ τή των σο σιαλ δη μο -κρα τι κών κομ μά των έ χει σαν συ νέ πειατην α πο γοή τευ ση και την α πο μά κρυν -ση των ο πα δών τους. Πώς θα ξα να κερ -δί σουν αυ τούς τους ψη φο φό ρους; ΤοΣΚ Γαλ λίας και το SPD συμ φώ νη σαντον πε ρα σμέ νο Νοέμ βρη, για να ξα να -βρε θούν μα ζί με τους ψη φο φό ρουςτους, να ξε κι νή σουν μια κα μπά νια το2014 για τις ευ ρωε κλο γές με ε πι κε φα -λής τον Μάρ τιν Σουλ τς, πρό ε δρο τουευ ρω κοι νο βου λίου, και κε ντρι κό σύν- θη μα «Για μια Ευ ρώ πη της α νά πτυ ξηςκαι της δη μο κρα τίας». Με ποια πο λι τι -κή ό μως;

Μ. Κ.

Ο υ πουρ γός Οι κο νο μι κών της Γερ μα νίαςΒόλ φαν γκ Σόι μπλε εκ φρά ζει την ι κα νο- ποίη σή του για το ε μπο ρι κό πλεό να σματης χώ ρας του σε βά ρος των άλ λωνχω ρών της ΕΕ μ’ έ να χα μό γε λο ή δεί- χνο ντάς τους τα δό ντια του.


ΣΥ ΝΕ ΝΤΕΥ ΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙ ΚΟ ΜΟΥ ∆ΟΥ ΡΟ

Η πο λι τι κή κρί ση στην Τουρ κίαδεν α φο ρά μό νο τον έ λεγ χο του κρά τουςΤη συ νέ ντευ ξη πή ρεο Αδά μος Ζα χα ριά δης

Το σχή μα σύ γκρου σης Ισλα μι στών -Κε μα λι στών έ χει πλέ ον αλ λά ξει; Ποιαεί ναι τα ι δε ο λο γι κο πο λι τι κά χα ρα κτη ρι -στι κά της εν δοϊσλα μι κής σύ γκρου σηςπου πα ρα κο λου θού με;

Το σχή μα Ισλάμ ε να ντίον Κε μα λι στώνεί ναι, με τα νέα δε δο μέ να, α να χρο νι στι -κό. Βέ βαια, ε δώ και χρό νια το σχή μααυ τό δεν ή ταν ι κα νό να α να λύ σει και ναε ξη γή σει τις κοι νω νι κές δυ να μι κές πουκα θό ρι ζαν τους προ σα να το λι σμούς καιτις ε σω τε ρι κές πο λι τι κές ι σορ ρο πίεςτης χώ ρας. Με τα τε λευ ταία γε γο νό τα,α να δει κνύε ται ξε κά θα ρα ο εν δοϊσλα μι -κός χα ρα κτή ρας της α ντι πα ρά θε σης.Πρό κει ται δη λα δή για τον α ντα γω νι σμόδύο με γά λων ισ λα μι κών ρευ μά των τηςΤουρ κίας. Βέ βαια, η α ντι πα ρά θε ση αυ -τή δεν εί ναι και νούρ για, αλ λά υ πο βό -σκει αρ κε τά χρό νια κα τα λή γο ντας άλ- λο τε σε συ γκλή σεις και συ νερ γα σία –μεκο ρυ φαία το «πρα ξι κό πη μα του δια δι -κτύου» το 2007- και άλ λο τε σε ε σω τε ρι -κούς α ντα γω νι σμούς.

Σχε τι κά με τα ι δε ο λο γι κο πο λι τι κά χα- ρα κτη ρι στι κά, αυ τό που πρέ πει να έ χου -με υ πό ψη μας εί ναι τί συ νι στά το κά θερεύ μα, κα θώς υ πάρ χουν δια φο ρές α κό -μα και θε ο λο γι κού τύ που. Άλλω στε, τοΚόμ μα ∆ι καιο σύ νης και Ανά πτυ ξης(Κ∆Α) εί ναι α πο τέ λε σμα συμ μα χίας δια- φο ρε τι κών ισ λα μι κών α ντι λή ψεων. Ηπρώ τη ή ταν η Κοι νό τη τα του Γκιου λέν,η ο ποία εκ προ σω πεί το ρεύ μα των πα- ρα δό σεων του Σαί ντ Νουρ σί και έ χειστο ε πί κε ντρο την ε πε ξερ γα σία τουΙσλάμ πέ ραν και έ ξω α πό τα ό ρια τουΙσλάμ στην ευ ρύ τε ρη Μέ ση Ανα το λή καιτον Αρα βι κό κό σμο. ∆ί νει ι διαί τε ρη έμ- φα ση στην εκ παί δευ ση και θέ τει ωςπρο τε ραιό τη τα τον ε ξισ λα μι σμό του α -τό μου, ώ στε μέ σω του ε ξισ λα μι σμούτης κοι νω νίας να ε πι τύ χει, αν κι ε φό σοντο ε πι τρέ πουν οι συν θή κες, τον ε ξισ λα -μι σμό του κρά τους. Αυ τή εί ναι και η με- γά λη δια φο ρά με το Κί νη μα Εθνι κήςΆπο ψης, που α πο τε λεί και το βα σι κόπυ ρή να του Κ∆Α, το ο ποίο υ πο στη ρί ζειό τι ο ε ξισ λα μι σμός πρέ πει να γί νε ται εκτων ά νω, μέ σω δη λα δή της κα τά λη ψηςτων κρα τι κών δο μών.

Τα αί τια της σύ γκρου σης

Θα λέ γα με, δη λα δή, ό τι πλέ ον τα δύοαυ τά ρεύ μα τα δια γκω νί ζο νται για τον έ -λεγ χο των κρα τι κών δο μών;

Ου σια στι κά αυ τό συμ βαί νει α πό το2010, ό ταν με το δη μο ψή φι σμα για τιςσυ νταγ μα τι κές αλ λα γές και με τη θε με -λίω ση της ε ξου σίας του πο λι τι κούΙσλάμ άρ χι σαν οι ε σω τε ρι κοί α ντα γω νι -σμοί. Αυ τοί α φο ρού σαν αρ χι κά τον έ -λεγ χο του ισ λα μι κού χώ ρου, σε έ να δεύ- τε ρο ε πί πε δο τον έ λεγ χο των κρα τι κώνδο μών και τέ λος για το ποιός θα έ χειτον πρώ το λό γο στην οι κο νο μι κή πο λι -τι κή μέ σα σε έ να ρα γδαία α να πτυσ σό -με νο νε ο φι λε λευ θε ρι σμό. Μέ σα α πό αυ -τή την ο πτι κή, δια πι στώ νου με ό τι η ση- με ρι νή κρί ση δεν α φο ρά μό νο τον έ λεγ -χο του κρά τους, αλ λά έ χει να κά νει καιμε την οι κο νο μία και με την α κο λου -θού με νη ε ξω τε ρι κή πο λι τι κή. Επι πλέ ον,η Κοι νό τη τα Γκιου λέν δί νει βά ρος στηνα να δια μόρ φω ση του πο λι τι κού Ισλάμχω ρίς την πα ρου σία του Ερντο γάν. Τογια τί, μπο ρεί κα νείς να το α πα ντή σει

λαμ βά νο ντας υ πό ψη την υ περ συ γκέ -ντρω ση ε ξου σιών γύ ρω α πό το πρό σω -πο του Ερντο γάν με τε λι κό στό χο τηνμε τα τρο πή του συ στή μα τος σε προ ε δρι -κό. Η συ γκε ντρο ποίη ση των ε ξου σιώνστον Έρντο γαν δεν εί ναι κά τι που θέ λειη Κοι νό τη τα του Γκιου λέν.

Το ισ λα μι κό πλαί σιο η γε μο νίας

Αυ τή η δια δι κα σία, πα ράλ λη λα με τηνέ ντο νη α νά πτυ ξη του νε ο φι λε λεύ θε ρουκα πι τα λι σμού ε ντός του πο λι τι κούΙσλά μ, μπο ρεί να δη μιουρ γή σει πο λι τι -κά σχή μα τα με πιο τα ξι κούς ό ρους;

Πι στεύω ό τι πρέ πει να στρέ ψου με τηνα νά λυ σή μας και σε αυ τό το ε πί πε δο,κα θώς η ε πι κρά τη ση του ισ λα μι κούπλαι σίου η γε μο νίας, μέ σα και α πό τηνέ ντο να τα ξι κή του διά στα ση, ε πι τρέ πειτη δια μόρ φω ση νέων κοι νω νι κών καιπο λι τι κών συμ μα χιών και διεκ δι κή σεωνε ντός και του ί διου του Ισλάμ. Επει δή ονε ο φι λε λευ θε ρι σμός έ χει προ κα λέ σει α -να διά τα ξη και βίαιη με τα φο ρά πλού τουσε μι κρή με ρί δα κό σμου, προ κύ πτουνκι νή μα τα που έ χουν ισ λα μι κό υ πό βα -θρο, αλ λά διεκ δι κούν και την εκ δη μο -κρα τι κο ποίη ση της Τουρ κίας και πε ρισ- σό τε ρη κοι νω νι κή πο λι τι κή. Χα ρα κτη -ρι στι κό πα ρά δειγ μα εί ναι η ορ γά νω σητων Αντι κα πι τα λι στών Μου σουλ μά νων.

Πώς ε ξη γείς τον αυ ταρ χι σμό και τηνκα τα στο λή με την ο ποία α ντι με τω πί ζειη κυ βέρ νη ση διά φο ρα κοι νω νι κά αι τή -μα τα;

Αρχι κά, πα ρά το γε γο νός ό τι κα νείς

δεν μπο ρεί να αμ φι σβη τή σει το ό τι έ γι -ναν βή μα τα εκ δη μο κρα τι σμού, δεν ή τανμια πο ρεία εκ δη μο κρα τι σμού, ό πως τηνεν νο εί η φι λε λεύ θε ρη ∆ύ ση. Αφο ρού σεκυ ρίως την α πο στρα τι κο ποίη ση τουκρά τους. Σε αυ τό το ση μείο, το Κ∆Α κα- τά φε ρε να κτί σει μια πλα τιά συμ μα χίαα πό την Αρι στε ρά μέ χρι και μέ ρος τουκουρ δι κού κι νή μα τος. Επι πλέ ον, η δια- δι κα σία αυ τή α φο ρού σε κυ ρίως την κα- το χύ ρω ση των δι καιω μά των των σου νι -τών μου σουλ μά νων. Το δεύ τε ρο στοι- χείο του εκ δη μο κρα τι σμού α φο ρού σετη στα θε ρο ποίη ση του νε ο φι λε λευ θε ρι -σμού. Το τρί το ή ταν η χρη σι μο ποίη ση ε -ξω τε ρι κών πα ρα γό ντων, ό πως η ευ ρω -παϊκή προο πτι κή, προ κει μέ νου να ι σχυ -ρο ποιη θεί στον τό τε έ ντο νο α ντα γω νι -σμό με τους κε μα λι στές. Συ νο ψί ζο ντας,ο αυ ταρ χι σμός που πα ρα τη ρεί ται τε λευ -ταία ο φεί λε ται στη στα θε ρο ποίη ση τηςκυ βερ νη τι κής ε ξου σίας μέ σα α πό το νε- ο φι λε λεύ θε ρο με τα σχη μα τι σμό, κα θώςκαι στην έλ λει ψη ε σω τε ρι κής συ γκρο -τη μέ νης α ντι πο λί τευ σης με ε ναλ λα κτι -κή πρό τα ση ε ξου σίας.

Η έ ντα ση με τις Η ΠΑ

Ποια εί ναι η γεω πο λι τι κή διά στα σητων ε ξε λί ξεων;

Το πρώ το ση μείο που προ κα λεί α να -τα ρά ξεις με τις Η ΠΑ εί ναι το γε γο νός ό -τι το πο λι τι κό Ισλάμ θεω ρεί ό τι την τε- λευ ταία δε κα ε τία το ε μπό ριο, η πα ρα -γω γή και η οι κο νο μία με τα κι νού νταιπρος την Ανα το λή, γε γο νός που α να -δια μορ φώ νει τις πα γκό σμιες ι σορ ρο -πίες ι σχύος και κα θι στά την Τουρ κίαση μα ντι κό παί κτη σε διε θνές ε πί πε δο.Αυ τή εί ναι α ντί λη ψη βα θιά ρι ζω μέ νηστο Κ∆Α. Επει δή έ χει γί νει πο λύς λό γοςγια το «∆όγ μα Ντα βού ντο γλου», θέ λωνα ε πι ση μά νω ό τι ο υ πουρ γός Εξω τε ρι -κών της Τουρ κίας εί ναι έ να μέ ρος τηςπα ρά δο σης της ισ λα μι κής δια νό η σης.Σε αυ τή την πο ρεία η τουρ κι κή κυ βέρ -νη ση αυ το νο μεί ται α πό τις Η ΠΑ, γε γο -νός που ε πι φέ ρει τρι βές, ό πως για πα- ρά δειγ μα στην πε ρί πτω ση της Αι γύ πτουή στη δια μά χη με το Ισραήλ. Εδώ πρέ- πει να το νι στεί ό τι ο Γκιου λέν εμ φα νί -ζε ται πιο ευ νοϊκός προς τη συ νεν νό η σημε το Ισραήλ αλ λά και στην ευ ρω παϊκήπροο πτι κή της χώ ρας. Άρα, οι ε πό με νοιμή νες θα εί ναι κα θο ρι στι κοί και για τηνε ξω τε ρι κή πο λι τι κή της χώ ρας.

•

Ο Νίκος Μούδουρος,συγγραφέας του βιβλίου«Ο Μετασχηματισμός τηςΤουρκίας. Από τηνΚεμαλική κυριαρχία στον«ισλαμικό»νεοφιλελευθερισμό», μιλάστην «Εποχή» για ταιδεολογικοπολιτικάχαρακτηριστικά της

ενδοϊσλαμικής σύγκρουσης και τις επιπτώσεις τηςστην πολιτική ζωή της Τουρκίας.

Κυπριακόκαι τουρκο-κυπριακήκοινότηταΤι να περιμένουμε σε σχέσημε το Κυπριακό;∆εν θα πρέπει να αποκλείεταιη επίδειξη κινητικότητας απότην πλευρά της Τουρκίας,καθώς οι διαπραγματεύσειςδεν έχουν φτάσει ακόμα στοεπίπεδο εμπλοκής τουτούρκου πρωθυπουργού. Άραμπορεί να ενταθούν οι πιέσειςγια έναρξη των συνομιλιών μετον τρόπο που επιθυμεί ηΆγκυρα. Η πολιτική κρίση στηνΤουρκία από μόνη της δενφέρνει αυτόματα το κλείσιμοή την επιτάχυνση τωνδιαδικασιών στο Κυπριακό. Τοδεύτερο σημείο αφορά τηνεπιλογή της τουρκικήςκυβέρνησης για τον τρόπο πουθα διαχειριστεί τη σχέση τηςμε τον διεθνή παράγοντα. Τοτρίτο είναι το γεγονός ότι ητουρκοκυπριακή κοινότητααλλάζει. Αυτή τη στιγμήυπάρχει η προοπτική μιαςνέας δεξιάς πολιτικήςσυμμαχίας, γεγονός που θαενισχύσει τις απορριπτικέςτάσεις εντός τηςτουρκοκυπριακής κοινότητας.

Πώς αλλιώς επηρεάζεται ητουρκοκυπριακή κοινότητααπό τις εξελίξεις;Η πλευρά τηςτουρκοκυπριακής κοινωνίαςπου αντιστέκεται στονεισαγόμενο εκσυγχρονισμότου Κ∆Α έχει πλέον νέους«συνομιλητές». Η κρίση αυτήεπηρεάζει κυρίως σειδεολογικό επίπεδο τηναποδοχή ή την απόρριψη τωνοικονομικών μέτρων πουεφαρμόζονται τα τελευταίαχρόνια στη βόρεια πλευρά.Όπως, επίσης, επηρεάζεται ηαπόπειρα μεταφοράς τουΙσλάμ εντός μιας έντονακοσμικής κοινωνίας, όπως ητουρκοκυπριακή κοινότητα.Επιπλέον, τα οικονομικάπροβλήματα, η υποτίμηση τηςτουρκικής λίρας έναντι τουδολαρίου και του ευρώεπηρέασαν τηντουρκοκυπριακή κοινότητα.∆εν φαίνεται όμως, προς τοπαρόν, κάποιο πολιτικό κίνημαπου να μπορεί να εκφράσειαυτή τη δυσαρέσκεια με τρόποανατρεπτικό.

H επικράτηση τουισλαμικού πλαισίουηγεμονίας, μέσα και απότην έντονα ταξική τουδιάσταση, επιτρέπει τηδιαμόρφωση νέωνκοινωνικών καιπολιτικών συμμαχιώνκαι διεκδικήσεων εντόςκαι του ίδιου του Ισλάμ.

“

1144 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Όσο θα πλησιάζουν οι κρίσιμοι μήνες της άνοιξης, ηεξάρτηση της κυβέρνησης Σαμαρά από την ομόσταυληγερμανική κυβέρνηση θα μεγαλώνει και θα είναι πολύ πιοεύκολο να πιεστεί η Αθήνα.

“Στάινμαϊερ:Ο τελευταίος των ΤροϊκανώνΤου ∆ημήτρη Σμυρναίου

Πολ λοί έ χουν κα τά και ρούς διεκ- δι κή σει τον τίτ λο, αλ λά ο γερ- μα νός υ πουρ γός Εξω τε ρι κών

δι καιω μα τι κά τον κα τέ κτη σε, βά ζο νταςο ρι στι κά τα φό πλα κα σε ό σους α κό μαέλ πι ζαν σε μια δια φο ρε τι κή προ σέγ γι -ση της «ελ λη νι κής κρί σης», α πό τηστιγ μή που γεν νή θη κε ο με γά λος συ να -σπι σμός στο Βε ρο λί νο. Ο Φραν κκ Βάλ- τερ Στάιν μαϊερ εμ φα νί στη κε στην Αθή -να ως ο πραγ μα τι κός και α διαμ φι σβή -τη τος «τε λευ ταίος των Τροϊκα νών», τηστιγ μή που σε ο λό κλη ρη την Ευ ρώ πηαμ φι βη τεί ται ό χι μό νο η α πο τε λε σμα τι -κό τη τα, αλ λά και η νο μι μό τη τα του συ -γκε κρι μέ νου ορ γά νου...

Το σθέ νος με το ο ποίο ο σο σιαλ δη -μο κρά της πο λι τι κός υ πε ρα σπί στη κετην τρόι κα μπο ρεί να ξέ νι σε τους έλ λη- νες δη μο σιο γρά φους και να έ ρι ξε τηντε λευ ταία σπρω ξιά στο «α δερ φό» ελ- λη νι κό κόμ μα, που ε να γώ νια προ σπα -θεί να α πο δεί ξει στον ε αυ τό του καιστην κοι νω νία, ό τι «υ πάρ χει ζωή με τά

τις ευ ρωε κλο γές». Αλλά οι γερ μα νοίδη μο σιο γρά φοι, που τον συ νό δευανδεν θα πρέ πει να έ νιω σαν κά ποια ι διαί- τε ρη έκ πλη ξη. Οι σκη νές θύ μι σαν τηνε πί σκε ψη του Πέερ Στάιν μπρουκ στηνΑθή να πριν α πό έ να χρό νο πε ρί που, ό -ταν ο τό τε υ πο ψή φιος κα γκε λά ριοςτων Σο σιαλ δη μο κρα τών εί χε μι λή σειγια την Κύ προ με γλώσ σα κυ νι κή καιαυ στη ρό τε ρη α κό μα και του Βόλφ γ-καν γκ Σόι μπλε και εί χε ου σια στι κάπρο α ναγ γεί λει τη «λύ ση» που τε λι κά α -κο λου θή θη κε στο μαρ τυ ρι κό νη σί με ρι -κούς μή νες αρ γό τε ρα.

Σαν να μην έ χει αλ λά ξει τί πο τα

Τέσ σε ρεις σχε δόν μή νες με τά τις πο- λυα να με νό με νες γερ μα νι κές ε κλο γέςκαι με την Ανγκέ λα Μέρ κελ πε ριο ρι -σμέ νη στις (με τα)κι νή σεις της λό γωτου αλ πι κού της α τυ χή μα τος, η πο λι τι -κή ε λίτ στο Βε ρο λί νο συ μπε ρι φέ ρε ταισα να μην έ χει αλ λά ξει τί πο τα. «Η τρόι -κα κά νει κα λά τη δου λειά της, η Ελλά -

δα εί ναι στο σω στό δρό μο, οι θυ σίες εί -ναι σκλη ρές αλ λά πρέ πει να συ νε χι -στούν για να μην πά νε χα μέ νες.» Μεαυ τό το τρί πτυ χο και πα ραι νέ σεις ή α -κό μα και αυ στη ρές υ πο δεί ξεις προςτην ελ λη νι κή πο λι τι κή η γε σία να μηνζη τά συ νε χώς νέα πα κέ τα στή ρι ξης ή ο -ποιεσ δή πο τε άλ λες διευ κο λύν σεις ηκυ βέρ νη ση CDU/CSU & SPD εί ναι α πο- φα σι σμέ νη να α φή σει να κυ λή σει οχρό νος μέ χρι τις ευ ρωε κλο γές. Για τίβε βαίως η ελ λη νι κή κυ βέρ νη ση μπο ρείνα ε να πο θέ τει ό λες τις ελ πί δες της σεμια κα λή κου βέ ντα ή μια κα λή πρά ξητου Βε ρο λί νου, που θα «μα λα κώ σει»τους ορ γι σμέ νους έλ λη νες ψη φο φό -ρους, αλ λά αυ τό που εν διά φε ρει τηνκυ ρία Μέρ κελ και τους ε ταί ρους της εί -ναι οι δι κοί της ψη φο φό ροι. Ει δι κά τώ -ρα, σε μια φά ση που η γερ μα νί δα κα γ-κε λά ριος έ χει «υ πο σχε θεί» ση μα ντι κέςαλ λα γές για τη λει τουρ γία ο λό κλη ρηςτης Ευ ρώ πης δεν θέ λει προ φα νώς ναρι σκά ρει έ να αρ νη τι κό α πο τέ λε σμα,που θα της αμ φι σβη τεί στο ί διο το ε σω- τε ρι κό της χώ ρας της τη νο μι μο ποίη ση

για να προ χω ρή σει στην υ λο ποίη σητων σχε δίων της.

Η συ ντα γή του να α φή νει το χρό νο νακυ λά υ πέρ της και να α πο φα σί ζει βή -μα-βή μα έ χει α πο δει χτεί έ τσι κι αλ λιώςα πο τε λε σμα τι κή. Όσο θα πλη σιά ζουνοι κρί σι μοι μή νες της ά νοι ξης ή για άλ- λους «μή νες της α λή θειας» η ε ξάρ τη σητης κυ βέρ νη σης Σα μα ρά α πό την ο μό -σταυ λη γερ μα νι κή κυ βέρ νη ση θα με γα -λώ νει και θα εί ναι πο λύ πιο εύ κο λο ναπιε στεί η Αθή να για α πο φά σεις, που θαε πα να βε βαιώ νουν την «κό σμια δια γω -γή της» και οι ο ποίες κα τά τη γερ μα νι -κή λο γι κή θα λη φθούν με βά ση τα δε- δο μέ να της στιγ μής και ό χι με βά σηπρο βλέ ψεις και υ πο σχέ σεις.

Σε αυ τό το πνεύ μα ε ντάσ σο νται λοι- πόν και ό λες οι τε λευ ταίες δη λώ σειςτων γερ μα νών α ξιω μα τού χων, που εί -δαν κά ποιους ε φαρ μο γείς του μνη μο -νίου να «α νοί γο νται» και έ σπευ σαν τοτε λευ ταίο διά στη μα να τους συ νε τί -σουν.

•

Tης Ελι σά βετ Πε τρί δου

«Οι δη μο σιο γρά φοι εί ναι γνω στοί για την α πο -κά λυ ψη της α λή θειας. Λι γό τε ρο γνω στόπα ρα μέ νει ό τι στην προ σπά θειά τους να α -

να κα λύ ψουν πλη ρο φο ρίες τις ο ποίες κά ποιοι προ σπα -θούν να κρα τή σουν κρυμ μέ νες, συ χνά δια κιν δυ νεύουντην ερ γα σία τους και με ρι κές φο ρές την ζωή τους», ε -πι ση μαί νει ο διε θνής ορ γα νι σμός για την υ πε ρά σπι σητης ε λεύ θε ρης έκ φρα σης, Index.

Οι δε κά δες νε κροί δη μο σιο γρά φοι το 2013, ό πως κά -θε χρό νο, ε πι βε βαιώ νουν με θλι βε ρό τρό πο ό τι συ χνάοι συν θή κες ά σκη σης της δη μο σιο γρα φίας την κα θι -στούν ε πι κίν δυ νη για τους λει τουρ γούς της. Ήδη τιςπρώ τες μέ ρες του 2014, δύο δη μο σιο γρά φοι έ χα σαν τηζωή τους σε Λί βα νο και Πα κι στάν, ε νώ 177 δη μο σιο -γρά φοι και 165 netizens (ι διώ τες και ε παγ γελ μα τίεςπου δη μο σιο γρα φούν μέ σω δια δι κτύου) πα ρα μέ νουνφυ λα κι σμέ νοι.

600 νε κροί σε μία δε κα ε τία

Η UNESCO πα ρα θέ τει τα ο νό μα τα 83 ερ γα ζο μέ νωνστα ΜΜΕ που δο λο φο νή θη καν μέ σα στον προ η γού με νοχρό νο και προ στέ θη καν στους 600 των τε λευ ταίων δέ -κα ε τών, ό χι μό νο σε πο λε μι κές α ντα πο κρί σεις. Όπωςτο νί ζει: «Οι ε πι θέ σεις σε ε παγ γελ μα τίες του Τύ που,συ χνά δεν δια πράτ το νται σε συν θή κες συ γκρού σεωναλ λά α πό ο μά δες ορ γα νω μέ νου ε γκλή μα τος, προ σω πι -κό α σφα λείας, α κό μα και α πό την α στυ νο μία, κα θι στώ -ντας τους ντό πιους δη μο σιο γρά φους ε ξαι ρε τι κά ευά- λω τους. Οι ε πι θέ σεις πε ρι λαμ βά νουν δο λο φο νίες, α -πα γω γές, πα ρε νο χλή σεις, εκ φο βι σμούς και πα ρά νο μεςσυλ λή ψεις και κρα τή σεις».

Στις 29 ∆ε κεμ βρίου, δύο πα ρα γω γοί, έ νας α ντα πο -κρι τής και έ νας ει κο νο λή πτης του διε θνούς ει δη σε ο -

γρα φι κού δι κτύου Al Jazeera συ νε λή φθη σαν για «δια -σπο ρά ει δή σεων που βλά πτουν την ε θνι κή α σφά λειακαι για δια συν δέ σεις με τρο μο κρα τι κή ορ γά νω ση». Οιτρεις κρα τού νται σε φυ λα κές της Αι γύ πτου χω ρίς νατους έ χουν α παγ γελ θεί κα τη γο ρίες. Στις 2 ∆ε κεμ βρίου,ισ ρα η λι νοί στρα τιώ τες στό χευ σαν με πλα στι κές σφαί- ρες και χει ρο βομ βί δες κρό του-λάμ ψης ε να ντίον φω- το ρε πόρ τερ α πό διά φο ρες χώ ρες, που κά λυ πταν δια- μαρ τυ ρίες πα λαι στι νίων σπου δα στών. Η Ένω ση ∆ιε- θνούς Τύ που (FPA) στο Ισραήλ κα ταγ γέλ λει το πε ρι -στα τι κό ό σο και τις «θλι βε ρές ε πι δό σεις» στρα τού καιστρα τιω τι κής α στυ νο μίας στις έ ρευ νες που έ χει αι τη -θεί για 10 πα ρό μοια πε ρι στα τι κά τα τε λευ ταία δύο χρό- νια. Για το 2013, οι Ρε πόρ τερ Χω ρίς Σύ νο ρα (RSF) κα- τα γρά φουν 79 δη μο σιο γρά φους και α πα σχο λού με νουςστον Τύ πο α πό 17 χώ ρες και 37 netizens, που σκο τώ -θη καν στην διάρ κεια δη μο σιο γρα φι κής α πο στο λής ή ε -ξαι τίας της. Το ∆ιε θνές Ινστι τού το για την Ει δη σε ο -γρα φι κή Ασφά λεια (INSI) α να φέ ρει συ νο λι κά 134 νε- κρούς, τους πε ρισ σό τε ρους στη Συ ρία, την πλέ ον ε πι -κίν δυ νη χώ ρα για δεύ τε ρη συ νε χή χρο νιά, ε νώ Πα κι -στάν, Ινδία, Φι λιπ πί νες και Ιράκ συ μπλη ρώ νουν την«μοι ραία» πε ντά δα. Η Επι τρο πή για την Προ στα σία των∆η μο σιο γρά φων (CPJ) διε ξά γει έ ρευ νες για 25 θα νά -τους προ κει μέ νου να δια πι στώ σει αν σχε τί ζο νται μετην ά σκη ση της δη μο σιο γρα φίας. Υπο λο γί ζει σε 211 ε -κεί νους που φυ λα κί στη καν ε ξαι τίας της ερ γα σίας τους,με πε ρισ σό τε ρους α πό 100 σε Τουρ κία, Ιράν και Κί νακαι α κο λου θούν Ερυ θραία, Βιετ νάμ και Συ ρία. Σε αυ-

τούς δεν πε ρι λαμ βά νο νται ό σοι ε ξα φα νί στη καν ή α πή -χθη σαν α πό μη κρα τι κούς φο ρείς, ό πως συμ μο ρίες ή έ -νο πλες ο μά δες και για τους ο ποίους δεν υ πάρ χουνστοι χεία αν εί ναι νε κροί ή ζω ντα νοί. Επί σης, 55 δη μο -σιο γρά φοι α να γκά στη καν να ε γκα τα λεί ψουν τις χώ ρεςτους υ πό τον φό βο της βίας.

Ανε ξι χνία στες 9 στις 10 δο λο φο νίες

Ιδιαί τε ρα α νη συ χη τι κό θεω ρεί ται ό τι εν νέα στουςδέ κα θα νά τους πα ρα μέ νουν α νε ξι χνία στοι και οι δο λο -φό νοι α τι μώ ρη τοι, γε γο νός που ό πως το νί ζει η UNE-SCO διαιω νί ζει τον κύ κλο βίας και «έ χει ως α πο τέ λε -σμα την αυ το λο γο κρι σία, η ο ποία α πο στε ρεί την κοι νω- νία α πό τις πλη ρο φο ρίες και πλήτ τει την ε λευ θε ρίατου τύ που». Σύμ φω να με έ ρευ να του ∆ιε θνούς Ιδρύ μα -τος Γυ ναι κών στα ΜΜΕ (IWMF) και του INSI, ε πι πλέ ονό λων των κιν δύ νων, τα 2/3 των γυ ναι κών δη μο σιο -γρά φων έ χουν υ πο στεί πα ρε νο χλή σεις και κα κο ποιή -σεις ε ξαι τίας του φύ λου τους, εί τε στον χώ ρο ερ γα -σίας ή α πό ά το μα ε ξου σίας και την α στυ νο μία στηνδιάρ κεια ρε πορ τά ζ, τις ο ποίες -φαι νό με νο μάλ λον ο -ξύ μω ρο- συ χνά δεν κα ταγ γέ λουν. Η 68η Γε νι κή Συ νέ -λευ ση του Ο ΗΕ τον ∆ε κέμ βριο, κα τα δί κα σε α πε ρί φρα -στα «κά θε ε πί θε ση και βία ε να ντίον δη μο σιο γρά φωνκαι ερ γα ζο μέ νων στα ΜΜΕ» και α να κή ρυ ξε την 2 Νο εμ- βρίου (η μέ ρα της δο λο φο νίας των γάλ λων δη μο σιο -γρά φων Ζισ λέν Ντι πόν και Κλο ντ Βερ λόν στο Μά λι το2013), ως Πα γκό σμια Ημέ ρα για τον Τερ μα τι σμό τηςΑτι μω ρι σίας των Εγκλη μά των ε να ντίον ∆η μο σιο γρά -φων. Οι πε ρισ σό τε ρες δη μο σιο γρα φι κές ορ γα νώ σειςπα ρέ χουν συμ βου λές και εκ παί δευ ση για την ε λα χι -στο ποίη ση των κιν δύ νων στην διάρ κεια δη μο σιο γρα -φι κών α πο στο λών, ε νώ η UNESCO με θό δευ σε την έ -ναρ ξη ε ρευ νών για τον κα θο ρι σμό ε τή σιων ε θνι κώνκαι διε θνών ∆ει κτών Ασφά λειας ∆η μο σιο γρά φων.

Η α πο κά λυ ψη της α λή θειας σκο τώ νει83 δη μο σιο γρά φοι δο λο φο νή θη καν το 2013, ε νώ 342 εί ναι φυ λα κι σμέ νοι


www.antimilmuc.blogsport.de

Στο δρό μογια το Μό να χο

∆ε κά δες κι νη μα τι κέςσυλ λο γι κό τη τες θα συμ -

με τέ χουν στην ε βδο μά δα δρά -σεων ε νά ντια στον πό λε μο καιτη στρα τιω τι κο ποίη ση με α -φορ μή τη λε γό με νη διά σκε ψητου ΝΑ ΤΟ για την α σφά λεια πουθα γί νει στο Μό να χο 20 - 26 Ια -νουα ρίου, ε νώ θα α κο λου θή σειη με γά λη δια δή λω ση της 1ηςΦε βρουα ρίου. Εται ρείες ό πλωνκαι πο λε μο κά πη λοι α ξιω μα τού -χοι ε τοι μά ζο νται να μι λή σουνγια την ει ρή νη και την α σφά -λεια, αλ λά εί ναι οι εκ πρό σω ποιε νός συ στή μα τος που γεν νά ειτον πό λε μο και κερ δο σκο πεί α -πό αυ τόν.

www.facebook.com/events/542852605797086

Ενά ντιαστο Μου ντιάλ

Χι λιά δες άν θρω ποι σε ό λητην Βρα ζι λία ε τοι μά ζο -

νται για την η μέ ρα δρά σης της25ης Ια νουα ρίου ε νά ντια στοΜου ντιάλ και τις συ νέ πειες πουδη μιουρ γού νται λό γω της διορ -γά νω σης (κα τα στο λή, τρά φι κι -γκ, α να γκα στι κές με τα κι νή σειςπλη θυ σμών, αύ ξη ση του χρέ ουςκ.λπ.). Οι κι νη το ποιή σεις θα γί -νουν σε δε κά δες πό λεις, σε μιαπρω το βου λία που ξε κί νη σε δια -δι κτυα κά α πό α κτι βι στές και κι -νή μα τα που α ντι δρούν στην«με γά λη ε θνι κή ι δέ α» την ο ποίαπροω θούν οι πο λι τι κές και οι -κο νο μι κές ε λί τ, και που στο ό -νο μά της ε πι βάλ λε ται έ να κρά -τος έ κτα κτης α νά γκης.

www.nato5support.word-press.com

Αλλη λεγ γύη στουςα ντι να τοϊκούς α -κτι βι στές

Ξε κί νη σαν την Πα ρα σκευήσε πολ λές α με ρι κα νι κές

πό λεις και θα διαρ κέ σουν ώςτις 26 Ια νουα ρίου, οι δρά σειςαλ λη λεγ γύης για τους τρεις α -ντι να τοϊκούς α κτι βι στές πουδι κά ζο νται για τρο μο κρα τία καια ντι με τω πί ζουν ποι νή φυ λά κι -σης ως 40 χρό νια. Οι α κτι βι -στές εί χαν συλ λη φθεί πριν α πότη σύ σκε ψη του ΝΑ ΤΟ τον Μάητου 2012 στο Σι κά γο με τά α πόαιφ νι δια στι κή έ φο δο της α στυ -νο μίας σε έ να δια μέ ρι σμα, ε νώλί γες η μέ ρες αρ γό τε ρα α πο κα -λύ φθη κε ό τι α νά με σα στουςσυλ λη φθέ ντες ή ταν και δύο μυ -στι κοί πρά κτο ρες που «φρό ντι -σαν» να στη θεί το κα τη γο ρη τή -ριο.

∆η μή τρης Γκι βί σης[email protected]

στα

δίκτ

υα τ

ου κ

όσµο

υ

Τις πρώτες μέρες του νέου έτους,μέλη του Συλλόγου Αλληλεγγύηςστον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντι-φάντα», επισκέφθηκαν για μιαακόμη φορά την κατεχόμενη ∆υτικήΌχθη και ανανέωσαν τους δεσμούςαλληλεγγύης με διάφορες παλαιστι-νιακές κοινωνικές και πολιτικές ορ-γανώσεις. Στο φύλλο αυτό παρου-σιάζουμε αποσπάσματα από τη συ-νέντευξη με την Σαχάρ Φράνσις, δι-ευθύντρια του Συλλόγου υποστήρι-ξης κρατουμένων και ανθρωπίνωνδικαιωμάτων «Addameer». Ολό-κληρη η συνέντευξη θα αναρτηθείστον ιστότοπο www.intifada.gr

Τη συνέντευξη πήραν μέλητου Συλλόγου Ιντιφάντα

Πώς βλέπετε γενικά το ζήτημα τωνπαλαιστινίων κρατουμένων σήμερα;Προφανώς πολλά ζητήματα έχουν αφε-θεί εκτός των διαπραγματεύσεων, αλλάοι παλαιστίνιοι κρατούμενοι συμπερι-λαμβάνονται, κατά κάποιο τρόπο, έστωεκείνοι που είναι για δεκαετίες στις φυ-λακές.

Νομίζω πως δυστυχώς η ισραηλινήπροπαγάνδα παρουσιάζει το ζήτημα τωνκρατουμένων σαν να συμπεριλαμβάνε-ται στις διαπραγματεύσεις με τους Πα-λαιστίνιους, αλλά αυτό είναι κατάχρησητου ζητήματος των παλαιστινίων πολι-τικών κρατουμένων. Στην πραγματικό-τητα είναι ακόμα χειρότερο από αυτόπου συνέβαινε στη διαδικασία τουΌσλο, το 1994, γιατί αυτό στο οποίοσυμφώνησε τώρα το Ισραήλ αφορά 104κρατούμενους που είχαν συλληφθείπριν το Όσλο, που σημαίνει ότι θαέπρεπε να έχουν αποφυλακιστεί εδώ και20 χρόνια.

Το άλλο σημείο είναι ότι οι Ισραηλινοίποτέ σε αυτά τα 20 χρόνια δεν σταμάτη-σαν την πολιτική των μαζικών φυλακί-σεων και σήμερα συλλαμβάνουν καθη-μερινά κόσμο από διάφορα χωριά στακατεχόμενα, συμπεριλαμβανομένης σί-γουρα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Κά-νουν επιδρομές σε χωριά που αντιστέ-κονται στο Τείχος, στην επέκταση τωνεποικισμών και στις πολιτικές κατεδα-φίσεων σπιτιών. Συνεπώς, η ισραηλινήκατοχή ακόμα χρησιμοποιεί την πολι-τική φυλακίσεων σε πολύ μεγάλοβαθμό. Γι’ αυτό ο συνολικός αριθμόςτων κρατουμένων των τελευταίων δύοετών παραμένει 5.000, παρ’ όλες τιςαποφυλακίσεις που έλαβαν χώρα το2011. Αποφυλάκισαν 1.000 κρατούμε-νους και σε 2 μήνες συνέλαβαν 470.Οπότε αποφυλακίζουν, από τη μια, καισυλλαμβάνουν, από την άλλη, και συνέ-χεια υπάρχει αύξηση των παραβιάσεωνεναντίον των κρατουμένων. Μέχρι σή-μερα χρησιμοποιούν βασανιστήρια στηνανάκριση, χρησιμοποιούν απομόνωση,παρόλο που δεσμεύτηκαν κατά τηναπεργία πείνας, στη συμφωνία με τουςκρατούμενους, να την ακυρώσουν.Ακόμα υπάρχουν δύο κρατούμενοι σεαπομόνωση. Μερικές φορές μεταφέ-ρουν για λόγους τιμωρίας κάποιουςκρατούμενους στην απομόνωση για μίαή δύο εβδομάδες. Ακόμα χρησιμοποιούντη διοικητική κράτηση. Ακόμα βασανί-ζουν και κακομεταχειρίζονται παιδιά,ιδιαίτερα τα παιδιά. Τους τελευταίους

δύο μήνες υπάρχει αύξηση στις επιθέ-σεις κατά παιδιών στα κατεχόμενα. Σί-γουρα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στοΣιλουάν, την Ισαουίγια κι άλλες γειτο-νιές, όπου υπάρχουν καθημερινές συλ-λήψεις παιδιών. Υπάρχει έλλειμμα κα-τάλληλης ιατρικής περίθαλψης, αυτά τοσύστημα των φυλακών θα έπρεπε ναπαρέχει στους παλαιστίνιους κρατούμε-νους, δεν τα παρέχει. Σήμερα υπάρχειένας κρατούμενος σε απεργία πείναςεξαιτίας της έλλειψης ιατρικής φροντί-δας και είναι στην 32η ημέρα απεργίαςπείνας.

Εννοώ, δηλαδή, ότι η κατάσταση στιςφυλακές δεν είναι ήρεμη, το αντίθετο.Κάθε μέρα κι άλλη επίθεση σε άλλη φυ-λακή. Οπότε οι κρατούμενοι πραγμα-τικά χρειάζονται πολύ περισσότερηυποστήριξη από εμάς, τις οργανώσειςτης κοινωνίας των πολιτών και των αν-θρωπίνων δικαιωμάτων, και, για ναείμαι ειλικρινής, νιώθουμε ως έναβαθμό ότι οι κρατούμενοι είναι απογοη-τευμένοι από την παλαιστινιακή πολι-τική ηγεσία, καθώς δεν υπάρχει ξεκά-θαρο σχέδιο στο πλαίσιο των διαπραγ-ματεύσεων για το πώς θα αποφυλακι-στούν οι 5.000 κρατούμενοι. Η σύγκρισημε την εμπειρία του Όσλο το κάνει πιοπερίπλοκο, γιατί κινδυνεύουν να χάσουνκάθε ελπίδα. ∆ιότι η τωρινή απελευθέ-ρωση αυτών των 104 δείχνει πως η Πα-λαιστινιακή Αρχή (Π.Α.) απέτυχε τότεστη συμφωνία του Όσλο να αποφυλακι-στούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι.Οπότε γιατί τώρα να πιστέψουν ότι ηΠ.Α. θα μπορέσει να τους απελευθερώ-σει όλους; Και γι’ αυτό χρησιμοποιούνπερισσότερο τρόπους, όπως η απεργίαπείνας, που ξέρουν ότι είναι πολύ επι-κίνδυνη για την υγεία τους και θέτει σεκίνδυνο τη ζωή τους.

Βοηθάει η προσέγγιση ως ζήτημα δι-καιωμάτων, διεθνούς δικαίου;

Νομίζω είναι πολύ πιο εύκολο για τονκόσμο να καταλάβει όταν θέτεις τηνπραγματικότητα σε νομικό πλαίσιο, στοπλαίσιο των πολύ σοβαρών παραβιά-σεων, του διεθνούς δικαίου και προτύ-πων. Ιδιαίτερα όταν συνδέεις το ζήτηματων κρατουμένων με την κατοχή, το ζή-τημα των εποικισμών με την κατοχή, τιςαπαλλοτριώσεις γης, τις κατεδαφίσειςσπιτιών, όλες τις διαφορετικές πολιτι-κές που εφαρμόζει το Ισραήλ, όταν τιςεπαναφέρεις στο νομικό πλαίσιο τουδιεθνούς δικαίου. Είμαστε η πιο αδύ-ναμη πλευρά, οπότε δεν μπορούμε να

επιβάλλουμε το διεθνές δίκαιο στους Ισ-ραηλινούς και γι’ αυτό χρειαζόμαστε τηνυποστήριξη της διεθνούς κοινότητας,γιατί η θέση των ΗΠΑ είναι τελείωςπροκατειλημμένη και είναι ξεκάθαροότι δεν πρόκειται να την επηρεάσουμε ήνα την αλλάξουμε. ∆εν έχω καμιά ελ-πίδα γι’ αυτό. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε τηνΕυρώπη πιο ενεργή, πιο θετική προςτους Παλαιστίνιους, για να γίνει περισ-σότερο σεβαστό το διεθνές δίκαιο και οιαποφάσεις του ΟΗΕ, που πάρθηκανπριν 65 χρόνια και ποτέ δεν εφαρμό-στηκαν στην περίπτωση της Παλαιστί-νης.

Πώς αντιμετωπίζεται το ζήτημα τωνπαλαιστινίων κρατουμένων από την πα-λαιστινιακή κοινωνία;

Είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα γιατον παλαιστινιακό λαό που επηρεάζεισχεδόν κάθε σπιτικό. Βλέποντας ταστοιχεία, τώρα υπάρχουν 5.000 κρατού-μενοι, αλλά αν δούμε πόσος κόσμος φυ-λακίστηκε όλα αυτά τα χρόνια της κα-τοχής, είναι πάνω από 700.000 Παλαι-στίνιοι. Όμως, επειδή νομίζω γενικά ωςλαός είμαστε πολύ απογοητευμένοι απότις πολιτικές διαπραγματεύσεις, έχουμεχάσει την εμπιστοσύνη μας στην ικανό-τητα της διεθνούς κοινότητας να μαςαποδώσει δικαιοσύνη, τα τελευταία 20χρόνια δεν βλέπουμε πολύ μαζικές, με-γάλες συγκεντρώσεις υποστήριξηςστους κρατούμενους, όπως π.χ. το 2000.Αυτό σχετίζεται και με τη γενικότερηπολιτική κατάσταση, αλλά, ξέρετε, τοΤείχος έκανε το κάθε χωριό να επικεν-τρωθεί στο πρόβλημά του, όπως το Μπι-λάν, το Νααλίν, το Νάμπι Σάλεχ. Εντού-τοις, δεν νομίζω πως η παλαιστινιακήηγεσία μπορεί να εγκαταλείψει το ζή-τημα των κρατουμένων. Κι αυτό το γνω-ρίζει καλά το Ισραήλ, γι’ αυτό χρησιμο-ποιούν το ζήτημα των κρατουμένων ωςχαρτί πίεσης προς την Π.Α. Γνωρίζουνπως η Π.Α. δεν μπορεί να υπογράψεικαμιά συμφωνία χωρίς να συμπεριλάβειτους κρατούμενους και το χρησιμοποι-ούν: «Εάν θέλετε να αποφυλακιστούνόλοι οι κρατούμενοι, εγκαταλείψτε τουςπρόσφυγες, ή εγκαταλείψτε τους εποι-κισμούς». Κι αυτό ήταν ξεκάθαρο σ’αυτές τις διαπραγματεύσεις. Κάθε φοράπου αποφυλάκιζαν 26 κρατούμενουςανακοίνωναν νέους εποικισμούς. Συνε-πώς, είναι ξεκάθαρο ότι η Π.Α. πληρώ-νει βαρύ τίμημα για την απελευθέρωσηαυτών των κρατουμένων.

Πιέσεις με αιχμή τουςπαλαιστίνιους κρατούμενουςΣυνέντευξη της Σαχάρ Φράνσις, διευθύντριας του Συλλόγου “Addameer”

Έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας στην ικανότητα της διεθνούς κοινότητας ναμας αποδώσει δικαιοσύνη.

1166 ΘΕΜΑTA Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014

Η γλώσσα τηςεξουσίας,προκειμένου νακαταλάβει τα μυαλάτων ανθρώπων,πράγμα βασικό για νααποσπάσει τησυναίνεσή τους,διαστρέφει έννοιες,πετάει τη μπάλα στηνκερκίδα, έχει κάνειτις λέξεις λάστιχο.Να αντισταθούμεγελοιοποιώντας την.

“ Ηγε λοιο γρα φία εί ναι έ να μέ σοπου α παι τεί δι πλό τα λέ ντοκαι ε πι κοι νω νεί με τον α να -

γνώ στη σε δύο ε πι πέ δα, λε κτι κά καισχε δια στι κά. Ωστό σο, ό πως λέει οΣπύ ρος ∆ερ βε νιώ της «το σχε δια στι -κό εί ναι πραγ μα τι κά δευ τε ρεύον, υ -πάρ χουν πο λύ κα λοί γε λοιο γρά φοιοι ο ποίοι δεν ξέ ρουν κα θό λου νασχε διά ζουν. Αυ τό που α πα τεί ται εί -ναι μια αί σθη ση συ μπύ κνω σης, ναει πω θεί ό σο πιο λα κω νι κά γί νε ταιαυ τό που θέ λεις να πεις». Ένα τέ- τοιο πα ρά δειγ μα α πο τε λούν «ταλήμ μα τα του Λε ξι κού Ελλη νι κής Νε- ο γλώσ σας, τα ο ποία α πο τε λούν κα- νο νι κό τα τες γε λοιο γρα φίες» σύμ- φω να με τον ί διο. Για του λό γου τοα λη θές: «θέρ μαν ση»: υ πε ρε κτι μη μέ -νη πο λυ τέ λεια που εν θαρ ρύ νει τηνω θρό τη τα. Αντ’ αυ τής συ νι στά ται:υ πευ θυ νό τη τα, υ πο μο νή και τζό γκινστη λεω φό ρο της α νά πτυ ξης, «πο λι -τι κή στα θε ρό τη τα»: η πα ρα μο νή τηςκυ βέρ νη σης στην κυ βέρ νη ση ε σα εί,«κρα τι κή βία»: δεν βρέ θη καν α πο τε -λέ σμα τα που να ται ριά ζουν με την α -να ζή τη σή σας.

«Τέσ σε ρα χρό νια τώ ρα, που σω ζό -μα στε α πό τους δα νει στές μας, πα- ρα κο λου θού με πα ράλ λη λα τη δη μι-ουρ γία έ νος νέ ου newspeak. Αυ τόπου ε πι διώ ξα με με τον Σπύ ρο και τοΛε ξι κό ή ταν να μην του δώ σου με τησο βα ρό τη τα που δεν του α ξί ζει» ε πι- ση μαί νει ο Τά σος Ανα στα σίου. «Ηγλώσ σα της ε ξου σίας, προ κει μέ νουνα κα τα λά βει τα μυα λά των αν θρώ -πων, πράγ μα βα σι κό για να α πο -σπά σει τη συ ναί νε σή τους, δια στρέ -φει έν νοιες, πε τά ει τη μπά λα στηνκερ κί δα, έ χει κά νει τις λέ ξεις λά στι -χο» ε ξη γεί ο Σ. ∆ερ βε νιώ της. Ο τρό- πος α ντί στα σης στη νε ο γλώσ σα:«Γε λοιο ποίη σε το»!

Αυ γό η μέ ρας

Εί ναι ά ρα γε η ε πι και ρό τη τα πουδιε γεί ρει το γε λοιο γρά φο δη μιουρ -γι κά, κά ποια ε πι με λώς α φώ τι στηπτυ χή της; «∆εν υ πάρ χει κα νό νας»λέει ο Τ. Ανα στα σίου. «Πο τέ δεν ξέ- ρεις πό τε θα σου έρ θει μια κα λή ι -δέα. Συ νή θως χαί ρε σαι για τη δου- λειά που κά νεις, ό ταν α σχο λεί σαι με

τα θέ μα τα που σε εν δια φέ ρουν καινιώ θεις την α νά γκη να τα σχο λιά -σεις, α κό μα και αν αυ τά δεν βρί σκο -νται στην πρώ τη γραμ μή της ε πι και -ρό τη τας». «Προ σπα θώ να α πο φεύ -γω τα αυ στη ρά ε πι και ρι κά θέ μα τα,για τί πα λιώ νουν γρή γο ρα και δεν έ -χουν και τό ση ση μα σία, ό πως α πο -δει κνύε ται. Προ σπα θώ πά ντα νακοι τά ζω τη με γά λη α φή γη ση, το α -πο τύ πω μα που α φή νει η κά θε ε πο -χή» α πα ντά ο Σ. ∆ερ βε νιώ της.

Ποια εί ναι, τε λι κά, η σχέ ση της γε- λοιο γρα φίας με το χρό νο, πε θαί νειμα ζί με την ε πι και ρό τη τα που πε ρι -γρά φει ή ε πι ζεί με τά την ε πο χή της;«Η φύ ση της πο λι τι κής γε λοιο γρα -φίας εί ναι να α σχο λεί ται με το ε φή -με ρο. Το πιο πι θα νό, δη λα δή, εί ναιτο σκί τσο που φτιά χνεις να χα θείμα ζί με την εί δη ση που αυ τό πε ρι -γρά φει, ύ στε ρα, δη λα δή, α πό λί γεςώ ρες ή μέ ρες. Πά ντα ζή λευα, ό μως,τις δου λειές που μπο ρού σα να τιςδια βά σω, α κό μα και αν εί χαν πε ρά -σει χρό νια α πό τα γε γο νό τα, που πε- ριέ γρα φα ν» λέει ο Τ. Ανα στα σίου.«Σπά νια κα τα φέρ νει η γε λοιο γρα φία

να ε πι ζή σει της ε πο χής της. Συ νή -θως εί ναι... αυ γό η μέ ρας, τη φτιά- χνεις για να ε πι κοι νω νή σεις έ να το -πίο που ζει και πε θαί νει στη διάρ- κεια μιας μέ ρας, ό πως ό λα τα δη μο -σιο γρα φι κά κεί με να. Οι κα λές γε- λοιο γρα φίες εί ναι αυ τές που μπο- ρούν να στα θούν και με τά» συμ φω -νεί ο Σ. ∆ερ βε νιώ της.

Ο Τά σος βρί σκει την Ελλά δα τηςκρί σης ι σχυ ρή α φορ μή έ μπνευ σης,αλ λά ο Σπύ ρος θυ μά ται και το «με -γά λο πάρ τι» των γε λοιο γρά φων «καιμε την Ολυ μπιά δα, ό πως και με αυ -τό το όρ γιο κα τα πά τη σης δι καιω μά -των που εί χε γί νει με τη σύλ λη ψητης 17 Νοέμ βρη».

Η πιά τσα και οι ε ξαι ρέ σεις

Ήρθε η ώ ρα για τη χι λιο ει πω μέ νηαλ λά πά ντα ε πί και ρη ε ρώ τη ση γιατα πού βρί σκο νται τα ό ρια της σά τι -ρας, αν υ πάρ χουν τέ τοια. «Η συ νεί -δη σή σου και μό νο αυ τή κα θο ρί ζειτα ό ριά σου, αν υ πάρ χει τέ τοια» λέειεύ στο χα ο Τ. Ανα στα σίου. Το ί διοπι στεύει και ο Σ. ∆ερ βε νιώ της: «Τα

ό ρια τα βά ζει ο ί διος ο δη μιουρ γός».Και συ μπλη ρώ νει: «το μό νο ό ριο εί -ναι να δια λέ γεις προ σε κτι κά τουςστό χους σου, να μη βλά ψεις α δύ να -μους αν θρώ πους χω ρίς λό γο».

∆εν εί ναι, ό μως, τα ό ρια της σά τι -ρας που ξε χει λώ νουν συ χνό τε ρα,αλ λά τα ό ρια της λο γο κρι σίας. Σή- με ρα, μά λι στα, που, ό πως ε πι ση μαί -νει και ο Σ. ∆ερ βε νιώ της, «έ χουνσκλη ρύ νει τα πράγ μα τα, έ χουν κα- θε το ποιη θεί οι γραμ μές, έ χουν λι γο -στέ ψει τα μα γα ζιά και έ χουν αυ ξη -θεί οι α πο λύ σεις». Ποια εί ναι, λοι- πόν, η σχέ ση του γε λοιο γρά φου μετο μέ σο στο ο ποίο ερ γά ζε ται; Καιπό σο αυ τή η σχέ ση ε πη ρεά ζει τηδου λειά του; «Υπάρ χει μια πα ρά δο -ση, α πό τη Με τα πο λί τευ ση κυ ρίως,που σου ε πι τρέ πει να εκ φρά ζε σαιχω ρίς να νιώ θεις α σφυ κτι κά σε πε- ρί πτω ση που δεν συμ φω νείς με τηνκε ντρι κή γραμ μή του μέ σου στο ο -ποίο δου λεύεις. ∆εν λεί πουν, βέ- βαια, α πό την πιά τσα και οι ε ξαι ρέ -σεις...» λέει ο Τά σος. «Εί ναι στο χέ -ρι του κά θε γε λοιο γρά φου» πι στεύειο Σπύ ρος. «Μέ χρι σή με ρα εί χα με μιααυ το νο μία, τε λευ ταία ε πι χει ρεί ται α -πό συ γκε κρι μέ να μα γα ζιά να σφί- ξουν τα λου ριά, αλ λά υ πάρ χουν α -κό μα άν θρω ποι που δεν το δέ χο νταιαυ τό. Αν μία φο ρά υ πο χω ρή σεις με -τά δεν έ χει τέ λος» συ μπλη ρώ νει.

Τε λι κά, πό σο δύ σκο λο εί ναι για τογε λοιο γρά φο να βιο πο ρι στεί σή με -ρα; Ανή κει και αυ τός στην κα τη γο -ρία των καλ λι τε χνών που ή ταν πά -ντα με τέω ρη, αλ λά η κρί ση τους πή -ρε και τους σή κω σε; «Βε βαίως καιμπο ρεί, αλ λά μπο ρεί πο λύ πιο εύ κο -λα το α ντί θε το...» λέει με νό η μα ο Τ.Ανα στα σίου. «Υπάρ χουν δύο σκέ λησε αυ τήν την α πά ντη ση,ό σοι και οι το μείς πουμπο ρεί να α πα σχο λη -θού με ως γε λοιο γρά -φοι, το δη μο σιο γρα φι -κό και το εκ δο τι κό» ε -ξη γεί ο Σ. ∆ερ βε νιώ της.«Ως προς το δη μο σιο -γρα φι κό εί μα στε στηνί δια μοί ρα με ό λουςτους δη μο σιο γρά φους.Ως προς το εκ δο τι κό,το το πίο έ χει κα ταρ -ρεύ σει. Γε λοιο γρα φι -κές συλ λο γές εκ δί δο -νταν τη δε κα ε τία του’80, πλέ ον εκ δί δο νταισπά νια».

Πριν κλεί σου με τηνκου βέ ντα μας, ρω τώγια τα κό μικ. Κά πο τευ πήρ χαν ση μα ντι κάπε ριο δι κά που δια κι -νού σαν ι δέες και σκί- τσα στους λά τρειςτου εί δους. Σή με ρα;

«Τα πε ριο δι κά έ χουν ε κλεί ψει. ∆υ- στυ χώς για τί αυ τά ή ταν και φυ τώ ριανέων σχε δια στών. Πά ντα, ό μως, τακό μικ στην Ελλά δα ή ταν υ πό θε σημε ρι κών αν θρώ πων. Πά ντως, πα ρό -λη την έλ λει ψη πε ριο δι κών υ πάρ χειμια άν θη ση ποιό τη τας και πο σό τη -τας σε έ ντυ πα που οι ί διοι οι δη μι-ουρ γοί εκ δί δουν σε συ νερ γα σία μεκά ποιους εκ δό τες, με λί γες πω λή -σεις αλ λά με ε πι μο νή και α γά πη»λέει ο Σ. ∆ερ βε νιώ της.

Ωστό σο, αν κά ποιος θέ λει να ξα- να βρεί την ε πα φή του με τον κό σμοτου ελ λη νι κού κό μικ μπο ρεί και ναε πι σκε φτεί τις ι στο σε λί δες:www.greekcomics.gr και www.soco-mic.gr

Ενδια φέ ρου σες πλη ρο φο ρίες γιατην ι στο ρία της γε λοιο γρα φίας στην

Ελλά δα αλ λά και πορ τρέ τα πα λιό τε -ρων ελ λή νων γε λοιο γρά φων μπο ρείκά ποιος να α να ζη τή σει στο α φιέ ρω -μα του πε ριο δι κού «Επτά η μέ ρες» τηςΚα θη με ρι νής, σε ε πι μέ λεια του Κω -στή Λιό ντη [wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1995/02/19021995.pdf].Επί σης έ χει εκ δο θεί η «Ιστο ρία τηςελ λη νι κής γε λοιο γρα φίας» α πό τον∆η μή τρη Σα πρα νί δη (Πο τα μός, 2005),για την ο ποία, μά λι στα, έ χει γρά ψειστην «Επο χή» ο δι κός μας γε λοιο γρά -φος ∆η μή τρης Πε τσε τί δης [epohi.gr/1162006_culture_petseti-dis.html].

Για ό σους ε πι θυ μούν μία δια δι -κτυα κή πε ριή γη ση, υ πάρ χει η ι στο σε -λί δα της Λέ σχης Ελλή νων Γε λοιο -γρά φω ν: www.cartoonists.gr

Ζωή Γεωρ γού λα

ΜΙ ΛΑ ΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕ ΛΟΙΟ ΓΡΑ ΦΟΥΣ ΤΑ ΣΟ ΑΝΑ ΣΤΑ ΣΙΟΥ ΚΑΙ ΣΠΥ ΡΟ ∆ΕΡ ΒΕ ΝΙΩ ΤΗ

Να μην τους δώ σου μετη σο βα ρό τη τα που δεν τους α ξί ζει

∆ύο γε λοιο γρά φοι και έ να δια δι κτυα κό λε ξι κό έ νω σαν τις δυ νά μεις τους ε νά ντια στον κοι νό ε χθρό που α κούει(;) στο ό νο μα newspeak – νε ο γλώσ σα. ΟΤά σος Ανα στα σίου, ο Σπύ ρος ∆ερ βε νιώ της και η δια δι κτυα κή κοι νό τη τα Λε ξι κό Ελλη νι κής Νε ο γλώσ σας [www.facebook.com/neoglossa?fref=ts], δη λα δήμια αν θο λό γη ση της πα ρα ποιη μέ νης και δια στρο φι κής γλώσ σας της ε ξου σίας, ε ξέ θε σαν τα «ό πλα» τους πριν πε ρί που έ να μή να, διό τι «ό ταν το Υπουρ γείο∆η μό σιας Τά ξης με το νο μά στη κε σε Υπουρ γείο Προ στα σίας του Πο λί τη μει διά σα με με το γε λοίον του πράγ μα τος. Με τά θυ μη θή κα με το Υπουρ γείο Αγά- πης του Με γά λου Αδελ φού»... Η «Επο χή» ε πι χει ρεί μια γνω ρι μία με τους δύο γε λοιο γρά φους, με τα λό για και με τα έρ γα τους.

ΤάσοςΑναστασίουΓεννήθηκε το 1978 στην

Αθήνα. Σπούδασε στο τμήμαΙστορίας και Αρχαιολογίας τουΠανεπιστημίου Αθηνών και στηΣχολή Σκίτσου Ορνεράκη. Σήμερα εργάζεται ωςπολιτικός γελοιογράφος στηνεφημερίδα «Αυγή». Επίσηςδημοσιεύει σκίτσα και κόμικςστα περιοδικά «Σχεδία» και«Hot Doc». Έχει συνεργαστείκατά τοπαρελθόν με τηνεφημερίδα «Τα Νέα» και ταπεριοδικά «Αντί» και «Γαλέρα».Πώς και γελοιογραφεί; «∆ενξέρω πως έμπλεξα. Ξεκίνησαπριν από δεκαπέντε χρόνιαστο «Αντί», χωρίς ναπολυπιστεύω ότι θα ασχοληθώεπαγγελματικά με το πολιτικόσκίτσο. Συνεχίζω μέχρισήμερα, επειδή μου αρέσει ναζωγραφίζω και να μπορώ ναπω μέσω της γελοιογραφίαςένα-δυο πράγματα».

1177ΘΕΜΑTAΗ ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014

Υπάρχει μιαπαράδοση, από τηΜεταπολίτευσηκυρίως, που σουεπιτρέπει ναεκφράζεσαι χωρίς νανιώθεις ασφυκτικάσε περίπτωση πουδεν συμφωνείς μετην κεντρική γραμμήτου μέσου στο οποίοδουλεύεις. ∆ενλείπουν, βέβαια, απότην πιάτσα και οιεξαιρέσεις...

“Ηγε λοιο γρα φία εί ναι έ να μέ σοπου α παι τεί δι πλό τα λέ ντοκαι ε πι κοι νω νεί με τον α να -

γνώ στη σε δύο ε πι πέ δα, λε κτι κά καισχε δια στι κά. Ωστό σο, ό πως λέει οΣπύ ρος ∆ερ βε νιώ της «το σχε δια στι -κό εί ναι πραγ μα τι κά δευ τε ρεύον, υ -πάρ χουν πο λύ κα λοί γε λοιο γρά φοιοι ο ποίοι δεν ξέ ρουν κα θό λου νασχε διά ζουν. Αυ τό που α πα τεί ται εί -ναι μια αί σθη ση συ μπύ κνω σης, ναει πω θεί ό σο πιο λα κω νι κά γί νε ταιαυ τό που θέ λεις να πεις». Ένα τέ- τοιο πα ρά δειγ μα α πο τε λούν «ταλήμ μα τα του Λε ξι κού Ελλη νι κής Νε- ο γλώσ σας, τα ο ποία α πο τε λούν κα- νο νι κό τα τες γε λοιο γρα φίες» σύμ- φω να με τον ί διο. Για του λό γου τοα λη θές: «θέρ μαν ση»: υ πε ρε κτι μη μέ -νη πο λυ τέ λεια που εν θαρ ρύ νει τηνω θρό τη τα. Αντ’ αυ τής συ νι στά ται:υ πευ θυ νό τη τα, υ πο μο νή και τζό γκινστη λεω φό ρο της α νά πτυ ξης, «πο λι -τι κή στα θε ρό τη τα»: η πα ρα μο νή τηςκυ βέρ νη σης στην κυ βέρ νη ση ε σα εί,«κρα τι κή βία»: δεν βρέ θη καν α πο τε -λέ σμα τα που να ται ριά ζουν με την α -να ζή τη σή σας.

«Τέσ σε ρα χρό νια τώ ρα, που σω ζό -μα στε α πό τους δα νει στές μας, πα- ρα κο λου θού με πα ράλ λη λα τη δη μι-ουρ γία έ νος νέ ου newspeak. Αυ τόπου ε πι διώ ξα με με τον Σπύ ρο και τοΛε ξι κό ή ταν να μην του δώ σου με τησο βα ρό τη τα που δεν του α ξί ζει» ε πι- ση μαί νει ο Τά σος Ανα στα σίου. «Ηγλώσ σα της ε ξου σίας, προ κει μέ νουνα κα τα λά βει τα μυα λά των αν θρώ -πων, πράγ μα βα σι κό για να α πο -σπά σει τη συ ναί νε σή τους, δια στρέ -φει έν νοιες, πε τά ει τη μπά λα στηνκερ κί δα, έ χει κά νει τις λέ ξεις λά στι -χο» ε ξη γεί ο Σ. ∆ερ βε νιώ της. Ο τρό- πος α ντί στα σης στη νε ο γλώσ σα:«Γε λοιο ποίη σε το»!

Αυ γό η μέ ρας

Εί ναι ά ρα γε η ε πι και ρό τη τα πουδιε γεί ρει το γε λοιο γρά φο δη μιουρ -γι κά, κά ποια ε πι με λώς α φώ τι στηπτυ χή της; «∆εν υ πάρ χει κα νό νας»λέει ο Τ. Ανα στα σίου. «Πο τέ δεν ξέ- ρεις πό τε θα σου έρ θει μια κα λή ι -δέα. Συ νή θως χαί ρε σαι για τη δου- λειά που κά νεις, ό ταν α σχο λεί σαι με

τα θέ μα τα που σε εν δια φέ ρουν καινιώ θεις την α νά γκη να τα σχο λιά -σεις, α κό μα και αν αυ τά δεν βρί σκο -νται στην πρώ τη γραμ μή της ε πι και -ρό τη τας». «Προ σπα θώ να α πο φεύ -γω τα αυ στη ρά ε πι και ρι κά θέ μα τα,για τί πα λιώ νουν γρή γο ρα και δεν έ -χουν και τό ση ση μα σία, ό πως α πο -δει κνύε ται. Προ σπα θώ πά ντα νακοι τά ζω τη με γά λη α φή γη ση, το α -πο τύ πω μα που α φή νει η κά θε ε πο -χή» α πα ντά ο Σ. ∆ερ βε νιώ της.

Ποια εί ναι, τε λι κά, η σχέ ση της γε- λοιο γρα φίας με το χρό νο, πε θαί νειμα ζί με την ε πι και ρό τη τα που πε ρι -γρά φει ή ε πι ζεί με τά την ε πο χή της;«Η φύ ση της πο λι τι κής γε λοιο γρα -φίας εί ναι να α σχο λεί ται με το ε φή -με ρο. Το πιο πι θα νό, δη λα δή, εί ναιτο σκί τσο που φτιά χνεις να χα θείμα ζί με την εί δη ση που αυ τό πε ρι -γρά φει, ύ στε ρα, δη λα δή, α πό λί γεςώ ρες ή μέ ρες. Πά ντα ζή λευα, ό μως,τις δου λειές που μπο ρού σα να τιςδια βά σω, α κό μα και αν εί χαν πε ρά -σει χρό νια α πό τα γε γο νό τα, που πε- ριέ γρα φα ν» λέει ο Τ. Ανα στα σίου.«Σπά νια κα τα φέρ νει η γε λοιο γρα φία

να ε πι ζή σει της ε πο χής της. Συ νή -θως εί ναι... αυ γό η μέ ρας, τη φτιά- χνεις για να ε πι κοι νω νή σεις έ να το -πίο που ζει και πε θαί νει στη διάρ- κεια μιας μέ ρας, ό πως ό λα τα δη μο -σιο γρα φι κά κεί με να. Οι κα λές γε- λοιο γρα φίες εί ναι αυ τές που μπο- ρούν να στα θούν και με τά» συμ φω -νεί ο Σ. ∆ερ βε νιώ της.

Ο Τά σος βρί σκει την Ελλά δα τηςκρί σης ι σχυ ρή α φορ μή έ μπνευ σης,αλ λά ο Σπύ ρος θυ μά ται και το «με -γά λο πάρ τι» των γε λοιο γρά φων «καιμε την Ολυ μπιά δα, ό πως και με αυ -τό το όρ γιο κα τα πά τη σης δι καιω μά -των που εί χε γί νει με τη σύλ λη ψητης 17 Νοέμ βρη».

Η πιά τσα και οι ε ξαι ρέ σεις

Ήρθε η ώ ρα για τη χι λιο ει πω μέ νηαλ λά πά ντα ε πί και ρη ε ρώ τη ση γιατα πού βρί σκο νται τα ό ρια της σά τι -ρας, αν υ πάρ χουν τέ τοια. «Η συ νεί -δη σή σου και μό νο αυ τή κα θο ρί ζειτα ό ριά σου, αν υ πάρ χει τέ τοια» λέειεύ στο χα ο Τ. Ανα στα σίου. Το ί διοπι στεύει και ο Σ. ∆ερ βε νιώ της: «Τα

ό ρια τα βά ζει ο ί διος ο δη μιουρ γός».Και συ μπλη ρώ νει: «το μό νο ό ριο εί -ναι να δια λέ γεις προ σε κτι κά τουςστό χους σου, να μη βλά ψεις α δύ να -μους αν θρώ πους χω ρίς λό γο».

∆εν εί ναι, ό μως, τα ό ρια της σά τι -ρας που ξε χει λώ νουν συ χνό τε ρα,αλ λά τα ό ρια της λο γο κρι σίας. Σή- με ρα, μά λι στα, που, ό πως ε πι ση μαί -νει και ο Σ. ∆ερ βε νιώ της, «έ χουνσκλη ρύ νει τα πράγ μα τα, έ χουν κα- θε το ποιη θεί οι γραμ μές, έ χουν λι γο -στέ ψει τα μα γα ζιά και έ χουν αυ ξη -θεί οι α πο λύ σεις». Ποια εί ναι, λοι- πόν, η σχέ ση του γε λοιο γρά φου μετο μέ σο στο ο ποίο ερ γά ζε ται; Καιπό σο αυ τή η σχέ ση ε πη ρεά ζει τηδου λειά του; «Υπάρ χει μια πα ρά δο -ση, α πό τη Με τα πο λί τευ ση κυ ρίως,που σου ε πι τρέ πει να εκ φρά ζε σαιχω ρίς να νιώ θεις α σφυ κτι κά σε πε- ρί πτω ση που δεν συμ φω νείς με τηνκε ντρι κή γραμ μή του μέ σου στο ο -ποίο δου λεύεις. ∆εν λεί πουν, βέ- βαια, α πό την πιά τσα και οι ε ξαι ρέ -σεις...» λέει ο Τά σος. «Εί ναι στο χέ -ρι του κά θε γε λοιο γρά φου» πι στεύειο Σπύ ρος. «Μέ χρι σή με ρα εί χα με μιααυ το νο μία, τε λευ ταία ε πι χει ρεί ται α -πό συ γκε κρι μέ να μα γα ζιά να σφί- ξουν τα λου ριά, αλ λά υ πάρ χουν α -κό μα άν θρω ποι που δεν το δέ χο νταιαυ τό. Αν μία φο ρά υ πο χω ρή σεις με -τά δεν έ χει τέ λος» συ μπλη ρώ νει.

Τε λι κά, πό σο δύ σκο λο εί ναι για τογε λοιο γρά φο να βιο πο ρι στεί σή με -ρα; Ανή κει και αυ τός στην κα τη γο -ρία των καλ λι τε χνών που ή ταν πά -ντα με τέω ρη, αλ λά η κρί ση τους πή -ρε και τους σή κω σε; «Βε βαίως καιμπο ρεί, αλ λά μπο ρεί πο λύ πιο εύ κο -λα το α ντί θε το...» λέει με νό η μα ο Τ.Ανα στα σίου. «Υπάρ χουν δύο σκέ λησε αυ τήν την α πά ντη ση,ό σοι και οι το μείς πουμπο ρεί να α πα σχο λη -θού με ως γε λοιο γρά -φοι, το δη μο σιο γρα φι -κό και το εκ δο τι κό» ε -ξη γεί ο Σ. ∆ερ βε νιώ της.«Ως προς το δη μο σιο -γρα φι κό εί μα στε στηνί δια μοί ρα με ό λουςτους δη μο σιο γρά φους.Ως προς το εκ δο τι κό,το το πίο έ χει κα ταρ -ρεύ σει. Γε λοιο γρα φι -κές συλ λο γές εκ δί δο -νταν τη δε κα ε τία του’80, πλέ ον εκ δί δο νταισπά νια».

Πριν κλεί σου με τηνκου βέ ντα μας, ρω τώγια τα κό μικ. Κά πο τευ πήρ χαν ση μα ντι κάπε ριο δι κά που δια κι -νού σαν ι δέες και σκί- τσα στους λά τρειςτου εί δους. Σή με ρα;

«Τα πε ριο δι κά έ χουν ε κλεί ψει. ∆υ- στυ χώς για τί αυ τά ή ταν και φυ τώ ριανέων σχε δια στών. Πά ντα, ό μως, τακό μικ στην Ελλά δα ή ταν υ πό θε σημε ρι κών αν θρώ πων. Πά ντως, πα ρό -λη την έλ λει ψη πε ριο δι κών υ πάρ χειμια άν θη ση ποιό τη τας και πο σό τη -τας σε έ ντυ πα που οι ί διοι οι δη μι-ουρ γοί εκ δί δουν σε συ νερ γα σία μεκά ποιους εκ δό τες, με λί γες πω λή -σεις αλ λά με ε πι μο νή και α γά πη»λέει ο Σ. ∆ερ βε νιώ της.

Ωστό σο, αν κά ποιος θέ λει να ξα- να βρεί την ε πα φή του με τον κό σμοτου ελ λη νι κού κό μικ μπο ρεί και ναε πι σκε φτεί τις ι στο σε λί δες:www.greekcomics.gr και www.soco-mic.gr

Ενδια φέ ρου σες πλη ρο φο ρίες γιατην ι στο ρία της γε λοιο γρα φίας στην

Ελλά δα αλ λά και πορ τρέ τα πα λιό τε -ρων ελ λή νων γε λοιο γρά φων μπο ρείκά ποιος να α να ζη τή σει στο α φιέ ρω -μα του πε ριο δι κού «Επτά η μέ ρες» τηςΚα θη με ρι νής, σε ε πι μέ λεια του Κω -στή Λιό ντη [wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1995/02/19021995.pdf].Επί σης έ χει εκ δο θεί η «Ιστο ρία τηςελ λη νι κής γε λοιο γρα φίας» α πό τον∆η μή τρη Σα πρα νί δη (Πο τα μός, 2005),για την ο ποία, μά λι στα, έ χει γρά ψειστην «Επο χή» ο δι κός μας γε λοιο γρά -φος ∆η μή τρης Πε τσε τί δης [epohi.gr/1162006_culture_petseti-dis.html].

Για ό σους ε πι θυ μούν μία δια δι -κτυα κή πε ριή γη ση, υ πάρ χει η ι στο σε -λί δα της Λέ σχης Ελλή νων Γε λοιο -γρά φω ν: www.cartoonists.gr

Ζωή Γεωρ γού λα

ΜΙ ΛΑ ΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕ ΛΟΙΟ ΓΡΑ ΦΟΥΣ ΤΑ ΣΟ ΑΝΑ ΣΤΑ ΣΙΟΥ ΚΑΙ ΣΠΥ ΡΟ ∆ΕΡ ΒΕ ΝΙΩ ΤΗ

Να μην τους δώ σου μετη σο βα ρό τη τα που δεν τους α ξί ζει

∆ύο γε λοιο γρά φοι και έ να δια δι κτυα κό λε ξι κό έ νω σαν τις δυ νά μεις τους ε νά ντια στον κοι νό ε χθρό που α κούει(;) στο ό νο μα newspeak – νε ο γλώσ σα. ΟΤά σος Ανα στα σίου, ο Σπύ ρος ∆ερ βε νιώ της και η δια δι κτυα κή κοι νό τη τα Λε ξι κό Ελλη νι κής Νε ο γλώσ σας [www.facebook.com/neoglossa?fref=ts], δη λα δήμια αν θο λό γη ση της πα ρα ποιη μέ νης και δια στρο φι κής γλώσ σας της ε ξου σίας, ε ξέ θε σαν τα «ό πλα» τους πριν πε ρί που έ να μή να, διό τι «ό ταν το Υπουρ γείο∆η μό σιας Τά ξης με το νο μά στη κε σε Υπουρ γείο Προ στα σίας του Πο λί τη μει διά σα με με το γε λοίον του πράγ μα τος. Με τά θυ μη θή κα με το Υπουρ γείο Αγά- πης του Με γά λου Αδελ φού»... Η «Επο χή» ε πι χει ρεί μια γνω ρι μία με τους δύο γε λοιο γρά φους, με τα λό για και με τα έρ γα τους.

Σπύρος∆ερβενιώτηςΟ Σπύρος ∆ερβενιώτηςγεννήθηκε στην Αθήνα το 1969.∆ημοσιεύει κόμικς απο το 1987κι έχει εκδώσει 14 άλμπουμ μεδουλειές του από τις σειρές«Μάνα Ρέηβερ», «Αταίριαστοι»,«Φανούρης Άπλας» (σενάριοΒανέλη-Καλαϊτζή) «ΟΦωτογράφος», (σενάριο Α.Βαβαγιάννη), «∆ιαρκής Ειρήνη»,«Καλού-Κακού» και BleedingHearts (μαζί με την ΑλέξιαΟθωναίου). Γελοιογραφεί καθημερινά στηνεφημερίδα «Citypress» και τοπρακτορείο «Eurokinissi».Γελοιογραφεί γιατί «μεγάλωσατην εποχή που είχαμε ακόμαεφημερίδες στο σπίτι καιδιάβαζα γελοιογραφίες τουΚυρ, του Γιάννη Καλαϊτζή, τουΓιάννη Ιωάννου και εκδήλωσαμια φυσική ροπή. Είναι έναςφυσικός και ευχάριστοςτρόπος για μένα να παίρνωθέση για τα πολιτικά πράγματαως ενεργός πολίτης».

1188 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Tης Κλειώς Παπαντολέων*

Ησυζήτηση που ξεκίνησε με αφορμή τηνπαραβίαση των όρων της άδειας από τονΧριστόδουλο Ξηρό, διεξάγεται με από-

λυτη έλλειψη ψυχραιμίας και ορθολογισμού,αγνοώντας παραδειγματικά -και σχεδόν τρομα-κτικά- κάθε επιστημονικό εργαλείο, κάθε ίχνοςεπιστημονικής (νομικής, εγκληματολογικής, κοι-νωνιολογικής, στατιστικής) γνώσης και εμπει-ρίας, κάθε συστατικό της έννοιας του κράτους δι-καίου.

Προκαλεί πραγματικά απορία η μανία με τηνοποία δημοσιογράφοι και κυβερνητικοί παρά-γοντες καταφέρονται κατά του συμβουλίου φυ-λακής που για 7η φορά αποφάσισε τη χορήγησηάδειας σε κρατούμενο, στο πρόσωπο του οποίουπληρούνταν όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις και οοποίος όλες τις προηγούμενες φορές που του χο-ρηγήθηκε η ίδια άδεια, τήρησε τους όρους τηςαπαρέγκλιτα. Το εάντηρούσε τους όρουςυποκριτικά, προετοι-μάζοντας τη φυγή του,αυτό είναι αδύνατον νατο διαγνώσει ο οποιοσ-δήποτε εκ των προτέ-ρων και ούτε οφείλεινα το διαγιγνώσκει,παρά μόνο εάν αυτό μεκάποιο τρόπο αποτυ-πώνεται στην εξωτε-ρική του συμπεριφοράκαι δύναται να υποπέ-σει στην αντίληψη κά-ποιου, χωρίς να διαθέ-τει υπερφυσικές δυνά-μεις. Σε κανένα στάδιοτης ποινικής διαδικα-σίας και της διαδικα-σίας εγκλεισμού δενζητείται –και ευτυχώς-από κανένα όργανο ναπροβαίνει σε καταβύ-θιση στον ψυχικόκόσμο του κατηγορούμενου ή του κρατούμενου.Ακόμα και η διερεύνηση του στοιχείου του δόλου(πρέπει να) γίνεται με κριτήρια και στοιχεία αντι-κειμενικά (τρόπος τέλεσης, μέσον τέλεσης, περι-στάσεις κ.ο.κ.), ώστε η απόφανση να έχει χαρα-κτήρα έλλογης κρίσης υποκείμενης σε κανόνες –άρα και έλεγχο- και όχι προσωπικής κρίσης περίτης προσωπικότητας κάποιου βάσει των προκα-ταλήψεων, εμμονών και πεποιθήσεών του. Αυτόάλλωστε είναι και το νόημα της θέσπισης κανό-νων.

Ο νόμος και η τάξηΠρος τι λοιπόν η μομφή; Αυτό που επί της ου-

σίας λένε στο συμβούλιο, είναι ότι δεν έχει σημα-σία που ο ίδιος ο νομοθέτης δεν προβαίνει σεκαμία εξαίρεση σε σχέση με τις κατηγορίες κρα-τουμένων για τη χορήγηση αδειών. ∆εν έχει καμίασημασία που ο νομοθέτης δεν κάνει διάκριση.Όφειλε να την κάνει μόνο του το συμβούλιο,

υπερβαίνοντας, παρακάμπτοντας ή και παραβιά-ζοντας τους κανόνες, γιατί στην περίπτωση τουΞηρού και της τρομοκρατίας, το διακύβευμα είναιμεγαλύτερο και πιο σημαντικό από τους κανόνες.Πιο σημαντικό από την τήρηση του νόμου. Το μεί-ζον είναι η ασφάλεια. Και βεβαίως όταν λέμεασφάλεια, δεν εννοούμε ασφάλεια δικαίου, εννο-ούμε «τάξη».

Έτσι λοιπόν, ο Χριστόδουλος Ξηρός, παρότιείναι πράγματι ο μοναδικός μέχρι σήμερα κρα-τούμενος για τρομοκρατία που παραβίασε όροάδειας, δεν αντιμετωπίστηκε ως «μεμονωμένοπεριστατικό». Αντιθέτως, παρότι συνιστά τηνεξαίρεση, πρέπει να αποτελέσει το μέτρο για τοννέο κανόνα: την κατάργηση των αδειών των κρα-τουμένων για τρομοκρατική οργάνωση και πιθα-νότατα, συν τω χρόνω, και για άλλες κατηγορίες.

Κάθε κοινωνία που θέλει να διατηρεί το δημο-κρατικό και φιλελεύθερο χαρακτήρα της, πρέπεινα έχει επίγνωση ότι υπάρχουν ρίσκα. ∆εν υπάρ-

χει δημοκρατική κοινω-νία χωρίς ρίσκο. Ο θεμε-λιώδης κανόνας τηςποινικής δίκης πουαφορά την αμφιβολίαυπερ του κατηγορουμέ-νου, αφήνει ευθέωςανοιχτό το ενδεχόμενοένας ένοχος να αθωω-θεί. Αυτή η επιλογήείναι μια υπαρξιακή επι-λογή που έχει κάνει ηκοινωνία μας, μία θεμε-λιώδης επιλογή που έχεικάνει –και ακόμα διατη-ρεί- ο συνταγματικόςκαι κοινός μας νομοθέ-της. Η επιλογή του πο-λιτεύματος μας είναικαλύτερα έξω ένας ένο-χος, παρά μέσα έναςαθώος. Γιατί η ελευθε-ρία του προσώπου στηδημοκρατία ζυγίστηκε,σταθμίστηκε και κρί-

θηκε υπέρτερη από άλλα αγαθά ή νόμιμες κρατι-κές επιδιώξεις.

Με τον ίδιο τρόπο, η πολιτεία στάθμισε ότι ηκρίση για τη χορήγηση άδειας σε έναν κρατού-μενο πρέπει να είναι μια κρίση εξατομικευμένηκαι ad hoc και ότι το είδος του διαπραχθέντος εγ-κλήματος είναι καταρχήν αδιάφορο. Η στάθμισηαυτή της πολιτείας λαμβάνει υπόψιν δύο πράγ-ματα και ορθώς: πρώτον, ότι ο εγκλεισμός, καιδη ο μακροχρόνιος, είναι μια εξ ορισμού φρικώ-δης κατάσταση για την ανθρώπινη ύπαρξη και,δεύτερον, ότι ο –κατ’ όνομα έστω- σκοπός του εγ-κλεισμού είναι ο σωφρονισμός του προσώπου καιόχι η εξάλειψή του.

*Η Κλειώ Παπαντολέων είναι δικηγόρος,αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης

για τα ∆ικαιώματα του Ανθρώπου

Η εξαίρεση ως πρόσχημαγια ένα νέο κανόναΗ αξιοποίηση της φυγής του Χ. Ξηρού με σκοπό τη σκλήρυνσητου θεσμού των αδειών

∆εν έχει καμία σημασία που ονομοθέτης δεν κάνει διάκριση.Όφειλε να την κάνει μόνο τουτο συμβούλιο, υπερβαίνοντας,παρακάμπτοντας ή καιπαραβιάζοντας τους κανόνες,γιατί στην περίπτωση τουΞηρού και της τρομοκρατίας,το διακύβευμα είναιμεγαλύτερο και πιο σημαντικόαπό τους κανόνες.

“

Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Χρειάζονται περισσό τερες, όχι λιγότερες άδειεςTου Ν. Κ. Κου λού ρη*

«Σαν βγω απ’ αυ τή τηφυ λα κή, η ί δια φυ λα -κή θα με πε ρι μέ νει»,

θα μπο ρού σε να σκε φθεί έ ναςκρα τού με νος που λαμ βά νει τα- κτι κή ά δεια για ο λι γοή με ρη α -που σία α πό το χώ ρο στον ο ποίοε κτίει μια ποι νή κα τά της προ- σω πι κής ε λευ θε ρίας του. Και θαμπο ρού σε να α πα ντά στη σκέ ψηαυ τή ε πι λέ γο ντας να μην ε πι -στρέ ψει στο κα τά στη μα κρά τη -σης α πό το ο ποίο βγή κε νό μι μα.Τό τε θα ε πέ φε ρε σο βα ρό πλήγ -μα στην ε μπι στο σύ νη, την ο -ποία του έ δει ξε το αρ μό διο συλ- λο γι κό όρ γα νο της φυ λα κής.Στη σπά νια (ό πως δεί χνουν ταδια θέ σι μα στοι χεία) αυ τή πε ρί -πτω ση ο κρα τού με νος θεω ρεί -ται δρα πέ της χω ρίς να έ χει ε -ξου δε τε ρώ σει τα τε χνη τά ε μπό -δια που ορ θώ νει ο χώ ρος του ε -γκλει σμού του. Επο μέ νως, κα- νέ να θέ μα ως προς την ε πάρ -κεια των κα νό νων και των μέ -σων α σφά λειας της φυ λα κήςδεν (μπο ρεί να) τί θε ται σε ο ποι-α δή πο τε πε ρί πτω ση μη έ γκαι -ρης και ε κού σιας ε πι στρο φήςα δειού χου κρα του μέ νου σ’ αυ -τήν. Κοι νή λο γι κή; Τα δε δο μέ ναδεί χνουν ό τι η α πά ντη ση εί ναιαρ νη τι κή του λά χι στον για τουςι θύ νο ντες: η μη ε πι στρο φή ε νόςκρα του μέ νου α πό ά δεια ε γεί ρειζη τή μα τα ελ λείμ μα τος του κα- θε στώ τος α σφά λειας, που υ πο -στη ρί ζε ται ό τι πρέ πει να κα λυ -φθεί ά με σα με τη λει τουρ γία ε -

νός κα τα στή μα τος κρά τη σης μευ ψη λές προ δια γρα φές στον το -μέα αυ τό.

Μα ντι κές ι κα νό τη τες

Όταν έ νας α δειού χος κρα τού -με νος «δο κι μα στεί» μια ή πε- ρισ σό τε ρες φο ρές ε πι λέ γο νταςτην ο δό της έ γκαι ρης και ε κού -σιας ε πι στρο φής «στη φυ λα κήπου τον πε ρι μέ νει», δι καιώ νειτα μέ λη του συλ λο γι κού ορ γά -νου που εί ναι αρ μό διο για τη χο- ρή γη ση της ά δειας και ε πι βε -βαιώ νει την ε κτί μη σή τους ό τιμπο ρούν να τον ε μπι στεύο νταιε ξα κο λου θώ ντας να του χο ρη -γούν ά δειες. Εύ λο γο; Οι ι θύ νο -ντες δια φω νούν. Κα τά την ά πο -ψή τους, τα μέ λη του αρ μό διουσυμ βου λίου δεν εί ναι ει σαγ γε -λέ ας, διευ θυ ντής και κοι νω νι -κός λει τουρ γός, αλ λά μά ντεις οιο ποίοι έ χουν την ι κα νό τη τα ναπρο βλέ ψουν ό τι ο μέ χρι κά ποιαστιγ μή α δειού χος κρα τού με νοςκαι με τέ πει τα δρα πέ της δεν έ -πρε πε να λά βει το «διά λειμ μα»ε λευ θε ρίας που προ βλέ πει ο νό -μος. Έτσι, κα λού νται να λο γο -δο τή σουν για την α νε πάρ κειάτους στον το μέα της μα ντι κήςκαι να ε ξη γή σουν την α δυ να μίατους να ει κά σουν ό τι ο έ ξι φο -ρές συ νε πής α δειού χος, δεν θαα κο λου θή σει τον δρό μο της ε πι- στρο φής την έ βδο μη φο ρά.

«Το ευερ γέ τη μα της ά δειαςτων κρα του μέ νων, που προ βλέ -πε ται α πό τους ευ ρω παϊκούςσω φρο νι στι κούς κα νό νες και

Ξε κί νη σε α πό την η λε κ τρο -νι κή πα ρα κο λού θη ση καιτο δια βό η το βρα χιο λά κι,

τώ ρα φτά νει στην πε ρι στο λήτων α δειών και ποιος ξέ ρει πούθα στα μα τή σει η λα μπρή πο ρείατου κ. Αθα να σίου στο υ που ρ -γείο ∆ι καιο σύ νης. Τις τε λευ -ταίες η μέ ρες, και με α φο ρ μή τημη ε πι στρο φή του ι σο βί τη Χρι- στό δου λου Ξη ρού στη φυ λα κή,κυ βέ ρ νη ση και ΜΜΕ έ χουν ε ξα -πο λύ σει έ να α κό μη τρο μο-σί -ρια λ, γε μά το υ στε ρία, μι σές α -λή θειες και χο ν δρο ει δή ψέ μα -τα. «∆εν γύ ρι σε έ νας κρα τού με -νος α πό την ά δεια; Για τί λοι πόννα παί ρ νουν οι κρα τού με νοι ά -δειες; Ας τις κα τα ρ γή σου με ναη συ χά σου με» εί ναι η τε τρά γω νηλο γι κή του «πο νά ει κε φά λι κό -βει κε φά λι» που βλέ που με να α -να πα ρά γε ται δε ξιά και α ρι στε -ρά, σε διά φο ρες ε κ δο χές. Ωστό -σο ό σοι γνω ρί ζου με τα πρά γ μα -τα, ξέ ρου με κα λά ό τι οι ά δειεςδεν εί ναι πα ρά πλευ ρη α πώ λεια,εί ναι ο στό χος. Η κα τά ρ γη σήτους για ο λό κλη ρες κα τη γο ρίεςκρα του μέ νων σχε διά ζε ται ε δώκαι και ρό και ψι θυ ρί ζε ται α πότα πιο ε πί ση μα χεί λη. Ένας θε- σμός δο κι μα σμέ νος και κα τάκοι νή ο μο λο γία ε πι τυ χη μέ νοςκι ν δυ νεύει σο βα ρά και ά με σα.Η ε ξέ λι ξη αυ τή (και πο λύ φο βό -μα στε και ά λ λες που θα α κο -λου θή σουν) θα γυ ρί σει το σω- φρο νι στι κό σύ στη μα εί κο σι πέ -

ντε χρό νια πί σω. Τό τε που οικρα τού με νοι στις ε λ λη νι κές φυ- λα κές διε κ δί κη σαν και πέ τυ χανμε δυ να μι κούς α γώ νες τη θε- σμο θέ τη ση στη χώ ρα μας ε νόςευε ρ γε τή μα τος θε με λιώ δους ή -δη στην ευ ρω παϊκή νο μο θε σία.

Επει δή πο λ λά έ χουν α κου στείτις τε λευ ταίες η μέ ρες, τα ο ποίαπα ρα πέ μπουν στην ε πο χή της…σι δε ρέ νιας μπά λας, α ξί ζει να ε -πι ση μά νου με δυο πρά γ μα τα μι- λώ ντας α πλώς με τη φω νή τηςλο γι κής. Η ά δεια χο ρη γεί ταιστον κρα τού με νο ύ στε ρα α πότην έ κτι ση του με γα λύ τε ρου μέ- ρους της ποι νής του και α πο τε -λεί προ θά λα μο της α πο φυ λά κι -σης και της ε πα νέ ντα ξής τουστην κοι νω νία. Το πο σο στό τωνκρα του μέ νων που κά νουν κα κήχρή ση της ά δειάς τους πα ρα μέ -νει ό λα αυ τά τα χρό νια –και πα -ρά τις συ ν θή κες κο λα στη ρίουπου ε πι κρα τούν στις ε λ λη νι κέςφυ λα κές– ε ξαι ρε τι κά χα μη λό,κά τω α πό 3%, και πε ρι λα μ βά νεικά θε εί δους πα ρα βία ση των ό -ρων και ό χι μό νο την α πό δρα -ση. Τέ λος, ο ί διος ο νό μος τι μω- ρεί την α πό δρα ση σε πλη μ με λη -μα τι κό βα θ μό με φυ λά κι ση μέ -χρι έ να έ τος κα θώς α να γνω ρί ζειτη φυ σι κή τά ση του α ν θρώ πουπρος της ε λευ θε ρία.

Θεω ρώ ντας τη χο ρή γη ση α -δειών ό χι α πλώς έ να ευε ρ γέ τη -μα α λ λά δι καίω μα κε κτη μέ νομε ό λη τη ση μα σία της λέ ξης

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Κάτω τα χέρια από τις άδειες

Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014 1199ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Μνήμεςτρομοκαλοκαιριού2002

Τα όσα ακολούθησαν τη φυγή τουΧριστόδουλου Ξηρού είναι γνωστά στιςαναγνώστριες και τους αναγνώστες της

«Εποχής»: εξαγγελία δημιουργίας φυλακών υψίστηςασφαλείας και κατάργησης των αδειών εξόδου απότη φυλακή για τους «τρομοκράτες», τρομολαγνείακαι τρομοϋστερία που θυμίζουν το καλοκαίρι του2002, όταν με αφετηρία τις συλλήψεις τωνκατηγορούμενων ως μελών της ΕΟ 17Νεξαπολύθηκε η μεγαλύτερη επίθεση από τημεταπολίτευση κατά των δημοκρατικώνδικαιωμάτων, της Αριστεράς και των κινημάτωναντίστασης, της λαϊκής μνήμης και τωναγωνιστικών παραδόσεων.Σαν έτοιμο από καιρό, σύμπαν το πολιτικόπροσωπικό του κράτους επιτίθεται κατά του πλέονκατατρεγμένου κομματιού αυτής της κοινωνίας,των φυλακισμένων, με θράσος χιλίων πιθήκων,ακριβώς επειδή το έναυσμα του το δίνει η φυγήενός «τρομοκράτη». Είναι υποκριτές, γελοίοι,θρασύδειλοι και μνησίκακοι. Γιατί ξέρουν ότιελάχιστοι κρατούμενοι παραβιάζουν τους όρουςτης άδειας ή αποδρούν, γιατί ξέρουν ότι το«σωφρονιστικό» τους σύστημα είναι το χειρότεροκαι πιο απάνθρωπο της Ευρώπης, απλώς επειδήείναι ακροδεξιά καθάρματα περιφρονούν τηνανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια, μισούν όσους τουςαμφισβήτησαν και τους αμφισβητούν το μονοπώλιοστη βία, λατρεύουν τη δική τους ασυδοσία καιτρομάζουν από κάθε κραυγή ελευθερίας, ατομικής ήσυλλογικής.Και η Αριστερά; Γιατί πρέπει να ενοχοποιείται καινα αυτολογοκρίνεται; Γιατί δεν λέει καθαρά καιδυνατά ότι οι άδειες όχι μόνο δεν πρέπει νακαταργηθούν, αλλά, αντίθετα, να διευρυνθούν, γιατίδεν απαιτεί δυναμικά να πάρουν τώρα άδεια εξόδουο Κουφοντίνας, ο Γιωτόπουλος, ο Στρατούλης καιόσοι άλλοι κρατούμενοι τη δικαιούνται, γιατί δενδηλώνει ευθαρσώς ότι δεν χρειάζονται άλλεςφυλακές, αλλά, αντίθετα, αποσυμφόρηση τωνυπαρχουσών με μαζικές αποφυλακίσειςμικροποινιτών και, κυρίως, θέσπιση διαφορετικώνμορφών έκτισης ποινής; Γιατί ανέχεται στιςγραμμές της ρουφιανοκαραγκιόζηδες τύπουΤατσόπουλου και υποκλίνεται στη νομιμότητα, όταναυτή έχει πάρει οριστικό διαζύγιο από το δίκιο;

ΥΓ. Χριστόδουλε, αναμφισβήτητα το πάθος για τηλευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά, αλλάόταν δηλώνει κάποιος πολιτικός κρατούμενος,οφείλει να σκέφτεται και τη λευτεριά τωνσυγκρατουμένων και των συντρόφων του. Και το2002 και το 2014…

Νίκος Γιαννόπουλος

Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Χρειάζονται περισσό τερες, όχι λιγότερες άδειες

τον Σω φρο νι στι κό Κώ δι κά μας,δεν μπο ρεί να με τα τρέ πε ται σεμέ σο αμ φι σβή τη σης των θε- σμών της χώ ρας και υ πο νό μευ -σης της α ντε γκλη μα τι κής πο λι -τι κής της. Επα νε ξε τά ζου με τοό λο νο μο θε τι κό πλαί σιο χο ρή -γη σης α δειών σε κα τά δι κουςκαι ει δι κά της συ γκε κρι μέ νηςκα τη γο ρίας κρα του μέ νων», δια- βά ζου με στο δελ τίο τύ που της7ης Ια νουα ρίου 2014 με δη λώ -σεις του υ πουρ γού ∆ι καιο σύ -νης, ∆ια φά νειας και Ανθρω πί -νων ∆ι καιω μά των. Ο κυ βερ νη τι -κός εκ πρό σω πος συ μπλή ρω σε:«Οι κα τα δι κα σμέ νοι τρο μο κρά -τες δεν πρέ πει να α ντι με τω πί -ζο νται ό πως οι α πλοί κρα τού με -νοι».

Ποιος αμ φι σβη τείτους θε σμούς;

Πέ ραν της α νοι κτής συ ζή τη -σης για τη φύ ση του θε σμού τηςά δειας των κρα του μέ νων, που

α πο τε λεί έ να α πό τα πιο χα ρα -κτη ρι στι κά αλ λά και σπά νιαδείγ μα τα προ σα να το λι σμού τηςποι νι κής κα τα στο λής σε το μείςστους ο ποίους το τι μω ρη τι κόστοι χείο δεν έ χει το προ νό μιοτης α πο κλει στι κό τη τας, θα συμ- φω νή σου με α πο λύ τως με το έ νασκέ λος της δή λω σης του υ -πουρ γού ∆ι καιο σύ νης. Εί ναι α -νε πί τρε πτο οι ά δειες να χρη σι -μο ποιού νται με τον τρό πο πουπε ρι γρά φει. Το ε ρώ τη μα ό μωςεί ναι ποιος αμ φι σβη τεί τους θε- σμούς και υ πο νο μεύει την α ντε -γκλη μα τι κή πο λι τι κή: έ νας α -δειού χος κρα τού με νος που δενε πι στρέ φει στη φυ λα κή ή ε κεί -νοι οι ο ποίοι εκ με ταλ λεύο νταιτην ε πι λο γή του και την με τα -τρέ πουν σε ε πι χεί ρη μα για τηναυ στη ρο ποίη ση του κα θε στώ -τος κρά τη σης και την ει σα γω γήπε ριο ρι στι κών μέ τρων; Έναςδρα πέ της ή ε κεί νοι οι ο ποίοι ενθερ μώ α να φέ ρο νται σε «συ γκε -κρι μέ νη κα τη γο ρία κρα του μέ -νων»( τρο μο κρα τών ή άλ λων)

που δεν έ χει δη μιουρ γη θεί πο τέ,δε δο μέ νου ό τι με τά την έ ναρ ξηι σχύος του Σω φρο νι στι κού Κώ- δι κα δεν έ χει εκ δο θεί κα νέ ναπρο ε δρι κό διά ταγ μα που α παι -τεί ται α πό τον ί διο τον Σω φρο -νι στι κό Κώ δι κα για αυ τόν τονσκο πό; Ένας ι σο βί της που ε πι -λέ γει την πα ρα νο μία ή ε κεί νοιοι ο ποίοι δια χω ρί ζουν αυ θαί ρε -τα τους κρα του μέ νους σε «α -πλούς» και «κα τα δι κα σμε νουςτρο μο κρά τες»;

Ο θε σμός των α δειών έ χει πο- λέ μιους και υ πο στη ρι κτές. Οιπρώ τοι ε πι μέ νουν να α γνοούν ό -τι το με γά λο «ε πί τευγ μα» τωναυ στη ρο ποίη σεων της ποι νι κήςκα τα στο λής εί ναι οι α σφυ κτι κάγε μά τες φυ λα κές – αν θρω πα πο -θή κες. Αρνού νται να δε χτούν ό -τι το με γά λο «ε πί τευγ μα» της α -πο θή κευ σης αν θρώ πων στιςφυ λα κές εί ναι η ό ξυν ση των ε ν-τά σεων και η αύ ξη ση της εκ με -τάλ λευ σης με τα ξύ των κρα του -μέ νων, συν θή κες που ευ νοούντην κά θε εί δους πα ρα νο μία. Οιδεύ τε ροι ο φεί λουν να α να δεί -ξουν το τε λευ ταίο στοι χείο καινα πεί σουν ό τι υ πό αυ τούς τουςό ρους η ποι νι κή κα τα στο λή καιοι φυ λα κές εί ναι μό νο κα τ’ ε πί -φα σιν μη χα νι σμοί κοι νω νι κήςπρο στα σίας.

*Ο Ν. Κ. Κου λού ρης εί ναι ε πί κου- ρος κα θη γη τής στο τμή μα Κοι- νω νι κής ∆ιοί κη σης και Πο λι τι-

κής Επι στή μης του ∆η μο κρί τειουπα νε πι στη μίου Θρά κης.

και ζή τη μα ε πι βίω σης στις συ ν -θή κες ε ξα θλίω σης και α πο μό -νω σης που ε πι κρα τούν στις ε λ -λη νι κές φυ λα κές, κα λού με τον

νο μι κό κό σμο α λ λά και ό λη τηνκοι νω νία να α γνοή σουν τις σκο- τα δι στι κές κραυ γές των ΜΜΕκαι να υ πε ρα σπι στούν ό χι μό νο

τους κρα τού με νους, α λ λά την α -ν θρώ πι νη υ πό στα ση ό λων μαςκαι ε ντέ λει την ε λευ θε ρία.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Κάτω τα χέρια από τις άδειες

Με α φο ρ μή την ε ξα το μι κευ μέ νη στά ση τουΧρι στό δου λου Ξη ρού, μια στά ση που α νε -ξά ρ τη τα α πό τους α ξιο λο γι κούς συ νει ρ -

μούς του ε γεί ρει, ε πι φέ ρει σο βα ρές συ νέ πειεςστους συ γκρα τού με νους του που διε κ δι κούν ά -δειες ε ξό δου, έ χει ε ξα πο λυ θεί μια λυ σ σα λέα ε πί -θε ση α πέ να ντι στα στοι χειώ δη δι καιώ μα τα τωνκρα του μέ νω ν: ε ξα γ γέ λ λε ται η δη μιου ρ γία φυ λα -κών «υ ψί στης α σφα λείας» (δεν τους φτά νουν τα ή -δη υ πά ρ χο ντα κο λα στή ρια…) και η κα τά ρ γη ση τωνα δειών ε ξό δου στους κρα τού με νους για «τρο μο -κρα τία» και «συ μ με το χή σε ε γκλη μα τι κή ο ρ γά νω -ση» (δη λα δή, στην πλειο ψη φία των φυ λα κι σμέ νων,βα ρυ ποι νι τών της χώ ρας) ε νώ ο Υπου ρ γός ∆η μό -σιας Τά ξης ε γκα λεί τους α ρ μό διους ει σα γ γε λείς ό -τι κά νουν κα τά χρη ση στη χο ρή γη ση α δειών ε ξό δου(ό ταν εί ναι γνω στό ό τι α πλώς ε φα ρ μό ζουν το νό μοσυ στα λ τι κά, με α πο τέ λε σμα κρα τού με νοι, ε νώ δι- καιού νται ά δεια, να μην την έ χουν πά ρει για πά νωα πό μία δε κα ε τία). Πρό κει ται για ρε σι τάλ αυ τα ρ χι -σμού και υ πο κρι σίας. Οι κα λο ζωι σμέ νοι α ν θρω πο -φύ λα κες και το πο λι τι κό ε πι τε λείο της α κρο δε ξιάςκυ βέ ρ νη σης γνω ρί ζουν πο λύ κα λά ό τι οι φυ λα κέςεί ναι α πο θή κες ψυ χών και κρε α το μη χα νές α ν θρώ -πι νης α ξιο πρέ πειας. Γνω ρί ζουν πο λύ κα λά ό τι το«σω φρο νι στι κό» σύ στη μα της Ελλά δας εί ναι τοχει ρό τε ρο της Ευ ρώ πης, με το με γα λύ τε ρο συ νω -στι σμό κρα του μέ νων σε κε λία με μια τουα λέ τα α -νά 60 κρα τού με νους, με τις βα ρύ τε ρες ποι νές, με

ξυ λο δα ρ μούς και ε γκα τά λει ψη α ρ ρώ στων. Και ε νώό λα αυ τά τα γνω ρί ζουν πο λύ κα λά έ χουν το θρά- σος να πα ρι στά νουν τους α γα να κτι σμέ νους ε πει δήκά ποιες, ε λά χι στες πε ρι πτώ σεις κρα του μέ νων ε -νίο τε παί ρ νουν ά δεια και δεν ε πι στρέ φουν α παι -τώ ντας την κα τά ρ γη ση των α δειών του μο να δι κούθε σμού που μπο ρεί να δώ σει μια α νά σα ζωής στουςφυ λα κι σμέ νους να τους υ πε ν θυ μί σει ό τι α νή κουνστον κό σμο των α ν θρώ πων και να λει του ρ γή σει ωςη μο να δι κή γέ φυ ρα κοι νω νι κής ε πα νέ ντα ξής τους.Εί ναι δε, τό σο ο ρ κι σμέ νοι α κρο δε ξιοί ώ στε μέ σαστη μνη μο νια κή φυ λα κή που έ χουν χτί σει για ό λουςνα ε πι θυ μούν να φτιά ξουν και ά λ λες φυ λα κές «υ ψί -στης α σφα λείας» για να μας κά νουν να νιώ θου με α -σφα λείς. Στον α ντί πο δα αυ τού του μνη μειώ δουςαί σχους, ε πι μέ νου με και α παι τού με: ε φα ρ μο γή τουι σχύο ντος νό μου· ά δειες ε ξό δου σε ό λους τους φυ- λα κι σμέ νους που στοι χειο θε τούν το σχε τι κό δι- καίω μα· κα μία ε ξαί ρε ση κρα του μέ νων α πό την ά -δεια (ά ρα γε, θα α φή σουν τον κρα τού με νο και ε πί 60μέ ρες α πε ρ γό πεί νας, Σπύ ρο Στρα τού λη να πε θά νειδιε κ δι κώ ντας το αυ το νό η το;)· να δο θεί τώ ρα ά δειαστους πο λι τι κούς κρα τού με νους ∆η μή τρη Κου φο -ντί να και Αλέ ξα ν δρο Γιω τό που λο στους ο ποίουςτην α ρ νού νται για πά νω α πό τρία χρό νια· ά με ση α -πο φυ λά κι ση του Σά β βα Ξη ρού για λό γους υ γείας·ό χι ά λ λες φυ λα κές μες στις φυ λα κές, α λ λά μέ τραα πο συ μ φό ρη σης των υ πα ρ χου σών. Επι τέ λους, αςμπει έ νας φρα γ μός στη βα ρ βα ρό τη τα!

∆Ι ΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟ ΛΙ ΤΙ ΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙ ΝΩ ΝΙ ΚΑ ∆Ι ΚΑΙΩ ΜΑ ΤΑΜαύ ρα πρό βα τα και αι μο βό ροι λύ κοι

2200 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ

Στην τοπική αυτοδιοίκησηέχει επιβληθείοικονομικόςστραγγαλισμός εξαιτίαςτου Καλλικράτη και τωνμνημονίων. Αυτό θα πρέπεινα ανατραπεί, διαφορετικάθα αυξάνονται τακαθημερινά προβλήματατων δημοτών

“Tη συ νέ ντευ ξη πή ρε η Τζέ λα Αλι πρά ντη

Πώς κρί νε τε τη μέ χρι τώ ρα δη μο τι κήαρ χή των Αγ. Αναρ γύ ρω ν- Κα μα τε -ρού;

Η δη μο τι κή αρ χή με τά α πό ο χτώ χρό- νια αλ λά ζει κο στού μι και γί νε ται ξαφ- νι κά α νε ξάρ τη τη και στα λό για α ντι -μνη μο νια κή. Ξε χνά τις ευ θύ νες που φέ -ρει για την κα τά στα ση στην ο ποία βρι- σκό μα στε σή με ρα και πως α πο τέ λε σετο δε κα νί κι ό λων αυ τών των μνη μο νια -κών μέ τρων που πέ ρα σαν στο δή μο.∆εν εί χε πο τέ συμ με το χή σε κα μία διεκ- δί κη ση και α γώ να για το δή μο.

Σε α να κοί νω σή σας λέ τε ό τι «δενπρέ πει να ξε χνά με τα κα θη με ρι νά προ- βλή μα τα του δή μου». Ποια εί ναι αυ τάκαι πώς μπο ρεί τε να τα ε πι λύ σε τε;

Τα κα θη με ρι νά προ βλή μα τα του δή -μου εί ναι πά ρα πολ λά. Έχουν σχέ ση τό -σο με την προ στα σία των κοι νω νι κώνδι καιω μά των, ό σο και με την κα θη με ρι -νό τη τα. Από την κί νη ση μέ σα στην πό -λη, μέ χρι τον ι στό της πό λης, που εί ναιά ναρ χος και πα ρα με λη μέ νος. Κα ταρ -χάς, στην το πι κή αυ το διοί κη ση έ χει ε -πι βλη θεί οι κο νο μι κός στραγ γα λι σμός,με προϋπο λο γι σμούς που φτά νουν ναε ξυ πη ρε τούν ί σα ί σα τις α νε λα στι κέςλει τουρ γι κές δα πά νες, με α να στο λήτων δη μό σιων ε πεν δύ σεων, ε ξαι τίαςτου Καλ λι κρά τη και των μνη μο νίων.Αυ τό θα πρέ πει να α να τρα πεί, δια φο -ρε τι κά θα αυ ξά νο νται τα κα θη με ρι νάπρο βλή μα τα των δη μο τών. Η πε ραι τέ -ρω μείω ση του προϋπο λο γι σμού θα ο -δη γή σει στην ι διω τι κο ποίη ση των κοι- νω νι κών δο μών, που ή δη έ χουν συρ ρι -κνω θεί. Χω ρίς την αλ λα γή της κε ντρι -κής πο λι τι κής της κυ βέρ νη σης πολ λάπρο βλή μα τα α πό αυ τά δεν θα λυ θούν.Πέ ρα α πό ε κεί ό μως, η α νά πτυ ξη κι νη -μά των αλ λη λεγ γύης μπο ρεί να προ στα -τέ ψει βα σι κά δι καιώ μα τα των δη μο τώνκαι να δώ σει προ σω ρι νά λύ σεις. Απότην άλ λη, χρειά ζε ται α νά πτυ ξη κι νη μά -των διεκ δί κη σης α πό την κε ντρι κή ε -ξου σία πό ρων που έ χουν στε ρη θεί οιδή μοι ό λα αυ τά τα χρό νια, με δη μάρ -χους και δη μο τι κούς συμ βού λους πουθα πρω το στα τούν σε αυ τά.

Αφι λό ξε νη πό ληΠέ ρα α πό την ε πί λυ ση των κα θη με ρι -

νών προ βλη μά των, τι άλ λο πρέ πει ναγί νει για την α νά πτυ ξη και τη σω στήλει τουρ γία του δή μου;

Ζού με σε μια τε λείως α φι λό ξε νη πό -λη. Αυ τό ο φεί λε ται στο γε γο νός ό τι δενυ πάρ χει κα νέ να δί κτυ προ στα σίας γιατους α να σφά λι στους και τους α νέρ -γους. Εί ναι α φι λό ξε νη για τί δεν μπο ρείνα κρα τή σει τη νε ο λαία της. Τα πο λι τι -στι κά δρώ με να ε ξαν τλού νται στις εκ δη- λώ σεις α πό ε θνι κο το πι κούς συλ λό -γους. Εί ναι α φι λό ξε νη για τους ε παγ -γελ μα τίες και βιο τέ χνες, που έ χουν κα- τα στή μα τα σε έ να τε λείως ε ρη μω μέ νοκέ ντρο στους Αγ. Αναρ γύ ρους και στοΚα μα τε ρό. Σε κά θε νε ρο πο ντή κιν δυ -

νεύου με να πλημ μυ ρί σου με. Εί ναι α φι -λό ξε νη για τους κα τοί κους που ζουν δί -πλα στην ε θνι κή ο δό λό γω της η χορ ρύ -παν σης. ∆εν έ χου με πε ζό δρο μους. Οικά τοι κοι των δυ τι κών συ νοι κιών α ντι -με τω πί ζο νται σαν πο λί τες δεύ τε ρης κα- τη γο ρίας. Υπάρ χουν δύο κλει στοί προ- α στια κοί σταθ μοί του σι δη ρο δρό μουκαι δεν έ χει α να πτυ χθεί μέ χρι τώ ρα κα -μία δρά ση α πό το δή μο για τη λει τουρ -γία τους, που θα ε ξυ πη ρε τού σε χι λιά -δες κα τοί κους. Εί ναι α φι λό ξε νη γιατους Α ΜΕ Α που δεν μπο ρούν να κυ κλο- φο ρή σου ν… Για να α ντι με τω πι στούναυ τά πρέ πει να διεκ δι κή σου με για τηντο πι κή αυ το διοί κη ση τη θέ ση που τηςαρ μό ζει.

Για τον ΧΥ ΤΑ της Φυ λής τι πι στεύε τεό τι πρέ πει να γί νει;

Ο ΧΥ ΤΑ της Φυ λής συ γκε ντρώ νει ταπε ρισ σό τε ρα α πορ ρίμ μα τα, μά λι στα τώ -ρα δέ χε ται και α πό την πε ρι φέ ρεια,Ηλεία κτλ. Εί ναι έ νας χώ ρος πά ρα πο λύε πι βα ρη μέ νος και ε πη ρεά ζει ά με σα τηζωή των κα τοί κων στο Κα μα τε ρό καιστους Αγ. Αναρ γύ ρους. Ενώ πα λαιό τε -ρα λό γω αυ τής της ε πι βά ρυν σης χο ρη -γού νταν κά ποια α ντι σταθ μι στι κά ο φέ -λη, που θα μπο ρού σαν να ση μαί νουνχώ ρους πρα σί νου για την προ στα σίατων κα τοί κων, τα τε λευ ταία χρό νια δενα πο δί δο νται στο δή μο ού τε αυ τά. Εμείςα παι τού με να α ντι με τω πι στεί το ζή τη -μα των α πορ ριμ μά των με έ να σύ στη μαδια χεί ρι σης που θα βα σί ζε ται σε μι κρέςκαι ευέ λι κτες μο νά δες και ό χι σε με γα -θή ρια συλ λο γής α πορ ριμ μά των. Ο ΧΥ -ΤΑ έ χει φτά σει σε ση μείο κο ρε σμού,παίρ νει συ νέ χεια πα ρα τά σεις και δενξέ ρω για πό σο θα α ντέ ξει η πε ριο χή.Απαι τού με την α πο μά κρυν σή του, κα -μία νέα ε γκα τά στα ση στη πε ριο χή τηςΦυ λής. Η αλ λα γή στο αυ το διοι κη τι κόσκη νι κό θα δρο μο λο γή σει λύ σεις.

Πώς βλέ πε τε τη συ νέ νω ση στο δή μοΑγ. Αναρ γύ ρω ν- Κα μα τε ρού και πωςαυ τή ε πη ρεά ζει τη διοί κη ση του δή μου;

Η συ νέ νω ση ή ταν αυ θαί ρε τη. Εί ναιδύο πε ριο χές με δια φο ρε τι κό ε πί πε δοα νά πτυ ξης, και αυ τό δεν βοή θη σε στηνε πί λυ ση προ βλη μά των. Αντι θέ τως, οιμειω μέ νες ε πι χο ρη γή σεις στον καλ λι -κρα τι κό δή μο έ χουν κα θυ στε ρή σει πά -ρα πο λύ την α νά πτυ ξη του Κα μα τε ρούσε έρ γα υ πο δο μής. ∆εν ε ξυ πη ρέ τη σε σετί πο τα η συ νέ νω σή τους. ∆η μιουρ γείπρο βλή μα τα στη διοί κη ση του δή μου,αλ λά πι στεύου με πως με τη συμ με το χήτου κό σμου και τη δη μιουρ γία διεκ δι -κη τι κών κι νη μά των θα μπο ρέ σου με ναα να τρέ ψου με την κα τά στα ση.

Αντί στα ση στο ρα τσι σμόΣτα φαι νό με να ρα τσι σμού και φα σι -

σμού πώς μπο ρεί να α ντι δρά σει ο δή -μος;

Έχουν πα ρου σια στεί και στο δή μομας πριν έ να χρό νο ε πι θέ σεις σε σπί τιαμε τα να στών, κιν δύ νευ σε μά λι στα η ζωήτους. Η πα ρά τα ξή μας, ό πως και άλ λοιφο ρείς, α ντέ δρα σε ά με σα. Τον τε λευ -ταίο χρό νο δεν πα ρα τη ρού νται τέ τοια

φαι νό με να, αλ λά η δη μιουρ γία α ντι ρα -τσι στι κού και α ντι φα σι στι κού με τώ πουπρέ πει να εί ναι στις προ τε ραιό τη τεςτου κά θε δή μου. Θα πρέ πει να σε βα -στού με τους με τα νά στες στο δή μο μας.Αυ τό ση μαί νει προ στα σία και δι καιώ -μα τα σε σχέ ση με υ γειο νο μι κά θέ μα τα.Βοή θεια και εκ παί δευ ση, ώ στε να μά- θουν τη γλώσ σα και να ε ντα χθούν στονκοι νω νι κό ι στό, γε γο νός που θα διώ ξεικαι τις φο βίες που έ χουν καλ λιερ γη -θεί.

Επι διώ κε τε συ νερ γα σίες και με άλ- λους πο λι τι κούς φο ρείς και βά σειποιων κρι τη ρίων;

Σαν πα ρά τα ξη έ χου με α πευ θύ νει προ- σκλή σεις και στο ΚΚΕ και στην Α Ν-ΤΑΡ ΣΥΑ, αλ λά χω ρίς α ντα πό κρι ση μέ -χρι στιγ μής. Υπάρ χει δίαυ λος ε πι κοι -νω νίας βέ βαια με α νέ ντα χτους, με έ ντο -νη δρά ση στο δή μο και θα συ μπα ρα τα -χθούν μα ζί μας σε αυ τή την προ σπά -θεια. Από ε κεί και πέ ρα συ ζη τά με καισυ νερ γα ζό μα στε με κά θε συ μπο λί τημας που θέ λει να α να τρέ ψει αυ τή τηνκα τά στα ση. Επι διώ κου με κοι νό μέ τω πομε ό σους έ χουν α γω νι στι κή διά θε ση γιατην κα τάρ γη ση του Καλ λι κρά τη και τωνμνη μο νίων, και έ χουν έ να κα θα ρό πα- ρελ θόν, δεν έ χουν συ ντε λέ σει, δη λα δή,α πό θέ σεις ε ξου σίας στην τω ρι νή κα τα -στρο φή.

«Μπορούμε να κάνουμετην πόλη μας φιλόξενη»Συνέντευξη με τον Γ. Κομματά, υποψήφιο δήμαρχο Αγίων Αναργύρων- Καματερού

Ζωήμε αξιοπρέπεια Γκολφινόπουλος Γιάννης,δημοτικός σύμβουλος

Είναι ξεκάθαρο ότι στις ερχόμενεςεκλογές για την τοπική αυτοδιοί-κηση το πολιτικό κριτήριο θα κα-

θορίσει σε σημαντικό βαθμό την από-φαση των πολιτών. Η απέχθεια για τηνεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτικήλιτότητας, η απόγνωση που έχει προκα-λέσει, καθώς και η αφερεγγυότητα τωνπολιτικών του άλλοτε κραταιού δικομ-ματισμού, δεν θα ξεχαστούν εύκολακλείνοντας τη μπλε κουρτίνα του παρα-βάν. Εμείς δεν πρόκειται να ακολουθήσουμετις μελωδίες του δικού τους βιολιού.Γνωρίζουμε αρκετά καλά το παιχνίδιτους, και αυτό θέλουμε να αλλάξουμε.Θέλουμε τη μελωδία της κοινωνίας στοπροσκήνιο. Αποζητούμε τον κοινωνικόέλεγχο και τα τοπικά κινήματα, διεκδι-κούμε το δημόσιο χώρο, επεκτείνουμετα δημόσια αγαθά, θεσμοθετούμε τηναποφασιστική συμμετοχή των πολιτώνστη διοίκηση. Προϋπόθεση όλων αυτών,η ζωή με αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό και θε-μελιώνουμε ένα δίκτυο κοινωνικής μέ-ριμνας, αλλά θέτουμε παράλληλα σε κί-νηση την τοπική οικονομία, σε νέες βά-σεις. Ανασχεδιάζουμε την πόλη μας,αναδεικνύουμε τους συλλογικούς συμ-βολισμούς, καλλιεργούμε την αλληλεγ-γύη στη συνείδηση της κοινωνίας. Αντιστεκόμαστε και αξιώνουμε το δίκιοτων εργαζομένων, των ανέργων, τωνσυνταξιούχων, της νεολαίας, των«χωρίς φωνή».

Ο Γιώργος Κομματάς, γιατρός και υποψήφιος δήμαρχος της παράταξης«Αλληλεγγύη, η δύναμή μας» για το δήμο Αγ. Αναργύρων- Καματερού,μιλάει στην «Εποχή» για τον κίνδυνο ιδιωτικοποίησης των κοινωνικώνδομών του δήμου, λόγω των μνημονίων και του Καλλικράτη, καθώς καιτην ανάγκη δημιουργίας κινημάτων αντίστασης και διεκδίκησης.

Ανατροπήστην πόληΠαναγιώτης Τερζόγλου, επικεφα-λής της παράταξης «Αλληλεγγύη, ηδύναμη μας»

Σε ένα ∆ήμο όπως των ΑγίωνΑναργύρων-Καματερού, όπουεφαρμόστηκαν από τον κ. Σα-

ράντη οι πιο σκληρές μνημονιακέςπολιτικές, αποκτούν ιδιαίτερη ση-μασία οι επόμενες εκλογές. Η «Αλ-ληλεγγύη» φιλοδοξεί να φέρει τηνανατροπή στην πόλη και με τηνενεργή παρουσία των πολιτών,αφενός να καταργήσει όλα ταμέτρα τού καθεστώτος «Σαράντη»και αφετέρου να διεκδικήσει νέεςπολιτικές σε όφελος των κατοίκωνκαι της πόλης. Ήδη έχει αρχίσει ηκατάρτιση τού ψηφοδελτίου στοοποίο έχουν θέση όσοι ανησυχούν,αγωνιούν και θέλουν να αλλάξειπροοπτική η πόλη μας. Αποκλείον-ται φυσικά όσοι υπηρέτησαν απόδημόσιες θέσεις την εξαθλίωσητων πολιτών μας.

Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014 2211ΘΕΜΑΤΑ

Η«πε ρι πέ τεια» για την Ανώ τα τη∆ιοί κη ση Ενώ σεων ∆η μό σιωνΥπαλ λή λων (Α ∆Ε ∆Υ) ξε κί νη σε

με τά τη γνω στο ποίη ση των α πο τε λε -σμά των του τε λευ ταίου ε κλο γο-α πο λο -γι στι κού συ νε δρίου της. Η ΠΑ ΣΚ και η∆Α ΚΕ μπο ρεί να α να δεί χθη καν στηνπρώ τη και δεύ τε ρη θέ ση με βά ση τις έ -δρες τις ο ποίες κέρ δι σαν στο Γε νι κόΣυμ βού λιο (22 και 19, α ντί στοι χα) αλ -λά έ χα σαν την πλειο ψη φία.

Από τό τε μέ χρι σή με ρα, οι εκ πρό σω -ποι των πα ρα τά ξεων που έ λα βαν τιςθέ σεις στην Εκτε λε στι κή Επι τρο πή τηςΑ ∆Ε ∆Υ δεν κα τά φε ραν να σχη μα τί σουνπρο ε δρείο και να α πο κτή σει το συν δι -κα λι στι κό όρ γα νο των δη μό σιων υ παλ -λή λων η γε σία, ε νό ψει και του δύ σκο -λου α γώ να για την «α πό κρου ση» τωνσυ νο λι κά 23.500 δια θε σι μο τή των καιτων α πο λύ σεων που εί ναι προ γραμ μα -τι σμέ νες για το 2014. Ενδει κτι κό τουκλί μα τος που ε πι κρα τεί, πε ρί που ε νά -μι ση μή να με τά το τέ λος του πρό σφα -του συ νε δρίου και την α νά δει ξη του Γε- νι κού Συμ βου λίου της, εί ναι η ει κό νατης πρό σφα της συ νε δρία σης των με -λών της Ε.Ε., στα μέ σα της ε βδο μά -δας.

Συ γκε κρι μέ να, τα 6 μέ λη της ΠΑ ΣΚκαι της ∆Α ΚΕ (3 α πό κά θε πλευ ρά με -τά τις δια σπά σεις των προ η γού με νωνε βδο μά δων και την α πώ λεια ε νός εκ- προ σώ που α πό την κά θε μια α πό τιςπα ρα τά ξεις αυ τές, α ντί στοι χα) κρά τη -σαν τη δι κή τους -φι λο κυ βερ νη τι κήκα τά πολ λούς- στά ση. Η προ σκεί με νηστον ΣΥ ΡΙ ΖΑ συν δι κα λι στι κή πα ρά τα -ξη, η Αυ τό νο μη Αγω νι στι κή Ρι ζο σπα -στι κή Συ νερ γα σία (ΑΑΡΣ), η ο ποία δια- θέ τει ε ξί σου 3 μέ λη στην Ε.Ε., έ κα νεπρος τη ∆ΑΣ (πρό σκει ται στο ΠΑ ΜΕ),τις Αγω νι στι κές Πα ρεμ βά σεις – Συ- σπει ρώ σεις – Κι νή σεις (πε ρι λαμ βά νειτην Α ΝΤΑΡ ΣΥΑ και άλ λες ο μά δες τουχώ ρου της Αρι στε ράς) κα θώς και τη«∆η μο σιοϋπαλ λη λι κή Ανα τρο πή» (μεε πι κε φα λής τον πρό ε δρο της ΠΟ Ε – Ο -ΤΑ Θέ μη Μπα λα σό που λο) την ε ξήςπρό τα ση:

- να κα λυ φθεί η θέ ση του προέ δρου

α πό την ΑΑΡΣ,- του γε νι κού γραμ μα τέα α πό τη ∆ΑΣ- ε φό σον η προ σκεί με νη στο ΠΑ ΜΕ

πα ρά τα ξη αρ νη θεί, να το πο θε τη θεί στηθέ ση του γ.γ. εκ πρό σω πος των Αγω νι -στι κών Πα ρεμ βά σεων – Συ σπει ρώ σεωνκαι

- οι υ πό λοι πες θέ σεις του προ ε -δρείου να κα λυ φθούν, χω ρίς πε ριο ρι -σμούς ή α πο κλει σμούς, α πό ό σες άλ -λες δυ νά μεις ε πι θυ μούν να συμ με τέ -χουν για τη συ γκρό τη ση του.

Ωστό σο, η πρό τα ση της ΑΑΡΣ δεν έ -γι νε δε κτή. Με δε δο μέ νη τη στά ση τηςΠΑ ΣΚ και της ∆Α ΚΕ, η σύ στα ση τουπρο ε δρείου δεν κα τέ στη για μια α κό μηφο ρά ε φι κτή. Η η γε σία της ∆ΑΣ, α πότη μια πλευ ρά, ε πέ μει νε στη στά ση πουτη ρού σε και τα προ η γού με να χρό νια(στη μη συμ με το χή της στο προ ε δρείο)και, α πό την άλ λη, οι εκ πρό σω ποι τωνΑγω νι στι κών Πα ρεμ βά σεων α πο δέ χθη -καν μεν να το πο θε τη θεί πρό ε δρος α πότην ΑΑΡΣ ή τη ∆ΑΣ, αρ νή θη καν δε να

λά βουν θέ ση ευ θύ νης.Πλέ ον, το θρί λερ της συ γκρό τη σης

προ ε δρείου στην Α ∆Ε ∆Υ θα συ νε χι στείστην α μέ σως ε πό με νη συ νε δρία ση τηςΕκτε λε στι κής Επι τρο πής, η ο ποία έ χειο ρι στεί για την Τε τάρ τη 15 Ια νουα ρίου.Σύμ φω να με πλη ρο φο ρίες της «Επο -χής» -και- στη συ νε δρία ση αυ τή δεν α -να μέ νε ται να υ πάρ ξει ση μα ντι κή ε ξέ λι -ξη.

Ωστό σο, οι πιο αι σιό δο ξοι θεω ρούνό τι το θέ μα θα λυ θεί μέ χρι το τέ λος τουμή να. Αλλω στε, ό πως α να φέ ρουν σεκα τ’ ι δίαν συ ζη τή σεις μέ λη της Ε.Ε.της Α ∆Ε ∆Υ, «οι ί διες οι συν θή κες θαπιέ σουν προς την κα τεύ θυν ση αυ τή, α -φού ο χρό νος ή δη με τρά α ντί στρο φακαι οι δη μό σιοι υ πάλ λη λοι θα πρέ πεινα έ χουν μια ι σχυ ρή η γε σία η ο ποία θαδια μορ φώ σει α γω νι στι κό μέ τω πο α πέ -να ντι στο νέο κύ μα α πο λύ σεων και δια- θε σι μο τή των».

Νά σος Χατ ζη τσά κος

∆Η ΜΑ ΡEκλο γή γραμ μα τέα,με νέες τρι βές

Νέα αι τία τρι βών και ομ φα λο σκό -πη σης προέ κυ ψε με την ε κλο γήνέ ου γραμ μα τέα της ∆Η ΜΑΡ και

της 21με λούς Εκτε λε στι κής Επι τρο πής.Η ε πι λο γή του Φ. Κου βέ λη να προ τεί νειγια τη θέ ση του γραμ μα τέα με το ε πι χεί -ρη μα της α να νέω σης τον κ. Θ. Θε ο χα ρό -που λου, -εί χε δια τε λέ σει στέ λε χος τουυ πουρ γείου Αγρο τι κής Ανά πτυ ξης - δη -μιουρ γεί πολ λά ε ρω τη μα τι κά και αρ κε τήγκρί νια. Απέ να ντι στην ε πι λο γή αυ τή, ηπλευ ρά που ε πι διώ κει τη σύ μπλευ ση μετους «58» και το ΠΑ ΣΟΚ φαί νε ται να ε πι -λέ γει το λευ κό, ε νώ το α ρι στε ρό δί κτυοθα στη ρί ξει κρι τι κά την ε πι λο γή τουπροέ δρου. Στην ΕΕ α να μέ νε ται οι μενπρώ τοι να κα τε βά σουν ξε χω ρι στή λί στακαι να πρι μο δο τή σουν τα δι κά τους στε -λέ χη, ε νώ η α ρι στε ρή πτέ ρυ γα θα α κο -λου θή σει την ί δια τα κτι κή με το θέ ματου γραμ μα τέα. Για το «α ρι στε ρό δί κτυο»πά ντως «δεν υ πάρ χει θέ μα α ντι πα ρά θε -σης στο θέ μα του γραμ μα τέ α», μας δή λω -σε στέ λε χός του. Νέα α φορ μή κρι τι κής,α πό τον πρώην γραμ μα τέα Σ. Λυ κού δη, έ -δω σε η α που σία του Φ. Κου βέ λη στην τε -λε τή για την α νά λη ψη της προ ε δρίας τηςΕΕ, πα ρά την προ σπά θειά του να πεί σει ό -τι εί χε α νει λημ μέ νες υ πο χρεώ σεις. Επα να το πο θέ τη ση στε λε χών με α φορ μήτον γραμ μα τέ αΗ α ντι πα ρά θε ση ό μως στο πρό σω πο τουγραμ μα τέα φαί νε ται να ε πα να το πο θε τείτις σχέ σεις των ο μά δων και των προ σώ -πων α κό μα και ό σων βρί σκο νταν πο λύκο ντά στον Φ. Κου βέ λη. Ενώ οι πε ρισ σό -τε ροι α νέ με ναν για τη θέ ση του γραμ μα -τέα υ πο ψη φιό τη τες στε λε χών που στή -ρι ζαν με συ νέ πεια τις ε πι λο γές του Φ.Κου βέ λη, αλ λά και ή ταν γνώ στες του ε -σω κομ μα τι κού το πίου, ό πως οι Θ. Μαρ -γα ρί της, ∆. Χατ ζη σω κρά της, η συ γκε κρι -μέ νη πρό τα ση δη μιουρ γεί του λά χι στον«γκρί νια» και προ βλη μα τι σμό. Ο Θ. Μαρ -γα ρί της έ χει δη λώ σει ό τι πλέ ον δεν εν -δια φέ ρε ται για τη θέ ση του γραμ μα τέα,ε νώ το ί διο α να μέ νε ται-εάν δεν υ πάρ ξεικά ποια έκ πλη ξη – να πρά ξουν και άλ λαπρο βε βλη μέ να στε λέ χη. Ο ∆. Χατ ζη σω -κρά της, χωρίς ο ίδιος να έχει πολιτικήδιαφωνία με την επιλογήΘεοχαρόπουλου, μας τό νι σε α πό την άλ -λη: «η ε πι λο γή Θε ο χα ρό που λου α να μέ νε -ται να συ γκε ντρώ σει πε ρισ σό τε ρα λευ κάα πό τον α ριθ μό των με λών της μειο ψη -φίας στο όρ γα νο λό γω των ε ρω τη μά τωνπου ε γεί ρει μια πα ρό μοια ε πι λο γή».Ο πρό ε δρος της ∆Η ΜΑΡ προ σα να το λί ζε -ται να ζη τή σει α πό τους βου λευ τές ναμην συμ με τέ χουν στο α νώ τα το κα θο δη -γη τι κό όρ γα νο, γε γο νός που εν δέ χε ται ναπρο κα λέ σει νέες τρι βές, του λά χι στονστα μέ λη που α νή κουν στην πτέ ρυ γα τηςπλειο ψη φίας. Ιδέα η ο ποία αν υ λο ποιη -θεί, θα α φή σει ε κτός ορ γά νου τους Σ.Λυ κού δη, Γ. Ψα ρια νό, πε ριο ρί ζο ντας τηδυ να μι κή της μειο ψη φού σας ά πο ψης, αλ -λά και στε λέ χη που βρί σκο νται κο ντάτου, α νά με σα στους ο ποίους οι Γ. Πα νού -σης, Μ. Ρε πού ση. Σε μια δύ σκο λη στιγ μή για μέλ λον της∆Η ΜΑΡ λό γω των χα μη λών πτή σεωντης στις δη μο σκο πή σεις, και μά λι στα σεμια πε ρίο δο που ο πρό ε δρός της Φ. Κου -βέ λης δη λώ νει σε συ νέ ντευ ξή του στονReal Fm: «∆εν α πο κλείω, α ντί θε τα πι θα -νο λο γώ, ό τι μέ σα στο 2014 εί ναι δυ να τόνα έ χου με και ε θνι κές ε κλο γές» η ε πι λο -γή Θε ο χα ρό που λου δεν ε πι τρέ πει ι διαί -τε ρη αι σιο δο ξία. Η ε πι λο γή του Φ. Κου -βέ λη ε πι χει ρεί να πε ριο ρί σει τις φω νέςτης ε σω κομ μα τι κής α ντι πο λί τευ σης, τηστιγ μή που ξε δι πλώ νο νται κι νή σεις εί τεα πό τους «58», εί τε α πό το ΠΑ ΣΟΚ πουδιεκ δι κούν την πρω το κα θε δρία στο χώ -ρο της κε ντρο α ρι στε ράς.

Σ.Κ.

«Ακέφαλη»παραμένει η Α∆Ε∆Υ

Κατά της απόλυσηςΜπουλούτα

και του διασυρμού μαθητή Η Ριζοσπαστική Ανανεωτική Κίνηση Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών,

παρακολουθώντας την υπόθεση της απόλυσης της εκπαιδευτικούΜπουλούτα από τη διοίκηση του Κολλεγίου Αθηνών δηλώνει την

αντίθεσή της απέναντι σε κάθε αδικαιολόγητη απόλυση καιεκφράζει την αγανάκτησή της για την παράνομη απαγόρευση

συμμετοχής στη συνεδρίαση του ΚΥΣ∆Ε, που εξέτασε τηνομιμότητα της συγκεκριμένης απόλυσης, μελών της Ομοσπονδίας

Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ), όπως ησχολική νομοθεσία επιβάλλει. Εντούτοις δεν μένουμε αδιάφοροιαπέναντι στην εμπλοκή ονόματος μαθητή στην υπόθεση αυτή. Το

παιδαγωγικό ήθος και η παιδαγωγική ευαισθησία επιβάλλει το ναπαραμείνει έξω από κάθε τέτοιου είδους διένεξη η εμπλοκή

μαθητών και μαθητριών μας, όποιοι και όποιες κι αν είναι. Ωςεκπαιδευτικοί δηλώνουμε ότι θα αγωνιστούμε για την άρση κάθε

νόμου που καθιστά διάτρητες τις εργασιακές σχέσεις και παρέχειδυνατότητα για ελεύθερες και αδικαιολόγητες απολύσεις, αλλά

δεν μας εκφράζουν νομικοί ελιγμοί, που δεν βάλλουν κατά τηςεπιχειρούμενης εργασιακής νομοθεσίας, αντίθετα αναζητούν

τεκμήρια για την απόδειξη της μη εφαρμογής των αντιεργατικώννόμων. Παραμένουμε σταθεροί στις παιδαγωγικές αρχές μας: οιαγώνες μας δεν θα θα δώσουν τροφή για διασυρμό μαθητών και

μαθητριών, αλλά θα αντιπαλέψουν κάθε πολιτική και νόμο πουθίγει την αξιοπρέπειά μας και τις εργασιακές μας σχέσεις.

Για τον τίτλοστον τίτλοΣτο προηγούμενο φύλλο της «Εποχής»δημοσιεύσαμε κείμενο της ΜπέττυςΒακαλοπούλου με τον τίτλο «Από τη διακήρυξητης Μπολόνια ως την υστερία κατά τουΠελεγρίνη», για τον οποίο η αγαπητήσυντρόφισσα μας έστειλε τη διαφωνία της, τηνοποία και δημοσιεύουμε:

Αγαπητή «Εποχή», διαφωνώ με την αλλοίωση του τίτλου του άρθρουμου με αρχικό τίτλο «Από τη διακήρυξη τηςΜπολόνια ως την υστερία κατά του Πρύτανη τουΕΚΠΑ», που με τίμησε φιλοξενώντας το κόντραστην καθυστερημένη δημοσίευσή του από άλλοέντυπο. Τόσο γιατί σε άρθρα γνώμης ή ειδικότητας πολλέςφορές ο τίτλος συμπίπτει με το Α & το Ω τουπεριεχομένου (όπως στο συγκεκριμένο). Οσο καιγιατί έχει πολύ μεγάλη σημασία ο τίτλος ατόμωνπου η καταστροφική πολιτική των Αγορώνπροσπαθεί να εξευτελίσει με κάθε μέσο, κάτιπου κάνει συστηματικά με τον πρύτανη του ΕΚΠΑ. Αντίθετα δέχομαι ευχαρίστως υποδείξεις γιαβελτιώσεις, που θα επιδιώξω στέλνοντας έγκαιρατις όποιες μελλοντικές συνεργασίες μου. Συντροφικά, Μπέττυ Βακαλοπούλου.

2222 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014ΙΣΤΟΡΙΑ

Τα στρα τό πε δο της Μα κρο νή σου συ- νι στά έ να ι διαί τε ρο ι στο ρι κό φαι- νό με νο: η ί δρυ ση και λει τουρ γία

του α πο τε λεί το μή για τα δε δο μέ να τωντό πων ε ξο ρίας στον ελ λη νι κό χώ ρο: έ ναςτό πος α κα τοί κη τος θα «κα τοι κη θεί» α πο- κλει στι κά α πό ε ξό ρι στους, πο λί τες και ο -πλί τες, για την «α να μόρ φω ση» των ο -ποίων θα ε φαρ μο στεί έ να πρω το φα νέςσχέ διο προ πα γάν δας, ψυ χο λο γι κού πο- λέ μου και βα σα νι σμού. Το σχέ διο έ χειδύο στό χους, έ ναν ο μο λο γη μέ νο, την ε -πα να φο ρά των κρα του μέ νων στον «υ γιήε θνι κό κορ μό», και έ να δεύ τε ρο, α νο μο -λό γη το: τη συ ντρι βή τους, έ τσι ώ στε νακα τα στεί α δύ να τον, με τά την α πε λευ θέ -ρω σή τους, να συ νε χί σουν την πο λι τι κήτους δρά ση.

Μπο ρού με να συ νο ψί σου με την ι διαι -τε ρό τη τα της Μα κρο νή σου σε πέ ντε βα- σι κά ση μεία, που συν θέ τουν την ει δο ποιόδια φο ρά της α πό άλ λους τό πους ε ξο -ρίας, πα λαιό τε ρους, σύγ χρο νους και με- τα γε νέ στε ρους.

α) Ο πο λύ με γά λος α ριθ μός ε ξο ρί στων,πο λι τών και στρα τιω τών. ∆εν υ πάρ χουνστη διά θε σή μας α κρι βή α ριθ μη τι κά δε- δο μέ να. Οι κρα τού με νοι κά νουν λό γο γιαπά νω α πό 100.000, ό λο το διά στη μα τηςλει τουρ γίας του στρα το πέ δου, μέ χρι τατέ λη της δε κα ε τίας του 1950. Επί ση μεςπη γές, ό πως τα στοι χεία που δί νουν στηΒου λή, τον Ιού νιο και τον Ιού λιο του1950, ο Πα να γιώ της Κα νελ λό που λος καιο Γ. Πα παν δρέ ου κά νουν για 40.000 πε ρί- που κρα τού με νους το διά στη μα της «ακ -μής» της Μα κρο νή σου, α πό τα μέ σα του1947 μέ χρι τα μέ σα του 1950. Θεω ρώ ό τιο α ριθ μός συ νι στά με α σφά λεια το ό ριοπρος τα κά τω, ε νώ, ταυ τό χρο να, δεν α πέ- χει πο λύ α πό την πραγ μα τι κό τη τα, ό σονα φο ρά του λά χι στον την τριε τία αυ τή.

β) Ο τό πος: σε α ντί θε ση με τους άλ- λους τό πους ε ξο ρίας, πρό κει ται για έ ναντό πο ξε ρό, έ ρη μο, ά νυ δρο, χω ρίς κα τοί -κους, στον ο ποίο θα με τα φερ θούν και θασυμ βιώ σουν πο λί τες και στρα τιώ τες μα -ζί, κά τι που ε πί σης δεν το συ να ντά με αλ -λού.

γ) Η έ κτα ση και η έ ντα ση των α το μι -κών και συλ λο γι κών βα σα νι στη ρίων. Ξε- κι νώ ντας α πό κα ψώ νια, βα ναυ σό τη τεςκαι στε ρή σεις το 1947, πο λύ γρή γο ρα στοστρα τό πε δο θα α να πτυ χθεί έ να σύ στη μαορ γα νω μέ νου βα σα νι σμού, σω μα τι κούκαι ψυ χο λο γι κού, που φτά νει σε α κραίεςμορ φές. Για τη λει τουρ γία αλ λά και τηνκα τα νό η σή του, ι διαί τε ρη ση μα σία έ χειτο γε γο νός ό τι ο μη χα νι σμός ε λέγ χου,πει θάρ χη σης και βα σα νι σμού στε λε χώ νε -ται, σε με γά λο βαθ μό, α πό «α να μορ φω -θέ ντες» και «α να νή ψα ντες», πρώην κρα- τού με νους που υ πέ γρα ψαν «δή λω ση».

δ) Ο κε ντρι κός ρό λος τον ο ποίο κα τα -λαμ βά νει στην κρα τι κή προ πα γάν δα.

Από το νη σί πα ρε λαύ νουν το βα σι λι κόζεύ γος, υ πουρ γοί, α νώ τα τοι στρα τιω τι -κοί, ιε ράρ χες, κα θη γη τές πα νε πι στη μίουκαι λο γο τέ χνες, έλ λη νες και ξέ νοι δη μο -σιο γρά φοι, πρε σβευ τές, οι ο ποίοι συ να -γω νί ζο νται σε δη λώ σεις εν θου σια σμού.Ταυ τό χρο να, πραγ μα το ποιού νται πα ρε -λά σεις «α να νη ψά ντων» στην Αθή να, μιαμε γά λη έκ θε ση στο Ζάπ πειο, εκ δό σειςκ.ά. Η Μα κρό νη σος α να γο ρεύε ται, έ τσι,σε ε θνι κό σύμ βο λο, σε πρό τυ πο με πα γ-κό σμια εμ βέ λεια για τον α ντι κομ μου νι -στι κό α γώ να, α πο τε λώ ντας τον «νέοΠαρ θε νώ να»: ο δια βό η τος χα ρα κτη ρι -σμός που α πο δί δε ται στον Πα να γιώ τηΚα νελ λό που λο, αν και κα τά πά σα πι θα -

νό τη τα δεν ει πώ θη κε πο τέ (δεν τον έ χου -με ε ντο πί σει, πα ρά τις έ ρευ νες, σε κα νέ -να έ ντυ πο ή συ γκε κρι μέ νη μαρ τυ ρία), εί -ναι δη λα δή κα τά γράμ μα μάλ λον α να κρι -βής, ως προς το πνεύ μα εί ναι α κρι βέ στα -τος: συ μπυ κνώ νει και α πο δί δει εμ βλη μα -τι κά ό λο το κλί μα θαυ μα σμού. Άλλω στε,ό σον α φο ρά ει δι κά τον Π. Κα νελ λό που -λο, γνω ρί ζου με πολ λές δη λώ σεις του, ί -σως λι γό τε ρο ε ντυ πω σια κές φρα στι κά,αλ λά ι σο δύ να μες ε πί της ου σίας: α πο κα -λεί λ.χ. τη Μα κρό νη σο «σύμ βο λον του αι-ώ νος μας» ή α πο φαί νε ται ό τι «η ι στο ρίαθα γρά ψη πως η στρο φή της πα γκο σμίου

κα τα στά σεως άρ χι σε στη Μα κρό νη σο».ε) Το στρα τό πε δο α πο τε λεί το με γα λύ -

τε ρο έ μπε δο του ε θνι κού στρα τού. Εκτόςτου ό τι ο πε ριο ρι σμός στο νη σί χι λιά δων«υ πό πτων» νέων στε ρού σε τον ∆ΣΕ α πόμια με γά λη δε ξα με νή στρα το λό γη σης, τοστρα τό πε δο τρο φο δό τη σε με ση μα ντι κόα ριθ μό τον ε θνι κό στρα τό. Πρό κει ται γιατα «τάγ μα τα α να μορ φω μέ νων» (πε ρί που17.000 ά το μα, τα έ τη 1948-1949), πουστάλ θη καν στο μέ τω πο –γε γο νός το ο -ποίο, πέ ρα α πό την ψυ χο λο γι κή και προ- πα γαν δι στι κή α ξία του, εί χε και στρα τιω -τι κή ση μα σία.

Η α πο τε λε σμα τι κό τη τα

Όσον α φο ρά την α πο τε λε σμα τι κό τη τατου συ στή μα τος (α να φέ ρο μαι στα ά με σαα πο τε λέ σμα τα, ό χι στα πιο έμ με σα καιμα κρο πρό θε σμα, την ε πί δρα ση δη λα δήστον ψυ χι σμό των Μα κρο νη σιω τών, ζή- τη μα ε ξαι ρε τι κά δύ σκο λο να α νι χνευ θεί)χα ρα κτη ρι στι κά εί ναι δύο στοι χεία.

Από τη μια, η έ ντα ση των βα σα νι στη -ρίω ν εί ναι τέ τοια, που η συ ντρι πτι κήπλειο νό τη τα, πο σο στά κο ντά το 90%, υ -πο γρά φουν «δή λω ση». Από ε κεί και πέ -ρα, α πό την α πλή δή λω ση μέ χρι τη μα χη -τι κή α πο κή ρυ ξη του κομ μου νι σμού, τιςδιά φο ρες μορ φές συ νερ γα σίας με τη δι-οί κη ση, τη στε λέ χω ση του μη χα νι σμούπρο πα γάν δας και βα σα νι σμού, η γκά μαεί ναι πο λύ με γά λη.

Από την άλ λη, η ά με ση α πο τε λε σμα τι -κό τη τα του μη χα νι σμού της Μα κρο νή σουτί θε ται εν αμ φι βό λω, με ε ντυ πω σια κότρό πο, στις ε κλο γές της 5ης Μαρ τίου1950. Στη Μα κρό νη σο ψη φί ζουν 10.036ά το μα, οι πε ρισ σό τε ροι στρα τιώ τες. Ταα πο τε λέ σμα τα συ νι στούν κό λα φο, ει δι κάαν συ νυ πο λο γί σου με ό τι το σύ νο λο σχε- δόν των ψη φι σά ντων έ χουν υ πο γρά ψει«δή λω ση»: πρώ το κόμ μα α να δει κνύε ταιη ∆η μο κρα τι κή Πα ρά τα ξη (ο συ να σπι -σμός της Αρι στε ράς, δη λα δή) με 35,3%και δεύ τε ρο η κε ντρώα Ε ΠΕΚ του Ν.Πλα στή ρα, με 24,7%.

Στρα τής Μπουρ νά ζος

Ο Στρα τής Μπουρ νά ζος ή ταν ι στο ρι κόςσύμ βου λος της ται νίας «Σαν πέ τρι να λιο ν-τά ρια στη μπα σιά της νύ χτας». Το άρ θροβα σί ζε ται στην ο μι λία του, με τά την προ- βο λή της ται νίας («Τρια νόν», 11.12.2013),που ορ γά νω σε το ∆ί κτυο αλ λη λεγ γύης 6ης∆η μο τι κής Κοι νό τη τας Αθή νας «Mυρ μή -γκι». Άλλοι ο μι λη τές, στην ί δια εκ δή λω σηή ταν ο Θά νος Λα μπρό που λος και ο Τά σοςΣα κελ λα ρό που λος.

Ανα λυ τι κά στοι χεία για την ται νία καιγε νι κό τε ρα τη Μα κρό νη σο μπο ρεί να βρεικα νείς στο σάιτ της ται νίας: commedes-lionsdepierre.net.

Η Μακρόνησος του Ολιβιέ Ζισουάκαι το βάρος της ΙστορίαςΜε αφορμή την ταινία “Σαν πέτρινα λιοντάρια στη μπασιά της νύχτας”

«Να φέρω στο φως παρουσίες, να προκαλέσω ερωτήματα, να παλέψωενάντια στη λήθη, αφήνοντας να λειτουργήσει η δύναμη της ποιητικής

φαντασίας». Με τα παραπάνω λόγια συνοψίζει την επιδίωξή του για τηνταινία «Σαν πέτρινα λιοντάρια στη μπασιά της νύχτας» ο σκηνοθέτης Ολι-βιέ Ζισουά (σε συνέντευξή του στον Κώστα Τερζή, «Η Αυγή»,14.4.2013). Ηταινία, ένα ντοκιμαντέρ «ποιητικής φαντασίας», έχει θέμα τη Μακρόνησο,αντιπαραθέτοντας ποιήματα (κυρίως του Ρίτσου, αλλά και του Λειβαδίτη,

του Αλεξάνδρου, του Λουντέμη κ.ά.) που γράφτηκαν στο στρατόπεδο, μεεπίσημα προπαγανδιστικά κείμενα. Στις γραμμές που ακολουθούν, προ-σπαθώ να συνοψίσω την ιδιαιτερότητα του ιστορικού φαινομένου τηςΜακρονήσου. Γιατί όσο κι αν ο σκηνοθέτης, «κινηματογραφική αδεία»,

μπορεί να χειριστεί με μεγάλα περιθώρια ελευθερίας το θέμα, η Ιστορία,η ιστορική πραγματικότητα της Μακρονήσου τού θέτει, αν μη τι άλλο, τοπλαίσιο. «Ο σκηνοθέτης δεν είναι ελεύθερος, παραλύει από το βάρος και

την πολυπλοκότητα όσων συνέβησαν», λέει χαρακτηριστικά ο Ζισουάστην ίδια συνέντευξη.

Το τρί πτυ χοτης ε πι τυ χίαςτου σκη νο θέ τη

Οταν το 2009 πρω το συ νά ντη -σα την Ελέ νη Γιώ τη (τη βο η -θό σκη νο θέ τη, η ο ποία έ κα νε

και την έ ρευ να, με κα θο ρι στι κήσυμ βο λή στο ε πι τυ χη μέ νο α πο τέ- λε σμα) ά κου σα μάλ λον με δυ σπι- στία ό τι έ νας γαλ λο ελ βε τός σκη νο- θέ της, πα ρα κι νη μέ νος α πό την α νά- γνω ση των ποιη μά των του Ρί τσου,θέ λει να γυ ρί σει μια ται νία για τηΜα κρό νη σο. Σκε φτό μουν ό τι εί ναιε ξαι ρε τι κά δύ σκο λο, ει δι κά κά- ποιος ξέ νος, χω ρίς κα μιά σχέ ση μετην Ελλά δα, να κα τα νοή σει τη σύν- θε τη ι διαι τε ρό τη τα της Μα κρο νή- σου και μά λι στα να την κά νει ται- νία. Το α πο τέ λε σμα με διέ ψευ σεπα νη γυ ρι κά, κα θώς τα «Πέ τρι ναΛιο ντά ρια» εί ναι μια σπου δαία ται- νία, και ως προς την προ σέγ γι σητου ι στο ρι κού φαι νο μέ νου της Μα- κρο νή σου. Τρεις εί ναι, κα τά τηγνώ μη μου, οι λό γοι της ε πι τυ χίαςαυ τής.Ο πρώ τος εί ναι η ευαι σθη σία τουΖι σουά, η πο λι τι κή ευαι σθη σία καιη α ντι λη πτι κή του ι κα νό τη τα –γνω ρί σμα τα τα ο ποία υ πε ρα να πλή- ρω σαν την αρ χι κή ά γνοιά του γιατο ζή τη μα. ∆η λω τι κό της ευαι σθη- σίας αυ τής εί ναι ό τι η προ η γού με νηται νία του α φο ρά έ να προ σφυ γι κόστρα τό πε δο στο Νταρ φούρ τουΣου δάν, ε νώ η πρώ τη του ται νία α -σχο λεί ται με το χρέ ος του Νό τουκαι το ρό λο των ελ βε τι κών τρα πε- ζών.Ο δεύ τε ρος λό γος εί ναι η ε ξαι ρε τι -κά συ στη μα τι κή έ ρευ να. Εί χα τηνευ και ρία να δω α πό κο ντά πώςδού λε ψαν η Ελέ νη και ο Ολι βιέ σταΑ ΣΚΙ: εί δαν χι λιά δες φω το γρα φίες,διά βα σαν χι λιά δες σε λί δες, μί λη- σαν με δε κά δες αν θρώ πους – έ ναςμό χθος και μια έ φε ση που δεν μπο- ρεί να α πο τι μη θεί μό νο πο σο τι κά.Ο τρί τος λό γος, βέ βαια, εί ναι τοτα λέ ντο του Ζι σουά. Χά ρη σε αυ τό,η ευαι σθη σία, η γνώ ση που σω ρεύ- τη κε, οι γό νι μες ι δέες με του σιώ- θη καν κι νη μα το γρα φι κά σε μιασπου δαία ται νία. Ο Ολι βιέ Ζι σουάεί ναι με γά λος σκη νο θέ της –και τα«Πέ τρι να Λιο ντά ρια» α πο τε λούνμια α κό μα α πό δει ξη.

Ένας τόπος ακατοίκητοςθα “κατοικηθεί”αποκλειστικά απόεξόριστους, για την«αναμόρφωση» τωνοποίων θα εφαρμοστείένα πρωτοφανές σχέδιοπροπαγάνδας,ψυχολογικού πολέμουκαι βασανισμού, με δύοστόχους: ένανομολογημένο, τηνεπαναφορά τωνκρατουμένων στον “υγιήεθνικό κορμό”, και ένανανομολόγητο: τησυντριβή τους.

“

Σκαπανείς του Β΄ Τάγματος φιλο-τεχνούν ομοίωμα Παρθενώνα.Προπαγανδιστική φωτογραφίατου Απόστολου Βερβέρη.

Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014 2233ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΗΠροο δευ τι κή Τού μπας εί ναι μια α -ναρ χι κή ο μά δα πο δο σφαί ρου στηνΘεσ σα λο νί κη. Με α ντιε ξου σια στι κή

δο μή, χω ρίς πα ρά γο ντες κι α φε ντι κά ε πα να -φέ ρει στο πο δό σφαι ρο την ου σία του λαϊκούπαι χνι διού. Οι ο πα δοί της ο μά δας α να δει -κνύουν με τα πα νό τους κι νη το ποιή σεις, συ -μπα ρί στα νται σε κοι νω νι κούς α γώ νες καιδια τη ρούν ε πα φές με ο πα δούς άλ λων ο μά -δων με α νά λο γες λο γι κές (Πα ναι τω λι κός,Θύ ρα 10 του Ηρα κλή, ΠΑΣ Γιάν νι να). Έναπα λιό τε ρο κεί με νο του Από στο λου Λυ κε σάφω τί ζει θαυ μά σια αυ τή την ι διαί τε ρη ο μά δατης πό λης μας:

«Εί ναι... α ντιε ξου σια στές, αλ λά δεν έ χουνδη μιουρ γή σει ού τε έ να ε πει σό διο. Στις με γά -λες νί κες πί νουν α πλώς μπί ρες και στις ήτ -τες κά νουν πά λι το ί διο. Εφαρ μό ζουν στηνπρά ξη το σύν θη μα «Χά σου με, κερ δί σου με, ε -μείς θα το γλε ντή σου με». Στην ε ξέ δρα δενβρί ζουν με σε ξι στι κά σλό γκαν ή τα θεία καιπρο τι μούν συν θή μα τα για τους φυ λα κι σμέ -νους συ ντρό φους τους. Ο πρό ε δρος πιά νει τησκού πα ό ταν τε λειώ νει το μα τς, για να κα θα -ρί σει τα χαρ τά κια που πε τούν οι ο πα δοί.

Αν για τον Αλμπέρ Κα μί το πο δό σφαι ρο ή -

ταν ο χώ ρος ό που έ μα θε η θι κή και υ ψη λά ι -δα νι κά, για τους Προο δευ τι κά ριους εί ναι οτό πος για να τα ε φαρ μό σουν. Λα τι νο α με ρι -κά νι κη φα ντα σία και ο ρι ζό ντια δη μο κρα τία.Η Προο δευ τι κή εί ναι η δεύ τε ρη πα λαιό τε ρη(1952) ο μά δα της Τού μπας με τά τον ΠΑ ΟΚ.Την εί χα νε φτιά ξει πα λιά α ρι στε ροί της γει- το νιάς κι έ παι ζε στην Α’ Ερα σι τε χνι κή Κα τη -γο ρία. Αλλά πα ρέ λυ σε ό ταν φτιά χτη κε το κέ -ντρο α θλη τι σμού στην α λά να της Τού μπας.Έχα σε, λοι πόν, το γή πε δό της και το ε ντευ -κτή ριο, ε νώ ως α ντάλ λαγ μα της πα ρα χω ρή -θη καν γρα φεία πο λι τι σμού... που δεν της δό- θη καν α κό μη. Τό τε εμ φα νί στη καν οι α ναρ χι -κοί που τους ά ρε σε η μπα λί τσα. «Τι να παί- ζου με στις κα τα λή ψεις με τα ξύ μας (Υ ΦΑ ΝΕΤ- Ορφα νο τρο φείο) τι στο πρω τά θλη μα», λέειο Γιάν νης στο ε ντευ κτή ριό τους σε έ να η μιυ -πό γειο στο κέ ντρο της Τού μπας στην ο δόΥπα τίας -τυ χαία η α να φο ρά στη φι λό σο φο ήα πλώς σύ μπτω ση; ∆ιό λου τυ χαία, πά ντως, ηε πι λο γή του χρώ μα τος στις φα νέ λες (μο β-μαύ ρο). Το μοβ εί ναι χρώ μα του φε μι νι στι κούκι νή μα τος, α φαι ρού με το μα τσό χα ρα κτή ρατου πο δο σφαί ρου, γι’ αυ τό και έ χου με πολ- λές γυ ναί κες ο πα δούς που έρ χο νται στο γή-

πε δο ό πως και παι διά. Κι α πό λε φτά; «Μπα -τί ρια. Βγά ζου με τα τρέ χο ντα α πό κάρ τες μέ- λους, μπλου ζά κια, κα σκό λ, κά να πάρ τι σταπα νε πι στή μια, κά τι α πό τη Γ.Γ. Αθλη τι σμού,πέ ρυ σι και α πό τον δή μο (1.000 ευ ρώ)». Πιοπο λύ σκέ φτο νται τα παι διά που τραυ μα τί ζο -νται και πώς να τους κα λύ πτουν τα νο σή λια,α φού έ τσι κι αλ λιώς δεν α μεί βο νται. Το θέ μαεί ναι να δη μιουρ γού νται σχέ σεις με τα ξύ τωναν θρώ πων και να ξε περ νιού νται οι κρί σεις μεδη μο κρα τι κή και ο ρι ζό ντια συ ζή τη ση.

∆ια κό σια μέ τρα πιο πά νω α πό την Υπα τίαςέ με νε ό σο ζού σε μια μυ θι κή φυ σιο γνω μία τουα ναρ χι κού χώ ρου, ο Γιάν νης Ταμ τά κος, πουή θε λε να κά νει «τα γή πε δα ε λαιώ νες να έ χειο κο σμά κης το λα δά κι του», ό πως έ λε γε. ΟΜι χά λης α πα ντά ευ θέως: «Πο δό σφαι ρο καιπο λι τι κή για ε μάς συμ βα δί ζουν. Βά ζου με τοέ να μέ σα στο άλ λο. Αυ τό εί ναι το πεί ρα μάμας. ∆εν έ χου με προέ δρους, πα ρά γο ντες,χρή μα τα, χο ρη γούς. Όλα α πο φα σί ζο νται α πότη γε νι κή συ νέ λευ ση. ∆εν εί μα στε μό νο πο- δο σφαι ρι κή ο μά δα. ∆ια θέ του με κοι νω νι κήκαι πο λι τι κή συ νει δη το ποίη ση».

Ο δι κη γό ρος του δια βό λου

∆ΑΙΜΟΝΙΚΑ

Oι χαμένες αξίες του ποδοσφαίρου

ΕυρωπαϊκήΠρωτεύουσαΆνεργηςΝεολαίας

ΕυρωπαϊκήΠρωτεύουσαΝεολαίας 2014

είναι εδώ και μερικέςμέρες η Θεσσαλονίκη,με τον δήμο ναπροσπαθεί ναπροσελκύσει μεφιέστες της πλάκαςνεολαίους απ’ όλο τονκόσμο να έρθουν ναγιορτάσουν το γεγονόςότι ζουν σε μία πόλη με60% ανεργία στουςνέους.Ο δήμος Θεσσαλονίκηςδεν φαίνεται ναενδιαφέρεταιιδιαίτερα για το ότιστη Θεσσαλονίκη δενυπάρχει μισόςδημόσιος χώρος πουνα λειτουργεί ως δομήουσιαστικήςυποστήριξης τωννέων, που όχι μόνο δενμπορούν να ξεκινήσουνπρογράμματαεπιχειρηματικότητας,όπως αναφέρεται στηνιστοσελίδα τηςΕυρωπαϊκήςΠρωτεύουσαςΝεολαίας 2014, αλλάζουν σε έναεπιβεβλημένο από τιςοικονομικές συνθήκεςκαθεστώςαπομόνωσης από κάθεείδους κοινωνική ζωήπου το μοναδικόαίσθημα που προκαλείείναι αυτό τηςκατάθλιψης. Πουακόμη και το εισιτήριοτου ΟΑΣΘ για τονοποίο κομπάζει οδήμος ότι αποτελεί ένααπό τα σύγχροναδίκτυα μετακίνησηςστην πόλη, είναιαπαγορευτικό για τουςχιλιάδες ανέργους τηςπόλης. Γιατί η νεολαίαόχι απλά δυσκολεύεταινα διασκεδάσει στηνπλούσια από μπαρΘεσσαλονίκη -όπωςεπίσης διαφημίζει ηεπίσημη ιστοσελίδα-,αλλά ζει ακόμη με τουςγονείς της σε σπίτιαχωρίς ρεύμα, σε σπίτιαπου απειλούνται μεπλειστηριασμό σεσπίτια παγωμένα, σεένα τοπίο γεμάτο απότο νέφος τηςφτώχειας πουκατακλύζει αυτή τηνπόλη. Όσο για αυτούςπου σπουδάζουν,κάνουν μάθημα σεαίθουσες χωρίςθέρμανση σε έναπανεπιστήμιο χωρίςδιοικητικούςυπαλλήλους και χωρίςκανένα κίνητρο να«φωτίζει» τη μετάσπουδών ζωή τους.

Αλλη λεγ γύη στο Σχο λείοΜε τα να στών «Οδυσ σέ ας»Άδι κη ε πί θε ση με ε ξο ντω τι κά πρό στι μα και δίω ξη

Μέ σα στη βα θιά ρα τσι στι κή νύ χτα τηςδε κα ε τίας του ’90, ό ταν οι «Αλβα νοί»ε κτε λού νταν για πλά κα στα χω ρά φια

και τα σύ νο ρα, το σχο λείο του «Οδυσ σέ α» ή -ταν α πό μία α πό τις πρώ τες φω νές που τόλ- μη σαν να μι λή σουν για τα δι καιώ μα τα των με- τα να στών, των φτω χών και των α πο κλει σμέ -νων. Κι ό χι μό νο μί λη σε, αλ λά ορ γά νω σε μεπολ λή δου λειά και πά θος μια πρό τυ πη δο μήαυ τοορ γά νω σης και έ μπρα κτης αλ λη λεγ γύηςγια να δώ σει στους με τα νά στες έ να α πό ταθε με λιώ δη δι καιώ μα τα που τους στε ρού σαν,την πρό σβα ση στις πιο α να γκαίες γνώ σεις.

Από τό τε ο «Οδυσ σέ ας» α πο τε λεί για τηΘεσ σα λο νί κη έ να ο ρό ση μο στους α γώ νες γιατο δι καίω μα στην εκ παί δευ ση, την κοι νω νι κήε ξί σω ση των με τα να στών και με τα να στριών,την «α πό τα κά τω» πο λι τι στι κή δη μιουρ γία.Ιδιαί τε ρα σή με ρα, ό ταν α πέ να ντι στην κρί σηκαι τη φτώ χεια που μας ε πι βά λουν δε κά δεςαυ τοορ γα νω μέ να εγ χει ρή μα τα έ μπρα κτηςκοι νω νι κής αλ λη λεγ γύης -ε θε λο ντι κά σχο- λεία, κοι νω νι κά ια τρεία, στέ κια και κου ζί νεςαλ λη λεγ γύης- ξε πη δούν σε κά θε πό λη καιγει το νιά, το πα ρά δειγ μα κι η ε μπει ρία του«Οδυσ σέ α» -που έ κα νε πρώ τος και με με γά ληε πι τυ χία αυ τό που σή με ρα προ σπα θού με νακά νου με ό λοι μας- έ χει με γά λη πο λι τι κή και

συμ βο λι κή α ξία για ό λα τα α γω νι ζό με να κομ- μά τια της κοι νω νίας.

Για αυ τό ί σως και δέ χθη κε αυ τή την ά δι κηε πί θε ση. Χω ρίς να υ πάρ χει κα νέ να α πο λύ τωςζή τη μα χρεών, κα τα χρή σεων ή κερ δο φο ρίας,χω ρίς να έ χει δια χει ρι στεί κον δύ λια και προ- γράμ μα τα, ο «Οδυσ σέ ας» χρεώ θη κε με μιαδέ σμη ε ξο ντω τι κών προ στί μων συ νο λι κού ύ -ψους πε ρί που 64.000 ευ ρώ (γύ ρω στις 76.000πλέ ον, λό γω των προ σαυ ξή σεων) για α στεί-ους, γρα φειο κρα τι κούς λό γους. Τη στιγ μήπου τα έ σο δά του ή ταν και εί ναι οι συ νει σφο -ρές των με λών και των υ πο στη ρι κτών του,που με τά βίας κά λυ πταν τα λει τουρ γι κά τουέ ξο δα, ο «Οδυσ σέ ας» δεν εί χε την πρα κτι κήδυ να τό τη τα να τη ρεί τους λο γι στι κούς κα νό -νες που α ντι στοι χούν σε κερ δο σκο πι κές ε ται- ρείες και δεν έ πρε πε να α ντι με τω πι στεί ωςτέ τοια. Πα ρό λα αυ τά, οι αρ μό διες ε λε γκτι κέςαρ χές φαί νε ται ό τι ε πέ λε ξαν αυ τήν α κρι βώςτην πε ρί πτω ση για να ε ξαν τλή σουν την αυ- στη ρό τη τα των νό μων, ε πι βάλ λο ντας ό χι μό -νο τε ρά στια πρό στι μα για κά θε πι θα νό και α -πί θα νο λο γι στι κό πα ρά πτω μα, αλ λά διώ κο -ντας κιό λας ποι νι κά τον πρό ε δρο του σχο- λείου κι εκ παι δευ τι κό, Αντώ νη Γα ζά κη.

Μπρο στά στο εν δε χό με νο ποι νι κής κα τα δί -κης και α πό λυ σης του διω κό με νου εκ παι δευ -

τι κού αλ λά και διά λυ σης του σχο λείου, ο«Οδυσ σέ ας» ζη τά, α φε νός, την κα τάρ γη σητου ά δι κου προ στί μου, α φε τέ ρου εί ναι υ πο -χρεω μέ νος να προ χω ρά μέ χρι τό τε στη μη νι-αία α πο πλη ρω μή του.

Γι’ αυ τό χρειά ζε ται σή με ρα η έ μπρα κτη, πο- λι τι κή, η θι κή και οι κο νο μι κή υ πο στή ρι ξη ό -λων μας. Αυ τή η κυ βέρ νη ση κι αυ τό το κρά- τος μι σεί κι ε χθρεύε ται τους φτω χούς, τουςα πο κλει σμέ νους, τους με τα νά στες. Τους κλέ- βει το μι σθό ή το σπί τι, τους α πο κλείει α πότην εκ παί δευ ση και την υ γεία, τους κυ νη γάκαι τους συ κο φα ντεί. ∆εν θα κά νου με πί σωκαι δεν θα α φή σου με κα νέ να μό νο α πέ να ντισε αυ τή την ε πί θε ση. Αν τα δι κά τους ό πλαεί ναι οι διώ ξεις, ο φό βος, η α μορ φω σιά, τοδι κό μας εί ναι η αλ λη λεγ γύη. Για αυ τό καιστο τέ λος θα νι κή σου με.

Για πε ρισ σό τε ρες πλη ρο φο ρίες ή προ σφο -ρά οι κο νο μι κής ε νί σχυ σης α πευ θυν θεί τε στηγραμ μα τεία του σχο λείου στο τη λέ φω νο:6974517418, στο [email protected],στην ε πί ση μη σε λί δα του «Οδυσ σέ α», sx-oleioodysseas.weebly.com ή στη σε λί δα τουστο facebook,www.facebook.com/Odysseasmet.

Κοι νω νι κό Κέ ντρο - Στέ κι Με τα να στών

Από θεατρικήδράση του «Οδυσσέα».

2244 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Του Κώ στα Κα τσά πη*

«Εν αρ χή ην η ε πι θυ μία», καιστην ε πι θυ μία του Πε ρι κλήΚο ρο βέ ση να γρά ψει έ να

βι βλίο βρί σκο νται θαμ μέ να κα λάπολ λά α πό τα μυ στι κά του τε λευ ταίουτου μι κρού α ρι στουρ γή μα τος με τίτ -λο «Πα ρά πλευ ρες κα θη με ρι νές α πώ -λειες». Εί ναι γνω στό, ε ξάλ λου, πωςυ πάρ χουν πολ λά και ε τε ρό κλη τα κί- νη τρα για μια σει ρά α πό βι βλία πουκο σμούν ή «κο σμούν» (ε νίο τε, αν ό χισυ νή θως) τις προ θή κες των βι βλιο -πω λείων. Στην πε ρί πτω ση των Πα ρά -πλευ ρων κα θη με ρι νών α πω λειώ ν, τοκί νη τρο του συγ γρα φέα εί ναι ξε κά θα -ρο α πό την πρώ τη ως την τε λευ ταίασε λί δα. Το γρά φει ε ξάλ λου στην ει- σα γω γή, ό ταν και πε ρι γρά φει την α -νά γκη του να συ νο μι λή σει με την «Αγ-γε λι κή», μια νέα κο πέ λα που θα μπο- ρού σε να εί ναι ο κα θέ νας και η κα θε -μία α πό ε μάς. Το γρά φει ε πί σης, μετον πλέ ον σα φή τρό πο, στο ο πι σθό -φυλ λο του βι βλίου, ό που ε πι ση μαί νειμε τρό πο λι τό και λα κω νι κό: «Συ νο -μι λη τές υ πάρ χουν. Αρκεί να μπο ρείςνα μι λή σεις».

Ο Πε ρι κλής Κο ρο βέ σης δεν εί ναιμια τυ χαία πε ρί πτω ση αν θρώ που. Ναπω μο νά χα ό τι α νή κει σε μια ε ξαι ρε -τι κά σπά νια κα τη γο ρία αν θρώ πωνπου κα τά φε ραν να δια τη ρή σουν α λώ -βη τη τη φρε σκά δα της νιό της τουςκαι την ικ μά δα του μυα λού τους.Έχο ντας την πραγ μα τι κή τύ χη να θη- τεύ σω δί πλα σε έ ναν τέ τοιας ποιό τη -τας άν θρω πο, συ νο μή λι κο και φί λοτου Κο ρο βέ ση, αλ λά και με την ε παγ -γελ μα τι κή δια στρο φή του ι στο ρι κούπου α σχο λεί ται με το α πο τύ πω μα τωννέων αν θρώ πων στο «κοι νω νι κό γί- γνε σθαι», ό πως έ λε γαν οι πα λαιό τε -ροι, μπο ρώ να δια βε βαιώ σω ό τι η νε-ό τη τα δεν έ χει να κά νει με την η λι κίατου αν θρώ που, ό σο με την ι κα νό τη τάτου να ο νει ρεύε ται. Υπάρ χουν άν θρω -ποι που γερ νά νε χω ρίς να έ χουν υ -πάρ ξει νέ οι πο τέ και άν θρω ποι πουγερ νά νε και γί νο νται χρό νο με το χρό -νο κα λύ τε ροι, πιο σο φοί και πιο δο- τι κοί. Ο Πε ρι κλής Κο ρο βέ σης α νή κει,λοι πόν, σε αυ τή την ξε χω ρι στή ό σοκαι σπά νια κα τη γο ρία αν θρώ πων,που στο βά θος της ψυ χής τους εί ναικαι θα εί ναι για πά ντα νέ οι. Μπο ρείνα εί ναι η λεκ τρο νι κά α ναλ φά βη τοςό πως πα ρα δέ χε ται, μπο ρεί να μη συ-

χνά ζει στα στέ κια της Αγγε λι κής, μοι- ρά ζε ται ω στό σο τις ί διες α νη συ χίεςκαι τα ί δια ό νει ρα με τους νέ ους αν- θρώ πους. Νιώ θει την α νά γκη να τουςμε τα δώ σει τη σο φία του, να πά ρει α -πό τη φρε σκά δα τους, να δώ σει διέ- ξο δο σε άγ χη και φο βίες αν θρώ πωνμε γε μά τα τα βιο γρα φι κά, αλ λά μετσα λα πα τη μέ να τα ό νει ρα.

Ως συ νέ πεια βίου έ ντι μου

Το βι βλίο α πο τε λεί μια συλ λο γή μι- κρών και εύ στο χων σχο λίων, γραμ μέ -νων σε έ να διά στη μα πε ρί που δέ κα ε -πτά ε τών, α πό το 1995 ί σα με σή με ρα.Οι σκέ ψεις αυ τές εί ναι τα ξι νο μη μέ -νες σε κα τη γο ρίες α νά λο γα με το θέ -μα τους. Άλλες μι λούν για τις γυ ναί -κες και τον έ ρω τα, άλ λες για τους ξε- χα σμέ νους, άλ λες για ι στο ρι κά πρό- σω πα και κα τα στά σεις, άλ λες για τηνε ξου σία και τη δια χρο νι κή βία της.Κι νού με νος με βά ση το έν στι κτο καιτην ε μπει ρία του, ο Πε ρι κλής Κο ρο -βέ σης προ σεγ γί ζει μι κρές στιγ μές τηςκα θη με ρι νό τη τας ή της ι στο ρίας, μεμια ω ρι μό τη τα που προ κύ πτει φυ σιο -λο γι κά ως συ νέ πεια ε νός βίου έ ντι -μου, με την αυ θε ντι κή ση μα σία τηςλέ ξης.

Στα ζη τή μα τα της ι στο ρίας π.χ., οΚο ρο βέ σης αν και δεν εί ναι ε παγ γελ -μα τίας ι στο ρι κός, ί σως ό μως α κρι -βώς γι’ αυ τό, ξέ ρει που να στρέ ψει τοβλέμ μα του. Ση μα σία δεν έ χουν τα με- γά λα γε γο νό τα και οι «ε πώ νυ μοι» τηςι στο ρίας, αλ λά η συμ βο λή των πολ- λών. Και αυ τό μας δί νε ται με εκ φρα -στι κή λι τό τη τα κι ό χι με την α λα ζο -νεία που κρύ βει το ψευ το δι δα κτι κό ύ -φος του «ει δι κού». Ο Ντο μίν γκοΜπιό χο π.χ., μας λέει, πο τέ δεν πε- θαί νει. Εί ναι α θά να τος. Για τί; Επει δήκά θε φο ρά που τον δο λο φο νούν, κά- ποιος άλ λος α πό τη συ νέ λευ ση τωνΙνδιά νων παίρ νει το ό νο μά του καισυ νε χί ζει το έρ γο του. Στους πολ- λούς, λοι πόν, στους α νώ νυ μους καιτους ξε χα σμέ νους α πό την ι στο ρία, οσυγ γρα φέ ας στρέ φει το βλέμ μα του,στα βή μα τα των ε κτε λε σμέ νων πουστοι χειώ νουν τη μνή μη, στη θυ σία ό -σων κί νη σαν την ι στο ρία, εί τε αυ τοίή σαν οι μαύ ροι α θλη τές που ύ ψω σανπε ρή φα να τη γρο θιά τους στους Ολυ -μπια κούς Αγώ νες του 1968, εί τε η ό -μορ φη Νά νι που της έ λα χε μοί ρα ναγεν νά ει σκλά βους...

Έτσι, ο Κο ρο βέ σης δί νει φω νήστους κα τα τρεγ μέ νους, σε αυ τούςπου κι νού νται στο πε ρι θώ ριο, σε ό -σους έ δω σαν πολ λά χω ρίς να ζη τούνα ντάλ λαγ μα. Κα λή ώ ρα ό πως έ πρα ξεκαι ο ί διος. Οι ο φει λές του πολ λές. Οί διος άλ λω στε τις κα το νο μά ζει στονπρό λο γό του.

Πα ρα τη ρη τήςκαι μά στο ρας των λέ ξεω ν

Ωστό σο, αυ τό που θεω ρώ εκ πλη -κτι κό στο βι βλίο του Κο ρο βέ ση δενεί ναι άλ λο α πό τα σχό λιά του για τουςα πλούς, «α νώ νυ μους» αν θρώ πους,τις συ μπε ρι φο ρές και την κα θη με ρι -νό τη τά τους. Ο Πε ρι κλής Κο ρο βέ σηςεί ναι ε ξαί ρε τος πα ρα τη ρη τής και μά- στο ρας των λέ ξεων και λει τουρ γεί ό -πως το δια μά ντι που κό βει, με λε πτο -μέ ρεια χει ρουρ γι κής ε πέμ βα σης, τοκρύ σταλ λο της σύγ χρο νης κοι νω νι -κής και πο λι τι σμι κής πραγ μα τι κό τη -τας. Ο λό γος του, πό τε λα κω νι κός,πό τε συ γκι νη τι κός, ε νίο τε υ παι νι κτι -κά ει ρω νι κός: ο φί λος α πό τα πα λιάβρί σκε ται στο Σι σμα νό γλειο με χαρ τία πο ρίας. Μέ λος του «ε θνι κού κορ- μού», «πα τριώ της» του μέ σου ό ρουκαι του συμ φέ ρο ντος, βρί σκε ται σεκω μα τώ δη κα τά στα ση. Ο συγ γρα φέ -ας τον ε πι σκέ πτε ται στο νο σο κο μείοκαι τον πα ρα τη ρεί με συ μπό νια. Μιαβλά σφη μη σκέ ψη τού έρ χε ται στομυα λό: ά ρα γε, ο φί λος εί χε πο τέ στηζωή του ε πα φή με το πε ρι βάλ λον;

Θεω ρώ ό τι τα κε φά λαια που αγ γί -ζουν τον άν θρω πο και τις συ μπε ρι -φο ρές του εί ναι πραγ μα τι κά α ρι -στουρ γή μα τα. Θα μπο ρού σα να α να -φερ θώ ε κτε ταμ μέ να σε αυ τά και να α -να φέ ρω κομ μά τια που μι λά νε για τον«κυ ρίαρ χο λαό», για τους χτε σι νούςα γω νι στές, πο λι τι κά ντη δες του σή με -ρα, που δεν πά νε που θε νά αν δεν υ -πάρ χει κά με ρα, για τους έ ντι μους ιε- ρείς και τους αρ χο μα νείς υ πο κρι τέςπα πά δες που συ νερ γά ζο νται με τιςχού ντες, για τον εκ μαυ λι σμό των Ελ-λή νων και των Ελλη νί δων που ση κώ -νουν τα duty free της Βαρ σο βίας κά- νο ντας τον α φη γη τή, σιω πη λό πα ρα -τη ρη τή της συ μπε ρι φο ράς τους, νανιώ θει ντρο πή που εί ναι Έλλη νας.Για τα α δί στα κτα κο ρί τσια α πό την ε -παρ χία και τους γά μους κα ριέ ρας, γιατον γεί το να και το σι δε ρέ νιο κλου βί

του. Για τον θαρ ρα λέο ε παρ χιώ τη πουδεν φο βή θη κε τη βία της ε ξου σίαςαλ λά πα ρα δό θη κε στο εύ κο λο χρή μα.Για τα δω μά τια που κά πο τε υ πήρ ξανά συ λο για τους κα τα τρεγ μέ νους καιμε τα τρά πη καν σε rooms to let και πη -γή εύ κο λου χρή μα τος. Αυ τά τα μι κράα ρι στουρ γή μα τα, μπο ρώ να πω με βε- βαιό τη τα ό τι πα ρέ χουν την πρώ τη ύ -λη ό χι μό νο για σκέ ψη, αλ λά και γιαμια πιο συ στη μα τι κή να το πού με έ -τσι, με λέ τη του μι κρο α στι σμού. Καιυ πό την έν νοια αυ τή, α πο τε λούν εγ- χεί ρη μα α νά λο γο με αυ τό που έ φε ρεεις πέ ρας στις αρ χές της δε κα ε τίαςτου ’70 ο Γιάν νης Νε γρε πό ντης με ταΜι κρο α στι κά του, τμή μα των ο ποίωνμε λο ποίη σε έ ξο χα, ό πως εί ναι γνω- στό, ο Λου κια νός Κη λαϊδό νης στον ο -μώ νυ μο δί σκο του.

Ιδίως για τους νέ ους

Εν κα τα κλεί δι. Ο Πε ρι κλής Κο ρο -βέ σης μάς έ δω σε έ να μι κρό α ρι -στούρ γη μα, α πό λυ τα συ νε πές σε μιαζωή έ ντι μη και πά νω απ’ ό λα α ξιο -πρε πή. Εί μαι βέ βαιος ό τι το βι βλίο θατο συ να ντή σουν οι «Αγγε λι κές» τωνη με ρών μας, πα ρά το γε γο νός ό τι δενθα υ πο κι νή σει το ει λι κρι νές εν δια φέ -ρον των ε φη με ρί δων. Ωστό σο, εί μαιε πί σης βέ βαιος ό τι μέ σα α πό υ πό -γειες δια δρο μές ό σοι εν δια φέ ρο νταιγια κά τι γνή σιο και αυ θε ντι κό θα τογνω ρί σουν. Ιδίως οι νέ οι άν θρω ποι,α φού στα χρό νια που ζού με ό λο καιπε ρισ σό τε ροι α να ζη τούν πα ρα δείγ -μα τα ή θους, ι κα νά να με τα δώ σουνσο φία και φως το ο ποίο μπο ρεί, ό -πως έ ξο χα γρά φει ο συγ γρα φέ ας, «νανι κή σει α κό μη και το πιο α δια πέ ρα -στο σκο τά δι». Του α φιε ρώ νω κά ποι-ους στί χους, που μοιά ζουν λες καιγρά φτη καν γι’ αυ τόν ή για αν θρώ -πους σαν κι αυ τό ν: στί χους α πό τονΜα νιά τι κο Εσπε ρι νό, λό για ε νός άλ -λου μά στο ρα των λέ ξεων και των ει- κό νων, του ποιη τή Νί κου Γκά τσου:Πά ντα στον κό σμο θα ’ρχε ται Πα ρα -σκευή Με γά λη και κά ποιος θα σταυ- ρώ νε ται για να σω θούν οι άλ λοι...

* Ο Κώ στας Κα τσά πης εί ναι ι στο ρι κός. Τοπα ρόν α πο τε λεί ε πε ξερ γα σμέ νη μορ φή κει- μέ νου που α να κοι νώ θη κε στην πα ρου σία σητου βι βλίου «Πα ρά πλευ ρες κα θη με ρι νές α -πώ λειες» του Πε ρι κλή Κο ρο βέ ση (Οι Εκδό -σεις των Συ να δέλ φων, Αθή να 2013).

Σημασία δεν έχουν τα μεγάλα γεγονότα και οι“επώνυμοι” της ιστορίας, αλλά η συμβολή τωνπολλών. Στους πολλούς, στους ανώνυμους καιτους ξεχασμένους από την ιστορία, οσυγγραφέας στρέφει το βλέμμα του, σταβήματα των εκτελεσμένων που στοιχειώνουντη μνήμη, στη θυσία όσων κίνησαν την ιστορία.

“Μία συμ βο λή στην ι στο ρίατων συ μπε ρι φο ρώ νΓια το βι βλίο του Πε ρι κλή Κο ρο βέ ση “Πα ρά πλευ ρες κα θη με ρι νές α πώ λειες”

Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014 2255ΘΕΑΤΡΟ

Το μο νό πρα κτο του Βαγ- γέ λη Χατ ζη γιαν νί δη«Τον άυ λο ε σέ να» εί ναι

έ να α πό τα ο χτώ θε α τρι κά έρ -γα που πα ραγ γέλ θη καν α πότο Θέ α τρο Τέ χνης σε έλ λη νεςσυγ γρα φείς με θέ μα τα α πό τιςσύγ χρο νες κα τα στά σεις, τανέα φαι νό με να και τις δια μορ -φού με νες σχέ σεις ε ντός τηςελ λη νι κής κοι νω νίας για ναπαι χτούν στο Υπό γειο. Όλαεί ναι μο νόω ρης διάρ κειας καιπα ρου σιά ζο νται σε κοι νή πα- ρά στα ση α νά δύο.

Μέ χρι σή με ρα έ χουν α νέ βειτα πρώ τα τέσ σε ρα. Η κό λα σητης ερ γα σίας στον κό σμο τηςκρί σης και η ί δια η τέ χνη α πο -τε λούν τους προ νο μια κούς τό- πους α να φο ράς των συγ γρα -φέων. Η προ σπά θεια εί ναι ση- μα ντι κή και η πρω το βου λίατου Θεά τρου Τέ χνης α ξιέ παι -νη και α νά λο γη της πα ρά δο -σής του στην προώ θη ση τηςνε ο ελ λη νι κής δρα μα τουρ γίας:να αρ θρω θεί έ νας νέ ος σύγ- χρο νος θε α τρι κός λό γος πουνα βά λει το κέ ντρο της θε α -τρι κής δη μιουρ γίας το σή με ρακαι τα προ βλή μα τά του.

Φαί νε ται πά ντως πως οισυγ γρα φείς α κό μα ψά χνουντο βη μα τι σμό τους, να ξε φύ -γουν α πό το α πο σπα σμα τι κόκαι αό ρι στο, το ι δε ο λο γι κάαλ λά και μορ φο λο γι κά νε φε -λώ δες, να πε ρά σουν α πό τηνπρω το γε νή σύλ λη ψη, στηνκα τερ γα σμέ νη θε α τρι κή ύ λη,το ρω μα λέο δρα μα τι κό λό γοπου θα α να τά μει και θα α πο -κα λύ ψει, να ι σορ ρο πή σουν,τέ λος, α νά με σα στο συμ βο λι -κό και το ρε α λι σμό. Οι ε πιρ -ροές ε πί σης εί ναι φα νε ρές.Προέρ χο νται κυ ρίως α πό τοευ ρω παϊκό θέ α τρο -του ελ λη -νι κού συ μπε ρι λαμ βα νο μέ νουσε λε πτές πά ντως πι νε λιές-αλ λά και το α με ρι κά νι κο κά -νει αι σθη τή την πα ρου σία του:Μπέ κετ και Κα μπα νέλ λης,Μπάρτ λετ και Γκαλ θε ράν,Μπάρ κερ και Ιο νέ σκο…

Εί ναι αυ θύ παρ κτοτο έρ γο τέ χνης;

«Τον άυ λο ε σέ να» εί ναι το

πιο ζυ για σμέ νο και εύ ρυθ μοα πό ό σα πα ρου σιά στη καν μέ -χρι τώ ρα. Το κεί με νο εί ναι μιασπου δή της τέ χνης με αρ κε τόχιού μορ και κα λή δια γρα φήτων χα ρα κτή ρων των δύο η -ρώω ν: του καλ λι τέ χνη και τουτε χνο κρι τι κού. Υπάρ χει πράγ- μα τι το έρ γο τέ χνης ως αυ θύ -παρ κτη ο ντό τη τα; Ή μή πωςαυ τό εί ναι α πλώς η α νά γνω σήμας; Πό σο λαμ βά νου με υ πό -ψη την πρό θε ση του καλ λι τέ -χνη -υ πο τι θέ σθω ό τι υ πάρ χειμια κα τά το μάλ λον ή ήτ τονξε κά θα ρη πρό θε ση- ό σο κι αναυ τή -κα τά τον Χατ ζη γιαν νί δηέ τσι συμ βαί νει- κρύ βει τις α -σύ νει δες δια δι κα σίες που ο -δή γη σαν στη συ γκε κρι μέ νηδη μιουρ γία. Και η ε πι θυ μίατου καλ λι τέ χνη; Η διά θε σητου για προ βο λή και α να γνώ -ρι ση; Η έν νοια της βρά βευ σηςμε ό λες τις συμ βά σεις, τις υ -περ βο λές και τις θο λές ε ξυ -πη ρε τή σεις συμ φε ρό ντων, τοπά ρε-δώ σε που πολ λές φο ρέςρυθ μί ζει το πα ρά λο γο χρη μα -τι στή ριο της τέ χνης;

Η ει κό να του καλ λι τέ χνηπου σκια γρα φεί δεν εί ναι τοθείο και λα μπε ρό πλά σμα ή οσκο τει νός δαί μο νας των κα τα -ρα μέ νων καλ λι τε χνώ ν… ΟΣολ (κα θό λου τυ χαίο που τοό νο μά του πλη σιά ζει η χη τι κάλέ ξεις σύγ χρο νων ευ ρω -παϊκών γλωσ σών για την «ψυ -χή») έ φτα σε σε μια υ ψη λή δη- μιουρ γία, χω ρίς να μπο ρεί κα -λά-κα λά να ε ξη γή σει τον τρό -πο και τη δια δρο μή. Μα μή -πως εί ναι πα ρά ξε νο κά τι τέ- τοιο; Ο καλ λι τέ χνης δη μιουρ -γεί, δεν ερ μη νεύει.

Ο Σολ εν δια φέ ρε ται για τηβρά βευ ση, πά ση θυ σία για τηβρά βευ ση. Αντί θε τα, αυ τόςπου εί ναι πα θια σμέ νος με τηντέ χνη εί ναι ο ει δι κός τε χνο -κρι τι κός, ο Μπορκ -εν δια φέ -ρου σα α να πα ρά στα ση των ει- δι κών της τέ χνης, με την α λα -ζο νεία, την πε ρι φρό νη ση τωνάλ λων ως α δαών, την έ παρ -ση… Αυ τός, μέ σα στο έρ γοπου ο νο μά ζε ται «Κύ βος τωνψευ δαι σθή σεων», νο μί ζει ήπεί θε ται γι’ αυ τό που ή δη εί -ναι η πε ποί θη σή του: πως η

τέ χνη εί ναι μια κά θο δος στονε αυ τό μας, η συ νά ντη ση μετην ψυ χή μας, τρο μα χτι κή καιγο η τευ τι κή, ο ρια κή, κα μιάφο ρά και ο ρι στι κή.

Ανά με σά τους α να πτύσ σε -ται μια βίαιη σχέ ση: ό σο περ- νά ει η ώ ρα μπλέ κο νται και οιδυο σε έ να δί χτυ που τους βυ- θί ζει σε ά γνω στα, ε πι κίν δυ νανε ρά και το α πό το ο ποίο δενμπο ρούν να ξε φύ γουν για τίαυ τό συ ντε λεί τη σχέ ση. Η α -φο πλι στι κή και ε κνευ ρι στι κήευ θύ τη τα του αι τή μα τος τουκαλ λι τέ χνη να βρα βευ θεί τοέρ γο του συ να ντά την η θι κήστε ρεό τη τα και την κε κρυμ μέ -νη αλ λά σα φή δο λιό τη τα τουτε χνο κρι τι κού που έ χει συ ντά -ξει έ να πο λύ πλο κο κα νο νι σμόβρά βευ σης, ώ στε να έ χει πά -ντα τον τε λευ ταίο λό γο μέ σαστην ε πι τρο πή βρά βευ σης. Κιό μως το δια κύ βευ μα εί ναι τό -σο μι κρό και για τους δύο. Ηου σία εί ναι αλ λού. Και γιατους δύο.

Εύ στο χηκαι εύ χυ μη πα ρά στα ση

Ο σκη νο θέ της Γιώρ γος Πα- λού μπης εί δε πο λυε δρι κά τοέρ γο. Ανέ δει ξε το χιού μο ρ, τιςα ντι φά σεις, τις ε ξάρ σεις καιτις σιω πές, ι δίως τις σιω πές.∆ιέ γρα ψε ευ χύ μως τους χα ρα -κτή ρες και τη σχέ ση. Τη διά- θε ση του συγ γρα φέα να σαρ- κά σει τη σο βα ρο φά νεια αλ λάκαι να α να δεί ξει με πλή ρη ε -πί γνω ση την πολ λα πλό τη τακαι τη δυ σκο λία προ σέγ γι σηςκαι ερ μη νείας ε νός έρ γου:«Σολ. Κά ποιοι άν θρω ποι μπο- ρεί να μη νιώ σουν τί πο τα.Μπορκ. Πώς γί νε ται; Σολ. ∆ενβλέ πουν ό λοι το ί διο».

Ενδια φέ ρο ντες οι φω τι σμοίτου Κω στή Κα πε λώ νη, ο Λεω -νί δας Μα ρι δά κης, που α να δει -κνύε ται τα τε λευ ταία χρό νιασε μια α πό τις ευ φυέ στε ρεςμου σι κές γρα φές στο θέ α τρο,έ ντυ σε την πα ρά στα ση με τηνεν δε δειγ μέ νη αλ λά κα θό λουα να με νό με νη μου σι κή, στέλ- νο ντας σή μα τα ερ μη νείας μέ -σα α πό τις νό τες.

Ο Θά νος Αλε ξίου α πέ δω σεεύ στο χα την ε πι μο νή αν ό χιτην εμ μο νή του Σολ αλ λά καιτην α νά γκη του να εκ μαιεύ σειμια ερ μη νεία για το έρ γο του,ό ταν ε κεί νος δεν μπο ρεί ναδια τυ πώ σει έ να πραγ μα τι κόερ μη νευ τι κό σχή μα ού τε έ νασκο πό. Ο Νί κος Νί κας, σε μιαπο λύ ώ ρι μη και πα ρα γω γι κήστιγ μή της κα ριέ ρας του, ύ -στε ρα α πό τον ευαί σθη το Γκα -μπριέ λε της «Ξε χω ρι στής Μέ -ρας», α πέ δω σε τον ε στέτΜπορκ με πλή ρη έ λεγ χο τωνεκ φρα στι κών του μέ σων, έ -παι ξε με τους χρό νους -ε πι τα -χύν σεις και ε πι βρα δύν σεις-και με τις α πο στά σεις, οι κο -δο μώ ντας με ε λεγ χό με νο αυ- θορ μη τι σμό έ να ο λο κλη ρω μέ -νο χα ρα κτή ρα και μια δύ σκο -λη σχέ ση.

Η πα ρά στα ση πα ρου σιά ζε -ται κά θε ∆ευ τέ ρα και Τρί τηέως και την Τρί τη 28 Ια νουα -ρίου.

Μα ρώ Τρια ντα φύλ λου[email protected]

Καλλιτέχνης,αυτός ο άγνωστος

Ο Σολ ενδια-φέρεται για τηβράβευση,πάση θυσία γιατη βράβευση.Αντίθετα,αυτός πουείναι παθια-σμένος με τηντέχνη είναι οειδικός τεχνο-κριτικός, οΜπορκ -ενδια-φέρουσα ανα-παράστασητων ειδικώντης τέχνης, μετην αλαζονεία,την περιφρό-νηση τωνάλλων ωςαδαών, τηνέπαρση…

“

ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΙ∆Η, «ΤΟΝ ΑΥΛΟ ΕΣΕΝΑ»,ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΛΟΥΜΠΗ, ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ

ΑΠΟ

ΤΗ

Ν Π

ΛΕΥΡ

Α ΤΟ

Υ Θ

ΕΑΤ

Η Ο Θάνος Αλεξίου και ο Νίκος Νίκας(από αριστερά προς δεξιά).

Όσο πιο σπουδαίος ο καλλιτέχνης τόσο πιο δραστήριοκαι εφευρετικό υποσυνείδητο έχει. Τόσο πιο απρόβλεπτατα έργα του. Το ότι δεν έχει συνείδηση, γνώση, του πώς τα δημιουργεί και τα φέρνει στον κόσμο του αισθητού,δεν τον κάνει λιγότερο σπουδαίο. Απλώς αγνοεί. (Από το έργο)

«Μηχανή Άμλετ»του Χάινερ Μίλερ* Θέατρο Θησείον (Τουρναβίτου7, Θησείο, τηλ. 210 3255444)

Με συνεχείς αναφορές στησαιξπηρική δραματουργία,

σε έργα της ευρωπαϊκής γραμμα-τείας, αλλά και στην ευρωπαικήΙστορία, η «Μηχανή Άμλετ» είναιένα έργο που βυθίζεται στιςπροσδοκίες και τις απογοητεύ-σεις της Ιστορίας. Tο σκηνικόυποκείμενο, καταρρέοντας κάτωαπό το βάρος της Ιστορίας, αφή-νει πίσω του το αυτόνομο υπο-κείμενο της εσωτερικότητας τουΆμλετ για να εμπλακεί σε ένααέναο σχιζοειδές γίγνεσθαι. Τοσώμα γίνεται ο Άμλετ, η ηθοποιόςπου παίζει τον Άμλετ, γίνεται οΜακμπέθ, η Οφηλία, η Ηλέκτρα, ηΡόζα Λούξεμπουργκ, η ΟύλρικεΜάινχοφ, και πολλοί άλλοι. Μιαπολιτική παράσταση των de-viant GaZe με τη μορφή human in-stallation που βασίζεται στα πρω-τογενή υλικά του θεάτρου -σώμα,ενέργεια, φωνή, μεταμόρφωση-που παρουσιάζει μια Ευρώπη πουδιαλύεται... Μεταφραση ΕλένηςΒαροπούλου, σκηνοθεσία Γιώρ-γου Ζαμπουλάκη και ερμηνείααπό την Μαριάννα ∆ημητρίου.Παραστάσεις: ∆ευτέρα, 9μ.μ.και Παρασκευή ένα τέταρτο πριναπό τα μεσάνυχτα.

«Βρώμικες λέξεις»από την ομάδα Difunta Cor-reaΚέντρο Ελέγχου Τηλεορά-σεων (Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α,Κυψέλη, τηλ: 213 0040496και 6945 348445)

Μια παράσταση βασισμένηστο «Παιχνίδι με τις λέ-

ξεις» της βερολινέζας συγγρα-φέως Τζένι Έρπενμπεκ καιστο «∆όγμα του σοκ» της καναδήςδημοσιογράφου και ακτιβί-στριας Ναόμι Κλάιν. «Πολιτικήονειροπόληση, παιχνίδι με τις λέ-ξεις του κυρίαρχου οικονομικούλόγου, η παράσταση μάς καλεί σ’ένα ταξίδι στην καρδιά της πιοσύγχρονής μας ιστορίας: από τηνΠολωνία της μετά-σοβιετικήςεποχής μέχρι τη Λατινική Αμε-ρική της δεκαετίας του ’70, απότην Αγγλία της Μάργκαρετ Θά-τσερ μέχρι το Ιράκ των πολέμωντου πετρελαίου. Ξεκινώντας απότην ιστορία των κλεμμένων παι-διών της Αργεντινής -παιδιώναντιφρονούντων που, κατά τηχούντα του Χόρχε Βιντέλα (1976- 1981), κλάπηκαν και παραδόθη-καν σε ανθρώπους φιλικά προ-σκείμενους προς το στρατιωτικόκαθεστώς-, η ομάδα, ανάμεσα στοποιητικό και το γκροτέσκο, μιλάγια την εποχή μας όπου «η ιστο-ρία δεν γράφεται πια από τουςανθρώπους, αλλά από τους δεί-κτες των αγορών».Κείμενα: Τζένι Έρπενμπεκ, ΡηνιώΚυριαζή. Σκηνοθεσία: Νίκος Κα-μόντος. Σκηνικά, κοστούμια: ΛίναΜότσιου. Μουσική: Νίκος Βελιώ-της. Φωτισμοί: Λίνος Μεϊτάνης.Παίζουν: Άρης Αρμαγανίδης,Νίκος Καμόντος, Ρηνιώ Κυριαζή,Αγγελική Παπαθεμελή, ΒάσιαΧρήστου. Κάθε Παρασκευή, Σάβ-βατο και Κυριακή, στις 9μ.μ.Μέχρι 26 Γενάρη.

•

ΘΕΑΤ

ΡΙΚ

Α Ν

ΕΑ

Ουτοπία κρυμμένηστο σώμα της πόληςΟ μουσικός κόσμοςτου Μίκη Θεοδωράκηκαι η εποχή του

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ianos» το βιβλίο του Αν-δρέα Μαράτου «Ουτοπία κρυμμένη στο σώμα της πό-

λης. Ο μουσικός κόσμος του Μίκη Θεοδωράκη και η επο-χή του» (προλογίζει ο Αριστείδης Μπαλτάς. Επίμετρο: Μί-κης Θεοδωράκης, σελ. 232, τιμή 10 ευρώ).

Ο Ανδρέας Μαράτος αντιμετωπίζει το έργο του ΜίκηΘεοδωράκη ως ένα μοναδικό και ολοκληρωμένο μουσικόκόσμο, ως τεκμήριο της δυναμικής και των μετέωρων αι-τημάτων μιας ολόκληρης εποχής. Από την εισαγωγή τουβιβλίου: «Ο μουσικός κόσμος του Μίκη Θεοδωράκη. Ο βα-θιά λυρικός αλλά και εξεγερσιακός, διονυσιακός χαρα-κτήρας του. Οι ισχυροί δεσμοί του με τις τραγικές και τιςμεγαλειώδεις στιγμές της μεταπολεμικής ιστορίας. Κυ-ρίως με το απελευθερωτικό και χειραφετητικό εγχείρημαπου διαπέρασε σαν ρίγος και σφράγισε όλο τον εικοστόαιώνα. Η Ουτοπία δεν αφορά στον υποτιθέμενο απατηλόχαρακτήρα του εγχειρήματος ούτε θρηνεί εκ του ασφα-λούς για τη ματαίωσή του. Αφορά στην κατάδειξη της έ-κτασης και της έντασης της δυναμικής του, στις υποθή-κες του για το μέλλον. Στην προκειμένη περίπτωση ανα-φέρεται στην άρρηκτη, λυτρωτική και ανοιχτή στον ιστο-ρικό χρόνο σχέση μιας τέχνης υψηλής και του διαρκούςαιτήματος απελευθέρωσης, προσωπικής και κοινωνικής.Ο θεοδωρακικός μουσικός κόσμος αποτελεί μια σύγχρο-νη ελεγεία ουτοπίας. Είναι η ελεγεία ενός Όχι ακόμη-τό-που».

Ο Ανδρέας Μαράτος γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Εί-ναι ζωγράφος και υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα Πο-λιτικής Επιστήμης & Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστή-μιου. Σπούδασε στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Σχεδια-σμός-Χώρος-Πολιτισμός» της Αρχιτεκτονικής Ε.Μ.Π.,στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (Ζωγραφική

και Τέχνη του βιβλίου) και στοΤμήμα Φυσικής Α.Π.Θ. Στον ί-διο ανήκει το έργο του εξωφύλ-λου του βιβλίου.

Η παρουσίαση του βιβλίου θαγίνει την Τετάρτη 15 Ιανουα-ρίου, στις 6μ.μ., στο Kαφέ τουΙανού. Θα μιλήσουν οι: ΜικηςΘεοδωράκης, Αριστείδης Μπαλ-τάς ομότιμος καθηγητής του Ε-ΜΠ, Γιώργος Φουρτούνης, επίτι-μος καθηγητής Πάντειου Πανε-πιστημίου, Λιάνα Θεοδωράτουυπεύθυνη προγράμματος Ελλη-νικών Σπουδών του Πανεπιστη-μίου της Ν. Υόρκης και ο Ανδρέ-ας Μαράτος. Αποσπάσματα απότο βιβλίο θα διαβάσει η ΜαρίαΦαραντούρη.

«Μάκμπεθ» του Βέρντι:όπερα με μπαλέτο

Με μία από τις συναρπαστικότερες όπερες τουΒέρντι, τον «Μάκμπεθ», υποδέχεται η ΕθνικήΛυρική Σκηνή το 2014. Η εντυπωσιακή

παραγωγή με θεαματικά σκηνικά και συντελεστέςδιεθνούς ακτινοβολίας για τη σημαντικότερηνεανική όπερα του Βέρντι, βασισμένη στο ομότιτλοθεατρικό του Σαίξπηρ, προσφέρει σπάνιαψυχογραφήματα κυρίως των βασικών ρόλων, τουστρατηγού Μάκμπεθ και της συζύγου του, δύοαδίστακτων χαρακτήρων, που μετέρχονται κάθεμέσου προκειμένου να αναρριχηθούν στο θρόνο τηςΣκωτίας. Έντονα δραματική μουσική μεγάληςδύναμης, σκιαγραφεί πρόσωπα και καταστάσεις. Τοέργο θα παρουσιαστεί μαζί με το μπαλέτο πουσυνέθεσε ο σπουδαίος Ιταλός συνθέτης για τηναναθεωρημένη εκδοχή της Όπερας πουπαρουσιάστηκε στο Παρίσι.Ο «Μάκμπεθ» θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερααριστουργήματα του είδους -στην εποχή τουςθεωρήθηκε πρωτοποριακό έργο-, ενώ λόγω τωνσχεδόν υπεράνθρωπων ερμηνευτικών τουαπαιτήσεων αποτελεί την υπέρτατη πρόκληση γιατους ερμηνευτές των βασικών ρόλων. Η ΕθνικήΛυρική Σκηνή έχει εξασφαλίσει μια διανομήδιεθνούς επιπέδου. Τον ομώνυμο ρόλο θαερμηνεύσουν οι τρεις διαπρεπέστεροι έλληνεςβαρύτονοι με διεθνή καριέρα: οι ∆ημήτρηςΤηλιακός, ∆ημήτρης Πλατανιάς και ΤάσηςΧριστογιαννόπουλος, ενώ στο ρόλο της ΛαίδηςΜάκμπεθ η διεθνώς αναγνωρισμένη ελληνίδαυψίφωνος ∆ήμητρα Θεοδοσίου και η διαπρεπήςουκρανή σοπράνο Τατιάνα Μελνιτσένκο.Ο Βέρντι και ο λιμπρετίστας του Φραντσέσκο-ΜαρίαΠιάβε ακολούθησαν σε γενικές γραμμές τηναφήγηση της σαιξπηρικής τραγωδίας, μπολιάζοντας,ωστόσο, το λιμπρέτο με στοιχεία έντασης καιθεατρικότητας που άρμοζαν στο ιλουζιονιστικόθέατρο του 19ου αιώνα. Έτσι, οι τρεις μάγισσες τουπρωτοτύπου μετατράπηκαν σε ένα χορό μαγισσών,για τον οποίο ο Βέρντι έγραψε ορισμένες από τιςωραιότερες χορωδιακές του σελίδες, ενώ ο συνθέτηςέγραψε συγκλονιστική μουσική για τις σκηνέςμεγάλης θεατρικότητας, όπως η σκηνή τηςυπνοβασίας της Λαίδης Μάκμπεθ.Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο διακεκριμένοςιταλός σκηνοθέτης και θεωρητικός της όπεραςΛορένζο Μαριάνι, Το σκηνικό αποδίδει ένα τόπο στοπουθενά, μια «απεικόνιση» των σκοτεινών σημείωντου μυαλού μας.Την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνή θαδιευθύνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής τουοργανισμού Μύρων Μιχαηλίδης, ενώ τη Χορωδία τηςΕΛΣ ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος. Το μπαλέτο τηςΕθνικής Λυρικής Σκηνής σε πλήρη σύνθεση θαχορογραφήσει ο Ρενάτο Τζανέλα.Από τις 17 Ιανουαρίου και για οκτώ μόνοπαραστάσεις, στις 17, 18, 19, 21, 22, 24, 25, 26Ιανουαρίου, στις 8μ.μ., στο Μέγαρο ΜουσικήςΑθηνών (αίθουσα Α. Τριάντη). Τιμές εισιτηρίων: 22,40, 55, 70 ευρώ. Τιμή παιδικού και φοιτητικούεισιτηρίου: 13 ευρώ.

•

2266 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014MOYΣΙΚΗ

«Ε∆Ω ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ Ρασούλη...»Η παράσταση «Εδώ είναι του Ρα-σούλη» είναι ένα μεγάλο αφιέ-ρωμα – γιορτή στο οποίο θαακουστούν πολύ αγαπημένα τρα-γούδια του, που ερμήνευσε οίδιος, αλλά και μεγάλες φωνές,σηματοδοτώντας για πάντα τοελληνικό τραγούδι! Τραγουδο-ποιός, τραγουδιστής, συγγραφέαςκαι δημοσιογράφος με δεκάδεςτραγούδια, εκατοντάδες άρθρα,ραδιοφωνικές εκπομπές, τηλεο-πτικές συνεντεύξεις και αφιερώ-ματα, έχει χαρακτηριστεί ως οκαλύτερος στιχουργός των τε-λευταίων ετών. Εμβληματικάτραγούδια του έχουν τραγουδη-θεί από τις σημαντικότερεςφωνές μας. Ο δίσκος «Η εκδίκησητης γυφτιάς» που έφτιαξε με τονΝίκο Ξυδάκη και τον Νίκο Παπά-ζογλου άλλαξε την πορεία τουλαϊκού τραγουδιού στην Ελλάδαγια πάντα. Γνωστός για τις ανε-ξάρτητες ιδέες του, γεφύρωσε τοπιο αυθεντικό, βαθύ και λαϊκόστοιχείο του Έλληνα με τα πιουγιή οικουμενικά ρεύματα, πυρο-δοτώντας με αυτό τον τρόπο μιαιδεολογική επανάσταση, που ήτανσαφής μέσα από τους στίχους καιτα τραγούδια του και μέσα από ταβιβλία του.Με διαλεγμένους μουσικούς καιυπό την επιμέλεια του ΛάζαρουΣαμαρά και με ένα μοναδικόοπτικό υλικό – ντοκιμαντέρ που

θα μας φέρει τον Ρασούλη ανα-πάντεχα κοντά μας, σαν να είναιεδώ, σαν να κοιτά και να συμμε-τέχει στη γιορτή...Στις παραστάσεις τραγουδούν καισυμμετέχουν σημαντικοί συνθέ-τες, ερμηνευτές, φίλοι και συνο-δοιπόροι, αλλά και νεότεροι δημι-ουργοί και καλλιτέχνες που τονένοιωσαν και επηρεάστηκαν απότο έργο του. Σάββατο 18 Ιανουαρίου: Παντε-λής Θεοχαρίδης, Βασίλης Λέκκας,Μανώλης Λιδάκης, Λόλεκ, ΣοφίαΠαπάζογλου, Ναταλία Ρασούλη.Σάββατο 25 Ιανουαρίου: ΒάσωΑλαγιάννη, Νένα Βενετσάνου,Γιώργος Γαβαλάς, Παντελής Θεο-χαρίδης, Μαρία Κώτη και ∆ημή-τρης Ζαχαριουδάκης (Χαΐνηδες),Σοφία Παπάζογλου, Ναταλία Ρα-σούλη, Γιώργος Σαρρής.Σάββατο 1 Φεβρουαρίου: ΠέτροςΒαγιόπουλος, Σπύρος Γραμμένος,Παντελής Θεοχαρίδης, ΛιζέταΚαλημέρη, Magic De Spell, ΖωήΠαπαδοπούλου, Ναταλία Ρα-σούλη.Υπεύθυνος ήχου: Θανάσης Γκίκας,οπτικό υλικό: Θανάσης Γκίκας &Έλενα Χριστάκου.Για τρεις μοναδικές παραστά-σεις, στο Ρυθμός Stage (ΜαρίνουΑντύπα 38, Ηλιούπολη), στις10.30μ.μ. Είσοδος: 12 ευρώ (μεμπίρα ή κρασί).

Επιµέλεια: ΛΛιιάάνναα ΜΜααλλααννδδρρεεννιιώώττηη

[email protected]

ΜΟ

ΥΣΙΚ

ΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η τέ χνηγέ νους θη λυ κούΣε κείμενο και αφήγηση της Μάγδας Μαυραγάνη τοκοινό θα παρακολουθήσει ένα μουσικοθεατρικόαναλόγιο στο οποίο ξεδιπλώνεται μέσα από τη ματιάμιας ψυχολόγου η ζωή, το ταλέντο, το πάθος, ηθρησκεία και η ευαισθησία δύο γυναικών πουυπηρέτησαν την τέχνη των εικαστικών τεχνών και πουακροβάτησαν μεταξύ έκστασης και ψυχασθένειας, τηςγλύπτριας Camille Claudel και της ζωγράφου SeraphineLouis. Ένας διάλογος με γαλλική μουσική Debussy,Ravel, Franck, Poulenc, Hahnθα συμπληρώσει τηνιστορία των δύο αυτώνταλαντούχων γυναικών,που δυστυχώς έφτασανσε ψυχικό αδιέξοδο. ΤηΜάγδα Μαυρογιάννηπλαισιώνουν η ΧριστίναΓιαννακοπούλουσοπράνο και ο ΚάρολοςΖουγανέλης στο πιάνο.Την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου,στις 8.30μ.μ., στοΑμφιθέατρο Ιδρύματος Β. &Μ. Θεοχαράκη (ΒασιλίσσηςΣοφίας 9 & Μέρλιν 1).Τιμές εισιτηρίων: 20, 15,10 ευρώ.

ΟΟΙΙ

ΜΜΟΟ

ΥΥ ΣΣΙΙ ΚΚ

ΕΕΣΣ ΑΑ

ΝΝΑΑ ΓΓ

ΝΝΩΩ

ΣΣΕΕΙΙΣΣ

ΤΤΗΗ

ΣΣ ««

ΕΕ ΠΠΟΟ

ΧΧΗΗΣΣ»»

Θέμης Πάνου«Vita BrevisΙστορίες για αχρείους»Σκίτσα: Θανάσης ∆ήμουΕκδόσεις Καστανιώτη∆εκέμβριος 2013

ΟΘεμιστοκλής Πάνου, δεκατρίασυναπτά έτη μετά την πρώτη εμ-φάνισή του στην πεζογραφία, ε-

πανέρχεται με μία δεύτερη συλλογή ι-στοριών. Πολλά έχουν αλλάξει στο εν-διάμεσο. Κάποια δείχνουν σαν μικρές α-πιστίες στον Κωνσταντινουπολίτη εαυτότου. Το Θεμιστοκλής συντομεύτηκε σεΘέμης. Όπως φαίνεται, προ του διε-θνούς κλέους, το αρχαιοελληνικό τουβαπτιστικού περιττεύει. Το βιογραφικόπροσαρμόστηκε στις κρατούσες αντιλή-ψεις περί του τι συνιστά προσόν και τιμειονέκτημα. Για παράδειγμα, το έτοςγέννησης απαλείφθηκε, πανεπιστημια-κές σπουδές μαζί με θέσεις σε κρατικά ι-δρύματα προτάσσονται, η θητεία της τε-λευταίας δεκαετίας στο ποιοτικό θέατροεξαίρεται, ενώ η προηγούμενη εικοσαε-τία σε παραστάσεις του εμπορικού θεά-τρου αποσιωπάται, και τέλος, οι βραβεύ-σεις στο χώρο του κινηματογράφου πα-ρατίθενται αναλυτικά. Αφήνοντας, δηλα-δή, πίσω την θάλλουσα νεότητα, συμ-μορφώνεται και όλα τα φώτα εστιάζο-νται στην εικόνα του σταρ.

Το πρώτο Βόλπι

Και δικαίως. Το βραβείο καλύτερηςανδρικής ερμηνείας στο 70ο Φεστιβάλτης Βενετίας, το Κύπελλο Βόλπι, όπωςείναι η ονομασία του προς τιμή του ιδρυ-τή τού Φεστιβάλ κόμητα Τζουζέππε Βόλ-πι, που απέσπασε ο Πάνου, είναι το πρώ-το που απονέμεται σε Έλληνα ηθοποιό.Από το 1935, όταν το εν λόγω βραβείοθεσμοθετήθηκε, στα 56 ανδρικού ρόλουπου απονεμήθηκαν, 112 εάν συμψηφί-σουμε και τα γυναικείου ρόλου, αυτό εί-ναι το πρώτο ελληνικό “Coppa Volpi”.Ενώ, Αργυρός, αλλά και Χρυσός, Λέωνσε Έλληνα σκηνοθέτη είχε δοθεί. Ήδη,από τη δεκαετία του ’80, στον ΘόδωροΑγγελόπουλο. Πρώτα, ο Χρυσός για τον«Μέγα Αλέξανδρο», μετά ο Αργυρός, γιατο «Τοπίο στην ομίχλη». Σε εκείνη τηνταινία, ο Αγγελόπουλος έδινε ιδιαίτερηδιάσταση στην έννοια του πατέρα, συμ-βολική, έξω από τον ρεαλισμό. Ο Αγγε-λόπουλος απεβίωσε στις 24 Ιαν. 2012και μαζί του έσβησε ο κινηματογράφοςμε τις συμβολικές προεκτάσεις. Συμπτω-ματικά, στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας,αφιερωμένο σε εκείνον, ο Αργυρός Λέωνκαι το Κύπελλο Βόλπι απονέμονται σεμία ρεαλιστική ταινία, όπου τίποτα δενμένει θολό, όλα εμφανίζονται γυμνά. Χα-ρακτηριστικό το χάσμα, που χωρίζειτους δυο τίτλους. Στην «Miss Violence»,η οικογένεια παρουσιάζεται ως εστία κα-κών, με τον πατέρα εξουσιαστή να φτά-νει στην αιμομιξία. Πρόκειται και εδώγια μία ελληνική οικογένεια, που προ-βάλλεται ως αντιπροσωπευτική, ασχέ-τως αν το σενάριο βασίστηκε στο ιστορι-κό μίας οικογένειας Γερμανών.

Ο Πάνου, στο ρόλο του πατέρα, δείχνειτην γκάμα του ταλέντου του, με δομικόστοιχείο την πειθαρχία. Αντιθέτως, στησυγγραφή, φαίνεται να διατηρεί την αν-τισυμβατική συμπεριφορά των νεανικώντου χρόνων. Ήταν ο πιο κακός ο μαθη-τής. Όπως εξομολογείται, δυο φορές έ-κανε την ίδια τάξη, αν και δεν μνημο-νεύει τις συνθήκες της αποτυχίας του.∆υο φορές την πρώτη γυμνασίου, πουσυνέπεσε με την μετεγκατάσταση απότην Κωνσταντινούπολη στα Πατήσια.∆υο φορές την έκτη, αρχές Μεταπολί-τευσης, όταν έπνεε επαναστατικός αέ-ρας. Λίγο αργότερα, έχοντας μείνει ε-κτός των επίσημων σχολών θεάτρου, α-νακάλυψε χάρις σε μία “θεατροπαρέα”,τον θεατρίνο εντός του.

Ο κ. ∆ιοσκουρίδης

Αλλά για να επανέλθουμε στο βιβλίο,όταν πρόκειται για το βιογραφικό στο“αυτάκι”, η ιδιότητα του συγγραφέα έχειτο μεγαλύτερο βάρος. Εδώ, ίσα που μνη-μονεύεται ο τίτλος του πρώτου βιβλίου,«Αιφνιδίως... και μία επιστροφή», καιμάλιστα, με παραλλαγμένη τη χρονολο-γία έκδοσης. Κάτι σαν παλαιά αμαρτία.Από μία άποψη, αυτές είναι αναμενόμε-νες απώλειες, όταν ο συγγραφέας επι-λέγει τον μεγάλο εκδοτικό οίκο. Σε τε-λευταία ανάλυση, ασήμαντες, σε σχέσημε τα όποια οφέλη εξασφαλίζει η μετοι-κεσία. Ο Πάνου, πάντως, στον πρώτο εκ-δότη του, “τον εξαίρετον κ. ∆ιοσκουρί-δη”, όπως τον αποκαλεί, οφείλει μέροςτης πρωτοτυπίας εκείνου του βιβλίου.Για παράδειγμα, το εμπροσθόφυλλονα μετατρέπεται σε οπισθόφυλλοκαι τούμπαλιν. Άλλωστε,χάρις σε εκείνον, γράφειτρία διηγήματα. Τοπρώτο συνοδεύει το βι-βλίο δίκην δελτίου Τύ-που. Καινοτομία τουκ. ∆ιοσκουρίδη προςαντικατάστασητου στερεότυπουβιογραφικού.Ήθελε λευκό το“αυτάκι” του βι-βλίου, για να α-ποφεύγεται ηχειραγώγηση του α-ναγνώστη. Το δεύτε-ρο υποτίθεται ότι ήταντο πρώτο του πεζό,που υπερέβαινε τις δυο σελί-δες. Είναι το καταληκτικότου βιβλίου, σαν συμπλήρω-μα στα δεκαέξι σύντομα διη-γήματα, δεκατρία της μίας σε-λίδας και τρία της μίας και με-ρικών σειρών.

Μένει το τρίτο διήγημα, πουγράφτηκε αργότερα και αναφέρε-ται “στο μεγαλείο του ελάχιστου”,κατά τον υπότιτλο. Σε εκείνο ανι-στορεί μετά φαντασίας τα «Tragiciminoris» της πρώτης εκδοτικήςτου εμπειρίας. ∆ημοσιεύτηκεΙούν. 2004. Είναι η μοναδική συ-νεργασία του Πάνου στο περιοδικό τηςγενιάς του, το «Να ένα μήλο», που έσβη-σε άδοξα, γιατί το βαρέθηκε η μάνα του,τουτέστιν η εκδότρια και διευθύντριάτου. Σε αντίθεση με άλλους διηγηματο-γράφους, οι συνεργασίες του Πάνου σελογοτεχνικά περιοδικά, από όσο τουλά-χιστον γνωρίζουμε, είναι μόλις δυο. Τουδιηγήματος είχε προηγηθεί, ∆εκ. 2003, ηδημοσίευση «Τριών πεζών ποιημάτων»στο περιοδικό της Εταιρείας Μελέτηςτης καθ’ ημάς Ανατολής, «Η Κινστέρ-να». Το μεσαίο ποίημα, «Θεαταί», ξεκι-νάει απολογιστικά, “Ολίγα πράγματα.Ολίγα επράξαμεν. Σχεδόν τα ελάχιστα,τα ει δυνατόν.” και τελειώνει απολογητι-κά, “Βεβαίως εις την πρώτην σειράν, / εκτου σύνεγγυς, εις την πρώτην γραμμήκαι τα / τοιαύτα... παρόλα αυτά... απλώςθεαταί. / Τίποτε άλλο.”

Κι όμως, δέκα χρόνια αργότερα, ο ποι-ητής βρέθηκε, σχεδόν χωρίς να το επι-διώξει, στο κέντρο της σκηνής. Τελικά,“τα ει δυνατόν” αποδείχθηκαν πολύ πε-ρισσότερα. Όχι μόνο πέτυχε έναν κινη-ματογραφικό θρίαμβο, αλλά παράλληλα,παρουσιάζεται με το δεύτερο βιβλίο τουως μία ισχυρή υποψηφιότητα για το βρα-βείο διηγήματος 2013. Στα καθ’ ημάς,μία όχι ευκαταφρόνητη διάκριση. Ισχυ-ρή υποψηφιότητα για το βραβείο πρωτο-εμφανιζόμενου είχε αποτελέσει και τοπρώτο του βιβλίο. Τότε ακόμη, δεν είχετεθεί ηλικιακός φραγμός στους διεκδι-κητές του εν λόγω βραβείου. Μπορούσενα απονεμηθεί και σε έναν σαραντάρη ό-πως ήταν ο Πάνου. Εκείνη τη χρονιά εί-χε απονεμηθεί σε έναν πρωτοεμφνιζόμε-νο, που ήταν επίσης ηθοποιός. Μάλιστα,

στεγαζόταν και εκείνος στον εκδοτικόοίκο του κ. ∆ιοσκουρίδη.

∆ιαχρονικώς αχρείοι

∆ιαφορετικό το δεύτερο βιβλίο τουΠάνου, αλλά κι αυτό πρωτότυπο ως σύλ-ληψη. Οι λατινικοί χαρακτήρες του τίτ-λου, σε συνδυασμό με τον αγγλόγλωσσοτίτλο της ταινίας, δημιουργούν αρχικάτην εντύπωση πως ο συγγραφέας ακο-λουθεί τον συρμό και απαρνείται την ελ-ληνική. Λανθασμένη εντύπωση. Όσο ελ-ληνικός είναι ο τίτλος του πρώτου βι-βλίου, με εκείνο το καθαρευουσιάνικο“αιφνιδίως”, άλλο τόσο είναι και ο και-νούριος. Αντλείται από το πρώτο παράγ-γελμα των αφορισμών του Ιπποκράτους,

“ο βίος βραχύς η δε τέχνη μακρά”,αλλά αντεστραμμένο, όπως το α-

πέδωσαν οι Ρωμαίοι, “Ars longa,vita brevis”. Ασχέτως αν ο συγ-

γραφέας, παρότι γνωρίζειπως η εκμάθηση μίας τέ-χνης απαιτεί μακρύ χρόνο,

επιδίδεται σε δυο ταυτοχρό-νως. Κάτι σαν το “από δω η

γυναίκα μου κι από δω το αί-σθημά μου”.

Το 2000, στα σαράντα του,πριν σκάσει μύτη στον κινημα-τογράφο, εκδίδει την πρώτη

συλλογή διηγημάτων. Τρίαχρόνια αργότερα ξεκινάεισπουδές θεατρολογίας.Στα 53 του, επανεμφανίζε-ται με πολυσέλιδες, του-λάχιστον για τα δικά τουμέτρα, “ιστορίες για αχρεί-ους”. Ο πρώτος συνειρμόςείναι ότι πρόκειται γιατους σημερινούς αχρεί-ους. Με άλλα λόγια, για έ-

να ακόμη βιβλίο γύρω απότην κρίση και τα τρέχοντα δει-νά. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσεμία σχεδόν αυτονόητη μεταπή-δηση από την οικογενειακή βίατης βραβευμένης ταινίας, που ο-δηγεί τα θύματα στην αυτοκτο-νία, στην πολιτική και οικονομι-κή βία, με τις ίδιες συνέπειες γιατους αδύναμους. Έτσι κι αλλιώς,

και στις δυο περιπτώσεις για α-χρείους πρόκειται. Μόνο που ένας

συγγραφέας της στόφας του Πάνου δενκαταφεύγει στην ρεαλιστική απόδοσητου εδώ και τώρα. Αντί της ηθογραφί-ζουσας συγχρονίας, συλλαμβάνει τις μα-κρινές καταβολές της νοοτροπίας τωνΝεοελλήνων, που επικροτεί την καπα-τσοσύνη μέχρι και την μετά δόλου τελού-μενη, αφήνοντας χαλαρά τα όρια προςτην απατεωνιά.

Οι ιστορίες του Πάνου φέρνουν στιςαγγλικές χιουμοριστικές ιστορίες, κυ-ρίως, τις παλαιότερες. Μοναδικό κίνη-τρο για όσα συμβαίνουν είναι το χρήμα.Αμιγώς ανδρικός ο θίασος, μόνο κάποιεςκόρες εμπλέκονται, λόγω του δούναι καιλαβείν της προίκας, καθώς και η ερωμέ-νη ενός αχρείου, που αυτοκτονεί μετάτην εγκατάλειψή της από εκείνον. Πρό-κειται για τέσσερις περίπου ισομήκεις ι-στορίες. Ακριβέστερα, για τρεις, όπου ηπρώτη χωρίζεται σε δυο μέρη, που εκτυ-λίσσονται σε διαφορετικούς χρόνους καιτοποθετούνται στην αρχή και το τέλοςτου βιβλίου. Επακριβώς, ο χρόνος τωνδρώμενων δεν προσδιορίζεται. Σκόρπιεςκαι έμμεσες αναφορές τοποθετούν τηδράση σε μία μακρά περίοδο του 20ουαιώνα, αρχής γενομένης με τους Βαλκα-νικούς Πολέμους, από τους οποίους εί-ναι εμπνευσμένη η πρώτη σκηνή του βι-βλίου, μέχρι την αρχή της Μεταπολίτευ-σης, όταν ανοίγουν, με την παρέλευση ε-ξηκονταετίας, τα αρχεία των εν λόγωΠολέμων. Αντίστοιχη ασάφεια χαρακτη-ρίζει και τον προσδιορισμό του τόπου.Εντός της ελληνικής επικράτειας εδρά-ζονται οι ιστορίες. Πολλά, όμως, επει-σόδια διαδραματίζονται στην αλλοδαπή,καθόσον οι ήρωες είναι αχρείοι περιω-

πής, με κοσμοπολίτικο προφίλ και δρά-ση, που εξαπλώνεται ανά τις ηπείρους.

Τα καρτάλια

Όλα αυτά, αλλά, προ πάντων, ο τρό-πος της αφήγησης, δίνουν διαχρονικόχαρακτήρα στις ατιμίες ή και τις εγκλη-ματικές πράξεις που τελούνται. Παρά-δειγμα, η βεβιασμένη εξασφάλιση μίαςδιαθήκης, στο ομότιτλο, τρίτο στη σειράπαράταξης, διήγημα, για την οποία ο ευ-νοούμενος κληρονόμος συνεργάζεται μεπαρακατιανούς, που κάνουν τη βρώμικηδουλειά, αλλά και με κοινωνικούς λει-τουργούς, όπως ο γιατρός και ο δικηγό-ρος, πρόσωπα χωρίς ηθικούς φραγμούς.Επίσης, το τρίτο στη σειρά διήγημα, πα-ρότι ο τίτλος του, «Λίμπερτι», το περιο-ρίζει χρονικά στα μεθεόρτια του Β΄Πα-γκοσμίου Πολέμου, ο αφηγηματικός χει-ρισμός του τρόπου που δόθηκαν σε “ε-φοπλιστές της συφοράς” και στη συνέ-χεια, πέρασαν δολίως σε “καρτάλια”, μετη συνεργεία “υπαλλήλου του Υπουρ-γείου Εξωτερικών”, που πήρε “το δωρά-κι του”, αντανακλά το πρότυπο για στη-μένες εκχωρήσεις και αγοροπωλησίες.Όσο για τη διμερή ιστορία, «Ορντινά-τσα» - «Πανσιόν», με το πρώτο μέροςστην μεσοπολεμική Αλεξάνδρεια, θυμί-ζει αστυνομικό εποχής με ιστορικό βά-θος. Στην εμπόλεμη περίοδο, κάποιοι α-χρείοι αυτομολούν στον εχθρό και προ-δίδουν μυστικά, ενώ, οι ίδιοι, σε καιρόειρήνης, κυνηγούν τον εύκολο πλουτι-σμό.

Ο Πάνου έχει προβλέψει ένα τελευταίομέρος μεταμοντέρνας σύλληψης, που ε-ξάρει την χιουμοριστική πλευρά των ι-στοριών. Σε αυτό συγκεντρώνονται πλη-ροφοριακές σημειώσεις, που συνο-δεύουν την κάθε ιστορία, για πρόσωπα,συμβάντα και χώρους, δίνοντας έτσι επί-χρισμα ντοκουμέντου. Σύμφωνα με τοκειμενάκι του οπισθόφυλλου, διά χειρόςσυγγραφέα, πρώτα προέκυψαν οι ήρωεςκαι μετά οι ιστορίες. ∆ηλαδή, πρώτατους σκιτσάρισε ο Θανάσης ∆ήμου, τουςείδε ο Πάνου, ξετρελάθηκε και έγραψετις ιστορίες του. ∆εν πρέπει, ωστόσο, ναδίνει κανείς βάση στους ισχυρισμούςτου, καθώς αρέσκεται σε παρόμοιες αν-τιστροφές της ορθόδοξης σειράς τωνπραγμάτων. Η γελοιογραφική, πάντως,απόδοση των χαρακτηριστικών των προ-σώπων ανταποκρίνεται στα βιογραφικάτους. Από την άλλη, οι ήρωες προεξάρ-χουν, με την αφήγηση, σε γρήγορο ρυθ-μό, να ακολουθεί την τυχοδιωκτική δρά-ση τους.

Ήδη, από το προηγούμενο βιβλίο τουΠάνου, είχαμε επισημάνει την επίνοιαπου δείχνει κατά την ονοματοθεσία, μεμοναδικούς συνδυασμούς βαπτιστικούκαι επιθέτου. Επίσης, την λειασμένηγλώσσα, πλούσια σε λόγια στοιχεία καιπολίτικο ιδιόλεκτο. Στις ιστορίες του,τους πρωταγωνιστικούς ρόλους τους δί-νει σε ανθρώπους του θεάματος και τηςδιασκέδασης. Ανάμεσα σε αυτούς, έναςμοναδικός έντιμος, με ζωομορφικά χα-ρακτηριστικά, καθόσον φύλακας ζωολο-γικού κήπου, αλλά όχι και ζωώδη ένστι-κτα, που επιλέγεται ως εικόνα εξωφύλ-λου. Ενώ, ένας άλλος, ονόματι Αλέξαν-δρος Βακάφης, εμποροϋπάλληλος, “ε-λάσσων ποιητής της Αιγύπτου”, κάποιαςηλικίας, “με στρογγυλά γυαλάκια και μιαχωρίστρα έντονη στο πλάι, μεγάλη μύτηκαι ευγενικό πρόσωπο”, αποτελεί τηνβλάσφημη συμβολή του συγγραφέα στοεκπνεύσαν καβαφικό έτος. Από μία άπο-ψη, ο ομοφυλόφιλος Βακάφης, που,πριν πατήσει την σκανδάλη, αποχαιρε-τάει τον εραστή του, που τον απάτησε,με τον επαυξημένο στίχο “βρώμα... απο-χαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που χά-νεις”, και ο αιμομίκτης πατέρας του«Miss Violence», δεν είναι παρά οι α-κραίες εκφάνσεις μίας ανθούσας, τα τε-λευταία χρόνια, ελευθεριότητας.

Μ. Θεοδοσοπούλου

Στον αστερισμό των απατεώνων

1036 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014 2277ΒΙΒΛΙΟ

Παραμονέςπρωτο-χρονιάς,

«έφυγε» από κο-ντά μας σε ηλικία59 ετών, έπειτααπό μάχη με τoνκαρκίνο ο σύν-τροφος μας Κώ-στας Καραμάνης.Ο Κώστας Καρα-

μάνης αγωνίστηκε με συνέπεια και ανι-διοτέλεια μέσα στο αριστερό και κομμου-νιστικό κίνημα. Πίστευε στο όραμα της ε-νότητας της Αριστεράς και γι’ αυτό απότην πρώτη στιγμή συνέβαλλε στη συγκρό-τηση του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι πολύπρόσφατα, διετέλεσε μέλος της Γραμμα-τείας της Ν. Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώήταν και μέλος της διοίκησης του Εργατι-κού Κέντρου Καρδίτσας και πρόεδρος τουΣωματείου Εργατών Μετάλλου στο νομό.Σε ανακοίνωσή της η ΝΕ Καρδίτσας ανα-φέρει: «Αποχαιρετάμε το σύντροφό μαςμε επίγνωση του κενού που αφήνει στοσυνδικαλιστικό κίνημα και στο κόμμα. Σή-μερα που οι εργαζόμενοι μένουν ‘γυμνοί’από δικαιώματα. Από τις βάρβαρες πολι-τικές ανθρώπων ανάλγητων και κυνικών.Αυτό που μας στεναχωρεί είναι ότι δενπρόλαβε να ζήσει την Ανατροπή που έρχε-ται. ∆εν πρόλαβε να δει να γίνονται πράξηαυτά για τα οποία σε όλη του τη ζωή και

μέχρι το τέλος αγωνίστηκε. Για μια κοι-νωνία με δημοκρατία, ελευθερία, αλλη-λεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη. Για μιαζωή με αξιοπρέπεια! Όμως δε του λέμε το«αντίο». Γιατί θα είναι ωσεί παρών στουςαγώνες του αύριο».

Η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑΚαρδίτσας εκφράζει τα θερμά συλλυπη-τήρια στα αγαπημένα του παιδιά Στέφανο,Εύη και Αποστόλη, στη σύζυγό του Μαρίακαι στους οικείους του. Αντί για στεφάνικαταθέτει χρηματικό ποσό για την ενί-σχυση των εφημερίδων «ΑΥΓΗ», «Εποχή»και «∆ρόμος της Αριστεράς», ενώ στημνήμη του ο ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας προσφέ-ρει 50 ευρώ στην Εποχή.

Έφυγεη Βάσω Σταυροπούλου

Eφυγε από κοντά μας η συντρόφισσαΒάσω Σταυροπούλου, μέλος της ΟΜ

ΣΥΡΙΖΑ Πατησίων, δραστήριο μέλος και υ-ποψήφια δημοτική σύμβουλος της παρά-ταξης του δήμου Νέας Φιλαδέλφειας «∆ύ-ναμη Πολιτών». Αγωνίστηκε για τις αξίεςκαι τα ιδανικά της αριστεράς μέχρι και

την τελευταία της πνοή, παρούσα σε όλατα κινήματα και τους αγώνες. Η κηδείατης έγινε την Παρασκευή στις 2:30μμ στονεκροταφείο της Μεταμόρφωσης. Απότην ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Πατησίων θέλουμε να εκ-φράσουμε στην οικογένειά της τα θερμάμας συλλυπητήρια.

Στονσύντροφοτωναγώνωνκαι τωνθυσιών

Στις 12 Ιανουαρίου μας αποχαιρέτησεγια πάντα ο σύντροφος των αγώνων

και των θυσιών Τάσος Χατζηευστρατιά-δης. Γεννημένος στη Βέροια το 1930 μεκαταγωγή από την Προύσα, στην εφηβείατου πήρε μέρος στην Εθνική Αντίστασηκατά των Γερμανών κατακτητών και απόνωρίς, εντάχθηκε στο κομμουνιστικό κί-

νημα. Μέλος της Ε.∆.Α και του Κ.Κ.Ε κατάτην διάρκεια της δικτατορίας ήταν σε συ-νεχή παρακολούθηση και περιορισμό.

Από το 1974 μέλος και στέλεχος τουΚ.Κ.Ε εσωτερικού και της συνέχειάς του,της Α.Κ.Ο.Α, με την οποία, με τη συνεχή,συνεπή και ανιδιοτελή στάση και δράσητου συνέβαλε τα μέγιστα στη δημιουργίατου ΣΥΡΙΖΑ του οποίου υπήρξε και μέλοςμέχρι την απώλειά του. Οι σύντροφοί του,σ΄ αυτή την κοινή πορεία υποσχόμαστε ό-τι θα τον θυμόμαστε και ότι θα δώσουμεόλες μας τις δυνάμεις ώστε το όραμά του,που με ανιδιοτέλεια, συνέπεια και αγωνι-στικά υπηρέτησε, για την ανανέωση καιτον εκσυγχρονισμό της Αριστεράς, με χα-ρακτηριστικά τη δημοκρατία, την ελευθε-ρία , τη δικαιοσύνη και την ισότητα, να τοκάνουμε πραγματικότητα.

Στη σύντροφο της ζωής του Σούλα καισυνοδοιπόρο των αγώνων του στο κίνη-μα, καθώς και στην οικογένεια του, στουςσυντρόφους και συνεχιστές της δράσηςτου και της προσφοράς του εκφράζουμετα θερμά μας συλλυπητήρια .

•

2288 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

* Ετήσια απολογιστική συνέλευση του ∆ικτύουΑλληλεγγύης 6ης Κοινότητας, το Μυρμήγκι, (Επτανήσουκαι Τενέδου, Κυψέλη) την Κυριακή 12 Ιανουαρίου στις12 το μεσημέρι. Ακολουθεί το πρώτο γλέντι τηςχρονιάς. * Ιδρυτική συνέλευση νέας δημοτικής κίνησης στηΓλυφάδα, την Κυριακή 12 Ιανουαρίου, στις 6 μ.μ. στηναίθουσα του δημαρχείου Γλυφάδας. * Προβολή της ταινίας του Α. Μποσκοΐτη «ΚατερίναΓώγου: Για την αποκατάσταση του μαύρου»διοργανώνει η κινηματογραφική λέσχη Ηλιούπολης τηνΚυριακή 12 Ιανουαρίου, στις 8 μ.μ, στον ΟΠΕ (Μ. Αντύπα86). Μιλούν Α. Μποσκοΐτης, Γ. Χρονάς, ∆. Αθηνάκης.Ακόμα, σε πρώτη προβολή η ταινία «Προσεχώς» τουΕργαστηρίου για το Ντοκιμαντέρ, που αφιερώνεται στημνήμη της ∆ήμητρας Οικονόμου. * Γιορταστική συνάντηση με κοπή πίτας διοργανώνει ηηλεκτρονική φεμινιστική εφημερίδα «Φύλο Συκής»(Ρεθύμνου και Ιουλιανού) τη ∆ευτέρα 13 Ιανουαρίου,στις 7 μ.μ., * Αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου διοργανώνει ο

δήμος Αγίων Αναργύρων Καματερού και το πολιτιστικόκέντρο εργαζομένων ΟΤΕ νομού Αττικής τη ∆ευτέρα 13Ιανουαρίου, στις 7.30 μ.μ., στο Κέντρο Τέχνης καιΠολιτισμού. Συμμετέχουν οι Γ. Νέγκα, Μ. ∆ημητριάδης,Μπ. Στόκας, Π. Καρποδίνης, Τζ. Καλομοίρη, Θ.Παπαβασιλείου, Κ. Γιαμπουρά, Α. Κόλια και Χρ.Γαλιάτσου. Προλογίζει ο Στ. Ελληνιάδης. * Παρουσίαση του βιβλίου της Σωτηρίας Μαραγκοζάκη«Ο ύπατης της Σμύρνης» τη ∆ευτέρα 13 Ιανουαρίου,στις 7 μ.μ., στο Jazzpoint (Ακαδημίας 18). Μιλούν οι Θ.Γρηγοριάδης και Α. Κώττη. * Εκδήλωση με θέμα «Οι προκλήσεις για την Αριστεράσε Ελλάδα και Ευρώπη και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ»διοργανώνει το ecoleft.gr την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου,στις 7 μ.μ., στο ξενοδοχείο Αμαλία (Λ. Αμαλίας 10).Μιλούν οι Γ. ∆ραγασάκης, Κ. Τσουκαλάς, Σ.Αναγνωστοπούλου. Συντονίζει ο Χ. Γολέμης. * Συζήτηση με θέμα τη νεολαία και τα εργασιακάαδιέξοδα διοργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ Αργυρούπολης(Κύπρου και Πολεμιστών) την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου,στις 7 μ.μ.. Μιλούν οι Σ. Γαλέου, Α. Καψάλης και Β.Λυσικάτου. * Παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Ατζακά «Φωςτης φονιάς» την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου στις 8.30 μ.μ.στο βιβλιοπωλείο Ιανός (Σταδίου 24). Μιλούν Μ.Κορομηλά και Μ. Χαρτουλάρη. * Αντιφασιστική εκδήλωση διοργανώνει η ΚίνησηΑλληλεγγύης και Πολιτισμού «Ομπρέλες» τηνΠέμπτη 16 Ιανουαρίου, στις 7.30 μ.μ. στην αίθουσατου ΜΕΟ (25η Μαρτίου 19, Ν. Ψυχικό). Μιλούν οι ∆.Ψαρράς και Γ. Μποτονάκης. * Αφιέρωμα στον Τ. Λειβαδίτη διοργανώνει ο

πολυχώρος Ανοιχτή Πόλη (Πανεπιστημίου 56) τηνΠαρασκευή 17 Ιανουαρίου στις 8 μ.μ. Μιλούν οι Κ.Γεωργουσόπουλος, Λ. Τσιριμώκου, Ε. Φιλοκύπρου.Συντονίζει η Ε. Πατρικίου.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟεκδηλώσεων“

Κ. Κα ρα μά νης: Αγω νι στής μέ χρι το τέ λος!

Του Στράτου Κερσανίδη

∆ύο διάσημοι άνδρες με κοινό επί-θετο. Όχι τυχαία, καθότι υπήρξανπατέρας και γιος. Έτσι και ο σκη-

νοθέτης της ταινίας, ο Ζιλ Μπουρντό,δεν διευκρινίζει σε ποιον από τους δύοαναφέρεται: στο ζωγράφο πατέρα ή στοσκηνοθέτη γιο; Οπότε ο τίτλος «Ρε-νουάρ» (Renoir), μάλλον πηγαίνει καιστους δύο αφού δεν πρόκειται για τηβιογραφία κανενός από τους δύο αλλάγια μια περίοδο της ζωής τους κατά τηνοποία συνυπήρξαν. Και το πιο σημαντι-κό, έχοντας ως κοινό σημείο μια γυναί-κα, η οποία υπήρξε μούσα και των δύο.

Ο πατέρας, Πιερ Ογκίστ, γεννήθηκε το1841 και πέθανε το 1919. Είναι γνωστόςως ένας από τους μεγαλύτερους ζωγρά-φους, «δάσκαλος» του ιμπρεσιονισμού,ο οποίος φιλοτέχνησε περισσότερους α-πό 4.000 πίνακες.

Ο γιος, Ζαν, γεννήθηκε το 1894 και πέ-θανε το 1979. Σκηνοθέτης σεναριογρά-

φος ηθοποιός και παραγωγός του κινη-ματογράφου, συνέδεσε το όνομά του μετον ποιητικό ρεαλισμό, ένα από τα σημα-ντικότερα ρεύματα -μαζί με το νουβέλβαγκ (νέο κύμα)- στο γαλλικό σινεμά.

Η μούσα τους

Το 1915 ο Πιέρ Ογκίστ Ρενουάρ, ζειστην έπαυλή του στην Κυανή Ακτή. Είναιπλέον 74 ετών και βασανίζεται από αρ-θριτικά. Παρόλα αυτό δεν το βάζει κάτωκαι, παρά τους πόνους, εξακολουθεί ναζωγραφίζει. Εκτός, όμως, από τους σω-ματικούς πόνους βιώνει και τον πόνοτης πρόσφατης απώλειας της γυναίκαςτου αλλά και τον τραυματισμό του γιουτου, Ζαν, στο πόλεμο. Κάτι όμως θα αρ-χίσει να αλλάζει στη διάθεσή του όταν θαφθάσει στην έπαυλη μια νεαρή ηθο-ποιός, η Αντρέ, για να ποζάρει ως μοντέ-λο. Η όμορφη και γεμάτη ζωή κοπέλα θαανανεώσει τη διάθεσή του για ζωή καιδημιουργία.

Στο μεταξύ θα επιστρέψει με αναρρω-τική άδεια από το μέτωπο και ο Ζαν. Σύ-ντομα ο νεαρός γιος του ζωγράφου θαγοητευτεί κι αυτός με τη σειρά του απότην Αντρέ. Ο Ζαν θα ερωτευτεί την Αντρέκαι η κοπέλα θα αποτελέσει και τη δικήτου μούσα, καθώς για χάρη της θα απο-φασίσει να ασχοληθεί με τον κινηματο-γράφο, ενώ αρχικά σκόπευε να ασχολη-θεί με την αγγειοπλαστική. Γύρισε τηνπρώτη του ταινία «Ζωή χωρίς χαρά» το1924, πέντε χρόνια μετά το θάνατο τουπατέρα του, έχοντας ως πρωταγωνίστριατην αγαπημένη του Αντρέ, η οποία έγινεγνωστή με το όνομα Κατρίν Εσλίνγκ. Χώ-ρισαν το 1931 και ενώ η Αντρέ χάθηκε, οΖαν συνέχισε τη μεγάλη του καριέρα.

Στην ταινία παρακολουθούμε την πε-ρίοδο που ο Πιερ Ογκίστ ζωγραφίζει τηνΑντρέ, που ο Ζαν φθάνει τραυματισμέ-νος για να αναρρώσει στο σπίτι, που ε-ρωτεύεται την Αντρέ, μέχρι τη στιγμήπου θα ξαναφύγει για το μέτωπο.

Στιλιζαρισμένη σκηνοθεσία

Ο σκηνοθέτης επιχειρεί να σκιαγρα-φήσει από τη μια τους χαρακτήρες τωνδύο ανδρών κι από την άλλη τη μεταξύτους σχέση. Αυτό που αποκομίζει ο θεα-τής -και που είναι η πραγματικότητα- εί-ναι πως πρόκειται για δύο πολύ δυνα-τούς χαρακτήρες, κάτι που φαίνεται καιαπό την πορεία του καθενός στην τέχνη.Η σχέση τους, όπως την παρουσιάζει καιο Ζιλ Μπουρντό, χαρακτηρίζεται από συ-γκρούσεις. Φαίνεται πως οι δύο άνδρεςποτέ δεν ανέπτυξαν μια πολύ στενή σχέ-ση, αλλά φαίνεται επίσης πως ανάμεσάτους υπάρχει αγάπη η οποία όμως δενεκδηλώνεται με έντονα συναισθήματα. ΗΑντρέ μοιάζει με το «μήλο της έριδος»,καθώς ο πατέρας δυσαρεστείται όταν ογιος του την ερωτεύεται. Αλλά ούτε κι ε-δώ η αντίδρασή του είναι έντονη, παρα-

μένει υπόγεια και τελικά όλα παίρνουντο φυσιολογικό δρόμο.

Η ταινία διαθέτει πολύ καλά σκηνικάκαι κουστούμια αναπαράγοντας έτσι μεεπιτυχία την εποχή. Πολύ καλοί είναι οιφωτισμοί και η φωτογραφία, όπως αρ-μόζει σε μια ταινία η οποία έχει ως θέμαένα μεγάλο ζωγράφο. Εδώ θα ήθελα ναπροσθέσω πως μου άρεσε και η ερμηνείατου Μισέλ Μπουκέ στο ρόλο του ΠιερΟγκίστ Ρενουάρ.

Η σκηνοθεσία είναι συμβατική και στι-λιζαρισμένη και δεν χαρακτηρίζεται ού-τε από εξάρσεις ούτε από καινοτομίες.Επίπεδη και με ένα σενάριο απλό, δενεμβαθύνει ιδιαίτερα στα συναισθήματακαι τις εσωτερικές συγκρούσεις των η-ρώων. Παραμένει, όμως, μία ταινία αρ-κούντως χρήσιμη για λόγους εκπαιδευ-τικούς. Γι’ αυτό το λόγο δεν μπορώ νασταθώ μηδενιστικά απέναντί της ούτε νατην κρίνω ιδιαίτερα αυστηρά. Επειδή κιαν ακόμη κινηματογραφικά δεν προσφέ-ρει κάτι το ιδιαίτερο, το γεγονός πως μαςφέρνει σε επαφή με δύο γίγαντες της τέ-χνης, είναι κατά την άποψή μου αρκετάσημαντικό ώστε να την αντιμετωπίσω μεσυμπάθεια. Μόνο και μόνο το γεγονόςπως αναζήτησα στο διαδίκτυο πίνακεςτου Ρενουάρ, ξεκινώντας από τις «Λουό-μενες», αλλά και ταινίες του Ζαν, πουδεν έχω δει, σημαίνει πως η ταινία έπαι-ξε το ρόλο της.

Η ταινία «Ρενουάρ», του Ζιλ Μπουρ-ντό, πήρε τιμητική διάκριση στο Φεστι-βάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στηνΕλλάδα το 2013 και είναι η επίσημη υπο-ψηφιότητα της Γαλλίας για το ΌσκαρΚαλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας 2014.

[email protected],kersanidis.wordpress.com

Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014 2299ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Μπορεί η τρέχουσα κινηματογραφική εβδομάδα να περιλαμβάνει μόνοτρεις νέες ταινίες, αλλά οι σινεφίλ δεν πρόκειται να απογοητευθούν,

καθώς οι δύο ταινίες που παρουσιάζουμε σε τούτη τη στήλη ικανοποιούν καιτα πιο απαιτητικά γούστα. «Οδηγός διαπλοκής» (American hustle) του Ντέιβιντ Ο Ράσελ: Αρχίζοντας

από το «Fighter», συνεχίζοντας με τον «Οδηγό Αισιοδοξίας» και προχωρών-τας σε ένα ακόμη μεγαλύτερο και πρωτόγνωρο καμβά με τον «Οδηγό ∆ια-πλοκής», ο O Ράσελ επικεντρώνεται σε χαρακτήρες που προσπαθούν νααλλάξουν τη ζωή τους μέσα από τη διαδικασία του επαναπροσδιορισμού.«Πρόκειται για ταινίες που αφορούν ανθρώπους, η ζωή των οποίων δενπήρε την τροπή που επιθυμούσαν ή προσδοκούσαν», μας εξηγεί. Όπως καιστις δύο προηγούμενες ταινίες του, αψηφά το είδος για να αφηγηθεί μιαιστορία έρωτα, επαναπροσδιορισμού και επιβίωσης.Ο Ίρβιν Ρόζενφελντ, ένας πανέξυπνος απατεώνας και η γοητευτική συνε-ταίρος του Σίντνεϊ Πρόσερ, συνεργάζονται με τον Ρίτσι Ντι Μάσιο, πρά-κτορα του Εφ Μπι Άι για να βάλουν στο χέρι κάποιους μαφιόζους και πολι-τικούς που ήταν βυθισμένοι στην παρανομία. Ταινία η οποία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα χρηματισμού, διαφθοράςκαι κατάχρησης που συγκλόνισαν τις ΗΠΑ στη δεκαετία του 1970. Το πραγματικό σκάνδαλο Abscam ξεκίνησε ως επιχείρηση του Εφ Μπι Άι.Αφορούσε στο οικονομικό έγκλημα και κατά συνέπεια στην πολιτική δια-φθορά. Οι Ομοσπονδιακοί Τζον Γκουντ και Άντονι Αμορόσο συνεργάστηκανμε έναν απατεώνα, τον Μελ Γουέινμπεργκ, σε μια αστυνομική επιχείρηση.Ο Γουέινμπεργκ και το Εφ Μπι Άι δημιούργησε μια πλασματική εταιρεία, μεεπικεφαλής έναν δήθεν άραβα σεΐχη, προκειμένου να δωροδοκεί αξιωμα-τούχους με αντάλλαγμα πολιτικές χάρες. Ο Γουέινμπεργκ έγινε ο βασικόςμάρτυρας κατά έξι μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, καιενός γερουσιαστή, που καταδικάστηκαν με διάφορες κατηγορίες στο σκάν-δαλο. Επιπλέον, καταδικάστηκαν και άλλοι τοπικοί άρχοντες, συμπεριλαμ-βανομένου και του δημάρχου του Κάμντεν, στο Νιού Τζέρσεϊ.Εξαιρετικό σενάριο, δυνατή σκηνοθεσία, έξυπνοι διάλογοι, σε μια ταινίααπολαυστική και όχι μόνο.

«Inside Llewyn Davis» των Τζόελ και Ίθαν Κοέν: Εμπνευσμένοι από τηνπραγματική ιστορία του Βαν Ρονκ και της μουσικής του, οι φοβεροί καιτρομεροί αδερφοί Κοέν μας ταξιδεύουν στις αρχές των 60’s, την περίοδο

όπου ξεκινάει να αναδύεται η φολκ (λαϊκή) μουσική. Η ταινία εστιάζει στηνιστορία του Λιούιν Ντέιβις (Όσκαρ Άιζακ), ο οποίος αγωνίζεται να κάνεικαριέρα στη φολκ μουσική σκηνή και να βρει την τύχη του μέσα από ταμποέμικα καφέ του Γκρίνουιτς Βίλατζ. Όμως το ταλέντο του και οι προσ-δοκίες του σαμποτάρονται διαρκώς από τις λανθασμένες επιλογές του,τους προσωπικούς του δαίμονες και την αντίξοη μοίρα του, αναγκάζονταςτον να ζει χάρη στην ευγνωμοσύνη φίλων και γνωστών.Με την αφηγηματική της δομή να σχηματίζει ένα νοητό κύκλο, η ταινία ξε-κινά και καταλήγει στο ίδιο κλαμπ όπου γνωρίζουμε για πρώτη φορά τονΛιούιν Ντέιβις, δημιουργώντας στο ενδιάμεσο τις συνθήκες για ένα μυστα-γωγικό ταξίδι στη φολκ μουσική, με φόντο τον γκρίζο νεοϋορκέζικο χει-μώνα. Ο Λιούιν Ντέιβις αντιπροσωπεύει την ενθουσιώδη και γεμάτηόνειρα γενιά της δεκαετίας και ο Όσκαρ Άιζακ στο ρόλο αυτό δίνει μια κα-ταπληκτική λιτή ερμηνεία.

Σινεφίλ

ΟΟΙΙ ΝΝΕΕΕΕΣΣ ΤΤΑΑΙΙΝΝΙΙΕΕΣΣ

«ΡΕΝΟΥΑΡ»

Πατέρας και γιος

«Οδηγός διαπλοκής»

3300 Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014ΘΕΩΡΙΑ

Με παρηγορεί η σκέψη πως κάθε πλειοψη-φία στην ιστορία ξεκίνησε ως μειοψηφία κιέτσι το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τις κι-νήσεις που αναφέραμε. ∆εν έχω δυστυχώςάλλο όραμα να σας προσφέρω.

“

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρα νη Ντί να ∆α βά κηκαι ο ∆η μή τρης Μπού κας

Η Ελλά δα και η Νό τια Ευ ρώ πη διέρ- χο νται μια πα ρα τε τα μέ νη οι κο νο μι κήκρί ση και υ φί στα νται σκλη ρά μέ τρα λι- τό τη τας. Ποια η γνώ μη σας;

Τα μέ τρα συν δέ ο νται με τα δά νεια καιεί ναι ση μα ντι κό να δει κα νείς για ποιοσκο πό χρη σι μο ποιού νται. Αν χρη σι μο -ποιού νται για α να κε φα λαιο ποίη ση τωντρα πε ζών, τό τε α πλά τρέ φε ται η ρί ζατου προ βλή μα τος και οι πο λι τι κές λι τό -τη τας θα συ νε χι στούν α μείω τες. Οι οι- κο νο μι κές κρί σεις έ χουν να κά νουν ό χιμε κα τα στρο φή του πλού του, αλ λά μεα να δια νο μή του. Σε κά θε κρί ση υ πάρ -χουν πά ντα κά ποιοι που κερ δί ζουν πε- ρισ σό τε ρα χρή μα τα σε βά ρος των άλ -λων. Στις Η ΠΑ, για πα ρά δειγ μα, με τάτην κρί ση έ χει πα ρα τη ρη θεί μια αρ γή α -νά καμ ψη, ό μως το 93% του ε πι πλέ ον Α -ΕΠ που δη μιουρ γή θη κε κα τέ λη ξε μό νοστο 1% του πλη θυ σμού.

Στα βι βλία σας έ χε τε συ χνά α να φερ -θεί στον κα τα να λω τι σμό της σύγ χρο -νης, με τα νεω τε ρι κής κοι νω νίας. Σεποιο βαθ μό υ πάρ χει συμ βα τό τη τα με τα -ξύ κα τα να λω τι σμού και μέ τρων λι τό τη -τας;

Μέ χρι το 1970, υ πήρ χε μια κυ ρίαρ χηκουλ τού ρα α πο τα μίευ σης και οι άν θρω -ποι δεν ξό δευαν χρή μα τα αν δεν τα εί -χαν κερ δί σει. Αργό τε ρα και με τη συν- δρο μή πο λι τι κών ό πως ο Ρέι γκαν, η Θά- τσερ και θεω ρη τι κών ό πως ο Φρί ντμαν,το κα πι τα λι στι κό σύ στη μα α ντι λή φθη -κε ό τι υ πήρ χε παρ θέ νο έ δα φος,πουμπο ρού σε να κα τα κτη θεί. Η Ρό ζα Λού- ξε μπουρ γκ ή ταν αυ τή που εί χε πει ό τι οκα πι τα λι σμός α να ζωο γο νεί ται μέ σωνέων παρ θέ νων πε ριο χών. Αλλά προέ -βλε ψε λαν θα σμέ να ό τι ό ταν το σύ στη μακα τα κτή σει ό λα τα παρ θέ να ε δά φη θακα ταρ ρεύ σει. Αυ τό που δεν προέ βλε ψεή ταν ό τι ο κα πι τα λι σμός θα α πο κτού σετην ι κα νό τη τα να δη μιουρ γεί τε χνη τέςπαρ θέ νες πε ριο χές και να τις κα τα κτά.Μία α πό αυ τές εί ναι οι άν θρω ποι πουδεν έ χουν χρέη. Έτσι ε φευ ρέ θη καν οιπι στω τι κές κάρ τες. ∆ια μορ φώ θη κε,λοι πόν, μια κουλ τού ρα δια φο ρε τι κή α -πό αυ τή της α πο τα μίευ σης. Τώ ρα πλέ -ον μπο ρού σε κα νείς να ξο δεύει χρή μα ταπου δεν εί χε α πο κτή σει.

Η φά ση με γά λης οι κο νο μι κής α νά -πτυ ξης, που διήρ κε σε α πό τα μέ σα της

δε κα ε τίας του ’70 μέ χρι τις αρ χές του21ου αιώ να, βα σί στη κε σε αυ τήν α κρι -βώς την πίε ση για δα νει σμό. Κι ό ταν κα- νείς χρω στού σε η α ντί δρα ση των τρα πε- ζών δεν ή ταν, ό πως πα λιό τε ρα, να στεί- λουν τον κλη τή ρα, αλ λά το α ντί θε το: έ -στελ ναν έ να πο λύ ευ γε νι κό γράμ μα, μετο ο ποίο προ σέ φε ραν έ να νέο δά νειογια να α πο πλη ρω θεί το προ η γού με νοχρέ ος! Αυ τό συ νε χί στη κε για τριά νταχρό νια, μέ χρι που ο Κλί ντον ει σή γα γε ταε νυ πό θη κα δά νεια υ ψη λού κιν δύ νουπου σή μαι νε ό τι α κό μη και οι άν θρω ποιπου δεν μπο ρού σαν να κα λύ ψουν τα έ -ξο δά τους με τα έ σο δα μπο ρού σαν ναπά ρουν στε γα στι κά δά νεια κλπ. Τε λι κάαυ τή η κα τά στα ση έ φτα σε στο α προ χώ -ρη το και έ τσι δη μιουρ γή θη κε η χρη μα -το πι στω τι κή κρί ση.

Η κα πι τα λι στι κή οι κο νο μία, ό μως,φαί νε ται να α ντέ χει…

Ακρι βώς. Εί χα με, για πα ρά δειγ μα, τοκί νη μα Κα τα λά βε τε τη Wall Street, το ο -ποίο έ τυ χε με γά λης προ σο χής α πό ταΜΜΕ σε ό λον τον κό σμο. Στο μό νο μέ -ρος που δεν έ γι νε αι σθη τό ή ταν στην ί -δια τη Wall Street, η ο ποία λει τουρ γεί μετον ί διο α κρι βώς τρό πο! Και αυ τό εί ναιτο πρό βλη μα. Κυ ριαρ χεί η ι δέα, στομυα λό της κας Μέρ κελ και των άλ λωνπο λι τι κών, ό τι ο μό νος τρό πος εί ναι ναυ πο στη ρί ζο νται οι τρά πε ζες για να μπο- ρούν να δί νουν πε ρισ σό τε ρα δά νεια.Αλλά αυ τή εί ναι μια πο λύ κο ντό φθαλ μηπο λι τι κή, α φού αυ τή η παρ θέ να πε ριο χήτου κα πι τα λι σμού έ χει πια ε ξαν τλη θεί:Οποιοσ δή πο τε μπο ρού σε να χρεω θεί έ -χει χρεω θεί! Ακό μα και τα εγ γό νια σαςεί ναι ή δη χρεω μέ να, δεν υ πάρ χει αμ φι -βο λία. Αυ τό που γί νε ται στην Ελλά δατώ ρα εί ναι ό τι η χώ ρα ε πεν δύει σε φα ν-τά σμα τα, αυ τό α κρι βώς εί ναι οι τρά πε -ζες που δί νουν δά νεια!

Κά θε αλ λα γή εί ναι ε φι κτή

Ποια εί ναι η διέ ξο δος αν, ό πως εί πα -τε σε ο μι λία σας, «έ χει το μέλ λον Αρι- στε ρά»;

Μου ζη τά τε να α πα ντή σω έ να ε ρώ τη -μα το ο ποίο πο λύ πιο έ ξυ πνοι άν θρω -ποι, ό πως ο Στί γκλι τς, δυ σκο λεύο νταινα α πα ντή σουν. Εί ναι πο λύ δύ σκο λο ναβρε θούν ρι ζι κές λύ σεις. Κι ε κεί νο πουμε α νη συ χεί, εί ναι ό τι με τα ξύ των πο λι -τι κών θε σμών που έ χου με στη διά θε σημας δεν υ πάρ χει ού τε έ νας που να εί ναισε θέ ση να πα ρά σχει μα κρο πρό θε σμες

λύ σεις.Ολες οι κυ βερ νή σεις υ πό κει νταιστους, κα τά τον R.D.Laing1, δι πλούςδε σμούς, που στην πε ρί πτω ση των κυ- βερ νή σεων, για να χρη σι μο ποιή σω μιαα να λο γία, συ νί στα νται στις πιέ σεις πουδέ χο νται. Από τη μία για να ε πα νε κλε -γούν πρέ πει να α φου γκρά ζο νται τα αι- τή μα τα του λα ού, ε κού σια ή α κού σια,και να υ πο σχε θούν την ι κα νο ποίη σήτους.

Από την άλ λη, ό λες οι κυ βερ νή σεις,δε ξιές κι α ρι στε ρές,α δυ να τούν να τη ρή -σουν τις προ ε κλο γι κές τους δε σμεύ σειςλό γω των χρη μα τι στη ρίων και των τρα- πε ζών. Αυ τό εν νοώ με τον ό ρο δι πλοίδε σμοί: την πίε ση που α σκούν τό σο τοε κλο γι κό σώ μα ό σο και το πα γκό σμιοκε φά λαιο που υ περ βαί νει ο ποια δή πο τεκυ βέρ νη ση. Σε συν θή κες δι πλών δε- σμών δεν υ πάρ χει δυ να τό τη τα δια φυ γήςαν δεν αλ λά ξει το σύ στη μα εκ βά θρων.

Ποια η γνώ μη σας για τα κι νή μα ταστη Νό τια Ευ ρώ πη? Η α να βίω ση των κι- νη μά των βά σης στην Ελλά δα της κρί- σης θεω ρού με πως εί ναι κα λός οιω νός.

Εί ναι η μό νη ελ πί δα. Στο «Ημε ρο λό -γιο μιας κα κής χρο νιάς» ο Νο τιο α φρι -κα νός συγ γρα φέ ας Κού τσι ε πα νε ξε τά -ζει τις βα σι κές αρ χές που διέ πουν τησκέ ψη μας, τα θε μέ λια του στο χα σμούμας που θεω ρού νται δε δο μέ να. Ο αρ- χαίος ελ λη νι κός ό ρος εί ναι «δό ξα» καιυ πο δη λώ νει τις ι δέες με βά ση τις ο -ποίες σκε πτό μα στε, που ό μως δεν αμ- φι σβη τού με (ΣτΜ «δο ξα σία» στα νέα ελ- λη νι κά). Ο Κού τσι τις θέ τει σε αμ φι -σβή τη ση. Και λέει λοι πό ν: «Αν θέ λου μεπό λε μο, τον έ χου με. Αν ε πι θυ μού με ει- ρή νη, μπο ρού με να την α πο κτή σου με.Αν α πο φα σί σου με πως τα έ θνη πρέ πεινα δρουν σε κα θε στώς α ντα γω νι σμούκαι ό χι φι λι κής συ νερ γα σίας, αυ τό θαγί νει». Επο μέ νως κά θε αλ λα γή εί ναι ε -φι κτή.

Εί ναι θέ μα πο λι τι κής βού λη σης...Στη θέ ση των ι διω τι κών ε πι χει ρή -

σεων, μπο ρού με να έ χου με συ νε ται ρι -σμούς. Όταν έ κα να την δια τρι βή μουστο LSE, το θέ μα μου ή ταν η κοι νω νιο -λο γι κή α νά λυ ση του βρε τα νι κού ερ γα τι -κού κι νή μα τος. Πώς α πό την πα ρακ μήτου στο τέ λος του 19ου αιώ να ε δραιώ -θη κε και α πέ κτη σε ι σχύ τον 20ο. ∆εν έ -γι νε χά ρη στις τρά πε ζες, ού τε χρη μα το -δο τή θη κε α πό ι δρύ μα τα. Ενι σχύ θη κε ό -μως α πό το συ νε ται ρι σμό κα τα να λω τώνΡο τσντέι λ, τα μέ λη του ο ποίου α πο φά -

σι σαν να στα μα τή σουν να α γο ρά ζουν α -πό τα μα γα ζιά, να μην πλη ρώ νουν τουςκε φα λαιού χους, αλ λά να δια νέ μουν ταέ σο δα του συ νε ται ρι σμού στα μέ λη τουκαι στις το πι κές κοι νό τη τες. Ο Ρο- τσντέιλ δεν ή ταν ο μό νος. Υπήρ χαν τατα μεία αλ λη λο βοή θειας, που με μια μι -κρή συν δρο μή, τα μέ λη σε πε ρί πτω σηδυ σκο λίας μπο ρού σαν να δα νει στούνχρή μα τα και να μην κα τα φύ γουν στηντρά πε ζα. Αυ τά τα τα μεία δεν ή ταν κερ- δο σκο πι κά. Επο μέ νως δεν εί ναι α πο -κύη μα της φα ντα σίας του Κού τσι, αλ λάε φι κτό το να γί νουν αλ λα γές. Προϋπο -θέ τουν ό μως ε πα νά στα ση στο ε πί πε δοτης κουλ τού ρας και νοο τρο πίας. Το θέ -μα εί ναι το ποιος θα την κά νει.

Μή πως οι α γα να κτι σμέ νοι πο λί τες;Σί γου ρα ό χι τα πο λι τι κά κόμ μα τα ο -

ποιασ δή πο τε α πό χρω σης. Ού τε οι κυ- βερ νή σεις, που δεν ε λέγ χουν την οι κο -νο μία, οι δυ νά μεις της ο ποίας εί ναι πα -γκό σμιες. Τα κρά τη εί ναι εξ ο ρι σμού υ -πο χρεω μέ να να δρουν στο πλαί σιο τηςε πι κρά τειάς τους. Η οι κο νο μία δεν α -σχο λεί ται πλέ ον με το το πι κό ε πί πε δο,τη νο μο θε σία του τό που, τις προ τι μή -σεις ή σύ στη μα α ξιών των κα τοί κωντου. Μό λις δια πι στω θεί σύ γκρου ση,παίρ νουν τα λαπ το π, τα i-pad και i-ph-ones και με τα κο μί ζουν σε χώ ρες ό πωςτο Μπαν γκλα ντές, ό που βρί σκουν α -πρό σκο πτη πρό σβα ση σε ερ γα τι κά χέ -ρια που κο στί ζουν δύο δο λά ρια τη μέ -ρα.

Στις τε λευ ταίες ε κλο γές στην Ελλά -δα, ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ πέ τυ χε πο σο στό πε ρί που27% για πρώ τη φο ρά στην ι στο ρία. Ηδέ σμευ σή του εί ναι ό τι θα στα μα τή σειτην α πο πλη ρω μή του χρέ ους και τα μέ -τρα λι τό τη τας που έ χουν ε πι βλη θεί.

Από μια ά πο ψη ή ταν ευ τυ χής συ γκυ -ρία που η Αρι στε ρά δε μπό ρε σε να γί νεικυ βέρ νη ση. Μπο ρώ να φα ντα στώ τη δυ- σκο λία της θέ σης της α πέ να ντι σε πο λι -τι κές που έ χουν ε πι βλη θεί, ό χι α πό τηνΕυ ρω παϊκή Ένω ση, αλ λά α πό τις α νώ -νυ μες δυ νά μεις της α γο ράς. Όσο ι σχυ -ρή θέ λη ση και κα λή ορ γά νω ση και να έ -χουν τα κόμ μα τα, δε νο μί ζω ό τι μπο- ρούν να κα τα φέ ρουν κά τι αν δεν αλ λά -ξει το σύ στη μα.

Όπως α νέ φε ρα, ε κεί νο που πα ρα τη -ρεί ται σή με ρα εί ναι η α πο κο πή της ε -ξου σίας α πό την πο λι τι κή. Ως ε ξου σίαα ντι λαμ βά νο μαι την ι κα νό τη τα να κά νεικα νείς κά ποια πράγ μα τα. Ως πο λι τι κή

Ο ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ ΜΠΑΟΥΜΑΝ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗΝ «ΕΠΟΧΗ»

Είμαι βραχυπρό θεσμα απαισιόδοξος,αλλά μακροπρό θεσμα αισιόδοξοςΈνα χειμωνιάτικο απόγευμα στο σπίτι τουστο χιονισμένο Λιντς, ο επίτιμος καθηγητήςκοινωνιολογίας Ζίγκμουντ Μπάουμανμάς μίλησε για την κρίση, τον καταναλωτισμό,τις μορφές αντίστασης, την ανάγκη αλλαγήςνοοτροπίας και πώς βλέπει το μέλλον.

Η ΕΠΟΧΗ 12 Ιανουαρίου 2014 3311ΘΕΩΡΙΑ

α ντι λαμ βά νο μαι την ι κα νό τη τα να α πο -φα σί ζει κα νείς τι πρέ πει να γί νει. Πα- λιό τε ρα, το ζη τού με νο ή ταν να ε πι βάλ -λει κα νείς τη δι κή του πο λι τι κή ατ ζέ -ντα. Ήταν δε δο μέ νο ό τι το κρά τος θα υ -λο ποιού σε την ό ποια ατ ζέ ντα. Σή με ρα,τα πράγ μα τα εί ναι δια φο ρε τι κά. ∆εν εν -νοώ ό τι το κρά τος εί ναι τε λείως α νί σχυ -ρο, αλ λά ό τι έ χει πε ριο ρι σμέ να πε ρι θώ -ρια ε λιγ μών. Έτσι, μπο ρεί π.χ. να α πο -φα σί σει ποιούς θα φο ρο λο γή σει πε ρισ -σό τε ρο, αλ λά δεν έ χει λό γο στα με γά λαπρο βλή μα τα. Όλοι οι πο λι τι κοί θε σμοίπου δη μιουρ γή θη καν με τα πο λε μι κά βα- σί ζο νταν στην α ντί λη ψη ό τι το κρά τοςεί ναι ι κα νό να δια χει ρι στεί την οι κο νο -μία, την ά μυ να, ό πως και τις πο λι τι σμι -κές νόρ μες μιας κοι νω νίας.

Αλλά τώ ρα πια η ι δέα της ε θνι κής κυ- ριαρ χίας εί ναι αυ τα πά τη, α φού δεν υ -πάρ χει ού τε έ να έ θνος που να εί ναι κυ- ρίαρ χο. Αντί θε τα, κυ ριαρ χούν τα χρη μα- τι στή ρια που δεν κά νουν τί πο τε άλ λο α -πό το να πα ρα κο λου θούν τις ι σο τι μίεςτων νο μι σμά των κι ό ταν ε ντο πί σουν μιαα δυ να μία να την διο γκώ νουν μέ χρι ναπά ρει δια στά σεις τε ρά στιου προ βλή μα -τος μέ σω των ΜΜΕ και της πλη ρο φο ρι -κής, ώ στε να ο δη γή σουν σε πτώ ση τωνμε το χών και υ πο τι μή σεις και να δη μι-ουρ γή σουν συν θή κες κερ δο σκο πίας γιατο με γά λο κε φά λαιο.

Αντί στα ση στον κα τα να λω τι σμό

Πώς μπο ρεί να ε πέλ θει η αλ λα γή;Πώς εί ναι δυ να τόν το σύ στη μα της α γο -ράς να πα ρα μέ νει τό σο στα θε ρό σ’έ ναπε ρι βάλ λον γε νι κής ρευ στό τη τας, γιανα χρη σι μο ποιή σου με δι κούς σας ό -ρους.

Όπως σάς εί πα, δε βλέ πω κά ποια αρ -χή ι κα νή να ε πι βά λει κά τι δια φο ρε τι κόκαι πι στεύω ό τι για να υ πάρ ξει θα πε ρά- σουν δε κα ε τίες. Η μό νη ρι ζι κή λύ σηπου βλέ πω εί ναι να ε δραιω θεί έ νας τρό- πος ζωής που θα κα τα στή σει το υ πάρ -χον σύ στη μα έκ πτω το. ∆η λα δή, να στα- μα τή σει το σκε πτι κό τού να δα νεί ζε ταικα νείς για την α πό κτη ση αυ το κι νή τουή, σε ε πί πε δο κρα τών, το να κα τα φεύ -γουν σε δα νει σμό για να μειώ σουν τουςφό ρους για τους πο λύ πλού σιους, καινα υιο θε τη θεί έ νας τρό πος ζωής, πουθα πα ρέ χει σε κά ποιο βαθ μό α σφά λειασε ό λους.

∆η λα δή έ νας α ντι κα τα να λω τι κός τρό- πος ζωής.

Ακρι βώς. Το μι σό πρό βλη μα εί ναι ο υ -περ βο λι κός, κα τα να λω τι σμός της σπα- τά λης, που κυ ριαρ χεί. Γι’ αυ τό και κα- νέ να ε πί δο ξο κόμ μα ε ξου σίας δεν υ πό -σχε ται στους ψη φο φό ρους πως θα πα- τά ξει τον κα τα να λω τι σμό. ∆εν μι λά μεφυ σι κά για λι τό τη τα, αλ λά για αλ λα γήνοο τρο πίας και τρό που ζωής με έμ φα -ση στην ι κα νο ποίη ση των α να γκών καιό χι την ι κα νο ποίη ση των κα τα να λω τών.Όμως, α παι τεί ται θάρ ρος και α ντο χήγια να α ντι στα θεί κα νείς στον κα τα να -λω τι σμό. Κά ποιοι το κα τορ θώ νουν καιδη μιουρ γού νται μι κροί πυ ρή νες, ό πως

για πα ρά δειγ μα στην Ιτα λία υ πάρ χει τοκί νη μα slow food, που έ χει ε ξα πλω θείσε 160 χώ ρες. Ή το Cittaslow, που α πο -σκο πεί στην ε πι βρά δυν ση του ρυθ μούζωής στα α στι κά κέ ντρα και στη δια- σφά λι ση της ποιό τη τας ζωής α ντί γιατην ποιό τη τα της κα τα νά λω σης. Τέ- τοιες πρω το βου λίες, α πο τε λούν «νη σά -κια» σε έ να αρ χι πέ λα γος. Από αυ τό τοση μείο ως τη ρι ζι κή αλ λα γή νοο τρο πίαςεί ναι μα κρύς ο δρό μος. Με πα ρη γο ρεί ησκέ ψη πως κά θε πλειο ψη φία στην ι -στο ρία ξε κί νη σε ως μειο ψη φία κι έ τσιτο ί διο μπο ρεί να συμ βεί και με τις κι νή- σεις που α να φέ ρα με. ∆εν έ χω δυ στυ χώςάλ λο ό ρα μα να σας προ σφέ ρω.

Λεί πουν οι δια νοού με νοιμε ό ρα μα

Ποιος θεω ρεί τε ό τι εί ναι ο ρό λος τωνδια νοού με νων σε αυ τήν την προ σπά -θεια;

Η δια νό η ση έ χει γί νει κι αυ τή έ ναπροϊόν που πω λεί ται και α γο ρά ζε ταικαι αυ τό ι σχύει για ό λους, τό σο συ ντη -ρη τι κούς ό σο και προο δευ τι κούς. Πα- λιό τε ρα, ας πού με στη δε κα ε τία του ’30,υ πήρ χαν δια νοού με νοι με κά ποιο ό ρα -μα, κομ μου νι στι κό ή α κό μη και φα σι -στι κό. Σή με ρα, οι δια νοού με νοι με ό ρα -μα εί ναι πο λύ λί γοι. Ο Φου κώ έ χει πειό τι δεν υ πάρ χουν πια ο λο κλη ρω μέ νοιδια νοού με νοι: οι πα νε πι στη μια κοί στη- ρί ζουν τα πα νε πι στή μια, οι καλ λι τέ χνεςτα θέ α τρα, οι για τροί τα νο σο κο μεία, ηκά θε κα τη γο ρία τα δι κά της ε παγ γελ μα -τι κά συμ φέ ρο ντα. Λεί πουν οι δια νοού -με νοι που θα στο χα στούν με πλαί σιο α -να φο ράς την αν θρω πό τη τα.

Αυ τή η α που σία έ χει να κά νει με τησχε τι κο ποίη ση και την ε μπο ρευ μα το -

ποίη ση της γνώ σης;Οι δια δι κα σίες της ε μπο ρευ μα το ποίη -

σης, της α πορ ρύθ μι σης, του α το μι σμούχα ρα κτη ρί ζουν ό λες τις πλευ ρές τηςσύγ χρο νης κοι νω νίας. Έτσι δεν υ πάρ -χουν πια «κέ ντρα βά ρους», ση μεία συ- νεύ ρε σης, και «ερ γο στά σια αλ λη λεγ -γύης». Όλα εί ναι σκόρ πια, ρευ στά. Συ- νερ γα ζό μα στε στιγ μιαία για την α ντι με -τώ πι ση ε νός προ βλή μα τος και στη συ- νέ χεια με τα πη δά με σε κά τι άλ λο ό τανβα ρε θού με και ό χι ό ταν το πρό βλη μα έ -χει ε πι λυ θεί. ∆εν υ πάρ χει α γκυ ρο βό λι.

Ρι ζο σπα στι κές αλ λα γές εν ό ψει

Αν λοι πόν, ό πως πε ρι γρά φε τε στα βι- βλία σας, ζού με πια σε έ να με τα μο ντέρ -νο, ρευ στό κό σμο, μια ρευ στή με τα νεω -τε ρι κό τη τα, ποιά θα εί ναι η διά δο χη κα- τά στα ση;

Χρη σι μο ποιώ, ό πως ί σως ξέ ρε τε, τονό ρο interregnum, που χρη σι μο ποιή θη -κε για πρώ τη φο ρά α πό τον Τί το Λί βιογια να πε ρι γρά ψει την κα τά στα ση στηΡώ μη με τά το θά να το του Ρω μύ λου, πουβα σί λε ψε για 37 χρό νια, ό σο ή ταν τό τεο μέ σος ό ρος ζωής. Με τά το θά να τότου, ε λά χι στοι Ρω μαίοι θυ μού νταν τηΡώ μη πριν το Ρω μύ λο. Οπό τε ε πι κρα -τού σε μια κα τά στα ση τρα γι κής α βε -βαιό τη τας και έλ λει ψης προ σα να το λι -σμού μέ χρι βα βρε θεί βα σι λιάς. ΟΓκράμ σι δα νεί στη κε τον ό ρο και τονπρο σάρ μο σε για να πε ρι γρά ψει μια κα- τά στα ση, ό που οι πα λιές πρα κτι κές δενεί ναι πια α πο τε λε σμα τι κές, ε νώ νέ οιτρό ποι δεν έ χουν α κό μα ε φευ ρε θεί. Εί -ναι ε ξαι ρε τι κά δύ σκο λο να προ βλέ ψου -με ποιοί θα εί ναι αυ τοί οι τρό ποι. Ίσωςσε άλ λα ση μεία της υ δρο γείου να έ χουνή δη βρε θεί και να μην το γνω ρί ζου με.Αυ τό το μα θαί νου με πά ντα εκ των υ στέ -

ρων. Στη διάρ κεια του 20ου αιώ να, ού τεέ να α πό τα γε γο νό τα που άλ λα ξαν τονρου της ι στο ρίας δεν εί χε προ βλε φθεί.Όλα α πο τέ λε σαν εκ πλή ξεις και ο κό- σμος δεν μπο ρού σε να πι στέ ψει, πωςσυ νέ βαι ναν. Όταν με λε τού σα την ι στο -ρία του ερ γα τι κού κι νή μα τος στη Βρε- τα νία και έ κα να έ ρευ να στα αρ χεία τηςΓκάρ ντιαν στο Μά ντσε στε ρ, δια πί στω -σα πως ού τε μια φο ρά μέ χρι το 1870 δενεί χε γί νει α να φο ρά στη βιο μη χα νι κή ε -πα νά στα ση, ού τε στην κοι τί δα της, τοΜά ντσε στερ. Ο κό σμος δεν εί χε α ντι λη -φθεί πως ζού σε τη βιο μη χα νι κή ε πα νά -στα ση. Επο μέ νως, αν τώ ρα ζού με μιαμε τα-ρευ στή ε πα νά στα ση, μό νο τα παι- διά σας θα τη συ νει δη το ποιή σουν.

Αυ τό εί ναι ε ξαι ρε τι κά εν δια φέ ρον.Ο συ μπα τριώ της σας Κορ νή λιος Κα-

στο ριά δης ό ταν, λό γω των ρι ζο σπα στι -κών του θέ σεων, ε ρω τή θη κε αν στό χοςτου ή ταν να αλ λά ξει τον κό σμο α πά ντη -σε «Ού τε κα τά διά νοια. Πο τέ δεν πέ ρα -σε α πό το μυα λό μου να αλ λά ξω τον κό -σμο. Αυ τό που ε πι θυ μώ εί ναι να αλ λά -ξει η αν θρω πό τη τα α πό μό νη της, ό πωςέ κα νε τό σες φο ρές στο πα ρελ θόν». Αυ -τή εί ναι ο πτι κή αι σιό δο ξου αν θρώ που.

Την προ συ πο γρά φε τε σε τε λι κή α νά -λυ ση;

∆εν θα προ λά βω να το δω για τί εί ναιμα κρο πρό θε σμο. Όμως ελ πί ζω ο 21οςαιώ νας να εί ναι α φιε ρω μέ νος στην ε πα -να σύν δε ση ε ξου σίας και πο λι τι κής, μέ -σα α πό συλ λο γι κή δρά ση και κοι νούςστό χους. Η διά κρι ση με τα ξύ αι σιό δο ξηςκαι α παι σιό δο ξης στά σης κα τά τη γνώ -μη μου εί ναι λο γι κά ε σφαλ μέ νη, α φούδεν ε ξαν τλεί ό λες τις πι θα νό τη τες.Ποιος εί ναι ο αι σιό δο ξος? Όποιος πι- στεύει, πως ο κό σμος ως έ χει ε δώ καιτώ ρα εί ναι ο κα λύ τε ρος δυ να τός. Ποιοςεί ναι ο α παι σιό δο ξος? Αυ τός που σκέ- πτε ται, πως ί σως ο αι σιό δο ξος να έ χειδί κιο.

Υπάρ χει και ο Κα στο ριά δης με τα ξύτων δύο θέ σεων, που λέει πως έ νας άλ -λος κό σμος εί ναι ε φι κτός και έλ πι ζεπως κά πο τε θα πραγ μα το ποιη θεί. Όσονα φο ρά στο α πώ τε ρο μέλ λον η ά πο ψητου εί ναι σω στή, ό χι ό μως ό σον α φο ράστο ά με σο μέλ λον. Όσο για μέ να, εί μαιβρα χυ πρό θε σμα α παι σιό δο ξος και μα- κρο πρό θε σμα αι σιό δο ξος. ∆εν βλέ πωρι ζο σπα στι κές αλ λα γές σύ ντο μα, αλ λάεί μαι σί γου ρος, πως εί ναι στο πρό γραμ -μα.

Ση μείω ση: 1 Ο ψυ χία τρος R.D. Laing, ο ρί ζει ως «δι -πλούς δε σμούς», για να πε ρι γρά ψει ταδια φο ρε τι κά α ντι φα τι κά μη νύ μα τα στα ο -ποία εί ναι ε κτε θει μέ να τα μέ λη της οι κο- γέ νειας λό γω της ταυ τό χρο νης ε πιρ ροήςτης κοι νω νίας και της οι κο γέ νειας καιτην α νά γκη να α πα ντή σουν σε πο λύ συ χνάπα ρά λο γες προ κλή σεις για να μην τι μω- ρη θούν.

Ολόκληρη η συνέντευξη στον ιστότοποτης «Εποχής» (www.epohi.gr)

Ο ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ ΜΠΑΟΥΜΑΝ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗΝ «ΕΠΟΧΗ»

Είμαι βραχυπρό θεσμα απαισιόδοξος,αλλά μακροπρό θεσμα αισιόδοξος

Αλλαγή νοοτροπίας και τρόπου ζωής με έμφασηστην ικανοποίηση των αναγκών και όχι στην ικανο-ποίηση των καταναλωτών.“

Αυτό που γίνεται στηνΕλλάδα τώρα είναι ότι ηχώρα επενδύει σε φαν-τάσματα, αυτό ακριβώςείναι οι τράπεζες πουδίνουν δάνεια!

“

Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευ-σης, δεν υπήρξε φορέας που ναενσάρκωσε, να χειρίστηκε και να

προσδιόρισε την εξουσία, εντονότερααπό το ΠΑΣΟΚ. Μέσα από τις πρωτεϊκέςτου μεταμορφώσεις, το κόμμα μάς αφη-γήθηκε την εξουσία ως πεπρωμένο, ωςτρόπαιο, ως εκτέλεση, ως διάψευση, ωςομηρία, ως επιβολή και ως απώλεια. Σή-μερα που το ΠΑΣΟΚ φτάνει στο βιολο-γικό του πέρας ή έστω στην απώλεια τουμεγέθους που σηματοδοτούσε την ταυ-τότητα του, σήμερα που καμία αρετή δενείναι ικανή να μπολιάσει τη γέρικη γενιάτου (Άμλετ, III, 1, 117), το δράμα μπου-σουλά προς την πέμπτη, την τελευταίατου πράξη, το πρόσφατο παρελθόνπερνά στην ιστορία και ο ελισαβετιανόςποιητής, μας απαγγέλλει πράσινες ομοι-οκαταληξίες για το πώς οι βασιλιάδεςχάνονται.

Τυποποιημένες πομπώδεις φράσεις,όπως το δαχτυλίδι της διαδοχής, ο εμ-

φύλιος μεταξύ των βουλευτών και οι βα-ρόνοι του κόμματος, έρχονται να απο-σπαστούν από τον κοινότοπο λόγο τηςτηλεοπτικής δημοσιογραφίας και να συ-ναντήσουν την κυριολεξία τους στα θεα-τρικά αρχέτυπα του σαιξπηρικού έργου.Στην Ελλάδα του νεποτισμού και της οι-κογενειοκρατίας, όπου όμοια επώνυμαδιαδέχονται το ένα το άλλο σε ίδιες πο-λιτικές θέσεις, αριθμούμε τους συνονό-ματους διαδόχους ώστε να μην τουςμπερδεύουμε. Όμοια με τη ∆ούκισσα τουΓιορκ στον Ριχάρδο τον Γ’ περιγράφουμετη σκυταλοδρομία της στασιμότητας στηνομή της εξουσίας: Είχα έναν Εδουάρδο,κι ο Ριχάρδος τον σκότωσε, είχα έναν Ερ-ρίκο, κι ο Ριχάρδος τον σκότωσε. Είχεςέναν Εδουάρδο, κι ο Ριχάρδος τον σκό-τωσε. Είχες έναν Ριχάρδο κι ο Ριχάρδοςτον σκότωσε.

Προσωπολατρεία

Μιλώντας για την ιστορία του ΠΑΣΟΚ,σε μεγάλο βαθμό μιλάμε για τον ΑνδρέαΠαπανδρέου (με σαιξπηρικούς όρουςΠαπανδρέου ο Β’), τον άνθρωπο πουίδρυσε, προσδιόρισε και ηγεμόνευσε στοκόμμα για 22 χρόνια. Ο τρόπος πουάσκησε την ηγεμονία του στο ΠΑΣΟΚ,χωρίς περιθώρια οποιασδήποτε αμφι-σβήτησης, και η δημιουργία ενός κόμμα-τος καθαρά αρχηγοκεντρικού έδωσανστο πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέουτις διαστάσεις σαιξπηρικού ηγεμόνα, οοποίος κάθεται ολομόναχος στο θρόνοκαι δίπλα του ούτε σύμβουλος (Κοριο-λανός, IV,6,29). Το προφίλ του απόλυ-του ηγέτη ήταν κάτι το οποίο παγιώθηκεήδη από τις πρώτες εκκαθαρίσεις στοκόμμα με τις διαγραφές της ∆ημοκρατι-κής Άμυνας το 1975 και των τροτσκι-στών το 1976, σε μια λιγότερο ματωμένηεπανάληψη των εκκαθαρίσεων του Μάκ-βεθ στο δρόμο του προς την εξουσία. Καιδίπλα στο σημείο που φυτεύεται ο θρό-νος του ηγεμόνα, φύονται τα σφουγγά-ρια που ρουφάνε του βασιλιά την εύνοια,τα δώρα, τ’ αξιώματα (Άμλετ, IV, 2, 15),οι λειτουργικοί υπασπιστές σαν τον Ρό-ζενκραντς και τον Γκίλντενστερν ή σαντον Άκη Τσοχατζόπουλο και τον ΚώσταΛαλιώτη (2/3 της παλιάς «τρόικας» τουΠΑΣΟΚ) καθώς και πρόσωπα που δια-τρανώνουν την άνευ όρων αφοσίωσηστον Αρχηγό σαν τον Κίμωνα Κουλούρηκαι τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο, επιτρέ-ποντας Του να πει σαν άλλος ∆ούκας τουΜπάκιγχαμ: Τα κατάπληχτα βλέμματακαι τα ψεύτικα χαμόγελα τα έχω στη διά-θεσή μου, πάντοτε έτοιμα να υπηρετή-

σουν ό,τι ώρα θελήσω τα στρατηγήματάμου. (Ριχάρδος ο Γ, III, 5, 11).

Στην οροσειρά της διαφθοράς

Στα χαρακτηριστικά αυτά πρέπει ναπροστεθεί και η προσωπολατρία που οΑνδρέας Παπανδρέου καλλιέργησε στησχέση του με το λαό. Μια λατρεία πουεύκολα θα συγχωρούσε τις ματαιωμένεςυποσχέσεις για μια αλλαγή (κυρίαρχοσύνθημα των εκλογών του ’81) που δενήρθε, για μια αλλαγή, που τελικά αλλούκατέληξε [πως περιγελάνε οι τύχες, κι οιμεταβολές γεμίζουν της αλλαγής τηνκούπα με πιοτά διάφορα! (Ερρίκος ο ∆’,III, 1, 52-53)]. Είναι η λατρεία που τουτρέφει ο πολύς λαός, έτοιμος να πνίξειτ’ αδικήματα του στης αγάπης τα νερά(Άμλετ, IV, 7,17) , η λατρεία που θα τονφέρει από το σκάνδαλο Κοσκωτά πίσωστο 47% των εκλογών του 1993.

Η ΠΑΣΟΚική οροσειρά της διαφθοράς-της οποίας το σκάνδαλο Κοσκωτάυπήρξε ίσως η πιο ψηλή βουνοκορφή-μπορεί να βρει αντιστοιχίες σε πολλούςστίχους του Σαίξπηρ. Έτσι διαβάζουμεγια τη διαβρωτική δύναμη του χρήματοςστον Τίμωνα τον Αθηναίο: Τούτος ο κί-τρινος ο δούλος δένει λύνει νόμους. Ευ-λογάει καταραμένους. Κάνει λατρευτή τηλέπρα. ∆ίνει στους κλέφτες θέση πλάι σεγερουσιαστές και τίτλους, προσκυνή-ματα χειροκροτήματα (IV, 3, 26). Σε μιαεπίδειξη ενόρασης μάλιστα, ο Σαίξπηρπροβλέπει τον «Κουτσονόμο»: Στα ρεύ-ματα της διαφθοράς τούτου του κόσμου,μπορεί της αμαρτίας το χρυσωμένο χέρινα παραπετάει το δίκιο και της παρανο-μίας τα λάφυρα συχνά θα δεις να εξαγο-ράζουνε τον νόμο (Άμλετ III, 3, 57).

Ο «επάρατος άλλος»

Με την πτώση του Ανδρέα Παπαν-δρέου, αρχίζει ο πόλεμος της διαδοχής

(κάθε δάχτυλο και βασιλιάς θα σχολιά-σει ο βασιλιάς Ληρ), ο οποίος είχε γίνειεμφανής ήδη από τα γεγονότα στο Πεν-τελικόν το 1990. Τελικά το 1996 πρωθυ-πουργός θα γίνει ο Κώστας Σημίτης. ΟΣημίτης ενσαρκώνει στο ΠΑΣΟΚ τονσαιξπηρικό ρόλο του «επάρατου άλλου»,του ξένου σώματος μέσα στο «σοσιαλι-στικό» και λαϊκίστικο ΠΑΣΟΚ, φιγούραόμοια με τον Οθέλλο ή τον Σάυλοκ πουαν και βρίσκονται ως ξένοι στο σύνολο,καταφέρνουν να του επιβληθούν και νακυριαρχήσουν. Αντίθετα ο διάδοχός του,Γιώργος Παπανδρέου, θυμίζει τον ανί-κανο απόγονο των κραταιών ηγεμόνων,μια φιγούρα βγαλμένη από τα πιο φθαρ-μένα ιπποτικά ρομάντζα μια και η μόνηιδιότητα που είχε να επιδείξει είναι έναεπώνυμο (Τ’ άσημο το όνομα απ’ τοντίτλο το μεγάλο μια φήμη μάταιη το χω-ρίζει, τίποτ’ άλλο (Ριχάρδος ο Γ’ I, 4, 78).

Στην πινακοθήκη των ΠΑΣΟΚικών χα-ρακτήρων, θα μπορούσαμε να συναντή-σουμε πολλές ακόμα αντιστοιχίες. Ναδούμε τον Θόδωρο Πάγκαλο ως ένανανεστραμμένο Φάλσταφ, που αντί γιαχωρατά διατυπώνει μισάνθρωπα ευφυο-λογήματα, τον Ευάγγελο Βενιζέλο να μι-λάει ένα σωρό από τίποτα (Έμπορος τηςΒενετίας, I, 1, 114) και ίσως το γούστομας, μας αποτρέψει από έναν παραλλη-λισμό της Λαίδης Μάκβεθ με την ∆ήμη-τρα Λιάνη. Από τη Ρώμη του Ιουλίου Καί-σαρα μέχρι τη ∆ανία του Άμλετ και απότην Αγγλία του Ριχάρδου του Γ’ μέχρι τηνΕλλάδα του Παπανδρέου του Γ’, η δια-φθορά, η ασυνειδησία και η κατάχρησητης δύναμης δεν αλλάζουν στο βάθοςτης εξουσίας, απλά της φορούνε νέεςμάσκες, κρύβουνε με νέες επιφάνειεςένα πρόσωπο παλαιό. Ας κλείσουμε λοι-πόν (σε πείσμα όλου του προηγούμενουάρθρου) με μια ομηρική ευχή από τηνπρώτη ραψωδία της Οδύσσειας: Έτσι αςχαθεί όποιος παρόμοια πράξει.

tsalapatis.blogspot.gr/

Το ΠΑΣΟΚκαι ο ΣαίξπηρΤου Θωμά Τσαλαπάτη

Ας κάτσουμε κατάχαμα κι ας πούμε ιστορίες πικρές για το τέλος βασιλιάδων.(Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ μιλά μέσα από το στόμα του Ριχάρδου του Β΄)

Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ, περιγράφει στον Μάκβεθ το ζήτημα της εξουσίας ως το «κυ-ρίαρχο θέμα» (the imperial theme). Η μικρογεωγραφία της εξουσίας διαπερνά τοκάθε σαιξπηρικό έργο, ειπωμένη σε όλες τις εκδοχές και τις παραλλαγές της ωςεπιθυμία, ως τιμωρία, ως απώλεια, ως παιχνίδι ή ως νέμεση, με όρους άλλοτε πο-λιτικούς, άλλοτε ηθικούς και άλλοτε υπαρξιακούς. ∆εν είναι παράλογο, λοιπόν, -αν δεχτούμε το χαρακτηρισμό του ομότεχνου και φίλου του Μπεν Τζόνσον πως οΣαίξπηρ ήταν ο ποιητής «όχι μιας εποχής αλλά όλων των καιρών»- να εξετάζουμετις εκφάνσεις της εξουσίας στην εκάστοτε εποχή, υπό το πρίσμα του σαιξπηρικούλόγου, των χαρακτήρων, των δεσμών και των συγκρούσεων που κληροδότησε στηνανθρώπινη αφήγηση.

Από τη Ρώμη του ΙουλίουΚαίσαρα μέχρι τη ∆ανίατου Άμλετ και από τηνΑγγλία του Ριχάρδου τουΓ’ μέχρι την Ελλάδα τουΠαπανδρέου του Γ’, ηδιαφθορά, η ασυνειδησίακαι η κατάχρηση τηςδύναμης δεν αλλάζουνστο βάθος της εξουσίας,απλά της φορούνε νέεςμάσκες.

“Το

υba

nani

oti

Κυριακή 12-01-2014

Documents

Transcript of Κυριακή 12-01-2014