ΔΑΣΙΚΑ

ΔΑΣΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (ΑΝ 86/1969)

Άρθρο 66 1. Δασικαί αστυνομικαί διατάξεις των δασαρχών, εκδιδόμεναι εγκρίσει του νομάρχου μετά γνώμην του περιφερειακού διευθυντού δασών, δύνανται διά λόγους δασοπονικούς, προστατευτικούς, τουριστικούς, αισθητικούς και εν γένει κοινής ωφελείας να ρυθμίσουν ή περιορίσουν μέχρι πλήρους απαγορεύσεως κατά χώρον, χρόνον και τρόπον ως και κατά ξυλευόμενα χωρία, κωμοπόλεις και πόλεις πάσαν άνευ αδείας υλοτομίαν, συλλογήν ή κατασκευήν δασικών προϊόντων κατά τας διατάξεις των άρθρ. 177 και 178 ως και την υλοτομίαν, κλάδευσιν ή εκρίζωσιν παντός δένδρου, θάμνου, φρυγάνου και χόρτου φυομένων εντός γεωργικώς ή δενδροκομικώς καλλιεργουμένων εκτάσεων, χορτολιβαδίων, μερικώς δασοσκεπών εκτάσεων και δασών δημοσίων ή μη. Αι ως άνω υλοτομίαι και κλαδεύσεις δύνανται να αφορούν και εις δένδρα δενδροστοιχιών, δημοσίων ή μη. 2. Κατά τον αυτόν ως άνω τρόπον δύνανται να εκδοθούν δασικαί αστυνομικαί διατάξεις, διά των οποίων να απαγορευθή η ρητίνευσις επί ωρισμένων ή αόριστον χρονικόν διάστημα εις δάση προστατευτικά, εις πάρκα, δάση περί χώρους ιστορικούς, εθνικούς, λουτροπόλεις, εις δάση ευρισκόμενα εκατέρωθεν των δημοσίων οδών, ιδία των παρουσιαζουσών μεγάλην τουριστικήν κίνησιν μέχρι βάθους 50 το πολύ μέτρων από του άκρου των οδών τούτων ή εις δάση ένθα ενηργήθη έντονος ρητίνευσις ή εν γένει διά δασοκομικούς ή διαχειριστικούς λόγους. 3.Δια Δ/των ορίζονται αι απαιτούμεναι αστυνομικαί διατάξεις δια τον κανονισμόν της υλοτομίας, συλλογής ή κατασκευής δασικών προιόντων και πάσης καρπώσεως δάσους, δια τας προθεσμίας και λοιπάς λεπτομερείας τας αναφερομένας εις τους πίνακας υλοτομίας, τα πρωτόκολλα εγκαταστάσεως των υλοτόμων εις το δάσος, τους όρους της συγγραφής των υποχρεώσεων των εργολάβων υλοτομίας εντός δημοσίων δασών, τα πρωτόκολλα εξελέγξεως των δασικών προιόντων καθώς και πάσαν άλλην λεπτομέρειαν εν γένει. 4.Αι δασικαί αστυνομικαί διατάξεις ισχύουν μόνο μετά την, επιμελεία του δασάρχου, δημοσίευσιν αυτών διά τοιχοκολλήσεως εις το δημοτικόν ή κοινοτικόν κατάστημα των οικείων πόλεων, κωμοπόλεων και χωρίων. Ο αρμόδιος δασάρχης μεριμνά δια την ευρυτέραν τούτων δημοσιότητα, είτε δια του τύπου είτε δι' άλλου προσφόρου τρόπου. Άρθρο 75 1. Ουδείς δύναται να εργασθή υλοτόμος ή ανθρακοποιός εις τας παραμεθορίους περιοχάς, εάν δεν είναι εφοδιασμένος δι' ειδικής αδείας εκδιδομένης υπό του διοικητού του στρατιωτικού τομέως, εις την περιοχήν του οποίου μέλλει να εργασθή. 2. Ο διοικητής του συνοριακού τομέως, εις την περιοχήν του οποίου ενεργούνται υλοτομίαι, δικαιούται να απομακρύνη πάραυτα πάντα εργάτην υλοτόμον ή

ανθρακοποιόν, όστις ήθελεν αποκαλυφθή στερούμενος της κατά την παρ. 1 ειδικής αδείας. Άρθρο 85 1. Ουδείς υλοτόμος δύναται να υλοτομήση, κατασκευάση, ή συλλέξη δασικά προϊόντα εκ δημοσίων ή μη δασών, προς εμπορίαν ή ατομικάς ανάγκας, εάν δεν εφοδιασθή προηγουμένως δι' αδείας υλοτομίας. Η άδεια αύτη εκδίδεται προκειμένου περί δημοσίου δάσους, κατόπιν καταβολής μισθώματος, προκειμένου δε περί μη δημοσίου δάσους, κατόπιν καταβολής δημοσίου φόρου. 'Αδεια υλοτομίας εκδίδεται ατελώς εις τας υπό του άρθρ. 176 προβλεπομένας περιπτώσεις. Κατ' εξαίρεσιν των ως άνω διατάξεων δεν απαιτείται άδεια υλοτομίας εις τας υπό των άρθρ. 177 και 178 προβλεπομένας περιπτώσεις. 2. Η άδεια υλοτομίας εκδίδεται επί τη βάσει εγκεκριμένων δασοπονικών σχεδίων ή εκθέσεων, πινάκων υλοτομίας και ειδικών εγκριτικών διαταγών, ως λεπτομερέστερον καθορίζεται διά Δ/τος. 3. Κατά την έκδοσιν των αδειών υλοτομίας εκ δασών δημοσίων ή μη, δικαιούται ο υπέρ ου η άδεια να καταβάλη μέχρι 30% τουλάχιστον του αντιστοίχου μισθώματος ή φόρου, του υπολοίπου ποσού καταβαλλομένου κατά την εξέλεγξιν των αδειών. 4. Αι άδειαι υλοτομίας, εις ας περιπτώσεις αναδεικνύονται δασικοί συνεταιρισμοί εργασίας ως μισθωταί δημοσίων και μη δασών, δύνανται να εκδίδωνται επί τη προσαγωγή εγγυητικής επιστολής ανεγνωρισμένης Τραπέζης διά ποσόν ίσον προς το εκάστοτε καταβλητέον μίσθωμα ή φόρον μετά των συμπαρομαρτούντων προσθέτων ποσοστών υπέρ τρίτων προσώπων δημοσίου δικαίου. Εν τοιαύτη περιπτώσει το μίσθωμα ή ο φόρος μετά των προσθέτων ως άνω ποσοστών καταβάλλονται κατά την εξέλεγξιν των υπό των αδειών υλοτομίας οριζομένων δασικών προϊόντων, και το πολύ εντός τεσσάρων μηνών από της εκδόσεως της αδείας υλοτομίας, εάν εν τω μεταξύ δεν ενεργηθή εξέλεγξις. 5. Αι άδειαι υλοτομίας, εφ' όσον είναι μερικαί και δεν αφορούν εις ολόκληρον το καταβληθησόμενον μίσθωμα ή φόρον διά το εξ εκάστου δάσους ετησίως ή περιοδικώς παραχθησόμενον ποσόν και είδος δασικών προϊόντων, ισχύουν μόνον διά το υπ' αυτών αντιπροσωπευόμενον ποσόν δασικών προϊόντων. Ευθύς δε ως το ποσόν τούτο παραχθή, μεταφερθή εις τον τόπον της εξελέγξεως και καταμετρηθή, συντασσομένου προς τούτο του πρωτοκόλλου εξελέγξεως ή θεωρουμένων και ελεγχομένων των αδειών τούτων, εις τας περιπτώσεις, καθ' ας δεν συντάσσεται πρωτόκολλον εξελέγξεως, παύουν αυτοδικαίως ισχύουσαι δι' υλοτομίαν εις το δάσος και χρησιμεύουν μετά του αποκόμματος πρωτοκόλλου εξελέγξεως εις τον υλοτόμον ως δικαιολογητικόν της εκ του τόπου της εξελέγξεως εις τον τόπον της πρώτης αποθηκεύσεως μεταφοράς των δασικών προϊόντων. 6. 'Αδειαι υλοτομίας, εκδοθείσαι διά καταβολής ολοκλήρου του αντιστοιχούντος μισθώματος ή φόρου, εις ουδεμίαν υπόκεινται μετά την έκδοσίν των αναπροσαρμογήν ή αυξομείωσιν του μισθώματος ή φόρου διά τα εις αυτάς αναγραφόμενα ποσά δασικών προϊόντων.

7. Εις αδείας υλοτομίας, κατά την έκδοσιν των οποίων κατεβλήθη ποσοστόν μόνον του μισθώματος ή φόρου, χωρεί αναπροσαρμογή ή αυξομείωσις κατά την εξέλεγξιν, μόνον διά το οφειλόμενον εισέτι ποσόν. Άρθρο 101 Δι' αστυνομικών δασικών διατάξεων δύνανται να ορίζωνται αι οδοί, τας οποίας οφείλουν να ακολουθούν οι μεταφέροντες δασικά προϊόντα, η χρονική διάρκεια, εντός της οποίας δέον να ενεργούνται αι μεταφοραί και αι εκφορτώσεις δασικών προϊόντων, η υποχρέωσις της ζυγίσεως των τοιούτων προϊόντων και εν γένει πάσα λεπτομέρεια αναγκαία προς αποτελεσματικόν έλεγχον της νομιμότητος της ενεργουμένης μεταφοράς. Άρθρο 102 Τα της ρητινεύσεως των δασών, δημοσίων ή μη, ήτοι τα του χρόνου και τρόπου ρητινεύσεως, τα της ενοικιάσεως του αποκλειστικού δικαιώματος της ρητινεύσεως δημοσίων δασών, τα της μεταφοράς της ρητίνης, τα του ελέγχου ρητινεύσεως και καταλογισμού των παρανόμως ρητινευόντων, ως και πάσα σχετική λεπτομέρεια ρυθμίζονται διά Δ/τος. Άρθρο 105 1. Επί πάσης εκτάσεως κηρυχθείσης αναδασωτέας κατά τας διατάξεις του παρόντος κώδικος απαγορεύεται διά δασικής αστυνομικής διατάξεως, εκδιδομένης αυτεπαγγέλτως υπό του δασάρχου, η βοσκή παντός ζώου. 2. Εντός των ούτω απηγορευμένων εις την βοσκήν εκτάσεων επιτρέπεται εις τα όργανα της δασοφυλακής, αγροφυλακής και αστυνομίας να προβαίνουν εις τον φόνον ή την σύλληψιν των παρανόμως βοσκόντων ζώων, εφαρμοζομένων, όσον αφορά εις την σύλληψιν, την πληρωμήν συλλήπτρων και την παροχήν βοηθείας κατά την σύλληψιν, των διατάξεων του άρθρ. 278. 3. Δι' αποφάσεως του νομάρχου εκδιδομένης κατόπιν προτάσεως του αρμοδίου δασάρχου, δύναται να αρθή η απαγόρευσις της βοσκής ή να περιορισθή, είτε ως προς την απαγόρευσιν της βοσκής μόνον των αιγών είτε ως προς την απηγορευμένην έκτασιν. Άρθρο 106 Απαγορεύεται η εγκατάστασις ποιμνιοστασίων ή ποιμνίων εντός πόλεων και μέχρις αποστάσεως χιλίων μέτρων από των τελευταίων οικοδομικών γραμμών άνευ αδείας του αρμοδίου δασάρχου, δυναμένου να επιτρέπη την τοιαύτην εγκατάστασιν μόνον δια ποίμνια διατηρούμενα και διά προσθέτων τροφών εντός σταύλων ή εις λειβάδια εκτάσεως επαρκούς διά την διατροφήν αυτών. Οι παραβάται των ανωτέρω διατάξεων υπόκεινται εις τας ποινάς του άρθρ. 279.

Άρθρο 112 1. Απαγορεύεται η κλαδονομή (κλάρισμα), εις δημόσια ή μη δάση φυλλοβόλων δρυών, οξυάς, καστανιάς και κωνοφόρων προς διατροφή κτηνοτροφικών ζώων, του αρμοδίου δασάρχου δυναμένου να εκδώση αστυνομικήν διάταξιν κλαδονομής, καθορίζουσαν λεπτομερώς, κατά χώρον και χρόνον τα κατά την απαγόρευσιν. 2. Εξαιρετικώς δύναται να επιτραπή ατελώς η κλαδονομή εις τα δάση της προηγούμενης παραγράφου και εις περιοχάς, εις τας οποίας έκπαλαι ησκείτο αύτη, μόνον εφόσον πρόκειται περί υπεργήρων φυλλοβόλων δένδρων, υποστάντων ήδη κλαδονομικήν και φυομένων εντός δασικών συστάδων, κατόπιν προσημάνσεως ή υποδείξεως υπό του αρμοδίου δασικού οργάνου. 3.Η κλαδονομή φυλλοβόλων δένδρων, φυομένων εντός αγρών ή γεωργικών κτημάτων, επιτρέπεται εις τους κυρίους ή νομείς των κτημάτων τούτων ατελώς και άνευ αδείας της δασικής αρχής. 4. Εις κυρίους ή νομείς δασυλλίων, εκτάσεως ουχί μείζονος των 15 στρεμμάτων, παρεμβαλλομένων μεταξύ γεωργικώς ή δενδροκομικώς καλλιεργουμένων εκτάσεων, κειμένων εντός καθαρώς γεωργικών περιοχών, επιτρέπεται ατελώς η κλαδονομή του ανωρόφου των δασυλλίων τούτων, εφ' όσον υπάρχει επαρκής υπώροφος προστατευτικός του εδάφους. 5. Ο δασάρχης δύναται δι' αστυνομικής δασικής διατάξεως να απαγορεύση εις ποιμένας να φέρουν εντός δασών πελέκεις ή καταλλήλους διά κλαδονομήν μαχαίρας, άνευ αδείας αυτού ή του αρμοδίου δασονόμου. Άρθρο 113 1. Ο δασάρχης, προς της κοινοποιήσεως των κατά τον παρόντα κώδικα δασικών αστυνομικών διατάξεων βοσκής, αποστέλλει προς τον αρμόδιο δημοτικόν ή κοινοτικόν συμβούλιον αντίγραφον του σχεδίου της προς έκδοσιν δασικής αστυνομικής διατάξεως, ίνα αύτη κοινοποιηθή και επιμελείται της κοινοποιήσεως αυτού εις τους κατοίκους του ενδιαφερομένου συνοικισμού, χωρίου, κωμοπόλεως ή πόλεως. Η κοινοποίησις αύτη, γίνεται διά τοιχοκολλήσεως εις τους συνήθεις τόπους δημοσιεύσεων των οικείων συνοικισμών, χωρίων κλπ. Εφ' όσον ουδεμία αντίρρησις διετυπώθη εκ μέρους των ενδιαφερομένων ή ουδεμία εδόθη απάντησις εντός τριών εβδομάδων, ο δασάρχης προβαίνει εις την δημοσίευσιν της δασικής αστυνομικής διατάξεως βοσκής, άλλως υποβάλλει το σχέδιον ταύτης μετά της απαντήσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου εις το αρμόδιον περιφερειακόν διευθυντήν δασών, όστις και αποφασίζει περί της εκδόσεως ή μη της απαγορευτικής διατάξεως ή της τροποποιήσεως του αρχικού σχεδίου ταύτης. 2. Εφόσον η δασοπονική μελέτη ή η τοιαύτη δασοτεχνικής διευθετήσεως χειμάρρων ή βελτιώσεως βοσκοτόπων προβλέπει περιορισμούς ως προς την βοσκήν κατά χώρον, χρόνον, είδος ζώων κλπ., ο συντάκτης ταύτης ή, προκειμένου περί μη δημοσίων δασών, ο επαληθευτής, πριν ή υποβάλη ταύτην προς έγκρισιν γνωστοποιεί προς τα αρμόδια δημοτικά ή κοινοτικά συμβούλια τας επί των περιορισμών της βοσκής

προδιαγραφομένας προτάσεις και αναμένει επί τρεις εβδομάδας τας απόψεις του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, μεθ' ο συνυποβάλλει την τυχόν αποσταλείσαν απάντησιν μετά των σχετικών παρατηρήσεών του εις την προς έγκρισιν αρμοδίαν αρχήν. 3. Οσάκις εγκεκριμένον δασοπονικόν σχέδιον, διαχειριστική έκθεσις ή πίναξ υλοτομίας ή σχέδιον δασοτεχνικής διευθετήσεως χειμάρρων ή μελέτη διαχειρίσεως και βελτιώσεως βοσκοτόπων καθορίζει περιορισμόν ή απαγόρευσιν βοσκής εντός των εκτάσεων της παρ. 1 του άρθρ. 104, αι σχετικαί δασικαί αστυνομικαί διατάξεις βοσκής εκδίδονται αμελλητί υπό του αρμοδίου δασάρχου ευθύς ως, κατ' εφαρμογήν των ως άνω σχεδίων και μελετών, γίνη έναρξις του έργου. Αμελλητί επίσης εκδίδονται υπό του αρμοδίου δασάρχου αι δασικαί αστυνομικαί διατάξεις βοσκής αι θεσπιζόμεναι συνεπεία πυρκαϊάς κατ' εφαρμογήν του άρθρ. 107. 4. Προκειμένου περί δασικών αστυνομικών διατάξεων βοσκής, στηριζομένων επί εγκεκριμένων μελετών, ουδεμία τροποποίησις επιτρέπεται άνευ προγενεστέρας τροποποιήσεως της μελέτης υπό της εγκρινάσης ταύτην αρχής. 5. Τροποποιήσεις ή ανανεώσεις των κατά τον παρόντα κώδικα λοιπών δασικών διατάξεων βοσκής αποφασίζονται, κατόπιν προτάσεως του αρμοδίου δασάρχου, υπό του περιφερειακού διευθυντού δασών, εφ' όσον έχουν αύται θεσπισθή απ' ευθείας υπό του δασάρχου, υπό του νομάρχου δε, και κατόπιν προτάσεως του δασάρχου και γνωμοδοτήσεως του αρμοδίου περιφερειακού διευθυντού δασών, εφ' όσον έχουν θεσπισθή εγκρίσει τούτου. Άρθρο 114 1. Αι δασικαί αστυνομικαί διατάξεις βοσκής ισχύουν διά τον εις αυτάς οριζόμενον χρόνον και μόνον μετά την επιμέλεια του δασάρχου, δημοσίευσιν αυτών κατά τα εν παρ. 4 του άρθρ. 66 οριζόμενα εις τους συνοικισμούς, χωρία, κωμοπόλεις ή πόλεις, εντός της περιφερείας των οποίων κείνται οι εκτάσεις, εις τας οποίας περιορίζεται ή απαγορεύεται η βοσκή. 2. Η ισχύς των δασικών αστυνομικών διατάξεων άρχεται από της μετά την δημοσίευσιν τούτων προσεχούς κτηνοτροφικής περιόδου, και δη της μεν χειμερινής από της 26ης Οκτωβρίου, της δε θερινής από της 23ης Απριλίου εκάστοτε έτους, οπωσδήποτε δε μετά την πάροδον διμήνου από της δημοσιεύσεως τούτων, εκτός εάν πρόκειται περί των περιπτώσεων θεσπίσεως αστυνομικών διατάξεων κατόπιν πυρκαϊάς, ισχυουσών εις την περίπτωσιν ταύτην από της χρονολογίας της δημοσιεύσεώς των. 3. Τα τοπικά όρια της ισχύος των δασικών αστυνομικών διατάξεων βοσκής ορίζονται όσον είναι δυνατόν σαφή, όχι μόνον εις το κείμενον τούτων, αλλά και επί του εδάφους. Ως όρια επί του εδάφους λαμβάνονται, εφ' όσον είναι δυνατόν, σταθεραί και ευδιάκριτοι γραμμαί, καθώς κορυφογραμμμή, ράχη, ρεματιά, δρόμος, διαχειριστική ή αντιπυρική λωρίς κλπ. Συνάμα λαμβάνεται κατά το δυνατόν πρόνοια περί διασαφηνίσεως των ορίων τούτων επί του εδάφους δι' αναρτήσεως απλών λευκών πινακίδων, χρωματισμού των δένδρων, πασσάλων κλπ. ή δι' άλλων επιτοπίως καταλλήλων σημάνσεων.

Άρθρο 167 Πας ξυλώδης όγκος εν ξηρά ή χλωρά καταστάσει, ο οποίος, λόγω ποιότητος ή διαστάσεων ή είδους ή οικονομικών τοπικών ή γενικών συνθηκών, δεν δύναται να χρησιμοποιηθή ως ξυλεία, χαρακτηρίζεται ως καυσόξυλα. Οι δε επί λεπτού κλώνου ή κορμού κλαδίσκοι (κλαριά), οι θάμνοι χωρίς κορμόν και τα φρύγανα χαρακτηρίζονται φορολογικώς και δασοπονικώς ως θάμνοι ή κλαδίσκοι. Άρθρο 176 1. Υλοτομούνται, συλλέγονται, ή κατασκευάζονται κατόπιν ατελούς αδείας: α) Ξυλεία υλοτομουμένη υπό των κατοίκων χωρίων ή κωμοπόλεων πραγματικού πληθυσμού κάτω των 3.500 εκ δασών της περιφερείας των ή παρακειμένων τοιούτων, μετ' έγγραφον έγκρισιν του δασοκτήμονος, εφόσον το δάσος δεν είναι δημόσιον και χρησιμοποιουμένη αποκλειστικώς δι' ανέγερσιν ή επισκευήν ιδίων οικιών ή αποθηκών, κειμένων εντός της περιφερείας του χωρίου ή της κωμοπόλεως, εφ' όσον οι κάτοικοι είναι άποροι και η απορία των βεβαιούται νομίμως. β) Ξυλεία, καυσόξυλα ή θάμνοι προς ασβεστοποιΐαν, χρησιμοποιούμενα άπαντα αποκλειστικώς, είτε προς ανέγερσιν και επισκευήν οικιών και αποθηκών κατοίκων χωρίων, οι οποίοι έπαθον εκ πυρκαϊάς, σεισμού, πλημμύρας, καθιζήσεως του εδάφους ή άλλου τυχαίου δυστυχήματος, είτε προς επισκευήν πλοίων παθόντων εκ ναυαγίου. γ) Ξυλεία, καυσόξυλα ή θάμνοι δι' ασβεστοποιΐαν, χρησιμοποιούμενα άπαντα προς ανέγερσιν ή επισκευήν εκκλησιών, σχολείων, αγαθοεργών ιδρυμάτων και κοινωφελών εν γένει έργων, εφόσον γίνονται δι' αυτεπιστασίας ή και εργολαβίας, όταν ο όρος της ατελείας περιλαμβάνεται εις την συγγραφήν των υποχρεώσεων του εργολάβου, ως και διά την κατασκευήν θρανίων, πινάκων και λοιπών οργάνων αναγκαίων διά την λειτουργίαν σχολείων. δ) Ξυλεία, καυσόξυλα ή θάμνοι προς ασβεστοποιΐαν εξ ιδιωτικών ή δημοτικών ή κοινοτικών δασών διά τας ιδίας ανάγκας των δασοκτημόνων ή των μελών των οικείων δήμων ή κοινοτήτων. ε) Καυσόξυλα προοριζόμενα δι' ανάγκας λαϊκών συσσιτίων, παιδικής διατροφής εν γένει και των δημοσίων ορφανοτροφείων. 2. Οι καταδικασθέντες διά παραβάσεις των περί πυρκαϊάς δασών διατάξεων δεν δύνανται να υλοτομήσουν ατελώς οικοδομήσιμον ξυλείαν διά τας ανάγκας αυτών επί πέντε μεν έτη από της καταδίκης, εάν κατεδικάσθησαν επί πλημμελήματι, επί τρία δε έτη, εφόσον πρόκειται περί αρμοδίως κληθέντων και αναιτιολογήτως μη μεταβάντων προς κατάσβεσιν πυρκαϊάς. Άρθρο 177 1. Ατελώς και άνευ αδείας υλοτομούνται, συλλέγονται ή κατασκευάζονται: α) Τα καυσόξυλα και οι θάμνοι, όταν προορίζωνται δι' οικιακήν χρήσιν του υλοτομούντος και μεταφέρωνται δι' οιουδήποτε μέσου εντός του δασαρχείου.

β) Τα καυσόξυλα και οι θάμνοι, όταν μεταφέρονται δι' οιουδήποτε μέσου θαλασσίως ή διά ξηράς, μέχρι του ποσού των τριών φορτίων ή πεντακοσίων χιλιογράμμων καθ' εκάστην ημέραν και κατ' άτομον εντός της περιφερείας του δασαρχείου, εις το οποίον συνελέγησαν ή εγκρίσει του νομάρχου λαμβανομένη μετά γνώμην του αρμοδίου δασάρχου και περιφερειακού διευθυντού δασών και εις την περιφέρειαν συνορεύοντος δασαρχείου, και πωλούνται υπό των ιδίων συλλεκτών δι' οικιακήν χρήσιν των κατοίκων ή εις υπαίθρια κεραμοποιεία, πλινθοποιεία, αγγειοπλαστεία, ελαιοτριβεία, τυροκομεία, αρτοκλιβάνους, άμβυκας, εγκαταστάσεις αποστάξεως φυτικών ουσιών προς παραγωγήν αιθερίων ελαίων, σησαμελαιοτριβεία, στραγαλοποιεία, βυρσοδεψεία και λοιπάς ομοίας φύσεως εγκαταστάσεις. Προκειμένου όμως περί χρήσεως των καυσοξύλων ή θάμνων τούτων εις εργοστάσια, ασβεστοκαμίνους, συστηματικά κεραμοποιεία, πλινθοποιεία, αλωνιστικάς μηχανάς, ατμόπλοια διά την θέρμανσιν των ατμολεβήτων και προς εμπορίαν συγκέντρωσιν, όλως εξαιρετικώς και μόνον όταν εις τα δάση των πέριξ χωρίων υπάρχουν πλεονάσματα καυσοξύλων υπέρ τας ανάγκας των κατοίκων, δύναται η τοιαύτη χρήσις να επιτραπή υπό του νομάρχου μετά γνώμην του αρμοδίου δασάρχου και περιφερειακού διευθυντού δασών, επί τη καταβολή, μισθώματος μεν, οριζομένου υπό του νομάρχου, εφ' όσον τα καυσόξυλα ή οι θάμνοι προέρχονται εκ δημοσίων ή αναμίξ εκ δημοσίων και μη δημοσίων δασών, φόρου δε, εφόσον τα καυσόξυλα ή οι θάμνοι προέρχονται εκ μη δημοσίων δασών. γ) Γεωργικά εργαλεία εν γένει (ιδία άροτρα, διχάλαι, στυλιάρια), υπορθώματα αμπέλων, βέργαι περιελίξεως κηπουρικών φυτών, ξυλεία προς κατασκευήν κλιμάκων συλλογής ελαιοκάρπου, προς περίφραξιν ποιμνιοστασίων και καταφυγίων των ζώων, κήπων, αμπέλων ή αγρών, δρομάρια και ράβδοι προς αποξήρανσιν καπνού, πάσσαλοι προς διευθέτησιν χειμάρρων ή προς προστασίαν γεωργικών κτημάτων, πλαγινά εξαρτήματα βοαμαξών και οβελοί κατά τας εορτάς του Πάσχα, εφ' όσον πάντα χρησιμοποιούνται δια τας ιδίας των υλοτομούντων ανάγκας. δ) Σχινόφυλλον, κηκίδια, άνθη φιλύρας, λιγόβεργαι και ξηροί κώνοι πεύκης. Τα προϊόντα όμως ταύτα ως και το σχινάλευρον, μεταφερόμενα διά ξηράς ή διά θαλάσσης εκτός του δασαρχείου, εις την περιφέρειαν του οποίου συνελέγησαν, υποβάλλονται εις πληρωμήν μισθώματος μεν, εφ' όσον προέρχονται εκ δημοσίων δασών, φόρου δε, εφ' όσον προέρχονται εκ μη δημοσίων δασών ή κτημάτων. ε) Τα εντός κήπων, αυλών, ελαιώνων και αμπέλων φυόμενα οιαδήποτε δένδρα. ς) Τα εντός γεωργικώς ή δενδροκομικώς καλλιεργουμένων εκτάσεων φυόμενα είτε οπωροφόρα ή καρποφόρα είτε τεχνητώς φυτευθέντα, είτε αυτοφυή οιασδήποτε μεμονωμένως μέχρι πέντε κατά στρέμμα φυόμενα δένδρα, ως και αι τεχνηταί ή αυτοφυείς δασικαί λωρίδες επί των ορίων των καλλιεργειών πλάτους μέχρι δέκα μέτρων. Τα αυτοφυή όμως ταύτα δένδρα, εφ' όσον διατίθενται προς εμπορίαν, υλοτομούνται κατόπιν εγκρίσεως της δασικής αρχής και επί τη καταβολή δασικού φόρου. 2. Αι περί ων η προηγουμένη παράγραφος υλοτομίαι δύνανται να ρυθμισθούν ή περιορισθούν μέχρι πλήρους απαγορεύσεως κατά χώρον, χρόνον και τρόπον, κατά τα εν άρθρ. 66 οριζόμενα.

Π.Δ. της 19/30 Νοεμ. 1928 " Περί διαχειρίσεως Δασών, κανονισμού και τρόπου υλοτομίας, Δασική φορολογίας και μισθώματος, διαθέσεως δασικών προϊόντων, ενοικιάσεως φόρου ρητίνης κλπ. ρητινοσυλλογής και ρητινοκαλλιέργειας κλπ. Εχοντες υπ' όψει το άρθρο 75 του από 14 Ιουλ. 1927 Δ/τος " περί καθιερώσεως νέου συστήματος βεβαιώσεως και εισπράξεως της δασικής φορολογίας και τροποποιήσεως διατάξεων τινων του δασικού κώδικος, κωδικοποιούμεν τας διατάξεις: 1) του από 3-11-23 Δ/τος περί διαχειρίσεως δασών, κανονισμού υλοτομίας, διαθέσεως δασικών προϊόντων κλπ . 2) του Δ/τος της 27-11-26 περί εκτελέσεως του από 19-11-25 Δ/τος κλπ. Άρθρο 268 1. Ο οπωσδήποτε βλάπτων δάσος ή δασικήν έκτασιν ή προξενών οιανδήποτε φθοράν, ο άνευ αδείας υλοτομίας ή προκειμένου περί ατελών υλοτομιών, ο άνευ εγκρίσεως ή εγκαταστάσεως ή παρά τας υποδείξεις των αρμοδίων δασικών οργάνων, όπου απαιτούνται τοιαύται, ή, προκειμένου περί μη δημοσίων δασών, ο άνευ αδείας και του ιδιοκτήτου ή του διακατόχου του δάσους, υλοτομών, κατασκευάζων ή συλλέγων δασικά προϊόντα, εφ' όσον ειδικαί διατάξεις του παρόντος κώδικος δεν ορίζουν άλλως, τιμωρούνται διά προστίμου ή κρατήσεως ή και δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων, εάν ουδεμία εκ της παραβάσεως επήλθε ζημία, ή η προξενηθείσα τοιαύτη δεν υπερβαίνη τας χιλίας δραχμάς. 2. Εάν η ζημία υπερβαίνη τας χιλίας δραχμάς, ο παραβάτης τιμωρείται κατά τας διατάξεις των άρθρ. 381 και 382 του ποινικού κώδικος. Ως επιβαρυντική περίπτωσις θεωρείται, εάν το δάσος είναι δημόσιον. 3. Οι παραβάται των δασικών αστυνομικών διατάξεων τιμωρούνται διά προστίμου ή κρατήσεως, εκτός εάν η εκ της παραβάσεως αυτών προκύψασα ζημία είναι μεγαλυτέρα των χιλίων δραχμών, ότε τιμωρούνται διά των ποινών της παρ. 2 του παρόντος άρθρου. 4. Διά των ποινών του παρόντος άρθρου τιμωρούνται και οι παραβάται των περί κλαδονομής διατάξεων του άρθρ. 112. Η κλαδονομή εντός δημοσίων, δημοτικών ή κοινοτικών δασών θεωρείται ως επιβαρυντική αιτία. Άρθρο 269 Τα κατά παράβασιν των διατάξεων του άρθρ. 221 εισαγόμενα είδη κατάσχονται παρά των δασικών ή αστυνομικών αρχών και καταστρέφονται διά πυρός επί τόπου, ο δε παραλήπτης τούτων τιμωρείται διά χρηματικής ποινής 5.000 δραχμών και διά φυλακίσεως μέχρις εξ μηνών. Διά της αυτής ποινής τιμωρείται και ο ιδιοκτήτης των ως άνω ειδών ο μεταφέρων τοιαύτα εις άλλην περιφέρειαν της Χώρας εκείνης της τυχόν αρχικώς καθορισθείσης προς εισαγωγήν. Τα μεταφερόμενα είδη κατάσχονται και καταστρέφονται επί τόπου, τα δε έξοδα καταστροφής βαρύνουν τον παραβάτην ιδιοκτήτην, εισπραττόμενα κατά τας διατάξεις περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων.

Άρθρο 270 1. Η υλοτομία, μεταφορά και διακίνηση δενδρυλλίων ή κορυφών ελάτης, ερυθρελάτης, ψευδοτσούγκας, πεύκης, κυπαρίσσου και άλλων δασοπονικών ειδών από δημόσια και ιδιωτικά δάση και δασικές εν γένει εκτάσεις απαγορεύεται. 2. Η υλοτομία, μεταφορά και διακίνηση κλάδων όλων των δασοπονικών ειδών για χρήση και διακόσμηση κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, από δημόσια και ιδιωτικά δάση και δασικές εν γένει εκτάσεις, επιτρέπεται ύστερα από άδεια της αρμόδιας δασικής αρχής. 3. Η υλοτομία, μεταφορά και διακίνηση δενδρυλλίων και κλάδων όλων των δασοπονικών ειδών από ιδιόκτητα καστανοπερίβολα, καστανοτεμάχια ή άλλα αγροκτήματα που υφίστανται δενδροκομική περιποίηση, από ιδιόκτητους δασωμένους αγρούς του άρθρου 67 του ν. 998/1979 (ΦΕΚ 289 Α'), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 14 του ν. 1734/1987 (ΦΕΚ 189 Α'), και από εκτάσεις της παραγράφου 3 του άρθρου 12 του ν. 3208/2003, επιτρέπεται, μετά από άδεια, που εκδίδεται ατελώς από την οικεία δασική αρχή, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 176. 4. Για τον έλεγχο της νόμιμης προέλευσης και διακίνησης των εν λόγω δενδρυλλίων και κλάδων, η αρμόδια δασική υπηρεσία μετά την έκδοση της άδειας προβαίνει στην κατάλληλη σήμανση των διατιθέμενων στο εμπόριο δενδρυλλίων και κλάδων. 5. Όσοι υλοτομούν, μεταφέρουν ή διακινούν δενδρύλλια ή άλλα δασικά είδη που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 χωρίς την κατά τα ανωτέρω άδεια ή σήμανση, τιμωρούνται με τις ποινές του άρθρου 268. Τα δενδρύλλια και οι κλάδοι κατάσχονται και καταστρέφονται από το αρμόδιο δασικό όργανο, που συντάσσει έκθεση κατάσχεσης και πρωτόκολλο καταστροφής τους. Τα αντικείμενα που χρησιμοποίησαν οι παραβάτες για την τέλεση των ανωτέρω αξιόποινων πράξεων κατάσχονται και δημεύονται σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 3 έως και 8 του άρθρου 271. 6. Εφ' όσον, εντός τριών ημερών από της κατασχέσεως, δεν ήθελον καταβληθή τα ως άνω έξοδα και η εγγύησις, τα κατασχεθέντα μεταφορικά μέσα εκποιούνται διά δημοπρασίας, το δε εκπλειστηρίασμα, μετά την αφαίρεσιν των εξόδων φυλάξεως και συντηρήσεως και την καταβολήν αυτών εις τον δικαιούχον, κατατίθενται εις το Ταμείον Παρακαταθηκών και Δανείων. 7. Μετά την έκδοσιν της δικαστικής αποφάσεως το κατατειθεμένον εκπλειστηρίασμα ή η εγγύησις αποδίδονται εις τον ιδιοκτήτην, εάν η απόφασις είναι αθωωτική, άλλως καταπίπτουν υπέρ του Δημοσίου. Τα έξοδα φυλάξεως οπωσδήποτε δεν επιστρέφονται. Άρθρο 271 1. Κατάσχονται και δημεύονται παρά των δασικών, αστυνομικών ή οργάνων της αγροφυλακής τα δασικά προϊόντα:

α) Τα υλοτομούμενα, κατασκευαζόμενα ή συλλεγόμενα άνευ αδείας υλοτομίας ή εγκρίσεως ατελούς υλοτομίας της δασικής αρχής, προκειμένου δε περί μη δημοσίων δασών και άνευ αδείας του ιδιοκτήτου ή διακατόχου του δάσους όπου απαιτείται τοιαύτη άδεια. β) Τα υλοτομούμενα, κατασκευαζόμενα ή συλλεγόμενα, δυνάμει αδείας ή εγκρίσεως ατελούς υλοτομίας της δασικής αρχής ή αδείας και του ιδοκτήτου προκειμένου, περί μη δημοσίου δάσους, κατά τρόπον αντιβαίνοντα εις τας περί τρόπου υλοτομίας, κατασκευής ή συλλογής δασικών προϊόντων διατάξεις. γ) Τα μεταφερόμενα προ της εξελέγξεως πέραν του τόπου της καταμετρήσεως. δ) Τα μεταφερόμενα μετά την εξέλεγξιν, αλλά προ της εκδόσεως της συμπληρωματικής αδείας, κατασχομένου και δημευομένου εν τη περιπτώσει ταύτη ποσού ουχί μείζονος του διαπιστωθέντος πλεονάσματος. ε) Η εκ δημοσίων δασών μεταφερομένη ρητίνη άνευ αδείας της δασικής αρχής. ς) Τα μεταφερόμενα βαλανίδια και κεράτια άνευ καταβολής του κατά το άρθρ. 165 καθοριζομένου φόρου ή μισθώματος. ζ) Τα παρανόμως και άνευ δασονομικών εγγράφων μεταφερόμενα ή πωλούμενα δασικά προϊόντα. 2. Τα ως άνω κατασχόμενα δασικά προϊόντα, ευθύς μετά την κατάσχεσιν διατίθενται άνευ δημοπρασίας υπό του προϊσταμένου του οικείου δασαρχείου, είτε εις αγαθοεργά ή άλλα κοινωφελή ιδρύματα είτε εις δημοσίας υπηρεσίας είτε εις ανεγνωρισμένους συνεταιρισμούς, κατά προτίμησιν υπαλλήλων του Κράτους, επί καταβολή του πενταπλού μισθώματος του οριζομένου υπό του ισχύοντος πίνακος διατιμήσεως, εκτός εάν πρόκειται περί προϊόντων εκ μη δημοσίων δασών, οπότε καταβάλλεται παρά τούτων τίμημα οριζόμενον υπό του νομάρχου. Εις περίπτωσιν καθ' ήν τα κατασχόμενα δασικά προϊόντα δεν αναγκαιούν εις τους ως ανωτέρω οργανισμούς, ιδρύματα, κλπ. εκποιούνται ταύτα διά προχείρου δημοπρασίας, εγκρινομένης υπό του αρμοδίου δασάρχου και προς της εκδόσεως της σχετικής ποινικής αποφάσεως. Το κατά τα άνω τίμημα ή το εκπλειστηρίασμα, προκειμένου περί προϊόντων μη δημοσίων δασών, μετ' αφαίρεσιν του δημοσίου φόρου, αποδίδεται εις τον ιδιοκτήτην ή διακάτοχον του δάσους, εάν ούτος δεν ενέχεται εις την παράνομον υλοτομίαν και δεν απεζημιώθη εξ οιασδήποτε άλλης αιτίας διά την γενομένην εις το δάσος του υλοτομίαν. 3. Ομοίως κατάσχονται και δημεύονται τα παντός είδους εργαλεία, όργανα και σκεύη, των οποίων ο παραβάτης ποιείται χρήσιν προς εκτέλεσιν του αδικήματος, καθώς και τα μεταφορικά μέσα, τα οποία χρησιμοποιούνται κατά την παράονομον υλοτομίαν ή μεταφοράν. Τα κατασχόμενα εργαλεία, όργανα και σκεύη, ως και τα παντός είδους μεταφορικά μέσα (ιστιοφόρα, αυτοκίνητα, δίτροχα, τετράτροχα φορτηγά ζώα κλπ.) εκποιούνται μετά την υπό του δικάζοντος την υπόθεσιν δικαστηρίου επικύρωσιν της κατασχέσεως. Αι ως ανωτέρω δημοπρασίαι ενεργούνται κατά τας διατάξεις περί εκποιήσεως αδεσπότων ή κατασχεθέντων δασικών προϊόντων.

4. Το εκ της εκποιήσεως ως άνω τίμημα, ως και το μίσθωμα της παρ. 2 του παρόντος εισάγονται εις το Κεντρικόν Ταμείον Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών και διατίθενται υπ' αυτού ως έσοδα δασών. 5. Κατ' εξαίρεσιν, προκειμένου περί εργαλείων και μεταφορικών μέσων χρησίμων τη δασική υπηρεσία, ταύτα δεν εκποιούνται αλλά παραδίδονται επί αποδείξει υπό του κατασχόντος εις τον αρμόδιον δασάρχην και χρησιμοποιούνται κατά τας ανάγκας της υπηρεσίας. 6. Εξαιρετικώς δεν κατάσχονται τα φορτηγά ζώα, διά των οποίων μεταφέρονται καυσόξυλα εις συνοικισμούς ή χωρία της διαμονής των μεταφερόντων και τα οποία προορίζονται δι' ατομικάς ανάγκας αυτών. 7. Επί κατασχέσεως των λοιπών φορτηγών ζώων, ταύτα μετά την σύνταξιν της εκθέσεως κατασχέσεως, παραδίδονται επί αποδείξει προς φύλαξιν εις τους ιδιοκτήτας των, οριζομένους ως μεσεγγυούχους και ευθυνομένους διά την διατροφήν και φύλαξιν αυτών μέχρις εκδόσεως της σχετικής αποφάσεως, διά της οποίας θα καθορίζεται η περαιτέρω τύχη τούτων. Εάν δεν είναι δυνατή ή εάν είναι επικίνδυνος η παράδοσις του ζώου εις τον ιδιοκτήτην, τούτο, κατ' ελευθέραν, κρίσιν του οικείου δασάρχου, παραδίδεται επί αποδείξει, εις οιονδήποτε τρίτον αναλαμβάνοντα την διατροφήν και την φύλαξίν του, οπότε τα έξοδα ταύτα βαρύνουν τον ιδιοκτήτην μεν του ζώου, αν τούτο διά της δικαστικής αποφάσεως αποδοθή εις αυτόν, το εκπλειστηρίασμα δε, εφ' όσον εκποιηθή διά δημοπρασίας. 8. Διά Δ/τος δύναται να ορισθούν και άλλαι περιπτώσεις κατασχέσεως δασικών προϊόντων. Άρθρο 272 'Οταν αθωωτική απόφασις ή βούλευμα διατάσση την απόδοσιν των κατασχεθέντων δασικών προϊόντων, εκ του εκπλειστηριάσματος αυτών ή της κατατεθειμένης εγγυήσεως αφαιρείται υπέρ του Δημοσίου ο φόρος ή το μίσθωμα αυτού, εφ' όσον δεν έχει καταβληθή, υπολογιζόμενον επί τη βάσει της διατιμήσεως της ισχυούσης κατά τον χρόνον καταβολής του οφειλομένου φόρου ή μισθώματος των δασικών προϊόντων. Τα αυτά ισχύουν και διά την περίπτωσιν, καθ' ήν δεν έχουν εκποιηθή τα προϊόντα ταύτα. Άρθρο 273 1. Ο κατά παράβασιν των σχετικών διατάξεων του παρόντος κώδικος, των οικείων Δ/των και των εκδιδομένων οδηγιών, συντάσσων ή εκδίδων αδείας υλοτομίας, πρωτόκολλα εξελέγξεως ή πιστοποιήσεις δασικός υπάλληλος, ως και ο τελωνειακός υπάλληλος, ο θεωρών διασάφησιν μεταφοράς δασικών προϊόντων μη συνοδευομένην υπό των απαιτουμένων δασικών εγγράφων ή καθ' υπέρβασιν του εν αυτοίς αναγραφομένου ποσού, τιμωρείται διά προστίμου και εάν ενήργησε δολίως διά φυλακίσεως ενός μηνός μέχρις ενός έτους, ασχέτως προς επιβληθείσαν τυχόν πειθαρχικήν ποινήν.

2. Τα όργανα της δασοφυλακής, της αστυνομίας, της αγροφυλακής, της τελωνειακής αρχής ή οι οικονομικοί και σιδηροδρομικοί υπάλληλοι, λαμβάνοντες γνώσιν παραβάσεως των διατάξεων του παρόντος, εάν δεν προβούν αμέσως εις την μήνυσιν της παραβάσεως, τιμωρούνται ως συνεργοί της πράξεως. 3. Δασικά εν γένει όργανα αγροφυλακής ή αστυνομικά όργανα, τα οποία εκ προθέσεως ή βαρείας αμελείας συλλαμβάνουν ζώα βόσκοντα εντός μη απαγορευομένης εκτάσεως, τιμωρούνται διά χρηματικής ποινής ή φυλακίσεως μέχρι τριών μηνών ή και δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων, επιφυλασσομένων και των οριζομένων εν τω άρθρ. 585 του κώδικος ποινικής δικονομίας. Άρθρο 274 1. Προκειμένου περί δασικών προϊόντων, παρανόμως αποληφθέντων ή απολαμβανομένων, ως και των άνευ δασονομικών εγγράφων μεταφερθέντων ή μεταφερομένων, εφ' όσον γεννώνται βάσιμοι αμφιβολίαι περί του επιβαλλομένου της ποινικής διώξεως του υπαιτίου, είτε λόγω του τυπικού της παραβάσεως είτε δι' έλλειψιν δόλου εκ μέρους αυτού είτε δι' αδυναμίαν συμμορφώσεώς του προς τον Νόμον διά λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεώς του, δεν συντάσσεται μήνυσις, αλλ' επιβάλλεται συντηρητική κατάσχεσις επί των τυχόν παρανόμως αποληφθέντων ή μεταφερθέντων δασικών προϊόντων, η όλη δε αλληλογραφία μετά της τυχόν παρά ταύτα συνταγείσης μηνύσεως υποβάλλεται υπό του προϊσταμένου του δασαρχείου μετά της σχετικής προτάσεως προς τον νομάρχην. 2. Ο νομάρχης αποφαίνεται, αν δέον να γίνη ποινική δίωξις του υπαιτίου ή όχι, αποδιδομένων εν τη δευτέρα περιπτώσει των τυχόν κατασχεθέντων δασικών προϊόντων εις αυτόν, επί καταβολή μέχρι του τετραπλού του αντιστοίχου μισθώματος ή δικαιώματος του Δημοσίου (φόρου), αναλόγως του βαθμού και του είδους της παραβάσεως. Άρθρο 275 1. Πας δημόσιος, δημοτικός ή κοινοτικός υπάλληλος, λαμβάνων γνώσιν οιουδήποτε δασικού αδικήματος, διαπραττομένου εν τη περιφερεία του, υποχρεούται επί ποινή φυλακίσεως μέχρι τριών μηνών και χρηματικής ποινής, ανεξαρτήτως της πειθαρχικής διώξεώς του, να λαμβάνη πάραυτα παν μέτρον ενδεικνυόμενον διά την καταστολήν του διαπραττομένου δασικού αδικήματος και να ειδοποιή συγχρόνως τον προϊστάμενον του αρμοδίου δασαρχείου ή τον προϊστάμενον του πλησιεστέρου αστυνομικού τμήματος ή σταθμού ή το πλησιέστερον δασικόν όργανον. 2. Αι αστυνομικαί αρχαί και τα όργανα της χωροφυλακής και αγροφυλακής υποχρεούνται να παρέχουν προθύμως πάσαν συνδρομήν ζητουμένων υπό των δασικών οργάνων και να επιλαμβάνωνται της διώξεως των διαπραττομένων εις την περιφέρειάν των δασικών αδικημάτων, εφ' όσον δεν επελήφθησαν ταύτης τα αρμόδια δασικά όργανα, τιμωρούμενα εν εναντία περιπτώσει, κατά τας διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου. 3. Σιδηροδρομικοί υπάλληλοι, οδηγοί αυτοκινήτων και παντός είδους μεταφορικών μέσων, μη εξυπηρετούντες κατά προτίμησιν δασικούς υπαλλήλους και όργανα της δασικής υπηρεσίας εις την μετακίνησιν αυτών προς εκτέλεσιν υπηρεσίας,

τιμωρούνται διά φυλακίσεως μέχρι τριών μηνών ή χρηματικής ποινής ή δι' αμφοτέρων των ποινών. Άρθρο 276 1. Οι παραβάται των περί απαγορεύσεως βοσκής δασικών αστυνομικών διατάξεων ως και εκείνοι, κατ' εντολήν των οποίων ενεργούν ούτοι, τιμωρούνται συμφώνως προς την παρ. 3 του άρθρ. 268 του παρόντος κώδικος. 2. Θεωρούνται ως εντειλάμενοι την παράνομον βοσκήν και ως τοιούτοι τιμωρούνται, κατά την προηγουμένην παράγραφον, οι ιδιοκτήται ή οι διακάτοχοι των δασών και επί νομικών προσώπων ο έχων την διοίκησιν αυτών, εκτός εάν δια συμβολαιογραφικών πράξεων περί παραχωρήσεως της βοσκής ή άλλων αποδεικτικών μέσων ήθελον αποδείξει, ότι είναι ανεύθυνοι διά την παράνομον βοσκήν. Άρθρο 277 1. Ποίμνια βόσκοντα εντός δασών ή δασικών εκτάσεων, εις τας οποίας η βοσκή είναι απηγορευμένη διά διατάξεως της δασικής αρχής, υπόκεινται εις σύλληψιν εν όλω ή εν μέρει παρά των δασικών ή αστυνομικών οργάνων ή των οργάνων της αγροφυλακής, δικαιουμένων να ζητήσουν την συνδρομήν και άλλων δημοσίων υπαλλήλων ή ιδιωτών. 2. Ο πλησιέστερος αστυνομικός σταθμός ή πρόεδρος κοινότητος, εν ελλείψει ή αδυναμία δασικού σταθμού, υποχρεούται εις φύλαξιν και διατροφήν των συλληφθέντων ζώων. Ταύτα αποδίδονται εις τον ιδιοκτήτην, εάν ήθελε καταβάλει λόγω εγγυήσεως δραχ. είκοσι δι' έκαστον μικρόν και δραχ. πεντήκοντα δι' έκαστον μεγάλον ζώον. 3. Τα καταβλητέα σύλληπτρα και έξοδα διατροφής των ζώων καθορίζονται υπό του δικάζοντος το αδίκημα δικαστού, εισπραττόμενα επ' ακροατηρίω υπό του γραμματέως του δικαστηρίου και αποδιδόμενα εις τον δικαιούχον επί αποδείξει εφ' απλού, συμψηφιζομένης ή εν αθωώσει επιστρεφομένης της καταβληθείσης εγγυήσεως. 4. Εάν εντός πέντε ημερών ο ιδιοκτήτης των συλληφθέντων ζώων δεν ήθελε ζητήσει ταύτα, εκποιούνται διά δημοπρασίας παρά του προέδρου της κοινότητος και της δασικής ή αστυνομικής αρχής, το δε εκπλειστηρίασμα, μετά την αφαίρεσιν των δαπανών διατροφής και φυλάξεως, αι οποίαι δίδονται εις τον φυλάξαντα, παρακατατίθεται εις το Ταμείον Παρακαταθηκών και Δανείων. 5. Εάν ο υπαίτιος της παρανόμου βοσκής αθωωθή διά δικαστικής αποφάσεως, επιστέφεται εις τον ιδιοκτήτην των συλληφθέντων ζώων το διά την απόδοσιν των ζώων κατά την προηγουμένην παράγραφον καταβληθέν ποσόν ή το παρακατατεθέν εις το Ταμείον εκπλειστηρίασμα, ουχί δε και τα καταβληθέντα έξοδα διατροφής και φυλάξεως των ζώων. Εάν επακολουθήση καταδικαστική απόφασις, διατάσσεται υπό του δικαστηρίου εν τη αυτή αποφάσει υπέρ του Δημοσίου και των συλλαβόντων τα ζώα κατάθεσις του καταβληθέντος διά την απόδοσιν των ζώων ποσού ή του εκπλειστηριάσματος.

Άρθρο 278 1. Οσάκις αι επ' αυτοφόρω παραβάσεις των περί απαγορεύσεων βοσκής διατάξεων εκδικάζονται αμέσως κατά την διαδικασίαν της εκδικάσεως των επ' αυτοφόρω αδικημάτων, το δικαστήριον οφείλει, πλην της επιβολής της οριζομένης εις το άρθρ. 268 ποινής, να διατάξη και την δήμευσιν τουλάχιστον του ενός δεκάτου του αριθμού των παρανόμως βοσκόντων ζώων, πάντως δε ενός ζώου. 2. Τα δημευθέντα ζώα εκποιούνται διά δημοπρασίας υπό της δασικής αρχής όσον το δυνατόν ταχύτερον. Εκ του ποσού του εκπλειστηριάσματος ο συλλαβών λαμβάνει τα κατά το άρθρ. 277 σύλληπτρα, το δε υπόλοιπον εισάγεται εις το δημόσιον ταμείον. Εάν προβλέπεται, ότι η διά δημοπρασίας εκποίησις είναι αδύνατος, λόγω ελλείψεως πλειοδοτών ή δι' άλλους λόγους, τα δημευθέντα ζώα δύνανται να πωληθούν εις τον καταδικασθέντα άνευ δημοπρασίας, επί καταβολή της αγοραίας αυτών αξίας. 3. Αι επ' αυτοφώρω παραβάσεις των περί απαγορεύσεως βοσκών διατάξεων, δύναται να εκδικάζωνται επί τόπου. Εν τοιαύτη περιπτώσει, πλήν των εν τη πρώτη παραγράφω ποινών, το δικαστήριον επιβάλλει εις βάρος του καταδικασθέντος και τα έξοδα της επί τόπου μεταβάσεως του δικαστηρίου. Άρθρο 279 Αι παραβάσεις των εκάστοτε ισχυουσών διατάξεων περί κανονισμού της ρητινοσυλλογής των δασών, τιμωρούνται κατά τας διατάξεις του άρθρ. 268, θεωρούνται δε ως επιβαρυντική περίπτωσις. Κατά τας αυτάς διατάξεις τιμωρούνται οι βλάπτοντες, καταστρέφοντες ή αφαιρούντες δοχεία ρητίνης, τοποθετημένα επί δημοσίων ή μη πευκοδένδρων. Άρθρο 280 1. Οι επί δημοσίω δασών, δασικών εκτάσεων, τοιούτων μερικώς δασοσκεπών ή χορτολιβαδικών εδαφών, κεκτημένων λόγω θέσεως ή συστάσεως ή εκτάσεως εξαιρετικήν σημασίαν, επιχειρούντες καταπάτησιν ή δημιουργίαν ανυπάρκτων δικαιωμάτων διά ψευδών ή εικονικών τίτλων ή δικών, εις τας οποίας δεν μετέσχε το Δημόσιον ή διά συστάσεως πρός τον σκοπόν τούτον συνεταιρισμών μετά τρίτων ή δι' απατηλής μεταβιβάσεως δικαιωμάτων εις αγνοούντας την ανυπαρξίαν αυτών ή δι' εμπλοκής της υπηρεσίας εις αλλεπαλλήλους απασχολήσεις και ενεργείας, αποληγούσας εις ακύρωσιν ή περιγραφήν ή εξασθένησιν ή αμφισβήτησιν των δικαιωμάτων του Δημοσίου ή διά τρόπων συνιστώντων εξαπάτησιν ή καθ' οιονδήποτε τρόπον ή μέσον τείνοντα όπως παραστήση υπό νόμιμον εμφάνισιν, αξιώσεις καταδήλως αθεμήτους, ως και αποδεχόμενοι μεταβίβασιν δικαιωμάτων, εν γνώσει της εικονικότητος και ανυπαρξίας αυτών παρά τω δικαιοπαρόχω, αφ' ενός μεν αποβάλλονται διοικητικώς εκ της τυχόν καταβληθείσης εκτάσεως, αφ' ετέρου δε τιμωρούνται διά φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματικής ποινής τουλάχιστον 100.000 δραχμών, εφ' όσον δι' άλλων διατάξεων νόμου η πράξις δεν τιμωρείται αυστηρότερον. 2. Εις περίπτωσιν, καθ' ήν πρωτόκολλον διοικητικής αποβολής καταστή τελεσίδικον και επιχειρηθή παρά του αποβληθέντος ανακατάληψις της εξ ης απεβλήθη εκτάσεως,

επιβάλλονται κατ' αυτού ποινή φυλακίσεως τουλάχιστον τεσσάρων μηνών και χρηματική ποινή τοιαύτη μέχρις 20.000 δραχμών. 3. Επί μεταβιβάσεως κυριότητος ή οιουδήποτε ετέρου εμπραγμάτου δικαιώματος επί δάσους ή δασικής εκτάσεως, αιτία πωλήσεως, δωρεάς, προικός ή ετέρας πράξεως εν ζωή, ο μεταβιβάζων υποχρεούται όπως, κατά τυχόν κατάρτισιν του οριστικού συμβολαίου, προσαγάγη επί ποινή απολύτου ακυρότητος της δικαιοπραξίας, εις τον συμβολαιογράφον, υποχρεούμενον να κάμη μνείαν εν τω συμβολαίω, δήλωσίν του συντεταγμένην κατά τα οριζόμενα εν τω Ν.Δ. 105/1969, εν η να δηλούται, ότι ουδέποτε το Δημόσιον διεξεδίκησε κυριότητα ή έτερον εμπράγματον δικαίωμα του μεταβιβάζοντος επ' αυτής και, εφ' όσον ηγέρθη τοιαύτη διεκδίκησις ή αμφισβήτησις, να δηλούται ότι η κυριότης του μεταβιβάζοντος ή έτερον εμπράγματον δικαίωμα εκρίθη κατ' έναντι του Δημοσίου είτε δι' αποφάσεως της Διοικήσεως, είτε διά τοιαύτης οριστικής και τελεσίδικου των τακτικών δικαστηρίων. Εν περιπτώσει υποβολής υπό του μεταβιβάζοντος δηλώσεως, δι' ης ούτος δηλοί σχετικήν διεκδίκησιν ή αμφισβήτησιν του Δημοσίου, ο συμβολαιογράφος υποχρεούται όπως απόσχη της συντάξεως του συμβολαίου. Δι' αποφάσεως των Υπουργών Δικαιοσύνης και Εθνικής Οικονομίας, είναι δυνατόν να καθορισθή ο τύπος και το περιεχόμενον της ως άνω δηλώσεως. Συμβολαιογράφος, συντάσσων πράξεις μεταβιβαστικάς της κυριότητος, ή ετέρου εμπραγμάτου δικαιώματος επί δάσους ή δασικής εκτάσεως, άνευ τηρήσεως των ως άνω διατάξεων, ως και οι διά του υπογραφέντος συμβολαίου συμβληθέντες, τιμωρούνται διά φυλακίσεως μέχρι δύο ετών, επιφυλασσομένων των διατάξεων περί πειθαρχικής ευθύνης του συμβολαιογράφου. 4. Οι παραβάται των διατάξεων του παρόντος άρθρου, συλλαμβανόμενοι επ' αυτοφόρω, δικάζονται κατά την, υπό των διατάξεων του άρθρ. 417 και επόμενα του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας, καθοριζομένην διαδικασίαν. Άρθρο 281 Καταργήθηκε από την περ. α' παρ. 1 άρ. 79 Ν. 998/1979 (ΦΕΚ. Α' 289). Άρθρο 282 1. Ο άνευ αδείας του στρατιωτικού διοικητού της παραμεθορίου περιοχής εκχερσών δασικήν έκτασιν ή βόσκων ζώα τιμωρείται διά φυλακίσεως εξ μηνών μέχρι δύο ετών ή χρηματικής ποινής ή και δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων. 2. Εργάται υλοτόμοι ή ανθρακοποιοί, μη εφωδιασμένοι διά πιστοποιητικού ταυτότητος εκδιδομένου υπό του διοικητού του στρατιωτικού τομέως εις την περιοχήν του οποίου μέλλουν να εργασθούν, ως και εκείνοι, οι οποίοι χρησιμοποιούν τοιούτους εργάτας, τιμωρούνται διά φυλακίσεως δύο μηνών μέχρις ενός έτους ή χρηματικής ποινής ή και δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων. Άρθρο 283 Καταργήθηκε από την περ. α' παρ. 1 άρ. 79 Ν. 998/1979 (ΦΕΚ. Α' 289).

Άρθρο 284 Καταργήθηκε από την περ. α' παρ. 1 άρ. 79 Ν. 998/1979 (ΦΕΚ. Α' 289). Άρθρο 285 Καταργήθηκε από την περ. α' παρ. 1 άρ. 79 Ν. 998/1979 (ΦΕΚ. Α' 289). Άρθρο 286 1. Ο καθ' οιονδήποτε τρόπον καταστρέφων, αφαιρών ή μετατοπίζων ορόσημα δάσους ή μερικώς δασοσκεπών εκτάσεων ή χορτολιβαδικών εδαφών, τοποθετηθέντα κατ' εφαρμογήν των διατάξεων του Δασικού Κώδικος, ως και τοπογραφικάς σημάνσεις ή οδοσημάνσεις εντός του εθνικού δρυμού, αισθητικού δάσους και διατηρετέου μνημείου της φύσεως, τιμωρείται διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους, ή διά χρηματικής ποινής ή δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων, θεωρουμένης ως επιβαρυντικής της περιπτώσεως, καθ' ήν ο ένοχος είναι όμορος ιδιοκτήτης. 2. Οι παραβαίνοντες τας διαταιες των παρ. 1 και 2 του άρθρ. 80 τιμωρούνται διά φυλακίσεως τουλάχιστον 3 μηνών και διά χρηματικής ποινής. Τα χρησιμοποιούμενα μέσα, διά την εκτέλεσιν της παρανόμου πράξεως, κατάσχονται και δημεύονται εκποιούμενα ή καταστρεφόμενα, κατά τα κεκανομισμένα. 3. Οι παραβάται των διατάξεων του εδάφ. β' της παρ. 3 του άρθρ. 80 τιμωρούνται, εφ' όσον ειδικαί διατάξεις νόμων δεν ορίζουν άλλως, διά προστίμου ή κρατήσεως ή και δι' αμφοτέρων των ποινών, εάν εκ των παραβάσεων τούτων ουδεμία επήλθε ζημία ή η προξενηθείσα τοιαύτη δεν υπερβαίνει τας 1.000 δραχμάς. Εάν η ζημία υπερβαίνη τας 1.000 δραχμάς, οι παραβάται τιμωρούνται διά φυλακίσεως μέχρις 6 μηνών". [Το άρθρ. 286 αντικαταστάθηκε ως άνω από το άρθρ. 15 Ν.Δ. 996/1971] Άρθρο 287 1. Οι παραβαίνοντες τας διατάξεις των παρ. 3 και 4 του άρθρ. 252, τιμωρούνται διά κρατήσεως και διά στερήσεως της αδείας θήρας επί εν έτος. 2. Ο παρά την διάταξιν της παρ. 6 του άρθρ. 252 χρησιμοποιών προς θήραν ελαστικήν σφενδόνην, κράχτας, ομοιώματα και μιμητικάς φωνάς των θηραμάτων, τιμωρείται διά κρατήσεως ή προστίμου. 3. Διά κρατήσεως ή προστίμου ή δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων τιμωρούνται: α) (παραλείπεται ως μη ισχύουσα). β) (παραλείπεται ως μη ισχύουσα). γ) Οι παραβαίνοντες τας διατάξεις των παρ. 3 και 4 του άρθρ. 258. δ) Οι παραβαίνοντες τας διατάξεις της παρ. 5 του άρθρ. 259. ε) Οι παραβαίνοντες τας διατάξεις της παρ. 2 του άρθρ. 252". 4. Οι παραβαίνοντες τας διατάξεις των παρ. 1 και 3 του άρθρ. 259 τιμωρούνται κατά τας διατάξεις της παρ. 3 του άρθρ. 268. 5. Οι παραβαίνοντες τας διατάξεις της παρ. 1 του άρθρ. 258 τιμωρούνται διά φυλακίσεως τουλάχιστον τριών μηνών. Η επιβαλλομένη ποινή φυλακίσεως, λόγω παρανόμου θήρας διά μηχανοκινήτων μέσων ή ασκήσεως ταύτης διά προβολέων ως και η τοιαύτη λόγω της θήρας ελάφου, δορκάδος, αιγαγρού, φασιανού, τετράωνος (αγριοπετεινού), δεν μετατρέπεται εις χρηματικήν. 6. (παραλείπεται ως μη ισχύουσα). 7. Οι εκ προθέσεως ή αμελείας παραβαίνοντες τας διατάξεις του άρθρ. 256 τιμωρούνται διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους ή διά χρηματικής ποινής. 8.

(Καταργήθηκε με το Ν. 2168/1993 (ΦΕΚ. Α' 147) άρ. 38 παρ. 1β). 9. Οι παραβαίνοντες τας διατάξεις των παρ. 2 και 8 του άρθρ. 254 τιμωρούνται διά φυλακίσεως μέχρι δύο ετών. 10. Διά φυλακίσεως μέρχι δύο ετών ή διά χρηματικής ποινής ή δι' αμφοτέρων τιμωρούνται: α)(παραλείπεται ως μη ισχύουσα). β) Ο θηρεύων κατά χρόνον μη εμπίπτοντα εντός της κυνηγετικής περιόδου. γ) Ο άνευ αδείας θήρας φονεύων ενδημικόν θήραμα. 11. Διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους ή διά χρηματικής ποινής ή δι' αμφοτέρων τιμωρούνται: α) Οι εκ προθέσεως ή εξ αμελείας παραβαίνοντες τας διατάξεις της παρ. 3 του άρθρ. 257. β) Οι εκ προθέσεως ή εξ αμελείας παραβαίνοντες τας διατάξεις της παρ. 2 του άρθρ. 258. γ) Οι παραβαίνοντες την διάταξιν της παρ. 5 του άρθρ. 261. δ) Οι θηρεύοντες άνευ αδείας θήρας. ε) Οι αρνούμενοι να υποστούν την κατά την παρ. 2 του άρθρ. 289 έρευναν. 12. (παραλείπεται ως μη ισχύουσα). 13. Ο κατά παράβασιν των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρ. 252 θηρεύων διά πυροβόλου πολεμικού όπλου ή αεροβόλου ή άλλου είδους όπλου, μη συνήθους κυνηγετικού, τιμωρείται διά φυλακίσεως τουλάχισοτν δύο μηνών και μέχρι δύο ετών, ως και διά χρηματικής ποινής. 14. Εις τον καταδικαζόμενον διά την θανάτωσιν ή σύλληψιν ελάφου, δορκάδος, αγριόγιδου, παντός είδους αιγαγρού (αγριοκάτσικου), τετράωνος (αγριοπετεινού) και φασιανού, επιβάλλεται διά της καταδικαστικής αποφάσεως και χρηματική αποζημίωσις υπέρ του Κεντρικού Ταμείου Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών (Κεφάλαιον Θήρας), καθοριζομένη ως εξής: Δι' έκαστην έλαφον ποσόν δραχ. 10.000, δι' εκάστην δορκάδα, αγριόγιδον και αίγαγρον Κρήτης ποσόν 5.000 δραχμών. Διά δε τα λοιπά είδη αιγάγρων ποσόν 4.000 δραχμών και δι' έκαστον τετράωνον (αγριοπετεινόν), φασιανόν ή αφαίρεσιν των ωών των ποσόν 500 δραχμών. Τα, ως άνω, ποσά δύνανται να αυξάνωνται δι' αποφάσεως του Υπουργού Γεωργίας. 15. Η ιδιότης του καταδικαζομένου ως δημοσίου, δημοτικού ή κοινοτικού υπαλλήλου ή ως ανήκοντος εις τας ενόπλους δυνάμεις ή τα σώματα ασφαλείας ή ως μέλους διοικητικού συμβουλίου κυνηγετικής οργανώσεως, αποτελεί ιδιαιτέραν επιβαρυντικήν περίπτωσιν. "16. Η καταδικαστική απόφασις εις πταισματικάς ποινάς είναι εκκλητή. Η ποινή της κρατήσεως δεν δύναται να είναι ελάσσων των 10 ημερών. Κατά τα λοιπά, ισχύουν αι διατάξεις των άρθρ. 55 και 57 του Ποινικού Κώδικος". "17. Οι παραβάται των διατάξεων της παρ. 5 του άρθρ. 252 τιμωρούνται διά φυλακίσεως μέχρι 2 ετών και διά χρηματικής ποινής ή και διά μιας των ποινών τούτων, εις περίπτωσιν αμελείας. 18. Οι παραβάται των περί θήρας αστυνομικών διατάξεων τιμωρούνται διά κρατήσεως μέχρι 6 μηνών και διά προστίμου τουλάχιστον 1.000 δραχμών, τα δε μέσα, δι' ών ενεργείται η παράβασις, κατάσχονται και δημεύονται, κατά τας διατάξεις του άρθρ. 288". "19. 'Οσοι δεν σφραγίζουν τα κυνηγετικά των όπλα συμφώνως προς την εν παρ. 4 του άρθρ. 252 απόφασιν του Υπουργού Γεωργίας αλλά εκπροθέσμως και εντός 15 ημερών από της λήξεως της αναφερομένης εν αυτή προθεσμίας, τιμωρούνται διοικητικώς διά ποινής του προστίμου καθοριζομένης, διά της αυτής αποφάσεως, από δραχμών 1000 κατ' ελάχιστον μέχρι δραχμών 10.000 κατ' ανώτατον όριον υπέρ του Κεντρικού Ταμείου Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών, (Κεφάλαιον Θήρας). Το πρόστιμον τούτο καταβάλλεται κατά την έκδοσιν της αδείας. Μετα την πάροδον των ως άνω 15 ημερών οι παραλείψαντες την σφράγισιν ως και οι αποσφραγίζοντες τα κυνηγετικά των όπλα τιμωρούνται διά του ως άνω προστίμου και προσέτι και ποινικώς, στερούνται δε αδείας θήρας δι' εν κυνηγετικόν έτος, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος της δίκης. 20. Οι παραβαίνοντες τας διατάξεις της παρ. 5 του άρθρ. 80 του Ν.Δ. 86/1969 τιμωρούναι διά φυλακίσεως μέχρι δύο ετών και διά χρηματικής ποινής ουχί κατωτέρας των δέκα χιλιάδων δραχμών. 21. Διά παραβάσεις αίτινες λαμβάνουν χώραν εντός των ελεγχομένων κυνηγετικών περιοχών ισχύουν τα κάτωθι: α) Διά κρατήσεως ή προστίμου ή δι' αμφοτέρων των ποινών

τούτων τιμωρούνται: αα) Η διάβασις παντός, κυνηγού ή μη, δι' όπλου, διά μέσου των κυνηγετικών περιχών άνευ αδείας της Δασικής Αρχής. Η διάβασις επιτρέπεται μόνον εφ' όσον τα όπλα είναι λελυμένα και εντός θήκης. ββ) Η κυκλοφορία των οχημάτων, διά ταχύτητος μεγαλυτέρας των ενδείξεων των ειδικών πινακίδων, η χρήσις παρά τούτων ηχητικών οργάνων και συσκευών, εκτυφλωτικών φώτων και προβολέων. γγ) Η κατασκήνωσις παντός ατόμου άνευ αδεάις της αρμοδίας Δασικής Αρχής. δδ) Η εισαγωγή ή διέλευσις ποιμνίων ή ζώων άνευ αδείας των Κτηνιατρικών Αρχών ως και αι πτηνοτροφικαί εγκαταστάσεις άνευ αδείας των Δασικών Αρχών και άνευ υγειονομικού ελέγχου. εε) Η ολοκληρωτική δέσμευσις της ροής των υδάτων, κατά την κατασκευήν αρδευτικού δικτύου ή διευθέτησιν χειμάρρων ή ετέρων έργων. β) Διά φυλακίσεως μέχρι 2 ετών ή διά χρηματικής ποινής ή δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων τιμωρούναι: αα) Διά θήρευσιν εξ αποστάσεως μεγαλυτέρας των 40 μέτρων, πλην των ευγενών θηραμάτων. ββ) Διά θήραν μη ανεπτυγμένων θηραμάτων, διά σύλληψιν παντός είδους θηράματος, καταστροφήν ή διατάραξιν φωλεών, συλλογήν ωών, μόλυνσιν ποτιστρών, και διατάραξιν της πανίδος εν γένει. γγ) Διά παράβασιν της παρ. 16 του άρθρ. 254. γ) Τυχόν έτεραι παραβάσεις εντός των ελεγχομένων κυνηγετικών περιοχών τιμωρούνται κατά τας γενικάς διατάξεις του παρόντος". "22. Όποιος κατέχει, εισάγει διακινεί, διαθέτει καθ' οιονδήποτε τρόπο είδη του άρθρου 258 παρ. 6 περ. β' χωρίς άδεια ή με άδεια πλαστή ή που φέρει αλλοιώσεις τιμωράται με φυλάκιση από δύο (2) μήνες έως ένα (1) έτος και σε περίπτωση υποτροπής με φυλάκιση δύο (2) ετών. 23. Όποιος αρνείται ή παρακωλύει ή κωλυσιεργεί τη διενέργεια των ελέγχων από τα ελεγκτικά όργανα στα είδη του άρθρου 258 παρ. 6 περ. β' ή αρνείται την παροχή πληροφοριών ή παρέχει ψευδείς πληροφορίες τιμωρείται με φυλάκιση από έναν (1) έως έξι (6) μήνες. 24. Υπεύθυνοι κατά των οποίων ασκείται ποινική δίωξη και επιβάλλονται οι ποινές των παραγράφων 22 και 23 είναι στις προσωπικές επιχειρήσεις οι επιχειρηματίες, στις ομόρρυθμες εταιρείες οι ομόρρυθμοι εταίροι, στις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης οι διαχειριστές και στους συνεταιρισμούς και τις ανώνυμες εταιρίες ο ορισθείς υπεύθυνος ή, σε περίπτωση που δεν έχει ορισθεί υπεύθυνος, τα μέλη του οργάνου διοίκησης. Άρθρο 288 1. Τα κατά παράβασιν των διατάξεων του παρόντος κώδικος κατεχόμενα, κατασκευαζόμενα, πωλούμενα ή χρησιμοπιούμενα παντός είδους όραγανα κλπ. μέσα, σκοπόν έχοντα την θήραν, σύλληψιν ή θανάτωσιν εν γένει αγρίων ζώων, (θηλαστικών και πτερωτών), ασχέτως εποχής, κατάσχονται. Το αρμόδιον ποινικόν δικαστήριον διατάσσει την δήμευσιν των κατασχεθέντων και τα μεν απηγορευμένα μέσα καταστρέφονται, τα δε άλλα εκποιούνται παρ' επιτροπής, οριζομένης παρά του εισαγγελέως και αποτελουμένης εκ του προϊσταμένου της δασικής αρχής, ενός δημοσίου υπαλλήλου και ενός αντιπροσώπου του κυνηγετικού συλλόγου, διά δημοπρασίας, του εκπλειστηριάσματος κατατιθεμένου υπερ του Κεντρικού Ταμείου Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών (Κεφάλαιον Θήρας). Αι ανωτέρω διατάξεις της παρούσης παραγράφου έχουν εφαρμογήν και επί καταδίκης διά παράβασιν της διατάξεως της παρ. 2 του άρθρ. 252. 2. Τα εκ παρανόμου θήρας προερχόμενα θηράματα κατάσχονται και εκποιούνται αμέσως υπό του κατάσχοντος ταύτα υπαλλήλου επί παρουσία ετέρου δημοσίου, δημοτικού ή κοινοτικού υπαλλήλου και εν απουσία τούτων επί παρουσία δύο μαρτύρων, του πρακτικού εκποιήσεως μη υποκειμένου εις έγκρισιν ετέρας ανωτέρας αρχής. Το εκπλειστηρίασμα, εάν η απόφασις του δικαστηρίου είναι αθωωτική, αποδίδεται εις τον αθωωθέντα, άλλως κατατίθεται υπέρ του Κεντρικού Ταμείου Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών

(Κεφάλαιον Θήρας). 3. Εάν δι' οινδήποτε λόγον τα όπλα, δίκτυα, παγίδες και λοιπά μέσα παρανόμου θήρας δεν έχουν κατασχεθή και ο κάτοχος τούτων καταδικάζεται, διατάσσεται υποχρεωτικώς διά της καταδικαστικής αποφάσεως και η δήμευσις τούτων, η περαιτέρω δε τύχη των διέπεται κατά τα εν τη παρ. 2 οριζόμενα. Εις περίπτωσιν μη παραδόσεως των πειστηρίων αδικαιολογήτως, ο καταδικασθείς υποχρεούται διά της καταδικαστικής αποφάσεως εις την πληρωμήν της αξίας τούτων, καθοριζομένης υπό του δικαστηρίου υπέρ του Κεντρικού Ταμείου Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών (Κεφάλαιον Θήρας), η οποία όμως δεν πρέπει να είναι κατωτέρα των 200 δραχμών, προκειμένου δε περί όπλων κατωτέρα των 2.000 δραχμών και προκειμένου περί μέσων μεταφοράς κατωτέρα των 2.000 δραχμών διά τα δίκυκλα και τρίκυκλα και των 20.000 δραχμών διά τα λοιπά μηχανοκίνητα μέσα. 4. Εάν ο ένοχος της παρνόμου θήρας έλαβεν εις την κατοχήν του τα εις δήμευσιν κατά το παρόν άρθρον υποκείμενα δι' αδικήματος, τότε αποδίδονται μεν ταύτα τω δικαιούχω, αντί δε της δημεύσεως επιβάλλεται των ενόχω χρηματική ποινή ίση προς την αξίαν των αποδιδομένων τω δικαιούχω πλέον πάσης άλλης επιβαλλομένης κατά τον παρόντα. Άρθρο 288Α 1. Οι παραβάτες των διατάξεων του άρθρου 258 παράγραφος 6 περιπτώσεις α', β', γ , δ'. και στ' τιμωρούνται με πρόστιμο από διακόσιες χιλιάδες (200.000) έως πέντε εκατομμύρια (5.000.000) δραχμές, τα δε είδη της αυτοφυούς χλωρίδας και άγριας πανίδας και των δειγμάτων αυτών των ζώντων ή νεκρών, επεξεργασμένων ή μη, κατάσχονται από την αρμόδια Δασική ή Τελωνειακή Αρχή και παραδίδονται στην πλησιέστερη Δασική Αρχή με μερίδιο της οποίας ή: α) επαναποστέλλονται ή επανεξάγονται στη Χώρα καταγωγής ή β) εκποιούνται ή γ) διατίθενται προς φύλαξη και περίθαλψη Όταν η κατάσχεση διενεργείται από τη Δασική Αρχή εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των παρ. 2, 3 και 4 του άρθρου 288 του ν.δ. 86/ 1969. 2. Αν διαπιστωθεί ότι η συνοδεύουσα το είδος άδεια είναι πλαστή ή φέρει αλλοιώσεις επιβάλλονται επιπλέον και οι κυρώσεις της προηγούμενης παραγράφου. 3. Σε περίπτωση υποτροπής τα όρια του προστίμου διπλασιάζονται. 4. Για την επιμέτρηση των διοικητικών κυρώσεων του άρθρου αυτού λαμβάνεται υπόψη η σοβαρότητα της παράβασης και η περίπτωση υποτροπής. 5. Το πρόστιμο του άρθρου αυτού επιβάλλεται με απόφαση του αρμόδιου Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, σύμφωνα με τα υποβληθέντα στοιχεία ελέγχου. Για την επίδοση της απόφασης εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τις επιδόσεις των άρθρων 56 έως 57 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας. 6. Κατά της απόφασης επιβολής προστίμου ο βαρυνόμενος από αυτήν έχει δικαίωμα άσκησης προσφυγής ενώπιον του τριμελούς διοικητικού πρωτοδικείου μέσα σε προθεσμία -τριάντα (30) ημερών, η οποία αρχίζει από την επόμενη ημέρα που του επιδόθηκε η απόφασή. Η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλει την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης, μπορεί όμως με απόφασή του προέδρου του διοικητικού πρωτοδικείου, στο οποίο εκκρεμεί η προσφυγή, να ανασταλεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 820/1978 (ΦΕΚ 174 Α'), όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 2 του ν. 1406/ 1983 (ΦΕΚ 182 Α'), εν μέρει, ή στο σύνολο η εκτέλεση της εν λόγω απόφασης, εάν εξαιτίας σφαλμάτων αυτής πιθανολογείται μερική ή ολική ευδοκίμηση της προσφυγής ή διαπιστώνεται, από συγκεκριμένα στοιχεία, αδυναμία καταβολής από τον αιτούντα. Κατά των αποφάσεων των διοικητικών πρωτοδικείων επιτρέπεται η άσκηση των

ένδικων μέσων που προβλέπονται από τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας, για την εκδίκαση των οποίων, καθώς και των προσφυγών του προηγούμενου εδαφίου, εφαρμόζονται οι διατάξεις του ίδιου Κώδικα. 7. Το χρηματικό ύψος του προστίμου του άρθρου αυτού μπορεί να αναπροσαρμόζεται με απόφαση του Υπουργού Γεωργίας που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 8. Τα πρόστιμα που επιβάλλονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου βεβαιώνονται ως δημόσια έσοδα και εισπράττονται κατά τον Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε.) και αποτελούν έσοδο του Κρατικού προϋπολογισμού. Για την κίνηση της διαδικασίας βεβαίωσης μεριμνά η αρμόδια Διεύθυνση Δασών του οικείου νομού. Άρθρο 289 1. Οι δασικοί, δημοτικοί και κοινοτικοί υπάλληλοι ως και τα όργανα της Αστυνομίας Πόλεων, Χωροφυλακής και Αγροφυλακής υποχρεούνται να καταγγέλουν πάντα παραβάτην των περί θήρας διατάξεων. 2. Οι υπάλληλοι και τα όργανα της παρ. 1 ως και οι φύλακες θήρας, δικαιούναι να ερευνούν πάντα κυνηγετικόν σάκκον ως και τα μηχανοκίνητα μέσα, έχοντες δικαιώματα και καθήκοντα ανακριτικών υπαλλήλων, έτι δε και να προβαίνουν εις σωματικήν έρευναν κατά τα εν άρθρ. 257 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας οριζόμενα. Οι ανωτέρω υποχρεούνται όπως, επί πάσης παραβάσεως των διατάξεων του παρόντος καθ' οιανδήποτε περίοδον, κατάσχουν την άδειαν θήρας, τα όπλα ως και πάντα τα χρησιμοποιηθέντα μέσα διά την ενέργειαν παρανόμου θήρας, έτι δε και τα θηράματα εις οιανδήποτε κατάστασιν και αν ευρίσκωνται ταύτα, εφαρμοζομένων περαιτέρω των διατάξεων του άρθρ. 288. Άρθρο 290 Οι δασικοί και τα όργανα της δασικής υπηρεσίας εν γένει θεωρούνται διά τας περί τα δάση παραβάσεις ως ανακριτικοί υπάλληλοι υπαγόμενοι υπό την ιδιότητα ταύτην εις την αρμοδιότητα του παρά πλημμελειοδίκαις εισαγγελέως. Άρθρο 291 Πλήν των οργάνων της δασικής υπηρεσίας και πας οιοσδήποτε αξιωματικός διοικητής μονάδος εν παραμεθορίω περιοχή ασκεί καθήκοντα ανακριτικού υπαλλήλου εν σχέσει προς τας υπό του άρθρου 282 προβλεπομένας παραβάσεις. Το άρθρ. 290 έχει και εν προκειμένω εφαρμογήν. Άρθρο 292 Κατ' εξαίρεσιν της διατάξεως του άρθρ. 211 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας, τα δασικά εν γένει όργανα παντός βαθμού, διά τα περί δάση αδικήματα, δύνανται να εξετάζωνται και επ' ακροατηρίω ως μάρτυρες εν τη υποθέσει, εν τη οποία εξετέλεσαν καθήκοντα ανακριτού ή γραμματέως. Αναγιγνώσκονται δε εν τω ακροατηρίω αι ληφθείσαι κατά την προδικασίαν ένορκοι αυτών καταθέσεις, καθ' ας περιπτώσεις είναι δυσχερής ή αυτοπρόσωπος αυτών εμφάνισις. Άρθρο 293

1. Οι δασάρχαι εν τη περιφερεία των ασκούν καθήκοντα δημοσίου κατηγόρου επί των δασικών ή περί θήρας παραβάσεων των χαρακτηριζομένων ως πταισμάτων. 2. Τον δασάρχην, ως δημόσιον κατήγορον, απόντα ή κωλυόμενον αναπληροί δασικός υπάλληλος του Β/2 δασικού κλάδου από του βαθμού 10ου έως και 4ου και τούτον κωλυόμενον αναπληροί ο παρά τω αρμοδίω προς εκδίκασιν των υποθέσεων πταισματοδικείω δημόσιος κατήγορος. Άρθρο 294 1. Το Δημόσιον δύναται να παραστή άνευ προδικασίας ως πολιτικώς ενάγων και να προσκομίση παν αποδεικτικόν μέσον διά του δασάρχου ή οιουδήποτε δασικού οργάνου ή δημοσίου υπαλλήλου, εφ' όσον ήθελε δοθή εντολή υπό του νομάρχου. 2. Αι προς αποζημίωσιν αξιώσεις του Δημοσίου δύνανται ωσαύτως να διατυπωθούν εν τη περί του αδικήματος εκθέσει των δασικών οργάνων, το δε δικαστήριον, και αν δεν παραστή κατά την συζήτησιν αντιπρόσωπος του Δημοσίου, δύναται ή να αποφανθή και περί αυτών ή να παραπέμψη ταύτας εις χωριστήν συζήτησιν ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων. 3. Στις περιπτώσεις των αδικημάτων του άρθρου 287 παρ. 22 και 23 μπορεί να παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες και οι φορείς του άρθρου 258 παράγραφος 6 περίπτωση στ', ανεξάρτητα αν έχουν υποστεί περιουσιακή ζημία. Άρθρο 295 Τα δικαστήρια, επιβάλλοντα πρόστιμον ή χρηματικήν ποινήν, ορίζουν συγχρόνως ότι, εν περιπτώσει αδυναμίας ή αρνήσεως προς καταβολήν εικαζομένης, ή εάν άμα τη τελεσιδικία της αποφάσεως δεν καταβληθή ή καταγνωσθείσα χρηματική ποινή ή το πρόστιμον, αποτίεται υπό των καταδικασθέντων κράτησις ή φυλάκισις, λογιζομένης εκάστης ημέρας κρατήσες ή φυλακίσεως προς πεντήκοντα μέχρι πεντακοσίας μεταλλικάς δραχμάς προστίμου ή χρηματικής ποινής κατά την κρίσιν του δικαστού. Αλλά και μετά την έναρξιν της εκτελέσεως της κρατήσεως ή της φυλακίσεως, ήτις εκ τοιαύτης μετατροπής επήλθε, δύναται ο καταδικασθείς, καταβάλλων την κατά το μέτρον της αποφάσεως, αναλογούσαν προς τας υπολειπομένας ημέρας κρατήσεως ή φυλακίσεως χρηματικήν ποινήν ή το πρόστιμον, να απολυθή. Την απόλυσιν διατάσσει ο αρμόδιος εισαγγελεύς, ή επί πταισμάτων ο δημόσιος κατήγορος, δι' εγγράφου προς τον επιστάτην των φυλακών, άμα τη προσαγωγή του διπλοτύπου καταβολής. Η κατά την τοιαύτην ενδεχομένην μετατροπήν αποτιομένη ποινή, δεν συνυπολογίζεται προς την οριστικώς τυχόν μετά του προστίμου ή της χρηματικής ποινής επιβληθείσαν υπό του δικαστηρίου κράτησιν ή φυλάκισιν. Άρθρο 316 Μέχρι της εκδόσεως των υπό του παρόντος κώδικος προβλεπομένων κανονιστικών Δ/των, αποφάσεων, κανονισμών και αστυνομικών δασικών διατάξεων, εφαρμόζονται αι επί τη βάσει των προϋφισταμένων αντιστοίχων διατάξεων εκδιδομέναι, εφ' όσον το περιεχόμενον αυτών δεν αντιβαίνη εις τας διατάξεις του παρόντος.

Ν. 663/1977 Άρθρο 19 1. Εξαιρουμένων των περιπτώσεων κατά τας οποίας ακολουθείται η επ' αυτοφώρω διαδικασία, τα πλημμελήματα εμπρησμού δασών των άρθρων 265 και 266 του Ποινικού Κώδικος, ως ταύτα αντικαθίστανται υπό των άρθρων 17 και 18 του παρόντος νόμου ως και τα πλημμελήματα του άρθρου 285 του Δασικού Κώδικος, ως τούτο τροποποιείται υπό του άρθρου 23 του παρόντος εισάγονται δι' απ' ευθείας κλήσεως ενώπιον του αρμοδίου τριμελούς πλημμελειοδικείου, είτε μετά προηγουμένην προανάκρισιν είτε και άνευ ταύτης, εφ' όσον προκύπτουν αποχρώσαι ενδείξεις. Συντρεχούσης περιπτώσεως προφυλακίσεως εφαρμόζονται αι διατάξεις του άρθρου 308 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας. 2. Η διενεργουμένη προανάκρισις περατούται εντός δέκα ημερών, η δικάσιμος ορίζεται εντός τεσσαράκοντα ημερών από της ημέρας τελέσεως της πράξεως, η δε κατ' έφεσιν δίκη εντός τριάκοντα ημερών από της ασκήσεως του ενδίκου μέσου. 3. Κατά της δι' απ' ευθείας κλήσεως εισαγωγής του κατηγορουμένου εις το δικαστήριον ουδεμία επιτρέπεται προσφυγή. Άρθρο 20 1. Επί των κακουργημάτων εμπρησμού δασών τιμωρουμένων κατά τα άρθρα 265 και 264 του Ποινικού Κώδικος, ως το πρώτον τούτων αντικαθίσταται δια του άρθρου 17 του παρόντος, άμα τω πέρατι της ανακρίσεως, η δικογραφία υποβάλλεται υπό του εισαγγελέως πλημμελειοδικών εις τον εισαγγελέα εφετών, ο οποίος εάν κρίνη ότι προκύπτουν αποχρώσαι ενδείξεις και ότι δεν συντρέχει περίπτωσις συμπληρώσεως της ανακρίσεως, υποχρεούται, μετά σύμφωνον γνώμην του προέδρου εφετών, να εισαγάγη την υπόθεσιν μετά των συναφών προς ταύτην πράξεων δι' απ' ευθείας κλήσεως, κατά της οποίας ουδεμία προσφυγή επιτρέπεται, ενώπιον του πενταμελούς εφετείου καθισταμένου αρμοδίου δια την εκδίκασιν των ανωτέρω πράξεων. Εν περιπτώσει μη συμφωνίας του προέδρου εφετών εισάγεται η υπόθεσις, μετά των συναφών πράξεων, υπό του εισαγγελέως εφετών εις το συμβούλιον εφετών, εν πενταμελεί συνθέσει, το οποίον αποφαίνεται εις πρώτον και τελευταίον βαθμόν. 2. Εις την περίπτωσιν της προηγουμένης παραγράφου του παρόντος άρθρου περί μεν της διαρκείας της ισχύος του εντάλματος συλλήψεως και περί της διαρκείας της προφυλακίσεως του κατηγορουμένου, ως και περί της εκδόσεως τούτων οσάκις δεν είχον αρχικώς εκδοθή ταύτα υπό του ανακριτού, αποφαίνεται δια διατάξεώς του, κατά της οποίας δεν χωρεί προσφυγή, ο πρόεδρος εφετών, περί δε της προσωρινής απολύσεως του κατηγορουμένου το συμβούλιον εφετών, εν τριμελεί συνθέσει. Εάν διετάχθη η διατήρησις της ισχύος του εντάλματος συλλήψεως, ο εισαγγελεύς των εφετών δια διατάξεώς του, της οποίας δεν απαιτείται τοιχοκόλλησις, διατάσσει την αναστολήν της, εν τω ακροατηρίω επί κακουργήματι διαδικασίας, ως προς τον φυγοδικούντα κατηγορούμενον μέχρι προσελεύσεως ή συλλήψεως τούτου, δικαζομένου όμως απόντος δια τας επί πλημμελήματι κατηγορίας υπό του πενταμελούς εφετείου.

3. Το εις την παρ.2 του παρόντος άρθρου συμβούλιον εφετών είναι αρμόδιον επί πλειόνων κατηγορουμένων ν' αποφανθή εις πρώτον και τελευταίον βαθμόν δι' όσους δεν προκύπτουν αποχρώσαι ενδείξεις ή ως προς τους οποίους δέον να κηρυχθή απαράδεκτος ή να παύση οριστικώς ή προσωρινώς η ποινική δίωξις, χωριζομένης ως προς τούτους της υποθέσεως. Το αυτό ως άνω συμβούλιον είναι κατά πάσαν περίπτωσιν αρμόδιον ν' αποφανθή ομοίως και δια τας συναφείς πράξεις, είτε πρόκειται περί ενός είτε πρόκειται περί πλειόνων κατηγορουμένων. 4. Εάν ως προς τινας των κατηγορουμένων δεν επερατώθη η ανάκρισις, προβλέπεται δε βραδύτης περατώσεως, ο ανακριτής διατάσσει τον χωρισμόν της υποθέσεως, δια διατάξεώς του, μη υποκειμένης εις προσφυγήν, συνεχίζει δε την ανάκρισιν ως προς τους λοιπούς δια τους οποίους, άμα τη περατώσει εφαρμόζονται ομοίως τα εις τας προηγουμένας παραγράφους του παρόντος άρθρου οριζόμενα. Άρθρο 21 Αι διατάξεις του άρθρου 20 του παρόντος νόμου και η υπό τούτου, προβλεπομένη διαδικασία εφαρμόζονται και α) επί των εγκλημάτων των αναφερομένων εις την υπ' αριθ. 4 διάταξιν του άρθρου 111 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας, ως αντικατεστάθη αύτη υπό του άρθρου 16 παρ.1 Ν. 480/1976 "περί προλήψεως και καταστολής πράξεών τινων, στρεφομένων κατά της ασφαλείας της αεροπλοΐας", β) των εγκλημάτων των αναφερομένων εις άρθρον 13 παρ.1 Ν. 495/1976 "περί όπλων, εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών μηχανημάτων και άλλων τινών ποινικών διατάξεων" γ) των εγκλημάτων των αναφερομένων εις τα άρθρα 3 και 4 Ν.Δ. 743/1970 "περί τιμωρίας των παραβατών των νόμων περί ναρκωτικών κλπ.", "δ') των εγκλημάτων που προβλέπονται από τα άρθ. 374 και 380 του Ποινικού Κώδικα", αρμοδίου καθισταμένου προς εκδίκασιν τούτων του πενταμελούς εφετείου, καταργουμένων από της ισχύος του παρόντος των διατάξεων του άρθρου 16 παρ. 2 Ν. 480/1976 και των άρθρων 13 παρ.4 και 22 Ν. 495/1976 "περί όπλων, εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών μηχανημάτων και άλλων τινών ποινικών διατάξεων", των εις τους νόμους τούτους παραπομπών εις τας καταργουμένας διατάξεις, νοουμένων από της ισχύος του παρόντος ως παραπομπών εις το άρθρον 20 αυτού. ε) του εγκλήματος που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθ. 114 του Ν. 1892/1990, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθ. 29 του Ν. 2081/1992.

Ν. 998/1979 Άρθρο 3 1. Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασης τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). 2. Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά.

3. Η κατά τις παραγράφους 1 και 2 δασοβιοκοινότητα υφίσταται καιτο δασογενές περιβάλλον δημιουργείται σε μια έκταση όταν: Ι. Φύονται στην εν λόγω έκταση άγρια ξυλώδη φυτά, δυνάμενα με δασική εκμετάλλευση να παράγουν δασικά προϊόντα (δασοπονικά είδη). II. Το εμβαδόν της εν λόγω έκτασης στην οποία φύονται εν όλω ή σποραδικά τα ως άνω δασικά είδη είναι κατ' ελάχιστον 0,3 εκτάρια, με γεωμετρική μορφή κατά το δυνατόν αποστρογγυλωμένη ή σε λωρίδα πλάτους τουλάχιστον τριάντα (30) μέτρων. Η δασοβιοκοινότητα υφίσταται και το δασογενές περιβάλλον δημιουργείται και σε εκτάσεις με μικρότερο εμβαδόν από 0,3 εκτάρια, όταν λόγω της θέσης τους βρίσκονται σε σχέση αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης με άλλες γειτονικές εκτάσεις που συνιστούν δάσος ή δασική έκταση. III. Οι κόμες των δασικών ειδών σε κατακόρυφη προβολή καλύπτουν τουλάχιστον το είκοσι πέντε τοις εκατό (συγκόμωση 0,25) της έκτασης του εδάφους. Τα δασικά οικοσυστήματα χαρακτηρίζονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις κατά τις επόμενες διακρίσεις: α) Εάν στην ως άνω βιοκοινότητα τα δασικά είδη έχουν ευδιάκριτη κατακόρυφη δομή (ορόφους) και οι κόμες τους καλύπτουν ποσοστό μεγαλύτερο του τριάντα τοις εκατό του εδάφους (συγκόμωση μεγαλύτερη του 0,30), η εν λόγω έκταση χαρακτηρίζεται δάσος, με την προϋπόθεση ότι η συγκόμωση του ανορόφου υπερβαίνει τα δεκαπέντε εκατοστά (0,15) και σε περίπτωση έλλειψης υπορόφου η συγκόμωση του ανορόφου υπερβαίνει τα είκοσι πέντε εκατοστά (0,25). β) Εάν στην ως άνω βιοκοινότητα η ξυλώδης βλάστηση αποτελείται από δασοπονικά είδη αείφυλλων ή φυλλοβόλων πλατύφυλλων που εμφανίζονται σε θαμνώδη μορφή, η εν λόγω έκταση χαρακτηρίζεται δασική έκταση, εφόσον οι κόμες των ειδών αυτών καλύπτουν ποσοστό μεγαλύτερο του είκοσι πέντε τοις εκατό του εδάφους (συγκόμωση μεγαλύτερη του 0,25). γ) Στην έννοια των δασικών οικοσυστημάτων περιλαμβάνονται και οι εκτάσεις που απώλεσαν για οποιονδήποτε λόγο τη δασική βλάστηση και δεν αποδόθηκαν με πράξεις της διοίκησης, μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, σε άλλες χρήσεις. Οι εν λόγω εκτάσεις διέπονται από τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 117 του Συντάγματος, κηρύσσονται αναδασωτέες και διατηρούν το χαρακτήρα που είχαν πριν από την καταστροφή τους. 4. Ως δασικές εκτάσεις νοούνται και οι οποιασδήποτε φύσεως ασκεπείς εκτάσεις, (φρυγανώδεις ή χορτολιβαδικές εκτάσεις, βραχώδεις εξάρσεις και γενικά ακάλυπτοι χώροι) που περικλείονται από δάση ή δασικές εκτάσεις, καθώς και οι υπεράνω των δασών ή δασικών εκτάσεων ασκεπείς κορυφές ή αλπικές ζώνες των ορέων. Στις εν λόγω εκτάσεις, πέραν επιτρεπτών επεμβάσεων που προβλέπονται από την παράγραφο 2 του άρθρου 13 του Ν. 1734/1987 (ΦΕΚ 189 Α') και τα άρθρα 45 έως 61 του παρόντος νόμου, ουδεμία άλλη επέμβαση επιτρέπεται. Οι εκτάσεις των περιπτώσεων α', δ' και ε' της παραγράφου 6 του παρόντος άρθρου δεν υπάγονται στις διατάξεις αυτής της παραγράφου, έστω και αν περικλείονται από δάση ή δασικές εκτάσεις.

5. Στις διατάξεις του παρόντος νόμου υπάγονται και τα εντός των πόλεων και των οικιστικών περιοχών πάρκα και άλση, καθώς και οι εκτάσεις που κηρύσσονται ή έχουν κηρυχθεί με πράξη της αρμόδιας αρχής ως δασωτέες ή αναδασωτέες.» 6. Δεν υπάγονται οπωσδήποτε εις τας διατάξεις του παρόντος νόμου: α) Αι γεωργικώς καλλιεργούμεναι εκτάσεις. β) Αι χορτολιβαδικαί εκτάσεις, αι ευρισκόμεναι επί πεδινών εδαφών ή επί ανωμάλου εδάφους ή λόφων, εφ' όσον δεν εμπίπτουν εις τας περιπτώσεις της παρ.3 του παρόντος άρθρου ή δεν έχουν κηρυχθή ένεκα του προστατευτικού αυτών χαρακτήρος ή εξ άλλου λόγου δασωτέαι κατά τα εις το άρθρ.38 του παρόντος νόμου οριζόμενα, γ) Αι βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις, αι ευρισκόμεναι επί των ως άνω πεδινών ή ανωμάλων ή λοφωδών εδαφών, δ) Αι αλυκαί, ε) Αι περιοχαί διά τας οποίας υφίστανται εγκεκριμένα έγκυρα σχέδια πόλεως ή καταλαμβάνονται υπό οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923 ή πρόκεται περί οικοδομησίμων εκτάσεων των οικιστικιών περιοχών του Nόμ.947/1979 και στ) Καταργήθηκε από το άρθρο 23 παρ. 2 του ν. 3208/2003. 7. Οι δημόσιες μη εποικιστικές εκτάσεις των περιπτώσεων β' και γ' της παραγράφου 6, καθώς και οι δημόσιες εκτάσεις που λόγω του είδους της βλάστησης δεν εμπίπτουν στις παραγράφους 1,2 και 4, αλλά ευρίσκονται επί κλιτύων ορέων, που δεν παραδόθηκαν κατά τις διατάξεις του άρθρου 74 στις γεωργικές υπηρεσίες, εξακολουθούν να τελούν υπό τη διοίκηση και διαχείριση της δασικής υπηρεσίας, με μέριμνα της οποίας χαρτογραφούνται και διατίθενται για την εξυπηρέτηση των σκοπών που αναφέρονται στα άρθρα 45 έως και 61 του παρόντος νόμου και στο άρθρο 13 παράγραφος 2 του Ν. 1734/1987 ή χρησιμοποιούνται ως βοσκότοποι ή για τη δημιουργία νέων δασών. Τα προβλεπόμενα από το άρθρο 8 Συμβούλια είναι αρμόδια και για τη διοικητική αναγνώριση της κυριότητας ή άλλων εμπράγματων δικαιωμάτων επί αυτών των εκτάσεων. Οι υποθέσεις που προσάγονται στα Συμβούλια κρίνονται κατά τις διατάξεις του Α.Ν. 1539/1938 (ΦΕΚ 488 Α') όπως ισχύει. Άρθρο 16 1. Αι αρμόδιαι υπηρεσίαι δασοτεχνικών έργων μεριμνούν δια την κατασκευήν των πάσης φύσεως τεχνικών έργων και την εκτέλεσιν των πάσης φύσεως εργασιών προστασίας και αναπτύξεως των δασών και δασικών εκτάσεων. Ειδικώτερον εις την αρμοδιότητα των ως άνω υπηρεσιών ανήκει ο προγραμματισμός, η μελέτη και εκτέλεσις των έργων και εργασιών της δασικής οδοποιϊας, ως αύτη ορίζεται εν άρθρ. 15, των δασικών μεταφορικών εγκαταστάσεων και δασικών κτιρίων, της δασοτεχνικής διευθετήσεως χειμάρρων και των προστατευτικών αναδασώσεων, βελτιώσεως ορεινών βοσκοτόπων, τοποθετήσεως πινακίδων, κατασκευής υδατοδεξαμενών και υδραγωγών, ως και συντηρήσεως ή επισκευής των εν γένει τεχνικών έργων και εγκαταστάσεων. Ο Υπουργός Γεωργίας δύναται δι' αποφάσεώς του δημοσιευομένης εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως να αναθέτη εις τας ως άνω υπηρεσίας δασοτεχνικών έργων και παν έτερον έργον αναφερόμενον εις την προστασίαν ή ανάπτυξιν των δασών, ανήκον εις την αρμοδιότητα ετέρων υπηρεσιών του Υπουργείου Γεωργίας. Ομοίως, διά κοινών αποφάσεων του Υπουργού Γεωργίας και του κατά περίπτωσιν αρμοδίου Υπουργού δύναται να ανατίθενται εις τας ως άνω

δασοτεχνικάς υπηρεσίας και έτερα έργα υπαγόμενα εις την αρμοδιότητα άλλων Υπουργείων. 2. Εις τα δημόσια δάση και δασικάς εκτάσεις, τα κατά την προηγουμένην παράγραφον έργα εκτελούνται επί τη βάσει πενταετούς προγράμματος καταρτιζομένου υπό της δασικής υπηρεσίας, δι'ένα έκαστον νομόν ή πλείονας συνορεύοντας νομούς και καθορίζοντος την ιεράρχησιν τούτων από πλευράς σπουδαιότητος και επείγοντος. Τα εν λόγω πενταετή προγράμματα εγκρίνονται υπό του Υπουργού Γεωργίας μετά γνώμην του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών, εις ό μετέχει μετά ψήφου διά την επ'αυτών συζήτησιν και ο Γενικός Διευθυντής Εγγείων Βελτιώσεων. Αι διά τα έργα ταύτα αναγκαιούσαι μελέται συντάσσονται είτε απ'ευθείας υπό της δασικής υπηρεσίας είτε κατόπιν αναθέσεως κατά τας περί εκπονήσεως μελετών του Δημοσίου διατάξεις. Τα έργα δασοτεχνικής διευθετήσεως χειμάρρων και βελτιώσεως των ορεινών εδαφών, άτινα έχουν άμεσον σχέσιν με αντίστοιχα πεδινά εγγειοβελτιωτικά έργα ή άλλα μεγάλα δημόσια έργα (αεροδρόμια, τεχνηταί λίμναι, φράγματα, διάνοιξιν εθνικών οδών κλπ.), εντάσσονται κατά προτεραιότητα εις τα ως άνω πενταετή προγράμματα. Αι δαπάναι εκτελέσεως των ως άνω έργων δύναται να βαρύνουν εν όλω ή εν μέρει τους προϋπολογισμούς των αντιστοίχων εγγειοβελτιωτικών ή υδροηλεκτρικών ή άλλων δημοσίων έργων κατόπιν κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Γεωργίας, ως και του κατά περίπτωσιν ως εκ του αντικειμένου του δημοσίου έργου αρμοδίου Υπουργού. 3. Τα κατά την παρ.1 δασικά έργα και εργασίαι εκτελούνται προκειμένου περί δημοσίων δασών και δασικών εκτάσεων παρά της δασικής υπηρεσίας είτε δι'αυτεπιστασίας είτε δι'εργολαβίας, μετ'απόφασιν του Υπουργού Γεωργίας ή του οικείου νομάρχου. Διά π.δ/τος εκδιδομένου προτάσει του Υπουργού Γεωργίας καθορίζονται ειδικώτερον και κατά παρέκκλισιν από πάσης άλλης διατάξεως αφορώσης γενικώς εις τα δημόσια έργα, τα της χρηματοδοτήσεως αυτών και διαχειρίσεως των σχετικών πιστώσεων, αι κατηγορίαι, κατά είδος ή ύψος απαιτουμένης δαπάνης, των δι' αυτεπιστασίας εκτελουμένων έργων, ως και των έργων ων η εκτέλεσις είναι δυνατή άνευ διαγωνισμού, τα της προκηρύξεως, διενεργείας και εκτελέσεως των σχετικών διαγωνισμών, τα της επιβλέψεως και παραλαβής, τα του τρόπου συντηρήσεως των ως είρηται έργων, καθώς και πάσα άλλη λεπτομέρεια σχετική προς την εκτέλεσιν των δασοτεχνικών έργων. 4. Εις τα ιδιωτικά ή διακατεχόμενα δάση και δασικάς εκτάσεις τα αναγκαία προστατευτικά τεχνικά έργα πραγματοποιούνται υποχρεωτικώς υπό των ιδιοκτητών ή διακατόχων συμφώνως προς τας εγκεκριμένας δασοπονικάς μελέτας ή σχέδια και τα σχετικά προγράμματα της δασικής υπηρεσίας. Διά την αντιμετώπισιν των δαπανών των έργων τούτων, οι ιδιοκτήται ή διακάτοχοι επιδοτούνται υπό του Κράτους μέχρι ποσοστού 100% της πραγματοποιουμένης δαπάνης. Εν αδυναμία ή αρνήσει των ιδιοκτητών ή διακατόχων, τα ανωτέρω αναγκαία προστατευτικά έργα εκτελούνται μερίμνη της δασικής υπηρεσίας, οι δε ιδιοκτήται ή διακάτοχοι υποχρεούνται να εξασφαλίζουν ακώλυτον την διακίνησιν των συνεργείων, μηχανημάτων και υλικών και να μεριμνούν διά την διατήρησιν των εκτελουμένων έργων και ιδιαιτέρως διά την διαφύλαξιν και ανάπτυξιν των φυτευομένων δενδρυλλίων. Το ήμισυ της δαπάνης διά την εκτέλεσιν των ως άνω έργων υπό της δασικής υπηρεσίας καταλογίζεται εις βάρος των ιδιοκτητών ή διακατόχων και εισπράττεται τμηματικώς εντός τετραετίας ως δημόσιον έσοδον, πλην αν πρόκειται περί δασών ή δασικών εκτάσεων μη αποφερόντων αποδεδειγμένως έσοδα εκ της εκμεταλλεύσεως αυτών επαρκή διά την

αντιμετώπισιν των ετησίων δόσεων της ως άνω δαπάνης, οπότε η δαπάνη καλύπτεται συνολικώς υπό του Δημοσίου. Άρθρο 19 1. Τα υπό του παρόντος νόμου προβλεπόμενα ιδιαίτερα προστατευτικά μέτρα αφορούν και την εντός των δασών και των δασικών εκτάσεων αγρίαν πανίδα ως και την λοιπήν χλωρίδα. 2. Οι όροι των διεξαγομένων επί των υφισταμένων ειδών αγρίας πανίδος και αυτοφυούς χλωρίδος ερευνών, τα ειδικώτερα μέτρα προστασίας τούτων "και των βιοτόπων τους, καθώς και οι κατάλογοι αυτών" και τα της συνεργασίας της δασικής υπηρεσίας μετά των υπηρεσιών προστασίας του περι βάλλοντος και άλλων ενδιαφερομένων δια τα ως άνω είδη υπηρεσιών ή νομικών προσώπων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου (εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, μουσείων κλπ.) καθορίζονται δια π. δ/τος, εκδιδομένου προτάσει των Υπουργών Συντονισμού και Γεωργίας. 3. Με το προεδρικό διάταγμα της προηγούμενης παραγράφου μπορεί να εξουσιοδοτείται ο Υπουργός Γεωργίας να ρυθμίζει με απόφασή του ειδικότερα θέματα, θέματα τοπικού ενδιαφέροντος, καθώς και τεχνικά ή λεπτομερειακά θέματα του προεδρικού αυτού διατάγματος. 3. Με απόφαση του Υπουργού Γεωργίας μπορεί να απαγορεύεται ή να επιτρέπεται υπό όρους η εισαγωγή κάθε είδους ξυλείας, φυτών, σπόρων, φυτοχώματος ή άλλων υλικών ή προϊόντων που είναι φορείς βλαπτικών οργανισμών ή φυτονόσων της δασικής βλάστησης και των προϊόντων της, καθώς και η χρήση χημικών ουσιών που μπορεί να προκαλέσει βλάβη ή φθορά στη δασική βλάστηση και γενικότερα στο δασικό περιβάλλον. 4. Κατά τη διαχείριση των δασών και των δασικών εκτάσεων λαμβάνεται μέριμνα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας σε όλα της τα επίπεδα (γενετική, ειδών, οικοσυστημάτων και τοπίου). Άρθρο 20 1. Εντός των δασών και δασικών εκτάσεων ή εις τας παρυφάς ή τας εισόδους αυτών και εις επίκαιρα κατά την κρίσιν του οικείου δασάρχου σημεία, ως και εις παρακειμένας οδούς, παραλίας, ή άλλας κοινής χρήσεως εκτάσεις τοποθετούνται υποχρεωτικώς πινακίδες: α) Ρυθμιστικαί, διά των οποίων απαγγέλλεται ή υπομιμνήσκεται απαγόρευσις ή υποχρέωσις και β) πληροφοριακαί, παρέχουσαι ενδείξεις περί υφισταμένων κινδύνων, κατευθύνσεων, τοπωνυμιών, αποστάσεων υψομετρικής διαφοράς, χρησίμων εγκαταστάσεων κλπ. 2. Αι διαστάσεις, ο χρωματισμός, το ειδικώτερον περιεχόμενον και πάσα άλλη λεπτομέρεια δια την κατασκευήν και τοποθέτησιν των πινακίδων τούτων καθορίζονται δι' αποφάσεων του Υπουργού Γεωργίας.

Άρθρο 22 1. Εάν εις την περιοχήν χαρακτηρισθείσαν ως επικίνδυνον κατά το άρθρ. 25 του παρόντος περιλαμβάνονται ιδιωτικά δάση ή δασικαί εκτάσεις, ή διακατεχόμενα δημόσια δάση ή δασικαί εκτάσεις, οι ιδιοκτήται αυτοτελών τμημάτων ή ιδανικών μεριδίων ή οι διακάτοχοι αυτών ενούνται υποχρεωτικώς εις ένα ή πλείονας αναγκαστικούς δασικούς συνεταιρισμούς προστασίας των ως άνω δασών ή δασικών εκτάσεων. Ομοίως εις τοιούτους αναγκαστικούς συνεταιρισμούς ενούνται υποχρεωτικώς οι ιδιοκτήται ιδιωτικών δασών ή δασικών εκτάσεων ευρισκομένων εντός περιοχής χαρακτηρισθείσης ως οικιστικής, κατά το άρθρ. 49 του παρόντος. 2. Σκοπός των ως άνω αναγκαστικών συνεταιρισμών είναι η από κοινού υπό των συνεταιρισμών δασοκτημόνων ή διακατόχων: α) Εκτέλεσις των κατά το άρθρ. 16 προστατευτικών έργων, β) πραγματοποίησις των κατά τον παρόντα νόμον επιβαλλομένων αναδασώσεων, γ) άσκησις της δεούσης επιτηρήσεως και τήρησις της αναγκαίας καθαριότητος και δ) αντιμετώπισις των συναφών προς την διατήρησιν, βελτίωσιν και ανάπτυξιν της εντός των ιδιοκτησιών των δασικής βλαστήσεως προβλημάτων. 3. Οι αναγκαστικοί δασικοί συνεταιρισμοί προστασίας συνιστώνται, εφ'όσον οι μεν ενούμενοι εις αυτούς ιδιοκτήται ή διακάτοχοι είναι πλείονες των επτά τα δε δάση ή δασικαί εκτάσεις, αι υπαγόμεναι εις την από κοινού προστασίαν, κείνται εντός της περιφερείας του αυτού δήμου ή κοινότητος ή εντός των συνορευουσών περιφερειών πλειόνων δήμων ή κοινοτήτων. Εάν εις την αυτήν ως άνω περιφέρειαν υφίσταται και λειτουργεί αναγκαστικός συνεταιρισμός δασοκτημόνων προς προαγωγήν της δασοπονίας των, προσκτάται και τον χαρακτήρα του δασικού συνεταιρισμού προστασίας κατά τα ανωτέρω. 4. Η σύστασις των ως άνω αναγκαστικών δασικών συνεταιρισμών ενεργείται δι' αποφάσεως του οικείου νομάρχου καθοριζούσης την ονομασίαν, την έδραν και την περιοχήν του συνεταιρισμού. Οι ούτω συνιστώμενοι αναγκαστικοί δασικοί συνεταιρισμοί είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου δεν έχουν δε εμπορικήν ιδιότητα. 5. Διά π.δ/τος ειδιδομένου τη προτάσει του Υπουργεού Γεωργίας καθορίζονται οι ειδικώτεροι όροι και η διαδικασία διά την σύστασιν, συγχώνευσιν και διάλυσιν των ως άνω αναγκαστικών δασικών συνεταιρισμών, τα του τρόπου διοικήσεως αυτών, το ύψος και ο τρόπος καταβολής των εισφορών των μελών, τα της εκλογής των οργάνων των, τα της εσωτερικής οργανώσεως και λειτουργίας των, τα της συμπαραστάσεως, βοηθείας και και εποπτείας αυτών υπό του Υπουργείου Γεωργίας, τα του τρόπου της οικονομικής διαχειρίσεως και της ασκήσεως διαχειριστικού ελέγχου ως και πάσα ετέρα λεπτομέρεια αφορώσα εις την λειτουργίαν των εν λόγω δασικών συνεταιρισμών και την πραγμάτωσιν των σκοπών των. 6. Ιδιοκτήται δασών ή δασικών εκτάσεων ως και διακάτοχοι δημοσίων δασών ή ιδιωτικών εκτάσεων μη περιλαμβανομένων εις επικινδύνους περιοχάς δύναται να συνιστούν ή να μετέχουν εκουσίως εις δασικούς συνεταιρισμούς προστασίας.

Άρθρο 23 1. Απαγορεύεται: α) Να ανάπτεται ή να διατηρήται πυρ προς οιονδήποτε σκοπόν εν υπαίθρω και εντός δασών ή δασικών εκτάσεων ή πλησίον αυτών και μέχρις αποστάσεως τριακοσίων μέτρων. Εξαιρετικώς επιτρέπεται η αφή πυράς από μεν 1ης Μαϊου μέχρι 31ης Οκτωβρίου εκάστου έτους κατόπιν αδείας της δασικής αρχής ή επί παρουσία οργάνου αυτής, κατά δε το υπόλοιπον χρονικόν διάστημα συμφώνως προς τους υπό των δασικών κανονισμών προβλεπομένους όρους. β) Να ανάπτεται ή να διατηρήται πυρ προς οιονδήποτε σκοπόν εντός οικιών, ξενοδοχείων, εργαστηρίων, καλυβών, ποιμνιοστασίων, σκηνών, αυλών και άλλων ενδιαιτημάτων ή περιφραγμένων ακαλύπτων χώρων ευρισκομένων εντός δασών ή δασικών εκτάσεων ή εις τριακοσίων μέτρων απόστασιν από των ορίων αυτών, χωρίς να λαμβάνωνται τα παρά των δασικών κανονισμών προβλεπόμενα μέτρα. γ) Να τοποθετούνται, φυλάσσωνται ή εγκαταλείπωνται εύφλεκτοι ύλαι ή άχρηστα είδη ή απορρίμματα εντός των δασών ή δασικών εκτάσεων και μέχρις αποστάσεως τριακοσίων μέτρων πλην των προς τούτο ωρισμένων υπό της δασικής αρχής ή κατόπιν αδείας ταύτης χώρων, τηρουμένων πάντοτε δια την φύλαξιν ή την καύσιν τούτων των υπό των δασικών κανονισμών ή άλλων ειδικών διατάξεων επιβαλλομένων μέτρων ασφαλείας κατά της πυρκαϊάς. Απαγορεύεται ιδία η υπό των δήμων και κοινοτήτων δημιουργία χώρων απορρίψεως και καύσεως απορριμμάτων εντός δασών ή δασικών εκτάσεων και μέχρις αποστάσεως πεντακοσίων μέτρων από αυτών, εκτός αν διαπιστούται απόλυτος αδυναμία εξευρέσεως άλλου χώρου και πάντοτε κατόπιν αδείας του οικείου νομάρχου, εκδιδομένης μετά πρότασιν της δασικής υπηρεσίας και καθοριζούσης τον τόπον και τους όρους απορρίψεως και καύσεως των απορριμμάτων, ως και πάντα τα αναγκαία μέτρα δια την αποτροπήν μεταδόσεως του πυρός. δ) Η εντός δασών ή δασικών εκτάσεων ή μέχρις αποστάσεως εκατόν μέτρων από τούτων καύσις ανθρακοκαμίνων και ασβεστοκαμίνων, ως και η εγκατάστασις άλλου εργαστηρίου ή τεχνικού συγκροτήματος λειτουργούντος δια καυσίμου ύλης, άνευ αδείας του δασάρχου και συμφώνως προς τους όρους ταύτης. ε) Η εντός δασών και δασικών εκτάσεων θήρα δι' όπλων εχόντων βύσμα εξ ύλης, εκ της οποίας δύναται να μεταδοθή το πυρ. ς) Η εντός δασών και δασικών εκτάσεων απόρριψις ανημμένων σιγαρέττων εκ μέρους πεζών ή εποχουμένων αμαξών, αυτοκινήτων και σιδηροδρομικών συρμών. ζ) Το κάπνισμα των εντός κορμών δένδρων, μελισσών, ειμή κατά τα υπό των δασικών κανονισμών προβλεπόμενα. 2. Επίσης απαγορεύεται η από 1ης Μαϊου μέχρις 31ης Οκτωβρίου εκάστου έτους καύσις αγρών ή αγροτικών εκτάσεων ή χορτολιβαδικών εδαφών, εφ' όσον ευρίσκονται εντός δασών ή δασικών εκτάσεων ή πλησίον αυτών ή δενδροστοιχιών και μέχρις αποστάσεως τριακοσίων μέτρων, άνευ αδείας του οικείου δασάρχου καθοριζούσης τον χρόνον και τας προϋποθέσεις πραγματοποιήσεως ταύτης και άνευ

της τηρήσεως των εκ της ως άνω γειτνιάσεως και των κρατουσών καιρικών συνθηκών επιβαλλομένων μέτρων ασφαλείας, κατά το ειδικώτερον υπό των δασικών κανονισμών προβλεπόμενα. 3. Οι παραβάται των ανωτέρω απαγορεύσεων πλην της ποινικής διώξεως εις ην υπόκεινται κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου, ευθύνονται αστικώς εις αποζημίωσιν κατά τας περί αδικοπραξιών διατάξεις. 4. Επίσης απαγορεύεται: α) Η απόρριψη αναμμένων σιγαρέττων εντός δασών, δασικών και χαρτολιβαδικών εκτάσεων. β) Η απόρριψη αναμμένων σιγαρέττων εκ των σιδηροδρομικών αμαξών και αυτοκινήτων εν γένει οχημάτων. Οι παραβάτες των διατάξεων της παραγράφου αυτής τιμωρούνται κατά τη διάταξη του άρθρου 69 παρ. 1 του παρόντος νόμου ευθυνόμενοι σε περίπτωση πυρκαγιάς και αστικά σε αποζημίωση κατά τη διάταξη της προηγούμενης παραγράφου. Άρθρο 24 1. Αι σιδηροδρομικαί υπηρεσίαι οφείλουν, να μεριμνούν τακτικώς δια την καθαριότητα της εντός δασών ή δασικών εκτάσεων ζώνης, δια της οποίας διέρχονται σιδηροδρομικαί γραμμαί, και την έγκαιρον αποκοπήν και αποκομιδήν των εντός αυτής αναπτυσσομένων ή ευρισκομένων δένδρων, θάμνων, φρυγάνων, ξηρών χόρτων κλπ., συμμορφούμεναι οπωσδήποτε εις τας υποδείξεις της δασικής υπηρεσίας. Η ως άνω ζώνη καταλαμβάνει πάσαν έκτασιν γης εκατέρωθεν των σιδηροτροχιών και εις απόστασιν μέχρι δέκα μέτρων υπολογιζομένων από της εξωτερικής τροχιάς της γραμμής. Εις την ζώνην ταύτην δύναται να φυτεύωνται καλλωπιστικά φυτά ή δένδρα μη υποκείμενα εις κίνδυνον πυρκαϊάς, κατά τας υποδείξεις της δασικής υπηρεσίας. 2. Το εκ της αποκαθάρσεως της ζώνης αποκομιζόμενον υλικόν, εάν είναι χρήσιμον προς καύσιν ή αλλην χρήσιν, παραδίδεται εις τον ιδιοκτήτην ή διακάτοχον του δάσους,ειδοποιούμενον μέσω της οικείας δασικής υπηρεσίας, εάν δε είναι άχρηστον ή εάν ουδείς προσέρχεται διά την παραλαβήν του κατά τα ανωτέρω, καταστρέφεται ή διατίθεται υπό της σιδηροδρομικής υπηρεσίας, αφού μεταφερθή εις ασφαλές διά την καταστροφήν ή διάθεσιν μέρος. 3. Αι σιδηροδρομικαί υπηρεσίαι υποχρεούνται να τοποθετούν εις τας καπνοδόχους ή τους σωλήνας εξατμίσεων των ατμοκινήτων σιδηροδρομικών μηχανών καταλλήλους συσκευάς δια την πρόληψιν εκτινάξεως σπινθήρων ή πυρακτωμένων μορίων ανθράκων ως και τεφροδόχων υπό τας εσχάρας των μηχανών. Επίσης υποχρεούνται να τοποθετούν εντός των αμαξών και των σταθμών, ως και εις επίκαιρα σημεία της εν παρ. 1 ζώνης πινακίδας, διά των οποίων να ειδοποιούνται οι επιβάται περί του κινδύνου πυρκαϊάς και να υπομιμνήσκωνται αι ποινικαί κυρώσεις δια την απόρριψιν ανημμένων σιγαρέττων ή ευφλέκτων υλών. Η υποχρέωσις αύτη βαρύνει και τους ιδιοκτήτας υπεραστικών και τουριστικών λεωφορείων.

4. Εφ' όσον εις παρακειμένην δάσους ή δασικής εκτάσεως περιοχήν ευρίσκονται αεροδρόμια, σταθμοί αυτοκινήτων, βιομηχανίαι ή εγκαταστάσεις αποθηκεύσεως ευφλέκτων υλών, αι διοικήσεις τούτων υποχρεούνται να λαμβάνουν πέραν των εκ των πυροσβεστικών κανονισμών προβλεπομένων και παν μέτρον επιβαλλόμενον εκ των περιστάσεων δια την αποφυγήν μεταδόσεως πυρκαϊάς εις το παρακείμενον δάσος ή την δασικήν έκτασιν. Εις ήν περίπτωσιν τα μέτρα ταύτα δεν ήθελον ληφθή οίκοθεν, ο νομάρχης δύναται τη προτάσει του οικείου δασάρχου να επιβάλη δια πράξεώς του την λήψιν τούτων. 5. Αι αυταί ως άνω υπηρεσίαι ή ιδιωτικαί επιχειρήσεις υποχρεούνται να διατηρούν τα απολύτως αναγκαία μέσα δια την άμεσον αντιμετώπισιν πυρκαϊάς του δάσους ή της δασικής εκτάσεως, η οποία ήθελεν εκδηλωθή εις την αμέσως γειτονικήν προς αυτάς περιοχήν. 6. Τα λεωφορεία, πούλμαν, αυτοκινητάμαξαι και οχήματα σιδηροδρομικών συρμών δέον να είναι εφωδιασμένα πλήρως δια τεφροδοχείων, υπεράνω των των οποίων δέον να τίθενται και πινακίδες απαγορευτικαί της εκτός αυτών απορρίψεως των σιγαρέττων. Άρθρο 25 1. Περιοχαί, αι οποίαι ως εκ της φύσεως και του είδους της εν αυταίς δασικής βλαστήσεως και των κρατουσών κλιματολογικών συνθηκών ή άλλων αιτίων, είναι ιδιαιτέρως εκτεθειμέναι και ευαίσθητοι εις πυρκαϊάς, κηρύσσονται επικίνδυνοι περιοχαί. 2. Ο ανωτέρω χαρακτηρισμός ενεργείται κατόπιν σχετικής εισηγήσεως των οικείων νομαρχών και της κεντρικής δασικής υπηρεσίας, ερειδομένης επί των κατά την προηγουμένην παράγραφον κριτηρίων και της συχνότητος ή εκτάσεως των κατά το παρελθόν εκραγεισών πυρκαϊών, δια π. δ/τος, εκδιδομένου τη προτάσει των Υπουργών Γεωργίας και Δημοσίας Τάξεως. 3. Η έκδοσις του κατά την προηγουμένην παράγραφον δ/τος συνεπάγεται υποχρεωτικώς την λήψιν των κατωτέρω μέτρων: α) Την εγκατάστασιν ειδικών δασοπυροσβεστικών μονάδων διά την κατάσβεσιν δασοπυρκαϊών εις την έδραν του νομού ή έτερα σημεία αυτού, οριζόμενα υπό του νομάρχου, από 1ης Μαϊου μέχρι 31ης Οκτωβρίου εκάστου έτους, κατά τα εις το άρθρ.26 οριζόμενα. β) Την εγκατάστασιν, εις τα πλέον εγγύς ευρισκόμενα αεροδρόμια και εις επίκεντρον σημείον εν σχέσει προς πλείονας περιοχάς, μονάδων κατασβέσεως δασοπυρκαϊών από αέρος, κατά το αυτό ως άνω χρονικόν διάστημα, συμφώνως προς τα εν άρθρ.27 οριζόμενα. γ) Την υπό της μετεωρολογικής υπηρεσίας ιδιαιτέραν παρακολούθησιν, κατά το αυτό ως άνω χρονικόν διάστημα, των καιρικών συνθηκών υπέρ τας επικινδύνους περιοχάς και την έκδοσιν ειδικού δελτίου προς ενημέρωσιν των οικείων νομαρχών, εις ας περιπτώσεις αύται κρίνονται ως δυνάμεναι να ευνοήσουν την ανάπτυξιν ή διάδοσιν πυρκαϊάς.

δ) Την υπό του Υπουργού Γεωργίας ή του οικείου νομάρχου έκδοσιν ειδικών κανονισμών ρυθμίσεως της διελεύσεως και παραμονής ιδιωτών εντός των δασών και δασικών εκτάσεων της επικινδύνου περιοχής, ως και την δυνατότητα λήψεως προληπτικών μέτρων επείγοντος χαρακτήρος διά την επάνδρωσιν παρατηρητηρίων, την επίβλεψιν των υπό του κοινού συχναζομένων χώρων και την πρόληψιν επαπειλουμένων εγκληματικών πράξεων κατά των δασών ή δασικών εκτάσεων. ε) Την υπό της οικείας δασικής αρχής, εν συνεργασία μετά των, κατά τόπους δημοτικών ή κοινοτικών αρχών, κατάρτισιν πίνακος των από 1ης Μαϊου μέχρι 31ης Οκτωβρίου εκάστου έτους διαμενόντων επί δεκαπενθήμερον και άνω εντός των δασών και δασικών εκτάσεων προσώπων, τα οποία υποχρεούνται να δηλώσουν εγγράφως και υπευθύνως προς την δασικήν υπηρεσίαν τον τόπον της διαμονής των, κατά τα ειδικώτερον υπό των δασικών κανονισμών οριζόμενα. ς) Την κατ'απόλυτον προτεραιότητα εκτέλεσιν των υπό του προγράμματος δασικών έργων προβλεπομένων κατασκευών και εργασιών. ζ) Την σύστασιν αναγκαστικών δασικών συνεταιρισμών προς προστασίαν των υφισταμένων ιδιωτικών ή διακατεχομένων δασών ή δασικών εκτάσεων, κατά το άρθρ.22 του παρόντος νόμου. Άρθρο 29 1. Ο αντιλαμβανόμενος πυρκαϊάν εντός δάσους ή δασικής εκτάσεως, ή πυρκαϊάν εκδηλουμένην πλησίον τούτων, αλλά δυναμένην να επεκταθή εντός αυτών, οφείλει να καταβάλη πάσαν δυνατήν προσπάθειαν προς κατάσβεσιν ταύτης, εφ' όσον δε ευρίσκεται εις αδυναμίαν να αντιμετωπίση την πυρκαϊάν μόνος, υποχρεούται να ειδοποιήση αμέσως τα πλησιέστερα προς τον τόπον της πυρκαϊάς άτομα, προς δε και την δασικήν ή την αστυνομικήν αρχήν, ή την πυροσβεστικήν υπηρεσίαν, ή τον δήμαρχον ή τον πρόεδρον της κοινότητος ή την τυχόν παρακειμένην στρατιωτικήν υπηρεσίαν. Την τελευταίαν ταύτην υποχρέωσιν ειδοποιήσεως μιας των ως άνω αρχών ή υπηρεσιών έχουν και τα κατά τα ανωτέρω το πρώτον ειδοποιούμενα άτομα. 2. Τα όργανα μιάς των ως άνω αρχών και υπηρεσιών, λαμβάνοντα γνώσιν εξ ιδίας αντιλήψεως ή εκ της κατά την προηγουμένην παράγραφον ειδοποιήσεως περί της ενάρξεως πυρκαϊάς, υποχρεούνται εις άμεσον ενημέρωσιν των αμέσων κατά τόπους προϊσταμένων των και ειδοποίησιν των λοιπών ως άνω αρχών και υπηρεσιών. Άρθρο 31 1. Οι δήμαρχοι, οι πρόεδροι Kοινοτήτων και οι κάτοικοι των δήμων και κοινοτήτων, στην περιφέρεια των οποίων εξερράγη πυρκαγιά, υποχρεούνται, αμέσως, με την καθ' οιονδήποτε τρόπο διαπίστωσή ή αναγγελία εκδήλωσης πυρκαγιάς, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους γιά την κατάσβεση αυτής σε συνεργασία με τις δασικές και λοιπές αρμόδιες για την κατάσβεση της πυρκαγιάς αρχές, όπως αυτές ορίζονται από το άρθρ.

28 του παρόντος. Την ίδια υποχρέωση έχουν και οι οδηγοί-χειριστές των οχημάτων της επόμενης παραγράφου. Οι αρνούμενοι με πρόθεση τη συνδρομή τους τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Τα της οργανώσεως της προσφοράς των υπηρεσιών αυτών ρυθμίζονται με προεδρικό δ/γμα ύστερα από πρόταση των Υπουργών Γεωργίας και Εσωτερικών. 2. Οι κάτοχοι μηχανικών μέσων, που είναι κατάλληλα για την αντιμετώπιση πυρκαγιών, όπως μέσων μεταφοράς, υδροφόρων, χωματουργικών μηχανημάτων και άλλων υποχρεούνται να θέσουν αυτά μετά των χειριστών- οδηγών τους στη διάθεση των αρμόδιων αρχών, μόλις τους ζητηθεί με οποιονδήποτε τρόπο. Οι αρνούμενοι με πρόοθεση τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. 3. Πέραν των κατά τις προηγούμενες παραγράφους κυρώσεων, σε περίπτωση άρνησης παροχής προσωπικών υπηρεσιών ή διάθεσης μηχανικών μέσων, με απόφαση του νομάρχη ή του δασάρχη ή των εντεταλμένων από αυτούς οργάνων επιτάσσονται οι αναγκαίες προσωπικές υπηρεσίες και τα μηχανικά μέσα. 4. 'Οσοι κατά τα ανωτέρω προσφέρουν προσωπικές υπηρεσίες ή διαθέτουν μηχανικά μέσα αποζημιώνονται από τις δασικές υπηρεσίες μετά από αίτησή τους. Οι δαπάνες αυτές βαρύνουν τις πιστώσεις του Υπουργείου Γεωργίας, που προορίζονται για την προστασία των δασών. Με απόφαση του νομάρχη ρυθμίζεται το ύψος των οικονομικών αποζημιώσεων. Επίσης με απόφαση του νομάρχη δύναται να απονέμεται η ηθική αμοιβή της έκφρασης ευαρέσκειας σ'αυτούς που προσέφεραν εξαιρετικές υπηρεσίες στις προσπάθειες κατάσβεσης της πυρκαγιάς. Άρθρο 34 1. Την καταστολήν της πυρκαϊάς επακολουθεί φύλαξις της εκτάσεως, εις την οποίαν αύτη επεξετάθη, μέχρι ολοσχερούς κατασβέσεως δια την πρόληψιν αναζωπυρώσεως. 2. Ο δασάρχης ερευνά τα προκαλέσαντα την πυρκαϊάν αίτια, αναζητεί τους τυχόν υπευθύνους και συντάσσει έκθεσιν περί τούτων και της προκληθείσης ζημίας, την οποίαν υποβάλλει εις τον νομάρχην, την κεντρικήν δασικήν υπηρεσίαν και τον κατά τόπον αρμόδιον εισαγγελέα πλημμελειοδικών. 3. Ο δασάρχης και οι υπ'αυτού εντεταμένοι την εξακρίβωσιν των αιτίων και των υπευθύνων της πυρκαϊάς ενεργούν ως ανακριτικοί υπάλληλοι δικαιούμενοι να προβούν εις πάσαν ανακριτικήν πραξιν. 4. Μερίμνη του οικείου Νομάρχου και τη συνδρομή των αρμοδίων Υπηρεσιών τα καταστρεφόμενα διά πυρκαϊών δάση και δασικαί εκτάσεις αεροφωτογραφούνται, χαρτογραφούνται και κηρύσσονται αναδασωτέαι εντός τριών μηνών από της καταστροφής. Δι' αποφάσεων του Υπουργού Γεωργίας καθορίζονται λεπτομερώς αι σχετικαί ενέργειαι.

Άρθρο 35 1. Ιδιωτικά δάση και δασικαί εκτάσεις ή μέρη τούτων καταστραφέντα από 11 Ιουν. 1975, ή καταστρεφόμενα εφεξής, εκ πυρκαϊάς δεν δύνανται να μεταβιβασθούν εν κατατμήσει, ουδέ κατ'ιδανικά μερίδια, δια δικαιοπραξίας εν ζωή επί τριάκοντα έτη από της τοιαύτης καταστροφής των. 2. Εις τας δικαιοπραξίας εν ζωή περί μεταβιβάσεως ιδιωτικού δάσους ή δασικής εκτάσεως ολοκλήρου, μέρους τούτων ή ιδανικού μεριδίου, προσαρτάται πιστοποιητικόν της αρμοδίας δασικής αρχής ότι το μεταβιβαζόμενον δεν κατεστράφη εκ πυρκαϊάς μετά την 11ην Ιουν. 1975 και εις πάσαν εφεξής περίπτωσιν κατά την τελευταίαν τριακονταεταίαν από της 11ης Ιουλ.1975, άλλως η δικαιοπραξία τυγχάνει άκυρος. 3. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και επί προσυμφώνων μεταβίβασης ιδιωτικών δασών και δασικών εκτάσεων. 4. Συμβολαιογράφος που συντάσσει πράξη μεταβίβασης της κυριότητας επί δάσους ή δασικής έκτασης καθώς και προσύμφωνο με το αυτό αντικείμενο χωρίς να τηρηθούν οι διατυπώσεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, καθώς και οι διά του συμβολαίου ή προσυμφώνου συμβαλλόμενοι και οι ενεργούντες ως πληρεξούσιοί τους τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) δραχμών, επιφυλασσομένων και των διατάξεων περί πειθαρχικής ευθύνης του συμβολαιογράφου. Άρθρο 36 Δι' αποφάσεων του νομάρχου, εκδιδομένων κατόπιν προτάσεων των οικείων δασαρχών και δημοσιευομένων κατά τας διατάξεις του άρθρου 3 του Νόμ. 301/1976, καθορίζονται: α) Τα χρονικά όρια, οι όροι και προϋποθέσεις δια την χορήγησιν των υπό του άρθρ. 23 προβλεπομένων αδειών, ως και δια την εντός των δασών ή δασικών εκτάσεων εκτέλεσιν των υπό του αυτού άρθρου προβλεπομένων εργασιών ή ενεργειών ή αφήν και διατήρησιν πυρός. β) Αι πρόσθετοι απαγορεύσεις και ειδικαί ρυθμίσεις αι αφορώσαι εις τας κατά το άρθρ. 25 επικινδύνους περιοχάς και ειδικώτερον εις την διέλευσιν και διαμονήν ιδιωτών εντός αυτών, την κυκλοφορίαν ή στάθμευσιν αυτοκινήτων, την αφήν ή χρήσιν πυράς, το κάπνισμα σιγαρέττων, την έκθεσιν ή εγκατάλειψιν ευφλέκτων υλών ή απορριμμάτων, την βοσκήν ή εγκατάστασιν ζώων, τας υποχρεώσεις των κατοίκων τυχόν παρακειμένων οικισμών και εν γένει παν αναγκαίον μέτρον δια την αποτροπήν κινδύνου πυρκαϊάς. γ) Αι ειδικώτεραι υποχρεώσεις των κατά το άρθρ. 24 υπηρεσιών και επιχειρήσεων δια την αποτροπήν κινδύνου μεταδόσεως πυρκαϊάς εις το παρακείμενον δάσος ή δασικήν έκτασιν ή την άμεσον αντιμετώπισιν πυρκαϊάς του παρακειμένου δάσους ή της δασικής εκτάσεως.

δ) Τα της εκτελέσεως ασκήσεων ετοιμότητος και συνεργασίας μεταξύ των εν άρθρ. 28 αρχών και υπηρεσιών. ε) Τα της παροχής των αναγκαίων γνώσεων εις τους κατοίκους των εντός της επικινδύνου περιοχής πόλεων και χωρίων δια την αντιμετώπισιν πυρκαϊάς. Άρθρο 37 1. Ως αναδάσωσις νοείται η αναδημιουργία της καθ' οιονδήποτε τρόπον καταστραφείσης ή σημαντικώς αραιωθείσης ή άλλως πως υποβαθμισθείσης δασικής βλαστήσεως, είτε δια της φυτεύσεως ή σποράς, είτε δια της διευκολύνσεως της φυσικής αναγεννήσεως, προς δημιουργίαν δάσους ή δασικής εκτάσεως. 2. Εν τη εννοία της αναδασώσεως περιλαμβάνεται και η το πρώτον ενεργουμένη δια σποράς ή φυτεύσεως δασικών φυτών δάσωσις ασκεπών εκτάσεων, αι οποίαι δεν έχουν ουδέ είχον εις το παρελθόν τον χαρακτήρα δάσους ή δασικής εκτάσεως. Άρθρο 41 1. Η κήρυξις εκτάσεων ως αναδασωτέων ενεργείται δι' αποφάσεως του οικείου Νομάρχου καθοριζούσης σαφώς τα όρια της εκτάσεως η οποία κηρύσσεται αναδασωτέα και συνοδευομένης υποχρεωτικώς υπό σχεδιαγράμματος, το οποίον δημοσιεύεται εν φωτοσμικρύνσει μετά της αποφάσεως εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Μετά την αναδημιουργία της βλάστησης η αναδάσωση αίρεται με όμοια απόφαση και η διαχείριση της αναδασωθείσας έκτασης γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. 2. Εις έκαστον νομόν το πρόγραμμα δι'αναδασώσεις καταρτίζεται υπό της δασικής υπηρεσίας και εγκρίνεται υπό του νομάρχου, μετά γνωμοδότησιν του νομαρχιακού συμβουλίου δασών, επί τη βάσει της υφισταμένης καταστάσεως της δασικής βλαστήσεως εν τω νομώ, των επελθουσών κατά το πρόσφατον παρελθόν αποψιλώσεων, αραιώσεων ή υποβαθμίσεων, ως και των αναγκών ενισχύσεως και επεκτάσεως της ρηθείσης βλαστήσεως διά προστατευτικούς ή αισθητικούς σκοπούς, ως και εν όψει των τυχόν προτάσεων άλλων ενδιαφερομένων υπηρεσιών και των οικείων οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως. Το εν λόγω πρόγραμμα καταρτίζεται ανά πενταετίαν και εκτελείται διά των κατανεμομένων πιστώσεων του προϋπολογισμού ή των διατιθεμένων προς τον σκοπόν της αναδασώσεως άλλων ειδικών κονδυλίων. Δια την κατάρτισιν του προγράμματος απαιτείται όπως τούτο κοινοποιηθεί τουλάχιστον έν δίμηνον προ της εγκρίσεώς του εις τας Νομαρχιακάς Υπηρεσίας του Υπουργείου Συντονισμού και Δημοσίων 'Εργων (αρμοδιότητος Γεν.Δ/νσεως Οικισμού). Παρεχομένης της προθεσμίας ταύτης, το πρόγραμμα εγκρίνεται άνευ της γνώμης των υπηρεσιών τούτων. Εάν διατυπωθούν υπό των υπηρεσιών τούτων εμπροθέσμως αντιρρήσεις αναγόμεναι εις θέματα της αρμοδιότητός των, επί των αντιρρήσεων αποφαίνονται οι Υπουργοί Συντονισμού, Γεωργίας και Δημοσίων 'Εργων, η τυχόν δε μεταξύ των διαφωνία επιλύεται υπο του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας και Περιβάλλοντος. 3. Ειδικώς προκειμένου περί κηρύξεως εκτάσεων ως αναδασωτέων ένεκα μερικής ή ολικής καταστροφής δάσους ή δασικής εκτάσεως εκ πυρκαϊάς ή άλλης αιτίας εκ των εν αθρ. 38 παρ.1 αναφερομένων η κατά την παρ.1 του παρόντος άρθρου απόφασις

του νομάρχου εκδίδεται, μετά εισήγησιν της αρμοδίας δασικής υπηρεσίας, υποχρεωτικώς εντός τριών μηνών από της καταστολής της πυρκαϊάς ή της διαπιστώσεως της εξ άλλης αιτίας καταστροφής. Διά της αποφάσεως ταύτης καθορίζονται και αι υποχρεώσεις της δασικής υπηρεσίας διά την κατάρτισιν και εφαρμογήν ειδικού διά την προκειμένην περίπτωσιν προγράμματος αναδασώσεως. 4. Δια την δημιουργίαν πάρκων ή αλσών ή δασών αναψυχής εντός πόλεων ή οικιστικών περιοχών απαιτείται σχετική πρόβλεψις εις το οικείον προεδρικόν διάταγμα το καθορίζον το σχέδιον της πόλεως ή τον τρόπον αναπτύξεως της οικιστικής περιοχής, η δε πραγματοποίησις της αναδασώσεως βαρύνει τον οικείον οργανισμόν τοπικής αυτοδιοικήσεως ή τον φορέα της οικιστικής αναπτύξεως. Εις περίπτωσιν αδρανείας τούτων η υπό του ρηθέντος προεδρικού διατάγματος προβλεπομένη δημιουργία πάρκου ή άλσους ή δάσους αναψυχής ενεργείται, κατόπιν αποφάσεως του οικείου νομάρχου δαπάναις των υποχρέων υπό της δασικής υπηρεσίας. Το αυτό ισχύει και εις περίπτωσιν αναδημιουργίας τούτων μετά τυχόν καταστροφήν εκ πυρκαϊάς. Αι δενδροστοιχίαι ή γραμμικαί φυτείαι ή άλλαι δενδροφυτεύσεις εντός των πόλεων ή των οικιστικών περιοχών δημιουργούνται κατόπιν αποφάσεως του οικείου οργανισμού τοπικής αυτοδιοικήσεως ή του αρμοδίου οικιστικού φορέως. Άρθρο 46 1. Η εκχέρσωσις δημοσίων δασών προς απόδοσιν εις αγροτικήν οιασδήποτε φύσεως καλλιέργειαν απαγορεύεται. Κατ' εξαίρεσιν, επιτρέπεται η υπό του Δημοσίου χρησιμοποίησις, ή η προς γεωργικούς συνεταιρισμούς ή φυσικά πρόσωπα ασκούντα κατά κύριον επάγγελμα το του γεωργού ή εις ομάδας τούτων κατά χρήσιν παραχώρησις ασκεπούς εντός δημοσίου δάσους εκτάσεως, προς δενδροκομικήν και μόνον καλλιέργειαν ή προς φύτευσιν αναμείξ αγρίων και οπωροφόρων ή καρποφόρων δένδρων ή προς δημιουργίαν αμπελώνων ή φυτειών αρωματικών φυτών, εφ'όσον διαπιστούται επί τη βάσει σχετικής μελέτης ότι αι εδαφολογικαί και οικολογικαί συνθήκαι συνηγορούν υπέρ του τρόπου τούτου της εκμεταλλεύσεως. Επίσης επιτρέπεται η δι' εμβολιασμού εξημέρωσις αγρίων οπωροφόρων ή καρποφόρων δένδρων. Η κατά τα ανωτέρω χρήσις δεν αίρει τον δασικόν χαρακτήρα της όλης περιοχής ουδέ εξαιρεί ταύτην ή τα εντός αυτής τμήματα, εις α ενεργείται αύτη, της εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος. Εν τη σχετική πράξει παραχωρήσεως δημοσίου δάσους ή τμήματος αυτού προς δενδροκαλλιέργειαν ή άλλην χρήσιν υπό τας ως άνω προϋποθέσεις, αναγράφονται υποχρεωτικώς το εμβαδόν και τα όρια της παραχωρουμένης εκτάσεως ως και η διάρκεια της παραχωρήσεως, είναι δε δυνατόν να ορίζωνται το είδος ή τα είδη ως και ο αριθμός των δένδρων των οποίων επιτρέπεται η φύτευσις ή ο εμβολιασμός και εκμετάλλευσις ως και να επιβάλλεται η κατασκευή βαθμίδων ή άλλων έργων διά την συγκράτησιν του εδάφους. Η κατά τα ανωτέρω προς τρίτους παραχώρησις δημοσίου δάσους ή τμήματος αυτού ουδέποτε δύναται να περιλαμβάνη ή να στηρίξη μεταβίβασιν του δικαιώματος της κυριότητος, διατηρουμένης πάντοτε υπέρ του Δημοσίου. Εφ'όσον εις το μέλλον η ως άνω καλλιέργεια ήθελεν εγκαταλειφθή ή καταστή αδύνατος, ή παρέλθη ο χρόνος της παραχωρήσεως η διαχείρισις της προς τον ρηθέντα σκοπόν παραχωρηθείσης περιοχής ή τμήματος αυτής περιέρχεται αυτοδικαίως εις το Δημόσιον. Διά προεδρικού διατάγματος εκδιδομένου προτάσει του Υπουργού Γεωργίας θέλουν καθορισθή οι ειδικώτεροι όροι διά την τοιαύτην παραχώρησιν και δή οι αναφερόμενοι εις την συνέχισιν της δασοπονικής εκμεταλλεύεως των εν τη

περιοχή αγρίων δένδρων, εις το τίμημα και τας λοιπάς υποχρεώσεις του προς ον η παραχώρησις ως και τα του ελέγχου, της εκπτώσεως, αντικαταστάσεως ή διαδοχής του προς ον η παραχώρησις. 2. Δημόσιαι δασικαί εκτάσεις ή τμήματα αυτών δύνανται να εκχερσωθούν και χρησιμοποιηθούν υπό του Δημοσίου ή παραχωρηθούν εις γεωργικούς συνεταιρισμούς ή εις αποδεδειγμένως ακτήμονας καλλιεργητάς μονίμους κατοίκους του οικείου δήμου ή κοινότητος ή εις ομάδας τούτων προς δενδροκομικήν καλλιέργειαν, είτε διά φυτεύσεως οπωροφόρων ή καρποφόρων δένδρων, είτε δι'εμβολιασμού υφισταμένων αγρίων, εφ'όσον διαπιστούται επί τη βάσει σχετικής μελέτης ότι αι εδαφολογικαί και οικολογικαί συνθήκαι συνηγορούν υπέρ της τοιαύτης μεταβολής του τρόπου της εκμετελλεύσεώς των. Διά την προς τρίτους παραχώρησιν τοιούτων εκτάσεων προς δενδροκομικήν καλλιέργειαν τηρούνται κατά τα λοιπά οι εν τη προηγουμένη παραγράφω όροι. 3. Δημόσιαι δασικαί εκτάσεις, ή τμήματα αυτών δύνανται να εκχερσωθούν και χρησιμοποιηθούν υπό του Δημοσίου ή παραχωρηθούν κατά χρήσιν ή κατά κυριότητα εις τα εν τη παρ. 2 φυσικά ή νομικά πρόσωπα προς αγροτικήν εκμετάλλευσιν, εφ' όσον: α) Δεν ανήκουν εις τας υπό στοιχ. α', β' και δ' κατηγορίας της παρ. 1 του άρθρ. 4 του παρόντος και δεν εμπίπτουν εις τινα των περιπτώσεων της παρ. 2 του αυτού άρθρου. β) Η κλίσις του εδάφους είναι μικροτέρα του 25% και το βάθος του εδάφους είναι κατάλληλον διά γεωργικήν εκμετάλλευσιν. γ) Δεν υφίσταται κίνδυνος διαβρώσεως του εδάφους ή είναι δυνατή η λήψις των απαραιτήτων προστατευτικών μέτρων. δ) Αφίεται ζώνη δασικής εκτάσεως πλάτους τουλάχιστον 200 μέτρων προστατευτική τυχόν παρακειμένου δάσους. Εις περίπτωσιν μη πραγματοποιήσεως της εκχερσώσεως ή εγκαταλείψεως της μετά ταύτην αγροτικής εκμεταλλεύσεως υπό του εις ον η παραχώρησις επί χρονικόν διάστημα μείζον της τριετίας η παραχωρηθείσα περιοχή περιέρχεται εκ νέου εις την πλήρη διάθεσιν ή την κυριότητα του Δημοσίου, το οποίον δύναται να διαθέση ταύτην διά τον αυτόν ως άνω σκοπόν εις έτερον δικαιούχον ή να κηρύξη ταύτην αναδασωτέαν. 4. Περί της συνδρομής των κατά τας προηγουμένας παραγράφους προϋποθέσεων αποφαίνεται ο οικείος νομάρχης μετά σύμφωνον ητιολογημένην γνωμοδότησιν του νομαρχιακού συμβουλίου δασών. 5. Επιτρέπεται η δια περιορισμένον χρόνον κατόπιν αδείας του οικείου δασάρχου εγκατάστασις εντός δημοσίων δασών ή δασικών εκτάσεων, εξαιρέσει των κατηγοριών α', β' και δ' της παρ. 1 του άρθρ. 4 του παρόντος ποιμνιοστασίων, πτηνοτροφείων ή άλλων συναφών εγκαταστάσεων, ως και μελισσοκομείων εις άπαντα τα δάση και τας δασικάς εκτάσεις. Εις την άδειαν ταύτην ορίζονται τα υποχρεωτικώς ληπτέα μέτρα ασφαλείας και αι συναφείς υποχρεώσεις του εις ον αύτη χορηγείται. Η μη τήρησις των υποχρεώσεων τούτων συνεπάγεται άνευ ετέρου

ανάκλησιν της αδείας. Αι κατά την παρούσαν παράγραφον άδειαι ουδέν άλλο δικαίωμα δύνανται να θεμελιώσουν επί των εις ας αύται αφορούν εκτάσεων ή χώρων. 6. Δια προεδρικού διατάγματος εκδιδομένου τη προτάσει του Υπουργού Γεωργίας εντός έτους από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος θέλει καθορισθή ειδικώτερον η διαδικασία διά την διενέργειαν των κατά το παρόν άρθρον παραχωρήσεων και χορηγήσεως αδειών, τα κριτήρια επιλογής των προς α αι παραχωρήσεις ή υπέρ ων αι άδειαι προσώπων, οι όροι ανακλήσεως τούτων, ως και πάσα ετέρα αναγκαία λεπτομέρεια. «7. Με τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 5 επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία κέντρων περίθαλψης και διαμονής κάθε είδους αδέσποτων ζώων. Η αίτηση συνοδεύεται από τα δικαιολογητικά που αναφέρονται στις περιπτώσεις β' και γ' του άρθρου 2 του Π.Δ. 190/1981 (ΦΕΚ 54 Α') και εξετάζεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 3 έως 7 αυτού.» «7. Σε περιπτώσεις έκτακτων αναγκών, που προέρχονται από φυσικές καταστροφές, επιτρέπεται η προσωρινή εγκατάσταση και διαμονή των πληγέντων για περιορισμένο χρονικό διάστημα εντός δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων. Ο προσδιορισμός της συγκεκριμένης έκτασης, η χρονική διάρκεια και το είδος των εγκαταστάσεων καθορίζονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, η οποία λαμβάνεται μετά από εισήγηση των οικείων δασικών και πολεοδομικών υπηρεσιών Άρθρο 47 1. Η εκχέρσωσις ιδιωτικών δασών απαγορεύεται. Επιτρέπεται πάντως η εντός αυτών φύτευσις καρποφόρων δένδρων ή εξημέρωσις αγρίων εφ' όσον συντρέχουν αι εν τη παρ. 1 του προηγουμένου άρθρου προϋποθέσεις. Προκειμένου περί ιδιωτικών δασικών εκτάσεων είναι δυνατή η χρησιμοποίησις ή εκχέρσωσις αυτών υπό των ιδιοκτητών των, προς δενδροκομικήν ή αγροτικήν εκμετάλλευσιν υπό τας εν τω προηγουμένω άρθρω ουσιαστικάς προϋποθέσεις. 2. Δια την τοιαύτην χρησιμοποίησιν ιδιωτικών δασών ή μεταβολήν της χρήσεως ιδιωτικών δασικών εκτάσεων απαιτείται άδεια του οικείου νομάρχου εκδιδομένη μετά σύμφωνον γνωμοδότησιν του νομαρχιακού συμβουλίου δασών και μη μεταβάλλουσα τον χαρακτηρισμόν αυτών ως δασών ή δασικών εκτάσεων δια την εφαρμογήν των διατάξεων του παρόντος. 3. Δημοτικαί ή κοινοτικαί δασικαί εκτάσεις, δύναται να εκχερσούνται κατά τα εν παρ. 1 και 2 οριζόμενα και να παραχωρούνται κατά χρήσιν εις φυσικά πρόσωπα τα οποία τυγχάνουν μόνιμοι κάτοικοι του δήμου ή της κοινότητος και είναι κατά κύριον επάγγελμα γεωργοί, προς μόνιμον γεωργικήν ή δενδροκομικήν καλλιέργειαν. 4. Η μετά την διενέργειαν της εκχερσώσεως και εντός διετίας από ταύτης μη πραγματοποίησις της εγκριθείσης χρήσεως ή η οποτεδήποτε διακοπή ταύτης πέραν των δύο ετών συνιστούν λόγους κηρύξεως της ιδιωτικής εκτάσεως ως αναγκαστικώς απαλλοτριωτέας υπέρ του Δημοσίου ή ανακλήσεως της κατά την παρ. 3 παραχωρήσεως. Εν περιπτώσει αναγκαστικής απαλλοτριώσεως διά τους εν τη

παραγράφω ταύτη λόγους, η εκτίμησις των απαλλοτριουμένων εκτάσεων γίνεται βάσει των διατάξεων της παρ.1 του άρθρ.6 του παρόντος. Άρθρο 48 1. Η διάνοιξις δημοσίων οδών δια μέσου δασών ή δασικών εκτάσεων είναι επιτρεπτή εφ' όσον διά της μελέτης κατασκευής τούτων λαμβάνεται πρόνοια δια την διαφύλαξιν του τυχόν προστατευτικού χαρακτήρος των δασών. Επίσης κατά την χάραξιν και την κατασκευήν των οδών δέον να προβλέπωνται και λαμβάνωνται μέτρα δια την προστασίαν της εκατέρωθεν δασικής βλαστήσεως και την μη αλλοίωσιν του φυσικού περιβάλλοντος. Η διάνοιξις των οδών εντός των πυρήνων των εθνικών δρυμών απαγορεύεται. 2. Πλην των απολύτως αναγκαίων τεχνικών έργων ή άλλως απαραιτήτων δημοσίων εγκαταστάσεων (τελωνειακών σταθμών, ή σταθμών ελέγχου κλπ.), παν έτερον έργον ή κτίσμα ή εγκατάστασις κατά μήκος των οδών, αι οποίαι διέρχονται εκ δάσους ή δασικής εκτάσεως επιτρέπεται μόνον υπό τους όρους και τας προϋποθέσεις των λοιπών διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου. 3. Η διάνοιξις οδών δια μέσου δασών ή δασικών εκτάσεων δι'εξυπηρέτησιν εκμεταλλεύσεων, βιομηχανιών, μεταλλείων και λατομείων, περί ων τα άρθρ. 56 και 57 του παρόντος, είναι επιτρεπτή κατόπιν αδείας της δασικής αρχής και συμφώνως προς χάραξιν εγκρινομένων υπ' αυτής. Αι δαπάναι τυχόν αποζημιώσεων, ως και τα έξοδα κατασκευής και συντηρήσεως των οδών τούτων, βαρύνουν τας εξυπηρετουμένας δι' αυτών επιχειρήσεις. Eκλιπόντος του λόγου, δι'ον ηνοίχθησαν αι κατά την παρούσαν παράγραφον οδοί, αύται διατηρούνται ως δασικαί, εφ' όσον ανταποκρίνονται εις τους όρους του άρθρ. 15, άλλως αναδασούνται μερίμνη της δασικής υπηρεσίας. 4. Εις δημόσια δάση και δασικάς εκτάσεις και εις βάθος μέχρι 200 μέτρων από δημοσίας ή από δασικής οδού δύναται η δασική υπηρεσία να ιδρύη εις καταλλήλους θέσεις χώρους διημερεύσεως (πικ-νικ) προς εξυπηρέτησιν των επισκεπτών. Η χρήσις τούτων υπό του κοινού ενεργείται επί τη βάσει κανονισμών εκδιδομένων υπό του οικείου νομάρχου. Άρθρο 51 1. Μετά πρότασιν του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, ερειδομένην επί σχετικού προγράμματος ή μελέτης τουριστικής αναπτύξεως περιοχής τινος και γνώμην του Συμβουλίου Δασικής Πολιτικής επιτρέπεται όπως δημόσια δάση ή δασικαί εκτάσεις ή τμήματα αυτών παραχωρούνται εις τον ως άνω Οργανισμόν και τίθενται υπό την διοίκησιν αυτού, προς τον σκοπόν της τουριστικής αξιοποιήσεώς των. Ως τουριστική αξιοποίησις νοείται η κατασκευή πάσης φύσεως εγκαταστάσεων διά την διαβίωσιν και αναψυχήν ομαδικώς ή και ατομικώς κινουμένων ατόμων και διά την ανάλογον διαμόρφωσιν του όλου χώρου. 2. Η κατά την προηγουμένην παράγραφον παραχώρησις δεν δύναται να περιλαμβάνη δάση και δασικάς εκτάσεις των κατηγοριών α' και β' της παρ. 1 του άρθρ. 4 ή των κατηγοριών ς' και ζ' της παρ. 2 του αυτού άρθρου. Κατ'εξαίρεσιν επιτρέπεται η

δημιουργία περιπτέρων, πανδοχείων ή ξενώνων εις δάση ή δασικάς εκτάσεις των κατηγοριών α' και β' της παρ.1 του άρθρ.4, εφ'όσον δι'αυτών εξυπηρετούνται εγκαταστάσεις ορειβασίας ή χειμερινού αθλητισμού κατά τα εις την παρ.2 του άρθρ. 52 προβλεπόμενα και εις το απολύτως αναγκαίον μέτρον. Η εξαίρεσις αύτη δεν ισχύει διά τους πυρήνας των εθνικών δρυμών. 3. Η κατά τα ανωτέρω παραχώρησις ενεργείται δι' αποφάσεως του Υπουργού Γεωργίας υπό τον όρον της διατηρήσεως της δασικής μορφής των παραχωρουμένων εκτάσεων, καθοριζομένων συγχρόνως των υποχρεώσεων του ΕΟΤ ή του δια συμβάσεως μετ' αυτού αναλαμβάνοντος την τουριστικήν αξιοποίησιν της περιοχής προς διαφύλαξιν, προστασίαν και ενίσχυσιν της δασικής βλαστήσεως. Εις ουδεμίαν περίπτωσιν το σύνολον των προς οικοδόμησιν διατιθεμένων χώρων δύναται να υπερβή το 10% του δάσους ή της δασικής εκτάσεως η οποία παραχωρείται κατά τα ανωτέρω προς τουριστικήν αξιοποίησιν ουδέ ο συντελεστής δομήσεως, υπολογιζόμενος επί του οικοδομησίμου χώρου να υπερβή την μονάδα. Η κυριότης των κατ'εφαρμογήν των διατάξεων της παρούσης παραγράφου δημιουργουμένων εγκαταστάσεων, κτιρίων κλπ. παραμένει πάντοτε εις το Δημόσιον. Κατ'εξαίρεσιν επιτρέπεται η κατά κυριότητα και επ'ανταλλάγματι παραχώρησις εις τρίτους των χώρων οι οποίοι συμφώνως προς την εγκεκριμένην μελέτην της τουριστικής αξιοποιήσεως καταλαμβάνονται υπό ξενοδοχείων, ξενώνων ή βοηθητικών τούτων μονίμων εγκαταστάσεων, απαγορευμένης της μεταβολής της χρήσεως των παραχωρουμένων χώρων επί ποινή άρσεως της παραχωρήσεως. 4. Η χρησιμοποίησις διά τους εν τη παρ.1 σκοπούς ιδιωτικών δασών ή δασικών εκτάσεων επιτρέπεται μόνον επί τη βάσει της εκάστοτε ισχυούσης οικιστικής και τουριστικής νομοθεσίας και μετά προηγουμένην έγκρισιν του Υπουργού Γεωργίας χορηγουμένην υπό τας αυτάς ως άνω προϋποθέσεις και όρους των προηγουμένων παραγράφων. Εάν το ιδιωτικόν δάσος ή δασική έκτασις πρόκειται να εξυπηρετήση συγχρόνως και τους εν τω επομένω άρθρω σκοπούς, το επιτρεπόμενον συνολικώς ποσοστόν προς δημιουργίαν των αθλητικών και τουριστικών εγκαταστάσεων δεν δύναται να υπερβή το εν τη παρ.5 του επομένου άρθρου προβλεπόμενον όριον. Άρθρο 57 1. Αι κατ'εφαρμογήν των κειμένων περί μεταλλείων και λατομείων διατάξεων έρευναι προς ανεύρεσιν μεταλλευτικών και λατομικών ορυκτών εντός περιοχών περί ων το άρθρ.3 του παρόντος νόμου επιτρέπονται ως ακολούθως: α) Αι έρευναι διά γεωλογικών, κοιτασματολογικών, γεωφυσικών και γεωχημικών μεθόδων δεν χρήζουν αδείας ή εγκρίσεώς τινος υπό της δασικής αρχής. β) Αι έρευναι διά γεωτρήσεων και δι'ανορύξεως φρεάτων ή στοών επιτρέπονται κατόπιν εγκρίσεως παρεχομένης δι'αποφάσεως του νομάρχου μετά γνωμοδότησιν του νομαρχιακού συμβουλίου δασών και εφ'όσον την διεξαγωγήν τούτων θεωρεί ιδιαιτέρως συμφέρουσαν διά την εθνικήν οικονομίαν το Υπουργείον Βιομηχανίας. Εν περιπτώσει αρνήσεως του νομάρχου, την έγκρισιν δύναται να παράσχη ο Υπουργός Γεωργίας κατόπιν γνωμοδοτήσεως του Συμβουλίου Δασικής Πολιτικής. Διά της σχετικής περί εγκρίσεως των ως άνω ερευνών αποφάσεως δύναται να τίθενται περιορισμοί ως προς την έρευναν εντός δασών και δασικών εκτάσεων των κατηγοριών α' και β' της παρ.1 του άρθρ.4 του παρόντος, ως και των κατηγοριών δ', ε' και ζ' της παρ.2 του αυτού άρθρου, καθορίζοται δε συγχρόνως και αι υποχρεώσεις του ερευνητού διά την προστασίαν του δασικού περιβάλλοντος και την αποκατάστασιν του τοπίου και της

δασικής βλαστήσεως μετά το πέρας της ερεύνης ως και αι υποχρεώσεις του εν περιπτώσει εκμεταλλεύσεως της εκτάσεως. Η ως άνω απόφασις αποτελεί συγχρόνως έγκρισιν και της μετά την έρευαν εκμεταλλεύσεως, εφ'όσον δεν απαιτείται ειδική έγκρισις διά ταύτην κατά τους όρους της επομένης παραγράφου. 2. Εκμετάλλευσις μεταλλείων και λατομείων διά της εξορύξεως, διαλογής, επεξεργασίας και αποκομιδής μεταλλευτικών ή λατομικών ορυκτών, διάνοιξις οδών προσπελάσεως και ανέγερσις εγκαταστάσεων εξυπηρετουσών τας ανάγκας εκμεταλλεύσεως τούτων εντός δασών ή δασικών εκτάσεων επιτρέπονται ελευθέρως, εφ'όσον εχορηγήθη η κατά την προηγουμένην παράγραφον έγκρισις ερεύνης. Εάν δεν εχορηγήθη η ως είρηται έγκρισις ερεύνης, απαιτείται ειδική έγκρισις της εκμεταλλεύσεως, χορηγουμένη δι'αποφάσεως του νομάρχου, εκδιδομένης μετά γνώμην του νομαρχιακού συμβουλίου δασών και εφ'όσον την εκμετάλλευσιν τούτων θεωρεί ιδιαιτέρως συμφέρουσαν διά την εθνικήν οικονομίαν το Υπουργείον Βιομηχανίας. Εις περίπτωσιν αρνήσεως του νομάρχου την έγκρισιν εκμεταλλεύσεως δύναται να παράσχη ο Υπουργός Γεωργίας μετά γνωμοδότησιν του Συμβουλίου Δασικής Πολιτικής. Εις πάσαν περίπτωσιν απαιτείται έγκρισις διά την εκμετάλλευσιν μεταλλείων ή λατομείων εντός δασών ή δασικών εκτάσεων των κατηγοριών α' και β' της παρ.1 του άρθρ.4, ως και των κατηγοριών δ', ε' και ζ' της παρ.2 του αυτού άρθρου, ανεξαρτήτως του αν εχορηγήθη ή μη ως κατά την προηγουμένην παράγραφον έγκρισις. Αύτη παρέχεται δι'αποφάσεως του Υπουργού Γεωργίας μετά σύμφωνον γνώμην του Συμβουλίου Δασικής Πολιτικής. 3. Η εκμετάλλευσις των μεταλλευτικών και λατομικών ορυκτών ενεργείται υποχρεωτικώς κατά τρόπον μη καταστρέφοντα την δασικήν βλάστησιν ει μη εις το απολύτως απαραίτητον μέτρον. Η εναπόθεσις ή μεταφορά των στείρων ή καταλοίπων εκ των εξορυσσομένων μεταλλευμάτων ή λατομικών ορυκτών ενεργείται εις ειδικούς προς τούτο χώρους κατά τους όρους της εν άρθρ. 45 παρ.4 μελέτης. 4. Πάσα εκ των ερευνών ή εκ της εκμεταλλεύσεως προκαλουμένη εις δάσος ή δασικάς εκτάσεις ζημία αποκαθίσταται συμφώνως προς την κατά το άθρ.47 παρ. 4 μελέτην και τας εντολάς της αρμοδίας δασικής αρχής. Η έχουσα την εκμετάλλευσιν επιχείρησις υποχρεούται να προβαίνη περιοδικώς εις αποκατάστασιν του τοπίου και της δασικής βλαστήσεως, δια της εφαρμογής προγράμματος αναδασώσεως εγκρινομένου υπό της δασικής αρχής. Εφ'όσον η τοιαύτη αποκατάστασις και η πραγματοποίησις της αναδασώσεως είναι ιδιαιτέρως δυσχερής, η δασική αρχή δύναται να υποχρεώση την επιχείρησιν, αντί της ως άνω αποκαταστάσεως, εις αναδάσωσιν ετέρας εγγύς ευρισκομένης περιοχής εκτάσεως μείζονος μέχρι και του πενταπλασίου εκείνης εις ην επήλθεν η εκ της εκμεταλλεύσεως ζημία. Η μη συμμόρφωσις του υποχρέου προς τα ανωτέρω συνεπάγεται την επιβολήν εις αυτόν των οικείων δαπανών διά την υπο της δασικής υπηρεσίας αποκατάστασιν της ζημίας του δασικού περιβάλλοντος ή την διενέργειαν των ρηθεισών αναδασώσεων. Αι δαπάναι αύται καταβάλλονται εις το Κεντρικόν Ταμείον Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών, εν αρνήσει δε ή παραλείψει του υποχρέου εισπράττονται κατά τας διατάξεις του νόμου περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων. Ο ως είρηται υπόχρεως, αρνούμενος ή παραλείπων την εκπλήρωσιν των ανωτέρω, υπόκειται εις ποινικήν δίωξιν κατά τα εν άρθρ.71 παρ.7 του παρόντος νόμου οριζόμενα. Εν υποτροπή αίρεται υποχρεωτικώς η κατά την παρ.1 ή 2 έγκρισις, ως και η τυχόν κατά την παρ.5 παραχώρησις.

5. Η παραχώρησις δημοσίων δασών και δασικών εκτάσεων διά την διενέργειαν των εν τω παρόντι άρθρω εργασιών επιτρέπεται: α) Κατά χρήσιν και άνευ ανταλλάγματος, εφ'όσον πρόκειται περί διενεργείας μεταλλευτικών ή λατομικών ερευνών διά γεωτρήσεων και διανοίξεως φρεάτων ή περί διανοίξεως οδών προσπελάσεως. β) Κατά χρήσιν και επ' ανταλλάγματι, εφ'όσον αι παραχωρούμεναι εκτάσεις πρόκειται να χρησιμοποιηθούν δια την εκμετάλλευσιν των εν αυταίς ορυκτών ή την δημιουργίαν προχείρων εγκαταστάσεων. γ) Κατά κυριότητα και επ'ανταλλάγματι εφ'όσον αι παραχωρούμεναι εκτάσεις είναι αναγκαίαι διά την ανέγερσιν μονίμων εγκαταστάσεων. Η κατά χρήσιν παραχώρησις ενεργείται διά της κατά τας παρ.1 και 2 απαιτουμένης εγκριτικής της ερεύνης ή της εκμεταλλεύσεως αποφάσεως, καθοριζούσης την διάρκειαν και το αντάλλαγμα της παραχωρήσεως. Διά τον καθορισμόν του ανταλλάγματος απαιτείται η σύμφωνος γνωμοδότησις της κατά το άρθρ.10 παρ.3 επιτροπής, η καταβολή δε των οικείων χρηματικών ποσών ενεργείται προς το Κεντρικόν Ταμείον Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών. Η παραχώρησις κατά κυριότητα ενεργείται δι'αποφάσεως του Υπουργού Γεωργίας μετά γνώμην του Συμβουλίου Δασικής Πολιτικής και ισχύει δι'όσον χρόνον διαρκεί η εκμετάλλευσις των ανεγερθησομένων μονίμων εγκαταστάσεων, απαγορευομένης της αλλαγής του σκοπού δι'ον εγένετο η παραχώρησις. Ο καθορισμός και η είσπραξις του ανταλλάγματος πραγματοποιείται κατά τα ανωτέρω. 6. Αι κατά την έναρξιν της ισχύος του παρόντος νομίμως υφιστάμεναι και λειτουργούσαι εκμεταλλεύσεις μεταλλευτικών και λατομικών ορυκτών εις οιανδήποτε περιοχήν περιλαμβάνουσαν δάσος ή δασικήν έκτασιν, συνεχίζουν την δραστηριότητά των συμφώνως προς τας περί αυτών ισχυούσας διατάξεις, και υπό τον όρον της εντός τριετίας συμμορφώσεώς των προς τας διά του παρόντος νόμου επιβαλλομένας υποχρεώσεις. Η προθεσμία αύτη περιορίζεται εις εν έτος, προκειμένου περί επιχειρήσεων, αίτινες ανεξαρτήτως του τόπου της έδρας των, δρουν εις περιοχήν εμπίπτουσαν εις την κατηγορίαν του εδαφ. α' της παρ.1 του άρθρ.4 του παρόντος. Άρθρο 68 1. Δια φυλακίσεως μέχρις ενός έτους τιμωρείται: α) ο καθ'οιονδήποτε τρόπον παρεμποδίζων την κατά τα άρθρα 11 και 12 φωτογράφησιν ή χαρτογράφησιν δασών και δασικών εκτάσεων, β) ο καθ'οιονδήποτε τρόπον βλάπτων ή καταστρέφων τα υπό του άρθρ. 16 προβλεπόμενα προστατευτικά έργα ή άλλως πως παρακωλύων την εκτέλεσιν αυτών, εφ'όσον δεν συντρέχει περίπτωσις βαρυτέρας αξιοποίνου πράξεως, γ) ο βλάπτων, καταστρέφων ή μετακινών τας υπό του άρθρ. 20 προβλεπομένας πινακίδας, δ) οι διοικούντες τους κατ'άρθρ. 22 αναγκαστικούς συνεταιρισμούς, οίτινες δεν εκπληρούν τας υπό της παρ. 2 στοιχεία ', β', γ' και δ' του εν λόγω άρθρου επιβαλλομένας υποχρεώσεις. 2. Η εξ αμελείας τέλεσις τινός των εν τη προηγουμένη παραγράφω πράξεων τιμωρείται δια φυλακίσεως μέχρις εξ (6) μηνών. 3. Οι παραβάτες των διατάξεων της απόφασης της παρ. 7 του άρθρου 15 τιμωρούνται με πρόστιμο από πενήντα χιλιάδες (50.000) έως εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) δρχ. και με φυλάκιση από δύο (2) έως έξι (6) μήνες.

Άρθρο 69 1. Οι παραβάται των διατάξεων του άρθρου 23 του παρόντος νόμου τιμωρούνται διά φυλακίσεως δύο μηνών μέχρις ενός έτους, εάν δε αι παραβάσεις εγένοντο εντός περιοχής χαρακτηρισθείσης ως επικινδύνου κατ' άρθρ. 25 τιμωρούνται δια φυλακίσεως τουλάχιστον εξ (6) μηνών. Εάν αι παραβάσεις αύται έσχον ως επακόλουθον πυρκαϊάν εις δάσος ή δασικήν έκτασιν επιβάλλεται φυλάκισις τουλάχιστον δύο ετών. 2. 'Οστις παραμελεί την ανήκουσαν αυτώ υποχρέωσιν εποπτείας ανηλίκου νεωτέρου των 17 ετών ή προσώπου ακαταλογίστου ή ηλαττωμένης προς καταλογισμόν ικανότητος τιμωρείται διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους, εάν εκ της παραμελήσεως ταύτης το υπό την εποπτείαν αυτού πρόσωπον προεκάλεσε πυρκαϊάν εις δάσος ή δασικήν έκτασιν. Διά της αυτής ποινής τιμωρούνται και οι απασχολούντες προσωπικόν εις εργασίας εκτελουμένας εντός ή πλησίον δασών ή δασικών εκτάσεων, οι οποίοι δεν έλαβον τα προσήκοντα μέτρα εποπτείας και οργανώσεως των εργασιών αυτών, εάν εκ της τοιαύτης παραμελήσεως προεκλήθη πυρκαϊά εις δάσος ή δασική έκτασιν. 3. Κατά των παραβατών της διατάξεως του άρθρ. 23 παρ. 1 στοιχ. δ' ως και εκείνων, κατ' εντολήν των οποίων ούτοι ενεργούν, δύναται να διαταχθή η δήμευσις των προϊόντων των καμίνων, ως και των εργαλείων, μηχανημάτων, πρώτων υλών και προϊόντων του εργαστηρίου ή τεχνικού συγκροτήματος. Επίσης δύναται να ανακληθή η άδεια λειτουργίας του κατά παράβασιν αυτής λειτουργούντος εργαστηρίου ή τεχνικού συγκροτήματος. 4. Εν περιπτώσει παραβάσεως των δια του άρθρ. 24 παρ. 1 και 3 εδάφ. α' επιβαλλομένων υποχρεώσεων, ο προϊστάμενος του οικείου τμήματος γραμμής ή μηχανοστασίου των σιδηροδρόμων τιμωρείται δια φυλακίσεως μέχρι τριών μηνών, εάν δε αι παραβάσεις αύται έσχον ως επακόλουθον πυρκαϊάν εις δάσος ή δασικήν έκτασιν δια φυλακίσεως μέχρι 2 ετών. 5. Εν περιπτώσει παραβάσεως των δια του άρθρ. 24 παρ. 3 εδάφ. β επιβαλλομένων υποχρεώσεων, ο αρμόδιος δια την συντήρησιν του σιδηροδρομικού δικτύου διευθυντής ως και οι διευθυνταί των σιδηροδρομικών σταθμών, των σταθμών υπεραστικών λεωφορείων και σταθμών διοδίων εθνικών οδών τιμωρούνται διά κρατήσεως ή προστίμου. Διά της αυτής ποινής τιμωρούνται επίσης οι πρόεδροι των ΚΤΕΛ και οι ιδιοκτήται των λεωφορείων δημοσίας και ιδιωτικής χρήσεως καθώς και ο αρμόδιος διευθυντής των σιδηροδρόμων εν περιπτώσει παραβάσεως των διά της παρ. 6 του άρθρ. 24 επιβαλλομένων υποχρεώσεων. 6. Οι μη συμμορφούμενοι προς τας επιβαλλομένας εις αυτούς δια των εν άρθρ. 24 παρ. 4 και 48 παρ. 4 προβλεπομένων πράξεων του Νομάρχου υποχρεώσεις τιμωρούνται, συμφώνως προς το άρθρ. 458 Π. Κ. 7. Οι παραβάται της διατάξεως του άρθρ. 29 παρ. 1 τιμωρούνται διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους. Υπάλληλοι ή όργανα των υπό του ως άνω άρθρου προβλεπομένων αρχών, μη συμμορφούμενοι προς την υπό της παρ. 2 του αυτού άρθρου

επιβαλλομένην εις αυτά υποχρέωσιν, διαπράττουν παράβασιν καθήκοντος, τιμωρουμένην με την ποινή του άρθρ. 259 Π. Κ. 8. Εγγεγραμμένοι εις τους κατ' άρθρ. 31 παρ. 2 καταλόγους, οι οποίοι αρνούνται εν περιπτώσει πυρκαϊάς να συμμορφωθούν προς τας διαταγάς της δασικής αρχής, τιμωρούνται δια φυλακίσεως μέχρις ενός έτους. Με την αυτήν ποινήν τιμωρούνται ωσαύτως δήμαρχοι ή πρόεδροι κοινοτήτων μη συντάσσοντες τους κατ' άρθρ. 31 παρ. 2 προβλεπομένους καταλόγους. 9. Οι κατ' άρθρ. 34 παρ. 1 οριζόμενοι προς φύλαξιν εκτάσεως εις ήν εξερράγη πυρκαϊά, απομακρυνόμενοι αδικαιολογήτως από ταύτης τιμωρούνται δια φυλακίσεως μέχρις εξ (6) μηνών. 10. Οι παραβάται των κατ' άρθρ. 36 εκδιδομένων κανονισμών τιμωρούνται συμφώνως προς το άρθρ. 458 Π. Κ., εάν δεν συντρέχη περίπτωσις βαρυτέρας αξιοποίνου πράξεως. Άρθρο 70 1. Οποιος εκχερσώνει, υλοτομεί αποψιλωτικά ή καλλιεργεί έκταση δημόσια ή ιδιωτική, που κηρύχθηκε αναδασωτέα, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ένός έτους και χρηματική ποινή 500.000 δραχμών γιά κάθε 100 τετραγωνικά μέτρα που καταστρέφονται. Ειδικά η χρηματική ποινή γιά καταστροφή πέραν του ενός στρέμματος αναδασωτέας εκτάσεως αυξάνεται σε ένα εκατομμύριο (1.000.000) δραχμές γιά κάθε επιπλέον 100 τετραγωνικά μέτρα αναδασωτέας εκτάσεως που καταστρέφονται. Οι ποινές αυτές είναι ανεξάρτητες από τις ποινές του άρθρου 114 του ν.1892/1990, όπως κάθε φορά ισχύει. Επίσης επιβάλλεται διοικητική ποινή προστίμου με πράξη καταλογισμού του οικείου δασάρχη, η οποία εκδίδεται μέσα σε προθεσμία δέκα (10) ημερών από τη γνωστοποίηση σε αυτόν της τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης που εκδίδεται σε βάρος των αναφερόμενων στο προηγούμενο εδάφιο προσώπων. Με μέριμνα της αρμόδιας Εισαγγελικής Αρχής γνωστοποιούνται οι εν λόγω αποφάσεις, μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση τους, στον οικείο δασάρχη. Το εν λόγω πρόστιμο ισούται με 1.467 ευρώ πολλαπλασιαζόμενα επί το συντελεστή Μ της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του Π.Δ. 437/1981 (ΦΕΚ 120 Α') και με την έκταση που καταστρέφεται σε στρέμματα. Το πρόστιμο εισπράττεται κατά τα ισχύοντα γιά την είσπραξη Δημοσίων Εσόδων και αποδίδεται στο Κεντρικό Ταμείο Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών, ως δαπάνη αποκατάστασης της δασικής βλάστησης που καταστράφηκε. Ο ιδιοκτήτης και ο κάτοχος ποιμνίου που συλλαμβάνεται με το ποίμνιό του μέσα σε αναδασωτέα έκταση ή που δεν λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για να μην εισέρχονται τα ζώα μέσα σε αναδασωτέα έκταση, καθώς και αυτός που επιτρέπει τη βοσκή σε τρίτους, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από 100.000 μέχρι 1.000.000 δραχμές. Σε περίπτωση υποτροπής από τον ίδιο δράστη επί της ίδιας ή άλλης αναδασωτέας έκτασης οι παραπάνω ποινές κάθε παράβασης και το πρόστιμο διπλασιάζονται και η ποινή φυλάκισης δεν μετατρέπεται και δεν αναστέλλεται". 2. Ο βλάπτων ή καταστρέφων δασικάς φυτείας, φυτώρια ως και πάσης φύσεως εκγαταστάσεως και εργαλεία, χρησιμοποιούμενα διά την αναδάσωσιν περιοχής κηρυχθείσης αναδασωτέας και εν γένει ο καθ'οιονδήποτε τρόπον παρεμποδίζων την αναδάσωσιν τοιαύτης εκτάσεως, ιδία δια της παρακωλύσεως των οργάνων της

δασικής υπηρεσίας ή των κατ'εντολήν ταύτης, εργαζομένων, τιμωρείται διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους. «3. Με απόφαση του αρμόδιου οργάνου, που σύμφωνα με το άρθρο 41 του παρόντος νόμου εκδίδεται εντός τριών (3) μηνών από την καταστολή της πυρκαγιάς ή τη διαπίστωση καταστροφής δάσους ή δασικής έκτασης από οποιαδήποτε αιτία, οι ανωτέρω εκτάσεις κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις με απόφαση του αρμόδιου οργάνου, που λαμβάνεται ύστερα από αιτιολογημένη πρόταση του οικείου δασάρχη, η προθεσμία του προηγούμενου εδαφίου μπορεί να παραταθεί για χρονικό διάστημα μέχρι δύο (2) μήνες ακόμη κατ' ανώτατο όριο. Παράλειψη έκδοσης από το αρμόδιο όργανο της απόφασης αναδάσωσης, εντός της ανωτέρω προθεσμίας, τιμωρείται σύμφωνα με το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα. Άρθρο 71 1. Εργολάβοι, υπεργολάβοι, κατασκευαστές, οι εντολείς τους και κάθε τρίτος που επιχειρεί, άνευ δικιαώματος ή καθ'υπέρβαση των υπό του παρόντος νόμου προβλεπόμενων εξαιρέσεων, την ανέγερση οποιουδήποτε κτίσματος ή κατασκευάσματος, οριστικής ή προσωρινής μορφής ή πραγματοποιεί οποιασδήποτε φύσεως εγκατάσταση, εντός δάσους ή δασικής εκτάσεως, δημόσιας ή ιδιωτικής, τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και με χρηματική ποινή από πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) μέχρι πέντε εκατομμύρια (5.000.000) δραχμές. Με τις ίδιες ποινές τιμωρούνται οι συμπράττοντες στην ανοικοδόμηση ή κατασκευή υπάλληλοι και εργάτες των προσώπων του προηγούμενου εδαφίου, οι συνεργάτες αυτών και κάθε τρίτος που παρέχει άμεση ή έμμεση συνδρομή πριν ή κατά την ανέγερση του κτίσματος ή της κατασκευής. Η έφεση δεν αναστέλλει την εκτέλεση των αποφάσεων των προηγούμενων εδαφίων της παρούσας παραγράφου. 2. Κατά των παραβατών της προηγούμενης παραγράφου επιβάλλεται υποχρεωτικώς δήμευσις των προϊόντων των ως άνω αξιοποίνων πράξεων ως και των αντικειμένων, τα οποία εχρησίμευσαν ή ήσαν προορισμένα προς τέλεσιν αυτών. Η δασική αρχή διατάσσει και, εν αρνήσει του υποχρέου, εκτελεί άνευ ετέρας διατυπώσεως την κατεδάφισιν των κτισμάτων. 3. Οποιος εκχερσώνει παράνομα δάσος ή δασική έκταση, όποιος καλλιεργεί έκταση που έχει εκχερσωθεί παράνομα ή παραβλάπτει καθ'οιονδήποτε τρόπο την κατά προορισμό χρήση δάσους ή δασικής εκτάσεως, καθώς και όποιος ενεργεί επί εκχερσωθείσης παράνομα εκτάσεως πράξεις διακατοχής τιμωρείται με τις ποινές της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου. Με τις ίδιες ποινές τιμωρούνται και εκείνοι κατ'εντολή ή παρότρυνση ή οποιαδήποτε υποβοήθηση των οποίων τελέσθηκαν οι παραβάσεις αυτές. Η έφεση δεν αναστέλλει την εκτέλεση των αποφάσεων των προηγούμενων εδαφίων της παρούσας παραγράφου. Κατά των παραβατων επιβάλλεται υποχρεωτικά δήμευση των προϊόντων των αξιόποινων αυτών πράξεων, καθώς και των αντικειμένων τα οποία χρησίμευσαν προς τέλεσή τους. [4. Καταργήθηκε απ'την παρ.3 άρθρ.46 Ν.2145/1993 (ΦΕΚ Α' 88), οι δε πιό κάτω παράγραφοι 5, 6 και 7 αναριθμήθηκαν σε παρ. 4, 5 και 6]. 4 (5). Εκτελεσταί έργων διανοίξεως οδών μη συμμορφούμενοι προς τας κατ'άρθρ.48 παρ.1 του παρόντος νόμου υποδείξεις της δασικής υπηρεσίας τιμωρούνται, συμφώνως προς το άρθρ. 458 Π.Κ.

5 (6). Οι παραβαίνοντνες τους υπό της δασικής υπηρεσίας κατ'άρθρ.52 παρ.4 εγκρινομένους κανονισμούς τιμωρούνται, συμφώνως προς το άρθρ.458 Π.Κ. 6 (7). Οι μη συμμορφούμενοι προς τας υπό των άρθρ.51 παρ.3 και 57 παρ.4 και τας κατ'εφαρμογήν αυτού υπό της δασικής αρχής επιβαλλομένας υποχρεώσεις τιμωρούνται διά φυλακίσεως μέχρις ενός έτους και διά χρηματικής ποινής 200.000 μέχρις 10.000.000 δραχμών.

N. 3208/2003

Άρθρο 3 1. Σε προθεσμία πέντε μηνών από την κύρωση του δασικού χάρτη, κατά τη διαδικασία του άρθρου 27 του Ν. 2664/1998 (ΦΕΚ 275 Α'), καταρτίζεται και τηρείται με μέριμνα των υπηρεσιών της κάθε Διεύθυνσης Δασών Νομαρχιακού επιπέδου, το Δασολόγιο του Νομού. Το δασολόγιο καταρτίζεται με μορφή Βιβλίου Γενικού Δασολογίου στο οποίο καταχωρούνται τα εμφαινόμενα στο δασικό χάρτη δάση και δασικές εκτάσεις κατά μερίδες και κατά τρόπο ώστε να είναι ευχερής η τήρηση του και σε ηλεκτρονική μορφή. 2. Σε κάθε μερίδα του Δασολογίου καταχωρίζονται ο κωδικός αριθμός του δάσους ή της δασικής έκτασης, που εμφαίνεται στο δασικό χάρτη, η ονομασία, ο αριθμός της κυρωτικής απόφασης του δασικού χάρτη, το εμβαδόν της έκτασης, η περιγραφή των διακριβωθέντων ορίων, η περιγραφή των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της δασικής βλάστησης και κάθε άλλο προσδιοριστικό του δασοκτήματος στοιχείο. Κάθε μερίδα του δασολογίου συνοδεύεται και συσχετίζεται με ειδικό φάκελο που περιέχει αντίγραφα των κυρωμένων δασικών χαρτών, αποφάσεις κηρύξεως εκτάσεων ως αναδασωτέων και κάθε άλλο στοιχείο που χρησιμοποιήθηκε για την κατάρτιση του Δασολογίου. 3. Στη μερίδα του κάθε δάσους που βρίσκεται υπό δασοπονική εκμετάλλευση αναγράφεται πέραν των παραπάνω γενικών στοιχείων και το είδος του δάσους (σπερμοφυές, διφυές, πρεμνοφυές), τα κύρια δασοπονικά είδη και η σύνθεση τους (αμιγές, μεικτό), η συνολική του έκταση, η ιδιοκτησιακή του κατάσταση και άλλα προσδιοριστικά στοιχεία. Για τις υπόλοιπες εκτάσεις που περιέχονται στο δασικό χάρτη και τελούν εκτός δασοπονικής εκμετάλλευσης, οι μερίδες τηρούνται κατά γεωγραφική ενότητα και προσδιορίζονται σε αυτές τα τοπωνύμια, το είδος και η πυκνότητα της βλάστησης, η συνολική έκταση, η χρήση της έκτασης και άλλα προσδιοριστικά στοιχεία. Στο περιθώριο της κάθε μερίδας σημειώνονται οι εκτάσεις που κηρύσσονται αναδασωτέες λόγω καταστροφής ή αποψίλωσης της δασικής βλάστησης, καθώς και οι εκτάσεις της παραγράφου 7 του άρθρου 3 του Ν. 998/1979. Οι χάρτες που απεικονίζουν τις εκτάσεις της παραγράφου 7 του άρθρου 3 του Ν. 998/1979 τίθενται σε χωριστό φάκελο. 4. Αντίγραφο του κατά τα ανωτέρω καταρτιζόμενου δασολογίου, καθώς και οι μετά την κατάρτιση του τυχόν συμπληρώσεις ή τροποποιήσεις αποστέλλονται στη Διεύθυνση Δασών της Περιφέρειας και στην Κεντρική Δασική Υπηρεσία του Υπουργείου Γεωργίας.

5. Με απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, που εκδίδεται εντός δύο μηνών από την ισχύ του παρόντος, καθορίζονται θέματα σχετικά με την κατάρτιση, τήρηση, κωδικοποίηση και ενημέρωση του δασολογίου. Άρθρο 6 1. Κύριοι, νομείς και κάτοχοι δασικών εν γένει εκτάσεων ή άλλων ακινήτων υποχρεούνται να επιτρέπουν την είσοδο και εργασία των συνεργείων των υπηρεσιών του άρθρου 28 παράγραφος 10 του Ν. 2664/1998 μέσα στα ακίνητα τους, καθώς και την τοποθέτηση σημάτων και ορόσημων. Οι παραβάτες τιμωρούνται κατά τις διατάξεις του άρθρου 169 του Ποινικού Κώδικα. 2. Όποιος από πρόθεση μετατοπίζει, αφαιρεί, καταστρέφει ή βλάπτει τα τοποθετούμενα ορόσημα ή σήματα από τα συνεργεία των υπηρεσιών της παραγράφου 10 του άρθρου 28 του Ν. 2664/1998 τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός (1) έτους.