Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #1 - 2014

Μια νέα προοπτική...

ΑΡ. 1 / ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2014

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ!

Κυκλοφόρησε η νέα δισκογραφική δουλειά «Ευχή»του Νίκου Πολίτη!O καλλιτέχνης που μας έχει ξαφνιάσει με τη δημιουργικότητα, τη φωνή και τις συνθέσεις του,κυκλοφόρησε το δεύτερό του προσωπικό άλμπουμ!

Μετά από το πολύ επιτυχημένο του CD «Βρήκα Απάντηση», ο Νίκος ανεβάζει για άλλη μιαφορά τον πήχη, δίνοντας τη μεγαλύτερη βαρύτητα στη στιχουργική παρουσίαση τωνακουσμάτων του. Μελοποιεί στίχους του Ανέστη Πεταλίδη, του Άκη Μπάσου, της ΠελαγίαςΔημητροπούλου-Πολίτη, της Αριάδνης Τσίνογλου και δικούς του, καθώς επίσης τονίζει τηδιάθεσή του για συνεργασία, γράφοντας συνθέσεις που τραγουδούν στο CD του, ο ΆρηςΓραβάνης, ο Στέφανος Κνισοβίτης και η Πελαγία Δημητροπούλου-Πολίτη.

Μια καθαρά ελληνική παραγωγή που μιλάει στην καρδιά κάθε Έλληνα καθώς συνδυάζει ποπ, σύγχρονα λαϊκά, ορχηστρικά, ανατολίτικα και ethnic ακούσματα.

Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42546 21 % 2310-232210

Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 % 2610-224197

Λάρισα: Δευκαλίωνος 2412 22 % 2410-232594

Βόλος: Σωκράτους 23382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 0035585223239

Για παραγγελίες > christianbookstore.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας:

10 €

ευχή

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2014 | 1

ΜΟΛΙΣ ΔΡΑΣΚΕΛΙΣΑΜΕ το κατώφλι της καινούριας χρονιάς, φορτωμένοι με βαριές τις ανα μνή σειςαπό τις αποτυχίες του χτες, που γίνονται αβάσταχτες προκλήσεις για το σήμερα και μοιά ζουν εχθροίανίκητοι για το αύριο. Ποθούμε διακαώς μια ριζική αλλαγή, λαχταρούμε να δούμε το αύριο με νέαπροοπτική και καινούρια όνειρα. Θέλουμε η κρίση να μείνει πίσω σαν ένας φο βε ρός εφιάλτης καιμια καινούρια ανατολή να μας φέρει στο φως και την ελπίδα σ’ ένα όνειρο που γίνεταιπραγματικότητα και διαλύει την καταχνιά και τη μιζέρια τού σήμερα.

Για να μπορέσουμε να κάνουμε την υπέρβαση και να υλοποιήσουμε τις ευχές και τις προσ δο -κίες μας σε πράξεις και δράσεις δημιουργικές, αισθάνομαι ότι θα πρέπει να αναλογιστούμε, να α ξιο -λογήσουμε, να αποφασίσουμε και να εφαρμόσουμε τις παρακάτω απλές προτάσεις που απο τε λούνπροϋπόθεση απαραίτητη, για μας τουλάχιστον, ώστε να ζήσουμε μια νέα προοπτική για το 2014:• Να αναγνωρίσουμε τα δικά μας λάθη, σταματώντας να δείχνουμε το διπλανό μας. Η προ σω πι κή

εξομολόγηση και συγχώρεση είναι αρχή μιας νέας προοπτικής.• Να αποφασίσουμε να κάνουμε διαφορετικές επιλογές και ενέργειες, αν θέλουμε να πε ρι μέ νου -

με διαφορετικά αποτελέσματα. Αν επιμένουμε στις ίδιες λανθασμένες «συνταγές» του χτες, θαέχουμε ακριβώς να ίδια τραγικά αποτελέσματα αύριο.

• Να υιοθετήσουμε τις θεϊκές αρχές και αξίες, όπως περιγράφονται στο Λόγο του Θεού, για κά θεεπιλογή της καθημερινότητάς μας.

• Να βγάλουμε τον εαυτό μας από το κέντρο του κόσμου. Τότε μόνο οι σχέσεις μας θα βρουν τηνισορροπία που θα φέρει δόξα στο δημιουργό Θεό και ευλογία στο διπλανό μας.

• Να ανακαλύψουμε την αξία της οικογένειας και τη δυναμική που μπορεί να δώσει στο χτί σι μοτης κοινωνίας. Ας επενδύσουμε πνευματικά στα παιδιά μας, φορτώνοντάς τα όχι με υλι κά αγαθά,αλλά κυρίως με μια πλούσια πνευματική κληρονομιά.

• Να βάλουμε υψηλότερους στόχους για τη ζωή μας… να κοιτάξουμε πάνω από το σήμερα και τοαύριο. Έχουμε πλαστεί για την αιωνιότητα και μπορούμε να την αγγίξουμε από σή με ρα μέσα απότην πνευματική κοινωνία των συνειδητών πιστών μέσα στο χώρο της Εκ κλη σί ας. Ας βάλουμετον Ιησού Χριστό και την εκκλησία Του στο κέντρο της ζωής μας.

• Όλα τα παραπάνω θα γίνουν πιο εύκολα, αν αφήσουμε το Χριστό να γεννηθεί στην καρδιά μας,αν τα Χριστούγεννα δεν είναι απλώς μια τυπική γιορτή του χτες, αλλά βί ω μα τηςκαθημερινότητάς μας, αν ο Χριστός από μια θρησκευτική μορφή γίνει θεϊ κό φως σε κάθε πτυχήτης ζωής μας.

Με πολλή αγάπη, ευχόμαστε σε όλους τους αγαπητούς αναγνώστες και φί λους τουπεριοδικού μας μια καρποφόρα και ευλογημένη χρονιά, με υγεία, χα ρές, ειρήνηκαι μια νέα προοπτική για τον καθένα, τις οικογένειες, την πατρίδα μας και όλοντον κόσμο!

Φώτης Ρωμαίος

Μια νέα προοπτική...

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2014 • TEΥΧOΣ 1ο • ΕΤΟΣ 72ο

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤ.Θ. 254, 194 00 ΚορωπίΤηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONALΠρόεδρος: Τάσος ΙωαννίδηςΜη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμόςΈγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης:Συμεών ΙωαννίδηςΔημοσιογραφική επιμέλεια:Γεώργιος Κανταρτζής

Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος[email protected]Συλλογή ύλης: Άννα Καραουλάνη-ΚοράκηΔιορθώσεις: Ρούλη ΠαπαδαντωνάκηΔιεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-ΚαλογεροπούλουΛογιστήριο: Μαρία Κουράκου-ΜησουράΔημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου:Δήμητρα ΠαπαναγήΦιλμ: Διονύσης ΑγγελάτοςΕκτύπωση-Βιβλιοδεσία:Ι. ΔΙΚΑΙΟΣ Α.Ε. Τηλ.: 210-2813750

JANUARY 2014 • NUMBER I • VOL. LXXII

VOICE OF THE GOSPEL( USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINEPublished in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG InternationalP.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros ZodhiatesPresident: Tasos IoannidisSpecial Consultant: Symeon Ioannidis

Managing Editor: Fotis Romeos

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy

Postmaster:If undeliverable please send form 3579 to:Voice of the GospelP.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση τηςΒίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχει-ρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος.

Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμέναενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων.Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθραλόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831ΙΒΑΝ: GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΕλλάδα: 20 €Αμερική: 25 $

Ευρώπη: 25 €Υπ. Χώρες: 30 €�

* Ισχύει μόνο μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων.(περιορισμένες ποσότητες)

BOX SETS σε τιμές ΣΟΚ!!!

christianbookstore.gr

VARIOUS ARTISTS:The Best Worship Anthemsin the World… Ever!3 CD 16.50€ > 7.00€

VARIOUS ARTISTS:The Best Celtic WorshipAlbum in the World… Ever!3 CD 16.50€ > 8.25€

VARIOUS ARTISTS:Worship Box Live 50 Songs,Uncontainable Live Worship3 CD 16.50€ > 7.00€

VARIOUS ARTISTS:The Best Hymns Album InThe World… Ever3 CD 16.50€ > 7.00€

HYMNMAKERS BOX SET 1:3 CD 16.50€ > 4.00€

GODFREY BIRTILL:Live Collection ( PropheticWorship At Its Rawest AndBest). 3 CD 16.50€ > 4.00€

VARIOUS ARTISTS:50 Golden InstrumentalWorship Songs Hymns3 CD 18.50€ > 6.00€

VARIOUS CHOIRS:Anchors Of Faith5 CD 22.00€ > 9.00€

...αλλά μπορούμε ν’ αλλάξουμε όλο τον κόσμο ενός παιδιού!

Δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τη ζωή όλου του κόσμου...

Μόνο 22 € το μήναΜόνο 22 € το μήναΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

NA

Iθέ

λω ν

α συ

μμετ

άσχω

στη

Δρ

άσ

ηΑ

γά

πη

ς!

Παρ

ακαλ

ώ α

ναθέ

στε

μου

ένα

παιδ

ί όπω

ς ση

μειώ

νωπα

ρακά

τω, κ

αι σ

τείλ

τε μ

ου τη

φω

τογρ

αφία

και

το β

ιογρ

αφικ

ότο

υ ση

μείω

μα.

Θα ή

θελα

να

υποσ

τηρί

ξω:

■1

παιδ

ί /

|__|

__|_

_| π

αιδι

ά

■

Αγόρ

ι■

Κορί

τσι

■Γο

υατε

μάλα

/ ■

Ινδία

/ ■

Ινδον

ησία

/ ■

Μπα

γκλα

ντές

/

■Ου

γκάν

τα /

■Πε

ρού

/ ■

Ταϊλά

νδη

/ ■

Φιλι

ππίν

ες /

■οπ

ουδή

ποτε

■Aν

αλαμ

βάνω

να

συνε

ισφέ

ρω μ

ηνια

ία γι

α κά

θε π

αιδί

22

€■

Προσ

φέρω

ετή

σια

συνδ

ρομή

για

κάθε

παι

δί 2

64 €

■Πρ

οσφέ

ρω ε

φάπα

ξ |_

_|__

|__|

__|_

_|__

| €για

τηΔ

ρά

ση

Αγά

πη

ς

Πώς μ

πορε

ί κάπ

οιος

να

στεί

λει χ

ρήμα

τα:

1.

Δίνο

ντας

προ

σωπι

κάτα

χρήμ

ατα

στα

Βιβλ

ιοπω

λεία

«Ο Λ

ΟΓΟΣ

» *2.

Στ

έλνο

ντας

ταχυ

δρομ

ική

επιτα

γή σ

ε μία

απο

τις π

αρακ

άτω

διευ

θύνσ

εις3.

Kα

ταθέ

τοντ

αςτα

χρή

ματα

στο

λογ

αρια

σμό

0026

.004

0.610

2002

1289

5(A

MG

- ΣΠΟ

ΡΕΑΣ

) της

Eur

oban

k κα

ι ενη

μερώ

νοντ

άς μ

ας4.

Στ

έλνο

ντας

τα χρ

ήματ

α μέ

σω P

ayPa

l στο

dras

iaga

pis@

amg.

gr

• Μ

ε τη

ν έν

ταξή

σας

στο

πρό

γραμ

μα, θ

α λά

βετε

φω

τογρ

αφία

και

σύν

τομο

βιογ

ραφι

κό το

υ πα

ιδιο

ύ κα

ι θα

έχετ

ε δι

αρκή

ενη

μέρω

ση γι

α τη

ν πο

ρεία

του.

• Κ

άθε

συνε

ισφο

ρά ε

κπίπ

τει α

πό το

φορ

ολογ

ητέο

σας

εισ

όδημ

α κα

ι για

οποι

οδήπ

οτε

ποσό

προ

σφέρ

ετε,

θα λ

άβετ

ε απ

όδειξ

η για

φορ

ολογ

ική

χρήσ

η.*Tα

βιβ

λιοπω

λεία

«Ο

ΛΟΓΟ

Σ» σ

ε όλ

η τη

ν Ελ

λάδα

λειτ

ουργ

ούν

σαν

κέντ

ραεξ

υπηρ

έτησ

ης τω

ν υπ

οστη

ρικτ

ών

του

προγ

ράμμ

ατος

Δρ

άσ

η Α

γά

πη

ς.

Όνομ

αΕπ

ώνυ

μο

Οδός

Αρ.

Πόλη

Τ.Κ.

Τηλέ

φωνο

Παρα

καλο

ύμε σ

υμπλ

ηρώ

στε τ

ο πα

ραπά

νω δ

ελτίο

, κόψ

τε το

και

στε

ίλτε τ

ο στ

η δι

εύθυ

νση:

AM

G - Σ

ΠΟΡΕ

ΑΣ, Γ

. Σου

ρή 1

4, 18

5 47

Πειρ

αιάς

(Ν. Φ

άληρ

ο)!

Δράση Αγάπηςγια τα παιδιά του κόσμου...

✤ Υπάρχουν πε-ρίπου 2.2 δισεκα-τομμύρια παιδιά σ’όλο τον κόσμο

✤ 1.9 δισεκατομ-μύρια παιδιά ζουνσε συνθήκες υψη-λού κινδύνου(πείνα, αρρώστιες,HIV, κακοποίηση,παράνομη εργασία)

✤ 600 με 700εκατομμύρια παιδιάπροσπαθούν ναεπιβιώσουν με λι-γότερο από $1 δο-λάριο την ημέρα

✤ 25 χιλιάδεςπαιδιά πεθαίνουνκάθε μέρα από έλ-λειψη τροφής, έλ-λειψη νερού,κακοποίηση και άλ-λους παράγοντες

Νά πώς μπορείς ναΒΟΗΘΗΣΕΙΣΠρόγραμμα ΥποστήριξηςΠαιδιώνΓια πάνω από μισό αιώνα τώραυπηρετούμε χιλιάδες παιδιά τουπλανήτη μας... Με το μικρό ποσό των 22 € το μήνα, μπορείςνα προμηθεύσεις σ’ ένα από αυτά τα παιδιάφαγητό, ρούχα, βασική εκπαίδευση και ια-τρική περίθαλψη. Επίσης, το παιδί θα μάθειγια τις χριστιανικές αρχές και αξίες σε χώρεςμουσουλμανικές, βουδιστικές ή ινδουιστι-κές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν επενδύεις μόνογια το παρόν αλλά και για το μέλλον. Ότανυποστηρίζεις ένα παιδί, επενδύεις τον εαυτόσου σ’ αυτό το παιδί. Μέσα από τα δώρα σουκαι την καθημερινή ειλικρινή προσευχήσου, θα κάνεις την αγάπη του Θεού μιαζωντανή πραγματικότητα. Για να υποστηρί-ξεις ένα παιδί, συμπλήρωσε το παρακάτωκουπόνι και ταχυδρόμησέ το σήμερα.

Μό

νο

22

€

το μ

ήν

αΜ

όν

ο 2

2 €

το

μή

να

Το επιχείρημα τηςΘείας φροντίδας

4 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Από τότε που ο άνθρωπος άρχισεν’ αντιμετωπίζει τις υπερβατικέςαλήθειες χρησιμοποιώντας πε-

ρισσότερο το μυαλό του απ’ ό,τι τα συναι-σθήματά του, πολλά άλλαξαν στην παγ-κόσμια Ιστορία. Πολλοί επιστήμονες πί-στεψαν ότι η θρησκεία δεν έχει καμιάσχέση με τη λογική, και από την άλλημεριά η χρήση του ορθού λόγου δυσφη-μίστηκε από την Εκκλησία,καθώς δόθηκε μεγαλύτερηέμφαση στην αποκάλυψηκαι στην πίστη.

Εκείνο που συχνά διέφευγε είναι ότιο Χριστός δεν απέρριψε τη χρήση της λο-γικής. Η Βίβλος δεν είναι μεν υποταγμένηπάντοτε στην ανθρώπινη λογική, αλλά δενείναι παράλογη –είναι υπέρλογη. Με αυτότο σκεπτικό αξίζει να δει κανείς περιπτώ-σεις όπου ο Κύριος αντιμετώπισε με λογικάεπιχειρήματα τις επιθέσεις των αντιπάλωνΤου αλλά και την ασχετοσύνη των ίδιων

Του των μαθητών!Στο μεγάλο θέμα της κα-θημερινής φροντίδας καιτου άγχους που ακόμα και

«Αφού εσείς, παρ’ όλο που είστεαμαρτωλοί, ξέρετε να δίνετε στα παιδιά

σας καλά πράγματα, πολύ περισσότερο οουράνιος Πατέρας σας θα δώσει αγαθά

σε όσους του τα ζητούν»(Ματθαίος 7:11 –ΝΜΒ)

Του ΧΑΡΗΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ[email protected]

Υπάρχει συνήθως κάποια επιφύλαξη όταν γίνεται λόγος για «λογικά επιχει-ρήματα» στα πνευματικά πράγματα. Ο «ορθός λόγος» έχει συνδεθεί με τηναθεΐα, και η έρευνα τείνει να υποβιβάζεται μπροστά στην πίστη. Παρακολου-θώντας, ωστόσο, τους διαλόγους του Χριστού με τους αντιπάλους Του, δενμπορεί να μη σημειώσει κανείς το μεγαλείο της λογικότητας των επιχειρη-μάτων του Κυρίου. Ένδεκα από αυτά θα μας απασχολήσουν φέτος στα κύριαάρθρα του Περιοδικού μας, κι ευχόμαστε ο Θεός να μας δώσει τα δικά Τουμηνύματα μέσα από την κάθε περίπτωση.

ΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥΜια ενδιαφέρουσα θεώρηση στη μεταμοντέρνα εποχή



σήμερα –ειδικά σήμερα– διακατέχει τουςπάντες για τον επιούσιο, ο Χριστός αντιπα-ραθέτει ένα επιχείρημα που σήμερα στηννομική επιστήμη ονομάζεται «εκ του ελάσ-σονος εις το μείζον» (argumentum a minoriad maius). Δηλαδή, όταν ισχύει ή συμβαίνειτο μικρότερο, εννοείται και το μεγαλύτερο:αν ένας αμαρτωλός, πεπερασμένος πατέρας

ξέρει να προσφέρει το καλύτερο στα παιδιάτου, πόσο μάλλον ο άγιος, επουράνιος Πα-τέρας μας, ο Θεός, δε θα δώσει το καλύτεροστα δικά Του παιδιά!

Το επιχείρημα αυτό, πέρα από τη λογικήτου, λειτουργεί και σαν εξήγηση γιατί δενέχει πολλές φορές αποτέλεσμα η προσευχήμας: επειδή έχουμε μικρή ιδέα για το Θεόως Πατέρα. Και όμως:

1. Ο Θεός είναι πρόθυμος ν’ απαντήσει λόγω του χαρακτήρα Του.

Κατά το επιχείρημα του Ιησού, ο Θεός είναιπιο πρόθυμος από έναν επίγειο, πεπερασμένοπατέρα ν’ απαντήσει στα αιτήματα των παιδιώνΤου, ακριβώς επειδή είναι Θεός άγιος.

Ο άνθρωπος είναι φορτωμένος με τηναμαρτία που έχει διαπεράσει ολόκληρο τοανθρώπινο γένος κατά το Ρωμαίους 5:12.Ένας επίγειος πατέρας μπορεί να κοροϊδέψειτο παιδί του ότι δεν έχει λεφτά, ενώ έχειαλλά τα θέλει γι’ άλλους σκοπούς. Ή, να τουπει ότι αυτό βρήκε στην αγορά (το φτηνό)ενώ το καλύτερο το κράτησε για το άλλοαδερφάκι που είναι πιο απαιτητικό, και άλλατέτοια. Ο Θεός δεν κοροϊδεύει κανέναν,


επειδή είναι εκ χαρακτήρος «αγαθός και τοέλεός του διαμένει στον αιώνα» (Ψαλμός107:1, 8, 15).

2. Ο Θεός είναι πρόθυμος ν’ απαντήσει επειδή είναι παντοδύναμος.

Κατά το επιχείρημα του Ιησού, ο Θεός είναιπιο πρόθυμος από έναν επίγειο, πεπερασμένοπατέρα ν’ απαντήσει στα αιτήματα των παιδιώνΤου, ακριβώς επειδή είναι παντοδύναμος.

Ένας επίγειος πατέρας κάνει δώρα σταπαιδιά του ανάλογα με τις οικονομικές τουδυνατότητες. Ο παντοδύναμος, επουράνιοςΠατέρας μας, δίνει και αυτός «κατά τονπλούτον του» και όχι απλώς από τον πλούτοτου (Εφεσίους 3:16, 20, 21). Έτσι, έχει τη δυ-νατότητα να μας δώσει όλα όσα Του ζητάμε,πολύ παραπάνω απ’ όσα διανοούμαστε ναΤου ζητήσουμε, και οι δυνατότητές Του δενεξαντλούνται ποτέ. Δε μας λέει δηλαδή, «σουέδωσα πέρυσι, δεν μπορώ να σου δώσωφέτος, ή ξαναέλα του χρόνου»! Επομένωςείναι αδύνατον να ζητήσουμε από το Θεόκάτι που να υπερβαίνειτις δυνατότητές Του, γιατίαυτές είναι από μόνεςτους ανυπέρβλητες. Οπιο πλούσιος επίγειοςπατέρας δεν είναι καιπαντοδύναμος. Είναι καιαυτός περιορισμένος. ΟΩνάσης με όλα του ταπλούτη δεν μπόρεσε νακρατήσει στη ζωή το γιοτου. Όλος του ο πλούτοςδεν μπορούσε ν’ ανα-στρέψει τη φθορά.

3. Ο Θεός είναι πρόθυμος ν’ απαντήσει επειδή η αγάπη Τουείναι απροσμέτρητη.Κατά το επιχείρημα του Ιησού, ο Θεός είναιπιο πρόθυμος από έναν επίγειο, πεπερασμένοπατέρα ν’ απαντήσει στα αιτήματα των παιδιώνΤου, επειδή είναι Θεός αγάπης.

Η αγάπη του Θεού δεν έχει τίποτε νακάνει με τη λογική της ανθρώπινης αγάπης.Εμείς οι άνθρωποι αγαπάμε κάποιον επειδήείναι αξιαγάπητος ή επειδή προσδοκούμε κά-ποιο όφελος από αυτόν ή επειδή τον συμπο-νάμε που είναι λ.χ. ανάπηρος. Την αγάπη τουΘεού δεν μπορούμε να τη γνωρίσουμε σεόλο της το βάθος, δεν μπορούμε να τη συλ-λάβουμε σε όλο της το νόημα. Δοξάζουμε τοΘεό όμως γιατί μπορούμε να τη βιώσουμε!

Η Θεός της αγάπης δεν μπορεί ν’ αρνηθείστα παιδιά Του το καλύτερο που έχουν ανάγ-κη, και παράλληλα ξέρει τι ακριβώς έχουνανάγκη. Όχι τι τα ευχαριστεί περισσότερο(όπως θα έκανε ένας επίγειος πατέρας) αλλάτι έχουν πραγματικά ανάγκη.

Τέλος, ο Θεός δεν απαντάει στις προ-σευχές μας επειδή εμείς το αξίζουμε, αλλά

ΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

επειδή μας αγαπάει. Και η άμεσηαπάντησή Του στη μεγαλύτερηανάγκη του ανθρώπου, τη σωτηρίατης ψυχής του, εκδηλώθηκε περί-τρανα πάνω στο σταυρό του Γολ-γοθά. Εκεί ο Θεός ανταποκρίθηκεστην πανανθρώπινη ανάγκη όχιεπειδή εμείς το αξίζαμε, αλλά επειδήμας αγαπάει. Απάντησε με μια λύσηπου ξεπερνάει κάθε ανθρώπινηλογική: νίκησε την αμαρτία και πα-ράλληλα έσωσε τον αμαρτωλό απότο θάνατο. Αυτό το πέτυχε ο εξιλα-στήριος θάνατος του Χριστού. Καιαν ο Θεός φρόντισε για το τεράστιοαυτό υπαρξιακό πρόβλημα του αν-θρώπου, δε θα φροντίσει και γιατις καθημερινές σου ανάγκες;

Ο Παύλος χρησιμοποιεί το αν-τίστροφο επιχείρημα, δηλ. από τομείζον στο έλασσον: «Ο Θεός δελυπήθηκε ούτε το μονογενή τουΥιό, αλλά τον παρέδωσε στο θάνατογια χάρη όλων μας. Δε θα μας δω-ρίσει, λοιπόν, μαζί μ’ αυτόν τα πάν-τα;» (Ρωμαίους 8:32). Δηλαδή, όταναγοράζεις ένα πολύτιμο κόσμημα,δε θα σου δώσει ο κοσμηματοπώ-λης κι ένα κουτάκι να το βάλειςμέσα; Οι βιοτικές μας ανάγκες είναιστα χέρια του Θεού, και στο λόγοΤου βρίσκουμε την απαραίτητη λο-γική τεκμηρίωση για ν’ ακουμπή-σουμε σε αυτόν με πίστη, και ναζήσουμε μ’ ελπίδα μέσα σ’ ένανκόσμο αβεβαιότητας και απουσίαςκάθε προοπτικής.

Ευχόμαστε με τον ΚαινούριοΧρόνο ο Θεός της αγάπης και τηςφροντίδας για μας να κυριαρχήσειμέσα μας πρωταρχικά με τη συγ-χώρηση των αμαρτιών μας, καιύστερα με τη βίωση της φροντίδαςΤου σε κάθε τομέα της ζωής μας.

nnn

Τ.θ. 254, 194 00 Κορωπί / Τηλ.: 210.4834.214, Φαξ: 210.6627.506

www.logosmusic.grwww.christianbookstore.gr

-46% -67%

-44%

-33%

-33%

-50%

-30%

-20% -20%

-33%

ΜΟΝΙΜΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΙΜΩΝ ΕΩΣ 67%σε όλες τις παραγωγές της Logos Music πριν από το 2012!

Η Logos Musicκάνει ακόμαπιο προσιτή τηνμουσική της,μειώνοντας τιςτιμές όλων τωνCD της πριν το2012!Για τον μήναΙανουάριο καιμόνο για όσουςπαραγγείλουναπό τοchristianbookstore.grυπάρχειεπιπλέονέκπτωση 10-20%.Μη χάσετε τηνευκαιρία ναολοκληρώσετετη συλλογή σαςμε ελληνικέςχριστιανικέςπαραγωγές,τώρα που οιτιμές είναιχαμηλότερεςαπό ποτέ!!!

■ Αν μάθουμε να είμαστε σπλαχνικοί καινα συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλοκαι να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, ο κόσμοςμας θα γινόταν ένας καλύτερος τόπος γιαόλους.

■ Εκείνος που είναι απασχολημένος με τονα βοηθάει ανθρώπους που βρίσκονταιχαμηλότερα από αυτόν, δε θα έχει χρόνονα ζηλεύει άλλους που είναι ψηλότερα –και ίσως να μην υπάρχει και κανέναςψηλότερά του, αλλά τότε δε θα του μένειχρόνος να περηφανεύεται.

■ Δύο πράγματα είναι βλαβερά για την καρ-διά σου: Το τρέξιμο στον ανήφορο και τοσπρώξιμο άλλων στον κατήφορο.

■ Γενναιοδωρία είναι να δίνεις όσο πιοπολλά μπορείς, αξιοπρέπεια είναι να παίρ-νεις όσο πιο λίγα γίνεται.

■ Είναι άχαρο να γογγύζεις και να παρα-πονιέσαι για πράγματα που δεν έχεις όταντο ίδιο ανέξοδα μπορείς να χαίρεσαι καιν’ απολαμβάνεις αυτά που έχεις.

■ Εκείνος που γονατίζει μπροστά στο Θεό,μπορεί να σταθεί όρθιος μπροστά σε οποι-ονδήποτε.

■ Είμαι μια πένα στο χέρι του Θεού πουγράφει ένα γράμμα στον κόσμο.

■ Αν είμαστε ενωμένοι, τίποτε δεν είναιαδύνατο. Αν είμαστε διχασμένοι τίποτεδεν είναι δυνατόν.

■ Όποιος δεν έχει ελπίδα για το μέλλον, δενέχει δύναμη για το παρόν.

■ Υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης τωνδυσκολιών: Είτε να προσαρμόσεις τις δυ-σκολίες στις δυνάμεις σου, είτε να προ-σαρμόσεις τον εαυτό σου στις δυσκολίες.

■ Όταν ο άνθρωπος κλείσει την καρδιά τουστην αγάπη, το εγώ του συστέλλεται καισκληραίνει.

■ Όλοι μας έχουμε μια φωνή μέσα μας πουθα μας μιλήσει αν την αφήσουμε. Μερικέςφορές είναι εύκολο να την ακούσουμε.Άλλες φορές είναι ανάγκη να κατεβάσουμετην ένταση των θορύβων ολόγυρά μαςγια να μπορέσουμε να την ακούσουμε. Ηφωνή αυτή μας πληροφορεί αν βρισκό-μαστε στο σωστό δρόμο. Μας λέει ανπροσφέρουμε τόσα όσα δεχόμαστε, ανακούμε με ανοιχτό μυαλό τις γνώμες τωνάλλων, και αν τουλάχιστον αποδεχόμαστετη διαφορετικότητα έστω και αν δεν τηνενστερνιζόμαστε.

■ Υπάρχουν πράγματα κοινά σε όλους μαςανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη γλώσσαή το προσωπικό μας γούστο. Όπως χρει-αζόμαστε την τροφή, έτσι χρειαζόμαστεκαι συναισθηματική διατροφή: αγάπη, κα-λοσύνη, εκτίμηση και υποστήριξη απότους άλλους.

■ Να εκκλησιάζεσαι τακτικά και μην περι-μένεις μέχρι που να σε κουβαλήσουν σεαυτήν έξι δυνατοί άνδρες.

■ Ελεημοσύνη είναι το να δώσεις ένα κομ-μάτι ψωμί σ’ έναν πεινασμένο όταν είσαικι εσύ εξίσου πεινασμένος.

■ «Η πίστη είναι το στήριγμα των πραγμάτωνεκείνων που αποτελούν αντικείμενο ελ-πίδας, είναι το μέσο εσωτερικής πληρο-φόρησης για πράγματα που δε βλέπουμε»(Εβρ. 11:1).

Επιμέλεια-Μετάφραση: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Διδάγματα ΖωήςΣκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής



ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ αλλο-πρόσαλλη. Από τη μια, αλμα-τώδης πρόοδος σε όλους τουςτομείς της επιστήμης, την τε-χνολογία, τα γράμματα... καιαπό την άλλη αυξανόμενη αβε-βαιότητα, τρομοκρατία, βία, εγ-κλήματα και άγχος. Ο εθνικόςκαι διεθνής ορίζοντας είναισκεπασμένος με μαύρα σύν-νεφα ανωμαλίας. Η κρίση στηνπατρίδα μας μαστίζει εκατομ-μύρια συμπατριώτες μας. Εκ-κλησίες, Δήμοι και φιλανθρω-πικά σωματεία δεν προλαβαί-νουν να καλύπτουν ανάγκεςσυμπατριωτών μας που δενέχουν τα στοιχειώδη αγαθά...Υπάρχουν και προβλήματαυγείας, σχέσεων... Τα ναρκω-τικά, τα διαζύγια, οι αυτοκτονίεςαυξήθηκαν ανησυχητικά. Παν-τού βασιλεύει ανασφάλεια, φό-βος… Οι συμπατριώτες μαςθα ευχηθούν, μάλλον ειρωνι-κά, «ευτυχισμένος ο καινού-

ριος χρόνος»! Μέσα σε αυτότο καταθλιπτικό κλίμα, οι λυ-τρωμένοι του Κυρίου διατη-ρούν την ελπίδα τους. Δε γνω-ρίζουν τι τους επιφυλάσσει τομέλλον, έχουν όμως ειρήνηστην καρδιά τους, γιατί γνω-ρίζουν ΕΚΕΙΝΟΝ που κρατάστα xέρια Του τις υποθέσειςατόμων και λαών. Είναι ο Κυ-ρίαρχος Θεός, που παραγγέλ-λει, «Μη φοβάστε»!

Ένα ερώτημα ταλανίζειόλους μας. Τι θα συναντήσουμετο 2014; ΄Εχουμε αγωνία καιάγχος. Πολλοί καταφεύγουνστα ωροσκόπια, στους αστρο-λόγους, στα μέντιουμ... Πρέπεινα καταλάβουμε ότι υπάρχειμόνον Ένας που ξέρει το μέλ-λον. Είναι ο ΘΕΟΣ!

Αν είμαστε σοφοί, αντί νασυμβουλευτούμε τους τσαρ-

λατάνους, θα ήταν ασφαλέστε-ρα να καταφύγουμε στη Βίβλο.Διαβάζουμε, «Ελάτε τώρα κιεσείς που λέτε: “Σήμερα ή αύριοθα πάμε σ’ εκείνην εκεί τηνπόλη, και θα παραμείνουμε εκείένα χρόνο και θα κάνουμε εμ-πόριο και θα κερδίσουμε”» (Ια-κώβου 4:13). Το εδάφιο ασχο-λείται με το μέλλον. Για να μαςτο κάνει πιο συγκεκριμένα,φέρνει για παράδειγμα ένανέμπορο, που κάνει σχέδια γιατις μελλοντικές επιχειρήσειςτου, όπως και ο άφρονας τηςπαραβολής (Λουκάς 12:16-21).

Σημειώνουμε τρία σοβαράλάθη που έκανε ο έμπορος,από τα οποία θα αντλήσουμεμαθήματα για το μέλλον ωςάτομα, οικογένεια και εκκλη-σία.

Το πρώτο λάθος το ονο-μάζουμε άθεο σχεδιασμό. Αςθεωρήσουμε τον άνθρωπόμας, ως έναν επιχειρηματία

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ.ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

Πιερικό ΠερισκόπιοΠιερικό Περισκόπιο

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Τα λάθη που πρέπει νααποφύγουμε το 2014


των ημερών μας... Παίρνει τοημερολόγιο του 2014, με τασχέδιά του… και καταστρώνειτο πρόγραμμα για τις μελλον-τικές του επιχειρήσεις. Τονακούμε να λέει, «θα κάνω σή-μερα αυτό, και αύριο τοάλλο...». Είναι πανέξυπνος κιεπιτυχημένος. Έχει εμπιστο-σύνη στον εαυτότου. Θ’ αγοράσει,θα πουλήσει, θακερδίσει, θα επε-κτείνει τις επιχει-ρήσεις του... Προ-γραμματίζει όλα μεακρίβεια και μαε-στρία. Προσέξατε τοτραγικό του λάθος;Σε όλ’ αυτά δενυπάρχει καμία ανα-φορά στο Θεό. Ανήταν σοφός, καιπραγματικά έξυ-πνος, θα έπρεπε ναπει, «Θα ζήσουμε αν το θελήσειο Κύριος και θα κάνουμε αυτόή εκείνο» (Ιακ. 4:15). Το ότιδεν περιλαμβάνει το Θεό, είναιτραγικά αλαζονικό. Στην πραγ-ματικότητα είναι άθεος, δηλ.άφρονας (Ψαλ. 14:1). Μεγα-λύτερος όμως ανόητος και απόαυτόν που λέει ότι δεν υπάρχειΘεός, είναι εκείνος που πι-στεύει και διακηρύττει θεω-ρητικά, ότι «Υπάρχει Θεός»,αλλά ζει και συμπεριφέρεταιόπως ο άθεος! Ακούμε τακτικά«επώνυμους» που λένε, «δόξα

στο Θεό»... αλλά ζουν βουτηγ-μένοι στην ακολασία!

Ο ιερέας Φιλόθεος Φάροςείπε, «Ο Θεός είναι νεκρός.Τον έχουμε σκοτώσει και εί-μαστε ορφανοί». Και αυτό τοείπε για την πλειοψηφία των«πιστών» που η ζωή τους δεί-χνει ότι στην πραγματικότητα

είναι αθεϊστές! Υπάρχουν κι εκείνοι που

κάνουν τα σχέδια τους και στησυνέχεια πάνε στο Θεό καιλένε, «Κύριε, να τα σχέδιά μου.Σε παρακαλώ, να τα εγκρίνειςκαι να τα ευλογήσεις». Αντί-θετα, θα έπρεπε να πουν: «Κύ-ριε, βοήθησέ με να κάνω ό,τιείναι σύμφωνο με το θέλημάΣου». Ο πιστός χριστιανός είναιβέβαιος ότι ο Θεός έχει ήδησχέδιο για τη ζωή του για τονέο χρόνο, γιατί είναι δικό Του«ποίημα» (Εφεσίους 2:10). Ο

Θεός λέει ξεκάθαρα: «Σύνεσηθα σου δώσω, θα σου διδάξωτην οδό που πρέπει να βαδίζεις·θα σε ορμηνεύω, η προσοχήμου θα ’ναι πάνω σου» (Ψαλ-μός 32:8).

Το δεύτερο λάθος του ήτανη επικίνδυνη αλαζονεία. Αντίνα πει, «Θα ζήσουμε αν το θε-

λήσει ο Κύριος και θα κάνουμεαυτό ή εκείνο» (Ιακ. 4:15), οεπιχειρηματίας μας πιστεύειότι έχει το αύριο στα χέρια του.Αυτός, είπε, «σήμερα ή αύριο».Ο Θεός στο λόγο Του μας λέει:«Είναι ανόητο να θεωρείς ωςδεδομένο το αύριο. Ξεχνάς ότιη ζωή σου, μοιάζει με ατμό,ομίχλη, λουλούδι...». Όλ’ αυτάδείχνουν πόσο σύντομη είναιη ζωή. Ο άφρονας πλούσιοςείπε, «Ψυχή έχεις πολλά αγαθάαποθηκευμένα που αρκούν γιαχρόνια πολλά» (Λουκάς 12:19),


αλλά ο Θεός τον τράνταξε μετην ετυμηγορία: «Άμυαλε! Τούτητη νύχτα την ψυχή σου απαιτούναπό σένα...» (Λουκ. 12:20). Δια-βάζουμε στις Παροιμίες 27:1:«Για την αυριανή τη μέρα μηνκαυχιέσαι, γιατί δεν ξέρεις τιθα φέρει». Η ζωή είναι εύ-θραυστη. Μην επαναπαύεσαιότι είσαι νέος, υγιής, επιτυχη-μένος... Πόσες χιλιάδες άτομαπου είχαν εύρωστες επιχειρή-σεις έκλεισαν μέσα σε μια βρα-διά. Κάποιος είπε, ένα βήμαχωρίζει τον καθένα μας από τοθάνατο. Η ζωή μας έγινε τόσοφτηνή. Ηλικιωμένοι, νέοι ακόμηκαι παιδιά κάθε μέρα φεύγουναπό ανάμεσά μας. Τα χρόνιαπετούν κυριολεκτικά. Χθες ακό-μη πήγαινες στο Δημοτικό. Σή-μερα, σέρνεις τα τρεμάμεναπόδια σου στην εκκλησιά! Ιδι-αίτερα, τα χρόνια φεύγουν πιογρήγορα όταν περάσουμε τα50, 60… Γι’ αυτό, ο Κύριος λέει:«Μην ανησυχείτε για την αυ-ριανή ημέρα, γιατί η αυριανήημέρα θα φροντίσει για τα δικάτης. Αρκετό είναι για την κάθεμέρα το δικό της πρόβλημα».Αντίθετα να χαρούμε την κάθεμέρα και ας δοξάσουμε το Θεό!Ο Ψαλμωδός διακηρύττει:«Αυτή είναι η ημέρα που έκανεο Κύριος· ας αγαλλιαστούμε,και ας ευφρανθούμε σ’ αυτήν»(Ψαλ. 118:24). Κάποιος είπε,«Δυο μέρες υπάρχουν που κλέ-βουν τη δύναμη από το σήμερα:Η χθεσινή και η αυριανή». Αςξεχάσουμε το παρελθόν με τις

ενοχές, γιατί ο Θεός δεν τις θυ-μάται! Τις θλίψεις, τα προβλή-ματα, τις πικρίες… του περα-σμένου χρόνου ακούμπησέ ταστα πόδια του Ιησού… Ούτε ν’αγχωνόμαστε για το αύριο. Όταναγχώνεσαι, απλώς μεταφέρειςτα προβλήματα τού αύριο στοσήμερα. Ο Θεός μάς δίνει αρ-κετή δύναμη ν’ αντέξουμε ταπροβλήματα του σήμερα. Μηνεπιτρέψεις το αύριο να σουκλέψει τη χαρά τού σήμερα.Βάλε το Θεό στα σχέδιά σου…

Το τρίτο λάθος που έκανεο έμπορός μας ήταν η τραγικήαναβλητικότητα. Προσέξτε ταεδ. 16 και 17, «Μα εσείς καυ-χιέστε τώρα μέσα στις αλαζο-νικές σκέψεις σας. Κάθε πα-ρόμοια καύχηση είναι πονηρή.Όποιος, λοιπόν, ξέρει να κάνειτο καλό και δεν το κάνει, αυτόγι’ αυτόν είναι αμαρτία». Αναπλά γνωρίζαμε το θέλημα τουΘεού και το κάναμε, όλα θαήταν υπέροχα. Είναι όμως θλι-βερό για εκείνους που, ναι, μενγνωρίζουν το θέλημα του Θεού,αλλά δεν το κάνουν. Και είναιδύο φορές τραγικό, να γνωρί-ζουμε καθαρά το θέλημα τουΘεού, και να μη ζούμε σύμ-φωνα με αυτό. Γι’ αυτό, «σεαυτόν που γνωρίζει να κάνειτο καλό και δεν κάμνει, σ’ αυτόνείναι αμαρτία». Επίσης πρέπεινα γνωρίζουμε ότι η αμαρτίατης παράλειψης είναι εξίσουσοβαρή όπως κι εκείνη τηςεκτέλεσης. Σκέψου να πεις στοΘεό, «Κύριε, ξέρω τι πρέπει

να κάνω και κάποια από αυτέςτις ημέρες θα το κάνω, αν τοθελήσεις». Πόσα προβλήματαπαρουσιαστήκαν στη ζωή μας,επειδή αναβάλαμε την απόφασήμας. Η αναβολή μερικές φορέςείναι σοφή και ασφαλής, άλλεςπάλι είναι επικίνδυνη και κα-ταστροφική, ιδιαίτερα όταν έχεινα κάνει με το αιώνιο μέλλονμας. Πολλοί άνθρωποι χάθηκανεξαιτίας της αναβολής. Τι κάνειςόταν βρίσκεσαι σε μια συνά-θροιση; Ακούς ένα μήνυμα γιαμετάνοια και σωτηρία. Πώς θ’αντιδράσεις; Να τα βάλεις μετον ιεροκήρυκα που σου δη-μιουργεί ενοχές ή ν’ αρνηθείςν’ ανταποκριθείς στην πρόσκλη-ση για σωτηρία. Και ξέρεις ότιείναι ο κατάλληλος χρόνος ναδεχτείς το Χριστό (Β΄ Κορ. 6:2).Έτσι, χάνεις την ευκαιρία καιδε σώζεσαι όχι επειδή έκλεψες,μοίχευσες… Αυτές όλες οιαμαρτίες καθαρίζονται με τηθυσία του Χριστού, αν δεχόσουντο Χριστό ως Σωτήρα σου, όπωςέκανε ο ληστής στο σταυρό.Ενώ ήξερες τι έπρεπε να κάνεις,το αμέλησες, το ανέβαλες γι’άλλη φορά και αυτό σε κατα-δικάζει. Το 2014, πρόσεξε καιαπόφυγε τα λάθη που διέπραξεο άνθρωπος της ιστορίας μας…

nnn

______> Μπορείτε να

επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας

www.nikites.euμε ποικιλία θεμάτων.

αναζωογόνηση. Άρχισε με το Θεό Πατέρα μας που είναι πάντοτε «βοήθεια πανέτοιμη» (Ψαλ.46:1) για τέτοιες δύσκολες στιγμές. Συνέχισε με το Γιο του Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, οΟποίος έχει συνταυτιστεί μαζί μας, περνώντας απ’ όλες τις ανθρώπινες δοκιμασίες και γι’ αυτόμπορεί και μας συμπονεί για τις αδυναμίες μας (Εβρ. 4:15-16). Άφησε το Πνεύμα το Άγιο ναενεργήσει μέσα σου και να σε βοηθήσει με το δικό Του μοναδικό τρόπο (Ρωμ. 8:26). Κάνεσυντροφιά με άλλους πιστούς αδελφούς σου εν Χριστώ όσο πιο συχνά μπορείς. Ζήτησε τηβοήθειά τους ακόμα και την ώρα του πειρασμού. Τα αδέλφια είναι για να βοηθούν ο ένας τον άλλοσε ώρα ανάγκης (Γαλ. 6:2). Να μελετάς το λόγο του Θεού και να προσεύχεσαι, να προσεύχεσαισυχνά. Μην παραμελείς τις δύο αυτές πηγές δύναμης στην κατανίκηση οποιασδήποτε επίμονηςαμαρτίας.

Ό,τι και αν κάνεις μην υποχωρείς ποτέ στον πειρασμό, μην παρατάς τον αγώνα και μηναφήσεις το σατανά να κερδίσει νίκες εναντίον σου. Χρησιμοποίησε όλα τα εφόδια που προσφέρειο Θεός για να κατανικήσεις οποιαδήποτε αμαρτία, όσο επίμονη και αν είναι. Μέσω του Χριστούκαι με το Χριστό μπορείς (Φιλ. 4:18)! nnn

Απόδοση: Συμεών Α. Ιωαννίδης

Γυρίζω ΣελίδαΓυρίζω τις σελίδες του βιβλίου της ζωής μου προς τα πίσωστον νου μου έρχονται στιγμές που έζησα μέσα στην αμαρτία,αναρωτιόμουν σε ποιους δρόμους να στραφώ και να βαδίσω,κι οι θύελλες ραπίζαν το κορμί μου με ανείπωτη μανία.

Έψαχνα να βρω νόημα και ουσία σ’ όλα αυτά που τότε ζούσα,μες το μυαλό μου ανακατεμένες σκέψεις και εικόνες θολωμένεςμε ερυνίες και τέρατα την πάλη να κερδίσω προσπαθούσα,μα η μάχη ήταν άνιση κι όλες οι ελπίδες μοιάζαν τελειωμένες.

Και ξάφνου εκεί, μες στο πυκνό σκοτάδι ξεπρόβαλλε ένα φως,θαρρείς και το μυαλό μου εκκαθάρισε και γέμισε μ’ ελπίδες,ένιωσα πως τώρα όλα τα μπορώ και είμαι θαλερός και δυνατόςκαι ξεκινώ να γράψω στο βιβλίο της ζωής μου ολοκαίνουριες σελίδες.

Τώρα έχω ουράνιο Πατέρα που μου δείχνει τη σωστή πορεία και τουςδρόμους,έχω ένα σύντροφο μαζί μου στης ζωής τις θλίψεις κι ανηφόρεςτώρα έχω προορισμό, νιώθω δυνατούς, ξεκούραστους τους ώμουςτώρα ξέρω ότι θα βγω νικητής και θα αντέξω θύελλες και μπόρες.

Τώρα έχω αστέρι κι οδηγό, δίπλα μου δυνατό συνοδοιπόροτώρα δε φοβάμαι τίποτε έχω μαζί μου παντοδύναμο Πατέρατώρα μου έχει χαριστεί ουράνιο πατρικό κι αιώνιο δώροτώρα δε με τρομάζει καταχνιά και του κακού φοβέρα.

Ι.Τζελέπης



«Για να είναι όλοιΕνωμένοι»

H εβδομάδα της παγκόσμιας προσευ-χής στην αρχή του χρόνου, συνήθωςακολουθείται από κηρύγματα στους

άμβωνες των Ευαγγελικών Εκκλησιών όλουτου κόσμου πάνω στο θέμα της χριστιανικήςενότητας. Σύμφωνα με αυτό το ωραίο έθιμοως θέμα της σημερινής μας μελέτης θαέχουμε τα λόγια του Κυρίου μας, παρμένααπό την προσευχή Του εκείνη την τελευταία,που προσευχήθηκε στην παρουσία των μα-θητών Του τη νύχτα που θα παραδινότανστους εχθρούς Του.

Για τους μαθητές Του προσευχήθηκεεκείνο το βράδυ. Σε λίγο θα τους άφηνε. Σελίγο θα ξεσπούσε πάνω τους η τρομερήεκείνη καταιγίδα. Γύρισε και τους είδε όλουςγύρω Του μ’ ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη καιτρυφερή ανησυχία. Σε λίγο, όπως ο Ίδιοςπριν από λίγο τους είχε προείπει, θα χτυ-πούσαν τον Ποιμένα και θα σκόρπιζαν ταπρόβατα. Τι καλύτερο μπορούσε να κάνειγι’ αυτούς παρά να τους αφιερώσει στηναγάπη του Πατέρα και να τους εμπιστευτείσε Αυτόν; «Πατέρα άγιε, φύλαξέ τους».

Και προσευχήθηκε όχιμόνο για κείνους, για κείνουςπου ήταν γύρω Του συγκεν-τρωμένοι εκείνο το βράδυ,

αλλά και «για όσους θα πίστευαν μέσω τουδικού τους λόγου» και για κείνους ακόμαπου σε όλους τους αιώνες μέσω του κη-ρύγματος του ευαγγελίου θα γίνονταν καιαυτοί μαθητές του Χριστού. Για μας, λοιπόν,αδελφοί μου, για σένα και για μένα προ-σευχήθηκε εκείνο το βράδυ ο Χριστός. Καιστην καρδιά της προσευχής Του υπάρχειαυτό το ιερό αίτημα: «Για να είναι όλοι ενω-μένοι». Όλοι ένα να είναι. Όλοι όσοι θα πι-στέψουν, όλοι όσοι θα φέρουν το όνομάΜου, να είναι ένα.

Έμεινε αναπάντητο το αίτημα του Κυρίου μας;

Και αναρωτιέται κανείς; Τι να απέγινε άραγεαυτή η προσευχή του Χριστού; Ποια άραγενα υπήρξε η τύχη αυτού του αιτήματός Του;Καθώς γυρίζει κανείς το μάτι του γύρω καιβλέπει το ποικιλόχρωμο και πολυώνυμομωσαϊκό που σήμερα ονομάζεται χριστιανικήΕκκλησία, αναρωτιέται: απ’ όλες τις προ-σευχές του Χριστού άραγε αυτή είναι η μόνη

που δεν της δόθηκε καμιάαπάντηση;

Το ζήτημα της ενότηταςτης εκκλησίας του Χριστού ή

«Όπως εσύ, Πατέρα, είσαι με μένα κι εγώ με σένα,έτσι να είναι κι αυτοί ένα χάρη σε μας, για να πιστέ-ψει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες» (Ιωάν. 17:21).

Του † ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α.ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥδρα θ.

μάλλον για να χρησιμοποιήσουμε γλώσσαπιο ωμή αλλά και πιο ειλικρινή, το πρόβληματο ηθικό που προκύπτει για κάθε χριστιανικήσυνείδηση από το γεγονός της καταφανούςανυπαρξίας μιας κάποιας συνοχής μεταξύτων διαφόρων εκκλησιών, που η κάθε μιαγια τον εαυτό της και με αποκλεισμό όλωντων άλλων διεκδικεί τον τίτλο της εκκλησίαςτου Χριστού, το πρόβλημα αυτό από καιρόσε καιρό επανέρχεται στην επιφάνεια. Τε-λευταία κάπως εντονότερα και σε κάπωςευρύτερα στρώματα δόνησε τη χριστιανικήσυνείδηση, με αφορμή ορισμένες δηλώσειςτου αρχηγού της Ρωμαιοκαθολικής εκκλη-σίας και την απάντηση που του δόθηκε απότον αρχηγό της Ορθόδοξης εκκλησίας. Ακόμακαι άνθρωποι που δεν έχουν κάποια ιδιαίτερηειδίκευση σε αυτά τα πράγματα, συγκινή-θηκαν από τις δηλώσεις αυτές κι έτσι μεκαινούρια έμφαση επανήλθε στη συνείδησητων πολλών το ζήτημα της ενότητας της εκ-κλησίας. Από τη διπλή λοιπόν αυτή αφορμήθ’ αντλήσουμε την ώρα αυτή το θέμα τηςμελέτης μας.

Σπουδαιότατο και ζωτικότατο για όλουςμας το ζήτημα αυτό. Το μόνο του μειονέκτημαείναι ότι είναι θέμα τόσο πλατύ, ώστε θαδυσκολευτούν κάπως τα στενά όρια τωνσελίδων μας να το χωρέσουν. Γι’ αυτό προ-τείνω στη μελέτη μας αυτή να είμαστε όσομπορούμε βιβλικότεροι. Ν’ αφήσουμε στοπεριθώριο τις πολλές χιλιοειπωμένες θεο-λογικές θεωρίες και να καταφύγουμε στολόγο του Θεού να δούμε τι θα είχε ο Θεόςδια του λόγου Του να μας πει σε σχέση μεαυτό μας το πρόβλημα.

Τι σημαίνει ενότητα;Όταν εξετάσω σοβαρά το πρόβλημά μας στοφως της Βίβλου, όταν δηλαδή προσπαθήσων’ αντιμετωπίσω το πρόβλημά μας κάτωαπό το πρίσμα μιας κάπως πιο συστηματικήςμελέτης της Βίβλου, νιώθω μέσα μου να

μορφώνεται το πρώτο ερωτηματικό και αρ-χίζω να αναρωτιέμαι: Τι ακριβώς εννοούμεόταν μιλάμε για χριστιανική ενότητα; Καιόσο πλησιέστερα έρχομαι προς τα δεδομένατης Βίβλου, τόσο περισσότερο αισθάνομαιότι παραμένει το πρόβλημά μας άλυτο, γιατίευθύς από την αρχή τοποθετήθηκε δυστυχώςσ’ εσφαλμένη βάση. Τι είναι η χριστιανικήενότητα και ποιες είναι οι επιδιώξεις μαςστο κεφάλαιο αυτό; Μήπως, σκέφτομαι, επι-μένουμε προσπαθώντας να παραβιάσουμεπόρτες που είναι ήδη ανοιχτές; Μήπως επι-μένουμε να κατασκευάσουμε εμείς κάτι –πάλι δηλαδή, και σε αυτήν την περίπτωση οπολυπράγμων ανθρώπινος εγωισμός– κάτιπου είναι αδύνατο αλλά και περιττό είναι νακατασκευαστεί, γιατί ήδη υπάρχει σαν δώροτου Θεού; Προσωπικά δεν έχω καμιά αμφι-βολία ότι στα ερωτήματα αυτά πρέπει ναδώσουμε απάντηση καταφατική.

Τι είναι Εκκλησία;Είναι περιττό και να το πούμε ότι το θέμαμας έχει στενή, στενότατη σχέση με το ερώ-τημα: τι είναι εκκλησία; Δεν μπορούμε βέβαιανα μιλάμε για την ενότητα της εκκλησίας, ανπρώτα δεν ξεκαθαρίσουμε μέσα στο μυαλόμας την ίδια την έννοια της εκκλησίας. Τιείναι λοιπόν εκκλησία για την ενότητα τήςοποίας εκδηλώνεται τόσο ζωηρό ενδιαφέροναπό τόσες πολλές μεριές; Κι εδώ σκοντά-φτουμε πάνω σ’ έναν πληθυντικό. Η μορφήμε την οποία συνήθως στα χείλη τουλάχιστοντων πολλών, κάνει την εμφάνισή του τοπρόβλημά μας είναι ως «το πρόβλημα τηςένωσης των εκκλησιών». Και διερωτάταικανείς: ο πληθυντικός αυτός πώς δικαιολο-γείται; Υπάρχουν λοιπόν πολλές εκκλησίεςτου Χριστού, από τη συγκόλληση των οποίωνπρόκειται να προκύψει κάτι το καλύτερο;Και όχι και ναι, θ’ απαντήσουμε στο ερώτημααυτό. Ο λόγος του Θεού λέει: Όχι δεν υπάρ-χουν εκκλησίες. Η πεζή πραγματικότητα


γύρω μας μάς λέει: Ναι δυστυχώς πολλέςεκκλησίες υπάρχουν, πολύ περισσότερεςπάντως απ’ ό,τι θα ήταν ενισχυτικό για τογόητρό τους στα μάτια ενός κόσμου, ο οποίοςπερισσότερο παρά ποτέ άλλοτε έχει αποκτήσειτην έξη να εξετάζει με κριτικό μάτι τις διά-φορες εκδηλώσεις της θρησκευτικής ζωής.

Ξεφυλλίστε πρώτα την Καινή Διαθήκηκαι δείτε πώς, κάτω από το φως τής πιοστοιχειώδους διδασκαλίας της, τελείως απα-ράδεκτος είναι ο πληθυντικός. Δείτε τις εκ-φράσεις που μεταχειρίζεται, παρατηρήστετις εικόνες που χρησιμοποιεί σε σχέση μετην εκκλησία, και θα δείτε πως κάτω από τοφως της Βίβλου μάς είναι αδύνατο να φαν-ταστούμε την εκκλησία σαν τίποτ’ άλλο εκτόςαπό μία και μόνο μία. Δείτε την εικόνα τηςνύμφης και του θείου Νυμφίου, δείτε τηνεικόνα του σώματος και της Κεφαλής, δείτετην εικόνα του θεμελίου και της οικοδομήςκαι θα νιώσετε ότι θα ήταν ασέβεια το ναφανταστούμε πολλές νύμφες για το Νυμφίο,πολλά σώματα για τη μία Κεφαλή, πολλέςοικοδομές να στηρίζονται πάνω στο ένα Θε-μέλιο. Στο φως της Βίβλου, στο μάτι τουΘεού, μία και μόνο μία εκκλησία μπορεί ναυπάρξει. Και την αποτελούν αυτήν την εκ-κλησία όλοι εκείνοι και μόνο εκείνοι, οιοποίοι με την πείρα της αναγέννησης απέ-κτησαν μια ζωντανή σχέση με το Χριστό κιέγιναν έτσι μέλη τού ενός και μόνου, αόρατουστο μάτι το σαρκικό, αλλά πραγματικού σώ-ματός Του.

Πώς συμβιβάζεται ο ενικός με τον πληθυντικό;Πώς όμως τώρα τον αυστηρό αυτό καιάτεγκτο ενικό της Καινής Διαθήκης θα τονσυμβιβάσουμε με το θλιβερό πληθυντικόπου βλέπουμε γύρω μας; Πώς θα μπορέ-σουμε να εξηγήσουμε το φαινόμενο τωνπολλών και ποικιλωνύμων εκκλησιών τήςγύρω μας πραγματικότητας που όλες τους

ειλικρινά ισχυρίζονται ότι κινούνται μέσαστο πλαίσιο της μιας εκκλησίας της ΚαινήςΔιαθήκης;

Αυτό είναι το πιο σπουδαίο γι’ αυτό καιτο πιο δύσκολο σημείο τής όλης υπόθεσης.Πρώτα, ας σημειώσουε ότι δεν είναι χθεσινήυπόθεση ο πληθυντικός αυτός. Το φαινόμενοτης διχασμένης εκκλησίας είναι πολύ παλιό.Συνήθως εξηγούμε τις σημερινές μας διαι-ρέσεις με την υπόθεση ότι η σημερινή εκ-κλησία έπεσε δυστυχώς από το ψηλό εκείνοεπίπεδο της πνευματικής ζωής της αρχαίαςεκκλησίας και μια από τις συνέπειες τουκατώτερου πνευματικού επιπέδου, όπουβρέθηκε ήταν και ο διχασμός. Αυτό δενείναι αλήθεια. Ή τουλάχιστον δεν είναι ολό-κληρη η αλήθεια. Αν παρακολουθήσετε τοφαινόμενο του διχασμού ως τις ρίζες τουθα το βρείτε να ασχημίζει και τις πρώτεςπρώτες ακόμα σελίδες της ωραίας ιστορίαςτης εκκλησίας. Η εκκλησία που ήταν ακόμασε διωγμό και ήταν εκκλησία αγνή, σε βαθμόπου δεν υπήρξε σε καμιά άλλη περίοδο τηςιστορίας της, αυτή η εκκλησία ήταν που δι-χάστηκε γύρω από τα ιερότερα των θεμάτων,όπως ήταν λόγου χάρη σ’ ένα γεωγραφικότης σημείο η ανάμνηση του πάθους του Κυ-ρίου μας και η ημερομηνία του Πάσχα, ή σεάλλο γεωγραφικό σημείο η στάση που θαπρέπει η εκκλησία να τηρήσει απέναντι εκεί-νων που σε στιγμή αδυναμίας την ώρα τουδιωγμού, κάμφθηκαν και αρνήθηκαν τονΚύριό τους αλλά αργότερα μετανόησαν καιχτύπησαν ξανά την πόρτα της εκκλησίαςζητώντας έλεος, ζητώντας να γίνουν καιπάλι δεκτοί. Και δεν είναι αυτά τα μόναθέματα πάνω στα οποία άνθρωποι εξίσουειλικρινείς αποξενώθηκαν ψυχικά ο έναςαπό τον άλλο και κατόρθωσαν να διχάσουντο σπίτι της εκκλησίας. Πολύ παλιός δυστυ-χώς ο τραγικός αυτός πληθυντικός στηνιστορία της εκκλησίας.

Όμως αυτό το ίδιο το γεγονός ότι τόσο


παλιό και τόσο επίμονο είναι το φαινόμενοαυτό, μήπως μας βοηθά να κάνουμε έναβήμα πιο κοντά προς την εξήγησή του; Ανόχι η ξεπεσμένη, αν όχι η κοσμικοποιηθείσα,αν όχι η εκκλησία που σιγά-σιγά απομα-κρύνθηκε από την απλότητα τής εν Χριστώζωής, αλλά η ζωντανή, η διωκόμενη, ηεκκλησία μάρτυρας αν αυτή κατόρθωσενα διχάσει το σπίτι της, μήπως αυτό μάςβοηθά να καταλάβουμε κάπως καλύτερατο θλιβερό αυτό φαινόμενο του διχασμού;Νομίζω ναι.

Θείος οργανισμός η εκκλησία μέσα όμωςστο πλαίσιο της ανθρώπινης ζωής, που στε-νάζει κάτω από τους περιορισμούς και τηναμαρτία του κόσμου. Τους περιορισμούςπάρτε πρώτα. Είναι επαρκής ο ανθρώπινοςνους για να εξηγήσει όλα τα φαινόμενα τηςζωής και να καταπιαστεί με όλες τις πλευρέςτης αλήθειας; Άπειρος ο Θεός, πεπερασμένοτο δημιούργημά Του. Πώς να μπορέσει τοπεπερασμένο αυτό δημιούργημα να συλλάβειτο σύνολο του κόσμου, των ιδιοτήτων καιτης δράσης του Θεού; Αναγκαστικά μικράμόνο κομμάτια της άπειρης αυτής αλήθειαςθα συλλέξει και με αυτά θα προσπαθήσει,όσο καλύτερα μπορεί να ικανοποιηθεί. Κιέχει υποχρέωση ο πιστός, το μέλος της εκ-κλησίας, να ερευνήσει, έχει υποχρέωση ν’αναζητήσει την αλήθεια.

Κι εδώ τώρα παίρνει το λόγο η αμαρτία.Τα μικρά αυτά κομμάτια της αλήθειας πουσυγκέντρωσε, βρίσκεται στον πειρασμό οπιστός να τα θεωρήσει ως το σύνολο τηςαλήθειας κι επειδή τα δικά του κομματάκιαδε συμφωνούν εντελώς με τα άλλα κομμα-τάκια, του αδελφού του είναι τα νόθα. Καινα αμέσως το πρώτο κομμάτιασμα της εκ-κλησίας. Να, ο πρώτος αρχιτέκτονας της δι-χασμένης εκκλησίας ο εγωισμός που τηνέχτισε πάνω στο ιερό έδαφος του δικαιώματοςκάθε συνείδησης να ερευνά για να βρει τηναλήθεια.

Θα εκλείψουν ποτέ οι διαφορέςανάμεσα στις εκκλησίες;Θα εκλείψει ποτέ αυτό; Γίνεται μέσα σεαυτόν τον κόσμο της αμαρτίας και των πε-ριορισμών να υπάρξει μια και μόνη εκκλησία;Ναι, γίνεται, αν το ανθρώπινο πνεύμα χάσειτη δυνατότητα ή τη διάθεση της έρευνας ήαν ο εγωισμός πάψει να είναι παράγονταςαποφασιστικός στη διαμόρφωση των αν-θρώπινων πραγμάτων. Το πρώτο δεν το ευ-χόμαστε. Το δεύτερο είναι χίμαιρα. Όσοδιαρκεί το παρόν σχήμα του κόσμου, ηαμαρτία θα έχει αποφασιστικό ρόλο στη ζωήτης ανθρώπινης κοινωνίας και δυστυχώςείτε μας αρέσει η σκέψη είτε όχι θα έχει τηδυνατότητα να χρωματίζει εδώ κι εκεί ακόμακαι τη ζωή της εκκλησίας. Κι έτσι, ως τοτέλος θα παρουσιάζεται η εκκλησία ως έναδισυπόστατο ον:

α) Η αόρατη εκκλησία. Το πνευματικόσώμα. Η μυστική ομάδα των ανθρώπωνπου ανήκουν στο Χριστό με ατομικούς δε-σμούς ελεύθερης εκλογής. Η Νύμφη τουΑρνίου. Και,

β) Οι ορατές εκκλησίες με τα διάφοραονόματα και τα ποικίλα σχήματα. Τα επί μέ-ρους χωραφάκια της διφυούς βλάστησηςπου στο καθένα τους και το σιτάρι των γνή-σιων χριστιανών και τα ζιζάνια των κατ’όνομα χριστιανών συναυξάνουν. Οι ορατέςεκκλησίες που καμιά τους δεν μπορεί ναισχυριστεί ότι ολόκληρο το μητρώο των με-λών της αποτελεί μία σελίδα του μητρώουτης πνευματικής, αόρατης εκκλησίας, αλλάίσως και καμιά δεν υπάρχει που σε οσοδή-ποτε μικρή αναλογία δεν αντιπροσωπεύεταιστη δύναμη της πραγματικής εκκλησίας. Οθείος ενικός και ο ανθρώπινος πληθυντικός.Και ανάμεσα στα δύο αυτά μέχρι το τέλοςθα κινείται η ζωή του πιστού. Και ανάμεσαστα δύο αυτά με τη χάρη του Θεού θα προ-σπαθεί να βρει την ισορροπία της πνευματικήςτου ζωής.


Μπορούμε να κάνουμε κάτι για την επίτευξη της ενότητας;Λοιπόν τίποτα δεν μπορούμε και τίποτα δενπρέπει να κάνουμε για την προαγωγή τηςενότητας της εκλησίας; Πολλά μπορούμε νακάνουμε. Ας αριθμήσουμε μερικά, τα πιοουσιώδη.

Πρώτα, σε οποιαδήποτε από τις ορατέςεκκλησίες και αν ανήκω να φροντίσω ναεξακριβώσω αν μέσω της αναγέννησηςανήκω και στην αόρατη εκκλησία. Το ότιείμαι θρησκευόμενος κι έχω συνδεθεί μεκάποια εκκλησία, είναι και ευλογία και κίν-δυνος. Κίνδυνος γιατί μπορεί να με αποκοι-μίσει το γεγονός αυτό, να με ναρκώσει καινα με κάνει να εφησυχάσω ο δεσμός μουμε την οσοδήποτε καλή ορατή εκκλησία καινα παραμελήσω να συνδεθώ με την αόρατητην πραγματική εκκλησία.

Και κατόπιν μπορώ και πρέπει να ευ-χαριστήσω το Θεό για μια ευλογημένη υπάρ-χουσα κατάσταση. Την ενότητα δεν μπορώνα τη δημιουργήσω εγώ, τη δημιούργησε οσταυρός του Χριστού. Εκείνος δημιούργησετο έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί να υπάρξειο μυστικός αυτός δεσμός που συνδέει τουςλυτρωμένους μεταξύ τους.

Αν όμως δεν μπορώ να δημιουργήσωτην ενότητα μπορώ εντούτοις να επιδοθώσε μια συνειδητή κι επιμελή καλλιέργειατων εκδηλώσεων της ενότητας αυτής στηζωή μου, στη ζωή της εκκλησίας μου καιστις σχέσεις μου με αδελφούς μου που ανή-κουν σε άλλες εκκλησίες. Και θα ήθελα με-ρικά πρακτικά και θετικά βήματα προς τοσκοπό αυτό να υποδείξω.

Καλλιέργεια πνεύματοςταπεινοφροσύνηςΠρώτα να καλλιεργώ το πνεύμα της ταπει-νοφροσύνης. Ιδίως όταν αντιμετωπίζω ταδιάφορα δογματικά σημεία που με χωρίζουναπό ορισμένους αδελφούς μου. Να μην ξε-

χνώ την ανεπάρκεια του διανοητικού μουοπλισμού και την αδυναμία μου να συλλάβωκαι να κατανοήσω κι επαρκώς να ερμηνεύσωτο σύνολο της θείας αλήθειας. Ας θυμηθούμεένα περιστατικό από τη ζωή του μεγάλουεκείνου δασκάλου της εκκλησίας, του Αυ-γουστίνου. Ο Αυγουστίνος υπήρξε μια απότις μεγαλύτερες διάνοιες όλων των αιώνων,ένας σοφός δάσκαλος της εκκλησίας. Κάποτετον βασάνιζε το πρόβλημα της τριαδικήςθεότητας. Πώς να χωρέσει το μυαλό τουκαι πώς ν’ αντιληφθεί και να εξηγήσει τομυστήριο της Αγίας Τριάδας; Απορροφημένοςαπό αυτές τις σκέψεις του, μια μέρα περπα-τούσε στην παραλία έξω από την πόλη όπουέμενε, στη Βόρεια Αφρική κι εκεί στην αμ-μουδιά είδε ένα αγοράκι να είναι πολύ απα-σχολημένο κουβαλώντας με το κουβαδάκιτου νερό από τη θάλασσα και χύνοντάς τομέσα σε μια μεγάλη τρύπαα που είχε ανοίξειστην άμμο. «Τι κάνεις εκεί, παιδί μου;» τορώτησε με καλοσύνη. Και το αγοράκι, δια-κόπτοντας για μια στιγμή το έργο του, τουαπάντησε: «Θα αδειάσω εκεί μέσα τη θά-λασσα». Απομακρύνθηκε χαμογελώντας οΑυγουστίνος κι ευχαρίστησε το Θεό γιατίαπό τα χείλη μικρών παιδιών μαθαίνει κανείςπολλές φορές την αλήθεια. «Αυτό» σκέφτηκε,«προσπάθησα να κάνω κι εγώ. Ν’ αδειάσωτην απέραντη θάλασσα της θείας αποκάλυψηςμε το κουβαδάκι της δικής μου περιορισμένηςκατανόησης». Δε θέλω με κανέναν τρόπονα νομιστεί ότι υποτιμώ την ανάγκη του σε-βασμού και της σταθερότητας σ’ εκείνο πουπιστεύει κανείς ότι είναι η αλήθεια. Εκείνοπου πιστεύω ας το σέβομαι και ας το δια-κηρύττω με θάρρος και σταθερότητα. Δε θαεξυπηρετήσω την ιδέα της ενότητας με τηνέλλειψη σταθερότητας στις πεποιθήσεις μου.Η ενότητα της εκκλησίας δεν είναι δυνατόννα εξασφαλιστεί με αμοιβαίες αβαρίες στιςαρχές μας. Ας μην ξεχνώ όμως και το ανε-παρκές των δυνατοτήτων μου και ας μην


ξεχνώ όταν συζητώ με τους αδελφούς μουτις διαφορές μας, να είμαι ταπεινός.

Σεβασμός της συνείδησης τωνάλλωνΔεύτερον, ας μάθω να σέβομαι τη συνείδησητου άλλου. Πραγματική, γνήσια θρησκευτικήζωή δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο σ’ένα περιβάλλον ελευθερίας της συνείδησης.Έχω το δικαίωμα να ερευνήσω κι έχω τοδικαίωμα να λατρέψω κατά την επιταγή τηςσυνείδησής μου. Αυτό το νόμισμα όμωςέχει και την άλλη του πλευρά. Δεν έχω μόνοδικαιώματα έχω και υποχρεώσεις. Ακριβώςγιατί σέβομαι τις αρχές μου και μου είναιπροσφιλείς οι πεποιθήσεις μου, έχω το κα-θήκον να σεβαστώ και τη συνείδηση τουαδελφού μου.

Καλλιέργεια της αγάπηςΤρίτον, ας μάθω να καλλιεργώ την αγάπη, ηοποία είναι ο «σύνδεσμος της τελειότητας».Λέει κάπου ο Παύλος: «αληθεύοντες εν αγά-πη». Να διακηρύττουμε δηλαδή την αλήθεια,αλλά να τη διακηρύττουμε με αγάπη. Ναανοίξουμε πλατιά το νου μας, να τον γεμίζειο Χριστός κάθε μέρα πιο πολύ με την αλήθειαΤου. N’ ανοίξουμε όμως ακόμα πιο πλατιάτην καρδιά μας, να τη γεμίζει Εκείνος μετην αγάπη Του. Η ενότητα δε θα έρθει σαναποτέλεσμα διαπραγματεύσεων ή κοινήςσυμφωνίας ή με διαταγή αλλά η ενότητα θαέρθει όταν ο μυστικός καρπός της καρδιάςμας θα είναι το ξεχείλισμα της αγάπης μας.

Παραμονή κοντά στο κέντροΤέταρτον, όσο πιο κοντά στο Χριστό είναι οκαθένας μας τόσο πιο εύκολο θα το βρί-σκουμε να καλλιεργούμε σχέσεις αγάπηςκαι αμοιβαίας ανοχής με τους αδελφούςμας. Παρατηρείστε τον τροχό μιας άμαξας.Όσο προχωρούν οι ακτίνες του προς τηνπεριφέρεια, όσο απομακρύνονται από τον

άξονα, τόσο πιο μακριά πηγαίνει η μία απότην άλλη. Το ίδιο και στον τροχό της εκκλη-σίας. Θα πλησιάσουν οι ακτίνες η μια στηνάλλη, όσο η καθεμιά τους έρχεται πιο κοντάστο κοινό κέντρο, που είναι ο Χριστός. Ανκαλλιεργήσω πιο επιμελώς τις σχέσεις μουμε το Χριστό, αυτόματα, ασυναίσθητα χωρίςκαμιά εξωτερική επιταγή θα βοηθήσω στηδημιουργία της ατμόσφαιρας της χριστιανικήςενότητας.

Όπως στον ουρανό, έτσι και στη γηΚαι τελευταίο, ας αφήνω τις συνθήκες πουθα επικρατούν στον ουρανό να χρωματίζουνκαι να διαμορφώνουν τις συνθήκες τηςζωής μας εδώ κάτω. Μοιρασμένη, χωρι-σμένη, κομματιασμένη θα είναι κι εκεί επάνωη εκκλησία; Δόξα στο Θεό, όχι. Στο τραπέζιτων γάμων του Αρνίου θα καθίσει η μία καιαδιαίρετη εκκλησία. Τι πλήθος θα είναιεκείνο που θα καθίσει σ’ εκείνο το τραπέζικαι πόσο ποικίλης προέλευσης. Με πόσοαπροσδόκητους συνδαιτυμόνες θα βρεθώνα κάθομαι σ’ εκείνο το τραπέζι. Ανθρώπουςμε τους οποίους εδώ κάτω με χώριζαν χά-σματα δογματικής διδασκαλίας και εκκλη-σιαστικής παράδοσης και που το μόνο κοινόμας είναι ότι κι εκείνους κι εμένα μας έπλυνετο αίμα του Χριστού. Αν όμως αυτό συμβαίνειεπάνω γιατί όχι κι εδώ κάτω; Γιατί ένα τέτοιοτραπέζι αγάπης να μην προσπαθούμε κιεδώ κάτω να στρώσουμε; Γιατί να μην προ-σπαθεί η εκκλησία να παρουσιάζεται στονκόσμο σαν μια μικρή αποικία του ουρανού;Εκεί επάνω, γύρω από το Χριστό θα υπάρξειπλήρης και αδιατάρακτη ενότητα. Γύρω απότο Χριστό κι εδώ κάτω και με τη δική Του τηδύναμη ας προσπαθούμε να καλλιεργούμεκαι στην ατομική και στην ομαδική ζωή μαςτις εκδηλώσεις της ίδιας αυτής ενότητας.Μια μικρή προκαταβολή της ζωής του ου-ρανού να είναι η ζωή και το έργο της εκ-κλησίας μας. nnn



Ο απόστολος Ιάκωβος γράφει για την αμαρτία: «...η επιθυμία αφού συλλάβει γεννάει τηναμαρτία. Κι όταν η αμαρτία διαπραχτεί πια, γεννάει το θάνατο» (Ιακ. 1:15). Τα λόγια αυτάδείχνουν με σαφήνεια πόσο επικίνδυνη είναι η αμαρτία. Η αμαρτία μπορεί να αιφνιδιάσει

και να καταστρέψει. Μπορεί ν’ αφαιρέσει από τον άνθρωπο όλες τις πνευματικές αξίες και ναοδηγήσει σε κάθε είδους παραλογισμό, πνευματικό κίνδυνο, ανήθικη συμπεριφορά. Επομένως,η αντιμετώπιση της αμαρτίας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Τόσο σοβαρή, που έστειλε το Γιο τουΘεού στο σταυρό για να γίνει ο Σωτήρας μας. Μέσω Αυτού μπορούμε να λυτρωθούμε από τηναμαρτία. Και με τη δύναμη Εκείνου μπορούμε να νικήσουμε την αμαρτία, αντί να μας νικήσειεκείνη.

Όλοι μας το ξέρουμε αυτό. Πολλές φορές όμως η απλή γνώση του γεγονότος αυτού δεφαίνεται να μας βοηθάει. Ιδιαίτερα όταν έχουμε να κάνουμε με μια επίμονη αμαρτία. Με τονπειρασμό εκείνο που επιμένει να επανέρχεται ξανά και ξανά. Μ’ εκείνη την αδυναμία μας, τηνοποία ο σατανάς, ο πατέρας της αμαρτίας, εξακολουθεί συνεχώς να βρίσκει την ευκαιρία να τηνεκμεταλλεύεται. Με τη συνεχώς επανεμφανιζόμενη εκείνη επιθυμία ή με την αμαρτωλή συνήθειαπου δε λέει να μας αφήσει ήσυχους. Η αντιμετώπιση αυτής της αμαρτίας είναι η πιο δύσκολη.Μπορούμε να την κατανικήσουμε;

Η απάντηση είναι, φυσικά ναι. Άσχετα από το πόσο δύσκολος φαίνεται ο έλεγχος της αμαρτίαςή από το πόσο επίμονα μάς πειράζει ο σατανάς, είναι σίγουρο ότι μπορούμε ν’ αντιμετωπίσουμεκαι την αμαρτία και τους πειρασμούς του σατανά. Η επίμονη αμαρτία όπως και όλες οι άλλεςαμαρτίες, μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί και να κατανικηθεί με τη δύναμη του Σωτήρα και με λίγηκοινή πνευματική λογική. Να, μερικές συμβουλές για την αντιμετώπιση κάποιας επίμονηςαμαρτίας τώρα, με την αρχή του καινούριου χρόνου:

1. Εντόπισε τις αδυναμίες σουΑναγνώρισε με ειλικρίνεια τις αδυναμίες σου και συνειδητοποίησε ότι ο σατανάς θα σε πειράζειεπίμονα στα σημεία αυτά, μέχρι να υποχωρήσεις στον πειρασμό του ή να τον νικήσεις. Έτσι, δε θαμπορεί πια να σ’ αιφνιδιάσει. Επίσης, με τον εντοπισμό των αδυναμιών σου, έχεις κάνει ήδη έναβασικό βήμα στην αντιμετώπιση του πειρασμού. Η άρνηση των αδυναμιών μάλλον περιπλέκει τοπρόβλημα παρά το λύνει.

2. Άλλαξε τις συνήθειές σου αν είναι ανάγκηΑν μια αμαρτία σε κυνηγά επίμονα, ίσως είναι ανάγκη ν’ αλλάξεις ορισμένες συνήθειές σου. Ανξέρεις ότι η παρουσία σου σε ορισμένους χώρους ή η συντροφιά σου με ορισμένους ανθρώπους

Πώς να αντιμετωπίσειςκάποια επίμονη αμαρτία

ή η ενασχόλησή σου με ορισμένες δραστηριότητες σ’ εκθέτουν στον κίνδυνο να πέσεις στηνεπίμονη εκείνη αμαρτία, τότε σταμάτα να πηγαίνεις εκεί, πάψε να συναναστρέφεσαι με τους αν-θρώπους εκείνους, σταμάτα τις δραστηριότητες εκείνες. Άλλαξε τον τρόπο ψυχαγωγίας σου,τους φίλους σου, τα σχέδιά σου. Αυτό μπορεί να φαίνεται υπερβολικό, αλλά δεν είναι ότανλάβουμε υπόψη μας ότι η αμαρτία επιφέρει τον πνευματικό θάνατο και τον αιώνιο αποχωρισμόαπό το Θεό και τι χειρότερο απ’ αυτό θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στον άνθρωπο; Ο λόγος τουΘεού είναι γεμάτος προειδοποιήσεις για τις κακές επιδράσεις (Έξοδ. 23:2, Α΄ Κορ. 15:23). Πρόσεξέτες και μη θέτεις τον εαυτό σου σε μια κατάσταση που θα δώσει πρόσφορο έδαφος στην αμαρτία.

3. Αντικατάστησε τις παλιές συνήθειές σου με καλές συνήθειεςΜόλις παρατήσεις τις συνήθειές σου, θα διαμορφωθούν κάποιες καινούριες συνήθειες. Αν τιςπαλιές συνήθειές σου δεν τις αντικαταστήσεις με καινούριες καλές, δε θα έχεις καμιά πνευματικήωφέλεια. Ο Χριστός είπε ότι όταν ένα ακάθαρτο πνεύμα βγει από έναν άνθρωπο κι εκείνος οάνθρωπος αφήσει άδεια την καρδιά του, τότε το πνεύμα εκείνο επιστρέφει όχι μόνο του, αλλά μεάλλα εφτά πνεύματα, πονηρότερα από το ίδιο, και γίνονται τα στερνά του ανθρώπου εκείνουχειρότερα από τα πρώτα (Λουκ. 11:24-26). Ποιος θα ήθελε να του συμβεί κάτι τέτοιο; Γέμισελοιπόν την καρδιά σου με καλά και ωφέλιμα πράγματα (δες έναν κατάλογο από τέτοια ωφέλιμαπράγματα όπως τα απαριθμεί ο απόστολος Παύλος στην προς Φιλιππησίους Επιστολή 4:8-9). Αναφήσεις την καρδιά σου, τις σκέψεις σου, τις διαθέσεις σου, τις πράξεις σουνα γεμίσουν και να κατευθύνονται από το ΆγιοΠνεύμα, η αμαρτία όσο επίμονη και αν είναιδε θα μπορέσει να βρει την ευκαιρίανα επιστρέψει τόσο εύκολα.

4. Αναζήτησε βοήθειακαι πνευματικήτόνωσηΜην επιτρέψεις στην πε-ρηφάνια να σ’ εμποδίσεινα αναζητήσεις βοήθειαγια να κατανικήσεις κά-ποια επίμονη αμαρτία.Εξομολογήσου και βρεςανακούφιση, διέξοδο και

αναζωογόνηση. Άρχισε με τοΘεό Πατέρα μας που είναι πάν-τοτε «βοήθεια πανέτοιμη» (Ψαλ.46:1) για τέτοιες δύσκολες στιγ-μές. Συνέχισε με το Γιο του Θεούκαι Σωτήρα μας Ιησού Χριστό,ο Οποίος έχει συνταυτιστεί μαζίμας, περνώντας απ’ όλες τις αν-θρώπινες δοκιμασίες και γι’ αυτόμπορεί και μας συμπονεί για τιςαδυναμίες μας (Εβρ. 4:15-16).Άφησε το Πνεύμα το Άγιο ναενεργήσει μέσα σου και να σεβοηθήσει με το δικό Του μονα-δικό τρόπο (Ρωμ. 8:26). Κάνεσυντροφιά με άλλους πιστούςαδελφούς σου εν Χριστώ όσοπιο συχνά μπορείς. Ζήτησε τηβοήθειά τους ακόμα και την ώρατου πειρασμού. Τα αδέλφια είναιγια να βοηθούν ο ένας τον άλλοσε ώρα ανάγκης (Γαλ. 6:2). Ναμελετάς το λόγο του Θεού καινα προσεύχεσαι, να προσεύχεσαισυχνά. Μην παραμελείς τις δύοαυτές πηγές δύναμης στην κα-τανίκηση οποιασδήποτε επίμονηςαμαρτίας.

Ό,τι και αν κάνεις μην υπο-χωρείς ποτέ στον πειρασμό, μηνπαρατάς τον αγώνα και μην αφή-σεις το σατανά να κερδίσει νίκεςεναντίον σου. Χρησιμοποίησεόλα τα εφόδια που προσφέρει οΘεός για να κατανικήσεις οποι-αδήποτε αμαρτία, όσο επίμονηκαι αν είναι. Μέσω του Χριστούκαι με το Χριστό μπορείς (Φιλ.4:18)! nnn

Απόδοση: Συμεών Α. Ιωαννίδης

Αγαπητοί συνδρομητές και φίλοι,Σας ευχόμαστε απόκαρδιάς ένα χαρούμενο,καρποφόρο καιευλογημένο 2014!

Ευχαριστούμε όλους εσάς που μαςτιμήσατε και ενισχύσατε με τηναγάπη και τη συνδρομή σας γιαδεκαετίες τώρα.

Σε μια εποχή τόσο κρίσιμη για τηνπατρίδα μας η «Φωνή τουΕυαγγελίου» μεταδίδει ένα μήνυμαπίστης, ελπίδας και ενθάρρυνσηςπου όλοι έχουμε ανάγκη.

Δοξάζουμε τον Θεό για τηνπρομήθειά Του μέχρι σήμερα καιόλους εσάς για την αγάπη καιστήριξή σας.

Δεν θέλουμε κανείς να στερηθεί τοπεριοδικό μας για οικονομικούςλόγους αλλά θέλουμε ναενθαρρύνουμε όλους εκείνους πουμπορούν να καταθέσουν τησυνδρομή τους να το κάνουν γιατί οιανάγκες είναι πολλές και πιεστικές.

Με ευγνωμοσύνη και ευχαριστίες Η διεύθυνση και οι συνεργάτεςτης Φωνής του Ευαγγελίου

Aγαπητοί μαςαδελφοί και φίλοι...

ΣΤΟΝ ΨΑΛΜΟ 74:16-17, διαβάζουμε τούτα τα λόγια: «Δική σου είναι η μέρα, δική σου και η νύχτα. Εσύ έκανες τον ήλιο καιτ’ αστέρια. Εσύ στερέωσες όλα τα όρια της γης, Εσύ έκανες το καλοκαίριΕσύ και το χειμώνα».Το πέρασμα του χρόνου, όπως μας θυμίζουν τα παραπάνω λόγια του

Ψαλμωδού, είναι μέρος του σχεδίου του Θεού για τη δημιουργία Του. Έτσι, είναι φυσικό για μας να ση-μειώσουμε στο ημερολόγιο την αλλαγή του χρόνου από έναν χρόνο που πέρασε σ’ έναν καινούριο πουάρχισε. Η ανανέωση αυτή μας θυμίζει το έλεος, τη χάρη και την πιστότητα του Θεού κατά τονπερασμένο χρόνο, έτσι που να μπούμε στον καινούριο χρόνο με τη βεβαιότητα πως ο Θεός θασυνεχίσει να μας στηρίζει και να μας ευλογεί και αυτόν το χρόνο, αν εμείς μένουμε πιστοί σε Αυτόν.

Για την Ιεραποστολή μας ο περασμένος χρόνος σημαδεύτηκε από πολλές ευλογίες, καθώς ο Θεόςσυνέχισε να ευλογεί το έργο που κάνουμε για τη δόξα Του, ελκύοντας πολλές ψυχές στην αγάπη Τουκαι στη Βασιλεία Του από κάθε γωνιά της γης, όπου εκτείνεται το έργο μας.

Ακόμα και σε περιοχές του κόσμου, όπου υπάρχει μεγάλη δυστυχία, ο Θεός μάς αξίωσε να Τονυπηρετήσουμε βοηθώντας ανθρώπους, παιδιά και μεγάλους, που βρίσκονται σε ανάγκη, παρέχονταςτροφή, ενδυμασία, στέγη, εκπαίδευση και φροντίδα και μιλώντας τους για το Χριστό και τις σωτήριεςαλήθειες του ευαγγελίου. Καθ’ όλη τη διάρκειατου περασμένου χρόνου, σε όλες τις περιοχέςτου κόσμου όπου εργάζεται η Ιεραποστολήμας, ο Θεός μάς βοήθησε να καλύψουμε τιςφυσικές και πνευματικές ανάγκες των αν-θρώπων. Μας βοήθησε επίσης να καλύψουμετις ανάγκες των ιεραποστόλων μας και τωνντόπιων εργατών του ευαγγελίου, που μεζήλο και αυτοθυσία κηρύττουν το Χριστό στιςχώρες τους. Για όλα ευχαριστούμε και δο-ξάζουμε το Θεό.

Και θα ήθελα ν’ αναφέρω εδώ μερικάμόνο σημεία από το παγκόσμιο έργο της Ιε-ραποστολής μας κατά τον περασμένο χρόνο.

Στην Ελλάδα, στο μέσο της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, που έχει οδηγήσει πολλούς συμ-πατριώτες μας σε δυστυχία και απόγνωση, οι πιστοί συνεργάτες της Ιεραποστολής μας, σε συνεργασίακαι με άλλους αδελφούς διαφόρων εκκλησιών, συνέχισαν να προσφέρουν τις ποικίλες υπηρεσίεςτους για τη διάδοση της αγάπης του Χριστού στο λαό μας και για την ανακούφιση των αναγκών τους.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ Π ΡΟΕ ΔΡΟΥ


Με τον τρόπο αυτό αποδεικνύονται το φως του Χριστού, που φωτίζει λαμπρότερα τον κόσμο όταν τοσκοτάδι φαίνεται να είναι πυκνότερο.

Στις Φιλιππίνες, η ιεραποστολή μας πρόσφερε βοήθεια σε θύματα καταστροφών από μεγάλεςπλημμύρες. Οι συνεργάτες μας εκεί αγωνίστηκαν και κατόρθωσαν να προστατεύσουν τα παιδιά πουφροντίζουμε καθώς και τις οικογένειές τους. Πρόσφεραν επίσης είδη πρώτης ανάγκης σε χιλιάδεςάλλους στο όνομα του Ιησού Χριστού, εκδηλώνοντας έτσι έμπρακτα την αγάπη Του σε ανθρώπουςπου έχουν χάσει τα πάντα στις πλημμύρες.

Οργανώσαμε ιεραποστολικές ομάδες που ταξί-δεψαν σε διάφορες χώρες επισκεπτόμενοι τις εκείδιακονίες μας και προσφέροντας τις υπηρεσίες τουςαφιλοκερδώς και με δικά τους έξοδα. Εκατοντάδεςάνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας προερχόμενοι απόδιάφορες τοπικές εκκλησίες της Β. Αμερικής, ενώθηκανμε την Ιεραποστολή μας για να προσφέρουν τις υπη-ρεσίες τους μαζί με τους υπευθύνους των διακονιώνμας σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Γουατεμάλα, ηΑϊτή, η Ινδονησία, το Περού, η Ρουμανία, η Μολ-δαβία, και η Ουγκάντα. Μέσω των ιεραποστολικώναυτών ομάδων εμψυχώνουμε τους ντόπιους συ-νεργάτες μας στις χώρες που επισκέπτονται, καιταυτόχρονα εκπαιδεύουμε την επόμενη γενιάγια τη βασική ανάγκη του ιεραποστολικού έργουστον κόσμο μας.

Στην Κύπρο, ύστερα από προσπάθειεςπολλών χρόνων, οι συνεργάτες μας εκεί άρ-χισαν να εκπέμπουν τα ραδιοφωνικά προ-γράμματά τους σε όλη σχεδόν την Κύπρο.Και πραγματικά δοξάζουμε το Θεό για την αίσια αυτήέκβαση ύστερα από δικαστικούς αγώνες πολλών χρόνων.

Παρόμοιες ευλογίες μάς χάρισε ο Θεός κατά τη διάρκεια του περασμένου χρόνου και σε πολλέςάλλες χώρες, αλλά δε μας παίρνει εδώ ο χώρος να τις αναφέρουμε όλες. Θα τις διαβάζετε όμως στιςσελίδες των ιεραποστολικών νέων του περιοδικού μας.

Όλο αυτό το έργο δε θα μπορούσε να γίνει χωρίς την αγάπη, τη συνεργασία και την οικονομικήυποστήριξη των πιστών αδελφών μας και φίλων της Ιεραποστολής μας, ανάμεσα στους οποίους συγ-καταλέγεστε και πολλοί από εσάς τους συνδρομητές και αναγνώστες της Φωνής του Ευαγγελίου. Για τολόγο αυτό, κλείνοντας το γράμμα μου αυτό θα ήθελα να εκφράσω και τις προσωπικές και τηςΙεραποστολής μας τις θερμότατες ευχαριστίες μαζί με τις προσευχές μας.

Ο Θεός να γεμίζει τις καρδιές σας με τη δική Του παρουσία και να χαρίζει πλούσιες τις ευλογίεςΤου στη ζωή σας.

Δικός σας στην υπηρεσία Του,Τάσος Ιωαννίδης

Τ Ο ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

24 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

«Ο Θεός μεάλλαξε γιαπάντα!»Η13χρονη Frandi Semeralda Quiroa

Garsia, θα αυτοχαρακτηριζόταν ίσωςως ένα «απείθαρχο παιδί». Τα πρώτα παι-δικά της χρόνια ήταν γεμάτα από πικρία,ανυπακοή και ανταρσία. Η ίδια λέει ότι«πάντοτε μάλωνα με τ’ αδέλφια μου καιδεν ήθελα να υπακούω στους γονείς μου».

Σε ηλικία τριών χρονών δεχτήκαμε τηFrandi στο Κέντρο Παιδικής Φροντίδας τηςΙεραποστολής μας στη Γουατεμάλα. Εκείέμαθε για την αγάπη του Χριστού και γιατην αξία της υπακοής. Αλλά η ίδια λέειπως δεν ήθελε στην πραγματικότητα να τ’ακούει αυτά. Αλλά όλη αυτή η στάση τηςάλλαξε όταν την πήραμε στην κατασκήνωσηΧαναάν. Εκεί το μήνυμα του ευαγγελίου

εισχώρησε τελικά στην καρδιάτης και προσευχήθηκε στο Χριστόνα μπει μέσα της και να την αλ-λάξει. Αυτό κι έγινε. Και τώρα;

Να, τι λέει η ίδια: «Πήγα πίσωστο σπίτι και ζήτησα από τ’ αδέλφιαμου να με συγχωρήσουν και προ-σπάθησα να είμαι περισσότερουπάκουη στους γονείς μου. ΟΘεός μ’ έχει αλλάξει. Θέλω ναβαπτιστώ γιατί θέλω να πάρωενεργό θέση στην εκκλησία».

nnn


ME TO XΕ ΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠ ΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ Φ ΤΑΝΕΙ Π ΑΝΤΟΥ


«Είμαιευτυχισμένητώρα...»«Ε ίμαι ευτυχισμένη τώρα», λέει η Lineda

Chery, ένα από τα παιδιά που υποστηρίζουμεστην Αϊτή.

H Lineda, ηλικίας 18 χρονών, είναι μεγαλύτερηαπό τα περισσότερα παιδιά της έκτης τάξης στο σχο-λείο Bethesda της Ιεραποστολής μας, στην Αϊτή.Αλλ’ αυτό δεν την πειράζει καθόλου. Απεναντίας,λέει: «Σήμερα έχω το προνόμιο να πω ευχαριστώστο Θεό, γιατί ποτέ δεν έλπιζα ότι θα μπορέσω ναπάω σε σχολείο και να σπουδάσω». Μέχρι την ηλικίατων 11 χρονών, έβλεπε τ’ άλλα παιδιά να πηγαίνουνστο σχολείο, αλλά οι δικοί της γονείς δεν είχαν τηνοικονομική δυνατότητα να τη στείλουν στο σχολείο.

Τώρα, χάρη σ’ έναν υποστηρικτή που ανέλαβετην υποστήριξή της, η Lineda σημειώνει προόδους

στο σχολείο. Παίζειτρομπόνι στην ορχή-στρα και σύντομα θαπάρει μέρος στις εθνι-κές εξετάσεις, καθώςπροετοιμάζεται ν’ αρ-χίσει τη δευτεροβάθ-μια εκπαίδευσή της.Και για όλ’ αυτά εκ-φράζει την ευγνω-μοσύνη της λέγον-τας: «Δοξάζω το

Θεό για τον πάστοραRodne Rοmeus που άνοιξε το σχολείο Bethesda εδώ και στο οποίο

πηγαίνω. Αισθάνομαι πολύ ευτυχισμένη τώρα. Τώρα μπορώ πια να έχω ελπίδα για έναλαμπρότερο μέλλον». nnn


ME TO XΕ ΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠ ΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ


Το έργο του Θεού γίνεται με πιστότητα στη ΡουμανίαΓράφει ο πάστορας Βασίλε Μπαλάμ από τη Ρουμανία

«Ως εκκλησίασμαθέσαμε ένα στόχο

να είμαστε «μια παραγωγικήεκκλησία, με στραμμένη τηνπροσοχή μας στο χαρακτήρακαι το έργο του Κυρίου μαςΙησού Χριστού», με σκοπό ν’αναπτύξουμε το δικό μας χα-ρακτήρα έτσι να γινόμαστε όλοκαι περισσότερο σαν τον Κύριοκαι να κάνουμε το έργο Του:ευαγγελισμό και μαθητεία. Κατάτη διάρκεια αυτού του χρόνουπροσπαθήσαμε να επιτύχουμετο διπλό αυτό σκοπό που ο Κύ-ριος μάς εμπιστεύτηκε».

Ακόμα και πριν από τον περασμένο χρόνο, οΘεός είχε δώσει στον πάστορα Βασίλε και στην εκ-κλησία του καταπληκτικές ευκαιρίες διακονίας.

«Είχαμε δύο ευαγγελιστικές βραδιές, μία τηβραδιά της παραμονής των Χριστουγέννων και μίατη βραδιά των Χριστουγέννων. Κηρύξαμε το ευαγ-γέλιο στους δρόμους. Είχαμε ένα φιλοξενούμενοαπό τον Καναδά που είχε το κύριο θέμα. Και τιςδύο βραδιές είχαμε μεγάλο ακροατήριο: παιδιά,νέους κι ενήλικες».

Επιπλέον, ο πάστορας Βασίλε και άλλοι από τηνεκκλησία του επισκέφτηκαν σπίτια ψάλλοντας ύμνουςκαι διανέμοντας Καινές Διαθήκες. Διένειμαν επίσηςδέματα με δώρα για φτωχά παιδιά εκδηλώνονταςέτσι έμπρακτα την αγάπη του Χριστού.

Και συνεχίζει ο Βασίλε: «Μαζί και σε συνεργασία



με το δήμαρχο της πόλης Lun-cavita, ήρθαμε σ’ επαφή με ανά-πηρους ανθρώπους. Είχαμε έξιονόματα ανάπηρων, τέσσεριςαπό τους οποίους χρειάζονταναναπηρικό καροτσάκι. Με τηχάρη του Θεού μπορέσαμε ναπρομηθεύσουμε τα καροτσάκιαστους ανθρώπους αυτούς μετην οικονομική προσφοράαδελφών από την πόλη Bar-lad. Όλους αυτούς τους επι-σκεφτήκαμε και σε μερικούςπου εξέφρασαν την επιθυμίααυτή τους δώσαμε από μια Καινή Διαθήκη.

«Τον Ιανουάριο είχαμε μια ευλογημένη εβδομάδα προσευχής μαζί με τους αδελφούςαπό την Luncavita. Η εβδομάδα αυτή της προσευχής υπήρξε μεγάλη ενθάρρυνση καιμεγάλη ευλογία από τον Κύριο για τον κάθε πιστό.

«Αρχίζοντας από το Μάρτιο, ξεκινήσαμε ένα νέο πρόγραμμα με αντικείμενο: «Ζεστόφαγητό για τα φτωχά παιδιά στη Lun-cavita», προς το παρόν, τρεις μέρες τηβδομάδα, έχουμε 20 παιδιά στο κτίριοτης εκκλησίας, με την άδεια των γονιώντους, όπου τους προσφέρουμε φαγητό.

«Από την ομάδα αυτή, η σύζυγόςμου, Atena, ξεχώρισε εφτά κορίτσια,τα οποία βλέπει κάθε εβδομάδα και τασυμβουλεύει πάνω σε όλα τα θέματα.Θέλει να πάρει τα κορίτσια αυτά στηνκατασκήνωση «Ο Λόγος της Ζωής».Έκαναν τις δηλώσεις δια πίστεως, αλλάδεν έχουν τα μέσα να πληρώσουν γιατη συμμετοχή τους στην κατασκήνωσηκαι προσεύχονται γι’ αυτό. Περιμέ-

νουμε να δούμε πώς θ’ απαντήσει ο Θεός στις προσευχές τους. «Είμαστε ευγνώμονες στο Θεό που μας προμηθεύει τα μέσα να κάνουμε πράγματα

για την κοινότητα και προσευχόμαστε και περιμένουμε ν’ αλλάξει τη ζωή πολλών για τηνεξάπλωση της Βασιλείας Του. Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξή σας». nnn



Εντυπώσεις από έναιεραποστολικό ταξίδι…Το πρόγραμμα οργάνωσης και αποστολής ιεραποστολικών ομάδων σε διακονίες της

Ιεραποστολής μας σε διάφορες χώρες του κόσμου, επιδρά στη ζωή τόσο εκείνωνπου μετέχουν στις ομάδες αυτές, όσο κι εκείνων που επισκέπτονται.

Παραθέτουμε παρακάτω τις εντυπώσειςενός μέλους μιας τέτοιας ιεραπο-στολικής ομάδας που γράφει:

«Ονομάζομαι Alex Williamson,και είμαι 36 χρονών, ανύπαντροςκαι μένω στην περιοχή του Detroit.Τελευταία έκανα ένα μεγάλο βήμαπίστεως αποφασίζοντας να μετάσχωσε μια ιεραποστολική ομάδα της AMGπου θα επισκεπτόταν την Ουγκάντα.Ξεκίνησα για το ταξίδι αυτό χωρίς ναξέρω τι θα συναντούσα και τι έπρεπενα περιμένω και ήμουν αρκετά ανυ-πόμονος γι’ αυτό. Έλεγα συνεχώς στονεαυτό μου ότι θ’ ανέβω στο αεροπλάνοκαι “θα περπατήσω πάνω στα νερά”,όπως έκανε ο απόστολος Πέτρος. Δενείχα συναντήσει προηγουμένωςκανένα από τα άλλα μέλη τηςομάδας που θα συμμετείχανστο ταξίδι αυτό. Απλά εμπι-στευόμουν στο Θεό ότι θα μουδώσει τη χάρη Του, όπως σεάλλες περιπτώσεις στο παρελ-θόν, και θα με χρησιμοποιούσεγια να πραγματοποιήσει το θέ-λημά Του. Σκέφτηκα μέσα μου:“Θα πρέπει να είναι αυτή μιακλήση από το Θεό, γιατί όλεςοι περιστάσεις συνηγορούν για






τη συμμετοχή μου στο ταξίδι αυτό και η πόρτα είναι ακόμα ανοιχτή έστω και την ενδέκατηώρα. Και ποτέ μέχρι τώρα ο Θεός δε με άφησε ν’ απογοητευτώ όσες φορές υπάκουσαστις κλήσεις Του. Επομένως, γιατί να διστάσω τώρα να μετάσχω στην ομάδα αυτή και νακάνω το ταξίδι;”. Εμπιστεύτηκα στην προστασία Του και άφησα την ειρήνη Του να γεμίσειτην καρδιά μου, κι έτσι ανέβηκα στο αεροπλάνο για να πάω να συναντήσω την υπόλοιπηομάδα.

»Κοιτάζοντας πίσω τώρα, βλέπω πόσο υπέροχο ήταν που μου επέτρεψε ο Θεός ναδοκιμάσω αυτήν την εμπειρία να δω μια χώρα τόσο διαφορετική από τη δική μου.

Επιπλέον η καρδιάμου είναι γεμάτη ευ-γνωμοσύνη στο Θεό,που θέλησε να χρη-σιμοποιήσει κάποιονσαν εμένα, παρόλοπου δεν είχα κάποιαπροηγούμενη εμπειρίαή ειδικότητα στονευαγγελισμό ή στη δι-δασκαλία της ΑγίαςΓραφής, ή συμμετοχήσε ιεραποστολικέςομάδες, ή στο έργοανάμεσα σ’ εφήβους.Και είναι πραγματικά

αξιοθαύμαστο το πώς ο Θεός συντόνισε τα πάντα πίσω από το προσκήνιο και με παρακίνησεείτε μέσω του Αγίου Πνεύματος καθοδηγώντας εμένα ή κάποιον άλλο από τα μέλη τηςομάδας να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ήταν μια από τιςωραιότερες στιγμές που έχω ζήσει και αισθανόμουν συνεχώς την οδηγία και το φως τουΑγίου Πνεύματος κατά τη διάρκεια της διακονίας μας εκεί.

»Ποτέ προηγουμένως δεν είχα νιώσει τόσο έντονα τη χάρη του Θεού πάνω μου όσοκατά το ταξίδι μας αυτό. Ήταν ένα ταξίδι που διήρκεσε 18 μέρες και όλες αυτές τις μέρεςένιωθα συνεχώς την παρουσία, τη χάρη και την προστασία του Θεού πάνω μου. Ούτε γιαμια στιγμή δεν αισθάνθηκα ανασφάλεια, ανησυχία ή αδυναμία. Απεναντίας, ένιωθα τηνπαρουσία και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, όσο ποτέ άλλοτε. Ένιωθα το είδος τουθάρρους που οι απόστολοι είχαν όταν το Άγιο Πνεύμα ήρθε πάνω τους για να πραγματοποιήσειτο θέλημα του Θεού εδώ πάνω στη γη, πράγμα που ήταν μια τόσο θαυμαστή εμπειρία.

»Είμαι ευγνώμων στο Θεό που με χρησιμοποίησε έτσι όπως δεν μπορούσα ποτέ νατο φανταστώ ή να το επιθυμήσω στο παρελθόν. Μερικά παραδείγματα αυτού του πράγματος

μ’ έκαναν να νιώσω τον πόνο Του και να εκφράσω τη συμπόνια μου προς τους ανθρώπουςτης Ουγκάντα και να δω την αγάπη του Θεού να εκδηλώνεται σε αυτούς χρησιμοποιώνταςεμένα. Έβλεπα τους μεγάλους βραχίονες και τα χέρια του Ουράνιου Πατέρα ν’ απλώνονταικαι ν’ αγκαλιάζουν όλα εκείνα τα παιδιά καθώς τα έσφιγγα ένα–ένα στην αγκαλιά μου,γιατί αισθανόμουν πως ήταν το καθήκον μου να δείξω με αυτόν τον τρόπο στα παιδιάεκείνα την αγάπη του Θεού. Δεν είχα εργαστεί ποτέ πριν με παιδιά και εφήβους, αλλά ταπαιδιά αυτά ήταν υπέροχα και ακόμα αποτελούν πηγή έμπνευσης για μένα καθώς τασκέφτομαι. Έμαθα πράγματα από τα παιδιά αυτά, που εύχομαι να μην τα ξεχάσω ποτέ.Και πράγματι διαφυλάσσω σαν θησαυρό στη μνήμη μου το χρόνο που ξόδεψα μαζί τους.Μου έχουν διδάξει τόσα πράγματα για τη ζωή και για το πώς ν’ αντιμετωπίζει κανείς τονπόνο χωρίς να παραπονιέται, αλλά να ζουν μ’ έκδηλη χαρά στο φως του Χριστού.

»Παρόλο που δεν είχα ποτέ κάποια παρόμοια εμπειρία μιας παρόμοιας διακονίας,μπόρεσα να σχηματίζω μικρές ομάδες νέων και να τους διδάσκω το λόγο του Θεού,πράγμα που μου έδινε μια απερίγραπτη ικανοποίηση. Δίδαξα σε τάξεις του ΚυριακούΣχολείου μαζί με άλλα μέλη της ομάδας μας και είχα επίσης την εξαιρετική ευκαιρία ναμιλήσω για το ευαγγέλιο και για το Σωτήρα Χριστό σε μια γυναίκα που δεν ήταν χριστιανή.Πριν από αυτήν την περίπτωση δεν είχα μιλήσει ποτέ για το Χριστό σε άτομο άλληςθρησκείας. Στηρίχτηκα εξ ολοκλήρου στην οδηγία του Αγίου Πνεύματος, και παρόλο πουη γυναίκα εκείνη δεν έδειξε σημεία μεταστροφής στο Χριστό, πιστεύω πως ο σπόρος τουλόγου του Θεού έχει σπαρθείστην καρδιά της και μια μέραθα φυτρώσει. Η συζήτηση αυτήμε τη γυναίκα εκείνη για το Χρι-στό και τη σωτηρία της, έμοιαζεμε το περπάτημα πάνω στα νεράγια εμένα, έχοντας ως μόνο στή-ριγμα και βοήθειά μου την οδη-γία του Αγίου Πνεύματος.

»Το ιεραποστολικό αυτό τα-ξίδι αποτέλεσε για μένα μια εμ-πειρία που δεν μπορεί να συγ-κριθεί με καμιά άλλη στη ζωήμου. Χάρη σε αυτό το ταξίδι οΘεός άγγιξε τη ζωή μου με τρόποπου δεν μπορώ με λόγια να εκφράσω ή να εξηγήσω. Είμαι ευγνώμων στο Θεό για όλουςόσους συνάντησα και για όλες τις θαυμαστές εμπειρίες που έζησα. Σ’ ευχαριστώ, Κύριέμου και Θεέ μου. Είμαι έτοιμος να μετάσχω και σε άλλο ιεραποστολικό ταξίδι σαν καιαυτό κι εύχομαι ο Θεός να μου δώσει την ευκαιρία αυτή». nnn




Νέα ελπίδα για παιδιά πουζούσαν από σκουπίδια στην Ινδία

Η Ιεραποστολή μας στην Ινδία, σε συνεργασία μεμια εκκλησία του Τεννεσσή, άρχισε τελευταία

ένα καινούριο πρόγραμμα βοήθειας σε παιδιά πουζούσαν από σκουπίδια στο Chiakaluripet της Ινδίας,παρέχοντάς τους τα μέσα να πηγαίνουν στο σχολείο κιεπίσης τροφή κι ενδυμασία.

Ο ποιμένας Alan Stewart εδώ και πολύν καιρόείχε δει με τα ίδια του τα μάτια τις ανάγκες που υπάρχουνστην Ινδία και ήθελε να βοηθήσει για την κάλυψή τους.Για το σκοπό αυτό εργάστηκε σκληρά για να συγκεν-τρώσει στην εκκλησία του τα αναγκαία χρήματα για τοσκοπό αυτό. Έχει επισκεφτεί την Ινδία πολλές φορές κιεκπαίδευσε ντόπιους ποιμένες και κήρυξε πολλέςφορές στους εκεί πιστούς.

Ο Arun Kumar Mohanty, Διευθυντής του έργουτης Ιεραποστολής μας στην Ινδία, γράφει: «Δοξάζουμε

το Θεό και σας ευχαριστούμε για την αγάπη πουδείξατε για τα παιδιά που ζούσαν από τα σκουπίδιαστο Chilakaluripet. Πιστεύω πως είναι το θέληματου Θεού να δώσουμε ελπίδα και να φέρουμε χαράστις καρδιές και στη ζωή των ξεχασμένων και πα-ραμελημένων παιδιών. Νιώθω τώρα κάτι παραπάνωαπό ευτυχής κι ευγνώμων στο Θεό και σ’ εσάς πουμπορώ να ξεκινήσω το πρόγραμμα αυτό και να βοη-θήσω τα παιδιά αυτά με τα μέσα που μας προμήθευσεη εκκλησία αυτή του Τεννεσσή».

Δοξάζουμε το Θεό μαζί με τους συνεργάτες τηςΙεραποστολής μας στην Ινδία για τις προμήθειές Του

για τα παιδιά αυτά. Η προσευχή μας είναι πολλά από ταπαιδιά αυτά να γνωρίσουν το Χριστό και να γίνουνφώτα λαμπερά για να σκορπούν το φως Του στο περι-βάλλον τους και στη χώρα τους ολόκληρη. nnn


ME TO XΕ ΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠ ΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ Π ΑΝΤΟΥ

AMGINTERNATIONAL

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι:❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια

ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στοΕυαγγέλιο.

❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικέςανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τιςευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος.

❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, ναενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στηνπαγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγε-λίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη.

Το έργο της έχει φτάσει μέχρι σήμερα σε 50 περίπου χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Τηνκάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής,ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαίαγια το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το

σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθεστον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς

Χριστός.

Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλικήσυμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μαςκάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλούαυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρ-τητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα,γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και

όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σω-τηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μαςΌσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τησυνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας(όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμ-ματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις:

Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International ,P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A.

Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropou-los, 32 Stradmore Ave., Templestowe 3106 Victoria, AUSTRALIA

Γερμανία: Herr Savvas Karipidis, Stadt- und Kreis Sparkasse DarmastadtKonto Nr.: 0110 072 538, BLZ 508 501 50, GERMANYZweifalltorweg 8, 64293 Darmstadt, Tel. 06151/89 93 25

Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506


O Tim Tebow είναι επαγγελματίας αθλητήςτου NFL (αμερικανικού επαγγελματικούποδοσφαίρου), γιος χριστιανών ιερα-

ποστόλων, ιδιαίτερα δημοφιλής στις ΗΠΑ. Στοπρόσωπό του πολλοί χριστιανοί βλέπουν έναναθλητή που τιμά, και ζει καθημερινά την πίστητου στον Ιησού Χριστό.

Έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστός από την πρα-κτική του που πήρε το όνομά του «Tebowing»,δηλαδή, γονατίζει στο δεξί γόνατο, δείχνονταςπρος τον ουρανό και κάνοντας μια σιωπηλήπροσευχή. Η θέρμη με την οποία εκδηλώνειτις χριστιανικές του πεποιθήσεις έχει δημιουρ-γήσει πολλή συζήτηση στις ΗΠΑ για τη θρησκείακαι το ρόλο της στον αθλητισμό.

Αποτέλεσμα της ξεκάθαρης χριστιανικήςθέσης και μαρτυρίας του, είχεως αποτέλεσμα την απίστευτη

κριτική που δέχεται, με σάτιρα. Ο Tebow έχειγίνει μόνιμο αντικείκεμενο σάτιρας στα αμερι-κανικά media. Χαρακτηρίστηκε δε ως έναςαπό τους χειρότερους αθλητές στην ιστορίατου αμερικανικού ποδοσφαίρου.

Η στάση του Tebow σε βασικά ζητήματαηθικής τον έχει κάνει «αποδιοπομπαίο τράγο»στα ΜΜΕ, όπως η απόφασή του να παραμείνειαγνός μέχρι το γάμο του και η συμμετοχή τουσε διαφήμιση ενάντια στις αμβλώσεις στηναμερικανική τηλεόραση κατά τη διάρκεια τουτελικού του αμερικανικού πρωταθλήματος (Su-per Bowl) το 2010. Μέσα από διαφήμιση τηςχριστιανικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσηςFocus on the family, ο Tebow και η μητέρα τουαφηγήθηκαν την πραγματικά απίστευτη ιστορία

της γέννησής του –ένα «μωρόθαύμα»– και την επιλογή της μη-

Tim TebowΈνας αθλητής για το Χριστό

Του Π. Π. ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΥ


τέρας του να μην υποβληθεί σεάμβλωση παρά τα σοβαρά προ-βλήματα υγείας που αντιμετώπιζελόγω της εγκυμοσύνης της.

Σε μια εποχή που αθλητέςμε συμβόλαια εκατομμυρίωνδεν ενδιαφέρονται να είναι πρό-τυπα όπως ο Mike Tyson (πρά-ξη βιαιοπραγίας) και ο LanceArmstrong (χρήση αναβολι-κών ουσιών), ο Tebow ζει τηζωή του σαν σε γυάλινο σπίτι,και εκπέμπει ένα φως πουενοχλεί τους κριτικούς. Σεμια χώρα όπου ο ρόλος τηςθρησκείας είναι τεράστιος,ο Tebow ξεκινά πάντοτε τις συνεντεύξειςτου αμέσως μετά το τέλος κάθε αγώνα, ευχα-ριστώντας το Θεό, σε αντίθεση με πολλούς άλ-λους αστέρες οι οποίοι επί το πλείστον ευχαρι-στούν πρώτα απ’ όλα τους χορηγούς τους!

Στο πρόσωπο του Tebow βρίσκουμε τηνέκφραση της χρι-στιανικής ζωής καιυπηρεσίας μέσααπό τον αθλητισμό.Στην Καινή Διαθήκηχρησιμοποιείται αρ-κετές φορές από τοναπόστολο Παύλο ηαθλητική γλώσσα. ΟΠαύλος, σαν έναςπνευματικός αθλητής«ο οποίος δεν αγωνίζεται για να λάβει το φθαρτόστεφάνι (Ισθμικοί αγώνες), ούτε το δάφνινοστεφάνι στα Πύθια, ούτε το στεφάνι από αγριελιάτης Ολυμπίας, αλλά το άφθαρτο στεφάνι της δι-καιοσύνης, «το στέφανο της δικαιοσύνης» τονοποίο αποδίδει ο Κύριος (Β΄ Τιμ. 4:8).

Η μεγάλη ευκαιρία που ο Tebow περίμενεφέτος, για να συνεχίσει την καριέρα του στηνομάδα της Βοστόνης τελείωσε άδοξα. Παρόλ’

αυτά, ο ίδιος δεν αμέλησε να ευ-χαριστήσει τον ιδιοκτήτη της ομάδας, τον προ-πονητή, και τους υπεύθυνους για την ευκαρία

να βρεθεί έστω και για λίγοκοντά τους.

Σε παλαιότερη συνέν-τευξή του δήλωσε: «Βρή-κα αληθινή ικανοποίησηκαι αληθινή ευτυχία, όχιγια να βλέπω το όνομάμου να φιγουράρειπρωτοσέλιδο σ’ εφη-μερίδες, ή στην κατά-κτηση πρωταθλημά-

των. Το νόημα και το σκοπότης ανακάλυψα στην πίστη μου στον Ιησού Χρι-στό. Η πίστη στο Χριστό είναι πολύ πιο σημαντικήαπό τα χρήματα ή άλλα αγαθά». nnn

Βιβλιογραφία• http://www.nytimes.com/2012/01/14/sports/foot-ball/fascinated-by-tim-tebow-on-more-than-sun-days.html?_r=0• http://beyondtheultimate.com/athlete/Tim-Tebow•«ΟΙ ΕΝ ΣΤΑΔΙΩ ΤΡΕΧΟΝΤΕΣ», Μιλτιάδης Αγγελατος


ΣΤΡΕΣ: Τα αίτια, οι συνέπειες και η αντιμετώπισή του A΄ μέρος

T ο πρώτο νομίζω που πρέπει να καθορί-σουμε είναι, τι εννοούμε όταν λέμε στρες.Η λέξη στρες προέρχεται από τη λατινική

λέξη «strictus», που σημαίνει να συρθώ σφιχτά(1). Χρησιμοποιήθηκε από τους Αγγλοσάξονεςαρχικά στη Φυσική και στη Μηχανική για ναεκφράσει συγχρόνως από τη μια πλευρά τιςεξωτερικές δυνάμεις που εξα-σκούσαν πίεση επάνω σε μια κα-τασκευή και από την άλλη, τηνεσωτερική αντιρροπιστική δύναμη

της κατασκευής αυτής, είτε αυτή ήταν μια πλατ-φόρμα, γέφυρα ή κάποια άλλη σιδερένια κα-τασκευή (1).

Στη συνέχεια η λέξη αυτή περιήλθε στηχρήση της Ιατρικής, της Φυσιολογίας, της Κοι-νωνιολογίας και άλλων κλάδων της επιστήμης,αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους, η

λέξη στρες έφτασε να έχει μιασυγκεκριμένη ψυχολογική σημα-σία (2). Σημαίνει την εσωτερικήένταση ενός ατόμου, που προέρ-

Του Δρ ΑΝΑΝΙΑ

ΚΑΒΑΚΑΝευρολόγου-Ψυχίατρου


χεται από κάποια ή κάποιες συγκεκριμένες ήαδιευκρίνιστες αιτίες.

Η ελληνική λέξη «στρίμωγμα», ίσως απο-δίδει καλύτερα από κάθε άλλη λέξη τη σημασίατης λέξης στρες στην Ψυχολογία. Αυτό, γιατί ηλέξη στριμωγμένος αποδίδει πολύ καλά τα αι-σθήματα και τα συναισθήματα που νιώθουμεόταν βρισκόμαστε κάτω από μεγάλη πίεση,από την οποία δεν μπορούμε ν’ απαλλαγούμε,όταν έχουμε μπροστά μας σοβαρά άλυτα προ-βλήματα, τα οποία απαιτούν άμεση λύση καιόμως αυτή δεν μπορεί να βρεθεί, όταν αντιμε-τωπίζουμε αδιέξοδα χωρίς να διαφαίνεται κά-ποια διέξοδος μπροστά μας, όταν σηκώνουμεστους ώμους μας δυσβάστακτα βάρη από ταοποία δεν μπορούμε ν’ απαλλαγούμε, ότανβρισκόμαστε μέσα σε στενάχωρες καταστάσειςαπό τις οποίες δεν μπορούμε ν’ απελευθερω-θούμε, όταν βασανιζόμαστε από εσωτερικέςσυγκρούσεις, όταν αντιμετωπίζουμε μεγάλαδιλήμματα, όταν νιώθουμε έντονη ανασφάλειαμπροστά σε μεγάλο κίνδυνο ή σε πιθανή δυ-σάρεστη εξέλιξη της υγείας μας, μιας μακρο-χρόνιας σχέσης μας στην οποία έχουμε επεν-δύσει πολλά κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.

Με λίγα λόγια, στρες δημιουργείται μέσαμας όταν δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε ή ν’απαλλαγούμε από ασφυκτικά πιεστικές κατα-στάσεις του περιβάλλοντός μας ή να λύσουμετ’ άλυτα προβλήματα ή τις εσωτερικές μαςσυγκρούσεις.

Φυσικά το στρες, όπως παρατηρήθηκε απόπαλιά, δεν είναι απλά μια ψυχολογική ένταση,ούτε είναι κάτι το δυσάρεστο πάντοτε ή κάτιπου πρέπει ν’ αποφεύγεται οπωσδήποτε (3).Για παράδειγμα, ένας μπασκετμπολίστας, τηστιγμή που παίζει σ’ έναν μεγάλο και κρίσιμογια την ομάδα του αγώνα ή ένας σκιέρ, πουκατέρχεται τη χιονισμένη πλαγιά με ιλιγγιώδηταχύτητα, βρίσκονται κάτω από μεγάλη κι ευ-χάριστη συνήθως ένταση. Επίσης, ένας γεμάτοςαγωνία αμφίρροπος αγώνας μπάσκετ της Εθνι-

κής μας ομάδας για το κύπελλο Ευρώπης ήένα γεμάτο αγωνία σήριαλ στην τηλεόραση,προκαλεί μεγάλη αλλά ευχάριστη συνήθωςένταση σε χιλιάδες τηλεθεατές. Φυσικά, αν ηένταση αυτή ξεπεράσει ορισμένα όρια μπορείνα προκαλέσει όχι μόνο διαταραχή της ψυχο-λογικής ισορροπίας αρκετών τηλεθεατών, αλλάκαι βλάβη βασικών βιολογικών λειτουργιώντου οργανισμού τους, όπως είναι του καρ-διαγγειακού συστήματος.

Συνέπειες Ψυχολογικής έντασηςΟι συνέπειες μιας κατάστασης στρες, εξαρτώνταιαπό την ένταση και τη διάρκειά της. Για παρά-δειγμα, ένας ξαφνικός θάνατος ενός στενούσυγγενή μας, μια ξαφνική καταστροφή τωνυπαρχόντων μας από φωτιά ή μια ξαφνικήπολεμική εμπλοκή της χώρας μας με κάποιαγειτονική χώρα, μπορεί να προκαλέσει σε με-ρικούς από μας σύγχυση για μερικές ώρες,σε άλλους πανικό και σε κάποιους άλλους κα-τατονία, ανάλογα με το χαρακτήρα και την ιδιο-συγκρασία μας.

Από την άλλη πλευρά, μια παρατεταμένηαβεβαιότητα σε σχέση με το πού θα καταλήξειτελικά ο δεσμός μας στον οποίο έχουμε επεν-δύσει πολλά, πού το πάει η γυναίκα ή ο άνδραςμας, τι στιγμή που γίνεται όλο και πιο ψυχρόςή δύστροπος απέναντί μας, τι θα γίνει με τηνκατάσταση της υγείας μας, τη στιγμή που δεφαίνονται σημεία βελτίωσης, τι θα γίνει με τηνοικονομική κατάσταση της οικογένειάς μας, τηστιγμή που έχασα τη δουλειά μου ή αυτή δενπάει καθόλου καλά και μια άλλη δουλειά δενβρίσκεται πουθενά ή τι θα γίνει με το μέλλονμου, τη στιγμή που όλες οι μέχρι τώρα προ-σπάθειές μου για να πετύχω κάτι κι εγώ έχουνπέσει στο κενό, μπορεί να μας καταβάλουνψυχολογικά και να μας κάνουν άκεφους, απαι-σιόδοξους, ανυπόμονους, ευερέθιστους, κου-ρασμένους και ευπαθείς σε οργανικές παθήσειςκαι λοιμώξεις.


Ακόμη και μικρής έντασης ερεθίσματα, ταοποία όμως παρατείνονται για μεγάλο χρονικόδιάστημα ή έρχονται σε τελείως ακατάλληλεςώρες, μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη έντασημέσα μας. Για παράδειγμα, το ασταμάτητοκλάμα ενός νεογέννητου βρέφους, το οποίοπαρατείνεται για εβδομάδες κι εκδηλώνεταιμάλιστα πιο έντονο κάθε φορά που η κατάκοπημητέρα του πέφτει να κοιμηθεί, μπορεί να τη

φέρει σε μια κατάσταση ψυχολογικής κατάρ-ρευσης. Επίσης, μια έντονη στερεοφωνικήμουσική ή τραγούδια από διπλανό διαμέρισμα,τα οποία παρατείνονται μέχρι τις 4 π.μ., μπορούνν’ ανάψουν τα αίματά μας.

Πώς αντιδρά ο οργανισμός μαςαπέναντι στο στρες;Οι παρατηρήσεις των ερευνητών από παλιάέδειξαν ότι, παρόλο που σαν άτομα με ξεχωριστήιδιοσυγκρασία και χαρακτήρα μπορεί ν’ αντι-δρούμε διαφορετικά μπροστά σε μια κατάστασηστρες, όμως ο οργανισμός όλων μας περνάειμέσα από τις εξής τρεις φάσεις, οι οποίες δια-φέρουν και ξεχωρίζουν σαφώς η μία από τηνάλλη (4).

α) Συναγερμός. Κινητοποιείται αμέσωςόλος ο οργανισμός μας με όλα τα μέσα και με

όλα τα εφόδια που διαθέτει. Διαμέσου τουυποθαλάμου, της υπόφυσης και του ανωτέρουεγκεφαλικού στελέχους διεγείρεται το συμπα-θητικό νευρικό σύστημα και δίνεται εντολήστα επινεφρίδια να παράγουν και να διοχετεύ-σουν στην κυκλοφορία του αίματος μεγάλεςποσότητες κατεχολαμινών και γλυκοκορτικο-στεροειδών.

Οι κατεχολαμίνες αυξάνουν την κυκλοφορίατου αίματος στα στεφανιαίααγγεία, επιταχύνουν τονκαρδιακό ρυθμό και τηνωθητική δύναμη του καρ-διακού μυός, αυξάνουν τησυστολική πίεση και μει-ώνουν τη διαστολική, αυ-ξάνοντας έτσι την παροχήαίματος από την καρδιάπρος την περιφέρεια, όπουεπιπλέον μειώνουν τηναντίσταση των αρτηριών,ώστε να κυκλοφορεί πε-ρισσότερο αίμα στους μύες

και στον εγκέφαλο φυσικά.Οι κατεχολαμίνες επιπλέον διασπούν το

γλυκογόνο σε γλυκόζη στο ήπαρ, η οποία διο-χετεύεται στο αίμα, όπου αυξάνει το επίπεδοτου σακχάρου, ώστε να είναι στη διάθεση τωνμυών για πιο έντονη μυική σύσπαση. Ακόμηδιαστέλλουν τους βρόγχους των πνευμόνωνγια να γίνεται καλύτερος αερισμός των κυψε-λίδων και ταχύτερη απορρόφηση οξυγόνουαπό το αίμα. Σε αυτό υποβοηθάει και το γεγονόςότι αυξάνουν το ρυθμό και το βάθος της ανα-πνοής. Τέλος διαστέλλουν την κόρη των οφθαλ-μών, ώστε να αυξηθεί το οπτικό μας πεδίο καιαυξάνουν τη δύναμη σύσπασης των μυών μας,ώστε να γίνουν αυτοί ικανοί για ισχυρότερηδράση (5).

Με απλά λόγια, μπαίνει σε συναγερμό όλοςο οργανισμός μας, επιταχύνοντας όλες εκείνεςτις λειτουργίες του, οι οποίες είναι απαραίτητες


για την καλύτερη αντιμετώπιση του κινδύνουή της απειλής, με άμυνα, επίθεση ή φυγή, σεπερίπτωση που ο κίνδυνος δεν είναι δυνατόνν’ αντιμετωπιστεί διαφορετικά.

Μερικοί άνθρωποι δεν ξεπερνούν τη φάσητου συναγερμού. Το σοκ γι’ αυτούς είναι τόσοισχυρό που τους ακινητοποιεί. Αναφέρονταιαρκετές περιπτώσεις πιλότων στη βιβλιογραφία,οι οποίοι δεν πήδηξαν έξω από το αεροπλάνοτους μέχρι την τελευταία στιγμή, παρόλο ότι τοέβλεπαν με τρόμο να πέφτει με ιλιγγιώδη τα-χύτητα επάνω στην πλαγιά του βουνού, μεαποτέλεσμα μερικοί από αυτούς να σκοτωθούν.Επίσης, αναφέρονται περιπτώσεις ανθρώπωνπου παραλύουν στη διάρκεια ενός ισχυρούσεισμού, με συνέπεια να μη κάνουν ούτε έναβήμα για να σωθούν, παρόλο ότι βλέπουν τοσπίτι τους ότι αρχίζει να καταρρέει.

Αντίσταση. Η φάση του συναγερμού δεδιαρκεί πολύ, επειδή είναι πολύ εξαντλητική.Γι’ αυτό αναγκαζόμαστε ν’ αντιδράσουμε μεκάποιον τρόπο. Αυτή είναι η φάση της αντί-στασης. Προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τοαρχικό σοκ με διάφορους τρόπους, όπως: α)Αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο ή την απειλή,β) Σκεφτόμενοι πιο ψύχραιμα και λογικά, γ)Προσπαθώντας ν’ αλλάξουμε τις καταστάσεις,δ) Ν’ απομακρυνθούμε αν είναι δυνατόν απόαυτές, ή αν αυτό είναι αδύνατο ε) Σφίγγουμετα δόντια μας, αποφασισμέ-νοι να επιβιώσουμε μέσασε αυτές.

Αν κάποια από αυτές τιςπροσπάθειες πετύχει, επα-νερχόμαστε βαθμιαία σε φυ-σιολογική κατάσταση. Ανόμως αποτύχουν και η πίεσηεπάνω μας συνεχίζει να μένειαμείωτη, τότε μπορεί να φτά-σουμε στην τρίτη φάση, στηφάση της ψυχολογικής κα-

τάρρευσης, όπως ακριβώς συνέβαινε με τουςσκύλους στα πειράματα του Ιβάν Παυλώφ (6).

Κατάρρευση. Η ψυχολογική κατάρρευσηεκδηλώνεται με διαφορετική μορφή και σεδιαφορετική ένταση στους διαφορετικούς αν-θρώπους. Στα αρχικά της στάδια, σε μερικούςανθρώπους μπορεί να πάρει τη μορφή υπερ-δραστηριότητας, υπερβολικής κινητικότητας,ευερεθιστότητας, επιθετικότητας, ενώ σε άλλουςμπορεί να εκδηλωθεί ως υπερευαισθησία,ανησυχία, αδικαιολόγητη κόπωση ή ακεφιά.Σε μερικούς άλλους τα συμπτώματα είναι κυ-ρίως ψυχοσωματικά, ζάλη, κεφαλαλγία, σκο-τοδίνη, αυχεναλγία, προκάρδια ενοχλήματα,δύσπνοια ή γαστρεντερικές διαταραχές.

(η συνέχεια στο επόμενο τεύχος)

Υ π ο σ η μ ε ι ώ σ ε ι ς

OGILVIE L. J. Making stress work for you,Word Books Publ. 1984, page 25.

COOLING G. You can profit from stress, VisionHouse Publ. 1977, page 13.

SELYE Hans, Stress without Distress, LippincotPubl. 1974, όπως αναφέρεται από τονColling στο You can profit from Stress.1977, Page 14.

SELYE Hans, The Stress of Life, McGraw Hill.1965, όπως αναφέρεται από τον Colling

στο You can profit fromStress, 1977, Page 30-32.KEELE C. A., and NEIL E.,Samson Wright’s AppliedPhysiology, Seven ed. OxfordUniversity Press, 1966, Page342-345.HILGARD and ATKINSON,Introduction to Psychology,Harcout, Brace and WorldInc. 1967, Page 597.

n Ο Δρ Ανανίας Καβάκαςαπαντά άμεσα στα θέματα πουσας απασχολούν...

Μπορείτε να στείλετε τις ερωτή-σεις και τους προβληματισμούςσας στη διεύθυνση:

Η Φωνή του Ευαγγελίου,Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί(για Ερωτήσεις & Απαντήσεις)ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση:[email protected]

Tο περιοδικό μας πάντα είναισ’ ευχάριστη θέση όταν ασχο-λείται με ιεραποστόλους και

ιεραποστολικά θέματα. Στο παρόντεύχος έχουμε τη χαρά και το προ-νόμιο να έχουμε συνέντευξη μετον ιεραπόστολο Γιάννη Περιάλη.Το Γιάννη γνωρίσαμε για λίγο σ’ένα συνέδριο. Και αυτός και η γερ-μανίδα σύζυγός του Ούρσουλα είναιένα ζευγάρι ευλογημένο, που ταχαρακτηριστικά τους είναι η απλό-τητα και η σεμνότητα. Έχουν πλού-σιες εμπειρίες από τον Αγρό πουτις μοιράζονται με αδέλφια μας σεδιάφορες εκκλησίες.

Ο Γιάννης γεννήθηκε στην Αθή-να το 1950. Οι γονείς του, ο Δημήτρης και η Έλλη, ήταν πιστοί άνθρωποι του Θεού. Έτσι, ο Γιάννης καιο αδελφός του Αντώνης μεγάλωσαν σε χριστιανικό περιβάλλον. Στην αναγέννηση και την πνευματικήτου αύξηση σημαντική ήταν η συμβολή της Ελεύθερης Ευαγγελικής Εκκλησίας Ν. Ιωνίας, καθώςκαι η κατασκήνωση του Σουνίου. Για αρκετά χρόνια πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε διαφόρουςτομείς της εκκλησίας του. Φοίτησε για 3 χρόνια στο Βιβλικό σχολείο όπου γίνονταν μαθήματα ταΣάββατα. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (1968-1974). Ήταν πρόνοια Θεού που τηνεποχή εκείνη οι σπουδές ήταν δωρεάν, κι έτσι δε δυσκόλεψε τους γονείς του, που δε θα είχανοικονομικές δυνατότητες να τον σπουδάσουν.

Την περίοδο 1974-1985, πήγε στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας για μετεκπαίδευση στηχειρουργική, όπου έκανε και το διδακτορικό του. Επίσης συνεργάστηκε με την εκεί ΕλεύθερηΕυαγγελική Εκκλησία. Τον Απρίλη του 1977 παντρεύτηκε την Ούρσουλα, την οποία γνώρισε γιαπρώτη φορά στην κατασκήνωση Σουνίου, το Καλοκαίρι του 1971. Ο Θεός τούς χάρισε 3 παιδιά, τονΝτάνιελ (1979), τον Όλιβερ Σιμόν (1980) και την Κατερίνα (1983).

Παράλληλα με τη δουλειά τους στη Γερμανία, προετοιμάζονταν και για την ιεραποστολή στηνΤανζανία (μαθήματα Σουαχίλι, κουλτούρα, τροπικά νοσήματα στην Αγγλία). Από το 1985 υπηρέτησανστην Τανζανία σε διάφορα νοσοκομεία και σχολεία.


Συνέντευξη με τον ιεραπόστολο

Γιάννη Περιάλη


Τώρα, ύστερα από 28 χρόνια διακονίας, είναι συνταξιούχοι. Θα μοιράζονται όμως το χρόνο τους,όπου ο Θεός θέλει, στην Τανζανία, Ελλάδα, Γερμανία. Υπάρχουν σχέδια να επισκέπτονται τακτικά τηνΤανζανία για να ενθαρρύνουν τους συναδέλφους που πήραν τη θέση τους.

Στείλαμε ηλεκτρονικά μερικές ερωτήσεις, στις οποίες ο Γιάννης Περιάλης έδωσε απαντήσεις,που πιστεύουμε θα πλατύνουν τον οραματισμό μας για τις ιεραποστολές.

Γ.Σ.Κ.

● ΕΡΩΤ: Πότε και πώς δεχτήκατε το Χριστό ωςΣωτήρα σας;Παρότι γνώριζα την αλήθεια και πολλά πράγματααπό το λόγο του Θεού από μικρή ηλικία, ζήτησααπό τον Κύριο να με κάνει παιδί Του στη διάρκειαενός κηρύγματος, τον Απρίλη του 1967, ότανήμουνα 17 χρόνων. Για την απόφασή μου αυτήποτέ δεν το μετάνιωσα.

● ΕΡΩΤ: Τι ήταν αυτό πουσας οδήγησε να πάρετετην απόφαση να πάτε στοναγρό ως ιεραπό στο λος/ -για τρός, και γιατί στην Ταν-ζανία;Σίγουρα ήταν η ζωή και οιδιηγήσεις του Κώστα Μα-κρή από τη διακονία τουστην Ινδονησία. Επίσης καιη ανάγνωση βιβλίων όπως,«Μέσα απ’ τους λαμπρούςπυλώνες» της Ελίζαμπεθ

Έλλιοτ. Όταν μπήκα στην ιατρική σχολή, μιαπιστή χριστιανή με ρώτησε αν θα ’θελα να γίνωγιατρός/ιεραπόστολος...

Ο Θεός μάς μιλάει με πολλούς τρόπους. Ηιεραποστολή ήταν ένα από τα πρώτα θέματαπου η Ούρσουλα κι εγώ συζητούσαμε, ότανγνωριστήκαμε. Το ενδιαφέρον μας ήταν κοινό.Πριν παντρευτούμε η Ούρσουλα πήγε με μια

ιεραποστολή για ένα χρόνο στηνΚένυα και την Τανζανία. Έτσι γνω-ρίσαμε αυτή τη «γωνία» του κόσμουκάπως καλύτερα και την αγαπή-σαμε. Δεν υπήρχαν άλλοι ιδιαίτεροιλόγοι. Δεν ξέρω πώς θα ήταν, ανείχαμε πάει κάπου αλλού, μα εκείο Θεός μάς ευλόγησε και αυτό μαςχαροποίησε.

● ΕΡΩΤ: Ποιες ήταν οι διακονίεςσας ως γιατρός/ιεραπόστολος;Δούλευα κανονικά ως γιατρός σενοσοκομεία. Η ειδικότητά μου ήταν

χειρουργική (αργότερα καιπλαστική χειρουργική). Ταπρώτα χρόνια ήμαστανμόνο 2 γιατροί σ’ ένα επαρ-χιακό νοσοκομείο, κι έτσικαλύπταμε όλο το φάσματης ιατρικής. Αργότεραασχολήθηκα ιδιαίτερα μεεγκαύματα, τηνπλαστική/επανορθωτικήχειρουργική και τραυμα-τισμούς από δύσκολουςτοκετούς. Και με αυτάασχολήθηκα αποκλειστικάτα τελευταία χρόνια. Η δου-λειά ήταν πολύ ικανοποι-

ητική και βλέπαμε πάντα τη χάρη και τη βοήθειατου Θεού.

Παράλληλα ήμασταν μέλη και συνεργάτεςσε τοπικές εκκλησίες. Σκοπός μας δεν ήταν ναιδρύσουμε μια νέα δική μας εκκλησία. Υπηρε-τήσαμε και ενθαρρύναμε τις υπάρχουσες. Καιο Θεός είχε πάντα την κατάλληλη σύναξη καιγια μας και για τα παιδιά μας.

● ΕΡΩΤ: Ποιος ήταν ο ρόλος της συζύγου σας;Πήγαμε στην Τανζανία, με την απόφαση ως οι-κογένεια να υπηρετήσουμε το Θεό και τους αν-θρώπους της χώρας. Η Ούρσουλα μαζί με τηδουλειά στο σπίτι και τα παιδιά, βοηθούσε στηνεκκλησία. Δίδασκε σε σχολεία αγγλικά, γερμα-νικά, σουαχίλι και έκανε βιβλικά μαθήματα.Διατηρούσε καλές σχέσεις με γείτονες και αδελ-φούς και είχαμε πολλούς επισκέπτες που πλού-τιζαν τη ζωή μας με την παρουσία τους. Κατάτη γνώμη μου ο Θεός κοιτάει περισσότερο τοΠΩΣ παρά το ΤΙ κάνουμε. Βλέπει την καρδιά, ταελατήρια και την αγάπη μας για τους συναν-θρώπους μας. Κάθε είδος υπηρεσίας έχει τηνίδια αξία στα μάτια Του.

● ΕΡΩΤ: Γιατί σήμερα λιγότεροι ανταποκρίνονταιστην κλήση του Θεού για κάποια διακονία τουέργου Του;Δεν έχω καμιά σίγουρη απάντηση. Διατυπώνωμερικά ίσως...

– Ίσως γιατί αυτή η κλήση δεν ακούγεταιπολλές φορές στις εκκλησίες μας.

– Ίσως γιατί δεν υπάρχουν πολλά ελκυστικάπρότυπα.

– Ίσως γιατί δεν υπάρ-χουν ή είναι λίγες οι υπεύ-θυνες πλατφόρμες για απο-στολή. Εκτός από το πνευ-ματικό στοιχείο, χρειάζεταικαι κάποια οργάνωση.

– Ίσως γιατί ακόμα δενέχουμε καταλάβει καλά καιδεν τονίζουμε, πως η υπη-ρεσία/διακονία για τον Κύριοείναι προνόμιο και κέρδοςκαι για τούτη τη ζωή.

Θα πρέπει να προσθέσωπως, από τις σύντομες επι-σκέψεις στην Ελλάδα τα τε-λευταία χρόνια, διαπίστωσαότι υπάρχει πολύ ενδιαφέρονκαι για την εξωτερική ιερα-ποστολή, αλλά και για ευαγ-

γελισμό και κοινωνική διακονία στην πατρίδαμας. Θα πρέπει να ενθαρρύνουμε και να καλ-λιεργήσουμε αυτό το πνεύμα.

● ΕΡΩΤ: Ποια συμβουλή θα δίνατε στη νεολαίαγενικά και στους πιστούς νέους;Φοβάμαι λίγο τις συμβουλές... Η δική μας πείρα:Η ζωή με τον Κύριο, όταν είναι γνήσια και ειλι-κρινής, όχι μόνο αξίζει τον κόπο μα είναι πηγήχαράς και ικανοποίησης. Αυτό δε σημαίνει, πωςδε θα υπάρχουν και δυσκολίες, παθήματα καιπόνος. Η όποια διακονία/υπηρεσία στο όνομάΤου είναι κέρδος (που, βέβαια, δε μετριέται σεχρήματα) και όχι ζημιά. Είναι ζωή εν αφθονία...

nnn

Επιμέλεια Γ. Σ. Κ.


Η Oύρσουλα με μια ομάδα μαθητών του σχολείου στο νοσοκομείο μας.

Ο καλός αγώναςΠρόσφατα, ένα πρωινό ήρθε στη σκέψη μου το πρόσωπό της. Τα λόγια της αντήχησαν στ’ αυτιά

μου, σαν να ’ταν χθες. Αλήθεια, κυρία, θα τα μάθω, θα τα μάθω σας λέω. Μόνο σας παρακαλώεσείς μη στεναχωριέστε. Σας υπόσχομαι ότι θα τα μάθω.

Ήταν μία από τις μαθήτριές μου ένα κοριτσάκι έξι ετών, μικροκαμωμένο, με μάτια γεμάτααθωότητα και καλοσύνη. Με κοίταζε στεναχωρημένο, γιατί δεν κατάφερε στην επανάληψη που κάναμενα θυμηθεί όλα τα γράμματα που μάθαμε. Με συγκίνησε αυτή η μικρή παιδούλα. Κατάλαβα ότι τηνώρα εκείνη δεν την ένοιαζε τι θα πουν οι συμμαθητές της για την πρόοδό της, αλλά η έγνοια της ήταννα μη με στεναχωρήσει.

Πήγα κοντά της, την αγκάλιασα και της είπα:– Ξέρω καλή μου, ότι αν προσπαθήσεις, όχι μόνο αυτά, αλλά θα μάθεις και όλα όσα στη συνέχεια θα

διδαχτείτε. Και μέχρι τα Χριστούγεννα κι εσύ, αλλά και όλα τα παιδιά της τάξης θα μπορείτε να διαβάζετετις χριστουγεννιάτικες κάρτες με τις ευχές.

Πράγματι, η μαθήτρια αυτή με την επιμέλειά της κατάφερε κι έμαθε να διαβάζει. Ποτέ δε με στενα-χώρησε σε όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους με την πρόοδο και τη συμπεριφορά της. Η θέλησή τηςκαι η προσπάθεια που κατέβαλε, κατάφεραν να νικήσουν την έλλειψη δυνατής μνήμης.

Και τη θυμήθηκα εκείνο το πρωινό, επειδή κι εγώ δεν κατάφερα να εφαρμόσω και να βιώσω αυτόπου είχα μάθει από το λόγο Του και λύπησα την Πατρική καρδιά.

Ήθελα να κάνω το θέλημά Του, δεν τα κατάφερα όμως. Υπάρχουν μερικές πτυχές στη ζωή μαςπου χρειάζεται να καταβάλλουμε πολύ αγώνα κι επιμονή, ώστε η ζωή του

Κυρίου μας να γίνεται βίωμά μας. Υποσχέθηκα, όπως η μαθήτριά μου, ναμάθω να εκτελώ το θέλημά Του με τη βοήθεια του Θείου Παράκλητου.

Ο απ. Παύλος έγραψε: «εγώ θέλω να κάνω το καλό, οι πράξειςδείχνουν πως κάνω το κακό». Έβλεπε έναν άλλο νόμο στα μέλη του

που αντιστρατευόταν στο νόμο του νοός του. Καθώς τα χρόνια περνούν, πόθος μου είναι να έχω πιο

στενή σχέση μαζί Του. Όχι ο φόβος, αλλά η αγάπη μου για τονΚύριό μου να με παρακινεί ν’ αγωνιστώ τον καλό αγώνα γιανα μη λυπήσω την καρδιά Του. Όλες οι επιθυμίες μου, οιπόθοι μου, οι λαχτάρες μου να είναι σε Αυτόν. Ποθώ το«είναι» μου όλο να αγγίζεται από το χέρι της αγάπης Του. Ηάγια Του ενέργεια να κατατρώγει από τον έσω άνθρωποκάθε τι ξένο σ’ Εκείνον. Ο νους και η καρδιά μου να έχουνσυνείδηση της Παρουσίας Του. Εκείνος ν’ αυξάνει και εγώνα ελαττώνομαι και να μάθω να μετρώ τις μέρες μου έτσι,ώστε να προσκολλώ την καρδιά μου κάθε μέρα και πε-ρισσότερο σ’ Εκείνον.

Και τότε: «Σε κάθε βήμα σε όλο το ταξίδι μου, θα ’ναιο Θεός ο σύντροφός μου,το στολίδι μου». nnn


Της ΧΑΡΙΚΛΕΙΑΣΤΣΑΓΚΑΛΙΔΟΥ-ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ


Σ την Περσία κάποτε ήταν ένας σοφός καικαλός βασιλιάς. Αγαπούσε το λαό του.Επιθυμούσε να μάθει πώς πραγματικά

ζούσαν οι υπήκοοί του. Ήθελε να γίνει αυτόπτηςμάρτυρας των βασάνων του κοινού ανθρώπουστο βασίλειό του. Συχνά ντυνόταν φτωχικά κιεπισκεπτόταν τα σπίτια των φτωχών. Καλή αρχήγια κείνους που είναι χορτάτοι και νομίζουν ότιπεινασμένοι δεν υπάρχουν στη χώρα τους. Κα-τόρθωσε να κρύβει την ιδιότητά του κατά τιςεπισκέψεις αυτές.

Μια μέρα επισκέφτηκε έναν πολύ φτωχόπου ζούσε μέσα σ’ ένα υπόγειο. Μαζί του έφαγεστο φτωχικό του τραπεζάκι. Τον ενθάρρυνε καιστο τέλος έφυγε. Αργότερα τον ξαναεπισκέφτηκεαυτή τη φορά όμως αποκαλύπτοντας την ιδιότητάτου. Του είπε: «Είμαι ο βασιλιάς σου». Φανταστείτετην έκπληξη του φτωχού αυτού ανθρώπου. Οβασιλιάς νόμισε πως ο φτωχός μαθαίνοντας ότιστο σπιτάκι του δέχτηκε το βασιλιά, θα έπαιρνετην ευκαιρία να του ζητήσει κάποια χάρη. Αντίαυτού όμως του είπε: «Αφήσατε το παλάτι σαςκαι τη δόξα σας για να μ’ επισκεφτείτε σε αυτότο σκοτεινό υπόγειο. Φάγατε από το φτωχικόφαγητό μου. Αλλά μου φέρατε μεγάλη χαρά μετη συγκατάνευσή σας αυτή. Σε άλλους ίσωςδώσατε πλούσια δώρα, αλλά σε μένα δώσατετον εαυτό σας».

Αυτό ακριβώς έκανε ο Χριστός τα Χριστού-γεννα. Άφησε τον Ουρανό και κατέβηκε στη γη.Φόρεσε τη σάρκα μας. Έφαγε το φαγητό μας.Αποκάλυψε την ιδιότητά Του. Θα μπορούσε ναμας δώσει δώρα όπως δίνει στηνυπόλοιπη δημιουργία Του. Αλλάσε μας τους ανθρώπους έδωσετον εαυτό Του. Γι’ αυτό ο Χριστός

στην ενανθρώπησή Του λέγεται «Εμμανουήλ»που σημαίνει «Ο Θεός μαζί μας». Αυτό σημαίνουντα Χριστούγεννα. Ο Χριστός κατέβηκε από τονΟυρανό για να μπει στο φτωχικό μας κόσμο,στη γη μας, που είναι ένας από τους αναρίθμητουςπλανήτες που δημιούργησε. Γιατί αυτό το προ-νόμιο για τη γη; Γιατί πάνω σε αυτήν βρίσκεσαιεσύ, ο άνθρωπος που στα μάτια Του είσαι τοπολυτιμότερο δημιούργημά Του.

Μόνο εσένα κι εμένα τους ανθρώπους οΘεός δημιούργησε κατ’ εικόνα Του με την ικα-νότητα επικοινωνίας μαζί Του. Τα βουνά, οι θά-λασσες, τα ζώα, όλα τ’ άλλα δημιουργήματά Τουεκτός του ανθρώπου, δεν έχουν αυτήν την ικα-νότητα. Έπρεπε λοιπόν ο Θεός για να Τον κατα-λάβουμε και να Τον αισθανθούμε με αλάνθαστηζωντάνια να γίνει άνθρωπος σαν κι εμάς.

Ήταν ένας άπιστος. Τον προσκάλεσε η πιστήγυναίκα του να τη συνοδεύσει στην εκκλησία ταΧριστούγεννα. «Εγώ δεν πιστεύω το παραμύθιαυτό ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος. Σαν λογικόςάνθρωπος δεν μπορώ να παραδεχτώ ένα τέτοιοπράγμα». Κι έτσι η γυναίκα του με τα παιδιάπήγαν μόνοι στην εκκλησία. Κατάρα αυτή πουμαστίζει πολλές οικογένειες. Ο πατέρας που θαέπρεπε να οδηγεί τα παιδιά του και τη γυναίκατου στη λατρεία του Κυρίου, μένει σπίτι ή πηγαίνειστο καφενείο. Αν είσαι τέτοιος, είσαι αξιολύπητοςκαι βυθίζεις την οικογένειά σου σε απερίγραπτηλύπη.

Μόλις έφυγε η οικογένεια για την εκκλησίαάρχισε να χιονίζει. Τρόμαξε όταν άκουσε έναν

τρομερό θόρυβο κατ’ επανάληψη.Πήγε στο παράθυρο και τι να δει;Μία ομάδα πουλιά σχεδόν παγω-μένα ριγμένα στο χιόνι. Προσπά-

Η συγκατάνευση της Παντοδυναμίας

Του † ΣΠΥΡΟΥΖΩΔΙΑΤΗδρα θ., δρα φ.


θησαν να βρουν κάποιο καταφύγιο από το χιόνικαι προσπαθούσαν να μπουν στο σπίτι χωρίς ν’αντιληφθούν το τζάμι.

Τα λυπήθηκε τα καημένα τα πουλιά. Απο-φάσισε να τα βοηθήσει. Μα πώς; Σκέφτηκε τηναποθήκη του αγροκτήματος που ήταν ζεστά.Βγήκε από το σπίτι μέσα στο χιόνι περπάτησεστην αποθήκη και άνοιξε την πόρτα. Άναψε τοφως για να το δουν τα πουλιά και να ελκυστούν.Αλλά πού να έρθουν τα πουλιά.

«Ίσως αν τους προσφέρω τροφή να έρθουν»,σκέφτηκε. Έτσι ξαναμπήκε στο σπίτι, πήρε μερικάψίχουλα και λίγο ψωμί και τα έριξε στο χιόνιστο δρόμο που οδηγούσε στην αποθήκη. Πόσοόμως αποθαρρύνθηκε όταν παρατήρησε ότι ταπουλιά αγνόησαν την τροφή και φτερούγιζαναπεγνωσμένα στο χιόνι. Προσπάθησε με κάθετρόπο, με νεύματα, με σφυρίγματα να τα ελκύσει,αλλά μάταιος κόπος. Όσο περισσότερο προσπα-θούσε να τα κάνει να καταλάβουν ότι στην απο-θήκη υπήρχε προστασία και ζεστασιά, τόσο πε-ρισσότερο αυτά απομακρύνονταν.

«Με βρίσκουν φαίνεται πως είμαι παράξενοκαι τρομερό υποκείμενο», είπε στον εαυτό του.«Δεν μπορώ να βρω τρόπο να τους δώσω νακαταλάβουν ότι είμαι άξιος της εμπιστοσύνηςτους, ότι θέλω το καλό τους. Αν μπορούσα ναγίνω πουλί για λίγα λεπτά, ίσως θα μπορούσανα τα οδηγήσω εκεί που υπάρχει ασφάλεια…».

Τη στιγμή εκείνη οι καμπάνες της εκκλησίαςμετέδιδαν ένα χριστουγεννιάτικο ύμνο. Αφούάκουσε τα λόγια του ύμνου για τη θεία εναν-θρώπηση έπεσε στα γόνατά του εκεί στο χιόνιπου βρισκόταν και ψιθύρισε μια προσευχή με-τάνοιας. «Τώρα καταλαβαίνω Θεέ, γιατί έπρεπενα γίνεις άνθρωπος» (Ιωάν. 1:14,18).

Η συγκατάνευση αυτή του Θεού να γίνειάνθρωπος να γίνει Εμμανουήλ, ήταν αναγκαίαγια να Τον καταλάβουμε. Δε θέλει πια να φοβό-μαστε την παντοδυναμία Του. Θέλει να μας πειότι σε αυτήν μπορούμε να βρούμε την προστασίαμας, τη σωτηρία μας.

Ο Χριστός δεν έρχεται σαν ξένος που κρύβειτην ιδιότητά Του. Μας λέει Ποιος είναι. «Tουλέει ο Iησούς: “Tόσον καιρό είμαι μαζί σας, Φί-

λιππε, και δε μ’ έχεις γνωρίσει; Όποιος έχει δειεμένα, έχει δει τον Πατέρα. Πώς, λοιπόν, λεςεσύ: Δείξε μας τον Πατέρα;”» (Ιωάν. 14:9). «Δενπιστεύεις πως εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα κι οΠατέρας μέσα σε μένα; Tα λόγια που σας λέω,δεν τα λέω αυθαίρετα, και ο Πατέρας, που μένειμέσα μου, αυτός πραγματοποιεί τα έργα. Nα μεπιστεύετε που σας λέω πως εγώ είμαι μέσαστον Πατέρα και ο Πατέρας μέσα σε μένα. Δια-φορετικά, πιστέψτε με χάρη στα έργα αυτά»(Ιωάν. 14:10-11).

Θα μπορούσε ο Θεός να πάρει τη φύση κά-ποιου πνευματικού όντος κάποιου αγγέλου. Τότεη ταπείνωσή Του δε θα ήταν τόσο μεγάλη. Ο άν-θρωπος όταν ήρθε ο Χριστός, ήταν ξεπεσμένος,βουτηγμένος μέσα στην αμαρτία. Έγινε σάρκα.Έλαβε σάρκα σαν τη δική μας χωρίς αμαρτίαβέβαια.

Γιατί το έκανε αυτό; Γιατί γεννήθηκε ως άν-θρωπος; Μας το λέει ο απ. Παύλος. «Γιατί, αυτόπου ήταν ακατόρθωτο για το νόμο, καθότι ήτανανίσχυρος εξαιτίας της πεσμένης φύσης τουανθρώπου, το πραγματοποίησε ο Θεός στέλνονταςτο Γιο του με μορφή όμοια με του αμαρτωλούανθρώπου, ακριβώς για το πρόβλημα της αμαρ-τίας, και καταδίκασε την αμαρτία που κατοικείστη σάρκα» (Ρωμ. 8:3).

Ο Χριστός έλαβε σάρκα για να θυσιαστεί γιαμας. Σε αυτήν ρέει το αίμα Του. «Kαι σχεδόνόλα με αίμα καθαρίζονται σύμφωνα με το νόμο,και χωρίς να χυθεί αίμα δε γίνεται συγχώρησηαμαρτιών» (Εβρ. 9:22). «Aν όμως βαδίζουμεστο φως, όπως είναι αυτός στο φως, τότε έχουμεκοινωνία μεταξύ μας, και το αίμα του IησούXριστού, του Γιου του, μας καθαρίζει από κάθεαμαρτία» (Α΄ Ιωάν. 1:7). Να γιατί ο Λόγος έγινεσάρκα. Να γιατί Χριστούγεννα σημαίνουν: οΘεός μαζί μας.

Είναι όμως κάτι που πρέπει τώρα εσύ νακάνεις. Ν’ ανταποκριθείς στη δική Του προσφορά.Να δεχτείς το Χριστό σωτήρα σου. Ήρθε νασώσει το λαό Του από την αμαρτία. Τον άφησεςνα σώσει και σένα ή πήγε χαμένη η ενανθρώπησήΤου όσον αφορά το άτομό σου;

nnn

Πώς θα ήθελες οι γονείς σου, τα παιδιά σου, το αφεντικό σου, οιγείτονές σου, οι φίλοι σου, ο σύζυγός σου και τ’ αδέλφια σου νασου συμπεριφέρονται; Ένα από τα πολλά παράδοξα στην Ελλάδα

του 2013 είναι ότι θέλουμε οι άλλοι να μας συμπεριφέρονται σωστά,αλλά εμείς θέλουμε να συμπεριφερόμαστε σωστά στους άλλους, εάν,όταν και όσο οι άλλοι μας συμπεριφέρονται σωστά. Το αποτέλεσμα είναινα έχουμε φαινόμενα υποκρισίας.

Ο σύγχρονος νεοέλληνας θέλει να κλέβει όταν μπορεί και πρέπει,αλλά δε θέλει να τον κλέβουν. Θέλει να μαθαίνει τα πάντα για τους άλλους,

αλλά εξοργίζεται όταν τον κουτσομπολεύουν και μιλούν πίσω από τηνπλάτη του. Θέλει να μπορεί να λέει ψέματα όταν χρειάζεται και να διατηρεί

το δικαίωμα εξευτελισμού της αξίας, προσπάθειας και προσωπικότητας τωνάλλων, αλλά ωρύεται όταν νιώθει πως οι άλλοι τον κοροϊδεύουν. Η ουσία τηςανηθικότητας στην εποχή μας έγκειται στο γεγονός πως κάνουμε εξαιρέσειςγια τον εαυτό μας και τα αγαπητά μας πρόσωπα. Όλοι οι άλλοι πρέπει να συμ-περιφέρονται σωστά, αλλά εμείς μπορούμε να μην συμπεριφερόμαστε όπωςθα έπρεπε οι άλλοι να μας συμπεριφέρονται.

Ο πατριωτισμός των Ελλήνων εκδηλώνεται υπερμεγέθης όταν πρόκειταιγια κάποια συγκεκριμένα ζητήματα που συνήθως επηρεάζουν την προ-

σωπική μας καθημερινότητα και παραμένει άφαντος και σιωπηλόςστην τραγωδία της διπλανής πόρτας. Δυστυχώς, έχουμε μπει σε μία

διαδικασία αμεριμνησίας και παχυδερμισμού, εξαιτίας της ηθικήςκαι οικονομικής κρίσης, της εκφυλισμένης προσωπικότητας του

νεοέλληνα και της έλλειψης ουσιαστικής αστικής ηθικής. Γιαπαράδειγμα, στη κοινωνία μας κυριαρχεί το «δεν κλέβω μήπως

και με πιάσουνε». Δεν υπάρχει το «δεν κλέβω διότι είναιλάθος και μου το απαγορεύει η παιδεία και η συνείδησή

μου». Η συνειδησιακή ηθική στάση εμπεδώνεται πρωτίστωςαπό το οικογενειακό περιβάλλον και τον άμεσο κοινωνικόπερίγυρο. Δεν αποκτάται με την ανάγνωση κι επιβολήνόμων, κανόνων και το άκουσμα παροτρύνσεων. Ηκαταιγιστική κρίση ηθικής διάβρωσης που κατακλύζει


Ο Χρυσός Κανόνας

του ΙησούΧριστού


τη χώρα μας μαζί με την συνακόλουθη καθολικήαμφισβήτηση των θεσμών –συμπεριλαμβανόμενηςκαι της Δικαιοσύνης– έχει οδηγήσει στο να έχεικουραστεί ο κόσμος από διακηρύξεις και πλούσιεςυποσχέσεις και να επιδιώκει ορατά εξυγιαντικάαποτελέσματα και έμπρακτες ηθικοπλαστικές συμ-περιφορές.

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός δίδαξε: «Λοιπόνπάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άν-θρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς· διότιούτος είναι ο νόμος και οι προφήται» (Ματθαίος7:12). Αυτός είναι ο λεγόμενος Χρυσός Κανόνας.Ο Κύριλλος Αλεξανδρείας, παρατηρεί ότι ο Χριστόςως καρδιογνώστης, επειδή ξέρει ότι πάνω απ’όλα έχουμε τον εαυτό μας και πρώτα απ’ όλα κοι-τάζουμε το συμφέρον μας, βάζει την αγάπη προςτον εαυτό μας, ως κριτήριο τού τι πρέπει νακάνουμε προς τους άλλους.

Ο Χριστός δε διδάσκει πως «δεν πρέπει νακάνουμε στους άλλους αυτά που δε θέλουμε οιάλλοι να κάνουν σε εμάς». Αντίθετα, διδάσκειπως πρέπει να «κάνουμε στους άλλους αυτά πουθα έπρεπε και θα θέλαμε να μας είχαν κάνει οιάλλοι». Απέναντι στη σύγχρονη ελληνική ηθικήτης αμοιβαιότητας ή ανταποδοτικότητας, τη λογικήτού «ό,τι μου δίνεις θα σου δώσω, εάν μου δώσειςθα σου δώσω, όταν μου δώσεις θα σου δώσω», οΧριστός διδάσκει μία αντισυμβατική και ανιδιοτελήαγάπη που δε βασίζεται στο όφελος και δεν περι-μένει αμοιβή ή ανταπόκριση. «αν αγαπάτε μόνοεκείνους που σας αγαπούνε, τότε ποια είναι η χάρηπου σας έχει δοθεί; Γιατί και οι αμαρτωλοί αγαπούνεκείνους που τους αγαπάνε» (Λουκάς 6:32). Ο κό-σμος λέει μην πληγώσεις για να μη σε πληγώσουν.Ο Χριστός λέει όταν σου συμπεριφέρονται άσχημαμην τους δώσεις αυτό που σου έδωσαν, δώσετους αυτό που θα ήθελες και θα έπρεπε να σουδώσουν.

Ο Χρυσός Κανόνας του Ιησού Χριστού, αλλάκαι η εντολή Του «Nα αγαπάτε τους εχθρούς σας,να κάνετε καλό σ’ εκείνους που σας μισούνε, ναευλογείτε εκείνους που σας καταριούνται και ναπροσεύχεστε για εκείνους που σας προσβάλλουν»(Λουκά 6:27-28) είναι ανώτερη της κοινής αν-θρώπινης ηθικής, ανώτερη και του αρχαίου ρητού«ο συ μισείς, ετέρω μη ποιήσης». Ο γέρων Σω-

φρόνιος του Έσσεξ έγραφε: «Όποιος δεν αγαπάτους εχθρούς του, δεν κατάλαβε ακόμη τι είναι οΧριστιανισμός». Αυτό που ζητάει ο Χριστός υπερ-βαίνει τα μέτρα των ανθρώπινων σχέσεων πουσυνήθως υπαγορεύονται από τα συναισθήματάμας. Το «αγαπάτε τους εχθρούς υμών» είναι αν-θρωπίνως αδύνατο. Μονάχα με τη δύναμη τουΘείου Παράκλητου, του Αγίου Πνεύματος, μπο-ρούμε να εφαρμόσουμε το Χρυσό Κανόνα, όσοπαραμένουμε ενωμένοι με την Άμπελο, τον Κύριόμας Ιησού Χριστό (Ιωάννης 15:4-5).

Καλούμαστε να συμπεριφερόμαστε στους άλ-λους όπως μας συμπεριφέρθηκε ο Χριστός. Ενώήμασταν «δούλοι στις επιθυμίες μας, κάναμε ό,τιήθελε το αμαρτωλό εγώ μας και η αμαρτωλή μαςφύση μας οδηγούσε, όπως και τους υπόλοιπουςανθρώπους, σε πράξεις που προκαλούσαν την οργήτου Θεού» (Εφεσίους 2:3), ο Χριστός πέθανε γιατις αμαρτίες μας (Ρωμαίους 5:8). Ο οικτίρμων ου-ράνιός μας Πατέρας αποτελεί την πηγή της αγάπηςπρος τον πλησίον. Η δική Του αγάπη αποτελεί τοστόχο εξομοίωσης του χριστιανού. Όποιος έχειβιώσει την αγάπη του Τριαδικού Θεού προσφέρειτην αγάπη του προς όλους με τρόπο θετικό, θυ-σιαστικό, ανιδιοτελή και ολοκληρωτικό.

Δεν πρέπει να περιμένουμε την αλλαγή απότους άλλους. Πρέπει με τη δύναμη του Θεού ναγίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στουςάλλους. Καλούμαστε να συμπεριφερόμαστε στουςάλλους όπως μας συμπεριφέρεται ο Χριστός. Μαςσυγχωρεί, ελεεί και συναναστρέφεται μαζί μας,όχι επειδή το αξίζουμε, αλλά επειδή είναι πλούσιοςσε έλεος κι έχει απέραντη αγάπη (Εφεσίους 2:4).Καλούμαστε να συμπεριφερόμαστε στους άλλουςόπως θα θέλαμε και θα έπρεπε οι άλλοι να μαςσυμπεριφέρονται. Όταν το πράξουμε αυτό, ταπράγματα στην κοινωνία μας μπορούν ν’ αλλάξουν.Αλλιώς, η ελληνική ιδιωτική και δημόσια ζωήπου βρίσκεται σε φάση κρίσης, θα συνεχίσει ναπαράγει και αναπαραγάγει αποτελμάτωση καιαδιέξοδα σε όλα τα επίπεδα. nnn

* Ο Τάσος Μαρκουλιδάκης είναι ποιμένας στηνΕλληνική Ευαγγελική Εκκλησία Νικαίας.

Του ΤΑΣΟΥ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΑΚΗ

Οι Σημειώσεις του ΕκδότηΟι Σημειώσεις του ΕκδότηΤο ταξίδι της ζωής της καινούριας χρονιάςΗ ζωή είναι ένα ταξίδι. Η ανθρώπινη ψυχήείναι ένα πλοίο. Μπροστά μας εκτείνονταιοι αχαρτογράφητες και άγνωστες θάλασσεςτης καινούριας χρονιάς. Δε θα είναι οιθάλασσες αυτές συνεχώς γαλήνιες καιηλιόλουστες. Θα υπάρξουν ρηχά και βαθιάσημεία. Θα υπάρξουν ύφαλοι και σκόπελοι.Θα υπάρξουν και θύελλες. Τι μεγάλη εν-θάρρυνση είναι για μας όταν οι ύφαλοιτων πειρασμών μάς απειλούν, όταν οισκόπελοι εγείρονται, όταν οι θύελλες μάςπεριβάλλουν, να γνωρίζουμε ότι ο καπε-τάνιος των ψυχών μας είναι ο Ιησούς Χρι-στός και ο λόγος Του είναι ο χάρτης τουταξιδιού μας.

Προς ποια κατεύθυνση πηγαίνουμε;Κάπου υπήρχε η επιγραφή: «Δεν έχειτόση σημασία η ταχύτητα με την οποίατρέχεις, όσο η κατεύθυνση προς την οποίαπηγαίνεις».

Σκεφτείτε για μια στιγμή και θα δείτεπόσο αυτή η επιγραφή ανταποκρίνεταιστην πραγματικότητα. Για παράδειγμα, ανταξιδεύουμε μ’ ένα αυτοκίνητο και βρε-θούμε τυχαία σ’ έναν καλό δρόμο με μικρήκίνηση έτσι που να μπορούμε να οδηγούμεμε αρκετά μεγάλη ταχύτητα, δε θα φτά-σουμε ποτέ στον προορισμό μας, εκτόςκαι αν κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Μπο-ρεί να ταξιδεύουμε μ’ ένα αεροπλάνο κιεπειδή συναντούμε κακοκαιρία αλλάζουμεκατεύθυνση, ώστε να πετάμε ομαλότερα.Έτσι όμως δε θα φτάσουμε στον προορισμό

μας, παρά μόνο αν πετάμε προς τη σωστήκατεύθυνση. Επομένως είναι δυνατόν ν’αναπτύσσουμε μεγάλη ταχύτητα ή να πε-τάμε ομαλότερα, αλλά ν’ απομακρυνόμαστεαπό τον προορισμό μας.

Τώρα, σταθείτε για λίγο και σκεφτείτετον πνευματικό τομέα. Δεν είναι τόσο η τα-χύτητα εκείνη που μετράει, όσο η κατεύ-θυνση προς την οποία πηγαίνουμε. Σε ποιακατεύθυνση πηγαίνεις αγαπητέ μας φίλε,από πνευματικής άποψης; Σκέψου το.

Μερικές αποφάσεις για τον καινούριο χρόνο✽ Σαν τον απόστολο Παύλο, θα ξεχάσω

το δρόμο που διένυσα και θα προχω-ρήσω σε αυτόν που εκτείνεται μπροστάμου.

✽ Σαν το Δαβίδ, θα σηκώσω το βλέμμαμου ψηλά, απ’ όπου έρχεται η βοήθειάμου.

✽ Σαν τον Αβραάμ, θα εμπιστευτώ ανε-πιφύλακτα το Θεό.

✽ Σαν τον Ενώχ, θα περπατώ στη συν-τροφιά του Θεού με τον ουράνιο Πατέραμου.

✽ Σαν το Μωυσή, θα προτιμήσω να υπο-φέρω παρά ν’ απολαύσω τις πρόσκαι-ρες προσφορές της αμαρτίας.

✽ Σαν τον Ιώβ, θ’ ασκήσω υπομονή καιθα μείνω πιστός κάτω απ’ όλες τις πε-ριστάσεις.

✽ Σαν τον Ιωσήφ, θα γυρίσω την πλάτημου σε όλα τα καλέσματα της αμαρ-τίας.


✽ Σαν το Γεδεών, θα προχωρήσω μπρο-στά και όταν ακόμα οι φίλοι μου είναιλίγοι.

✽ Σαν τον απόστολο Ανδρέα, θα προ-σπαθήσω να οδηγήσω τον αδελφόμου στο Χριστό.

Αυτό το χρόνο● Αυτό το χρόνο θ’ αποκαταστήσω τις

σχέσεις μου με όσους τις έχω χαλάσει.

● Θα πάω να βρω έναν παλιό ξεχασμένοφίλο μου.

● Θα γράψω γράμματα ενθάρρυνσης σ’εκείνους που τη χρειάζονται.

● Θα μοιραστώ ορισμένα αγαθά μου μεάλλους.

● Θα μιλώ ευγενικότερα.

● Θα ενθαρρύνω νέους ανθρώπους.

● Θα κρατώ πιστότερα τις υποσχέσειςμου.

● Θα διαθέτω περισσότερο χρόνο για νακάνω το καλό.

● Θα είμαι προθυμότερος να συγχωρώεκείνους που με προσβάλλουν μεοποιονδήποτε τρόπο.

● Θ’ ακούω πρόθυμα τους άλλους καιθα προσπαθώ να τους κατανοώ πε-ρισσότερο.

● Θα ζητώ συγγνώμη όταν σφάλλω σεκάτι.

● Θα προσπαθώ να σκέφτομαι περισ-σότερο τους άλλους.

● Θα είμαι ευγενικός και καλός με τουςάλλους.

● Θα χαμογελώ περισσότερο και ύστεραλίγο περισσότερο.

● Θα εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου.

● Θα προσπαθώ να δίνω χαρά στουςάλλους.

● Θ’ απολαμβάνω περισσότερο τις ομορ-φιές της γης και θα ευχαριστώ συ-χνότερα το Θεό γι’ αυτές.

Δείξε στους άλλους την αγάπη σου. Δείξετην ξανά, και ύστερα ακόμα μια φορά.

Μια Πρωτοχρονιάτικη προσευχήΚύριε, δώσε μου:▶ Αρκετή υγεία, ώστε η εργασία να μου

είναι ευχάριστη.

▶ Αρκετά χρήματα, ώστε να καλύπτωτις ανάγκες μου.

▶ Αρκετή δύναμη, ώστε ν’ αντιμετωπίζωτις δυσκολίες και να τις νικώ.

▶ Αρκετή χάρη, ώστε να εξομολογούμαιτις αμαρτίες μου και να τις ξεχνώ.

▶ Αρκετή υπομονή, ώστε να εργάζομαιεπίμονα μέχρι να πετύχω ένα καλόαποτέλεσμα.

▶ Αρκετή κατανόηση, ώστε να διακρίνωκάτι καλό στο συνάνθρωπό μου.

▶ Αρκετή αγάπη, ώστε να βοηθώ και ναφαίνομαι χρήσιμος στους άλλους.

▶ Αρκετή πίστη, ώστε να μετατοπίζωόλα τα βουνά του άγχους και τουφόβου για το μέλλον και να πραγμα-τοποιώ το θέλημά Σου.

▶ Αρκετή ελπίδα, ώστε να μην παρατώτις προσπάθειες. nnn


ΤηςΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

ΓυναικείεςΠινελιέςΜε τη φωνή της

σκέψης μου...

Σαν βαγόνια που κυλούν πάνω στις ράγεςτης ιστορίας, περνούν ένα-ένα τα χρόνιακι εμείς απλοί παρατηρητές καθισμένοι

στα παγκάκια του σταθμού, τα βλέπουμε να φεύ-γουν από μπροστά μας χωρίς να μπορούμε να τασταματήσουμε. Το βαγόνι νούμερο 2013 πέρασεκαι χάθηκε στο βάθος του ορίζοντα ακολουθώνταςτην κατεύθυνση των προηγούμενων και το 2014έκανε την εμφάνισή του. Το 2013 είναι πλέον πα-ρελθόν και το παρελθόν κανένας δεν μπορεί νατο αλλάξει, μπορεί όμως να επηρεάσει το μέλλονμας, θετικά ή αρνητικά.

Ας αφήσουμε τη σκέψη μας να ταξιδέψει στονπερασμένο χρόνο με σκοπό και στόχο ν’ αλλάξουμεμε τη δύναμή Του αυτό που ίσως έχουμε αφήσεινα παγιωθεί μέσα μας και γίνεται εμπόδιο στηνπνευματική μας ζωή. Ο Θεός θέλει να βρισκόμαστεσυνεχώς σε διαδικασία εξέλιξης σχετικά με τημόρφωση του χαρακτήρα Του μέσα μας κι εστιάζεικατευθείαν στο κέντρο της θέλησης, στην καρδιά,στην αφετηρία των κριτηρίων. Εκεί βρίσκεται ηαιτία. «Ενθυμείσθε τη γυναίκα του Λωτ», που οιάγγελοι την έβγαλαν από τα Σόδομα, αλλά εκείνηαρνήθηκε να βγάλει τα Σόδομα από την καρδιά


Βαγόνι 2014

της. Αυτό είναι ένα παράδειγμασταθμός, αλλά σκεφτείτε πόσα τέ-τοια αγάλματα θα είχαμε και σή-μερα, αν ο Θεός λειτουργούσε μετον ίδιο τρόπο. Πιστεύω ότι θα εί-χαμε μουσείο πολλών τέτοιων εκ-θεμάτων. Η χάρη Του όμως μαςκαλύπτει, καθώς μακροθυμεί. Τομοντέλο της αφίλαυτης ζωής χά-θηκε από τον κόσμο… μήπωςόμως και στο χώρο της εκκλησίας ανήκει στα «υπό αφανισμόν» είδη; Μήπως ζούμε τηνκαθημερινότητα μίζερα και θλιβερά, καθώς κάποια υλικά αγαθά που απολαμβάνουμετα έχουμε στερηθεί λόγω της γνωστής κρίσης;

Ας θεωρήσουμε «τα πάντα σκύβαλα για να κερδίσουμε το Χριστό» που θέλει να μαςδώσει «κατά τον πλούτο Του»!

Επιστροφή στις ρίζες λοιπόν. Στην ευλογημένη αφετηρία. Στις πρώτες πρότυπες σελίδες,πίστης, ζωής και δράσης, με ειλικρίνεια, καθαρότητα και αφιέρωση ζωής, μέσα σ’ ένανορίζοντα υπηρεσίας. Επανεκτίμηση και επανατοποθέτηση.

Το 2013 ας στέκεται στη μνήμη μας για ένα σκοπό. Να μάθουμε από τα λάθη και τιςαστοχίες μας και με τη δύναμή Του να προχωρήσουμε απαλλαγμένοι κι ελεύθεροι, σεπνευματικές νίκες για τη δόξα Του.

Μακάρι αυτή η ευχή να γίνει πραγματικότητα στις ζωές όλων μας, καθώς στο σταθμόμας έφτασε το βαγόνι… 2014. nnn


Βαγόνι 2014


ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ τα παιδιάΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ τα παιδιά

Κατανόησηγια την Έμιλυ

Μπαμ! Η μπάλα χτύπησε στο πάτωματου γυμναστηρίου και αναπήδησεστον αέρα. Η Σάρα πήδηξε πίσω της.

Εγώ, για να μη μείνω πίσω έτρεξα να τηνπιάσω. Η μπάλα χτύπησε στις άκρες των δα-χτύλων μου και μου ξέφυγε. Έπεσα στο πάτωμαφαρδιά πλατιά και αμέσως ένιωσα τη Σάρανα πέφτει επάνω μου. Σηκωθήκαμε και οι

δυο γελώντας.– Προπόνηση κάνε-

τε; μας ρώτησε η γυ-μνάστριά μας η κ. Μα-

ρίνα. Είχε μπειστο γυμναστή-ριο την ώραπου εμείςπαί ζαμε. Δί-πλα της στε-κόταν ένακορίτσι.

Η Σάρα χαμογέλασε. – Κάναμε λίγη προθέρμανση, είπε.– Κορίτσια, είπε η προπονήτρια, να σας συ-

στήσω την Έμιλυ, η οποία είναι καινούρια στηνπόλη μας και θα μπει στην ομάδα μας. Έμιλυ, νασου συστήσω τη Σάρα και τη Μαρία. Σε λίγο θαγνωρίσεις και τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας.

Η Έμιλυ έμοιαζε κάπως φοβισμένη καισχεδόν ψιθύρισε, «Γεια».

– Γεια, είπε η Σάρα.– Θέλεις να ρίξεις πάσες μαζί μας; τη ρώτησα

εγώ.Η Έμιλυ έγνεψε καταφατικά, κι εγώ της

έδωσα την μπάλα. Εκείνη την έριξε στη Σάραη οποία της χαμογέλασε.

– Έχεις ξαναπαίξει, έτσι; ρώτησε.– Έπαιζα στην ομάδα του παλιού μου σχο-

λείου. Εδώ μετακομίσαμε με τη μαμά μου.– Οι γονείς σου είναι χωρισμένοι; ρώτησε η

Σάρα ρίχνοντας την μπάλα σε μένα.– Όχι, δεν είναι χωρισμένοι. Ο μπαμπάς μου

είναι προπονητής σε μια επαγγελματική ομάδαμπάσκετ κι έτσι ταξιδεύει πολύ συχνά.|

– Αλήθεια; ρώτησε η Σάρα. Καταπληκτικό!Κούνησα κι εγώ το κεφάλι μου με θαυμα-

σμό. Οι περισσότεροι μπαμπάδες κάνουν βα-ρετές δουλειές, όπως τραπεζικοί. Τουλάχιστονο δικός μου αυτό κάνει, σκέφτηκα και η πάσαμου χτύπησε στο ταμπλό.

– Μπορεί να μας εξασφαλίσει εισιτήρια,όποτε θέλουμε, είπε η Έμιλυ. Έπιασε το ριμ-πάουντ κι έριξε την μπάλα μέσα στο καλάθι.

Η Σάρα γέλασε.


– Είσαι πολύ καλή! τηςείπε.

Έπιασα την μπάλα καιπήγα να ρίξω κι εγώ μερι-κές ακόμα πάσες στο κα-λάθι.

Τότε ακούσαμε φωνέςαπό το διάδρομο. Τα υπό-λοιπα κορίτσια της ομάδαςέμπαιναν μέσα. Η Σάρα ρώ-τησε την Έμιλυ:

– Θα ήθελες να παίξειςμαζί μας στην αυλή μετά τηνπροπόνηση;

Το χαμόγελο της Έμιλυ έφτασε στ’ αφτιάτης.

– Θα τηλεφωνήσω στη μαμά μου να τη ρω-τήσω.

Η Σάρα κι εγώ κοιταχτήκαμε και χαμογε-λάσαμε. Σκεφτόμασταν και οι δυο ότι η Έμιλυθα ήταν μια υπέροχη καινούρια φίλη.

Μετά την προπόνηση, η Σάρα κι εγώ πήγαμεστις κούνιες. Τότε είδαμε την Έμιλυ να τρέχειπρος το μέρος μας.

– Τηλεφώνησα στη μαμά μου και μου είπεότι μπορώ να μείνω.

Η Σάρα άνοιξε ένα σακουλάκι με πατατάκια. – Μας αρέσει να φέρνουμε κολατσιό μαζί

μας, είπε στην Έμιλυ. Θέλεις λίγα πατατάκια;– Ευχαριστώ, είπε η Έμιλυ και πήρε μερικά

στη χούφτα της.– Για πες μας για το παλιό σου σχολείο, είπε

η Σάρα.– Ήταν τεράστιο, είπε η Έμιλυ. Είχα πολλούς

φίλους εκεί. Πέρσι η ομάδα μπάσκετ του σχολείουμου κέρδισε το πρωτάθλημα στους περιφερει-ακούς αγώνες.

– Τι λες! είπα. Εμείς πήραμε την έκτη θέσηστη δική μας περιφέρεια.

– Ναι, καλά. Πήραμε την έκτη θέση από τιςεπτά ομάδες! είπε η Σάρα και γελάσαμε.

– Όμως πήραμε ένα μικρό κυπελάκι, τηςθύμισα. Ένα πολύ μικρούλι!

– Α, εγώ έχω πολλά κύπελα, μας είπε ηΈμιλυ. Ένα μάλιστα έχει ύψος εξήντα εκατοστά.

Άρχισα να λέω κάτι,όταν άκουσα μια φωνή από πίσω μου.– Μπορώ να καθίσω μαζί σας; Ήταν ο Βύρων,

ένα αγόρι από την ομάδα μας.– Γεια σου Βύρων. Να σου γνωρίσουμε την

Έμιλυ, του είπα.Ο Βύρων χαμογέλασε και πήρε μερικά πα-

τατάκια από το σακουλάκι της Σάρας.– Νόμιζα ότι θα φεύγατε αυτή την εβδομάδα,

του είπε η Σάρα.– Θα φύγουμε την επόμενη εβδομάδα, μουρ-

μούρισε ο Βύρων.– Ο Βύρων φεύγει για τη Νέα Υόρκη, εξήγησα

στην Έμιλυ.– Αλήθεια, έμενα κι εγώ στη Νέα Υόρκη,

είπε η Έμιλυ.Τα μάτια του Βύρωνα έλαμψαν. – Ζούσες στη Νέα Υόρκη; Σου άρεσε;Η Έμιλυ κούνησε το κεφάλι της. – Απίθανα ήταν. Έχει μεγάλα καταστήματα,

άπειρους ανθρώπους και μπορείς να πας οπου-δήποτε με το μετρό. Δε σου χρειάζεται καν αυ-τοκίνητο, παρόλο που εμείς είχαμε ένα.

Η συζήτησή μας συνεχίστηκε μέχρι που οχώρος στάθμευσης άρχισε να γεμίζει με αυτο-κίνητα κι έπρεπε να φύγουμε.

– Η Έμιλυ είναι απίθανη, είπε η Σάρα καθώςπροχωρούσαμε προς το αυτοκίνητό μας όπουμας περίμενε η μαμά μου.

– Γεια μαμά, είπα.– Γεια σας κ. Χριστίνα, είπε η Σάρα.– Γεια σας κορίτσια, είπε η μαμά. Πώς πε-

ράσατε σήμερα;– Πολύ καλά, είπε η Σάρα. Γνωρίσαμε μια

καινούρια φίλη, την Έμιλυ. Έχουν έρθει πρόσφατααπό την Νεμπράσκα.


– Εννοείτε την Έμιλυ Χέντερσον; Γνώρισατη μαμά της σήμερα.

– Είναι στην ομάδα μπάσκετ μαζί μας, είπα.– Ωραία. Χαίρομαι που αρχίσατε να κάνετε

παρέα μαζί της. Η μαμά της μου είπε ότι είναιπολύ δύσκολο για την Έμιλυ να κάνει φίλες.

– Αυτό είναι περίεργο, είπα. Η Έμιλυ μαςείπε ότι είχε πάρα πολλούςφίλους στο παλιό τηςσχολείο.

Η μαμάσήκωσε τουςώμους της.

– Νομίζωότι η μαμά τηςμου είπε ότι ηΈμιλυ ήταν στοπαλιό της σχο-λείο μόνο γιαέξι μήνες. Αλ-λάζουν συχνάτόπο κατοικίαςεξαιτίας της δουλειάς της μαμά της.

– Αυτό πρέπει να είναι πολύ δύσκολο, μιαπου και ο μπαμπάς της ταξιδεύει τόσο συχνά,είπα εγώ.

Η μαμά μου έκανε ένα μορφασμό. – Ίσως δεν κατάλαβα καλά, όμως δεν πιστεύω

ότι ο μπαμπάς της Έμιλυ μένει μαζί τους, είπε ημαμά.

– Μας είπε ψέματα! είπε η Σάρα. Και αυτόμε κάνει να θυμώνω.

– Ναι, κι εμένα, συμφώνησα κι εγώ. Δενμπορείς να περιφέρεσαι και να λες ένα σωρόψέμματα.

– Γιατί έκανε κάτι τέτοιο; αναρωτήθηκε ηΣάρα.

Η μαμά σταμάτησε μπροστά στο σπίτι τηςΣάρας.

– Ξέρετε, κορίτσια μου, η Έμιλυ αισθάνεταιαμήχανα και δυσκολεύεται να κάνει καινούριουςφίλους. Ίσως προσπαθεί να σας εντυπωσιάσειγια να κερδίσει την εύνοιά σας.

– Εγώ δεν έχω εντυπωσιαστεί καθόλου,

είπε η Σάρα. Και δεν πρόκειται να της μιλήσωαύριο στο σχολείο.

– Ούτε κι εγώ, είπα. Δε μου αρέσει καθόλουνα μου λένε ψέματα.

Μετά που η Σάρα κατέβηκε από το αυτοκί-νητο, η μαμά μου είπε:

– Ελπίζω να σκεφτείς λίγο περισσότερο πρινκάνεις αυτό που λες Μαρία μου. Σίγουρα δενήταν σωστό που η Έμιλυ σάς είπε ψέματα. Ίσως,όμως, θα μπορούσες να προσπαθήσεις να κα-ταλάβεις πώς νιώθει εκείνη και να της δώσειςμια ευκαιρία. Άλλωστε αυτό θα ήθελε και ο Χρι-στός! Μπορείς ακόμα να την καλέσεις να έρθειμαζί σου στο Κυριακό Σχολείο.

Όταν φτάσαμε στο σπίτι, πήγα στην αυλήκαι άρχισα να σουτάρω στην μπασκέτα πουείχε βάλει ο μπαμπάς μου για μένα. Ήμουν θυ-μωμένη που η Έμιλυ μάς είχε πει ότι ο μπαμπάςτης μπορούσε να μας εξασφαλίσει εισιτήριαγια τους αγώνες. Αναρωτιόμουν τι άλλο είχεπει που δεν ήταν αλήθεια. Η ομάδα της είχε στ’αλήθεια πάρει το πρωτάθλημα; Ζούσε αλήθειαστην Νέα Υόρκη; Πώς θα μπορούσα να κάνωπαρέα με την Έμιλυ αν δεν μπορούσα να τηνεμπιστευτώ;

Την άλλη μέρα μάς πήγε στο σχολείο ημαμά της Σάρας. Όταν βγήκαμε από το αυτοκίνητοείδαμε την Έμιλυ που μιλούσε με το Βύρωνα.


«Νάτη» μου ψιθύρισε η Σάρα.– Μαρία, Σάρα, γεια σας! φώναξε η Έμιλυ

από μακριά, κουνώντας το χέρι της.Σταματήσαμε ακριβώς μπροστά της. Είπα

ένα ξερό, «Γεια». Δεν μπορούσα να το ανεχτώαυτό.

– Τι συμβαίνει; ρώτησε ο Βύρων. Φέρεστεκάπως παράξενα.

– Δε συμβαίνει τίποτα, είπα εγώ. Η Σάρατράβηξε τη μύτη της δυνατά, όμως δεν είπε τί-ποτα.

Ο Βύρων σήκωσε τους ώμους του. – Τέλος πάντων, Μαρία. Ύστερα χαμογέλασε

και μου είπε:– Η Έμιλυ εδώ μου έλεγε για το παλιό της

σχολείο. Πρέπει να ήταν καταπληκτικό.Η Σάρα τίναξε τα μαλλιά της. – Α, ναι! Είμαι σίγουρη, είπε σαρκαστικά.

Ύστερα προχώρησε πιο πέρα.– Τι έχει η Σάρα;

ρώτησε ο Βύρων.Δάγκωσα το κά τω

χείλος μου και ανα -στέναξα. Σκέφτηκα αυτάπου μου είπε η μαμάμου σχετικά με το γε-γονός ότι η Έμιλυ δυ-σκολεύεται να κάνεικαινούριους φίλους.Κοίταξα την Έμιλυ πουκλωτσούσε κάποια χα-λικάκια.

– Έμιλυ, ξέρεις,πολλά παιδιά εδώ στοσχολείο μας έχουν χωρισμένους γονείς, είπα.

Δε με κοίταξε καθόλου. Προσπάθησα ξανά. – Ξέρεις ότι ο μπαμπάς μου δουλεύει στην

τράπεζα; Βαρετή δουλειά ε; Η μαμά μου δουλεύεισε μεσιτικό γραφείο. Και αυτή η δουλειά είναιβαρετή.

Ο Βύρων ένιωσε λίγο έξω από την κουβέντα. – Ο αδελφός μου δουλεύει σ’ ένα κοτοπου-

λάδικο, και μερικές φορές τον αναγκάζουν ναφοράει στολή κότας, μας είπε.

Η Έμιλυ γέλασε και σήκωσε το κεφάλι της.– Ξέρεις, είσαι καταπληκτική παίκτρια στο

μπάσκετ, της είπα.Η Έμιλυ στράβωσε το στόμα της. «Η ομάδα

μου κέρδισε...»Τη διέκοψα. – Δεν εννοώ αυτό. Δεν έχει σημασία τι

συνέβη στο παρελθόν. Είσαι καταπληκτική παίκτριατώρα. Σήμερα.

– Σ’ ευχαριστώ Μαρία, είπε η Έμιλυ.– Θα ήθελες να ξεκινήσουμε από την αρχή;

ρώτησα χαμογελώντας.Έγνεψε καταφατικά.– Ωραία, είπα. Βύρων, να σου συστήσω την

Έμιλυ. Μας έχει έρθει μόλις από την Νεμπρά-σκα.

Η Έμιλυ με σιγανή φωνή είπε:

– Γεια, χαίρομαι που σε γνωρίζω.Ο Βύρων κούνησε το κεφάλι του. – Δε σας καταλαβαίνω! είπε.– Και βέβαια μας καταλαβαίνεις, του είπα.

Έλα Έμιλυ, θέλω να σου συστήσω τη φίλη μουτη Σάρα! nnn

Της Jennifer Ellis freeman

Μετάφραση: Φρίντα Τσίνογλου - Λαμπριανίδου

«Όποιος θέλει πίσω μου να έλθει...»

Δεν έχω δει ποτέ μου άνθρωπο, που να πήγε με μετάνοια και πίστηστον Ιησού Χριστό και να τον έδιωξε. Να έμεινε ίδιος χωρίς ν’ αλλάξειστάση ζωής. Αντίθετα, από κει και πέρα, η σχέση του αυτή καθώς τηβιώνει, αυξάνεται. Προχωράς, σε μονοπάτι στενό όλο και πιο ενδιαφέρον,πιο θαυμαστό, πιο προκλητικό. Δε συμβιβάζεσαι πια με κάτι λιγότερο,γιατί γεύτηκες την αληθινή αγάπη στη σχέση σου με τον Ιησού Χριστό.Σε κάθε συμβιβασμό η ειλικρινή σου καρδιά ματώνει.

Αν θέλεις η ζωή σου να είναι γεμάτη από το Άγιο Πνεύμα του Θεού καινα φέρνει τον καρπό Του και φυσικά να περιμένεις τον Ιησού Χριστόνα έρθει ξανά, τότε, όσα χρόνια και αν περάσουν, η σχέση αυτή θαμένει φρέσκια, θα έχει στόχους και σκοπούς.

Η Αγία Γραφή, ο λόγος του Θεού, για μια τέτοια ανθεκτική σχέση ζωής,μιλάει. Που σε ποτίζει με ισόβια νοσταλγία, σε βασανίζει δημιουργικάκαι σε σπρώχνει λυτρωτικά στη μεγάλη αλλαγή, αν το θέλεις φυσικά.Μόνο αν στην έρημο της μοναξιάς και του πόνου, της αμαρτίας και τουξεπεσμού, ανακαλύψεις το μονοπάτι της επιστροφής, μόνο αν συναντηθείςμε το πρόσωπο που μόνο Αυτό μπορεί να σε σώσει, μόνο τότε αρχίζειςνα ξαναγεύεσαι τη χαμένη χαρά και τη χαμένη πληρότητα.

Η πίστη αξίζει μονάχα όταν πρόκειται για μια καθαρή, συνειδητή,ελεύθερη εκλογή, χωρίς πίεση, φόβο και απειλές. Ο Ιησούς Χριστόςείπε: «Όποιος θέλει πίσω μου να έλθει…» (Ματθαίος 16:24). Το «θέλω»κι εδώ, όπως και παντού, δίνει αξία και σοβαρότητα στην ανθρώπινηζωή. Μη σκέφτεσαι από τώρα πώς θα εξελιχθεί η ζωή σου μετά. Τοερώτημα είναι: θέλεις; Αν εσύ θέλεις, ο Ιησούς Χριστός, μπορεί! Άραγετι αποφασίζεις τώρα, καθώς διαβάζεις αυτές τις γραμμές;

Καλή κι Ευλογημένη Χρονιά!

Του ΑΝΕΣΤΗΠΕΤΑΛΙΔΗ

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...


ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ!



Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 % 2610-224197


Βόλος: Σωκράτους 23382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.85223239

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας:

ΛόγοςΕΚΔΟ Σ Ε ΙΣ

O

Πότε... Ξεκινά η Ανθρώπινη Ζωή;Κανένα θέμα δεν έχει φέρει περισσότερο διχασμό ή προκαλέσει

τόσο προβληματισμό όσο αυτό της έκτρωσης. Πολλοί είναι εκείνοι

που πιστεύουν πως πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στη βοήθεια

προς τη μητέρα και τη βοήθεια προς το παιδί. Το βιβλίο αυτό μας

δείχνει πόσο καίριο είναι να προσφέρουμε βοήθεια και στους δύο.

Ο Randy Alcorn, με συνοπτικό και ήπιο τρόπο προσφέρει

τεκμηριωμένες απαντήσεις γεμάτες συμπόνοια, που αφορούν τη

συζήτηση γύρω από την έκτρωση.

5€

Με ένα ευλογημένο μήνυμα για κάθε μέρα.Το δώρο που διαρκεί όλο το χρόνο.

Με καρτέλα ή σε κουτί, για τον τοίχο ή το γραφείο.

20142014

Τιμή μαζίμε καρτέλα:

2,30 €

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑMHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKOΓ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

Η ΦΩΝΗτου Ευαγγελίου

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΤΕΛΟΣ____________________________

Ταχ. ΓραφείοΚΕΜΠKΡΥΟΝΕΡΙΟΥ�____________________________

Αρ. Αδείας 013943

Χ + 7

PRESS POST

PR E S S P O ST



Πάτρα: Πουκεβίλ 22 262 23 % 2610-224197


Βόλος: Σωκράτους 23382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.85223239

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας:

ΛόγοςΕΚΔΟ Σ Ε ΙΣ

O

Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Η Σ Ε !

Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #1 - 2014

Documents

Transcript of Φωνή Του Ευαγγελίου - Τεύχος #1 - 2014