Lykos_0001

ΦΑΝΕΡΑ - ΚΡΥΦΑ ◈ Στο μΕγΑλο πΑΝί, μίΑ ΑλλίώτίΚη ΝΕοτητΑ ◈ CODE MURASAKI ◈ WAnt-nEEDPUt yOUR tV / RADIO On ◈ DEAD MAn ◈ λΥΚη ΣημΑίΝΕί ΦώΣ

1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012 ◈ ΤΕΥΧΟΣ 1

ΕΚΔΟΣΗ / ΑρχιΣυντΑξιΑΣταυρούλα Παπαδάκη

ΣυντΟνιΣμΟΣ/ΟργΑνωΣΗ υλιΚΟυΘοδωρής Ρέγκληςwww.tedreglis.com

ΣχΕΔιΑΣμΟΣΣταύρος Κυπραίος www.faze.gr

ΕιΚΟνΟγρΑφΗΣΗΠαύλος Ρέγκληςwww.paulreg.tumblr.com

ΕξωφυλλΟΜάρκος Καρέλλαςwww.asemaskouklitsamou.blogspot.gr

ΟπιΣθΟφυλλΟ-ΚΟμιΚΣτέργιος Ρουμελιώτης

ΣυντΑΚτιΚΗ ΟμΑΔΑΣταυρούλα Παπαδάκη, Εύη Αργυρίου, Jim Ver, Δημήτρης Κεχρής, Χλόη Ιορδανίδου, Σοφία Πέππα, Ελένη Αγγελοπούλου

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση η διασκευή απόδοση του περιεχομένου με οποιοδήποτε

τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφήσεως ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του Εκδότη. Νόμοι 238/1970, 4301/1979,

Ν.100/1975, Ν.Δ. 3565/1956 και 4254/1962 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου.

To Λύκος είναι εβδομαδιαίο περιοδικό για τις τέχνες και τον πολιτισμό. Διανέμεται δωρεάν, καθε Κυριακή σε ηλεκτρονική μορφή.

www.lykosmagazine.tumblr.comΕνημερωθείτε για τα νέα τεύχη και δείτε το αρχείο.

www.facebook.com/lykosmagazineΒρείτε το Λύκος και στη σελίδα μας στο facebook.

Eάν θέλετε να συμμετέχετε στα επόμενα τεύχη με εικαστικό έργο, φωτογραφία ή κομικ, στείλετε δείγματα εργασιών σας στο email [email protected]

ΛΥΚΟS 1 IOyλIOy 2012

3

EDITORIAL

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣΗ ζωή πότε κλεισμένη στη ντουλάπα και πότε απλωμέ-νη στο τραπέζι.

SHOWCASEWant-Need.It's a matter of Choice?

ΚΛΕΙΣΤΡΟ

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙΣτο μεγάλο πανί μια αλλιώ-τικη νεότητα καταφέρνει, όσα οι υπόλοιποι σταματή-σαμε να ονειρευόμαστε.

JUMPCATDead Man: Ποια είναι τα λεπτά όρια μεταξύ ζωής και θανάτου;

JIVECode Murasaki, ένα μουσικό σύμπαν αισθησιακό, υπνωτι-σμένο και εμπνευσμένο από τον David Lynch.

INKΤο γράμμα της ελπίδας.

ΦΩΝΟΡΑΣΗPut your TV /Radio ON.

ΚΟΜΙΚΤο λύκος των λύκων.

5

6

8

10

12

14

16

18

20

22

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

πΕΡίΕΧομΕΝΑ

Εικογράφηση: Δάφνη Αλεξιάδου - [email protected]


5

"’Να τα πάρεις αυτά από εδώ, τ’ ακούς;", είπε και έλεγε κάθε φορά που άπλωνα στον πάγκο του μαγαζιού, φωτο-γραφίες, χαρτιά και χρώματα. "’Όλο ασχολείσαι με αυτά. Αυτά σε πληρώνουν; Ε; Μου λες; Τι ασχολείσαι με αυτά , εδώ ο κόσμος καίγεται! Ποιος θα δει, θα διαβάσει, θα ακούσει; Ποιος θα γράψει, θα παίξει μουσική, θα ζωγρα-φίσει; Χρόνος δεν υπάρχει και διάθεση επίσης! Αυτά είναι για τους αργόσχολους ή τους πλούσιους". Ποτέ δεν ένιωσα ούτε αργόσχολη , ούτε πλούσια, δηλαδή εντάξει δεν ήμουν από κανένα μεγάλο τζάκι. Όμως όλο το βασί-λειο μου έδινα για να χαζεύω φωτογρα-φίες, να γράφω σε χαρτιά, να παίζω με χρώματα. Με φροντίδα και μεράκι έφτια-χνα κάτι μέχρι τέλους, ακόμη και όταν αντιμετώπιζα δυσκολίες και εμπόδια. Ο χρόνος δεν καταλάβαινα πώς περνού-σε, θυμόμουν όμως πως ήμουν γεμάτη, πλήρης. Αφού αυτό το βασίλειο το έδινα με τέτοια σιγουριά, μάλλον θα υπήρχε, σκεφτόμουν. Ο κυρ Γιώργος είχε δίκιο. Αυτά όλα δε με πλήρωναν. Μια βδομάδα όμως που κρατήθηκα και δεν ήθελα να δώσω συνέ-χεια στους καυγάδες και δεν έβγαλα ούτε μια τόση δα χρωματιστή ξυλομπο-γιά, ένιωσα θλίψη, βαθύτατη, τρισμέγι-στη θλίψη. Ούτε που τη θυμάμαι εκείνη την εβδομάδα. Ούτε ένα τόσο της λεπτό θυμάμαι. Ένιωσα σαν τότε που δεν ήθελα να μου σβήνουν το φως πριν κοιμηθώ τα βράδια. Δεν ήμουν έτοιμη, ακόμη δεν είμαι και δε θα’ μαι ποτέ. Γυρίζοντας στο σπίτι σήμερα, πήρα την απόφαση να μην το ξανακάνω. Φαντάζεσαι να πάω με τα νερά του και να περάσει μια ολόκληρη ζωή και να μη τη θυμάμαι; Το φως στη ζωή, σβήνει πιο εύκο-λα, από το φως του δωματίου. Ο διακό-πτης κατεβαίνει μόνος και μόνο αν το επιλέξεις ή αν σε κάνουν να το επιλέ-

ξεις. Πράγματι, το σκοτάδι, είναι γοητευ-τικό, σε αφήνει να πλάθεις μύθους, να φαντάζεσαι τα ανύπαρκτα , να κρύβεσαι, να ψηλαφίζεις μια σειρά από αντικείμε-να και ανθρώπους , να μαντεύεις από τη μορφή, μέχρι να βρεις και άμα βρεις αυτό που θες. Στο φως δεν κρύβεται κανείς. Ούτε η αλήθεια κρύβεται. Η ουσία βρίσκεται στη συνείδηση της κάθε επιλογής. Στηρίζεις έμπρακτα την επιλογή και αυτή δυναμώ-νει, απλώνει κλαδιά, βγάζει άνθη, μοσχο-βολά και ύστερα βγάζει καρπούς και σε θρέφει, σα μια μηλιά. Διαβάζοντας δυο αράδες, ακούγοντας μια μελωδία, χαζεύ-οντας μια φωτογραφία, κοιτώντας μια ζωγραφιά, λέγοντας μια κουβέντα, το φως δυναμώνει και δυναμώνει και δυνα-μώνει. Αυτόφωτοι οργανισμοί, αυτότροφοι. Αυτοί οι οργανισμοί δε στερεύουν ποτέ. Ακόμη και όταν τους βουτήξεις στο σκοτάδι, ακόμη και όταν δεν τους δώσεις τροφή, αυτοί θα παράγουν μόνοι τους. Έχουν τον τρόπο. Επανέλαβα τις ερωτήσεις του κυρ Γιώργου. "Ποιος θα δει, θα διαβάσει, θα ακούσει; Χρόνος δεν υπάρχει και διάθε-ση επίσης! Ποιος θα γράψει, θα παίξει μουσική, θα ζωγραφίσει"; Μου απάντησαν , η Εύη, ο Jim, ο Δημήτρης, ο Θοδωρής, ο Σταύρος, ο Μάρκος, ο Στέργιος, ο Παύλος, η Δώρα, η Ελένη, η Σοφία, η Χλόη, η Αναστασία, η Δάφνη, ο Βασίλης, ο Κωνσταντίνος και συνεχίζουν και μου απαντούν και άλλοι. Λύκη σημαίνει φως. Και όσο υπάρ-χουν άνθρωποι να το παράγουν και να ανταποκρίνονται σε αυτό, το φως θα κατασπαράζει το σκοτάδι, σα Λύκοs. Τέτοια εποχή, βάζουν στις βαλίτσες ρούχα και μαγιό. Εμείς θα βάλουμε και ιδέες και χρώμα στο χαρτί.

Καλώς σας βρήκαμε!Σταυρούλα Παπαδάκη

EDITORIAL

EDItORIAL


6

ΦΑΝΕΡΑ - ΚΡΥΦΑ

Τραπέζι Κάπνιζε μόνος στην γωνιά του σαλονιού κοιτώντας το τραπέζι. Είχαν περάσει τρεις μέρες από το βράδυ που φάγανε όλοι μαζί για τα γενέθλια του. Η Βίκυ και η Κατερίνα ήρθαν από νωρίς να τον βοηθήσουν ως συνήθως, ο Γιώργος ήρθε πιο αργά χωρίς να έχει απαλλαχθεί από τον εφιάλτη της αποδελτίωσης, ο Κώστας ήρθε πιωμένος μαζί με μια Αλεξάνδρα που γνώρισε σε ένα μπαρ το προηγούμενο βράδυ και η Μαρία με τις βαλίτσες κατευθείαν απ’ το Λονδίνο. Γύρω στις τρεις το διαλύανε με μπόλικο αλκοόλ στο αίμα και μπόλικη άγνοια της μοναξιάς. Το πρωί εκείνος δεν πήγαινε στην δουλειά. Ποτέ. Φρόντιζε να παίρνει άδεια και να κάθεται σπίτι. Φέτος η άδεια κράτησε τρεις μέρες. Και δεν έκανε τίποτα άλλο από το να κοιτάει το τραπέζι. Ήταν όλα μπροστά του. Τα λερωμένα πιάτα, τα μισοάδεια ποτήρια με το κρασί, το ξεραμένο ψωμί και οι βρώμικες χαρτοπετσέτες. Όλα είχαν εκπληρώσει το τέλος τους μπροστά στα μάτια του. Έτσι και εκείνο το βράδυ. Πίσω από το γέλιο της Κατερίνας μια άδεια καρέκλα, κάτω από τα αστεία του Κώστα ένα βουβό τηλέφωνο, μέσα από τις αγκαλιές της Μαρίας κάποια τυχαία φωτογραφία. Όλη του η καρδιά απλωμένη σε εκείνο το τραπέζι, τώρα του ζητά ζωή. Απαιτεί να ξαναστρώσει το καλό τραπεζομάντηλο για κείνους που έρχο-νται και φεύγουν μα πάντα μένουν όρθιοι απέναντι στον θάνατο της στιγμής. Όμως εκείνος καπνίζει στην γωνιά του σαλονιού. Χωρίς να αντέχει τον κύκλο της ζωής να συνεχίζει δίχως να τον ρωτά. Χωρίς να αντέχει να προδώσει τόσα ξημερώματα από κρασί και αγάπη για έναν πόνο αναπόφευκτο. Χωρίς να έχει νιώσει ποτέ πιο άνθρωπος βάζοντας το καλό τραπεζομάντηλο ξανά στο συρτάρι.

ΑΝτίΘΕΣΕίΣ

της Εύης Αργυρίου[email protected]

▧


7

ΦΑΝΕΡΑ - ΚΡΥΦΑ

Ντουλάπα Δεν είχε αποφασίσει ακόμη. Μια έτσι, μια αλλιώς και εγώ ανυπομονούσα να κατα-σταλάξει. Κάθε πρωί κοιτούσα και μάντευα να δω αν ωρίμασε, αν ήταν έτοιμος να ξεσπάσει στα σύννεφα την ομορφιά του ο καιρός. Μια μέρα πιο ζεστή από όλες τις άλλες , άρχισα να κατηφορίζω προς την αποθή-κη. Πάντα ό,τι έκανα εκεί ήταν βιαστικό, μετρημένο από φόβο. Τόσο σκοτεινά, τόσο απομονωμένα, με μια μυρωδιά εγκατάλειψης και τους σωλήνες να γουργουρίζουν πού και πού για να δηλώνουν πως αυτό το γέρικο κτίριο , ύστερα από τόσα χρόνια ζει. Αρπάζοντας στα δυο μου χέρια τη σακούλα εκείνη από την οποία ξεπηδούσε ένα άσπρο ύφασμα, ανέβηκα δυο-δυο τις σκάλες. Κάθισα κάτω , άνοιξα τη σακούλα και άρχισα να βγάζω τα ρούχα ένα , ένα. Πάντα πριν τα μαζέψω κατά την αλλαγή της εποχής, δεν τα πλένω. Ό,τι πρόλαβαν να μαζέψουν στο τέλος του καιρού τους το παίρ-νουν μαζί ένα χειμώνα. Βγάζοντάς τα έτσι , ξεπηδούσαν βόλτες ανέμελες, ένας μικρός λεκές από παγωτό, ζάρες από το τσαλάκωμα ενός βραδιού αυγουστιάτικου, θάλασσα και ήλιος, αντηλιακό, φεγγάρια μισά και ολόκληρα. Δε βιάζομαι κάθε φορά να αλλάξει ο καιρός. Αγαπημένη εποχή δεν ξέρω αν έχω. Κάθομαι οκλαδόν και οι ιστορίες που ξετυλίγονται μαζί με τα υφάσματα μου λένε τι θέση πήρε ο καιρός που πέρασε και που κόβεται στα τέσσερα, μα είναι ένας. Μόνο ένας. Ύστερα, ξεχωρίζω τα καθαρά από τα βρώμικα. Όλα μαζί θα ξανατοποθετηθούν στην ντουλάπα και κάθε φορά που θα φοριούνται και θα αλλάζονται φέτος , θα επιστρέφουν στην ντουλάπα κουβαλώντας στιγμές. Και όταν θα ανοίγω τα φύλλα θα ακούω ψιθύ-ρους για κοχύλια και θρύψαλα, για το αεράκι που φυλάκισε το άσπρο στα στενά, για τα χέρια που ακούμπησαν το σώμα επιστρέφοντας το απομεσήμερο. Έκλεισα τα φύλλα. Σωστά το ‘ χε πει: ¨ Τα χρόνια δε μετριούνται, ζυγίζονται¨. Και εγώ κάθε φορά γεμίζω και αδειάζω τη ζυγαριά , από τη μια τους καιρούς και από την άλλη το αντίβαρο για να ισορροπήσω στιγμιαία και να ζυγίσω. ◈

ΑΝτίΘΕΣΕίΣ

της Σταυρούλας Παπαδάκη[email protected]

▧

Εικογράφηση: Παύλος Ρέγκλης - [email protected]


8

This offensive softly spoken phrase, approaching your ear, from your beloved wet-lipped mouth.

Listen now.

I know , that noone's there, you have her red ribbon you breathe into, you weep into. This is what you need. Then you put it back in your pocket. This is what you want.

It's not offensive. It's so real.Life exists either way. Listen .

It's a matter of choice.When you want, you pick. When you need,

it picks you.

SHOWCASE

- Stop. Is this what you want? - No. This is what I need.

Listen now.

του Jim [email protected]

▧


10

ΚλΕίΣτΡο


11

ΚλΕίΣτΡο

Δημήτρης Κεχρής[email protected]

Αθήνα, 2011


12

MOONRISEKINGDOM

μΕγΑλο πΑΝί

της Χλόης Ιορδανίδου[email protected]

▧

Το θέμα δεν είναι η παιδική περιπέτεια στο δάσος, ούτε και η εφηβική απόδραση, αλλά κάτι ενδιάμεσο, το οδοιπορικό δυο δωδεκάχρονων στα μέσα του 60, πλαισι-ωμένο από εξαιρετικές μουσικές (ξεχωρί-ζει ο άξιος Alexandre Desplat του Harry Potter). Παράλληλα με αυτό διαδραματί-ζονται οι μικρότερες ιστορίες μέσα στην ιστορία, ο εξαιρετικός Edward Norton σε ένα ηθογραφικό ρόλο, το δίδυμο Bruce Willis-Francis MacDormant, οι πιτσιρικά-δες της κατασκήνωσης. Η ζωή εξελισσό-ταν ήρεμα στο σκηνικό της Νέας Αγγλίας με τα μονοπάτια των ινδιάνων μέχρι τη συμβολική καταιγίδα που ανέτρεψε το καλοκαίρι, τη ραστώνη και την ανεμελιά. Η ιστορία εξελίσσεται έξυπνα μέσα από αντιθέσεις. Το έντονο βάψιμο της Σούζυ απέναντι στο παιδικό ύφος του Σαμ, οι μοντέρνοι γονείς των παιδιών απ’ τη μια, και η παλιομοδίτικη καθημερινό-

τητα της κατασκήνωσης απ’ την άλλη, τα υπαρξιακά άγχη των μεγάλων και η αγχωτική, για τους ενήλικες, αδιαφορία των μικρών προς τα διδάγματά τους. Σε όσους τη δουν αναζητώντας μηνύμα-τα, δε νομίζω πως αυτή η ταινία έχει να προσφέρει πολλά, κι αυτό είναι, τελικά, το μήνυμά της. Στόχος της να μας θυμί-σει τη σύγκρουση επιθυμίας και πραγμα-τικότητας, από την οποία όλοι βγήκαμε χαμένοι. Να μας γυρίσει στις μέρες που δεν καταλαβαίναμε τι σημαίνει «μα αυτό δε γίνεται!», και να μας αποδείξει πως, τελικά, γίνεται, αν δεν ακούς όσους φοβι-σμένοι σου κουνάν το δάχτυλο. Ο Σαμ και η Σούζυ κατάφεραν όσα οι υπόλοι-ποι σταματήσαμε να ονειρευόμαστε. Μια ασυνήθιστη ταινία, ούτε για μικρούς ούτε για μεγάλους, ταιριαστή για θερινό σινεμά και καλοκαίρι. ◈

Ποιος θυμάται την προεφηβεία του, το καλοκαίρι του πρώτου φιλιού ή τα πρώτα βήματα στη νοσταλγία; Ελάχιστοι ανατρέχουν στην εποχή ανάμεσα στην αθωότητα του παιδιού και το ξέσπασμα του εφήβου – το έκανε ο Wes Anderson με το Moonrise Kingdom (ατυχής, ως συνήθως, ελληνικός τίτλος: Ο έρωτας του φεγγαριού).


13

μΕγΑλο πΑΝί


14

ΤΟΥ JIM JARMUSCH, 1995, DVD ΠΕΡΙΟΧΗΣ 1, B&W WIDESCREEN,DOLBY DIGITAL 2.0 STEREO, Echo Bridge Home Entertainment

DEAD MAN

JUMPCAt


15

Ένα ιδιότυπο road movie με έντονη αναφορά στο western, το «Dead Man» αποτελεί σταθμό στη σκηνοθετική ωρίμανση του Jim Jarmusch. Ο ευγενικός και μελαγχολικός λογι-στής William Blake (Johny Depp) ταξι-δεύει προς την πόλη Machine για μια θέση στην εταιρεία Dickinson. Πρόκειται για «ένα ταξίδι στην Κόλαση», όπως μας προϊδεάζει από νωρίς ο θερμαστής στο τρένο. Αφού ανακαλύπτει πως η θέση έχει δοθεί σε κάποιον άλλο, «καταφέρ-νει» να βρεθεί μπλεγμένος με μια πρώην πόρνη και να σκοτώσει το γιό του μεγα-λοβιομήχανου της πόλης. Επικηρύσσεται

και εξαπολύεται εναντίον του ένα άγριο ανθρωποκυνηγητό στην Άγρια Δύση, στη διάρκεια του οποίου συναντά έναν μονα-χικό και μυστηριώδη Ινδιάνο, τον Κανένα (Gary Farmer). Ο Ινδιάνος είναι πεπει-σμένος πως ο νεαρός λογιστής αποτελεί τη μετενσάρκωση του γνωστού Άγγλου ρομαντικού ποιητή και ζωγράφου William Blake και αποφασίζει να τον οδηγήσει πίσω στον τόπο των πνευμάτων. Στη διάρκεια της διαδικασίας αυτής , ο αρχι-κά συνεσταλμένος Blake μετατρέπεται σε έναν τιμωρό–εκδικητή, ο οποίος πρέπει να εκπληρώσει μια αποστολή: «να ξαναγρά-ψει την ποίησή του με αίμα». Και αφού το κάνει αυτό, περνάει εν τέλει οριστικά και λυτρωτικά στην «άλλη πλευρά».

Το «Dead Man» κάνει μια βουτιά στην ιστορία και τους μύθους της Αμερικής για να τα κριτικάρει. Υπερασπίζεται τη φυσι-ολατρική προσέγγιση της ζωής, όπως αυτή εκφράζεται από τον Ινδιάνο σε αντι-παράθεση με τη βιομηχανική προσέγγι-ση, όπως αυτή εκφράζεται από την πόλη Machine (=μηχανή), που είναι το αρχέ-τυπο της γκρίζας, αφιλόξενης, δυτικής, βιομηχανικής πόλης. Παίρνει θέση υπέρ των αυτόχθονων Ινδιάνων και καυτηρι-άζει τους λευκούς εισβολείς. Υπονομεύει και σαρκάζει τον ίδιο το χαρακτήρα του κινηματογραφικού είδους western, που συνέβαλε στη δημιουργία μιας μανιχαϊ-στικής ιστορικής αφήγησης (καλοί λευκοί cowboys εναντίον κακών Ινδιάνων). Με λακωνικούς διαλόγους, περιστασιακές εκρήξεις βίας, black humour, σκοτεινούς χαρακτήρες, καθώς και με την υποβλητι-κή ασπρόμαυρη φωτογραφία του Robby Muller, ο Jarmusch καταφέρνει να δημι-ουργήσει μια ατμόσφαιρα καθηλωτική και απόκοσμη, στην οποία κυριαρχεί ο θάνατος. Βασικό ρόλο στην ταινία κατέχει η μουσική του Neil Young. Άλλοτε υπνω-τιστική, συνοδεύει τον Blake σε στιγ-μές πνευματικής εμβύθισης και άλλοτε σκληρή για να αγκαλιάσει τις «άγριες» σκηνές της ταινίας, η κιθάρα του Neil Young βρίσκεται συνεχώς σε διαλεκτική σχέση με τη μορφή και το περιεχόμενο της εικόνας. Το «Dead Man» αποτελεί ένα φόρο τιμής στον ποιητή και ζωγράφο William Blake, ένα κινηματογραφικό σχόλιο για τον δυτικό πολιτισμό , καθώς και έναν στοχασμό επάνω στην εύθραυστη ανθρώ-πινη φύση και τα λεπτά όρια ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. ◈

Το «Dead Man» κάνει μια βουτιά στην ιστορία και τους

μύθους της Αμερικής για να τα κριτικάρει.

JUMPCAt

του Δημήτρη Κεχρή[email protected]

▧


16

CODEMURASAKIhttp://codemurasaki.bandcamp.com/

JIVE

του Jim [email protected]

▧ Κάπου στα 1000 χρόνια μετά το θάνα-τό της, οι Code Murasaki, ένα σχήμα TripHop-DownTempo Μουσικής από την νότια Γαλλία, σε βάζουν να ανακλύψεις ολόκληρη αυτή την ιστορία, από την αρχή. Οι ίδιοι δηλώνουν ότι το δικό τους σύμπαν είναι αισθησιακό, υπνωτικό και εμπνευσμένο από τον Αμερικάνο σκηνο-θέτη David Lynch. Μέσα στις επιρροές τους είναι οι Massive Attack, Portishead, Archive κ.α. Το EP τους “Babylon Butterfly” κυκλο-φόρησε στις 6 Ιανουαρίου 2011 μέσω Bandcamp (codemurasaki.bandcamp.

com) και λίγο αργότερα ήρθε το clip για το “Indolent Snake”. Η ουσιαστική επιτυχία όμως ήρθε περισσότερο από ένα χρόνο μετά, όταν η prime time αμερικά-νικη σειρά “House of Lies” συμπεριέλαβε το “I'm changed” στο soundtrack της. Από τις 29 Μαρτίου 2012 το “Babylon Butterfy” έγινε album και κυκλοφορεί στο iTunes. Και σίγουρα το αυτί πιάνει το “Indolent snake” πρώτα ή το διάσημο πλέον “I'm changed” αλλά το “Mirror”, ειδικά στην ακουστική του εκτέλεση (“Mirror Pt. II”) είναι αυτό που μπορεί να σε κάνει να τους προσέξεις περισσότερο. ◈

Η lady Murasaki, η οποία θεωρείται από πολλούς ως η πρώτη μυθιστοριογράφος, έζησε στην Ιαπωνία σε μια εποχή που το “καλό” οριζόταν από την ικανότητα κάποιου να εκτιμάει το όμορφο και την δεξιότητα του να το μεταφέρει σε ποίηση.


17

JIVE

Οι Code Murasaki είναι:▹ GI (Φωνητικά)▹ Dorian (Πλήκτρα και προγραμματισμός, κύριος συνθέτης)▹ Fodge (Μπάσο, κιθάρες)▹ Shadow (Στίχουργός)


18

Έχουμε χάσει τη σιγουριά μας φτάνο-ντας όχι μόνο σε οικονομική αλλά και πνευματική και ψυχική χρεοκοπία. Όμως ως χώρα διαθέτουμε μοναδική ομορφιά, ιστορία, πολιτισμό, γεωγραφική θέση, ορυκτά, υψηλό γνωστικό και διανοητι-κό επίπεδο. Έχουμε ήλιο, θάλασσα, γη, καρπούς. Μπορούμε να ξαναβρούμε τις χαμένες αξίες μας να μετατρέψουμε την αγανά-κτηση σε δύναμη, σε ιδέες, σε δημιουργι-κή ενέργεια. Η απελπισία και η αδράνεια οδηγούν σε ανθρώπους άψυχους, χωρίς ζωντάνια , χωρίς λαχτάρα για ζωή, χωρίς όραμα για το μέλλον. Οι άνθρωποι καλούνται να βρουν τη χαμένη τους ανθρωπιά, να επαναπροσδι-ορίζουν μια ζωή ώστε να είναι αποτελε-σματικοί στους κοινωνικούς μας ρόλους

ως γονείς, δάσκαλοι, μαθητές, επιστήμο-νες ,επιχειρηματίες , εργαζόμενοι, παρα-γωγοί και καταναλωτές. Αυτό χρειαζόμαστε ιδεαλιστές, ονει-ροπόλους και αγωνιστές. "Είναι δική μας ευθύνη να ξεπεράσουμε τις ιδεολο-γίες, τα στερεότυπα, τους συναισθηματι-σμούς και τις εξαρτήσεις και να κάνουμε σωστές επιλογές προσώπων και κομμά-των , με βάση το βραχυπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο ατομικό και ταυτόχρονα κοινό συμφέρον (διεκδικητές)" Αυτά και άλλα πολλά , αλήθειες και ψέματα, ιδέες και όνειρα περιγράφει στο βιβλίο του ο Δημήτρης Μπουραντάς, με τίτλο ‘’ Το Γράμμα της Ελπίδας’’ Ελπίζουμε ένα τέτοιο ‘’γράμμα’’ να διαβάσουμε όλοι και να ανακτήσουμε λίγο από αυτή. ◈

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

ίΝΚ

της Σοφίας Πέππα

της Σοφίας Πέππα

▧

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗΤου καθηγητή Οικ.Παν.Αθηνών Δημήτρη ΜπουραντάΕνδεικτική Τιμή: 15€


19

ίΝΚ


20

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

ΦώΝοΡΑΣη

της Ελένης Αγγελοπούλου[email protected]

▧

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

09:30 // ΕΤ3Σειρά Ντοκιμαντερ:Food Detectives

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

12:00 // Αlpha 98.9Σατιρική:Δούρειος Ήχος

16:00 // Radio peppeR 96.6 Ξένο ποικίλο ρεπερτόριο: Κοσμάς Δεβελέγκας

19:00 //Galaxy Fm 92.0Ξένο ποικίλο ρεπερτόριο: Θοδωρής Γιαννόπουλος

22:00 // en leFko 87.7 Μουσική από όλο τον κόσμο: Ειρήνη Στεφοπούλου

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ





ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

02:15 // ΣκΑι Σειρά Ντοκιμαντερ: Απίθανες Στιγμές

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ




20:30 //FlippinRadio.GR Drum n' Bass: Twisted


ΔΕΥΤΕΡΑ 02/07 ΤΕΤΑΡΤΗ 04/07ΤΡΙΤΗ 03/07


21

ΦώΝοΡΑΣη

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

23:30 // anT1Δραματικό Θρίλερ:Δια Πυρός και Σιδήρου

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

17:00 // Red Fm 96.3 Διασκευές: Red Covers

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

22:45 // STaRΡομαντικό Δράμα: Νύχτες στην Ροδάνθη

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

22:00 // kiSS Fm 92.9Mix 80's,90's,00's:Kiss Party Time

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ





ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ





ΠΑΡΑΣκΕΥΗ 06/07 κΥΡΙΑκΗ 08/07ΣΑΒΒΑΤΟ 07/07ΠΕΜΠΤΗ 05/07

ΣτέργιοςΡουμελιώτης - [email protected]

www.lykosmagazine.tumblr.com

Lykos_0001

Documents

Transcript of Lykos_0001