ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ ΚΑΙ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ

• 2ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

• στον 6ο Πανελλήνιο Μαθητικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό για την UNESCO ΤΛΕΕ

• Χριστίνα Καζάκου, μαθήτρια στο Γ2• ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΕΜΕΝΙΚΩΝ

• 2013-2014

Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα τόπο μακρινό , στο Βόρειο Πόλο δύο στρατόπεδα ήταν έτοιμα για μάχη. Όχι στρατιωτικά αλλά γλυκοστρατόπεδα με πρωταγωνιστές τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα. Αιώνιοι εχθροί ! Ποιος άραγε θα κέρδιζε μια θέση στην κοιλιά του Άϊ – Βασίλη; Είχαν αρχίσει οι σκληρές προπονήσεις και ετοιμασίες. Στην πρώτη σειρά οι κουραμπιέδες με αρχηγό τον Δον Κουραμπιεδόν , που αν και ήταν ένα γλυκό ήταν τσιγκούνης και γκρινιάρης. Κάθε μέρα ανάγκαζε τους στρατιώτες του να κάνουν σκληρές δουλειές, κολοτούμπες ,τρέξιμο και να τραγουδούν: «Μελομακάρονα , μην το σκοινί τραβάτε αλλιώς την άχνη μας θα φάτε!».Στην δεύτερη σειρά ήταν τα μελομακάρονα με αρχηγό τον Μελά Μελομακαρονά . Παρ’ όλο το σιρόπι του ήταν κατσούφης και ξινός. Έβαζε τους στρατιώτες να χοροπηδούν και να τρέχουν μέχρι να τους ανέβει το μέλι στο κεφάλι. Και αυτοί τραγουδούσαν ποιήματα όπως: «Κουραμπιέ, κουραμπιέ θα σε κάνουμε κεφτέ!».

Έτσι κυλούσαν οι μέρες στα γλυκοστρατόπεδα, ώσπου ήρθε η μέρα όλα να αλλάξουν. Έτσι μια ήσυχη και ηλιόλουστη μέρα έχασε την ηρεμία της… Ο Σπιρτάκος , ο πιο κουτσομπόλης καλικάντζαρος, είχε μια σημαντική είδηση να ανακοινώσει. Έτσι συγκάλεσε το “Πολικό Κογκρέσο”. – Τι θες και μας κάλεσες εδώ; Έχουμε και δουλειές! Είπε με θυμό ο Δον. - Είναι πολύ σημαντικό. Αφορά τον Άϊ – Βασίλη. - Ε πες! Μας έσκασες, είπε ο Μελάς. - Πλέον ο Άϊ – Βασίλης θέλει να σταματήσει να μοιράζει δώρα. Πιστεύει πως τα παιδιά δεν τον θέλουν πια, επειδή είναι χοντρός. - Και δίκιο έχω, επενέβη ο Άϊ- Βασίλης ακούγοντας όλη αυτή την αναστάτωση. Δεν θυμάστε πέρυσι που δεν μπορούσα να βγω από την καμινάδα επειδή είχα σφηνώσει ; Να ‘ναι καλά ο βοηθός μου που ήταν εκεί και με έσπρωχνε. Επίσης όταν πετάω με το έλκηθρο, οι τάρανδοι δεινοπαθούν να με σηκώσουν. Τέρμα πια. Θα κάνω δίαιτα και θα σταματήσω να μοιράζω δώρα.

• Αυτά είπε και έφυγε βιαστικά. Όλοι είχαν μείνει άφωνοι. Πώς θα ήταν πια τα Χριστούγεννα χωρίς τον Άϊ – Βασίλη; Αλλά άλλο πρόβλημα έδειχνε να απασχολεί τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες. - Δεν το πιστεύω , τι εννοούσε λέγοντας ότι θα κάνει δίαιτα; Δηλαδή θα πάψει να τρώει γλυκά; Είπε ο Δον. - Καλά αυτό σ’ ενόχλησε εσένα; Απόρησε ο Σπιρτάκος. - Καλά! Τι υπονοούμενο ήταν αυτό; Δεν είναι νόστιμο το μέλι μας; Στρατιώτες στα όπλα! Είπε ο Μελάς. - Πια όπλα ρε ανίκανε! Μάθε πρώτα να στοχεύεις. - Σταματήστε αμέσως! Φώναξε δυνατά η Σοφία η πιο σοφή καλικάντζαρος. Δεν θα λυθεί το πρόβλημα με φωνές Πρέπει όλοι να συνεργαστούμε και να βρούμε μία λύση, αύριο την ίδια ώρα θα συναντηθούμε εδώ.

• Μετά από αυτά τα λόγια επικράτησε απόλυτη σιγή. Τα δύο στρατόπεδα αποφάσισαν να κάνουν ανακωχή, μέχρι να μεταπειστεί ο Άϊ – Βασίλης να γυρίσει στα καθήκοντά του. Κανείς πλέον δεν μιλούσε. Η αγχώδης αυτή μέρα πέρασε ώσπου ήρθε η ώρα για την δεύτερη συνέλευση. Οι προτάσεις έπεφταν βροχή. Ήταν δύσκολο να παρθεί δημοκρατικά μια απόφαση. Ο κάθε ένας ήθελε να γίνει το δικό του , ώσπου ο Μελάς βρήκε μια έμμεση λύση.

• – Προτείνω να διοργανώσουμε μια γιορτή και να καλέσουμε παιδιά απ’ όλο τον κόσμο, που θα πείσουν τον Άϊ – Βασίλη να αλλάξει γνώμη. Όλοι συμφώνησαν ομόφωνα πως αυτή ήταν η σωστότερη απόφαση.

• Κάπως έτσι ξεκίνησαν και οι προετοιμασίες. Οι καλικάντζαροι είχαν αναλάβει τα προσκλητήρια, το στολισμό και την μουσική. Τα μελομακάρονα με τους κουραμπιέδες τα φαγητά και τα ποτά. Όμως το πιο δύσκολο; Nα πάρουν άδεια από τον Δήμο. Το κομμάτι αυτό ανέλαβε όλο υπερηφάνεια ο Δον. Σηκώνει με αυτοπεποίθηση το ακουστικό και με ανυπομονησία να ακούσει τη γεμάτη ζωντάνια φωνή του δημοσίου υπαλλήλου

• Δήμος Βόρειου Πόλου. Λέγεται παρακαλώ! - Συγνώμη για την ενόχληση. Ονομάζομαι Δον Κουραμπιεδόν και είμαι αρχηγός των κουραμπιέδων. Θα θέλαμε να διοργανώσουμε μια γιορτή στην κεντρική πλατεία. Τι πρέπει να κάνουμε για να πάρουμε την άδεια; - Πρώτα, πρώτα, θα έρθετε στο δήμο. Θα πάτε στον πρώτο όροφο, στο γραφείο νούμερο 2 να ζητήσετε την άδεια. Έπειτα θα πάτε στο γραφείο 3 να πάρετε την αίτηση. Όταν την συμπληρώσετε θα την δώσετε στον υπάλληλο στο δέκατο γραφείο, όροφος τέταρτος. Θα περιμένετε λίγη ώρα να πρωτοκολληθεί και θα μας το ξαναφέρετε στην γραμματεία στο γραφείο 2. Τέλος θα πάτε στο γραφείο 3 να ενημερωθείτε για τα άλλα δικαιολογητικά. - Α…… σας ευχαριστώ πολύ. Γεια σας! Έλεος. Γραφειοκρατία. Τι περίμενες; Μου φαίνεται ο Μελάς θα φανεί και κάπου χρήσιμος. Ίσως τα μέσα του μας βοηθήσουν.

• Έτσι κι έγινε μετά από μεγάλο χρόνο προετοιμασίας ήρθε η ώρα. Όλοι είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία και περίμεναν τον Άϊ – Βασίλη. Όταν έφτασαν στην πλατεία ο Άϊ – Βασίλης έμεινε έκπληκτος. Για μια στιγμή φάνηκε η ζωντάνια που είχε. Κάποια παιδιά απ’ όλο τον κόσμο μαζεύτηκαν γύρω από αυτόν και του δήλωσαν όλα με μια φωνή : - Άϊ – Βασίλη, γιατί μας παρατάς; Γιατί θέλεις να αδυνατίσεις; Σκέφτηκες ποτέ αν τα παιδιά σε θέλουν διαφορετικό; Εσύ είσαι ο αληθινός Άϊ – Βασίλης, ο δικός μας, με τα τεράστια μπράτσα του που μέσα τους χωρούν όλα τα παιδάκια του κόσμου. Με τη μεγάλη κοιλιά που χορεύει κάθε φορά που γελάς. Με τα μεγάλα άσπρα γένια που φανερώνουν ότι είσαι πραγματικά σοφός και μεγάλος. Όταν αγαπάμε τον εαυτό μας τότε τον αγαπούν και οι άλλοι. Και εσύ είσαι ένας παχουλός , αξιαγάπητος Άϊ- Βασίλης που πρέπει να σηκωθεί αμέσως και να φτιάξει τα δώρα! Ο Άϊ – Βασίλης δυσκολεύτηκε να κρατήσει τα δάκρυά του και έτρεξε να αγκαλιάσει τα παιδιά. Πλέον ήταν σίγουρος για το τι έπρεπε να κάνει.

• Στο τέλος όλοι πήρανε ένα μάθημα. Οι κουραμπιέδες με τα μελομακάρονα πως παρόλο που είναι διαφορετικοί θα πρέπει να είναι ενωμένοι για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες που προκύπτουν. Από τότε σταμάτησαν τις διαμάχες και πάντοτε συνεργάζονταν. Τέλος ο Άϊ- Βασίλης συνειδητοποίησε πόσα πράγματα μπορούν να μάθουν οι μεγάλοι από τα παιδιά και ότι πρέπει να κρίνουμε έναν άνθρωπο από τον εσωτερικό του κόσμο και όχι από την εξωτερική του εμφάνιση. Άλλωστε όπως λένε “ μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του, αλλά από το περιεχόμενό του”. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. .

• ΤΕΛΟΣ

• Στο τέλος όλοι πήρανε ένα μάθημα. Οι κουραμπιέδες με τα μελομακάρονα πως παρόλο που είναι διαφορετικοί θα πρέπει να είναι ενωμένοι για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες που προκύπτουν. Από τότε σταμάτησαν τις διαμάχες και πάντοτε συνεργάζονταν. Τέλος ο Άϊ- Βασίλης συνειδητοποίησε πόσα πράγματα μπορούν να μάθουν οι μεγάλοι από τα παιδιά και ότι πρέπει να κρίνουμε έναν άνθρωπο από τον εσωτερικό του κόσμο και όχι από την εξωτερική του εμφάνιση. Άλλωστε όπως λένε “ μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του, αλλά από το περιεχόμενό του”. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. .

• ΤΕΛΟΣ