«Μια ζωή …φωογραφία»3lyk-argous.arg.sch.gr › attachments › article › 45 ›...

«Μια ζωή …φωτογραφία»

Μια πολύπλευρη προσέγγιση στην τεχνική και στην τέχνη της

φωτογραφίας

Ερευνητική εργασία

Σχολικό έτος 2012-2013

Μια ζωή …φωτογραφία

Ερευνητική εργασία Β τάξης 3ου ΓΕΛ Αργους 2012-2013 Σελίδα 2

Σχολική μονάδα : 3ο ΓΕΛ Άργους Τάξη Β΄ Σχολικό έτος 2012-2013

Η ομάδα της ερευνητικής εργασίας: Ανδρούτσου Ελένη

Γεωργίου Αναστασία

Γιακουμή Σοφία

Σιγάλα Ζωή

Βασιλάκη Μαρίνα

Ντέντε Αγγελική

Τεντζερης Νικόλαος

Κυριαζή Ακριβή

Ψύχας Κωνσταντίνος

Μπενέκου Ζωή –Πηγή

Μποζιονέλου Κωνσταντίνα

Χάλια Αικατερίνη

Υπεύθυνοι καθηγητές : Αναστασοπούλου Χριστίνα

Μπούτσης Κυριάκος



ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ «Μια ζωή …φωτογραφία» ..................................................................................................... 1

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ........................................................................................................................... 3

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ................................................................................................................................. 5

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ................................................................................................................................. 6

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ................................................................................................................................... 7

ΤΑ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ.................................................................................................... 8

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ .................................................................................................. 9

Η ΕΡΕΥΝΑ ................................................................................................................................. 10

ΤΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ .................................................................. 10

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ .................................................................................... 10

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ........................................................................ 12

Η ΠΡΩΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ .................................................................................................. 13

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ....................................................................................... 16

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ (1810-1892) Ο ΠΡΩΤΟΣ ΈΛΛΗΝΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ................. 17

ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ .............................................................................. 18

Χημική φωτογραφία (φιλμ)............................................................................................. 18

Ψηφιακή Φωτογραφία .................................................................................................... 19

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ .......................................................................... 22

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΩΣ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ........................................................................................... 31

Θεωρητικη προσέγγιση ................................................................................................... 31

Διάσημοι φωτογράφοι .................................................................................................... 32

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΩΣ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ...................................................................................... 44

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΣΕ ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ .......................................... 46

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ .......................................................................................... 48

TO EΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΥ ............................................................................... 49



Συνάντηση με ένα φωτογράφο ; ..................................................................................... 50

ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ............................................................................................................. 53

ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ........................................................................................... 54

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ................................................................................................................. 55

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ .................................................................................................................... 57



ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο άνθρωπος εδώ και εκατομμύρια χρόνια έχει την τάση να απεικονίζει

διάφορες στιγμές τις ζωής του. Πολύ πριν ανακαλυφθεί η φωτογραφία οι

άνθρωποι μέσω των τοιχογραφιών, της γλυπτικής και της ζωγραφικής

απεικόνιζαν στιγμές της καθημερινότητάς τους. Από την στιγμή που

ανακαλύφθηκε η φωτογραφία, η ζωή του ανθρώπου άλλαξε. Η φωτογραφία

την σημερινή εποχή καταλαμβάνει πολλές πτυχές του εαυτού μας και της

καθημερινότητας μας. Δεν σχετίζεται όμως μόνο με τις αναμνήσεις μας και τις

προσωπικές μας εμπειρίες, αλλά έχει και βοηθητικό χαρακτήρα. Το

μεγαλύτερο μέρος πολλών βιβλίων απαρτίζεται από ποικίλες εικόνες, οι

οποίες τραβούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη και διευκολύνουν την

κατανόηση του. Επιπλέον η εικόνα ως ντοκουμέντο διευρύνει τους ορίζοντές

μας και μας βοηθά να αποκτήσουμε περισσότερες γνώσεις όσον αφορά τα

γεγονότα. Γιατί ως γνωστών «μια εικόνα χίλιες λέξεις». Με το πέρασμα των

χρόνων η λήψη φωτογραφιών έγινε μια πολύ εύκολη υπόθεση καθώς

ανακαλύφθηκαν νέα μέσα. Σήμερα, με ένα “κλικ” έχουμε την δυνατότητα να

κάνουμε διάφορες στιγμές τις ζωής μας αξέχαστες στο πέρασμα των χρόνων.

Ακόμη, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και λίγα εικονοστοιχεία μπορούμε να

εκφράσουμε συναισθήματα, αντιλήψεις και γεγονότα τα οποία μας κεντρίζουν

το ενδιαφέρον.



ΠΕΡΙΛΗΨΗ Ξεφυλλίζονυας το οικογενειακό μας αλμπουμ με φωτογραφίες συναντάμε τους

παπούδες και τις γιαγιάδες μας, τους γονείς ,τους συγγενείς και τους φίλους

μας σε ένα ραντεβού κλεισμένο πριν δεκάδες χρόνια.

Ξεφυλλίζοντας ένα ταξιδιωτικό βιβλίο συναντάμε τόπους και ανθρώπους που

μάλλον δεν θα συναντήσουμε ποτέ.

Ξεφυλλίζοντας ένα περιοδικό συναντάμε γεγονότα που δεν τα ζήσαμε όμως

επηρρέασαν και εηρρεάζουν την ζωή μας.

Η ζωή μας , σκηνές από το παρελθόν μας αλλά και από το μέλλον μας

αποτυπωμένες σε γυαλιστερό χαρτί μέσα από το κλικ του φωτογράφου.

Στην εργασία αυτή αναζητήσαμε πληροφορίες πριν και μετά από αυτό το κλικ

.

Πληροφορίες τεχνικές σχετικά με μηχανές ,φακούς αλλα και την προιστορία

της φωτογραφίες και πληροφορίες για την αισθητική της φωτογραφίας και την

αξία της ως μέσο τεκμηρίωσης.



ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με τον όρο φωτογραφία αναφερόμαστε γενικά στη διαδικασία δημιουργίας

οπτικών εικόνων μέσω της καταγραφής και αποτύπωσης του φωτός, με

χρήση κατάλληλων συσκευών (φωτογραφικές μηχανές).

Ετυμολογικά, η λέξη φωτογραφία είναι σύνθετη και προέρχεται από τις

ελληνικές λέξεις -φως και -γραφή.

Η φωτογραφία, πέρα από την τεχνική της διάσταση, αναγνωρίζεται ως ένα

από τα ευρύτερα διαδεδομένα μέσα επικοινωνίας του 20ου αιώνα καθώς και

ως μία μορφή τέχνης συγγενικής με την ζωγραφική.



ΤΑ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ Πότε και πώς τραβήχτηκαν οι πρώτες φωτογραφίες;

Πώς λειτουργεί η φωτογραφική μηχανή; (με φιλμ και ψηφιακή)

Ποιες οι βασικές τεχνικές στην λήψη φωτογραφιών;

Είναι τέχνη η φωτογραφία;

Πώς χρησιμοποιείται η φωτογραφία στην ιστορική και επιστημονική

τεκμηρίωση;

Υπάρχουν κανόνες δεοντολογίας για την δημοσίευση φωτογραφιών στον

τύπο και στο διαδίκτυο;



ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Φάσεις διεξαγωγής

Φάση 1η :Μετά από μια σύντομη εισαγωγή στο θέμα από τους υπεύθυνους

καθηγητές χωριστήκαμε σε 4 ομάδες των 4 ατόμων σύμφωνα με τις

προτιμήσεις μας.

Φάση 2η :Στην ολομέλεια της ομάδας επιχειρήσαμε καταιγισμό ιδεών που

καταγράψαμε στον πίνακα της τάξης. Στην συνέχεια ομαδοποιήσαμε τις ιδέες

και κάθε ομάδα ανέλαβε μια ενότητα

Φάση 3η :Ερευνα από κάθε ομάδα και παρουσιαση των αποτελεσμάτων ανα

εβδομάδα

Φάση 4η :Σύνθεση των ερευνητικών αποτελεσμάτων

Μεθοδολογία

Εργασία σε ομάδες

Αναζήτηση υλικού στο διαδίκτυο

Βιβλιογραφική έρευνα

Έρευνα σε περιοδικά

Επίσκεψη σε σχετικούς χώρους -Παρουσιάσεις από σχετικούς επαγγελματίες

Κατασκευές και πειράματα

Συζήτηση στην ομάδα και στην ολομέλεια

Καθηγητές σε ρόλο καθοδηγητή -συντονιστή



Η ΕΡΕΥΝΑ

ΤΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ Φωτογραφική μηχανή ονομάζεται η συσκευή που

χρησιμοποιείται για τη λήψη φωτογραφιών. Οι ευρύτερα

χρησιμοποιούμενες σήμερα φωτογραφικές μηχανές,

ερασιτεχνικής ή επαγγελματικής χρήσης, διακρίνονται σε

δύο βασικές κατηγορίες: τις συμπαγείς (compact) και στις

μονοοπτικές ρεφλέξ.

Η φωτογραφική μηχανή ως μια συσκευή που μας βοηθάει

να καταγράφουμε τη πραγματικότητα με τη βοήθεια του

φωτός έχει ζωή 2 αιώνες. Όμως υπήρξε το όνειρο πάρα

πολλών ανθρώπων που βοήθησαν στην εφεύρεση, στην

εξέλιξη και τη δημιουργία της. Από την πρώτη στιγμή που

ο άνθρωπος κατάλαβε τις ιδιότητες του φωτός και

δημιουργήθηκε η camera obscura, όλες οι προσπάθειες

και οι εφευρέσεις οδήγησαν στη φωτογραφική μηχανή.

ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το 1839, μια από τις πιο σημαντικές χρόνιες στην ιστορία της φωτογραφίας, ο Sir John Herschel, γιος του διακεκριμένου Βρετανού αστρονόμου William Herschel, αστρονόμος ο ίδιος, με πολλές επιστημονικές επιτυχίες στην καριέρα του, μας δίνει το όνομα 'φωτογραφία'. Αυτός ο ακούραστος εργάτης της επιστήμης, τον Μάρτη του 1839 σε ένα γράμμα του-ανακοίνωση - προς την Royal Society, περιγράφει τις μέχρι τότε γνώσεις του για την επίδραση του φωτός σε φωτοευαίσθητα υλικά και το τιτλοφορεί 'Σημειώσεις για την τέχνη της φωτογραφίας' χρησιμοποιώντας τις αντίστοιχες αρχαιοελληνικές λέξεις για το φως και την γραφή.

Μέχρι εκείνη την στιγμή 5 άνθρωποι είχαν κατορθώσει να σταθεροποιήσουν μια 'φωτογραφική εικόνα' συνδυάζοντας διαφορετικές

http://www.photographyinfo.gr/photography/articles/camera/index.html



μεταξύ τους επιστημονικές γνώσεις που πολλές από αυτές η ανθρωπότητα τις είχε κάνει κτήμα της πολλά χρόνια πριν - ο Nicephore Niepce , ο William Henry Fox Talbot , ο Hippolyte Bayard, o Louis MandeJacques Daguerre , και ο ίδιος ο John Herschel - όλοι μέσα στην 12ετια 1827-1839, με κορυφαία χρονιά το 1839. Στις 19 Αυγούστου, με την ανακοίνωση της φωτογραφικής μεθόδου του Daguerre (Daguerreotype) στην Γαλλική ακαδημία επιστημών έχουμε και την επίσημη γέννηση της φωτογραφίας. Χωρίς την κατανόηση των ιδιοτήτων του φωτός, της λειτουργίας της όρασης και πολλών άλλων επιστημονικών γνώσεων δεν θα ήταν κατορθωτό από τους πρωτοπόρους της φωτογραφικής διαδικασίας, να έχουν το ποθητό αποτέλεσμα. Η ιστορία της φωτογραφίας είναι κομμάτι της ιστορίας του ανθρώπου στην πορεία του προς την γνώση, έτσι για να αρχίσουμε να μιλάμε γι' αυτή πρέπει να κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στις απαρχές της ανθρώπινης σκέψης, γνώσης και εμπειρίας…

ΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ

Ο Αριστοτέλης περιγράφει την πρώτη και απλούστερη φωτογραφική

μηχανή, γνωστή ως camera obscura. Τι είναι αυτό; Ένα σκοτεινό κουτί στη

μια του πλευρά οποίου υπάρχει μια πολύ μικρή τρύπα για να περνά το φως.

Μπορεί να είναι μια φωτοστεγανή σκηνή, ένα μεταφερόμενο δωμάτιο που δεν

αφήνει το φως να περάσει από πουθενά αλλού παρά μόνο από μια μικρή

τρύπα. Οι ακτίνες του φωτός περνούν μέσα από την μικρή τρύπα, και επειδή

ταξιδεύουν σε ευθεία γραμμή, σχηματίζουν στην απέναντι πλευρά μια

αντιστραμμένη εικόνα των αντικειμένων που βρίσκονται έξω από το κουτί. (4ος

αιώνας π.Χ , περίπου το 350) Οι πρώτες φωτογραφίες αποτελούν ουσιαστικά

απλές προβολές εικόνων πάνω σε κάποια επιφάνεια. Ως πρώτη φωτογραφική

«μηχανή» μπορεί να θεωρηθεί ένα σκοτεινό δωμάτιο ή κουτί (λατ. camera

obscura) που στη μία άκρη διαθέτει μια γυαλιστερή επιφάνεια και στην

απέναντι άκρη μία πολύ μικρή οπή. Σε μία τέτοια κατασκευή, οι ακτίνες του

φωτός διαδίδονται μέσα από την οπή και σχηματίζουν πάνω στην επιφάνεια

ένα είδωλο των αντικειμένων έξω από το δωμάτιο ή κουτί.



Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ

Η εξέλιξη από τότε στον χώρο της φωτογραφίας ήταν τεράστια αρκεί να

αναφέρουμε ότι η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε με μια φωτογραφική

μηχανή που ζύγιζε γύρω στα 20 κιλά και χρειάστηκαν 8 περίπου ώρες για να

αποτυπωθεί ενώ σήμερα χρειάζονται εκατοστά ή χιλιοστά του δευτερολέπτου

και η φωτογραφική μηχανή ζυγίζει περίπου 300gr.

1839: Είναι η χρονιά κατά την οποία στη Γαλλία δημοσιοποιείται η εφεύρεση

της φωτογραφίας.

1847: Παρουσιάζεται η πρώτη φωτογραφική πλάκα, το πρώτο αρνητικό φιλμ

σε τζάμι. Στην αρχή δεν είχε την υποδοχή που του άξιζε από τους

φωτογράφους, γιατί ήταν εύθραυστο και βαρύ υλικό. Για τη συγκράτηση της

ευαίσθητης στο φως επίστρωσης, χρησιμοποιούνταν λεύκωμα αβγού. Την

ίδια χρονιά τελειοποιείται η μέθοδος της καλοτυπίας.

1856: Η πρώτη σειρά αεροφωτογραφιών από αερόστατο. Ο Nadar

καταφέρνει να τραβήξει συνολικά 70 φωτογραφίες.



Η ΠΡΩΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Ζόζεφ Νιεπς το 1816

χρημοποιώντας χλωριούχο άργυρο και ήταν η πρώτη εικόνα φύσης και έγινε

γνωστή με τον τίτλο «Θέα από το παράθυρο του». Ο ίδιος την ονόμασε

«retinas» (αμφιβληστροειδείς χιτώνας ματιού). Ήταν ένα αρνητικό και η εικόνα

εξαφανίστηκε επειδή στο φως της ημέρας γίνεται απολύτως μαύρο. Τον Ιούλιο

του 1826 κατάφερε να σταθεροποιήσει την εικόνα πάνω στο χαρτί, χάρη στη

χρήση ενός παραγώγου του πετρελαίου. Η πρώτη φωτογραφία που

απεικόνιζε τις στέγες του χωριού Chalon sur Saone της Γαλλίας και

χρειάστηκε περίπου οχτώ ώρες χρόνο έκθεσης για να εμφανιστεί, ήταν πλέον

γεγονός. Ο ίδιος ο Νιεπς (που πέθανε πάμπτωχος) ονόμασε την τεχνική του

«ηλιογραφία» και προσπάθησε -χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία- να την διαδώσει.

Πρακτικά η μέθοδός του ήταν δύσχρηστη, γιατί απαιτούσε μεγάλους χρόνους

έκθεσης.

Ο Αριστοτέλης τον 4ο αιώνα π.Χ. γύρω στο 310 π.Χ. ο μεγάλος Έλληνας

σοφός παρατήρησε το φαινόμενο του σκοτεινού δωματίου. Παρατήρησε μια

εικόνα κατά την διάρκεια της έκλειψης της σελήνης που προβλήθηκε στο

έδαφος μέσω των τρυπών από ένα κόσκινο, και από τα χάσματα μεταξύ των

φύλλων ενός πλατανιού. Περιέγραψε το φαινόμενο της συμπεριφοράς των

ακτινών του φωτός, όταν περνάνε μέσα από μία μικρή τρύπα, την

ευθύγραμμη διάδοση του φωτός και του σχηματισμού του ειδώλου ενός

αντικειμένου μέσα από μία μικρή τρύπα, περιγράφονται σε βασικές γραμμές,

από τον μεγάλο σοφό, στο 15ο κεφάλαιο του βιβλίου του «Προβλήματα».

Τον 10 αιώνα μ.Χ. ο Άραβας μελετητής και ο επιστήμονας Αμπού Αλί αλ

Χασάν , γνωστός περισσότερο ως Αλχαζέν θα ανακαλύψει το κείμενο του

Αριστοτέλη για το φαινόμενο του σκοτεινού δωματίου και θα το μεταφράσει

στα αραβικά. Ο Αλχαζέν έδωσε μια πλήρη περιγραφή της αρχής

συμπεριλαμβανομένων των πειραμάτων με πέντε κεριά έξω από ένα δωμάτιο

με μια μικρή τρύπα. Στο δοκίμιό του «Μορφή της έκλειψης» έγραψε: «Η

εικόνα του ήλιου κατά την διάρκεια της έκλειψης, μέσω μιας στενής,

στρογγυλής τρύπας δημιουργεί απέναντι από την τρύπα τη μορφή ενός

φεγγαριού-δρεπανιού. Η εικόνα του ήλιου παρουσιάζει αυτήν την

ιδιαιτερότητα μόνο όταν η τρύπα είναι πολύ μικρή. Όταν η τρύπα διευρύνεται,

η εικόνα αλλάζει…».



Τα χειρόγραφα των παρατηρήσεών του βρίσκονται στη βιβλιοθήκη των

γραφείων της Ινδίας στο Λονδίνο. Για πάρα πολλά χρόνια πολλοί θεωρούσαν

ότι ο Αλχαζέν ήταν ο πρώτος που περιέγραψε την αρχή της camera obscura.

Το 1490 ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι (Leonardo Da Vinci – 1452-1519) έδωσε

σαφείς περιγραφές της camera obscura στα σημειωματάριά του, στο «Atlantic

Codex», μια συλλογή 1.286 σελίδων: «Εδώ οι φιγούρες, εδώ τα χρώματα,

εδώ όλες οι εικόνες κάθε μέρους του κόσμου συμβάλλονται σε ένα σημείο. Ω

τι σημείο, τόσο θαυμάσιο!».

Πολλά από τα πρώτα (σκοτεινά δωμάτια) camera obscura ήταν μεγάλα

δωμάτια όπως αυτό του Ολλανδού επιστήμονα Reinerus Gemma-Frisius το

1544 για τη παρατήρηση μιας ηλιακής έκλειψης.

Για πρώτη φορά το 1558, ο Τζιοβάνι Μπατίστα Ντέλα Πορτα υνέστησε στους

ζωγράφους τη χρήση μιας φορητής συσκευής camera obscura, ως ενίσχυση

για την σχεδίαση πορτρέτων ή τοπίων. Μπορεί να θεωρηθεί και σαν πατέρας

του κινηματογράφου, αφού σκέφθηκε να καλέσει φίλους του σε μια τέτοια

camera και να τους προβάλει στον τοίχο φιγούρες μιας παρέας ανθρώπων

που χόρευαν έξω από το δωμάτιο και μπροστά από τη μικρή τρύπα εισόδου

των ακτίνων του φωτός. Το αποτέλεσμα ήταν να κατηγορηθεί για μαγεία.

Η ποιότητα εικόνας βελτιώθηκε με την προσθήκη ενός κοίλου φακού στην

οπή εισόδου του φωτός, από τον Girolamo Gardano στο 16ο αιώνα και την

πιο πρόσφατη προσθήκη ενός καθρέφτη για να απεικονίσει την επάνω εικόνα

κάτω σε μια επιφάνεια εξέτασης. Το 1568 ο Daniello Barbaro επινόησε

επιπλέον ένα είδος διαφράγματος που επέτρεπε την εστίαση της εικόνας, ενώ

το 1636 ο Daniel Schwenter εφηύρε ένα σύστημα πολλαπλών φακών,

διαφορετικών εστιακών αποστάσεων, πρόδρομο του σημερινού ζουμ.

Βλέπουμε πως η φωτογραφική μέθοδος του 16ου αιώνα λειτούργησε πάνω

στις ίδιες αρχές με τις σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές. Ο όρος «camera

obscura» χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Γερμανό αστρονόμο Johannes

Kepler στις αρχές του 17ου αιώνα. Τον χρησιμοποίησε για τις αστρονομικές

εφαρμογές και είχε μια φορητή camera obscura για την έρευνα στην Αυστρία.

Η ανάπτυξη της camera obscura πήρε δύο δρόμους. Ο ένας από αυτούς

οδήγησε κυρίως σε περισσότερο ελαφρές μηχανές, στη φορητή συσκευή

camera obscura που ήταν ένα εργαλείο σχεδίων. Στο 17ο και 18ο αιώνα



πολλοί καλλιτέχνες βοηθήθηκαν με την χρήση της camera obscura. Οι Jan

Vermeer, Canaletto, Guardi, and Paul Sandby είναι αντιπροσωπευτικοί

καλλιτέχνες αυτής της ομάδας. Ο δεύτερος δρόμος ήταν ένας συνδυασμός

εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας. Στο 19ο αιώνα, με τους βελτιωμένους φακούς

που μπορούσαν να δώσουν μεγαλύτερες και ποιο ευδιάκριτες εικόνες, η

camera obscura άκμασε στις παραλίες και στους τομείς της φυσικής ομορφιάς

σαν αξιοθέατο και ο κόσμος προσερχόταν στα μεγάλα σκοτεινά δωμάτια

(camera obscura) για να δει το μοναδικό φαινόμενο. Από την αρχή του 19ου

αιώνα η camera obscura ήταν έτοιμη με ελάχιστη ή καμία τροποποίηση να

δεχτεί ένα φύλλο φωτοευαίσθητου υλικού για να γίνει η φωτογραφική μηχανή

και έτσι ξεκίνησαν οι προσπάθειες για την μόνιμη αποτύπωση της εικόνας σε

μια φωτοευαίσθητη επιφάνεια, καθώς παρέμενε σημαντικό μειονέκτημα το

γεγονός ότι η απλή camera obscura δεν μπορούσε να διατηρήσει τα είδωλα

των αντικειμένων. Σήμερα η camera obscura απολαμβάνει μιας αναγέννησης.

Οι παλαιότερες camera obscura φυλάσσονται ως πολιτιστικοί και ιστορικοί

θησαυροί και χτίζονται σε όλο τον κόσμο μουσεία.

1826

JOSEPH NICEPHORE NIEPCE (1765-1833) Η πρώτη φωτογραφία που είναι γνωστή σε μας , με την οκτάωρη έκθεση και την επιμονή του

Niepce. Η θέα από το παράθυρο του εργαστηρίου του.



JOSEPH NICEPHORE NIEPCE (1765-1833)

Η δεύτερη γνωστή σε μας φωτογραφία του Niepce .Η πρωτότυπη χάθηκε κατα την μεταφορά της για συντηρήση,στιςαρχές του 19ου αιώνα.

1837

LOUIS JACQUES MANDE DAGUERRE (1787-1851) Η πρώτη δαγκεροτυπία , η μέθοδος που πρωτοχάρισε στον κόσμο την χαρά της φωτογραφίας.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η πρώτη φωτογραφία που θεωρείται ότι τραβήχτηκε στην Ελλάδα

απεικονίζει τον ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα. Αποτελεί δε, μια απ’ τις

ακριβότερες φωτογραφίες του κόσμου, καθώς πουλήθηκε σε δημοπρασία του

Οίκου Kρίστις στον Σεΐχη του Kατάρ, έναντι 789.000 ευρώ. Γύρω στα 1850,

έχουμε το πρώτο φωτογραφείο στην Ελλάδα, του Φίλιππου Μαργαρίτη, στην

οδό Ερμού, ο οποίος –πιθανότατα– είναι ο πρώτος Έλληνας δημιουργός



ελληνικής φωτογραφίας, με πρώτη φωτογραφία το δαγκεροτυπικό πορτρέτο

του βασιλιά Όθωνα. Ο λόγος της σημαντικής καθυστέρησης στην ανάπτυξη

της φωτογραφίας στην Ελλάδα πρέπει πιθανότατα να αναζητηθεί στα

δύσκολα εκείνα χρόνια, λίγο καιρό μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ (1810-1892) Ο ΠΡΩΤΟΣ ΈΛΛΗΝΑΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ο Φίλιππος Μαργαρίτης γεννήθηκε στη Σμύρνη. Στα δύσκολα χρόνια της επανάστασης του 1821 η οικογένεια του καταλήγει στην Ρώμη ,όπου του δίνεται η ευκαιρία να σπουδάσει ζωγραφική. Μετά το τέλος των σπουδών του επιστρέφει στην Ελλάδα και διορίζεται καθηγητής στο "σχολείο των τεχνών". Η νεαρή τέχνη της φωτογραφίας τραβάει το ενδιαφέρον του και το 1847 κάνει τις πρώτες του δαγεροτυπίες. Το 1853 ανοίγει στην Αθήνα το πρώτο φωτογραφείο. Τα πρώτα θέματα των φωτογραφιών του είναι όπως και όλων των φωτογράφων εκείνη την εποχή -Ελλήνων και ξένων - τα

αρχαιολογικά μνημεία της Αθήνας. Ο Φίλιππος Μαργαρίτης είναι ένας σημαντικός καλλιτέχνης ,ενημερωμένος με τα συχνά ταξίδια του στο εξωτερικό και την συμμετοχή του σε διεθνείς εκθέσεις. Η αισθητική του διαμορφώνεται από τα κυρίαρχα ρεύματα της εποχής του και δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από την αντίστοιχη των συναδέρφων του στο εξωτερικό. Από το φωτογραφείο του περνάνε οι πάντες και οι φωτογραφίες του που έχουν σωθεί στα διάφορα οικογενειακά άλμπουμ πέρα από το ιστορικό και εθνολογικό τους ενδιαφέρον ,μας δίνουν την αίσθηση ότι έχουμε να κάνουμε με ένα καλλιτέχνη ανήσυχο που πειραματίζεται διαρκώς.



ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Χημική φωτογραφία (φιλμ)

ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΣ

Το πρώτο χημικό διάλυμα που

χρησιμοποιούμε στην διαδικασία

της εμφάνισης του φιλμ είναι ο

εμφανιστής. Ο βασικός του ρόλος

είναι να μετατρέπει τους

φωτισμένους κόκκους του φιλμ σε

μαύρο μεταλλικό άργυρο

αφήνοντας ανέπαφους τους μη

φωτισμένους. Αυτό το πετυχαίνει

χάρη σε κάποιες ισχυρές

αναγωγικές ουσίες που περιέχει και λέγονται εμφανιστικοί παράγοντες. Οι

ουσίες αυτές ενισχύουν την λανθάνουσα εικόνα περίπου 1000000 φορές.

Οι εμφανιστικοί παράγοντες είναι οργανικές ουσίες που ανήκουν στην ομάδα

των φαινολών και των αμινοφαινολών και οι πιο διαδεδομένες στους

διάφορους εμφανιστές είναι η υδροκινόνη , το μετόλ και η φαινιδόνη.

STOP - BATH (ΜΕΣΑΙΟ ΛΟΥΤΡΟ)

Με το stop bath που είναι συνήθως

ένα διάλυμα αραιού οξικού οξέος

αυτό που καταφέρνουμε είναι να

σταματάμε ακαριαία την δράση του

εμφανιστή και έτσι ελέγχουμε

απόλυτα τον χρόνο δράσης του.

Επειδή χρειάζεται αλκαλικό

περιβάλλον για να δράσει ,στο όξινο

περιβάλλον του stop bath σταματά

αμέσως. Το stop bath βοηθάει να μη μολύνεται το διάλυμα της στερέωσης με

υπολείμματα από το διάλυμα του εμφανιστή. Αυτό που περιέχουν ακόμα τα

διαλύματα διακοπής είναι ένας δείχτης του PH που μας βοηθάνε με την

αλλαγή χρώματος να καταλάβουμε αν το διάλυμα είναι ακόμα δραστικό

Η ΣΤΕΡΕΩΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ

Με το διάλυμα της στερέωσης απομακρύνουμε από το φιλμ όλα τα

φωτοευαίσθητα αλογονίδια του αργύρου που δεν πήραν μέρος στην



φωτογραφική διαδικασία ,για να μείνει καθαρό το φιλμ μόνο με την

σχηματισμένη εικόνα.

Η στερέωση δρα σχηματίζοντας ευδιάλυτα στο νερό άλατα που

απομακρύνονται από το φιλμ με το πλύσιμο .Η βασική δραστική χημική ουσία

της στερέωσης είναι συνήθως το θειοθειικό νάτριο και το πιο δραστικό

θειοθεικό αμμώνιο που χρησιμοποιείτε σε γρήγορα στερεωτικά διαλύματα. Η

στερέωση μπορεί να περιέχει και κάποιες άλλες χημικές ουσίες που της

προσδίδουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

ΠΛΥΣΙΜΟ ΤΟΥ ΦΙΛΜ

Το πλύσιμο του φιλμ μετά από την

χημική επεξεργασία που το

υποβάλουμε είναι κρίσιμο για την

σωστή συντήρηση του και για

μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Το νερό

απομακρύνει όλα τα άχρηστα

χημικά από το φωτογραφικό

γαλάκτωμα

Ψηφιακή Φωτογραφία

Η ψηφιακή φωτογραφική μηχανή είναι συσκευή η οποία καταγράφει εικόνες με ηλεκτρονικό τρόπο, σε αντίθεση με την συμβατική φωτογραφική μηχανή, η οποία καταγράφει εικόνες με χημικές και μηχανικές διαδικασίες.

Οι περισσότερες ψηφιακές μηχανές μικρού μεγέθους (κόμπακτ) μπορούν, εκτός των φωτογραφιών, να καταγράψουν ήχο και ταινία βίντεο. Στο Δυτικό κόσμο, οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές έχουν ήδη ξεπεράσει σε πωλήσεις τις μηχανές με φιλμ, αναγκάζοντας τους περισσότερους κατασκευαστές να εγκαταλείψουν την παραγωγή των δεύτερων.[1]

Ανάλογα με τον τρόπο μετατροπής του προσπίπτοντος φωτός σε ηλεκτρικό σήμα, οι αισθητήρες κατατάσσονται σε δύο τύπους: Αισθητήρες CMOS και αισθητήρες CCD.

Όταν η εικόνα καταγραφεί στην ψηφιακή μηχανή, είτε μεταφέρεται σε ηλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης (προκειμένου να ελευθερωθεί ο χώρος αποθήκευσης της συσκευής) είτε εκτυπώνεται, με χρήση εκτυπωτή ή άλλης ανάλογης συσκευής, όπως ακριβώς και η παλαιότερη φωτογραφία. Το μεγάλο πλεονέκτημα της ψηφιακής εικόνας είναι ότι επιδέχεται επεξεργασία πολύ πιο εύκολα από την κοινή, κάτι που επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικού λογισμικού.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AE

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%BC

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE_%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AE#cite_note-1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=CMOS&action=edit&redlink=1

http://el.wikipedia.org/wiki/CCD

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1



Σύγκριση ψηφιακής και χημικής φωτογραφίας

Τα πλεονεκτήματα της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής είναι:

Χωρίς αλλαγή εξαρτημάτων, η ψηφιακή μηχανή μπορεί να έχει διαφορετική ευαισθησία στο φως, ανάλογα με τη στάθμη ευαισθησίας (κλίμακα ISO) που επιλέγουμε. Στις μηχανές με φιλμ, αλλαγή στην ευαισθησία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με αλλαγή του φιλμ.

Χωρίς αλλαγή εξαρτημάτων, η ψηφιακή μηχανή μπορεί να έχει διαφορετική χρωματική απόκριση (επιλογή white balance), ανάλογα με τη διαθέσιμη φωτεινή πηγή, ώστε το παραγόμενο αποτέλεσμα να είναι χρωματικά ουδέτερο ή να έχει την απόχρωση που επιθυμούμε.

Η κάρτα μνήμης μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί πάρα πολλές φορές και δεν χρειάζεται ειδικές συνθήκες αποθήκευσης.

Η χωρητικότητα των καρτών μνήμης, όπου αποθηκεύονται οι εικόνες είναι πάρα πολύ μεγάλη.

Στις μηχανές με μεγάλο ψηφιακό αισθητήρα (όπως οι ψηφιακές ρεφλέξ ή αλλιώς DSLR, ακόμη και τα προσιτά μοντέλα), η ευκρίνεια της παραγόμενης εικόνας πλησιάζει πολύ ή ξεπερνά αυτή του έγχρωμου φιλμ 35mm.

Η ψηφιακή φύση της εικόνας δίνει τεράστιες δυνατότητες μετάδοσης και μετέπειτα επεξεργασίας στον υπολογιστή, χωρίς την ανάγκη δύσχρηστων χημικών και σκοτεινού θαλάμου.

Υπάρχουν αρκετοί σύγχρονοι οικιακοί εκτυπωτές οι οποίοι μπορούν να δώσουν από ικανοποιητική έως πολύ υψηλή ποιότητα τυπωμένης ψηφιακής φωτογραφίας.

Η ψηφιακή φύση της εικόνας διευκολύνει σε τεράστιο βαθμό την παραγωγή φτηνών πανομοιότυπων αντιγράφων, σε μεγάλη ποικιλία μέσων αποθήκευσης (CD, DVD, σκληρούς δίσκους, κάρτες μνήμης, διαδικτυακές βάσεις δεδομένων κ.α.).

Η ενσωματωμένη οθόνη δίνει δυνατότητα στιγμιαίας προθέασης του αποτελέσματος. Αν ο φωτογράφος δεν είναι ικανοποιημένος, μπορεί να επαναλάβει τη φωτογράφιση,

Ο ψηφιακός αισθητήρας εικόνας μπορεί, με ανάλογη υποβάθμιση της ποιότητας της παραγόμενης εικόνας, να έχει πολύ μικρές διαστάσεις, διευκολύνοντας την ενσωμάτωση σε άλλες συσκευές, όπως, π.χ. κινητά τηλέφωνα.

Εφόσον δεν υπάρχει φιλμ, δεν επηρεάζεται από την τυχαία είσοδο φωτός ή άλλης ακτινοβολίας στο εσωτερικό της.

Μπορεί να δημιουργήσει, ηλεκτρονικά, μεγέθυνση (zoom) χωρίς να διαθέτει ανάλογο φακό.

Ο ίδιος αισθητήρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τη λήψη ταινίας βίντεο.

Τα μειονεκτήματα της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής είναι:

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=DSLR&action=edit&redlink=1

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/CD

http://el.wikipedia.org/wiki/DVD

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%8C%CF%82_%CE%B4%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%84%CF%8C_%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%AD%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%BF



Ο αισθητήρας κορέννυται πολύ γρήγορα σε υψηλές στάθμες φωτεινότητας, δίνοντας άχρηστη ("καμμένη") εικόνα (δεν πρόκειται για βλάβη, απλά απώλεια δεδομένων για τη συγκεκριμένη φωτογραφία).

Πολλά από τα πλεονεκτήματα του ψηφιακού μέσου (όπως η επεξεργασία και η εύκολη παραγωγή αντιγράφων) δεν μπορούν να αξιοποιηθούν από όσους δεν έχουν εξοικείωση με τη χρήση προσωπικού υπολογιστή (PC).

Στις μηχανές με μικρούς αισθητήρες (κατηγορίες κόμπακτ, σούπερ-κόμπακτ, καθώς και τα κινητά τηλέφωνα), η ποιότητα εικόνας (κόκκος, ευκρίνεια) είναι σημαντικά κατώτερη,[7] και η δυνατότητα περαιτέρω επεξεργασίας περιορίζεται αισθητά λόγω της απουσίας της δυνατότητας παραγωγής αρχείων σε πρωτογενή (raw) μορφή.

Η οικιακή εκτύπωση είναι πάντοτε αρκετά ακριβή, αν συνυπολογιστεί το κόστος των μελανιών και του ειδικού χαρτιού, η δε διάρκεια ζωής της εκτυπωμένης φωτογραφίας δεν είναι μεγάλη, αν δεν ληφθούν μέτρα προφύλαξης, όπως η τοποθέτηση σε άλμπουμ.

Στις ψηφιακές μηχανές με εναλλάξιμους φακούς (όπως οι DSLR), συχνά επικάθεται σκόνη πάνω στον αισθητήρα, με ορατό αποτέλεσμα, ειδικά όταν χρησιμοποιούνται μικρά διαφράγματα..

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE_%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AE#cite_note-7

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=DSLR&action=edit&redlink=1



Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

Μέρη- Λειτουργίες

1. ΦΩΤΟΦΡΑΚΤΗΣ (ΚΛΕΙΣΤΡΟ)

Ο φωτοφράκτης ελέγχει τη διάρκεια της έκθεσης του φιλμ στο φως. Οι

σημερινοί μηχανικοί ή ηλεκτρονικοί φωτοφράχτες έχουν τη δυνατότητα

«ταχυτήτων» (χρόνου έκθεσης) από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι 1/1000 του

δευτερολέπτου ή και λιγότερο. Η ταχύτητα του φωτοφράκτη επηρεάζει την

έκθεση (όταν συνδυάζεται με ένα άνοιγμα διαφράγματος) όπως και τον τρόπο

που θα καταγραφεί μια κίνηση καθαρά ή με ασάφεια. Υπάρχουν δύο βασικά

είδη φωτοφράκτη: ο διαφραγματικός, συνήθως τοποθετημένος μέσα στο

φακό, και ο φωτοφράκτης εστιακού επιπέδου, τοποθετημένος μέσα στο σώμα

της μηχανής ακριβώς μπροστά από το φιλμ, στο εστιακό επίπεδο (βλ. κάτω).

Θα βρείτε διαφραγματικούς φωτοφράχτες στις περισσότερες απλές μηχανές,

ενώ ο φωτοφράκτης εστιακού επιπέδου είναι ουσιαστικό μέρος της

μονοοπτικής ρεφλέξ. Μεταξύ των εκθέσεων, προστατεύει το φιλμ από το φως

έτσι ώστε να μπορείτε να αλλάξετε το φακό με κάποιον άλλο, πράγμα που

επιτρέπει ένα πολύ ευέλικτο σύστημα εναλλαγής φακών.

Μηχανισμοί φωτοφράκτη

Ένας μεταλλικός διαφραγματικός φωτοφράκτης τοποθετημένος μέσα στο

σώμα του φακού, λειτουργεί όπως φαίνεται παραπάνω.

Ένας φωτοφράκτης εστιακού επιπέδου, αποτελείται από δύο κινητές οθόνες

Το κενό στο μέγεθος του αρνητικού της πρώτης οθόνης καλύπτεται μερικά



από την επόμενη οθόνη, για να δημιουργήσει μια κινούμενη σχισμή κατά

μήκος του φιλμ όσο πιο μικρή είναι η σχισμή τόσο πιο σύντομη η έκθεση Όλο

το αρνητικό αποκαλύπτεται μόνο με ταχύτητες κάτω του1/60 (ή 1/125) sec.

2.ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ ( F ) -ΤΑΧΥΤΗΤΑ ( Τ )

Διάφραγμα: Ρυθμίζει την ποσότητα του φωτός που εισέρχεται στη

φωτογραφική μηχανή, η οποία είναι απαραίτητη για να » γράψει» σωστά το

φιλμ. Επίσης μικραίνουμε και μεγαλώνουμε το βάθος πεδίου.

Ταχύτητα: Χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου το φως έρχεται σε επαφή με

το φιλμ.Είναι συνήθως πολύ μικρός και ρυθμίζεται με τη βοήθεια του

φωτοφράχτη που ανοίγει και κλείνει πίσω από το φακό.

Το διάφραγμα όπως και το κλείστρο, είναι ένας μηχανισμός του οπτικού

συστήματος ενός σύνθετου φακού και χρησιμεύει για να ρυθμίζει την

ποσότητα του φωτός που εισέρχεται στη φωτογραφική μηχανή, η οποία είναι

απαραίτητη για να » γράψει» σωστά το φιλμ (μαζί βέβαια με την ταχύτητα). Με

το διάφραγμα μικραίνουμε και μεγαλώνουμε το βάθος πεδίου. Από μηχανική

άποψη το διάφραγμα αποτελείται από μια σειρά μεταλλικές, λεπτές λωρίδες οι

οποίες κλείνουν κυκλικά γλιστρώντας η μια μέσα στην άλλη ελαττώνοντας έτσι

το αρχικό άνοιγμα του φακού. Μια σειρά από νούμερα διαφραγμάτων ενός

συνηθισμένου φακού: (από το μεγαλύτερο διάφραγμα προς το μικρότερο) 1,4-

2-2,8-4-5,6-8-11-16

Ταχύτητα είναι ο χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου το φως έρχεται σε

επαφή με το φιλμ. Ο χρόνος αυτός ρυθμίζεται με τη βοήθεια του φωτοφράχτη

που ανοίγει και κλείνει πίσω από το φακό. Ο χρόνος αυτός είναι συνήθως

πολύ μικρός, δηλαδή κλάσματα του δευτερολέπτου. Εξαίρεση αποτελεί η

ταχύτητα Β (είναι χρόνος μεγαλύτερης διάρκειας) την οποία έχουν όλες οι

επαγγελματικές φωτογραφικές μηχανές. Η ταχύτητα Β μας επιτρέπει να



έχουμε για πολύ ώρα ανοιχτό το φράχτη -όση ώρα θα έχουμε πατημένο το

«μπουτόν» το φιλμ θα εκτίθεται στο φως.Κλίμακα ταχυτήτων: Β- 1

δευτερόλεπτο-1/2-1/4-1/8-….125-250-500-1000-2000-4000

Εκτός από την έκθεση το διάφραγμα και η ταχύτητα επηρεάζουν τον τρόπο με

τον οποίο θα καταγραφεί το αντικείμενο ή το θέμα γενικά. Το άνοιγμα του

διαφράγματος επηρεάζει και το βάθος πεδίου, όπως εξηγείται και παρακάτω.

Η ταχύτητα του φωτοφράκτη ελέγχει τον τρόπο με τον οποίο θα καταγραφεί η

κίνηση.

Το άνοιγμα του διαφράγματος καθορίζεται από ένα μηχανισμό, όπως αυτόν

της ίριδας. Κάθε ρύθμιση διαφράγματος ονομάζεται «αριθμός f» ή «στοπ» και

υπολογίζεται διαιρώντας τη διάμετρο του ανοιχτού διαφράγματος με την

εστιακή απόσταση του φακού. Ανοίγοντας το διάφραγμα κατά ένα στοπ

διπλασιάζεται η ποσότητα του φωτός που περνά από το φακό Οι ρυθμίσεις

της ταχύτητας είναι καθορισμένες σε μια σειρά από κλάσματα του

δευτερολέπτου. Κάθε ρύθμιση διπλασιάζει ή μειώνει στο μισό την ταχύτητα

όπως κάθε στοπ διπλασιάζει ή μειώνει στο μισό το φως που περνά από το

διάφραγμα. Μπορείτε με πολλούς συνδυασμούς διαφράγματος και ταχύτητας

να πετύχετε την ίδια έκθεση, όπως εξηγείται κάτω. Αν κινηθείτε, εσείς ή το

θέμα σας, όσο ο φωτοφράκτης είναι ανοιχτός, θα πάρετε μια θολή

φωτογραφία. Έτσι, σε πολύ χαμηλές ταχύτητες φωτοφράκτη το κούνημα της

εικόνας θα γίνει φανερό στη φωτογραφία Ένας κανόνας είναι να μη

χρησιμοποιείτε ταχύτητες πιο μικρές από την εστιακή απόσταση του φακού

σας. Για παράδειγμα, η πιο μικρή ταχύτητα με τη μηχανή στο χέρι και φακό 50

mm είναι 1/60 sec.

Μηχανές με ακαθόριστη μόνιμη ταχύτητα συνήθως εργάζονται με 1175 sec.

Οι μηχανές ηλεκτρονικού φωτοφράκτη, με αυτόματη έκθεση, χρησιμοποιούν

ταχύτητες από 1 sec μέχρι 1/500 sec. Τα αυτόματα συστήματα θα σας

δώσουν ακριβείς εκθέσεις, αλλά χωρίς να μπορείτε να τις διαλέξετε ο ίδιος.



3.ΦΙΛΜ

Το φιλμ είναι ένα υλικό που χρησιμοποιείται από φωτογραφικές και

κινηματογραφικές μηχανές για να καταγράψει κινούμενες ή ακίνητες εικόνες,

αλλά και έγγραφα ηλεκτρονικής μορφής ή χειρόγραφα. Θεωρείται μια

σημαντική φόρμα καταγραφής υλικού. Σε πολλές βιβλιοθήκες και μουσεία το

φιλμ χρησιμεύει ως αποθηκευτικός χώρος αρχειακού υλικού, ιδιαίτερα με τη

μορφή του μικροφίλμ.Με την ανάπτυξη της ψηφιακής φωτογραφίας το φιλμ

έχει κάπως παραγκωνιστεί, ωστόσο χρησιμοποιείται όπου είναι επιθυμητή η

δυνατότητα χρήσης τεχνικών σκοτεινού θαλάμου, ή απλά όταν είναι

επιθυμητή η συγκεκριμένη οπτική ποιότητα που αποδίδει.

Τα διάφορα είδη φιλμ διακρίνονται ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους, τα

διάφορα μεγέθη τους, το είδωλο που σχηματίζεται στο φιλμ κατά την

εμφάνιση, και το είδος φωτός που μπορούν να απορροφήσουν.

4.ΦΑΚΟΙ (ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ- ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ-ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ)

Αν πάρουμε ένα χαρτί με μια τρύπα στη μέση και κοιτάξουμε μέσα από αυτό

θα παρατηρήσουμε ότι όσο πλησιάζουμε το χαρτί στο μάτι μας, τόσο πιο

πολλά αντικείμενα βλέπουμε, δηλαδή όταν είναι κοντά μεγαλώνει η οπτική

μας γωνία. Έτσι, δηλαδή, στους φακούς που η εστιακή απόσταση μεγαλώνει

η οπτική γωνία μικραίνει. Όταν η εστιακή απόσταση είναι πολύ μικρή έχουμε

τους υπερ-ευρυγώνιους φακούς. Μεγαλώνοντας την εστιακή απόσταση

φτάνουμε μέχρι τη νορμάλ οπτική γωνία (46ο). Αν μεγαλώσουμε κι άλλο την

εστιακή απόσταση έχουμε τους τηλεφακούς (μικρή οπτική γωνία). Ως

φωτογραφικό φακό λοιπόν, ορίζουμε το οπτικό σύστημα της φωτογραφικής

μηχανής. Με αυτόν ένα εκτεταμένο πεδίο θα πρέπει να απεικονίζεται πάνω



στο φωτογραφικό φιλμ, ευκρινώς και χωρίς παραμορφώσεις. Ένας

σύγχρονος φωτογραφικός φακός αποτελείται από πολλά συγκλίνοντα και

αποκλίνοντα στοιχεία.

Λειτουργία του φακού

Τα φωτεινά κύματα που αντανακλώνται από το αντικείμενό, περνάνε μέσα

στη μηχανή διαμέσου του φακού και του διαφράγματος. Το διάφραγμα ελέγχει

το ποσό της «έντασης» του φωτός που περνά στη μηχανή, όπως ακριβώς και

η ίριδα του ματιού. Είναι διαβαθμισμένο σε αριθμούς f ή «στοπ». Οι

σύγχρονοι έγχρωμοι φακοί είναι συνήθως κατασκευασμένοι από έναν αριθμό

γυάλινων στοιχείων τα οποία μαζί αναγκάζουν τα φωτεινά κύματα να

παρεκκλίνουν και να συναντηθούν σε ένα συγκεκριμένο σημείο πίσω από το

φακό, σχηματίζοντας μια καθαρή εικόνα. Όταν ο φακός έχει ρυθμιστεί για το

άπειρο, τα φωτεινά κύματα από τα αντικείμενα σε όλες τις αποστάσεις

συγκλίνουν για να συναντηθούν σε ένα σημείο που ονομάζεται κύρια εστία. Το

επίπεδο στο οποίο η εικόνα είναι εστιασμένη καθαρή ονομάζεται εστιακό

επίπεδο. Μέσα στη μηχανή το επίπεδο αυτό είναι σταθερό και ακριβώς εκεί

είναι τοποθετημένο το φιλμ έτσι ώστε να καταγράψει την εικόνα. Η απόσταση

ανάμεσα από το κέντρο του φακού και την κύρια εστία, σε χιλιοστά,

προσδιορίζει την εστιακή απόσταση του φακού.

ΕΣΤΙΑΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΦΑΚΩΝ

Η εστιακή απόσταση ενός φακού είναι η απόσταση μεταξύ φακού και φιλμ. Η

εστιακή απόσταση είναι η ίδια σε όλες τις φωτομηχανές και μόνο όταν

αλλάζουν οι διαστάσεις του φιλμ αλλάζει και η εστιακή απόσταση. Όταν

έχουμε μια φωτομηχανή με φιλμ 35 mm λέμε ότι ο νορμάλ φακός βλέπει

περίπου με τη γωνία που βλέπει το μάτι. Η εστιακή απόσταση του νορμάλ

φακού είναι ίση με τη διαγώνιο του αρνητικού φιλμ. . Όσο μεγαλώνει το

πλάτος του φιλμ τόσο μεγαλύτερη είναι η εστιακή απόσταση στο νορμάλ

φακό. Η εστιακή απόσταση ενός φακού καθορίζει το οπτικό του πεδίο και το

μέγεθος στο οποίο μπορεί να δείξει μια εικόνα πάνω στο φιλμ. Ένας νορμάλ

φακός δίνει ένα μέγεθος εικόνας και ένα οπτικό πεδίο παρόμοιο μ” αυτό που

βλέπουμε. Ένας φακός μεγάλης εστιακής απόστασης ή τηλεφακός μεγεθύνει

τα μακρινά αντικείμενα δίνοντας ένα πιο μικρό οπτικό πεδίο. Ο

χαρακτηρισμός όμως ενός φακού δεν εξαρτάται μόνο από την εστιακή του

απόσταση αλλά και από το φορμά της μηχανής. Σε μια μηχανή 35 mm ο

νορμάλ φακός είναι 50/55 mm, ένας ευρυγώνιος από 18 μέχρι 35 mm και ένας

τηλεφακός από 75 μέχρι 1000 και περισσότερο. Σε μια μηχανή 110 ο νορμάλ

φακός έχει εστιακή απόσταση περίπου 24 mm και σε μηχανή 6 χ 6 περίπου

80 mm.



Οι φωτογραφικοί φακοί ανάλογα με την εστιακή τους απόσταση και την γωνία

παρατηρήσεως διακρίνονται σε :

• ΝΟΡΜΑΛ ΦΑΚΟΣ (Κανονικός) Βασικό στοιχείο του, ότι η οπτική γωνία είναι

περίπου ίση με την οπτική γωνία του ματιού.

• ΕΥΡΥΓΩΝΙΟΣ ΦΑΚΟΣ Φακός μικρής εστιακής απόστασης και

κατασκευασμένος έτσι ώστε να καλύπτει μεγάλη οπτική γωνία.

• ΤΗΛΕΦΑΚΟΣ Φακός μεγάλης εστιακής απόστασης κατασκευασμένος για

μικρή οπτική γωνία .



• ΦΑΚΟΣ FISHEYE (ΥΠΕΡΕΥΡΥΓΩΝΙΟΣ) Οι φακοί FISHEYE (μάτι ψαριού)

έχουν μεγάλη οπτική γωνιά -πολλές φορές και 180ο -και καταγράφουν τις

ευθείες γραμμές ως καμπύλες.

• «ΖΟΟΜ» Οι φακοί ΖΟΟΜ είναι ειδικά κατασκευασμένοι για να έχουν

μεταβλητή εστιακή απόσταση . Ο ΖΟΟΜ δρα σαν υποκατάστατο μιας σειράς

εναλλασσόμενων φακών .

• ΠΑΡΑΣΟΛΕΪΓ Το παρασολέιγ είναι ένα πρόσθετο εξάρτημα του φακού το

οποίο εμποδίζει τις φωτεινές πλάγιες ακτίνες να θαμπώσουν τη φωτογραφία

(ιδιαίτερα όταν φωτογραφίζουμε κόντρα στον ήλιο).

Οι φακοί των φωτογραφικών μηχανών χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

Τους σταθερούς και τους ζουμ. Οι σταθεροί φακοί έχουν σταθερή εστιακή

απόσταση, άρα και σταθερή γωνία λήψης, σε τελευταία ανάλυση, σταθερή

μεγέθυνση. Οι σταθεροί φακοί έχουν, γενικώς, καλλίτερη ποιότητα εικόνας

από τους ζουμ και προτιμούνται για επαγγελματική δουλειά. Έχουν το

μειονέκτημα ότι δεν μας επιτρέπουν να φέρουμε κοντά ή να απομακρύνουμε

το θέμα μας.

Οι φακοί ζουμ έχουν μεταβλητή εστιακή απόσταση (άρα μεταβλητή

μεγέθυνση) και μας δίνουν μεγαλύτερη ευελιξία, μια και μας επιτρέπουν να

μεταβάλουμε τη γωνία λήψης, δηλαδή να απομακρύνουμε ή να φέρουμε

κοντά το θέμα μας. Έχουν, γενικά, χαμηλότερη ποιότητα από τους

αντίστοιχους σταθερούς αλλά τα τελευταία χρόνια, με την πρόοδο της

σχεδίασης φακών με τη χρήση υπολογιστών, η ποιότητά τους έχει βελτιωθεί

σημαντικά. Οι φακοί ζουμ χαρακτηρίζονται από τις ακραίες τιμές της εστιακής

απόστασης και τη φωτεινότητά τους. Π.χ. ένας φακός που χαρακτηρίζεται: 28-

70mm, f/2.8 είναι ένας φακός ζουμ του οποίου η εστιακή απόσταση

μεταβάλλεται από 28mm (ευρυγώνιος) έως 70mm (ελαφρώς τηλεσκοπικός)

και έχει φωτεινότητα f/2.8 . Συχνά ο αριθμός που εκφράζει τη φωτεινότητα

μεταβάλλεται, σε ορισμένους φακούς ζουμ, μαζί με την εστιακή απόσταση.

Π.χ. 28-300mm – f/4.5-f/5.6.

Μερικοί φακοί, ανεξάρτητα από εστιακή απόσταση ή φωτεινότητα, έχουν και

την ιδιότητα να μπορούν να εστιάζουν από πολύ κοντινή απόσταση, με

αποτέλεσμα να μπορούμε να γεμίζουμε το κάδρο του φιλμ με μικρών

διαστάσεων θέματα. Π.χ. μπορούμε να έχουμε ένα μικρό άνθος ή ένα έντομο

να γεμίζει ολόκληρη τη φωτογραφία. Αυτοί οι φακοί λέγονται "Μάκρο" (Macro)



και είναι πολύ χρήσιμοι για την απεικόνιση μικρών αντικειμένων και

λεπτομερειών. Τη δυνατότητα να φωτογραφίσουμε από πολύ κοντά μας τη

δίνουν και ορισμένοι πρόσθετοι απλοί φακοί (λέγονται φακοί "close-up") που

βιδώνουν απάνω στον κυρίως φακό και του δίνουν τη δυνατότητα να εστιάζει

σε μικρή απόσταση από το αντικείμενο. Οι φακοί αυτοί είναι πολύ φθηνοί και

χαρακτηρίζονται με την ισχύ τους σε "διοπτρίες" (συνήθως από +1 έως +4).

Όσο πιο ισχυρός είναι ο πρόσθετος φακός τόσο πιο κοντά μπορεί να εστιάζει.

Πάντως, οι πρόσθετοι αυτοί φακοί δεν έχουν υψηλές απαιτήσεις ποιότητας και

χρησιμοποιούνται σχεδόν μόνο από ερασιτέχνες και όταν δεν πρόκειται να

έχουμε μεγάλες μεγεθύνσεις στις φωτογραφίες μας.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

*ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΟΣ ΠΕΔΙΟΥ



*ΜΙΚΡΟ ΒΑΘΟΣ ΠΕΔΙΟΥ



Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΩΣ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ

Η φωτογραφία λειτουργεί ως τέχνη όταν αφηγείται μιά ιστορία.

~GREENBERG

Η φωτογραφία ελευθερώνει την φαντασία.

~DALI

Στη φωτογραφία η πίστη σε ένα απόλυτο χρόνο και χώρο μοιάζει να

εξαφανίζεται, με τη φαντασία να γίνεται πηγή κατανόησης της εμπειρίας.

~BRETON

Η φωτογραφία, αντί να παρουσιάζεται ως απεικόνιση της πραγματικότητας,

αποτελεί κάτι που δημιουργήθηκε για να μας δείξει πράγματα που

αισθανόμαστε και όχι αναγκαστικά όσα βλέπουμε.

~ROBINS

Θεωρητικη προσέγγιση Η φωτογραφία δεν είναι μόνο η σωστή χρήση του τεχνολογικού εξοπλισμού

(απαραίτητη προϋπόθεση) και το σωστό timing.. αλλά ένας τρόπος

έκφρασης,οπτικής αντίληψης και επικοινωνίας, η σύνθεση μιας εικόνας

μπορεί να περιλαμβάνει διάφορα στοιχεία: γραμμές, σχήματα, διαβαθμίσεις

φωτός ( τόνοι ), χρώματα που καθένα έχει τον δικό του συμβολισμό, κίνηση

που δίνει παλμό και ένταση,επίσης στη σύνθεση μιας φωτογραφίας μπορεί να

διακρίνουμε αρμονία, αντίθεση,απλότητα, συμβολισμό, ρυθμό, επανάληψη,

ισορροπία, αφαίρεση.. που είναι θεμελιακοί νόμοι της τέχνης, ο καλλιτέχνης

φωτογράφος αντλεί από μέσα του και από τον έξω κόσμο ερεθίσματα και με

την όραση να έχει τον κυρίαρχο λόγο, δημιουργεί.. στη συνέχεια εκθέτει το

έργο του στο κοινό, που αυτό με τη σειρά του συναρπάζεται, γοητεύεται, ή

απογοητεύεται με το αποτέλεσμα.

Αναγκαιότητα της φωτογραφίας

Ο άνθρωπος ήθελε, από τότε που έχουμε ίχνη της ανθρώπινης ζωής, να

αιχμαλωτίσει την εικόνα. Η εικόνα σαν ένα anima, σα μια ψυχή δηλαδή, έχει

πιθανότητα δύο διαφορετικές «χρήσεις»: η μαγική, αυτή που θέλει να κλέψει



την προσωπικότητα του ζωντανού οργανισμού και έτσι να μπορέσει να το

νικήσει πιο εύκολα, και η θρησκευτική, στην οποία το αποτύπωμα είναι ένα

λατρευτικό είδωλο που ταυτίζει την ιδέα του θεϊκού με το πραγματικό για να

απευθυνθεί πιο εύκολα ο άνθρωπος σε αυτό, είτε ζητώντας του βοήθεια είτε

εξευμενίζοντάς το.

Η άποψη ότι η αιχμαλωσία της εικόνας ισοδυναμεί με την αιχμαλωσία της

ψυχής είναι ακόμα ισχυρή σε μονοθεϊστικές θρησκείες, όπως ο

χριστιανισμός, ο ιουδαϊσμός και ο μουσουλμανισμός, αλλά και σε κάποιες

πολυθεϊστικές, ειδικά στις πιο ακραίες εκφάνσεις τους.

Η φωτογραφία όντας αναμφίβολα πια μια αυτόνομη τέχνη, κατέχει σημαντική

θέση στα πολιτιστικά δρώμενα παγκοσμίως. Η ολοένα αυξανόμενη παρουσία

της σε μεγάλες εικαστικές διοργανώσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο

εξωτερικό, μαρτυρούν ακριβώς το καίριο ρόλο που διαδραματίζει στην

καλλιτεχνική δημιουργία καθώς και στη διαμόρφωση μιας νέας παιδείας που

αφορά τόσο στο χώρο των εικαστικών όσο και των εφαρμοσμένων τεχνών.

Η είσοδος της λοιπόν στις ανα τον κόσμο αίθουσες τέχνης ήταν φυσικό

επακόλουθο της εξελικτικής της πορείας.

Διάσημοι φωτογράφοι Ξένοι

-Henri Cartier-Bresson

Ο Ανρί Καρτιέ

Μπρεσόν (Henri Cartier-

Bresson, 22

Αυγούστου 1908 - 3

Αυγούστου 2004) ήταν

Γάλλος φωτογράφος.

Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους

φωτογράφους του 20ού αιώνα και ειδικότερα

ένας από τους «πατέρες» της

φωτοδημοσιογραφίας. Το έργο του έχει κερδίσει

καθολική αναγνώριση σε παγκόσμιο επίπεδο.

http://el.wikipedia.org/wiki/22_Αυγούστου


http://el.wikipedia.org/wiki/1908






O Μπρεσόν ανήκε σε μια από τις πλουσιότερες

οικογένειες της Γαλλίας. Σπούδασε ζωγραφική την

δεκαετία του 1920 και ασχολήθηκε με τη

φωτογραφία την δεκαετία του 1930. Επισκέφθηκε

την Ισπανία το 1937 κατά την διάρκεια του

εμφυλίου πολέμου στην χώρα και το 1940

συνελήφθη από τους Γερμανούς και φυλακίστηκε

για 3 χρόνια. Δραπετεύει το 1943, φθάνει στη

Γαλλία και μπαίνει στην αντίσταση, όπου

συμμετέχει σε φωτογραφικά επιτελεία και

καθοδηγεί την κινηματογράφηση και φωτογράφηση

της κατοχής και της απελευθέρωσης του Παρισιού.

Παράλληλα, κάνει τα φωτογραφικά πορτραίτα

διαφόρων καλλιτεχνών. Το 1946 ο Μπρεσόν

επέστρεψε στις Η.Π.Α για να πραγματοποιήσει

έκθεση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης(Museum of Modern

Art). Το 1947υπήρξε συνιδρυτής με

τους Ρόμπερτ Κάπα και Ντέιβιντ

Σέιμουρ, στο διεθνές

ειδησεογραφικό πρακτορείο

Μάγκνουμ (Magnum), στο οποίο

παρέμεινε μέλος του ως το 1966.

Πέθανε στο σπίτι του στο Παρίσι σε

ηλικία 96 ετών.

-Irving Penn

Θεωρείται ως βασικός συντελεστής της διαµόρφωσης του µεταπολεµικού

µοντέρνου ύφους στο πορτρέτο και τη µόδα.Υπήρξε

σταθερός συνεργάτης του αµερικανικού περιοδικού Vogue

στα χρόνια της εκρηκτικής ανάπτυξης µετά το Β’ Παγκόσµιο

Πόλεµο. Στο φακό του ποζάρισαν διασηµότητες όπως

Marlene Dietrich, Georgia O’Keefe, Igor Stravinsky, Truman

Capote, Marcel Duchamp, Pablo Picasso, Miles Davis και

Kate Moss.




Εργα του δε υπάρχουν ανηρτηµένα σε σπουδαίες γκαλερί και µουσεία όπως

Ν.Υ. Museum of Modem Art, Metropolitan

Museum of Art, Addison Gallery of American Art

και Baltimore Museum of Art. Eίχε σπουδάσει

µουσική και ζωγραφική στη Φιλαδέλφεια. Στη

δουλειά του προσπάθησε και πέτυχε να δώσει

προσωπικό ύφος στήνοντας µοντέλα και σε κενά

φόντα µε µινιµαλιστικό σκηνικό. Πίστευε πολύ

στην ιδιαίτερη ποιότητα του φυσικού φωτισµού

(την προσοµοίωση του βορεινού παράθυρου)

που εφάρµοζε και στο στούντιο αλλά και σε

location λήψεις έχοντας δηµιουργήσει το δικό του

φορητό στούντιο. Ονοµαστά έµειναν τα

εθνολογικά πορτρέτα του Penn. To 1944 µε τη λήξη του πολέµου, ταξίδεψε σε

εξωτικές χώρες κάνοντας καταγραφή των

ντόπιων. Αβορίγγινες της Αυστραλίας,

πρωτόγονους της Νέας Γουϊνέας ορεσίβιους στις

Άνδεις και µετέπειτα στη δεκαετία του ‘60 χίπηδες

στην Καλιφόρνια, ρόκερς σε φεστιβάλ µουσικής,

αγγέλους της κολάσεως µε µοτοσυκλέτες κλπ.Το

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης

πάνω στην ακµή του

µοντερνισµού, το 1977,

γοητεύεται από τα

µεταµορφωµένα

σκουπίδια του Penn και

τον απαθανατίζει στη

συλλογή του.Σύµφωνα µε τον προσωπικό ορισµό του

Penn “Καλή φωτογραφία είναι αυτή που επικοινωνεί

ένα γεγονός, αγγίζει την καρδιά και µεταµορφώνει τον

παρατηρητή. Δηλ. µε άλλα λόγια µια αποτελεσµατική

εικόνα. ”



-W.Eugene Smith

Ο W. Eugene Smith υπήρξε ο ασυμβίβαστος αμερικάνος φωτογράφος με

υψηλό επαγγελματικό προφίλ και γνωστός για τις σκληρές ρεαλιστικές

φωτογραφίες του από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Γεννήθηκε στο Κάνσας το 1918. Η καριέρα του ξεκίνησε από τις τοπικές

εφημερίδες και συνέχισε στο

περιοδικό Life το 1939.

Κατά τον Πόλεμο βρέθηκε στην

πρώτη γραμμή του πυρός στον

Ειρηνικό Ωκεανό όπου

φωτογράφιζε τους Αμερικάνους

στρατιώτες και τους Ιάπωνες

αιχμαλώτους στην Ίβο Τζίμα,

Οκινάουα και αλλού, όπου και

τραυματίστηκε. Ως το 1954

φωτογραφίζει για το Life

τελειοποιώντας την τεχνική του

στα photo essays.

Το 1950 πηγαίνει στην Αγγλία για να καλύψει τις εκλογές και φωτογραφίζει

την εργατική τάξη της Αγγλίας καθώς και τους μεταλλωρύχους της Νότιας

Ουαλίας. Οι φωτογραφίες του αυτές αμφισβητήθηκαν λίγο αργότερα από το

BBC ως «στημένες».

Ο Smith φεύγει από το Life το 1955 και μπαίνει στο πρακτορείο Μagnum.

Τότε ξεκίνησε και ένα ιδιαίτερα χρονοβόρο φωτογραφικό πρότζεκτ για το

Πίτσμπουργκ. Από το 1957 ως το 1965 φωτογραφίζει μουσικούς της τζαζ

σκηνής του Μανχάταν.

Το 1971 μετακομίζει στην πόλη Minimata

της Ιαπωνίας και φωτογραφίζει όσο

περισσότερο μπορεί τις ολέθριες

επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων

λόγω της επί χρόνια ρύπανσης των

υδάτων με βαρέα μέταλλα από την

Chisso, μία τοπική χημική βιομηχανία.

Μία από τις πιο γνωστές φωτογραφίες

του είναι η «Tomoko Uemura in her

Bath» η οποία δημοσιεύτηκε στις αρχές

του 1972 προκαλώντας την παγκόσμια



προσοχή στο σκάνδαλο.

Τότε περίπου δέχτηκε επίθεση από εργάτες της βιομηχανίας Chisso όπου

τραυματίστηκε άσχημα στο ένα του μάτι. Από τότε η όρασή του ποτέ δεν

επανήλθε πλήρως. Η πληθώρα των φαρμάκων καθώς και η χρήση

αμφεταμινών και αλκοόλ οδήγησαν τελικά στο θάνατό του το 1978. Η

κληρονομιά του, εκτός του φωτογραφικού υλικού του, είναι και το W. Eugene

Smith Memorial Fund, ένα ίδρυμα το οποίο προωθεί την ουμανιστική

φωτογραφία και έχει βραβεύσει έκτοτε πολλούς φωτογράφους για το έργο

τους.

- Bruce Davidson

Ο Bruce Davidson άρχισε τη φωτογραφία στην ηλικία δέκα

ετών στο Oak Park του Ιλλινόις. Το 1949 στην ηλικία των

16, κερδίζει το πρώτο βραβείο του στον εθνικό

ανταγωνισμό γυμνασίου της Kodak.

Μετά από τη στρατιωτική υπηρεσία το 1957, εργάστηκε ως

ανεξάρτητος φωτογράφος για το περιοδικό LIFE και το

1958 έγινε μέλος του Magnum

Ο Davidson συνέχισε να

φωτογραφίζει εκτενώς από το 1958

ως το 1961 όπου και δημιουργεί

μερικές καταπληκτικές σειρές

φωτογραφιών όπως

«το νάνο», τη «συμμορία του

Μπρούκλιν», και τους «γύρους

ελευθερίας».

Το 1962 έλαβε την υποτροφία

Guggenheim για την εργασία του "Civil



Rights Movement".

Aυτή η εργασία περιέλαβε τις εικόνες από μια πρόωρη συνάθροιση του

Malcolm X στο Harlem με τους εργαζομένους χάλυβα στο Σικάγο, το διαγώνιο

κάψιμο Κου Κλουξ Κλαν , τα αποδημητικά αγροτικά στρατόπεδα στη νότια

Καρολίνα, τις συλλεκτικές μηχανές βαμβακιού στη Γεωργία και τις

διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εκεί και τις επιδείξεις στο Μπέρμιγχαμ και

Selma,τις Αλαμπάμα. Το 1963

στο μουσείο Modern Art in

New York παρουσιάζεται η

εργασία του "one man" όπου

εκεί μεταξύ των άλλων,

παρουσιάζονται όλες οι

σημαντικές εικόνες του.

Το 1966 του απονεμήθηκε η

πρώτη επιχορήγηση για τη

φωτογραφία από την εθνική

χρηματοδότηση για τις τέχνες,

και πέρασε δύο έτη

τεκμηριώνοντας μια

φωτογραφική δουλειά στην

οδό "East 100th Street"του Harlem.

Αυτή η εργασία δημοσιεύθηκε από τον Τύπο Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ το

1970 υπό τον τίτλο "East 100th Street"

-Jim Μarshall

Ο 74χρονος Marshall ήταν εκείνος που φωτογράφησε τον Hendrix στο

Monterey Pop Festival να καίει την κιθάρα του

επί σκηνής.

Επίσης τον

Johnny Cash να

κάνει τη γνωστή

χειρονομία

σηκώνοντας το

μεσαίο του

δάχτυλο, στη συναυλία στις φυλακές του San

Quentin.

Ο Marshall φωτογράφησε μεταξύ άλλων τους



Beatles, τους Rolling Stones, τον Bob Dylan, τους Who, τη Janis Joplin

(φωτό), τον John Mayer, τον Lenny Kravitz, τους Velvet Revolver, ενώ μετράει

και πάνω από 500 εξώφυλλα δίσκων στο ενεργητικό του.

«Δεν έχω παιδιά, αλλά οι φωτογραφίες είναι

τα παιδιά μου», συνήθιζε να λέει ο

σπουδαίος φωτογράφος.

Υπήρξε ο

επικεφαλής

επίσημος

φωτογράφος

του Woodstock, ενώ ήταν και ο μοναδικός

φωτογράφος που του επετράπη η είσοδος

στα παρασκήνια της τελευταίας συναυλίας

των Beatles.Καθ'όλη την καριέρα του είχε φωτογραφήσει σχεδόν τους πάντες,

από τους Rolling Stones, και τον Bob Dylan έως τον John και τον Thelonious

Monk, ενώ ήταν υπεύθυνος για πάνω από 500 εξώφυλλα album.

Έλληνες φωτογράφοι

Σπυρος Μελετζης (1906-2003) Ο φωτογραφος της αντιστασης

Ο Σπύρος Μελετζής γεννήθηκε στην Ίμβρο.Στην αναζήτηση καλύτερης τύχης και ζωής μαθαίνει την τέχνη της φωτογραφίας από τον Α.Παναγιώτου στην Αλεξανδρούπολη.Με την κάθοδο του στην Αθήνα δουλεύει

σε διάφορα φωτογραφεία και για 9 χρόνια βοηθός στο πολύ γνωστό φωτογραφείο του Γιώργου Μπούκα.Εκεί τελειοποιεί την τεχνική του κατάρτιση.Το 1937 ξεκινάει ένα φωτογραφικό ταξίδι στην Ελληνική ύπαιθρο και το 1939 κάνει την πρώτη του έκθεση στον "Παρνασσό" που τον κάνει ευρύτερα γνωστό.Η ένταξη του στο εργατικό κίνημα σαν μέλος του ΚΚΕ από νωρίς ,τον κάνει με το ξεκίνημα της αντίστασης στην κατοχή να ανέβει στο βουνό, όπου φωτογραφίζει τον εθνικοαπελευθερωτικό μας αγώνα και τους πρωταγωνιστές του.Αυτό το κομμάτι της



δουλειάς του είναι αξεπέραστο και η δυναμική του θέματος και η ματιά του. Αυτό το υλικό παραμένει αναξιοποιήτο μέχρι την μεταπολίτευση το 1974 που αρχίζουν οι εκθέσεις και οι εκδόσεις, οι δημοσιεύσεις και τα αφιερώματα και μπορεί επιτέλους ο δημιουργός να δρέψει τις δάφνες του.Εκτός από το πρώτο

του υλικό και το υλικό της αντίστασης -μετά από ένα διάλειμα που εξορίστηκε για τα φρονήματα του-συνεχίζει να φωτογραφίζει ακούραστος.Πρωτοστατεί στην ίδρυση της Ε.Φ.Ε.το 1952.Η φωτογραφία του είναι ρεαλιστική αλλά και συμβολική και αυτός ο τρόπος να βλέπει δεν τον εγκαταλείπει ακόμα και στην φωτογράφηση αρχαιοτήτων που είναι το πάθος του απο το 1968 ως το 1975 και γενικά σε ότι κι αν φωτογραφίζει ,αν και ποτέ οι φωτογραφίες του δεν ξαναέφτασαν τη δυναμική των φωτογραφιών της αντίστασης.

Δημήτρης Χαρισιάδης (1911-1993)

Γόνος αστικής οικογένειας από την Καβάλα. Σπούδασε

Χημεία στη Λωζάνη, ενώ η φωτογραφία από νωρίς

τράβηξε το ενδιαφέρον του.

Αφετηρία της φωτογραφικής του πορείας αποτέλεσε το

αλβανικό

μέτωπο

(1940), όταν ο

Χαρισιάδης

ως έφεδρος αξιωματικός και

επίσημος φωτογράφος του

στρατού, απαθανάτισε τη ζωή των

στρατιωτών και την επέλαση της

ελληνικής στρατιάς στη Βόρεια

Ήπειρο. Μετακληθείς λόγω της

γλωσσομάθειάς του, στην Αθήνα,

κατέγραψε τις δύσκολες συνθήκες

διαβίωσης κατά τη διάρκεια της

Κατοχής. Ως ανταποκριτής του

ευρωπαϊκού τύπου φωτογράφησε



τα «Δεκεμβριανά» και τον Εμφύλιο. Μετά την Απελευθέρωση και για

λογαριασμό των ξένων αποστολών βοήθειας, τεκμηρίωσε φωτογραφικά την

άφιξη και τη διανομή της αμερικανικής βοήθειας προς τη χώρα. Αργότερα, με

εντολή του Υπουργείου Ανασυγκρότησης κατέγραψε την οικονομική

ανάκαμψη της χώρας και τα μεγάλα έργα.

Υπήρξε από τους πρωτεργάτες στην

ίδρυση της Ελληνικής Φωτογραφικής

Εταιρείας το 1952. Από το 1956 έως

το 1985 διατηρούσε το γνωστό

φωτογραφικό πρακτορείο «Δ.Α.

Χαρισιάδης» με το συνεργάτη του

Διονύση Ταμαρέση. Στο πλαίσιο των

επαγγελματικών του υποχρεώσεων

κατέγραψε την εκβιομηχάνιση της

χώρας, την ανάπτυξη της ναυτιλίας

και την εξάπλωση της σύγχρονης

αρχιτεκτονικής. Ως φωτογράφος του

Εθνικού Θεάτρου εντρύφησε και στη

θεατρική φωτογραφία, καταθέτοντας

πολυτιμότατο υλικό για την ιστορία

του.

Παράλληλα με την επαγγελματική φωτογράφηση, το προσωπικό του

ενδιαφέρον στράφηκε προς το ελληνικό τοπίο, τους οικισμούς, την καθημερινή

ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου και των πόλεων, και τέλος προς τον ίδιο

τον άνθρωπο, «το πλέον ενδιαφέρον θέμα που υπάρχει εις τον Κόσμον».

Στην επαφή του με τα ξένα φωτογραφικά πρακτορεία και στην ενημέρωσή του

γύρω από τη διεθνή φωτογραφική κίνηση μπορούν να αποδοθούν οι

φωτογραφικές επιρροές αμερικανικής, κυρίως, προέλευσης που διακρίνονται

στο έργο του. Η διεθνής αναγνώριση της καλλιτεχνικής αξίας του έργου του

ήρθε από νωρίς. Ήταν ο μόνος έλληνας που συμμετείχε στη μεγάλη έκθεση

«The Family of Man» στη Νέα Υόρκη το 1955. Επίσης πήρε μέρος στις

εκθέσεις: «Greece seen by eleven Greek photographers» στο Σικάγο το 1957,

«The Pace of the European» στο Μόναχο το 1959 και πολλές άλλες. Η

ισορροπημένη, συχνά αφαιρετική σύνθεση, η άψογη τεχνική, το χιούμορ και η

αισιοδοξία χαρακτηρίζουν τη γραφή του Χαρισιάδη, ο οποίος συνδύασε τις

ξένες επιδράσεις με την ελληνική αισθητική σε ένα καθαρά προσωπικό ύφος.



Κωνσταντίνος Μάνος

O Κωνσταντίνος Μάνος γεννήθηκε από γονείς

Ελλήνων μεταναστών στην Columbia της Νότιας

Καρολίνας. Η φωτογραφική του δραστηριότητα

ξεκινάει στην ηλικία των 13 στην φωτογραφική

λέσχη του σχολείου του και σύντομα εξελίσσεται

σε επαγγελματική δραστηριότητα. Σπούδασε

Αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Νότιας

Καρολίνας και παράλληλα εργάστηκε ως

επίσημος φωτογράφος της συμφωνικής

ορχήστρας της Βοστώνης. Το 1961 ήρθε

στην Ελλάδα για να φωτογραφίσει την πατρίδα του. Αποτέλεσμα του ταξιδιού

αυτού ήταν το βιβλίο του A Greek Portfolio, το οποίο εκδόθηκε τελικά το 1972.

Το 1963 έγινε μέλος του διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου Μάγκνουμ

(Magnum). Φωτογραφίες

του Μάνου εκτίθενται στις

μόνιμες συλλογές του

Μουσείου Μοντέρνας

Τέχνης της Νέας Υόρκης,

στο Art Institute

του Σικάγου, στην

Bibliotheque Nationale

του Παρισίου, στο Museum

of Fine Arts στο Χίουστον,

στο μουσείο Μπενάκη και

σε άλλα.

Το 2003βραβεύτηκε με το

Leica Medal of Excellent για τις φωτογραφίες του με χρώμα και τη

συνεχιζόμενη φωτογραφική του δουλειά για το American Color.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%8C%CF%84%CE%B9%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%B1


http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CE%BF



http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%BF%CF%83%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B7

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1



http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AD%CE%B1_%CE%A5%CF%8C%CF%81%CE%BA%CE%B7

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CE%B3%CE%BF

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B9




Βούλα Παπαϊωάννου (1898-1990)

Η Βούλα Παπαϊωάννου μυήθηκε στην τέχνη της

φωτογραφίας στα μισά της δεκαετίας του 1930 ασκούμενη

κατ’ αρχάς με επιτυχία σε λήψεις τοπίου, μνημείων και

αρχαιολογικών εκθεμάτων.

Στροφή στην πορεία του έργου της αποτέλεσε η κήρυξη του

πολέμου του '40 και ιδιαίτερα τα δεινά του άμαχου

πληθυσμού της Αθήνας, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής, που

ενεργοποίησαν την κοινωνική συνείδηση της φωτογράφου. Έγινε μάρτυρας

στον αποχαιρετισμό των στρατευμένων, στις

ετοιμασίες της πόλης για την αντιμετώπιση

των εκτάκτων αναγκών και στη φροντίδα των

πρώτων τραυματιών. Όταν η πείνα έπληξε

την πρωτεύουσα, κατήγγειλε τη φρίκη του

πολέμου με τις συγκλονιστικές μορφές των

αποσκελετωμένων παιδιών.

Μετά την Απελευθέρωση ως υπεύθυνη του

φωτογραφικού τμήματος της UNRRA (United

Nations Relief and Rehabilitation Administration) περιηγήθηκε τη ρημαγμένη

ελληνική ύπαιθρο και κατέγραψε τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης των

κατοίκων της. Ξεφεύγοντας συχνά από τις εντολές της υπηρεσίας της,

απαθανάτισε προσωπικές ιστορίες και

φυσιογνωμίες απλών ανθρώπων που

παραπέμπουν μάλλον στην αξιοπρέπεια παρά

στην εξαθλίωση.

Στη δεκαετία του '50 το έργο της εκφράζει την

αισιοδοξία που επικρατούσε μετά τον πόλεμο

για το μέλλον της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα

την τάση στην επάνοδο των παραδοσιακών

αξιών. Πέρα από κάθε προηγούμενη ρομαντική προσέγγιση, αποτύπωσε και

πάλι το ελληνικό τοπίο με τα σημάδια της ιστορίας του και τους κατοίκους της



υπαίθρου.

Η Βούλα Παπαϊωάννου εντάσσεται στο ρεύμα της «ανθρωπιστικής

φωτογραφίας» που αναπτύχθηκε ως αντίδοτο της κατάλυσης των

ανθρωπίνων αξιών εξαιτίας του πολέμου. Ο αγώνας των συμπατριωτών της

για επιβίωση, όπως αποτυπώθηκε από το φακό της με σεβασμό, καθαρή

ματιά και διακριτική συμμετοχή, αποκτά παγκοσμιότητα και αντανακλά την

πίστη στη δύναμη του απλού ανθρώπου και στην αξία της ζωής.

Nikoς Οικονομοπουλος

Υπάρχουν πολλοί φωτογράφοι γύρω μας

αλλά λίγοι είναι εκείνοι που κυριολεκτικά ζουν

για την φωτογραφία και με την φωτογραφία.

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι γεννημένοι

φωτογράφοι, έχουν μέσα τους ένα έμφυτο

ταλέντο το οποίο όταν δουλευτεί οδηγεί σε

μεγάλα έργα. Στις φωτογραφίες του Οικονομόπουλου είναι έντονη αυτή η

ματιά που βλέπει πολλά, που

προλαβαίνει να απαθανατίσει την

πεταλούδα πάνω στον ώμο του

ανυποψίαστου νεαρού στην Τουρκία,

τον άνεμο που δίνει μελωδία στα

απλωμένα ρούχα σε στρατόπεδο

Σομαλών προσφύγων στην Υεμένη,

τον μελαγχολικό άρρωστο

ξαπλωμένο μέσα στην φύση της

Αράχωβας και τόσες άλλες υπέροχες

εικόνες.

Ο Νίκος Οικονομόπουλος γεννήθηκε

στην Καλαμάτα το 1953, όταν

ενηλικιώθηκε έφυγε από την Ελλάδα

και σπούδασε νομική στην Πάρμα της

Ιταλίας και εργάστηκε ως

δημοσιογράφος σε ελληνικά περιοδικά

για αρκετά χρόνια. Το πάθος του για τη

φωτογραφία το ανακάλυψε στα είκοσι έξι (1979), όταν άρχισε να βγάζει τις



πρώτες του φωτογραφίες. Όπως αργότερα θα δηλώσει και ο ίδιος «...Ήταν το

1976 ή το 1977 ίσως, όταν έπεσε στα χέρια μου συμπτωματικά ένα μικρό

βιβλίο με φωτογραφίες του Henri Cartier-Bresson. Ποτέ πριν δεν είχα σκεφτεί

ότι μια σειρά ασπρόμαυρες φωτογραφίες μπορεί να είναι κάτι τόσο σπουδαίο,

τόσο ευφυές, τόσο γοητευτικό. Ήταν αυτό το μικρό βιβλίο που μου άνοιξε ένα

καινούργιο παράθυρο στον κόσμο, σε έναν κόσμο που προσπαθούσα να

ανακαλύψω εκείνη την εποχή μέσα από ταξίδια, διαβάσματα, μουσικές,

έρωτες κάθε είδους».

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΩΣ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Θεωρητικη προσέγγιση

Η φωτογραφία πέρα από το συναισθηματικό και καλλιτεχνικό της ενδιαφέρον

μπορεί να σταθεί είτε υποστηρικτικά είτε ολοκληρωτικά σαν <<ντοκουμέντο>>

στην καταγραφή και την ανάλυση γεγονότων, φαινομένων. Μια σειρά

φωτογραφιών τοποθετημένων σε χρονολογική σειρά καταγράφει την εξέλιξη

της κοινωνίας της επιστήμης ακόμα και του ίδιου του ανθρώπου. Επίσης

γεγονότα που ακούγονται περίεργα στα αυτιά μας , με μια φωτογραφία

γίνονται αμέσως αντιληπτά , με αποτέλεσμα άλλοτε να μας κινητοποιήσουν

και να μας ευαισθητοποιήσουν και άλλοτε να μας σοκάρουν. Οι φωτογραφίες

που ακολουθούν αποδεικνύουν όσα αναφέρθηκαν.

Μερικά παραδείγματα:

.

1972. Nick Ut. Η Phan Thi Kim

Phuc τρέχει να σωθεί μαζί με

άλλα παιδιά ύστερα από

αεροπορική επίθεση των

Νοτιοβιετναμέζων με ναπάλμ

σε περιοχή με αμάχους

1972. Nick Ut. Η Phan Thi Kim

Phuc τρέχει να σωθεί μαζί με

άλλα παιδιά ύστερα από

αεροπορική επίθεση των

Νοτιοβιετναμέζων με ναπάλμ σε

περιοχή με αμάχους

http://photogr.gr/component/content/article/7-megaloi-xenoi-fotografoi/25-henri-cartier-bresson



1963. (Malcolm W Browne) Κατά τη

διάρκεια διαδήλωσης βουδιστών

μοναχών στη Σαϊγκόν, ο μοναχός

Thic Quang Duc αποφασίζει να

αυτοπυρποληθεί διαμαρτυρόμενος

για τους αντιβουδιστικούς νόμους

1985. Frank Fournier. Η 12χρονη Omaira

Sanchez έχει παγιδευτεί στις λάσπες μετά

την έκρηξη του ηφαιστείου Nevado del

Ruiz, στην Κολομβία. Το μικρό κορίτσι

μετά από 60 ώρες τελικά θα πεθάνει από

καρδιακή προσβολή.

2010. Jodi Bieber. Μία 18χρονη κοπέλα, η Bibi

Aisha, από την επαρχία Oruzgan στο

Αφγανιστάν, προσπάθησε να φύγει από το

σπίτι της, εγκαταλείποντας τον άντρα της,

καταγγέλλοντας βίαιη μεταχείριση. Οι Ταλιμπάν

αποφάσισαν την τιμωρία της. Ο σύζυγος της,

της έκοψε αυτιά και μύτη. Στη συνέχεια η Bibi

Aisha εγκαταλείφθηκε, ωστόσο, διασώθηκε από

μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων, που την

περιέθαλψαν.

1980. Mike Wells. Το χέρι ενός

υποσιτισμένου παιδιού στην

Ουγκάντα, το οποίο κρατά ένα μέλος

ανθρωπιστικής αποστολής



ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΣΕ ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

Πνευματικά δικαιώματα και υποχρεώσεις του φωτογράφου.

Το προϊόν της Φωτογραφίας, ως Τέχνη και Τεχνική, υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα. Αυτά διέπονται από Κρατικές Νομοθεσίες, διαφορετικές σε κάθε κράτος αλλά και σε διεθνείς συνθήκες. Ειδικά στην Ελλάδα, τα πνευματικά δικαιώματα φωτογραφίας προστατεύονται από το νόμο. Οι υποχρεώσεις των φωτογράφων είναι οι εξής: ● Για τις φωτογραφίες, όπως και για τα άλλα πνευματικά έργα του λόγου, της τέχνης ή της επιστήμης, υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα (copyright). ● Τα δικαιώματα αυτά στην Ελλάδα ρυθμίζονται με το Νόμο 2121/93. ● Ο φωτογράφος, με βάση τον παραπάνω νόμο, αποκτά για τις φωτογραφίες του όλα τα δικαιώματα με τη δημιουργία τους, χωρίς να απαιτείται καμιά άλλη διατύπωση και ανεξάρτητα από την αξία κάθε φωτογραφίας. ● Τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας αποτελούνται από το «περιουσιακό» και από το «ηθικό δικαίωμα» πνευματικής ιδιοκτησίας ● Η «εκμετάλλευση του δικαιώματος» (δηλαδή ο τρόπος χρήσης του έργου και η αμοιβή του φωτογράφου) είναι μια εξουσία του περιουσιακού δικαιώματος και η «αναγνώριση της πατρότητας» της κάθε φωτογραφίας (δηλαδή το όνομα του φωτογράφου) είναι μία εξουσία ηθικού δικαιώματος. Με βάση αυτά τα δικαιώματα ο φωτογράφος μπορεί να επιτρέπει ή να απαγορεύει τη χρήση του έργου του, να καθορίζει τους όρους εκμετάλλευσής του, καθώς και να αναγράφεται το όνομά του ως δημιουργού της φωτογραφίας. ● Όσον αφορά τους μισθωτούς φωτογράφους, αν δεν υπάρχει αντίθετη έγγραφη συμφωνία, τότε στον εργοδότη μεταβιβάζονται αυτοδικαίως εκείνες μόνο οι εξουσίες από το περιουσιακό δικαίωμα, που είναι αναγκαίες για την εκπλήρωση του σκοπού της σύμβασης. ● Ειδικά για τους φωτογράφους που απασχολούνται με οποιαδήποτε σχέση εργασίας στο Δημόσιο ή Ν.Π.Δ.Δ., σε εκτέλεση του υπηρεσιακού τους καθήκοντος, το περιουσιακό δικαίωμα επί των έργων που δημιούργησαν μεταβιβάζεται αυτοδικαίως στον εργοδότη, εκτός αν υπάρχει αντίθετη

2003. Jean-Marc Bouju. Ένας

Ιρακινός, κρατούμενος του

αμερικανικού στρατού, κοντά στο An

Najaf, στο Ιράκ, προσπαθεί να

ηρεμήσει τον τετράχρονο γιό του. Το

αγόρι είδε να παίρνουν τον πατέρα

του, φορώντας του κουκούλα και

χειροπέδες

http://www.foebus.gr/stcontent.asp?catid=9



έγγραφη συμφωνία. ● Οι φωτογραφίες προστατεύονται ως αυτοτελή έργα και, προκειμένου να γίνεται νόμιμα η εκμετάλλευσή τους από τρίτους, πρέπει ο δημιουργός φωτογράφος εγγράφως να έχει εκχωρήσει αντίστοιχο δικαίωμα («άδεια εκμετάλλευσης») για κάθε συγκεκριμένη χρήση του έργου του ή να έχει μεταβιβάσει το περιουσιακό δικαίωμα του έργου του. ● Η άδεια εκμετάλλευσης (χρήση φωτογραφίας) εκχωρείται μόνο από το φωτογράφο δημιουργό, αφού η χρήση των φωτογραφιών αποτελεί μέρος του πνευματικού δικαιώματος του φωτογράφου (συγκεκριμένα του περιουσιακού δικαιώματός του).

Σε απλή γλώσσα αυτό σημαίνει πως ο φωτογράφος, είτε ως ελεύθερος επαγγελματίας είτε ως μισθωτός, δεν «πουλάει» φωτογραφίες, αλλά «μεταβιβάζει» το περιουσιακό του δικαίωμα επ` αυτών ή «εκχωρεί» ορισμένες εξουσίες του περιουσιακού του δικαιώματος (γιατί το ηθικό δικαίωμα είναι αμεταβίβαστο), έναντι αμοιβής που συμφωνείται. ● Οποιαδήποτε χρήση φωτογραφίας (αντιγραφή, αναπαραγωγή κλπ) χωρίς άδεια.



ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ pinhole camera

Η φωτογραφία pinhole είναι η φωτογραφία χωρίς φωτογραφικό φακό . Την θέση του φακού παίρνει μια μικρή τρύπα και χάρη στην ευθύγραμμη μετάδοση του φωτός ,παίρνουμε στην πλάτη της φωτογραφικής μηχανής ένα αντεστραμμένο είδωλο .Αυτή η φωτογραφική μηχανή ,δεν χρειάζεται να είναι τίποτε περισσότερο από ένα σκοτεινό κουτί ,που να μπορεί να ανοίγει για να μπορούμε να τοποθετούμε μέσα του το φωτοευαίσθητο υλικό. Μερικές απόπειρες τραβηγμένες με pinhole camera

blue prints Η τεχνική blue prints είναι η έκθεση σε ηλιακό φως χαρτιών εμποτισμένων με φωτοευαίσθητα υλικά .Πάνω από τα χαρτιά τοποθετούμε αδιαφανή αντικείμενα και μετά από σύντομη έκθεση στον ηλιο –περίπου 1 εως 3 λεπτά- και πλύσιμο παίρνουμε το αποτύπωμα δηλαδή την σκιά του αδιαφανούς αντικειμένου. Οι δικές μας blue prints εκτυπώσεις στο παράρτημα.



TO EΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΣΠΟΥΔΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Η φωτογραφία είναι μια σημαντική απασχόληση της εποχής μας με ευρύ φάσμα εφαρμογών σε πολλούς τομείς και με έντονη δημιουργικότητα. Οι ανάγκες της σημερινής κοινωνίας στην επικοινωνία αυξάνουν συνεχώς και απαιτούν μια μεγάλη παραγωγή εικόνας. (φωτογραφικής στα έντυπα, κινούμενης, βίντεο - τηλεόραση)

Αν υπολογίσει κανείς τον αριθμό των εντύπων, περιοδικών, εφημερίδων κλπ, και την ποσότητα των φωτογραφικών εικόνων που κάθε ένα από αυτά παρουσιάζει αντιλαμβάνεται εύκολα ότι ένα σοβαρό αντικείμενο ζήτησης είναι η συνεχής και καινούργια παραγωγή φωτογραφίας. Θα πρέπει κανείς να προσθέσει και τον χώρο που εμφανίζεται όλο και πιο απαιτητικός σε ανάγκες εικόνας που προέρχεται από την ανάπτυξη της ψηφιακής τεχνολογίας, όπως πολυμέσα, ιντερνετ κλπ, ένας χώρος που τις διαστάσεις ανάπτυξης του δύσκολα μπορεί να προσδιορίσει κανείς.

Τα τελευταία χρόνια η εφαρμοσμένη φωτογραφία με διάφορες ειδικότητες έγινε ένα επάγγελμα ενδιαφέρον, αποδοτικό και κυρίως δημιουργικό μια και από την φύση της η δημιουργία εικόνας προϋποθέτει την καλλιτεχνική προσέγγιση.

Για να αποφασίσει κανείς να γίνει επαγγελματίας φωτογράφος θα πρέπει να λάβει υπ�όψην του διάφορες παραμέτρους.

Η εξάσκηση του επαγγέλματος του φωτογράφου κατ�αρχάς είναι ελεύθερη σε οποιονδήποτε. Όμως οι αμοιβές αυτής της δραστηριότητος διαφέρουν πολύ μεταξύ τους στα διαφορετικά είδη φωτογραφίας, αλλά κυρίως ανάλογα με την φωτογραφική δεινότητα του φωτογράφου. Τα χρήματα που κερδίζει πχ ενας καλός, ή αναγνωρισμένος φωτογράφος μόδας σε σχέση με κάποιον άλλο πιο μέτριο ή άγνωστο μπορεί να παρουσιάζουν εξαιρετικά μεγάλες διαφορές. ή ένας φωτογράφος στην διαφήμιση με ένα φωτορεπόρτερ κλπ, πάντα σε σχέση με τις ανάγκες της φωτογραφικής αγοράς.

Οι διάφορες ειδικότητες στην φωτογραφία είναι πολλές, φωτογραφία μόδας, πορτραίτου, διαφημιστική φωτογραφία, ρεπορτάζ, αρχιτεκτονική, τουριστική, εργαστηριακή, ψηφιακή επεξεργασία με υπολογιστές και πολλές άλλες, και κάθε είδος μπορεί να ειδικεύεται σε υποκατηγορίες όπως πχ αθλητικό ρεπορτάζ, ρεπορτάζ επικαιρότητος, κοινωνικό κλπ. καθώς επίσης και νέες μορφές εφαρμογής που αναπτύσσονται παράλληλα με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, βίντεο, πολυμέσα κλπ. (Μία λίστα με τις εφαρμογές της φωτογραφίας θα ήταν εξαιρετικά μεγάλη.)



Οι υψηλές απαιτήσεις του επαγγέλματος στις ημέρες μας προϋποθέτουν σπουδές σοβαρές. Διαφορετικά η απόκτηση φωτογραφικής εμπειρίας και γνώσης είναι πολύ δύσκολη και χρονοβόρα. Κυρίως όμως θα πρέπει να έχει κανείς αυτό το ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή μεράκι να γίνει καλός διότι η αγορά της φωτογραφικής εικόνας υπολογίζει, αξιολογεί και αμείβει μόνο σύμφωνα με το φωτογραφικό αποτέλεσμα χωρίς οι τίτλοι σπουδών να την επηρεάζουν

Ο υποψήφιος σπουδαστής έχει λίγες σοβαρές επιλογές στην χώρα μας. Κατά συνέπεια θα πρέπει να επισκεφθεί, να ενημερωθεί για τα προγράμματα, τους καθηγητές που διδάσκουν, να απαιτήσει να δεί εργαστήρια χώρους διδασκαλίας, εργασίες σπουδαστών, να ρωτήσει παλαιότερους σπουδαστές κλπ.

Θα πρέπει επίσης να βλέπει τις σπουδές του στο αντικείμενο της φωτογραφίας στην ευρύτητα που έχει, μια και το μέσο αυτό αλλάζει γρήγορα και στην τεχνική δομή του αλλά και στην εφαρμογή και χρήση του με την επικράτηση των νέων τεχνολογιών.

Συνάντηση με ένα φωτογράφο

Συνέντευξη από τον φωτογράφο Πάρη Βασιλάκο και την ομάδα του.

1. Πώς επεξεργάζεστε τις φωτογραφίες;

Αρχικά τραβάμε τις φωτογραφίες. Μετά, τις περνάμε στον υπολογιστή και ύστερα ακολουθεί το Photoshop. Όπως εγώ έτσι και κάθε φωτογράφος, προτιμάμε την επεξεργασία της φωτογραφίας με σκοπό να αντιλαμβάνεται ο θεατής με μεγάλη ευκολία το θέμα και την ζωντάνια της φωτογραφίας. α. Πώς δουλεύετε με την προοπτική;

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα ευρυγώνιο φακό, για να πετύχουμε μεγαλύτερη γωνία λήψης. Αυτό θα μας βοηθήσει στο να δουλέψουμε με την προοπτική.

β. Πώς δουλεύετε με την εστίαση;

Συνήθως δουλεύουμε manual, δηλαδή χειροκίνητα. Επίσης υπάρχει και το focus που μας βοηθάει στο να εστιάσουμε. Γίνεται μια διεργασία μέσα στα κρύσταλλα των φακών και ανάλογα με την απόσταση που βρίσκετε το θέμα εστιάζουμε με το να αυξομειώνουμε την απόσταση.

γ. Τι φωτισμό προτιμάτε στην φωτογραφία;



Ο κάθε φωτογράφος χρησιμοποιεί την δικιά του επιλογή. Εξαρτάται από το θέμα. Φυσικός φωτισμός : Αποδίδει την στιγμή ( συναίσθημα ) Τεχνικός φωτισμός : Συγκεκριμένες περιπτώσεις π.χ. μοντέλα, κοσμήματα.

2. Ανάλογα με τι αλλάζετε τους φακούς

Τους φακούς τους αλλάζουμε ανάλογα με το πόσο εύρος (zoom) θέλουμε και ανάλογα με την φωτεινότητα του θέματος.

3.Ποιά τα μέρη της φωτογραφικής μηχανής;

Ουσιαστικά είναι δύο. Ο φακός και το σώμα, το φλάς δεν αποτελεί μέρος της φωτογραφικής μηχανής διότι δεν είναι απαραίτητο σε κάθε φωτογραφία.

4.Ποιά η διαφορά της επαγγελματικής από την απλή φωτογραφικής μηχανής;

Υπάρχουν ερασιτεχνικές φωτογραφικές μηχανές που βγάζουν πολύ καλές φωτογραφίες. Ακόμη υπάρχουν και οι τουριστικές οι οποίες έχουν ενσωματωμένους φακούς και είναι εξίσου καλές. Διαφορά απλής από επαγγελματικής φωτογραφικής μηχανής.

Οι επαγγελματικές φωτογραφικές μηχανές σε αντίθεση με τις απλές έχουν α: καλύτερους αισθητήρες β: καλύτερης ποιότητας φακούς.

5.Τι φωτογραφική μηχανή προτείνετε σε κάποιον ερασιτέχνη;

Αναλόγως με το πόσο αγαπάει αυτό που κάνει. Κάποιος ερασιτέχνης μπορεί να βγάλει πολύ καλές φωτογραφίες ακόμα και με μία reflex αξίας 350 ευρώ. Αρκεί η φαντασία, η καλή άποψη και φυσικά το κάδρο. Αποδίδεις ωραίο αποτέλεσμα ακόμα και από ‘’χομπυστές’’ με ωραίο υλικό.

6.Χρειάζονται σπουδές για να γίνει κάποιος φωτογράφος;

Είναι αλήθεια πως εγώ ο ίδιος δεν έχω σπουδάσει για να κάνω αυτό το επάγγελμα λόγω δυσλεκτικού προβλήματος. Όμως σίγουρα όταν σπουδάζεις μαθαίνεις και είσαι πιο ενημερωμένος για το επάγγελμα σου. Η φωτογραφία όμως είναι τέχνη, μπορείς να γίνεις άνετα πετυχημένος φωτογράφος εάν έχεις ταλέντο σε αυτό.

7.Καθέ πόσο αναβαθμίζετε την φωτογραφική σας μηχανή;

Παλιά την αναβαθμίζαμε ανά 10 χρόνια. Τώρα λόγω τεχνολογιας ανά 2 χρόνια σίγουρα.

8.Προτιμάτε αναλογικές ή ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές;



Ψηφιακές. Το αναλογικό αποφεύγεται λόγω του ότι είναι πιο χρονοβόρο στην εμφάνιση των φωτογραφιών που τραβάς.

9.Τι ρόλο παίζει η φωτογραφία στην ζωή σας;

Στην προσωπική μου ζωή δεν συνηθίζω να φωτογραφίζω. Είναι αλήθεια ότι κάθε φορά που βγαίνω με φίλους αρχίζουν να με ρωτούν γιατί δεν παίρνω μαζί την φωτογραφική μου όμως το ερώτημα είναι αναπάντητο. Ίσως και να μην την παίρνω γιατί νιώθω ότι χωρίς αυτήν ξεφεύγω από την καθημερινότητα μου.

10.Με τι κριτήριο θα ξεχωρίζατε την καλύτερη φωτογραφία; (φόντο, τέχνη, θέμα κλπ.)

Είναι υποκειμενικό το πώς θα κρίνει κανείς την φωτογραφία. Είναι αναλόγως με το τι έχει φωτογραφήσει και τι θέλει να βγάλει προς τον έξω κόσμο.

11. Ποιο είναι το αγαπημένο σας θέμα;

Όλα, αλλά κυρίως τα ζώα και η φύση.

12.Δουλειά πριν κρίσης και τώρα;

Η κρίση στην δουλειά αυτή είναι μόνιμη από το 2002 (λόγω ψηφιακής μηχανής) έως τώρα. Δεν είναι κερδοφόρο επάγγελμα αφού πλέον το κάθε σπίτι έχει σίγουρα μια φωτογραφική μηχανή.

13.Τον εαυτό σας, σας αρέσει να τον φωτογραφίζετε;

Όχι ιδιαίτερα. Παλιά ειδικά τρόμαζα πολύ γιατί δεν ήξερα πώς να σταθώ στον φακό.

14.Ασχολέιστε με την φωτογραφία εκτός δουλειάς;

Δεν υπάρχει χρόνος. Η δουλεία με έκανε να απομακρυνθώ από τά πράγματα

που μου αρέσει να φωτογραφίζω. Παλιά είχα πάρει μια φωτογραφική μηχανή

και έτρεχα σε παρελάσεις πήγαινα οπουδήποτε αρκεί να μην μου έλεγαν όχι.

Τώρα όμως η δουλεία με έκανε να μην θέλω να κρατήσω φωτογραφική στα

χέρια μου. Κουράστηκα, βλέπω πως δεν έχω όρεξη και διάθεση να συνεχίσω.

Σας ευχαριστούμε.



ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ Η συμμετοχή μας σε αυτή την ομάδα ήταν ένα ερέθισμα να μπούμε στον

κόσμο της φωτογραφίας. Καταλάβαμε ότι η η έρευνα σχετικά με την

φωτογραφία είναι πρακτικά ατέλειωτη. Υπάρχουν τομείς όπως αυτοι που

επιχειρήσαμε να προσεγγίσουμε ,αλλά και άλλοι που δεν προσεγγίσαμε

καθόλου,που μπορεί κάποιος να ερευνά και να εμβαθύνει χωρίς να τελειώσει

ποτέ!

Εμείς οι «ερασιτέχνες» φωτογράφοι στα πλαίσια του τεχνήματος

(φωτογραφίες φύσης και ζώων) αντιληφθήκαμε ότι πιο σημαντικό από τον

εξοπλισμό είναι το συναίσθημα και η ματιά του φωτογράφου καθώς και η

ευαισθοτοποίηση του απέναντι στο θέμα.

Την μέθοδο της έρευνας (ομαδες συνεργασία) που γνωρίσαμε στο αντίστοιχο

μάθημα της Α τάξης την βρήκαμε ενδιαφέρουσα αφού διαφέρει από το

παραδοσιακό μάθημα στην τάξη και αφήνει περιθώρια για πρωτοβουλίες

σχετικές με τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και δυνατότητές μας.



ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα δούμε να κατακλυζόμαστε από εικόνες. Οι

περισσότερες από αυτές είναι φωτογραφίες .Ανθρωποι από όλο τον κόσμο

τραβάνε και δημοσιεύουν φωτογραφίες για να μεταφέρουν ειδήσεις,

συναισθήματα ,μηνύματα και ενισχύουν την επικοινωνία μεταξύ των

ανθρώπων. Η φωτογραφία του πεινασμένου παιδιού προκαλέι τα ίδια

συναισθήματα σε όλους τους κατοίκους της Γης. Με αυτή την έννοια η

φωτογραφία είναι μια παγκόσμια γλώσσα. Αυτό βέβαια κρύβει και τον κίνδυνο

παραπληροφόρησης μια και οι παρεμβάσεις σε μια φωτογραφία είναι εύκολες

και προσιτές σε όλους.

Πώς θα ήταν η καθημερινότητά μας χωρίς φωτογραφίες; Οι τοίχοι στο σπίτι

και στην πόλη μας μονόχρωμοι, τα έντυπα μουντά και αυστηρά , τα βιβλία

μας γεμάτα δυσνόητα και βαρετά κείμενα και οι ιστοσελίδες με ατέλειωτα

κείμενα γραμμένα σε άγνωστες γλώσσες.Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η

φωτογραφία είναι ο πρόδρομος της κινούμενης εικόνας –κινηματογράφος και

βίντεο.

Ποιο είναι το μέλλον της φωτογραφίας; σίγουρα ψηφιακό όπου ο θεατής θα

μπορεί να στρέφει το «βλέμα» του σε όποιο σημείο θέλει ή και να μπαίνει

μέσα στην φωτογραφία δηλαδή σε μια εικονική πραγματικότητα.

Συμερασματικά η εφεύρεση του Ζόζεφ Νιεπς άλλαξε τον τρόπο επικοινωνίας

των ανθρώπων και κατά συνέπεια τις κοινωνίες.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ιστορία της φωτογραφίας

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%

CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1

Η φωτογραφική μηχανή

http://www.photographyinfo.gr/photography/articles/camera/index.html

Χημεία της φωτογραφίας

http://www.cheresources.com/content/articles/other-topics/chemistry-of-

photography

Ψηφιακη φωτογραφικη μηχανη -χρωματικα συστηματα –αισθητήρες

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%

CE%BA%CE%AE_%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81

%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BC%CE%B7%CF

%87%CE%B1%CE%BD%CE%AE

Ψηφιακο αρχειο ΕΡΤ

http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-

assetview.aspx?tid=0000047851&tsz=0&autostart=0



Αρχείο Πουλίδη



Πνευματικά δικαιώματα


Κώδικας δεοντολογίας

http://www.ekfa1916.gr/kappa974deltaiotakappaalphasigmaf-

deltaepsilonomicronnutauomicronlambdaomicrongamma943alphasigmaf.html

http://www.cheresources.com/content/articles/other-topics/chemistry-of-photography

http://www.cheresources.com/content/articles/other-topics/chemistry-of-photography

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A8%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE_%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AE




http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000047851&tsz=0&autostart=0







http://www.ekfa1916.gr/kappa974deltaiotakappaalphasigmaf-deltaepsilonomicronnutauomicronlambdaomicrongamma943alphasigmaf.html

http://www.ekfa1916.gr/kappa974deltaiotakappaalphasigmaf-deltaepsilonomicronnutauomicronlambdaomicrongamma943alphasigmaf.html



Επαγγελματικό περίγραμμα φωτογράφου

http://www.ekfa1916.gr/epsilonpialphagammagammaepsilonlambdamualphatauiotaka

ppa972-piepsilonrho943gammarhoalphamumualpha.html

http://www.ekfa1916.gr/epsilonpialphagammagammaepsilonlambdamualphatauiotakappa972-piepsilonrho943gammarhoalphamumualpha.html

http://www.ekfa1916.gr/epsilonpialphagammagammaepsilonlambdamualphatauiotakappa972-piepsilonrho943gammarhoalphamumualpha.html



ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Blue prints

«Μια ζωή …φωογραφία»3lyk-argous.arg.sch.gr › attachments › article › 45 ›...

Documents

Transcript of «Μια ζωή …φωογραφία»3lyk-argous.arg.sch.gr › attachments › article › 45 ›...