Συζητώντας για την καθημερινή ζωή στην αρχαία Ελλάδα, αναφερθήκαμε και στον καλλωπισμό ανδρών – γυναικών. Οι μαθήτριες του Α3 του 1ου Γυμνασίου ζητείται να υποδυθούν αρχαίες Αθηναίες του 4ου αιώνα π.Χ. , οι οποίες είτε καλλωπίζουν την κόμη τους είτε καλλωπίζουν τα μαλλιά των πελατισσών τους! Οργανώσαμε λοιπόν ένα «κομμωτήριο» στην τάξη!Το φύλλο εργασίας ζητούσε: Δώστε τίτλο στο κομμωτήριό σας «βαπτιστείτε» ένα αρχαίο ελληνικό όνομα και…πιάστε χτένι και τσιμπίδι!

Επιμέλεια Βαγιάνου Κυριακή

Οι μαθήτριες επέλεξαν αρχαία ελληνικά ονόματα από κατάλογο που τους δόθηκε και βάφτισαν το κομμωτήριό τους «Ομορφιά»!

ΚΑΘΡΕΠΤΗΣΟι Έλληνες αγαπούσαν να φιλοσοφούν για οτιδήποτε. Χώροι τέτοιων συζητήσεων ήταν τα αρωματοπωλεία και τα κουρεία. Οι κουρείς περιποιόντουσαν με επιμέλεια τα μαλλιά των Αθηναίων ,που ήταν μακριά ή πιο κοντά ανάλογα με την μόδα ,τα γένια και το μουστάκι, αλλά και τα νύχια στα πόδια και στα χέρια.Άντρες και γυναίκες έβαφαν τα μαλλιά τους ή για να τα κάνουν πιο ανοιχτά ή για να κρύψουν την λευκότητα τους. Το χρώμα, που συνήθιζαν να τα βάφουν είναι το ξανθό. Φορούσαν επίσης περούκες ή πρόσθεταν μαλλιά. Ο καθρέφτης από γυαλισμένο μέταλλο είναι ένα σημαντικό εξάρτημα, όπως και τα κουτιά των καλλυντικών. Είναι ένα κομψοτέχνημα με σκαλιστή λαβή από ελεφαντόδοντο, ή ξύλο, που η πολυτέλεια του δήλωνε και την κοινωνική τάξη του κτήτορα. Ο αρχαίος Έλληνας φρόντιζε το σώμα του, δεν χρησιμοποιούσε όμως τον καθρέπτη, παρά μόνο στο κουρείο, που όπως και σήμερα, ο κουρέας του τον πρότεινε , για να θαυμάσει τον εαυτό του.Ο φιλέλληνας πανεπιστημιακός Ζαν Πιέρ Βερνάν, εξηγεί τους λόγους. Πρώτον για να μην αλλοτριωθεί από την αντανάκλαση της εικόνας του μέσα στον καθρέφτη, όπως πιστευόταν για τον Νάρκισσο, στο γνωστό μύθο. Έπειτα, ο αρχαίος άντρας έπρεπε ν’ ανοίγεται στον όμοιο του, να μην κλείνεται στον εαυτό του, να γίνεται κοινωνικός. Η εικόνα του διαμορφωνόταν μέσα από το βλέμμα των ομοίων του και της γυναίκας προς τον ίδιο.

Μοιράστηκε και βοηθητικό υλικό…

ΑΡΙΑΔΝΗ - Κόρη του βασιλιά ΜΙΝΩΑ και της ΠΑΣΙΦΑΗΣ, ερωτεύτηκε τον ΘΗΣΕΑ που τον βοήθησε να βγει από τον λαβύρινθο . ΑΡΜΟΝΙΑ - Κόρη του ΑΡΗ και της ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ, σύζυγος του ΚΑΔΜΟΥ, μητέρα της ΣΕΜΕΛΗΣ. ΑΙΘΡΑ - Κόρη το βασιλιά ΠΥΘΕΑ και μητέρα του ΘΗΣΕΑ από τον ΑΙΓΕΑ. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ - Μητέρα του Οδυσσέα. ΑΚΤΙΣ - (Ακτίς) Κόρη του αστρονόμου Ευδόξου του Κνιδίου. ΑΡΑΧΝΗ - Αθηναία κόρη. ΑΡΙΣΒΗ (γυναίκα του ΠΡΙΑΜΟΥ ) ΑΕΡΟΠΗ - ( μητέρα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΟΣ και ΜΕΝΕΛΑΟΥ ) Αγαθονίκη - (αγαθή+νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης. Aλκηστις - (αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας

Ενδεικτικά κάποια από τα ονόματα…

ΑΒΙΑ - (Αβιά) Θυγατέρα του Ηρακλέους. Αλκμήνη - (αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα. Ανδρομάχη - (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος. ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ - (μητέρα Οδυσσέως ) Αριάδνη - (άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη Αφροδίτη - (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η ωραιοτάτη. Αρσινόη - (άρσις <αίρω+νους) η υψηλόφρων. ΑΡΧΙΠΠΗ - ( γυναίκα του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ )

Οι μαθήτριες επέλεξαν ρόλους – ονόματα:Η Ασπασία ήταν η ΑνδρομάχηΗ Δέσποινα ήταν η ΑφροδίτηΗ Ολγα ήταν η ΑρμονίαΗ Ειρήνη, εορτάζουσα, ήταν η ΑγαθονίκηΗ Κατερίνα ήταν η ΑντίκλειαΗ Πόπη ήταν η ΑκτίςΗ Μαρκέλλα ήταν η Αριάδνηκαι … με χτένες , βούρτσες , τσιμπιδάκιακαι μπόλικο ενθουσιασμό επιδόθηκαν στην κομμωτική συναγωνιζόμενες τις αρχαίες Ελληνίδες…

Και τα δάχτυλα παίρνουν φωτιά…. ούτε τρίχα στον κόρφο τους…

Στην «Ομορφιά»συναντά κανείς την τελευταία λέξη της μόδας της κλασικής αρχαιότητας στο χώρο του κουρείου

Η Κατερίνα- Αντίκλεια με δημιουργία δια χειρός Δέσποινας- Αφροδίτης… ξεπέρασε σε κάλλος το πρότυπο της αρχαιότητας…

Η Ειρήνη- Αγαθονίκη ως εορτάζουσα επισκέπτεται την κομμώτρια Όλγα- Αρμονία…

Το αποτέλεσμα εξαιρετικόν!

Αχ! Τι δίλλημα…

ποια κόμμωση να

κάνω;;;

Λες ο κόρυμβος

μου πάει καλύτερα;

Όλγα- Αρμονία

Εννοείται ο κόρυμβος…

τελευταία λέξη της μόδας, κοίτα εμένα… ο σάκος

είναι πια ξεπερασμένος!

Δέσποινα- Αφροδίτη

Εν τω μεταξύ τα αγόρια της τάξης… πήγαν … μουσείο!!!

Εκθέματα από μουσείο εκτίθενται μπροστά σας. Μία διαδρομή στην Τέχνη, όπως την παρατηρήσαμε μόνο μέσα από εικόνες. Ανακαλέστε στη μνήμη σας τις ιστορικές περιόδους που μελετήσαμε.Μετροφυλλήστε ξανά το σχολικό βιβλίο…Σας δίνετε η δυνατότητα να αγγίξετε τα εκθέματα , να τα περιεργαστείτε με όλες σας τις αισθήσεις και να «συνομιλήσετε» μαζί τους.Συγκεντρωθείτε στον εαυτό σας!Αν τα εκθέματα αυτά είχαν φωνή τι θα σας έλεγαν;Αν επιθυμείτε μπορείτε να τα περιγράψετε, να συνομιλήσετε μαζί τους ή απλά να αφουγκραστείτε τον εσωτερικό τους μονόλογο.

•Επιλέξτε ένα- δύο ή και περισσότερα αντικείμενα…

Οι μαθητές ακολουθώντας τις οδηγίες γράφουν και διαλέγονται με τα εκθέματαπου έχουν δίπλα τους…

-Γεια σου μικρό περίεργο κεφάλι-Γεια-Τι κάνεις;-Καλά , αλλά νιώθω σαν να μην έχω σώμα. Μπορεί να είναι από το κουτί, ήταν στριμωχτά εκεί.-Ναι, μόνο που όντως δεν έχεις σώμα…- ΑΑΑΑ!!! Στουπάς Θάνος

Βλέπω ένα κεφάλι χωρίς μάτια, φρύδια και στόμα σε σχήμα ωοειδές με Μία μεγάλη μύτη. Επίσης έχει ένα μακρύ λαιμό που στερεώνεται πάνω σε μία τετράγωνη λίθινη βάση.

Αυτό που βλέπω είναι ένα μεταλλικό αγαλματάκι που απεικονίζει ένα γυμνό δισκοβόλο σκυμμένο προς τα μπροστά σε θέση ρίψης. Επίσης ο καλλιτέχνης έχει προσπαθήσει να δείξει πόσο γυμνασμένος είναι. Νομίζω ότι αν μου μιλούσε θα έλεγε πως θέλει να προπονηθεί σκληρά για να κερδίσει στους γυμνικούς αγώνες την επόμενη Τρίτη! Τσακός Δημήτρης

Μπροστά μου έχω ένα κυκλαδικό ειδώλιο. Αν μου μιλούσε πιστεύω ότι θα μου είχε αφηγηθεί για εκείνη την εποχή όπως και την ανάπτυξη του Κυκλαδικού πολιτισμού. Ίσως να μου έλεγε ποιος το έφτιαξε ή πώς φτιάχτηκε. Πάντως πιστεύω ότι θα με ρωτούσε για την εποχή αυτή, αφού διαφέρει από τον κυκλαδικό πολιτισμό. Όταν το βλέπω νιώθω χαρά για αυτά που κατάφεραν οι αρχαίοι Έλληνες. Μαυράκης Δημήτρης

Δεν θα μου έλεγε τίποτα αυτό το έκθεμα αλλά θα μου προκαλούσε απορίες για το πώς ήταν η ζωή τότε και γενικά ποιο ήταν το καθημερινό πρόγραμμα. Αλλά και τι τρώνε, τι συνήθειες είχαν και φτιάχναν έτσι τα μαλλιά τους! Τζιατζιάς Δημήτρης

Το μικρό μαρμάρινο ειδώλιο μου θυμίζει κάποια μορφή γυναίκας. Το γεγονός αυτό γίνεται αντιληπτό από ορισμένα χαρακτηριστικά που διαθέτει, τα οποία χαρακτηρίζουν σε μεγάλο βαθμό τις γυναίκες. Ακόμη φαίνεται να έχει λυγι- σμένα πόδια που δηλώνει ένα είδος υποταγής, πράγμα που αντιπροσωπεύει τις γυναίκες της εποχής εκείνης, οι οποίες από τους άνδρες κατώτερες. Πιθανόν όμως το λίθινο αγαλματίδιο να μη θέλει να δείξει το ανδρικό ή γυναικείο φύλο , αλλά να θέλει να δείξει μία στάση ικεσίας προς κάποια αρχαία θεότητα. Τέλος, το μικρό μαρμάρινο ειδώλιο μπορεί να μας αναπαριστά μία θεότητα, θεότητα της γονιμότητας, πράγμα που καταλαβαίνουμε και πάλι από τη στάση του, αφού πιάνει την κοιλιά του.

Τσιουκαντάνας Παναγιώτης

-Γεια !-Γειά!- Τι σκέφτεσαι;- Μακάρι να πάρω την πρώτη θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες.- Σε τι άθλημα;- Εσύ τι λες, στη σφαίρα, δε με βλέπεις που εξασκούμαι; Άμα πάρω την πρώτη θέση θα είμαι περήφανος με τον εαυτό μου. Μην κάνεις άλλες ερωτήσεις, με αποσυντονίζεις. -Εντάξει θα μείνω εδώ χωρίς κουβέντα.- Ευχαριστώ- Μπα βαρέθηκα, δε θέλω να είμαι εδώ άλλο και να σε βλέπω τώρα πια, φεύγω.- Εντάξει, επιτέλους τον ξεφορτώθηκα!

Φωκιανός Νίκος

-Γεια σου φίλε μου , πώς σε λένε;- Με λένε Παναγιώτη, εσένα; - Εμένα με λένε Ηρακλή.- Ωραίο όνομα, σε ποια εποχή ζούσες;- Στη Μυκηναϊκή εποχή με έφτιαξε ένας πολύ καλός άνθρωπος αλλά δυστυχώς δεν μου έβαλαν πολλά χαρακτηριστικά. Μετά με τοποθέτησαν σε ένα τάφο! ‘Ηταν σκοτεινά και ο συγκάτοικός μου δε μιλούσε, κοιμόταν όλη την ώρα! Μετά από πολλά χρόνια με βρήκαν με τις ανασκαφές και τώρα είμαι σε ένα μεγάλο μουσείο, κάθε μέρα κάνω κι άλλους φίλους που με επισκέπτονται και θαυμάζουν εμένα και τα άλλα αγάλματα.

Φώτης Παναγιώτης

-Γεια σου … αγαλματάκι!- Γεια σου.- Τι κάνεις; - Καλά.- Πώς νιώθεις; - Λίγο πιασμένος. Τόσο καιρό στην ακινησία…- Γιατί κρατάς την κοιλιά σου και έχεις λυγισμένα γόνατα;- Πονάω. Όταν μεταμορφώθηκα σε άγαλμα είχα φάει κάτι άσχημο.- Ήσουν άνθρωπος; - Ναι, ο Αρχινόντας.- Πόσο εκφραστικό πρόσωπο έχεις! Και μια μύτη… άλλο πράγμα. - Ναι το ξέρω , με ζητάνε οίκοι μόδας, όπως το «Μυστικό της Βικτόριας» και ο «Χρήστος Διόρος» για φωτογράφιση. -Εντάξει όλα αυτά. Από τεχνολογία πώς τα πας;- Καλά πράγματα. Έχω πέντε ταμπλέτες του «Μέγα SAMSUNGλη», δύο ιμάκια της «μήλον» και στον κεχριμπαρένιο Υπολογιστή πλατφόρμα « παράθυρον VI» .-Ααα… ωραία.- Σε λίγο το μουσείο κλείνει , οπότε βιάσου!- Καλά. Αντίο!- Αντίο.

Τσαγρής Μιχάλης

-Γεά.- Γεια.- Καλά γιατί είσαι έτσι;- Τι εννοείς; - Πονόκοιλο έχεις; - Όχι , είμαι ένα αγαλματίδιο που συμβολίζω τη γονιμότητα. - Εντάξει, όμως γιατί έχεις τα γόνατά σου λυγισμένα;- Ω! Όλο ερωτήσεις είσαι! Τα γόνατα τα έχω λυγισμένα επειδή στην εποχή που φτιάχτηκα είχαμε τα γόνατα έτσι για να δείξουμε κίνηση.-Οκ, αλλά γιατί δεν έχεις πρόσωπο; - Εσύ τι ζόρι τραβάς… έτσι ήθελε αυτός που με έφτιαξε. Τι φταίω εγώ αν αυτός ήθελε να μου φτιάξει μια μυτόγκα και ένα τριγωνικό πρόσωπο;-Καλά μάλλον έχεις δίκιο. Α! κάτι που δεν σε ρώτησα… ποιο είναι το όνομά σου;- Το όνομά μου είναι Μιλτηκράτης. -Χα , χα, χα , από πού βγαίνει;- Ξέρω γω! Ήθελε να φτιάξει ο τεχνίτης τον Μιλτιάδη αλλά του βγήκε ο Σωκράτης, έτσι είπε να το συνδυάσει.-Καλά , γύρνα στην αιωνιότητα!- Όχι, όχι…

Φακούδης Φώτης