13_mathima
description
Transcript of 13_mathima
1
∆ευτέρα, 23 Νοεµβρίου 2009.
Λήµµα
Έστω U, Y τ.µ., τέτοιες ώστε: [ ]E U θ= , ( ) 0V θ ≥ , πεπερασµένη και
[ ] ( )|E U Y y W y= = , Υ επαρκής σ.σ. για το θ
Τότε η ( )W W y= είναι τέτοια ώστε: ( )E W θ= και ( ) ( )V W V U≤
Απόδειξη: (για συνεχείς τ.µ.)
Έστω U, Y τ.µ. και ( ),g u y η από κοινού σ.π.π. τους. Επίσης ( )1g y η περιθώ-
ρια της Υ και ( )2g y η περιθώρια της U, ( )|h u y δεσµευµένη σ.π.π. της
|U Y y=
( ) ( ) ( ) ( )| | 1W W y E U Y y uh u y du
∞
−∞
= = = = ∫
[ ] ( )E W E W y= = ( ) ( )( )1
1w y g y dy
∞
−∞
=∫ ( ) ( )1|uh u y du g y dy
∞ ∞
−∞ −∞
=
∫ ∫
( ) ( )1|uh u y g y dudy =∫∫
( )( )
( )1
1
,g u yu g y dudy
g y=∫∫ ( ),ug u y dydu =∫∫
( ),u g u y dy du
∞ ∞
−∞ −∞
=
∫ ∫ ( )2
ug u du
∞
−∞
=∫ [ ]E U θ= , άρα η W είναι αµερόληπτη
εκτιµήτρια του θ.
( ) ( ){ }2
V U E U E U= − = ( )2E U θ − = ( )2
E U W W θ − + − =
( ) ( ) ( )( )2 22E U W W U W Wθ θ − + − + − − =
( ) ( ) ( )( )2 22E U W E W E U W Wθ θ − + − + − − =
( ) ( ) ( )( )22E U W V W E U W W θ − + + − − ⇒
( ) ( ) ( ) ( )( ) ( )22 2V U E U W V W E U W W θ = − + + − −
όµως ( )( ) ( )( ) ( ),E U W W u W W g u y dudyθ θ− − = − − = ∫∫
( )( ) ( )( ) ( ) ( )1|u W y W y h u y g y dudyθ− − =∫∫ ∗
∗ Επειδή ( ) ( )
( )1
||
h u yg u y
g y= ⇒ ( ) ( ) ( )
1| |h u y g u y g y=
2
( )( ) ( )( ) ( ) ( )1|W y u W y h u y du g y dyθ
∞ ∞
−∞ −∞
− − ⇒
∫ ∫
( )( ) ( )( ) ( )( ) ( ) ( ) ( )1| 3E U W W W y u W y h u y du g y dyθ θ
∞ ∞
−∞ −∞
− − = − −
∫ ∫ .
Αλλά ( )( ) ( )|u W y h u y du
∞
−∞
− =∫ ( ) ( ) ( )| |uh u y du W y h u y du
∞ ∞
−∞ −∞
− =∫ ∫
( ) ( ) ( )| |uh u y du W y h u y du
∞ ∞
−∞ −∞
− =∫ ∫ ( ) ( )| 1E U Y y W y= − ⋅ =
( ) ( ) 0W y W y− = , άρα η (3) γίνεται: ( )( ) 0E U W W θ− − = και η (2):
( ) ( ) ( )2V U E U W V W = − + ⇒ ( ) ( )V W V U≤ .
Θεώρηµα Rao – Blackwell
Παράδειγµα:
1 2, ,...,
vX X X τ.δ. από Bernoulli(θ)
( ) ( )1; 1 , 0,1
xxf x xθ θ θ −
= − = , 0 1θ< <
Λύση:
( )iE X θ= και ( ) ( )1 , 1iV X i vθ θ= − ∀ ≤ ≤ , εποµένως η 1
X είναι αµερόληπτη
εκτιµήτρια ( )( )1E X θ= .
Έστω ( )1|W E X T t= = .
Η 1
v
i
i
T X=
=∑ είναι επαρκής σ.σ. για τη θ και, κατά τα γνωστά, ( )~ ,T Bin v θ ,
εποµένως:
α) Για 1 t v≤ ≤ : ( ) ( )1
1
1 1 1 1
0
| |x
E X T t x P X x T t=
= = = = =∑
( ) ( )1 10 0 | 1 1|P X T t P X T t⋅ = = + ⋅ = = = ( )1
1|P X T t= = = * ( )( )
11,P X T t
P T t
= ==
=
* µε βάση τη δεσµευµένη πιθανότητα
Έστω 1 2, ,..., vX X X τ.δ. από κάποια κατανοµή µε σ.π. (ή σ.π.π.) ( );f x θ . Ε-
πίσης: έστω ( )1 2, ,..., vY Y X X X= σ.σ. επαρκής για τη θ και
( )1 2, ,..., vU U X X X= αµερόληπτη εκτιµήτρια της θ. Τότε η
( ) ( )|W W y E U Y y= = = είναι αµερόληπτη εκτιµήτρια της θ: ( )E W θ= και
( ) ( )V W V U≤
3
( )
1
1
1,v
i
i
P X X t
P T t
=
= =
==
∑ (
1)
( )
1
2
1, 1v
i
i
P X X t
P T t
=
= = −
==
∑
( )1
2
1
1 1v
i
i
v
i
i
P X P X t
P X t
=
=
= = −
=
=
∑
∑ (
2)
( )( ) ( )
( )( )
1 111
11
1
v tt
v tt
v
t
v
t
θ θ θ
θ θ
− − −−
−
− ⋅ − − =
−
( )( ) ( )
( )
( )( )
1 !1
1 ! 1 1 !
!1
! !
v t
v t
v
t v t
v
t v t
θ
θ
−
−
−−
− − − +=
−−
( ) ( )
( ) ( )1 ! ! !
! 1 ! !
v t v t
v t v t
− −=
− − t
v
Άρα ( ) 1
1|
v
i
i
Xt
E X T t Xv v
== = = =∑
( )1 t v≤ ≤
β) Για 0t = , ( ) ( )1
1
1 1 1 1
0
| 0 | 0x
E X T x P X x T=
= = = = =∑
( ) ( )1 10 0 | 0 1 1| 0P X T P X T⋅ = = + ⋅ = = = 10 0 0
v
i
i
Xt T
Xv v v
=+ = = = = =∑
.
Άρα, σε κάθε περίπτωση, ισχύει: ( ) 1
1| ,0
v
i
i
X
E X T t X t vv
== = = ≤ ≤∑
.
( ) 1
v
i
i
X
V W Vv
=
= =
∑ ( )
21
1 v
i
i
V Xv =
=∑ ( )2
1i
vV Xv
= ( ) ( ) ( )1
1 iV Xv
θ θθ θ
−≤ − =
Άρα ( ) ( )1V W V X≤
Παρατήρηση:
Αν λάβουµε αντί 1
v
i
i
T X=
=∑ την 1
1
1
,v
v i
i
T X X−
=
=
∑ , η οποία είναι επίσης επαρκής
σ.σ. για το θ, έχουµε:
1
1 1
1 2 2
1
v v v
i i i
i i i
X t X X t X t X t= = =
= ⇒ + = ⇒ = − = −∑ ∑ ∑ . Ο λόγος που κάνουµε αυτή την αντικα-
τάσταση είναι να «βγάλουµε» το 1
X από το άθροισµα και έτσι να έχουµε δύο ανεξάρτητες
σ.σ.
2 Η
2
1v
i
i
P X t=
= −
∑ είναι σ.π. διωνυµικής κατανοµής ( )1,v θ− .
4
( ) ( )1
1
1 1 1 1 1 1 1
0
| |x
E X T t x P X T t=
= = = =∑ ( )1 1 11|P X T t= = =
1
1 0
1
1
0
1
1, ,
,
v
v v i
i
v
v v i
i
P X X x X t
P X x X t
−
=−
=
= = =
=
= =
∑
∑
1
1 0
2
1
0
1
1, , 1
,
v
v v i
i
v
v v i
i
P X X x X t
P X x X t
−
=−
=
= = = −
=
= =
∑
∑
( ) ( )
( )
1
1 0
2
1
0
1
1 1v
v v i
i
v
v v i
i
P X P X x P X t
P X x P X t
−
=−
=
= = = −
=
= =
∑
∑
( )1
1 0
2
1
0
1
1 1v
i
i
v
i
i
P X P X t
P X t
−
=−
=
= = −
=
=
∑
∑
( )( ) ( )
( )
00
00
2 11
0
1
0
21
1
11
v tt
v tt
v
t
v
t
θ θ θ
θ θ
− − −−
− −
− − − =
− −
0
0
2
1
1
v
t
v
t
− − =
−
( ) ( )
( ) ( ) ( )0 0
0 0
2 ! ! 1 !
1 ! 2 1 ! 1 !
v t v t
t v t v
− − −=
− − − + − 0
1
t
v −
( )1 1 1 1|W E X T t= = = 0
1
t
v=
−
1
1
1
v
i
i
X
v
−
=
−
∑
( )1E W =
1
1
1
v
i
i
X
Ev
−
=
=
−
∑ ( )1
1
v
v
θθ
−=
−
( )1V W =
1
1
1
v
i
i
X
Vv
−
=
=
−
∑ ( )
( ) ( )2
11 1
1v
vθ θ− − =
−
( )1
1v
θ θ−⇒
− ( ) ( )1 1
V W W X< ⇒
Αλλά, ( ) ( ) ( ) ( )1
1 1
1V W V W
v v
θ θ θ θ− −= > = ⇒
− ( ) ( )1V W V W<
Παράδειγµα - Άσκηση
Έστω 1 2, ,..., vX X X τ.δ. από κανονική κατανοµή ( )2
,N µ σ , 2
,µ σ άγνωστα και,
έστω ( )22
1
1
1
v
i
i
s X Xv =
= −− ∑ αµερόληπτη εκτιµήτρια του σ
2.
Να βρεθεί η τιµή της σταθεράς c , έτσι ώστε η 2
cs να είναι εκτιµήτρια ελαχί-
στου µέσου τετραγωνικού σφάλµατος.
5
Λύση:
( )22 2
MSE E cs σ = − = ( ) ( )
22 2 2 2
V cs E csσ σ − + − =
( ) ( ) ( )2
2 2 2V cs E cs E σ + − = ( ) ( )
22 2 2 2
c V s cE s σ + − =
( ) 22 2 2 2
c V s cσ σ + − = ( ) ( )2
2 2 21c V s cσ + − = ( ) ( )22 2 4
1 *c V s cσ+ −
Γνωρίζουµε ότι ( ) 2
2
12
1~
v
v s
σ −
−⇒X
( ) ( )2
2
12 1
v sV v
σ
−= − ⇒
( ) ( )2
2
4
12 1
vV s v
σ−
= − ⇒ 4
2 2
1V s
v
σ = −
,
άρα * ( )4
22 421
1MSE c c
v
σσ= + −
−
Πρέπει ( ) ' 0MSE = ⇒ ( )4
22 421
1
dc c
dc v
σσ
+ − = −
( )4
422 2 1 0
1c c
v
σσ+ − = ⇒
−
44 42
01
c cv
σσ σ+ − = ⇒
−
4
442
1
c
v
σσ
σ= ⇒
+−
1
21
1
c
v
= =+
−
1
2 1
v
v
−=
+ −
1
1
v
v
−+
,
οπότε: ( )22
1
1 1
1 1
v
i
i
vcs X X
v v =
−= − =
+ − ∑ ( )2
1
1
1
v
i
i
X Xv =
−+ ∑ είναι εκτιµήτρια ελα-
χίστου µέσου τετραγωνικού σφάλµατος.
Θεώρηµα Lehman – Scheffe: Έχουµε τις προϋποθέσεις του Θεωρήµατος Rao – Blackwell και επί πλέον: η
σ.σ. Τ είναι επαρκής και πλήρης.
Τότε η σ.σ. ( ) ( ) [ ]|x T X E U Tδ = Ψ = είναι η α.ε.ε.δ. της ( )g θ , δηλαδή Έ-
στω ( )0T XΨ και ( )1
T XΨ : ( ){ } ( ){ } ( )0 1E T X E T X g θΨ = Ψ = .
Άρα ( ) ( ){ }0 10, .E T X T X θΨ − Ψ = ∀
Μικρή Γενίκευση του Θεωρήµατος Rao – Blackwell
Έστω 1 2, ,..., vX X X τ.δ. από κάποια κατανοµή µε σ.π. ( );f x θ . Αν η
( )1 2, ,..., vU U X X X= είναι αµερόληπτη εκτιµήτρια της ( )g θ και ( )T T X=
επαρκής σ.σ. του θ,
τότε η σ.σ. ( ) ( ) [ ]|x T X E U Tδ = Ψ = είναι αµερόληπτη εκτιµήτρια της
( )g θ και ( ) ( )V x V U Xδ ≤ .
6
Άρα, λόγω πληρότητος: ( ) ( )0 10T X T XΨ − Ψ = ⇒
( ) ( )0 1, .T X T X θΨ = Ψ ∀ άρα µοναδική.
Παράδειγµα - Άσκηση:
Έστω 1 2, , , vX X X… τ.δ. από ( ),1N θ . Να βρεθεί η α.ε.ε.δ. του θ.
Λύση:
Κατά τα γνωστά, η 1
v
i
i
T X=
=∑ είναι επαρκής και πλήρης σ.σ. για το θ.
Επίσης: ( )E X θ=
και ( ) 1
v
i
i
X
E X Ev
=
= =
∑
TE
vθ =
, άρα
η X είναι η α.ε.ε.δ. του θ.
Αντίστοιχα, µπορούµε να αποδείξουµε ότι ο X είναι η α.ε.ε.δ. για τις κατανο-
µές: ∆ιωνυµική, Benoulli, Poisson,… κ.λ.π.
Πρόταση (Πόρισµα): Αν Τ επαρκής και πλήρης σ.σ. για τη θ και ( )1TΨ α-
µερόληπτη εκτιµήτρια του ( )g θ , τότε η ( )1TΨ είναι η α.ε.ε.δ. της ( )g θ .