ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ::

Ιστορική αναδροµή του

ελληνικού εκπαιδευτικού

συστήµατος

Το γλωσσικό

ζήτηµα

Οι µεταρρυθµίσεις του

1964

Ο θεσµός της

συνεκπαίδευσης στην

Ελλάδα

Το σηµερινό

εκπαιδευτικό σύστηµα

Σύγκριση ελληνικού, αγγλικού-γερµανικούεκπαιδευτικού συστήµατος

Αρχαία Αθήνα Αρχαία Σπάρτη

Ο θεσµός της εκπαίδευσης είναι πανάρχαιος και για να καταλάβουµε

την εξέλιξη ενός εκπαιδευτικού συστήµατος, πρέπει να δούµε την

πορεία του από την αρχή.

Την εκπαίδευση των παιδιών

αναλάµβανε το κράτος από την

ηλικία των 7. Επικεφαλής τουςήταν ο Παιδονόµος. Σηµαντικόρόλο έπαιζε ο συνδυασµός

σωµατικής άσκησης και

καλλιέργειας της πολεµικής

αρετής. ∆ιδάσκονταν ανάγνωση, γραφή, αριθµητική, µουσική και

χορό.

Η εκπαίδευση ήταν ελεύθερη, µευπεύθυνους τους γονείς του

παιδιού και µε τα σχολεία κυρίως

ιδιωτικά. Ο Αθηναίος µάθαινε

ανάγνωση, γραφή, αριθµητική. Έκανε µαθήµατα λύρας, αυλούκαι τραγουδιού ενώ µάθαινε

χορό, ζωγραφική και γεωµετρία. Οι µαθητές γυµνάζονταν στην

Παλαίστρα.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΟΥ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΕκπαίδευσηΕκπαίδευση στοστο ΒυζάντιοΒυζάντιο

ΕκπαίδευσηΕκπαίδευση κατάκατά τηντην ΤουρκοκρατίαΤουρκοκρατία

ΕκπαίδευσηΕκπαίδευση κατάκατά τοντον 1515οο--1616οο αιώνααιώνα

ΕκπαίδευσηΕκπαίδευση κατάκατά τοντον 1717οο αιώνααιώνα

ΕκπαίδευσηΕκπαίδευση κατάκατά τοντον 1818οο αιώνααιώνα

Κύρια χαρακτηριστικά της η Χριστιανική θρησκεία και η Ελληνική πνευµατική κληρονοµιά. ΗΕκκλησία ανέλαβε την οργάνωση, τη λειτουργία και την οικονοµική υποστήριξη της παιδείας.

Αγώνα για την αντιµετώπιση του µαρασµού της παιδείας έκανε η Εκκλησία και άλλοι

µορφωµένοι Έλληνες, που ήξεραν ότι η διατήρηση της πίστης, της γλώσσας και της εθνικήςσυνείδησης, ήταν οι προϋποθέσεις για την αναγέννηση του Έθνους.

Οι Έλληνες συνέχισαν τις προσπάθειες για τη διατήρηση της πνευµατικής κίνησης. ΗΠατριαρχική του Γένους Σχολή δεν έφτανε για όλο το έθνος και τα περισσότερα

ελληνόπουλα µάθαιναν «γράµµατα» από µοναχούς ή ιερείς (κρυφό σχολειό).

Τότε βελτιώθηκε σηµαντικά η νεοελληνική εκπαίδευση. Ιδρύθηκαν φροντιστήρια και

εκπαιδευτήρια και το φροντιστήριο της Τραπεζούντας (µέσα 17ου αιώνα).

∆έχτηκε επιδράσεις από µια νέα µικροαστική τάξη της ∆ύσης. Έτσι ιδρύονται νέαεκπαιδευτήρια και βελτιώνονται οι διδακτικές µέθοδοι.

ΕκπαίδευσηΕκπαίδευση κατάκατά τοντον 1919οο αιώνααιώνα

ΕκπαίδευσηΕκπαίδευση επίεπί ΚαποδίστριαΚαποδίστρια

Μια πραγµατική πνευµατική αναγέννηση του ελληνισµού και οργάνωση της εκπαίδευσης των

νέων. Το 1824, προτείνεται η δηµιουργία δηµοτικών σχολείων, Πανεπιστηµίου και ενόςπρότυπου διδασκαλείου, προτάσεις που δείχνουν τις σηµαντικές ελλείψεις στον εκπαιδευτικότοµέα. Ακολουθεί µία περίοδος συνεχούς πολιτικής ανακατάταξης, µε άµεση επίδραση στον

εκπαιδευτικό τοµέα.

Επεδίωκε την παροχή ίσων ευκαιριών µόρφωσης σε όλους, την ίδρυση σχολείων στα χωριά και

την εξασφάλιση δωρεάν στοιχειώδης παιδείας για το λαό, ενώ ενδιαφέρθηκε για τη γυναικεία

µόρφωση. Ήθελε να ιδρύσει Πανεπιστήµιο, αλλά οι οικονοµικές συγκυρίες και ο πρόωρος

θάνατός του απέτρεψαν τους οραµατισµούς του.

ΠερίοδοςΠερίοδος 18621862--19391939

Αριστεροί Προοδευτικοί Συντηρητικοί

∆ιαµόρφωση 3 οµάδων στον τοµέα της εκπαίδευσης µε αντίστοιχες

πολιτικές παρατάξεις:

""ΓλωσσικόΓλωσσικό ζήτηµαζήτηµα" " ονοµάζεταιονοµάζεται ηη διαµάχηδιαµάχη πουπου ξέσπασεξέσπασε στιςστις αρχέςαρχές

τουτου 1919ουου αιώνααιώνα σχετικάσχετικά µεµε τοτο ποιαποια γλώσσαγλώσσα θαθα ήτανήταν ηη επίσηµηεπίσηµη γλώσσαγλώσσα

τουτου ελληνικούελληνικού έθνουςέθνους, , στονστον προφορικόπροφορικό αλλάαλλά καικαι στονστον γραπτόγραπτό λόγολόγο..ΗΗ απλήαπλή οµιλουµένηοµιλουµένη ((δηµοτικήδηµοτική)) ήή ηη λόγιαλόγια γραφόµενηγραφόµενη ((καθαρεύουσακαθαρεύουσα););

Αυτό το ζήτηµα απασχόλησε τον ελληνισµό για σχεδόν ενάµιση αιώνα και

πολλές σπουδαίες προσωπικότητες ασχολήθηκαν µε αυτό…

Αδαµάντιος Κοραής Εµµανουήλ Ροΐδης Ιωάννης Ψυχάρης

ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟ∆ΟΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

Κατακτήσεις Μ.Αλεξάνδρου Ενοποίηση ελληνικής γλώσσας

∆ηµιουργία ελληνικού κράτους Επικράτηση της καθαρεύουσας

Περίοδος 1876-1886 ∆υναµική εµφάνιση της δηµοτικής

Σύνταγµα του 1911 Καθιέρωση καθαρεύουσας ως επίσηµη

γλώσσα του κράτους

Μεταρρύθµιση του 1917 Εισαγωγή δηµοτικής στις 3 πρώτεςτάξεις του δηµοτικού σχολείου

Σύνταγµα του 1952 ∆ιατήρηση της διάταξης του 1911

Μεταρρύθµιση του 1964 Ισοτιµία καθαρεύουσας-δηµοτικής

Σύνταγµα του 1964 Καθιέρωση καθαρεύουσας ως επίσηµη

γλώσσα παιδείας

30 Απριλίου του 1976 Καθιέρωση δηµοτικής ως επίσηµη

γλώσσα παιδείας

8 ∆εκεµβρίου του 1976 Χρήση δηµοτικής σε επίσηµα έγγραφα

Μετά τις εκλογές του 1964 υπήρχαν στην κυβέρνηση:

Υφυπουργός

ο Λουκής Ακρίτας(Κύπριος λογοτέχνης)

Πρωθυπουργός-υπουργός Παιδείαςο Γεώργιος Παπανδρέου(ο γέρος της ∆ηµοκρατίας)

Γεν. Γραµµατέας Υπουργείουο Ευάγγελος Παπανούτσος

(διανοητής-φιλόσοφος)

ΟΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ 1964

Αυτοί οι τρεις µορφωµένοι άνθρωποι προχώρησαν σε πολλές αλλαγές. Οι κυριότερες ήταν:

Κατάργηση χρηµατικής επιβάρυνσης στις 3 βαθµίδες (δωρεάν παιδεία)

Επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από 6 σε 9 χρόνια

∆ιαίρεση της µέσης εκπαίδευσης σε Γυµνάσιο και Λύκειο

Καθιέρωση της δηµοτικής ως αποκλειστικής γλώσσας στο δηµοτικό

ΗΗ δωρεάνδωρεάν παιδείαπαιδεία κρίθηκεκρίθηκε παραπλανητικήπαραπλανητική ((δενδεν κάλυπτεκάλυπτε τιςτις σχετικέςσχετικές δαπάνεςδαπάνες))

ΗΗ δηµοτικήδηµοτική γλώσσαγλώσσα σχετίστηκεσχετίστηκε µεµε τηντην αντεθνικότητααντεθνικότητα

ΗΗ ΦιλοσοφικήΦιλοσοφική ΣχολήΣχολή ήτανήταν απόλυτααπόλυτα αντίθετηαντίθετη προςπρος τητη διαίρεσηδιαίρεση τηςτης µέσηςµέσης

εκπαίδευσηςεκπαίδευσης σεσε ΓυµνάσιοΓυµνάσιο--ΛύκειοΛύκειο

Παρ’όλο που µε αυτό το νοµοθετικό πλαίσιο γεννήθηκε η πίστη ότι στην εκπαίδευση

υπάρχουν προοδευτικές λύσεις, ανεξάρτητες από το κοινωνικο-οικονοµικό πλαίσιο

που τις περιβάλλει, η Μεταρρύθµιση ακυρώθηκε οριστικά µε το πραξικόπηµα της 21-4-67 µε κατάργηση όλων των µέτρων, εκτός από τη "δωρεάν παιδεία”.

ΟΟ θεσµόςθεσµός τηςτης συνεκπαίδευσηςσυνεκπαίδευσης κατάκατά τοντον 1919οο αιώνααιώνα

ΟΟ θεσµόςθεσµός τηςτης συνεκπαίδευσηςσυνεκπαίδευσης κατάκατά τοντον 2020οο αιώνααιώνα

ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ → εκδηλώθηκε ενδιαφέρον για τη γυναικεία µόρφωση

ΑΡΧΙΚΑ → αναπτύχθηκε χάρη στον Καποδίστρια

ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ → τα κορίτσια πήγαιναν στο σχολείο

ΣΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟ∆Ο → κορίτσια και αγόρια συµφοιτούσαν αναγκαστικά

ΤΟ 1880 → λύθηκε το πρόβληµα µε τη χρήση της συνεκπαίδευσης

ΤαΤα αρνητικάαρνητικά σχόλιασχόλια όµωςόµως επικράτησανεπικράτησαν καικαι έτσιέτσι τατα κορίτσιακορίτσια διδάσκοντανδιδάσκονταν σεσε

χωριστάχωριστά σχολείασχολεία όπουόπου δίδασκανδίδασκαν µόνοµόνο δασκάλεςδασκάλες. .

Η ΣΥΝΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α

ΤΟΝ 20Ο ΑΙΩΝΑ → ο θεσµός δυναµώνει (εµφανίζεται στη 2ο βάθµια εκπαίδευση)

ΑΡΓΟΤΕΡΑ → δηµιουργήθηκαν σχολεία θηλέων

ΚΑΤΑ ΤΟ 1920-1930 → οι γνώµες διχάστηκαν

ΤΟ 1929 → έγινε καθολική θεσµοθέτηση της συνεκπαίδευσης

Άλλοι υποστήριζαν ότι η

συνεκπαίδευση είναι ασέβεια

Άλλοι υποστήριζαν ότι

διδάσκει την αρµονική

συµβίωση άντρα-γυναίκας

ΧΩΡΕΣ ΕΝΑΡΞΗ

ΜΑΘΗΜΑΤΩ

Ν

ΛΗΞΗ

ΜΑΘΗΜΑΤΩ

Ν

Β∆ΟΜΑ∆ΕΣ

∆ΙΑΚΟΠΩΝ

ΗΜΕΡΕΣ

ΑΡΓΙΩΝ

ΕΛΛΑ∆Α 12-9 20-5 4 9

ΓΕΡΜΑΝΙΑ 1-9 31-8 4-10 -

ΑΓΓΛΙΑ 1-9 22-7 7 1

ΜΑΤΣΑΚΟΥΜΑΤΣΑΚΟΥ ΛΙΑΛΙΑ

ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ ∆ΕΣΠΟΙΝΑ

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΓΩΓΩΓΩΓΩ

ΤΣΙΡΩΝΗΤΣΙΡΩΝΗ ΧΑΡΑΧΑΡΑ