Ενούρηση ονομάζεται η ακούσια απώλεια ούρων

Οι λειτουργίες της κύστης βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (γεφυρικό κέντρο ούρησης).Το νευρικό δίκτυο που νευρώνει την κύστη ωριμάζει σταδιακά. Τα βρέφη<1 έτους δεν έχουν εθελούσια ούρηση, αλλά λειτουργεί σαν αντανακλαστικό του νωτιαίου μυελού. Βρέφη 1-2 ετών αισθάνονται την πλήρωση της κύστης, ενώ ο έλεγχος της ούρησης αναπτύσσεται στην ηλικία των 2-3 ετών. Στην ηλικία των 3-4 ετών τα περισσότερα παιδιά ελέγχουν τα ούρα τους ημέρα και νύκτα ,με φυσιολογική συχνότητα ούρησης σε παιδιά και ενήλικες 4-5 φορές/ημέρα ή κάθε 2-3 h. Συνήθως η εγκράτεια της ημέρας προηγείται της εγκράτειας της νύκτας, ενώ τα αγόρια ελέγχουν τα ούρα τους λίγο αργότερα από τα κορίτσια

Νυκτερινή ενούρηση ονομάζεται η ακούσια απώλεια ούρων κατά την διάρκεια της νύκτας μετά την ηλικία των 5 ετών, τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα

Διακρίνεται σε:

Α) Πρωτοπαθής:αφορά παιδιά τα οποία δεν έλεγξαν ποτέ τα ούρα την νύκτα πέραν της ηλικίας που αναμένεται ο έλεγχος της κύστης (>4ετών) και αφορά το 80% των περιπτώσεων)

Β) Δευτεροπαθής:αιφνίδια ή σταδιακή έναρξη ακράτειας την νύκτα σε παιδιά τα οποία είχαν προηγούμενα ελέγξει τα ούρα για περίοδο 6 μηνών . Τα ενουρητικά παιδιά έχουν μικρή λειτουργική χωρητικότητα όχι όμως και ανατομική

Παράγοντες κινδύνου είναι το οικογενειακό ιστορικό, ο βαθύς ύπνος, οι διαταραχές του ΚΝΣ, ο διαταραγμένος κιρκάδιος ρυθμός απελευθέρωσης ΑDH(τα 2/3 των παιδιών), ουρολοιμώξεις, ADHD, απόφραξη ανωτέρων αναπνευστικών οδών (αυξημένη παραγωγή κολπικού νατριουρητικού πεπτιδίου που αυξάνει τον ουδό αφύπνισης), δυσκοιλιότητα.

Στα αίτια συμπεριλαμβάνονται : η υψηλή πρόσληψη υγρών προ του ύπνου, οι λοιμώξεις ουροποιητικού, η αδυναμία συμπύκνωσης των ούρων, το συναισθηματικό stress ,η σεξουαλική κακοποίηση, η χρόνια δυσκοιλιότητα, το οικογενειακό ιστορικό ενούρησης και τέλος οι υπερβολικές απαιτήσεις των γονέων.

Η νυκτερινή ενούρηση έχει ποσοστό αυτόματης ίασης 14% σε παιδιά 5-9 ετών και 16% σε παιδιά 10-19 ετών ετησίως

Για τη θεραπευτική παρέμβαση βασικές προϋποθέσεις είναι: το παιδί να είναι >6 ετών, να υπάρχει σύμφωνη γνώμη γονέων και συνεργασία του παιδιού ,η αγωγή που θα ακολουθηθεί να μην δυσκολεύει την ζωή του παιδιού.

Οι πλέον διαδεδομένες σήμερα είναι:

A)η συσκευή αφύπνισης:Υπάρχουν δύο τύποι(ατομικό, συνδεόμενο με το κρεβάτι) με κύριες επιπλοκές τη φλεγμονή και το έγκαυμα Το ποσοστό επιτυχίας είναι 65% ενώ επιτυχία

θεωρείται η διακοπή της ενούρησης για 14 συνεχόμενα βράδια .Η θεραπεία συνεχίζεται για 16 εβδομάδες.

Β) η δεσμοπρεσσίνη: Είναι συνθετικό ανάλογο της ενδογενώς παραγόμενης αργινίνης-αγγειοτασίνης (βαζοπρεσσίνη) έχει αντιδιουρητική δράση και πιθανόν χαλαρωτική δράση στην ουροδόχο κύστη ενώ βελτιώνει τον μηχανισμό αφύπνισης. Κυκλοφορεί Tabl 200-400μg και χορηγείται το βράδυ. Επιβάλλεται μείωση των προσλαμβανομένων υγρών λόγω του κινδύνου υπονατριαιμικής υπερβολαιμίας

Επί μη ανταπόκρισης τις 2 πρώτες εβδομάδες διακόπτεται ενώ επί ανταπόκρισης συνεχίζεται για 24 εβδομάδες. Το ποσοστό επιτυχίας είναι 70 του%.

Σε επίμονες περιπτώσεις ενούρησης συνιστάται ο συνδυασμός συσκευής αφύπνισης και δεσμοπρεσσίνης.

Άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις είναι η Ημερολογιακή κάρτα με επιβράβευση(επιτυχία 10%),η εκπαίδευση της κύστης με τακτική ούρηση, ενώ επί υποκείμενης νόσου γίνεται αντιμετώπιση αυτής.