Κυριακή 16-3-2014

Tου Σταύρου Κωνσταντακόπουλου

Και ξαφνικά μεγάλος κοπετός σηκώθηκε. Το υπουρ-γείο Παιδείας αποφάσισε να «νοικοκυρέψει» το Πα-νεπιστήμιο και να διαγράψει τους «αιώνιους» φοιτη-

τές. Κι από κοντά οι γνωστοί δημοσιολόγοι -που θα ήθελαννα είναι διανοούμενοι αλλά δεν είναι- επικρότησαν, ως συ-νήθως, το υπουργείο. Ανάσαναν, λέει, γιατί επιτέλους θαέμπαινε τάξη στο Πανεπιστήμιο και το πολύπαθο ελληνικόδημόσιο θα γλύτωνε έξοδα.

Ας εξετάσουμε τα επιχειρήματά τους ανάποδα, αρχίζον-τας από το κόστος των «αιώνιων» φοιτητών. Το κόστοςαυτό, λοιπόν, είναι μηδενικό. Σε μια σχολή, για παράδειγμα,τετραετούς φοίτησης, οι ούτως ή άλλως λειψές παροχέςισχύουν για έξι χρόνια. Βιβλία, σίτιση, στέγαση στις υπο-βαθμισμένες εστίες, φοιτητικό πάσο κλπ παρέχονται για έξιχρόνια και πέρα από αυτό το χρονικό όριο, ουδέν. Κατά συ-νέπεια, το μόνο έξοδο που καταβάλλει το δημόσιο για τους«αιώνιους» ή αργοπορημένους φοιτητές είναι το ότι παρα-μένουν …εγγεγραμμένοι στα φοιτητικά μητρώα. Αν αυτόσυνιστά έξοδο, τότε οι οπαδοί της οικονομικής «ορθολογι-κότητας» έχουν πρόβλημα και με τις λέξεις και με τις έν-

3341

Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 • Αρ. φ. 1194 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Γ. Σταμάτης: Αστικάιδεολογήματαστον αριστερό λόγοΕκπλήσσει η ευχέρεια με την οποίαη Αριστερά υιοθετεί έννοιεςτου αντιπάλου σελ. 19

...Μ. Μπαλαούρας:Ανακαλύπτοντας πάλιτην ΚύπροΝα μετατρέψει η Αριστεράτην εθνική σε κοινωνικήσύγκρουση στο νησί σελ. 10

...Κ. Ραυτοπούλου: Έλληνεςτραπεζίτες και τράπεζεςΟ απόηχος των stress testsκαι οι άνευ προηγουμένου κινητι-κότητα της κυβέρνησης σελ. 9

...Β. Ρόγγας: Οι τρειςταυτότητες της ελληνικήςκοινωνίαςΟι εξτρεμιστές του κέντρου,ο διανθισμένος συντηρητισμόςκαι η Αριστερά σελ. 18

...Τ. Αλιπράντη: Το σύστημαγεννά τον σχολικό εκφοβισμόΤο bullying απότοκο

των κοινωνικών προτύπων καιτης οικονομικής κρίσης σελ. 21

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΡΙΖΑ: Προετοιμάζεταιγια τις εκλογικές μάχεςΑπό την Περιφέρεια ΑνατολικήςΜακεδονίας και Θράκης αρχίζειη προεκλογική εκστρατεία σελ. 6

...Αυτοδιοικητικές:Περιφερειακά προβλήματαγια Ν∆ και ΠΑΣΟΚ“Αντάρτες” και φαινόμενα διάλυ-σης προβληματίζουν τα επιτελείατου κυβερνητικού μπλοκ σελ. 6

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣΜ. Τριανταφύλλου:Πώς γεννιούνταιτα παραμύθια“Στον ίσκιο της θυγατέρας”,μια ερευνητική δουλειά απότην ομάδα “Ονειρόδραμα” σελ. 25

∆ΙΕΘΝΗΟυκρανία: Ο διαμελισμόςμιας χώραςΚείμενα των Μιχάλη Ρένεσηκαι Γιώργου Καπόπουλου σελ. 25

Λουκέτοσε 16 φορείςτου δημοσίου

Παρά τις αντιδράσειςτης αξιωματικής αντιπολίτευ-σης και βουλευτώντης συγκυβέρνησης, τελικάπέρασε το νομοσχέδιο.Απόσπασμα από την ομιλίατης Θεανώς Φωτίου σελ. 8

Τους έπιασε τοραντάρ της τρόικας

ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Το ραντάρ της τρόικας μπορεί να άρ-γησε, αλλά τελικά τους εντόπισε. Το κυ-βερνητικό σκάφος σε αναγκαστικήπροσγείωση σήμερα το βράδυ, το πολύαύριο, θα υποχρεωθεί να αποδεχθεί τονκύριο όγκο των απαιτήσεων των πιστω-τών, αφήνοντας, ίσως, ένα μέρος τουςγια μετά τις εκλογές. Η εξέλιξη αυτήπροδιαγράφηκε, σχεδόν, από το Γιού-ρογκρουπ της ∆ευτέρας, όπου ασκήθη-καν ισχυρές πιέσεις στην ελληνική αντι-προσωπεία. Η απειλή του κ. Σόιμπλε ότιδεν θα δοθεί νέα βοήθεια χωρίς όρουςκαι δόσεις χωρίς υλοποίηση των συμ-φωνηθέντων ήταν η χαριστική βολή. Οισυνεχείς συναντήσεις ως αργά τη νύχτατης Παρασκευής και του Σαββάτου απο-

καλύπτουν πραγματικές διαφωνίες, κυ-ρίως λόγω του πολιτικού κόστους πουεμπεριέχουν τα μέτρα που απαιτούνται.Η κυβέρνηση αυτό προβάλει μόνο καιόχι την ουσία, τις επιπτώσεις μιας πε-ραιτέρω ενίσχυσης του νεοφιλελεύθε-ρου σχεδίου. Αυτή η γραμμή άμυναςείναι ασθενής και οδηγεί στην εξαφά-νιση των θρυλούμενων κόκκινων γραμ-μών. Η κυβέρνηση έχοντας επίγνωσητων αντιδράσεων που προκαλεί η συμ-φωνία με την τρόικα, σκοπεύει όλα ταπροαπαιτούμενα και το νομοσχέδιο γιατις τράπεζες να ενταχθούν σε ένα μόνοάρθρο προς ψήφιση. Αποβλέπει έτσιστον εκβιασμό των βουλευτών της συμ-πολίτευσης.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 2

Οι αιώνιοι φοιτητέςκαι τα εσώρουχα του Γούντι

Ο μνημονιακόςκ. ΚαμίνηςΌσα δεν ανέφερε

στον απολογισμό της θητείας του

Ελληνικό: Η τύχητου στα χέρια μας

∆ιήμερο δράσεων ενάντιαστην τσιμεντοποίηση του Ελληνικού

Γ. Κουζέλης: Η δημοκρατίαείναι έννοια αγωνιστικήΣυνέντευξη με τον καθηγητή του πανεπιστημίου Αθηνώνγια δημοκρατία, φασισμό και Αριστερά σελ. 30, 31

Γ. Σαρρής: Θέλουμενα εκφράσουμε την ελπίδα

Συνέντευξη με τον υποψήφιο δήμαρχο Χανίωναπό την Πρωτοβουλία Πολιτών σελ. 7

Λ. Καστελίνα : Στη βουλήτο 75% να είναι γυναίκεςΤο ιστορικό στέλεχος της ιταλικής αριστεράςμιλά για την ποσόστωση γυναικών σελ 15

σε

λίδ

ες

16

,1

7

22 Η ΕΠΟΧΗ 16 Mαρτίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΙδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικός Συνεταιρισμός Κοινωνικών,Πολιτικών και Πολιτιστικών Μελετών και ∆ραστηριοτήτων Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.

Βλαχάβα 11 & Αθηνάς, 3ος όροφος,Αθήνα 105 51

ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702, 3619513 -3619514 • FAX: 3619610

Εκδότρια:Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 150 • Kύπρος: 250

• Ευρώπη: 250 • Λοιπός κόσμος: 250Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: ΣΤ’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR

3801107200000072038528658ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ηλεκτρονική ∆ιεύθυνση:[email protected]

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

Η ∆ΗΜΑΡ αρχίζει να ρίχνειγέφυρες προς τον ΣΥΡΙΖΑ.Φτιάχνουν ιστοσελίδα με το χαρα-κτηριστικό όνομα badiera. Από τη βιασύνη τους να ρίξουντα πέδιλα στα θεμέλια της αρι-στερής συνεργασίας που επιθυ-μούν, ξέχασαν το n, έπρεπε ναγράψουν bandiera.Η ιταλική λέξη bandiera, συνηθι-σμένη στα Επτάνησα και στις απέ-ναντι ακτές της Πελοποννήσου,σημαίνει σημαία. Στην Επικράτεια όμως έχειγίνει γνωστή με το επιπρόσθετοσυνθετικό επίθετο, που όλη μαζίη φράση είναι Bandiera Rossa,δηλαδή κόκκινη σημαία. Η Bandiera Rossa είναι ένα παλιόαγωνιστικό τραγούδι του ιταλι-κού αγροτικού κινήματος, στιςαρχές του προηγούμενου αιώνα,που αργότερα έγινε εμβατήριοτου διεθνούς κομμουνιστικού κι-νήματος. Είναι αυτός ο αγωνιστικόςύμνος που τραγούδησε ο Τσίπραςτον ∆εκέμβρη μαζί με άλλουςσυντρόφους του στη Σύνοδο τουΚΕΑ που έκανε έξαλλη τη Ν∆, διάμέσου του καινούργιου αστεριούτου, την Άννα Μισέλ Ασημακο-πούλου. Τώρα τι θα λένε που οι πρώηνσύμμαχοί τους όχι μόνο το τρα-γουδούν, αλλά και μέσω συμβολι-σμών το κάνουν παντιέρα. Εντάξει, ο Τσίπρας το παρά-κανε, όχι μόνο τραγούδαγε αλλάσήκωσε και το αριστερό του χέρισε γροθιά. Ο Κουβέλης είναι πιο μαζεμένος.Στην καλύτερη να βάλει την πα-λάμη του στο στήθος βρισκόμε-νος σε έκσταση, όπως οι πρό-εδροι των ΗΠΑ. Μια και μιλάμε για την respon-sabile di sinistra, δηλαδή τηνυπεύθυνη αριστερά στα καθ’ημάς, το κομμάτι εκείνο πουήθελε να την ανασυγκροτήσει,δηλαδή οι «58» την έκαναν ότανπήραν χαμπάρι τα παιχνίδια τουΒενιζέλου. Εδώ που τα λέμε βιάστηκαν.Θα μπορούσαν να περιμένουνλίγο για να πάρουν τα γλα-στράκια με τις ελιές που προ-σέφερε το ΠΑΣΟΚ στους συνέ-δρους της νέας εκκίνησής του. Θα τα έβαζαν στους πολιτι-κούς τους πασοκικούς μπαξέ-δες. «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες,τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς,και τσικουδιά στους καφενέδες,τα παλληκάρια να κερνάς». Στην καλύτερη κατάστασηβρίσκεται ο Πάγκαλος. Έχει εκ-πομπή στο «Βήμα» και λέει ανέ-ξοδα τις παπάρες του, τρώεικαι πίνει χωρίς να του ρίχνουν

γιαουρτάκια από τότε που έπεσετο κίνημα των αγανακτισμένων,πάει και κανένα ταξίδι με έξοδατου ∆ημοσίου. Τον έστειλε ο Αβραμόπουλος ωςεκπρόσωπο της Ελλάδας στηΣτρατιωτική Επιτροπή της ΕΕ γιανα μιλήσει για την ολοκλήρωσητης αμυντικής στρατηγικής. Ευγενής άνθρωπος ο Αβραμό-πουλος. Χτυπά, όπως ξέρουν οιβαρόνοι της αγγλικής αριστοκρα-τίας. Με γαρίφαλα.Άλλωστε ο Πάγκαλος του έκανεκαλό, τότε που είχε πει τον συνυ-ποψήφιό του για τον ∆ήμο τηςΑθήνας, Αβραμόπουλο «ο κύριοςΤίποτα». «Βαρόνε, μπράβο, μπράβο»,καὶ λόγ᾿ ἠκούσθησαν θερμοὶ στο-μάχων κεχηνότων», όπως έγραφεο Σουρής στον «Ρωμηό».∆εν παν να λέει ο Αβραμόπουλος,τα πήραν στο κρανίο οι στρατιω-τικοί και απείλησαν τον βαρόνονα του κόψουνε τον κώλο. Θυμήθηκαν τον Πάγκαλο γιαδιάφορα που έχει κάνει, αλλά κυ-ρίως τόνισαν αυτό παλαιότεραπου τους είχε χαρακτηρίσει αν-τιπαραγωγικούς. Με το δίκιο τους. Αν και αντιπα-ραγωγικοί, μαζί και αυτοί τα έφα-γαν. Πού να τα μάθει κανείς αυτά;Από τα κανάλια που όλα μαζί μαςεπιστρέφουν στην εποχή τηςΥΕΝΕ∆. Προχθές ο Άλφα έπαιξε το ελλη-νικό φιλμ «Η θεία μου η χίπισσα»με τη Ρένα Βλαχοπούλου. Εκεί, λοιπόν, που χορεύει τοσυγκρότημα του Φώτη Μεταξό-πουλου, στις σπηλιές στα Μά-ταλα, το ζουμ πάει πάνω στημπότα ενός ντράμερ, όπου είχετρία γράμματα: «LSD».Τσακάλια οι νε-ότεροι.Μπορεί ναξέφυγε ηταινία

από τη χούντα, στο σκληρό 1970,αλλά οι τωρινοί έχουν ντοκτορά. Μια και μιλάμε για ραδιοτηλε-οπτικά μέσα, προχθές άκουσαστο ∆ελτίο Ειδήσεων «Στο Κόκ-κινο» ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείταιτης Ν∆ πέντε ποσοστιαίες μονά-δες και κόντεψα να τρακάρω. Τελικά, όταν το έψαξα η αλήθειαήταν μισή. Πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑέχει αυτή τη διαφορά, αλλά έχεικαι αυτός πέσει στο 18,5%. Ενώτο «Ποτάμι» παίρνει 13% λίγο πιοκάτω από τη Ν∆. Είπαμε Ισβέστια. Όπως τα πενταετή πλάνα της Σο-βιετικής Ένωσης, που βασίζοντανστο σταχανοβισμό. Λες να έχει δίκιο ο «ευγενήςδημοσιογράφος» κ. Χρ. Ζαμπού-νης που σε συνέντευξή του δη-λώνει ότι «αν η Ελλάδα είχε Βα-σιλεία δε θα είχαμε φτάσει εδώπου φτάσαμε». Πράγματι θα τον έβλεπε η Ελισά-βετ, που έχει μακρινή συγγένεια,όπως έχουν μεταξύ τους όλες οιβασιλικές οικογένειες της Ευρώ-πης, και θα καθάριζε με την Μέρ-κελ. Η Φρειδερίκη η νεότερη θαείχε επαναπροσλάβει στο παλάτιόλες τις καθαρίστριες, που τιςαπόλυσε η τρόικα γιατί βρήκε μιατρίχα στο πάτωμα του υπουρ-γείου Οικονομικών. Πάντως, μέχρι να έρθουν οι γαλα-ζοαίματοι, οι καθαρίστριες βά-ζουν γυαλιά σ’ όλη την κοινωνία. «Νομίζατε ότι θα κλειστούμεστα σπίτια μας και θα χαθούμεμέσα στη θλίψη. Θα σας δείξουμεότι οι καθαρίστριες είναι αγωνί-στριες», είπε εκπρόσωπός τουςστον Φαήλο Κρανιδιώτη που αμ-φισβήτησε ειρωνικά ότι τρώνεξύλο. «Λες ψέματα. Να έρθεις να δειςτα χέρια και τις πλάτες μας πουείναι μαύρες». Μπράβο τους. Είναι σαν ναλένε και σε μας, αυτό που είπανστους ΜΑΤατζήδες: «Ένας ρεπαιδιά! Να παρατήσει την ασπίδακαι να πει: Είναι οι μανάδες μας,αχρείοι».

Γεράσιμος οΑλιεύς

[email protected]

νοιες, κι ας κατακεραυνώνουν συχνά-πυκνά εμάς για φενακι-σμό και ανορθολογικότητα.

∆εν έχουν πάρει όμως διαζύγιο μόνον από την οικονομικήορθολογικότητα. ∆ιαζύγιο έχουν πάρει και από την ιστορίατου ελληνικού πανεπιστήμιου. Γιατί αλλιώς, θα ήξεραν ότι ηανάπτυξη του ελληνικού πανεπιστημίου στηρίχτηκε στο πρό-τυπο του γερμανικού πανεπιστημίου, με τις πιο χαλαρές δια-τάξεις όσον αφορά τα χρόνια φοίτησης από τις άτεγκτες δια-τάξεις του αγγλοσαξονικού πανεπιστημίου. Στηρίχτηκε, μεάλλα λόγια, σε ένα πρότυπο που περιέκλειε στις δυναμικέςτου το μαζικό πανεπιστήμιο και όχι το πανεπιστήμιο των ελίτ,όπως αυτό των αγγλοσαξονικών χωρών. Απομένει λοιπόν οθαυμασμός των εμπνευστών τού σχεδίου διαγραφής των αρ-γοπορημένων φοιτητών αλλά και των χειροκροτητών δημο-σιολόγων για τις γενέθλιες χώρες τού νεοφιλελευθερισμούκαι τους θεσμούς τους. Ο καθείς και τα πρότυπά του…

Και ερχόμαστε στο πιο σημαντικό, στην επιβολή της τάξης.Γιατί γι’ αυτήν την τελευταία κόπτονται κυρίως οι νεοφιλε-λεύθεροι, κυβερνώντες και δημοσιολόγοι. Τώρα πώς επιτυγ-χάνεται η τάξη με μια διπλή παραβίαση του νόμου είναι έναερώτημα στο οποίο φαντάζομαι ότι κανείς δεν μπορεί ναδώσει απάντηση. Παραβίαση πρώτη: τα ζητήματα αυτά, σύμ-φωνα πάντα με το σχεδιασμό της κυβέρνησης, τα επιλύουν οεσωτερικοί κανονισμοί-οργανισμοί των Πανεπιστημίων - πουπρέπει να καταρτιστούν μέσα στην ακαδημαϊκή χρονιά πουδιανύουμε - και όχι ο υπουργός, όπως έγινε. Παραβίαση δεύ-τερη: η ακαδημαϊκή χρονιά τελειώνει το Σεπτέμβριο και όχιτον Ιούνιο, όπως θέλει ο υπουργός με την απόφαση του ναδιαγράψει μετά από αυτό το χρονικό όριο τους αργοπορημέ-νους φοιτητές. Όλα αυτά, όμως, μοιάζουν λεπτομέρειεςμπροστά στον ιδεολογικό στόχο που είναι η επιβολή τηςτάξης στα Πανεπιστήμια. Γιατί οι νεοφιλελεύθεροι γνωρίζουνκαλά ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο αποτέλεσε σε διάφορεςπεριόδους την πυριτιδαποθήκη για την κοινωνία μας. Οι φοι-τητές ήσαν συχνά η αιχμή του δόρατος ενάντια σε ανάλγητεςκυβερνητικές πολιτικές. Και σε αυτούς τους φοιτητές πρέπεινα σταλθεί το μήνυμα της τάξης. Η άτεγκτη εφαρμογή αναι-τιολόγητων κανόνων αποτέλεσε ιστορικά μείζονα τεχνικήσυμμόρφωσης και πειθάρχησης των αποκάτω. Όταν ο ΓούντιΆλλεν στις «Μπανάνες», έβαζε τον λατινοαμερικάνο δικτατο-ρίσκο να προτρέπει τους υπηκόους του να φοράνε καθαράεσώρουχα και προς απόδειξη τήρησης αυτού του κανόνα, επέ-τασσε να τα φορούν …πάνω από το παντελόνι, δεν σατίριζεμόνον τον παραλογισμό μιας αυταρχικής εξουσίας αλλά ανέ-λυε και μια τεχνική συμμόρφωσης και πειθαρχίας.

Αν τώρα οι φοιτητές αργοπορούν γιατί υποχρεώθηκαν ναεγκαταλείψουν την πόλη στην οποία φοιτούσαν και να επι-στρέψουν στο χωριό τους γιατί η οικογένεια δεν τα έβγαζεπέρα, αν οι φοιτητές αργοπορούν γιατί είναι υποχρεωμένοι ναεργαστούν παράλληλα με τις σπουδές τους κ.ά., είναι ζητή-ματα που θα αποφύγω να θίξω γιατί οι νεοφιλελεύθεροι θαμε κατακεραυνώσουν εκτοξεύοντας το όπλο μαζικής κατα-στροφής που διαθέτουν –το μοναδικό, εξάλλου, όπλο τους-την κατηγορία του λαϊκισμού.

* Ο Στ. Κωνσταντακόπουλος διδάσκει στο Πάντειο πανεπι-στήμιο.

Οι αιώνιοι φοιτητέςκαι τα εσώρουχα του ΓούντιΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΣΕΛΙ∆Α

Avanti o DIMARito, alla riscossa,

Bandiera Fotis, Bandiera rossa.

Evviva il sinistra responsabile

e la liberta.(O νέος ύμνος της ∆ΗΜΑΡ)

Ιδεολογικός στόχος είναι η επιβολήτης τάξης στα Πανεπιστήμια. Ηάτεγκτη εφαρμογή αναιτιολόγητωνκανόνων αποτέλεσε ιστορικάμείζονα τεχνική συμμόρφωσης καιπειθάρχησης των αποκάτω.

“

΄

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 33ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ησκαιά υποδοχή της ελληνικής αν-τιπροσωπείας στο Eurogroupτην περασμένη ∆ευτέρα δεν

άφηνε καμιά αμφιβολία ότι η «σκληρή»στάση της κυβέρνησης στις διαβουλεύ-σεις της με την Τρόικα θα έπαιρνε τέλος.Επομένως, όντως, και σήμερα το βράδυ,ενδεχομένως, μπορεί να υπάρξει συμ-φωνία και να προχωρήσει στη συνέχειαη εκταμίευση δόσεων. Ήδη, η κυβέρ-νηση προετοίμαζε από την Πέμπτη, μετάτη συνάντηση Βενιζέλου – Σαμαρά, βου-λευτές και κοινό ότι όλες οι απαιτήσειςτων πιστωτών, μαζί και ο νόμος για τιςτράπεζες, σε ένα και μόνο άρθρο, θα έλ-θουν στη Βουλή, εκβιάζοντας έτσι τηνυπερψήφισή τους από τους κυβερνητι-κούς βουλευτές. Η αισθητή αστάθεια τηςκυβέρνησης, που εντείνεται λόγω τωνσοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπί-ζει το ΠΑΣΟΚ, είναι ένας ακόμη πρό-σθετος λόγος που το επιβάλλει.

Ο κ. Ντάισελμπλουμ, σ’ αυτό το Euro-group, έδωσε σχεδόν εντολή στην ελλη-νική κυβέρνηση «να πράξει τα μέγιστα,ώστε η αξιολόγηση να ολοκληρωθεί τά-χιστα» προσθέτοντας ψυχρά ότι «κυρίωςαπό την Αθήνα πρέπει να γίνει η προ-σπάθεια», και ο Όλι Ρεν παρατηρούσεότι «είναι πολύ σημαντικό να τελειώσειη αξιολόγηση αυτή την εβδομάδα». Γιανα μην υπάρχει καμιά αμφιβολία, στημέση της εβδομάδας έριξε το βάρος τουκαι ο κ. Σόιμπλε λέγοντας «η Ελλάδαμάς απασχόλησε πολύ στο τελευταίο Eu-rogroup. Μελετήσαμε την ενδιάμεση έκ-θεση της Τρόικας και διαπιστώσαμε ότιη Ελλάδα δεν έχει εκπληρώσει όσα έχουνσυμφωνηθεί … Πρέπει να τα εκπληρώ-σει, αλλιώς δεν θα εκταμιευθεί η δόση».

Ο συμβιβασμός, επομένως, που φαινό-ταν ότι θα επιτευχθεί, είναι φανερό, θαήταν σαφώς υπέρ της Τρόικας η οποία«κατάφερε» να πάρει μεγάλο μέροςόσων έθετε από την αρχή ως προαπαι-τούμενα και άλλα τα άφηνε είτε για μετάτην οριστικοποίηση του πλεονάσματος,είτε για μετά τις ευρωεκλογές.

Υπερεκτίμηση δυνατοτήτων

H ελληνική κυβέρνηση είναι φανερόότι υπερεκτίμησε τις δυνατότητές της ναπιέσει. Στηρίχθηκε σε τρία σημεία:πρώτο, ότι έχει πλεόνασμα, άρα αντέχειστο χρόνο, δεύτερο, ότι πριν τις εκλογέςκαι οι δύο πλευρές δεν θέλουν προβλή-ματα, τρίτο,ότι οι δόσεις θα έπρεπε ναδοθούν, διότι κανέναν δεν συμφέρει ηχρηματοπιστωτική αναταραχή. Θα μπο-ρούσαμε να πούμε ότι δανείστηκε μέροςτης «γραμμής διαπραγμάτευσης» του ΣΥ-ΡΙΖΑ. Ξέχασε, όμως, ότι ακόμη και λίγα

στοιχεία της απαιτούν να τα στηρίζει καιαντίστοιχη πολιτική δύναμη: το δίδυμοΝ∆ – ΠΑΣΟΚ δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Η τρόικααυτό το γνωρίζει πολύ καλά από τους ωςτώρα ελέγχους. Αυτό φάνηκε καθαράόταν στις διαρροές τής κυβέρνησης ότιδεν επιθυμεί νέο δάνειο, η απάντησηήλθε από τον ίδιο τον Σόιμπλε, για ναμην υπάρχει παρανόηση: «Μην ανησυ-χείτε, δεν πρόκειται να δώσουμε οικονο-μική βοήθεια με το ζόρι, εάν κάποιος δεντο θέλει», δήλωσε. Μ’ αυτό τον όγκο τωνυποχρεώσεων, εφόσον δεν ήταν αποφα-σισμένη για ενός είδους ανταπάντηση,ήταν δυνατό η κυβέρνηση να μην«άκουσε» την απειλή;

Κατά κάποιο τρόπο, η μακρά διαβού-λευση ανέδειξε πλευρές από το μέλλον.Υποκρύπτει τις διαφωνίες των δύο πλευ-ρών για την έκταση των «επιτυχιών» πουέφερε η πολιτική των μνημονίων και τηνανησυχία των πιστωτών, ιδίως της Γερ-μανίας, για τις πολιτικές εξελίξεις στηνΕλλάδα. Η τρόικα δεν πιστεύει ότι η ελ-ληνική οικονομία μπορεί να αυτονομη-θεί, ότι η πρόοδος είναι διατηρήσιμη. Γι’αυτό και επιμένει για τις λεγόμενες διαρ-θρωτικές αλλαγές, που είναι και η ση-μαντική πλευρά ενός νεοφιλελεύθερουσχεδίου. Γι’ αυτό και επιμένουν στη σύ-ναψη νέου δανείου ή όποιας βοήθειας,διευκόλυνσης κτλ, διότι αυτά εξασφαλί-ζουν αυστηρή επιτήρηση, ακόμη και ανδεν την πουν μνημόνιο. Γι’ αυτό και ητρόικα «διεκδικεί μερίδιο» από το θρυ-λούμενο πλεόνασμα – γνωρίζει το σαθρόέδαφος όπου στηρίζεται – για λόγουςιδεολογικούς και για να μεταφερθεί το2014 και να καλύψει ελλείμματα.

Η τρόικα, μ’ άλλα λόγια, θέλει να έχειεπιρροή, και μοχλούς με τους οποίουςαυτή θα υλοποιείται, στην ελληνική πο-λιτική – ακόμη ή και ιδίως αν χάσει αυτήη κυβέρνηση – το επόμενο μακρύ διά-στημα για λόγους προστασίας των πι-στωτών, για λόγους ιδεολογικούς καιδιότι δεν εμπιστεύεται την πρόοδο τηςελληνικής οικονομίας. Φυσικά και γιαλόγους πολιτικούς. Το επιχείρημα τηςκυβέρνησης «μη μας πιέζετε, διότι θαπέσουμε και θα ’ρθει ο ΣΥΡΙΖΑ», γίνεταιμπούμερανγκ. Έφτασε ως και στο ση-μείο η τρόικα - «αυτή η εξέλιξη είναιντροπιαστική» έγραφε στο κύριο άρθροτης η «Καθημερινή» - να κάνει πρότασηπώς να λειτουργεί το ελληνικό πολιτικόσύστημα και να συμπεριφέρονται βου-λευτές, υπουργοί, πόσο να χρηματοδο-τούνται τα κόμματα!

Η Die Welt ανέλαβε να πει τα πράγ-ματα με το όνομά τους, όσον αφορά τηνκυβερνητική τακτική. Μιλά για τρία«σφάλματα». Πρώτον, ότι εξέλαβε την

τρόικα «ως εταίρο που πορεί να δια-πραγματευθεί», ενώ «εκπροσωπεί εταί-ρους» οι οποίοι έκαναν μια «άνευ προ-ηγουμένου κίνηση αλληλεγγύης», άρα ητρόικα «έχει εταιρική δημοκρατική νομι-μοποίηση για να ζητά μέτρα λιτότηταςκαι περικοπές κρατικών υπηρεσιών».∆εύτερον, είχε την πεποίθηση ότι μπορείνα «ζητά νέα βοήθεια χωρίς ανταλλάγ-ματα» για πολιτικούς λόγους, όταν «καιοι εταίροι βρίσκονται αντιμέτωποι μεεκλογικές αναμετρήσεις». Τρίτον, ότι ξέ-χασε ότι παρά τις επιτυχίες και τον κόποτους «η Ελλάδα έχει, όμως, μπροστά τηςένα εξίσου μεγάλο κομμάτι δρόμου».

Στοιχεία παράλυσηςστην κυβέρνηση

Με οξύ, όμως, τρόπο αυτή την εβδο-μάδα τέθηκε και ζήτημα πολιτικής ευ-στάθειας και αποτελεσματικότητας τηςκυβέρνησης. Εμφανίζει έντονα στοιχείαπαράλυσης, με την έννοια ότι δεν είναικαθόλου σίγουρη ότι μια διάταξη ή ένανομοσχέδιο θα ψηφισθεί στη Βουλή.Αυτό δημιουργεί προβλήματα. Στην τε-λευταία ψηφοφορία, πχ, ομάδα ολό-κληρη βουλευτών καταψήφισε διατά-ξεις, ενώ ο κ. Κ. Μητσοτάκης αναγκά-στηκε να αποσύρει διάταξη – ενώ είχεσαφώς δηλώσει ότι αυτό δεν θα το κάνειεπουδενί! – με τα εξής λόγια: «Οφείλωνα σεβαστώ ότι δεν διαφαίνεται επαρκήςπλειοψηφία. Η διάταξη αποσύρεται».

Το τι θα συμβεί τις επόμενες μέρες καιεβδομάδες με διάφορα νομοσχέδια, κα-νένας δεν μπορεί να προβλέψει. Και ανά-λογα με το περιεχόμενο και των νέωνπροαπαιτούμενων μπορεί να έχουμε εκ-πλήξεις, παρά το κόλπο του ενός και μο-ναδικού άρθρου. Τρία θα είναι τα καυτά– πολιτικά σημεία τού νομοσχεδίου: οιαπολύσεις, το γάλα και τα φάρμακα καιτα του «κοινωνικού μεριδίου» από τοπλεόνασμα. Παρά τη δημόσια δέσμευσητου πρωθυπουργού, οι πληροφορίες ότιη τρόικα δεχόταν πως είναι προς δια-νομή μόνο 100 εκ. ευρώ είναι μη διαχει-ρίσιμες. Η δεύτερη πηγή πολιτικήςαστάθειας της κυβέρνησης είναι ο εταί-ρος ΠΑΣΟΚ. Όσοι μετέθεταν το πρό-βλημα αυτό για μετά τα αποτελέσματατων εκλογών, τώρα δεν αποκλείουν προ-βλήματα σοβαρά να προκύψουν και πριναπ’ αυτές. Το ΠΑΣΟΚ πιέζεται δημοσκο-πικά όλο και περισσότερο, ενώ σε τρεις– τέσσερις περιφέρειες, δυσκολεύεται νακατεβάσει ψηφοδέλτια ή είναι διασπα-σμένο. Η τελευταία δήλωση του ΚώσταΣκανδαλίδη - «ανάλογα με τις εξελίξειςσχετικά με το χρέος ως τις ευρωεκλογέςθα πρέπει να υπάρξει και νέα συμφωνία

μεταξύ των εταίρων, διαφορετικά ηχώρα να οδηγηθεί σε βουλευτικές εκλο-γές» - είναι χαρακτηριστική και έφερεξανά στο προσκήνιο τη διαφωνία κεν-τρικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ – μεταξύτων οποίων και ο γραμματέας Ν. Αν-δρουλάκης – στη συνεργασία με τη Ν∆και την εύνοιά τους στη συνεργασία μεκόμματα προς τ’ αριστερά. ∆ανείζομαι τηδιατύπωση του Γιάννη Βούλγαρη ότι οιτελευταίες εξελίξεις δεν είναι απλώςανησυχητικές, αλλά «επικίνδυνες τόσογια την Ελιά όσο και για το ΠΑΣΟΚ».

Συνωστισμός στη μικρή περιοχήτου Κέντρου

Ο συνωστισμός στο χώρο που ονομά-ζεται «∆ημοκρατική Παράταξη», ως έναείδος προσφυγής στο παρελθόν, ενι-σχύεται. Η ∆ΗΜΑΡ πρόσθεσε και εκείνη,χάριν του «πόλου» που φιλοδοξεί να στε-ρεώσει δίπλα στο «∆ημοκρατική Αρι-στερά», τον προσδιορισμό «ΠροοδευτικήΣυνεργασία», ενώ ο Φώτης Κουβέληςδήλωσε ότι σ’ αυτόν εκτός από τους«αριστερούς» και «κεντροαριστερούς»θέση έχουν και οι «κεντρώοι». Ίσως γι’αυτό προσέφυγε στην παρακαταθήκητου κέντρου - με ορατό τον κίνδυνο ναβρεθεί δεξιά του Ποταμιού - για να αντι-γράψει τον πιο αιχμηρό διμέτωπο: ανα-φερόμενος στον Αλέξη Τσίπρα τόνισεότι «αρκείται σε εύκολους αφορισμούς,αντιτίθεται σε αναγκαίες δημοκρατικέςαλλαγές, αθροίζει συντεχνιακά αιτήματακαι εμφορείται από έναν παρωχημένολαϊκισμό». Και πρόσθεσε για τους παλι-ούς εταίρους: «Εμείς θέλουμε να εκφρά-σουμε αυτούς που δεν αποδέχονται τηνκυβερνητική πολιτική».

Την ίδια ώρα το Ποτάμ» χαίρεται τησχετική ασυλία του και απολαμβάνειανέμελα τη δημοσιότητα που αποσπά.Αλλά στην πολιτική δεν διαρκούν πάραπολύ οι ανέμελες στιγμές. Και οι ευρωε-κλογές αργούν κάπως.

Καθώς περιγράψαμε ως εδώ τόσες δυ-σκολίες για αρκετά κόμματα προκύπτει,άραγε, ότι είναι όλα καλά για τον ΣΥ-ΡΙΖΑ; Όχι βέβαια. Η παρενόχληση τουΠοταμιού μάλλον θα αποδειχθεί παρο-δική, η παράσταση νίκης είναι πάντοτεμε διαφορά υπέρ του, διατηρεί έστω καιμε δυσκολία πάντα την πρώτη θέση στιςδημοσκοπήσεις. Όμως, ο κίνδυνος ναενισχυθεί στο λαό η υποψία ότι και ο ΣΥ-ΡΙΖΑ, ίσως, κατοικεί στο ίδιο κάδρο μεάλλους, είναι έκδηλος. Είναι επείγουσαανάγκη να εργαστεί έτσι ώστε να απο-φευχθεί.

Παύλος ∆. Κλαυδιανός

Η τρόικα δεν πιστεύει ότι η ελληνική πρόοδος είναι διατηρή-σιμη. Γι’ αυτό και επιμένει για τις λεγόμενες διαρθρωτικέςαλλαγές, που είναι και η σημαντική πλευρά ενός νεοφιλε-λεύθερου σχεδίου. Γι’ αυτό επιμένουν στη σύναψη νέου δα-νείου ή όποιας βοήθειας, διευκόλυνσης κτλ, διότι αυτά εξα-σφαλίζουν αυστηρή επιτήρηση, ακόμη και αν δεν την πουνμνημόνιο

“Υπάρχει ζωήκαι μετά την ΚυριακήΜόνο που θα είναι ακόμα πιο δύσκολη για τη συγκυβέρνηση

Του

Ηλί

α Μ

ακρή

από

την

«Κα

θημε

ρινή

»

44 ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μίντια:το μεγάλο φιάσκοΗ παταγώδης αποτυχία των εργολάβων των συστημικών ΜΜΕ να στήσουντο πολιτικό παιγνίδι φυτεύοντας Ελιές και ανοίγοντας… ποτάμια

Του Νίκου Τσαγκρή

«Φτιάχνεις το Ποτάμι, να πάρει καμιά ψήφο απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, και πάεικαι παίρνει απ’ το ΠΑΣΟΚ και κινδυνεύει η σταθερότητα τηςχώρας».

Η ατάκα αυτή, αποσπασμένη από ανώνυμο χρήστη των social media, δίνει τοστίγμα της απόγνωσης που επικρατεί στο χώρο των εργολάβων της μνημονιακήςσταθερότητας. ∆ιότι περί της μνημονιακής σταθερότητας πρόκειται, αυτή είναι η«σταθερότητα της χώρας» που περιφρουρεί η συγκυβέρνηση των Σαμαρά – Βενι-ζέλου. Γι’ αυτή τη «σταθερότητα» πασχίζει η οικονομική ελίτ και τα συστημικάμίντια, αυτή η «σταθερότητα» κινδυνεύει όταν φτιάχνεις… ποτάμια «για να πά-ρουν καμιά ψήφο από τον ΣΥΡΙΖΑ» και αυτά παίρνουν ψήφους απ’ το ΠΑΣΟΚ.Και όταν φτιάχνεις «Ελιές» για να στηρίξουν το ΠΑΣΟΚ. Και αυτές το διαλύουν.Οριστικά!

Γιατί και η «Ελιά», μια ακόμα θεωρητική κατασκευή των μιντιαρχών ήταν. Μετην ελπίδα της επιμήκυνσης της ζωής του συγκυβερνητικού τέρατος «Σαμαρά –Βενιζέλου». Και την παράταση της… «πολιτικής σταθερότητας», βεβαίως! Τη συν-τήρηση, δηλαδή, της συστημικής – μνημονιακής σταθερότητας.

Πώς το είπε ο νεοδημοκράτης υφυπουργός Μεταφορών; «Η τρόικα εξυπηρετείιδιωτικά συμφέροντα». Τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ και των μιντιαρχών,δηλαδή. Έτσι δεν είναι υπουργέ;

- «Ναι, υπάρχουν κάποιοι θεσμικοί φορείς, είτε Έλληνες, είτε ξένοι, που περ-νάνε από την τρόικα και τους λένε κάντε και αυτό. Μπήκε σε μια λογική η τρόικα,για να εξυπηρετήσουν κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα»

Όλα συμβαίνουν

Μάλιστα! Ένας υπουργός της συγκυβέρνησης ομολογεί ότι οι μνημονιακές «με-ταρρυθμίσεις» (πολλές απ’ αυτές, τέλος πάντων) δεν είναι παρά οδηγίες οικονο-μικών ελίτ που μεταφέρονται στην τρόικα μέσω θεσμικών παραγόντων και δενκουνιέται… μιντιακό φύλλο. Ούτε καν… κεντροαριστερό.

Αυτό ήθελα να πω: τα πάντα συμβαίνουν στα μίντια:Σκηνή πρώτη: Το «Ποτάμι» κυλάει στη μικρή οθόνη δροσερό και αφελές και

φρέσκο. Οι σχολιαστές–παραθυράκηδες περνούν ωραία μαζί του και εμείς μαζίτους. ∆ιασκεδάζουμε, κουτσομπολεύουμε τους «εκδρομείς», μπαίνουμε κι εμείςστα selfies πίσω από εκείνον το γέρο–μπισμπίκη που το παίζει φιλόσοφος και δη-λώνει ότι έφτιαξε το Ποτάμι για να ’χει ένα δικό του κόμμα να ψηφίζει – cut.

Σκηνή δεύτερη: το ρεπορτάζ εμφανίζει την τρόικα να μαστιγώνει την κυβέρ-νηση. «Όχι, δεν θα μοιράσεις στους φτωχούς Έλληνες το πλεόνασμα» διαμηνύειο ανάλγητος, ο Τόμσεν. Οι παραθυράκηδες σχολιαστές οργίζονται, αναθεματί-ζουν τον… ανάλγητο. Μα ξαφνικά, νάτος – νάτος ο πρωθυπουργός: σύμφωνα μεαποκλειστικές πληροφορίες ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει αποφασισμένος να μηνκάνει ούτε βήμα πίσω. Είναι αποφασισμένος να αντισταθεί στην τρόικα και ναμοιράσει το πλεόνασμα στους… ένστολους – cut.

Τα πάντα συμβαίνουν στα μίντια, ωστόσο δεν παγώνουν μαζί τους καθώς κλεί-νεις το δέκτη, δεν γίνονται – πάντα – σκουπίδια καθώς πετάς την εφημερίδα. Σύμ-φωνοι, τα ΜΜΕ ανήκουν στην περιοχή της θεωρίας αλλά, αν θεωρία είναι η γενι-κευμένη πράξη (όπως ορίζεται από τον Ένγκελς), η αναπαράσταση μιας πραγ-ματικότητας από τα Μέσα Ενημέρωσης δεν μπορεί παρά να αποτελεί μέρος τηςπραγματικότητας που αναπαρίσταται.

Όταν η θεωρία μένει στη θεωρία

Τα ΜΜΕ, με τη λειτουργία τους και μόνο, επιδρούν στην πραγματικότητα καιτην επηρεάζουν λιγότερο ή περισσότερο. «Ανάλογα με το πόσο αποτελεσματικάείναι διαμορφωμένο το μήνυμα, που ως τέτοιο ανήκει στην περιοχή της θεωρίας»έλεγε ο μακαρίτης ο φίλος μου ο Ραφαηλίδης: «η θεωρία είναι πράξη, εφ’ όσονδιαμορφώνει χαρακτήρες και επηρεάζει συμπεριφορές. Όποιος λοιπόν περι-φρονεί τη θεωρία, δεν τα καταφέρνει στην πράξη επειδή, ακριβώς δεν ξέρει απόθεωρία…»

Εντάξει, «τα πάντα συμβαίνουν στα μίντια», αλλά με τις Ελιές και τα Ποτάμιατα μίντια απέτυχαν παταγωδώς. Και μας έδωσαν την ευκαιρία να απολαύσουμε,σε ζωντανή σύνδεση, το μεγάλο φιάσκο της μιντιοκρατίας. Προφανώς, οι μιν-τιάρχες και τα τσιράκια τους περιφρονούν ή δεν ξέρουν τίποτα από θεωρία, καιγι’ αυτό τα έκαναν μπάχαλο στην πράξη: δεν κατάφεραν να επιδράσουν στηνπραγματικότητα.

Ωστόσο, συνεχίζουν το… θεάρεστο (διαβάστε αυτάρεσκο*) έργο τους: στήνουνμάχες με την τρόικα, για να τις κερδίζει πάντα ο γενναίος πρωθυπουργός Σαμα-ράς, προμοτάρουν ασύστολα τα γκεμπελικά χαλκεύματα της μονταζιέρας κατάτου ΣΥΡΙΖΑ, λούζουν με χυδαιότητες τον Γιώργο Παπανδρέου επειδή απειλεί νααποσπάσει από τον έλεγχο του Βενιζέλου τα πασοκικά συντρίμμια, ρίχνουνλάσπη ακόμα και στο Ποτάμι τους, οι αθεόφοβοι, από τότε που κατάλαβαν ότι

κλέβει ψήφους από Ν.∆. καιΠΑΣΟΚ και όχι από ΣΥΡΙΖΑ,όπως σχεδίαζαν…

Τόσα κι άλλα τόσα, με στόχοτην παράταση της… «πολιτι-κής σταθερότητας βεβαίως. Τησυντήρηση, δηλαδή, της συστη-μικής – μνημονιακής σταθερότη-

τας, διά της επιμηκύνσεως τηςζωής του συγκυβερνητικού τέρατος

«Σαμαρά – Βενιζέλου».

*Θεός τους είναι ο εαυτόςτους, το προσωπικό τουςσυμφέρον.

Με εντολήΣαμαράΜε εντολή Σαμαρά δεν θα

υπάρξει οποιαδήποτε πε-ρικοπή στις αποδοχές τωναστυνομικών. Τα 7 εκατ. ευρώ,που έλειπαν, θα διατεθούν απότο πλεόνασμα. Προ μνημονίουοι πρωθυπουργοί έδιναν καικάτι στους ψηφοφόρους τους -αγρότες, συνταξιούχους, δημό-σιους υπαλλήλους- για να κερ-δίσουν τη στήριξή τους. Ο Α.Σαμαράς στρέφεται στους μό-νους που ελπίζει ότι δεν θα τονμαυρίσουν. Άλλωστε, μαυρί-ζουν τους πολίτες στο ξύλο κα-θημερινά και χωρίς αύξηση.

Μαπού να πάω;Ασθενής κρατούμενος, που

δικαιούται να αποφυλακι-στεί, σύμφωνα με τροπολογίατου υπουργείου ∆ικαιοσύνης,υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση ναμην ευεργετηθεί από το νόμογιατί δεν έχει που να μείνει.Εκεί φτάσαμε. Να προτιμά τιςκατσαρίδες, την υγρασία, τουςγεμάτους βόθρους από τηνελευθερία, γιατί τουλάχιστονεκεί θα έχει κάπου να κοιμηθεί.Μήπως η Ό. Κεφαλογιάννη,στην καμπάνια για την προσέλ-κυση τουριστών, να προσθέσειτις εικόνες του νοσοκομείουκρατουμένων Κορυδαλλού, μετο ίδιο μότο «Ελλάδα, η πλου-σιότερη χώρα του κόσμου»;

Show methe moneyΘα έβρισκε «πολύ ενδιαφέ-

ρουσα μια αστική αγωγήτων συγγενών των θυμάτων τουκ. Κουφοντίνα» ο κ. ∆ένδιας«με σκοπό να μην πάνε τα χρή-

ματα από τις εισπράξεις σεεκείνον». Εμείς πάλι θα προτεί-ναμε να ζητηθούν οι εισπράξειςαπό το βιβλίο του Θ. Πάγκαλου«Τα φάγαμε όλοι μαζί», του Β.Πολύδωρα «Ποια Ευρώπη;»,του Τ. Γιαννίτση «Η Ελλάδαστην κρίση», καθώς και του υπόέκδοση βιβλίου του Γ. Παπαν-δρέου και να δοθούν στα θύ-ματα της πολιτικής τους.

Νικήταςπαντού«∆έκα χιλιάδες ταξί στην

πόλη θα βάλουν τηφάτσα μου που θα λέει «Ψηφί-στε Νικήτα»», ανακοίνωσε ο Ν.Κακλαμάνης και η φαντασίατης προεκλογικής του καμπά-νιας στέρεψε. Όμως ιδέεςυπάρχουν: Στα αδέσποτα σκυ-λιά να δοθούν πλακάτ του Ν.Κακλαμάνη, που τα βράδια θαχρησιμεύουν ως σπιτάκια. ΟιAtenistas να κεντήσουν το μο-νόγραμμά του σε όλα τα παγκά-κια, τα δέντρα και τις διαβά-σεις. Τα συντριβάνια να πετούνσαμπάνια φτιάχνοντας το ολό-γραμμά του. Στο βράχο τηςΑκρόπολης να προβάλλεταιβίντεο από τη ζωή του υποψή-φιου. Οι φωτεινοί σηματοδότεςνα αντικατασταθούν και όπουπράσινο να είναι η φάτσα τουΝ. Κακλαμάνη, όπου κόκκινοτου Γ. Καμίνη. Στο πορτοκαλί,που είναι το πιο αγαπητό τωνοδηγών, επιτρέψτε μας να προ-τείνουμε το πρόσωπο του Γ. Σα-κελλαρίδη.

Η μαντινάδαπιάνει τόποΟΓιάννης Σμαραγδής είναι ο

νέος πρόεδρος του διοικη-τικού συμβουλίου του ΦεστιβάλΚινηματογράφου Θεσσαλονί-κης. ∆εν χρειάζεται να θυμί-σουμε στους αναγνώστες μας

Κοπ

τορα

πτικ

ή

Του

Γιάν

νη Κ

ακαρ

ώνη

Σκυλιά, φυλάτε τ’ αφεντικά σας!


Ηανασυγκρότηση του προοδευτι-κού ή σοσιαλδημοκρατικού ήόπως αλλιώς θέλετε κέντρου

φάνταζε στη λογική ορισμένων σχετικάβατή υπόθεση. Κι όμως έχει καταλήξεινα μετατραπεί σε σταυρόλεξο για πολύδυνατούς, σχεδόν υπεράνθρωπουςλύτες.

Ορισμένοι από τους πρωταγωνιστέςτου δράματος έχουν έτοιμη την εύκοληαπάντηση: φταίνε οι προσωπικές στρα-τηγικές και τα αντιτιθέμενα συμφέ-ροντα των διαφόρων ομάδων τουχώρου. Αν, όμως, ήταν μόνο αυτά, ταεμπόδια θα είχαν περιοριστεί από καιρόστο ελάχιστο, καθώς όλοι διαβλέπουνότι εδώ πρόκειται για ζήτημα ζωής καιθανάτου.

Οι... θερμοί αριθμοί

Πριν αρχίσουμε να αναζητούμε απότη δική μας σκοπιά τα αίτια αυτού τουαδιεξόδου, ας παραθέσουμε μερικούςψυχρούς αριθμούς, που δόθηκαν πρό-σφατα στη δημοσιότητα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουρ-γείου Οικονομικών, οι νέοι οφειλέτεςτου δημοσίου ανέρχονται σε 2,6 εκατ.Και οι περισσότεροι από αυτούς αδυνα-τούν να υπαχθούν σε οποιαδήποτε ρύθ-μιση, γιατί τα ποσά των δόσεων πουπροκύπτουν από αυτές, ξεπερνούν τιςοικονομικές δυνατότητές τους. Μέσα σεένα έτος, μάλιστα, τα ληξιπρόθεσμαχρέη αυξήθηκαν κατά 10 δισ. ευρώ εξαι-τίας δεκάδων νέων φορολογικών επι-βαρύνσεων, κυρίως επί των ακινήτων.

Από την άλλη, συνεργάτες του γνω-στού κ. Ράιχενμπαχ μιλούν για εξάντ-ληση της φοροδοτικής ικανότητας τωνΕλλήνων και επισημαίνουν την αντί-θεση ακόμη και της δυσώνυμης TaskForce στα υψηλά πρόστιμα, που λόγωτης κατάστασης στην οποία έχουν πε-ριέλθει οι συνήθεις φορολογούμενοι,είναι αδύνατο να εισπραχθούν.

Με πολιτικές εναντίοντου κέντρου

Όλα αυτά δηλούν ότι η πολιτική πουεπεξεργάζεται και εφαρμόζει η κυβέρ-νηση Ν∆ και ΠΑΣΟΚ σε αγαστή συνερ-γασία με την τρόικα, αφαιρεί κάθε αντι-κειμενική βάση για την ανάπτυξη τηςεπιρροής των πολιτικών δυνάμεων πουαναφέρονται στο κέντρο, στα στρώματαπου θα μπορούσαν να αναγνωρίσουντον εαυτό τους στο χώρο αυτό. Μετά τησφαγή των μισθών και των συντάξεωνη επίθεση επικεντρώθηκε και σ’ αυτά.Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ίδιοι αξιωμα-τούχοι παρατηρούν ότι, ακόμη κι ανυιοθετηθεί η εκτίμηση ότι θα ανακοπείφέτος η ύφεση, η κοινωνία θα αργήσεινα αισθανθεί τα θετικά σημάδια, καθώςαπαιτούντα από μέρους της πολλέςακόμα προσπάθειες για πολλά χρόνια,

όπως λένε χαρακτηριστικά. Αλλά χωρίς πολιτική που να γεννά

ελπίδες, έστω και φρούδες, στα αμφι-ταλαντευόμενα λόγω της κρίσης στρώ-ματα, έδαφος για ανασυγκρότηση κεν-τρώου πολιτικού χώρου υπό οποιαδή-ποτε επωνυμία δεν υπάρχει. Αυτή ηεκτίμηση μοιάζει πιο αληθοφανής εξή-γηση από την ύπαρξη προσωπικών αν-τιθέσεων και στρατηγικών. Πρόθυμοινα καλύψουν το χώρο του κέντρουυπάρχουν πολλοί, πολιτική που να κα-λύπτει τις ανάγκες των μεσοστρωμάτωνδεν έχουν.

Σύγχυση στο κυβερνητικόστρατόπεδο

Στην απελπισία τους οι επίδοξοι δια-μορφωτές των πολιτικών εξελίξεωνσύμφωνα με τα συμφέροντά τους αναγ-κάζονται να παίξουν σε όλα τα ταμπλό:ξεκίνησαν εκθειάζοντας τους 58, δεντους βγήκε όμως και αρκέστηκαν σε μιαΕλιά που μοιάζει με ψευδώνυμο τουΠΑΣΟΚ στη χειρότερη εκδοχή του.Είναι χαρακτηριστική η σύγχυση πουεπικρατεί στο φιλικό προς τις αγωνιώ-δεις αυτές προσπάθειες τύπο. Έσχατηκαταφυγή τους το Ποτάμι. Όπως γρά-φει γι’ αυτό στα «Νέα» ο Μιχ. Μητσός,«δεν μάθαμε την ιδεολογία του κόμμα-τος, αλλά δεν μπορούμε να τα θέλουμεκι όλα δικά μας, προς το παρόν μοιάζεινα ανακόπτει τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑκαι για όσους ανησυχούν με τον τυχο-διωκτισμό του τελευταίου, δεν είναι καιλίγο»...

Μόνο που με τον τρόπο αυτό οδη-γούνται στο ακριβώς αντίθετο αποτέλε-σμα: ενισχύουν όλες τις απόπειρες – κιόποια κάτσει – με αποτέλεσμα να μοι-ράζεται το ήδη περιορισμένο περιθώριοεκλογικής επιρροής σε πολλά, τουλάχι-στον τρία αν συνυπολογίσουμε και τη∆ΗΜΑΡ, κομμάτια και να μεγαλώνειανησυχητικά ο κίνδυνος να μείνουνόλοι απ’ έξω από την επόμενη βουλή.

Το ενδεχόμενο αυτό ανησυχεί πιοπολύ απ’ όλους τη Ν∆, που δεν βλέπειπώς θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρ-νηση χωρίς συμμάχους, ακόμη κι ανπρώτευε στις βουλευτικές, πράγμα όλοκαι λιγότερο πιθανό. ∆εν μπορεί, όμως,να κάνει τίποτα περισσότερο όχι μόνοεπειδή ελπίζει κι αυτή να αντλήσει απόένα τμήμα του ίδιου χώρου, αλλά και

γιατί η πολιτική της την εμποδίζει εξί-σου. Γι’ αυτό περιορίζεται σε ένα επι-κοινωνιακού κυρίως χαρακτήρα παι-χνίδι του ποντικού με τη γάτα-τρόικα,που ελπίζει ότι, αφενός, θα την εμφανί-σει αντιστεκόμενη σθεναρά στις απαι-τήσεις της (τις «παράλογες» , γιατί τις«λογικές» τις έχει αποδεχτεί πλήρως),αφετέρου, αν έχει κάποιο αποτέλεσμα,θα μπορέσει να το διαχειριστεί σαν έν-δειξη ότι «βγαίνουμε από το τούνελ».

Από τη σηματοδότησηστη νοηματοδότηση

Εδώ μπορείτε να επιστρέψετε εκείαπ’ όπου ξεκινήσαμε: στους ψυχρούςαριθμούς. Γιατί αυτοί οι αριθμοί περι-γράφουν την κατάσταση της μεγάληςπλειοψηφίας των πολιτών και χαρα-κτηρίζουν τα καθημερινά βιώματά τους.Αυτά ακριβώς έρχονται σε ευθεία σύγ-κρουση με τις επικοινωνιακές επιχειρή-σεις του Μαξίμου. Και αυτό είναι τοπραγματικό του πρόβλημα.

Ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα θαμπορούσε να προκαλέσει σ’ όλους αυ-τούς ο ΣΥΡΙΖΑ, αν κατόρθωνε με εύλη-πτο τρόπο να προτείνει στα μεσοστρώ-ματα μια πολιτική που να τους εξασφα-λίζει ένα μέλλον με σταθερότητα καιαξιοπρέπεια, ενταγμένο στο δικό τουσχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης.Και όχι μια προνομιακή θέση, όπωςαυτή που τους υποσχέθηκαν όσοι επι-ζητούσαν τον εκμαυλισμό τους, για νατους πουν την κρίσιμη στιγμή: «Μαζί ταφάγαμε».

Για την ώρα, πάντως, φαίνεται να αν-τιλαμβάνεται την πραγματικότητα ανε-στραμμένη, με το κεφάλι κάτω: ένατμήμα του δοκιμάζει έναν κατ’ όνομασυντηρητικό αριστερισμό, που μοιάζειπιο πολύ με γεροντική πάθηση παρά μεπαιδική ασθένεια, ενώ ένα άλλο φαίνε-ται να πιστεύει ότι η ανάγκη πρόσβασηςστον εν λόγω χώρο μπορεί να καλυφθείμε δύο-τρεις έξυπνες κινήσεις «διευ-ρυντικές», που κάτι σηματοδοτούν (τιμαγική λέξη κι αυτή...) Τη στιγμή ακρι-βώς που χρειάζονται εξειδικευμένα πο-λιτικά προγράμματα, που να νοηματο-δοτούν πολιτικά και να σταθεροποιούνκοινωνικά τις συμμαχίες που είναι ανα-γκαίες.

Χ. Γεωργούλας

την αλήστου μνήμης μαντινάδαμε την οποία ο σκηνοθέτης εξέ-φρασε την αγάπη του για τονπρωθυπουργού, το προηγούμενοκαλοκαίρι. Εμείς, αντί για σχο-λιασμό, παραθέτουμε ένα από ταπολλά σχόλια που συνόδευσαντην είδηση στο twitter: « Επήαστον πρωθυπουργό και είπα ένατραγούδι, μπας και μου δώσει ταλεφτά για να γυρίσω movie».

Παλικάριατης φακήςΕτριξε τα δόντια του ο βουλευ-

τής του ΠΑΣΟΚ, Πάρις Κου-κουλόπουλος την Πέμπτη στηνΒουλή. Πρώτα ζήτησε, σε υψη-λούς τόνους, να αποσυρθεί η διά-ταξη βάσει της οποίας η κυβέρ-νηση χαρίζει σημαντικά φορολο-γικά πρόστιμα σε μεγάλες εται-ρίες και κυρίως σε εφοπλιστές.Αφού το αίτημά του δεν έγινεδεκτό από την κυβέρνηση, ο βου-λευτής Κοζάνης τελικά υπερψή-φισε την τροπολογία. Τα άλλαπαλικάρια, αυτά της ΧρυσήςΑυγής, απουσίαζαν από την αί-θουσα προφανώς για λόγους ευ-γένειας απέναντι στο εφοπλι-στικό κεφάλαιο.

100% ευστοχίαΕκλογές είχαμε την προηγού-

μενη βδομάδα στην ΒόρειοΚορέα και φαίνεται ότι ο λαόςείναι απόλυτα ευχαριστημένοςαπό τον ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ούν.Αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονόςότι ο μεγάλος ηγέτης της χώραςέλαβε ποσοστό 100% ενώ ηαποχή ήταν μηδενική. Άλλωστεδεν μπορούν παρά να εκτιμηθούνοι μεταρρυθμιστικές προσπά-θειες του Κιμ Γιονγκ Ούν, όπωςη αλλαγή στους κανονισμούς τουμπάσκετ και η καθιέρωση τετρά-ποντου και οχτάποντου.

ΠαντούδιακρίσειςΓράφει ο Αντώνης Σιγάλας,

μέλος του Τμήματος ∆ικαιω-μάτων του ΣΥΡΙΖΑ, στο face-book: «Ο αρχιεπίσκοπος τηςΓρανάδας συσκέφτηκε με τονεαυτό του και αποφάνθηκε ότι τοστοματικό σεξ δεν είναι αμαρτίαγια τις γυναίκες, αρκεί να το κά-νουν με τους άντρες τους ότανεκείνοι το διατάζουν (ναι, διατά-ζουν λέει!) και επίσης όταν τοκάνουν να σκέφτονται τον Ιησού(!!!). Βέβαια δε μιλάει καθόλουγια στοματικό σεξ μεταξύ αν-δρών... Ακόμα και στις πίπες δια-κρίσεις ρε γαμώτο; Αμήν.»

Μαρσέλ & Μισέλ

Το φάντασματου κέντρουΑνησυχίες και συγχύσεις στο δρόμο με τα μνημόνια

Του

∆ημ

ήτρη

Πετ

σετί

δη

Χωρίς πολιτική που να γεννά ελπίδες, έστωκαι φρούδες, στα αμφιταλαντευόμενα λόγωτης κρίσης στρώματα, έδαφος γιαανασυγκρότηση κεντρώου πολιτικού χώρουυπό οποιαδήποτε επωνυμία δεν υπάρχει.

“

66 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Με τον αέρα από τις επιτυχημένεςεπισκέψεις στην Ευρώπη πουσηματοδοτούν έναν άνεμο αλλα-

γής, ξεκίνησε ο Αλ. Τσίπρας από προχ-θές περιοδεία ανά την Ελλάδα επισκε-πτόμενος πρώτα την Περιφέρεια Ανατο-λικής Μακεδονίας και Θράκης. Στηδιάρκεια της περιοδείας είχε συναντή-σεις με υπαλλήλους του δήμου, με σχο-λικούς φύλακες που βρίσκονται σε δια-θεσιμότητα, ενώ επισκέφτηκε το εργο-στάσιο παραγωγής φυσικού αερίου της∆ΕΗ και τον Εχίνο. Το απόγευμα της Πα-ρασκευής σε ομιλία του στο ΕργατικόΚέντρο Αλεξανδρούπολης κινήθηκε σειδιαίτερα υψηλούς τόνους εναντίον τηςμνημονιακής κυβέρνησης: «οι τρεις δια-δοχικές κυβερνήσεις του μνημονίου στηνπραγματικότητα λειτούργησαν ως ‘χασά-πηδες’. Όπως ο χασάπης παίρνει το χα-σαπομάχαιρο και κόβει και βάζει τα υπο-λείμματα στην κρεατομηχανή, έτσι καιαυτοί. Τους είπε η τρόϊκα πρέπει να κό-ψετε τόσες χιλιάδες υπαλλήλους. Πάνεκαι οι δεσμεύσεις περί αξιοκρατίας. Στοψαχνό βάρεσαν».

Ο Α. Τσίπρας στη συνέχεια απέρριψετο «success story», ενώ για το πλεόνασμαείπε ότι η κυβέρνηση έχει «πλεόνασμαθράσους, καταστροφής, εξαθλίωσης»και κατέληξε: «Εμείς δεν αμφισβητούμετα λογιστικά πλεονάσματα, αλλά άμαέστελναν και τους μισούς συνταξιούχουςεξορία ή τους εκτελούσαν στο Σύνταγμαγια να μην πληρώνουν συντάξεις, άμαέκλειναν τα νοσοκομεία και τα σχολεία,περισσότερα από αυτά που έχουν ήδηκλείσει, θα είχαμε ακόμα μεγαλύτερα

πλεονάσματα». Ο ομιλητής στάθηκε στιςπροτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχειδεσμευτεί και τη δέσμευση αυτή θα τηνκάνει πράξη ό,τι και να γίνει στο βαθμόπου θα έχει τη στήριξη του λαού και της

κοινωνίας…. Κυβέρνηση που δεν θααπευθύνεται μονάχα στους αριστερούςκαι στις αριστερές». Για τα πρώτα μέτραπου θα λάβει, υποστήριξε: «∆εν θέτουμεσε διαπραγμάτευση με κανέναν το ύψι-στο χρέος μας να ανταποκριθούμε στηνανθρωπιστική κρίση, στον πόνο, στη δυ-στυχία, στην εξαθλίωση του ελληνικούλαού. Αυτό είναι το πρώτο χρέος μας.»

Νέο «success story»

Για τις συζητήσεις στο κεντρικό πολι-τικό παιχνίδι, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκτι-μούν ότι πρόκειται για μια νέα προσπά-θεια της δικομματικής και μνημονιακήςκυβέρνησης να παρουσιαστεί ότι έχουμεένα νέο «success story». Η προσπάθειατου ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά του οικονομικούεπιτελείου επιχειρεί να καταδείξει την

κενότητα του πολιτικού λόγου επιμένον-τας ότι οι έως τώρα στόχοι της κυβέρνη-σης και του μνημονίου έχουν εντελώςχρεοκοπήσει. Ούτε το δημόσιο χρέοςπαρά τις θυσίες του ελληνικού λαού έχειπετύχει, ούτε όμως και η οικονομία είναισε θέση να βγει από τη βαθιά ύφεση.

Παράλληλα ετοιμάζεται πυρετωδώς οΣΥΡΙΖΑ για την κρίσιμη τριπλή εκλογικήαναμέτρηση του Μαΐου. Μια πρώτη συ-ζήτηση έγινε το βράδυ της Πέμπτης στοπλαίσιο της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά μετην εκλογική διακήρυξη και τη συγκρό-τηση του ευρωψηφοδελτίου, που αποκτάιδιαίτερη αξία λόγω της κρισιμότηταςτης εκλογικής αναμέτρησης. Στη συνε-δρίαση κατατέθηκε εκ μέρους της Αρι-στερής Πλατφόρμας, διαφωνία σχετικάμε το ρόλο της Ευρωζώνης στην πολι-τική και οικονομική ζωή, οπότε το κεί-

μενο που κατατέθηκε, δόθηκε για περαι-τέρω επεξεργασία. Το σύνθημα πάντωςπου συμφωνήθηκε να αποτελέσει τηβάση της προεκλογικής καμπάνιαςείναι: 25 Μαΐου 2014: ψηφίζουμε καιφεύγουν, επιχειρώντας να δοθεί ένας δη-μοψηφισματικός χαρακτήρας σε αυτές.Οι διαδικασίες, επίσης, έχουν ξεκινήσειγια τη συγκρότηση των περιφερειακώνψηφοδελτίων, ενώ και οι ΟργανώσειςΜελών επιταχύνουν τη διαδικασία για ναέχουν έτοιμες τις προτάσεις τους, τόσοστο επίπεδο του προγραμματικού λόγουόσο, και στα πρόσωπα που θα στελεχώ-σουν τα περιφερειακά ψηφοδέλτια.

Κατεύθυνση υπέρ της άρσηςασυλίας των βουλευτών της Χ.Α.

Με αφορμή τη συζήτηση που διεξήχ-θηκε στη Βουλή σχετικά με την αποδοχήτης πρότασης για την άρση ασυλίαςόσων βουλευτών της Χρυσής Αυγής, δενέλειψαν και οι διαφοροποιήσεις στοεσωτερικό του κόμματος. Στη συνε-δρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδαςτην Τετάρτη, ο Ν. Βούτσης που έκανετην εισήγηση σύμφωνα με την απόφασητης ΠΓ, υποστήριξε την ανάγκη να στη-ριχτεί η πρόταση περί αποδοχής τηςάρσης ασυλίας όλων των βουλευτών τηςΧΑ. ∆ιαφορετικά τοποθετήθηκαν αρκε-τοί βουλευτές ανάμεσά τους οι Μ. Γλέ-ζος, Σοφία Σακοράφα, Σ. Παναγούλης,Ζ. Κωνσταντοπούλου κ.α. Τελικά, υπε-ρίσχυσε η άποψη που θέλει την Κ.Ο. ναδίνει θετική κατεύθυνση στους βουλευ-τές του κόμματος.

Στάθης Κουτρουβίδης

ΣΥΡΙΖΑ

Πυρετώδεις ετοιμασίεςγια την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση

Σωρεία προβλημάτων αντιμετωπίζουν Ν∆ και ΠΑΣΟΚσε μια σειρά από περιφέρειες της χώρας, καθώς η μενπρώτη καλείται να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες πουπροκαλούν διάφοροι «αντάρτες», ενώ το ΠΑΣΟΚ παρου-σιάζει εικόνα διάλυσης, αδυνατώντας σε ορισμένες πε-ριπτώσεις να βρει «ελκυστικούς» υποψήφιους.

Στην Κεντρική Μακεδονία επίσημος υποψήφιος της Ν∆είναι ο Γ. Ιωαννίδης ενώ, παράλληλα, κατεβαίνει και ο Α.Τζιτζικώστας, τον οποίο θα στηρίξουν οι ΑΝΕΛ. Στην Συγ-γρού, μάλιστα, εμφανίζονται ιδιαίτερα ανήσυχοι, καθώς οΤζιτζικώστας προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Στην συγ-κεκριμένη περιφέρεια προβλήματα αντιμετωπίζει και τοΠΑΣΟΚ. Ο πρώην βουλευτής του κόμματος, Μ. Μπόλα-ρης, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στηριζόμενοςαπό την ∆ΗΜΑΡ. Έτσι, το ΠΑΣΟΚ (με την στήριξη όλωντων συνιστωσών της Ελιάς) θα στηρίξει την Ν. Παυλίδου,η οποία δεν φαίνεται να έχει πιθανότητες να περάσειστον δεύτερο γύρο.

Στην Κρήτη τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα με τη Ν∆να κατεβάζει τον Σ. Τσόκα, ενώ το ΠΑΣΟΚ στηρίζει τονΣ. Αρναουτάκη. Η πρόθεση, όμως, του Κ. Γύπαρη (στέλε-χος της Ν∆ μέχρι και πριν από τρεις μήνες) να κατέλθειμε την στήριξη των ΑΝΕΛ ανησυχεί το κόμμα της κυβέρ-νησης.

Στο Νότιο Αιγαίο η Ν∆ έχει να αντιμετωπίσει μεγάλουςπονοκεφάλους. Την υποψηφιότητά του έχει, ήδη, ανακοι-νώσει ο παλαιότερος υποψήφιος του κόμματος, Χαρ.Κόκκινος, όπως και ο, επίσης νεοδημοκράτης, Γ. Χατζη-μάρκος. Στην Συγγρού προσανατολίζονται να στηρίξουντον πρώτο, αλλά σε κάθε περίπτωση οι ψηφοφόροι ανα-μένεται να μοιραστούν. Επιπλέον, ο νυν περιφερειάρχης,Γ. Μαχαιρίδης, επέλεξε το νεοδημοκράτη ∆. Κρητικό γιατην θέση του αντιπεριφερειάρχη ∆ωδεκανήσων, γεγονόςπου αναμένεται να προκαλέσει νέες κόντρες στο γαλά-

ζιο στρατόπεδο.Στην Πελοπόννησο τα δύο κυβερνητικά κόμματα έχουν

μεγάλες φουρτούνες. Ο Β. Βενιζέλος δεν μπορεί να πεί-σει τις τοπικές οργανώσεις του κόμματος να στηρίξουντον Π. Τατούλη, ενώ παράλληλα δεν βρίσκεται άλλος πι-θανός, κομματικός υποψήφιος. Σύμφωνα με πληροφο-ρίες, είναι πιθανόν το ΠΑΣΟΚ να μην στηρίξει κανένανυποψήφιο, τουλάχιστον στον πρώτο γύρο. Προβλήματα,όμως, αντιμετωπίζει και η Ν∆, καθώς ο Γ. Μανώλης αντ-λεί από την ίδια δεξαμενή με τον νυν περιφερειάρχη.

Η ∆υτική Μακεδονία ήταν μια από τις περιοχές πουπροβλημάτιζε την Χαριλάου Τρικούπη, αλλά φαίνεταιπως τελικά βρέθηκε λύση στο πρόσωπο της Γ. Ζεμπυ-λιάδου, την οποία πιθανότατα θα στηρίξει και η ∆ΗΜΑΡ.Παρόμοια λύση βρέθηκε και στην Ήπειρο, όπου ΠΑΣΟΚκαι ∆ΗΜΑΡ θα στηρίξουν τον Γ.Ζάψα.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η περίπτωση της ΣτερεάςΕλλάδας. Ο νυν περιφερειάρχης, Κ. Περγαντάς (ΠΑΣΟΚ),ανακοίνωσε την πρόθεσή του να μην επαναδιεκδικήσειτο αξίωμα και κάλεσε τους πολίτες να στηρίξουν αντι-

μνημονιακά ψηφοδέλτια. Το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζεται δια-λυμένο στην περιοχή και μάλλον δεν θα έχει υποψήφιο.Πρόβλημα, όμως, έχει και η Ν∆, η οποία βλέπει τον αν-τάρτη, πρώην περιφερειάρχη, Θ. Γιαννόπουλο να κάνειζημιά στην επίσημη υποψηφιότητα του κόμματος, Κ.Μπακογιάννη.

Στη Θεσσαλία το ΠΑΣΟΚ αδυνατούσε, να βρει υποψή-φιο, καθώς, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες την περιοχή,«δεν βρίσκεται πασόκος ούτε για να βγει στα κανάλια».Τελικά, κατέληξε στο Ν. Τσιλιμίγκα, τον οποίο θα στηρί-ξει και η ∆ΗΜΑΡ. Ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει και στοΙόνιο, όπου η «αντιμνημονιακή» υποψηφιότητα του πρώηνστελέχους του κόμματος, Γ. Καλούδη, πονοκεφαλιάζει τοεπιτελείο του ΠΑΣΟΚ, ειδικά μετά και την άρνηση της Α.Γκερέγκου να κατέλθει υποψήφια. Στο Ιόνιο πρόβλημααντιμετωπίζει και η Ν∆, καθώς την υποψηφιότητά τουανακοίνωσε ο αντάρτης, πρώην βουλευτής, ∆.∆εσύλλας.

Ούτε στην Α. Μακεδονία μπορούν να ησυχάσουν ταεπιτελεία των δύο κομμάτων, αφού η επιλογή του Α.Γιαννακίδη (ΠΑΣΟΚ) να βάλει στο ψηφοδέλτιό του τον -προερχόμενο από την Ν∆- δήμαρχο Νευροκοπίου, Μ.Μαυρίδη έφερε τριγμούς και στα δύο κόμματα.

Η πολιτική σημασία της περιφέρειας Αττικής φαίνεταιαπό την πληθώρα των υποψηφίων. Η αντικατάσταση,πάντως, του Ν. Νικολόπουλου με τον Π. Μαντούβαλο,φαίνεται να αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο τον υπο-ψήφιο της Ν∆, Γ. Κουμουτσάκο.

Γνωστά είναι και τα προβλήματα του ΠΑΣΟΚ στην ∆υ-τική Ελλάδα, με τον επίσημο υποψήφιο του κόμματος, Απ.Κατσιφάρα, να έχει να αντιμετωπίσει τόσο τον πρώηνβουλευτή του κόμματος, Γ. Ζαφειρόπουλο, αλλά και τον«πασοκογενή», Θ. Σώκο, που στηρίζεται από την ∆ΗΜΑΡ.

Αδάμος Ζαχαριάδης

Περιφερειακά προβλήματα για Ν∆ και ΠΑΣΟΚ“Αντάρτες” και φαινόμενα διάλυσης προβληματίζουν τα επιτελεία του κυβερνητικού μπλοκ

Η αφίσα του Αλέξη Τσίπρα στην τουρκική γλώσσα προκάλεσε την αντίδρασητου βουλευτή των ΑΝΕΛ Τέρενς Κουίκ. Εμάς, πάλι, μας έκανε περήφανους...

Σε πέντε περιφέρειες η Συγγρούέχει να αντιμετωπίσει προβλήματαμε “αντάρτες”, ενώ το ΠΑΣΟΚ σεδύο, τουλάχιστον, περιφέρειες δενθα κατεβάσει υποψήφιο.

“

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 77ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ

Η Πρωτοβουλία Πολιτών, ηαυτοδιοικητική κίνηση πουστήθηκε, όπως λέει το όνομάτης, στα Χανιά, προτάσσει τηνενεργοποίηση και τη συμμε-τοχή των μελών σε όλα ταστάδια λήψης αποφάσεων,αλλά και την ελπίδα και τηναισιοδοξία, που ο επικεφαλήςκαθηγητής μέσης εκπαίδευσηςΓιάννης Σαρρής χαρακτηρίζειως το πολιτικό νόημα αυτήςτης διαδικασίας.

Τη συνέντευξη πήρεη ∆ανάη Ψωμοπούλου

Πώς βίωσες εσύ τη διαδικασία με τηνοποία στήθηκε η Πρωτοβουλία Πολιτώναπό την αρχή μέχρι και σήμερα;

Τη διαδικασία αυτή τη χαρακτήρισεαπο την αρχή η διάθεση να εμπιστευ-τούμε τους πολίτες σε όλες τις αποφά-σεις μας. Ήταν γοητευτική εμπειρία καιελπιδοφόρα πρόκληση, που ανοίγει νέεςδιαδρομές για τον τρόπο που λειτουρ-γούν οι δημοτικές παρατάξεις και γιατον τρόπο που παρεμβαίνουν στα πολι-τικά γενόμενα. Μας δημιουργεί μεγάληευθύνη να συνεχίσουμε με τον ίδιοτρόπο, με τη συμμετοχή των πολιτών καιτην αλληλεπίδραση μεταξύ μας. Το βαθύπολιτικό νόημα αυτής της διαδικασίαςείναι η ελπίδα και η αισιοδοξία.

Για μένα ήταν πάντα πολύ σημαντικόνα ενοποιήσουμε ανθρώπους και συλλο-γικότητες από το χώρο της αριστεράςκαι όχι μόνο, και από το χώρο των κινη-μάτων της πόλης αλλά και πολίτες πουενδιαφέρονται για τα Χανιά. ∆ιότι η αρι-στερά δεν είναι απλώς ταμπέλα αλλά καικαθημερινή πρακτική, υπάρχουν πολλοίπου δεν δηλώνουν αριστεροί αλλά είναιστην πράξη.

Ένα ερώτημα που τέθηκε για τη δικήσου υποψηφιότητα ήταν αυτό της ανα-γνωρισιμότητάς σου.

Είμαι ενεργός εδώ και χρόνια στη δου-λειά μου, στη γειτονιά, στους κοινωνι-κούς αγώνες, στις δομές αλληλεγγύης,αλλά η δυσκολία της αναγνωρισιμότηταςαντικειμενικά υπάρχει. Ωστόσο, με όσαέχουν βιώσει τα τελευταία χρόνια οι πο-λίτες, το ζήτημα της αναγνωρισιμότηταςαποκτά και άλλες παραμέτρους. Η εμπι-στοσύνη και η νοοτροπία των πολιτώναπέναντι σε κατεστημένες και γνώριμεςεπιλογές έχει κλονιστεί. Ο κόσμος είναιυποψιασμένος πλέον και έχει αντιλη-φθεί την υποκρισία όσων ήταν στο προ-σκήνιο των ΜΜΕ και εναλλάσσονταν σεδιοικητικές θέσεις τόσα χρόνια. Αυτοίπου χαρακτηρίζουμε αναγνωρίσιμουςδεν είναι γνωστοί μόνο με το όνομά τους,αλλά και για τα πεπραγμένα τους και τηνπολιτική που έχουν ακολουθήσει. Κανείςαπό αυτούς πλέον δεν μπορεί να παρου-σιάζεται ως ουδέτερος και ανεξάρτητος,όταν ψήφισαν μνημόνια, στήριξαν μνη-μονιακές πολιτικές, που οδήγησαν τουςπολίτες σε οριακό σημείο, στην εξα-θλίωση. Σε εμάς, οι πολίτες μπορούν καιθέλουμε να αναγνωρίσουν την κοινήαγωνία που και οι ίδιοι εκφράζουν στηνοικογένεια και τους φίλους τους. Είναιμια σημαντική δυνατότητα και για εμάςαλλά και για όλους τους συνδημότες μας

να στηρίξουν και να συμμετέχουν σεαυτήν την προσπάθεια. Χωρίς την αλλη-λεπίδραση και τη ζωντανή σχέση με τουςπολίτες τίποτα δεν μπορεί να προχωρή-σει. Εμείς πήραμε την πρωτοβουλία,αλλά χρειαζόμαστε και τους πολίτεςμαζί μας για να είμαστε αποτελεσματι-κοί.

Είσαι αριστερός άνθρωπος που όμωςπαρέμεινες ανένταχτος κομματικά. Γιατίέκανες αυτήν την επιλογή;

Είναι μια προσωπική επιλογή, που δενέχει να κάνει με διάκριση μεταξύ των αν-θρώπων σε κομματικούς και ανέντα-χτους ή κινηματικούς. Αυτά τα στοιχείαλειτουργούν συμπληρωματικά και χρει-αζόμαστε όλοι για να αλλάξουμε την κα-τάσταση. Επέλεξα να είμαι ανένταχτοςγιατί η εμπειρία μου στο παρελθόν απόκόμματα με προβλημάτισε και με ενό-χλησε. ∆εν χρειάζεται, όμως, να στοχο-ποιούμε τα κόμματα, επειδή, για να ζή-σουν καλύτερα τα παιδιά μας αλλά κιεμείς, χρειάζεται συνολικά ως κοινωνίανα αλλάξουμε νοοτροπία, συμπεριφο-ρές, χρειάζεται να δούμε με άλλο τρόποτα κοινά να ξεφύγουμε από την τηλεό-ραση και από το να κοιτάμε μόνο τη δου-λειά μας. Άρα, εμείς οι ίδιοι οι πολίτεςχρειάζεται να ανατρέψουμε αυτές τις νο-οτροπίες και να ανακόψουμε την αναπα-ραγωγή τους.

Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν ου-σιαστικά από την αρχή της δημιουργίαςτης Πρωτοβουλίας Πολιτών και ο ΣΥ-ΡΙΖΑ, ως κόμμα μελών, στηρίζει τη δη-μοτική κίνηση. Τι σημαίνει αυτό γιασένα;

Η Πρωτοβουλία Πολιτών, από τηναρχή μέχρι και σήμερα, έχει μια σχέσηαυτονομίας με τα πολιτικά κόμματα γι’αυτό και η επιλογή του επικεφαλής αλλάκαι των υποψηφιών γίνεται δημοκρα-τικά και συλλογικά μέσα από το ευρύ αυ-τοδιοικητικό σχήμα στο οποίο λειτουρ-γούμε. Η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί ναερμηνευτεί ως προς το πρόγραμμα καιτην παρουσία μας, όπου υπάρχουν ου-σιαστικά σημεία που συμπίπτουμε με τιςδικές του αντιλήψεις, εκτιμήσεις και θέ-σεις για τα ζητήματα στο δήμο Χανίωνκαι γενικότερα στην αυτοδιοίκηση. Γι’αυτό υπάρχει και πολιτική στήριξη. Άλ-λωστε εμείς δεχόμαστε τη στήριξη και τησυνεργασία και άλλων πολιτικών δυνά-

μεων, εφόσον υπάρχουν αυτές οι πολιτι-κές προϋποθέσεις. ∆εν μας ενδιαφέρεινα αποκρύψουμε την πολιτική μαςσχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάνουνεσχάτως διάφοροι υποψήφιοι που εμφα-νίζονται ως αυτοδιοικητικοί και απολίτι-κοι. Αυτό που δεν έχουμε είναι σχέσηεξάρτησης.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι, που διαφώνη-σαν με την Κίνηση των Ενεργών Πολιτώντου κ. Βάμβουκα, είναι πιθανόν να συ-νεργαστούν μαζί σας;

Είμαστε σε συζήτηση που βρίσκεται σεπολύ θετική κατεύθυνση και ελπίζουμεβάσιμα ότι πολύ σύντομα θα έχουμε εξί-σου θετικά αποτελέσματα. Άλλωστε,υπάρχει σύμπτωση σε πολλές απόψειςκαι θέσεις μεταξύ μας για τα ζητήματατου δήμου μας.

Ως εκπαιδευτικός έχεις επαφή μενέους ανθρώπους, αλλά και ως υποψή-φιος δήμαρχος έχεις προτάξει τη συμμε-τοχή των νέων στην Πρωτοβουλία Πολι-τών, όχι μόνο τώρα προεκλογικά, αλλάκυρίως μετεκλογικά.

Πράγματι, θεωρώ πολύ σημαντική καιζωτική τη συμμετοχή των νέων ανθρώ-πων. Ήδη σχεδιάζουμε τη λειτουργίαμιας συνέλευσης που θα αποτελείται απόνέους, που δεν θα είναι απαραίτητα υπο-ψήφιοι με την Πρωτοβουλία Πολιτών,αλλά θα συμμετέχουν προτείνοντας καιδιαμορφώνοντας δράσεις και πολιτικέςγια την πόλη. Θέλουμε να δώσουμε βήμακαι προτεραιότητα στα ιδιαίτερα εκφρα-στικά μέσα και τον τρόπο σκέψης τωννέων, στη φρεσκάδα και τη φαντασίατους. Είναι μεγάλο στοίχημα για εμάς ηενεργοποίηση, η συμμετοχή και η εμπι-στοσύνη των νέων στην προοπτική νααλλάξουμε τη ζωή μας στην πόλη μας.

•

Θέλουμε να εκφράσουμετην ελπίδαΗ “Εποχή” συζητά με τον υποψήφιο δήμαρχο Χανίων, Γιάννη Σαρρή

Θέλουμε να δώσουμε βήμα και προτεραιότητα σταιδιαίτερα εκφραστικά μέσα και τον τρόπο σκέψης τωννέων, στη φρεσκάδα και τη φαντασία τους. Είναι με-γάλο στοίχημα για εμάς η ενεργοποίηση, η συμμετοχήκαι η εμπιστοσύνη των νέων στην προοπτική να αλλά-ξουμε τη ζωή μας στην πόλη μας.

“


Ου πουρ γός κ. Μη τσο τά κης, ει σα χθείς νεό τα τοςστην πο λι τι κή και υ πουρ γο ποιη θείς τα χύ τα τα, ο -φεί λει να θυ μά ται ό τι στην πο λι τι κή η γρή γο ρη ά -

νο δος, με τά α πό μοι ραία λά θη, συ νο δεύε ται α πό ρα γδαίαπτώ ση. Πι στεύω πως σή με ρα κά νει έ να τέ τοιο μοι ραίολά θος, ό χι για τί υ λο ποιεί τη μνη μο νια κή πο λι τι κή της κυ- βέρ νη σης, αλ λά για τί λοι δο ρεί το πε ρί δι καίου αί σθη ματου ελ λη νι κού λα ού και υ πο τι μά τη νο η μο σύ νη του.

Κί βδη λη α ξιο λό γη ση

Πε ρί δι καίου αί σθη μα, λοι πόν. Εί ναι υ πέρ μα χος ο κ. Μη- τσο τά κης της α ξιο λό γη σης και σω στά, μό νο που αυ τό πουπρο τεί νει εί ναι μία κί βδη λη α ξιο λό γη ση. Και αυ τό για τί;Για τί αυ τή η α ξιο λό γη ση γνω ρί ζει το α πο τέ λε σμα εκ τωνπρο τέ ρων, δη λα δή ό τι στους ε κα τό παίρ νουν ά ρι στα οιεί κο σι πέ ντε και μέ νουν στην ί δια τά ξη δε κα πέ ντε. Σεποιο α πό τα ε πι φα νή κολ λέ για και πα νε πι στή μια πουσπού δα σε ο κ. Μη τσο τά κης ε φαρ μό ζε ται αυ τό το σύ στη -μα; Αυ τή η κί βδη λη α ξιο λό γη ση, εάν κά νε τε τις πρά ξεις,α πο λύει το 15% του δη μό σιου το μέα, ώ στε να φθά σει τιςτε τρα κό σιες πε νή ντα χι λιά δες που ό ρι σε ο κ. Μο ρς ό τιμπο ρού με να πλη ρώ νου με. Στη δι κή μας λο γι κή η α ξιο λό -γη ση α φο ρά το έρ γο και ό χι το πρό σω πο και με αυ τή τηνέν νοια ε νέ χο νται στην α ξιο λό γη ση και οι α ξιο λο γη τές (…)

∆ώ ρο στους ερ γο λά βους

Κα ταρ γού νται τέσ σε ρις ορ γα νι σμοί. Πρώ τα απ’ ό λα ηΕται ρεία Αρχαιο λο γι κών Χώ ρων και Ανα πλά σεω ν. Για εί- κο σι πέ ντε χρό νια δου λειάς πά νω σε έ να ε ξαι ρε τι κά ση- μα ντι κό πλου το πα ρα γω γι κό και πο λι τι στι κό το μέα, πουα φο ρά τον πο λύ τι μο και με γά λο πό ρο της Ελλά δας σεσχέ ση με τις αρ χαιό τη τες, οι ο ποίες βρί σκο νται διά σπαρ- τες σε ό λη τη χώ ρα. Κα μία άλ λη χώ ρα δεν έ χει αυ τό τονπλού το. Βλέ που με πώς α ξιο ποιούν οι ευ ρω παϊκές χώ ρεςτα ε λά χι στα δείγ μα τα που έ χουν στον αρ χαιο λο γι κό το -

μέα. Πώς συ νέ βα λε αυ τή η ε ται ρεία στην α νά πτυ ξη αυ -τού του πό ρου; Με τον πε ζό δρο μο της Ακρό πο λης ο ο -ποίος πή ρε ό λα τα διε θνή βρα βεία, με τον αρ χαιο λο γι κόπε ρί πα το α πό το Μο να στη ρά κι στο Γκά ζι, ο ο ποίος α πο -τε λεί έ ναν εκ πλη κτι κό δη μό σιο χώ ρο για την Αθή να. Εί -ναι αυ τός ο ορ γα νι σμός ο ο ποίος σχε διά ζει, πα ρα κο λου -θεί και ε λέγ χει την υ λο ποίη ση των με γά λων έρ γων. Ηκα τάρ γη σή του εί ναι το με γά λο δώ ρο σας στους ερ γο λά -βους που δεν θα έ χουν έ μπει ρη ε λέγ χου σα δη μό σια αρ χή.(…)

∆εύ τε ρον, κα ταρ γεί τε στο άρ θρο 13 τα Νο μι κά Πρό σω -πα ∆η μο σίου ∆ι καίου, τον Οργα νι σμό Ρυθ μι στι κού Σχε- δίου Αθή νας, Θεσ σα λο νί κης και Ιωαν νί νω ν. Οποίον ο ξύ -μω ρον! Προω θεί τε το ρυθ μι στι κό σχέ διο Αθη νών που εκ- πό νη σε ο ορ γα νι σμός και ταυ τό χρο να κα ταρ γεί τε τον ορ- γα νι σμό που θα τον ε λέγ ξει. Εί ναι αυ τός ε ξορ θο λο γι σμόςτης δη μό σιας διοί κη σης και δεν ντρέ πε στε;

Στον αέ ρα βρί σκο νται δε κα πέ ντε α να θεω ρη μέ να γε νι -κά πο λε ο δο μι κά σχέ δια, τα δια τάγ μα τα προ στα σίας ο ρει -νών ό γκων, οι ζώ νες της Λαυ ρεω τι κής, το Μη τρο πο λι -τι κό Πάρ κο Γου δί, η λι με νο βιο μη χα νι κή ζώ νη, το Τα τόι, οόρ μος του Φα λή ρου, ο Βο τα νι κός, ο ά ξο νας Αλε ξάν δρας.Στον αέ ρα! (…)

Εί μα στε κα τη γο ρη μα τι κά α ντί θε τοι με αυ τές τις κα ταρ- γή σεις και πι στεύου με ό τι αυ τοί οι ορ γα νι σμοί εί ναι πο- λύ τι μα ερ γα λεία κά θε κρά τους. Θα τους ε πα να συ στή σου -με. Πρό κει ται για ε ξοι κο νό μη ση δη μο σίων πό ρων για τοδη μό σιο συμ φέ ρον, για την α νά πτυ ξη των πό λεων, ώ στενα συμ βάλ λουν στο με γά λο σχέ διο που έ χου με για την α -να συ γκρό τη ση των πό λεων με ταυ τό χρο νη α νά δει ξη τουαρ χαιο λο γι κού μας πλού του.

Με αυ τόν τον τρό πο οι πό λεις μας θα γί νουν αν θρώ πι -νες, φι λι κές, με ελ λη νι κή ταυ τό τη τα, χω ρίς έρ γα βι τρί -νας, χω ρίς σπα τά λη του δη μο σίου χρή μα τος, χω ρίς να α -πο τε λούν κο λάζ α πό ει κό νες ξέ νων πό λεων που δεν έ -χουν καμ μία σχέ ση με την πα ρά δο ση, την ι στο ρία και τηνταυ τό τη τά μας.

Ντρο πή

∆εν θα γυ ρί σου με στην κα ρα μαν λι κή πε ρίο δο του 1950και του 1960 ό ταν ο σχε δια σμός των πό λεων α να τί θε τοκα τευ θείαν στους ερ γο λά βους. Αυ τό κά νε τε το 2014 καιεί ναι ντρο πή. Βε βαίως, κα ταρ γεί τε τον Οργα νι σμό Παι δι -κών Και Εφη βι κών Βι βλιο θη κών. Πά λι ε δώ ε ξοι κο νο μεί -τε τους μι σθούς εί κο σι έ ξι αν θρώ πων; Τι κά νε τε στηνκοι νω νία και τους δή μους με αυ τό; Κά νε τε έ να α πό τα πιοση μα ντι κά πράγ μα τα, δια λύε τε τους θε σμούς που εί χεκά νει το ΠΑ ΣΟΚ ε πί των κα λών ε κεί νων η με ρών, ώ στενα μην μπο ρούν να πά νε οι φτω χοί άν θρω ποι να δα νει -στούν βι βλία.

Ο εγ γο νός μου, που εί ναι τεσ σά ρων ε τών, πη γαί νει καιδα νεί ζε ται βι βλία α πό αυ τές τις παι δι κές και ε φη βι κέςβι βλιο θή κες. Τις δια λύε τε αυ τές. Για τί; ∆ιό τι τί πο τα δενπρέ πει να ξέ ρει ο λαός ού τε να μορ φώ νε ται. Αυ τός εί ναιο ε ξορ θο λο γι σμός του κρά τους; Ντρο πή και πά λι! Ευ τυ -χώς, ό μως, ό λα αυ τά τα πράγ μα τα πο λύ σύ ντο μα τε λειώ -νουν.

•

Σε «προάγ γε λο» ά σχη μων μα ντά τωνγια την κυ βέρ νη ση ε ξε λί χθη κε τηνπε ρα σμέ νη Πέ μπτη το α πό γευ μα, η

δια δι κα σία ψή φι σης του νο μο σχε δίουτου υ πουρ γείου ∆ιοι κη τι κής Με ταρ ρύθ -μι σης, με το ο ποίο κα ταρ γού νται 23 φο- ρείς του δη μο σίου, στέλ νο ντας στην α -νερ γία ε κα το ντά δες, ε πι πλέ ον, ερ γα ζο -μέ νους.

Τε τα μέ νο κλί μα

Με αρ κε τούς εκ των βου λευ τών τουΠΑ ΣΟΚ να «ση κώ νουν μπαϊρά κι», οπρω θυ πουρ γός Α. Σα μα ράς και ο α ντι -πρό ε δρος Ε. Βε νι ζέ λος μοιά ζουν να έ -χουν α ντι λη φθεί ό τι αυ τά εί ναι τα τε λευ -ταία λου κέ τα που βά ζουν «στα τυ φλά»για χά ρη της ι κα νο ποίη σης των τροϊκα -νών και των Βρυ ξελ λών, του λά χι στον μέ -χρι και τις ευ ρωε κλο γές.

Το νο μο σχέ διο του υ πουρ γείου ∆ιοι κη -τι κής Με ταρ ρύθ μι σης και Ηλεκ τρο νι κής∆ια κυ βέρ νη σης (με τίτ λο «∆ιοι κη τι κές α -πλου στεύ σεις – Κα ταρ γή σεις, συγ χω νεύ -σεις νο μι κών προ σώ πων και υ πη ρε σιώντου ∆η μό σιου το μέ α») πα ρα λί γο να μηνπε ρά σει την πε ρα σμέ νη Πέ μπτη. Ακό μηκαι ο βου λευ τής και πρώην υ πουρ γόςτου ΠΑ ΣΟΚ Από στο λος Κα κλα μά νης κα- τα ψή φι σε έ να α πό τα άρ θρα - «λαι μη τό -μους» του, λαμ βά νο ντας, ταυ τό χρο να,την α πό φα ση να μην συμ με τά σχει στηνψη φο φο ρία για κα μιά α πό τις τρο πο λο -γίες.

Το κλί μα στις τά ξεις των βου λευ τώντης συ γκυ βέρ νη σης ή ταν τό σο δυ σμε νές

που, με ε ντο λή Μα ξί μου ό πως ό λα δεί- χνουν, ο Γιάν νης Ιωαν νί δης, βου λευ τήςΝ∆ και νυν υ πο ψή φιος Πε ρι φε ρειάρ χηςΘεσ σα λο νί κης, τα ξί δε ψε ά ρον ά ρον α πότη Θεσ σα λο νί κη στην Αθή να για να στη- ρί ξει με την ψή φο του τις κυ βερ νη τι κέςρυθ μί σεις.

Οξείς τό νοι ε πι κρά τη σαν και α πό τηνπλευ ρά των κομ μά των της Αντι πο λί τευ -σης, με τον βου λευ τή του ΣΥ ΡΙ ΖΑ ∆η μή -τρη Στρα τού λη να το νί ζει ό τι «έ να καιμό νο εί ναι το χα ρα κτη ρι στι κό αυ τού τουνο μο σχε δίου, που το δια περ νά ό λο σανμια κόκ κι νη κλω στή α νά με σά του. Το χα- ρα κτη ρι στι κό αυ τό εί ναι ό τι α να ζη τεί ναβρει νέες δε ξα με νές για να κά νει α πο λύ -σεις, για έ ναν και μό νο λό γο. Για να ι κα -νο ποιή σει τη θρα σύ τα τη, την τα πει νω τι -κή για τη χώ ρα μας και α ποι κιο κρα τι κούτύ που α παί τη ση της τρόι κας να υ πάρ -ξουν α πο λύ σεις στο δη μό σιο, να υ πάρ ξειαν θρώ πι νο αί μα. Για τί τέ τοιο και χει ρό -τε ρο εί ναι να χά νει κά ποιος τη δου λειάτου και μά λι στα σε πο λύ με γά λη η λι κία,

με παι διά, με οι κο γέ νεια».

Ποιοι φο ρείς κα ταρ γού νται

Σύμ φω να με το νο μο σχέ διο το ο ποίοτε λι κά υ περ ψη φί στη κε α πό τους βου- λευ τές της Ν∆ και του ΠΑ ΣΟ Κ, πα ρά τιςό ποιες α ντιρ ρή σεις, οι κυ ριό τε ροι φο- ρείς του δη μό σιου και ευ ρύ τε ρου δη μό -σιου το μέα οι ο ποίοι βά ζουν «λου κέ το»εί ναι οι ε ξής 16: Ανώ νυ μη Εται ρία Εκμε -τάλ λευ σης και ∆ια χεί ρι σης Ελλη νι κώνΑυ το κι νη το δρό μων, ε ται ρία «Ενο ποίη σηΑρχαιο λο γι κών Χώ ρων και Ανα πλά σεις»(Ε Α ΧΑ Α Ε), Νο μι κό Πρό σω πο Ιδιω τι κού∆ι καίου «Εθνι κό Κέ ντρο Βι βλίου» (Ε ΚΕ -ΒΙ), Ινστι τού το Συ νταγ ματ κών Ερευ νών(με τα τρέ πε ται σε το μέα ∆η μό σιου ∆ι- καίου του τμή μα τος Νο μι κής του ΕΚ ΠΑ),Ερευ νη τι κό Ινστι τού το ∆ι κο νο μι κών Με- λε τών (με τα τρέ πε ται σε ερ γα στή ριο τηςΝο μι κής Σχο λής του ΕΚ ΠΑ), Νο μι κόΠρό σω πο Ιδιω τι κού ∆ι καίου Οργα νι -σμού Παι δι κών και Εφη βι κών Βι βλιο θη -κών (Ο ΠΕΒ), Νο μι κό Πρό σω πο ∆η μο -σίου ∆ι καίου ΟΡ ΣΑ, Νο μι κό Πρό σω πο∆η μο σίου ∆ι καίου ΟΡ ΘΕ, Νο μι κό Πρό- σω πο ∆η μο σίου ∆ι καίου ΟΡ ΣΙ, Νο μι κόΠρό σω πο ∆η μό σιου ∆ι καίου «Οργα νι -σμός Κω παϊδας», Νο μι κό Πρό σω πο ∆η- μο σίου ∆ι καίου «Κε ντρι κή Αγο ρά Πα- τρών», Νο μι κό Πρό σω πο Ιδιω τι κού ∆ι- καίου «Ινστι τού το ∆ιε θνούς ∆η μο σίου ∆ι- καίου και ∆ιε θνών Σχέ σεων», Νο μι κόΠρό σω πο Ιδιω τι κού ∆ι καίου «Εθνι κόΙδρυ μα Με λε τών θεό δω ρος Κο λο κο τρώ -νης», Νο μι κό Πρό σω πο Ιδιω τι κού ∆ι-

καίου «∆ιε θνής Ακα δη μία Ελευ θε ρίας»,ΝΠΙ∆ «Μου σείο Επι στή μης και Τε χνο λο -γίας» και «Κε φά λαιο Επι χει ρη μα τι κώνΣυμ με το χών Υψη λής Τε χνο λο γίας Α Ε».

Οι ε πι πτώ σειςστους ερ γα ζο μέ νους

Όπως χα ρα κτη ρι στι κά α νέ φε ρε ο βου- λευ τής του ΣΥ ΡΙ ΖΑ ∆. Στρα τού λης, οι ερ- γα ζό με νοι των εν λό γω φο ρέων οι ο ποίοια πα σχο λού νται με συμ βά σεις ι διω τι κούδι καίου α ο ρί στου χρό νου α πο λύο νται ά -με σα! Το μό νι μο προ σω πι κό κα θώς καιτο προ σω πι κό με σχέ ση ερ γα σίας ι διω τι -κού δι καίου α ο ρί στου χρό νου των Νο μι -κών Προ σώ πων ∆η μο σίου ∆ι καίου τί θε -ται σε δια θε σι μό τη τα, δη λα δή στην πλει-ο ψη φία τους, οι α πα σχο λού με νοι αυ τοί,ε φε ξής θεω ρού νται «εν δυ νά μει» ά νερ -γοι.

∆ια σώ θη κε –προ σω ρι νά

Εκτός της συ γκε κρι μέ νης «λί στας»των φο ρέων που κα ταρ γή θη καν, με τά α -πό τον κίν δυ νο κα τα ψή φι σης του σχε τι -κού άρ θρου, έ μει νε το Εθνι κό Ινστι τού τοΕργα σίας και Ανθρώ πι νου ∆υ να μι κού(ΕΙΕ Α∆). Ωστό σο, ο υ πουρ γός ∆ιοι κη τι -κής Με ταρ ρύθ μι σης Κυ ριά κος Μη τσο τά -κης ε πι σή μα νε ό τι πρό θε ση της κυ βέρ -νη σης εί ναι να ε πα να κα τα τε θεί σύ ντο -μα.

Νά σος Χατ ζη τσά κος

Βάλανε λουκέτοσε 16 φορείς του δημοσίουΈντονη αντίδραση από βουλευτές της συγκυβέρνησης, οι οποίοι όμως υπερψήφισαν

Εί μα στε κα τη γο ρη μα τι κά α ντί θε -τοι με αυ τές τις κα ταρ γή σεις καιπι στεύου με ό τι αυ τοί οι ορ γα νι -σμοί εί ναι πο λύ τι μα ερ γα λεία κά -θε κρά τους. Θα τους ε πα να συ στή -σου με.

“

∆εν θα γυ ρί σου με στην κα ρα μαν λι κή πε ρίο δο του ’50 Απο σπά σμα τα α πό την το πο θέ τη ση της Θε α νώς Φω τίου στην Ολο μέ λεια της Βου λής

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 99ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Της Κερασίνας Ραυτοπούλου*

Στον απόηχο της ανακοίνωσης τωναποτελεσμάτων των stress tests,που κατέληξαν ότι οι νέες ανάγκες

για πρόσθετα κεφάλαια των τραπεζώνείναι συνολικά 6,4 δισ., παρακολου-θούμε μια άνευ προηγουμένου κινητικό-τητα στους κυβερνητικούς κύκλουςαλλά και στους τραπεζίτες με στόχο νααπαγκιστρωθούν από τη συμμετοχή τουΤαμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότη-τας (ΤΧΣ), δηλαδή του Ελληνικού ∆ημο-σίου. Πώς; Μέσω αυξήσεων μετοχικούκεφαλαίου, οι οποίες θα γίνουν με ξένακεφάλαια.

Πρέπει να διασωθούν

Είναι εύλογο να επιδιώκουν την προ-σέλκυση ξένων επενδυτών γιατί έτσι δενθα χρειαστεί να βάλουν βαθιά το χέριστην τσέπη τους για να επιστρέψουναυτά που τους δόθηκαν για τη διάσωσητων τραπεζών τους, δηλαδή τα οφειλό-μενα στους έλληνες φορολογούμενους.Οι επιχειρήσεις τους (οι τράπεζές τους,δηλαδή), χρόνια τώρα, αποτελούν γιαεκείνους μόνιμη ενασχόληση με τη διε-θνή κερδοσκοπία με αποτέλεσμα ναπραγματοποιούν μόνο υπερκέρδη χωρίςνα φοβούνται ενδεχόμενη πτώχευση ήζημιές, που θα τους επιβληθεί να καλύ-ψουν με ίδια κεφάλαια.

Βλέπετε, οι σύγχρονες τράπεζες είναιιδιότυπες επιχειρήσεις, με καταθέσειςπου δεν μπορούν να τις εγγυηθούν οιίδιες (τις εγγυάται το κράτος) και σε πε-ρίοδο κρίσης, δεν μπορούν να πτωχεύ-σουν χωρίς να καταρρεύσουν οι οικονο-μίες των χωρών και έτσι δεν χρειάζεταινα πληρώσουν για τη σωτηρία τους,αφού αυτή γίνεται με δημόσιο χρήμα.

Άλλωστε, έχει εφευρεθεί και νέοςόρος από τους ευρωπαίους ερευνητές οι-κονομολόγους της ομάδας Barnier, γιατις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες:«υπερβολικά μεγάλες για να καταρρεύ-σουν» («TBTF δηλαδή Too Big To Fail»),οπότε πρέπει να διασωθούν!

Αυτό έγινε και πρόσφατα με τις 4 συ-στημικές τράπεζες Alpha, Πειραιώς,Εθνική και Eurobank και το κόστος τηςσωτηρίας τους ήταν 40 δισ.!

Φωτογραφικοί νόμοι

Η ανακεφαλαιοποίηση της Eurobankέγινε χρησιμοποιώντας αποκλειστικάδημόσιο χρήμα και επιπλέον της παρα-χωρήθηκε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριοως δώρο για τον εξωραϊσμό της. Ο βασι-κός μέτοχός της (Λάτσης) την εγκατέ-λειψε χωρίς να πληρώσει 2,5 δισ. για τιςζημιές της. Συνολικά έχει στοιχίσει στοΤΧΣ περίπου 11 δισ. Τώρα επιδιώκεταιΑύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου (ΑΜΚ)2,9 δισ. (σχεδόν όσα οφείλει ο Λάτσης)σε τιμή μετοχής πολύ χαμηλότερη τηςτιμής κόστους για το ΤΧΣ και μόνο με τησυμμετοχή των ξένων funds (Fairfax,Apollo κ.α.). ∆ηλαδή, θα αποκτηθείπάνω από το 50 % της τράπεζας με τηνκαταβολή μόνο 2,9 δισ., με άμεση συνέ-πεια την απαξίωση της περιουσίας τουΤΧΣ (δηλαδή του ∆ημοσίου).

Με τους ισχύοντες νόμους δεν μπορείνα δοθεί έγκριση από το ∆Σ του ΤΧΣγιατί θα αποδοθούν ευθύνες για ζημιάτου ∆ημοσίου. Εκτός και αν υπάρξει αλ-λαγή του νόμου και απαλλαγή του ΤΧΣ

από τις ευθύνες για την άμεση ζημιά του∆ημοσίου.

Η ψήφιση φωτογραφικών νόμων καιτροπολογιών έχει χρησιμοποιηθεί πολ-λές φορές. Ακόμη τα τελευταία χρόνια,συνεχώς λαμβάνονται αποφάσεις καιψηφίζονται νόμοι για την αναδιάρθρωσητου τραπεζικού συστήματος, που οδήγη-σαν στο χάρισμα δημόσιας περιουσίαςστους μεγαλομετόχους και της διαχείρι-σης των τραπεζών στις παλαιές διοική-σεις. ∆ιαλύθηκαν κρίσιμες για την ανά-πτυξη εξειδικευμένες τραπεζικές μονά-δες, κάτι που εξυπηρέτησε αποκλειστικάκαι μόνο τα συμφέροντα της τραπεζικήςδιαπλοκής, με τη δικαιολογία ότι προ-στατεύουν το τραπεζικό σύστημα και τηνοικονομία της χώρας.

Στοίχισαν στο λαό 19 δισ. ευρώ

Οι τραπεζίτες των Alpha και Πειραιώςανακοινώνουν με έπαρση ότι οι τράπεζέςτους (ναι τις θεωρούν δικές τους και αςανήκουν κατά τουλάχιστον 80% στοΤΧΣ), έχουν κεφαλαιακή υπερεπάρκειακαι κερδοφορία (έστω και λογιστική) καιδεν χρειάζονται ενίσχυση από το κράτος.Έτσι θα αντλήσουν κεφάλαια από ξέ-νους επενδυτές για να αυξήσουν το με-τοχικό τους κεφάλαιο και θα μειώσουντο ποσοστό συμμετοχής του ΤΧΣ δηλαδήτου ∆ημοσίου.

Το γεγονός όμως ότι η διάσωση τωντραπεζών τους στοίχισε αρκετά δισ. στονελληνικό λαό δεν τους αφορά ούτε καιτους ενδιαφέρει, αφού κανένας δεν βρί-σκεται να τους το θυμίσει. Εμείς όμως θατους το θυμίσουμε! Η Alpha στοίχισε 4δισ. και η Πειραιώς περίπου 15 δις (7δισ. για το κόστος ανακεφαλαιοποίησηςκαι άλλα 8 δισ. περίπου για το funding

gap της Αγροτικής και των άλλων τρα-πεζών που πήρε λόγω εξυγίανσης). ∆η-λαδή οι δύο τράπεζες συνολικά στοίχι-σαν 19 δισ. στον ελληνικό λαό.

Τώρα ανακοινώνουν και οι δύο αυξή-σεις μετοχικού κεφαλαίου. Η Πειραιώς1,75 δισ., η Alpha 1,2 δισ. με κατάργησητων δικαιωμάτων προτιμήσεως στηνΑΜΚ και ότι το ΤΧΣ στηρίζει την από-

φαση αυτή. Αυτό θα έχει άμεση συνέπειατην απομείωση του ποσοστού συμμετο-χής του ΤΧΣ στην Alpha που θα πέσει σεπερίπου 53 με 55 % και στην Πειραιώςίσως και κάτω από 60 %.

Υπάρχουν και εδώ σοβαρές ευθύνεςγια ζημιά του ∆ημοσίου, επειδή αφενόςτο δικαίωμα προτίμησης έχει αξία (κά-ποια εκατομμύρια) και πρέπει να αποζη-μιωθεί το Ελληνικό ∆ημόσιο και αφετέ-ρου με τη μείωση του ποσοστού συμμε-τοχής του ΤΧΣ θα υπάρξει απαξίωση τωνμετοχών, που κατέχει, στο άμεσο μέλ-λον.

Η προσπάθεια για εμφάνιση ενός suc-cess story, με έξοδο στις αγορές και επι-τυχία των ΑΜΚ των τραπεζών με τηνπροσέλκυση ξένων, είναι εμφανής.

Όμως η τραγική πραγματικότητα μιαςστεγνής αγοράς χωρίς ρευστότητα, πουθα έπρεπε να παρέχουν οι λεγόμενεςβιώσιμες τράπεζες, το φάσμα των πλει-στηριασμών για ληξιπρόθεσμες οφειλές,η συνεχής αύξηση της ανεργίας, οι απο-λύσεις χιλιάδων υπαλλήλων, η έλλειψηβασικών αγαθών, όπως είναι η παιδείακαι η υγεία και τόσα άλλα τραγικά επα-κόλουθα της καταστροφικής πολιτικήςτων μνημονίων και της λιτότητας, δενμπορούν να αγνοηθούν ή να καλυφθούνμε τα success stories, ή με τη δημοσίευσηισολογισμών με κέρδη και κεφαλαιακήυπερεπάρκεια τραπεζών.

Αφού οι τράπεζές σας είναι σταθερέςκαι έχουν κεφαλαιακή υπερεπάρκειαγιατί δεν εφαρμόζουν προγράμματα ρύθ-μισης προσαρμοσμένα στις πραγματικέςδυνατότητες των δανειοληπτών, γιατίδεν διαγράφουν τις δυσβάστακτες οφει-λές των ευπαθών και εξαθλιωμένων δα-νειοληπτών και κυρίως γιατί δεν παρέ-χουν ρευστότητα στην πραγματική οικο-νομία;

* Η Κ. Ραυτοπούλου είναι μέλος τηςΓραμματείας του Τμήματος Οικονομι-κής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

ΕΝΩ ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΣΚΑΝ∆ΑΛΩ∆ΗΣ ΝΟΜΟΣ

΄ΕλληνεςΤραπεζίτες και Τράπεζες

Αφού οι τράπεζές σας είναι σταθερές και έχουν κε-φαλαιακή υπερεπάρκεια γιατί δεν εφαρμόζουν προ-γράμματα ρύθμισης προσαρμοσμένα στις πραγματι-κές δυνατότητες των δανειοληπτών, γιατί δεν δια-γράφουν τις δυσβάστακτες οφειλές των ευπαθώνκαι εξαθλιωμένων δανειοληπτών και, κυρίως, γιατίδεν παρέχουν ρευστότητα στην πραγματική οικονο-μία;

“

∆ιεθνές συνέδριογια την κυβέρνηση της ΑριστεράςΤο ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαν-

τζάς και το transform!europe οργανώνουν στην Αθήνα, στις 20-22 Μαρτίου, διε-θνές συνέδριο με θέμα «Η Αριστερά στην κυβέρνηση - τι, γιατί και πώς». Πολιτικοίκαι επιστήμονες από την Ελλάδα, την Ισλανδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Σλοβενία,την Αργεντινή, το Εκουαδόρ, τη Νορβηγία, τον Καναδά και άλλες χώρες θα αναλύ-σουν την αναγκαιότητα και τη σημασία αριστερών κυβερνήσεων. Το συνέδριο είναιανοιχτό στο κοινό, με ταυτόχρονη μετάφραση. Για περισσότερες πληροφορίες επι-σκεφτείτε το site rosalux.gr.

Την Πέμπτη 20 Μαρτίου, στις 6.30 μ.μ. συζήτηση με θέμα «Κυβέρνηση της Αρι-στεράς, μια δημοκρατική τομή: με ποιους και πώς;» στο αμφιθέατρο «Αθήνα 9.84»στην Τεχνόπολη.

Την Παρασκευή 21 Μαρτίου, στις 10 π.μ. «Παραγωγική ανασυγκρότηση, νέα κοι-νωνικά υποκείμενα», στις 2 μ.μ. «∆ιοίκηση, αποκέντρωση, αυτοδιοίκηση», στις 6μ.μ. «Με το βλέμμα στο μέλλον: παιδεία και πολιτισμός», στο αμφιθέατρο «Αθήνα9,84».

Το Σάββατο 22 Μαρ-τίου, στις 11 π.μ. «Ένανέο οικονομικό μον-τέλο σε συνθήκες κα-πιταλιστικής κρίσης»και στις 6 μ.μ. «Μιααριστερή κυβέρνησηστη σημερινή Ευρώπη»στο θέατρο Ακροπόλ(Ιπποκράτους 9-11).


Του Μάκη Μπαλαούρα

Τον ∆εκέμβριο του 2003 γράφαμεότι «η «Εποχή» από τις πρώτεςμέρες της κυκλοφορίας της εδώ

και 13 χρόνια (σσ. δηλαδή για 24 χρόνιαμέχρι σήμερα) έχει ασχοληθεί σε βάθοςμε το Κυπριακό παρουσιάζοντας τις θέ-σεις και των δύο κοινοτήτων. ∆είξαμεότι στην Κύπρο ζουν και Τουρκοκύπριοι.Η εφημερίδα μας έχει πάρει συνεντεύ-ξεις και φιλοξενήσει άρθρα από κεν-τρικά πολιτικά πρόσωπα( Βασιλείου,Παπαδόπουλου, Χριστόφια, Ταλάτ, Ιζ-τζάν, Λεβέντ και από τους επικεφαλήςτων μεγαλυτέρων εργατικών συνομο-σπονδιών και από τις δύο κοινότητες. Το1999 στο Φεστιβάλ της Εποχής και αρ-γότερα, το 2003, σε ειδική εκδήλωση συ-ζητήθηκε το Κυπριακό με ελληνοκύπρι-ους και τουρκοκύπριους. Υπερηφανευό-μαστε λοιπόν γιατί ασχοληθήκαμε με τοσημαντικό αυτό ζήτημα, όταν τα άλλαΜΜΕ αγνοούσαν τι γίνεται στο νησί καικυρίως στην τουρκοκυπριακή πλευρά».

Λίγο αργότερα γράφαμε: «Σήμεραυπάρχουν τρεις λύσεις. Η πρώτη να πα-ραμείνουν τα πράγματα ως έχουν, δη-λαδή η de facto διχοτόμηση, αναμένον-τας καλύτερες μέρες, οι οποίες δεν είναικαθόλου σίγουρο ότι θα έρθουν, όπωςδεν ήρθαν τα προηγούμενα 28 χρόνια,που οι συνθήκες ήσαν καλύτερες. Η δεύ-τερη, να επιβληθεί και de jure διχοτό-μηση. Αυτή η λύση θα ήταν ίσως ενδια-φέρουσα, αν πίσω από τη γκριζοπράσινηδιαχωριστική γραμμή δεν υπήρχαν45.000 ετοιμοπόλεμοι στρατιώτες μεπροηγμένο οπλισμό, που θα δημιουρ-γούν συνθήκες ανασφάλειας στους κα-τοίκους του νησιού και ιδίως στους Ελ-ληνοκύπριους… Είμαστε υπέρ της επί-λυσης και για έναν επιπλέον - σημαντι-κότατο - λόγο. Το ότι όλοι οι Τουρκοκύ-πριοι, αψηφώντας τα τανκ και τον αυ-ταρχισμό, βγήκαν στους δρόμους ζητών-τας την επανένωση του νησιού. Καιεμείς, ως αριστεροί, δεν πρέπει να μηνπάρουμε σοβαρά υπ’ όψιν το γεγονόςαυτό, όταν μάλιστα ενισχύεται και απόπαρόμοιες πρωτοβουλίες των Ελληνο-κυπρίων».

∆υσμενέστερηη κατάσταση σήμερα

Μετά από 10 χρόνια το σκηνικό έχειδιαφοροποιηθεί αισθητά:

1. Τότε το κίνημα των Τουρκοκυπρίων,εναντίον του καθεστώτος και των τουρ-κικών στρατευμάτων, δεν υπάρχει πια.Ένα κίνημα με πολλές πλευρές. Κοινω-νικές, συνδικαλιστικές, πολιτιστικές,πολιτικές, όπως εκφραζόταν με απερ-

γίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, με αρ-θρογραφία. Τα φυσικά πρόσωπα και οιφορείς τους συνάντησαν την ωμή βία τουτουρκικού στρατού και των φασιστώνεγκληματιών, που έφτασαν τότε και σεαπόπειρες δολοφονίας.

2. Σήμερα, επίσης, έχουν ατονήσει οικοινές συνδικαλιστικές, πολιτικές καιπολιτισμικές επαφές των δύο κοινοτή-των. Αντίθετα, έχει κυριαρχήσει η καχυ-ποψία, κυρίως στους απλούς Τουρκοκύ-πριους.

3. Τότε, η κυβέρνηση του Τάσσου Πα-παδόπουλου στηριζόταν στο ΑΚΕΛ, τοοποίο, ενώ είχε θετική άποψη για το σχέ-διο Ανάν, για αδιευκρίνιστους λόγουςυπαναχώρησε την τελευταία στιγμή. Σή-μερα, η κυβέρνηση Αναστασιάδη στηρί-ζεται στο ακραιφνές κόμμα της ∆εξιάς,το ∆ΗΣΥ.

4. Το 2004, η ∆ημοκρατία της Κύπρουβρισκόταν σε πλεονεκτικότερη θέση, δε-δομένου ότι έμπαινε στο κλαμπ τωνισχυρών της ΕΕ, γεγονός που εκμεταλ-λεύτηκε ο Τ. Παπαδόπουλος για να πειτο «πατριωτικό» όχι, αφού πρώτα είχεσυμφωνήσει, μαζί με όλη την πολιτικήηγεσία, με το σχέδιο Ανάν.

5. Τότε, η ευημερούσα ανώτερη και με-σαία αστική τάξη της ελληνοκυπριακήςπλευράς του νησιού, έβλεπε με απέχθειατη συνύπαρξη με τους φτωχούς Τουρκο-κύπριους. «∆ε θα δώσουμε τα ριάλια μαςσ’ αυτούς», έλεγαν και έγραφαν περι-φρονητικά. Σήμερα και οι δύο κοινότη-τες, με πρώτη την ελληνοκυπριακή, ζουνμια πρωτοφανή, μετά την εισβολή, οικο-νομική κρίση, που μόνο την εκτίναξη τουδείκτη της ανεργίας να δει κανείς (απότο 6% πριν τη κρίση στο 19% και στο38,8% στους νέους), τότε θα αντιληφθείτην παράλληλη πορεία φτωχοποίησηςτης ∆ημοκρατίας της Κύπρου και της Ελ-λάδας.

6. Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων που

ξεκίνησε επί Ντενκτάς, προκειμένου ναπροβληθεί ένα διαφορετικό πρόσωπο,επεκτάθηκε σε πολλά σημεία. Το ενδια-φέρον όμως είναι ότι, παρά τις διχαστι-κές κραυγές και από τις δύο πλευρές,δεν σημειώθηκε κανένα επεισόδιο, ούτεκατά την είσοδο ούτε κατά τη διαμονή.

7. Η κυβέρνηση Ερντογάν βρίσκεταιστη δίνη μεγάλης πολιτικής κρίσης, σεαντίθεση με τότε, που ήταν ισχυρή καιπολλά υποσχόμενη ηγεσία του πολιτικούισλαμισμού. Μια από τις κορυφαίες κι-νήσεις της ήταν να θέσει εκτός παιχνι-διού τον άνθρωπο που έχαιρε τεράστιαςεκτίμησης στο στρατιωτικό κατεστη-μένο, αυτόν που βαρυνόταν με άπειρεςεθνικιστικές- διχαστικές κινήσεις γιαμισό αιώνα, τον Ντενκτάς, προωθώνταςτον Ταλάτ, έναν αριστερό πολιτικό. Σή-μερα, εξαιτίας του στριμώγματός του,δεν γνωρίζουμε πώς θα κινηθεί: προς τηδιευκόλυνση μιας λύσης ή , το αντίθετο,για να πουλήσει πατριωτισμό;

8. Τέλος, και ίσως πιο σημαντικό γιατη διεθνή σκακιέρα, όπως τη βλέπουν οιΗΠΑ και η ΕΕ, είναι τα μεγάλα αποθέ-ματα φυσικού αερίου που υπάρχουν στηνκυπριακή ΑΟΖ. Το κόστος της μεταφο-ράς του, μαζί με το ισραηλινό, μέσω τηςΤουρκίας προς την Ευρώπη, μειώνεταικατά 60%-70% σε σχέση με το κόστοςμέσω Αιγαίου και Ελλάδας. Αυτή ηανάγκη δημιουργεί αντιθετικές εκτιμή-σεις. Από τη μια οι ΗΠΑ θα πιέσουν, στηγνωστή λογική τους, «λύση να υπάρξεικαι ό,τι νά ‘ναι, αρκεί να περάσει τοαέριο άνετα και φθηνά».

Με ευχές δεν βάφονται(και τα τούρκικα) αυγά

Από την άλλη όμως, αυτή την ανάγκητους μπορεί να την εκμεταλλευτεί η πο-λιτική ηγεσία της ∆ημοκρατίας επισεί-

οντας τον κίνδυνο τοπικής αναταραχήςκαι αστάθειας.

∆εδομένων τούτων, η σημερινή πραγ-ματικότητα φέρνει σε δυσμενέστερηθέση την ελληνοκυπριακή πλευρά απ’ό,τι το 2004. ∆εν είναι κάτι καινούργιο.Στο Κυπριακό η επόμενη φορά ήταν συ-νήθως χειρότερη από την προηγούμενη.

Το ερώτημα επομένως είναι απλό στηδιατύπωσή του, δυσκολότατο βέβαιαστην πρακτική απάντησή του: συμφέρειτους Κύπριους, Έλληνες και Τούρκουςη επίλυσή του μέσω ενός έντιμου καιπροωθητικού συμβιβασμού για την εργα-τική τάξη του νησιού και για τις λαϊκέςτάξεις;

Το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Ερόγλου για την έναρξη των διαπραγμα-τεύσεων, παρά το γεγονός ότι είναι ένακλικ πιο πίσω από το αντίστοιχο Χριστό-φια-Ταλάτ, προσιδιάζει στις γενικέςαρχές που είχαν συμφωνηθεί από τηνεποχή Κληρίδη-Ντενκτάς. ∆ηλαδή γιαδιζωνική, διακοινοτική ομοσπονδία, μεμια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνήπροσωπικότητα. Εμείς, η Αριστερά τηςΕλλάδας μπορούμε να πούμε τη γνώμημας, να θέσουμε προβληματισμούς. Σεκάθε περίπτωση όμως μακριά από τονάμβωνα του καθοδηγητή προς τους αρι-στερούς της Κύπρου σείοντας το ηρωικόφωτοστέφανο της πολλαπλής, μακρό-χρονης αντίστασης.

∆εδομένης αυτής της αρχής, ας προ-βληματιστούμε χωρίς αναθέματα, αφορι-σμούς ή αντεστραμμένες εικόνες, όπωςαυτές που ήδη παρουσιάστηκαν και απόστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Με πατριωτικό οί-στρο γράφουν ότι πρέπει να αποτραπείο εποικισμός, ο οποίος όμως με τη ση-μερινή κατάσταση ολοένα αυξάνεται καινομιμοποιείται με τους συγγενικούς δε-σμούς που δημιουργούνται με τους γηγε-νείς.

Πώς θα φύγει ο ολοένα ενισχυόμενοςτούρκικος στρατός, που εκμεταλλεύεταιτη σημερινή de facto διχοτόμηση. Με πό-λεμο ή ευχέλαιο; Ή μήπως να περιμέ-νουμε καλύτερες μέρες, που οι ιμπερια-λιστές θα ηττηθούν και η Τουρκία θακλονιστεί συθέμελα, αφήνοντας τους δι-κούς της «αδελφούς» στη μοίρα τους;

Η διαιώνιση της διχοτόμησης

Η σημερινή de facto διχοτόμηση θαοδηγήσει, αργά ή γρήγορα, με τη θέλησηπια και των Τουρκοκύπριων, σε de jure.Το θέλουμε ως αριστεροί; Θέλουμε νομι-μοποίηση της κατοχής εδαφών και περι-ουσιών; Θέλουμε μια διαχωριστική συ-νοριακή γραμμή 180 χιλιομέτρων; Αντέ-χουν οι Κύπριοι και στην από δω καιστην από κει πλευρά αυτό; Αντέχουν τιςυπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, πουγνωρίζουμε πολύ καλά ποιοι τις πληρώ-νουν; Να υιοθετήσουμε και εμείς μια νέα«μεγάλη ιδέα»;

Όσες φορές, όχι μόνο στην Ελλάδα, ηΑριστερά υποβάθμιζε το ταξικό στοιχείο,έβγαινε βαθιά και για μακρύ διάστημαηττημένη. Γράφαμε πριν δέκα χρόνια ότικαθήκον μας είναι να μετατρέψουμε τησύγκρουση στην Κύπρο από εθνική σεταξική. Στο κάτω κάτω της γραφής, οιΤουρκοκύπριοι αισθάνονται πολύ πιοκοντά με τους Ελληνοκύπριους, απ’ ό,τιμε τους έποικους και τους τούρκουςστρατιωτικούς.

Η οικονομική κρίση που βιώνουν καιοι δύο πλευρές του νησιού, μπορεί να τιςφέρει πάλι κοντά για μια νέα αρχή συνύ-παρξης, συντροφικότητας, δημιουργίας,κοινωνικών κατακτήσεων, που με αμοι-βαίους συμβιβασμούς θα πετάξει στο κα-λάθι της ιστορίας το μίσος, τον πόνο, τοαίμα, που καλλιέργησαν οι ακραίες δυ-νάμεις του νησιού.

Ανακαλύπτοντας πάλι την ΚύπροΝα μετατρέψει η Αριστερά την εθνική σε κοινωνική σύγκρουση

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 1111∆ΙΕΘΝΗ

ΗΚριμαία βαδίζει ολοταχώςπρος την απόσχιση, παρά τιςαντιρρήσεις της Ουκρανίας,

της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Η Ουκρανία,όπως δήλωσε ο εκτελών χρέη προ-έδρου Αλ. Τουρτσίνοφ, δεν σκοπεύεινα στείλει στρατεύματα στην Κριμαίαγιατί φοβάται ότι κάτι τέτοιο θα θέσεισε κίνδυνο τα ανατολικά της σύνοραμε τη Ρωσία. Η Κριμαία θα ζητήσειστη συνέχεια να γίνει τμήμα της Ρώσι-κης Ομοσπονδίας.

Ο πρωθυπουργός της νέας ουκρανι-κής κυβέρνησης Αρσένι Γιατσενιούκ,κατά τη συνάντησή του με τον πρό-εδρο Μπάρακ Ομπάμα, δήλωσε ότι τοΚίεβο είναι έτοιμο να παραχωρήσειστην Κριμαία διευρυμένη αυτονομία,φορολογικά προνόμια και ιδιαίτερηθέση της ρωσικής γλώσσας, αρκεί ηχερσόνησος να παραμείνει στην Ου-κρανία. Ο Μπ. Ομπάμα εξέφρασε τηναλληλεγγύη του προς το λαό της Ου-κρανίας, αλλά αναγνώρισε ότι ηΜόσχα έχει δικαίωμα να προσφέρειτην απαραίτητη βοήθεια στο ρωσό-φωνο πληθυσμό της Κριμαίας.

Στη Ρωσία, από την άλλη πλευρά,υπάρχει αισιοδοξία αλλά και σκεπτι-κισμός. Μετά τις «χειρουργικές πα-ρεμβάσεις» της Μόσχας στην Κριμαίααυξήθηκε απότομα η δημοτικότητατου Βλ. Πούτιν. Σε πρόσφατη δημο-σκόπηση τα ποσοστά του είναι ιδιαί-τερα αυξημένα και προσεγγίζουν το70%.

Κρίσιμο το δημοψήφισμα

Το Κρεμλίνο έχει πάρει τις αποφά-σεις του για την τύχη της Κριμαίας, ηοποία, όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία,σήμερα θα αποφασίσει να γίνει τμήματης ρώσικης ομοσπονδίας. Την περα-σμένη Τρίτη, το κοινοβούλιο της Κρι-μαίας αποφάσισε ότι αν το αποτέλε-σμα του δημοψηφίσματος είναι υπέρτης ένωσης, τότε η Κριμαία θα ανακη-ρυχτεί ανεξάρτητο και κυρίαρχο κρά-τος και θα ζητήσει από τη Ρωσία ναγίνει τμήμα της.

Η ρώσικη νομοθεσία προβλέπει τηνενσωμάτωση νέων εδαφών στη σύν-θεσή της, με την προϋπόθεση ότιυπάρχει αντίστοιχη διεθνής συμφω-νία. Τέτοια συμφωνία, ωστόσο, δενπροβλέπεται να υπάρξει γιατί διαφω-νεί η Ουκρανία, αλλά και οι άλλεςχώρες. Όμως, η αυτοανακήρυξη τηςΚριμαίας ως ανεξάρτητης και η ανα-γνώρισή της από τη Ρωσία μπορεί ναγίνει με την υπάρχουσα νομοθεσία τηςΡωσίας. Η λογική του Κρεμλίνου είναιη εξής: αν η Κριμαία είναι ανεξάρτητοκράτος, τότε η Ρωσία θα μπορεί ναυπογράψει συμφωνία μαζί της, αφούδεν αναγνωρίζει τη μεταβατική κυ-βέρνηση του Κιέβου. Το θέμα είναι ανη Ρωσία θέλει να μετατραπεί σε τμήματης η Κριμαία. Η Μόσχα επεξεργάζε-ται όλα τα ενδεχόμενα, ούτως ώστε ναλυθεί το θέμα μέχρι τα τέλη Μάρτη.

Κυρώσεις δεύτερου βαθμού

Τη ∆ευτέρα, η Ε.Ε. θα προχωρήσει

σε κυρώσεις δεύτερου βαθμού εναν-τίον της Ρωσίας, σύμφωνα με δηλώ-σεις του υπουργού Εξωτερικών τηςΓερμανίας Φράνκ Βάλτερ Σταϊνμά-γιερ. Οι κυρώσεις αφορούν στον πε-ριορισμό των μετακινήσεων προς τηνΕ.Ε. ρώσων υψηλόβαθμων παραγόν-των, οι οποίοι έχουν άμεση σχέση μετην κρίση στην Ουκρανία, με ταυτό-χρονο πάγωμα των λογαριασμών τουςστις χώρες-μέλη της Ε.Ε. Οικονομικέςκυρώσεις, όπως δήλωσε ο γερμανόςυπουργός Εξωτερικών, δεν θα επιβλη-θούν γιατί μπορεί να οδηγήσουν σεαμφίπλευρες απώλειες και να γίνουνμπούμερανγκ για τους εμπορικούςεταίρους της Ρωσίας, όπως είναι ηΓερμανία, η Ιταλία και η Ολλανδία.

Απ’ ότι φαίνεται μέχρι στιγμής ηΕ.Ε. δεν θα επιβάλλει κάποιες αυστη-ρές κυρώσεις. Η Ά. Μέρκελ δηλώνεισ’ όλους τους τόνους ότι θα απευχό-ταν ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Για κυρώσεις εναντίον της Μόσχαςμιλάει η Ουάσινγκτον. Μετά από μιαβδομάδα κλιμάκωσης της έντασης με-ταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ γίνεται φανερόότι η μάχη για την Ουκρανία θα περά-σει σε οικονομικό επίπεδο. Προς τοπαρόν οι αμερικανικές κυρώσεις ευρί-

σκονται σε διπλωματικό επίπεδοχωρίς να υπάρχει σαφήνεια.

H Ουκρανία δοκίμασε να μποϋκοτά-ρει ρώσικα προϊόντα που πωλούνταιστα ράφια των σούπερ-μάρκετ χωρίςεπιτυχία. Αν η ∆ύση επιβάλει κυρώ-σεις εναντίον της Ρωσίας ως κράτος,τότε η Ρωσία θα πρέπει να προστα-τεύσει το ρούβλι από μια ενδεχόμενηυποτίμηση.

Ο σύμβουλος του Βλ. Πούτιν, Σεργ-κέι Γκλάζιεφ, δήλωσε στις 7 Μάρτηότι αν οι ΗΠΑ προχωρήσουν σε οικο-νομικές κυρώσεις εναντίον της χώραςτου, τότε η Ρωσία θα σταματήσει ναχρησιμοποιεί το δολάριο στις διεθνείςτης συναλλαγές, θα προχωρήσει σεεκμηδενισμό της οικονομικής τηςεξάρτησης από τις ΗΠΑ και θα ενι-σχύσει τις πολύ καλές σχέσεις της ιδι-αίτερα με τους εταίρους της στην Ανα-τολή. Αν οι οικονομικές κυρώσειςαπευθύνονται σε κρατικές δομές τηςΡωσίας, τότε η χώρα του θα νομιμο-ποιείται να μην επιστρέψει δάνεια πουέχουν εκδοθεί από αμερικάνικες τρά-πεζες. Επίσης, αν δεσμευτούν από τιςΗΠΑ λογαριασμοί ρώσικων επιχειρή-σεων και τραπεζών, τότε και αυτές μετη σειρά τους θα αρνηθούν να πληρώ-

σουν δάνεια που έχουν πάρει από τιςΗΠΑ. Αν οι ΗΠΑ προχωρήσουν σε πά-γωμα καταθέσεων ρώσικων επιχειρή-σεων ή πολιτών, τότε η ρώσικη κυ-βέρνηση θα προτείνει να πουλήσουνμαζικά τα αμερικάνικα ομόλογα πουέχουν στα χέρια τους.

Η Ρωσία τα τελευταία χρόνια, λόγωτης απότομης μείωσης του εξωτερι-κού χρέους και της γρήγορης αύξησηςτης οικονομίας της, μετατράπηκε σεχώρα-δανειστή. Το 2011 έδωσε δάνειο2,5 δισ. ευρώ στην Κύπρο για 4,5 χρό-νια με επιτόκιο 4,5%, όταν οι ευρω-παϊκές χώρες της έδιναν με επιτόκιοπάνω από 15%. Το 2008, έδωσε στηνΙσλανδία δάνειο 4 δισ. ευρώ. Τον Αύ-γουστο του 2007 η Ρωσία μπήκε στηναγορά αμερικανικών ομολόγων και σεπέντε χρόνια κατέκτησε την όγδοηθέση μεταξύ των χωρών που έχουνστα χέρια της αμερικάνικα χρεό-γραφα. Στις 30 Ιουνίου του 2012 οιΗΠΑ χρωστούσαν στη Ρωσία 157,8δισ. δολάρια. Για τους παραπάνω λό-γους οι ΗΠΑ είναι ιδιαίτερα επιφυλα-κτικές για την επιβολή οικονομικώνκυρώσεων. Ο υπουργός ΕξωτερικώνΤζον Κέρι δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δενσκοπεύουν άμεσα να επιβάλουν κυ-ρώσεις εναντίον της Ρωσίας.

Μιχάλης Ρένεσης

Ευρωεκλογές: Γιούνκερ και Σουλτςγια την προεδρία της ΚομισιόνΠάνω από 100 αντιπρόσωποι απείχαντης ψηφοφορίας, καθώς δεν τόλμησαννα εναντιωθούν στην υποψηφιότηταπου υπέδειξε η καγκελάριος. σελ. 12, 13

Κίνα:Ποιοι είναι οι Ουιγκούροι;Τροφοδοτούνται σενάρια περί ανά-μειξης «τρομοκρατών» της τουρκό-φωνης, ισλαμικής μειονότητας τηςΒορειοδυτικής Κίνας. σελ. 14ΚΟΣΜΟΥ

Ο γύρος τού

Κυρώσεις; Ποιες κυρώσεις;Η Ουκρανία μετά το σημερινό δημοψήφισμα στην Κριμαία

Tου Γιώρ γου Κα πό που λου

Αν ε πεν δύ σου με στην ορ θο λο γι κή προ σέγ γι ση, α πό αύ -ριο, ∆ευ τέ ρα, θα αρ χί σει ο ου σια στι κός κύ κλος τηςδια πραγ μά τευ σης ∆ύ σης-Ρω σίας για την α πο κλι μά κω -

ση, ε κτό νω ση και ε πί λυ ση της κρί σης στην Ου κρα νία. Κρί σηπου προέ κυ ψε ύ στε ρα α πό την α σύ ντα κτη κα τάρ ρευ ση τηςκυ βέρ νη σης Για τσε νιού κ, λί γες ώ ρες με τά την υ πο γρα φή τηςΣυμ φω νίας με την α ντι πο λί τευ ση, με με σο λά βη ση των υ -πουρ γείων Εξω τε ρι κών της Γαλ λίας, της Γερ μα νίας και τηςΠο λω νίας, πα ρου σία εκ προ σώ που του Κρεμ λί νου για τη συ -γκρό τη ση με τα βα τι κής κυ βέρ νη σης.

Ο Πού τιν θα έ χει α πό σή με ρα το βρά δυ έ να δια πραγ μα τευ -τι κό, ε πι πλέ ον πλε ο νέ κτη μα στα χέ ρια του. Την ψή φο υ πέρτης Ένω σης με τη Ρω σία, της συ ντρι πτι κής πλειο ψη φίας τουπλη θυ σμού. Όπως, ε πί σης, τη δια κρι τι κή ευ χέ ρεια να τη χει- ρι σθεί κα τά βού λη ση, να την α φή σει να φθά σει προς έ γκρι σηστη Βου λή την Πα ρα σκευή, 21 Μαρ τίου, και να συν δέ σει τημη α πο δο χή της με ό ρους, ως προς τη συ γκρό τη ση μιας με- τα βα τι κής κυ βέρ νη σης στο Κίε βο.

Κυ ρίως, πριν, και πά νω α πό ό λα, προέ χει η α πο σα φή νι σητου κα τά πό σον η Μό σχα και η Ουά σι γκτον μπο ρούν να συμ- φω νή σουν για το διε θνές πλαί σιο μιας ε νω μέ νης Ου κρα νίας,

που θα α σκεί «υ ψη λή κυ ριό τη τα» και στην Κρι μαία.Η φόρ μου λα θα μπο ρού σε να εί ναι μια Συμ φω νία Ελευ θέ -

ρου Εμπο ρίου με την Ε.Ε, που θα δια σφα λί ζει τα ε μπο ρι κά και,κυ ρίως, τα ε νερ γεια κά συμ φέ ρο ντα της Μό σχας, ε νώ ταυ τό -χρο να θα δε σμεύει τις Η ΠΑ ό τι δεν θα προω θή σουν ατ ζέ ντα,έ στω και στα δια κής προ σέγ γι σης, έ ντα ξης της χώ ρας στο

Ουκρανία: Κρίση εντός ή εκτός ελέγχου;

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α12

σελ. 14

“Η Ε.Ε. αποφεύγεινα επιβάλλειαυστηρέςκυρώσεις. Οι ΗΠΑείναι ιδιαίτεραεπιφυλακτικές γιατην επιβολήοικονομικώνκυρώσεων.

1122 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

ΝΑ ΤΟ. Αν δεν δια σφα λι -σθούν τα πα ρα πά νω, η defacto προ σάρ τη ση της Κρι- μαίας, θα γί νει και de jure α -πο δε κτή α πό τη Ρω σία καιε πι πλέ ον στην α να το λι κήΟυ κρα νία θα έ χου με μια εμ- φύ λια σύρ ρα ξη, τύ που Βοσ- νίας, με μη προ βλέ ψι μες πα- ρε νέρ γειες για την α σφά -λεια της Ευ ρώ πης. Ήδη, οιαι μα τη ρές συ γκρού σεις, τοβρά δυ της Πέ μπτης, στοΝτα νιέ τσκ, μας προ ει δο -ποιούν για το τι μπο ρεί να α -κο λου θή σει.

Ο Πού τιν α ντι με τω πί ζειμια τρι πλή πρό κλη ση καιδεν μπο ρεί να υ πο χω ρή σειπέ ραν του ση μείου, ό που ηστά ση του θα εί ναι συ νώ νυ -μη με την αυ το α κύ ρω ση τηςι σχύος του:

• Πρώ τον, αν η Ου κρα νίαπε ριέλ θει συ νο λι κά στην ε -πιρ ροή της ∆ύ σης, η Ρω σίαθα υ πο βι βα σθεί στην κα τη -γο ρία μιας με σαίας δύ να μης,χω ρίς ε πιρ ροή στην δια χεί -ρι ση κρί σεων α πό την Μέ σηΑνα το λή, μέ χρι και την πε- ριο χή της Ασίας στον Ει ρη -νι κό.

• ∆εύ τε ρον, μια ήτ τα τουΚρεμ λί νου στην Ου κρα νίαθα α πο τε λέ σει ι σχυ ρό κί νη -τρο α πο μά κρυν σης α πό τηνΜό σχα των πε ρισ σό τε ρωνη γε σιών, των πρώην Σο βιε -τι κών ∆η μο κρα τιών στονΚαύ κα σο και την Κε ντρι κήΑσία.

• Τρί τον, το σε νά ριο α να -τρο πής του Για νού κο βι τς α -πό τους, μέ χρι πρό τι νος, δι- κούς του ευ νοού με νους ο -λι γάρ χες, θα μπο ρού σε να ε -πα να λη φθεί στην Ρω σία, ό -χι μό νον για να α να τρέ ψει,αλ λά και για να χει ρα γω γή -σει τον ι σχυ ρό άν δρα τουΚρεμ λί νου.

Ο Πού τιν, με την πα ρού σαε ξα ε τή θη τεία του, που λή -γει το 2018, και την δεύ τε -ρη, που δι καιού ται, το 2024,γνω ρί ζει πο λύ κα λά ό τι δενμπο ρεί να μα κρο η με ρεύ σειστην ε ξου σία ως ε πι κε φα -λής μιας α πο μο νω μέ νηςχώ ρας σε διε θνή κα ρα ντί να.Η α νά δει ξη και στα θε ρο -ποίη ση μιας με σαίας τά ξης,που θα τερ μα τί ζει ο ρι στι κάτην ε ξου σία των ο λι γαρ χών,εί ναι νο η τή μό νον μέ σω τηςπλή ρους έ ντα ξης της χώ -ρας ως ι σό τι μου ι σχυ ρούπαί κτη στην πα γκό σμια οι- κο νο μία.

Συμ με τρι κά, ο Ομπά μαγνω ρί ζει ό τι το κό στος μιαςψυ χρο πο λε μι κής α πο μό νω -σης της Ρω σίας εί ναι, ό χι α -πλά υ ψη λό, αλ λά α πα γο ρευ -τι κό, με δε δο μέ νες τις λε- πτές οι κο νο μι κές ι σορ ρο -πίες στις Η ΠΑ, αλ λά καιστην πα γκό σμια οι κο νο μίασυ νο λι κά.

•

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 11

Ουκρανία: Κρίσηεντός ή εκτός ελέγχου;

ΟΖαν-Κλοντ Γιούνκερ θα είναι ουποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊ-κού Κόμματος (ΕΛΚ) που θα διεκ-

δικήσει από το νέο ευρωπαϊκό κοινοβού-λιο την ψήφο για την ανάδειξή του στηνπροεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τηνυποψηφιότητα του πρώην πρωθυπουργούτου Λουξεμβρούργου πρότεινε και επέ-βαλε, όπως συνηθίζεται τα τελευταία χρό-νια, η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγ-κελα Μέρκελ. Παρ’ όλα αυτά η υποψη-φιότητα Γιούνκερ συγκέντρωσε μια ελάχι-στη πλειοψηφία των αντιπροσώπωνμελών του ΕΛΚ στο συνέδριό του πουπραγματοποιήθηκε στο ∆ουβλίνο. Συγκε-κριμένα υπέρ του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ψή-φισαν 382 αντιπρόσωποι, ενώ ο έτεροςσυνυποψήφιός του, ο γάλλος πολιτικόςΜισέλ Μπαρνιέ μέλος του κόμματος τηςΈνωσης για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP), κο-μισάριος για την εσωτερική αγορά και τιςυπηρεσίες, που είχε αυτοπροταθεί, χωρίςνα έχει κάποια υποστήριξη, πήρε 245 ψή-φους.

Αξιοσημείωτο είναι ότι πάνω από 100αντιπρόσωποι απείχαν από την ψηφοφο-ρία. «∆εν τόλμησαν να ψηφίσουν ενάντιαστην υποψηφιότητα που είχε υποδείξει ηκαγκελάριος της Γερμανίας», γράφει στηνηλεκτρονική της έκδοση η «La Tribune».Ασφαλώς ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, παρά τηφαινομενική ουδετερότητά του είναι ο άν-θρωπος που μπορεί να υπηρετήσει με τονκαλύτερο τρόπο τις κατευθυντήριες οδη-γίες του Βερολίνου, σύμφωνα με αναλυ-τές. Και πρώτα απ’ όλα να εγγυηθεί τη συ-νέχιση της πολιτικής της άγριας λιτότη-τας, της εσωτερικής υποτίμησης, της κα-τεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεωνστην Ευρώπη για την επίτευξη του στόχουτης ανταγωνιστικότητας. Της πολιτικήςπου χάραξαν και εφάρμοσαν το Βερολίνοκαι οι Βρυξέλλες από το 2010, με τη συμ-μετοχή και του ίδιου στην προεδρία τουΓιούρογκρουπ.

Μισέλ Μπαρνιέ: ∆εν είναιαποδεκτός από το Βερολίνο

Ο Μισέλ Μπαρνιέ που ήταν υπουργόςΓεωργίας στην κυβέρνηση Σαρκοζί πρινμετακομίσει στις Βρυξέλλες, αν και είναιαντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματοςέχει ένα προφίλ που δεν μπορεί να γίνειαποδεκτό από τα συντηρητικά κόμματατης Γερμανίας, τους Χριστιανοδημοκρά-τες (CDU) και Χριστιανοκοινωνιστές(CSU). Είναι από τους ελάχιστους ακόμαντεγκολικούς, που διαφοροποιείται ορι-σμένες φορές από την επίσημη γραμμή

Βερολίνου-Βρυξελλών. Έχει εκφράσει τηνπολιτική βούληση για τον έλεγχο του χρη-ματοπιστωτικού συστήματος - νομοσχέδιογια το διαχωρισμό των τραπεζών που ποτέδεν πήγε στην ευρωβουλή για να ψηφι-στεί.

Ο ίδιος είπε ότι «λόγω του βάρους τουςστην Ευρωζώνη, οι μεγάλοι τραπεζίτεςαποτελούν ένα εν δυνάμει συστημικό κίν-δυνο για ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικο-νομία. Ιδού γιατί όλοι οι νόμοι που ψηφί-σαμε μέχρι τώρα δεν επαρκούν για να ρυθ-μίσουν αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα».Με τέτοιες απόψεις ποιά τύχη μπορούσενα έχει η υποψηφιότητα του κ. Μπαρνιέγια την προεδρία της Κομισιόν; Από τηνάλλη ο κ. Γιούνκερ είναι πιστός, δοκιμα-σμένος και κατάλληλος για τη θέση αυτή.Το ερώτημα είναι κατά πόσο οι συντηρη-

τικοί ευρωβουλευτές και οι σύμμαχοί τουςθα πεισθούν να ακολουθήσουν τις υποδεί-ξεις του Βερολίνου.

Αναλυτές εκτιμούν ότι στο ΕΛΚ υπάρ-χουν αρκετοί που δεν έχουν πεισθεί γιατην υποψηφιότητα του Γιούνκερ για τηδιεκδίκηση της προεδρίας της Κομισιόν.Πρόκειται για μια υποψηφιότητα που πε-ρισσότερο διευκολύνει μια συμφωνία τωνσυντηρητικών με τους σοσιαλιστές, γιατην εκλογή του Μάρτιν Σουλτς, υποψή-φιου του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμ-ματος στην προεδρία της Κομισιόν. ΗΆνγκελα Μέρκελ δεν θα είχε καμία άλληκαλύτερη λύση.

Ο Μάρτιν Σουλτς είναι μέλος του γερ-μανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος(SPD) που συμμετέχει στην κυβέρνηση συ-νεργασίας της γερμανίδας καγκελαρίου.

Αξιοσημείωτο είναι ότι πάνωαπό 100 αντιπρόσωποι απείχαναπό την ψηφοφορία. “∆εν τόλ-μησαν να ψηφίσουν ενάντιαστην υποψηφιότητα που είχευποδείξει η καγκελάριος τηςΓερμανίας”

“ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ

Γιούνκερ και Σουλτςγια την προεδρία της ΚομισιόνΓια ποια Ευρώπη θα μιλήσουν;

Νέα δυναμικήτης Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Ηδυναμική της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στις ευρωεκλογές που θα γίνουν στις 25Μαΐου διαπιστώθηκε, πριν ένα μήνα, μετά τη δημοσίευση της δημοσκόπησης τηςPoll Watch 2014. Η δυναμική αυτή επιβεβαιώθηκε και μάλιστα με εντυπωσιακό

τρόπο μετά τα ευρήματα της νέας έρευνας, της ίδιας εταιρίας. Σύμφωνα, λοιπόν, με τη δημοσκόπηση αυτή η Ευρωπαϊκή Αριστερά θα αναδειχθεί σε

Τρίτη δύναμη, συγκεντρώνοντας το 8,9% των ψήφων, εκλέγοντας 67 βουλευτές,. Ση-μειώνει μια αύξηση σε σχέση με το 7,5% και 56 βουλευτές που της έδινε η προηγού-μενη. Με το ποσοστό αυτό αποκτάει ένα προβάδισμα έναντι των φιλελεύθερων πουφαίνεται να συγκεντρώνουν 8,1% των ψήφων εκλέγοντας 61 έδρες. Τους ευρωπαίουςσυντηρητικούς-μεταρρυθμιστές με 6% και 45 βουλευτές και τους ευρωπαίους πράσι-νους που θα περιοριστούν στο 5,9% και 44 βουλευτές. Στην πρώτη θέση στο ευρωκοι-νοβούλιο, πάντα σύμφωνα με τη δημοσκόπηση θα βρεθεί το Ευρωπαϊκό ΣοσιαλιστικόΚόμμα (ΕΣΚ), με ένα ελαφρό προβάδισμα με 209 έδρες και 27,5% των ψήφων σε σχέσημε την προηγούμενη παρουσιάζει μια υποχώρηση (η προηγούμενη του έδινε 221 έδρεςκαι 29,4%). Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (PPE) που θα εκλέξει 202 από τις 265 έδρες πουείχε το 2009 και 26,9%. Η ακροδεξιά μπορεί να διπλασιάσει τις δυνάμεις της και οι ανε-ξάρτητοι «μη εγγεγραμμένοι» να τριπλασιαστούν. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά πέρα από τηναύξηση του ποσοστού της ενισχύει τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις με 67 βουλευτέςέναντι 35 που διαθέτει σήμερα, φαίνεται να έχει κάποια παρουσία σε πάνω από 20 απότις 28 χώρες της ΕΕ. Οι βασικές της δυνάμεις βρίσκονται στις χώρες της Νότιας Ευ-ρώπης που συγκεντρώνει μεγάλα ποσοστά: στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ 25,8% εκλέγει 8 βου-λευτές, το ΚΚΕ 6,3% διατηρεί τον ευρωβουλευτή του. Η Ενωμένη Αριστερά στην Ισπα-νία μπορεί να πάρει 12,5% και 7 βουλευτές, το ΚΚ Πορτογαλίας 11% και 4 βουλευτές, ΤοΜπλοκ της Αριστεράς με 6,8% εκλέγει 3 βουλευτές. Στη Γαλλία το Μέτωπο της Αρι-στεράς με 9% εκλέγει 7 βουλευτές και έναν από τις υπερπόντιες περιοχές και στην Ιτα-λία ο συνδυασμός η «Άλλη Ευρώπη» με τον Αλέξη Τσίπρα φαίνεται να εκλέγει 5 βου-λευτές. Η Αριστερά, Die Linke στη Γερμανία συγκρατεί σταθερά τις 8 έδρες της.

Αξίζει να αναφέρουμε τη Λετονία όπου το «Κέντρο της Αρμονίας» φαίνεται ότι κατα-λαμβάνει την πρώτη θέση με 32% και εκλέγει 3 βουλευτές και το Σιν Φέιν της Ιρλανδίαςεπίσης 3 βουλευτές. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε μερικές χώρες οι λίστες δεν πε-ριορίζονται μόνο στις δυνάμεις της αριστεράς, αλλά εκφράζουν τη συμμαχία ευρύτερωνδυνάμεων. Ενισχύεται έτσι η δυναμική που διαπιστώνεται από τις δημοσκοπήσεις.

Μ.Κ.

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 1133ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Τη συνέντευξη πήρε ο ∆ημήτρης Γκιβίσης

Γιατί τώρα αυτή η συμμαχία; Ο πολιτικός χάρτης της χώρας κυριαρχείται μετα-

πολεμικά από τα τρία κόμματα (Χριστιανοδημοκρά-τες, Σοσιαλδημοκράτες, Ελευθεροδημοκράτες) πουεναλλάσσονται με διάφορους συνδυασμούς στην κυ-βέρνηση, αφήνοντας μικρά περιθώρια παρέμβασηςστις μικρότερες πολιτικές δυνάμεις που χαρακτηρί-ζονται, εκτός των άλλων, και από το πολυκερματι-σμό τους. Ο συμμαχικός εκλογικός σχηματισμός μαςήρθε να δώσει τη δυνατότητα συσπείρωσης όλωνεκείνων των ψηφοφόρων και των πολιτών που ανα-ζητούν διέξοδο πέρα των νεοφιλελεύθερων πολιτι-κών επιλογών λιτότητας, τόσο σε εθνικό όσο και κυ-ρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το γεγονός δε ότι επι-κεφαλής της λίστας έχει τεθεί, με καθολική ψηφο-φορία, ο Martin Ehrenhauser, ένας ήδη ανεξάρτητοςευρωβουλευτής ο οποίος την προηγούμενη ευρωκοι-νοβουλευτική περίοδο επέδειξε ιδιαίτερη δραστη-ριότητα στα ζητήματα, δημοκρατίας, διαφάνειας καικοινωνικής πολιτικής, αναδεικνύει το εύρος του εγ-χειρήματος και προεξοφλεί την αισιόδοξη έκβασήτου.

Πώς αντιμετωπίζει η αυστριακή κοινωνία αυτό τοεγχείρημα;

Η «Ευρώπη ∆ιαφορετικά» έχει το δύσκολορόλο/καθήκον να βγάλει την αριστερά, τις κοινωνι-κές δυνάμεις και τα κινήματα στο προσκήνιο. ∆ενείναι εύκολος στόχος όταν μιλάμε για μια χώρα μετους «καλύτερους» δείκτες στην οικονομία της ευ-ρωζώνης. Από την άλλη, πάνω από 500.000 ζουνκάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ οι πολιτικές λι-τότητας έχουν προσβάλει και συρρικνώσει το κοινω-νικό κράτος. Η συνταγματική επιταγή ουδετερότη-τας και ανεξαρτησίας της χώρας αλλοιώνεται βαθμι-αία από τις κυρίαρχες επιλογές, προσδένοντας τηνΑυστρία -που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ-, ολοένα καιπερισσότερο στις ευρωαντλαντικές πολιτικές καισυμφέροντα. Η δημοκρατία, η κοινωνία, το περιβάλ-λον, ο πολιτισμός, συμπιέζονται από το μείγμα τηςνεοφιλελεύθερης πολιτικής, και η Αριστερά με τουςσυμμάχους της προβάλλει ως εναλλακτική λύση. Τοσυμμαχικό σχήμα για τις ευρωεκλογές, εκτός απόένας εκλογικός σχηματισμός με μακροπρόθεσμοόμως σχέδιο, είναι και μια δυνατότητα συσπείρωσηςόλων των εναλλακτικών δυνάμεων που δεν διεκδι-κούν μόνο χώρο έκφρασης, αλλά επεξεργάζονταιαπό κοινού το δρόμο για μια διαφορετική Ευρώπη,δημοκρατική, κοινωνική, οικολογική, ειρηνική.

Ποια είναι τα κυριότερα σημεία του προεκλογικούσας προγράμματος;

Το κυρίαρχο καπιταλιστικό σύστημα τρίζει πανευ-ρωπαϊκά και παγκόσμια. Η απέλπιδα προσπάθειάτου να πείσει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πρότασηδεν περνάει στους λαούς. Θέλουμε να ζήσουμε σεμια Ευρώπη όπου άνθρωποι με διαφορετική κατα-γωγή θα την αισθάνονται σαν το κοινό τους σπίτι καιαπό κοινού θα οικοδομούν το μέλλον της. Βασικά

σημεία του προγράμματός μας, που είναι ακόμη σεεπεξεργασία με ανοιχτές διαδικασίες, είναι: α) ∆η-μοκρατία. Να αποκτήσει το Ευρωκοινοβούλιο ου-σιαστικά καθήκοντα και ρόλο παύοντας να είναι «μη-χανή» έγκρισης απαιτήσεων των ομίλων, των λομ-πυστών και της αγοράς. β) Ανεργία. Όχι στις πολιτι-κές λιτότητας που οδηγούν την κοινωνία στην φτω-χοποίηση. Μείωση των ωρών εργασίας, ενίσχυση τηςκοινωνικής οικονομίας, αλλαγή του ενεργειακούπροτύπου. γ) Σωτηρία των ανθρώπων και όχι τωντραπεζών. Η διάσωση μόνο μιας τράπεζας (HYPO-bank) κόστισε πάνω από 24 δισ. ευρώ, πολύ περισ-σότερα δηλαδή από τον ετήσιο προϋπολογισμό γιατην παιδεία. Ζητάμε να σταματήσει αμέσως η σωτη-ρία των τραπεζών με χρήματα της κοινωνίας και ναμπουν κανόνες στην λειτουργία της χρηματοπιστω-τικής αγοράς. δ) Όχι στην Ευρώπη φρούριο. Είναιυποχρέωσή μας η εξασφάλιση αξιοπρεπούς ανθρώ-πινης διαβίωσης των προσφύγων και η πλήρης τή-ρηση των συμβάσεων της Γενεύης, αλλά και η κα-τάργηση της FRONTEX. Αναφορικά με τις διεθνείςσχέσεις, το Σύμφωνο Ουδετερότητας της Αυστρίαςμπορεί να γίνει πρότυπο για την ευρωπαϊκή πολικήειρήνης.

Ποιος είναι ο αντίκτυπος της δυναμικής του ΣΥ-ΡΙΖΑ στην Αυστρία;

Ολόκληρη η Ευρώπη, ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι/εςκαι η Αριστερά, παρακολουθούν με μεγάλη προσοχήτον ΣΥΡΙΖΑ και την πιθανότητα να εκλεγεί στην κυ-βέρνηση της χώρας. Αυτό θα αποτελεί εξέλιξη πουθα επηρεάσει την πολιτική και κοινωνική πραγματι-κότητα μακράν εκτός των ελληνικών συνόρων. Ηυποψηφιότητα του συντρόφου Τσίπρα, έδωσε πνοήστις δυνάμεις της ευρωπαϊκής αλλά και της αυ-στριακής Αριστεράς. Ταυτόχρονα ανεβάζει τις ευθύ-νες μας σε δυσθεώρητα ύψη. Αυτή η μεγάλη προσ-δοκία και αισιοδοξία έφερε τόσο εμένα ως στέλεχοςτου ΣΥΡΙΖΑ, όσο και την συντρόφισσα Κατερίνα Ανα-στασίου από την «Solidarity for All Vienna», στο ψη-φοδέλτιο. Το «Ανατροπή στην Ελλάδα, Αλλαγή στηνΕυρώπη», δεν είναι μόνο ένα σύνθημα αλλά ένας ρε-αλιστικός πολιτικός στόχος.

Το συμμαχικό σχήμα είναι μιαδυνατότητα συσπείρωσης όλωντων εναλλακτικών δυνάμεωνπου επεξεργάζονται από κοινούτο δρόμο για μια διαφορετικήΕυρώπη, δημοκρατική, κοινω-νική, οικολογική, ειρηνική.

“

Η «Ευρώπη ∆ιαφορετικά»θα είναι η έκπληξη των εκλογών Συζήτηση με τον Γιώργο Χονδρό, υποψήφιο ευρωβουλευτή στην Αυστρία

Για πρώτη φορά στην ιστορία τηςριζοσπαστικής και κομμουνιστικήςαριστεράς στην Αυστρία επιχειρεί-ται μια ευρεία εκλογική συμμαχία.

Η «Ευρώπη ∆ιαφορετικά» προ-έκυψε από την συνεργασία του ΚΚ

Αυστρίας, των Πειρατών και τουWandel, ενός κόμματος που συ-σπειρώνει ριζοσπάστες σοσιαλι-στές, σοσιαλδημοκράτες και άλ-

λους, καθώς και ανένταχτοι. Συζη-τάμε με τον Γιώργο Χονδρό για την

«Ευρώπη ∆ιαφορετικά» (EuropaAnders) και το πρόγραμμά της.

Εξάλλου ως πρόεδρος του ευρωκοινοβου-λίου έχει αποδείξει ότι είναι πιστός στηνπολιτική Μέρκελ. Για τον Ζαν Κλοντ Γι-ούνκερ έχει ο Θεός. Μπορεί να προωθηθείστη θέση του Χέρμαν Βαν Ρομπάι, στηνπροεδρία του ευρωπαϊκού συμβουλίου.Έτσι τακτοποιούνται όλοι. Η ιερή συμμα-χία καλά κρατεί. Λίγο πριν τις ευρωεκλο-γές όλα φαίνεται να έχουν ρυθμιστεί,ακόμα και ποιοι θα είναι «στις εκτελεστι-κές επιτροπές της ΕΕ» μετά τις ευρωεκλο-γές, αναφέρει αναλυτής. Αν βέβαια δεντους χαλάσουν τα σχέδια οι πολίτες-ψη-φοφόροι των χωρών της ΕΕ.

Το μανιφέστο των ευρωπαίωνσοσιαλιστών

Η παρέμβαση των πολιτών είναι μια δια-δικασία που προβλέπεται από τη Συνθήκητης Λισσαβόνας και δημιουργεί μια νέαπραγματικότητα για τις ευρωεκλογές, πουμπορεί να μην την είχαν καν φανταστεί οιεμπνευστές της. Γιατί, για την εκλογή τουπροέδρου της ΕΕ δεν αρκούν οι συνδιαλ-λαγές και οι ρυθμίσεις μεταξύ των ηγετώντων κυρίαρχων δυνάμεων θα πρέπει να λά-βουν υπόψιν τους και τα αποτελέσματατων εκλογών. Αυτή την πραγματικότηταφαίνεται πως συνυπολογίζουν οι ευρω-παίοι σοσιαλιστές, οι οποίοι εκτός απότην υπόδειξη Σουλτς, έσπευσαν να εγκρί-νουν στο συνέδριο του ΕΣΚ που πραγμα-τοποιήθηκε στις αρχές Μαρτίου στη Ρώμη,το «μανιφέστο» τους για τις ευρωεκλογές.Ένα κείμενο γενικών αρχών, όπου αναφέ-ρουν μεταξύ άλλων ότι, προτεραιότητάτους είναι η οικονομική ανάκαμψη και ηδημιουργία θέσεων εργασίας για την κα-ταπολέμηση της ανεργίας. Οι επενδύσειςγια μια Ευρώπη πράσινη και κοινωνική…Τάσσονται υπέρ ενός κατώτατου μισθούσε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο Μάρτιν Σουλτς,όμως, διευκρίνισε ότι ο κατώτατος μισθόςθα εφαρμοστεί με βάσει το επίπεδο κάθεχώρας, δηλαδή των 28 χωρών της ΕΕ.Έτσι, δεν θα έχει καμία επίδραση στο κοι-νωνικό ντάμπινγκ που λειτουργεί σήμερασε βάρος ορισμένων χωρών στα πλαίσιατης ΕΕ.

Η κρίση έμεινε έξωαπό τα σύνορα της Γαλλίας!

Το κείμενο αυτό φαίνεται πως ενώνειόλους τους ευρωπαίους σοσιαλιστές. ΟιΓάλλοι όμως αισθάνθηκαν την ανάγκη ναπροχωρήσουν λίγο περισσότερο, όχι γιατίθυμήθηκαν τις μαρξιστικές τους καταβο-λές, αλλά γιατί θα πρέπει κάτι να πουνστους ψηφοφόρους τους. Έτσι υιοθέτη-σαν ένα «προοδευτικό πρόγραμμα για τηναλλαγή της Ευρώπης», για τον «επανα-προσανατολισμό» της Ευρώπης «μετά ταχρόνια της φιλελεύθερης λιτότητας».Αυτή είναι και η μόνη κριτική που ασκούνόσοι είχαν αναφέρει αρχικά «για την εγωι-στική συμπεριφορά» της κ. Μέρκελ. Τώρα«η ευρωζώνη σταθεροποιήθηκε, η τραπε-ζιτική ένωση προχωρά κι επιπλέον έχειαποφασιστεί ένα σύμφωνο για την ανά-πτυξη», που θα αποτελέσει «εγγύηση γιααπασχόληση των νέων». Για την κατά-σταση στη Γαλλία, υποστηρίζουν ότι ηκρίση που προκλήθηκε λόγω της πολιτι-κής των συντηρητικών κυβερνήσεων πα-ρέμεινε «έξω από τα σύνορα της χώραςτους». Αυτή τη στιγμή που η Κομισιόν πα-ρακολουθεί τη γαλλική οικονομία και τηςαπευθύνει συστάσεις για μια δημοσιονο-μική προσαρμογή και πιο ριζικές μεταρ-ρυθμίσεις…

Με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και τονΣουλτς, συντηρητικοί και σοσιαλιστές, θέ-λουν να συνεχίσουν χωρίς να δίνουν καμίααπάντηση στα μεγάλα προβλήματα καιστα αδιέξοδα της εποχής μας. Προβλή-ματα που δημιουργούνται και από τιςδικές τους πολιτικές τόσο στην ίδια τηνΕΕ, όσο και στον περίγυρό της. Για ποιαΕυρώπη, αλήθεια θα μιλήσουν;

Μ. Κοβάνης

1144 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Το Ανατολικό Τουρκεστάν ονομάστηκε Αυτόνομη ΠεριοχήΖιντζιάνγκ το 1955, επί Μάο. Κατοικείται πλέον κατά 45% απότουρκόφωνους ουιγκούρους και κατά 40% από κινέζους Χανπου κατέχουν και τις διοικητικές θέσεις. Πρόκειται γιαπεριοχή με πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα και υφίσταται,όπως και το Θιβέτ, τις συνέπειες της κινεζικής πολιτικής

“

Του ∆ημήτρη Σμυρναίου, Βερολίνο

Μπορεί ο Γκέρχαρντ Σρέντερ να είχε προσφερθείστο παρελθόν αυτοβούλως να πει «μια καλή κου-βέντα» για την Ελλάδα, αλλά ποτέ δεν έφτασε νααμφισβητήσει συνολικά ως λανθασμένη την προ-σέγγιση της σημερινής κυβέρνησης του Βερολί-νου απέναντι στην περιβόητη κρίση χρέους. Αντί-θετα, στην περίπτωση της Ουκρανίας ο πρώηνγερμανός καγκελάριος δεν δίστασε να μιλήσει δη-μόσια για «λάθος επιλογές» της Ανγκέλα Μέρκελ,η οποία κατά τη γνώμη του αδυνατεί να καταλά-βει την κατάσταση στην περιοχή. Ο «κολλητός»του Βλάντιμιρ Πούτιν και έμμισθος της Gazpromέχει βεβαίως κάθε λόγο να υπερασπιστεί τηΡωσία και κατά συνέπεια και την τσέπη του.

Το αποτέλεσμα ήταν Χριστιανοδημοκράτες καιΠράσινοι της Γερμανίας να βγουν με μια οργι-σμένη ανακοίνωση την περασμένη Πέμπτη και να

ζητήσουν από τον κύριο Σρέντερ να σταματήσει να μι-λάει δημόσια για το θέμα, λόγω «σύγκρουσης συμφε-ρόντων». Είναι λίγο υποκριτικό βεβαίως, αν αναλογι-στεί κανείς ότι συμφέροντα στην Ουκρανία έχουν πολ-λοί και φυσικά όλοι προσπαθούν να τα εξυπηρετήσουνεπηρεάζοντας τις εξελίξεις εκεί. Η Ανγκέλα Μέρκελ

απείλησε πάλι με οικονομικά αντίποινα τη Ρωσία, απότο βήμα της Μπούντεσταγκ, δείχνοντας ότι η Γερμανίαέχει πλέον αποδώσει στον εαυτό της το ρόλο του με-γάλου παίκτη, που δεν διστάζει να ανοίγεται σε πολλάταμπλό, επιδεικνύοντας τη δύναμή της.

Ο καβγάς για την Ουκρανία και την «ευρωπαϊκή» προ-οπτική της, αλλά και η ανησυχία για μια διαφαινόμενηαποσταθεροποίηση στην Τουρκία, «μητέρα-πατρίδα»εκατομμυρίων μεταναστών επί γερμανικού εδάφους,είναι λογικό να απασχολούν αυτό το διάστημα διπλω-μάτες αλλά και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες στοΒερολίνο, με τα «τερτίπια» της κυβέρνησης Σαμαρά σερόλο «μικρού ήρωα» να περνούν σε δεύτερη μοίρα καινα θεωρούνται απλά ως μια περιττή ενόχληση.

Οπως εύστοχα παρατηρούσε ένας γερμανός διπλω-μάτης, είναι σαν να έχουν εισβάλει δύο τεράστιοιαρουραίοι στην κουζίνα σου και εσύ να καλείσαι ναασχοληθείς με μια μύγα που πετάει επίμονα, αλλάπάντα άσκοπα γύρω από το αυτί σου. Στο πλαίσιο αυτόθα μπορούσε να ενταχθεί και η περιβόητη δήλωσηΣόιμπλε, την περασμένη Τετάρτη, για τους Ελληνες,που «έχουν ακόμα πολλά να κάνουν», από εκείνα πουπρόθυμα είχαν υποσχεθεί. Στο ίδιο μήκος κύματος καικάποια περιορισμένα δημοσιεύματα του γερμανικούΤύπου, ο οποίος συνεχίζει να θυμίζει ότι οι διαρθρω-τικές αλλαγές στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά υλοποι-

ούνται.Είναι λογικό, λοιπόν, να τονίζεται σε κάθε ευκαιρία

ότι ο κ.Σαμαράς και η κυβέρνησή του καλό θα είναι ναπάψουν να ζητούν συνεχώς χάρες και να κοιτάξουν νακάνουν επιτέλους τη δουλειά τους. Μέχρι το καλο-καίρι δεν θα υπάρξουν ούτε χάρες, ούτε γενναιόδωρεςχειρονομίες. Ισως μια συναίνεση του Βερολίνου σε κά-ποια διφορούμενη ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ στηνΑθήνα, που οι περιβόητες μονταζιέρες θα προσπαθή-σουν να σερβίρουν στους απαθείς ιθαγενείς ως εθνικόεπίτευγμα. Αλλωστε η μόνη εργαλειοθήκη που δείχνεινα έχει ακόμα εργαλεία, έστω και λίγο παρωχημένα,είναι αυτή του επικοινωνισμού μιας ελληνικής κυβέρ-νησης, που χάνει ολοένα και περισσότερο σε αξιοπι-στία στο εξωτερικό και προσπαθεί να κατασκευάσει ει-δήσεις επιτυχίας, αλλά και μύθους «αντίστασης» στουςτροϊκανούς εισβολείς. Τα ειρωνικά σχόλια ξένων ευ-ρωβουλευτών για Ελληνες γαλαζοπράσινους συνα-δέλφους τους, την περασμένη εβδομάδα στο Στρα-σβούργο, είναι κάτι παραπάνω από ενδεικτικά: «Καλάαφού θεωρούσαν τόσο καταστροφική την παρουσίατης τρόικας γιατί δεν το έλεγαν τόσα χρόνια και το θυ-μήθηκαν δύο μήνες πριν από τις ευρωεκλογές;». Τοερώτημα ρητορικό, οι απαντήσεις προφανείς, ας μηνσπαταλάμε λοιπόν άλλο χώρο της εφημερίδας για νασας πούμε αυτά που καταλαβαίνετε.

Από τις πρώ τες μέ ρες της ε ξα φά -νι σης του Μπόιν γκ 777 των α ε -ρο γραμ μών της Μα λαι σίας, με

239 ε πι βά τες και πλή ρω μα α πό τους ο -ποίους 152 κι νέ ζοι, η τρο μο κρα τι κή ε -πί θε ση πα ρα μέ νει πι θα νό σε νά ριο. Έν-το νη φη μο λο γία α να πτύ χθη κε στα διε- θνή και μη κυ βερ νη τι κά κι νε ζι κά ΜΜΕ,για ε μπλο κή των ουι γκού ρων, της ισ- λα μι κής τουρ κό φω νης μειο νό τη ταςτης Αυ τό νο μης Πε ριο χής Ζι ντζιάν γκ-Ουι γκούρ (Ανα το λι κό Τουρ κε στάν),στην βο ρειο δυ τι κή Κί να. Πα ρό τι η Ιν-τερ πόλ α πέ κλει σε την πι θα νό τη τα οιδύο ε πι βά τες με τα κλεμ μέ να δια βα τή -ρια να εί ναι τρο μο κρά τες, το «φά ντα -σμα» των Oυι γκού ρων πλα νά ται στοπα ρα σκή νιο της κι νε ζι κής μυ στι κο πά -θειας και λο γο κρι σίας.

Μα λαι σια νός α ξιω μα τού χος δεν εί χεα πο κλεί σει την πα ρου σία ουι γκού ρωνστην πτή ση, α φού εί χαν ε ντο πι στεί καιστο πα ρελ θόν με πλα στά δια βα τή ριακαι α πε λά θη καν. Στην πραγ μα τι κό τη -τα, η Μα λαι σία έ χει α πε λά σει, το 2011και το 2012, ουι γκού ρους που εί χαν ζη- τή σει ά συ λο στην χώ ρα, πρα κτι κή πουε πι κρί θη κε α πό διε θνείς ΜΚΟ αν θρω -πί νων δι καιω μά των.

Την η μέ ρα της ε ξα φά νι σης του α ε ρο -σκά φους (8.3.2014), η κι νε ζι κή Υπη ρε -σία Κε ντρι κής Προ πα γάν δας ε ξέ δω σεο δη γία σύμ φω να με την ο ποία: «Τα Μέ -σα, δεν μπο ρούν α νε ξάρ τη τα να α να -λύουν και να σχο λιά ζουν σχε τι κά μετην ε ξα φά νι ση της πτή σης των μα λαι -

σια νών α ε ρο γραμ μών». Η κά λυ ψη θαπρέ πει «να συμ φω νεί αυ στη ρά με τιςπλη ρο φο ρίες της ∆ιοί κη σης Πο λι τι κήςΑε ρο πο ρίας και με τα τη λε γρα φή μα τατου ει δη σε ο γρα φι κού πρα κτο ρείου Xi-nhua». Ομοίως α πα γο ρεύει ε πι κοι νω -νία και συ νε ντεύ ξεις με τις οι κο γέ νειςτων ε πι βα τών, χω ρίς ά δεια. Τέ λος, υ -πο δει κνύει «να ε ξα κο λου θή σουν να δί- νουν αυ ξη μέ νη δη μο σιό τη τα στις ∆ύοΣυ νε λεύ σεις» (α νώ τα των πο λι τι κώνσω μά των την πε ρα σμέ νη ε βδο μά δα).

Ανα ζη τώ ντας νέ ους «βαρ βά ρους»

Ακρι βώς μια ε βδο μά δα πριν την ε ξα -φά νι ση του α ε ρο σκά φους, δέ κα ά το μαε πι τέ θη καν στο σι δη ρο δρο μι κό σταθ μότου Καν μίν γκ, δο λο φό νη σαν με μα χαί -ρια 29 και τραυ μά τι σαν 130 αν θρώ -πους. Η α στυ νο μία σκό τω σε τέσ σε ριςκαι συ νέ λα βε τρεις. Η ε πί θε ση, για τηνο ποία κα μία ορ γά νω ση δεν α νέ λα βετην ευ θύ νη, χα ρα κτη ρί στη κε κι νε ζι κή11η Σε πτεμ βρίου και α πό το Στέιτ Ντι- πάρ τμε ντ, τρο μο κρα τι κή ε πί θε ση. Ηκυ βέρ νη ση την συ νέ δε σε με τους «αυ -το νο μι στές Ζι ντζιάν γκ», στους ο ποίουςα πέ δω σε και πρό θε ση έ ντα ξης στο διε- θνές κί νη μα της τζι χά ντ. Επι πλέ ον κα- τη γο ρεί τους έ νο πλους ουι γκού ρουςγια δια συν δέ σεις με ισ λα μι στές α ντάρ -τες στην κε ντρι κή Ασία και στο Πα κι -στάν, ε νώ σύμ φω να με διε θνή ΜΜΕ,συν δέ ο νται με την Αλ Κάι ντα.

Με τά την α με ρι κα νι κή ει σβο λή, πε ρί -που 20 ουι γκού ροι συ νε λή φθη σαν στοΑφγα νι στάν, κρα τή θη καν για έως και12 χρό νια στο Γκουα ντά να μο -ό πως καιάλ λοι ο μο ε θνείς τους- χω ρίς να τους α -παγ γελ θούν κα τη γο ρίες και στη συ νέ -χεια προω θή θη καν σε Αλβα νία καιΣλο βα κία. Πρώην πρό ε δρος του ουι γ-κου ρο-α με ρι κα νι κού Συν δέ σμου εί χετο νί σει ο τι, ό χι μό νο δεν α πο τε λούν α -πει λή για τις Η ΠΑ, αλ λά εί ναι «ευ γνώ -μο νες στην α με ρι κα νι κή κυ βέρ νη ση γιατην ε λευ θε ρία και τις ευ και ρίες πουτους έ χει δώ σει». (!)

Τον Οκτώ βριο, ό χη μα που ο δη γού σεουι γκού ρος α να τι νά χθη κε στην πλα- τεία Τιε ναν μέν, σκό τω σε πέ ντε ά το μακαι τραυ μά τι σε πε ρισ σό τε ρα α πό 30. Οιαρ χές συ νέ λα βαν πέ ντε ύ πο πτους ισ- λα μι στές, ε νί σχυ σαν τα μέ τρα α σφα -λείας στην πε ριο χή και βε βαίως αρ νή -θη καν ι σχυ ρι σμούς πε ρί κα τα πίε σηςκαι κα τα στο λής. Τον Ιού νιο, σε 11 ουι -γκού ρους ε πι βλή θη καν ποι νές φυ λά κι -σης έως έ ξι χρό νια για «προώ θη ση φυ- λε τι κού μί σους και θρη σκευ τι κού εξ- τρε μι σμού στο δια δί κτυο».

Η ι στο ρίατου Ανα το λι κού Τουρ κε στά ν

Το Ανα το λι κό Τουρ κε στάν ο νο μά -στη κε Αυ τό νο μη Πε ριο χή Ζι ντζιάν γκ το1955, ε πί Μάο. Κα τοι κεί ται πλέ ον κα -τά 45% α πό τουρ κό φω νους ουι γκού -

ρους και κα τά 40% α πό κι νέ ζους Χανπου κα τέ χουν και τις διοι κη τι κές θέ- σεις. Πρό κει ται για πε ριο χή με πλού- σια ε νερ γεια κά κοι τά σμα τα και υ φί -στα ται, ό πως και το Θι βέτ («Η Επο χή»,19.1.2014), τις συ νέ πειες της κι νε ζι κήςπο λι τι κής (πο λι τι σμι κή αλ λοίω ση, υ πε- ρεκ με τάλ λευ ση πό ρων, κα τα στρο φήπε ρι βάλ λο ντος). Οι πλη θυ σμοί των δύοπε ριο χών, πα ρό τι στο πα ρελ θόν εί χανπροω θή σει α πό κοι νού τα ζη τή μα τάτους διε θνώς, δια φέ ρουν στις με θό -δους α ντί δρα σης α πέ να ντι στο κα θε -στώς.

Τα «ε πα να στα τι κά κι νή μα τα του Ανα- το λι κού Τουρ κε στάν», τα ο ποία με τάτη ρή ξη της με την Κί να υ πο στή ρι ξε καιχρη μα το δό τη σε η Σο βιε τι κή Ένω ση, ι -σχυ ρί ζο νται ό τι οι Κι νέ ζοι ει σέ βα λανκαι κα τέ λα βαν την πε ριο χή το 1949.Έκτο τε μαί νε ται η σύ γκρου ση ουι γκού- ρων και κα θε στώ τος, που οι μεν χα ρα -κτη ρί ζουν κί νη μα α νε ξαρ τη σίας και οιδε α πο σχι στι κές ε ξε γέρ σεις. Οι α ντι -δρά σεις, με τά την ε πι φα νεια κά ή ρε μηπε ρίο δο που α κο λού θη σε τις τα ρα χέςκαι την πο λύ νε κρη βομ βι στι κή ε πί θε σητου Φε βρουα ρίου 1997, κλι μα κώ θη κανμε τά το 2007. Ουι γκού ροι κα τα δι κά -στη καν για συμ με το χή σε α πό πει ρες α -ε ρο πει ρα τειών και βομ βι στι κές ε πι θέ -σεις, ε νώ έ χουν συλ λη φθεί στη διάρ- κεια δια μαρ τυ ριών, οι ο ποίες κα τέ λη -ξαν σε συ γκρού σεις με την α στυ νο μία.

Ελι σά βετ Πε τρί δου

ΣΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΛΑΙΣΙΑΝΟ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ

Η Κίνα τροφοδοτεί σενάριοπερί «τρομοκρατών» Oυιγκούρων

Ο μεγάλος παίκτης και ο επίδοξος «μικρός ήρωας»

Ουιγκούροι μαθητές σε δίγλωσσοσχολείο της περιοχής Ζιντζιάνγκ.

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 1155∆ΙΕΘΝΗ

www.twitter.com/alaa

Λευ τε ριάστον Alla, τώ ρα

Πε ρισ σό τε ροι α πό240.000 άν θρω ποι έ χουν

υ πο γρά ψει στην εκ στρα τείαγια την α πε λευ θέ ρω ση τουAlla Abdel Fattah, έ νας α πότους γνω στό τε ρους α κτι βι -στές μπλό γκε ρς στην Αί γυ πτοπου βρί σκε ται στη φυ λα κή α -πό τον Νοέμ βριο χω ρίς δί κη.Ο Alla κα τη γο ρεί ται ως ο υ πο -κι νη τής της δια δή λω σης ε κα -το ντά δων αν θρώ πων έ ξω α πότην βου λή, ό που α ψη φώ νταςτην κρα τι κή τρο μο κρα τία συμ -με τεί χαν στην εκ στρα τεία «ό -χι στα στρα το δι κεία», ε νά ντιαστο νό μο που ε πι τρέ πει τηνπα ρα πο μπή πο λι τών σε στρα -τιω τι κά δι κα στή ρια και ό χι σετα κτι κά.

www.marchasdeladignidad-madrid.wordpress.com

Στο δρό μογια τη Μα δρί τη

∆εί τε τις πο ρείες πουξε κί νη σαν χι λιά δες άν -

θρω ποι α πό πολ λές ι σπα νι κέςπό λεις με προο ρι σμό τη Μα -δρί τη, ό που το Σάβ βα το θα γί -νει η με γά λη δια δή λω ση γιατην α ξιο πρέ πεια ε νά ντια σε έ -να σύ στη μα που δεν τους α ντι -προ σω πεύει. Με στό χο την α -να τρο πή της κυ βέρ νη σης τουΡα χόι οι δια δη λω τές ε νώ νουντην ορ γή και τις φω νές τουςα πέ να ντι στην πο λι τι κή πουγεν νά ει λι τό τη τα, φτώ χεια καιο δη γεί με γά λα τμή μα τα τηςκοι νω νίας στην πε ρι θω ριο -ποίη ση, διεκ δι κώ ντας α ξιο -πρε πή α πα σχό λη ση, κοι νω νι κάδι καιώ μα τα, και δη μο κρα τι κέςε λευ θε ρίες για ό λους.

www.yeshgvul.org.il

Αρνη τέςστρά τευ σηςστο Ισραή λ

Πε νή ντα νέ οι ισ ρα η λι νοίμε ε πι στο λή που έ στει -

λαν τη ∆ευ τέ ρα στον πρω θυ -πουρ γό Μπε νια μίν Νε τα νιά χουαρ νού νται την υ πο χρεω τι κήτριε τή στρά τευ ση, σε έν δει ξηδια μαρ τυ ρίας για την κα το χήτης Πα λαι στί νης α πό τοΙσραήλ. Στην ε πι στο λή τους,με τα ξύ άλ λων, κα τη γο ρούντην ισ ρα η λι νή κυ βέρ νη ση γιαπα ρα βία ση των αν θρω πί νωνδι καιω μά των, α να φέ ρουν ό τιη στρά τευ ση εί ναι α ντί θε τη μετις πε ποι θή σεις τους, και δη -λώ νουν ό τι αρ νού νται να υ πη -ρε τή σουν έ να σύ στη μα που μετην πο λι τι κή του διαιω νί ζειτην κα τα πίε ση των πα λαι στι -νίων.

∆η μή τρης Γκι βί σης[email protected]

στα

δίκτ

υα τ

ου κ

όσµο

υ

Συνέντευξη με τηΛουτσιάνα Καστελίνα

H ιταλική Βουλή, καταψήφισε, αλλά με μικρή διαφορά, 277ψήφους υπέρ και 297 κατά, όλες τις τροπολογίες του νέουεκλογικού νόμου για την ποσόστωση φύλου. Είχε προταθείαπό τον βουλευτή Γκρεγκόριο Τζίττι η σύνθεση των ψη-φοδελτίων με τα φύλα να εναλλάσσονται. Η μυστική ψη-φοφορία δίχασε τους βουλευτές του ∆ημοκρατικού Κόμ-ματος. Και κάποιες βουλευτίνες του έφυγαν από την αί-θουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η συνέντευξη της Γκαμ-πριέλα Κολαρούσο με την Λουτσιάνα Καστελίνα, ηγετικούστελέχους του ΙΚΚ που διαγράφηκε το 1969 και ίδρυσεμαζί με άλλους το «Μανιφέστο», ευρωβουλευτίνα αργό-τερα του κόμματος, είναι άκρως διαφωτιστική.

Όταν ήμουν κορίτσι πίστευα για μια μεγάλη χρονική πε-ρίοδο ότι η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν μπο-ρούσε παρά να περνάει μέσα από ένα είδος αφομοίωσης. «Ηγενιά μου είχε μια ισχυρή ώθηση να είναι σε ίσο επίπεδο μετους άνδρες, αλλά θα θέλαμε να βγάλουμε από πάνω μας ταβυζιά μας, το σημάδι της γυναικείας μας υπόστασης, την αδυ-ναμία μας».

Έπειτα, με τη μητρότητα, ήρθε η ανακάλυψη της θηλυκό-τητας: «Η οικογένειά μου με έκανε να καταλάβω ότι το να εί-μαστε γυναίκες είναι μια διαφορά στην οποία θα πρέπει ναδώσουμε αξία».

Τι σας έκανε να αλλάξετε γνώμη στο ζήτημα αυτό;Ήμουν πάντα αντίθετη στις προτάσεις της ποσόστωσης γυ-

ναικών: 30%, 25%. Γιατί τις έβρισκα, κατά κάποιον τρόπο,ταπεινωτικές. Αντίθετα, το 50% είναι μια καλή πρόταση. Ση-μαίνει ότι αναγνωρίζεται το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι τομισό του ανθρώπινου γένους και επειδή φέρνουν στην πολι-τική μια διαφορετική οπτική και ένα διαφορετικό τρόπο σκέ-ψης.

Μια αρχή πραγματικότητας.Πρέπει να θεσπιστεί το γεγονός ότι υπάρχουν πολίτες δια-

φορετικοί μεταξύ τους και ότι η διαφορετικότητα πρέπει ναεκπροσωπείται στη βουλή. Το ότι ψήφισαν ενάντια στην τρο-πολογία το θεωρώ σκανδαλώδες. Ο Μπερλουσκόνι δεν θέλειτην ποσόστωση φύλου; Θα πρέπει να το εξηγήσει.

∆εν θα έπρεπε να ισχύουν μόνο οι ικανότητες στην επιλογήτης ιθύνουσας τάξης;

Η βουλή δεν θα έπρεπε να είναι θέμα ικανοτήτων, αλλά πο-λιτών, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να έχουμε το κοινοβούλιογεμάτο μόνο με πτυχιούχους και να αποκλείουμε τους εργά-τες, τους αγρότες, που αντίθετα είναι σωστό να εκπροσω-πούνται πολιτικά. Εξάλλου, είναι όλο και λιγότεροι.

Εμείς οι γυναίκες είμαστε άριστες σε όλα. Είναι δυνατό ναέχουμε ανάγκη από την ποσόστωση φύλου για να μας επι-τραπεί να κάνουμε πολιτική;

Οι γυναίκες κατάκτησαν πολύ μεγάλη εξουσία σήμερα,όμως όλο το σύστημά μας έχει κατασκευαστεί από άνδρες γιαάνδρες. Πρέπει να διορθώσουμε μια ιστορία αιώνων, να διορ-θώσουμε έναν συμβολισμό που μας εξανάγκασε να έχουμε μιαεικόνα κατωτερότητας.

Μια «διορθωτική δικτατορία των γυναικών», για να χρησι-μοποιήσω μια δική σας έκφραση.

Η παλιά έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου δεν σή-μαινε ότι χρειαζόταν μια διαρκής δικτατορία του προλετα-ριάτου, αλλά ότι ήταν αναγκαία προσωρινά για να διορθώσειτις ιστορικές ανισότητες, ακόμη και με έναν εξαναγκασμό.Να γιατί νομίζω ότι είναι αναγκαία και για τις γυναίκες μιαφάση κατά την οποία θα τους αναγνωριστούν περισσότερεςεξουσίες και δικαιώματα από των ανδρών.

Ένα είδος αντισταθμίσματος.Για να μπορέσουμε να διορθώσουμε όλα αυτά που οικοδο-

μήθηκαν και που γνωρίζουμε ότι ρίζωσαν στο φαντασιακότων ανθρώπων. ∆εν αρκεί ούτε η ισότητα για να το κάνουμεαυτό, εγώ θα ήθελα μια ποσόστωση του 75% τουλάχιστον.(χαμογελάει)

∆εν είναι λίγο εξευτελιστικό, σαν την αποκλειστική περιοχήτων ινδιάνων;

Η ιστορία των ποσοστώσεων θυμίζει μια πολύ παλιά υπό-θεση, αυτή που πιστεύαμε εμείς στα νιάτα μας: να είμαστεσαν τους άνδρες. Οι επόμενες γενιές μάς έμαθαν ότι το πρό-

βλημα ήταν να αναγνωρίσει η κοινωνία ως αξία τις διαφορε-τικότητές μας. Όμως αυτή η διαφορετικότητα σήμερα πρέ-πει να αναγνωριστεί και ως μια ισχυρή χειρονομία στο φαν-τασιακό επίπεδο.

Υπάρχει ο κίνδυνος να υπερισχύσουν τα σύμβολα πάνωστην ουσία: πολλές γυναίκες στη βουλή και λίγοι παιδικοίσταθμοί στη χώρα.

Οπωσδήποτε οι ποσοστώσεις έχουν μόνο μια συμβολικήλειτουργία. Ακόμη και ο τρόπος που γίνεται η πολιτική είναιακόμη πολύ ανδρικός και θα χρειαστεί χρόνος για να μπορέ-σουν οι γυναίκες να τον αλλάξουν. Όμως η εξουσία των γυ-ναικών χρειάζεται στο μέτρο που οι γυναίκες θα καταφέρουννα οργανωθεί διαφορετικά η κοινωνία, για την ακρίβεια, στομέτρο των γυναικών.

Υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά.Πρέπει να αναδιοργανώσουμε τα πράγματα με τρόπο που

να επιτρέπει στις γυναίκες να ασκήσουν ένα ρόλο ακόμη καιεάν για παράδειγμα πρέπει να θηλάσουν ή να γεννήσουν.

Στο εξωτερικό υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα παραδείγ-ματα υπό αυτή την έννοια.

Στην Ολλανδία ή στη ∆ανία, δε θυμάμαι, είχαν θεσπίσεικάτι πολύ ωραίο: κάθε βουλευτίνα είχε μια αναπληρώτριαπου μπορούσε να ασκεί τα καθήκοντά της κατά τη διάρκειατης μητρότητας. Είναι πράγματα που πρέπει σιγά- σιγά να επι-νοηθούν. Θεωρώ πάντα λάθος να πιστεύουμε ότι οι γυναίκεςπρέπει να είναι αυτές που πρέπει να αγωνιστούν για τα δι-καιώματά τους. Νομίζω ότι και οι άνδρες έχουν μεγάληανάγκη να διαμαρτυρηθούν.

Για ποιο πράγμα;Οι άνδρες έχουν ακόμη την εξουσία αλλά έχουν χάσει

κύρος. Πίσω από τη βία, τους βιασμούς, τις γυναικοκτονίεςυπάρχει πάντοτε η κρίση ταυτότητας του αρσενικού που αν-τιδρά βίαια επειδή νιώθει ότι τίθεται υπό συζήτηση λόγω τουκύρους που κατέκτησαν οι γυναίκες.

Χρειάζεται μια ανδρική επανάσταση;Πιστεύω ότι αυτοί που θα έπρεπε να αισθάνονται την

ανάγκη να επαναστατήσουν ενάντια στην ανδρική ταυτότηταπου αναδύεται θα έπρεπε να είναι οι άνδρες. Ακόμη και η ει-κόνα που βγαίνει από την τηλεόραση, από τα μέγαρα της πο-λιτικής, είναι ταπεινωτική. Τερατώδης. Μα γιατί δεν κατε-βαίνουν στο δρόμο για να πουν εμείς δεν είμαστε μόνο πορ-νόβιοι; Αντίθετα υπάρχει μια σιωπή των ανδρών που σου πα-γώνει το αίμα.

Μετάφραση Τόνια Τσίτσοβιτς,από την εφημερίδα on line “Lettera 43”

ΙΤΑΛΙΑ: ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΣΟΣΤΟΣΗ ΦΥΛΟΥ

Στη βουλή θα ήθελατο 75% να είναι γυναίκες

Το ότι ψήφισαν ενάντια στηντροπολογία το θεωρώσκανδαλώδες. Ο Μπερλουσκόνι δενθέλει την ποσόστωση φύλου; Θαπρέπει να το εξηγήσει.

“

Το να είσαι γυ-ναίκα είναι μιαμεγάλη ανακά-λυψη γιατί πολλοίπιστεύουν ότι οιάνθρωποι είναιουδέτεροι. Άλλοι,αντίθετα, πι-στεύουν ότι είναιμια απαξία, μιααναπηρία. Αντί-θετα, είναι μιαδιαφορά και τοζήτημα είναι ναεκτιμήσουμε τηναξία αυτής.

1166 ΤΟ ΘΕΜΑ Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014

«∆εν είχαμεεξαρτήσεις –δεν οφείλαμεκαι δενλογοδοτούσαμεσε κανέναν-παρά μόνο στηνπόλη και τουςδημότες της»,δήλωσε οδήμαρχος.Φαίνεται πως οιαπολύσεις, οιπερικοπές και ησυρρίκνωσητου δήμου ήτανκαι προσωπικήτου επιλογή.

“ «Τα τελευταία τρία χρόνια,στο δήμο της Αθήνας, έγινεμια πραγματική επανά-

σταση», δήλωσε ο απερχόμενος δή-μαρχος Γ. Καμίνης, στην απολογι-στική συνεδρίαση του δημοτικού συμ-βουλίου (10/2/2014) και διευκρίνισε:«Καταφέραμε, και το λέω με περηφά-νια, να κρατήσουμε την πόλη όρθια.∆ίνοντας απόλυτη προτεραιότηταστην κοινωνική πολιτική, αναδιοργα-νώσαμε το δήμο, πετύχαμε τον οικο-νομικό και διοικητικό εξορθολογισμότου δήμου, χωρίς να κάνουμε έκ-πτωση στις υπηρεσίες εξυπηρέτησηςτων δημοτών». Με μια μακροσκελήπαρουσίαση προσπάθησε να αναδεί-ξει το έργο του, διεκδικώντας τηνψήφο των δημοτών για την επόμενηπενταετία. Είναι, όμως, έτσι; Κατά-φερε, όπως είπε, να «ανταποκριθείστις μείζονες κοινωνικές ανάγκες»,να «νοικοκυρέψει τα οικονομικά τουδήμου», να βάλει «την πόλη σε τροχιάανάκαμψης»;

Νοικοκύρεμα των οικονομικώνμε... απολύσεις

Η μείωση των προϋπολογισμών δενείναι αποτέλεσμα μιας «ορθής διαχεί-ρισης», αλλά πειθήνιας εκτέλεσηςτων εντολών της τρόικας. Έτσι, το2014 ο προϋπολογισμός μειώθηκε σε773,3 εκατ. ευρώ, όταν το 2013 ήταν874,5 εκατ. ευρώ. ∆ήλωσε στον απο-λογισμό του «δεν είχαμε εξαρτήσεις –δεν οφείλαμε και δεν λογοδοτούσαμεσε κανέναν- παρά μόνο στην πόλη καιτους δημότες της». Όμως δεν προ-έβαλε καμία αντίσταση στις απολύ-σεις που υπαγορεύτηκαν από τρόικακαι κυβέρνηση, στις περικοπές και τησυρρίκνωση του δήμου. Μέσα σε τρίαχρόνια απέλυσε 4.500 εργαζόμενουςκαι επέβαλε περικοπές μισθών έωςκαι 50%. Μόνο από την κατάργησητης δημοτικής αστυνομίας απολύθη-καν 870 υπάλληλοι. Ο Γ. Καμίνης,αδρανής, ανέθεσε το έργο της δημοτι-κής αστυνομίας στην αστυνομία. Ωςαποτέλεσμα, όπως αναφέρει πρώηνεργαζόμενος στη δημοτική αστυνο-μία, «Οι πεζόδρομοι και οι πλατείες

καταλήφθηκαν πλήρως από τα τρα-πεζοκαθίσματα, η ελεγχόμενη στάθ-μευση καταργήθηκε και παντού βλέ-πουμε παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Οιδημότες δεν έχουν τη δυνατότητα ναζήσουν στην πόλη τους».

Το «λογιστικό πλεόνασμα 12,5εκατ. ευρώ», που διατείνεται ότι πέ-τυχε για το 2012 είναι αποτέλεσμα δη-μιουργικής λογιστικής και κυρίως με-ταφοράς δαπανών. Για παράδειγμα, οδήμος οφείλει να παρέχει στους εργα-ζόμενους ορισμένων κατηγοριών,όπως στην καθαριότητα, γάλα για τηνπροστασία της υγείας τους. Το ετήσιοκόστος ανέρχεται στο 1 εκατ. ευρώ.Όμως ποτέ δεν δόθηκε αυτή η πα-ροχή, όπως ούτε και κατά τη διάρκειατης θητείας του Ν. Κακλαμάνη, μεαποτέλεσμα να επηρεάζεται το λογι-στικό αποτέλεσμα. Ακόμα δεν περι-λαμβάνονται οι υποχρεώσεις προςτρίτους. Έτσι 5 εκατ. ευρώ που χρω-στά στους εργαζόμενους εξαφανίζον-ται από τον απολογισμό και εμφανί-ζεται πλεονασματικός, χωρίς φυσικάνα είναι.

Ανάκαμψη των πλουσίων,διωγμός των φτωχών

Πλήρη παραχώρηση δημόσιουχώρου σε ιδιώτες στο βωμό του κέρ-δους εξασφαλίζει ο Γ. Καμίνης. Μέσωτης Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουρι-στικής Προβολής Αθηνών (ΕΑΤΑ),που ίδρυσε ο δήμος, συνάπτει συνερ-γασίες με μεγάλες κατασκευαστικέςεταιρείες. Χαρακτηριστικό παρά-δειγμα είναι ότι ο δήμος Αθηναίων γιαπρώτη φορά υπερψήφισε την εγγύησηιδιωτικής επένδυσης (OLIAROS) γιααξιοποίηση 30 ακινήτων, με προϋπο-λογισμό 70 εκατ. ευρώ στον Κερα-μεικό και το Μεταξουργείο. ∆εσμεύ-τηκε για «ποιοτική και λειτουργικήαναβάθμιση του δημόσιου χώρου τηςπεριοχής», δηλαδή να περιμένουμεμια επιχείρηση σκούπα. Πρόκειται γιαμια ακόμα επιχείρηση εξευγενισμού(gentrification), όπως έγινε στο Γκάζι,η οποία ανακόπτει μεν την πολιτι-στική υποβάθμιση μιας περιοχής,όμως εν τέλει μετατρέπει την περιοχή

σε εμπορεύσιμο προϊόν με ιδιαίτερηπροστιθέμενη αξία.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παρά-δειγμα είναι ότι έδωσε άδεια στονιδιοκτήτη του ξενοδοχείου «ΜεγάληΒρετανία» να αναπλάσει την πλατείαΣυντάγματος -γιατί άραγε- με 1,5εκατ. ευρώ. Στην πραγματικότητα, ηξενοδοχειακή εταιρεία θα έχει την ευ-καιρία να πουλήσει ακριβότερα τηθέα από τα μπαλκόνια των δωματίωντου.

Ταυτόχρονα, ο δήμαρχος διατείνε-ται ότι υποστήριξε τα μικρά καταστή-ματα, συναινώντας στο άνοιγμα τωνκαταστημάτων τις Κυριακές καιεφαρμόζοντας τη «Λευκή Νύχτα» στις28 ∆εκεμβρίου του 2013, όταν οι ερ-γαζόμενοι υποχρεώθηκαν να εργα-στούν ολονύχτια. Φυσικά, από αυτέςτις πρωτοβουλίες ωφελήθηκαν μόνοτα πολυκαταστήματα, ενώ οι εργαζό-μενοι ακόμα δεν πληρώθηκαν τις υπε-ρωρίες.

Άσπλαχνη αλληλεγγύη

Ο απερχόμενος δήμαρχος ισχυρίζε-ται ότι «εγκατέλειψαν παρωχημένεςαντιλήψεις περί φιλανθρωπίας καιπέρασαν ενεργά στην αλληλεγγύη καιδυναμικά στην αλληλοβοήθεια».Ωστόσο, και εκεί εφάρμοσαν την εν-τολή των περικοπών. Ο δήμος από τα874,5 εκατ. ευρώ του συνολικού προ-ϋπολογισμού του 2013 διέθεσε μόλις2,5 εκατ. στο Κέντρο Υποδοχής καιΑλληλεγγύης του ∆ήμου Αθηναίων(ΚΥΑ∆Α), προκειμένου να καλύψει τιςανάγκες σίτισης, στέγασης, ρουχι-σμού και στήριξης των άπορων δημο-τών. «Παρ’ όλα αυτά ο ΚΥΑ∆Α έκανεό,τι καλύτερο μπορούσε αν αναλογι-στούμε ότι οι ανάγκες αυξάνουν, ενώο προϋπολογισμός μειώνεται στα-θερά. Και αυτό χάρη στην επιμονή καιαυτοθυσία της διευθύντριας και τωνυπαλλήλων» μας λέει η Ντίνα Βαϊου,μέλος του ∆Σ. Η λογική της δημοτι-κής αρχής, εντούτοις, είναι να δοθούνοι κοινωνικές υπηρεσίες σε ΜΚΟ καινα εφαρμοστούν ως πρότζεκτ με συγ-κεκριμένη χρονική διάρκεια. «Οδήμος δεν είναι σύμμαχος στις ανάγ-

κες των ανθρώπων. Ο ΚΥΑ∆Α έκανετιτάνιο έργο. Όμως ο Γ. Καμίνης δενείπε λέξη για το πώς παράγεται ηφτώχεια. ∆εν χρησιμοποίησε το θε-σμικό του ρόλο να διεκδικήσει πιοουσιαστικές πολιτικές, σε σχέση μετις ανάγκες που καθημερινά αυξάνον-ται. ∆ιαχειρίστηκε υπάκουα όσα τουζητήθηκαν», προσθέτει η ∆ήμητραΣιατίστα από το Encounter Athens.

Εμείς να θυμίσουμε ορισμένες δη-λώσεις του Γ. Καμίνη που αποδει-κνύουν το αίσθημα αλληλεγγύης προςτους δημότες του: «Τα παγκάκια ξη-λώνονται για να μπορεί το κέντρο τηςΑθήνας να θυμίζει ευρωπαϊκή πρω-τεύουσα», δήλωσε όταν τον Νοέμβριοτου 2011 ξήλωσε τα παγκάκια τηςπλατείας Κλαυθμώνος εκδιώχνονταςτου άστεγους χωρίς ταυτόχρονα νατους παρέχει στέγη. Μήνυσε άστεγουςόταν τον Φεβρουάριο 2012 κατέλαβανσυμβολικά το πνευματικό κέντρο τουδήμου, διεκδικώντας το δικαίωμάτους στη στέγη. Συνέδραμε στο πογ-κρόμ που εξαπέλυσαν αστυνομία καιΚΕΕΛΠΝΟ εναντίον χρηστών ουσιών.Την ίδια περίοδο, πέταξε έξω από τοκλειστό γήπεδο του Ρουφ 80 άστε-γους που είχαν φιλοξενηθεί τις προ-ηγούμενες μέρες, ανάμεσά τους καιμία έγκυο, αφού οι «καιρικές συνθή-κες βελτιώθηκαν».

Ό,τι χαλάει πετιέται

«Μεγάλη, πολυσχιδής και ιδιαιτέ-ρως ενδιαφέρουσα ήταν η προσφοράτου Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητι-σμού και Νεολαίας», είπε λακωνικά οΓ. Καμίνης. Και πώς να επεκταθεί;Όταν καταργεί τον οργανισμό, απο-λύει 187 από τους 315 εργαζόμενουςκαι αφήνει τις εγκαταστάσεις στοέλεος του καιρού; «Και οι 132 παιδι-κές χαρές του δήμου έχουν εγκατα-λειφθεί και σαπίζουν, παρότι οι 72είχαν αναδιαμορφωθεί πλήρως τοπροηγούμενο διάστημα», μας λέειυπάλληλος του δήμου. «Αν χαλάσειμια κούνια ή μια μπασκέτα δεν έχουμεούτε βίδα να προσθέσουμε και τις ξη-λώνουμε για να μην κινδυνεύσει κά-ποιο παιδί», προσθέτει.

Βρώμικη πόλη

Στον τομέα της καθαριότητας, ο Γ.Καμίνης περιορίστηκε στην αναγγελίανέων έργων αποκρύπτοντας την πραγ-ματικότητα που αντιμετωπίζουν οιδημότες καθημερινά. Πλέον τα απορ-ριμματοφόρα δεν περνούν από τις γει-τονιές τα σαββατοκύριακα, παράμόνο από το κέντρο, λόγω μείωσηςτου προσωπικού, ενώ στο όνομα τωνπερικοπών, τις καθημερινές εμφανί-ζονται κάθε δεύτερη μέρα. Βέβαια,αυτό δεν τον εμπόδισε να δοθεί σειδιώτη η συντήρηση των απορριμμα-τοφόρων για 24 εκατ. ευρώ, την ώραπου θα μπορούσε να την κάνει με ταμέσα και το προσωπικό που διαθέτει.

Απολίτιστος

«Πολιτισμός, αντίδοτο στην κρίση»ήταν ο τίτλος του κεφαλαίου, στοοποίο ο Γ. Καμίνης σταχυολόγησε τιςπολιτιστικές δράσεις του δήμου, τηνπερασμένη τριετία. Κατά τον δήμαρχοεπετεύχθη ο «στόχος της ανάδειξηςτης μοναδικής ιστορικής και πολιτι-σμικής κληρονομιά της πρωτεύου-σας». «Ο κ. Καμίνης αποδείχτηκε οδήμαρχος του τίποτα και στον πολιτι-σμό», τονίζει η Ελθήνα Αγγελοπού-λου, από την Ανοιχτή Πόλη. Κατήρ-γησε το τμήμα Λαϊκής Επιμόρφωσης,το οποίοι απασχολούσε μόλις δύουπαλλήλους, ενώ τα μαθήματα παρα-κολουθούσαν πάνω από 2.500 άτομακαι το κόστος του άγγιζε μόλις το1,4% του προϋπολογισμού του ΠΟ∆Α

(19,8 εκατ. ευρώ το 2011). Επιπλέονκατήργησε τις δωρεάν ξεναγήσεις σεεκθέσεις, οι οποίες γίνονταν σε 9.000μαθητές και στοίχιζαν 36.000 ευρώ τοχρόνο. ∆ιέλυσε τα μουσικά σύνολακαι τις φυλαρμονικές, δεν επισκεύασεκανένα πολιτιστικό κέντρο και αρκέ-στηκε στις επικοινωνιακού χαρα-κτήρα φιέστες, με τη συνδρομή χορη-γών. Μάλιστα, στην παρέλαση της28ης Οκτωβρίου του 2011 αποφάσισετη διενέργεια προκαταρκτικής έρευ-νας εναντίον την φιλαρμονικής τουδήμου, η οποία παρέλασε με μαύρεςκορδέλες.

Παιδεία χωρίς σχολεία

Με ευρωπαϊκούς πόρους θα ανα-βαθμιστούν βιοκλιματικά 7 σχολικάσυγκροτήματα, ενώ 119 σχολεία πρα-σίνισαν τα προαύλιά τους με τη δημι-ουργία μικρών κήπων, μας ενημερώ-νει ο Γ. Καμίνης. Και κάπου εκεί τε-λειώνει η ενημέρωσή του στον τομέατης παιδείας. Την περασμένη τριετίαη δημοτική αρχή συναίνεσε σε όλεςσχεδόν τις καταργήσεις και συγχω-νεύσεις σχολικών μονάδων, ενώ ηκρατική επιχορήγηση για τα λειτουρ-γικά έξοδα των σχολείων έχει μειωθείκατά 50%. Για παράδειγμα, το 2010προϋπολογίζονταν για 70 σχολείαστην 7η κοινότητα 1,2 εκατ. ευρώ,ενώ το 2013, 450.000 ευρώ. «Ο δήμοςαπουσιάζει πλήρως από τη συντή-ρηση των σχολείων» μας λέει ο πρώηνπρόεδρος της δημοτικής επιτροπήςπαιδείας της 7ης Κοινότητας, ΝίκοςΣπυρόπουλος, ο οποίος αποχώρησε

πρόσφατα από την παράταξη του Γ.Καμίνη και ανεξαρτητοποιήθηκε. «Για415 σχολικές μονάδες, ο προϋπολογι-σμός είναι 415.000 ευρώ, ήτοι 1.000ευρώ το χρόνο για κάθε σχολείο. Πώςθα συντηρηθούν τα σχολεία; Φαντα-στείτε πως στο 16ο Γυμνάσιο/Λύκειοστην Πανόρμου ζητήσαμε επαναδια-γράμμιση των διαβάσεων και η απάν-τηση του δήμου ήταν πως διαθέτειπροσωπικό, αλλά όχι υλικά. Αγορά-στηκαν 50 κιλά μπογιά από τα λει-τουργικά έξοδα του σχολείου και τότεήρθε η τεχνική υπηρεσία του δήμου ναβάψει τη διάβαση».

Ο σταθμός του δημάρχου

Ο Γ. Καμίνης περήφανα ανακοίνωσε«τη μείωση της δημοτικής επιχορήγη-σης κατά 70% στον ραδιοσταθμό 9,84,με παράλληλη αναβάθμιση της ποι-ότητας του προγράμματός του».Πράγματι έγινε διαχειριστικός έλεγ-χος στο ραδιοσταθμό, σε σχέση με τιςατασθαλίες που γίνονταν επί δημαρ-χίας Ν. Κακλαμάνη, όμως απολύθη-καν 16 εργαζόμενοι λόγω εφαρμογήςτου μεσοπρόθεσμου, το ξενόγλωσσοτμήμα καταργήθηκε και εκπέμπειμόνο διαδικτυακά, το webtv είναι ανε-νεργό, καταργήθηκε η νυχτερινή βάρ-δια, περιορίστηκαν οι τίτλοι ειδήσεωνκαι οι πολιτικές εκπομπές. Οι εργα-ζόμενοι περιμένουν μετά τις εκλογέςνα γίνουν νέες προσπάθειες κλεισίμα-τος του σταθμού.

Ιατρεία χωρίς εξοπλισμό

Στα μάτια της δημοτικής αρχής«επιδιώχθηκε η παροχή διευρυμένωνκαι βελτιωμένων υπηρεσιών υγείαςγια όλους τους δημότες της Αθήνας».Στα μάτια των δημοτών και των εργα-ζόμενων, πάλι όχι. Ο προϋπολογισμόςτων δημοτικών ιατρείων έχει μειωθείκατά 60%, ενώ μέχρι το καλοκαίρι του2013 βρίσκονταν σε θεσμικό κενό καιέτσι δεν μπορούσαν ούτε να συνταγο-γραφήσουν. Πλέον λειτουργούν τέσ-σερα δημοτικά ιατρεία, τα οποία όμωςδεν έχουν αναλώσιμα, με αποτέλεσμανα γίνεται, για παράδειγμα, διάγνωσηχαλασμένου δοντιού, αλλά να μηνμπορεί να γίνει εξαγωγή. Ακόμα, ταιατρεία της 5ης και της 6ης κοινότη-τας ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια της θη-τείας Καμίνη κλειστά, λόγω ανακαίνι-σης, και αναμένεται να ανοίξουνεντός του 2014.

Στο δρόμο η τρίτη ηλικία

Στο Γηροκομείο Αθηνών, το οποίο

βρίσκεται υπό τη διοικητική εποπτείατου δήμου, ζουν 170 ηλικιωμένοι,όταν η χωρητικότητα είναι για 750άτομα. Παρότι υπάρχουν 500 αιτήσειςπου εκκρεμούν, τα χρέη που ξεπερ-νούν τα 28 εκατ. ευρώ, δεν επιτρέ-πουν να φιλοξενηθεί ούτε ένα άτομοεπιπλέον. «Ο δήμος είχε την υποχρέ-ωση να ορίσει επίτροπο στο Γηροκο-μείο, κίνηση που πραγματοποίησεμόλις τον Νοέμβριο του 2013, η οποίαμάλιστα απορρίφτηκε από το ∆Σ τουΓηροκομείου», μας λέει ο πρόεδροςτου σωματείου των εργαζομένων ∆η-μήτρης Παπαχρήστου. «Ο δήμος απέ-χει συνειδητά από το να πάρει θέση,μη δίνοντας στη δημοσιότητα το πό-ρισμα της διαπαραταξιακής που συγ-κροτήθηκε τον Απρίλιο του 2013»,προσθέτει. Και ενώ ο δήμος προσπα-θεί να παραμείνει στη σκιά, και παράτις φήμες περί διαφθοράς, άποροιηλικιωμένοι περιμένουν την έγκρισητης αίτησής τους για να επιβιώσουν.

Απέναντι σε όσουςαντιστέκονται

Ο Γ. Καμίνης, πιστός στο ρόλου τουως «Συνηγόρου του Πολίτη», διέλυσετις εγκαταστάσεις των «αγανακτισμέ-νων» και έσβησε τα φώτα στην πλα-τεία Συντάγματος, κατά τη διάρκειατου κινήματος των πλατειών το 2011.Κατέθεσε πρόταση νόμου, σύμφωναμε την οποία απαγορεύονται οι διαδη-λώσεις στο κέντρο της Αθήνας, τονΑπρίλιο του 2012. Σφράγισε με ΜΑΤτην κατάληψη της Αγοράς της Κυψέ-λης τον Αύγουστο του 2012, ταυτίζον-τας τους ενεργούς πολίτες της Κυψέ-λης με τους Χρυσαυγίτες. Συνέδραμεστο σφράγισμα της κατάληψης τηςΒίλας Αμαλίας τον ∆εκέμβριο του2012. Υποστήριξε απαρέγκλιτα τη θε-ωρία των δύο άκρων δηλώνοντας στοπεριοδικό Time τον Ιούλιο του 2013:«Το γεγονός ότι τα δύο άκρα κραυγά-ζουν εναντίον μου είναι απόδειξη ότικάνω κάτι σωστά», ταυτίζοντας καιαυτός τη Χρυσή Αυγή με την Αρι-στερά.

Ο Γ. Καμίνης δηλώνει υπερήφανος«για όσα καταφέραμε δίχως εκπτώ-σεις και υποχωρήσεις: υπερασπιζόμε-νοι την ελεύθερη διακίνηση ανθρώ-πων και ιδεών στην πόλη, λέγονταςαπερίφραστα όχι σε κάθε μορφή πο-λιτικής βίας στο ρατσισμό, στον κα-ταστροφικό εξτρεμισμό, με αδιαπραγ-μάτευτη προσήλωση στη νομιμό-τητα». Εσείς έχετε την ίδια άποψηπια;

Επιμέλεια: Ιωάννα ∆ρόσου

Έργα και ημέρες του Συνηγόρουτης Κυβέρνησης, «αντιμνημονιακού» κ. ΚαμίνηΌσα δεν ανέφερε η απερχόμενη δημοτική αρχή στον απολογισμό της θητείας της

Η καρδιά της κεντροαριστεράς στηρίζει Καμίνη

Τρία σημεία της οικονομικής πολιτικής που σκέφτεται ναεφαρμόσει ο κ. Καμίνης, αν εκλεγεί, είναι στην κυριολεξίαεμπνευσμένα από την τρόικα. Περιλαμβάνονται σε ένα κεί-

μενο με τίτλο «Αξιολόγηση δομών του δήμου Αθηναίων» (Ιού-νιος 2013) που συνέταξε ο γενικός γραμματέας του δήμου Αθη-ναίων, Θεόδωρος Λιβάνιος, άνθρωπος της απολύτου εμπιστο-σύνης του και, όπως λέγεται, από τους κύριους συντάκτες τουΚαλλικράτη. Πέρασε, όμως, απαρατήρητο. Συγκεκριμένα:

• Θέσπιση της δημοτικής φορολογικής ενημερότητας, ισοδύ-ναμης αξίας με τη φορολογική. Παράλληλα, διαβίβαση τωνοφειλετών των ΟΤΑ στην αρμόδια ∆ΟΥ, με ενσωμάτωση στιςετήσιες υποχρεώσεις των φυσικών προσώπων. Φανταστείτεαπό πόσους απλούς δημότες θα κατάσχεται πλέον κάθε έσοδότους, αν σκεφτούμε το πογκρόμ που έχει εξαπολύσει ήδη τουπουργείο Οικονομικών.

• Τιτλοποίηση και εκχώρηση εισπρακτικών οφειλών άνω τηςτριετίας. Ο δήμος θα μπορεί να εκχωρήσει τα ανείσπρακτα χρέη

άνω της τριετίας και πάνω από ένα συγκεκριμένο ύψος οφει-λής, αφού τιτλοποιηθούν, ώστε να εισπράξει άμεσα σημαντικόμέρος των οφειλών. Προτείνεται να γίνει διεθνής πλειοδοτι-κός διαγωνισμός. Την απάνθρωπη αυτή οικονομική πολιτική, οδήμαρχος ορίζει ως καινοτομία. Τη στιγμή που ούτε οι τραπε-ζίτες δεν τολμούν να ανακοινώσουν ανοιχτά τέτοιο στυγνό δό-σιμο των οφειλετών στα κοράκια.

• ∆ιπλασιασμός του τέλους παρεπιδημούντων από 0,5% σε1%. Σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά τηνάλλη, ο δήμαρχος που αρχικά είχε μειώσει το τέλος, τώρα σκέ-φτεται να το επαναφέρει και μάλιστα να εισπράττεται και αυτόμέσω του ΦΠΑ. Στην ίδια λογική κινείται και το νέο Mall στηνΑκαδημία Πλάτωνος, όπου εκατοντάδες μικρά μαγαζιά σεακτίνα χιλιομέτρων ετοιμάζονται για λουκέτο.

• Κατάργηση σχολικών επιτροπών και δημοτικών επιτρο-πών παιδείας. Θυμίζουμε ότι έχουν ήδη γίνει προσπάθειες ότανπροτάθηκε η συγχώνευση των δημοτικών επιτροπών παιδείας

σε μία για όλο το δήμο. Σκοπός του εκκολαπτόμενου μέτρουείναι να εξοβελιστούν τα μέλη που εκπροσωπούν τις σχολικέςκοινότητες (ΕΛΜΕ, ∆ΟΕ, ενώσεις γονέων), ώστε να διευκολυν-θεί η υλοποίηση του σχολικού Καλλικράτη (υποχρηματοδότηση,συγχωνεύσεις, εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων κ.λπ.)

Τον εμπνέει η τρόικα

Ο υπερκομματικός δήμαρχος «τα λέει» με τον υποψήφιοτων ευρωπαίων σοσιαλιστών κ. Σουλτς.

1177ΤΟ ΘΕΜΑΗ ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014

«Τα τελευταία τρία χρόνια,στο δήμο της Αθήνας, έγινεμια πραγματική επανά-

σταση», δήλωσε ο απερχόμενος δή-μαρχος Γ. Καμίνης, στην απολογι-στική συνεδρίαση του δημοτικού συμ-βουλίου (10/2/2014) και διευκρίνισε:«Καταφέραμε, και το λέω με περηφά-νια, να κρατήσουμε την πόλη όρθια.∆ίνοντας απόλυτη προτεραιότηταστην κοινωνική πολιτική, αναδιοργα-νώσαμε το δήμο, πετύχαμε τον οικο-νομικό και διοικητικό εξορθολογισμότου δήμου, χωρίς να κάνουμε έκ-πτωση στις υπηρεσίες εξυπηρέτησηςτων δημοτών». Με μια μακροσκελήπαρουσίαση προσπάθησε να αναδεί-ξει το έργο του, διεκδικώντας τηνψήφο των δημοτών για την επόμενηπενταετία. Είναι, όμως, έτσι; Κατά-φερε, όπως είπε, να «ανταποκριθείστις μείζονες κοινωνικές ανάγκες»,να «νοικοκυρέψει τα οικονομικά τουδήμου», να βάλει «την πόλη σε τροχιάανάκαμψης»;

Νοικοκύρεμα των οικονομικώνμε... απολύσεις

Η μείωση των προϋπολογισμών δενείναι αποτέλεσμα μιας «ορθής διαχεί-ρισης», αλλά πειθήνιας εκτέλεσηςτων εντολών της τρόικας. Έτσι, το2014 ο προϋπολογισμός μειώθηκε σε773,3 εκατ. ευρώ, όταν το 2013 ήταν874,5 εκατ. ευρώ. ∆ήλωσε στον απο-λογισμό του «δεν είχαμε εξαρτήσεις –δεν οφείλαμε και δεν λογοδοτούσαμεσε κανέναν- παρά μόνο στην πόλη καιτους δημότες της». Όμως δεν προ-έβαλε καμία αντίσταση στις απολύ-σεις που υπαγορεύτηκαν από τρόικακαι κυβέρνηση, στις περικοπές και τησυρρίκνωση του δήμου. Μέσα σε τρίαχρόνια απέλυσε 4.500 εργαζόμενουςκαι επέβαλε περικοπές μισθών έωςκαι 50%. Μόνο από την κατάργησητης δημοτικής αστυνομίας απολύθη-καν 870 υπάλληλοι. Ο Γ. Καμίνης,αδρανής, ανέθεσε το έργο της δημοτι-κής αστυνομίας στην αστυνομία. Ωςαποτέλεσμα, όπως αναφέρει πρώηνεργαζόμενος στη δημοτική αστυνο-μία, «Οι πεζόδρομοι και οι πλατείες

καταλήφθηκαν πλήρως από τα τρα-πεζοκαθίσματα, η ελεγχόμενη στάθ-μευση καταργήθηκε και παντού βλέ-πουμε παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Οιδημότες δεν έχουν τη δυνατότητα ναζήσουν στην πόλη τους».

Το «λογιστικό πλεόνασμα 12,5εκατ. ευρώ», που διατείνεται ότι πέ-τυχε για το 2012 είναι αποτέλεσμα δη-μιουργικής λογιστικής και κυρίως με-ταφοράς δαπανών. Για παράδειγμα, οδήμος οφείλει να παρέχει στους εργα-ζόμενους ορισμένων κατηγοριών,όπως στην καθαριότητα, γάλα για τηνπροστασία της υγείας τους. Το ετήσιοκόστος ανέρχεται στο 1 εκατ. ευρώ.Όμως ποτέ δεν δόθηκε αυτή η πα-ροχή, όπως ούτε και κατά τη διάρκειατης θητείας του Ν. Κακλαμάνη, μεαποτέλεσμα να επηρεάζεται το λογι-στικό αποτέλεσμα. Ακόμα δεν περι-λαμβάνονται οι υποχρεώσεις προςτρίτους. Έτσι 5 εκατ. ευρώ που χρω-στά στους εργαζόμενους εξαφανίζον-ται από τον απολογισμό και εμφανί-ζεται πλεονασματικός, χωρίς φυσικάνα είναι.

Ανάκαμψη των πλουσίων,διωγμός των φτωχών

Πλήρη παραχώρηση δημόσιουχώρου σε ιδιώτες στο βωμό του κέρ-δους εξασφαλίζει ο Γ. Καμίνης. Μέσωτης Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουρι-στικής Προβολής Αθηνών (ΕΑΤΑ),που ίδρυσε ο δήμος, συνάπτει συνερ-γασίες με μεγάλες κατασκευαστικέςεταιρείες. Χαρακτηριστικό παρά-δειγμα είναι ότι ο δήμος Αθηναίων γιαπρώτη φορά υπερψήφισε την εγγύησηιδιωτικής επένδυσης (OLIAROS) γιααξιοποίηση 30 ακινήτων, με προϋπο-λογισμό 70 εκατ. ευρώ στον Κερα-μεικό και το Μεταξουργείο. ∆εσμεύ-τηκε για «ποιοτική και λειτουργικήαναβάθμιση του δημόσιου χώρου τηςπεριοχής», δηλαδή να περιμένουμεμια επιχείρηση σκούπα. Πρόκειται γιαμια ακόμα επιχείρηση εξευγενισμού(gentrification), όπως έγινε στο Γκάζι,η οποία ανακόπτει μεν την πολιτι-στική υποβάθμιση μιας περιοχής,όμως εν τέλει μετατρέπει την περιοχή

σε εμπορεύσιμο προϊόν με ιδιαίτερηπροστιθέμενη αξία.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παρά-δειγμα είναι ότι έδωσε άδεια στονιδιοκτήτη του ξενοδοχείου «ΜεγάληΒρετανία» να αναπλάσει την πλατείαΣυντάγματος -γιατί άραγε- με 1,5εκατ. ευρώ. Στην πραγματικότητα, ηξενοδοχειακή εταιρεία θα έχει την ευ-καιρία να πουλήσει ακριβότερα τηθέα από τα μπαλκόνια των δωματίωντου.

Ταυτόχρονα, ο δήμαρχος διατείνε-ται ότι υποστήριξε τα μικρά καταστή-ματα, συναινώντας στο άνοιγμα τωνκαταστημάτων τις Κυριακές καιεφαρμόζοντας τη «Λευκή Νύχτα» στις28 ∆εκεμβρίου του 2013, όταν οι ερ-γαζόμενοι υποχρεώθηκαν να εργα-στούν ολονύχτια. Φυσικά, από αυτέςτις πρωτοβουλίες ωφελήθηκαν μόνοτα πολυκαταστήματα, ενώ οι εργαζό-μενοι ακόμα δεν πληρώθηκαν τις υπε-ρωρίες.

Άσπλαχνη αλληλεγγύη

Ο απερχόμενος δήμαρχος ισχυρίζε-ται ότι «εγκατέλειψαν παρωχημένεςαντιλήψεις περί φιλανθρωπίας καιπέρασαν ενεργά στην αλληλεγγύη καιδυναμικά στην αλληλοβοήθεια».Ωστόσο, και εκεί εφάρμοσαν την εν-τολή των περικοπών. Ο δήμος από τα874,5 εκατ. ευρώ του συνολικού προ-ϋπολογισμού του 2013 διέθεσε μόλις2,5 εκατ. στο Κέντρο Υποδοχής καιΑλληλεγγύης του ∆ήμου Αθηναίων(ΚΥΑ∆Α), προκειμένου να καλύψει τιςανάγκες σίτισης, στέγασης, ρουχι-σμού και στήριξης των άπορων δημο-τών. «Παρ’ όλα αυτά ο ΚΥΑ∆Α έκανεό,τι καλύτερο μπορούσε αν αναλογι-στούμε ότι οι ανάγκες αυξάνουν, ενώο προϋπολογισμός μειώνεται στα-θερά. Και αυτό χάρη στην επιμονή καιαυτοθυσία της διευθύντριας και τωνυπαλλήλων» μας λέει η Ντίνα Βαϊου,μέλος του ∆Σ. Η λογική της δημοτι-κής αρχής, εντούτοις, είναι να δοθούνοι κοινωνικές υπηρεσίες σε ΜΚΟ καινα εφαρμοστούν ως πρότζεκτ με συγ-κεκριμένη χρονική διάρκεια. «Οδήμος δεν είναι σύμμαχος στις ανάγ-

κες των ανθρώπων. Ο ΚΥΑ∆Α έκανετιτάνιο έργο. Όμως ο Γ. Καμίνης δενείπε λέξη για το πώς παράγεται ηφτώχεια. ∆εν χρησιμοποίησε το θε-σμικό του ρόλο να διεκδικήσει πιοουσιαστικές πολιτικές, σε σχέση μετις ανάγκες που καθημερινά αυξάνον-ται. ∆ιαχειρίστηκε υπάκουα όσα τουζητήθηκαν», προσθέτει η ∆ήμητραΣιατίστα από το Encounter Athens.

Εμείς να θυμίσουμε ορισμένες δη-λώσεις του Γ. Καμίνη που αποδει-κνύουν το αίσθημα αλληλεγγύης προςτους δημότες του: «Τα παγκάκια ξη-λώνονται για να μπορεί το κέντρο τηςΑθήνας να θυμίζει ευρωπαϊκή πρω-τεύουσα», δήλωσε όταν τον Νοέμβριοτου 2011 ξήλωσε τα παγκάκια τηςπλατείας Κλαυθμώνος εκδιώχνονταςτου άστεγους χωρίς ταυτόχρονα νατους παρέχει στέγη. Μήνυσε άστεγουςόταν τον Φεβρουάριο 2012 κατέλαβανσυμβολικά το πνευματικό κέντρο τουδήμου, διεκδικώντας το δικαίωμάτους στη στέγη. Συνέδραμε στο πογ-κρόμ που εξαπέλυσαν αστυνομία καιΚΕΕΛΠΝΟ εναντίον χρηστών ουσιών.Την ίδια περίοδο, πέταξε έξω από τοκλειστό γήπεδο του Ρουφ 80 άστε-γους που είχαν φιλοξενηθεί τις προ-ηγούμενες μέρες, ανάμεσά τους καιμία έγκυο, αφού οι «καιρικές συνθή-κες βελτιώθηκαν».

Ό,τι χαλάει πετιέται

«Μεγάλη, πολυσχιδής και ιδιαιτέ-ρως ενδιαφέρουσα ήταν η προσφοράτου Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητι-σμού και Νεολαίας», είπε λακωνικά οΓ. Καμίνης. Και πώς να επεκταθεί;Όταν καταργεί τον οργανισμό, απο-λύει 187 από τους 315 εργαζόμενουςκαι αφήνει τις εγκαταστάσεις στοέλεος του καιρού; «Και οι 132 παιδι-κές χαρές του δήμου έχουν εγκατα-λειφθεί και σαπίζουν, παρότι οι 72είχαν αναδιαμορφωθεί πλήρως τοπροηγούμενο διάστημα», μας λέειυπάλληλος του δήμου. «Αν χαλάσειμια κούνια ή μια μπασκέτα δεν έχουμεούτε βίδα να προσθέσουμε και τις ξη-λώνουμε για να μην κινδυνεύσει κά-ποιο παιδί», προσθέτει.

Βρώμικη πόλη

Στον τομέα της καθαριότητας, ο Γ.Καμίνης περιορίστηκε στην αναγγελίανέων έργων αποκρύπτοντας την πραγ-ματικότητα που αντιμετωπίζουν οιδημότες καθημερινά. Πλέον τα απορ-ριμματοφόρα δεν περνούν από τις γει-τονιές τα σαββατοκύριακα, παράμόνο από το κέντρο, λόγω μείωσηςτου προσωπικού, ενώ στο όνομα τωνπερικοπών, τις καθημερινές εμφανί-ζονται κάθε δεύτερη μέρα. Βέβαια,αυτό δεν τον εμπόδισε να δοθεί σειδιώτη η συντήρηση των απορριμμα-τοφόρων για 24 εκατ. ευρώ, την ώραπου θα μπορούσε να την κάνει με ταμέσα και το προσωπικό που διαθέτει.

Απολίτιστος

«Πολιτισμός, αντίδοτο στην κρίση»ήταν ο τίτλος του κεφαλαίου, στοοποίο ο Γ. Καμίνης σταχυολόγησε τιςπολιτιστικές δράσεις του δήμου, τηνπερασμένη τριετία. Κατά τον δήμαρχοεπετεύχθη ο «στόχος της ανάδειξηςτης μοναδικής ιστορικής και πολιτι-σμικής κληρονομιά της πρωτεύου-σας». «Ο κ. Καμίνης αποδείχτηκε οδήμαρχος του τίποτα και στον πολιτι-σμό», τονίζει η Ελθήνα Αγγελοπού-λου, από την Ανοιχτή Πόλη. Κατήρ-γησε το τμήμα Λαϊκής Επιμόρφωσης,το οποίοι απασχολούσε μόλις δύουπαλλήλους, ενώ τα μαθήματα παρα-κολουθούσαν πάνω από 2.500 άτομακαι το κόστος του άγγιζε μόλις το1,4% του προϋπολογισμού του ΠΟ∆Α

(19,8 εκατ. ευρώ το 2011). Επιπλέονκατήργησε τις δωρεάν ξεναγήσεις σεεκθέσεις, οι οποίες γίνονταν σε 9.000μαθητές και στοίχιζαν 36.000 ευρώ τοχρόνο. ∆ιέλυσε τα μουσικά σύνολακαι τις φυλαρμονικές, δεν επισκεύασεκανένα πολιτιστικό κέντρο και αρκέ-στηκε στις επικοινωνιακού χαρα-κτήρα φιέστες, με τη συνδρομή χορη-γών. Μάλιστα, στην παρέλαση της28ης Οκτωβρίου του 2011 αποφάσισετη διενέργεια προκαταρκτικής έρευ-νας εναντίον την φιλαρμονικής τουδήμου, η οποία παρέλασε με μαύρεςκορδέλες.

Παιδεία χωρίς σχολεία

Με ευρωπαϊκούς πόρους θα ανα-βαθμιστούν βιοκλιματικά 7 σχολικάσυγκροτήματα, ενώ 119 σχολεία πρα-σίνισαν τα προαύλιά τους με τη δημι-ουργία μικρών κήπων, μας ενημερώ-νει ο Γ. Καμίνης. Και κάπου εκεί τε-λειώνει η ενημέρωσή του στον τομέατης παιδείας. Την περασμένη τριετίαη δημοτική αρχή συναίνεσε σε όλεςσχεδόν τις καταργήσεις και συγχω-νεύσεις σχολικών μονάδων, ενώ ηκρατική επιχορήγηση για τα λειτουρ-γικά έξοδα των σχολείων έχει μειωθείκατά 50%. Για παράδειγμα, το 2010προϋπολογίζονταν για 70 σχολείαστην 7η κοινότητα 1,2 εκατ. ευρώ,ενώ το 2013, 450.000 ευρώ. «Ο δήμοςαπουσιάζει πλήρως από τη συντή-ρηση των σχολείων» μας λέει ο πρώηνπρόεδρος της δημοτικής επιτροπήςπαιδείας της 7ης Κοινότητας, ΝίκοςΣπυρόπουλος, ο οποίος αποχώρησε

πρόσφατα από την παράταξη του Γ.Καμίνη και ανεξαρτητοποιήθηκε. «Για415 σχολικές μονάδες, ο προϋπολογι-σμός είναι 415.000 ευρώ, ήτοι 1.000ευρώ το χρόνο για κάθε σχολείο. Πώςθα συντηρηθούν τα σχολεία; Φαντα-στείτε πως στο 16ο Γυμνάσιο/Λύκειοστην Πανόρμου ζητήσαμε επαναδια-γράμμιση των διαβάσεων και η απάν-τηση του δήμου ήταν πως διαθέτειπροσωπικό, αλλά όχι υλικά. Αγορά-στηκαν 50 κιλά μπογιά από τα λει-τουργικά έξοδα του σχολείου και τότεήρθε η τεχνική υπηρεσία του δήμου ναβάψει τη διάβαση».

Ο σταθμός του δημάρχου

Ο Γ. Καμίνης περήφανα ανακοίνωσε«τη μείωση της δημοτικής επιχορήγη-σης κατά 70% στον ραδιοσταθμό 9,84,με παράλληλη αναβάθμιση της ποι-ότητας του προγράμματός του».Πράγματι έγινε διαχειριστικός έλεγ-χος στο ραδιοσταθμό, σε σχέση με τιςατασθαλίες που γίνονταν επί δημαρ-χίας Ν. Κακλαμάνη, όμως απολύθη-καν 16 εργαζόμενοι λόγω εφαρμογήςτου μεσοπρόθεσμου, το ξενόγλωσσοτμήμα καταργήθηκε και εκπέμπειμόνο διαδικτυακά, το webtv είναι ανε-νεργό, καταργήθηκε η νυχτερινή βάρ-δια, περιορίστηκαν οι τίτλοι ειδήσεωνκαι οι πολιτικές εκπομπές. Οι εργα-ζόμενοι περιμένουν μετά τις εκλογέςνα γίνουν νέες προσπάθειες κλεισίμα-τος του σταθμού.

Ιατρεία χωρίς εξοπλισμό

Στα μάτια της δημοτικής αρχής«επιδιώχθηκε η παροχή διευρυμένωνκαι βελτιωμένων υπηρεσιών υγείαςγια όλους τους δημότες της Αθήνας».Στα μάτια των δημοτών και των εργα-ζόμενων, πάλι όχι. Ο προϋπολογισμόςτων δημοτικών ιατρείων έχει μειωθείκατά 60%, ενώ μέχρι το καλοκαίρι του2013 βρίσκονταν σε θεσμικό κενό καιέτσι δεν μπορούσαν ούτε να συνταγο-γραφήσουν. Πλέον λειτουργούν τέσ-σερα δημοτικά ιατρεία, τα οποία όμωςδεν έχουν αναλώσιμα, με αποτέλεσμανα γίνεται, για παράδειγμα, διάγνωσηχαλασμένου δοντιού, αλλά να μηνμπορεί να γίνει εξαγωγή. Ακόμα, ταιατρεία της 5ης και της 6ης κοινότη-τας ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια της θη-τείας Καμίνη κλειστά, λόγω ανακαίνι-σης, και αναμένεται να ανοίξουνεντός του 2014.

Στο δρόμο η τρίτη ηλικία

Στο Γηροκομείο Αθηνών, το οποίο

βρίσκεται υπό τη διοικητική εποπτείατου δήμου, ζουν 170 ηλικιωμένοι,όταν η χωρητικότητα είναι για 750άτομα. Παρότι υπάρχουν 500 αιτήσειςπου εκκρεμούν, τα χρέη που ξεπερ-νούν τα 28 εκατ. ευρώ, δεν επιτρέ-πουν να φιλοξενηθεί ούτε ένα άτομοεπιπλέον. «Ο δήμος είχε την υποχρέ-ωση να ορίσει επίτροπο στο Γηροκο-μείο, κίνηση που πραγματοποίησεμόλις τον Νοέμβριο του 2013, η οποίαμάλιστα απορρίφτηκε από το ∆Σ τουΓηροκομείου», μας λέει ο πρόεδροςτου σωματείου των εργαζομένων ∆η-μήτρης Παπαχρήστου. «Ο δήμος απέ-χει συνειδητά από το να πάρει θέση,μη δίνοντας στη δημοσιότητα το πό-ρισμα της διαπαραταξιακής που συγ-κροτήθηκε τον Απρίλιο του 2013»,προσθέτει. Και ενώ ο δήμος προσπα-θεί να παραμείνει στη σκιά, και παράτις φήμες περί διαφθοράς, άποροιηλικιωμένοι περιμένουν την έγκρισητης αίτησής τους για να επιβιώσουν.

Απέναντι σε όσουςαντιστέκονται

Ο Γ. Καμίνης, πιστός στο ρόλου τουως «Συνηγόρου του Πολίτη», διέλυσετις εγκαταστάσεις των «αγανακτισμέ-νων» και έσβησε τα φώτα στην πλα-τεία Συντάγματος, κατά τη διάρκειατου κινήματος των πλατειών το 2011.Κατέθεσε πρόταση νόμου, σύμφωναμε την οποία απαγορεύονται οι διαδη-λώσεις στο κέντρο της Αθήνας, τονΑπρίλιο του 2012. Σφράγισε με ΜΑΤτην κατάληψη της Αγοράς της Κυψέ-λης τον Αύγουστο του 2012, ταυτίζον-τας τους ενεργούς πολίτες της Κυψέ-λης με τους Χρυσαυγίτες. Συνέδραμεστο σφράγισμα της κατάληψης τηςΒίλας Αμαλίας τον ∆εκέμβριο του2012. Υποστήριξε απαρέγκλιτα τη θε-ωρία των δύο άκρων δηλώνοντας στοπεριοδικό Time τον Ιούλιο του 2013:«Το γεγονός ότι τα δύο άκρα κραυγά-ζουν εναντίον μου είναι απόδειξη ότικάνω κάτι σωστά», ταυτίζοντας καιαυτός τη Χρυσή Αυγή με την Αρι-στερά.

Ο Γ. Καμίνης δηλώνει υπερήφανος«για όσα καταφέραμε δίχως εκπτώ-σεις και υποχωρήσεις: υπερασπιζόμε-νοι την ελεύθερη διακίνηση ανθρώ-πων και ιδεών στην πόλη, λέγονταςαπερίφραστα όχι σε κάθε μορφή πο-λιτικής βίας στο ρατσισμό, στον κα-ταστροφικό εξτρεμισμό, με αδιαπραγ-μάτευτη προσήλωση στη νομιμό-τητα». Εσείς έχετε την ίδια άποψηπια;

Επιμέλεια: Ιωάννα ∆ρόσου

Έργα και ημέρες του Συνηγόρουτης Κυβέρνησης, «αντιμνημονιακού» κ. ΚαμίνηΌσα δεν ανέφερε η απερχόμενη δημοτική αρχή στον απολογισμό της θητείας της

Τρία σημεία της οικονομικής πολιτικής που σκέφτεται ναεφαρμόσει ο κ. Καμίνης, αν εκλεγεί, είναι στην κυριολεξίαεμπνευσμένα από την τρόικα. Περιλαμβάνονται σε ένα κεί-

μενο με τίτλο «Αξιολόγηση δομών του δήμου Αθηναίων» (Ιού-νιος 2013) που συνέταξε ο γενικός γραμματέας του δήμου Αθη-ναίων, Θεόδωρος Λιβάνιος, άνθρωπος της απολύτου εμπιστο-σύνης του και, όπως λέγεται, από τους κύριους συντάκτες τουΚαλλικράτη. Πέρασε, όμως, απαρατήρητο. Συγκεκριμένα:

• Θέσπιση της δημοτικής φορολογικής ενημερότητας, ισοδύ-ναμης αξίας με τη φορολογική. Παράλληλα, διαβίβαση τωνοφειλετών των ΟΤΑ στην αρμόδια ∆ΟΥ, με ενσωμάτωση στιςετήσιες υποχρεώσεις των φυσικών προσώπων. Φανταστείτεαπό πόσους απλούς δημότες θα κατάσχεται πλέον κάθε έσοδότους, αν σκεφτούμε το πογκρόμ που έχει εξαπολύσει ήδη τουπουργείο Οικονομικών.

• Τιτλοποίηση και εκχώρηση εισπρακτικών οφειλών άνω τηςτριετίας. Ο δήμος θα μπορεί να εκχωρήσει τα ανείσπρακτα χρέη

άνω της τριετίας και πάνω από ένα συγκεκριμένο ύψος οφει-λής, αφού τιτλοποιηθούν, ώστε να εισπράξει άμεσα σημαντικόμέρος των οφειλών. Προτείνεται να γίνει διεθνής πλειοδοτι-κός διαγωνισμός. Την απάνθρωπη αυτή οικονομική πολιτική, οδήμαρχος ορίζει ως καινοτομία. Τη στιγμή που ούτε οι τραπε-ζίτες δεν τολμούν να ανακοινώσουν ανοιχτά τέτοιο στυγνό δό-σιμο των οφειλετών στα κοράκια.

• ∆ιπλασιασμός του τέλους παρεπιδημούντων από 0,5% σε1%. Σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά τηνάλλη, ο δήμαρχος που αρχικά είχε μειώσει το τέλος, τώρα σκέ-φτεται να το επαναφέρει και μάλιστα να εισπράττεται και αυτόμέσω του ΦΠΑ. Στην ίδια λογική κινείται και το νέο Mall στηνΑκαδημία Πλάτωνος, όπου εκατοντάδες μικρά μαγαζιά σεακτίνα χιλιομέτρων ετοιμάζονται για λουκέτο.

• Κατάργηση σχολικών επιτροπών και δημοτικών επιτρο-πών παιδείας. Θυμίζουμε ότι έχουν ήδη γίνει προσπάθειες ότανπροτάθηκε η συγχώνευση των δημοτικών επιτροπών παιδείας

σε μία για όλο το δήμο. Σκοπός του εκκολαπτόμενου μέτρουείναι να εξοβελιστούν τα μέλη που εκπροσωπούν τις σχολικέςκοινότητες (ΕΛΜΕ, ∆ΟΕ, ενώσεις γονέων), ώστε να διευκολυν-θεί η υλοποίηση του σχολικού Καλλικράτη (υποχρηματοδότηση,συγχωνεύσεις, εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων κ.λπ.)

Τον εμπνέει η τρόικα

Ο υπερκομματικός δήμαρχος «τα λέει» με τον υποψήφιοτων ευρωπαίων σοσιαλιστών κ. Σουλτς.

Παρουσίαση του προγράμματοςτης Ανοιχτής ΠόληςΤη ∆ευτέρα 17 Μαρτίου, στις 7 μ.μ., στο αμφιθέατρο 9,84 στην Τεχνόπολη, ηΑνοιχτή Πόλη παρουσιάζει τους προγραμματικούς άξονες και τις θέσεις της.Μιλά ο υποψήφιος δήμαρχος Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Παρεμβαίνουν εκπρόσω-ποι κοινωνικών φορέων και οργανώσεων και άνθρωποι από χώρους της ερ-γασίας, του πολιτισμού και της επιστήμης.


Του Βασίλη Ρόγγα

Το πρώ το masterframe, που εί ναι καιε κεί νο που κυ ριαρ χεί, εί ναι των εξ- τρε μι στών του Κέ ντρου. Η διά στα ση,

δη λα δή, μιας θέ α σης της πο λι τι κής ως μιαςσυ ναι νε τι κής δια δι κα σίας, μια προ σπά θειαγια την κα θιέ ρω ση της με τα δη μο κρα τι κήςσυν θή κης με πο λύ α πό νε ο φι λε λευ θε ρι σμό,νό μο και τά ξη, έ ναν νε φε λώ δη ευ ρω παϊσμόκαι κά ποιον «ρε α λι σμό». Η σύγ χρο νη ε πε -ξερ γα σία ε νός ελ λη νι κού τρί του δρό μου έ -χει αρ χί σει με συ στη μα τι κό τη τα α πό τα τέ -λη της δε κα ε τίας του 1990 ε νώ οι α παρ χέςτης μπο ρούν να ε ντο πι στούν α πό το 1985και με τά. Οι «νέ οι φι λε λεύ θε ροι»1 ε κτεί νο -νται σε έ να ευ ρύ αλ λά και ε τε ρό κλη το φά -σμα δρώ ντων, ορ γα νώ σεων και κομ μά τωνκαι συμ μα χιών με ό λες τις με ρί δες της α στι- κής τά ξης: ΠΑ ΣΟ Κ, ∆Η ΜΑ Ρ, 58, με γά λο μέ -ρος της Νέ ας ∆η μο κρα τίας, το ε κλι πόν ΛΑ -ΟΣ, μια ευά ριθ μη α κα δη μαϊκή με ρί δα α πότις αν θρω πι στι κές ε πι στή μες, σχε δόν ό λοςο έ ντυ πος και τη λε ο πτι κός Τύ πος, ό λα ταnew age φι λε λεύ θε ρα κόμ μα τα.

Η με ρί δα αυ τή, που ορ γα νώ νει τη συ ναί -νε ση του πλη θυ σμού, εί ναι πιο ε πι θε τι κή α -πό πο τέ, μιας και εί ναι πιο α να ξιό πι στη α πόπο τέ. Κα τέ χει τα μέ σα πα ρα γω γής λό γουκαι μπο ρεί να φτά σει το μή νυ μα της και στοπιο α πο μα κρυ σμέ νο μέ ρος της χώ ρας. Η α -φή γη ση της α ντι στοι χί ζε ται με πλη θυ σμια -κές με ρί δες που φο βού νται να α ναι ρέ σουνπα λαιό τε ρες πο λι τι κές ε πι λο γές τους, πα- ρα κο λου θούν πο λύ πε ρισ σό τε ρο τα κυ ρίαρ -χα μέ σα για την ε νη μέ ρω ση τους και έ χουντσι μπή σει πως «ό λοι μα ζί τα φά γα με», δη- λα δή την ε ξα το μί κευ ση της ευ θύ νης για συ- στη μι κά προ βλή μα τα. Κά που ε δώ, ο Μαρξέ χει σα ρώ σει: «…Σε κά θε ι στο ρι κή πε ρίο δο,οι κυ ρίαρ χες ι δέες εί ναι οι ι δέες της άρ χου -σας τά ξης… οι κυ ρίαρ χες υ λι κές σχέ σειςεκ φρα σμέ νες ως ι δέες· οι σχέ σεις που κα θι- στούν μια τά ξη κυ ρίαρ χη, συ νε πώς οι ι δέεςτης κυ ριαρ χίας της».

∆ιαν θι σμέ νος συ ντη ρη τι σμός

Το δεύ τε ρο συ στη μι κό μπλοκ διά χυ σηςπο λι τι κού λό γου εί ναι πιο γρα φι κό, αλ λάκαι πιο πα λιό και κά πως πιο σύν θε το. Αφο -ρά μια πα ρα φθο ρά της πά λαι πο τέ ε θνι κο -φρο σύ νης, διαν θι σμέ νη με στοι χεία καλ βι -νι σμού, νε ο να ζι σμού και λαϊκό τρο πης εκ- φο ράς ε νός μπερ δε μέ νου ρι ζο σπα στι σμού.

Οι εύ λο γα πολ λα πλές ταυ τό τη τες αυ τού τουμπλοκ εκ φρά ζουν το συ ντη ρη τι σμό, ό μωςσε μια εκ δο χή που αν τλεί μυ θεύ μα τα α πό έ -να πα ρελ θόν που υ πήρ ξε (δι κτα το ρία τουΜε τα ξά, Χού ντα) ή α πό κά ποιο άλ λο, με τα -φυ σι κό πα ρελ θόν (η Λια κο που λι κή εκ δο χήτης κα τα γω γής των Ελλή νων α πό κά ποιομα κρι νό πλα νή τη). Ο «ση μα ντι κός άλ λος»ε δώ, ό μως, εί ναι μια φι γού ρα ε πι τη δευ μέ ναμυ στη ρια κή, ό μως νο μι μο ποιη μέ νη μιας καιεκ κλη σια στι κή. Ο Γέ ρο ντας Παΐσιος και ταχι λιά δες βι βλία που που λά ει, οι προ φη τείεςτου, η ζωή του, η συγ χρο νία του βίου του μετην α μέ σως προ η γού με νη πε ρίο δο και ό χιμε έ να α πώ τα το πα ρελ θόν κά νει πο λι τι κήδου λειά, σμι λεύει ή και α να νεώ νει μια ταυ- τό τη τα, του λαϊκού δε ξιού, του πα τριώ τη.Εί ναι ο αν θρω πο λο γι κός τύ πος που συ να -ντά ει κα νείς ό λο και συ χνό τε ρα που στην ί -δια φρά ση, χω ρίς να του κά νει α ντι φα τι κό,χω ρά ει: «να κά νου με ε πα νά στα ση πρέ- πει…μια χού ντα θα μας σώ σει».

Κομ μα τι κά η α ντι στοί χι ση εί ναι ευ θεία μεό λες τις εκ φάν σεις της δε ξιάς: (Ν∆, Ανε- ξάρ τη τοι Έλλη νες Χρυ σή, Αυ γή, ΛΑ ΟΣ),αλ λά πτυ χές της εν θυ λα κώ νο νται σε ευά- ριθ μό κομ μά τι πρώην ψη φο φό ρων του ΠΑ -ΣΟΚ.

Κοι νό τη τα ε τε ρο τή τω ν

Στην τρί το μπλοκ διά χυ σης πο λι τι κού λό -γου και δια μόρ φω σης ταυ τό τη τας βρί σκε -ται η Αρι στε ρά.

Η σύ νο λη Αρι στε ρά στην Ελλά δα έ χει δη- μιουρ γή σει έ να πλού το πο λι τι κών ταυ το τή -των με διείσ δυ ση ι διαί τε ρη στα α στι κά κέ ν-τρα και τη νε ο λαία. Εί ναι μια ρω μα λέα ό σοκαι πα ρα δο σια κή κοι νό τη τα ε τε ρο τή τω ν: τοστα λι νι κό κομ μου νι στι κό κόμ μα, ο α ντιε -ξου σια στι κός χώ ρος και οι εκ φο ρές του,διά φο ρες δι καιω μα τι κές ορ γα νώ σεις, στέ- κια, κα τα λή ψεις, κοι νω νι κά εγ χει ρή μα τα,μια με γά λη α ντι κα πι τα λι στι κή α ρι στε ρά,και έ να με τα κομ μου νι στι κό κόμ μα έ τοι μονα πά ρει την ε ξου σία. Με μια μα κρά ι στο -ρία θυ σιών, α γώ νων και με πρό σφα τη μια

κο λοσ σιαία αλ λά α να πο τε λε σμα τι κή κι νη -το ποίη ση ε νά ντια στο Μνη μό νιο, το ελ λη νι -κό Κί νη μα εί ναι δια φο ρε τι κό, α νώ τε ρο πο- σο τι κά και ποιο τι κά α πό ο που δή πο τε στηνΕυ ρώ πη.

Αν οι άν θρω ποι εί ναι «κοι νω νι κά εν σω -μα τω μέ να ό ντα που δια ντι δρούν α διά κο παμε άλ λους, τρο πο ποιώ ντας τα ό ρια και ταχα ρα κτη ρι στι κά τους», τό τε εί ναι ι στο ρι κήη ευ και ρία για πο λι τι κή η γε μο νία των α ρι -στε ρών α ξιών για έ να μα κρό χρο νι κό διά- στη μα.

Πρέ πει να κα τα δει χτούν με ε νάρ γεια οι α -ντι φά σεις, η μειω μέ νη προω θη τι κή δύ να μη,το ζο φε ρό μέλ λον στο ο ποίο μας ο δη γούνοι δύο κυ ρίαρ χες πο λι τι κές πλαι σιώ σεις.Να χτυ πη θεί σκλη ρά και ά κε ντρα για να πα- ρά ξει πλού το ε πι χει ρη μά των το σύ στη μαορ γά νω σης της συ ναί νε σης των πο λι τών.Αυ τή εί ναι μια πρώ τη δου λειά που διαρ κώςα παι τεί ε πι νο η τι κό τη τα. Χρειά ζε ται και κά -τι α κό μα.

Οι α ξίες, ό μως, έ χουν το κα κό συ νή θιο ναπαίρ νουν το μπόι των αν θρώ πων που τιςφέ ρουν. Η ευ θύ νη για την εκ φο ρά ε νός λό -γου η γε μο νι κού πέ ρα α πό τους εξ τρε μι στέςτου κέ ντρου και τη δε ξιά βα ραί νει για τις α -ρι στε ρές και τους α ρι στε ρούς. Η συ νέρ γιαδε ε νός τέ τοιου λό γου με βιω μα τι κή -δη λα -δή υ λι κή- δρα στη ριό τη τα μπο ρεί να αυ ξή -σει την α ξιο πι στία, να γε φυ ρώ σει και ναπλα τύ νει το μή νυ μα αυ τών των α ξιών. Η α -γω νι στι κό τη τα, λοι πόν, πρέ πει να μπο ρείνα αλ λά ζει, να ε λίσ σε ται, να στοι χί ζε ται μετις σύγ χρο νες α νά γκες, να εί ναι κα τα νο η τή.Μό νο που για να συμ βεί κά τι τέ τοιο α παι -τού νται ορ γα νω τι κές και πο λι τι κές μέ ρι -μνες, πει θαρ χίες και κό στη.

Το να τα ε πω μι στού με, εί ναι ζή τη μα βού- λη σης για έ να άλ λο, η γε μο νι κό πράτ τειν.

Ση μείω ση

1. Εμβλη μα τι κός χα ρα κτη ρι σμός που εί χεα πο δώ σει ο Νι κό λας Σε βα στά κης σε έ να τίτ -λο άρ θρου του, το 2010.

Οι τρεις ταυτότητεςτης ελληνικής κοινωνίαςΟι πολιτικές συμπεριφορές, οι ατομικές κοσμοθεωρίες, τα διάφορακυρίαρχα ρεύματα σκέψης στο ακαδημαϊκό, πολιτικό καιδημοσιογραφικό πεδίο δεν είναι ποτέ εύκολο να ταξεμπουρδουκλώσει κανείς και να βρει την άκρη ή τις άκρες τους.Αν προσθέσει κανείς τη ρευστότητα των ιδεολογημάτων, τηδιαντίδραση μεταξύ αλληλοαποκλειόμενων πολιτικών ταυτοτήτωνή την προσαρμοσμένη αναπαραγωγή θέσεων ανάλογα με τησυγκυρία, ο πολιτικός λαβύρινθος που συνδέει ταυτότητες,κόμματα και ιδεολογίες καθίσταται άδηλος.Παρόλα αυτά να προσπαθήσω να το κάνω απλό. Τρεις πολιτικέςταυτότητες, με όρια σχετικά ευδιάκριτα εκπέμπουν με μεγαλύτερη

διεισδυτικότητα από άλλες που δεν μπορούν να χωρέσουν σε αυτότο σχήμα, είναι ελλειπτικές και αφορούν λιγότερους.Συνδέονται δε αυτές οι οριοθετήσεις πολιτικών συμπεριφορώναπευθείας με το κομματικό σύστημα, την ακαδημαϊκήνομενκλατούρα και άλλους κυρίαρχους θεσμικούς παίκτες, όπως ηΕκκλησία και ο Τύπος. Είναι κυρίαρχες μιας και η ελληνικήκοινωνία έχει διαπιστωμένο πρόβλημα αυτοθέσπισης, προφανώςδομικό επικαθορισμό από το κοινωνικοοικονομικό σύστημα καιπολιτικά έθη που εκβάλλουν σε απότοκα με ιδιοχαρακτηριστικάπου δύσκολα μπαίνουν σε σύγκριση, αλλά μπορούν να εξηγηθούναπό μέσης εμβέλειας θεωρίες που εδώ δεν μας ενδιαφέρουν.

Η ευθύνη για την εκφορά ενός λόγουηγεμονικού πέρα από τους εξτρεμιστές τουκέντρου και τη δεξιά βαραίνει για τις αριστερέςκαι τους αριστερούς. Η συνέργια δε ενόςτέτοιου λόγου με βιωματική -δηλαδή υλική-δραστηριότητα μπορεί να αυξήσει τηναξιοπιστία, να γεφυρώσει και να πλατύνει τομήνυμα αυτών των αξιών.

“


Του Γιώργου Σταμάτη

Εκπλήσσει η ευχέρεια, με τηνοποία η Αριστερά υιοθετείγλωσσικά –χωρίς αναστόχασηκαι με αφελή άγνοια τωνπραγμάτων– αστικάιδεολογήματα, όπως«λιτότητα, «μεταρρυθμίσεις»,«εσωτερική υποτίμηση»,«διαρθρωτικές αλλαγές»,«ανθρωπιστική κρίση»«πρωτογενές πλεόνασμα».

Οι κα πι τα λι στές και οι εκ φρα στέςτων συμ φε ρό ντων τους και τωνα πό ψεών τους έ χουν κά θε λό γο

να ο νο μά ζουν τις πε ρι κο πές μι σθών, συ -ντά ξεων και κοι νω νι κών δη μο σίων δα- πα νών προς ό φε λος των κα πι τα λι στών«λι τό τη τα», διό τι το «λι τό τη τα», το ο ποίου πο δη λοί και «συμ μά ζε μα» και «νοι κο -κύ ρε μα», η χεί στα αυ τιά των μι σθω τών,των ερ γα ζο μέ νων, των συ ντα ξιού χων,αλ λά α κό μη και των ο φε λού με νων α πότις κοι νω νι κές δα πά νες του ∆η μο σίου α -σφα λώς α θωό τε ρα α πό την ω μή κα το νο -μα σία των πα ρα πά νω πε ρι κο πών.

Η λέ ξη «με ταρ ρύθ μι ση» ή ταν, εάν α κό -μη εν θυ μεί σθε, θε τι κά φορ τι σμέ νη ό χιμό νον για τους προο δευ τι κά σκε πτό με -νους, αλ λά για ό λους τους αν θρώ πους.Χρη σι μο ποιή θη κε, ό μως, α πό τους κα πι -τα λι στές και τους δι κούς τους για να δώ- σουν μια συ νο πτι κή γλωσ σι κή έκ φρα σηστη διά λυ ση των ερ γα σια κών σχέ σεων,στην α συ δο σία των κα πι τα λι στών στηνα γο ρά ερ γα σίας, στην προ λε τα ριο ποίη σητων αυ το α πα σχο λού με νων, δη λα δή στημε τα τρο πή τους σε μι σθω τούς ερ γα ζό με -νους υ παγ μέ νους στο κε φά λαιο, στηνπρο σπά θεια ι διω τι κο ποίη σης της δη μό -σιας παι δείας (ι δίως της α νώ τα της), τηςδιά λυ σης του συ στή μα τος δη μό σιας υ -γείας και άλ λων συ να φών.

Οι «διαρ θρω τι κές αλ λα γές» ση μαί νουντην εκ ποίη ση ή εκ χώ ρη ση δη μό σιας πε- ριου σίας, δη μο σίων ε πι χει ρή σεων καιορ γα νι σμών κα θώς και οι κο νο μι κών λει- τουρ γιών του ∆η μο σίου στους κα πι τα λι -στές.

Υπο τί μη ση... νοή μα τος

Όλοι γνω ρί ζου με τι εί ναι η υ πο τί μη ση,δη λα δή η υ πο τί μη ση του ε θνι κού νο μί -σμα τος. Κα τά την υ πο τί μη ση του ε θνι κούνο μί σμα τος με τα βάλ λο νται οι ι σο τι μίεςτου τε λευ ταίου έ τσι, που τώ ρα χρειά ζε -ται κα νείς έ να με γα λύ τε ρο πο σό ε θνι κούνο μί σμα τος για να α γο ρά σει μια μο νά δακα θε νός άλ λου ε θνι κού νο μί σμα τος.Στην πραγ μα τι κό τη τα με τα βάλ λε ται η ι -σο τι μία του ε θνι κού νο μί σμα τος προς τοκυ ρίαρ χο στις διε θνείς συ ναλ λα γές νό μι -σμα, δη λα δή το δο λά ριο. Μέ σω αυ τήςτης με τα βο λής με τα βάλ λο νται και οι ι σο- τι μίες του ε θνι κού νο μί σμα τος προς ό λατα άλ λα ε θνι κά νο μί σμα τα. Αυ τή τη με- τα βο λή της ι σο τι μίας του ε θνι κού νο μί -σμα τος προς το δο λά ριο την ε πι τυγ χά νειη Κε ντρι κή Τρά πε ζα, δη λώ νο ντας ό τι α -γο ρά ζει και πω λεί ο ποιο δή πο τε πο σό δο- λα ρίων στη νέα ι σο τι μία.

Για τί υ πο τι μά ται έ να νό μι σμα; Για νααυ ξη θεί η ζή τη ση του ε ξω τε ρι κού γιαπροϊό ντα που πα ρά γο νται στο ε σω τε ρι -κό (ε ξα γω γές), α φού συ νε πεία της υ πο -τί μη σης θα μειω θούν οι τι μές τους, καινα μειω θεί η ζή τη ση του ε σω τε ρι κού γιαπροϊό ντα του ε ξω τε ρι κού (ει σα γω γές), ε -πει δή συ νε πεία της υ πο τί μη σης θα αυ ξη -θούν οι τι μές τους. Και τα δύο αυ τά, εάν

ε πι συμ βούν, ο δη γούν σε αύ ξη ση του ε -θνι κού προϊό ντος και σε μείω ση του ελ- λείμ μα τος ή, α ντι στοί χως, σε αύ ξη ση τουπλε ο νά σμα τος του ι σο ζυ γίου των ε μπο -ρι κών συ ναλ λα γών της χώ ρας. Στη χώ ραμας, ε πει δή τώ ρα πλέ ον ε θνι κό νό μι σμαδεν εί ναι η δραχ μή, αλ λά το ευ ρώ, δεν υ -πάρ χει η δυ να τό τη τα υ πο τί μη σης του ε -θνι κού νο μί σμα τος με α πό φα ση της ελ- λη νι κής κυ βέρ νη σης.

Λέ γε ται ό τι μειώ σεις μι σθών μειώ νουντις τι μές των εγ χω ρίως πα ρα γό με νωνπροϊό ντων και συ νε πώς αυ ξά νουν τη ζή- τη ση του ε ξω τε ρι κού για αυ τά τα προϊό -ντα (ε ξα γω γές) και συ νε πώς τις ε ξα γω -γές και το ε θνι κό προϊόν. Συγ χρό νωςμειώ νουν τη ζή τη ση για ε μπο ρεύ μα τατου ε ξω τε ρι κού (ει σα γω γές). Έτσι, λοι- πόν, σύμ φω να με τα πα ρα πά νω, οι μειώ -σεις μι σθών αυ ξά νουν το ε θνι κό προϊόνκαι μειώ νουν το έλ λειμ μα ή αυ ξά νουν τοπλεό να σμα του ε μπο ρι κού ι σο ζυ γίου, δη- λα δή έ χουν τα ί δια α πο τε λέ σμα τα με μιαα ντί στοι χη υ πο τί μη ση του ε θνι κού νο μί -σμα τος. Να λοι πό ν: Τι μείω ση μι σθώνκαι κου ρα φέ ξα λα! Απλώς για μια οι-ο νεί υ πο τί μη ση του ε θνι κού νο μί -σμα τος πρό κει ται –για μια «ε σω τε -ρι κή υ πο τί μη ση». ∆εν η χεί ω ραία;

Άνθρω ποι και πο λί τες

Ωραίο ι δε ο λό γη μα εί ναι κι αυ τό μετην «αν θρω πι στι κή κρί ση». Το «αν -θρω πι στι κή κρί ση» υ πο κα θι στά το«οι κο νο μι κή κρί ση», ό σον α φο ράτις ε πι πτώ σεις της οι κο νο μι κήςκρί σης στα οι κο νο μι κώς και κοι- νω νι κώς κα τώ τε ρα στρώ μα τα τουπλη θυ σμού, δη λα δή στους «αν θρώ -πους». Το «αν θρω πι στι κή κρί ση» υ πο -κα θι στά το «οι κο νο μι κή κρί ση». Το «οι -κο νο μι κή κρί ση» προ τρέ πει αυ το νοή τωςστην α να ζή τη ση των αι τίων της κρί σηςστην οι κο νο μία. Το «αν θρω πι στι κή κρί -ση» πα ρα πέ μπει σε λι μούς, λοι μούς, σει- σμούς, κα τα πο ντι σμούς. Ή σε τι μω ρη τι -κές ε νέρ γειες του Κυ ρίου του εί δους«Και έ κα νε θραύ σιν ο Κύ ριος και έ θραυ -σεν χι λιά δας δέ κα», ό πως δια βά ζου μεστην Πα λαιά ∆ια θή κη.

Το «αν θρω πι στι κή κρί ση» εί ναι πο λύπιο βο λι κό α πό ε κεί νο το «οι κο νο μι κήκρί ση». ∆ιό τι, ε νώ το πρώ το πα ρα πέ μπειστη φύ ση ή στον Κύ ριο, το δεύ τε ρο υ πεν- θυ μί ζει, ό πως λέει ο Μπρε χτ, ό τι σή με ραη μοί ρα του αν θρώ που εί ναι ο άν θρω πος,δη λα δή την κρί ση την προ κά λε σαν καιτην συ ντη ρούν άν θρω ποι.

Και πώς έ χει το πράγ μα με ε κεί να ταδια βό η τα «αν θρώ πι να δι καιώ μα τα»; Αν-τι πα ρερ χό μα στε ε δώ το ό τι χρη σι μο -ποιή θη καν και χρη σι μο ποιού νται α πό τιςΗ ΠΑ και τους συμ μά χους τους ε πι θε τι -κά κα τά ε θνι κών κρα τών, με σκο πό τηνυ πο νό μευ ση της ε θνι κής και κρα τι κήςκυ ριαρ χίας τους. Πα ρα δείγ μα τος χά ρη,μια και ζού με με τα ξύ πολ λών φί λων αυ -τών των α ξια γά πη των τε τρά πο δων, ό -πως τα «δι καιώ μα τα των ζώων» προϋπο -θέ τουν τη διά κρι ση με τα ξύ αν θρώ πωνκαι ζώων, έ τσι και τα «αν θρώ πι να δι- καιώ μα τα» προϋπο θέ τουν τη διά κρι σημε τα ξύ πο λι τών και «αν θρώ πων», δη λα -δή με τα ξύ πο λι τών και δια φό ρων ει δώνα να ξιο πα θού ντων. Έτσι για να το πού μεσχη μα τι κά: Για τα «αν θρώ πι να δι καιώ -μα τα» των λα θρο με τα να στών, των φυ λα -κι σμέ νων, των ρο μά, των α στέ γων, τωνα νέρ γων, των α πό ρων, δη λα δή των «αν -θρώ πων» εν γέ νει πρό κει ται, ό χι για δι- καιώ μα τα δι κά σου και των ο μοίων σου,δη λα δή ό χι για δι καιώ μα τα των α στώνπο λι τών –αυ τών των τε λευ ταίων τούςαρ κούν τα δι καιώ μα τα του πο λί τη. ∆ι- καίω μα στην ερ γα σία, δη λα δή στη μι-

σθω τή ερ γα σία, δεν υ πάρ χει βέ βαια.Πολ λοί, ό μως, ο μι λούν με ζέ ση για το δι- καίω μα στην ερ γα σία ως για αν θρώ πι νοδι καίω μα. Ανα λο γι σθεί τε, λοι πόν, προςστιγ μήν ό χι τον ά νερ γο, αλ λά τον κ. Κόκ- κα λη ή κά ποιον ό μοιόν του ως φο ρέα αυ -τού του αν θρώ πι νου δι καιώ μα τος.

Πρω το γε νές πλεό να σμα δη μο σιο νο μι κό έλ λειμ μα

Κι ερ χό μα στε, τέ λος, και σε ε κεί νο το«πρω το γε νές πλεό να σμα». Τι εί ναι τοπρω το γε νές πλεό να σμα; Εί ναι η δια φο -ρά με τα ξύ των τα κτι κών ε σό δων του ∆η- μο σίου (φό ροι, δα σμοί, τέ λη, κέρ δη α πόδη μό σιες ε πι χει ρή σεις) –ό χι και των ε σό- δων α πό κα θα ρό δα νει σμό– [κα θα ρόςδα νει σμός μιας πε ριό δου εί ναι το πο σόπου α πο μέ νει α πό τα δά νεια που πή ρε το

∆η μό σιο αυ τήν την πε ρίο δο, α φού α να -νεώ σει τα λή γο ντα δά νειά του] και τωνδα πα νών του ∆η μο σίου για μι σθούς καισυ ντά ξεις κα θώς και για α γα θά και υ πη -ρε σίες –ό χι και για πλη ρω μές τό κων. Αςέ χου με στα α κό λου θα κα τά νου ό τι το∆η μό σιο έ χει, πέ ραν των προ α να φερ θέ -ντων τα κτι κών ε σό δων του, και έ σο δα α -πό κα θα ρό δα νει σμό και έ χει να ε κτε λέ -σει, πέ ραν των δα πα νών του για μι σθούςκαι συ ντά ξεις κα θώς και για α γα θά καιυ πη ρε σίες, και δα πά νες για την πλη ρω -μή τό κων. Έστω ό τι το πρω το γε νές πλε-ό να σμα μιας πε ριό δου εί ναι αρ νη τι κό, έ -στω δη λα δή ό τι σ’ αυ τήν την πε ρίο δο έ -χου με έ να πρω το γε νές έλ λειμ μα. Αυ τόση μαί νει προ φα νώς ό τι το ∆η μό σιο σ’αυ τήν την πε ρίο δο χρη μα το δο τεί τηνπλη ρω μή τό κων αλ λά και έ να μέ ρος τωνδα πα νών του για μι σθούς και συ ντά ξειςκα θώς και για α γα θά και υ πη ρε σίες, ί σο

αυ το νοή τως με το πρω το γε νές έλ λειμ μάτου, με κα θα ρό δα νει σμό. Στην πε ρί πτω -ση που το πρω το γε νές πλεό να σμα εί ναιμη δε νι κό, το ∆η μό σιο χρη μα το δο τεί μό -νον τις πλη ρω μές τό κων με κα θα ρό δα- νει σμό. Και, τέ λος, ό ταν το πρω το γε νέςπλεό να σμα εί ναι θε τι κό, το ∆η μό σιο χρη- μα το δο τεί με αυ τό το πρω το γε νές πλεό -να σμα ι σό πο σο μέ ρος των δα πα νών τουγια την πλη ρω μή τό κων και χρη μα το δο -τεί το υ πό λοι πο μέ ρος αυ τών των δα πα -νών του με κα θα ρό δα νει σμό. Το ση μα -ντι κό ε δώ εί ναι το ε ξής: στις δύο πρώ τεςπε ρι πτώ σεις το ∆η μό σιο χρη μα το δο τείτις πλη ρω μές τό κων εν ό λω με κα θα ρόδα νει σμό. Ο κα θα ρός δα νει σμός εί ναιπρο φα νώς ί σος με το έλ λειμ μα του ∆η- μο σίου, δη λα δή ί σος με το δη μο σιο νο μι -κό έλ λειμ μα. Ένα πρω το γε νές πλεό να -σμα συμ βα δί ζει, λοι πόν, πά ντα με έ ναδη μο σιοοι κο νο μι κό έλ λειμ μα.

Για ποιους έ χει νό η μα και χρη σι μό τη ταη έν νοια του πρω το γε νούς πλε ο νά σμα -

τος; Μα μό νον για τους πι στω τές,δη λα δή για τους το κο γλύ φους,

του ∆η μο σίου και για ε κεί νες τιςκυ βερ νή σεις που υ πη ρε τούν τασυμ φέ ρο ντα αυ τών των το κο -γλύ φων. Για τους το κο γλύ -φους, ε πει δή τους λέει αν τοπο σό που τους πλη ρώ νει το ∆η-

μό σιο ως τό κους τού το έ χουνδα νεί σει στο σύ νο λό του

αυ τοί οι ί διοι (οι πε ρι -πτώ σεις αρ νη τι κού καιμη δε νι κού πρω το γε -νούς πλε ο νά σμα τος) ή

εν μέ ρει αυ τοί οι ί -διοι (πε ρί πτω σηθε τι κού πρω το γε -νούς πλε ο νά σμα -τος), πό τε το υ πό -

λοι πο πο σό προέρ -χε ται α πό ι δίους πό-

ρους του ∆η μο σίου, δη λα δήα πό τα τα κτι κά του έ σο δα,

και ό χι α πό κα θα ρό δα νει -σμό. Και για τις προ α να φερ -

θεί σες κυ βερ νή σεις, ε πει δή τούς ε πι τρέ -πει να εκ δί δουν έ να θε τι κό πρω το γε νέςπλεό να σμα (το ο ποίο, ό πως εί δα με, συμ- βα δί ζει πά ντα με έ να δη μο σιοοι κο νο μι -κό έλ λειμ μα!) ως δη μο σιοοι κο νο μι κόπλεό να σμα, που προ τί θε νται να δια νεί -μουν εν εί δει κοι νω νι κού με ρί σμα τος μέ -σω αυ ξή σεων μι σθών και συ ντά ξεων στο∆η μό σιο ή / και αυ ξή σεων των δη μο σίωνκοι νω νι κών δα πα νών στα θύ μα τά της υ -πέρ των το κο γλύ φων του ∆η μο σίου α -σκού με νης οι κο νο μι κής πο λι τι κής των.

Εί ναι λυ πη ρό ό τι η Αρι στε ρά συ ντη ρείμε τις το πο θε τή σεις της στις δη λώ σειςτης κυ βέρ νη σης για το πρω το γε νές πλε-ό να σμα την μό λις α να φερ θεί σα α πό μέ- ρους της κυ βέρ νη σης ε ξα πά τη ση των θυ- μά των της μνη μο νια κής οι κο νο μι κής πο- λι τι κής.

•

Αστικά ιδεολογήματαστον αριστερό λόγο

Το «ανθρωπιστική κρίση» είναι πολύ πιο βολικόαπό εκείνο το «οικονομική κρίση». ∆ιότι, ενώ τοπρώτο παραπέμπει στη φύση ή στον Κύριο, τοδεύτερο υπενθυμίζει, όπως λέει ο Μπρεχτ, ότισήμερα η μοίρα του ανθρώπου είναι ο άνθρωπος,δηλαδή την κρίση την προκάλεσαν και τηνσυντηρούν άνθρωποι.

“

2200 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω για τον σύν-τροφο και φίλο Νίκο Γιαννόπουλο. Και την αι-σθάνομαι γιατί θεωρώ ότι ένα από τα πρώτα

που πρέπει να κάνουμε, τούτη την περίοδο των έντο-νων πολιτικών μαχών αλλά και της μεγάλης ανθρω-ποφαγίας, είναι να μην αφήνουμε τους δικούς μας αν-θρώπους ακάλυπτους, χωρίς αλληλεγγύη και συντρο-φικότητα. Αυτό δεν έχει να κάνει με τη συμφωνία καιτη διαφωνία. Άλλο η διαφωνία, ακόμα και η σύγκρουση,που είναι συστατικά της πολιτικής διαδικασίας (και,πολλές φορές της ειλικρινούς πολιτικής και συντρο-φικής σχέσης) και άλλο το άδειασμα που πληγώνει,φέρνει πίκρα και αποδυναμώνει όλες και όλους μας,μας στερεί την έμπνευση για συμμετοχή.

Τον Νίκο Γιαννόπουλο τον εκτιμώ και τον θαυμάζω

για τη συμμετοχή και την προσφορά του στο κίνημα καιστην Αριστερά, για την ανθρωπιά του, την πολιτική καιδημιουργική σκέψη του . Το ότι είναι πάντα «εκεί».Όπου το «εκεί» είναι οι μάχες του κινήματος για δι-καιοσύνη και αλληλεγγύη με όποιο κόστος, πολιτικόκαι προσωπικό.

Όταν πριν από χρόνια, στο χώρο της Αριστεράς, τομεταναστευτικό θεωρούνταν ζήτημα μάλλον δευτε-ρεύον και «άβολο», το ∆ίκτυο για τα Πολιτικά και Κοι-νωνικά δικαιώματα και ο Ν. Γιαννόπουλος μπορούσαννα διακρίνουν την κρισιμότητά του και να υποστηρί-ξουν πολιτικά και ανθρώπινα έναν ολόκληρο κόσμο:Με τις παρεμβάσεις τους, τις δράσεις αλληλεγγύης,τις αναλύσεις τους, με λόγια και με έργα – ας σκε-φτούμε μόνο τα Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ. Επίσηςπρωτοστάτησαν στις μάχες ενάντια στον ρατσισμό,στον εθνικισμό, στον νεοναζισμό της Χρυσής Αυγής,για τα δικαιώματα των φυλακισμένων και τα δίκτυααλληλεγγύης. Ακόμα κι εγώ δεν ξεχνάω τον προβλη-ματισμό για ζητήματα φύλου και ομοφοβίας, που ανα-πτύχθηκε στο χώρο αυτό.

Με τον Νίκο Γιαννόπουλο διαφωνούμε σε σοβαράζητήματα. Η αποτίμηση της δράσης, της ιδεολογίας και

της λογικής της 17Ν, το ζήτημα της τρομοκρατίας συ-νολικότερα, είναι, πιστεύω, το πιο έντονο τέτοιο ση-μείο διαφωνίας. Αλλά όσο μεγάλη κι αν είναι η διαφω-νία δεν αναιρεί ότι, στη μάχη για έναν κόσμο πιο δίκαιοπου να μας χωράει όλες και όλους, είμαστε σύντροφοι,φίλοι και συναγωνιστές. Κι αισθάνομαι τυχερή γι’αυτό.

Βασιλική Κατριβάνου

Ουπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, απαν-τώντας σε ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ,Γιώργου Λαμπρούλη στις 7 Μαρτίου παραδέ-

χτηκε ότι ο αριθμός των ανασφάλιστων στην Ελλάδασήμερα είναι πάνω από δύο εκατομμύρια, επισημαί-νοντας ότι δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή του αριθ-μού. Ο ∆ημήτρης Κοντός, πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, τονΣεπτέμβριο του 2013, προσδιόρισε τον αριθμό τωνανασφάλιστων σε 3,068 εκατομμύρια. «Ξεκάθαρη ει-κόνα δεν υπάρχει. Πιστεύω ότι ο αριθμός των ανα-σφάλιστων είναι μεταξύ 2,5 και 3 εκατομμυρίων.Υπάρχει μια αυξητική τάση στον αριθμό, σχεδόν κα-θημερινή.» επισημαίνει ο Γιώργος Βήχας, καρδιολό-γος, εθελοντής και συνιδρυτής του ΜητροπολιτικούΚοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού (ΜΚΙΕ). «Το 2012την πρώτη χρονιά λειτουργίας του Κοινωνικού Ια-τρείου πέρασαν 4.000 περιστατικά από εδώ, το 201315.000, ενώ τους δύο πρώτους μήνες του 2014 έχουμεξεπεράσει τα 3.000 χιλιάδες. Είναι περίπου 3.500μέχρι τώρα.»

Ή πληρώνεις ή πεθαίνεις

Στις 9 ∆εκεμβρίου του 2013 το ΜΚΙΕ έκανε έκ-κληση προς το υπουργείο Υγείας για άμεση νοσηλείαδέκα ανασφάλιστων ασθενών με σοβαρά προβλήματαυγείας. Οι οχτώ αντιμετώπιζαν σοβαρά καρδιολογικάπροβλήματα, ενώ ένας είχε άμεση ανάγκη χημειοθε-ραπείας. Στις 30 ∆εκεμβρίου 66χρονος ασθενής, οοποίος είχε ενταχθεί στη λίστα, έχασε τη ζωή του. Οασθενής είχε έρθει στο ΜΚΙΕ στα μέσα Οκτωβρίου,με συμπτώματα έντονου πόνου στον θώρακα και αι-μόπτυση. Το Κοινωνικό Ιατρείο κατήγγειλε ότι δενβρέθηκε κανένα δημόσιο νοσοκομείο να τον δεχτεί,επειδή αδυνατούσε να πληρώσει τα νοσήλια. Ευτυ-χώς, όπως αναφέρει ο Γιώργος Βήχας, οι υπόλοιποιασθενείς της λίστας έχουν εισαχθεί σε νοσοκομεία.Εν τω μεταξύ, έχουν δημιουργηθεί δύο νέες λίστες, ητρίτη με μικρότερο αριθμό ασθενών. Οι ανασφάλι-στοι καρκινοπαθείς φαίνεται ότι είναι η πιο ευάλωτηομάδα ασθενών. «Μέχρι τον Νοέμβρη του ‘13 είχαμεχάσει 10 καρκινοπαθείς, επειδή δεν είχαν πρόσβαση

έγκαιρη στο σύστημα υγείας. Από τότε είχαμε και άλ-λους θανάτους αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω τοναριθμό», επισημαίνει ο Γιώργος Βήχας.

Επανεμφανίζονται ασθένειες που είχαν εξαλειφθεί

Για τον ίδιο, ο μεγάλος αριθμός των ανασφάλιστωνκαι η αδυναμία του κράτους να τους παρέχει την ανα-γκαία περίθαλψη αποτελούν έναν μεγάλο κίνδυνο γιατη δημόσια υγεία. «Ένας άγγλος συνάδελφος με ρώ-τησε τι κάνουν τα νοσοκομεία όταν έχουν έναν ανα-σφάλιστο ασθενή με ενεργό φυματίωση. Του απάν-τησα ότι δεν τον δέχονται.» Μεγάλος κίνδυνος υπάρ-χει όμως για τη δημόσια υγεία και από τον μη εμβο-λιασμό των παιδιών, όπως προειδοποιεί ο καρδιολό-γος. «Ο αριθμός των παιδιών που μένουν χωρίς εμ-βόλια αυξάνεται συνεχώς. Τα επόμενα χρόνια υπάρ-χει κίνδυνος να εμφανιστούν παθήσεις, οι οποίεςέχουν εξαλειφθεί, όπως η πολιομυελίτιδα. Αν αφεθείη κατάσταση έτσι όπως είναι σήμερα και τα παιδιάτων ανασφάλιστων γονιών δεν έχουν πρόσβαση σεδωρεάν εμβολιασμούς, είμαι σίγουρος ότι μέσα στηνεπόμενη πενταετία η ΠΟΥ θα ανακοινώσει τα πρώτακρούσματα πολιομυελίτιδας στην Ελλάδα. Ο αριθμόςτων παιδιών τα οποία δεν εμβολιάζονται είναι πιαπολύ μεγάλος.»

Ανασφάλιστα παιδιά

Η μεγάλη πλειοψηφία όσων επισκέπτονται τοΜΚΙΕ ζητώντας ιατρική βοήθεια, είναι ελεύθεροιεπαγγελματίες και ιδιοκτήτες μαγαζιών οι οποίοιαναγκάστηκαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους.Ηλικιακά οι περισσότεροι είναι 40- 45 ετών και 55-60. Η αδυναμία όμως πρόσβασης στο σύστημα υγείαςαφορά και νεότερους ανθρώπους. Η Σ.Λ είναι άνεργηκαι δεν μπορεί να παρέχει την απαραίτητη ασφάλισηστην 18χρονη κόρη της. Ήταν ασφαλισμένη στοΤΕΒΕ αλλά όταν έκλεισε το κατάστημα της έβγαλε βι-βλιάριο Πρόνοιας. Η ίδια εξηγεί την ιδιαίτερα δύ-

σκολη κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν ως οι-κογένεια. «Πέρασε στα ΤΕΙ αλλά δεν μπορούσαμε νακαλύψουμε τα έξοδα των σπουδών της σε άλλη πόλη.Έμεινε ανασφάλιστη και πρέπει να αγοράσουμε πολύακριβά φάρμακα, για την αλλεργία και το άσθμα ταοποία αντιμετωπίζει. Το ένα φάρμακο μόνο κάνει 800ευρώ. Έχει αναγκαστεί να σταματήσει τη θεραπεία.Στα κοινωνικά ιατρεία δεν μπορούμε να βρούμε τοφάρμακο επειδή αυτό έρχεται από το εξωτερικό.»

Ακόμα και ως ανασφάλιστοι χρεώνονται

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι μια κοινωνικήομάδα η οποία κινδυνεύει έντονα με αποκλεισμό απότην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια περίθαλψη.Σύμφωνα με τον Γιώργο Ηλιάδη, Αντιπρόεδρο τουΕΕΘ ( Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης)σε σύνολο 55.000 μελών του Επιμελητηρίου, 20.000είναι ανασφάλιστοι. «Σε όλη την Ελλάδα εκτιμούμεότι αριθμός των ανασφάλιστων ελεύθερων επαγγελ-ματιών πρέπει να είναι 400.000. Ο υφυπουργός Ερ-γασίας, Βασίλης Κεγκερόγλου, παραδέχτηκε ότι είναι375.000 αυτοί οι οποίο δεν καταβάλλουν εισφορές.Ο Χάρης Ευθυμιάδης, πρόεδρος του Συλλόγου Ανα-σφάλιστοι- Ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ Θεσσαλονίκης,επισημαίνει. «∆εν είναι δυνατόν επειδή δεν έχεις ναπληρώσεις τις εισφορές σου να μην έχεις ιατροφαρ-μακευτική περίθαλψη και να μπαίνει σε κίνδυνο ηυγεία σου σε περίπτωση ασθένειας.» Ο ίδιος εξηγείτον τίτλο του Συλλόγου. «Όταν κάποιος χάνει την ια-τροφαρμακευτική περίθαλψη αυτόματα καθίσταταιανασφάλιστος. Ο ΟΑΕΕ όμως δεν παύει να χρεώνειτον ασφαλισμένο για περίθαλψη την οποία δεν τουπαρείχε ποτέ.» Όσον αφορά τις εισφορές τις οποίεςπρέπει να πληρώσουν οι ελεύθεροι επαγγελματίεςθεωρεί ότι είναι ιδιαίτερα υψηλές.» Οι ασφαλισμένοιαπό το 1993 και μετά πληρώνουν 900 ευρώ το μήνα.Σε περίοδο κρίσης μπορούν να πληρώνουν 6.000 τοχρόνο;» αναρωτιέται.

Αλέξανδρος Μαυρογένης

Ο σύντροφοςΝίκος Γιαννόπουλος

Αφήνουν τον κόσμονα πεθάνειΑυξάνεται δραματικά ο αριθμός των ανασφάλιστων

Αν αφεθεί η κατάσταση έτσι όπως είναισήμερα και τα παιδιά των ανασφάλιστωνγονιών δεν έχουν πρόσβαση σε δωρεάνεμβολιασμούς, είμαι σίγουρος ότι μέσαστην επόμενη πενταετία θαεπανεμφανιστεί η πολιομυελίτιδα στηνΕλλάδα.

“

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 2211ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Οι μαθητές κάθε χρόνο γίνονται λιγότερο λει-τουργικοί και πιο νευρικοί. Βλέπεις την έντασηπου κυριαρχεί στους διαδρόμους. Μεγαλώνουνμες στο άγχος και την πίεση, αφού τα περισσότερασπίτια έχουν άνεργους γονείς και βιοποριστικάπροβλήματα

“

Αυτά είναι κάποια περιστατικά εκ-φοβισμού (bullying) από τα χιλιά-δες που διαδραματίζονται εντός

και εκτός των σχολικών αιθουσών, καθι-στώντας πια αναγκαία την άμεση παρέμ-βαση και ευαισθητοποίηση του συνόλουτης κοινωνίας. «Το φαινόμενο του εκ-φοβισμού υπήρχε πάντα και είναι παγ-κόσμιο. ∆εν πρόκειται για κάθε μορφήβίας ή παραβατικότητας των παιδιών,αλλά για τις περιπτώσεις της συστηματι-κής και απρόκλητης επιθετικής συμπε-ριφοράς, ενός «δυνατού» παιδιού, όχιαπαραίτητα σωματικά, σε βάρος ενός«αδύναμου», από την οποία ο πρώτοςαντλεί ικανοποίηση. Το ανησυχητικόείναι ότι το φαινόμενο, σύμφωνα μεέρευνες, παρουσιάζει αυξητική τάση.Την περίοδο 2011-2013 το ποσοστό τηςθυματοποίησης των μαθητών ανέρχεταιστο 15,6%, διπλάσιο περίπου από το2008-2010» εξηγεί στην Εποχή ο ψυχία-τρος και επιστημονικός υπεύθυνος γιατον εκφοβισμό του ΕΨΥΠΕ, ΆλκηςΤσιάντης.

Ο σχολικός εκφοβισμός μπορεί ναείναι σωματικός, λεκτικός, ρατσιστικός,εκβιαστικός, σεξουαλικός, ηλεκτρονι-κός ή να πάρει τη μορφή του κοινωνικούαποκλεισμού. Τα παιδιά που εκφοβί-ζουν, σύμφωνα με τον ψυχίατρο, είναισυνήθως θρασύδειλα, χωρίς κοινωνικέςκαι επικοινωνιακές δεξιότητες που επι-

θυμούν να λάβουν επιβεβαίωση με αυτόντον τρόπο και να ανεβάσουν τη δημοτι-κότητά τους. Έχουν ανάγκη την κυριαρ-χία, ενώ πολύ πιθανό είναι να έχουνυπάρξει και αυτοί θύματα βίας. Οι εκφο-βιζόμενοι, από την άλλη, είναι παιδιάανασφαλή που παρουσιάζουν διαφορο-ποίηση σε κάποια χαρακτηριστικά (εμ-φάνιση, φυλή, δεξιότητες κτλ) από τομέσο όρο των συνομηλίκων τους. Στόχοςγια την επίλυση είναι η κινητοποίηση τηςτρίτης ομάδας, των παρατηρητών, ώστενα λάβουν θέση και να σταθούν αλλη-λέγγυα στους εκφοβιζόμενους.

Το υπουργείο Παιδείαςασκεί bullying

Αν και έχει σημειωθεί πρόοδος στοκομμάτι της ενημέρωσης για το ζήτημαμε οδηγίες από το υπουργείο για σχετι-κές εκδηλώσεις και τοποθέτηση υπεύθυ-νου καθηγητή για τον εκφοβισμό σεκάθε σχολείο, με τον τρόπο που έχει δια-μορφώσει το εκπαιδευτικό σύστημα δενβοηθά στην ανοικτή παραδοχή τέτοιωνπεριστατικών, λόγω της συνεχόμενηςαπειλής για κατάργηση σχολικών μονά-δων και διαθεσιμότητας. Καλλιεργείται,επίσης, ένα γενικότερο κλίμα ανασφά-λειας που εντείνει τους ψυχολογικούςπαράγοντες που προκαλούν τα περιστα-

τικά εκφοβισμού. «Το Νέο Σχολείο οξύ-νει την ανταγωνιστικότητα και την έν-ταση ανάμεσα στα παιδιά. ∆εν αρκεί ναείναι κάποιος καλός μαθητής, πρέπει ναείναι καλύτερος από τους άλλους. Τοίδιο συμβαίνει και με τους καθηγητές.Αυτή η κατάργηση της συνεργατικότη-τας, ο ανταγωνισμός, καθιερώνεται ωςπρότυπο και καλλιεργεί συνειδήσεις»εξηγεί ο ∆ημήτρης Κοτταρίδης, πρό-εδρος της ΕΛΜΕ Ε’ Αθήνας.

Το υπουργείο φέρει ευθύνες για τηνέξαρση του φαινομένου και λόγω τωνσυγχωνεύσεων των σχολείων, δημιουρ-γώντας τάξεις μεγαθήρια, δύσκολα δια-χειρίσιμες, εμποδίζοντας την ανάπτυξηπιο στενών επαφών μεταξύ των παιδιών,αλλά και με τους καθηγητές, προκειμέ-νου να μιλήσουν σε περίπτωση θυματο-ποίησής τους, επισημαίνει ο ΓιάννηςΓιαννόπουλος, πρόεδρος της ΕΛΜΕΗλείας. Η αποξένωση των παιδιών, τοπλήγμα στη συλλογικότητα και την αλ-ληλεγγύη, παράγοντες δημιουργίας τουφαινομένου, προκαλείται και από τηνυποτίμηση των θεσμών των 15μελών και5μελών μαθητικών συμβουλίων που βοη-θούσαν στην ανάπτυξη συλλογικού αι-σθήματος.

«Αντί να στήνουν παρατηρητήρια κα-λύτερα να προσλάβουν κοινωνικούς λει-τουργούς και ψυχολόγους, ώστε να βοη-θήσουν τους παιδαγωγούς στο έργοτους» τονίζει η Αθηνά Παπανικολάου,γραμματέας της ΕΛΜΕ Α’ Θεσ/νικηςόσον αφορά στην υποχρηματοδότησηκαι την υποτίμηση του δημοσίου σχο-λείου από το υπουργείο. Αυτό περιλαμ-βάνει και τις ελλείψεις σε καθηγητές,φύλακες, καθαρίστριες και τις υπό διά-λυση κτηριακές υποδομές, περιβάλλονμη ευπρεπές και ευχάριστο που λειτουρ-γεί προσθετικά στο ήδη άσχημο ψυχολο-γικό κλίμα των σχολείων.

Ο μπαμπούλαςτης οικονομικής κρίσης

«Οι μαθητές κάθε χρόνο γίνονται λιγό-τερο λειτουργικοί και πιο νευρικοί. Βλέ-πεις την ένταση που κυριαρχεί στουςδιαδρόμους. Μεγαλώνουν μες στο άγχοςκαι την πίεση, αφού τα περισσότερα σπί-τια έχουν άνεργους γονείς και βιοπορι-στικά προβλήματα» περιγράφει ο Γιάν-νης Φάσσαρης, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Α’Αθήνας, τις συνθήκες που διαμορφώ-νουν τα παιδιά να γίνουν είτε εκφοβι-στές, είτε εκφοβιζόμενοι. «Είναι καιθέμα αξιών. Σε αυτό το οικονομικό σύ-στημα, δυστυχώς, χτίζουμε την υπόληψήμας πάνω σε αντικείμενα, με την οικονο-μική κρίση που τα χάσαμε, χάσαμε καιτην ίδια μας την ταυτότητα» συμπληρώ-νει ο Μιχάλης Ρούσσος, πρόεδρος τηςΕΛΜΕ Β’ ∆ωδεκανήσων.

Τα παιδιά καθρέφτηςτης κοινωνίας

«Κυριαρχεί το πρότυπο του κραταιού

στην κοινωνία, που θα επιβιώσει μέσωτου bullying, αντί της αλληλεγγύης. Είναιφανερός, άλλωστε, ο γενικότερος εκφα-σισμός της κοινωνίας μας», σύμφωνα μετον ∆ημήτρη Κοτταρίδη. Όπως σκιαγρα-φείται από όλους τους συνομιλητές τηςΕποχής ο εκφοβισμός στα σχολεία είναιη μεταφορά μιας γενικότερης κοινωνι-κής πραγματικότητας, που αφορά τιςσχέσεις μέσα στο σπίτι, την τηλεόρασηκαι τα βιντεοπαιχνίδια που προβάλλουντη βία, την άνοδο της Χρυσής Αυγής, τακοινωνικά πρότυπα της ανταγωνιστικό-τητας και της ατομικότητας. «Ο εκφοβι-σμός είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινό-μενο και σχετίζεται με την ιδιοσυγκρα-σία των παιδιών, το οικογενειακό περι-βάλλον, την έλλειψη αλληλεγγύης καιαλληλοβοήθειας, την αντίληψη περίβίας, που δέχεται όλη η κοινωνία απότην κυβέρνηση, τις αγορές, το γεγονόςότι εκπαιδευτικοί βάλλονται διαρκώςκτλ» εξηγεί ο ψυχίατρος, Άλκης Τσιάν-της.

Πρόληψη και αντιμετώπιση

«Το ζητούμενο είναι να υπάρξει πρό-ληψη και να μην οδηγηθούμε σε μια κα-ταστολή κάθε μαθητικής αντίδρασης μεπρόσχημα το bullying» εκφράζει τηνανησυχία της η Αθηνά Παπανικολάουγια τυχόν εκμετάλλευση του φαινομένουαπό το υπουργείο έχοντας άλλες σκοπι-μότητες. «Είναι αναγκαίο να έχουμε συ-στηματικά προγράμματα πρόληψης πουθα επιμορφώνουν τους εκπαιδευτικούςκαι θα ενισχύουν τη συνοχή της μαθητι-κής κοινότητας. Πρέπει να θέσουμε ωςπρότυπα την αλληλοβοήθεια και την αλ-ληλεγγύη, κινητοποιώντας τους λεγόμε-νους μαθητές-παρατηρητές τέτοιων πε-ριστατικών ώστε να πάρουν θέση. Να αλ-λάξουμε, δηλαδή, το ψυχοκοινωνικόκλίμα του σχολείου», σύμφωνα με τονΆλκη Τσιάντη. Στο ίδιο μήκος κύματοςοι εκπαιδευτικοί ζητούν την ενίσχυσητου σχολείου από το κράτος, την ανα-θέρμανση των συλλογικών θεσμών τωνμαθητών και των καθηγητών, καθώς καιτη δυνατότητα αυτενέργειας του κάθεσχολείου για την παρέμβαση σε τέτοιαπεριστατικά, βάσει των ιδιομορφιών πουπαρουσιάζει το καθένα. «Οι παρεμβά-σεις μας, βέβαια, μπορεί να είναι μέχριενός ορισμένου σημείου, αφού για ναλυθεί το ζήτημα του σχολικού εκφοβι-σμού χρειάζεται αλλαγή του γενικότερουκοινωνικού πλαισίου», καταλήγει ο ∆η-μήτρης Κοτταρίδης.

Τζέλα Αλιπράντη

Το σύστημα γεννάτον σχολικό εκφοβισμό«Γνωρίζω περιστατικό που σ’ ένα παιδί μια ομάδα συμμαθητών του, του έκανε τοβίο αβίωτο. Τον χτύπαγαν και τον κορόιδευαν σε σημείο ψυχολογικής εξόντωσης».«Μέσω του facebook κάποια κορίτσια επιτέθηκαν πολύ βάναυσα λεκτικά σε συμμα-θητή τους που είχε λάβει δωρεάν εισιτήριο για εκδρομή του σχολείου, λόγω τηςκακής οικονομικής του κατάστασης, επειδή θεώρησαν ότι έπρεπε να το πάρουν οιίδιες».«Έχουν σημειωθεί περιστατικά συστηματικών βιαιοπραγιών ανάμεσα σε συμμαθη-τές, που εξελίσσονται, όμως, εκτός του σχολείου».«Μας έχουν γίνει γνωστά περιστατικά ηλεκτρονικού εκφοβισμού. Παιδιά κατα-σκευάζουν ψεύτικα προφίλ για συμμαθητές τους με σκοπό τον εξευτελισμό τους μεπαραποίηση φωτογραφιών, τοποθετώντας γυμνά σώματα κάτω από τα πρόσωπάτους. Πολύ συχνό φαινόμενο με την οικονομική κρίση είναι και οι απειλές για να πά-ρουν το χαρτζιλίκι ή το φαγητό άλλου παιδιού».«Σε δημοτικό σχολείο είχαν κλειδώσει ένα κοριτσάκι στην τουαλέτα και το βιντεο-σκοπούσαν με τα κινητά τους καθώς προσπαθούσε να βγει έξω».

ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗΓΡΑΜΜΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ

Για τα παιδιά 11611 (δωρεάν)Για τους γονείς 8018011177 (δωρεάν)Για τους εκπαιδευτικούς 1130 (δω-ρεάν)

2222 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

Η βρο χή και το κρύο δεν μπό ρε σε ναα πο τρέ ψει τις χι λιά δες Κρη τι κώνπου συ γκε ντρώ θη καν την πε ρα σμέ νηΚυ ρια κή στο λι μά νι της Σού δας, σταΧα νιά για να δια τρα νώ σουν την α ντί -θε σή τους στην κα τα στρο φή των χη- μι κών του πο λέ μου της Συ ρίας στηθά λασ σα της Με σο γείου, δυ τι κά τηςΚρή της. Γο νείς με τα παι διά τους, νέ -οι, γέ ροι, δε κά δες εκ πρό σω ποι φο- ρέων ή ταν ε κεί. Μά λι στα, συμ φώ νη -σαν ό λοι ό τι η συ γκέ ντρω ση αυ τή α -πο τέ λε σε την αρ χή της δια μαρ τυ ρίαςτους, ε νός α γώ να που θα τε λειώ σειμό νο ό ταν θα α να τρα πεί αυ τή η α πό -φα ση.

Ηκα κο και ρία δεν στα μά τη σε ού -τε τα μέ λη της ο μά δας Πο δη λά -τρεις, α πό τα Χα νιά, να δια νύ -

σουν τη δια δρο μή α πό την πο λή ως τολι μά νι με τα πο δή λα τά τους, αλ λά ού τεκαι το Σύλ λο γο φου σκω τών που, με τολι με νι κό να α κο λου θεί, διέ γρα ψε τονπε ρί πλου της προ βλή τας, στην ο ποίαή ταν συ γκε ντρω μέ νοι οι πο λί τες, υ πότο συ νε χή ή χο της κόρ νας και με μαύ- ρες ση μαίες.

Άλλω στε, ό πως διε μή νυ σε και ο δή- μαρ χος Σφα κίων Παύ λος Πο λά κης κα- τα χει ρο κρο τού με νος, αν χρεια στεί οιΚρη τι κοί θα πά νε με φου σκω τά για ναε μπο δί σουν ε πί τό που την υ δρό λυ σητων χη μι κών εν πλω, που δια κιν δυ -νεύει να δη μιουρ γή σει μη α να στρέ ψι μηζη μιά στη Με σό γειο, τη φύ ση και τουςαν θρώ πους που ζουν στα βά θη και τιςό χθες της.

Σε έν δει ξη δια μαρ τυ ρίας, οι κά τοι κοιτης Γαύ δου σε συ νέ λευ σή τους, α πο -φά σι σαν ό τι δεν θα συμ με τέ χουν στιςευ ρωε κλο γές. Στο χαι ρε τι σμό της στησυ γκέ ντρω ση, η α ντι δή μαρ χος Γαύ δου,Γκέ λη Καλ λι νί κου, ση μείω σε πως «αναυ τοί που α πο φα σί ζουν α πό μα κριάνιώ θουν την α σφά λεια της α πό στα σης,αυ τοί που εί ναι ε δώ και σιω πούν ποιαα σπί δα νο μί ζουν ό τι μπο ρεί να τουςπρο στα τεύ σει; Ποια πα τρί δα νο μί ζουνό τι υ πε ρα σπί ζο νται; Τέρ μα πια στα όρ- γα να και τους ορ γα νι σμούς που νο μί -ζουν ό τι η ψή φος μας τούς δί νει το δι- καίω μα να α πο φα σί ζουν εις βά ρος τουλα ού».

Ανα πά ντη τα ε ρω τή μα τα

Στη συ γκέ ντρω ση μί λη σαν ε πι στή μο -νες, εκ πρό σω ποι συλ λο γι κο τή των καιφο ρέων, α πό τους δε κά δες που συ νυ -πο γρά φουν και στη ρί ζουν τις δρά σειςτων συ ντο νι στι κών των τεσ σά ρων νο -

μών της Κρή της ε νά ντια στην κα τα -στρο φή των χη μι κών στις θά λασ σες. ΟΠέ τρος Λυ μπε ρά κης, βιο λό γος, ε ρευ -νη τής στο Μου σείο Φυ σι κής Ιστο ρίαςΚρή της του Πα νε πι στη μίου Κρή της, α -ντι πα ρερ χό με νος τη βα σι κή σει ρά ε ρω -τή σεων στις ο ποίες οι ι θύ νο ντες συ νη -θί ζουν να α πα ντούν ό τι εί ναι α πόρ ρη -τες ή πο λύ ε ξει δι κευ μέ νες για τους α -πλούς πο λί τες, έ θε σε τέσ σε ρα α πλά ε -ρω τή μα τα:

- Για τί τέ τοια βια σύ νη να κα τα στρα -φούν τα χη μι κά ό πλα με τον τρό πο καιστον τό πο που α πο φα σί στη κε, κα τάπα ρά βα ση της διε θνούς συμ φω νίαςπου διέ πει τα χη μι κά ό πλα;

- Για τί α που σιά ζει κά θε εί δος πρό- γνω σης π.χ. με λέ τη πε ρι βαλ λο ντι κώνε πι πτώ σεων ή ε κτί μη ση ε πι πτώ σεων α -πό α τύ χη μα;

- Για τί δεν έ χει κλη θεί να πα ρα στείστη δια δι κα σία κα τα στρο φής σώ μα α -νε ξάρ τη των πα ρα τη ρη τών;

- Για τί δεν α να λαμ βά νουν την κα τα -στρο φή των χη μι κών ό πλων (η θι κό καιοι κο νο μι κό κό στος) οι κα τα σκευα στέςή οι πά ρο χοί τους, αυ τοί που τα πού λη -σαν στη Συ ρία;

Ο α νω γεια νός πα πά Ανδρέ ας

Στη συ γκέ ντρω ση ή ταν πα ρό ντες οιβου λευ τές του ΣΥ ΡΙ ΖΑ: Απο στό ληςΑλε ξό που λος, Μι χά λης Κρι τσω τά κης,ο ο ποίος εί ναι και υ πο ψή φιος πε ρι φε -ρειάρ χης Κρή της, Ανδρέ ας Ξαν θός καιΓιώρ γος Στα θά κης. Επί σης, με τα ξύ άλ -λων συ να δέλ φων του, ο πα πά Ανδρέ αςΚε φα λο γιάν νης α πό τα Ανώ γεια, α πόό που αρ κέ τοι συμ με τεί χαν στη συ γκέ -ντρω ση, τό νι σε χαι ρε τί ζο ντας τη συ γ-κέ ντρω ση: «Πέ ντε χρό νια τώ ρα παί- ζουν με τις ζωές των Ελλή νων, ο δη -γούν τον κό σμο στις αυ το κτο νίες καιτις κρε μά λες, ε ξα θλιώ νουν ο λό κλη ρεςκοι νω νι κές ο μά δες, ι σο πε δώ νουν ό,τιβρουν μπρο στά τους στο ό νο μα της δη- μο σιο νο μι κής προ σαρ μο γής. Σαν ναμην φτά νουν ό λα αυ τά, συ ναι νούν, ό -πως ό λα δεί χνουν, και στο με γα λύ τε ροοι κο λο γι κό και κα τ’ ε πέ κτα ση οι κο νο -μι κό έ γκλη μα σε βά ρος τηςΚρή της και της Με σο γείου ο -λό κλη ρης. (...) Κα τα στρο φήτων χη μι κών στη λε κά νη τηςΜε σο γείου ση μαί νει ό τι ο πλα- νή της θα α πο κτή σει και μιαδεύ τε ρη Νε κρά Θά λασ σα. Μιαθά λασ σα χω ρίς ζωή, μια θά- λασ σα μο λυ σμέ νη, μια θά λασ -σα χη μι κών. Αυ τή θα κλη ρο δο -τή σου με στις ε πό με νες γε νιές;

Η α πά ντη ση εί ναι «ό χι»! Εχου με ιε ρόχρέ ος και κα θή κον α πέ να ντι στα παι διάμας να πα λέ ψου με και να συ γκρου -στού με με το χη μι κό θά να το, στα μαρ- μα ρέ νια α λώ νια. Προ τεί νω, ε πί σης, ε -φό σον η ελ λη νι κή πο λι τεία τα ε πό με να24ω ρα δεν πά ρει ξε κά θα ρη θέ ση α πέ -να ντι σε αυ τή τη νέα με γά λη α πει λή, ο -λό κλη ρη η Κρή τη να α πέ χει α πό τις ευ- ρωε κλο γές, α κο λου θώ ντας το πα ρά -δειγ μα της α κρι τι κής Γαύ δου».

Ρα ντε βού στο Αρκά δι

Πολ λά τα πα νό που έ δι ναν χρώ μαστη συ γκέ ντρω ση, α νά με σα τους ξε χω -ρι στό ε κεί νο του Προ γράμ μα τος Προ α -γω γής Αυ το βοή θειας Χα νίων με το σύν- θη μα «Όποιος κα του ρά ει στη θά λασ σα,το βρί σκει στ’ α λά τι». Σε ψή φι σμάτους, οι συμ με τέ χο ντες στο Πρό γραμ -μα το νί ζουν ό τι «δεν έ χει κα νέ να νό η -μα να α γω νι ζό μα στε για μια ζωή χω ρίςναρ κω τι κά, αλ λά να α νε χό μα στε μιαζωή μο λυ σμέ νη με χη μι κά».

Στη συ γκέ ντρω ση συμ με τεί χαν καικαλ λι τέ χνες, οι ο ποίοι έ παι ξαν ζω ντα -νά μου σι κή για τους συ γκε ντρω μέ νους.Ανά με σά τους, ο Ψα ρα ντώ νης και οΚω στής Αβυσ σι νός που συ νό δε ψανμου σι κά τον Πο λι τι στι κό Όμι λο Ανω- γείων μέ λη του ο ποίοι χό ρε ψαν κα τα -χει ρο κρο τού με να τον α νω γεια νό πη δη -χτό, το χο ρό που χό ρευαν οι Κου ρή τεςτου ∆ία, ό πως ε πι σή μα νε ο Ψα ρα ντώ -νης.

Εν τω με τα ξύ, την προ η γού με νη μέ -ρα, η νε ο λαία του ΣΥ ΡΙ ΖΑ Χα νίων α -νάρ τη σε πα νό στο λι με νο βρα χιό να τουφά ρου της πό λης με μή νυ μα ε νά ντιαστην κα τα στρο φή των χη μι κών κα λώ -ντας τους Χα νιώ τες να συμ με τέ χουνστις κι νη το ποιή σεις ε νά ντια στην κα τα- στρο φή των χη μι κών στη θά λασ σα.

Τέ λος, η ε πό με νη συ γκέ ντρω ση θαγί νει με πρω το βου λία του συ ντο νι στι -κού Ηρα κλείου, στο ι στο ρι κό Αρκά δι,στο τέ λος του Μάρ τη.

Ζωή Γεωρ γού λα

Καθώς πλησιάζουν οι αυτοδιοικη-τικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζεινα απομακρύνεται από όσα επί

χρόνια αποτελούσαν κοινό τόπο για τομεγαλύτερο μέρος του, και να προσεγγί-ζει τη γνωστή και δοκιμασμένη συνταγήτων κομμάτων εξουσίας να μετατρέπουντις αυτοδιοικητικές εκλογές σε δημο-σκόπηση της εκλογικής τους επιρροής.Ενδεικτικό είναι το κεντρικό σύνθημα:«Τρεις κάλπες, μια επιλογή: να νική-σουμε!»

Είναι λοιπόν πολιτικέςοι αυτοδιοικητικές εκλογές;

Η «επίσημη γραμμή» εξηγεί ότι τόσομέσα από τις αυτοδιοικητικές κάλπες -όσο και από τις ευρωκάλπες, θα εξαχ-θούν «πολιτικά συμπεράσματα» που εν-δεχομένως θα κρίνουν την επιβίωση τηςκυβέρνησης. Όμως η μονομερής αυτήοπτική παράγει προβληματικά αποτελέ-σματα. Η επίκληση της κρίσιμης συγκυ-ρίας και η ανάγκη για «διεύρυνση» και«συμμαχίες», χρησιμοποιούνται ως άλ-λοθι για την αναπαραγωγή μιας παθολο-γίας που αποτελεί βασικό παράγοντα εν-σωμάτωσης στο «σύστημα». Πρόκειταιγια τη μετατόπιση του κέντρου βάρουςαπό την κοινωνική παρέμβαση, στην κα-τάκτηση της εξουσίας. Το κόμμα υποκα-θιστά την κοινωνία και ο μηχανισμόςφαντάζει ως ο καταλύτης των εξελίξεων.Στον αντίποδα αυτής της λογικής, η αυ-τοδιοίκηση είναι το πεδίο όπου οι πολί-τες έχουν τη δυνατότητα να κάνουν πο-λιτική οι ίδιοι. Και τα ερωτήματα που θαέπρεπε να μας απασχολούν, ειδικά σή-μερα που για πολλούς η πολιτική ακού-γεται σαν κακόφημη έννοια, είναι τοπώς μπορούν να εμπνευστούν οι «απόκάτω»; Πώς μπορούν να ξεφύγουν απότη λογική της ανάθεσης; Πώς γίνεται ναενισχυθεί η αυτοοοργάνωση, η χειραφέ-τηση και η αξιοπρέπειά τους; Πώς η πο-λιτική θα πάψει να είναι υπόθεση τωνπάσης φύσεως ειδικών; Οι αυτοδιοικη-τικές εκλογές θεωρούμε ότι είναι πολι-τικές γιατί μπορούν να οδηγήσουν σεκοινωνικό άνοιγμα, να σπάσουν τις γρα-φειοκρατίες, να ραγίσουν τις εξουσια-στικές δομές, να εμπλουτίσουν το συλ-λογικό «εμείς», που ανοίγει δρόμους.Και, κυρίως, να δώσουν άμεσα παρα-δείγματα μιας άλλης κοινωνίας, τουάλλου κόσμου του εφικτού που οραμα-τιζόμαστε.

Από την πολιτική των δρόμωνστην απολιτική των διαδρόμων

Ανεδαφικές φαντασιώσεις; Και όμως.Μόλις πριν από λίγους μήνες, ψηφιζό-ταν στο ιδρυτικό συνέδριο το σχετικόάρθρο 25 στο καταστατικό (οι υπογραμ-μίσεις δικές μας): «Ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύειγια μια αυτοδιοίκηση που θα αποτε-λεί βασικό κύτταρο της δημοκρατίας καιπυλώνα της κρατικής/διοικητικής λει-τουργίας ισότιμο με το κεντρικό κρά-τος. Έναν γνήσιο λαϊκό θεσμό που θασυναρθρώνεται με τα κοινωνικά κινή-ματα των πολιτών για τα ζητήματα τηςπεριοχής και της καθημερινότητάς τους.∆ίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην παρέμ-βαση και δραστηριοποίηση των δυνά-μεών του στην τοπική και περιφερειακήαυτοδιοίκηση, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει ναδιαμορφώνει και να στηρίζει αυτοδιοι-κητικά σχήματα αυτόνομα, αντιγραφει-οκρατικά, που να λειτουργούν με διαφά-νεια, συλλογικότητα, ισότητα και αμε-σοδημοκρατικές διαδικασίες, χωρίςκαμία διάκριση λόγω φύλου, φυλής,εθνικότητας, θρησκείας ή άλλου λόγου».Η συγκρότηση τέτοιων σχημάτων δεν ευ-δοκίμησε σχεδόν καθόλου στις περιφέ-ρειες. Οι περιφερειάρχες πέρασαν με μιαδιαδικασία που μας προσβάλει, ενώ σεπολλές περιοχές δεν έγιναν προτάσειςούτε μέσω των νομαρχιακών επιτροπών,ούτε πολύ περισσότερο μέσω των ομά-δων μελών. Ελάχιστες ήταν οι προσκλή-σεις και οι προσπάθειες για την συγκρό-τηση περιφερειακών παρατάξεων πουθα συνομιλήσουν και θα κινητοποιήσουν

Ο Πο λι τι στι κόςΌμι λος Ανω-

γείων χο ρεύειτον α νω γεια νό

πη δη χτό.

ΑΣ Ε ΝΩ ΣΟΥ ΜΕ Ο ΛΟΙ ΤΗ ΦΩ ΝΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΗ ΤΗ

Όχι στα χη μι κά του πο λέ μου στιςθά λασ σες του πλα νή τηΣε έν δει ξη δια μαρ τυ ρίας η Γαύ δος δεν συμ με τέ χει στις ευ ρωε κλο γές

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 2233ΘΕΜΑΤΑ

Κυ ρια κή 16 Μαρ τίου

* Γιορ τή αλ λη λεγ γύης για το Πρό τυ πο Εθνι κό Νη πιο -τρο φείο Καλ λι θέ ας α πό το ∆ί κτυο αλ λη λεγ γύης Καλ λι -θέ ας, στις 12 το με ση μέ ρι, στο δη μο τι κό θέ α τρο Καλ λι -θέ ας (Κρέ μου και Φι λα ρέ του). Θε α τρι κή πα ρά στα ση«Ιστο ρίες... μέ σα α πό το κα πέ λο» α πό την ο μά δα «Ένα». * Πα ρου σία ση του υ πο ψή φιου δη μάρ χου Πε ρι στε ρίουμε τους Ενερ γούς Πο λί τες για την Ανα τρο πή στο Πε ρι -στέ ρι, Φ. Κου γιουμτ ζή, στις 11 π.μ. στο θέ α τρο του δη -μαρ χείου. * Ρε μπέ τι κο γλέ ντι οι κο νο μι κής ε νί σχυ σης για τους ε πι -ζή σα ντες α πό την τρα γω δία στο Φαρ μα κο νή σι α πό τη νε -ο λαία και το τμή μα δι καιω μά των του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, στις 3 μ.μ.στον πο λυ χώ ρο της Ανοι χτής Πό λης (Πα νε πι στη μίου 56και Ε. Μπε νά κη). * Λαϊκή συ νέ λευ ση της Άμε σης ∆η μο κρα τίας στις 5 μ.μ.στο Εργα τι κό Κέ ντρο Ηρα κλείου. * Εκδή λω ση με θέ μα «1821-2014: οι α γώ νες για ε θνι κήα νε ξαρ τη σία και η ε ξάρ τη ση της χώ ρας α πό το ξέ νο κε -φά λαιο» διορ γα νώ νει ο Σύλ λο γος Μαρ ξι στι κής Σκέ ψης«Γιάν νης Κορ δά τος» στις 6 μ.μ. στο μου σείο Εθνι κής Αντί -στα σης Ηλιού πο λης (Βε νι ζέ λου και Μαρ. Αντύ πα). Μι -λούν οι Μ. Χον δρο κού κης, ∆. Καλ τσώ νης. Συ ντο νί ζει ο Ν.Κα ρα βέ λος. * Εκδή λω ση με θέ μα «∆ι καιώ μα τα και με τα να στευ τι κήπο λι τι κή τον και ρό του μνη μο νίου» διορ γα νώ νουν ο ΣΥ -ΡΙ ΖΑ Λαυ ρεω τι κής και ο «105,5 Στο κόκ κι νο», στις 6 μ.μ.,στο μη χα νουρ γείο Λαυ ρίου. Μι λούν οι ∆. Τσου κα λάς καιΘ. Κούρ κου λας. * Σε μι νά ριο αυ το μόρ φω σης του ΣΜΕ∆ (Μαυ ρι κίου 8,Εξάρ χεια) με θέ μα «Η δι πλή ση μα σία των λέ ξεων» στις 6μ.μ. * Ανοι χτή εκ δή λω ση της κί νη σης ∆άφ νης Υμητ τού «Πο -λί τες σε κί νη ση«, στις 6 μ.μ. στην αί θου σα εκ δη λώ σεωντου 1ου δη μο τι κού σχο λείου ∆άφ νης. Μι λά ο υ πο ψή φιοςδή μαρ χος Μπ. Αλε ξά τος. * Συ ζη τά με με τον Πε ρι κλή Κο ρο βέ ση, στις 6.30 στοΣτέ κι της Ανοι χτής Συ νέ λευ σης Πε ρά μα τος (Φλέ μιν γκ 92και Αχιλ λέως). Συμ με τέ χει στη συ ζή τη ση ο B.D.Foxmoore των Active Member.

* Προ βο λή της ται νίας «Μυ στή ρια της σκο τει νής ύ λης»α πό την Κι νη μα το γρα φι κή Λέ σχη Ηλιού πο λης, στις 8 μ.μ.στην αί θου σα του Οργα νι σμού Προώ θη σης Εξα γω γών (Μ.Αντύ πα 86).

∆ευ τέ ρα 17 Μαρ τίου

* Εκδή λω ση τι μής στον Ευ τύ χη Μπι τσά κη α πό τους«∆ρό μους Φι λίας και Πο λι τι σμού», στις 8 μ.μ., στο αμ φι -θέ α τρο του Οι κο νο μι κού Πα νε πι στη μίου. Μι λούν οι Ε.Μπι τσά κης, Γ. Τρι μπέ ρης, Α. Χά γιος και Α. Χρύ σης. Συ ντο -νί ζει ο Στ. Ελλη νιά δης. * Εκδή λω ση με θέ μα «Προς έ να το πι κό σχέ διο δια χεί ρι -σης των α πορ ριμ μά των στο δή μο μας» α πό το ∆ί κτυοΠο λι τών Χο λαρ γού-Πα πά γου, στις 7 μ.μ. στο δη μαρ χείο(Πε ρι κλέ ους 55, Χο λαρ γός). Μι λούν οι Τ. Κε φα λάς και Π.Ζή κας. * Συ ζή τη ση με τις για τρούς Β. Κορ βέ ση, Ό. Κο σμο πού -λου και Κ. Στρυ ψα νέλ λη για τα λου κέ τα στον Ε Ο ΠΥΥ, α πότη Λαϊκή Συ νέ λευ ση Κου κα κίου (∆η μη τρα κο πού λου 51),στις 7 μ.μ.* Πα ρου σία ση του βι βλίου του ∆. Ψαρ ρά «Το μπε στ σέλ -λερ του μί σους« στις 7 μ.μ. στο πνευ μα τι κό κέ ντρο τηςΙσρα η λι τι κής Κοι νό τη τας Αθη νών (Βησ σα ρίω νος 9 και Σί -να). Μι λούν οι Β. Αλμπά λας, Γ. Κα λα ντζής, Στ. Ζου μπου λά -κης, ∆. Ψαρ ράς. Συ ντο νί ζει ο Βί κτωρ Ισαάκ Ελιέ ζερ. * Πα ρου σία ση του βι βλίου της Μ. Ζορ μπά «Πο λι τι κή τουπο λι τι σμού«, στις 7 μ.μ., στο θέ α τρο Εξαρ χείων (Θε μι στο -κλέ ους 69). Μι λούν οι: Αυγ. Ζε νά κος, Μ. Μι χα η λί δου, Γ.Πα πα θε ο δώ ρου, Γ. Τζιρτ ζι λά κης, Β. Χα ρα λα μπί δης, Μ.Ζορ μπά. Συ ντο νί ζει η Μ. Χαρ του λά ρη. * Πα ρου σία ση του βι βλίου του Θ. Σκρου μπέ λου «Το δί -κο χο του Μί μη«, στις 8 μ.μ., στο χώ ρο Ρό τα Art CoffeeCommunity (Σό λω νος 124). Μι λούν οι Ι. Πα πα θα να σίουκαι Τ. Ψα ρά κης. * Γλέ ντι οι κο νο μι κής ε νί σχυ σης του Κοι νω νι κού ια -τρείου-φαρ μα κείου Αθή νας για τον έ να χρό νο λει τουρ -γίας του, στις 9 μ.μ., στην «Τα βέρ να της Κοτ τα ρούς» (Αγ.Σο φίας 43, Κο λω νός). Πρό σκλη ση 20 ευ ρώ.

Τρί τη 18 Μαρ τίου

* Εκδή λω ση με θέ μα «Υλι σμός, μαρ ξι σμός, ι δε ο λο γία: οΑλτου σέρ δια βά ζει Σπι νό ζα», στις 8 μ.μ. στο χώ ρο ∆ρό -μος. Μι λά ο Α. Στυ λια νού. * Πα ρου σία ση του βι βλίου «Το μο ντέρ νο στη σκέ ψη καιτις τέ χνες του 20ου αιώ να« που ε πι με λού νται οι Β. Κι -ντή, Π. Τουρ νι κιώ της και Κ. Τσια μπά ος, στις 7 μ.μ. στο αμ -φι θέ α τρο «Ιωάν νης ∆ρα κό που λος» του πα νε πι στη μίου Α -Θη νών. Μι λούν οι Π. Λέ φας, Π. Μπα σά κος, Ε. Φι λιπ πά κης,

Β. Χατ ζη βα σι λείου.

Τε τάρ τη 19 Μαρ τίου

* Εκδή λω ση τι μής στον ποιη τή Μάρ κο Μέ σκο, α πό τονΣΥ ΡΙ ΖΑ κέ ντρου Θεσ σα λο νί κης, στις 7 μ.μ. στη δη μο τι κήβι βλιο θή κη (Εθνι κής Αμύ νης 27). Μι λούν οι: Μ. Κου -γιουμτ ζή, Α. Στυ λια νού, Μ. Μπαρ τσί δης. * Πα ρου σία ση του βι βλίου του Λ. Πα δού ρα «Ο άν θρω ποςπου α γα πού σε τα σκυ λιά«, στις 7 μ.μ. στη Λο κο μο τί βα(Σο λω μού και Μπό τα ση). Μι λούν οι Κ. Αθα να σίου και Θ.Κου τσού μπος. * Προ βο λή της ται νίας «Τη νύ χτα που ο Φερ νά ντο Πεσ -σόα συ νά ντη σε τον Κων στα ντί νο Κα βά φη» στις 8.45 α πότην ο μά δα πο λι τι σμού του Λι μα νιού της Αγω νίας (Πρα ξι -τέ λους 78). Μι λούν οι Στ. Χα ρα λα μπό που λος, Θ. Λα μπρό -που λος και ∆. Οι κο νο μί δης.

•

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟεκδηλώσεων“

κοινωνικές δυνάμεις. Που θα στηρίξουνκαι θα στηριχθούν από σωματεία, συλ-λόγους, κινήματα και δίκτυα πολιτώνπου θα δώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ κοινωνικόοξυγόνο. Οι υποψηφιότητες, σε πολλέςπεριπτώσεις προέκυψαν με διαδικασίεςαπολιτικές: προσωπικές συνεννοήσεις,συμφωνίες εσωκομματικών ισορροπιών,αναζήτηση υποψηφίων που εξυπηρετούνανάγκες μιντιακές. Σε ό,τι αφορά τουςδήμους, πολύ λίγες είναι οι περιπτώσειςπου παρατάξεις κατάφεραν να αποφασί-σουν αυτόνομα, π.χ. Θεσσαλονίκη, καιακόμη λιγότερες οι περιπτώσεις που δενεπιχειρήθηκαν ευθείες κομματικές πα-ρεμβάσεις. Και έτσι φτάνουμε στο ση-μείο σήμερα ακόμα και εκπρόσωποι τουαπαξιωμένου πολιτικού κατεστημένουνα βγαίνουν από αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ,εξυμνώντας την ανεξαρτησία της αυτο-διοίκησης από τον κομματικό εναγκαλι-σμό.

Η εποχή της αθωότητας φαίνεταιότι τελειώνει

Το άγχος να «κοκκινίσει» η Ελλάδατην νύχτα των αυτοδιοικητικών εκλογώνκαθηλώνει και εγκλωβίζει, γιατί παρα-

βλέπει το ερώτημα τι θα μείνει για τηνεπόμενη μέρα. Γιατί πέρα από την τερά-στια δυσκολία που συνεπάγεται ο συν-δυασμός της κρίσης με την αδρανοποί-ηση της κοινωνίας, η επομένη των εκλο-γών θα βρει τον ΣΥΡΙΖΑ με ένα νέο, πο-λυπληθές στελεχιακό δυναμικό, που θααποτελέσει την σύνδεσή του με τις τοπι-κές κοινωνίες. Όμως πώς μπορεί ναυποτυπωθεί σε αυτή τη σύνδεση η νέακοινωνική συνείδηση που δημιουργή-θηκε από τις τοπικές/κοινωνικές αντι-στάσεις των τελευταίων ετών, όταν υιο-

θετείς την καθεστωτική πρακτική τωναντιπάλων σου, με τα χρίσματα, τις επι-λογές άνωθεν και τους παραγοντισμούς;Πώς γίνεται να δοθεί ουσία και περιεχό-μενο στις γενικές και αφηρημένες μορ-φές της πολιτικής δραστηριότητας καισυμμετοχής, όταν το κόμμα των μελώνολοένα και περισσότερο μετατρέπεται σεκόμμα των στελεχών; ∆εν μπορείς όταναυτοσκοπός γίνεται η συγκρότηση «ψη-φοδελτίων νίκης» με τα ίδια ή παρόμοιαυλικά, να φαντασιώνεσαι ότι όταν θα έρ-θεις στην εξουσία θα κάνεις ρήξεις και

ανατροπές. Και σήμερα που η εποχή τηςαθωότητας φαίνεται ότι τελειώνει, θαπούμε και πάλι το παλιό αυτονόητο. Γιατην αριστερά η εξουσία αποτελεί μόνομέσο για την αλλαγή της κοινωνίας, δενείναι αυτοσκοπός. Όσο ο στόχος περιο-ρίζεται γύρω από την λέξη κυβέρνηση,τόσο απομακρύνεται η πιθανότητα ναυλοποιηθεί το όραμα της κυβέρνησηςτης Αριστεράς.

Βάσω Λέβα, ∆έσποινα Σπανούδη, ∆ημή-τρης Γκιβίσης, Νίκος Αρβανίτης

Κυβέρνηση της αριστεράςή μόνο κυβέρνηση;

2244 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ολοι γνω ρί ζου με το ρό λο που παί- ζουν τα ΜΜΕ, κυ ρίως σε μια ε πο -χή που η πλη ρο φο ρία α πο τε λεί

μια κα θο ρι στι κή α νταλ λα κτι κή α ξία, η ο -ποία ρυθ μί ζει α πο φα σι στι κά το πο λι τι κόκαι κοι νω νι κό γί γνε σθαι. Στην Ελλά δα,τα ι διω τι κά τη λε ο πτι κά κα νά λια λυ μαί -νο νται την ε νη μέ ρω ση με το χει ρό τε ροτρό πο κι α πο τε λούν μια συ μπλη ρω μα τι -κή δύ να μη της ε κά στο τε ε ξου σίας την ο -ποία συ νή θως ε πη ρεά ζουν σε μέ γι στοβαθ μό.

Για το σκο τει νό ζή τη μα της α δειο δό τη -σης των ι διω τι κών κα να λιών καί ρια ευ- θύ νη έ χει και η α ρι στε ρά του ε νιαίου Συ- να σπι σμού, με την ε μπλο κή της στη συ -γκυ βέρ νη ση με την Ν∆ και την οι κου με -νι κή κυ βέρ νη ση του 1989, ό ταν ά νοι ξαντο δρό μο στους κα να λάρ χες και τώ ρα

τους «λού ζο νται» χω ρίς να κά νουν έ στωμια στοι χειώ δη αυ το κρι τι κή για ε κεί νητην πε ρίο δο. Άλλοι «κά νουν την πά πια»,αν και πρω τα γω νί στη σαν α πό υ πουρ γι -κές θέ σεις και με ρι κοί μά λι στα ε παί ρο -νται για τις τό τε «α ρι στε ρές» ε πι λο γέςτους, βαυ κα λι ζό με νοι ό τι δεν με τα νιώ -νουν πο τέ για πρά ξεις του πα ρελ θό ντοςτους! Η αυ το κρι τι κή φαί νε ται να εί ναι ά -γνω στη λέ ξη για την α ρι στε ρά και τα στε- λέ χη της. Κι ό σοι τολ μή σουν να α να σκα -λέ ψουν τις ευ θύ νες ε κεί νης της ε πο χήςε ξω θού νται στο πυρ το ε ξώ τε ρο ν…

Το μο να δι κό κα νά λι πα νελ λα δι κής εμ- βέ λειας που κα τεί χε η α ρι στε ρά ή ταν το902. Το α νεκ διή γη το ΚΚΕ κα τά φε ρε καιβρή κε την κα λύ τε ρη λύ ση για να α ντι με -τω πί σει τα οι κο νο μι κά του προ βλή μα τακαι να υ πη ρε τή σει, με τον ι διό τυ πο τρό -

πο του, το σύ στη μα που υ πο τί θε ται πωςα ντι μά χε ται. Πού λη σε με α δια φα νείςδια δι κα σίες, σε οφ σορ ε ται ρεία ό πως έ -χει γρα φεί, το σταθ μό ο ο ποίος κα τά ντη -σε να εί ναι φέ ου δο του Τρά γκα και βή ματων να ζί της Χρυ σής Αυ γής. Κα λύ τε ρα έ -τσι, πα ρά να πέ σει το κα νά λι στα χέ ριατων υ πέρ τα των ε χθρών του λα ού, των ο -πορ του νι στών του ΣΥ ΡΙ ΖΑ!

Με τά το πρα ξι κο πη μα τι κό κλεί σι μοτης ΕΡ Τ, υ πήρ ξε έ να τε ρά στιο κε νό καιστα ερτ ζια νά. Εδώ στην Θεσ σα λο νί κη, ό -σοι α κού νε ρα διό φω νο έ ψα χναν ε να γω -νίως την μπά ντα μή πως και βρουν κά τιυ πο φερ τό, και ό σον α φο ρά την ε νη μέ -ρω ση και ό σον α φο ρά τη μου σι κή. Έτσι,ό ταν ε ξέ πεμ ψε στα 93,4 FM το «Κόκ κι -νο» ή ταν σαν να βρέ θη κε μια ό α ση στηνα πέ ρα ντη έ ρη μο των ερτ ζια νών. Επι τέ -λους λί γες ει δή σεις που σπά νε το μο νο -πώ λιο της κυ βερ νη τι κής προ πα γάν δαςκαι εκ πο μπές με ποιό τη τα κι ά ρω μα α ρι -στε ράς. Στο το πι κό πρό γραμ μα, κα λω -σο ρί σα με τα φρέ σκα παι διά του alterth-ess, την έν ρι νη κι αι ρε τι κή φω νή τουΑπό στο λου Λυ κε σά, τη ρα διο φω νι κή χα -ρά που α να δύε ται α πό τη ζε στή φω νήτου Στρά του Κερ σα νί δη, που ε κτός α πότην «Κόκ κι νη ο μπρέ λα» του α κού γε ται

και στη δια φή μι ση της γνω στής τα βέρ -νας «Το ρέ μα», και ό λους, φυ σι κά, τουςυ πό λοι πους συ ντε λε στές. Στην α να με τά -δο ση του προ γράμ μα τος α πό την Αθή ναδε σπό ζει ο Στα μά της Κρα ου νά κης με τακα λιαρ ντά του που υ πο νο μεύουν την α -ρι στε ρή μας σο βα ρό τη τα κι ο ψαγ μέ νοςΆρης Χατ ζη στε φά νου με την ε ντυ πω σια -κή τεκ μη ρίω ση των θε μά των του. Προςτο πα ρόν, ό λα τα στρα βά που, φυ σι κά, υ -πάρ χουν και «Στο Κόκ κι νο» κα λύ πτο νταια πό τις πολ λα πλές μου σι κές εκ δο χέςτου εμ βα τη ρίου των κομ μου νι στών «Εμ-πρός της γης οι κο λα σμέ νοι», που δενχορ ταί νου με να α κού με ως γέ φυ ρα στοπρό γραμ μα του σταθ μού!

Υ.Γ. Οι μου σι κοί πα ρα γω γοί του σταθ- μού εί ναι ε παΐο ντες στην «ποιο τι κή»μου σι κή αλ λά μάλ λον α δα είς στο λαϊκότρα γού δι. Αν ο Πό λυς Κερ μα νί δης κι οΚώ στας Κα φά σης εί ναι ο ρια κές ε πι λο -γές, ο Στρά τος ∆ιο νυ σίου κι ο Μα νώ ληςΑγγε λό που λος δεν χω ρά νε «Στο Κόκ κι -νο»; Αν ο σταθ μός θέ λει να συ να ντη θείμε το λαϊκό αί σθη μα δεν θα πρέ πει πρώ -τα να συ να ντη θεί με το κα λόλαϊκό τρα γού δι;

Ο δι κη γό ρος του δια βό λου

∆ΑΙΜΟΝΙΚΑ

Η Θεσσαλονίκη «στο Κόκκινο»

Θεσ σα λο νί κη- Ανοι χτή Πό ληΕυ ρω παϊκή Πρω τεύου σα Νε ο λαίας 2014

Θεω ρη τι κά, η α νά λη ψη τη διορ γά νω σης «Θεσ σα λο νί -κη, Ευ ρω παϊκή Πρω τεύου σα Νε ο λαίας 2014» θα α πο -τε λού σε μια ευ και ρία για ε πι κοι νω νία των νέων τηςΘεσ σα λο νί κης με ε ναλ λα κτι κές μορ φές έκ φρα σηςκαι πο λι τι σμού. Ωστό σο, οι τε λευ ταίες ε ξε λί ξεις, μεπα ραι τή σεις δη μο τι κών συμ βού λων και συ νερ γα τώνκαι α να κλή σεις τους, με ο λοέ να αυ ξα νό με νη την ε ν-τύ πω ση της α δια φά νειας στη δια χεί ρι ση, με α ναρ τή -σεις στε νών συ νερ γα τών του νυν δη μάρ χου στα μέ -σα κοι νω νι κής δι κτύω σης, οι ο ποίοι σπεύ δουν ναδια χω ρί σουν τη θέ ση τους α πό τα τε κται νό με να, α -φή νουν την ε ντύ πω ση ό τι «κά τι σά πιο υ πάρ χει στοβα σί λειο της ∆α νι μαρ κίας».

Επι κίν δυ να σχέ διαα πό τον ά φα ντο κ. Κα λα φά τη

Η κυ βέρ νη ση Σα μα ρά – Βε νι ζέ λου, ε πι χει ρεί νέες κα- τα στρο φι κές πα ρεμ βά σεις στο πε ρι βάλ λον της Θεσ- σα λο νί κης και μά λι στα με ε κτε λε στή τον νε ο δη μο -κρά τη υ πο ψή φιο δή μαρ χο της πό λης που δια τη ρεί -ται α κό μη στη θέ ση του αρ μό διου υ πουρ γού κ. Κα λα -φά τη! Όπως προ κύ πτει α πό έγ γρα φα του Υ ΠΕ ΚΑ, ηκυ βέρ νη ση προ κη ρύσ σει νέ ους αρ χι τε κτο νι κούς δια- γω νι σμούς για:- την α νά πλα ση της πα λιάς πα ρα λίας με προ σθή κηκα τα στρώ μα τος κα τ’ ε πέ κτα ση του πα ρα λια κού πλα- κό στρω του, μια αλ λα γή α δό κι μη, ά στο χη και ε κτόςπραγ μα τι κό τη τας. Θυ μί ζου με ό τι, ό ταν ε πι χει ρή θη κενα αλ λά ξει το θα λάσ σιο μέ τω πο, εί χε ξε ση κω θεί ό ληη πό λη με α πο τέ λε σμα να α πο συρ θεί τε λι κά το κα τα -στρο φι κό αυ τό σχέ διο για την ι στο ρι κή φυ σιο γνω μίατης πό λης.- την α νά πλα ση των χώ ρων ό που βρί σκο νται οι ε γκα- τα στά σεις των ναυ τα θλη τι κών ο μί λων, με προ σθή -κη χώ ρων ελ λι με νι σμού του ρι στι κών σκα φών (μα ρί -να) και χώ ρων α να ψυ χής και ά θλη σης στο ή δη κο ρε -σμέ νο θα λάσ σιο μέ τω πο.- για το πε ρια στι κό δά σος Σέιχ Σου, που αν κά τι μπο- ρεί να εί ναι χρή σι μο στην προ σπά θεια να ε ντα χθεί ηφυ σι κή α να ψυ χή, η ά θλη ση και η α πό λαυ ση του δά- σους στην κα θη με ρι νή ζωή των Θεσ σα λο νι κέων, εί -ναι η α να ζή τη ση ση μείων πρό σβα σης σε αυ τό α πό τηνπό λη, πε ζή ή με πο δή λα το και η ε πι μέ λεια των ή δηλι γο στών υ παρ χό ντων (γέ φυ ρα Πε ραι βού, Κρυο νέ ρικαι Μα λα κο πή). Κα μία άλ λη ε πέμ βα ση ε ξω ραϊσμούτου δά σους δεν ε πι τρέ πε ται α πό το θε σμι κό πλαί σιοπρο στα σίας.

Νέα επιχείρηση τρομοκράτησηςστις Σκουριές

Νέα προσπάθεια τρομοκρά-τησης των κατοίκων επιχει-ρείται ένα χρόνο μετά την

επεισοδιακή εισβολή των ΜΑΤστην Ιερισσό. Με διάταξη της ανα-κρίτριας Χαλκιδικής, κατηγορού-μενοι για την υπόθεση Λάκκος Κα-ρατζά καλούνται να δώσουν γενε-τικό υλικό για την υπόθεση του εμ-πρησμού του εργοταξίου στις Σκου-ριές. Σύμφωνα με τη διάταξη τηςανακρίτριας έχουν βρεθεί «ορ-φανά» δείγματα γενετικού υλικούκαι αποτυπωμάτων στις Σκουριέςτα οποία επιδιώκεται να ελεγχθούναν αντιστοιχούν σε δακτυλικά απο-τυπώματα κατηγορουμένων άλληςδικαστικής υπόθεσης και δικογρα-φίας έτσι ώστε αν υπάρξει ταυτο-ποίηση να επεκταθεί η δίωξη.

Ερωτήματα προκαλεί η απόφασηαυτή καθώς, όπως είναι προφανές,επιχειρείται εμμέσως μία συνένωσητων δύο δικογραφιών. Να υπενθυ-μίσουμε ότι για την υπόθεση τουΛάκκου Καρατζά έχει ασκηθείδίωξη εναντίον 27 ατόμων (μεταξύτων οποίων και μία νεαρή γυναίκα)από την Χαλκιδική και την Θεσσα-λονίκη, που τον Σεπτέμβριο κλήθη-καν ως ύποπτοι για σωρεία αδικη-μάτων μεταξύ των οποίων και πολ-

λών κακουργημάτων και κυρίωςγια σύσταση εγκληματικής οργά-νωσης με ιεραρχία, διεύθυνση καιδιαρκή δράση.

Επιπλέον, εντύπωση προκαλεί ησυγκυρία της εξέλιξης αυτής, μίαμέρα μετά την απόφαση του ΣΤΕγια συνέχιση των εργασιών στιςΣκουριές και ενώ έχει κλείσει έναςχρόνος από την εισβολή των ΜΑΤστην Ιερισσό.

Τα αδικήματα της δικαστικήςυπόθεσης αφορούν περιστατικάπου έλαβαν χώρα στην περιοχήΛάκκος Καρατζά του όρους Κάκα-βος, στη Μεγάλη Παναγιά, καθώςκαι στην ευρύτερη περιοχή της Ιε-ρισσού Χαλκιδικής από τις αρχέςΜαΐου μέχρι και τις 25 Αυγούστουτου 2013. Νομικοί κύκλοι ήδη απότον Σεπτέμβριο έκαναν λόγο γιαποινικοποίηση των ιδεών και τωναντιλήψεων των κατοίκων και τωναλληλέγγυων σε αυτούς για ένα ζή-τημα ιδιαίτερα σημαντικό πουαφορά μια ολόκληρη περιοχή καισυγκεκριμένα την αλλαγή του χα-ρακτήρα της, μιας και το φυσικόπεριβάλλον της περιοχής καθώςκαι η υγεία των κατοίκων θα υπο-στεί τεράστιες συνέπειες από τηνμεταλλευτική δραστηριότητα της

εν λόγω εταιρείας.Προσφυγή στο Συμβούλιο Πλημ-

μελειοδικών Πολυγύρου κατέθεσανπέντε κατηγορούμενοι για την υπό-θεση Λάκκος Καρατζά που κλήθη-καν από την ανακρίτρια Χαλκιδι-κής να δώσουν γενετικό υλικό στηνΑσφάλεια Θεσσαλονίκης για άλληδικαστική υπόθεση, αυτή του εμ-πρησμού του εργοταξίου στις Σκου-ριές, στην οποία δεν έχουν καμίαεμπλοκή. Παράλληλα, κατέθεσαναίτημα να σταματήσει η διαδικασίααυτή μέχρι την εκδίκαση της προ-σφυγής τους από το Συμβούλιο.Αναμένεται να καταθέσουν αντί-στοιχες προσφυγές και άλλοι κατη-γορούμενοι για την υπόθεση τουΛάκκου Καρατζά που κλήθηκαν ναδώσουν γενετικό υλικό. Η ανακρί-τρια Χαλκιδικής αναμένεται νααποφασίσει αν θα σταματήσει τηδιαδικασία των κλήσεων μέχρι τηνεκδίκαση της προσφυγής.

Συγκέντρωση πραγματοποίησανστα φανάρια Ιερισσού και στη Γε-νική Αστυνομική ∆ιεύθυνση Χαλκι-δικής στον Πολύγυρο, κάτοικοι τηςΧαλκιδικής συμπαραστεκόμενοιστους συναγωνιστές τους που κλή-θηκαν να καταθέσουν δείγμα γενε-τικού υλικού.

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 2255ΘΕΑΤΡΟ

Ηομάδα «Ονειρόδραμα»ασχολείται αρκετό καιρόμε τα παραμύθια και τη

σκηνική παρουσίασή τους («Σςς…η φύση κοιμάται», αναλόγια μεπαραμύθια κτλ), αλλά πρώτηφορά απευθύνεται σε ενήλικοκοινό. Με μια ισορροπημένη μείξηστοιχείων μοντερνικότητας καιπαράδοσης, με κέντρο τη γυναι-κεία φιγούρα και πλαίσιο την έν-νοια της βίας, έστησαν μια δου-λειά που παρουσιάζει όχι απλώςενδιαφέρον αλλά διαθέτει δροσιάκαι σύνεση παρά τις μερικές άνι-σες στιγμές της.

Η παράσταση ξεκινά από τοφουαγιέ του θεάτρου με έναν απότους ηθοποιούς ο οποίος αφηγεί-ται ένα παραμύθι για την ανάγκηνα ακούμε παραμύθια, απεκδύεταιτο ρεαλισμό της φυσικής του πα-ρουσίας και καλεί το κοινό να τονακολουθήσει στο ξετύλιγμα τουμίτου της αφήγησης στον πρώτοόροφο του θεάτρου. Εκεί, μέσα σεμια ψηλοτάβανη σάλα αρχοντικού

ένα πλάσμα οριακά άφυλο,οριακά δυτικό και οριακά ανατο-λικό, μια οριακότητα που ορίζεταιμε την πορφυρή σουτάνα που ντύ-νει ή καλύτερα σκεπάζει το σώματου ηθοποιού, με τρόπους δανει-σμένους επίσης οριακά από τοσωματικό θέατρο και με εκφοράλόγου που φέρνει στο νου το θέα-τρο του Αβδελιώδη, αφηγείταιστους καθήμενους γύρω του θεα-τές, όπως οι αρχαίοι ραψωδοί σταπαλάτια των ομηρικών βασιλιά-δων, ένα παραμύθι. Είναι ένα πα-ραμύθι που εξηγεί πως τα παρα-μύθια γεννήθηκαν από τη βία καιτην ανάγκη να κοπάσει η βία καινα ζήσουν οι άνθρωποι ειρηνικά.Γι’ αυτό σαν τη Σεχραζάτ στις«1000 και μια νύχτες», μια γυ-ναίκα διηγείται ιστορίες στον ξυ-λοκόπο άντρα της κάθε βράδυ γιανα γλιτώσει το ξύλο και να σώσειτο παιδί που κουβαλάει στα σπλά-χνα της. Και το καταφέρνει. Καιγεννάει ένα παιδί που είναι ηαγάπη. Έτσι η αφήγηση των πα-ραμυθιών ειρηνεύει τις καρδιές,καταλαγιάζει τους φόβους, εξοι-κειώνει με τα θεριά του κόσμουκαι των ψυχών μας.

Η φαντασία συναντάτην πραγματικότητα

Έπειτα, αλλάζοντας επί σκηνήςτα ευφάνταστα κοστούμια (Κων-σταντίνος Γκουγκούνης) που ανα-δείκνυαν την αφήγηση του κάθεφορά παραμυθιού, οι τέσσεριςηθοποιοί που αποτελούν το «Ονει-ρόδραμα» (Πέννυ Καλαφατάκη,Γιώργος Μενεδιάτης, ΧριστίναΜουδάτσου, Βασίλης Παπαλαζά-ρου) ξετύλιξαν μερικά από τα πιογοητευτικά και άγρια λαϊκά παρα-μύθια, που τα μοτίβα τους παρα-

τηρούνται σχεδόν σε όλη τηνέκταση των Βαλκανίων. Προτίμη-σαν να τα αφηγηθούν σε λει-ασμένο, καθημερινό, σύγχρονοιδίωμα, ώστε να υπάρχει γλωσ-σική ομοιομορφία. Ο φόβος, ηανοησία, η αλαζονεία, η λαγνείακαι το παράλογο, διαδέχονταν τοένα το άλλο και έφταναν στοθεατή μέσα από την προσπάθειατης ομάδας να ανανεώνει κάθεφορά την αφηγηματική προσέγ-γιση, ενώ προσπαθούσε να εντά-ξει μέσα σ’ αυτήν και το κοινό.

Κορυφαία στιγμή η αφήγησητου περίφημου «Καημού», που οΘεατής ανακάλυψε γοητευμένοςσε μια παράσταση της ΑγνήςΣτρουμπούλη. Εδώ η ομάδα προ-σπάθησε να δώσει μια λογική ερ-μηνεία και να αποδώσει το παρα-

μύθι στην υπόγεια παρόρμηση τηςπαιδοκτονίας. Θεμιτή προσπάθειαερμήνευσης ενός από τα πιο πα-ράξενα παραμύθια -με καταγωγήμάλλον από τη Βόρεια Ελλάδα-όμως, όπως κάθε μονόδρομη ερ-μηνεία, αδικεί ένα εξαιρετικάπλούσιο παραμύθι που η γοητείατου είναι ακριβώς η έκπληξη καιη απορία.

Η παράσταση του Ονειροδράμα-τος κατάφερε να μας παρασύρειστον κόσμο του παραμυθιού καινα μας ταξιδέψει στο μαγικό με-ταίχμιο, όπου η φαντασία συναντάτην πραγματικότητα, η γλώσσασυμπυκνώνει σε παροιμίες μια δυ-σβάστακτη και αυτοαναιρούμενημέσα στις αντιφάσεις της λαϊκήσοφία (μια κοινώς παραδεκτήαλήθεια γίνεται παροιμία και ηπαροιμία έπειτα γίνεται ένα παρα-μύθι για να εξηγήσει και αυτήν καιτην έννοια που δηλώνει και στηνοποία εμφατικά επιμένει). Ένατόπο, δηλαδή, όπου τα στερεό-τυπα βασιλεύουν αλλά ταυτό-χρονα καταργούνται μέσα σ’ ένακόσμο συμβόλων και μεταφυσι-κών δυνάμεων. Εκεί όπου όλαείναι μπορετά και η ευτυχία λέγε-ται σε χρόνους παρελθοντικούς,γιατί ελπίζεται ως εφικτή μετάαπό τα δύσκολα ταξίδια.

Καλά στηριγμένη ερμηνευτικά ηπαράσταση «Στον ίσκιο της θυγα-τέρας» αφήνει μια επίγευση ποι-ότητας που δεν μπορεί να τη χα-λάσει το μάλλον άστοχο τελείωμάτης. Στα θετικά της επίσης η προ-σεγμένη αλλά ανεπιτήδευτη κί-νηση των υποκριτών.

Μαρώ Τριανταφύλλου[email protected]

Η ανάγκη να κοπάσειη βία γέννησε τα παραμύθια«Στον ίσκιο της θυγατέρας», μια ερευνητική δουλειά από την ομάδα «Ονειρόδραμα»

Μια γυναίκα διηγείται ιστορίεςστον ξυλοκόπο άντρα της κάθεβράδυ για να γλιτώσει το ξύλοκαι να σώσει το παιδί που κουβαλάειστα σπλάχνα της. Το καταφέρνει καιγεννάει ένα παιδί που είναι η αγάπη.Η αφήγηση των παραμυθιών εξοι-κειώνει με τα θεριά του κόσμουκαι των ψυχών μας.

“

Μια ερευνητική δουλειά πάνω στα παραμύ-θια και την αφήγησή τους αλλά και μια προ-σπάθεια να εξηγηθούν λογικά τα μοτίβα τωνπιο σκληρών παραμυθιών μας συστήνεται απότην ομάδα «Ονειρόδραμα» στο ∆ημοτικό Θέα-τρο Πειραιά.Ας ξεκινήσουμε από το κτίριο, έναπραγματικό κόσμημα αρχιτεκτονικής στο μέσομιας πόλης που, όπως και παντού σχεδόν σε

όλη την Ελλάδα, οι εργολάβοι όχι απλώς μετην ανοχή αλλά και με την προτροπή και συ-ναίνεση των αρχών -κεντρικής και τοπικής δι-οίκησης- μετέτρεψαν σε σωρούς τσιμέντου μεάναρχη δόμηση. Ίσως μάλιστα η πώληση τουλιμανιού στην COSCO να χειροτερέψει ταπράγματα από οικοδομικής πλευράς μιλώντας,αφού ο κινεζικός κολοσσός σίγουρα θα θελή-

σει να δημιουργήσει χώρους για τα προϊόνταπου θα έρχονται από τις μακρινές αγορές τηςΆπω Ανατολής. Ωραίο, λοιπόν, το ∆ημοτικό Θέ-ατρο του μεγάλου λιμανιού και έξω και μέσα.Έχει αρχίσει μάλιστα μια ενδιαφέρουσα θεα-τρική κίνηση με παραστάσεις φιλοξενούμενεςαλλά και με πρωτότυπες δουλειές που εκείπρωτοπαρουσιάζονται.

ΑΠΟ

ΤΗ

Ν Π

ΛΕΥΡ

Α ΤΟ

Υ Θ

ΕΑΤ

Η

“Tι κάνω εγώ εδώ;”της Ε. ΜπουρκένΣτο έργο αποτυπώνεται με ρεαλιστικό και αλληγορικό τρόπο ηεικόνα μιας οικογένειας στη νέα εποχή της φτώχιας. Mέσα από τοκάθε μέλος της που αντιπροσωπεύει και μια άλλη γενιά,παρακολουθούμε πώς κινούνται οι άνθρωποι σ’ έναν κόσμο πουβρίσκεται σε κρίση.Μια τρυφερή και ευαίσθητη ιστορία που περνάει από το γέλιο στησυγκίνηση, από την αγάπη και τη φροντίδα στην αγωνία τουαδιέξοδου. Σ’ ένα περιβάλλον που «όλα καταρρέουν», ένα νέο παιδίπου μπορεί ακόμα να οραματίζεται ποιά θέση να αναζητήσει; Τη μετάφραση και διασκευη έκανε η Ελένη Παπαχριστοπούλου καιτη σκηνοθεσία ο Γιάννης Σταματίου. Παίζουν οι ηθοποιοί: ΓιάννηςΣταματίου, Νίκος Ζάγαρης, Ελένη Παπαχριστοπούλου, ΄Αννα∆ελαπόρτα, Μάριος Τσαμαντιώτης, Σαράντης Ρουμπάνης, ΛευτέρηςΑλεξανδρής, Χριστίνα Μωρόγιαννη, Κατερίνα Φουσέκη, ΛαμπρινήΛίβα.Παραστάσεις: κάθε Κυριακή, στις 7μ.μ., στον πολυχώρο ΕΚΣΤΑΝ(Καυταντζόγλου 5, Πατήσια, τηλ.: 6978555293).

2266 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014MOYΣΙΚΗ

Επιµέλεια: ΛΛιιάάνναα ΜΜααλλααννδδρρεεννιιώώττηη

[email protected]

ΜΟ

ΥΣΙΚ

ΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποί-ησης, στις 21 Μάρτη, το Μέγαρο Μου-σικής Αθηνών αφιερώνει ολόκληρη

την Κυριακή 16 Μάρτη στην ποιητική τέχνη,μια τέχνη που συμπορεύεται, εδώ και χιλιε-τίες, με αυτήν της μουσικής, μια τέχνη που εκ-προσώπησε επάξια τη χώρα μας στο διεθνέςλογοτεχνικό στερέωμα τον 20ό αιώνα, μιατέχνη που αναζητεί τη νέα της πορεία στησύγχρονη εποχή.

Θα πραγματοποιηθεί συναυλία για παιδιάμε τον τίτλο «Τραγούδια για παιδιά», όπου θαπαρουσιαστούν οι δουλειές «Πετώντας παςστην πόλη» της Τατιάνας Ζωγράφου και «Με-λωδόνια» του Πέτρου Περάκη, 24 τραγούδιαγια βαρύτονο και «χρωματισμένο» πιάνο απότο βιβλίο της Παυλίνας Παμπούδη «Με τοΑλφα και το Βήτα», με τον Σπύρο Σακκά.

Στις 11.30μ.μ., στην αίθουσα Χρήστος Λαμ-πράκης. Τιμές εισιτηρίων: 8 ευρώ (ειδική τιμήγια φοιτητές, παιδιά και νέους έως 25 ετών,καθώς και για έναν συνοδό παιδιών έως 15ετών) και 14 ευρώ (γενική είσοδος).

Στη συνέχεια, «Έξι ποιητές συνομιλούν μετη μουσική», έξι ποιητές παρουσιάζουν απο-σπάσματα από το έργο τους, κάνοντας συγ-χρόνως νύξεις για την προσωπική τους ευαι-σθησία στη μουσική. Το πρόγραμμα του αφιε-ρώματος περιλαμβάνει ισάριθμες ημίωρεςυποενότητες που διεξάγονται παράλληλα.

Αποσπάσματα από τη συλλογή «PaternosterSquare» (εκδόσεις Πόλις, 2012), καθώς καιέξι ανέκδοτα ποιήματα της λυρικής ερμηνεύ-τριας και ποιήτριας Λένιας Ζαφειροπούλουθα απαγγείλουν οι Λένια Κιτσοπούλου,Ιωάννα Μαυρέα και Γιάννης Κότσυφας. Τααπαγγελλόμενα μέρη θα διανθισθούν απόσύντομες μουσικές παρεμβάσεις της σοπράνοΛένιας Ζαφειροπούλου και της πιανίστριας ΑϊΜοτοχάσι, που θα ερμηνεύσουν αποσπάσματααπό έργα Σούμπερτ, Σούμαν, Βάγκνερ, Σο-στακόβιτς και Προκόφιεφ. Από τις 6μ.μ. έωςτις 6.30μ.μ., στην αίθουσα ∆ημήτρης Μητρό-πουλος.

Την ίδια ώρα, στην αίθουσα Νίκος Σκαλκώ-τας, ο Θωμάς Ιωάννου θα διαβάζει ποιήματάτου από τη συλλογή «Ιπποκράτους 15» (εκδό-σεις Σαιξπηρικόν, 2011), ενώ θα ακούγεταιμουσική στο ύφος του Νορβηγού συνθέτη NilsPetter Molvr από τον τρομπετίστα ΑνδρέαΠολυζωγόπουλο.

Στη συνέχεια, ο Θανάσης Χατζόπουλος θαδιαβάσει ποιήματά του από τη συλλογή «Πρό-σωπο με τη γη» (εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2012)υπό τους ήχους των πιανιστικών αυτοσχεδια-σμών του ∆ημήτρη Μαραμή σε δικά του πρω-τότυπα θέματα. Από τις 6.45μ.μ. έως τις7.15μ.μ., στην αίθουσα ∆ημήτρης Μητρόπου-λος

Κατά τη διάρκεια του ίδιου ημιώρου, στηναίθουσα Νίκος Σκαλκώτας, η Ιουλίτα Ηλιο-πούλου θα απαγγείλει ποιήματά της από τησυλλογή «Το σπίτι» (εκδόσεις Ύψιλον, 2012).Η μουσική υπόκρουση προέρχεται από απο-

σπάσματα συνθέσεων των Σούμαν, Σοπέν καιΝτεμπισί που θα παίξει στο πιάνο η Λήδα Μα-σούρα. Ταυτόχρονα, θα προβάλλονται έργατου ∆ανού ζωγράφου Βίλχελμ Χάμερσχοϊ. Τοκινησιολογικό σχόλιο υπογράφει η χορογρά-φος και χορεύτρια Μαρίζα Τσίγκα.

Τέλος, ο Γιάννης Ευσταθιάδης θα αναγνώ-σει αποσπάσματα από τη συλλογή «Κιβωτός»(εκδόσεις Ύψιλον, 1998) και τα βιβλία «Γραμ-μένα Φιλιά» (εκδόσεις Ύψιλον, 2006) και«Καθρέφτης» (εκδόσεις Ύψιλον, 2010),καθώς και από το υπό έκδοσιν «Εκατό» (2013)με τη συνδρομή της μουσικής του Γιόχαν Σεμ-πάστιαν Μπαχ ως «ηχητικού σχολίου μονα-ξιάς». Ερμηνεύει ο βιολονίστας Κώστας Πα-ναγιωτίδης. Θα παρουσιασθεί ακόμη το ανέκ-δοτο ποίημα του Γιάννη Ευσταθιάδη «Για τουςαυτόχειρες ποιητές» υπό μορφήν προηχογρα-φημένου δρώμενου, το οποίο συνδυάζει μου-σική δωματίου του 20ού αιώνα με ηλεκτρο-νική και «συγκεκριμένη» μουσική, καθώς καιμε τις φωνές (σε αποσπασματικές αναγνώ-σεις) από πέντε αυτόχειρες ποιητές, τον Γε-βγένι Γεσένιν, τον Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, τηΣίλβια Πλαθ, την Αν Σέξτον και τον ΠάουλΤσελάν. Στις 7.30μ.μ., στην αίθουσα ∆ημή-τρης Μητρόπουλος.

Την ίδια ώρα, στην αίθουσα Νίκος Σκαλκώ-τας, ο Κώστας Καζανάς θα διαβάσει ποιήματααπό τις συλλογές «Με το φως» (εκδόσεις Κα-στανιώτης, 2000) και «Στο τέρμα της πλάνης»(εκδόσεις Καστανιώτης, 2010) του Χριστόφο-ρου Λιοντάκη υπό τη συνοδεία της μουσικήςτου Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, και συγκεκρι-μένα από τις Σουίτες για τσέλο, αποσπάσματααπό τις οποίες θα παίξει ο Κρίστοφερ Χάμ-φρις.

Τέλος, το αφιέρωμα της ημέρας στην ποί-

ηση θα κλείσει, στις 8.30μ.μ., με συναυλία«Μάνος Χατζιδάκις: Τραγούδια για φωνή καιπιάνο» με τον Τάση Χριστογιαννόπουλο, τηΣαβίνα Γιαννάτου και την πιανίστα ΝτόραΜπακοπούλου. Τιμές εισιτηρίων: 16 και 25ευρώ. Ειδικές τιμές: 6 (φοιτητές, νέοι, άνερ-γοι και Α.Μ.Ε.Α.) και 10 ευρώ (65+ και πολύ-τεκνοι).

Οι φίλοι της Ποίησης και της Μουσικής θαμπορούν να μετακινούνται με το ίδιο εισιτή-ριο από τον έναν χώρο στον άλλο κατά τακοινά ενδιάμεσα διαλείμματα διάρκειας 15 λε-πτών.

Το αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Ποί-ησης θα ολοκληρωθεί με τη διπλή συναυλίατου Γιώργου Νταλάρα με τραγούδια του ΜίκηΘεοδωράκη, ενός συνθέτη που μέσα από τημουσική του συνέβαλε τα μέγιστα στην ευρύ-τερη διάδοση της ελληνικής ποίησης σε όλοτον κόσμο.

Γνωστά και αγαπημένα μελοποιημένα ποι-ήματα του Γιάννη Ρίτσου, του Οδυσσέα Ελύτη,του Μανώλη Αναγνωστάκη, του Τάσου Λειβα-δίτη, του Μιχάλη Κατσαρού, του Γιάννη Θεο-δωράκη αλλά και του ίδιου του συνθέτη ΜίκηΘεοδωράκη επέλεξε να παρουσιάσει ο Γιώρ-γος Νταλάρας. Τραγούδια που αποτέλεσανγια πολλές δεκαετίες μυστική πηγή δύναμηςπου ένωσε τις ψυχές των ανθρώπων σ’ ένανμύθο κοινό. Τραγούδια ιδιαίτερα επίκαιρα,τραγούδια που δεν είναι «εύκολα» και δια-σκεδαστικά ούτε κολακεύουν την ανάγκη γιαγλέντι και εκτόνωση, καταφέρνουν όμως -όπως και στο παρελθόν- να διεγείρουν το συ-ναίσθημα, τη σκέψη, την αγωνία, τα ερωτή-ματα σε έναν λαό που ενώνεται μέσα απόαυτά, νιώθει περηφάνια και βαθιά ανάγκη νατα τραγουδήσει με μια φωνή. Λαϊκά τραγού-δια που έθεσαν θεμελιώδεις αξίες και σταθε-ρές στη σύγχρονη ελληνική μουσική δημιουρ-γία.

Καλεσμένοι του Γιώργου Νταλάρα, μια ξε-χωριστή ερμηνεύτρια της νέας γενιάς με σπά-νιο ταλέντο, η Ελεονώρα Ζουγανέλη, αλλά καιένας από τους σημαντικότερους τραγουδο-ποιούς της εποχής μας, ο Μίλτος Πασχαλίδηςπου επιχειρεί τη δική του ερμηνεία στο Θεο-δωράκη με σεβασμό και αγάπη.

Η επιλογή των τραγουδιών είναι του Γιώρ-γου Νταλάρα, ο οποίος υπογράφει και τιςενορχηστρώσεις τους σε συνεργασία με τονΓιώργο Παπαχριστούδη που είναι και ο διευ-θυντής της 14μελούς ορχήστρας.

Την Τρίτη 18 και την Τετάρτη 19 Μαρτίου,στις 8.30μ.μ., στην αίθουσα Χρήστος Λαμ-πράκης του Μεγάρου Μουσικής. Τιμές εισιτη-ρίων 15, 27, 38 και 55 ευρώ. Ειδικές τιμές: 8(Φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ) και 10 ευρώ(65+, πολύτεκνοι).

•

«Ιστορίες καρδιάς»Σε αυτή τη μουσικο -θεατρική παράσταση η διακεκριμένη σο-πράνο Τζένη ∆ριβάλα καταθέτει την πολύτιμη πείρα της και επι-λέγει ως θέμα την ανάλαφρη και εύθυμη πλευρά που κρύβουν οισχέσεις αγάπης με πρωταγωνιστές ήρωες και ηρωίδες του μου-σικού θεάτρου (όπερα-οπερέττα-μιούζικαλ). Χαριτωμένες «Ιστο-ρίες καρδιάς» ζωντανεύουν κάτω από την καθοδήγηση του σκαμ-πρόζικου μικρού θεού, του Eρωτα, που μας ξεναγεί στα πολύ-πλοκα μονοπάτια των ερωτικών σχέσεων, με πολύ κέφι και χιού-μορ. Συμμετέχουν οι: Τζένη ∆ριβάλα (σοπράνο), ∆έσποινα Αλη-ζιώτη (σοπράνο), Κατερίνα Μανιού (μέτζο σοπράνο), Μιχάλης Ευριπίδης (τενόρος),Ανδρέας Παπαγιαννάκης (ηθοποιός), Τζούλη Καράλη (πιανίστα).Κείμενα –σκηνοθεσία: Τζένη ∆ριβάλα. Κοστούμια: Τζένη ∆ριβάλαΜουσική: Βέρντι, Πουτσίνι, Μπιζέ, Ροσίνι, Ντονιτζέτι, Λέχαρ, Σα-κελλαρίδη, Χατζηαποστόλου, Άντριου Λόυντ Γουέμπερ.Σάββατο 22 Μάρτη, στις 7μ.μ., στο Ιδιόμελο (Ελευθερίου Βενιζέ-λου 17, Μαρούσι, τηλ. 2106817042). Τιμή εισιτηρίου: 12 ευρώ.

Η μεγάλη ημέρατης ποίησης

Αστέρης Ν. Μαυρουδής«Η κλεψιά»Εκδόσεις ΘερμαϊκόςΙανουάριος 2014

Το πρώτο βιβλίο του Αστέρη Μαυ-ρουδή είναι μία δεύτερη ενδιαφέ-ρουσα συλλογή διηγημάτων από

τις εκδόσεις Θερμαϊκός, που περνάει τοφράγμα του Ολύμπου. Στο κλεινόν άστυ,παρόμοιες εκπλήξεις δεν φαίνεται να εί-ναι και τόσο ευπρόσδεκτες. Η πρωτεύου-σα προτιμά να εμφανίζεται ως αυτάρκης,ασχέτως αν τροφοδοτείται από την ε-παρχία, εκμεταλλευόμενη την ελκτικήδύναμη των Φώτων της δημοσιότηταςπου συγκεντρώνει. ∆ιότι Τύπος της Ελ-λάδας σημαίνει αθηναϊκές εφημερίδες,συν τις λοιπές, που είναι μικρής κυκλο-φορίας και τοπικής εμβέλειας. Παρο-μοίως, ο εκδοτικός χώρος είναι οι εκδο-τικοί οίκοι με έδρα την Αθήνα, συν οιλοιποί, που είναι μικρής παραγωγής καιτοπικής απήχησης. Γι’ αυτό και ισχύει τοόσοι πιστοί προσέλθετε. Μόλις ένας κά-τοικος της λοιπής Ελλάδας βρει “άκρες”σε αθηναϊκό εκδοτικό οίκο, σπεύδει.Πρόσφατα, με την ευρύτερη διάδοση τωνεκδόσεων “ιδίοις αναλώμασιν”, σπεύδεικαι όποιος στερείται διασυνδέσεων.Όπως και ο Αθηναίος συγγραφέας, ζητάκι αυτός να πληροφορηθεί τα “πακέταπροσφορών” των αθηναϊκών οίκων. Σή-μερα πλέον, πέραν της εκτύπωσης, έναπλήρες εκδοτικό “πακέτο” υπόσχεταιδιαφήμιση του προϊόντος, με ό,τι αυτήπροβλέπει, από προβολή στα ΜΜΕ μέχριβραδιά με επώνυμους ομιλητές. Κάπωςέτσι εξαφανίστηκαν οι συλλογικές έν-νοιες, όπως λογοτεχνία Θεσσαλονίκης,Καβάλας, Επτανήσου, και έμειναν μόνοσυγγραφείς Θεσσαλονικείς, Καβαλιώ-τες, Επτανήσιοι.

Μέχρι επηρεασμό των κριτικών επι-τροπών βραβεύσεων μπορεί να περιλαμ-βάνει αυτό το “πακέτο”. Παλαιότερα, ό-ταν κατήρτιζαν τις κριτικές επιτροπέςτων βραβείων λογοτεχνίας, προέβλεπανκαι κάποιο Θεσσαλονικιό για να υπο-στηρίζει Βορειοελλαδίτες. Σήμερα, αυτήη συνήθεια έχει ατονήσει. Ίσως γιατί οινεότεροι Θεσσαλονικείς είναι μικρότε-ρου βεληνεκούς. Πάντως, η καταγωγή ε-νός μέλους μίας οιασδήποτε επιτροπήςβραβεύσεων ή άλλων επιλογών καθίστα-ται συχνά ευδιάκριτη από τα αποτελέ-σματα. Αιφνιδιαστικά, εν μέσω των Αθη-ναίων, ξεφυτρώνουν κάτοικοι της άλφαή της βήτα περιοχής, όταν ο λόγος τουδιαμεσολαβητή διαθέτει κύρος. Αν και οεπιτετραμμένος σε μία οποιαδήποτε επι-τροπή βρίσκεται, κατά κανόνα, προ δύ-σκολων αποφάσεων, καθώς έχει να συμ-βιβάσει διαφορετικές ροπές. Πέραν τηςεντοπιότητας, έχουν αυξηθεί οι εκδοτι-κές δοσοληψίες, ενώ παραμένουν ισχυ-ρές οι ιδεολογικές συνάφειες και προ-φανώς, οι προσωπικές σχέσεις. Ο τελευ-ταίος αυτός παράγων, πολλές φορές,λειτουργεί εμφανέστερα στις περιπτώ-σεις αποκλεισμού ενός υποψηφίου. Εί-ναι σχεδόν αποδεδειγμένο, ότι πολλα-πλώς ισχυρότερη μίας φιλίας αποβαίνειμία σχέση εμπάθειας. Βεβαίως, υπάρ-χουν και τα λογοτεχνικά κριτήρια, μόνοπου αυτά ακολουθούνται σε ένα μικρό-τερο σύνολο υποψηφίων, το οποίο έχειπροκύψει με βάση όλα τα προηγούμε-να.

Τα διηγήματα του Μαυρουδή έρχονταιαπό έναν κάπως ιδιόμορφο εκδοτικό οί-κο. Οι εκδόσεις Θερμαϊκός, παρότι πα-ρακλάδι των εκδόσεων Ιανός, παραμέ-νουν τοπική υπόθεση. Στη Θεσσαλονίκηκυκλοφορούν και εκεί παρουσιάζονται,με παρουσιαστές μπορεί επώνυμους καιγια τα αθηναϊκά μέτρα, αλλά Βορειοελ-λαδίτες. Ούτε αθηναϊκή βραδιά προβλέ-πεται ούτε προώθηση στους κριτές εφη-μερίδων και βραβεύσεων. Κι ας συχνά-

ζουν πολλοί από αυτούς στο Καφέ Ιανός,που λέγεται ότι είναι το μεγαλύτερο ενΑθήναις εκδοτικού οίκου. Για παράδειγ-μα, η συλλογή διηγημάτων του ΣτάθηΚοψαχείλη, που κυκλοφόρησε προ διε-τίας από τις εκδόσεις Θερμαϊκός, έμεινεστο ράφι του Ιανού. Ούτε κριτικές έλα-βε ούτε σε καμία βραχεία λίστα διηγήμα-τος ή έστω, πρωτοεμφανιζόμενου συμ-περιλήφθηκε. Παρότι το 2011 δεν ήταν“μία ιδιαίτερα καρποφόρα χρονιά”, γιανα αντιγράψουμε μια φράση κλισέ τουσκεπτικού κριτικών επιτροπών.

Παρθενική θα χαρακτηριζόταν η πρώ-τη εμφάνιση του Μαυρουδή, καθώς κα-νένα από τα 17 πεζά του βιβλίου δεν έ-χει δημοσιευθεί σε κάποιο έντυπο. Μόνοτο πρώτο στη σειρά παράταξης, «Άζυμηκαλαμποκίσια πίτα», απέσπασε έπαινοστον 5ο Πανελλήνιο ∆ιαγωνισμό Ποίη-σης και ∆ιηγήματος «∆ημήτριος Βικέ-λας», με έδρα τη Βέροια, του 2012. Στονίδιο ∆ιαγωνισμό του 2008, το δεύτεροβραβείο είχε απονεμηθεί στον ΙάκωβοΑνυφαντάκη. Τα πεζά της συλλο-γής, όπως και εκείνα του Κο-ψαχείλη, τοπο-θετούνται στοντόπο του. ΣταΝ∆ της Θεσσα-λονίκης του Κοψαχείλη,που γεννήθηκε στο Λιτό-χωρο Πιερίας, προς τα α-νατολικά του Μαυρουδή,που “μεγάλωσε στο Αδάμκαι ζει στηΣουρωτή”,σύμφωναμε τα βιο-γραφικά στα βι-βλία τους. Με αθη-ναϊκά κριτήρια, αυτό τοστοιχείο εντοπιότηταςσυγκαταλέγεται σταμειονεκτήματα.Και βεβαίως, ε-πιτείνεται, όταναπουσιάζει η διακειμενικότητα με τηνξένη λογοτεχνία. Γεγονός μη αναμενό-μενο στην περίπτωση του Μαυρουδή,καθώς φοίτησε σε Σχολή ∆ημιουργικήςΓραφής και μάλιστα, τη μόνη πανεπι-στημιακού επιπέδου. Ευτυχώς, δεν μο-λύνθηκε. Ούτε το ύφος δασκάλου μι-μήθηκε ούτε θεωρίες προσπάθησε ναεφαρμόσει. Τα ίχνη περιορίστηκαν σετρεις αφιερώσεις και ευχαριστίες,σύγγνωστες ανασφάλειες πρωτοεμ-φανιζόμενου.

Το κυρίως σώμα του βιβλίου του τοαποτελούν διηγήσεις, στις οποίες πα-ρεμβάλλονται τρία ιστορικοφανή πε-ζά, μάλλον σαν αφηγηματικοί πειραμα-τισμοί πάνω σε γνωστό καμβά. Άλλεςδιηγήσεις μένουν στη χαλαρή μορφή τηςιστορίας κι άλλες αποκτούν την αρτιό-τητα του διηγήματος. Σε όλες, όμως, υ-πάρχει αφηγηματική οικονομία. Στις πε-ρισσότερες, ο αφηγητής δεν μετέχει σταανιστορούμενα. Παραμένει στη θέση τουαυτόπτη μάρτυρα, που στολίζει την εξι-στόρησή του με κάποια παρατήρηση,αλλά χωρίς να προδιαθέτει για τα δίκιατων εμπλεκόμενων. Μικρές προτάσεις,κοφτές, με το βάρος στο ρήμα και το ου-σιαστικό. ∆ιεξοδικές είναι οι περιγραφέςπραγμάτων και καταστάσεων. Ενώ, τααισθήματα δεν κατονομάζονται, υποδη-λώνονται ωστόσο έντονα, καθώς αφο-ρούν ναυαγισμένους έρωτες και θανά-τους. Παραστατικός λόγος, αλλά καθό-λου γλαφυρός. Λείπουν τα επίθετα. Αντίαυτών, την εικόνα την συμπληρώνουν οιπαρομοιώσεις. Το ρυθμό κρατούν οι στι-χομυθίες στη ντοπιολαλιά. Ο συγγραφέ-ας εκμεταλλεύεται τις παρανοήσεις, πουαυτή προκαλεί, για να χρωματίσει με νό-τες ευθυμίας την αφήγηση.

Οι διηγήσεις εστιάζουν σε έναν τόπομικρής σχετικά έκτασης, ενώ απλώνο-νται σε ένα αρκετά μεγάλο χρονικό βά-θος. Στις χαμηλές πλαγιές της ορεινήςζώνης ανάμεσα σε Χορτιάτη και Χολο-

μώντα, με κέντρο το χωριό Αδάμ και τονγύρω κάμπο του, μέχρι το βάλτο, που υ-πήρχε στα βορειοανατολικά. Ένα διήγη-μα έχει τον τίτλο «Βάλτος» και τοποθε-τείται στη Βάλτα, όπως αποκαλούσαν τημοναδική λίμνη του χωριού. Ήταν ο τρο-φοδότης τους σε ψάρια και πρώτες ύλεςγια τις ψάθες, που εμπορεύονταν. Ου-σιαστικά, πρόκειται για αφήγηση τηςζωής στο βάλτο ή, ακριβέστερα, της εκείδύσκολης δουλειάς. Από τα κάπως πρω-τόγονα, με μία σημερινή οπτική, ρούχαπου χρησιμοποιούσαν, μέχρι τις ελογε-νείς ταλαιπωρίες· κουνούπια, βδέλλες,παγωμένο νερό. Εύκολα θα μπορούσεκανείς να το πει λαογραφικό υλικό. Μά-λιστα, το εισαγωγικό μέρος του διηγή-ματος θα χαρακτηριζόταν μέχρι και ηθο-γραφικό, καθώς αναφέρεται στο πανη-γύρι του Αγίου Παντελεήμονα, που γινό-ταν ζευγαρωτά με εκείνο της Αγίας Πα-ρασκευής.

Ο συγγραφέας, όμως, ξεδιαλέγει τι θαχρησιμοποιήσει από τον προσφερόμενο

πλούτο, που θαμπορούσε να

τον οδη-

γήσει σεπλατειαστι-κές, αλλά

πιθανώςκαι ενδια-

φέρου-σες α-

φηγήσεις.Μόνο που εκείνεςθα είχαν θέση σεσυλλογές προφο-

ρικής Ιστορίας. Τοδιήγημα θέλει α-κρίβεια στη δοσο-λογία. Αυτό φαί-νεται να το κα-τορθώνει οΜαυρουδής.

∆ημιουργεί ευκρινείς εικόνες, καθόλουστατικές, που δένονται σε μία δυναμικήαλληλουχία καταστάσεων. Εκείνο που α-πουσιάζει, είναι οι εξάρσεις ενός παρα-μυθά συγγραφέα, όταν, λ.χ., αντικρίζειτα γριβάδια της Βάλτας. Αναφέρουμε ταγριβάδια, γιατί τα έχουμε ταυτίσει, όπωςκαι τους γουλιανούς, με βορειοελλαδίτι-κες διηγήσεις. Ας όψονται τα διηγήματατου συνομήλικου του Μαυρουδή, Θεσσα-λονικιού Γιώργου Σκαμπαρδώνη, αλλάκαι το πρόσφατο «Αυτοκόλλητο» του νε-όκοπου Γιάννη Παλαβού από το Βελβε-ντό Κοζάνης.

Στο χωριό του Μαυρουδή, το Αδάμ, το-ποθετούνται τα περισσότερα διηγήματα,όμως ο τόπος εκτείνεται μακρύτερα, μέ-χρι τον Αϊ-Αντώνη, ακολουθώντας κατ’αντίστροφη πορεία την τεθλασμένη Σου-ρωτή, Ανθεμούντας, Λιβάδι, Πετροκέρα-σα, Αδάμ. Όπως συμβαίνει στο διήγημα«Το ταξίδι». Είναι η διαδρομή που ακο-λουθεί ο δωδεκάχρονος Νικολάκης,“προστάτης οικογενείας” από τα εννιά,που ταξιδεύει με τη “γαϊδουρίτσα” τουστα γειτονικά χωριά για να πουλήσει τιςψάθες. Τον πιάνει η βροχή και το παρά-πονο μπαίνοντας στη Σουρωτή. Εκεί τονφιλοξενούν Σαρακατσαναίοι. Ο νοικοκύ-ρης προβάλλει σωστός “γίγαντας” καισυμπονετικός, καθώς καταλύει τη νη-

στεία, παραμονή της Παναγούδας, χάριςστον ξενηστικωμένο Νικολάκη. Ο συγ-γραφέας και εδώ, δεν απλώνει την αφή-γηση με μία παρέκβαση, εκμεταλλευόμε-νος την αναφορά στην Παναγούδα Σου-ρωτής. Μένει ελλειπτικός, θυμίζοντας ταδιηγήματα με τα οποία ξεκίνησαν κά-ποιοι άλλοι Βορειοελλαδίτες, όπως, γιαπαράδειγμα, ο Βασίλης Τσιαμπούσης ή οΧρήστος Χαρτοματσίδης, που τελικά ξα-νοίχτηκαν στα βαθιά της μυθιστοριογρα-φίας.

Η λεζάντα της φωτογραφίας του εξω-φύλλου του βιβλίου αναφέρει ότι ο εικο-νιζόμενος άντρας με τη γαϊδουρίτσα εί-ναι “ο πατέρας του συγγραφέα, Νικολά-κης”, αφήνοντας εντύπωση βιογραφικήςαφήγησης. Όμως, ένα δεύτερο διήγηματονίζει τη μυθοπλαστική διάσταση. Μετίτλο, «Το μόνον της ζωής του», που συ-μπληρώνει κατά Βιζυηνό τον τίτλο τουπροηγούμενου διηγήματος, εξιστορείταιένα άλλο ταξίδι στα ίδια μέρη, παραμο-νές Χριστουγέννων, που ο Νικολάκης ξε-πάγιασε και πέθανε. Σε ένα τρίτο διήγη-μα, ο πατέρας του Νικολάκη έχει φύγει

αντάρτης, ενώ, σε ένα άλλο, έχει πε-θάνει. Ο χρόνος των ιστοριών α-νατρέχει στην Κατοχή, μετά πη-

δάει στον Εμφύλιο. Μένει κοινόμοτίβο, το “άγριες εποχές”. Θάνα-τοι από σφαίρα, αλλά και από κρύοκαι από πείνα. Τότε ακόμη δεν εί-χε αποξηρανθεί η Βάλτα και τοχωριό επιβίωνε με τις ψάθες καιτα καπνά. Ένα δεύτερο διήγημα,συμμετρικό με το «Βάλτος», τιτλο-φορείται «Καπνός», κι αυτό εύθυ-μο κι ας ανιστορεί τα δεινά από εμ-πόρους, τσιράκια και εφοριακούς.Θεματικά βρίσκεται κοντά στα πε-ζά του Π. Χ. Μάρκογλου. Από ε-κείνον, που ταξινομείται στη δεύ-

τερη μεταπολεμική γενιά μέχριτον Μαυρουδή, που οι ειδήμονες το

πιθανότερο να τον εντάξουν στη δεύτε-ρη του 21ου, το διήγημα στη Βόρεια Ελ-λάδα εξακολουθεί να μην έχει ανάγκη τιςαναγνωστικές εμπειρίες από τη μετα-φρασμένη λογοτεχνία.

Ορισμένες διηγήσεις στρέφονται γύρωαπό τα χαρμόσυνα προεόρτια και τις τε-λετές αρραβώνα, γάμου και βάφτισης,αλλά καταλήγουν με καβγά ή και θάνα-το. Σε δυο από αυτές, «Ο αρραβώνας»και «Τα μουστλούκια», που το θανατικόσυγκεντρώνεται σε μία, όλη και όλη, κα-ταληκτική φράση, πλήρους ανατροπήςτου κλίματος, ερωτικού και εορτάσιμουστο πρώτο, παιγνιώδους στο δεύτερο,προκύπτουν ενδιαφέροντα, α λα Πόε,διηγήματα. Αν και η ανατροπή του τέ-λους δεν ευτυχεί πάντοτε. Για παράδειγ-μα, στο πρώτο και στο τελευταίο τηςσυλλογής, το σχήμα της έλλειψης μένεινοηματικά λειψό. Σε ορισμένα διηγή-ματα, ο Μαυρουδής κατορθώνει να καλ-λιεργήσει ερωτική αύρα. Ένα από αυτάείναι «Ο ξουρισμένος», με το συνοικέσιοστο Αϊδίνι πριν το ’22 και την κατάληξητης ερωτικής πείνας του “απάντρευτου”,ογδόντα χρόνια αργότερα, στη Σουρωτή.Όμως, την αποθέωση του ερωτισμού τηνεπιτυγχάνει εκμεταλλευόμενος ένα πα-λαιό εθιμικό συνήθειο. Την κόκκινηκλωστή που έδεναν οι κοπέλες στα σο-σόνιά τους. Ηθογραφικό ίσως, αλλά δεί-χνει τι άγριοι καιροί ήταν εκείνοι για τιςκοπέλες. Αλλά και για τους νέους, πουξεροστάλιαζαν “για μια κλωστή”. Αυτάτα μικρά παράδοξα, που ανασύρει και α-ξιοποιεί ο συγγραφέας, δείχνουν αίσθη-ση χιούμορ.

Ένα χαρακτηριστικό της δυάδας Κο-ψαχείλη-Μαυρουδή είναι ότι γράφει χω-ρίς να προτάσσει φιλοδοξίες. Περιορί-ζονται δηλαδή, στη χαρά της γέννας, α-διαφορώντας ή κρατώντας συνεσταλμέ-νη στάση απέναντι στην πορεία του νεο-γνού. Πρόκειται για ασυνήθη και για αυ-τό αξιοζήλευτη στάση.

Μ. Θεοδοσοπούλου

Στη σκιά δύσκολων καιρών

1044 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 2277ΒΙΒΛΙΟ

2288 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Του Στράτου Κερσανίδη

Λένε πως «η καλή η μέρα από τοπρωί φαίνεται» κι αν πάρουμευπόψη τις πρώτες εικόνες από τις

αίθουσες, τότε το φετινό 16ο ΦεστιβάλΝτοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, μπορεί ναξεπεράσει τους 45.000 θεατές της περσι-νής χρονιάς, όπως πιστεύει ο διευθυντήςτου, κ. ∆ημήτρης Εϊπίδης.

Με την ταινία της Νάστια Ταράσοβα«Λίναρ», από τη Ρωσία, η οποία προβλή-θηκε μετά την επίσημη έναρξη την περα-σμένη Παρασκευή, ξεκίνησαν οι προβο-λές του φεστιβάλ. Μια ευαίσθητη ταινία,η οποία καταγράφει το ταξίδι ζωής τουΛινάρ, ενός αγοριού που ταξιδεύει μέχριτην Ιταλία. Σκοπός του ταξιδιού είναι να

υποβληθεί το αγόρι σε μεταμόσχευσηκαρδιάς. Μια ταινία που αναδεικνύει τοθάρρος αλλά και τη δύναμη της αγάπηςη οποία έκανε στη Θεσσαλονίκη ευρω-παϊκή πρεμιέρα.

Στο πρόγραμμα του φεστιβάλ προβάλ-λονται αυτές τις μέρες (14 έως 23 Μαρ-τίου), 191 ταινίες από 42 χώρες. Ταινίεςοι οποίες καταγράφουν την πραγματικό-τητα και μας γεμίζουν με πληροφορίες.Όπως ανέφερε μάλιστα ο κ. Εϊπίδης, στησυνέντευξη Τύπου της περασμένη Τρί-της, αναφερόμενος στον Πίτερ Ουιντό-νικ, «οπλισμένος με πληροφορίες ο κό-σμος μπορεί να αλλάξει».

Η αναφορά στον πρόσφατα χαμένο,μεγάλο καναδό σκηνοθέτη ταινιών τεκ-μηρίωσης δεν ήταν τυχαία, αφού φέτος

τιμάται με ένα αφιέρωμα στο έργο του.Υπενθυμίζουμε πως ο Ουιντόνικ ήτανπέρυσι πρόεδρος στην κριτική επιτροπήτης ∆ιεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κι-νηματογράφου (FIPRESCI). Επιπλέον,από φέτος καθιερώνεται βραβείο κοινούπου θα φέρει το όνομά του και θα απο-νέμεται στο καλύτερο ξένο ντοκιμαντέρμεγάλου μήκους.

Ένα δεύτερο αφιέρωμα του φεστιβάλείναι στο γάλλο σκηνοθέτη Νικολά Φι-λιμπέρ, έναν βιρτουόζο της αφήγησης,όπως έχει χαρακτηριστεί, ο οποίος θαείναι παρών στο φεστιβάλ. «Το μέλλονντου κινηματογράφου είναι η σύνδεσήτου με την πραγματικότητα», είπε ο κ.∆ημήτρης Εϊπίδης, και τα λόγια του αυτάτα στήριξε στη μεγάλη αξία του ντοκι-μαντέρ ως κινηματογραφικό είδος αλλάκαι στο πρόγραμμα της διοργάνωσης.

Αναφορικά με τα ελληνικά ντοκιμαν-τέρ, τα οποία φτάνουν τα 59 στοναριθμό, κατατάσσονται στα τμήματα τουΕπίσημου Προγράμματος και στο Ελλη-νικό Πανόραμα. Στο τμήμα Ανθρώπινα∆ικαιώματα, το οποίο διεξάγεται σε συ-νεργασία με τη ∆ιεθνή Αμνηστία, θα προ-βληθούν ταινίες που ρίχνουν φως στηνκαταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμά-των σε κάθε γωνιά της γης. Για όγδοηχρονιά φέτος θα απονεμηθεί βραβείοστην καλύτερη ταινία του τμήματος, απόειδική κριτική επιτροπή.

Το ίδιο θα συμβεί και με το τμήμα Πε-ριβάλλον, στο οποίο το βραβείο απονέ-μεται από την περιβαλλοντική οργάνωσηWWF Ελλάς. Οι ταινίες αυτού βτου τμή-ματος, αποτυπώνουν με εξαιρετικά ρεα-λιστικό τρόπο τις τραγικές επιπτώσειςαπό τη μόλυνση του πλανήτη εξαιτίαςτης ανθρώπινης δραστηριότητας.

Τα υπόλοιπα τμήματα του φεστιβάλείναι οι Όψεις του Κόσμου, οι ΜικρέςΑφηγήσεις, η Καταγραφή της Μνήμης,τα Πορτρέτα-Ανθρώπινες ∆ιαδρομές, ηΚοινωνία, η Μουσική και ο Χορός. Απόφέτος καθιερώνεται ακόμη μία ενότητα,οι Τέχνες, η οποία εστιάζει σε ποίκιλεςμορφές καλλιτεχνικής έκφρασης.

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παράλ-ληλη εκδήλωση είναι η έκθεση φωτο-γραφίας του Ενρί Τσανάι, «Στην κόψητου κάδρου». Ο νεαρός φωτογράφος οοποίος γεννήθηκε στην Αλβανία το 1980και σήμερα ζει στην Αθήνα, καταγράφειεικόνες από την Ελλάδα και από την Αλ-βανία, αποτυπώνοντας έτσι στιγμιότυπατης καθημερινότητας με αναφορές στηνκρίση, τη μετανάστευση, το περιθώριο.Μια καθαρά ανθρώπινη ματιά σε μια έκ-θεση η οποία πραγματοποιείται στο Κέν-τρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.

Ο προϋπολογισμός της φετινής εκδή-λωσης φτάνει τις 650.000 ευρώ. Οι400.000 θα προέλθουν από προγράμ-ματα ΕΣΠΑ, οι 80.000 από το πρόγραμμαMedia. Ο 45.000 είναι από χορηγίες σεείδος, ενώ το υπόλοιπο ποσό των125.000 ευρώ, αναμένεται, όπως είπε οδιευθυντής του φεστιβάλ, να καλυφθούναπό την πώληση των εισιτηρίων και απότο υπουργείο Πολιτισμού. Όπως αντι-λαμβάνεστε, η απουσία του υπουργείου,άρα και της κυβέρνησης, από την οικο-νομική ενίσχυση του Φεστιβάλ Ντοκι-μαντέρ Θεσσαλονίκης, είναι κάτι παρα-πάνω από εμφανής.

[email protected],kersanidis.wordpress.com

«Αίσθηση αμαρτίας» (Tian zhu ding/A touch of sin) του Ζία ζανγκ Κε: Μιασοκαριστική εικόνα της σύγχρονης Κίνας μέσα από τέσσερις ιστορίες, τεσ-σάρων ανθρώπων. Ο σκηνοθέτης στοχάζεται επάνω στην Κίνα, το γίγανταπου έχει ξυπνήσει απότομα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ανθρώπους.Η ταινία κέρδισε βραβείο καλύτερου σεναρίου βστο Φεστιβάλ των Κανώντο 2013.

«Η αόρατη γυναίκα» (The invisible woman) του Ραλφ Φάινς: Η δεύτερη σκη-νοθετική δουλειά του Φάινς, είναι μια βιογραφική ταινία για το μεγάλοάγγλο συγγραφέα Κάρολο Ντίκενς. Η ταινία μας αφηγείται τη γνωριμία τουΝτίκενς, στο απόγειο της καριέρας του, με μια όμορφη γυναίκα, πολλά χρό-νια νεότερή του, η οποία έμεινε η κρυφή του ερωμένη μέχρι το θάνατότου. Ατμοσφαιρική και διακριτική σκηνοθεσία και μια ματιά η οποία δείχνεισεβασμό στο συγγραφέα. Θαυμάσιες ερμηνείες.

«Ο έρωτας είναι το τέλειο έγκλημα» (L’ amour est un crime parfait) τωνΑρνό και Ζαν Μαρί Λαριέ: Ο 40χρονος Μαρκ διδάσκει λογοτεχνία στο Πα-νεπιστήμιο της Λοζάνης. Συχνά συνάπτει σχέσεις με φοιτήτριές του ενώ,παρά την ηλικία του, εξακολουθεί να ζει μαζί με την αδελφή του, σε ένατεράστιο απομονωμένο σαλέ. Μια μέρα, η κοπέλα με την οποία είχε συνά-ψει τελευταία ερωτική σχέση, εξαφανίζεται. Όχι μόνη της βέβαια, αφού οΜαρκ φρόντισε να τη ρίξει σε ένα βάραθρο. Τώρα η τελευταία του κατά-κτηση φαίνεται να τον ζορίζει καθώς γίνεται ιδιαίτερα φορτική. Ο Μαρκσκέφτεται τι θα κάνει μ’ αυτήν, μόνο που η κατάσταση μοιάζει περίπλοκηκαθώς ο πατέρας της είναι αρχιμαφιόζος στην περιοχή. Την ίδια στιγμή ημητέρα της κοπέλας που έχει εξαφανιστεί, έρχεται για να ανακαλύψει τιςκρυφές πτυχές της ζωής της κόρης της, αλλά γοητεύεται και η ίδια απότον καθηγητή. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχει και διάφορα προβλή-ματα με την αδελφή του. Η ταινία είναι μεταφορά του αστυνομικού μυθι-στορήματος «Συμπτώσεις» (Incidentes), του Φιλίπ Ντζιάν.

Σινεφίλ

16ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ένα πολυσυλλεκτικόκαι τολμηρό πρόγραμμα

«ΣΤΟ ΝΗΜΑ»Ο Αλέξης Τσίπρας πρωταγωνιστής σε ντοκιμαντέρ

Προβάλλεται σήμερα, στις 8 το βράδυ, και την Τρίτη, στις 10.30 το βράδυ, στηναίθουσα Τόνια Μαρκετάκη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ΝτοκιμαντέρΘεσσαλονίκης, η ταινία «Στο νήμα». Το διάρκειας 73 λεπτών αυτό ντοκιμαντέρκαταγράφει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στο χρονικό διάστημα απότην προεκλογική εκστρατεία των εκλογών του Ιουνίου 2012, μέχρι τον Ιούνιο του2013, όταν η κυβέρνηση αποφάσισε πραξικοπηματικά να ρίξει μαύρο στις οθόνεςκαι να κλείσει τα μικρόφωνα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Στη σκηνοθεσία είναι δύο νέοι κινηματογραφιστές, ο ΑλέξανδροςΠαπανικολάου και η Έμιλυ Γιαννούκου. Η κάμερά τους παρακολουθεί τον ΑλέξηΤσίπρα σε ολόκληρο αυτό το διάστημα και μέσα από τις εικόνες προσπαθεί ναπροσεγγίσει την προσωπικότητά του και να ανιχνεύσει πτυχές του ανθρώπου πουεπικεφαλής ενός κόμματος της Αριστεράς έφερε το επάνω κάτω, όχι μόνο στηνΕλλάδα αλλά και σε ολόκληρη της Ευρώπη. Τελικά όμως, μέσα από τηνκαθημερινότητα του Αλέξη Τίπρα, σε μια περίοδο έντονης κινητικότητας καιπολιτικών διεργασιών, καταγράφεται και η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, η πορεία τουαπό ένα μικρό κόμμα της Αριστεράς σε ένα κόμμα που έφτασε να γίνει αξιωματικήαντιπολίτευση και να διεκδικεί με αξιώσεις να γίνει επόμενη κυβέρνηση.

Οι δύο σκηνοθέτες καταγράφουν το πολιτικό σκηνικό της χώρας και την αγωνίατων πολιτών, οι οποίοι αναζητούν διέξοδο. Η χώρα βρίσκεται σε μία κρίσιμηκατάσταση, η κρίση έχει απλωθεί παντού, η Αριστερά που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑμοιάζει να αποτελεί για τους Έλληνες μια ελπίδα, ένα φως στο σκοτάδι. Και στοπρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα, αφού έτσι έχουν μάθει, βλέπουν αυτόν που μπορεί νατους οδηγήσει σε διέξοδο. Κάπως έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκε στα εκλογικά

ποσοστά. Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ

παραπέμπει στην παρ’ ολίγον νίκη τουΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουνίου του2012. Στην ταινία ο Αλέξης Τσίπραςεμφανίζεται ναδηλώνει: «Συνειδητοποίησα και τοπίστεψα βαθιά ότι πάμε να νικήσουμεκαι πρέπει να νικήσουμε. Καιστενοχωρήθηκα όταν χάσαμε».

ΟΟΙΙ ΝΝΕΕΕΕΣΣ ΤΤΑΑΙΙΝΝΙΙΕΕΣΣ

Από την έκθεσηφωτογραφίαςτου Ενρί Τσανάι.

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 2299ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η Εξέλιξη της Τέχνης

Εγκαινιάζεται την Πέμπτη 20 Μαρτίου η ατομικήέκθεση της Αρτέμιδος Ποταμιάνου, παρουσιά-

ζοντας μια σειρά από 21 έργα της. Σε μια πρώτη ανά-γνωση μπορεί να δοθεί η εντύπωση ότι πρόκειται γιαμια καρτεσιανή γραμμική διαλεκτική προσέγγιση τηςιστορίας της τέχνης. Ωστόσο, το σύνολο των έργωνκάθε άλλο παρά γραμμικό είναι, καθώς παρουσιάζεισημασία πολύπλευρη. Συνδέοντας την ιδέα της φυσι-κής επιλογής του ∆αρβίνου, δηλαδή της εξέλιξης καιτης επικράτησης του «ισχυρού», με την ιστορία τηςτέχνης, αποδεικνύεται ότι ένα έργο τέχνης είναι πολύπερισσότερο από το άθροισμα των επιμέρους επιρ-ροών του, ενώ ταυτόχρονα απομυθοποιείται η ιδέαενός πρωτεϊκού δημιουργού. Έτσι, εντός της εγκα-τάστασης διαμορφώνεται ένας χάρτης - διάγραμμασαν κι αυτούς των μουσείων φυσικής ιστορίας. Μόνοπου εδώ, τη θέση παίρνουν έργα τέχνης καλλιτεχνώνπου υπήρξαν πηγή έμπνευσης για μετέπειτα έργαάλλων γνωστών εικαστικών, οι οποίοι με τη σειράτους δημιουργούν καινούργιες πορείες και ετεροα-ναφορές. Η έκθεση διαρκεί έως τις 3 Μαΐου. Ωράριο:Τρίτη έως Παρασκευή 11π.μ. - 8μ.μ., Σάββατο 11π.μ.- 3μ.μ.

έκφραση γιάννα γραμματοπούλου (Βαλαωρίτου9Α, Αθήνα, τηλ.: 210 3607598)

Κουτί σε βαλίτσα

Σύμφωνα με τον επιμελητή Ντένη Ζαχαρόπουλο, ηέκθεση Κουτί σε βαλίτσα–Ένας φόρος τιμής στο

Marcel Duchamp αποτελεί μια πρωτότυπη σύλληψητης Γαλλίας και των θεσμών της, που χρησιμοποιείτην ιστορία της τέχνης για να βοηθήσει νέους καλλι-τέχνες να δείξουν το έργο τους με μεγαλύτερη ευκο-λία ακόμα και στα πιο μακρινά και δύσκολα μέρη τουκόσμου. Το project μας προτείνει να αναλογιστούμετη διακίνηση των έργων και την προώθηση των καλ-λιτεχνών και από μόνο του αποτελεί τόσο έργο όσοκαι έκθεση, αφού δεκαπέντε από τους πιο ενδιαφέ-ροντες νέους γάλλους καλλιτέχνες προσπαθούν ναβάλουν το έργο τους (πίνακα ζωγραφικής, εγκατά-σταση, βίντεο, γλυπτό ακόμα και performance) μέσασε μια βαλίτσα. Η έκθεση διαρκεί έως τις 27 Απρι-λίου και ενδεικτικά συμμετέχουν οι: Julien Prvieux,Jonathan Binet, Pierre Labat, Benjamin Seror κ.ά. Τηδιοργάνωση συνοδεύει διαδικτυακός κατάλογος μεφωτογραφική τεκμηρίωση και κείμενα για τα έργατων γάλλων καλλιτεχνών. Πληροφορίες είναι διαθέ-σιμες στο: boiteenvalise.com/en.

Μουσείο Άλεξ Μυλωνά - Μακεδονικό Μουσείο Σύγ-χρονης Τέχνης (Πλ. Αγίων Ασωμάτων 5, Θησείο,Αθήνα, τηλ.: 210 3215717)

Το Φάντασμα φεύγει

Με μια διακαλλιτεχνική προσέγγιση που τιτλοφο-ρείται Το Φάντασμα φεύγει. Ρητορική εγκατά-

σταση ή μια θεατρική εμπειρία το κοινό έχει την ευ-καιρία να μεταφερθεί στο εργαστήρι του δημιουργού.Πρόκειται για τη συμμετοχή σε μια ανοιχτή, ζωντανήκαι ανατρεπτική ερευνητική διαδικασία που συνδυά-ζει το θέατρο, τη λογοτεχνία και τα εικαστικά: Μέχριτις 7 Απριλίου ο εικαστικός Βασίλης Βλασταράς δια-μορφώνει στο χώρο του ΕΜΣΤ το σκηνικό της ενλόγω παράστασης, στην οποία συμμετέχουν οι ηθο-ποιοί Αλεξία Καλτσίκη και Αντώνης Καρυστινός. Οιθεατές έχουν τη δυνατότητα να παρευρίσκονται στιςπρόβες, αφού αυτές είναι που αποτελούν τις παρα-στάσεις. Μόλις αυτές ολοκληρωθούν, το έργο θα«ανέβει» για μία και μόνο φορά, λειτουργώντας ωςπρεμιέρα και εγκαίνια μαζί. Αξίζει να σημειωθεί ότι οχώρος είναι επισκέψιμος και τις υπόλοιπες μέρες καιώρες που το Μουσείο παραμένει ανοικτό, όπου τοκοινό έχει την ευκαιρία να βλέπει το σκηνικό/ εγκα-τάσταση και ακούει το ηχητικό ντοκουμέντο της πρό-βας. Έτσι, ακόμη και η ίδια η θεατρική εμπειρία απο-κτά παράλληλες πραγματικότητες, δηλαδή ακόμη κιόταν το Φάντασμα φεύγει, αφήνει στην αίθουσα τοίχνος του.

Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Κτίριο ΩδείουΑθηνών, Βασ. Γεωργίου Β’ 17–19 & Ρηγίλλης,Αθήνα, τηλ.: 210 9242111)

•

ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣΧΑΡΤΗΣ

Επιμέλεια: Κατερίνα Αναστασίου• [email protected]

Τη συνέντευξη πήραν οιΣτράτος Κερσανίδης καιΈλσα Σπυριδοπούλου

Πώς επιλέξατε ένα τέτοιοθέμα;

Πρόκειται για πραγματικήιστορία που μου είχε αφηγηθείπριν από μερικά χρόνια μια γυ-ναίκα από την Πολωνία. Ξε-κινά από το παρελθόν από τιςμετατοπίσεις παιδιών που έγι-ναν μετά τον Εμφύλιο, κυρίωςαπό τη Βόρεια Ελλάδα προς τιςχώρες της Ανατολικής Ευρώ-πης, αλλά δεν μιλά για αυτό.Κυρίως με ενδιαφέρει να μι-λήσω για τις μετακινήσεις τωνανθρώπων γενικότερα. Οπότεξεκινώντας από εκείνη τη με-

τακίνηση, που την υπέστη οένας από τους τρεις χαρακτή-ρες, έρχομαι στο σήμερα που ηκόρη του έχει μετακινηθεί έχειγίνει απόδημη με δική της επι-λογή. Ζει στο Λονδίνο γιατίήθελε να ζήσει εκεί, παντρεύε-ται Βρετανό και έχει καριέραστην Αγγλία. Αυτή η οικογενει-ακή ιστορία μου δίνει αυτήντην ευκαιρία να συνδυάσω, ταδιάφορα είδη αποδημίας: τοαναγκαστικό, που είναι η προ-σφυγιά του πατέρα, το εθελον-τικό, που είναι η κόρη που επέ-λεξε να ζήσει στο εξωτερικό,και το οικονομικό, που είναι ηοικονομική μετανάστρια, ηΣέρβα η οποία έχει έρθει στηνΕλλάδα για να βρει δουλειά.

Εκτός όμως από την αποδη-μία υπάρχει και η συμφιλίωση.

Ακριβώς, η ταινία μιλά καιγια τη συμφιλίωση. Για τη συμ-φιλίωση μιας οικογένειας, μιαςκοινωνίας, με τον εαυτό μας.Αυτή είναι η ουσία. Αλλά τοθέμα των μετακινήσεων και τοπώς στέκεται ο καθένας απέ-ναντι στις επιλογές του ή στιςεπιλογές των άλλων, είναι αυτόπου καλούνται οι ήρωες να λύ-σουν, να καταλάβουν και πάνωσ’ αυτό να συμφιλιωθούν.

Η ταινία ανιχνεύει και τις έν-νοιες της πατρίδας, της ρίζας,υποστηρίζοντας ότι πατρίδαείναι οι άνθρωποί μας.

Βέβαια, ανιχνεύει την έννοιατης πατρίδας και πώς αλλάζειμε τη ζωή και την ιστορία. Οπατέρας ήταν από αυτούς πουέφυγαν και ήθελε διακαώς ναεπιστρέψει, θυσίασε πράγματαγια να επιστρέψει, και ότανήρθε πια δεν ξανάφυγε ποτέ.

∆εν μπορεί να καταλάβει σή-μερα την κόρη του που, σε μιαάλλη πραγματικότητα παγκο-σμιοποιημένη, έχει επιλέξει ναείναι η πατρίδα της κάποιοςάλλος τόπος. Σήμερα, έχουμεμια άλλη, πολύ πιο ανοιχτή αν-τίληψη και πατρίδα είναι οτόπος που μας αποδέχονται,που νιώθουμε καλά, εκεί πουθέλουμε και επιλέγουμε να εί-μαστε.

Έχει ενδιαφέρον ο τρόπος μετον οποίο έρχονται κοντά οιχαρακτήρες.

Η πρόταση της ταινίας είναιη συμφιλίωση με τις αντιλή-ψεις που μας είναι ξένες, μετους ανθρώπους που μας είναιξένοι, αλλά και με το παρελθόνμας, με τα λάθη μας, με τουςδικούς μας ανθρώπους.

Πώς ήταν η υποδοχή της ται-νίας από το ελληνικό κοινό;

Πάρα πολύ θερμή. Ο κόσμοςβρίσκει διαφορετικά σημείαμέσω των οποίων εισχωρείστην ιστορία. Άλλος γιατί είχεμια ιστορία παρόμοια με τονπατέρα του, άλλος γιατί έλειψεο ίδιος πολλά χρόνια, άλλοςγιατί είχε την αδελφή του σταξένα. Αγγίζει πανανθρώπιναθέματα, όπως οικογένεια, απο-δημία, σπίτι, πατρίδα. Νομίζωπως η ταινία πηγαίνει καλάγιατί προσφέρει ένα χάδι στηνψυχή του θεατή. Είναι μια ται-νία γλυκιά, είναι σαν βάλσαμο.Στις πολύ σκληρές εποχές πουζούμε το να αποτυπώνουμε τηναπόγνωση, την απελπισία, τηδυστυχία, να καταγγέλλουμε τακακώς κείμενα μόνο, αρχίζεικαι γίνεται πάρα πολύ βαρύ.Όλοι έχουμε ανάγκη να θυμη-θούμε ότι υπάρχει και η δυνα-τότητα για το καλό και να απο-τολμήσουμε πράγματα.

Η συνέντευξη μεταδόθηκεαπό την εκπομπή «Με μιαομπρέλα κόκκινη» από τοραδιοφωνικό σταθμό 93.4«Στο κόκκινο» της Θεσσα-λονίκης.

Η έννοια της πατρίδαςσε χάσμα γενεώνΗ σκηνοθέτιδα Μαρία Ντούζα μιλά για την ταινία της«Το δέντρο και η κούνια»

«Νομίζω πως η ταινία πηγαίνει καλά γιατί προσφέρει ένα χάδι στην ψυχήτου θεατή. Είναι μια ταινία γλυκιά, είναι σαν βάλσαμο», λέει η ΜαρίαΝτούζα, σκηνοθέτις της ταινίας «Το δέντρο και η κούνια», που προβάλλεταιήδη στις κινηματογραφικές αίθουσες. Εμπνευσμένη από πραγματικήιστορία η ταινία, αφηγείται τα όσα συμβαίνουν μέσα σε μερικές μέρες ότανη Ελένη, που εργάζεται ως γιατρός στο Λονδίνο, επισκέπτεται για μερικέςμέρες μαζί με τη μικρή της κόρη τον πατέρα της Κυριάκο, σε ένα χωριό τηςΜακεδονίας. Εκεί η Ελένη θα διαπιστώσει πως στο σπίτι μένει μια γυναίκααπό τη Σερβία μαζί με την κόρη της. Η συνάντηση αυτή θα φέρει στο φωςμια άγνωστη ιστορία που έχει τις ρίζες της στον Εμφύλιο.

Αυτή η οικογενειακήιστορία μου δίνειαυτήν την ευκαιρία νασυνδυάσω, τα διάφοραείδη αποδημίας: τοαναγκαστικό, που είναιη προσφυγιά τουπατέρα, το εθελοντικό,που είναι η κόρη πουεπέλεξε να ζήσει στοεξωτερικό, και τοοικονομικό, που είναι ηοικονομικήμετανάστρια

“

3300 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014ΘΕΩΡΙΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΚΟΥΖΕΛΗ

Η δημοκρατίαείναι έννοια αγωνιστική

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρε ο Αδά μος Ζα χα ριά δης

Πι στεύε τε ό τι μια συ νε χής ε πί κλη ση ό ρωνό πως «κοι νο βου λευ τι κό πρα ξι κό πη μα»,«κρά τος έ κτα κτης α νά γκης», «χού ντα» α ντι -κα το πτρί ζει το ση με ρι νό δια κύ βευ μα για τηδη μο κρα τία;

Υπάρ χει έ νας με γά λος διά λο γος γύ ρω α -πό τον ο ρι σμό μιας κα τά στα σης που μοιά ζειμε έ κτα κτη α νά γκη και αυ τό εί ναι και έ ναπλαί σιο εύ κο λο, εύ χρη στο και α πο τε λε σμα -τι κό στον πο λι τι κό λό γο. Υπάρ χει έ να ζή τη -μα γε νιάς. Η δι κιά μου γε νιά, που έ χει ζή σειδι κτα το ρία, κα τα λα βαί νει ό τι πα ρ’ ό λα αυ -τά η δια φο ρά εί ναι πά ρα πο λύ με γά λη, α κό -μα κι αν υ πό κει ται «α πλώς» στο θε σμι κόπλαί σιο. Το να μπο ρείς ή να μην μπο ρείς ναχρη σι μο ποιή σεις θε σμούς για να α ντι στέ κε -σαι εί ναι κα τα λυ τι κό. Εγώ θα ή μουν προ σε -κτι κός με τους ό ρους. ∆εν λέω να μην χρη- σι μο ποιού με το με τα φο ρι κό τους πε ριε χό -με νο, που α γω νι στι κά εί ναι ση μα ντι κό, αλ λάθα εί χε ση μα σία να ξέ ρου με πό τε α κρι βο λο -γού με. Για πα ρά δειγ μα ό λοι θυ μώ νου με, ό -ταν η κυ βέρ νη ση περ νά ει κά ποιους νό μουςπα ρα κά μπτο ντας τη Βου λή. Το πε ρίερ γο, ό -μως, εί ναι ό τι η δη μο κρα τία χω ρά ει τέ τοιεςδια δι κα σίες για τί η κοι νο βου λευ τι κή δη μο -κρα τία έ χει και αυ τή την πλευ ρά. Άρα εί μα -

στε υ πο χρεω μέ νοι να παί ζου με και με το «εί -ναι» και με το «δεν εί ναι». Εί ναι κοι νο βου -λευ τι κή δη μο κρα τία με τα κου σού ρια πουσυ νε χώς αυ ξά νο νται. Εί ναι, δη λα δή, μια δη- μο κρα τία που συ νε χώς σύ ρε ται προς τον αυ- ταρ χι σμό.

Βά ζε τε ζη τή μα τα που α φο ρούν τη θε σμι κήέκ φαν ση της δη μο κρα τίας. Πα ρ’ ό λα αυ τάη δη μο κρα τία δεν εί ναι μό νο θε σμι κή. Μή -πως υ πάρ χει τε λι κά ζή τη μα ο ρι σμού της δη- μο κρα τίας;

Κα τά την ά πο ψή μου η δη μο κρα τία εί ναια ξίω ση. Οι Γάλ λοι λέ νε ό τι εί ναι μια α γω νι -στι κή έν νοια. Σε μια πρό σφα τη συ ζή τη ση έ -λε γα ό τι εί ναι σύν θη μα. Μπο ρείς να την γρά- ψεις σε έ να πα νό και να βά λεις δί πλα έ ναθαυ μα στι κό. Όπως α ντί στοι χα και άλ λες έν- νοιες που εί ναι ι δρυ τι κές της νεω τε ρι κό τη -τας: η ι σό τη τα, η δι καιο σύ νη, η ε λευ θε ρία.Εκεί ό μως προ κύ πτει και η δυ σκο λία. Πρό- κει ται για έν νοιες που ό ρι σαν τη νεω τε ρι κό -τη τα ,ταυ τό χρο να με μια α ξίω ση της ο ποίαςτο πε ριε χό με νο εί ναι α ντι κεί με νο α γώ να.Επο μέ νως, η δη μο κρα τία έ χει αυ τόν τον διτ -τό χα ρα κτή ρα. Εί ναι θε σμι κά κα το χυ ρω μέ -νη αλ λά ταυ τό χρο να εί ναι μια α ξίω ση. Αυ τήη σχέ ση δεν εί ναι ού τε δε δο μέ νη ού τε στα θε -ρή. Επο μέ νως, ό ταν κά ποιος α ξιώ νει δη μο -κρα τία μπο ρεί να εν νο εί πο λύ δια φο ρε τι κάπράγ μα τα α πό κά ποιον που την υ πε ρα σπί -ζε ται α πλά στο ό νο μα του νό μου. Εί μα στε ό -μως υ πο χρεω μέ νοι να παί ζου με σε αυ τό τοδί πο λο. Να υ πε ρα σπι ζό μα στε ε κεί νες τις θε- σμι κές πλευ ρές της δη μο κρα τίας που μας ε -πι τρέ πουν να διεκ δι κού με και το πε ριε χό -με νο.

Υπο τι μή σα μετον κίν δυ νο του φα σι σμού

Σε έ να α πό τα κεί με να του τε λευ ταίου βι- βλίου σας υ πο στη ρί ζε τε ό τι εί χε προ ε τοι μα -στεί το έ δα φος για την Χρυ σή Αυ γή. Η ε πα -πει λού με νη δη μο κρα τία σή με ρα συν δέε ται

α πο κλει στι κά με την κα τά στα ση της κρί σηςή υ πάρ χει έ να ζή τη μα προ βλη μα τι κής θε με -λίω σης της δη μο κρα τίας στην Ελλά δα;

Νο μί ζω ό τι εύ κο λα θα συμ φω νή σου με ό τιεί ναι προ βλη μα τι κή. Η συ γκρό τη ση του νε- ο ελ λη νι κού κρά τους έ χει εγ γε νώς στοι χείαελ λειμ μα τι κής δη μο κρα τίας. Κου βα λά ει α ν-τι φά σεις και α συμ με τρίες. Στη με τεμ φυ λια -κή ι στο ρία μπο ρεί να δει κα νείς ό τι ε ντόςτου πλαι σίου των θε σμών, στα ό ριά τους,μο νί μως υ πήρ χε έ νας ο λό κλη ρος κό σμος,εν νοώ ο φα σι στι κός. Η δυ να τό τη τα έκ φρα -σης που εί χε ή ταν συ γκυ ρια κά δε δο μέ νη. Τοεν δια φέ ρον εί ναι ό τι μέ χρι τώ ρα δεν εί χε εκ- φρα στεί με την α ξίω ση της α να γνώ ρι σης.Τον πα ρα βλέ ψα με, υ πο τι μή σα με τη δυ να μι -κή του και αυ τό έ χει να κά νει με τη δι κή μουγε νιά, η ο ποία με τά το Πο λυ τε χνείο πί στε -ψε ό τι «κα τέ κτη σε την πρόο δο». Συ νέ χι ζε ναυ πάρ χει δί πλα, λο γο κρι μέ νος κοι νω νι κά καιαρ γή σα με να συ νει δη το ποιή σου με ό τι τονβά ζου με στο σα λό νι μας.

Η δη μο κρα τία, λοι πόν, έ χει χα ρα κτη ρι στι -κά που ε πι τρέ πουν την εμ φά νι ση και α ξιο -ποίη ση θε σμών και μέ σων και σε σκο τει νέςδυ νά μεις. Η δη μο κρα τία, ως τρό πος ζωήςκαι ορ γά νω σης της κοι νω νίας, πε ρι θω ριο -ποίει τον φα σι σμό αλ λά δεν μπο ρεί να τονα πα λεί ψει. Έτσι έ χου με ελ λεί ψεις δη μο -κρα τι κό τη τας και μορ φές που έρ χο νται σεσύ γκρου ση με το δη μο κρα τι κό πε ριε χό με νοδιαρ κώς στην Ελλά δα. Η φα σι στι κή δε ξιάδεν α πο τέ λε σε πο τέ α ντι κεί με νο ξε κα θα ρί -σμα τος. Όλες οι δυ νά μεις που προ σπά θη -σαν να υ πε ρα σπι στούν τον κα πι τα λι σμό, τοέ κα ναν και εις βά ρος της δη μο κρα τίας. Αυ -τό εί ναι πο λι τι κά και κοι νω νι κά φα νε ρό καιμε τά την λή ξη του πο λέ μου και με τά το τέ -λος του εμ φυ λίου και με τά τη χού ντα.

Εντός και ε κτός κα πι τα λι σμού

Η Αρι στε ρά συ νη θί ζει να λέει ό τι ο φα σι -σμός εί ναι έ να α πό τα πιο σκλη ρά πρό σω πα

Ποιο είναι το κρίσιμο περιεχόμενο της δημοκρα-τίας που οφείλει η Αριστερά να αναδείξει σήμερα;Είναι σαφές ότι η πλευρά που είμαστε υποχρεωμέ-νοι να αναδείξουμε είναι η ισότητα. Η περίπτωσητης αλληλεγγύης έδειξε κάτι που σχεδόν είχαμεξεχάσει. Ότι σε επίπεδο οργάνωσης της κοινωνίαςμπορεί κανείς να αρχίσει να φαντάζεται διαφορετι-κές συνέπειες του τι σημαίνει δημοκρατική οργά-νωση. Υποθέτω πως αν μιλάμε για τις προοπτικέςμας, αυτό έχει μεγάλη σημασία. Σε συνθήκες, όπωςαυτές που ζούμε, απαιτείται να ξανασχεδιάσουμετη σχέση ανάμεσα στην ισότητα, την ελευθερία καιτην αλληλεγγύη, ως τους όρους που χαρακτηρίζουντη δημοκρατία. Οι θεσμοί που απαιτούνται έχουνμια τέτοια πλευρά. Είναι θεσμοί κοινών σκοπών«από τα κάτω» και δίνουν περιεχόμενο πραγματι-κής συμμετοχής σε μια σειρά από πράγματα, πρινφτάσει κανείς στο τι σημαίνει Κοινοβούλιο. Άρα,αποκαθιστούν τη σχέση που δηλώνεται με τη λέξηαντιπροσώπευση. Φτιάχνουν κάτι μέσα στο τερά-στιο κενό που υπάρχει ανάμεσα στον δήμο της δη-

μοκρατίας και το κράτος της δημοκρατίας. Αυτό τοκενό είμαστε αναγκασμένοι να το συμπληρώσουμε.Αυτό θα έπρεπε να γίνεται μέσω του δημόσιουλόγου και χώρου. Έχουν όμως υποκαταστήσει τονδημόσιο λόγο με τον απολύτως ελεγχόμενο λόγοτων ΜΜΕ. Η δημοκρατία, λοιπόν, πρέπει να επανεμ-φανιστεί σε αυτόν ακριβώς τον χώρο. Της καθημε-ρινής μας συμβίωσης. Άρα θα έλεγα ότι αυτό πουπρέπει πρώτα να δημοκρατικοποιηθεί είναι η καθη-μερινότητα. Και εκεί νομίζω ότι μπορούμε ναβρούμε συμμάχους. Επομένως οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ένατέτοιο πεδίο;Απολύτως. ∆υστυχώς ενώ η Αριστερά το θέτει απότην μεταπολίτευση, δεν το έχει κάνει ακόμα. Ακόμακαι εμείς έχουμε συχνά μπει σε μια αντίληψη δια-χείρισης της αυτοδιοίκησης με τους όρους τηςάλλης πλευράς. Το κάναμε πιο εργαλειακά, πιοκοντά στους όρους της αντιπροσωπευτικότηταςκαι όχι της συμμετοχής. Ο τρόπος με τον οποίο είναι διαμορφωμένο το πο-λιτικό σύστημα και ο δημόσιος διάλογος στην Ελ-λάδα ευνοεί μια προσωποκεντρική αντίληψη περίπολιτικής. Αυτή έχει κάποιες φορές απήχηση καιστην Αριστερά, με την αφήγηση του μεγάλουηγέτη. Μήπως αυτό εμπεριέχει κινδύνους για ταδιαβήματα της δημοκρατίας;Είναι ένα σημαντικό ζήτημα που έχει συζητηθεί

πολύ και στην πολιτική θεωρία ακριβώς επειδήπρόκειται για μια από τις σημαντικές μεταβολέςτης ύστερης νεωτερικότητας. Αν δει κανείς τι ση-μαίνει σχέση πολιτικής – ΜΜΕ, κυρίως στις μεγά-λες δυτικές δημοκρατίες, καταλαβαίνει ότι ακρι-βώς στην έμφαση στο πρόσωπο συνδέθηκαν τα δύοαυτά πράγματα. Αυτό έχει ή μπορεί να έχει και χα-ρακτηριστικά βοναπαρτισμού. Είναι λοιπόν απόεκείνες τις πλευρές που εξ ορισμού ενισχύουν τηναμφισβήτηση της ίδιας της δημοκρατίας.Η Αριστερά έχει κάνει κύκλους γύρω από αυτό τοζήτημα. Η συλλογικότητα νομίζω ότι είναι ένα απότα πράγματα που θα πρέπει να προσέξει, ως ένααπό τα πιο άγια της αριστεροσύνης. ∆εν είναι εύ-κολο σε αυτές τις εποχές διότι είναι και το πρώτοστο οποίο θα επιτεθεί το μπλοκ εξουσίας. Όπου εμ-φανίζεται, θα υπάρχει μια συντονισμένη επίθεσηεναντίον της. ∆είτε για παράδειγμα τον ΣΥΡΙΖΑ.Αυτό που κάνει έξαλλους τους πάντες είναι ότιείναι ένα κόμμα με τάσεις, ότι έχει πολυφωνία.Καμιά φορά πράγματι αυτό δημιουργεί προβλήματααλλά η λύση δεν είναι να αφαιρεθούν. Η συλλογικό-τητα της αριστεράς λοιπόν είναι ένα ζητούμενο. ΟΣΥΡΙΖΑ έχει ένα χαρισματικό πρόσωπο αλλά αυτόείναι η ευνοϊκότερη δυνατή συνθήκη. ∆εν είναι κάτιπάνω στο οποίο μπορεί να βασίζεται όμως η Αρι-στερά.

Αριστεράκαι δημοκρατία

Σε συνθήκες, όπως αυτές που ζούμε,απαιτείται να ξανασχεδιάσουμε τησχέση ανάμεσα στην ισότητα, τηνελευθερία και την αλληλεγγύη, ωςτους όρους που χαρακτηρίζουν τηδημοκρατία.

“

Με αφορμή τηνέκδοση του τε-λευταίου του βι-βλίου, Φασισμόςκαι ∆ημοκρατία,εκδόσεις Νήσος,συζητάμε με τονΓ. Κουζέλη, κα-θηγητή του Πα-νεπιστήμιουΑθηνών, για τονορισμό της δη-μοκρατίας, τηνεμφάνιση τουφασισμού και τοπεριεχόμενοπου καλείται ηΑριστερά νααναδείξει στηνδημοκρατία σή-μερα.

Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 3311ΘΕΩΡΙΑ

Της Ροσάνα Ροσάντα

Ολοκληρώνεται, με τη νέα κυβέρνηση καιμε την ταυτότητά της που επισύναψεστη Repubblica ο Ματέο Ρέντσι, η τε-

λευταία συμβολική στροφή του ∆Κ. Συμβολική,γιατί στο επίπεδο των συγκεκριμένων επιλογώνείχε ήδη εκπληρωθεί εδώ και καιρό, αλλά το ναδίνουμε στα γεγονότα το πραγματικό τουςόνομα δεν είναι και λίγο (δεν είναι μέσο ψυχα-γωγίας για μέρες αργίας, όπως λέει στους στί-χους του ο Έλιοτ όταν αναφέρεται στο όνομαπου θέλει να δώσει στο γάτο του). Το ότι το ∆Κδιευκρινίζει πως η εικόνα του δεν πρέπει πιανα είναι αριστερή ή προς τα αριστερά, αναγνω-ρίζοντας ως μοναδικό διακριτικό πολιτιστικόκαι κοινωνικό στοιχείο «το νέο και το παλιό»,δεν είναι και μεγάλη καινοτομία -αυτή η έννοιαφτεροκοπά γύρω μας εδώ και πολύ καιρό- αλλάη επιβεβαίωση ότι το ∆Κ δεν σκοπεύει πλέον νατοποθετείται αριστερά είναι ένα σημαντικόσυμβολικό άλμα. Πράγματι, όχι μόνο δεν είναιπλέον σε θέση -όπως πολλοί ονειρεύονταν π.χ.για τον Μόντι- να κάνει αριστερές επιλογές,αλλά ούτε σκοπεύει πλέον να τις κάνει. Γι’ αυτότο σκοπό επέλεξε ως ηγέτη του τον «Ματέο»·για να το ξεκαθαρίσει μια και καλή. Όχι στηΒουλή –κανείς δεν έχει χρόνο για χάσιμο, αρχί-ζοντας από τον Τζόρτζιο Ναπολιτάνο – αλλά σεμια φιλική εφημερίδα και με κυβέρνηση έτοιμη.

Το κάνει παίρνοντας κάποια πολιτιστικήάδεια, όπως το να αναφέρει τον ΝορμπέρτοΜπόμπιο κόντρα στον Μπόμπιο, ως παρά-δειγμα εκείνων που ίσως να είχαν δίκιο στο πα-ρελθόν, αλλά υποτίθεται ότι δεν έχουν πλέονδίκιο, τη στιγμή που η διάκριση μεταξύ δεξιάςκαι αριστεράς υποτίθεται ότι δεν έχει πλέοννόημα. Ας κάνουμε υπομονή, σήμερα βλέπουμεπολύ χειρότερα πράγματα. Ανάμεσα στις και-νοτομίες που θριαμβεύουν είναι και το γεγονόςότι ο καθένας φοράει στον νεκρό που έχει επι-λέξει ως εμπνευστή του τα ρούχα που του αρέ-σουν -ή του τα βγάζει. Έχει μεγαλύτερη σημα-σία το γεγονός ότι η αρχειοθετημένη έννοιαόριζε το βάρος που απέδιδε κάθε κόμμα στοκοινωνικό ζήτημα και το να κηρύσσουμε πως

αυτό έχει ξεπεραστεί, ακριβώς τη στιγμή πουαγγίζουμε ή ίσως και να υπερβαίνουμε τα τέσ-σερα εκατομμύρια ανέργους, είναι τρομακτικό.Ίσως γι’ αυτό ο πρώην δήμαρχος της Φλωρεν-τίας ξέχασε να μας πληροφορήσει γι’ αυτό το«job act» (ΣτΜ τις προτάσεις του ∆Κ για την ερ-γασία) που έπρεπε να είχε παρουσιάσει τον Γε-νάρη. Πάντως, κατά πρώτο λόγο δεν φαίνεταινα του το υπενθύμισε κανείς κατά τη διάρκειατων διαβουλεύσεων, και κατά δεύτερο λόγο,στην κυβέρνηση θα ασχοληθεί με αυτό η υπουρ-γός Γκουίντι, έμπειρη επιχειρηματίας, μιας πουέτσι την ανέθρεψε ο πατέρας της, μέλος τουΣυνδέσμου Βιομηχάνων.

Γνωρίζουμε επομένως τι πρέπει να περιμέ-νουμε από το νέο εκτελεστικό όργανο και οφεί-λουμε στο ∆Κ όλο το βάρος αυτού του οργάνου,μιας που ούτε το προεδρείο του ούτε η μειοψη-φία του αντιτέθηκαν σε αυτό, αλλά αντίθεταμας άδειασαν τη γωνιά, μουρμουρίζοντας,όπως ο Μπάρτλεμπι του Μέλβιλ «θα προτι-μούσα όχι». Της ίδιας υφής και ο Τύπος, οοποίος καταπιάνεται με το να εξάρει την ιστο-ρική κατάκτηση της μισής κυβέρνησης από τιςγυναίκες, υπογραμμίζοντας το χρώμα των σα-κακιών τους και το ύψος των τακουνιών τους,πράγμα που θα έπρεπε να κάνει τα ηγετικά στε-λέχη του “Se non ora quando” (ΣτΜ φεμινι-στική ομάδα «Αν όχι τώρα πότε»). Ήρθε τοτώρα, κορίτσια, δεν φαίνεται πού είναι η δια-φορά.

Το καινούριο που προχωρά, λανσάρεται καιπάλι από τον Μπερλουσκόνι, τον πρώτο στονοποίο απευθύνθηκε ο Ρέντσι για να στηρίξειόλη την επιχείρηση. Καταδικασμένος εδώ καιμήνες να απέχει από την πολιτική για ελεεινάαδικήματα ενάντια στο δημόσιο, έγινε δεκτόςόχι από τους δικαστές που τον επιτηρούν, αλλάαπό τον αρχηγό του κράτους για να του εξηγή-σει τι σκέφτεται και τι σκοπεύει να κάνει για τομέλλον της χώρας. Προς το παρόν στηρίζει τονΡέντσι, διαβεβαιώνοντας τους δικούς του ότι οΡέντσι δεν είναι κομμουνιστής.

Από το σάιτ “Sbilanciamoci” Μετάφραση Τόνια Τσίτσοβιτς

Το να ισχυρίζεται κανείς – όπως έκανε ο Ματέο Ρέντσι στηνεισαγωγή της νέας έκδοσης του «∆εξιά και Αριστερά» τουΝορμπέρτο Μπόμπιο – ότι το ∆ημοκρατικό Κόμμα δεν σκο-πεύει πλέον να τοποθετηθεί στην αριστερά, ολοκληρώνει τηντελευταία στροφή του ∆Κ. Το γεγονός είναι συμβολικό, μαπροξενεί εντύπωση, ότι έρχεται τη στιγμή που οι άνεργοιστην Ιταλία υπερβαίνουν τα 4 εκατομμύρια.

“

του κα πι τα λι σμού. Τώ ρα ό μως βλέ που με μιαπρο σπά θεια κα τα στο λής της Χρυ σής Αυ γήςα πό την πλευ ρά της κυ βέρ νη σης. Πως το ε -ξη γεί τε;

Οι δια τυ πώ σεις χρειά ζο νται πο λύ με γά ληπρο σο χή. Μπο ρεί κα νείς να δει δύο θέ σεις.Μία που λέει ό τι κα πι τα λι σμός εί ναι αυ τός, α -πλώς εί ναι α γριό τε ρος και μία άλ λη ά πο ψηπου υ πο στη ρί ζει ό τι ο φα σι σμός εί ναι έ ναπρο νεω τε ρι κό φαι νό με νο και εί ναι ε κτός κα- πι τα λι σμού. Φο βά μαι ό μως ό τι εί ναι και ταδύο. Ανα σύ ρει έ να προ νεω τε ρι κό πρό τυ πο,ει δι κά στην ορ γά νω ση της κοι νω νίας και τωνσχέ σεων ε ξου σίας, ε ντός ό μως ε νός πλαι σίουπου εί ναι κα πι τα λι στι κό. Αυ τό που έ χει με γά -λη ση μα σία εί ναι αυ τό που έ λε γε ο Χορ κχάι -με ρ, με τά τον πρώ το πα γκό σμιο, «δεν μπο ρεί -τε να κά νε τε πως δεν κα τα λα βαί νε τε τό σοκαι ρό». Σχέ σεις κυ ριαρ χίας και υ πο τέ λειας,

οι ο ποίες εί χαν μια σή μαν ση αυ ταρ χι σμού πουέ τρε φε αυ τού του εί δους τα φαι νό με να, εί χα -με πά ντα. Εί ναι κά τι που φτιά χνε ται ε ντόςτου κα πι τα λι σμού και για αυ τόν τον λό γο δη- μιουρ γεί ται η δυ σκο λία που έ χου με. Οι κυ- ρίαρ χες α στι κές δυ νά μεις ε ξέ θρε ψαν τη Χρυ -σή Αυ γή και ταυ τό χρο να δεν μπο ρούν να τηνα φή σουν να ε πι βά λει το πρό τυ πό της για τίαυ τό θα σή μαι νε αυ το α ναί ρε ση για τους ί δι-ους. Η εκ τρο φή αυ τή γί νε ται και ε πει δή πι- στεύουν ό τι μπο ρεί να α πο τε λέ σει την κα λύ -τε ρη α πά ντη ση α πέ να ντι στην α ρι στε ρή αμ φι- σβή τη ση. Όπως ό μως φά νη κε και στην πε ρί -πτω ση της ελ λη νι κής κυ βέρ νη σης, οι συ νέ -πειες μπο ρεί να την υ περ βαί νουν και να τηνθέ τουν α κό μα και σε κίν δυ νο, ά ρα πά ει νατους μα ζέ ψει.

Με βά ση τα ση με ρι νά δε δο μέ να πι στεύε τεό τι ο φα σι σμός μπο ρεί να α ντι με τω πι στεί κα- τα σταλ τι κά;

∆εν εί ναι δυ να τόν να α ντι με τω πι στεί κα τα -σταλ τι κά αλ λά ταυ τό χρο να η α ντι με τώ πι σήτου δεν μπο ρεί να μην συ μπε ρι λά βει πλευ ρέςα πα γό ρευ σης. Εί μαι α πό αυ τούς που πι- στεύουν ό τι η Χρυ σή Αυ γή πρέ πει να α πα γο -ρευ τεί και ο μο λο γώ ό τι η γερ μα νι κή ε μπει ρίατης α πα γό ρευ σης εί χε και θε τι κά στοι χεία.∆εν έ λυ σε το πρό βλη μα αλ λά έ δω σε δυ να τό -τη τες α ντί στα σης α πέ να ντι σε μια τέ τοια λαί- λα πα.

•

Η αυγήτου ρεντσισμούΠλήρης στροφή του ∆ημοκρατικού Κόμματος

Οι κυρίαρχες αστικές δυνάμειςεξέθρεψαν τη Χρυσή Αυγή καιταυτόχρονα δεν μπορούν να τηναφήσουν να επιβάλει το πρότυπό τηςγιατί αυτό θα σήμαινε αυτοαναίρεσηγια τους ίδιους. Η εκτροφή αυτήγίνεται και επειδή πιστεύουν ότιμπορεί να αποτελέσει την καλύτερηαπάντηση απέναντι στην αριστερήαμφισβήτηση.

“

Η αθλιότητα της Eurovision

Του Θωμά Τσαλαπάτη

ΗEurovision πάντοτε υπήρξε πληγή στην όραση,γδάρσιμο στην ακοή, δεξί κροσέ σε κάθε ελάχι-στο αισθητικό κριτήριο. Ένα αερόστατο γεμάτο

χαλασμένα ψάρια να πλέει αμέριμνο στους ουρανούςτου πιο παχιού Τίποτα. Τα τελευταία (τουλάχιστον) δύοχρόνια ο ψηφιακός αυτός καραγκιόζ μπερντές, έχειπάρει χροιά πολιτικού σκανδάλου. Έτσι, από ακριβο-πληρωμένη ηχητική μουτζούρα και οπτικός τσιγαρό-βηχας αναβαθμίζεται σε αισθητική αποτύπωση της δια-πλοκής του πολιτικού κατεστημένου με τους βαρόνουςτης επικοινωνίας, σε σύμβολο επίδειξης αδιαφορίαςπρος οποιαδήποτε πολιτικό, νομικό ή ηθικό κόστοςαπό την πλευρά της εξουσίας, στο θέαμα που παράγειο τρόπος των Σαμαράδων, των Μουρούτηδων και τωνΦαήλων, των αυτόκλητων σωτήρων και των ευτυχι-σμένων σερίφηδων, που όταν τους απομένει λίγος χρό-νος ανάμεσα στα τσιφτετέλια, τη θεωρητική ανάλυσητου φαινομένου της τρομοκρατίας και το κυνήγι μετα-ναστών, κάνουν δωράκια σε κολλητούς και ξελαφρω-μένοι συνομιλούν με τον θεό.

Το ίδιο άρθρο γράφτηκε και πέρυσι, την ίδια περίπουπερίοδο. Είχε τίτλο «Η Eurovision και το βάρος τηςελαφρότητας», περιέγραφε τους όρους ανάθεσης καιδιεξαγωγής του διαγωνισμού και ουσιαστικά (με ελάχι-στες αλλαγές στα ονόματα και τις ημερομηνίες) θαμπορούσε να αναδημοσιευτεί αυτούσιο για να περιγρά-ψει τα φετινά συμβάντα. Η βασική διαφορά του φετι-νού με το περσινό άρθρο, είναι η απόλυτη ομοιότητάτους. Το πώς το φετινό γεγονός συνέβη παρά την πα-ρουσία του περσινού. Το πώς ο χρόνος πέρασε ενδιά-μεσα χωρίς να αλλάξει τίποτα. Γιατί στη συγκεκριμένηπερίπτωση, η επανάληψη περιγράφει τον κανόνα, ένανκανόνα που ισχύει για όλο και περισσότερες περιπτώ-σεις.

MAD, Μetropolis, Eurovision

Ας έρθουμε όμως στα γεγονότα. Ο Ανδρέας Κουρής,

ιδιοκτήτης του ομίλου MAD, αγόρασε το 2010 την κερ-δοφόρα ως τότε αλυσίδα δισκοπωλείων Μetropolis καιμέσα σε δύο χρόνια απέλυσε 180 εργαζόμενους καιέκλεισε 13 καταστήματα. Ο Ανδρέας Κουρής είναι υπό-δικος για χρέη 1,4 εκατ. ευρώ στο δημόσιο, για εργο-δοτικές εισφορές και ΦΠΑ για το Metropolis, για ταοποία έχει συλληφθεί και φυλακιστεί προσωρινά. Εδώκαι δύο χρόνια οι απολυμένοι των καταστημάτων Me-tropolis, αγωνίζονται για να λάβουν όσα τους οφεί-λονται σε μισθούς και αποζημιώσεις από τονεπιχειρηματία. Οι μισοί περίπου παραμέ-νουν απλήρωτοι, διεκδικώντας συνολικάπερισσότερα από 600.000 ευρώ. Το δι-καστήριο, εκτός από τις αποζημιώσεις,έχει αναγνωρίσει τις ατομικές ευθύνεςτου Ανδρέα Κουρή έναντι των εργαζο-μένων ως νομίμου εκπροσώπου της Με-τρόπολις ΑΕΕ, και επιτρέπει σε όσουςτον μήνυσαν να προχωρήσουν σε κατά-σχεση της προσωπικής του περιουσίας,προκειμένου να ικανοποιήσουν τις νόμιμεςδιεκδικήσεις τους. Ταυτόχρονα το Mad συνδιορ-γανώνει για δεύτερη φορά την ελληνική αποστολή τηςEurovision, με απευθείας ανάθεση από το μόρφωμα της∆ημόσιας Τηλεόρασης (μόνο εγώ βλέπω μια ανακο-λουθία στη διαδοχή των προτάσεων;). Το κράτος ευνοείτον υπόδικο επιχειρηματία με χορηγίες (ΟΠΑΠ και Τα-χυδρομικό Ταμιευτήριο), αναθέσεις διοργανώσεων στη∆ιεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και διαφημίσεις (η ανα-κολουθία θαρρώ συνεχίζεται). Ο Ανδρέας Κουρής μη-νύει 12 απολυμένους και έναν μάρτυρα, περιγράφονταςως συκοφαντική δυσφήμηση την αγωγή τους. Με βάσητην αγωγή αυτή έχει ήδη καταδικαστεί. Ταυτόχρονα,επικαλούμενος λόγους πνευματικών δικαιωμάτων, κα-τεβάζει κάθε βίντεο σχετικό με τις κινητοποιήσεις ή τιςδιεκδικήσεις των εργαζομένων από το διαδίκτυο, μεπιο πρόσφατο αυτό που καλούσε σε συγκέντρωση έξωαπό το διαγωνισμό της Eurovision την περασμένη Τρίτη(ο Ανδρέας Κουρής είναι ο Φάρος της Αλεξάνδρειας εγ-κλωβισμένος στο σώμα έλληνα επιχειρηματία).

Φυσικά, τις μέρες της κάθαρσης και της διαφάνειαςστις οποίες ζούμε, τα παραπάνω γεγονότα δεν προκα-λούν και τόση μεγάλη εντύπωση, αφού αποτελούν μόνομία ανάμεσα σε τόσες περιπτώσεις αυθαιρεσίας μεαπλήρωτους εργαζομένους, απολύσεις, χρέη, αποζη-μιώσεις που δεν έρχονται (διαλέξτε μια κάρτα στηντύχη: Κωστόπουλος, Λυμπέρης, Alter, Απογευματινή,Ελευθεροτυπία, κ.ά., για να μείνουμε μόνο στο χώρο

των μέσω ενημέρωσης). Άλλωστε, ο πρωθυπουργόςέχει δείξει το δρόμο βραβεύοντας τον ∆ημήτρη

Μελισσανίδη ως επιχειρηματία της χρονιάςπαρά τα όσα εκκρεμούν εις βάρος του.

Γόβες και γκλόπς

Αυτό που προκαλεί εντύπωση στη συγ-κεκριμένη περίπτωση είναι από τη μία η

εξωστρέφεια και η επιδεκτικότητα τουδιαπλεκόμενου κυνισμού και η πολυσημία

στη σύγκρουση των δύο κόσμων: Έξω απότην αρένα της Eurovision οι απλήρωτοι, οι

απολυμένοι, τα σωματεία, οι συλλογικότητες, οισυνελεύσεις, οι άνθρωποι που οι κάμερες δεν κατα-γράφουν και επιμένουν να αγνοούν, ο τρόπος ζωής ωςαναγκαιότητα διεκδίκησης της ίδιας της ζωής (οικοδε-σπότες του event 5 διμοιρίες των ΜΑΤ). Και μέσα περ-σινά ξινά σελέμπριτις, ξεχασμένες στάρλετ και μπον-ζάι γίγαντες, μαλλιοτραβηγμένα χορευτικά, σάβανα πα-λαιών διαγωνισμών, κλύσματα θετικής ενέργειας, life-style και ληγμένα πρότυπα, μπότοξ τσιρίδες, αφόρητοιακκισμοί και ο υπερθετικός ενός ομαδικού φθοριούχουχαμόγελου.

Όταν ο εφησυχασμός και η αφέλεια φρουρούνταιαπό δυνάμεις ασφαλείας, τότε το βάρος της ελαφρότη-τας μοιάζει ικανό να παρασύρει πολλά μαζί του. Και ησημασία του Τίποτα γίνεται πιο μεγάλη όταν μοιάζουννα διακυβεύονται τα πάντα. Ο παλιός κόσμος παίζεικρυφτό ανάμεσα σε ένα γκλοπ και ένα τακούνι.

http://tsalapatis.blogspot.gr/

“Πίσω από τα φώτα, πίσω απ τα βραβεία,Απλήρωτοι εργαζόμενοι, φτώχεια κι ανεργία”(σύνθημα των συγκεντρωμένων έξω από το διαγωνισμό της Eurovision)

Έξω από την αρένα της Eurovision οι απλήρωτοι,οι απολυμένοι, οι άνθρωποι που οι κάμερεςεπιμένουν να αγνοούν και μέσα περσινά ξινάσελέμπριτις, μαλλιοτραβηγμένα χορευτικά,μπότοξ τσιρίδες, αφόρητοι ακκισμοί και ουπερθετικός ενός ομαδικού φθοριούχουχαμόγελου.

“

Κυριακή 16-3-2014

Documents

Transcript of Κυριακή 16-3-2014