Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013 • Αρ. φ. 1178 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

3341

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗΑς μας φτιάξουν τη λίστα

των επιτρεπόμενωνεκδηλώσεων απόγνωσης

Σελ. 10

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΑΣΌταν παλεύαμε για την

ψυχιατρική μεταρρύθμιση,αυτοί απουσίαζαν

Σελ. 5

ΑΦΡΟ∆ΙΤΗ ΚΟΥΚΟΥΤΣΑΚΗΤο πρόβλημα είναι

ο υφέρπων εκφασισμόςτης ελληνικής κοινωνίας

Σελ. 18

Εικονικός προϋπολογισμόςζοφερή πραγματικότητα

ΣΥΝΕ

ΝΤΕΥ

ΞΕΙΣ

Α. ΣΤΡΑΓΑΛΙΝΟΣΛεπέν καιΒίλντερς κρατούναποστάσεις απότη Χρυσή Αυγή

Σελίδα 14

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΨΥΛΛΑΟ πολιτικόςπολιτισμόςβρίσκεταισε κρίση

Σελίδα 20

ΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥΚληρίδης,ο ιδρυτής τήςκυπριακής δεξιάς

Σελίδα 11

ΜΙΣΕΛ ΙΣΟΝΈξοδος απότο ευρώ: ένατριπλό στρατηγικόσφάλμα

Σελίδες 30, 31

Με συμπληρωματικό τα σκληρά μέτρα, τον ερχόμενο Απρίλιο

Θα δεχθεί ή όχι η τρόικα την ύπαρξηπρωτογενούς πλεονάσματος για το 2013;Είναι ή δεν είναι ρεαλιστικός ο προϋπο-λογισμός του 2014; Θα χρειαστούν ή όχινέα σκληρά μέτρα για τα επόμενα δύοχρόνια. Τελικά, κρίθηκε σκόπιμο απόΑθήνα και τρόικα να μη δοθεί τώρα απά-ντηση στα καυτά ερωτήματα. Με αποτέ-λεσμα η συνάντηση Μέρκελ- Σαμαρά ναμην αποδώσει τίποτε περισσότερο από τησυμφωνία ότι Μαξίμου, Βρυξέλλες καιΒερολίνο χρειάζονται περισσότερο πολι-τικό χρόνο –ο καθένας για τους λόγουςτου.

Τον Απρίλιο, λοιπόν, τα σπουδαία. Τό-τε θα κριθεί το δημοσιονομικό αποτέλε-σμα του 2013, τότε θα επανεξεταστεί καιαναθεωρηθεί ο προϋπολογισμός του2014, τότε θα κάνουν το λογαριασμό οιτροϊκανοί, για να τον πληρώσουμε, τελι-κά, εμείς.

∆εν είναι η πρώτη φορά που η ελληνικήβουλή θα ψηφίσει έναν εικονικό προϋπο-λογισμό. Το πρωτοφανές είναι ότι θα ψη-φίσει έναν και με τη βούλα υπό αίρεσηπροϋπολογισμό.

Και τον Απρίλιο τι μας περιμένει; Τίπο-τε περισσότερο από τα γνωστά: η κ. Μέρ-κελ μάς διεμήνυσε από το Βερολίνο ότι«υπάρχει φως στο τούνελ» τονίζοντας ό-μως με νόημα, όπως πάντα, την ανάγκη«να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις καινα εκπληρωθούν οι δεσμεύσεις» της Αθή-νας.

Τι σημαίνει αυτό το γνωρίζει πολύ κα-λά ο ελληνικός λαός, αλλά και η κυβέρ-νηση: τα «προαπαιτούμενα», οι «δεσμεύ-σεις», οι «μεταρρυθμίσεις» που απαιτούνοι δανειστές, σημαίνουν νέα βάρη για τιςλαϊκές τάξεις και επικίνδυνους σκόπε-λους για το Μαξίμου.

Απεργιακών κινητοποιήσεων συνέχεια...Τη συνέχιση της απεργίας για 12η εβδομάδα αποφάσισαν οι διοικητικοί υπάλληλοι την ώρα

που ο υπουργός Παιδείας ξεκίνησε ξεχωριστές συναντήσεις με τους πρυτάνεις, οι οποίες θαολοκληρώνονταν χτες. Εν τω μεταξύ, η πρωτοβουλία «ανοιχτές σχολές» της ΟΝΝΕ∆ δενκαρποφόρησε, καθώς η συγκέντρωση που είχαν καλέσει στα Προπύλαια την περασμένηΠαρασκευή ήταν άμαζη. Την ίδια ώρα, υπό κατάληψη βρίσκονται 6 από τις 9 σχολές του ΕΜΠκαι 8 σχολές του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ τη ∆ευτέρα αναμένονται νέες συνελεύσειςφοιτητικών συλλόγων.

Σελ. 7

«Ξαφνικό θάνα-το» για τη δημόσιαυγεία και χιλιάδεςεργαζόμενους ετοι-μάζει η κυβέρνησημε τα μέτρα πουπροωθεί ο αρμόδιος

υπουργός, Άδωνης Γεωργιάδης. Η κυβέρνηση,ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της τρόικας,διαλύει την πρωτοβάθμια υγεία και με τέχνα-σμα την κινητικότητα, απολύει χιλιάδες για-τρούς του ΕΟΠΥΥ. Την ίδια ώρα, το υπουρ-γείο με πρόσχημα τη δήθεν ψυχιατρική μεταρ-ρύθμιση, κλείνει τρία ψυχιατρικά νοσοκομεία(ΨΝΑ, ∆ρομοκαΐτειο και ΨΝΘ), καθώς οι ερ-

γαζόμενοί τους βγαίνουν σε διαθεσιμότητα. Ηξαφνική κίνηση του υπουργείου προκάλεσεκαι την παραίτηση του διοικητή του ΨΝΑ,Όθωνα Χαραλαμπάκη, ο οποίος κατηγόρησετον Ά. Γεωργιάδη για αφανείς διαδικασίες. Ηπολιτική του υπουργείου προκαλεί τις αντιδρά-σεις του ιατρικού κόσμου, ο οποίος σύσσωμοςαντιδρά στα σχέδια απορρύθμισης της δημό-σιας υγείας. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος τουΠανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, ΜιχάληςΒλασταράκης, μετά από συνάντηση με τονΑλέξη Τσίπρα, οι διατάξεις αυτές: «εμποδί-ζουν τον έλληνα πολίτη και τον στερούν απότην ανάγκη του να επισκεφθεί το γιατρό και τοφάρμακό του».

Η δημόσια υγεία στο απόσπασμα

ΟΙ ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΥΝ ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Η διαπλοκήφέρνει

χρεοκοπία

Η «Εποχή» αναλύειτην ετήσια έκθεση

της Γενικής ΓραμματείαςΔιαφάνειας

του υπ. Δικαιοσύνηςπου «έθαψε»

η συγκυβέρνηση ΝΔκαι ΠΑΣΟΚ

σελ.16-17

Εκδίδουν τον ΕρντογάνΤσακίρ στη Γαλλία

Την έκδοση του τούρκου πολιτικούπρόσφυγα Ερντογάν Τσακίρ στη Γαλ-λία, αποφάσισε ο Άρειος Πάγος, υπότην προϋπόθεση ότι δεν θα εκδοθείστην Τουρκία. Ο Ερντογάν Τσακίρ -αντελικά εκτελεστεί η απόφαση έκδο-σης- θα εκτίσει εξαετή ποινή στη Γαλ-λία για νόμιμες ενέργειες αλληλεγγύηςτων πολιτικών κρατουμένων στηνΤουρκία (διοργάνωση κάμπινγκ, οικο-νομική ενίσχυση οικογενειών κρατου-μένων, συμμετοχή στη διαδήλωση τηςεργατικής πρωτομαγιάς).

Γράφουν: Τάσος Παππάς, Έλλη Τριανταφύλλου και Γιάννης Ελαφρός - σελ. 6

0Ο Ηλίας Κανέλλης έγραψε προχθέςάρθρο που δίνει νέα γραμμή στα

«Νέα».– Η λεζάντα, σαν να βγαίνει δια στόµα-

τος Στάλιν, έγραφε ότι «ο Τσίπρας βλέπεισταλινικό τον Τύπο που του ασκεί κριτι-κή, αλλά δε βλέπει ότι στο κυνήγι της ε-ξουσίας τον συντροφεύουν νεοσταλινι-

κές ύαινες». ∆εν τις ονοµάτισε όµως, γιανα τις µάθουµε και εµείς για να φυλάµε

τον κώλο µας.

AΆργησε μια μέρα να γράψει, εμμέ-σως, ότι ο Τσίπρας δεν είναι σταλινι-

κός. Αν το είχε προλάβει το πρωτοσέλιδοφωτομοντάζ με τον Στάλιν, ως Παναγίαβρεφοκρατούσα, να κρατά τον Τσίπρα-μωρό, με τη σημαία της Σοβιετίας και τοντίτλο «το φάντασμα του Στάλιν πάνω απότον ΣΥΡΙΖΑ», θα ήταν διαφορετικό.

– Μπορεί να τον έβγαζε σε φωτοµο-ντάζ µε τον Μάο, που ενώ ήταν σταλινι-

κός, δεν χρεώνεται ως τοιούτος.CΕκεί που μας τάπωσε, ήταν με το επι-

χείρημα «πώς θα μπορούσε μια εφη-μερίδα, ένα κανάλι να έχει σχέση με ένασύστημα κεντρικής εξουσίας στη χειραγώ-γηση και το συστηματικό διωγμό των αντι-πάλων του;».

– Α πα, πα! Είναι δυνατόν τα ΜΜΕ ναυπηρετούν σύστηµα κεντρικής εξουσίας;

GΠουθενά στον κόσμο δεν παρατη-ρούνται αυτά, παρά μόνο σαν θλιβε-

ρές εξαιρέσεις, όπως ο σταλινισμός.– ∆ηµοσιογραφικό είναι ό,τι είναι αλη-

θινό.

1Μια και παραφράσαμε τον Σολωμό, ο-φείλουμε να γνωστοποιήσουμε ότι τα

δικαιώματα του Εθνικού Ύμνου τα εκμε-ταλλεύεται ιδιωτική εταιρία.

– Το παραδέχτηκε και ο υπουργόςΕθνικής Άµυνας Παναγιωτόπουλος, απο-

καλύπτοντας, ταυτόχρονα, προσπάθειαπολιτικής εκµετάλλευσης από την αντι-

πολίτευση.

BΕδώ που τα λέμε, αν υπήρχε το Megaστην εξέγερση του Πολυτεχνείου, οι

βανδαλισμοί και η πόλωση θα είχαν απο-φευχθεί.

– Θα είχε χτυπηθεί εν τη γενέσει του ολαϊκισµός και η ροπή προς τη βία από

τους καταληψίες.

4Ο διάλογος στο δελτίο των 8:00 θαμπορούσε να εξελιχθεί ως εξής: Πρε-

τεντέρης: «Μα σε ποια εποχή βρίσκονταιοι καταληψίες! Ακούς να ζητάνε Ψωμί,Παιδεία, Ελευθερία! Όλα διατίθενται εν α-φθονία και δωρεάν». Τσίμας: «Και όχι μόνοαυτά, Γιάννη. ∆είχνουν το απεχθές πρόσω-πο της καταστροφής του Ιδρύματος. Τηνπεριουσία του ελληνικού λαού». Τρέμη:«Και δεν είναι μόνο αυτά. Προβαί-νουν σε πειρατικές ενέργειες, φτιά-χνοντας ραδιοσταθμό, βάζονταςτραγούδια, ακόμα και τον ΕθνικόΎμνο, χωρίς να πληρώνουν πνευ-ματικά δικαιώματα.

– Αυτός ο διάλογος θα ισοπέ-δωνε τη Χούντα. Το κανάλι, ό-

πως γράφει ο Κανέλλης, υ-πηρετεί τη δηµοκρατία µε

την κριτική, το λόγο, τον α-ντίλογο, την αντιπαράθε-

ση.

6Για παράδειγμα, το«Βήμα» έγραψε ότι

«ο Βενιζέλος δεν ελέγχειούτε την κοινοβουλευτικήομάδα, αλλά ούτε και τουςκομματικούς μηχανι-σμούς».

– Η δύναµη της ανεξάρ-τητης, ερευνητικής δηµο-

σιογραφίας. Ο Βενιζέλοςτο διάβασε, αρρώστησε και

δεν πήγε στην κοινοβουλευτι-κή οµάδα, για να πληροφορη-

θεί ποιος θα γίνει ο επόµενος α-ποστάτης.

1Ο μόνος που διάβασε σωστά τον Κα-νέλλη, ήταν πάλι ο Πάγκαλος.– «Θα ήθελα να προειδοποιήσω τους

υποψήφιους αποστάτες, ότι µπορούν ναβρεθούν ξαφνικά και δαρµένοι και βρεγ-µένοι. Μπορεί να βγει ο Τσίπρας µε 70%,

οπότε θα µπούµε σε αεροπλάνο και θαφύγουµε το βράδυ των εκλογών. Αλλιώς

θα υποστούµε τη µοίρα που συνοδεύειµια τέτοια εκλογή».

=Πολιτικοί πρόσφυγες χωρίς πολιτικόάσυλο όμως, έτσι, για να αισθανθούν

τι εστί βερίκοκο με την ισχύουσα ευρω-παϊκή μεταναστευτική πολιτική.

– Και αυτό το έπιασε, ο µπαγάσας. Πα-ραδέχεται δηµοσίως ότι θα βγει ο ΣΥΡΙ-

ΖΑ.

]Μέχρι τότε, ο Βενιζέλος συνεχίζεινα χτίζει το ίματζ του. Εν όψει της

προεδρίας της ΕΕ παρήγγειλλε γρα-βάτες και φουλάρια αξίας 147.000ευρώ.

– Για σώβρακα, που οι εταί-ροι µας τα θέλουν καθαρά,

δε µάθαµε πόσα θα ξοδέ-ψουµε. Πιθανόν να

κρύβονται στον κωδι-κό «πλενόµαστε καιερχόµαστε», ύψους

69.000.

DΦαίνεται ότι οΒενιζέλος τα

‘χει χάσει τελείως.– Γιατί δεν έκανε τιςσυνόδους της Προε-

δρίας στις παραµεθό-ριες περιοχές; Θα µας

κόστιζαν φθηνότερα.

,Οι επιχειρήσεις,ανάλογα με την

περιοχή στη μισθοδοσία του προ-σωπικού τους, επιδοτούνται από12% έως 1%.

– Επί ΠΑΣΟΚ, µε πρόσχηµατους σεισµούς, έβαλαν στις

«παραµεθόριες» τις δύο από τις τέσσε-ρις επαρχίες του νοµού Μεσσηνίας: Κα-

λαµάτας και Μεσσήνης.

mΞεσηκώθηκε το σύμπαν, με υπο-νοούμενα για ρουσφέτι στον Σαμα-

ρά.– Και τι δεν είπαν! Ότι και οι υπόλοι-

πες δύο επαρχίες της Μεσσηνίας κα-

θώς και η όµορος Ηλεία ήταν σεισµόπλη-κτες.

nΤελικά, ξεπεράστηκε η αμηχανία των υ-ποστηρικτών της ρύθμισης: δηλαδή ε-

ντάχθηκαν στην επιδότηση όχι γιατί ήτανσεισμόπληκτες, αλλά γιατί ήταν το νοτιό-τερο άκρο της Ελλάδας.

– Νέο µπάχαλο σίγουρα θα γίνει. ΗΚρήτη είναι το νοτιότερο και µάλιστα κοι-

τά προς τη φλεγόµενη περιοχή της Λι-βύης. Άσε που οι Ηλείοι δήλωσαν ότι και

αυτοί είναι παραµεθόριοι, γιατί συνο-ρεύει µέσω της Αδριατικής, µε την Ιτα-

λία.

bΠάντως, τυχεροί οι Μεσσήνιοι. Οβουλευτής των ΑΝ. ΕΛ. Καπερνάρος

αποκάλυψε ότι θα γίνει στην Καλαμάτα βά-ση εκτόξευσης διαστημοπλοίων για τουρι-στικούς λόγους.

– ∆υστυχώς, δεν θα προλάβει το έργοη κυβέρνηση για να το σκάσει µαζί µε

τον Πάγκαλο. Και µ’ ένα ελικόπτερο πά-ντως, γίνεται περίφηµα η δουλειά.

Γεράσιμος ο Αλιεύς

ΘΕΜΑΤΑ2 Η ΕΠΟΧΗ 24 Noεμβρίου 2013

Μελαμψές φυλές κοντοπόδαρες/ Σει-λινοί του κράτουςπου ξερνάει και να ’τους/ τσιφτετέλλη-νες/ με γονείς ληστέςτων συντρόφων τους θύτες/ για αμνη-στία αλήτες/ τώρα διοικητές.Κράτος ασυστόλων/ και πεσμένωνκώλων/ κωλοέλληνες.

Η χάρτα αυτού του κράτους κρύβειαπάτηπου φτάνει στον γνωστό αγριορωμιόστο Datsun μιας φυλής που ζει φευ-γάτηαπ’ ό,τι ελληνικό στον κόσμο αυτό.

Μασκαρλίκια δες/ στο Άλφα τηςΑξίας/ της Αρχής της Μίας λουτρο-καμπινές.Τιμωρός καιρός/ πέντε αιώνες δύσης/εθνικής θα ζήσεις/ από δω και μπροςμ’ αγγλικές αλφαβήτες/ μαλλιαροί μουΕλλαδίτες/ θλιβερές μου πορδές.

Σκαλιστές σκιές/ μακρυχέρηδες/ με τοφως σπασμένο κρατικοποιημένο,Αχ οι Έλληνες! ∆εν ακούει κανείς/στο χειρότερο/ του Ελληνισμού κομ-μάτι/ στην Ελλάδα ζεις

Μια φάουσα καταπίνει τον αέρα,/ τηθάλασσα, την πόλη, το ιερό,/πλημμύρισε σκουλίκια η μητέρα/ τορόδο καταγής βγάζει καπνό.

∆εν υπάρχει ελπίς στην Ελλάδα ζεις.(∆ιονύσης Σαββόπουλος, Κωλοέλληνες)

Θα πρέπει νά ’ταν μια κρύα Καθαρή∆ευτέρα του 1989 που ανεβήκαμε στηχιονισμένη Πάρνηθα για να κάνουμευπαίθρια, κατά το έθιμο, Κούλουμαμε τον εννιάχρονο γιο μου (που αι-

σίως διανύει απλήρωτος τον ένατο μήνα,αλλά παραμένει τυχερός που «δουλεύει»και καταγράφεται ως εργαζόμενος χάριν«των στατιστικών της εξουσίας»), τη Στέλ-λα και την Τζέλα. Ήταν τα πρώτα δύσκο-λα χρόνια στον απόηχο του χωρισμού μου.

Το απόγευμα φρίτταμε και παγώναμε α-κόμα περισσότερο στο παγωμένο διαμέρι-σμα των Αμπελοκήπων ακούγοντας απότον Αθήνα 9,84 τις υποκλαπείσες συνομι-λίες για τον Κοσκωτά, τον Κουτσόγιωργακαι τον Αντρέα Παπανδρέου. Με τον και-ρό ακόμα και οι υποκλοπές απέκτησαν αί-γλη κι εγκυρότητα, ώστε να επικαλούνταιμε καμάρι «τον επίσημο κοριό της ΕΥΠ»δικαστές και αθλητικογράφοι του SKY«στη δίκη της ∆ευτέρας». Ακόμη και οι δί-κες έδωσαν τόση υπόσταση στο είναι μαςπου ταυτιστήκαμε μαζί τους, τις συνηθίσα-με και τις απομυθοποιήσαμε σαν το συνά-χι και την ίωση. Έπαψαν να μας ενοχλούν.

Ανιστόρητα τότε, θεωρούσα την κατρα-κύλα αυτή ως μια απ’ τις χειρότερες τουσύγχρονου ελληνικού κράτους. Στην ακμήτου όλο αυτό το μόρφωμα από παράνο-μους διορισμούς, προαγωγές-εξανδραπο-δισμούς και υποταγή στον πράσινο ήλιογια να επιζήσεις, να δουλέψεις, ή να μετα-τεθείς. δυναμικές απεργοσπασίες χάριντου σοσιαλιστικού οράματος, άλωση Βου-λής και συνδικάτων με φανερές ψηφοφο-ρίες, διαπόμπευση ανθρώπων και δια-στρέβλωση κάθε αλήθειας, που καταλά-βαμε έκτοτε πως όφειλε να υπηρετεί πιστάμονάχα το συμφέρον της αλλαγής. Πού νατολμήσεις να πεις πως τέτοια έκανε κι ο«υπεύθυνος προπαγάνδας του Ράιχ», Γκέ-

μπελς, εμπνευστής ακόμα και του εμπρη-σμού του Ράιχσταγκ τον Φλεβάρη του1933. (Συγγενείς ακόμα και στις οικονομι-κές ατασθαλίες, αφού στη διάρκεια τηςθητείας του, ο πάμπτωχος Γκέμπελς, απέ-κτησε οικονομική ευμάρεια και δύο πολυ-τελείς εξοχικές κατοικίες στις λίμνες Κό-σταντς και Βάνζεε. Με τον πάντα διακρι-τικό, έναντι των συνεργατών του, Χίτλερνα λέει το περίφημο: «Είπαμε να κάνει έ-να μικρό δωράκι στον εαυτό του, αλλά αυ-τός το παράκανε»). Εμείς απλώς διαβάζα-με τους ύμνους για τη θαυματουργή τηλε-σκηνοθεσία Μπρισίμ –παρεμπιπτόντως οΓκέμπελς μεγαλουργούσε στο ραδιόφω-νο– και αντιτάσσαμε τις λιγοστές πάνινεςσημαίες μας, στα πρασινογάλαζα πλαστι-κά σημαιάκια μιας χρήσης κι αυτά, σαν τιςσερβιέτες.

Αφοπλιστικά περιέγραφε το όλο μόρ-φωμα στο σκετς «Μ’ αρέσω» της Ελεύθε-ρης Σκηνής στο Θέατρο Βέμπο (1982) οΜίμης Χρυσομάλλης στο αξέχαστο «βουλ-κανιζατέρ ο Λάκης»: […] Εμένα και το αί-μα που τρέχει στις φλέβες μου είναι πρά-σινο, πιο πράσινο κι απ’ το γρασίδι στο γή-πεδο της Λεωφόρου… Αντρέας και ξερόψωμί, Αντρέα προχώρα μόνος σου, Αν-τρέα είσαι πάνω απ’ όλα, πάνω κι απ’ μέ-να που έτσι και περάσω απ’ το Κολωνάκιακριβαίνουν 50 δραχμές το ουίσκι, Αντρέαείσαι φίρμα, Αντρέα είσαι δύναμη, Αν-τρέα είσαι αυτάρκης/ μετά από σένα ο Λά-κης…

Κι έκλεινε το νούμερο ο Χρυσομάλληςεξίσου προφητικά με το «οι κυβερνήσειςπέφτουνε αλλά ο Λάκης μένει/ μας διοικεί,μας τυραννά/ μας γονατίζει, μας πουλά/ κιόλους μας κοροϊδεύει».

Όσο σκληροί κι αν είναι οι στίχοι τουΣαββόπουλου που προτάσσω δεν παύουννα είναι ανατριχιαστικά ακριβείς, καίρια

περιγραφικοί και δυσάρεστα προφητικοίστο «πέντε αιώνες δύσης/ εθνικής θα ζή-σεις/ από δω και μπρος…». Κι αν κάποιοισπεύσουν να με ψέξουν για τον Σαββό-πουλο ή να με ταυτίσουν με τα ελληνοπρε-πή κι εθνοκεντρικά του θα πρέπει να θυμί-σω τουλάχιστον τη «Συγκέντρωση της Ε-ΦΕΕ», το ηχογραφημένο λογοκριμένα α-πό την κυβέρνηση Καραμανλή «Μακρύζεϊμπέκικο για τον Νίκο» [Κοεμτζή] καιβέβαια τη «Θανάσιμη μοναξιά του ΑλέξηΑσλάνη». Έργο τόσο πολιτικό που 57 Τα-τσόπουλοι και 60 Ψαριανοί, εκλεγμένοι μεευλογίες αριστερής ηγεσίας και ψηφοφό-ρων για να μη ξεχνιόμαστε, δεν μπορούννα φτάσουν.

Αφήνω σε άλλους την υπηρεσία ύμνωνκαι αναθέματος που κατά καιρούς διαμορ-φώνεται συγκυριακά εκ του αποτελέσμα-τος, ενώ θα έπρεπε να προβλεφθεί από έ-ναν πολιτικό φορέα που είναι υποχρεωμέ-νος μάλλον να χαράζει πολιτική από τουνα γαλουχεί οπαδούς. Άλλωστε τους προ-αναφερθέντες Τατσοπουλοψαριανούςμάλλον η μάνα μου τους έβαλε στη λίστα.Χαλαρός ο ένας με γιλεκάκια αλά φωτο-ρεπόρτερ, μπαρουτοκαπνισμένος τσολιάςο άλλος με τις ευλογίες του Προτοσάλτε,(και θητεία στο Συγκρότημα), τι να σουκάνει αγράμματη γυναίκα; Ενέδωσε. Χτυ-πάει τώρα το κεφάλι της στον άλλο κόσμοαλλά ποιος να την ακούσει; Αυτοί (και δυ-στυχώς κι άλλοι σε παρελθόν, παρόν καιμέλλον) τρούπωσαν.

∆εινοπαθήσαμε πολλές φορές από γρα-φικούς. Ας μην ακολουθήσουν τώρα και οιαπερίγραπτοι.

Κώστας Κρεμμύδαςmandragoras_magazine@yahoo.gr

Θα αφήσουμε όλα τα «λουλούδια»να ξανανθίσουν;

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆ΑΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Ιδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικόςΣυνεταιρισμός Κοινωνικών, Πολιτικών

και Πολιτιστικών Μελετών και∆ραστηριοτήτων

Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.Ακαδημίας 62, 5ος όροφος, Αθήνα 106 79ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702 3619513 - 3619514

FAX: 3619610Εκδότρια: Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 140 • Kύπρος: 240

• Ευρώπη: 240 • Λοιπός κόσμος: 240Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: A’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR 3801107200000072038528658

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑΗλεκτρονική ∆ιεύθυνση: epohigr@gmail.com

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

«Υποφέρω, υποφέρω, υποφέρω πολύ, φασίσταΣφακιανάκη έχασες και τη Βανδή»

ΑΦΡΟ∆ΙΧΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΟΧΘΗΣ

Oλοι γνωρίζουν το παιχνίδι –και εντυπώσεων- που παίζε-ται, όπως και την κατάληξητου. Ο Αντ. Σαμαράς, υλο-ποιώντας σχέδιο διαφυγής

του, με τη βοήθεια των συστημι-κών μέσων ενημέρωσης, επιστρέ-φει, για μια ακόμα φορά, τροπαι-ούχος από το Βερολίνο έχονταςκατατροπώσει Α. Μέρκελ, Β.Σόιμπλε και λοιπούς Ευρω-παίους –ο επικεφαλής του Euro-group, Γερούν Ντάισελμπλουμ,τον στενοχώρησε αλλά ποιος α-σχολείται μ’ ένα αχυράνθρωποτων Γερμανών; «Είναι σημαντικόη ελληνική κυβέρνηση να τηρήσειτις δεσμεύσεις τις οποίες υπέ-γραψε», είπε ο Πρόεδρος τουEurogroup. «Το τείχος… έπεσε,καθ’ υπερβολή, και στην ελληνι-κή περίπτωση», όπως έγραψεκαι το έγκριτο Βήμα [22.11.13].

Ενέσεις «ελπίδας»

Ό Αντ. Σαμαράς πράγματι«κέρδισε» πολιτικό χρόνο, προ-κειμένου να υλοποιήσει τα όσα έ-χει υπογράψει στα μνημόνια, νασυνεχίσει, δηλαδή, την πολιτικήτης λιτότητας –«οι μεταρρυθμί-σεις έχουν παρουσιάσει αξιοση-μείωτα αποτελέσματα και πρέ-πει να συνεχιστούν», είπε η Α.Μέρκελ. Γνωρίζουν και οι δύο ό-τι αν εφαρμόζονταν τα μέτρα στιςπροβλεπόμενες προθεσμίες, ηκυβέρνηση θα κατάρρεε την επό-μενη στιγμή. Το Μαξίμου, λοι-πόν, προσπαθεί να προβλέπει καινα μην ξεπερνά το σημείο αντο-χής / «θραύσης» της κοινωνίαςκαι των βουλευτών που το στηρί-ζουν. Πάντα, όμως, παραμονεύεικαι ο ξαφνικός θάνατος για τηνκυβέρνηση κι αυτό προσπαθούννα αποφύγουν Α. Μέρκελ και Β.Σόιμπλε.

Την ώρα, λοιπόν, που πιέζουν -«η Ελλάδα να τηρήσεις τις δε-σμεύσεις της, η Ελλάδα να ανα-λάβει τις ευθύνες της», επανα-λάμβανε συνεχώς η γερμανίδακαγκελάριος- φροντίζουν να βλέ-πουν μισογεμάτα ποτήρια καιφώτα στο τούνελ -ενέσεις ελπί-δας στους πολίτες. Ο Β. Σόιμπλε,μάλιστα, υπερασπιζόμενος, όπωςκαι η Α. Μέρκελ, την πολιτική λι-τότητας τόνιζε πως για την Ελλά-δα «οι αποφάσεις των τελευ-ταίων ετών ήταν στη σωστή κα-τεύθυνση» παραδεχόμενος, ό-μως, πως η ευρωζώνη «δεν πέρα-σε ακόμα το βουνό»! Το Βερολί-νο δεν μπορεί να κάνει διαφορε-τικά - το «πειραματόζωο» δενπρέπει να πεθάνει. Και, βέβαια,είναι και τα δισεκατομμύρια πουχρωστά, πλέον, η χώρα. Τη στη-ρίζουν για να συνεχίσει τη λιτό-τητα, με πρόβλεψη για νέα μέτρα,

αλλά και με αιχμές κατά του∆ΝΤ –«πολλοί στην τρόικα δενπίστευαν ότι η Ελλάδα θα τα κα-τάφερνε. Τα κατάφερε, όμως, καιγι’ αυτό αισθάνομαι σεβασμό»,τόνισε η Α. Μέρκελ.

«Αβλαβής διέλευση»

Βερολίνο και Βρυξέλλες ζουνμε το μόνιμο φόβο της κοινωνι-κής έκρηξης στην Αθήνα. Σε κρί-σιμες στιγμές χαλαρώνουν τη θη-λιά, όπως σήμερα. Και δέχονταιτην κατάθεση εικονικού προϋπο-λογισμού, την αλλαγή στους φό-ρους ακινήτων και την μπάλαστην εξέδρα για τους πλειστηρια-σμούς. Έτσι, το Μαξίμου ελπίζεινα εξασφαλίσει «αβλαβή διέλευ-ση» από τη Βουλή για ακίνητακαι προϋπολογισμό χωρίς εκπλή-ξεις. Την ίδια ώρα, όμως, το Μα-ξίμου αποδέχεται ότι θα υπάρξεικαι συμπληρωματικός προϋπολο-γισμός με μέτρα, όπως αποκάλυ-ψε ο εκπρόσωπος τύπου του ΌλιΡεν –«τις επόμενες εβδομάδεςθα διευκρινιστεί αν θα απαιτη-θούν περαιτέρω προσαρμογέςκαι το ενδεχόμενο να παρουσιά-σει η Ελλάδα τροποποιημένο ήσυμπληρωματικό προϋπολογι-σμό, κάτι που είναι στις προθέ-σεις της κυβέρνησης αν αυτό εί-ναι αναγκαίο».

Τα μέτρα που προαναγγέλλει οεκπρόσωπος του Όλι Ρεν, και α-κυρώνουν ουσιαστικά τον προ-ϋπολογισμό που κατέθεσε η κυ-βέρνηση, θα είναι πέραν αυτώνπου προβλέπει ο προϋπολογι-σμός του 2014 -5,5 δισ. ευρώ απότα οποία τα 2,3 δισ. από αύξησητης φορολογίας και 3,2 δισ. απότις περικοπές των δημοσίων δα-πανών. Υπάρχει, βέβαια, και τοχρηματοδοτικό κενό των 4,5 δισ.ευρώ, καθώς η χώρα είναι ανα-γκασμένη να καταβάλει 68,6 δισ.ευρώ για ομόλογα και έντοκαγραμμάτια μέσα στο 2014!

Αυτό το «κενό» θα κληθούν ναπληρώσουν οι εργαζόμενοι μενέες μειώσεις σε εφάπαξ [από01.01.14], επικουρικές συντάξεις[από 01.07.14], συμπίεση μισθών,

κ.λπ., ενώ το υπόλοιπο ποσό θακαλυφθεί από το μηχανισμό στή-ριξης [περίπου 20 δισ. ευρώ] καιαπό εκδόσεις έντοκων γραμμα-τίων. Ωστόσο, με τον προϋπολο-γισμό κυριολεκτικά στον «αέρα»,φαίνεται να υπήρξε συμφωνίαστο Βερολίνο ώστε τα νέα μέτρανα εμφανιστούν μετά τις ευρωε-κλογές.

Λύση - πακέτο

Τον Απρίλιο του 2014 θα ξεκι-νήσουν οι διαπραγματεύσεις γιασυνολική ρύθμιση του ελληνικούχρέους. Πρόκειται για τον αρχι-κό σχεδιασμό των Ευρωπαίων,που δεν θέλουν «κουρέματα» καιρυθμίσεις του χρέους πριν τις ευ-ρωεκλογές, αν και κρίνονται α-παραίτητες μια και το χρέος δενθα καταστεί διαχειρίσιμο ούτε το2022! Η χώρα, όμως, επί της ου-σίας, βρίσκεται στο ίδιο ακριβώςσημείο που ήταν και πέρυσι!«∆ιαπραγματεύεται» το επόμενομνημόνιο, το νέο πακέτο «διάσω-σης», χωρίς να συζητά συνολικήλύση του προβλήματος, μια λύση

- πακέτο. Το 2014, όμως, φαίνε-ται ότι θα είναι χρονιά διευθετή-σεων για την Ευρώπη: κυβέρνη-ση του μεγάλου συνασπισμού στηΓερμανία, ευρωεκλογές, Ιταλίασε μόνιμη πολιτική κρίση με τοδημόσιο χρέος να βρίσκεται ε-κτός ελέγχου, η Γαλλία να προ-σπαθεί να της… μοιάσει, η Γερ-μανία να πιέζεται για αλλαγέςστα εργασιακά με την καθιέρωσηκατώτατου μισθού και αυξήσεων!Είναι η ευκαιρία της Ελλάδας γιαουσιαστική λύση. Αρκεί να μη«διαπραγματεύεται» βήμα προςβήμα [αυτά τα προαπαιτούμεναγι’ αυτή τη δόση, εκείνα για τηνάλλη, κ.λπ.], αλλά να απαιτήσεισυνολική προσέγγιση.

Η ελληνική προεδρία

Πληροφορίες αναφέρουν ότιαξιωματούχοι του ΟΟΣΑ και του∆ΝΤ [χαρακτηριστική η σιωπήτου το τελευταίο διάστημα] κα-θώς και σύμβουλοι του Αντ. Σα-μαρά συστήνουν στην ελληνικήκυβέρνηση να οδηγήσει σε απο-τυχία τις «διαπραγματεύσεις» και

να πιέσει για συνολική λύση.Έτσι και αλλιώς το επόμενο διά-στημα οι οικονομικές υποχρεώ-σεις της χώρας είναι ελάχιστεςκαι μπορούν να καλυφθούν μετην έκδοση εντόκων γραμματίων.Τα 1,85 δισ. ευρώ που «οφείλου-με» σε ομόλογα στις 11 Ιανουα-ρίου τα διακρατούν η ΕΚΤ καιάλλες κεντρικές τράπεζες χωρώντης ευρωζώνης. Παράλληλα «συ-στήνουν», ανεπισήμως, στην κυ-βέρνηση να εκμεταλλευθεί τηνελληνική προεδρία που φαίνεταινα εξασφαλίζει ένα εξάμηνο α-νοχής. «Η Ελλάδα αναλαμβάνειτην προεδρία στις αρχές του2014 και δεν θα πρέπει να βαρύ-νεται με διαπραγματεύσεις όταναρχίσει, υπάρχουν μεν ανοικτάζητήματα αλλά δεν είναι θέμα τοαν το δημοσιονομικό κενό είναιμισό, ένα ή ενάμισι δισ. ευρώ»,τόνισε η γερμανίδα καγκελά-ριος.

Και «κούρεμα»καταθέσεων

Τι θα κάνει το Μαξίμου; Προςώρας ακολουθεί κατά γράμμα τιςεντολές της μαμάς - Μέρκελ χω-ρίς καμιά διαφοροποίηση –ούτεκαν πρόθεση δεν εκφράζει. Πα-ράλληλα αποσιωπά, όπως και ό-λα τα συστημικά μέσα ενημέρω-σης, την απόφαση βόμβα του Eu-rogroup για «κούρεμα» των κα-ταθέσεων. Η απόφαση του Euro-group να καθορίσει ως «δανειστήέσχατης ανάγκης» [Lender of lastresort] τον ΕSM σημαίνει ότι ηδιάσωση των τραπεζών στο μέλ-λον θα γίνεται από διαδοχικά«κουρέματα» των ομολογιούχωνμειωμένης εξασφάλισης, των με-τόχων και το τέλος των καταθε-τών! Κυβέρνηση και μέσα ενημέ-ρωσης προσπαθούν να «θάψουν»το θέμα, μια και, προς το παρόν,το Ταμείο ΧρηματοπιστωτικήςΣταθερότητας [ΤΧΣ] διαθέτει τααπαραίτητα κεφάλαια για στήρι-ξη των τεσσάρων συστημικώντραπεζών, καθώς και της τράπε-ζας Αττικής, που έχουν ανακεφα-λαιοποιηθεί πλήρως. Το πρόβλη-μα θα προκύψει αν οι τράπεζεςχρειαστούν νέα ανακεφαλαιο-ποίηση, οπότε αναγκαστικά τοΤΧΣ θα προσφύγει για στήριξηστον ESM. Όσον αφορά τις κα-ταθέσεις, ισχύει η διασφάλισήτους μέχρι 100.000 ευρώ ανά λο-γαριασμό, ανά τράπεζα και ανάφυσικό πρόσωπο.

Θ. Μιχόπουλος

Η ΕΠΟΧΗ 24 Noεμβρίου 2013 3ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Α. Μέρκελ: Τις επόμενες ημέρεςη συμφωνία με τους Σοσιαλδημοκράτες

Μέσα στη βδομάδα αναμένει η Α. Μέρκελ να επιτευχθεί η συμφωνία για το σχηματισμόκυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού». «Θα προσπαθήσουμε να τελειώσουμε, αλλά αυτές οι επόμενεςημέρες θα είναι δύσκολες», δήλωσε η Μέρκελ σε συνέδριο της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης[CDU] στο Μόναχο. «Έχουμε σαφείς ιδέες για το τί θέλουμε. Ωστόσο θα πρέπει να δεχθούμεσυμβιβασμούς […]. Ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να σχηματίσουμε κυβέρνηση. Αλλά δεν θα είναιεύκολο», πρόσθεσε.

Τα κόμματα έχουν δώσει διορία ως την Τρίτη για την επίτευξη μιας συμφωνίας, ώστε να υπάρχειαρκετός χρόνος για να μπορέσει να ορκιστεί νέα κυβέρνηση πριν το τέλος του ∆εκεμβρίου. Οι ομάδεςεργασίας επεξεργάζονται συμβιβασμούς πάνω σ' ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από την οικονομία καιτις τράπεζες ως το ευρώ και την ενέργεια. Θεωρείται σίγουρο ότι θα καθιερωθεί κατώτατος μισθόςμιας και έχουν βάλει βέτο οι Σοσιαλδημοκράτες [SPD]. Στο μεταξύ, το συντηρητικό κόμμα της Μέρκελκάλεσε χθες Σάββατο, το Κόμμα των Πρασίνων σε συνομιλίες για το σχηματισμό συνασπισμού πουθα κυβερνήσει στο κεντρικό κρατίδιο της Έσσης. Στις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου στο κρατίδιοαυτό, η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση [CDU] της Α. Μέρκελ κέρδισε μόνον 47 από τις 110 έδρες τηςτοπικής βουλής.

Σε διπλή παγίδαΕΡΧΕΤΑΙ ΣΥΜΠΗΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΜΕ ΣΚΛΗΡΑ ΜΕΤΡΑ

H κυβέρνηση στο Βερολίνο συμφώνησε σε δύο κύρια ζητήματα. Πρώτον ότι θασυνεχίσει την πολιτική της λιτότητας, μια και όπως σημείωσε η Ά, Μέρκελ, είναι «ο

σωστός δρόμος», παρόλο που σήμερα βρισκόμαστε στο ίδιο ακριβώς σημείο απ’όπου ξεκινήσαμε, με το χρέος, μάλιστα, αυξημένο κατά αρκετά δισεκατομμύρια.

Δεύτερον, δεχτήκαμε τη λειτουργία του Μηχανισμού διάσωσης, EMS, ως «δανειστήέσχατης ανάγκης» [Lender of last resort], γεγονός που σημαίνει ότι τις τράπεζες, στοάμεσο μέλλον, θα διασώζουν, με διαδοχικά «κουρέματα», οι κάτοχοι ομολόγων, οι

μέτοχοι και οι καταθέτες κατά σειρά! Το Μαξίμου «κέρδισε» πολιτικό χρόνο έως τονΑπρίλιο, όταν θα ξεκινήσουν και οι διαπραγματεύσεις για νέο μνημόνιο και «πακέτοδιάσωσης». Πίστωση χρόνου που βολεύει και τους Ευρωπαίους, προκειμένου πριν

από τυχόν «κούρεμα» να έχουν διεξαχθεί οι ευρωεκλογές.

Υπηρέτης δύο συστημάτων«Υπηρέτη δύο συστημάτων» χαρακτήριζε η «Εποχή», στο προ-

ηγούμενο φύλο, τον Αντ. Σαμαρά. «Η πορεία των «μεταρρυθμί-σεων» έχει φτάσει στα όριά της, σε μια ουσιαστική καμπή, και,πλέον, δεν ταυτίζονται πλήρως τα συμφέροντα των δύο συστημά-των –ευρωπαϊκό και εγχώριο- που καθόριζαν τη στάση του Αντ.Σαμαρά και της κυβέρνησής του», σημειώνεται στο κείμενο της«Ε». Τα «δύο αυτά συστήματα φαίνεται να «αυτονομούνται», ναλειτουργούν σε περιπτώσεις ακόμα και ανταγωνιστικά, ενίοτε καινα συγκρούονται. Πάντα, βέβαια, θα υπάρχουν ταυτίσεις σε πρό-σωπα και σκοπούς μεταξύ εγχώριας και εξωχώριας διαπλοκής».

Πριν περάσει μια βδομάδα, ο επικεφαλής του Euro Workingk,Τόμας Βίζερ, ήρθε να επιβεβαιώσει την «Εποχή» δηλώνοντας στοΑΠΕ ότι «οι τομείς στους οποίους χρειάζεται επιτάχυνση των προ-σπαθειών είναι εκείνοι όπου απειλούνται κατεστημένα συμφέ-ροντα. Όπως συνηθίζεται σε τομείς όπου υπάρχουν κατεστημένασυμφέροντα, λίγοι προνομιούχοι προστατεύονται από τον αντα-γωνισμό και ευνοούνται εις βάρος του υπόλοιπου πληθυσμού».

Και αναφερόμενος στο πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης τό-νισε ότι ο ρόλος τους είναι «να υπερασπίζονται αυτές τις μεταρ-ρυθμίσεις, που ωφελούν ευρέα τμήματα του πληθυσμού και οιοποίες θα τονώσουν την ανάπτυξη και την απασχόληση. Οι πο-λιτικοί δεν εξελέγησαν για να προστατεύουν ειδικά συμφέ-ροντα». Εμείς τι να προσθέσουμε; Απάντηση από κανέναν πολι-τικό δεν διαβάσαμε.

Του

ΑΝ

∆Ρ

ΕΑ

ΠΕ

ΤΡΟ

ΥΛ

ΑΚ

Ηα

πό

την

«Κα

θημ

εριν

ή»

4 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Από την «αποστασία»στην πολιτική ανατροπή

Ποιες μετακινήσεις μπορεί και αξίζει να επιδιώξει ο ΣΥΡΙΖΑ

Ηχρησιμοποίηση του όρου«αποστασία» στην Ελλάδαμετά το 1965 δεν μπορεί ναγίνει με ουδέτερο τρόπο. Οόρος, που έχει από μόνος

του αρνητικό πρόσημο ως αρνη-τική μεταστροφή απόψεων στηνεότερη πολιτική ιστορία της Ελ-λάδας συνδέεται με την εγκατά-λειψη μιας προοδευτικής τοποθέ-τησης (της αντιμοναρχικής και α-ντιδεξιάς πολιτικής της ΈνωσηςΚέντρου) και της μετακίνησηςστο στρατόπεδο των δυνάμεωνπου λειτούργησαν ως ανάχωμαστην πίεση για εκδημοκρατισμόκαι εκσυγχρονισμό της πολιτικήςζωής.

Αυτό το στοιχείο έκριναν, η ση-μερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ καιτο συγκεκριμένο συγκρότημα τουτύπου που ενεργεί ως στήριγμάτης, ότι τους επιτρέπει να χρησι-μοποιήσουν επικοινωνιακά τονόρο «αποστασία», προκειμένουνα αποτρέψουν τα αποτελέσματατης έκκλησης του ΣΥΡΙΖΑ προςτους βουλευτές να πάψουν πια ναψηφίζουν τα καταστροφικά γιατην οικονομία και την κοινωνίαμνημονιακά μέτρα: όποιος επη-ρεαστεί από την έκκληση αυτή, υ-ποτίθεται ότι ταυτίζεται με τουςαποστάτες που εγκατέλειψαν τηνπροοδευτική Ένωση Κέντρουτου Γεωργίου Παπανδρέου, γιανα συνεργαστούν με την ΕΡΕ καιτα ανάκτορα, που εκπροσωπούντη συντήρηση, την αντίδραση.

Επιπλέον, η επιλογή τους ναχρησιμοποιήσουν τον όρο «απο-στασία», στηρίζεται και σε μία α-κόμα λαθροχειρία. Η επίθεσηπου δέχτηκε τότε η κυβέρνησητης Ένωσης Κέντρου, αποσκο-πούσε, διά της απόσπασης βου-λευτών, στη στήριξη άλλης κυ-βέρνησης, δεξιότερου και βασι-λικότερου προσανατολισμού απότη νόμιμη, από την ίδια βουλή καιόχι με προσφυγή στη λαϊκή ετυ-μηγορία. Σήμερα, αυτό που ζη-τάει ο ΣΥΡΙΖΑ επίμονα, δεν εί-ναι καλύτερα μαγειρέματα στηνυπάρχουσα βουλή. Ζητάει προ-σφυγή στις κάλπες, γιατί διαπι-στώνουμε όλοι, πέραν των άλλων,διάσταση μεταξύ ασκούμενης πο-λιτικής και λαϊκής θέλησης.

Προχειρότητα και πανικός

Η επιλογή τους να καταφύγουνσε τέτοιου είδους λαθροχειρίεςείναι αποτέλεσμα πρόχειρης α-νάλυσης, που προδίδει πανικό.

Για δύο, τουλάχιστον, λόγους:πρώτον, γιατί με ελάχιστη προ-σπάθεια αντιλαμβάνεται ο καθέ-νας ότι πρόκειται για πλήρη αντι-στροφή της σημερινής πραγματι-κότητας και, δεύτερον, γιατί η συ-νειρμική αποτελεσματικότητά τηςαφορά κυρίως, αν όχι αποκλει-στικά, πολύ μικρό τμήμα του πλη-θυσμού, τους άνω των 65, και μά-λιστα τους εξ αυτών συντηρητι-κούς. Ο πνιγμένος, όμως, από ταμαλλιά του πιάνεται…

Φωνάζει ο κλέφτης...

∆υστυχώς για τη σημερινή η-γεσία του ΠΑΣΟΚ, που θέλει ναεμφανίζεται ως κληρονόμος τηςΈνωσης Κέντρου, είναι η ίδιαπου επέλεξε ως σανίδα σωτηρίαςόχι μόνο την καταστροφική πο-λιτική των μνημονίων, αλλά καιτη συνεργασία με την πιο δεξιάεκδοχή της Ν∆, προκειμένου ναδιασώσει τη μνημονιακή πολιτικήκαι τον εαυτό της. Την επομένη,μάλιστα, μιας εκλογικής αναμέ-τρησης, κατά την οποία διακή-ρυττε σε όλους τους τόνους ότιδεν πρόκειται να συνεργαστεί μετη Ν∆! Ισχυρισμό που δεν τονπρόβαλε μόνο ως προεκλογικόπυροτέχνημα αλλά επιχείρησε νατον αξιοποιήσει και μετεκλογικά,με το πρόσχημα της κυβέρνησης«εθνικής σωτηρίας». Στην οποίακατάφερε –εκβιαστικά σε μεγά-λο βαθμό– να σύρει τη ∆ΗΜΑΡκαι επιχείρησε να εμπλέξει καιτον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πολιτική αποστασία, συνε-πώς, έχει ήδη συντελεστεί με επι-

λογή και ευθύνη της ηγεσίας τουΠΑΣΟΚ. Όσο κι αν ψάξει κα-νείς, δεν θα βρει ίχνος αντίστα-σης σ’ αυτή την τεράστια οπισθο-δρόμηση που συνιστά η μνημο-νιακή πολιτική. Αντίθετα, βλέ-πουμε την αποδοχή και τη στήρι-ξή της, σε συνεργασία με τη Ν∆.Γι’ αυτό και προκαλεί μάλλον γέ-λιο η προσπάθεια της ηγεσίαςτου ΠΑΣΟΚ και των διαπλεκό-μενων επικοινωνιακών στηριγμά-των της να εμφανιστούν ως αντι-στεκόμενοι, που τους υπονο-μεύουν οι αντιδραστικές δυνά-μεις.

Γι’ αυτό, επίσης, δεν φαίνεταινα εξασφαλίζει και τα αναμενό-μενα από την πλευρά της αντα-νακλαστικά των βουλευτών τουΠΑΣΟΚ. Μέχρι στιγμής, το κλί-μα στην κοινοβουλευτική ομάδακαι στο κόμμα γενικότερα δεν ε-πιτρέπει στην ηγεσία να ισχυρι-στεί ότι έδρεψε καρπούς χρησι-μοποιώντας το άστοχο εύρηματης αποστασίας. Η αναβολή της,για λόγους υγείας του κ. Βενιζέ-λου (που όλοι του ευχόμαστε πε-ραστικά), μάλλον απέτρεψε, γιατην ώρα, δυσμενείς εξελίξεις. Ηχρησιμοποίηση του όρου «απο-στασία» προκάλεσε την εκδήλω-ση των διαφωνιών ως προς το μό-νιμο πια προσανατολισμό της η-γεσίας του ΠΑΣΟΚ στην πρόσ-δεσή της στη Ν∆.

Κυοφορούνται ανατροπές

Στελέχη του κόμματος και τηςκοινοβουλευτικής ομάδας βρή-καν την ευκαιρία να διατυπώ-

σουν δημόσια τη διαφωνία τουςκαι να προτείνουν ριζικό ανα-προσανατολισμό, με σκοπό τηνπροσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ(Ντόλιος, Πανάρετος κ.λπ.). Αυ-τό τον κίνδυνο αντιλαμβάνεται οκ. Βενιζέλος και οι διαπλεκόμε-νοι συνεργάτες του και επιχει-ρούν να διαμορφώσουν ατμό-σφαιρα «εχθρικής περικύκλω-σης».

Αυτές ακριβώς οι εξελίξεις, α-πό την άλλη, δείχνουν πόσο επι-φανειακός και υστερόβουλος ή-ταν ο χειρισμός του προβλήματοςεκ μέρους της ηγεσίας του ΠΑ-ΣΟΚ. Είναι προφανές ότι το πο-λιτικό όφελος για τον ΣΥΡΙΖΑθα ήταν πολύ σημαντικό, αν ηέκκλησή του προκαλούσε μιαμονιμότερη ανατροπή προσανα-τολισμού συνολικά στο ΠΑΣΟΚκαι όχι κάποιες ευκαιριακές «α-ποστασίες». Θα ήταν μονιμότεροόφελος για την ριζοσπαστική α-ριστερά, αλλά και για την κοινω-νία, η ύπαρξη μιας ακόμα αντι-μνημονιακής δύναμης, σταθεράπροσανατολισμένης στη συνερ-γασία με το σύνολο της αριστε-ράς στο χώρο του σοσιαλδημο-κρατικού κέντρου. Μόνο που αυ-τό δεν μπορεί να γίνει με το νααλλάξει ο Μανωλιός βάζοντας ταρούχα του αλλιώς. Χρειάζεταισοβαρή και σε βάθος συζήτησηςγι’ αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ ονομάζεικυβέρνηση της αριστεράς με βα-σικό πυρήνα τον ίδιο και στηριγ-μένη στην πιο πλατιά κοινωνικήκαι πολιτική συσπείρωση δυνά-μεων.

Είναι προφανές ότι υπάρχουν

πρόσωπα και πολιτικές δυνάμειςστο χώρο του κέντρου, που θα ή-θελαν για λόγους και μόνο αυτο-συντήρησης και πολιτικής επι-βίωσης, να περιοριστούν σε επι-φανειακές αλλαγές, σε ένα πολι-τικό λίφτιγκ, προκειμένου να α-ποφύγουν τώρα τα δύσκολα – καιύστερα βλέπουμε. Αν ο ΣΥΡΙΖΑδιολισθήσει για ευκαιριακούς λό-γους σε μια τέτοια λογική, τότεθα έχει διαπράξει ατόπημα πολύσοβαρότερο από αυτό για το ο-ποίο τον κατηγορεί με άσφαιραπυρά ο κ. Βενιζέλος.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ένα κόμμα της αριστεράς, πουκατάφερε με την πολιτική του, τοπρόγραμμά του και το ανατρε-πτικό του όραμα να βρεθεί στηθέση της αξιωματικής αντιπολί-τευσης και να διεκδικεί επάξιατην ανάδειξή του στην κυβέρνη-ση, θα όφειλε να γνωρίζει ποιαείναι η δύναμή του: είναι η ανα-μέτρηση με τα δύσκολα και μονι-μότερα και όχι η προσχώρησηστις ευκολίες και τις ευκαιρίες. ΟΣΥΡΙΖΑ έχει τη δυνατότητα, καιοι λαϊκές τάξεις μπορούν να τουδώσουν τη δύναμη, να αλλάξειριζικά το πολιτικό σκηνικό. Τοβασικό βήμα με την κατάρρευσητου δικομματικού παιχνιδιού καιτην ευνοϊκή για την αριστερά α-ναδιάταξη των πολιτικών συσχε-τισμών έγινε. Η επιρροή της ρι-ζοσπαστικής αριστεράς μπορείτώρα να αποδειχθεί ικανή να ε-πηρεάσει αποφασιστικά τονπροσανατολισμό και άλλων πο-λιτικών δυνάμεων. Γιατί η πολι-τική περίοδος που περνάμε, θέ-τει σε όλους το κρίσιμο ερώτη-μα: «Με ποιους θα πας και ποι-ους θ’ αφήσεις;»

∆ιάφοροι πολιτικοί και αναλυ-τές της ευκολίας και της ευκαι-ρίας έχουν έτοιμη τη λύση: θα κά-νει μερικά βήματα προς το «ρεα-λισμό» ο ΣΥΡΙΖΑ και θα συνα-ντηθεί με την «κεντροαριστερά».Το στοίχημα, όμως, είναι να μπο-ρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να μεταφέρεισυνολικά την πολιτική σκηνή αρι-στερά, το ίδιο και τους συσχετι-σμούς στην κοινωνία. Για πρώτηφορά στη μεταπολεμική Ελλάδαμια δύναμη της αριστεράς έχει τηδυνατότητα να το καταφέρει. Αυ-τή η αναμέτρηση αξίζει τον κόπο.

Χ. Γεωργούλας

Καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχουν τα σε-νάρια επανόδου της ∆ημΑρ στην κυβέρνηση, τονίζει οΦ. Κουβέλης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Επεν-δυτής [23.11.13]. «∆εν υπάρχει κανένα προξενιό», τονί-ζει χαρακτηριστικά για να επαναλάβει ότι «αποχωρή-σαμε από την κυβέρνηση όταν η Ν∆ προώθησε τον επι-καθορισμό της κυβερνητικής πολιτικής με την ιδεολο-γικοπολιτική σφραγίδα της, αποδέχθηκε ακόμη καιανορθολογικές απαιτήσεις της τρόικας και επέλεξε ένααυταρχικό μοντέλο "μεταρρυθμίσεων"». Και επισημαί-νει ότι ζητούμενο για τη ∆ημΑρ «είναι η στήριξη μιαςάλλης πολιτικής που να δίνει διέξοδο για τη χώρα καιτην κοινωνία και όχι η συμμετοχή σε κυβερνητικές λύ-σεις που προωθούν συντηρητικές πολιτικές».

Ο πρόεδρος της ∆ημΑρ εξαπολύει επίθεση κατά τουΣυΡιζΑ σημειώνοντας ότι «επενδύει περισσότερο στην

όξυνση της κρίσης παρά στην αντιμετώπισή της […]αρνούμενος να υποστηρίξει ακόμη και τις αναγκαίεςαλλαγές για τον εξορθολογισμό της κατάστασης». Ο Φ.Κουβέλης τονίζει ότι η πολιτική πρόταση του ΣυΡιζΑ«εμπεριέχει τον κίνδυνο της απομόνωσης της χώρας απότο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και συνακόλουθα τον κίνδυνοπεριδίνησης της χώρας», ενώ στόχος της ∆ημΑρ είναι «ησυγκρότηση του προοδευτικού πόλου για μια δημοκρα-τική διέξοδο από την κρίση που βρίσκεται σε αντιπαρά-θεση και με τις συντηρητικές κυβερνητικές πολιτικές καιμε τον αριστερό λαϊκισμό του ΣυΡιζΑ».

Όσον αφορά την κίνηση των 58 ο Φ, Κουβέλης επε-σήμανε ότι «υπάρχουν πολιτικές διαφορές» σημειώνον-τας ότι «μια πρωτοβουλία για τη συγκρότηση του προ-οδευτικού πόλου δεν μπορεί να παραβλέπει κρίσιμαζητήματα όπως η ουσιαστική κριτική στην ασκούμενη

κυβερνητική πολιτική». Ο «προοδευτικός πόλος», συ-νέχισε, «θα συγκροτηθεί με τη συσπείρωση ευρύτερωνδυνάμεων. Όμως δεν υπάρχει αντικειμενικά ένα πολι-τικό πλαίσιο που να επιτρέπει τη συζήτηση για εκλο-γική συνεργασία με το ΠαΣοΚ».

Ο Φ. Κουβέλης επισημαίνει ότι η ∆ημΑρ χαρακτήρισε«ως λανθασμένη ενέργεια –όχι, βεβαίως, πρόσκληση σε«αποστασία»- το κάλεσμα του κ. Τσίπρα προς τους βου-λευτές του ΠαΣοΚ». Το «δικό μας κάλεσμα», λέει χα-ρακτηριστικά,. «αφορά στη συγκρότηση του προοδευ-τικού πόλου και απευθύνεται στις δυνάμεις του δημο-κρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, τηςπολιτικής οικολογίας και του προοδευτικού κέντρουκαι βεβαίως στον κόσμο που κατά τα παρελθόντα έτηψήφιζε ΠαΣοΚ και τώρα αναζητά πολιτική διέξοδο»

•

Φ. Κουβέλης: Στόχος η συγκρότηση του τρίτου πόλου

Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 5ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τη συνέντευξη πήρεο Αδάμος Ζαχαριάδης

Η κυβέρνηση δείχνει να είναι σεδύσκολη θέση. Έχει μείνει με 153βουλευτές, πιέζεται από την Τρόι-κα και δυσκολεύεται να περάσεινέα μέτρα. Πως βλέπετε να δια-μορφώνεται η πολιτική κατάστα-ση;

Αρχικά θεωρώ ότι η πρόταση δυ-σπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε την κα-τάλληλη στιγμή και επιτάχυνε τηρευστότητα του πολιτικού σκηνι-κού. Έβγαλε στην επιφάνεια καιπροβλήματα και αντιθέσεις της κυ-βέρνησης και παράλληλα, έφερεστο προσκήνιο την πολιτική συζή-τηση για τα μεγάλα προβλήματατης χώρας. Επιπλέον, η πρότασηδυσπιστίας που καταθέσαμε έδωσεκαι ένα ισχυρό κοινωνικό μήνυμα:ότι χρειάζεται και η ίδια η κοινω-νία να κινητοποιηθεί προκειμένουνα ανατραπεί αυτή η κατάστασηκαι να γίνει η μεγάλη δημοκρατικήανατροπή. Όσον αφορά τις συζη-τήσεις με την Τρόικα, πιστεύω ότι ηκυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσειχρόνο και να αναβάλει αποφάσειςπου καταλαβαίνει ότι μπορεί να α-ποδειχθούν και για την ίδια επώδυ-νες και ταυτόχρονα επιχειρεί ναεμφανίσει μια δήθεν σκληρή δια-πραγμάτευση η οποία βέβαια πάραπολύ γρήγορα αποδυναμώθηκε μό-νο και μόνο από τις μετακυλίσειςτου Στουρνάρα σε σχέση με το δη-μόσιο έλλειμμα. Το σύστημα κάνειαγωνιώδεις προσπάθειες προκει-μένου να «διασωθεί». Βλέπουμε,για παράδειγμα, διεργασίες καιστον χώρο των ΑΝΕΛ και σε ανε-ξάρτητους βουλευτές προκειμένουνα εξασφαλιστεί η συνέχιση τωνπολιτικών, αν προκύψει κάποιο «α-τύχημα» σε μια ψηφοφορία στηΒουλή, κάτι πολύ πιθανό, ειδικάστις ψηφοφορίες που έρχονται.

Οι πολιτικές διεργασίες που γί-νονται μετά και την πρόταση δυ-σπιστίας έχουν όμως δύο πλευρές.Η μία είναι αυτή που αναδεικνύειο ΣΥΡΙΖΑ περί ασταθούς κυβέρνη-σης. Η άλλη είναι κάποια «ανοίγ-ματα» που είδαμε τον τελευταίοκαιρό από στελέχη του ΠΑΣΟΚκαι της Κεντροαριστεράς προς τονΣΥΡΙΖΑ. Πώς το σχολιάζετε;

Θεωρώ ότι κορυφαία προϋπόθε-ση προκειμένου να ενισχυθούν οιδιαφοροποιήσεις στο κεντρικόσκηνικό και να επιταχυνθούν οι ε-ξελίξεις προς όφελος όσων επιθυ-

μούν την δημοκρατική ανατροπήκαι την αλλαγή πορείας είναι ησταθερότητα του ΣΥΡΙΖΑ στουςκεντρικούς του στόχους και διακη-ρύξεις. Όσο γίνεται αυτό τόσο θαεντείνονται οι διεργασίες που τοναφορούν. Πολιτικά πρόσωπα και ο-μάδες θα αντιμετωπίζουν την πραγ-ματικότητα και θα πρέπει να παρ-θούν κρίσιμες και ιστορικές απο-φάσεις. Κανείς δεν δικαιολογείταινα μην πάρει θέση στα βασικά δι-λήμματα. Ή θα είσαι με την πλευ-ρά όσων θέλουν ανατροπή αυτήςτης πολιτικής ή με όσους θέλουντην συνέχισή της. Πρέπει να δούμεμε ψυχραιμία και σε βάθος χρόνουτις όποιες διαφοροποιήσεις, όχιγιατί θέλουμε να βάλουμε «αριστε-ρόμετρα» ή εξετάσεις σε κάποιουςαλλά γιατί η αξιοπιστία, η ειλικρί-νεια και η ίδια η πράξη δείχνουν ανμπορούμε να συνομιλήσουμε ου-σιαστικά. Προφανώς παρακολου-θούμε τις εξελίξεις με ενδιαφέρονκαι παράλληλα, δεν έχουμε τίποτανα φοβηθούμε, αν εμείς κρατάμεκαι ενισχύουμε τα βασικά μας χα-ρακτηριστικά και τις δικές μας α-ξίες.

Ο Νίκος Βούτσης σε συνέντευξητης προηγούμενης βδομάδας στην«Εποχή», είπε ότι βρισκόμαστε σεπόλεμο με το «μνημονιακό κόμ-μα», εντάσσοντας σε αυτό και με-γάλα ΜΜΕ. Τις τελευταίες μέρεςγίναμε μάρτυρες μιας μεγάλης ε-πίθεσης στον ΣΥΡΙΖΑ από τα«ΝΕΑ». Μήπως όμως βρισκόμαστεακόμα στο «προσεχώς»;

∆εν τους τσίμπησε μύγα ξαφνικά.Νομίζω ότι απέναντι στις πρωτο-βουλίες του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν μιααμηχανία και προσπαθούν να τοναπαξιώσουν και να μετατοπίσουντο κέντρο βάρους σε άλλα πράγμα-τα. Είναι μια συστηματική προσπά-θεια που προφανώς θα κορυφωθείκαι που σαφώς μας προϊδεάζει γιατο τι πρόκειται να δούμε μπροστάμας και στο αμέσως προσεχές διά-στημα, που είναι πυκνό σε πολιτι-κές εξελίξεις, και βεβαίως, σε μιαπιθανή νίκη της Αριστεράς στις ε-πόμενες εκλογές. Το μιντιακό κα-

τεστημένο ξέρει με ποιους έχει νακάνει. Το πώς σε αντιμετωπίζει ο ε-χθρός σου δείχνει και το πόσο επι-κίνδυνος, νιώθει ότι είσαι, για τασυμφέροντά του. Η σύγκρουση θαείναι μεγάλη αλλά το δίκαιο είναιμε το μέρος μας. Επιπλέον, η συ-ντριπτική πλειοψηφία της κοινω-νίας είναι αρκετά υποψιασμένη γιατα παιχνίδια που παίζονται σε αυτότο επίπεδο.

Ένας από τους πιο πληττόμε-νους τομείς είναι αυτός της υγείαςκαι ιδιαίτερα της ψυχικής υγείας.Πως αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ τηνκατάσταση που διαμορφώνεται;

Οι αλλαγές που γίνονται είναιδομικές και αλλάζουν τον χαρακτή-ρα όσων γνωρίζαμε στο παρελθόν.Στον τομέα της ψυχικής υγείας ταπράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκακαι σε ό,τι αφορά την αποκάλυψηόσων γίνονται και σε ό,τι έχει νακάνει με τους τρόπους αντιμετώπι-σης αυτών των αλλαγών. Το λέωαυτό γιατί σήμερα στη χώρα η φρο-ντίδα όσων έχουν ανάγκη τις ψυ-χιατρικές υπηρεσίες βασίζεται κυ-ρίως στον δημόσιο τομέα και έχειτρομακτικές ελλείψεις. Ειδικά σεδομές που αφορούν παιδιά και ε-

φήβους τα πράγματα είναι τραγικά.Λέω χαρακτηριστικά ότι σε τριάντανομούς της χώρας δεν υπάρχει ούτεμία παιδοψυχιατρική υπηρεσία.Παράλληλα, υπάρχουν σοβαρές ελ-λείψεις και στις ανάγκες των ενηλί-κων. Επιπλέον, υπάρχουν οι δομέςτων ΜΚΟ, κυρίως μέσα από ευρω-παϊκά προγράμματα, αλλά και ο ι-διωτικός τομέας που είναι επίσηςκρίσιμος. Αυτό που επιχειρείται ναγίνει σήμερα είναι ότι, με πρόσχη-μα την εξέλιξη της ψυχιατρικής με-ταρρύθμισης, επιχειρούν να κλεί-σουν όπως – όπως μεγάλες μονάδεςόπως το ΨΝΑ, το ∆ρομοκαίτειο καιτο ΨΝΘ και να μετασχηματιστούν,με βίαιο τρόπο και χωρίς την απα-ραίτητη προετοιμασία, σε μονάδεςή τμήματα γενικών νοσοκομείων.Πρόκειται για μια στρέβλωση κα-θώς οι άνθρωποι της συντηρητικήςπαράταξης, που και ως άποψη καιως φυσική παρουσία, στην καλύτε-ρη περίπτωση απουσίαζαν από την

μεγάλη προσπάθεια της ψυχιατρι-κής μεταρρύθμισης, εμφανίζονταισήμερα ως υποστηρικτές ανα-γκαίων μετασχηματισμών. Από τηνδικιά μας σκοπιά, είμαστε φανατι-κά υπέρ των μεγάλων αλλαγών τουψυχιατρικού παραδείγματος στηχώρα μας. Πολλοί από εμάς έχου-με υπηρετήσει και συνεχίζουμε ναυπηρετούμε μια προσπάθεια πουμέχρι τώρα δεν έγινε ολοκληρωμέ-να, καθώς ήταν αποκλειστικά προ-σανατολισμένη στην αποασυλο-ποίηση. ∆ίνουμε μεγάλη έμφασηστο ζήτημα της κοινοτικής φροντί-δας ως αξίας, στην δική μας άποψηκαι πολιτική καθώς σε ένα χώροπου οι αποκλεισμοί διαδέχονται οένας τον άλλο οι πιο αδύναμοι,χρειάζονται ολοκληρωμένη φρο-ντίδα, κοντά στην κοινότητα, με βα-σικό προσανατολισμό στο επίπεδοτης πρόληψης. Για αυτούς τους λό-γους, όχι απλώς είμαστε επιφυλα-κτικοί απέναντι στα σχέδια του υ-πουργείου, που υποκρύπτουν δια-θεσιμότητες και απολύσεις αλλάβρισκόμαστε ακριβώς απέναντι σετέτοιες μεθοδεύσεις. Επιπλέον,στην περίπτωση των ψυχιατρικώνδομών οι χρόνοι που χρειάζονταιείναι πολύ πιο μεγάλοι. Σε αυτά ταασφυκτικά πλαίσια που επιβάλ-λουν, εμείς αλλά και πολλοί φορείςκαι εργαζόμενοι στους χώρους, αλ-λά και οι ίδιοι οι ασθενείς και οι οι-κογένειές τους αντιδράμε και λέμεότι πρέπει να υπάρξει ένα διαφο-ρετικό πλαίσιο. Με αυτή τη λογικήζητάμε την επαναδιαπραγμάτευσηκαι του «δεκαετούς σχεδίου» καιτου Συμφώνου Λυκουρέτζου –Αντόρ που έχει ένα εφαρμοστικόπλαίσιο το οποίο δεν μπορεί να λει-τουργήσει μέσα σε αυτές τις συνθή-κες. Πάντα όμως στην κατεύθυνσητης ριζικής αλλαγής του Ψυχιατρι-κού παραδείγματος στη χώρα μας.Εμείς λέμε ότι οι ανάγκες του πλη-θυσμού πρέπει να εξυπηρετούνταικυρίως από το δημόσιο κοινωνικόσύστημα και γι αυτό λέμε ότι και οιΜΚΟ πρέπει να ενταχθούν σε αυτότο πλαίσιο, όπου μπορούμε να δού-με και μορφές κοινωνικής οικονο-μίας και αυτόδιαχειριστικά παρα-δείγματα.

•

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΑΣ, ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Όταν παλεύαμε για την ψυχιατρικήμεταρρύθμιση, αυτοί απουσίαζαν

Ο Χρήστος Μαντάς σχολιά-ζει, στη συνέντευξή τουστην «Εποχή», τις πολιτι-κές διεργασίες των τελευ-ταίων εβδομάδων τονίζον-τας ότι γίνονται προσπά-θειες «εξασφάλισης τηςσυνέχισης των πολιτικών»σε περίπτωση «ατυχήμα-τος» και επισημαίνει ότιπροϋπόθεση της όποιας

αλλαγής είναι η σταθερότητα του ΣΥΡΙΖΑ στις θέ-σεις και τις αρχές του. Επιπλέον, αναφέρεται στιςδομές ψυχικής υγείας που πλήττονται από τις πο-λιτικές του υπουργείου αλλά και στα σημαντικάπροβλήματα που αντιμετωπίζει η Ήπειρος.

““Τομιντιακόκατεστημένοξέρει μεποιους έχεινα κάνει. Τοπώς σεαντιμετωπίζειο εχθρός σουδείχνει και τοπόσοεπικίνδυνος,για τασυμφέροντάτου νιώθει ότιείσαι. Ησύγκρουσηθα είναιμεγάλη αλλάτο δίκαιοείναι με τομέρος μας.

Είστε βουλευτής ενός νομού με πάρα πολύ μεγάλες δυσκολίες.Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ήπειρος σή-μερα;

Θα πω μόνο τρία παραδείγματα που νομίζω ότι αποτυπώνουν τηνκαταστροφή από τις μνημονιακές πολιτικές. Το πρώτο είναι η διάλυ-ση της παραγωγικής βάσης της Ηπείρου. Αναφέρομαι κυρίως στα ζη-τήματα της κτηνοτροφίας και το κρίσιμο χτύπημα μέσα από την εκχώ-ρηση της ∆ωδώνης σε ένα ιδιωτικό όμιλο, ο οποίος στην πράξη πα-ρουσιάζει μεγάλες καθυστερήσεις στις πληρωμές των κτηνοτρόφων,μειωμένες τιμές αγοράς του γάλακτος και μια εικόνα όπου ειδικά οιμικρότεροι παραγωγοί πλήττονται διαρκώς. Στο ίδιο επίπεδο υπάρχειτο πρόβλημα του πιθανότατου ξεπουλήματος της Μεταλλουργικής Βιο-μηχανίας Ηπείρου. Ακούγονται διάφορες προσφορές και υπάρχει με-γάλη ανησυχία και στους εργαζόμενους και στην ευρύτερη περιοχήπου στηρίζεται στο εργοστάσιο. Το δεύτερο πρόβλημα είναι η μεγάληεπίθεση στο περιβάλλον. Κορυφαίο παράδειγμα αποτελεί η προσπά-θεια της εκτροπής του Αώου κάτι που έχει ξεσηκώσει ένα μεγάλο το-πικό αλλά και διεθνές κίνημα υπεράσπισης της ελεύθερης ροής τουΑώου. Η Ήπειρος διαθέτει το πιο εκτεταμένο υδατικό δυναμικό καιη διαχείρισή του είναι κρίσιμης σημασίας. Το τρίτο πρόβλημα, είναι ηεπίθεση που δέχεται η παιδεία και ιδιαίτερα το πανεπιστήμιο. Όποιοςπροσπαθήσει να φανταστεί την Ήπειρο χωρίς το ΑΕΙ και το ΤΕΙ θακαταλάβει ότι θα γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω και κρίσιμες επι-λογές που γίνανε στο παρελθόν θα αναιρεθούν. Και βέβαια υπάρχειτο απόλυτο πρόβλημα της ανεργίας η οποία είναι σε πολύ ψηλά επίπε-δα, και σε μια από τις πιο φτωχές περιοχές της Ευρώπης, όπως είναιη Ήπειρος επιτείνει όλα τα προβλήματα.

““Πρέπει να δούμεμε ψυχραιμία και σεβάθος χρόνου τιςόποιεςδιαφοροποιήσεις, όχιγιατί θέλουμε ναβάλουμε«αριστερόμετρα» ήεξετάσεις σε κάποιουςαλλά γιατί ηαξιοπιστία, ηειλικρίνεια και η ίδια ηπράξη δείχνουν ανμπορούμε νασυνομιλήσουμεουσιαστικά.

6 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οι πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων διαμορφώνουν ένα ασταθές πολιτικό σκηνικό.Ζητήσαμε την άποψη τριών έγκυρων πολιτικών συντακτών για τις διεργασίες που γίνονται τόσο στα κόμματα

της κυβέρνησης όσο και σε αυτά της αντιπολίτευσης και πώς αυτές μπορούν να διαμορφώσουνένα νέο πολιτικό σκηνικό το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Η κυβέρνησηδεν θα πέσεισαν ώριμο φρούτο

ΤουΓιάννη Ελαφρού*

Ολομερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρε-μιζόταν. Σαν το γιοφύρι της Άρταςμοιάζει η κυβερνητική σταθερό-

τητα. Το success story βούλιαξε στην ΕΡΤ,το πρωτογενές πλεόνασμα στο πρωτοφα-νές έλλειμμα των εργαζομένων και τωνανέργων, στο πλεόνασμα δυσαρέσκειαςκαι αγανάκτησης ευρύτερων στρωμάτων.Ακριβώς σε αυτή την κραυγαλέα από-σταση ανάμεσα σε όσα ζει η κοινωνικήπλειονότητα και σε όσα λέει και προωθείη κυβέρνηση, οφείλεται η αστάθεια τουκυβερνητικού σχήματος, από την οποίαπροκύπτουν προτάσεις τύπου Μπακο-γιάννη.

Ο αδύναμος πυλώνας της δικομματικήςκυβέρνησης είναι αναμφισβήτητα τοΠΑΣΟΚ, το οποίο, αφού παρέμεινε επίδιετία ο μεγάλος ασθενής του αστικού πο-λιτικού συστήματος, ετοιμάζεται πλέον ναμπει στην εντατική με αβέβαιο μέλλον. Γι’αυτό και οι κραυγές για «αποστασία».Αλλά και η Ν∆ σπάει τους δεσμούς της μετην κοινωνική της βάση και με τον κύριοόγκο των ψηφοφόρων της το 2012, πουπροέρχονταν από τα μη μισθωτά μεσαίαστρώματα της πόλης και του χωριού και τιςμεγαλύτερες ηλικίες. Σημείο μηδέν είναιτο «θα μας πάρουν και τα σπίτια». Όχιόμως οι κομμουνιστές, αλλά τραπεζίτεςκαι τροϊκανοί.

Προσοχή όμως. Η κυβέρνηση αυτή δενπρόκειται να πέσει από μόνη της, γιατίέχει ένα πολύ κρίσιμο έργο να υλοποιήσει,ιδιαίτερα σημαντικό για το ευρωπαϊκό καιτο ελληνικό κεφάλαιο. Είναι παρηγορητι-κές και εξόχως αποπροσανατολιστικές οιεκτιμήσεις που αναμένουν πολιτικές εξε-λίξεις ανά δίμηνο και βουλευτικές εκλογέςανά τρίμηνο. Τέτοιες κυβερνήσεις δεν πέ-φτουν, εάν δεν τις ρίξει το λαϊκό κίνημα.Εκτός εάν αποδειχθούν ανεπαρκείς στονα το αντιμετωπίσουν. ∆εν ισχύει η λογικήτου ώριμου φρούτου, στην οποία –ανομο-λόγητα- έχει ενταχθεί η κυρίαρχη προσέγ-γιση του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε κάθε περίπτωση, το παιχνίδι δεν θακριθεί στη βουλή. Ας μη μας διαφεύγει ότιυπάρχουν βουλευτικές εφεδρείες, στη δε-ξαμενή των ανεξαρτήτων, στη ∆ΗΜΑΡκαι όχι μόνο. ∆εν θα κριθεί η ιστορία απότην κάθε κυρία Τζάκρη, ούτε με άσφαιρεςπροτάσεις μομφής και δηλώσεις υπέρ τουευρώ όπως στο Τέξας.

Αλλού είναι το πεδίο της ανατροπής.Είναι το πεδίο του παλλαϊκού πανεργατι-κού ξεσηκωμού, όπου μια Αριστερά αντά-ξια του ονόματός της πρέπει να τα δώσειόλα, για να αποκρουστεί και ανατραπεί ηκανιβαλική επίθεση κυβέρνησης – ΕΕ –∆ΝΤ. Πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζεςτης αστάθειας. Τον Σεπτέμβρη χάθηκε ηευκαιρία να γενικευθεί η φλόγα των κα-θηγητών. Σήμερα, μια ηρωική και ανέλπι-στη απεργία 11 εβδομάδων των διοικητι-κών σε ΕΚΠΑ – ΕΜΠ γράφει ιστορία καιστριμώχνει την κυβέρνηση. Η Α∆Ε∆Υσφυρίζει αδιάφορα, με ευθύνη και τωναριστερών παρατάξεων. ∆εν θα έπρεπεέστω τώρα, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ,όλες οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματοςνα συμβάλουν από κοινού σε ένα μέτωποστήριξης, αλληλεγγύης και κοινού αγώναγια το δικαίωμα στην εργασία, στη δημό-σια εκπαίδευση και στη διεκδίκηση;

*Ο Γιάννης Ελαφρός, είναι δημοσιο-γράφος στηνεφημερίδα «Πριν».

Παγιδεύουν την κοινωνίαστα δίχτυα του φόβου

ΤουΤάσου Παππά*

Το δικομματικό μπλοκ εξουσίαςγνωρίζοντας πολύ καλά ότι συνι-στά μια αντίφαση εν τοις όροις, με

την έννοια ότι τα πολιτικά συγκροτή-ματα που οδήγησαν τη χώρα στην οικο-νομική πανωλεθρία σήμερα εμφανίζον-ται ως σωτήρες της, προσπάθησε με διά-φορους τρόπους να εξασφαλίσει τη συ-ναίνεση τμήματος της κοινωνίας, χρησι-μοποιώντας κυρίως τα όπλα του φόβουκαι της δαιμονοποίησης. Στην αρχή δια-κίνησε την αφήγηση του μονοδρόμου.Σύμφωνα μ' αυτήν, η μόνη διέξοδος γιατη χώρα είναι τα μνημόνια και οτιδήποτεάλλο θα είναι καταστροφικό. Έτσι, οιπαράγοντές του [πολιτικοί, οργανικοίδιανοούμενοι, δημοσιολόγοι] έθετανεπιμόνως το ερώτημα στην αξιωματικήαντιπολίτευση αν είναι με το ευρώ ή μετη δραχμή. Η διβουλία της άλλης πλευ-ράς βοήθησε τους διαύλους του συστή-ματος να χειραγωγήσουν ένα υπολογί-σιμο κομμάτι του πληθυσμού.

Στη συνέχεια ήρθε η «θεωρία των δύοάκρων». Κορυφαίοι εκπρόσωποι της κυ-βέρνησης Σαμαρά [Λαζαρίδης, Βορί-δης], με τη συνδρομή της παραιτημένηςπολιτικά, ηττημένης ηθικά και υποταγ-μένης ιδεολογικά ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ,τοποθέτησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στο εξτρεμι-στικό άκρο του πολιτκού συστήματος καιοι πιο κυνικοί τον έθεσαν εκτός συνταγ-ματικού τόξου. Ο στόχος προφανής: νατρομοκρατηθούν τα χειμαζόμενα μεσαίαστρώματα, που έχουν κάτι ακόμη να χά-σουν μέχρι να φτάσουν στο κατώφλι τηςένδειας, και οι ψηφοφόροι μεγάλων ηλι-κιών.

Αργότερα, και αφού τα δύο παρα-πάνω επιχειρήματα είχαν αρχίσει να ξε-

φτίζουν, κυρίως επειδή οι συνέπειες απότην εφαρμογή των μνημονίων δεν θερα-πεύονταν, στη δημόσια συζήτηση μπήκεένα άλλο ερώτημα προς τον ΣΥΡΙΖΑ:«Πού θα βρείτε τα λεφτά για να χρημα-τοδοτήσετε το γενναιόδωρο πρόγραμμαπου υπόσχεστε;». Το εντυπωσιακό στηνπερίπτωση αυτή είναι ότι ούτε οι ίδιοιπου προκαλούσαν την αξιωματική αντι-πολίτευση ήταν σε θέση να αντιμετωπί-σουν το επίσης εύλογο ερώτημα: «Τι θακάνετε αν η τρόικα δεν καμφθεί;». Η πιο«χαριτωμένη» απάντηση πάντως δόθηκεαπό τον Μ.Βορίδη:«Αν θέλετε να βά-λετε στοίχημα, να ποντάρετε υπέρ τηςκυβέρνησης. Αυτή ξέρει». Ανάλογη προ-σέγγιση από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑθα ξεσήκωνε σάλο και θα χλευαζόταναπό τους δοκησίσοφους της κυβέρνησηςκαι των συστημικών μέσων ενημέρωσης,που κάθε βράδυ από τα δελτία των οκτώεγκαλούν τον ΣΥΡΙΖΑ για παχυλήανευθυνότητα και απύθμενη δημαγωγία.

Εσχάτως, είχαμε νέα κάτασκευή. Σα-μαράς και Βενιζέλος επιτέθηκαν στονΤσίπρα, γιατί καλεί τους βουλευτές τηςΝ∆ και του ΠΑΣΟΚ να αποσύρουν τηνεμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση.

«Αποστασία», «ντροπή», «ανήθικο»ανέκραξαν. Ποιοί; Ο Σαμαράς πουέριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το1993 και ο Βενιζέλος, ο ρόλος τουοποίου στην αποβολή Παπανδρέου απότην πρωθυπουργία ήταν καθοριστικόςκαι όχι τόσο ανεπίληπτος.

Κοντολογίς, οι αντιδράσεις του δικομ-ματικού μπλοκ εξουσίας δείχνουν από-γνωση. Το γεγονός ότι ακόμη κρατάειόπως όπως τη συνοχή του, οφείλεται σεπολλούς λόγους. Η κοινωνία είναι παγι-δευμένη στα δίχτυα του φόβου. Μαζικόρεύμα ανατροπής δεν έχει δημιουργη-θεί. Νέο κύμα ριζοσπαστικοποίησης δενέχει εμφανιστεί. Το κυρίαρχο μιντιακόσύστημα είναι επιθετικά εχθρικό απέ-ναντι σε οποιαδήποτε πρόταση δεν είναισυμβατή με τις μνημονιακές επιταγές. ΟΣΥΡΙΖΑ, όταν δεν ταλαιπωρείται απόεσωστρέφεια, δυσκολεύεται να απαντή-σει πειστικά στα μείζονος σημασίας θέ-ματα που του βάζει η συγκυρία: «Πώςθα κυβερνήσετε και με ποιούς θα συ-νεργαστείτε»;

*Ο Τάσος Παππάς είναι δημοσιογρά-φος στην «Εφημερίδα των Συντακτών»

ΤηςΕλλης Τριανταφύλλου*

Ηδιαρκής αναντιστοιχία μεταξύ των όποιων θετικώνεπιδόσεων σε αριθμούς ( πχ πλεόνασμα ) και των οι-κονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που μεγε-

θύνονται καθημερινά με δραματικό τρόπο, θέτουν υπόδιαρκή αμφισβήτηση τη δυνατότητα της παρούσας κυβέρνη-σης να ολοκληρώσει τη θητεία της χωρίς ανατροπές. ∆ενείναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά, ακόμη και οι πιστωτές μεπρώτη τη Γερμανία, δείχνουν να συνυπολογίζουν σοβαράτην πιθανότητα πολιτικής αποσταθεροποίησης στην Ελλάδα,και τον εξ αυτής κίνδυνο να μην κατορθώσει η χώρα να απο-πληρώσει το δάνειό της - όπως φάνηκε ξεκάθαρα από τηνπρόσφατη προσπάθεια της καγγελαρίου Μέρκελ να εκπέμ-ψει μήνυμα στήριξη στην κυβέρνηση Σαμαρά – χωρίς πάν-τως συγκεκριμένες δεσμεύσεις.

Η προφανής δυσκολία της δικομματικής κυβέρνησης ναπαρουσιάσει ένα σχέδιο που θα υπερβαίνει το σενάριο μίαςακόμη «μνημονιακής πορείας» ολίγων ( το πολύ ) μηνών, ηαδυναμία μιας μείζονος πολιτικής «συνεννόησης» ενώπιοντου εθνικού δράματος και η απουσία ρεαλιστικού σχεδίουαπό την αξιωματική αντιπολίτευση προκαλούν πρωτοφανήρευστότητα στην πολιτική σκηνή, όπου όλοι μιλούν με όλουςαναπαράγοντας επί του παρόντος το αδιέξοδο. Η κυβερνη-τική πλειοψηφία, με τους 154 βουλευτές που της απέμεινανμετά τη διαγραφή Τζάκρη, έχει μπροστά της τουλάχιστοντέσσερις κρίσιμες ψηφοφορίες μέχρι την προεκλογικήάνοιξη: για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, τους πλειστηρια-σμούς, τον προϋπολογισμό και τα νέα μέτρα, που παρά τιςδιαψεύσεις, είναι εξαιρετικά πιθανό να επιβάλει η τρόϊκαγια την κάλυψη του όποιου δημοσιονομικού κενού συμφω-

νηθεί, με νέες περικοπές στα ασφαλιστικά ταμεία, το συν-ταξιοδοτικό, τις δαπάνες στην υγεία και την παιδεία και στις∆ΕΚΟ. Στο ΠΑΣΟΚ η κατάσταση είναι εκρηκτική και ηηγεσία της δεν είναι σε θέση να προσφέρει κανένα εχέγγυοσταθερότητας στον κυβερνητικό της σύμμαχο, τη Ν∆.

Ηδη, στο παρασκήνιο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη προ-σπάθεια προσεταιρισμού βουλευτών άλλων κομμάτων, κυ-ρίως των προερχομένων από την πτέρυγα των Ανεξάρτητων,εκ των οποίων, όμως, μέχρι στιγμής, τείνει ευήκοον ουςμόνον ο προερχόμενος από τη Ν∆ κ. Γ. Κασαπίδης. Περί-πλοκη είναι η κατάσταση και στους Ανεξάρτητους Ελληνες,οι βουλευτές του οποίου εμφανίζονται διχασμένοι ανάμεσασε δύο τάσεις:της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, με υποστη-ρικτή τον Νότη Μαριά, και της προσέγγισης με τη Ν∆, μευποστηρικτή τον Τέρενς Κουίκ. Η πρόσφατη προτροπή τηςκυρίας Ντόρας Μπακογιάννη να γίνει προσπάθεια επανό-δου της ∆ΗΜΑΡ στην κυβέρνηση, αναζωπύρωσε το διακι-νούμενο από τον ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο) σενάριο περί ανα-κατατάξεων, με στόχο να κρατηθεί πάση θυσία η κυβέρνηση– όχι απαραίτητα με την παρούσα σύνθεσή της – στην εξου-σία. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι υπάρχουν βουλευτές τουκόμματος, που παρά την άρνηση του προέδρου Κουβέλη, δεναπορρίπτουν χωρίς δεύτερη σκέψη μία τέτοια προοπτική (Λυκούδης, Ψαριανός, Οικονόμου ).

Η ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα δεναφήνει ζωτικό χώρο για σχέδια περί άμεσης προσφυγής στιςκάλπες, όπως κάποιοι εισηγούνται στον πρωθυπουργό. Ωςεκ τούτου, το πιθανότερο είναι να αντιμετωπίζεται το κάθεπρόβλημα με την εμφάνισή του. Μέχρι νεωτέρας...

*Η Έλλη Τριανταφύλλου είναι δημοσιογράφος στην «Κα-θημερινή».

Βλέποντας και κάνοντας, μέχρι νεωτέρας...Ορατό το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης της κυβερνητικής πλειοψηφίας

Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 7ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΤουΒασίλη Ρόγγα

Από τώρα και μέχρι τον Μάιο θα υ-πάρξει ένα ευάριθμο κομμάτι τηςκοινωνίας με πολιτική στοχοπροσή-

λωση στις δημοτικές εκλογές. Η συντρι-πτική πλειοψηφία του τοπικού ενεργούπολιτικού προσωπικού όλων των κομμά-των, με σχετική αυτονομία από την κεν-τρική πολιτική συγκυρία, θα προσπαθή-σει να ενεργοποιήσει τις προϋποθέσειςγια νίκες. Η παραδοσιακή εκλογική συμ-περιφορά αυτών των πολιτών, στις διευ-ρυμένες ελέω Καλλικράτη αυτοδιοική-σεις στην Ελλάδα, θα κάνει υλική πραγ-ματικότητα μια διαφορετική πολιτική τρο-πικότητα από αυτήν που γνωρίσαμε όλατα προηγούμενα χρόνια του μνημονιακούζόφου.

Η πολιτική ευκαιρία για την Αριστεράείναι πασιφανής. Στο μεσοδιάστημα μιαςθητείας διακυβέρνησης που ολοένα καιθα φθίνει σε λαϊκή υποστήριξη, η δυνα-τότητα να κοκκινίσει ο χάρτης είναι εντε-λώς εφικτή ( αν στο μεταξύ δεν έχουν γί-νει και εκλογές).

Οι συζητήσεις έχουν ξεκινήσει στις το-πικές κοινωνίες και οι παρατάξεις ενερ-γοποιούνται. Για να είναι μια διαφορετι-κή τελεσφόρα μάχη και πρέπει να την α-ντιμετωπίσουμε οργανωτικά, εμπειρικάκαι θεωρητικά.

Η οργάνωση

Σε όλη την Ελλάδα έχουν δημιουργηθείισχυρές κομματικές συλλογικότητες τουΣΥΡΙΖΑ. Για πρώτη φορά η φωνή της ρι-ζοσπαστικής αριστεράς φτάνει και στοπιο απομακρυσμένο σημείο της χώρας.

Αυτή η οργανωτική ανάπτυξη είναι απότώρα πολλαπλά βοηθητική και θα είναιχρήσιμη πάντα. ∆εν είναι μια κατάστασηχωρίς προβλήματα όμως. Σημαντικό κομ-μάτι των μελών δεν συμμετέχει στις διαδι-κασίες, ενώ με την ένταξή τους αρκετοίκαι αρκετές περισσότερο διακηρύσσουνδημόσια την υποστήριξη τους στον πολι-τικό φορέα, παρά τη διάθεση τους γιασυμμετοχή και συνδιαμόρφωση. Ακόμα,στο επίπεδο των κατώτερων και μεσαίωνστελεχών συμβαίνει να στομώνει η ανά-δειξη νέων συμπολιτών μας σε θέσεις ευ-θύνης. Οι παλαιότεροι του ΣΥΡΙΖΑ δενθέτουν εύκολα ως μέριμνα τους την ανά-γκη για συσσώρευση ηγετικού κεφαλαίουσε όλο και περισσότερους/ες.

Οι δημοτικές παρατάξεις έχουν τη δυ-νατότητα να λειτουργήσουν ως πυκνωτές,να επιτελέσουν έναν οργανωτικό αναδι-πλασιασμό των δυνάμεων της Αριστεράςσε κάθε τόπο. Είναι ευτυχές που η ενα-σχόληση με τα τοπικά θέματα δεν αφοράαποκλειστικά τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Οιπολίτες αγωνιούν για τη γειτονιά τους, ανόχι κατά πλειοψηφίες, πάντως τουλάχι-στον ποσοτικά ως ένα αρκετά διευρυμένοσώμα. Η δημοτική παράταξη, είναι εργα-λείο για μια άλλου τύπου ένταξη, είναι ηκοινωνική αριστερά στον τόπο της και αυ-τό είναι σπουδαίο. Ο πολιτικός φορέας υ-πάρχει, χρειαζόμαστε και κοινωνικά οχή-ματα ανάδειξης αιτημάτων, νοοτροπιών,σχεδίων και υλοποιήσεων.

Η εμπειρίαΥπάρχει μια μακρά και παγκόσμια εμ-

πειρία από τα εγχειρήματα του δημοτικούκομμουνισμού. Από τα χρόνια του μεσο-

πολέμου, περιέγραφε ο Έρικ Χόμπσμπα-ουμ, η μέχρι τότε ανύπαρκτη κυβερνητι-κά κομμουνιστική αριστερά διαχειρίζο-νταν με ενάργεια και ριζοσπαστικότητατους δήμους σε μέρη της Ευρώπης. Ήτανη πρώτη επαφή των πολιτών με τις αρι-στερές διοικήσεις και είναι μια σχέση πουκρατάει από τότε. Στην Ελλάδα από τημετεμφυλιακή περίοδο και μέχρι σήμεραη αριστερά κέρδιζε πολύ μεγάλο αριθμόδήμων, πολλές φορές και με θητείες δε-καετιών.

Τώρα, η δημοτική αριστερά χρειάζεταιπερισσότερο από ποτέ. Η συσσωρευμένηεμπειρία μπορεί να λειτουργήσει ως κι-νητήρια δύναμη. Οι προσπάθειες δεν ξε-κινάνε από το μηδέν, ούτε στέκονται μό-νο στην ανάσχεση του μνημονιακού σκο-ταδιού του Καλλικράτη. Η δημιουργία ερ-γαλείων συμμετοχής και αποτελεσματι-κότητας, η ενεργοποίηση με σύγχρονοτρόπο παλαιότερων πετυχημένων προ-σπαθειών, η υιοθέτηση θετικών εμπει-ριών από την παγκόσμια αριστερά συνι-στούν κίνητρα για να ξεπεραστεί ό,τι έχειήδη συμβεί, να υλοποιηθούν οι επιθυμίεςτων από εδω.

Η θεωρία

Η παραγωγή επιστημονικού λόγου γιατη συγκεκριμένη θεματική από τη σκοπιάτου μαρξισμού ή εν γένει των ιδεολογιώνπου αντιτίθενται στην καπιταλιστική κυ-ριαρχία είναι πολύ μεγάλη. Η αξιοποίη-ση αυτής της ακαδημαϊκής κληρονομίαςείναι καθήκον των αριστερών. Θα μπορέ-

σουν να αναστοχαστούν την πράξη τουςμε νέους φακούς θέασης, θα μπορέσουννα σχεδιάσουν το μέλλον των πόλεωντους, να αμυνθούν στις καπιταλιστικές ε-πιθέσεις, να δώσουν όραμα και έμπνευ-ση για τη δημιουργία στους πολλούς. Ηθεωρία μπορεί να είναι η πηγή τροφοδό-τησης των δημοτικών προσπαθειών, μπο-ρεί να λειτουργήσει ως κίνητρο για να ξε-φύγει κανείς από την επαναληπτικότηταδεδομένων ισοζυγίων εμπειρίας.

Και…η πρόθεση

Οι σκέψεις αυτές δεν κατατάσσονταισε μια ολόπλευρη ανάλυση της θεματικήςγια την αυτοδιοίκηση. Οι επεξεργασίεςτου ΣΥΡΙΖΑ σε επίπεδο τμήματος τοπι-κής αυτοδιοίκησης είναι ένα μεστό πρώ-το σώμα κειμένων, που δείχνουν σε συγ-κεκριμένες κατευθύνσεις. Όμως ούτε αυ-τές επαρκούν. Τώρα που παράγοντες τωντόπων χτυπούν την πόρτα της Κουμουν-δούρου για χρίσματα, τώρα που οι οργα-νώσεις μελών γκρουπάρονται πολλές φο-ρές χωρίς πολιτικό επίδικο, τώρα είναι ηώρα για τη βούληση.

«Οι συγκεκριμένοι χώροι της πόλης δη-μιουργούνται από μυριάδες πράξεις, πουόλες έχουν τη σφραγίδα της ανθρώπινηςπρόθεσης»1. Η βούληση, λοιπόν, για αλ-λαγές στους δήμους χρειάζεται να είναισε αυτόν το χώρο ισχυρότερη από οπου-δήποτε αλλού. Οι από εδω συγκροτήσειςδεν πρέπει να χορέψουν το παριστάνειντων τοπικών αρχόντων. Γίνεται να ανα-δείξουν τους άντρες και τις γυναίκες πουκουβαλούν δεδομένα φορτία αγωνιστικό-τητας εντιμότητας, ήθους και όρεξης. Καιστον ΣΥΡΙΖΑ των μελών υπάρχουν, ευ-τυχώς, πολλοί και πολλές.

Τη συνέχιση της απεργίαςγια 12η βδομάδα αποφασί-σαμε οι εργαζόμενοι του

Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚ-ΠΑ), στη Γενική Συνέλευση τουσυλλόγου μας την περασμένηΠαρασκευή. Την ίδια απόφασηπήραν και οι εργαζόμενοι του Ε-ΜΠ. Σε απεργιακές κινητοποιή-σεις βρίσκονται και σύλλογοι άλ-λων Πανεπιστημίων της χώρας(Ιωαννίνων, ΑΠΘ, κ.α.).

Την εβδομάδα που πέρασε, ηκυβέρνηση επιχείρησε να δημι-ουργήσει κλίμα «κοινωνικού αυ-τοματισμού», αξιοποιώντας τουςένθερμους υποστηρικτές της σταΜΜΕ και τις κομματικές εφε-δρείες της στο χώρο των φοιτη-τών. Και αυτή η προσπάθεια ναστραφούν φοιτητές και γονείς ε-ναντίον εργαζόμενων, έπεσε στοκενό. Οι φοιτητικοί σύλλογοι, οένας μετά τον άλλο, αποφασίζουνκαταλήψεις των σχολών τους, ε-νάντια στην πολιτική που οδηγείτους ίδιους και τις οικογένειές

τους στην εξαθλίωση.Το υπουργείο προσέφυγε για

μια ακόμη φορά στα δικαστήριαζητώντας να κηρυχθεί η απεργίαπαράνομη και καταχρηστική.Παρά τις προσπάθειες εκφοβι-σμού, οι απεργοί συνεχίζουν.

Την Πέμπτη, 21/11, παραμονήτων Γενικών Συνελεύσεων τωνσυλλόγων του ΕΚΠΑ και του Ε-ΜΠ, το ΑΣΕΠ μετέτρεψε σε τε-λικούς τους προσωρινούς πίνα-κες μοριοδότησης που εξέδωσετη ∆ευτέρα, 18/11. Η δημοσιο-ποίηση προσωπικών δεδομένωντων εργαζόμενων δεν έγινε επει-δή κάποιοι «δε σέβονται τη νομι-μότητα», αλλά προκειμένου, οιεργαζόμενοι, έχοντας τη δυνατό-τητα να ελέγξουν ο ένας τα στοι-χεία που είχε δηλώσει ο άλλος,να μπουν σε μια διαδικασία αν-τεγκλήσεων και να απαιτήσουννα ανοίξουν οι ∆ιευθύνσεις ∆ιοι-κητικού για να σταλούν τα «σω-στά» στοιχεία. Πέρα από το σπά-σιμο της απεργίας, μια τέτοια α-

πόφαση θα προσέδιδε ένα βαθμό«νομιμοποίησης» στη λίστα τουΑΣΕΠ, δίνοντας το απαιτούμενοάλλοθι «αξιολόγησης» στις απο-λύσεις. Οι εργαζόμενοι αρνήθη-καν να συμπράξουν σε αυτή τηδιαδικασία.

Την ίδια μέρα, έχοντας στα χέ-ρια του τις μαζικές απολύσειςστα 8 μεγαλύτερα ΑΕΙ της χώ-ρας, ο υπουργός Παιδείας κάλε-σε σε «διάλογο» πρυτάνεις καιεργαζόμενους. Πέραν του επι-κοινωνιακού χαρακτήρα αυτήςτης κίνησης, οποιοσδήποτε διά-λογος υπ’ αυτές τις συνθήκες δενμπορεί παρά να αφορά την επό-μενη μέρα των απολύσεων, τοπώς δηλαδή θα λειτουργήσουν ταΑΕΙ με τη μείωση του προσωπι-κού τους που φτάνει το 50%. Μεfast truck συμβάσεις ορισμένουχρόνου; Με την ανάθεση της κά-λυψης των κενών σε εταιρείες;Με τη μετακύλιση του κόστουςστους φοιτητές και τις οικογέ-νειές τους, μέσω επιβολής διδάκ-

τρων, μια και η μειωμένη κρατι-κή χρηματοδότηση δεν αρκεί γιανα γίνουν όλα αυτά;

Ο σύλλογος διοικητικού προ-σωπικού του ΕΚΠΑ αποφάσισενα μην προσέλθει σε κανένα«διάλογο» με τον υπουργό, τηστιγμή που 400 εργαζόμενοι έ-χουν τεθεί σε διαθεσιμότητα με-τά από «μοριοδότηση», 60 μετάτην κατάργηση του κλάδου τουςκαι 200 βρίσκονται σε αργία λό-γω άρνησής τους να απογραφούν(τα στοιχεία αυτά αφορούν μόνοτο ΕΚΠΑ). Η απεργία των εργα-ζομένων στα ΑΕΙ έχει ήδη πετύ-χει κάτι πολύ σημαντικό: Καθυ-στέρησε την ολοκλήρωση τουπρώτου κύματος διαθεσιμότη-τας-απολύσεων στο δημόσιο, τοοποίο η κυβέρνηση στόχευε νακλείσει στις 16 Σεπτεμβρίου, καιανάγκασε σε μια υποχώρηση ωςπρος τις μνημονιακές δεσμεύ-σεις, αφού το δεύτερο κύμα, πουθα ολοκληρωνόταν στα μέσα ∆ε-κέμβρη, προγραμματίζεται πλέον

για τις αρχές του 2014.Με απόφαση των Γενικών Συ-

νελεύσεων των συλλόγων εργα-ζομένων και φοιτητών, την Τε-τάρτη 27 και την Πέμπτη 28 Νο-εμβρίου θα πραγματοποιηθούνσειρά κινητοποιήσεων και εκδη-λώσεων ενάντια στην πλήρη διά-λυση του δημόσιου και δωρεάνπανεπιστημίου, ενάντια στις απο-λύσεις και την ποινικοποίηση τωναγώνων μας. Η Τετάρτη ορίστη-κε μέρα πανελλαδικής δράσης ε-νάντια στις διαθεσιμότητες.

Συνεχίζοντας την προσπάθειασυντονισμού με άλλους εργαζό-μενους του ιδιωτικού και του δη-μόσιου φορέα, αυτή την εβδομά-δα συναντιόμαστε στο δρόμο μετους απεργούς των νοσοκομείων,ενώ καλούμε σε νέα σύσκεψη συ-ντονισμού σωματεία, επιτροπέςαγώνα και εργαζόμενους την Πα-ρασκευή 29 Νοεμβρίου.

Μαρία Ελένη Λογοθέτη,εργαζόμενη στο ΕΚΠΑ

““Η απεργία των εργαζομένων στα ΑΕΙ έχει ήδηπετύχει κάτι πολύ σημαντικό: Καθυστέρησε τηνολοκλήρωση του πρώτου κύματος διαθεσιμότητας-απολύσεων στο δημόσιο και ανάγκασε σε υποχώρηση ωςπρος τις μνημονιακές δεσμεύσεις.

Ο αγώνας για την παιδεία συνεχίζεται* Πανελλαδικό διήμερο δράσεων την Τετάρτη και την Πέμπτη

Η αυτοδιοίκηση των πολιτών

8 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ξεκίνησε χθες και ολοκληρώνεταισήμερα το 3ο Συνέδριο του ΝΑΡ(το προηγούμενο είχε γίνει το

2006) και αναμένεται να λάβει κρίσιμεςαποφάσεις όσον αφορά τη στρατηγική καιτη φυσιογνωμία του. Όπως επισημαίνουνστελέχη του, «σκοπός μας είναι να συζη-τήσουμε όχι μόνο σε θεωρητικό επίπεδο,αλλά να πάμε σε βάθος την πολιτική πρό-ταση του ΝΑΡ και το περιεχόμενό της γιατο επόμενο διάστημα». «Ο στόχος σκια-γραφείται από την ανάγκη», επισημαίνειτο ιστορικό στέλεχος του χώρου, ΆγγελοςΧάγιος, «μιας αναγέννησης του κομμουνι-στικού μοντέλου και του οράματος, μέσααπό έναν επαναπροσδιορισμό όχι σε μιαάκρως διαστρεβλωτική μεταμοντέρναβάση, αλλά μέσα από μια προσπάθεια δια-λεκτικής υπέρβασης των μοντέλων του πα-ρελθόντος».

Η συζήτηση που αναπτύχθηκε όλο τοπροηγούμενο διάστημα στο πλαίσιο τουπροσυνεδριακού διαλόγου, ήταν ιδιαίτεραπλούσια και αφορούσε τόσο τα στρατη-γικά ζητήματα της οργάνωσης σε επίπεδοθεωρίας και σχεδίου, όσο και την οργά-νωση της πολιτικής ζωής και του περιεχο-μένου της αντικαπιταλιστικής τακτικήςπου προκρίνει το ΝΑΡ. Το συνέδριο, πιοσυγκεκριμένα, αναμένεται να απαντήσει,

στο ποιος σήμερα συγκροτεί το κοινωνικόκαι πολιτικό υποκείμενο, την εργατικήτάξη και τις λαϊκές μάζες, που θα κληθούννα επανασχεδιάσουν και να επαναδιατυ-πώσουν το νέο όραμα. «Η πρόταση τουΝΑΡ με το τέλος του συνεδρίου θα επιχει-ρηθεί να αποτελέσει μέρος μιας ευρύτερηςσυζήτησης και προγραμματικού λόγουόσον αφορά την πρωτοπορία του αγωνι-ζόμενου τμήματος της κοινωνίας και, βέ-βαια, να αποτελέσει υλικό για όσους θεω-ρούν δική τους υπόθεση την κομμουνι-στική επαναθεμελίωση», υποστηρίζει ο Α.Χάγιος.

Πολιτική πρόταση και συμμαχίες

Όσον αφορά το πολιτικό σχέδιο μέσααπό τις διαδικασίες του προσυνεδριακούδιαλόγου αλλά κυρίως στο τελικό σώμα τοΝΑΡ επιχειρεί να αφήσει πίσω του τις αν-τιπαραθέσεις σχετικά με τις συμμαχίεςπου επέλεγε κάθε φορά να κάνει, έναντιτων άλλων δύο πυλώνων της αριστεράςΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η τακτική, πουκυρίως εντάθηκε σε προηγούμενες διαδι-κασίες στιγμάτισε το χώρο, αποστασιο-ποίησε μέρος στελεχικού δυναμικού καιοδήγησε στην αποστράτευση μεγάλου μέ-

ρους ή στον ΣΥΡΙΖA.Με βάση αυτά τα δεδομένα, το ΝΑΡ θα

επιχειρήσει να εκφράσει και να οικοδο-μήσει τον τρίτο πυλώνα στο χώρο της αρι-στεράς, που θα συμβάλλει στη συγκρότησηενός μετώπου, το οποίο αυτή τη στιγμή εκ-φράζεται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά στοοποίο θα μπορούν να ενταχθούν καιάλλες, μικρές και μεγαλύτερες δυνάμεις,όπως το Σχέδιο Β΄, που θέτουν στο επί-κεντρο της αντιπαράθεσής τους την αντι-καπιταλιστική τακτική, τη σύγκρουση μετην ΕΕ. Άλλωστε, η πρωτοβουλία μετωπι-κής συμπόρευσης ανάμεσα στις δύο πλευ-ρές ήδη έχει αποφασιστεί και ανακοινω-θεί από τις 31/10. Το μέλος της ΠΕ τουΝΑΡ Β. Μηνακάκης επισημαίνει: «Καμιάκυβέρνηση εντός συστήματος και ΕΕ -πολύ λιγότερο μια κυβέρνηση τύπου ΣΥ-ΡΙΖΑ, κανένα κόμμα, κανένας επιμέρουςαγώνας (ακόμη κι ο πιο μαχητικός), κα-νένα αυτοδιαχειριστικό πείραμα (ακόμηκαι το πιο αυθεντικό) δεν μπορούν να υπε-ρασπιστούν τις λαϊκές ανάγκες και ναανοίξουν δρόμους πέρα και έξω από τοζουρλομανδύα του κεφαλαίου, της ΕΕ καιτου ∆ΝΤ, αν πρωταγωνιστής δεν είναι ημαζική επαναστατική δράση, ο μαζικός κι-νηματικοπολιτικός εκβιασμός των ίδιωντων εργαζομένων».

Μικρή διαφοροποίηση, που ενδεχομέ-νως έχει σημασία, κάνει ο Π. Παπακων-σταντίνου στο πλαίσιο του ΝΑΡ υποστη-ρίζοντας στο δημόσιο διάλογο ότι: «Μιαμετωπική συμπόρευση αυτού του είδουςθα πρέπει να αποφύγει τον μονόπλευροπροσανατολισμό στο θέμα του ευρώ, όσοκαι την εμπάθεια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.Η μετωπική συμπόρευση θα αποκτήσειγρήγορα εμβέλεια, αν καταφέρει να απαν-τήσει στο μεγάλο ερώτημα που δεν κατα-φέρνουν να απαντήσουν οι ηγεσίες τουΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ: ποιο είναι το οικο-νομικό πρόγραμμα, το πολιτικό σχέδιο, ο‘οδικός χάρτης’ που μπορεί να μας βγά-λουν από τη σημερινή, ζοφερή πραγματι-κότητα σε μια νικηφόρα ρήξη, ανοιχτή στησοσιαλιστική προοπτική. Η ανάδυση ενόςαυτοτελούς δυναμικού και πειστικού τρί-του πόλου θα αποτελέσει αποφασιστικόπαράγοντα ριζοσπαστικής επίδρασης σελαϊκά στρώματα, που επηρεάζονται καιεπηρεάζουν τις δυνάμεις του αριστερούρεφορμισμού, ίσως σε πολύ μεγαλύτερηέκταση από όσο μπορούμε να φαντα-στούμε».

Στάθης Κουτρουβίδης

Αναζητώντας τη μετωπική συμπόρευση της αριστεράς*Λήγει σήμερα το 3ο συνέδριο του ΝΑΡ

Αποτίμηση της κοινοβουλευ-τικής περιόδου που πέ-ρασε, προγραμματισμό

των επόμενων κινήσεων εντόςκαι εκτός Κοινοβουλίου και «Τα-τσοπουλιάδα» περιελάμβανε ηεβδομάδα στις τάξεις του ΣΥ-ΡΙΖΑ. Επιπλέον, στον ΣΥΡΙΖΑπροετοιμάζονται για τις επόμε-νες βδομάδες, τις οποίες θεω-ρούν κρίσιμες για τις πολιτικέςεξελίξεις.

Αποτίμησηκοινοβουλευτικού έργου

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα συ-νεδρίασε την Τρίτη με θέμα τηναποτίμηση της προηγούμενηςκοινοβουλευτικής περιόδου. Στηνπλούσια και ενδελεχή συζήτησηπου έγινε σημειώθηκε ότι στηνδιάρκεια της πρώτης χρονιάς δο-κιμάστηκαν νέα μοντέλα λει-τουργίας με στόχο την καλύτερηκαι συλλογικότερη λειτουργίατης Κ.Ο. Τόσο το προεδρείο όσοκαι η μεγάλη πλειοψηφία τωνβουλευτών αξιολόγησαν θετικάτην παρουσία της Κ.Ο ενώ κοινήδιαπίστωση ήταν ότι υπάρχουνπεριθώρια για αποδοτικότερηλειτουργία με στόχο να γίνει πιοσυλλογική, ομογενοποιημένη καιδημοκρατική η Κ.Ο. Προς αυτήτη κατεύθυνση κατατέθηκαν καισυγκεκριμένες προτάσεις μεστόχο την καλύτερη σύνδεση τηςΚ.Ο με το υπόλοιπο κόμμα αλλάκαι την επαφή και συνεννόηση μετις Οργανώσεις Μελών προκει-μένου να αναδεικνύονται ζητή-ματα που αφορούν τον χώροδράσης τους. Επιπλέον, προτά-θηκε να θεσμοθετηθούν τακτικό-τερες συνεδριάσεις της Κ.Ο στιςοποίες θα υπάρχει συγκεκριμένηημερήσια διάταξη και θεματολο-γία. Αρκετές τοποθετήσεις ανέ-δειξαν την αναγκαιότητα συμμε-τοχής των βουλευτών και στιςυπόλοιπες κομματικές δραστη-ριότητες αλλά και κινητοποιήσεις

φορέων και εργαζομένων. Επί-σης, επιβεβαιώθηκε η απόφασηγια το όριο των δύο τηλεοπτικώνεμφανίσεων τη βδομάδα και υπο-γραμμίστηκε ότι θα πρέπειπρώτα να υπάρχει συνεννόησημε το Γραφείο Τύπου. Τέλος, ση-μειώθηκε ότι θα πρέπει να ανα-βαθμιστεί ο ρόλος των ΕΕΚΕ(Επιτροπές Ελέγχου Κοινοβου-λευτικού Έργου) με καταθέσειςπροτάσεων νόμου με σκοπό τηναποτύπωση της προγραμματικήςπολιτικής του κόμματος.

Οι σκόπελοιτης κυβέρνησης

Όσον αφορά την συνάντησηΜέρκελ- Σαμαρά, στον ΣΥΡΙΖΑτονίζουν ότι η κυβέρνηση δενμπορεί να διαπραγματευτεί ενώόπως τόνισε ο Αλέξης Τσίπραςσε σχετική ερώτηση: «Ο Αντ. Σα-μαράς συναντά την κα Μέρκελγια να την παρακαλέσει να τονλυπηθεί». Στον ΣΥΡΙΖΑ πάντωςθεωρούν ότι οι επόμενες βδομά-δες θα είναι καθοριστικές καθώςη κυβέρνηση θα κληθεί να αντι-μετωπίσει τους σκοπέλους τόσοτου προϋπολογισμού όσο και τηςψήφισης του Ασφαλιστικού.Όσον αφορά το σχέδιο προϋπο-λογισμού που κατέθεσε την Πέμ-πτη η κυβέρνηση, το κόμμα τηςαξιωματικής αντιπολίτευσης,μέσω του υπεύθυνου Οικονομι-κών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, θε-ωρεί ότι αυτό είναι «υπό αίρεση»καθώς δεν έχει υπάρξει ακόμασυμφωνία με την Τρόικα. Σχο-λιάζοντας, την ύπαρξη πλεονά-σματος, ο Πάνος Σκουρλέτης, μι-λώντας στην τηλεόραση τουΣΚΑΙ δήλωσε ότι: «γνωρίζουμεότι βασίζεται σε μια αντικοινω-νική και αντιαναπτυξιακή πολι-τική και είναι ένα πλεόνασμα αν-τιαναπτυξιακό. Αυτό φρενάρειτην ίδια την οικονομία. Έχουμε,λοιπόν, ένα προϋπολογισμό στοναέρα, όπως ομολογείται και από

το εσωτερικό και από το εξωτε-ρικό. Ανά πάσα στιγμή θα αλλά-ξει και δεν θα αλλάξει προς τοκαλύτερο, αλλά προς το χειρό-τερο». Στο ζήτημα των πλειστη-ριασμών πάντως, ο ΣΥΡΙΖΑετοιμάζει μεγάλη εξόρμηση ανά-δειξης του θέματος αλλά και τωνθέσεών του γύρω από το συγκε-κριμένο ζήτημα.

Σε μια άλλη εξέλιξη, έχει ολο-κληρωθεί η συλλογή των απαραί-

τητων στοιχείων προκειμένου νακατατεθεί η πρόταση για σύ-σταση εξεταστικής επιτροπής γιατην υπόθεση υποβρυχίων. Στοπροεδρείο της Κ.Ο. που έγινε τηνΠέμπτη αποφασίστηκε όπως οΣΥΡΙΖΑ καταθέσει την πρότασήτου μέσα στην επόμενη βδομάδα.Στον ΣΥΡΙΖΑ τονίζουν ότι δενυπάρχει καμιά προσωπική βεν-τέτα με τον Ευάγγελο Βενιζέλοκαι αυτό που επιδιώκεται με την

συγκεκριμένη πρόταση είναι ναδιερευνηθούν όλες οι πτυχές τηςυπόθεσης και να αποδοθούν ευ-θύνες όπου υπάρχουν για ένατόσο «μεγάλο σκάνδαλο».

Αντιρατσιστικόκαι σύμφωνο συμβίωσης

Σχολιάζοντας την κατάθεσητου νέου αντιρατσιστικού νομο-σχεδίου το Τμήμα ∆ικαιωμάτωντου ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι αποτελείτροποποίηση του αποτυχημένουνόμου 972/1979. Στην ανακοί-νωσή του το Τμήμα αναφέρει:«Σημαντική έλλειψη αποτελεί ηαπουσία διατάξεων που προστα-τεύουν τους μετανάστες θύματα ήμάρτυρες, για παράδειγμα μέσωτης χορήγησης ή/και ανανέωσηςτης άδειας παραμονής τους ή τηςπροστασίας τους από την απέ-λαση.» Τέλος, τονίζεται ότι:«Στην εποχή του θεσμοποιημέ-νου ρατσισμού και της ποινικο-ποίησης της μετανάστευσης, στηνεποχή των στρατοπέδων κράτη-σης, των κρατητηρίων-κολαστη-ρίων και του “Ξένιου ∆ία”, καιστα χρόνια που ο όρος “λαθρο-μετανάστευση” καθοδηγεί τησκέψη και την πράξη σημαντικώντμημάτων της διοίκησης, τηςΑστυνομίας, της ∆ικαιοσύνης καιτων ΜΜΕ απέναντι στους φτω-χότερους των φτωχών, το νέο νο-μοσχέδιο τους αφήνει απροστά-τευτους. Αποδεικνύεται, έτσι,αναντίστοιχο του προβλήματοςπου επιδιώκει να αντιμετωπίσει».Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέ-θεσε την Παρασκευή σχέδιονόμου για το σύμφωνο συμβίω-σης για ετερόφυλα και ομόφυλαζευγάρια, με πλήρη δικαιώματα(κοινωνικά, θεσμικά, ασφαλι-στικά, κληρονομικά κ.λπ.) γιαόσους το συνάπτουν. (λεπτομέ-ρειες στη σελίδα 23).

Στέλλα Βρεττού

Θετικό πρόσημοστην κοινοβουλευτική ομάδα

Θέμα Τατσόπουλου:Τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε;

Λήξαν προς ώρας θεωρείται το ζήτημα που προέκυψε με τονβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρο Τατσόπουλο. Το θέμα συζητήθηκεστην Κ.Ο. την προηγούμενη Τρίτη και δόθηκαν εξηγήσεις. Ο Πέ-τρος Τατσόπουλος σημείωσε ότι ένιωσε θιγμένος από την επίθεσητης «Αυγής», ενώ ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τον βουλευτή τιςόποιες διαφωνίες του να της εκφράζει εντός των κομματικών ορ-γάνων και όχι στα ΜΜΕ. Στη συζήτηση που ακολούθησε πάντως,ορισμένοι βουλευτές τοποθετήθηκαν κριτικά απέναντι στου χει-ρισμούς του βουλευτή Β' Αθήνας. Η αλήθεια είναι πάντως ότι, ενώτην Τρίτη το θέμα θεωρήθηκε λήξαν, ο Πέτρος Τατσόπουλος τηνίδια μέρα συνέχισε τις τηλεοπτικές εμφανίσεις και δηλώσεις, μεαποτέλεσμα η Γραμματεία συζητήσει το θέμα την επόμενη μέρα.Στον ΣΥΡΙΖΑ πάντως, επιθυμούν να μην γίνει σήριαλ το θέμα καιτονίζουν ότι η συγκεκριμένη περίοδος είναι γεμάτη από «σημαν-τικότερα θέματα».

Στ.Β

ΣΥΡΙΖΑ

Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 9ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΤουΚώστα Μελά

Μετά το Γιούρογκρουπ της Πέμπτηςκαι τις δηλώσεις των ευρωπαίωναξιωματούχων, αλλά και του εκ-

προσώπου του ∆ΝΤ, επιβεβαιώνεται ότιδεν έχει επιτευχθεί συμφωνία με την ελ-ληνική κυβέρνηση σχετικά και όλα τα συ-ζητούμενα θέματα παραμένουν ανοικτά.Επίσης, αμφίβολο θεωρείται ότι θα έχειεπιτευχθεί τελική συμφωνία μέχρι το Γι-ούρογκρουπ της 9ης ∆εκεμβρίου, κάτι πουεπιβεβαίωσε άλλωστε και ο Ολι Ρεν σε δη-λώσεις του από το Στρασβούργο, αλλά καιο εκπρόσωπος Τύπου του ∆ΝΤ, ΤζέριΡάις.

∆ιαφωνία για το κενό του 2014

Όλες οι παραπάνω εξελίξεις προκα-λούν δικαιολογημένα έντονο προβληματι-σμό στην κυβέρνηση, η οποία μετά από μιαεπικοινωνιακή καταιγίδα περί successstory και άλλα συναφή βρίσκεται αντιμέ-τωπη με τη γυμνή και σκληρή πραγματικό-τητα.

Το πρώτο πρόβλημα έγκειται στο ότι ηκατάθεση του προϋπολογισμού την Πέμ-πτη στη Βουλή από το υπουργείο Οικονο-μικών, βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα,καθώς, όπως δήλωσε ο Σάιμον Ο’ Κόνορ,εκπρόσωπος Τύπου του αντιπροέδρου τηςΚομισιόν Όλι Ρεν, η τρόικα δεν συμφωνείπλήρως με τις προβλέψεις του. Σε ό,τιαφορά τον προϋπολογισμό, επί της ουσίας,ο κ. Ο’ Κόνορ επιβεβαίωσε επισήμως κάτιπου ήταν ήδη γνωστό: ότι, δηλαδή, τρόικακαι Αθήνα διαφωνούν ως προς τις παρεμ-βάσεις που απαιτούνται το 2014 και επο-μένως οι δανειστές εντοπίζουν «δημοσιο-νομικό κενό».

Επομένως, τίθεται εν αμφιβόλω το σύ-νολο των προβλέψεων και των μέτρων πουσυμπεριλαμβάνονται σε αυτόν, μέχρι ητρόικα να δώσει την έγκρισή της. Άρα θαπρέπει να περιμένουμε , στο προσεχέςμέλλον , έναν συμπληρωματικό προϋπολο-γισμό με τα ακριβή στοιχεία ως προς την

εξέλιξη των μεγεθών τής ελληνικής οικο-νομίας, αλλά και τα μέτρα που θα λη-φθούν. Αυτή είναι άλλωστε και η συμφω-νία μεταξύ των δύο πλευρών, όπως σημεί-ωσε ο εκπρόσωπος. Σε διαφορετική περί-πτωση, αν δηλαδή η Ελλάδα επιμείνει στιςθέσεις της, τότε η επόμενη δόση από ταχρήματα του μηχανισμού στήριξης Ευρω-ζώνης και ∆ΝΤ δεν θα μπορεί να κατα-βληθεί.

Το δεύτερο πρόβλημα αφορά στο ότι ηελληνική κυβέρνηση δεν κατάφερε νακλείσει ένα τουλάχιστον από τα δύο ανοι-χτά μέτωπα , δηλαδή τη συμφωνία για τούψος του δημοσιονομικού κενού και τα συ-νεπαγόμενα μέτρα και την εκκαθάρισητων Ελληνικών Αμυντικών Βιομηχανιών(προαπαιτούμενα από την υποδόση του

Ιουλίου). Η μη επίλυση των παραπάνωπροβλημάτων ,με τρόπο που θα παρείχετουλάχιστον τη δυνατότητα στην κυβέρ-νηση να τον υποστηρίξει επικοινωνιακά,δημιουργεί τεράστιο πολιτικό κόστος στηνκυβέρνηση. Η απώλεια αξιοπιστίας τήςκυβέρνησης σε πολιτικό κεφάλαιο φαίνε-ται ότι είναι σημαντική, κάτι το οποίο ανι-χνεύεται στη δυσαρέσκεια μέρους των κυ-βερνητικών βουλευτών.

Ύφαλος για την κυβέρνηση

Το τρίτο μεγάλο αγκάθι της κυβέρνησηςαφορά στα σημαντικά ζητήματα , τα οποίαείτε άμεσα είτε έμμεσα επηρεάζουν ταμέτρα που τελικά θα συμπεριληφθούνστον προϋπολογισμό , του νέου φόρου για

τα ακίνητα και του πλειστηριασμού τωνακινήτων πρώτης κατοικίας. Εδώ πραγμα-τικά η κυβέρνηση πρέπει να υπερβεί ένανύφαλο, δεδομένων των άμεσων κοινωνι-κών επιπτώσεων που θα έχουν τα μέτρααυτά.

Μέσα σε αυτό το κλίμα , γίνεται την Πα-ρασκευή, η συνάντηση Σαμαρά –Μέρκελ ,η οποία περισσότερο εντάσσεται σε μιαδιαδικασία ενημέρωσης της γερμανίδαςκαγκελαρίου παρά σε απαίτηση για οτιδή-ποτε άλλο.

Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται ναεπενδύει πάλι σε επικοινωνιακό επίπεδο ,ειδικά με τις χθεσινές θερμές αναφορέςτης κ. Μέρκελ για τις ελληνικές προσπά-θειες, ωστόσο είναι σαφές ότι ακόμη καιτο Μαξίμου αμφισβητεί τη συνέχεια τηςγερμανικής πολιτικής.

Ο κ. Σαμαράς θα επιδιώξει να διαγνώ-σει (και όχι οτιδήποτε άλλο)τις διαθέσειςτου Βερολίνου, και κατ’ επέκταση του πυ-ρήνα της Ευρωζώνης, έναντι των ανοικτώνζητημάτων της χρηματοδότησης και τηςελάφρυνσης του χρέους, όπως έχει δε-σμευθεί το Γιούρογκρουπ.

Σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο, η αν-τίδραση της καγκελαρίου είναι προβλέ-ψιμη και στερεότυπη: θα επαινέσει τιςπροσπάθειες και τις θυσίες των Ελλήνωνκαι μετά θα ενθαρρύνει την κυβέρνηση τηςΑθήνας να τηρήσει τις υποχρεώσεις της.

Συμπερασματικά , όπως είχαμε αναφέ-ρει και σε προηγούμενο άρθρο μας, παράτις όποιες φιλότιμες προσπάθειες της ελ-ληνικής κυβέρνησης, πάλι οι Γερμανοί θακερδίσουν τον αγώνα . Το ασφυκτικόπλαίσιο του Μνημονίου θα συνεχίσει ναεπιβάλλει την ασκούμενη πολιτική και ηελληνική οικονομία θα συνεχίσει να προσ-γειώνεται σε κατώτερα επίπεδα, δεδομέ-νου ότι και οι προβλέψεις για την άνευρηανάκαμψη του ΑΕΠ το 2014 τίθενται εναμφιβόλω ακόμη περισσότερο μετά τηνπροσθήκη των νέων μέτρων, τα οποία θαπροκαλέσουν(ανεξάρτητα τη μορφή θαλάβουν) εκροή από το εισοδηματικό κύ-κλωμα περίπου 1,8 δισ. ευρώ.

Προϋπολογισμός στον αέρα* Θα χρειαστεί και συμπληρωματικός με την έγκριση της τρόικας

Του

∆Η

ΜΗ

ΤΡΗ

ΠΕ

ΤΣΕ

ΤΙ∆

Η

ΤουΝίκου Τσαγκρή

Ηκοινή γνώμη δικαιούταινα θεωρεί ως το ρέκβιεμτης μνημονιακής συγκυ-

βέρνησης την κατάσταση που ε-πικρατεί τις τελευταίες ημέρεςστο Μέγαρο Μαξίμου, στην κεν-τροδεξιά πτέρυγα της Βουλής,στα κόμματα της συμπολίτευσηςκαι ιδιαίτερα στο ΠΑΣΟΚ: μετους διαξιφισμούς «παπαν-δρεϊκών» - «βενιζελικών» που α-κολούθησαν την… αποστασία τηςκ. Τζάκρη και τη γενική πολιτικήανυποληψία στην οποία έχει πε-ριέλθει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.Ανυποληψία που συμμερίζονταιακόμη και οι τελευταίοι μιντιακοίπροστάτες που του απέμειναν,καθώς εκτιμούν ότι έχει χάσειτον έλεγχο του κόμματος και τηςκοινοβουλευτικής ομάδας. Γι’ αυ-τό και αναζητούν νέες κεντροα-ριστερές… πατέντες. Με εμφα-νείς τις προθέσεις αντικατάστα-σης του «ανυπόληπτου αρχηγού».Και υποκατάστασης του αποσα-θρωμένου κόμματός του, με έναάλλο, λιγότερο σαθρό κυβερνητι-κό δεκανίκι.

Σ’ αυτό το παρακμιακό μοτίβο,ακόμα και κυβερνητικοί αναλυ-τές προβλέπουν κλιμάκωση τωνιδιωτικών και δημοσίων διαφο-ροποιήσεων των βουλευτών τηςσυμπολίτευσης, καθώς σβήνουνκαι οι τελευταίες ψευδαισθήσεις

για… δυναμική διαπραγμάτευση(το «όχι» το είπε η τρόικα στηνκυβέρνηση και όχι η κυβέρνησηστην τρόικα) και αποκαλύπτεταισε κοινή θέα η κυβερνητική προ-σήλωση στο μνημόνιο. Και προει-δοποιούν ότι οι αντιδράσεις πουθα γενικευθούν με την επερχόμε-νη άρση του παγώματος των τρα-πεζικών πλειστηριασμών, θα ο-δηγήσουν, αναπόφευκτα, σε πτώ-ση της κυβέρνησης και εκλογές…

Έρμαιαενός αρρωστημένου πά-θους

Προσωπικά, αξιολογώ τα συγ-κυβερνητικά δρώμενα των ημε-ρών, συμπεριλαμβανομένων των– παρόντων και… μελλούμενων –αντιδράσεων των βουλευτών τηςσυμπολίτευσης, ως ανωφελή: οιτελευταίοι σπασμοί της ηττημέ-νης από την οικονομία πολιτικής.Ή οι τελευταίες εκλάμψεις τηςδημοκρατίας στο θανάσιμο ενα-γκαλισμό της με την καπιταλιστι-κή βαρβαρότητα…

Μια άλλη εκδοχή είναι ότι τακυβερνητικά στελέχη και οι βου-λευτές, που, σπασμωδικά, αντι-δρούν στην πλήρη παράδοση τηςδημοκρατίας στον καπιταλισμό,διότι περί αυτού πρόκειται, δενεκφράζουν παρά το μεταμοντέρ-νο αντικαπιταλιστικό πάθος πουπεριγράφει ο Πασκάλ Μπρυ-κνέρ*: πρόκειται για ένα ένθερ-

μο πάθος, μια σχεδόν θρησκευτι-κή μέθη, που αποτελεί τη μαύρηλειτουργία σε μια λατρεία, στηνοποία οι αντιδρώντες, πολιτικοί ήπολίτες, συμμετέχουν, έστω κι ανθέλουν να την ανατρέψουν.

Έτσι και οι «αντιδρώντες»βουλευτές και τα στελέχη της συ-γκυβέρνησης: είδαν τα ψέματακαι την προπαγάνδα – τα δικάτους ψέματα, τη δική τους προπα-γάνδα -για το υποτιθέμενο «α-λάνθαστο» του καπιταλισμού, τουνεοφιλελευθερισμού, της ευρω-συστημικής βαρβαρότητας (αν-θρωποθυσίες στο βωμό της δημο-σιονομικής πειθαρχίας – δημο-σιονομική πειθαρχία προς χάριντης ολιγαρχίας του χρήματος), ναγκρεμίζονται σαν χάρτινοι πύρ-γοι…

Ο οικονομισμόςβλάπτει τη δημοκρατία

Τώρα, μέσα στη βούλησή τουςνα εξορκίσουν τους δαίμονες τουκαπιταλισμού, φοράνε ακόμα ταστολίδια της ευσέβειας απέναντίτου, έστω κι αν η ευσέβεια αυτήείναι αρνητική, καταστροφικήγια την ίδια τη χώρα τους, για τολαό που υποτίθεται ότι εκπροσω-πούν. Και βέβαια για τη δημο-κρατία. Η οποία, καθώς κατανα-γκάζεται σε ένα διαστροφικό ε-ναγκαλισμό με τον νεοφιλελεύ-θερο οικονομισμό, αργοπεθαί-νει.

Χωρίς αστεία, ο υπεραιωνό-βιος γάμος της δημοκρατίας με

τον καπιταλισμό έχει εκφυλισθεί.Η δημοκρατία, το έχουμε ξανα-γράψει, αδυνατεί να επιβάλειστον καπιταλισμό τη μέριμνα γιατο γενικό συμφέρον, το κοινωνι-κό κράτος. Τον αφήνει να κερδο-σκοπεί ασύδοτος, εν ονόματι της«ελευθερίας των αγορών». Πουδεν είναι ελευθερία αλλά ελευ-θεριότητα. Μια ελευθεριότηταπου διαφθείρει τη δημοκρατία,μεταθέτοντας την έδρα της νομι-μότητας από το κοινοβούλιο στηνεπιχείρηση. Και προωθεί έναντύπο πολιτικού ηγέτη, τον κυβερ-νητικό ηγέτη – μέτοχο: να δου-λεύει για τα συμφέροντα της ολι-γαρχίας του πλούτου, για τη συν-τήρηση του κεντρικού οικονομι-κού συστήματος. Και να υποβάλ-λει στους βουλευτές – τους εκλεγ-μένους θεματοφύλακες των λαϊ-κών συμφερόντων – τον κατανα-γκασμό** μιας ανάλγητης αρχής:«∆εν πάει να χαθεί ο κόσμος ό-λος, αρκεί να δουλεύει το μαγα-ζί»…

*«Η μιζέρια του πλούτου» (εκδό-σεις Αστάρτη)

**Την απελευθέρωση των βουλευ-τών της συμπολίτευσης από κάτι τέ-τοιους καταναγκασμούς ευχήθηκε οπρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσί-πρας (εκείνων που «καλούνται όχιμόνο να είναι μνημονιακοί, αλλά καιδεκανίκια της πιο ακραίας δεξιάς κυ-βέρνησης που…») και κατηγορήθηκεγια πρόσκληση προς… αποστασίαν.

Μας κυβερνούν αποστάτες!Το ρέκβιεμ της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου και η αποστασία των πολιτικών του μνημονίου από την πολιτική

Σκί

τσο

του

Κώ

στα

Γρη

γορ

ιάδ

η

10 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τη συνέντευξη πήρεη Ιωάννα ∆ρόσου

Έχεις δηλώσει παλιότερα ότι πριν ξε-κινήσεις να γράφεις ένα βιβλίο ξέρεις τοντίτλο και το τέλος του. Στη σημερινήπραγματικότητα, αν μπορούσες να τη χω-ρέσεις σε ένα βιβλίο, τι τίτλο θα έβαζεςκαι τι τέλος θα έγραφες;

Για να είμαι ειλικρινής, η σημερινήεποχή με έχει δυσκολέψει πολύ, με αυτήτην ομοβροντία απανωτών και πρωτόγνω-ρων γεγονότων και δεν το έχω σκεφτεί κα-θόλου λογοτεχνικά, παρά το γεγονός ότιτο τελευταίο μου βιβλίο «Ο καιρός σκε-πτικός» περιέχει 9 διηγήματα, τα οποίαόλα έχουν ως κοινωνικό φόντο την έναρξητης κρίσης σε διάφορες λαϊκές συνοικίεςτης Ελλάδας. Θα ήθελα να μπορέσω ναβρω ένα φινάλε ανάτασης για τον κόσμο,αλλά αδυνατώ. Η δουλειά των ανθρώπωνπου ασχολούμαστε με την τέχνη είναι νακάνουμε αυτό που δεν μπορούν να κάνουνοι πολιτικοί ή οι δημοσιογράφοι: να προ-σπαθήσουμε να μετρήσουμε τις αντοχέςτων ανθρώπων, να μιλήσουμε για την αν-θρώπινη περιπέτεια, με ένα τρόπο πουμπορεί να μη λύνει τα προβλήματα του πα-ρόντος, απλώς είναι βοηθητικός.

Αρμαθιά με κλειδιά

Ποιος, λοιπόν, είναι ο ρόλος της τέχνηςσήμερα;

Η τέχνη δεν είναι φαρμακευτική συν-ταγή που θα δώσει τη λύση για να γιατρέ-ψει τον πόνο της ψυχής ή της τσέπης. Ούτεθα πληρώσει τους φόρους, ούτε είναιευαγγέλιο. Μπορεί να προσφέρει παρη-γοριά στα δύσκολα και κυρίως μια αρμα-θιά με κλειδιά που βοηθούν τον άνθρωπονα ξεκλειδώσει την περιπέτεια της ζωής.Να στοχαστεί και να αναστοχαστεί πάνωστα ανθρώπινα. Θα ήθελα, όμως, να πωεπειδή διατυπώνεται από μέρος οργανι-κών ανθρώπων του χώρου (διαφημιστές,δημοσιογράφους, σχολιαστές) το ερώτημαπου πήγαν οι διανοούμενοι και οι πνευμα-τικοί άνθρωποι ότι οι ίδιοι άνθρωποι πουθέτουν το ερώτημα αυτό είναι εκείνοι πουκατά κανόνα δεν βάζουν γλώσσα μέσατους υποστηρίζοντας το σύστημα. Όλααυτά τα χρόνια οι περισσότεροι καλλιτέ-χνες μιλούν για ζητήματα που έχουν σχέσημε την ανθρώπινη ύπαρξη, με τη μετανά-στευση, με την κατάπτωση του πολιτικούσυστήματος εξουσίας. Μέσα από τη δου-λειά τους οι περισσότεροι καλλιτέχνεςέπαιρναν και παίρνουν θέση είτε άμεσα,είτε έμμεσα.

Η Ελλάδα σήμερα παράγει τέχνη;Η Ελλάδα βράζει καλλιτεχνικά από νέα

παιδιά με πολύ ταλέντο και δυναμισμό,που έχουν αποφασίσει να μην φύγουν έξω.Μακάρι αυτά τα παιδιά να τα αγκάλιαζεο κόσμος με περισσότερο σθένος, προκει-μένου να αντέξουν και να μην μαραζώ-σουν. Εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμεανάγκη να δούμε την τέχνη με τη δική τουςματιά, με τη δική τους καρδιά.

Αλλιώς το τιμόνι

Λένε ότι ζούμε στην εποχή της εξατο-μίκευσης. Επειδή γυρνάς πολλές γωνιέςτης χώρας, συναντάς την ανθρωπιά καιτην αλληλεγγύη ή βρίσκεις κλειστές πόρ-

τες;Μπαινοβγαίνω στα λαβωμένα από τα

προβλήματα σπίτια και βλέπω πώς υπο-στηρίζει ο ένας τον άλλον. Πιστεύω ότι δυ-στυχώς είναι τόσο βάναυση η επίθεσηκατά του λαού που οι άνθρωποι είναι απο-καμωμένοι και ο καθένας θέλει πρώτα ναβρει τι γίνεται στο δικό του σπίτι. Προ-σφέρει, βοηθάει, αλλά ακόμα δεν έχουνδημιουργηθεί οι συλλογικότητες που θαδώσουν μια ηχηρή, ανθεκτική και επίμονηαπάντηση σε αυτό που συμβαίνει. Οι άν-

θρωποι είναι σαν κομπάρσοι σε θρίλερμακράς διάρκειας, με πάρα πολλές επιθέ-σεις κυριολεκτικής και μεταφορικής βίας.Είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσει ο κό-σμος αυτό. Προσπαθεί, αλλά είναι δύ-σκολο. Πρέπει, όμως, να γίνουν πράγματακαι πρέπει ο κόσμος να πάρει αλλιώς τοτιμόνι.

Ακόμη λένε ότι η βία είναι βόμβα σταθεμέλια της δημοκρατίας και μας ζητούνσχεδόν φετιχιστικά να την καταδικά-σουμε από όπου και αν προέρχεται…

Όσοι άνηκαν στη γενιά του Πολυτε-χνείου έχουν ανακηρυχθεί σε λαμόγια πουφαλίρισαν την Ελλάδα, όσοι συμμετείχανστις κινητοποιήσεις ενάντια στους «αν-θρωπιστικούς» πολέμους στη Γιουγκοσλα-βία βαφτίστηκαν εθνικιστές, όσοι συμμε-τείχαν στο ∆εκέμβρη του 2008, χαρακτη-ρίστηκαν βουτυρομπεμπέδες ή τρομοκρά-τες. Ύστερα, φρόντισαν μεθοδευμένα ναπουν ότι από τις πλατείες των αγανακτι-σμένων ξεπήδησε η Χρυσή Αυγή. Και φτά-σαμε στους περιώνυμους προπηλακι-σμούς, όταν απολυμένος από τα ΑμυντικάΣυστήματα που δέχεται τον έναν απλή-ρωτο λογαριασμό μετά τον άλλο πέταξεένα μπουκάλι νερό ζήσαμε ένα τριήμεροφεστιβάλ καταδίκης στα κανάλια. Και εγώερωτώ: Πώς ένας άνθρωπος μπορεί να εκ-φράσει την απόγνωση και την απελπισίατου; Ας φτιάξουν τη λίστα των επιτρεπό-

μενων εκδηλώσεων απόγνωσης. Τι θέ-λουν; Να πάνε 1,5 εκατομμύριο άνεργοιστα γόνατα στη Μεγαλόχαρη της Τήνουκαι να παρακαλέσουν να βρουν δουλειά;Να φτιάξουν μια χορωδία και να ψάλουντον καημό τους; Να στείλουν γυμνόστηθεςτις κόρες τους έξω από το Μαξίμου; Ου-σιαστικά, το μόνο που επιτρέπεται είναινα αυτοκτονούν στα μουγκά και κατάμόνας. Τείνει να υπονομεύεται κάθεμορφή πολιτικής αποδοκιμασίας γιατί έναείναι το ανίκητο όπλο, το πλήθος. Και κά-

νουν ό,τι μπορούν να μην βρεθεί η κατα-πληκτική συνδεσμολογία που θα επιτρέψειστον κόσμο να ενωθεί και να διεκδικήσειμία άλλη ζωή.

Μια τεράστια τούμπα

Βλέπουμε ότι εφαρμόζεται η ίδια πολι-τική σε όλη την Ευρώπη. Ποια είναι η Ευ-ρώπη σήμερα;

Το ευρωπαϊκό ιερατείο κατάφερε ναοδηγήσει την Ευρώπη σε μια τεράστιατούμπα. Από εκεί που μιλούσαμε για Ευ-ρώπη των λαών, τώρα μιλάμε για μια Ευ-ρώπη που ελέγχεται από το τραπεζικό σύ-στημα, για μια Ευρώπη που με τις πολιτι-κές λιτότητας έχει οδηγήσει σε φτώχειακαι ανεργία, για μια Ευρώπη τεμπέληδων«γουρουνιών» (PIIGS). Μιλάμε για μιαΕυρώπη που με τις πολιτικές της ευνοεί τοσύγχρονο δουλεμπόριο, αφού παρότι με το∆ουβλίνο ΙΙ δεν δέχεται τους ανειδίκευ-τους εργάτες που θαλασσοπνίγονται ναφτάσουν στην Ευρώπη έχει δημιουργήσειτις προϋποθέσεις για να δέχεται με μι-σθούς πείνας τους εξειδικευμένους επι-στήμονες από Ιταλία και Ελλάδα. Όλααυτά είναι πολύ βαριά και ασήκωτα γιατον κόσμο. Χρειάζεται επειγόντως να βρε-θούν καινούριες επεξεργασίες για να εμ-πνεύσουν το κουράγιο για να υπάρξει αν-

τίσταση.Η Αριστερά θα μπορούσε να εμπνεύσει

την αντίσταση;Η Αριστερά στο σύνολό της αγαπά την

έκφραση «ιστορικές ευθύνες». Η Αρι-στερά στο σύνολό της σήμερα πρέπει νααποδείξει ότι το εννοεί και τις αναλαμβά-νει. Όταν δοκιμάζεται με αυτό τον σκληρότρόπο ο κόσμος η λυδία λίθος της αξιοπι-στίας της είναι να παραμερίσει τις επιμέ-ρους διαφορές και σε κάποια ζητήματα ναυπάρξει κοινή δράση.

Την άνοδο της Χρυσής Αυγής πώς τησχολιάζεις;

Εκεί που πέφτει ο σπόρος πρέπει ναείναι κατάλληλο το έδαφος για να ανθίσει.Η Χρυσή Αυγή χρησιμοποίησε σαν μάσκααπόκρυψης των συνολικών επιδιώξεώντης πρώτον το μεταναστευτικό, δεύτεροντα μνημονιακά μέτρα, τρίτον τα αποκαλυ-πτήρια ενός συστήματος διαφθοράς, τέ-ταρτον τη μέχρι πρότινος ατιμωρησία καιπέμπτον το μουτζούρωμα μιας ταυτότηταςεντοπιότητας. Αυτά τη βοήθησαν για ναεξαπλωθεί στον κόσμο. Ακόμα, λειτούρ-γησε με ένα θεαματικό τρόπο με τους πυρ-σούς και τις στολές παραλλαγής και πολλάπιτσιρίκια μπέρδευαν το σινεμά με αυτόπου έβλεπαν. Όμως, τώρα είναι ώρα ευ-θύνης για όλους. Γιατί αν ένας μεγαλύτε-ρος που στήριξε τη Χρυσή Αυγή σήμεραμπορεί να το ξανασκεφτεί, τα παιδιά πουέχουν υποστεί την πλύση εγκεφάλου απότα 16 και τα 17 τους, δύσκολα θα τηναπορρίψουν.

Ατόφια ποίηση

Η κυβέρνηση ντύνει τις βίαιες πολιτι-κές της για να τις σκεπάσει. Για παρά-δειγμα οι επιχειρήσεις σκούπα λέγονται«Ξένιος ∆ίας», οι φυλακές μεταναστώνχωρίς χαρτιά λέγονται «Κέντρα φιλοξε-νίας». Η γλώσσα έχει χάσει το νόημά της;

Η γλώσσα υπέστη μία δεινή μετάλλαξη.Τα τελευταία χρόνια της πλαστικής ευφο-ρίας οι αγορές είχαν πάρει το πάνω χέρι,με στρατηγική να μπει λέξη που είχεσχέση με την οικονομία στα πάντα. Έλε-γαν «η αντιπολίτευση επενδύει στους κοι-νωνικούς αγώνες», «ο πρωθυπουργός κε-φαλαιοποίησε την ομιλία του στη Βουλή»,«ο υπουργός εισέπραξε ένα θερμό χειρο-κρότημα». Ακόμα μιλούσαν για «διαχεί-ριση του πένθους». Το τελευταίο διά-στημα, προκειμένου να μην ακούγονται οιλέξεις ανεργία και απόλυση, δημιουργή-θηκαν νέες λέξεις όπως «κινητικότητα»,«απασχολησιμότητα», «δεξαμενή ανθρώ-πινων πόρων». Όλα αυτά μπλοκάρουντους ανθρώπους και τους αποπροσανατο-λίζουν. Η γλώσσα πρέπει να ξανακερδίσειτην κυριολεξία της για να μπορούν οι άν-θρωποι να σκέφτονται.

Ο μεγαλύτερος σύμμαχος της γλώσσαςείναι το βιβλίο, που και αυτό βρίσκεται σεκρίση.

Σε μια απλή ποιητική οικονομία της κα-θημερινότητας θα έλεγα ότι είναι ατόφιαποίηση το πολυχρησιμοποιημένο βιβλίο,όπως είναι ατόφια ποίηση το πολυχρησι-μοποιημένο παντελόνι. Μακάρι κάθε πο-λυκατοικία να ανταλλάσσει τα βιβλία της.Το βιβλίο είναι για να κυκλοφορεί. Θαέπρεπε στις δημοτικές βιβλιοθήκες να λει-τουργεί ντελίβερι, κάτι που είδα να συμ-βαίνει στην Κόνιτσα.

Κομπάρσοισε θρίλερ μακράς διάρκειας

* Ας μας φτιάξουν τη λίστα των επιτρεπόμενων εκδηλώσεων απόγνωσης

““Τείνει να υπονομεύεται κάθε μορφή πολιτικής αποδοκιμασίας γιατί ένα είναι το ανίκητο όπλο, το πλήθος. Καικάνουν ό,τι μπορούν να μην βρεθεί η καταπληκτική συνδεσμολογία που θα επιτρέψει στον κόσμο να ενωθεί και ναδιεκδικήσει μία άλλη ζωή.

Συνέντευξη με τη συγγραφέαΙωάννα Καρυστιάνη

Τη συζήτηση αυτή προσπαθούσαμε νατην κανονίσουμε βδομάδες. Όμως οιτελικές προετοιμασίες για τηνκινηματογραφική μεταφορά του βιβλίουτης Ιωάννα Καρυστιάνη «Μικρά Αγγλία»,σε σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρηπου θα βγει στις αίθουσες στις 5Δεκεμβρίου, δεν της άφηναν καθόλουελεύθερο χρόνο. Τελικά, ξεκλέψαμε δύοώρες για να χωρέσουμε σε μία συζήτησηό,τι απασχολεί τον καθένα μας: την κρίση,την τέχνη, τη νέα γενιά, τη βία, τηνΕυρώπη, την Αριστερά.

““Το βιβλίο είναι για να κυκλοφορεί. Είναι ατόφιαποίηση το πολυχρησιμοποιημένο βιβλίο, όπως είναιατόφια ποίηση το πολυχρησιμοποιημένο παντελόνι.

Η ΕΠΟΧΗ 24 Noεμβρίου 2013 11∆ΙΕΘΝΗ

TηςΣίας Αναγνωστοπούλου

Ο Γλαύκος Κληρίδης ανήκε στη«νέα» γενιά των κύπριων πολιτι-κών, που εμφανίστηκαν την εποχήτης ΕΟΚΑ και γεννηθήκαν πολιτι-κά μαζί με την Ανεξαρτησία τηςΚύπρου το 1959. Ήταν, λοιπόν, «α-νεξαρτησιακός» πολιτικός, έτσι ό-πως την Ανεξαρτησία την όριζε ε-κείνη την εποχή ο εθναρχισμός τουΜακάριου σε συμφωνία με τους α-γωνιστές της ΕΟΚΑ, καθώς επίσηςκαι η Ελλάδα και οι συσχετισμοίστο νατοϊκό στρατόπεδο. Ο Κληρί-δης, λοιπόν, ακούμπησε στα πρώταβήματα της πολιτικής του ζωής σεδύο πολιτικό-πολιτισμικά περιβάλ-λοντα: ένα «εθναρχικό», στο οποίοοι ρίζες της ανεξαρτησιακής ταυτό-τητας βυθίζονταν ιστορικά στα αλυ-τρωτικά σχήματα της εθνικοφροσύ-νης και της Ένωσης, και σε ένα διε-θνές και ελληνικό περιβάλλον, στοοποίο η ανεξαρτησιακή ταυτότηταφτιαχνόταν από τα υλικά των συμ-φερόντων μεγάλου μέρους της «εκ-συγχρονιστικής» αστικής τάξης αλ-λά και του διεθνούς ρεαλισμού.Ωστόσο, ωρίμασε πολιτικά μέσαστις δύσκολες συνθήκες του ανε-ξάρτητου κράτους, στο οποίο κατεί-χε πρωταγωνιστική θέση, ως ο επίπολλά χρόνια πρόεδρος της κυπρια-κής Βουλής, αλλά και ως ο εκπρό-σωπος της ελληνοκυπριακής κοινό-τητας στις δικοινοτικές συνομιλίες,μεταξύ 1968 και 1974.

Το σχήμα της εθναρχικής ανεξαρτη-σίας του Μακάριου, μέσα από το ο-ποίο αναπαράγονταν οι αδράνειες

ενός μακρού, εθνοθρησκευτικού παρελ-θόντος, δημιουργούσε γι’ αυτό τον αστόπολιτικό επικίνδυνες επιπλοκές, με θα-νάσιμες παγίδες. Ο Κληρίδης ανέπτυσσετην ταυτότητα του Έλληνα αστού πολιτι-κού της Κύπρου, για τον οποίο το ανε-ξάρτητο κυπριακό κράτος έπρεπε να εκ-συγχρονίζεται εναρμονισμένο με τα συμ-φέροντα του ελληνικού κράτους, όπωςαυτά διαμορφώνονταν στο πλαίσιο τουδυτικού στρατοπέδου. Όσο η ελληνική,αστική τάξη της Κύπρου παρέμενε αδύ-ναμη, κατακερματισμένη και διχασμένηανάμεσα στον Μακάριο και τον Γρίβα, οΚληρίδης παρέμενε αφοσιωμένος στονΜακάριο και την εθναρχική ανεξαρτη-σία, κι αυτό παρά τη διαφωνία του σεμείζονα θέματα, όπως αυτό της, μονομε-ρούς και χωρίς τη συναίνεση της Ελλά-δας, αναθεώρησης των 13 σημείων τουκυπριακού Συντάγματος.

Στην εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο τωνδικοινοτικών συνομιλιών (1968-1974), ό-που το παρακράτος δρούσε ανεξέλεγκτοκαι η ελληνική χούντα με τα κυπριακάτης παρακλάδια απλωνόταν σε αυτό, ενώο Μακάριος αδυνατούσε να κατανοήσειτη σημασία, σε εκείνες τις δύσκολες συν-θήκες, που είχε για το κυπριακό κράτος η«επανίδρυσή» του ως δικοινοτικού, οΚληρίδης έκανε τη ρήξη. Μαζί με τονΤάσσο Παπαδόπουλο και τον Πολύκαρ-πο Γεωρκάτζη και με τη στήριξη μελώντης ισχυρής, χάρη στο κράτος, αστικήςτάξης και του αγροτικού κόσμου στον ο-ποίο ο Γεωρκάτζης έλεγχε όλα τα εθνικι-στικά σωματεία, αποφάσισε το 1969 νασυνενώσει τα κατακερματισμένα κομμά-τια του αστικού, πολιτικού κόσμου. Ίδρυ-σε το «Ενιαίο Κόμμα» με «κεντροδεξιόπολιτικό προσανατολισμό», κατά τη δια-τύπωσή του, και με σαφέστατα «φιλοδυ-τικό», επομένως αντικομμουνιστικό προ-σανατολισμό. Η ίδρυση αυτού του κόμ-ματος αποτέλεσε τομή για την κυπριακήπολιτική ζωή, πολύ περισσότερο που τομοναδικό πολιτικό κόμμα που υπήρχεστην Κύπρο, ήδη από το 1941, ήταν το Α-ΚΕΛ. Σε αντίθεση, λοιπόν, με τον αρι-

στερό χώρο, ο οποίος ορίστηκε ιστορικάστην Κύπρο έξω από τον εθναρχικό χώ-ρο, άλλοτε σε σφοδρή σύγκρουση με αυ-τόν άλλοτε σε συμμαχία (από το 1960 καιμετά), ο δεξιός πολιτικός χώρος υπήρχεχάρη στον εθναρχισμό, κάτω από τα ρά-σα της Εκκλησίας.

∆εξιός χώροςέξω από τον εθναρχικό

Υπό την απειλή, λοιπόν, ότι το ΑΚΕΛελέγχει τον κοινωνικό και πολιτικό χώροκαι με δεδομένο ότι ο εθναρχικός ρόλοςτου Μακάριου ήταν πλέον διαπραγμα-τεύσιμος, ο Κληρίδης αποφάσισε τη σχε-τική αυτονόμηση της αστικής δεξιάς απότο εθναρχικό μέτωπο. Όπως ο ίδιος εξη-γεί: «είχα τη βεβαιότητα ότι η κατάστα-ση ήταν πολιτικά αρρωστημένη […]. Εί-χα επίσης την άποψη ότι ο ρόλος της εκ-κλησίας στην πολιτική ζωή του τόπου έ-πρεπε να επαναπροσδιορισθεί. Πίστευαότι αν και η εκκλησία είχε δικαίωμα ναέχει φωνή στα πολιτικά πράγματα, ωστό-σο δεν έπρεπε να είναι η κυρίαρχη φωνήή εξουσία στην πολιτική ζωή της Κύπρου,[…] ότι τα πολιτικά κόμματα αποτελούνβασικό συστατικό στοιχείο της πολιτικήςζωής και ότι ήταν απαράδεκτο το ένα καιμοναδικό κόμμα να είναι της αριστεράς,τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφίατων Ελλήνων, οι οποίοι δεν ήταν αριστε-ροί, δεν είχαν πολιτικά κόμματα, με απο-τέλεσμα να εμφανίζονται έτσι πολιτικάκαθυστερημένοι και με μεσαιωνική αντί-

ληψη και νοοτροπία» (Η Κατάθεσή μου,τ. 2, σς. 329-330). Για πρώτη φορά, λοι-πόν, η δεξιά στην Κύπρο όρισε το δικότης πολιτικό χώρο, έξω από τον εθναρχι-κό της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.

Αυτό το δεξιό, «εκσυγχρονιστικό» κόμ-μα που συσπείρωσε μεγάλο τμήμα της α-στικής τάξης της Κύπρου, αλλά και όλατα ακρο-δεξιά, εθνικιστικά σωματεία καισυλλόγους της Κύπρου, έγινε φορέαςμιας λαϊκής, εθνικιστικής ιδεολογίας, γιατην οποία ο αγώνας της ΕΟΚΑ συνι-στούσε τη μεγάλη τομή. Τα αστικά στρώ-ματα, λοιπόν, της Κύπρου αποφάσισανμε αυτό το κόμμα να σημασιοδοτήσουνκαι να διαχειριστούν την ελληνικότητα σεκυπριακό πλαίσιο, ως προνομιακοί εντο-λοδόχοι της Μητέρας Πατρίδας. Σε αυτήτην ιδεολογία, όποιο κόμμα ήταν κατάτης Ελλάδας, ήταν ανθελληνικό και αμ-φισβητούσε την ίδια την ταυτότητα τωνΕλληνοκυπρίων. Η αιώνια Ελλάδα έγινεη πηγή της νομιμοποίησης της κυπριακής,αστικής δεξιάς και η απόδειξη του προ-δοτικού χαρακτήρα του αριστερού αντί-παλου: του ΑΚΕΛ. Ο Κληρίδης με τοκόμμα που ίδρυσε έθεσε με κοσμικούς ό-ρους το όριο της διαίρεσης ανάμεσα στη∆εξιά και την Αριστερά.

Μετά την τουρκική εισβολή

Το ελληνικό πραξικόπημα και η τουρ-κική εισβολή στη Κύπρο ανέτρεψαν,βίαια και οδυνηρά, την προηγούμενηπραγματικότητα. Τα αστικά στρώματα

βρέθηκαν και πάλι διασπασμένα και κα-τακερματισμένα πολιτικά. Ένα μέροςτων αστικών στρωμάτων αποφάσισε νασυγκροτήσει ένα κεντρώο κόμμα (∆ημο-κρατικό Κόμμα –∆ΗΚΟ), του οποίου ηκύρια ταυτότητα ήταν αυτή του πιστούκαι αμετακίνητου κληρονόμου της μακα-ριακής κληρονομιάς. Το κόμμα αυτό α-ναλάμβανε το ρόλο του αναπαραγωγούμε κοσμικούς όρους του εθναρχισμού,σύμφωνα με τον οποίο το κράτος έπρεπενα είναι ανεξάρτητο αλλά εθναρχικό. ΟΚληρίδης, αντιθέτως, αποφάσισε να συγ-κροτήσει εκ νέου τη δεξιά, ιδρύοντας το1976 ένα νέο κόμμα –τον ∆ημοκρατικόΣυναγερμό (∆ΗΣΥ)– στο οποίο συμμε-τείχαν πολλά από τα στελέχη του προη-γούμενου κόμματος και άλλων προπολε-μικών κομμάτων. Το νέο αυτό κόμμα,φτιαγμένο από πολλά από τα παλιά υλικάτου προηγούμενου κόμματος, γινότανφορέας μιας εκσυγχρονιστικής, δυτικό-στροφης και πάντα αντικομουνιστικήςδεξιάς, της οποίας η αποστολή ήταν: «τηνπατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω». Η λύ-ση του κυπριακού με βάση τις αποφάσειςτου ΟΗΕ και σε αγαστή σύμπνοια με τιςελληνικές κυβερνήσεις έγιναν η σημαίατου ∆ΗΣΥ.

Ο εθνικισμός και ο εκσυγχρονισμός α-ποτέλεσαν τα συγκολλητικά στοιχεία τηςπαλιάς και της νέας δεξιάς ταυτότητας:το βολικό σχήμα, σύμφωνα με το οποίογια όλα έφταιγε η ελληνική χούντα, εξά-γνισε τους κύπριους συνεργάτες της χού-ντας, και επέτρεψε στις εκσυγχρονιστι-κές ομάδες να ξαναφτιάξουν ένα μεγάλοχρόνο, στον οποίο όλοι οι καλοί Έλληνεςτης Κύπρου χώραγαν. Από την άλλη με-ριά, η εισβολή αποδόθηκε στη βαρβαρό-τητα της Τουρκίας, αλλά και στα «λάθη»της τότε κυπριακής ηγεσίας. Το οδυνηρόπαρελθόν σκεπάστηκε και όλα ξεκίνα-γαν από το ’74 και μετά. Ο Κληρίδης, δε-ξιός, εκσυγχρονιστής πολιτικός, δεν προ-σπάθησε να συνδέσει την ομοσπονδία μετη λαϊκή ιδεολογία, να την καταστήσει α-ξία αυτής της λαϊκής κουλτούρας. Ανήκεσε αυτή την κυπριακή αστική τάξη, γιατην οποία η ομοσπονδία ήταν ένα επί-κτητο, ρεαλιστικό στοιχείο της ελληνικήςταυτότητας, καταρχάς αποδεκτό από τηνΕλλάδα και το δυτικό κόσμο. ∆εν εγγρα-φόταν πουθενά στην κυπριακή ιστορία.Ο ρεαλισμός του συμπυκνωνόταν στοδόγμα της σύμπραξης με την Ελλάδα, σεαρμονία με το δυτικό, διεθνές περιβάλ-λον.

Σημαντικός ηγέτης

Στην πρώτη προεδρία του (1993-1998),η ρεαλιστική πολιτική που ασκούσε τουεπέτρεψε να αποδεχτεί τις δικοινοτικέςσυνομιλίες. Συγχρόνως, όμως, του επέ-βαλε την πλήρη αποδοχή και σύμπλευσημε το ενιαίο αμυντικό δόγμα του Γερ. Αρ-σένη που ακύρωνε την ομοσπονδία. Στηδεύτερη προεδρία του (1998-2002) ωστό-σο, ειδικά προς το τέλος, ο Κληρίδης έ-κανε τη μεγάλη ρήξη στην πολιτική ζωήτου. Με τη θέση που πήρε υπέρ του σχε-δίου Ανάν, ανέτρεψε τη δεξιά ατζέντα:κατέστησε για πρώτη φορά τη συνύπαρ-ξη με τους Τουρκοκύπριους σε ένα ομό-σπονδο κράτος δομικό στοιχείο της ταυ-τότητας των Ελληνοκύπριων. Ακόμη κιαν αυτό υπαγορεύτηκε από ένα ρεαλισμόπου η ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου καιη πολιτική της Ελλάδας υπέβαλαν, δενμειώνει καθόλου τον ανατρεπτικό χαρα-κτήρα μιας θέσης έξω εντελώς από τονπολιτισμικό ορίζοντα της δεξιάς.

∆εν ξέρω αν ο Κληρίδης ήταν μεγάλοςπολιτικός. Ένα είναι βέβαιο, ωστόσο.Ήταν ένας πολιτικός της εποχής του, πουδεν θέλησε να οικειοποιηθεί κανέναν ε-θναρχικό ρόλο για να μείνει στην ιστορίαως μεγάλος ηγέτης. Αναμετρήθηκε με τηνιστορία με τα όπλα της ιδεολογίας τουκαι της πολιτικό-πολιτισμικής ταυτότητάςτου. Αυτό τον καθιστά σημαντικό ηγέτη.

““Ο Γ. Κληρίδης, με τη θέση που πήρε υπέρ τουσχεδίου Ανάν, ανέτρεψε τη δεξιά ατζέντα: κατέστησεγια πρώτη φορά τη συνύπαρξη με τους Τουρκοκύ-πριους σε ένα ομόσπονδο κράτος δομικό στοιχείο τηςταυτότητας των Ελληνοκύπριων. Ακόμη κι αν αυτό υ-παγορεύτηκε από ένα ρεαλισμό που η ευρωπαϊκή πο-ρεία της Κύπρου και η πολιτική της Ελλάδας υπέβα-λαν, δεν μειώνει καθόλου τον ανατρεπτικό χαρακτήρατης.

Ο ιδρυτήςτης κυπριακής

∆εξιάς

ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΛΗΡΙ∆ΗΣ (1919-2013)

Ο Γλαύκος Κληρίδης (δεξιά), με τον Κόφι Ανάν και τον Ραούφ Ντεκτάς.

12 Η ΕΠΟΧΗ 24 Noεμβρίου 2013∆ΙΕΘΝΗ

Του∆ημήτρη Σμυρναίου, Βερολίνο

To παραμύθι του αποφασισμένου έλ-ληνα πρωθυπουργού, που έσπευσεστο Βερολίνο να αλλάξει τα μυαλά

της Ανγκέλας, κατέρρευσε πριν καλά-κα-λά κυκλοφορήσει στην Αθήνα, αφού ηγερμανική πλευρά φρόντισε να ξεκαθα-ρίσει εγκαίρως και με επίσημες δηλώσειςτων εκπροσώπων της καγκελαρίας αλλάκαι του υπουργείου Οικονομικών, πώςδεν πρόκειται φυσικά να υπάρξει καμιάδιαπραγμάτευση αλλά μόνο ενημέρωσηστη σχετική συνάντηση. Κάποιοι μάλισταπαρατηρούσαν πως η ελληνική στάσηδείχνει απόλυτη αφέλεια και ερασιτεχνι-σμό, αφού θα ήταν πολιτική προσβολήγια όλους τους εκπροσώπους της τρόικαςνα παραδεχόταν η κυρία Μέρκελ, έστωκαι έμμεσα, ότι μπορεί αναλόγως των κε-φιών της να δίνει γραμμή στους τρεις«δανειοφύλακες» άλλοτε να τραβούν ταχαλινάρια και άλλοτε να τα χαλαρώνουν.

Αυτό το «στόρι αντίστασης» που προ-σπαθεί να στήσει εναγωνίως η κυβέρνη-ση των Αθηνών δείχνει την απόγνωσήτης, αλλά και την άγνοια της για το τι α-κριβώς συμβαίνει στη Γερμανία, όπως

παρατηρούν έμπειροι διπλωμάτες, οι ο-ποίοι προειδοποιούν πως, αν θέλεις να ε-πιτύχεις την οποιουδήποτε τύπου παρέμ-βαση της Γερμανίας, αυτό το κάνεις δια-κριτικά και όχι με όρους φτηνού επικοι-νωνισμού. Κυρίως τώρα που ουσιαστικάακόμα δεν υπάρχει κυβέρνηση στο Βερο-λίνο και η Ευρώπη εισέρχεται πια σεπροεκλογική περίοδο. Ετσι, λοιπόν, ηγερμανική κυβέρνηση φρόντισε να προ-λάβει τις όποιες παρεξηγήσεις θα μπο-ρούσαν να προκύψουν από ελληνικές δη-λώσεις χρησιμοποιώντας την τακτική του«πριν πεινάσω μαγειρεύω», που της είναιάλλωστε οικεία και προσφιλής, όταν έχειαπέναντί της παίκτες μικρού ή μέτριουβεληνεκούς, τους οποίους και δεν φοβά-ται.

Ο «κακός μαθητής» Σαμαράς

Αυτό που αξίζει να σημειώσει κανείςπάντως είναι ότι σταδιακά αυξάνεται καιπάλι ο γερμανικός εκνευρισμός για τηνέγερση αιτημάτων ή καλύτερα «παρα-κλήσεων» από την ελληνική πλευρά. Τοεπιχείρημα που ξαναβγαίνει από τη φα-ρέτρα του φιλοκυβερνητικού γερμανικούΤύπου είναι ότι οι Ελληνες πρέπει να α-

φήσουν τα παρακάλια και να κοιτάξουννα υλοποιήσουν αυτά που μας έχουν υπο-σχεθεί. Και η εκτίμηση είναι ότι όσο κα-λός μαθητής στα προφορικά μπορεί ναείναι ο έλληνας πρωθυπουργός, τόσο ά-σχημα τα πάει στα... γραπτά διαγωνίσμα-τα, όταν δηλαδή καλείται να αποδείξει μεστοιχεία και αριθμούς ότι εφάρμοσε τασυμφωνηθέντα.

Η σκλήρυνση της γερμανικής στάσηςερμηνεύεται από κάποιους και ως πιθανήεγκατάλειψη της λογικής ότι η στήριξητης σημερινής κυβέρνησης είναι μονό-δρομος, αλλά αυτό είναι μάλλον πρόωρονα ειπωθεί με βεβαιότητα. Σίγουρα πά-ντως έχει να κάνει και με εσωτερικέςσκοπιμότητες αφού η ηγεσία της Χρι-στιανοδημοκρατίας ακούει έτσι κι αλλιώς«γκρίνιες» για υποχωρητικότητα απένα-ντι σε αιτήματα του SPD και δεν θέλει ναανακατέψει την τράπουλα στη λεπτή φά-ση της οριστικοποίησης της συμφωνίαςγια το μεγάλο συνασπισμό με μια αλλαγήστάσης απέναντι στην Ελλάδα.

Ταραχή στα «ήρεμα» νερά

Τα ήρεμα νερά του άνευ πάθους κυ-βερνητικού φλερτ ταράχτηκαν ήδη, άλ-

λωστε, αρκετά από την απόφαση των Σο-σιαλδημοκρατών να σταματήσουν να αρ-νούνται πλέον εκ προοιμίου και απόλυτατο ενδεχόμενο συνεργασίας τους και σεομοσπονδιακό επίπεδο με την «Αριστε-ρά». Η απόφαση είναι ιστορική, άσχετααπό το αν ρώτησε κανείς την ίδια την«Αριστερά» αν το θέλει. Η ουσία είναι ό-μως ότι τη συγκεκριμένη στιγμή οι σκλη-ροπυρηνικοί της ΧριστιανοδημοκρατικήςΕνωσης το εξέλαβαν ως ανοικτή πρόκλη-ση από το μελλοντικό τους εταίρο.Η Ανγκέλα Μέρκελ γνωστή για τις πυρο-σβεστικές της ικανότητες, όταν τουλάχι-στον το κρίνει αυτή σκόπιμο να τις χρησι-μοποιήσει, προτιμάει λοιπόν να μην ανοί-ξει τώρα και το «ελληνικό ζήτημα» και ναακούσει κι άλλες πρόσθετες γκρίνιες.Από την άλλη, είναι σίγουρο ότι, όπως θαμαθευτεί και από διαρροές στον ελληνι-κό Τύπο, παραμονή Χριστουγέννων θατηλεφωνήσει στον έλληνα πρωθυπουργόθα του στείλει τις θερμότερες ευχές τηςκαι θα του επαναβεβαιώσει την πλήρηκατανόηση και την αμέριστη υποστήριξητης στις προσπάθειες που καταβάλει αυ-τός, να επαναφέρει την ξεστρατημένηχώρα στο σωστό μνημονιακό δρόμο.

Η Ανγκέλα μαγειρεύειπάντα πριν πεινάσει* Το «στόρι αντίστασης» που προσπαθεί να στήσει εναγωνίως η κυβέρνηση των Αθηνώνδείχνει απόγνωσή αλλά και άγνοια για το τι συμβαίνει στη Γερμανία

«Ο ι σεξουαλικές επιθέ-σεις στο στρατό δενείναι καινούργιο ζή-

τημα, του επιτράπηκε όμως νακακοφορμίσει», υποστήριξε ηγερουσιαστής των ∆ημοκρατι-κών Κίρστεν Γκίλιμπραντ σε ο-μιλία της στην Γερουσία, με α-φορμή την πρόταση νόμου πουπροώθησε, προκειμένου να δο-θεί στα θύματα η δυνατότητα ναπροσφεύγουν στους εκτός στρα-τιωτικής διοίκησης, ανεξάρτη-τους νομικούς μηχανισμούς.

Η πρόταση της Γερουσιαστούπεριελάμβανε και τις περιπτώ-σεις κλοπών, βίας και φόνων,προκειμένου να διευρύνει την υ-ποστήριξη, ωστόσο στην ψηφο-φορία της περασμένης εβδομά-δας δεν συγκέντρωσε την απα-ραίτητη πλειοψηφία των 60 γε-ρουσιαστών και δεν εγκρίθηκεπαρότι δημιούργησε ασυνήθι-στες συμμαχίες μεταξύ ρεπου-μπλικάνων και δημοκρατικών,ανδρών και γυναικών. Οι υπέρ-μαχοί της άσκησαν πιέσεις μεπαράθεση στοιχείων, μαρτυριώνκαι συνεντεύξεων με θύματα, ε-νώ αντιτάχθηκαν υψηλά ιστάμε-νοι στο στρατό και σύμμαχοίτους στο Κογκρέσο.

Γνωστή «πληγή»

Το πρόβλημα των σεξουαλι-κών επιθέσεων, κακοποιήσεωνκαι βιασμών γυναικών και αν-δρών, είναι γνωστή «πληγή» ό-λων των στρατιωτικών σωμάτωντων ΗΠΑ και έχει απασχολήσει

και στο παρελθόν το Κογκρέσοκαι την κοινή γνώμη.

Ο αμερικανικός στρατός προ-βάλλει τα πρότυπα της αυτα-πάρνησης και της υπεράσπισηςτου έθνους και των αμερικανι-κών ιδανικών ανά τον κόσμο.Χαίρει εκτίμησης από μεγάλομέρος του αμερικανικού λαούκαι ως εκ τούτου προσπαθεί ναπροστατεύσει τη δημόσια εικό-να του και να κρατήσει πίσω α-πό κλειστές πόρτες τις διόλου τι-μητικές πτυχές της αυξημένηςπαραβατικότητας και της βίαςαπό τα μέλη του.

Η πρόσφατη έξαρση των κα-ταγγελιών κατά 46%, δεν είναισαφές αν σημαίνει ανάλογη αύ-ξηση των περιστατικών. Από τηνπλευρά του υπουργείου Άμυνας,αποδίδεται στην ενίσχυση της ε-μπιστοσύνης των θυμάτων στουςμηχανισμούς της στρατιωτικήςδικαιοσύνης, στην πραγματικό-τητα όμως τα θύματα των ο-ποίων οι περιπτώσεις δεν ανα-φέρονται ποτέ είναι πολύ περισ-σότερα.

Από τον Οκτώβριο 2012 μέχριτον περασμένο Ιούνιο, υποβλή-θηκαν 3.553 διαμαρτυρίες γιασεξουαλικές επιθέσεις, έναντι2.434 στο αντίστοιχο διάστηματου περασμένου έτους.

Σύμφωνα με την Γκίλιμπραντοι περιπτώσεις φθάνουν τις26.000, αριθμός που εμφανίζε-ται και στην ογκωδέστατη έκθε-ση του υπουργείου Άμυνας γιατην Πρόληψη και Αντιμετώπισητων Σεξουαλικών Επιθέσεων,για το οικονομικό έτος 2012.

Η πλειοψηφία των επιθέσεωνδεν καταγγέλονται εξαιτίας τηςδυσπιστίας των θυμάτων, λόγωέλλειψης εμπιστοσύνης στις νο-μικές διαδικασίες εντός τουστρατεύματος. Οι καταγγελίεςεξετάζονται από υπευθύνουςπου ανήκουν στην ιεραρχία καιείναι ελάχιστο το ποσοστό πουτελικά εκδικάζεται.

Μικρά βήματα εμπρός

Επίσης, σύμφωνα με την πρό-εδρο της οργάνωσης για τα δι-καιώματα των ένστολων «Προ-στατεύστε τους ΥπερασπιστέςΜας» (POD), το 62% όσων δη-μοσιοποίησαν τις επιθέσεις, υ-πέστησαν στη συνέχεια αντίποι-να ενώ το 25% των καταγγελό-μενων ανήκουν στη διοίκηση.

Το ∆ίκτυο ∆ράσης Γυναικών

που Υπηρετούν (SWAN), μια ο-μάδα νομικής υποστήριξης θυ-μάτων που επέζησαν σεξουαλι-κών επιθέσεων, αναφέρει ότι έ-νας στους τρεις καταδικασθέ-ντες παραμένει στο στράτευμα,σχεδόν το 80% των γυναικώνπου υπηρετούν μετά τον πόλεμοτου Βιετνάμ έχουν υποστεί σε-ξουαλική κακοποίηση και, επι-πλέον, οι ακροαματικές διαδι-κασίες που απαιτούνται, προκει-μένου να αποφασιστεί αν μια υ-πόθεση θα παραπεμφθεί για εκ-δίκαση, είναι τραυματικές καιστα όρια του εξετελισμού για ταθύματα.

Τον περασμένο Ιούνιο, στηδιάρκεια των ακροάσεων στηνεπιτροπή της Γερουσίας, συνή-γοροι των θυμάτων υποστήριξανότι το ισχύον σύστημα αποθαρ-ρύνει το 86% να καταγγείλουν

τις επιθέσεις, ενώ το 14% όσωνκαταγγέλονται, τελικά δεν εκδι-κάζονται. Επιπλέον, το γεγονόςότι ένας μεγάλος αριθμός τωνθυμάτων είναι άνδρες, ερμη-νεύεται ως πρόβλημα παραβατι-κών συμπεριφορών επιπλέοντων σεξιστικών.

Την ίδια περίοδο, υπό το κα-θεστώς πολιτικών πιέσεων, υπο-στράτηγος τέθηκε σε διαθεσιμό-τητα επειδή δεν ανέφερε καιδεν ερεύνησε επαρκώς καταγ-γελία σεξουαλικής κακοποίη-σης.

Τον Αύγουστο, ο υπουργόςΆμυνας Τσακ Χάγκελ ανήγγει-λε νέα μέτρα για τον περιορισμότων σεξουαλικών επιθέσεων,που περιλαμβάνουν τη νομικήεκπροσώπηση των θυμάτων καιπαρέχουν στους διοικητές τη δυ-νατότητα να μεταθέτουν τουςφερόμενους ως δράστες μακριάαπό τα θύματά τους. Όπως δή-λωσε, τα μέτρα αποσκοπούν στημείωση του αριθμητικού χάσμα-τος μεταξύ ενστόλων που δηλώ-νουν ανώνυμα ότι υπέστησανσεξουαλικές κακοποιήσεις καιεκείνων που καταγράφουν επώ-νυμες καταγγελίες.

Η POD δήλωσε: «Υποστηρί-ζουμε τις προσπάθειες που αντι-δρούν στην κρατούσα κατάστα-ση, όμως αυτές οι αλλαγές δενείναι παρά μικρές διαφοροποιή-σεις σε ένα προβληματικό σύ-στημα».

Ελισάβετ Πετρίδου

ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ

Σε δυσμενείς συνθήκεςκαταγγέλουν το βιασμό τους

* Απορρίφθηκε στη Γερουσία πρόταση νόμου για δυνατότητα προσφυγής σε ανεξάρτητους νομικούς μηχανισμούς

Η ΕΠΟΧΗ 24 Noεμβρίου 2013 13∆ΙΕΘΝΗ

Οι μεγάλεςδιατροφικές φίρμεςσφετερίζονται τη γη

Oσα συμβαίνουν στα διά-φορα σημεία του πλανή-τη σχετικά με τη χρήση,

την κατάχρηση και το σφετερι-σμό της αγροτικής γης είναι ε-λάχιστα γνωστα. Το τελευταίοτεύχος του γαλλικού περιοδικούEtudes Rurales (ΑγροτικέςΣπουδές), όπως παρουσιάζεταιστην εφημερίδα «Ουμανιτέ», εί-ναι αρκετά αποκαλυπτικό. Η α-ναδημοσίευσή του εδώ δεν έχεικαμία σχέση με την επιμονή τηςτρόικας και την προθυμία τηςκυβέρνησης να ψηφίσει και ναεφαρμόσει το φόρο ακίνητηςπεριουσίας. Εξάλλου τα ποι-μνιοστάσια θα εξαιρεθούν, σύμ-φωνα με δήλωση του πρωθυ-πουργού...

Αλλά ας επανέλθουμε στο πε-ριεχόμενο του περιοδικού γιανα δούμε πώς γνωστές πολυε-θνικές επιχειρήσεις βρίσκονταισε μια διαδικασία να ελέγξουνπλήρως το όπλο της διατροφής.

Οι συγγραφείς ερμηνεύουνπολύ απλά αυτό που συμβαίνειαπό το δέλτα του Νίγηρα μέχριτο Μάλι. Αποκαλύπτουν τις υ-ψηλές αποδοτικότητες που απο-κομίζουν οι εταιρίες με τις μο-νοκαλλιέργειες που έχουν επι-βάλλει στις απέραντες αργεντί-νικες εκτάσεις. Επικεντρώνουντο ενδιαφέρον στην αποικιο-ποίηση της ουκρανικής γης απόμια μεγάλη αγροτοδιατροφικήεταιρία. Ακόμα αποκαλύπτουντη διαδικασία εκδίωξης από τηγη τους των αγροτών της ΣιέραΛεόνε και την Καμπότζη από τηγη τους προς όφελος των εξα-γωγών ζάχαρης.

Στο Μάλι σε μια έκταση360.000 εκταρίων που προβλέ-πεται να δοθεί στους επενδυτέςαπό τώρα μέχρι το 2020, μόνο9.000 εκτάρια πρόκειται να πα-ραμείνουν για αγροτικές καλ-λιέργειες που προορίζονται γιατη διατροφή. Και αυτό γιατί οιχρηματοπιστωτικές εταιρίες πουεπεκτείνουν τις δραστηριότητέςτους και με επενδύσεις στη γηφροντίζουν πρώτα απ’ όλα να ε-ξάγουν προϊόντα για την παρα-γωγή βιομάζας, αδιαφορώνταςαν θα οδηγήσουν στην πείνατους τοπικούς πληθυσμούς.

Στις ατέλειωτες ενοικιασμέ-νες εκτάσεις που καλλιεργείταιη σόγια, διευκολύνεται η συγκέ-ντρωσή της σε λίγα χέρια με τοάλλοθι της υψηλής αποδοτικό-τητας σε σύγκριση με τις ατομι-κές καλλιέργειες που θεωρού-νται αντιπαραγωγικές.

Στη Σιέρα Λεόνε και την Κα-μπότζη οι αγρότες καλλιεργού-σαν μέχρι πρόσφατα τα μικράτους χωράφια. Αυτές οι καλ-λιέργειες τώρα βρίσκονται «ε-κτός ζώνης» και δεν μπορούν νααρδευτούν», γιατί το νερό πα-ραχωρήθηκε από τις τοπικέςαρχές στις μεγάλες ξένες εται-ρίες. Μετά απ’ όλα αυτά, δεν εί-ναι δύσκολο να δούμε τις ρα-γδαίες αλλαγές που σημειώθη-καν στους λαούς που υποαπα-σχολούνται και συνωστίζονταιστις πόρτες των εταιριών ζητώ-ντας –μάταια ορισμένες φορές–μια κάποια εργασία. Και μηβρίσκοντας διέξοδο, εξεγείρο-νται, όπως οι αγρότες της Καμ-πότζης.

[Για περισσότερες πληροφο-ρίες στην Appel Urgent Cam-bodge Contact@info Peuples-Solidaires.org]

Μπ. Κ.

Ντοκουμέντο που έφερε στο φως τηςδημοσιότητας η γαλλική εφημερίδα«Ουμανιτέ» την περασμένη Τε-

τάρτη, αποκαλύπτει ότι υψηλόβαθμο στέ-λεχος της Κομισιόν πιστοποιεί την αποτυ-χία της πολιτικής της λιτότητας. Μιας πολι-τικής που επιβάλλεται με τις ευλογίες καιτο συντονισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπήςσ’ όλες τις χώρες της ευρωζώνης, στον πυ-ρήνα της και ιδιαίτερα στην περιφέρειάτης.

Το ντοκουμέντο αυτό συντάχθηκε τονΟκτώβριο του 2013 από τον οικονομολόγοΓιαν Ιντ Βελντ και αναλύει τις συνέπειεςτης πολιτικής της δημοσιονομικής πειθαρ-χίας, που εφαρμόστηκε από το 2011-2013αύξηση του ποσοστού ανεργίας, την πτώσητων επενδύσεων και της κατανάλωσης μεκατάληξη την τεράστια αιμορραγία πουέχουν υποστεί οι ευρωπαϊκές χώρες.

Με βάση τα στοιχεία η Ελλάδα το χρο-νικό διάστημα 2011-2013 σημείωσε μείωσητου ΑΕΠ 8,05%, η Γαλλία 4,9%, η Ιταλία4,9%, η Ισπανία 5,39%, η Πορτογαλία 6,9%ακόμα και η Γερμανία 2,9%, παρά το τε-ράστιο πλεόνασμά της στο εμπορικό ισο-ζύγιο. Σύμφωνα με τον συγγραφέα της έκ-θεσης η κατάσταση αυτή εξηγείται με την«αρνητική επίδραση που έχει η εφαρμογήτων μέτρων σε κάθε χώρα», η οποία επι-δεινώνεται ως αποτέλεσμα «της διαδοχικήςεφαρμογής της και στις άλλες χώρες».

Αξιοσημείωτη είναι και η διαπίστωσηπου καταλήγει ο Γιαν Ιντ Βελντ ότι τα απο-τελέσματα της πολιτικής της λιτότητας πουεφαρμόστηκε από το 2011 μέχρι το 2013 θαέχουν επιπτώσεις και τα επόμενα χρόνια2014-2018, αν τα κράτη δεν αποφασίσουννα ξαναδούν τη δημοσιονομική τους πολι-τική. Έτσι, η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτο-γαλία και η Ελλάδα δεν θα επιστρέψουνστην ανάπτυξη παρά μόνο το 2018. Οι εκτι-μήσεις αυτές είναι προσωπικές, όπως ανα-φέρει, και όχι της Κομισιόν, παρ’ όλα αυτάδεν παύουν να έχουν τεράστια σημασία,καθώς συνιστούν ομολογία τής αποτυχίαςτης πολιτικής που εκπορεύεται από τιςΒρυξέλλες. Εξάλλου, παρόμοιες κριτικές

και επισημάνσεις έχουν γίνει και από τοΓαλλικό Παρατηρητήριο για την Οικονο-μική Συγκυρία, αλλά και το ∆ΝΤ…

Κομισιόν: απόλυτη σιγή

Μετά τη δημοσίευση του ντοκουμέντουαπό την «Ουμανιτέ» δεν υπήρξε αντίδρασηαπό την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο αρμόδιοςεπίτροπος, ο γνωστός μας Όλι Ρεν, ότανρωτήθηκε στο ευρωκοινοβούλιο από τονΠάτρικ Λιερίκ, ευρωβουλευτή αντιπρό-εδρο της GUE-NVG, «τι έχει να πει;» δενέδωσε καμία απάντηση. ∆εν θα την απο-φύγει όμως, γιατί η ερώτηση θα τεθεί γρα-πτώς, όπως δήλωσε ο ευρωβουλευτής τουΜετώπου της Αριστεράς. Τη στάση σιωπήςτηρούν και όλα τα μέσα ενημέρωσης, μόνηεξαίρεση η γαλλική «Λιμπερασιόν», που

την επόμενη ημέρα (την περασμένη Πέμ-πτη) ανέδειξε πρωτοσέλιδα το θέμα μετίτλο «Το τέλος του δόγματος» αφιερώνον-τας 5 σελίδες και αναλύοντας τις συνέπειεςτης λιτότητας στις ευρωπαϊκές χώρες, ιδι-αίτερα Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία.

Μπορεί οι ιεραπόστολοι της δημοσιονο-μικής πειθαρχίας να έχουν αποφύγει μέχριτώρα ουσιαστική συζήτηση για τα κατα-στροφικά αποτελέσματα της πολιτικής τουκαι τις δυνατότητες μιας εναλλακτικής πο-λιτικής, αλλά είναι αδύνατον να την απο-φύγουν όσο πλησιάζουν οι κρίσιμες εκλο-γές για το ευρωκοινοβούλιο, τον Μάιο του2014 παρά τη μεθόδευσή τους να καλλιερ-γήσουν αισθήματα αδιαφορίας στους ευ-ρωπαίους ψηφοφόρους.

Μπ. Κοβάνης

Ομολογία αποτυχίας για την πολιτική λιτότητας* Σε αδιέξοδο οι χώρες της ευρωζώνης σύμφωνα με έκθεση στελέχους της Κομισιόν

Eντονες ανησυχίες εκφράζουν οι πε-ριβαλλοντολόγοι για τη μεγάλη κα-θυστέρηση στον εντοπισμό του χημι-

κού οπλοστασίου της Γερμανίας που πετά-χτηκε στη θάλασσα της Βαλτικής, μετά τοτέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

O Γιούρι Μπατούριν, πρόεδρος της ∆ιε-θνούς Επιτροπής για τον Αφοπλισμό απότα Χημικά Όπλα, δηλώνει με βεβαιότηταότι το κέλυφος των όπλων έχει διαβρωθείπλέον από τη θάλασσα και είναι θέμα χρό-νου πότε το περιεχόμενο τους θα απελευ-θερωθεί στο περιβάλλον καταστρέφονταςοικοσυστήματα και απειλώντας ανθρώπι-νες ζωές.

Από πέρυσι οι έρευνες για τον εντοπι-σμό τους έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμαChemsea της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλάακόμα δεν έχουν αποδώσει καρπούς. Πλέ-ον εκφράζεται έντονη ανησυχία από όλατα κράτη που βρίσκονται γύρω από τη θά-λασσα της Βαλτικής, τα οποία ζητούν καιτη στρατιωτική συνδρομή του ΝΑΤΟ γιατον εντοπισμό και την ασφαλή καταστρο-φή των χημικών όπλων.

Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέ-μου και με συμφωνία της Αγγλίας με τηΣοβιετική Ένωση αποφασίστηκε να πετα-χτούν στη θάλασσα της Βαλτικής 65.000τόνοι χημικών όπλων που βρήκαν οι Συμ-μαχικές ∆υνάμεις στο οπλοστάσιο της Γερ-μανίας.

Ένα ακόμα πρόβλημα για το οποίο εκ-φράζονται ανησυχίες ότι θα προκύψει σύ-ντομα στην περιοχή είναι τα πυρηνικά α-πόβλητα που θάβονταν στο Καλίνινγκρα-ντ, επί ΕΣΣ∆, και παρά τις πολιτικές αλ-λαγές, η διαδικασία αυτή συνεχίζεται καισήμερα. Η περιοχή δεν δέχεται πλέον μό-νο ρωσικά αλλά και γερμανικά απόβλητα.Ακτιβιστές οικολογικών και ανθρωπιστι-

κών οργανώσεων αντιδρούσαν επί χρόνια,κυρίως στο έδαφος της Πολωνίας, και εί-χαν σταματήσει αρκετές φορές τραίνα πουμετέφεραν απόβλητα. Σήμερα αν και τέ-τοιου τύπου αντιδράσεις, με τη συμβολήτης αστυνομίας, έχουν περιοριστεί κατάπολύ δεν έχει περιοριστεί καθόλου η ταφήπυρηνικών αποβλήτων.

Το Καλίνινγκραντ είναι Ρωσικό έδαφος,αποκομμένο όμως από τη Ρωσία, καθώς τοχωρίζει η Πολωνία και η Λιθουανία. Βρέ-χεται και αυτό από την θάλασσα της Βαλ-τικής

Νίκος Σερβετάς

Πριν από μερικά χρόνια, η Αμερικανική Υπη-ρεσία Πυρηνικής Ενέργειας αποφάσισε αντίτης ένδειξης, «Προσοχή Κίνδυνος», να τοπο-θετήσει μεταλλικά αντίγραφα με τον πίνακα«Κραυγή», του Νορβηγού ζωγράφου Έντ-βαρντ Μούνκ, έξω από τα κοντέινερ με ταπυρηνικά απόβλητα που θάβει στην έρημοτου Μεξικού. «Σε 10.000 χρόνια μπορεί ηαγγλική γλώσσα να μην μιλιέται πια, αλλάαυτό που εκφράζει ο πίνακας είναι χαρακτη-ριστικό για το τι περιέχει το κοντέινερ καιείναι πιθανό να προστατέψει τους ανθρώ-πους που θα θελήσουν να το ανοίξουν», ήταντο σκεπτικό της Υπηρεσίας.

ΧΗΜΙΚΑ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΘΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ ΣΤΗ ΒΑΛΤΙΚΗ;

Η θάλασσαξερνάει δηλητήριο

““Tα αποτελέσματα της πολιτικής της λιτότητας πουεφαρμόστηκε από το 2011 μέχρι το 2013 θα έχουνεπιπτώσεις και τα επόμενα χρόνια 2014-2018, αν τα κράτηδεν αποφασίσουν να ξαναδούν τη δημοσιονομική τουςπολιτική.

14 Η ΕΠΟΧΗ 24 Noεμβρίου 2013∆ΙΕΘΝΗ

Ανοίξτε τονκινηματογράφο

Μεγάλες αντιδράσεις έ-χει προκαλέσει στους

κινηματογραφόφιλους τηςΚούβας η απόφαση της κου-βανικής κυβέρνησης να κλεί-σει τον μοναδικό 3D κινημα-τογράφο στο νησί. Ο κινημα-τογράφος είχε ανοίξει τονΑύγουστο στην Αβάνα απότο κουβανικό ινστιτούτο κι-νηματογραφικής τέχνης καιείχε προκαλέσει μεγάλο εν-θουσιασμό στο κοινό, αλλάέκλεισε με επίσημη δικαιο-λογία την έλλειψη νομικώνρυθμίσεων γι' αυτήν τη δρα-στηριότητα, μια δικαιολογίαπου στο σχετικό διάλογο, οοποίος έχει ανοίξει στα μέσακοινωνικής δικτύωσης, θεω-ρείται ως παράλογη και απο-δοκιμάζεται.

Αναγνώρισητου τρίτου φύλου

Με ενθουσιασμό υποδέ-χτηκαν οι τρανσέξουαλ

στο Μπαγκλαντές την από-φαση της κυβέρνησης ναπροσφέρει μια τρίτη επιλογήτου φύλου στα δημόσια έγ-γραφα. Είχε προηγηθεί μιαδιαδήλωση χιλιάδων ανθρώ-πων, που για πρώτη φορά έ-σπασαν τη σιωπή τους για ναδιεκδικήσουν νομική και κοι-νωνική αναγνώριση σε μιαχώρα που τα κοινωνικά τα-μπού του καθιστούν σχεδόναόρατους, και για να απαιτή-σουν την προστασία των δι-καιωμάτων τους στην απα-σχόληση, την εκπαίδευση καιτον δημόσιο χώρο.

Λευτεριάστον Carlosκαι την Carmen

Χ ιλιάδες άνθρωποι έχουνυπογράψει στην εκστρα-

τεία, που ξεκίνησε τη ∆ευτέ-ρα, για την αποφυλάκιση τουCarlos και της Carmen, ακτι-βιστών του κινήματος 15Μ α-πό τη Γρανάδα που καταδι-κάστηκαν σε τρία χρόνια φυ-λακή και πρόστιμο 3.655 ευ-ρώ με την κατηγορία του «ε-γκλήματος κατά των δικαιω-μάτων των εργαζομένων».Το περιστατικό έγινε στην α-περγία της 29ης Μαρτίου του2012, όταν μπήκαν σε έναμπαρ για να αφήσουν ενημε-ρωτικό υλικό και ο ιδιοκτή-της τηλεφώνησε στην αστυ-νομία που τους συνέλαβε.

∆ημήτρης Γκιβίσηςgivisisdim@yahoo.gr

του Κόσμου

Στα

∆ίκ

τυα

www.cinecubanolapupilain-somne.wordpress.com

www.bandhu-bd.org

www.carloscarmenabsolucion.wordpress.com

Λεπέν και Βίλντερς κρατούναποστάσεις από τη Χρυσή Αυγή

ΤουΑποστόλη Στραγαλινού

Στο πανεπιστήμιο μας μάθαιναν ότι ησυγκρότηση της Ένωσης ήταν η στρα-τηγική απάντηση στην πολιτική καιπολιτιστική καταστροφή που προκάλε-σε ο φασισμός. Ιστορικά, έτσι είναι.Ωστόσο, από τις 9 Μαΐου 1950, την η-μέρα που ο Ρομπέρ Σουμάν, υπουργόςΕξωτερικών της Γαλλίας, παρουσίασεένα σχέδιο στενότερης συνεργασίαςπροωθώντας την ειρηνική συμβίωσημεταξύ αντιπάλων εθνών, μέχρι σήμε-ρα, τη διευρυμένη Ευρώπη των «28», έ-χει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι.

Τα τελευταία χρόνια τα φασιστικά, ευ-ρωφοβικά, ακροδεξιά ή υπερεθνικι-στικά κόμματα ευνοούμενα και από

την άνοδο του ευρωσκεπτικισμού κάνουν ε-πίδειξη δύναμης. Ενόψει των ευρωεκλογώνοι αναλυτές προειδοποιούν για τον κίνδυνονα γεμίσει το επόμενο Ευρωκοινοβούλιο, ενμέσω κρίσης, από εξτρεμιστές και λοιπούς ε-χθρούς της Ευρώπης. Η συσπείρωση των α-κροδεξιών κομμάτων υπό τη στέγη μιας κοι-νής ευρωπαϊκής ομάδας, η οποία προωθεί-ται το τελευταίο διάστημα από τον ολλανδόηγέτη του Κόμματος για την Ελευθερία,Γκέερτ Βίλντερς και τη γαλλίδα ομοϊδεάτισ-σά του, Μαρίν Λεπέν, του Εθνικού Μετώ-που, συνιστά εξέλιξη εξαιρετικά αρνητική.

Για πρώτη φορά παρατηρείται οργανωμέ-νη υπερεθνική κινητικότητα για την κοινήκάθοδο και τη συστράτευση των ακροδεξιώντης Ευρώπης με βάσιμες προοπτικές ευόδω-σης και εκλογικής επιτυχίας. Λεπέν και Βίλ-ντερς συναντήθηκαν προ εικοσαημέρου στηΧάγη και συμφώνησαν ότι ενώνοντας τα α-κροδεξιά, ευρωσκεπτικιστικά κόμματα «θαείναι σε θέση να αμφισβητήσουν την ΕΕ εκτων έσω». Για τη συγκρότηση ενιαίας ευρω-παϊκής ομάδας χρειάζονται τουλάχιστον 25εκπροσώπους από 7 διαφορετικές χώρεςστην Ευρωβουλή, που διαθέτει 766 έδρες. Ανεπιτύχουν το στόχο τους θα καρπωθούν καιτα αντίστοιχα προνόμια: επιδοτήσεις, ξεχω-ριστά γραφεία, χρήματα για την επικοινω-νία, έδρες στις επιτροπές κ.ά.

Ως σύμμαχοί τους προαλείφονται η Εναλ-λακτική για τη Γερμανία, το αυστριακό Κόμ-μα της Ελευθερίας, η ιταλική Λέγκα τουΒορρά και το φλαμανδικό Βλάαμς Μπελάν-γκ. Αντιθέτως, έχουν αποκλείσει οποιαδή-ποτε επαφή με τα ακροδεξιά και εθνικιστι-κά κόμματα της ανατολικής Ευρώπης, τοβρετανικό Independence Party (το οποίο ού-τε αυτό επιθυμεί συμπόρευση) το ουγγρικόJobbik και τη Χρυσή Αυγή.

Η ακροδεξιά την τελευταία δεκαετία

Το φαινόμενο της ισχυρής ακροδεξιάς δενείναι καινούργιο. Στις αρχές της δεκαετίαςτου 2000, με την άνοδο του Χάιντερ στον αυ-στριακό κυβερνητικό συνασπισμό, η Ευρώ-πη βρέθηκε για πρώτη φορά αντιμέτωπη μετη συμμετοχή ακροδεξιού κόμματος σε κυ-βέρνηση. Αντέδρασε τότε, με την αμφιλεγό-μενη ως μέτρο, επιβολή κυρώσεων στην Αυ-στρία. Με τη διεύρυνση του 2004, αναμενό-ταν έκρηξη του φαινομένου, η οποία δεν ε-παληθεύτηκε, καθώς η «υπόσχεση» για κα-λύτερες μέρες μέσα από τη διεύρυνση είχεαναστείλει τη δυναμική των ακραίων στην α-νατολική Ευρώπη. Στις ευρωεκλογές, ωστό-σο, του 2009, το σκηνικό άλλαξε. Στην Ουγ-γαρία, το ναζιστικό, αντισημιτικό, αντιτσιγ-γανικό κόμμα Jobbik από το 2,2% του 2006(εθνικές εκλογές) έκανε άλμα στο 15%. ΣτηΡουμανία το υπερεθνικιστικό Partidul Ro-mania Mare έλαβε 7,2%, η «Ατάκα» στηνΒουλγαρία, που έχει στο στόχαστρο τη μου-σουλμανική μειονότητα, πήρε το 12% τωνψήφων. Αν προσθέσουμε το κόμμα του αν-τισλαμιστή Βίλντερς στην Ολλανδία με το17%, το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (10%), τηραγδαία άνοδο της Λέγκα στην Ιταλία, τουΛΑΟΣ στην Ελλάδα, της αυστριακής και

σλοβακικής ακροδεξιάς, μπορούμε να ομι-λούμε για τη δημιουργία μιας ετερογενούς«Φασιστικής ∆ιεθνούς», η οποία εισήλθε στοΕυρωκοινοβούλιο με δύναμη άνω των 100ευρωβουλευτών. Νωρίτερα, στα μέσα της δε-καετίας, σε χώρες της ανατολικής Ευρώπηςανήλθαν στην εξουσία πρόσωπα, όπως οΚαβτσίνσκι στην Πολωνία και ο Φίκο στηΣλοβακία, για τους οποίους ο Κον Μπέντιτείχε δηλώσει, πως «μπροστά τους ο Χάιντερείναι αριστερός».

Χρυσή Αυγή και Jobbik

Σήμερα, καταγράφεται ραγδαία άνοδοςτων άκρων στην Ελλάδα. Στον ευρωπαϊκόχώρο δεν υπάρχουν μεγαλύτερες ομοιότητεςμ’ αυτά τα άκρα απ’ ό,τι στην Ουγγαρία.Εκεί, το προαναφερθέν Jobbik συνεχίζει ναείναι ισχυρό και ουσιαστικά «μονοθεματικό»αναφορικά με το στρατηγικό του στόχο: το«ξεβρώμισμα» της Ουγγαρίας από το ένα ε-κατομμύριο Ρομά που διαβιούν στη χώρα ε-δώ και εκατοντάδες χρόνια. Με ποια μέσαεπιχειρεί να το καταφέρει; Επανειλημμένωςέχουν καταγραφεί βίαιες επιθέσεις, διώξειςκαι λυντσαρίσματα Ρομά, πυρπολήσεις κα-ταυλισμών και δολοφονίες. Συχνό φαινόμε-νο συνιστούν οι αντιτσιγγανικές διαδηλώσειςκαι το χειρότερο όλων, η δράση της ιδιαίτε-ρα βίαιης και επιθετικής παραστρατιωτικήςπολιτοφυλακής «Ουγγρική Φρουρά», η ο-ποία αποτελείται από νεοναζί και χούλιγκα-νς των γηπέδων. Οι ομοιότητες με τη ρατσι-στική έξαρση που βιώνει η Ελλάδα, δεν μπο-ρούν να χαρακτηριστούν συμπτωματικές,διότι απορρέουν από την ίδια «ιδεολογική»μήτρα της μισαλλοδοξίας και της φανατικήςβίας.

«Σοκαρισμένη» η Λεπέναπό τη Χρυσή Αυγή

Από τη Χρυσή Αυγή η Μαρίν Λεπέν, η ο-ποία ηγείται του Εθνικού Μετώπου από το2011 και έχει επιλέξει μια στρατηγική απο-δαιμονοποίησής του, κρατάει εδώ και καιρόαποστάσεις για προφανείς λόγους. ∆εν θέ-λει σε καμιά περίπτωση να ταυτιστεί με τηνεγκληματική ναζιστική οργάνωση και, επί-σης, δεν σκοπεύει να θέσει σε κίνδυνο τα πο-

σοστά της, τα οποία φτάνουν στο 24%, τέσ-σερις φορές πιο πάνω από τα ποσοστά πουσυγκέντρωσε το κόμμα της στις τελευταίεςευρωεκλογές του 2009 και, εσχάτως, 5 μονά-δες ψηλότερα από τους δεύτερους Σοσιαλι-στές του Ολάντ. Ξεχνάει, ωστόσο, ότι ο πατέ-ρας της Ζαν Μαρί, ηγέτης του επί 40 χρόνιακαι αρνητής ως σήμερα του Ολοκαυτώματος,το ίδρυσε ενώνοντας διάφορες μικρές ομά-δες της άκρας δεξιάς, όπως η Νέα Τάξη(Ordre Nouveau). «Στο ίδιο τσουβάλι βά-ζουν εμάς, τον Μπρέιβικ και την Χρυσή Αυ-γή» δήλωνε διαμαρτυρόμενη η θυγατέρα Λε-πέν τον Οκτώβριο συμπληρώνοντας «δεν εί-μαστε ένα κόμμα της άκρας δεξιάς. Ο όροςεπιβλήθηκε από τα ΜΜΕ και τη γαλλική α-ριστερά για να θίξουν την αξιοπιστία μας καινα μας συνδέσουν με πραγματικά ακροδεξιάκινήματα». Σε συνέντευξή της τον Ιούνιο του2012, εξάλλου, στην εφημερίδα «Βήμα», έλε-γε για τη Χρυσή Αυγή: «∆εν έχουμε καμιάσχέση. Οι θέσεις και οι ενέργειές τους μουφαίνονται πολύ εξτρεμιστικές και καταδικα-στέες, ως προς το σφοδρό αντισημιτισμό τουςκαι τη χρήση βίας εναντίον των μεταναστών,για παράδειγμα. ∆εν ξέρω όλες τις ιδέες τηςΧρυσής Αυγής, αλλά αυτές που ξέρω με σο-κάρουν».

Με ή χωρίς Χρυσή Αυγή στο κοινό μέτωποΛεπέν – Βίλντερς, τον Ιούνιο η Ευρωβουλήθα έχει μια μορφή που δεν έχουμε ξαναδεί.Κόμματα ξενοφοβικά, σχηματισμοί διαμαρ-τυρίας, ισχυρή ακροδεξιά, ναζιστικά μορφώ-ματα, εθνικιστές και ακροδεξιοί από κάθεγωνιά της Ευρώπης θα δοκιμάσουν τις αντο-χές της δημοκρατίας. Τίποτε δεν θα είναι τοίδιο.

Μια Ευρώπη που μόλις πριν από ένα χρό-νο έλαβε το Νόμπελ Ειρήνης, ως αναγνώρι-ση και ανταμοιβή για την «εξηκονταετή συμ-βολή της στην ειρήνη και συμφιλίωση τωνλαών, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δι-καιώματα», δεν μπορεί να συνεχίζει να κλεί-νει τα μάτια στην άνοδο του ρατσισμού καινεκρανάστασης του ναζισμού. Αποτελεί τε-ράστια εσωτερική αντίφαση με την ιστορία,το πνεύμα και την αναγκαιότητα της συγκρό-τησης και εξέλιξής της, η παθητικότητα καιη απραξία της έναντι φαινομένων που όχιμόνο είναι ικανά να τινάξουν το ευρωπαϊκόοικοδόμημα στον αέρα, αλλά και να γυρί-σουν την Ευρώπη σε μαύρες εποχές.

Η ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ

Ο ολλανδός ηγέτης του Κόμματος για την Ελευθερία, Γκέερτ Βίλντερς και η γαλλίδα ομοϊδεάτισσάτου, Μαρίν Λεπέν, του Εθνικού Μετώπου.

““Για πρώτη φορά παρατηρείται οργανωμένηυπερεθνική κινητικότητα για την κοινή κάθοδο και τησυστράτευση των ακροδεξιών της Ευρώπης με βάσιμεςπροοπτικές ευόδωσης και εκλογικής επιτυχίας. Λεπέν καιΒίλντερς συναντήθηκαν προ εικοσαημέρου στη Χάγη καισυμφώνησαν ότι ενώνοντας τα ακροδεξιά,ευρωσκεπτικιστικά κόμματα «θα είναι σε θέση νααμφισβητήσουν την ΕΕ εκ των έσω».

Η ΕΠΟΧΗ 24 Noεμβρίου 2013 15∆ΙΕΘΝΗ

Η ριζοσπαστικήαριστεράτριπλασίασετο ποσοστό της

Με την Κοκκινο-πράσινηΣυμμαχία να

αυξάνει το ποσοστό τηςαπό το 2,3% στο 6,9%,έγιναν την Τρίτη οι τοπι-κές εκλογές στη ∆ανία.Στελέχη του κόμματοςθεωρούν ότι το αποτέλε-σμα ξεπερνά κάθεπροσδοκία, αφού τόσο οιδημοσκοπήσεις όσο καιοι δικές τους εκτιμήσειςδεν ήταν τόσο αισιόδο-ξες. Με το 6,9%, πουείναι το καλύτερο ποσο-στό που παίρνει ηΚοκκινοπράσινη Συμμα-χία στην ιστορία της,εκλέγονται 119 σύμβου-λοι σε 79 από τους 98δήμους της χώρας, ενώ το2009 είχαν εκλεγεί μόλις14.Πολιτικοί αναλυτές θεω-ρούν ότι η εντυπωσιακήεκλογική άνοδος καθιστάπλέον την Κοκκινοπρά-σινη Συμμαχία«πανεθνικό κόμμα»,αφού σε όλες τις μεγάλεςπόλεις θα υπάρχουν αρι-στεροί σύμβουλοι σταδημοτικά συμβούλια. Toυψηλότερο ποσοστό τηςείναι το 19,5% που πήρεο Morten Kabell στηνΚοπεγχάγη, ο οποίοςήρθε δεύτερος πίσω απότο σοσιαλδημοκράτηυποψήφιο, με ένα πρό-γραμμα πουεπικεντρώθηκε στη βελ-τίωση των δημόσιωνσυγκοινωνιών, στουςελεύθερους χώρους καιστις δομές κοινωνικήςαλληλεγγύης. Στις επόμε-νες μεγάλες πόλεις ταενωτικά ψηφοδέλτια τηςριζοσπαστικής αριστεράςπήραν την τρίτη θέση, με10% στο Οντένσε, 9,4%στο Άαρχους και 7,2%στο Έσμπιεργκ.Σε ανακοίνωσή της ηεκπρόσωπος του κόμμα-τος Johanne SchmidtNielsen (σημ: η Κοκκινο-πράσινη Συμμαχία είναιτο μοναδικό κόμμα τουκοινοβουλίου που έχεισυλλογική ηγεσία) ευχα-ρίστησε τα μέλη καιόσους στήριξαν την προ-σπάθεια, και μίλησε γιαένα ιστορικό αποτέλεσμαπου δίνει στο κόμμα τηδυνατότητα να προωθή-σει την πολιτική τουστους δήμους και τιςπεριφέρειες. Στα γενικάαποτελέσματα, σημαν-τική είναι η ήττα για τουςκυβερνητικούς εταίρους,που αντανακλά τηχαμένη εμπιστοσύνημεγάλων κοινωνικώνστρωμάτων προς τηνκυβέρνηση λόγω τηςσκληρής νεοφιλελεύθε-ρης πολιτική της, καθώςκαι η αύξηση της ακρο-δεξιάς που έφτασε στο10,1%.

∆.Γ.

ΔΑΝΙΑ

Παρά τις έντονες πιέσεις από το ΝΑΤΟ η Αλβανία φαίνεταιπως τελικά αρνείται να καταστραφεί το χημικό οπλοστάσιοτης Συρίας στο έδαφός της. Η αρχική συμφωνία που υπήρχε

με την κυβέρνηση Ράμα οδεύει προς ναυάγιο, μετά τη διαρροή πλη-ροφοριών για το σχέδιο και τις έντονες κοινωνικές αντιδράσεις. Χι-λιάδες Αλβανοί ξεχύθηκαν στους δρόμους των Τιράνων και σε άλ-λες πόλεις όλη την προηγού-μενη εβδομάδα, έκαναν πο-ρείες προς κυβερνητικά κτί-ρια και την αμερικάνικη πρε-σβεία και ανάγκασαν την κυ-βέρνηση σε αναδίπλωση.

Συνθήματα όπως «όχι στοσαρίν, ναι στο οξυγόνο, αφή-στε μας να αναπνεύσουμε»,«Η Αλβανία δεν είναι έναςσκουπιδότοπος της Ευρώπης»και «Η υγεία των οικογε-νειών μας δεν είναι υπό δια-πραγμάτευση» έδωσαν τοστίγμα μιας κοινωνίας που κι-νητοποιήθηκε άμεσα και γρή-γορα παρότι δεν έχει παρά-δοση κοινωνικών κινημάτωνκαι μεγάλων διαδηλώσεωνγια οικολογικά ζητήματα.∆ιαδηλώσεις πραγματοποιή-θηκαν και σε μια σειρά ευρωπαϊκές πόλεις από αλβανούς μετανά-στες ενώ και πολλά σχολεία στα Τίρανα έκλεισαν από κινητοποιού-μενους μαθητές. Υπενθυμίζεται ότι το 2008, η καταστροφή χημικώνόπλων που κατείχε η ίδια η Αλβανία προκάλεσε το θάνατο 28 αν-θρώπων, ενώ δεν έχει γνωστοποιηθεί με ακρίβεια το εύρος των συ-νεπειών για το περιβάλλον.

Τελικά, ο πρωθυπουργός Ράμα δήλωσε «Εάν πρέπει να πάρουμεμια απόφαση, πρώτα θα γίνει διαβούλευση στο Κοινοβούλιο και θαλάβουμε υπόψιν την κοινή γνώμη με κριτήριο την εθνική μας ασφά-λεια και την ασφάλεια των πολιτών» βάζοντας τέλος στα σχέδια (κυ-ρίως) του ΝΑΤΟ για «εύκολη αλβανική λύση».

Την ίδια στιγμή, χώρες όπως το Βέλγιο και η Νορβηγία, τα εδάφητων οποίων επίσης συζητήθηκαν, απέκλεισαν κάθε ενδεχόμενο πα-ραλαβής και καταστροφής χημικών. Συνεπώς, ο Οργανισμός για τηνΑπαγόρευση Χημικών Όπλων (OPCW), το ΝΑΤΟ και ο ΟΗΕ ανα-ζητούν εναλλακτικές για ένα απόθεμα συριακών χημικών που ξε-

περνά τους 1.000 τόνους. Σεαυτό συγκαταλέγεται αέριοσαρίν και αέριο μουστάρδας,αλλά και μεγάλο απόθεμανευροτοξικών παραγόντωνπου θα χρησιμοποιείτο σε με-ταγενέστερο στάδιο για κα-τασκευή χημικών όπλων. ΟΆσαντ συμφώνησε να παρα-δώσει τα όπλα και να προ-σχωρήσει στη διεθνή απαγό-ρευση των χημικών όπλων με-τά την απειλή για περιορι-σμένη εκστρατεία βομβαρδι-σμού από τις Η.Π.Α τον προ-ηγούμενο Σεπτέμβρη. Τοπλάνο ορίζει ότι η Συρία πρέ-πει να παραδώσει όλα τα χη-μικά όπλα μέχρι τα τέλη τουέτους και αυτά να καταστρα-φούν μέχρι τα μέσα του 2014.

Τελευταία, ανακινήθηκε τοσενάριο καταστροφής των χημικών στη θάλασσα κάτι που έχει γίνειστο παρελθόν από την Ιαπωνία αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα.Βέβαια, η επιλογή της εξουδετέρωσης στη θάλασσα δεν σημαίνει α-παραίτητα ότι θα αποφευχθούν εξ ολοκλήρου οι αντιδράσεις άλλωνχωρών -καθώς αρκετά πιθανό, σε πρώτη φάση, θεωρείται να επιλε-γεί περιοχή στη Μεσόγειο, λόγω της δυσκολίας απομάκρυνσης τουμεγάλου φορτίου. «Όλες οι επιλογές βρίσκονται στο τραπέζι» δή-λωσε την προηγούμενη Τετάρτη η εκπρόσωπος του OPCW ΚρίστιανΚαρτιέ επιτείνοντας μάλλον το αδιέξοδο, παρά επιλύοντας το.

Γιώργος Βελεγράκης

Τα χημικά όπλα «βολτάρουν» ανά τον κόσμο* Αρνείται η Αλβανία να καταστρέψει το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας

Με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουνισοψηφία μεταξύ του Χουάν Χαρ-νάντεζ και της Ξιομάρα Κάστρο γί-

νονται οι σημερινές εκλογές στην Ονδούρα,σε μια χώρα που συνταγματικά ο στρατόςέχει το δικαίωμα να επιβλέπει τη διαδικασίακαταμέτρησης των ψήφων. Ο υποψήφιος τουκυβερνώντος Εθνικού Κόμματος, που ωςπρόεδρος του Εθνικού Κογκρέσο είχε προ-ωθήσει με ενθουσιασμό το πραξικόπημα του2009, έχει χτίσει την υποψηφιότητά του γύρωαπό την υπόσχεση του «ενός στρατιώτη σεκάθε γωνιά», κάνει μια πανάκριβη προ-εκλογική εκστρατεία, και υποστηρίζει τη συ-νέχιση της πολιτικής του νυν προέδρου Πορ-φίριο Λόμπο. Απέναντί του βρίσκεται η Ξιο-μάρα Κάστρο, η σύζυγος του ανατραπέντοςπροέδρου Μανουέλ Σελάγια, που είναι υπο-ψήφια του αριστερού Libre (Ελευθερία καιΕπανίδρυση).

Το Libre δημιουργήθηκε το 2011 από τοFNRP (Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο Αντίστασης),μια πλατιά συμμαχία οργανώσεων (αυτόχ-θονες, φεμινίστριες, καμπεσίνος, ακτιβιστέςτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κλπ) ενάντιαστο πραξικόπημα, που χρησιμοποιεί τη μα-ζική πολιτική ανυπακοή και που περισσό-τερα από 4.000 μέλη της είναι κρατούμενοικαι εκατοντάδες έχουν εξαφανιστεί. Η Κά-στρο έχει στόχο το σοσιαλισμό του 21ουαιώνα, έναν σοσιαλισμό με δημοκρατία καιελευθερία, και δέσμευσή της είναι η δημι-ουργία ενός καινούριου κοινωνικού συμβο-λαίου, ενώ υποστηρίζει μια διαδικασία συμ-μετοχικής δημοκρατίας που θα οδηγήσει σεμια εθνική συντακτική συνέλευση και σε ένανέο σύνταγμα. Στο προεκλογικό της πρό-γραμμα αναφέρει ότι προτεραιότητές τηςείναι ένα πρόγραμμα δημόσιας υγείας γιαόλους, η αντιμετώπιση του αναλφαβητισμού,η καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας, καιη ανάπτυξη των υποδομών. Παράλληλα, επι-κεντρώνεται στην επιτάχυνση της παραγω-γικής διαδικασίας με τη δημιουργία θέσεων

εργασίας, στην επισιτιστική κυριαρχία καιστην πρόσβαση όλων στην ηλεκτρική ενέρ-γεια.

Την Τετάρτη, σε μια τεράστια προεκλο-γική συγκέντρωση, είπε ότι στόχος της είναινα ανακτήσει ο λαός την αξιοπρέπειά του,για αυτό και υποσχέθηκε ότι θα ακυρώσειτις Ειδικές Ζώνες Ανάπτυξης, τις περιοχέςστις οποίες το κράτος έχει παραιτηθεί τηςεθνικής κυριαρχίας προκειμένου να δημι-ουργηθούν ευνοϊκά καταφύγια για τις πο-λυεθνικές που ασκούν τις δραστηριότητέςτους χωρίς κανέναν έλεγχο. Επίσης, ανέ-φερε ότι θα προσπαθήσει να εμβαθύνει τιςσχέσεις της Ονδούρας με την UNASUR καιτην ALBA (που είχαν ατονήσει μετά το πρα-ξικόπημα) και επιτέθηκε στη Συμμαχία τουΕιρηνικού, που δημιουργήθηκε από τις συν-τηρητικές κυβερνήσεις του Μεξικού, της Κο-λομβίας, του Περού και της Χιλής υπό τηναιγίδα των ΗΠΑ, για να αντιταχθεί στις αρι-στερές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής.

Όσον αφορά τη νέα στρατιωτική αστυνο-μία που ψήφισε το Κογκρέσο τον Αύγουστο

μετά από πρόταση του Χαρνάντεζ, είπε ότιτην απορρίπτει κατηγορηματικά, αφού ηστρατιωτικοποίηση της δημόσιας ασφάλειαςόχι μόνο δεν λειτούργησε, αλλά έχει μετα-τρέψει την Ονδούρα στην πιο βίαιη χώραστον κόσμο με 24.000 ανθρώπους να έχουνσκοτωθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Νασημειωθεί, ότι στην πορεία προς τις εκλογέςέχουν δολοφονηθεί 16 υποψήφιοι του Libre,που ήρθαν να προστεθούν στις περισσότε-ρες από 300 πολιτικές δολοφονίες της προ-εδρίας Λόμπο.

Είναι προφανές, ότι μια νίκη της Κάστροθα εγκαινιάσει μια νέα εποχή, σε μια χώραπου εδώ και χρόνια κυριαρχείται από τον δι-κομματισμό του συντηρητικού Εθνικού Κόμ-ματος και του ελαφρώς πιο κεντρώου Κόμ-ματος των Φιλελευθέρων. Θα είναι μια νίκητων «από κάτω» απέναντι στις κοινωνικέςκαι οικονομικές ελίτ, στην αποικιοκρατίακαι την τρομοκρατία.

∆ημήτρης Γκιβίσης

ΟΝ∆ΟΥΡΑ

Κρίσιμες εκλογές για τη δημοκρατία

ΤΟ ΘΕΜΑ16 Η ΕΠΟΧΗ 24 N

Σύμφωνα με την έκθεση πεπραγμέ-νων 2012–13 της Γενικής Γραμμα-τείας ∆ιαφάνειας του υπουργείου

∆ικαιοσύνης, οι off shore εταιρείες (εξω-χώριες ή υπεράκτιες) συνιστούν διεθνή νο-μότυπη διαπλοκή όταν παρέχεται η δυνα-τότητα πλήρους ανωνυμίας των μετόχων -ιδιοκτητών τους (benefi cial owners) καιδεν επιβάλλεται καν έλεγχος «πόθεν έ-σχες» για αυτούς. Σαφής επιδίωξη των ι-διοκτητών τους είναι η φοροαποφυγή, η α-πόκρυψη εσόδων. Αυτό έχει ως αποτέλε-σμα να επιτυγχάνεται μεταξύ άλλων:

1. Η φοροαποφυγή των υπόχρεων φυσι-κών προσώπων που κρύβονται πίσω απότις off shore εταιρείες. Πλήρης απαλλαγήτων μετόχων των off shore εταιρειών τουφόρου κληρονομιάς, δωρεάς, μεταβίβασηςακινήτου και γονικής παροχής.

2. Αποφυγή εργατικής και ασφαλιστικήςνομοθεσίας.

3. Το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Απο-φυγή του Πόθεν Έσχες με ό,τι αυτό συνε-πάγεται για τη δυνατότητα ξεπλύματος, νο-μιμοποίησης βρώμικου χρήματος, προϊό-ντων εγκληματικής δραστηριότητας (ναρ-κωτικά, όπλα κ.λπ.).

4. Η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος,με κρατικές επιδοτήσεις.

5. Πλήρης εξασφάλιση της ανωνυμίαςτων μετόχων. Και έτσι η ίδρυση αυτών τωνεταιρειών καθίσταται όχημα ώστε μεγάλαχρηματικά ποσά, πανάκριβα ακίνητα, γιο-τ, σκάφη αναψυχής, αεροσκάφη τύπου learjet κι άλλα είδη πολυτελείας να ανήκουν σεαυτές με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόννα εμφανιστούν οι πραγματικοί ιδιοκτήτες.∆ηλαδή αξιωματούχοι, αλλά και οποιοιδή-ποτε μπορούν να δρουν αφανώς.

6. Με την διαμεσολάβηση των off shoreεταιρειών παρέχεται η δυνατότητα υπερτι-μολόγησης, υποτιμολόγησης με συνέπειατην φοροαποφυγή και τη διασπάθιση τουδημοσίου χρήματος.

Έτσι βάσει μη επι-βεβαιωμένων εκτι-μήσεων της ΓΓ ∆ια-φάνειας, η απώ-λεια εσόδων τουελληνικού κρά-τους ανέρχεταιστα 6 δισ. ευ-ρώ, το χρόνο.Τι σημαίνει αυ-τό; Από τις απώ-λειες εσόδων καικαταχρήσειςτου δημοσίουχρήματος απότην αιτία αυτήεκτιμάται ότι ο-φείλεται το 30%

με 40% του δημοσίου χρέους!

200 υπεράκτιες στο Κρανίδι!

Προς επιβεβαίωση των προσεγγίσεωναυτών παραθέτονται περιπτώσεις με στοι-χεία που δεν δέχονται καμία αμφισβήτη-ση:

1. Υπερτιμολόγηση 2.000% ή 45 φορέςμεγαλύτερες τιμές: Εταιρεία προμηθεύτη-κε από την Ισπανία μηχάνημα που η πραγ-ματική του αξία ανερχόταν σε 4 εκατ. δρχ.Με τιμολόγιο όμως που εξέδωσε off shoreεταιρεία στα νησιά Μan τιμολογήθηκε στα174 εκατ. δρχ.. Βάσει αυτού του τιμολογίουπήρε επιδότηση 79 εκατ. δρχ.. ∆ηλαδή πλή-ρωσε το μηχάνημα 4 εκατ. δρχ. και καρπώ-θηκε 75 εκατ., τόσο απλά!

2. Ακριβότερα ιατρικά μηχανήματα κα-τά 400%: Μηχανική βαλβίδα καρδιάς ενώτο πραγματικό κόστος αγοράς όπως προ-κύπτει από το τιμολόγιο ανέρχονταν σε1.225 ευρώ η ίδια η βαλβίδα στη συνέχειατιμολογήθηκε από off shore εταιρεία καιτην προμήθευσαν στα νοσοκομεία έναντι5.450 ευρώ.

Στη βάση αυτών των στοιχείων, η ΓενικήΓραμματεία ∆ιαφάνειας έχει ζητήσει ναγίνει γνωστό:

1. Ποιοι είναι οι μέτοχοι των τριών offshore εταιρειών στο Πολύγυρο Χαλκιδικήςπου χρωστάνε 23 εκατ. Ευρώ που αποκα-λύφθηκαν μετά από έλεγχο του Σ∆ΟΕ;

2. Ποιοι κρύβονται πίσω από τον εργάτηπου εκπροσωπεί 14 off shore εταιρείες στοΚρανίδι και μάλιστα ο ίδιος κάνει φορο-λογική δήλωση στη ∆.Ο.Υ. Φαλήρου;

3. Αν δικαιώνεται η προϊσταμένη της∆.Ο.Υ. Κρανιδίου (Θωμαίς Μαρτίνη) πουανέφερε ότι σε μία περιοχή 4.000 κατοί-κων που έχουν ιδρυθεί πάνω από 200 υπε-ράκτιες και έχουν στην κατοχή τους ακίνη-τα και πίσω από αυτές κρύβονται εφοπλι-στές, πολιτικοί, δημοσιογράφοι;

6 δισ. ευρώ ετήσιες απώλειεςαπό off shore εταιρίες

Πώς έφτασε η ΕλλάδαΗ «Εποχή» αναλύει την έκθεση της Γενικής Γραμματεία

* Στα 130 δισ. ευρώ έφτασε το άγ* Συνεχίζουν

* Οι off shore, το λαθρεμπόριο, οι δωροδοκ

ΤουΝάσου Χατζητσάκου

Οπρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, ο κ. Θεό-δωρος Πάγκαλος, κατά την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου συμψή-φισε τις ευθύνες της πολιτικό – οικονομικής διαπλοκής με τις ανά-γκες της κοινωνίας, ενοχοποιώντας το σύνολο των πολιτών για το οι-κονομικό «κραχ» στην Ελλάδα, με το περιβόητο: «Μαζί τα φάγαμε».

Την τακτική Πάγκαλου υιοθέτησαν και οι επόμενοι... Τόσο η κυβέρνη-ση Παπαδήμου όσο και η σημερινή των κ.κ. Α. Σαμαρά και Ε. Βενιζέλουχρησιμοποίησαν ως βάση για την προώθηση των ανορθόδοξων πολιτικών

δραστικής συρρίκνωσης του βιοτικού επιτην ενοχοποίηση μεγάλων κοινωνικών καλικά, όμως, είναι έτσι;

Όχι. ∆εν «τα φάγαμε μαζί». Και την απτευση, αλλά οι αρμόδιες κρατικές αρχέςντες τα ηνία της πολιτικής και οικονομικήσε βάρος της πλειονότητας των πολιτών2012 – 2013 της Γενικής Γραμματείας ∆καιωμάτων του υπουργείου ∆ικαιοσύνηςπουργός της Ν∆ Γιώργος Σούρλας, προκχώρας τις κυρίαρχες ευθύνες έχουν όσοι

2 δισ. ευρώ απώλειεςαπό το λαθρεμπόριο

Το λαθρεμπόριο και η δια-κίνηση νοθευμένων καυ-σίμων στο στρατό αποτέ-

λεσαν τα ισχυρότερα κυκλώμα-τα διαπλοκής με μακροχρόνιαδράση και ανυπολόγιστες επι-πτώσεις στην οικονομία, στηνεθνική ασφάλεια, στη δημόσιαυγεία.«Το σκάνδαλο Κοσκωτά ακό-μη κι αυτό του χρηματιστη-ρίου ωχριά μπροστά σε εκείνοτων καυσίμων ως προς το οι-κονομικό μέγεθος και την α-

δράνεια κάθε αρχής και εξουσίας» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση τηςΓΓ ∆ιαφάνειας στην οποία τονίζεται: «Στην προκείμενη περίπτωση ήταν γνω-στά τα όσα συνέβαιναν με τα καύσιμα επί χρόνια αλλά την τελευταία δεκαετίαέγιναν γνωστά στοιχεία για τα λαθραία και τα νοθευμένα καύσιμα του στρατού.Εν τούτοις άφησαν αδιάφορους κυβερνήσεις, πρωθυπουργούς, αρμόδιους υ-πουργούς, ηγεσίες των ενόπλων δυνάμεων καθώς και τις ηγεσίες της στρατιωτι-κής και τακτικής δικαιοσύνης».

Με απόφαση του… Παπαδόπουλου

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές της αρμόδιας ΓΓ, η απώλεια εσόδων μόνο από το λα-θρεμπόριο καυσίμων ανέρχεται σε τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ το χρόνο για το κρά-τος. Επίσης, πάρτι γίνεται με τα νοθευμένα καύσιμα στο στρατό. Σύμφωνα με τηΓΓ ∆ιαφάνειας, η αδιαφάνεια προέκυψε από την κοινή Υπουργική Απόφαση τουδικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου, του Ν. Μακαρέζου και Α. Ανδρουτσόπουλου πουεκδόθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1969: «αι Ένοπλαι ∆υνάμεις της Χώρας προμη-θεύονται τα αναγκαιούντα αυτές καύσιμα άνευ διενέργειας διαγωνισμού». Αυτήη απόφαση ισχύει επί 43 χρόνια παρά το γεγονός ότι από το Υπουργείο ΕθνικήςΆμυνας το χρονικό αυτό διάστημα πέρασαν 17 Υπουργοί.

Πλαστά τιμολόγια

Πέρασαν περισσότερα από 15 χρόνια, α-

πό τότε που έγιναν οι νομοθετικές ρυθ-

μίσεις και στη συνέχεια οι τροποποιή-

σεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου των

πλαστών και εικονικών τιμολογίων. Όμως, το

πρόβλημα όχι μόνο υπάρχει, αλλά και συνε-

χώς επεκτείνεται, σύμφωνα με την έκθεση της

ΓΓ ∆ιαφάνειας.Από τα στοιχεία που ζητήθηκαν και διαβι-

βάστηκαν από το Σ.∆.Ο.Ε., απεικονίζεται η έ-

κταση του προβλήματος. Κατά τους ελέγχους

που πραγματοποίησες το Σ.∆.Ο.Ε., κατά τα έ-

τη 2009 - 2012 διαπιστώθηκαν τα ακόλουθα:

• Αριθμός πλαστών και Εικονικών τιμολο-

γίων: 4.103 503.200.

• Αξία πλαστών και Εικονικών τιμολογίων:

Πάνω από 5 δισ. ευρώ/

Να σημειωθεί ότι τα ποσά αυτά αντιστοι-

χούν στους ελέγχους του 20% των περιπτώ-

σεων.Το κύκλωμα που εκδίδει και διακινεί πλα-

στά και εικονικά τιμολόγια να απομυζεί από

το ελληνικό δημόσιο περισσότερα από 2 δισ.

ευρώ το χρόνο.

Στη Γενική Γραμματείκαι Ανθρωπίνων ∆ικχουν φθάσει πολλές κα

λιτών αναφερόμενες σε οικοματα, που διαπράττονται απσε βάρος του ελληνικού δημραγράφονται λόγω πολλών αδικών. Μάλιστα, παρά τις σατου νόμου παρουσιάστηκαν σθέσεις -και οικονομικών εγκλπερισσότερες από τις επιτρεβολές, με αποτέλεσμα να πααδικήματα σε επιδικία και ν

17ΤΟ ΘΕΜΑ24 Noεμβρίου 2013

Πολυεθνικές δωροδοκίεςH επιβολή προστίμων σε πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην

Ελλάδα και προωθούν τα προϊόντα τους δωροδοκώντας Έλληνες που έχουν έμ-μισθη σχέση εργασίας με το δημόσιο, ήρθε να επιβεβαιώσει κατά τρόπο κατηγο-ρηματικό αυτό που αποτελούσε αντικείμενο ευρέων συζητήσεων και δημοσιευ-μάτων, σύμφωνα με την έκθεση της ΓΓ ∆ιαφάνειας.

Πρόκειται για κυκλώματα διαφθοράς που επιβάρυναν το ελληνικό ∆ημόσιο καισυνετέλεσαν στην κατάρρευση της Εθνικής Οικονομίας. Πρόκειται για εταιρείεςπου ήταν στο απυρόβλητο αλλά και υπεράνω υποψίας λόγω της θέσεως ισχύοςκαι πρόσβασης στον κρατικό μηχανισμό και της διεθνούς επιρροής που διαθέ-τουν. Οι διωκτικές και δικαστικές αρχές, σύμφωνα με την έκθεση της ΓΓ ∆ιαφά-νειας, δεν κατέστη εφικτό να διερευνήσουν και να επιβάλλουν κυρώσεις σε πολυε-θνικές εταιρείες που δωροδοκούσαν. Ήρθε όμως το Ποινικό Τμήμα του υπουρ-γείου ∆ικαιοσύνης της… Ουάσιγκτον και επέβαλλε πρόστιμα τον Απρίλιο του 2011σε πολλές πολυεθνικές για δωροδοκία στην Ελλάδα.

Καταδίκη από τις ΗΠΑ

Τα ζητήματα αυτά αποτέλεσαν αντικείμενο της έκθεσης του Οργανισμού Οικο-νομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) τον Ιούνιο του 2012. Ο ΟΟΣΑ στηνέκθεσή του (Ιούνιος 2012) αναφέρθηκε σε πρόστιμα 350 εκατ. δολ. που επέβαλανοι δικαστικές αρχές των ΗΠΑ τα τελευταία δύο χρόνια σε 5 πολυεθνικές εταιρείεςπου δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Πρόκειται για εταιρείες που δωροδοκού-σαν έλληνες λειτουργούς προκειμένου να προωθήσουν σε οργανισμούς του ελ-ληνικού δημοσίου τα προϊόντα τους, φαρμακευτικά, ορθοπεδικά, ιατρικές συ-σκευές, αυτοκινητοβιομηχανίας και τηλεπικοινωνίας.

Ωστόσο, στην Ελλάδα οι ενδιάμεσοι και τελικοί αποδέκτες παρέμειναν ατιμώ-ρητοι! Και αυτό παρά το γεγονός ότι, κατά την εκδίκαση αυτών των υποθέσεων,αποκαλύφθηκε ότι κατέβαλλαν στους Έλληνες μεσάζοντες εκατομμύρια δολάριασε εικονικές εταιρείες και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις δρούσαν και για λο-γαριασμό άλλης χώρας όπου καταβλήθηκε σε ένα μεσάζοντα το ποσό των έξι ε-κατομμυρίων δολαρίων για εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων συγκεκριμέ-νης εταιρείας τηλεπικοινωνιών!

Παραγραφή λόγω αναβολών

Αδιαφάνεια και ανομία στα ΜΜΕ

δα στη χρεοκοπία και τα μνημόνιαείας ∆ιαφάνειας του υπ. ∆ικαιοσύνης που «έθαψε» η συγκυβέρνηση Ν∆ και ΠΑΣΟΚ

άγριο «φαγοπότι» της διαπλοκής πολιτικών και μεγαλοκαρχαριώνουν να «ξεκοκαλίζουν» 12 δισ. ευρώ το χρόνο!δοκίες πολυεθνικών σε έλληνες αξιωματούχους και ο ρόλος των καναλαρχών

ύ επιπέδου της ελληνικής κοινωνίας,ών και επαγγελματικών ομάδων. Τε-

ην απάντηση δεν τη δίνει η Αντιπολί-ρχές επιστρέφοντας πίσω στους έχο-ομικής εξουσίας τα «κατηγορώ» τουςιτών. Από την έκθεση πεπραγμένωνας ∆ιαφάνειας και Ανθρώπινων ∆ι-ύνης, στην οποία ηγείται ο πρώην υ-προκύπτει ότι για τη χρεοκοπία τηςόσοι διαχειρίστηκαν το πολιτικό–οι-

κονομικό σύστημα της χώρας τα προηγούμενα 30 χρόνια (μαζί με τους με-γαλοκαναλάρχες οι οποίοι λειτούργησαν –και συνεχίζουν να λειτουργού-ν- σε καθεστώς πλήρους ανομίας). Υπό την ανοχή τους, η διαπλοκή προ-χώρησε σε ένα απίστευτα άγριο «φαγοπότι» 130 δισ. ευρώ (!), ποσό το ο-ποίο αναλογεί στο 40% του συνολικού δημόσιου χρέους, σύμφωνα με τηΓενική Γραμματεία ∆ιαφάνειας.

Η «Εποχή» ανέσυρε από τον «κάλαθο των αχρήστων» -στον οποίο, προ-φανώς εσκεμμένα η κυβέρνηση πέταξε- την πρόσφατη έκθεση πεπραγμέ-νων της ΓΓ ∆ιαφάνειας και αναλύει σημείο προς σημείο όλους τους το-μείς στους οποίους, χέρι χέρι μεγαλοκαρχαρίες και πολιτική εξουσία, έ-δρασαν φτάνοντας την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στα δρεπανηφόρα για

τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας μνημόνια. Αρκεί μόνο να επι-σημανθεί το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η αρμόδια Γραμματεία σεσχέση με το «πώς φτάσαμε στην χρεοκοπία» αναλύοντας το περιεχόμενοτης έκθεσης - «βόμβα»: «Επιλέγησαν οι περιπτώσεις αυτές διαφθοράςγιατί είναι εκείνες που προκάλεσαν τις μεγαλύτερες απώλειες εσόδωνγια την Εθνική οικονομία. Κατά τους πλέον μετριοπαθείς υπολογισμούςοι απώλειες αυτές ανέρχονται σε περισσότερα από 12 δισ. ευρώ το χρό-νο. Εάν ληφθεί υπόψη ότι είναι πολυετής η δράση τους γίνεται αντιλη-πτό ότι εάν είχαν αντιμετωπισθεί τα φαινόμενα αυτά δεν θα είχαμε χρε-οκοπήσει σε αυτό το βαθμό και τουλάχιστον δεν θα χρειαζόταν περικο-πές μισθών και συντάξεων»!

«Αθωράκιστα» τελωνεία

Επί μία εικοσαετία διαιωνίζονται οι διαδικασίες και οι απο-φάσεις για την προμήθεια και εγκατάσταση στα τελωνεία συ-στημάτων με ακτίνες Χ για τον έλεγχο φορτηγών και εμπο-

ρευματοκιβωτίων. Ποια είναι η συνέπεια; Να μην είναι εφικτός οπλήρης έλεγχος για εισαγωγή λαθραίων τσιγάρων, διακίνηση ναρ-κωτικών αλλά και πολλών άλλων παραποιημένων προϊόντων επι-κίνδυνων για τη δημόσια υγεία.

Αυτές οι διαπιστώσεις προκύπτουν από τα στοιχεία που έστειλεη Γενική ∆ιεύθυνση Τελωνείων και ΕΦΚ στη Γενική Γραμματεία∆ιαφάνειας και Ανθρωπίνων ∆ικαιωμάτων. Από αυτά διαφαίνεταιότι από το 2004 μέχρι σήμερα προκηρύχθηκαν 5 διαγωνισμοί γιατην προμήθεια συστημάτων ανίχνευσης (2004, 2007, 2009, 2010,2011) και ματαιώθηκαν όλοι κατά κύριο λόγο για τις προδιαγρα-φές.

Το κόστος για την προμήθεια 5 συστημάτων το 2008 που ανερχό-ταν σε 9 εκατ. ευρώ και, μάλιστα, χρηματοδοτούμενα από το Γ΄ Κοι-νοτικό Πλαίσιο Στήριξης. «Όταν κι αν ακόμα, χρειάζονταν αυτέςοι δαπάνες από τον κρατικό προϋπολογισμό πώς είναι δυνατόν ναμην εκτιμηθεί ότι το κράτος χάνει έσοδα μόνο από το λαθρεμπό-ριο τσιγάρων που ανέρχονται σε 800 εκατ. ευρώ το χρόνο. Οι κα-ταστάσεις αυτές δικαιολογούν κάθε σκέψη, για ανικανότητα, α-νευθυνότητα αλλά και συμφέροντα ορισμένων» επισημαίνεταιστην έκθεση της ΓΓ ∆ιαφάνειας.

ατεία ∆ιαφάνειαςν ∆ικαιωμάτων έ-λές καταγγελίες πο-οικονομικά εγκλή-αι από διάφορους

ύ δημοσίου και πα-λών αναβολών τωνις σαφείς διατάξειςκαν σε πολλές υπο-

ν εγκλημάτων- πολύπιτρεπόμενες ανα-α παραγραφούν τακαι να προκληθούν

τεράστιες ζημίες σε βάρος του ∆ημο-σίου.

Ενδεικτικές περιπτώσεις

Οι αναφερόμενες ενδεικτικά περιπτώ-σεις αποδεικνύουν το ανωτέρω επισημαι-νόμενο και καταδεικνύουν την έκταση τουπροβλήματος.

1. Αδίκημα που έγινε το 2001 και που ζη-μίωσε το Ελληνικό ∆ημόσιο δύο και πλέονεκατομμύρια ευρώ οδηγήθηκε στα δικα-στήρια ύστερα από 12 χρόνια, δεν παρέστημάλιστα ως πολιτικώς ενάγων το Ελληνικό∆ημόσιο και παραγράφηκε.

2. Αδίκημα που διαπράχθηκε κατά τα έ-τη 1998 - 2004, που ζημίωσε το ΙΚΑ πάνωαπό τέσσερα εκατομμύρια ευρώ και πουπαρέμεινε στο στάδιο της ανακρίσεως επί3,5 χρόνια (Νοέμβριος 2006-2010), οδηγή-θηκε προς κρίση τον Ιούνιο του 2013 ύστε-ρα από πολλές αναβολές και έγινε δεκτόότι ήταν παραγεγραμμένο από το 2011.

3. Στο Εφετείο Αθηνών τα αδίκαστα κα-κουργήματα, πολλά από τα οποία είναι οι-κονομικά εγκλήματα, αγγίζουν τα 5.500 και

για πολλά από αυτά υπάρχει ο κίνδυνος τηςπαραγραφής. Σώρευση μεγάλου αριθμούαδίκαστων υποθέσεων οικονομικών εγκλη-μάτων υπάρχει και σε όλα τα ποινικά δικα-στήρια της χώρας.

Προς παραγραφή τα σκάνδαλατου ΟΤΕ

Επίσης, με ευθύνη της συγκυβέρνησηςΝ∆ και ΠΑΣΟΚ κινδυνεύουν να παρα-γραφούν:

• Τα αδικήματα που φέρονται ότι δια-πράχθηκαν κατά την υπογραφή της σύμβα-σης για την προμήθεια ψηφιακών κέντρωντου ΟΤΕ και για τα οποία κατηγορούνταιπολιτικοί και ιδιώτες.

• Φορολογικά αδικήματα που διαπρά-χθηκαν το 2003 και ζημίωσαν το Ελληνικό∆ημόσιο, σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια ευ-ρώ.

• Αδικήματα πολλών από τις 184 offshore επιχειρήσεις που δραστηριοποιού-νται στο Κρανίδι.

•

ΗΓενική Γραμματεία ∆ιαφάνειας και Ανθρωπί-νων ∆ικαιωμάτων θεώρησε επιβεβλημένο ναενημερωθεί –και- για τη λειτουργία του τμήμα-

τος ∆ιαφάνειας των ΜΜΕ που διασφαλίζει τη νομι-μότητα. Το Τμήμα Ελέγχου ∆ιαφάνειας που επικου-ρεί τη λειτουργία του Ε.Σ.Ρ. Ωστόσο,σύμφωνα με την Έκθεση, το ΤμήμαΕλέγχου ∆ιαφάνειας έχει αρμοδιότη-τες που… δεν μπορούν να ασκηθούνείτε διότι δεν εξεδόθησαν οι υπουργι-κές αποφάσεις για την «ενεργοποίη-ση» των διατάξεών του, είτε διότι προ-σκρούουν σε άλλες διατάξεις δικαίου(όπως τις διατάξεις περί φορολογικούαπορρήτου)! Συγκεκριμένα, από το1987 και μετά έχουν εκδοθεί περί τα έντεκα βασικάνομοθετήματα που ρυθμίζουν την εν γένει λειτουργίατων ηλεκτρονικών ΜΜΕ και τις αρμοδιότητες της ε-ποπτεύουσας αρχής (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεό-ρασης), χωρίς μέχρι σήμερα να έχει γίνει κωδικο-ποίηση των σχετικών διατάξεων! Η τυπική φράση μετην οποία κλείνει κάθε νεότερο νομοθέτημα, δηλαδήότι «Κάθε αντίθετη διάταξη προς τις διατάξεις του πα-ρόντος καταργείται» έχει δημιουργήσει ασάφεια σεσχέση με τις ισχύουσες διατάξεις και, συνέπεια αυτής,ανασφάλεια δικαίου.

Επίσης, από τη μελέτη των στοιχείων του νομοθετι-κού πλαισίου που καθορίζει τη λειτουργία των Μ.Μ.Ε.και από την ενημέρωση από το προεδρείο του Ε.Σ.Ρ.κατά τη συνάντησή μας στις 10-5-2013 επιβεβαιώθηκεαυτό που αναφέρει η Επιτροπή Θεσμών και ∆ιαφά-νειας της Βουλής: «∆υστυχώς κυριαρχεί καθεστώς α-νομίας και αδιαφάνεια στη λειτουργία των ΜΜΕ».

Συγκεκριμένα από το 1995 δηλαδή επί δεκαοκτώ

χρόνια:1. ∆εν γίνεται διασταύρωση των στοιχείων που υπο-

βάλλονται από τις επιχειρήσεις των Μ.Μ.Ε. με αυτάπου αποστέλλονται από άλλες δημόσιες αρχές για τηνύπαρξη ασυμβίβαστων ιδιοτήτων.

2. ∆εν διενεργείται οικονομικός έ-λεγχος στις επιχειρήσεις των Μ.Μ.Ε.και δεν υποβάλλονται εισηγήσεις στοΤμήμα ∆ιαφάνειας του ΕΣΡ, γιατί δενεκδόθηκε μέχρι σήμερα ΥπουργικήΑπόφαση που βάσει του Ν. 2328/1995θα καθορίζει τις αμοιβές των ελε-γκτών!

3. ∆εν συντάσσονται ετήσιες εκθέ-σεις από το ΕΣΡ για κάθε επιχείρηση

ξεχωριστά και επομένως καθίσταται ανέφικτη η κα-ταχώρηση στοιχείων στο Μητρώο ΕπιχειρήσεωνΜ.Μ.Ε.

4. Από το 2005 καταργήθηκε η Υπουργική Απόφα-ση (Ν.2310/2005) που προέβλεπε ότι επιχείρηση πριντην υπογραφή της σύμβασης όφειλε να υποβάλει αί-τηση για έκδοση πιστοποιητικού για τον έλεγχο ασυμ-βιβάστων και απαιτείται πλέον μόνο μια υπεύθυνη δή-λωση του νομίμου εκπροσώπου.

5. Από το 2007 δεν τηρείται Μητρώο Επιχειρήσεωνπου συνάπτουν δημόσιες συμβάσεις από το Ε.Σ.Ρ.Έχει καταργηθεί με την υπουργική απόφαση (ΦΕΚΒ’1673/23-8-2007).

Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η Ολομέλεια του Συμ-βουλίου της Επικρατείας στη με αριθ. 3578/2010 από-φασή της έκρινε ότι «η επ΄ αόριστον ανοχή της λει-τουργίας τηλεοπτικών σταθμών οι οποίοι ιδρύθηκανκαι λειτούργησαν παρανόμως, αντίκειται προς το Σύ-νταγμα».

Τη συνέντευξη πήρεο Αλέξανδρος Μαυρογένης

Πώς ξεκίνησε η ιδέα για τη συγγραφήτου βιβλίου;

Η ιδέα γεννήθηκε πριν ένα χρόνο, με α-φορμή μια διημερίδα που διοργάνωσε τοΚοινωνικό Εργαστήριο Θεσσαλονίκης μεαντικείμενο τη ΧΑ. Όπως αναφέρουμεκαι στην εισαγωγή του βιβλίου, ήδη απότις πρώτες μας συζητήσεις διαπιστώσαμετο πρόβλημα να «σταματήσουμε το χρό-νο», για να σταθεροποιήσουμε ένα σημείοαναφοράς, ένα αφετηριακό σημείο, ενόσωτα γεγονότα εκτυλίσσονταν κομίζονταςνέα στοιχεία. Κατάληξη αυτών των συζη-τήσεων ήταν η επιλογή μιας μη συγκυρια-κής προσέγγιση της συγκυρίας ως μόνη δυ-νατότητα κατανόησής της. Παράλληλα,και καθώς ό στόχος των κειμένων μας ό-πως διαμορφώθηκε, δεν ήταν να προσδιο-ρίσουμε το πρόβλημα ΧΑ αναζητώντας ο-ριστικές απαντήσεις στα ζητήματα που θέ-τει η παρουσία αυτού του ναζιστικού μορ-φώματος στην ελληνική πολιτική σκηνήκαι η δυναμική του, επιλέξαμε να κινη-θούμε σε μια συνθήκη αναρώτησης αυτού

που συμβαίνει, έτσι ώστε να κείμενά μαςνα είναι ανοιχτά στη δυνατότητα να ενερ-γοποιήσει ο αναγνώστης τα δικά του ερω-τήματα.

Οι πρόσφατες συλλήψεις των στελεχώντης ΧΑ έγιναν στο πλαίσιο πειθάρχησηςενός απείθαρχου μορφώματος;

Στο βιβλίο δεν αποκλείεται το ενδεχό-μενο το απείθαρχο μόρφωμα της ΧΑ νακαταστεί περιττός και αποσταθεροποιητι-κός παράγοντας. Τόσο ο Μάριος Εμμα-νουηλίδης όσο κι εγώ, χωρίς προφανώς ναμιλάμε με όρους πρόβλεψης ή προφητείας,θέτουμε σχεδόν με ταυτόσημους όρους τοερώτημα κατά πόσον η ΧΑ αποτελεί (ή α-ποτέλεσε) κρίσιμο μεν αλλά δαπανηρό γιατην οικονομία της εξουσίας παράγοντα, έ-τσι ώστε η παρουσία της να καταστεί κά-ποια στιγμή περιττή ή και αποσταθερο-ποιητική ενόψει της εγκαθίδρυσης μιας νέ-

ας κανονικότητας.Το τμήμα της κοινωνίας που υποστηρί-

ζει τη ΧΑ, έχει εκφασιστεί ή η υποστήρι-ξη του προς αυτήν είναι πρόσκαιρη;

Το πρόβλημα δεν είναι τι θα συμβεί μετο κόμμα της ΧΑ αλλά τι θα γίνει στη συ-νέχεια, εάν θα απορροφηθεί αυτό το κομ-μάτι του κόσμου που στράφηκε στη ΧΑ σεάλλα πολιτικά ή κοινωνικά μορφώματα μείδια χαρακτηριστικά. Το πρόβλημα, δηλα-δή, είναι ένας υφέρπων εκφασισμός τηςελληνικής κοινωνίας, ο οποίος επέτρεψετη διείσδυση της ΧΑ στο κοινωνικό σώμα.Άρα, η ποινική διαδικασία είναι μάλλοντεχνητή απάντηση στο πρόβλημα για ναμπορούμε να πούμε ότι θα αντιμετωπίσειτις βαθιές του ρίζες, κυρίως όσο μιλάμεγια έναν μετα-κρισιακό πληθυσμό σε κα-τάσταση διαρκούς κρίσης, ο οποίος θαπρέπει να πειθαρχηθεί έστω κι αν αυτό α-παιτεί μια στροφή του πολιτικού συστήμα-τος σε μοντέλα με ολοκληρωτικά χαρα-κτηριστικά.

Είναι η Χρυσή Αυγή το μακρύ χέρι τουσυστήματος ή αυτή είναι μια απλοϊκήπροσέγγιση του φαινομένου; Είναι δημι-ούργημα της κρίσης ή έχει πολύ βαθύτε-ρα αίτια;

∆εν αναλύουμε το φαινόμενο ούτε ως«μακρύ χέρι του συστήματος» ούτε ως γέν-νημα της κρίσης που θα εξαφανιστεί μετάαπ’ αυτήν. Και στα δύο κείμενα, έστω καιμέσα από διαφορετικές γραμμές ανάλυ-σης, η υπόθεση είναι ότι η ΧΑ αποτέλεσεμια μηχανή μετατροπής των πρακτικών α-

νταρσίας και διαφυγής σε αντικείμενο ε-νίσχυσης και επέκτασης της κυριαρχικό-τητας του κράτους και παραγωγής νομιμό-τητας. Ταυτόχρονα όμως, ήδη από την ε-ποχή που γράφαμε το βιβλίο, βλέπαμε α-νοιχτές όλες τις πιθανότητες, ακόμα καιαυτή της δραστηριοποίησης του ποινικούμηχανισμού. Αν το καλοσκεφτούμε, η ΧΑδεν κομίζει κάτι καινούργιο. Ουσιαστικάπαρακολουθεί, τραβώντας στα άκρα τους,κρατικές πολιτικές καταστολής. Η θεσμι-κή βία, η οποία συχνά έπαιρνε μορφές ό-χι καταστολής της εγκληματικότητας αλλάκαταστολής της ύπαρξης, ήταν ένα φαινό-μενο που προϋπήρχε της θεαματικής εμ-φάνισης της ΧΑ στο πολιτικό σκηνικό. Υπ’αυτήν την έννοια, η υπόθεσή μου είναι ότιη δράση της ΧΑ, νοηματοδοτούμενη ως α-ταξία, συντείνει στην ανασήμανση ως κα-νονικότητας της θεσμικής βίας, ακόμα κιόταν ο νόμος εφαρμόζεται ενάντια στο νό-μο.

Το γεγονός που ανάγκασε την κυβέρνη-ση να αλλάξει στάση απέναντι στη ΧΑ ή-ταν η δολοφονία του Παύλου Φύσσα;

Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω, γιατί, απόό, τι φαίνεται, ο ποινικός μηχανισμός ήτανέτοιμος από καιρό να προχωρήσει στην τε-λική πράξη. Αυτό που μπορώ να πω, είναιότι εάν λάβουμε υπόψη ότι η Χρυσή Αυγή,ως περιθωριακή ομάδα του 1%, είχε κατε-ξοχήν αντι-αριστερή δράση, πριν εξειδι-κευθεί κυριολεκτικά στο χώρο των μετα-ναστών, ενώ ταυτόχρονα και η επίσημηρητορική περί τρομοκρατίας στοχεύειστον -αλλά και στοχοποιεί τον- χώρο τηςΑριστεράς, κοινοβουλευτικής και εξωκοι-νοβουλευτικής, θα μπορούσε να μιλήσεικανείς για τη διαμόρφωση ενός πλαισίουκυκλικής εγγύτητας ανάμεσα σε θεσμικέςδράσεις και τη δράση της Χρυσής Αυγής.Και ίσως αυτό να είναι και το μόνο ουσια-στικό περιεχόμενο της περίφημης θεωρίαςτων δύο άκρων, την οποία, κατά τα λοιπά,προσωπικά τη θεωρώ ως ένα ιδεολόγημαανάξιο περαιτέρω ενασχόλησης.

18 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΟΥΚΟΥΤΣΑΚΗ

Κρίσηκαι ναζιστικό φαινόμενο

*Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Χρυσή Αυγή και στρατηγική διαχείρισης της κρίσης»

Η Αφροδίτη Κουκουτσάκη είναι ε-πίκουρη καθηγήτρια Εγκληματο-λογίας στο Τμήμα Κοινωνικής Αν-θρωπολογίας του Παντείου Πανε-πιστημίου. Την προηγούμενη ε-βδομάδα έγινε η επίσημη παρου-σίαση του βιβλίου "Χρυσή Αυγήκαι στρατηγικές διαχείρισης τηςκρίσης", το οποίο έχει συγγράψειμαζί με τον Μάριο Εμμανουηλί-δη. Μίλησε στην "Εποχή" για τονσκοπό του βιβλίου, το οποίο, πα-ρότι αναφέρεται στη Χρυσή Αυ-γή, δεν φιλοδοξεί να δώσει εύκο-λες απαντήσεις για τα αίτια της α-νόδου της, αλλά να την αντιμετω-πίσει «ως σκιά που αναζητά τoσώμα της σε ένα πλήθος διαδικα-σιών και στρατηγικών της εξου-σίας».

Ο Γαβριήλ Α. έχει ανάγκητην αλληλεγγύη μας

Έχασε το μάτι του από ευθεία βολήμε δακρυγόνο όπλο κατά τη διάρκειατης διαδήλωσης ενάντια στη δολοφονίατου Παύλου Φύσσα στις 18 Σεπτεμ-βρίου. Χρειάζεται νέα χειρουργική ε-πέμβαση και τα έξοδα είναι υπέρογκα.

* Λογαριασμός οικονομικής ενίσχυ-σης ALPHA BANK: 209-00-2340003387, Γαβριήλ Α.

* Κουτί οικονομικής ενίσχυσης «Κοι-νωνικός χώρος Βοξ», Θεμιστοκλέουςκαι Αραχόβης, πλατεία Εξαρχείων

Στον ιστότοπο της Εποχής έχουμε α-ναρτήσει κείμενο του Παναγιώτη Πα-παδόπουλου (Κάιν) για τον Γαβριήλ Α.

““Το πρόβλημα δεν είναι τι θα συμβεί με το κόμμα τηςΧΑ αλλά τι θα γίνει στη συνέχεια, εάν θα απορροφηθεί αυ-τό το κομμάτι του κόσμου που στράφηκε στη ΧΑ σε άλλαπολιτικά ή κοινωνικά μορφώματα με ίδια χαρακτηριστικά.Το πρόβλημα, δηλαδή, είναι ένας υφέρπων εκφασισμόςτης ελληνικής κοινωνίας, ο οποίος επέτρεψε τη διείσδυσητης ΧΑ στο κοινωνικό σώμα.

Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 19KOINΩΝΙΑ

Βόλος: Μια πολιτικάεπικίνδυνη στοχοποίηση

Σε επικίνδυνα μονοπάτια κινεί-ται η Ένωση Αστυνομικών

Υπαλλήλων Μαγνησίας κατηγο-ρώντας, χωρίς κανένα στοιχείο,τους διαδηλωτές, μεταξύ των ο-ποίων και μέλη του ∆ικτύου για ταΠολιτικά και Κοινωνικά ∆ικαιώ-ματα Βόλου και το μπλοκ της κα-τάληψης Ματσάγγου, (που μετά τοτέλος της πορείας για το Πολυτε-χνείο, συνέχισαν μέχρι την πλατείαΠανεπιστημίου, συνοδεία διμοι-ριών ΜΑΤ), για ρίψη μολότοφ ταξημερώματα της 18ης Νοεμβρίου,στο αστυνομικό τμήμα Βόλου.

Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλ-λήλων Μαγνησίας, με ανακοίνωσήτης κατηγορεί όσους συνέχισαν μέ-χρι την πλατεία Πανεπιστημίου ό-τι «αμαύρωσαν την ημέρα αυτή εκ-φωνώντας συνθήματα ακραίου πε-ριεχομένου» και ότι κάποια «“αν-θρωπάκια” (sic) καλώς υποκινού-μενα, κατευθυνόμενα και άρισταχαλιναγωγούμενα από δειλούς καιπνευματικά ανοχύρωτους καθοδη-γητές, εκδήλωσαν επίθεση με 5βόμβες μολότοφ εναντίον του ΑΤΒόλου». «Με την εξόφθαλμα ατεκ-μηρίωτη, σε σημεία εννοιολογικάακατανόητη, δεοντολογικά απα-ράδεκτη, αλλά και κυρίως πολιτι-κά επικίνδυνη ανακοίνωσή τηςΈνωσης Αστυνομικών ΥπαλλήλωνΜαγνησίας καλλιεργείται απρο-σχημάτιστα», όπως σημειώνει το∆ίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινω-νικά ∆ικαιώματα Βόλου, «η στοχο-ποίηση πολιτικών και κινηματικώνχώρων, η καλλιέργεια της θεωρίαςτων “δύο άκρων”, η εν δυνάμειπροετοιμασία φρονηματικών διώ-ξεων». Το ∆ίκτυο και η Αντιφασι-στική Κίνηση Μαγνησίας καλούντο ∆Σ της Ένωσης ΑστυνομικώνΥπαλλήλων Μαγνησίας να πάρειπίσω την απαράδεκτη ανακοίνωσηκαι την Αστυνομική ∆ιεύθυνσηΜαγνησίας να πάρει ξεκάθαρηκαι δημόσια θέση πάνω στο θέμα.

Κλείνουν το ΠολιτιστικόΚέντρο της Ευελπίδων* Συγκέντρωση διαμαρτυρίας

τη ∆ευτέρα 25 Νοεμβρίουστις 9.30 μ.μ.

ΟΟργανισμός Πολιτισμού,Αθλητισμού και Νεολαίας (Ο-

ΠΑΝ∆Α) του δήμου Αθηναίων α-ποφάσισε ότι το Γκύζη, η Κυψέληκαι το Πολύγωνο δεν έχουν ανά-γκη τον πολιτισμό ούτε τον αθλητι-σμό και κυρίως ούτε τη νεολαία.Κλείνει το Πολιτιστικό Κέντρο καιτο γήπεδο του μπάσκετ στην Ευελ-πίδων, που καλύπτουν τις πολιτι-στικές και αθλητικές ανάγκες τωνκατοίκων της περιοχής, ενώ απο-τελεί το μοναδικό χώρο εκδηλώ-σεων και άθλησης για τα σχολείατης περιοχής. Το κτίριο ανήκει στουπουργείο Εθνικής Άμυνας και οδήμος έχει καθυστερήσει την υπο-γραφή μισθωτηρίου συμβολαίου,με αποτέλεσμα να δίνει πάτημαστην κυβέρνηση να παραχωρήσειτο κτίριο στην Ευελπίδων για ναμετατραπεί σε έναν ακόμη χώροδικαστηρίων.

Η συνέλευση κατοίκων Γκύζη,Πολυγώνου, Κυψέλης καλούν σεσυγκέντρωση στην ΚτηματικήΥπηρεσία Αθηνών (Φερρών 24και Αριστοτέλους) τη ∆ευτέρα 25Νοεμβρίου, στις 9.30 π.μ. ενάντιαστην έξωση του πολιτιστικού κέν-τρου. Τις κινητοποιήσεις των κα-τοίκων στηρίζει η Ανοιχτή Πόληκαι η Ανταρσία στις γειτονιές τηςΑθήνας.

•

Μ ια ενδιαφέρουσα όσο και σημαν-τική δίκη διεξάγεται αυτές τις ημέ-ρες (εξ αναβολής) στο Πενταμε-

λές Ναυτοδικείο Πειραιά. Κι αυτό γιατίείναι μία από τις σπάνιες φορές –παρά τιςδεκάδες περιπτώσεις που έχουν αναφερ-θεί– που στο εδώλιο κάθονται λιμενικοί κα-τηγορούμενοι για βασανισμό μεταναστών.∆ύο Μαροκινοί είχαν το θάρρος να καταγ-γείλουν όσα υπέστησαν πάνω στο σκάφοςτου λιμενικού που τους μετέφερε στο λιμάνιτης Χίου το 2007 αλλά και να αναγνωρί-σουν στο πρόσωπο τριών ανδρών των ειδι-κών μονάδων του Σώματος τους βασανι-στές τους. Την περασμένη Τετάρτη στοΝαυτοδικείο εμφανίστηκε μόνο ο ένας απότους δύο πολιτικώς ενάγοντες αφού ο δεύ-τερος ζει πλέον στη Νορβηγία, και κατέ-θεσε επί τρεις και πλέον ώρες απαντώνταςσε εξαντλητικές ερωτήσεις από την πλευράτης έδρας. Η μαρτυρία συγκλονιστική: τουςέδερναν με γκλομπ, τους χτυπούσαν το κε-φάλι στα κάγκελα του πλοίου, τους έκανανηλεκτροσόκ με όπλο τέιζερ, τους υπέβαλανστο μαρτύριο του εικονικού πνιγμού μέσασε κουβά με νερό αλλά και με πλαστική σα-κούλα στο κεφάλι, τους σημάδεψαν μεόπλο και στη συνέχεια πυροβόλησαν στοναέρα…

Στη διάρκεια της μαραθώνιας εξέτασηςτου μάρτυρα, η υπεράσπιση των κατηγο-ρούμενων λιμενικών κράτησε απίστευταπροκλητική στάση, σχολιάζοντας δυνατά,κατηγορώντας τους δικηγόρους της πολιτι-κής αγωγής Β. Παπαστεργίου και Β. Πα-

παδόπουλο για γραικυλισμό και πλαστο-γραφία και αμφισβητώντας την παρουσίατων δύο προσφύγων στη Χίο, ακόμη και τηνύπαρξη του δεύτερου στον… πλανήτη. Οπολύς Στέλιος Πυλιώτης δικηγόρος Πει-ραιά, στέλεχος της Νέας ∆ημοκρατίας καισυνήγορος παλιότερα των ΟΥΚάδων πουφώναζαν φασιστικά συνθήματα σε στρα-τιωτική παρέλαση, δεν τσιγκουνεύτηκε τουςθεατρινισμούς οι οποίοι ωστόσο σε κάποιεςστιγμές κορύφωσης ενόχλησαν και τηνέδρα.

Το δικαστήριο εξέτασε ακόμη ως μάρτυ-ρες τη Νατάσα Στραχίνη και τη ΜαριάνναΤζεφεράκου, τις δύο δικηγόρους που δέ-χτηκαν τις καταγγελίες των μεταναστών, ηπρώτη στο κέντρο υποδοχής της Χίου και ηδεύτερη ως μέλος του κλιμακίου δικηγόρωντης Αθήνας που επισκέφθηκε στη συνέχειατο νησί. Και οι δύο επιβεβαίωσαν μέχρι κε-ραίας τις καταγγελίες, όπως είχαν κάνειάλλωστε και στις αρχικές καταθέσεις τους,δέχτηκαν ωστόσο παρατηρήσεις από το δι-καστήριο γιατί δεν προχώρησαν αμέσως σεμηνυτήρια αναφορά και διαβίβασαν τηνκαταγγελία στη οργάνωση Pro Asyl. Η δίκηθα συνεχιστεί τη ∆ευτέρα μετην κατάθεση της ΜαρίαςΠίνιου Καλλή, η οποίαυποδέχτηκε τους δύο πρό-σφυγες στο Κέντρο Απο-κατάστασης ΘυμάτωνΒασανιστηρίων, όταναυτοί έφτασαν πιαστην Αθήνα. Την

ίδια ημέρα αναμένεται και η απόφαση, ηοποία χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα σημαντικήτόσο για την παρούσα υπόθεση όσο και ωςδεδικασμένο για άλλες υποθέσεις στο μέλ-λον. Εκφράζονται, ωστόσο, φόβοι γιααπαλλαγή των κατηγορουμένων λόγω αμ-φιβολιών, κατεύθυνση στην οποία πιέζεικαι η υπεράσπισή τους προσπαθώντας ναανακαλύψει αντιφάσεις στα λόγια των βα-σανισμένων. Η ομάδα δικηγόρων για τα δι-καιώματα προσφύγων και μεταναστώνζητά την παρουσία όσο το δυνατόν περισ-σότερων πολιτών στο Ναυτοδικείο.

Ρόζα Κοβάνη

ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Τρεις λιμενικοί στο εδώλιο για βασανισμό μεταναστών* Η δίκη συνεχίζεται τη ∆ευτέρα, οπότε αναμένεται και η απόφαση

«Oπου υπάρχει αντι-φασιστική δράσηθα υπάρχει και αν-

τίδραση, το θέμα είναι ποιος θανικήσει», δηλώνει στην Εποχή οκ. Μπαλάσκας, δημοσιογράφοςτης εφημερίδας «Εμπρός» τηςΜυτιλήνης που αρθρογράφησεσχετικά με τις νεοναζιστικές α-ντιλήψεις και πρακτικές του δι-ευθυντή γυμνασίου, κ. ΒασίληΜακρυπούλια με αποτέλεσμανα του ασκηθεί δίωξη. «Η ιστο-ρία ξεκινάει από παλιά με τονεν λόγω κύριο να έχει συχνά α-πασχολήσει με τις νεοναζιστι-κές απόψεις. Το 2007, σε τηλε-οπτική εκπομπή, είχε υπερα-μυνθεί το έργο των δικτατόρωνΜεταξά και Παπαδόπουλου.Τότε ακόμα ήταν μέλος της ∆Α-ΚΕ, απ’ την οποία εκδιώχτηκεαργότερα. Το 2010 έγραφε πλή-θος νεοναζιστικών κειμένων σειστοσελίδα που «πατούσε» στονιστότοπο του Υπουργείο Παι-δείας, το οποίο παρά τις αντι-δράσεις και την Ε∆Ε που έγινετότε τον «έβγαλε λάδι». Φέτος,την ημέρα του εορτασμού τουΠολυτεχνείου στο σχολείο πρό-βαλε βιντεάκι με τίτλο «ο μύθοςτου Πολυτεχνείου». Επειδή ά-σκησα κριτική σε άρθρο μουκαι τον αποκάλεσα νεοναζί, κα-τέθεσε μήνυση και συνελήφθη-κα», εξηγεί ο κ. Μπαλάσκας.Το συγκεκριμένο βίντεο ήταναναρτημένο και στο προσωπικόιστολόγιο του διευθυντή, το ο-ποίο όμως έκλεισε έπειτα. Η δί-κη αναβλήθηκε για τις 27 Νοεμ-βρίου ύστερα από αίτημα τουκατήγορου, λόγω ανυπαρξίαςμαρτύρων κατηγορίας. ΤοΥπουργείο Παιδείας εν τω με-ταξύ, παραμένει αμέτοχο και α-διάφορο όσον αφορά την φασι-στική διαπαιδαγώγηση των μα-

θητών από τον συγκεκριμένοδιευθυντή.

Μήνυση κατά«Εργατικής Αλληλεγγύης»

«Η προσπάθεια φίμωσης τουΤύπου και των αριστερών αγω-νιστών εντάσσεται στην γενικό-τερη εγκληματική δράση τηςΧρυσής Αυγής», εκτιμά η κ.Κατερίνα Θωίδου, δημοσιο-γράφος της «Εργατικής Αλλη-λεγγύης», που επίσης διώκεταιγια τον αντιφασιστικό της λόγοσε άρθρο που είχε δημοσιευτείπέρυσι το Νοέμβριο με τίτλο«Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά».Η μήνυση για συκοφαντική δυ-σφήμηση κατατέθηκε από τονκ. Ανδριανόπουλο και αφοράκαι τον εκδότη κ. Τάσο Ανα-στασιάδη καθώς και τον διευ-θυντή κ. Πάνο Γκαργκάνα. Η α-φορμή ήταν ότι στο κείμενο ομηνυτής χαρακτηρίζεται ως φα-σίστας. «Πρόκειται για μια δί-κη φρονηματικού χαρακτήρα.Είναι συνηθισμένη πρακτικήτης Χρυσής Αυγής, καθώς χρη-σιμοποιεί το δικαστικό μηχανι-

σμό ως μέσο τρομοκράτησης ό-χι μόνο των δημοσιογράφωναλλά και κάθε αγωνιστή» δήλω-σε σε συνέντευξη τύπου για τοζήτημα ο δικηγόρος ∆ημήτρηςΖώτος. «Ο Ανδριανόπουλος εί-ναι συνεργάτης του βουλευτήτης Χρυσής Αυγής, Χρυσοβα-λάντη Αλεξόπουλου, είχε υπο-γράψει για την αποφυλάκιση ε-νός άλλου φασίστα που είχε ε-πιτεθεί σε αντιρατσιστική συγ-κέντρωση, ενώ είχε καταθέσεικαι μήνυση εναντίον του αρι-στερού αγωνιστή Σάββα Μι-χαήλ» υπενθυμίζει στην Εποχήη κ. Θωίδου. Η δίκη θα πραγ-ματοποιηθεί στις 12 ∆εκέμβρηκαι καλείται σε συμπαράστασηόλος ο αντιφασιστικός κόσμοςτην ίδια μέρα στο δικαστήριο.

∆ίωξη κατά Θ.Κούρκουλα

Το ίδιο καλείται να κάνει καιστις 16 ∆εκεμβρίου καθώς τότεείναι προγραμματισμένη η δίκητου αριστερού αγωνιστή κ. Θα-νάση Κούρκουλα. Το Μάιο του2009 γνωστός νεοναζί κάτοικοςτου Αγ. Παντελεήμονα δέχτηκε

επίθεση από ομάδα ροπαλοφό-ρων. Στην αρχική μήνυση πουκατέθεσε κατ’ αγνώστων είχεδηλώσει στην αστυνομία ότι δενείχε μπορέσει να διακρίνει κα-νένα πρόσωπο και να συγκρα-τήσει χαρακτηριστικά. Ένα μή-να μετά και αφού είδε στην τη-λεόραση τον αντιρατσιστή κ.Κούρκουλα ανασκεύασε τη μή-νυση του και τον στοχοποίησεως καθοδηγητή της ομάδας απ’την οποία είχε δεχτεί επίθεση.«Η δίωξη μου συνέβη την ίδιαπερίοδο με την μήνυση που α-φορούσε και τον Σάββα Μι-χαήλ και άλλους και έχει ωςστόχο τη συκοφάντηση και τηστοχοποίηση του αντιρατσιστι-κού και αντιφασιστικού κινήμα-τος ώστε οι νεοναζί να μετατρέ-ψουν τον Αγ. Παντελεήμονα σεάβατο. Άλλωστε τότε επικρα-τούσε ένα γενικότερο επιθετικόκλίμα εναντίον μου με δηλώσειςστα κανάλια από υποτιθέμε-νους κατοίκους μέχρι και του κ.Γεωργιάδη, βουλευτή του ΛΑ-ΟΣ ακόμα», δηλώνει στην Επο-χή ο κ. Κούρκουλας. Επισημαί-νει επίσης τη δημιουργία πλεί-στων ερωτηματικών για το γε-γονός ότι μία τέτοια μήνυση, μετόσο σαθρά στοιχεία και απου-σία μαρτύρων, δεν πήγε κατευ-θείαν στο αρχείο ως είθισται.«Το αντιφασιστικό κίνημα πρέ-πει να δώσει το παρόν σε όλεςαυτές τις δίκες ώστε να διώξου-με το φασισμό. Αποτελούν κρί-σιμο σημείο για όλον τον αγώ-να κατά της Χρυσής Αυγής, γιατο τι θα συμβεί και για τη δρά-ση της ίδιας, αλλά και για τη θε-ωρία των δύο άκρων που ξεπλέ-νει την Χρυσή Αυγή και την κυ-βέρνηση.

Τζέλα Αλιπράντη

Φασιστικές διώξεις δημοσιογράφωνκαι αριστερών αγωνιστών

20 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τη συνέντευξη πήρεη Ιωάννα ∆ρόσου

Ποιος είναι ο ρόλος των –κυρίαρχωνκατά βάση– ΜΜΕ σήμερα; Τελικά τα μίν-τια ελέγχουν την άσκηση της πολιτικής ήτη διαμορφώνουν;

Τα ΜΜΕ είναι μια εξουσία στα χέριατων κυρίαρχων κομμάτων, που προσπα-θούν να ελέγξουν τον τρόπο με τον οποίοη κοινωνία αντιλαμβάνεται τα πράγματα.Αυτό που διαδραματίζει πολύ σημαντικόρόλο δεν είναι η εικόνα ή ο λόγος που με-ταδίδουν άμεσα τα ΜΜΕ, αλλά το πώς έμ-μεσα, δηλαδή μεταφορικά και συμβολικά,προσπαθούν να ελέγξουν τις αναπαρα-στάσεις, τις εικόνες ακόμη και τις ιδέεςτων πολιτών σε σχέση με το τι είναι σωστό,τι είναι πρέπον, τι είναι ηθικό. Γι’ αυτό δενμπορούμε να δούμε το ρόλο των ΜΜΕέξω από την κυρίαρχη νομιμοποιητική δια-δικασία ούτε έξω από την ιδεολογική συγ-κρότηση του κρατούντος νεοφιλελευθερι-σμού. Από τα παραπάνω προκύπτει ο κα-ταλυτικός ρόλος των ΜΜΕ τόσο στονέλεγχο όσο και στη διαμόρφωση της πολι-τικής.

Πόσο ισχυρό όπλο αποτελούν τα ΜΜΕστα χέρια της εξουσίας;

Τα ΜΜΕ πάντα, και πολύ περισσότεροσήμερα, σε περιόδους έντονης κρίσης, κοι-νωνικοπολιτικής αλλά και πολιτισμικήςυφής, αποτελούν εργαλεία τα οποία χρη-σιμοποιεί η εκάστοτε εξουσία, είτε αυτήείναι πολιτική, είτε οικονομική, για ναμπορέσει να διαμορφώσει το λόγο, τις αν-τιλήψεις και τις συμπεριφορές των ατόμωνμέσα στην κοινωνία. Είναι αυτονόητο, ότιο έλεγχος της διαχείρισης των μέσων, έχειάμεση συνέπεια και στο ίδιο το περιεχό-μενο που εκπέμπεται με άμεσες συνέπειεςστη διαμόρφωση αντιλήψεων και εικόνωνπου στην ουσία είναι κατασκευασμένεςκαι όχι δεδομένες, άρα συνιστούν προϊόνερμηνείας. Πράγματι, στη συνολική διαδι-κασία διαχείρισης των γεγονότων παρεμ-βαίνουν πολλαπλοί δρώντες, τα συμφέ-ροντα των οποίων αντιπαρατίθενται στοπλαίσιο του δημόσιου χώρου, στην προ-σπάθεια νομιμοποίησης των απόψεώντους απέναντι σε άλλες απόψεις με στόχονα δράσουν στις συλλογικές νόρμες, στηδιαμόρφωση γνωμών και στον προσανα-τολισμό των δημόσιων πολιτικών. Αυτόπου πρέπει βεβαίως να τονίσουμε και δενπρέπει να ξεχνάμε είναι ότι παράλληλα μετον κυρίαρχο λόγο και τα κυρίαρχα ΜΜΕπαράγονται άλλοι εναλλακτικοί λόγοι ορόλος των οποίων είναι καταλυτικόςακόμα και ή κυρίως σε συγκυρίες κρίσης ήσε έντονα μεταβατικές φάσεις.

Έχουν αλλάξει τα εργαλεία που χρησι-μοποιούν τα ΜΜΕ μέσα στο χρόνο;

Τα κυρίαρχα ΜΜΕ προσαρμόζουν ταεργαλεία τους στη συγκυρία, αλλά ο απώ-τερος στόχος παραμένει ο ίδιος: Να δημι-ουργούν αντιλήψεις και απόψεις που θεω-ρούνται ευρέως αποδεκτές και ακόμα πα-ραπέρα να διαμορφώνουν συμπεριφορές.Προφανώς η εξέλιξη της τεχνολογίας εκ-συγχρονίζει συνεχώς τα εργαλεία αυτά.Από την άλλη, τα μίντια δεν μπορούν ναπαραβλέψουν την αυτόνομη δυναμική πουδιαμορφώνεται με το διαδίκτυο, ειδικά σε

ορισμένες ομάδες πολιτών, όπως είναι οινέοι, που πλέον πληροφορούνται, επικοι-νωνούν και αντιλαμβάνονται την πραγμα-τικότητα διαφορετικά.

Πώς μπορεί ο πολίτης να απορρίψειτην κατασκευασμένη αντίληψη που τουπαρουσιάζεται;

Πρώτα από όλα κάθε πολίτης θα πρέπεινα συνειδητοποιήσει ότι καθετί που περνάμέσα από την τηλεόραση ή την εφημερίδασυνιστά ιδεολογική και πολιτική τοποθέ-τηση, άρα μια κατασκευή και όχι απλή κα-ταγραφή της πραγματικότητας. Τα μέσαεπικοινωνίας λειτουργούν ως φορείς κα-τασκευής νοήματος και διαπραγμάτευσηςδιαφορετικών αναπαραστάσεων του κό-σμου. Τα μέσα επικοινωνίας δημιουργούνέτσι ένα συμβολικό μιντιακό χώρο διοχε-τεύοντας πολλαπλά μηνύματα προς τουςαποδέκτες, πάντα στο πλαίσιο μιας συγκε-κριμένης μετάφρασης των γεγονότων,συντελώντας με διαφορετικό τρόπο στηνοηματοδότησή τους.

Ένα άλλο στοιχείο που αξίζει τον κόπο

να επισημανθεί, είναι ότι θα πρέπει να κα-τανοήσουμε τα ΜΜΕ ως εργαλεία, ωςμέσα, και όχι ως συνώνυμα μιας επικοινω-νιακής διαδικασίας που συντελείται στοπλαίσιο άσκησης της πολιτικής. Αρκετοί –ανάμεσά τους και διανοούμενοι– ταυτί-ζουν λανθασμένα την πολιτική επικοινω-νία με τα μέσα και τις τεχνικές της (ΜΜΕ,σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, δη-μόσιες σχέσεις, πολιτική διαφήμιση, πολι-τικό μάρκετινγκ). Εάν λάβουμε υπόψη ταπαραπάνω δεν μπορούμε προφανώς ναπεριοριστούμε σε μια διαμεσολαβημένηκατασκευή της πραγματικότητας αλλά θαπρέπει να αντιληφθούμε το ρόλο μας ωςπολίτες μέσα από την κινητοποίηση τουλόγου και της δράσης μας, κατανοώνταςτο νομιμοποιητικό μας ρόλο στο πλαίσιοτης σύγχρονης αντιπροσωπευτικής δημο-κρατίας όχι μόνο μέσω των εκλογών, αλλάμέσα από την καθημερινή δράση, τη συμ-μετοχή, μέσα από το λόγο που μπορεί οκαθένας να εκφράσει. Στην ουσία, ηδράση και ο λόγος μπορούν να λάβουν τημορφή αντίστασης και εναλλαγής ενάντιασε μια αντίληψη και πολιτική που δεν ικα-νοποιεί.

Θεωρείτε ότι ο πολιτικός λόγος σήμεραέχει τροποποιηθεί, ότι ενδεχομένως κυ-ριαρχεί η συνθηματολογία;

Ο κυρίαρχος πολιτικός λόγος χρησιμο-ποιεί όλη τη δυναμική που του παρέχει η

μαρκετίστικη αντίληψη, με μόνο στόχο ναεκπέμψει ένα αποτελεσματικό και πει-στικό μήνυμα. Καταστρατηγώντας τις κοι-νωνικές συλλογικές αξίες αλλά και την έν-νοια του πολίτη ως δυναμικής οντότηταςεντός της κοινωνίας, αναδεικνύει την ατο-μικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Σ’αυτή τη διαδικασία, το μπιχεβιοριστικόμοντέλο θεώρησης και ανάλυσης τωνΜΜΕ και κατά ακολουθία και της πολιτι-κής επικοινωνίας που ιστορικά ξεκίνησεστις ΗΠΑ μετά τον πρώτο παγκόσμιο πό-λεμο, διερευνά κυρίως το ρόλο των ΜΜΕως μέσων επηρεασμού της κοινής γνώμης.Στην ίδια λογική, τα κυβερνητικά και συ-στημικά μοντέλα ανάλυσης επικεντρώνουντην προσοχή στην με οποιοδήποτε τρόποπροσπάθεια εξισορρόπησης, επιβίωσηςκαι διατήρησης του πολιτικού συστήματος,προσπάθεια που απομακρύνεται ριζικάαπό την ενδεχόμενη δημιουργία των όρωνμεταβολής ή και ανατροπής του πολιτικούσυστήματος. Προφανώς τα ΜΜΕ σε αυτήντη λογική είναι εδώ για να εξυπηρετούν

μια κυρίαρχη υπάρχουσα τάξη που δενεπιτρέπει τη δυναμική παρουσία των πο-λιτών αλλά κυρίως τη συμμόρφωση σε ήδηυπάρχουσες λογικές, απομακρύνοντας τηδυνατότητα ανοίγματος διαύλων επικοι-νωνίας, καθιστώντας έτσι στην κυριολεξίατον πολίτη ένα παθητικό όν που αποδέχε-ται σε γενικές γραμμές μια κυρίαρχη λο-γική.

Σύμφωνα με ένα άλλο ρεύμα σκέψης,που προφανώς στηρίζεται σε ένα διαφο-ρετικό αξιακό και ιδεολογικό επίπεδο, ταΜΜΕ προσδιορίζονται ως μέσα κατα-σκευής της πραγματικότητας. ∆ρουν καιλειτουργούν στη βάση ερμηνευτικών καισυμβολικών νοηματοδοτήσεων και προ-φανώς αυτό αφορά τόσο την παραγωγήμηνύματος όσο και την πρόσληψη του. Ησυμβολική ταυτοποίηση ενός διαμεσολα-βημένου γεγονότος υλοποιείται μόνονμέσω της αφήγησης από τον παραγωγόκαι της πρόσληψης από τον αναγνώστη.Στη λογική αυτή, η εξουσία, ο λόγος και ηδράση συνυπάρχουν έτσι ώστε να γίνεταιεφικτή η πολιτική δραστηριότητα. Οι πο-λιτικές, έτσι, αποφάσεις αποτελούν το αν-τικείμενο δημόσιων συζητήσεων, σχολια-σμών και κριτικών.

Στη βάση αυτή γίνεται αντιληπτός ορόλος της ιδεολογικοπολιτικής και αξια-κής θεώρησης όσον αφορά τον τρόπο λει-τουργίας και αντίληψης περί μιντιακών

μηνυμάτων με άμεσες συνέπειες και στηθεώρηση και αντίληψη περί λειτουργίαςτου κυρίαρχου πολιτικού ρόλου αλλά καιάλλων μορφών εναλλακτικών πολιτικώνλόγων.

Ο λόγος της Αριστεράς μπορεί να γίνειπειστικός στην πλειοψηφία της κοινω-νίας;

Η Αριστερά –και κυρίως η ανανεωτικήαριστερά– εκφράζει την αντίληψη του σε-βασμού της ατομικότητας μέσα στη συλλο-γικότητα. Και από αυτή την άποψη νομίζωότι πείθει τους ανθρώπους που αντιλαμ-βάνονται έτσι τα πράγματα. Ένα βασικό,όμως, ερώτημα που τίθεται είναι πώς ολόγος της Αριστεράς μπορεί να κυριαρχή-σει, χωρίς να φθαρεί από τα ίδια τα μέσατης εξουσίας. Νομίζω ότι αυτός ο δρόμοςείναι πολύ μακρύς, αν θέλουμε να είναιουσιαστικός. Όλες οι διεργασίες που συν-τελούνται από τη Μεταπολίτευση μέχρισήμερα, είτε είναι σε θετική κατεύθυνση –όπως για παράδειγμα η εξέγερση του ∆ε-κέμβρη του 2008– είτε σε αρνητική –όπωςη πολιτική των μνημονίων– έχουν συντε-λέσει στη διαμόρφωση μιας νέας πραγμα-τικότητας. Οι αντιλήψεις της Αριστεράςμπορούν να κυριαρχήσουν και να εναν-τιωθούν στο ατομικιστικό μοντέλο του νε-οφιλελευθερισμού. ∆εν μιλάμε βέβαια γιακάτι εύκολο, αφού θα χρειαστεί να παλέ-ψουμε μια ιδεολογία η οποία επιδιώκειτην εξατομίκευση. Η Αριστερά είναι στηνουσία της ανθρωπιστική, αγγίζει δηλαδήτην ενυπάρχουσα ανάγκη του ανθρώπουνα δρα και να λειτουργεί μέσα σε συλλο-γικότητες. Αν, λοιπόν, επιδείξει η ίδια μιαστάση ηθική και συνειδητοποιήσει τηνπραγματική αξία μιας άλλης αντίληψης γιατην κοινωνία, τον πολιτισμό, την κουλ-τούρα, τότε σε βάθος χρόνου θα καταφέ-ρει να πείσει για την αναγκαιότητα της πο-λιτικής συμμετοχής και της συλλογικήςδράσης ως καθημερινής πρακτικής –σε αν-τίθεση με τη λογική που θέλει τον πολίτηνα δρά και να λειτουργεί πολιτικά μέσωτης ψήφου του κάθε 4 χρόνια.

Έχει εκλείψει η έννοια του πολιτικούπολιτισμού, όπως ακούμε να λέγεταισυχνά τελευταία;

Σε καμία περίπτωση. Προφανώς κάθειδεολογική αντίληψη εκφράζεται μέσααπό το δικό της πολιτικό πολιτισμό.Ωστόσο, η ηθική αντίληψη περί πολιτικής,παρότι πολλές φορές καταστρατηγείται –ακόμα και από άτομα μέσα στην Αρι-στερά–, είναι ένα αιτούμενο. Και είναιχρέος μας να την προστατεύσουμε. Ο πο-λιτικός πολιτισμός βρίσκεται και αυτός σεκρίση. Όμως είναι η μοναδική λύση απέ-ναντι στα πράγματα. Και αυτό δεν πρέπεινα πάψει να το διεκδικεί η Αριστερά. Θαπρέπει να στραφούμε και να προσέξουμεπρώτα απ’ όλα τους δικούς μας συλλογι-κούς χώρους αν θέλουμε μια άλλη αντί-ληψη των πραγμάτων να φτάσει και ναδιαποτίσει την κοινωνία.

* Η Μαριάννα Ψύλλα διδάσκει Πολι-τική Επιστήμη, Πολιτική Επικοινωνία καιΑνάλυση Μηνύματος στο Τμήμα Επικοι-νωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παν-τείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πο-λιτικών Επιστημών.

«Τα κυρίαρχα ΜΜΕ προσαρμόζουν τα εργαλεία τους στη συγκυρία, αλλά ο απώτερος στόχος παραμένει οίδιος: Να δημιουργούν αντιλήψεις και να διαμορφώνουν συμπεριφορές», μας λέει η καθηγήτρια ΠολιτικήςΕπικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Μαριάννα Ψύλλα. Και μπορεί ο κάθε πολίτης να βλέπει από αλλούνα εκπορεύεται το βέλος ή να αισθάνεται ότι βγαίνει από το κάδρο της στόχευσης, όμως, «πρώτα από όλακάθε πολίτης θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι καθετί που περνά μέσα από την τηλεόραση ή την εφημερίδασυνιστά ιδεολογική και πολιτική τοποθέτηση, άρα μια κατασκευή και όχι απλή καταγραφή της πραγματικό-τητας». Για αυτά αλλά και για το ερώτημα «πώς ο λόγος της Αριστεράς μπορεί να κυριαρχήσει, χωρίς να φθα-ρεί από τα ίδια τα μέσα της εξουσίας», μίλησε στην «Εποχή».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΨΥΛΛΑ

Ο πολιτικός πολιτισμόςβρίσκεται σε κρίση

““Η ηθική αντίληψη περί πολιτικής, παρότι πολλέςφορές καταστρατηγείται –ακόμα και από άτομα μέσαστην Αριστερά–, είναι ένα αιτούμενο. Και είναι χρέοςμας να την προστατεύσουμε. Αυτό δεν πρέπει να πάψεινα το διεκδικεί η Αριστερά. Θα πρέπει να στραφούμεκαι να προσέξουμε πρώτα απ’ όλα τους δικούς μαςσυλλογικούς χώρους αν θέλουμε μια άλλη αντίληψητων πραγμάτων να φτάσει και να διαποτίσει τηνκοινωνία.

Ως εδώ η απαξίωση του ρό-λου μας! Ως εδώ η ανα-ξιοπρέπεια στην οποία ο-

δηγείται ο κλάδος και οι ζωέςμας! Ως εδώ η απάθεια και η α-νοχή μας! Στις 24 Νοέμβρη κά-νουμε την αρχή. Κλείνουμε το κε-φάλαιο των διοικήσεων και τωνμηχανισμών ενός ΤΕΕ που μαςάφησε απροστάτευτους από τιςτραγικές επιπτώσεις της κρίσης,που δεν μας αντιμετώπισε ως ε-πιστήμονες, δυναμικό απαραίτη-το για την ανάκαμψη, αλλά λει-τούργησε στην ουσία σαν κυβερ-νητικό όργανο με “πινελιές” α-νούσιας διαμαρτυρίας και σανδιαπλεκόμενο κέντρο εξυπηρέτη-σης “ημετέρων”. Την ίδια στιγμήπαρακολουθούσε αδιάφορα τουςνέους συναδέλφους να μην μπο-ρούν να γραφτούν στο ΤΕΕ καιπολλοί να φεύγουν στο εξωτερι-κό, τους αυτοαπασχολούμενους

να μένουν ανασφάλιστοι αδυνα-τώντας να πληρώσουν τις εισφο-ρές τους, τους μισθωτούς με ή χω-ρίς μπλοκάκι να δέχονται απί-στευτες περικοπές και τραγικέςσυνθήκες εργασίας, τα τεχνικάγραφεία να μην μπορούν να κρα-τήσουν το προσωπικό τους, τουςπερισσότερους συναδέλφους τυ-πικά να είναι ελεύθεροι επαγ-γελματίες αλλά ουσιαστικά άνερ-γοι χωρίς καν δικαίωμα για επί-δομα ανεργίας. Θα επιτρέψουμελοιπόν σε αυτούς να ξαναπάρουντις τύχες του ΤΕΕ; Είτε με τηνψήφο μας είτε (κι αυτό είναι τοπιο κρίσιμο) με την αποχή μας;

Εμείς θέλουμε το ΤΕΕ να είναιτεχνικός σύμβουλος όχι απλά τηςπολιτείας αλλά της κοινωνίαςπου μάχεται και δημιουργεί, ναστηρίξει την παραγωγική ανασυ-γκρότηση της χώρας με σεβασμόστο περιβάλλον, να υπερασπιστεί

τη δημόσια περιουσία και τονπλούτο της χώρας. Θέλουμε έναΤΕΕ φορέα δημοκρατίας καισυμμετοχής. Κι αυτά δεν είναιλόγια του αέρα, είναι στο χέριμας. Αν αγωνιστούμε γι’ αυτά ό-λοι μαζί, μπορούμε να τα πετύ-χουμε.

Ξεκινήσαμε την πορεία μαςπριν από μερικούς μήνες συμμε-τέχοντας ενεργά στις κινητοποιή-σεις στο ΕΤΑΑ ενάντια στις αυ-ξήσεις των ασφαλιστικών εισφο-ρών και στην ανοιχτή συνέλευσημηχανικών. Είδαμε ότι αν είμα-στε ενωμένοι και αποφασιστικοί,μπορούμε να έχουμε αποτέλε-σμα. Προϋπόθεση για μεγαλύτε-ρες νίκες είναι μια νέα πλειοψη-φία στο ΤΕΕ διαμορφωμένη απότο σύνολο των μηχανικών πουδιαλύονται από την κρίση και ταμνημόνια, των μηχανικών που α-ντιστέκονται.

Στόχοι δράσης

Ανατροπή των μνημονιακώνδυνάμεων που διοικούν το ΤΕΕ

Καμία συνεργασία με το μνη-μονιακό σύστημα. Ρήξη με τοΤΕΕ των μηχανισμών και τωνπαρασκηνίων.

∆ημιουργία δομών στο ΤΕΕ ό-που θα εκφράζονται οι μηχανικοίπου σήμερα δεν έχουν φωνή. Μεπραγματική δημοκρατία, συμμε-τοχή, ισοτιμία, πλήρη διαφάνεια.Με αξιοποίηση της γνώσης καιτης εμπειρίας όλων των συναδέλ-φων, όχι μόνο των «επαγγελμα-τιών» των παρατάξεων. Με ανά-κτηση των πόρων για τη λειτουρ-γία του ΤΕΕ ως αυτοδιοικούμενοΝομικό Πρόσωπο ∆ημοσίου ∆ι-καίου.

Άμεσα μέτρα στήριξης των μη-χανικών: Να αγωνιστούμε για να

εξασφαλίσουμεδομές, διαδικα-σίες και πόρουςγια τη στήριξητων συναδέλ-φων που έχουνπληγεί περισσό-τερο από τηνκρίση (ιατρο-φαρμακευτικήπερίθαλψη,προνοιακά επι-δόματα, δομέςαλληλεγγύης,πάγωμα εισφο-ρών κλπ).

ΤΕΕ – μοχλόςγια την παρα-γωγική ανασυ-γκρότηση τηςχώρας: Προς ό-φελος της κοι-νωνίας, με περι-

βαλλοντικό σχεδιασμό. Με πα-ραγωγή βασισμένη στο τρίπτυχοέρευνα – καινοτομία – νέα τεχνο-λογία. Με επενδύσεις χαμηλούκόστους, αξιοποίησης τεχνολο-γιών αιχμής, έντασης γνώσης. Μεσυνεταιριστικά εγχειρήματα πα-ραγωγικού σκοπού, σε όλο τοφάσμα των μηχανικών. Με υπο-στήριξη του δημόσιου χαρακτήρααγαθών και υπηρεσιών, ενάντιαστις ιδιωτικοποιήσεις.

Μεγάλη πρωτοβουλία του ΤΕΕγια τους νέους μηχανικούς: Νακαταγράψουμε τους νέους πουδεν έχουν γραφτεί στο ΤΕΕ γιαοικονομικούς λόγους και να πά-ρουμε μέτρα για την αποθάρρυν-ση της μετανάστευσης και την ε-πιστροφή όσων έχουν ήδη φύγει.Να αξιοποιήσουμε ανεκμετάλ-λευτους τομείς προνομιακούς γιατη χώρα με επίκεντρο τους νέουςμηχανικούς.

ΤΣΜΕ∆Ε σε νέα πορεία μαζίμε όλα τα ταμεία, υπέρ των α-σφαλισμένων: Χρειαζόμαστε ένα«Εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησηςτων Ταμείων» με χρηματοδότησηαπό τη φορολόγηση του μεγάλουπλούτου και ειδικές πολιτικές.Να απαιτήσουμε την κάλυψη τωνκλεμμένων αποθεματικών από τοPSI, την καταβολή των οφειλομέ-νων από το κράτος.

•

Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 21ΘΕΜΑΤΑ

Ο ι φετινές εκλογές στο ΤΕΕ γίνονταισε συνθήκες πρωτοφανούς φραγήςενημέρωσης (μετά το κλείσιμο του

Ενημερωτικού ∆ελτίου του ΤΕΕ). Η πλει-οψηφία της απερχόμενης ∆ιοίκησης, αυ-τοπροβάλλεται έτσι ως ευαίσθητη και επι-τυχής. Με απίστευτο θράσος προσπαθείνα οικειοποιηθεί αποτελέσματα μαζικώναγώνων, κρύβει την απροκάλυπτη συνερ-γασία της με τις κυβερνήσεις του μνημό-νιου. Κρύβει ότι εκπρόσωποί της ψήφισαντην επιβολή καταστροφικών αυξήσεωνστις ασφαλιστικές μας εισφορές, ότι εκχώ-ρησαν τα αποθεματικά του Ταμείου μας,όχι για να στηριχτούν οι ασφαλισμένοι αλ-λά μια τράπεζα πτώμα, η Τράπεζα Αττι-κής.

Το ΤΕΕ, γέννημα της νεωτερικότητας,θεσμός προορισμένος να οργανώνει τοαυτοδιοίκητο του επαγγέλματος, με κατα-στατικά αντικείμενα να το ανυψώνει καινα εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, σεσυνθήκες μνημονιακής καταστροφής καιτων δύο αντικειμένων, καταρρέει. Στρέφειπροκλητικά την πλάτη στους μηχανικούς,μετατρέπεται μεθοδικά σε παράρτημα τηςΕκτελεστικής Εξουσίας. Νομιμοποιεί αυ-θαίρετα, πιστοποιεί ελεγκτές και επιθεω-ρητές, ορίζει συμβούλους, «επιμορφώνει»,

πάντα με το αζημίωτο, επικροτεί τη δημι-ουργία μηχανικών πολλών ταχυτήτων,συμβάλλει άριστα στην επιβολή του μνη-μονιακού μεσαίωνα.

Το τελευταίο σόου των κ. Σπίρτζη - Κα-μίνη με προσκεκλημένο τον κ. Μπουτάρη,που με υπερηφάνεια αναγγέλλουν τη με-τατροπή του ΤΕΕ σε εξάρτημα πολεοδο-μικών υπηρεσιών, αποτελεί ασφαλώς αθέ-μιτη στήριξη του δημάρχου στον απερχό-μενο πρόεδρο. Όσο ανυπόστατη και αν εί-ναι από τεχνική άποψη η εξαγγελία τους,το θλιβερό όραμα της απορρόφησης τουΤΕΕ από την Εκτελεστική Εξουσία, παρα-μένει ως μοναδική τους πρόταση για τηνπροοπτική του.

Ο κ. Καμίνης προηγήθηκε του κ. Σπίρτ-ζη, ως εκφραστής της «ιδέας» να νεκρα-ναστηθεί η «κεντροαριστερά». Σε πιλοτι-κή εφαρμογή αυτής της «ιδέας», για πρώ-τη φορά στο ΤΕΕ, ο παραταξιακός χώροςτου ΠΑΣΟΚ «παρθενογεννιέται» από κοι-νού με τη ∆ΗΜΑΡ. Από την άλλη, ο παρα-ταξιακός χώρος της Ν∆ εκπέμπει μήνυμα«ενότητας», συγκολλώντας πρόχειρα ταθρύψαλά του, στα οποία μόλις χθες εκτι-νάχτηκε υπό το βάρος μνημονιακών ευθυ-νών και διαπλοκών.

Το όλον θυμίζει χορό μεταμφιεσμέ-νων.

Τέλος, η πρώην Συνεργασία ΣΥΝ και∆ΗΜΑΡ, υπό το βάρος της συνεχούς συμ-μαχίας με τους προηγούμενους στη διοί-κηση του ΤΕΕ επί δεκαετίες, ακόμα καιστην τριετία του μνημόνιου, διαλύθηκε.

Μια μαζική συμμετοχή των μηχανικώνστις εκλογές αποτελεί εφιάλτη για την

πλειοψηφία της απερχόμενης διοίκησηςτου ΤΕΕ και την μνημονιακή κυβέρνησηΓιατί έτσι θα πάψουν να εμφανίζονται ωςεκπρόσωποι των μηχανικών, όσοι συνέρ-γησαν στην καταστροφή του επαγγέλμα-τος και του ταμείου τους ως εντολοδόχοιτης κυβέρνησης και της τρόικα.

Ο μόνος κλάδος που δεν έχουν ως σήμε-ρα εφαρμοστεί οι ψηφισμένες με τον3986/2011 εξοντωτικές αυξήσεις των α-σφαλιστικών εισφορών είναι οι μηχανικοί.Είναι μια μικρή, αλλά σημαντική νίκη. Γιανα επιτευχθεί, προηγήθηκαν αναρίθμητεςμαζικές πρωτοβουλίες και δυναμικές δρά-σεις. Στο τέλος, η ηγεσία του ΤΕΕ και λοι-πών επιστημονικών συλλόγων των μηχανι-κών, αναγκάστηκαν να συρθούν στις κινη-τοποιήσεις, οι εκπρόσωποι άλλων φορέωνστη διοίκηση του ΕΤΑΑ (Ιατρικός Σύλλο-γος, ∆ικηγορικός Σύλλογος κλπ) αναγκά-στηκαν να μεταβάλουν τη στάση τους καιτελικά αποδέχτηκαν αυτό το αίτημα τωνκινητοποιημένων μηχανικών.

Η Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών,συμμετείχε ενεργά στην Ανοιχτή Συνέλευ-ση Μηχανικών, που αποτέλεσε τομή γιααυτές τις κινητοποιήσεις των συναδέλφων.Καμιά ευρύτερη ανατροπή δε θα προκύ-ψει χωρίς την εγκατάλειψη λογικών που α-ποδεδειγμένα δεν αποδίδουν κινηματικάαποτελέσματα για τον πληττόμενο κοινω-νικό χώρο, παρά μόνο μικρο - παραταξια-κά οφέλη και αυταρέσκεια, όσο και μαζι-κή απογοήτευση και παραίτηση.

Στη Συσπείρωση μετέχουν αγωνιστές α-νένταχτοι ή ενταγμένοι στο σύνολο τωνπολιτικών δυνάμεων της ριζοσπαστικής α-

ριστεράς. Ποτέ όμως δεν αρκέστηκε σε α-πλή μεταφορά κεντρικών πολιτικών σχε-διασμών. Τριάντα χρόνια γέννημα πραγ-ματικών αναγκών και αγώνων, των εργα-ζομένων μηχανικών και της κοινωνίας,συνθέτει τις φωνές της ριζοσπαστικής αρι-στεράς, στέλνει, παρά τις επιμέρους δια-φορές, διαχρονικό ενωτικό μήνυμα.

Μπροστά στις εκλογές, η Συσπείρωσηπρότεινε τη συγκρότηση ενός μετώπου γιανα εκφραστεί η πληττόμενη πλειοψηφία.Η πρότασή της, για κοινή προεκλογικήδιακήρυξη στόχων και δεσμεύσεων, όπωςη μη συνεργασία με μνημονιακές δυνάμειςστη διοίκηση του ΤΕΕ και η απεμπλοκήτου Ταμείου μας από την Τράπεζα Αττι-κής, δεν έγινε αποδεκτή ούτε από την Ρι-ζοσπαστική Πρωτοβουλία Μηχανικών, ού-τε από την Αριστερή Ενωτική Πρωτοβου-λία - Εργαζόμενοι Μηχανικοί.

Στις σημερινές συνθήκες, ο χώρος τωνπαρατάξεων της ριζοσπαστικής αριστεράςπρέπει να εγκαταλείψει την παθογένειατων κομματικών χρισμάτων και της καθα-ρότητας, που την πάει πολλές δεκαετίεςπίσω: παθογένεια που όπως αποδεικνύε-ται, δεν αρκεί η καπιταλιστική κρίση, ούτεη μνημονιακή επίθεση για να τη θεραπεύ-σει. Η Συσπείρωση θα επιμείνει για την α-νάγκη ενός τέτοιου μετώπου και μετά τιςεκλογές, με όση δύναμη θα της προσφέρειη εμπιστοσύνη των μηχανικών.

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

∆εν ξεμπερδεύουν μαζί μας,μπορούμε να τους ανατρέψουμε

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Μηχανεύτηκαν το τέλος, σχεδιάζουμε την ανατροπή

EKΛΟΓΕΣ ΤΕΕ

Διαβάστε στο online της «Εποχής»κείμενο του Γ. Οικονόμου

22 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΚΟΙΝΩΝΙΑ

TηςΧριστίνας Κούρκουλα

Ενας ακόμη χρόνος πέρασε και παράτις κινητοποιήσεις των γυναικείων ορ-γανώσεων σε όλο τον κόσμο η βία ε-ναντίον των κοριτσιών και των γυναι-κών καλά κρατεί και αυξάνεται. Φαί-

νεται πως αυτές τις ώρες που το παγκό-σμιο καπιταλιστικό σύστημα πλήττεται α-νεπανόρθωτα, η πατριαρχία -που αποτε-λεί βασικό πυλώνα του- ανασυντάσσεταικαι επανέρχεται στις βασικές του αξίες(back to the roots): χρησιμοποιεί τη γυναί-κα ως εξιλαστήριο θύμα, ως αντικείμενοαγοραπωλησίας, ως πάμφθηνο εργατικόδυναμικό. Την υποδουλώνει, την κακο-ποιεί, τη βιάζει, τη θυσιάζει στο βωμό τηςεκτόνωσης των ανδρικών παθών και τηςοργής τους κατά της καταπίεσης τους απότο σύστημα.

Η βία ανά τον κόσμο

Σύμφωνα με έκθεση των ΗνωμένωνΕθνών, σε χώρες του Τρίτου κόσμου όπωςτο Αφγανιστάν, το Πακιστάν και αλλού, ηεφαρμογή της νομοθεσίας που προβλέπειτην προστασία των γυναικών από τον εξα-ναγκασμό σε γάμο, την επιβολή μορφώναυτοτιμωρίας, τον ξυλοδαρμό και το βια-σμό, δεν έχει καμία σημαντική εφαρμογήστην πράξη. «Τα περιστατικά βίας κατάτων γυναικών δεν καταγράφονται στηνπλειονότητά τους, εξαιτίας πολιτιστικών ε-μποδίων, κοινωνικών προτύπων, εθιμικώνπρακτικών και διακρίσεων κατά των γυ-ναικών. Επίσης, η επικρατούσα ανασφά-λεια και η χαλαρή εφαρμογή των νόμων,παρεμποδίζουν την πρόσβαση των γυναι-κών στη δικαιοσύνη» λέει η επικεφαλήςτης αντιπροσωπείας του ΟΗΕ.

Σε πρόσφατη έρευνα του παγκόσμιουΟργανισμού Υγείας διαπιστώνεται ότι ηφυσική ή σεξουαλική βία είναι πρόβληματης δημόσιας υγείας και επηρεάζει το ένατρίτο των γυναικών σε διεθνή κλίμακα.Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, το35% των γυναικών θα βιώσει κατά τηδιάρκεια της ζωής της είτε ενδο-οικογε-νειακή ή άλλη μορφής βία. Η βία από τοσύντροφο είναι η πιο συχνή μορφή βίαςγια τις γυναίκες – το 30% των γυναικών σεόλο τον κόσμο θα γίνει θύμα επίθεσης απότο σύντροφό τους.

Η συστηματική σεξουαλική βία κατάτων γυναικών χρησιμοποιείται ως πολεμι-κό όπλο αυτή τη στιγμή στη Συρία και σεάλλες χώρες όπου υπάρχουν εμφύλιεςσυρράξεις. Οι ομαδικοί βιασμοί του γυναι-κείου πληθυσμού εξακολουθούν να απο-τελούν συμβολική πράξη καθυπόταξηςστην εξουσία των εισβολέων σε εμπόλεμεςκαταστάσεις.

Οι καταλυτικές αλλαγές στα οικονομικάδεδομένα των χωρών του προηγμένου ∆υ-τικού κόσμου πλήττουν όχι μόνο το βιοτικόεπίπεδο των γυναικών σε αυτές τις χώρες,αλλά πλήττουν με μεγαλύτερη σφοδρότητατις γυναίκες στις οικονομίες του Τρίτουκόσμου που εξαρτώνται άμεσα από τις οι-κονομικά ανεπτυγμένες χώρες για να που-λήσουν την παραγωγή τους υφιστάμενεςκάθε μορφή εκμετάλλευσης (εργασιακή,σεξουαλική κ.α.).

Στην Ευρώπη, και ιδιαίτερα στις χώρεςτου μεσογειακού Νότου, οι επιπτώσεις τηςοικονομικής κρίσης προσβάλλουν με σφο-δρότητα τα δικαιώματα των γυναικών.Εδώ οι γυναίκες βιώνουν, μέσα σε σύντο-μο χρονικό διάστημα, την επιδείνωση τηςθέσης τους στον εργασιακό και κοινωνικόχώρο, καθώς οι κυβερνήσεις με το πρό-σχημα της κρίσης και εκμεταλλευόμενεςτο υποβαθμισμένο θεσμικά περιβάλλονυιοθετούν πατριαρχικού ή θρησκευτικούτύπου συντηρητικές αντιλήψεις, προχω-ρούν σε μέτρα οικονομικής λιτότητας πουπαραβιάζουν απροκάλυπτα τα δικαιώμα-τα των γυναικών, συρρικνώνοντας έτσι νο-μοθετικά κατοχυρωμένα γυναικεία δι-καιώματα. Ταυτόχρονα, παρατηρείται ά-νοδος εξτρεμιστικών -ρατσιστικών οργα-νώσεων, που υιοθετούν πρακτικές βίας καισυστηματικού εκφοβισμού, εναντίον τωνμεταναστών αλλά και των γυναικών.

Στον πλανήτη της κρίσης οι γυναίκες εί-ναι οι διπλά χαμένοι πολίτες: είναι οι ερ-γαζόμενες που βλέπουν τα εργασιακάτους δικαιώματα να καταρρακώνονται καιτην ίδια στιγμή τη χειραφέτηση που από-κτησαν με επίπονους αγώνες πολλών χρό-

νων να ακυρώνεται στο όνομα της έκτα-κτης οικονομικής ανάγκης. Σύμφωνα μετην Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύ-λων, οι καταγγελίες που αφορούν στακρούσματα βίας έχουν αυξηθεί κατά 47%,γεγονός που δείχνει ότι οι γυναίκες πλέοντολμούν να μιλούν για την κακοποίησηπου υφίστανται, σπάζοντας το ταμπού τηςσιωπής που επιβάλλει συχνά ένας συντη-ρητικός κοινωνικός περίγυρος ή οι κανό-νες της ανατροφής τους.

Ωστόσο, τα περιστατικά βίας κατά τωνγυναικών από το χρόνοπου πέρασε, τόσο στηνΕλλάδα όσο και στον υ-πόλοιπο κόσμο, σοκά-ρουν. Μερικά από αυτά,όπως έχουν καταγραφείστην Ελλάδα και διε-θνώς από πέρυσι τον Νο-έμβριο μέχρι φέτος:

Χρονολόγιο της βίαςστην Ελλάδα...

12/2012, Ξάνθη: ∆ολο-φονείται η Ζωή ∆αδα-κλίδου από νεαρό άνδρα, ο οποίος αφούτη βίασε την περιέλουσε με βενζίνη καιτην έκαψε ζωντανή για να εξαφανίσει τα ί-χνη του.

1/2013, Κορωπί: Συλλαμβάνεται 31χρο-νος άνδρας που κατηγορείται για πολλα-πλούς βιασμούς γυναικών στα βόρεια προ-άστια.

2/2013, Νίκαια: Μεσήλικας δολοφονείτη σύζυγό του μπροστά στον 8χρονο γιοτους. Ο δράστης κακοποιούσε το θύμα συ-στηματικά.

2/2013, Εύβοια: ∆ιαπομπεύουν γυμνούςεραστές στην πλατεία του χωριού.

4/2013, Κηφισιά: Άνδρας μαλώνει με τηφίλη του και τη δολοφονεί οδηγώντας τοαυτοκίνητο κατά πάνω της.

4/2013, Νέα Μάκρη: Καταλήγει 23χρονηγυναίκα, θύμα ξυλοδαρμού από το χρυ-

σαυγίτη φίλο της με παρελθόν σε επιθέ-σεις.

4/2013, Χαλκιδική: Εργοδότης συλλαμ-βάνεται γιατί κακοποιούσε σεξουαλικά μετον πατέρα του και κρατούσε φυλακισμέ-νη μετανάστρια εργάτρια στην κτηνοτρο-φική του μονάδα.

4/2013, Καβάλα: Άνδρας δολοφονεί τησύζυγό του και αυτοκτονεί μπροστά στηνκόρη τους.

4/2013, Φιλιάτες: 25χρονος βοσκός δο-λοφονεί 20χρονη φοιτήτρια γιατί τον α-

πέρριψε.5/2013, Πετράλωνα: Συλ-

λαμβάνεται 40χρονος άν-δρας για αποπλάνηση ανή-λικων κοριτσιών.

5/2013, Θεσσαλονίκη:Συλλαμβάνεται πατέρας πουβίαζε επί 10 χρόνια την ανή-λικη κόρη του

5/2013, Σκουριές Χαλκι-δικής: Άνδρες των ΜΑΤχτυπούν και συλλαμβάνουνγυναίκες διαμαρτυρόμενεςκατά των μεταλλείων χρυ-σού, γιατί… απείλησαν τη

σωματική τους ακεραιότητα!6/2013, Θεσσαλονίκη: Οδηγός φορτη-

γού παρασύρει και τραυματίζει σοβαράτην εν διαστάσει σύζυγό του, μετά απόκαυγά.

9/2013, Σάμος: Γυναίκα πρόσφυγας α-πό τη Συρία πεθαίνει με τα δυο παιδιά τηςλόγω εγκληματικής αδιαφορίας των ελλη-νικών αρχών στην έκκλησή τους για βοή-θεια.

...και στον κόσμο

10/2012, Β∆ Πακιστάν: Ένα έφηβο κο-ρίτσι, η Μαλάλα δέχεται τα πυρά ανταρ-τών Ταλιμπάν, ενώ βρίσκεται σε σχολικόλεωφορείο επειδή προωθούσε την εκπαί-δευση των κοριτσιών καθώς και το δυτικότρόπο σκέψης και είχε ασκήσει κριτική

στους Ταλιμπάν.2012, Αφγανιστάν: Μία γυναίκα πετρο-

βολείται μέχρι θανάτου από συμπολίτεςτης, στους δρόμους του Αφγανιστάν.

11/2012, Μεξικό: ∆ολοφονείται η δή-μαρχος πόλης του Μεξικού γνωστή πολέ-μιος των καρτέλ ναρκωτικών.

12/2012, ∆ελχί, Ινδία: Ομαδικός βια-σμός 23χρονης φοιτήτριας σε λεωφορείο.Η κοπέλα κατέληξε σε λίγες μέρες σε νο-σοκομείο της Σιγκαπούρης.

1/2013, Παρίσι: ∆ολοφονούνται οι τρειςΚούρδισες αγωνίστριες, οι Σακινέ Τζαν-σίζ, Φιντάν Ντογάν και Λεϊλά Σαϋλεμέζ,στρατευμένες στον αγώνα του κουρδικούλαού για ελευθερία.

2/2013, Αίγυπτος: πληθαίνουν οι βια-σμοί και η κακοποίηση γυναικών. Ακτιβι-στές υποστηρίζουν πως οι δράστες εκτε-λούν οδηγίες της κυβέρνησης, και έχουνως στόχο να αποτρέψουν τις γυναίκες απότη συμμετοχή στις αντικυβερνητικές δια-δηλώσεις.

2/2013, Ν.Αφρική: Ο Πιστόριους, διάση-μος αθλητής των παρα-Ολυμπιακών Αγώ-νων κατηγορείται για το φόνο της συντρό-φου του.

3/2013, Τυνησία: Απειλείται με λιθοβο-λισμό η 19χρονη ακτιβίστρια Αμίνα Τάυ-λερ που πόσταρε γυμνόστηθη φωτογραφίατης στα κοινωνικά δίκτυα.

4/2013, Αφγανιστάν: ∆ηλητηριάζουν μεαέριο 74 μαθήτριες στο σχολείο τους γιανα τις εμποδίσουν να μορφώνονται.

4/2013, Ινδία: ∆ολοφονείται η αρχιτέ-κτονας Περουίν Ραχμάν συμπαραστεκό-μενη στους φτωχούς της περιοχής της γιαδημόσια υγιεινή και πρόσβαση στο νερό.

4/2013, Τουρκία: 13χρονο κορίτσι βιάζε-ται από 29 άνδρες.

5/2013, ΗΠΑ: ανακαλύπτονται τρειςνέες γυναίκες που κρατούνταν φυλακι-σμένες από άνδρα που τις κακοποιούσεσεξουαλικά επί μια δεκαετία.

7/2013, Υεμένη: Συγκλονιστική μαρτυ-ρία 11χρονης για αναγκαστικό γάμο – οιγονείς απειλούν να τη σκοτώσουν αν δενπαντρευτεί τον άνθρωπο που έχουν επιλέ-ξει.

9/2013, Κύπρος: 4 μαθητές από 14 έως17 ετών κατηγορούνται για βιασμό 13χρο-νης μαθήτριας .

10/2013, Υεμένη: Πατέρας πυρπολεί θα-νάσιμα την 15χρονη κόρη του γιατί τηλε-φώνησε στον αρραβωνιαστικό της.

11/2013, Λαμπεντούζα: Γίνονται καταγ-γελίες για βασανιστήρια και βιασμούς γυ-ναικών προσφύγων πριν από το ναυάγιοαπό τα μέλη της ομάδας που εμπλέκονταιστην διακίνησή τους Οι βιασμοί και τα βα-σανιστήρια φέρεται να πραγματοποιήθη-καν σε κέντρο κράτησης στη συνοριακήπεριοχή ανάμεσα στο Σουδάν και τη Λι-βύη, πριν από την έναρξη του ταξιδιού.

Και ο κατάλογος των περιστατικών συ-νεχίζεται μακρύς και φρικιαστικός. Η βίακατά των γυναικών σίγουρα παρουσιάζειανοδική πορεία. Την ίδια στιγμή όμως αυ-ξάνεται και η ευαισθητοποίηση των γυναι-κών διεθνώς στα κρούσματα έμφυληςβίας. Από τη μικρή Μαλάλα που ύψωσε τοανάστημά της στους Ταλιμπάν και διεκδί-κησε το δικαίωμα στη μόρφωση για τα κο-ρίτσια της χώρας της, ως τις Pussy Riot στηΡωσία που βγάζουν τη γλώσσα στο καθε-στώς Πούτιν γνωρίζοντας τις πειθαρχικέςεπιπτώσεις που τις περιμένουν,

Από τις γυναίκες της Αιγύπτου και άλ-λων μουσουλμανικών χωρών που κινδυ-νεύουν με ομαδικούς βιασμούς ως μέθοδοτιμωρίας γιατί συμμετέχουν σε διαδηλώ-σεις, διεκδικώντας περισσότερη δημοκρα-τία, ως τις γυναίκες των Σκουριών στηνΧαλκιδική που υψώνουν το ανάστημά τουςστη βίαιη κακοποίηση της φύσης στην πε-ριοχή τους και αντιμετωπίζουν πρωτόγνω-ρη φυσική και λεκτική βία από τους κρατι-κούς κατασταλτικούς μηχανισμούς,

Οι γυναίκες συνεχίζουν τον παγκόσμιοαγώνα τους για ανεξαρτησία, ισότητα καικοινωνική δικαιοσύνη ανάμεσα στα φύλα.Παλεύουν με πείσμα, επιμονή και εγκαρ-τέρηση, ακόμα κι όταν ματώνουν, για τηβελτίωση των οικονομικών, κοινωνικώνκαι πολιτιστικών δικαιωμάτων τους, για τοδικαίωμά τους στην μόρφωση, την εργα-σία, την ιατρική μέριμνα.

Αναδημοσίευση από τοwww.fylosykis.gr

Παγκόσμια ημέραγια την εξάλειψη

της βίας κατάτων γυναικών

Πορεία Δευτέρα 25Νοέμβρη

στις 6.30 μ.μ.στα Προπύλαια

““Οι καταγγελίες που αφορούν στα κρούσματα βίαςέχουν αυξηθεί κατά 47%, γεγονός που δείχνει ότι οιγυναίκες πλέον τολμούν να μιλούν για την κακοποίησηπου υφίστανται, σπάζοντας το ταμπού της σιωπής πουεπιβάλλει συχνά ένας συντηρητικός κοινωνικόςπερίγυρος ή οι κανόνες της ανατροφής τους

Περιστατικά βίαςκατά των γυναικών

το χρόνο που πέρασε

** Το Κοινωνικό Ιατρείο ΦαρμακείοΒύρωνα μαζεύει φάρμακα για τους άνερ-γους και τους άπορους ανασφάλιστουςτην Κυριακή 24 Νοεμβρίου (10 π.μ. έως12.30 μ.μ.) στο προαύλιο Αγ. Γεωργίου καιτην πλατεία Νικολαϊδη στον Καρέα και τοΣάββατο 30 Νοεμβρίου στις πλατείες Τσι-ρακοπούλου και Βυζαντίου.

** Ιδρυτική συνέλευση δημοτικής κίνη-σης Αμπελοκήπων-Μενεμένης «Ενότηταγια την αλληλεγγύη και την ανατροπή» τηνΚυριακή 24 Νοεμβρίου στις 11 π.μ. στο κι-νηματοθέατρο «Αλέξης Μινωτής»

** Ανοιχτή συζήτηση για τη δημιουργίααυτοδιοικητικού ρεύματος αντίστασηςδιοργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ Γλυφάδας στο δη-μαρχείο Γλυφάδας (Άλσους 15) την Κυ-ριακή 24 Νοεμβρίου στις 6 μ.μ.

** Παρουσίαση του βιβλίου των Κ.Ελευθερίου και Χρ. Τάσση «ΠΑΣΟΚ: Ηάνοδος και η πτώση (;) ενός ηγεμονικούκόμματος» διοργανώνει το IlioupolisOn-line την Κυριακή 24 Νοεμβρίου στις 6.30μ.μ. στο χώρο της κοινότητας Σκουφά 6,πλατεία Κανάρια. Μιλούν οι Θ. Τσακίρης,Μ. Σπουρδαλάκης, Ε. Παπαβλασσόπου-λος, Α. ∆εδουσόπουλος.

** Μουσικοποιητικό δρώμενο για τονΚ. Καβάφη στο @Ρουφ (Κων/πόλεως 10)την Κυριακή 24 Νοεμβρίου στις 8.30 μ.μ.Κείμενο-απαγγελία Μ. ∆εληγιάννης.Μουσική Π. ΚΕρασίδης.

** Παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Μό-τσιου «Ελεγεία και άλλα ποιήματα» τη∆ευτέρα 25 Νοεμβρίου στις 7.30 μ.μ. στο«Θέατρο Εξαρχείων» (Θεμιστοκλέους69). Μιλούν: Λ. Βάσσης, Α. Λαζαρης, Κ.Γιαλίνης. ∆ιαβάζουν οι Λ. ∆ημητρίου καιΚ. Γιαλίνης.

** Χορό δικαιωμάτων διοργανώνει η∆ιεθνής Αμνηστία τη ∆ευτέρα 25 Νοεμ-

βρίου στις 8 μ.μ. στο Drunk Sinatra (Θη-σέως 16, Σύνταγµα). Παίζουν οι Π. ∆ού-κας, Γ. Κοτσέτα, Σ. Τσιτομενέας, Γ. Για-κουμάκης, Κ. Ζήκος.

** Προβολή της ταινίας του Μ. Κακο-γιάννη «Το τελευταίο ψέμα» διοργανώνειη Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και Πολιτι-σμού «Ομπρέλες» τη ∆ευτέρα 25 Νοεμ-βρίου στις 7 μ.μ. στο Πολιτιστικό ΚέντροΜπενετάτου, ∆ρόση και ∆ροσίνη στο Π.Ψυχικό.

** Αφιέρωμα στον Μ. Αναγνωστάκηδιοργανώνει ο Πολυχώρος ΚοινωνικήςΑλληλεγγύης και Πολιτισμού «ΑνοιχτήΠόλη» (Πανεπιστημίου 56) την Τετάρτη 27Νοεμβρίου στις 7.30 μ.μ. Μιλούν οι Α.Ζήρας, Κ. Καραβίδας, Α. Φραντζή. Συν-τονίζει η Ε. Πατρικίου. Πιάνο-φωνή η Ν.Μωυσόγλου.

** Συζήτηση με θέμα «Η εργασία είναιδικαίωμα-η ανεργία είναι βία» διοργανώ-νει η Πρωτοβουλία Κατοίκων ΚαμινίωνΡέντη Ενάντια σε Μνημόνια και Αντικοι-νωνικά Μέτρα την Τετάρτη 27 Νοεμβρίουστις 6.30 μ.μ. στον πολυχώρο «Κ. Κωστα-ράκος» (Θήρας και Μαντινείας, Καμίνια).Μιλούν εκπρόσωποι από το ΕργατικόΚέντρο Πειραιά, το σωματείο εργατοϋ-παλλήλων της ΒΙΟΜΕ, το ∆ίκτυο Επισφα-λώς Εργαζομένων-Ανέργων, την Αλλη-λεγγύη Πειραιά, την Ανοιχτή ΣυνέλευσηΠεράματος, την Εργατική Λέσχη Κερα-τσινίου ∆ραπετσώνας.

** Ο «Μαρξιστικός Χώρος Μελέτης καιΈρευνας» (Αγ.Κωνσταντίνου & Γερανίου47, 1ος όροφος) διοργανώνει «στρογγυλότραπέζι» με θέμα: Τραπεζική ενοποίηση,«κόκκινα δάνεια» νοικοκυριών και επι-χειρήσεων, αναζήτηση λύσης με λογική«Σεισάχθειας» την Πέμπτη 28 Νοεμβρίουστις 7.30 μ.μ. Μιλούν: Γ. Τόλιος, Κ. Κνή-

του, Π. ∆ερμενάκης, Π. Καλαποθαράκου,Γ. ∆ουλφής. Συντονίζει ο Κ. Μακαρώνας.

** Προβολή του ντοκιμαντέρ της ΖωήςΜαυρουδή «Ruins: Οροθετικές γυναίκες.Το χρονικό μιας διαπόμπευσης» από τηνΠολιτική - Πολιτιστική Λέσχη ΕκτόςΓραμμής (Στρατηγοπούλου 7 και Μαυρι-κίου) την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου, στις7.30 μ.μ. Μιλούν οι: Μ. Αλεβιζοπούλου,Μ. ∆έτσης, Β. Σουμέλη, Κ. Φαρμακίδης.

** Πρώτη συνέλευση αντιφασιστικώνεπιτροπών, συλλογικοτήτων και συνελεύ-σεων από Αθήνα και Πειραιά διοργανώ-νεται από τον Αντιφασιστικό Συντονισμότο Σάββατο 30 Νοεμβρίου στη 1 μ.μ. στοΠάντειο Πανεπιστήμιο.

** ∆ιημερίδα με θέμα «Η κρίση τουχρέους και οι προκλήσεις της ανάπτυ-ξης» διοργανώνει το Ινστιτούτο ΝίκοςΠουλαντζάς σε συνεργασία με την Αυτό-νομη Κίνηση Μεταπτυχιακών ΦοιτητώνManifesto την Παρασκευή 29 και το Σάβ-βατο 30 Νοεμβρίου στο Πάντειο Πανεπι-στήμιο (αμφιθέατρο Σ. Καράγιωργα). ΤηνΠαρασκευή (6 μ.μ.) η συζήτηση έχει θέμα«Η πολιτική οικονομία του δημόσιου χρέ-ους» και μιλούν οι Ν. Θεοχαράκης, Ε.Τσακαλώτος και Σ. Νίσαν. Το Σάββατο(11.30 π.μ. -1.30 μ.μ.) οι Μ. Φραγκάκη, Σπ.Λαπατσιώρας και Γ. Μηλιός απαντούν«πώς θα ξεφύγουμε από την παγίδα τηςυπερχρέωσης». Ακολουθεί (2-4 μ.μ.) η συ-ζήτηση με θέμα «Παραγωγικός μετασχη-ματισμός και ανάπτυξη στην Ευρώπη» μετους Γ. Σταθάκη, Θ. Σταθούλια, Μ. Μορ-τάγκουα. Στην τελευταία συζήτηση (5-7μ.μ.) με θέμα «Παραγωγικός μετασχημα-τισμός και ανάπτυξη στην Ελλάδα» μιλούνοι Γ. ∆ραγασάκης, Γκ. Ντίμσκι και Ν. Βα-λαβάνη.

** Εκδήλωση για τον Καβάφη διοργα-

νώνει ο ΣΥΡΙΖΑ Αμαρουσίου την Κυ-ριακή 1 ∆εκεμβρίου στις 11 π.μ. στοΣΤΕΚΙ+ (Σαλαμίνος 32 και Μητροπό-λεως). Μιλούν οι Κ. Κρεμμύδας, Θ. Τσα-λαπάτης. ∆ιαβάζουν οι Μ. Γιούργος καιΠ. Κάτσικα.

** Παρουσίαση του βιβλίου του Π. Χα-ραβιτσίδη «Χτίζοντας ένα δημοκρατικόκαι ανθρώπινο σχολείο» από τις εκδόσειςΕπίκεντρο τη ∆ευτέρα 2 ∆εκεμβρίου στις7.30 μ.μ στον Πύργο Παιδαγωγικής Σχο-λής ΑΠΘ. Μιλούν οι Α. Ρετζής, Γ. Τσιά-καλος και Π. Χαραβιτσίδης. Συντονίζει ηΕ. Τρέσσου-Φατούρου.

** Το Ανοιχτό Σχολείο ΜεταναστώνΠειραιά πάει εκδρομή στην Ορεινή Κο-ρινθία στις 8 ∆εκεμβρίου. Κόστος: 8,50ευρώ τα ναύλα και 11,50 το γεύμα. Γιασυμμετοχή τηλεφωνήστε στο 2104200917(Σαββατοκύριακο)

•

Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 23ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

Την περασμένη Παρασκευήο ΣΥΡΙΖΑ με την υπο-γραφή 46 βουλευτών του –

ανάμεσά τους και ο Αλέξης Τσί-πρας-, κατέθεσε πρόταση νόμουγια ένα νέο Σύμφωνο ΕλεύθερηςΣυμβίωσης, με πλήρη δικαιώματαγια όσους το συνάπτουν, που θασυμπεριλαμβάνει και τα ομό-φυλα ζευγάρια.

Η πρόσφατη καταδικαστικήαπόφαση του Ευρωπαϊκού ∆ικα-στηρίου ∆ικαιωμάτων του Αν-θρώπου φέρνει ξανά το ελληνικόκοινοβούλιο ενώπιον ενός ζητή-ματος που θα ήθελε, όπως έχειδείξει το παρελθόν, να είχε ξορ-κίσει οριστικά.

Η πρόταση νόμου του ΣΥ-ΡΙΖΑ, που συνοδεύεται μάλισταμε τη δέσμευσή του για πλήρηισονομία, ανοίγει εκ νέου το ζή-τημα, καθώς πολύ δύσκολα αυτήτη φορά το ελληνικό κοινοβούλιοθα σταθεί αρνητικά σε ένα αί-τημα, που πολλές χώρες της Ευ-ρώπης το έχουν υιοθετήσει.

Σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑσημειώνει ότι «πάγια θέση τουκόμματος, η οποία επιβεβαι-ώθηκε και στο πρόσφατο συνέ-δριο, είναι η αναγνώριση του δι-καιώματος των ομόφυλων ζευγα-ριών στον πολιτικό γάμο, κάτιγια το οποίο, δυστυχώς, δενυπάρχουν σήμερα οι απαιτούμε-νοι συσχετισμοί στη Βουλή. Ηπρόταση νόμου που καταθέτει οΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί στη δημι-ουργία των ευρύτερων δυνατώνσυναινέσεων, που θα επιτρέ-ψουν το συντομότερο τη νομικήκατοχύρωση στον πολιτικό

γάμο».Να σημειωθεί ότι ήδη μια

σειρά από χώρες έχουν προχω-ρήσει σε νομική κατοχύρωση τουπολιτικού γάμου, όπως: Βέλγιο,Γαλλία, Ισλανδία, Ολλανδία,Νορβηγία, Πορτογαλία, Ισπανία,Σουηδία, Ηνωμένο Βασίλειο,ενώ πρόβλεψη δυνατότητας σύ-ναψης συμφώνου συμβίωσηςέχουν προχωρήσει οι χώρες: Αν-δόρα, Τσεχία, ∆ανία, Φιλανδία,Γερμανία, Ουγγαρία, Ιρλανδία,Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο,Σλοβενία, Ελβετία, Κροατία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωσήτου αναφέρει ότι θεωρεί θετικήτην πρόθεση άλλων κομμάτωνκαι μεμονωμένων βουλευτών ναστηρίξουν την ένταξη των ομόφυ-λων ζευγαριών στο υπάρχον σύμ-φωνο συμβίωσης, αλλά τουςκαλεί να αναλάβουν όλοι μαζίμια υψηλότερη πρόκληση.

Μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ διοργα-νώνει ειδική εκδήλωση για τοθέμα την ερχόμενη Πέμπτη, ώστενα παρουσιάσει το σχέδιο νόμου,αλλά και τη θέση της ριζοσπαστι-κής αριστεράς γύρω από τα δι-καιώματα των ΛΟΑΤ/LGBT αν-θρώπων.

Να αναπνεύσουμε

Σε δήλωσή της η βουλευτίνατου ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβά-νου αναφέρει «Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέ-θεσε σχέδιο νόμου ενός προωθη-μένου συμφώνου συμβίωσης πουσυμπεριλαμβάνει τα ομόφυλαζευγάρια και διευρύνει τα εργα-σιακά, ασφαλιστικά, φορολογικά

και κληρονομικά δικαιώματα γιαόλους.: και για τα ετερόφυλα καιτα ομόφυλα ζευγάρια. Είναι αυ-τονόητη και άκρως επείγουσα ηανάγκη να συμμορφωθεί η Ελ-λάδα με την απόφαση του Ευρω-παϊκού ∆ικαστηρίου. Το επιβάλ-λουν όχι μόνο οι υποχρεώσεις τηςχώρας, αλλά και η ισονομία και

το κράτος δικαίου. Ήταν κάτιπου έπρεπε να έχει γίνει απόκαιρό.

Θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που επιβε-βαιώθηκε και στο ιδρυτικό τουσυνέδριο, είναι η θεσμοθέτησητου πολιτικού γάμου και για ταομόφυλα ζευγάρια. Αυτές τιςημέρες δίνουμε τη μάχη για το

σύμφωνο συμβίωσης, πιστεύωόμως, ότι η θέσπιση του πολιτι-κού γάμου αποτελεί αναγκαιό-τητα και γι’ αυτό ως ΣΥΡΙΖΑπρέπει να κάνουμε όλες τις απα-ραίτητες ενέργειες στο αμέσωςεπόμενο διάστημα, για να γίνειπράξη.

Τα ίσα δικαιώματα των ομόφυ-λων ζευγαριών (και όσον αφοράτο σύμφωνο συμβίωσης και όσοναφορά τον πολιτικό γάμο) είναικάτι που δίνει τη δυνατότητα σεόλους και όλες μας να αναπνεύ-σουμε καλύτερα: σε μια χώρα μελιγότερες διακρίσεις και απο-κλεισμούς, με λιγότερο ανθρώ-πινο πόνο, όπου χωράμε όλες καιόλοι».

Την πρόταση νόμου υπογρά-φουν: Α. Τσίπρας, Ειρ. Αγαθο-πούλου, Γ. Αμανατίδης, Λ. Αμα-νατίδου, Τζ. Βαμβακά, Γ. Βαρε-μένος, Ν. Βούτσης, Ι. Γαϊτάνη, ∆.Γάκης, Ο. Γεροβασίλη, Ε. Γεωρ-γοπούλου - Σαλτάρη, Κ. ∆ερμιν-τζάκης, Η. ∆ιώτη, Π. ∆ριτσέλη, Ρ.∆ούρου, Γ. ∆ραγασάκης, Κ. Ζα-χαριάς, Γ. Ζερδελής, Α. Θεοπε-φτάτου, Αικ. Ιγγλέζη, Μ. Κανελ-λοπούλου, Χρ. Καραγιαννίδης,Α. Καρά Γιουσούφ, Β. Κατριβά-νου, Χ. Καφαντάρη, Στ. Κοντο-νής, Τ. Κουράκης, Π. Κουρουμ-πλής, Μ. Κριτσωτάκης, Β. Κυρια-κάκης, Ζ. Κωνσταντοπούλου, Χρ.Μαντάς, Αλ. Μεϊκόπουλος, Γ.Μιχελογιαννάκης, Κ. Μπάρκας,Μ. Μπόλαρη, Α. Ξανθός, ∆. Πα-παδημούλης, Αφρ. Σταμπουλή, ∆.Στρατούλης, Π. Τατσόπουλος, Ε.Τσακαλώτος, ∆. Τσουκαλάς, Θ.Φωτίου, ∆. Χαραλαμπίδου.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ - ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ 46 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

Ένα σημαντικό βήμα για να γίνουν πολλά περισσότερα* Σταθμός για την άρση των διακρίσεων των ομόφυλων ζευγαριών

Εκδήλωση την ΠέμπτηΟ ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνει εκδήλωση την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου

στις 6.30 μ.μ. στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) με θέμα «Η αριστεράστο πλευρό των ομόφυλων ζευγαριών: «διεύρυνση δικαιωμάτων –άρση των διακρίσεων». Στην εκδήλωση θα παρουσιαστεί η πρό-ταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ και θα γίνει συζήτηση για τα δικαιώματατων ομόφυλων ζευγαριών.

Φω

το:

Βα

σίλ

ης

Μα

θιο

υδά

κης

24 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΑΙΜΟΝΙΚΑδ

Το γνωστό και διαχρονικό σύνθημα«Αλήτες - ρουφιάνοι - δημοσιογρά-φοι» είναι κοινός τόπος στις ταραγμέ-νες μέρες μας. Πολλοί νάνοι της δημο-σιογραφίας επιδίδονται ακούραστα

στο θεάρεστο έργο να υπηρετούν τυφλάκαι με το αζημίωτο τα διαπλεκόμενα αφε-ντικά τους και την εξουσία που τους δίνειυπόσταση έγκριτου εκφραστή της κοινήςγνώμης. Γνωστοί τηλεαστέρες αλλά και ά-γνωστοι πλην πρόθυμοι παρίες του τύπου,«τσάτσοι» χωρίς ντροπή και ενδοιασμούς,προσπαθούν να προβοκάρουν και να πα-γιδέψουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που πέ-φτουν στα νύχια τους. Πρόσφατο θύματους ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Τα-τσόπουλος που, αφού «πήδηξε την μισήΑθήνα», πήγε να βρει βήμα στον Ευαγγε-λάτο και την παρέα του. Τον ξεπουπού-

λιασαν στο πι και φι, τον έβαλαν να πειό,τι ήθελαν και έμεινε στο τέλος κι ευχα-ριστημένος. Ένας αυτάρεσκος, επηρμένοςκι ερασιτέχνης πολιτικός είναι εύκολο θύ-μα στα κοράκια των καναλιών. Αυτά, βέ-βαια, έπρεπε να τα περιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ.Όταν από το 4,5 εκτινάσσεσαι στο 27%, ό-ταν επιδιώκεις να εκφράσεις ευρύτερα α-κροατήρια, δύσκολα θα αποφύγεις την ε-κλογή βουλευτών που στηρίζονται στην α-ναγνωρισιμότητα κι όχι στην πολιτική τουςσυγκρότηση. Επιδιώκοντας πλέον την αυ-τοδύναμη εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπο-χρεωμένος να λουστεί κι άλλους Τατσό-πουλους οι οποίοι, θαμπωμένοι από την ε-ξουσία του ρόλου τους κι από τα φώτα τηςδημοσιότητας, θα παίζουν στο ρυθμό πουεπιβάλουν οι στημένοι δημοσιογράφοι.

Στην καλά ενορχηστρωμένη καμπάνια

απαξίωσης του ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστεί ο∆ημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπρά-κη. ∆ιαπιστώνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτε-λεί τη μοναδική εναλλακτική λύση απένα-ντι στο σημερινό σκοτάδι της ακροδεξιάςκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και μπρο-στά πλέον στο ενδεχόμενο μιας αριστερήςκυβέρνησης που θα τους χαλάσει το πολύ-χρονο φαγοπότι έβαλαν μπροστά τα μεγά-λα μέσα. Πρόθυμα δεκανίκια της εκάστο-τε εξουσίας, χρησιμοποιούν κάθε αθέμιτομέσο, με το αζημίωτο βέβαια, εξαργυρώ-νοντας τις υπηρεσίες τους με παχυλά οικο-νομικά προνόμια, βουλευτιλίκια και υ-πουργικούς θώκους. Τελευταία ο ∆.Ο.Λ.χρησιμοποιεί ως αιχμή του δόρατος ενα-ντίον του ΣΥΡΙΖΑ έναν θλιβερό παλιό α-ριστερό, πρώην αρθρογράφο και της«Εποχής», τον Ηλία Κανέλλη. Με πάθος

γενίτσαρου που πούλησε ακριβά την πα-λιά του ιδεολογία, γράφει άρθρα γεμάταεμπάθεια κι επιχειρεί να αποδείξει ότι ανπέσει η ακροδεξιά κυβέρνηση που υπηρε-τεί πλέον με αυταπάρνηση, θα αναλάβειτην εξουσία ο σταλινικός ΣΥΡΙΖΑ. Πολ-λά μπορούμε να προσάψουμε στον ΑλέξηΤσίπρα και σε πολλά στελέχη του ΣΥΡΙ-ΖΑ, αλλά το ότι αποτελούν τις «σταλινικέςύαινες» που θα κατασπαράξουν την ελεύ-θερη και δημοκρατική Ελλάδα αποτελείκακοήθεια και στημένη δημοσιογραφικήαλητεία. Κι ότι τέτοιους χαρακτηρισμούςθα χρησιμοποιούσε ένας παλιός αρθρο-γράφος της «Εποχής» δεν χωνεύεται εύ-κολα. ∆υστυχώς, ο χώρος της ανανεωτικήςαριστεράς φιλοξένησε κατά καιρούς πολ-λά τέτοια «φρούτα»…

Ο δικηγόρος του διαβόλου

Οι «τσάτσοι» της εξουσίας

Νέο ατύχημα σε φορτηγό μεφορτίο της «Ελληνικός Χρυσός»

Ατύχημα σε φορτηγό που κουβαλούσεκοντέινερ της Ελληνικός Χρυσός, μευλικό από τις εγκαταστάσεις της στο

Στρατώνι και την Ολυμπιάδα, σημειώθηκεαργά το απόγευμα της Πέμπτης στην παλιάεθνική οδό από την Ρεντίνα προς την Θεσσα-λονίκη.

Σύμφωνα με πληροφορίες τα λάστιχα τουφορτηγού πήραν φωτιά. Ο οδηγός όταν αντι-λήφθηκε τι συμβαίνει αποσυνέδεσε τον τρά-κτορα από το υπόλοιπο φορτηγό ενώ στο ση-μείο προσήλθε γρήγορα η πυροσβεστική, ηοποία έσβησε τη φωτιά. Κάτοικοι του ∆ήμουΒόλβης συγκεντρώθηκαν στο χώρο του ατυ-χήματος και παράλληλα διακόπηκε η κυκλο-φορία από την αστυνομία. Για το ατύχημασχηματίστηκε δικογραφία.

Να σημειωθεί ότι εκφράζονται ήδη φόβοιαπό κατοίκους στο ενδεχόμενο το ατύχημα ναήταν πιο σοβαρό αν σημειωνόταν ανάφλεξητου υλικού κοντά σε κατοικημένη περιοχή(Σταυρός) ή κοντά στο στρατόπεδο της Ρεν-τίνας, περιοχές απ’ όπου και πέρασε.

Το κοντέινερ παραμένει στο χώρο του ατυ-χήματος όπου φυλάσσεται από την ΕΛ.ΑΣ.σε αναμονή των υπευθύνων της εταιρίας «Ελ-ληνικός Χρυσός» να προβούν στην απομά-κρυνση του επικίνδυνου φορτίου. Το χώροτου ατυχήματος επισκέφτηκαν πραγματο-γνώμονας της πυροσβεστικής και επιθεωρη-τές περιβάλλοντος. Το φορτίο αναμένεται ναμεταφερθεί σε χώρο της εταιρίας όπου και θαπαρθούν δείγματα που θα πιστοποιούν τησύνθεση του υλικού.

"Σύμφωνα με το δελτίο αποστολής το φορ-τίο είναι θειούχος μόλυβδος και ο προορι-σμός του ήταν η Balkan Logistics στην Θεσ-σαλονίκη. Το γεγονός ότι το φορτίο δεν έχειακόμη απομακρυνθεί οφείλεται στο ότι ηεταιρεία δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνητης ως όφειλε. Αποδεικνύεται ότι δεν είμα-στε οι τρελοί που φαντασιωνόμαστε κινδύ-νους αλλά είναι μία πραγματικότητα που τηνβιώνει καθημερινά η περιοχή", τονίζει ο Β.Ναούμ δημοτικός σύμβουλος στον ∆ήμο Βόλ-βης.

Στο σημείο βρέθηκε κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑαποτελούμενο από στελέχη της περιοχής καιτης Χαλκιδικής καθώς και από τη βουλευτήτου ΣΥΡΙΖΑ Λίτσα Αμμανατίδου.

Σύνορα η αλληλεγγύηδεν γνωρίζει

* Αποστολή της Αυστριακής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη

Υπό την αιγίδα του Weltumspannedarbeiten πραγματοποίησαν την επί-σκεψή τους στην Ελλάδα δύο απο-στολές από την Αυστρία, η πρώτη13 με 17 Νοέμβρη και η δεύτερη 18

με 20 Νοέμβρη.To Weltumspannend arbeiten (=

Working globally) είναι ένας σχεδια-σμός αναπτυξιακής πολιτικής στο πλαί-σιο της OGB, της Αυστριακής Συνομο-σπονδίας Συνδικάτων, και ασχολείταιμε το διεθνές ζήτημα της ΠαγκόσμιαςΟικονομίας. Η επίσκεψή τους στη Θεσ-σαλονίκη είχε πολιτικό και εκπαιδευ-τικό χαρακτήρα. Στόχος ήταν η μελέτητης πραγματικής πολιτικής και κοινωνι-κής κατάστασης στην Ελλάδα των μνη-μονίων, καθώς και η αποτύπωση τηςβιωμένης εμπειρίας στις δομές αντίστα-σης και αλληλεγγύης. Μέλη των δύοαυτών αποστολών ήταν ο Πρόεδρος τουWeltumspannend arbeiten, ο διεθνήςγραμματέας της Αυστριακής Συνομο-σπονδίας Εργαζομένων στον Ιδιωτικότομέα, ο γραμματέας του ιδίου φορέα,μέλη του Ευρωπαϊκού Οικονομικού καιΚοινωνικού Συμβουλίου, μέλη ∆.Σ. σω-ματείων και φορέων, κ.ά.

Αλλαγή στην πολιτική της ΕΕ

Ήδη εδώ και έξι μήνες, το Weltum-spannend arbeiten έχει ξεκινήσει μιαμεγάλη καμπάνια στήριξης του Κοινω-νικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Θεσσαλο-νίκης, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τονπολιτικό χαρακτήρα του με έμφαση.

Στη Θεσσαλονίκη το πρόγραμμά τουςήταν εντατικό και πλούσιο: εκτός απότο Κοινωνικό Ιατρείο, επισκέφθηκαν τηΒΙΟ.ΜΕ, την ΕΡΤ, νοσοκομεία και στέ-κια, συναντήθηκαν με το Εργατικό Κέν-τρο Θεσ/νίκης, το σωματείο εργαζομέ-νων στο ΑΧΕΠΑ, το ΠΑΣΟΚ και τονΣΥΡΙΖΑ και φυσικά με κινήματα όπωςτο SOSτε το νερό, το SOS Χαλκιδική, τοΧωρίς Μεσάζοντες και την ΕπιτροπήΚατοίκων Κέντρου.

Η ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας επί-σκεψή τους αυτή κρίνεται πετυχημένηόσον αφορά την προσπάθεια οικοδόμη-σης σχέσεων εμπιστοσύνης και αλλη-λεγγύης ανάμεσα σε χώρες του Βορράκαι του Νότου, καθώς και ενός κοινούμετώπου αγώνα ενάντια σε λιτότητα,μνημόνια και νεοφιλελεύθερες πολιτι-κές που σκοτώνουν τους λαούς της Ευ-ρώπης.

«Με αυτό το ταξίδι αλληλεγγύης καιμε την οικονομική μας ενίσχυση στο

Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσ-σαλονίκης δεν θέλουμε μόνο να δεί-ξουμε την αλληλεγγύη μας στους αν-θρώπους της χώρας, αλλά πριν απ’ όλανα πληροφορήσουμε τους συμπολίτεςμας στην Αυστρία για τις καταστρεφό-μενες συνθήκες ζωής στην Ελλάδα,ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία για μιααλλαγή στην πολιτική την ΕΕ. (...) Ταμονοπάτια που έχει επιλέξει η Ευρώπηγια τη έξοδο από την κρίση δείχνουν ξε-κάθαρα ότι η πορεία πρέπει να αλλά-ξει. ∆εν είναι μόνο κοινωνικά κατακρι-τέα, αλλά σε μεγάλο βαθμό και παρά-λογα για την ίδια την οικονομία» ση-μείωσε σε γραπτή ανακοίνωσή του τοσυμβούλιο του Weltumspannend arbei-ten.

«Το το πιο σκληρό ταξίδι»

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτυ-πωθούν σε λίγες γραμμές η εμπειρίακαι τα συμπεράσματά τους. Χαρακτή-ρισαν το ταξίδι τους αυτό ως «το πιοεπιτυχημένο και σκληρό από τα 15 πουέχουν πραγματοποιήσει σε όλον τονκόσμο, μέχρι τώρα».

Ενδεικτικά να αναφερθούμε στηνάκρως αποκαλυπτική εμπειρία τουςβλέποντας δια ζώσης το μέγεθος της αν-θρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Αρ-νητική εντύπωση και προβληματισμόπροκάλεσε η κατάσταση των επίσημωνσυνδικαλιστικών φορέων. ∆εν απέφυ-γαν τους συναισθηματικούς κραδα-σμούς διαπιστώνοντας τον οριστικό θά-

νατο της Σοσιαλδημοκρατίας καθώς καιτις τραγικές επιπτώσεις της αποτυχίαςτης. Παραδέχθηκαν πως ο ΣΥΡΙΖΑείναι η μόνη ελπίδα για ανατροπή σεΕλλάδα και Ευρώπη, υιοθετώντας τοσύνθημά του.

«Συνάντησα τους πιο όμορφους αν-θρώπους στη Θεσσαλονίκη, απλούς κα-θημερινούς ήρωες», είπε η Κόρνεϊ, δη-μοσιογράφος του ∆ημόσιου Ραδιοφώ-νου. Εντυπωσιασμένοι από την επαφήτους με τα κινήματα, δεσμεύτηκαν στηνπεραιτέρω στήριξη των δομών αλλη-λεγγύης στην Ελλάδα στην προσπάθειάτους να αποτελέσουν οι ίδιοι κύτταρααντίστασης στο Βορρά.

«Έχω μέσα μου απίστευτο θυμό»,είπε ο Γκέρχαρντ. «Είμαστε καταδικα-σμένοι απλά να παρακολουθούμε ναοδηγούμαστε με δολοφονική ακρίβειαστην άβυσσο; Πρέπει πέρα από το νααντιπολιτευόμαστε στη θεωρία να κά-νουμε κάτι, να δράσουμε!» συμπληρώ-νει.

Αυτό που αποκομίσαμε από την επί-σκεψη των αυστριακών συναγωνιστώνμας είναι πως η βασική μας επιδίωξη, ηοποία ταυτόχρονα αποτελεί μία από τιςισχυρότερες αιχμές της πολιτικής μας –την οικοδόμηση ενός ευρωπαϊκού με-τώπου αντίστασης, ανατροπής, αλλη-λεγγύης– υλοποιείται με τους καλύτε-ρους δυνατούς όρους.

Σήμερα δεν νιώθουμε μόνοι... Ηφωνή μας ακούγεται πιο μακριά, πιοδυνατά...

Κατερίνα Νοτοπούλου

To Weltumspannend arbeiten είναι ένας σχεδιασμός αναπτυξιακής πολιτικής στο πλαίσιοτης OGB, της Αυστριακής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, και ασχολείται με το διεθνές ζή-τημα της Παγκόσμιας Οικονομίας.

Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 25ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Pharmakon

Το ιδιαίτερο στοιχείο των έργων της Πέγκυς Κλιάφα στην ατο-μική της έκθεση που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου,

είναι η επιλογή και η εμμονή στο πρωτογενές της υλικό, που δενείναι άλλο από το χάπι, το περιτύλιγμά του ή τη συσκευασία του.Πρόκειται για μία αναγωγική πορεία της εξέλιξης της θεώρησηςτου ανθρώπου σχετικά με την ίαση της ψυχής και του σώματος. Οσυνδυασμός και η παράθεση από χάπια –παυσίπονα, αντιβιοτικά,ψυχοφάρμακα– αποκαλύπτει τις υπαινικτικές νύξεις της καλλιτέ-χνιδας, ως προς το περιεχόμενο και το αποτέλεσμα της χρήσης,καθώς το χάπι μπορεί να είναι βάλσαμο, αλλά μπορεί να είναι καιδηλητήριο. Η έκθεση διαρκεί έως τις 11 Ιανουαρίου 2014. Ωράριο:Τρίτη έως Παρασκευή 12μ. - 8μ.μ., Σάββατο 12μ. - 4μ.μ.

Αίθουσα Τέχνης Καππάτος (Αθηνάς 12, Μοναστηράκι, Αθή-να, τηλ.: 210–3217931).

Πορτρέτα Γυναικών

Γυναίκες καθιστές, ξαπλωμένες μπρούμυτα ή ανάσκελα, με ταπόδια ανοιχτά ή κλειστά, άλλες που βαδίζουν με διάφορους

τρόπους είναι μερικά από τα θέματα της Μάνθας Τσιάλιου. Ηκαλλιτέχνις δίνει ιδιαίτερη σημασία στα πόδια και τα παπούτσιακαι ουσιαστικά κατασκευάζει πορτρέτα γυναικών, δίνοντας έμ-φαση στο συναίσθημά τους. Σύμβολο των άπειρων κύκλων τηςζωής, όπως λέει η Ήρα Παπαποστόλου, η γυναίκα αποδίδεται στοέργο της Τσιάλιου σε όλες τις εκφάνσεις της, μέσα από μικρές ζω-γραφικές ιστορίες, ενώ υμνείται το κορμί και η σεξουαλικότητάτης. Η έκθεση διαρκεί έως τις 30 Νοεμβρίου. Ωράριο: ∆ευτέρα,Τετάρτη 10.30π.μ. - 3μ.μ., Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10.30π.μ. -2.30μ.μ. και 6 - 8.30μ.μ., Σάββατο 11.30π.μ. - 2.30μ.μ.

Art Space Ρω (Ρωμανού 5, Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310–226552).

Μacro-micro-cosmos

Στην πρώτη της ατομική έκθεση η Ντένη Θεοχαράκη παρου-σιάζει έργα μεγάλων διαστάσεων, φτιαγμένα είτε από μελά-

νι σε χειροποίητο χαρτί είτε από μεικτά υλικά πάνω σε μουσαμά,δέρμα ή ξύλο. Οι δημιουργίες της είναι αποτέλεσμα των τελευ-ταίων τριών χρόνων και σκοπό έχουν να ξετυλίξουν τον οραματι-κό της κόσμο. Ουσιαστικά αποκαλύπτεται ότι ο άνθρωπος, η φύ-ση και ο χρόνος αποτελούν τα πραγματικά συστατικά της ποιητι-κής της και η δουλειά της παρακινείται από μια συλλογιστική τηςμνήμης. Έτσι, δημιουργεί «ένα είδος αέναου ημερολογίου, όπουγράφει η ίδια για τον εαυτό της, κομίζοντας την προσωπική της ε-μπειρία από τον κόσμο». Η έκθεση διαρκεί έως τις 14 ∆εκεμ-βρίου. Ωράριο: Τρίτη έως Παρασκευή 11π.μ. - 8μ.μ., Σάββατο11π.μ. - 3μ.μ.

έκφραση γιάννα γραμματοπούλου (Βαλαωρίτου 9Α, Αθήνα,τηλ.: 210–3607598).

Carla Accardi

Μέχρι τις 9 Φεβρουαρίου 2014 οι φιλότεχνοι έχουν την ευκαι-ρία να δουν μια έκθεση αφιερωμένη στην καλλιτέχνιδα

Carla Accardi, η οποία υπήρξε η μοναδική γυναίκα της ομάδαςForma 1 και μια από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της αφηρη-μένης τέχνης στην Ιταλία. Η Accardi είχε καταφέρει να ανανεώ-νει συνεχώς την αναζήτησή της στην τέχνη και παρέμεινε πιστήστο απαράμιλλο ύφος της. Μέσα σε 60 χρόνια, η δημιουργική τηςπορεία χαρακτηρίστηκε από μια αυστηρή και ταυτόχρονα ευδιά-θετη ελευθερία έκφρασης, ενώ εξερεύνησε τόσο το δισδιάστατοτης ζωγραφι-κής όσο καιτους όγκουςτης γλυπτικήςκαι της αρχι-τεκτονικής σεένα συνεχήδιάλογο μετην ύλη.

ΜουσείοΆλεξ Μυλωνά- ΜακεδονικόΜουσείο Σύγ-χρονης Τέ-χνης (Πλ.Αγίων Ασωμά-των 5, Θη-σείο, Αθήνα,τηλ.: 210–3215717).

εικαστικόςΕπιμέλεια: Κατερίνα Αναστασίου catana@freemail.gr

χάρτηςΛογοκρίνονταςτη λογοκρισία

* Ο κυρίαρχος λόγος κατηγορώντας για απαγορεύσεις απαγορεύει

ΤουΘωμά Τσαλαπάτη

- Είδα ένα πολύ ενδιαφέρονντοκιμαντέρ. Είχε ως θέματου τη λογοκρισία στα ντοκι-μαντέρ. Πολύ ενδιαφέρον,αλλά λίγο σύντομο. ∆ιαρ-κούσε μόνο 4 λεπτά.- Πώς κι έτσι;- Ήταν λογοκριμένο.(από τα ανέκδοτα Ανέκδοτα,

του κυρίου Κρακ)

Oταν η ίδια η γλώσσα χρη-σιμοποιείται ως επιχείρη-μα, και μάλιστα κατά το

δοκούν, το πρώτο θύμα είναι πά-ντα η κυριολεξία -και κατ’ επέ-κταση η ίδια η γλώσσα. Καθ’ όλητη διάρκεια της κρίσης, μια σει-ρά από λέξεις και φράσεις χρη-σιμοποιήθηκαν και χρησιμο-ποιούνται όχι με βάση την κυριο-λεξία τους και αυτό που σημαί-νουν πραγματικά, αλλά με βάσητη χρήση του λεκτικού βάρουςπου φέρνει η διατύπωσή τους. Η«βία», τα «άκρα», ο «φασισμός»χρησιμοποιήθηκαν όχι για να πε-ριγράψουν τις πραγματικές τουςεκφάνσεις (που όλο και πιο συ-χνά συναντούμε μέσα στην κρί-ση), αλλά για να εξισώσουν, νααπαξιώσουν και να απενεργο-ποιήσουν αντιδράσεις και δια-φωνίες απέναντι στην κυβερνητι-κή πολιτική. Ταυτόχρονα λέξειςόπως «δημοκρατία» και «νομιμό-τητα» χρησιμοποιούνται με όλοτο βάρος της κυριολεξίας τους,μιλώντας, όμως, για περιπτώσειςόπου τα γεγονότα που προσπα-θούν να περιγράψουν όλο και α-πομακρύνονται από την κυριολε-ξία αυτή (βασανιστήρια, κλιμά-κωση της καταστολής, πράξειςνομοθετικού περιεχομένουκ.τ.λ.).

Η μεταφορική γλώσσα της κρί-σης δεν περιγράφει απλά τη δη-μιουργία μιας λεκτικής ασάφειαςόπου κάθε τι είναι σχετικό, αλλάπολύ περισσότερο περιγράφει τηχρήση της ασάφειας αυτής απότην εκάστοτε εξουσία ώστε νακυριολεκτήσει. Όχι βέβαια με τιςλέξεις (αφού τις έχει καταστήσειάδεια δοχεία) αλλά με το μόνοτρόπο που κάθε εξουσία επιθυ-μεί να κυριολεκτεί: με τις πρά-ξεις της.

Κριτική και λογοκρισία

Έτσι, μετά την κριτική που ά-σκησαν τα έντυπα της αριστεράς(αλλά και ένα μεγάλο κομμάτι ά-σχετου με την αριστερά κόσμου)στη σεξιστική εξυπνάδα του γε-λοιογράφου ∆ημήτρη Χαντζό-πουλου, ξέσπασε ένας πόλεμοςανάμεσα στην «Αυγή» και τονΣΥΡΙΖΑ, από τη μια, και τα Νέακαι το Άνδρο των Αίλουρων(∆ΟΛ, Μέγκα και λοιπές δημο-κρατικές δυνάμεις) από την άλλη.Ο πόλεμος αυτός (πόσο κουτήφράση) συνεχίστηκε και με το ε-πεισόδιο με τον Πέτρο Τατσό-πουλο, ο οποίος αποφάσισε νασυνταχθεί με το δεύτερο μπλοκ.Οι κατηγορίες που εκσφενδονί-στηκαν με αποτροπιασμό προςτην αριστερά έκαναν λόγο γιαλογοκρισία, σταλινισμό και ζντα-νοφισμό (προσωπικά ομολογώπως συγκινήθηκα αφού ήταν οι ί-διες λέξεις που είχα ακούσει γιαεκείνη την κριτική για εκείνοντον ποιητή Μπογδάνο). Είναι αρ-κετά ενδιαφέρον πως στη συγκε-κριμένη περίπτωση οι λέξεις χρη-

σιμοποιούνται για να διατυπώ-σουν το ανεστραμμένο τους πε-ριεχόμενο.

Από την πλευρά της αριστεράςδεν διατυπώθηκε τίποτα πέρα α-πό κριτική για το αισθητικό πε-ριεχόμενο του συγκεκριμένουσκίτσου. Οι διάφορες αντιδρά-σεις περιέγραψαν τις διατυπώ-σεις αυτές ως λογοκρισία. Με λί-γα λόγια είναι η κριτική αυτή πουταυτίζεται με τη λογοκρισία καιμάλιστα στο όνομα του ελεύθε-ρου λόγου και της ελευθερίας τηςέκφρασης. Ο κυρίαρχος λόγοςκατηγορώντας για απαγορεύσειςαπαγορεύει. ∆εν είναι άλλωστετυχαίο πως καμία φωνή υπερά-σπισης δεν υπερασπίστηκε τοσκίτσο καθαυτό, δεν υποστήριξεπως δεν είναι σεξιστικό ή πως τέ-λος πάντων ο σεξισμός είναι κά-τι υγιές για μια κοινωνία, άραδεν υπάρχει λόγος να ασκείταικριτική. Με λίγα λόγια δεν βρε-θήκαμε μπροστά σε ένα διάλογοδιαφωνίας, αλλά στην απαγόρευ-ση ενός διαλόγου μια και η ίδιαη διαφωνία είναι κάτι το περιττό.Η λέξη «λογοκρισία» (και κατ’ ε-πέκταση οι κακοχωνεμένες, ιστο-

ρικά σχετικιστικές και πολιτικά -τουλάχιστον- προβληματικέςφράσεις στη μεταμοντέρνα χρή-ση τους περί ζντανοφισμού, στα-λινισμού και ζαχαριαδισμού)χρησιμοποιήθηκε με το βάροςτου απόλυτου κακού, με το βάροςμιας λέξης που καθιστά τον κάθεδιάλογο για το περιεχόμενο α-χρείαστο, προβληματικό αν όχι ύ-ποπτο. Για να το συνοψίσουμε:για τον κυρίαρχο λόγο η κριτικήτελειώνει εκεί που αρχίζει η δια-φωνία.

Αν, λοιπόν, αποδεχτούμε πως ηπράξη της λογοκρισίας υφίσταταιπέρα από την πρακτική της απα-γόρευσης σε σχέση με τη δημο-σίευση και την κοινοποίηση, μπο-ρούμε -αν θέλουμε να κυριολε-κτήσουμε- να πούμε πως ολόκλη-ρη η μεταφορική γλώσσα της κρί-σης, με τον θόρυβο, τις κατ’ επι-λογήν αποκρύψεις, τις εστιάσειςαπό συγκεκριμένες γωνίες καικουρελοποίηση των όρων δεν α-ποτελεί τίποτα άλλο πέρα απόμια ατελείωτη μεταφορική λογο-κρισία.

tsalapatis.blogspot.gr

Τα πολλά γέλια φέρνουν κλάματαΚαθώς η τηλεόραση εστιάζει στην εικόνα του κ. Σαμαρά σ’ ένα

διάδρομο, με τον κ. Στουρνάρα να γελάει ευχαριστημένος, έρχε-ται η ώρα να αναρωτηθεί η «κοινωνία του θεάματος» ποιος γε-λάει και ποιος θα κλάψει.

Αυτοί που ανέχθηκαν την τρόικα αναζητούν, τώρα, απελπι-σμένα την περεστρόικα του Φώτη Κουβέλη. Όλοι μαζί σ’ έναατέρμονο κι αδιέξοδο δούναι και λαβείν.

Και οι φόροι… κύματα του ∆ουνάβεως στα οποία καλούμαστε,όχι να κολυμπήσουμε, όπως προέτρεπε ο «ευρωπαϊστής» εθνάρ-χης, αλλά να πνιγούμε.

Μια πρόταση-χαμόγελο στον παγωμένο χειμώνα που βιώνει ηχώρα είναι η εξής: Ολοκληρωτική διαγραφή του χρέους χωρίςπροϋποθέσεις. Μας χρωστάνε δεν τους χρωστάμε. ∆ιαγραφήόλων των τραπεζικών χρεών. Άμεση παύση πληρωμών όλων τωνδανείων και διαγραφή του χρέους από τους δανειολήπτες. Κανείςδεν χρωστάει στις τράπεζες που πληρώθηκαν για την κρίση.

Άμεση μέγιστη αύξηση συντάξεων και μισθών. Άμεση επεί-γουσα μισθοδοσία στις νοικοκυρές.

Ένα καινούριο οικονομικό μοντέλο είναι απαραίτητο γιατί μετο μέχρι τούδε θα ξαναβρεθούμε χρεωμένοι.

Όλοι δικαιούνται μια νέα αρχή. Για ένα χαμόγελο στην Ελλάδα.

Γκέλλυ Κωστάκου

ΟΚινεζικός ΚαλλιτεχνικόςΘίασος Ατόμων με Ειδι-κές Ανάγκες (China Disa-

bled People’s Performing ArtTroupe – CDPPAT), με διαπι-στευτήρια από όλο τον κόσμο,έρχεται για να προσφέρει έναθέαμα βαθειά συγκινητικό καιουσιαστικά ψυχαγωγικό. Εξαιρε-τικοί καλλιτέχνες, με αφοπλιστι-κή ικανότητα να υπερβαίνουν τιςδυσκολίες, μεταδίδουν τη μαγείατους με μοναδικό τρόπο και στέλ-νουν ένα μήνυμα αισιοδοξίας καισθένους. Τραγουδούν, χορεύουν,κινούνται με χάρη και ακρίβεια,είναι το ίδιο άψογοι στη δραμα-τική όπερα, στις παραδοσιακέςχορογραφίες, αλλά και στην τζαζκαι τη λάτιν. Είναι νέοι άνθρωποιμε εκπληκτικά ταλέντα που σεκάνουν να ξεχνάς τις φυσικέςτους αδυναμίες και να απολαμ-βάνεις την ομορφιά της διαφο-ράς.

Ο Θίασος υποστηρίζεται απότην Κινεζική Ομοσπονδία Ατό-μων με Ειδικές Ανάγκες και ταμέλη του προέρχονται από όλεςτις κοινωνικές ομάδες: εργάτες,

αγρότες, υπάλληλοι, φοιτητές.Αποτελείται από 110 καλλιτέχνεςκαι από 37 διοικητικούς υπαλλή-λους. Ο μέσος όρος ηλικίας τωνκαλλιτεχνών είναι τα 20 και τουδιοικητικού προσωπικού τα 29. Οπρόεδρος, ο καλλιτεχνικός διευ-θυντής, ο υπεύθυνος χορού και ουπεύθυνος μουσικής είναι άτομαμε ειδικές ανάγκες.

∆ουλεύουν με πνεύμα αυτοσε-βασμού, αυτοπεποίθησης, αυτοα-ποδοχής, αλληλοσεβασμού, αλλη-λοβοήθειας και αναγνώρισης της

αξίας του άλλου. Σχεδιάζουν καιδημιουργούν καλλιτεχνικά προ-γράμματα, εκπαιδεύουν τους ερ-μηνευτές και δημιουργούν οι ί-διοι το επικοινωνιακό υλικό.

Ο Θίασος διαθέτει δύο ομάδεςκαλλιτεχνών ώστε να έχει τη δυ-νατότητα να δίνει παραστάσειςταυτόχρονα σε δύο πόλεις ή χώ-ρους. Μια τρίτη ομάδα ασχολεί-ται αποκλειστικά με την εκπαί-δευση νέων ταλέντων.

Οι παραστάσεις τους είναι μιαδήλωση για το δημιουργικό δυνα-

μικό που κρύβεται μέσα σε κάθεάνθρωπο, για τον πλούσιο εσω-τερικό κόσμο των ανθρώπων μεειδικές ανάγκες. Νεαροί καλλι-τέχνες που δεν ακούν, μιλάνε μεαρμονικές και ζωηρές κινήσεις,άλλοι που δεν βλέπουν, ξεδιπλώ-νουν τον δικό τους κόσμο με υπέ-ροχα τραγούδια και εντυπωσια-κούς χορούς και άλλοι με άλλεςφυσικές δυσκολίες, εκφράζουντην εμπιστοσύνη τους στη ζωή, μευψηλής τέχνης κίνηση και γοη-τευτικές μελωδίες. Η τέχνη τους

είναι ο καρπός μιας επίμονης μά-χης με τις αντιξοότητες και της α-πόφασής τους να μην εγκαταλεί-ψουν τη διεκδίκηση της ισότηταςκαι της συμμετοχής.

Οι παραστάσεις πραγματο-ποιούνται σε συνεργασία με τηνΠρεσβεία της Λαϊκής ∆ημοκρα-τίας της Κίνας.

Τετάρτη 27 και Πέμπτη 28 Νο-εμβρίου, στις 8.30μ.μ. Οι τιμέςτων εισιτηρίων είναι 11, 20, 28και 40 ευρώ, 6,5 (φοιτητές, νέοι,άνεργοι, Α.Μ.Ε.Α.), 8,50 (65+,πολύτεκνοι).

•

26 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΜΟΥΣΙΚΗ

ΟΥΣΙΚΕΣ ΡΟΤΑΣΕΙΣ Επιμέλεια: Λιάνα Μαλανδρενιώτη - lianam@otenet.grμ π

Πέρασαν ήδη τρία χρόνια μετά τηνπρώτη εμφάνισή του στη δισκογραφίαμε τη συλλογή: «Guitar Music by

Greek Composers» και ενώ έχει, εν τω μετα-ξύ, πιστά θεραπεύσει την αισθητική, της

σπουδαίας ελληνικής κιθαριστικής σχολής, οΤοσικιάν καταθέτει τη συλλογή «Mosaic».Ένα μουσικό μωσαικό από έργα σύγχρονωνσυνθετών της κλασικής κιθάρας που ανήκουνσε διαφορετικούς πολιτισμούς και μουσικέςπαραδόσεις. Οι μελωδικές ψηφίδες αυτούτου μωσαϊκού προέρχονται από την Αρμενία,τη Περσία, την Ελλάδα, την Μικρά Ασία, τοΙσραήλ και τα Βαλκάνια, εδώ, ο ταλαντούχοςερμηνευτής τις αποδίδει, με το ανάλογο ύφοςκαι ευαισθησία, αναδεικνύει τους ιδιαίτερουςχρωματισμούς, τονίζει τους διαφορετικούςρυθμούς και δημιουργεί ένα αρμονικό και ευ-χάριστο άκουσμα. Στο «Mosaic» περιλαμβά-νονται συνθέσεις των Ιάκωβου Κολανιάν,Ευάγγελου Μπουντούνη, Dusan Bogdanovic,Carlo Domeniconi, Lily Afshar και Sid Robi-novitch και έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότιαυτοί οι δημιουργοί, παρά τις διαφορές των

πολιτισμών τους, έχουν ευδιάκριτες κοινές ε-πιρροές και στα συγκεκριμένα έργα υπάρχειμία συνοχή, μία κοινή κιθαριστική γλώσσα.Στα έργα ενσωματώνονται ποιητικές εικόνες,νοσταλγικοί χοροί παραδόσεων που χάνο-νται, μπαλάντες με λαϊκές ιστορίες, αλήθεια,αίσθημα και λυρισμός. Από το «Μωσαϊκό»δεν μπορείς να αποσπάσεις ούτε μία ψηφίδα,θα αλλοιωθεί σίγουρα η εικόνα, απλά να πωπως το εκφραστικό παίξιμο του Τοσικιάν έ-δωσε λίγο περισσότερο χρώμα στους «Τρειςαρμένικους χορούς» του Ιάκωβου Κολανιάνκαι αρκετό συναίσθημα στις «Τέσσερις λαϊ-κές περσικές μπαλάντες» της Lily Afshar.

Αναμφισβήτητα ένας ξεχωριστός δίσκοςγια τους φίλους της κιθάρας και της καλήςμουσικής. Καλή ακρόαση!

Λιάνα Μαλανδρενιώτη

Γιώργος Τοσικιάν«Mosaic» shadows of forgotten ancestors

ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣΟΙ ΑΚΡΟΑΣΕΙΣ

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ

60 χρόνια σύλλογος «Οι φίλοι της μουσικής»

Οσύλλογος «Οι φίλοι της μουσικής»,ο οποίος φέτος συμπληρώνει 60 χρό-νια παρουσίας στη μουσική παιδεία

και τον πολιτισμό, διοργανώνει λαμπρή ε-ορταστική εκδήλωση. Το μουσικό μέρος τηςεκδήλωσης περιλαμβάνει: Άριες των Gae-tano Donizetti, Umberto Giordano και Giu-seppe Verdi από την υψίφωνο ΧριστίναΠουλίτση και τον βαρύτονο ∆ημήτρη Πλα-τανιά, με τη συνοδεία του ∆ημήτρη Γιάκαστο πιάνο. Heinrich Ignaz Franz Biber: Bat-talia, για έγχορδα και μπάσο κοντίνουο μετην Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων τηςΜουσικής σε όργανα εποχής. ΜάρκελλοςΧρυσικόπουλος: μουσική διεύθυνση & τσέ-μπαλο. Johannes Brahms: Κοντσέρτο για

βιολί και ορχήστρα σε ρε μείζονα, έργο 77, με τον διεθνούς φήμης βιο-λονίστα Λεωνίδα Καβάκο, σε σύμπραξη με την Κρατική ΟρχήστραΑθηνών, σε μουσική διεύθυνση Βασίλη Χριστόπουλου. Το κοινό θαυποδέχεται κατά την είσοδό του, η Camerata Junior-Ορχήστρα Νέωντων Φίλων της Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του ∆. Σέμση. Οι διεθνούςφήμης έλληνες καλλιτέχνες και ορχήστρες προσφέρουν αφιλοκερδώςτη συμμετοχή τους στην εορταστική αυτή συναυλία, τα έσοδα της ο-ποίας θα διατεθούν για το εκπαιδευτικό έργο του Συλλόγου. Τη ∆ευ-τέρα 25 Νοεμβρίου, στις 8.30μ.μ., στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τι-μές εισιτηρίων: 10 (φοιτητικά), 15, 25, 35, 45 ευρώ.

ΟΚαρυοθραύστης δικαίωςθεωρείται ένα από τα δη-μοφιλέστερα μπαλέτα, α-

φού η συναισθηματική δύναμη καιη θεατρικότητα της μουσικής τουΤσαϊκόφσκι μαγεύουν το κοινό.Θα παρουσιαστεί με το Μπαλέτοκαι την Ορχήστρα της ΕθνικήςΛυρικής Σκηνής, σε χορογραφίαΡενάτο Τζανέλα, υπό τη διεύθυν-ση των Γιώργου Βράνου και Στέ-φανου Τσιαλή. Πρόκειται για μιαλαμπερή παραγωγή με θεαματικάσκηνικά και πλούσια κοστούμιαπου μεταφέρει το κοινό στον κό-σμο του παραμυθιού. Η συμμετο-χή της Παιδικής Χορωδίας τηςΕΛΣ είναι ένα από τα πιο συγκι-νητικά στοιχεία της παράστασης.Στον Καρυοθραύστη αναδεικνύο-νται οι σπουδαίες δυνατότητες τωνδιαπρεπών χορευτών του Μπαλέ-του της ΕΛΣ, ενώ χάρη στις τέσσε-ρις διαφορετικές διανομές το κοι-νό θα έχει την ευκαιρία να ανακα-λύψει και να απολαύσει τους κα-

ταξιωμένους αλλά και νεότερουςχορευτές του συνόλου. Το θρυλικόμπαλέτο του Τσαϊκόφσκι, παρου-σιάζεται μαζί με μέρος της μουσι-κής από την Εισαγωγή - ΦαντασίαΡωμαίος και Ιουλιέττα, επίσης τουΤσαϊκόφσκι. Στη παραγωγή τουΜπαλέτου της ΕΛΣ, η χορογρα-φία εστιάζει στο όνειρο της Κλά-ρας, που αποδεικνύεται μια δρα-ματική διαδικασία ενηλικίωσηςμέσα από την αγάπη και το φό-βο.Τα εντυπωσιακά σκηνικά και

τα κοστούμια της παραγωγής έχεισχεδιάσει ο διακεκριμένος σκηνο-γράφος Κρίστοφ Κρέμερ. 23, 24Νοεμβρίου, 12, 18, 19, 20, 21, 22,24, 28, 29, 31 ∆εκεμβρίου, 3, 4, 5Ιανουαρίου 2014, στο ΘέατροΟλύμπια, στις 8μ.μ. (κατ’ εξαίρε-ση, η παράσταση της 31ης ∆εκεμ-βρίου ξεκινά στις 7μ.μ.). Τιμές ει-σιτηρίων: 20, 25, 30, 40, 45, 50 ευ-ρώ, 15 (παιδικό και φοιτητικό), 7,12, 15, 25 (θέσεις περιορισμένηςορατότητας).

Τα πιο τραγουδισμένα παραδοσιακά συνα-ντούν τη γενιά του σήμερα. Το τραγούδι«Στις χαραυγές ξεχνιέμαι» συναντά το

«Τζιβαέρι». Το «Στό ’πα και στο ξαναλέω» έρχε-ται πιο κοντά στο «Μιλώ για σένα». Και ο «Βασι-λικός» ξαναγνωρίζει τη «Βασιλική». Μετά τη με-γάλη ραδιοφωνική επιτυχία του τραγουδιού «Τακλειδιά», ο Θοδωρής Κοτονιάς παρουσιάζει σ’ένα ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό πρόγραμμα τα πιοτραγουδισμένα παραδοσιακά τραγούδια, έτσιόπως αυτά συνδέονται με τον αρχετυπικά ελ-ληνικό ήχο των σύγχρονων τραγουδοποιών.

Έτσι, τραγούδια των ∆ιονύση Σαββόπουλου,του Θανάση Παπακωνσταντίνου και του Σταύ-

ρου Ξαρχάκου, για παράδειγμα, συνυπάρχουναρμονικά με τα πιο δημοφιλή δημοτικά και νη-σιώτικα τραγούδια, που εξακολουθούν να μαςσυγκινούν και να συναρπάζουν -ακόμη και τουςνεότερους που τα ανακαλύπτουν σήμερα.

Εννοείται, φυσικά, πως με αφορμή τα «Κλει-διά», ο Θοδωρής Κοτονιάς θα παρουσιάσει με-ρικά από τα νέα τραγούδια του, καθώς κι εκεί-να που έχουμε ήδη αγαπήσει. Μαζί με τον Θο-δωρή Κοτονιά συναντάμε τους σταθερούς συ-νοδοιπόρους του, τα Μακρινά Ξαδέλφια και τηζεστή φωνή της Μαρίας Παπαλεοντίου.

Τις Κυριακές 1 και 8 ∆εκεμβρίου, στις10.30μ.μ. Είσοδος: 12 ευρώ (με μπύρα ή κρασί)

ΕΝΑ ΘΕΑΜΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ

Κινεζικός Καλλιτεχνικός Θίασος ΑμΕΑ

ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Ο Καρυοθραύστης

ΡΥΘΜΟΣ STAGE

Θοδωρής Κοτονιάς:Σιγανά και ταπεινά

Κωνσταντίνος Ασώπιος«Τα Σούτσεια»Φιλολογική επιμέλειαΛάμπρος ΒαρελάςΕκδόσεις Ίδρυμα ΟυράνηΦεβρουάριος 2013

«Τα Σούτσεια», αυτός ο εντυπωτι-κός, λόγω της ειρωνικής τουχροιάς, τίτλος, μνημονεύεται σχε-δόν σε όλες τις Ιστορίες Νεοελ-ληνικής Λογοτεχνίας με μία σύ-

ντομη αναφορά στο κεφάλαιο για τον Πα-ναγιώτη Σούτσο. Εκεί, προηγείται το κεί-μενο του Σούτσου, «Η Νέα Σχολή του γρα-φομένου λόγου», το οποίο, αναλόγως μετον ιστορικό, είτε χαρακτηρίζεται ουδέτε-ρα “γλωσσική μελέτη” είτε απαξιωτικά ως“το πιο περίεργο ντοκουμέντο του ποιητι-κού εξαρχαϊσμού”. Στη συνέχεια, πάντασυμπληρωματικά, γίνεται αναφορά στηναπάντηση που δόθηκε στον Σούτσο, δηλα-δή στα «Σούτσεια». Και πάλι εδώ οι χαρα-κτηρισμοί αντανακλούν τις εκτιμήσεις τουιστορικού, από “σχολαστικός λίβελλος”μέχρι “δείγμα σπάνιας νηφαλιότητας καιοξύνοιας”. Πάντως, χάρις στα «Σούτσεια»,μνημονεύεται στις Ιστορίες και ο συντά-κτης του έργου, Κωνσταντίνος Ασώπιος,που επέχει τη θέση του κριτικού και θα α-ναμενόταν να χαίρει ανεξάρτητου σχολια-σμού. Σε μία Ιστορία Ιδεών, μάλιστα, θατου αντιστοιχούσε και ιδιαίτερο κεφάλαιο.

Μπορεί παρόμοια Ιστορία να αργεί πο-λύ ακόμα, ωστόσο, η Ιστορία του Κ. Θ. ∆η-μαρά προβλέπει την ισοδύναμη αναφοράποιητή και κριτικού. Προηγείται μεν το κε-φάλαιο του ρομαντισμού και “το περίφη-μο γλωσσικό μανιφέστο του ΠαναγιώτηΣούτσου”, αλλά ακολουθεί κεφάλαιο γιατους ποιητικούς διαγωνισμούς, όπου βρί-σκει τη θέση του ο κριτικός Ασώπιος καιτο σύγγραμμά του. Στην παρουσίαση προ-σώπων και έργων, ο ∆ημαράς αποφεύγεινα προβάλλει τις συμπάθειές του, χωρίςαυτό να σημαίνει ότι δεν είναι εμφανέςποια πρόσωπα εκτιμά και με ποιων τις ι-δέες στοιχίζεται. “Ο πιο μεγάλος και πε-ρισσότερο από κάθε Έλληνα πολύπλευ-ρος φιλόλογος του καιρού εκείνου”, γρά-φει για τον Ασώπιο. Αλλά αξιολογεί καιτο κείμενο του Σούτσου ως “το πιο επίση-μο και το πιο ενσυνείδητο μανιφέστο τηςκαθαρεύουσας”. Ακόμη και τη “βιογραφι-κή ζήτηση” υπερασπίζεται, αρκεί αυτή ναεξηγεί το γιατί και το πώς, αντί να ρέπειστο εγκώμιο ή την αμαύρωση.

Στην αντιπαράθεση Σούτσου - Ασώπιου–γιατί για αντιπαράθεση πρόκειται– τηνοποία ο ∆ημαράς παρουσιάζει εστιασμέ-νη σε γλωσσικά και αισθητικά ζητήματα,ο μαθητής του Παναγιώτης Μουλλάς αφιε-ρώνει, το 1974, μελέτη, με τίτλο, «Η διαμά-χη Π. Σούτσου - Κ. Ασώπιου (1853) και ηιστορική συγκυρία». Εκεί, ουσιαστικά πα-ρακάμπτει ή ελάχιστα μνημονεύει το κριτι-κό σκέλος, αναδεικνύοντας τη “διαμάχη”σε “ιδεολογικό αγώνα με άμεσους πολιτι-κούς στόχους”. ∆εν προχώρησε, όμως, στηαναδημοσίευση των πρωτότυπων κειμέ-νων των δυο πλευρών, ώστε ο ενδιαφερό-μενος να μπορεί να μορφώσει γνώμη α-πευθείας από τα αρχικά κείμενα. Κάτι πουέκανε ένας άλλος στενός συνεργάτης του∆ημαρά, ο Άλκης Αγγέλου, αναδημο-σιεύοντας τα κείμενα μίας προηγούμενηςγλωσσικής “διαμάχης”, προεπαναστατι-κής, μεταξύ Κοραή και Παναγιώτη Κοδρι-κά. Το ημιτελές έργο του Μουλλά ολοκλη-ρώνει ο τρίτος (ή μάλλον τέταρτος, μετρώ-ντας και τη βραχύβια θητεία του Χρ. Αλε-ξίου, στο αναμεταξύ της αιφνίδιας αποχώ-ρησης του ιδρυτή της σειράς Απ. Σαχίνηκαι το διορισμό του διαδόχου του Β. Αθα-νασόπουλου) Γενικός Φιλολογικός Επό-πτης της Σειράς «Νεοελληνική Βιβλιοθή-κη» του Ιδρύματος Ουράνη, Γιάννης Πα-πακώστας. Αυτός, όμως, αναθέτει σε έναννεότερο τον ρόλο του προλογιστή. Ρόλοκαθοριστικό, καθώς, στην εν λόγω Σειρά,η εισαγωγή προτάσσεται, διαμορφώνο-

ντας “τις αναμονές του αναγνώστη”. Αςμην λησμονούμε, ότι παρόμοιες εκδόσειςτις χαίρεται ο μη ειδικός, που δεν έχειπρόσβαση στις πηγές. Αυτός βρίσκεταιστην εξουσία του προλογιστή, που αποβαί-νει ίδια απόλυτη με εκείνη του μυθιστοριο-γράφου επί του αναγνώστη. Καθώς, μάλι-στα, λείπουν για τα εμπλεκόμενα πρόσω-πα οι “βιογραφικές ζητήσεις”, που ευαγ-γελιζόταν ο ∆ημαράς, ο σημερινός ανα-γνώστης θα μορφώσει γνώμη για τον “κα-λό” και τον “κακό” της “διαμάχης” με βά-ση τις εκτιμήσεις του προλογιστή.

Εκσυγχρονιστική οπτική

Ο Λάμπρος Βαρελάς αναλαμβάνει ναπαρουσιάσει τα δυο έργα και τους συγ-γραφείς τους στην εκτενή, 110 σελ., εισα-γωγή του. Ήδη, με τους τίτλους των πρώ-των κεφαλαίων, προϊδεάζει για την εκσυγ-χρονιστική χροιά, που θα έχουν “τα πολ-λαπλά αίτια” της εν λόγω “δια-μάχης”. Αν και στη δική τουφρασεολογία, πρόκειταιγια “σύγκρουση” και“αντιπάλους”. Ή,σύμφωνα με τοντίτλο του δευτέ-ρου κεφα-λαίου, “μο-νομάχους”.Ο Μουλ-λάς ανέ-φερε χα-ρακτηρι-στικά ότι“η γρα-φή ξεκα-θαρίζειπροσω-πικούςλογαρια-σμούς, ε-κτονώνειεμπάθειεςή φανερώ-νει τραυματι-κές ευθιξίες”.Στο τρίτο κεφά-λαιο της Εισαγω-γής, με τίτλο, «Ξε-καθαρίσματα προσω-πικών λογαριασμών», οινύξεις του Μουλλά τεκμη-ριώνονται με συγκεκριμέναστοιχεία. Στο βαθμό, βεβαίως, που αποτε-λεί τεκμήριο ένα παλαιότερο δημοσίευματου Σούτσου, που στρεφόταν εναντίον τουΑσώπιου. Αν πιστεύουμε ότι η ενασχόλη-ση με την κριτική συνιστά λειτούργημα, τό-τε είναι ύβρις να αποδώσουμε σε μία απότις πρώτες εξέχουσες μορφές της κριτικήςπαρόμοια κίνητρα ή “τραυματικές εμπει-ρίες”, κατά τη διατύπωση του Μουλλά. Νασημειώσουμε ότι αυτή η συλλογιστική εί-ναι σήμερα κυρίαρχη, με τους συγγραφείςνα αναζητούν εξωλογοτεχνικά κίνητρα γιατην όποια κριτική εντοπίζει αδυναμίες στοέργο τους.

∆εν λείπουν οι πηγές για να στοιχειοθε-τηθεί μία ακριβής παρουσίαση του Σού-τσου, τόσο του λογοτέχνη όσο και του δη-μόσιου προσώπου. Ο Βαρελάς επιλέγειμεν για τον ποιητή ένα εγκωμιαστικό από-σπασμα αλλά από δημοσίευμα σατιρικήςεφημερίδας, ενώ, για τον πρώτο και μονα-δικό τόμο των Απάντων του, που κρίνει οΑσώπιος, δυο φιλικές κρίσεις, για τις ο-ποίες επιχειρηματολογεί ότι θα πρέπει ναήταν “στημένες” από τον ίδιο, και μία κα-ταδικαστική, της οποίας, αντιθέτως, υπε-ρασπίζεται την εγκυρότητα του συντάκτητης. Ακόμη πιο μονόπλευρη είναι η παρου-σίαση των άλλων δραστηριοτήτων τουΣούτσου. Στηριζόμενος στις “βιογραφικέςζητήσεις” του Γιάννη Λέφα, δίνει πληρο-φορίες για έντοκο δανεισμό, που κατέλη-ξε, λόγω θανάτου του δανειολήπτη και α-δυναμία των κληρονόμων του να αποπλη-ρώσουν το χρέος, σε κατάσχεση και πλει-στηριασμό δυο κτημάτων, όπου ο Σούτσοςέκανε την πρώτη προσφορά και τα από-

κτησε. Αφήνει να εννοηθεί ότι αδίκησετους χρεώστες του, που ήταν μάλιστα αγω-νιστές του ’21, οι αδελφοί Αινιάν. Με άλ-λα λόγια, λίγο πολύ τοκογλύφος και αυτός,όπως, καλή ώρα, ο Μακρυγιάννης. Αφού,όμως, επιλέγει ως πηγή τον Λέφα, λογικάθα έπρεπε επίσης να αναφέρει, ότι αυτή ηεμπορική δραστηριότητα του Σούτσου ή-ταν μια ενδοοικογενειακή υπόθεση, πιθα-νώς και διαμάχη.

Γνωστότερος ο Λέφας για το δίτομο έρ-γο «∆ημοκρατικός Στρατός στην Πελο-πόννησο» και το «Χιλιάδες τέσσερις σταυ-ροί στο μαρτυρικό Μωριά», παρουσίασετο 1979 διδακτορική διατριβή στο Πανεπι-στήμιο Ιωαννίνων για τον Αλέξανδρο Σού-τσο και το 1983, μονογραφία για τον μι-κρότερο αδελφό του, που βραβεύτηκε α-πό την Ακαδημία Αθηνών. Σε αυτήν ανα-φέρεται, ότι η μικρότερη αδελφή του Σού-τσου, Λουκία, είχε παντρευτεί τον μεγάλοαδελφό Ανιάν, τον Γεώργιο, που απεβίω-

σε και εκείνη ξαναπαντρεύτηκε.Η διαφορά προέκυψε μετά

το θάνατο του κουνιά-δου τού Σούτσου με

τον αδελφό εκεί-νου και την ανι-

ψιά του. Αλλάκαι όταν ανα-

φέρεται στονπροσωπικόβίο τουΣούτσου,λανθάνειο υπαι-νιγμός,ότι δενστάθηκε“σω-στός”,καθώςμετράτρεις συ-ζύγους

και η τρίτηήταν κατά

πολύ νεότε-ρή του και

πλούσια. Αφούόλα αυτά αναφέ-

ρονται για να μορ-φώσει ο αναγνώστης

γνώμη για τον χαρακτή-ρα του, θα έπρεπε να ανα-

φερθεί και η έκβαση του τρίτουγάμου του, που δεν τον έλυσε ο θάνατος ό-πως τους δυο προηγούμενους, αλλά η μοι-χεία της συζύγου με τον σύζυγο της ανι-ψιάς του, κόρης του αδελφού του. Επίσης,να μνημονευθεί η στάση του απατημένουσυζύγου, όπως την αφηγείται, έγκυροςμάρτυς, ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής.

Αντιθέτως, τον πρεσβύτερο των “μονο-μάχων” τον παρουσιάζει εν συντομία μεδυο τρεις γραμμές, “μακαρόνικου ύφους”.Εκ πρώτης όψεως θαυμαστικές, μόνο πουη επιλογή ορισμένων λέξεων υποσκάπτειτην πρώτη εντύπωση. Γιατί λέξεις, όπως“συντεχνία” ή “σκληρός πυρήνας”, έχουνσήμερα ένα συγκεκριμένο φορτίο, που μέ-νει στην κρίση του ιστορικού, το εάν καικατά πόσο αποδίδουν τις αλλοτινές κατα-στάσεις. Κατά τα άλλα, η παρουσίαση δί-νει έμφαση στα πρόσωπα που περιβάλ-λουν τους δυο “μονομάχους”, τα αποκα-λούμενα “αντίπαλες ομάδες”. Παραδό-ξως, αυτά, πλην δυο τριών εξαιρέσεων, οπρολογιστής φαίνεται να τα θεωρεί γνω-στά στον σημερινό αναγνώστη. ∆ιαφορετι-κά, δεν εξηγείται η απουσία σχετικών υ-ποσελίδιων σημειώσεων. Ούτε ευρετήριοπροβλέπεται, που αποβαίνει βοηθητικό, ι-δίως όταν οι πληροφορίες για ένα πρόσω-πο είναι διάσπαρτες και με επικαλύψεις.Καθώς, μάλιστα, η αφήγηση της “διαμά-χης” στηρίζεται σε μεγάλα αποσπάσματααπό δημοσιεύματα, μέχρι και μία αυτού-σια σάτιρα πέντε σελίδων, το βάρος του ο-νόματος των συγγραφέων τους είναι ανα-γκαίο για να σταθμιστεί η εγκυρότητάτους. Πόσο γνωστός είναι ο Ηλίας Σ. Στα-θόπουλος, που, μαζί με τον Ιωάννη Ε.

Γιαννόπουλο, επηρέασε τον Ασώπιο κατάτη συγγραφή του επίμαχου έργου; Περισ-σότερο και από τον Ασώπιο, αυτόν συ-γκρατεί ως τον “καλό” ο αναγνώστης, γιατον οποίο δίνεται η όχι και τόσο διαφωτι-στική πληροφορία ότι ήταν καθηγητής ελ-ληνικών και μαθηματικών.

Για τα πρωτότυπα κείμενα, «Η ΝέαΣχολή» και «Τα Σούτσεια», που καταλαμ-βάνουν 48 και 237 σελίδες αντιστοίχως, ε-πικρατεί η άποψη, ότι σήμερα διαβάζονταιμετά δυσκολίας. Κάτι παρόμοιο, όμως, ι-σχύει για τα περισσότερα κείμενα των μέ-σων του 19ου αι., κυρίως τα δοκιμιακά. Τοζητούμενο είναι, αν παρουσιάζουν ενδια-φέρον. Ο πρώτος, που θα αναμενόταν νατα βρίσκει άκρως ενδιαφέροντα και ναφέρει ισχυρά υποστηρικτικά επιχειρήμα-τα, είναι ο προλογιστής. Ειδάλλως, ωςπρος τι η έκδοση; Η απόφανσή του, “γιατο αισθητήριο του σημερινού αναγνώστη«Τα Σούτσεια», γραμμένα από έναν πολυ-μαθή κλασικό φιλόλογο και πανεπιστημια-κό δάσκαλο του 19ου αιώνα, είναι σχοινο-τενή και σχολαστικά”, λειτουργεί μάλλοναποτρεπτικά στον αναγνώστη, που, έτσι κιαλλιώς, κόρεσε με την Εισαγωγή τη διάθε-σή του για κριτική. Εκεί, διάβασε για όλαόσα σήμερα συζητούνται, τα του εθνικι-σμού και του αλλοτινού μεγαλοϊδεατι-σμού, και ακόμη, για τις τότε εκφάνσειςτου αντιδυτικού πνεύματος. Όσο για τοσυμπέρασμα του προλογιστή, ότι “οι προ-σωπικές πικρίες είναι ο ισχυρότερος λό-γος της διαμάχης” και μάλιστα, “κρυμμέ-νες πίσω από διάφορα ιδεολογικά προπε-τάσματα”, συμβαδίζει απόλυτα με τον ση-μερινό ατομικιστικό τρόπο του συλλογίζε-σθαι.

Αυτές οι παρατηρήσεις αφορούν μόνοτην οπτική γωνία της Εισαγωγής, που εί-ναι σύμφωνη με τους αφηγηματικούς τρό-πους της τρέχουσας ιστοριογραφίας. Κα-τά τα άλλα, ο συστηματικός τρόπος έκθε-σης των διαφορετικών πλευρών της “δια-μάχης” φωτίζει το γενικότερο τοπίο: Τουςπρώτους ποιητικούς διαγωνισμούς και τοπαρεμβατικό ρόλο του ιδρυτή τους, με ι-διαίτερο κεφάλαιο για το πώς οι κρινόμε-νοι ποιητές αντιμετώπιζαν τους κριτές.Την συστράτευση Ασωπικών και Κο-ραϊστών. Την αντίθεση Φαναριωτών καιΕπτανησίων, αν και αυτή δεν ήταν στενά“τοπικιστική, παραταξιακή ή και ιδεολο-γική”.

Χρονολογικός δείκτης

Ένας χρονολογικός πίνακας, τύπου ∆η-μαρά, θα ήταν βοηθητικός. «Τα Σούτσεια»εκδίδονται 160 χρόνια μετά τη “διαμάχη”Σούτσου-Ασώπιου και 180 από το θάνατοτου Κοραή. Βαραίνουν, όμως, όπως σε ό-λες τις διαμάχες, οι ηλικίες των δυο “μο-νομάχων”, τις οποίες ο προλογιστής παρα-λείπει. Το 1853, ο Ασώπιος ήταν γύρω στα65, καθώς το έτος γεννήσεώς του τοποθε-τείται στην πενταετία 1785-90, και ο Πα-ναγιώτης Σούτσος στα 47. Ο πρεσβύτεροςτων αδελφών Σούτσων, ο Αλέξανδρος, τοέτερο σκέλος του ρομαντικού διδύμου, συ-μπλήρωνε τα 50. Απεβίωσε στα 60, στις 5Ιουλίου 1863, δυο μήνες μετά τη γέννησητου Καβάφη. Αμφότεροι κωνσταντινουπο-λίτικης καταγωγής. Μία ολωσδιόλου λη-σμονημένη επέτειος. Όσο αφορά τα κεί-μενα που προηγήθηκαν των επίμαχων κει-μένων: Το 1850, ο Ασώπιος εκδίδει την«Ιστορία Ελλήνων ποιητών και συγγρα-φέων», όπου υποβιβάζει τον ρομαντισμότων αδελφών Σούτσου. Το 1851, ο Πανα-γιώτης Σούτσος εκδίδει τον πρώτο τόμοτων Απάντων του, μετά προλόγου υπερα-σπιστικού της ποιήσεως της «Νέας Σχολήςτου γραφομένου λόγου», σύμφωνα με τοντίτλο του φυλλαδίου που κυκλοφορεί Αύγ.1853. Προηγουμένως, στις 25.3.1853, οικριτές του τρίτου ποιητικού διαγωνισμούβραβεύουν το «Αρματωλοί και Κλέπται»στη λόγια γλώσσα του Γεωργίου Ζαλόκω-στα. Το προτιμούν από το «Κόριννα και

Μία διαμάχη ετών 160

ΒΙΒΛΙΟ1031Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 27

Κων. Ασώπιος

Συνέχεια στη σελίδα 28

«∆έρμα reloaded»της ΈλληςΠαπακωνσταντίνου

Βυρσοδεψείο (Ορφέως174, Βοτανικός, τηλ. 210-3453203

Μ ια νέα εκδοχή του«∆έρματος», που

είχε ανέβει και πέρυσι,προτείνει η Έλλη Παπα-κωνσταντίνου και η ομά-δα της O∆C Ensemble.Πρόκειται για μια «sitespecific performance που

ξεδιπλώνεται σαν πίνακας τουΜπρίγκελ». Οι συντελεστές μάςενημερώνουν πως είναι «ένας«φόρος τιμής» στη μηχανιστική ε-ργασία, τη μονοτονία και την α-πάθεια. Μια ποιητική αλληγορίαγια την παρούσα κατάσταση τηςελληνικής κοινωνίας» Και συνε-χίζουν: «Εμείς, ως ομάδα«O∆C», με μέτωπο στραμμένοστη ζωή, φτιάχνουμε μικρές ουτο-πίες δύναμης, προβοκάρουμε τονθεατή να σκεφτεί, να ονειρευτείσε μια εποχή που η πραγματικό-τητα πνίγει το όνειρο και την φα-ντασία και κολλάει τη μύτη μας

στο τζάμι της πραγματικότη-τας...»

Σε σύλληψη και σκηνοθεσίαΈλλης Παπακωνσταντίνου, σκη-νικά-κοστούμια των Τέλι Καρα-νάνου και Αλεξάνδρας Σιάφκουκαι μουσική του ΤηλέμαχουΜούσα, στο ∆έρμα εμφανίζονταιοι ηθοποιοί: Adrian Frieling, Γιά-ννης Βότσης, Λευτέρης Ζημιανί-της, Άλκης Ζούπας, Άγγελος Κα-λίνογλου, Ευτυχία Κιουρτίδου,Νεφέλη Παπαδερού, Βάλια Πα-παχρήστου, Εύα Αλεξανδρή -Φάκλαρη, Στέλλα Χριστοδουλο-πούλου.

Παραστάσεις: Κάθε Σάββατοκαι Κυριακή στις 9μ.μ. Γενική εί-σοδος 12 ευρώ με ποτό, μειωμέ-νο 5 ευρώ.

«Ζεϊμπέκικο»της Λείας Βιτάλη

Studio Μαυρομιχάλη (Μαυρο-μιχάλη 134, τηλ. 210-6453330)

Καινούριο έργο της καλήςδραματουργού Λείας Βιτάλη

ανεβάζει φέτος ο Φώτης Μα-κρής. Το «Ζεϊμπέκικο» είναι έναέργο για τον έρωτα, το πάθος, τηνκαταστροφή, εκείνη την Ελλάδαπου ετοίμασε το σήμερα, μέσα α-πό την ιστορία ενός α-νθρώπου που αγάπησεκαι αγαπήθηκε πολύ,που κυνηγήθηκε και α-πογειώθηκε, που έκα-νε τον εαυτό του πα-ρανάλωμα του πά-θους, σφραγίζονταςτην εποχή του και φέ-ρνοντας ο ίδιος πάνωτου τη σφραγίδα της ι-στορίας». Ένα έργοστους ρυθμούς τουζεϊμπέκικου. «Ένας α-συμβίβαστος καλλιτέ-χνης» μας πληροφορείο Μακρής, «αντιστέ-κεται στο σύστημα μετη ζωή και τα τραγού-δια του και βιώνει α-κραίες καταστάσεις, ε-νώ το μόνο που αναζη-τά είναι η αγάπη». Στοέργο της, που πρωτο-

παρουσιάστηκε με τη μορφήΑναλογίου στο Φεστιβάλ Ανα-γνώσεων του Εθνικού Θεάτρου(Μάιος 2013), η Λεία Βιταλη θέ-τει ερωτήματα για τις αξίες τηςνέας πραγματικότητας.

Η σκηνοθεσια είναι του ΦώτηΜακρή, τα σκηνικα και κοστού-μια του ∆ιονύση Μανουσάκη καιπαίζουν οι: Γιώργος Νινιός, Στέ-λλα Κρούσκα, Μαρία Κατσούλη.Στην παράσταση παίζουν ζωντα-νά οι μουσικοί: Θοδωρής Ζέης(μπουζούκι) και Σπύρος Κου-τρουμάνης (κιθάρα).

Παραστάσεις: κάθε Σάββατοστις 9.15μ.μ. και κάθε Κυριακήστις 8μ.μ.

28 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013ΘΕΑΤΡΟ

Τη συνέντευξη πήρεη ∆ανάη Ψωμοπούλου

Πολιτισμός. Πολυτέλεια του σήμερα ήαναγκαιότητα του αύριο;

Συχνή ερώτηση. Ίσως γιατί πολλοί είναιεκείνοι που διακρίνουν την πένθιμη κορ-δέλα που κάποιοι φρόντισαν με το ζόρι νατου φορέσουν, στο πλαίσιο του οικονομι-κού «μαζέματος». «Πολυτέλεια» οι βιβλιο-θήκες, τα θεατρικά μουσεία, τα κρατικάμας θέατρα, τα ωδεία και τόσοι άλλοι φο-ρείς. Πράγματι, κατάντησαν πολυτέλειατην ανάγκη αναζήτησης της κρυμμένης α-νάσας, πίσω από το καταστροφικό βουνότου πολιτιστικού ορυμαγδού. Οι εργάτες,όλοι εμείς στα κρατικά Περιφερειακά Θέ-ατρα, αν και μαθημένοι στα δύσκολα, τώ-ρα οφείλουμε και δίνουμε τη μεγαλύτερημάχη απέναντι στις προσπάθειες ξεριζω-μού του πνεύματος, των τεχνών και στη φι-λοσοφία της «πολυτέλειας».

Με ποιον τρόπο μπορεί κανείς να αντι-σταθεί; Ποιες είναι οι δράσεις μέσα απότις οποίες μπορεί να κερδηθεί μια τέτοιαμάχη;

Πάνω από όλα η εκπαίδευση. Τα θεα-τρικά εργαστήρια, τα θεατρικά σεμινάριασε εκπαιδευτικούς και η διδασκαλία σεμαθητές, αποτελούν το σημαντικότερο ό-πλο στη φαρέτρα μας. Στο ∆η.Πε.Θε. Βο-ρείου Αιγαίου την τελευταία τριετία εκ-παιδεύτηκαν εκατό σπουδαστές. Φέτος, ηανάγκη των αποφοίτων του εργαστηρίουμας για δημιουργική συνέχεια μάς οδηγείστην ίδρυση και «Πειραματικής Σκηνής»,πέραν της Κεντρικής. Παραλλήλως, η πα-ρουσίαση των κεντρικών παραγωγών στανησιά του Βόρειου Αιγαίου, που στερού-νται ευκαιριών, και η περιοδεία στα απο-μακρυσμένα χωριά της Χίου δίνουν τηνευκαιρία να ζήσει την «πολυτέλεια» τωντεχνών πλήθος κόσμου, που αγκάλιασεκαι στηρίζει το θέατρο με θέρμη.

Με ποιον τρόπο κατορθώνονται οι δρα-στηριότητες ελλείψει επαρκούς χρημα-

τοδότησης;Η απαξίωση των Περιφερειακών Θεά-

τρων εκ μέρους του υπουργείου Πολιτι-σμού και αρκετών ∆ήμων στα οποία ε-δρεύουν, όπως και η υποχρηματοδότησήτους, απαιτούν επιμονή, καλό προγραμμα-τισμό, συνεργάτες με γερό στομάχι και α-γάπη για αυτό που κάνουν. Στο ∆η.Πε.Θε.Βορείου Αιγαίου παραμένουμε σε διαρκήδράση, με μικρές και μεγάλες παραγωγέςκαι με παράλληλες δράσεις, χαμηλού, ό-μως, κόστους λόγω προσφορών. Είναι τε-ράστια η στήριξη των ντόπιων εμπόρωνκαι αμέτρητοι οι καλλιτέχνες, Χιώτες καιμη, αναγνωρισμένοι στο πανελλήνιο (συν-θέτες, τραγουδιστές, σκηνογράφοι, ενδυ-ματολόγοι, σκηνοθέτες, εικαστικοί κ.ά.)που προσφέρουν ανιδιοτελώς το έργο τουςγια αυτό το σκοπό. Οι δυσκολίες που αντι-μετωπίζονται, όμως, δεν αφορούν μόνοστις καθυστερημένες, μειωμένες ή και α-

νύπαρκτες επιχορηγήσεις, αλλά και σεδιάφορες άλλες τοπικές ιδιαιτερότητες.

Τι εννοείτε λέγοντας «τοπικές ιδιαιτε-ρότητες»;

Συναντάται το φαινόμενο των πολιτικώνπαρεμβάσεων στο έργο αρκετών∆η.Πε.Θε. Το ∆η.Πε.Θε. Βορείου Αιγαίουπαλεύει ατέρμονα να πείσει μια συγκε-κριμένη μερίδα απολίτιστων αιρετών γιατην ανάγκη ύπαρξης του. Τελικώς, η προ-σέλευση του κόσμου είναι εκείνη που«πείθει», ωστόσο ο ανταγωνισμός μεταξύπαραγωγής πολιτιστικού έργου και χλοο-τάπητα γηπέδου… είναι δύσκολος. Απότην άλλη, η ανάληψη διοικητικής θέσηςστο συμβούλιο του Θεάτρου από πρόσω-πα απαίδευτα και άσχετα με το αντικείμε-νο, είναι άλλο ένα από τα καυτά θέματα.Τον τελευταίο καιρό, η ανεξήγητα κακήδιοικητική διαχείριση στο ∆η.Πε.Θε. Βο-ρείου Αιγαίου, άφησε εργαζόμενους α-

πλήρωτους επί οκτώ μήνες (έως και σήμε-ρα), άφησε αψήφιστους ισολογισμούς, ά-φησε ανυπόγραφη την προγραμματικήσύμβαση με κίνδυνο να χάσουμε την επι-χορήγηση, οδήγησε σε παραίτηση μέλοςτου συμβουλίου, χάθηκε η μόνιμη στέγηκαι απαξίωσε το Θέατρο σε τέτοιο βαθμόπου το ανάγκασε σε παύση κάθε δραστη-ριότητας.

Έχοντας ως δεδομένο αυτές τις δυσκο-λίες, παραμένετε παλεύοντας σε αυτή τηθέση;

Εξ αρχής γνώριζα τις δυσκολίες και εί-μαι αποφασισμένος να προχωρήσω τηνπροσπάθεια. Είναι χρέος των συνεργατώνκαι δικό μου να επιμείνουμε για την ορθήλειτουργία, για την προσφορά στον τόπο,για τους δεκάδες σπουδαστές και τους χι-λιάδες θεατές μας. Ως ιδρυτικό μέλος του∆η.Πε.Θε. Β.Α., η ηθική και συμβατικήμου υποχρέωση για την υποστήριξη τουφορέα γιγαντώνεται σε συνδυασμό με τοσυναισθηματικό δέσιμο που έχω μαζί του.

Ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σας;Η άμεση ενεργοποίηση των θεατρικών

εργαστηρίων, η εκκίνηση της Πειραματι-κής Σκηνής, ο προγραμματισμός παραγω-γής για την Κεντρική Σκηνή, ο σχεδιασμόςπεριοδείας σε όλα τα νησιά της περιφέ-ρειας Βορείου Αιγαίου (ΕΣΠΑ), η προκή-ρυξη πανελλήνιου διαγωνισμού συγγρα-φής θεατρικού έργου, η οργάνωση φεστι-βάλ ψηφιακών ταινιών μικρού μήκους Βο-ρείου Αιγαίου, η συνέχεια κοινωνικήςπροσφοράς μέσα από το επιτυχημένο πρό-γραμμα «Τρόφιμα αντί εισιτηρίου», η δη-μιουργία της ψηφιακής ταινίας/αφιερώμα-τος στο Φώτη Αγγουλέ. Ο θεατής είναιπλέον απαιτητικός. Αναζητά κλασικό καιποιοτικό ρεπερτόριο. Αυτό δεν μπορεί πα-ρά να με ευχαριστεί ιδιαίτερα. Σε αυτό τοδρόμο, λοιπόν, θα περπατήσουμε και ε-μείς, προκειμένου να καλύψουμε αυτέςτου τις απαιτήσεις και θα το κάνουμε μεμεγάλη χαρά και όρεξη.

““Πάνω από όλα η εκπαίδευση. Τα θεατρικάεργαστήρια, τα θεατρικά σεμινάρια σε εκπαιδευτικούςκαι η διδασκαλία σε μαθητές, αποτελούν τοσημαντικότερο όπλο στη φαρέτρα μας.

Αγάπη για το θέατροενάντια στην απάξιωσή του

* Συνέντευξη με τον Γιάννη Ζαφείρη, καλλιτεχνικό διευθυντή του ∆η.Πε.Θε. Βορείου Αιγαίου

Τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα είναι έναςθεσμός που έχει αγκαλιαστεί από την ελληνκήκοινωνία. Για τις δυσκολίες αλλά και τα όνειραπου αντιμετωπίζει ένα από τα Δη.Πε.Θε., αυτότου Βορείου Αιγαίου (με έδρα τη Χίο), η«Εποχή» μίλησε με τον καλλιτεχνικό διευθυντήτου, Γιάννη Ζαφείρη, ο οποίος δίνει, μαζί με τουςσυνεργάτες του στη Χίο, μια μάχη για την επι-βίωση και αναβάθμιση του θέατρου.

Μία διαμάχη ετών 160

Πίνδαρος» του δημοτικιστή Γεωργίου Τερτσέτη, ό-χι λόγω της αισθητικής υπεροχής του, αλλά προς α-πόδοση τιμής στην ομηρική γλώσσα. Στις 15.4.1853,δημοσιεύεται, στην εφημερίδα «Αιών», άρθρο, μετίτλο, «Φιλολογία» και υπογραφή, “Εξ Ερμουπό-λεως 5 Απρ., Ι.Σ”. Αυτό αμφισβητεί και τους δυοπροκριθέντες ποιητές, σε σύγκριση με τον Σούτσο.Από τα τέλη Σεπ. 1853, αρχίζουν να κυκλοφορούνσε φυλλάδια «Τα Σούτσεια», ενώ, σε μορφή βι-βλίου, κυκλοφορούν ένα χρόνο αργότερα. Ο Ασώ-πιος ξεκινά την απάντησή του κατ’ αντίστροφη φο-ρά, από το πρόσφατο άρθρο του Ι.Σ., στη συνέχειαπαραθέτει κριτική του πρώτου τόμου των Απάντωντου Σούτσου, για να επικεντρωθεί τελικά στο φυλ-λάδιο του 1853.

Όσο για τον σχοινοτενή και σχολαστικό λόγο τωνδυο “μονομάχων”, όπως έχει χαρακτηριστεί, κατ’ουσία δεν διαφέρει και πολύ από τα ρητορικά σχή-ματα ενός σημερινού διανοούμενου. Απουσιάζει,

βεβαίως, από τον σημερινό ο ειρωνικός οίστρος τουΑσώπιου. Αυτός, μαζί με τις γλωσσικές παρατηρή-σεις και την λεπτομερή ανίχνευση γλωσσικών δα-νείων και αντιδανείων, καθιστά το κείμενό του α-ξιανάγνωστο. Ύστερα, υπάρχει και ο υπομνηματι-σμός του Ασώπιου, που κυριολεκτικά “κεντάει”,δείχνοντας σπανίζοντα συνδυασμό ευρυμάθειαςκαι κρίσης.

Το κείμενο του Ασώπιου δεν είναι ο μοναδικόςθησαυρός που κρύβει ο 19ος αιώνας. Μόνο που σή-μερα, το εκδοτικό ενδιαφέρον έχει περιοριστεί σεμετρημένους γνωστούς λογοτέχνες. Η Σειρά τουΙδρύματος Ουράνη είναι η μόνη που επιβίωσε απότην εκδοτική “άνοιξη” των δεκαετιών ’80-’90. Αςευχηθούμε να συνεχίσει με την ίδια συνέπεια. Πά-ντως, οι επιμέρους δικές μας παρατηρήσεις πηγά-ζουν από μία διαφορετική αντίληψη της επιθυμητήςεισαγωγής για τον συγκεκριμένο τόμο.

Μ. Θεοδοσοπούλου

Συνέχεια από τη σελίδα 27

Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 29ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΟΙ

ΝΕΕΣ

ΤΑΙΝ

ΙΕΣ

Μετά τον καταιγισμό των τελευταίων εβδομά-δων, μόνον τέσσερις ταινίες κάνουν πρεμιέρααυτήν την εβδομάδα, η μία μάλιστα, είναι επα-

νέκδοση του 1925. Για τις δύο από αυτές υπάρχουν κρι-τικές σε διπλανές στήλες.

Επίσης προβάλλονται:«Ο συνήγορος» (The counselor), του Ρίντλεϊ Σκοτ:

Ηρωας μας ένας ερωτευμένος συνήγορος μπερδεμένοςμε εμπόρους ναρκωτικών. Η ιστορία δεν είναι πρωτό-τυπη, αφού έχει να κάνει με διακίνηση ναρκωτικών απότο Μεξικό στις ΗΠΑ. Αυτό όμως δεν είναι μειονέκτημααφού στο «τιμόνι» κάθεται ο καλός καπετάνιος ΡίντλεϊΣκοτ. Ο σκηνοθέτης κατορθώνει να χτίσει μια πυκνή σεδομή ταινία, ένα καθηλωτικό θρίλερ με αποκαλυπτικόφινάλε.

Η ανθρώπινη απληστία μέσα από σκηνές βίας και σεξ,δίνονται με εξαιρετικά δεξιοτεχνικό τρόπο, με αποτέλε-σμα μια υποδειγματική ταινία υψηλών προδιαγραφώνκαι θαυμαστής κινηματογραφικής απόλαυσης.

«Thor 2: Ο σκοτεινός κόσμος», του Άλαν Τέιλορ: ΟΘορ προσπαθεί να σώσει τη Γη και τους Εννέα Κόσμους.Εχθρός του είναι ο Μάλεκιθ που σκοπεύει να βυθίσειτον κόσμο στο σκοτάδι. Αυτά και άλλα πολλά και θαυ-μαστά σε μια περιπέτεια φαντασίας.

Σινεφίλ

ΤουΣτράτου Κερσανίδη

ΟΣεργκέι Αϊζενστάιν γύρισε το 1925την πρώτη του ταινία «Η απεργία». Οπρωτοπόρος σοβιετικός σκηνοθέτηςαποτύπωσε μέσα της όλες τις καλλι-τεχνικές του αναζητήσεις, ανάμεικτες

με την πίστη του στο νέο κόσμο που οικο-δομούταν τότε στη Σοβιετική Ένωση. Ανκαι στο μετέπειτα έργο του γίνεται πιο συ-γκεκριμένος, με πιο στιβαρή δομή στη μυ-θοπλασία και στη σκηνοθεσία, εκείνο πουχαρακτηρίζει την «Απεργία» είναι ο εν-θουσιασμός της δημιουργίας και η γοητείατης αναζήτησης.

Η ταινία χωρίς να ακολουθεί πιστά κά-ποιο σενάριο επάνω στο οποίο να βασίζε-ται ένας αφηγηματικός ιστός, αποτελεί έ-να παζλ εικόνων και γεγονότων, μέσα α-πό τα οποία περιγράφεται η οργάνωσημιας απεργίας στην τσαρική Ρωσία και ηαιματηρή καταστολή της.

Η διάρθρωση της ταινίας είναι χωρισμέ-νη σε έξι κεφάλαια και μέσα από αυτά πα-ρακολουθούμε τους πρώτες αγώνες τουεργατικού κινήματος στη Ρωσία που συνο-ψίζονται σε διεκδικήσεις όπως το 8ωρο, ηανθρώπινη συμπεριφορά εκ μέρους των α-φεντικών, η αύξηση των μισθών κατά 30%και το 6ωρο για τους ανήλικους. Η ταξικήπάλη δίδεται μέσα από ένα υποτυπώδεςσενάριο αλλά με πολύ δυνατές εικόνες. Τοδιαλεκτικό μοντάζ του Αϊζενστάν έχει έναστόχο: να κινητοποιήσει το συναίσθημα, έ-τσι ώστε να δημιουργήσει στο θεατή μίσοςγια τον ταξικό εχθρό και να τον κάνει ναταυτιστεί με τους απεργούς. Είναι χαρα-κτηριστικές οι σκηνές του φινάλε, όπου οιδυνάμεις καταστολής χτυπούν τους απερ-γούς. Οι εικόνες της κρατικής βίας αντιπα-ραβάλλονται με πραγματικές εικόνες απόσφαγές ζώων σε σφαγεία. Είναι προφανήςο παραλληλισμός και εντυπωσιακός ο τρό-πος με τον οποίο ο σκηνοθέτης κατορθώ-

νει να περάσει το μήνυμά του.Η ταινία βρίθει αναφορών – επιρροών

στον κονστρουκτιβισμό και το φουτουρι-σμό (προπομπό της ρώσικης πρωτοπο-ρίας), αλλά και στο σινεμά του Γκρίφιθ. Οικαπιταλιστές παρουσιάζονται ως καρικα-τούρες, οι απεργοσπάστες βγαίνουν απόβαρέλια μέσα στη γη. Κι όλα αυτά παρε-λαύνουν μπροστά στα μάτια μας «φιλτρα-ρισμένα» μέσα από το περίφημο μοντάζ

των εντυπώσεων που επί της ουσίας εισή-γαγε στον κινηματογράφο ο ΣεργκέιΑϊζενστάιν και αποτελεί το Α και το Ω του90% των κινηματογραφικών ταινιών.

Η ταινία είναι γεμάτη ζωντάνια και νε-ανικό ενθουσιασμό. Έρωτα για την επα-νάσταση και καλλιτεχνικό οίστρο. Κι ανδιαθέτει κάποια μειονεκτήματα σε σχέσημε το «Θωρηκτό Ποτέμκιν» ή τον «Οκτώ-βρη», κερδίζει σε αυθορμητισμό. Φαίνεται

πως ο σκηνοθέτης βιάζεται να κατακτήσειτον κόσμο. Τρέχει να προλάβει την Ιστο-ρία η οποία καλπάζει μπροστά στα μάτιατου. Θέλει να γίνει ένα με το όνειρο πουανατέλλει. Απείθαρχος, ατίθασος και ορα-ματιστής, ο Σεργκέι Αϊζενστάιν μπαίνει μεορμή στον κινηματογράφο και αφήνει γιαπάντα το στίγμα του, κερδίζοντας επάξιαμία θέση στους μεγάλους δημιουργούς του.Την ίδια στιγμή, ποτίζει τις εικόνες του μετο επαναστατικό πάθος του αγνού και ά-δολου κομμουνιστή, της εποχής πριν τηγραφειοκρατική εκτροπή.

Πέρασαν 88 χρόνια από τότε που ο γεν-νημένος στη Ρίγα της Λετονίας, ΣεργέιΑϊζενστάιν, γύρισε την «Απεργία». Κι ό-μως, μέχρι σήμερα η ταινία λάμπει σαν πο-λύτιμο διαμάντι.

Είναι χαρακτηριστικά τα όσα γράφειγια την ταινία ο Κιθ Ρίντερ, στην «Ιστορίατου παγκόσμιου κινηματογράφου»: (…) εί-ναι ένα μίγμα δυναμισμού και ανωριμότη-τας, πληθωρικότητας και ελαττωματικότη-τας που φανερώνει ένα νέο σκηνοθέτη μεδημιουργικό «πυρετό στο αίμα». Παρ’ ό-λες τις αδυναμίες της, αποκαλύπτει μια κι-νηματογραφική διάνοια χωρίς προηγούμε-νο στην ιστορία του κινηματογράφου. Ηφρεσκάδα και ο μοντερνισμός αυτής τηςταινίας εκπλήσσει ακόμη κι αυτούς που εί-ναι εξοικειωμένοι με τα κατοπινά γνωστό-τερα φιλμ της ίδιας πειραματικής περιό-δου στην εξέλιξη του Αϊζενστάιν (…)

strakersan@gmail.com,kersanidis.wordpress.com

«Η ΑΠΕΡΓΙΑ»

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 δύο μουσικοί παραγωγοί ανακαλύπτουν σε ένα μπαρ του Ντι-τρόιτ έναν μουσικό. Γοητεύονται από τη μουσική και ιδιαίτερα τους στίχους του. Στίχοι ρεαλι-στικοί, που μιλούν για τους ταπεινούς ανθρώπους, για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τη φτώ-

χεια. Ηχογραφούν ένα άλμπουμ το οποίο αποτυγχάνει πλήρως. Μετά από αυτό ο μουσικός εξαφα-νίζεται σαν να τον κατάπιε η γη. Κάποιες φήμες λένε πως ένα βράδυ, μετά από μια συναυλία, τίναξετα μυαλά στον αέρα επί σκηνής.

Το άλμπουμ έφτασε στη Νότια Αφρική του απαρτχάιντ μέσα στις αποσκευές μια αμερικανίδας του-ρίστριας. Εκεί κάποιοι το ακούν, γίνεται τεράστια επιτυχία και αρχίζει να κυκλοφορεί σε παράνομεςηχογραφήσεις. Πολλά χρόνια μετά, δύο νοτιοαφρικανοί θαυμαστές του Ροντρίγκεζ –αυτό είναι τοόνομα του άγνωστου καλλιτέχνη– αποφασίζουν να μάθουν την αλήθεια για τη ζωή του. Και επειδή ηζωή γράφει τα καλύτερα και πιο απίθανα σενάρια, τον ανακαλύπτουν να ζει κάπου στην Αμερική. ΟΡοντρίγκεζ με έκπληξη μαθαίνει πως στη Νότια Αφρική είναι ένα είδωλο. Το επόμενο βήμα είναι ναταξιδέψει ως εκεί και να δώσει συναυλίες. Αυτή είναι η ιστορία του Σίξτο Ροντρίγκεζ, γνωστού ωςΣούγκαρ Μαν, που είναι και ο ήρωας της ταινίας-ντοκιμαντέρ «Ψάχνοντας τον Sugar Man» (Sear-ching for Sugar Man), του σουηδού Μάλικ Μπεντζελούλ. Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ με στοιχείαθρίλερ! Ο σκηνοθέτης καταγράφει την πορεία αναζήτησης του Ροντρίγκεζ, τις φήμες για το θάνατότου, την ανακάλυψή του. Με μια πολύ δυνατή σκηνοθεσία και μια απίστευτη αληθινή ιστορία, τηνοποία ο θεατής παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, ο Μπεντζελούλ δημιουργεί μια χορταστική,απολαυστική ταινία. Με συνοδεία της αυθεντικής μουσικής του Σίξτο Ροντρίγκεζ και με την κάμερανα ταξιδεύει από το Ντιτρόιτ στο Κέιπ Τάουν και να αποτυπώνει μαρτυρίες και εικόνες από το πα-ρελθόν και το παρόν, έχουμε ένα θαυμάσιο ντοκιμαντέρ μέσα από το οποίο σκιαγραφείται η δυνατήπροσωπικότητα του χαμένου καλλιτέχνη. Ο Ροντρίγκεζ είναι ένας άνθρωπος που παίζει μουσική

επειδή του αρέσει και, ότανβλέπει πως δεν μπορεί νακάνει καριέρα, απλώς αποσύ-ρεται και συνεχίζει τη ζωή τουδουλεύοντας ως εργάτης σεκατασκευές. Γίνεται πατέραςτριών κοριτσιών χωρίς ναξέρει πως οι στίχοι του έχουνταξιδέψει μέχρι τη ΝότιαΑφρική και έχουν εμπνεύσειτους αγωνιστές κατά του ρα-τσιστικού καθεστώτος τηςχώρας αυτής.

Μια εξαιρετική κινηματο-γραφική δουλειά, ένα εμπνευ-σμένο βιογραφικό ντοκιμαν-τέρ, ένα τρυφερό μουσικό τα-ξίδι. Αξίζει να το δείτε και νατο απολαύσετε.

Σ.Κ.

«ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ SUGAR MAN»

Ποιος είναι ο Σίξτο Ροντρίγκεζ;

«Ο συνήγορος»

Με επαναστατικόκαι καλλιτεχνικό ενθουσιασμό

30 Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013Ι∆ΕΕΣ

ΤουΜισέλ Ισόν*

Κάνοντας την έξοδο από τοευρώ προαπαιτούμενη προ-ϋπόθεση κάθε εναλλακτικήςπολιτικής, οι αριστεροί οπα-δοί ενός τέτοιου προσανα-

τολισμού διαπράττουν ένα τριπλόστρατηγικό σφάλμα, που υπερ-βαίνει την αποτίμηση των οικο-νομικών αποτελεσμάτων της.

1. Η έξοδος από το ευρώ θα έ-δινε στο διεθνές χρηματοπιστω-τικό σύστημα ένα όπλο φοβερό,την κερδοσκοπία σε βάρος του«νέου» νομίσματος, και θα στε-ρούσε διά μιας τη χώρα που θατην αποφάσιζε από ένα μέσο πίε-σης αποφασιστικής σημασίαςστην αναμέτρηση με τους ευρω-παϊκούς θεσμούς. Η έξοδος απότο ευρώ θα έπρεπε να χρησιμο-ποιείται σαν απειλή στην οικοδό-μηση ενός συσχετισμού δύνα-μης.

2. Η ανάδειξη της εξόδου απότο ευρώ σε κύριο άξονα του πολι-τικού λόγου, ισοδυναμεί στηνπράξη με απόρριψη κάθε σχε-δίου επαναθεμελίωσης της Ευ-ρώπης. Η νομιμοποίηση μιαςστρατηγικής μονομερούς ρήξηςμε το ευρωφιλελεύθερο οικοδό-μημα θα όφειλε να στηρίζεται σεένα συνεργατικό σχέδιο για τηνΕυρώπη.

3. Η αντιστροφή των σκοπών(μια άλλη πολιτική) και των μέ-σων (έξοδος από το ευρώ) καθι-στά πολύ δύσκολη την ξεκάθαρηδιαφοροποίηση από τη θέση τουΕθνικού Μετώπου. Οφείλουμενα πούμε ποια ακριβώς εναλλα-κτική προοπτική θα μπορούσε νακαταστεί δυνατή με μια έξοδο α-πό το ευρώ.

Μια κοινή διάγνωση

Με την πάροδο του χρόνου καιτην εμπειρία της κρίσης μπορού-με καλύτερα να υπολογίσουμεμέχρι ποιο σημείο η δημιουργίατου ευρώ υπήρξε καταστροφήγια τους ευρωπαϊκούς λαούς καιγια την ίδια την ιδέα της Ευρώ-πης. Εξ ορισμού το ενιαίο νόμι-σμα καθιστά αδύνατη κάθε προ-

σαρμογή της τιμής του συναλλάγ-ματος, παρόλα αυτά δεν έχειπροβλεφθεί οποιοσδήποτε μηχα-νισμός μεταβιβάσεων: αυστηροίπεριορισμοί για τους κρατικούςπροϋπολογισμούς, απαγόρευσητης χρηματοδότησης των ελλειμ-μάτων των κρατών μελών απότην ΕΚΤ κ.λπ. Στις συνθήκες αυ-τές τέθηκε σε λειτουργία έναςδαιμονισμένος μηχανισμός απότη στιγμή που τα ποσοστά πληθω-ρισμού άρχισαν να διαφορο-ποιούνται μεταξύ των χωρών με-λών.

Αυτό ήταν αναπόφευκτο απότη στιγμή που υπάρχουν δομικέςδιαφορές μεταξύ των οικονομιώντης ευρωζώνης (παρότι κανείςδεν είχε πραγματικά τονίσει αυτότο πρόβλημα). Από τη στιγμή ε-κείνη, ο υψηλότερος πληθωρι-σμός στις χώρες του ευρωπαϊκούΝότου οδηγεί σε απώλεια αντα-γωνιστικότητας που δεν μπορείνα ελεγχθεί με τίποτα. Το πλήγ-μα της κρίσης είχε ως αποτέλε-σμα τη διακοπή της εισαγωγήςκεφαλαίων που θα επέτρεπαντην κάλυψη των εμπορικών ελ-λειμμάτων του Νότου. Και ο απο-κλεισμός αυτής της πηγής ή τηςχρηματοδότησης από τις κεντρι-κές τράπεζες προκάλεσε την έ-κρηξη της κρίσης χρέους. Τέλος,κάτω από αυτή την ειδική κρίσηχρέους διακρίνεται μια πιο κλα-σική κρίση, η κρίση αποδοτικό-τητας του κεφαλαίου, που εντεί-νει τη διαφοροποίηση των εθνι-κών οικονομιών στο εσωτερικόαυτής της οικονομικής και νομι-σματικής «Ένωσης».

Η κατάσταση αυτή είναι αδιέ-ξοδη από τη στιγμή που όλα ταεργαλεία που θα επέτρεπαν τη

διαχείρισή της είναι κατά κάποιοτρόπο αντισυνταγματικά. Ο δρό-μος που επέλεξαν οι ευρωπαϊκοίθεσμοί και οι κυβερνήσεις της ευ-ρωζώνης, επέφερε κάποια απο-διάρθρωση των ευρωφιλελεύθε-ρων συνταγών, αλλά πολύ σύντο-μα οδήγησε σε μια θεραπεία σοκ.Η οποία είναι καταφανώς «ανόη-τη» ή «ανορθολογική», από τηστιγμή που η δημοσιονομική λιτό-τητα παράγει ύφεση, ανεργία καιδημοσιονομικά ελλείμματα. Σ’αυτό το σημείο αναφέρεται ηκεϊνσιανή κριτική, η οποία είναιμεν τέλεια θεμελιωμένη, αλλάπαραβλέπει τη λογική αυτής τηςπολιτικής, η οποία αποβλέπειστην ελαχιστοποίηση του κό-στους εργασίας, τη διάλυση τουσυστήματος κοινωνικής προστα-σίας και συλλογικών διαπραγμα-τεύσεων, και τελικά στην αποκα-τάσταση του ποσοστού κέρδους.

Αυτή η θεραπεία σοκ προκαλείπροφανώς βαθιές και διαρκείςβλάβες, ακόμη κι από τη σκοπιάτου ευρωπαϊκού κεφαλαίου, για-τί οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις υ-ποφέρουν από την ύφεση, μένουνπίσω από την άποψη των επενδύ-σεων κ.λπ. Αυτό δεν εμποδίζειτους ευρωπαϊκούς θεσμούς καιτο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιοπου εκπροσωπούν, να υιοθετούνσυνειδητά και ξεκάθαρα αυτή τηβίαιη και κοινωνικά επιθετικήστρατηγική: η κρίση προσφέρειμια πολύ καλή ευκαιρία.

Το δίλημμα της αριστεράς

Γύρω από τις ακόλουθες δύο ι-δέες υπάρχει αρκετά πλατιά συ-ναίνεση:

«Αν θέλαμε να οικοδομήσουμε

μια κοινή νομισματική ζώνη, θαέπρεπε να διαλέξουμε μια άλλημέθοδο κι όχι αυτή που υιοθετή-θηκε με την ΟΝΕ. Και θα είχαμεπροτιμήσει μια διαφορετική αφε-τηρία και όχι τη σημερινή κατά-σταση της ευρωζώνης.» (ΜάριοΝούτι).

«Το ενιαίο νόμισμα και και ηθεσμική και νομική κιγκαλερίαπου το στηρίζει (ανεξάρτητη κεν-τρική τράπεζα, σύμφωνο σταθε-ρότητας) απαγορεύουν οποιαδή-ποτε πολιτική αποβλέπει ταυτό-χρονα στην απόκρουση της έντα-σης των ανισοτήτων και την κα-τάργηση της κυριαρχίας, που υ-πηρετεί μια κυρίαρχη τάξη υπο-ταγμένη στις απαιτήσεις του χρη-ματοπιστωτικού συστήματος .»(Σερζ Αλιμί).

Ξεκινώντας από αυτή τη διαπί-στωση δύο τοποθετήσεις είναιλογικά δυνατές: η επαναθεμε-λίωση ή η έξοδος. Πρόκειται γιαδύο στρατηγικής σημασίας προ-σανατολισμούς και όχι για προ-βλέψεις της τροχιάς της ευρωζώ-νης. Τα σχέδια επαναθεμελίωσηςτου ευρώ προσφέρουν ένα πολύευρύ φάσμα προτάσεων και μοι-ράζονται χοντρικά τον ίδιο στό-χο: έξοδος από την κρίση, με ταιδιαίτερα χαρακτηριστικά πουπαίρνει στην Ευρώπη, με αλλαγήτων κανόνων του παιχνιδιού, έτσιώστε να διασωθεί αυτό συνηθί-ζουμε να αποκαλούμε ευρω-παϊκό κοινωνικό μοντέλο. Ο βαθ-μός ριζοσπαστικότητας αυτώντων σχεδίων μπορεί να ποικίλλει,αλλά όλες αυτές οι προτάσειςπροσκρούουν σε μια όμοια κριτι-κή: προυποθέτουν μια ελάχιστησυμφωνία των ευρωπαϊκών κυ-βερνήσεων, η οποία φαίνεται να

““∆ύο τοποθετήσεις είναι λογικάδυνατές: η επαναθεμελίωση ή η έξοδος.Πρόκειται για δύο στρατηγικής σημασίαςπροσανατολισμούς και όχι για προβλέψειςτης τροχιάς της ευρωζώνης.

Έξοδος από το ευρώ:Η συζήτηση για τη δυνατότητα χάραξης και εφαρμογής μιας εναλλακτικής πολιτικήςεντός της ευρωζώνης δεν έπαψε να προκαλεί το ενδιαφέρον ειδικών και μη. Μόνοπου εκτός από τα γνωστά θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα που τίθενται και επιχει-ρείται η απάντησή τους στο πλαίσιο της συζήτησης αυτής, ιδιαίτερα εντός της αρι-στεράς, έρχεται τώρα να προστεθεί και ένα κατά βάση πολιτικό: το φαινόμενο της ε-νίσχυσης των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη της κρίσης και ο προσανατολι-σμός τους στην επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, θέτει το σοβαρό ερώτημα της σα-φέστατης διαφοροποίησης από την ακροδεξιά των αριστερών υποστηρικτών της εγ-κατάλειψης του ευρώ.Μπορεί, βέβαια, οι αφετηρίες και οι στόχοι να διαφέρουν ουσιαστικά, αλλά στο πο-λιτικό πεδίο η διάκριση είναι υπόθεση πολύ πιο απαιτητική από την υπαρκτή δια-φορά στο πεδίο των προθέσεων. Το ζήτημα αυτό ουσιαστικά θέτει, και επιχειρεί νααντιμετωπίσει, ο Μισέλ Ισόν.

Πίνακας 1: Τιμή συναλλάγματος και ρυθμός μεγέθυνσης στο Ενωμένο Βασίλειο 1999-2013

Η ΕΠΟΧΗ 24 Νοεμβρίου 2013 31Ι∆ΕΕΣ

είναι αδύνατη. Αυτοί, λοιπόν,που τις υποστηρίζουν βαφτίζο-νται «ευρωπαϊστές», και κατηγο-ρούνται ότι υποτιμούν τη σημερι-νή κατάσταση του συσχετισμούδύναμης και το δεσπόζον βάροςτου χρηματοπιστωτικού συστήμα-τος.

Η άλλη τοποθέτηση έχει μια τέ-λεια λογική: αφού το ευρώ οδή-γησε σε τέτοιες καταστροφέςπρέπει και αρκεί να βγούμε απόαυτό. Εκτός από το επιχείρημα ό-τι έτσι ξαναβρίσκουμε τη δυνατό-τητα να ρυθμίζουμε την τιμή τουσυναλλάγματος και να χρηματο-δοτούμε τα ελλείμματα χωρίςπροσφυγή στις χρηματοπιστωτι-κές αγορές, κατατίθενται και άλ-λα: η υποτίμηση δεν επιτρέπειμόνο την αποκατάσταση της αν-ταγωνιστικότητας, αλλά δίνει τηδυνατότητα στην πάλη των τά-ξεων να ξαναβρεί τη «φυσική»περίμετρό της, του εθνικού κρά-τους.

Είναι απολύτως απαραίτητο ναβγούμε από αυτό το πλαστό δί-λημμα, γιατί εμποδίζει την ανα-ζήτηση μιας ευρωπαϊκής στρατη-γικής για την αριστερά.

Οι απορίες της εξόδουαπό το ευρώ

Υπάρχουν δύο σημαντικά οι-κονομικά επιχειρήματα κατά τηςεξόδου. Το πρώτο είναι το επι-χείρημα του χρέους: τώρα υπολο-γίζεται σε ευρώ, ενώ με την υπο-τίμηση του νέου νομίσματος το ύ-ψος του θα αυξηθεί κατά το πο-σοστό της υποτίμησης. (...)

Το δεύτερο επιχείρημα είναι ό-τι η έξοδος από το ευρώ θα συμ-βεί σε ένα περιβάλλον ασυγκρά-τητης κερδοσκοπίας, που δεν θαμπορούσε να αντιμετωπιστεί α-κόμα και με τον πιο αυστηρό έ-λεγχο της κίνησης κεφαλαίων.(...) Ο έλεγχος μπορεί να εμποδί-σει τα κεφάλαια να φύγουν, αλ-λά δεν μπορεί να τα αναγκάσεινα μπουν για να χρηματοδοτή-σουν τα ελλείμματα. (...)

Αυτή η πρώτη συζήτηση μας ε-πιτρέπει, επίσης, να διαπιστώ-σουμε ότι οι αριστεροί οπαδοίτης εξόδου δεν προσεγγίζουν μετον ίδιο τρόπο το κεντρικό ζήτη-μα του δημόσιου χρέους. Ο ΖακΣαπίρ θεωρεί ότι για τη Γαλλίαθα αρκούσε μια υποτίμηση κατά15% και το βάρος που θα πρό-σθετε αυτή στο χρέος θα εκτονω-νόταν γρήγορα χάρη στη θεαμα-τική αύξηση της μεγέθυνσης πουθα προκαλούσε η υποτίμηση. (...)

Ο Κώστας Λαπαβίτσας ακο-λουθεί έναν άλλο συλλογισμό:«Η υποτίμηση θα ακολουθηθεί α-πό μια στάση πληρωμών και μιααναδιάρθρωση του χρέους. Γιανα αποφευχθεί η κατάρρευση τουχρηματοπιστωτικού συστήματος,είναι απαραίτητη η εθνικοποίησητων τραπεζών, γεγονός που θα ο-δηγούσε στη δημιουργία δημό-σιου τραπεζικού τομέα. Τέλος,για να υποστηριχθεί η μεγέθυνσηκαι η απασχόληση, θα πρέπει ναεπεκταθεί η δημόσια ιδιοκτησίασε μια σειρά τομείς-κλειδιά. (...)

Σ’ αυτή τη βάση, θα ήταν εφικτόνα αναπτυχθεί μια βιομηχανικήπολιτική που θα κινητοποιούσεδημόσιους πόρους και πιστώ-σεις».

Το πρόβλημα είναι ότι ο Κ. Λα-παβίτσας δεν εξηγεί γιατί η έξο-δος από το ευρώ θα ήταν προα-παιτούμενη προϋπόθεση για μιατέτοια πολιτική, και κυρίως δεναπαντά στο μείζον επιχείρημα:βγαίνοντας από το ευρώ η Γαλ-λία, η Ελλάδα ή μια άλλη χώραθα πρόσφερε στις χρηματοπιστω-τικές αγορές ένα εκπληκτικό μέ-σο πίεσης μέσω της κερδοσκο-πίας επί του νέου νομίσματος,που μέσα σ’ ένα φαύλο κύκλοπληθωρισμού/υποτίμησης θα υ-πονόμευε κάθε εναλλακτική πο-λιτική. (...)

Τα μαγικά αποτέλεσματατης υποτίμησης

Ένα από τα θεωρήματα των ο-παδών της εξόδου υποστηρίζει ό-τι αυτή είναι «όρος απαραίτητοςκαι αναγκαίος για την εφαρμογήμιας εναλλακτικής πολιτικής, αλ-λά δεν είναι καθόλου επαρκής».Ο Ζακ Σαπίρ υπογραμμίζει ότι ηέξοδος από το ευρώ έχει νόημαμόνο αν συνοδεύεται από «θεσμι-

κές αλλαγές και αλλαγές μακρο-οικονομικής πολιτικής». Οι αλλα-γές αυτές στην πραγματικότητααντιστρατεύονται την ευρωφιλε-λεύθερη πολιτική, αλλά γιατί θαήταν αδύνατο να γίνουν μονομε-ρώς και γιατί θα διευκολύνοντανμε μια έξοδο από το ευρώ;

Ο Ζακ Σαπίρ προτείνει μια ά-σκηση υποτίμησης, σύμφωνα μετην οποία μια υποτίμηση κατά20% του «φράγκου» θα είχαμεμεγέθυνση της τάξης του 5% καιη ανεργία θα υποχωρούσε κατά1,5 εκ. ανέργους μέσα σε πέντεχρόνια. (...) Οι αριθμοί αυτοί δεί-χνουν ότι παραμένουμε κλεισμέ-νοι μέσα στην πίστη ότι η γαλλικήοικονομία και των άλλων ευρω-παϊκών χωρών είναι στερημένεςμόνο λόγω της συμμετοχής τουςστο ευρώ. Η πραγματικότητα, ό-μως, δεν επαληθεύει τους υπολο-γισμούς του Σαπίρ. Το ΕνωμένοΒσίλειο δεν μετέχει στο ευρώ καισυνεπώς μπορεί να ρυθμίζει τηντιμή συναλλάγματος. Η στερλίναάξιζε περίπου 1,5 ευρώ πριν τηνκρίση και κατόπιν έπεσε στα 1,2ευρώ. Υπήρξε, δηλαδή, μια υπο-τίμηση κατά 20%, χωρίς ωστόσονα παρατηρηθεί οποιοδήποτε α-ποτέλεσμα αυτής της υποτίμησηςστη μεγέθυνση του ΑΕΠ (πίνα-

κας 1).

Υποτίμηση/πληθωρισμόςκαι διανομή εισοδήματος

Η τροποποίηση της διανομήςτης προστιθέμενης αξίας είναι σί-γουρα απαραίτητος μοχλός κάθεεναλλακτικής πολιτικής. Όμως, οστόχος αυτός δύσκολα μπορεί νασυμβαδίσει με τα αποτελέσματαμιας υποτίμησης. Για να μην κα-ταλήξει μια έξοδος από το ευρώσε μια «διαδικασία ισχυρού καιαυτοτροφοδοτούμενου πληθωρι-σμού», ο Σαπίρ προβλέπει «έναπρόσκαιρο (τριων μηνών) πάγω-μα των τιμών και των μισθών καιτη σύσταση ενός Εθνικού Συμ-βουλίου Τιμών, με τη συμμετοχήτης κυβέρνησης, των συνδικάτωνκαι της εργοδοσίας, που θα δια-πραγματευτεί τους όρους εξόδουαπό το πάγωμα».

Το πάγωμα αυτό έχει όνομα:μισθολογική λιτότητα. Και δεν υ-πάρχει κανένας λόγος να σταμα-τήσει σε τρεις μήνες, γιατί ο κύ-κλος πληθωρισμός/υποτίμηση θασυνεχίζεται πέρα από το «πρό-σκαιρο» πάγωμα, πράγμα που τοαναγνωρίζει και ο Σαπίρ: «∆ενθα μπορούσαμε να αποφύγουμεέναν δομικό πληθωρισμό της τά-ξης του 4% ή 6%, ο οποίος θα ε-πέβαλλε υποτιμήσεις κάθε 12 ή18 μήνες». Πρέπει να πούμε ότι οκύκλος αυτός δεν θα τροφοδοτεί-ται μόνο από εσωτερικούς παρά-γοντες (σχέση μισθών και κερ-δών), αλλά και από την κερδο-σκοπία σε βάρος του νομίσμα-τος.

Εξοδος από το ευρώ καικοινό νόμισμα

Ο Φρεντερίκ Λορντόν επανα-φέρει την πρόταση για «κοινό νό-μισμα». Με άλλα λόγια, ένα σύ-στημα νομισματικό που συνδυά-ζει ένα ευρώ για τις εωτερικέςσυναλλαγές και εθνικά ευρώ (ευ-ρω-φράγκο, ευρω-πεσέτα κ.λπ.)Τα εθνικά ευρώ θα είχαν σταθε-ρές ισοτιμίες, οι οποίες όμως θαμπορούσαν να επαναπροσδιορί-ζονται.

Ας φανταστούμε ότι η Ισπανία,όπως πριν την κρίση, είχε εμπο-ρικό έλλειμμα 9%. Πώς και μεποιους όρους θα αίρονταν τα α-παραίτητα κεφάλαια για την κά-λυψή του; Ή μήπως θα πρέπει ό-λες οι χώρες που μετέχουν στο

«κοινό νόμισμα» να έχουν αυστη-ρά ισορροπημένο εμπορικό ισο-ζύγιο; Πέρα από τα τεχνικοοικο-νομικά υπάρχουν και τα πολιτικάζητήματα: Πώς θα γινόταν να α-ποδεχθεί η Γερμανία την αποτί-μηση του νομίσματός της και τιςυποτιμήσεις των άλλων χωρώνμέσα από μια «διακρατική δια-πραγμάτευση»;

Το κοινό νόμισμα θα επανέφε-ρε τη διαδικασία των ανταγωνι-στικών υποτιμήσεων, οι οποίες ε-πιτρέπουν το ροκάνισμα του με-ριδίου των αγορών του γείτονα.Η βιωσιμότητα ενός τέτοιου μον-τέλου συνεπάγεται ένα βαθμόσυντονισμού τουλάχιστον ίσο μεεκείνον που οι αντιευρωπαϊστέςκρίνουν εντελώς αδύνατο.

Ο Λορντόν ομολογεί ότι «η ε-πιστροφή στα εθνικά νομίσματαμειώνει την πολιτική ενέργειαπου χρειάζεται για να ξεκινήσειένα νέο συλλογικό νομισματικόοικοδόμημα». Το εκπληκτικό, ό-μως, είναι πώς βλέπει αυτό το νέοοικοδόμημα: «Σ’ αυτή τη νέα οι-κονομική και νομισματική Ευρώ-πη θα γίνουν δεκτές χώρες που ομέσος ή κατώτατος μισθός δεν θαείναι κατώτερος του 75%, για πα-ράδειγμα, του μέσου όρου τωνμέσων ή κατώτατων μισθών τωνάλλων κρατών – μελών». Πέρα α-πό όλα τα άλλα, πώς μπορείς ναυπολογίσεις το μέσο όρο των άλ-λων χωρών, τη στιγμή που δεν υ-πάρχει καμία;

Θα μπορούσε να ληφθεί υπόψητο κατά κεφαλή ΑΕΠ, αλλά τότεσ’ αυτή την ένωση δεν θα μπο-ρούσαν να μετάσχουν ούτε οι μι-σές ευρωπαϊκές χώρες (πίνακας2).

Στο δεύτερο και τελευταίο μέ-ρος του άρθρου του Μισέλ Ισόν,εξετάζεται το επείγον για τη γαλ-λική αριστερά ζήτημα πώς διαφο-ροποιείται πολιτικά η θέση της α-πέναντι στο Εθνικό Μέτωπο, πουπροπαγανδίζει την έξοδο από τοευρώ, και ο συγγραφέας εκθέτειτη δική του θέση για το συγκε-κριμένο ζήτημα.

* Ο Μισέλ Ισόν είναι οικονο-μολόγος του Ινστιτούτου οικονο-μικών και κοινωνικών ερευνών-IRES και μέλος του επιστημονι-κού συμβουλίου της ATTAC

•

““Το κοινό νόμισμα θα επανέφερε τηδιαδικασία των ανταγωνιστικώνυποτιμήσεων, οι οποίες επιτρέπουν τοροκάνισμα του μεριδίου των αγορών τουγείτονα. Η βιωσιμότητα ενός τέτοιουμοντέλου συνεπάγεται ένα βαθμόσυντονισμού τουλάχιστον ίσο με εκείνονπου οι αντιευρωπαϊστές κρίνουν εντελώςαδύνατο.

““Η κατάσταση είναι αδιέξοδη από τη στιγμή που όλα τα εργαλεία που θα επέτρεπαν τη διαχείρισή της είναι κατάκάποιο τρόπο αντισυνταγματικά. Ο δρόμος που επέλεξαν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης,επέφερε κάποια αποδιάρθρωση των ευρωφιλελεύθερων συνταγών, αλλά πολύ σύντομα οδήγησε σε μια θεραπεία σοκ.

ένα τριπλό στρατηγικό σφάλμαΠίνακας 2:

Κατά κεφαλή ΑΕΠ το 2012 (ευρωζώνη=100)

Γήπεδοποδοσφαίρου

ή χώροςμνήμης καιπολιτισμού;

Ηπαρουσίαση του γηπέδου της ΑΕΚ έγινε την προ-ηγούμενη βδομάδα μέσα σε κλίμα ομοψυχίας, ο-μοφωνίας και πλήρους ομόνοιας, καθώς θεωρεί-

ται ως απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να γυρίσειη ομάδα στα «μεγάλα σαλόνια». Στην παρουσίαση βρέ-θηκαν όλες οι νεότερες και παλαιότερες γενιές της ΑΕΚ.Η παρουσία του ∆ημήτρη Μελισσανίδη φαίνεται να έχεισυσπειρώσει την πλειοψηφία των οπαδών, ακόμα και ό-σων διαφημίζονται ως οπαδοί με κριτικό πνεύμα. Επιπλέ-ον, στην παρουσίαση, παρευρέθηκαν και πολλοί εκπρό-σωποι της πολιτικής από όλο το φάσμα των κομμάτων (αςσημειωθεί ότι από τον ΣΥΡΙΖΑ παρέστησαν οι ∆. Στρα-τούλης και Γ. Πάντζας, Α. Φλαμπουράρης).

Παίζει μόνος του

Ο νυν επικεφαλής της ΑΕΚ πέτυχε να απομακρύνει ο-ποιονδήποτε μπορούσε να του σταθεί εμπόδιο στα μελ-λοντικά σχέδια. Στις εκλογές της Ερασιτεχνικής το ψηφο-δέλτιο που κατάρτισε, επικράτησε εύκολα, αφού πρώταείχε απομακρυνθεί από το παιχνίδι οποιοσδήποτε σκέ-φτονταν να συμμετάσχει (άνθρωποι που δεν ήταν της εμ-πιστοσύνης του δεν μπήκαν στο ψηφοδέλτιο). Το σχήμαΜελισσανίδη επικράτησε στις εκλογές του καλοκαιριούμε το «ολοκληρωτικό» 91%. Το μετεκλογικό τοπίο ξεκα-θάρισε, δεν υπήρχε πια κανένας, ούτε εξωτερικός ούτε ε-σωτερικός αντίπαλος. Επίσης, ο ∆. Μελισσανίδης και ηομάδα του έως τώρα δείχνουν, ιδιαίτερα προσεκτικοί σταβήματά τους. Ακόμα και οι ανακοινώσεις είναι πολύ προ-σεκτικές, προκειμένου να προλάβουν τυχόν καταστάσειςκαι να μη συμβεί ό,τι έπαθαν οι προκάτοχοί τους (αντι-δράσεις από πολίτες με ευαισθησία στα περιβαλλοντικάζητήματα, άλλα ανταγωνιστικά σχέδια κοκ). Η μέχρι τώ-ρα πρόταση είναι λοιπόν: αμιγώς αθλητικό ποδοσφαιρικόγήπεδο, «χωρίς εμπορικούς χώρους», με «χαμηλούς συν-τελεστές δόμησης», όπως τονίζει σε κάθε ευκαιρία, ο κ.Μελισσανίδης.

Η προσπάθεια της διοικούσας επιτροπής της ερασιτε-χνικής ήταν εμφανής, να συσπειρώσει όλες τις γενιές καιτους φιλάθλους της ομάδας πίσω από ένα φιλόδοξο σχέ-διο, αυτό της δημιουργίας του γηπέδου στον ιστορικό χώ-ρο. Εάν φτιαχτεί το γήπεδο, η επιστροφή στις νίκες, στηνΑ΄ Εθνική και στον πρωταθλητισμό είναι εύκολη υπόθε-ση. Μοιάζει όμως αυτή η στοίχιση να μη είναι αρκετή γιανα επιτευχθεί ο στόχος. Έτσι, θεωρήθηκε επιβεβλημένηη συμμετοχή μιας τηλεοπτικής «περσόνας» στην παρου-σίαση του, γηπέδου, του καθόλα σεβαστού Κώστα Βου-τσά, που αναπολεί τις στιγμές δόξας που πέρασαν οι πο-δοσφαιριστές και οι οπαδοί στο παρελθόν και ιδίως μέσαστο γήπεδο «Νίκος Γκούμας». Η παρουσίαση αυτή, γεμά-τη στοιχεία μνήμης και ένδοξου παρελθόντος, διανθισμέ-νη με έννοιες, όπως ο ξεριζωμός, η προσφυγιά λειτούρ-γησαν στο συναίσθημα των οπαδών και φίλων της ομά-δας. Ο ∆. Μελισσανίδης δηλώνει «η ΑΕΚ είναι πολύ πε-ρισσότερο από μια ομάδα και το γήπεδό της δεν θα μπο-ρούσε να είναι απλώς ένα σύγχρονο ποδοσφαιρικό γήπε-δο. Αυτό που όλοι θα δούμε αποτελεί μνημείο αθλητι-σμού, μνήμης, πολιτισμού, και προσφυγικού ελληνισμού.

Το γήπεδο μας έπρεπε να εκπροσωπεί την τεράστια ιστο-ρία της ομάδας και να έχει σημείο αναφοράς την βυζα-ντινή παράδοση».

«Η ομάδα μας πρεσβεύει χαμένες πατρίδες, προσφυ-γιά, πρεσβεύει πολιτισμό…» είπε ο πρόεδρος της ερασι-τεχνικής Φ. Κοτσάτος. Υπήρχαν και άλλα ενδιαφέροντακαι παράξενα όμως, όπως η ονομασία του γηπέδου (ΑγίαΣοφία), το σχήμα του γηπέδου που παραπέμπει με τη σει-ρά του στην «Βασιλεύουσα» κ.α. Παράλληλα, στόχος εί-ναι στο Μουσείο προσφυγικού ελληνισμού που θα βρί-σκεται μέσα στο γήπεδο να παρελαύνουν όλα τα σχολείατης χώρας! Η εμφανής προσπάθεια της διοίκησης να πα-

ρουσιάσει ένα σχέδιο με ιδιαίτερο βάρος στην ιστορία τηςομάδας με βυζαντινά στοιχεία, είχε σκοπό να καλύψει τιςαπαιτήσεις στα μάτια, ακόμα και του πιο δύσπιστου οπα-δού. Γιατί λοιπόν αυτή η προσήλωση στο παρελθόν, μή-πως για να ξεχαστούν άλλα ζητήματα πιο κρίσιμα και δύ-σκολα να υλοποιηθούν;

Τα ερωτήματα παραμένουν

Ποιος θα το χρηματοδοτήσει; Τι σημαίνει η περίφημη«ανάπλαση» του γύρω χώρου και του άλσους; Τι θα γίνειμε τις απαιτούμενες συγκοινωνιακές μελέτες (υπογειο-ποίηση δρόμων); Με βάση ποιοόν συντελεστή δόμησηςθα κατασκευαστεί; Πού θα στεγαστούν τα υπόλοιπα τμή-ματα της Ερασιτεχνικής, της «μάνας» ΑΕΚ; Αυτά είναιτα ζητήματα που χρειάζεται να απαντηθούν και δεν είναιεύκολο. Το κόστος του συνολικού έργου είναι 65 εκ. «Κα-ταλαβαίνω ότι υπάρχει μία σημαντική βάση, τα 20 εκατ.ευρώ της Πολιτείας», δήλωσε ο Νίκος Ευαγγελάτος, πα-ρουσιαστής της εκδήλωσης παρουσίασης, και συνέχισε:«αλλά και τα σημαντικά ποσά που θα βάλουν οι Μελισ-σανίδης, ο Νοτιάς, ο Χατζηϊωάννου, ο Παππάς και οι άλ-λοι. Νομίζω ότι λείπει ένα ποσό των 20 εκατ. ευρώ, πουμπορεί να συγκεντρωθεί.». Και κατέληξε με αποφασιστι-κότητα: «το θέμα είναι να ξεπεραστούν τα γραφειοκρα-τικά εμπόδια, να μην έχουμε προσφυγές πολιτών γιατί θαείναι κραυγαλέο αν έχουμε κάτι τέτοιο και μπουν εμπό-δια στο γήπεδο»,. Τι μας είπε, όμως, ο αρμοδιότερος όλωνκ. Μελισσανίδης για όλα αυτά; «Ο στόχος μας είναι πολ-λά από λίγους και λίγα από πολλούς». Και στη συνέχεια:«Έχει ήδη γίνει η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της∆ικέφαλος ΑΕ 1924 κατά 30 εκ. ευρώ». «Θα απαιτηθεί ηβοήθεια όλων» τόνισε καταλήγοντας.

Το γήπεδο ως βάση ανάπλασης της περιοχής;

Στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε και σε ερώτη-ση γνωστού αθλητικού δημοσιογράφου για την προστα-σία του περιβάλλοντος και του Άλσους, η απάντηση δόθη-κε από τον ίδιο τον Μελισσανίδη, χωρίς όμως να διαφω-τίζει σε κάτι περισσότερο: «μέσα στο Άλσος υπάρχεισκουπιδιαρέϊκο, πρέπει να φύγουν τα σκουπίδια, εφόσονφύγουν τα σκουπίδια, η ΑΕΚ έχει δηλώσει ότι θα είναι ημόνιμη χορηγός του Άλσους, δεν διεκδικούμε τίποτα, α-πλά θέλουμε να αξιοποιηθεί το Άλσος, αξιοποιώντας τοΆλσος παίρνει αξία και η επένδυσή μας, το γήπεδό μας».

Ο ∆. Ανδριόπουλος, project manager του σχεδίου, δή-λωσε κατά την παρουσίαση ότι: «τα γήπεδα από χώροιποδοσφαίρου μετατράπηκαν σε χώρους υψηλών παρα-στάσεων, θεάματος, όπου ο καθένας από εμάς βλέπει τοπαιχνίδι, καταναλώνει, συναντά κόσμο, μιλά για δουλειές,ψωνίζει, πάει την οικογένειά του κ.ο.κ.», και στη συνέ-χεια, τόνισε: «με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον με ό-τι περικλείει αυτή η έννοια». «Το γήπεδο της ΑΕΚ, τοΆλσος, και η ανάπλαση της περιοχή μπορεί να αλλάξειτην εικόνα …». Ποια όμως θα είναι η οριστική εικόνα;

Σ.Κ.

Σε κλίμα τρομοκρατίαςη απόφασητου δημοτικού συμβουλίου

Την Τετάρτη το απόγευμα πραγματοποιήθηκε∆ημοτικό Συμβούλιο στον ∆ήμο ΝέαςΦιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας, με μοναδικό

θέμα συζήτησης την έγκριση του συνολικού σχεδίουτης πρότασης για την κατασκευή του γηπέδου τηςΑΕΚ στην περιοχή. Η έγκριση ενός τόσο σοβαρούσχεδίου που στο παρελθόν είχε δημιουργήσειπολλές τριβές και αντιπαραθέσεις, δεν μπορεί ναληφθεί με αποφάσεις τύπου fast track και μεσυνοπτικές διαδικασίες, διότι αυτό εξυπηρετεί τηδιοίκηση της ομάδας.Πριν ένα περίπου μήνα, είχε προηγηθεί και άλλο∆ημοτικό Συμβούλιο, στο οποίο είχε γίνει καταρχήνδεκτή η πρόταση της δημοτικής αρχής για τηνκατασκευή του γηπέδου της ΑΕΚ στην περιοχή. Ητότε τοποθέτηση της δημοτικής παράταξης τουΣΥΡΙΖΑ, «∆ύναμη Πολιτών» μέσω της συμβούλουτης Βάλιας Ματσούκα ήταν ότι: «είμαστε υπέρ τηςδημιουργίας του γηπέδου στα όρια τουπαραχωρητηρίου του 1934 και υπό την προϋπόθεση,ότι θα τηρηθούν απαρέγκλιτα όλοι οι κείμενοι νόμοικαι οι διαδικασίες».Μετά τη χθεσινή απόφαση η Β. Ματσουκά, δήλωσεστην Εποχή: «Ήδη, με την απόφαση που έλαβε το∆ημοτικό Συμβούλιο, αυτές οι διαδικασίες έχουνκαταπατηθεί. Το θέμα που θέσαμε εμείς, οιδημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ αλλά και σύμβουλοιάλλων παρατάξεων, ήταν ότι η πρόσκληση για τηνπαρουσίαση του σχεδίου δεν συνοδεύτηκε από τηνπροαπαιτούμενη οικονομοτεχνική καιπεριβαλλοντική εισήγηση του δήμου σχετικά με τοέργο και τη συνολική πρόταση. Η προσπάθεια τηςδημοτικής μας παράταξης, από εδώ και πέρα θαείναι να κηρυχθεί άκυρη η χθεσινή διαδικασία καιαπόφαση του ∆ημοτικού Συμβουλίου και θα δούμετα επόμενα βήματα που θα ακολουθήσουμε».

TO NEO ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ ΑΕΚ