ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.ΟΙ ‘ΑΛΛΟΙ’ & ‘ΕΜΕΙΣ’ ;

ΟΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΚΟΙΝΟΥ ΜΑΣ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ

΄’άλλοι’

‘εμείς’

‘άλλοι’

‘εμεις’

‘άλλοι’

‘εμεις’

‘άλλοι’

‘εμείς’

‘άλλοι’

‘εμεις’

‘άλλοι’

‘εμείς’

‘άλλοι’

‘εμείς’

‘άλλοι’

‘εμείς’

‘άλλοι’

tzivaeri http://www.youtube.com/watch?v=2Fmi_i_PGrw&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=-CENLzaCu78 to tragoudi ths xenitias-mpithikotsis

Η ξενιτιά το χαίρεται, τζιβαέρι μου, το μοσχολούλουδό μου, σιγανά και ταπεινά Ανάθεμά σε ξενιτιά, τζιβαέρι μου εσύ και το καλό σου, σιγανά και ταπεινά. Που πήρες το παιδάκι μου, τζιβαέρι μου, και το ‘κανες δικό σου, σιγανά, παντοτινά.

Φεγγάρι, μάγια μου ‘κανες και περπατώ στα ξένα, είναι το σπίτι ορφανό, αβάσταχτο το δειλινό και τα βουνά κλαμένα. Στείλ’, ουρανέ μου, ένα πουλί να πάει στη μάνα υπομονή. Στείλ’ ουρανέ μου ένα πουλί, ένα χελιδονάκι, να πάει να χτίσει τη φωλιά στου κήπου την κορομηλιά, δίπλα στο μπαλκονάκι. Στείλ’ ουρανέ μου ένα πουλί να πάει στη μάνα υπομονή, να πάει στη μάνα υπομονή δεμένη στο μαντίλι προικιά στην αδερφούλα μου και στη γειτονοπούλα μου γλυκό φιλί στα χείλη. Στείλ’ ουρανέ μου ένα πουλί να πάει στη μάνα υπομονή.

16.5.10 πάλι και ξενιτέψεις με, στα ξένα μην πεθάνω Βηματίζω στον περίβολο της Σωτηρίας περιμένοντας τις εξετάσεις της μάνας μου και ακούω τα πουλιά να τρελαίνονται στο ανοιξιάτικο φως. Είμαι χαρούμενος γιατί επιτέλους φεύγουμε από δω. Με πλησιάζει κάποιος από το πλάι κρατώντας ένα χαρτί-είναι μετανάστης, όχι πάνω από τριάντα χρονών. Τι γράφει εντό, μου κάνει και μου δίνει τη διάγνωση. Καθώς κατεβαίνω προς τα συμπεράσματα διαβάζω ότι πρόκειται για προχωρημένη μορφή καρκίνου στον πνεύμονα και τους λεμφαδένες- οι διατυπώσεις δεν είναι προσεκτικές ή καλυμμένες. Τον κοιτάζω με απελπισία και του λέω δεν γράφει κάτι καλό- εκείνος ξαναρωτάει: τι γράφει; Προσπαθώ να βρω συνώνυμα ή κάτι ανάλογο μα είναι αδύνατο: στον πνεύμονα, δεν είναι κάτι καλό. Εκείνος επιμένει: τι γράφει, τι γράφει; Θέλω να ξεφύγω, να βάλω τις φωνές ή τα κλάματα, δεν μπορώ να το ξεστομίσω: δεν γράφει κάτι καλό, δεν είναι κάτι καλό, όχι καλό, επαναλαμβάνω συνεχώς. Κάποια στιγμή το επαναλαμβάνει και ο ίδιος, αφηρημένα: όχι καλό· ύστερα απομακρύνεται σκυφτός, μ' αυτό το άσπρο χαρτί στο χέρι. Νιώθω τόσο ταραγμένος, τόσο πανικόβλητος που ασυναίσθητα κάνω το σταυρό μου λέγοντας θεέ μου θεέ μου θεέ μου. posted by thas @ 1:48:00 PM 40 comments

1.Η οπτική μας Δεν αρκεί να μιλάμε γι αυτό.Ακόμη περισσότερο να φωνάζουμε.Σίγουρα ο φόβος και το μίσος δηλητηριάζουν κι ‘’εμάς’’.Το ίδιο και η αδιαφορία. Τι να κάνουμε;Να κατανοήσουμε και να συναισθανθούμε.Να δρασκελίσουμε τα όρια του τοπικού,του εθνικού,του χρώματος,του φύλου,της γλώσσας...και να περάσουμε –να περνάμε έστω για λίγο κάθε φορά-στην ‘’άλλη’’ πλευρά. Μα πώς; Ίσως αν θελήσουμε.Ίσως αν γνωρίσουμε.Ίσως αν αναζητήσουμε.Άν ρωτήσουμε κι αν αναρωτηθούμε.Άν διαβάσουμε,αν ακούσουμε,αν δούμε.Αν αμφισβητήσουμε την βεβαιότητα του προφανούς,απομακρύνοντας, όσο μπορούμε, ό,τι μπορεί να θέσει εν αμφιβόλω –στην ίδια μας την κρίση -την ειλικρίνεια των προθέσεών μας ώστε να επιδιώξουμε την αναγκαία διαύγεια στις εικόνες που θα σχεδιάσουμε,την απαιτούμενη νηφαλιότητα στους συλλογισμούς που θα συγκροτήσουμε.

• «Τα γεγονότα αυτά και πολλά άλλα μας πείθουν πόσο γελοίο είναι να θέλουμε ν’αμφισβητήσουμε την κοινωνία μας,χωρίς ποτέ να σκεφτόμαστε τα ίδια τα όρια της γλώσσας με την οποία(εργαλειακή σχέση)θέλουμε να την αμφισβητήσουμε:είναι σαν να θέλουμε να εξοντώσουμε το λύκο θρονιασμένοι βολικά μέσα στο στόμα του. Οι ασκήσεις αυτές μιας αλλόκοτης γραμματικής φαίνεται να έχουν το καλό να μας βάζουν σε υποψία για την ίδια την ιδεολογία της ομιλίας μας». Ρ.Μπαρτ.

μερικοί ‘’ορισμοί’’...

ο όρος Μετανάστευση (migration), τόσο κατά τις κοινωνικές επιστήμες όσο και κατά το Διεθνές Δίκαιο αναφέρεται στην, για διάφορους λόγους, γεωγραφική μετακίνηση ανθρώπων είτε μεμονωμένα είτε κατά ομάδες. Οι λόγοι που γεννούν το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι ποικίλοι κι εξαρτώνται από τις συνθήκες που επικρατούν κατά δεδομένη κάθε φορά χρονική περίοδο από τους τόπους της προγενέστερης διαμονής στους τόπους αποδημίας.

Η βιβλιογραφία παραθέτει διάφορους τύπους μετανάστευσης. Σημαντικότεροι από αυτούς είναι οι: "εσωτερική", (internal), "εξωτερική", (external), "εκούσια", (voluntary), ή "ακούσια", (involuntary), "πρωτογενής", (primary) και "δευτερογενής" (secondary), οι λεγόμενες "πλήρης", (complete) και "ατελής", (incomplete), (στην οποια υπάγονται οι πρόσφυγες), επίσης η "συντηρητική", (conservative) ή "ανανεωτική", (innovating), ή ανάλογα του χρόνου "βραχυπρόθεσμη" (short term), ή "μακροπρόθεσμη" (long term), "προσωρινή" ή "μόνιμη" (permanent), και τέλος η "ηπειρωτική" (όταν γίνεται προς τις χώρες της ίδιας ηπείρου) και η "υπερπόντια" (όταν γίνεται από τη μια ήπειρο στην άλλη (συνήθως Αμερική ή Αυστραλία) (.wikipedia)

πρόσφυγας αρσενικό •αυτός που αναγκάζεται ή εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του ή τον τόπο της μόνιμης κατοικίας του και να καταφύγει σε μια ξένη χώρα (Wikipedia)

καθεστώς πρόσφυγα( ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ 1951 ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ •"Καθορισµός του όρου πρόσφυξ" Αρθρον 1. - Α. Εν τη εννοία της παρούσης συµβάσεως ο όρος "πρόσφυξ" εφαρµόζεται επί : 1. Παντός προσώπου όπερ έχει θεωρηθή πρόσφυξ κατ' εφαρµογήν των Συµφωνιών της 12ης Μαϊου 1926 και 30ης Ιουνίου 1928, ή των Συµβάσεων της 28ης Οκτωβρίου 1933 και 10ης Φεβρουαρίου 1938, του Πρωτοκόλλου της 14ης Σεπτεµβρίου 1939 ή κατ' εφαρµογήν του Καταστατικού της Διεθνούς Οργανώσεως Προσφύγων.- Αποφάσεις περί µη αναγνωρίσεως της ιδιότητος του πρόσφυγος ληφθείσαι υπό της Διεθνούς Οργανώσεως Προσφύγων κατά την διάρκειαν της λειτουργίας αυτής δεν εµποδίζουν την αναγνώρισιν της ιδιότητος ταύτης εις πρόσωπα πληρούντα τους υπό του δευτέρου εδαφίου της παρούσης παραγράφου διαλαµβανόµενους όρους.

2. - Παντός προσώπου όπερ συνεπεία γεγονότων επελθόντων πρό της 1ης Ιανουαρίου 1951 και δεδικαιολογηµένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την υπηκοότητα και δεν δύναται ή , λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυµεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης, ή εάν µη έχον υπηκοότητα τινά και ευρισκόµενον συνεπεία τοιούτων γεγονότων εκτός της χώρας της προηγούµενης συνήθους αυτού διαµονής, δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυµεί να επιστρέψη εις ταύτην

Εν ή περιπτώσει πρόσωπόν τι είναι υπήκοος πλειόνων χωρών, ο όρος "ής έχει την υπηκοότητα" αναφέρεται εις µίαν εκάστην των χωρών ών το πρόσωπον τούτο είναι υπήκοος. Δεν θεωρείται στερούµενον της υπό της χώρας ής έχει την υπηκοότητα παρεχοµένης προστασίας, πρόσωπον όπερ άνευ αιτίας βασιζοµένης επί δεδικαιολογηµένου φόβου δεν έκαµε χρήσιν της υφ' ετέρας των χωρών ών κέκτηται την υπηκοότητα παρεχοµένης προστασίας........... Υπογράφηκε στην Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 Εναρξη ισχύος : 22 Απριλίου 1954 σύµφωνα µε το άρθρο 43 Κείµενο : Ηνωµένα Εθνη, Συλλογή Συµβάσεων Νο. 2545, Τόµος 189, Σελ. 137 [όπως κυρώθηκε µε το ν.δ. 3989 της 19/26 Σ/βρίου 1959 : περί κυρώσεως της πολυµερούς Συµβάσεως περί της Νοµικής Καταστάσεως των Προσφύγων (ΦΕΚ Α' 201)])

L’homme depayse=εκπατρισμένος/’ξενισμένος’(παραξενεμένος από κάτι που δε μου είναι οικείο,που δεν το περίμενα)<depayser:(ρήμα μεταβατικό)1.το να κάνεις κάποιον να αλλάζει χώρα,περιβάλλον.2.το να ταράζεις κάποιον,να του δημιουργείς σύγχυση,να τον αποπροσανατολίζεις αλλάζοντας τις συνήθειές του (Ο εκπατρισμένος,Τσβέταν Τοντόροφ,μτφρ.Ο.Βαρών-Βασάρ,εκδ.Πόλις)

Άνδρα μοι έννεπε,Μούσα,πολύτροπον,ός μάλα πολλά /πλάγχθη,επεί Τροίης ιερόν πτολίεθρον έπερσε /πολλών δ’ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω, /πολλά δ’ό γ’εν πόντω πάθεν άλγεα όν κατά θυμόν,/αρνύμενος ήν τε ψυχήνκαι νόστον εταίρων...(Ομήρου Οδύσσεια )

‘’λαθρομετανάστης’’;;;;; 1.που εισέρχεται σε μία χώρα χωρίς να τηρήσει τις νόμιμες διαδικασίες και χωρίς να έχουν πληρωθεί οι νόμιμοι δασμοί;;;; 2κρυφός, παράνομος;;;; ή 3.(Μια αντίστροφη-επώδυνη εκδοχή του ‘λάθρα βιώσας’’του Οβίδιου που παραπέμπει στο επικούρειο ‘’λάθε βιώσας’’;;;;’)

το ‘’πάτημα’’ μετανάστες στο google έδωσε 4.090.000 αποτελέσματα.το ‘’πάτημα’’ λαθρομετανάστες 3.500.000.Σχεδόν ταύτιση των σημασιών;!Τι περισσότερο άραγε αντιλαμβανόμαστε για τους μετανάστες μετά την προσθήκη του 1ου συνθετικού και τι αντιλαμβανόμαστε για την κοινωνία στην οποία εισέρxονται;Aπό ποιους και πότε αρχίζει να χρησιμοποιείται οσύνθετος όρος, πώς και γιατί διαδίδεται στην ευρύτερη κοινωνία;.....Μπορεί κάποιος σήμερα να εισέλθει ‘’νόμιμα’’ σε χώρες της Δύσης-όπου τα σύνορα είναι κλειστά για όλους όσους δεν εμπίπτουν στις προδιαγραφές που θέτει η κάθε χώρα;….

η σκέψη της αναλογίας από τον Ρ.Μπαρτ «πώς τα καταφέρατε εκεί πέρα με τη γλώσσα;Υπονοούμενο:Πώς αντικρίζατε αυτή τη ζωτική ανάγκη επικοινωνίας;Ή ακριβέστερα:ιδεολογική απόφανση που καλύπτει την πρακτική ερώτηση:δεν υπάρχει επικοινωνία παρά με την ομιλία».

Ο ρατσισμός είναι το δόγμα που αναπτύσσεται με σύνδεσμο συγκεκριμένα γνωρίσματα (εθνικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά κ.λπ.) προκειμένου να αναγάγει μια ομάδα (κοινωνική,φυλετική, θρησκευτική), ως υπέρτερη άλλων. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στην λέξη (από την αγγλική race = φυλή), - λεγόμενος "ρασιαλισμός", ή εκ της ιταλικής "ράτσα" (razza) ο φυλετικός ρατσισμός.

Οι ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών, βάσει των οποίων και προσδιορίζουν αυτές σε ανώτερες και κατώτερες. Έτσι, με την θεωρία αυτή υποστηρίζουν ότι η φυλή με συγκεκριμένα (ανώτερα) εξωτερικά ή ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά, έχει το δικαίωμα να θεωρεί εαυτόν της ανώτερη από τις άλλες. Παλαιότερα συγγραφείς και κοινωνιολόγοι αντί του σύγχρονου όρου χρησιμοποιούσαν, ιδιαίτερα στις αγγλόφωνες χώρες, τον όρο ρασιαλισμός (racialism), που όλοι όμως συμφωνούν ότι πρόκειται για όρο δόγματος φυλετικής υπεροχής. Ο νεότερος όμως όρος (εκ της ιταλικής) επικράτησε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, περισσότερο για λόγους προπαγάνδας

Συγκεκριμένα η Ρ. Μπένεντικτ (R. Benedict) ορίζει τον ρατσισμό ως:"...το δόγμα όπου μία εθνική ομάδα (ethnic group) έχει καταδικαστεί από τη Φύση σε κληρονομική κατωτερότητα (hereditary interiority) ενώ μια άλλη σε κληρονομική ανωτερότητα (hereditary superiority)"*¹. Γενικά ο ρατσισμός θεωρείται κάτι περισσότερο από τη φυλετική προκατάληψη (race prejudice).Η τυπική θεωρία του σε σύγχρονες αναζητήσεις και σχετικές έρευνες, έχει τις ρίζες της στο πολυθρύλητο έργο του Ζοζέφ Αρτύρ ντε Γκομπινώ (Joseph Arthur De Gobineau): "Essai sur l' inegalite des races humaines" (Δοκίμιο επί της ανισότητας των ανθρωπίνων φυλών), που δημοσιεύτηκε το 1853 και κυριολεκτικά αποτέλεσε την θεωρητική κάλυψη και "ευλογία" των αποικιοκρατών

. Ο πλέον εξέχων σύγχρονος υποστηρικτής του δόγματος αυτού κατά τον 20ο αιώνα θεωρείται ο Βρετανός δημοσιολόγος (πολιτογραφήθηκε Γερμανός το 1916), Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν (Houston Stewart Chamberlain). Σήμερα, η λέξη ρατσισμός χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων εναντίον μίας άλλης ομάδας. Έτσι, οι ρατσιστές υποστηρίζουν την διαφορετικότητα των φυλών. Επίσης, οι φυλετικοί ρατσιστές θεωρούν μία συγκεκριμένη ομοιογενή ομάδα ανθρώπων ως ανώτερη, π.χ. θεωρούν τους "λευκούς" ανθρώπους ανώτερους από τους "μαύρους".

Ο ρατσισμός θεωρείται παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος του ανθρώπου στην ισότητα στους τομείς της εργασίας, της πολιτικής, της οικονομίας και άλλων παραγόντων της καθημερινότητας. Από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα ρατσισμού αποτελούν οι πεποιθήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος πίστευε ότι η ξανθή Άρεια φυλή (άνθρωποι που κατάγονται από τη φυλή των Αρείων) έχει δικαίωμα να κυριαρχεί στον πλανήτη, εις βάρος όλων των άλλων. Παραδείγματα ατόμων κατά του ρατσισμού είναι ο Νέλσον Μαντέλα και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που έκαναν αγώνα κατά του ρατσισμού χωρίς την χρήση βίας.

αποδεικνύει πώς όλοι οι άνθρωποι έχουν τον ίδιο πρόγονο, με αποτέλεσμα να έχουν τις ίδιες νοητικές και φυσιολογικές ικανότητες. Όπως σημειώνει ο J Comas, :"...ο ρατσισμός διαφέρει σημαντικά της απλής παραδοχής ή επιστημονικής και αντικειμενικής μελέτης του γεγονότος της ύπαρξης των φυλών καθώς και ανθρωπίνων ομάδων με ίσως βιολογικές ανισότητες. Το επικίνδυνο σημείο του ρατσισμού είναι ότι την όποια ίσως ανισότητα τη θεωρεί απόλυτη και αμετάβλητη και ότι μια φυλή (ράτσα) είναι εγγενώς από την ιδια τη φύση της ανώτερη ή κατώτερη από μία άλλη, ανεξάρτητα των φυσικών συνθηκών περιβάλλοντος ή άλλων κοινωνικών συντελεστών ενός τέτοιου φαινομενικού αποτελέσματος".(wikipedia)

http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=FNWknZm_hSE

ΣΧΕΔΙΟ 2.Το απώτερο παρελθόν της μετανάστευσης(κατατόπιση)---τι θυμόμαστε απ’τη σχολ.ιστορία 3.η μετανάστευση στο τέλος του 19ου και στον 20οαι.(κατατόπιση-ειδικότερα για Έλληνες μετανάστες σε Αμερική,Γερμανία)---ινστιτούτο Γκαίτε,βιβλιογραφία 4.μετανάστες στην Ελλάδα σήμερα(τι και γιατί αφήνουν πίσω τους,τι προσδοκούν,πώς έρχονται)--- ‘Τέχνης πολιτική’,έρευνα στο διαδίκτυο 5.μετά την είσοδο στην Ελλάδα---.έρευνα στο διαδίκτυο 6.ο λόγος περί μεταναστών(ο ’ επίσημος’ και ο ’ ανεπίσημος’)---παρακολούθηση συζήτησης στη Βουλή,έρευνα στο διαδίκτυο 7.’ψηλά τα χέρια’---les mains en l’air