pessos

Pessos.CAD - ∆οµήµατα φέρουσας τοιχοποιίας

Ε γ χ ε ι ρ ί δ ι ο Χ ρ ή σ η ς

4M – VK Civil Engineering Software Ltd

Mykinon 9, 152 33 Chalandri,

Athens, GREECE

NOTICES

Copyright 4M-VK Civil Engineering Software

(www.4m-vk.gr)

http://www.4m-vk.gr/

Εγχειρίδιο Χρήσης Πίνακας Περιεχοµένων

i

1. Θεωρία............................................................................................................................... 1-1

1.1. Εισαγωγή ...........................................................................................................................1-1

1.2. Σύντοµη αναφορά στα πεπερασµένα στοιχεία ..........................................................................1-1

1.2.1 Η µέθοδος των πεπερασµένων στοιχείων ..............................................................................1-1

1.2.2. Ο ρόλος του κανάβου στα πεπερασµένα στοιχεία...................................................................1-2

1.3. Επίλυση στοιχείων φέρουσας τοιχοποιίας µε τηνµέθοδο των πεπερασµένων στοιχείων ..................1-3

1.3.1. Επίλυση µεµονωµένα µε σχεδιασµό .....................................................................................1-3

1.4. Πορεία προγράµµατος ..........................................................................................................1-6

1.4.1. Υπολογισµός εντατικών µεγεθών ........................................................................................1-6

1.4.2. Εντατικά µεγέθη συνδυασµών ............................................................................................1-8

1.4.3. ∆ιαστασιολόγηση - Έλεγχοι ................................................................................................1-8

1.4.3.1. Υπολογισµός λυγηρότητας...............................................................................................1-8

1.4.3.2. Υπολογισµός Fk, Fvk ........................................................................................................1-8

1.4.3.2.1. Υπολογισµός fk, fvk ......................................................................................................1-9

1.4.3.2.2. Εύρεση fvk0............................................................................................................... 1-10

1.4.3.3. Έλεγχος συγκεντρωµένου φορτίου (για τοίχο χωρίς σενάζ) ............................................... 1-13

1.4.3.4. Ροπές αντίστασης......................................................................................................... 1-13

1.4.3.5. Έλεγχοι ...................................................................................................................... 1-14

1.5. Βασική ορολογία του Ευρωκώδικα 6..................................................................................... 1-16

1.5.1. Τοιχοποιία...................................................................................................................... 1-16

1.5.2. Αντοχή της τοιχοποιίας .................................................................................................... 1-17

1.5.3. Λιθοσώµατα ................................................................................................................... 1-17

1.5.4. Κονίαµα ........................................................................................................................ 1-18

1.5.5. Σκυρόδεµα πληρώσεως ................................................................................................... 1-19

1.5.6. Οπλισµός....................................................................................................................... 1-19

1.5.7. ∆ευτερεύοντα στοιχεία .................................................................................................... 1-19

1.5.8. Αρµοί κονιάµατος ........................................................................................................... 1-19

1.5.9. Τύποι τοίχων.................................................................................................................. 1-20

1.5.10. ∆ιάφορα ...................................................................................................................... 1-21

1.6. Πίνακας µονάδων .............................................................................................................. 1-22

2. Λίστα Εντολών ................................................................................................................... 2-1

2.1. Μενού................................................................................................................................2-1

2.2. Αρχεία - Νέα Μελέτη ............................................................................................................2-2

2.3. Αρχεία - Επιλογή µελέτης ....................................................................................................2-4

2.4. Αρχεία - Πληροφορίες µελέτης ..............................................................................................2-5

2.5. Μοντέλο – Ιδιότητες σταθµών ..............................................................................................2-6

2.6. Μοντέλο – Αλλαγή στάθµης .................................................................................................2-8

2.7. Μοντέλο – Αντιγραφή επιπέδου κτιρίου .................................................................................2-8

2.8. Μοντέλο – Αντιγραφή οντοτήτων ..........................................................................................2-8

2.9. Μοντέλο – Χαρακτηριστικά στοιχείων ....................................................................................2-8

2.9.1. ∆οκός ............................................................................................................................2-8


ii

2.9.2. Πεσσός ...........................................................................................................................2-9

2.9.3. Παρατήρηση ................................................................................................................. 2-10

2.10. Μοντέλο - Πεσσός ........................................................................................................... 2-10

2.11. Μοντέλο - ∆οκός ............................................................................................................ 2-15

2.12. Μοντέλο - Πλάκες ........................................................................................................... 2-17

2.13. Μοντέλο – Εισαγωγή µελέτης από το VK.PESSOS ................................................................ 2-21

2.14. Υπολογισµοί – Γενικές Παράµετροι .................................................................................... 2-21

2.14.1. Παράµετροι προσοµοίωσης ............................................................................................ 2-21

2.14.2. Παράµετροι φορτίσεων ................................................................................................. 2-23

2.14.3. Παράµετροι πλακών ..................................................................................................... 2-26

2.14.3.1. Παράµετροι σχεδιασµού ............................................................................................. 2-28

2.14.3.1.1 Κανονισµοί ............................................................................................................. 2-28

2.14.3.1.1.1. Αντισεισµικός ...................................................................................................... 2-28

2.14.3.1.1.2. Οπλισµένο σκυρόδεµα .......................................................................................... 2-28

2.14.3.1.1.3. Έδαφος .............................................................................................................. 2-29

2.14.3.1.1.4. Plus Οπλισµένου σκυροδέµατος ............................................................................. 2-29

2.14.3.1.2. Υλικά .................................................................................................................... 2-31

2.14.3.1.3. Φορτία .................................................................................................................. 2-34

2.14.3.1.3.1. Πλάκες - ∆ιαστάσεις ............................................................................................. 2-34

2.14.3.1.3.2. Πλάκες - Φορτία .................................................................................................. 2-35

2.14.3.1.4. Κατασκευαστικά στοιχεία ......................................................................................... 2-36

2.14.3.1.4.1. Πλάκες ............................................................................................................... 2-36

2.14.3.1.4.1.1. Άνω οπλισµός ................................................................................................... 2-37

2.14.3.1.4.1.2. Στήριξη ........................................................................................................... 2-37

2.14.3.1.4.1.3. Οπλισµός απόσχισης .......................................................................................... 2-39

2.14.3.1.4.1.4. Οπλισµός ανοίγµατος ........................................................................................ 2-39

2.14.3.1.4.1.5. Ίσια ανοίγµατος ................................................................................................ 2-41

2.14.3.1.4.1.6. Ακραίο άνοιγµα ................................................................................................ 2-42

2.14.3.1.4.2. ∆οκοί ................................................................................................................. 2-42

2.14.3.1.4.2.1. Άνοιγµα ........................................................................................................... 2-43

2.14.3.1.4.2.2. Άνοιγµα άνω ..................................................................................................... 2-44

2.14.3.1.4.2.3. Στήριξη ........................................................................................................... 2-44

2.14.3.1.4.2.4. Πρόβολος ........................................................................................................ 2-45

2.14.3.1.4.2.5. Παράπλευρος ................................................................................................... 2-45

2.14.3.1.4.2.6. Συνδετήρες ...................................................................................................... 2-46

2.14.3.1.4.2.7. Αγκυρώσεις ...................................................................................................... 2-48

2.14.3.1.5. Συνδυασµοί φόρτισης ............................................................................................. 2-52

2.14.3.1.5.1. ∆οκοί ................................................................................................................. 2-53

2.14.3.1.5.2. Πλάκες ............................................................................................................... 2-53

2.14.3. Παράµετροι θεµελίωσης ................................................................................................ 2-54

2.15. Υπολογισµοί – Αρχεία Υλικών ........................................................................................... 2-54

2.16. Υπολογισµοί – Πλάκες ..................................................................................................... 2-62

2.17. Υπολογισµοί – Επίλυση µε πεπερασµένα ............................................................................. 2-67


iii

2.18. Υπολογισµοί – Χωρική επίλυση µε πεπερασµένα .................................................................. 2-67

2.19. Υπολογισµοί – Σχεδιασµός ............................................................................................... 2-68

2.20. Υπολογισµοί – Αποτελέσµατα Σχεδιασµού ........................................................................... 2-68

2.20.1. Εντατικά µεγέθη και σχεδιασµός ..................................................................................... 2-70

2.20.1.1. Αναλυτικά ................................................................................................................ 2-70

2.20.1.2. Συνοπτικά ................................................................................................................ 2-72

2.20.1.3. Συνδυασµοί φόρτισης φορέα ...................................................................................... 2-73

2.20.1.4. Γραφικά (τάσεις) ....................................................................................................... 2-73

2.21. Υπολογισµοί – Εκτυπώσεις ............................................................................................... 2-74

2.21.1. ∆εδοµένα .................................................................................................................... 2-74

2.21.2. Αποτελέσµατα ............................................................................................................. 2-75

2.21.2.1. Τοίχοι ...................................................................................................................... 2-75

2.21.2.2. ∆οκοί ...................................................................................................................... 2-75

2.21.2.3. Πλάκες - Φορτία ....................................................................................................... 2-77

2.21.2.4. Πλάκες - Ζώνες ........................................................................................................ 2-78

2.21.2.5. Πλάκες - Επίλυση ...................................................................................................... 2-78

2.21.2.6. Πλάκες - Προµέτρηση ................................................................................................ 2-79

2.21.2.7. Οπλισµών ανοιγµάτων ............................................................................................... 2-79

2.21.2.8. Τεχνική έκθεση ......................................................................................................... 2-80

2.22. Γραφικά ........................................................................................................................ 2-80

2.22.1. Κάτοψη ...................................................................................................................... 2-80

2.22.2. 3D Απεικόνιση ............................................................................................................. 2-80

2.22.3. Αξονοµετρικό .............................................................................................................. 2-80

2.22.4. ∆ίκτυο πεπερασµένων στοιχείων .................................................................................... 2-80

2.22.5. Έξοδος από τα Γραφικά ................................................................................................ 2-81

2.23. ∆ιάφορα – ∆ιαχείρηση layer ............................................................................................. 2-81

2.24. ∆ιάφορα – Αρχιτεκτονικό σχέδιο ....................................................................................... 2-82

2.25. ∆ιάφορα - Κάνναβος ....................................................................................................... 2-82

2.26. ∆ιάφορα - Βοηθήµατα ..................................................................................................... 2-83

2.26.1. Σύµβολα βιβλιοθηκών .................................................................................................. 2-83

2.26.2. Βιβλιοθήκες σχεδίων .................................................................................................... 2-84

2.26.3. Οικόπεδο .................................................................................................................... 2-85


iv

Εγχειρίδιο Χρήσης Εισαγωγή

1 - 1

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το πρόγραµµα PESSOS λύνει εξ’ ολοκλήρου δοµήµατα από φέρουσα τοιχοποιία (άοπλη - διαζωµατική)

καθώς και από προκατασκευασµένα panels 3∆.

Η επίλυση γίνεται µε επίπεδα επιφανειακά πεπερασµένα στοιχεία χρησιµοποιώντας επιφανειακά

πεπερασµένα στοιχεία.

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΤΟ VK PESSOS Καλείτε το πρόγραµµα από το εικονίδιο STRAD2006CLUB επιλέγοντας «Εκκίνηση STRAD».

Από το µενού ΑΡΧΕΙΟ επιλέγετε «Νέα Μελέτη» ή «Επιλογή Μελέτης». Στο παράθυρο που εµφανίζετε

επιλέγετε την καρτέλα «Νέα Μελέτη PESSOS» ή «Επιλογή Μελέτης PESSOS» όπως φαίνεται και στην

παρακάτω εικόνα. Με την επιλογή αυτή θα φορτωθούν τα µενού του προγράµµατος PESSOS.

Εγχειρίδιο Χρήσης Εισαγωγή

1 - 2

Εγχειρίδιο Χρήσης Θεωρία

1- 1

1. Θεωρία

1.1. Εισαγωγή Το PESSOS2006 είναι πρόγραµµα επίλυσης και διαστασιολόγησης δοµηµάτων φέρουσας τοιχοποιίας (άοπλη - διαζωµατική) καθώς και από προκατασκευασµένα panels 3∆, µε την µέθοδο των πεπερασµένων στοιχείων.

1.2 Σύντοµη αναφορά στα πεπερασµένα στοιχεία

1.2.1 Η µέθοδος των πεπερασµένων στοιχείων Η επίλυση µιας ολόσωµης κατασκευής απαιτεί τον προσδιορισµό µιας απειρίας βαθµών ελευθερίας κινήσεως, δηλαδή τους βαθµούς ελευθερίας κίνησης κάθε σηµείου της κατασκευής. Η µέθοδος των πεπερασµένων στοιχείων επιτράπει ν’ απλοποιήσουµε το πρόβληµα αναγάγοντας το στον προσδιορισµό ενός πεπερασµένου αριθµού βαθµών ελευθερίας κίνησης. Αυτό επιτυγχάνεται µε την εξής διαδικασία: I. ∆ιαιρείται η κατασκευή σ’ έναν αριθµό νοητών υποπεριοχών µε απλή γεωµετρία και πεπερασµένο

µέγεθος (πεπερασµένα στοιχεία). Τα πεπερασµένα στοιχεία είναι τριγωνικά, ορθογωνικά κ.λ.π. στις επίπεδες κατασκευές ή τετραεδρικά, κυβικά κ.λ.π. στις τριδιάστατες κατασκευές. Η διαδικασία της υποδιαίρεσης της κατασκευής σε πεπερασµένα στοιχεία λέγεται διαδικασία κατασκευής του καννάβου.

II. Επιλέγονται σηµεία κάθε πεπερασµένου στοιχείου όπου θα πρέπει να ικανοποιούνται οι συνθήκες ισορροπίας και συµβιβαστότητας των µετατοπίσεων. Τα σηµεία αυτά που λέγονται κόµβοι, είναι συνήθως οι κορυφές των στοιχείων. Κόµβοι όµως µπορεί να υπάρχουν σε ενδιάµεσα σηµεία των πλευρών του στοιχείου ή ακόµα και µέσα στο στοιχείο.

Σχηµατικά µπορούµε να πούµε ότι οι ολόσωµες κατασκευές µετασχηµατίζονται σ’ ένα είδος δικτυώµατος που στη θέση των ράβδων έχει πεπερασµένα στοιχεία. (Όµως οι δυνάµεις, όπως και στα δικτυώµατα µεταβιβάζονται µέσω των κόµβων)

III. Υποθέτουµε ότι οι µετατοπίσεις µέσα σε κάθε στοιχείο δίνονται σαν συνάρτηση των µετατοπίσεων των κόµβων του στοιχείου µε τη βοήθεια πολυωνυµικής παρεµβολής.

IV. Παραγωγίζοντας, κατάλληλα, τις συναρτήσεις των µετατοπίσεων κάθε στοιχείου βρίσκουµε τις παραµορφώσεις. Κάνοντας χρήση των γνωστών σχέσεων τάσεων - παραµορφώσεων υπολογίζουµε και τις τάσεις σε κάθε στοιχείο.

I. Χρησιµοποιούµε την αρχή των δυνατών έργων και προσδιορίζουµε το µητρώο ακαµψίας ke κάθε στοιχείου. Το µητρώο ακαµψίας συνδέει τις µετατοπίσεις qe των κόµβων του στοιχείου (e) µε τις δυνάµεις Fe µε την σχέση

keqe=Fe (1) qe = vi. Παίρνοντας την ισσοροπία των δυνάµεων στους κόµβους ή καλύτερα εξασφαλίζοντας την ισσοροπία

όλης της κατασκευής µε την αρχή των δυνατών έργων, καταλήγουµε στην σχέση K * r = R (2)

uvuvuv

i

i

j

j

k

k


1- 2

όπου Κ:το µητρώο ακαµψίας όλης της κατασκευής που υπολογίζεται µε σύνθεση των επιµέρους ακαµψιών των στοιχείων

r: το διάνυσµα των µετατοπίσεων όλων των κόµβων της κατασκευής R: οι στατικά ισοδύναµες εξωτερικές δυνάµεις που δρούν στους κόµβους. Οι δυνάµεις στους κόµβους προέρχονται από κατανοµή στους κόµβους των κατανεµηµένων δυνάµεων που δρούν στην κατασκευή.

vii. Επιλύεται το γραµµικό σύστηµα (2) ως προς r λαµβάνοντας υπόψη και τις δεσµεύσεις των µετατοπίσεων της κατασκευής που οφείλονται στις στηρίξεις (συνδέσµους).

viii.Γνωρίζοντας τις µετατοπίσεις των κόµβων µπορούµε, σύµφωνα µε το βήµα 4 να υπολογισθούν οι τάσεις σε κάθε σηµείο κάθε στοιχείου. Έτσι υπολογίζονται οι τάσεις σε επιλεγµένα σηµεία της κατασκευής.

ix. Υπολογίζονται οι αντιδράσεις των στηρίξεων.

1.2.2 Ο ρόλος του καννάβου στα Πεπερασµένα στοιχεία Ο κάνναβος είναι καθοριστικής σηµασίας γιά τη θεωρία των Π.Σ. Στην ουσία οι µεγαλύτερες δυσκολίες στην χρήση των Π.Σ. ωφείλονται στην δηµιουργία τού καννάβου πεπερασµένων στοιχείων και επεξεργασία των αποτελεσµάτων που προκύπτουν βάσει αυτού.

Με τον όρο κάνναβος Π.Σ. εννοούµε τον χωρισµό του σώµατος σε επιµέρους τµήµατα του, έτσι ώστε να µπορούµε στην περιοχή του κάθε τµήµατος αυτού, να προσεγγίσουµε το πεδίο των τάσεων και παραµορφώσεων που προκύπτουν για δεδοµένη φόρτιση µε σχετικά απλές συναρτήσεις. Αυτό περικλείει αρκετές δυσκολίες δεδοµένου ο αριθµός των στοιχείων που προκύπτουν είναι αρκετά µεγάλος και πρέπει να ικανοποιηθούν κάποιες αλληλοσυγκρουόµενες απαιτήσεις. - Τα στοιχεία πρέπει να είναι ικανώς µικρού µεγέθους ώστε το πεδίο παραµορφώσεων και τάσεων να προσσεγγίζεται

ικανοποιητικά χωρίς όµως να αυξάνεται περισσότερο απ'ότι χρειάζεται ο αριθµός τους ώστε να επιβαρύνεται ο χρόνος δηµιουργίας του καννάβου, επίλυσης και επεξεργασίας των αποτελεσµάτων. - Τα στοιχεία πρέπει να είναι κατα το δυνατόν κανονικά, δηλ. ίσες γωνίες-πλευρές κλπ. Αυτό βέβαια δέν είναι δυνατό να ικανοποιηθεί όταν δεν το επιτρέπει η γεωµετρία του σώµατος ή αν κανείς επιθυµεί το µέγεθος των στοιχείων να είναι µεταβλητό ανάλογα µε τη θέση του στοιχείου στο σώµα (σύµφωνα µε την προηγούµενη παράγραφο). Μεταβλητή πυκνότητα καννάβου απαιτεί ωστόσο κάποια προσοχή. Πολύ απότοµη µεταβολή, οδηγεί απαραίτητα στη δηµιουργία στοιχείων που απέχουν πολύ απο αυτό που ονοµάσαµε κανονικά, δηλ. έχουν πολύ µικρές, ή µεγάλες γωνίες κλπ. Επίσης η χρήση πολύ µικρών και πολύ µεγάλων στοιχείων ταυτόχρονα, κάνει το ολικό µητρώο ακαµψίας ασταθές κατά την επίλυση. (Στο παρόν πρόγραµµα η δυσκολία που εισάγει ο κάνναβος έχει µειωθεί στο ελάχιστο, δεδοµένου ότι το σώµα χωρίζεται σε στοιχεία µε αυτόµατο τρόπο απο τη γεωµετρία των τοίχων).


1- 3

1.3 Επίλυση στοιχείων φέρουσας τοιχοποιίας µε την µέθοδο των πεπερασµένων στοιχείων

1.3.1 Επίλυση µεµονωµένα µε σχεδιασµό A. Χωρίζεται ο τοίχος σε τµήµατα ανάλογα µε το ποσοστό εµβαδού ανοιγµάτων ως προς το εµβαδόν

τοίχου ή του λόγου ύψος τοίχου προς ύψος ανοίγµατος, που έχουµε ορίσει στις παραµέτρους

προσοµοίωσης.

Β. Εάν ο τοίχος χωριστεί σε περισσότερα τµήµατα, το συγκεντρωµένο φορτίο των τµηµάτων

υπολογίζεται ως:

Γ. Με την επιλογή τριγωνικά πεπερασµένα στοιχεία, χρησιµοποιείται το στοιχείο STIF2 ή PLAIN2 µε

παραµέτρους επίπεδη ένταση και ορισµένο πάχος του στοιχείου.

L

HTM 1 TM 2 TM 3

N 2 N 1

Q

l 2

TM 1 TM 2

l 1

L

TM 1 TM 2

l 1 l 2

N Ql

l l11

1 2= ⋅

+N Q

ll l2

2

1 2= ⋅

+


1- 4

Με την επιλογή ορθογωνικά πεπερασµένα στοιχεία, χρησιµοποιείται το στοιχείο STIF42 ή PLAIN42 µε

παραµέτρους επίπεδη ένταση και ορισµένο πάχος του στοιχείου.

Στις κορυφές των πεπεπασµένων στοιχείων στην κορυφή του τοίχου λαµβάνονται οριακές συνθήκες

uΧ = 1, uΥ = 0 και στους κόµβους των πεπεπασµένων στοιχείων στην βάση του τοίχου, οριακές

συνθήκες uΧ = 0, uΥ = 0.

Η ανάλυση στο ANSYS γίνεται µε large deformation off δηλαδή δεν χρησιµοποιούνται οι µέγιστες

µετατοπίσεις στην β’ τάξη.

∆. Η πορεία που ακολουθεί το πρόγραµµα σε µία τυχαία κάτοψη είναι η εξής:

α) Εύρεση κέντρου βάρους.

β) Εύρεση κέντρου ελαστικής στροφής.

γ) Εύρεση γωνίας µεταξύ κύριων αξόνων της κάτοψης και αρχικών αξόνων.

UX =1UY =0

UX = 0Uy = 0

φ

Τ 1

T 2 T 3

T 4


1- 5

δ) Εύρεση µετατόπισης και στροφής κ.β. και κ.ε.σ.

ε) Εύρεση µετατόπισης της κεφαλής του κάθε τοίχου λαµβάνοντας υπόψη την ακαµψία στο κ.β.

του τοίχου.

στ) Υπολογισµός εντατικών µεγεθών.

Ε. Πλάκες

α) Εάν έχουµε περιγράψει πλάκα από ωπλισµένο σκυρόδεµα (στα ∆εδοµένα→ Πλάκες),

υπολογίζονται οι παραµορφώσεις των κόµβων που περιβάλλουν την πλάκα µε τη µορφή master-

slave κόµβοι.

β) Εάν η πλάκα είναι από ξύλο, τότε τα πεπερασµένα στοιχεία πυκνώνουν κατ’ ελάχιστο στην

απόσταση των ξύλινων διαδοκίδων και τοποθετούνται γραµµικά στοιχεία που συνδέουν τους

απέναντι κόµβους στην διεύθυνση των ξύλινων δοκών µε χαρακτηριστικά ( µέτρο ελαστικότητας,

ροπές αδράνειας κ.λ.π.) των ξύλινων δοκών.

γ) Αν υπάρχει σενάζ π.χ. στον άξονα Α τότε οι κόµβοι των πεπερασµένων στοιχείων σ’ αυτή τη θέση

συνδέονται µε γραµµικό στοιχείο µε τα χαρακτηριστικά του σενάζ.

Τ1

Τ2Τ4

Τ3


1- 6

ΣΤ. Ενίσχυση µε gunite.

H περίπτωση της ενίσχυσης µε gunite αντιµετωπίζεται από το πρόγραµµα µε την τοποθέτηση διπλών

πεπερασµένων στοιχείων που ενώνουν τους ίδιους τους κόµβους.

Το άθροισµα της ολοκλήρωσης των τάσεων του τοίχου και της ολοκλήρωσης των τάσεων του gunite

δίνουν την συνολική τέµνουσα.

1.4 Θεωρία – Πορεία προγράµµατος

1.4.1 Υπολογισµός εντατικών µεγεθών

Dj ,Dn ακαµψίες στο τοπικό σύστηµα αξόνων, α γωνία µεταξύ τοπικού και απόλυτου.

( )SD D D Sinj n1 2= − ⋅Σ( ) α

( )SD D Dj n2 2= − ⋅Σ( ) cos α

Γωνία αξόνων ελασ. στροφής =

ArcSDSD

tan 1

2

2

= α τελ

S X NX i ii

==∑

1

αρ τοιχων.

( ) ( )D D DXn j n= ⋅ − + ⋅ −cos sin2 2α α α αελ ελ

S Y NY i i= ∑ ( ) ( )D D DYn n j= ⋅ − + ⋅ −cos sin2 2α α α αελ ελ

S N i= ∑ ( ) ( ) ( )D D DXY j N= ⋅ ⋅ − ⋅ −cos sinα α α αελ ελ

Α


1- 7

( )S X DXDY i Yni= ⋅∑

( )S Y DYDX i Xni= ⋅∑

( )S X DXDXY i XYi= ⋅∑

( )S Y DYDXY i XYi= ⋅∑

S DDXY XY i= ∑

S DDX Xn i= ∑

S DDY Yni= ∑

( )S X Y DXYDXY i i XYi= ⋅ ⋅∑

( )S X DX DY i Yni22= ⋅∑

( )S Y DY DX i Xni22= ⋅∑

XSSKB

X= YSSKB

Y=

Συντεταγµένες Κέντρου Ελαστικής Στροφής

XS D S D

SDKEΣX Y Y XY

Y=

−

YS D S D

SDKEΣY X X XY

X=

−

Ορίζονται ως:

EX = SDX

EY= SDY

Eω = SX2DY + SY2DX − ⋅2 SXYDXY

HX = οριζόντια δύναµη ορόφου κατά Χ

ΗY = οριζόντια δύναµη ορόφου κατά Υ

XTi = Xi - XΚΕΣ XK = XKB - YΚΕΣ

YTi = Yi - YΚΕΣ YK = YKB - YΚΕΣ


1- 8

Από σεισµό κατά Χ: Qxi = DHE

Y D Y HEXni

X

X

Ti Xni K X−⋅ ⋅ ⋅

ω

Από σεισµό κατά Χ: QX D Y H

EYiTi Yni K X=

⋅ ⋅ ⋅

ω

Από σεισµό κατά Υ: QY D X H

EXiTi Xn K Y=

⋅ ⋅ ⋅

ω

Από σεισµό κατά Υ: Qd H

EX D X H

EYiYni Y Ti Yni K Y=

⋅+

⋅

ω ω

Τυχηµατική εκκεντρότητα για σεισµό κατά Υ: X X LYKB KB= ± ⋅010. κτιρίου

Τυχηµατική εκκεντρότητα για σεισµό κατά Χ: Υ Υ LXKB KB= ± ⋅010. κτιρίου

Από µόνιµα φορτία, κινητά φορτία στην µικρή πλευρά: στατική ροπή = ( )N t⋅ ⋅0 3.

1.4.2 Εντατικά µεγέθη συνδυασµών Υπολογίζονται τα εντατικά µεγέθη των συνδυασµών φόρτισης.

1.4.3 ∆ιαστασιολόγηση - Έλεγχοι

1.4.3.1 Υπολογισµός λυγηρότητας

Υπολογισµός λυγηρότητας : λ =ht

Για κοίλο τοίχο : t = ⋅23 πλάτος λιθοσώµατος

αλλιώς : t = max πάχος τοίχου, πέλµατος λιθοσώµατος

1.4.3.2 Υπολογισµός Fk, Fvk

Υπολογισµός FK , FVK για δράσεις παράλληλες και κάθετες στον τοίχο και αρµούς. Για σd = τάση έδρασης

Αν δεν έχουν δοθεί τιµές στα πειραµατικά στοιχεία των υλικών, το πρόγραµµα υπολογίζει τις τιµές FK , FVK

ως ακολούθως:


1- 9

1.4.3.2.1 Υπολογισµός fk, fVK FΒµ = αντοχή λιθώµατος

Fµεση = αντοχή κονιάµατος

Ανάλογα µε Βλίθου , Dλίθου, βρίσκεται το D (ο συντελεστής δ του Πίνακα 3.2 του EC6)

Αν D ≥1 και παράλληλες δράσεις τότε D = 1

Αν τα λιθοσώµατα είναι σκαφοειδή, χρησιµοποιείται κονίαµα γενικής εφαρµογής και δεν υπάρχει

διαµήκης αρµός, τότε: Λ=ΒΒλιθου

λιθου

−30

Για Λ 0.8≤ και οµάδες λιθοσωµάτων 1, 2Α, 2Β τίθεται Κ = 0.3

Για Λ 0.5≤ τίθεται Κ=0.3

( ) ( )F KK = ⋅ ⋅ ⋅δ θλιπτικη αντοχη λιθοσωµατος µεση αντοχη κονιαµατος0 65 0 25. .

Για κονίαµα γενικής εφαρµογής και πλήρωση κατακόρυφων αρµών, ελέγχεται αν ικανοποιείται η παράγραφος 5.1.5 του EC6.

Για κονίαµα Γενικής εφαρµογής ή ελαφροκονίαµα,

• ≤ 8 οριζόντιο πάχος αρµών ≤ 15 και

≤ 8 κατακόρυφο πάχος αρµών ≤ 15 ,

τότε ικανοποιείται η παραγράφος 5.1.5 και τίθεται Κ = 0.

• 1 ≤ οριζόντιο πάχος αρµών ≤ 3

και 1 ≤ κατακόρυφο πάχος αρµών ≤ 3

τίθεται Κ = 0.

• Αν δεν υπάρχει διαµήκης αρµός και για οµάδα λιθοσωµάτων 1, τίθεται Κ=0.6

• Αν δεν υπάρχει διαµήκης αρµός και για οµάδα λιθοσωµάτων 2Α, τίθεται Κ=0.5

• Αν δεν υπάρχει διαµήκης αρµός και για οµάδα λιθοσωµάτων 2Β, τίθεται Κ=0.5

• Αν υπάρχει διαµήκης αρµός και για οµάδα λιθοσωµάτων 1, τίθεται Κ=0.5

• Αν υπάρχει διαµήκης αρµός και για οµάδα λιθοσωµάτων 2Α, 2Β, τίθεται Κ=0.4

• Αν υπάρχει διαµήκης αρµός και για οµάδα λιθοσωµάτων 3, τίθεται Κ=0.4

• Για δράσης παράλληλης και οµάδες 2Α, 2Β K K= ⋅05.

( )λιθ. αντοχηD κκονιας,αντοχη,20min ⋅⋅=mF


1- 10

( )F K D FK m= ⋅ ⋅ ⋅αντοχη λιθοσ0 65.

Για κονίαµα λεπτής στρώσης, πλήρωση κατακόρυφων αρµών και αντοχή κονιάµατος ≥ 5 MPa τότε:

• Για αντοχή λιθοσώµατος >5%, η αντοχή λιθοσώµατος τίθεται = 5%

• Για λιθοσώµατα από πυριτικό ασβέστιο ή ελαφρόλιθους σκυροδέµατος και αν δεν υπάρχει διαµήκης αρµός,

( )F DK = ⋅ ⋅08. αντοχη λιθοσ.0.85

• Για λιθοσώµατα από πυριτικό ασβέστιο ή ελαφρόλιθους σκυροδέµατος και οµάδα 1 τότε δεν µπορεί να προσδιορισθεί το Fk.

Αλλιώς, για οµάδα Ι Κ=0.7

για οµάδα 2Α , 2Β Κ=0.6

Για ελαφροκονίαµα µε πλήρωση των κατακόρυφων αρµών και µέση αντοχή κονιάµατος ≥5 τότε:

• Για οµάδες 1, 2Α, 2Β ελέγχουµε αν ικανοποιείται η παράγραφος 5.1.5

Αν ικανοποιείται και δεν υπάρχει διαµήκης αρµός, τίθεται Κ=0

• Για 600 ≤ Ρκονιας ≤ 1500 και λιθοσώµατα από σκυρόδεµα ή ελαφρόλιθους σκυροδέµατος τότε Κ=0.8

• Για 1500>Ρκον>700 και οπτόπλινθους ή λιθοσώµατα από πυριτικό ασβέστιο, ή σκυρόδεµα, Κ=0.7

• Για 700 ≥ Ρκον≥ 600 και οπτόπλινθους ή λιθοσώµατα από πυριτικό ασβέστιο, ή σκυρόδεµα, Κ=0.55

( )F K DK = ⋅ ⋅min.65

αντοχη λιθοσ.,150

Αν δεν βρέθηκε FK και είχε θεωρηθεί ότι δεν υπάρχει πλήρωση κατακόρυφων αρµών, θεώρείται ότι υπάρχει πλήρωση και γίνεται πάλι ο έλεγχος.

1.4.3.2.2. Εύρεση fVK0

Οι τιµές για την fVK0 και fVKmax είναι οι ακόλουθες:

Α. Για µέση αντοχή κονίας 1 έως 2.5

• για οπτόπλινθο οµάδας Ι fVK0= 0.1 fVKmax= 1.2

• για οµάδα 2Α, 2Β fVK0 = 0.1 fVKmax= 1

• για οπτόπλινθους 2Α fVK0 = 0.1 fVKmax= 1

• για οµάδα 1 αν δεν είναι οπτόπλινθος ούτε λαξευτοί, fVK0 = 0.1 fVKmax= 1.2


1- 11

• Λαξευτοί λίθοι οµάδας 1 fVK0= 0.1 fVKmax= 1

• Οπτόπλινθοι οµάδας 3 fVK0= 0.1

Β. Για µέση αντοχή κονιάµατος 2.5 έως 10.

• οπτόπλινθοι οµάδας 1 fVK0= 0.3 fVKmax= 1.7

• Οµάδες 2Α, 2Β fVK0= 0.15 fVKmax= 1.2

• Οπτόπλινθοι οµάδας 2Α fVK0= 0.2 fVKmax= 1.2

• Οµάδα 1 αν δεν είναι οπτόπλινθοι ούτε λαξευτοί fVK0= 0.15 fVKmax= 1.15

• Οµάδα 1 λαξευτοί λίθοι fVK0= 0.15 fVKmax= 1

• Οπτόπλινθοι οµάδας 3 fVK0= 0.2

Γ. Για µέση αντοχή κονιάµατος 10~20 Μρu

• Οπτόπλινθοι οµάδας 1 fVK0=0.3 fVKmax= 1.7

• Οµάδα 2Α, 2Β fVK0=0.2 fVKmax= 1.4

• Οπτόπλινθοι οµάδας 2Α fVK0=0.3 fVKmax= 1.4

• Οµάδα 1 αν δεν είναι οπτόπλινθοι ούτε λαξευτοί fVK0=0.2 fVKmax= 1.7

• Οπτόπλινθοι οµάδας 3 fVK0=0.3

Για σκαφοειδή λιθοσώµατα κονίαµα γενικής εφαρµογής και οµάδα Ι τότε για :

λόγος =60

t mm( )

βρίσκονται οι FVK , fVKmax ως ακολούθως:

fVK Sd= ⋅ + ⋅λογος fVKO 0 4. σ

Αν όµως ( )f DVK > ⋅ ⋅0 05. θλ. αντοχη λιθοσ

τότε ( ) f f DVK VK= ⋅ ⋅max , .0 0 05 θλ. αντοχη λιθοσ

Αν υπάρχει fVKmax τότε ( )f f fVK VK VK= ⋅min , . max0 7


1- 12

Για κονίαµα γενικής εφαρµογής ελέγχεται εάν πληρούται η παράγραφος 5.1.5 του EC6 και υπολογίζονται οι fVK0 , fVKmax,

• Αν δεν έγινε έλεγχος κατά ΕΝ 1052.3 τότε fVK0= 0.1.

• Αν ικανοποιείται η 5.1.5 και υπάρχει πλήρωση αρµών τότε

f fVK VK b= + ⋅0 0 4. σ

f Db = ⋅θλπτ. αντοχη λιθοσ.

Αν f FVK B> ⋅0 065. τότε f f fVK B VK= ⋅max . ,0 065 0

Αν fVKmax< > 0 και fVK>fVKmax τότε fVK = fVKmax.

• Αλλιώς:

f fVK VK b= ⋅ + ⋅05 0 40. . σ

f DB = ⋅θλιπτ. αντοχη λιθοσωµατος

Αν f fVK B> ⋅0 045. τότε f f fVK B VK= ⋅max . ,0 045 0

Αν ορίζεται η fVkmax και fVK > 0.7fVkmax, τότε fVK = 0.7fVKmax

Αν κονίαµα λεπτής στρώσης και λιθοσώµατα πυριτικού ασβεστίου ή σκυροδέµατος εέγχεται αν ικανοποιείται η παράγραφος 5.1.5.

Η αντοχή του κονιάµατος είναι max10Μρα,µεση αντοχη κονιαµατος

Εύρεση fVK0 , fVKmax.

• Αν δεν έγιναν δοκιµές κατά πρότυπο ΕΝ1052.3 τότε fVK0 =0.1

• Αν ισχύει η 5.1.5 και υπάρχει πλήρωση τότε:

fVK = fVK0 + 0.4 σb

fB = D ⋅ αντοχη λιθοσώµατος

• Αν f fVK B>0 065. τότε f f fVK B VK= ⋅max . ,0 065 0

• Αν fVK > fVKmax και fVKmax ορισµένο, τότε fVKmax = fVKmax

• Αλλιώς f f f DVK VK b B= ⋅ + ⋅ = ⋅05 0 40. . σ θλιπτική αντοχή λιθοσώµατος

• Αν f fVK B> ⋅0 045. τότε f f fVK B VK= ⋅max . ,0 045 0

• Αν fVKmax ορισµένο και f fVK VK> ⋅0 7. max τότε f fVK VK= ⋅0 7. max


1- 13

Για ελαφροκονίαµα ελέγχεται αν ικανοποιείται η παράγραφος 5.1.5

Βρίσκονται οι fVK0 , fVKmax µε αντοχή κονιάµατος 5Μρu

• Αν δεν έγινε έλεγχος µε ΕΝ1052.3 τότε fVK0 01= . .

• Αν ικανοποιείται η 5.1.5 και υπάρχει πλήρωση κατακόρυθφων αρµών

f fVK VK b= + ⋅0 0 4. σ

f DB = ⋅ αντοχή λιθοσώµατος


Αν fVK max ορισµένο και f fVK VK> max τότε f fVK VK= max .

• Αλλιώς,

bVKVK ff σ⋅+⋅= 4.005.0 0

f DB = ⋅ αντοχή λιθοσώµατος


Αν fVK max ορισµένο και f fVK VK>07. max τότε f fVK VK=0 7. max .

1.4.3.3 Έλεγχος συγκεντρωµένου φορτίου (για τοίχο χωρίς σενάζ).

fKb

mSdγ

σ> και t d t2 2 4− <

εδρ

Η τάση σSd υπολογίζεται για συνδυασµό φόρτισης : 1.35G +1.5Q

1.4.3.4 Ροπές αντίστασης

ω1

2

6=

⋅t L

ω 2

2

6=

⋅L t


1- 14

1.4.3.5 Έλεγχοι

Για όλους τους συνδυασµούς Ν,Q, Ml , Mt, λαµβάνεται υπόψη σdN

t L=

⋅

Εάν δεν υπάρχουν πειραµατικά αποτελέσµατα για τα fKK , fVK, fKP, fVP τότε:

• Ελέγχεται αν ο συνδυασµός έχει σεισµό.

Ανάλογα µε την δράση του σεισµού θεωρείατι αν δρα παράλληλα ή κάθετα στον τοίχο.

• Έλεγχος αξονικού φορτίου:

Ν: αξονικό φορτίο

Μαρχής, Μτελικού :Ροπές µικρής πλευράς στην βάση και την κορυφή του τοίχου.

Μ5 = (Μτέλους - Μαρχής) ⋅ +25 Μαρχής : Ροπή σε µεσαίο πέµπτο του τοίχου.

eN

H1 450

= +Μ αρχης τοιχου

f : Συντελεστής ερπυσµού.

Ο συντελεστής ερπυσµού ορίζεται από το πρόγραµµα ανάλογα µε τον τύπο του λιθοσώµατος.

Το πρόγραµµα λαµβάνει: Για οπτόπλινθους f=1

Για πυριτικό ασβέστιο ή τεχνητούς λίθους f=1.5

Για σκυρόδεµα f=1.5

Για ελαφρόλιθους σκυροδέµατος f=2

Για λαξευτούς λίθους f=0

eMsN

Hm = + 450

( )e f t eK m= ⋅ ⋅ ⋅ ⋅0 002. λ λυγ , λ = Ht

Αν λ<15 τότε eK=0

emK = em+eK


1- 15

Αν e tmK > ⇒2 πρόβληµα

Α1 =1-2 e

tmK

lF

EK= ⋅

⋅

λ λυγµ ελαστ

( )U le

tmK= − −

0 063 0 73 117. / . .

F A em

U

= ⋅−

12

2

FetIi= − ⋅1 2

NF t L f

R dI K

m1 =

⋅ ⋅ ⋅γ

NF t L f

Rdm K

m2 =

⋅ ⋅ ⋅γ

Αν Ν>ΝRd1 ή Ν>ΝRd2 ⇒πρόβληµα θλίψης.

• Έλεγχος διάτµησης

Q: τέµνουσα, Μ: ροπή, Ν: φορτίο

Υπολογίζεται η fVK για δράση κάθετη ή παράλληλη στον τοίχο.

Αν Ν = 0 ⇒ ∆εν υπάρχει θλιβόµενη ζώνη.

eMNK = αν e

lK <

6 ⇒ θλιβόµενη ζώνη = L

Aν e LK > 2 ⇒∆εν υπάρχει θλιβόµενη ζώνη.

Αν e LK > 6 ⇒ θλιβόµενη ζώνη = 3

2⋅ −

LeK

VRd = f t LVK ⋅ ⋅ ϑλ ζωνης.

γm

Αν VSd > VRd υπάρχει πρόβληµα διάτµησης

• Έλεγχος κάµψης.

Το πρόγραµµα διαβάζει τα fXK1 , fXK2 που έχουµε ορίσει στο αρχείο υλικών.


1- 16

Για συνδυασµούς µε σεισµό, υπολογίζεται πρόσθετη ροπή

( )Nh

h⋅

⋅1001

2 οµόσηµη της εξεταζοµένης.

Αν αρµοί είναι παράλληλοι στο πάχος: τότε f fN

t LXKt XK m= + ⋅⋅1 γ

αλλιώς f fXKt XK= 2

Αν αρµοί είναι παράλληλοι στο µήκος: τότε f fN

t LXKL XK m= + ⋅⋅1 γ

αλλιώς f fXKL XK= 2

M ft L

Rdt XKtm

= ⋅⋅

⋅

2

61

γ

M ft L

RdL XKLm

= ⋅⋅

⋅

2

61

γ

Aν MSdt > MRdt ή ΜSdL > MRdL υπάρχει πρόβληµα κάµψης

1.5. Βασική ορολογία του Ευρωκώδικα 6

1.5.1. Τοιχοποιία Τοιχοποιία Μια σύνθεση λιθοσωµάτων τοποθετηµένων κατά καθορισµένη διάταξη και

συνδεδεµένων µεταξύ τους µε κονίαµα

Οπλισµένη τοιχοποιία Η τοιχοποιία στην οποία τοποθετούνται ράβδοι ή πλέγµατα (συνήθως χαλύβδινα). Ο οπλισµός τοποθετείται στο κονίαµα ή στο σκυρόδεµα, έτσι ώστε όλα τα υλικά να συνεργάζονται για την ανάληψη δυνάµεων

Προεντεταµένη τοιχοποιία Τοιχοποιία στη οποία εισάγονται σκοπίµως εσωτερικές θλιβόµενες τάσεις, µέσω εφελκυόµενου οπλισµού.

∆ιαζωµατική τοιχοποιία Τοιχοποιία κατασκευαζόµενη ώστε να περιβάλλεται και από τις τέσσερις πλευρές της από υποστυλώµατα και δοκούς Ο.Σ. ή Ο.Τ. Αυτά τα περιβάλλοντα στοιχεία δεν µελετούνται ώστε να αποτελούν πλαίσια.

Εµπλοκή λιθοσωµάτων Η κανονική διάταξη των λιθοσωµάτων ώστε να εξασφαλίζεται η από κοινού λειτουργία τους.


1- 17

1.5.2. Αντοχή της τοιχοποιίας

Χαρακτηριστική αντοχή της τοιχοποιίας Η τιµή της αντοχής για την οποία ισχύει ότι ποσοστό 5% των µετρήσεων αντοχής της τοιχοποιίας δίνουν τιµές υπολειπόµενες αυτής.1

Θλιπτική αντοχή της τοιχοποιίας Η αντοχή της τοιχοποιίας σε θλίψη απαλλαγµένη από την επιρροή της τριβής στις πλάκες φορτίσεως, από τη λυγηρότητα ή από την εκκεντρότητα του φορτίου.

∆ιατµητική αντοχή της τοιχοποιίας Η αντοχή της τοιχοποιίας υποβαλλόµενης σε τέµνουσες δυνάµεις.

Καµπτική αντοχή της τοιχοποιίας Η αντοχή της τοιχοποιίας σε καθαρή κάµψη.

Αντοχή συνάφειας Η ανά µονάδα επιφανείας αντοχή συνάφειας, µεταξύ οπλισµού σκυροδέµατος ή κονιάµατος, όταν ο οπλισµός υποβάλλεται σε εφελκυστικές ή θλιπτικές δυνάµεις.

1.5.3. Λιθοσώµατα Λιθόσωµα Ένα στοιχείο κατάλληλα διαµορφωµένο, ώστε να χρησιµοποιηθεί

για την κατασκευή τοιχοποιίας.

Λιθόσωµα Οµάδας 1, 2α, 2β και 3 ∆ιάκριση των λιθοσωµάτων σε οµάδες ανάλογα µε το ποσοστό, το µέγεθος και την διέυθυνση των κενών, όταν τα λιθοσώµατα βρίσκονται στην οριστική τους θέση στην τοιχοποιία.

Οριζόντιες όψεις Οι επάνω και οι κάτω όψεις ενός λιθοσώµατος όπως αυτό είναι ενσωµατωµένο στην τοιχοποιία.

Εγκοπή Μια εσοχή, διαµορφούµενη κατά την παραγωγή, στη µία ή και στις δύο οριζόντιες όψεις του λιθοσώµατος.

Κενό Ένα διαµορφωµένο κενό σε λιθόσωµα.

Λαβή Κενό διαµορφούµενο σε λιθόσωµα, ώστε να επιτρέπει την ευκολότερη µεταφορά του µε το ένα ή µε τα δύο χέρια.

Τοίχωµα Το συµπαγές υλικό µεταξύ διαδοχικών κενών λιθοσώµατος.

Κέλυφος Το συµπαγές υλικό της περιµέτρου ενός λιθοσώµατος µεταξύ µιας όψεως και ενός κενού.

Μικτή διατοµή Το εµβαδόν µιας διατοµής του λιθοσώµατος χωρίς την αφαίρεση οπών, κενών και εσοχών.

Θλιπτική αντοχή λιθοσώµατος Η µέση θλιπτική αντοχή ενός καθορισµένου πλήθους λιθοσωµάτων.2

1 ( Σηµείωση : Η τιµή µπορεί να ληφθεί από τα αποτελέσµατα ειδικών δοκιµών ή από την αξιολόγηση πειραµατικών αποτελεσµάτων ή άλλων καθορισµένων τιµών) 2 (Σηµείωση : Για τις ανάγκες αυτού του Ευρωκώδικα βλ. ΕΝ -1, «Μέθοδοι δοκιµής λιθοσωµάτων, Μέρος 1, Προσδιορισµός της θλιπτικής αντοχής».)


1- 18

Ανηγµένη θλιπτική αντοχή λιθοσωµάτων Η θλιπτική αντοχή των λιθοσωµάτων ανηγµένη στην θλιπτική αντοχή ενός ξηρού ισοδύναµου λιθοσώµατος πλάτους 100 mm, και ύψους 100 mm.

Χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή λιθοσώµατος Η τιµή της θλιπτικής αντοχής η οποία έχει πιθανότητα 95% να υποσκελισθεί από τις θλιπτικές αντοχές καθορισµένου πλήθους λιθοσωµάτων.3

1.5.4. Κονίαµα Κονίαµα Μίγµα ανόργανων συνδετικών υλικών, αδρανών και ύδατος, µε προσθήκη

πρόσθετων πρόσµικτων, εφόσον απαιτείται.4

Κονίαµα γενικής εφαρµογής Κονίαµα το οποίο χρησιµοποιείται σε αρµούς πάχους µεγαλύτερου των 3 mm και στο οποίο χρησιµοποιούνται µόνον βαριά αδρανή.

Κονίαµα λεπτής στρώσεως Κονίαµα µελετηµένο ώστε να χρησιµοποιείται σε αρµούς πάχους µεταξύ 1 mm και 3 mm.

Ελαφροκονίαµα Κονίαµα συνθέσεως τέτοιας ώστε η πυκνότητα του (σκληρυµένου και ξηρού) να είναι µικρότερο από 1500 kg/m3.

Κονίαµα ειδικής συνθέσεως Κονίαµα κατάλληλης συνθέσεως και παρασκευασµένο ώστε να πληροί προκαθορισµένες ιδιότητες, των οποίων η ικανοποίηση ελέγχεται µέσω δοκιµών.

Προδιαγεγραµµένο κονίαµα Κονίαµα παρασκευαζόµενο βάσει προκαθορισµένης συνθέσεως. Οι ιδιότητες του κονιάµατος θεωρούνται δεδοµένες βάσει της αναλογίας των συνιστώντων υλικών.

Εργοστασιακό κονίαµα Κονίαµα παρασκευαζόµενο (σύνθεση και ανάµιξη σε εργοστάσιο και αποστελλόµενο σε εργοτάξιο.

Προδοσολογηµένο κονίαµα Υλικό αποτελούµενο από τα συνιστώντα υλικά δοσολογηµένα σε µια εγκατάσταση. Τα συνιστώντα υλικά αναµιγνύονται στο εργοτάξιο υπό αναλογίες και συνθήκες προδιαγεγραµµένες από το εργοστάσιο συσκευασίας τους.

Εργοταξιακό κονίαµα Κονίαµα αποτελούµενο από υλικά των οποίων οι αναλογίες καθορίζονται και η ανάµιξη πραγµατοποιείται στο εργοτάξιο.

Θλιπτική αντοχή του κονιάµατος Η µέση θλιπτική αντοχή προδιαγεγραµµένου πλήθους µετά τη συντήρησή τους για 28 ηµέρες5.

3 (Σηµείωση : Για τις ανάγκες αυτού του Ευρωκώδικα βλ. ΕΝ 772-1 ‘’Μέθοδοι δοκιµής λιθοσωµάτων. Μέρος 1. Προσδιορισµός θλιπτικής αντοχής’’

4 (Σηµείωση : Για τις ανάγκες αυτού του Ευρωκώδικα βλ. ΕΝ 998-2 ‘’Προδιαγραφές για τα κονιάµατα τοιχοποιίας. Μέρος 2. Κονίαµα τοιχοποιίας’’.)

5 (Σηµείωση : Για τις ανάγκες αυτού του Ευρωκώδικα βλ. ΕΝ 1015-11 ‘’Μέθοδοι δοκιµής κονιαµάτων τοιχοποιίας. Μέρος 11. Προσδιορισµός καµπτικής και θλιπτικής αντοχής σκληρυµένου κονιάµατος’’).


1- 19

1.5.5. Σκυρόδεµα πληρώσεως Σκυρόδεµα πληρώσεως Μίγµα σκυροδέµατος µε κατάλληλη σενεκτικότητα και µέγεθος

αδρανών προς πλήρωση κενών και κοιλοτήτων της τοιχοποιίας.

1.5.6. Οπλισµός Οπλισµός Οπλισµός προς χρήση στην τοιχοποιία.

Οπλισµός οριζόντιων αρµών Οπλισµός προδιαµορφωµένος ώστε να τοποθετηθεί µέσα σε οριζόντιους αρµούς6.

Προεντεταµένος χάλυβας Χαλύβδινα σύρµατα, ράβδοι ή συρµατόσχοινα προς χρήση σε τοιχοποιία.

1.5.7. ∆ευτερεύοντα στοιχεία Στρώση προστασίας έναντι υγρασίας Ένα φύλλο, µια στρώση λιθοσωµάτων ή άλλο υλικό, το

οποίο χρησιµοποιείται για να εµποδίσει τη δίοδο του ύδατος.

Σύνδεσµος Εξάρτηµα το οποίο χρησιµεύει για τη σύνδεση δύο στρώσεων κοίλης τοιχοποιίας ή για τη σύνδεση τοίχου µε πλαισίωµα ή άλλο τοίχο.

Έλασµα Για τη σύνδεση στοιχείων τοιχοποιίας µε τα γειτονικά τους στοιχεία (όπως δάπεδα και οροφές)

1.5.8. Αρµοί κονιάµατος Οριζόντιος αρµός Μια στρώση κονιάµατος µεταξύ δύο οριζόντιων όψεων

λιθοσωµάτων.

Κατακόρυφος αρµός Αρµός κονιάµατος κάθετος στον οριζόντιο αρµό και στην όψη του τοίχου.

∆ιαµήκης αρµός Κατακόρυφος αρµός µέσα στο πάχος του τοίχου, παράλληλος προς την όψη του τοίχου.

Αρµός λεπτής στρώσης Αρµός κατασκευαζόµενος από κονίαµα λεπτής στρώσης, µέγιστου πάχους 3 mm.

6 (Σηµείωση : Για τις ανάγκες αυτού του Ευρωκώδικα βλ. ΕΝ 845-3 ‘’Προδιαγραφές για δευτερεύοντα στοιχεία για τοιχοποιία. Μέρος 3, Οπλισµός οριζόντιων αρµών’’.)


1- 20

Αρµός διαστολής Αρµός ο οποίος επιτρέπει την ελεύθερη κίνηση του τοίχου µέσα στο επίπεδό του.

Αρµολόγηµα Η διαδικασία τελειώµατος ενός αρµού κονιάµατος κατά τη διάρκεια της κατασκευής.

Βαθύ αρµολόγηµα Η µέθοδος πληρώσεως και τελειώµατος αρµών κονιάµατος µετά από την αφαίρεση του σκληρυµένου κονιάµατος σε βάθος.

1.5.9. Τύποι τοίχων Φέρων τοίχος Τοίχος µε οριζόντια διατοµή εµβαδού τουλάχιστον ίσου µε 0,04 m2

ή µε τη διατοµή ενός λιθοσώµατος (στην περίπτωση κατά την οποία χρησιµοποιούνται λιθοσώµατα των Οµάδων 2α, 2β ή 3 µε διατοµή µεγαλύτερη από 0,04 m2 ο οποίος έχει µελετηθεί ώστε να φέρει επιβαλλόµενα φορτία πέραν του ίδιου βάρους του.

Μονόστρωτος τοίχος Τοίχος χωρίς κοιλότητα ή συνεχή κατακόρυφο αρµό µέσα στο επίπεδό του.

Κοίλος τοίχος Τοίχος αποτελούµενος από δύο παράλληλους µονόστρωτους τοίχους, κατάλληλα συνδεδεµένους µεταξύ τους µέσω συνδέσµων ή µέσω οριζόντιου οπλισµού και του οποίου η µία η µία ή και οι δύο στρώσεις φέρουν κατακόρυφα φορτία. Ο χώρος µεταξύ των δύο τοιχείων παραµένει ως συνεχές κενό ή πληρούται ή γεµίζει µόνον εν µέρει µε µη φέρων θερµοµονωτικό υλικό.

∆ίστρωτος τοίχος Τοίχος αποτελούµενος από δύο παράλληλους τοίχους µε το µεταξύ τους διαµήκη αρµό (πάχους <= 25 mm) πλήρως γεµισµένο µε κονίαµα. Οι δύο τοίχοι είναι κατάλληλα συνδεδεµένοι µε συνδέσµους, ώστε να δρουν από κοινού για την ανάληψη των φορτίων.

Κοίλος τοίχος µε πλήρωση Τοίχος αποτελούµενος από δύο παράλληλους τοίχους µε το µεταξύ τους κενό (>= 50 mm) πλήρως γεµισµένο από σκυρόδεµα. Οι δύο τοίχοι συνδέονται κατάλληλα µε συνδέσµους ή µε οριζόντιο οπλισµό, ώστε να δρουν από κοινού για την ανάληψη φορτίου.

Τοίχος όψεως Τοίχος από λιθοσώµατα όψεως, ο οποίος συνδέεται µε τον φέροντα τοίχο και συµµετέχει στην ανάληψη φορτίων.

Τοίχος από σκαφοειδή λιθοσώµατα Τοίχος στον οποίο τα λιθοσώµατα συνδέονται µεταξύ τους µέσω δύο λωρίδων κονιάµατος γενικής εφαρµογής κατά µήκος των εξωτερικών όψεων των σκαφοειδών λιθοσωµάτων.

Πέτασµα όψεως Τοίχος στον οποίο τα λιθοσώµατα όψεως, χωρίς σύνδεση µε τον φέροντα τοίχο και, εποµένως, χωρίς συµµετοχή στην ανάληψη φορτίων.

∆ιατµητικό τοίχωµα Τοίχος φέρων οριζόντιες δυνάµεις εντός του επιπέδου του.

Τοίχος ακαµψίας Τοίχος κατασκευαζόµενος καθέτως προς άλλο τοίχο µε σκοπό τη συµµετοχή του στην ανάληψη εσωτερικών οριζόντιων δυνάµεων ή την αποφυγή λυγισµού, ώστε να εξασφαλίζεται η ευστάθεια του κτιρίου.


1- 21

Μη φέρων τοίχος Τοίχος ο οποίος δεν έχει υπολογιστεί ώστε να φέρει δυνάµεις και ο οποίος µπορεί να αφαιρεθεί χωρίς βλάβη για την ακεραιότητα του δοµήµατος.

1.5.10. ∆ιάφορα

Εσοχή Εσοχή διαµορφωµένη µε τοιχοποιία

Εγκοπή Οδόντωση σχηµατιζόµενη στην επιφάνεια του τοίχου.

Κονίαµα πλήρωσης Χυτευόµενο µίγµα τσιµέντου, άµµου και ύδατος για την πλήρωση µικρών κενών και κοιλοτήτων.


1- 22

1.6. Πίνακας µονάδων Στις µελέτες πρέπει να χρησιµοποιούνται διεθνείς µονάδες βάσει του Προτύπου ISO 1000 (EC6 §1.5.1(A)).

Οι συνιστώµενες για τους υπολογισµούς µονάδες (EC6 § 1.5.2), φαίνονται στον παρακάτω πίνακα:

Είδος µεγέθους υπολογισµού Μονάδες

∆υνάµεις και φορτία

kN, kN/m, kN/m2

Ειδική µάζα Kg/m3

Ειδικό βάρος KN/m3

Τάσεις και αντοχές N/mm2 (=MN/m2 ή Mpa)

Ροπές κάµψης kNm

1.6.1. Τροποποιήσεις µονάδων Παραθέτουµε ορισµένους συντελεστές για την µετατροπή των µονάδων από το ένα σύστηµα στο άλλο :

1[Κg] = 10[N]

1[T] = 10[KN]

1[Kg/cm²] = 0.1[MPa] = 0.1[N/mm²] = 100[KN/m²]

1[Pa] = 1[N/m²]

1[MPa] = 10[Kg/cm²] = 1000[KN/m²] = 1[N/mm²] = 0.1 KN/cm²

1[KN/m²] = 1[KPa]

1[MN/m²] = 1[MPa] = 1[N/mm²]

Εγχειρίδιο Χρήσης Λίστα Εντολών

2 - 1

2. Λίστα Εντολών

2.1 Μενού Πίνακας 1

Μενού εντολών Pessos

Μενού Υποµενού Μενού Υποµενού

Αρχεία> Νέα Μελέτη Χαρακτηριστικά στοιχείων>

∆οκός

Επιλογή Μελέτης Πεσσός

Πληροφορίες Μελέτης Παρατήρηση

Μοντέλο> Ιδιότητες σταθµών Πεσσός> Σηµεία

Αλλαγή στάθµης Με κεντροβαρικό άξονα

Αντιγραφή επιπέδου κτιρίου

Σηµεία µε ενδιάµεσα σπασίµατα

Αντιγραφή οντοτήτων Με κεντροβαρικό άξονα µε ενδιάµεσα σπασίµατα

Χαρακτηριστικά στοιχείων> Επέκταση

Πεσσός> Αλλαγή όψης

∆οκός> Αλλαγή

Πλάκες> ∆οκός> Σηµεία

Εισαγωγή µελέτης από το VK.PESSOS

Με κεντροβαρικό άξονα

Υπολογισµοί> Γενικές Παράµετροι (Μελέτη) >

Σηµεία µε ενδιάµεσα σπασίµατα

Αρχεία Υλικών (Μελέτη) > Με κεντροβαρικό άξονα µε ενδιάµεσα σπασίµατα

Πλάκες > Επέκταση

Επίλυση µε Πεπερασµένα Αλλαγή

Χωρική Επίλυση µε Πεπερασµένα

Πλάκες > Πρόβολοι

Σχεδιασµός Ζώνες Επίλυσης

Αποτελέσµατα Σχεδιασµού Αναγνώριση πλακών

Εκτυπώσεις Αλλαγή πλακών


2 - 2

Γραφικά> Κάτοψη Πλάκες> Επίλυση πλακών

3D Απεικόνιση Επεξεργασία οπλισµών

Αξονοµετρικό Αλλαγή ράβδων

∆ίκτυο πεπερασµένων στοιχείων

Ενηµέρωση οπλισµών

Έξοδος από τα Γραφικά Ληγυρότητα - Βέλη

∆ιάφορα> ∆ιαχείρηση layer Αντιδράσεις χωρίς ζώνες

Αρχιτεκτονικό Σχέδιο Κάνναβος > Τοποθέτηση

Κάνναβος > Αλλαγή

2.2 Αρχεία-Νέα Μελέτη

Η εντολή ΝΕΑ ΜΕΛΕΤΗ, χρησιµεύει ώστε να δηµιουργηθεί µε ορθό και σύντοµο τρόπο ο φάκελος, που είναι απαραίτητος στο πρόγραµµα για την αποθήκευση των αρχείων του. Εάν πχ επιλεγεί ο τριψήφιος αριθµός «100» για την αποθήκευση της µελέτης, το πρόγραµµα θα δηµιουργήσει τον φάκελο :

100.pes στον κατάλογο DRIVE:\VK\WINDOWS\STRAD-B\MELETES.PES\100.PES

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Στο παραπάνω παράδειγµα, η επέκταση (.pes) δεν αναφέρεται σε κάποιο συγκεκριµένο τύπο αρχείου που δηµιουργείται από το πρόγραµµα. Σύµφωνα µε τις γνωστές συµβάσεις των WINDOWS, η χρήση επέκτασης στην ονοµασία φακέλου (folder), δεν έχει κανένα νόηµα. Ωστόσο, αυτός ο τρόπος χαρακτηρισµού του φακέλου, χρησιµεύει στο πρόγραµµα στη σωστή διασύνδεση των δύο φακέλων, κατά την πορεία της ανάλυσης και αποτελεί βασικό δοµικό χαρακτηριστικό του τρόπου λειτουργίας του.

Ο∆ΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Στο σηµείο αυτό, υπενθυµίζουµε τον περιορισµό του προγράµµατος ως προς την ονοµασία των µελετών : θα πρέπει να χρησιµοποιείτε απαραίτητα κάποιον τριψήφιο ακέραιο, µεγαλύτερο του 100 και µικρότερο του 1000.

Οι ενέργειες που πρέπει να κάνετε είναι :

1. Καλέστε το πρόγραµµα, µε κάποιον από τους γνωστούς τρόπους και περιµένετε να φορτωθούν τα απαραίτητα µενού του AutoCAD/Intellicad. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, στη γραµµή εντολών (COMMAND LINE) του AutoCAD/Intellicad, θα πρέπει να δείτε τον κέρσορα να αναβοσβήνει.

2. Επιλέξτε FILE\ΝΕΑ ΜΕΛΕΤΗ, ή κάντε κλικ στο εικονίδιο , της οµάδας εικονιδίων «PESSOS-Building». Θα εµφανιστεί το πλαίσιο διαλόγου της Εικόνας 1.


2 - 3

Εικόνα 1: Το πλαίσιο διαλόγου «Νέα Μελέτη»

Στο πλαίσιο κειµένου ΤΡΙΨΗΦΙΟΣ ΚΩ∆ΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ, το πρόγραµµα θα σας προτείνει το µικρότερο τριψήφιο αριθµό, που είναι διαθέσιµος (µε άλλα λόγια, δεν υπάρχει άλλη µελέτη αποθηκευµένη µε αυτόν τον αριθµό). Έστω ότι ο αριθµός αυτός είναι ο 107. Αν θέλετε πληκτρολογείται άλλο τριψήφιο αριθµό. Προαιρετικά δίνεται στοιχεία για πληροφορίες µελέτης. Ο αριθµός σταθµών πρέπει να είναι σωστός.

Μετά το ΟΚ το πρόγραµµα περνά αυτοµάτως στην διαδικασία <<Ιδιότητες σταθµών>>.


2 - 4

2.3 Αρχεία – Επιλογή µελέτης

Με τη βοήθεια αυτής της εντολής µπορείτε να ανοίξετε µια µελέτη που βρίσκεται αποθηκευµένη στο σκληρό δίσκο του συστήµατός σας για να την επεξεργαστείτε. Εάν η µελέτη έχει δηµιουργηθεί σωστά, θα ενεργοποιηθεί ο φάκελος της µελέτης. Εσείς µπορείτε να συνεχίσετε την εργασίας σας από το σηµείο που σταµατήσατε, ή να επέµβετε όπου κρίνετε ότι απαιτούνται διορθώσεις ή τροποποιήσεις.

ΠΡΟΣΟΧΗ Για την αποθήκευση της εργασίας σας στο γραφικό περιβάλλον του AutoCAD/Intellicad, χρησιµοποιείται η γνωστή εντολή «SAVE», που βρίσκεται στο µενού FILE. Το σχέδιο που εκείνη τη στιγµή είναι ενεργό αποθηκεύεται στο προκαθορισµένο αρχείο. ∆εν πρέπει να κάνετε χρήση της δυνατότητας αλλαγής του ονόµατος ή της θέσης του αρχείου αυτού, που σας παρέχει η εντολή «SAVE AS». Η σωστή λειτουργία του προγράµµατος εξαρτάται απόλυτα από το όνοµα του αρχείου *.dwg που περιέχει το σκαρίφηµα του φορέα και από τη θέση που αυτό βρίσκεται. Σε ότι αφορά τους υπολογισµούς, το πρόγραµµά αποθηκεύει τις αλλαγές σε πραγµατικό χρόνο (real time saving), οπότε δε χρειάζεται να ανησυχείτε για ενδεχόµενη απώλεια δεδοµένων.

Για να ανοίξετε µια υπάρχουσα µελέτη ακολουθήστε τα εξής βήµατα:

Κάνετε ΑΚ στο µενού «FILE» ή στο εικονίδιο της γραµµής εργαλείων «PESSOS-Buildings», και επιλέγετε «Επιλογή Μελέτης». Εµφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου της Εικόνας 2.

Με ΑΚ επιλέξτε τη µελέτη που θέλετε και πατήστε [ΟΚ]. Το πρόγραµµα θα ανοίξει τη µελέτη.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ένας εύκολος τρόπος για να θυµάστε ποια µελέτη αενδείξεων, που φαίνονται στο δεξί µέρος του πλαισίου διαλόγουδίνει το πρόγραµµα και κερδίστε πολύτιµο χρόνο. ∆ιαβάστσυµπλήρωσης των ενδείξεων αυτών.

Εικόνα 2 Το πλαίσιο διαλόγου «Επιλογή Μελέτης»

ντιστοιχεί στους αριθµούς είναι µέσω των . Εκµεταλλευτείτε τη δυνατότητα που σας ε την επόµενη παράγραφο για οδηγίες


2 - 5

2.4 Αρχεία – Πληροφορίες Μελέτης

Με τη βοήθεια αυτής της εντολής µπορείτε να δώσετε ή να τροποποιήσετε στοιχεία για τις πληροφορίες µελέτης.

2.5 Μοντέλο – Ιδιότητες σταθµών Μέσα από τις λειτουργίες του πλαισίου διαλόγου που εµφανίζεται, έχετε τη δυνατότητα να

Χαρακτηρίσετε τις στάθµες του φορέα ανάλογα µε τον τύπο τους (πχ θεµελίωση, όροφος κοκ)

Να ορίσετε το υψόµετρο της στάθµης

Να ορίσετε το συντελεστή πάκτωσης

Yπάρχουν δύο τρόποι πρόσβασης

Η εντολή εκτελείται από το πρόγραµµα, στο πλαίσιο της αυτοµατοποιηµένης διαδικασίας που ξεκινά µε τον ορισµό µιας Νέας Μελέτης. Οι «Ιδιότητες Σταθµών» αποτελεί το τελευταίο µέρος αυτής της διαδικασίας.

Σε µεταγενέστερο στάδιο ή όταν ανοίγετε µια δηµιουργηµένη µελέτη, κάνοντας ΑΚ στην εντολή «Ιδιότητες

Σταθµών» του µενού Μοντέλο. Το ίδιο αποτέλεσµα µπορείτε να πετύχετε κάνοντας ΑΚ στο εικονίδιο , της γραµµής εργαλείων «PESSOS-Buildings».

Σε κάθε µια από τις παραπάνω περιπτώσεις εµφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου της Εικόνας 3.

Εικόνα 3: Το πλαίσιο διαλόγου «Ιδιότητες σταθµών»

Στο κέντρο εµφανίζεται ένα πρόχειρο σκαρίφηµα του φορέα, µε όσα στοιχεία (πχ ο αριθµός και τα υψόµετρα των σταθµών). Αριστερά, µπορείτε να δείτε µια σχηµατική παράσταση της κατανοµής του σεισµικού φορτίου, όπως προκύπτει από τις επιλογές που κάνετε στις δύο αναδιπλούµενες λίστες, στην κάτω ζώνη του πλαισίου διαλόγου. Η πρώτη από τις στήλες στα δεξιά του σκαριφήµατος περιλαµβάνει µια


2 - 6

οµάδα από αναδιπλούµενες λίστες, µε τις επιλογές χαρακτηρισµού της κάθε στάθµης, ξεχωριστά. Στα πλαίσια της ενδιάµεσης στήλης αναγράφεται το σχετικό υψόµετρο κάθε στάθµης, ενώ η τελευταία προς τα δεξιά περιλαµβάνει το συντελεστή πάκτωσης για κάθε στάθµη ξεχωριστά. Με ∆Κ οπουδήποτε εντός του παραλληλογράµµου που παριστάνει τη στάθµη εµφανίζεται το αναδυόµενο µενού (pop up menu). Οι δύο εντολές που περιλαµβάνονται στο τελευταίο, υπάρχουν µε τη γνώριµη µορφή των εικονιδίων στο άνω αριστερό τµήµα του παραθύρου, κάτω από τη µπάρα τίτλου.

ΠΟΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ

1. Να χαρακτηρίσετε κάθε στάθµη ξεχωριστά σύµφωνα µε τον τύπο της (πχ αν θα είναι θεµελίωση, υπόγειο, όροφος κοκ)

2. Να συµπληρώσετε το Υψόµετρο της στάθµης.

Στη µεσαία στήλη, όπου h=... :το καθαρό ύψος της κάθε στάθµης, σε m. Στη δεξιά στήλη εµφανίζεται το συνολικό υψόµετρο της στάθµης.

3. Να συµπληρώσετε το συντελεστή πάκτωσης της κάθε στάθµης.

Το πρόγραµµα ως default τιµές, θέτει συντελεστή µ=3 στην ανώτατη στάθµη και µ=2 στις υπόλοιπες. Ο συντελεστής µ εξαρτάται από τις συνθήκες πάκτωσης των πεσσών και συσχετίζεται µε τον συντελεστή σηµείου µηδενισµού των ροπών λ, µε την σχέση λ=(µ+2)/6. Για µονόροφες κατασκευές µε τοιχώµατα µπορούµε να δεχθούµε γενικά µ=3 και πλήρη πάκτωση στο κάτω άκρο. Ο λ τότε είναι ίσος µε 5/6. Για πολυόροφα τοιχώµατα θα µπορούσαµε να πάρουµε γενικά µ=2.0 - 2.5. Η ακρίβεια στον προσδιορισµό του µ για τοιχώµατα παίζει τόσο µικρότερο ρόλο όσο µεγαλύτερο το µήκος του πεσσού σε σχέση µε το ύψος του.

Εάν θέλουµε να αλλάξουµε την τιµή του συντελεστή µ, πηγαίνουµε στην θέση εισαγωγής και γράφουµε την νέα τιµή.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ∆εν απαιτείται από το πρόγραµµα να ορίσουµε ξεχωριστή στάθµη ως στάθµη θεµελίωσης. Αρκεί στους τοίχους της στάθµης 1, να δώσουµε το πλάτος έδρασής τους. Το πρόγραµµα λύνει άκαµπτα πέδιλα. Η επίλυσή τους γίνεται αυτόµατα και στ’ αποτελέσµατα παίρνουµε αναλυτικά στοιχεία για τις τάσεις, τον απαιτούµενο οπλισµό, το ελάχιστο πλάτος έδρασης κ.λ.π.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ∆ΙΑΓΡΑΦΗ ΣΤΑΘΜΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗ Συστήνουµε να χρησιµοποιείτε τις δύο αυτές λειτουργίες του προγράµµατος µε ιδιαίτερη προσοχή, ειδικά όταν έχετε προχωρήσει αρκετά στην περιγραφή του φορέα ή στους υπολογισµούς. Καλό είναι να δηµιουργήσετε ένα αντίγραφο της µελέτης σας (βλ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VK.TOOLS) και µετά να προχωρήσετε στην εισαγωγή ή τη διαγραφή κάποιας στάθµης.

Για να διαγράψετε µια στάθµη κάντε ΑΚ µέσα στο παραλληλόγραµµο που δηλώνει τη στάθµη αυτή και επιλέξτε την εντολή «∆ιαγραφή Στάθµης» Το πρόγραµµα θα ανταποκριθεί µε µήνυµα που θα σας ζητάει να επιβεβαιώσετε την πρόθεσή σας. Απαντήστε κατάλληλα και πιέστε το [ΟΚ].

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Εάν οι δύο εντολές δεν είναι ενεργές, σηµαίνει ότι το πρόγραµµα απαγορεύει τις συγκεκριµένες λειτουργίες σε αυτό το στάδιο.


2.6 Μοντέλο – Αλλαγή στάθµης Στην περίπτωση που θέλετε να µεταβείτε από τη στάθµη που εργάζεστε σε κάποια άλλη (και είναι πολλές αυτές οι περιπτώσεις, ειδικά κατά την περιγραφή του φορέα), πρέπει να αλλάξετε το τρέχον επίπεδο.

Πληκτρολογείται στο command line τον A/A στάθµης.

Έχετε τη δυνατότητα µετάβασης από µια στάθµη σε οποιαδήποτε άλλη χωρίς περιορισµό.

2.7 Μοντέλο – Αντιγραφή επιπέδου κτιρίου Χρησιµοποιείται για αναπαραγωγή τυπικών ή παροµοίων ορόφων. Με την ενεργοποίηση της εντολής εµφανίζεται η προτροπή <Select objects>. Με ΑΚ ή µε παράθυρο επιλέγουµε τις οντότητες του PESSOS που µας ενδιαφέρει να αντιγράψουµε και ∆Κ. Eµφανίζεται η ερώτηση ποια είναι η στάθµη προορισµού. ∆ίνουµε τον Α/Α στάθµης και [ENTER].

2.8 Μοντέλο – Αντιγραφή οντοτήτων

Η εντολή αυτή έρχεται να υποκαταστήσει το COPY του AUTOCAD/INTELLICAD. Αυτό γίνεται διότι το copy του AUTOCAD/INTELLICAD, δηµιουργεί αντίγραφα σχεδιαστικών οντοτήτων και όχι στατικών.

2.9 Μοντέλο - Χαρακτηριστικά στοιχείων

Σκοπός της εντολής αυτής είναι να απλοποιήσει τη διαδικασία περιγραφής του φορέα, προκαθορίζοντας τα βασικά χαρακτηριστικά των στοιχείων που εισάγονται. Ο προκαθορισµός των χαρακτηριστικών των στοιχείων, δε σας στερεί τη δυνατότητα να πραγµατοποιήσετε όποιες αλλαγές θέλετε, εκ των υστέρων, για κάθε στοιχείο ή σύνολο ίδιων στοιχείων, σε οποιαδήποτε στιγµή της διαδικασίας.

Η εντολή «Χαρακτηριστικά Στοιχείων», του βασικού µενού «Μοντέλο», οδηγεί στο υπό µενού που φαίνεται στην Εικόνα 5.

Όπως θα διαπιστώσατε η εντολή «Χαρακτηριστικά Στοιχείων» οδηγεί σε µια σειρά άλλες εντολές οι οποίες, µε τη σειρά τους, ανοίγουν ένα πλαίσιο διαλόγου. Για κάθε µια από αυτές και τις λειτουργίες που φιλοξενούν είναι αφιερωµένο το αντίστοιχο εδάφιο.

2. Κάπλ

Εικόνα 4. Το µενού µε τις εντολές προκαθορισµού των Χαρακτηριστικών Στοιχείων

2 - 7

9.1 ∆οκός

νοντας ΑΚ στην εντολή «∆οκός...» του µενού Μοντέλο>Χαρακτηριστικά Στοιχείων θα εµφανιστεί το αίσιο διαλόγου της Εικόνας 6.


Γενικές πληροφορίες

∆ιαστάσεις

Στο πεδίο αυτό έχετε τη δυνατότητα να προκαθορίσετε το ύψος και το πλάτος της δοκού. Αυτά είναι απαραίτητα και καλό θα ήταν να συµπληρώνετε στα αντίστοιχα πεδία κειµένου τις διαστάσεις του ύψους του κορµού και του πλάτους, των δοκών που εκτιµάτε ότι αποτελούν την πλειοψηφία στο φορέα σας. Η εισαγωγή των τιµών γίνεται µε απλή πληκτρολόγηση.

Προσοµοίωση

Στο πεδίο αυτό έχετε τη δυνατότητα να προκαθορίσετε το µέτρο ελαστικότητας της δοκού σε ΚΝ/m2, καθώς επίσης και το µήκος στήριξης των δύο άκρων της δοκού στους τοίχους όπου εδράζεται. (Μήκος έδρασης αρχής – Μήκος έδρασης τέλους).

2 Κπ

Εικόνα 5: Το πλαίσιο διαλόγου των δοκών (Προκαθορισµένη επιλογή)

.9.2 Πεσσός

άνοντας ΑΚ στην εντολή «Πεσσός...» του µενού Μοντέλο>Χαρακτηριστικά Στοιχείων θα εµφανιστεί το λαίσιο διαλόγου της Εικόνας .

Γενικές πληροφορίες

∆ιαστάσεις

Στο πεδίο αυτό έχετε τη δυνατότητα να προκαθορίσετε το πλάτος του πεσσού σε cm (Πλάτος), το πλάτος έδρασης του πεδίλου του πεσσού σε cm (Πλάτος έδρασης) και το πάχος ενίσχυσης του πεσσού µε gunite σε cm (Πάχος ενίσχυσης). Αυτά είναι απαραίτητα και καλό θα ήταν να συµπληρώνετε στα αντίστοιχα πεδία κειµένου τις διαστάσεις που εκτιµάτε ότι αποτελούν την πλειοψηφία στο φορέα σας. Η εισαγωγή των τιµών γίνεται µε απλή πληκτρολόγηση.

Προσοµοίωση

Στο πεδίο αυτό έχετε τη δυνατότητα να προκαθορίσετε το συντελεστή πάκτωσης, το ειδικό βάρος σε ΚΝ/m3 και το µέτρο ελαστικότητας του πεσσού σε ΚΝ/m2.

Εικόνα 6:Το πλαίσιο διαλόγου των πεσσών (Προκαθορισµένη επιλογή)

2 - 8


2 - 9

2.9.3 Παρατήρηση Επιλέγοντας την εντολή θα εµφανιστεί το πλαίσιο διαλόγου της Εικόνας . Αλλάζοντας τη θέση των δεικτών του κεντρικού παραθύρου ή, εναλλακτικά, πληκτρολογώντας τις επιθυµητές τιµές, στα πεδία κειµένου µπορείτε να αλλάξετε τη γωνία θέασης στο αξονοµετρικό (εντολή: AutoSTRAD>Αξονοµετρικό) ή στην 3D Απεικόνιση (εντολή 3D AutoSTRAD>Απεικόνιση).

Ο καλύτερος τρόπος για να εξοικιωθείτε µε αυτή τη λειτουργία είναι εαν πειραµατιστείτε αλλάζοντας, εδώ, τις γωνίες θέασης και εκτελώντας κάποια από τις δύο εντολές.

ΠΡΟΣΟΧΗ Για να εκτελέσετε αυτή την εντολή πρέπει, προηγουµένως, να έχετε εκτελέσει την Γραφικά>Αξονοµετρικό ή την Γραφικά>3D Απεικόνιση.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Αν γνωρίζετε καλά το AutoCAD/Intellicad, µπορείτε να εκµεταλευτείτε τις εντολές του µενού 3D Viewpoint ή 3D Dynamic View του µενού View. To PESSOS επιτρέπει τη λειτουργία όλων αυτών των εντολών και των παραµέτρων τους.

2.10 Μοντέλο – Πεσσός

Η εντολή Μοντέλο > Πεσσός χρησιµοποιείται για την περιγραφή των πεσσών.

Ο Α/Α που δίδεται είναι ο πρώτος διαθέσιµος στην στάθµη. Για αυτό καλό είναι να ξεκινά η είσοδος από την πιο πάνω στάθµη. Σε περίπτωση που ο πεσσός ανήκει στη στάθµη 1 και έχει δηλωθεί πλάτος έδρασης θεµελίωση, τότε στο υποστύλωµα σχεδιάζεται και το πέδιλο.

Εντολές για πεσσούς στο µενού Μοντέλο, είναι: Σηµεία Με κεντροβαρικό άξονα Σηµεία µε ενδιάµεσα σπασίµατα Με κεντροβαρικό άξονα και ενδιάµεσα σπασίµατα Επέκταση Αλλαγή όψης Αλλαγή

Εικόνα 7: Το πλαίσιο διαλόγου όπου τροποποιούνται οι γωνίες παρατήρησης του τρισδιάστατου µοντέλου.

Εγχειρίδιο Χρήσης Λίστα Εντολών Όλες οι εντολές που περιλαµβάνονται σε αυτό το υπο-µενού έχουν τα αντίστοιχα εικονίδια, τα οποία είναι οργανωµένα σε ιδιαίτερη γραµµή εργαλείων. ΣΗΜΕΙΩΣΗ Για να εµφανίσετε τις γραµµές εργαλείων του PESSOS 2006, αλλά και όσες από τις γραµµές εργαλείων του AutoCAD/Intellicad δεν είναι εµφανείς, κάντε ∆Κ οπουδήποτε στις ήδη υπάρχουσες γραµµές εργαλείων. Εναλλακτικά, εκτελέστε την εντολή «Toolbars» του µενού «View» της γραµµής µενού του AutoCAD/Intellicad. ΕΙΚΟΝΙ∆ΙΑ

1

2

3

4

5

6

7

8

Σ

Μσ

2 - 10

Πεσσός από σηµεία. Ορίζει ένα πεσσό µε τν εισαγωγή τριών σηµείων

Πεσσός µε κεντροβαρικό άξονα. Ορίζει ένα πεσσό µε την εισαγωγή δύο σηµείων (τα άκρα του κεντροβαρικού του άξονα).

Πεσσός από σηµεία και ενδιάµεσα σπασίµατα. Ορίζει συνεχόµενους πεσσούς πολλών ανοιγµάτων µε την εισαγωγή τριών σηµείων.

Πεσσός µε κεντροβαρικό άξονα και ενδιάµεσα σπασίµατα. Ορίζει συνεχόµενους πεσσούς πολλών ανοιγµάτων µε την εισαγωγή δύο σηµείων (τα άκρα του κεντροβαρικού του άξονα).

Επέκταση Πεσσού. Αλλάζει το µήκος ενός πεσσού.

Αλλαγή όψης. Επιτρέπει την αλλαγή των στοιχείων της όψης ενός πεσσού.

Αλλαγή Πεσσού. Επιτρέπει την αλλαγή των ιδιοτήτων ενός πεσσού.

Προκαθορισµένος Πεσσός.

ΗΜΕΙΑ

ε την εντολή αυτή έχετε τη δυνατότητα ορισµού πεσσού, στην κάτοψη που δουλεύεται, εισάγοντας τις υντεταγµένες τριών σηµείων. Αναλυτικότερα , 1. ΑΚ στην εντολή του µενού ή στο αντίστοιχο εικονίδιο. 2. ΑΚ σε κάποιο επιλεγµένο σηµείο, ή πληκτρολογήστε τις συντεταγµένες, σύµφωνα µε τις γνωστές

συµβάσεις του AutoCAD/IntelliCAD, απ` ευθείας στη γραµµή εντολών. Εκµεταλευτείτε τις έλξεις του AutoCAD/IntelliCAD και το ORTHO, ή χρησιµοποιήστε βοηθητικές γραµµές, ώστε να διευκολυνθείτε στην εισαγωγή του πρώτου σηµείου (σταθερό σηµείο).

3. ΑΚ σε κάποιο άλλο σηµείο της κάτοψης, ή πληκτρολογείστε τις συντεταγµένες του στη γραµµή εντολών. Το δεύτερο σηµείο ορίζει το µήκος του πεσσού καθώς και τη µια της παρειά. Θα δείτε µια διακεκοµµένη γραµµή να σχηµατίζεται.


2 - 11

4. ΑΚ σε τυχαίο σηµείο ενός από τα δύο ηµιεπίπεδα που ορίζονται από τη γραµµή της παρειάς. Το τρίτο σηµείο χρησιµεύει για τον προσδιορισµό της διεύθυνσης του πάχους του πεσσού. Η τιµή του πάχους τπυ πεσσού, καθώς και τα άλλα στοιχεία του έχουν προκαθοριστεί στα «Χαρακτηριστικά Στοιχείων».

5. ∆Κ ή [ENTER], για να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Η εντολή αυτή είναι η πιό εύχρηστη για την περιγραφή ενός πεσσού, µεταξύ δύο υπάρχοντων πεσσών.

ΜΕ ΚΕΝΤΡΟΒΑΡΙΚΟ ΑΞΟΝΑ Σε ορισµένες περιπτώσεις ο ορισµός πεσσού µε κεντροβαρικό άξονα εξυπηρετεί καλύτερα, σε σύγκριση µε την προηγούµενη εντολή. Για τον ορισµό πεσσού µε Κ.Β. άξονα χρειάζεστε µόνο δύο σηµεία. Ακολουθείστε τη γνωστή διαδικασία επιλέγοντας τα κατάλληλα σηµεία.

ΣΗΜΕΙΑ ΜΕ ΕΝ∆ΙΑΜΕΣΑ ΣΠΑΣΙΜΑΤΑ Η είσοδος γίνεται όπως ακριβώς µε τα σηµεία αλλά ελέγχεται εάν κατά την διαδροµή της «κόβεται» από άλλους πεσσούς οπότε δηµιουργούνται ανά 2 κάθετους πεσσούς ένας νέος κ.λ.π Αν δηλαδή υπάρχουν 3 πεσσοί εν σειρά και ενώσουµε µε αυτή την εντολή το πρώτο µε το τελευταίο θα δηµιουργηθούν 2 νέοι κάθετοι προς αυτούς πεσσοί.

ΜΕ ΚΕΝΤΡΟΒΑΡΙΚΟ ΑΞΟΝΑ ΚΑΙ ΕΝ∆ΙΑΜΕΣΑ ΣΠΑΣΙΜΑΤΑ Η είσοδος γίνεται όπως ακριβώς µε κεντροβαρικό άξονα αλλά ελέγχεται εάν κατά την διαδροµή του «κόβεται» από άλλο πεσσό οπότε δηµιουργούνται ανά 2 κάθετους πεσσούς ένας νέος κ.λ.π Αν δηλαδή υπάρχουν 3 πεσσοί εν σειρά και ενώσουµε µε αυτή την εντολή το πρώτο µε το τελευταίο θα δηµιουργηθούν 2 νέοι κάθετοι προς αυτούς πεσσοί.

ΕΠΕΚΤΑΣΗ Με την εντολή αυτή έχετε τη δυνατότητα να επεκτείνετε ένα πεσσό κατά τη διεύθυνση του µήκους του. Αφού επιλέξετε την εντολή και αµέσως µετά, το στοιχείο, πιέστε το [ENTER] και ορίστε ένα άλλο σηµείο που δηλώνει το µήκος του πεσσού.

ΑΛΛΑΓΗ ΟΨΗΣ

Με την εντολή αυτή έχετε τη δυνατότητα να περιγράψετε ανοίγµατα στους πεσσούς ή/και να αλλάξετε τις διαστάσεις του. Ανοίγει το πλαίσιο διαλόγου περιγραφής της όψης του πεσσού που φαίνεται στην εικόνα 9:


∆

H

Η

Η

Η

L

L

ιαστάσεις

Εικόνα 8: Το πλαίσιο διαλόγου περιγραφής και τροποποίησης της όψης του πεσσού.

2 - 12

1: Το ύψος της αριστερής πλευράς του τοίχου.

2: Μπορούµε να δώσουµε ενδιάµεσο ύψος τοίχου (περίπτωση στέγης).

3: Οπως το Η2 , για να περιγράψουµε περισσότερο σύνθετη όψη.

4: Το ύψος της δεξιάς κατακόρυφης πλευράς του τοίχου.

2: Το µήκος που αντιστοιχεί στο ύψος Η2.

3: Το µήκος που αντιστοιχεί στο ύψος Η3.


2 - 13

Ανοίγµατα

X(cm): Η συντεταγµένη κατά Χ του κάτω αριστερά σηµείου του ανοίγµατος.

Z(cm): Η συντεταγµένη κατά Z του κάτω αριστερά σηµείου του ανοίγµατος.

Πλάτος (cm): Το πλάτος του ανοίγµατος σε cm.

Ύψος (cm): Το ύψος του ανοίγµατος σε cm.

Νέο: Με το πλήκτρο αυτό ορίζουµε νέο άνοιγµα, δίνοντας τιµές στις πιο πάνω παραµέτρους.

Αλλάζοντας τις συντεταγµένες ή/και τις διαστάσεις του ανοίγµατος, αυτόµατα ορίζεται το άνοιγµα.

Βελάκια: Μπορούµε να µετακινήσουµε ένα άνοιγµα (αυτό που έχουµε επιλέξει) κατά το βήµα.

Μετακίνηση: Με την ενεργοποίηση αυτού του πλήκτρου, µπορούµε ν’ αυξοµειώσουµε τις διαστάσεις του ανοίγµατος, χρησιµοποιώντας τα βελάκια.

Οποιαδήποτε αλλαγή της θέσης ή της διάστασης του ανοίγµατος, περνά αυτόµατα στις τιµές X(m), Υ(cm), πλάτος(cm) και ύψος(cm).

ΑΛΛΑΓΗ ΠΕΣΣΟΥ

Η εντολή Αλλαγή χρησιµοποιείται για την τροποποίηση του πεσσού. Με την ενεργοποίηση της εντολής αλλαγή εµφανίζεται η προτροπή <Select object>. Επιλέγουµε µε ΑΚ ή παράθυρο το πεσσό που µας ενδιαφέρουν και ∆Κ. Ανάλογα αν έχουµε επιλέξει ένα ή πολλά µερικά στοιχεία του διαλόγου είναι ενεργά ή ανενεργά. Το πλαίσιο διαλόγου που ακολουθεί φαίνεται στην παρακάτω εικόνα 10.

Εικόνα 9: Το πλαίσιο διαλόγου που εµφανίζεται όταν εκτελεστεί η εντολή Μοντέλο > Πεσσός > Αλλαγή.

Εγχειρίδιο Χρήσης Λίστα Εντολών Σε αυτό το πλαίσιο διαλόγου µπορείτε να αλλάξετε για κάθε πεσσό:

• Τον Α/Α (προσοχή να µην υπάρχει σε αυτή την στάθµη) • Τις διαστάσεις του (πλάτος, πλάτος έδρασης, πάχος ενίσχυσης) • Το συντελεστή πάκτωσης • Το ειδικό βάρος του • Το Μέτρο ελαστικότητας • Το δείκτη υλικού • Την όψη και τα ανοίγµατα • Τις παραµέτρους του αρχείου υλικών (Υλικά)

2.11 Μοντέλο – ∆οκός

Ο Α/Α που δίδεται στη δοκό είναι ο πρώτος διαθέσιµος στην στάθµη.

Εντολές για δοκούς στο µενού Μοντέλο, είναι: Σηµεία Με κεντροβαρικό άξονα Σηµεία µε ενδιάµεσα σπασίµατα Με κεντροβαρικό άξονα και ενδιάµεσα σπασίµατα Επέκταση Αλλαγή Όλες οι εντολές που περιλαµβάνονται σε αυτό το υπο-µενού έχουν τα αντίστοιχα εικονίδια, τα οποία είναι οργανωµένα σε ιδιαίτερη γραµµή εργαλείων. ΕΙΚΟΝΙ∆ΙΑ

1

2

3

4

5

6

7

2 - 14

∆οκός από Σηµεία. Ορίζει µία δοκό µε την εισαγωγή τριών σηµείων.

∆οκός µε Κεντροβαρικό άξονα. Ορίζει µία δοκό µε την εισαγωγή δύο σηµείων (τα άκρα του κεντροβαρικού της άξονα).

∆οκός από σηµεία µε ενδιάµεσα σπασίµατα. Ορίζει µία συνεχή δοκό πολλών ανοιγµάτων µε την εισαγωγή τριών σηµείων.

∆οκός µε κεντροβαρικό άξονα και ενδιάµεσα σπασίµατα. Ορίζει µία συνεχή δοκό πολλών ανοιγµάτων µε την εισαγωγή δύο σηµείων (τα άκρα του κεντροβαρικού της άξονα).

Επέκταση ∆οκού. Αλλάζει το µήκος µιάς δοκού.

Αλλαγή. Επιτρέπει την αλλαγή των ιδιοτήτων της δοκού.

Προκαθορισµένος ∆οκός.


2 - 15

ΣΗΜΕΙΑ

Με την εντολή αυτή έχετε τη δυνατότητα ορισµού δοκού, στην κάτοψη που δουλεύεται, εισάγοντας τις συντεταγµένες τριών σηµείων. Αναλυτικότερα ,

1. ΑΚ στην εντολή του µενού ή στο αντίστοιχο εικονίδιο. 2. ΑΚ σε κάποιο επιλεγµένο σηµείο, ή πληκτρολογήστε τις συντεταγµένες, σύµφωνα µε τις γνωστές

συµβάσεις του AutoCAD/IntelliCAD, απ` ευθείας στη γραµµή εντολών. Εκµεταλευτείτε τις έλξεις του AutoCAD/IntelliCAD και το ORTHO, ή χρησιµοποιήστε βοηθητικές γραµµές, ώστε να διευκολυνθείτε στην εισαγωγή του πρώτου σηµείου.

3. ΑΚ σε κάποιο άλλο σηµείο της κάτοψης, ή πληκτρολογείστε τις συντεταγµένες του στη γραµµή εντολών. Το δεύτερο σηµείο ορίζει το µήκος της δοκού καθώς και τη µια της παρειά. Θα δείτε µια διακεκοµµένη γραµµή να σχηµατίζεται.

4. ΑΚ σε τυχαίο σηµείο ενός από τα δύο ηµιεπίπεδα που ορίζονται από τη γραµµή της παρειάς. Το τρίτο σηµείο χρησιµεύει για τον προσδιορισµό της διεύθυνσης του πάχους της δοκού. Η τιµή του πάχους της δοκού, καθώς και τα άλλα στοιχεία της έχουν προκαθοριστεί στα «Χαρακτηριστικά Στοιχείων».

5. ∆Κ ή [ENTER], για να ολοκληρωθεί η διαδικασία.

ΜΕ ΚΕΝΤΡΟΒΑΡΙΚΟ ΑΞΟΝΑ

Σε ορισµένες περιπτώσεις ο ορισµός δοκού µε κεντροβαρικό άξονα εξυπηρετεί καλύτερα, σε σύγκριση µε την προηγούµενη εντολή. Ο Κ.Β. άξονας µιας δοκού δεν εµφανίζεται σχεδιαστικά. Αρκεί να έχετε υπόψη ότι αποτελεί µια ευθεία που διέρχεται από την προβολή του Κ.Β. της δοκού και είναι παράλληλη στις µεγάλες παρειές της. Για τον ορισµό δοκού µε Κ.Β. άξονα χρειάζεστε µόνο δύο σηµεία. Ακολουθείστε τη γνωστή διαδικασία επιλέγοντας τα κατάλληλα σηµεία. ΣΗΜΕΙΩΣΗ Προφανώς τα δύο σηµεία που ζητούνται είναι η αρχή και το τέλος του Κ.Β. άξονα.

ΣΗΜΕΙΑ ΜΕ ΕΝ∆ΙΑΜΕΣΑ ΣΠΑΣΙΜΑΤΑ

Η είσοδος γίνεται όπως ακριβώς µε τα σηµεία αλλά ελέγχεται εάν κατά την διαδροµή της «κόβεται» από υποστυλώµατα οπότε δηµιουργούνται δύο δοκοί µεταξύ εµµέσων στηρίξεων κ.λ.π

ΜΕ ΚΕΝΤΡΟΒΑΡΙΚΟ ΑΞΟΝΑ ΚΑΙ ΕΝ∆ΙΑΜΕΣΑ ΣΠΑΣΙΜΑΤΑ

Η είσοδος γίνεται όπως ακριβώς µε κεντροβαρικό άξονα αλλά ελέγχεται εάν κατά την διαδροµή της «κόβεται» από άλλες δοκούς οπότε δηµιουργούνται δύο δοκοί µεταξύ εµµέσων στηρίξεων κ.λ.π

ΕΠΕΚΤΑΣΗ Με την εντολή αυτή έχετε τη δυνατότητα να επεκτείνετε µία δοκό κατά τη διεύθυνση του µήκους της. Αφού επιλέξετε την εντολή και αµέσως µετά, το στοιχείο, πιέστε το [ENTER] και ορίστε ένα άλλο σηµείο που δηλώνει το µήκος της δοκού.

Εγχειρίδιο Χρήσης Λίστα Εντολών ΑΛΛΑΓΗ

Η εντολή Αλλαγή χρησιµοποιείται για την τροποποίηση της δοκού. Με την ενεργοποίηση της εντολής αλλαγή εµφανίζεται η προτροπή <Select object>. Επιλέγουµε µε ΑΚ ή παράθυρο τις δοκούς που µας ενδιαφέρουν και ∆Κ. Ανάλογα αν έχουµε επιλέξει ένα ή πολλά µερικά στοιχεία του διαλόγου είναι ενεργά ή ανενεργά. Το πλαίσιο διαλόγου που ακολουθεί φαίνεται στην εικόνα 10.

Ο ΠΖΑΑ Όο Ε

1

2

Εικόνα 10: Το πλαίσιο διαλόγου που εµφανίζεται όταν εκτελεστεί η εντολή Μοντέλο > ∆οκός > Αλλαγή.

2.12 Μοντέλο – Πλάκες

ι εντολές για τις πλάκες στο µενού Μοντέλο, είναι:

ρόβολοι ώνες επίλυσης ναγνώριση πλακών λλαγή πλακών

λες οι εντολές που περιλαµβάνονται σε αυτό το υπο-µενού έχουν τα αντίστοιχα εικονίδια, τα οποία είναι ργανωµένα σε ιδιαίτερη γραµµή εργαλείων.

ΚΟΝΙ∆ΙΑ
Ι
2 - 16

Πρόβολοι. Ορίζει έναν πρόβολο.

Ζώνες επίλυσης. Ορίζει µία ζώνη επίλυσης. Οι ζώνες επίλυσης είναι απαραίτητες για τη διαστασιολόγηση των πλακών και τη µεταβίβαση των φορτίων των πλακών στους τοίχους και στις περιβάλλουσες δοκούς.


2 - 17

3 Αναγνώριση πλακών. Αναγνωρίζει αυτόµατα το περίγραµµα των επιθυµητών πλακών.

4 Αλλαγή πλακών. Επιτρέπει την αλλαγή των στοιχείων πλακών (πάχος, φορτία, τύπο πλάκας κλπ).

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΛΑΚΩΝ Για να ξεκινήσετε τη διαδικασία περιγραφής των πλακών µιας στάθµης, σιγουρευτείτε ότι έχετε ολοκληρώσει στο γραφικό περιβάλλον του AutoCAD/IntelliCAD, την εισαγωγή των πεσσών και των δοκών που απαιτούνται από τη µορφολογία του φορέα, στην υπόψη στάθµη. ∆εν είναι αναγκαίο να έχετε περιγράψει τη θεµελίωση. Μπορείτε, επίσης, να ξεκινήσετε την περιγραφή των πλακών µιας στάθµης, χωρίς να έχετε εισαγάγει στοιχεία σε καµία άλλη στάθµη.

1. Βεβαιωθείτε ότι βρίσκεστε στη στάθµη, της οποίας τις πλάκες θέλετε να περιγράψετε, από την ένδειξη στάθµης, στη γραµµή τίτλου του AutoCAD/IntelliCAD. Για να περιγράψετε :

Προβόλους

a. Με ΑΚ, ορίστε το πρώτο σηµείο της κάθετης, στον άξονα της δοκού/πεσσού,

πλευράς του προβόλου.

b. Προσδιορίστε το µήκος της πλευράς, οπτικά, ολισθαίνοντας το ποντίκι (παρατηρήστε

ότι ταυτόχρονα έλκεται µια λευκή γραµµή), ελέγχοντας παράλληλα, την ένδειξη της

συντεταγµένης, στο κάτω µέρος του παραθύρου του AutoCAD/IntelliCAD και κάντε

αριστερό κλικ για να ορίσετε το δεύτερο σηµείο της πλευράς. Η λευκή γραµµή

µετατρέπεται σε διακεκοµµένη. Ένας ακριβέστερος τρόπος ορισµού των σηµείων της

πλευράς είναι µε µια από τις µεθόδους εισαγωγής σηµείων του AutoCAD/Intellicad.

c. Επαναλάβατε το προηγούµενο βήµα για τον ορισµό της παράλληλης προς τη δοκό

πλευράς του προβόλου.

d. Πατήστε ENTER ή δεξί κλικ, για να ολοκληρωθεί η εισαγωγή του προβόλου.

Παρατηρήστε ότι οι γραµµές αλλάζουν χρώµα και γίνονται γαλάζιες.

e. Με την εντολή ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΛΑΚΩΝ, ελέγξτε και τροποποιήστε,

αναλόγως, το φορτίο της παρειάς του προβόλου. (φορτίο στηθαίου)

2. Ζώνες Επίλυσης. Εφόσον έχετε τελειώσει µε την περιγραφή των στοιχείων πλακών, πρέπει να

ορίσετε ζώνες επίλυσης, ανά κύρια διεύθυνση. Η διαδικασία είναι όµοια µε την εισαγωγή

οποιασδήποτε γραµµής (line). Οι ζώνες επίλυσης είναι απαραίτητες για την εφαρµογή των

µεθόδων MARCUS και HAHN-CZERNY.

3. Αναγνώριση πλακών. Τελειώνοντας, πρέπει να εκτελέσετε αυτή την εντολή, ώστε το πρόγραµµα

να αναγνωρίσει τις πλάκες. Ο χειρισµός είναι πολύ απλός : αρκεί να κάνετε κλικ σε οποιοδήποτε

σηµείο εσωτερικά του πολυγώνου που περιγράφει την πλάκα. 4. Αλλαγές Πλακών. Αν το επιθυµείτε, µπορείτε, µε την εντολή αυτή, να τροποποιήσετε ορισµένες

από τις παραµέτρους των πλακών. Επιλέγοντας την εντολή και κάνοντας κλικ στην ένδειξη


2 - 18

αρίθµησης (πχ Π1), εµφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου της Εικόνας. Πατήστε Ο.Κ. για να επικυρώσετε τις αλλαγές σας.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΑΚΕΣ

Καλό είναι, οι ελεύθερες πλευρές των προβόλων να µην απέχουν λιγότερο από 40 εκ. από παρειές δοκών ή υποστυλωµάτων του φορέα µας.

Η θέση των ζωνών επίλυσης είναι υπόθεση της εµπειρίας του µελετητή. Να σηµειωθεί ότι, αποτελούν και τη θέση όπου θα σχεδιασθούν οι οπλισµοί των πλακών. Το πρόγραµµα µεταφέρει σαν φορτίο, σε κάθε δοκό, την µέγιστη αντίδραση από τις διάφορες λωρίδες που το τέµνουν.

Γενικά µία πλάκα πρέπει να τέµνεται από δύο ζώνες (µία οριζόντια και µία κατακόρυφη).

Οι πρόβολοι αναγνωρίζονται από το πρόγραµµα από το ελεύθερο άκρο τους. ∆ηλαδή, αν περιγράψετε ζώνη παράλληλη στο άνοιγµα του προβόλου, ο πρόβολος θα αναγνωριστεί και θα οπλιστεί σωστά. Να φροντίζετε, όµως, να µην δίνετε ζώνη παράλληλη στο µήκος του προβόλου, γιατί το πρόγραµµα θα υπολογίσει «λάθος» οπλισµό διανοµής

Οι πρόβολοι συµβολίζονται µε τα κεφαλαία γράµµατα ΠΡ και τον αύξοντα αριθµό τους, που ακολουθεί την αρίθµηση των πλακών.

Τα στοιχεία της πλάκας που µπορούµε να αλλάξουµε είναι τα εξής α) Τον άυξων αριθµό της πλάκας β) Το πάχος της πλάκας (σε m) γ) Το ειδικό βάρος (σε ΚΝ/m3) δ)Το µόνιµο φορτίο της πλάκας (σε ΚΝ/m² ) ε) Το κινητό φορτίο της πλάκας (σε ΚΝ/m²) στ) Το φορτίο του στηθαίου (σε ΚΝ/m) ε) Το υλικό της πλάκας (οπλισµένο σκυρόδεµα ή ξύλινη)

Εικόνα 11: Αλλαγές πλακών


2 - 19

Μετά τις επιθυµητές αλλαγές, «βγαίνουµε» από το παράθυρο πατώντας το πλήκτρο OK, στην κάτω δεξιά γωνία του παραθύρου.

Οι πρόβολοι αναγνωρίζονται από το πρόγραµµα όπως και οι υπόλοιπες πλάκες. Αυτόµατα µε την αναγνώριση, το πρόγραµµα φορτίζει «ΚΑΘΟΛΙΚΑ», πλάκες και δοκάρια, µε τις τιµές που υπάρχουν στο αρχείο υλικών.

Τα στοιχεία της πλάκας που µπορούµε να αλλάξουµε (βλ βήµα 4 Αλλαγές Πλακών) είναι τα εξής:

Αριθµός πλάκας: Τον Α/Α (προσοχή να µην υπάρχει σε αυτή τη στάθµη). ∆ιαστάσεις πλάκας: Πάχος πλάκας σε m.

Φορτία πλακών: α) Ειδικό βάρος (ΚΝ/m3): Το ειδικό βάρος του υλικού κατασκευής της πλάκας. β) Μόνιµο G: Μόνιµο φορτίο πλάκας (επικάλυψη) σε ΚΝ/m². γ) Κινητό Q: Κινητό φορτίο πλάκας, σε ΚΝ/m². δ) Στηθαίο: Γραµµικό φορτίο οµοιόµορφα κατανεµµηµένο στο άκρο προβόλου σε ΚΝ/m. Υλικό πλάκας: Ορίζουµε το υλικό κατασκευής της πλάκας. α) Οπλισµένο σκυρόδεµα. Η πλάκα είναι κατασκευάσµένη από οπλισµένο σκυρόδεµα, οπότε και µπορούµε να ορίσουµε τον τύπο της. β) Ξύλινη. Η πλάκα είναι κατασκευασµένη από ξύλινο πάτωµα αποτελούµενο από οριζόντιες ή κάθετες διαδοκίδες. Τύπος πλάκας: Οι πλάκες µπορούν να είναι συµπαγείς ή δοκιδωτές ή σάντουιτς. Στοιχεία δοκιδοτών πλακών(µόνο για δοκιδωτές πλάκες ή πλάκες σάντουιτς) α) Πλάτος διαδοκίδας κατά Χ (cm): Πλάτος οριζόντιων διαδοκίδων σε cm. β) Πλάτος διαδοκίδας κατά Υ (cm): Πλάτος κατακόρυφων διαδοκίδων σε cm. γ) Αξονική απόσταση διαδοκίδας κατά X (σε cm): Η απόσταση τοποθέτησης κατά τον Χ άξονα των κάθετων διαδοκίδων. δ) Αξονική απόσταση διαδοκίδας κατά Υ (σε cm): Η απόσταση τοποθέτησης κατά τον Υ άξονα των κάθετων διαδοκίδων. ε) Πλάτος συµπαγούς ζώνης κατά Χ (σε cm): Πλάτος συµπαγούς τµήµατος της πλάκας στις στηρίξεις κατά την διεύθυνση Χ. στ) Πλάτος συµπαγούς ζώνης κατά Υ (σε cm): Πλάτος συµπαγούς τµήµατος της πλάκας στις στηρίξεις κατά την διεύθυνση Υ. ζ) Πάχος πλάκας χωρίς διαδοκίδες (σε cm): Πάχος του συµπαγούς µέρους της πλάκας. Στοιχεία ξύλινων πλακών α) ∆ιεύθυνση: Ορίζουµε την διεύθυνση στην οποία είναι τοποθετηµένες οι διαδοκίδες (οριζόντια ή κατακόρυφη). β) Ύπαρξη σενάζ: Ορίζουµε αν υπάρχει σενάζ γ) Πλάτος δοκαριών: Ορίζουµε το πλάτος των ξύλινων δοκών (σε cm) δ) Αξονική απόσταση δοκαριών (cm): Ορίζουµε την απόσταση µεταξύ των ξύλινων δοκών σε cm. ε) Μέτρο ελαστικότητας δοκαριών: Το µέτρο ελαστικότητας του ξύλου σε (KN/m2) στ) Μήκος έδρασης αρχής – τέλους δοκαριών (cm): Ορίζουµε το µήκος έδρασης των δοκαριών στους τοίχους σε cm.

Στο σηµείο αυτό έχει ολοκληρωθεί η περιγραφή στοιχείων πλακών και η αναγνώριση τους. Η ίδια διαδικασία πρέπει να επαναληφθεί σε κάθε µια από τις στάθµες, που περιέχουν πλάκες.


2 - 20

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η αναγνώριση των πλακών χρειάζεται να γίνει σε κάθε στάθµη ξεχωριστά. ∆εν µπορεί να γίνει αντιγραφή πλακών από τη µία στάθµη στην άλλη.

2.13 Μοντέλο – Εισαγωγή µελέτης από το VK.PESSOS

Με την εντολή αυτή έχουµε τη δυνατότητα να µεταφέρουµε στο PESSOS 2006 σε περιβάλλον CAD µελέτη από το πρόγραµµα VK.PESSOS σε περιβάλλον Windows. ∆εν µεταφέρονται τα στοιχεία των πλακών.

2.14 Υπολογισµοί – Γενικές Παράµετροι Το µενού Γενικές Παράµετροι εµφανίζεται στο Υπολογισµοί ως δύο περιπτώσεις: «Γενικές Παράµετροι (Μελέτη)» και «Γενικές Παράµετροι (Αρχικές)». Στο µενού «Γενικές Παράµετροι (Μελέτη)» οι τροποποιήσεις που θα γίνουν στα πεδία αφορούν τη συγκεκριµένη µελέτη. Αν θέλετε να τροποποιήσετε κάποια στοιχεία γενικά (και για επόµενες µελέτες) θα πρέπει να επιλέξετε το µενού «Γενικές Παράµετροι (Αρχικές)».

2.14.1 Παράµετροι Προσοµοίωσης


2 - 21

Αυτές οι παράµετροι αφορούν την προσοµοίωση του κτιρίου από φέρουσα τοιχοποιία. Αναλυτικότερα:

• Μέτρο ελαστικότητας τοίχου (KN/m2): ∆ίνουµε το µέτρο ελαστικότητας του τοίχου σε KN/m2.

• Μέτρο ελαστικότητας δοκού (KN/m2): ∆ίνουµε το µέτρο ελαστικότητας της δοκού σε KN/m2.

• Ειδικό βάρος τοίχου (KN/m3): ∆ίνουµε το ειδικό βάρος του τοίχου σε KN/m3.

• Συντελεστής διάτµησης: ∆ίνουµε τον συντελεστή διάτµησης της τοιχοποιίας.

• Ενισχύσεις

Έχουµε την δυνατότητα να ενισχύσουµε την τοιχοποιία µε ωπλισµένο σκυρόδεµα και να ληφθεί υπ’ όψη

στον έλεγχο αντοχής των τοίχων. Το πρόγραµµα δίνει τα εντατικά µεγέθη της ενίσχυσης αλλά δεν την

διαστασιολογεί.

Fck : Η χαρακτηριστική αντοχή του σκυροδέµατος ενίσχυσης σε Mpa.

Fyk : Η χαρακτηριστική αντοχή του χάλυβα ενίσχυσης σε Mpa.

• Κανναβοποίηση

Τριγωνικά στοιχεία, Ορθογωνικά στοιχεία: Ορίζουµε την µορφή των πεπερασµένων στοιχείων

διαµόρφωσης του καννάβου για την επίλυση της τοιχοποιίας µε το πρόγραµµα πεπερασµένων στοιχείων

FEA που περιλαµβάνεται στο PESSOS. Αναλυτικότερα για τα πεπερασµένα στοιχεία αναφέρονται στο

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1- ΘΕΩΡΙΑ - ΕΠΙΛΥΣΗ.

∆ιαχωρισµός τοίχου µε ανοίγµατα σε πεσσούς

Λόγος εµβαδών για διαχωρισµό τοίχου σε πεσσούς

→ Χωρίζεται ο τοίχος και ελέγχονται οι πεσσοί εκατέρωθεν των ανοιγµάτων

Εάν συµβαίνει έστω και η µία από τις δύο ανισότητες, διαχωρίζεται ο τοίχος ανάλογα µε τ’ ανοίγµατα.

α

Η2

β

Η1

L

Hτοίχου

L1 L2 L3


2 - 22

• Ητοίχου / hανοίγµατος για διαχωρισµό σε πεσσούς

Ο λόγος αυτός αφορά τοίχους µε ανοίγµατα. ∆ίνουµε την τιµή του λόγου του ύψους του τοίχου προς το

ύψος του ανοίγµατος ώστε το πρόγραµµα να χωρίσει τον τοίχο σε πεσσούς και να ελέγξει τον καθένα

χωριστά και όχι ως ενιαία επιφάνεια. Ανάλογα µε αυτή την τιµή το πρόγραµµα θα χωρίσει τον τοίχο σε

περισσότερα τµήµατα.

Σύµφωνα µε τον EC6 (παρ. 4.4.4.4 ), εάν Ητοίχου / Ηανοίγµατος < 4 → Χωρίζεται ο τοίχος σε δύο πεσσούς.

Εάν υπάρχει και δεύτερο άνοιγµα ελέγχεται στην συνέχεια το νεέο τµήµα τοίχου εάν διαχωρίζεται κ.ο.κ.

• Αανοίγµατος / Ατοίχου για διαχωρισµό σε πεσσούς

Και αυτός ο λόγος αφορά τοίχους µε ανοίγµατα. ∆ίνουµε την τιµή λόγου του εµβαδού των ανοιγµάτων ως

προς το συνολικό εµβαδόν του τοίχου ώστε το πρόγραµµα να χωρίσει τον τοίχο σε πεσσούς και να ελέγξει

τον καθένα χωριστά και όχι ως ενιαία επιφάνεια. Ανάλογα µε αυτή την τιµή το πρόγραµµα θα χωρίσει τον

τοίχο σε περισσότερα τµήµατα.

Σύµφωνα µε τον EC6 (παρ. 4.4.4.4 ), Ετοίχου / Εανοίγµατος >0,10

• Ελάχιστο µήκος τοίχου που θα ληφθεί υπ’ όψη (cm)

Ορίζουµε το ελάχιστο µήκος τοίχου ή τµήµατος τοίχου σε cm, το οποίο θα ελεγθεί βάσει EC6.

• Οι µικρότεροι τοίχοι από την παραπάνω διάσταση να ληφθούν υπ’ όψη στην επίλυση?

Ορίζουµε εάν οι τοίχοι µικρού µήκους (µικρότερου από το µήκος που έχουµε ορίσει στην προηγούµενη

παράµετρο), θα ληφθούν υπ’ όψη στην ανάλυση του φορέα και στην κατανοµή και ανάληψη σεισµικής

έντασης.

2.14.2 Παράµετροι φορτίσεων

• Συντελεστής θερµοκρασιακής µεταβολής:

∆ίνουµε τον συντελεστή θερµικής διαστολής

του τοίχου. Προς το παρόν, δεν λαµβάνεται υπ’

όψη η θερµοκρασιακή µεταβολή στον

σχεδιασµό της τοιχοποιίας.

• Συντελεστής κινητών: ∆ίνουµε το συντελεστή

πολλαπλασιασµού των κινητών φορτίων για

χρήση στον υπολογισµό των φορτίων σεισµού

(βλ. Πίνακα 6.3 της παρ. 6.3.2.3 του

ΕΚΩΣ2000).


2 - 23

• Συντελεστής πάχους για ελάχιστη εκκεντρότητα: ∆ίνουµε τη µέγιστη επιτρεπόµενη εκκεντρότητα

συγκεντρωµένου ή / και γραµµικού φορτίου στον τοίχο. (EC6 παρ. 4.5.1 και παράρτηµα ∆(4))

• Αντισεισµικός συντελεστής : Με αριστερό click του mouse στην συγκεκριµένη θέση ανοίγει το

ακόλουθο παράθυρο υπολογισµού του σεισµικού συντελεστή:

Εδώ υπολογίζονται οι σεισµικοί συντελεστές Rd(t)/g στις κύριες διευθύνσεις Χ και Υ καθώς και ο λόγος

Rd(t) / Bd(t) που είναι ανεξάρτητος της ιδιοπεριόδου (βλέπε σχέση 2.1 του E.Α.Κ.2000).

√ Ζώνη : Η ζώνη σεισµικής επικινδυνότητας από την οποία προκύπτει αυτόµατα ο αντίστοιχος

συντελεστής α (εδαφική επιτάχυνση του εδάφους ανηγµένη στην επιτάχυνση βαρύτητας, βλέπε

Πίνακες 2.1, 2.2 του Ε.Α.Κ.2000).

√ Σπουδαιότητα : Η κατηγορία σπουδαιότητας από την οποία προκύπτει αυτόµατα ο αντίστοιχος

συντελεστής σπουδαιότητας γ (Πίνακας 2.3 του Ε.Α.Κ.2000).

√ Έδαφος : Ορίζουµε την κατηγορία του εδάφους όπου θα γίνει το έργο (Πίνακας 2.5 του

Ε.Α.Κ.2000).

√ ∆οµικό σύστηµα : ∆ίνουµε την τιµή του συντελεστή σεισµικής συµπεριφοράς q (Πίνακας 2.6 του

Ε.Α.Κ.2000).

√ Θεµελίωση : ∆ίνουµε τιµή στον συντελεστή θεµελίωσης θ. Για εδάφη Α και Β δίνουµε 1, ενώ για

εδάφη Γ και χειρότερα, δίνουµε τιµές από τον Πίνακα 2.7 του Ε.Α.Κ.2000.


2 - 24

√ Τx , Ty : Θεµελιώδης ιδιοπερίοδος του κτιρίου κατά την διεύθυνση Χ και Υ αντίστοιχα. Η µέγιστη

τιµή Rd(T), προκύπτει:

Για q ≥ 2.5, Tx=Ty=0, ενώ για q ≤ 2.5, Tx=Ty=T1

√ Φάσµα Τ1, Τ2 : ∆ίνουµε τιµές ανάλογα µε την κατηγορία του εδάφους (Πίνακας 2.4 του

Ε.Α.Κ.2000).

√ Bd(0) : ∆ίνουµε την τιµή q/θ.

√ Bd(T1) : Ο συντελεστής φασµατικής ενίσχυσης του Ε.Α.Κ.2000 βο=2.5.

√ Bdmin : ∆ίνουµε την τιµή 0.25q/θ.

√ (Τ2/Τ)β : Η τιµή του εκθέτη β της εξίσωσης 2.1γ του Ε.Α.Κ.2000.

√ Απόσβεση : Η τιµή του ποσοστού της κρίσιµης απόσβεσης για την φέρουσα τοιχοποιία (Πίνακας

2.8 του Ε.Α.Κ.2000).

ΕΑΚ2000: Τσεκάρουµε την επιλογή αυτή για επίλυση µε ΕΑΚ2000.

Εάν θέλουµε ν’ αλλάξουµε οποιαδήποτε από τις τιµές που προκύπτουν αυτόµατα, ερχόµαστε µε το mouse

στην αντίστοιχη θέση και πληκτρολογούµε τη νέα τιµή.

Από τις ανωτέρω τιµές προκύπτουν οι αντίστοιχοι σεισµικοί συντελεστές Rdx(T)/g και Rdy(T)/g.

Πατάµε ΟΚ για αποδοχή αλλιώς Ακύρωση και δίνουµε νέες τιµές.


2 - 25

2.14.3 Παράµετροι πλακών • Ανοχή απόστασης κοινών κόµβων: Η µέγιστη απόσταση γειτονικών κόµβων για την “απλοποίησή”

τους και την αναγνώριση τους ως έναν στην αναγνώριση των πλακών. ∆ίνουµε συνήθως το µισό

πλάτος των πεσσών που θα περιγράψουµε.

• Πάχος πλάκας d (cm): Το πάχος της πλάκας σε cm.

• Ιδιο βάρος (KN/m3): Το ίδιο βάρος του υλικού κατασκευής της πλάκας. Στην περίπτωση

των ξύλινων δαπέδων δίνουµε το ίδιο βάρος του ξύλου και το ισοδύναµο πάχος της πλάκας.

• Μόνιµο φορτίο (KN/m2): Επικάλυψη καθώς και πρόσθετο µόνιµο οµοιόµορφο φορτίο επί της

πλάκας σε KN/m2.

• Κινητό φορτίο (KN/m2): Κινητό φορτίο στην πλάκα σε KN/m2.


2 - 26

• Μόνιµο προβόλου (KN/m2): Μόνιµο οµοιόµορφο φορτίο προβόλου σε KN/m2.

• Κινητό προβόλου (KN/m2): Κινητό φορτίο προβόλου σε KN/m2.

• Στηθαίο (KN/m): Γραµµικό φορτίο οµοιόµορφα κατανεµµηµένο στο άκρο προβόλου σε

KN/m.

• Μόνιµο κλίµακας(KN/m2): Επικάλυψη κλιµάκων σε KN/m2.

• Κινητό κλίµακας (KN/m2): Κινητό φορτίο κλιµάκων σε KN/m2.

• Κατασκευή: Ορίζουµε το υλικό κατασκευής της πλάκας.

• Ω.Σ.: η πλάκα είναι κατασκευασµένη από ωπλισµένο σκυρόδεµα, και µπορούµε να ορίσουµε τον

τύπο της. Έχουµε τρείς επιλογές:

Συµπαγή πλάκα, δοκιδωτή (Zoellner) ή σάντουϊτς (Sandwitch - Zoellner)

Τα παρακάτω στοιχεία τα συµπληρώνουµε στην περίπτωση που η πλάκα είναι Zoellner ή Sandwitch -

Zoellner.

• Πλάτος διαδοκίδας κατά Χ (cm): Πλάτος διαδοκίδων στο Χ άξονα (κατακόρυφων διαδοκίδων) σε cm.

• Πλάτος διαδοκίδας κατά Y (cm): Πλάτος διαδοκίδων στο Υ άξονα (οριζόντιων διαδοκίδων) σε cm. • Απόσταση κάθετων διαδοκίδων (Wx σε cm): Η απόσταση τοποθέτησης κατά τον Χ άξονα των κάθετων διαδοκίδων.

• Απόσταση οριζόντιων διαδοκίδων (Wy σε cm): Η απόσταση τοποθέτησης κατά τον Υ άξονα των οριζόντιων διαδοκίδων.

• Πλάτος συµπαγούς κατά Χ (cm): Πλάτος συµπαγούς τµήµατος της πλάκας στις στηρίξεις κατά την διεύθυνση Χ, σε cm.

• Πλάτος συµπαγούς κατά Y (cm): Πλάτος συµπαγούς τµήµατος της πλάκας στις στηρίξεις κατά την διεύθυνση Y, σε cm.

• Πάχος πλακίτσας (cm): Πάχος του συµπαγούς µέρους της πλάκας σε cm. • Ξύλινη: Η πλάκα είναι κατασκευασµένη ξύλινο πάτωµα αποτελούµενο από οριζόντιες ή κάθετες

διαδοκίδες.

Ορίζουµε την διεύθυνση στην οποία είναι τοποθετηµένες οι

διαδικίδες, καθώς κι εάν υπάρχει σενάζ στις θέσεις στήριξής τους.

Επίσης ορίζουµε:

το πλάτος των ξύλινων δοκών σε cm

το µέτρο ελαστικότητας του ξύλου σε ΚΝ/m2 την µεταξύ τους

απόσταση σε cm και

το µήκος έδρασής των διαδοκίδων στους τοίχους (αρχής και

τέλους τους) σε cm.


2 - 27

2.14.3.1 Παράµετροι Σχεδιασµού

2.14.3.1.1 Κανονισµοί

2.14.3.1.1.1 Αντισεισµικός

Ο κανονισµός (κατανοµή σεισµικού φορτίου) µε τον οποίο θα γίνει ο αντισεισµικός έλεγχος είναι ο

Ν.Ε.Α.Κ. (εξίσωση 3.7) ή ο Ε.Α.Κ.2000 (εξίσωση 3.15) δηλ. η ισοδύναµη στατική µέθοδος.

2.14.3.1.1.2 Οπλισµένο σκυρόδεµα

Για την επίλυση και διαστασιολόγηση των στοιχείων από οπλισµένο σκυρόδεµα (πλάκες, δοκοί και πέδιλα)

εφαρµόζονται οι διατάξεις του Ν.Κ.Ο.Σ. (ή Ε.Κ.Ο.Σ.2000).

Στα Υλικά, επιλέγουµε από τις διαθέσιµες ποιότητες σκυροδέµατος και χάλυβα, την κατηγορία

σκυροδέµατος, χάλυβα οπλισµού και χάλυβα συνδετήρων που θα χρησιµοποιηθούν στην διαστασιολόγηση

των δοµικών στοιχείων από οπλισµένο σκυρόδεµα (πλάκες - δοκοί).

Τα υλικά που έχουµε επιλέξει αναγράφονται στα text boxes κάτω από τα αντίστοιχα combo boxes.


2 - 28

2.14.3.1.1.3 Έδαφος

Οι παράµετροι που αφορούν το έδαφος, δεν είναι ενεργοί στο πρόγραµµα.

2.14.3.1.1.4 Plus Οπλισµένου Σκυροδέµατος

Πατώντας το πλήκτρο “Plus οπλ. σκυροδέµατος” ανοίγει παράθυρο παραµέτρων που αφορούν την

διαστασιολόγηση των δοµικών στοιχείων από οπλισµένο σκυρόδεµα, και συγκεκριµένα τις πλάκες και τις

δοκούς.

Σηµείωση: Οι γενικές παράµετροι καθώς και οι παράµετροι που αφορούν τα υποστυλώµατα είναι

απενεργοποιηµένες.


2 - 29

∆ΟΚΟΙ

• Ελάχιστη ροπή υπολογισµού = Q x L2 / Συντελεστής

Ορίζουµε τον συντελεστή διαίρεσης του (QL2), ώστε να βρεθεί η ελάχιστη ροπή διαστασιολόγησης της

δοκού. Βάσει κανονισµού δίνουµε την τιµή “ 14.24”.

• Ενεργοποίηση µετατοπισµένου διαγράµµατος ροπών

Βάσει του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (παρ. 11.2.4) πρέπει να γίνεται µετατόπιση του διαγράµµατος ροπών κατά

µήκος al, το οποίο πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη για την διάταξη των διαµήκων ράβδων του εφελκυόµενου

πέλµατος. Οπότε στο VK.PESSOS όπου οι δοκοί επιλύονται και διαστασιολογούνται σύµφωνα µε τον

Ν.Κ.Ο.Σ. , µαρκάρουµε το αντίστοιχο check box.

ΠΛΑΚΕΣ

• Συστροφή για µείωση ροπών ανοίγµατος

Καθόλου

Μειωµένη

Πλήρης

∆ίνουµε την µορφή της συστροφής για µείωση των ροπών στο άνοιγµα της πλάκας. Μαρκάρουµε το

check box της επιλογής µας. Μία µέση κατάσταση είναι να επιλέξουµε “Μειωµένη”.

• Έλεγχος λυγηρότητας: L / min πάχος πλάκας < Συντελεστή

Σύµφωνα µε τον Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (παρ. 16.2), ο έλεγχος των βελών κάµψης δεν είναι απαραίτητος στις

παρακάτω περιπτώσεις:

αµφιέρειστες ή τετραέρειστες πλάκες µε λόγο αl/d µικρότερο ή ίσο µε 30 (πλάκες χωρίς ευαίσθητα

διαχωριστικά)

πλάκες που φέρουν ευαίσθητα διαχωριστικά, µε λόγο (αl)2 / h µικρότερο ή ίσο µε 150. ∆ίνουµε την

τιµή 30.

• Βέλος κάµψης

Σύµφωνα µε την παρ. 16.1 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000, ο µελετητής πρέπει να εξετάσει αν απαιτούνται ειδικοί

έλεγχοι των παραµορφώσεων σε κατάσταση λειτουργίας, ώστε

να εξασφαλιστεί η χρήση για την οποία προβλέπεται το έργο, ν’ αποφευχθούν οι

βλάβες και να προβλεφθούν στην φάση κατασκευής αρνητικά βέλη (υπερυψώσεις). Εφόσον δεν

ορίζονται αυστηρότερα κριτήρια, τα υπολογιζόµενα βέλη κάµψης οριζόντιων δοµικών στοιχείων για

συνήθη οικοδοµικά έργα πρέπει να µην υπερβαίνουν τις τιµές του πίνακα 16.1 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000.

Με κριτήριο την εµφάνιση - χρηστικότητα: L / συνταλεστής

Σύµφωνα µε την παράγραφο 16.1 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000, το µέγιστο βέλος κάµψης σε οριζόντια δοµικά

στοιχεία µε κριτήριο την εµφάνιση-χρηστικότητα δεν πρέπει να υπερβαίνει το L/250. ∆ίνουµε «250»

Με κριτήριο την βλάβη διαχωριστικών: L / συντελεστής

Σύµφωνα µε την παράγραφο 16.1 (Πιν. 16.1) του Ε.Κ.Ο.Σ.2000, το µέγιστο βέλος κάµψης σε οριζόντια

δοµικά στοιχεία µε κριτήριο τη βλάβη των διαχωριστικών δεν πρέπει να υπερβαίνει το L/500. ∆ίνουµε

«500»


2 - 30

• Κατηγορία συνθηκών υγρασίας

Για τον υπολογισµό του συντελεστή ερπυσµού και συστολής ξήρανσης από τον Πίνακα 2.3 Κεφ. 2.5.4

του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 δίνουµε:

“1” για ξηρές ατµοσφαιρικές συνθήκες εσωτερικού χώρου

“2” για υγρές ατµοσφαιρικές συνθήκες υπαίθρου

• Ελάχιστος αριθµός ηµερών για έλεγχο µακροχρόνιου βέλους

Για τον υπολογισµό του συντελεστή ερπυσµού και συστολής ξήρανσης από τον Πίνακα 2.3 Κεφ. 2..5.4

του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 δίνουµε την ελάχιστη ηλικία to την στιγµή της φόρτισης από 1-365 ηµέρες. ∆ίνουµε

28.

• Μέγιστος αριθµός ηµερών για έλεγχο µακροχρόνιου βέλους

Όπως προηγουµένως δίνουµε την µέγιστη ηλικία to την στιγµή της φόρτισης από 1-365 ηµέρες.

∆ίνουµε 365.

• Συστολή ξήρανσης

Εάν κατά τον υπολογισµό των βελών κάµψης των οριζόντιων δοµικών στοιχείων θέλουµε να ληφθεί υπ’

όψη η συστολή ξήρανσης (Κεφ. 16 Ε.Κ.Ο.Σ.2000), µαρκάρουµε το check box.

• Όριο Lmax/Lmin για αναγνώριση ως τετραέρειστη

Βάσει κανονισµού για να ληφθεί µία πλάκα ως τετραέρειστη θα πρέπει ο λόγος των πλευρών της Lmax/Lmin να είναι µικρότερος ή ίσος του 2. (Σχόλια Ε.Κ.Ο.Σ.2000 παρ. 18.1.1)

2.14.3.1.2 Υλικά


2 - 31

Στα ΥΛΙΚΑ εµφανίζονται τα διαγράµµατα τάσεων - παραµορφώσεων για το τον χάλυβα. Στα options,

µαρκάρουµε το στοιχείο (πλάκες ή δοκοί) όπου θέλουµε να κάνουµε τις αλλαγές. Στις αντίστοιχες θέσεις

δίνουµε τις νέες τιµές. Η τιµές των αντοχών του σκυροδέµατος και του χάλυβα που αναγράφεται στα text

boxes, αντιστοιχεί στις τιµές που είχαµε ορίσει στους Κανονισµούς.

BETON

• Μέτρο ελαστικότητας Beton

Το µέτρο ελαστικότητας του beton ανάλογα µε την ποιότητα του σκυροδέµατος (Πίνακας 2.2 του

Ε.Κ.Ο.Σ.2000). Σ’ αυτή την θέση δεν δίνουµε τιµή.

• Χαρακτηριστική αντοχή beton σε θλίψη (fck)

Αναγράφεται η χαρακτηριστική αντοχή του beton σε θλίψη, σε Mpa. ( Πίνακας 2.1 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000)

που δώσαµε στους Κανονισµούς → Υλικά.

• Συντελεστής ασφάλειας γc του beton

Για βασικούς και τυχηµατικούς µε σεισµό συνδυασµούς παίρνει την τιµή 1.5, ενώ για συνδυασµούς

λειτουργικότητας την τιµή 1.0, σύµφωνα µε τον πίνακα 6.5 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000.

Σηµείωση: Για τους συντελεστές ασφάλειας για έλεγχο σε οριακή κατάσταση λειτουργικότητας,

µπορύµε να χρησιµοποιήσουµε την οµάδα 2.

• Μέγιστη Τάση Beton = ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ X fcd

Συντελεστής πολ/σµού της χαρακτηριστικής αντοχής του beton για τον υπολογισµό της αντοχής

σχεδιασµού του.

Για βασικούς και τυχηµατικούς συνδυασµούς παίρνει την τιµή 0.85, σύµφωνα µε την παρ. 10.4.3.2 του

Ε.Κ.O.Σ.2000.

Για συνδυασµούς λειτουργικότητας παίρνει την τιµή 0.60 και ο συντελεστής ασφάλειας είναι 1.0 (παρ.

15.3.1.1, 15.4 του Ε.Κ.O.Σ.2000). Προς το παρόν, αλλάζοντας την τιµή σ’ αυτή την θέση στην οµάδα 2,

αλλάζει σε όλες τις οµάδες. Γι’ αυτό είναι προτιµότερο να παραµείνει ο συντελεστής 0.85 στην οµάδα 1 και

στην οµάδα 2 να δωθεί συντελεστής ασφάλειας γc=1.42.

• Μέγιστη Θλιπτική Παραµόρφωση Beton σε κάµψη (δεύτερη τιµή στον άξονα των

παραµορφώσεων)

∆ίνουµε την µέγιστη θλιπτική παραµόρφωση του beton σε κάµψη (καθαρή ή µε αξονική δύναµη, ορθή ή

λοξή). Θέτουµε την τιµή «0.0035», σύµφωνα µε την παρ. 10.4.1δ του Ε.Κ.O.Σ.2000.

• Μέγιστη Θλιπτική Παραµόρφωση Beton σε κεντρική θλίψη (πρώτη τιµή στον άξονα των

παραµορφώσεων)

∆ίνουµε την µέγιστη θλιπτική παραµόρφωση του beton σε κεντρική θλίψη. Θέτουµε την τιµή «0.002»

σύµφωνα µε την παρ. 10.4.1δ του Ε.Κ.Ο.Σ.2000.


2 - 32

Σηµείωση: Το µέτρο ελαστικότητας του Beton το υπολογίζει το πρόγραµµα βάσει της αναλυτικής

εξίσωσης υπολογισµού (σχόλια παρ. 2.5.2 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000), οπότε δεν δίνουµε την αντίστοιχη τιµή στο

διάγραµµα.

ΧΑΛΥΒΑΣ

Συντελεστής ασφαλείας χάλυβα γs : Fyd = Fyk / γs

Συντελεστής ασφαλείας γs του χάλυβα.

Για βασικούς και τυχηµατικούς µε σεισµό συνδυασµούς παίρνει την τιµή 1.15, σύµφωνα µε τον πίνακα 6.5

του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (οµάδα 1)

Για συνδυασµούς λειτουργικότητας παίρνει την τιµή (2.0), σύµφωνα µε τους πίνακες 15.1 και 15.2 και τις

παρ. 15.2 και 15.3 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (οµάδα 2)

Η τιµή (2.0) προέρχεται από τους πίνακες 15.1 (για maxΦ=20) και 15.2 (για max απόσταση ράβδων =

200mm) όταν η κατηγορία περιβάλλοντος είναι: 3 ή 4 και η ποιότητα του χάλυβα S400.

• Μέγιστη Εφελκυστική Παραµόρφωση Χάλυβα (δεξιά τιµή του άξονα των παραµορφώσεων)

∆ίνουµε την µέγιστη εφελκυστική παραµόρφωση του οπλισµού. Θέτουµε την τιµή «0.01», σύµφωνα µε

την παρ. 10.4.1ε του Ε.Κ.Ο.Σ.2000.

Οµάδα 2

Συνήθως χρησιµοποιούµε την οµάδα 2 για τον έλεγχο των δοµικών στοιχείων σε οριακή κατάσταση

λειτουργικότητας. ∆ίνουµε σύµφωνα µε τα προαναφερθέντα τις αντίστοιχες τιµές.

Οµάδα 3

Οµάδα τιµών τάσεων - παραµορφώσεων και συντελεστών ασφαλείας για δική µας χρήση.

Μαρκάροντας τις “∆οκούς”, εµφανίζονται στην οθόνη τα ίδια διαγράµµατα τάσεων - παραµορφώσεων για

το Beton και τον Χάλυβα. Οποιαδήποτε αλλαγή γίνει εδώ (άλλη ποιότητα χάλυβα για τον οπλισµό κάµψης

κ.λ.π), θα επηρεάσει την διαστασιολόγηση των δοκών.

Οι συµβολισµοί ισχύουν όπως και στις πλάκες.


2 - 33

2.14.3.1.3 Φορτία

2.14.3.1.3.1 Πλάκες – ∆ιαστάσεις

• Αρχικό πάχος πλακών (cm)

∆ίνουµε το επιθυµητό αρχικό πάχος για τις πλάκες που θ’ αναγνωρίσει το πρόγραµµα.

• Αρχικό πάχος κλιµάκων (cm)

∆ίνουµε το επιθυµητό αρχικό πάχος για τις κλίµακες σε cm.

• Max πλάτος εξωστών (cm)

∆ίνουµε το µέγιστο πλάτος προβόλων του κτιρίου, σε cm. Έστω θέτουµε την τιµή “300” cm.

Πλάκες Zoellner

Παρακάτω ακολουθούν κατασκευαστικές παράµετροι για πλάκες Zoellner και sandwich zoellner.

Σηµείωση: Τα text boxes συµπληρώνονται από τις τιµές που έχουν ήδη οριστεί στις παραµέτρους

πλακών, γι’ αυτό τον λόγο είναι ανενεργές.

• Πάχος Συµπαγούς Τµήµατος Πλάκας Zoellner(dπ) σε cm.

Το πάχος του συµπαγούς τµήµατος (dπ) της πλάκας Zoellner, σε cm. Βάσει του Ε.Κ.O.Σ.2000 (παρ.

18.2.2.1) πρέπει να είναι µεγαλύτερο από το 1/10 της ελεύθερης απόστασης των διαδοκίδων (Wx και Wy)

ή από 5 cm.

• Πλάτος ∆ιαδοκίδων Πλάκας Zoellner (Bx -By) σε cm

Το πλάτος των διαδοκίδων (Bx -By) πλάκας Zoellner, σε cm. Βάσει του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (παρ. 18.2.2.2)

πρέπει να είναι µεγαλύτερο ή ίσο από 7cm.

• Πλάτος Συµπαγούς Ζώνης Πλάκας Zoellner (W) σε cm.


2 - 34

Το πλάτος της συµπαγούς ζώνης (W) σε cm, στις στηρίξεις πλάκας Zoellner. Βάσει του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (παρ.

18.2.2.2) πρέπει να είναι ίσο µε το 1/10 του θεωρητικού ανοίγµατος της πλάκας.

• Απόσταση ∆ιαδοκίδων παράλληλων στον άξονα Υ (Wx σε cm).

Η καθαρή απόσταση των κατακόρυφων διαδοκίδων πλάκας Zoellner, σε cm. Βάσει του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (παρ.

18.2.2.1) πρέπει να είναι µικρότερο ή ίσο από 75cm.

• Απόσταση ∆ιαδοκίδων παράλληλων στον άξονα Χ (Wy σε cm).

∆ίνουµε την καθαρή απόσταση των οριζόντιων διαδοκίδων, σε cm. Βάσει του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (παρ.

18.2.2.1) πρέπει να είναι µικρότερο ή ίσο µε 75cm.

• Lπλάκας για ελάχιστο φορτίο αφόρτιστων δοκών σε cm - Παράµετρος ενεργή

Εάν θέλουµε οι δοκοί στις οποίες δε µεταβιβάζονται φορτία από την επίλυση των πλακών, να παίρνουν

φορτίο από ζώνη πλάκας πλάτους π.χ. ενός µέτρου δίνουµε τιµή «100». ∆ιαφορετικά δίνουµε «1».

2.14.3.1.3.2 Πλάκες – Φορτία

Παρακάτω δίνουµε τις ελάχιστες ροπές υπολογισµού που απαιτούνται για το εσωτερικό και εξωτερικό

άνοιγµα καθώς και για την εσωτερική και εξωτερική στήριξη.

Εξωτερικές στηρίξεις: Α και ∆

Εσωτερικές στηρίξεις: Β και Γ

Εξωτερικά ανοίγµατα: ΑΒ και Γ∆

Εσωτερικό άνοιγµα: ΒΓ

• Ελάχιστη ροπή εσωτερικού ανοίγµατος=Q x L2 x Συντελεστής

Ο συντελεστής πολ/σµού του QL2, για τον υπολογισµό της ελάχιστης ροπής εσωτερικού ανοίγµατος.

Θέτουµε την τιµή 0.04.

• Ελάχιστη ροπή εσωτερικής στήριξης=Q x L2 x Συντελεστής

Ο συντελεστής πολ/σµού του QL2, για τον υπολογισµό της ελάχιστης ροπής εσωτερικής στήριξης. Θέτουµε

την τιµή 0.08.

• Ελάχιστη ροπή εξωτερικού ανοίγµατος=Q x L2 x Συντελεστής

Ο συντελεστής πολ/σµού του QL2, για τον υπολογισµό της ελάχιστης ροπής εξωτερικού ανοίγµατος.

Θέτουµε την τιµή 0.07.

• Ελάχιστη ροπή εξωτερικής στήριξης=Q x L2 x Συντελεστής

Ο συντελεστής πολ/σµού του QL2, για τον υπολογισµό της ελάχιστης ροπής εξωτερικής στήριξης. Θέτουµε

την τιµή 0.125.

Α Β Γ ∆


2 - 35

Οι ακόλουθες τιµές φορτίων, εκτός από τα φορτία τοίχων, είναι ανενεργές και το πρόγραµµα τις “διαβάζει”

από τις παραµέτρους πλακών.

Κινητό Φορτίων Πλακών σε Ν/m2, Επικάλυψη πλακών σε Ν/m2, Κινητό Φορτίο Εξωστών σε

Ν/m2, Επικάλυψη Εξωστών σε Ν/m2, Στηθαία Εξωστών σε Ν/m,

Κινητό Φορτίο Κλιµάκων σε Ν/m2, Επικάλυψη Κλιµάκων σε Ν/m2

Τοίχοι ∆ροµικοί σε Ν/m

Φορτίο δροµικών τοίχων σε Ν/m. Το βάρος του είναι 2100 Ν/m2 (π.χ. για τοίχο ύψους 2.5 m, δίνουµε

φορτίο ίσο µε 2100x 2.5 = 5250 Ν/m).

Τοίχοι ∆ροµικοί σε Ν/m

Φορτίο µπατικών τοίχων σε Ν/m. Το βάρος του είναι 3600 Ν/m2 (π.χ. για τοίχο ύψους 2.5 m, δίνουµε

φορτίο ίσο µε 3600x 2.5 = 9000 Ν/m).

2.14.3.1.4 Κατασκευαστικά στοιχεία Ακολουθούν κατασκευαστικά στοιχεία γαι τις πλάκες και τις δοκόυς οπλισµένου σκυροδέµατος.

2.14.3.1.4.1 Πλάκες

• Επικάλυψη oπλισµού σε cm

∆ίνουµε την επικάλυψη του οπλισµού των πλακών, σε cm. Σύµφωνα µε τον Πίνακα 5.1 (παρ. 5.1 του

Ε.Κ.Ο.Σ.2000), η ελάχιστη επικάλυψη εξαρτάται από την κατηγορία συνθηκών περιβάλλοντος, το δοµικό

στοιχείο, την χρησιµοποιούµενη διάµετρο. Για πλάκες σε κατηγορία συνθηκών 1, είναι 2.0 cm.

• Άγκιστρο στα σίδερα πλακών

∆ηλώνουµε εάν θέλουµε άγκιστρα ή όχι. Μαρκάροντας το check box το πρόγραµµα θα “κάµψει” τις

ακραίες ράβδους στήριξης προς τα κάτω (κατά το πάχος µείον την επικάλυψη. Επίσης θα σχεδιάσει

“γόνατα” στις ράβδους εσωτερικών στηρίξεων και προβόλων εφόσων έχουµε επιλέξει σπαστά σίδερα στις

πλάκες.

• Υπολογισµός µήκους ράβδων

Αν θέλουµε τον υπολογισµό και εκτύπωση των µηκών των ράβδων οπλισµού πλακών, µαρκάρουµε το

check box. Αλλιώς ούτε θα υπολογισθούν ούτε θα εκτυπωθούν.

• Τάση συνάφειας fbd για υπολογισµό µήκους αγκύρωσης (σε Mpa)

Σύµφωνα µε την σχέση 17.2 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000, το απαιτούµενο ευθύγραµµο µήκος αγκύρωσης εξαρτάται

από τον τύπο αγκύρωσης, την υπάρχουσα τάση χάλυβα και την οριακή τάση συνάφειας.

lb,net = (∅∅∅∅/4) x (fbd / fyd) x (As,απ. / Αs,τιθ.)

όπου lb,net = µήκος αγκύρωσης


2 - 36

fyd = η τιµή σχεδιασµού του ερίου διαρροής του χάλυβα

fbd= η οριακή τάση συνάφειας σύµφωνα µε τον πίνακα 17.4

As = εµβαδόν οπλισµού (απαιτούµενου και τιθέµενου)

Φ = Η διάµετρος της ράβδου

Η τιµή του fbd εξαρτάται από τη ποιότητα του σκυροδέµατος και δίνεται στους παρακάτω πίνακες (Πίνακας

17.4 του Ε.Κ.O.Σ.2000).

Π.χ. Για C16 και ράβδους υψηλής συνάφειας (∅ < 32), η τιµή του fbd είναι 2,0 Mpa.

2.14.3.1.4.1.1 Άνω οπλισµός

• Φmin: Ελάχιστη ∆ιάµετρος Ράβδου Άνω Οπλισµού σε mm

Σε περίπτωση που προκύψει θλιβόµενος οπλισµός (άνοιγµα άνω)

ορίζουµε την ελάχιστη διάµετρο των ράβδων του, σε mm. Έστω

θέτουµε την τιµή «8».

• Φmax: Μέγιστη ∆ιάµετρος Ράβδου Άνω Οπλισµού σε mm

Σε περίπτωση που προκύψει θλιβόµενος οπλισµός (άνοιγµα άνω)

ορίζουµε την µέγιστη διάµετρο των ράβδων του, σε mm. Έστω


• Χρήση οπλισµού στις στηρίξεις

Αν θέλουµε να ληφθεί υπ’ όψη ο οπλισµός του ανοίγµατος άνω στις

στηρίξεις, µαρκάρουµε το check box.

Αποστάσεις ράβδων

• Min: Ελάχιστη Απόσταση Ράβδων Άνω Οπλισµού σε cm.

Σε περίπτωση που υπάρξει θλιβόµενος οπλισµός (άνοιγµα άνω) δίνουµε την ελάχιστη απόσταση των

ράβδων του, σε cm. Έστω θέτουµε την τιµή «20».

• Max: Μέγιστη Απόσταση Ράβδων Άνω Οπλισµού σε cm.

Σε περίπτωση που υπάρξει θλιβόµενος οπλισµός (άνοιγµα άνω) ορίζουµε την µέγιστη απόσταση των

ράβδων του, σε cm. Έστω θέτουµε την τιµή «40».

• Max = Συντελεστής x dπλάκας

Μέγιστη Απόσταση Ράβδων Άνω Οπλισµού = Συντελεστής x dπλ

Σε περίπτωση που προκύψει από τους υπολογισµούς θλιβόµενος οπλισµός στο άνοιγµα, ορίζουµε την

µέγιστη απόσταση των ράβδων του σε σχέση µε το πάχος της πλάκας. Έστω θέτουµε την τιµή «2».

2.14.3.1.4.1.2 Στήριξη

Εδώ προσδιορίζουµε τις κατασκευαστικές παραµέτρους για τις στηρίξεις των πλακών.


2 - 37

• Προσδιορίζουµε εάν τα πρόσθετα σίδερα τωω στηρίξεων άνω θα είναι ίσια ή σπαστά.

• Min ποσοστό: Ελάχιστο Ποσοστό Οπλισµού Στήριξης (ο/00)

∆ίνουµε το ελάχιστο ποσοστό (επί τοις χιλίοις) του οπλισµού στήριξης. Θέτουµε την τιµή «1.5»

• Min οπλισµός = Συντελεστής x Οπλισµό ανοίγµατος

Ελάχιστο Ποσοστό Οπλισµού Στήριξης επί Ανοίγµατος

∆ίνουµε το ελάχιστο ποσοστό οπλισµού στην στήριξη σε σχέση µε τον οπλισµό ανοίγµατος. Βάσει του

Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (παρ. 18.1.4.1) ισχύουν τα εξής:

α) Πλάκες µε ίσια σίδερα : «0.5» στις εξωτερικές στηρίξεις και

«0.25» στις εσωτερικές στηρίξεις

β) Πλάκες µε σπαστά σίδερα : «0.25» σε όλες τις στηρίξεις.

• Φmin: Ελάχιστη ∆ιάµετρος Ράβδου Στήριξης σε mm.

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο ράβδου του πρόσθετου οπλισµού στην στήριξη άνω, σε mm. Έστω θέτουµε

την τιµή «8».

• Φmax: Μέγιστη ∆ιάµετρος Ράβδου Στήριξης σε mm.

∆ίνουµε την µέγιστη διάµετρο ράβδου του πρόσθετου οπλισµού στην στήριξη άνω, σε mm. Θέτουµε την

τιµή «12»

Αποστάσεις ράβδων σε cm

• Min: Ελάχιστη Απόσταση Ράβδων Στήριξης σε cm.

∆ίνουµε την ελάχιστη απόσταση των ράβδων του οπλισµού στήριξης άνω, σε cm. Έστω θέτουµε την τιµή

«10».

• Max: Μέγιστη απόσταση Ράβδων Στήριξης σε cm.

∆ίνουµε την µέγιστη απόσταση των ράβδων του οπλισµού στήριξης άνω, σε cm. Έστω θέτουµε την τιµή

«40».

• Max = συντελεστής x dπλ.

Μέγιστη Απόσταση Ράβδων Στήριξης = ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ x Dπλ


2 - 38

∆ίνουµε την µέγιστη απόσταση των ράβδων του οπλισµού στήριξης άνω, σε σχέση µε το πάχος της

πλάκας. Έστω θέτουµε την τιµή «2».

Στρογγύλευση Αποστάσεων Οπλισµού Στήριξης σε cm.

Η παράµετρος αυτή αφορά τις αποστάσεις µεταξύ των ράβδων για τις στηρίξεις. Π.χ. αν θέλουµε

οπλισµούς ανά 10,15,20......cm, δίνουµε «5» για /12.5, /15, /17.5.....cm δίνουµε «2.5» κ.ο.κ.

• Συντελεστής ράβδων στήριξης για πλήρες µήκος

Ο πρόσθετος οπλισµός στην στήριξη πλακών δεν είναι υποχρεωτικό να τοποθετηθεί στο max µήκος. Για

παράδειγµα αν θέλουµε να τοποθετηθεί µια µικρή και µια µεγάλη ράβδος εναλλάξ, δίνουµε «0.5». Αν

θέλουµε όλες οι ράβδοι να τοποθετηθούν µε το πλήρες µήκος τους, δίνουµε «1».

• Προσαρµογή Πρόσθετου Οπλισµού Στήριξης

Αν θέλουµε ο πρόσθετος οπλισµός στήριξης να τοποθετηθεί σε τακτά διαστήµατα, σύµφωνα µε τον

οπλισµό των εκατέρωθεν ανοιγµάτων, µαρκάρουµε το check box. Στην αντίθετη περίπτωση, θα

τοποθετηθεί ο οπλισµός στήριξης ανά την απόσταση που προέκυψε από τους υπολογισµούς.

2.14.3.1.4.1.3 Οπλισµός απόσχισης

• Μin οπλισµός: Συντελεστής x κύριος οπλισµός

Βάσει κανονισµού το ελάχιστο ποσοστό του οπλισµού απόσχισης, είναι το

50% του κύριου οπλισµού (παρ. 18.1.4.1 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000).Θέτουµε την

τιµή «0.5».

2.14.3.1.4.1.4 Οπλισµός ανοίγµατος

• Ορίζουµε εάν θα υπολογισθούν και τοποθετηθούν ίσια ή

σπαστά σίδερα στο άνοιγµα κάτω.

• Min οπλισµός (cm2/cm)

Ελάχιστα cm2/m Κυρίως Οπλισµού (π.χ. 2.54)

∆ίνουµε τον ελάχιστο οπλισµό σε cm2/m του κυρίως οπλισµού

της πλάκας. Θέτουµε την τιµή «2.54» η οποία αντιστοιχεί σε

οπλισµό Φ8/20 (παρ. 18.1.4.1 Ε.Κ.Ο.Σ.2000)

• Min ποσοστό: Ελάχιστο Ποσοστό Οπλισµού

Ανοίγµατος (0/00)

∆ίνουµε το ελάχιστο ποσοστό (επί τοις χιλίοις) του οπλισµού

ανοίγµατος. Θέτουµε την τιµή «1.5».


2 - 39

• Φmin: Ελάχιστη ∆ιάµετρος Ράβδου Κάτω Οπλισµού σε mm

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο ράβδου του οπλισµού ανοίγµατος κάτω σε mm. Βάσει κανονισµού, θέτουµε

την τιµή «8».

• Φmax: Μέγιστη ∆ιάµετρος Ράβδου Κάτω Οπλισµού σε mm.

∆ίνουµε την µέγιστη διάµετρο ράβδου του οπλισµού ανοίγµατος άνω σε mm. Έστω θέτουµε την τιµή

«12».

Αποστάσεις ράβδων

• Min: Ελάχιστη Απόσταση Ράβδων Κάτω Οπλισµού σε cm.

∆ίνουµε την ελάχιστη απόσταση των ράβδων του οπλισµού ανοίγµατος κάτω, σε cm. Έστω θέτουµε την

τιµή «10».

• Max: Μέγιστη Απόσταση Ράβδων Κάτω Οπλισµού σε cm.

∆ίνουµε την µέγιστη απόσταση των ράβδων του οπλισµού ανοίγµατος κάτω, σε cm. Βάσει του

Ε.Κ.Ο.Σ.2000, η µέγιστη επιτρεπόµενη απόσταση τοποθέτησης ράβδων κυρίως οπλισµού είναι «20».

• Μέγιστη Απόσταση Ράβδων Κάτω Οπλισµού = ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ x Dπλ.

∆ίνουµε τον συντελεστή πολ/σµού του πάχους της πλάκας (dπλ) για τον οποίο προκύπτει η µέγιστη

απόσταση των ράβδων του οπλισµού κάτω.

Βάσει του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (παρ. 18.1.4.1), πρέπει 1,5 dπλ ≤ 20cm (όππυ dπλ. το στατικό ύψος της πλάκας).

Στο πρόγραµµα ως dπλ. ορίζεται το πάχος της πλάκας, οπότε ο αντίστοιχος συντελεστής είναι περίπου 1,2.

• Στρογγύλευση αποστάσεων σε cm

Αυτή η παράµετρος αφορά τις αποστάσεις µεταξύ των ράβδων για τ’ ανοίγµατα. Π.χ. αν θέλουµε

οπλισµούς ανά 10,15,20......cm, δίνουµε «5» για /12.5, /15, /17.5.....cm δίνουµε «2.5» κ.ο.κ.

Ράβδοι διανοµής

• Min οπλισµός = συντελεστής x κύριος οπλισµός

Βάσει κανονισµού το ποσοστό οπλισµού διανοµής είναι το 1/5 του κύριου οπλισµού. Θέτουµε την τιµή

«0.2»

• Φmin: Ελάχιστη ∆ιάµετρος Ράβδου ∆ιανοµής (Αµφιέρειστες) σε mm

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο του οπλισµού διανοµής για αµφιέρειστες πλάκες, σε mm. Θέτουµε την

τιµή «8».

• Φmax: Μέγιστη ∆ιάµετρος Ράβδου Κυρίως Οπλισµού (Αµφιέρειστες) σε mm.

∆ίνουµε την µέγιστη διάµετρο του οπλισµού διανοµής για αµφιέρειστες πλάκες, σε mm. Θέτουµε την τιµή

«12»

• Μέγιστη Απόσταση Ράβδων ∆ιανοµής (Αµφιέρειστες) σε cm.

∆ίνουµε την µέγιστη απόσταση των ράβδων του οπλισµού διανοµής για αµφιέρειστη πλάκα σε cm. Έστω



2 - 40

Πλάκες ZOLLNER

• Min ράβδοι / διαδοκίδα

Ελάχιστος Αριθµός Ράβδων Ανά ∆ιαδοκίδα σε Zoellner.

∆ίνουµε τον ελάχιστο αριθµό ράβδων ανά διαδοκίδα που θα τοποθετήσει το πρόγραµµα σε πλάκα Zoellner.

Έστω θέτουµε την τιµή «2».

• Φmin: Ελάχιστη ∆ιάµετρος Ράβδου Πλάκας Zoellner σε mm.

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο ράβδου σε πλάκα Zoellner σε mm. Έστω θέτουµε την τιµή «12»

• Φmax: Μέγιστη ∆ιάµετρος Ράβδου Πλάκας Zoellner σε mm.

∆ίνουµε την µέγιστη διάµετρο ράβδου σε πλάκα Zoellner σε mm. Έστω θέτουµε την τιµή «20».

2.14.3.1.4.1.5 Ίσια ανοίγµατος

Εάν έχουµε επιλέξει τα σίδερα ίσια, έχουµε τις

ακόλουθες δυνατότητες τοποθέτησης τους:

• Θα Σταµατούν στην περασιά της δοκού ? ή

• Θ’ αγυρώνονται στην διπλανή πλάκα ?

Επιλέγουµε αν τα κάτω σίδερα του ανοίγµατος θα

σταµατούν στην περασιά της δοκού (πρώτο option), ή

θα αγκυρώνονται στην διπλανή πλάκα (δεύτερο option).

Κανονικά πρέπει να επιλέξουµε το δεύτερο.

• Θα είναι τα κάτω σίδερα του ανοίγµατος διπλά

(µικρό - µεγάλο) ?

Αν τα κάτω σίδερα του ανοίγµατος είναι ίσα και

µαρκάρουµε αυτό το check box, τότε το πρόγραµµα θα

κάνει το εξής:

Επειδή ο περισσότερος οπλισµός χρειάζεται στο άνοιγµα κάτω και όχι στη στήριξη κάτω, τα µισά σίδερα θα

είναι µικρά γιατί το µήκος τους προσδιορίζεται από το σηµείο µηδενισµού της περιβάλλουσας ροπής συν το

µήκος αγκύρωσής τους, ενώ τα άλλα µισά θα καλύπτουν όλο το µήκος της πλάκας συν την αγκύρωσή

τους.

Αν δεν µερκάρουµε αυτήν την επολογή, τότε όλα τα κάτω σίδερα θα τοποθετηθούν στο πλήρες µήκος.


2 - 41

2.14.3.1.4.1.6 Ακραίο άνοιγµα

Επιλέγουµε αν στα ακραία ανοίγµατα θα τοποθετηθούν

ΗΜΙΣΠΑΣΤΑ

Αν θέλουµε στα ακραία ανοίγµατα οι ράβδοι να σχεδιάζονται

ηµίσπαστες, µαρµάρουµε το δεύτερο option. Αν θέλουµε να σπάνε και

από τις δύο µεριές, τσεκάρουµε την πρώτη επιλογή.

2.14.3.1.4.2 ∆οκοί

• Επικάλυψη Εφελκυόµενου Οπλισµού (m): ∆ίνουµε την επικάλυψη του οπλισµού στο κάτω µέρος

της δοκού, σε m. Το πρόγραµµα τοποθετεί την τιµή αυτή από την εξωτερική παρειά του συνδετήρα έως

το τελείωµα του beton. Για τον Ε.Κ.Ο.Σ.2000 η επικάλυψη (γενικά) εξαρτάται από τις συνθήκες του

περιβάλλοντος (πίνακας 5.1).

• Επικάλυψη Θλιβόµενου Οπλισµού (m): ∆ίνουµε την επικάλυψη του οπλισµού στο άνω µέρος της

δοκού, σε m. Το πρόγραµµα τοποθετεί την τιµή αυτή από την εξωτερική παρειά του συνδετήρα έως το

τελείωµα του beton.


2 - 42

• Επικάλυψη Πλαϊνή (cm): ∆ίνουµε την πλαϊνή επικάλυψη του οπλισµού της δοκού, σε cm. Το

πρόγραµµα τοποθετεί την τιµή αυτή από την εξωτερική παρειά του συνδετήρα έως το τελείωµα του

beton.

• Max διαφορά διαστάσεων διαδοχικών δοκών για αναγνώριση συνεχειών (cm)

∆ίνουµε την διαφορά (σε cm) των διαστάσεων διαδοχικών δοκών ώστε κατά την διαστασιολόγηση να

αναγνωρισθούν σαν συνεχείς.

• Max αριθµός στρώσεων: ∆ίνουµε τον µέγιστο αριθµό επιτρεπόµενων στρώσεων οπλισµού στις

δοκούς. Θέτουµε την τιµή «2».

Επιλογή διαµέτρου ράβδων: Μικρές, Μεγάλες

Επιλέγουµε αν οι διάµετροι που θα χρησιµοποιήσει το πρόγραµµα στην διαστασιολόγηση των δοκών θα

είναι µικρές ή µεγάλες και αφορά τον υπολογισµό των ράβδων που «χωρούν» στο πλάτος της δοκού.

2.14.3.1.4.2.1 Άνοιγµα

Με το πλήκτρο “Άνοιγµα”, ανοίγει το ακόλουθο παράθυρο παραµέτρων που αφορούν τον οπλισµό των

κάτω ανοιγµάτων των δοκών.

• Φmin: Ελάχιστη διάµετρος ράβδων ανοίγµατος κάτω σε mm

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν στον

κάτω οπλισµό του ανοίγµατος της δοκού, σε mm. Βάσει της παρ.

18.3.2(γ) του Ε.Κ.Ο.Σ.2000, η ελάχιστη διάµετρος που µπορεί να

χρησιµοποιηθεί στον κύριο οπλισµό ανοίγµατος δοκού, είναι ∅12.

• Φmax: Μέγιστη διάµετρος ράβδων ανοίγµατος κάτω σε mm

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν στο

κάτω µέρος του ανοίγµατος της δοκού, σε mm. Θέτουµε την τιµή

«20».

Όσον αφορά της µέγιστες διαµέτρους ράβδων οπλισµού µε Ε.Κ.Ο.Σ.2000, εξαρτώνται από την κατηγορία

συνθηκών περιβάλλοντος και την τάση του χάλυβα (πίνακας 15.1)

• Min αριθµός ράβδων

∆ίνουµε τον ελάχιστο αριθµό ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν στο κάτω µέρος του ανοίγµατος της δοκού.

Σύµφωνα µε την παρ. 18.3.2(γ) του Ε.Κ.Ο.Σ.2000, ο αριθµός είναι «2».

• Min µήκος ευθύγραµµου τµήµατος σπαστής ράβδου σε m

Όταν έχουµε επιλέξει σπαστά σίδερα στο άνοιγµα, το πρόγραµµα υπολογίζει πρώτα τις θέσεις των

σπασιµάτων (αριστερά και δεξιά) µιας ράβδου και µετά το ευθύγραµµο τµήµα της στο κάτω µέρος του

ανοίγµατος. Αν θέσουµε την τιµή «0.5» στο text box αυτής της παραµέτρου και το ευθύγραµµο τµήµα

βρεθεί 0.4m, τότε τα σίδερα θα τοποθετηθούν ίσα και όχι σπαστά.


2 - 43

• Min µηχανικό ποσοστό οπλισµού

Βάσει του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (παρ. 18.3.2) το ελάχιστο γεωµετρικό ποσοστό οπλισµού (ρmin) εξαρτάται από

την ποότητα των υλικών (σκυροδέµατος και χάλυβα). Εδώ δίνουµε το αντίστοιχο µηχανικό ποσοστό

οπλισµού ω = ρ x (fyd/fcd). Για C16S400 ισούται µε «0.078».

• Max µηχανικό ποσοστό οπλισµού

Το µέγιστο γεωµετρικό ποσοστό οπλισµού (ρmax), ως ορίζεται στην παρ. 18.3.2 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000,

εξαρτάται κι αυτό από τις αντοχές των χρησιµοποιούµενων υλικών, και είναι για C16S400 ρmax=11,5 o/oo.

Το αντίστοιχο µηχανικό ποσοστό που ορίζουµε εδώ είναι ωmax=0,38.

2.14.3.1.4.2.2 Άνοιγµα άνω

• Φmin: Ελάχιστη διάµετρος ράβδων ανοίγµατος

άνω σε mm

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο ράβδων που θα

χρησιµοποιηθούν στο πάνω µέρος του ανοίγµατος της

δοκού, σε mm. Θέτουµε την τιµή «12».

• Φmax: Μέγιστη διάµετρος ράβδωνΑνοίγµατος

Άνω σε mm

∆ίνουµε την µέγιστη διάµετρο ράβδων που θα

χρησιµοποιηθούν στο πάνω µέρος του ανοίγµατος της

δοκού, σε mm. Θέτουµε την τιµή «20»


∆ίνουµε τον ελάχιστο αριθµό ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν στο πάνω µέρος του ανοίγµατος της δοκού.

Θέτουµε την τιµή «2» βάσει ΕΚ.Ο.Σ.2000.

• Χρήση οπλισµού στις στηρίξεις

Σε περίπτωση που τσεκάρουµε αυτή την επιλογή, το πρόγραµµα για να υπολογίσει τις πρόσθετες ράβδους

της στήριξης θα αφαιρέσει από τον απαιτούµενο οπλισµό και τα σπαστά σίδερα του ανοίγµατος κάτω (αν

υπάρχουν) αλλά και τα σίδερα του ανοίγµατος άνω. Αν δεν µαρκάρουµε το check box, τότε τα σίδερα του

ανοίγµατος άνω θα αγνοηθούν στον υπολογισµό των πρόσθετων ράβδων στήριξης.

2.14.3.1.4.2.3 Στήριξη

• Φmin: Ελάχιστη διάµετρος ράβδωνστήριξης σε mm

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν ως

πρόσθετα στήριξης δοκού, σε mm. Έστω θέτουµε την τιµή «12».

• Φmax: Μέγιστη διάµετρος ράβδων στήριξης σε mm.

∆ίνουµε την µέγιστη διάµετρο ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν στη

στήριξη δοκού, σε mm. Θέτουµε την τιµή «20».


2 - 44

• Min οπλισµός κάτω: Συντελεστής x οπλισµός άνω.

∆ίνουµε το ποσοστό του ελάχιστου οπλισµού των κάτω στηρίξεων της δοκού σε σχέση µε τον οπλισµό των

άνω στηρίξεων. Βάσει της παρ. 18.3.2(α) του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 θέτουµε την τιµή «0.5».


∆ίνουµε τον ελάχιστο αριθµό πρόσθετων ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν στη στήριξη της δοκού. Αν δεν

θέλουµε να υπάρχει οπλισµός σε περίπτωση που δεν απαιτείται ή καλύπτεται από το άνοιγµα, θέτουµε «0».

2.14.3.1.4.2.4 Πρόβολος

• Φmin κάτω (mm)

Ελάχιστη διάµετρος ράβδων προβόλου κάτω

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν στο

κάτω µέρος της δοκού (προβόλου), σε mm. Θέτουµε την τιµή «12».

Min αριθµός Ράβδων Προβόλου κάτω

∆ίνουµε τον ελάχιστο αριθµό ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν στο

κάτω µέρος της δοκού (προβόλου). Θέτουµε την τιµή «2».

2.14.3.1.4.2.5 Παράπλευρος

• Φπαρ: ∆ιάµετρος ράβδων στρέψης και παράπλευρου οπλισµού

σε mm.

∆ίνουµε την διάµετρο των ράβδων που θα χρησιµοποιηθούν για την

παραλαβή της στρέψης (αν χρειάζονται) και για την τοποθέτηση

παράπλευρου οπλισµού. Έστω θέτουµε την τιµή «12».

• Min απόσταση τοποθέτησης (cm)

Σύµφωνα µε την παρ. 18.3.4 του Ν.Κ.O.Σ., η απόσταση µεταξύ των

σκελών ενός συνδετήρα δεν πρέπει να είναι µεγαλύτερη από 20cm.

Οπότε το πρόγραµµα σε µία δοκό 60cm , τοποθετεί παράπλευρο οπλισµό.

Αν δεν θέλουµε να τοποθετείται ο παράπλευρος οπλισµός, θέτουµε µία µεγάλη τιµή.


2 - 45

2.14.3.1.4.2.6 Συνδετήρες

• Φmin: Ελάχιστη διάµετρος συνδετήρα σε

mm

∆ίνουµε την ελάχιστη διάµετρο των συνδετήρων,

σε mm. Έστω θέτουµε την τιµή «8».

• Φmax: Μέγιστη διάµετρος συνδετήρα σε

mm

∆ίνουµε την µέγιστη διάµετρο των συνδετήρων,

σε mm. Θέτουµε την τιµή «12».

• Αρχική τιµή τµήσεων

∆ίνουµε σαν αρχική τιµή τον αριθµό τµήσεων των

συνδετήρων. Για δίτµητους θέτουµε την τιµή «2».

Αυτό σηµαίνει ότι αν για δίτµητους συνδετήρες, ξεπεραστεί η µέγιστη διάµετρος συνδετήρα ή η ελάχιστη

µεταξύ τους απόσταση (για να καλυφθεί η διάτµηση), τότε το πρόγραµµα θα τοποθετήσει τετράτµητους

συνδετήρες.

Σε περίπτωση που θέλουµε αποκλειστικά τετράτµητους συνδετήρες σε όλες τις δοκούς, θέτουµε την τιµή

«4».

• As / S = Vwd / (d x fywd x συντελεστής)

Βάσει του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 (τύπος 11.11) ο συντελεστής αυτός ισούται µε «0.9».

• Min αριθµός συνδετήρων / περιοχή

Αν θέσουµε την τιµή «2» σηµαίνει ότι όσο και µικρό αν είναι το µήκος µια περιοχής συνδετήρων, το

πρόγραµµα να τοποθετήσει τουλάχιστον 2 συνδετήρες.

Αποστάσεις (σε cm)

Η µέγιστη απόσταση (Smax) των συνδετήρων καθορίζεται από ορισµένες σχέσεις (παρ. 18.3.4 του

E.K.Ο.Σ.2000). Στις παρακάτω παραµέτρους θα πρέπει να δώσουµε τους συντελεστές τω σχέσεων αυτών.

• (Smin) σε cm: Ελάχιστη απόσταση συνδετήρων

∆ίνουµε την ελάχιστη απόσταση των συνδετήρων, σε cm. Έστω θέτουµε την τιµή «8».

• (Smax) σε cm: Μέγιστη απόσταση συνδετήρων

∆ίνουµε την µέγιστη απόσταση (Smax) των συνδετήρων σε cm. Έστω θέτουµε την τιµή «30». Η τιµή που

θα χρησιµοποιηθεί τελικά θα είναι η δυσµενέστερη τιµή των ακόλουθων παραµέτρων.

• Για Vsd < VRd2/5 Smax: d x συντελεστή

Θέτουµε την τιµή «0.8», (σχέση 18.6 του E.Κ.Ο.Σ.2000)

• Για Vsd < VRd2/5 Smax

Θέτουµε την τιµή «30» σε cm, (σχέση 18.6 του E.Κ.Ο.Σ.2000)

• Για VRd2/5 < Vsd < 2 x VRd2/3 Smax: d x συντελεστή

Θέτουµε την τιµή «0.6» (σχέση 18.7 του E.Κ.Ο.Σ.2000)


2 - 46

• Για VRd2/5 < Vsd < 2 x VRd2/3 Smax

Θέτουµε την τιµή «30» (σχέση 18.7 του E.Κ.Ο.Σ.2000)

• Για Vsd > 2 x VRd2/3 Smax: d x συντελεστή

Θέτουµε την τιµή «0.3» (σχέση 18.8 του E.Κ.O.Σ.2000)

• Για Vsd > 2 x VRd2/3 Smax

Θέτουµε την τιµή «20» (σχέση 18.8 του Ν.Κ.Ο.Σ.)

Στις παρακάτω παραµέτρους ορίζουµε την µέγιστη απόσταση των συνδετήρων στην κρίσιµη περιοχή

(Smax,kr) της δοκού (βάσει των απαιτήσεων της παρ. 18.3.4 του E.Κ.Ο.Σ.2000). Θα πρέπει Smax,kr να

είναι µικρότερο και από τις 4 παρακάτω παραµέτρους.

Στο κρίσιµο µήκος

• Smax.kr = Η δοκού x συντελεστή

Το Smax,kr πρέπει να είναι µικρότερο από το 1/3 του ύψους (Η) της δοκού. Θέτουµε την τιµή «0.333»

(παρ. 18.3.4 του E.Κ.Ο.Σ.2000)

• Smax.kr = Φmin διαµήκους ράβδου

Η απόσταση των συνδετήρων στο κρίσιµο µήκος πρέπει να είναι µικρότερη από 10 φορές τη διάµετρο της

λεπτότερης διαµήκους ράβδου. Θέτουµε την τιµή «10» (παρ. 18.3.4 του E.Κ.Ο.Σ.2000)

• Smax.kr = Φσυνδετήρα x συντελεστή

Το Smax,kr πρέπει να είναι µικρότερο από 25 φορές τη διάµετρο των συνδετήρων. Θέτουµε την τιµή «10»

(παρ. 18.3.4γ του E.Κ.Ο.Σ.2000)

• Smax.kr σε cm

Το Smax,kr πρέπει να είναι µικρότερο από 20cm. Θέτουµε την τιµή «20» (παρ. 18.3.4 του E.Κ.Ο.Σ.2000)

• ∆ιαφορά απόστασης διαδοχικών περιοχών για ενοποίηση σε cm.

Ειδικά µε E.Κ.Ο.Σ.2000 στις δοκούς εµφανίζονται αρκετές περιοχές διάτµησης (συνήθως 5). Γι’ αυτό τον

λόγο µας δίνεται η δυνατότητα να ενοποιούµε γειτονικές περιοχές που δεν έχουν µεγάλη διαφορά στις

αποστάσεις συνδετήρων.

Για παράδειγµα αν έχουµε µια περιοχή (µήκους 1.00m) µε συνδετήρες Φ8/12 και µια γειτονική περιοχή

(µήκους 1.00m) µε συνδετήρες Φ8/10 και στην παράµετρο αυτή θέσουµε την τιµή «3», τότε σαν

αποτέλεσµα θα έχουµε µια ενιαία περιοχή (µήκους 2.00m) µε συνδετήρες Φ8/10.


2 - 47

2.14.3.1.4.2.7 Αγκυρώσεις

• Τρόπος αγκύρωσης ράβδων άνω (1 έως 6)

• Τρόπος αγκύρωσης ράβδων κάτω (1 έως 6)

Έχετε επιλογή έξι τρόπων µε τους οποίους µπορεί να

γίνει η αγκύρωση του διαµήκους οπλισµού των

δοκών, µε ανεξάρτητη επιλογή οπλισµών ΑΝΩ και

ΚΑΤΩ. Πριν επεξηγήσουµε τους 6 τρόπους, να

δώσουµε το απαιτούµενο τυπολόγιο.

lb = Βασικό ευθύγραµµο µήκος αγκύρωσης = (Φ/4)

(fyd/fbd)

lb,net = Απαιτούµενο µήκος αγκύρωσης.

= α x lb x Ascal/Aseff 0.6.lb για θλιβόµενο οπλισµό (σύµφωνα µε Ν.Κ.Ο.Σ.)

0.33lb για εφελκυόµενο οπλισµό (σύµφωνα µε Ν.Κ.Ο.Σ.)

lo = Απαιτούµενο µήκος υπερκάλυψης (απόσταση µεταξύ ράβδων «4Φ)

lb για θλιβόµενο οπλισµό

αl x lb,net για εφελκυόµενο οπλισµό µε min=15Φ ή 20 εκ. ή

α x αl x 03lb

lcr = κρίσιµο µήκος (κρίσιµη περιοχή δοκού)

= 2h, h = ύψος δοκού

Εχετε επιλογή έξι τρόπων µε τους οποίους µπορεί να γίνει η αγκύρωση του διαµήκους οπλισµού των δοκών, µε ανεξάρτητη επιλογή οπλισµών ΑΝΩ και ΚΑΤΩ. Πριν επεξηγήσουµε τους 6 τρόπους, να δώσουµε το απαιτούµενο τυπολόγιο. lb =Βασικό ευθύγραµµο µήκος αγκύρωσης

=Φ/4( f fyd bd/ )

lb n e t, =απαιτούµενο µήκος αγκύρωσης.

=α ⋅ l b .Ascal/Aseff ≥ 0.6. lb για θλιβόµενο οπλισµό (σύµφωνα µε Ν.Κ.Ο.Σ.)

≥ 0.3. lb για εφελκυόµενο οπλισµό (σύµφωνα µε Ν.Κ.Ο.Σ.)

lo = απαιτούµενο µήκος υπερκάλυψης (απόσταση µεταξύ ράβδων ≤ 4Φ)

≥ l b για θλιβόµενο οπλισµό

≥ ⋅α 1 lb n e t, για εφελκυόµενο οπλισµό µε min=15Φ ή 20εκ. ή α α⋅ ⋅1 03 lb

lcr = κρίσιµο µήκος (κρίσηµη περιοχή δοκού)

=2h h=ύψος Σηµείωση: Μάτιση δύο ράβδων γίνεται σε ράβδους που έχουν απόσταση µεταξύ τους ≤ 4Φ. Το µήκος

µάτισης ικανοποιεί και τις οποιεσδήποτε απαιτήσεις ροπών (περιβάλλουσες, µετατοπισµένα διαγράµµατα κλπ).


2 - 48

Επιλογή 1 Τα σίδερα ανοίγµατος θα σταµατούν στην παρειά και όλος ο οπλισµός στήριξης θα µπαίνει πρόσθετος. Θα γίνεται µάτιση του πρόσθετου οπλισµού στις ενδιάµεσες και στις ακραίες στηρίξεις (µε άγκiστρο όπου χρειάζεται) και µε ελάχιστο µήκος lo .

Επιλογή 2

Θα γίνεται µάτιση στις ενδιάµεσες στηρίξεις µόνο. Στις ακραίες στηρίξεις θα συνυπολογίζεται ο οπλισµός του ανοίγµατος και αν χρειαστεί, θα τοποθετηθεί πρόσθετος οπλισµός χωρίς να γίνει µάτιση.

Επιλογή 3

Τα σίδερα του ανοίγµατος θα εισέρχονται στο άλλο άνοιγµα και η αγκύρωση θα γίνεται είτε στο

κρίσιµο µήκος της δοκού ( )lcr είτε µε υπερκάλυψη

σε µήκος lo (η µεγαλύτερη των δύο τιµών).

Επλογή 4 Τα σίδερα του ανοίγµατος θα εισέρχονται στο άλλο άνοιγµα και η αγκύρωση θα γίνεται µέχρι το κρίσιµο µήκος ( lcr ) της δοκού. ∆εν θα γίνει πρόσθετος

έλεγχος µε lo , ο οποίος µπορεί να απαιτεί πολύ

µεγαλύτερες ράβδους σε ορισµένες περιπτώσεις.

≥ lo≥ lo

≥ lo

≥ lo

≥lcr

≥lcr

≥lcr


2 - 49

Επιλογή 5

Τα σίδερα του ανοίγµατος θα αγκυρώνονται στο άλλο άνοιγµα και η αγκύρωση θα γίνεται είτε στο

απαιτούµενο ευθύγραµµο µήκος ( )lb n e t, της δοκού

είτε µε υπερκάλυψη σε µήκος lo (η µεγαλύτερη

των δύο τιµών).

Επιλογή 6 Τα σίδερα του ανοίγµατος θα εισέρχονται στο άλλο άνοιγµα και η αγκύρωση θα γίνεται στο

απαιτούµενο ευθύγραµµο µήκος ( )lb net, χωρίς

υπερκάλυψη.

ΣΧΟΛΙΟ! Η εφαρµογή των διατάξεων του κεφαλαίου 18 οδηγεί στην επιλογή 4. Από διατάξεις άλλων κεφαλαίων (π.χ. 17) ή κατασκευαστικές ανάγκες γίνεται χρήση των άλλων σχηµάτων.

• Τοποθέτηση κάτω ράβδων που δεν απαιτείται να περάσουν στο άλλο άνοιγµα

Αν τα κάτω σίδερα ανοίγµατος είναι ίσια, το πρόγραµµα τοποθετεί στο άνοιγµα κάτω π.χ. 2Φ12ι

2Φ12ι

όπου τα 2Φ12 προεκτείνονται και αγκυρώνονται στις στηρίξεις.

Τα υπόλοιπα 2Φ12, υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθούν:

Βάσει περιβάλλουσας

Από παρειά σε παρειά

Όλες οι κάτω ράβδοι ισοµήκεις. Να αγκυρωθούν κι αυτά όπως και τα υπόλοιπα στην στήριξη.

• Μήκος αγκύρωσης του montage σε m

∆ίνουµε το µήκος αγκύρωσης του οπλισµού µοντάζ (οπλισµός ανοίγµατος άνω), σε m. Θέτουµε την τιµή

«0.5».

• Μέγιστο µήκος ράβδου εµπορίου σε m

∆ίνουµε το µέγιστο µήκος ράβδου εµπορίου για να µπορέσει το πρόγραµµα να αξιοποιήσει µονοκόµµατη

ράβδο σε συνεχή ανοίγµατα. Εάν θέλουµε για κάθε άνοιγµα να κοπούν ξεχωριστά οι ράβδοι και ν’

αγκυρωθούν στα γειτονικά ανοίγµατα, δίνουµε “1 m”.

> lo

>lbnet,

≥lcr

>lbnet,


2 - 50

• Τρόπος αγκύρωσης σε ακραία στήριξη

Προσπάθεια ικανοποίησης αγκυρώσεων. Στην λίστα του combo box, υπάρχουν οι ακόλουθοι κωδικοί και οι

συνδυασµοί τους.

Κωδικός 1. Το πρόγραµµα αρχικά θα βάλει οπλισµό µικρής διαµέτρου για να πετύχει µικρότερο µήκος αγκύρωσης. (Αν δεν επαρκεί η διάσταση της κολώνας στήριξης). Κωδικός 2. Το πρόγραµµα θα τοποθετήσει µεγαλύτερο αριθµό ράβδων από τον απαιτούµενο για να µειώσει το µήκος αγκύρωσης, εάν δεν επαρκεί. Αυτό βάσει τροποποιητικής διάταξης του Ν.Κ.Ο.Σ. το 1995, µπορεί να εφαρµοστεί σε κτίρια µικτού συστήµατος πλαισίων - τοιχωµάτων (κτίρια µε επάρκεια τοιχωµάτων κατά Ν.Ε.Α.Κ.) και αντίστοιχη διάταξη κατά ΕΑΚ2000. Κωδικός 3. Η αγκύρωση θα γίνει κάµπτοντας τον οπλισµό στη στήριξη µε τύµπανο διαµέτρου µέχρι 20Φ. Σαν επιλογή σε αυτή την παράµετρο δίνουµε 1 ή 2 ή 3, οπότε το µήκος αγκύρωσης θα υπολογισθεί αποκλειστικά µε τον τρόπο που δηλώσαµε. Επίσης µπορούµε να δώσουµε κάποιο συνδυασµό αυτών. Π.Χ. 12 ή 123 κλπ., οπότε ορίζουµε δύο ή τρεις τρόπους υπολογισµού του µήκους αγκύρωσης και η σειρά των επιλογών δηλώνει και προτεραιότητα στην επιλογή που είναι πρώτη ή δεύτερη. Η επιλογή 12 σηµαίνει ότι το πρόγραµµα για να πετύχει µήκος αγκύρωσης όσο και το µήκος της στήριξης, θα τοποθετήσει αρχικά ράβδους µικρής διαµέτρου, µε ευθύγραµµο µήκος αγκύρωσης. Αν δεν αρκούν, τότε θα τοποθετήσει περισσότερες ράβδους (για να µειώσει το µήκος αγκύρωσης). Επιλέγουµε τον τρόπο εύρεσης και τοποθέτησης των κατάλληλων ράβδων ώστε να ικανοποιούνται οι αγκυρώσεις. • Συντελεστής µήκους αγκύρωσης α

Άνοιγµα: Εφελκυόµενες ράβδοι: Σύµφωνα µε το σχήµα 17.1 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000 όταν η αγκύρωση του οπλισµού γίνεται µε άγκιστρο , τότε ο συντελεστής αl = 0.7. Οπότε αν θέλουµε να τοποθετηθεί άγκιστρο, θέτουµε τη τιµή «0.7». Θέτοντας τη τιµή «1», δεν θα τοποθετηθεί άγκιστρο. Άνοιγµα:Θλιβόµενες ράβδοι Όπως και στην προηγούµενη επιλογή για θλιβόµενες ράβδους ανοίγµατος. Στήριξη: Εφελκυόµενες ράβδοι Όπως και στην αντίστοιχη επιλογή για το άνοιγµα. Στήριξη: Θλιβόµενες ράβδοι Όπως και στην αντίστοιχη επιλογή για το άνοιγµα. • Μέγιστη τιµή α1 για υπερκάλυψη Το µήκος υπερκάλυψης εφελκυόµενων ράβδων υπολογίζεται από τη σχέση 17.3 Ε.Κ.Ο.Σ.2000 όπου ο συντελεστής δίνεται από τον πίνακα 17.5. Ε.Κ.Ο.Σ.2000 µε µεγίστη τιµή 2. • Τάση συνάφειας fbd (ΙΙ) = fbd (I) x συντελεστή Οι τιµές του fbd δίνονται στον πίνακα 17.4 του Ε.Κ.Ο.Σ.2000. Για περιοχή συνάφειας ΙΙ παίρνουµε το 70% των τιµών της περιοχής συνάφειας Ι. Άρα δίνουµε τιµή «0.70».


2 - 51

2.14.3.1.5 Συνδυασµοί φόρτισης

Εδώ ορίζουµε τους Συνδυασµούς Φορτίσεων µε τους οποίους θα γίνει η διαστασιολόγηση των µελών (δοκοί και πλάκες). Στις κατακόρυφες στήλες υπάρχουν οι διάφορες περιπτώσεις φόρτισης, ενώ στις οριζόντιες ορίζουµε ποιες από αυτές συνδυάζονται για την δηµιουργία συνδυασµών φόρτισης. Υπάρχουν 12 ανεξάρτητες περιπτώσεις φόρτισης µελών και είναι οι:

ΠΦ1: επικόµβια φόρτιση από κατακόρυφα µόνιµα φορτία, ΠΦ2: επικόµβια φόρτιση από σεισµό κατά Υ-Y, ΠΦ3:επικόµβια φόρτιση από σεισµό κατά Χ-Χ, ΠΦ 4,5,6,7: επικόµβια φόρτιση από θερµοκρασιακή µεταβολή που επιβάλλεται στις δοκούς. Οι ΠΦ 4,5 επιβάλλονται κατά µήκος των δοκών, ενώ οι ΠΦ 6,7 επιβάλλονται καθ’ ύψος των δοκών, ΠΦ8: κινητά φορτία, ΠΦ 9,10,11: φορτίσεις ελεύθερες για το χρήστη για φορτία π.χ. ανέµου , χιονιού κ.λ.π. ΠΦ12: αυτή η περίπτωση φόρτισης δηµιουργείται για δυσµενείς φορτίσεις από κινητά φορτία στις δοκούς.


2 - 52

2.14.3.1.5.1 ∆οκοί

Α/Α: Ο αύξων αριθµός του συνδυασµού φόρτισης. ΠΦ: Για κάθε Περίπτωση Φόρτισης που λαµβάνει µέρος στον συνδυασµό, δίνουµε τον συντελεστή

δράσης. Με click του mouse µπορούµε να παρακολουθούµε στο κάτω µέρος της οθόνης τις περιπτώσεις φορτίσεις του συντελεστή δράσης.

ΟΜΑ∆Α ΤΑΣΕΩΝ: ∆ίνουµε µε ποια Οµάδα Τάσεων (1, 2 ή 3) του αρχείου υλικών θα γίνει η διαστασιολόγηση των µελών για κάθε συνδυασµό φορτίσεων. Επιλέγουµε µε το βελάκι την οµάδα τάσεων. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ∆ΙΑΙΡΕΣΗΣ ∆ιαιρετικός συντελεστής των εντατικών µεγεθών των µελών. Με αριστερό click του mouse δίνουµε την τιµή του συντελεστή διαίρεσης.

2.14.3.1.5.2 Πλάκες

Α/Α: Αύξων αριθµός συνδυασµού φορτίσεων. Μόνιµα: Μόνιµα φορτία πλακών. Κινητά: Κινητά φορτία πλακών. Οµάδα τάσεων: Οµάδα τάσεων beton και χάλυβα του αρχείου υλικών που θα χρησιµοποιηθεί για τον οπλισµό των πλακών. Συντελεστής διαίρεσης: ∆ιαιρετικός συντελεστής εντατικών µεγεθών. ∆υσµενείς φορτίσεις πλακών. Είδος Ελέγχου: Οριακή κατάσταση αστοχίας, οριακή κατάσταση λειτουργικότητας (είδος ελέγχου βραχυχρόνιος ή µακροχρόνιος)


2.14.4 Παράµετροι θεµελίωσης

2

2 - 53

σεπ.: επιτρεπόµενη τάση εδάφους σε KN/m2 fck: ονοµαστική αντοχή σκυροδέµατος πεδίλου σε Mpa fyk: ονοµαστική αντοχή χάλυβα οπλισµού σε Mpa πλάτος έδρασης πεδίλου:ορίζουµε το πλάτος έδρασης που θέλουµε αρχικά να έχουν τα πέδιλα των πεσσών της στάθµης 1, σε cm. Η (ύψος) πεδίλου: ορίζουµε το αρχικό ύψος των πεδίλων των πεσσών, σε cm.

.15 Υπολογισµοί - Αρχεία Υλικών


2 - 54

Στην επιλογή Αρχεία Υλικών, µπορούµε να δώσουµε τιµές τις παραµέτρους των χαρακτηριστικών της

τοιχοποιίας, όπως στοιχεία για τα λιθοσώµατα, τα κονιάµατα, τις αντοχές της φέρουσας τοιχοποιίας, τιµές

από πειραµατικές µετρήσεις κ.λ.π. ]

Το µενού Γενικές Παράµετροι εµφανίζεται στο µενού Υπολογισµοί ως δύο περιπτώσεις: «Αρχεία Υλικών

(Μελέτη)» και «Αρχεία Υλικών (Αρχικά)». Στο µενού «Αρχεία Υλικών (Μελέτη)» οι τροποποιήσεις που θα

γίνουν στα πεδία αφορούν τη συγκεκριµένη µελέτη. Αν θέλετε να τροποποιήσετε κάποια στοιχεία γενικά

(και για επόµενες µελέτες) θα πρέπει να επιλέξετε το µενού «Αρχεία Υλικών (Αρχικά)».

Αναλυτικότερα:

• Κωδικός υλικών: Πληκτρολογούµε τον αύξοντα αριθµό του αρχείου και πατάµε ENTER. Στην θέση

δίπλα από τον κωδικό δίνουµε πρόσθετη περιγραφή για το αρχείο.

Εάν δώσουµε αριθµό αρχείου που δεν έχει περιγραφεί, θα εµφανιστεί το ακόλουθο παράθυρο µηνυµάτων:

Εάν θέλουµε ένα αντίγραφο του αρχείου υλικών που εµφανίζεται για ν’ αλλάξουµε ορισένες τιµές, πατάµε

Yes.

Εάν θέλουµε να ορίσουµε από την αρχή τις τιµές όλων των παραµέτρων, πατάµε No.

Για ν’ ακυρώσουµε την διαδικασία, πατάµε Cancel.

• Πατώντας το βελάκι στον άνω δεξιά κατάλογο του παράθυρου, ανοίγει η λίστα των αρχείων υλικών που

έχουν περιγραφεί και σωθεί. Επιλέγουµε αυτό που θέλουµε να δούµε ( ή να µεταβάλλουµε κ.λ.π.) και

αυτόµατα ενηµερώνονται όλες οι παράµετροι της οθόνης.

• Εάν δώσουµε τιµές ή κάνουµε διορθώσεις σε παραµέτρους ενός αρχείου υλικών και στην συνέχεια

επιλέξουµε άλλο αρχείο χωρίς προηγουµένως να έχουµε σώσει στο πρώτο τις αλλαγές, θα εµφανιστεί

το ακόλουθο παράθυρο µηνυµάτων:


2 - 55

Yes: Σώζουµε τις αλλαγές στο πρώτο αρχείο και ανοίγει το παράθυρο παραµέτρων του νέου.

Νo: Tο πρόγραµµα “φέρνει” το νέο αρχείο που επιλέξαµε χωρίς να σώσει τις αλλαγές στο

προηγούµενο.

Cancel: Επιστρέφουµε στο αρχικό αρχείο που έχουµε κάνει τις αλλαγές.

Επεξηγήσεις

Ι∆ΙΟΤΗΤΕΣ

• Άοπλη ή διαζωµατική τοιχοποιία: Μαρκάρουµε στο check box , εάν ο τοίχος που θέλουµε να

λύσουµε είναι άοπλη ή διαζωµατική τοιχοποιία. Σε περίπτωση που δεν µαρκάρουµε το checkbox,

σηµαίνει ότι η τοιχοποιία είναι οπλισµένη. Το πρόγραµµα σ’ αυτή την περίπτωση, θα κάνει την επίλυση,

θα δώσει εντατικά µεγέθη αλλά δεν θα γίνει η διαστασιολόγηση.

• κοίλος τοίχος: Ορίζουµε εάν ο τοίχος είναι κοίλος ή όχι. (παρ. 5.1.2 EC6, τύποι τοίχων)

ΑΝΤΟΧΕΣ

Καµπτική αντοχή: Η χαρακτηριστική καµπτική αντοχή άοπλης τοιχοποιίας θα προσδιορίζεται βάσει

αποτελεσµάτων δοκιµών σε τοιχοποιία.

• Παράλληλα στους αρµούς FXK1 (Mpa)

Καµπτική αντοχή δοκιµίων τα οποία δίνουν επίπεδο θραύσης παράλληλο στους οριζόντιους αρµούς. (παρ.

3.6.4 EC6). Η τιµή της fxk1 πρέπει να λαµβάνεται ίση µε µηδέν όταν η αστοχία του τοίχου θα µπορούσε

να οδηγήσει σε µείζονα κατάρρευση ή σε πλήρη απώλεια ευστάθειας του συνόλου της κατασκευής ή

κατά τον σχεδιασµό έναντι σεισµικών δράσεων.

• Κάθετα στους αρµούς FXK2 (Mpa)

Καµπτική αντοχή δοκιµίων τα οποία δίνουν επίπεδο θραύσης κάθετο προς τους οριζόντιους αρµούς.

• Συντελεστής ασφαλείας γm. Επιµέρους συντελεστές ασφάλειας για τις ιδιότητες των υλικών. Η τιµή

του συντελεστή γm εξαρτάται από την κατηγορία ελέγχου εργοστασιακής παραγωγής λιθοσωµάτων και

την κατηγορία κατασκευής (βλέπε πίνακα 2.3, παρ. 3.1.1(3), παρ. 6.9 του EC6)


2 - 56

ΚΟΝΙΑΜΜΑΤΑ

• Τύπος κονιάµατος: Σύµφωνα µε την παρ. 3.2 του EC6, υπάρχουν οι ακόλουθοι τύποι κονιαµάτων:

Οποιοδήποτε

Γενικής εφαρµογής

Λεπτής στρώσης

Ελαφροκονίαµα

Σηµείωση: Ανάλογα µε τον τύπο του κονιάµατος, ο EC6 προβλέπει διαφορετικές εξισώσεις υπολογισµού

της θλιπτικής και διατµητικής αντοχής της τοιχοποιίας. (βλέπε παρ.3.6.2). Για να εφαρµοστούν µε την

σειρά τους αυτές οι εξισώσεις, θα πρέπει να είναι συµβατός ο τύπος του κονιάµατος µε την αντοχή του, το

εύρος των οριζόντιων και κατακόρυφων αρµών κ.λ.π. Επιλέγουµε τον επιθυµητό τύπο κονιάµατος. (παρ.

3.2 του EC6)

• Θλιπτική αντοχή κονιάµατος σε MPa: Γράφουµε την θλιπτική αντοχή του κονιάµατος, η οποία

προσδιορίζεται µετά από δοκιµές βάσει του πρότυπου ΕΝ 1015-11. Τα κονιάµατα γενικής εφαρµογής

µπορούν να προδιαγράφονται βάση της αντοχής τους ή βάση της σύνθεσής τους. Θλιπτική αντοχή Μ1

αντιστοιχεί σε αντοχή 1MPa =10Kg/cm2

• Πυκνότητα κονίας (Kg/m3): ∆ίνουµε την αντίστοιχη τιµή.

• ∆οκιµές µε ΕΝ1052-3: Αφορά τις προδιαγραφές δοκιµών. Εάν έγιναν σύµφωνα µε την

συγκεκριµένη προδιαγραφή, µαρκάρουµε το check box.

ΛΙΘΟΣΩΜΑΤΑ

• Τύπος Λιθοσωµάτων: Ανοίγει λίστα µε τους τύπους λιθοσωµάτων. Επιλέγουµε τον τύπο λιθοσώµατος

από το οποίο είναι κατασκευασµένος ο τοίχος. (παρ. 3.1.1 EC6)

• ∆ιαστάσεις λιθοσώµατος σε mm: ∆ίνουµε τιµές για το µήκος, ύψος και πλάτος του λιθοσώµατος.

• Οµάδα: Τα λιθοσώµατα πρέπει να κατατάσσονται στις Οµάδες 1, 2α, 2β ή 3, ώστε να χρησιµοποιούνται

οι κατάλληλες εξισώσεις και οι αριθµητικές τιµές που δίνονται στην 3.6.2 και 3.6.3, καθώς και στα άλλα

άρθρα στα οποία αναφέρεται η κατάταξη των λιθοσωµάτων. Η κατάταξη των λιθοσωµάτων σε οµάδες

γίνεται ανάλογα τον τύπο του λιθοσώµατος και το ποσοστό των κενών επί του συνολικού όγκου του.

(Πίνακας 3.1 του EC6)

• Θλιπτική µέση αντοχή λιθοσώµατος σε Mpa: ∆ίνουµε την µέση θλιπτική αντοχή του λιθοσώµατος

κατασκευής του τοίχου σε Mpa.

• Σκαφοειδή: Εάν τα λιθοσώµατα είναι σκαφοειδή (Σχ. 5.5 EC6), µαρκάρουµε το αντίστοιχο check box.

Η χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή της τοιχοποιίας από σκαφοειδή λιθοσώµατα, υπολογίζεται βάσει της

σχέσης 3.1 του EC6, εφόσον ισχύουν επιπρόσθετα οι όροι της παραγράφου 3.6.2.6.


2 - 57

ΑΡΜΟΙ

• Πάχος αρµών: ∆ίνουµε το πάχος των οριζόντιων και κατακόρυφων αρµών,σε mm. Για να µπορούν να

εφαρµόζονται οι τιµές και οι εξισώσεις που δίνονται στις παραγράφους 3.6.2 και 3.6.3, τόσο οι

οριζόντιοι, όσο και οι κατακόρυφοι αρµοί, οι οποίοι κατασκευάζονται από κονίαµα γενικής εφαρµογής ή

από ελαφροκονίαµα, δεν πρέπει να έχουν πάχος µικρότερο από 8 mm και µεγαλύτερο από 15 mm. Οι

οριζόντιοι και οι κατακόρυφοι αρµοί, οι οποίοι κατασκευάζονται από κονίαµα λεπτής στρώσης δεν

πρέπει να έχουν πάχος µικρότερο από 1 mm και µεγαλύτερο από 3 mm.

• Πλήρωση κατακόρυφων αρµών : Οι κατακόρυφοι αρµοί µπορούν να θεωρηθούν πλήρεις, εάν

υπάρχει κονίαµα σε όλο το ύψος τους κια κατ’ ελάχιστον στο 40% του πάχους του λιθοσώµατος.

Αλλιώς θα πρέπει να θεωρούνται κενοί κατά το νόηµα της παρ. 3.6.2.5. Εάν οι κατακόρυφοι αρµοί

έχουν πληρωθεί µε κονίαµα, µαρκάρουµε το αντίστοιχο check box. (Παρ. 5.1.5 του EC6).

• ∆ιαµήκης Αρµός: Ορίζουµε αν υπάρχει διαµήκης αρµός στον τοίχο. (βλέπε παρ. 5.1.2 EC6)

• Αρµοί παράλληλοι στο πάχος, Αρµοί παράλληλοι στο µήκος ή Πουθενά παράλληλοι: Ορίζουµε

την διεύθυνση των αρµών στον τοίχο. Οι αρµοί κατά την διάστρωση των λιθοσωµάτων θα πρέπει να

είναι οριζόντιοι, εκτός εάν άλλως ορίζονται από τον µελετητή. (παρ. 5.1.5(3) EC6).

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Εάν έχουν γίνει πειραµατικές δοκιµές σε δοκίµια και έχει διαπιστωθεί πειραµατικά η θλιπτική (fk) και διατµητική (fvk) αντοχή της τοιχοποιίας που θα κατασκευαστεί, δίνουµε σ’ αυτή την θέση τις αντίστοιχες τιµές. Σ’ αυτή την περίπτωση, το πρόγραµµα θ’ αγνοήσει τα στοιχεία που έχουµε δώσει για τα λιθοσώµατα, τους αρµούς, το κονίαµα κ.λ.π. (τιµές που χρειάζεται για τον υπολογισµό των fk και fvk), και θα χρησιµοποιήσει στον σχεδιασµό τα πειραµατικά στοιχεία. • Κάθετα fk: Θλιπτική αντοχή του τοίχου.

fvk: ∆ιατµητική αντοχή του τοίχου για δράσεις κάθετα σ’ αυτόν.

• Παράλληλα fk: Θλιπτική αντοχή του τοίχου.

fvk: ∆ιατµητική αντοχή του τοίχου για δράσεις παράλληλα σ’ αυτόν

Σώσιµο: Μετά από κάθε αλλαγή στις τιµές του αρχείου υλικών, ενεργοποιείται το πλήκτρο Σώσιµο,

µε πάτηµα του οποίου σώζουµε τις αλλαγές στο συγκεκριµένο αρχείο υλικών. ∆ιαγραφή: Εχουµε την δυνατότητα να διαγράψουµε το αρχείο που έχουµε επιλέξει. Σ’ αυτή τη

περίπτωση θα εµφανιστεί το ακόλουθο message box:


2 - 58

Πατώντας Yes διαγράφεται το αρχείο. Αν δεν θέλετε να διαγραφεί πατάτε Νο.

Set as default: Με αυτό το πλήκτρο, το πρόγραµµα θέτει σαν default το αρχείο που επιλέξαµε και το

“φέρνει” σαν αρχικό αρχείο σε κάθε νέα µελέτη.

ΟΚ: Εξοδος από τις γενικές παραµέτρους διαστασιολόγησης της τοιχοποιίας.

Στοιχεία για το δοµικό πλέγµα 3∆ Για να διαπιστωθεί η αντοχή των panels από δοµικό πλέγµα 3∆, η εταιρεία ΣΠΙΤΙ Α.Ε. χρηµατοδότησε

πειραµατικές δοκιµές που έγιναν στο Εργαστήριο Σιδηροπαγούς Σκυροδέµατος του Αριστοτέλειου

Πανεπιστηµίου Θεσσσαλονίκης, σε έντεκα, συνολικά, δοκίµια για διασταύρωση των αποτελεσµάτων.

Όλα τα δοκίµια είχαν συνολικά πάχος 180 mm, επιµεριζόµενα σε δύο τοιχωµάτα σκυροδέµατος πάχους το

καθένα 60 mm και σε µονωτικό πάχους 60 mm. Οι διαστάσεις σε όψη των δοκιµίων ήταν οι µέγιστες που

µπορούσαν να επιτευχθούν ώστε να προσαρµόζονται στην διατιθέµενη µηχανή σύνθλιψης του

Εργαστηρίου Αντοχής Υλικών του Α.Π.Θ. Το ύψος των δοκιµίων ορίσθηκε στα 1330 mm και το πλάτος στα

1250 mm. Τα δοκίµια διάτµησης διαµορφώθηκαν τετραγωνικά µε αποτµήσεις 300 mm στις γωνίες. Το

ύψος και το πλάτος τους κατά την αποτµηθείσα διαγώνιο ήταν 1330 mm.

Τα οκτώ δοκίµια σύνθλιψης χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες ανάλογα µε τα επιµέρους χαρακτηριστικά τους

και τη µορφή της δοκιµής.

• Τέσσερα δοκίµια (C120-1, C120-2, C120-3, C120-4) είχαν ύψος δοκού κεφαλής ίσο µε 120 mm και

υποβλήθηκαν σε κεντρική σύνθλιψη. Στα τρία πρώτα η φόρτιση ήταν µονοτόνως αύξουσα ενώ στο

τελευταίο εφαρµόσθηκαν κύκλοι φόρτισης - αποφόρτισης.

• ∆ύο δοκίµια (C060-1, C060-2) είχαν ύψος δοκού κεφαλής ίσο µε 60 mm και υποβλήθηκαν σε

µονοτόνως αύξουσα κεντρική σύνθλιψη.

• Τέλος, δύο δοκίµια (CΕ120-1, CΕ120-2) είχαν ύψος δοκού κεφαλής 120 mm και υποβλήθηκαν σε

έκκεντρη µονοτόνως αύξουσα σύνθλιψη.

Τα τρία δοκίµια διάτµησης ήταν όλα ίδια από γεωµετρική άποψη. Για την εισαγωγή του φορτίου

τοποθετήθηκε µεταλλική πλάκα πάχους 30 mm και επιφάνειας 180x300mm σε κάθε κεφαλή

συγκολληµένη µε τις ράβδους των πλεγµάτων. ∆ύο από τα δοκίµια (S1, S2) υποβλήθηκαν σε µονοτόνως

αύξουσα φόριση και ένα (S3) σε κύκλους φόρτισης - αποφόρτισης.

Ανακεφαλαιωτικά οι εξεταζόµενες παράµετροι της πειραµατικής διερεύνησης των δοκιµίων σύνθλιψης

είναι:

• Το ύψος της δοκού κεφαλής του δοκιµίου (60 ή 120 mm).

• Η εκκεντρότητα του φορτίου σύνθλιψης (µηδενικλη για κεντρική σύνθλιψη και ίση µε το 1/3 του

πάχους του δοκιµίου, για έκκεντρη σύνθλιψη).

• Η µορφή της επιβαλλόµενης φόρτισης (µονοτόνως αύξουσα φόρτιση ή κύκλοι αποφόρτισης).

Η εξεταζόµενη παράµετρος για τα δοκίµια διάτµησης είναι µόνο η µορφή της επιβαλλόµενης φόρτισης

(µονοτόνως αύξουσα ή κύκλοι φόρτισης - αποφόρτισης).


2 - 59

Ακολουθεί συνοπτικός πίνακας αποτελεσµάτων δοκιµών.

Όνοµα ∆οκιµή Φορτίο

αστοχίας

Ορθή τάση

αστοχίας

∆ιατµητική τάση

αστοχίας

Τύπος αστοχίας

(t) (kg/cm2) (kg/cm2)

C120-1 Κεντρική

σύνθλιψη

285 190 Εγκάρσια διάρρηξη δοκού

κεφαλής


σύνθλιψη


κεφαλής


σύνθλιψη


κεφαλής


σύνθλιψη


κεφαλής


σύνθλιψη


κεφαλής


σύνθλιψη


κεφαλής

CΕ120-1 Έκκεντρη

σύνθλιψη

145 97 Λοξή αποφλείωση δοκού

κεφαλής

CE120-2 Έκκεντρη

σύνθλιψη

150 100 Λοξή αποφλείωση δοκού

κεφαλής

S1 ∆ιάτµηση 115 62 Συντριβή σκυροδέµατος

κεφαλής


κεφαλής


κεφαλής

Από την µορφή των δοκιµίων και τ’ αποτελέσµατα των πειραµατικών δοκιµών, µπορούµε να

διαµορφώσουµε τις παραµέτρους διαστασιολόγησης τοιχοποιίας από δοµικό πλέγµα 3∆, κάνοντας τις

ακόλουθες παραδοχές:

• Τα δοµήµατα κατασκευασµένα από panels 3∆, τα θεωρούµε ως κατασκευές από άοπλη - διαζωµατική

τοιχοποιία µε συγκεκριµένες αντοχές που προκύπτουν από πειραµατικές δοκιµές και οι οποίες

υπόκεινται στις διατάξεις και τους ελέγχους του EC6 περί Σχεδιασµού Κατασκευών από Άοπλη

Τοιχοποιία.


2 - 60

• Ως λιθόσωµα να θεωρήσουµε το panel 3∆ µε διαστάσεις:

Μήκος: Το µήκος των δοκιµίων.

Ύψος: Το ύψος των τοίχων στην κατασκευή.

Πλάτος: Το ελάχιστο επιτρεπόµενο πάχος φέροντος τοίχου βάσει EC6.

• Αντοχές λιθοσώµατος και τοιχοποιίας, να δώσουµε τις τιµές από τις πειραµατικές µετρήσεις. Το

πρόγραµµα εάν βρει συµπληρωµένες τιµές στα πειραµατικά στοιχεία, αυτές και χρησιµοποιεί κατά την

διαστασιολόγηση της τοιχοποιίας, αγνοώντας τις υπόλοιπες τιµές (τύπο τοίχου - λιθοσώµατος, κονίαµα,

διαστάσεις λιθοσώµατος, αρµούς κ.λ.π.). Απλά, στην συγκεκριµένη περίπτωση του 3∆ είναι

συµπληρωµένες οι τιµές ώστε να έχουµε εικόνα των panels ως λιθοσώµατα.

Αναλυτικότερα:

• Άοπλη ή διαζωµατική τοιχοποιία: Μαρκάρουµε το αντίστοιχο check box.

• Καµπτική αντοχή: Παράλληλα στους αρµούς FXK1: 1,5 Mpa

Κάθετα στους αρµούς FXK2: 1,5 Mpa

• Συντελεστής ασφαλείας γm: 1,7

• Τύπος κονιάµατος: Κονίαµα λεπτής στρώσης

• Θλιπτική αντοχή κονιάµατος: 9 Mpa.

• Πυκνότητα κονίας: 1700 kg/cm2

• ∆οκιµές µε ΕΝ1052-3: Όχι (δεν µαρκάρουµε το check box).


2 - 61

• Τύπος Λιθοσωµάτων: Από σκυρόδεµα.

• ∆ιαστάσεις λιθοσώµατος: Μήκος: 1250 mm, Ύψος: 3000 mm, Πλάτος: 240 mm

Παρατήρηση: Θεωρούµε το κάθε panel κατασκευής τοίχων ως λιθόσωµα µε τις πιο πάνω διαστάσεις. Το

πλάτος λιθοσώµατος και γενικά ενός φέροντος τοίχου έχει οριστεί στα 24 cm λόγω ελάχιστης απαίτησης

του EC6. (Εθνικό Κείµενο Εφαρµογής του EC6: ENV 1996-1-1/1995, Σχεδιασµός κατασκευών από

τοιχοποιία. ΒΟΗΘΗΜΑ: Ειδικές διατάξεις γαι κτίρια από τοιχοποία σε σεισµογενείς περιοχές, Πίνακας 2:

Γεωµετρικές απαιτήσεις για διατµητικούς τοίχους.

• Οµάδα: 2Α

• Μέση θλιπτική αντοχή λιθοσώµατος: 9,7 Mpa. Η θλιπτική αντοχή του λιθοσώµατος είναι η ίδια,

σύµφωνα µε την παραδοχή που έχουµε κάνει, µε την θλιπτική αντοχή του τοίχου.

• Πάχος αρµών: Πλήρωση κατακόρυφων αρµών:Ναί. Μαρκάρουµε το check box.

∆ιαµήκης Αρµός: Όχι

Αρµοί παράλληλοι στο πάχος: Λόγω τοποθέτησης των panels το ένα δίπλα στο άλλο, ο αρµός

σύνδεσης που δηµιουργείται είναι παράλληλος στο πάχος των “λιθοσωµάτων-panels”.

• Πειραµατικά στοιχεία

Από τ’ αποτελέσµατα των πειραµατικών δοκιµών έχουµε στην διάθεσή µας τις ακόλουθες τιµές για τις αντοχές του panel από δοµικό πλέγµα 3∆. • Κάθετα fk: 9,7 Mpa fvk: 5,1 Mpa • Παράλληλα fk: 9,7 Mpa fvk: 5,1 Mpa Αυτές θα είναι οι τιµές των αντοχών που θα χρησιµοποιήσει το πρόγραµµα κατά την διαστασιολόγηση της φέρουσας τοιχοποιίας από 3∆.

2.16 Υπολογισµοί – Πλάκες Η εισαγωγή και περιγραφή των πλακών γίνεται µέσω της εντολής ΠΛΑΚΕΣ, του µενού της περιγραφής στοιχείων ΜΟΝΤΕΛΟ, ενώ η επίλυση και διαστασιολόγηση γίνεται µέσω των εντολών που περιλαµβάνονται στο µενού ΠΛΑΚΕΣ, στο µενού ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ. Με άλλα λόγια η όλη διαδικασία έχει χωριστεί σε δύο µέρη, µε το δεύτερο να αφορά καθαρά στην ανάλυση του φέροντος στοιχείου της πλάκας. Στις παραγράφους που ακολουθούν, περιγράφονται οι σχετιζόµενες µε το δεύτερο µέρος εντολές. Μπορείτε, ακόµα, να βρείτε χρήσιµες οδηγίες για την αντιµετώπιση προβληµάτων διαστασιολόγησης, ενώ σε ξεχωριστό παράρτηµα έχουν περιληφθεί επιπλέον στοιχεία, για τις µεθόδους επίλυσης MARCUS και HAHN – CZERNY. Εντολές του υποµενού Επίλυση πλακων Εµφάνιση οπλισµών Επεξεργασία οπλισµών Αλλαγή ράβδων Ενηµέρωση οπλισµών Ληγυρότητα - Βέλη Αντιδράσεις χωρίς ζώνες


2 - 62

Εικονίδια

1 Υπολογισµοί>Πλάκες>Επίλυση πλακών. Εκτελεί την επίλυση των πλακών.

2

Υπολογισµοί>Πλάκες>Επεξεργασία οπλισµών. Εµφανίζει τους οπλισµούς από την επίλυση, στις επιλεγµένες πλάκες επιτρέποντας την επεξεργασίας τους.

3 Υπολογισµοί>Πλάκες>Αλλαγή ράβδων. Επιτρέπει την αλλαγή ράβδων οπλισµού (διαµέτρου και απόστασης τοποθέτησης).

4

Υπολογισµοί>Πλάκες>Ενηµέρωση οπλισµών. Αποθηκεύει τις αλλαγές που έχουν πραγµατοποιηθεί στις ράβδους και τις εξαφανίζει από την οθόνη.

5 Υπολογισµοί>Πλάκες>Βέλη. Εµφανίζει τα αποτελέσµατα των ελέγχων λυγηρότητας και βελών κάµψης των πλακών.

Για να προχωρήσετε στην επίλυση πλακών µιας στάθµης θα πρέπει

1. Να έχετε περιγράψει πλήρως και χωρίς προβλήµατα το φορέα. Επίσης, να έχει γίνει αναγνώριση πλακών µε επιτυχία.

2. Να έχετε ελέγξει, συµπληρώσει και διορθώσει όλες τις σχετικές µε τις πλάκες Παραµέτρους Σχεδιασµού.

2.16.1 Επίλυση πλακών Εµφανίζεται η φόρµα επίλυσης πλακών στην οποία µπορείτε να ορίσετε σε ποιες στάθµες (από.. έως, ή ακόµα και όλες) θα γίνει η επίλυση και µε ποια µέθοδο. Προεπιλεγµένη είναι η µέθοδος Marcus και η τρέχουσα στάθµη της κατόψεως. Κατά την διάρκεια της επίλυσης το πρόγραµµα θα σας ενηµερώσει µε παράθυρα για την ακριβή θέση των ζωνών επίλυσης, ώστε να επιβεβαιώσετε την ορθότητα ή µη του ορισµού τους όπως στην παρακάτω εικόνα. Πατήστε Αποδεκτή για να συνεχίσετε.

Πι είναι οι αριθµοί των πλακών που αναγνωρίσθηκαν σε συνέχεια L είναι το µήκος της πλάκας κατά τη διεύθυνση της ζώνης επίλυσης Lκ είναι το µήκος της πλάκας κάθετα στη διεύθυνση της ζώνης επίλυσης

Εικόνα 12

Το παράθυρο επιβεβαίωσης θέσης ζωνών

Εγχειρίδιο Χρήσης Λίστα Εντολών Τα παραπάνω µήκη είναι σε cm. Με το πλήκτρο «Αποδεκτή» επιβεβαιώνουµε τη θέση της ζώνης και προχωράµε στην επόµενη. Εναλλακτικά µπορούµε να ακυρώσουµε την αναγνώριση της συνεχούς δοκού µε το πλήκτρο «¨Άκυρη».

Μετά τους υπολογισµούς , θα εµφανιστεί το παρακάτω πλαίσιο διαλόγου όπου σας δίνεται η ευκαιρία να επαυξήσετε µε πολλαπλασιαστικό συντελεστή τα φορτία που θα µεταβιβαστούν στις δοκούς. Για να παραµείνει η µονάδα και στα δύο πεδία (είναι η εξ` ορισµού επιλογή) πατήστε Ο.Κ. Αν θέλετε οι τιµές των φορτίων δοκών να επαυξηθούν, πληκτρολογήστε τον επιθυµητό πολλαπλασιαστικό συντελεστή και πατήστε Ο.Κ. για να συνεχίσετε. Αν δεν θέλετε καµία µεταβίβαση πληκτρολογήστε την τιµή 0

Μ Κα ΜπαΣπ ΜτωΣΣ«α Σφ

2ΜεπενΕ

Εικόνα 13:

Το πλαίσιο διαλόγου των πολλαπλασιαστικών συντελεστών των µεταβιβαζόµενων στις δοκούς φορτίων

2 - 63

ηνύµατα αστοχίας πλακών που ενδέχεται να εµφανιστούν στην επίλυση:

ατά την διάρκεια της επίλυσης το πρόγραµµα πιθανόν να µας δώσει ορισµένα µηνύµατα σε περίπτωση στοχίας των πλακών. Τα ΜΗΝΥΜΑΤΑ αυτά είναι της εξής µορφής :

ΗΝΥΜΑ: «Το πρόγραµµα εντόπισε στατική ανεπάρκεια στη Πλάκα Π1, λόγω……, απαιτούµενο ύψος λάκας ….», µας εξηγεί το λόγο, προτείνει απαραίτητο ύψος και αναφέρει τα στοιχεία της ζώνης που νήκει η πλάκα Π1 (στις τρεις τελευταίες γραµµές). την περίπτωση τέτοιου µηνύµατος, επιστρέφουµε στον κωδικό «Αλλαγές» στις «Πλάκες», αυξάνουµε το άχος της συγκεκριµένης πλάκας και ξαναζητάµε επίλυση πλακών από τον κωδικό «Επίλυση».

ΗΝΥΜΑ: Εάν απαιτείται µεγαλύτερη διάµετρος ράβδου από αυτή που έχουµε δώσει στο αρχείο υλικών ν πλακών. τη περίπτωση τέτοιου µηνύµατος, πηγαίνουµε στον κωδικό «Παράµετροι», στα «Κατασκευαστικά τοιχεία» των πλακών αλλάζουµε τη µέγιστη διάµετρο οπλισµού στήριξης και στη συνέχεια καλούµε τον Σχεδιασµό». Αν δεν θέλουµε να αυξήσουµε την µέγιστη διάµετρο οπλισµού στήριξης, τότε θα πρέπει να υξήσουµε τα πάχη των πλακών που βρίσκονται εκατέρωθεν της στήριξης .

ηµείωση: Υπενθυµίζεται ότι και µε τις δύο µεθόδους η επίλυση των πλακών γίνεται µε δυσµενείς ορτίσεις.

.16.2 Επεξεργασία οπλισµών ε την εντολή αυτή µετατρέπονται οι στατικές οντότητες <<ράβδοι οπλισµού>> σε σχεδιαστικές για εξεργασία. Εµφανίζεται η προτροπή <Select Objects>. Επιλέγουµε την πλάκα ή πλάκες που µας διαφέρουν µε ΑΚ ή παράθυρο και ∆Κ.

µφανίζονται τότε οι ράβδοι προς επεξεργασία.

Εγχειρίδιο Χρήσης Λίστα Εντολών 2.16.3 Αλλαγή ράβδων Με την κλήση της εντολής αυτής εµφανίζεται η προτροπή <Select Objects>. Επιλέγουµε την πλάκα ή πλάκες που µας ενδιαφέρουν µε ΑΚ ή παράθυρο και ∆Κ. Αν επιλέξουµε µία ράβδο θα δούµε και τιµές περιβάλουσα ροπών κ.λ.π. Αν επιλέγουµε πολλές τότε απλώς µπορούµε να αλλάξουµε διάµετρο και αποστάσεις. Όταν γίνει επιλογή µιας ράβδου εµφανίζεται το παράθυρο της παρακάτω εικόνας ΑνβέΕδ ΣτδίροπρΣτµεο ΑκΤέµεεκ

2Οσττε

2ΣεβέΠσε

2 - 64

αποµαρκάρουµε το ενεργή η ράβδος αυτή δεν θα υπολογιστεί στην προµέτρηση, στο τελικό σχέδιο, στα λη κάµψης κ.λ.π. ώ µπορούµε να αλλάξουµε διάµετρο , απόσταση ράβδων ή αριθµό ανά διαδοκίδα κ.λ.π.

ο πλαίσιο αριστερά στο παράθυρο αναφέρονται οι ροπές σε KNm (κατά τον Ν.Κ.Ω.Σ.). Για άνοιγµα νονται η θετική και η αρνητική ροπή ανοίγµατος (Μ(+) και Μ(-)) και για στήριξη οι θετικές και αρνητικές πές αριστερά και δεξιά της στήριξης (Μ+αρ, Μ+δε, Μ-αρ, Μ-δε). Οι ροπές είναι αυτές που έχουν οκύψει για δυσµενείς φορτίσεις των πλακών. ην συνέχεια αναφέρεται ο ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ και ο ΤΙΘΕΜΕΝΟΣ οπλισµός, σε cm2. Εάν αυξήσουµε ή ιώσουµε τον τιθέµενο οπλισµό, και πατήσουµε το πλήκτρο OK, όταν ξαναµπούµε θα παρατηρήσουµε ότι τιθέµενος οπλισµός (σε cm2) που αναγράφεται αντιστοιχεί στις ράβδους που έχουν τοποθετηθεί. ολουθούν οι τάσεις από θετικές και αρνητικές ροπές (σb(M+) και σb(M-)) σε Mpa για Ν.Κ.Ω.Σ. λος σχεδιάζεται το σκαρίφηµα της τοµής µε την ονοµασία των πλακών. Σε κάθε τέτοια τοµή σχεδιάζεται διπλή διακεκοµµένη γραµµή, το άνοιγµα του οποίου έχουµε ζητήσει τον οπλισµό. Στο δεξιά παράθυρο τυπώνεται ανά δέκατα του µήκους η περιβάλλουσα ροπών.

.16.4 Ενηµέρωση οπλισµών ι αλλαγές που γίνονται όπως ανωτέρω αναφέρονται στις σχεδιαστικές οντότητες. Για να µετατραπούν σε ατικές οντότητες και να γίνουν οι απαραίτητοι νέοι υπολογισµοί πρέπει να κληθεί αυτή η εντολή αφού λειώσει η επεξεργασία των ράβδων.

.16.5 Λυγηρότητα - Βέλη κάθε περίπτωση, µετά τον έλεγχο των οπλισµών, πρέπει να κάνετε έλεγχο των πλακών σε ΟΚΑ από λη. Αυτό γίνεται µε την εντολή Βέλη. Εκτελώντας την εµφανίζεται το πλαίσιο διαλόγου της Εικόνας . ατώντας Ο.Κ. το πρόγραµµα εµφανίζει ένα δεύτερο παράθυρο παρόµοιο µε αυτό της Εικόνας . (∆ιαβάστε επόµενες παραγράφους λεπτοµέρειες, σχετικά µε τον έλεγχο αυτό)


2 - 65

Βέλη Αρχικά, γίνεται ο έλεγχος λυγηρότητας, σύµφωνα µε την παρ. 16.2 του Ν.Κ.Ω.Σ., και εάν σε κάποια πλάκα δεν ικανοποιείται η αντίστοιχη ανισότητα (ανάλογα µε τον τύπο της πλάκας), εκτυπώνεται στην οθόνη ένας πίνακας που περιλαµβάνει τον αύξοντα αριθµό της πλάκας, το µήκος της και τον συντελεστή α (που εξαρτάται από τις συνθήκες στήριξής της) για τα οποία προκύπτει η υπέρβαση, και προτείνεται το απαραίτητο πάχος ώστε να ικανοποιείται ο έλεγχος. Πατώντας ΟΚ, εµφανίζεται ο πίνακας αναλυτικής εκτύπωσης των παραµορφώσεων για όλες τις πλάκες κατά την µικρότερή τους διάσταση. ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ Πλάκα Ο αύξων αριθµός της πλάκας. L(m) Το µήκος της πλάκας (σε m), για το οποίο γίνεται ο έλεγχος παραµόρφωσης. P(KN/m) Το φορτίο της πλάκας σε KN/m (ζώνη πλάτους 1m). α Συντελεστής εξαρτώµενος από τις συνθήκες στήριξης της πλάκας Ζώνη Η ζώνη (κατά x ή y) για την οποία προκύπτουν τα βέλη L/250, L/500 Επιτρεπόµενο όριο βέλους κάµψης σύµφωνα µε την παρ. 16.1 (εµφάνιση - χρηστικότητα). αΙ (mm) Ελαστικό βέλος ,σε mm. αo(mm) Βέλος κάµψης , για βραχυχρόνιο συνδυασµό φόρτισης σε mm. αt (mm) Βέλος κάµψης , για µακροχρόνιο συνδυασµό φόρτισης σε mm. (συµπεριλαµβανοµένου και του ερπυσµού) Μr (KNm) Ροπή ρηγµάτωσης σε KNm

Εικόνα 14: Το παράθυρο ελέγχου των πλακών σε λυγηρότητα κατά ΝΚΩΣ

Εικόνα 15. Το παράθυρο αναλυτικού ελέγχου βέλους ρηγµατωµένων διατοµών.


2 - 66

Μs (KNm) Ροπή σχεδιασµού σε KNm. Αν Md > Mr, η διατοµή είναι σε στάδιο ΙΙ (ρηγµατωµένο σκυρόδεµα) και προκύπτει αο > αe Αν Md < Mr , τότε η διατοµή είναι σε στάδιο Ι, οπότε αο = αe Φ Συντελεστής ερπυσµού Έχετε την δυνατότητα ν’ αλλάξετε τους οπλισµούς µε την εντολή Αλλαγή Ράβδων και να έρθετε ξανά στα βέλη. Το πρόγραµµα θα υπολογίσει τα νέα βέλη λαµβάνοντας υπ’ όψη την ανακουφιστική επίδραση (ως ένα σηµείο) του αυξηµένου οπλισµού. Σηµείωση: Υπολογίζονται και εκτυπώνονται τα βέλη κάµψης για τους συνδυασµούς λειτουργικότητας όπως έχουν δοθεί στις Γενικές Παραµέτρους Πλάκες Παράµετροι Σχεδιασµού Συνδυασµοί Φόρτισης

2.16.6 Αντιδράσεις χωρίς ζώνες

Εδώ µπορούµε να δούµε τα φορτία που προέκυψαν στα στοιχεία (τοίχους και

δοκούς), µετά την επίλυση των πλακών.

Έχουµε την δυνατότητα να δώσουµε επιπρόσθετα φορτία ή να κάνουµε

διορθώσεις πληκτρολογώντας τη νέα τιµή στην αντίστοιχη θέση. Εάν θέλουµε

ν’ αλλάξουµε τα φορτία κάοποιας δοκού ή/και ενός τοίχου και έρθουµε µε το

mouse στην αντίστοιχη θέση του πίνακα, θα παρατηρήσουµε στην οθόνη ότι

δύο βελάκια µας υποδεικνύουν τον συγκεκριµένο τοίχο .

2.17 Υπολογισµοί – Επίλυση µε πεπερασµένα Γίνεται η επίλυση µεµονωµένα του κάθε τοίχου µε επίπεδα επιφανειακά πεπερασµένα στοιχεία (µε

κατανοµή του σεισµικού φορτίου σύµφωνα µε το µονόροφο µοντέλο) χρησιµοποιώντας το πρόγραµµα

πεπερασµένων στοιχείων FEA που περιλαµβάνεται στο PESSOS2006, και στη συνέχεια σχεδιασµός αυτών

µε τον ΕC6.


2 - 67

2.18 Υπολογισµοί – Χωρική επίλυση µε πεπερασµένα Επιλύεται όλος ο φορέας στο χώρο χρησιµοποιώντας το πρόγραµµα πεπερασµένων στοιχείων FEA που

περιλαµβάνεται στο PESSOS2006. Να σηµειωθεί ότι το µέγεθος του αρχείου επίλυσης και ο χρόνος µπορεί

να είναι υπερβολικά µεγάλα.

2.19 Υπολογισµοί – Σχεδιασµός Μετά την επίλυση του χωρικού πλαισίου, επιλέγετε από το µενού «Υπολογισµοί» την εντολή

«Σχεδιασµός» για τη διαστασιολόγηση των τοίχων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ 3∆: Γενικά τα κατακόρυφα στοιχεία από φέρουσα τοιχοποιία, υποφέρουν σε διάτµηση

λόγω µικρής θλιβόµενης ζώνης συγκριτικά µε την συνολική διατοµή τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσµα

χαµηλή τιµή στην οριακή τέµνουσα.

Γι’ αυτό τον λόγο στο επάνω δεξιά τµήµα της οθόνης υπάρχει ένα πλήκτρο 3∆ µ’ ένα φωτεινό σηµατοδότη.

Όταν η ένδειξη είναι στο κόκκινο, σηµαίνει ότι ο έλεγχος σε διάτµηση θα γίνει µε το µήκος της θλιβόµενης

ζώνης που υπολογίστηκε.

Όταν το ενεργοποιήσετε στο πράσινο φως, θα ληφθεί υπ’ όψη στον έλεγχο δάτµησης ότι όλη η διατοµή

του τοίχου θλίβεται.

Πριν την επίλυση, ενεργοποιείτε ό,τι κρίνετε σωστό.

Σ’ αυτή την επιλογή έρχεστε επίσης εάν θέλετε να ελέγξετε κάποιους τοίχους έχοντας κάνει επεµβάσεις

στο αρχείο υλικών, όπως αλλαγές στις αντοχές των τοίχων, στην οµάδα των λιθοσωµάτων, στο εύρος των

αρµών κ.λ.π.

Σ’ αυτή την περίπτωση δεν απαιτείται εκ νέου επίλυση του φορέα.

2.20 Υπολογισµοί – Αποτελέσµατα Σχεδιασµού

Με αυτή την εντολή έχουµε την δυνατότητα να δούµε στην οθόνη τ’ αποτελέσµατα της επίλυσης και των

ελέγχων για όλους τους τοίχους καθώς επίσης να κάνουµε εκτυπώσεις στον εκτυπωτή.

Καλώντας τον κωδικό, ανοίγει στην οθόνη το ακόλουθο παράθυρο:


2 - 68


2 - 69


• Στάθµη: Ορίζουµε την στάθµη της οποίας θέλουµε να δούµε τ’ αποτελέσµατα των τοίχων.

Πληκτρολογούµε αριθµό στην αντίστοιχη θέση ή µαρκάρουµε το Ολες εάν θέλουµε να δούµε τ’

αποτελέσµατα απ’ όλες τις στάθµες.

• Τοίχος: Ορίζουµε το τοίχο του οποίου θέλουµε να δούµε τ’ αποτελέσµατα. Πληκτρολογούµε αριθµό

στην αντίστοιχη θέση ή µαρκάρουµε το Ολοι εάν θέλουµε να δούµε τ’ αποτελέσµατα για όλους τους

τοίχους της στάθµης ή των σταθµών που επιλέξαµε.

• ΟΘΟΝΗ, PRINTER, ΑΡΧΕΙΟ: Επιλέγουµε που θα γίνει η εκτύπωση των αποτελεσµάτων. Σε

περίπτωση που ζητήσουµε εκτύπωση σε αρχείο, έχουµε την δυνατότητα να πάρουµε αρχείο .asc ή .txt

ή doc. Στην οθόνη θ’ ανοίξει ένα παράθυρο όπου πρέπει να δώσουµε το όνοµα του αρχείου, τον τύπο

του (.asc, .txt ή doc) καθώς και την θέση όπου θα αποθηκευτεί.

• PRINTER FONTS: Έχουµε τη δυνατότητα να καθορίσουµε την γραµµατοσειρά (τύπος και ύψος

γράµµατος) µε την οποία θα εκτυπωθούν τ’ αποτελέσµατα στον εκτυπωτή.


2 - 70

2.20.1 ΕΝΤΑΤΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ ΚΑΙ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΣ

2.20.1.1 ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Μαρκάροντας το ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ και πατώντας το πλήκτρο ΕΚΤΕΛΕΣΕ, µπορούµε να δούµε αναλυτικά όλους

τους υπολογισµούς και τους ελέγχους για τους τοίχους που έχουµε επιλέξει.


Γενικά

Τµ : Αριθµός τµήµατος τοίχου. Ανάλογα µε τον λόγο ύψους τοίχου - ανοίγµατος και το ποσοστό

εµβαδού ανοίγµατος ως προς εµβαδόν τοίχου που θα γίνει ο διαχωρισµός , µπορεί ένας τοίχος να

χωριστεί από το πρόγραµµα σε περισσότερα τµήµατα.

Από: Απόσταση αριστερής παρειάς τµήµατος από αριστερή παρειά τοίχου

Εως: Απόσταση δεξιάς παρειάς τµήµατος από αριστερή παρειά τοίχου

L: Μήκος τµήµατος τοίχου σε m

t: Πάχος τοίχου σε m

Η: Υψος τοίχου σε m

tισ: Ισοδύναµο πάχος τοίχου σε m

λ: Λυγηρότητα ( λ=Η/t )

Ε: Μέτρο ελαστικότητας τοίχου σε Mpa

ΕΛ.λ: Ελεγχος λυγηρότητας. Αν ικανοποιείται θα εκτυπώνεται ΟΚ, ενώ για υπέρβαση θα εκτυπώνονται

αστερίσκοι.

W1: Ροπή αντίστασης τοίχου κατά τη µία διεύθυνση

W2: Ροπή αντίστασης τοίχου κατά τη άλλη διεύθυνση

ΕΚ: Εκκεντρότητα συγκεντρωµένου φορτίου (έδραση δοκού)

ΕΚεπ: Επιτρεπόµενη εκκεντρότητα συγκεντρωµένου φορτίου

σ: Τάση έδρασης συγκεντρωµένου φορτίου

σεπ: Επιτρεπόµενη τάση έδρασης συγκεντρωµένου φορτίου

ΕΛ.: Ελεγχος εκκεντρότητας και τάσεων. Αν ικανοποιούνται και οι δύο έλεγχοι θα εκτυπώνεται ΟΚ, ενώ

για υπέρβαση θα εκτυπώνονται αστερίσκοι.

Εντατικά µεγέθη ανά τµήµα

Ν : Αξονική δύναµη για κάθε περίπτωση φόρτισης (ΚΝ)

My1, My2: Ροπές στον πόδα και την κεφαλή του τοίχου κατά τον τοπικό άξονα Υ, για κάθε περίπτωση

φόρτισης (KNm)


2 - 71

Mz1, Mz2: Ροπές στον πόδα και την κεφαλή του τοίχου κατά τον τοπικό άξονα Ζ, για κάθε περίπτωση

φόρτισης (KNm).

Qy, Qz: Τέµνουσες δυνάµεις κατά τους τοπικούς Υ και Ζ άξονες του τοίχου αντίστοιχα (KN).

Πέδιλο

σοµ : Οµοιόµορφη τάση εδάφους (KN/m2)

σακ : ακραία τάση εδάφους (KN/m2)

Νsd(G): Αξονική ένταση από µόνιµα φορτία (KN)

Νsd(Q): Αξονική ένταση από κινητά φορτία (KN)

Msd(E): Ροπή σεδιασµού λόγω σεισµικών δράσεων (KNm)

Εκκ.: Εκκεντρότητα του πεδίλου (m)

Vsd: Τέµνουσα σχεδιασµού του πεδίλου (KN)

Vrd1 : Επιτρεπόµενη τιµή της τέµνουσας (KN)

Μπελ: Αναπτυσσόµενη ροπή στο πέλµα (KMm)

As1 : Οπλισµός πέλµατος σε cm2

Βαπ.: Ελάχιστο απαιτούµενο πλάτος έδρασης πεδίλου ( όχι απαραίτητα ίδιο

µε αυτό που έχουµε δώσει στην είσοδο δεδοµένων)

Οπλ.: Τιθέµενος κύριος οπλισµός σε cm2

Ελ: Εάν ικανοποιούνται οι έλεγχοι και µας καλύπτει η

διάσταση του πεδίλου εκτυπώνεται OK, αλλιώς αστερίσκοι.

ΘΛΙΨΗ

Σ.Φ. : Ο αύξων αριθµός του συνδυασµού φόρτισης

σd : Η τάση που αναπτύσεται στον τοίχο για κάθε συνδυασµό φόρτισης (Μpa)

Fk: Η θλιπτική αντοχή του τοίχου (Mpa)

Μαρχ: Ροπή σχεδιασµού στην βάση του τοίχου (KNm)

Μτελ: Ροπή σχεδιασµού στην κορυφή του τοίχου (KNm)

Μ/5: Ροπή στο δεύτερο πέµπτο του τοίχου (KNm)

f: Συντελεστής ερπυσµού

ek: Εκκεντρότητα λόγω ερπυσµού (m)

em: Εκκεντρότητα λόγω φορτίων (m)

ek(λ): Η τιµή της εκκεντρότητας που θα ληφθεί υπόψη τελικά (για λ<15→ ek=0) (m)

emk: Συνιστάµενη εκκεντρότητα στο µεσαίο 1/5 του τοίχου (m)

Φi: Μειωτικός συντελεστής εξαρτώµενος από την λυγηρότητα, για την κορυφή ή τη βάση του τοίχου

Φm: Μειωτικός συντελεστής εξαρτώµενος από την λυγηρότητα, για το µέσον του ύψους του τοίχου

Nsd: Τιµή σχεδιασµού κατακόρυφου φορτίου δρώντος επί του τοίχου (KN)


2 - 72

Nrd1: Τιμή σχεδιασμού της αντίστασης του τοίχου στην βάση του, έναντι κατακόρυφων φορτίων (KN)

Nrd2: Τιμή σχεδιασμού της αντίστασης του τοίχου στην κορυφή του, έναντι κατακόρυφων φορτίων (KN)

ΕΛ.: Ελεγχος αξονικού φορτίου. Αν ικανοποιείται θα εκτυπώνεται ΟΚ, ενώ για υπέρβαση θα

εκτυπώνονται αστερίσκοι.

ΔΙΑΤΜΗΣΗ

Σ.Φ.: Ο αύξων αριθμός του συνδυασμού φόρτισης

ek: εκκεντρότητα (M/N)

Lθλιβ: Μήκος θλιβόμενης ζώνης (m)

Fvk: Χαρακτηριστική τιμή διατμητικής αντοχής της τοιχοποιίας (Mpa)

V: Τιμή αρχικής τέμνουσας (KN)

ΔV: Πρόσθετη τέμνουσα (KN)

Vsd: Τιμή σχεδιασμού δρώσας τέμνουσας (V+ΔV) (KN)

Vrd: Τέμνουσα αντοχής της τοιχοποιίας (KN)

ΕΛ.: Ελεγχος διάτμησης. Αν ικανοποιείται θα εκτυπώνεται ΟΚ, ενώ για υπέρβαση θα εκτυπώνονται


ΚΑΜΨΗ

Fxkt: Fxk1 ή Fxk2 κατά το πάχος του τοίχου ανάλογα με τον ορισμό των αρμών (Mpa)

FxkL: Fxk1 ή Fxk2 κατά το μήκος του τοίχου ανάλογα με τον ορισμό των αρμών (Mpa)

Mrdt: Καμπτική ροπή ως προς το πάχος του τοίχου (KNm)

MrdL: Καμπτική ροπή ως προς το μήκος του τοίχου (KNm)

Msdt: Τιμή σχεδιασμού καμπτικής ροπής κάθετα στον τοίχο (KNm)

MsdL: Τιμή σχεδιασμού καμπτικής ροπής παράλληλα στον τοίχο (KNm)

ΔΜ: Πρόσθετη ροπή λόγω αθέλητης εκκεντρότητας (KNm)

ΕΛ.: Ελεγχος κάμψης. Αν ικανοποιείται θα εκτυπώνεται ΟΚ, ενώ για υπέρβαση θα εκτυπώνονται


2.20.1.2 ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Μαρκάροντας το ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ και πατώντας το πλήκτρο ΕΚΤΕΛΕΣΕ, μπορούμε να πάρουμε συνοπτικές

εκτυπώσεις στην οθόνη ή στον printer των αποτελεσμάτων για τον τοίχο που έχουμε επιλέξει.

Οι συμβολισμοί ως διευκρινίστηκαν στα ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ αποτελέσματα.


2 - 73

2.20.1.3 ΣΥΝ∆ΥΑΣΜΟΙ ΦΟΡΤΙΣΗΣ ΦΟΡΕΑ Ενεργοποιώντας το πλήκτρο Συνδυασµοί φόρτισης φορέα και πατώντας το ΕΚΤΕΛΕΣΕ , θα δούµε πριν

από τ’ αποτελέσµατα ( αναλυτικά ή συνοπτικά ) τους συνδυασµούς των εντατικών µεγεθών για τον

υπολογισµό των τιµών σχεδιασµού για τον έλεγχο των τοίχων.

2.20.1.4 ΓΡΑΦΙΚΑ (ΤΑΣΕΙΣ) Μαρκάροντας την τάση της οποίας θέλουµε να δούµε το διάγραµµα (σx, σy, σxy, σ1, σ2, σ3, σπυκν., σισοδ. ) και

πατώντας το πλήκτρο ΕΚΤΕΛΕΣΕ, ανοίγει το παράθυρο γραφικής απεικόνησης των τάσεων.


σx: διάγραµµα ορθών τάσεων κατά x

σy: διάγραµµα ορθών τάσεων κατά y

σxy: διάγραµµα τάσεων κατά τον άξονα x κάθετες στο επίπεδο yz

σ1: η µέγιστη κύρια τάση που αναπτύσεται στον τοίχο

σ2, σ3: οι κύριες τάσεις κατά τις άλλες δυο διευθύνσεις του τοίχου

σπυκ: (σ12+σ2

2+σ32)1/2

σισοδ: ισοδύναµη τάση για µονοαξονική εντατική κατάσταση (σ2+3τ2)1/2

Σηµείωση: Βλέπουµε τα διαγράµµατα τάσεων που προκύπτουν από οριζόντια δύναµη σεισµού και µόνο

(και όχι συνολικά µαζί µε τα µόνιµα και τα κινητά φορτία).

• ΣΤΑΘΜΗ: ∆ίνουµε τον αριθµό της στάθµης που βρίσκεται ο τοίχος του οποίου θέλουµε να δούµε τα

διαγράµµατα.

• ΤΟΙΧΟΣ: Πληκτρολογούµε τον αριθµό του τοίχου του οποίου θέλουµε να δούµε τα διαγράµµατα των

τάσεων.

• ΕΠΟΜΕΝΟ: Βλέπουµε τ’ αποτελέσµατα του επόµενου τµήµατος του συγκεκριµένου τοίχου.

• ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ: Mπορούµε να δούµε τ’ αποτελέσµατα του προηγούµενου τµήµατος του τοίχου.

• ΟΘΟΝΗ, PRINTER: Επιλέγουµε που θέλουµε να πάρουµε εκτύπωση των διαγραµµάτων στο printer.

• ΕΚΤΕΛΕΣΕ: Εαν θέλουµε να δούµε άλλο διάγραµµα τάσεων, το µαρκάρουµε και πατάµε ΕΚΤΕΛΕΣΕ.

• ΕΞΟ∆ΟΣ: Επιστροφή στο αρχικό παράθυρο αποτελεσµάτων.


2 - 74

2.21 Υπολογισµοί – Εκτυπώσεις Με την εντολή αυτή δηµιουργούνται και ανοίγουν ταυτόχρονα στο Default Editor των Windows τα .rtf αρχεία των εκτυπώσεων.

2.21.1 ∆εδοµένα Έχουµε την δυνατότητα να εκτυπώσουµε τα δεδοµένα της µελέτης σε αρχείο .rtf. • Στάθµες: Με το mouse επιλέγουµε την στάθµη της οποίας θέλουµε να πάρουµε εκτυπώσεις στην

οθόνη ή το printer ή αρχεία .dxf και .txt.

Με την επιλογή Όλες, επιλέγουµε όλες τις στάθµες.

Εάν θέλουµε να εκτυπώσουµε µερικές στάθµες µαζί, επιλέγουµε την πρώτη µε το mouse και την κάθε

µία από τις υπόλοιπες µε Ctrl και αριστερό click του mouse επάνω στην στάθµη.

• Σκαρίφηµα κάτοψης

• Πίνακας τοίχων

• Πίνακας δοκών

• Πίνακας προβόλων


2 - 75

• Πίνακας πλακών

• Πίνακας αντιδράσεων

• Οψη µη ορθογωνικών ή ανοίγµατα: Σκαρίφηµα όψης Πίνακας διαστάσεων Πίνακας ανοιγµάτων

• Υλικά τοιχοποιίας

Μαρκάρουµε τα δεδοµένα που θέλουµε να εκτυπώσουµε.

2.21.2 Αποτελέσµατα Έχουµε την δυνατότητα να εκτυπώσουµε τ’ αποτελέσµατα επίλυσης τοίχων, δοκών και πλακών στον σε

αρχείο .rtf.

2.21.2.1 Τοίχοι Αναλυτικές πληροφορίες για τις εκτυπώσεις των αποτελεσµάτων επίλυσης και διαστασιολόγησης των

τοίχων δίνονται στην παράγραφο 2.20.1.1.

2.21.2.2 ∆οκοί

Επεξηγήσεις συµβόλων

Α.Ο.Σ.: Άνω οπλισµός στήριξης

Α.Ο.Α.: Άνω οπλισµός ανοίγµατος

∆: Αύξων αριθµός δοκού

ΒxD: ∆ιαστάσεις δοκού

Κ: Αύξων αριθµός τοίχου στήριξης

Κ.Ο.Α.ι.: Κάτω οπλισµός ανοίγµατος (ίσια σίδερα)

Κ.Ο.Α.σ.: Κάτω οπλισµός ανοίγµατος (σπαστά σίδερα)

Κ.Ο.Σ.: Κάτω οπλισµός στήριξης

(Σε παράενθεση αναγράφεται ο απαραίτητος οπλισµός σε cm2).

ΣΥΝ∆ΕΤΗΡΕΣ: Συνδετήρες δοκού και είδος (δίτµητοι, τετράτµητοι κ.λ.π.)

εc:Αναγράφεται η παραµόρφωση του beton στις στηρίξεις και ανοίγµατα, σε mm.

Trd1: Ροπή αντοχής σχεδιασµού σε στρέψη λόγω θλίψης των τοιχωµάτων σε ΚΝm.

Asw: Εµβαδόν διατοµής οπλισµού διάτµησης σε cm2.

Sw: Απόσταση µεταξύ οπλισµού διάτµησης σε cm2.

∆ΙΑΜΗΚΗΣ: ∆ιαµήκης οπλισµός από στρέψη.


2 - 76

Ακολουθεί ο έλεγχος διάτµησης για κάθε δοκό.

Vrd1: Τέµνουσα αντοχής σχεδιασµού (για στοιχεία χωρίς οπλισµό διάτµησης) σε ΚΝ

Vrd2: Έλεγχος περιορισµού θλίψης σκυροδέµατος, σε ΚΝ

As1: Τιθέµενος εφελκυόµενος οπλισµός σε cm2

As2: Τιθέµενος θλιβόµενος οπλισµός σε cm2

Vsd: ∆ρώσα τέµνουσα σχεδιασµού σε ΚΝ

%Vsd: ∆ρώσα τέµνουσα σχεδιασµού σε ΚΝ, που παραλαµβάνεται από δισδιαγώνιο οπλισµό

ζ: Λόγος της ελάχιστης προς την µέγιστη τέµνουσα δύναµη

As/H: Εµβαδόν δισδιαγώνιου οπλισµού ανηγµένο ως προς το ύψος της δοκού

Τέλος, εκτυπώνονται τα σίδερα των ανοιγµάτων και των στηρίξεων της συνεχούς δοκού.

∆ΟΚ: Αύξων αριθµός δοκού

ΣΤΗ: Αύξων αριθµός στήριξης

ΙΣΑ-Α L(ολ) ΑΠΟ: Πάνω σίδερα ανοίγµατος (ίσια). Στην θέση “L(ολ)” αναγράφεται το συνολικό µήκος

της ράβδου, ενώ στο “ΑΠΟ” αναγράφεατι η απόσταση υης αρχής της ράβδου από

το σηµείο αναφοράς. Στο σχήµα που ακολουθεί οι αποστάσεις είναι La και Lβ

αντίστοιχα.

ΙΣΑ-Κ L(ολ) ΑΠΟ: Κάτω σίδερα ανοίγµατος (ίσια). Στην θέση “L(ολ)” αναγράφεται το συνολικό µήκος

της ράβδου, ενώ στο “ΑΠΟ” αναγράφεται η απόσταση της αρχής της ράβδου από

το σηµείο αναφοράς. Στο σχήµα που ακολουθεί οι αποστάσεις είναι Lγ και Lδ

αντίστοιχα.

ΚΑΤΩ S1 S2 S3 S4: Κάτω σίδερα ανοίγµατος. Οι αποστάσεις ;S1,S2,S3 και S4 αναφέρονται ως προς το

σηµείο αναφοράς. Εάν τα κάτω σίδερα ανοίγµατος είναι ίσια, τότε S2=0, S3=0.

As-A As-K: Απαραίτητος οπλισµός σε cm2 ανοίγµατος, άνω και κάτω αντίστοιχα.

Στο σχήµα που ακολουθεί θα προσπαθήσουµε να δείξουµε γραφικά, ποιές είναι οι παραπάνω αποστάσεις.

LαLβ

Lγ

Lδ

S1S2

S3

S4


2 - 77

Επίσης στις εκτυπώσεις των οπλισµών δοκών, βλέπουµε τιν τρόπο αγκύρωσης των οπλισµών στις ακραίες

στηρίξεις. Υπάρχουν έξι τρόποι αγκύρωσης:

• Ευθύγραµµο

• Ευθύγραµµο µε άγκιστρο

• Καµπύλο

• Καµπύλο µε άγκιστρο

• Ορθή γωνία

• Ορθή γωνία µε άγκιστρο

2.21.2.3 Πλάκες – Φορτία Εκτυπώνονται τα φορτία που επιβάλλονται σε πλάκες και δοκούς.

Α/Α Αύξων αριθµός πλάκας ή προβόλου

d1 Το πάχος της πλάκας σε cm

Περιβάλλουσες δοκοί Οι δοκοί και οι τοίχοι που περιβάλλουν την πλάκα

Φορτίο Ίδιο Ίδιο βάρος της πλάκας σε N/m2

Φορτίο Μόνιµο Μόνιµο της πλάκας σε N/m2

Φορτίο Κινητό Κινητό της πλάκας σε N/m2

Ακραίο Φορτίο στο ακραίο άκρο προβόλου σε N/m

Ολικό φορτίο Συνολικό φορτίο πλάκας σε N/m2

Lε

Lε

Lζ


2 - 78

2.21.2.4 Πλάκες – Ζώνες L(m) Μήκος πλάκας σε m (στην διεύθυνση της ζώνης), από άξονα σε άξονα τοίχου ή της

δοκού

D (cm) Πάχος πλάκας σε cm

L1/L2 Ο λόγος των πλευρών της πλάκας

Gµον. Μόνιµο φορτίο πλάκας σε N/m

Qκιν. Κινητό φορτίο πλάκας σε N/m

Gίδιο Ίδιο βάρος πλάκας σε N/m

K Συντελεστής κατανοµής φορτίων

ν Συντελεστής µείωσης ροπών ανοιγµάτων

Μ-στ Αρνητική ροπή στηρίξεων σε ΚΝm

Μ-αν Αρνητική ροπή ανοιγµάτων σε ΚΝm

Μ+στ Θετική ροπή στηρίξεων σε ΚΝm

Μ+αν Θετική ροπή ανοιγµάτων σε ΚΝm

Feστ Οπλισµός στήριξης σε cm2

Feανω Άνω οπλισµός πλάκας σε cm2

Feκατω Κάτω οπλισµός πλάκας σε cm2

Φανω Άνω οπλισµός πλάκας (διατοµή/απόσταση)

Φκατω Κάτω οπλισµός πλάκας (διατοµή/απόσταση)

σb στ. Μ- Τάση beton στην στήριξη από αρνητικές ροπές σε Mpa

σb αν. Μ- Τάση beton στο άνοιγµα από αρνητικές ροπές σε Mpa

σb αν. Μ+ Τάση beton στο άνοιγµα από θετικές ροπές σε Mpa

σb στ. Μ+ Τάση beton στη στήριξη από θετικές ροπές σε Mpa

2.21.2.5 Πλάκες – Επίλυση Στην επιλογή εκτυπώνονται οµαδοποιηµένα οι οπλισµοί των πλακών, προβόλων και στηρίξεων και τέλος ο

έλεγχος λυγηρότητας και παραµορφώσεως (βέλη κάµψης).

• Οπλισµοί ανοίγµατος πλακών


Α/Α Αύξων αριθµός πλάκας

d(cm) Πάχος πλάκας σε cm. “Ζώνη”: Αρίθµηση ζώνης και η διεύθυνσή της

Στηρίξεις Αριστερή και δεξιά δοκός ή τοίχος της πλάκας που τέµνει η ζώνη

M Στην πρώτη γραµµή εκτυπώνεται η θετική ροπή στο άνοιγµα της πλάκας και στη

δεύτερη η αρνητική σε ΚΝm


2 - 79

σb Τάσεις beton από θετική (πρώτη γραµµή) και αρνητική ροπή (δεύτερη γραµµή) στο

άνοιγµα της πλάκας σε Mpa

fe Οπλισµός σε cm2 στο άνοιγµα κάτω από θετική ροπή (πρώτη γραµµή) και στο άνοιγµα

άνω από αρνητική ροπή (δεύτερη γραµµή)

Ράβδοι ∆ιάµετρος και απόσταση οπλισµών ανοίγµατος κάτω (πρώτη γραµµή) και άνω (δεύτερη

γραµµή)

Σηµείωση: Στους προβόλους εκτυπώνεται µόνο µία γραµµή ανά ζώνη στην οποία αναφέρονται οι

αρνητικές ροπές και τα άνω σίδερα.

• Στηρίξεις


Α/Α Ο αύξων αριθµός της στήριξης

B x D ∆ιαστάσεις στήριξης (δοκών ή τοίχων)

Πλάκες Πλάκες που βρίσκονται αριστερά και δεξιά της στήριξης

Μ Ροπή στήριξης σε ΚΝm

σb Τάση beton στην στήριξη σε Mpa

fe Απαραίτητος οπλισµός στήριξης (άνω) σε cm2

Πρόσθετα Πρόσθετος οπλισµός στήριξης (άνω) σε cm2

Εν συνέχεια τυπώνεται ο πίνακας των ράβδων όπου αναγράφονται οι θέσεις των σπασιµάτων αυτών και

τέλος, ο έλεγχος λυγηρότητας για την µικρότερη διεύθυνση κάθε πλάκας καθώς και ο έλεγχος βελών

κάµψης, όπως αναφέρεται ανωτέρω στον κωδικό ΒΕΛΗ.

2.21.2.6 Πλάκες – Προµέτρηση Αναλυτικός υπολογισµός και εκτύπωση µηκών ράβδων, διαµέτρων, βάρους, όγκου σκυροδέµατος,

εµβαδού ξυλότυπου για τις πλάκες της στάθµης κ.λ.π.

2.21.2.7 Οπλισµών ανοιγµάτων Υπολογίζεται και εκτυπώνεται ταυτόχρονα ο απαιτούµενος οπλισµός των υπέρθυρων ανοιγµάτων όταν

αυτά θεωρούνται ως υψίκορµες δοκοί. Επίσης, εάν το υπέρθυρο εκτιµηθεί από τις διαστάσεις του ότι έχει

την λειτουργία σενάζ, υπολογίζεται ο αντίστοιχος άνω και κάτω οπλισµός. Έχετε την δυνατότητα

συµπλήρωσης ή/και διόρθωσης των συγκεκριµένων υπολογισµών µέσα στο Window Text.

Σηµείωση: ∆εν υπολογίζεται σ’ αυτή την θέση το οριζόντιο και κατακόρυφο σενάζ τοίχων χωρίς

ανοίγµατα. Η διαστάσεις του και ο οπλισµός (οριζόντιες ράβδοι και συνδετήρες) αναγράφονται στην

κάτοψη των .dxf αρχείων.


2 - 80

2.21.2.8 Τεχνική Έκθεση Στις ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ συµπεριλαµβάνεται και η Τεχνική Έκθεση την οποία έχετε την δυνατότητα να

επεξεργαστείτε και να εκτυπώσετε.

2.22 Γραφικά

Εικονίδια

1 ∆ιάφορα>Κάτοψη. Παρουσιάζει την κάτοψη της τρέχουσας στάθµης.

2 ∆ιάφορα>3D Απεικόνιση. Παρουσιάζει το σκαρίφηµα της τρέχουσας στάθµης του µοντέλου τρισδιάστατα.

3 ∆ιάφορα>Αξονοµετρικό. Παρουσιάζει το σκαρίφηµα ολόκληρου του φορέα τρισδιάστατα.

2.22.1 Κάτοψη Επαναφέρει την απεικόνιση της κάτοψης (για την τρέχουσα στάθµη) ή και µε ΑΚ στο , της γραµµής εργαλείων ΣΧΕ∆ΙΑ.

2.22.2 3D Απεικόνιση Εµφανίζει την τρισδιάστατη απεικόνιση της κάτοψης

2.22.3 Αξονοµετρικό Ή ΑΚ στο εικονίδιο , της γραµµής εργαλείων ΣΧΕ∆ΙΑ. Η εντολή αυτή θα σας παρουσιάσει την τρισδιάστατη απεικόνιση των όγκων του φορέα.

2.22.4 ∆ίκτυο πεπερασµένων στοιχείων Μετά την επίλυση µε πεπερασµένα µπορούµε µε την κλήση αυτής της εντολής να απεικονίσουµε τον κάνναβο των πεπερασµένων στοιχείων. Πρέπει όµως πρώτα να έχει γίνει µετά την επίλυση µεταφορά του αρχείο FILE.INP από το \VK\WINDOWS\VKANSYS\TEMP\ στον φάκελο της µελέτης.

Εγχειρίδιο Χρήσης Λίστα Εντολών 2.22.5 Έξοδος από τα Γραφικά Καλώντας οποιαδήποτε από τις παραπάνω εντολές (πλην των 3 πρώτων), το πρόγραµµα µπαίνει στην κατάσταση απεικόνισης (Results). Με την κλήση της εντολής “Έξοδος από τα Γραφικά” επανέρχεται στην προηγούµενη κατάσταση, δηλαδή της επεξεργασίας [Editing] ή των υπολογισµών [Calculations]

2.23 ∆ιάφορα – ∆ιαχείρηση layer Η επιλογή αυτή χρησιµεύει σε ένα γρήγορο και πολύ πρακτικό τρόπο καθορισµού από τον χρήστη (κατά την διάρκεια της εργασίας) των λογικών υποσχεδίων της κάτοψης (layers). Ειδικότερα, επιλέγοντας «∆ιαχείριση Layers», εµφανίζεται η ακόλουθη οθόνη:

Ο χρήσποντίκι Όταν τοφαίνεταείναι αυ(Σηµείωαλληλοαστο να αντίστοιεύκολα ΣΗΜΕΙΩAutoCADτης πλη

Εικόνα Το πλαίσιο διαλόγου µε τις επιλογές εµφάνισης – απόκρυψης των διαφόρων layers.

2 - 81

της, εφόσον το επιθυµεί µπορεί να απενεργοποιεί οµάδες στοιχείων, πηγαίνοντας απλά µε το και πιέζοντας το αριστερό πλήκτρο µέσα στο «τετραγωνάκι» - ένδειξη της αντίστοιχης οµάδας. τετραγωνάκι είναι «τσεκαρισµένο» τότε είναι ενεργοποιηµένη και η αντίστοιχη οµάδα. Όπως ι και στην οθόνη, τα layers στα οποία µπορεί να επεµβαίνει (για να τα απενεργοποιεί-ενεργοποιεί) τά των βασικών στοιχείων (Υποστυλώµατα, Πέδιλα, ∆οκοί κλπ), τα layer βοηθητικών πληροφοριών ν οικοπέδου, οριογραµµών, αρίθµησης, κλπ) και των κατηγοριών των βιβλιοθηκών. Εξάλλου, οι ποκλειόµενες ενδείξεις στο κάτω αριστερά µέρος της οθόνης Κάτοψη & 3D Απεικόνιση, βοηθούν µπορεί ο χρήστης να διαχειρίζεται τα layers είτε στην κάτοψη είτε στο τρισδιάστατο, δίνοντας χα την κατάλληλη ένδειξη στο κάτω µέρος. Με µία-δύο δοκιµές ο χρήστης µπορεί να αντιληφθεί την χρησιµότητα της παραπάνω εντολής.

ΣΗ Η παραπάνω επιλογή µας γλυτώνει από το να χρησιµοποιούµε την εντολή Set Layer του , την οποία φυσικά και µπορεί να χρησιµοποιήσει ο χρήστης εφόσον το επιθυµεί, αλλά που λόγω θώρας των layers (σε συνδυασµό µε τα επίπεδα) δεν προσφέρεται.


2 - 82

2.24 ∆ιάφορα – Αρχιτεκτονικό σχέδιο Με την εντολή αυτή διαβάζουµε αρχεία .dwg για βοήθηµα στην περιγραφή του φορέα.

Με την κλήση της εντολής αυτής εµφανίζεται το παρακάτω πλαίσιο διαλόγου

Με ΑΚ στον αριθµό στάθµης και ΑΚ στο <<Browse>> Θα ανοίξει το τυπικό παράθυρο αναζήτησης αρχείων των Windows. Αναζητήστε το αρχείο .dwg στο σηµείο που είναι αποθηκευµένο. Όταν το βρείτε, επιλέξτε το µε ΑΚ στο αρχείο και [OPEN]. Αφού γίνουν οι αναφορές για τις διάφορες στάθµες πατήστε ΟΚ. (δεν είναι υποχρεωτικό το αρχείο να διαφέρει ανά στάθµη ή να έχουν όλες οι στάθµες αναφορά σε κάποιο αρχείο.

2.25 ∆ιάφορα – Κάνναβος Η επιλογή Κάνναβος : δίνει την δυνατότητα ορισµού κτιριακού καννάβου, ο οποίος διευκολύνει σηµαντικά την σχεδίαση των κατόψεων των επιπέδων. Η χρήση της εντολής αυτής δεν είναι υποχρεωτική, η χρησιµότητά της όµως είναι µεγάλη ειδικά σε περιπτώσεις που έχουµε πλάγιες γραµµές οικοπέδου. Η επιλογή αποτελείται από τις δύο υποεπιλογές "Τοποθέτηση" και "Αλλαγή" που χρησιµεύουν αντίστοιχα στον αρχικό ορισµό του καννάβου και σε τυχόν αλλαγές στην συνέχεια. Επιλέγοντας "Τοποθέτηση" καννάβου εµφανίζεται το παρακάτω παράθυρο µε την βοήθεια του οποίου τον ορίζουµε.

Ειδικότερα, στο παράθυρο αυτό θα πρέπει να δώσουµε: • Την γωνία του καννάβου κατά τον άξονα των x (πχ. 0 µοίρες) • Την γωνία των οριζόντιων (ή πλάγιων) γραµµών του • Αποστάσεις για όλες τις γραµµές του καννάβου Οριζόντιες και Πλάγιες


2 - 83

Για τον σκοπό αυτό, αφού ορίσουµε στο πάνω µέρος το είδος των γραµµών (πχ. Οριζόντιες) συµπληρώνουµε την τιµή της απόστασης στο αντίστοιχο κουτί και στην συνέχεια πιέζουµε "προσθήκη", οπότε παρατηρούµε την απόσταση να έχει µεταφερθεί στην λίστα αριστερά. Με τον ίδιο τρόπο συνεχίζουµε να προσθέτουµε αποστάσεις (ή να αλλάζουµε-διαγράφουµε υπάρχουσες µε τα αντίστοιχα πλήκτρα) ώστε να περάσουµε όλες τις αποστάσεις που επιθυµούµε. Όταν ορίσουµε την µία οµάδα αποστάσεων (οριζόντιες ή πλάγιες) αλλάζουµε κατάλληλα την παραπάνω ένδειξη (Οριζόντιες ή Πλάγιες) και ορίζουµε και τις υπόλοιπες αποστάσεις. Στοιχεία για το κείµενο που θα συνοδεύει τον κάνναβο (πχ. αριθµοί ή γράµµατα, ύψος κειµένου, απόσταση αρίθµησης, θέση κλπ)

Αν για παράδειγµα ορίσουµε Αποστάσεις στο παραπάνω παράθυρο του καννάβου Πλάγια 1,5,9,14 και Οριζόντια 2,4,8,16 και αφήσουµε τις τιµές των υπόλοιπων παραµέτρων όπως είναι αρχικά, τότε θα δούµε να σχηµατίζεται ο κάνναβος που φαίνεται παρακάτω:

Παρατηρούµε όλες τις σχετικές λεπτοµέρειες να έχουν σχηµατιστεί εντελώς αυτόµατα:

Οποιεσδήποτε αλλαγές στον κάνναβο είναι δυνατές µέσω της αντίστοιχης εντολής "Αλλαγή", όπου µπορούµε να επαναορίσουµε οποιαδήποτε παράµετρό του.

2.26 ∆ιάφορα – Βοηθήµατα

2.26.1 Σύµβολα βιβλιοθηκών Με την επιλογή αυτή µπορούµε να τοποθετούµε στις κατόψεις µας σχέδια και σύµβολα τα οποία υπάρχουν µέσα στις βιβλιοθήκες του προγράµµατος. Επιλέγοντάς την εµφανίζεται αρχικά ένα υποµενού µε 9 κατηγορίες βιβλιοθηκών από τις οποίες µπορούµε να επιλέξουµε αυτήν που θέλουµε. Επιλέγοντας για παράδειγµα την πρώτη κατηγορία έρχεται στην οθόνη µας η πρώτη σελίδα συµβόλων, ενώ µε την βοήθεια των πλήκτρων "επόµενη" και "προηγούµενη" σελίδα που βρίσκονται στο κάτω µέρος, υπάρχει η δυνατότητα να µεταφερόµαστε και στις επόµενες σελίδες. Για παράδειγµα, η δεύτερη σελίδα της πρώτης κατηγορίας περιλαµβάνει τα παρακάτω σχέδια που µας βοηθούν στην διαµόρφωση των τελικών σχεδίων της µελέτης µας.


2 - 84

Η τοποθέτηση ενός συµβόλου στο σχέδιο γίνεται µε τις γνωστές δυνατότητες του AutoCAD, και ειδικότερα: • Από κάποια οθόνη συµβόλων πιέζουµε <Enter> "πάνω" στο σύµβολο και στην συνέχεια πιέζουµε το

"ΟΚ" (ή εναλλακτικά κάνουµε double clicking µε το mouse). Tότε παρατηρούµε το σύµβολο να µετακινείται µαζί µε το σταυρόνηµα, πάνω στην κάτοψη.

• Μετακινώντας κατάλληλα το ποντίκι µεταφέρουµε το σύµβολο έτσι, ώστε το σηµείο αναφοράς του (που συµπίπτει µε το σταυρό του σταυρονήµατος) να τοποθετηθεί στο επιθυµητό σηµείο. Πιέζουµε το δεξί πλήκτρο του ποντικιού για να οριστικοποιήσουµε την επιλογή µας.

• Μετακινώντας πάλι το ποντίκι, το σύµβολο περιστρέφεται γύρω από το σηµείο αναφοράς. Οριστικοποιώντας λοιπόν και την γωνία µε την οποία θέλουµε να τοποθετηθεί (πιέζοντας πάλι το δεξί πλήκτρο του ποντικιού), το σύµβολο "παγώνει" στην τελική του θέση.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Εφόσον θέλουµε να κάνουµε παράλληλα και µεγέθυνση ή σµίκρυνση του συµβόλου (scale) θα πρέπει πριν από την επιλογή του συµβόλου να ενεργοποιήσουµε την ένδειξη scale στο πάνω αριστερά µέρος της οθόνης.

2.26.2 Βιβλιοθήκες σχεδίων Η επιλογή «Βιβλιοθήκη σχεδίων» οδηγεί στην διαχείριση βιβλιοθηκών του προγράµµατος µε την βοήθεια του οποίου µπορούµε να εισάγουµε εύκολα οποιοδήποτε έτοιµο σχέδιο.

Προκειµένου να εισάγουµε στις βιβλιοθήκες ένα νέο σχέδιο θα πρέπει πρώτα απόλα να επιλέξουµε την κατηγορία συµβόλων που επιθυµούµε (πχ. κατηγορία 5) επιλέγοντάς την αντίστοιχα µε το ποντίκι από τον κατάλογο των βιβλιοθηκών του πακέτου (πιέζοντας το βέλος πάνω δεξιά "ανοίγει" ο κατάλογος των βιβλιοθηκών). Στην συνέχεια, έχοντας επιλέξει την κατηγορία, επιλέγουµε την θέση, που θα τοποθετήσουµε το σύµβολο ή το σχέδιο, µέσα στην εν λόγω κατηγορία. Με την βοήθεια του δεξιού και


2 - 85

αριστερού βέλους µετακινούµαστε στις διάφορες θέσεις συµβόλων και παρατηρούµε τον α/α του συµβόλου (αριστερά) και την οθόνη που του αντιστοιχεί (δεξιά). Αφού µεταβούµε σε µία θέση που υπάρχει κενό, τότε χρησιµοποιούµε τα πλήκτρα που φαίνονται πιο κάτω για να καταχωρήσουµε το νέο σύµβολο. Πιο συγκεκριµένα: • Με το πλήκτρο "Επιλογή Αντικειµένων" επιλέγουµε το σχέδιο (αντικείµενο) που θέλουµε να εισάγουµε. Η επιλογή γίνεται µε το ποντίκι ακριβώς όπως επιλέγουµε αντικείµενο για διαγραφή, µεταφορά κλπ. Όταν επιλέξουµε αντικείµενο και πιέσουµε το αριστερό πλήκτρο του ποντικιού, επανεµφανίζεται αυτόµατα το παραπάνω παράθυρο (dialog box). Με το σηµείο εισαγωγής καθορίζουµε το σηµείο αναφοράς ως προς το οποίο θα εισάγεται από την βιβλιοθήκη στο σχέδιό µας, όταν το καλούµε.

• Με την "Καταχώρηση Σχεδίου" που ενεργοποιείται αυτόµατα (µαυρίζει) όταν έχουµε επιλέξει αντικείµενο, καταχωρείται το αντικείµενο σε αρχείο.

• Με το πλήκτρο "Οθόνη Slide" µεταφερόµαστε στο σχέδιο για να ορίσουµε την "εικόνα" του αντικειµένου που θέλουµε να φαίνεται στα slides (οθόνες) των βιβλιοθηκών. Ο ορισµός γίνεται απλά µε παράθυρο (όπως και το zoom). Μετά τον ορισµό της εικόνας επανεµφανίζεται το παραπάνω παράθυρο (dialog box).

• Με την "Καταχώρηση slide" ενηµερώνεται το αντίστοιχο slide. • Με την "Καταχώρηση Ονόµατος" καταχωρούµε την ονοµασία που έχουµε πληκτρολογήσει πιο πάνω, στην θέση «Όνοµα Συµβόλου».

2.26.3 Οικόπεδο

Η επιλογή αυτή περιλαµβάνει µια σειρά από ευκολίες που έχουν να κάνουν µε το τοπογραφικό του κτιρίου προκειµένου να πραγµατοποιούνται οι σχετικοί έλεγχοι στην τοποθέτηση των πεδίλων. Πρόκειται ειδικότερα για τις υποεπιλογές που αναλύονται στην συνέχεια: Η πρώτη επιλογή "Προσδιορισµός σηµείων" περιέχει µια σειρά από ειδικές εντολές, µε τις οποίες ο χρήστης µπορεί να ορίσει τα σηµεία του οικοπέδου. Ειδικότερα, οι επιλογές αυτές είναι οι ακόλουθες τέσσερις: 1. Ανεξάρτητο Σηµείο : Ορίζεται ένα σηµείο, είτε µε το mouse είτε πληκτρολογώντας συντεταγµένες στο κάτω µέρος (σε οποιοδήποτε σύστηµα συντεταγµένων σύµφωνα µε τους κανόνες του AutoCAD). Eιδικότερα, µπορούµε πρώτα απ` όλα να καθορίσουµε το σηµείο µε το mouse βλέποντας τις απόλυτες συντεταγµένες της θέσης στο πάνω µέρος της οθόνης. Επίσης, µπορούµε να τοποθετήσουµε ένα καινούργιο σηµείο πάνω στην οθόνη σε σχέση µε το προηγούµενο που έχουµε τοποθετήσει. Το πρόγραµµα "θυµάται" το τελευταίο σηµείο που έχει τοποθετηθεί. Έτσι, επιλέγουµε από το menu ανεξάρτητο σηµείο και πληκτρολογούµε στην command line τις σχετικές συντεταγµένες του ως προς το τελευταίο σηµείο. Για παράδειγµα, αν θέλουµε να τοποθετηθεί κατά 3 m ως προς τον οριζόντιο άξονα (x) και κατά 4 m ως προς τον κατακόρυφο (y), θα πρέπει να πληκτρολογήσουµε @3,4. Aν θέλουµε σε απόσταση 3m και γωνία 50 βαθµών, @3<45. Φυσικά έχουµε την δυνατότητα να ορίζουµε και αρνητικές συντεταγµένες. ΣΗΜΕΙΩΣΗ Εάν θέλουµε να τοποθετήσουµε ένα σηµείο σε σχέση µε ένα οποιοδήποτε σηµείο, θα πρέπει να επιλέξουµε αυτό το σηµείο και να πιέσουµε πάλι <Enter> επάνω του, ώστε να ενεργοποιηθεί η ευκολία grips, οπότε δίνουµε στην συνέχεια C (Copy) και πληκτρολογούµε τις σχετικές συντεταγµένες. Η διαγραφή, µετακίνηση, αντιγραφή κλπ. γίνεται κανονικά µε την βοήθεια των εντολών του AutoCAD. 2. Αποστάσεις από δύο Σηµεία : Η επιλογή αυτή χρησιµεύει στην περίπτωση που είναι γνωστές οι αποστάσεις του σηµείου που θέλουµε να προσδιορίσουµε από δύο άλλα δεδοµένα σηµεία (δηλαδή τοµή δύο κύκλων). Αφού την επιλέξουµε µας ζητούνται κατά σειρά τα δύο δεδοµένα σηµεία και οι δύο αντίστοιχες αποστάσεις. Τέλος, µας ζητείται και η πλευρά (ηµιεπίπεδο που ορίζεται από τα δύο δεδοµένα σηµεία) προς την οποία βρίσκεται το σηµείο που θέλουµε να προσδιορίσουµε. Μετά την εκτέλεση όλων


2 - 86

των παραπάνω εµφανίζεται το σηµείο στην οθόνη µας. Σηµειώνεται, ότι η επιλογή σηµείων που υπάρχουν γίνεται µε την βοήθεια της εντολής osnap και την επιλογή "Σηµείο Αναφοράς". 3. Εισαγωγή Σηµείων από Ταχύµετρο : Χρησιµεύει στην περίπτωση που έχουµε µια σειρά από µετρήσεις µε Ταχύµετρο. Ζητούνται πρώτα απ’ όλα το σηµείο αναφοράς και στην συνέχεια διαδοχικά όλες οι µετρηθείσες αποστάσεις µε τις γωνίες που τους αντιστοιχούν. ΣΗΜΕΙΩΣΗ η τιµή των γωνιών είναι σε βαθµούς (grad) και ι η φορά µέτρησής τους είναι σύµφωνη µε την φορά του ρολογιού (η γωνία "0" συµπίπτει µε τον άξονα των x). Εννοείται, ότι όλες οι αποστάσεις αναφέρονται σε µέτρα και εποµένως το σχέδιό µας είναι σε κλίµακα 1:1 (δηλαδή 1 drawing unit αντιστοιχεί σε 1 m). 4. Εισαγωγή από Αρχείο Ταχυµέτρου : Χρησιµεύει στην περίπτωση που έχουµε έτοιµο αρχείο (µορφής ascii) µε τις µετρήσεις από Ταχύµετρο. Αρκεί να πληκτρολογήσουµε το όνοµα αυτού του αρχείου και στην συνέχεια την αρχή και το µήκος για τα στοιχεία "α/α σηµείου", "συντεταγµένη x" και "συντεταγµένη y" θεωρώντας ότι αυτά βρίσκονται σε στήλες ενός αρχείου text σε κάθε γραµµή του οποίου αντιστοιχούν τα δεδοµένα για ένα σηµείο. ∆ίνοντας τα παραπάνω, βλέπουµε να περνώνται αυτόµατα τα σηµεία στο σχέδιό µας. Με την επιλογή "Μέγεθος Γραµµάτων" ο χρήστης µπορεί, πριν από τον καθορισµό του οικοπέδου (βλ. παρακάτω) να ορίσει το µέγεθος των γραµµάτων-συµβόλων του οικοπέδου που θα δηµιουργηθεί. Η επιλογή "Καθορισµός Οικοπέδου" έχει να κάνει µε τον αυτόµατο σχηµατισµό του οικοπέδου, που µπορεί να γίνει αµέσως µετά τον εντοπισµό των κορυφών του. Η λειτουργία της εντολής "Καθορισµός Οικοπέδου" είναι απλή. Αφού την επιλέξουµε "πηγαίνουµε" διαδοχικά µε την βοήθεια του ποντικιού στις κορυφές και πιέζουµε το αριστερό πλήκτρο του mouse και επιλέγοντας από το "osnap" σηµείο αναφοράς. Όταν δώσουµε και το τελευταίο σηµείο και πιέσουµε το δεξί πλήκτρο του mouse θα δούµε τις πλευρές του οικοπέδου να σχηµατίζονται αυτόµατα, ενώ στις κορυφές να σηµειώνονται τα γράµµατα Α,Β,Γ,∆ κλπ σύµφωνα µε την φορά διαδοχής των σηµείων κατά την εφαρµογή της εντολής. Επίσης οι πλευρές του οικοπέδου διαστασιολογούνται και τοποθετούνται αυτόµατα στο σχέδιο (πχ. ΑΒ=15.34). ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ο χρήστης µπορεί να αλλάξει τις τιµές που αναγράφονται στις πλευρές (πχ. στρογγυλοποίηση µηκών) µε την βοήθεια της εντολής DDATTE του AutoCAD. Μπορεί να αλλάξει την θέση αναγραφής κειµένου των πλευρών µε την βοήθεια των grips του AutoCAD. Εάν ο χρήστης επιθυµεί να αλλάξει µια κορυφή του οικοπέδου, θα πρέπει να διαγράψει το οικόπεδο και να το επαναορίσει. Για να διαγράψουµε ένα οικόπεδο που έχουµε σχεδιάσει, το επιλέγουµε και το διαγράφουµε µε την εντολή erase του AutoCAD. Θα πρέπει να τονίσουµε, ότι κατά την διαγραφή του οικοπέδου διαγράφονται µόνο οι πλευρές του (µε τις αναγραφόµενες αποστάσεις) και όχι οι κορυφές του.

pessos

Documents

Transcript of pessos