3341

Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Κυριακή 22 Ιουνίου 2014 • Αρ. φ. 1208 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Πάνος Λάμπρου: Μόνοστην κοινωνία μπορούμενα αναπνεύσουμε∆εν εκχωρούμε την πολιτική μαςσε επικοινωνιολόγους σελ. 7

...Σαμπίνε Λέζινγκ: Ο ΣΥΡΙΖΑμας εμπνέειΗ ευρωβουλευτής της Die Linkeμιλά για την Γερμανία, την ακροδε-ξιά και το δημόσιο χρέος σελ 13

...Τ. Αλεξιάδης -Γ. Βερναρδάκης: Απαλλαγέςγια τους εκλεκτούς, βαρβαρό-τητα για τους πολλούςΤα μέλη της ΟικονομικήςΕπιτροπής του ΣΥΡΙΖΑμιλάνε για το νέο φορολογικόσύστημα σελ. 10

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Νίκος Σερντεδάκις: Σκέψειςγια την ολοκλήρωσητης νίκης της ΑριστεράςΗ σχέση του εκλογικού κύκλου καιτου κύκλου διαμαρτυρίας σελ. 8-9

...Ποτάμι: Ένα κόμμαχύμα στο κύμαΛίγο πριν το ιδρυτικό συνέδριοτου κόμματος εμφανίζονταιτα πρώτα προβλήματα σελ.9

...ΣΥΡΙΖΑ: Συνθετικάκαι αυτοκριτικάΡεπορτάζ για όλες τις διεργασίεςστο κόμμα της ριζοσπαστικής Αρι-στεράς πριν την ΚΕ σελ. 6

∆ΙΕΘΝΗ

Ιράκ: Σε κίνδυνο και αυξημένηαστάθεια η Μέση ΑνατολήΤα αποτελέσματα τωναμερικανικών παρεμβάσεωνκαι η παρουσία των ισλαμικώνοργανώσεων σελ 11

...Ουκρανία:Εκεχειρία ή κλιμάκωση;Η αντιπαράθεση παίρνει όλοκαι μονιμότερα χαρακτηριστικάκαι οι πληγές είναι δύσκολονα επουλωθούν σελ. 12

...Παλαιστίνη: Η απαγωγή ωςπρόσχημα για νέα αντίποιναΜε αφορμή την εξαφάνιση τριώννεαρών Ισραηλινών ξεκίνησανοι συνήθεις επιθέσεις σελ. 12

Τριάντα χρόνια απότο θάνατο του ΕνρίκοΜπερλίνγκουερΣυνέντευξη της ΛουτσιάναΚαστελίνα και άρθρο του Λού-τσιο Μάγκρι που μιλάνε γιατον εμβληματικό ηγέτη τουιταλικού κομμουνιστικού κινή-ματος. σελ. 30-31

Χωρίς ανάσαΓΚ. ΧΑΡ∆ΟΥΒΕΛΗΣ: «∆ΕΝ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ∆ΩΡΕΑΝ ΓΕΥΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ»!

Επίθεση κατά των κατοίκων της Ν. Φιλαδέλφειας αλλά και τουδημάρχου, Άρη Βασιλόπουλου έγινε το βράδυ της Παρασκευής απόπερίπου 400 οπαδούς της ΑΕΚ. Οι οπαδοί της ΑΕΚ, που μαζεύτη-καν από νωρίς στο χώρο όπου το Συντονιστικό Κατοίκων Νέας Φι-λαδέλφειας είχε καλέσει συνέλευση και επιτέθηκαν στα μέλη τουΣυντονιστικού. Ο νέος δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας μετέβη στοχώρο και μόλις έγινε αντιληπτός δέχθηκε φραστική επίθεση απότους «αγανακτισμένους» ΑΕΚτζήδες. Στην μάταιη προσπάθειά τουνα ανοίξει διάλογο μαζί τους βρήκε το απόλυτο κενό με αποτέλε-σμα τελικά να φυγαδευτεί από την Αστυνομία, η οποία είχε μέχριεκείνη την ώρα «διακριτική παρουσία». Στη συνέχεια οι οπαδοί τηςΑΕΚ μετέβησαν έξω από τη «Στρούγκα» (κατάληψη της περιοχής)όπου επιτέθηκαν με μολότοφ και ρόπαλα απειλώντας ότι τα ίδια θαγίνουν και τις επόμενες μέρες. Μιλώντας στην «Εποχή», ο Άρης Βα-σιλόπουλους καταδίκασε τις επιθέσεις λέγοντας πως στρέφονταιεναντίον ολόκληρης της πόλης που «θέλει και το γήπεδο και τοΆλσος» σημειώνοντας μάλιστα, ότι οι ενέργειες αυτές εχθρεύονταιτη δημοκρατία και δυναμιτίζουν το κλίμα στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Τραμπούκικη επίθεση κατά κατοίκωντης Νέας Φιλαδέλφειας

Η ΒΙΟΜΕ παράγειαξιοπρέπειαΟι εργαζόμενοι απαν-τούν δυναμικά στην

πρόθεση της εργοδοσίας να επανέλθειστη διοίκηση σελ. 18

Μείωσηστα εισιτήρια;Παραπλανητικέςοι εξαγγελίες του

υπουργείου για μείωση στις τιμέςτων εισιτηρίων των ΜΜΜ σελ. 19

Ενάντιαστις φυλακές

υψίστηςασφαλείας

Αποχή συσσιτίου έχουνξεκινήσει οι κρατούμενοι

στις περισσότερες φυλακές,ορθώνοντας έτσι το

ανάστημά τους στα σχέδιατης κυβέρνησης να χτίσει

μία φυλακή μέσα στηφυλακή. Τις επόμενες μέρες,όπως δηλώνουν αρκετοί, θα

ξεκινήσουν απεργία πείναςενάντια στις φυλακές

υψίστης ασφαλείας. ΤοΣάββατο 28 Ιουνίου, στις 12

το μεσημέρι, θα ξεκινήσειπορεία αλληλεγγύης από το

Μοναστηράκι.

Σε τεντωμένο σχοινί βαδίζει η κυβέρνηση, βρίσκεται σε συνεχήαστάθεια. Το Μαξίμου έχει να αντιμετωπίσει τόσο την ανισορ-ροπία ανάμεσα στους δυο εταίρους της συγκυβέρνησης -τοΠαΣοΚ λειτουργεί, πλέον, με προεκλογικούς όρους, μήπως καιδιασωθεί-, τις αντιθέσεις με τους δικούς του υπουργούς και κυ-ρίως την πίεση από τους δανειστές.

Ο Γκ. Χαρδούβελης επέστρεψε με άδεια χέρια από το Eurog-poup με τους Όλι Ρεν [τον προβληματίζει «η επιβράδυνση τωνμεταρρυθμίσεων»], Β. Σόιμπλε [«η Ελλάδα δεν έχει βγει από τοδάσος»], Κλάους Ρέγκλινγκ [αρνείται μείωση επιτοκίων] και Γ.Ντάισελμπλουμ [«πρώτα τα προαπαιτούμενα, μετά το χρέος»] ναδιευκρινίζουν ότι όλα ξεκινούν από την αρχή! Η διαπραγμάτευσηγια το χρέος «είναι στον αέρα, δεν υπάρχει δεδομένη ημερομηνίαέναρξης», δήλωσε ο νέος υπουργός Οικονομικών προετοιμάζον-τας την κοινωνία ότι έρχονται ακόμα σκληρότερες μέρες, ακόμαπερισσότερα μέτρα –«οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι δεν έχει πιαδωρεάν γεύμα», ανέφερε λες και τόσο χρόνια η κοινωνία τρώειμε «χρυσά κουτάλια»…

Οι διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν όταν είναι αναγκαίο [sic],δήλωσε, διευκρινίζοντας ότι οι δόσεις που υπολείπονται εξαρ-τώνται από τα προαπαιτούμενα –«είμαι σίγουρος ότι τα πρώτα 6προαπαιτούμενα θα είναι έτοιμα έως το τέλος Ιουνίου». Η λίστα

με τα προαπαιτούμενα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μείωση τωνεπικουρικών συντάξεων, κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων,μείωση του κέρδους των φαρμακείων, συγχώνευση όλων τωνΕπικουρικών Ταμείων και εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελ-λείμματος από 1.1.2015 για όλα τα Ταμεία. Ακόμα ψήφιση τουνόμου για τα δάση, τη μικρή ∆ΕΗ, κ.ά. Φυσικά, ο κ. Χαρδούβε-λης διαβεβαίωσε τους ομολόγους του ότι «θα ικανοποιηθούν ταπροαπαιτούμενα», επιβεβαιώνοντας πλήρως ότι ακολουθεί τηγραμμή Στουρνάρα… Συνομιλητές του, μάλιστα, σημείωναν πωςαν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει στην υλοποίηση των προαπαι-τούμενων αυτό «θα αποβεί σε βάρος της χώρας όταν έρθει η ώρανα διαπραγματευθούμε τη μείωση της φορολογίας, όπως τη μεί-ωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο». Να ση-μειωθεί ότι ο νέος υπουργός συναρτά κάθε κίνηση ελάφρυνσηςμε την πορεία υλοποίησης των προαπαιτούμενων που ζητεί ητρόικα.

Ο Αντ. Σαμαράς, όμως, δέχθηκε και προσωπικές παρατηρή-σεις από τους ευρωπαίους ότι έχει καλλιεργήσει υπέρμετρη αι-σιοδοξία στους πολίτες που πρέπει να «μαζευτεί» καθώς δημι-ουργούνται απαιτήσεις στην κοινωνία. Την ίδια ώρα ο Ευ. Βενι-ζέλος θα προσπαθήσει να «μαζέψει» τους δικούς του που ζη-τούν, προεκλογική, διαπραγμάτευση!

22 Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΙδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικός Συνεταιρισμός Κοινωνικών,Πολιτικών και Πολιτιστικών Μελετών και ∆ραστηριοτήτων Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.

Βλαχάβα 11 & Αθηνάς, 3ος όροφος,Αθήνα 105 51

ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702, 3619513 -3619514 • FAX: 3619610

Εκδότρια:Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 150 • Kύπρος: 250

• Ευρώπη: 250 • Λοιπός κόσμος: 250Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: ΣΤ’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR

3801107200000072038528658ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ηλεκτρονική ∆ιεύθυνση:epohigr@gmail.com

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

Ο Ψαριανός πάει στο Ποτάμι,γιατί όπως είπε δεν έφυγε αυτόςαπό τη ∆ΗΜΑΡ, αλλά η ∆ΗΜΑΡαπ’ αυτόν.Του ταιριάζει καλύτερα όμως.Με το γελεκάκι που φορά, είναισαν έτοιμος να κάνει ράφτιγκστον ποταμό Αχέροντα. Οι Κινέζοι δεν φεύγουν με τί-ποτα. Αντίθετα, ήρθαν φέρνονταςτη μισή Σαγκάη.Άντε να βοηθήσουν και αυτοί τηνΕλλάδα να γίνει ανταγωνιστική. Η Μέρκελ το θέτει με φιορι-τούρες.Το ΚΚΚ το υλοποιεί με επιτυχία.Εκεί που ήταν «ένας ελέφανταςκλεισμένος σε δωμάτιο», όπωςείχε πει ο στρατηγός Σου Γιου,τώρα θα κλείσει στο δωμάτιοχώρες σαν την Ελλάδα και ο ελέ-φαντας θα φυλάει απ’ έξω. Όπως είπε ο πρωθυπουργόςτης Κίνας θα αγοράσει ομόλογατου ελληνικού δημοσίου.Αφού τα ομόλογα των ΗΠΑ καιτων άλλων ανεπτυγμένων κρα-τών έχουν μηδενική απόδοση,έρχονται στην Ελλάδα, για ναβγάλουν το κατιτίς τους. Πάντως ήρθαν αγέρωχοι.Έγραψαν τον ΣΥΡΙΖΑ στα παλιάτους παπούτσια. Είναι οι μόνοι τουρίστες πουέφτασαν. Οι υπόλοιποι είτε έφυγαν, είτεδεν ήρθαν. Το τόνισε η κ. Βούλτεψη. Με τις δηλώσεις Τσίπρα φεύ-γουν οι τουρίστες, φώναξε. Πράγματι, όπως η ίδια διευ-κρίνισε, ο Τσίπρας είπε «Go backmrs Merkel».Οι τουρίστες νόμισαν ότι θα αρ-χίσει πογκρόμ και την έκαναν γιαάλλα μέρη εξωτικά και ονειρε-μένα χωρίς ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα. Είναι και ορισμένα μέρη πουδεν είναι μεν εξωτικά, αλλά είναιονειρεμένα. Χωρίς άστεγους και απόκληρους. Στις ΗΠΑ άρχισαν ναβάζουν έξω από τα κα-ταστήματα και τις πο-λυκατοικίες στο δά-πεδο καρφάκια, όπωςεδώ για τα περιστέριαή για να μη χέζουν οιγάτες, για να μην ξα-πλώνουν οι άστεγοι,εκτός αν είναι φακίρη-δες.Αμέσως υιοθετήθηκε ηιδέα στην άλλη ηγέτιδαδύναμη, την Αγγλία, μεπρωτοπόρα τη μεγαλύ-τερη αλυσίδα σούπερμάρκετ Tesco. Εδώ που τα λέμε οιμόνοι που συνήθισαν τακαρφιά στο δάπεδοείναι οι πασόκοι. Παλιά τους τα έβαζε οΑνδρέας για να τους

δοκιμάσει. Τώρα τα βάζουν μόνοι τουςγια να δουν τις αντοχές τουςαπέναντι στην κυβέρνηση Σα-μαρά- Βενιζέλου. Το πρωί ξεκούραστοι από τη δύ-σκολη άσκηση πάνε στο υπουρ-γείο τους. Αφού τρίβουν την πλάτη τουςαπό τα μεταξύ τους καρφιά, σκέ-πτονται την επιβίωσή τους στηνολοένα ισχνότερη πελατεία τουςκαι αμολούν καμιά μπαρούφα. Άλλος για τη μικρή ∆ΕΗ, άλλοςγια τις απολύσεις, άλλος για τοξεπούλημα της ΕΥ∆ΑΠ και άλλοςγια τη φουκαριάρα τη μάνα του. Ο Σαμαράς τους αφήνει σιγο-ψιθυρίζοντας «άφετε τα παιδίαελθείν προς εμέ». Πάλι καλά. Θα μπορούσε να πει«άφες τους νεκρούς θάψαι τουςεαυτών νεκρούς». Πάντως οι πασόκοι έχουν καιτην ευχάριστη πλευρά τους. Μουθυμίζουν την κωμωδία «Το πον-τίκι που βρυχάται» με τον ΠήτερΣέλερς.Ένα ασήμαντο κρατίδιο, που περ-νούσε οικονομική κρίση, καληώρα σαν σε μας, κήρυξε πόλεμοστις ΗΠΑ. Ο στόχος ήταν να ητ-τηθούν και η νικήτρια δύναμη νατους αποζημιώσει. Καλή ιδέα και για μας.Να κηρύξουμε πόλεμο στη Γερ-μανία και να μας αποζημιώσειόπως και στους προηγούμενουςπολέμους. Βαμπίρ παραμένει ο ΜάκηςΤριανταφυλλόπουλος, πανάθεματον επιπλέον που ξεφτιλίζει τοόνομα Μάκης που φέρουν επα-ξίως ο Αλιεύς και ο Γιακουμάτος,βγάζοντας σκατά μέσα από σκο-τεινά βίντεο. Έκανε λάθος στον άνθρωποόμως. Τόσο που δημιουργήθηκεένα ηχηρό κίνημα συμπαράστα-σης προς το πρόσωπό του. Το ήθος και η προσωπικότητα

που ανέδειξε στην προεκλογικήτου εκστρατεία τον ανέβασαν σευψηλή ηθική κλίμακα. Μόνο ο Χατζιδάκις του λείπεικαι μας λείπει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και νάναι, πάεικαλά. Ακόμα και ο συγγραφέας Θανά-σης Χειμωνάς τομεάρχης Πολιτι-σμού του ΠΑΣΟΚ, δήλωσε ότι «τοκαλοκαίρι θα έχουμε κυβέρνησημε κεντρικό άξονα τον ΣΥΡΙΖΑ. Να κρατήσουμε κάποιες απο-στάσεις. Έτσι πήραμε και τον Τατσόπουλοκαι το μόνο που κερδίσαμε απ’αυτόν είναι ο Αδάμος. Το παράκανε η Κωνσταντο-πούλου με το ξαφνικό κλείσιμοτης Βουλής και τις υπόνοιες τηςότι τα έκαναν για παραγραφή τωναδικημάτων για τα περίφημαυποβρύχια που γέρνουν. Απλό είναι. Για να μην γίνονταισπατάλες στο δημόσιο, έστειλαντη δικογραφία όχι με υπάλληλοαλλά με χελώνα, τρώει μόνοκουτόχoρτα. ∆ύο βδομάδες κρατιέμαι ναγράψω για τον νέο υπουργό ∆η-μόσιας Τάξης κ. Κικίλια. Όποτε έγραφα για τον προκά-τοχό του ∆ένδια, τα ΜΑΤ τσαντι-ζόταν και έριχναν ξύλο. Ο Κικίλιας στην πανηγυρικήομιλία του στους αστυνομικούςείπε: «Οι έλληνες αστυνομικοίείναι παιδιά μας και οι ελληνίδεςαστυνομικίνες είναι κόρες μας». Ο μπαγάσας κρατάει τις παραδό-σεις. Ένα κλικ πιο μπροστά όμως. ∆εν είπε στις αστυνομικίνες«τώρα πηγαίνετε να φτιάξετεκολατσιό για τους άντρες».

Γεράσιμος ο Αλιεύςalieys@hotmail.gr

Ο Γαβριήλμάς ξανακάνειπερήφανους

Το βράδυ της Παρασκευής πριν το δεύτερο γύρο τωνδημοτικών εκλογών, η Ανοιχτή Πόλη έκανε στα Προ-πύλαια μια μικρή γιορτή για το κλείσιμο της εξαιρε-

τικής προεκλογικής καμπάνιας του Γαβριήλ Σακελλαρίδη.Εκεί, πέραν από τους «συνήθεις ύποπτους» υπήρχαν πολλοίκαι πολλές που δεν συνηθίζουν να βρίσκονται σε τέτοιουείδους γιορτές. Όλοι τους πήγαν γιατί καθ’ όλη τη διάρκειατης προεκλογικής εκστρατείας ένιωσαν αυτό που έλεγε έναπροεκλογικό σύνθημα της ΑΠ: «Η πόλη είμαστε εμείς, οιάνθρωποί της». Ο Γαβριήλ, στους λίγους μήνες που διήρ-κεσε η καμπάνια μίλησε στη καρδιά του κόσμου της Αρι-στεράς, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας που πλήττεται,που παλεύει για την επιβίωση, που ψάχνει ένα άλλο πολι-τικό και δημόσιο ήθος, που προτάσσει την αξιοπρέπεια. «ΟΓαβριήλ έχει το πρόσωπο της Αριστεράς για την οποία πα-λέψαμε και την οποία ονειρευτήκαμε», λέγανε ορισμένοιαπό τους παλιούς συντρόφους που βρέθηκαν εκείνο τοβράδυ εκεί.

∆ύο βράδια μετά, παρά την απογοήτευσή μας για το απο-τέλεσμα, τα πρόσωπα όλων στα Προπύλαια ήταν χαρού-μενα. Καταλαβαίναμε όλοι και όλες ότι αυτό που είχε γίνειήταν μια μεγάλη νίκη. Νιώθαμε περήφανοι και περήφανεςγιατί ο «Γαβριήλ μας» έχοντας ως όπλο του τη συλλογικό-τητα και την αλληλεγγύη συγκρούστηκε με πρόσωπα καικαταστάσεις και – ασχέτως του αποτελέσματος – βγήκε νι-κητής. Γιατί, όπως είπε και ο ίδιος εκείνο το βράδυ, όταν δί-νουμε αγώνες χωρίς εκπτώσεις στα πιστεύω και στις αξίεςμας τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.

Ένα μήνα μετά, ο Γαβριήλ μάς ξανακάνει περήφανους.Ενάντια στην υποκρισία, το συντηρητισμό, τον ψευτοηθικι-σμό. Απέναντι στη χειρότερη πτυχή του φασισμού, αυτή πουπροσπαθεί, πατώντας πάνω στα χειρότερα ένστικτα και σταπιο σαθρά κατάλοιπα των πιο σάπιων αντιλήψεων, να πε-τάξει ανθρώπους στον κίτρινο βόθρο των εκβιασμών καιτης κλειδαρότρυπας, στάθηκε με τον πιο αξιοπρεπή τρόπο.Απάντησε δημόσια ότι δεν πρόκειται ούτε να εκβιαστεί,ούτε να ενδώσει σε τέτοιες πρακτικές. Απάντησε ότι δεν θασυνδιαλλαγεί με τους βασιλιάδες της ζούγκλας, πως δεν θαδεχτεί την χειραγώγηση ούτε του ίδιου ούτε του πολιτικούτου χώρου.

Η στάση αυτή ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή. Η Αρι-στερά βρίσκεται προ των πυλών της εξουσίας και για αυτόδοκιμάζεται και θα δοκιμαστεί σε πολλά επίπεδα. Έχουμετην αίσθηση ότι ο κόσμος της μπορεί να συζητήσει τα πάνταπου αφορούν πολιτικές επιλογές. Αν για κάτι όμως δενείναι πρόθυμος, είναι να χάσει τη ψυχή του. Ειδικά τώραπου πολλοί καλοθελητές θα μας πλησιάσουν για να μαςπουλήσουν εκδούλευση, εμείς πρέπει να μείνουμε αταλάν-τευτοι στον αγώνα μας κατά τέτοιων πρακτικών. ∆εν πρό-κειται να νομιμοποιήσουμε καμία άλωση της ιδιωτικότητας,του προσωπικού κανενός ακόμα και αν αυτή μπορεί να μαςφέρει πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη.

Γιατί η ελληνική κοινωνία σήμερα έχει ανάγκη, ίσως πε-ρισσότερο και από τη σωτηρία σε οικονομικό επίπεδο, ένανέο υπόδειγμα ηθικής, δημόσιας στάσης, προσωπικής αξιο-πρέπειας και άσκησης της πολιτικής. Γιατί από το πώς θασταθούμε όλοι απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα -απόόπου κι αν προέρχονται, όποιον κι αν αφορούν-θα κριθείαν η ελληνική κοινωνία θα μπορέσει να σωθεί από τον εκ-φασισμό.

«Εποχή»

Τον πήρε το Ποτάμιτον πήγε ο ποταμόςτης ∆ΗΜΑΡέκλεισε την πόρτα ο Γρηγόρης Ψαριανός

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 33ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ηκυβέρνηση, είναι σαφές,γίνεται αποδεκτό καιστους δικούς της κύ-

κλους, βρίσκεται συνεχώς σε μιααναζήτηση σταθερού στίγματοςκαι δυσκολεύεται πολύ να το πε-τύχει. «Σε κρίσιμο σταυροδρόμι ηκυβέρνηση», «Σε αναζήτησηισορροπιών η Κυβέρνηση»,«Υπουργοί στα πρόθυρα νευρι-κής κρίσης», «Ανακωχή μέχριτέλος Ιουλίου στην κυβέρνηση»είναι μερικοί, μόνο, από τους τίτ-λους του φιλοκυβερνητικούΤύπου.

Μερικές εβδομάδες μετά τηνήττα της στις εκλογές βρίσκεταισε μια πραγματικότητα καθόλουευχάριστη, η οποία ως ένα βαθμόδημιουργήθηκε και από την ίδιατην κυβέρνηση με τον ανασχημα-τισμό που επέλεξε. Τα κρίσιμαόμως αίτια είναι η παραδοχή, ευ-ρύτερα από τις συστημικές δυνά-μεις, ότι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δενείναι συγκυριακή και ότι Ν∆ –ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να ανατά-ξουν, θα ηττηθούν όποτε κι αν γί-νουν εκλογές, έστω κι αν κερδη-θεί χρόνος με επιτυχή εκλογή –αν και εξαιρετικά δύσκολο –νέου Πρόεδρου. Αυτή η αλήθεια,ωθεί Ν∆ και ΠΑΣΟΚ σε διαφο-ροποιημένες τακτικές κινήσεις,ίσως και στρατηγικές. Αυτό είναισήμερα η πηγή της ανισορροπίαςτης κυβέρνησης και της δύσκολακαλυμμένης έντασης στις σχέ-σεις τους.

Απλοϊκές απαντήσεις

Η πρώτη απλοϊκή και γρήγορηαπάντηση στο πρόβλημα υπήρξετο είδος του ανασχηματισμούπου επιλέχθηκε. Η επιστράτευσημιας ομάδας υπουργών από τη«Λαϊκή δεξιά» και μερικών εκτου ΠΑΣΟΚ, θεωρήθηκε ότιαρκεί για να ξεγελαστεί ο κό-σμος. Παράλληλα, ο αμετάθετοςνεοφιλελεύθερος πυρήνας τηςθεωρήθηκε ότι δεν αφήνει αμφι-βολίες στους αξιωματούχους τηςτρόικας για το ότι η συμφωνη-μένη πολιτική θα συνεχισθεί.

∆εν επαληθεύτηκε ούτε το έναούτε το άλλο. Η μεγάλη πλει-οψηφία της κοινωνίας η οποίαάνεργη, καταχρεωμένη και σεπλήρη ανασφάλεια θα πάει στιςεφορίες για έξι φόρους το δεύ-τερο εξάμηνο τους έτους, ηπλημμύρα των κατασχέσεωνποσών εις «χείρας τρίτων» γιαοφειλές στο ΙΚΑ – από 1.500 τηνεβδομάδα πριν λίγο καιρό έφθα-σαν τώρα τις 8.000 – οι εκατον-τάδες χιλιάδες ανασφάλιστοικτλ, δεν συγκινούνται ούτε απότους παλικαρισμούς του κ. Ντι-νόπουλου, ούτε από τις κορώνεςτου κ. Γιακουμάτου ούτε τα «δενπερνάνε σε μένα» του αφερέγ-γυου κ. Λοβέρδου. Απεναντίαςμαζί με τις παρεμβάσεις κυβερ-νητικών ή κομματικών αξιωμα-τούχων έχουν διαμορφώσει μιακανονική Βαβέλ.

Η δεύτερη απλοϊκή και «έξυ-

πνη» απάντηση προήλθε από τονκ. Ε. Βενιζέλο. Στους κομματι-κούς υπουργούς είπε ότι στηνκυβέρνηση είναι ως ΠΑΣΟΚ! Μ’άλλα λόγια, κυρίως για λόγουςεσωκομματικούς, θέλησε να ση-κώσει τους τόνους έναντι …. τηςκυβέρνησής του για να κερδίσειπόντους έναντι και της ηγεμο-νεύουσας Ν∆. Πόσο αυτό υλο-ποιήθηκε στα όρια που ήθελε οκ. Βενιζέλος και πόσο πήγε πιοπέρα δεν γνωρίζουμε, όμως τοαποτέλεσμα ήταν ένας τραγέλα-φος. Ο κ. Κεκέρογλου υποστή-ριξε ότι «είναι αναγκαίο να επα-νεξετάσουμε όλες τις αρνητικέςπλευρές των μεταρρυθμίσεωνπου έχουν γίνει»! Ο κ. Π. Κου-κουλόπουλος ότι θα πρέπει ναξανά-εξετασθούν αποκρατικο-ποιήσεις επιχειρήσεων όπως η∆ΕΗ και η ΕΥ∆ΑΘ – ΕΥ∆ΑΠ.

Οι παρεμβάσεις στη συνέχειατόσο της εκπροσώπου της κυ-βέρνησης κ. Βούλτεψη όσο καιτου προέδρου της Κοινοβουλευ-τικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ κ.Ρήγα αποκαλύπτουν μια κάποιασυνεννόηση μεταξύ Βενιζέλου –Σαμαρά που δεν πρέπει να ήτανκαθόλου εύκολη. Κανένας δενμπορεί να αποκλείσει, βέβαια,ως και ένα είδος συμπαιγνίας με-ταξύ τους. Προς το παρόν η συμ-φωνία είναι για συνετή συμπερι-φορά ως το τέλος Ιουλίου για ναπληρωθούν τα προαπαιτούμενακαι να παρθούν οι δόσεις. Προ-φανώς, στην κυβέρνηση, ιδίως οελάσσων σύμμαχος υποτιμά τονκόσμο. ∆ιότι τι είναι τα προαπαι-τούμενα αν όχι η πιο σκληρήπτυχή των μνημονιακών υποχρε-ώσεων;

Η στάση των Βρυξελλών

Εν τω μεταξύ τώρα έχουμεπλέον και σαφή εικόνα από τηστάση των Βρυξελλών. Ο νέοςΥπουργός Οικονομικών, κ. Γ.Χαρδούβελης την Πέμπτη στοEurogroup δεν πέρασε καθόλουευχάριστα. Υποχρεώθηκε να δη-

λώσει ότι «η πολιτική της Ελλά-δας δεν αλλάζει, μάλλον επι-σπεύδεται». Υπό αυτές τις συν-θήκες, το θέμα των φοροελα-φρύνσεων - παρά τα πρωτοσέ-λιδα που έχει χαρίσει - δεν βρήκεχώρο στην ατζέντα των συζητή-σεων. Αρκέστηκε στο να ενημε-ρώσει τους εταίρους ότι η προ-ώθηση των προαπαιτούμενωνπου συνδέονται με τις δόσειςΜαΐου και Ιουνίου καθυστέρησεκυρίως λόγω των εκλογών καιδιαβεβαίωσε ότι τα προαπαιτού-μενα του Μαΐου θα εκπληρωθούνως το τέλος Ιουνίου, ενώ αυτάτου Ιουνίου γίνεται προσπάθειανα ολοκληρωθούν πριν από τονΑύγουστο, ούτως ώστε στα μέσαΑυγούστου να εκταμιευθούν τα 2δισ. ευρώ και η χώρα, να πάρεικαι το 1,8 δισ. που είναι κέρδηκεντρικών τραπεζών από τα ελ-ληνικά ομόλογα.

Ο κ. Ο. Ρεν πριν τη συνεδρίασηακόμη του Eurogroup δήλωνε ότιτον «προβληματίζει η επιβρά-δυνση της διαδικασίας των με-ταρρυθμίσεων στην Ελλάδα» καιμε νόημα πρόσθετε πως πιστεύει«να καταφέρει να επιστρέψει στομονοπάτι των σημαντικών οικο-νομικών μεταρρυθμίσεων». Ο κ.Γ. Ντάισελμπλουμ σε τόνο βαρύσημείωσε ότι «η Ελλάδα πρέπεινα τηρήσει τις υποχρεώσεις τηςπράγμα το οποίο, προς το παρόν,δεν βλέπει να γίνεται». Όσο γιατα επόμενα βήματα σημείωσεότι, για να ξεκινήσει η συζήτησηγια την ελάφρυνση του ελληνι-κού χρέους, η κυβέρνηση έχειακόμα πολλές μεταρρυθμίσειςνα ολοκληρώσει, όπως τα προ-απαιτούμενα αλλά και ό, τι άλλοσυμφωνηθεί στο πρόγραμμα,όπως η επίτευξη πρωτογενούςπλεονάσματος. Μετά την επό-μενη αξιολόγηση - που δεν είναιαπλή όπως είπε ο κ. Χαρδούβε-λης - «να δούμε αν μια ελά-φρυνση του χρέους είναι όντωςαναγκαία», είπε χαρακτηριστικά.

Παύλος Κλαυδιανός

ΜΕ «Α∆ΕΙΑ ΧΕΡΙΑ» ΕΠΕΣΤΡΕΨΕΑΠΟ ΤΟ ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ Ο ΓΚΙΚΑΣ ΧΑΡ∆ΟΥΒΕΛΗΣ

Σε ανισορροπίαη κυβέρνηση

ΠΕΤΕΡ ΜΠΟΦΙΝΓΚΕΡ

Χαλάρωσηπεριορισμών, προγράμματαανάκαμψηςΣε ο μι λία του στην Αθή να σε συ ζή τη ση που διορ γά νω -

σε το Ε ΛΙΑ ΜΕ Π και το ΄Ιδρυ μα Friedrich Ebert με θέ μα«∆η μιουρ γώ ντας θέ σεις ερ γα σίας: Η με γα λύ τε ρη πρό -

κλη ση της Ευ ρώ πης με τά την κρί ση», ο κα θη γη τής Πέ τερΜπό φιν γκε ρ, μέ λος του Γερ μα νι κού Συμ βου λίου Οι κο νο μι -κών Εμπει ρο γνω μό νων ε πα νέ λα βε τη θέ ση του ό τι το μο -ντέ λο που α κο λου θή θη κε, κυ ρίως την πε ρίο δο 2010-2012και στη ρί χτη κε στην υ περ βο λι κή δη μο σιο νο μι κή προ σαρ -μο γή, α πο τέ λε σε το βα σι κό πρό βλη μα της Ευ ρω ζώ νης. «Ηύ φε ση δεν εί ναι δυ να τό να υ πο χω ρή σει πα ρά μό νο ύ στε ραα πό τη χα λά ρω ση των δη μο σιο νο μι κών πε ριο ρι σμών» ε πε -σή μα νε και υ πο στή ρι ξε πως η Ευ ρω ζώ νη έ χει α νά γκη α πόμία ο λο κλη ρω μέ νη α να πτυ ξια κή στρα τη γι κή, έ να Πρό γραμ -μα Απο κα τά στα σης του Ευ ρώ. Τα κρά τη μέ λη να έ χουν τηδυ να τό τη τα χρη μα το δό τη σης των προ γραμ μά των α νά καμ -ψης, βά θους τε τρα ε τίας, μέ σα α πό ε πι πρό σθε τα ελ λείμ μα -τα.

Το νέο μο ντέ λο, εί πε, α ντί θε τα α πό αυ τό που α κο λου θή -θη κε, και πά λι να βα σί ζε ται στις διαρ θρω τι κές με ταρ ρυθ μί -σεις, με τη δια φο ρά ό τι α ντί για προ γράμ μα τα διά σω σης, θαε φαρ μό ζο νται προ γράμ μα τα α νά καμ ψης. Η έμ φα ση θα πρέ -πει να δο θεί στις ε πεν δύ σεις που ε νι σχύουν την α ντα γω νι -στι κό τη τα μα κρο πρό θε σμα, στην εκ παί δευ ση, υ γειο νο μι κήπε ρί θαλ ψη, οι κο λο γία, ε νέρ γεια και ε πι χει ρη μα τι κό τη τα.

Οι ε θνι κές αυ τές α να πτυ ξια κές στρα τη γι κές θα πρέ πεινα ε γκρί νο νται α πό την Ευ ρω παϊκή Επι τρο πή και σε πε ρί -πτω ση που τα κρά τη δεν έ χουν τη δυ να τό τη τα να χρη μα το -δο τή σουν τα προ γράμ μα τά τους, θα πρέ πει αυ τό να γί νε ταια πό τον Ευ ρω παϊκό Μη χα νι σμό Στα θε ρό τη τας.

∆εν φτά νουν στην πε ρι φέ ρεια τα μέ τρα Ντρά γκι

Σε μια άλ λη η με ρί δα, ε πί σης στην Αθή να την ί δια μέ ρα μεθέ μα «Τρα πε ζι κή Ένω ση, Νο μι σμα τι κή Πο λι τι κή και Οι κο νο -μι κή Ανά πτυ ξη» ο πρώην Πρω θυ πουρ γός κ. Λ. Πα πα δή μος,υ πο στή ρι ξε ό τι τα ο φέ λη α πό τα τε λευ ταία μέ τρα της Ε ΚΤ(μειω μέ να ε πι τό κια) δεν φτά νουν στην πε ρι φέ ρεια. Οι υ -περ χρεω μέ νες χώ ρες α ντι με τω πί ζουν πι στω τι κή α σφυ ξίακα θώς «τα ε πι τό κια τρα πε ζι κού δα νει σμού εί ναι 2 – 6 μο -νά δες υ ψη λό τε ρα απ’ αυ τά στον πυ ρή να της ευ ρω ζώ νης». Οα με ρι κα νός κα θη γη τής, μά λι στα, Μπ. Φρί ντμαν υ πο στή ρι ξεό τι στην Ευ ρώ πη η νο μι σμα τι κή πο λι τι κή ε ξυ πη ρε τεί τιςχώ ρες που δεν έ χουν πρό βλη μα! Ότι τα πρό σφα τα μέ τρατου κ. Μ. Ντρά γκι για πα ρο χή ρευ στό τη τας στις τρά πε ζεςμπο ρεί να έ χουν πε ριο ρι σμέ νη χρη σι μό τη τα στην πε ρι φέ -ρεια συμ φώ νη σε και ο πα ρευ ρι σκό με νος νέ ος ∆ιοι κη τήςτης Τρά πε ζας Ελλά δος κ. Γιάν νης Στουρ νά ρας, ε νώ ο α ντι -πρό ε δρος της Ε ΚΤ κ. Β. Κον στά ντσιο δια βε βαίω σε ό τι η Ε -ΚΤ εί ναι έ τοι μη να χρη σι μο ποιή σει νέα μη συμ βα τι κά ερ γα -λεία, πε ρι λαμ βα νο μέ νου ε νός προ γράμ μα τος α γο ράς στοι -χείων ε νερ γη τι κού, αν αυ ξη θούν οι πι θα νό τη τες πα ρα τε τα -μέ νης πε ριό δου χα μη λού πλη θω ρι σμού.

∆ια φω νεί ο ξε νο δό χος…

Αντί θε τα ό μως, για να μην ξε χνά με και ποιος εί ναι ο ξε -νο δό χος, ο κ. Β. Σόι μπλε προ σπά θη σε την Πα ρα σκευή να βά -λει τέ λος στη συ ζή τη ση για πε ραι τέ ρω, δρα στι κά μέ τρα α -πό την Ε ΚΤ κα τά του α πο πλη θω ρι σμού. Πριν λη φθούν νέαμέ τρα, θα πρέ πει πρώ τα να δια πι στω θεί εάν έ χουν δρά σειτα πα λιά. Γι’ αυ τό δεν χρεια ζό μα στε τώ ρα μια συ ζή τη σηπου μπο ρεί να προ κα λέ σει την πα ρε ξή γη ση ό τι χρειά ζο νταικαι νέα μέ τρα.

Μέρ κελ - Γκά μπριε λ

Για να συ μπλη ρώ σου με το πα νό ρα μα α να φέ ρου με τις δη -λώ σεις του α ντι κα γκε λα ρίου της Γερ μα νίας κ. Γκά μπριελό που ζή τη σε να δο θεί πε ρισ σό τε ρος χρό νος στις χώ ρεςπου εί ναι α πο φα σι σμέ νες να πραγ μα το ποιή σουν με ταρ ρυθ -μί σεις. Η κ. Μέρ κελ α πά ντη σε ό τι δεν βλέ πει α νά γκη τρο πο -ποίη σης του Ευ ρω παϊκού Συμ φώ νου Στα θε ρό τη τας κα θώςοι δη λώ σεις του σο σιαλ δη μο κρά τη η γέ τη ερ μη νεύ τη καν ωςπρό τα ση προς την α ντί θε τη κα τεύ θυν ση.

Π. Κλ.

Του

∆ημ

ήτρη

Πετ

σετί

δη

Ο ΈλληναςΓερμανός δεν γίνεταιΟι εκφραστές του “γερμανικού ραγιαδισμού”, μια απίστευτη προφητεία τουΜιχαήλ Μπακούνιν και η ρήση του Σαλβατόρ Νταλί για τους Έλληνες.

Του Νίκου Τσαγκρή

Τις μέρες που η κυβέρνηση Σαμαρά, με… διακριτό τον Βενιζέλο μέσα της, ε-πιδίδεται σε ένα μπαράζ φθηνού λαϊκισμού του τύπου «παίξ’ το αντιμνη-μονιακός κι έχει ο Σόιμπλε» και οι Έλληνες εξαντλούνται σε τρικ οριακής

θερινής επιβίωσης του τύπου «χύμα στο κύμα», οι Γερμανοί… ξανάρχονται: αδη-μονούν, λέει, να αποβιβαστούν στα ελληνικά νησιά («τα πιο όμορφα του κόσμου»,λέει) για να καταλάβουν τα τετράστερα και τα πεντάστερα ξενοδοχεία που, ωςγνήσιοι ευρωπαίοι, έχουν κλείσει (από τον Ιανουάριο του 2012, παρακαλώ) γιατις καλοκαιρινές διακοπές τους. Εντάξει, με το καλό να μας έρθουν οι γερμανα-ράδες, που λέει ο λόγος, αλλά, αναπόφευκτα, καθώς τα τουριστικά ρεπορτάζ μάςπροκαλούν με τη γερμανική εισβολή στα ξενοδοχεία των πάλαι ποτέ καλοκαιρι-νών μας διακοπών, το ερώτημα, παραπονιάρικο και ζηλόφθονο, προκύπτει… αυ-θωρεί και παραχρήμα: γιατί αυτοί και όχι εμείς;

Είναι ένα ερώτημα που, στην πολιτική του μεταφορά, αφορά την πλειονότηταυμών των Ελλήνων αλλά, κυρίως, τις πολιτικές ηγεσίες μας. Και επανέρχεται κά-θε φορά που η χώρα μας στριμώχνεται και οι πολιτικές ηγεσίες μας υποχωρούν,συμβιβάζονται, υποτάσσονται: είμαστε, οι Έλληνες, ισότιμοι Ευρωπαίοι πολίτες;Ή μήπως είμαστε υποτελείς των ισχυρών της Ευρώπης; Προφανώς και τα δύο! Κιας κομπάζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες, ότι είμαστε ισότιμοι Ευρωπαίοι. Κι αςκαταγγέλλουν οι εκάστοτε αντιπολιτευόμενοι ότι είμαστε υποτελείς.

Παίζοντας τα «καλά παιδιά»

Καθώς εξελίσσεται μια ακόμη πράξη του ιστορικού δράματός μας με τους εκά-στοτε «συμμάχους» μας, έχει ιδιαίτερη αξία να σημειώσουμε ότι οι πρωταγωνι-στές διατηρούν, και σε αυτή την πράξη, το παραδοσιακό ήθος τους: ο Γερμανόςεπιτίθεται, ο Έλληνας αμύνεται. Ο Γερμανός προκαλεί, ο Έλληνας δέχεται στωι-κά τις προκλήσεις. Ο Γερμανός επιδεικνύει την ποσοτική του δύναμη, ο Έλληναςτην αντίστοιχη ποιοτική. Οι όποιες αποκλίσεις στις συμπεριφορές των πρωτα-γωνιστών δεν ανατρέπουν το παραδοσιακό ήθος τους, το ιστορικό - πολιτισμικότους προφίλ.Είναι καλό αυτό για μας; Αμφιβάλλω. Σ’ έναν κόσμο (τον κόσμο της«ευρωζώνης») όπου πολιτισμός σημαίνει χρήμα – κέρδος – οικονομική υπεροχή,σ’ ένα κόσμο όπου η Γερμανία ποζάρει και επιβάλλεται ως πρότυπο ευρωπαϊκήςχώρας, οι Γερμανοί πλασάρονται ως ευρωπαϊκός λαός – πρότυπο και η ΆνγκελαΜέρκελ ποζάρει και επιβάλλεται ως η ηγεμών της Ευρώπης, φυσικά αμφιβάλλω.Σ’ αυτόν τον συγκεκριμένο «ευρωπαϊκό» κόσμο με τον συγκεκριμένο «ευρω-παϊκό» πολιτισμό που δεν είναι παρά ο γερμανικός πολιτισμός, η Ελλάδα, οι Έλ-ληνες, προκειμένου «να επιβιώσουμε», υποχρεωθήκαμε να τους παραμυθιάζουμεπαίζοντας θέατρο, παίζοντας τα «καλά παιδιά», υποκρινόμενοι ότι σεβόμαστετους κανόνες του απολίτιστου παιχνιδιού τους:ότι και για μάς – όπως και γι’ αυ-τούς – το χρήμα είναι ο σκοπός και όχι το μέσον, ότι κάνουμε, εν πάση περιπτώ-σει, προσπάθειες να «εξευρωπαϊσθούμε», που πάει να πει να… εκγερμανιστού-με.

Γερμανία: η διαχρονική απειλή

Παρά το διαχρονικά διάχυτο – στο χώρο της άρχουσας τάξης της χώρας μας, κυ-ρίως – ραγιαδισμό, ο Έλληνας Γερμανός δεν γίνεται. Είναι θέμα κουλτούρας:«...στη Γερμανία αναπνέεις την ατμόσφαιρα μιας τεράστιας πολιτικής και κοινω-νικής σκλαβιάς, φιλοσοφικά ερμηνευμένης και αποδεκτής από ένα μεγάλο λαόμοιρολατρικά και ηθελημένα…», εξηγούσε ενάμιση αιώνα πριν, ο Ρώσος φιλό-σοφος Μιχαήλ Μπακούνιν.

Αντίθετα, στην Ελλάδα (ακόμα και στις σημερινές συνθήκες της γερμανικής«κατοχής»), αναπνέεις την ατμόσφαιρα μιας ικανής πολιτικής και κοινωνικής ε-λευθερίας – πολλάκις σε βαθμό αναρχίας – φιλοσοφικά ερμηνευμένης και απο-δεκτής από έναν σπουδαίο λαό: όπως έλεγε ο Σαλβατόρ Νταλί, «οι Έλληνες, ε-πειδή επί χιλιάδες χρόνια ζουν αδιάκοπα στη χώρα τους, ακόμα και αμόρφωτοιείναι γεμάτοι κουλτούρα, η κουλτούρα είναι κάτι που υπάρχει στο αίμα τους». Βε-βαίως, υπάρχουν και Έλληνες που βιάζονται να... εκβαρβαριστούν, να γίνουν Γερ-μανοί, να πούμε, να γίνουν «Ευρωπαίοι». Κάποτε μάλιστα, κάποιοι, αυτόν τον «εκ-βαρβαρισμό» τον ονόμαζαν… εκσυγχρονισμό: Σημίτης, Βενιζέλος, Παπαδήμος,Στουρνάρας, Χαρδούβελης…

Ας τους παραδώσουμε κι αυτούς, μαζί με τους υπόλοιπους εκφραστές του γερ-μανικού ραγιαδισμού στον τόπο μας (Γιωργάκηδες, Σαμαράδες και λοιπούς…συγγενείς) στη χλεύη του… συντρόφου Μπακούνιν. Ο οποίος, ενάμιση αιώναπριν, δίνοντας ένα ρεσιτάλ διεισδυτικής κοινωνιολογίας, προφήτευε σε 70 λέξειςτην γερμανική βαρβαρότητα ως διαχρονική απειλή για την ελευθερία της Ευρώ-πης: σε όλες τις διεθνείς της σχέσεις η Γερμανία, από τις απαρχές της κιόλας,αργά και συστηματικά έπαιζε πάντα το ρόλο του εισβολέα, του κατακτητή, πάνταπρόθυμη να επεκτείνει στο έδαφος των γειτόνων της τη δική της θεληματική υ-ποδούλωση. Και από τότε που εδραιώθηκε οριστικά ως ενιαία δύναμη έγινε μιααπειλή, ένας κίνδυνος, για την ελευθερία ολόκληρης της Ευρώπης. Η σημερινήΓερμανία δεν είναι τίποτε άλλο παρά υποδούλωση, θριαμβευτική και κτηνώδης.

ΝτροπήΟΙατρικός Σύλλογος βρήκε

έναν ακόμα τρόπο να α-ποφεύγει να εξετάζει καταγγε-λίες για τα μέλη του. Ζητά, μευπογραφή μάλιστα του πρώηνυπουργού Υγείας Α. Γεωργιά-δη, παράβολο 50 ευρώ, χωρίςεξαιρέσεις. Έτσι, η καταγγε-λία του Γ.Π. που είχαμε δημο-σιεύσει στην «Εποχή» και αφο-ρούσε απάνθρωπη και ρατσι-στική συμπεριφορά γιατρούκαι νοσηλευτικού προσωπικούτου νοσοκομείου Ευαγγελι-σμού απέναντί του επειδή εί-ναι οροθετικός θα μπει σε κά-ποιο συρτάρι. Τι και αν τουςπροσκόμισε το βιβλιάριο απο-ρίας, ο Ιατρικός Σύλλογος α-διαφόρησε και απαιτεί το πα-ράβολο για να ξεκινήσει ο-ποιαδήποτε διαδικασία. Τον ί-διο θεσμό έχει και ο ∆ικηγορι-κός Σύλλογος, ο οποίος αντι-θέτως δέχεται να απαλλάσσο-νται από το παράβολο οι άπο-ροι. Γιατί όμως οι Σύλλογοιαυτοί θεσμοθέτησαν το παρά-βολο; Όπως ισχυρίζονται εί-ναι απαραίτητο αντίτιμο για νααποφεύγονται οι ψευδείς ήχωρίς ουσιαστικό λόγο καταγ-γελίες. Όμως ποιος στις μέρεςμας έχει 50ευρώ; Και τελικάποιο το νόημα της καταγγε-λίας; Μήπως θεωρούν ότι πρό-κειται για αντιπαράθεση μετα-ξύ γιατρού και ασθενούς ή δι-κηγόρου και πελάτη; Γιατί απόότι αντιλαμβανόμαστε ο λόγοςτης καταγγελίας είναι να προ-στατευθούν οι πολίτες απόγιατρούς ή δικηγόρους πουδεν κάνουν καλά τη δουλειάτους. Αλλά φαίνεται πως γιανα βρεις το δίκιο σου πρέπειπρώτα να βρεις το 50ευρω.Ντροπή.

Τι σημαίνειαιφνιδιασμός;Τώρα καταλάβαμε γιατί ο Β.

Κικίλιας ήταν πάντα πα-γκίτης. Αν και play maker φαί-νεται ότι δεν ξέρει τι θα πει οαιφνιδιασμός. Την προηγούμε-νη βδομάδα έκανε δύο «αιφνι-

διαστικές επισκέψεις», μίαστα ΑΤ Ομόνοιας και μία στοΑΤ Αγίου Παντελεήμονα. Πάρ-καρε απέξω το υπουργικό αυ-τοκίνητο, αιφνιδίασε τονφρουρό, μπήκε αιφνιδιαστικάμέχρι το γραφείο του αξιωμα-τικού υπηρεσίας, συνεχάρητους αστυνομικούς για τις υ-πηρεσίες τους και αποχώρησεαιφνιδίως. Μάλλον κανείς δεντον είχε ενημερώσει ότι σταΑΤ κρατούνται άνθρωποι καιδεν θέλησε να κάνει «αιφνι-διαστική» επιθεώρηση στουςχώρους κράτησης και στουςχώρους ατομικής υγιεινής. Ει-δικά στο ΑΤ Ομόνοιας ένας ο-λόκληρος όροφος, καθώς καιτο υπόγειο έχουν μετατραπείσε φυλακή και είναι τόσο α-σφυκτικά γεμάτοι που κρατού-νται ακόμα και στους διαδρό-μους με χειροπέδες. Όμως ουπουργός ∆ημόσιας Τάξης καιΠροστασίας του Πολίτη, έδει-ξε ότι ενδιαφέρεται μονάχαγια τους ένστολούς του και ό-χι για τους πολίτες.

Και όταν λέμεόλοι, δεντο εννοούμεΤο αίτημα του Σάββα Ξηρού

για κατ’ οίκον νοσηλεία ε-πιχείρησε να εκμεταλλευτεί ηκυβέρνηση για να επιτεθεί γιαμια ακόμα φορά στον ΣΥΡΙΖΑ.Μάταια, όμως. Όσο και ανπροσπάθησαν τα συστημικάΜΜΕ και οι εκπρόσωποι τηςκυβέρνησης να πουλήσουν τηνκαραμέλα ότι ο «ΣΥΡΙΖΑ υπε-ρασπίζεται τρομοκράτες» απέ-τυχαν. Πώς μπορείς άλλωστενα επιχειρηματολογήσεις υπέρτης συνέχισης του εγκλεισμούενός ανθρώπου που έχει δια-γνωσμένη 93% αναπηρία; Μετο φθηνό επιχείρημα «θα τοκάνατε και για τον Λαυρεντιά-δη ή για κάποιον χρυσαυγίτη;»Γιατί με κάθε τρόπο ο Τ. Κου-ράκης, η Β. Κατριβάνου, αλλάκαι όσοι από τον ΣΥΡΙΖΑ το-ποθετήθηκαν σχετικά, δήλω-σαν ανερυθρίαστα ότι θα το έ-καναν για οποιοδήποτε άν-θρωπο βρισκόταν σε αυτή τη

Κοπ

τορα

πτικ

ή

Του

ΓΙΑΝ

ΝΗ

ΚΑΚΑ

ΡΩΝ

Η

44 Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Την Κυ ρια κή 29 Ιου νίου πά με στο Λαύ ριο και μοι ρά ζου μεπράγ μα τα στα παι διά. Όσες και ό σοι έ χε τε και θέ λε τε ναδώ σε τε παι χνί δια (ό χι λού τρι να), πα πού τσια για παι διά,σχο λι κά εί δη, γά λα μα κράς διαρ κείας α φή στε τα στο στέ -κι (Τσα μα δού) με ση μείω μα “για το Λαύ ριο” μέ χρι το ε πό- με νο Σάβ βα το.

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 55ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ανασυγκρότηση του Κέντρου,πολύ περισσότερο της αριστε-ρής πτέρυγάς του, δεν είναι δυ-

νατή χωρίς την απεμπλοκή του ΠΑΣΟΚαπό τη στρατηγική επιλογή της κυβερ-νητικής συνεργασίας με τη Ν∆. Στιςπρόσφατες εκλογές αποδείχθηκε ότιαυτή κοστίζει περισσότερο κι από τηναυτοτελή ανάληψη της ευθύνης για τημνημονιακή πολιτική.

Η διαπίστωση αυτή φαίνεται ότι έχειαρχίσει να αποκτά οπαδούς όχι μόνοστους κύκλους των «ακαδημαικών»αναλυτών, αλλά ακόμα και στα επιτε-λεία όσων ενδιαφέρονται σφόδρα γιατη διάσωση και την ενδυνάμωση τηςκατ’ αυτούς κεντροαριστεράς. Αρχί-ζουν να δείχνουν τη διάθεση να υπο-στηρίξουν στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚεκείνους που προτείνουν ως σωτήριαμια στροφή της ηγεσίας του και της πο-λιτικής του στην επιδίωξη της αυτοτε-λούς παρουσίας και της ενδεχόμενηςστήριξης μιας κυβέρνησης με κορμότον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πολιτική που ηγεμονεύει

Προβάλλονται, βέβαια, στην προ-οπτική αυτή διάφοροι όροι και προ-ϋποθέσεις, αλλά μάλλον παρατίθενταισαν χαρτιά σε μια ενδεχόμενη διαπραγ-μάτευση παρά σαν προαπαιτούμενα. Σε

κάθε περίπτωση, δεν μπορούν να κρύ-ψουν το γεγονός ότι η ανίχνευση μιαςτέτοιας μεταστροφής σημαίνει ότι ητ-τήθηκε η πολιτική επιλογή τους, πουδικαιολογούσε τόσο την υιοθέτηση τηςμνημονιακής πολιτικής όσο και της συ-νεργασίας με τη Ν∆ ως αναγκαίες γιατη σωτηρία της πατρίδας.

Η ήττα αυτή πιστοποιεί την πολιτικήηγεμονία της επιλογής του ΣΥΡΙΖΑ νααντιπαρατεθεί απόλυτα στη μνημο-νιακή πολιτική και να αποκρούσειχωρίς ταλαντεύσεις προτάσεις συνερ-γασίας σε μνημονιακή βάση. Με τοντρόπο αυτό χάραξε με σαφήνεια τηγραμμή των πιθανών συμμαχιών στηνπροοπτική μιας κυβέρνησης της αρι-στεράς. Η πολιτική επικράτηση αυτήςτης επιλογής είναι που αναγκάζειόσους διέβαλαν ως καταστροφική τηνπολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, να τησυζητούν, με τον τρόπο τους, σήμερα.

Η αναγκαιότητατης πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ

Η τελευταία απόπειρα να διασώσουντη μνημονιακή πολιτική υπήρξε η βρα-χύβια «θεωρία» ότι το (επικείμενο τάχα)τέλος των μνημονίων θα σημάνει και τοτέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Ήδη και φίλιεςπρος το ΠΑΣΟΚ δυνάμεις (Γ. Λακόπου-λος στα «Νέα» 18/6) προειδοποιούν ότιαυταπατώνται όσοι τρέφουν τέτοιες ελ-πίδες. Και δικαίως. Όχι μόνο επειδή οιεπιπτώσεις των μνημονίων μάς ακο-λουθούν και υπάρχει κίνδυνος να κατα-στούν καθεστώς, αλλά και επειδή επι-δίωξη των νεοφιλελεύθερων δυνάμεωνείναι να ισχύουν αυτές ακόμη και στηφάση της όποιας και όποτε ήθελε έλθειανάκαμψης. Το έδαφος της διεκδίκη-σης και υλοποίησης μιας διαμετρικάαντίθετης πολιτικής προς όφελος τωνλαϊκών τάξεων θα υφίσταται για πολλάχρόνια ακόμη. Έχει, λοιπόν, μέγιστησημασία ποιος θα ελέγχει την κυβέρ-νηση και αυτά τα χρόνια.

Αυτές οι μάχες χρειάζεται να δοθούνκαι να κερδηθούν από την Αριστεράστην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευ-ρώπη. Στην Ελλάδα, πάντως, ο στόχοςτων δυνάμεων που φαίνεται ότι θέλουννα διορθώσουν κάπως τη γραμμή πλεύ-σης τους, είναι η παρεμπόδιση μιας τέ-τοιας εξέλιξης: θέλουν να καταστήσουνοποιοδήποτε ενδεχόμενο ανάληψης

της κυβέρνησης από την Αριστεράεξαρτημένο από τη δική τους στήριξη,δηλαδή κολοβωμένο.

Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετάτην ορθή διαπίστωση ότι η στροφήαυτή επιχειρείται ως αποτέλεσμα τηςδικής του πολιτικής ηγεμονίας, πρέπεινα σκεφθεί σοβαρά και συλλογικά πώςθα διασφαλίσει αυτή την ηγεμονία αν-τιμετωπίζοντας αυτή τη νέα πρόκληση.

Τα αδύνατα σημείατου νέου σχεδίου

Πρώτα απ’ όλα δεν πρέπει να τηνυποτιμήσει. Είναι αλήθεια ότι τώρα τοΠΑΣΟΚ και η Ελιά δυσκολεύονται νασταθούν στα πόδια τους όχι μόνοεπειδή η πολιτική επιλογή τους ηττά-ται. ∆υσκολεύονται και για δύο ακόμαλόγους: ∆ιαχειρίστηκαν ως πολιτικόπροσωπικό με απίστευτο οπορτουνισμότην εμπιστοσύνη που τους έδειχνε με-γάλο μέρος του εκλογικού σώματος γιααρκετό χρονικό διάστημα, με μια αλα-ζονεία που έδειχνε ότι βαθιά πεποίθησήτους ήταν πως μπορούν να κάνουν ό,τιθέλουν την ψήφο του λαού. Από τηνάλλη, τα στελέχη τους ως πολιτικέςπροσωπικότητες εκτέθηκαν τόσο πολύκαι σε τόσο μεγάλη έκταση, που είναισχεδόν αδύνατο να βρει κανείς στο ση-μερινό ΠΑΣΟΚ και στην Ελιά ηγετικάστελέχη ικανά να διεκπεραιώσουν μιατέτοια «στροφή» με πειστικότητα.

Επίσης, το ΠΑΣΟΚ και η Ελιά συγκυ-βερνούν ακόμα με τη Ν∆. Εσχάτως μπή-καν πιο βαθιά στη συγκυβέρνηση καιμάλιστα αυτοβούλως. Από την άλλη, οκ. Σαμαράς, όταν μετράει τα κουκιά γιατην εκλογή προέδρου από αυτή τηβουλή, με στόχο τη μακροημέρευση τηςκυβέρνησής του, ξεκινάει από το «κρα-τούμενο» ότι διαθέτει και τους βουλευ-τές του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς. Μπορείένα τέτοιο πολιτικό δυναμικό, πιστόμέχρις εσχάτων στη συγκυβέρνηση, ναεμφανιστεί πειστικά ως «νέα δύναμη»;

Σταθερή πλεύση

Όλα αυτά δεν επιτρέπουν οποιαδή-ποτε επανάπαυση. Για τον απλούστατολόγο ότι δεν θα πάψουν σε μια νύχταμέσα να υπάρχουν δυνάμεις που ενδέ-χεται να επηρεαστούν από ένα τέτοιοσχέδιο. Η απήχηση της νέας απόπειραςθα είναι αντιστρόφως ανάλογη προς τηδυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ να χαράξεισταθερή πορεία και να πείσει για τηναποτελεσματικότητα της πολιτικής τουπρότασης όσο γίνεται ευρύτερα στρώ-ματα, εντάσσοντάς τα σ’ αυτή τη στα-θερή γραμμή πλεύσης. Επιχειρήματαέχει ένα σωρό. Ακόμη και στρώματαπου δεν έχουν ακόμα πειστεί για τηνπολιτική πρότασή του, στην πορείαπρος τις βουλευτικές εκλογές στρέ-φονται προς αυτόν, ως τον πολιτικόφορέα που μπορεί να αποτρέψει μιααποδεδειγμένα καταστροφική πολι-τική. Σ’ αυτό το πεδίο οφείλει να δώσειτη μάχη, στο πεδίο της πειθούς, όχι τουεκμαυλισμού ή της καλλιέργειας αυτα-πατών. Σ’ αυτό το πεδίο μπορεί να διεκ-δικήσει και να αποκτήσει την απόλυτηκοινοβουλευτική πλειοψηφία και τηστήριξη της ευρύτατης πλειονότηταςτης κοινωνίας, των λαικών τάξεων.

Χ. Γεωργούλας

θέ ση. Και ύ στε ρα, ας δού μετην υ πο κρι σία της κυ βέρ νη -σης. Για αν θρω πι στι κούς λό -γους προ ε ξα μή νου το υ πουρ -γείο ∆ι καιο σύ νης κα τέ θε σετρο πο λο γία για την υ φ’ ό ρονα πο φυ λά κι ση α σθε νώ κρα του -μέ νων -ε ξαι ρώ ντας ό σους έ -χουν κα τα δι κα στεί για συμ με -το χή σε ε γκλη μα τι κή ορ γά νω -ση ή με τον τρο μο νό μο. Τηνερ χό με νη βδο μά δα θα α να νεω -θεί η τρο πο λο γία αυ τή προ -σθέ το ντας στις προ βλε πό με -νες α σθέ νειες, ό ποιον έ χειδια γνω σθεί με 68% α να πη ρία.Φαί νε ται πως το υ πουρ γείοθεω ρεί «αν θρω πι στι κό» την α -πο φυ λά κι ση α τό μων με α να -πη ρία, ε κτός αν πρό κει ται γιατον Σάβ βα Ξη ρό. Ποιον, ό μως,να πεί σουν έ τσι;

Έξω σηστο ΚΙ ΦΑ∆ρά μαςΤο Εργα τι κό Κέ ντρο ∆ρά -

μας α πο φά σι σε ό πως προ -χω ρή σει σε έ ξω ση του Κοι νω -νι κού Ια τρείου Φαρ μα κείουΑλλη λεγ γύης. Λί γες μέ ρεςπριν το ε τή σιο φε στι βάλ πουδιορ γα νώ νει το ΚΙ ΦΑ το ΕΚ∆έ στει λε ε πι στο λή με την ο ποίαζη τά ό πως εκ κε νω θεί ο χώ ροςμέ χρι 15 Ιου λίου. Στις κα τη γο -ρίες προ στέ θη κε και το γε γο -νός ό τι στε γά ζει αν θρώ πουςμέ χρι αρ γά το βρά δυ με α πο τέ -λε σμα να ξο δεύει ρεύ μα και ε -πι κα λεί ται ό τι θέ λει να χρη σι -μο ποιή σει τον χώ ρο η Ένω σηΚα τα να λω τών ∆ρά μας. Προ -κει μέ νου να α ντι με τω πί σει τηνπρω τά κου στη αυ τή α πό φα σητο ΚΙ ΦΑ ∆ρά μας κα λεί σε α -νοι χτή συ νέ λευ ση πο λι τών τη∆ευ τέ ρα 23 Ιου νίου στις 8:00στην πλα τεία της πό λης. Πά -ντως γνω ρί ζο ντες πρό σω πακαι κα τα στά σεις στην πό λη υ -πο στη ρί ζουν ό τι ό λη η ι στο ρίαξε κι νά α πό προ σω πι κά κί νη -τρα του προέ δρου τη ΕΚ∆

Κά λε σμαΑνοι χτήςΠό λης

Η Ανοι χτή Πό λη προ σκα λείτα μέ λη και τους φί λους τηςδη μο τι κής κί νη σης σε μια διή -με ρη συ νά ντη ση α πο λο γι σμούτης προ ε κλο γι κής πε ριό δουκαι προ γραμ μα τι σμού τηςδου λειάς μας το ε πό με νο διά -στη μα. Το Σάβ βα το 28 Ιού νη,στις 5.30 μμ., στον Κι νη μα το -γρά φο Τρια νόν (Κο δρι γκτώ -νος 21 & Πα τη σίων 101, με τρόΒι κτώ ρια), θα πραγ μα το ποιη -θεί η Ολο μέ λεια της Ανοι χτήςΠό λης. Θα μι λή σει ο ε πι κε φα -λής της δη μο τι κής κί νη σηςΓα βριήλ Σα κελ λα ρί δης και θαα κο λου θή σουν το πο θε τή σειςκαι συ ζή τη ση. Την Κυ ρια κή 29Ιού νη, στις 11.30 πμ., στα γρα -φεία που βρί σκο νται Λεω νί -δου 16 & Κο λω νού στο Με τα -ξουρ γείο, θα πραγ μα το ποιη -θούν πα ράλ λη λες οι πρώ τεςσυ σκέ ψεις των θε μα τι κών ο -μά δων ερ γα σίας της Ανοι χτήςΠό λης που δη μιουρ γού νται μεσυμ με το χή με λών της δη μο τι -κής κί νη σης.

Μαρσέλ & Μισέλ

Νέα σχέδιασε παλιά χαρτιάΜπορούν το ΠΑΣΟΚ και η Ελιά να υπερβούν τον εαυτό τους;

Ο στόχος των δυνάμεωνπου φαίνεται ότι θέλουννα διορθώσουν κάπωςτη γραμμή πλεύσης τους,είναι να καταστήσουνοποιοδήποτεενδεχόμενο ανάληψηςτης κυβέρνησης από τηνΑριστερά εξαρτημένοαπό τη δική τουςστήριξη, δηλαδήκολοβωμένο.

“

Του

∆ημ

ήτρη

Πετ

σετί

δη

66 Η ΕΠΟΧΗ 22 Iουνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αρχισε χθες και ολοκληρώνεται σή-μερα η συνεδρίαση της ΚεντρικήςΕπιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκει-

ται για την πρώτη σύγκληση του οργάνουμετά την ιστορική πρωτιά της ριζοσπα-στικής Αριστεράς στις ευρωεκλογές,αλλά και τις σημαντικές επιτυχίες πουσημειώθηκαν στο αυτοδιοικητικό επί-πεδο και, όπως είναι φυσικό, αναμένεταινα επικεντρωθεί τόσο στον απολογισμότων εκλογικών αποτελεσμάτων, όσο καιστην συγκρότηση της τακτικής του κόμ-ματος το αμέσως επόμενο διάστημα. ΗΠολιτική Γραμματεία συνεδρίασε τηνπροηγούμενη βδομάδα δύο φορές προ-κειμένου να καταλήξει στο κείμενο εισή-γησης στην ΚΕ, το οποίο εγκρίθηκε τε-λικά την προηγούμενη Πέμπτη κατάπλειοψηφία.

Εκτός από το εισηγητικό κείμενο πάν-τως, υπάρχουν άλλα εφτά κείμενα συμ-βολής που ήδη έχουν κατατεθεί, ενώ τοΣάββατο αναμενόταν να καταθέσει καιτη δική της συμβολή στον διάλογο η Αρι-στερή Πλατφόρμα. Όπως λένε στηνΚουμουνδούρου, η πλειάδα των κειμέ-νων αποδεικνύει τη δημοκρατικότητατου διαλόγου στο εσωτερικό του κόμμα-τος, αλλά και την πληθώρα θεμάτων πουχρειάζονται να αντιμετωπιστούν στη νέαπολιτική συγκυρία. Ενδιαφέρον πάντωςπροκαλεί το γεγονός ότι είναι η πρώτηφορά που τα κείμενα συμβολής που κα-τατίθενται διαπερνούν τις μέχρι τώραδιαμορφωμένες τάσεις. Το γεγονός αυτόυπογραμμίζεται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑκαθώς αποτελεί ένδειξη πραγματικήςενοποίησης του κόμματος και όχι «εγ-κλωβισμού» σε ομαδοποιήσεις της προ-ηγούμενης περιόδου. Εκτός από το κεί-μενο των «53» (ολόκληρο στις σελίδες16-17), της Κομμουνιστικής Τάσης καιτης Σοσιαλιστικής Τάσης, κείμενα συμ-βολής έχουν καταθέσει τα μέλη της ΚΕΜητρόπουλος -Τεμπονέρας, Μηλιός -Λαπατσιώρας, Μπασκόζος, Ρινάλντι -Σωτηρίου και Ασημακόπουλος.

Η εισήγησητης Πολιτικής Γραμματείας

Το εισηγητικό κείμενο της ΠΓ κάνειαπολογισμό τόσο των ευρωεκλογών όσοκαι των αυτοδιοικητικών. Όπως σημει-ώνεται: «Οι στόχοι που είχαμε βάλει γιατις Ευρωεκλογές, δηλαδή καταδίκη τηςκυβέρνησης και της πολιτικής της καιεκλογική πρωτιά, επιτεύχθηκαν. Ο δρό-μος για την πολιτική ανατροπή άνοιξε,αλλά μένουν πολλά ακόμη να γίνουν. [...]Τα κυβερνητικά κόμματα, παρά την απο-νομιμοποίησή τους, και την ουσιαστικήαπώλεια της δεδηλωμένης, που τουςστερεί τη δυνατότητα τους να διαχειρί-ζονται τα της χώρας, κωφεύουν στηλαϊκή εντολή «να φύγουν». Επιμένουνστη μνημονιακή γραμμή, προσπαθούν νακερδίσουν χρόνο και να επιτύχουν τηνεπιβίωση της κυβερνητικής εξουσίας, μεβασικό σενάριο την επίτευξη κοινοβου-λευτικής πλειοψηφίας 180 ψήφων γιαεκλογή Προέδρου ∆ημοκρατίας με κάθετρόπο και με κάθε μέσο. » Στη συνέχεια,κάνοντας αναφορά στον χώρο της «λε-γόμενης κεντροαριστεράς» σημειώνει ότισυρρικνώθηκε εκλογικά αλλά «κατά-φερε να επιβιώσει, έστω και με σημαντι-κές εκλογικές απώλειες, κυρίως χάρη σεεκείνα τα κοινωνικά στρώματα τα οποία

είτε δεν έχουν θιγεί από τα μνημόνια καιτις πολιτικές λιτότητας είτε θεωρούν ότιη πίεση απέναντί τους έφτασε στο τέλοςτης». Τέλος, καταγράφεται η μεγάληανησυχία του ΣΥΡΙΖΑ για την άνοδο τηςΧΑ: «Η αντιφασιστική πάλη με τοντρόπο που ασκείται μέχρι σήμερα έχεικαταδείξει τα όριά της και συνεπώςαπαιτείται η αναπροσαρμογή της».

Όσον αφορά τις αυτοδιοικητικέςεκλογές η εισήγηση υπογραμμίζει ότι οιδυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσαν ένα με-γάλο βήμα μπροστά, πίσω όμως από τηνπολιτική επιρροή και τις προσδοκίες τουκόμματος και τονίζεται ότι «η μεγάληεπιτυχία δεν πρέπει να κρύψει αδυνα-μίες, λάθη και αστοχίες. Το αντίθετο».Εξειδικεύοντας, το κείμενο διαπιστώνειτην «απουσία αυτοδιοικητικής εμπειρίαςκαι προσανατολισμού σε πολλές οργα-νώσεις, την περιχαράκωση των οργανώ-σεων σε αρκετές περιπτώσεις, την ανά-δειξη φιλοδοξιών που εμπόδιζαν τιςσυλλογικές μας αποφάσεις», για να κα-ταλήξει ότι «ως κόμμα και ως Ο.Μ. είμα-στε ακόμη, και παρά τις βελτιώσεις, μα-κριά από τη γείωση με το κοινωνικό γί-γνεσθαι και το επίπεδο οργανωτικότηταςμας δεν αντιστοιχεί στο να εκφράζει τιςελπίδες και τις αγωνίες της κοινωνίας,ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο». Τέλος,υπογραμμίζεται ότι τόσο στην Αττικήόσο και στο Ιόνιο, όπου οι υποψήφιοιτου ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκαν, το κόμμα θακριθεί στο επίπεδο της υλοποίησης τωνπροεκλογικών δεσμεύσεων, αλλά καιστην εφαρμογή του εναλλακτικού παρα-δείγματος συμμετοχικής δημοκρατίας.

Αυτοκριτικής συνέχεια

Η αυτοκριτική συνεχίζεται και στο ση-μείο όπου γίνεται αναφορά στην κομμα-τική λειτουργία. «Κατά την προεκλογικήπερίοδο, τα συλλογικά μας όργανα, μεπρώτη την Πολιτική Γραμματεία, σε με-γάλο βαθμό αδρανοποιήθηκαν και ως εκτούτου, λόγω και των έκτακτων συνθη-κών ενόψει των τριπλών εκλογών, πολ-λές ανάγκες καλύφθηκαν εκ των ενόν-των, με αποτέλεσμα κρίσιμες αποφάσειςνα παρθούν χωρίς τις απαραίτητες συν-θέσεις και εγκρίσεις. Αυτό είχε ως απο-τέλεσμα λανθασμένες κινήσεις, υπερβο-λικό συγκεντρωτισμό, αυτονόμηση υπη-ρεσιακών κέντρων και ενέργειες που έθι-γαν την ίδια την ψυχή της Αριστεράς,ακόμα και εκείνες που οφείλονται στηνκακιά στιγμή, στη βιασύνη και στις πρό-χειρες προσεγγίσεις, τις όποιες μια συλ-

λογική και συνεκτική πολιτική λειτουρ-γία θα τις είχε αποφύγει. Να φροντί-σουμε για την ενιαία εκφορά του πολιτι-κού μας λόγου, να μη δώσουμε πλέοναφορμές με αυθαίρετες ερμηνείες τηςπολιτικής μας γραμμής. Ταυτόχροναπρέπει να διασφαλίσουμε ένα καθεστώςισότητας και αποτελεσματικότητας σεόσα στελέχη καλούνται να μας εκπρο-σωπήσουν στα media.»

Περί συμμαχιών

Ένα από τα ζητήματα που αναμένεταινα απασχολήσει αρκετά τη συνεδρίασητης Κεντρικής Επιτροπής είναι αυτό τωνπολιτικών συμμαχιών. Το συγκεκριμένοαποτελεί κεντρικό ζήτημα σε όλα τα κεί-μενα συμβολής, αλλά και στην πυκνή αρ-θρογραφία μελών και στελεχών του ΣΥ-ΡΙΖΑ. Μάλιστα, στο ζήτημα αυτό αναμέ-νεται να κατατεθεί και τροπολογία απότην Αριστερή Πλατφόρμα, ενώ πιθανόνείναι να υπάρξει συμβολή και από άλλαμέλη του οργάνου. Το εισηγητικό κεί-

μενο, πάντως, απευθύνεται τόσο στοΚΚΕ «όχι παραγνωρίζοντας τις πολλέςκαι σημαντικές μας διαφορές, αλλάαξιολογώντας ως πιο σημαντική τηνιστορική ευθύνη της αριστεράς», όσο καιστην ΑΝΤΑΡΣΥΑ «γιατί θεωρούμε ότι ησυμπόρευσή μας στα κινήματα στους μι-κρούς και μεγάλους αγώνες που ανα-πτύχθηκαν όλα τα τελευταία χρόνια καιη κοινή μας βούληση να ανατρέψουμε ταμνημόνια, είναι σημαντικότερη από τιςδιαφορές που μπορεί να έχουμε, κυρίωςστο θέμα της Ε.Ε.» Επιπλέον, αναφοράγίνεται και στον οικολογικό χώρο, αλλάκαι «στις πολιτικές κινήσεις και στουςανθρώπους που συναντηθήκαμε προ-εκλογικά στην στήριξη της υποψηφιότη-τας του σ. Α. Τσίπρα για την προεδρίατης Κομισιόν, καθώς και στους ανθρώ-πους και τα στελέχη που έχουν έρθει σεανοιχτή ρήξη με το ΠΑΣΟΚ του Μνημο-νίου και της ακροδεξιάς συγκυβέρνησης,που δεν χωρούν σε κεντροαριστερά σε-νάρια ».

Η προεδρία

Όπως σημείωναν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ,το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα τοκόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσηςθα κληθεί να αντιμετωπίσει κομβικήςσημασίας ζητήματα, όπως τα σχέδια τηςκυβέρνησης να χρησιμοποιήσει κάθεμέσο προκειμένου να ξεπεράσει το με-γάλο εμπόδιο της εκλογής νέου Προ-έδρου της ∆ημοκρατίας. Άλλωστε, δενπρέπει να θεωρούνται τυχαίες οι τελευ-ταίες αναφορές τόσο του Αλ. Τσίπρα όσοκαι άλλων στελεχών του κόμματος στοζήτημα της Προεδρίας.

Όπως γίνεται αντιληπτό η εκλογή Πτ∆αποτελεί μέγιστης σημασίας ζήτημα,καθώς από αυτό είναι πολύ πιθανόν ναπροκληθούν πρόωρες εκλογές «πολύνωρίτερα από τον Φεβρουάριο». Γιααυτό το λόγο αναμένεται η Κεντρική Επι-τροπή να συζητήσει τόσο επί των τακτι-κών κινήσεων που μπορεί να γίνουν, όσοκαι για την οργάνωση της εσωκομματικήσυζήτησης για το θέμα. Μέλη του οργά-νου είναι πιθανόν να καταθέσουν προτά-σεις, όπως η διαρκής συνεδρίαση τηςΠολιτικής Γραμματείας με το Προεδρείοτης Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ενώ δεναποκλείεται να οριστεί συγκεκριμένηεπιτροπή που θα ασχοληθεί με αυτό τοθέμα. Στην εισήγηση της ΠΓ σημειώνεταισχετικά: «Τα σχέδια της κυβέρνησηςμπορούν να ανατραπούν με πρωτοβου-λίες σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο πουθα αποτρέπουν τις κυβερνητικές επιδιώ-ξεις, κυρίως όμως από τα κάτω με τηνδημιουργία ενός ζωντανού και δραστή-ριου πολιτικού κινήματος πλειοψηφίαςπου θα διεκδικήσει την ανατροπή τουμνημονιακού μπλοκ εξουσίας και τωνπολιτικών που εφαρμόζει και το σχημα-τισμό κυβέρνησης της αριστεράς, για τηνυλοποίηση ενός προγράμματος σωτη-ρίας του λαού και του τόπου.

Η προοδευτική αλλαγή στη χώρα μαςδεν θα προέλθει από ανακατατάξειςστην κορυφή της πυραμίδας του πολιτι-κού σκηνικού αλλά κυρίως στη βάση μετην συγκρότηση και ενεργοποίηση μιαςνέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψη-φίας».

Αδάμος Ζαχαριάδης

ΣΥΡΙΖΑ

Συνθετικά και μετην απαραίτητη αυτοκριτικήΟλοκληρώνεται σήμερα η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής

Η ΝεολαίαΈνα από τα θέματα που θίγονται στοεισηγητικό κείμενο της ΠΓ και αναμέ-νεται να συζητηθεί στην ΚΕ είναι ηαναντιστοιχία που παρατηρείται ανά-μεσα στην αυξημένη εκλογική επιρροήτου κόμματος στα νεολαΐστικα στρώ-ματα και στην οργανωτική αποτύπωσήτης στη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ. Στο κεί-μενο υπογραμμίζεται ότι αυτό «πρέπεινα απασχολήσει όλο το κόμμα και τηνεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και χρειάζεταιεπειγόντως να ληφθούν μέτρα, να κα-τατεθούν σχέδια δράσης.» Το συγκε-κριμένο θέμα απασχόλησε και το πρό-σφατο Κεντρικό Συμβούλιο της Νεο-λαίας, όπου αναγνωρίστηκε το πρό-βλημα και οι οργανωτικές αδυναμίες,ενώ σημειώθηκε ότι η απάλειψη ριζο-σπαστικών αιχμών στον πολιτικόλόγο του ΣΥΡΙΖΑ και το γεγονός ότιαποτελεί ένα από το κόμματα εξου-σίας του πολιτικού συστήματος ίσωςνα αποτελούν μερικά από τα αίτια τουφαινομένου. Τέλος, όπως σημείωσαναρκετά μέλη του ΚΣ, η μέχρι τώρα ορ-γανωτική ανάπτυξη της Νεολαίας ερ-χόταν πάντα μέσα από κινηματικέςδιαδικασίες και δράσεις οι οποίεςέχουν εκλείψει το τελευταίο διά-στημα.

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 77ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τη συνέντευξη πήρε ο Αδάμος Ζαχαριάδης

Κάποιοι μίλησαν για ιστορική συνε-δρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Έχειςκαι εσύ την ίδια αίσθηση;

Ιστορική είναι η περίοδος, η εποχή.Είναι ιστορική η ευθύνη που έχουμε ωςαριστερά, ως ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς, η συνε-δρίαση της Κ.Ε., η οποία γίνεται μετά τονικηφόρο αποτέλεσμα, έχει ιδιαίτερη πο-λιτική σημασία και βαρύτητα.

Βλέπουμε, όμως, πολλά κείμενα συμ-βολής, αντιπαραθέσεις. ∆εν θα είναι συ-νεδρίαση πανηγυρικού χαρακτήρα;

Σε καμία περίπτωση. ∆εν είναι ώρα γιαπανηγύρια, παρότι, πράγματι, το εκλο-γικό αποτέλεσμα, είναι κάτι παραπάνωαπό νικηφόρο. Η αριστερά, και μάλισταη ριζοσπαστική της εκδοχή, είναι πρώτηδύναμη στην Ελλάδα. Αυτό, από μόνοτου, είναι συγκλονιστικό γεγονός καιστέλνει μήνυμα σε όλη την Ευρώπη.Αλλά είπαμε, δεν είναι ώρα για πανηγυ-ρισμούς, καθώς έχουμε δρόμο μπροστάμας. Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν θα παραι-τηθεί τόσο εύκολα από την αγωνιώδηπροσπάθειά της να διατηρηθεί στηνεξουσία και να ολοκληρώσει το κατα-στροφικό, για τα λαϊκά στρώματα, σχέ-διό της. Όσον αφορά τα κείμενα πουέχουν κατατεθεί, είναι μια θεμιτή, ου-σιαστική διαδικασία. Η αριστερά κου-βεντιάζει και διαβουλεύεται με δημόσιοτρόπο. Όταν μάλιστα έχει διαμορφωθείένα νέο πολιτικό τοπίο είναι απολύτωςφυσιολογικό, αναγκαίο θα έλεγα, ταμέλη της Κ.Ε., αλλά και ολόκληρο τοκόμμα, να συζητούν με έναν οργανωμένοτρόπο. Αυτό κάνουμε και νομίζω ότισωστά το κάνουμε.

Έχεις υπογράψει το «κείμενο των 53».Πρόκειται για νέα τάση;

Είναι μια πρωτοβουλία πάνω στη συγ-κυρία. Οι τάσεις, τα ρεύματα ιδεών, δενφτιάχνονται ή δεν πρέπει να φτιάχνονταιαποκλειστικά με κινήσεις σε κεντρικόεπίπεδο. Αν το κάναμε με αυτόν τοντρόπο θα ήταν λάθος. Οι 53, με το κεί-μενο που κατέθεσαν, απαντούν πάνωστα πολιτικά επίδικα, στο απολογισμότης προεκλογικής περιόδου, στα ζητή-ματα λειτουργίας του κόμματος. Έχειπολύ ενδιαφέρον ότι το κείμενο το υπο-γράφουν μέλη της Κεντρικής Επιτροπήςκαι βουλευτές, γυναίκες και άντρες, πουανήκουν σε διαφορετικές τάσεις. Τοθεωρώ εξαιρετικό γεγονός και ελπιδο-φόρο. Είμαστε, πλέον, ενιαίο κόμμα. Ότιπέφτουν τα στεγανά, ότι επικοινωνούμεμεταξύ μας, ότι συνδιαμορφώνουμε από-ψεις, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορείνα έχει. ∆εν είναι δυνατόν να κουβαλάμετο παρελθόν μας αναλλοίωτο, να είμα-στε διαφορετικά κόμματα μέσα στοκόμμα. Η πρωτοβουλία αυτή αποδει-κνύει ότι το κόμμα μας είναι ενιαίο, ότιέχουμε τη δυνατότητα συνθέσεων, αλλάκαι διαρκών ανασυνθέσεων.

Ναι, αλλά γιατί υπογράφουν οι συγκε-κριμένοι και όχι και κάποιοι άλλοι;

Εύλογη η επισήμανση. Να πω καταρ-χήν ότι οι «53» θα μπορούσαν να είναι 63ή 43. Οι παρατηρήσεις μας, βρίσκουναποδοχή από πολύ περισσότερους. Όλοτο προηγούμενο διάστημα, μέσα από τιςσυζητήσεις και τις δράσεις του ΣΥΡΙΖΑ,σε όλα τα επίπεδα, διαπιστώσαμε ότιυπήρχε σύμπτωση απόψεων στα βασικάζητήματα που απασχολούν τη συγκεκρι-μένη σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής.Άρα, η κοινή υπογραφή υπήρξε το φυ-

σιολογικό επακόλουθο.Ποια είναι αυτά τα κοινά στοιχεία. Πρώτα απ΄ όλα τα ζητήματα που αφο-

ρούν τη λειτουργία του κόμματος. Τα ζη-τήματα της δημοκρατικής και συλλογι-κής του λειτουργίας. Όλο το προηγού-μενο διάστημα επιμείναμε σε αυτά τα ζη-τήματα…

Και τώρα ασκείτε κριτική;Σωστά, ασκούμε κριτική. Θα έλεγα και

αυτοκριτική. Γιατί, για όσα συνέβησανστο κόμμα μας και πλήγωσαν τη ψυχήμας, έχουμε μερίδιο ευθύνης. Γιατί, εν-δεχομένως, δεν φωνάξαμε πολύ, γιατίδεν τα προλάβαμε, αλλά η ευθύνη μαςυπάρχει. Αυτό, λοιπόν, που μας ενδια-φέρει τώρα, δεν είναι να αποδώσουμεευθύνες σε κάποιους άλλους, αλλά ναβάλουμε τα θεμέλια για μια λειτουργία,που θα μας τιμά όλους και όλες, που θακατοχυρώνει απολύτως τα δικαιώματατων μελών και δεν θα τα οδηγεί, όπωςδυστυχώς πολλές φορές συνέβη, στο πε-ριθώριο. Να το πω διαφορετικά. Θέ-λουμε κόμμα των μελών και όχι των κεν-τρικών στελεχών. Θέλουμε κόμμα μά-χιμο και όχι κόμμα στούντιο ή κόμμαφρούριο. Θέλουμε κόμμα που θα συζητάκαι ταυτόχρονα θα δρα και θα είναι απο-τελεσματικό.

Σήμερα δεν είναι έτσι; Προφανώς και δεν είναι. Υπάρχουν

φαινόμενα που δεν μας κολακεύουν, δενμας τιμούν. Φαινόμενα που δεν ταιριά-ζουν με την αριστερή ταυτότητα και τιςαξίες μας. Στο κείμενό μας τα επισημαί-νουμε, όχι για να στριμώξουμε κάποιον,αλλά για να βάλουμε ένα οριστικό τέλος

σε αυτά. Γιατί λάθη, ας πούμε «δεξιά» ή«αριστερά», μπορούν να γίνουν στην πο-ρεία του κόμματος. Κινήσεις ή ενέργειες,όμως, που θίγουν τη ψυχή μας, που αν-τικειμενικά αλλοιώνουν τη φυσιογνωμίαμας, όχι μόνο δεν μπορούν να γίνουναποδεκτές, αλλά συνιστούν κόκκινηγραμμή.

Σε ποια ζητήματα αναφέρεσαι; Για παράδειγμα: δεν εκχωρούμε την

επικοινωνιακή μας πολιτική σε επαγγελ-ματίες του είδους, που στο πρόσφατοπαρελθόν, υπηρέτησαν πιστά τον ιδεο-λογικό και πολιτικό μας αντίπαλο. Σιγάτώρα που θα καθορίσει ο οποιοσδήποτεαν ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπερασπιστεί τους μετα-νάστες, αν είναι το κατάλληλο τάιμινγκγια την υπεράσπιση αυτονόητων δικαιω-μάτων φυλακισμένων. Τις αποφάσεις,που αφορούν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ,την κατεύθυνση και τη φυσιογνωμία του,τις καθορίζουν τα εκλεγμένα συλλογικάόργανα με βάση τις αποφάσεις του 1ουσυνεδρίου. Καμία κίνηση, καμία ενέρ-γεια, δεν μπορεί να υπερβαίνει τη συλ-λογικότητά μας. Κανείς από μας δεν δι-καιούται με προσωπικού χαρακτήρα«άστοχες» κινήσεις να στέλνει μηνύ-ματα, που εκλαμβάνονται από ένα μέροςτης κοινωνίας, ως συμβιβασμός ή ακόμαχειρότερα, κάτι σαν φλερτ με μεγάλασυμφέροντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνε-χίσει να αποτελεί το κόμμα – μαγνήτηγια τους φτωχούς, τα λαϊκά κοινωνικάστρώματα, αλλά και για όσους και όσεςέχουν κάθε λόγο να έρχονται σε αντίθεσηκαι ρήξη με τη βαθιά συντηρητική καιαυταρχική αντίληψη και πρακτική της

κυβέρνησης Σαμαρά. Γνωρίζω το διάλογο περί πατριωτικής

αριστεράς ή πατριωτικού, δημοκρατι-κού, προοδευτικού μετώπου. Πώς τοσχολιάζεις;

Είναι θέμα οπτικής γωνίας. Πώς ερμη-νεύεις τις αιτίες της κρίσης, την ίδια τηνκρίση, με ποιους θα πας και ποιους θαέχεις απέναντί σου. Αν θεωρείς ότι η Ελ-λάδα έχει απέναντί της τη Γερμανία καιτη Μέρκελ και όχι το αστικό σύστημαεξουσίας σε κάθε χώρα, που έχει υιοθε-τήσει τις σημερινές απάνθρωπες νεοφι-λελεύθερες πολιτικές, τότε ναι, οδηγεί-σαι σε αντιλήψεις και προτάσεις για ου-δέτερα, ως προς το ταξικό ζήτημα, με-τωπικά σχήματα. Απ΄ ότι καταλαβαίνειςη δική μας αντίληψη είναι διαφορετική.

Στην κεντρική Επιτροπή θα συζητηθείκαι το ζήτημα των συμμαχιών. Με ποι-ους, λοιπόν και γιατί;

Η Μάνια Μπαρσέφσκι σε συνεδρίασητης Γραμματείας είπε ότι από το εκλο-γικό αποτέλεσμα προκύπτουν δύο νέαως προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κακό και ένακαλό. Το κακό νέο είναι ότι δεν πιάσαμεταβάνι, δηλαδή δεν καταγράψαμε ποσο-στά αυτοδυναμίας. Το καλό νέο και πιοσημαντικό είναι ότι έχουμε όλα τα περι-θώρια, φυσικά με την κατάλληλη στρα-τηγική, να πιάσουμε το στόχο μας, πουδεν είναι άλλος από την αυτοδυναμία καιτη συγκρότηση κυβέρνησης της αριστε-ράς. Γιατί αυτοδυναμία; Μα για να υπάρ-χουν οι όροι και οι προϋποθέσεις η κυ-βέρνηση αυτή να μπορεί να εφαρμόσειχωρίς εκπτώσεις το πρόγραμμα του ΣΥ-ΡΙΖΑ. Για να μπορεί να προχωρήσει στιςαπαραίτητες ρήξεις σε όλα τα επίπεδα.

Συνεπώς, παρότι συνεχίζουμε να προ-σκαλούμε σε συμπόρευση, σεβόμενοιτην αυτονομία τους, όλες τα κόμματα καιτις κινήσεις της αριστεράς, της ριζοσπα-στικής οικολογίας, τις αριστερές σοσια-λιστικές δυνάμεις, όσους και όσες απεγ-κλωβίζονται με πειστικό και φερέγγυοτρόπο από τις μνημονιακές και συντηρη-τικές πολιτικές, η κύρια δουλειά μας,είναι στο κοινωνικό πεδίο. Εκεί μπορείνα αναπνεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί μπορεί ναδιαμορφώσει νέους συσχετισμούς, νααποκτήσει την ιδεολογική ηγεμονία, νανιώσει πραγματικά ότι πορεύεται μαζί μετην κοινωνία των φτωχών, των αδικημέ-νων, των καταπιεσμένων. Εκεί είναι ηθέση μας, στην κοινωνία και τα κινή-ματα. Εκεί πρέπει να «στρατοπεδεύ-σουμε», έξω από τα εργοστάσια, στιςφτωχογειτονιές που μας έδωσαν σημαν-τικές πρωτιές. Στις δομές αλληλεγγύηςπου κάνουν ένα μικρό θαύμα. Εκεί πουδίνουν τον ηρωικό τους αγώνα οι καθα-ρίστριες, αλλά και οι σχολικοί φύλακες,οι διοικητικοί, οι απολυμένοι της ΕΡΤ.Ταυτόχρονα, δίπλα στους εργατικούς,ταξικούς αγώνες, μην ξεχνάμε ότι υπάρ-χουν νησίδες ελευθερίας και αμφισβήτη-σης μιας κοινωνίας, που πολλές φορέςκινείται ασφυκτικά ως προς τις κοινωνι-κές μειονότητες.

Τι εννοείς;Θα πω μόνο ένα παράδειγμα. Λίγες

ημέρες πριν χιλιάδες άνθρωποι, στην κυ-ριολεξία χιλιάδες, πορεύτηκαν στο φε-στιβάλ υπερηφάνειας που διοργάνωσε ηΛΟΑΤ κοινότητα. Ήταν μια συγκλονι-στική πορεία. Κυρίως, όμως, είχε ένααπελευθερωτικό μήνυμα και εμείς ως ρι-ζοσπαστική αριστερά είναι απαραίτητονα συνδεθούμε με αυτό.

ΠΑΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ (ΜΕΛΟΣ ΠΓ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ)

Μόνο στην κοινωνία μπορείνα αναπνεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ

∆εν εκχωρούμε την επικοινωνιακή μας πολιτικήσε επαγγελματίες του είδους, που στο πρόσφατοπαρελθόν, υπηρέτησαν πιστά τον ιδεολογικό καιπολιτικό μας αντίπαλο. Σιγά τώρα που θα καθορί-σει ο οποιοσδήποτε αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπερασπιστείτους μετανάστες, αν είναι το κατάλληλο τάιμινγκγια την υπεράσπιση αυτονόητων δικαιωμάτων φυ-λακισμένων

“

88 Η ΕΠΟΧΗ 22 Iουνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Του Νίκου Σερντεδάκι*

Οι εκλογικές αναμετρήσεις τουΜαΐου αποτυπώνουν μια σειράαπό δεδομένα και τάσεις στην ελ-

ληνική κοινωνία που όλοι και όλες οφεί-λουμε να αναγνώσουμε με προσοχή,καθώς γίνεται πλέον προφανές ότι η οι-κονομική κρίση και αναδιάρθρωση στηνΕλλάδα και την Ευρώπη πυροδοτεί με-γάλης έκτασης και έντασης ανακατατά-ξεις σε όλα τα πεδία του κοινωνικού.Στην Ελλάδα, με τις απαρχές της κρίσης,την υπογραφή του πρώτου μνημονίουκαι την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερωνπολιτικών εκδηλώθηκαν σημαντικοίαγώνες με πρωταγωνιστές εκείνες τιςκοινωνικές ομάδες και κοινωνικές κατη-γορίες που διέγνωσαν αρκετά γρήγορατις διαφαινόμενες απειλές ως προς τηναπώλεια των κεκτημένων της μεταπολι-τευτικής περιόδου.

Σήμερα, μπορούμε να υποστηρίξουμεότι η διαμαρτυρία κορυφώθηκε κατά τηδιετία 2010-2012, καθώς μορφές συλλο-γικής δράσης αναλήφθηκαν από ποικί-λες κοινωνικές και επαγγελματικές ομά-δες σε όλη την έκταση της ελληνικήςεπικράτειας, ακολουθώντας τα γνώριμαμοτίβα των απεργιών, συχνά πανελλαδι-κών, των συγκεντρώσεων και των διαδη-λώσεων. Όμως, οι μεγάλες μαζικές αν-τιδράσεις αρθρώθηκαν ως επί τω πλεί-στον με αμυντικούς όρους: ανάμεσαστους διαμαρτυρόμενους κυριαρχούσε ηαίσθηση ότι ήταν εφικτή η επιστροφήστις παρελθούσες καλές ημέρες της σχε-τικής εργασιακής ασφάλειας, των πελα-τειακών κρατικών παροχών και του εξα-τομικευμένου καταναλωτισμού. Τούτη ηπροσδοκία αποτυπώθηκε εύγλωττα στιςαντιπολιτικές μορφές έκφρασης της λαϊ-κής αγανάκτησης έξω από το κοινοβού-λιο με τις γνωστές λεκτικές εκφορτίσειςτης “πάνω πλατείας”. Η νοηματική πλαι-σίωση της δράσης των αγανακτισμένωνήταν εξαιρετικά απλή: για τη χειροτέ-ρευση των όρων ζωής ευθύνονται συλ-λήβδην οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου,τα κόμματα, οι βουλευτές και οι παχυλοίμισθοί τους, η ανικανότητα των κυβερ-νώντων που δεν διστάζουν να προδώ-σουν και να παραδώσουν τη χώρα στουςξένους επικυρίαρχους.

Ανολοκλήρωτη επιτυχία

Στο περιβάλλον αυτό, οι διπλές εκλο-γές του 2012 απετέλεσαν ένα καταλυτικόγεγονός. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να συ-σπειρώσει με πολιτικούς όρους μερίδεςτου πληθυσμού, ανασυνέθεσε τα επιμέ-ρους κοινωνικο-πολιτικά αιτήματα σεέναν ενιαίο προγραμματικό λόγο, αρι-στερό, αντισυστημικό και ριζοσπαστικό,εισάγοντάς τα στο κεντρικό πολιτικό σύ-στημα. Η επιτυχία αυτή του ΣΥΡΙΖΑ πα-ρέμεινε ανολοκλήρωτη. Ως κόμμα πουδεν κατόρθωσε να νικήσει σε εκείνες τιςεκλογές άρχισε να εισπράττει μια ομο-λογουμένως έντεχνα κατευθυνόμενη δυ-σαρέσκεια περί της αδυναμίας του ναπροκαλέσει την ανατροπή των νεοφιλε-λεύθερων πολιτικών και να αποτελέσειτη εναλλακτική λύση για τον τόπο στηδεδομένη συγκυρία.

Προς την κατεύθυνση αυτή συνέβαλεμεγάλος μέρος του στελεχικού του δυνα-μικού, το οποίο υιοθέτησε μια βολικάθολή αντίληψη για την ανάγκη της “βί-αιης ωρίμανσης” του ΣΥΡΙΖΑ. Η θολό-τητα αυτής της αναγκαιότητας έγκειτοστην αμφισημία της: ωρίμανση προς

ποια κατεύθυνση; Μιας “καθώς πρέπει”αντιπολίτευσης με επικοινωνιακά ολίγοριζοσπαστισμό ή αντίθετα μια άλλου εί-δους ανάγνωση των κρίσιμων ενδεχομέ-νων και διακυβευμάτων, του περιεχομέ-νου τους και των αναγκαίων τροποποι-ήσεων στην κατανόηση του ρόλου πουέχουν να επιτελέσουν τα νέα κόμματατης ριζοσπαστικής αριστεράς του 21ουαιώνα; Τούτη η αμφισημία εκδηλώνον-ταν στην πράξη και συμβολικά σε όλητην τελευταία διετία, βρίσκοντας τηνπλήρη αποτύπωσή της στα αποτελέ-σματα των πρόσφατων εκλογών.

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 18ηςΜαΐου καταγράφηκε μια ομοιογενήςτάση. Παρά τις αυξημένες προσδοκίεςκαι τις εκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τα αυτο-διοικητικά σχήματα που υποστήριξε στις13 περιφέρειες της χώρας κατέγραψανποσοστά ανάμεσα στο 11% και το 25%,ενώ στο σύνολο των περιφερειών, απότις 5.539.344 έγκυρες ψήφους, αυτά τασχήματα συγκέντρωσαν 986.730 ψή-φους, το 17,81% του εκλογικού σώμα-τος. Το ίδιο ίσχυσε και για τα δημοτικάψηφοδέλτια, η πλειονότητα των οποίωνδεν κατόρθωσε να μπει στο δεύτερογύρο, καταγράφοντας περίπου τα ίδιαποσοστά με τα περιφερειακά σχήματαστους αντίστοιχους νομούς της χώρας.Από τους 214 δήμους όπου ο ΣΥΡΙΖΑστήριξε δημοτικά σχήματα (στο σύνολοτων 325 πανελλαδικά) κερδήθηκανμόλις 24 δήμοι, εκ των οποίων δέκα στηνΑττική και πέντε μόνο σε πρωτεύουσεςΝομών εκτός Αττικής.

Αντίθετα, στις εκλογές για το Ευρω-παϊκό Κοινοβούλιο ο ΣΥΡΙΖΑ, διατηρών-τας τις δυνάμεις του αναδείχθηκε πρώτο

κόμμα, με τη Νέα ∆ημοκρατία και τοΠΑΣΟΚ να σημειώνουν μεγάλες απώ-λειες (-11% αθροιστικά), συγκριτικάπρος τις τελευταίες εθνικές εκλογές.Πώς μπορεί να εξηγηθεί τούτη η φαινο-μενική αντίφαση; Από την απάντηση πουθα δοθεί στο ερώτημα αυτό θα κριθεί καιη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στο επόμενο διά-στημα, όπως επίσης και η τύχη του νεο-φιλελευθερισμού στην Ελλάδα, ίσως καιευρύτερα.

Πολιτικά συμπεράσματα

Πέραν των πολλών συμπερασμάτωνπου προκύπτουν από τη σύγκριση τωνδύο διαφορετικού είδους αναμετρήσεων,συμπερασμάτων κυρίως κοινωνιολογι-κής υφής, στο παρόν κείμενο επιλέ-γουμε να εστιαστούμε στην πολιτικήπλευρά της φαινομενικής αντίφασης.Πρώτον, τι εξηγεί την καθήλωση του ΣΥ-ΡΙΖΑ στα ποσοστά που κατέγραψε στιςεθνικές εκλογές. Η απάντηση εδώ είναιμάλλον προφανής. Η διατήρηση τουεκλογικού ποσοστού και οι μικρές απώ-λειες σε πραγματικές ψήφους οφείλουννα ειδωθούν στο ευρύτερο περιβάλλοντου κύκλου διαμαρτυρίας που άνοιξετέσσερα χρόνια πριν, με την υιοθέτησητων μνημονίων και των νεοφιλελεύθε-ρων πολιτικών. Ενός κύκλου με δύο φά-σεις: μια ανοδική τα δύο πρώτα χρόνιακαι μια καθοδική μετά τις εθνικές εκλο-γές του 2012 έως σήμερα.

Στην ανοδική φάση της διαμαρτυρίαςο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να υπερτετραπλα-σιάσει την εκλογική του επιρροή γιατίακριβώς υιοθέτησε και ενίσχυσε τα αιτή-ματα των διεκδικητικών αγώνων της

πρώτης διετίας, συνθέτοντάς τα σε έναερμηνευτικό σχήμα που συνεκτικά απο-τύπωνε: α) τα αίτια και το περιεχόμενοτης κρίσης, β) τους βασικούς υπαίτιουςγια την εκδήλωσή της, γ) την προοπτικήαναστροφής της, παράγοντας έτσι δ) ση-μαντικά κίνητρα για τη μετατόπιση τηςεκλογικής προτίμησης μεγάλων τμημά-των του πληθυσμού που επί δεκαετίεςπαρέμεναν προσδεδεμένα στα αστικάκόμματα. Στη φάση της πρόσκαιρηςύφεσης του κύκλου διαμαρτυρίας κατάτα δύο τελευταία έτη, η καθήλωση τηςεπιρροής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μάλλον ανα-μενόμενη ενώ θα μπορούσε να οδηγήσειστην ακόμα μεγαλύτερη υποχώρηση τωνποσοστών του, αν ένα μεγάλο μέρος τουπολιτικού παιχνιδιού δεν παίζονταν στοπεδίο των ΜΜΕ όπου η δυναμική παρου-σία του Αλέξη Τσίπρα τελικά αποδείχ-θηκε σωτήρια, καθώς διέσωζε στο λόγοπου εκφωνούσε την αρχική δυναμικήτου ανατρεπτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ.

Το εύρος της σημασίας που έχει ηύφεση της διαμαρτυρίας και της συλλο-γικής δράσης αποτυπώθηκε εντονότεραστις αυτοδιοικητικές εκλογές, δίχως ναμας διαφεύγει ότι οι επιλογές του ίδιουτου ΣΥΡΙΖΑ επέτειναν τις εκλογικές τουαπώλειες σ’ αυτό το ούτως ή άλλως ιδιό-μορφο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης.Η μάλλον αντικειμενική αδυναμία τουΣΥΡΙΖΑ να συγκροτήσει παντού αυτοδι-οικητικά ψηφοδέλτια με νέους ανθρώ-πους δοκιμασμένους στους συλλογικούςαγώνες, ως επιβεβαιωτικό δείγμα τηςσυνέχειας από την κινηματική δράση στοπεδίο των θεσμών, οι ταλαντεύσεις ωςπρος τα πολιτικά ανοίγματα, τη μια προςφθαρμένα πολιτικά πρόσωπα των αστι-κών κομμάτων, την άλλη προς την αντι-μνημονιακή δεξιά μπορούν συνοπτικά ναεξηγήσουν το φαινομενικά αντιφατικόαποτέλεσμα στις τρεις κάλπες τουΜαΐου.

Απέτυχε η στροφήστον «ρεαλισμό»

Σύμφωνα με τα παραπάνω, στις αυτο-διοικητικές εκλογές δοκιμάστηκε καιαπέτυχε η ανομολόγητη στροφή στον(ψευδο-) “ρεαλισμό” της πολιτικής: ψη-φοδέλτια κομματικής επετηρίδας, απρό-σφορα πολιτικά ανοίγματα, τεχνοκρατι-κός λόγος και συμπερίληψη παραγόντωνπου εκπροσωπούσαν κάθε είδους επαγ-γελματικά ή ακόμα και ιδιοτελή συμφέ-ροντα απέτυχαν με τρόπο παταγώδη ναεκφράσουν την κοινωνία και τις ανάγκεςτης. Αντίθετα, εκεί όπου τα ψηφοδέλτιασυγκροτήθηκαν σε διαλεκτική σχέσηπρος τις κινηματικές αποκρυσταλλώσειςτης περιόδου και υιοθέτησαν ένα ριζο-σπαστικό λόγο και προτάσεις για τηνεπίλυση υφιστάμενων προβλημάτων τααποτελέσματα ήσαν καλύτερα. Ακόμηκαι εκεί που δεν υπερέβησαν τον εκλο-γικό μέσο όρο κατόρθωσαν να αναδεί-ξουν μια άλλη φιγούρα ενεργών πολιτώνστους τοπικούς πολιτικούς θεσμούς.

Βέβαια, η συνάρτηση του εκλογικούαποτελέσματος προς τον κύκλο διαμαρ-τυρίας δεν μπορεί να εκληφθεί με όρουςνομοτέλειας. Η παρατήρηση των αποτε-λεσμάτων των ευρωεκλογών δείχνει ότιη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει με κα-νένα τρόπο εξαντληθεί. Σύμφωνα με ταδεδομένα των τεσσάρων τελευταίων ανα-μετρήσεων για την ευρωβουλή, στις φε-τινές εκλογές εκδηλώθηκε έντονα μιαψήφος διαμαρτυρίας προς την κυβέρ-

Η σχέση του εκλογικού κύκλουκαι του κύκλου διαμαρτυρίαςΣκέψεις για την ολοκλήρωση της νίκης της Αριστεράς

Η ΕΠΟΧΗ 22 Iουνίου 2014 99ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μια βδομάδα πριν από το ιδρυ-τικό συνέδριο και «Το Ποτάμι»δεν έχει καταλήξει ακόμα από

που προέρχεται, αν είναι γλυκού ή αλ-μυρού νερού, ούτε που εκβάλει. Παρα-μένει αχαρτογράφητο, ακόμα και ανέχει εκλέξει δύο ευρωβουλευτές, οιοποίοι από 1η Ιούλη αναλαμβάνουν τακαθήκοντά τους στις Βρυξέλλες.

Το τριήμερο 27-29 Ιουνίου, στο Τε-χνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου,θα διεξαχθεί το ιδρυτικό συνέδριο του«Ποταμιού», το οποίο πριν λίγες μέρεςαπέκτησε και τον υπότιτλο «Κίνημα γιατη ∆ικαιοσύνη, την Εργασία, την Παι-δεία». Σε αυτό θα συμμετέχουν οι 490σύνεδροι, που έχουν εκλεγεί από τιςοργανώσεις βάσης, καθώς και οι 42υποψήφιοι ευρωβουλευτές. Ο μόνος exofficio σύνεδρος είναι ο Σταύρος Θεο-δωράκης, ο εμπνευστής και ιδρυτήςτου κόμματος, ο οποίος δεν έκρινε ανα-γκαίο να συμμετέχει στις διαδικασίεςεκλογής, γεγονός που σχολιάστηκε αρ-νητικά από μέλη του κόμματος. Παράλ-ληλα θα συμμετέχουν ως παρατηρητέςοι Π. Τατσόπουλος, Γρ. Ψαριανός, Α.Λυμπεράκη, Θ. Βερέμης και Σπ. Λυκού-δης, ενώ θα μιλήσουν οι Γ. Καμίνης καιΓ. Μπουτάρης. Χαιρετισμό έχουν κλη-θεί να απευθύνουν οι γραμματείς τηςΝέας ∆ημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ, τουΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και της ∆ΗΜΑΡ, ενώδεν προσκλήθηκαν οι Ανεξάρτητοι Έλ-ληνες και η Χρυσή Αυγή.

Τις εργασίες του συνεδρίου θα ανοί-

ξει ο Στ. Θεοδωράκης παρουσιάζονταςτο «Μανιφέστο» του κόμματος και τοκαταστατικό, κείμενα που μέχρι και τηνΠαρασκευή δεν είχαν δοθεί στη δημο-σιότητα, ούτε είχαν συζητηθεί στις ορ-γανώσεις. Μετά τους χαιρετισμούς καιτις ομιλίες των καλεσμένων θα γίνειανοιχτός διάλογος με τους συνέδρους.Αφού ολοκληρωθεί η πρώτη μέρα τουσυνεδρίου θα γίνει φιλοσοφική συζή-τηση με τον Θεοδόση Τάσσιο. Τη δεύ-τερη μέρα, οι σύνεδροι θα χωριστούνσε ομάδες εργασίας (δικαιοσύνη, παι-δεία, εργασία) και θα ξεκινήσουν οι ψη-φοφορίες. Την Κυριακή θα παρουσια-στούν οι υποψηφιότητες για τα όργανακαι θα γίνουν οι ψηφοφορίες με κάλπη.Τα όργανα, κατά πάσα πιθανότητα, θαείναι τρία: Η πανελλήνια επιτροπή, η7μελής ή 9 μελής συντονιστική επι-τροπή και η ομάδα Κοινωνικού ∆ιαλό-γου, στην οποία θα συμμετέχουν οι συ-νεργαζόμενοι.

Από το συνέδριο, όσο και αν προσπα-θούν να το παρουσιάσουν ως «εναλλα-κτικό», δεν θα λείπουν οι γκρίνιες καιοι διαφωνίες. Πρώτα από όλα έχουνεκφραστεί πολλές αντιρρήσεις για τοντρόπο επιλογής των συνέδρων, καθώςδικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαιείχαν όσοι γράφτηκαν και μετά τιςεκλογές, με αποτέλεσμα να έχουνεκλεγεί σύνεδροι που, κατά την προ-εκλογική περίοδο, ήταν άγνωστοι στοκόμμα. ∆ευτερευόντως, πολλοί φαίνε-ται να απορούν για τις διαδικασίες που

έχουν ακολουθηθεί μέχρι το συνέδριο,καθώς όσες συνελεύσεις βάσης έγιναν,έγιναν χωρίς εισηγητικά κείμενα, ενώτο σχέδιο του «μανιφέστου» μάλλον θατο πρωτοακούσουν οι σύνεδροι στηνεναρκτήρια ομιλία του Στ. Θεοδωράκη.Τρίτον, ένα από τα βασικά θέματα πουθα συζητηθούν είναι προς τα που τείνειτο Ποτάμι. Προς τα Αριστερά, θέτονταςτις βάσεις για συνεργασία με μια κυ-βέρνηση της Αριστεράς; Προς το Κέν-τρο, βλέποντας πώς το Ποτάμι μπορείνα πρωταγωνιστήσει στη διαμόρφωσητης νέας Κεντροαριστεράς; Ή θα απο-τελέσει ένα αυτόνομο κόμμα που θαείναι ανοιχτό στο διάλογο; Όπως ενη-μερωνόμαστε, έχει αρχίσει και διαμορ-φώνεται μια ισχυρή τάση συνεργασίαςμε τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως δεν αποτελείπλειοψηφούσα άποψη, καθώς δεν είναιλίγες οι φωνές που είναι κάθετα αντί-θετες σε αυτό το ενδεχόμενο.

Το τριήμερο συνέδριο, λοιπόν, είναιένας κρίσιμος σταθμός, από τα αποτε-λέσματα του οποίου θα κριθεί τι πολι-τικό χαρακτήρα θα αποκτήσει, αλλά καιποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν.Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Ποτάμι θαείναι ένα κόμμα αρχηγικό, με αδιαμφι-σβήτητο πρόεδρο τον Στ. Θεοδωράκηκαι από εκεί και πέρα το χάος. Άλλω-στε, όπως μας λένε μέλη του, το Ποτάμιείναι χύμα στο κύμα.

Ιωάννα ∆ρόσου

νηση, η οποία όμως διοχετεύθηκε σεμικρά ψηφοδέλτια που δεν είχαν προ-οπτικές εκλογής ευρωβουλευτή. Ούτε ηεπιλογή τους μπορούσε να υποχρεώσειτην κυβέρνηση να προσφύγει σε εθνικέςκάλπες

Ενίσχυση ριζοσπαστικών τομών

Συγκριτικά προς τις εκλογές του 2009το ποσοστό στα “λοιπά” κόμματα αυξή-θηκε κατά 10%, γεγονός που υποδει-κνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει μια αδυ-ναμία να συσπειρώσει γύρω του ένα με-γάλο μέρος ψηφοφόρων που αποδοκι-μάζουν τις πολιτικές των μνημονίων καιτης λιτότητας. Μ’ άλλα λόγια, ένα με-γάλο μέρος των πολιτών που αναζητούνμια άλλη πολιτική από την ισχύουσαδείχνουν να μην τον εμπιστεύονται ωςπρος τη δυνατότητά του να εγγυηθεί μιαεναλλακτική προοπτική εξόδου από τηνκρίση και τη ριζική ανασυγκρότηση τηςκοινωνίας και της πολιτικής. Η ρητο-ρική των κυρίαρχων οικονομικών καιπολιτικών ελίτ, κατατρομοκράτησηςτων πολιτών για τα μεγαλύτερα προ-βλήματα που θα προκύψουν αν αναλά-βει ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία είναι στηνουσία ο νικητής των εκλογών, γεγονόςπου αποδεικνύει με ένα ακόμα τρόποότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κατακτήσει τηνιδεολογική και πολιτική ηγεμονία στηνκοινωνία, ακόμα και στα λαϊκά στρώ-ματα. Η οδός που οδηγεί σε μια πραγ-ματική κυβέρνηση της αριστεράς περνάμέσα από την εκλαΐκευση του προγράμ-ματος του ΣΥΡΙΖΑ με σαφείς και ξεκά-θαρες προτάσεις-δεσμεύσεις για όσαπεριλαμβάνονται σ’ αυτό, ανάμεσα σεπολλά άλλα: την αντιμετώπιση της αν-θρωπιστικής κρίσης, την ανασύστασητου κράτους πρόνοιας, την επίλυση τωνπροβλημάτων της δημόσιας διοίκησης,την αύξηση των μισθών και των συντά-ξεων, τη “σύλληψη” της φοροδιαφυγής,τη φορολόγηση του πλούτου και τηναναδιανομή του, το δημόσιο έλεγχο τωντραπεζών, τα μέτρα για τα υπερχρεω-μένα νοικοκυριά, την αναθεμελίωση τωνεργασιακών δικαιωμάτων και την εμβά-θυνση της δημοκρατικής συμμετοχήςστη λήψη των αποφάσεων.

Ο καλλιεργούμενος φόβος για την κα-ταστροφή που θα επέλθει αν κυβερνή-σει ο ΣΥΡΙΖΑ με το πρόγραμμά του δενθα καμφθεί με κινήσεις που δηλώνουντην υποχώρηση από τις προγραμματικέςτου θέσεις, αλλά αντίθετα από την ενί-σχυση των ριζοσπαστικών τομών πουπροτείνει. Μόνο υπό αυτούς τους όρους,οι πληττόμενοι από την ένταση της κρί-σης θα μπορέσουν να αναγνωρίσουν στοπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ έναν ισχυρό σύμ-μαχο, απαραίτητη προϋπόθεση για μιανέα ανοδική φάση του συγκρουσιακούκύκλου.

* Ο Νίκος Σερντεδάκις διδάσκει στοΤμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστη-μίου Κρήτης.

ΣΕ Ι∆ΡΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕ∆ΡΙΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ

Ένα κόμμα χύμα στο κύμα

Ο μόνος ex officio σύνεδροςείναι ο Σταύρος Θεοδωράκης,ο εμπνευστής και ιδρυτής τουκόμματος, ο οποίος δενέκρινε αναγκαίο νασυμμετέχει στις διαδικασίεςεκλογής, γεγονός πουσχολιάστηκε αρνητικά απόμέλη του κόμματος.

“Η οδός που οδηγεί σεμια πραγματικήκυβέρνηση τηςαριστεράς περνά μέσααπό την εκλαΐκευσητου προγράμματος τουΣΥΡΙΖΑ με σαφείς καιξεκάθαρες προτάσεις-δεσμεύσεις για όσαπεριλαμβάνονται σ’αυτό.

“

1100 Η ΕΠΟΧΗ 22 Iουνίου 2014OIKONOMIA

Τη συνέντευξη πήρεο Παύλος Κλαυδιανός

Τα φιλοκυβερνητικά ρεπορτάζ ισχυρί-ζονται ότι επίκεινται φοροελαφρύνσεις,ότι η «διαπραγμάτευση» με την τρόικαάρχισε κτλ, κτλ, κτλ. Τι ισχύει, λοιπόν;

Τ.Α.: Οι φορολογικές ελαφρύνσειςείναι μόνιμη υπόσχεση πριν και μετά τιςεκλογές. Ποτέ δεν υλοποιείται, αντίθεταμε χίλιους δυο τρόπους έχουμε επιβα-ρύνσεις. Το επόμενο εξάμηνο, πχ, οι έλ-ληνες φορολογούμενοι θα πληρώσουν1,8 δισ. στο φόρο εισοδήματος με τα εκ-καθαριστικά τους, 2,6 δισ. από τον Ενι-αίο Φόρο Ακινήτων και 1 δισ. στα τέληκυκλοφορίας. Αυτό θα πλήξει, κυρίως,μεσαία και χαμηλά εισοδήματα και περι-ουσίες. Τώρα, ως προς τις θρυλούμενεςφοροελαφρύνσεις πιθανά να γίνουνοριακές κινήσεις, που θα έχουν και με-γάλη δημοσιότητα, γύρω από τον ΦΠΑστα καύσιμα ή άλλα, αλλά η ουσία τηςφορολογικής πολιτικής τόσο στην άμεσηόσο και στην έμμεση φορολογία, όπωςείναι αυτή τη στιγμή θεσμοθετημένη καισχεδιασμένη, δεν έχει πουθενά στον ορί-ζοντα φοροελαφρύνσεις. Αν υπήρχαν, οΣΥΡΙΖΑ θα τις ενίσχυε και θα τις στήριζε.

Πριν ανοίξω το μαγνητόφωνο μου λέ-γατε ότι υπάρχουν ελαφρύνσεις και ελα-φρύνσεις.

Τ.Α.: Βεβαίως, κάποιες ειδικές κατη-γορίες εισοδημάτων ωφελήθηκαν μεελαφρύνσεις. Οι επιχειρήσεις, πχ, πουευνοήθηκαν από τη γνωστή τροπολογίαγια τις τριγωνικές συναλλαγές, ελα-φρύνθηκαν κατά εκατοντάδες εκατομ-μύρια ευρώ. Πρόκειται για μεγάλα επι-χειρηματικά συμφέροντα, επώνυμουςεπιχειρηματίες, που έχουν σχέση με τοδημόσιο, την πολιτική, με τον Τύποκ.τ.λ. ∆εύτερον, ευνοήθηκε συγκεκρι-μένο νομικό πρόσωπο που ασχολείται μετη μουσική, το οποίο είχε τεράστια χρέηστο δημόσιο και με τροπολογία μπόρεσενα πάρει φορολογική ενημερότητα. Τρί-τον, μεγάλη επιχείρηση στο ναυπηγικόχώρο με τροπολογία μείωσε την επιβά-ρυνσή της από ασφαλιστικές εισφορές.Ο ΣΥΡΙΖΑ τα κατήγγειλε όλα αυτά στηΒουλή, διότι, εκτός των άλλων δεν προ-άγουν τη φορολογική δικαιοσύνη.

Θα μπορούσε, όμως, να γίνουν ρυθμί-σεις γενικής ισχύος δικαιολογημένεςκοινωνικ΄και οικονομικά;

Τ.Α.: Θα μπορούσε, π.χ., να περάσειμια διάταξη που λέει ότι, όταν μια επι-χείρηση χρωστάει στο δημόσιο και είναινα εισπράξει χρήματα επίσης από το δη-μόσιο, εφόσον προορίζονται για μισθούςεργαζομένων, να γίνεται απευθείας πλη-ρωμή στους εργαζόμενους. Έχουμε260.000 επιχειρήσεις που θέλουν να δου-λέψουν, να προχωρήσουν, και ενώ μι-λάμε για ανάπτυξη κτλ, κινδυνεύουν μεκατασχέσεις μόνο για χρέη προς ασφα-λιστικούς φορείς όχι προς το δημόσιο.Αυτοί δεν έχουν ανάγκη ρύθμισης, για ναμπορούν να πληρώσουν εργαζόμενους;Άρα δεν έχουμε ελαφρύνσεις, έχουμεφωτογραφικές διατάξεις και παράλληλαμια βάρβαρη φορολογική πολιτική.

Πάντα, βέβαια, λέει ο κ. Σαμαράς ότιθα μειώσει τους φορολογικούς συντελε-στές.

Τ.Α.: Είναι γνωστή η διαμάχη δεκαε-τιών για το κατά πόσο η ανάπτυξη συν-δέεται με τους μειωμένους φορολογι-κούς συντελεστές κ.τ.λ. Αυτό στην Ελ-λάδα εξάλλου το ξαναζήσαμε την εποχήτου Αλογοσκούφη και είχαμε κατάρ-ρευση των φορολογικών εσόδων. Ταστοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι ημέση πραγματική φορολογική επιβά-ρυνση των επιχειρήσεων στην Ελλάδαείναι πιο κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ.Αντιδιαστέλλουμε τον πραγματικό απότον ονομαστικό συντελεστή επιβάρυν-σης. Η πραγματική είναι μικρότερη λόγωθεσμικού πλαισίου, λόγω προβληματι-κού φορολογικού μηχανισμού, λόγω ει-δικών φοροαπαλλαγών κ.τ.λ. Το να μει-ωθεί ο φορολογικός συντελεστής σε κά-ποιες επιχειρήσεις αυτοαπασχολούμε-νων, μικρομάγαζων, μικρομεσαίων επι-χειρήσεων, είναι λογικό. ∆εν μιλούν γι’αυτό όμως. Περίπου 6 ευρώ στα 10 πουδηλώνει ως εισόδημα ένας μικρομε-σαίος, τα παίρνει η εφορία με το τρελόσύστημα τεκμηρίων.

Αν η κυβέρνηση προχωρήσει στη μεί-ωση, τελικά, του ΦΠΑ στα καύσιμα, τιθέση θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Τ.Α.: Κατά τη γνώμη μου, πρέπει ναμειωθεί η φορολογία στα καύσιμα και ναυπάρχουν τα μέτρα εκείνα – ο ΣΥΡΙΖΑ ταπρότεινε από τον Μάρτη του 2013 – μετα οποία θα αντιμετωπιστεί το λαθρεμ-πόριο. ∆εν μπορείς ως ∆ημόσιο να λεςεπειδή δεν έχω τα μέσα ή δεν θέλω ναπατάξω το λαθρεμπόριο, επιβαρύνω μευψηλό φόρο όλη την κοινωνία. Πρώτα,λοιπόν, να ελέγξεις το λαθρεμπόριο καιμετά να μειώσεις τη φορολογία.

Ποια είναι τα μέτρα που προτείνονται;Γ.Β.: Η μεγάλη πληγή εδώ είναι οι ει-

κονικές εξαγωγές καυσίμων. Γιατί εξα-γωγή νοείται και η προμήθεια καυσίμου

σε ένα ποντοπόρο πλοίο, διότι δικαιού-ται αφορολόγητα καύσιμα. Φεύγει, λοι-πόν, ένα φορτίο, νόμιμο καθ’ όλα για πα-ράδοση σε ένα ποντοπόρο πλοίο, παρα-δίδεται εικονικά και διοχετεύεται στηνελληνική αγορά. Η κυβέρνηση, βέβαια,προσπαθεί να τα ρίξει στους βενζινάδες,αλλά αυτοί είναι μόνο τα «βαποράκια».Χρειάζεται ένας συνδυασμός μέτρων τε-χνικού χαρακτήρα, όπως η εφαρμογήτου ηλεκτρονικού συστήματος εισροών– εκροών, από το διυλιστήριο ακόμη, μεπαράλληλη χρήση μοριακών ιχνηθετών.Αυτοί οι ιχνηθέτες ενσωματώνονται στομόριο του καυσίμου και δεν αφαιρούν-ται, είναι μεγάλο το κόστος της αφαίρε-σης και δεν συμφέρει.

Μπορούμε, επίσης, να εισάγουμε ένασύστημα περιορισμού της παραλαβήςφορτίου. Π.χ., να μπορείς να προμηθευ-τείς το καύσιμο σε ένα «χρονικό παρά-θυρο» δέκα ωρών, αφού έχεις ειδοποι-ήσει πριν τις ελεγκτικές υπηρεσίες. Έτσιείναι πιο εύκολος ο έλεγχος. Ορισμένααπό αυτά τα έχει υιοθετήσει η κυβέρ-νηση, αλλά δεν έχει ψηφίσει τους εφαρ-μοστικούς νόμους, κλείνοντας το ματάκιστους ενδιαφερόμενους.

Τι γίνεται με τις μεγάλες υποθέσειςφοροδιαφυγής; Πώς προχωρούν;

Τ.Α.: Θα μπορούσαν να έχουν γίνειπολλά, αλλά δεν έγινε σχεδόν τίποτε.Παραδείγματα αρκετά. Πρώτον, έλεγχοςεμβασμάτων εξωτερικού, περίπου54.000 υποθέσεις την περίοδο 2009 –2011. Επιλέχθηκαν για έλεγχο οι 24.000.Όπου έγιναν έλεγχοι αποδίδουν, πχ το2013 έγιναν δύο μόνο και απέδωσαν 5εκ. ευρώ. Θα εισπράττονταν, λοιπόν, με-γάλα ποσά και ταυτόχρονα θα δινότανένα ισχυρό μήνυμα στους φοροφυγάδες.∆εν προχωρούν διότι διαχρονικά δενυπήρχε βούληση να χτυπηθεί η φοροδια-

φυγή. Υπάρχουν τα ακίνητα του Λονδί-νου, εταιρίες offshore, η λίστα Λαγκάρντ,η λίστα Λιχνενστάιν, τα σκάφη της Ολ-λανδίας για να ελεγχθούν. Υπολογίζεταιότι η ετήσια φοροδιαφυγή είναι 15 δισ.εκ των οποίων η ΕΕ θεωρεί ότι τα 9,6είναι από ΦΠΑ.

Πώς θα είχε παρέμβει ο ΣΥΡΙΖΑ;Τ.Α.: Από τον Μάρτιο του 2013 το

Τμήμα Οικονομικής Πολιτικής έχειδώσει για δημόσια συζήτηση ολοκληρω-μένο σχέδιο φορολογικής μεταρρύθμι-σης. Έχει μάλιστα συσσωρευτεί πολύπλούσιο υλικό και, γρήγορα, μαζί με τοσυνολικό πρόγραμμα, θα δημοσιευθείπολύ βελτιωμένο. Να τονίσουμε τρία ση-μεία της πρότασής μας. Πρώτον, θαφτιάξουμε ισχυρούς και οργανωμένουςφορολογικούς μηχανισμούς, στα πρό-τυπα των ευρωπαϊκών, οι οποίοι θα λει-τουργούν χωρίς παρεμβάσεις. ∆εύτερον,θα δημιουργήσουμε το απαραίτητο θε-σμικό πλαίσιο, ώστε να μετακινηθεί φο-ρολογικό βάρος από τα χαμηλά σταυψηλά εισοδήματα και περιουσίες. Τρί-τον, θα ορισθούν ειδικές κλαδικές φο-ρολογικές πολιτικές για περιπτώσειςπου χρειάζονται ενίσχυση. Για παρά-δειγμα, συνδέοντας τη φορολογία με τηναπασχόληση, την αειφόρο ανάπτυξη ήτον υπαρκτό φορολογικό ανταγωνισμό,(πχ, στις παραμεθόριες περιοχές).

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να είναι καιπολύ δραστήριος όσο χρειάζεται η προ-στασία από τη βάναυση συμπεριφοράτου κράτους έναντι αυτών που χρω-στούν.

Τ.Α.: Ο ΣΥΡΙΖΑ από τον Μάρτη του2013 έχει κάνει μια πολύ σωστή και προ-φητική πρόταση για το ζήτημα τωνχρεών. Πολύ απλά: δημιουργείς έναπλέγμα προστασίας για εισοδήματα πουδεν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τουςστην εφορία, στο όριο των 750 ευρώ ανάάτομο. Εάν, δηλαδή, σου απομένουν γιανα ζήσεις 750 ευρώ, αφαιρουμένων δό-σεων στεγαστικού δανείου, ενοικίου καιδαπανών για σοβαρές ασθένειες, η εφο-ρία δεν σε κυνηγάει. Από 750 – 2.000 ηδόση να είναι ποσοστό του εισοδήματόςσου με κάποια κριτήρια. Από 2.000 καιάνω, να πληρώνεις κανονικά. Η έκρηξητων ληξιπρόθεσμων είναι τρομακτική,κάθε μήνα προστίθεται 1 δισ. ενώ το σύ-νολο είναι περίπου 65 δισ. (έναντι 30δισ.το 2009) και αφορούν κάπου 2,6 εκ.φορολογούμενους.

Υπάρχει, τελικά, δυνατότητα για άλληπολιτική;

Τ.Α.: Μαζί με εκατοντάδες συντρό-φους (αλλά και πολίτες ή φορείς που αν-ταποκρίθηκαν στον διάλογο) έχουμεσυγκροτήσει μια πολύ ισχυρή ομάδα σταθέματα φορολογίας. Αν συγκρίνει κά-ποιος την πρότασή μας, με τις προτάσειςοποιουδήποτε άλλου κόμματος, θα δια-πιστώσει την σοβαρότητα, την τεκμη-ρίωση, τον ρεαλισμό και κυρίως την συ-νολική ανάλυση. Ναι, υπάρχει δυνατό-τητα για άλλη πολιτική, που θα ανατρέ-πει την υπάρχουσα βαρβαρότητα.

Ολόκληρη η συνέντευξη δημοσιεύεταιστον ιστότοπο της «Εποχής»

(http://www.epohi.gr)

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ «ΠΑΡΑ∆ΟΞΑ»

Απαλλαγές για τους εκλεκτούς,βαρβαρότητα για τους πολλούςΣυνέντευξη με τους Τρύφωνα Αλεξιάδη και Γιώργο Βερναδάκη,μέλη της Οικονομικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ

Εκτός από την καταγγελία των «παραλογισμών»του φορολογικού συστήματος και της απάτηςτων υποσχέσεων για δήθεν ελαφρύνσεις,ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την πιο ολοκληρωμένη πρότασηφορολογικής μεταρρύθμισης.

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 1111∆ΙΕΘΝΗ

Της Βιβής Κεφαλά

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμουαπετέλεσε πραγματικό θρίαμβοτων ΗΠΑ, μετατρέποντας το

διεθνές σύστημα σε μονοπολικό καισηματοδοτώντας μια νέα εποχή ευφο-ρίας στην Ουάσιγκτον, που έμοιαζεότι θα διαρκέσει επ΄ άπειρον. Μέσα σεαυτό το κλίμα, οι ΗΠΑ δεν είχανπλέον παρά να επεκτείνουν την ηγε-μονία τους σε περιοχές από όπου ήταναπούσες, όπως τα Βαλκάνια, αλλά καινα αποκτήσουν τον έλεγχο σε υποσυ-στήματα στα οποία κυριαρχούσαναλλά τα οποία δεν ήλεγχαν, όπως ηΜέση Ανατολή.

Λυδία λίθος της μεσανατολικής πο-λιτικής των ΗΠΑ αποδεικνύεται τοΙράκ, που κατέχει το 12% των γνω-στών αποθεμάτων πετρελαίου παγκο-σμίως, και το οποίο βρίσκεται στηννευραλγική περιοχή του αραβο-περσι-κού Κόλπου. Ωστόσο, όλα αυτά δεν θααρκούσαν για να μετατρέψουν το Ιράκσε μοχλό προώθησης της αμερικανι-κής πολιτικής στην Μέση Ανατολή,εάν δεν προσφερόταν και η ιρακινήπολιτική, που –ακούσια- διευκόλυνεακόμη περισσότερο τους στρατηγι-κούς σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον.

Η σύγκρουση Σουνιτώνκαι Σιιτών

Έτσι, το γεγονός ότι, από τον Σε-πτέμβριο του 1980, το Ιράκ παρασυ-ρόταν από τον έναν πόλεμο στονάλλο, έδωσε στις ΗΠΑ την δυνατό-τητα να επιχειρήσουν την διαμόρ-φωση μίας Νέας Τάξης πραγμάτωνστην Μέση Ανατολή, όπως άλλωστεδιακήρυξε ο πρόεδρος Μπούς ο πρε-σβύτερος στις 16 Ιανουαρίου 1991,λίγες ώρες πριν την έναρξη του διε-θνούς πολέμου εναντίον του Ιράκ γιατην «απελευθέρωση του Κουβέϊτ», κά-τοχο του 8% των παγκόσμιων αποθε-μάτων πετρελαίου.

Ο πόλεμος αυτός, γνωστός ως «Κα-ταιγίδα της Ερήμου», απετέλεσε τηναρχή του τέλους για το Ιράκ, στοοποίο επιβλήθηκε μία άτυπη αλλά ου-σιαστική τριχοτόμηση, εν ονόματι τηςπροστασίας των διαφορετικών πλη-θυσμιακών ομάδων -Κούρδων στονΒορρά και Σιιτών στον Νότο- από τοκαθεστώς του Σαντάμ Χουσέϊν. Το γε-γονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα όχιμόνο την απώλεια της ιρακινής κυ-ριαρχίας αλλά και την διάρρηξη τηςεθνικής ταυτότητας. Του λοιπού, στιςεσωτερικές εντάσεις και συγκρούσειςανάμεσα στους Άραβες Ιρακινούς καιτου Κούρδους του Ιράκ, προστέθηκεκαι η αντιπαλότητα ανάμεσα στουςΙρακινούς σουνίτες, που αποτελούντην μειοψηφία του αραβικού πληθυ-σμού του Ιράκ, και τους σιίτες Ιρακι-νούς που πλειοψηφούν.

Η απόλυτη αποτυχίατων Αμερικανών

Η αμερικανο-βρετανική εισβολή

εναντίον του Ιράκ το 2003, αποδείχ-θηκε μοιραία για την αμερικανική πο-λιτική στην Μέση Ανατολή αλλά καιγια το ίδιο το Ιράκ. Η απόφαση τηςΟυάσιγκτον να διαλύσει τις κρατικέςδομές και υπηρεσίες ώστε να επέλθει«κάθαρση» από τα στελέχη και τουςυποστηρικτές του παλαιού καθεστώ-τος, αποδείχθηκε καταστροφική, ενώη αμερικανική χρηματοδότηση σε «με-τριοπαθείς» ένοπλες σουνιτικές ομά-δες ως αντίβαρο στους μαχητές τηςΑλ Κάϊντα που βρίσκονταν στο Ιράκ,απετέλεσαν το πεδίο επί του οποίουδημιουργήθηκαν οι συνθήκες πουοδήγησαν στις σημερινές δραματικέςεξελίξεις στο Ιράκ.

Η απόσυρση των αμερικανικών δυ-νάμεων από το Ιράκ, που ολοκληρώ-θηκε στις 18 ∆εκεμβρίου 2011, μετρόπο εντελώς αθόρυβο, αντιστοιχείστην απόλυτη αποτυχία της αμερικα-νικής πολιτικής στην Μέση Ανατολή.Μετά από εννέα χρόνια κατοχής, οιΑμερικανοί και οι σύμμαχοι τους απο-χωρούν από το Ιράκ αφήνοντας πίσωτους μία καθημαγμένη χώρα, στηνοποία οι δημοκρατικοί θεσμοί παρα-μορφώνονται, μετατρεπόμενοι σε έναατελείωτο παζάρι για την εξουσία,από την οποία αποκλείονται οι -μέχριτην πτώση του Σαντάμ Χουσέιν- μει-οψηφική αλλά κυρίαρχη πολιτικάομάδα των σουνιτών. Παράλληλα, ηεθνική ταυτότητα έχει υποχωρήσειδραματικά προς όφελος της κοινοτι-κής ταυτότητας, πράγμα που σημαίνειότι οι διακοινοτικές σχέσεις επιδεινώ-νονται και οι συγκρούσεις γίνονταιόλο και συχνότερες όλο και εντονότε-ρες.

Κομβικό σημείο στην δραματικήεπιδείνωση της εσωτερικής κατάστα-σης στο Ιράκ απετέλεσε η συριακήκρίση, η οποία μετέτρεψε την χώρα σεπεδίο περιφερειακής και διεθνούςαναμέτρησης, με στόχο την εξασφά-λιση πολιτικών και οικονομικών αν-ταλλαγμάτων στην «μετά Άσαντ»εποχή, όποτε και όπως επέλθει. Οιαδιάκοπες συγκρούσεις στην Συρίαεπέτρεψαν, επομένως, τον σχηματι-σμό δεκάδων ένοπλων οργανώσεων,με λίγο-πολύ ακραίο ισλαμικό προσα-νατολισμό, οι οποίες δεν μάχονταιμόνο κατά των συριακών δυνάμεωναλλά και μεταξύ τους για την εξουσία.

Ορισμένες από τις οργανώσειςαυτές προστέθηκαν σε αυτές πουυπήρχαν και δρούσαν στο Ιράκ ήδηαπό την περίοδο της αμερικανο-βρε-τανικής εισβολής. Αν και η ρητορικήτους υποδηλώνει ότι οι βλέψεις τουςείναι πολιτικές, επιδιώκουν δηλαδήτην απαλλαγή του Ισλάμ από στρε-βλώσεις και την εγκαθίδρυση ισλαμι-κού χαλιφάτου στην μεγαλύτερη δυ-νατή έκταση, οι στόχοι τους δεν είναιπάντα σαφείς, ενώ τα μέσα που χρη-σιμοποιούν παραπέμπουν μάλλον σεεγκληματικές οργανώσεις παρά σειδεολογικο-πολιτικά σχήματα.

Η παρουσία του ΙΚΙΛ

Στην κατηγορία αυτή εμπίπτει και ηδιαβόητη, πλέον, οργάνωση «Ισλα-μικό Κράτος στο Ιράκ και στον Λε-βάντε» (ΙΚΙΛ), η οποία ιδρύθηκε απότον Οσάμα μπίν Λάντεν και μέχρι το2010, αποτελούσε το ιρακινό σκέλοςτης οργάνωσης. Το «Ισλαμικό Κράτοςστο Ιράκ και στον Λεβάντε», το οποίοαυτονομήθηκε από την μητρική οργά-νωση, ισχυρίζεται ότι επιδιώκει τηνεγκαθίδρυση ενός ισλαμικού χαλιφά-του στην λεγόμενη Γόνιμη Ημισέληνο.Ωστόσο, δεν χρησιμοποιεί μόνο τηντρομοκρατία για την επίτευξη τωνστόχων της –για παράδειγμα απο-στολή βομβιστών αυτοκτονίας εναν-τίον πολιτικών στόχων- αλλά δια-πράττει και εγκλήματα του κοινούποινικού δικαίου, όπως ληστείες,απαγωγές, βιασμούς, μαζικές εκτελέ-σεις και δολοφονίες. Οι εγκληματικέςαυτές ενέργειες όχι μόνο προσπορί-ζουν στο ΙΚΙΛ χρήματα και οπλισμό,επομένως, διευρύνεται η ακτίνα δρά-σης του και η αποτελεσματικότητατου αλλά και τρομοκρατεί τους εχ-θρούς του, καθώς η αδίστακτη καιβάρβαρη δράση των μελών της δια-λύει το ηθικό των αντιπάλων του, οιοποίοι συνήθως τρέπονται σε φυγήγια να σώσουν την ζωή τους.

Η επίθεση του ΙΚΙΛ –που ελέγχει καιτμήμα της γειτονικής Συρίας- εναντίοντης ιρακινής κυβέρνησης, διαρκεί πε-ρίπου δύο εβδομάδες και έχει ως απο-τέλεσμα την κατάληψη σημαντικούμέρους του Ιράκ. Πρόκειται για μίαεξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση, η

οποία εκτός από χιλιάδες ανθρώπινεςζωές απειλεί για μια ακόμα φορά τηνμετατροπή της Μέσης Ανατολής σεμία ζώνη γενικευμένου πολέμου καιαυξημένης πολιτικής αστάθειας, πουδεν μπορούν παρά να έχουν πολλα-πλασιαστικές αρνητικές επιδράσεις,τόσο περιφερειακές όσο και διεθνείς,όπως μία νέα άνοδος των τιμών τουπετρελαίου.

Πράγματι, με δεδομένη την συσσώ-ρευση νέων κρίσεων, όπως της Αιγύ-πτου και, πρωτίστως, της Συρίας, οπόλεμος που εξαπολύουν οι τζιχαντι-στές κατά του καθεστώτος της Βα-γδάτης αποκτά εφιαλτικές διαστά-σεις, καθώς τίθεται με επιτακτικότρόπο το ζήτημα για αλλαγή συνόρων,όχι μόνο στην Συρία αλλά και στοΙράκ. Παράλληλα, η μετάλλαξη τηςιρακινής σύγκρουσης απειλεί –αν καιγια διαφορετικούς λόγους- αμέσως ήεμμέσως όλες τις χώρες της περιοχής,της Σαουδικής Αραβίας συμπεριλαμ-βανομένης, η οποία φέρεται ως χρη-ματοδότης ακραίων σουνιτικών τρο-μοκρατικών οργανώσεων.

Αντιμέτωπες με αυτές τις δραματι-κές εξελίξεις οι ΗΠΑ υπόσχονταιυλική βοήθεια για την αντιμετώπισητων τζιχαντιστών, αποκλείοντας, βε-βαίως, την εκ νέου εμπλοκή αμερικα-νικών χερσαίων δυνάμεων στο Ιράκ.Παράλληλα, φαίνεται να αναγνωρίζε-ται από την ∆ύση το ειδικό περιφερει-ακό βάρος του Ιράν, καθώς και οι δυ-νατότητες που διαθέτει για να συμβά-λει στην επίτευξη σταθερότητας στογειτονικό Ιράκ. Η διαπίστωση αυτήενισχύεται από την ανακοίνωση ότι τοΛονδίνο προτίθεται να ξανανοίξει τηνπρεσβεία του στην Τεχεράνη, πράγμαπου σημαίνει ότι ο διεθνής αποκλει-σμός του Ιράν ίσως βρίσκεται στοτέλος του.

Ωστόσο, το ιρακινό δράμα δεν πρό-κειται να σταματήσει με εξωτερικέςπαρεμβάσεις, μια και δεν υπάρχουν«από μηχανής θεοί». Ο μόνος τρόποςγια να επέλθει κάθαρση είναι να στα-ματήσουν οι αποκλεισμοί από τηνεξουσία και να υπάρξει εσωτερική συ-σπείρωση. Μόνο έτσι μπορεί να αντι-μετωπιστεί η βαρβαρότητα του ΙΚΙΛαλλά και των επίδοξων μιμητών του.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Εκεχειρία ή κλιμάκωση;Η αντιπαράθεση παίρνει όλο και μονιμότερα χα-ρακτηριστικά, ανοίγει αγεφύρωτα χάσματα καιοι πληγές που αφήνει πίσω της είναι πάρα πολύδύσκολο να επουλωθούν. σελ. 12

ΣΑΜΠΙΝΕ ΛΕΖΙΝΓΚ:Ο ΣΥΡΙΖΑ μας εμπνέειΗ ευρωβουλευτής του Die Linke μιλά για την

κοινωνική πραγματικότητα στη Γερμανία, τηνανάγκη διαγραφής του ελληνικού χρέους καισχολιάζει την ευρωπαϊκή ακροδεξιά. σελ. 13ΚΟΣΜΟΥ

Ο γύρος τού

Το Ιράκ σε κίνδυνο, η ΜέσηΑνατολή σε αυξημένη αστάθεια “Η απόφαση της

Ουάσιγκτον ναδιαλύσει τις κρατικέςδομές και υπηρεσίεςώστε να επέλθει“κάθαρση” από ταστελέχη και τουςυποστηρικτές τουπαλαιού καθεστώτος,αποδείχθηκεκαταστροφική

1122 Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Ηαντιπαράθεση στην Ουκρανία,όσο περνάει ο καιρός, παίρνειόλο και μονιμότερα χαρακτηρι-

στικά, ανοίγει αγεφύρωτα χάσματα καιοι πληγές που αφήνει πίσω της είναιπάρα πολύ δύσκολο να επουλωθούν. Η“αντιτρομοκρατική επιχείρηση”, πουξεκίνησε η κυβέρνηση του Κιέβου πριντις εκλογές στις περιοχές του Ντο-νιέτσκ και του Λουγκάνσκ, οδήγησε σεαιματηρές μάχες μεταξύ των ελεγχόμε-νων από τους ακροδεξιούς παραστρα-τιωτικών μισθοφορικών τμημάτων της“Εθνικής φρουράς” και του τάγματοςτου “Aζώφ”, από τη μια, και των ρω-σόφωνων αυτονομιστών, από τηνάλλη.

Παραστρατιωτική εκπαίδευση

Η “Eθνική φρουρά” δημιουργήθηκεστις 12 Μαρτίου. Σ’ αυτή συμμετέχουνκυρίως άτομα από την “Αυτοάμυνα τουΜαϊντάν” και το “∆εξιό τομέα”, ταοποία έφυγαν από το Κίεβο και εκπαι-δεύονται από ειδικούς -όχι μόνο ου-κρανούς, αλλά και δυτικούς- σε διά-φορα στρατόπεδα. Οι κύριοι πυρήνεςτης είναι ένοπλα τμήματα που δραστη-ριοποιήθηκαν στις ταραχές του Κιέβουκαι νομιμοποιήθηκαν από τη μεταβα-τική κυβέρνηση. Το τάγμα του “Αζώφ”δημιουργήθηκε στις 5 Μαΐου, μετά απόπρωτοβουλία του ακροδεξιού ΟλέγκΛιάσκο (στις τελευταίες προεδρικέςεκλογές πήρε 8,32% ) και υποστηρί-χτηκε από τον “∆εξιό τομέα”, την “Αυ-τοάμυνα του Μαϊντάν” και από χούλιγ-καν οπαδούς της ∆υναμό Κιέβου. Οαναπληρωτής διοικητής του “Αζώφ”Γιαροσλάβ Γκουτσάρ που πρόσφαταπαραιτήθηκε δήλωσε ότι στο τάγμαστρατολογούνταν κυρίως άτομα απόακροδεξιές ομάδες. Χρηματοδότης τουθεωρείται ο εβραϊκής εθνικότητας ολι-γάρχης και κυβερνήτης του, Ντνιεπρο-πετρόβσκ Κολομόισκι !

Όταν στις 2 Μαΐου ξεκίνησε η “αντι-τρομοκρατική επιχείρηση” εναντίοντων ανατολικών περιοχών, οι άντρεςτου ουκρανικού στρατού έδειξαν με-γάλη απροθυμία να πολεμήσουν. Τότε,αποφασίστηκε να στέλνονται “εθελον-τές” από τα επεισόδια του Κιέβου, οι

οποίοι εκπαιδεύονται κυρίως στα προ-αναφερθέντα παραστρατιωτικά τμή-ματα. Τα τάγματα αυτά είχαν αρχικάκάποιες επιτυχίες, αλλά εκεί που κα-ταλάμβαναν διάφορα στρατηγικά ση-μεία, την άλλη ώρα τα έχαναν.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει

Το περιβάλλον του Ποροσένκο θεώ-ρησε ότι αν οι μάχες διαρκέσουν αρ-κετά η Ουκρανία θα χάσει τις ανατολι-κές περιοχές. Έτσι αποφασίστηκε αμέ-σως μετά τις προεδρικές εκλογές, μεένα δυνατό χτύπημα να λυγίσουν τηναντίσταση των αυτονομιστών και ναεπανακτήσουν τον έλεγχο σ’ αυτές τιςπεριοχές. Προς αυτή την κατεύθυνση,μάλιστα, προσπάθησαν να εκμεταλ-λευτούν κάποιες εσωτερικές έριδεςπου αναπτύχθηκαν μεταξύ του Ντο-νιέτσκ και του Λουγκάνσκ. Τότε, εκ-πρόσωποι αυτών των περιοχών απευ-θύνθηκαν στη Μόσχα ζητώντας ναστείλει στρατεύματα στο Ντονμπάς καινα επαναλάβει το σενάριο της Κρι-μαίας για την προστασία των ρωσόφω-νων πληθυσμών. Όμως, το Κρεμλίνοκινήθηκε με ιδιαίτερη ψυχραιμία. Ούτεκαν απείλησε το Κίεβο για τις επιθέ-σεις στις ανατολικές περιοχές. Πολλοίμάλιστα θεώρησαν ότι ο Πούτιν τούςπρόδωσε και αντάλλαξε τις ανατολι-κές περιοχές με τη σταθεροποίηση τωνσχέσεών του με το νέο πρόεδρο τηςΟυκρανίας. Πιο αντικειμενικοί αναλυ-τές όμως θεωρούν ότι η Μόσχα κινεί-ται βάσει σχεδίου.

Η ρώσικη κυβέρνηση δεν έχει μεγά-λες προσδοκίες από τον Ποροσένκο.Άλλωστε, αμέσως μετά την εκλογή τουκαι παρά τις προεκλογικές υποσχέ-σεις, οι ρωσο-ουκρανικές σχέσεις έγι-ναν πιο δύσκολες. Η κατάσταση πλέονέχει ξεφύγει και ακόμη και αν καταφέ-ρει το Κίεβο να ανακτήσει τον έλεγχοστο Λουγκάνσκ και το Ντονιέτσκ είναιπλέον υπερβολικά δύσκολο η Ουκρα-νία να παραμείνει ενιαία.

Ο καθείς και τα όπλα του

Το μεγάλο παζάρι, βέβαια, γίνεταιγύρω από το φυσικό αέριο. Το Κίεβο

αρνείται να πληρώσει το χρέος του καιη Μόσχα απειλεί ότι θα κλείσει τηστρόφιγγα για την Ουκρανία αν η τε-λευταία δεν πληρώσει 2 δισ. δολάριατώρα και ότι από εδώ και πέρα θα είναιυποχρεωμένη να προκαταβάλει το100% για το αέριο που θα αγοράζειαπό τη Ρωσία. Η Ουκρανία εν τω με-ταξύ δηλώνει ότι έχει ήδη απόθεμα σευπόγειες δεξαμενές, το οποίο καλύπτειτις ανάγκες της μέχρι το ∆εκέμβρη.

Ο ευρωπαίος επίτροπος Γιούντερ Ετ-τιγκερ θεωρεί ότι ο τομέας της ενέρ-γειας δεν ενδείκνυται για επιβολή κυ-ρώσεων. Την Τετάρτη 18 Ιουνίου σεδηλώσεις του στις Βρυξέλλες ανέφερεότι η ΕΕ ενδιαφέρεται για την εναρμό-νιση της στρατηγικής της με αυτή τωναμερικανών. Η προσωπική του θέση,όμως, είναι ότι οι τομείς του πετρε-λαίου και του φυσικού αερίου θα πρέ-πει να είναι τελευταίοι σε ενδεχόμενηλίστα κυρώσεων. Υπενθύμισε με νόημαότι ρώσικο φυσικό αέριο αγοράζει ηΕΕ και όχι οι ΗΠΑ. Ο ευρωπαίος αξιω-ματούχος επεσήμανε ότι η ΕΕ δεν είναιαντίθετη με τον αγωγό South streamκαι ότι η κατασκευή του διακόπηκεπροσωρινά επειδή οι Βρυξέλλες έχουνκάποιες ενστάσεις για τη διμερή συμ-φωνία μεταξύ Ρωσίας και Βουλγαρίας.Εν τω μεταξύ, η βουλγάρικη κυβέρ-νηση υπέβαλε την παραίτησή της. Τυ-χαίο; Ο πρωθυπουργός Αρσένι Γιατσε-νιούκ υποστήριξε ότι η Ουκρανία απο-τελεί αξιόπιστη χώρα- τράνζιτ και απέ-δωσε την έκρηξη στο τμήμα του αγω-γού που συνδέει την Ουκρανία στηΣλοβακία σε σαμποτάζ που σκοπό είχετην προβολή του “South stream” και τηδυσφήμιση της χώρας του από τηΡωσία. Στη “Γκαζπρόμ” δήλωσαν ότιθα αυξήσουν τις ποσότητες φυσικούαερίου μέσω του North stream (είναι οαγωγός που συνδέει τη Ρωσία με τηΓερμανία). Ο επικεφαλής του ρώσικουκολοσσού Αλεξέι Μίλλερ ανέφερε ότιη εταιρία σκέπτεται επίσης να αυξήσειτις ποσότητες μέσω του αγωγού “Για-μάλ- Ευρώπη” (o αγωγός αυτός ξεκι-νάει από τη Ρωσία ,περνάει από Λευ-κορωσία και Πολωνία και καταλήγειστη Γερμανία).

Οι δηλώσεις αυτές έρχονται ωςαπάντηση στην ανακοίνωση της υπεύ-

θυνης των ΗΠΑ για ευρωπαϊκά θέματακαι γνωστής για την αθυροστομία τηςΒικτόρια Νούλαντ που είπε, μεταξύάλλων, ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ σκοπεύουννα περάσουν στην “τρίτη φάση” τωνκυρώσεων και συγκεκριμένα στον τρα-πεζικό, τον ενεργειακό και τον αμυν-τικό τομέα

Η Ρωσία στα βήματα του Κιέβου

Η Ρωσία, από την άλλη, δεν δείχνειδιατεθειμένη να περιορίσει τη βοήθειαμε κάθε πρόσφορο γι’ αυτή μέσο προςτους αυτονομιστές της Ανατολικής Ου-κρανίας. Αυτό το κάνει όχι με στρα-τιωτική επέμβαση, αλλά με προσε-κτικά βήματα για να μην οξύνει τιςσχέσεις της με τη ∆ύση, η οποία απει-λεί διαρκώς με επιβολή νέων κυρώ-σεων. Στόχος της Μόσχας σε πρώτηφάση δεν είναι η ανεξαρτητοποίησητου Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ,αλλά κυρίως να υποχρεώσει το Κίεβονα προχωρήσει σε ομοσπονδιοποίησηκαι να εξασφαλίσει ότι στα νοτιοδυ-τικά σύνορά της θα είναι μια χώρα πουδεν θα είναι εχθρική απέναντί της καιδε θα συμμετέχει στο ΝΑΤΟ. Τη στάσητης την καθορίζει και αναλόγως τωνκινήσεων του Κιέβου. Όταν άρχισε ηγενικευμένη “αντιτρομοκρατική επι-χείρηση” αμέσως ήρθε μεγάλη υποστή-ριξη από “εθελοντές” από τη Ρωσία.Αυτό δεν το αρνούνται ούτε οι φιλο-ρώσοι αυτονομιστές, οι οποίοι δήλω-σαν ότι ήρθαν για βοήθεια “ειδικές δυ-νάμεις εθελοντών από φιλικό κράτος”.Επίσης, δήλωσαν ότι απέκτησαν απότρίτες χώρες συστήματα Στίγκερ κα-τάλληλα για πόλεμο εναντίον αερο-πλάνων και ελικοπτέρων.

Το Κίεβο πρότεινε στους αυτονομι-στές να παραδώσουν τα όπλα με τηνυπόσχεση ότι θα τους δώσει αμνηστία.Την Τετάρτη 18 Ιουνίου ο Πιότρ Πορο-σένκο ανακοίνωσε ότι η κυβέρνησηκηρύσσει μονομερή κατάπαυση τουπυρός . Οι ρωσόφωνοι αυτονομιστέςδήλωσαν ότι αρνούνται να παραδώ-σουν τα όπλα και ότι η δήλωση αυτήπροδίδει αδυναμία και πανικό.

Μιχάλης Ρένεσης

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Εκεχειρία ή κλιμάκωση;

Η αντιπαράθεση στηνΟυκρανία, όσοπερνάει ο καιρός,παίρνει όλο καιμονιμότεραχαρακτηριστικά,ανοίγει αγεφύρωταχάσματα και οιπληγές που αφήνειπίσω της είναι πάραπολύ δύσκολο ναεπουλωθούν.

“

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 1133∆ΙΕΘΝΗ

www.caravan2014.noblogs.org

Το κα ρα βά νιτης α ξιο πρέ πειας

Ξε κί νη σε την Πα ρα σκευήστις Βρυ ξέλ λες η ε βδο -

μά δα δρά σεων α πό το κα ρα βά -νι των πε ρί που 300 προ σφύ -γων και με τα να στών χω ρίςχαρ τιά. Το κα ρα βά νι, στο ο -ποίο συμ με τέ χουν και πολ λοίαλ λη λέγ γυοι, έ φτα σε στη βελ -γι κή πρω τεύου σα με πο ρείεςπου ξε κί νη σαν α πό διά φο ρεςευ ρω παϊκές χώ ρες (Ιτα λία,Γερ μα νία, Ολλαν δία, Γαλ λία,κλπ), και α πο τε λεί μια προ -σπά θεια α νυ πα κοής ε νά ντιαστη βαρ βα ρό τη τα των συ νό -ρων, και συλ λο γι κής διεκ δί κη -σης μιας ζωής με α ξιο πρέ πειακαι κοι νω νι κή δι καιο σύ νη γιαό λους α πέ να ντι στην α ντι με -τα να στευ τι κή πο λι τι κή τηςΕυ ρω παϊκής Ένω σης.

www.liga.org.ar

Ενά ντια στην “α ντι τρο μο κρα τι κή”συ νερ γα σία

∆ε κά δες ορ γα νώ σεις α -πό την Αργε ντι νή συμ με -

τέ χουν στην εκ στρα τεία, ε νά -ντια στην «α ντι τρο μο κρα τι κή»συ νερ γα σία που πρό κει ται ναυ πο γρά ψουν οι κυ βερ νή σειςτης Αργε ντι νής και του Πε ρού.Όπως α νέ φε ραν στη συ νέ -ντευ ξη Τύ που που έ γι νε τηνΤε τάρ τη, α πό τη συμ φω νία αυ -τή πολ λοί πε ρου βια νοί α κτι βι -στές που έ χουν ζη τή σει κα τα -φύ γιο στην Αργε ντι νή κιν δυ -νεύουν με α πέ λα ση, σε μια χώ -ρα που λό γω της έ ντα σης τηςκα τα στο λής και της ποι νι κο -ποίη σης των κοι νω νι κών α -ντι στά σεων χι λιά δες πο λι τι -κοί κρα τού με νοι βρί σκο νταιαιχ μά λω τοι του κρά τους.

www.passeursdhospital-ites.wordpress.com

Αλλη λεγ γύη στουςμε τα νά στες

Αυ ξά νε ται κα θη με ρι νάτο κί νη μα αλ λη λεγ γύης

για τους 53 με τα νά στες πουσυ νε χί ζουν την α περ γία πεί -νας που ξε κί νη σαν στις 11 Ιου -νίου στο Κα λαί της Γαλ λίας,με τά την βίαιη εκ κέ νω ση τουκα ταυ λι σμού τους α πό τις δυ -νά μεις κα τα στο λής στις 28Μαΐου. Μα ση μειω θεί ό τι στονκα ταυ λι σμό έ με ναν πε ρί που700 άν θρω ποι, ε νώ οι με τα νά -στες ζη τούν α ξιο πρε πείς συν -θή κες δια βίω σης, στα μά τη ματων τα πει νω τι κών ε λέγ χωνστα σύ νο ρα, και δι καίω μα σεό ποιον ε πι θυ μεί να πά ει στηνΑγγλία και να ζη τή σει ά συ λο.

∆η μή τρης Γκι βί σηςgivisisdim@yahoo.gr

στα

δίκτ

υα τ

ου κ

όσµο

υ

Τη συνέντευξη πήρεο ∆ημήτρης Γκιβίσης

Πως διαμορφώνεται το πολιτικόσκηνικό στη Γερμανία μετά τις ευρωε-κλογές;

Παρόλο που η οικονομική κατά-σταση είναι αρκετά σταθεροποιημένη,οι κοινωνικές αντιθέσεις γίνονται όλοκαι εντονότερες. Για παράδειγμα, με-γάλο μέρος των ηλικιωμένων ζει σεσυνθήκες φτώχειας, και όλα δείχνουνότι η φτωχοποίησή τους θα αυξηθείδραματικά τα επόμενα χρόνια. Πολλοίεπικαλούνται τις στατιστικές, αλλά τογεγονός ότι οι επισφαλώς εργαζόμενοικαι οι άνεργοι άνω των 58 ετών δεν εμ-φανίζονται στα επίσημα στατιστικάστοιχεία, δείχνει ότι οι στατιστικέςαυτές δεν έχουν φτιαχτεί για να απει-κονίσουν την πραγματική κοινωνικήκατάσταση. ∆υστυχώς, όμως, τα σο-βαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουνμεγάλα τμήματα της γερμανικής κοι-νωνίας δεν αποτυπώνονται στα αποτε-λέσματα των εκλογών. Αυτό αποτελείμια μεγάλη πρόκληση για μας από εδώκαι μετά.

Η Die Linke πήρε 7,4% και αύξησετις ψήφους της από το 2009 περίπουκατά 200.000. Πως αποτιμάτε τοεκλογικό σας αποτέλεσμα;

Η Die Linke είναι η μόνη κοινοβου-λευτική δύναμη που αμφισβητεί τις«αξίες» και τις αρχές του καπιταλι-σμού, και στέκεται στο πλευρό όλωναυτών των ανθρώπων που έχουν πλη-γεί από την νεοφιλελεύθερη πολιτική.Η οικονομική και πολιτική ολιγαρχίααισιοδοξούσε ότι η Die Linke θα εξα-φανιζόταν, αλλά αυτό δεν έγινε.Έχουμε καταφέρει να οικοδομήσουμεμια αυθεντική δύναμη της αριστεράςσε όλη την Γερμανία.

Πώς μπορεί αυτό το εκλογικό απο-τέλεσμα να γίνει η αφετηρία μιας νέαςκαι δυναμικής πορείας για τη DieLinke;

Πρέπει να δημιουργήσουμε δομές σεκάθε κοινωνικό χώρο, να εργαστούμεγια να φτιάξουμε αξιόπιστα θεμέλιαμέσα στην κοινωνία. Αυτό είναι απα-ραίτητο προκειμένου να συμβάλουμεστη δημιουργία μιας κοινωνικής πλει-οψηφίας που θα διεκδικήσει την κοι-νωνική αλλαγή.

Στο νέο ευρωκοινοβούλιο ηGUE/NGL θα έχει 52 μέλη. Ποιες ελ-πίδες θεωρείτε ότι δημιουργεί για τουςλαούς της Ευρώπης αυτή η σημαντικήενίσχυση της αριστεράς;

Είναι πολύ σημαντικό το ότι οι λαοίτης Ευρώπης έχουν πλέον μια ισχυρό-τερη αριστερή ομάδα στο ΕυρωπαϊκόΚοινοβούλιο. Το γεγονός αυτό μπορείνα αποτελέσει ένα καλό σημείο εκκί-νησης για μια πανευρωπαϊκή πάληενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, καισε αυτήν την κατεύθυνση θα κινη-θούμε.

Ποιες είναι οι σκέψεις σας για τη με-γάλη άνοδο της ακροδεξιάς σε πολλέςευρωπαϊκές χώρες;

Το φαινόμενο αυτό είναι ένας κίνδυ-νος για όλους τους λαούς της Ευρώ-πης και μια σημαντική πρόκληση γιατην αριστερά. Σε πολλές χώρες ηακροδεξιά έχει καταφέρει να αναλάβειτο ρόλο του κόμματος διαμαρτυρίας,αυτού που αντιστέκεται στο σύστημα.Επιπλέον, τα κυρίαρχα μέσα μαζικήςενημέρωσης και οι πολιτικές ελίτ χρη-σιμοποιούν το ρατσισμό για να χωρί-ζουν τους ανθρώπους. Η αποτυχία μαςως αριστερά ήταν ότι συχνά ήμαστανιδιαίτερα «μαλακοί» στην κριτική μαςαπέναντι στην κυρίαρχη ευρωπαϊκήπολιτική. ∆εν την επικρίναμε όσο θαέπρεπε, φοβούμενοι ότι θα μας δυ-σφημίσουν ως ευρωσκεπτικιστές.Έτσι δεν καταφέραμε να δημιουργή-σουμε με μεγάλη επιτυχία μια αρι-στερή προοπτική, απέναντι με μια πο-λιτική την οποία όλο και περισσότεροιάνθρωποι αποδοκιμάζουν.

Ποιος είναι ο αντίκτυπος της εκλο-

γικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στην Γερμα-νία;

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ελπίδα για τηνΓερμανία και την Ευρώπη συνολικά.Τα εξαιρετικά αποτελέσματα του ΣΥ-ΡΙΖΑ είναι ένα παράδειγμα που μας εμ-πνέει για το πώς θα οικοδομήσουμεμια ισχυρή αριστερά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μια διαγραφήτου χρέους σύμφωνα με το παρά-δειγμα της Γερμανίας το 1953. Ποιαείναι η γνώμη σας;

Το 1953 οι δυτικές χώρες διέγραψανμεγάλο μέρος του γερμανικού χρέους,που προέρχονταν από την ναζιστικήΓερμανία που κήρυξε τον πόλεμοενάντια στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτόήταν το αποφασιστικό μέτρο για τηνανοικοδόμηση της γερμανικής οικονο-μίας και την προώθηση μιας δημοκρα-τικής ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτό, ηυποχρέωση μας σήμερα είναι να κά-νουμε ότι είναι απαραίτητο (εκτός φυ-σικά της πολιτικής της λιτότητας) γιανα σταθεροποιήσουμε την οικονομίατων χωρών που πλήττονται από τηνκρίση. Εδώ θέλω να επισημάνω, ότιγια αυτή την κρίση είναι υπεύθυνη σεμεγάλο βαθμό η γερμανική οικονομίακαι πολιτική. Επίσης, είναι σημαντικόνα πούμε ότι η μείωση του ελληνικούχρέους θα ήταν θετική και για τον γερ-μανικό λαό. Η εργατική τάξη στην Γερ-μανία υποφέρει από την μικρότερηπραγματική αύξηση μισθών μέσα στηνΕυρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που είναιμία από τις βασικές αιτίες της ευρω-κρίσης. Ταυτόχρονα πρέπει να πληρώ-σει πολλά για να σώσει τις τράπεζεςπου δάνεισαν στην Ελλάδα σωρούςχρημάτων. Ο μόνος τρόπος για νασπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος, είναινα διαγραφεί μεγάλο μέρος από το ελ-ληνικό χρέος. Αυτό είναι προφανές ότιθα οδηγούσε και στην αύξηση των μι-σθών των γερμανών εργαζομένων.

•

Η αποτυχία μας ωςαριστερά ήταν ότι συχνάήμασταν ιδιαίτερα«μαλακοί» στην κριτική μαςαπέναντι στην κυρίαρχηευρωπαϊκή πολιτική. ∆εντην επικρίναμε όσο θαέπρεπε, φοβούμενοι ότι θαμας δυσφημίσουν ωςευρωσκεπτικιστές.

“ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ DIE LINKE, ΣΑΜΠΙΝΕ ΛΕΖΙΝΓΚ

Ο ΣΥΡΙΖΑ μάς εμπνέειΟ ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ελπίδα για την Ευρώπη, λέει στην «Εποχή» η Σαμπίνε Λέ-ζινγκ. Παράλληλα, η ευρωβουλευτής της Die Linke μιλά για την κοινωνικήπραγματικότητα στη Γερμανία, σχολιάζει την άνοδο της ευρωπαϊκής ακρο-δεξιάς και αναφέρεται στην ανάγκη διαγραφής του ελληνικού χρέους.

1144 Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Του ∆ημήτρη Σμυρναίου, Βερολίνο

Τη μαγική φράση την έλεγε προεκλογικά ο σο-σιαλδημοκράτης Μάρτιν Σουλτς, στην απέλ-πιδα προσπάθειά του να προσελκύσει αριστε-

ρούς ψηφοφόρους και να κερδίσει την κούρσα τηςπρώτης θέσης στην μάχη για την προεδρία της επόμε-νης Κομισιόν: «Χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότη-τας». Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν το πήρε και πολύσοβαρά ή τουλάχιστον κανείς δεν ασχολήθηκε να τονρωτήσει λίγο πιο συγκεκριμένα «τι εννοεί» και κυρίωςαν «η Ανγκέλα το ξέρει;».

Τώρα που οι ευρωεκλογές πέρασαν και τα παζαρέ-ματα στην Ευρώπη είναι στα φόρτε τους, με πρώτουςκαι καλύτερους σε ότι αφορά τις απαιτήσεις τους Γάλ-λους και Ιταλούς (η Ελλάδα ως γνωστόν δεν παζα-ρεύει, αλλά ευγενικά παρακαλεί σε χαλαρές στιγμέςκεντροδεξιών τραπεζωμάτων) η γερμανική σοσιαλδη-μοκρατία φαίνεται να πιστεύει, ότι πρέπει κάπως ναδιαφοροποιηθεί από την πολιτική της Γερμανίδας καγ-κελαρίου. Έτσι ο σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριοςκαι υπουργός Εργασίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, θυμήθηκεκαι πάλι την «χαλαρότητα» ως αντίβαρο στην αυστηρήλιτότητα και παραδέχτηκε ότι και οι Γερμανοί θα πρέ-πει επιτέλους να δείξουν κάποια επιείκεια απέναντιστους Νότιους γείτονές τους. Βέβαια η όποια χαλά-ρωση θα δικαιολογείται, όπως έσπευσε να προσθέσει,μόνο στην περίπτωση που η άνοδος των όποιων ελ-λειμμάτων οφείλεται σε κάποιες μεταρρυθμίσεις.Είναι μια άποψη που μπορεί να δεχτεί πολλές ερμη-

νείες και που κυρίως θα δικαιολογεί και στο μέλλοντο δικαίωμα του Βερολίνου να υψώνει το δάχτυλο σεάτακτους εταίρους.

Η πρόταση Ιταλών και Γάλλων ήταν προφανώς λίγοδιαφορετική, αφού μιλούσε για εξαίρεση επενδυτικώνκονδυλίων που πήγαιναν για παράδειγμα στην ενί-σχυση της απασχόλησης. Αλλά τόσο μακριά δεν θαμπορούσε να πάει ο αντικαγκελάριος, που ακόμα και μετη δειλή αυτή προσέγγιση προκάλεσε την αντίδρασηΧριστιανοδημοκρατών πολιτικών, όπως ο επικεφαλήςτους στην Ευρωβουλή Μάνφρεντ Βέμπερ, που αποκά-λεσε «ολέθριο» το ενδεχόμενο μιας πιθανής χαλάρω-σης. Αλλά οι δηλώσεις αυτές έγιναν περισσότερο γιατην τιμή των όπλων.

Έτσι κι αλλιώς είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό αν οιΓερμανοί σοσιαλδημοκράτες το εννοούν πραγματικά,όταν μιλούν για αλλαγές στο σύμφωνο σταθερότητας.Πίσω από τη φαινομενική διαφωνία στους κόλπους

της κυβέρνησης συνασπισμού βρίσκονται όπως πάντακαι διαμάχες για το μοίρασμα κάποιων «πολυθρόνων».Ο Μάρτιν Σουλτς προσπαθεί να πιέσει την Μέρκελ γιανα είναι αυτός που θα καταλάβει τη θέση που αντι-στοιχεί στη Γερμανία για την Κομισιόν, θέλοντας μά-λιστα να παίξει τον ρόλο ενός «Υπέρ-Αντιπροέδρου»της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο οποίος και θα έχει ση-μαντική επιρροή σε πολιτικό επίπεδο και θα επιδιώξεινα στρέψει την Ευρώπη σε μια πιο «κοινωνική» πορεία.Αυτό είναι τουλάχιστον ότι διαδίδει ο ίδιος ο μέχριτώρα πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου. Η ΑνγκέλαΜέρκελ θα ήθελε όμως η γερμανική θέση στην Επι-τροπή να δοθεί σε Χριστιανοδημοκράτη και κάποιοιθεωρούν, ότι σε αντάλλαγμα για την (καθυστερημένη)υποστήριξή της προς τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, του έχειαποσπάσει την υπόσχεση ότι θα ζητήσει την Ούρσουλαφον ντερ Λάιεν για μια τέτοια θέση. Μια Χριστιανοδη-μοκράτη υπουργό της κυβέρνησης, που πολλοί έχουνχαρακτηρίσει στο παρελθόν ως πιθανή διάδοχο τηςΜέρκελ. Ίσως η σιδηρά καγκελάριος να θέλει έτσι καινα την ξεφορτωθεί προσωρινά.

Τι μας δείχνουν για μια ακόμα φορά όλα αυτά. Ότιπίσω από τα ωραία λόγια για κάποια «άλλη πολιτική»στην Ευρώπη κρύβονται για μια ακόμα φορά μικρο-κομματικά συμφέροντα και παιχνίδια. Η πολιτική ελίτδεν ενδιαφέρεται για τους βασανισμένους από τηνκρίση πολίτες, όπως άλλωστε έδειξε με τον πιο έν-τονο τρόπο και η περασμένη πενταετία. Αυτό που τηνενδιαφέρει και τώρα είναι να σιγουρέψει την δική τηςαποκατάσταση και για τα επόμενα πέντε χρόνια.

Της Ελισάβετ Πετρίδου

Ηεξαφάνιση τριών νεαρών ισ-ραηλινών, δύο 16χρονων καιενός 19χρονου, στις 12 Ιουνίου,

από (παράνομο) εβραϊκό συνοικισμότης Γάζας, για την οποία οι ισραηλινοίκατηγορούν τους «τρομοκράτες» τηςΧαμάς, υπήρξε αφορμή για να μετονο-μαστούν σε «έρευνα» και να εξελιχ-θούν σε αντίποινα, οι συνήθεις επιθέ-σεις, κατεδαφίσεις κατοικιών, βομ-βαρδισμοί, θάνατοι, απαγωγές, επι-δρομές, μαζικές συλλήψεις και κρατή-σεις παλαιστινίων -ακόμα και μικρώνπαιδιών.

Με αφορμή το πρόσχημα της εξαφά-νισης επιπλέον των χιλιάδων και επίχρόνια κρατουμένων, εκατοντάδες πα-λαιστίνιοι συνελήφθησαν, μεταξύ τουςκαι μέλη του κοινοβουλίου. Οι βομ-βαρδισμοί στη λωρίδα της Γάζας απόελικόπτερα και F16 εντάθηκαν, μεαποτέλεσμα τραυματίες και νεκρούςστους οποίους περιλαμβάνεται και έναπαιδί. Ο στρατός απέκλεισε περιοχέςκαι εισέβαλε σε κατοικίες παλαιστι-νίων. Ένας 14χρονος σκοτώθηκε τοβράδυ της Πέμπτης στην διάρκεια τωνδιαμαρτυριών εναντίον των εφόδωνκαι των συλλήψεων από τον ισραηλινόστρατό. Την ∆ευτέρα, ένας 23χρονοςείχε επίσης πέσει νεκρός σε καταυλι-σμό βόρεια της Ραμάλα. Το μέλος τουισραηλινού κοινοβουλίου Μάικλ Μπεν-Άρι δήλωσε: «Υπήρξαμε ευγενικοίστους εχθρούς μας και αντιλήφθηκανπόσο ανόητοι είμαστε...», πρότεινε δετην απαγωγή τής συζύγου τού παλαι-στίνιου ηγέτη Μαχμούντ Αμπάς, ηοποία νοσηλεύεται σε νοσοκομείο τουΤελ Αβίβ, προκειμένου να την ανταλ-λάξουν με τους τρεις νεαρούς.

Η κυβέρνηση, η οποία την Πέμπτηενέκρινε την ανέγερση ακόμα 172 συγ-κροτημάτων κατοικιών στην ανατο-

λική κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, αποφά-σισε να σκληρύνει τις συνθήκες κρά-τησης όσων σχετίζονται με την Χαμάςκαι απείλησε να απελάσει μέλη του κι-νήματος.

Χλιαρή καταδίκητης ισραηλινής επίθεσης

Ο γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν κατα-δίκασε αρχικά την απαγωγή, αργότεραεξέφρασε την ανησυχία του για τουςθανάτους από τους βομβαρδισμούς,ενώ εκπρόσωπός του δήλωσε τηνΤρίτη, ότι δεν υπάρχουν αδιάσεισταστοιχεία απαγωγής από τρομοκράτες.Οι ΗΠΑ εξέδωσαν ταξιδιωτική οδηγίαπρος αμερικανούς πολίτες, να μείνουνμακριά από την ∆υτική Όχθη και τιςεστίες διαμαρτυριών και επιθέσεων(ισραηλινών εναντίον παλαιστινίων)και έσπευσαν να αναφερθούν σε «πο-ταπή τρομοκρατική πράξη» της οποίαςτα στοιχεία καταδεικνύουν έργο τηςΧαμάς. Ο πρωθυπουργός Νετανιάχουκάλεσε την διεθνή κοινότητα να κατα-δικάσει την απαγωγή αντί να επικρίνει

τους εποικισμούς και διαβεβαίωσε ότι«όποιος προσπαθήσει να βλάψει ισ-ραηλινούς πολίτες θα πάθει κακό» -προφανώς, εκτός από «το κακό» πουοι παλαιστίνιοι υφίστανται διαρκώς.Κάλεσε ακόμα τον παλαιστίνιο πρό-εδρο Μαχμούντ Αμπάς να λογοδοτήσεικαι -βεβαίως- να διακόψει κάθε συνερ-γασία με την Χαμάς.

Η συγκεκριμένη δήλωση αποτελείτην δημόσια επιβεβαίωση των «ανησυ-χιών» της ισραηλινής κυβέρνησης, γιατην συνεργασία Χαμάς και Φατάχ απότον περασμένο Απρίλιο.

Ο Αμπάς, που καταδίκασε την απα-γωγή όσο και τις επιδρομές, δέχθηκεγια μια ακόμα φορά κριτικές από πα-λαιστινιακούς κύκλους για μετριοπά-θεια. Το κινεζικό πρακτορείο Xinhuaμετέδωσε την ∆ευτέρα ότι, η ΤαξιαρχίαΜαρτύρων Al-Aqsa, ένοπλη ομάδα πουσυντάσσεται με την Φατάχ, φέρεται ναδήλωσε ότι οι τρεις νεαροί βρίσκονταισε ασφαλή κράτηση έξω από την Χε-βρώνα και «... δεν θα παραδοθούν,παρά μόνο μετά την απελευθέρωσητων χιλιάδων κρατουμένων, κυρίωςγυναικών».

Το ίδιο πρακτορείο αναφέρει ότι, τοβράδυ της 12ης Ιουνίου, ένας από τουςνεαρούς τηλεφώνησε στην αστυνομίακαι είπε «έχουμε απαχθεί». Η αστυνο-μία θεώρησε το τηλεφώνημα φάρσακαι το αγνόησε. Οι ευθύνες θα εξετα-στούν μετά την ανεύρεση των εξαφανι-σμένων, σύμφωνα με δηλώσεις τούυπουργού δημόσιας ασφάλειας.

Η διεθνής κοινότητα ευθύνεται

Στο Ισραήλ -στο οποίο η FIFA επέ-τρεψε μόλις την τελευταία στιγμή νασυμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο,εξαιτίας της αδιαλλαξίας του για τηνεπίλυση της σύγκρουσης- σχολιαστέςτροφοδοτούν τη μισαλλοδοξία εναν-τίον των παλαιστινίων, και όχι μόνο,και υπονομεύουν την εύθραυστη «ισορ-ροπία» στις σχέσεις των δύο πλευρών.Κατηγορούν την διεθνή κοινότητα γιααντισημιτισμό όσο και φιλο-ισλαμι-σμό, χαρακτηρίζουν απαράδεκτα όσαδημοσιεύματα επικρίνουν τις ισραηλι-νές πολιτικές εναντίον των παλαιστι-νίων, καταδικάζουν οποιεσδήποτεσυμβιβαστικές κινήσεις ισραηλινώνακόμα και στο παρελθόν και βεβαίωςκαταφέρονται εναντίον του διεθνούςκινήματος BDS (Μποϋκοτάζ, Αποεπεν-δύσεις, Κυρώσεις στο Ισραήλ).

Σελίδα που δημιουργήθηκε στο face-book στα εβραϊκά και ξεπέρασε τα15.000 μέλη, προτρέπει στην εκτέλεσηενός παλαιστίνιου «τρομοκράτη» κάθεμια ώρα, μέχρι να βρεθούν οι απαχθέν-τες.

Μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουνγια το τι θα συνέβαινε αν, έστω γιακάθε τρεις απαχθέντες, συλληφθέντεςή δολοφονημένους από τις δυνάμειςτων ισραηλινών, οι παλαιστίνιοι επιδί-δονταν σε αντίποινα τέτοιας έκτασης.

•

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Η απαγωγή ως πρόσχημαγια νέα αντίποινα

Όπου ακούς «χαλάρωση» μυρίζει ψηφοθηρία

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 1155∆ΙΕΘΝΗ

Ομιλιταρισμός διεθνώς καλάκρατεί, αφού, όπως αναφέρειτο διεθνές Παρατηρητήριο των

εξοπλισμών SIPRI, οι παγκόσμιες δα-πάνες ανέρχονται σε 1.7 τρισ. δολάριατο 2013.

Στη διεθνή αυτή συνάντηση, στηνοποία συμμετείχαν πάνω από 1.500άτομα από 32 χώρες, κυριάρχησε τοθέμα ειρήνη και όχι το θέμα μιλιταρι-σμός και διεκδικητικότητα, τουλάχι-στον όσον αφορά την ατμόσφαιρα τηςτελετής έναρξης και της τελετήςλήξης. Οι εκατό περίπου οργανώσειςαπό τη Βοσνία και περισσότερες απ’όλη την πρώην Γιουγκοσλαβία, ασχο-λήθηκαν κατά κύριο λόγο με τον πρό-σφατο δικό τους πόλεμο, τα ανθρώ-πινα δικαιώματα, τα γυναικεία δικαιώ-ματα, την πολεμική αρρενωπότητα, τηναποκατάσταση των πληγών, την εκπαί-δευση στη μη βία. Αντίθετα, κατά κύριολόγο οι διεθνείς οργανώσεις είχαν ένανπερισσότερο καταγγελτικό και διεκδι-κητικό ρόλο, για τα θέματα του ΝΑΤΟκαι άλλων ιμπεριαλιστικών στρατιωτι-κών δυνάμεων, όπως η Αφρικανική ∆ι-οίκηση (ΑfriCom).

Στην τελετή λήξης δεν βγήκε κάποιο

ψήφισμα ή συγκεκριμένες αποφάσειςγια ημέρες δράσης, τονίστηκε όμως ηανάγκη περαιτέρω συνεργασιών γιαμια δυνατή παρουσία του κινήματοςστους δημόσιους χώρους της Ευρώπης,κατά κύριο λόγο. Αναφέρθηκε, πάν-τως, η ανάγκη για κοινές δράσεις το2015, για τα 70 χρόνια από το τέλοςτου ∆ευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου,για το θέμα της Συρίας, για τις απειλέςπολέμου στην Ευρώπη και για τηνανάγκη μείωσης των στρατιωτικών δα-πανών. Το Φόρουμ της ειρήνης, όπωςκαι όλες οι αντίστοιχες διοργανώσειςστην Ευρώπη, συγκροτούνται από κι-νήματα που διατηρούν την ανεξαρτη-σία τους από κυβερνήσεις και πολιτικάκόμματα. Περισσότερες πληροφορίεςστο peaceeventsarajevo2014. [Επίσης,σχετική συνέντευξη στο radiobubble: li-veradio.radiobubble.gr/2014/06/blog-post_12.html

Οι χορηγοί

Μεγάλη πίκρα μας έδωσε η οργανω-τική επιτροπή, όταν ανακαλύψαμελίγες μέρες πριν την έναρξη των εργα-σιών ότι μεταξύ των χορηγών φιγουρά-ριζαν το υπουργείο Εξωτερικών Φιλαν-δίας, η πρεσβεία της Γερμανίας στο Σε-ράγεβο, το υπουργείο Εξωτερικών τηςΓαλλίας, και προπαντός η οργάνωση

των ΗΠΑ USAID η οποία είναι κρατι-κός φορέας, που δουλεύει για την προ-ώθηση της πολιτικής τους σε όλο τονκόσμο. Έγιναν διαμαρτυρίες από πολ-λές πλευρές, με δημόσια τοποθέτησηστην τελετή λήξης αλλά και συλλογήμερικών δεκάδων υπογραφών, μεταξύαυτών και αρκετών από εκπροσώπουςαπό την Ελλάδα και την Τουρκία.

Ποικιλία συμμετοχήςκαι θεμάτων

Εκτός από όσα θέματα ήδη αναφέ-ρονται, μπορούμε να σημειώσουμε καιάλλα, για να δώσουμε τον πλούτο τωνενδιαφερόντων: Παλαιστίνη, Συρία,Αλγερία, η ουκρανική κρίση, οι γυναί-κες στις συγκρούσεις στο Μπανγκλαν-τές, Κόσοβο και η κληρονομιά του Ιμ-πραήμ Ρουγκόβα, ανθρώπινη ασφάλειακαι ειρήνη στο Νεπάλ, Καύκασος,εκτόπιση πληθυσμών (Ντιέγκο Γκαρ-σία - Φιλιππίνες), σύγκρουση στο Με-ξικό-ασφάλεια και οικοδόμηση της ει-ρήνης, παιδιά-στρατιώτες από κινή-ματα του Κεμπέκ, πυρηνικά, χημικάόπλα, μόλυνση περιβάλλοντος από πο-λεμικά κατάλοιπα, εμπόριο όπλων,όπλα μαζικής καταστροφής, προσωπι-κές αφηγήσεις, ρόλος των ΜΜΕ, η εξέ-λιξη της δικαιοσύνης σε θέματα πολέ-μου από το 1899 μέχρι σήμερα, άοπλασώματα διατήρησης της ειρήνης, ησχέση της θρησκείας με την ειρήνη, ηάνοδος του φασισμού στην Ευρώπηαπό το δίκτυο «Άνοιξη της Πράγας», ηειρήνη και το διαδίκτυο, μουσική θε-ραπεία, αυτοδιαχείριση στη Γιουγκοσ-λαβια, όταν η ασφάλεια συναντά τηνκοινωνική ασφάλιση, η διαδικασία τουΠαγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ.

Προσωπικότητες της ειρήνης

Στην τελετή έναρξης μίλησαν ηΜαίρη Μαγκουάιρ, ιρλανδή ειρηνίστριαπου έχει πάρει το βραβείο Νόμπελ(1976), ο αμερικανός Τζόζεφ Γκέρσον,με μαγνητοσκοπημένο μήνυμα ο αμερι-κανός ριζοσπάστης Νόαμ Τσόμσκι καιο βραζιλιάνος διανοητής Τσίκο Γουτά-κερ, στελέχη της διοργάνωσης από Ευ-ρώπη και ο Ιμπραχίμ Σπάχιτς από τοΚέντρο Ειρήνης του Σεράγεβο, Επίσηςτην εκδήλωση χαιρέτισε ο αντιδήμαρ-χος της πόλης Ράνκο Τότσιτς.

Συναυλία αλληλεγγύης στους πλημ-μυροπαθείς (με εισιτήριο) πραγματο-ποιήθηκε το Σάββατο 7 Ιουνίου, μεπολλές τοπικές μουσικές ομάδες καιτον Manfred Maurenbrecher από τηΓερμανία.

Βαλκανικό καραβάνι

Από Ιστανμπούλ και από Θεσσαλο-νίκη ξεκίνησαν δύο πούλμαν που μετέ-βησαν στο Σεράγεβο με σταθμούς καιεκδηλώσεις στην πορεία. Η βασικήδιοργάνωση ήταν από τον ΣΥΡΙΖΑ καιτο Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύηςτης Τουρκίας, σε συνεργασία, καιπραγματοποίησαν δύο σεμινάρια μετίτλους «Ειρήνη στα Βαλκάνια και Ευ-ρωπαϊκή Ασφάλεια» και «Αγώνες γιατην Ειρήνη και Πρωτοβουλίες Απο-στρατιωτικοποίησης για τη Μέση Ανα-τολή». Μια καλή ευκαιρία φιλίας τωνγειτονικών λαών.

Η απόφαση 1325/2000 του ΟΗΕ

Σε στρογγυλό τραπέζι για την εφαρ-μογή της παραπάνω απόφασης, πουαφορά τη συμμετοχή γυναικών στις ει-ρηνευτικές συνομιλίες, η υπογρά-φουσα ανέφερε στην ομιλία της ότι ηαπόφαση αυτή παραμένει ανενεργήαναφορικά με την Κύπρο, παρά το ότιέχουν περάσει ήδη 14 χρόνια από τηνψήφισή της. Στις συνομιλίες για τοσχέδιο Ανάν, που δυστυχώς απορρί-φθηκε κατά το δημοψήφισμα του 2004,δεν είχαν κληθεί γυναικείες οργανώ-σεις να συμμετέχουν. Το ίδιο γίνεταικαι στις μετέπειτα συνομιλίες, παράτην πίεση της εκπροσώπου του ΟΗΕγια την εφαρμογή αυτής της απόφα-σης, και παρά το γεγονός ότι έχει ήδηδημιουργηθεί από το 2009 μια δικοινο-τική επιτροπή γυναικών με τον τίτλοΣυμβουλευτική Επιτροπή για το Φύλο,που απαρτίζεται από ακτιβίστριες καιπανεπιστημιακές, η οποία ζητά να συμ-περιληφθεί στις δικοινοτικές συνομι-λίες ώστε οι ανάγκες των γυναικών καιοι αρχές της ισότητας των δύο φύλωννα μπαίνουν στις διαπραγματεύσεις.

Σίσσυ Βωβού

Στην Ευρώπηαπολαμβάνουμε τηνειρήνη μετά το δεύτεροπαγκόσμιο πόλεμο, μετην πρωτοφανήκαταστροφικότητά του,με δεδομένο όμως ότιη Ευρώπη, αλλά και ηΕυρωπαϊκή Ένωση,πρωτοστατούν ήμετέχουν σειμπεριαλιστικέςεκστρατείες εκτόςΕυρώπης, αλλά καιπουλάνε όπλα για νασφάζονται άλλοι λαοί.

“

Το γεγονός της ειρήνηςστο ΣεράγεβοΠραγματοποιήθηκε η συνάντηση των αντιπολεμικών και ειρηνιστικών κινημάτων

Αρκετά έχουμε ήδη γράψει στην «Εποχή», από το 2013 κιόλας, για τη συνάν-τηση των αντιπολεμικών και ειρηνιστικών κινημάτων στο Σεράγεβο τονΙούνη του 2014, για να θυμηθούμε και να ξορκίσουμε τη μαύρη επέτειο των100 χρόνων από την έναρξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Είναι δύσκολονα απαντήσει κανείς στο ερώτημα αν η ειρήνη είναι το διάστημα μεταξύ δύοπολέμων, ή αν ο πόλεμος είναι το διάστημα μεταξύ δύο περιόδων ειρήνης. Σί-γουρα στην Ευρώπη απολαμβάνουμε την ειρήνη μετά το δεύτερο παγκόσμιοπόλεμο, με την πρωτοφανή καταστροφικότητά του, με δεδομένο όμως ότι ηΕυρώπη, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, πρωτοστατούν ή μετέχουν σε ιμπερια-λιστικές εκστρατείες εκτός Ευρώπης, αλλά και πουλάνε όπλα για να σφάζον-ται άλλοι, μικρότεροι και πιο αδύναμοι στη διεθνή σκακιέρα, λαοί.Είχαμε, επίσης, τις εθνικιστικές συγκρούσεις στις χώρες της πρώην Γιουγ-κοσλαβίας, κατά το διάστημα 1991-1995 και 1999, με κυρίαρχο θέατρό τουςτη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και μαρτυρική πόλη το Σεράγεβο, που ήταν πολιορκη-μένο για 4 χρόνια και που τώρα απολαμβάνει μια τραυματισμένη ειρήνη, τηδιαρκή στρατιωτική και πολιτική παρουσία της «διεθνούς κοινότητας» και τιςάλλες «ουρές» του πολέμου στο χώρο και στις ψυχές.

Έξω η AfriComΗΑφρικανική ∆ιοίκηση (Africa Command - AfriCom) ιδρύθηκε το 2007 ως

τμήμα της στρατιωτικής διοίκησης των ΗΠΑ, για να βελτιώσει τηνασφάλεια στην Αφρική, καθώς και να βοηθήσει την πολιτική των ΗΠΑ,

σε συνεργασία με πολλά αφρικανικά κράτη (38) καθώς και την ΑφρικανικήΈνωση. Έχει περίπου 2.000 άτομα μόνιμο προσωπικό, στο οποίο συμπεριλαμ-βάνεται στρατιωτικό προσωπικό, ομοσπονδιακοί υπάλληλοι και εργολάβοιτων ΗΠΑ. Περίπου 1.500 άτομα εργάζονται στη βάση της Στουτγκάρδης - Mo-ehringen στη Γερμανία. Η βάση αυτή έχει ως κύριο αντικείμενό της την εγκα-τάσταση και λειτουργία της τεχνολογίας που είναι απαραίτητη για μεταβίβασηπληροφοριών και υποδομών στην Αφρική, για την επιχειρησιακή λειτουργίατων drones. Η οργάνωση «Kultur des Friedens» (Πολιτισμός της Ειρήνης) έκανεκαταγγελία για τη δημιουργία και επέκταση της βάσης στην περιοχή τηςΣτουτγκάρδης, χωρίς καν την έγκριση ολόκληρης της κυβέρνησης, δηλαδή πα-ράνομα. Το σεμινάριο της «Kultur des Friedens» επικεντρώθηκε στο ζήτηματων μη στελεχωμένων αεροσκαφών drones, τα οποία ήδη χρησιμοποιούνταιπολλά χρόνια στο Αφγανιστάν καθώς και στην Αφρική. Παρουσιάστηκε τοφιλμ-ντοκιμαντέρ Africom Go home (ελεύθερο στο διαδίκτυο με τον ίδιοτίτλο), που έχει επιμεληθεί ο Aziz Salmone Fall, αφρικανός πολιτειολόγος καιακτιβιστής, διδάκτωρ σε πανεπιστήμια του Καναδά. Το ντοκιμαντέρ δημιουρ-γήθηκε για την επέτειο των 50 χρόνων από τις «ανεξαρτησίες» της Αφρικήςκαι παρουσιάζει με πολλούς τρόπους τις επεμβάσεις της ∆ύσης.

1166 ΤΟ ΘΕΜΑ Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014

2. Ο πολιτικός χάρτηςΓενικά, το διακύβευμα των ευρωεκλο-

γών δεν ταυτίζεται με αυτό των βουλευτι-κών. Κανείς όμως δεν αμφισβητεί την αυ-ξημένη σημασία που εντέλει απέκτησανοι φετινές ευρωεκλογές, το αποτέλεσματων οποίων διαμόρφωσε ένα νέο πολιτικόχάρτη. Τα βασικά στοιχεία αυτού τουχάρτη είναι:

α) η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, με πο-σοστό που εδραιώνει εκείνο των βουλευ-τικών εκλογών, β) η υποχώρηση των κομ-μάτων της συγκυβέρνησης (Ν∆ –ΠΑΣΟΚ/Ελιά) κατά 11.5%, γ) η προαναγ-γελθείσα συρρίκνωση του τρίτου εταίρουτης συγκυβέρνησης του 2012, της∆ΗΜΑΡ, δ) η εκλογική άνοδος της Χρυ-σής Αυγής, που πλέον αποτελεί βασικήδύναμη του πολιτικού σκηνικού και, ε) ηχαμηλότερη των προσδοκιών (τους) κα-ταγραφή των ΑΝΕΛ, του ΚΚΕ και του νε-οσύστατου ΠΟΤΑΜΙΟΥ.

Την ίδια στιγμή, το γεγονός ότι στις 25Μαΐου πήγαν στις κάλπες 284.698 λιγότε-ροι σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου2012 μαρτυρά ότι για ένα σημαντικότμήμα της κοινωνίας η εκλογική μάχηήταν αδιάφορη. Η τάση αυτή δεν μπορείνα αγνοηθεί.

3. Τρεις κάλπες,μία επιλογή

Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε συνο-μολογήσει ότι η τριπλή εκλογική αναμέ-τρηση του Μαΐου θα χαρακτηριζόταν απόμια έντονη κοινωνική, πολιτική και σε τε-λευταία ανάλυση ταξική πόλωση, με έμ-φαση στη σύγκρουση των ευρωεκλογών.Παράλληλα, ήταν απολύτως αναγκαία μιακεντρική και ως ένα βαθμό βολονταρι-στική ώθηση για να μεταφερθεί ο «άνεμοςτου νικηφόρου ΣΥΡΙΖΑ» σε όλες τις γει-τονιές.

Ωστόσο, το κατεπείγον της απαίτησηςνα τελειώσουμε με τη συγκυβέρνηση, τηντρόικα και τα μνημόνια κατέστησαν τηναυτοτέλεια των αυτοδιοικητικών μαχώνδευτερεύον ζήτημα, που επαληθεύτηκεκαι από τη διαφοροποιημένη ψήφο τωνπολιτών

Μολονότι λοιπόν υποστηρίξαμε συν-δυασμούς σε 214 καλλικρατικούς δήμους(το 2010 ήταν μόλις 65), εξαντληθήκαμε

στην αναζήτηση των προσώπων που θακέρδιζαν, υποτιμώντας τα προγράμματακαι τις συλλογικότητες που είναι απαραί-τητες για τις μεγάλες αλλαγές στις τοπι-κές κοινωνίες. Παραγνωρίσαμε εν τέλειότι οι αυθεντικές κοινωνικές εκπροσω-πήσεις δεν «φυτεύονται», αλλά οικοδο-μούνται σε βάθος χρόνου.

4. Μεταμορφώσειςτης Κεντροαριστεράς

Ξεχωριστό κεφάλαιο, εδώ, είναι η αν-θεκτικότητα της Κεντροαριστεράς, πουστις αυτοδιοικητικές εκλογές πέτυχε αρ-κετά καλές επιδόσεις σε σύγκριση με ταποσοστά της στις ευρωεκλογές, Η αντοχήτης Κεντροαριστεράς είχε εκφραστεί νω-ρίτερα και στις εκλογές των μεγάλων επι-στημονικών κλάδων (δικηγόροι, μηχανι-κοί κ.λπ.), καθώς και στα συνδικάτα,όπου παρά τη συρρίκνωσή της διατηρείακόμα σημαντικές δυνάμεις.

Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν καιέχουν δίκιο ότι η Κεντροαριστερά είναιεκείνη η πολιτική δύναμη στην Ελλάδα μεμεγάλη γραφειοκρατική εμπειρία στηνοργάνωση των «υπο-κρατών»: των περι-φερειών, των μεγάλων δήμων, των μεγά-λων επαγγελματικών ενώσεων, αλλά καιτων ισχυρών συνδικάτων. Η εμπειρίααυτή αφορά τη διοίκηση, τη διαχείρισηανθρώπινου δυναμικού, τη συγκρότησηπελατειακών δικτύων, τη σχέση με το κε-φάλαιο και τη διαχείριση των κοινωνικώναντιθέσεων. Στο πλαίσιο δε της Ε.Ε., σχε-τίζεται επίσης με τη δυνατότητα απορρό-φησης και κατανομής υλικών πόρων.Αυτό είναι το «βαθύ κράτος του ΠΑΣΟΚ»,που μέχρι τώρα δεν εξατμίστηκε.

5. Τα καλά νέαΗ επόμενη μέρα ξεκινά με ένα σημαν-

τικό κεκτημένο: την κομβικής σημασίαςνίκης στην Αττική, τη μεγάλη επιτυχίαστα Ιόνια, το νικηφόρο αποτέλεσμα σεπόλεις και συνοικίες με ισχυρή συμβο-λική και πολιτική αξία για την Αριστερά(Καισαριανή, Ν. Φιλαδέλφεια, Χαλάνδρι,Βύρωνας, Πέραμα κ.ά), και τον παρ”ολίγο θρίαμβο της Ανοιχτής Πόλης στηνΑθήνα μετά από μια εκστρατεία-πρότυπο.

Στην Αττική και την Αθήνα, στην καρ-διά δηλαδή της χώρας, η ψήφος εξέ-

φρασε με τη μεγαλύτερη διαύγεια τις τα-ξικές αντιθέσεις· την αντίθεση στην αντι-δημοκρατική εκτροπή και την ολιγαρχικήδιαχείριση των πολιτικών υποθέσεων· τηναντίθεση ανάμεσα στους υποστηρικτέςκαι τους αντιπάλους των πανευρωπαϊκώνπολιτικών λιτότητας. Κάπως έτσι, λοι-πόν, επιβεβαιώθηκε ότι το στοίχημα τηςάνοιξης του 2012 παραμένει ανοιχτό. Καιτην ίδια στιγμή ανοίγει για μας ένα ευρύπεδίο όπου έμπρακτα μπορούμε να απο-δείξουμε την ικανότητά μας αφενός νααντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της κρί-σης και αφετέρου να εισάγουμε νέους θε-σμούς ή να διευρύνουμε υπάρχοντες στηνκατεύθυνση των εμπειριών των κινημά-των των πλατειών.

6. Τα κακά νέα:Χρυσή Αυγήκαι «Πειραιάς Νικητής»

Την ίδια στιγμή, η άνοδος της ΧρυσήςΑυγής (και ιδίως το τεράστιο 16% του Κα-σιδιάρη στην Αθήνα) πρέπει να προκαλέ-σει συναγερμό. Τα ποσοστά των ναζί απο-δεικνύουν ότι η δικαστική αντιμετώπισήτους είναι αναγκαία μεν για να περιορίσειτην εγκληματική δραστηριότητά τους,αλλά όχι ικανή από μόνη της για να τουςαναχαιτίσει πολιτικά και ιδεολογικά.Πρέπει να είμαστε σαφείς: κάθε ψήφοςστη Χρυσή Αυγή επιβραβεύει τη ναζιστικήτρομοκρατία. Είναι πλέον φανερό ότι με-γάλο τμήμα της ψήφου στη Χρυσή Αυγήέχει ιδεολογικό βάθος. Κατά συνέπεια,παράλληλα με τις δράσεις αλληλεγγύηςστις χειμαζόμενες από την κρίση γειτο-νιές, απαιτείται ιδεολογική και πολιτικήαντιπαράθεση με τα ρατσιστικά ιδεολο-γήματα τα οποία εντέλει ενισχύουν τουςναζί.

Τα φαινόμενα Μώραλη στον Πειραιάκαι Μπέου στο Βόλο, συνιστούν συμπτώ-ματα της σωβούσας ασθένειας της αστι-κής δημοκρατίας στη χώρα μας και πρέ-πει να μας απασχολήσουν σοβαρά. Πρό-κειται για όψεις της μετατόπισης τόσοτης αστικής τάξης όσο και άλλων στρω-μάτων προς μια πιο προκλητικά αγοραία,«ακραία», και λούμπεν διάσταση, μεταξύπολιτικής και οργανωμένης παραβατικό-τητας.

7. ∆ιεύρυνση καιπολιτική συμμαχιών:Το κόμμα-μαγνήτης

Πώς στέκεται η Αριστερά μπροστά στονέο πολιτικό χάρτη; Ποια μπορεί να είναιμια αριστερή απάντηση στο πραγματικόζήτημα των συμμαχιών;

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να κινηθούμεπάνω σε τρεις βασικούς άξονες:

α) Να επιχειρήσουμε να μεταφέρουμετο πολιτικό παιχνίδι από το πεδίο της επι-κοινωνίας και των θεσμών σε αυτό τουδρόμου και των κινημάτων. Χωρίς ανα-θέρμανση του λαϊκού κινήματος, αφενόςθα πρέπει να περιμένουμε την προεδρικήεκλογή για μια ενδεχόμενη ανατροπή της

κυβέρνησης, αφετέρου δεν πρόκειται νααλλάξει ο πραγματικός ιδεολογικός συ-σχετισμός μέσα στην κοινωνία. Αν ηέκρηξη των πλατειών δημιούργησε το κα-τάλληλο κοινωνικό έδαφος για τη ρα-γδαία άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, τότε εύλογα θαπρέπει να αναζητήσουμε (χωρίς ευκολίεςκαι μηχανιστικές λογικές) το πώς μπορείνα απαντήσουμε στην κινηματική αναι-μία. Η βασική αντίληψη από την οποίαπρέπει να διακατεχόμαστε, είναι ότι οι συ-νειδήσεις αλλάζουν στο δρόμο μέσα απότην εν σώματι πολιτική συμμετοχή και όχιαπό τις καλές εμφανίσεις στα τηλεοπτικάπάνελ.

β) Τα ζητήματα της οργανωτικής ανα-διάρθρωσης και της προγραμματικήςαποσαφήνισης έχουν καίρια σημασίαστην προσπάθεια διεύρυνσης της επιρ-ροής του ΣΥΡΙΖΑ -ειδικά στα στρώματαπου δεν έχουν παραδοσιακούς αξιακούς

δεσμούς με την Αριστερά. Στην εποχή τουδιαδικτύου, οι πολίτες και ενημερωμένοιείναι και πολιτικό κριτήριο έχουν -επομέ-νως βλέπουν και τα καλά αλλά και τακακώς κείμενα. Είναι απαραίτητο λοιπόννα πείσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κυ-βερνήσει με επιτυχία γιατί διαθέτει απο-λύτως σαφές πρόγραμμα, ριζοσπαστικόκαι ταυτόχρονα ρεαλιστικό. Επιπλέον, οΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πείσει ότι αποτελείεκείνο το σοβαρό συλλογικό πολιτικό ορ-γανισμό που μπορεί να υλοποιήσει τοπρόγραμμά του.

γ) Το πραγματικό ζήτημα των συμμα-χιών δεν λύνεται ούτε με μπακαλίστικεςλογικές τεχνητών συγκολλήσεων ούτε μεπαραπομπή στις κοινωνικές αντιστάσεις.Αντίθετα, η μεγάλη απήχησή μας στουςανέργους, τους νέους και τους μισθω-τούς, δεν έχει φτάσει στο μέγιστο δυνατό.Μπορεί να επεκταθεί πολύ περισσότερο.Μπορούμε να προσεταιριστούμε ακόμαμεγαλύτερα τμήματα της μισθωτής εργα-σίας, ακόμα περισσότερα λαϊκά στρώ-ματα που πλήττονται. Οφείλουμε να δου-λέψουμε εντατικά με τους εργαζόμενουςστον ιδιωτικό τομέα, στα λαϊκά προάστια,στη ∆υτική Αθήνα, για παράδειγμα, στημειονότητα της Θράκης, στη Νεολαία.Μας χρειάζεται η αυτοδυναμία για ναμπορέσουμε να υλοποιήσουμε το πρό-

γραμμά μας, από εκεί και πέρα μας χρει-άζονται και οι συμμαχίες για να προχω-ρήσουμε το σχέδιο μετασχηματισμού τηςκοινωνίας.

Χρειαζόμαστε μια συνεπή πολιτική πο-λιτικών συμμαχιών που από τη μια μεριάθα υπηρετεί την αναγκαία διεύρυνση τηςεπιρροής μας και από την άλλη, δεν θαθίγει τις αξίες και τις ευαισθησίες του κό-σμου της Αριστεράς, δίνοντας την εντύ-πωση της αφομοίωσης από το σύστημα.Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει τη μέχριτώρα πορεία του, να είναι δηλαδή τοκόμμα-μαγνήτης που πολιτευόμενο μεανοιχτό πολιτικά αλλά ιδεολογικά συνεπήτρόπο, έλκει προς τα αριστερά την πολι-τική ζωή της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δύ-ναμη να επιβάλει τους όρους του στη δια-μόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού.∆εν υπάρχει κανένας λόγος να «αναστή-σουμε» τις δυνάμεις της μνημονιακής νε-

οφιλελεύθερης κεντροαριστεράς, που βα-ρύνονται με την καταστροφή της κοινω-νίας και την οικοδόμηση του διεφθαρμέ-νου πελατειακού κράτους.

8. Επιμονή στη συλλογικήκαι δημοκρατικήλειτουργία του κόμματος

Παρά τη μόδα της απαξίωσης της κομ-ματικής λειτουργίας, εμείς επιμένουμε ότιη συλλογικότητα και η δημοκρατία συνι-στούν τον ορίζοντα μιας αριστερής αντί-ληψης για την πολιτική. Στο διάστημα τηςπροεκλογικής περιόδου παροξύνθηκανφαινόμενα που υπονομεύουν τη συλλογι-κότητα και τραυματίζουν την «ψυχή» τηςΑριστεράς. Τόσο η αδρανοποίηση τωνεκλεγμένων οργάνων κι η ενίσχυση εξω-θεσμικών κέντρων αποφάσεων, όσο και ηαποχαλίνωση του παραγοντισμού και τηςδιγλωσσίας, έπληξαν τη δημοκρατία κιέφθειραν την αποτελεσματικότητα. Γιατίγια μας η δημοκρατία δεν είναι μόνο ο πιοδίκαιος τρόπος λήψης αποφάσεων, αλλάκαι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος οργά-νωσης της συλλογικής διάνοιας. Το«μαζί» δεν το θέλουμε μόνο για να μην κα-πελωνόμαστε, αλλά και γιατί «μαζί» κά-

νουμε τις βέλτιστες επιλογές.

9. ∆ημόσιος λόγος καιιδεολογική ηγεμονία

Πολλοί μας κατηγορούν ότι δεν έχουμεπολιτική συμμαχιών, εννοώντας ότι δενβάζουμε στα ψηφοδέλτιά μας πολλούςαπό το προηγούμενο καθεστώς. Θεωρούνότι ο λόγος μας είναι αφιλόξενος γιαόσους έρχονται από άλλες πολιτικές δια-δρομές, εννοώντας ότι δεν προσαρμό-ζουμε το δημόσιο λόγο μας στα σχήματαπου χρησιμοποιούν τα κόμματα του Μνη-μονίου και τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Και μαςμέμφονται γιατί επιμένουμε σε «παρωχη-μένα σχήματα» (όπως οι τάξεις, ο διεθνι-σμός, ο κοινωνικός μετασχηματισμός, οσοσιαλισμός), γιατί εξακολουθούμε να πι-

στεύουμε ότι η καπιταλιστική κρίση είναικρίση υπερσυσσώρευσης και γιατί θεω-ρούμε ότι το Μνημόνιο δεν είναι μια συ-νωμοσία της Γερμανίας, αλλά ένα πολι-τικό πρόγραμμα για τη μεταφορά του κό-στους της κρίσης στους πιο φτωχούς καιτην επιβολή ενός μοντέλου άγριου καπι-ταλισμού -πρώτα στην Ελλάδα κι ύστεραστην υπόλοιπη Ευρώπη.

Κατά τη γνώμη μας, ορισμένα από ταπροβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στηνακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήνπου υπαινίσσεται η κριτική.

∆εν είμαστε ενθουσιασμένοι, για παρά-δειγμα, με το δημόσιο λόγο του κόμματος,ιδίως κατά τη διάρκεια της προεκλογικήςπεριόδου, γιατί πολλές φορές δανειστή-καμε το λόγο του αντιπάλου (ενίοτε καιτα συνθήματα, όπως με το neallada.gr),θεωρώντας εσφαλμένα ότι έτσι γινόμαστεπιο λαϊκοί, πιο διεισδυτικοί και πιο ασφα-λείς έναντι της δεξιάς και ακροδεξιάς δη-μαγωγίας. Στην πραγματικότητα, με έναντέτοιο λόγο πετυχαίνουμε ακριβώς το αν-τίθετο: να αφήνουμε τον κόσμο μας ιδεο-λογικά και πολιτικά απροετοίμαστομπροστά στον κυρίαρχο λόγο και να φαι-νόμαστε ως καρικατούρα του ΠΑΣΟΚ τηςλαϊκομετωπικής περιόδου.

∆εν πιστεύουμε ότι τα κόμματα της Αρι-στεράς, τα κόμματα δηλαδή του κοινωνι-

κού μετασχηματισμού, πρέπει να προσαρ-μόζονται στον κοινωνικό μέσο όρο και ναμοιάζουν «της κοινωνίας» γενικώς. Ανυιοθετούσαμε τις απόψεις της «κοινήςγνώμης», θα ήμασταν εναντίον των δημό-σιων υπαλλήλων, των μεταναστών, τωνομοφυλόφιλων, υπέρ του «μικρού κρά-τους», των ιδιωτικοποιήσεων και τωνιδιωτικών πανεπιστημίων. Θα είχαμε εγ-καταλείψει, δηλαδή, τους λόγους, τιςαξίες και του ήθους που μας έφεραν μέχριεδώ – και, κυρίως, θα είχαμε παραιτηθείαπό κάθε απόπειρα κοινωνικού μετασχη-ματισμού.

10. Οι εκλογές είναι παι-χνίδι για μεγάλα παιδιά

Μήπως όμως αυτές οι προσαρμογέςστον εθνικό μέσο όρο ήταν υποχρεωτικέςενόψει εκλογών; Κάθε άλλο. Οι εκλογέςείναι μια φωτογραφία της στιγμής. Τοαποτέλεσμά τους, δηλαδή, συμπυκνώνειόλα όσα κάναμε την προηγούμενη πε-ρίοδο, ακόμα και τα λάθη, τις αστοχίες,τις παραλείψεις και τις ασάφειες. Μαπάνω απ” όλα, συμπυκνώνουν τις κοινω-νικές συμμαχίες που έχει οικοδομήσειένας πολιτικός οργανισμός.

Οι εκλογές λοιπόν δεν κερδίζονταικατά κύριο λόγο την προεκλογική πε-ρίοδο (όση σημασία και αν έχει μια πετυ-χημένη καμπάνια), αλλά την προηγού-μενη. Γι” αυτό και το αποτέλεσμα δενείναι υπόθεση των (τελικά, όχι και τόσο)«μάγων» της πολιτικής επικοινωνίαςπολύ δε περισσότερο όταν τα «μαγικά»τους εδραιώνουν την πεποίθηση ότι όλοιείναι ίδιοι (αφού όλοι χρησιμοποιούνφτηνά επικοινωνιακά κόλπα για να υφαρ-πάξουν ψήφους) ή όταν οι ίδιοι εστιάζουνστη συντελεσμένη καταστροφή, υποβαθ-μίζοντας την προγραμματική μας πρό-ταση.

Το ίδιο ισχύει, εξάλλου, και για τους«τεχνικούς» της εξουσίας, είτε στην εκ-δοχή τοπικών παραγόντων είτε σε εκείνητων ανώτερων διαμεσολαβητών ισχύος,από την αποκοπή του γραφείου του προ-έδρου ως τους απίθανους συμβούλουςκαι την εκ μέρους τους ωμή περιφρόνησητων αξιών της Αριστεράς, όπως καταγρά-φηκε στις περιπτώσεις Καρυπίδη καιΣαμπιχά.

11. Κριτική στη στρατη-γική μας

Ας το υπενθυμίσουμε: Οι αντίπαλοί μαςδεν χρησιμοποιούν απλώς κόλπα ή τη λο-γική του πολιτικού μάρκετινγκ. Έχουνεπίσης κοινωνικές αναφορές. Απευθύ-νονται σε ένα μεγάλο μέρος του κεφα-λαίου που κερδίζει μέσα στην κρίση, σεμεσαία στρώματα, ιδίως σε εκείνα πουδιασώζονται, αλλά και σε τμήματα εργα-ζομένων που αν και έχουν υποστεί μεγά-λες ζημιές, αισθάνονται ότι η κυβέρνησητους εξασφαλίζει μια θέση στα όρια τηςεπιβίωσης. Στη λογική τους, ο ΣΥΡΙΖΑδεν τους εγγυάται τη θέση αυτή – αντί-θετα, μπορεί να τους βάλει σε νέες περι-πέτειες.

Οι δικές μας κοινωνικές αναφορές δενυποκαθίστανται από σχήματα τύπου «Ελ-λάδα εναντίον Μέρκελ», «ο λαός ενάντιαστο μεγάλο κεφάλαιο» κ.ο.κ. Τα ίδιαισχύουν, εξάλλου, και για έναν ορισμένοσκανδαλοθηρικό-τιμωρητικό λόγο, πουπαραπέμπει σε σχηματισμούς (πολύ) δε-ξιότερα του ΣΥΡΙΖΑ.

12. Για την επόμενη μέρα:Μόνο η αριστερή γραμμήεγγυάται τη νίκη

Η μνημονιακή συγκυβέρνηση μπορείκαι πρέπει να πέσει το συντομότερο. Αυτόόμως δεν πρόκειται να συμβεί με τεχνη-τές κρίσεις κι επικοινωνιακά τερτίπια.Εξαρτάται, αντίθετα, από τη δυνατότητάμας να ενισχύσουμε την κοινωνική δυνα-μική της ανατροπής και τη δικιά μας θε-τική προγραμματική διέξοδο.

Οφείλουμε να επιμείνουμε στη μαζικήαριστερή, ανοικτή και ριζοσπαστικήγραμμή που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι εδώκαι μπορεί να τον πάει ακόμα πιο μακριά.Στη γραμμή αυτή που παλεύει για τηνανατροπή του Μνημονίου και την κυβέρ-νηση της Αριστεράς, αλλά που δεν θέλειτο «κυβέρνηση» να πνίξει το «αριστερή».Στη γραμμή αυτή που απορρίπτει το δί-πολο κομμουνιστικός δογματισμός ή προ-σαρμογή στο σύστημα, αποδεικνύοντάςτο στην πράξη ότι μια γειωμένη ριζοσπα-στική Αριστερά είναι όχι μόνο αναγκαία,αλλά απολύτως εφικτή. Στη γραμμή αυτήπου μπορεί να πείσει και να εμπνεύσειτου πολίτες, δείχνοντάς τους ότι ο ΣΥ-ΡΙΖΑ δεν είναι μια από τα ίδια, που τόσεςφορές έχουν δοκιμάσει. Στη γραμμή αυτήπου επιμένει ότι ο μόνος τρόπος για να νι-κήσουμε είναι το άνοιγμα στην κοινωνίαμε οδηγό το πρόγραμμα, τις αναλύσειςκαι τις αξίες της Αριστεράς.

Το κείμενο υπογράφουν οι:Αγαθοπούλου Ειρήνη, Αγγελοπούλου Ελ-

θήνα, Αθανασίου Κώστας, Αθανίτη Όλγα,Αλμπάνης Γιάννης, Βωβός Παναγιώτης,∆ιώτη Ηρώ, ∆ρίτσας Θοδωρής, ΖαχαριάςΚώστας, Θεοδωράτου Κατερίνα, Καλκαν-δής Πέτρος, Καραγιαννίδης Χρήστος, Κα-ραγιώργος Βαγγέλης, Κατριβάνου Βασι-λική, Κατσινοπούλου Ειρήνη, ΚερσανίδηςΣτράτος, Κιτσαντά Λίτσα, Κνήτου Κατε-ρίνα, Κορωνάκης Τάσος, Κουρεμπές Φάνης,Κουτσοθοδωρής Θοδωρής, ΚυπριανίδουΕρμίνα, Κυρίτσης Γιώργος, ΚωνσταντάτοςΧάρης, Λάμπρου Πάνος, Λάσκος Χρήστος,Μαντάς Χρήστος, Μαρματάκης Κώστας,Ματσούκα Χαρά, Μπαλαούρας Μάκης,Μπαρσέφσκι Μάνια, Μπένος Αλέξης, Νι-κολάου Νάγια, Νοτοπούλου Κατερίνα, Πα-παδάτος ∆ημοσθένης, Παπαδόπουλος Χρι-στόφορος, Ρήγος Άλκης, Σαπουνά Αγγέ-λικα, Σαμανίδης Νίκος, Σαρρής Μανώλης,Σβίγκου Ράνια, Σταματάκη Ελένη, Σταμ-πουλή Αφροδίτη, Στασινός Στάθης, Τζήκα∆ανάη, Τσακαλώτος Ευκλείδης, ΤσιγώνιαςΝίκος, Τσίτσοβιτς Τόνια, Υδραίος Μιχάλης,Φωτίου Θεανώ Χαρίτσης Αλέξανδρος,Χονδρός Γιώργος, ΧριστοδουλοπούλουΤασία.

Από τη νίκη στην ανατροπή:Για τις εκλογές και την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑΚείμενο συμβολής στη συζήτηση που θα γίνει στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ για την αποτίμηση των πρόσφατων εκλογών υπογράφουν53 στελέχη, μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, της ΚΕ, βουλευτές, και άλλα στελέχη που εγγράφονται στην πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ.

1. Πρώτη φορά ΑριστεράΟ ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον πρώτο κόμμα! Η νίκη του στις ευρωεκλογές αποτελεί ιστο-

ρική επιτυχία για την ελληνική και ευρωπαϊκή Αριστερά. Είναι μοναδική στιγμή πε-ρηφάνιας για κάθε αριστερό και αριστερή. Απολύτως δικαιολογημένα ξεπέρασε ταευρωπαϊκά σύνορα και έδωσε βάση στην ελπίδα ότι τίποτα πια δεν είναι αδύνατο. Ηνίκη αυτή, σε συνδυασμό με την ενίσχυσή μας στην τοπική αυτοδιοίκηση, επιτρέπεινα συνεχίσουμε από καλύτερες θέσεις το δρόμο προς την ανατροπή.

Την ίδια στιγμή τα αποτελέσματα της Αριστεράς του Νότου έδειξαν ότι είναι απο-λύτως ρεαλιστική η δημιουργία ενός πλειοψηφικού ριζοσπαστικού ρεύματος, ικανούνα βάλει τέλος στην πολιτική της λιτότητας. Η καμπάνια της υποψηφιότητας τουΑλέξη Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν, ιδιαίτερα το ντιμπέιτ, διαμόρφωσαν τιςπροϋποθέσεις από την πλευρά της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς για την πο-λιτικοποίησή της. Η άνοδος του ρεύματος αυτού αποδείχτηκε, επιπλέον, το πιο απο-τελεσματικό εμπόδιο για την ενίσχυση της Ακροδεξιάς· αρκεί ως προς αυτό μια σύγ-κριση των καταγραφών της τελευταίας στο Βορρά και στο Νότο.

1177ΤΟ ΘΕΜΑΗ ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014

2. Ο πολιτικός χάρτηςΓενικά, το διακύβευμα των ευρωεκλο-

γών δεν ταυτίζεται με αυτό των βουλευτι-κών. Κανείς όμως δεν αμφισβητεί την αυ-ξημένη σημασία που εντέλει απέκτησανοι φετινές ευρωεκλογές, το αποτέλεσματων οποίων διαμόρφωσε ένα νέο πολιτικόχάρτη. Τα βασικά στοιχεία αυτού τουχάρτη είναι:

α) η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, με πο-σοστό που εδραιώνει εκείνο των βουλευ-τικών εκλογών, β) η υποχώρηση των κομ-μάτων της συγκυβέρνησης (Ν∆ –ΠΑΣΟΚ/Ελιά) κατά 11.5%, γ) η προαναγ-γελθείσα συρρίκνωση του τρίτου εταίρουτης συγκυβέρνησης του 2012, της∆ΗΜΑΡ, δ) η εκλογική άνοδος της Χρυ-σής Αυγής, που πλέον αποτελεί βασικήδύναμη του πολιτικού σκηνικού και, ε) ηχαμηλότερη των προσδοκιών (τους) κα-ταγραφή των ΑΝΕΛ, του ΚΚΕ και του νε-οσύστατου ΠΟΤΑΜΙΟΥ.

Την ίδια στιγμή, το γεγονός ότι στις 25Μαΐου πήγαν στις κάλπες 284.698 λιγότε-ροι σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου2012 μαρτυρά ότι για ένα σημαντικότμήμα της κοινωνίας η εκλογική μάχηήταν αδιάφορη. Η τάση αυτή δεν μπορείνα αγνοηθεί.

3. Τρεις κάλπες,μία επιλογή

Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε συνο-μολογήσει ότι η τριπλή εκλογική αναμέ-τρηση του Μαΐου θα χαρακτηριζόταν απόμια έντονη κοινωνική, πολιτική και σε τε-λευταία ανάλυση ταξική πόλωση, με έμ-φαση στη σύγκρουση των ευρωεκλογών.Παράλληλα, ήταν απολύτως αναγκαία μιακεντρική και ως ένα βαθμό βολονταρι-στική ώθηση για να μεταφερθεί ο «άνεμοςτου νικηφόρου ΣΥΡΙΖΑ» σε όλες τις γει-τονιές.

Ωστόσο, το κατεπείγον της απαίτησηςνα τελειώσουμε με τη συγκυβέρνηση, τηντρόικα και τα μνημόνια κατέστησαν τηναυτοτέλεια των αυτοδιοικητικών μαχώνδευτερεύον ζήτημα, που επαληθεύτηκεκαι από τη διαφοροποιημένη ψήφο τωνπολιτών

Μολονότι λοιπόν υποστηρίξαμε συν-δυασμούς σε 214 καλλικρατικούς δήμους(το 2010 ήταν μόλις 65), εξαντληθήκαμε

στην αναζήτηση των προσώπων που θακέρδιζαν, υποτιμώντας τα προγράμματακαι τις συλλογικότητες που είναι απαραί-τητες για τις μεγάλες αλλαγές στις τοπι-κές κοινωνίες. Παραγνωρίσαμε εν τέλειότι οι αυθεντικές κοινωνικές εκπροσω-πήσεις δεν «φυτεύονται», αλλά οικοδο-μούνται σε βάθος χρόνου.

4. Μεταμορφώσειςτης Κεντροαριστεράς

Ξεχωριστό κεφάλαιο, εδώ, είναι η αν-θεκτικότητα της Κεντροαριστεράς, πουστις αυτοδιοικητικές εκλογές πέτυχε αρ-κετά καλές επιδόσεις σε σύγκριση με ταποσοστά της στις ευρωεκλογές, Η αντοχήτης Κεντροαριστεράς είχε εκφραστεί νω-ρίτερα και στις εκλογές των μεγάλων επι-στημονικών κλάδων (δικηγόροι, μηχανι-κοί κ.λπ.), καθώς και στα συνδικάτα,όπου παρά τη συρρίκνωσή της διατηρείακόμα σημαντικές δυνάμεις.

Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν καιέχουν δίκιο ότι η Κεντροαριστερά είναιεκείνη η πολιτική δύναμη στην Ελλάδα μεμεγάλη γραφειοκρατική εμπειρία στηνοργάνωση των «υπο-κρατών»: των περι-φερειών, των μεγάλων δήμων, των μεγά-λων επαγγελματικών ενώσεων, αλλά καιτων ισχυρών συνδικάτων. Η εμπειρίααυτή αφορά τη διοίκηση, τη διαχείρισηανθρώπινου δυναμικού, τη συγκρότησηπελατειακών δικτύων, τη σχέση με το κε-φάλαιο και τη διαχείριση των κοινωνικώναντιθέσεων. Στο πλαίσιο δε της Ε.Ε., σχε-τίζεται επίσης με τη δυνατότητα απορρό-φησης και κατανομής υλικών πόρων.Αυτό είναι το «βαθύ κράτος του ΠΑΣΟΚ»,που μέχρι τώρα δεν εξατμίστηκε.

5. Τα καλά νέαΗ επόμενη μέρα ξεκινά με ένα σημαν-

τικό κεκτημένο: την κομβικής σημασίαςνίκης στην Αττική, τη μεγάλη επιτυχίαστα Ιόνια, το νικηφόρο αποτέλεσμα σεπόλεις και συνοικίες με ισχυρή συμβο-λική και πολιτική αξία για την Αριστερά(Καισαριανή, Ν. Φιλαδέλφεια, Χαλάνδρι,Βύρωνας, Πέραμα κ.ά), και τον παρ”ολίγο θρίαμβο της Ανοιχτής Πόλης στηνΑθήνα μετά από μια εκστρατεία-πρότυπο.

Στην Αττική και την Αθήνα, στην καρ-διά δηλαδή της χώρας, η ψήφος εξέ-

φρασε με τη μεγαλύτερη διαύγεια τις τα-ξικές αντιθέσεις· την αντίθεση στην αντι-δημοκρατική εκτροπή και την ολιγαρχικήδιαχείριση των πολιτικών υποθέσεων· τηναντίθεση ανάμεσα στους υποστηρικτέςκαι τους αντιπάλους των πανευρωπαϊκώνπολιτικών λιτότητας. Κάπως έτσι, λοι-πόν, επιβεβαιώθηκε ότι το στοίχημα τηςάνοιξης του 2012 παραμένει ανοιχτό. Καιτην ίδια στιγμή ανοίγει για μας ένα ευρύπεδίο όπου έμπρακτα μπορούμε να απο-δείξουμε την ικανότητά μας αφενός νααντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της κρί-σης και αφετέρου να εισάγουμε νέους θε-σμούς ή να διευρύνουμε υπάρχοντες στηνκατεύθυνση των εμπειριών των κινημά-των των πλατειών.

6. Τα κακά νέα:Χρυσή Αυγήκαι «Πειραιάς Νικητής»

Την ίδια στιγμή, η άνοδος της ΧρυσήςΑυγής (και ιδίως το τεράστιο 16% του Κα-σιδιάρη στην Αθήνα) πρέπει να προκαλέ-σει συναγερμό. Τα ποσοστά των ναζί απο-δεικνύουν ότι η δικαστική αντιμετώπισήτους είναι αναγκαία μεν για να περιορίσειτην εγκληματική δραστηριότητά τους,αλλά όχι ικανή από μόνη της για να τουςαναχαιτίσει πολιτικά και ιδεολογικά.Πρέπει να είμαστε σαφείς: κάθε ψήφοςστη Χρυσή Αυγή επιβραβεύει τη ναζιστικήτρομοκρατία. Είναι πλέον φανερό ότι με-γάλο τμήμα της ψήφου στη Χρυσή Αυγήέχει ιδεολογικό βάθος. Κατά συνέπεια,παράλληλα με τις δράσεις αλληλεγγύηςστις χειμαζόμενες από την κρίση γειτο-νιές, απαιτείται ιδεολογική και πολιτικήαντιπαράθεση με τα ρατσιστικά ιδεολο-γήματα τα οποία εντέλει ενισχύουν τουςναζί.

Τα φαινόμενα Μώραλη στον Πειραιάκαι Μπέου στο Βόλο, συνιστούν συμπτώ-ματα της σωβούσας ασθένειας της αστι-κής δημοκρατίας στη χώρα μας και πρέ-πει να μας απασχολήσουν σοβαρά. Πρό-κειται για όψεις της μετατόπισης τόσοτης αστικής τάξης όσο και άλλων στρω-μάτων προς μια πιο προκλητικά αγοραία,«ακραία», και λούμπεν διάσταση, μεταξύπολιτικής και οργανωμένης παραβατικό-τητας.

7. ∆ιεύρυνση καιπολιτική συμμαχιών:Το κόμμα-μαγνήτης

Πώς στέκεται η Αριστερά μπροστά στονέο πολιτικό χάρτη; Ποια μπορεί να είναιμια αριστερή απάντηση στο πραγματικόζήτημα των συμμαχιών;

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να κινηθούμεπάνω σε τρεις βασικούς άξονες:

α) Να επιχειρήσουμε να μεταφέρουμετο πολιτικό παιχνίδι από το πεδίο της επι-κοινωνίας και των θεσμών σε αυτό τουδρόμου και των κινημάτων. Χωρίς ανα-θέρμανση του λαϊκού κινήματος, αφενόςθα πρέπει να περιμένουμε την προεδρικήεκλογή για μια ενδεχόμενη ανατροπή της

κυβέρνησης, αφετέρου δεν πρόκειται νααλλάξει ο πραγματικός ιδεολογικός συ-σχετισμός μέσα στην κοινωνία. Αν ηέκρηξη των πλατειών δημιούργησε το κα-τάλληλο κοινωνικό έδαφος για τη ρα-γδαία άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, τότε εύλογα θαπρέπει να αναζητήσουμε (χωρίς ευκολίεςκαι μηχανιστικές λογικές) το πώς μπορείνα απαντήσουμε στην κινηματική αναι-μία. Η βασική αντίληψη από την οποίαπρέπει να διακατεχόμαστε, είναι ότι οι συ-νειδήσεις αλλάζουν στο δρόμο μέσα απότην εν σώματι πολιτική συμμετοχή και όχιαπό τις καλές εμφανίσεις στα τηλεοπτικάπάνελ.

β) Τα ζητήματα της οργανωτικής ανα-διάρθρωσης και της προγραμματικήςαποσαφήνισης έχουν καίρια σημασίαστην προσπάθεια διεύρυνσης της επιρ-ροής του ΣΥΡΙΖΑ -ειδικά στα στρώματαπου δεν έχουν παραδοσιακούς αξιακούς

δεσμούς με την Αριστερά. Στην εποχή τουδιαδικτύου, οι πολίτες και ενημερωμένοιείναι και πολιτικό κριτήριο έχουν -επομέ-νως βλέπουν και τα καλά αλλά και τακακώς κείμενα. Είναι απαραίτητο λοιπόννα πείσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κυ-βερνήσει με επιτυχία γιατί διαθέτει απο-λύτως σαφές πρόγραμμα, ριζοσπαστικόκαι ταυτόχρονα ρεαλιστικό. Επιπλέον, οΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πείσει ότι αποτελείεκείνο το σοβαρό συλλογικό πολιτικό ορ-γανισμό που μπορεί να υλοποιήσει τοπρόγραμμά του.

γ) Το πραγματικό ζήτημα των συμμα-χιών δεν λύνεται ούτε με μπακαλίστικεςλογικές τεχνητών συγκολλήσεων ούτε μεπαραπομπή στις κοινωνικές αντιστάσεις.Αντίθετα, η μεγάλη απήχησή μας στουςανέργους, τους νέους και τους μισθω-τούς, δεν έχει φτάσει στο μέγιστο δυνατό.Μπορεί να επεκταθεί πολύ περισσότερο.Μπορούμε να προσεταιριστούμε ακόμαμεγαλύτερα τμήματα της μισθωτής εργα-σίας, ακόμα περισσότερα λαϊκά στρώ-ματα που πλήττονται. Οφείλουμε να δου-λέψουμε εντατικά με τους εργαζόμενουςστον ιδιωτικό τομέα, στα λαϊκά προάστια,στη ∆υτική Αθήνα, για παράδειγμα, στημειονότητα της Θράκης, στη Νεολαία.Μας χρειάζεται η αυτοδυναμία για ναμπορέσουμε να υλοποιήσουμε το πρό-

γραμμά μας, από εκεί και πέρα μας χρει-άζονται και οι συμμαχίες για να προχω-ρήσουμε το σχέδιο μετασχηματισμού τηςκοινωνίας.

Χρειαζόμαστε μια συνεπή πολιτική πο-λιτικών συμμαχιών που από τη μια μεριάθα υπηρετεί την αναγκαία διεύρυνση τηςεπιρροής μας και από την άλλη, δεν θαθίγει τις αξίες και τις ευαισθησίες του κό-σμου της Αριστεράς, δίνοντας την εντύ-πωση της αφομοίωσης από το σύστημα.Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει τη μέχριτώρα πορεία του, να είναι δηλαδή τοκόμμα-μαγνήτης που πολιτευόμενο μεανοιχτό πολιτικά αλλά ιδεολογικά συνεπήτρόπο, έλκει προς τα αριστερά την πολι-τική ζωή της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δύ-ναμη να επιβάλει τους όρους του στη δια-μόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού.∆εν υπάρχει κανένας λόγος να «αναστή-σουμε» τις δυνάμεις της μνημονιακής νε-

οφιλελεύθερης κεντροαριστεράς, που βα-ρύνονται με την καταστροφή της κοινω-νίας και την οικοδόμηση του διεφθαρμέ-νου πελατειακού κράτους.

8. Επιμονή στη συλλογικήκαι δημοκρατικήλειτουργία του κόμματος

Παρά τη μόδα της απαξίωσης της κομ-ματικής λειτουργίας, εμείς επιμένουμε ότιη συλλογικότητα και η δημοκρατία συνι-στούν τον ορίζοντα μιας αριστερής αντί-ληψης για την πολιτική. Στο διάστημα τηςπροεκλογικής περιόδου παροξύνθηκανφαινόμενα που υπονομεύουν τη συλλογι-κότητα και τραυματίζουν την «ψυχή» τηςΑριστεράς. Τόσο η αδρανοποίηση τωνεκλεγμένων οργάνων κι η ενίσχυση εξω-θεσμικών κέντρων αποφάσεων, όσο και ηαποχαλίνωση του παραγοντισμού και τηςδιγλωσσίας, έπληξαν τη δημοκρατία κιέφθειραν την αποτελεσματικότητα. Γιατίγια μας η δημοκρατία δεν είναι μόνο ο πιοδίκαιος τρόπος λήψης αποφάσεων, αλλάκαι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος οργά-νωσης της συλλογικής διάνοιας. Το«μαζί» δεν το θέλουμε μόνο για να μην κα-πελωνόμαστε, αλλά και γιατί «μαζί» κά-

νουμε τις βέλτιστες επιλογές.

9. ∆ημόσιος λόγος καιιδεολογική ηγεμονία

Πολλοί μας κατηγορούν ότι δεν έχουμεπολιτική συμμαχιών, εννοώντας ότι δενβάζουμε στα ψηφοδέλτιά μας πολλούςαπό το προηγούμενο καθεστώς. Θεωρούνότι ο λόγος μας είναι αφιλόξενος γιαόσους έρχονται από άλλες πολιτικές δια-δρομές, εννοώντας ότι δεν προσαρμό-ζουμε το δημόσιο λόγο μας στα σχήματαπου χρησιμοποιούν τα κόμματα του Μνη-μονίου και τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Και μαςμέμφονται γιατί επιμένουμε σε «παρωχη-μένα σχήματα» (όπως οι τάξεις, ο διεθνι-σμός, ο κοινωνικός μετασχηματισμός, οσοσιαλισμός), γιατί εξακολουθούμε να πι-

στεύουμε ότι η καπιταλιστική κρίση είναικρίση υπερσυσσώρευσης και γιατί θεω-ρούμε ότι το Μνημόνιο δεν είναι μια συ-νωμοσία της Γερμανίας, αλλά ένα πολι-τικό πρόγραμμα για τη μεταφορά του κό-στους της κρίσης στους πιο φτωχούς καιτην επιβολή ενός μοντέλου άγριου καπι-ταλισμού -πρώτα στην Ελλάδα κι ύστεραστην υπόλοιπη Ευρώπη.

Κατά τη γνώμη μας, ορισμένα από ταπροβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στηνακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήνπου υπαινίσσεται η κριτική.

∆εν είμαστε ενθουσιασμένοι, για παρά-δειγμα, με το δημόσιο λόγο του κόμματος,ιδίως κατά τη διάρκεια της προεκλογικήςπεριόδου, γιατί πολλές φορές δανειστή-καμε το λόγο του αντιπάλου (ενίοτε καιτα συνθήματα, όπως με το neallada.gr),θεωρώντας εσφαλμένα ότι έτσι γινόμαστεπιο λαϊκοί, πιο διεισδυτικοί και πιο ασφα-λείς έναντι της δεξιάς και ακροδεξιάς δη-μαγωγίας. Στην πραγματικότητα, με έναντέτοιο λόγο πετυχαίνουμε ακριβώς το αν-τίθετο: να αφήνουμε τον κόσμο μας ιδεο-λογικά και πολιτικά απροετοίμαστομπροστά στον κυρίαρχο λόγο και να φαι-νόμαστε ως καρικατούρα του ΠΑΣΟΚ τηςλαϊκομετωπικής περιόδου.

∆εν πιστεύουμε ότι τα κόμματα της Αρι-στεράς, τα κόμματα δηλαδή του κοινωνι-

κού μετασχηματισμού, πρέπει να προσαρ-μόζονται στον κοινωνικό μέσο όρο και ναμοιάζουν «της κοινωνίας» γενικώς. Ανυιοθετούσαμε τις απόψεις της «κοινήςγνώμης», θα ήμασταν εναντίον των δημό-σιων υπαλλήλων, των μεταναστών, τωνομοφυλόφιλων, υπέρ του «μικρού κρά-τους», των ιδιωτικοποιήσεων και τωνιδιωτικών πανεπιστημίων. Θα είχαμε εγ-καταλείψει, δηλαδή, τους λόγους, τιςαξίες και του ήθους που μας έφεραν μέχριεδώ – και, κυρίως, θα είχαμε παραιτηθείαπό κάθε απόπειρα κοινωνικού μετασχη-ματισμού.

10. Οι εκλογές είναι παι-χνίδι για μεγάλα παιδιά

Μήπως όμως αυτές οι προσαρμογέςστον εθνικό μέσο όρο ήταν υποχρεωτικέςενόψει εκλογών; Κάθε άλλο. Οι εκλογέςείναι μια φωτογραφία της στιγμής. Τοαποτέλεσμά τους, δηλαδή, συμπυκνώνειόλα όσα κάναμε την προηγούμενη πε-ρίοδο, ακόμα και τα λάθη, τις αστοχίες,τις παραλείψεις και τις ασάφειες. Μαπάνω απ” όλα, συμπυκνώνουν τις κοινω-νικές συμμαχίες που έχει οικοδομήσειένας πολιτικός οργανισμός.

Οι εκλογές λοιπόν δεν κερδίζονταικατά κύριο λόγο την προεκλογική πε-ρίοδο (όση σημασία και αν έχει μια πετυ-χημένη καμπάνια), αλλά την προηγού-μενη. Γι” αυτό και το αποτέλεσμα δενείναι υπόθεση των (τελικά, όχι και τόσο)«μάγων» της πολιτικής επικοινωνίαςπολύ δε περισσότερο όταν τα «μαγικά»τους εδραιώνουν την πεποίθηση ότι όλοιείναι ίδιοι (αφού όλοι χρησιμοποιούνφτηνά επικοινωνιακά κόλπα για να υφαρ-πάξουν ψήφους) ή όταν οι ίδιοι εστιάζουνστη συντελεσμένη καταστροφή, υποβαθ-μίζοντας την προγραμματική μας πρό-ταση.

Το ίδιο ισχύει, εξάλλου, και για τους«τεχνικούς» της εξουσίας, είτε στην εκ-δοχή τοπικών παραγόντων είτε σε εκείνητων ανώτερων διαμεσολαβητών ισχύος,από την αποκοπή του γραφείου του προ-έδρου ως τους απίθανους συμβούλουςκαι την εκ μέρους τους ωμή περιφρόνησητων αξιών της Αριστεράς, όπως καταγρά-φηκε στις περιπτώσεις Καρυπίδη καιΣαμπιχά.

11. Κριτική στη στρατη-γική μας

Ας το υπενθυμίσουμε: Οι αντίπαλοί μαςδεν χρησιμοποιούν απλώς κόλπα ή τη λο-γική του πολιτικού μάρκετινγκ. Έχουνεπίσης κοινωνικές αναφορές. Απευθύ-νονται σε ένα μεγάλο μέρος του κεφα-λαίου που κερδίζει μέσα στην κρίση, σεμεσαία στρώματα, ιδίως σε εκείνα πουδιασώζονται, αλλά και σε τμήματα εργα-ζομένων που αν και έχουν υποστεί μεγά-λες ζημιές, αισθάνονται ότι η κυβέρνησητους εξασφαλίζει μια θέση στα όρια τηςεπιβίωσης. Στη λογική τους, ο ΣΥΡΙΖΑδεν τους εγγυάται τη θέση αυτή – αντί-θετα, μπορεί να τους βάλει σε νέες περι-πέτειες.

Οι δικές μας κοινωνικές αναφορές δενυποκαθίστανται από σχήματα τύπου «Ελ-λάδα εναντίον Μέρκελ», «ο λαός ενάντιαστο μεγάλο κεφάλαιο» κ.ο.κ. Τα ίδιαισχύουν, εξάλλου, και για έναν ορισμένοσκανδαλοθηρικό-τιμωρητικό λόγο, πουπαραπέμπει σε σχηματισμούς (πολύ) δε-ξιότερα του ΣΥΡΙΖΑ.

12. Για την επόμενη μέρα:Μόνο η αριστερή γραμμήεγγυάται τη νίκη

Η μνημονιακή συγκυβέρνηση μπορείκαι πρέπει να πέσει το συντομότερο. Αυτόόμως δεν πρόκειται να συμβεί με τεχνη-τές κρίσεις κι επικοινωνιακά τερτίπια.Εξαρτάται, αντίθετα, από τη δυνατότητάμας να ενισχύσουμε την κοινωνική δυνα-μική της ανατροπής και τη δικιά μας θε-τική προγραμματική διέξοδο.

Οφείλουμε να επιμείνουμε στη μαζικήαριστερή, ανοικτή και ριζοσπαστικήγραμμή που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι εδώκαι μπορεί να τον πάει ακόμα πιο μακριά.Στη γραμμή αυτή που παλεύει για τηνανατροπή του Μνημονίου και την κυβέρ-νηση της Αριστεράς, αλλά που δεν θέλειτο «κυβέρνηση» να πνίξει το «αριστερή».Στη γραμμή αυτή που απορρίπτει το δί-πολο κομμουνιστικός δογματισμός ή προ-σαρμογή στο σύστημα, αποδεικνύοντάςτο στην πράξη ότι μια γειωμένη ριζοσπα-στική Αριστερά είναι όχι μόνο αναγκαία,αλλά απολύτως εφικτή. Στη γραμμή αυτήπου μπορεί να πείσει και να εμπνεύσειτου πολίτες, δείχνοντάς τους ότι ο ΣΥ-ΡΙΖΑ δεν είναι μια από τα ίδια, που τόσεςφορές έχουν δοκιμάσει. Στη γραμμή αυτήπου επιμένει ότι ο μόνος τρόπος για να νι-κήσουμε είναι το άνοιγμα στην κοινωνίαμε οδηγό το πρόγραμμα, τις αναλύσειςκαι τις αξίες της Αριστεράς.

Το κείμενο υπογράφουν οι:Αγαθοπούλου Ειρήνη, Αγγελοπούλου Ελ-

θήνα, Αθανασίου Κώστας, Αθανίτη Όλγα,Αλμπάνης Γιάννης, Βωβός Παναγιώτης,∆ιώτη Ηρώ, ∆ρίτσας Θοδωρής, ΖαχαριάςΚώστας, Θεοδωράτου Κατερίνα, Καλκαν-δής Πέτρος, Καραγιαννίδης Χρήστος, Κα-ραγιώργος Βαγγέλης, Κατριβάνου Βασι-λική, Κατσινοπούλου Ειρήνη, ΚερσανίδηςΣτράτος, Κιτσαντά Λίτσα, Κνήτου Κατε-ρίνα, Κορωνάκης Τάσος, Κουρεμπές Φάνης,Κουτσοθοδωρής Θοδωρής, ΚυπριανίδουΕρμίνα, Κυρίτσης Γιώργος, ΚωνσταντάτοςΧάρης, Λάμπρου Πάνος, Λάσκος Χρήστος,Μαντάς Χρήστος, Μαρματάκης Κώστας,Ματσούκα Χαρά, Μπαλαούρας Μάκης,Μπαρσέφσκι Μάνια, Μπένος Αλέξης, Νι-κολάου Νάγια, Νοτοπούλου Κατερίνα, Πα-παδάτος ∆ημοσθένης, Παπαδόπουλος Χρι-στόφορος, Ρήγος Άλκης, Σαπουνά Αγγέ-λικα, Σαμανίδης Νίκος, Σαρρής Μανώλης,Σβίγκου Ράνια, Σταματάκη Ελένη, Σταμ-πουλή Αφροδίτη, Στασινός Στάθης, Τζήκα∆ανάη, Τσακαλώτος Ευκλείδης, ΤσιγώνιαςΝίκος, Τσίτσοβιτς Τόνια, Υδραίος Μιχάλης,Φωτίου Θεανώ Χαρίτσης Αλέξανδρος,Χονδρός Γιώργος, ΧριστοδουλοπούλουΤασία.

Από τη νίκη στην ανατροπή:Για τις εκλογές και την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑΚείμενο συμβολής στη συζήτηση που θα γίνει στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ για την αποτίμηση των πρόσφατων εκλογών υπογράφουν53 στελέχη, μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, της ΚΕ, βουλευτές, και άλλα στελέχη που εγγράφονται στην πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ.

1188 Η ΕΠΟΧΗ 22 Iουνίου 2014ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ιδιαίτερα θετικές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οιεξελίξεις των προηγούμενων ημερών στη Χαλκιδικήγια το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. Οι 14 κα-

τηγορούμενοι για την υπόθεση του εμπρησμού του εργο-ταξίου της «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές, αφέθηκανελεύθεροι με τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσηςεξόδου, ενώ ένας κατηγορούμενος με κινητικά προβλή-ματα αφέθηκε ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους.

Από τους συνολικά 22 κατηγορούμενους για την υπό-θεση όλοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι. ∆ύο από τους κατη-γορούμενους είχαν προφυλακιστεί τον Απρίλιο του 2013δύο μήνες μετά την επίθεση στο εργοτάξιο και αφέθηκανελεύθεροι με περιοριστικούς όρους τον Οκτώβριο τηςίδιας χρονιάς, ενώ άλλοι δύο προφυλακίστηκαν τον Ιού-λιο του 2013 και αφέθηκαν ελεύθεροι τέσσερις μήνεςμετά.

Καταρρέει το κατηγορητήριο

Ο Αλέξανδρος Αδαμίδης, δικηγόρος και μέλος των επι-τροπών ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, κρίνει ότι οι εξε-λίξεις αυτής της εβδομάδας φανερώνουν τη σταδιακήκατάρρευση του κατηγορητηρίου. «Φαίνεται ότι το κατη-γορητήριο, τουλάχιστον όσον αφορά τις κατηγορίες τηςανθρωποκτονίας με δόλο κατά συναυτουργία και από-πειρας βαριών σκοπούμενων βλαβών, σιγά σιγά καταρ-ρέει.» Ο ίδιος κρίνει ότι τα στοιχεία στα οποία βασίζον-ται οι βαριές κατηγορίες μεταξύ των οποίων και της σύ-στασης και συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση δενεπαρκούν. «Οι κατηγορίες βασίζονται σε εικασίες καιαναπόδεικτες μαρτυρίες υπαλλήλων της ασφάλειας. Κυ-ρίως, όμως, βασίζονται σε σάρωση τηλεφωνικών κλή-σεων. Η επίθεση έγινε στις 16/2, 12:30 το βράδυ το Σάβ-βατο. Έκαναν σάρωση των κλήσεων εκείνης της ημέραςαπό το πρωί μέχρι το απόγευμα για να δουν ποιος μίλησεμε ποιον. Οι 22 κατηγορούμενοι προέκυψαν από τη σά-ρωση των κλήσεων των 10 ημερών πριν και μετά τηνεπίθεση. Εστίασαν στο ποιοι μίλησαν μεταξύ τους τη μέρατη επίθεσης. Πρόκειται όμως για συγγενείς και συγχω-

ριανούς.» τονίζει. Για τον Α. Αδαμίδη είναι εμφανής ηστοχοποίηση του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη χρυ-σού. «Όλοι οι κατηγορούμενοι συμμετέχουν στο κίνημα. Ησυντριπτική πλειονότητα των κατοίκων συμμετέχει.Πάνω από 400 άτομα έχουν κληθεί να εξεταστούν ωςμάρτυρες. Πάνω από 350 κατηγορούνται για κακουργή-ματα ή πλημμελήματα, ενώ έχουν ληφθεί 250 δείγματαDNA.» Για τη διαδικασία της λήψης του γενετικού υλικούεπισημαίνει. «Εμείς φωνάζαμε ότι έχει γίνει μια τράπεζαδειγμάτων DNA από εκατοντάδες κατοίκους. Αυτά πρέ-πει σύμφωνα με τον Κώδικα να καταστραφούν.»

Παράνομες εργασίες δόμησης

Παράλληλα, ερωτήματα προκύπτουν, μετά από δημοσί-ευμα του ενημερωτικού site alterthess, για τη νομιμότητατων εργασιών της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός» στιςΣκουριές. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, από έγγραφο τηςΑποκεντρωμένης ∆ιοίκησης Μακεδονίας - Θράκης καισυγκεκριμένα του Τμήματος Πολεοδομικού Σχεδιασμούστις 9/7/2013, προκύπτει ότι δεν εγκρίνεται η ανέγερσηαπό την εταιρεία βιομηχανικού κτιρίου στη συγκεκριμένηπεριοχή. Ο Αλέξανδρος Αδαμίδης εξηγεί τι έχει συμβεί.«Γίνονται κάποιες εκτεταμένες εργασίες δόμησης στηνπεριοχή των Σκουριών. Εκεί έχει διαπιστωθεί ότι δενέχει εκδοθεί άδεια στην «Ελληνικός Χρυσός « για τέτοιας

φύσεως εργασία. Το Συμβούλιο της Επικρατείας με από-φαση του το 2013 για το εργοστάσιο στις Σκουριές, είχεεκδώσει απόφαση σύμφωνα με την οποία οι οικοδομικέςεργασίες επιτρέπονται μόνο αν αφορούν την εγκατά-σταση ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού. Οι εργασίεςοικοδομικού ύψους 38 μέτρων όμως, αφορούν τη στή-ριξη και έναρξη οικοδόμησης εργοστασίου.»

Στο ερώτημα αν πρέπει να σταματήσουν οι εργασίεςστο εργοστάσιο στις Σκουριές, ο Αλέξανδρος Αδαμίδηςσημειώνει. «Θεωρητικά και πρακτικά πρέπει να σταμα-τήσουν οι εργασίες, γιατί δεν έχουν άδεια οικοδόμησηςκαι ούτε πρόκειται να βγάλουν. Όμως δεν ξέρω τι θα κά-νουν οι Επιθεωρητές Μεταλλείων. Η εταιρεία έχει μιαέγκριση μεταλλευτικής δραστηριότητας από την αρμό-δια υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ με βάση μια διασταλτική ερμη-νεία της απόφασης του ΣτΕ. Θεωρεί ότι γίνονται εργα-σίες εγκατάστασης μηχανολογικού εξοπλισμού, οι οποίεςείναι νόμιμες. Σε κάθε περίπτωση όποια και αν είναι ηαπόφαση των Επιθεωρητών θα ασκήσουμε όλα τα νόμιμαμέσα προσφυγής στο Υπουργείο όσο και στο ΣτΕ.»

Αλέξανδρος Μαυρογένης

Οι εργαζόμενοι δηλώνουν ανυπο-χώρητοι στις προσπάθειες τηςεργοδοσίας να πτωχεύσει την

εταιρεία με την πρόσφατη προσφυγήτης, συνεχίζουν την λειτουργία του ερ-γοστασίου με όρους αυτοδιεύθυνσης καιστοχεύουν στην εξέλιξη της πρότασηςτους με στόχο την παραγωγική επανα-λειτουργία του εργοστασίου.

Η εξωφρενική πρότασητης εργοδοσίας

Αιφνιδιαστικά, η διορισμένη σύνδικοςτης πτωχευμένης μητρικής «ΦίλκεραμΤζόνσον» με αίτηση στο ειρηνοδικείοΘεσσαλονίκης ζητάει ουσιαστικά ναεπανέλθει η προηγούμενη διοίκηση στοεργοστάσιο.

«Το μόνο που προλάβαμε να κάνουμεαφού έγινε γνωστό μια μέρα πριν ήταννα μπούμε στη δικαστική αίθουσα, νακάνουμε παράσταση διαμαρτυρίας καινα πάρει η δίκη αναβολή για τις 8 Ιου-λίου.», λέει ο κ. Μάκης Αναγνώστου,πρόεδρος του σωματείου της ΒΙΟ.ΜΕ.και συμπληρώνει: «∆εν έχουν εμφανιστείτρία χρόνια τώρα ούτε στα δικαστήριαπου κατηγορούνταν αλλά έρχονται τώρανα κάνουν αυτή την πρόταση με στόχο ναοδηγήσουν την επιχείρηση σε πτώχευσηκαι να απαλλαγεί από τις υποχρεώσειςτης προς τους εργαζομένους, το δημό-σιο, τους προμηθευτές. Στόχος τουςείναι η παραγραφή των χρεών και η από-λυση των εργαζομένων χωρίς αποζη-μίωση.»

Και η εξωφρενική πρότασητων εργαζομένων

Εξωφρενική είναι και η πρόταση τωνεργαζομένων αφού κάνουν πράξη ό,τιφάνταζε αδύνατο και προωθημένο. «Ηδική μας πρόταση είναι η συγκρότησηενός νέου διοικητικού συμβουλίου απόανεξάρτητα πρόσωπα με πείρα στους το-μείς τους, με σκοπό τον οικονομικόέλεγχο και την εξέταση της προηγούμε-νης διοίκησης ώστε να δούμε τι ακριβώςέχει γίνει και πώς μπορούμε να προχω-ρήσουμε από εδώ και πέρα.», εξηγεί ο κ.Αναγνώστου.

Οι ίδιοι, μέσα από τις διαδικασίες λει-τουργίας του σωματείου προσπάθησαννα ιδρύσουν μια ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. (Κοινωνική

Συνεταιριστική Επιχείρηση), προκειμέ-νου να υπερβούν τα προβλήματα πουεγείρονται από το ισχύον νομικό πλαίσιοκαι να προβούν στη διαδικασία παραγω-γής. «Μέχρι στιγμής παράγουμε γιαόρους επιβίωσης, για να διατηρήσουμετο εργοστάσιο. Τουλάχιστον δεν έχουμεβουτήξει τρία χρόνια τώρα από τα μπαλ-κόνια, κρατιόμαστε.», λέει ο κ. Αναγνώ-στου. «Παράλληλα είμαστε σε μια διαδι-κασία που δειγματίζουμε προϊόντα καιπροσπαθούμε να πάρουμε πιστοποιητικάώστε να εξάγουμε τα προϊόντα αυτά σεκαταναλωτές ή σε συνεταιρισμούςχωρών της Ε.Ε.», συνεχίζει.

«Απευθυνθήκαμε στην κοινωνία»

Τα καθεστωτικά ΜΜΕ όπως ήταν και

αναμενόμενο δεν ήταν μαζί τους. Ήτανόμως εκεί τα κοινωνικά κινήματα, οι συ-νελεύσεις γειτονιάς της Θεσσαλονίκηςκαι όχι μόνο, πρωτοβάθμια σωματεία,συνδικαλιστές βάσης σε όλη την Ελλάδακαι το εξωτερικό, κινηματικοί χώροι,απλός αλληλέγγυος κόσμος, ακαδημαϊ-κοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό,και η λίστα συνεχίζεται.

Το παράδειγμα της εργατικής αυτο-διαχείρισης ζητά τη στήριξη της κοινω-νίας και έχουν βρει τρόπο γι’ αυτό. Στοκαταστατικό που έχουν υπογράψει προ-βλέπουν το ρόλο του «αλληλέγγυου υπο-στηρικτή», που με μία μικρή συνδρομή,ανταλλάξιμη με τα «αλληλέγγυα προ-ϊόντα» του εργοστασίου, έχει δικαίωμανα ενημερώνεται για κάθε εξέλιξη, τόσοστον αγώνα όσο και στην παραγωγή, ναπαρακολουθεί και να παρεμβαίνει στιςανοιχτές συνελεύσεις του συνεταιρισμούκαι να συνδιαμορφώνει την εξέλιξη τουεγχειρήματος με το δικαίωμα συμβου-λευτικής ψήφου. Χτίζεται έτσι μία γέ-φυρα ανάμεσα στον εργατικό και τονκοινωνικό έλεγχο της παραγωγής, καιδίνεται η δυνατότητα σε όλους μας νασυμμετάσχουμε ενεργά στο σημαντικό-τερο εγχείρημα εργατικής αυτοδιεύθυν-σης στη χώρα μας.»

Για παραγγελίες, εγγραφές αλληλέγ-γυων υποστηρικτών και ενημέρωση επι-σκεφτείτε το site του σωματείου (biom-metal.blogspot.gr)

Ξένια Πηρούνια

Οι εργάτεςτης ΒιοΜε παράγουν αξιοπρέπειαΕνώ η εργοδοσία ζητά να επανέλθει στη διοίκηση, οι εργαζόμενοι απαντούν δυναμικά

Σκουριές: Ελεύθεροι όλοι οι κατηγορούμενοιΕρωτήματα για τη νομιμότητα των εργασιών στις Σκουριές

Όλοι οι κατηγορούμενοισυμμετέχουν στο κίνημα. Πάνωαπό 400 άτομα έχουν κληθεί ναεξεταστούν ως μάρτυρες. Πάνωαπό 350 κατηγορούνται γιακακουργήματα ή πλημμελήματα,ενώ έχουν ληφθεί 250 δείγματαDNA.

“

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 1199ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Παραπλανητικήη μείωση των εισιτηρίωνΗ δυνατότητα για μετακίνηση είναι δικαίωμακαι θα πρέπει να εξασφαλίζεται με το φθηνότερο δυνατό τρόπο

Οι «μειώσεις» στις τιμές των εισι-τηρίων στα Μέσα Μαζικής Με-ταφοράς (ΜΜΜ), όπως τις εξήγ-

γειλε ο υπουργός Υποδομών, Μεταφο-ρών και ∆ικτύων, Μιχάλης Χρυσοχοΐ-δης, μάλλον είναι ένας παραπλανητικόςόρος για αυτό που θα ισχύσει από την1η Σεπτεμβρίου στα μέσα. Το εισιτήριοπρόκειται να είναι ενιαίο για όλα ταμέσα και να κοστίζει 1,20 €, (όπως ήδηίσχυε για τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ καιτο τραμ) από 1,40 που κόστιζε το εισι-τήριο του μετρό. Ταυτόχρονα, όμως,μειώνεται η διάρκειά του από 90 λεπτάσε 70, με αποτέλεσμα σε κάποιες μεγά-λες διαδρομές να χρειαστεί η ακύρωσηδύο εισιτηρίων αντί ενός. «Το ενιαίο ει-σιτήριο είναι κάτι θετικό, γιατί ενώνειόλα τα ΜΜΜ. Από εκεί και πέρα, η τι-μολόγηση είναι σαφώς λάθος, γιατί ου-σιαστικά για τους επιβάτες των λεωφο-ρείων το κόστος αυξάνεται με τη μεί-ωση της διάρκειας του εισιτηρίου, λόγωτης κατάστασης των μέσων, αλλά καιπολλών διαδρομών που ξεπερνούν τα70 λεπτά» εξηγεί στην «Εποχή» ο συγ-κοινωνιολόγος μηχανικός, ∆ημήτρηςΑναγνωστόπουλος.

Οι μεγάλοι αδικημένοι

Οι μεγάλοι αδικημένοι της νέας τιμο-λόγησης πρόκειται να είναι οι κάτοχοιτης μηνιαίας κάρτας λεωφορείων, τρό-λεϊ, τραμ. Αφού, ναι μεν οι χρήστες τουμετρό, που εξυπηρετεί συγκεκριμένεςπεριοχές της Αττικής μόνο, από 45ευρώ θα πληρώνουν 30, όμως οι επιβά-τες των κινητών ΜΜΜ από 20 ευρώ θαπληρώνουν και αυτοί από 1η Σεπτέμ-βρη 30 ευρώ, επιβαρυνόμενοι με 10ευρώ παραπάνω το μήνα. Ο υπουργόςανέφερε πως πρόκειται μόνο για ένα15% του συνόλου των επιβατών που θαεπιβαρυνθεί από τις αλλαγές, αλλάσύμφωνα με δημοσίευμα της Εφημερί-δας των Συντακτών 1.230.000 μετακι-νούνται με λεωφορείο, 242.000 με τρό-λεϊ, 50.000 με τραμ, ενώ με το μετρό668.000 και 310.000 με τον ηλεκτρικό,λιγότεροι είναι, δηλαδή, οι επωφελού-μενοι από τη μείωση. Ενώ υπενθυμίζε-

ται πως από το 2009 έχουν σημειωθείαυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων σύ-νολο 65%, οπότε η μείωση του 14%,μάλλον δεν θα έπρεπε να ονομαστείμείωση, αλλά μια πρώτη, μικρής τά-ξεως, αποκατάσταση της τιμής.

Χρειάζονται αλλαγές στηνπολιτική

«Η δυνατότητα για μετακίνηση είναιδικαίωμα των πολιτών και θα πρέπει ναεξασφαλίζεται από το κράτος με τοφθηνότερο δυνατό τρόπο. Τα ΜΜΜαποτελούν μια υπηρεσία απαραίτητηγια τη λειτουργία της πόλης και δεν θαπρέπει να σχεδιάζεται με βάση τους νό-μους της αγοράς η τιμολόγησή τους. Ηκατεύθυνση που πρέπει να ακολουθή-σουμε στον σχεδιασμό τους δεν πρέπεινα αφορά το κόστος των εισιτηρίων,αλλά το πώς θα δημιουργηθεί ένα εξυ-πηρετικό δίκτυο που θα φέρει κι άλ-λους επιβάτες, όχι με στόχο το άμεσοκέρδος χρημάτων» θέτει τις βάσεις τηςσυζήτησης που θα έπρεπε να γίνει γύρωαπό τη δημόσια μετακίνηση ο ∆ημήτρηςΑναγνωστόπουλος.

Ενώ συνεχίζει καταθέτοντας κάποιεςπροτάσεις για το πώς θα μπορούσε ναεπιτευχθεί αυτό. «∆εν θα πρέπει να κι-νούμαστε στη λογική των ισοσκελισμέ-νων προϋπολογισμών, αλλά αντίθεταθα έπρεπε να επιδοτούμε τα ΜΜΜ.Αυτό που συμβαίνει, δηλαδή, σε όλοντον κόσμο, μόνο που εδώ αν μιλήσουμεγια κάτι τέτοιο το αντιμετωπίζουμε σανέλλειμμα. ∆εν αντιλαμβανόμαστε πωςαπό την επιδότηση των μέσων υπάρ-χουν έμμεσα οικονομικά οφέλη καιάλλου είδους επίσης ωφέλειες, όπωςμείωση της κυκλοφοριακής συμφόρη-σης, των τροχαίων ατυχημάτων, τηςατμοσφαιρικής ρύπανσης, ταχύτερη με-τακίνηση για τους εργαζομένους κτλ».

Ταυτόχρονα περιγράφει ένα σύντομοσχεδιασμό των ΜΜΜ που θα καθιστά τηδημόσια μετακίνηση ελκυστική στουςεπιβάτες και θα οδηγήσει στην ανά-πτυξή της. «Ένα δίκτυο πρέπει να έχειβασικές γραμμές κορμού και από εκεί

και έπειτα να λειτουργεί με τροφοδοτι-κές γραμμές. Φανταστείτε ένα κορμό μεδιακλαδώσεις, αντί μια τροχιά που θαενώνει δύο πολύ απομακρυσμένες πε-ριοχές μεταξύ τους. Με αυτόν τον τρόποθα εξυπηρετούνται περισσότερες πε-ριοχές. Επίσης θα πρέπει να υπάρξουντοπικές γραμμές με mini bus και νααξιοποιηθεί ο οδικός χώρος που μένειανεκμετάλλευτος λόγω της 30% μεί-ωσης της μετακίνησης με Ι.Χ, που προ-κλήθηκε με την άνοδο της ανεργίας.Και σαφώς θα πρέπει να εστιάσουμεστην ακρίβεια και στη συχνότητα τωνδρομολογίων. Αυτές οι πολιτικές θα λύ-σουν το ζήτημα της δημόσιας μετακίνη-σης, όχι οι τιμές των εισιτηρίων» κατα-λήγει.

Επικοινωνιακό τέχνασμα

«Στις επικοινωνιακές κινήσεις εντυ-πωσιασμού, που στην πραγματικότητααποτελούν κενό γράμμα σε βάρος τωνεργαζομένων και των ανέργων, επιμένειη κυβέρνηση. Σειρά, τούτη τη φορά,στους τακτικισμούς του υπουργείουΜεταφορών, παίρνει η τιμή του εισιτη-ρίου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, μετον κ. υπουργό να εμπαίζει, με τις εξαγ-γελίες, το επιβατικό κοινό, όπως αντί-στοιχα έγινε και στην περίπτωση τωνδιοδίων. Η πολυδιαφημιζόμενη «μεί-ωση» της τιμής του εισιτηρίου στηνπραγματικότητα ακριβαίνει τη μετακί-νηση των πολιτών. Με τις εξαγγελίεςτου υπουργείου Μεταφορών θα προκύ-ψει ουσιαστική αύξηση ανά λεπτό με-τακίνησης (από 0,0155 ευρώ γίνεται0,0171 ευρώ), ενώ η σημαντικότερη συ-νέπεια του νέου ενιαίου εισιτηρίου είναιη εκτίναξη της τιμής της κάρτας απε-ριορίστων διαδρομών σε τρόλεϊ, λεω-φορεία και τραμ καθώς καταργείταικαι ενσωματώνεται στη μία και ενιαίακάρτα απεριορίστων διαδρομών για όλατα ΜΜΜ, που θα κοστίζει 30 ευρώ.Αυτό σημαίνει αύξηση τουλάχιστονδέκα ολόκληρα ευρώ, σε σχέση με τοσημερινό κόστος των 20 ευρώ. Το μέτροαυτό επιβαρύνει το κόστος μετακίνησηςτων λαϊκών στρωμάτων, που επέλεγαννα μετακινούνται με λεωφορεία, τρόλεϊκαι τραμ λόγω ακριβώς της σχετικάμέχρι σήμερα φθηνής τιμής της μηνι-αίας κάρτας. Σε κάθε περίπτωση θα χαι-ρετίζαμε την μείωση της τιμής του εισι-τηρίου, αν βέβαια ήταν πραγματική καιόχι επικοινωνιακό τέχνασμα. Θα ανα-μέναμε μέτρα ανακούφισης της μετακί-νησης τουλάχιστον των ανέργων. Ο ΣΥ-ΡΙΖΑ επιμένει σε φθηνές και ασφαλείςδημόσιες μεταφορές στην υπηρεσία τουλαού» δήλωσε η Ευγενία Ουζουνίδου.

Τζέλα Αλιπράντη

18ο Αντιρατσιστικόφεστιβάλ Αθήνας4, 5 και 6 Ιουλίου 2014στην Πανεπιστημιούπολητων Ιλισίων

Ηεπίθεση που δέχεται η μεγάλη κοι-νωνική πλειοψηφία από τους κυ-ρίαρχους φαντάζει πιο άγρια από

ποτέ. Οι πολιτικές επιλογές των μνημο-νίων και του αυταρχισμού οδηγούν τουςντόπιους και μετανάστες εργαζόμενουςκαι εργαζόμενες από κοινού με τη νεολαίαστην εξαθλίωση. Απολύσεις, φτώχεια,ανεργία και τρομοκρατία είναι συνήθειςεικόνες που συνθέτουν την πραγματικό-τητά μας, φόβος, ανασφάλεια και ματαί-ωση είναι τα κοινά αισθήματα που βιώ-νουμε όλο και συχνότερα εμείς «οι από τακάτω». Οι επιθέσεις των φασιστών σεοποιονδήποτε διαφέρει από τους ίδιουςκαι τα νοσηρά τους πρότυπα σε χρώμα,γλώσσα, ιδεολογία, ταυτότητα φύλου καισεξουαλικό προσανατολισμό συμπληρώ-νουν το φόντο της αντικοινωνικής κυβερ-νητικής πολιτικής που απαξιώνει τις ζωέςμας. Την ίδια στιγμή, κράτος και κυβέρ-νηση συνεχίζουν την πολιτική των άγριωνδιακρίσεων, αρνούνται άσυλο στους πρό-σφυγες, ιθαγένεια στα παιδιά, νομιμοποί-ηση στους μετανάστες. Αντιθέτως, χτί-ζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης τηςντροπής για «ξένους» –με «αρκετό χώρο»για …ντόπιους τοξικοεξαρτημένους, αστέ-γους και οποιονδήποτε μπορεί στο μέλλοννα «ενοχλεί». Ταυτόχρονα, χιλιάδες μετα-νάστες εγκλωβίζονται αβοήθητοι στηνπόλη μας και στη χώρα, ενώ εκατοντάδεςάλλοι οδηγούνται στο θάνατο στα σύνορακαι ανοιχτά στη θάλασσα απ’ τις πολιτικέςκαι τα κατασταλτικά όργανα της ΕΕ. ΜιαςΕΕ στην οποία ενισχύονται επικίνδυνα ταακροδεξιά μορφώματα και αναδύονται τανεοναζιστικά. Κόντρα στη ζοφερή πραγμα-τικότητα, οι σπουδαίες κοινωνικές αντι-στάσεις και διεργασίες που συμβαίνουνγύρω μας, εκφράζουν με ένα «βουβό» αλλάεκρηκτικό τρόπο τη δύναμή μας και τηνελπίδα μας. Απ’ τα μεγάλα γεγονότα αντί-στασης και οργής που ακολούθησαν τοκλείσιμο της ΕΡΤ, το πλατύ αντιφασιστικόκίνημα μετά τις χρυσαυγίτικες δολοφο-νίες των Π. Φύσσα και Σ. Λουκμάν, το κί-νημα στις Σκουριές και τον ηρωικό αγώνατων καθαριστριών σύμβολο πείσματος καιαξιοπρέπειας για όλους μας μέχρι τα εκα-τοντάδες αυτοργανωμένα εγχειρήματαστις γειτονιές, τους ελεύθερους κοινωνι-κούς χώρους, τις δομές αλληλεγγύης, τιςαντιφασιστικές πρωτοβουλίες του κέν-τρου και των συνοικιών το αντι-παρά-δειγμα είναι πάντα εδώ να μας εμπνέει.

Στον απόηχο των αγώνων για αλληλεγ-γύη, ισότητα, αξιοπρέπεια συμμετοχή το18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας φαν-τάζει μια μεγάλη, φωτεινή γιορτή σε μιαπόλη που αρνείται να βυθιστεί στα σκοτά-δια του Μεσαίωνα. Ένα φεστιβάλ πλούσιοτόσο σε φυλετική και πολιτισμική πολυ-χρωμία όσο και σε πολιτικές εκδηλώσεις.Θα είμαστε όλοι και όλες εκεί.

Το ενιαίο εισιτήριο είναι κάτι θετικό, γιατί ενώνειόλα τα ΜΜΜ. Από εκεί και πέρα, η τιμολόγηση είναισαφώς λάθος, γιατί ουσιαστικά για τους επιβάτεςτων λεωφορείων το κόστος αυξάνεται.

“∆ωρεάνμετακίνησηγια τους άνεργους

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστάστο υπουργείο Εργασίας, τη ∆ευτέραστις 11:00 έχει προγραμματιστεί απόπρωτοβουλίες ανέργων και συλλογικό-τητες προκειμένου να διεκδικήσουν τηδυνατότητα δωρεάν μετακίνησής τουςμε την επίδειξη της κάρτας ανεργίας.

2200 Η ΕΠΟΧΗ 22 Iουνίου 2014ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Τελική λύση για τους αιγιαλούςΤου Κώστα Μερκουράκη*

Είναι ωραίο να προσφέρεις «ανάπτυξη». Ειδικά όταν κατορθώνεις κι επιλέγειςεκείνη την «ανάπτυξη» που ταιριάζει τέλεια σε ιθαγενείς. Και πιο ωραίο να προ-σφέρεις «ανάπτυξη» με προσεγμένο περιτύλιγμα. Για να μπορούν οι ιθαγενείς νατην δέχονται χωρίς δεύτερη σκέψη.

Λίγο πριν την κορύφωση της αργίας του Πάσχα, κι αφού έχει ολοκληρωθεί το ξε-πούλημα του Ελληνικού είδε το φως της δημοσιότητας το «νομοσχέδιο για τουςαιγιαλούς», αλλά αποσύρθηκε υπό το φόβο αντιδράσεων. Προσωρινά. Μέχρι να

περάσει η τριπλή κάλπη των εκλογών. Τώρα, πράγματι, έρχεται ξανά στο προσκήνιο.Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που αγκαλιάζει ή θα αγκαλιάσει εγχειρήματα και μελ-

λοντικές εμπνεύσεις τύπου ΤΑΙΠΕ∆ ή «Αττικό Παράκτιο Μέτωπο» και που ανοίγει τηνπόρτα στην επικίνδυνη επιχειρηματική «αξιοποίηση» των αιγιαλών, σ’ ολόκληρη τηχώρα. Ενδεικτικά:

* Καταργούνται τα όρια παραχώρησης χρήσης αιγιαλού (ομπρέλες – ξαπλώστρες).Επιτρέπεται η παραχώρηση θαλάσσιου ή λιμναίου χώρου για τοποθέτηση πλωτών εξε-δρών (μέχρι 150 τμ) για την εξυπηρέτηση πολιτιστικών ή ψυχαγωγικών σκοπών.

* ∆ιευκολύνεται η δημιουργίαμόνιμων κατασκευών από ιδιώτεςγια επιχειρηματικούς σκοπούς αν«κρίνεται απολύτως απαραίτητηγια την επίτευξη του επιχειρηματι-κού σκοπού» από τον γ.γ. Αποκεν-τρωμένης ∆ιοίκησης. Για τον ίδιολόγο επιτρέπεται το μπάζωμα θα-λάσσιων χώρων (μπορούν να επι-χωματωθούν μέχρι 5 τμ, για κάθεκλίνη που διαθέτει η όμορη τουρι-στική μονάδα).

*Το σχέδιο νόμου προβλέπει,επίσης, τη δυνατότητα νομιμοποί-ησης αυθαίρετων κατασκευών πουβρίσκονται στον αιγιαλό και τηνπαραλία για επιχειρηματικούςσκοπούς, ενώ τέλος, στο νέο νο-μοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών έχουν αφαιρεθεί οι ρητές αναφορές στην υπο-χρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, καθώς και η απαγό-ρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.

Μοντέλο δοκιμασμένο και απορριπτέο

Η βρετανική εφημερίδα «Guardian» σε σχετικό ρεπορτάζ αναφέρει πως το νομοσχέ-διο απειλεί «μια από τις πιο παρθένες ακτογραμμές ολόκληρης της ευρωπαϊκής ηπεί-ρου», προωθώντας τη χαοτική ανάπτυξη των ακτών της Ιταλίας και της Ισπανίας. Ο δι-ευθυντής του WWF Ισπανίας –χώρα η οποία έχει οικοδομήσει πάνω από το 70% τηςακτογραμμής της– απηύθυνε έκκληση στους έλληνες υπουργούς να «μην καταστρέ-ψετε τις ακτές σας όπως εμείς».

Στην Ελλάδα η είδηση περνά στα ψιλά των περισσότερων συστημικών εφημερίδων.Έχουμε να κάνουμε με ένα μοντέλο που άλλες χώρες (Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία) εφάρ-

μοσαν επί δεκαετίες και πλέον έχουν απορρίψει ως τρομακτικά ζημιογόνο. Γιατί πέρααπό το οικολογικό, τίθεται και το οικονομικό (φούσκα ακινήτων, απώλεια ελκυστικό-τητας με επιπτώσεις και στη σταθερότητα και στην ποιότητα του τουρισμού), αλλά καιτο κοινωνικό ζήτημα, καθώς χάνεται η δωρεάν, ανεμπόδιστη πρόσβαση στις παρα-λίες. Όμως, δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Αρκεί να ρωτήσετε τους νεότερους σε ηλι-κία κατοίκους της Καλλιθέας ή του Μοσχάτου, να σας πουν αν αισθάνονται πως η πόλητους διαθέτει παραλία. Η «Αττικό Παράκτιο Μέτωπο» δείχνει τον δρόμο, το ξεπούληματου Ελληνικού δίνει τον τρόπο. Κάπως έτσι, φτιάχνουν τα νέα «the place to be», γρά-φουν (και) το νέο παράκτιο success story.

* ∆ημοτικός σύμβουλος στο δήμο Παλαιού Φαλήρου.

Eνώ αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή, ίσως και αυτή την εβδομάδα το οικο-λογικά εγκληματικό νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών με τίτλο «Οριο-θέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας», συγκροτήθηκε πα-

νελλαδικό δίκτυο με τη δηλωτική επωνυμία «Ακτές ώρα μηδέν» με σκοπό να απο-τραπεί η ψήφισή του. Στα γραφεία του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμό-τητος (Καλλιδρομίου 30 & Ζωοδόχου Πηγής, ΤΚ 114 73, τηλ. & φαξ: 382-3850,email: info@environ-sustain.gr) πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Τετάρτη συγ-κέντρωση 100 περίπου εκπροσώπων επιστημονικών, κοινωνικών και περιβαλλον-τικών οργανώσεων και φορέων, οι οποίοι ανακοίνωσαν τη δημιουργία του δικτύου.Η αίθουσα ήταν κατάμεστη και οι προτάσεις για δράσεις και πρωτοβουλίες πάραπολλές και ποικίλες.

Η πρόεδρος του Επιμελητηρίου γνωστή νο-μικός του δικαίου περιβάλλοντος Μαρία Κα-ραμανώφ, συντόνισε τη συζήτηση, που κατέ-ληξε στην επιλογή μιας συντονιστικής επιτρο-πής και αποφάσισε σειρά δράσεων και εκδη-λώσεων σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικόγια ενημέρωση και κινητοποίηση των πολιτών.Ως κεντρικό σύνθημα – αρχή του δικτύου ορί-σθηκε ότι η βιώσιμη ανάπτυξη, η σωτηρία τωναιγιαλών από την άγρια ανοικοδόμηση και ηδιατήρηση της ελεύθερης πρόσβασης στιςακτές αποτελεί δημόσιο συμφέρον το οποίοβρίσκεται πάνω από κάθε κομματική προτί-

μηση. Το δίκτυο είναι ανοιχτό. Πολίτες και οργανώσεις καλούνται:* Να ενώσουν τη φωνή τους με τις αντιδράσεις πολιτών και φορέων που ήδη σε

αριθμό 143.730 και πλέον ζήτησαν την απόσυρση του νομοσχεδίου, υπογράφονταςστο: secure.avaaz.org.

* Να υπογράψουν και διαδώσουν το ψήφισμα της 15ης/5/2014, στο μέιλ: info@en-viron-sustain.gr.

«240 χλμ για τον αιγιαλό»

∆ράση για την προστασία των αιγιαλών διοργανώνεται από τη «Συντονιστική Υπερ-μαραθωνίου 240 χλμ για τον αιγιαλό» με τη συνδρομή και του ρ/σ «Κόκκινο 105,5».

Πρόκειται για τον υπερμαραθώνιο 5 ημερώνπου θα ξεκινήσει από τον αρχαιολογικό χώροστα Ίσθμια Κορινθίας στις 5/7 και θα καταλή-ξει στον Μαραθώνα στις 12/7. Έχουν προ-γραμματιστεί δρώμενα σε προκαθορισμένεςστάσεις, αλλά ελπίζεται ότι θα υπάρξουν καιαυθόρμητες πρωτοβουλίες πολιτών ή κινή-σεων.

Η «Επιτροπή Αγώνα για το Ελληνικό» καλείσήμερα Κυριακή, στις 7.30μ.μ., συνέλευσηστην παραλία του Αγ. Κοσμά, με θέμα: απο-λογισμός, ενημέρωση, οργάνωση αντιστά-σεων.

ΑΚΤΕΣ ΩΡΑ ΜΗ∆ΕΝ

Το εγκληματικό νομοσχέδιο προ των πυλών

W.W.F.: Απέχει έτη φωτόςαπό το δέονΘεοδότα Νάντσου: Αδιανόητα εγκληματικό νο-μοσχέδιο για το φυσικό μας πλούτο

«Ηχώρα έχει ανάγκη από ένα πραγματικά σαφές, αποτελεσματικό,εφαρμόσιμο και απαραίτητα προστατευτικό νομοσχέδιο για τηνπαράκτια ζώνη, με επιστημονικά κριτήρια. Το κείμενο που τέ-

θηκε σε διαβούλευση απέχει έτη φωτός από αυτό. Θα περιμένουμε όμως ναδούμε τα επόμενα βήματα του υπουργείου», δήλωσε μετά τη συνάντηση, οδιευθυντής του WWF Ελλάς, ∆ημήτρης Καραβέλλας. Η επικεφαλής περι-βαλλοντικής πολιτικής του WWF, Θεοδότα Νάντσου, συμπλήρωσε: «Η κακήεφαρμογή ή η πολυδιάσπαση των αρμοδιοτήτων για τη διαχείριση του αι-γιαλού σίγουρα δεν αποτελεί δικαιολογία για την υποβάθμιση του πλαισίουαυτού. Κάθε κρίση είναι πρόκληση για να διορθωθούν τα λάθη του παρελ-θόντος. Ένα πραγματικά καλό θεσμικό πλαίσιο για τον αιγιαλό θα έπρεπε ναδώσει έμφαση στη σωστή οριοθέτηση αιγιαλού, παραλίας και όχθης, να ση-μάνει επιτέλους την εκκίνηση για τις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων και τις ει-σπράξεις των ανυπολόγιστων εκατομμυρίων ευρώ που χάνει το ∆ημόσιο απότα αναλογούντα πρόστιμα και να αντιμετωπίσει την παράκτια ζώνη ως πρά-σινη υποδομή για το μέλλον. Καλούμε τους βουλευτές να αναλάβουν δια-κομματική πρωτοβουλία, ώστε αυτό το αδιανόητα εγκληματικό για το φυ-σικό μας πλούτο νομοσχέδιο του υπουργού Οικονομικών να μην κατατεθείποτέ στη Βουλή».

Καταστροφή του παράκτιου πλούτου

Με το νομοσχέδιο «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού καιπαραλίας», η κυβέρνηση επιδιώκει, μεταξύ άλλων, τα εξής αδιανόητα πουαπειλούν να καταστρέψουν το μοναδικό μας παράκτιο και παρόχθιο πλούτο:

* Νομιμοποιεί επιχειρηματικής χρήσης αυθαίρετα και καταπατήσεις έναντιτιμήματος και δίχως ουσιαστική εκτίμηση περιβαλλοντικής επίπτωσης.

Επιτρέπει την ολοκληρωτική κα-τάληψη παραλιών από επιχειρηματι-κές εκμεταλλεύσεις.

* Καταργεί στην πράξη τον κοινό-χρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού καιθέτει στη διακριτική ευχέρεια τουιδιοκτήτη του ακινήτου να «αφήσεισε κοινή χρήση το τμήμα του που κα-ταλαμβάνεται από τη ζώνη παρα-λίας».

* Αφήνει εκτός προστασίας τηνπαρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλωνλιμνών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως«μικρές» και οι περισσότερες απότις οποίες αποτελούν πολύτιμο οι-κολογικό πόρο.

* Καθιστά προαιρετική τη χάραξηπαραλίας, υποβαθμίζοντας έτσι σο-βαρά την οριοθέτηση της ζώνης προ-στασίας και τη διαπίστωση παρανο-μιών και καταπατήσεων.

* Αγνοεί τον προ τριετίας νόμο γιατη βιοποικιλότητα που επιβάλλειτην οριοθέτηση και προστασία της«κρίσιμης παράκτιας ζώνης».

•

Καλούμε τουςβουλευτές νααναλάβουνδιακομματικήπρωτοβουλία, ώστεαυτό το αδιανόηταεγκληματικό για τοφυσικό μας πλούτονομοσχέδιο τουυπουργού Οικονομικώννα μην κατατεθεί ποτέστη Βουλή.

“

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 2211∆ΙΑΛΟΓΟΣ

Στις εκλογές του 2014 η Αριστερά κατόρθωσε νασταθεροποιήσει τα ερείσματα που κατέγραψεστις εκλογές του 2012. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν μπο-

ρεί να πορευτεί ούτε με τον αναχωρητισμό του ΚΚΕ,ούτε με την αυτοαναφορικότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Βέβαια, στις ευρωεκλογές πέτυχε μια νίκη τεσσά-ρων μονάδων και κέρδισε τη μεγαλύτερη περιφέρειατης χώρας και την περιφέρεια των Ιονίων, ενώ πά-λεψε για τον ∆ήμο της Αθήνας και κέρδισε πάρα πολ-λούς δήμους ιδιαίτερα στη Β’ Αθηνών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αριστερά, για πρώτη φορά,αναδεικνύεται ως μεγαλύτερο ελληνικό κόμμα, αλλάόχι επειδή αύξησε τη δύναμή της από το 2012, αλλάεπειδή οι αντίπαλοί της έχασαν περίπου το ένα τρίτοτης επιρροής τους ( Ν.∆. και ΠΑ.ΣΟΚ ).

Ο άθλος του 27% του 2012 που επικυρώθηκε το2014 είναι θετικότατος αλλά δεν μεταφράζεται σε κα-θαρή κοινωνική πλειοψηφία.

Προκύπτει λοιπόν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα πολιτικόκόμμα που δεν έχει ριζώσει στην κοινωνία και δενέχει ένα σχέδιο πολιτικής «ηγεμονίας». Είναι ένακόμμα ασθενές, ένα κόμμα συγκυρίας, το οποίο συμ-πιέζεται από τις μνημονικές δυνάμεις και την άνοδοτου φασισμού. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές απέδειξανότι δεν έχει αποκτήσει βαθιές ρίζες στην κοινωνία.Ουσιαστικά εισπράττει ψήφο διαμαρτυρίας, ψήφο«επισφαλή» και όχι ψήφο «ταύτισης», χωρίς να μπορείνα ηγεμονεύσει πολιτικά.

Ανάγκη συλλογικής ταυτότητας

Για να ανατρέψει αυτή την κατάσταση, θα πρέπει –καταρχήν - να αντιμετωπίσει τις υποκειμενικές τουαδυναμίες και να αποκτήσει «συλλογική ταυτότητα».Εξάλλου, είναι γνωστό ότι, η «ταυτότητά» του δενείναι σήμερα συλλογική αλλά συγκροτείται από επι-μέρους «τάσεις» και πρόσωπα που έχουν και προσω-

πικές στρατηγικές. Έχουν εμπλακεί σε έριδες. Στοιχί-ζονται σε μηχανισμούς που εκλέγουν και ελέγχουν όρ-γανα, και βέβαια δεν ανοίγονται στην κοινωνία και δενεμπνέουν αίσθημα εμπιστοσύνης ως πολιτικό προσω-πικό.

Χρειάζεται λοιπόν, συλλογική «διεύθυνση», ικανή νασυνθέτει και να παράγει πολιτική. Η «συνελευσιακή»λειτουργία της Κ.Ε. και των Ν.Ε. η «ζυμωτική» λει-τουργία των Συντονιστικών, τα διάφορα κέντρα«εξουσίας» (βουλευτές), δεν βοηθούν στην οικοδό-μηση στέρεων σχέσεων με την κοινωνία, αλλά σί-γουρα ευνοούν τα φαινόμενα παραγοντισμού.

Σίγουρα, οι φιλοδοξίες είναι θεμιτές, αλλά αυτό τοκόμμα δεν μπορεί να ικανοποιεί όλες τις ατομικές φι-λοδοξίες και επιδιώξεις που πολλές φορές έχουν καιτην «τασική» κάλυψη.

H πολιτική διαπάλη στο εσωτερικό του έχει απο-κτήσει χαρακτηριστικά πολυτασικού ανταγωνισμούμε τακτικισμούς και μικροπολιτικές. Αυτά τα χαρα-κτηριστικά εμφανίστηκαν και στις αυτοδιοικητικέςεκλογές.

Αυτός ο ριζοσπαστικός φατριασμός με τα φιλελεύ-θερα μικροαστικά χαρακτηριστικά, πρυτανεύει και

συγκροτεί, το κόμμα των τάσεων, των συνιστωσώνκαι των «μηχανισμών». Ενώ το κόμμα των μελώνείναι ακόμα ζητούμενο.

Κόμμα μελών

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο. Αυτό τοκόμμα που ο λαός – για την ώρα –αφουγκράζεται, ανθέλει να προχωρήσει θα πρέπει να μετατραπεί επιτέ-λους, σε κόμμα μελών με : ενιαίο λόγο, συλλογική ηγε-σία και πειστικό κοινωνικό και οικονομικό πρόγραμμαανατροπής.

Μετά τη χαρούμενη διαπίστωση της «πρωτιάς» καιτης φαντασιακής «εξύμνησης», χρειάζεται δράση καιεξωστρέφεια. Η ανατροπή δεν θα έρθει περιμένονταςτις επόμενες εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να βγάλειτις δυνάμεις του από την αδράνεια, και τον παραγον-τισμό. Να σχεδιάσει ένα αυθεντικό «ηγεμονικό σχέ-διο». Όχι ένα σχέδιο «επιρροής ή προπαγάνδας», αλλάμια διαρκή κινητοποίηση και ένα ευρύ κοινωνικό μέ-τωπο.

Εξάλλου η ιστορία δείχνει, ότι χωρίς την ύπαρξηενός ισχυρού και μαζικού κινήματος, καμία σημαντικήαλλαγή δεν πραγματοποιείται ούτε στο κράτος ούτεστην κοινωνία. Το ζητούμενο είναι, ένα νέο άνοιγμαστην κοινωνία με ενιαίο λόγο, συλλογική ηγεσία καιρεαλιστικό και ριζοσπαστικό σχέδιο εξόδου από τηνπολύπλοκη κρίση στην οποία βρίσκεται ο λαός.

Ας μην ξεχνούμε εξάλλου ότι, στις πιο δύσκολεςστιγμές, ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ αγνόησε τους «μηχανι-σμούς» και αυτοοργανώθηκε κινηματικά. Με «ψύ-χραιμο ριζοσπαστισμό» θα πρέπει να κλείσει ο εσω-στρεφής κύκλος και να ανοίξει ένας εξωστρεφής κύ-κλος ανασυγκρότησης και γείωσης στην κοινωνία.

Σήφης Φανουράκης αρχιτέκτονας

Ο επόμενος κύκλος

Οταν πρωτοσυζητήθηκε το ενδεχό-μενο συμμετοχής μας στις δημο-τικές εκλογές στον ∆ήμο Ερυμάν-

θου, μας κυρίευσε όλους αμηχανία.Υπήρξαν μάλιστα και συντροφικές‘’φωνές’’ -καλοπροαίρετες θα ελεγα- πουυποστήριξαν πως η συμμετοχή μας στηνσυγκεκριμένη περιοχή, ισχυρό ‘’κάστρο’’του ΠΑΣΟΚ, θα κατέγραφε ισχνά ποσο-στά που ίσως να επηρέαζαν και τις επι-δόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις περιφερειακέςαλλά και στις ευρωεκλογές. Προτάθηκεμάλιστα να συμπορευτούμε με τον σημε-ρινό δήμαρχο, γέννημα-θρέμμα του ισχυ-ρού ΠΑΣΟΚ τον οποίο έπρεπε να αντι-παλέψουμε. Τίποτα όμως, από όσα οισύντροφοι φοβόντουσαν, δεν συνέβη. ΟΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές κατέγραψευψηλά ποσοστά και η δική μας δημοτικήπαράταξη, με χαμηλότερο ποσοστό, απέ-κτησε, για πρώτη φορά, ‘’φωνή’’ στο νέο∆ημοτικό Συμβούλιο!

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετείχε στις εκλογές του∆ήμου Ερυμάνθου, με το σχήμα «ΝέαΠορεία για τον Ερύμανθο», γνωστοποι-ώντας την απόφαση, μόλις στις 19 Μαρ-τίου. Σε περίπου 25 μέρες καταφέραμενα ‘’στήσουμε’’ ψηφοδέλτιο, με αρκετάκενά σε τοπικούς εκπροσώπους. Άνθρω-ποι ντόπιοι, του μόχθου και της καθημε-ρινής μάχης για την επιβίωση, όλων τωνηλικιών και των δύο φύλων, όχι απαραί-τητα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, μας εμπιστεύθη-καν και τους εμπιστευόμαστε. Με εντα-τικούς ρυθμούς, κάναμε προεκλογικέςπεριοδείες στο διάστημα που απέμεινεκαταγράφοντας στις εκλογές ποσοστό7.64%.

Σε αυτόν τον δίμηνο συναρπαστικόπροεκλογικό αγώνα ΄΄οργώσαμε’’ στηνκυριολεξία την ελληνική ύπαιθρο, επι-σκεφτήκαμε δύο και τρεις φορές ταχωριά και τις κωμοπόλεις και μάλισταμετά τις 8.30-9.00 το βράδυ αφού τότετελείωνε το άρμεγμα και οι ντόπιοι ήσανελεύθεροι από τις δουλειές τους, για ναπάνε στο καφενείο του χωριού. Συζητή-σαμε μαζί τους, μάθαμε τα προβλήματακάθε περιοχής και τα συμπυκνώσαμε ωςδιεκδικήσεις στο πρόγραμμά μας.

Αποκτήσαμε φωνή και μάτι

Σε αυτό το διάστημα αναδείξαμε αρ-κετά προβλήματα της περιοχής που αφο-ρούσαν στους αγρότες και τους κτηνο-τρόφους. Αναδείξαμε και τοπικά ζητή-ματα όπως το κατεστραμμένο οδικό δί-κτυο, η έλλειψη χώρων αναψυχής τωννέων, η ανυπαρξία έστω μίας παιδικήςχαράς, στα περισσότερα χωριά αλλά καιστις κωμοπόλεις, η έλλειψη διαδημοτι-κής συγκοινωνίας, η αδυναμία πρόσβα-σης στο διαδίκτυο αλλά και η αδυναμία

τηλεθέασης ακόμη και των τοπικών κα-ναλιών της Πάτρας! Προκαλέσαμε τουςάλλους υποψήφιους να τοποθετηθούνστον κίνδυνο να κλείσουν τα δύο Κέντραυγείας της περιοχής, της Ερυμάνθειαςκαι της Χαλανδρίτσας αλλά απόκρισηδεν πήραμε.

«Βιώσαμε» ωστόσο από μαρτυρίεςσυγχωριανών μας, όλο το παρασκήνιοτων εκλογών, με τους ποικιλότροπουςεκβιασμούς με τις εξυπηρετήσεις της τε-λευταίας στιγμής από τα «πρωτοπαλί-καρα» του ∆ημάρχου και τους αντιδη-μάρχους. Ανακαλύψαμε στην «∆ιαύ-γεια» τη φάμπρικα αναθέσεων του ∆η-μάρχου σε μικροεργολαβίες αλλά και μι-κροπρομήθειες! Το αποκορύφωμα βέ-βαια της, ερευνητέας από τους αρμόδι-ους επιθεωρητές, διαχείρισης του ∆η-μάρχου, αποτελεί η πρόσληψη καιαμοιβή ως ειδικού συνεργάτη του, επί 4χρόνια πρώην δημάρχου ∆ύμης και ση-μερινού υποψηφίου δημάρχου ∆υτικήςΑχαϊας με την στήριξη της Ν∆ και της∆ΗΜΑΡ...

Η διαχείριση του φράγματος

Βέβαια, το μεγαλύτερο ζήτημα της πε-ριοχής που θα κληθεί να αντιμετωπίσειο ∆ήμος Ερυμάνθου -και με την δική μαςπαρουσία αυτή την φορά- είναι η διαχεί-ριση του Φράγματος Πείρου-Παραπεί-ρου και της διάθεσης του νερού που επο-φθαλμιούν αρκετοί ιδιώτες, μεταξύ τωνοποίων η ΒΙΠΕ που σήμερα έχει περιέλ-θει στην τράπεζα του κ. Σάλλα. Κι η θέσημας έχει διατυπωθεί ξεκάθαρα: Το νερό

είναι κοινωνικό αγαθό και δεν μπορεί ναεμπορευματοποιηθεί. Οφείλει ο ∆ήμοςνα πρωτοστατήσει στην σύσταση διαδη-μοτικού φορέα διαχείρισης του νερούκαι την φροντίδα του φράγματος, ωςέργου εθνικής εμβέλειας, να την αναλά-βει το κράτος και το αρμόδιο υπουργείο.

Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι, απότην επαφή μας με τον κόσμο της υπαί-θρου, γινόμαστε όλο και πιο σοφοί, πιοπλούσιοι πολιτικά και διαπιστώνουμεπώς οι άνθρωποι που ζούν έξω από τιςπόλεις, βλέπουν τις αυτοδιοικητικέςεκλογές με ‘’άλλο μάτι’’, προτάσσονταςτην συγγένεια και την τοπική φιλία,αλλά και τον λόγο που έχουν δώσει, γιαστήριξη, στον συγχωριανό τους.

Τι απομένει; Απλά,να δημιουργήσουμεσταθερούς και διαρκείς δεσμούς με τουςανθρώπους της υπαίθρου που αγωνιούνκαι για τον τόπο τους και για την Ελλάδαγενικότερα αλλά τις ∆ημοτικές εκλογέςτις συνδέουν περισσότερο με το ‘’προ-σωπικό’’ και λιγότερο με το πολιτικό, μετην έννοια που το βλέπουν όσοι ζούν σεαστικά κέντρα. Πρέπει δηλαδή να δεί-ξουμε, εμείς ως αριστεροί, πώς εκείνοπου προέχει δεν είναι η προσωποποίησητης πολιτικής, αλλά η πολιτικοποίησητης καθημερινότητας και των προσώπωνπου ασχολούνται με τα αυτοδιοικητικάζητήματα.

Τάκης Γεωργακόπουλος∆ημοτικός Σύμβουλος Ερυμάνθου

Αχαϊας (από 1-9-14)με τον συνδυασμό ‘’Νέα Πορεία

για τον Ερύμανθο’’

Το συναρπαστικόπροεκλογικό ταξίδιΗ εμπειρία στον δήμο Ερυμάνθου

2222 Η ΕΠΟΧΗ 22 Iουνίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

Εδώ και αρκετό καιρό οι συζητήσειςγια την εσωκομματική λειτουργίατου ΣΥΡΙΖΑ είχαν δειλά-δειλά ξεκι-

νήσει, παρέμεναν όμως «κατ’ ιδίαν», απο-σπασματικές και άτολμες. Αυτό που κυ-ριαρχούσε ήταν ο φόβος των ανοιχτώνσυγκρούσεων μεταξύ και εντός των τά-σεων, που θα δυσκόλευε τη λήψη τωναποφάσεων και θα έθετε σε κίνδυνο τηνενότητα του κόμματος, καθώς και ο τρό-μος της επικοινωνιακής μονταζιέρας τωνΜΜΕ, που καιροφυλακτούν να αξιοποι-ήσουν κάθε «επίμαχη» φράση ή ενέργειαπροερχόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης,έπαιξε σημαντικό ρόλο και η ευθυγράμ-μιση πολλών στελεχών με την ηγετικήομάδα και τα οφέλη που προσδίδει μια τέ-τοια τακτική. Στο πλαίσιο, λοιπόν, μιας γε-νικευμένης αυτολογοκρισίας, η όποιαανοιχτή και δημόσια κριτική προς τηνηγετική ομάδα και συνολικά στις πλει-

οψηφούσες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αντιμετω-πιζόταν με επιθετικό και, μερικές φορές,ανοίκειο τρόπο, κάτι που η παρούσα στήλητο αντιμετώπισε και το γνωρίζει πολύκαλά.

Μετά την επιβολή της εκλογής τουπροέδρου από το σώμα του συνεδρίου καιόχι από την Κεντρική Επιτροπή, άρχισε ναεξελίσσεται η αυτονόμηση του προέδρουαπό τα όργανα, ακόμα και από τις πλει-οψηφούσες τάσεις, και να αναδεικνύεταιένα ισχυρό και ανεξέλεγκτο ηγετικό περι-βάλλον που λύνει και δένει εντός του ΣΥ-ΡΙΖΑ. Αν κάτι τέτοιο παγιωθεί, θα οδηγή-σει στο γνωστό μοντέλο του αρχηγικούκόμματος, όπου κυριαρχούν πανίσχυροι,ορατοί και αόρατοι, παράγοντες που επη-ρεάζουν καθοριστικά τον πρόεδρο καιηνιοχούν το κόμμα σε μονοπάτια «πο-νηρά». Με δεδομένους τους εσωκομματι-κούς συσχετισμούς, το ενδιαφέρον μετα-

τοπίζεται στις διεργασίες που ξεκίνησανεντός της πλειοψηφίας, της οποίας τοπλέον ριζοσπαστικό κομμάτι κρατούσεμέχρι πρότινος υποτονική και άτολμηστάση. Σιγά-σιγά, η χειραφέτηση από τηνηγετική ομάδα ενός τμήματος της πλει-οψηφίας, η αποστασιοποίηση από τις κεν-τρικές επιλογές γνωστών στελεχών πουήταν πολύ κοντά στον πρόεδρο και η ανα-γκαία συμβολή της ΑΝΑΣΑ, άνοιξαν τοδρόμο για μια κριτική αποτίμηση των πε-πραγμένων του ΣΥΡΙΖΑ που εκφράστηκεμε το κείμενο των 53. Έτσι, αν υποθέ-σουμε ότι βαδίζουμε σε μια παρατεταμένηπροεκλογική περίοδο, τα ζητούμενα πα-ραμένουν πολλά: Ποια ταυτότητα θα απο-κρυσταλλώσει ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο σε δύ-ναμη πολιτικό κόμμα; Θα προσανατολιστείστην αυτοδυναμία βάζοντας σε δεύτερημοίρα το ζήτημα των πολιτικών συμμα-χιών, όπως αναφέρεται σαφώς και στοκείμενο των 53; «Μας χρειάζεται η αυτο-δυναμία για να μπορέσουμε να υλοποι-ήσουμε το πρόγραμμά μας, από εκεί καιπέρα μας χρειάζονται και οι συμμαχίες γιανα προχωρήσουμε το σχέδιο μετασχημα-τισμού της κοινωνίας», τονίζεται στην αν-τίστοιχη παράγραφο. Πόσο όμως εφικτήείναι η αυτοδυναμία και πόσο ταιριάζειστην ιδεολογία και στην πολιτική παρά-

δοση της αριστεράς; Και όσον αφορά τιςσυμμαχίες, που είναι μέσα στην κουλ-τούρα της αριστεράς, προς τα πού θα πρέ-πει να κατευθυνθούν; Η συμμαχία με τηνκοινωνία και κυρίως με τα πληττόμενατμήματά της, τα οποία κοιτούν ακόμη τονΣΥΡΙΖΑ με δυσπιστία, μπορεί να αναπτυχ-θεί και να κάνει την διαφορά ενισχύονταςτον ριζοσπαστισμό του κόμματος;

Αυτά και πολλά άλλα που τίθενται στοκείμενο των 53, έπρεπε να τεθούν στοτραπέζι αρκετό καιρό πρωτύτερα, ότανπολλοί από τους υπογράφοντες του κει-μένου στήριζαν, έστω δια της ανοχής,πρακτικές που τώρα στηλιτεύουν. Κάλιοαργά – παρά ποτέ, βέβαια, αρκεί να μηνμείνουμε μόνο στα λόγια και μας διαψεύ-σει η πρακτική τους εφαρμογή. Άλλωστεείναι γνωστό ότι αν δεν προλάβεις κάτινωρίς, δύσκολα το θεραπεύεις αργότερα…

Υ.Γ. Από τις 53 υπογραφές λείπουν κά-ποια σίγουρα(;) ονόματα. Πιθανά οι υπο-γραφές να είναι ενδεικτικές, εκτός αν κά-ποιοι έχουν επαναπαυθεί στις βουλευτι-κές έδρες και στους στελεχικούς τουςθώκους και θεωρούν περιττή πολυτέλειατέτοιες παρεμβάσεις.

Ο δικηγόρος του διαβόλου

∆ΑΙΜΟΝΙΚΑ

Πρόληψη ή θεραπεία;

Σε κινητοποιήσεις εν μέσω καλο-καιριού μπαίνουν οι κρατούμενοιτων ελληνικών φυλακών μετά την

κίνηση του υπουργείου ∆ικαιοσύνης ναφέρει αιφνιδιαστικά το νομοσχέδιο γιατη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφα-λείας –το οποίο είχε θαφτεί υπό το φόβοτων αντιδράσεων μετά τη δολοφονία Κα-ρέλι– στο 1ο θερινό τμήμα της Βουλής.Το νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει τημεταφορά για δέκα χρόνια συγκεκριμέ-νων κρατουμένων (ακόμη και υποδί-κων!) με βάση το αδίκημά τους σε μιαφυλακή εντός της φυλακής και σε καθε-στώς απομόνωσης όπου η επικοινωνίατους θα είναι περιορισμένη, δεν θα χο-ρηγούνται άδειες, δεν θα εφαρμόζονταιεκπαιδευτικά προγράμματα και δεν θαυπάρχει δυνατότητα εργασίας (και άραευεργετικού υπολογισμού του χρόνουέκτισης ποινής) συζητήθηκε την προ-ηγούμενη εβδομάδα στην ειδική επι-τροπή και αναμένεται να κατατεθεί προςψήφιση την πρώτη εβδομάδα του Ιου-λίου.

Η στάση των κομμάτων

Πολλές και σε κάποιες περιπτώσειςέντονες, αν και επιμέρους, ήταν οι δια-

φωνίες που εξέφρασαν οι φορείς και τασωματεία που κλήθηκαν να τοποθετη-θούν την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή,με εξαίρεση την Ελληνική Ένωση για τα∆ικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία κα-τέθεσε μάλιστα κείμενο τεκμηρίωσης μεβάση το οποίο το συγκεκριμένο νομο-σχέδιο ανατρέπει μια σειρά από δικαιι-κές αρχές (τεκμήριο αθωότητας, ισότητακαι αναλογικότητα στην ποινική αντιμε-τώπιση) και κινείται σε κατεύθυνση τι-μωρητική και όχι σωφρονιστική. Σε ό,τιαφορά τα κόμματα, τις φυλακές τύπου Γθα ψηφίσουν η Ν∆ αναφανδόν και άνευόρων, το ΠΑΣΟΚ, ο εισηγητής τουοποίου Κ. Τριαντάφυλλος διατύπωσετην άποψη ότι δεν μπορεί το αδίκημακαι μόνο να είναι κριτήριο για την κρά-τηση σε ειδικές συνθήκες, και οι ΑΝΕΛ,ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η ∆ΗΜΑΡ θατις καταψηφίσουν (αδιευκρίνιστη παρα-μένει η θέση της ΧΑ). Πάντως μέχρι τημεθεπόμενη Τετάρτη, οπότε και θα τοκαταθέσει στην ολομέλεια, το υπουργείο∆ικαιοσύνης ενδέχεται σύμφωνα με πλη-ροφορίες να κάνει τροποποιήσεις σε δύοή τρία σημεία του κειμένου ως προς τοχρονικό όριο των 10 ετών συνεχούς κρά-τησης χωρίς δικαίωμα ένστασης, αλλάκαι ως προς την αιτιολόγηση της μετα-

φοράς ενός κρατουμένου στις τύπου Γ.

Αποχή συσσιτίουκαι απεργία πείνας

Την ίδια στιγμή, στις φυλακές οι κρα-τούμενοι ετοιμάζονται να κλιμακώσουντις κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν όπωςείχε προαναγγελθεί με αποχή συσσιτίουτην προηγούμενη Πέμπτη. Μέχρι στιγ-μής στην κινητοποίηση συμμετέχουν οιφυλακές Κορυδαλλού, Κέρκυρας, ∆ομο-κού, Πάτρας, Λάρισας, Αλικαρνασσού,∆ιαβατών, Γρεβενών, Ναυπλίου, Αυλώνακαι Νιγρίτας Σερρών. Όπως δηλώνουνοι ίδιοι στο κείμενο που έδωσαν στη δη-μοσιότητα: «Το υπουργείο θέλει να φτιά-ξει μια φυλακή μέσα στη φυλακή, χωρίςδικαιώματα, χωρίς επισκεπτήρια, χωρίςμεροκάματα, χωρίς άδειες… Σκοπόςτου υπουργείου δεν είναι ο σωφρονισμόςαλλά η εκδίκηση και η τιμωρία. Ότανστερείς από κάποιον το δικαίωμα στηνελπίδα, το μόνο σίγουρο είναι ότι τον κά-νεις χειρότερο. Οι φυλακές τύπου Γ δενείναι φυλακές ύψιστης ασφαλείας, είναιφυλακές υψίστης απελπισίας. Γι’ αυτόδεν είναι τυχαίο ότι το υπουργείο δι-καιοσύνης προσπαθεί να περάσει το νο-

μοσχέδιο μέσα στο καλοκαίρι, για να μησυναντήσει τις αντιδράσεις όχι μόνο τωνκρατουμένων αλλά και όλων των συνει-δητοποιημένων και ευαισθητοποιημένωνανθρώπων. Η τριήμερη αποχή συσσιτίουείναι μόνο η αρχή. Σε κάθε περίπτωσηαδιαλλαξίας του υπουργείου και της κυ-βέρνησης ο αγώνας θα κορυφωθεί μεκάθε μέσο. Στην Ελλάδα η θανατικήποινή ονομάζεται πλέον φυλακές τύπουΓ». Με δικό τους κείμενο δήλωσαν ότισυμμετέχουν στην κινητοποίηση και οικρατούμενοι στην ειδική πτέρυγα τουΚορυδαλλού ∆. Κουφοντίνας και Κ.0Γουρνάς. Στις αρχές της επόμενης εβδο-μάδας πολλοί κρατούμενοι θα προχωρή-σουν συντονισμένα σε απεργία πείνας,ενώ η αποχή αναμένεται να εξαπλωθείκαι σε άλλες φυλακές.

Ρ.Κ.

Κινητοποιήσειςκρατουμένωνενάντιαστις φυλακέςυψίστης ασφαλείας

Σε πορεία ενάντια στις φυλακέςυψίστης ασφαλείας καλούν το Σάβ-βατο 28 Ιουνίου, στις 12 μ. στο Μονα-στηράκι αλληλέγγυοι φορείς και συλ-λογικότητες.

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 2233ΘΕΜΑΤΑ

ΘανάσηςΑθανασίου:«ΘραύσματαΣκέψεων» Εκδόσεις Επίκεντρο,σελ. 166, Μάιος 2014

Με τον τίτλο «Θραύσματα σκέ-ψεων» κυκλοφόρησε ένα νέο βι-βλίο του Θανάση Αθανασίου από

τις εκδόσεις της Θεσσαλονίκης «Επίκεν-τρο». Πέρασε αρκετός χρόνος - διότι η πε-ρίοδος είναι πυκνή - από τα «Πολιτικάσύμμεικτα», το τελευταίο του βιβλίο, «γιατην Αριστερά του 21ου αιώνα» με σαφώςάλλη στόχευση. Τα «θραύσματα» είναι πε-ρισσότερο μια «ατομοκεντρική θεώρηση»για τον ίδιο όμως, πάντα, σκοπό: την ανί-χνευση του δρόμου της Αριστεράς – πα-ρελθόν, παρόν και μέλλον – και μέσα σ’αυτόν την ανίχνευση ονείρων, παθών,προσδοκιών, σκέψεων, συμπεριφορώνκαι φόβων ενός αριστερού ανθρώπου,ιδίως όταν αυτός δεν πέρασε ξώφαλτσααπ’ αυτή τη διαδρομή. Στην οποία, πολλάγνώρισε, έμαθε, πολλά έπαθε, στοχά-στηκε, και ιδίως αναστοχάστηκε. «Συνε-πώς», μας προειδοποιεί ο ίδιος, «τα θραύ-σματα είναι αυτονόητο ότι δεν ‘προτεί-νονται’ σαν οι ‘δικαιωμένες’, οι ‘ηθικές’,‘σωστές’ απόψεις και θέσεις αλλά – χωρίςνα σημαίνει ότι είναι υπεράνω κριτικής –εκφέρονται ως ‘η δική μου υποκειμενικήαλήθεια’». Όντως ο αναγνώστης συναντάθραύσματα σκέψεων καθώς πρόκειται για114 μικρά κείμενα αποτυπώματα σκέ-ψεων για πλείστα όσα της σύγχρονηςζωής, του κόσμου που μας περιβάλλει,αλλά και σκέψεις καταχωνιασμένες απόπολύ παλιά αλλά που τώρα βλέπουν τοφως στο χαρτί. Η περίοδος της φυλακήςαπό τα χρόνια της δικτατορίας, ανεξί-τηλη, καταλαμβάνει, επομένως, ικανόμέρος. Τα δημοσιευόμενα θραύσματα, πουξεχωρίζει ο συγγραφέας - και συνοδοιπό-ρος - προφανώς από πολλά άλλα ακόμη,που «διαθέτει», και μας «κοινωνεί», είναιταξινομημένα στις εξής ενότητες. «Θεω-ρήσεις αφεύγατες», «Όψεις της Σύγχρο-νης Ελλάδας», «Στα Αριστερά της Θεω-ρίας και της Πολιτικής», «Ατομοκεν-τρικά», και τέλος τα «Αταξινόμητα». Τοβιβλίο προλογίζει ο καθηγητής ΓιώργοςΤσάκαλος.

Π. Κλ.

Μνημόσυνο Τελούμε αύριο ∆ευτέρα 23 Ιουνίου, στις

6.30 μ.μ. 40ήμερο μνημόσυνο στον Καθο-λικό Καθεδρικό ναό Αγίου ∆ιονυσίου Αερο-παγίτη (Πανεπιστημίου και Ομήρου) για τηνανάπαυση της ψυχής της αγαπημένης μαςμανούλας, γιαγιάς και προγιαγιάς Λίζας Ρι-βελλη. Τα παιδιά της: Μαρία, Πλάτων καιΝανά, η εγγονή της: Αντιγόνη, τα δισέγγονάτης: Παντελή, Αλεξία και οι λοιποί συγγε-νείς.

Κυ ρια κή 22 Ιου νίου

* Αγο ρά χω ρίς Με σά ζο ντες α πό το∆ί κτυο Πο λι τών Χο λαρ γού-Πα πά γουα πό τις 8.30 π.μ. έως τις 12.30 μ. σταΝτα μά ρια Χο λαρ γού.

∆ευ τέ ρα 23 Ιου νίου

* Πα ρου σία ση του βι βλίου της Ε. Πορ -τά λιου «Ίχνη ζωής», στις 8 μ.μ., στηναί θου σα τε λε τών της Αρχι τε κτο νι κήςΣχο λής (εί σο δος α πό Στουρ νά ρα). Μι -λούν οι Β. Αλε ξά κης, Ε. Πα τρι κίου, Π.Ρη γο πού λου, Π. Κα ρα σού λος. ∆ια βά ζειποιή μα τα η Μ. Κα νελ λο πού λου. * Συ νέ λευ ση της δο μής αλ λη λεγ γύης«Το Μυρ μή γκι» (Επτα νή σου και Τε νέ -δου, Κυ ψέ λη). Θα α κο λου θή σουν μου -σι κές και τρα γού δια με τά πο το κα τα νύ -ξεως.

Τρί τη 24 Ιου νίου

* Πα ρου σία ση του βι βλίου του ∆.Μπε λα ντή «Αρι στε ρά και ε ξου σία«,στις 7 μ.μ. στην αί θου σα εκ δη λώ σεωντου Public (Κα ρα γεώρ γη Σερ βίας 1).Μι λούν οι Ε. Μπι τσά κης, Π. Λα φα ζά νης,Στ. Κο ντο νής και ∆. Μπε λα ντής.

Τε τάρ τη 25 Ιου νίου

* Συ ζή τη ση με α φορ μή το βι βλίο τουΧρ. Λά σκου «Κρί ση και α ρι στε ρή πο λι -τι κή», διορ γα νώ νουν οι εκ δό σεις νή -σος και το Red Notebook, στις 7 μ.μ.στην αί θου σα δη μο τι κού συμ βου λίουτου δη μαρ χείου Θεσ σα λο νί κης. Μι -λούν οι Η. ∆ιώ τη, Θ. ∆ρί τσας και Η. Πα -ντε λεά κος. * Πα ρου σία ση του βι βλίου της Ρ.∆ού ρου «Μια κου βέ ντα με τον Γλέ ζο»,στις 7.30 μ.μ., στο Polis Art Cafe(Πεσμαζόγλου 5). Μι λούν η Ρ. ∆ού ρουκαι Α. Τσί πρας. * Πα ρου σία ση του βι βλίου του Θ.Κού κια «Το νε κρό ψά ρι», στις 8 μ.μ. στομπαρ Οδύσ σεια (Λ. Αι γαίου 102, Χίος).Μι λούν οι Κ. Ζα φεί ρης, Μ. Παπ πά καιΘ. Κού κιας.

Πέ μπτη 26 Ιου νίου

* Συ ναυ λία για την πα γκό σμια μέ ρακα τά των Ναρ κω τι κών του ΚΕ ΘΕ Α Ενδρά σει, στις 7 μ.μ. στο Πε δίον τουΆρεως, Παί ζουν οι Κων στα ντί νος Βή -τα, Υπό γεια Ρεύ μα τα, Νί κος Του λιά τος,Human Touch, Χάικ Για ζιτ ζιάν, Βαγ γέ -λης Κα ρί πης, Encardia, Belleville, PhaseReverse και η Μπά ντα της Στρο φής. Θαυ πάρ χουν πα ράλ λη λα εκ θέ σεις ει κα -στι κών και φω το γρα φίας, πα ρου σιά -σεις βι βλίων και ε νη με ρω τι κές δρά -σεις. * Προ βο λή του ντο κι μα ντέρ «Ο γιοςτου γεί το νά σου: πώς κα τα σκευά ζε ταιέ νας βα σα νι στής» διορ γα νώ νει η ∆ιε -θνής Αμνη στία, στις 8 μ.μ. στον κι νη μα -το γρά φο Τρια νόν (Κο δρι γκτώ νος 21).Μι λούν οι Κ. Τσέ κε ρη, Μ. Για ρα λή, Β.Με γα ρί τη. * Αφη γή σεις για τις γει το νιές μας, μετα βι βλία «Η Βι κτώ ρια δεν υ πάρ χει»του Γ. Τσίρ μπα και «Τα blues του ΑγίουΠα ντε λεή μο να» του Κ. Πο ντι κό που λου,στις 8.30 μ.μ., στο χώ ρο τέ χνης «Ηώς»(Χέυ δεν 38Α). Προ λο γί ζουν η Α. Ηλίακαι ο Γ. Κα κού ρος. ∆ια βά ζουν οι η θο -ποιοί: Β. Βλά χος, Κ. Γέ ρου, Μ. Κα νελ -λο πού λου. Αντί ει σι τη ρίου, ό σοι μπο -ρούν να φέ ρουν γά λα ή μα κα ρό νια γιατη δο μή αλ λη λεγ γύης «Το Μυρ μή γκι»,

Πα ρα σκευή 27 Ιου νίου

* Πα ρου σία ση του βι βλίου του ∆.Κου φο ντί να «Γεν νή θη κα 17 Νοέμ βρη.Οι μά χες του χθες, οι προ κλή σεις τουσή με ρα», στις 7 μ.μ., στη Νο μι κή Σχο λήΑθή νας. Μι λούν οι Χόρ χε Σα μπάλ σα(Του πα μά ρος), Μα ου ρί τσιο Φε ρά ρι(Ερυ θρές Τα ξιαρ χίες), Α. Σω τη ρο πού -λου, Ν. Γιαν νό που λος. Πα ρεμ βαί νει ο∆. Κου φο ντί νας. Ακο λου θεί συ ναυ λία. * Πα ρου σία ση του βι βλίου του Γ. Σκα -λι δά κη «Η Ελεύ θε ρη Ελλά δα. Η ε ξου -σία του Ε ΑΜ στα χρό νια της Κα το χής(1943-1944)», στις 8 μ.μ. στο μου σείοΠο λι τι κών Εξο ρί στων Άη-Στρά τη (Αγ.Ασω μά των 31, Κε ρα μει κός). Μι λούν οιΗ. Νι κο λα κό που λος και Ι. Πα πα θα να -σίου.

Σάβ βα το 28 Ιου νίου

* Πάρ τι των φί λων των Α ΣΚΙ και του105,5 στο Κόκ κι νο, στις 9.30 μ.μ., στον

κή πο του Συλ λό γου Ελλή νων Αρχαιο -λό γων (Ερμού 134-136). Djς οι: ∆.Αρβα νί της, Α. Ζάν νας και Θ. Μή νας.

Κυ ρια κή 29 Ιου νίου

* Γλέ ντι για τη λή ξη της σχο λι κήςχρο νιάς του Ανοι χτού Σχο λείου Με τα -να στών Πει ραιά, στις 8 μ.μ. στο 14οΓυ μνά σιο Πει ραιά.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ εκδηλώσεων“

9ο Αντιρατσιστικό ΦεστιβάλΚοινωνικής Αλληλεγγύης Χανίων

Το Σάββατο 28 και την Κυριακή29 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί το9ο Αντιρατσιστικό φεστιβάλ κοι-νωνικής αλληλεγγύης Χανίων, στοπάρκο Ειρήνης και φιλίας τωνλαών. Το Σάββατο στις 7 μ.μ. ξεκι-νούν οι συζητήσεις με θέμα «Με-σόγειος: Υγρός τάφος προσφύ-γων-χημικών του πολέμου», «Άνο-δος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη-η απάντησή μας», «Θεματοφύλακεςτων αναμνήσεων-Μνήμη και ιστο-ρίες των Ελλήνων στη Βραζιλία».Στις 9 μ.μ. θα προβληθεί η ταινία«Σταγώνες» της Ν. Ψαρρού καιστις 10 μ.μ. η «Κρίση και εθνική κα-τάθλιψη» του Γ. Κεραμιδιώτη.Μουσική θα παίξουν από τις 9.30μ.μ. οι Σαββίνα Γιαννάτου, Los Mu-jeros, Social Waste, Original Groo-vers, Άρων Ροζ, XTAC, Los Bardos,S-Dope&Mak, Phatskool, ΒΟΕΜ &Humans, ICY, Big Shine.

Την Κυριακή στις 7 μ.μ. ξεκινούνοι συζητήσεις με θέματα «Κοινω-νικά αγαθά – αδιαπραγμάτευτα δι-

καιώματα. Οργανώνοντας τις αντιστάσεις μας!» και «Τόση μπάλα είχαμε να δούμεαπό τη χούντα!». Μουσική θα παίξουν από τις 9.30 μ.μ. οι Yar Aman, Αργύρης Μπα-κιρτζής, ∆ιονύσης Ρούσσος, Florian Mikuta, Ευγένιος ∆ερμιτάσογλου και Αντιστρό-φως, Baildsa, Energy, Dragons, Άνω- Κάτω, Once upon a time, Woodtales, Cosmonuts,Tinkerbell, The Buchannos, JOEY. Είσοδος ελεύθερη.

•

2244 Η ΕΠΟΧΗ 22 Iουνίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

Μέσα από τη μελέτη κειμένων ση-μαντικών πολιτικών και θεωρη-τικών του παρελθόντος αλλά και

συγχρόνων, ο ∆. Μπελαντής, στέλεχοςτης αριστεράς, με το βιβλίο του «Αρι-στερά και εξουσία, o “δημοκρατικόςδρόμος” προς το σοσιαλισμό», αναζητάτις ιστορικές και πολιτικές διαστάσειςγύρω από την έννοια του «δημοκρατικούδρόμου», αλλά όχι μόνο. Το βιβλίο ανα-φέρεται τουλάχιστον στο πρώτο μέροςστη συζήτηση γύρω από τις ιδέες πουεξέφρασαν πρόσωπα, τάσεις, κόμματακατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα κυ-ρίως, αλλά ταυτόχρονα, είχαν αντίκτυποκαι στην πολιτική ζωή.

Ο δημοκρατικός δρόμος προς το σο-σιαλισμό, όπως σημειώνει εύστοχα οσυγγραφέας, υπήρξε για αρκετά χρόνιατο σημείο αιχμής, αλλά και διαχωρισμού,ακόμα και σύγκρουσης στο πλαίσιο τουκομμουνιστικού κινήματος και των πο-λιτικών κομμάτων σε Ελλάδα και Ευ-ρώπη. Η έννοια του «δημοκρατικού δρό-μου» εντάσσεται υπό αυτή τη σημασία,σε μια στρατηγική πορεία του αριστερούκαι κομμουνιστικού κινήματος, καθώςήταν για χρόνια ένα ταυτοτικό σημείο γιαπολλά και διαφορετικά τμήματα της αρι-στεράς. Η λογική του δημοκρατικούδρόμου όταν διατυπωνόταν, προσπα-θούσε να απομακρυνθεί από τη γενικήκαι απότομη ρήξη με το αστικό καθε-στώς, αλλά παράλληλα άνοιγε σε όσουςτον υποστήριζαν νέα, χρήσιμα ερωτή-

ματα σχετικά με τη στρατηγική πορείαπρος το σοσιαλισμό. Αν και η πορείααυτή χαρακτηρίστηκε από σημαντικέςκατακτήσεις, είχε και σημαντικά ελλείμ-ματα, όπως πάλι σημειώνει σε άλλο ση-μείο του βιβλίου ο συγγραφέας.

Από την κριτική αποτίμηση των θεω-ρητικών ζητημάτων που τέθηκαν από τοκομμουνιστικό κίνημα στον 20ό αιώνα, ο∆. Μπελαντής επαναφέρει πολύ πιο ορ-γανωμένα και στοιχειοθετημένα τη συ-ζήτηση στο σήμερα. Στο πρώτο μέροςτου βιβλίου αναζητούνται μέσα από τηναναψηλάφηση των ιδεών από τα κείμενατων Καρίγιο, Λένιν, Κάουτσκι, Μαρξ,Στάλιν, Γκράμσι, Πουλαντζά κ.ά., εκείνατα στοιχεία που άπτονται συνεχειών, αν-τιφάσεων, και ασυνεχειών σε διαφορε-τικά πολιτικά περιβάλλοντα. Μέσα απότην κριτική αποτίμηση αυτών ο συγγρα-φέας δίνει την αμφισημία των απόψεωνκαι των ρευμάτων που τα εκφράζουν,όπως και τις ιδιαίτερες αποχρώσειςτους. ∆εν μένει όμως εκεί, αναζητά καιτις πολιτικές συνέπειες αυτών των ρευ-μάτων και των επιμέρους ιδεολογικώνεπιλογών.

Από το λαϊκό μέτωποστον «κυβερνητισμό»

Η άποψη για το δημοκρατικό δρόμοπρος το σοσιαλισμό, διατυπώθηκε γιαπρώτη φορά με συντεταγμένο τρόπο απότον Σ. Καρίγιο στα μέσα της δεκαετίαςτου ’70. Οι αναφορές του αν και λάμβα-ναν σαφείς αποστάσεις τόσο από το σο-βιετικό κέντρο όσο και από τις σοσιαλ-δημοκρατικές αστικές εκδοχές, προκρί-νουν το λαϊκομετωπικό σχήμα του ’36,όπως αυτό αναπτύχθηκε στο πλαίσιο τουισπανικού εμφυλίου και του γαλλικούλαϊκού μετώπου, σε αντιδιαστολή με τηφιλοσοβιετική πολιτική των υπολοίπωνκομμουνιστικών κομμάτων. Ωστόσο, δενκαταφέρνει να διακρίνει την αστική δη-μοκρατία από την αστική κυριαρχία, μεαποτέλεσμα το κράτος να διατηρεί στηνανάλυσή του μια εργαλειακή χρήση.

Ο κυβερνητισμός εκ μέρους του ευρω-κομμουνιστικού κόμματος στη συνέχειαέρχεται να απαντήσει σε μια περίοδοόπου χαρακτηρίζεται από έλλειψη στρα-τηγικής. Τις δεκαετίες ’60 και ’70 υπό τοβάρος των πολιτικών εξελίξεων (Χιλή1973, Μάης 1968) το ρεύμα επικαθορίζε-ται πια από τον κυβερνητισμό και όχιαπό το λαϊκομετωπισμό, όπως αυτό είχεεκφραστεί αρχικά από τον Καρίγιο. Ιδι-αίτερο ρόλο σε αυτήν την επιλογή ενδε-χομένως, συνιστούν και οι πετρελαϊκές

κρίσεις της δεκαετίας του ’70, στιςοποίες ο συγγραφέας δεν επιμένει ιδιαί-τερα.

Η διατύπωση Καρίγιο δεν ήταν και-νούργια, αλλά βασίστηκε κατά πολύστον Κάουτσκι που προσέγγιζε με ένανεξελικτικό τρόπο την επανάσταση, τοκράτος και τη φθορά του. Και εδώ οι αν-τιφάσεις είναι σαφείς και χαρακτηριστι-κές του προβληματισμού που αναπτύσ-σεται. Η «αστική ηγεμονία» και η «κοι-νωνία των πολιτών», όπως διατυπώνον-ται από τον Γκράμσι, παραγνωρίζουν ότιτο κράτος διαθέτει εσωτερική ενότητακαι ευλυγισία. Βέβαια αναγνωρίζει ότι ηηγεμονία αφορά περισσότερο στα αγρο-τικά και μικροαστικά στρώματα, στουςσυμμάχους της εργατικής τάξης πουείναι επιρρεπείς στις πιέσεις, αφού δενδιαθέτουν το αναγκαίο ιδεολογικό υπό-βαθρο.

Στρατηγικό αδιέξοδο

Το δεύτερο μέρος του βιβλίου αφιερώ-νεται στη σκιαγράφηση της πολιτικήςκατάστασης από την παρουσία και τηστροφή που συντελέστηκε στην ιταλικήαριστερά, στο αγγλικό εργατικό κόμμα,στην πορεία της γαλλικής και ελληνικήςαριστεράς και στη θεωρητική και πολι-τική συζήτηση που αναπτύχθηκε έως καισήμερα. Ιδιαίτερη σημασία σε αυτήν τησταδιακή μετατόπιση του κομμουνιστι-κού και ευρωκομμουνιστικού κινήματοςείχε η επιλογή του ιταλικού κομμουνι-στικού κόμματος να συμμετάσχει μεπολύ πιο ενεργό τρόπο σε μια κυβέρ-νηση στο πλαίσιο του ιταλικού συμβιβα-σμού, η ήττα των απεργιακών κινητο-ποιήσεων των ανθρακωρύχων στη Με-γάλη Βρετανία και η μετατόπιση τουΝέου Εργατικού Κόμματος σε πιο φιλε-λεύθερες εκδοχές, η επικράτηση σε αυτότο πεδίο των ιδεών που κυριαρχούσανστην αστική πολιτική και οικονομικήσκέψη. Όλες αυτές, όμως, οι αλλαγέςδεν γίνονταν εν κενώ, είχε αλλάξει τοπολιτικό και κοινωνικό υποκείμενο καιτα κόμματα αυτά βρίσκονταν σε ένα εμ-φανές στρατηγικό αδιέξοδο.

Η σχέση, άλλωστε, με τη φιλελεύθερηδεξιά των κομμάτων της ευρωαριστεράςαποτέλεσε σύμφωνα με τον συγγραφέα,τη διαχωριστική γραμμή στο εσωτερικότης. Σε αυτό το σημείο αναλύεται πολύπιο συγκεκριμένα το σχέδιο που προ-βάλλουν τα αριστερά κόμματα σήμερασε Ελλάδα και Ευρώπη και διαφοροποι-ούνται από τις εκδοχές της δεξιάς καιτης φιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας.

Η συζήτηση δεν θα μπορούσε να αφήσειεκτός το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα,σημειώνει, προβάλλεται από τα κόμματατης ευρωαριστεράς μια σε γενικές γραμ-μές στρατηγική μη επιδείνωσης τηςθέσης των εργαζομένων και των φορέωντων κοινωνικών κινημάτων, άρα αμυν-τική στο πλαίσιο της καπιταλιστικήςκοινωνίας. Αν και ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω καιτων ειδικών συνθηκών που επικρατούνστη χώρα, διατυπώνει πολύ πιο καθαράτην υπερασπιστική αυτή γραμμή. Επι-γραμματικά, θα έλεγα ότι στο δεύτεροαυτό τμήμα ο ∆. Μπελαντής εμμένει στηνόσον το δυνατόν πιο εντοπισμένη σκια-γράφηση, χωρίς δηλαδή τα θεωρητικάστοιχεία να εντάσσονται με την ίδια,όπως στο πρώτο μέρος, συνθετότητα.

Επαναφορά της συζήτησηςστο σήμερα

Παρά τη σχηματικότητα που υπάρχειστο κείμενο, σε καμία περίπτωση δενπρόκειται για μια συζήτηση που βασίζε-ται σε μια στείρα αντιπαράθεση, αλλάαντίθετα εντάσσεται σε μια συζήτησηάκρως δημιουργική και αναγκαία. Μιασυζήτηση που ενώ φαίνεται να αφορά τοπαρελθόν, σχετίζεται και με το σήμερατης πολιτικής και στρατηγικής των αρι-στερών κομμάτων. Μια προσπάθεια,αναγκαία θεωρητικοποίησης της σημερι-νής πολιτικής συζήτησης η οποία ανα-ζητά αίτια, αιχμές και καταγωγικές αφε-τηρίες. Και αυτό το κάνει το βιβλίο μετον καλύτερο τρόπο. Είναι κάτι παρα-πάνω από εμφανές ότι σήμερα λείπει ησυζήτηση γύρω από αυτά τα θέματα, όχιμε μια έννοια ιστορικής προσέγγισης,αλλά μέσα από ένα δημιουργικό και πο-λιτικό αναστοχασμό. Καταρχήν σε μιαπερίοδο κατά την οποία βρισκόμαστεμπροστά σε μια πρωτοφανή εκλογικήκαταγραφή και άρα, μια ιδιαίτερη ιστο-ρική συγκυρία: Την πρωτοκαθεδρία ενόςαριστερού κόμματος στην πολιτική ζωήμιας ευρωπαϊκής χώρας, που μπορεί ναθέσει θέμα ακόμα και ανάληψης κυβερ-νητικής ευθύνης. Εν τέλει, αυτή η συζή-τηση είναι σημαντική για το σήμερα καιγια έναν ακόμα λόγο. ∆ιότι, όπως έδειξεκαι η ιστορία και η πολιτική, το ερώτημαεπανάσταση ή μεταρρύθμιση και κατ’επέκταση η επιλογή των ρήξεων ή ο δη-μοκρατικός δρόμος προς το σοσιαλισμόδεν είναι μια τελειωμένη υπόθεση, απο-τελεί μέρος μιας συνεχούς παρέμβασης,πολιτικής συζήτησης και στρατηγικής.

Στάθης Κουτρουβίδης

Ο δημοκρατικός δρόμοςπρος το σοσιαλισμό,όπως σημειώνειεύστοχα ο συγγραφέας,υπήρξε για αρκετάχρόνια το σημείοαιχμής, αλλά καιδιαχωρισμού, ακόμα καισύγκρουσης στο πλαίσιοτου κομμουνιστικούκινήματος και τωνπολιτικών κομμάτων σεΕλλάδα και Ευρώπη.

“

Οι διαφορετικές εκδοχέςτου «δημοκρατικού δρόμουπρος το σοσιαλισμό»Για το βιβλίο “Αριστερά και εξουσία”του ∆ημήτρη Μπελαντή, εκδόσεις Τόπος, 2014

Μια συζήτηση για την αριστερά ανοίγει με το βιβλίο του ∆. Μπελαντή. Το βι-βλίο συνδυάζει την πολιτική και τη θεωρία, αναζητώντας αφετηριακά στοιχείααπό το παρελθόν και τα προβάλλει με ιδιαίτερη συνοχή στο σήμερα, άρα πρό-κειται για μια αναγκαία συζήτηση η οποία δεν αφορά μόνο το παρελθόν αλλά καιτο σήμερα. Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Τρίτη 24 Ιούνη, στις 7μ.μ.,στα Public (Καραγιώργη Σερβίας 1) και θα μιλήσουν, εκτός του συγγραφέα, οιΣταύρος Κοντονής, Παναγιώτης Λαφαζάνης και Ευτύχης Μπιτσάκης.

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 2255ΘΕΑΤΡΟ

«Τετράς η ξακουστήτου Πειραιώς»

Το ρεμπέτικο τραγούδι εξακολου-θεί να συγκινεί, όπως όλες οι αυ-θεντικές δημιουργίες, κι ας μηνυπάρχουν πια οι ρεμπέτες και ο κό-σμος τους. Ειδικά σε όσους από μαςυπάρχει η μνήμη της προσφυγιάςστο οικογενειακό μας μυθιστόρημα,πάντα γυρνάμε με συγκίνηση στορεμπέτικο και τραγουδάμε τουςκαημούς και τις χαρές μας επιλέ-γοντας τραγούδια από αυτή την πα-ράδοση. Αλλά, ακόμα και η νέα γενιάμουσικών στρέφει το ενδιαφέροντης εκεί, μελετά και διασκευάζειπαλιά ρεμπέτικα τραγούδια, σμίγον-τας αλλούτερες παραδόσεις σε γεν-ναίες δημιουργίες.

Έτσι χάρηκα πολύ όταν έμαθα πωςτο ∆ημοτικό Θέατρο Πειραιά και τοΕλληνικό Φεστιβάλ ετοίμαζαν, μεχορηγία του ΟΛΠ, μια παράστασηυπό τον τίτλο «Τετράς η ξακουστήτου Πειραιώς», πρόταση και επιμέ-λεια της Λίνας Νικολακοπούλου,που θα παιζόταν στην Πέτρινη Απο-θήκη στην προβλήτα του ΟΛΠ [ΠύληΕ2]. Μια μεγάλη ορχήστρα έπαιξετραγούδια του Βαμβακάρη, του Πα-γιουμτζή, του Μπάτη και του ∆ελιά(ομολογώ ότι μ’ αρέσουν οι πιολιτές αποδόσεις, αλλά δεν μπορείκανείς να σταματήσει τον πειραμα-τισμό). Εξαιρετικές ερμηνείες απότους: Στέλιο Βαμβακάρη, ΓιάννηςΚούτρα, Απόστολο Ρίζο, ΖαχαρίαςΚαρούνη, Εβελίνα Αγγέλου καιΠέτρο Μάλαμα. Πολύ ωραία η ιδέατου Άγγελου Μέντη να χρησιμοποι-ήσει ως σκηνικό το φυσικό τοπίοτου λιμανιού. Έτσι από ένα ανοιχτόπαράθυρο πίσω από την ορχήστραβλέπαμε τον ήλιο να δύει, τα φώταν’ ανάβουν, τα καράβια να πηγαινο-έρχονται. Ο νεαρός ηθοποιός Σταύ-ρος Τσώσης διάβασε αποσπάσματααπό την αυτοβιογραφία του ΜάρκουΒαμβακάρη (επ. Αγγελική Βέλλου-Κάιλ) και η Νένα Μεντή ένα πολύωραίο κείμενο της Κάτιας Γαλοπού-λου, που το είχαμε δει στο ημερολό-γιο του «Λιμανιού της Αγωνίας» γιατο 2013 με θέμα τον Πειραιά ωςπόλη μεταναστών και προσφύγων.

Το κείμενο, μια λιτή και αυθεντικήαναπαραγωγή του λόγου μιας μι-κρασιάτισσας γιαγιάς της Κοκκινιάς(πρόκειται για την γιαγιά της συγ-γραφέα) που αφηγείται την προσφυ-γιά, την ελπίδα, την αντίσταση στηνΚατοχή και το όνειρο μιας ειρηνικήςζωής, μας συγκίνησε πολύ και δια-βάστηκε με συνέπεια από τη ΝέναΜεντή. Η ένστασή μας γιατί να δια-βαστούν τα κείμενα, όταν η Νικολα-κοπούλου είχε στα χέρια της δυοτόσο ταλαντούχους ηθοποιούς, δενμειώνει τη συγκίνηση που μας πρό-σφεραν οι αναγνώσεις τους.

Μαρώ Τριανταφύλλου

Συνάμα, οι θερινοί μήνες προσφέ-ρουν πληθώρα ευκαιριών γιαακρόαση αφηγήσεων με ελάχιστη

ή και καθόλου οικονομική συνεισφοράκαι για μικρά παιδιά ή μεγάλα παιδιά.Είναι γνωστό, άλλωστε, στους φίλουςτης αφήγησης, αλλά και στους ερευνη-τές της λαογραφίας και της κοινωνικήςανθρωπολογίας, πως τα παραμύθια, έωςπερίπου την πρώτη δημοσίευση της συλ-λογής των λαϊκών παραμυθιών τωναδελφών Γκριμ στην Γερμανία το 1812,απευθύνονταν κυρίως στους μεγάλουςκαι ελάχιστα στα παιδιά, αφού και η παι-δαγωγική επιστήμη βρισκόταν ακόμαστα σπάργανα. Παρομοίως, τα τελευταίαδέκα και πλέον χρόνια, έγιναν προσπά-θειες διοργάνωσης θερινών φεστιβάλπαραμυθιών ανά την Ελλάδα, κατά πα-ράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, εκτων οποίων ξεχωρίσαμε και σας παρου-σιάζουμε τρία από τα πιο σημαντικά.

Το 6ο Φεστιβάλ Αφήγησης Ολύμπουδιοργανώθηκε από το Εργαστήριο Λόγουκαι Πολιτισμού (Κατεύθυνση Λογοτε-χνίας) του Παιδαγωγικού ΤμήματοςΠροσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπι-στημίου Θεσσαλίας, τον ΠανελλήνιοΌμιλο Φίλων Αφήγησης, τον Πολιτι-στικό Σύλλογο Καλλιπευκιωτών «Η Πα-τωμένη» και το Μορφωτικό ίδρυμαΈνωσης Συντακτών Θεσσαλίας, Ευβοίαςκαι Στ. Ελλάδας, για το τρέχον Σαββα-τοκύριακο, 20 και 21 Ιουνίου, στην Καλ-λιπεύκη Λάρισας. [Για περισσότερεςπληροφορίες: www.uth.gr/events/2217-20140521-afigisi]. Η Γιορτή Παραμυθιώνστην Κέα για 12η συνεχή χρονιά θα ξε-τυλίξει το κουβάρι των παραμυθιών από19 έως 27 Ιουλίου, με θέμα «Γλώσσα –μαγεία - τελετουργία» [giortiparamyth-ion.blogspot.gr]. Το 4ο Φεστιβάλ Αφή-γησης Πηλίου «Παραμύθια και μύθοιστου Κένταυρου τη ράχη» (στον Άγιο Γε-ώργιο Νηλείας και την ευρύτερη περιοχήτου) φέτος θα έχει οκταήμερη διάρκεια,από 3-10 Αυγούστου [paramythiakaimy-thoitoukentavrou.blogspot.gr/].

Μέσα στη μεγάλη αφήγησητης ζωής

Φέτος, η κοινότητα των ελλήνων πα-ραμυθάδων πενθεί για την πρόσφατη με-γάλη απώλεια του Παναγιώτη Κούλελη,πολυτάλαντου μουσικού, συντρόφου καισυνοδοιπόρου της παραμυθούς ΑνθήςΘάνου στους δρόμους του παραμυθιούαλλά και της ζωής. Η αγαπημένη σεόλους Ανθή ευγενικά μας θύμισε πόσοκοντά είναι η ίδια η ζωή στο παραμύθι,αφού η ζωή μπορεί να είναι πραγματικάή να γίνει αντικείμενο αφήγησης «σανπαραμύθι» και ο άνθρωπος που χάσαμεένας ήρωας μέσα στη μεγάλη αυτή αφή-γηση της ζωής. Το ίδιο μας θυμίζουνόλοι οι λαϊκοί αφηγητές και όσοι ερευ-νητές έχουν καταγράψει αυτό τον πολύ-τιμο πλούτο της προφορικής μας παρά-δοσης, όταν το παραμύθι καταλήγει στηδήλωση: «ήμουνα κι εγώ εκεί», για ναπαίξουν με αυτό το όριο μεταξύ βιωμέ-νης πραγματικότητας, μνήμης, ή ακόμακαι φαντασίας κατά την εξιστόρηση μιάςκατά τα άλλα «πραγματικής» ιστορίαςενός ανθρώπου ή ακόμη και ενόςέθνους, μιας ομάδας.

Η συμβολή του παραμυθιού

Απευθύναμε στον εμπνευστή του φε-στιβάλ στο Πήλιο, που είναι και το πιοπρόσφατο, αφηγητή λαϊκών παραμυ-θιών και ειδικό παιδαγωγό ∆ημήτρηΠρούσαλη, ένα ερώτημα – προβληματι-σμό: Όντας ο ίδιος εκτός από αφηγητήςκαι ειδικός παιδαγωγός, με χρόνια υπη-ρεσίας στο ελληνικό δημόσιο σχολείοκαι μετεκπαίδευσης στο διδασκαλείοτου Πανεπιστημίου της Κρήτης, ποιάείναι η γνώμη του, αλλά και τα τυχόνυπάρχοντα ερευνητικά δεδομένα, για τησυμβολή που θα μπορούσε να έχει το ελ-ληνικό λαϊκό παραμύθι στην αντιμετώ-πιση του σχολικού εκφοβισμού και τηςενδοσχολικής βίας στην πρωτοβάθμιακαι τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή στηδιαπαιδαγώγηση παιδιών και εφήβων μεπαιδοψυχιατρικές διαγνώσεις.

«Υπάρχει μια παιδαγωγική χρήση τηςπαραμυθιακής αφήγησης τόσο ενάντιαστη σχολική βία όσο και στις περιπτώ-σεις των παιδιών με ευρύτερες μαθησια-κές δυσκολίες και μια ιδιαίτερη κινητι-κότητα στον αγγλόφωνο χώρο, εδώ καιαρκετές δεκαετίες, όπου η χρήση τηςαφήγησης προσεγγίζεται πια και από τηθεραπευτική της διάσταση. Υπάρχουνπρογράμματα ενάντια στην ενδοσχολικήβία που εδράζονται σε βάθος χρόνουεφαρμογής, με εστίαση στη συγκρότησητου χαρακτήρα, στη λογική της ηθικήςπαρέμβασης, αλλά και της απόκτησης-αναγνώρισης της αυτοεκτίμησης καθώς,όπως είναι γνωστό, τα λαϊκά παραμύθιατου κόσμου καθρεφτίζουν θετικές στά-σεις και αξίες για τη ζωή, καθολικά απο-δεκτές, από περιβάλλοντα που διαφο-

ροποιούνται πολιτισμικά αλλά καιαξιακά και διαπερνώνται από μια υπερ-χρονική και διαχρονική λογική.

Ερευνητικά δεδομένα δεν υπάρχουνπάνω στο θέμα αυτό, σίγουρα όχι στονελλαδικό χώρο. ∆ουλεύω πάνω σε έναβιβλίο σχετικά με το θέμα με θεωρητικόκαι πρακτικό περιεχόμενο -ιστορίες καιτεχνικές- που θα είναι έτοιμο στα μέσατου 2015.

Η μη προσέγγιση και χρήση του λαϊ-κού αφηγηματικού λόγου από γονείς καιεκπαιδευτικούς έχει να κάνει -κατά τηγνώμη μου- με δύο παράγοντες: Έναςείναι η γενικότερη υποτίμηση του λαϊ-κού πολιτισμού και των μορφών του καιη απαξίωση του συγκεκριμένου υλικού.Ο δεύτερος παράγοντας είναι η άγνοια.Υπάρχει, αντίθετα, αλόγιστη χρήση φαρ-μάκων σε περιπτώσεις παιδοψυχιατρι-κών διαγνώσεων και αποδοχή εισαγόμε-νων προγραμμάτων, που νομίζω πωςέχει να κάνει με ένα γενικότερο φαινό-μενο μιμητισμού αλλά και μια αντίληψηπως οτιδήποτε είναι εισαγόμενο είναικαλό και εφαρμοστέο. Η φαρμακολο-γική προσέγγιση της ∆ιαταραχής Ελ-λειμματικής Προσοχής και Υπερκινητι-κότητας έχει αμερικανικές ρίζες όπου ηφαρμακολογία έχει αποθεωθεί γενικό-τερα, προς όφελος των εταιρειών. ∆ενείμαι ενάντιος στην φαρμακευτικήαγωγή παιδιών με ∆ΕΠ-Υ, υπό αυστηρέςόμως προϋποθέσεις».

Ολόκληρη η συζήτηση με τον ∆ημήτρηΠρούσαλη στη διεύθυνση: teacherin-love.weebly.com/blogspiros/11

Σπύρος Πετρίτης

Λαϊκά παραμύθιατις θερινές νύχτες και μέρεςΣτη μνήμη Παναγιώτη Κούλελη, προς τιμήν Ανθής Θάνου

Οι πρώτοι θερινοί μήνες, όπου η λήξη του σχολικού έτους με τη θετική συνήθως αναστοχαστική διάθεση από απόσταση για ό,τιπροηγήθηκε το χειμώνα -φέτος ομολογουμένως πιο δύσκολο από ποτέ στο διάστημα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα για τηδημόσια και δωρεάν παιδεία- οι καλοκαιρινές διακοπές, η θάλασσα και η ηλιοφάνεια φωτίζουν και αποκαθαίρουν την ψυχολογίαεκπαιδευτικών αλλά και γονέων, μας φτιάχνουν τη διάθεση. Έτσι μπορούμε να δούμε με μεγαλύτερη οξύνοια και ακρίβεια τι μαςλένε οι λαϊκές, οι τόσο γοητευτικές, συγκλονιστικές, παράλληλα όμως δυσεξιχνίαστες και συχνά μυστηριώδεις, ιστορίες για εμάςκαι για τη σχέση μας με τους σημαντικούς Άλλους της ζωής μας.

Τα λαϊκά παραμύθια του κόσμου καθρεφτίζουν θετικέςστάσεις και αξίες για τη ζωή, καθολικά αποδεκτές, απόπεριβάλλοντα που διαφοροποιούνται πολιτισμικά αλλάκαι αξιακά και διαπερνώνται από μια υπερχρονική καιδιαχρονική λογική.

“

2266 Η ΕΠΟΧΗ 22 Iουνίου 2014MOYΣΙΚΗ

O Zoρμπάςστο Καλλιμάρμαρο

Ολογοτεχνικός ήρωας τουμυθιστορήματος «Ο βίοςκαι η πολιτεία του Αλέξη

Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη,που γοήτευσε και τον σκηνο-θέτη Μιχάλη Κακογιάννη στηνομώνυμη οσκαρική ταινία τουπριν από 50 χρόνια, ζωντανεύειαπό τους χορευτές του Μπαλέ-του της ΕΛΣ στο μοναδικό χώροτου Καλλιμάρμαρου Σταδίου,μέσα από την μεγαλοπρεπήκλασική χορογραφία του ΛόρκαΜασίν, την ανεπανάληπτη μου-σική του Μίκη Θεοδωράκη καιτην επιβλητική φωνή της Μα-ρίας Φαραντούρη, σε μουσικήδιεύθυνση του Ηλία Βουδούρη.Αξίζει να τονίσουμε πως ο ίδιοςο συνθέτης, τον Αύγουστο του1990, διηύθυνε την πρώτηεκτέλεση του νέου έργου τουστην Αρένα της Βερόνα μπρο-στά σε 18.000 θεατές που απο-θέωσαν τη μουσική του, όπωςκαι τη μνημειώδη χορογραφίατου Μασίν. Μέχρι σήμερα οΖορμπάς έχει παρουσιαστεί σεπερισσότερες από 30 χώρες,από την Αυστραλία έως και τηνπαραλία Ιπανέμα του Ρίο ντεΤζανέιρο σε ένα κοινό 150.000ατόμων. Η χορογραφία του Μασίν συν-δυάζει τον κλασικό, το λαϊκόκαι το μοντέρνο χορό, ενώ ημουσική του Θεοδωράκη συν-δυάζει τη συμφωνική με τηλαϊκή ελληνική μουσική δημι-ουργώντας ένα μοναδικό θέαμαανεξάντλητης δύναμης. Τους πρωταγωνιστικούς ρό-λους ερμηνεύουν οι πρωτοχο-ρευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ:Στράτος Παπανούσης (Ζορμ-πάς), Ντανίλο Ζέκα (Tζον),Μαρία Κουσουνή (Μαρίνα), Αλε-ξάντερ Νέσκωβ (Μανωλιός) καιΣταυρούλα Καμπουράκη (Ορ-τάνς). Την Ορχήστρα της ΕΛΣδιευθύνει ο Ηλίας Βουδούρης.Ο διακεκριμένος αρχιμουσικόςτης ΕΛΣ έχει επανειλημμένωςδιευθύνει τον Ζορμπά. Στομπουζούκι οι Μανώλης Γιωργο-στάθης και Άρης Κούκος. ΤηΧορωδία της ΕΛΣ διευθύνει οΑγαθάγγελος Γεωργακάτος,ενώ την καλλιτεχνική επίβλεψητης παραγωγής έχει ο διευθυν-τής του Μπαλέτου της ΕΛΣ, Ρε-νάτο Τζανέλα. Στην παράστασησυμμετέχουν και μαθητές τηςΑνώτερης ΕπαγγελματικήςΣχολής Χορού της ΕΛΣ. Την Κυριακή 29 Ιουνίου, στις9μ.μ., στο Παναθηναϊκό Στάδιο[Καλλιμάρμαρο]. Τιμές εισιτη-ρίων: από 15 έως 25 ευρώ. Τιμήπαιδικού & φοιτητικού εισιτη-ρίου: 10 ευρώ.

Επιµέλεια: ΛΛιιάάνναα ΜΜααλλααννδδρρεεννιιώώττηη

lianam@otenet.gr

ΜΟ

ΥΣΙΚ

ΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Τα άστεγα»του Νίκου Πλατύραχου

Ο Νίκος Πλατύραχος μαζί με την Ασπασία Στρατηγού, τον Κώστα Βασιλιάγκο και6μελή ορχήστρα, θα ερμηνεύσει «Τα άστεγα», τραγούδια που σύντομα θα κυκλοφο-ρήσουν και δισκογραφικά. Επίσης, από το σύνολο της δουλειάς του θα ακουστεί ολό-κληρη η Ονειρογραφία, καθώς και αποσπάσματα από το Σεπτέμβριο και την Αυτο-κρατορία των σκιών. Η μουσική του Νίκου Πλατύραχου είναι ατμοσφαιρική, πλού-σια σε ηχοχρώματα, με λυρικά στοιχεία, απόηχους του ρεμπέτικου, ψήγματα τζαζκαι ράγκταϊμ. ο Νίκος Πλατύραχος συνθέτει από το 1990 μουσική και τραγούδια γιατον ελληνικό και ευρωπαϊκό κινηματογράφο κερδίζοντας βραβεία και διακρίσειςστο Τρόσινγκεν, στη Βόνη, την Αθήνα και αλλού. Το πρόγραμμά του συμπληρώνεταιεμβόλιμα από ρεμπέτικα, Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ράντι Νιούμαν και κάποιες κρυμ-μένες αποπλανητικές μελωδίες του κινηματογράφου. Την εξαμελή ορχήστρα απο-τελούν οι: Βιβή Γκέκα (μαντολίνο), Τάσος Γιαννούσης (μπουζούκι), Χριστίνα Κολο-βού (τσέλο), Μαρίνος Γαλατσινός (κλαρινέτο), Γιώργος ∆ιαμαντόπουλος (μπάσο,συνθετικοί ήχοι), Νίκος Πλατύραχος (πιάνο).

Τη ∆ευτέρα 23 Ιουνίου, στις 9μ.μ., στον Κήπο του Μεγάρου. Προπώληση εισιτη-ρίων: 7 ευρώ, πώληση εισιτηρίων την ημέρα της συναυλίας: 9 ευρώ.

23ο ΦεστιβάλΝαυπλίου

Το Φεστιβάλ Ναυπλίου, σεβόμενοτα 23 χρόνια της ιστορίας του, καιπαρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες,

συνεχίζει την παράδοση την οποίαέκτισε μέσα σε δύο δεκαετίες ως ένακομβικό πολιτιστικό γεγονός του ελλη-νικού καλοκαιριού. Και ως μια διοργά-νωση πανευρωπαϊκής εμβέλειας στοχώρο της κλασικής μουσικής. Ο καλλι-τεχνικός του διευθυντής Γίαννης Βακα-ρέλης δηλώνει: Ακούγεται σχεδόν προ-κλητικό να συνεχίζει κανείς να διοργα-νώνει ένα φεστιβάλ ενώ η χώρα μας έχειχτυπηθεί τόσο δραματικά τα τελευταίαχρόνια. Και εγώ σαν καλλιτεχνικός διευ-θυντής του Φεστιβάλ Ναυπλίου αλλάκαι οι συνεργάτες μου αποφασίσαμε ναπαλέψουμε με τις ατέλειωτες οικονομι-κές δυσκολίες, να γίνουμε προκλητικοίκαι επίμονες, αλλά να μη σηκώσουμε ταχέρια και να βάλουμε τέλος στην23χρονη ζωή του Φεστιβάλ Ναυπλίου.Αχτίδες κουράγιου, η ανταπόκριση τωνκαλλιτεχνών που συμμετέχουν είτε αφι-λοκερδώς είτε με συμβολικές αμοιβές.

Τη φετινή χρονιά, άνοιξε τις πύλες τουστις 20 Ιουνίου, όπου για δέκα μέρες,προβάλλοντας όλους τους μνημειώδειςχώρους της πόλης του Ναυπλίου -από τοεπιβλητικό Παλαμήδι μέχρι την ιστο-ρική και φιλόξενη αίθουσα του Βουλευ-τικού- θα παρουσιαστούν μουσικά προ-γράμματα με δύο κύριες θεματικές: τηνανάδειξη των νέων ανερχόμενων μουσι-κών -με συμμετοχές όπως η εκατοντα-μελής Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα

Νέων και η κάτοχος του φετινού βρα-βείο Gina Bahauer «Mundo en Armonia»,Νεφέλη Μούσουρα- και τη συνεργία τηςμουσικής με τις υπόλοιπες τέχνες. Σεβραδιές όπου η τελευταία θα συνομιλή-σει με την ποίηση, με τον ποιητή ∆ημο-σθένη ∆αββέτα να απαγγέλει ένα ανέκ-δοτο έργο του. Την πεζογραφία, όπου ηκαταξιωμένη Μάγδα Μαυρογιάννη με τησυνδρομή δύο σημαντικών ελλήνων σο-λίστ (Αλεξάνδρα Νομίδου, Γιάννος Μαρ-γαζιώτης) θα ταξιδέψει το κοινό στουςμύθους της Ανατολής. Το θέατρο, όπουη διάσημη πιανίστα Ντιάνα Βρανούση μετην χαρισματική ερμηνεύτρια Χαρά Κε-φαλά θα θυμίσουν στους ακροατές μου-σικές στιγμές που έντυσαν εμβληματι-κές παραστάσεις του ελληνικού θεά-τρου. Και, τέλος, το σινεμά, όπου το τα-χύτατα ανερχόμενο «Τranscription en-semble» σε σύμπραξη με την εικαστικόΧρυσαυγή Τσοβίλη θα προσφέρει μιαδυνατή οπτικοακουστική εμπειρία. Φυ-σικά δεν θα λείψουν, όπως κάθε χρόνο,και οι μετακλήσεις σπουδαίων καλλιτε-χνών από το εξωτερικό, οι οποίοι λαμ-πρύνουν την πόλη του Ναυπλίου με τηνπαρουσία τους. Με τον διεθνώς αναγνω-ρισμένο γαλλο-κύπριο Κυπριανό Κα-τσαρή να καταφθάνει για ένα ρεσιτάλυψηλής ευαισθησίας και έντονης θεα-τρικότητας και μια κορυφαία στο χώροτης ευρωπαϊκή χορωδία, τη δανέζικη«Musica ficta», για μια συναυλία όπουο Μπαχ θα ακουστεί δίχως τη συνήθησυνοδεία μουσικών οργάνων.

•

Μ. Θεοδωράκηςσε τζαζ διασκευή

Μετά την πολύ μεγάλη επιτυχία του«Mano’s - A jazz tribute to Manos Had-jidakis», μια νέα τζαζ πρόταση-άποψημουσικής κατατίθεται, αυτή τη φοράπάνω στα αγαπημένα τραγούδια καιτις μουσικές του Μίκη Θεοδωράκη,από το Κουιντέτο του ∆ημήτρη Κα-λαντζή, με τη συμμετοχή της αφρό-κρεμας της ελληνικής τζαζ σκηνής.

«Τρόποι και διαθέσεις» σε μουσικήΜίκη Θεοδωράκη, λοιπόν, από τοΚουιντέτο του ∆ημήτρη Καλαντζή, με

τζαζ τρόπο και χαλαρή διάθεση κάτω από τα αστέρια μαζί με αγαπημένους φίλους.«Ήταν μια από τις πιο όμορφες και συγκινητικές στιγμές της ζωής μου», λέει ο με-γάλος Μίκης Θεοδωράκης, «όταν άκουσα την διασκευή των τραγουδιών μου σεμορφή τζαζ. Γιατί από πολύ μικρός είχα την τύχη να ακούω καθημερινά στο σπά-νιο για την εποχή του (δεκαετία του ’20) φωνόγραφο δίσκους τζαζ της κλασικήςπεριόδου. Μια μουσική που με σημάδεψε και που τόσο θα ήθελα να γνωρίσω σεβάθος. Όμως οι συνθήκες τότε (ξένη κατοχή) δεν μου το επέτρεψαν. Έτσι η τζαζέκτοτε παραμένει μέσα μου σαν ένα μεγάλο απωθημένο».

«Η τζαζ δεν είναι ρεπερτόριο, αλλά τρόπος να παίζει, να σκέφτεται και να αι-σθάνεται κανείς τη μουσική» λέει ο ∆ημήτρης Καλαντζής. Και συνεχίζει: «Οι μου-σικές καταβολές του Μίκη είναι επηρεασμένες από τη βυζαντινή μουσική, έναείδος στο οποίο κυριαρχούν τρόποι μουσικοί και ισοκράτες, στο περιβάλλον μιαςκατανυκτικής ατμόσφαιρας, στοιχεία αναγνωρίσιμα στα σημεία αυτά της τζαζ δι-σκογραφίας που χαρακτηρίζονται ως modal». Η αναφορά στον Τζον Κολτρέιν είναισαφής και υπογραμμισμένη: τροπική, κατανυκτική, υπο-επιβλητική, ίσως θρη-σκευτική.

Οι φίλοι του μεγάλου συνθέτη και του ταλαντούχου και εμπνευσμένου μουσικούθα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν έργα από μια σημαντική περίοδο της συνθετι-κής παραγωγής του Μίκη Θεοδωράκη: από τις «Μικρές Κυκλάδες» και το «ΆξιονΕστί» ως το σάουντρακ της ταινίας «Ζ» του Κώστα Γαβρά.

Το Dimitris Kalantzis Quintet συναποτελούν: ∆ημήτρης Καλαντζής (πιάνο, ενορ-χηστρώσεις),Τάκης Πατερέλης (σαξόφωνο), Ανδρέας Πολυζωγόπουλος (τρομ-πέτα), Αλέξανδρος-∆ράκος Κτιστάκης (τύμπανα) και Γιώργος Γεωργιάδης (μπάσο).

Την Τετάρτη 25 Ιουνίου, στις 9μ.μ., στον Κήπο του Μεγάρου. Προπώληση εισι-τηρίων: 7 ευρώ, πώληση εισιτηρίων την ημέρα της συναυλίας: 9 ευρώ.

Η Χαρά Κεφαλάκαι η Ντιάνα Βρανούση.

Συνέχεια από την προπροηγούμενηΚυριακή.

Επιστολικές επαφές

Την ευχαρίστηση της γνωριμίας, ο Κα-βάφης την διατήρησε, επιστρέφονταςστην Αλεξάνδρεια, ενώ του Ξενόπουλουτην έσβησαν οι βιοτικές μέριμνες. Αυτότουλάχιστον τεκμαίρεται από την αλλη-λογραφία τους, που ο Σαββίδης αναδη-μοσιεύει στο βιβλίο του. Ακόμη μία αλ-ληλογραφία του Καβάφη, μετά εκείνη μετον Φόρστερ, που διασώθηκε χάρις στηνεπιμέλειά του. Ισχνή, περιορίζεται στηνπερίοδο 1901-1908, με μόνο μία επιστο-λή του Καβάφη και ένα ευχαριστήριο ση-μείωμα του Ξενόπουλου στα μεταγενέ-στερα χρόνια. Σε αυτήν την περίοδο, σώ-ζονται τέσσερις επιστολές Ξενόπουλου,η μία προ της δημοσίευσης του πρώτουάρθρου του και τρεις μετά (26/1/1906,21/2/1906, 14/2/1907), και τέσσερα σχέ-δια επιστολών του Καβάφη, όλα μετά τηδημοσίευση. Στην πρώτη επιστολή Ξενό-πουλου, αναφέρονται δυο, μη σωζόμε-νες, επιστολές Καβάφη. Η αλληλογρα-φία περιορίζεται στις συγγραφικές ενα-σχολήσεις τους και την εκατέρωθεν απο-στολή των πονημάτων τους, κυρίως τωνσυλλογών του Ξενόπουλου και των συν-δρομών που ο Καβάφης μπορεί να εξα-σφαλίσει γι’ αυτές. Όπως και στην αλ-ληλογραφία με τον Φόρστερ, πληροφο-ρίες προσωπικού χαρακτήρα απουσιά-ζουν. Ενδεικτικά, ο Ξενόπουλος, στηνπρώτη επιστολή του, με ημερομηνία 23Φεβ. 1902, δεν αναφέρει τη γέννηση τηςκόρης του, στις 5 Φεβρ.

Η πρώτη επιστολή Καβάφη θα πρέπεινα στάλθηκε κοντά στην ημερομηνία ε-πιστροφής του στην Αλεξάνδρεια, η δεύ-τερη προς το τέλος του 1901, όταν αρχί-ζει να απογοητεύεται με τη σιωπή του νέ-ου του φίλου. Σε αυτές εσωκλείει χειρό-γραφα ποιήματα, καθώς και αντίτιμο 12φράγκων για 4 συνδρομές της δεύτερηςσυλλογής διηγημάτων του Ξενόπουλου.Στην επιστολή του, ο Ξενόπουλος δι-καιολογείται για τη σιωπή του, διαβε-βαιώνοντας για τον θαυμασμό του. Για τοαληθές του λόγου, αναφέρει ότι έχει ήδηπαραδώσει στον Μιχαηλίδη άρθρο γιατην ποίησή του, που θα δημοσιευτεί στα«Παναθήναια». Οι δικαιολογίες, πως κω-λυσιέργησε να δώσει το άρθρο, γιατί φο-βόταν άρνηση του εκδότη, δείχνουν μάλ-λον προσχηματικές. Το γεγονός ότι τοάρθρο δημοσιεύθηκε πολύ αργότερα,στις 30 Νοε. 1903, αφήνει το ενδεχόμενονα μην είχε καν γραφεί. Ενδιαμέσως,μπορεί να υπήρξαν κι άλλες επιστολέςΚαβάφη, ενώ πραγματοποιείται το δεύ-τερο ταξίδι του στην Αθήνα (Αυγ.-Οκτ.1903), και μία δεύτερη επίσκεψη στηνκαινούρια κατοικία του Ξενόπουλου,που ενδέχεται να μην ήταν η μοναδική.

Αμέσως μετά τη δημοσίευση του άρ-θρου, ο Καβάφης τον ευχαριστεί με έναολιγόλογο δελτάριο, στο οποίο απαντά οΞενόπουλος κι αυτός με δελτάριο. Αμ-φότερα μη σωζόμενα. Σώζεται, όμως,σχέδιο αχρονολόγητης επιστολής τουΚαβάφη, όπου διαβεβαιώνει τον Ξενό-πουλο ότι “του ήρεσε πολύ” το άρθρο,αλλά “ηρκέσθην εις δυο λέξεις” δια ναμη τον ενοχλήσει με επιστολή. Αυτές οιεπιστολικές επαφές τους καθρεφτίζουντις σχέσεις συγγραφέα-κριτικού. Το άρ-θρο μάλλον απογοήτευσε τον ποιητή,που θα το ανέμενε, όπως το είχε προα-ναγγείλει ο Ξενόπουλος, στο ύψος τωνεγκωμίων του. Από την πλευρά του οκριτικός, πρέπει να θεώρησε ότι στάθη-κε γενναιόδωρος και να περίμενε αντί-στοιχες ευχαριστίες. Πάντως, ο Καβά-φης, είτε από ευγένεια είτε από σκοπι-μότητα, διατηρεί το φιλικό κλίμα. Αν και

η φράση “να σας επαναλάβω πόσην χα-ράν με προξενεί το ότι εκτιμάτε – το ότιεκτιμά κριτικός ως σείς – τα ποιήματάμου”, μάλλον ενέχει ειρωνική απόχρω-ση.

Το δεύτερο ταξίδι

Οι πληροφορίες για το δεύτερο ταξίδιτου Καβάφη στην Αθήνα είναι λιγοστές.Στο χρονολόγιο του Τσίρκα αναφέρεταιότι στις 22 Ιουν. 1903 ζήτησε άδεια γιαταξίδι στο εξωτερικό και του δόθηκε τρί-μηνη, αρχόμενη στις 3 Αυγ. Όπως καιστο πρώτο ταξίδι, έρχεται με τον αδελφότου Αλέξανδρο. Γνωρίζεται με τον Λάμ-προ Πορφύρα. Συνάντηση για την οποίαδεν δίνεται κανένα στοιχείο. Ενδεχομέ-νως, ο Ξενόπουλος να παρευρισκόταν,καθώς στο άρθρο του αναφέρει τον Πορ-φύρα ως παράδειγμα λογίου των Αθηνώνμε τον οποίο συγκρίνει τον Κα-βάφη. Πάντως, τον Ξενόπου-λο “τον επισκέφθηκε πα-ρά την περιπαθή εμπλο-κή του με τον ελάσσο-να ποιητή, και συ-νεργάτη των «Πα-ναθηναίων», Αλέ-ξανδρο Μαυρου-δή”, όπως σχο-λιάζει ο Σαββί-δης. Μήπως θαήταν ακριβέ-στερο ότι τον ε-πισκέφθηκε α-κριβώς λόγωτου Μαυρουδήή έστω, λόγωκαι εκείνου;

Ο Μαυρουδής,ως συνεργάτηςτων «Παναθη-ναίων», παρουσιά-ζεται μόλις το 1905.Ως εκκολαπτόμενος,όμως, θεατρικός συγ-γραφέας, είναι από νωρίςμέλος της συντροφιάς Ξενό-πουλου-Πολύβιου ∆ημητρακό-πουλου. Αργότερα, “σταδιοδρόμησε ωςεφήμερος δραματουργός στο Παρίσι”, ό-πως αναφέρει στο Χρονολόγιο ο ∆ασκα-λόπουλος. Όχι και τόσο εφήμερος, α-φού, επί μία εικοσαετία, θεατρικά έργατου παρουσιάζονταν στη σκηνή και κά-ποια γυρίζονταν ταινίες σε δικό του σε-νάριο. Ο Ξενόπουλος αναφέρει την επί-σκεψη του Καβάφη σπίτι του σε επιφυλ-λίδα, που δημοσιεύει μία εβδομάδα μετάτο θάνατό του: “Ύστερα ήλθε κ’ εκείνοςστο σπίτι μου, στο ίδιο σπίτι, που ήξερεκαι θυμόταν... Τι αναμνήσεις, τι σπαραγ-μός, μα και τι ευτυχία! Έβλεπα τον άν-θρωπο που είχε ζήσει τόσο δυνατά...”Ένα ταξίδι και ένας έρωτας, λοιπόν, πουέδωσαν αφορμή για ποικίλες εικασίες.Θα συμφωνούσαμε με την παρατήρησητου Κώστα Ουράνη πως “ο Ξενόπουλοςδεν έζησε δυνατά” και ίσως, η φράση τουνα κρύβει και κάποιο φθόνο.

Αφανείς θιασώτες

Ο Ξενόπουλος αναφέρεται για πρώτηφορά στον Καβάφη με την ευκαιρία τηςπαρουσίασης του Ημερολογίου του Σκό-κου του 1903, στο τεύχος της 30ης Νο-εμ. 1902 των «Παναθηναίων». Τον χαρα-κτηρίζει “ιδιόρρυθμο”, “καινότροπο” και“βαθύ ποιητή”, ενώ το δημοσιευμένοποίημα, «Το πρώτο σκαλί», “θαυμάσιον”μεν αλλά “μαλλιαρόν”. Κοντά ένα μήνααργότερα, στις 25 Σεπ. 1903, δημοσιεύε-ται το ποίημα, «∆έησις», του Καβάφηστην εφημερίδα του ∆ημήτρη Κακλαμά-νου «Το Νέον Άστυ» και μετά δυο μέρες,ακολουθεί ανυπόγραφο δημοσίευμα, με

τίτλο «Η σπανία ποίησις». Ο Σαββίδηςθεωρεί “την απόδοση της πατρότητάςτου στον Ξενόπουλο εύλογη”, καθώς ε-κείνος, στην πρώτη επιστολή του, διατεί-νεται πως το άρθρο του ήθελε αρχικά νατο δημοσιεύσει σε κάποια εφημερίδα.Πιστεύουμε, ωστόσο, ότι ο Ξενόπουλοςδεν θα το δημοσίευε ανυπόγραφο. Ανε-πιφύλακτα εγκωμιαστικό αυτό το δημο-σίευμα, διαφοροποιείται από το γνωστόάρθρο του Ξενόπουλου στα «Παναθή-ναια» σε ορισμένες επιμέρους παρατη-ρήσεις: Εκείνος εγκωμιάζει τον Πορφύ-ρα, το δημοσίευμα τον ειρωνεύεται – ε-κείνος αποκαλεί έμπορο τον Καβάφη, τοδημοσίευμα φιλόλογο – εκείνος απο-φεύγει τους υπερθετικούς επιθετικούςπροσδιορισμούς, το δημοσίευμα χαρα-κτηρίζει τον Καβάφη “εξαιρετικόν ποιη-τήν” και τα ποιήματά του “τέλεια”. Μετάτη δημοσίευση του άρθρου του Ξενόπου-

λου, ακολουθεί δεύτερο ανυπόγρα-φο σημείωμα στο «Νέον

Άστυ», στις 6 ∆εκ. 1903, α-ναφερόμενο στο άρθρο,

το πιθανότερο από τονίδιο συντάκτη. Πι-

στεύουμε πως καιτις δυο φορές πρό-κειται για τον Κα-κλαμάνο, πουγνώριζε τα ποιή-ματα του Καβά-φη τουλάχιστοναπό το 1896,που δημοσιεύ-θηκαν δυο στο«Άστυ».

Ενίοτε, ακόμηκαι ένας επιθετι-κός προσδιορι-

σμός μπορεί ναείναι ενδεικτικός

του συγγραφικού ύ-φους. Ο Ξενόπου-

λος, από το πρώτο ση-μείωμα μέχρι και την

πρώτη παρουσίαση στη«Νέα Εστία» 28 χρόνια αργό-

τερα, χαρακτηρίζει τον Καβάφη“ιδιόρρυθμο”, και αλλού, εναλλακτι-κά,“περίεργο”. Ενώ, στο δημοσίευμα α-ναφέρεται ως “παράδοξος ποιητική προ-σωπικότης”. Όπως και να έχει, ο Κακλα-μάνος, μαζί με τους Μιχαηλίδη και Σκό-κο, είναι από τους πρώτους θιασώτεςτου Καβάφη στην Αθήνα. Ο Μιχαηλίδης,στα «Παναθήναια», δημοσιεύει ποίηματου Καβάφη στο τεύχος της 31ης Αυγ.1901, δηλαδή ένα μήνα μετά την αναχώ-ρησή του ποιητή από την Αθήνα, δυοποιήματα μέσα στο 1904 και στην τετρα-ετία, 1905-1908, ένα ποίημα κατ’ έτος.Αντίστοιχα, στο Ημερολόγιο του Σκόκουδημοσιεύονται ποιήματά του μέχρι καιτον τόμο του 1907. Και στις δυο περι-πτώσεις έχουμε μία κοντά δεκαετή συ-νεργασία του Καβάφη (στα «Παναθή-ναια» 1901-1908, Σκόκου 1898-1907). Σεαντίθεση, όμως, με τον Ξενόπουλο, αυ-τοί οι τρεις δεν το διαλάλησαν και η Κα-βαφολογία τους προσπέρασε. Όπωςπροσπέρασε και τους διευθυντές δυο άλ-λων περιοδικών, που τον καλοσυσταί-νουν στις αναμνήσεις τους από την Αίγυ-πτο. Το 1894 ο Φραγκίσκος Πρίντεζης,το 1896, ο Γεώργιος Τσοκόπουλος.

Βιβλιογραφικά

Στο Γενικό Ευρετήριο της Βιβλιογρα-φίας Καβάφη, το όνομα του Ξενόπου-λου, από το 1902 μέχρι τον θάνατό του,24 Ιαν. 1951, αναφέρεται σε 32 λήμματα.Αν επεκταθούμε μέχρι και το επετειακό1953, συμπεριλαμβάνουμε τέσσερις ανα-δρομικές αναφορές (το άρθρο του ∆ημα-ρά, «Ο τεχνικός της κριτικής», στο μετα-

θανάτιο αφιέρωμα της «Νέας Εστίας»στον Ξενόπουλο, Χριστούγεννα 1951, ε-πιστολή του Ξενόπουλου προς την Κατί-να Παπά με ημερομηνία 12/5/1922, ανα-δημοσίευση του πρώτου άρθρου του στοαφιέρωμα της «Νέας Εστίας» του 1953και ένα δημοσίευμα, που αμφισβητεί ταπρωτεία του στην ανακάλυψη του Καβά-φη). Τα λήμματα φτάνουν τα 36. Σε 24 α-πό αυτά, ο Ξενόπουλος είναι ο συγγρα-φέας, ενώ στα υπόλοιπα μνημονεύε-ται.

Θα προσθέταμε μία νεκρολογία τουΚαβάφη από τον Ξενόπουλο, στη «∆ιά-πλαση των παίδων», που υποδεικνύει οΣαββίδης, αλλά παραμένει αβιβλιογρά-φητη. Ακόμη, 12 ανυπόγραφα κείμεναστη «Νέα Εστία» (το εισαγωγικό σημείω-μα στο πρώτο ποίημα Καβάφη, που δη-μοσιεύεται στις 1/1/1930, και 11 σημειώ-ματα της στήλης «Περιοδικά και εφημε-ρίδες» κατά την πρώτη περίοδο, με διευ-θυντή τον Ξενόπουλο, στα οποία αναφέ-ρεται ο Καβάφης και οι σύγχρονοί τουςτα απέδιδαν στον Ξενόπουλο). Συνολικά,37 είναι του Ξενόπουλου. Αριθμός που,σε συνδυασμό με την χρονολογική κατα-νομή τους, δημιουργεί την εντύπωσηδιαρκούς ενασχόλησης με τον Καβάφη.Εν μέρει, αυτό αληθεύει. Το άρθρο του1903 τον εμπλέκει στην υπόθεση Καβά-φη, ιδίως στις επιθέσεις εναντίον του.Είναι ενδεικτικό ότι επτά κείμενα (απότο 1906 έως το 1944) συνιστούν απαντή-σεις σε δημοσιεύματα εχθρικά ή και α-πλώς αυστηρά για τον Καβάφη, στις ο-ποίες εκείνος υπερασπίζεται τον Καβά-φη ή και εαυτόν, όπου αναφέρεται.

Μετά το πρώτο άρθρο του Ξενόπου-λου, την επομένη του εγκωμιαστικού ση-μειώματος στο «Νέον Άστυ», δημοσιεύ-εται το πρώτο περιγελαστικό σχόλιο γιατην ποίηση του Καβάφη στο περιοδικό«Ο Νουμάς». Ένα τετράστιχο του εκδότη∆. Ταγκόπουλου: “Θαυμάζει ο Ξερνό-πουλος / τον Κώστα τον Καβάφη / γιατίένα ποίημα / τον κάθε χρόνο γράφει”. Τοθυμάται ο Ξενόπουλος 40 χρόνια αργό-τερα, απαντώντας σε δημοσίευμα του Γ.Ι. Φουσάρα. Μέσα στην επόμενη τριετία,μετρούμε δυο παρόμοια σχόλια, με έναυ-σμα ποιήματα του Καβάφη στα «Πανα-θήναια»: Στις 15/8/1904 δημοσιεύεται το«Φωνές», στις 17/8/1904, στην εφημερί-δα του Γεωργίου Πωπ «Αθήναι» υπάρχειανώνυμο σχόλιο, εστιασμένο στη γλώσ-σα, “Τόσον μαλλιαρή πλέον, ώστε και ναμη κτενίζεται καν εις ομοιοκαταληξίαςκαι μέτρον”. Στις 15/6/1906, το «Bασι-λεύς ∆ημήτριος», στις 24/9/1906, ψευδώ-νυμο κοροϊδευτικό σχόλιο στο «Νουμά»,στο οποίο σπεύδει να απαντήσει, υπόμορφή επιστολής, ο Ξενόπουλος, καθό-σον αναφέρεται ονομαστικά ως εκείνοςπου ανακήρυξε τον Καβάφη “βαρβάτοποιητή”. Ο Σαββίδης χαρακτηρίζει την α-πάντηση μειλίχια, επικαλούμενος επαι-νετικό σχόλιο του ∆ημαρά για τον Ξενό-πουλο, ότι “μας διδάσκει πως να λέμε τοσωστό χωρίς να γινόμαστε χυδαίοι”. Η α-πάντηση δείχνει περισσότερο σαν αναδί-πλωση. Αρχικά, συμπλέει με τους χλευα-στές, επαναλαμβάνοντας στη συνέχειατο επιχείρημα του άρθρου του, ότι ο Κα-βάφης έχει γράψει πέντε-έξη ποιήματα“μεγάλα”, με κορυφαίο, τα «Τείχη».

Αραιότερα, όποτε δίνεται αφορμή απόδημοσίευμα ή βιβλίο, επανέρχεται. Τησυνεχή ανάμιξή του στην υπόθεση Καβά-φη δείχνουν και άλλες ενέργειες, όπωςη υπογραφή του σε διαμαρτυρία διανο-ουμένων (11/4/1924), αλλά και τρεις συ-νεντεύξεις του (σε έρευνα για τον Καβά-φη του Μ. Βαϊάνου 21/5/1924, στο περιο-δικό «Παναιγύπτια» 29/2/1936, στην Τε-ρέντσιο 1/5/1949), που έχουν κύριο θέματον Καβάφη. Ενδεικτική είναι και η κα-

1056 Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 2277ΒΙΒΛΙΟ

Ο Κα βά φης του Ξε νό που λου ΙΙ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 28

2288 Η ΕΠΟΧΗ 22 Ioυνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

βα φι κή σχο λιο γρα φία στο πε ριο δι κότου. Με ε ξαί ρε ση έ να ει ρω νι κό σχό λιογε νι κώς για τους λο γίους της Αλε ξάν -δρειας, ό που οι βο λές πιά νουν και τονΚα βά φη, τα υ πό λοι πα τάσ σο νται στοπλευ ρό ό σων τον θαυ μά ζουν, στρε φό με -να κα τά υ βρι στών του, ό πως ο Τα γκό -που λος, ή και διορ θώ νο ντας αυ στη ρέςκρι τι κές για ε πι μέ ρους ποιή μα τα ό πωςτου Μα λά νου.

Ο Ξε νό που λος δεν δη λώ νει μό νο λο γο- τε χνι κό εν δια φέ ρον. Προ βάλ λει την προ- σω πι κή τους σχέ ση, με κεί με να συ ναι -σθη μα τι κά φορ τι σμέ να, ό πως ε κεί νο γιατο τε λευ ταίο τα ξί δι του Κα βά φη στηνΑθή να και οι τρεις νε κρο λο γίες. Ενδει -κτι κή σχε τι κά εί ναι και η ε πι στο λή στηνφί λη του Κα τί να Πα πά. Όσο για τα κεί- με να του κρι τι κού Ξε νό που λου, κα τα -λαμ βά νουν 11 λήμ μα τα: Το πρώ το σχό- λιο του 1902, δυο γε νι κό λο γες α να φο ρέςπε ρί νε ο ελ λη νι κής ποίη σης και α λε ξαν -δρι νής λο γο τε χνίας, το ει σα γω γι κό ση- μείω μα για το πρώ το ποίη μα Κα βά φηστη «Νέα Εστία», υ πο γε γραμ μέ νο α πότην σύ ντα ξη του πε ριο δι κού, και ε πτάλήμ μα τα, που α ντι στοι χούν σε τρία κεί-

με να. Αυ τά εί ναι το πρώ το άρ θρο και δυοο μι λίες, με τις α να δη μο σιεύ σεις τους(τρεις φο ρές δη μο σιεύ τη κε το πρώ το άρ -θρο, 1903, 1933 και 1953 στα α ντί στοι χαα φιε ρώ μα τα της «Νέ ας Εστίας», ά παξ ηδεύ τε ρη ο μι λία και τρις η τρί τη). Το ει- δο λο γι κό φά σμα των κει μέ νων συ μπλη -ρώ νε ται με μία α φιέ ρω ση διη γή μα τοςτου Ξε νό που λου στον Κα βά φη.

Λαν θά νον Ιω βη λαίο

Θυ μί ζου με πως η πρώ τη ο μι λία προο -ρι ζό ταν για τι μη τι κή εκ δή λω ση στηνΑλε ξάν δρεια, το “Ιω βη λαίο” του κα τάτον Ξε νό που λο, πι θα νώς Απρ. 1923.Λαν θά νει στα Χρο νο λό για. Ίσως την μα- ταίω σε ο θά να τος του α δελ φού του,Τζων, στις 9 Φε βρ. 1923. Πα ρό τι ο Ξε νό- που λος εί χε προ σκλη θεί α πό την ορ γα -νω τι κή ε πι τρο πή, δεν σκό πευε να πα ρευ- ρε θεί. Έστει λε το κεί με νο της ο μι λίαςτου, που δη μο σιεύ θη κε δυο χρό νια αρ γό -τε ρα στο πε ριο δι κό του Βαϊά νου «ΝέαΤέ χνη». Φόρ τος ερ γα σίας ή συ ντη ρη τι κήστά ση; Ενώ, η δεύ τε ρη, με τίτ λο, «Το αν- θρώ πι νο στην ποίη ση του Κα βά φη»,πραγ μα το ποιή θη κε στο Ελλη νι κό Ωδείο

στις 29/11/1933, ε πα να λή φθη κε με αλ λα- γές στις 30/4/1940 στο Πα νε πι στή μιοΘεσ σα λο νί κης και στις 8/6/1943 στο Θέ- α τρο Κυ βέ λη. ∆η μο σιεύ θη καν τα κεί με -να της πρώ της και της τρί της μορ φής,για την εν διά με ση υ πάρ χουν α να φο ρέςστον Τύ πο.

Ο Ξε νό που λος, στην πρώ τη συ να γω γήκρι τι κών κει μέ νων του, το 1923, δεν πε- ρι λαμ βά νει το άρ θρο του 1903. Στην δεύ- τε ρη, το 1937, πε ρι λαμ βά νει το πρώ τοκαι ε κεί νο της δεύ τε ρης ο μι λίας. Καιπράγ μα τι, το κεί με νο της πρώ της ο μι -λίας δεν συ νι στά κρι τι κή α πο τί μη ση.Μνη μο νεύει το πρώ το άρ θρο του, ε ξο μο -λο γού με νος τους αλ λο τι νούς φό βους τουγια το πώς θα α ντι δρού σε ο κύ κλος τουπε ριο δι κού, οι α να γνώ στες, α κό μη και οί διος ο ποιη τής, αλ λά και για το κα τά πό -σο ο χρό νος θα δι καίω νε την κρί ση του.Αυ τή η πε ρι πό θη τη δι καίω ση ήρ θε, ό πωςα να φέ ρει, σε μία γιορ τή προς τι μή τουΚα βά φη, που έ γι νε προ δυο χρό νων στηνΑθή να. Τον δι καίω σαν ό σα εί πε ο ο μι λη -τής αλ λά κυ ρίως η α ντί δρα ση του νε α ρούα κρο α τη ρίου. ∆εν ο νο μα τί ζει τον ο μι λη -τή, μό νο τον πε ρι γρά φει: “Νέ ος λο γο τέ -χνης, α πό τους κα λύ τε ρους, τους κρι τι -κώ τε ρους της γε νεάς του, – α γέν νη τος ί -

σως ό ταν πρω τό γρα φα ε γώ στα «Πα να -θή ναια»”. Αγέν νη τος ό χι, αλ λά μό λις τε- τρα ε τής. Πρό κει ται για τον Τέλ λο Άγρακαι την διά λε ξή του στο Ελλη νι κό Ωδείοστις 30 Μαρ. 1921. Συ μπλη ρώ νει την ει- κό να με την α παγ γε λία ποιη μά των: “∆ί -πλα του, μια νέα κο πέ λα, αι σθα ντι κή, φι- λο λο γι κά μορ φω μέ νη και γυ μνα σμέ νηστη θε α τρι κή τέ χνη, τ’ α πάγ γει λε θαυ μά -σια.” Εί ναι η Μπα τι στά του του θιά σουτου Βα σι λι κού Θεά τρου. Σε κρε σέ ντο ηκα τα κλεί δα: “Α, τι χα ρά που μπο ρώ τώ -ρα να φω νά ζω ως τ’ α στέ ρια την α γά πημου και τον θαυ μα σμό μου για τον Κα βά -φη!”

Το α ξιο πε ρίερ γο για τους δύο αυ τούςκρι τι κούς της κα βα φι κής ποίη σης εί ναιτο ε ξής: Λί γο αρ γό τε ρα, στο κα βα φι κόπε ριο δι κό «Αλε ξαν δρι νή Τέ χνη» (1926 -1931), ε νώ ο Ξε νό που λος α που σιά ζει ωςσυ νερ γά της, ο Άγρας, α ντι στρό φως, συ- να ντά ται α νά με σα στους τα κτι κούς συ- νερ γά τες. Η α πά ντη ση στο για τί ο Ξε νό -που λος ε ξαι ρεί ται, μέ νει με τέω ρη.

Συ νέ χεια και τέ λος την ε πό με νη Κυ ρια -κή.

Μ. Θε ο δο σο πού λου

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 27

Ο Καβάφης του Ξενόπουλου II

T.A.M.A. Superflow

Ηεγκατάσταση με τίτλο T.A.M.A.(Temporary Autonomous Museum

for All) είναι ένα αυτοσχέδιο οίκημα, τοοποίο λειτουργεί ως ένα εξίσου αυτο-σχέδιο μουσείο και αποτελεί project τηςΜαρίας Παπαδημητρίου –καλλιτέχνιδαςπου η ταυτότητα, η ένταξη σε κοινωνικέςδομές και ο αποκλεισμός από αυτές απο-τελούν κύριο άξονα της δουλειά της. Τοεν λόγω αυτοσχέδιο μουσείο στην πα-ρούσα διοργάνωση, ως τέτοιο, φιλοξενεία) έργα τέχνης ανώνυμων καλλιτεχνώνπου έχουν συλλεχθεί σε υπαίθριες αγο-ρές –αποτελώντας τεκμήρια μιας ιδιαί-τερης και προσωπικής ανάγνωσης τηςελληνικής, βαλκανικής και ευρωπαϊκήςιστορίας– και β) έργα νέων καλλιτεχνών,φτιαγμένα κυρίως από απομεινάριαυφασμάτων, τα οποία έχουν τη λειτουρ-γία ταμάτων και αποτροπαϊκών φυλα-χτών. Για την ακρίβεια, πρόκειται για ταέργα που είχαν δημιουργηθεί στο εργα-στήριο Inspire 2013: Metamorphosis, τοφθινόπωρο του 2013, στο ΜακεδονικόΜουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Την έκθεσηέχει επιμεληθεί ο ιστορικός τέχνης Αλέ-ξιος Παπαζαχαρίας, τα εγκαίνιά τηςπραγματοποιούνται την Παρασκευή 27Ιουνίου και θα παραμείνει ανοιχτή στοκοινό έως τις 26 Οκτωβρίου. Ωράριο:Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο 11π.μ. –7μ.μ., Πέμπτη 1 – 9μ.μ. (4–24 Αυγούστουτο Μουσείο θα παραμείνει κλειστό).

Μουσείο Άλεξ Μυλωνά - ΜακεδονικόΜουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Πλ. ΑγίωνΑσωμάτων 5, Θησείο, Αθήνα, τηλ.: 2103215717)

HexagoneΜέχρι και τις 25 Ιουλίου παρουσιάζον-

ται τα έργα έξι νέων γάλλων καλλιτε-χνών, οι οποίοι υιοθετούν διαφορετικέςπρακτικές και υλικά με μια ιδιαίτερηπροσέγγιση στην καλλιτεχνική έρευνα.Οι δημιουργίες τους έχουν να κάνουν μεεικόνες και πολιτιστικές αφηγήσεις τηςζωής, καθώς και με την απεικόνιση προ-σωπικών ιστοριών, οι οποίες γεννήθη-καν κατά την παραμονή τους στην

Αθήνα. Χρησιμοποιούν, μάλιστα, μια με-γάλη γκάμα εκφραστικών μέσων: ΗFanny Boulord δουλεύει με βάση τηνκαρτ-ποστάλ, η lodie Poncon δουλεύειτην ιδέα του αρχείου και τις τεχνικές αρ-χειοθέτησης, ενώ η Amandine VatiareMichle Gauthier καταπιάνεται με την έν-νοια του «συλλέγειν». Ο Desoche Benja-min διερευνά την ιδέα του pixel και το τιγίνεται όταν «σερφάρουμε στο κύμα» τουinternet, ενώ ο Maxime Milles Poulin πα-ρουσιάζει ένα περίπου δίωρο ηχητικόέργο, προκειμένου να σχολιάσει τη βιο-μηχανία του θεάματος. Τέλος, η JuliettePerrin-Renoud, μέσω της εικόνας και του

ήχου, ασχολείται με την επικοινωνία, τηνοικειότητα, το χρόνο και την επανά-ληψη. Ωράριο: ∆ευτέρα έως Παρασκευή2 – 8.30μ.μ.

BETON 7 (Πύδνας 7, Βοτανικός,Αθήνα, τηλ.: 210 7512625)

Εννέα Θάλασσεςτης Μεσογείου

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονί-κης εγκαινίασε πριν λίγες ημέρες την πε-ριοδική έκθεση ζωγραφικών έργων τουPedro Cano, η οποία περιλαμβάνει 54υδατογραφίες και προσχέδια με θέματαεμπνευσμένα από το τοπίο, τη ζωή αλλάκαι τα αρχαία μνημεία της Μεσογείου.Για την ακρίβεια, η έκθεση «ταξιδεύει»σε τρία νησιά, τη Μαγιόρκα, την Πάτμο,τη Σικελία αλλά και έξι πόλεις, την Αλε-ξάνδρεια, την Καρθαγένη, την Κωνσταν-τινούπολη, την Νάπολη, το Σπλιτ, και τηΒενετία. Μέσα από τα έργα αναδεικνύε-ται, μέσω μιας ευαισθησίας και διεισδυ-τικής ματιάς, σύμβολα, τόποι, μνημεία,μνήμες και σκηνές της καθημερινήςζωής. Έτσι, η Μεσόγειος ξεδιπλώνεταιστο θεατή ως ένα συναισθηματικό τα-ξίδι, ως το διαχρονικό σκηνικό πολιτι-σμών του παρόντος και του παρελθόν-τος, ως χωνευτήρι ανθρώπων και παρα-δόσεων. Η έκθεση διαρκεί έως τις 19Οκτωβρίου. Ωράριο: ∆ευτέρα έως Κυ-ριακή 8π.μ. – 8μ.μ.

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης(Μ. Ανδρόνικου 6, Θεσσαλονίκη, τηλ.:2310 830538)

ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ

Επιμέλεια: Κατερίνα Αναστασίου • • catana@freemail.gr

“Λυσιστράτη”από τον Γκραουζίνις

Την «Λυ σι στρά -τη» α πο φά σι σε ναα νε βά σει φέ τος ογνω στός λι θουα -νός σκη νο θέ τηςΤσε ζά ρις Γκρα -ου ζί νις, που ζεικαι ερ γά ζε ταιστη χώ ρα μας.Με την Μα ρίαΚα βο γιάν νη στονο μώ νυ μο ρό λοκαι μια δια νο μήτη λε ο πτι κή αλ λάμε ο νό μα τα πουδια θέ τουν τα λέ -ντο και πεί ρα στο

σα νί δι: Αντώ νης Λου δά ρος, Καί τη Κων στα ντί νου, Θα νά σης Τσαλ τα μπά σης, Νά ντιαΚο ντο γεώρ γη, Μαρ γα ρί τα Βαρ λά μου, Θα νά σης Κουρ λα μπάς, Τζί νη Πα πα δο πού λου,Μα ρία Φι λίπ που, ∆η μή τρης Πα πα νι κο λά ου, Θω μάς Γκα γκάς, Ελί να Μά λα μα, Βα σί ληςΠου λά κος, Γε ρά σι μος Σκα φί δας. Η με τά φρα ση-α πό δο ση του κει μέ νου εί ναι του Σπύ -ρου Ευαγ γε λά του, τα σκη νι κά και τα κο στού μια του Γιώρ γου Πά τσα, η μου σι κή του∆η μή τρη Θε ο χά ρη και οι φω τι σμοί της Σο φίας Αλε ξιά δου. Στην πα ρα γω γή, με τα ξύάλ λων, συμ με τέ χει το ∆Η ΠΕ ΘΕ Αγρι νίου. Πρε μιέ ρα την Πέ μπτη 3 Ιου λίου στο Θέ α -τρο Βρά χων «Με λί να Μερ κού ρη». Ακο λου θού ν: Πα ρα σκευή 4 Ιου λίου, Κα τρά κειοΘέ α τρο - Νί καια και Πέ μπτη 10 Ιου λίου, Ανοι χτό Θέ α τρο Άλσος Βεΐκου - Γα λά τσι.

ΘΕΑΤ

ΡΙΚ

Α Ν

ΕΑ

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 2299ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Του Στράτου Κερσανίδη

Μπορεί το Παγκόσμιο Κύπελο Πο-δοσφαίρου που διεξάγεται τιςμέρες αυτές στη Βραζιλία να έχει

απωλέσει μεγάλο μέρος από τη γοητείατου εξαιτίας της απόλυτης εμπορευμα-τοποίησής του, παρόλα αυτά δεν παύεινα ενδιαφέρει εκατομμύρια ανθρώπουςσε ολόκληρο τον κόσμο, ανεξαρτήτωςεθνικότητας, θρησκείας, κοινωνικήςτάξης. Ακόμη και εκείνοι που διαδήλω-ναν τις προηγούμενες μέρες, επειδή δα-πανώνται χρήματα για το Μουντιάλ κιόχι για τις ανάγκες των φτωχών ανθρώ-πων, υποκύπτουν μπροστά στη μαγεία,αυτού που ο Σοστακόβιτς αποκάλεσε,«μπαλέτο των μαζών».

Το ποδόσφαιρο είναι το λαϊκότερο τωναθλημάτων και αποτελεί ένα φαινόμενοπου χρήζει ιδιαίτερης κοινωνιολογικήςπροσέγγισης και όχι αφορισμών, στιςοποίες επιδίδεται με ευκολία μερίδα τηςαριστεράς. Ως εκ τούτου δεν θα μπο-ρούσε ο χώρος της «Εποχής», ο οποίοςείναι αφιερωμένος στη λαϊκότερη τωντεχνών, δηλαδή τον κινηματογράφο, νααγνοήσει τη συνάντηση των δύο μαζικό-τερων τρόπων διασκέδασης. Του ποδο-σφαίρου με τον κινηματογράφο, ή το αν-τίθετο εάν προτιμάτε.

Η ιστορία

Σήμερα, λοιπόν, θα σας διηγηθώ μια -από τις πολλές- ποδοσφαιρική ιστορίαπου μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο.

Το 1918, μετά τον πρώτο παγκόσμιο

πόλεμο και τη διάλυση της Αυστρουγγα-ρίας, μια νέα χώρα δημιουργήθηκε, ξεκι-νώντας από τις παρυφές της ΚεντρικήςΕυρώπης και κατεβαίνοντας νότια καικαταλαμβάνοντας ένα μεγάλο μέρος τηςβαλκανικής χερσονήσου. Ήταν το Βασί-λειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων,που το 1929 μετονομάστηκε σε Βασίλειοτης Γιουγκοσλαβίας. Μια χώρα, η οποίαμετετράπη σε σοσιαλιστική ομοσπον-διακή δημοκρατία μετά το τέλος του∆εύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ηοποία διαλύθηκε μετά από αιματηρούςεμφυλίους πολέμους στη δεκαετία του1990 θύμα της εθνικιστικής μισαλλοδο-ξίας. Το 1930, η Παγκόσμια Ποδοσφαι-ρική Ομοσπονδία αποφάσισε να διοργα-νώσει το παγκόσμιο κύπελο και έτσι κά-λεσε τις εθνικές ομάδες να πάρουνμέρος σε αυτό. Όμως οι συνθήκες ήτανδύσκολες, καθώς είχε προηγηθεί η με-γάλη οικονομική κρίση του 1929 κι έτσιμόνο 13 ομάδες κατάφεραν να πάρουνμέρος. Η δυσκολία ήταν ακόμη μεγαλύ-τερη για τις ομάδες από την Ευρώπηαφού το 1ο Μουντιάλ αποφασίστηκε ναγίνει στην Ουρουγουάη, η οποία είχεκερδίσει το χρυσό μετάλλιο ποδοσφαί-ρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμ-στερνταμ. Επιπλέον, η Ουρουγουάηγιόρταζε το 1930 τα 100 χρόνια από τηνανεξαρτησία της. Τελικά, σε εκείνο το 1οΜουντιάλ, πήραν μέρος οι εξής 13 ομά-δες: Ουρουγουάη, Αργεντινή, Χιλή, Με-ξικό, Περού, Βραζιλία, Βολιβία, ΗΠΑ,Παραγουάη, Βέλγιο, Γαλλία, Ρουμανίακαι Γιουγκοσλαβία. Για την ιστορία ανα-φέρω πως το κύπελλο κατέκτησε η Ου-

ρουγουάη η οποία επικράτησε στο τε-λικό της Αργεντινής με 4-2.

Οι ταινίες

Ο Ντράγκαν Μπιελόγκρλιτς είναι έναςσκηνοθέτης από τη Σερβία, ο οποίος το2010 γύρισε την ταινία «Μοντεβιδέο, ηγεύση ενός ονείρου» (Montevideo, Bogde video). Θέμα της είναι η συμμετοχήτης εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίαςστο Μουντιάλ, δοσμένη μέσα από μιαιστορία μυθοπλασίας, η οποία όμως βα-σίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Έντεκαάγνωστοι νεαροί τους οποίους ένωσε τοταλέντο και η αγάπη για το ποδόσφαιρο,οι οποίοι ζούσαν σε φτωχές γειτονιέςτου Βελιγραδίου, ζουν το δικό τουςόνειρο. Και ενώ η πρωτεύουσα της Γι-ουγκοσλαβίας ζει κι αυτή μέσα στον πυ-ρετό της αναμονής και της προετοιμα-σίας, οι νεαροί ποδοσφαιριστές συγκρο-τούν σιγά-σιγά την εθνική ομάδα η οποίαταξίδεψε στην άλλη άκρη του κόσμουγια να εκπροσωπήσει την πολυεθνικήπατρίδα τους στο πρώτο, μεγάλο ραντε-βού του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Μέσα από την ενδιαφέρουσα και δια-σκεδαστική αυτή ταινία, ο σκηνοθέτηςδίνει αφενός την προετοιμασία της εθνι-κής ομάδας αλλά και την καθημερινό-τητα της εποχής εκείνης στο Βελιγράδι.Ο δύο βασικοί χαρακτήρες της ταινίαςείναι ο Αλεξάντερ Τίρνανιτς (Τίρκε) καιο Μπλαγκόγιε Μαριάνοβιτς (Μόσα), με-γάλα ποδοσφαιρικά ταλέντα της εποχής.Αυτό που αφηγείται η ταινία είναι η προ-ετοιμασία της ομάδας για το Μουντιάλ,το πάθος το ποδοσφαιριστών για διά-κριση, οι καθημερινές μικρές στιγμέςτους. Αυτό είναι το πρώτο μέρος της ται-νίας. Όμως το 2014, γυρίστηκε και η συ-νέχειά της. Με τον τίτλο «Μοντεβιδέο, ηγεύση ενός ονείρου 2» (Montevideo Vi-dimo se), ο σκηνοθέτης μεταφέρει τηδράση του στην Ουρουγουάη, εκεί όπουη ομάδα της Γιουγκοσλαβίας μπαίνει στογήπεδο για να γευτεί το όνειρο. Καιπράγματι, όλα ξεκίνησαν σαν όνειρο,αφού στον πρώτο της αγώνα η Γιουγ-κοσλαβία κατάφερε να «δαμάσει» τηΒραζιλία με 2-1 και με σκόρερς τον Τίρ-νανιτς στο 21΄και τον Μπεκ στο 30΄. Οκαλπασμός προς το όνειρο συνεχίστηκεκαι στο δεύτερο αγώνα, όταν οι νεαροίΓιουγκοσλάβοι συνέτριψαν τη Βολιβίαμε 4-0 και σκόρερς τους Μπεκ (60΄και

67΄), Μαριάνοβιτς (65΄) και Βουγιαντί-νοβιτς. Όλα τα όνειρα όμως έχουν ένατέλος κι έτσι, η Γιουγκοσλαβία γνώρισετη συντριβή από τη διοργανώτρια Ου-ρουγουάη στον ημιτελικό, με 6-1. Το μο-ναδικό γκολ σημείωσε το Μιλουτίνατς.Ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής της ομά-δας εκείνης, μαζί με τους Τίρνανιτς καιΜαριάνοβιρς, το πραγματικό όνομα τουοποίου ήταν Μιλουντίν Ίβκοβιτς. Γεννή-θηκε το 1906 και τελείωσε την ιατρικήσχολή το 1934. Ηγήθηκε του κινήματοςγια μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνωντου Βερολίνου και τον Ιούνιο του 1938ήταν εκδότης της εφημερίδας «Νεολαία»(Mladost), η οποία ξεκίνησε με πρωτο-βουλία της Κομμουνιστικής Νεολαιϊστι-κης Λίγκας. Πήρε μέρος στον εθνικοα-πελευθερωτικό αγώνα και στις 24 Μαΐου1943 συνελήφθη και εκτελέστηκε απότους Ναζί. Ο Μιλουτίνατς φόρεσε 39φορές τη φανέλα της Εθνικής ομάδαςτης Γιουγκοσλαβίας.

Ο Αρμάν Ασάντε

Στο σίκουελ της ταινίας, παίζει και ογνωστός αμερικανός ηθοποιός ΑρμάντΑσάντε, ο οποίος ερμηνεύει έναν αμερι-κανό μάνατζερ ποδοσφαίρου. Σε συνέν-τευξη που έδωσε στο σερβικό πρακτο-ρείο ειδήσεων Τανγιουγκ, ο Ασάντε λέειως δέχτηκε το ρόλο αφού είδε το πρώτομέρος της ταινίας: «Είδα ότι το έργο μιλάγια τον παγκόσμιο πολιτισμό την εποχήτου 1930, προβάλλει μία ιστορία για μίαμικρή χώρα που έπαιξε μεγάλο ρόλοστην παγκόσμια ποδοσφαιρική σκηνή.Αυτό που θεωρώ σημαντικό στην ταινίαείναι το θέμα της ελπίδας. Η ελπίδα ήτανεπίσης σημαντική εκείνη τη χρονική πε-ρίοδο. Η ιδέα μιας μικρής ομάδας πουσκαρφαλώνει στη διεθνή σκηνή και ηιδέα της κοινωνικής ανταλλαγής, στηνπραγματικότητα η γέννηση της παγκο-σμιοποίησης, θεώρησα ότι είναι πολύόμορφη για μία ταινία». Καταλήγοντας,ο Αρμάντ Ασάντε, είπε: «Η μουσική, ηζωγραφική, ο κινηματογράφος, ο αθλη-τισμός είναι μορφές παγκόσμιας ανταλ-λαγής, η οποία είναι το πιο σημαντικόπράγμα στον κόσμο. Πιστεύω ότι ο πολι-τισμός κάνει τον κόσμο να γυρίζει, όχι ηπολιτική».

strakersan@gmail.com, kersanidis.wordpress.com

«Τα δυο πρόσωπα του Ιανουαρίου» (The two faces ofJanuary) του Χοσέιν Αμίνι: Ο Τσέστερ και η σύζυγόςτου Κολέτ βρίσκονται για διακοπές στην Αθήνα όπουγνωρίζονται με τον αμερικανό ξεναγό, Ράινταλ. Τοζευγάρι τον προσκαλεί σε δείπνο αλλά τα πράγματαπαίρνουν περίεργη τροπή, όταν ο Τσέστερ ζητά απότο Ράινταλ να μεταφέρουν έναν αναίσθητο άνδρα, οοποίος του επιτέθηκε.

«Σαμποτάζ» (Sabotage) του Ντέιβιντ Άγιερ: Ο ΤζονΜπρίτσερ είναι επικεφαλής μιας ομάδας δίωξηςναρκωτικών η οποία κάνει επιδρομή σε ένα κρησφύ-γετο εμπόρων. Όμως οι άνδρες της ομάδας βρίσκον-ται μπλεγμένοι καθώς θεωρούνται ύποπτοι για τηνεξαφάνιση 10 εκατομμυρίων δολαρίων. Ταινία δρά-σης με τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ.

«Μαζί με το ζόρι» (Blended) του Φρανκ Κοράτσι:Ανύπαντροι γονείς, η Λόρεν και ο Τζιμ, μετά από έναραντεβού στα τυφλά, αποφάσισαν να μην ξαναϊδω-θούν ποτέ! Όταν όμως θα κάνουν διακοπές με ταπαιδιά τους, θα βρεθούν στο ίδιο μέρος και θα μοι-ραστούν την ίδια σουίτα! Κωμωδία με τους ΆνταμΣάντλερ και Ντρου Μπάριμορ.

«Ο καθρέφτης της κολάσεως» (Oculus) του ΜάικΦλάναγκαν: Η Κάιλι και ο Τιμ είναι δυο αδέλφια πουόταν ήταν παιδιά δολοφονήθηκαν οι γονείς τους. ΟΤιμ έχει καταδικαστεί για το έγκλημα και η Κάιλιπροσπαθεί να αποδείξει πως ο αδελφός της δεν είχεκαμία σχέση. Τελικά, ο ένοχος είναι μια υπερφυσικήδύναμη που κρύβεται πίσω από έναν αθώο καθρέ-φτη.

«Η δική μας νύχτα» (Mauvais sang) του Λεό Καράξ:Οι ληστές Μαρκ και Χανς έχουν ένα χρέος σε μια

μυστηριώδη Αμερικανίδα, το οποίο πρέπει να εξο-φλήσουν σε δύο εβδομάδες. Επειδή φαίνεται πωςείναι αδύνατον να τα καταφέρουν, αποφασίζουν νακλέψουν και να πουλήσουν το αντίδοτο μιας ασθέ-νειας η οποία προσβάλλει... τους εραστές! Το 1986,σε ηλικία εικοσιπέντε μόλις ετών, ένας από τουςπλέον υποσχόμενους γάλλους σκηνοθέτες έμελλενα εισβάλλει στο κινηματογραφικό σκηνικό με περ-γαμηνές για μια συντριπτική καλλιτεχνική πρόταση,αναδεικνύοντας το πρωτοφανές σκηνοθετικό τα-λέντο του «φοβερού παιδιού» του γαλλικού σινεμά.

«Το πέρασμα του Μίλερ» (Miller’s crossing) τωνΤζόελ και Ίθαν Κοέν: Εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Οιρλανδός αρχιμαφιόζος, Λίο, μαζί με το συνεργάτητου, Τομ, ελέγχουν ολόκληρη την πόλη. Ένας ιταλόςμαφιόζος όμως που εμφανίζεται, αμφισβητεί τηνεξουσία τους, ενώ οι δύο άνδρες θα βρεθούν αντι-μέτωποι όταν θα ερωτευτούν την ίδια γυναίκα. Μιαμεγάλη ταινία με πρωταγωνιστές τους Τζον Τορ-τούρο, Γκάμπριελ Μπερν, Άλμπερτ Φίνεϊ, ΜάρσιαΓκέι Χάρντεν.

Σινεφίλ

«ΜΟΝΤΕΒΙ∆ΕΟ, Η ΓΕΥΣΗ ΕΝΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ 1 και 2»

Κινηματογραφικές ιστορίεςπαγκοσμίου κυπέλου

ΟΟΙΙ ΝΝΕΕΕΕΣΣ ΤΤΑΑΙΙΝΝΙΙΕΕΣΣ

«Το πέρασμα του Μίλερ»

3300 Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

Συνέντευξηστον Εμιλιάνο Σμπαράλια

Τι άνθρωπος ήταν, κατά τηγνώμη σου;

Ο Μπερλινγκουέρ ήταν πολύαυστηρός στο χαρακτήρα, ήτανπολύ κλειστός, και πολύ σαρ-δηνός από αυτή την άποψη...Και μετά, στον καημενούλη,έπειτα από την απόπειρα ενάν-τια στον Τολιάτι το 1948, τουείχαν δώσει σωματοφύλακες,όπως είχαν όλα τα μέλη τηςηγεσίας του κόμματος. Μόνοπου το να έχεις σωματοφύλακαστα πενήντα είναι ένα ζήτημα,να τον έχεις στα εικοσιπέντεφυσικά είναι διαφορετικό, σουσημαδεύει τη ζωή, χάνεις τηνελευθερία σου, την ελευθερίακινήσεων, το να κάνεις παρέαμε τους άλλους της ηλικίας σου,μου φαίνεται ξεκάθαρο: υπάρ-χει πάντα κάποιος πίσω σουπου σε ελέγχει... Αυτό επιδεί-νωσε τον κλειστό του χαρα-κτήρα... Κι έπειτα αυτοί ήτανιδιαίτεροι καιροί: για παρά-δειγμα, εκείνος εφεύρε ότι ένααπό τα ιδανικά της Κομμουνι-στικής Νεολαίας έπρεπε ναείναι η Αγία Μαρία Γκορέτι,μόνο αυτό σου λέω. Εσύ ξέρειςποια ήταν η Αγία Μαρία Γκο-ρέτι, ή την ξέραμε μόνο εμείς,τα μέλη της ΚομμουνιστικήςΝεολαίας εκείνης της εποχής;(γελάει)

Την ιστορία της γνωρίζω.Μαρία Γκορέτι: αγία και μάρ-

τυρας για να μην αφήσει να τηνβιάσουν... Εν ολίγοις, υπήρχεαυτή η ηθικολογία, ένας πολύισχυρός πουριτανισμός, πουήταν όμως της εποχής εκείνης,όλου του κόμματος. Εξάλλου,πιστεύω ότι εκείνα τα πρώταχρόνια ο Μπερλινγκουέρ επι-κεντρώθηκε πολύ στην οικοδό-μηση του άλλου κόσμου. Ξέ-ρεις, το 1948 η Ιταλία χωρί-στηκε στα δύο με έναν πολύ

σκληρό τρόπο, και μάλισταπολύ βίαιο: ο κομμουνιστικόςκόσμος από τη μια και οι χρι-στιανοδημοκράτες από τηνάλλη. (…) Άρα εκείνος τόνισεπολύ αυτό το στοιχείο: αρκεί νασκεφτούμε τα γήπεδα, το ποδο-σφαιράκι... Την αποκαλούσαν ηΚομμουνιστική Νεολαία με ταποδοσφαιράκια, αυτή ήταν ηονομασία που της είχαν κολλή-σει. Λάβε υπόψη σου ότι η κομ-μουνιστική νεολαία, ακόμη καιγια όλο τον καιρό που ο Μπερ-λινγκουέρ υπήρξε γραμματέας,αποτελούνταν από 2% φοιτη-τών, από 45-50% αγροτών, κολ-λήγων, και τέλος από λίγους ερ-γάτες, επειδή τα εργοστάσια δενπροσλάμβαναν ακόμη κομμου-νιστές εργάτες, κι έπειτα δενυπήρχε ακόμη η οικονομικήέκρηξη.(…) Η Χριστιανική ∆η-μοκρατία είχε τηρήσει στη δεύ-τερη μεταπολεμική περίοδο μιακάποια αμφισημία, υπό την έν-νοια δηλαδή ενός καθολικούαντικαπιταλιστικού κόμματος,επειδή εκείνο τον καιρό υπήρχεμια καθολική αντικαπιταλι-στική κουλτούρα. Λοιπόν, θέλωνα πω ότι ο Μπερλινγκουέρ δεναντιλήφθηκε και δεν κατανόησεαυτή την ευαίσθητη και αποφα-σιστική φάση, από την ανησυ-χία του να κρατήσει σταθερέςκάποιες θέσεις, χωρίς να προ-σφέρει ένα διαφορετικό χώρο.

Μετά μπήκε αμέσως στηνηγεσία του κόμματος...

Και μετά υπήρξε δύσκολη πε-ρίπτωση. Το Ιταλικό Κομμουνι-στικό Κόμμα στα τέλη της δε-καετίας του πενήντα και σε όλητη διάρκεια της δεκαετίας τουεξήντα ήταν διχασμένος μεταξύτης πτέρυγας του Αμέντολα καιτης πτέρυγας του Ινγκράο, αυτήήταν η διαλεκτική των δύο πτε-ρύγων του κόμματος: αυτοί πουακολουθούσαν τον Αμέντολαπρότειναν μια ανάλυση της ιτα-λικής κοινωνίας ως μιας ακόμη

καθυστερημένης κοινωνίας,όπου συνεπώς χρειαζότανακόμη να γίνει η δημοκρατικήκαι αστική επανάσταση, άρα μιαθέση ακόμη πολύ προσεκτική.Η πτέρυγα του Ινγκράο αντί-θετα πίστευε ότι ήμασταν σε μιακοινωνία ανεπτυγμένου καπιτα-λισμού, όπου υπήρχαν ήδη όλεςοι αντιθέσεις του ώριμου καπι-ταλισμού που συνυφαίνοντανμε εκείνες της καθυστερημένηςΙταλίας. Μα για τον Ινγκράοήμασταν πλέον στον κόσμο τουκαταναλωτισμού, και με μια ερ-γατική τάξη που είχε αλλάξει,επειδή εκείνα ήταν τα χρόνιατης μεγάλης, πώς να την πούμε,της μεγάλης «εργατικής συνά-θροισης». Αυτή ήταν η διαλε-κτική εκείνου του καιρού τουΚομμουνιστικού Κόμματος.

Μια απόμακρη μορφή

Και ο Μπερλινγκουέρ πώςσυμπεριφέρθηκε πολιτικά σ’αυτή τη φάση;

Ο Μπερλινγκουέρ ήταν στημέση, και ήταν μια μορφή πολύαπόμακρη. Όμως, αυτός ήτανένας από τους λόγους που έγινεαναπληρωτής γραμματέας, ότανο Λουίτζι Λόνγκο αρρώστησε,και τέλος γραμματέας: ακριβώςεπειδή ήταν μια μορφή κατά κά-ποιον τρόπο μη ακραία, όπως οΑμέντολα από τη μια πλευράκαι ο Ινγκράο από την άλλη.

Αν δεν κάνω λάθος, μετά απόλίγο καιρό ήρθε και η διαγραφήσας από το κόμμα.

Ναι, ήταν εκείνη την εποχή. ΟΜπερλινγκουέρ, όμως, ήτανμαζί μας, πώς να το πω, σε διά-λογο. Μας παρακαλούσε μέχριτην τελευταία στιγμή να μηνεπιμένουμε στην ιδέα να δημι-ουργήσουμε το περιοδικό «ilManifesto», επειδή ανησυχούσεότι θα μπορούσε να εμφανιστείμια ανάλογη κατάσταση που θα

δημιουργούσαν οι φιλοσοβιετι-κοί, που ήταν ακόμη δυνατοίμέσα στο κόμμα, πράγμα πουεκείνος ασφαλώς δεν ήθελε.(…)

Εσείς δεν συμφωνούσατε...Πήραμε αμέσως μια κριτική

θέση. Μπορούμε να πούμε ότι οΜπερλινγκουέρ αποφάσισε ναπαίξει ένα χαρτί, κατά τη γνώμημου χαμένο, επειδή ένα ζήτημαήταν η σχέση με τον καθολικόκόσμο, άλλο η σχέση με τη Χρι-στιανική ∆ημοκρατία: δύοπραγματικότητες πολύ διαφο-ρετικές μεταξύ τους. Όμως τοεξαιρετικό γεγονός συνέβη τηνεποχή του σεισμού στην Ιρπίνια,το 1980. Την προηγούμενη χρο-νιά είχαν γίνει εκλογές και τοΚομμουνιστικό Κόμμα είχεχάσει πολλές ψήφους σε σχέσημε το 1976, πληρώνοντας το αν-τίτιμο γι’ αυτές τις θέσεις του.Τότε ο Μπελινγκουέρ μετά-νιωσε, διαμόρφωσε μια κριτικήσκέψη για εκείνη τη φάση,καθώς και για τα κινήματα, γιατο ’68, για το οποίο εκείνος είχεπάρει μια πολύ άκαμπτη θέση,επειδή τα κινήματα ήταν «ανα-κατωσούρικα», μακριά από μιασυγκεκριμένη ηθική: υπήρχεμια πραγματική ασυμφωνία χα-ρακτήρων, πώς να το πω, σε θέ-ματα συμπεριφοράς. Εν ολίγοις,από το 1980 στοχάστηκε βαθιάκαι άλλαξε άποψη σχετικά μεαυτά τα ζητήματα, και οι «στρο-φές» του υπό αυτή την έννοιαήταν αρκετές.

Ποιες;Πρώτα, η επίσκεψή του στη

Fiat. Η Fiat το 1980 στην ουσίακαταλήφθηκε από τους εργά-τες, στον τελευταίο αγώνα ενάν-τια στην αναδιάρθρωση, και οΜπερλινγκουέρ έκανε μια κί-νηση που δεν άρεσε καθόλουστο υπόλοιπο ΙΚΚ. Πάει μόνοςτου στη Fiat και λέει στους ερ-γάτες: «Να ξέρετε πως ό, τι κιαν κάνετε είμαι μαζί σας». Αυτή

Τριάντα χρόνια συμπληρώθηκαναπό το θάνατο του ΕνρίκοΜπερλίνγκουερ, του ηγέτου τουΙταλικού ΚομμουνιστικούΚόμματος. ∆ημοσιεύουμεαποσπάσματα από συνέντευξη τηςΛουτσιάνα Καστελίνα, η οποίαγνώρισε τον Μπερλίνγκουερ ότιήταν ακόμα μαθήτρια. “Ήταν ο

ΛΟΥΤΣΙΑΝΑ ΚΑΣΤΕΛΙΝΑ

Σας αφηγούμαιτον δικό μου ΜπερλινγκουέρΗ πρώηνβουλευτίνα καιγνωστήδημοσιογράφοςθυμάται, τριάνταχρόνια μετά τοθάνατό του, τονγραμματέα τουΙΚΚ.∆ημοσιεύουμεένα απόσπασμαμιας συνέντευξηςπου περιέχεταιστο βιβλίο“Ideario diBerlinguer,passioni e paroledi un leaderscomodo” (ΣτΜΙδέες τουΜπερλινγκουέρ,πάθη και λόγιαενός άβολουηγέτη), εκδόσειςNova Delphi).

Η ΕΠΟΧΗ 22 Ιουνίου 2014 3311ΘΕΜΑΤΑ

η κίνησή του υπέστη μεγάληκριτική, μια κίνηση υπέρ ενόςαγώνα που θεωρούνταν τώραπια ακραίος, χαμένος, και ούτωκαθεξής. Η άλλη στροφή ήταντη δεύτερη φορά που ο Μπερ-λινγκουέρ μίλησε για λιτότητα,έπειτα από την περίφημη ομι-λία του στο Θέατρο Ελιζέο τηςΡώμης τον Γενάρη του 1977.Ήταν μια ομιλία που δεν δέ-χτηκε καλή υποδοχή, γιατί κα-τηγορήθηκε ότι ήταν υπέρ τηςλιτότητας. ∆εν ήταν όμως κα-θόλου μια ομιλία υπέρ της λιτό-τητας, γιατί αντίθετα έπιανε τε-λικά τα οικολογικά θέματα.Εμείς στο «Manifesto» υπήρ-ξαμε οι πρώτοι που μιλήσαμεγια ζητήματα οικολογίας καιπεριβάλλοντος, κι αυτή ήτανμια ομιλία που αναφερόταν σ’ένα διαφορετικό μοντέλο κοι-νωνίας, ενάντια στον κατανα-λωτισμό και τη σπατάλη. Συνε-πώς, ήταν ένα από τα πρώταανοίγματα απέναντι σ’ αυτό πουτα κινήματα σ’ εκείνη την πε-ρίοδο προωθούσαν πολιτικά,και αντίθετα το προσέλαβαν ωςμια ομιλία «θρησκόληπτου»,που ζητούσε μόνο θυσίες. Πρέ-πει επίσης να υπογραμμίσω ότιήταν μια κριτική που του απεύ-θυναν τα ίδια τα κινήματα, πουδεν κατάλαβαν ότι επρόκειτογια ένα άνοιγμα προς τα δικάτους θέματα. Έπειτα υπήρξε ηομιλία για την κρίση της δημο-κρατίας, εξαιτίας της οποίαςκατηγορήθηκε και σ’ αυτή τηνπερίπτωση ότι ήταν ηθικολό-γος, «συντηρητικός», κι απόπάνω αντι- Κράξι. Αντίθεταήταν μια ομιλία για τη δια-φθορά όχι μόνο των κομμάτων,αλλά ολόκληρου του δημοκρα-τικού συστήματος, και απευθυ-νόταν και στον δικό μας κόσμο.Υπήρξαν επομένως αυτά τατρία πολύ δυνατά σημεία, δυ-νατά και πολεμικά: η υπερά-σπιση των εργατών της Fiat, ηλιτότητα, η κρίση της δημοκρα-τίας. Τότε άρχισε μια πολύ έν-τονη συζήτηση, πολύ σκληρήακόμη και στο εσωτερικό τουκόμματος, που αφορούσε κυ-ρίως τη συμμαχία ή όχι με τονΚράξι.

Είχε όλα τα δίκιατου κόσμου

Αν δούμε τι συνέβη μετά,μπορούμε να πούμε ότι είχε δειμακριά.

Σου απαντάω με την αφήγησηενός πρόσφατου επεισοδίου.Πριν από λίγο καιρό έγινε η πα-ρουσίαση ενός βιβλίου τουΠάολο Φράνκι για τον ΤζόρτζιοΝαπολιτάνο, που έλαβε χώραμε μεγάλη επισημότητα στοΚοινοβούλιο, στην οποία συμ-

μετείχε ο ίδιος ο Πρόεδρος της∆ημοκρατίας. Σ’ εκείνη την πε-ρίπτωση παρενέβη ο Νταλέμα,κατά τη διάρκεια μιας συζήτη-σης για εκείνα τα χρόνια, λέ-γοντας: «Ναι, ναι, αλλά προ-σοχή, γιατί για ένα πράγμα είχεδίκιο ο Μπερλινγκουέρ και οΝαπολιτάνο άδικο: Ο Ναπολι-τάνο δεν είχε αντιληφθεί, ενώ οΜπερλινγκουέρ το είχε, ότι τοΣοσιαλιστικό Κόμμα του Κράξιείχε υποστεί μια ανθρωπολο-γική μετάλλαξη». Στη συνέχειαανέβηκε στο βήμα ο ΕουτζένιοΣκάλφαρι και πρόσθεσε: «ΟΜπερλινγκουέρ είχε καταλάβειότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα είχευποστεί μια ανθρωπολογική με-τάλλαξη, αλλά δεν μπορούσεακόμη να καταλάβει ότι σοσια-λιστές του Κράξι είχαν γίνει μιαπραγματική συμμορία». Θυμά-μαι ότι η παρέμβαση του Σκάλ-φαρι προκάλεσε μεγάλο θό-ρυβο εκείνες τις μέρες».

Μια τελευταία ερώτηση, θαέλεγα αναπόφευκτη, παρόλοπου η ιστορία δεν φτιάχνεται μετα «αν». Μα αν η ιστορία τουΜόρο είχε διαφορετική εξέλιξη;

Μα ξέρεις, κατά τη γνώμημου η ιστορία σε κάθε περί-πτωση δεν θα μπορούσε να πάειδιαφορετικά, γιατί η Χριστια-νική ∆ημοκρατία εκπροσω-πούσε ακριβώς εκείνο το μπλοκσυμφερόντων. Βέβαια, με τονΜόρο θα είχαν βρεθεί ανοίγ-ματα, αλλά μετά σε ένα υποθε-τικό μέλλον θα είχε παρεμβλη-θεί και το δικό του άνοιγμα στοκίνημα της ειρήνης, η πρότασητου ‘τρίτου δρόμου’, και όλα ταδιεθνή ζητήματα, όπως για πα-ράδειγμα η πρότασή του για τονΕυρωκομμουνισμό, που τη βρή-καμε πολύ ενδιαφέρουσα, αλλάπου έδυσε σύντομα, όχι ασφα-λώς εξαιτίας του. Όταν όμως οΜπερλινγκουέρ αρχίζει να μι-λάει για ‘τρίτο δρόμο’, ακριβώςπάνω σε μια καινούρια ευαί-σθητη στιγμή του ψυχρού πολέ-μου, στην αρχή της δεκαετίαςτου ογδόντα (με τους πυραύ-λους στο Κομίζο και τα λοιπά),σημαίνει ότι μιλάει και για ρήξητης στενής συμμαχίας με τιςΗνωμένες Πολιτείες, πράγμαπου η Χριστιανική ∆ημοκρατίαδεν θα μπορούσε να κάνει ποτέ.(…) Με τον ‘τρίτο δρόμο’ οΜπερλινγκουέρ προτείνει κάτιπου εκείνη τη στιγμή έγινε πα-ταγωδώς μη αποδεκτό από τηνκομμουνιστική ηγετική ομάδα.Και σ’ αυτή την περίπτωση, μετο να αρνηθεί τη σοσιαλδημο-κρατική οπτική, κατά τη γνώμημου είχε όλα τα δίκια του κό-σμου με το μέρος του. Φθάνεινα κοιτάξουμε γύρω μας.

Μετάφραση Τόνια Τσίτσοβιτς

Ο Μπερλίνγκουερμπροστά στην πύλητης FiatΤου Λούτσιο Μάγκρι

Στην αρχή της δεκαετίας του ’80 ο Μπερλινγκουέρ προσπάθησε να κάνει μιαπραγματική στροφή, στρατηγικής και όχι μόνο τακτικής σημασίας, πολιτι-σμική και όχι μόνο πολιτική.

(...) Η ουσιαστική στροφή άρχισε να εκδηλώνεται με κάποιες συγκεκριμένες πρά-ξεις. Σε πρώτη φάση, στη νικηφόρα αντιπολίτευση που άσκησε το ΙΚΚ στην από-φαση της νέας κυβέρνησης να περικόψει ένα μικρό ποσοστό των μισθών για να χρη-ματοδοτήσει νέες επενδύσεις, τις οποίες τα συνδικάτα αποδέχτηκαν ενώ αντίθετα οιεργαζόμενοι τις απέρριπταν. Αμέσως μετά, και πολύ πιο δεσμευτική, έχουμε τηνάμεση παρουσία του Μπερλινγκουέρ στη σημαντικότερη διαφορά με την εργοδοσίαπου μπορεί να θυμηθεί κανείς.

Το καλοκαίρι του 1980, η Fiat έστειλε σε 15.000 υπαλλήλους, 15.000 επιστολέςαπόλυσης. Οι εργάτες εξεγέρθηκαν μαζικά, σταμάτησαν την παραγωγή και έκλει-σαν τις πύλες του εργοστασίου για 35 μέρες. Στηρίχθηκαν από μια απεργία αλλη-λεγγύης όλου του κλάδου. Ήταν ξεκάθαρο σε όλους ότι επρόκειτο για μια γενικήπρόβα και ταυτόχρονα για την αναγγελία μιας αντεπίθεσης των αφεντικών, που στό-χευε να ανακτήσει αυτό που το 1969 είχαν υποχρεωθεί να παραχωρήσουν ή να ανεχ-θούν.

Στο συνδικαλιστικό πεδίο ήταν από την αρχή σαφές ότι για τους εργαζομένουςαυτή η σύγκρουση δεν επρόκειτο να έχει καλή κατάληξη. Για μια σειρά από λόγους.Η Fiat περνούσε πραγματικές δυσκολίες. Όχι λόγω μιας συγκυριακής κρίσης τηςαγοράς ή της παραγωγικότητας, που ήταν πραγματική αλλά μπορούσε να ξεπερα-στεί, αλλά επειδή κι αυτή η ίδια είχε πια δημιουργήσει ένα πλεόνασμα εργατικώνχεριών, χτίζοντας ένα δίκτυο επιχειρήσεων στις οποίες έδινε εργολαβίες με επι-σφαλή ή κακοπληρωμένη εργασία. (...)

Στην πόλη γύρω από το εργοστάσιο, η απλή πιθανότητα κλονισμού της Fiat, πουήταν πάντα το καύχημά της, επηρέαζε τον προσανατολισμό της σιωπηρής μα όχιαδιάφορης κοινής γνώμης.

Σε κάποια στιγμή, με τη συναίνεση της κυβέρνησης, έγινε πρόταση για μια συμ-φωνία-απάτη, που όμως είχε αποτελέσματα. Οι απολύσεις αποσύρθηκαν, αλλά στηνουσία διευρύνθηκαν με την πρόταση για ένταξη στο ταμείο ανεργίας για 23.000 ερ-γαζομένων. Γιατί λέω απάτη; Γιατί αυτό το κολοσσιαίο ταμείο ανεργίας δεν προ-έβλεπε καμία δέσμευση της επιχείρησης, ώστε να επαναπροσληφθεί αργότερα έναμεγάλο μέρος από τους εργαζομένους που βρίσκονταν σε διαθεσιμότητα. Έτσι γι-νόταν στην ουσία μια προ-απόλυση, με ένα εισόδημα μερικά εγγυημένο από το κρά-τος, εν αναμονή μιας άλλης απασχόλησης και με χειρότερες συνθήκες. Σ’ αυτή τηβάση γεννιέται, οργανωμένη και αυθόρμητη ταυτόχρονα, η διαδήλωση των «σαράνταχιλιάδων» στο κέντρο του Τορίνου με αίτημα την ανάκτηση της εργασίας.

Κατέφυγα σε λεπτομέρειες για να φέρω στην επιφάνεια ένα βασικό ερώτημα.Γιατί, σε μια εργατική διαφορά που ήταν τόσο παρακινδυνευμένη ήδη από την αρχή,ο Μπερλινγκουέρ πήγε στις πύλες του εργοστασίου για να στηρίξει ανεπιφύλαχτατους εργάτες; Γιατί, αφού αμφέβαλε και βρέθηκε μακριά από άλλους νικηφόρουςαγώνες, τώρα είχε εκτεθεί σε μια σύγκρουση που ήταν πιθανό να χαθεί, συγκεντρώ-νοντας έναν συγκινητικό εργατικό ενθουσιασμό, αλλά ανοίγοντας μια τάφρο (όπωςείπε αμέσως ο Ρομίτι ΣτΜ διευθυντής της Fiat) με το πιο σύγχρονο και ισχυρότμήμα των αφεντικών; Αρκεί να διαβάσει κανείς αυτά που είπε μπροστά σ’ εκείνεςτις πύλες για να το καταλάβει. Είναι ψέμα αυτό που δημοσίευσε ο τύπος. Εκείνος δενπαρακίνησε καθόλου τους εργαζομένους στην κατάληψη της Fiat. Είπε στους εργά-τες: «Είναι δικό σας θέμα να αποφασίσετε για τη μορφή του αγώνα σας, δικό σαςθέμα και των συνδικάτων σας να κρίνετε αποδεκτές συμφωνίες. Μα να ξέρετε ότι τοΚομμουνιστικό Κόμμα θα είναι στο πλευρό σας, στις καλές και στις κακές στιγμές».Ήταν ένα λεξιλόγιο που είχε χρόνια ν’ ακουστεί. Ήταν η ανανεωμένη επιβεβαίωσητου χαρακτήρα του κόμματος, εθνικού και ταξικού. ∆εν ήταν όμως τυπικά λόγια.Εξέφραζαν μια μελετημένη και αποδεδειγμένη επιλογή, σιωπηρά αυτοκριτική.Όπως και να εξελισσόταν η πολιτική κατάσταση, ή οποιοσδήποτε δρόμος να ανοι-γόταν για το ΙΚΚ, η αναγκαία προϋπόθεση ήταν να οικοδομηθεί και πάλι μια αμοι-βαία σχέση εμπιστοσύνης με τους εργαζομένους, το κόμμα να βασιστεί πάνω στημαχητικότητά τους, χωρίς να επηρεάσει τη συνδικαλιστική αυτονομία, αλλά χωρίς ναυπάρχει παραίτηση του κόμματος από τους μαζικούς αγώνες.

•

πρώτος κομμουνιστής πουγνώρισα” λέει στη συνέντευξή της.Σε διπλανή στήλη αναδημοσιεύουμεαπόσπασμα από κείμενο τουΛούτσιο Μάγκρι, το οποίο είχαμεδημοσιεύσει στην “Εποχή“ στις11/12/2012, με τον τίτλο “ΟΛούτσιο Μάγκρι για τον “δεύτεροΜπερλίνγκουερ”».

Του Θωμά Τσαλαπάτη

Let us sit upon the groundAnd tell sad stories of the death of kings…

(Γουίλιαμ Σαίξπηρ, Ριχάρδος ο Β’, ΙΙΙ, 2, 155)

Την περασμένη Κυριακή, η τέταρτη σεζόν τουGame of thrones έφτασε στο τέλος της. Ταυτό-χρονα, το δίκτυο HBO (στο οποίο προβάλλεται η

σειρά) ανακοίνωσε πως ο μέσος όρος ακροαματικότη-τας ξεπέρασε αυτόν των Sopranos, μια παραδοχή ικανήώστε να την περιγράψει ως φαινόμενο και να την κα-ταστήσει ως μια από τις πιο επιτυχημένες εκπομπέςόλων των εποχών. Ο γρίφος βέβαια του Game of thro-nes έχει ξεκινήσει να προσφέρεται προς λύση από αρ-κετά παλαιότερα. Η ερώτηση, σε σχέση με την επιτυχίατης σειράς, διατυπώνεται ήδη από το ξεκίνημά της, πα-ράγοντας έναν μεγάλο αριθμό απαντήσεων: Από τοπροφανές μέγεθος της παραγωγής και την πρωτοτυπίατης, μέχρι την ανάγνωση που επιχείρησε πριν κανα εξά-μηνο ο Ριζοσπάστης, σε σχέση με την αποτύπωση «τωνυλικών όρων που θα οδηγούσαν αργότερα στην ανα-τροπή της φεουδαρχίας και στην αντικατάστασή τηςαπό ένα ανώτερο κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό,τον καπιταλιστικό.»

Πολιτική, ίντριγκα και παιχνίδι εξουσίας

Μιλώντας για μία αφήγηση είναι καλό να επικεντρω-νόμαστε στον πυρήνα της προσπαθώντας να αντιλη-φθούμε και να κατανοήσουμε τα υπόλοιπα χαρακτηρι-στικά της ως προϊόντα αυτού του κέντρου, αλλά και ωςκομμάτια της ανάπτυξής του. Αν έπρεπε λοιπόν να πε-ριγράψουμε το υλικό, το οποίο βρίσκεται στον πυρήνατου Game of thrones, αυτό θα ήταν η πολιτική, η ίν-τριγκα και το παιχνίδι της εξουσίας. Η βία, η πλοκή καιη δράση, τα χαρακτηριστικά δηλαδή που συνοδεύουντην κάθε αναφορά στη σειρά (μαζί με την αποτύπωσητης σεξουαλικής υπερδραστηριότητας) είναι όνταςυπαρκτά αλλά μένουν αίολα στην επιφάνεια αν δενσυνδεθούν με το κέντρο. Έτσι, η βία αποτυπώνεταισχεδόν πορνογραφικά και υπάρχει αποκλειστικά για ναπροκαλέσει το εφέ του σοκ, η πλοκή ακολουθεί μια πο-ρεία που απλώς είναι έξυπνη, καλοκουρδισμένη καιπρωτότυπη ενώ η δράση υπάρχει απλά για να εξαργυ-

ρώσει με τηλεθέαση το μέγεθος της παραγωγής. Άλ-λωστε για μια τηλεοπτική σειρά δεν μιλάμε; Ο ηθικο-λόγος θα διαμαρτυρηθεί για τις επιπτώσεις που μπορείνα έχει αυτή η βιαιότητα (ζω για την ημέρα που αυτή ησυζήτηση θα καταχωρηθεί επισήμως ως βαρετή), ο σι-νεφίλ θα αποχωρήσει αυτάρεσκα αποδομώντας τα έξυ-πνα τρικ της αφήγησης, ενώ ο ρέκτης της ποιότητας θααπηυδήσει αποδοκιμάζοντας άλλη μια ακριβή αμερι-κανιά.

Ο κόσμος του George R. R. Martin, του Game of Th-rones, του φανταστικού νησιού Westeros, είναι φτιαγ-μένος με την ίδια σκυθρωπή ειλικρίνεια που είναιφτιαγμένος ο δικός μας κόσμος. Μακριά από τον μανι-χαϊσμό του καλού και του κακού, όπως τον συναντούμεσε άλλες παρόμοιες αποτυπώσεις (π.χ. Άρχοντα τωνδαχτυλιδιών), ο Martin μάς προσφέρει όχι έναν κόσμοεναλλακτικό του δικού μας -όπου οι ψευδοαξίες τηςπιο τρέχουσας και χλιαρής ηθικολογίας θα θριαμβεύ-σουν στο τέλος παρά τις όποιες αντιξοότητες- αλλά ένακόσμο παράλληλο του δικού μας, εξίσου αιχμηρό καιπισώπλατο, γεμάτο ανισότητες και εκμετάλλευση, ρευ-στό στις εκβάσεις του και κυρίως κυνικό στα αποτελέ-σματά του. Άλλωστε, είναι ο κυνισμός αυτός (ο κυνι-σμός της ίδιας της πραγματικότητας) που αποσπά τονκόσμο από την μεσαιωνική του χροιά και τον καθιστάμονίμως σύγχρονο του δικού μας.

Βέβαια, ο μη-τόπος του ιστορικού γίγνεσθαι τουGame of Thrones, έχει την ακρίβεια της ιστορίας. Μετον ίδιο τρόπο που ο Τόλκιν ανασκευάζει τη μυθολο-γία, ο Martin ανασκευάζει την ιστορία. Σε αντίθεση μετον πρόγονό του δεν δανείζεται από το παραμύθι, αλλάαπό τα γεγονότα που παρήλθαν (τον ευρωπαϊκό μεσαί-ωνα, τον πόλεμο των ρόδων, κ.α.) προσθέτει ως επι-πλέον στοιχείο τη θρησκεία και τοποθετεί με διακρι-τικό και έντεχνο τρόπο τη μεταφυσική του μυθικού ωςπροέκτασή της, ως μία ακόμη παράμετρο του γίγνε-σθαι.

Το αρνητικό των καιρών μας

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τα στοιχεία της βίας, τηςπλοκής και της δράσης μεταμορφώνονται. Η βία γίνε-ται απαραίτητη ώστε να δώσει σώμα και να κάνει υλικάτα αποτελέσματα της ακραίας άσκησης εξουσίας, τηςκαταπίεσης και του κινδύνου. Μέσα από τις συνεχιζό-μενες ανατροπές της πλοκής – τους θανάτους των κεν-

τρικών πρωταγωνιστών- ο Μάρτιν καταφέρνει να ανα-τρέψει ένα μόνιμο μοτίβο και μια άτυπη παραδοχή(σύμ-φωνα με την οποία ο κεντρικός ήρωας ποτέ δεν πεθαί-νει). Ο αναγνώστης/ θεατής δεν μπορεί ποτέ να γνωρί-ζει με βεβαιότητα κάποια έκβαση, με αποτέλεσμα νααγωνιά την αγωνία του ήρωα, να φοβάται όταν αυτόςφοβάται και να πολλαπλασιάζει την ταύτιση μαζί του.Οι ήρωες του Game of Thrones, είναι διαμπερείς απόθάνατο, άσχετα με την ηθική του στάση, άσχετα με τιςπροθέσεις και τα κίνητρά τους και άσχετα με τις επι-θυμίες του κοινού. Η δράση κλιμακώνει αυτή τη διαδι-κασία και αυτή την παραδοχή δένοντας τον μεγάλοόγκο της σειράς και των βιβλίων σε ένα συμπαγές όλον,με τρόπο τέτοιο ώστε η περιπλάνηση του δέκτη ανά-μεσα στους άπειρους χαρακτήρες, τις χαρτογραφήσειςκαι τις τοιχογραφίες της σειράς, να γίνονται με έντασηκαι εγρήγορση.

Ο κόσμος του Game of Thrones, με τους αρχετυπι-κούς χαρακτήρες, τα ιστορικοφανή γεγονότα και τηνακρίβεια της λεπτομέρειας, τις συγκρούσεις και τα δι-λήμματα καταφέρνει να επιτύχει ακριβώς γιατί ενσω-ματώνει στη σφαίρα του μύθου το αρνητικό των καιρώνμας. Όχι τη διαφυγή από αυτό, αλλά την παραδοχή του.Μια παραδοχή σκληρή όσο και η εικονοποιεία του.

(Ο τίτλος είναι δανεισμένος χωρίς κανέναν προφανήλόγο από διήγημα του J. D. Salinger)

http://tsalapatis.blogspot.gr/

Ο κόσμος του George R. R. Martin,του Game of Thrones, τουφανταστικού νησιού Westeros,είναι φτιαγμένος με την ίδιασκυθρωπή ειλικρίνεια που είναιφτιαγμένος ο δικός μας κόσμος.

“

Για το Game of thrones,µε αγάπη και φρικίαση