¸îé ÷ñüíéá ìåôÜ ôçí Ýêäïóç ôïõ 6ïõ ôåý÷ïõò ôïõ «ÁäÝóðïôïõ»,

åðéóôñÝöïõìå äõíáìéêÜ! ÍÝá ìÝëç, íÝåò éäÝåò

êáé ìåãÜëïò åíèïõóéáóìüò óõíïäåýïíôáé áðü ôïí öüâï

êáé ôï Üã÷ïò ôïõ ðñùôÜñç. ÄÝêá ìÞíåò ìåôÜ ôçí åðáíáóýóôáóç

ôçò I.V.S.A. Èåóóáëïíßêçò êáé ôßðïôá äå èõìßæåé ôçí

áâåâáéüôçôá êáé ôçí áìç÷áíßá ôçò ðñþôçò åêåßíçò óõíÝëåõóçò …

¹ôáí ôá äåéëÜ âÞìáôá ìåôáîý áãíþóôùí ðïõ ãñÞãïñá

ìåôáôñÜðçêáí óå ìéá üìïñöç ðáñÝá, ðïõ îÝñåé ðùò ìå ëßãç êáëÞ

ðñïóðÜèåéá ôá ðÜíôá ìðïñïýí íá óõìâïýí.

Åëðßæïõìå íá áãêáëéÜóåôå ôï 7ï ôåý÷ïò ôïõ «ÁäÝóðïôïõ»

êáé íá óõã÷ùñÞóåôå ôõ÷üí ëÜèç êáé åëëåßøåéò.

Óáò ðåñéìÝíïõìå üëïõò íá óõììåôÝ÷åôå åíåñãÜ

óôçí Ýêäïóç ôïõ åðüìåíïõ ôåý÷ïõò!

Ευχαριστήρια∆ε θα µπορούσαµε παρά να ευχαριστήσουµε θερµά

όλα τα παλιά µέλη της I.V.S.A. για την υποστήριξη και τις συµβουλές

που µας χάρισαν απλόχερα και κυρίως :

τη Βενετία, τη Γλυκερία, την Ελένη, τη Μάρθα, το Ζαχαρία και το Θανάση…..

Σας ευχαριστούµε παιδιά!

Και φυσικά οφείλουµε ένα τεράστιο ευχαριστώ στον κ. Σµοκοβίτη για τα όσα έχει

προσφέρει στην οργάνωση όλα αυτά τα χρόνια!

Αφιερώνουµε:

στον Παναγιώτη….

Το Εξώφυλλο σχεδίασε ο: Παναγιώτης Πανταζής

Περιοδική έκδοση τηςI.V.S.A. ΘεσσαλονίκηςΓια περισσότερες πληροφορίες πουαφορούν αυτή την έκδοση ή τηνI.V.S.A. Θεσσαλονίκης επισκεφτείτετην ιστοσελίδα µας:http://ivsa-thessaloniki.blogspot.com/ή επικοινωνήστε µαζί µας µε e-mailστο ivsa.thessaloniki@gmail.com

“Μήπως είµαι τρελή;”, αναρωτήθηκα , καθώς περπατούσα στο σκοτεινό διάδροµο τουυπογείου των Κλινικών, όπου και βρίσκονται τα γραφεία µας. Περασµένες 19:00, οι πιο πολλοίείχαν φύγει και οι Κλινικές θύµιζαν ακόµη περισσότερο σκηνικό από θρίλερ! Το µόνο πουακούγεται είναι πόρτες να τρίζουν και κατά τ’ άλλα αυτή η περίεργη σιωπή. Σκοτάδι και σιωπή…ωραίος συνδυασµός, ε;

Η ακατανίκητη περιέργειά µου, να µάθω τα πάντα για το παρελθόν της I.V.S.A. γρήγοραεξαφάνισε το φόβο µου… Και βρίσκοµαι χωµένη µέσα σε αρχεία, µισοσβησµένα έγγραφα,φωτογραφίες. Ταξίδια, εκδροµές, συνέδρια, περιοδικά και ηµεροµηνίες παλιές, τότε που εγώίσα που µιλούσα!

Ας τα πάρουµε όµως από την αρχή:Ήταν καλοκαίρι του 1992 όταν η Τζένη και ο Αχιλλέας πήραν τη µεγάλη απόφαση να

συµµετέχουν στο 41ο Παγκόσµιο Συνέδριο της I.V.S.A.. Αυτό µας δίνει το δικαίωµα ψήφου καιυπόσχεται πολλά…

1993: συντάσσεται και εγκρίνεται το καταστατικό της I.V.S.A.- Θεσσαλονίκης. Αποτελούµεπια αναγνωρισµένο σύλλογο! Πραγµατοποιείται δε και η πρώτη ανταλλαγή µε Κοπεγχάγη.

1994: Η Τζένη παρέα µε το Ζαχαρία αυτή τη φορά, βρίσκεται στο Βερολίνο, στο 43ο ∆ιεθνέςΣυνέδριο, όπου… guess what (!) εκλέγονται και οι δύο ως µέλη του Κεντρικού Συµβουλίου τηςI.V.S.A.! Συµµετοχή στο χειµερινό συµπόσιο στη Σλοβακία, πάρτι, αλλά και έκδοσηεκπαιδευτικών βοηθηµάτων (ξέρετε αυτά που µοιράζει ο κ. Φλάσκος µέχρι σήµερα και ο πίνακαςµε τους βιολογικούς κύκλους παρασίτων…).

Ακολουθούν 8 εκπληκτικά χρόνια!Μέλη της I.V.S.A.- Θεσσαλονίκης εκλέγονται κάθε χρόνο στο κεντρικό συµβούλιο της I.V.S.A., ώσπου το 1996 ο Ζαχαρίας γίνεται πρόεδρος!

∆ιοργάνωση επιστηµονικών ηµερίδων, έκδοση εκπαιδευτικών βοηθηµάτων, συµµετοχή µε stand στη Zootechnia και στο ΠανελλήνιοΚτηνιατρικό συνέδριο, έκδοση περιοδικών, προβολή κινηµατογραφικών ταινιών, εκδροµές και πάρτι εντός συνόρων, ανταλλαγές (Ζυρίχη,Βέρνη, Alfort), συµµετοχή σε συνέδρια και workshops του εξωτερικού (Ν. Αφρική, ∆ανία, Κροατία, Παρίσι, Βελιγράδι, Αυστρία, Η.Π.Α.,Ελβετία, Βουλγαρία, Σλοβενία, Βιέννη, Liverpool, Μεξικό, Σκόπια, Πολωνία) και µια αξιέπαινη προσπάθεια για την αντιµετώπιση τουπροβλήµατος µε τα αδέσποτα…

Για τα παιδιά της I.V.S.A. ο όρος ‘Αδέσποτος’ φαίνεται να είναι ασυµβίβαστος µε τον ανθρώπινο πολιτισµό. Αποφασίζουν να καταπολεµήσουντο πρόβληµα από τη ρίζα του: την Παιδεία. ∆ιοργανώνουν ενηµερώσεις σε σχολεία και εκδηλώσεις στα πλαίσια της φοιτητικής εβδοµάδαςκαι όχι µόνο… Συνεργάζονται µε τη Γ.Γ.Ν.Γ., το ∆ήµο Θεσσαλονίκης και φιλοζωικούς οργανισµούς. Τυπώνουν φυλλάδια και µιλούν στοΠανελλήνιο Κτηνιατρικό συνέδριο!

2003: Έπειτα από επανειληµµένες προσπάθειες και ύστερα από µια δυναµική παρουσία των µελών µας στο παγκόσµιο συνέδριο τηςΚροατίας, αναλαµβάνουµε τη διοργάνωση του 52ου ∆ιεθνούς Συνεδρίου της I.V.S.A. Μέλη της I.V.S.A. από όλο τον κόσµο καταφθάνουν στη

Θεσσαλονίκη. Όλοι µιλούν για µια αξέχαστη εµπειρία.

…. Και κάπου εδώ το όµορφο παραµύθι φαίνεται πωςαρχίζει να ξεθωριάζει… Τα γραφεία της I.V.S.A.πληµµυρίζουν, οι προβολές ταινιών σταµατούν, τοενδιαφέρον των φοιτητών φαίνεται να χάνεται.Τσακωµοί, παραιτήσεις, ίντριγκες θυµίζουν µάλλονµεξικάνικο σίριαλ! Είναι τέσσερα χρόνια αδράνειας κατάτα οποία η I.V.S.A… λάµπει δια της απουσίας της!

2009: η ανάγκη των φοιτητών για δραστηριότητεςεκτός σχολής, συµπτώσεις, συγκυρίες, γνωριµίες µεπαλιά µέλη της I.V.S.A…. όλα οδηγούν στηνεπανασύσταση της οργάνωσης. Και έτσι απλά, σαν ναµην πέρασε µια µέρα απ’ τις παλιές καλές εποχές:καθαρίζουµε τα παλιά γραφεία, διοργανώνουµεηµερίδα, πάρτι και προβολές ταινιών, συµµετέχουµε σεWorkshop στην Αίγυπτο. And the best is yet to come!

Είναι πια αργά. Κλειδώνω την πόρτα πίσω µου. Τοσκοτάδι δε µε πειράζει πια- ίσως γιατί όσα έµαθαικανοποίησαν την περιέργειά µου. Στο µυαλό µουσκέψεις µπερδεµένες. Κυριαρχούν 3 λέξεις γραµµένεςαπό παλιό µέλος της I.V.S.A.: Μη χάνετε ευκαιρίες!

Η ιστορία τηςI.V.S.A.

Θεσσαλονίκης απότο 1992 µέχρι

σήµεραΓράφει η Βασιλείου Ναταλία

Θέλετε να ζήσετε για ένα µήνα στην Ισπανία;

Να δουλέψετε για έναν κτηνίατρο στη Νότια

Αφρική; Ή µήπως να δείτε πώς λειτουργεί το

πανεπιστήµιο στην Ολλανδία; Αν κάτι από τα

παραπάνω σας φαίνεται ενδιαφέρον τότε

συνεχίστε να διαβάζετε γιατί το πρόγραµµα

ανταλλαγών της IVSA είναι φτιαγµένο για σας!

Για περισσότερα από 50 χρόνια, η IVSA

προσφέρει στα µέλη της τη δυνατότητα να

ταξιδέψουν στο εξωτερικό και να έρθουν σε

επαφή µε φοιτητές και κτηνιάτρους ανά τον

κόσµο. Μέσω αυτού του προγράµµατος οι

φοιτητές δεν αποκτούν µόνο πολύτιµη κτηνιατρική

εµπειρία, αλλά διευρύνουν τους ορίζοντές τους,

πράγµα απαραίτητο στην ακµάζουσα κτηνιατρική

επιστήµη και όχι µόνο.

Το κάθε παράρτηµα έχει έναν exchange officer

(στο δικό µας είµαι εγώ!) ο οποίος δρα ως

µεσάζοντας µε παραρτήµατα του εξωτερικού για

την οργάνωση των ανταλλαγών, ατοµικών ή

οµαδικών. Οι ενδιαφερόµενοι επικοινωνούν µαζί

µου για να στείλουµε την αίτηση στη χώρα της

αρεσκείας τους. Η αίτηση πρέπει να σταλεί

τουλάχιστον 6 µήνες πριν από την ηµεροµηνία της

επίσκεψης και η καθοριστική απάντηση για τον αν

έγινε δεκτός ο φοιτητής έρχεται µέσα στον

επόµενο µήνα. Οι επίδοξοι ταξιδιώτες πληρώνουν

µόνοι τους τα έξοδά τους όµως υπάρχει η

δυνατότητα οικονοµικών διευκολύνσεων όπως το

να φιλοξενηθεί σε κάποιο µέλος της IVSA.

Μοναδική προϋπόθεση των ανταλλαγών είναι ο

φοιτητής που φιλοξενήθηκε να φιλοξενήσει κι

αυτός µε τη σειρά του κάποιο παιδί που θα έρθει

να επισκεφθεί τη χώρα του (ή αν δεν µπορεί,

κάπως να φροντίσει για το κατάλυµα του).

Γράφει η Εύη Τσαντήλα

Στις ατοµικές ανταλλαγές οι φοιτητές εργάζονται ως εθελοντές σε κάποιον

κτηνίατρο µέχρι και για 6 εβδοµάδες. Οι οµαδικές ανταλλαγές είναι πιο σύντοµες (1

µέρα µε 2 εβδοµάδες) και περιλαµβάνουν ξενάγηση στο πανεπιστήµιο, ενηµέρωση

για το εκπαιδευτικό του πρόγραµµα, διαλέξεις για την κτηνιατρική εκπαίδευση στη

χώρα, πολιτιστικές βραδιές και άλλες δραστηριότητες. Οι οµαδικές ανταλλαγές

προσφέρουν έναν οικονοµικό και εύκολο τρόπο για τους φοιτητές να πάρουν µια

ιδέα για τον τρόπο που λειτουργούν οι σχολές του εξωτερικού.

Για περισσότερες πληροφορίες µπείτε στη σελίδα της IVSA www.ivsa.org ή

επικοινωνείτε µαζί µου στο etsantil@windowslive.com

Ετοιµάστε βαλίτσες και βγάλτε διαβατήρια, λοιπόν, γιατί ο κόσµος σας περιµένει!

Bon voyage!

Έρευνα στο Πανεπιστήµιο του Cambridge

To “Fundamentals of Veterinary Science, Summer School” (http://www.vet.cam.ac.uk/summerschool ) είναι ένα πρόγραµµα τουπανεπιστηµίου του Cambridge, µε στόχο να προωθήσει την εργαστηριακή έρευνα σε φοιτητές κτηνιατρικής από όλο τον κόσµο. ∆ιαρκεί 2µήνες και όλα τα έξοδα καλύπτονται από το πανεπιστήµιο του Cambridge (αεροπορικά εισιτήρια, διαµονή κλπ). Η διαδικασία επιλογής τωνφοιτητών είναι σαφώς δυσκολότερη σε σχέση µε τα 2 προηγούµενα προγράµµατα. Επιλέγονται 14 φοιτητές κτηνιατρικής από όλο τον κόσµοµε βάση τις επιδόσεις τους, το βιογραφικό τους, συστατικές επιστολές και το ενδιαφέρον τους για την ερευνά. Απαραίτητη προϋπόθεση ηάριστη γνώση των Αγγλικών και η επιτυχής παρακολούθηση των µαθηµάτων των πρώτων ετών.

Κατά τους δύο αυτούς µήνες, θα µετεκπαιδευτείτε σε ένα από τα ερευνητικά εργαστήρια του πανεπιστηµίου, και θα εκπονήσετε ένασύντοµο ερευνητικό πρόγραµµα (η θεµατολογία δεν αφορά µόνο την κτηνιατρική). Επιπλέον κάθε εβδοµάδα υπάρχουν workshops, διαλέξειςκαι κοινωνικές εκδηλώσεις. Η συµµετοχή µου στο “Fundamentals of Veterinary Science, Summer School” ήταν µια µοναδική εµπειρία µέσωτην οποίας αντιλήφθηκα το πώς γίνεται η ερευνά. Προτείνω το πιο πάνω πρόγραµµα σε άτοµα που επιθυµούν να γνωρίσουν µια εναλλακτικήόψη της κτηνιατρικής και σε όσους ενδιαφέρονται για την εκπόνηση διδακτορικού. Το κυριότερο µειονέκτηµα είναι πως το πρόγραµµαξεκινάει τέλη Ιουνίου µε αποτέλεσµα να συµπίπτει µε τη τελευταία βδοµάδα της εξεταστικής.

Τα πιο πάνω προγράµµατα αποτελούν ένα µικρό δείγµα των ευκαιριών που υπάρχουν στο εξωτερικό. Το µόνο πράγµα που χρειάζεται νακάνουµε είναι να το ψάξουµε στο διαδίκτυο. Ευελπιστώ στο µέλλον περισσότεροι συµφοιτητές µας να επιλέξουν να κάνουν την πρακτικήτους στο εξωτερικό, ώστε το πανεπιστήµιο µας να αρχίσει να ξεφεύγει από την εσωστρέφεια του.

(ÐñáêôéêÞ åîÜóêçóç óôï åîùôåñéêü.)Γράφει ο Χαράλαµπος Αττιπά

åöåýãïíôáò áð’ôá üñéá . . .

Πρακτική Άσκηση στιςΚτηνιατρικές Κλινικές τουΠανεπιστήµιου τηςΒιέννης

Η κτηνιατρική σχολή τηςΒιέννης (www.vu-wien.ac.at)δίνει την ευκαιρία εξάσκησηςφοιτητών από το εξωτερικό στιςδιάφορες κλινικές της κατά τουςθερινούς µήνες. Αρχικά, θαπρέπει να επικοινωνήσετε µετην γραµµατεία τουπανεπιστηµίου και στη συνέχειαµε τη γραµµατεία της ανάλογηςκλινικής η οποία θα σαςενηµερώσει εάν και πότεµπορεί να σας δεχθεί. Ηδιαδικασία επιλογής είναι απλήκαι περιλαµβάνει έναβιογραφικό και καλή γνώση τηςΑγγλικής. Όπως µας ανέφερε οΓιώργος, το βασικό κόστος ζωήςγια ένα µήνα κυµαίνεται στα800 ευρώ και το πανεπιστήµιοµπορεί να σας διευθετήσειδιαµονή. Η εξάσκηση στηχειρουργική κλινική µικρώνζώων αφορούσε από τη λήψητου ιστορικού µέχρι και τοχειρουργείο, ενώ υπήρχεκαθηµερινή ανασκόπηση τωνπεριστατικών και σύντοµεςπαρουσιάσεις. Κλείνοντας, οΓιώργος θα πρότεινεανεπιφύλακτα το πανεπιστήµιοτην Βιέννης αφού είναι υψηλούεπιπέδου ενώ το περιβάλλονείναι πολύ φιλικό και όλοιπρόθυµοι να σε βοηθήσουν. Τοµόνο µειονέκτηµα είναι η γνώσηΓερµανικών, η οποία παρότι δενείναι αναγκαία εντέλει είναιπολύ χρήσιµη.

Summer School στη Κτηνιατρική Σχολή τηςΟυτρέχτης

Η συγκεκριµένη Κτηνιατρική σχολή έχει ξεκινήσειτα τελευταία χρόνια να παρέχει καλοκαιρινάπρογράµµατα εκπαίδευση σε ένα ευρύ φάσµαθεµατολογίας (http://www.utrechtsummerschool.nl). Η διάρκεια τους είναι2-3 εβδοµάδες και τα δίδακτρα ποικίλουν. Παρόµοιαπρογράµµατα παρέχουν και άλλες κτηνιατρικέςσχολές. Απαραίτητη είναι η γνώση αγγλικών και ηεπιτυχής παρακολούθηση κάποιων µαθηµάτων.Επίσης, πρέπει να αποστείλετε µια επιστολή, όπου θααναφέρετε τους λόγους που σας οδήγησαν στηνεκλογή του συγκεκριµένου προγράµµατος. Ο Μάριοςµας ανέφερε ότι το κόστος για 2.5 βδοµάδες ήταν900 ευρώ (δίδακτρα και διαµονή) και το πρόγραµµαπου παρακολούθησε αφορούσε τη φυσιοπαθολογία.Τα πρωινά υπήρχαν διαλέξεις, στη συνέχειαεργαστήρια σε ζώα, ενώ, στο τέλος γινόταννεκροτοµές και οι φοιτητές παρουσίαζαν ένα θέµα.Για τον Μάριο ήταν µια µοναδική εµπειρία. Προτείνει,ανεπιφύλακτα, το συγκεκριµένο πρόγραµµα σεάτοµα που τους ενδιαφέρει να µελετήσουν σε βάθοςτη φυσιοπαθολογία και επιθυµούν να δουν πωςδουλεύει µια κτηνιατρική σχολή στο εξωτερικό.Μειονέκτηµα του συγκεκριµένου προγράµµατος ήτανο περιορισµένος ελεύθερος χρόνος.

Τους τελευταίους µήνες συζητιέται έντονα το θέµα της εξωστρέφειας των Ελληνικών πανεπιστηµίων. Η σχολή µας και η ακαδηµαϊκήκοινότητά της ελάχιστα συµβάλλουν στο να συµµετέχουν οι φοιτητές σε προγράµµατα του εξωτερικού (µε εξαίρεση το Erasmus), παρότιυπάρχουν δεκάδες ευκαιρίες. Πιο κάτω θα παρουσιάσουµε 3 τύπους πρακτικής άσκησης στο εξωτερικό µέσα από την οπτική γωνίατριών συµφοιτητών µας: Γιώργος Ευαγγέλου-πρακτική άσκηση στο πανεπιστήµιο της Βιέννης, Μάριος Χαραλάµπους-summer schoolπανεπιστήµιο της Ουτρέχτης και Χαράλαµπος Αττιπά- έρευνα στο πανεπιστήµιο του Cambridge.

Άπειρες ώρες “pipetting” στο εργαστήριοτου Cambridge µε φοιτητές κτηνιατρικής

απ΄ όλο τον κόσµο!

Ώρες χαλάρωσης στο πανεπιστήµιο τουCambridge...

Ο Γιώργος... εν ώρα δράσης (αφαιρώνταςένα λίπωµα απ΄ την ωµοπλάτη σκύλου). Ο Μάριος µελετώντας το “σύνδροµο

ισχαιµίας και επαναιµάτωσης των ιστών τουεντέρου” στους χοίρους...

î

Οι λέξεις βόλτα και σκύλος είναι σχεδόνταυτόσηµες έννοιες στο µυαλό µας (ήτουλάχιστον για εκείνους που έχουν σκύλο).Είναι ένα από τα πρώτα πράγµατα που κάνειςόταν ξεκινάει η µέρα σου και από τα τελευταίαόταν τελειώνει.

Πολλές φόρες, όµως, αντί να είναι µια ευχάριστηδιαδικασία που σε χαλαρώνει, είναι ένας µικρόςπονοκέφαλος. Μια µικρή βόλτα µε το σκυλί σουστη γειτονία σε φέρνει αντιµέτωπο µε τιςδιαµαρτυρίες και την καχυποψία των κατοίκων. «Θα λερώσεις το πεζοδρόµιο µπροστά απ’ το σπίτιµου», λένε. Βλέπουν το σκύλο που περνάει δίπλατους σαν ανθρωποφάγο. Και αυτά είναι ταµικρότερα προβλήµατα.. Προσπαθώντας να µπειςσε ένα πάρκο, βλέπεις τις γνωστές και περίφηµεςαπαγορευτικές πινακίδες. Πάρκα που να είναιαποκλειστικά για σκυλιά, είναι ελάχιστα, έωςανύπαρκτα…

Αλλά ας πάρουµε τα πράγµατα από την αρχή.Να δούµε πώς µπορούν να γίνουν τα πράγµατα πιοαπλά και βολικά τόσο για εµάς που έχουµε ζώαόσο και για τους υπόλοιπους κάτοικους της πόλης.

Η αλήθεια είναι ότι αν δε πάµε τα σκυλιάµας για περίπατο σε κάποιο πάρκορυπαίνουν την πόλη, δηµιουργούν εστίεςµόλυνσης, κακοσµίας, καιαντιαισθητικότητας. Ακόµη, αν βγάζουµεβόλτα ζώα που είναι αντικοινωνικά καιεπιθετικά, στην καλύτερη περίπτωσητροµάζουµε τον κόσµο γύρω µας. Πρέπεινα µας γίνει συνήθεια να µην αφήνουµε τοσκυλί µας ελεύθερο χωρίς τον οδηγό έστωκαι για λίγο, απλώς και µόνο επειδή « είναικαλό»( ακόµα και αν είναι όντως ήσυχο καιδεν ενοχλεί κανένα). Κάποιοι συµπολίτεςµας είναι πιθανό να αναστατωθούν, ενώυπάρχει µεγάλη πιθανότητα να κινδυνέψεικαι το ίδιο το ζώο, είτε από οχήµατα, είτεαπό άλλα ζώα, είτε ακόµα και απόανθρώπους.Πρέπει να συνειδητοποιήσουµεότι οφείλουµε να κοινωνικοποιήσουµε τοζώο µας, ώστε να µη φοβάται και να αντιδρά φιλικάµε τους ανθρώπους ή τα ζώα. Έτσι, περνάεικαλύτερα εκείνο και είναι ευκολότερη η δική µαςσυµβίωση µαζί του. Όσο υπεύθυνοι είµαστε για τηνυγεία του σκύλου µας, είµαστε εξίσου υπεύθυνοιγια τη συµπεριφορά του. Τέλος, οφείλουµε κάποιαστιγµή όλοι οι ιδιοκτήτες σκύλων να αποκτήσουµετη συνήθεια να µαζεύουµε τα περιττώµατα τουζώου µας. Κάτι τέτοιο αφενός είναι υποχρέωσηµας, και αφετέρου ένδειξη πολιτισµού από µέρουςµας. Είναι µια διαδικασία που µόλις τησυνηθίσουµε είναι πολύ ευκολότερη από ότιαρχικά φαίνεται.

Συνεπώς, αν εκλείψουν οι παραπάνωεπιπόλαιες συµπεριφορές από τους ιδιοκτήτες τωνζώων, δε θα υπάρχει κανένας σοβαρός αντίλογοςστην συµβίωση κατοίκων- ζώων σε µεγάλεςπόλεις. Με τον τρόπο αυτό, θα αρχίσει ολοένα καιµεγαλύτερη µερίδα των κατοίκων της πόλης να

βλέπει θετικά την ύπαρξη των κατοικίδιωνανάµεσα τους. Θα αντιστραφεί η αρνητική άποψητου κόσµου για την ύπαρξη των κατοικίδιων στοαστικό περιβάλλον και θα δηµιουργηθούν , έτσι,καλύτερες συνθήκες για την ανάπτυξη τιςφιλοζωίας και της εξοικείωσης του κόσµου µε ταζώα. Επίσης, κάποια στιγµή, στα πλαίσια µιαςδιευρυµένης αντίληψης θα ευαισθητοποιηθούν οιδήµοι και θα ασχοληθούν µε το θέµα της έλλειψηςχώρων –ειδικών για την άσκηση των ζώων ,αφιερώνοντας ίσως και σε αυτούς µερικάτετραγωνικά µέτρα δηµοτικών αναξιοποίητωνοικοπέδων.

Τι γίνεται όµως αν µένεις στη Θεσσαλονίκη, µετις παρούσες συνθήκες, και θέλεις να πας το σκύλοσου βόλτα σε ένα πάρκο( όπως βλέπεις να κάνουναµέριµνοι οι κάτοικοι µεγάλων πόλεων στιςταινίες); Όταν θέλεις να κάνεις βόλτα σε ένα πιοόµορφο και φιλόξενο περιβάλλον από εκείνο τωνπεζοδροµίων, των στύλων της ∆ΕΗ και των κάδωναπορριµµάτων;

∆υστυχώς, οι επιλογές στην πόλη µας είναιελάχιστες. Ιδίως, αν αναφερόµαστε σε πάρκα πουείναι φτιαγµένα µε την προοπτική να

ελευθερώνουν οι ιδιοκτήτες τα σκυλιά τους. Τοµόνο ευρέως γνωστό πάρκο για σκύλους είναιεκείνο στην παραλία, πίσω από τα γήπεδα τουτένις. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα µικρό χωράφιπεριφραγµένο µε συρµατόπλεγµα, µε µερικάπαγκάκια και µια ποτίστρα για να πίνουν τα ζώανερό. Μικρό, αλλά, αρκετά εξυπηρετικό. Το πάρκο,αυτό, όµως δε χωράει πολλούς ιδιοκτήτες καιπολλές φορές πρέπει να περιµένεις τη σειρά σουγια να µπεις µέσα και να ελευθερώσεις το σκύλοσου, ειδάλλως, τα ζώα έρχονται πολύ κοντά.Ακόµη, εξυπακούεται ότι η συγκεκριµένητοποθεσία δεν είναι σε βολικό σηµείο για όλουςτους κατοίκους της πόλης.

Επόµενος στόχος στην αναζήτηση ενόςόµορφου και φιλόξενου περιβάλλοντος, είναι τα«κανονικά» πάρκα! Ξέρετε αυτά που πηγαίνουνόλοι, ανεξάρτητα από το αν έχουν ζώο ή όχι (τέτοιατουλάχιστον υπάρχουν περισσότερα στην πόλη).

Βέβαια, µόλις µπούµε σε ένατέτοιο έχοντας το σκύλο µαςµαζί, µας υποδέχονται ταγνωστά µηνύµατακαλωσορίσµατος του τύπου« απαγορεύονται τα ζώα»και αλλά τέτοια χαρωπά.Είναι λογικό βλέπονταςκάποιος αυτές τις ταµπέλεςνα αναρωτιέται το τι τόσοδιαφορετικό έχει το ζώοτου, και δε µπορούν καν ναεισέρθουν στο πάρκο.Φυσικά, η απάντηση θα είναιότι τα ζώα δε µπορούν ναείναι µαζί µε τουςανθρώπους, ρυπαίνουν τοχώρο, τροµάζουν τονυπόλοιπο κόσµο, καιγενικότερα ενοχλούν.

Αν δούµε όµως τη νοµοθεσία που υπάρχει, δεθα δούµε πουθενά να απαγορεύεται η είσοδος τωνζώων στα πάρκα, συµφώνα µε το νόµο 3170/2003. Συγκεκριµένα αναφέρει µεταξύ άλλων ότι :

* Ο ιδιοκτήτης σκύλου υποχρεούται ναµεριµνά για τον άµεσο καθαρισµό τουπεριβάλλοντος από τα περιττώµατα τουσκύλου του.

* Ο ιδιοκτήτης ή ο συνοδός του σκύλουυποχρεούται κατά τη διάρκεια τουπεριπάτου να κρατάει το σκύλο δεµένο καινα βρίσκεται σε µικρή απόσταση από αυτόν

* Ο ιδιοκτήτης ή ο συνοδός του σκύλουευθύνεται για βλάβη ή ζηµία πουπροκαλείται από το σκύλο σε ανθρώπουςή ζώα.

Συνεπώς, η µόνη υποχρέωση που έχουµεείναι να τηρούµε τους αυτονόητουςκανόνες καθαριότητας που αναφέραµε,καθώς και τη χρήση οδηγού στο σκύλο.

Με λίγα λόγια, όλες αυτές οι πινακίδεςπου µας απαγορεύουν την είσοδο των ζώων

µας στο πάρκο είναι ανυπόστατες, τουλάχιστονσύµφωνα µε το παραπάνω νόµο, εφόσον δεναναφέρεται πουθενά ότι απαγορεύεται ηκυκλοφορία τους σε κήπους, πάρκα κλπ.

Συµπερασµατικά, µπορούµε να πούµε ότι οιεπιλογές µας για ξέγνοιαστο περίπατο και παιχνίδιµε τα ζώα µας στη πόλη είναι ελάχιστες.Μπορούµε, ωστόσο, να περπατήσουµε µε αυτά σεκάποιο πάρκο. Τηρώντας τις υποχρεώσεις µας,µπορούµε να πείσουµε τον πολύ κόσµο, ότι οσκύλος µας έχει θέση κοντά στον άνθρωπο τηςπόλης, και που ξέρετε, µπορεί να αποκτήσουµε καικανένα πάρκο ακόµα!!

Το νόµο 3170/2003 µπορείτε να τονσυµβουλευτείτε/κατεβάσετε από τη παρακάτωδιεύθυνση: http://www.minagric.gr/greek/data/G913F71.pdf

Γράφει ο Γαβριήλ Φρανσουάς

Σύµφωνα µε τα κριτήρια ασφάλειας τουΚανονισµού (ΕΚ) 2073/2005 ως έτοιµα προςκατανάλωση (Ε.Π.Κ.) τρόφιµα που δενυποστηρίζουν την ανάπτυξη του τροφογενώςµεταδιδόµενου παθογόνου βακτηρίου Listeriamonocytogenes θεωρούνται τα τρόφιµα µε pHγγ4,4 ή aw ? 0,92, τα προϊόντα µε pH ? 5,0 καιaw ? 0,94 και τα προϊόντα µε διάρκειαδιατήρησης µικρότερη από πέντε ηµέρες. Στονίδιο Κανονισµό διευκρινίζεται ότι άλλεςκατηγορίες προϊόντων µπορούν επίσης ναανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία, εφόσον αυτόαποδεικνύεται επιστηµονικά. Ο Κανονισµόςορίζει ότι, όταν είναι απαραίτητο, οι υπεύθυνοιτων επιχειρήσεων που παράγουν τα τρόφιµαπρέπει να διεξάγουν µελέτες προκειµένου ναελέγξουν τη συµµόρφωση των τροφίµων µε ταµικροβιολογικά κριτήρια του Κανονισµού καθ’όλη τη διάρκεια διατήρησης των τροφίµων.

Στα πλαίσια των προαναφερθέντωναπαιτήσεων της Ευρωπαϊκής Νοµοθεσίας, ηεταιρία ΒΙΟΤΡΟΣ απευθύνθηκε στο ΕργαστήριοΓαλακτοκοµίας της Κτηνιατρικής Σχολής τουΑ.Π.Θ. για τη διεξαγωγή µελετών σε Ε.Π.Κ.προϊόντα (ανακατεργασµένα τυριά καιαναπληρώµατα ανακατεργασµένου τυριού)που παρασκευάζει. Μία από τις µελέτες πουδιενεργήθηκαν στο Εργαστήριό µας αφορούσεστη συµπεριφορά της L. monocytogenes σεανακατεργασµένο τυρί µε την επωνυµία Tandoκατά τη συντήρησή του στους 4, 12 και 22°C.∆εδοµένων των φυσικοχηµικώνχαρακτηριστικών του συγκεκριµένου τροφίµου(pH = 5,1, aw = 0,93), σκοπός της έρευνας ήταννα διερευνηθεί η ικανότητα τηςL.monocytogenes να αναπτύσσεται ή όχι στοπροϊόν. Χρησιµοποιήθηκαν 3 στελέχηL.monocytogenes (ScottA, CA, κι ένα στέλεχοςπου αποµονώθηκε από ανακατεργασµένοτυρί). Τα τρία στελέχη χρησιµοποιήθηκαν σετρία διαφορετικά επίπεδα για τονενοφθαλµισµό (ca. 5,0x105, 5,0x103 και1,0x102 cfu/g) δειγµάτων τυριού τα οποία στησυνέχεια συσκευάστηκαν άσηπτα σετροποποιηµένη ατµόσφαιρα όπως διατίθενται

Απόστολος Σ. Αγγελίδης, ∆ηµήτριος Κ. Παπαγεωργίου • Εργαστήριο Γαλακτοκοµίας, Κτηνιατρική Σχολή, Α.Π.Θ.

ÓõìðåñéöïñÜ ôçò Listeria Monocytogenes óå áíáêáôåñãáóìÝíïôõñß êáôÜ ôç óõíôÞñçóç ôïõ óôïõò 4, 12 êáé 22°C

Παράδειγµα εφαρµογής της εξίσωσης τύπου Weibull σε δεδοµένα

που λήφθηκαν ύστερα από πείραµα πρόκλησης µε Listeriamonocytogenes σε ανακατεργασµένο τυρί. Στο συγκεκριµένοπειραµατισµό το στέλεχος της L. monocytogenes που χρησιµοποιήθηκε

ήταν το IS951, το επίπεδο του αρχικού ενοφθαλµισµού ήταν περίπου 6

x 103 CFU/g τυριού και τα µολυσµένα δείγµατα συντηρήθηκαν στους4°C. Ο άξονας των y αναπαριστά τις τιµές των πληθυσµών της L.monocytogenes εκφρασµένες σε log CFU/g. Ο άξονας των x αναπαριστά

τους χρόνους συντήρησης των µολυσµένων δειγµάτων στους 4°C,

ύστερα από τον ενοφθαλµισµό τους. Τα σηµεία στο γράφηµα (κύκλοι)αναπαριστούν µέσες τιµές των πληθυσµών της L. monocytogenes πουαριθµήθηκαν σε δείγµατα κατά την εκάστοτε δειγµατοληψία. Η καµπύλη

αναπαριστά την πρόβλεψη της συµπεριφοράς του παθογόνου µε την

εφαρµογή της εξίσωσης τύπου Weibull. Τα αποτελέσµατα εφαρµογήςτης εξίσωσης στα πειραµατικά δεδοµένα ήταν πολύ ικανοποιητικά (R2= 0.9679). Το γράφηµα προέρχεται από την εργασία που δηµοσιεύτηκε

στο διεθνές επιστηµονικό περιοδικό Food Microbiology.

στο εµπόριο και συντηρήθηκαν στους 4, 12 και22°C. Ανά τακτά χρονικά διαστήµατα δείγµαταεις διπλούν εξετάζονταν για τους πληθυσµούςή την παρουσία της L. monocytogenesσύµφωνα µε τα διεθνή πρότυπα ανίχνευσης καιαρίθµησης της L. monocytogenes στα τρόφιµα(ISO 11290-1:1996 και 11290-2:1998,αντίστοιχα).

Τα αποτελέσµατα της έρευνας έδειξαν ότισε κανένα πειραµατικό σχεδιασµό (συνδυασµόστελέχους, επιπέδου ενοφθαλµίσµατος καιθερµοκρασίας επώασης) δεν παρατηρήθηκεανάπτυξη της L. monocytogenes. Αντίθετα,µετά από µια αρχική χρονική περίοδοεπιβίωσης (διαφορετική σε διάρκεια ανάλογαµε το στέλεχος και τη θερµοκρασίασυντήρησης) κατά την οποία οι πληθυσµοί τουπαθογόνου παρέµεναν σχετικά αµετάβλητοι, οιπληθυσµοί της L. monocytogenes σταµολυσµένα δείγµατα µειώνονταν µε ρυθµό πουδιέφερε κυρίως ανάλογα µε το στέλεχος και τηθερµοκρασία συντήρησης, µε τελικόαποτέλεσµα τη µείωσή τους σε µη ανιχνεύσιµαεπίπεδα σε όλους τους πειραµατικούςσχεδιασµούς.

Στη συνέχεια έγινε υπολογισµός του ρυθµούµείωσης της L. monocytogenes στα µολυσµέναδείγµατα τυριού µε δύο τρόπους/προσεγγίσεις.Ο πρώτος τρόπος αφορούσε στην «κλασσική»εκτίµηση του ρυθµού θανάτου τουµικροοργανισµού. Με την προσέγγιση αυτή,από τις καµπύλες θανάτωσης τουµικροοργανισµού που λήφθηκαν στουςδιαφορετικούς πειραµατικούς συνδυασµούς,επιλέχτηκαν και χρησιµοποιήθηκαν ταπειραµατικά δεδοµένα που ανήκαν στηλογαριθµική φάση µείωσης του πληθυσµών.Στη συνέχεια µε τη µε χρήση απλήςπαλινδρόµησης εκτιµήθηκαν οι ρυθµοίθανάτωσης του παθογόνου στις διαφορετικέςπειραµατικές συνθήκες. Η διάρκεια τηςλανθάνουσας φάσης για κάθε πειραµατικήσυνθήκη εκτιµήθηκε έµµεσα χρησιµοποιώνταςτις τιµές που υπολογίστηκαν για τουςαντίστοιχους ρυθµούς θανάτου και τις τιµές τωναρχικών επιπέδων ενοφθαλµισµού.

Επιπλέον, έγινε χρήση και ενόςβιβλιογραφικού µαθηµατικού µοντέλου(εξίσωση τύπου Weibull), το οποίο, σε αντίθεσηµε την κλασσική προσέγγιση που περιγράφτηκεπαραπάνω, επέτρεψε τη χρήση όλων τωνποσοτικών πειραµατικών δεδοµένων από κάθεσυνθήκη και οδήγησε σε πολύ ικανοποιητικάαποτελέσµατα όσον αφορά στη συµφωνία τωνπειραµατικών µετρήσεων µε τις προβλέψειςτου µοντέλου. Το εν λόγω µοντέλο έχειχρησιµοποιηθεί στο παρελθόν για τηνπεριγραφή της αδρανοποίησης παθογόνων καιαλλοιωγόνων βακτηρίων ως συνάρτησηεξωγενών µικροβιοκτόνων διεργασιών (π.χ.εφαρµογή υψηλής θερµοκρασίας,ακτινοβολιών ιονισµού, υψηλής υδροστατικήςπίεσης, κ.α.). Από όσο όµως γνωρίζουµε είναιη πρώτη φορά που η προσέγγιση αυτήεφαρµόζεται για την περιγραφή τηςαδρανοποίησης ενός µικροοργανισµού κατά τηδιάρκεια συντήρησης ενός τροφίµου, απουσίαεξωγενούς µικροβιοκτόνου διεργασίας.

Αξίζει να σηµειωθεί ότι η έρευναχρηµατοδοτήθηκε από την εταιρία παραγωγήςτροφίµων ΒΙΟΤΡΟΣ που εδρεύει στη ∆ράµα,µέσω τριετούς ερευνητικού προγράµµατος(Κωδικός Έργου Επιτροπής Ερευνών Α.Π.Θ.82413, Επιστηµονικός Υπεύθυνος καθηγητής∆. Παπαγεωργίου). Κατά τη διάρκεια εκτέλεσηςτου παραπάνω ερευνητικού προγράµµατος στοΕργαστήριο Γαλακτοκοµίας της ΚτηνιατρικήςΣχολής του Α.Π.Θ. εκπαιδεύτηκαν, αλλά καιεργάστηκαν µε αµοιβή δύο επί πτυχίοφοιτήτριες της Κτηνιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ.και µια απόφοιτος της Σχολής, ενώεκπαιδεύτηκαν και τρεις προπτυχιακοί φοιτητέςτης Σχολής. Επίσης, αποκτήθηκε πολύτιµοςβασικός εξοπλισµός για το ΕργαστήριοΓαλακτοκοµίας. Η παραπάνω έρευνα πουολοκληρώθηκε δηµοσιεύτηκε στο διεθνέςεπιστηµονικό περιοδικό Food Microbiology στοτεύχος του Σεπτεµβρίου του 2010 (τόµος 27,σελ. 809-818).

Στα πλαίσια της εκτέλεσης του ερευνητικούπρογράµµατος εξετάστηκε η συµπεριφορά τηςL. monocytogenes και σε 6 αναπληρώµαταανακατεργασµένου τυριού.

ÓõìðåñéöïñÜ ôçò Listeria Monocytogenes óå áíáêáôåñãáóìÝíïôõñß êáôÜ ôç óõíôÞñçóç ôïõ óôïõò 4, 12 êáé 22°C

πως προέκυψε η επιλογή να ασχοληθείτε µε ζώα συντροφιάς?∆εν µε ενδιέφεραν τα παραγωγικά και τα τρόφιµα. Βλέπω τα ζώα συντροφιάς σαν ‘πιο ιατρική’!

είστε ικανοποιηµένος από την επιλογή αυτή?Πιστεύω ότι ήταν άριστη επιλογή. Ακόµα και στις σηµερινές οικονοµικές συνθήκες ο σωστόςεπαγγελµατίας προχωρά. Το µικρό ζώο ως επάγγελµα στην Ελλάδα, στις αστικές περιοχές, είναιπολύ καλά, ακόµα και σχετικά µε άλλες χώρες της Ευρώπης. Υπάρχει µια µόνιµη ψευδαίσθησηγια το επίπεδο των γνώσεων και την ποιότητα άσκησης του επαγγέλµατος για τη χώρα µας.

πρόσφατα µας µιλήσατε (στους φοιτητές) περί management κτηνιατρείου µε τοναδιαµφισβήτητα αναπαραστατικό σας τρόπο, πότε αυτό έγινε αναγκαίο στην πράξη, γιατίκαι εσάς πως σας προέκυψε η ενασχόληση?Το πρώτο µου σεµινάριο ήταν το 1991 ( Βιέννη), όταν δεν υπήρχε καν υποψία για οικονοµικήΚρίση. Σαν ελεύθερος επαγγελµατίας οφείλεις να προβλέπεις καταστάσεις. Οτανπρωτοαντικρίζεις επιτυχηµένους ξένους συναδέλφους να επενδύουν στη ∆ΙΑΧΕΙΡΗΣΗ, κάτιξέρουν.

ένα παράδειγµα µετά από τόσα χρόνια λειτουργίας κλινικής που σας έκανε εντύπωση.Το χαρακτηριστικότερο διαχρονικό παράδειγµα ήταν η απρόσµενη επιτυχία συναδέλφων που«θεωρητικά» δεν είχαν αναγκαία και απαραίτητα εφόδια να προχωρήσουν.

περί οικονοµικής κρίσης...ως χρόνια ελεύθερος επαγγελµατίας τι αλλαγές είδατε?Ο ιδοκτήτης έχει (τουλάχιστον µέχρι σήµερα) διαθέσιµο χρήµα. Το εκταµιεύεις όµως πολύ πιοδύσκολα.

εξειδίκευση? Παλιότερα και σήµεραΗ Εξειδίκευση ορίζεται ως Ενασχόληση σε περιορισµένο αριθµό αντικειµένων ( ή δυνατόν ένα ).Ειδίκευση,Η πιστοποιηµένη γνώση ( Certificate, Master, PhD, Diplomate ). Οι τίτλοι για τουςπαλαιότερους ήταν εν πολλοίς απλησίαστοι, αδύνατοι, ανύπαρκτοι. Για τους νεότερους απλάΜΟΝΟ∆ΡΟΜΟΣ!

ποια η κοινωνική αντίληψη για το επίπεδο του Έλληνα κτηνιάτρου, σύγκριση µε τηνπραγµατικότητα!Πλέον είναι µοδα ή MUST. Οι ελεύθεροι επαγγελµατίες µικροζωάδες και τα TV Dramasσυνέβαλαν πολύ. Βλέπε τα πολλά µόρια που απαιτούνται πλέον για την εισαγωγή. Επειδή όµως οιδιοκτήτης ΓΝΩΡΙΖΕΙ, οφείλεις να είσαι ενηµερωµένος / updated. Οι λοιποί τοµείς / κλάδοιοφείλουν να ανέβουν – βελτιωθούν.

επόµενοι στόχοι και συνέδρια, όπου θα σας δούµε σύντοµαFORUM, ΘΕΣΑΛΟΝΙΚΗ, τέλη ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ µε θέµατα Πλαστικής χειρουργικής ( Κρηµνοί). Σειράοµιλιών MANAGEMENT (Οικονοµία Ιατρείου ) σε Ηρακλειο, Πάτρα, Γιάννενα, Λάρισα.

από τον Αλέξανδρο Ζέρβα

Συναντήσαµε τον κύριο Λυκούργο

Κλαµαριά σε µία εκδήλωση

αφιερωµένη στους φοιτητές και του

ζητήσαµε να µας κατατοπίσει σε

ζητήµατα που µας αφορούν.

Πρόκειται για έναν κτηνίατρο, ο

οποίος διατηρεί κλινική ζώων

συντροφιάς, έχει συµµετάσχει σε

επιστηµονικά projects και

καινοτοµίες, ενώ ασχολείται και µε

συνδικαλισµό. Πάθος του αποτελούν

τα ταξίδια και οι περιηγήσεις.

πως σου προέκυψε η επιλογή να ασχοληθείς µε τα παραγωγικά?Κατάγοµαι από κτηνοτροφική περιοχή, πάντα µου άρεσαν τα παραγωγικά, το σκέφτηκα πολύ,είδα ότι είχα τις δυνατότητες. Το προτίµησα από το κτηνιατρείο σε αυτή τη φάση, θέλοντας ναανοίξω περισσότερες ‘πόρτες’.

από την εµπειρία που βιώνεις που καταλήγεις, εξωτερικό ή Ελλάδα?Σίγουρα είναι καλύτερα στο εξωτερικό από πολλές πλευρές. Πληρώνεσαι ως ερευνητής, πολλάπανεπιστήµια παρέχουν καλύτερο εξοπλισµό και δυνατότητες, για αυτό πολλοί Έλληνες τοεπιλέγουν και δικαιώνονται. Εγώ, όµως, δεν το σκέφτηκα καν, προτίµησα το κοντινό µουπεριβάλλον. Στην Ελλάδα, ανάλογα µε την έδρα και το πανεπιστήµιο, πολλοί αξιόλογοι πανευρωπαϊκάγνωστοί καθηγητές έχουν θέληση και καλό επίπεδο να βοηθήσουν κατάλληλα το διδάκτορα.

στα περί σχολής: θεωρία και πρακτική, τηρείται η ισορροπία?Στην πρακτική υστερούµε. Ασχολούµαστε µε πολλά, η γνώση δεν σταµατάει ποτέ οπότε είναιλογικό η θεωρία να είναι αρκετή. Κατά τη γνώµη µου, µικρή µείωση της θεωρίας και αύξησητης πρακτικής άσκησης είναι χρήσιµες λόγω και της φύσης του επαγγέλµατος.

Συνέντευξη από τον Ασηµάκη

Κουτσούµπα, υποψήφιο διδάκτορα

της κλινικής παραγωγικών ζώων,

στο δεύτερο έτος της διατριβής µε

θέµα: “την επίδραση χορήγησης

βίτ. Α στην παραγωγή

αντισωµάτων εναντίον της E. Coli

στην υγιεινή του µαστού και των

ποια η γνώµη σου για την εξειδίκευση στην κτηνιατρική?Στις µεγάλες πόλεις, Αθήνα- Θεσσαλονίκη δύσκολα θα σταθείς πια χωρίς εξειδίκευση, ενώστην επαρχία ευκολότερα. Πιστεύω ότι καλό είναι να προσπαθείς να κάνεις κάτι παραπάνωαπό τους συναδέλφους γύρω σου. Επειδή πότε δεν ξέρεις την εξέλιξη των πραγµάτων καλόείναι όπου κι αν βρεθείς (είτε αστική περιοχή είτε επαρχία) να έχεις προετοιµαστεί κατάλληλα.

ένα θέµα που ενδιαφέρει όλους µας και πονάει πολύ κόσµο, τα προαπαιτούµενα.Πολύ αµφιλεγόµενο θέµα. Θυµάµαι σαν φοιτητής πολλά παιδιά πέρναγαν χειρουργική, ενώχρωστούσαν ανατοµία! Πρέπει να υπάρχει κάποιο είδος προαπαίτησης, αλλά όχι τόσοαυστηρό. Πιθανόν να περιορίζεται µόνο στην παρακολούθηση ή ίσως να µειωθεί κατά πολύ οαριθµός τους. Επιπλέον, να µην είναι τόσο αυστηρά τα πλαίσια, δηλαδή αν κάποιος χρωστάειένα ή δύο µαθήµατα, να µη χάνει χρονιά ή να του δίνεται άλλη µια ευκαιρία µε κάποιον τρόπο.

τι έχεις να σχολιάσεις για την I.V.S.A. Θεσσαλονίκης?Για µένα η I.V.S.A. δεν αποτελεί οργάνωση, αλλά µια µεγάλη παρέα. Θυµάµαι ότι περνάγαµεπολύ καλά. Αφορά σε όλους τους φοιτητές πέραν παρατάξεων και δηµιουργούνται εύκολαπολλές φιλίες. εγώ έχω ακόµα πολλούς φίλους από I.V.S.A.

να προτείνεις?Την καθιέρωση πάρτι και εκδροµών. Πάρτι κάθε Οκτώβρη, για τους πρωτοετείς, να γνωρίσουντην οργάνωση και Απρίλιο-Μάιο υπαίθριο, για να κλείσει η χρονιά.Εκδροµές αρέσουν σε πολλούς, µπορούν να είναι οικονοµικές, σχετικά, και τα µέλη µπορούννα έρθουν πιο κοντά.

τι σχέδια έχεις για το µέλλον?Άµεσα, έχω την έρευνα µου, τις αναλύσεις µου και το άγχος να πάνε όλα καλά, γιατί σε κάθεέρευνα ποτέ δεν µπορείς να είσαι από πριν ήσυχος για τα αποτελέσµατα. Μακροπρόθεσµα, για τίποτα σίγουρος, ίσως να ασχοληθώ µε το κτηνιατρείο και ως κλινικόςστην πράξη.

παραγωγικών χαρακτηριστικών

του προβάτου”. Αποτελεί πρώην

µέλος I.V.S.A. µε διοικητικές

αρµοδιότητες.

Αγαπητέ Ahmed, πρώτα απ’ όλα θέλω να

σε ευχαριστήσω και εκ µέρους της

ελληνικής αντιπροσωπείας για την άψογη

φιλοξενία και την υπέροχη συνεργασία που

είχαµε αυτές τις µέρες στο Κάιρο.

Θα ήθελα λοιπόν να µεταφέρω στους

συµφοιτητές µου τις απόψεις ενός

ανθρώπου που έχει ασχοληθεί τόσο µε την

IVSA όσο και µε την Κτηνιατρική στη χώρα

του.

Πρώτα απ’ όλα τί σε οδήγησε να γίνεις

κτηνίατρος;

Βρέθηκα στην Κτηνιατρική τυχαία λόγω

βαθµολογίας, καθώς όπως γνωρίζεις το

εκπαιδευτικό σύστηµα εδώ είναι παρόµοιο µε

το δικό σας και η εισαγωγή σε κάποια Σχολή

εξαρτάται απο τις εγχώριες εξετάσεις στο

τέλος του σχολείου. Παρόλα αυτά, αν και δεν

ήταν η πρώτη µου επιλογή, είµαι πολύ

χαρούµενος.

Υπάρχει προπτυχιακή εξειδίκευση στη

Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστηµίου σας;

Όχι, µε το πτυχίο µας έχουµε το δικαίωµα να

ασχοληθούµε µε κάθε κλάδο την κτηνιατρικής

χωρίς να είναι υποχρεωτική η ειδίκευση.

Θεωρείς ότι θα ήταν χρήσιµο να ειδικευτείς

ή να κάνεις κάποιο µεταπτυχιακό κι αν ναι,

ποιά χώρα θα επέλεγες να το

πραγµατοποιήσεις;

∆εν ξέρω ακόµα, αλλά αν αποφάσιζα να

κάνω κάτι τέτοιο δεν θα ήθελα να φύγω από

την Αίγυπτο. Το πανεπιστήµιο στο Zagazig δεν

έχει τέτοια προγράµµατα οπότε µάλλον θα

πήγαινα στο Κάιρο.

Ç ðñüóöáôá åðáíáóõóôáèåßóá IVSA Thessaloniki ðñáãìáôïðïßçóå ôï ðñþôï ôçò

åêðáéäåõôéêü ôáîßäé óôçí Áßãõðôï. ÖïéôçôÝò áðü ôñåßò ÷þñåò (ÅëëÜäá, Ãáëëßá,

Óëïâåíßá) ìáæé ìå ôïõò äéïñãáíùôÝò Áéãýðôéïõò, ìÝëç ôçò áíôßóôïé÷çò IVSA Zagazig,

óõììåôåß÷áí óôéò åñãáóßåò ôïõ 2ïõ “Arabian Horse Workshop” 2010, ðïõ Ýëáâå

÷þñá óôï ÊÜéñï.

Ìå ôçí åõêáéñßá ôçò ðáñïõóßáò ìáò óôçí Áßãõðôï æçôÞóáìå áðü ôïí ðñüåäñï ôçò

IVSA Zagazig, Ahmed Hazem Kotp, íá ìáò ìéëÞóåé ãéá ôçí ïñãÜíùóç ôçò ÉVSA êáé

ãåíéêÜ ôçò ÊôçíéáôñéêÞò óôç ÷þñá ôïõ.

Ματίνα Γιαννικάκη

Οπότε να υποθέσω ότι τελειώνοντας τη

Σχολή, µάλλον θα ξεκινήσεις να

δουλεύεις αµέσως;

Ναι, θα ήθελα να ανοίξω κλινική, όπου τα

λεφτά είναι καλά, ή να δουλέψω για

κάποια φαρµακευτική εταιρεία.

Τί σε έκανε να ασχοληθείς µε την IVSA

και µάλιστα τόσο ενεργά, ώστε να

κατέχεις τη θέση του προέδρου;

Μου άρεσε η ιδέα του να γνωρίζεις

ανθρώπους από διαφορετικές χώρες,

αλλά κυρίως το είδα σαν ένα τρόπο για να

κινητοποιηθούµε στη σχολή µου µε

ποικίλες δραστηριότητες που θα

οφελήσουν κατά κύριο λόγο εµάς τους

φοιτητές και κατά δεύτερον, το επίπεδο

της σχολής.

Σε ευχαριστώ πολύ Ahmed. Ελπίζω να

πετύχετε τους στόχους σας και να

συνεχίσετε έτσι δυναµικά τη δράση σας .

Θα ήθελα σαν τελευταίο σχόλιο, τις

προτάσεις σου για την IVSA

Thessaloniki.

Και γω ευχαριστώ για τη συνεργασία σας

µαζί µας. Το µόνο που έχω να προτείνω

είναι να οργανώσετε πολλές

δραστηριότητες και ιδίως παγκόσµιου

χαρακτήρα ώστε να γίνετε γνωστοί και να

προσελκύσετε κι άλλους φοιτητές.

Άλλωστε η IVSA για αυτό το σκοπό έχει

δηµιουργηθει και για να υπάρχει,

απαιτείται οµαδική δουλειά και όχι

µεµονωµένα άτοµα.

Ìç óáò îåãåëÜåé ç ãëõêéÜ Þ ìÜëëïí áóôåßá åìöÜíéóçôïõ, ðñüêåéôáé ãéá Ýíáí ðñáãìáôéêÜ óáôáíéêü êáé êáôÜÜëëïõò áäßóôáêôï äïëïöüíï êáé ìÜëéóôá äåýôåñï óôçëßóôá ôùí ðéï äçëçôçñéùäþí æþùí óôïí ðëáíÞôç ìåôÜ ôï÷ñõóü âÜôñá÷ï. Ìßá ÉáðùíéêÞ Ýêöñáóç ëÝåé: “¼óïé ôñþíåóïýðá fugu åßíáé ÷áæïß áëëÜ åêåßíïé ðïõ äåí ôñþíå åßíáéåðßóçò ÷áæïß”. Ç áíèñþðéíç ðåñéÝñãåéá, ëïéðüí, ïäÞãçóåóå ôåñÜóôéá áýîçóç ôçò êáôáíÜëùóçò ôïõ ôüóï óôçíÉáðùíßá áëëÜ êáé óå ïëüêëçñï ôïí êüóìï.

Óôá éáðùíéêÜ ç ëÝîç fugu åßíáé ìßá ãåíéêÞ ïíïìáóßáãéá ôá øÜñéá ôçò ïéêïãÝíåéáò Tetraodontidae, ôçò êëÜóçòôùí Ïóôåú÷èýùí, ôçò ôÜîçò ôùí Tetraodontiformes .

Ç ïéêïãÝíåéá ðåñéëáìâÜíåé ðïëëÜ ãíùóôÜ åßäç, ãíùóôÜìå ôá ïíüìáôá: Pufferfish, Âalloonfish, Âlowfish,Bubblefish, Globefish, Swellfish, Toadfish, Toadies êáé ôïèáëÜóóéï squab. Ôï åðéóôçìïíéêü ôïõ åßäïõò ðïõ Ý÷åéâñåèåß óôçí ÅëëÜäá åßíáé lagocephalus sceleratus (ëáãïêÝöáëïò) . Åßíáé ìïñöïëïãéêÜ ðáñüìïéá ìå ôáporcupinefish , ðïõ Ý÷ïõí ìåãÜëá åîùôåñéêÜ áãêÜèéá.Ôïåðéóôçìïíéêü üíïìá áíáöÝñåôáé óôá ôÝóóåñá ìåãÜëáäüíôéá, ðïõ äçìéïõñãïýí ìéá Üíù êáé ìéá êÜôù ðëÜêá, ôáïðïßá ÷ñçóéìïðïéïýíôáé ãéá ôç óýíèëéøç ôïõ êåëýöïõòôùí êáñêéíïåéäþí êáé ìáëáêßùí ,ôçò ôñïöÞò ôïõò äçëáäÞ.

Ôï pufferfish åßíáé Ýíá áðü ôá ðéï åíäéáöÝñïíôá êáéáóõíÞèéóôá åßäç øáñéþí, ìå ðïëëÜ ìïíáäéêÜ÷áñáêôçñéóôéêÜ.

ÕðÜñ÷ïõí ðåñßðïõ 100 åßäç ôÝôïéùí øáñéþí, ôáðåñéóóüôåñá áðü ôá ïðïßá âñßóêïíôáé óôá ôñïðéêÜ êáéõðïôñïðéêÜ íåñÜ ôùí ùêåáíþí, ðïõ ðåñéëáìâÜíïõíêïñáëëéïãåíåßò õöÜëïõò óôïí Éíäéêü, ôïí Åéñçíéêü, êáéôïí Áôëáíôéêü Ùêåáíü, áëëÜ ìåñéêÜ åßäç æïõí óåõöÜëìõñá êáé áêüìç êáé óå ãëõêÜ íåñÜ Êõìáßíïíôáé óåìÝãåèïò áðü 2,5 åêáôïóôÜ ìÞêïõò (puffer-íÜíïé) Ýùò ôïípuffer- ãßãáíôá ôùí ãëõêþí íåñþí, ðïõ ìðïñåß íá öôÜóåéðåñéóóüôåñï áðü 61 åêáôïóôÜ. Åßíáé øÜñéá ÷ùñßò ëÝðéáêáé óõíÞèùò Ý÷ïõí ôñá÷ý Þ áêáíèùôü äÝñìá, ìå áãêÜèéáïñáôÜ ìüíï üôáí áéóèáíèïýí ôïí êßíäõíï. ¼ëá Ý÷ïõíôÝóóåñá äüíôéá ðïõ åßíáé óõãêåíôñùìÝíá êáé äßíïõí ôçíåíôýðùóç ñÜìöïõò. Ôá pufferfish åßíáé óå èÝóç íáêéíÞóïõí ôá ìÜôéá ôïõò ìå áíåîáñôçóßá. Áí êáé ôáðåñéóóüôåñá åßíáé ìïíüôïíá ÷ñùìáôéêÜ, ðïëëÜ Ý÷ïõíöùôåéíÜ ÷ñþìáôá êáé äéáêñéôéêÜ êáé äåí êÜíïõí êáìßáðñïóðÜèåéá íá êñõöôïýí áðü ôá áñðáêôéêÜ æþá! ÊÜðïéáöÝñïõí Ýíôïíá ó÷Ýäéá êáé ÷ñþìáôá ãéá íá äçëþíïõí ôçíôïîéêüôçôÜ ôïõò, åíþ Üëëá Ý÷ïõí ðéï óõãêñáôçìÝíï Þáéíéãìáôéêü ÷ñùìáôéóìü ãéá íá «äÝíïõí» ìå ôï ðåñéâÜëëïíôïõò.

Ç äéáôñïöÞ ôïõò ðåñéëáìâÜíåé êõñßùò áóðüíäõëá êáéÜëãç. ÌåãÜëá åßäç ìðïñïýí ìÝ÷ñé êáé íá ñáãßóïõí êáéíá áíïßîïõí þóôå öÜíå êõäþíéá, ìýäéá, êáé ïóôñáêïåéäÞ,ìå ôï óêëçñü ôïõò «ñÜìöïò». Ðéóôåýåôáé üôé ôá

äçëçôçñéþäç åßäç ãéá íá óõíèÝóïõí ôç èáíÜóéìç ôïîßíçôïõò ÷ñçóéìïðïéïýí ôá âáêôÞñéá áðü ôçí ôñïöÞ ôïõò.

Ïé åðéóôÞìïíåò ðéóôåýïõí üôé ôá pufferfish, áíÝðôõîáíôçí ðåñßöçìç éêáíüôçôá ôïõò íá … «öïõóêþíïõí» , ëüãùôçò áñãÞò êáé êÜðùò áäÝîéáò êïëýìâçóçò ôïõò ðïõ ôáêáèéóôÜ åõÜëùôá óôïõò èçñåõôÝò ôïõò. ÊéíïýíôáéóõíäõÜæïíôáò ôá èùñáêéêÜ, ôï ñá÷éáßï , ôï ðñùêôéêü êáéôá ïõñáßá ðôåñýãéá. Áõôü ôá êáèéóôÜ åîáéñåôéêÜ åõÝëéêôá,áëëÜ ðïëý áñãÜ êáé óõíåðþò, ó÷åôéêÜ åýêïëïõò óôü÷ïõòèÞñåõóçò. ¸íáò èçñåõôÞò, üìùò, ðïõ ðñïóðáèåß íáäáãêþóåé Ýíá pufferfish ðñéí äéïãêùèåß, óßãïõñá äå ôïÝ÷åé óêåöôåß êáé ðïëý êáëÜ. ÐïëëÜ ìÝñç ôïõ øáñéïý, üðùòôï äÝñìá, ïé ùïèÞêåò, ïé ìýåò êáé ôï Þðáñ, Ý÷ïõí Ýíáðïëý éó÷õñü êáé ðáñáëõôéêü äçëçôÞñéï ãíùóôü ùòôåôñïäïôïîßíç. Áíôß íá äéáöýãåé, ëïéðüí, ôï pufferfish÷ñçóéìïðïéåß ôï åëáóôéêü óôïìÜ÷é ôïõ êáé ôçí éêáíüôçôáôïõ íá êáôáðßíåé ðïëý ãñÞãïñá ìåãÜëåò ðïóüôçôåò íåñïý(áêüìá êáé áÝñá áí åßíáé áðáñáßôçôï) þóôå íá ìåôáôñáðåßóå ìéá ìåãÜëç «ìðÜëá» ðïëëÝò öïñÝò ìåãáëýôåñç ôïõêáíïíéêïý ìåãÝèïõò ôïõ, ðáñÜ ôï ãåãïíüò üôé óå áõôÞôçí êáôÜóôáóç, åßíáé óå èÝóç íá êïëõìðÞóåé ìå ìüëéòðåñßðïõ ìéóÞ áðü ôç óõíçèéóìÝíç ôá÷ýôçôÜ ôïõ. Åßíáé óåèÝóç íá ïëïêëçñþóåé áõôü ôï áðßóôåõôï êáôüñèùìá ÷Üñçóå Ýíá åßäïò óÜêïõ ðïõ óõíäÝåôáé ìå ôïí åíôåñéêü ôïõóùëÞíá. ×ñçóéìïðïéåß Ýíá åßäïò ìõúêÞò âáëâßäáò ãéá íá

êëåßóåé ôïí ïéóïöÜãï êáé ôï óôïìÜ÷é ôïõ, êáé óôç óõíÝ÷åéá÷ñçóéìïðïéåß åîåéäéêåõìÝíá ôá âñÜã÷éá ôïõ, ðïõóõìðåñéöÝñïíôáé óáí áíôëßá áíáññüöçóçò, ãéá íá ãåìßóåéôï óÜêï. Ùóôüóï, ðñïêåéìÝíïõ íá ìçí óêÜóåé, õðÜñ÷ïõíÝëåã÷ïé óôïõò ìõò ôïõ äÝñìáôüò ôïõ, ðïõ âïçèïýí óôçñýèìéóç ôçò åðÝêôáóçò. Ìüëéò ôï óþìá ôïõ åßíáé óåðëÞñç Ýêôáóç, ôá áñðáêôéêÜ äåí ìðïñïýí ïýôå íá ôïóõëëÜâïõí ïýôå íá ãáíôæþóïõí ôá äüíôéá ôïõò áðü ôïäÝñìá. ÐñÜãìáôé, äéáðéóôþèçêå üôé ôï áíèåêôéêü óþìáôïõ ðáñáìÝíåé áëþâçôï áêüìç êáé áöïý Ýíáò ÜíèñùðïòêáèÞóåé ðÜíù ôïõ. Öïõóêþíåé óõíÞèùò ôï óþìá ôïõ ìåíåñü, áíôß ôïõ áÝñá, êáèþò ìðïñåß íá áðïìáêñýíåé ôïíåñü ðéï åýêïëá. ÏñéóìÝíá åßäç Ý÷ïõí åðßóçò áãêÜèéáóôï äÝñìá ôïõò ãéá íá ãßíïõí ëéãüôåñï «åëêõóôéêÜ». ¼óïäåí íéþèïõí üôé áðåéëïýíôáé, ôá áãêÜèéá äåí åßíáé åìöáíÞ.Ùóôüóï, ôç óôéãìÞ ðïõ áíôéëáìâÜíïíôáé üôé Ýíá áñðáêôéêüæþï êáñáäïêåß, äéïãêþíïõí áìÝóùò ôï óþìá ôïõò êáéÝôóé ôá áãêÜèéá áíïñèþíïíôáé. Äåí åßíáé üëá ôá pufferfishêáô ‘áíÜãêçí äçëçôçñéþäç (ôï Takifugu oblongus , ãéáðáñÜäåéãìá, åßíáé Ýíá Fugu puffer ðïõ äåí åßíáéäçëçôçñéþäåò) êáé ôï åðßðåäï ôïîéíþí ðïéêßëëåé åõñÝùòáêüìá êáé óôá øÜñéá ðïõ åßíáé.

Ç ùïôïêßá óõìâáßíåé áöïý ôá áñóåíéêÜ ùèïýí áñãÜôá èçëõêÜ óôçí åðéöÜíåéá ôïõ íåñïý Þ æåõãáñþíïõí ìåèçëõêÜ ðïõ õðÜñ÷ïõí Þäç êïíôÜ. Ïé ëáãïêÝöáëïé ôùíõöÜëìõñùí íåñþí ìðïñåß íá áíáðáñá÷èïýí óåêïëðßóêïõò ìå ðáñüìïéï ôñüðï ìå ôá èáëÜóóéá åßäç Þìðïñïýí íá áíáðáñá÷èïýí ðáñüìïéá ìå ôá åßäç ôïõãëõêïý íåñïý, óå ðåñéðôþóåéò üðïõ Ý÷ïõí ìåôáêéíçèåßáñêåôÜ ìáêñéÜ áðü ôç èÜëáóóá. Ç áíáðáñáãùãÞ ôùíåéäþí ôïõ ãëõêïý íåñïý äéáöÝñåé. Ôá ìéêñïóêïðéêÜ puff-ers öëåñôÜñïõí, ìå ôá áñóåíéêÜ íá áêïëïõèïýí ôáèçëõêÜ, åíäå÷ïìÝíùò åðéäåéêíýïíôáò ôá ìïíáäéêÜ÷áñáêôçñéóôéêÜ ôïõò, ðïõ õðÜñ÷ïõí óå áõôÞí ôçíõðïïìÜäá ôïõ åßäïõò. Áöïý ôï èçëõêü áðïäå÷ôåß ôïáñóåíéêü, ôüôå èá ôï ïäçãÞóåé óå öõôÜ, âñýá Þ ÜëëçòìïñöÞò êÜëõøç, üðïõ ìðïñåß íá áðåëåõèåñþóåé áõãÜãéá ãïíéìïðïßçóç. Ôï áñóåíéêü ìðïñåß íá ôçí âïçèÞóåéêáé áõôü Ý÷åé ðáñáôçñçèåß óå áé÷ìáëùóßá êáèþò åßíáéêáé ôá ìüíá åßäç ðïõ Ý÷ïõí ãåííÞóåé óå áé÷ìáëùóßá. Ôï

Ô. Nigroviridis, ôï Green Spotted Puffer , Ý÷ïõí ðñüóöáôáãåííÞóåé ôå÷íçôÜ õðü óõíèÞêåò áé÷ìáëùóßáò êáé ïéðëçñïöïñßåò ãéá ôçí áíáðáñáãùãÞ ôïõò åßíáé ðïëýðåñéïñéóìÝíåò

ÐåñéÝñãùò, ôïêñÝáò ïñéóìÝíùípufferfish èåùñåßôáéëé÷ïõäéÜ. ÏíïìÜæåôáéFugu óôçí Éáðùíßá êáéBok óôçí ÊïñÝá, åßíáéåîáéñåôéêÜ áêñéâü êáéìáãåéñåýåôáé ìüíïáðü åêðáéäåõìÝíïõò,ìå åéäéêÞ Üäåéá óåöðïõ ãíùñßæïõí üôé ìßáêáêÞ ðåñéêïðÞóçìáßíåé ó÷åäüí âÝâáéï èÜíáôï ãéá Ýíáí ðåëÜôç. Óôçíðñáãìáôéêüôçôá, ðåñßðïõ 100 èÜíáôïé óõìâáßíïõí êÜèå÷ñüíï. Ðïëëïß óåö ðñïåôïéìÜæïõí ôï øÜñé ìå ôçí åêäïñÜôïõ åíþ åßíáé áêüìá æùíôáíü, ìéá ðñáêôéêÞ ðïõ ëÝãåôáéüôé áðïôñÝðåé ôçí åßóïäï ôùí ôïîéíþí óôá åäþäéìá ìÝñçôùí øáñéþí, êÜôé ðïõ äåí Ý÷åé áðïäåéêôåß, éäéáßôåñá áíëçöèåß õðüøç üôé áðïôåëåß ìßá ðáñáäïóéáêÞ ðñáêôéêÞ ãéáïñéóìÝíá ôñüöéìá ( ðïëëÜ áðü ôá ïðïßá äåí ðåñéÝ÷ïõíêáìßá ôïîßíç) .

Ç äçëçôçñßáóç áðü ëáãïêÝöáëï óõíÞèùò ðñïêáëåßôáéáðü ôçí êáôáíÜëùóç ôçò åóöáëìÝíá ðñïåôïéìáóìÝíçòóïýðáò ìå áõôü, chiri Fugu Þ ðåñéóôáóéáêÜ áðü íùðüêñÝáò ëáãïêÝöáëïõ, ôï sashimi Fugu. Åíþ ôï chiri Fuguåßíáé ðïëý ðéï ðéèáíü íá ðñïêáëÝóåé èÜíáôï, ôï sashimiFugu óõ÷íÜ ðñïêáëåß ìÝèç, æáëÜäá êáé ìïýäéáóìá ôùí÷åéëéþí, êáé ôñþãåôáé óõ÷íÜ ãéá ôï ëüãï áõôü. Çôåôñïäïôïîßíç íåêñþíåé ôç ãëþóóá êáé ôá ÷åßëç êáéðñïêáëåß æÜëç êáé åìåôü, áêïëïõèïýìåíç áðü ìïýäéáóìáóå üëï ôï óþìá, ôá÷õêáñäßá, ìåéùìÝíç áñôçñéáêÞ ðßåóçêáé ìõúêÞ ðáñÜëõóç . Ãéá ôïõò áíèñþðïõò, çôåôñïäïôïîßíç åßíáé èáíáôçöüñá, ìÝ÷ñé êáé 1.200 öïñÝòðéï äçëçôçñéþäçò áðü ôï õäñïêõÜíéï. ÕðÜñ÷åé áñêåôÞôïîßíç óå Ýíá ëáãïêÝöáëï þóôå íá óêïôþóåé 30åíÞëéêïõò áíèñþðïõò. Êáé äåí õðÜñ÷åé ãíùóôü áíôßäïôï.Ïé Üíèñùðïé ðïõ æïõí ðåñéóóüôåñï áðü 24 þñåòóõíÞèùò åðéâéþíïõí, áí êáé ßóùò ìåôÜ áðü Ýíá êþìáðïõ äéáñêåß áñêåôÝò çìÝñåò. Ìåñéêïß Üíèñùðïééó÷õñßæïíôáé üôé Ý÷ïõí ðáñáìåßíåé óå ðëÞñç óõíåßäçóçóå üëï ôï êþìá, êáé ìðïñïýí íá äéçãçèïýí ðïëëÝò öïñÝòôá ãåãïíüôá ðïõ óõíÝâçóáí åíþ èåùñïýíôáí áíáßóèçôïé.Ç ðáñÜëõóç ìåéþíåé ôéò áðáéôÞóåéò óå ïîõãüíï ôïõóþìáôïò äñáìáôéêÜ, áëëÜ åðåéäÞ ç ôïîßíç äåí äéáðåñíÜôïí áéìáôïåãêåöáëéêü öñáãìü, ç íåõñùíéêÞäñáóôçñéüôçôá óôïí åãêÝöáëï, ôá ìÜôéá êáé ôá áõôéÜðáñáìÝíåé ãåíéêÜ Üèéêôç. Ç èåñáðåßá åßíáé êõñßùòõðïóôçñéêôéêÞ ìå ÷ïñÞãçóç õãñþí êáé ïñþí, ðëýóçóôïìÜ÷ïõ êáé ÷ñÞóç åíåñãïý Üíèñáêá. ñåõíåò äåß÷íïõíüôé ïé áíôé÷ïëéíåóôåñÜóåò, üðùò ôï åäñïöþíéï, ìðïñåßíá åßíáé áðïôåëåóìáôéêÝò. Ç Saxitoxin, ç áéôßá ôçòðáñáëõôéêÞò äçëçôçñßáóçò áðü ïóôñáêïåéäÞ êáé ôçòêüêêéíçò ðáëßññïéáò ìðïñåß åðßóçò íá âñåèåß óåïñéóìÝíïõò ëáãïêÝöáëïõò. ÐåñéóôáôéêÜ ìå íåõñïëïãéêÜóõìðôþìáôá, üðùò ìïýäéáóìá êáé ìõñìÞãêéáóìá ôùí÷åéëéþí êáé ôïõ óôüìáôïò óõíÞèùò õðï÷ùñïýí óå ëßãåòþñåò Þ çìÝñåò, áí êáé üðïéïò åêôßèåôáé áðáéôåßôáé íáäéáóùëÞíùèåß ãéá 72 þñåò. Äåí ðéóôåýåôáé üôé ôápufferfish ðáñÜãïõí ôá ßäéá ôéò ôïîßíåò ôïõò, áöïý áõôÜðïõ äéáôçñoýíôáé óå äåîáìåíÝò Þ é÷èõïêáëëéÝñãåéåò åßíáéåíôåëþò áðáëëáãìÝíá áðü ôïîßíç. Ôï ãáóôñéêüðåñéå÷üìåíï ôùí ïóôñáêïåéäþí-èÞñáìÜôùí ðéóôåýåôáéüôé öÝñåé ôéò ôïîßíåò Þ ôïõò ðñïäñüìïõò ôïõò, ôá ïðïßááðïèçêåýïíôáé óôá üñãáíá ôùí áëëéåõôþí ôïõò.

Óôï Voodoo , ç ôåôñïäïôïîßíç ðñÝðåé íá åßíáé ìÝñïòôïõ ìßãìáôïò ðïõ äßíåôáé óôï èýìá ãéá íá ãßíåé… « æüìðé», ðéèáíüôáôá åðåéäÞ ç ðáñÜëõóç êáé ç øåõäïêùìáôþäçòêáôÜóôáóç ðñïóïìïéÜæïõí óôçí «ðáñáäïóéáêÞ» åìöÜíéóçôùí æüìðé.

Áí êáé ôï puffer åßíáé Ýíá äçëçôçñéþäåò øÜñé, åßíáéÝíá äçìïöéëÝò øÜñé åíõäñåßïõ óå üëï ôïí êüóìï. Ãé’ áõôü,ëïéðüí, êáëýôåñá èá Þôáí íá ðåñéïñéóôïýìå óôçíáóöÜëåéá ôïõ åíõäñåßïõ ðáñÜ íá ðÜñïõìå ôï ñßóêï åíüòãåýìáôïò ðïõ ìðïñåß íá áðïâåß êáé ôï ôåëåõôáßï ìáò!

Âéêôùñßá ÔóáñÞ

FUGU, ï . . . ëáãïêÝöáëïòFUGU, ï . . . ëáãïêÝöáëïò

Αποτελεί χρόνια ή οξεία νόσο του κεντρικούνευρικού συστήµατος (Κ.Ν.Σ.) των µηρυκαστικώνκαι ειδικά του προβάτου. Η νόσος φαίνεται ναείναι διαδεδοµένη σε όλο τον κόσµο, αλλάεκδηλώνεται περισσότερο στα εύκρατα κλίµατα.Είναι παρασιτικής αιτιολογίας. Η θνησιµότητακυµαίνεται συνήθως στο 8% αλλά µπορεί ναφτάσει και το 80% σε ζώα πάχυνσης σε πολύµολυσµένες περιοχές.

Η νόσος προκαλείται από τον Coenuruscerebrealis που είναι προνυµφική µορφή τηςταινίας Multiceps multiceps. Ο Coenuruscerebrealis είναι διαφανής κύστη διαµέτρου 5εκ., στην εσωτερική επιφάνεια της οποίας είναικολληµένες σε οµάδες µέχρι και 700σκωληκοκεφαλές.

Παρασιτεί, µε την ενήλικη µορφή του, τολεπτό έντερο του σκύλου και άλλων συγγενώνάγριων σαρκοφάγων θηλαστικών και µε τηνπρονυµφική του, το Κ.Ν.Σ. κυρίως τωνµηρυκαστικών και σπάνια άλλων χορτοφάγωνζώων, του χοίρου και του ανθρώπου.

Η µόλυνση τόσο των ενδιάµεσων όσο και τωντελικών γίνεται από το πεπτικό σύστηµα, ηωρίµανση του κοίνουρου µπορεί να διαρκέσει 2έως 6 µήνες, κατά άλλους έως 8 µήνες.

Η διαφορική διάγνωση θα πρέπει ναπεριλαµβάνει νόσους του νευρικού συστήµατοςµε παρόµοια κλινική εκδήλωση, χρόνιας ήοξείας διαδροµής. Επίσης, ο χρόνος εµφάνισηςτης νόσου έχει σηµασία. Για τον κοίνουρο(χρόνια µορφή) η πιο συνηθισµένη ηλικία είναι6-18 µηνών, χωρίς ωστόσο να αποκλείονται καιµεγαλύτερες ηλικίες. Στα ζώα µερικώνεβδοµάδων εκδηλώνεται µόνο η οξείακοινούρωση. Έτσι, στην διαφορική διάγνωσηπεριλαµβάνονται νόσοι όπως η λιστερίωση, ηvisna, η scrapie, η εγκεφαλική νέκρωση, ταεγκεφαλικά αποστήµατα. Η διάγνωση γίνεταιδια αποκλεισµού.

Η κοινουρίαση εκδηλώνεται µε χρόνια η οξείαµορφή που προκαλούνται όµως από έναδιαφορετικό µηχανισµό δράσης του παρασίτου.

Στη χρόνια µορφή έχουµε ανάπτυξη τηνκύστης και τα συµπτώµατα είναι αυτά µιαςχωροκατακτητικής αλλοίωσης στον εγκέφαλο(Εικ.1). Ποικίλουν, είναι µη ειδικά αλλά ανάλογαµε την περιοχή που προσβάλλεται. Η

συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικώναφορά την προσβολή ενός εγκεφαλικούηµισφαιρίου. Σε µερικές περιπτώσεις µπορεί ναυπάρξει προσβολή περισσότερων σηµείων.Λόγω του διαστήµατος που απαιτείται για τηνωρίµανση του κοίνουρου τα συµπτώµατα είναιαναµενόµενα σε ηλικίες άνω των 6 µηνών.

Αντίθετα, τα συµπτώµατα της οξείαςκοινούρωσης είναι ορατά µερικές µέρες µετάτην προσβολή. Είναι αποτέλεσµα της µαζικήςεισόδου προνυµφών στον εγκέφαλο µεεπακόλουθο την οξεία µηνιγγοεγκεφαλίτιδα.Εµφανίζεται σε περιπτώσεις που το περιβάλλονείναι έντονα µολυσµένο µε προνυµφικέςµορφές του παρασίτου.

Στη χρόνια µορφή, µερικά από τα συµπτώµαταπου παρατηρούνται είναι η αταξία, ηετρόπλευρη ή αµφοτερόπλευρη απώλεια τηςόρασης, οι κυκλικές κινήσεις, ο οπισθότονος, ηυποµετρία και ο εξόφθαλµος. Στην οξεία µορφήµπορεί να παρατηρηθεί πυρετός, νωθρότητα,σπασµοί και θάνατος.

Η διάγνωση τίθεται µε βάση το ιστορικό, τασυµπτώµατα και την απόκλιση άλλωννοσηµάτων. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται µε τηνανεύρεση της κύστης κατά την χειρουργικήεπέµβαση ή την νεκροτοµή. Ακόµα, µπορούν νασυµβάλουν εξελιγµένες απεικονιστικές µέθοδοι(Εικ.2) όπως το υπερηχογράφηµα (B-mode) καιη MRI, ωστόσο απέχουν πολύ από τηνκαθηµερινή κλινική πράξη στην χώρα µας.

Για την οξεία κοινούρωση δεν υπάρχειθεραπεία, συνήθης κατάληξη είναι ο θάνατοςεντός λίγων ηµερών εκτός εάν υπάρξειαυτοΐαση.

Στην χρόνια µορφή και χωρίς θεραπεία τα ζώακαταλήγουν µέσα σε µερικούς µήνες. Ηχειρουργική αφαίρεση του παρασίτου έχει, υπόπροϋποθέσεις, ικανοποιητικά ποσοστάεπιβίωσης, ωστόσο λόγω του σχετικά υψηλούκόστος και των πολλές φορές αµφίβολωναποτελεσµάτων οι παραγωγοί συχνά προτιµούντην αξιοποίηση του ζώου και µάλιστα πριν τηνυποβάθµιση του σφάγιου. Το ποσοστό επιτυχίαςκυµαίνεται περίπου στο 90%. Ακόµα, µεγάληςσηµασίας είναι η ακριβής ανεύρεση της θέσηςτης κύστης καθώς και ο αριθµός τους (µονήρεις> 90%). Θα πρέπει όµως να τονιστεί πως τα

νευρικά κύτταρα δεν πολλαπλασιάζονται, έτσι,η νέκρωση τους δεν οδηγεί σε αναγέννηση όταναρθεί το υποκείµενο αίτιο. Για τον λόγο αυτό,όταν έχει εξελιχθεί η νόσος (π.χ. αδυναµίαανέγερσης του ζώου) δεν αναλαµβάνεταιεύκολα θεραπεία.

Το σηµείο τοµής βασίζεται στα νευρολογικάσυµπτώµατα, σηµαντικής σηµασίας ότανανιχνεύεται είναι η µαλάκυνση των οστών τουκρανίου. Η ανάρρωση του ζώου ύστερα από µιαεπιτυχηµένη επέµβαση είναι ταχεία. Η νευρικήλειτουργία επανέρχεται σε µια εβδοµάδα.

Στα πρόβατα, ο κοίνουρος έχει τροπισµό σταεγκεφαλικά ηµισφαίρια σε αντίθεση µε ταβοοειδή που όπως φαίνεται έχει τροπισµό στιςπλάγιες κοιλίες. Ωστόσο, έχει περιγραφείπεριστατικό στην Ελλάδα όπου η κύστηεντοπίστηκε στις παρεγκεφαλίδα θηλυκούβοοειδούς, Simental x Swiss, ηλικίας 7 µηνών.Τα συνοδά συµπτώµατα ήταν η αταξία και ηαπροθυµία µετακίνησης.

Τα επίσηµα αναφερθέντα περιστατικάπροσβολής βοοειδών στην Ελλάδα αλλά και σεπολλές χώρες του εξωτερικού είναι ελάχιστα.Στην ίδια βοοτροφική µονάδα µε τοπροαναφερθέν περιστατικό, 18 µήνες πριν είχαναναφερθεί άλλα δύο περιστατικά. Μαζί µε ταβοοειδή και οι αίγες δεν δείχνουν µεγάληευαισθησία στην νόσο. Πιθανή αιτία είναι οδιαφορετικός τρόπος βόσκησης από ταπρόβατα.

Όσον αφορά τα πρόβατα, ένα ενδιαφέρονπεριστατικό αφορούσε δύο αρνιά ηλικίας 6-7εβδοµάδων τα οποία εκδήλωναν νευρολογικάπροβλήµατα από τις πρώτες 7 µέρες της ζωήςτους. Πραγµατοποιήθηκε ευθανασία και στηννεκροτοµή βρέθηκαν προνύµφες τουπαρασίτου. Όµως, στην καλλιέργεια αίµατοςβρέθηκε ο Streptococcus Dysgalactiae. Και σταδύο αρνιά επίσης παρατηρήθηκεµηνιγγοεγκεφαλίτιδα. Με βάση το γεγονός ότιυπήρχαν λίγες προνύµφες και ότι οι αλλοιώσειςαπείχαν από τις προνύµφες, η πιθανότητα τηςοξείας κοινούρωσης θεωρήθηκε µικρή.Εικάζεται πως τα νευρολογικά συµπτώµατα ήταναποτέλεσµα της δράσης του µικροβίου το οποίοπαρέκαµψε τον αιµατοεγκεφαλικό φραγµό µετην βοήθεια της µετανάστευσης των

Γράφει ο Μάριος Παπαθανασίου

1. Εκµαγεία των κοίνουρων

στον εγκέφαλο µικρού

µηρυκαστικού

2. Αξονική τοµογραφία,

1: κύστη κοίνουρου,

2: διεύρυνση της περιοχής

- δεν αντιστοιχεί σε κύστη.

1. 2.

Στοιχεία εκτροφής

Εκτροφή 280 προβάτων φυλής Χίου, εντατικού τύπου. Η διατροφή τους

περιλαµβάνει φύραµα εµπορίου, ενσίρωµα καλαµποκιού και τριφύλλι. Οι

εµβολιασµοί και αποπαρασιτισµοί είναι πλήρεις και διενεργούνται σύµφωνα

µε το πρόγραµµα της εκτροφής.

Ιστορικό

Κάποια από τα ζώα παρουσίασαν, πριν από περίπου 3 εβδοµάδες,

κατακόρυφη πτώση γαλακτοπαραγωγής και κατάπτωση. Κατά τον παραγωγό

υπάρχει µια γενικότερη πτώση των αποδόσεων του κοπαδιού, ενώ στο διάστηµα

αυτό έχασε 5 ζώα µε την ίδια συµπτωµατολογία. Το πρόβληµα αφορά σε όλες

τις ηλικίες.

Κατά την κλινική εξέταση 2 ζώων που προσκοµίστηκαν διαπιστώθηκε έντονη

κατάπτωση, ικτερικοί βλεννογόνοι καθώς και αιµατουρία, χωρίς πυρετό.

∆ιάγνωση

Πάρθηκαν αίµα και από τα δύο ζώα για τη διεξαγωγή περισσότερο ειδικών

εξετάσεων. Στην αιµατολογική εξέταση διαπιστώθηκε πολύ χαµηλή τιµή του

αιµατοκρίτη, της αιµοσφαιρίνης και του αριθµού των ερυθρών αιµοσφαιρίων.

προνυµφών. Ακόµα, θα µπορούσαν τα ίδια ταπαράσιτα να λειτούργησαν σαν φορείς τουµικροβίου.

Σε ένα άλλο νεαρό κριάρι αναφέρθηκεπαροξυστική διαταραχή της συµπεριφοράς.Αρχικά, κατακλίνονταν σε πλάγια θέση καιεκδήλωνε λήθαργο. Με την παρέλευση 5-10λεπτών ξεκινούσε να περιστρέφει το κεφάλι τουγια 1 µε 2 λεπτά. Στην συνέχεια έκανεπροσπάθειες να σηκωθεί αλλά τελικάξανακατακλίνονταν για άλλη 1 ώρα περίπου.Στην συνέχεια, το ζώο σηκωνόταν και για 2 ώρεςβρισκόταν σε καταστολή πριν επανέλθειπλήρως. Η συχνότητα εκδήλωσης τωνπεριστατικών αυτών αυξάνονταν µε τον χρόνοκαι µάλιστα προς το τέλος η συνολική διάρκειαέφτανε τις 5 ώρες. Με την νεκροτοµήεπιβεβαιώθηκε η προσβολή από κοίνουρο.

Στόχος της πρόληψης του κοίνουρου αποτελείη διακοπή του βιολογικού κύκλου του παρασίτουσε κάποιο στάδιο πριν την κατανάλωση τωνπρονυµφών από τα µηρυκαστικά.

Έτσι, θα πρέπει να δίνεται προσοχή ώστε νααποµακρύνονται τα πτώµατα των ζώων ώστε ναµην καταναλώνονται µολυσµένα τµήµατα τουςαπό τους σκύλους την περιοχής, να χορηγείταιστους σκύλους της µονάδας προληπτικήαντιπαρασιτική αγωγή (π.χ. πραζικουαντέλη)ανά τακτά χρονικά διαστήµατα, και νααποµακρύνονται τα περιττώµατα των σκύλων

από τους χώρους της µονάδας. Επίσης, δεν θαπρέπει να βόσκουν τα ζώα σε λειµώνες µεαυξηµένο κίνδυνο µόλυνσης όπωςσκουπιδότοποι ή περιοχές µε µεγάλο πληθυσµόσκύλων. ∆υστυχώς, φαίνεται πως οι κτηνοτρόφοιτης χώρας µας δεν λαµβάνουν σοβαρά υπόψητα παραπάνω µέτρα.

Όσον αφορά τα επιδηµιολογικά δεδοµένα,για την χώρα µας αυτά είναι αρκετάπεριορισµένα. Σε µελέτη 74 ποίµνιων από τηνπεριοχή της Θεσσαλίας βρέθηκαν συνολικά 57µολυσµένα πρόβατα που άνηκαν σε 15 ποίµνια.Με βάση τα παραπάνω το 20% των ποιµνίωνήταν µολυσµένο και υπήρχαν κατά µέσο όρο3,8% κρούσµατα σε κάθε ένα από αυτά. Η µέσηηλικία µόλυνσης ήταν 11-12 µήνες. Ενδιαφέρονπροκαλεί το γεγονός ότι η µονόπλευρη απώλειαόρασης ήταν πολύ συχνότερη στα νεαρά(31,5%) από οτι στα ενήλικα πρόβατα (4,5%).Επιπλέον, βρέθηκε πως το υψόµετρο δενεπηρεάζει την µόλυνση.

Η κοινούρωση αποτελεί µια αρκετά σηµαντικήνόσο του νευρικού συστήµατος των νεαρώνπροβάτων της χώρας µας, τα απαραίτητα µέτραπρόληψης φαίνονται επαρκή για την µείωση τηςµόλυνσης του περιβάλλοντος. Ωστόσο, δενεφαρµόζονται ευρέως στην χώρα µας. Στοµέλλον, µε την ευρεία ενηµέρωση τωνκτηνοτρόφων ενδεχοµένως τα κρούσµατα ναµειωθούν περισσότερο.

Βιβλιογραφία

1. Cerebellar dysfantion in a calf with

chronic coenurosis, N. D. Giadinis et al.

2. Coenurosis in a beef cattle herd in

Greece, N.D. Giadinis et al.

3. Epidemiological survey of cestode-larvae

disease in greek sheep flocks, G.

Christodoulopoulos et al.

4. Κτηνιατρική παρασιτολογία, Ι.Θ.

Θεοδωρίδης

5. Ovine coenurosis, Caroline N. Hahn et al.

6. Sheep Medicine, P. R. Scott

7. Surgical trεatment of coenurosis in

sheep, A. Komnenou et al.

8. Surgical treatment of coenurosis in

sheep: a retrospective study and follow up

of 1130 cases, A. Komnenou

9. Two rare clinical manifestations of

coenurosis in sheep, G. Christodoulopoulos

Προσέγγιση περιστατικούεκτροφής µικρών µηρυκαστικών

Γράφει η Βενετία Βενέτη

Στις βιοχηµικές παραµέτρους παρατηρήθηκε ιδιαίτερα

αυξηµένη η τιµή του ΒUN, της AST και της ολικής

χολερυθρίνης.

Έγιναν επιχρίσµατα αίµατος για ανεύρεση Βabesia spp.

∆είγµα αίµατος στάλθηκε για καλλιέργεια για τον

αποκλεισµό της Leptospira spp., ενώ τέλος το αίµα

εξετάστηκε και για τον αποκλεισµό της αναπλάσµωσης. Όλα

τα παραπάνω ήταν αρνητικά.

Κατά τη νεκροτοµική εξέταση των ζώων διαπιστώθηκε

έντονη ικτερική χροιά όλου του πτώµατος και γαστρίτιδα

µε διαβρώσεις και εξελκώσεις στο βλεννογόνο του

ηνύστρου. Ακόµη οι νεφροί ήταν εξοιδηµένοι, µεταλλικού

χρώµατος και το ήπαρ έντονα διογκωµένο, εύθρυπτο και

κιτρινωπό. Πάρθηκε κοµµάτι ήπατος και στάλθηκε σε ειδικό

εργαστήριο για τον προσδιορισµό των επιπέδων του χαλκού.

Τα αποτελέσµατα ήταν πάνω από 1000 ppm ξ.ο.

Τέλος εξετάστηκε το φύραµα εµπορίου που

χρησιµοποιούσε ο παραγωγός και διαπιστώθηκαν υψηλές

συγκεντρώσεις χαλκού για το συγκεκριµένο είδος ζώου.

Οι τελευταίες εξετάσεις έθεσαν και τη διάγνωση του

νοσήµατος που ήταν φυσικά ΧΑΛΚΩΣΗ.

Θεραπεία

Στον παραγωγό προτάθηκε να αλλάξει άµεσα το φύραµα

που χρησιµοποιεί µε κάποιο άλλο, που να µην περιέχει

καθόλου χαλκό ή να το δηµιουργεί ο ίδιος. Ακόµη

συστήθηκε για τα κρούσµατα χάλκωσης που έχει στο κοπάδι

1g θειϊκού νατρίου και 0,5g µολυβδαινικού αµµωνίου

διαλυµένα σε νερό, από το στόµα 1 φορά τη µέρα για 1

περίπου µήνα.

επιπλοκών. Η θέση εµβολής εξαρτάται από τοµέγεθος του θρόµβου. Επειδή όµως οι θρόµβοιπου δηµιουργούνται στον αριστερό κόλπο είναισυνήθως ευµεγέθεις, η συχνότερη θέσηέµφραξης είναι η αορτή ή οι κύριεςδιακλαδώσεις της, µε αποτέλεσµα τη µείωση τηςροή του αίµατος στα οπίσθια άκρα (90% τωνπεριπτώσεων) και σπανιότερα το δεξιό πρόσθιοάκρο και η ουρά. Εάν ο θρόµβος κατασκηνώσειστην τριχοτόµηση της αορτής, τότεεπηρεάζονται και τα δύο οπίσθια άκρα. Εάνόµως είναι µικρότερος σε µέγεθος, τότε είναιδυνατό να επηρεάσει την ροή του αίµατος σεένα µόνο άκρο. Οι περισσότερες γάτεςεµφανίζουν αιφνίδια χωλότητα, πάρεση ήπαράλυση των οπίσθιων άκρων ή του πρόσθιουδεξιού άκρου (Εικ. 1). Συνήθως ο πρόσθιοςκνηµιαίος και ο γαστροκνήµιος µυςακινητοποιούνται 10 µε 12 ώρες µετά τηνεµβολή. Στα προσβληµένα άκρα παρατηρείταιέντονο µυϊκό άλγος, ενώ στην ψηλάφηση είναιψυχρά και κυανωτικά και ο σφυγµός είναιασθενής ως ανύπαρκτος στη µηριαία αρτηρία.Τα πελµατικά φύµατα είναι ωχρά ή κυανωτικά,ανάλογα µε το βαθµό ισχαιµίας (Εικ. 2). Σχεδόνόλες οι γάτες µε ΑΘΕ εµφανίζουν έντονο πόνο,γεγονός που αποδεικνύεται από την αγωνιώδηέκφραση, την ταχύπνοια, το κύλισµα στοέδαφος και το έντονο νιαούρισµα.

Στη διεθνή βιβλιογραφία η κλινική αυτήεικόνα χαρακτηρίζεται από τα “πέντε Ps”:Pulselessness (απουσία σφυγµού), Pain(πόνος), Pallor (ωχρότητα), Paresis (πάρεση),Poikilothermia (ποικιλοθερµία).

∆ιάγνωση

Οι πρώτες υποψίες για ΑΘΕ θα βασιστούν στηχαρακτηριστική κλινική εικόνα των “πέντε Ps”.Παρόλα αυτά η απουσία σφυγµού στα παράλυταάκρα µιας γάτας δεν είναι παθογνωµονικό τηςΑΘΕ. Σε πολλές γάτες, είναι αδύνατη ηψηλάφηση του σφυγµού είτε λόγωπαχυσαρκίας, είτε µη συνεργάσιµης γάτας.Επιπλέον, εξαιτίας του ότι στις περισσότερεςγάτες µε ΑΘΕ συνυπάρχει και καρδιακή νόσος,ακροαστικά ευρήµατα από την καρδιά όπως οκαλπαστικός ρυθµός ή οι διάφορες αρρυθµίεςενδέχεται να συµβάλουν διαγνωστικά.

Συχνό ακτινολογικό εύρηµα είναι ηκαρδιοµεγαλία, ενώ στουπερηχοκαρδιοµυογράφηµα παρατηρείταιέντονη διόγκωση του αριστερού κόλπου καιυπερηχοϊκή µάζα (smoke) στον αριστερό κόλποή κοιλία (Εικ. 3). Η αδυναµία ανίχνευσης τηςροής του αίµατος στα προσβληµένα άκρα µε τηµέθοδο Doppler είναι ισχυρά διαγνωστική τηςθροµβοεµβολής. Επικουρικά, η παρουσίαταχυκαρδίας, οι εκτακτοσυστολές και οιδιάφορες αρρυθµίες θα ενισχύσουν τηδιάγνωση.

Στα εργαστηριακά ευρήµαταπεριλαµβάνονται κυρίως η αύξηση τηςδραστηριότητας των µυϊκών ενζύµων εξαιτίαςτης ισχαιµίας των µυϊκών µαζών. Έχουναναφερθεί επίσης αύξηση στην ασπαρταµικήςαµινοτρανσφεράσης (AST), και του ουρεϊκούαζώτου (BUN). Άλλες εξετάσεις ρουτίνας, όπωςπ.χ. για την υπερπηκτικότητα δεν είναι τόσοαξιόπιστες. Η εξέταση για τα D-διµερή δεν είναι

Εννοιολογική Εισαγωγή

Ως θρόµβωση (thrombosis) ορίζεται ο τοπικόςσχηµατισµός πήγµατος αίµατος µέσα σε ένααγγείο (αρτηρία ή φλέβα). Εµβολή (emboliza-tion) είναι η αιφνίδια έµφραξη µιας αρτηρίαςπου συµβαίνει όταν κάποιο οργανοποιηµένουλικό µεταφέρεται από ένα σηµείο σε ένα άλλοµε τη κυκλοφορία του αίµατος. Θροµβοεµβολή(Thromboembolism) παρατηρείται όταν οθρόµβος αποκολλάται από το σηµείοσχηµατισµού του και µεταφέρεται µε το αίµα σεκάποια άλλη περιοχή. Στην αρτηριακήθροµβοεµβολή ο θρόµβος µεταφέρεται από τοσηµείο σχηµατισµού του στην αριστερή καρδιά,στα ακροτελεύτια σηµεία µιας αρτηρίας τηςµεγάλης κυκλοφορίας του αίµατος.

Επιδηµιολογικά Στοιχεία

Η Αρτηριακή Θροµβοεµβολή (ΑΘΕ, ArterialThromboembolism–ATE), είναι συχνή επιπλοκήστη γάτα, κυρίως σε µυοκαρδιοπάθειες (90%των περιστατικών), αλλά και σε άλλες παθήσειςόπως ο υπερθυρεοειδισµός (5%) και τανεοπλάσµατα. ΑΘΕ στη γάτα συχνότεραεµφανίζεται όταν δηµιουργείται θρόµβος στοναριστερό κόλπο ο οποίος αποκολλάται από τοσηµείο δηµιουργίας του και λειτουργεί σανέµβολο σε αποµακρυσµένα σηµεία. Τα σηµείαεµβολής ποικίλουν, αλλά συχνότερα ο θρόµβοςπαρατηρείται στην τριχοτόµηση της αορτής (dis-tal aortic trifurcation – “saddle thrombus”) µεαποτέλεσµα την αιφνίδια έµφραξη τηςκυκλοφορίας του αίµατος στα οπίσθια άκρα καιτην ισχαιµία στις µεγάλες µυϊκές µάζες.Σπανιότερα, η εµβολή αφορά στις µεσεντέριες,τη µηριαία, τη βραχιόνια ή άλλες αρτηρίες ωςαποτέλεσµα τη συστηµατική θροµβοεµβολή(“showers”).

Μια πρόσφατη έρευνα σε 127 γάτες (Smithet al., 1992-2001) έδειξε ότι πρόκειται για µιασυχνή αιτία προσκόµισης του ζώου στις κλινικές,σε ποσοστό 0.57% ή µια γάτα ανά 175. Τοµεγαλύτερο ποσοστό (67%) αφορούσεαρσενικούς γάτους, γεγονός που πιθανώςυποδηλώνει προδιάθεση για ανάπτυξηυπερτροφικής µυοκαρδιοπάθειας στουςτελευταίους. Αν και το εύρος ηλικίας ήτανµεγάλο (8.6 ± 4.2 χρόνια), οι περισσότερεςγάτες ήταν µεσήλικες. Παρόλο που στηνπλειοψηφία τους οι γάτες δεν ήτανκαθαρόαιµες (81%), µεγαλύτερη συχνότηταεµφάνισης της νόσου στις καθαρόαιµες φυλέςπαρατηρήθηκε σε αυτές της Αβυσσινίας καιΒιρµανίας.

Παθοφυσιολογία

Η υπόθεση ότι η αριστερή καρδιά είναι η πηγήτου εµβόλου ενισχύεται από την παρατήρησηότι στο 21% των γατών µε υπερτροφικήµυοκαρδιοπάθεια, κατά την νεκροψία ή κατά τουπερηχοκαρδιογράφηµα, παρατηρούνταιθρόµβοι στον αριστερό κόλπο. Ο µηχανισµόςδηµιουργίας του ενδοκάρδιου θρόµβου είναιακόµη άγνωστος. Παρόλα αυτά τρεις κυρίωςπαράγοντες εµφανίζονται σταθερά σεσηµαντικό βαθµό στις γάτες µεµυοκαρδιοπάθεια και θεωρούνται υπεύθυνοιγια τη θρόµβωση, και είναι γνωστοί και ωςτριάδα του Virchow (Virchow’s triad). Αυτοί οιπαράγοντες είναι (1) η αλλοίωση/απογύµνωσητου αγγειακού τοιχώµατος και µάλιστα τουενδοθηλίου-ενδοκαρδίου, (2) η διαταραχή τηςροής του αίµατος και (3) η αλλοίωση στησύσταση και εποµένως στη πηκτικότητα τουαίµατος. Μεταβολές σε οποιονδήποτε ή καιστους τρείς από αυτούς παράγοντες, µπορεί ναείναι καθοριστικές στη δηµιουργία ΑΘΕ στηγάτα.

Κλινική εικόνα

Η κλινική εικόνα της ΑΘΕ εξαρτάται από τηντοποθεσία, της έκταση και τη διάρκεια τηςεµβολής των αρτηριών, την παράπλευρηκυκλοφορία αλλά και τη σοβαρότητα των

ÁñôçñéáêÞ ÈñïìâïåìâïëÞ óôç ãÜôá

2-D ECHO. ∆εξιά παραστερνική εγκάρσια λήψηστο ύψος των µεγάλων αγγείων. ∆ιακρίνεταιέντονη διόγκωση του αριστερού κόλπου καιυπερηχοϊκή µάζα (θρόµβος) µέσα στον αριστερόκόλπο (βέλος). Ao, Αορτή; LA,Αρ. κόλπος; RV,∆εξ. κοιλία.

Γάτα µε θροµβοεµβολή της αορτής. Πάρεσηκυρίως του αριστερού άκρου καθώς το δεξί είχεελαφρά καλύτερη κινητικότητα.

Σύγκριση του πρόσθιου (αριστερά) και τουοπίσθιου (δεξιά) πελµατικού φύµατος σε γάταµε ΑΘΕ στο ύψος της τριχοτόµησης της αορτής.Η κυάνωση του οπίσθιου πελµατικού φύµατοςοφείλεται στην έµφραξη της ροής του αίµατοςστο οπίσθιο άκρο.

Ευαγγέλου Γιώργος

Στοιχεία του ζώου

Ζει µαζί µε άλλο ένα σκύλο, ακαθόριστης φυλής, υγιή, στην αυλή τουσπιτιού. Είναι πλήρως εµβολιασµένος και αποπαρασιτίζεται περιστασιακά για

ενδοπαράσιτα και εξωπαράσιτα. ∆εν είναι στειρωµένος. Τρέφεται µεβιοµηχανοποιηµένη ξηρή τροφή για σκύλους. Στο νοσολογικό ιστορικό δεν

αναφέρεται τίποτε το αξιοσηµείωτο.

ΙστορικόΟ ιδιοκτήτης αναφέρει ότι τους τελευταίους 2 µήνες ενώ ο σκύλος τρώει,

παρουσιάζει απώλεια βάρους. Επιπλέον εµφανίζει δερµατικές αλλοιώσεις καιοφθαλµικό έκκριµα. Περιστασιακά παρατηρούνται επεισόδια διάρροιας. Ηγενική κατάσταση του ζώου επιδεινώνεται σταδιακά. ∆εν έγινε κάποιαθεραπεία, ούτε αναφέρεται στο ιστορικό η πρόσφατη λήψη φαρµάκων γιαάλλη αιτία.

Κλινική εξέταση

Κατά την κλινική εξέταση του ζώου διαπιστώθηκαν τα ακόλουθα:•Κακή θρεπτική κατάσταση

•Θερµοκρασία 39.7°C•Ωχρότητα ορατών βλεννογόνων

Κυνηγετικός σκύλος Griffon, θηλυκός, ηλικίας 3ετών προσκοµίστηκε µε αδιαθεσία, απώλεια

βάρους και δερµατικές αλλοιώσεις.

•∆ιόγκωση των υπογνάθιων και ιγνυακώνλεµφογαγγλίων

•∆ερµατικές αλλοιώσεις: αποφολιδωτική δερµατίτιδα,που εντοπιζόταν κυρίως στα πτερύγια των αυτιών, τηνκεφαλή και τα άκρα, υπερκεράτωση των πελµατικώνφυµάτων και του ακρορινίου, ονυχογρύπωση

•Περιοφθαλµική αλωπεκία, άφθονο βλεννώδεςοφθαλµικό έκκριµα, επιπεφυκίτιδα και βλεφαρίτιδα

•∆εν υπήρχαν παθολογικά ευρήµατα από τηνψηλάφηση της κοιλίας

Εργαστηριακές εξετάσεις

Στην αιµατολογική εξέταση βρέθηκαν:•Λευκά αιµοσφαίρια: 11,51 (6-17) x103/µL

•Ερυθρά αιµοσφαίρια: 5,2 (5,5-8,5) x106/µL•Αιµοσφαιρίνη: 11,4 (12,0-18,0) g/dL

•Αιµατοκρίτης: 33,2 (37,1-55,0) %•Αιµοπετάλια: 306 (200-500) x103/µL

Από τις βιοχηµικές εξετάσεις αξίζει να αναφερθεί ηαύξηση των ολικών πρωτεϊνών (8,4 g/dL), ενώ οι

λευκωµατίνες ήταν 3,3 g/dL (2,9-4 g/dL). Οι υπόλοιπεςβιοχηµικές παράµετροι που εξετάστηκαν ήταν µέσα στα

φυσιολογικά όρια.

Άλλες εξετάσειςΈγιναν ξέσµατα από τις δερµατικές αλλοιώσεις, στα

οποία δεν βρέθηκαν παράσιτα του δέρµατος

∆ιάγνωση: Λεϊσµανίωση

ειδική και ενδέχεται να είναι θετική και σε άλλεςπαθήσεις.

Στη διαφορική διάγνωση περιλαµβάνονται τανοσήµατα του νωτιαίου µυελού (νεοπλασίες,λέµφωµα, εµβολή, τραύµα, ξένο σώµα), οιπεριφερικές νευροπάθειες (διαβητικήνευροπάθεια) και οι οξείες ενδοκρανιακέςδιαταραχές (εµβολή, τραυµατισµός,καταπληξία, τοξίκωση).

Θεραπεία

Γενικά δεν υπάρχει αιτιολογική θεραπεία γιατην ΑΘΕ στη γάτα. Πρωταρχικό µέληµα σε οξείεςκαταστάσεις ΑΘΕ είναι η υποστηρικτικήθεραπεία του ζώου. Η ηρέµηση, η αναλγησία καιη θρεπτική υποστήριξη είναι οι κύριοιθεραπευτικοί άξονες στην αρχή της κρίσης.Επίσης σε γάτες µε συνυπάρχουσα συµφορητικήκαρδιακή ανεπάρκεια πρέπει να χορηγείταιυποστηρικτικά οξυγόνο, αγγειοδιασταλτικά καιδιουρητικά. Θροµβολυτικοί παράγοντες όπως οt-PA ή η στρεπτοκινάση έχουν ουδέτερη έωςαρνητική επίδραση στην επιβίωση και ως εκτούτου δεν προτείνονται. Γενικά, η θεραπείααποβλέπει στη αποτροπή δηµιουργίαςπεραιτέρω θρόµβων παρά στην λύση των ήδηυπαρχόντων.

Ένα κοινώς αποδεκτό θεραπευτικό σχήµαπεριλαµβάνει τα εξής: Βουτορφανόλη,βουπρενορφίνη ή µορφίνη για αναλγησία,οξυγονοθεραπεία και φουροσεµίδη για τις

γάτες µε ΣΚΑ, ηπαρίνη και κλοπιδογρέλη για τηναντιµετώπιση δηµιουργίας καινούργιωνθρόµβων και ρινοοισοφαγικός καθετήρας γιαθρεπτική υποστήριξη εάν χρειάζεται. Μετά τιςπρώτες 1-3 ηµέρες ακολουθείται ηπιότερηθεραπεία. Εάν η κατάσταση της γάταςσταθεροποιηθεί, η θεραπεία συνεχίζεται στοσπίτι. Καθώς αυξάνεται η όρεξη της γάτας,µπορεί να χορηγηθεί και ασπιρίνη για τηναποφυγή δηµιουργίας καινούργιων θρόµβων.Αφού περάσουν 2-3 εβδοµάδες, το ασθενές ζώοεπανεξετάζεται για την αποτίµηση τηςλειτουργικότητας των άκρων.

Πρόληψη

Η προληπτική θεραπεία κατά της δηµιουργίαςή της επανεµφάνισης αρτηριακήςθροµβοεµβολής είναι κυρίως αποτέλεσµαχρόνιας εµπειρίας κτηνιάτρων και δε στηρίζεταισε κλινικές µελέτες. ∆εν υπάρχει κάποιααξιόλογη µέθοδος που να καθορίζει ποιες γάτεςµε υπερτροφική καρδιοµυοπάθεια είναι σευψηλότερο κίνδυνο να εµφανίσουν αρτηριακήθροµβοεµβολή. Παρόλα αυτά, µεγαλύτεροκίνδυνο εµφανίζουν οι καρδιοπαθείς γάτες πουέχουν πάρει κορτικοστεροειδή ή είναι υπόαναισθησία. Αξιοσηµείωτο είναι το γεγονός ότιτο 25–75% των γατών που εµφάνισε στοπαρελθόν ΑΘΕ, πρόκειται να επανεµφανίσειθροµβοεµβολικό επεισόδιο στο µέλλον.

Τα φάρµακα που προτείνονται από τη διεθνή

βιβλιογραφία για τη θροµβοπροφύλαξηπεριλαµβάνουν: ασπιρίνη (συνίσταται σε γάτεςµε υψηλό κίνδυνο δηµιουργίας ήεπανεµφάνισης ΑΘΕ), κλοπιδογρέλη (αν και έχειχρησιµοποιηθεί κυρίως στην ανθρώπινη ιατρική,µπορεί να χρησιµοποιηθεί εξίσου και στη γάταµε αρκετά καλά αντιαιµοπεταλιακάαποτελέσµατα), βαρφαρίνη (εµποδίζει τησύνθεση παραγόντων πήξης και εποµένωςµπορεί να χρησιµοποιηθεί στη µακροχρόνιαθεραπεία αποφυγής επανεµφάνισηςθροµβοεµβολικών επεισοδίων) και τέλοςηπαρίνη (δεν προτείνεται ιδιαίτερα).

Πρόγνωση

Η πρόγνωση είναι σε γενικές γραµµέςδυσµενής εξαιτίας της υποκείµενηςκαρδιοπάθειας και όχι τόσο επειδή είναιδύσκολη η θεραπευτική αντιµετώπιση της ΑΘΕ.Επιπλέον, σηµαντικό και συχνό πρόβληµα είναιη επανεµφάνιση θροµβοεµβολικού επεισοδίουπου συνήθως είναι και θανατηφόρο. Για το λόγοαυτό είναι αναγκαίες περισσότερες µελέτεςπροκειµένου να καθιερωθούν ασφαλέστερες,αποτελεσµατικότερες και περισσότεροπρακτικές µεθοδοι θροµβοπροφύλαξης σεγάτες υψηλού κινδύνου.

Λέγεται ότι τα δελφίνια είναι τα εξυπνότερα ζώα µετά τονάνθρωπο, κάτι άλλωστε που έχει αποδειχθεί µέσωµαγνητικών τοµογραφιών του εγκεφάλου τους. Πρόσφατα,µάλιστα, επιστήµονες πρότειναν το χαρακτηρισµό τους ως«µη ανθρώπινα άτοµα», υποδηλώνοντας ότι ενώ δεν ανήκουνστο ανθρώπινο είδος, µοιράζονται µε αυτό ικανότητες πουτα καθιστούν πολύ ανώτερα από άλλα νοήµονα ζώα. Με άλλαλογια τα δελφίνια είναι έξυπνα, κοινωνικά, περίεργα καιθαρραλέα.

Στις ελληνικές θάλασσες απαντώνται 9 είδη δελφινιών αποτα 40 που υπάρχουν. Από αυτά τα πιο συνηθισµένα είναιτέσσερα: το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), τοζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba), το κοινό (Delphinusdelphis), και το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus). ΤοΖωνοδέλφινο είναι το είδος του δελφινιού που απαντάταισυχνότερα στις ελληνικές θάλασσες, προτιµά τα µεγάλα βάθηγι’ αυτό δε θα το συναντήσουµε κοντά στις ακτές .Απο τηνάλλη το Ρινοδέλφινο είναι το πιο παράκτιο είδος καισυναντάται σε κοπάδια 4 έως 10 ατόµων. Το Κοινό δελφίνι,τις τελευταίες δεκαετίες, έχει αρχίσει να γίνεται σπάνιο στηΜεσόγειο και στο Ιόνιο ζουν περίπου 200 έως 300 άτοµα,ενώ στο βόρειο Αιγαίο υπάρχουν περισσότερα. Τέλος, τοΣταχτοδέλφινο είναι πολυ χαρακτηριστικό καθώς δεν έχεικαθόλου ρύγχος και το θολωτό του µέτωπο αρχίζει κάθεταπάνω από τοστόµα. Είναι καθαρά πελαγικό δελφίνι καισυνήθως βρίσκεται σε βάθη που ξεπερνούν τα 300 µε 500µέτρα. Τα κοπάδια του, των 10 έως 20 ατόµων,παρατηρούνται συχνότερα στη Χαλκιδική, την ανατολική καινότια Πελοπόννησο,. Έντονο χαρακτηριστικό του είναι οιάσπρες “γρατσουνιές” στο πάνω µέρος του σώµατός του.Γενικά το δελφίνι εξωτερικά έχει χρώµα µπλε σκούρο στηράχη και λευκό στην κοιλιά και µπορεί να φθάσει σε µήκοςτα 2 µέτρα . Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι το ρύγχος του,που σχηµατίζει ένα πραγµατικό ράµφος και αποτελείται απόδύο σιαγόνες µε 100 περίπου κωνικά δόντια. Ανάµεσά τουςυπάρχουν κενά, ώστε να προσαρµόζονται τα δόντια της κάτωγνάθου. ∆ιαθέτει ένα σταθεροποιητικό ραχιαίο πτερύγιο,όπως οι καρχαρίες. Τα θωρακικά πτερύγια βοηθούν στηνκολύµβηση ενώ το πτερύγιο της ουράς είναι οριζόντιο καικινείται προς τα πάνω και προς τα κάτω και χρησιµοποιείταιγια ώθηση. Ο εγκέφαλος του ζώου είναι ιδιαίτεραανεπτυγµένος: σε βάρος είναι ελαφρά µεγαλύτερος από τουανθρώπου, ενώ η αναλογία όγκου του εγκεφάλου προς βάροςείναι η µεγαλύτερη ανάµεσα στα θηλαστικά µετά από αυτήτου ανθρώπου και της φάλαινας. Τα δελφίνια δεν έχουντρίχωµα, σε αντίθεση µε τα υπόλοιπα θηλαστικά.Οι σκελετοίτων σύγχρονων δελφινιών περιλαµβάνουν δύο µικράκυλινδρικά οστά λεκάνης, τα οποία πιστεύεται ότι αποτελούνυπολείµµατα από τα πόδια που άλλοτε είχαν,ενώ ο σκελετόςτων µπροστινών πτερυγίων χωρίζεται σε δάκτυλα, όπως καιτων υπόλοιπων θηλαστικών.

Τα δελφίνια βλέπουν πολύ καλά τόσο µέσα όσο και έξωαπό το νερό, ενώ η ακοή τους είναι ανώτερη από αυτήν τουανθρώπου. Αν και έχουν από ένα µικρό αυτί σε κάθε πλευράτου κεφαλιού τους, πιστεύεται ότι η ακοή µέσα στο νερόγίνεται µε τη µετάδοση των ηχητικών κυµάτων από την κάτωσιαγόνα στο µέσο ους. Η ακοή τους χρησιµοποιείται και σανσύστηµα ηχοεντοπισµού που τα βοηθά να προσανατολίζονταικαι να κινούνται. Πιστεύεται ότι σε αυτό βοηθά η διάταξητων δοντιών τους, που συλλέγουν σαν κεραίες τους ήχουςκαι βοηθούν στον καθορισµό της θέσης τωναντικειµένων.Εκπέµπουν ήχους είτε υψηλής είτε χαµηλήςσυχνότητας ανάλογα την φυλή όµως όταν δύο δελφίνια απόδιαφορετικά είδη συναντηθούν, επιχειρούν να βρουν µια

Γράφει η Μιχαηλίδου Μαργαρίτα

κοινή γλώσσα για να «συνοµιλήσουν». Η αφή τους είναι επίσης αρκετά καλή, ενώ στερούνταιοσφρητικών νεύρων και για το λόγο αυτό πιστεύεται ότι απουσιάζει σε αυτά η αίσθηση τηςόσφρησης. Ωστόσο, διαθέτουν γεύση και µπορούν να προτιµούν συγκεκριµένα είδη ψαριώνκαι έτσι τρέφεται µε Κεφαλόποδα, µαλακόστρακα και µε µικρά ψάρια.Χρησιµοποιούνυπέρηχους για ηχοεντοπισµό και η αναπνοή του γίνεται µε πνεύµονες Επιθετικότηταεκδηλώνεται κυρίως µεταξύ των αρσενικών δελφινιών λόγω διαφωνιών µεταξύ συντρόφωνή ανταγωνισµό για κάποιο θηλυκό. Έχει παρατηρηθεί πως ο χαµένος µιας διαµάχης µπορείνα φύγει σε εξορία, αφήνοντας την οµάδα στην οποία ανήκε. Τα αρσενικά ρινοδέλφινα είναιεπίσης γνωστό πως σκοτώνουν τα µικρά τους.

Μετά την ηλικία των πέντε ετών είναι ικανά προς αναπαραγωγή και κάθε δύο µε τρία χρόνια.Η συνουσία στα δελφίνια γίνεται κοιλιά µε κοιλιά και σε πολλά είδη γίνονται µεγάλα σε

διάρκεια προκαταρκτικά παιχνίδια. Η περίοδος κύησης του θηλυκού ποικίλλει από είδος σεείδος, από 11 ως και 17 µήνες. Το θηλυκό γεννά ένα νεογνό µε µήκος γύρω στα 60 εκατοστά,το οποίο κολυµπά αµέσως και δύο εβδοµάδες ακολουθεί τη µητέρα του. Η περίοδος θηλασµούδιαρκεί τουλάχιστον έξι µήνες ,το γάλα εκτοξεύεται κατευθείαν στο στόµα του νεογνού αποτους µαστούς που βρίσκονται κοντά στους βούβουνες.

Η ηλικία στην οποία φτάνουν σε σεξουαλική ωρίµανση επίσης διαφέρει ανάλογα µε τοείδος. Τα αναπαραγωγικά τους όργανα βρίσκονται στο κάτω µέρος του σώµατος. Τα αρσενικάέχουν δύο οπές, µία που κρύβει το πέος και µία πίσω για τον πρωκτό. Τα θηλυκά έχουν µίαγενετική οπή, που στεγάζει τον κόλπο και τον πρωκτό. Σε καθεµιά πλευρά της γενετικήςοπής των θηλυκών βρίσκεται και ένας γαλακτοφόρος αδένας.

Είναι ζώα κοινωνικά, ζουν κατά οµάδες και τους αρέσει πολύ το παιχνίδι.Γίνεται εύκολαφίλος µε τον άνθρωπο και σπάνια θα του επιτεθεί. Όµως, έχει εχθρούς και κυριότερος είναιο άνθρωπος ,κυρίως µε την αιχµαλωσία .Η αιχµαλωσία αποτελεί φοβερό πλήγµα για έναδελφίνι, σωµατικά και ψυχολογικά. Έχουν αναφερθεί πάρα πολλές περιπτώσειςαιχµαλωτισµένων δελφινιών που µόλις τα έβαλαν σε δεξαµενές, σκοτώθηκαν, κολυµπώνταςµε όλη τους τη δύναµη και χτυπώντας στους τοίχους της δεξαµενής. Σε κάθε περίπτωση ήτανακατόρθωτο για τους ανθρώπους να τα συγκρατήσουν και να τα ηρεµήσουν. Υπάρχουν, όµως,και δελφίνια που προσαρµόζονται πιο εύκολα. Όταν, όµως, δεν έχουν συντροφιά, είναιδυστυχισµένα. Πέφτουν σε λήθαργο και παραµένουν αδρανή. Αλλά µόλις βρουν σύντροφο(ένα άλλο δελφίνι ή έναν άνθρωπο), ξαναπηδούν στη ζωή.

Πρώτες Βοήθειες (Σε τραυµατισµένο ή άρρωστο κήτος)1. Αποµακρύνετε τους περίεργους & ζητήστε βοήθεια µόνο από ένα άτοµο το στρες µπορεί

να αποβεί θανατηφόρο. Πλησιάστε προσεκτικά το ζώο .Τα δελφίνια κάνουν απότοµεςκινήσεις. Βεβαιωθείτε ότι το δελφίνι αναπνέει. Ο φυσητήρας (ρουθούνι) στην κορυφή τουκεφαλιού του ανοιγοκλείνει. ΠΡΟΣΟΧΗ: Ποτέ νερό, άµµο ή οτιδήποτε άλλο µέσα στο ρουθούνι.

2. Μην οδηγείτε το ζώο στα βαθιά σε καµία περίπτωση. Κρατήστε το στα ρηχά µε το σώµατου να κάθεται µε την κοιλιά, απαλά σε αµµώδη βυθό ή βάλτε από κάτω κάτι µαλακό ώστε ναµην ξύνεται στις πέτρες. Το ρουθούνι πάντα έξω από το νερό και το ζώο πάντα µπρούµυτα(ποτέ πλάγια ή ανάσκελα).

3. ∆ιατηρείστε τα µέρη του σώµατος που είναι εκτεθειµένα στον αέρα υγρά και δροσεράµε θαλασσινό νερό. Προστατέψτε το δέρµα του. Αλείψτε ολόκληρο το σώµα του µε βαζελίνη(εκτός από τα µάτια και την περιοχή γύρω από το ρουθούνι). Σκεπάστε το σώµα µε βρεγµένοανοιχτόχρωµο και µαλακό ύφασµα, αφήνοντας πάντα ελεύθερα ΟΛΑ τα πτερύγια, το ρουθούνικαι τα µάτια. Σε δυνατή ηλιοφάνεια δηµιουργήστε σκιά στο σηµείο που βρίσκεται.

4. Μην το µετακινείτε χωρίς λόγο. Ποτέ δεν το κυλάµε. Ποτέ δεν το σύρουµε από ταµπροστινά πτερύγια, ούτε χρησιµοποιούµε σχοινιά, δίχτυα, ξύλα, γάντζους, κ.λ.π. Ποτέ δενπιέζουµε το δέρµα γιατί τραυµατίζεται πολύ εύκολα και αν είναι εύκολο φτιάχνουµε πρόχειροφορείο µε µαλακό ύφασµα.

5. Ειδοποιείστε ειδικό κτηνίατρο ή άτοµο εξειδικευµένο στη διάσωση κητωδών.

•ZEI 40 XÑONIA!•ÊÏÉÌÁÔÁÉ ÁÐÏ ÔÏ ÅÍÁ ÇÌÉÓÖÁÉÑÉÏ ÔÏÕ

•ÅÃÊÅÖÁËÏÕ ÙÓÔÅ ÍÁ ÁÍÁÐÍÅÅÉ ÊÁÉ ÍÁ•ÁÉÓÈÁÍÅÔÅ ÔÏÕÓ ÊÉÍÄÕÍÏÕÓ ÃÕÑÙ ÔÏÕ!

•Åêôüò áðü ôïí Üíèñùðï, ôá äåëößíéá åßíáé ôáìüíá èçëáóôéêÜ ðïõ ðáñïõóéÜæïõí ìéá öõóéêÞìïñöÞ äéáâÞôç ôýðïõ 2. Ç áíáêÜëõøç áõôÞáíáìÝíåôáé íá ñßîåé öùò êáé íá áíïßîåé ôïíäñüìï ãéá ôç èåñáðåßá ìéáò áóèÝíåéáò ðïõåõèýíåôáé ãéá Ýíáí óôïõò åßêïóé èáíÜôïõò.

Ôï Þîåñåò üôé...

Η IVSA Θεσσαλονίκης επέστρεψε δυναµικά τη

χρονιά που µας πέρασε, διοργανώνοντας µια

διήµερη εκδροµή στη χιονισµένη Φλώρινα, στα δύο

καταφύγια του Αρκτούρου και στις µοναδικές

Πρέσπες, στις 6 και 7 Μαρτίου του 2010! Παρά το

φορτωµένο πρόγραµµα της σχόλης, η IVSA τα

κατάφερε και γέµισε ένα ολόκληρο λεωφορείο µε

κτηνιάτρους και φίλους από όλα σχεδόν τα έτη.

Ανάµεσα τους και αρκετοί πρωτοετείς, µαζί τους

και εγώ, οι οποίοι δεν είχαµε µπει ακόµη στα βαθιά

νερά της σχολής και δε γνωρίζαµε τα περισσότερα

από τα υπόλοιπα µέλη της εκδροµής. Πώς πήγε

όµως αυτή η εκδροµή;

Ηµέρα, ώρα και τόπος συνάντησης… “alaεργαστήριο ζωοτεχνίας”. Ω ναι, καλά µαντέψατε,αναχώρηση στις 7:30 π.µ. του Σαββάτου, 6Μαρτίου, στην είσοδο της σχολής επί της Αγίου∆ηµητρίου. Μαθηµένο όµως το βουνό στα χιόνια.Όλοι ήµασταν εκεί στη ώρα µας µε τις βαλίτσες µαςκαι περιµέναµε να µπούµε στο λεωφορείο. Οιετοιµασίες του ταξιδιού δεν άργησαν νατελειώσουν και στις 8:00 ξεκινήσαµε! Όλοικάθονταν στις θέσεις τους, τουλάχιστον στην αρχή.Τα µεγάλα έτη µπροστά ενώ τα µικρά πίσω, µε τουςπρωτοετείς να κάθονται στη γαλαρία! Τολεωφορείο ήταν αρκετά θορυβώδες από την αρχήέως το τέλος της εκδροµής καθώς όλοι µιλούσαµε,συµπεριλαµβανοµένου και του οδηγού ο οποίοςείχε να µοιραστεί τα αστεία που ήξερε. Βέβαιαµόνο όσοι κάθονταν µπροστά µπορούσαν ναακούσουν τα αστεία. Αυτό δεν µας πείραξε όµωςεµάς τους πίσω. Αφού γνωριστήκαµε µε το δεύτεροέτος µέσω κοινού γνωστού, αρχίσαµε να µιλάµε.

Πριν να το καταλάβουµε φτάσαµε στην πρώτηστάση της εκδροµής που ήταν σε ένα καφέ-ζαχαροπλαστείο στη Βέροια. Φυσικά και τοτιµήσαµε καθώς αγοράσαµε γλυκά, καφέ,τυρόπιτες κλπ κλπ. Μετά το µισάωρο συνεχίσαµεµε προορισµό το περιβαλλοντικό κέντρο τουΑρκτούρου στον Νυµφαίο. Όταν φτάσαµε εκεί, τοχιόνι αλλά δυστυχώς και το κρύο, έκαναν τηνεµφάνιση τους. Το πρώτο ανέβασε τη διάθεσηόλων, αλλά το δεύτερο έκανε πολλούς ναπαγώσουν, µαζί και έναν κρυουλιάρη φίλο µου

(ονόµατα δε λέµε, οικογένειες δε θίγουµε). Εµ,αυτά παθαίνεις όταν δεν παίρνεις µαζί σου ζεστάρούχα. Τέλος πάντων, στο περιβαλλοντικό κέντροτου Αρκτούρου παρακολουθήσαµε µια ενηµέρωσηγια το πρόγραµµα του Αρκτούρου όσων αφορά τηναρκούδα και µάθαµε περισσότερα πράγµατα γιααυτό το µεγάλο θηλαστικό. Η ξεναγός που µαςέκανε την παρουσίαση προκάλεσε πολύ γέλιο σεόλους εξαιτίας του τρόπου που έκανε τηνπαρουσίαση καθώς έµοιαζε µε…. ηχογραφηµένηκασέτα ή µήπως µε αφηγητή της ΕΡΤ σεντοκιµαντέρ??(!). Ευτυχώς που δε µας είδε καιάκουσε να γελάµε(αν και …δεν είµαστε σίγουροιγι’αυτό)! Έπειτα παρακολουθήσαµε έναενδιαφέρον ντοκιµαντέρ για τη δράση και τις

Κική Τσικαλά

εγκαταστάσεις του Αρκτούρου και µετά µαςανακοίνωσαν ότι δε θα µπορέσουµε να δούµε τιςαρκούδες γιατί είχαν πέσει σε χειµέριο ύπνο. Αυτόπροκάλεσε µια µικρή δυσαρέσκεια στην οµάδα.Αφού βγάλαµε µερικές φωτογραφίες καιεπισκεφτήκαµε το µαγαζί µε τα αναµνηστικά τουΑρκτούρου, το οποίο επίσης τιµήσαµε,αναχωρήσαµε για το καταφύγιο του λύκου στονΑετό.

Στο καταφύγιο του λύκου η τύχη ήταν µε τοµέρος µας, αυτή τη φορά! Αφού φτάσαµε καιχωθήκαµε όλη στο µικρό κέντρο ενηµέρωσηςκοινού για τον λύκο, περιµέναµε λίγο για νααρχίσει η ξενάγηση (είχαµε φτάσει νωρίτεραεξαιτίας της ακύρωσης της επίσκεψης στοκαταφύγιο της αρκούδας). Στην αρχήµας είπαν κάποια πράγµατα για τον λύκοαλλά και τον στόχο του Αρκτούρου γύρωαπό αυτόν και έπειτα κατευθυνθήκαµεπρος τον περιφραγµένο χώρο που ζουνοι λύκοι. Μας είπαν εξαρχής ότι σπάνιακατεβαίνουν οι λύκοι στο σηµείο όπουήµασταν εµείς. Να όµως που εκεί είχαµετην τύχη µε το µέρος µας και είδαµελύκους! Ήταν από µακριά, αλλά και πάλιείναι κάτι! Βγάλαµε πολλέςφωτογραφίες τους λύκους (οιπερισσότερες µαζί µε την περίφραξηφυσικά), αλλά και τους ελληνικούςποιµενικούς που είχε το κέντρο (οιοποίοι δεν έπαψαν στιγµή ναγαβγίζουν). Βγήκαµε κι εµείς µια ωραίααναµνηστική οµαδική φωτογραφία καιφύγαµε από το κέντρο για να πάµε ναξεκουραστούµε (ναι, πως) στοξενοδοχείο µας, στην Φλώρινα.

Στην Φλώρινα φτάσαµε µεσηµέριπρος απόγευµα. Η πόλη ήταν καλυµµένη από έναστρώµα άσπρου αφράτου χιονιού και υποσχότανπολλά… Το λεωφορείο µας άφησε στο ξενοδοχείοκαι αφού τακτοποιήσαµε τα πράγµατά µας σταδωµάτια, βγήκαµε στην πόλη για να βρούµε µιαταβέρνα να φάµε. Αν και ξεκινήσαµε ξεχωριστά,οι παρέες, στο τέλος καταλήξαµε σχεδόν όλοι µαζίστην ίδια ταβέρνα! Συναντήσαµε τουςδευτεροετείς σε ένα µεγάλο τραπέζι να τρώνε ήδηκαι κάτσαµε µαζί τους να φάµε. Το γεγονός ότιπαραγγείλαµε ρετσίνα εξηγεί ό,τι επακολούθησε

στη συνέχεια (ευτυχώς δε µέθυσε κανείς).Η διάθεση ήταν αρκετά ψηλά και η οικειότητα όλοκαι αυξανόταν. Αφού τελειώσαµε µε το φαγητόαρχίσαµε να κατευθυνόµαστε µε εύθυµη διάθεσηπρος το ξενοδοχείο. Στα µισά, αποφασίσαµε ναπάρουµε γλύκα για να φάµε (ό,τι του φανεί τουλολοστεφανή) και χωριστήκαµε. Άλλοι πήγαν στοξενοδοχείο, άλλοι τους περίµεναν, άλλοι πήγαν γιαγλυκά, µε λίγα λόγια ένας ψιλοχαµός. Η δική µουοµάδα αφού έπαιξε χιονοπόλεµο και επισκέφτηκεένα ζαχαροπλαστείο (όπου έγινε πάλι έναςψιλοχαµός, καθώς υπήρχαν πολλές προτάσεις)κατευθύνθηκε προς το ξενοδοχείο. Εκείσυναντήθηκαν όλες οι οµάδες, δευτεροετείς καιπρωτοετείς, στο σαλονάκι στον όροφο πουµέναµε. Εκείνο το απόγευµα ήταν επικό. Γέλιοάπειρο και εκκωφαντική φασαρία. Τρέλα στηνατµόσφαιρα. Από εκεί και έπειτα (κράτησε γιααρκετό καιρό µετά την εκδροµή) λέγαµε στονΘανάση (από το πρώτο έτος) ‘Χρόνια Πολλά’ καιτου τραγουδούσαµε το γνωστό τραγουδάκι κάθετρεις και λίγο. Όχι, δεν είχε γενέθλια. Και επειδήείχαµε εορτάζοντα, έπρεπε να έχουµε και κάτι νακερνάµε, πώς να το κάνουµε. Κάποια κορίτσια απότο δεύτερο έτος είχαν αγοράσει από έναζαχαροπλαστείο, ‘Βασίλης από το 1980’ έγγραφεστο κουτί (προσοχή, το όνοµα έχει σηµασία!)κουλουράκια, εκτός από τα άλλα γλυκά, τα οποίακαι τελικά κερνούσαµε. Τα κουλουράκια, ή µάλλοντα βουτήµατα, όπως τα λέγαµε, είχαν και κάποιαιστορία. Ήταν, λοιπόν, από τη γιαγιά της Βάσιας

(από το δεύτερο έτος) η οποία γιαγιά είναι από τονΠειραιά, µπορεί να είναι και τραβέλι (στο κουτί δεγράφει Βασίλης; ) και είναι από το 1980 ειδικά γιατον Θανάση ο οποίος έχει τα γενέθλιά του. Πώςβγήκε όλο αυτό; ∆ε θυµάµαι!! (χαχα) Έτσι λοιπόν,σε όποιον περνούσε από το διάδροµο (τηςεκδροµής ή όχι) τον κερνούσαµε λέγοντας ότι οΘανάσης έχει γενέθλια και σας κερνά βουτήµατατα οποία κλπ κλπ. Ω ναι, το κάναµε και αυτό! Ηπλάκα είναι ότι πολλούς τους κάναµε να τοπιστέψουν!!

Το βράδυ δεν άργησε να έρθει, το οποίο ήτανελεύθερο! Βγήκαµε, λοιπόν, βόλτα στη Φλώρινακαι κάτσαµε σε ένα club της Φλώρινας, πάλι η ίδιαπαρέα. Κάποιοι από τα µεγαλύτερα έτη ήταν στοίδιο club και άλλοι κάθισαν αλλού ή στοξενοδοχείο. Χορέψαµε, µιλήσαµε, ήπιαµε καιπεράσαµε καλά. Όταν γυρίσαµε στο ξενοδοχείο,η βραδιά συνεχίστηκε µε παιχνίδι στα δωµάτια,χαρτιά αλλά και αλκοόλ. Κάποια ‘βαφτίστηκε’ εκεί,αλλά αυτά δεν τα λέµε! Φασαρία και χαµός µέχρινωρίς το πρωί, όχι πολύ νωρίς όµως για ναµπορέσουµε να ξυπνήσουµε το πρωί. Πρωινό στις8 µέχρι τις 9 της Κυριακή 7 Μαρτίου, (ποιοςξυπνάει; ). Ευτυχώς µπορέσαµε να ξυπνήσουµε καινα φάµε λίγο πριν µαζέψουν το πρωινό. Έπειταέπρεπε να ετοιµάσουµε τις βαλίτσες γιατί θα

φεύγαµε από το ξενοδοχείο για να πάµε στοχιονοδροµικό κέντρο της Βίγλας και µετάεπιστροφή.

Αφού ετοιµαστήκαµε (και µπορέσαµεταυτόχρονα να ξυπνήσουµε) ξεκινήσαµε! Στηδιαδροµή σκεφτόµασταν και συζητούσαµε τι θακάναµε, αν θα κάναµε σκι, snowmobil καιγενικότερα, τι θα κάναµε. Τελικά καταλήξαµε στοσαλέ του κέντρου γιατί το κρύο ήταν τσουχτερό

και επειδή κανείς δεν ήθελε σκι αλλάαποφασίσαµε πως θα βγαίναµε για έναχιονοπόλεµο. Κάποιοι βέβαια ενδιάµεσααποφάσισαν να ανέβουν την πλαγιά µετο τελεφερίκ. Πολλοί βέβαια από ταµεγάλα έτη έκαναν σκι και snowmobil,δε ρώτησα όµως πως πήγε… τουλάχιστονγια το πρώτο. Εµείς πάντως δευτεροετείςκαι πρωτοετείς παίζαµε χαρτιά στα ζεστά(κυρίως το παιχνίδι ‘νύχτα στο Παλέρµο’)Μετά βγήκαµε και παίξαµε ένανχιονοπόλεµο. Χιόνι να εκσφενδονίζεταιδίπλα σου, πάνω σου, µέσα στηνµπλούζα σου. Φωνές ‘Όχι άλλο, ‘Γιατίεµένα’. Ήταν πόλεµος στον οποίο πήρεµέρος και ένας σκύλος ενός ανθρώπουπου είχε ένα τροχόσπιτο εκεί!! ! Ότανηρέµισαν τα πνεύµατα κάναµε ένανχιονάνθρωπο, ο οποίος µας βγήκε λίγοκοντός και βγήκαµε φωτογραφίες µαζίτου. Επίσης κάναµε και αγγελάκια στοχιόνι. Και πάλι χιόνι παντού.

Κατά το µεσηµεράκι φύγαµε µε προορισµό τιςΠρέσπες, την τελευταία στάση του ταξιδιού. Εκείφάγαµε σε µια ψαροταβέρνα , η παρέα τωνδευτεροετών και πρωτοετών (οι άλλοι έφαγαν σεµια άλλη ταβέρνα) και κάναµε µια βόλτα στιςΠρέσπες. Ήταν αρκετά µουντά και το χιόνι είχελιώσει εκεί και φύγαµε σχετικά γρήγορα. Στολεωφορείο µιλούσαµε, τραγουδούσαµε, οΘανάσης (από το τρίτο έτος) µας τραγούδησε Σάκηκαι ο οδηγός του λεωφορείου τα … δικά του.Επίσης κάποιοι από τις µπροστινές θέσεις µαςεπισκέφτηκαν, τους κεράσαµε βουτήµατα για ταγενέθλια του Θανάση και µιλήσαµε ή συµµετείχανστο παιχνίδι που παίζαµε ( νύχτα στο Παλέρµοφυσικά). Πριν φτάσουµε στη Θεσσαλονίκη κάναµεακόµη µια στάση στο ίδιο καφέ στη Βέροια τοοποίο φυσικά τιµήσαµε για ακόµη µία φορά. Έτσιχαρούµενα φτάσαµε στην Θεσσαλονίκη γύρω στις8 το βράδυ της Κυριακής. Η εκδροµή ήταν γεµάτη,φτάσαµε κουρασµένοι αλλά άξιζε από πολλέςαπόψεις καθώς κερδίσαµε πολλά.

Πολλές ώρες µαθηµάτων, πιεστικό πρόγραµµα,ατελείωτο διάβασµα... Κι’ όµως, µέσα σε όλα αυτά,δηµιουργήθηκε επιτέλους κάτι ευχάριστο, µιαευχάριστη νότα για µας τους αδικηµένους καιπολυάσχολους φοιτητές της Κτηνιατρικής Σχολήςτου Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης.Μετράει χρόνια ζωής, µε τα κατορθώµατα τωντελευταίων χρόνων όµως να της δίνουν µιαξεχωριστή αξία. Ο λόγος για την Ποδοσφαιρικήοµάδα της σχολής µας, για την οποία µπορεί πολύεύκολα να ειπωθεί πως «γράφει» την δική τηςιστορία.

Μέχρι το ακαδηµαϊκό έτος 2006-07 η πορείατης οµάδας ποδοσφαίρου στα ετήσιαπρωταθλήµατα ποδοσφαίρου του ΑριστοτέλειουΠανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης δεν αποτελούσεκάτι αξιόλογο, µε εξαίρεση το κατόρθωµα ναφθάσει στον τελικό της διοργάνωσης µόνο µίαφορά πολλά χρόνια πριν όταν οι δικοί µαςκαθηγητές ήταν ακόµη φοιτητές και αγωνίζοντανστην οµάδα. Κατέκτησαν τη δεύτερη θέση αφούηττήθηκαν από την οµάδα του ΠολυτεχνείουΘεσσαλονίκης όταν ακόµη το Πολυτεχνείοπαρουσίαζε µίαενιαία οµάδα.

Α κ α δ η µ α ϊ κ όέτος 2007-08 και2 καθηγητές τηςσχολής µαςαποφασίζουν ναασχοληθούν µετην οµάδα και νατης δώσουν νέαπνοή. ΠουταχίδηςΘεόφιλος καιΦ ο ρ τ ο µ ά ρ η ςΠ α σ χ ά λ η ςαποτελούν τοπ ρ ο π ο ν η τ ι κ όδίδυµο από τότε.Με την δική τους φιλοσοφία κατόρθωσαν ναµετατρέψουν την µικρότερη σε αριθµό φοιτητώνΠανεπιστηµιακή σχολή της πόλης στον βασικόπρωταγωνιστή και πρωταθλητή της διοργάνωσης.«Πνεύµα και σώµα πάνε µαζί» λένε. «Θέλουµε ναδώσουµε την ευκαιρία στους φοιτητές ναεκγυµνάσουν και τα δύο τους αυτά στοιχεία. Νατους προσφέρουµε την δυνατότητα να ξέρουν πωςη σχολή µας δεν είναι µόνο παρακολουθήσειςµαθηµάτων, εργαστήρια, εξετάσεις,

ΕΜΒΟΛΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣΓράφει ο Αθηνόδωρος Αθηνοδώρου

Οι εµβολιασµοί των κατοικίδιων σκύλων και γάτων είναι ένας από τους σηµαντικότερους παράγοντες που συµβάλλουν στηνδιατήρηση της ευζωίας τους. Κατά καιρούς έχουν προταθεί διάφορα υποχρεωτικά και προαιρετικά πρωτόκολλα εµβολιασµού. Ένα

υποχρεωτικό εµβολιακό πρωτόκολλο, εφαρµόζεται ανάλογα µε τη σοβαρότητα της νόσου που µπορεί να προκαλέσει ένας συγκεκριµένοςλοιµογόνος παράγοντας, τη πιθανότητα µετάδοσης του σε ευαίσθητα ζώα και την ικανότητα πρόκλησης ζωοανθρωπονόσου. Από την

άλλη, τα προαιρετικά εµβόλια, εφαρµόζονται ανάλογα του πιθανού ποσοστού που έχει ένα κατοικίδιο να εκτεθεί σε κάποιο λοιµογόνοπαράγοντα πχ ιογενής λευχαιµία της γάτας (FeLV). Συνήθως χορηγούνται ανασυνδυασµένα (µεικτά) εµβόλια. Όσον αφορά τα

ετήσια εµβολιακά πρωτόκολλα, για την εφαρµογή τους συνήθως λαµβάνονται υπόψη η ηλικία του ζώου και ο τρόπος ζωής του (πχ ανζει ενός ή εκτός του σπιτιού). Έτσι, ένα πρόγραµµα εµβολιασµών, καταρτίζεται ανάλογα µε τις ανάγκες του ζώου. Πιο κάτω, παρατίθενται

τα συνηθέστερα εµβολιακά προγράµµατα για το σκύλο και τη γάτα, δεδοµένου ότι η πιθανότητα έκθεσης στους διάφορους λοιµογόνουςπαράγοντες είναι µέτρια.

ανθρωποφάγοι καθηγητές καιεπαναστάτες φοιτητές. Όλοι µαζί,συλλογικά, σαν µια οµάδα, σαν µιαοικογένεια, καθηγητές και φοιτητές,εµπλεκόµαστε και σε άλλεςδραστηριότητες, προσφέρονταςαφιλοκερδώς µεγάλο µερίδιο τουελεύθερου µας χρόνου.» Αυτά είναι ταλόγια τους και οι στόχοι τους. Θέλουννα καταργηθούν άγραφοι νόµοι καικανόνες που µιλούν για διαφορές καιχάσµα δεκαετιών στις σχέσειςκαθηγητών και φοιτητών. Μέσα απόδραστηριότητες σαν αυτέςκαλλιεργείται ο αλληλοσεβασµός, ησυνεργασία, η οµαδική προσπάθεια, οσυναγωνισµός, µαθαίνεις πως ναοργανώνεσαι, να συγκεντρώνεις δυνάµεις και νααντιµετωπίζεις τον αντίπαλό σου, τον κάθεαντίπαλο, που αποτελεί συνώνυµο των εµποδίωνκαι δυσκολιών που θα αντιµετωπίσεις στην ζωήσου σε οποιαδήποτε στιγµή. Οπόταν µπορεί κανείςνα καταλάβει από όλα αυτά πως η ύπαρξη της

συγκεκριµένηςο µ ά δ α ςαποσκοπεί σεανώτερα ιδανικάκαι αξίες και στηνκατάκτησή τουςµέσα από µεγάληπροσπάθεια καιµε απόκτησηεµπειριών. Καιπράγµατι, αυτάείναι που µαςέχουν διδάξειµέχρι σήµερα.

Μαζί µε όλααυτά έχουν έρθεικαι οι επιτυχίες,υ π ε ρ η φ ά ν ε ι α ,

χαρά, αναγνώριση και τίτλοι. Μεγάλος σύµµαχοςτων πρωταγωνιστών στην προσπάθειά τουςαποτελεί το σύνολο των φοιτητών κτηνιατρικής τηςσχολής µας καθώς και των καθηγητών µας, οιοποίοι σε κάθε αγώνα δηµιουργούν εκπληκτικήατµόσφαιρα ως ο 12ος µας παίκτης. Κερκίδα καιατµόσφαιρα αξιοζήλευτη, αποθεώνει και στηρίζειτην οµάδα. Τελικά, µία σχολή που δέχεται στιςτάξεις της αριθµό µικρότερο των 100 ατόµων κάθε

χρόνο, δηµιουργεί µια οµάδα πειθαρχηµένη, πουπρωταγωνιστεί και που έχει την υποστήριξη 200και πλέον οπαδών της σε κάθε αγώνα.

Οι επιτυχίες της οµάδας αξιοζήλευτες.Πρωταθλήτρια του Εσωτερικού ΠρωταθλήµατοςΠοδοσφαίρου Α.Π.Θ. το ακαδηµαϊκό έτος 2007-08 απέναντι στην οµάδα των ΗλεκτρολόγωνΜηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, ξανάπρωταθλήτρια το 2008-09 απέναντι στην οµάδατου Παιδαγωγικού (για 2η συνεχόµενη χρονιά,πράγµα που είχε να επιτευχθεί πριν από το 1980),ενώ το 2009-10 έφτασε για 3η συνεχόµενη χρονιάστον τελικό της διοργάνωσης όπου και κατέλαβετην 2η θέση αφού ηττήθηκε από την οµάδα τωνΤΕΦΑΑ στην διαδικασία των πέναλτι και έχασε τηνµοναδική ευκαιρία να γράψει ιστορία και νααναδειχθεί η µόνη οµάδα που θα καταλάµβανε για3 συνεχόµενες χρονιές την 1η θέση.

Αυτό όµως γεµίζει τα παιδιά της οµάδας µεπερισσότερο πάθος και θέληση παρά µεαπογοήτευση, για µια εξίσου επιτυχηµένη πορείατην φετινή χρονιά. Πρώτιστος στόχος ναδιασκεδάσουµε την διοργάνωση και τον κάθεαγώνα και παράλληλα να προσπαθήσουµε ο κάθεένας από την δική του θέση ώστε νααποτελέσουµε κοµµάτι της οµάδας αυτής.

Μάριος Νικολάου

pan

pan

/ http

://po

stno

ise.

com