ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ ΙΟΥΛΙΟΣ 2010 ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 7

ΜΗΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

ΙΟΥΛΙΟΣ 2010 • ΕΤΟΣ 2ο• ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 7 • ΤΙΜΗ 20 λεκ ή 1 ευρώ • ΑΓΙΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ • Ι∆ΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΡΤΗΣ

Ελεύθερη ΦΩΝΗΕλεύθερη ΦΩΝΗ

ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΣΤΟ ΦΥΛΑΚΙΟ ΤΗΣ ΚΑΚΑΒΙΑΣ

»Σελίδα 4

ΕΦΥΓΕ ΟΑΧΙΛΛΕΑΣΜΠΟΤΗΣ

»Σελίδα 4

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑΕΚ∆ΟΣΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ

»Σελίδα 4

ΑΝΕΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ

ΠΠ ΡΡ ΟΟ ΣΣ ΚΚ ΛΛ ΗΗ ΣΣ ΗΗΤο πολιτιστικό κέντρο και η Επαρχία Κάτω ∆ρόπολης σε συνεργασία µε την Ένωση Καλλιτεχνών

Βορείου Ηπείρου Ε.ΚΑ.Β.Η. σας προσκαλούν να τιµήσετε µε την παρουσία σας την παρουσίαση της συλλογής ποιηµάτων

«Οδός Ελευθερίας» του Κώστα Νούσια.

Η εκδήλωση θα γίνει στο πολιτιστικό κέντρο ∆ερβιτσιάνης την Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010 και ώρα 8 µ.µ.

Στο Β µέρος θα έχει συναυλία έντεχνου τραγουδιού από Βορειοηπειρώτες δηµιουργούς και γνωστούς µουσικοσυνθέτες

από Ελλάδα.

Θα παίξει η ορχήστρα ΗΧΩ Αθηνών και θα τραγουδήσουν ο Γρηγόρης Κακούδης και η Ρένα Στρούλιου.

Κεντρικοί οµιλητές : Μηνάς Λέκκας - ποιητής

Στέλλα Λεοντιάδου - ποιήτρια

Γιώργος Χρονάς - ποιητής-εκδότης

Κυριακή Τρακάδα - συγγραφέας - δηµοσιογράφος

Ο Έπαρχος Ο Γραµµατέας της

Κάτω ∆ρόπολης Ε.ΚΑ.Β.Η.

∆ηµήτρης Μαλιούκης Φώτης Παππάς

Υπό την Αιγίδα

Του Οµίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστηµών Ελλάδος

Χορηγοί :

Μεταφορική εταιρία MAKSA TRAVEL, Επαρχία Φοινίκης

Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εργασίες

του Α΄ Παγκόσµιου Συνεδρίου Νεολαίας

Ηπειρωτών που οργάνωσε το "Παγκόσµιο

Συµ βούλιο Ηπειρωτών Εξωτερικού" και πραγ-

µατοποιήθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο «Κάρο-

λος Παπούλιας» στην Πανεπιστηµιούπολη Ιωαν-

νίνων την Παρασκευή 30 Ιουνίου 2010. Στόχος

του συνεδρίου ήταν η γνωριµία µεταξύ των

νέων Ηπειρωτών του Εξωτερικού καθώς και οι

τρόποι οργάνωσης και λειτουργίας της Νεο-

λαίας έτσι ώστε να γνωρίσουν καλύτερα τον

τόπο τους και την ιστορία του και να µπορέ-

σουν να προάγουν τον Ελληνικό πολιτισµό σε

κάθε γωνία της γης όπου διαµένουν.

ΑΑ΄ ΠΠΑΑΓΓΚΚΟΟΣΣΜΜΙΙΟΟ ΣΣΥΥΝΝΕΕ∆∆ΡΡΙΙΟΟΝΝΕΕΟΟΛΛΑΑΙΙΑΑΣΣ ΗΗΠΠΕΕΙΙΡΡΩΩΤΤΩΩΝΝ

ΜΜεε εεππιιττυυχχίίαα οολλοοκκλληηρρώώθθηηκκαανν οοιι εερργγαασσίίεεςς ττοουυ ΑΑ’’ ΠΠααγγκκόόσσµµιιοουυ ΣΣυυννεεδδρρίίοουυ ΝΝεεοολλααίίααςς ΗΗππεειιρρωωττώώνν σστταα ΓΓιιάάννννεενναα

»Συνέχεια στη σελίδα 2

Θρησκευτικά πανηγύριαστα χωριά µας

ΕΙ∆ΗΣΕΙΣ

Γρηγόρης Νιώτης: O Βορειοηπειρωτικός

Ελληνισµός, αποτελεί ένα απότα ανεξίτηλα κοµµάτια της

Ελληνικής Ιστορίας

»Σελίδα 3

»Σελίδα 8

»Σελίδα 4

Ιούλιος 2010Ελεύθερη ΦΩΝΗ2

¸äñá: Αθήνα • Ãñáöåßá ÁèÞíáò: Λεύκης 5 • Τ. Κ. 152 38 • Χαλάνδρι • e-mail: [email protected]

ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

Ελεύθερη ΦΩΝΗ

ÉäéïêôÞôçò:

Ðáýëïò Êïýñôçò

∆ιευθυντής - Εκδότης:

Κώστας Νούσιας, τηλ.:6937045390, [email protected]

Συντάκτες: Έλενα Καλούδη, Αχιλλέας Βασιλείου,

Στέλλα Λεοντιάδου, Σοφία Τσάκα

ÇëåêôñïíéêÞ Óåëéäïðïßçóç:

Γιώργος Αθανασίου, τηλ.: 6974942244

Ó Õ Í Ä Ñ Ï Ì Å Ó

ÅËËÁÄÁ: ÃÉÁ ÅÍÁ ×ÑÏÍÏ 20 åõñþΕΞΩΤΕΡΙΚΟ: ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ 40 ευρώ

Ιστσελίδα: http://elfoni.blogspot.com/

(Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον υπογράφοντακαι όχι απαραίτητα τη συντακτική επιτροπή.)

Ελεύθερη ΦΩΝΗ

ο τοπικό τµήµα Αλιβερίου της Εταιρείας ΕυβοUκών Σπουδών

διοργάνωσε την Τετάρτη 28 Ιουλίου και ώρα 21.30 στον αύλειο

χώρο του 1ου δηµοτικού σχολείου Αλιβερίου τη συναυλία

«Λυρικοί δρόµοι - ΛαUκά µονοπάτια».

Στην εκδήλωση αυτή ο Σταύρος Σαλαµπασόπουλος και ο Θάνος Τζάνης

µε το συµφωνικό µουσικό σύνολο «Ηχώ» και τη Ρένια Στρούλιου ερ-

µήνευσαν συνθέσεις των Μάνου Χατζιδάκι και Μίκη Θεοδωράκη. Το

µουσικό σύνολο αποτελείτο από τους: Θανάση Σκαρλάτο στο φλάουτο,

Ευγένιο Ιστράτε στο κλαρινέτο, Κώστα Νούσια στο φαγκότο και Πανα-

γιώτη Γιαννακάκη στο πιάνο. Συµµετείχαν στο λαUκό µέρος ο Πανα-

γιώτης Τζάνης στην κιθάρα και ο Βασίλης Φωτιάς στο µπουζούκι. Όλοι

οι συντελεστές καταχειροκροτήθηκαν από το πλήθος των θεατών που

κατέκλυσε ασφυκτικά το χώρο.

Η εκδήλωση ήταν και µία οφειλόµενη προσφορά τιµής στο έργο των

δύο µεγάλων µουσικών δηµιουργών (Χατζιδάκις - Θεοδωράκης) που

απετέλεσαν το φωτεινό βάθρο της µεταπολεµικής ελληνικής µουσικής.

Το ίδιο µουσικό σχήµα µε τη Ρένα Στρούλιου και το Γρηγόρη Κακούρη

θα µεταβεί στη Βόρειο Ήπειρο στις εκδηλώσεις που θα διοργανωθούν

τον Αύγουστο σε πόλεις της Βορείου Ηπείρου από την Ένωση Καλλι-

τεχνών Βορείου Ηπείρου Ε.ΚΑ.Β.Η. σε συνεργασία µε τοπικούς φορείς,

υπό την Αιγίδα του Οµίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επι-

στηµών Ελλάδος.

Στέλλα Λεοντιάδου

ΆΆννεεµµοοςς πποολλιιττιισσµµοούύ ααππόό ττηηνν

ΕΕύύββοοιιαα σσττηη ΒΒόόρρεειιοο ΉΉππεειιρροο

ΤΜε επιτυχία ολο κλη -

ρώ θηκαν οι εργασίες

του Α΄ Παγκόσµιου

Συν εδρίου Νεολαίας

Ηπειρωτών που οργ ά -

νωσε το "Παγκόσµιο

Συµβούλιο Ηπειρωτών

Εξωτερικού" και πραγ-

µατοποιήθηκε στο Συν -

εδριακό Κέντρο «Κά -

ρολος Παπούλιας» στην

Πανεπιστηµιούπολη

Ιωαννίνων την Παρα -

σκευή 30 Ιουνίου

2010. Στόχος του συνεδρίου ήταν η

γνωριµία µεταξύ των νέων Ηπει -

ρωτών του Εξωτερικού καθώς και οι

τρόποι οργάνωσης και λειτουργίας

της Νεολαίας έτσι ώστε να γνω -

ρίσουν καλύτερα τον τόπο τους και

την ιστορία του και να µπορέσουν να

προάγουν τον Ελληνικό πολιτισµό σε

κάθε γωνία της γης όπου διαµένουν.

Στο συνέδριο συµµετείχαν Ηπει-

ρώτες του εξωτερικού και αρκετοί

Βορειοηπειρώτες. Η «Νεολαία Βορει -

ο ηπειρωτών» µε κλιµάκιο του ∆.Σ

καθώς και αρκετά µέλη της έδωσε

δυναµική παρουσία.

Το άνοιγµα του συνεδρίου έκανε ο

πρόεδρος του Παγκόσµιου Συµβου-

λίου κ. Χρυσόστοµος ∆ήµου, ο οποί -

ος αναφέρθηκε στη σηµαντικότητα

της οργάνωσης των νέων Ηπει -

ρωτών του εξωτερικού και τόνισε

πως το Παγκόσµιο Συµβούλιο Ηπει -

ρωτών θα στηρίξει το εγχείρηµα αυ-

τό και θα σταθεί πλάι στους νέους. Ο

Πρύτανης του Πανεπιστηµίου Ιωαν-

νίνων κ. Ιωάννης Γεροθανάσης, αν -

έφερε πως το Πανεπιστηµίου Ιωαν-

νίνων θα είναι δίπλα στις προσπάθει-

ες του Π.Σ.Η.Ε σε δράσεις εκµάθη-

σης και διάδοσης της ελληνικής

γλώσσας και του ελληνικού πολιτισ µού

σε απόδηµους Έλληνες. Η κυρία Πο -

λυξένη Παγγέ, Κοσµήτορας της Σχο-

λής Επιστηµών Αγωγής του Πανεπι-

στηµίου Ιωαννίνων και εκπρόσωπος

του Κέντρου ∆ιδασκαλίας Ελληνικής

γλώσσας πραγµατοποίησε την κεντρ-

ική οµιλία µε θέµα: «Απόδηµοι Ηπει-

ρώτες και η συµβολή τους στην ανά-

πτυξη της Ηπείρου». Χαιρετισµό απ-

ηύθυναν ο πρόεδρος της «Οµόν οι ας»

Βασίλης Μπολάνος, ο πρόεδρος της

«Πανηπειρωτικής Οµοσπονδίας

Ευρώπης Ηλίας Γαλανός,» ο Γ. Γραµ-

µατέας της «Πανηπειρωτικής Οµο-

σ πονδίας Ευρώ πης» και Εκπρόσωπος

Τύπου Π.Σ.Η.Ε Σπύρος Κωσταδήµας,

ο πρόεδρος της «Οµοσπονδίας Ηπει-

ρωτών Αµερικής» Φώτης Γκαλίτσης,

το µέλος της «Ηπειρωτικής Οµοσπον-

δίας Ωκεανίας» Κώστας Ζώτος, η

Κυβερνήτης της «Πανµακεδονικής

Ένωσης Καναδά» Μαρία Χατζηνάκου,

ο πρόεδρος του «Συλλόγου Βορειο -

ηπειρωτών», Χαράλαµπος Καραθάνος

και ο πρόεδρος της «Νεολαίας

Βορειο ηπειρωτών» και αντιπρόεδρος

της «Νεολαίας Ηπειρωτών Ευρώπης»

Θεοφάνης Καλυβιώτης.

Στο δεύτερο µέρος του συνεδρίου

πραγµατοποιήθηκε η εισήγηση του κ.

Κωνσταντίνου Συµεωνίδη, συντονι -

σ τή του δικτύου Νεολαίας Σ.Α.Ε

(Συµβούλιο Αποδήµου Ελληνισµού),

µε κύριο θέµα τις δράσεις και τη λει-

τουργία του ∆ικτύου Νεολαίας Σ.Α.Ε.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε η κ.

∆ήµητ ρα Πέτσα, Ταµί -

ας της «Πανηπειρωτι-

κής Οµοσπονδίας Ευ -

ρώ πης» η οποία υπο-

γράµµισε πως η προ -

σ πάθεια αυτή των νέων

Ηπειρωτών πρέ πει να

αγκαλιαστεί και να

στηριχθεί απ όλους,

ώστε να µπορέσει να

ευοδόσει και να ε-

πιφέρει θετικά απο-

τελέσµατα. Συγκινητι-

κές ήταν οι παρεµβά-

σεις των 21 νέων Ηπειρωτών του

εξω τερικού οι οποίοι παρευρέθηκαν

στο συνέδριο, το οποίο συνέπεσε µε

την ολοκλήρωση του προγράµµατος εκ-

µάθησης Ελ ληνικής γλώσ σας του

Πανεπιστη µίου Ιωαννίνων, όπου και

παρακολούθησαν για ένα µήνα.

Το βράδυ της ίδιας µέρας το Πανεπι-

στήµιο Ιωαννίνων πραγµατοποίησε

την επίσηµη τελετή εγκαινίων της

Ζαππείου Φοιτητικής Εστίας. Με δε-

δοµένο ότι η συλλογική µνήµη εξα -

σ θενεί και αλλοιώνεται το Πανεπι-

στήµιο Ιωαννίνων θέλησε η τελετή

εγκαι νίων της Ζαππείου Φοιτητικής

Εστίας να αποτελέσει µέρος της από-

δοσης χρέους προς τους µεγάλους

Ηπειρώτες ευεργέτες, οι οποίοι µε

τις δωρεές τους συντέλεσαν τα µέγι-

στα στη µόρφωση, στον πολιτισµό,

στη διαπαιδαγώγηση και στην οικο-

νοµική ανόρθωση της Ελλάδας. Στην

εκδήλωση πέραν τον συνέδρων και

των αποφοίτων του προγραµµάτων

εκµάθησης Ελληνικής Γλώσσας

παρέσ τησαν και ο Αντιπρόεδρος της

Ζαππείου Επιτροπής & Επίτιµος

Πρόεδ ρος του Ελεγκτικού Συνεδ ρί -

ου, κ. Α. Μπότσος, καθώς και ο κ. Γ.

Μπαµίχας, Ταµίας της Ζαππείου Επι-

τροπής, της οικογενείας του διαθέτη

Κωνσταντίνου Ζάππα.

Νεολαία Βορειοηπειρωτών

ΑΑ΄ ΠΠΑΑΓΓΚΚΟΟΣΣΜΜΙΙΟΟ ΣΣΥΥΝΝΕΕ∆∆ΡΡΙΙΟΟΝΝΕΕΟΟΛΛΑΑΙΙΑΑΣΣ ΗΗΠΠΕΕΙΙΡΡΩΩΤΤΩΩΝΝ

ΜΜεε εεππιιττυυχχίίαα οολλοοκκλληηρρώώθθηηκκαανν οοιι εερργγαασσίίεεςς ττοουυ ΑΑ’’ ΠΠααγγκκόόσσµµιιοουυ ΣΣυυννεεδδρρίίοουυ ΝΝεεοολλααίίααςς ΗΗππεειιρρωωττώώνν σστταα ΓΓιιάάννννεενναα

Συνάντηση ΑΝΥΠΕΞ ∆. ∆ρούτσα

και ΥΠΕΞ Αλβανίας Ιλιρ Μέτα

Οι τελευταίες εξελίξεις σταΒαλκάνια και ιδίως η κατάστα-ση που διαµορφώνεται µετάτην απόφαση του ∆ιεθνούς ∆ι-καστηρίου της Χάγης για τοΚόσοβο, ήταν στο επίκεντροτων συνοµιλιών που είχε στις4/8/2010 στην Αθήνα µε τονΑναπληρωτή Υπουργό τωνΕξωτερικών ∆ηµήτρη ∆ρούτσα,

ο αντιπρόεδρος και Υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα. Οκ. Μέτα στάθµευσε στην Αθήνα µερικές ώρες, καθ'οδόν προς τηνΚύπρο. Ο κ. ∆ρούτσας τόνισε, σε δηλώσεις του, τη σηµασία που απο -δίδει η Αθήνα και τη σθεναρή στήριξή της στην ευρωπαUκή προσέγγι-ση και την ευρωπαUκή προοπτική ολόκληρης της περιοχής, περιλαµβα-νοµένης της Αλβανίας και υπενθύµισε την ελληνική πρωτοβουλία"Ατζέντα 2014" για τη σύντοµη ένταξη των ∆υτικών Βαλκανίων στηνΕΕ.Από την πλευρά του, ο κ. Μέτα υπογράµµισε ότι οι σχέσεις µεταξύΑλβανίας και Ελλάδας είναι άριστες και ότι βασίζονται ειδικότερα στηνευρωπαUκή προοπτική ολόκληρης της περιοχής. Ο κ. Μέτα εξέφρασετην ελπίδα σύντοµης απελευθέρωσης του καθεστώτος των θεωρήσε -ων (visa), καθώς και, στο προσεχές µέλλον, απόδοσης καθεστώτοςυποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Αλβανία. Όπως δήλωσε, "υπο-λογίζουµε πάρα πολύ στην υποστήριξη της Ελλάδας, υπολογίζουµεπάρα πολύ στον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για την ευρωπαUκήολοκλήρωση της περιοχής. Και η "Ατζέντα 2014" ήταν και εξακολουθείνα είναι µια ισχυρή ενθάρρυνση για εµάς".

Ιούλιος 2010 Ελεύθερη ΦΩΝΗ 3

Åñþôçóç: Êýñéå Íéþôç, åß-óáóôå áðü ôá ëßãá ðïëéôéêÜðñüóùðá ðïõ ðñïóÝããéóáíóùóôÜ êáé óõìðáñáóôÜèçêáíóôïí Âïñåéïçðåéñùôéêü Åëëç-íéóìü, óôá ðéï äýóêïëá ÷ñü-íéá ôçò íåüôåñçò éóôïñßáòìáò. ¸÷åôå âáèéÜ ãíþóç ôïõæçôÞìáôüò ìáò áëëÜ êáé åõáé-óèçóßá. Ðïõ ïöåßëåôáé áõôü;

ÁðÜíôçóç: ¸÷ù áöéåñþóåé25 ÷ñüíéá ôçò ðïëéôéêÞò ìïõäéáäñïìÞò óôïí Áðáíôá÷ïýÅëëçíéóìü, ãéáôß ðéóôåýù ðùòï Åëëçíéóìüò ôçò ÄéáóðïñÜòáðïôåëåß ìéá áðü ôéò óçìáíôé-êüôåñåò åêöñÜóåéò êáé ôçíðéï äõíáôÞ öùíÞ ôçò ÷þñáòìáò óôá ìÞêç êáé ðëÜôç ôçòãçò. Ç áãÜðç ôïõ Áðáíôá÷ïýÅëëçíéóìïý ãéá ôçí ÅëëÜäáåßíáé ìéá Üóâåóôç öëüãá ðïõáêôéíïâïëåß êáé ìáò åìðíÝåé.

Ï Âïñåéïçðåéñùôéêüò Åëëçíé-óìüò áðïôåëåß Ýíá áðü ôá á-íåîßôçëá êïììÜôéá ôçò Åëëçíé-êÞò Éóôïñßáò. ¢íèñùðïé ãåí-íçìÝíïé ¸ëëçíåò, ìå üíåéñáêáé äéêáéþìáôá ãéá ôçí ðáôñß-äá ôïõò êáé ôï ìÝëëïí ôùíðáéäéþí ôïõò. ¸ëëçíåò ðïõáðïìïíþèçêáí, áäéêçèÞêáí,ðïëëÝò öïñÝò èõóéÜóôçêáíáëëÜ êñÜôçóáí øçëÜ ôç óç-ìáßá ôïõ Åëëçíéóìïý.

Ç åõáéóèçóßá ìïõ êáé áãÜðçìïõ ãéá ôïí Áðüäçìï Åëëçíé-óìü Ý÷åé êáé Ýíáí ðñüóèåôïêõñßáñ÷ï ëüãï. Ç Üìåóç ñßæáìïõ ìå êáôáôÜóóåé óôç ìåãÜ-ëç ïéêïãÝíåéá ôçò ÅëëçíéêÞòÄéáóðïñÜò. Ï ðáôÝñáò ìïõêáé ïé ãïíåßò ôïõ êáé ðáððïý-

äåò ìïõ ðñïÝñ÷ïíôáé áðü ôçíÏìïãÝíåéá ôçò Ðüëçò êáéÞñèáí ðñüóöõãåò óôá äýó-êïëá ÷ñüíéá ôïõ 1922.

Åñþôçóç: Ç ÅëëÜäá áõôÞ ôçóôéãìÞ ðåñíÜåé ìéá êñßóéìçöÜóç êáé ï êáèÝíáò ìáò ìðï-ñåß íá êáôáíïÞóåé ôéò äõóêï-ëßåò ü÷é ìüíï ôçò êõâÝñíç-óçò, áëëÜ êáé ôçò ÂïõëÞò, á-êüìá êáé ïëüêëçñïõ ôïõ ðïëé-ôéêïý ìáò óõóôÞìáôïò. Áñêå-ôïýò êéíäýíïõò, áí êáé ìå èõ-óßåò ôéò Ý÷ïõìå îåðåñÜóåé.Ìðïñåßôå íá ìáò êÜíåôå ìéáêáëýôåñç åíçìÝñùóç ðÜíùó´áõôü ôï èÝìá;

ÁðÜíôçóç: H ÷ñïíéÜ ðïõ ðÝ-ñáóå Þôáí óßãïõñá ç ðéï äý-óêïëç ãéá ôçí ÅëëÜäá, ôùíôåëåõôáßùí äåêáåôéþí. ÌÝóáóå åëÜ÷éóôïõò ìÞíåò, õðï-÷ñåùèÞêáìå íá âéþóïõìå ìåôïí ðëÝïí Ýíôïíï ôñüðï ôéòôñáãéêÝò óõíÝðåéåò ôçò ïéêï-íïìéêÞò êñßóçò.

Ç êñßóç áõôÞ, Þôáí áðïôÝëå-óìá êáôåóôçìÝíùí íïïôñï-ðéþí, åíüò êñÜôïõò ðïõ ôï ß-äéï äåí óåâüôáí ôïí åáõôüôïõ, áíôéëÞøåùí êáé ðñáêôé-êþí ðïõ äçìéïýñãçóáí êïé-íùíéêÞ êáé ïéêïíïìéêÞ óôñÝ-âëùóç ìå äéáöèïñÜ êáé áôé-ìùñçóßá. Áóöáëþò êåíôñéêüñüëï óôçí åîÝëéîç êáé Ýêôá-óç ôçò êñßóçò åß÷å ç äñáìá-ôéêÞ áðïôõ÷ßá ôçò ïéêïíïìéêÞòðïëéôéêÞò ôçò ðñïçãïýìåíçòÊõâÝñíçóçò, ìå áðïôÝëåóìáôçí ðñùôïöáíÞ áýîçóç ôïõäçìïóßïõ ÷ñÝïõò áðü 180 óå300 äéò åõñþ ìÝóá óå ìéá

ðåíôáåôßá (2004 - 2009).ÁõôÞ ôçí êáôÜóôáóç, áí ôçíáöÞíáìå íá åîåëé÷èåß, ÷ùñßòíá ðáñÝìâïõìå áðïöáóéóôé-êÜ, ÷ùñßò íá äïõëÝøïõìå óõ-óôçìáôéêÜ, óÞìåñá, èá ìáò åß-÷å ïäçãÞóåé ðïëý áðëÜ óôçí÷ñåùêïðßá.

Êáé ðåôý÷áìå, êáé åííïþ üôéðåôý÷áìå üëïé ìáæß, ü÷é ìüíïï ðñùèõðïõñãüò ÃéþñãïòÐáðáíäñÝïõ êáé ç ÊõâÝñíç-óç, áëëÜ ïëüêëçñïò ï Åëëç-íéêüò ëáüò, ìÝóá óå åííéÜìÞíåò, íá êÜíïõìå ôï áêá-ôüñèùôï, íá áðïöýãïõìå ôçíêáôÜññåõóç, íá áðïäåßîïõìåüôé ç ÅëëÜäá åßíáé êáé ðÜëé Ü-îéá åìðéóôïóýíçò.

Åñþôçóç: Ïé Âïñåéïçðåéñþ-ôåò üðùò óå üëåò ôéò éóôïñé-êÝò óõãêõñßåò Ý÷ïõí âéþóåéêáé ôéò ÷áñÝò êáé ôéò ðßêñåòðïõ êáôÝêëõóáí ôï Ýèíïò. Ùòêñßêïò ôçò ßäéáò áëõóßäáò,ìÝíåé íá õðïóôïýìå êáé ôþñáôéò óõíÝðåéåò ôéò êñßóçò. Ãéáìáò üìùò, ç õðÜñ÷åé êáé ìéáìåãÜëç åõêáéñßá ç ïðïßá ó÷å-ôßæåôáé ìå ôçí åðéóôñïöÞ óôáìÝñç ìáò, ðïõ áõôü ãéá ìáòóçìáßíåé áõôïìÜôùò åðéâßù-óç, æùíôÜíéá êáé óùôçñßá ôïõôüðïõ. Ôï Ý÷åé áíôéëçöèåßáõôü ç ÅëëçíéêÞ Ðïëéôåßá;

ÁðÜíôçóç: ÁíåîáñôÞôùò Þü÷é áðü ôçí ïéêïíïìéêÞ êñßóç,ç ïðïßá äåí åìöáíßæåé ìüíïäõóêïëßåò áëëÜ äçìéïõñãåßêáé åõêáéñßåò, ïé Âïñåéïçðåé-ñþôåò Ý÷ïõí ôï äéêáßùìá êáéôç äõíáôüôáôá íá óõíäÝïõíðÜíôá ôçí äñáóôçñéüôçôÜôïõò ìå ôçí ðáôñþá ãç. ÐñÝ-ðåé íá äñáóôçñéïðïéïýíôáé å-ðé÷åéñçìáôéêÜ ðÜíôá ìå ãíþ-ìïíá ôçí åõçìåñßá, ôçí áíÜ-ðôõîç êáé ôçí êáëýôåñç áîéï-ðïßçóç ôïõ áíèñþðéíïõ äõíá-ìéêïý.Åßíáé åðéëïãÞ ôïõ êÜèå áôü-ìïõ íá åðéóôñÝöåé óôç ãçôùí ðáôÝñùí ôïõ áëëÜ åßíáéóçìáíôéêü åðßóçò íá áíáöÝ-ñù üôé ïé äñüìïé ðñïò ôçíÅëëÜäá åßíáé ðÜíôá áíïé÷ôïß.Ïé Âïñåéïçðåéñþôåò åßíáé ¸ë-ëçíåò ìå ðëÞñç äéêáéþìáôáóå üëï ôïí êüóìï, áíáðíÝïõíáÝñá åëåõèåñßáò êáé ìå ôïíéäñþôá ôïõò ðÜíôá èá êáôá-êôïýí ôçí ðñüïäï êáé ôçíðñïêïðÞ.

Åñþôçóç: ÕðÜñ÷åé êÜðïéïó÷Ýäéï áíÜêáìøçò;

ÁðÜôíçóç: Ç ÊõâÝñíçóç, ìåôçí êáèïäÞãçóç êáé ôéò äéå-èíåßò ðñùôïâïõëßåò ôïõ ðñù-èõðïõñãïý Ãéþñãïõ Ðáðáí-äñÝïõ, åñãÜæåôáé óêëçñÜðñïêåéìÝíïõ ç ÷þñá íá áíá-êÜìøåé, íá ìðåé ðÜëé óå ôñï-÷éÜ áíÜðôõîçò, þóôå ï êÜèå¸ëëçíáò êáé ç êÜèå Åëëçíßäáíá âñåé ôç ÷áìÝíç åèíéêÞ ðå-ñçöÜíåéá, ôï ÷áìüãåëï, ôçíåëðßäá.

Ìå ôï Ðñüãñáììá Óôáèåñüôç-ôáò êáé ÁíÜðôõîçò êáé ôá ìÝ-ôñá ðïõ åîáããåßëáìå âÜæïõ-ìå ôéò âÜóåéò ãéá ôï íïéêïêý-ñåìá ôçò åëëçíéêÞò ïéêïíïìß-áò êáé áíôéìåôùðßæïõìå ôáâáèéÜ äéáñèñùôéêÜ ðñïâëÞìá-ôá ôçò ÷þñáò.

Ðñï÷ùñÜìå óå ôïìÝò êáé ìå-ôáñρõèìßóåéò, Ý÷ïíôáò ðÜíôáùò ãíþìïíá ôç äßêáéç êáôá-íïìÞ ôùí âáñþí. Ç ìåôáñ-ñýèìéóç óôçí ðáéäåßá, óôïáóöáëéóôéêü, ç Ýíôáîç ôùíìåôáíáóôþí óôçí ðïëéôéêÞäéáäéêáóßá, ç íÝá åíåñãåéáêÞðïëéôéêÞ, ðÝñá áðü ïñáôÜ ïé-êïíïìéêÜ ïöÝëç, áíôáíá-êëïýí ìéá ÅëëÜäá ðïõ áëëÜ-æåé, ðïõ ãõñßæåé óåëßäá, ðïõåðéäéþêåé íá ãßíåé ìéá óýã-÷ñïíç, áíïé÷ôÞ êïéíùíßá åõç-ìåñßáò êáé éóïíïìßáò.

Åßíáé óçìáíôéêü íá áíáöÝñùêáé ôïí ÍÝï Áíáðôõîéáêü Íü-ìï (ÍÁÍ) ï ïðïßïò åíôÜóóå-ôáé óå ìßá íÝá óôñáôçãéêÞ ãéáôçí áíÜðôõîç ôçò ïéêïíïìßáòêáé ôçí ðñïþèçóç åíüò íÝïõåðé÷åéñçìáôéêïý ðñïôýðïõ.Óôï÷åýåé óå ìßá äõíáìéêÞ êáéâéþóéìç ïéêïíïìßá ìå áé÷ìÞôçí ÐñÜóéíç ÁíÜðôõîç, åíéó÷ý-ïíôáò ôçí áíôáãùíéóôéêüôçôá, ôïíðáñáãùãéêü ìåôáó÷çìáôéóìü, ôçíáðáó÷üëçóç êáé ôçí ðåñéöåñåéá-êÞ óýãêëéóç.

Åñþôçóç: Êýñéå Íéþôç, åß-

óáóôå éäñõôÞò ôïõ Óõìâïõëß-

ïõ Áðüäçìïõ Åëëçíéóìïý-öï-

ñÝáò ìå âáñõóÞìáíôï üíïìá

êáé áðïóôïëÞ. Ïé Âïñåéïçðåé-

ñþôåò, áð’ ü, ôé îÝñïõìå äåí

åíôÜóóïíôáé óôïí Áðüäçìï

Åëëçíéóìü, ëüãù ôçò ãåù-

ãñáöéêÞò ôïðïèåóßáò. Êé

üìùò, ìðïñïýìå íá óõíäñÜ-

ìïõìå êé åìåßò óôá ìåãÜëá

åèíéêÜ èÝìáôá. Ðñïò áðïöõ-

ãÞ ðáñåîçãÞóåùí èá ìðï-

ñïýóáôå íá ìáò äéåõêñéíßóå-

ôå, ôçí äéêÞ ìáò õðï÷ñÝùóç

êáé ìå ôé ôñüðï èá Þìáóôáí

ðåñéóóüôåñï ÷ñÞóéìïé ãéá

ôçí êïéíùíßá, ôïí Åëëçíéóìü

êáé ãåíéêÜ ãéá ôçí ðñüïäï;

ÁðÜíôçóç: Ïé Âïñåéïçðåé-

ñþôåò áðïôåëïýí áíáðüóðá-

óôï êïììÜôé ôïõ Åëëçíéóìïý

êáé ùò åíåñãïß ðïëßôåò óõì-

ìåôÝ÷ïõí óôáèåñÜ êáé ìå

õðåõèõíüôçôá óôï êïéíùíéêü

êáé ïéêïíïìéêü ãßãíåóèáé.

ÓÞìåñá ïé Âïñåéïçðåéñþôåò

óôçí ðëåéïíüôçôÜ ôïõò Ý÷ïõí

äéáðñÝøåé êáé ÷áßñïõí ôïí

óåâáóìü êáé ôçí åêôßìçóç

üëùí ôùí óõìðïëéôþí ôïõò.

Ðñïóáñìüóôçêáí êÜôù áðü

äýóêïëåò óõíèÞêåò, Ýêáíáí

ïéêïãÝíåéåò, áíÜèñåøáí êáé

óðïýäáóáí ôá ðáéäéÜ ôïõò êáé

áíÜðôõîáí Ýíôïíç åðé÷åéñç-

ìáôéêÞ êáé êïéíùíéêÞ äñÜóç.

Áðïôåëïýí ðëÞñùò åíôáãìÝ-

íåò ìïíÜäåò óôéò ÷þñåò ðïõ

äéáìÝíïõí (åßôå óôçí ÅëëÜäá,

åßôå óôç Âüñåéï ¹ðåéñï, åßôå

óôéò ÷þñåò ôïõ Åîùôåñéêïý)

äéáôçñþíôáò ôçí äéêÞ ôïõò

îå÷ùñéóôÞ ðïëéôéóôéêÞ ôáõôü-

ôçôá êáé êëçñïíïìéÜ.

Åßìáé ðåðåéóìÝíïò ëïéðüí üôé

Ý÷ïõí óõìâÜëëåé êáé èá óõ-

íå÷ßóïõí íá óõìâÜëëïõí

óôçí ðñüïäï êáé áíÜðôõîç

ôçò ÷þñáò óå üëïõò ôïìåßò.

Íéþèù ðåñÞöáíïò ðïõ Þìïõí

ï ðñþôïò Õöõðïõñãüò Åîù-

ôåñéêþí, ï ïðïßïò êÜëåóå

ôïõò Âïñåéïçðåéñþôåò íá óõì-

ìåôÝ÷ïõí åíåñãÜ óôéò ðáãêü-

óìéåò óõíåëåýóåéò ôïõ Óõì-

âïõëßïõ Áðüäçìïõ Åëëçíéó-

ìïý, åíþ ïé Âïñåéïçðåéñþôåò

ÂïõëåõôÝò êáé Äçìïôéêïß Óýì-

âïõëïé ìå áðïöÜóåéò ìïõ

óõíå÷ßæïõí íá ìåôÝ÷ïõí ùò

åíåñãÜ ìÝëç ìå ðëÞñç äé-

êáéþìáôá êáé õðï÷ñåþóåéò

ôüóï óôç ÄéáêïéíïâïõëåõôéêÞ

¸íùóç Ïìïãåíþí Âïõëåõôþí

üóï êáé óôï Äßêôõï Áéñåôþí

ÔïðéêÞò Áõôïäéïßêçóçò ôçò

Åõñþðçò.

Ôþñá ãéá ôï ðþò ïé Âïñåéï-

çðåéñþôåò èá ìðïñïýóáí íá

åßíáé ðåñéóóüôåñï ÷ñÞóéìïé

ãéá ôçí êïéíùíßá, ôïí Åëëçíé-

óìü êáé ôçí ðñüïäï ç áðÜíôç-

óç åßíáé ìéá. Íá ðáñáìåßíïõí

Âïñåéïçðåéñþôåò, íá äéáôç-

ñÞóïõí ôï Þèïò ôïõò, ôéò áîß-

åò ôïõò êáé ôç óðïõäáßá ðá-

ñÜäïóÞ ôïõò.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΝΙΩΤΗ, Α΄ ΑΝΤΙΠΡΟΕ∆ΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Γ. Νιώτης: O Βορειοηπειρωτικός Ελληνισµός, αποτελείένα από τα ανεξίτηλα κοµµάτια της Ελληνικής Ιστορίας


ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑΕΚ∆ΟΣΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ

Ουρές σχηµατίζονται καθηµερινά στο γραφείοέκδοσης ταυτοτήτων στην Επαρχία Κ. ∆ρό-πολης. Με την ευκαιρία της άδειάς τους πολλοί∆ροπολίτες που µένουν και εργάζονται στηνΕλλάδα βγάζουν ταυτότητες και νέα διαβατή-ρια για να είναι συνεπείς και µε το αλβανικό

κράτος. Σύµφωνα το νόµο θα πρέπει όλοι οι πολίτες να έχουν εξο-πλιστεί µε ταυτότητα για να µπορούν να κάνουν τις συναλλαγές µετο δηµόσιο και να έχουν εξοπλιστεί µε νέο δεκάχρονο διαβατήριογιατί το παλιό θα ισχύει µέχρι το τέλος του έτους 2011.

ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΣΤΟ ΦΥΛΑΚΙΟ ΤΗΣ ΚΑΚΑΒΙΑΣ

Παρόλο που οι δυο πλευ-ρές του Φυλακίου της Κα-καβιάς συµφώνησαν ναλάβουν τα απαραίτητα µέτ-ρα για την όσο το δυνατόνγρηγορότερη εξυπηρέτηση

όσων θα διαβούν τα σύνορα για να περάσουν την καλοκαι-ρινή άδεια των διακοπών τους στη γενέτειρά τους οιπολίτες ταλαιπωρούνται γι ακόµη µια φορά. Η αναµονή στασύνορα διαρκεί µια µε δυο ώρες και η µεγαλύτερη καθυ-στέρηση είναι στην αλβανική πλευρά αν και ο αριθµός τωνελεγκτών έχει αυξηθεί. Η κατάσταση αναµένεται να χειρο-τερέψει τον Αύγουστο όπου είναι και ο µήνας που έχει τηνµεγαλύτερη διέλευση πολιτών.

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΓΙΑ ΤΗΝ Ο∆ΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Την προσοχή εφιστούν οι αρµόδιοιτης Τροχαίας στους οδηγούς που θαταξιδέψουν στους δρόµους της περι-οχής Αργυροκάστρου και Αγίων Σα-ράντα λόγω εργασιών σε διάφορατµήµατα του δρόµων. Μεγάλο πρό-βληµα όµως παραµένει η έλλειψη πρ-οειδοποιητικών πινακίδων όχι µόνο σε µικρούς δρόµους αλλά καιστους εθνικούς δρόµους. Σύµφωνα τα στοιχεία της Τροχαίαςτα περισσότερα ατυχήµατα έχουν σηµειωθεί την περίοδο τουκαλοκαιριού, όπου η κίνηση είναι αυξηµένη και οι περισσότεροιοδηγοί ταξιδεύουν αρκετές ώρες που αν και δεν γνωρίζουν καλάτο δρόµο τρέχουν µε µεγάλη ταχύτητα µε αποτέλεσµα να βγουνεκτός πορείας και να χάσουν ακόµη και τη ζωή τους.

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΠΙΗΘΗΚΕΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΛΙΟΥΝΤΖΕΡΙΑΣ

∆υο γιαννιώτικα µουσικοχορευτικά συγκροτήµατα, του Κεφαλόβρυ-σου και του Περάµατος πήραν µέρος και ανέδειξαν την παράδοσήτους στο «Λιουτζεριώτικο ντιβάνι» που πραγµατοποιήθηκε στο χω-ριό ∆οξάτι Αργυροκάστρου. Είναι ένα ακόµη φεστιβάλ που σκοπόέχει την ανάδειξη των παραδόσεων και της πολιτιστικής κληρονο-µιάς της Λιουτζεριάς αλλά και των γύρω περιοχών. Στο φεστιβάλσυµµετείχε και το συγκρότηµα της Επαρχίας Κ. ∆ρόπολης.

ΕΕΙΙ∆∆ΗΗΣΣΕΕΙΙΣΣ Απο την Έλενα Καλούδη

Γιόρτασε και φέτος η ΑγίαΠαρασκευή στο χωριό Τερι -αχάτες Κάτω ∆ρόπολης. Πι-στοί από όλη την περιοχή αλ-λά και την πόλη του Αργυρο-κάστρου επισκέφτηκαν τοοµώνυµο εκκλησάκι για να α-νάψουν ένα κερί και νασυµµετάσχουν στο πανηγύρι

που διοργανώνεται από τοχωριό και το οποίο περιλαµ-βάνει γλέντι υπό τους ήχουςτου κλαρίνου. Να θυµήσουµεότι το µήνα Αύγουστοσχεδόν σε κάθε χωριό της∆ρόπολης πραγµατοποιείταικαι ένα πανηγύρι. Εξαίρεσηαποτελούν τα χωριά Βουλε-

ράτες και Σωτήρα όπου τογλέντι συνεχίζεται για τρειςµέρες και η συµµετοχή είναιτεράστια αφού οι περισσότε-ροι κάτοικοι της ∆ρόποληςπου αν και ζουν και εργάζον-ται στην Ελλάδα έρχονται ναπεράσουν µέρος της άδειάςτους στη γενέτειρά τους.

Με περιήγηση στον αρχαιολογικόχώρο του Βουθρωτού και συµβο-λική εκδήλωση στο θέατρο τηςΦοινίκης ξεκίνησε τον τριήµεροκύκλο πολιτιστικών εκδηλώσεωνη Πανηπειρώτικη ΣυνοµοσπονδίαΕλλάδας, ο κορυφαίος φορέαςτης Ηπειρώτικης Αποδηµίας. Οιεκδηλώσεις µε τίτλο «Ηπειρώτι-κες Οχθες» πραγµατοποιήθηκαν

στα τέλη Ιουλίου, διήρκεσαν 3µέρες και περιλάµβαναν εκ-δηλώσεις και στις δυο πλευρέςτων συνόρων. Φιλοδοξία τηςΣυνοµοσπονδίας ήταν οι φετινέςεκδηλώσεις να έχουν συνέχειακαι στο µέλλον, αποτελώντας τηςαπαρχή ενός πολιτιστικού, περι-βαλλοντικού θεσµού µακράς πνο-ής. Ενας θεσµός που θα εστιάζει

ιδιαίτερα στη συµµετοχή της νεο-λαίας µέσα από πολύτροπες εκ-δηλώσεις και δράσεις, προ-τείνοντας και προτρέποντας τουςνέους µας σε ένα ταξίδι µύησηςκαι αποκάλυψης της Ηπείρου, τηςΦύσης και του Πολιτισµού, τηςσυλλογικής έκφρασης και δη -µιουρ γίας.

«Αχιλλέας Μπότης, επιστήµοναςµα πάνω από όλα άνθρωπος» έτσιθα τον θυµούνται πάντα οι φίλοι του,οι συγχωριανοί του και οι ασθενείςσε όλον τον κόσµο. Γεννήθηκε στοχωριό Βουλεράτες Άνω ∆ρόποληςστις 22.03.1939. Το επώνυµο τουήταν Βρανάς, το οποίο µετά άλλαξεκαι σήµερα είναι γνωστός µε τοεπώνυµο Μπότης. Καταγόταν απόπατριωτική οικογένεια και ξακουστήσε όλη την περιοχή. Το δηµοτικό καιτο 7-χρονο σχολείο το τελείωσε στηγενέτειρά του ενώ το γυµνάσιο καιτο πανεπιστήµιο στα Τίρανα. Από µικρός είχε ήταν εξαιρετικάχαρισµατικός και έδειχνε πως θαγινόταν µια ξεχωριστή προσωπικότητα. «Από µικρό παιδί διακρινόταν για τιςικανότητές του µε τις οποίες κατά -φερε να περάσει στο Πανεπιστήµιοστον κλάδο της Ιατρικής, που ανγίνεται λόγος για τον όρκο του Ιππο-κράτη, πιστεύω ήταν από τους λί -γ ους που τον τηρούσε. Πάνω από ό-λα ήταν άνθρωπος και έγινε γιατρόςγια να εξυπηρετήσει τον άνθρωποκαι ποτέ δεν έπαιρνε χρήµατα. Το επάγ γελµα του γιατρού γι αυτόνήταν λειτούργηµα και το λέω αυτόγιατί επειδή τον γνωρίζω πολύ καλάγιατί ήµασταν συνοµήλικοι - ανα -φέρει ο Παντελής Κουρεµένος,συνταξιούχος δάσκαλος και έναςαπό τους φίλους του.»∆ια µέσου της σωστής διάγνωσηςκαι της κατάλληλης θεραπείας έγινεγνωστός σε όλο τον κόσµο. Απόστόµα σε στόµα η φήµη του εξα -πλώθηκε και ξεπέρασε τα σύνορατης Αλβανίας. Τον είχαν προσκαλέ-σει από διάφορα Πανεπιστήµια τηςΑµερικής για να δώσει διαλέξειςγια διάφορες ασθένειες. Είχε βρα-βευτεί στην Αµερική, στην Αυστρα -λία, στην Αγγλία. Του απονεµήθηκεο τίτλος «Μαρία Κιουρί». Το όνοµατου είναι γραµµένο στο Βιβλίο Βιο-γραφιών της Αµερικής και είναι τοµοναδικό όνοµα από την ΕθνικήΕλληνική Μειονότητα. Παρόλο πουπήρε τόσα βραβεία και είχε τέτοιααναγνώριση σε όλο τον κόσµο, δεσυνέβη το ίδιο και στην Αλβανία.«Εµείς δεν χάσαµε µόνο έναν καλόφίλο, αλλά έναν συγχωριανό παν -

άξιο και το παράπονο µας είναι ότιθα έπρεπε να είχε εκτιµηθεί πιοπολύ από όλους µας λέει ο ΓιώργοςΓκάζιας, συνταξιούχος δάσκαλος καιένας από τους φίλους του γιατρού.»Όταν ερχόταν στους Βουλεράτες,έξω από το σπίτι του σχηµατιζότανουρά από ασθενείς που έρχοντανγια να εξεταστούν και να βρουν τηθεραπεία τους. Και όλα αυτά χωρίςκαµία χρηµατική αµοιβή. «Ήτανφιλάν θρωπος που πονούσε για τονσυνάνθρωπο του. Όταν πήγαινε κά-ποιος άρρωστος που δεν είχε χρή-µατα να αγοράσει τα φάρµακά τουόχι µόνο που δεν του έπαιρνε λεφτάαλλά του έδινε από τα δικά του.Τέτοι ος άνθρωπος ήταν ο ΛέαςΜπότης. Και πάντα έλεγε ότι είµαιεδώ για να εξυπηρετώ το λαό, τοναπλό κοσµάκη - θυµάται ο ∆ηµήτρης∆ούτσης, συνταξιούχος δάσκαλος,δηµοσιογράφος και στενός φίλοςτου γιατρού».∆εν απόκτησε στη ζωή του ούτε ένασπιτάκι, έφερνε γύρω από χωριό σεχωριό για να γιατρέψει τους αν -θρώπους γι αυτό αξίζει να γρά -ψουµε µε κεφαλαία γράµµατα αν -θρωπιστής. Το καλό του ήταν ότισκεφτόταν πάντα τους άλλους καιτο κακό του ότι δεν σκεφτόταν τονεαυτό του. Τα πειράµατα τα έκανεστον εαυτό του. «Κατασκεύαζε ταδικά του φάρµακα τα οποία µόλιςκάποιος πήγαινε την συνταγή σε κά-ποιο φαρµακείο στην Αθήνα αµέσωςοι φαρµακοποιοί καταλάβαιναν ποι-ος είχε φτιάξει τη συνταγή αυτή µαςλέει ο Θανάσης ∆ούτσης, συντα-ξιούχος δάσκαλος και φίλος».«Γνώριζε τη φαρµακολογία, τη βοτα-νική, τη χηµεία καλύτερα και από µέ-να που είναι το αντικείµενό µου -δηλώνει ο Γιώργος ∆ούτσης, καθη-γητής Βιοχηµείας».

Έθετε στον εαυτό του επιστηµονικάπροβλήµατα και διάβαζε µέρα-νύχταµέχρι να φτάσει στο στόχο του,µέχρι να καταφέρει να βρει τοκατάλ ληλο φάρµακο ή την κατάλ-ληλη θεραπεία. Μιλούσε αγγλικά,ιταλ κά, αλβανικά, ρώσικα (τις εξετά-σεις τις έδινε στα ρώσικα) ακόµηκαι αραβικά έµαθε ώστε να µπορέ-σει να διαβάσει τις ευεργετικές ιδι-ότητες των βοτάνων της Ανατολής.Πίστευε πως τα βότανα είναι θερα-πευτικά αλλά θα πρέπει να συνδυ -αστούν και µε την κατάλληλη διατρο-φή, ώστε να έχουν το επιθυµητόαπο τέλεσµα. Αν κάποιος είχε προ -βλήµατα µε τα µάτια του πρότεινε ναπροσθέσει στη διατροφή αγγουρά-κι, πατάτες και αρκεί να µασουλίσειένα λουλούδι από ροIδιά και για έναχρόνο δεν θα έχει κανένα πρό -βληµα και θα µπορεί να βλέπει πεν-τακάθαρα. Στα βότανα που χρησιµο-ποιούσε που ανήκουν η τσουκνίδα,το σκορπίδι, το χαµασφάκι (φασκό -µηλο), τα µουστάκια του καλαµπο-κιού. ∆υστυχώς οι συνταγές τουυπάρχουν µόνο σε σηµειώσεις πουείχε ο ίδιος. Σκοπός του ήταν ναδηµιουργήσει ένα Ίδρυµα Βοτανο-λογίας ώστε να µπορέσει να µελε-τήσει αναλυτικότερα τις ευεργετικέςιδιότητες των βοτάνων και να βρειθεραπείες για τις ασθένειες, πράγ-µα όµως το οποίο δεν κατάφερε.Ασχολήθηκε και µε τη φιλοσοφία,έγραψε µερικά συγγράµµατα τα ο-ποία εκδόθηκαν στην αλβανική καιελληνική γλώσσα και διάφορα άρθ-ρα στην εφηµερίδα «METRO -POL».Το τελευταίο έργο του έχειτον τίτλο «Τροµοκρατία». «Ήταν µιαξεχωριστή προσωπικότητα που ση- µ ά δεψε την πορεία του Βουλερατιούκαι έγραψε ιστορία, ξεχωριστή απόόλες τις κατευθύνσεις - δηλώνει οΒαγγέλης Παπαγιάννης, συντα-ξιούχος δάσκαλος. Ήταν επιστήµο-νας µα πάνω από όλα ήταν άνθρω-πος που πονούσε την περιοχή και οθάνατός του ήταν µια µεγάληαπώλεια όχι µόνο για τη ∆ρόπολη,όχι µόνο για το Βούρκο, όχι µόνογια την Ελληνική Μειονότητα, αλλάγια όλη την Ιατρική κοινότητα».

«Ηπειρώτικες Όχθες»- Εκδηλώσεις και στις δύο πλευρές των συνόρων

ΕΦΥΓΕ Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΠΟΤΗΣ

Θρησκευτικά πανηγύρια στα χωριά µας


Στα ίδια χνάρια µε διαφορετικό χρώµα, «αρι-στερορευόµενο», βηµάτισαν και τα νεο-σύστατα πολιτικά κέντρα µε επικρατέστερητην Οµοσπονδία του «Αγίου Κοσµά», η οποίαδιαδραµάτισε ένα αµαρτωλό ιστορικό, όπουτρία χρόνια τώρα σέρνεται στα δικαστήριαγια παρανοµίες και ατασθαλίες και κανείςδεν ξέρει πότε θα πάρει τέλος αυτό το δρά-µα. Πάντως, πέρα από την δικαστική διαδι-κασία, όπου, δυστυχώς, όπως ακούµε καιβλέπουµε, όταν εµπλέκονται οι ισχυροί παρά-γοντες, πάσης φύσεως, άµεσα ή έµµεσα καιοι οποίοι ουσιαστικά κάνουν το νόµο, όλαπερνάνε στο ντούκου. Αλλά δεν µπόρεσανκαι ούτε µπορούν να περάσουν στο ντούκουκαι να καπακωθούν ο τετράχρονος πολιτικόςκαι εθνικός διασυρµός. στην κοινή γνώµηκαι τα παραπτώµατα που έχουν συµβεί καιέχουν εκθέσει την ηγεσία της για πολλά µε-λανώµατα και για βλάσφηµη αξιοπιστία.Ξεκίνησε µε τον άδοξο Σύλλογο του «∆ιο-γένη Ακρίτα» που µε τον τρόπο της τον πέ-ρασε στο αρχείο. Το νέο ιδρύω, η Οµοσπον-δία του «Αγίου Κοσµά» µε µατσωµένα πολιτι-κά αποκούµπια, µε κουµπάρους και κουµπαρι-ές, µε συντεχνίες και διαπλεκόµενα τερτίπια,µε επιφανείς κοµµατικούς συµβουλάτορεςκαι γερούς φατριακούς δεσµούς, ανα-δείχτηκε στο πολιτικό σκηνικό ένας από τουςσηµαντικότερους παράγοντες του βορειοη-πειρωτικού κατεστηµένου µε µεγάλες α-ξιώσεις στην πίττα της πολιτικής εξουσίαςκαι ακόµα µεγαλύτερες στο οικονοµικό αλι-σβερίσι. Αυτό το δεύτερο σκέλος της επιχει-ρηµατικότητας, όπως διαπιστώνεται από αξιό-πιστες µαρτυρίες και δικαστικές αποφάσειςθόλωσε τα τεκταινόµενα και την κυκλοφο-ρία του δαιµονισµένου παρά.Μιλάνε για πλήρη παραλυσία του θεσµού.«Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω». ΟΠρόεδρος «βελής και κατής» που λέει η λα>-κή ρήση. Το ταµείο δικό του χωράφι και τοχειρίζεται όπως τον βολεύει, ας υπάρχουνκαταστατικές δεσµεύσεις και ελεγκτικά όρ-γανα Οι δηµοκρατικοί θεσµοί και η διαφά-νεια πάνε περίπατο και το χούφτωµα βασί-λευε. Έχουν δηµοσιευτεί µαρτυρίες από ταίδια τα ηγετικά στελέχη της Οµοσπονδίαςπου καταγγέλλουν παρόµοιες παραβάσεις.Αλλά και όταν υπάρχουν κάποια δικαιολογητι-κά χαρτιά, έτσι όπως λειτουργεί το σύστηµαδεν µπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστα. Κο-λυµπάνε στην «επίσηµη» και στην αυθαίρετηπαρανοµία. Η ιδιοτέλεια στο µεγαλείο τηςΑυτή η κατάντια εθνικού εξευτελισµού προ-κάλεσε τη βαθιά αγανάκτηση των συµπατρι-ωτών, η οποία δεν µπορούσε να αγνοηθείαπό τους αυτουργούς της υπόθεσης. Σαν α-ποτέλεσµα ο Πρόεδρος έδωσε παραίτηση,αλλά µε αντικαταστάτη πρόσωπο της αρέσ-κειας. Το προεδριλίκι σε µας είναι αιώνιοαξίωµα µε βασιλικό βέττο. Ο πρόεδρος όπο-τε του γουστάρει αποσύρεται και όποτε τουανεβαίνει η αδρεναλίνη ξανανεβαίνει στονπροεδρικό θώκο. Ούτε το γεγονός που τώραανεβήκαµε στο πάλκο του ευρωπαίου πολίτηκαι οφείλουµε να συµπεριφερόµαστε µε ε-υρωπα>κό πνεύµα έφερε κάποια θετική ανα-λαµπή.Ο αποσυρµένος πατέρας του «Αγίου Κοσµά»,λόγου του γνωστού ναυαγίου που υπέστη πρ-ιν µερικά χρόνια, τώρα µε το ανοιξιάτικοκλίµα και το άνθισµα των κλαριών σέλωσεκαι καβάλυσε το «µαύρο του άτι» και σάλπι-σε την επάνοδό του στα σαράγια της Οµο-σπονδίας. Ξανά Προεδράρα. Ίσως κάπως, µεκλαδεµένη και φυραµένη την Οµοσπονδία,αλλά εκείνο που µετράει είναι το ότι έχει τηράβδο της εξουσίας στα χέρια του. Μόνο οΑνδρέας Παπανδρέου αξιώθηκε να ανέβεικαι για δεύτερη φορά Πρωθυπουργός. Σεαυτή την εξαίρεση έλαβε θέση και ο Τάκης.Με µια µικρή διαφορά, όµως. Ο Παπανδρέουπαρέλασε µε άσπρο άλογο, ενώ ο Τάκης µεκαραµπογιάτο.Κρίµα, πολύ κρίµα. Μεγάλη ορφάνια πλάκω-σε την Βόρειο Ήπειρο. ∆εν υπάρχουνε ηγέ-

τες και βρέθηκε η σωτηρία στο ντόµινο τηςανακύκλωσης. Κι’ αυτό το συνταραχτικό φ-αινόµενο της ανακύκλωσης, δυστυχώς, επι-κρατεί και αναπαράγεται σαν αξίωµα και στοδιοικητικό κατεστηµένο του χώρου µας στηνεπικράτεια.Έχει όµως, άλλο µπερεκέτι και αστείρευτηγονιµότητα ο τόπος µας. Παράγει µάτσο ορ-γανωτικά ανάκτορα. Το µωσα>κό των συλλό-γων και των οµοσπονδιών ήταν ορφανό καιακέφαλο. Του έλειπε ο «Λευκός Οίκος». Καικάποιοι που ούτε στο χωριό τους δεν έχουνπέραση πέρασαν και εφάρµοσαν την µεγάληιδέα της «Πανβορειοηπειρωτικής Συνοµο-σπονδίας Απανταχού Βορειοηπειρωτών». Καιµια που δεν έφταναν οι Βορειοηπειρώτες,γιατί τόσο τακάτι είχε ο παρακινητής πρόεδρ-ος, την διεύρυναν και την βάπτισαν «Πανβο-ρειοηπειρωτική Συνοµοσπονδία ΑπανταχούΒορειοηπειρωτών και φίλων Ελλήνων». Καιόπως δείχνει η εφηµερίδα τους οι φίλοιέχουν τον κύριο λόγο.Μεγάλο το όνοµα και «θαυµαστά» τα έργατης, από το ξεκίνηµα και µέχρι το κορύφωµάτης. Αφού για «Πανβορειοηπειρωτική» µιλάµεο καθένας, µε το δίκιο του, νοµίζει ότι αυτή ηµάντρα περδουκλώνει και αντιπροσωπεύειόλο τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισµό, δηλα-δή, µια έµπρακτη πραγµάτωση του µεγάλουονείρου της ένωσης αυτού του σκορπισµέ-νου και διαλυµένου κόσµου. Αυτός είναι ο ρ-όλος των Συνοµοσπονδιών. Παράδειγµα η«Πανηπειρωτική».Παραµύθι της Χαλιµάς. Οι αυτουργοί άλλαστοχεύουν, κάτι ιδιότυπο δικό τους. Συλλέξα-νε τρία «ψυχοχάρτια» (καταστατικά) Οµο-σπονδιών που µόνο στα χαρτιά υπάρχουν καικυκλοφορούν από χέρι σε χέρι σαν τα κάλπι-κα οµόλογα, το µίνιµουµ δηλαδή, που προβ-λέπει ο νοµοθέτης, σε περίπτωση βέβαιαπου δεν υπάρχουν περισσότερες Οµοσπον-δίες, ενώ εµείς έχοµε µπόλικες, και µε επι-δέξια δικηγορική ερµηνεία σκάρωσαν αυτήτην «ΠΑΝ»-τους. Ένα συντεχνιακό φάντασµαγια ιδίων όφελος κατανάλωσης. Ένα προ>όνάχαρο, διασπαστικό, καπνογόνο, όπου µόνοδυσφηµιστικό είναι για το γόητρο και γενικάγια την εθνική µας υπόθεση. Και το πιο παρά-λογο είναι ότι χρήζει επίσηµη αναγνώρισηκαι χρηµατοδοτείτε από το δηµόσιο στοσβέρκο του φορολογικού σώµατος.Για να γίνοµε πιο κατανοητοί επί του απαρά-δεκτου της υπόθεσης µια ακόµη επισήµανση.Υπάρχουν και είναι υπό ίδρυση στο χώροµας πάνω από οκτώ Οµοσπονδίες, οι οποίεςεν δυνάµει, µε την λογική των ηγετών της«ΠΑΝ», µπορούν να συγκροτήσουν και χωρίςτο δεκανίκι των φίλων, άλλες τρεις Συνοµο-σπονδίες και περισσότερες. ∆είτε σε τι βυθόέχουµε κατρακυλήσει και τι µαθήµατα πρε-σβεύουν οι κύριοι της «ΠΑΝ». ΜαραθώνιοΣυνοµοσπονδιών.! ∆ιάπλατα ανοιχτή η λεω-φόρος των «ΠΑΝ»Ενώ το παν για το βορειοηπειρωτικό µας θέ-µα είναι η εθνική ενότητα και η οµοψυχία,αυτό το ιδρύω το µόνο που επιδιώκει, και νατο πούµε µε τη δικιά µας ντοπιολαλιά, είναινα αποκοµίσει κανένα «κοψίδι» από το µα-τωµένο σώµα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνι-σµού στο βωµό δήθεν της σωτηρίας του έ-θνους.. ∆εν ξεκολλάει από το µυαλό µου ησάτιρα του Λάκη Λαζόπουλου: «Μ’ αυτά πουσυµβαίνουν σ’ αυτή τη χώρα πάω να τρε-λαθώ κυρία µου».Και κάτι τελευταίο. Επισηµάναµε προ ολίγουότι οι ιδρυτές της «ΠΑΝ» «δεν έχουν πέρασηούτε στο χωριό τους». Ο Πρόεδρος, λόγουχάρη, ο κύριος Γρηγόρης Σουλιώτης, όπουέχει µεταλλάξει το επώνυµο σε Ντάκουλα,προφανώς, για κάποιο σοβαρό κίνητρο, φή-µες λένε ότι, όταν πρόσφατα επισκέφτηκετο χωριό του οι χωριανοί του δεν τον γνώρι-σαν γιατί είχαν συνηθίσει, πριν την κατάρ-ρευση του σοσιαλισµού στην Αλβανία, να τονβλέπουν να κυκλοφορεί µε κολάσνικοβστον ώµο. Ε λοιπόν, να ξέρουµε τι λέµε γιατην κυρία «ΠΑΝ».

Άγιοι Σαράντα 29/7/2010

∆ΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥΘέµα: Συνεδρίαση Προεδρείου Παγκόσµιου Συµβουλίου ΗπειρωτώνΕξωτερικού στη Χιµάρα

Το Προεδρείο του Παγκοσµίου Συµβουλίου Ηπειρωτών Εξωτερικού, έκανε το πρώτο βήµα

στην πρόταση του Γενικού Προέδρου της ∆.Ε.Ε.Ε.Μ. «ΟΜΟΝΟΙΑ» ώστε κάποια στιγµή το

Συνέδριο του Παγκόσµιο Συµβούλιο των Ηπειρωτών του Εξωτερικού να πραγµατοποιηθεί

στη Βόρειο Ήπειρο. Ο κ. Μπολάνος που είναι και µέλος του Προεδρείου υποδέχτηκε τον

πρόεδρο κ. Χρυσόστοµο ∆ήµου και τα υπόλοιπα µέλη στη Χιµάρα, όπου έγινε λεπτοµερής

παρουσίαση των προβληµάτων και των κινδύνων που αντιµετωπίζει ο Ελληνισµός στην

Αλβανία.

Εκφράζουµε τις ευχαριστίες µας προς τον κ. ∆ήµου και τα υπόλοιπα µέλη για µια πρωτο-

βουλία που θα έπρεπε να είχε γίνει από καιρό, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Είναι µία

συµβολική πράξη που µας κάνει να αισθανόµαστε ότι δεν είµαστε µέλη µιας ξεχασµένης

µειονότητας που θέλουν να πιστεύουν ή να επιβάλουν µερικοί, αλλά ένα ζωντανό κοµµάτι

του Οικουµενικού Ελληνισµού εντός και εκτός Ελλάδος που παρά τις δυσκολίες του,

ξέρει να βρίσκει το δρόµο και να τραβά προς τη δόξα ξανά!

Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για την Ελλάδα, στέλνουµε µήνυµα συµπαράστασης και

ενότητας σε όλους του Ηπειρώτες και σε όλους τους Έλληνες!

Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Η Ι∆ΙΟΤΕΛΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ

Του ΑΛΕΚΟΥ ΧΑΤΖΗ

ΝΤΟΜΙΝΟ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ

Συνέχεια απ’ το προηγούµενο φύλλο.


Πολλές φορές προσπαθούµε

να διαγράψουµε από τη ζωή

µας, όλες τις εφιαλτικές µνή-

µες και µελανιές του παρελθό-

ντος. Προσπαθούµε να διαγρά-

ψουµε τα φαντάσµατα του

χθες, να σβήσουµε τη µαυρίλα

και την καταχνιά που χρόνια

πλανιόταν πάνω µας και παρα-

κολουθούσε κάθε µας βήµα,

κάθε µας κίνηση, κάθε µας

σκέψη.

Πολλές φορές αποφεύγουµε

ακόµη και να θυµηθούµε το

δράµα του θύτη και θύµατος,

της ζωής και του στηµένου θα-

νάτου, τις αξιοπρέπειας και της

περιφρόνησης, τους συνοδοι-

πόρους της µίζερης ζωής των

εφιαλτικών εκείνων χρόνων.

Και όλα αυτά µέχρι που κάποια

στιγµή εµφανίζεται µπροστά

µας µε ένα νέο χαµαιλεοντικό

πρόσωπο ο θύτης. Αυτός που

χθες τυµπάνισε και προκάλεσε

το διωγµό, ξεκλήρισµα, θάνατο

και ρουφιανιά, ενώ σήµερα να

υµνεί αυτούς που για εκείνον

χθες ήταν ο εφιάλτης της «πα-

τρίδας του», τους εχθρούς των

«ηγετών » και των «αφεντικών»

του, τους σοβινιστές του λατρε-

µένου «κόµµατος» του. Τον

γνώρισα σήµερα µε ένα άλλο

πρόσωπο να παραπονείται αυτή

τη φορά για την γραφειοκρατία

των Ελληνικών αρχών που ακό-

µα δεν µπόρεσε να αποχτήσει

αυτό που «πάντα επιθυµούσε»

και «ονειρεύονταν»: Την ταυτό-

τητα που χρόνια τώρα όπως λέ-

ει, περιµένει για να ενσωµα-

τωθεί και εκείνος στην κοι-

νωνία που -χθες περιφρονούσε

η και ακόµα περισσότερο ούτε

καν να µουρµουρίσει ακόµα και

στα βουβά το όνοµα Ελλάδα.

Στην κοινωνία που χθες µι-

σούσε και καταριόνταν ακόµα

και τη µάνα του που έλεγε τό-

τε:-«του έβαλε στις φλέβες του

ελληνικό αίµα», µόνον και µό-

νον για να έδειχνε φιλικό και

εµπιστευτικό πρόσωπο στα α-

φεντικά του.

Τον γνώρισα δίπλα στο θύµα

του το Μπάµπη, να περιµένουν

και οι δυο να ανέβουν τα σκα-

λιά του Υπουργείου των Εσωτε-

ρικών, όταν άρχισε να µιλάει µε

πάθος για την «καταγωγή του»,

το «αίµα του», και τέλος «τα ό-

νειρα του». -Και ενώ «ενθου-

σιασµένος» στον πλαστό του

κόσµο ξεδίπλωνε τα καλο-

στηµένα του «κατορθώµατα», το

θύµα ξεδίπλωνε σαν φυλαχτό

τη σφραγίδα της ζωής του. Ένα

κοµµατάκι χαρτί που µέσα του

είχε γραµµένη σε τρεις µόνον

σειρές τον εφιάλτη που του

«δώρισε» ο θύτης:

-Βεβαιώνουµε µε απόφαση της

κεντρικής επιτροπής φυλακι-

σµένων, εξωρισθέντων

και διωγµών, µε απόφαση αρ

16, ηµ 22.12.1986, έχουν εξορι-

στεί από την επαρχεία

των Αγίων Σαράντα στην Κάµζα,

από τις.... και µέχρι στη Σενίτσα

από.... µέχρι τις.... για πολιτικές

υποθέσεις, η Σταµατώ.

Ένα πρόσωπο, ένα όνοµα που

πέρασε αθόρυβα στην ιστορία

της κοµµουνιστικής λαίλαπας

ως διωγµένη και περιφρο-

νηµένη αλλά µια κυρία µε Κάπα

κεφαλαίο, που έκρυβε µέσα της

περηφάνια, τιµή αλλά και συγ-

χρόνως µίσος για εκείνους: Για

το Ντάνο, το συγγενή της το

Βαγγέλη, το Ντάλα, το Λιούλιο....

Για εκείνους που χθες εκτε-

λώντας πιστά τις οδηγίες των

αφεντικών τους την έστειλαν

«κατά διαβόλου», όπως καυχιό-

νταν και σήµερα µε χαµαιλεο-

ντικό πρόσωπο να τη λυπούνται

για το παρελθόν, να ξεστοµί-

ζουν το πασίγνωστο: «Τι τρά-

βηξε και αυτή η καηµένη τότε...»

Και όλα αυτά γιατί στάθηκε άτυ-

χη να δραπετεύσει µαζί µε το

σύζυγο της το 1947 αλλά και

«τυχερή» να την ξεσπιτώσουν

και να τη στείλουν στα λα-

σποχώραφα της Κάµζας των

Τιράνων, εκεί που το ένα πόδι

βάλτωνε στη λάσπη όταν το άλ-

λο µε δυσκολία ξεκολλούσε.

Εκεί που ο µικρός Χαράλαµπος

µε αθώα µάτια και άδειο στο-

µάχι προσπαθούσε να λύσει το

µυστήριο: -Γιατί;

Σαν να µην έφταναν όλα αυτά,

όταν κάποτε µπόρεσε να γυρί-

σει στο χωριό, ο θυµός τους ή-

ταν τέτοιος που όπως έλεγαν,

αν τους ειδοποιούσαν, αν το ή-

ξερε αυτό ο Ντάλας, θα έκαναν

αίτηση στα αφεντικά τους να

µην ξαναγύριζε ποτέ. Πως θα

την ξαναστείλουν εξορία µην

γνωρίζοντας την απάντηση που

θα λάβαιναν:

-Εµείς Ντάλα, ήµασταν εξορία,

αλλά και να µας ξαναπάτε, δεν

σας φοβόµαστε. Και στο βουνό

µπορούµε να ζήσουµε, µόνον

σε σας δεν υποκύπτουµε. ∆εν

πρόκειται να φιλήσουµε ποτέ

βρόµικα χέρια. ∆εν γινόµαστε

ρουφιάνοι της δικής µας φυ-

λής....

Να όµως που θύµα και θύτης

σήµερα ανεβαίνουν τα ίδια

σκαλιά.

Ενώ ο πρώτος αγωνιεί να πάρει

εκείνο που πλήρωσε για µια

ζωή, ο δεύτερος να προσπαθεί

να δικαιολογείτε και να µας

πείσει πως: - πήγαν αυτά τώρα.

Περασµένα ξεχασµένα.

Και εγώ να αναρωτιέµαι: Άραγε,

θα ξεχάσει ποτέ τα µεσαιωνικά

µαρτύρια που τράβηξε, αυτή η

πονεµένη, η κατακρεουργηµένη

καρδιά του θύµατος;

Γεώργιος Σ. Σούκουρης

ΚΛΩΝΙΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗΤο όνοµα «Ψωροκώσταινα» τοχρησιµοποιούµε σήµερα, όταν θέ-λουµε να περιγράψουµε την α-νέχεια και τη φτώχεια και ειδικό-τερα όταν θέλουµε να καταδείξου-µε κάποιον ή κάτι ως τον «φτωχόσυγγενή» ενός συνόλου, ή µε άλ-λα λόγια τον «τελευταίο τροχό τηςαµάξης». Στις µέρες µας, συνήθωςχρησιµοποιούµε απαξιωτικά αυτήτη λέξη όταν πρόκειται να στηλι-τευθεί µια κακοµοιριά, υποχωρη-τικότητα, ανοργανωσιά, αδυναµίακαι φτώχια που κάποιοι θεωρούνότι χαρακτηρίζει την Ελλάδα τηςνεότερης ιστορίας.Όµως, η Ψαροκώσταινα ή Ψωρ-οκώσταινα, ήταν ένα υπαρκτό πρό-σωπο της νεοελληνικής ιστορίαςκαι µάλιστα µια ηρωική και αξιέ-παινη γυναίκα στα χρόνια της Επα-νάστασης του 1821 η οποία αφιέ-ρωσε τη ζωή της στην υπηρεσίατης πατρίδος.

Όταν το 1821 καταστράφηκε ηπόλη των Κυδωνιών, της ΜικράςΑσίας, µετά από την αποτυχηµένηεπαναστατική κίνηση που επιχει-ρήθηκε, ο πληθυσµός της σφά-χτηκε και το σύνολό του εγκατέ-λειψε την όµορφη πόλη µε ντόπιαή ψαριανά καράβια. Στην χαλασιάαυτή κατάφερε να σωθεί η Πα-νωραία Χατζηκώστα, µια όµορφηαρχόντισσα µε µεγάλη περιουσία.Κατά αγαθή συγκυρία ένας ναύτηςτη βοήθησε και µαζί µε άλλους τηνανέβασαν σ’ ένα καράβι που ξε-µπάρκαρε στα Ψαρά.

Τόσο τον άντρα της, τον ΚώσταΑUβαλιώτη, που ήταν πάµπλουτοςέµπορος, όσο και τα παιδιά της,τους έσφαξαν µπρος τα µάτια τηςοι Τούρκοι. Στα Ψαρά λοιπόν, όπουβρέθηκε (γι’ αυτό ονοµάστηκε Ψα-ροκώσταινα) πάµφτωχη και ολοµό-ναχη, οι συντοπίτες της και κυρίωςο Βενιαµίν ο Λέσβιος (δάσκαλοςτης Ακαδηµίας των Κυδωνιών) τηνβοήθησαν και την προστάτεψαν.Η Πανωραία σύντοµα άφησε ταΨαρά και φθάνει στην τότε πρω-τεύουσα του ελληνικού κράτους,το Ναύπλιο. Εκεί την ακολούθησεκι εγκαταστάθηκε και ο Βενιαµίν οΛέσβιος. Στην αρχή όλα πήγαινανκαλά, αφού ζούσε από τις υπηρ-εσίες τις οποίες προσέφερε στονδάσκαλο και φιλόσοφο ΒενιαµίνΛέσβιο, ο οποίος παρέδιδε µαθή-µατα για να ζήσει. Τον Αύγουστοτου 1824 όµως, ο Βενιαµίν ο Λέ-σβιος πέθανε από τύφο. Από τότεγια την Πανώρια άρχισε έναςδυσβάστακτος αγώνας επιβίωσης.Μόνη και άγνωστη, βγάζει τοψωµί της πότε κάνοντας την αχθο-φόρο, πότε την πλύστρα και πότεχάρη στην ελεηµοσύνη όσων τηνσυµπονούσαν.Την περίοδο εκείνη η Επανάστασηδοκιµαζόταν από την επέλαση τουΙµπραήµ, ο οποίος εκτός από τιςάλλες καταστροφές άφηνε στοπέρασµά του και εκατοντάδες ορ-φανά που συγκεντρώνονταν στοΝαύπλιο. Παρά τα προβλήµατά της,η Πανώρια ζήτησε και πήρε υπό

την προστασία της παιδιά ορφανά.Για να τα θρέψει περνούσε απόσπίτι σε σπίτι και ζητιάνευε. Είχεπαραµελήσει σε τέτοιο βαθµό τονεαυτό της, που τα αλητάκια της πα-ραλίας την πείραζαν και την φώνα-ζαν Ψωροκώσταινα.

Το 1826 έγινε έρανος στοΝαύπλιο για να βοηθήσουν τοµαχόµενο Μεσολόγγι. Έτσι µιαΚυριακή, στήθηκε στη κεντρικήπλατεία ένα τραπέζι και οι υπεύθυ-νοι του εράνου ζητούσαν από τουςκαταστραµµένους, πεινασµένουςκαι χαροκαµένους Έλληνες να βά-λουν πάλι το χέρι στην τσέπη γιανα βοηθήσουν τους µαχητές καιτους αποκλεισµένους του Μεσο-λογγίου. Αλλά λόγω της φτώχιαςκαι της εξαθλίωσης κανείς δενπλησίαζε το τραπέζι. Όλων τασπίτια δύσκολα τα έφερναν πέρα.Τότε η φτωχότερη όλων, η χήραΧατζηκώσταινα, η Πανωραία, έβγα-λε το ασηµένιο δαχτυλίδι που φο-ρούσε στο δάχτυλό της και έναγρόσι που είχε στην τσέπη της καιτα ακούµπησε στο τραπέζι της ε-ρανικής επιτροπής, λέγοντας «∆ενέχω τίποτα άλλο από αυτό το α-σηµένιο δαχτυλίδι κι αυτό το γρό-σι. Αυτά τα τιποτένια προσφέρωστο µαρτυρικό Μεσολόγγι».Ύστερα απ’ αυτή την απρόσµενηχειρονοµία, κάποιος από το πλή-θος φώναξε: «Για δείτε, η πλύστραη Ψωροκώσταινα πρώτη πρόσφε-ρε τον οβολό της» κι αµέσως τοφιλότιµο πήρε και έδωσε. Άρχισαννα αποθέτουν στο τραπέζι του ε-ράνου λίρες, γρόσια και ασηµικά.Αυτή ήταν η εξέλιξη της φτωχήςπροσφοράς της πλύστρας Χατ-ζηκώσταινας, που από εκείνη τηστιγµή απαθανατίστηκε «επίσηµα»πλέον, µε το παρανόµι «Ψωρο-κώσταινα».

Η πλύστρα Πανωραία όµως, δεν έ-δινε µόνο µαθήµατα πατριωτισµού,αλλά και ανθρωπιάς, καθώς το ε-λάχιστο εισόδηµά της το µοιραζό-ταν µε ορφανά παιδιά αγωνιστών.Όταν µάλιστα ο Καποδίστριαςίδρυσε ορφανοτροφείο, προσφέ-ρθηκε - γριά πια και µε σαλεµένοτον νου από τον πόνο και τις στε-ρήσεις - να πλένει τα ρούχα τωνορφανών χωρίς καµιά αµοιβή.Και εκεί που άρχισε να χαίρεταιγια τα «παιδιά της» που είχαν βρειρούχα και φαγητό, λίγους µόλιςµήνες µετά τη λειτουργία του ι-δρύµατος η Πανώρια πέθανε. Οιεπίσηµοι δεν την τίµησαν. Τηντίµησαν όµως µε τον καλύτερο τρ-όπο τα παιδιά του ορφανοτροφ-είου, τα οποία µέσα σε λυγµούςτην συνόδευσαν ως την τελευταίατης κατοικία.

Για το πώς η Ψωροκώσταινα έγινε«σύµβολο» υπάρχει και µια άλληεκδοχή, η οποία µάλλον οφείλεταιστην αγάπη που έτρεφε ο απλόςκόσµος για την Πανώρια. Σύµφω-να µε αυτήν, η Ψωροκώσταινα, ό-πως την έλεγαν λόγω της φτώχει-ας της, ήταν σύζυγος αγωνιστή.

∆εν είχε καµία βοήθεια από που-θενά και ζητιάνευε στους δρόµουςτου Ναυπλίου. Κάποια στιγµή τηνείδε ο Καποδίστριας και της έδω-σε κάτι. Τότε εκείνη, κατανοώνταςτο οικονοµικό αδιέξοδο της χώ-ρας, έδωσε στον κυβερνήτη όσαχρήµατα είχε συγκεντρώσει. Ο Κα-ποδίστριας συγκινήθηκε από τηχειρονοµία και έδωσε εντολή νασυνταξιοδοτηθεί.

Γιατί όµως έγινε πανελλήνια γνω-στό το παρατσούκλι της Πανω-ραίας; Στην εποχή του Καποδίστριασε µια συνεδρίαση της Συνέλευ-σης, κάποιος παροµοίασε τοΕλληνικό ∆ηµόσιο µε την Ψω-ροκώσταινα. Ο συσχετισµός «άρε-σε» και κάθε φορά που αναφε-ρόντουσαν στο θέµα του ∆ηµοσίουτο ονόµαζαν «Ψωροκώσταινα».Λίγο αργότερα όταν ανέλαβαν τηνεξουσία οι Βαυαροί και διέλυσαντα άτακτα στρατιωτικά τµήµατα τωναγωνιστών της Επανάστασης του1821, η φράση «τι να περιµένεικανείς από την Ψωροκώσταινα;»πέρασε στην ιστορία. Οι αγωνι-στές αποκαλούσαν την αντιβασι-λεία ειρωνικά «Ψωροκώσταινα»και οι Βαυαροί από την πλευράτους όταν ήθελαν να απαντήσουνσε όσους ζητούσαν τη βοήθειατου κράτους για να συντηρηθούνέλεγαν περιφρονητικά: «Όλοι απότην Ψωροκώσταινα ζητούν να ζή-σουν». Το παρατσούκλι το οποίο α-πέδιδε την άθλια οικονοµική κατά-σταση της χώρας, από τότε καιέως τις ηµέρες µας αναφέρεταισυχνά.

Μάλιστα το 1942, κατά τη συνε-δρίαση της πρώτης Βουλής κάποι-ος βουλευτής χαρακτήρισε και πά-λι την Ελλάδα Ψωροκώσταινα.Όλοι είχαν αποδεχθεί πλέον τονχαρακτηρισµό. Έναν περιφρο-νητικό χαρακτηρισµό ο οποίος έγι-νε αποδεκτός και στη σηµερινήπολιτική ορολογία. Χαρακτηρισµός,που για όσους γνωρίζουν την ι-στορία, δεν είναι απαξιωτικός, διό-τι η Πανωραία Χατζηκώστα η επο-νοµασθείσα Ψαροκώσταινα καιΨωροκώσταινα υπήρξε µια α-ξιοµίµητη πατριώτισσα µε λεβεντιάκαι φιλότιµο.

Πηγές

• Τάκης Νατσούλης, «Λεξικό ΛαU-

κής Σοφίας», Εκδ. Σµυρνιωτάκη,

σελ. 581.

• Ευ. ∆αδιώτης, «Αιγαιοπελαγίτι-

κα», τεύχος 13.

• «Βίοι Παράλληλοι των επί της α-

ναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρ-

εψάντων ανδρών», Υπό Ανα-

στασίου Ν. Γούδα, . Τόµος Β’: Παι-

δεία. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογρα-

φείου Μ. Π. Περίδου, 1870.

Πηγή: www.argolikivivliothiki.gr

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑΣ


Είµαστε πλασµένοι από τον τόποπου µας γέννησε, από τη µεγαλο-πρέπεια, τη συνείδηση και τηνιστορία του, από τα πράγµατα καιτα πρόσωπα που γνωρίσαµε καιαγαπήσαµε, από όσα συναντούµεστην πορεία µας και µας χαρά-ζουν, κυρίως εκείνα που ακυρώ-νουν το θάνατο µέσα µας καιυψώνουν στο ζενίθ τη δηµιουργίακαι την ελευθερία.Ο Αλέκο Χατζής είναι γέννηµαθρέµµα της Μεγαλόχαρης Πολύ-τσανης, όπως την αποκαλεί ο ίδιος.Το κεφαλοχώρι Πολύτσανη δενυπήρξε µόνο «προµαχώνας τουΕλληνισµού», όπως επισηµαίνει οΙωάννης Λαµπρίδης στα «Ηπειρώτι-κα Μελετήµατα», αλλά και κοιτίδαλαµπρού πολιτισµού. Αρκεί να επι-σηµάνουµε ένα µικρό παράδειγµα.Η µονή του Αγίου Αθανασίου δενυπήρξε ένας απλός εκκλησια-στικός χώρος, αλλά µια έπαλξηστο µεγάλο κάστρο του ελληνι-σµού ενάντια στην εξωµοσία τηςπεριοχής, µια κοιτίδα παιδείας καιπολιτισµού. Εδώ ο Σοφιανός ίδρυ-σε την πρώτη µοναστηριακή σχολήκαι µια µεγάλη βιβλιοθήκη µε έργααρχαίων και βυζαντινών πεφωτι-σµένων σοφών, που έκαψαν καιλεηλάτησαν τα στρατεύµατα τουΚουρτ Πασά.Αυτή η Πολύτσανη του σκληρούβράχου και του σκληρού βίου, τωνανοιχτόµυαλων, των αγαθών καικαλοσυνάτων πολυτσανιτών, τωνπολυταξιδεµένων, του εµπορίουκαι της υψηλής τέχνης, του εκρη-κτικού τραγουδιού σαν τα ορµητι-κά νερά που κατεβάζει η Νεµέρ-τσκα και των αξέχαστων πανηγυ-ριών µε τα πιο ωραία ήθη και ταέθιµα και τα ορθόδοξα µνηµείαήταν η πρώτη µεγάλη κούνια πουνανούρισε και ανάθρεψε τον Αλέ-κο το Χατζή.Εχτές η δικτατορία ενταφίαζε τιςπνευµατικές µας αξίες, καταδίωκεκαι φυλάκιζε τους ανθρώπους τουπνεύµατος και της διανόησης όχιµόνο στον Βορειοηπειρωτικό χώ-ρο, αλλά σε όλη τη χώρα. Με τηµεταπολίτευση τα πράγµατα άλλα-ξαν, ο ρυθµός της ζωής επίσηςκαι οι νοοτροπίες. Η παγκοσµιο-ποίηση και η εµπορευµατοποίησηπαραµερίζουν και ρίχνουν τη σκό-νη της λησµονιάς και της λήθηςστις πνευµατικές και πολιτιστικέςαξίες. Υπάρχουν ωστόσο κάποιοιπεισµατάρηδες διανοούµενοι, άν-θρωποι του πνεύµατος και τωνγραµµάτων που αγωνιούν καιαγωνίζονται, τους πονάει για τιςαξίες του τόπου µας και για τηνελληνική µας ταυτότητα. Ένας απόαυτούς τους «αναρχικούς τουπνεύµατος», όπως µας αποκαλούνκάποιοι, είναι και ο Αλέκος ο Χατ-ζής.Αναµφισβήτητα ο Χατζής είναι η

µεγαλύτερη δηµοσιογραφική προ-σωπικότητα που δρα, αγωνίζεταικαι δηµιουργεί στο Βορειοηπειρω-τικό χώρο. Είναι µια πολυεδρικήκαι πολυδιάστατη προσωπικότητα.Είναι ο δηµοσιογράφος της πρώ-της γραµµής, ο χρονογράφος καιπολιτικός αναλυτής µε καθαρήσυνείδηση που τον ενδιαφέρει µό-νο το συµφέρον του τόπου του,µακριά από τα προσωπικά καιµικροκοµµατικά συµφέροντα, ο το-λµηρός διανοούµενος που τον δια-κατέχει µια και µοναδική ιδεο-λογία, ένα και µοναδικό κόµµα, ηµοίρα της ιδιαίτερης του πατρίδαςκαι των συνανθρώπων µας, πουβγήκαν από την πιο σκληρή,στριφνή και απάνθρωπη δικτατο-ρία, την κόκκινη πανούκλα πουγνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα καιπεριπλανιούνται στον κόσµο χωρίςπροσανατολισµό.Από τη χαραυγή της ∆ηµοκρατίας,τον Μάρτη του 1991, όταν ο ου-ρανός ήταν ακόµα συννεφιασµέ-νος, ο Αλέκος είναι από τουςπρώτους δηµοσιογράφους τουχώρου µας, ο οποίος σπεύδει νακαταδικάσει µε ανεπανάληπτοθάρρος και στοιχεία το ψεύδοςτης πολιτικής του Ενβέρ Χότζα γιατην ελληνική µειονότητα στηνΑλβανία µε τη δηµοσίευση τουάρθρου στην εφηµερίδα «∆ηµο-κρατική Αναγέννηση», «Η τραγω-δία της Ελληνικής Μειονότηταςστην Αλβανία».Ένας νέος Γολγοθάς αρχίζει για

τον Αλέκο. Όλα τα πυρά της δικτα-τορικής νοοτροπίας στρέφονταικατά πάνω του. Κυνηγηµένος παίρ-νει το δρόµο της προσφυγιάς γιατη µητέρα Ελλάδα. Εδώ αρχίζει έ-νας νέος µεγάλος αγώνας για ε-πιβίωση ακονίζοντας ωστόσο τηνπένα του και γράφοντας τακαλύτερα δηµοσιογραφικά του έρ-γα. Ο Αλέκος κληροδότησε τακαλύτερα χαρακτηριστικά στουςπνευµατικούς ανθρώπους τουχώρου µας, δίνοντας µια νέα διά-σταση στη δηµοσιογραφία τουανώµαλου καιρού µας. Σε κάθε πι-νελιά που ρίχνει ο στόχος τουείναι ξεκάθαρος. Τον ενοχλούναφάνταστα, τον κάνουν ταύρο οιφατρίες, το κατεστηµένο, οι πα-ραχαράκτες της ιστορίας και τα µι-κροσυµφέροντα και ορµάει σανταύρος στην αρένα, µοναχικός µο-νοµάχος, µε όλο το δηµοσιογραφ-ικό του οπλοστάσιο και τοναιχµηρό του λόγο, χωρίς να υπο-λογίζει καν το κόστος και τιςαπώλειες.Ο Αλέκος ο Χατζής είναι ο άνθρω-πος του µεγάλου ρίσκου. Το µεγά-λο ρίσκο το παίρνουν µόνο οι θαρ-ραλέοι άνθρωποι. Χωρίς καµιάχρηµατοδότηση, στήριξη και οικο-νοµικούς πόρους παίρνει την πιοσοβαρή και τολµηρή απόφαση της

ζωής του, να κατακτήσει το δηµο-σιογραφικό στερέωµα µε δυο απότης καλύτερες εφηµερίδες τουΒορειοηπειρωτικού χώρου. Και αυ-τή η απόφαση έφερε στο φωςπρώτη τη «Μεγαλόχαρη Πολύτσα-νη» και δεύτερη την «Αφύπνιση».Ήταν γι’ αυτό που µόλις µου ανα-κοίνωσε την απόφαση του, γνωρί-ζοντας τους στόχους του, τοεπίπεδο του και τις καλές του προ-θέσεις, έσπευσα να τον υπο-στηρίξω και να του συµπαρα-σταθώ, µολονότι βρισκόµουν πολύµακριά, στην Κύπρο. Έβρισκα ω-στόσο σ' αυτή την απόφαση τηνεκπλήρωση του µεγάλου µου πό-θου να προσφέρω σαν εργάτηςτης πένας για τον τόπο µου, τηνΠολύτσανη, τις αξίες της ιδιαίτε-ρης µας πατρίδας και τους αν-θρώπους της. Βεβαίως η συµπαρά-σταση µου δεν ήταν µόνο ηθική,αλλά και οικονοµική όσο µου κρα-τούσαν τα κότσια µου, µε σοβαρέςδηµοσιογραφικές ανταποκρίσειςπροσπαθώντας να ρίξω γέφυρεςµεταξύ των δυο δραµατικών πα-τρίδων, Κύπρου και Βορείου Ηπεί-ρου.Η «Μεγαλόχαρη Πολύτσανη» ήτανένα ωραίο δώρο που το άξιζε ηαγαπηµένη µας Πολύτσανη και ό-λοι εµείς που την έχοµε στην καρ-διά µας ανά την υφήλιο. Αυτό τογεγονός έρχονταν να προστεθείστα µεγάλα γεγονότα του Πολυ-τσανίτικου βίου και να εκφράσειτις µεγάλες στιγµές και την πνευ-µατική ποιότητα. Όταν κυκλοφο-ρούσε τα δυο τεύχη του «Ηπει-ρώτικου Ηµερολογίου» του 1911και 1913 ο Μιλτιάδης Αθ. Οικο-νοµίδης απευθύνονταν στους α-ναγνώστες του µε τη διεύθυνση«Πολύτσανη, (Ηπειρος), Πωγώνι,(Τουρκία).Ήταν σίγουρος και περήφανος γιατο όνοµα του τόπου καταγωγήςτου, για τη φήµη του ονόµατος της,όχι µόνο στην Ήπειρο, αλλά σεόλη την Οθωµανική αυτοκρατορίακαι πιο πέρα στις χώρες που είχαναποκοµίσει τα ξενιτεµένα της τέ-κνα. Αυτό είναι άξιον απορίας καιάξιον θαυµασµού. Τέτοιες µεγά-λες στιγµές έρχονταν να απο-τυπώσει στις σελίδες της η εφ-

ηµερίδα µας, να µας ανοίξει τα µά-τια της ψυχής και να µας κάµει ό-λους περήφανους για τις λαµπρέςτης σελίδες.Η «Αφύπνιση» είναι µια λογικήσυνέχεια της «Μεγαλόχαρης Πολύ-τσανης», σ' ένα νέο επίπεδο µε ε-θνικό χαρακτήρα, η οποία παρου-σίασε στις σελίδες της τα σοβαράπροβλήµατα και τον προβληµατι-σµό των Βορειοηπειρωτών σενέες συνθήκες αποτυπώνοντας τιςκορυφές των γραµµάτων και τουπολιτισµού µας.Τα είκοσι τελευταία χρόνια αναµ-φίβολα είναι τα πιο δηµιουργικάστη ζωή του Α. Χατζή. Σ' αυτά ταχρόνια έφτασε στο σηµείο, όπωςλέει ο ιταλός συγγραφέας Τσε-ζάρε Παβέζε, να κατέχει τη δικήτου εµπειρία, το δικό του σώµα, τιςδικές του αναµνήσεις, το δικό τουρυθµό - και να εκφράζει τούτο τορυθµό µέσα στη διηνεκή γονιµό-τητα µιας σκέψης εξ ορισµού α-βυσσαλέας.Ο Αλέκος διαθέτει ηλιοφάνεια στησκέψη του, που σηµαίνει πως µπο-ρεί να βλέπει στο πλήρες σκοτάδιπου τον περιζώνει. Τα τελευταίαχρόνια ο Αλέκος έχει εκδώσειπέντε βιβλία. «Μάρτυρας ο Πλάτα-νος», «Ένας Έλληνας στην Αλ-βανία», «Το Βορειοηπειρωτικό σεφαύλο κύκλο», «ΜεγαλόχαρηΠολύτσανη» και «Μονόδροµος ηΥπερκοµµατική Πολιτική», συνεχί-ζοντας µε αµείωτο ρυθµό τησυνεργασία µε την εφηµερίδα«Ελληνισµός» και άλλες.Στα γραπτά του Αλέκου θα συνα-

ντήσεις πάντα το απρόοπτο. Ο τα-λαντούχος δηµοσιογράφος παίρ-νει τα ερεθίσµατα από τη ζωή, αλ-λά δεν αρκεί αυτό, είναι και έναςάριστος ερευνητής και ερµηνευ-τής, ο οποίος ξέρει να επεξεργά-ζεται µαστορικά τα στοιχεία και ταγεγονότα και µε γρήγορες πινελι-ές µας σκιτσάρει και µας χρω-µατίσει πορτρέτα, τοπία και κατα-στάσεις, δίνοντας έτσι πολυµορ-φία στα κείµενα του.Ο Αλέκος όπως λέει ο νο-µπελίστας Σεφέρης νιώθει την α-γάπη για τη ζωή µε όλες τις οµορ-φιές και τις κακίες. ∆εν υπάρχειπερίπτωση να συµβεί διαφορετικά.

Ο µαχητής της οµορφιάς της ζωήςκαι της αγάπης θα συναντήσει στασίγουρα στο δρόµο του και τιςκακίες, τ' αγκάθια, τα κοτρόνια καιτα κακοτράχαλα βράχια. Αυτός ω-στόσο είναι απτόητος. Ο ψυχικόςτου παλµογράφος δείχνει πάντα ε-κείνες τις ψηλές κορυφές την Νε-µέρτσκας από πού ανατέλλει ο ή-λιος, δείχνει πάντα Πολύτσανη. «Ηγραφή του είναι αισθαντική καιέχει την απλότητα της γραµµικήςδιήγησης, γεγονός που κάνει εύ-κολη την ανάγνωση», υπογραµ-µίζει ο δηµοσιογράφος Μάκης Αν-δρονόπουλος για το βιογραφικόβιβλίο «Ένας Έλληνας στην Αλ-βανία»Είναι επίσης ο Αλέκος µε την επι-µονή του διανοούµενου ερευνητή,ο οποίος όχι µόνο ανακάλυψε τοσηµαντικό έργο του Μιλτιάδη Οικο-νοµίδη και µε την τιτάνια προσπά-θεια του δακτυλογράφησε, σύντα-ξε, επιµελήθηκε και εκδόθηκε οπρώτος τόµος. Τελευταίως µουχάρισε µια ιδιαίτερη ικανοποίησηµε την είδηση πως σύντοµα θα εκ-δοθεί ολόκληρο το έργο του Οικο-νοµίδη σε τρεις τόµος. Ο Οικο-νοµίδης είναι ένας από τους κορυ-φαίους πεζογράφους της εποχήςτου 30-40, ο οποίος είχε την κακήµοίρα το έργο του να µείνει ανέκ-δοτο.Τα χειρόγραφα των διηγηµάτωντου πέρασαν από χέρι σε χέρι, ταχρησιµοποίησαν περί ορέξεως κά-ποιοι και ξανά τα άφησαν στασυρτάρια, στην αφάνεια και στηλησµονιά. Είναι ένα έργο µε πολ-λές αρετές, που µας παρουσιάζειπρόσωπα αγωνιστών και απλώνανθρώπων σµιλεµένα µε µαστο-ριά, την ιδιαίτερη και γλυκιά µαςντοπιολαλιά, τον κόσµο της Πολύ-τσανης και της Βορείου Ηπείρου.Το ίδιο ενέργησε και µε το έργοτου δάσκαλου ποιητή ΑριστείδηΚυρούσι «Γιατί τόσος πόνος», πουτο επιµελήθηκε, το οργάνωσε τοσύνταξε και το εξέδωσε.Τα άρθρα και δοκίµια του Αλέκουέχουν µια συνέχεια, δεν διαβάζο-νται µόνο µια φορά και πετάγονταιστα σκουπίδια όπως οι παλιές εφ-ηµερίδες. Αυτά διαβάζονται και ξα-ναδιαβάζονται, γιατί ο Αλέκος δενείναι αιχµάλωτος της αδιέξοδηςκαι κουραστικής καθηµερινότητας.Τα δοκίµιά του έχουν κάτι από τοχρονικό και από το λογοτεχνικόκείµενο, είναι σαν ένα τραγούδιπου το ακούς µε κέφι και µετά τηνπάροδο του χρόνου. Είναι ο δηµοσιο-γράφος που σκαλίζει το παρελθόνκαι αγωνιά ν' αφήσει κάτι για τοµέλλον. Μας γυρίζει πίσω και µαςπάει ταυτόχρονα µπροστά. Γι αυτόστέκουν αγέρωχα στα βιβλία πουτα έχει συµπεριλάβει.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΕΡΚΕΖΗΣ

ΑΛΕΚΟΣ ΧΑΤΖΗΣΜΑΧΟΜΕΝΗ ∆ΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΝΑ


Τέχνες - Γράµµατα

ΑΑΝΝΕΕΜΜΟΟΣΣ ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΣΣΜΜΟΟΥΥ ΣΣΤΤΗΗΝΝΒΒΟΟΡΡΕΕΙΙΟΟ ΗΗΠΠΕΕΙΙΡΡΟΟ

Λείπουν τα χαµόγελα... αλλά όχι η έµπνευση...

Λέξεις- εκρήξεις µοναξιάς. Μια αράδα σκέψεις- συναισθήµατα πουχτύπησαν δειλά την πόρτα του ποιητή-φίλου Αιµίλιου και που µετουσιώθηκανσε µια χούφτα ποιήµατα- απεικόνιση τηςψυχής του ποιητή- φίλου.Σκέψεις και συναισθήµατα που χαραχτή-καν καταλυτικά στην ψυχή και που αβα-σάνιστα γινήκανε λέξεις για να διεκδι-κήσουν µια θέση στην αιωνιότητα.Είναι µια συλλογή ποιηµάτων που οδηµιουργός ακροβατεί στη χαρά και τηλύπη. Στον πόνο και τη χαρά υποδοχής.Λέξεις αντικρουόµενες και συναισθήµα-τα ανασφάλειας: ο καλός οδηγός προςτη σοφία, την ολοκλήρωση...Αιµίλιε, ευχαριστώ για την εµπιστοσύνη.Εύχοµαι να έχουν καλό ταξίδι οι λέξεις σου στην ψυχή του αναγνώστη.Ο αναγνώστης του «είναι», ξεχωρίζει από αυτόν του φαίνεσθε. Εγώ θα είµαιδίπλα σου στο είναι.... Εκεί δηλαδή που κρυφοκοιτάζει το έµφυτο ταλέντοσου. Είθε να το αξιοποιήσεις....λείπουν τα χαµόγελα και οι εµπνευσµένοι.

Κυριακή Τρακάδα∆ηµοσιογράφος - συγγραφέας


««ΚΚααιι µµεεςς ττηηνν ττέέχχννηη ππάάλλιι,, ξξεεκκοουυρράάζζοοµµααιι ααππόό ττηη δδοούύλλεεψψηη ττηηςς»»..

ΚΚωωννσσττααννττίίννοοςς ΚΚααββάάφφηηςς

Αχιλλέας ΒασιλείουΕνας αξιέπαινος καλλιτέχνης ΕυρωπαCκής εµβέλειας

Ο Αχιλλέας Βασιλείου, είναι το καµάρι της Ένωσης Καλλιτεχνών. Είναι µέλος του ∆.ΣΕΚΑΒΗ και για πολλά χρόνια µέλος του ∆.Σ. του Επιµελητηρίου Εικαστικών ΤεχνώνΕλλάδος. Είναι ο πλέον πετυχηµένος καλλιτέχνης, βαθυστόχαστος στην δηµιουργίατου, πέρα από το µεγάλο ταλέντο του και επίσης είναι και καλός γνώστης όχι µόνοτης γλυπτικής τέχνης, αλλά και της ελληνικής µυθολογίας, της ανατοµίας, της αισθητι-κής και ό, τι άλλο συνεπάγεται το επάγγελµα του. Σε κάθε περίπτωση, οι καλλιτεχνι-κοί φορείς, ο πνευµατικός κόσµος και γενικά οι Ηπειρώτες θα πρέπει να κατα -λάβουµε πως έχουµε να κάνουµε µε έναν άριστο γλύπτη, ο οποίος θα µπορούσε ναφιλοτεχνήσει αριστουργήµατα τα οποία γίνονται για όσο διάστηµα είναι στην

καλύ τερη του φυσική και επαγγελµατική ετοιµότητα ένας αξιέπαινος καλλιτέχνης ΕυρωπαCκής εµβέλειας.

Μνηµείο Σαλαµινοµάχων

Έτος: 2006

Θέση: Σαλαµίνα

Γλύπτης: Αχιλλέας Βασιλείου

"Σφίγγα" Ορείχαλκος, 80 Χ 80 Χ 40 εκ. )

Έτος : 2009

Γλύπτης: Αχιλλέας Βασιλείου

Από την αναδροµική έκθεση (2009) µελών τουΕΕΤΕ, Τεχνόπολις, Αθήνα

Προτοµή Μητροπολίτη ΣεβαστιανούΈτος: 2003 Θέση: προαύλιο του Αγίου ΠαντελεήµονοςΓλύπτης: Αχιλλέας Βασιλείου

Ο Μητροπολίτης υπήρξε µέγας υπο -στηρικτής των δικαίων των βορειο -ηπειρωτών, γι’ αυτό, όπως πιστεύω, η προτοµή του στήθηκε στην πλατεία του Αγίου Παντελεήµονα, περιοχή η οποία κατοικείται από χιλιάδες βορειοηπειρώτες.

Η ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΑ ΝΟΥΣΙΑ ΑΠ’ ΤΟ ΟΡΦΕΙΟΟ∆ΕΙΟ ΣΤΟ ΜΟΖΑΡΤΑΙΟΥΜ

ΣΑΛΣΜΠΟΥΡΓΚ, ΑΥΣΤΡΙΑΣ

Η νεαρή βιολονίστα Αλεξάνδρα Νούσια από την Β/Ηπειρο µετά από

ακρόαση στην µουσική Ακαδηµία Μοζαρταίουµ έγινε αποδεκτή και

θα συµµετέχει σε µαθήµατα υψηλών απαιτήσεων στην τάξη του Igor

Oistrakh.

Της έχει γίνει επίσης πρόταση για παρακολούθηση σπουδών από

τον κορυφαίο καθηγητή του µουσικού Πανεπιστηµίου ΤσαCκόφσκη

της Μόσχας, κ. Craftsenco.

Η Aλεξάνδρα Νούσια είναι µαθήτρια στην τάξη βιολιού της κυρίας

Νίνας Πατρικίδου και παίζει στο πρώτο αναλόγιο στη Συµφωνική

Ορχήστρα Νέων της ΕΡΤ.

Τα πρώτα µαθήµατα τα πήρε από το γνωστό Βορειοηπειρώτη

βιολονίστα Γιάννη Παπαδηµήτρη.

Φώτης Παππάς

Μερικά από τα έργα που έχει φιλοτεχνήσει:


ΟΙ Ι∆ΕΕΣ

Λεν πως οι ιδέες µοιάζουν µε καρφιά.Τις χτυπάς κι εκείνες µπαίνουν πιο βαθειά.

Χρόνια χτυπηµένες και κυνηγηµένεςΜέσα στο µυαλό µας µένουν καρφωµένες.

Μηνάς Λέκκας15/12/2003

ΑΠΟΨΕ

Απόψε συναντήθηκα µε φίλους µου παλιούςκαι τα’ παµ’ ένα χέρι

Πίνοντας ταξιδέψαµε σε µακρινούς καιρούς,σ’ αγαπηµένα µέρη.

Στα γραφικά µας πήγαµε, τα πέτρινα χωριά,στα πατρικά µας σπίτια

κι ακούσαµε ως κάποτε, απ’ την καλή γιαγιάτα ωραία τα παραµύθια.

Στ’ αγαπηµένου µας σχολείου παίξαµε την αυλήκυνηγητό, σκλαβάκια

και λαµπυρίδες πιάσαµε τρέχοντας µε ορµήστα σκοτεινά σοκάκια.

Χαρταετούς σηκώσαµε στον γαλανό ουρανό,πάνω σ’ ένα γεφύρι.

Παρέα ανηφορήσαµε ψηλά εκεί στο βουνόστ’ αρχαίο το Μοναστήρι

Τα όνειρα τα τολµηρά, που κάναµε παιδιάθυµήθηκαµε πάλι,

τα όνειρα, που σκότωσε στην κούνια τους µωράη άγρια βιοπάλη.

Ένα τραγούδι ακούσαµε, λες κι απ’ τους ουρανούς,µε γύρισµα, µε ίσο...

Τραγούδι δροπολίτικο µε ντέρτια και καηµούςπώς να σε λησµονήσω;!

Ήρθε κοντά µας µια βραδιά γεµάτη ευωδιέςκι ολόγιοµο φεγγάρι

Και µια µικρούλα κοπελιά που µε κρυφτές µατιέςτο νού µας έχει πάρει...

.....................................................................................

Απόψε συναντήθηκα µε φίλους µου παλιούςπρόσωπ’ αγαπηµένα.

Ήπιαµε και µιλήσαµε για ντέρτια και καηµούςκι όνειρα σκοτωµένα.

Μηνάς Λέκκας26-09-1999

ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Μιλάει, όλο µιλάει σαν µαγεµένη,από µια δύναµη κρυφή,η αγαπηµένη θεία Μελπωµένη,όπου κι αν πάει και βρεθεί.

Κι εγώ ακούω, όλο ακούω και δεν χορταίνω...Στα µάτια την κοιτώ.Τη σκέψη µου κοντά της ξαποσταίνω.Στους δρόµους του χωριού µου περπατώ.

Μηνάς Λέκκας3/12/2003

ΠΕΡΑΣ’ ΑΠΟ ΤΑ ΜΝΗΜΑΤΑ

Πέρασ’ από τα µνήµατα κι άναψα ένα κερί,Σ’ αυτούς που φύγαν µε καηµούς και πίκρες στην καρδιά τους...Σ’ αυτούς, που τους εθάψαµε χωρίς παπά. Έχ, τι καιροί!...Σ’ αυτούς, που τους αφήσαµε και φύγαµε µακριά τους.

Μηνάς ΛέκκαςΚαλογοραντζή 14-08-1998

ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΙΝΩΝ

Βαθύσκιωτα πλατάνια των Γιαννίνωνκει στην ακρολιµνιά...Οι ρίζες σας βαθιές σαν των Ελλήνων.Φουρτούνα δε σας λύγισε καµιά!

Στέκεστ’ εκεί χειµώνα-καλοκαίρι,του φρούριου φρουροί.Σειρές-σειρές πιασµένα χέρι-χέρισαν ηπειρώτικοι χοροί.

Στον ίσκιο σας οι γέροντες γιαννιώτεςθυµούνται τα παλιά...Μιλάνε για λεβέντες Ηπειρώτες,για µάχες, για σκλαβιά και λευτεριά.

Μιλάνε για τη µάχη του Μπιζάνητη θρυλική, τη φονική...Και καυχώνται: ‘’ Ποτέ δε θα πεθάνειη ράτσα µας, η ράτσα η Ελληνική! ‘’

Μιλάνε για το Κάστρο, για τη λίµνη,το φοβερό πασά...Μιλάνε και αχόρταγα ρουφάνε,πλατάνια, τη δική σας τη δροσιά.

Βαθύσκιωτα πλατάνια των Γιαννίνωνκει στην ακρολιµνιά...Οι ρίζες σας βαθιές σαν των Ελλήνων,Τα φύλλα σας πλατιά σαν την καρδιά.

Μηνάς ΛέκκαςΓιάννεναν 20-8-1999

ΜΜΗΗΝΝΑΑΣΣ ΛΛΕΕΚΚΚΚΑΑΣΣ((ΠΠΟΟΙΙΗΗΜΜΑΑΤΤΑΑ))

Ο ποιητής Μηνάς Λέκκας.

ΕΠΙΘΥΜΙΑ

Πήρα απ΄το ηλιοβασίλεµα κλωστές µεταξωτέςΈνα µεγάλο κι όµορφο όνειρο να κεντήσωΜε κούρασε το σήµερα, µε πλήγωσε το χθεςΑς κοιµηθώ µε τα όνειρα κι ας µην ξαναξυπνήσω.

Μηνάς Λέκκας6/7/2002.

ΟΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

Όλο περιµένω , όλο καρτερώΝα΄ρθεί το καλοκαίρι, ο δόλιος να χαρώ.

Να΄ ρθεί καλοκαίρι να γυρίσω πίσωΜέρη αγαπηµένα να ξαναντικρύσω.

3/12/2003.


Ποιήµατα από τα µέλη του Οµίλου για την UNESCOΤεχνών, Λόγου και Επιστηµών Ελλάδος

Χα?κού για Μπίστρισσα

Ο θρύλος σου ζειΜπίστρισσα νεράιδα,αντάρας πνοή.

Σε κοίτης βουήαµαζόνα θρυλική,µνήµης γοργόνα.

Σε θρήνου νερά λαβωµατιές ψυχής,λυγµός ποταµού.

Στέλλα Λεοντιάδου1.11.09

Χα0κού

Είδος λυρικής ποίησης πουπρωτοεµφανίστηκε στην Ια-πωνία το 16ο αιώνα και υιο -θε τήθηκε στην Ευρώπη στιςαρχές του 20ου. Είναι τρίστιχα που αποτε-λούνται από 5 - 7 - 5 συλλα-βές. Έχει συνολικά 17 συλλα-βές και είναι η πιο σύντοµηµορφή ποίησης στον κόσµο.Περιγράφει µια εικόνα τηςφύσης. Ο ιδρυτής του σύγ -χρο νου χα:κού ως αυτόνοµηµορφή ποίησης ήταν ο Μασα-όκα Σίκι, ο οποίος επίσηςδιαµόρφωσε τον όρο χα:κού(από τους παλιότερους χα:κάιή χόκκου). Ένα χα:κού διαβάζεται σε

µια αναπνοή. "Τα χα:κού συµπυκνώνουν

βαθιά αντίληψη και πνευµατι-κή συγκέντρωση." Περιγρά-φουν τη φύση, τις εποχές, ταχρώµατα, ενώ κάποτε περι-έχουν το στοιχείο της έκ-πληξης. Ηχούν σαν µια φωτο-γραφία που διαιωνίζει τιστιγµή, παγώνοντας µια δρά-ση ή µια ανατροπή." Στο χα:κού γίνεται η προσπά-θεια συλληφθεί η στιγµή καινα διατηρηθεί στην αιωνιότ-ητα. Καθώς οι λέξεις δενείναι αρκετές για να περι-γράψουν την ολότητα µιαςστιγµιαίας εµπειρίας, ο ποιη-τής περιγράφει αχνά µια ιδέακαι αφήνει τον αναγνώστη νασυµπληρώσει. Το χα:κού είναι ουσιαστικάκάτι παραπάνω από ένα απλόποίηµα, είναι περισσότεροµια πνευµατική άσκηση. Όπωςκαι οι άλλες γιαπωνέζικεςτέχ νες βασίζεται στην πρακ-τική του Ζεν, θρησκευτικήπρακτική: οµορφιά ίσον αφ-αίρεση, λιτότητα, γαλήνη, πε-ρισυλλογή. Γι’ αυτό κι η φό -ρµα του είναι τόσο κλειστήκαι παραδοσιακή.

«Στην άγνωστη γοργόνα*...»

Γοργόνα άγνωστη, πλανεύτρα, µυστήριο µακρυνό,της φεγγαρόφωτης νυχτιάς άπιαστο όνειρο κρυφό.Τα ξάρτια χορεύουνε τρελλά σαν περπατά η σκιά σου, ο εξάντας στην θέα σου µεθά, χάνει τ’ αστέρι οδηγό.Ξύπνιο τ’αγόρι σ’ ονειρεύεται µε µάτια σφαλιστά, τα χέρια απλώνει να σε βρεί καθώς στη νύχτα χάνεσαι ξανά.Σαν τον χτυπά αλύπητα τ’ αγριεµένο κύµακρατά για φυλαχτό σταγόνες νερό θαλασσινό.Σα να του στέλνεις σύ κάποιο σηµάδι τρυφερό,µα η ελπίδα χάνεται, σπονδή στο σκοτεινό βυθό.Βίρα τις άγκυρες για άλλο ξένο τόπο,να ξεχαστεί για λίγο, να µην τον κυβερνάς.Ξέρει, να σε γνωρίσει θα βρει κάποτε τρόπο,κοντά του τότε θάσαι, θα γίνης κορίτσι της στεριάς.

Στέλλα Λεοντιάδου29.11.07

*Το ποίηµα “Στην άγνωστη γοργόνα”είναι το φόντο του πίνακα.

Ακούει Κανείς;

Αχ, πώς γλιστρήσαµε αναπάντεχα στον πάτο κι όσο ξεπέφτουµε κανείς δεν µας προσέχει Αµµος κινούµενη µας σέρνει προς τα κάτω

και όλο βρέχει, βρέχει!

Πώςβυθιστήκαµε µες στο πηχτό σκοτάδικαι δεν µας βλέπουν οι πεφωτισµένοι Ένα παλιό µας στιγµατίζει παραγάδι

σε δίχτυα εκεί ζωσµένοι.

Στα ζώντα µας, θα µας βουλιάξει η βουλιµία ∆εν θα µας βρουν γλυπτούς, σαν τον Έρµή, τον Αρη.

Οι απόγονοι θα βρουν για τον καθένα αιτία: «Στοιχειωµένη ήταν τους η χάρη»!..

Αχ, σαν γλιστράµε, χανόµαστε στον πάτοσε χέρια αδερφικά και φονικά µαχαίρια ή θα χαθούµε αγωνιστές στο κάτω-κάτω

ή θα οωθούµε ακέραια!

Κώστας Νούσιας

Απουσία

Τα βράδιαόταν ωριµάζουν οι ώρες,

παίρνοντας σχήµατα παράξεναστο χώρο και το χρόνο - σε σκέφτοµαι.

Τα βράδια, τα δικά µου- που είναι ολότελα δικά µου -

αγαπηµένε, άφησε να πάρω λίγο φως από τα µάτια σου

στη σκοτεινή κάµαρα µου.Την τελευταία σελίδαδεν τη διάβασα ακόµα,

αφού δεν ήλθες όταν σε περίµενασα θεριστή, στη ζέστη του Ιούλη.

∆εν ήλθες όταν σε περίµενα, δεν ήλθες...Τι να σου πω τώρα

αρχές ∆εκέµβρη µε τις βροχές! ...

Καίτη Καγκαράκη

Ο Χρόνος

Κάποτε αναρωτήθηκα βαθιά τι είναι µια στιγµή.

Μήπως συντόµευση του χρόνου, µήπως διαστολή ή

µια συνάρτηση του χώρου; Ίσως το σύνολο µονάδων

ή αφαίρεση, κινήσεων πολλαπλασιασµός

ή µια διαίρεση.

Μήπως απόλαυση ερωτική ενός λεπτού στην αιωνιότητα;

Μήπως ακινησία του ρολογιού ανάµεσα στους χτύπους;

Εκεί ακριβώς που η στιγµή φωτίζεται απ' την παρούσα δράση,

µήπως να είναι η σιωπή του πριν και του µετά;

Μήπως µε όλα αυτά τα µήπως, είναι η εικόνα του παρόντος µου θολή,

κι οι αισθήσεις µπερδεµένες, που δε µ' αφήνουν να σταθώ

σε µια στιγµή γαλήνης;

Αλεξάνδρα Τσιλιµπάρη

To Αλφα και το Ωµέγα

Καλωσορίζω το χάραµα/

σ' έναν κόσµο που προσµένει /

Υπάρχει ενέργεια στη γη /

Η ενέργεια της Αυγής /

Η αλλαγή στα όνειρα.

Ή αλλαγή σε µια αφορµή/

και στο εγώ που µεγαλώνουµε τα

χρόνια/

κι έπειτα, κι έπειτα/

αναρωτιέσαι.

Έφυγε η Νύχτα µε τα χρώµατα της/

Όµως το σκοτάδι κυριαρχεί /

Ο µαύρος ουρανός /

Γιατί;

Γιατί στο απροσδιόριστο Σύµπαν/

Τα πως και τα γιατί /

Υπάρχουν, λένε, για να οδηγήσουν

στο µέλλον /

Την αβεβαιότητα.

Βέβαια.../

Τα ηνία της η Νύχτα τα δίνει στην

Ηµέρα/

Ο µαύρος ουρανός γίνεται µπλε/

Ανοίγει σιγά... αχνά/

∆ιάπλατα σαν αγκαλιά Απέραντη/

Ζεστή σαν Ηλιος/

Το Σύµχαν στεφανώνει/

Ακέραιο/

Η µέρα ξεσκεπάζει τα σύννεφα/

Και ο Ηλιος υψώνεται απ' τα Πέρατα/

Το ξεκίνηµα χρυσαφίζει αγκαλιά µε

Ασηµί/

Από το χτες/

Κι από το χτες στο σήµερα/

Με όσες στα όνειρα αφήνονται

ελπίδες/

Μ' αισθήµατα ανάκατα και ιδέες

Παράτολµες/

Έτσι φωνάζει στη ζωή ο Ηλιος /

Καληµέρα

Απόσπασµα από το ποίηµα που

γράφτηκε και διαβάστηκε από

τους ∆ηµήτρη Βαρβαρήγο και

Χρυσούλα Μιχαλοπούλου


έτος συµπληρών-

ονται 100 χρόνια

από την απόκτηση

και καθέλκυση της υπε-

ρήφανης ναυαρχίδας του

ελληνικού στόλου, που

έγραψε χρυσές σελίδες

ιστορίας στην πολυκύ-

µαντη ζωή της στη διάρ-

κεια αµφίροπων πολέ-

µων αλλά και µακροχρό-

νιας ειρήνης.

Ένα επετειακό τιµητικό α-

φιέρωµα για το πλωτό ναυ-

τικό µουσείο θωρηκτό «Γ.

ΑΒΕΡΩΦ», το θρύλο των ελ-

ληνικών θαλασσών και των

ωκεανών του κόσµου, που

τώρα αναπαύεται γαλήνια στη

µαρίνα Τροκαντερό, στο θα-

λάσσιο χώρο του Πάρκου

Ελληνικής Ναυτικής Παράδο-

σης. Κατά τη διάρκεια του

1ου ∆ιεθνούς Συνεδρίου Λο-

γοτεχνίας (18-21.11.09) που

διοργάνωσε ο Όµιλος για την

UNESCO Τεχνών, Λόγου και

Επιστηµών Ελλάδος σε συνε-

ργασία µε το δήµο Παλαιού

Φαλήρου επισκεφθήκαµε µε

τους έλληνες και ξένους

συνέδρους το πλωτό ναυτικό

µουσείο «Γ.ΑΒΕΡΩΦ» και ο

διευθυντής του Αρχιπλοία-

ρχος Ευάγγελος Γαβαλάς

Π.Ν. µας είχε ξεναγήσει

στους χώρους του. Εντυπω-

σιαστήκαµε και ριγήσαµε και

δώσαµε τότε αµοιβαία υπό-

σχεση για ένα ξεχωριστό άρ-

θρο, που θα µας έφερνε

ακόµη πιο κοντά στις µυστι-

κές και άγνωστες πτυχές της

ιστορίας του. Τον ευχαρι-

στούµε για την αναλυτική ξε-

νάγηση και τις πολύτιµες

πληροφορίες του.

Ο επισκέπτης ανεβαίνει µε

δέος τα σκαλιά που οδηγούν

στο κατάστρωµα του πλοίου

όπου τον υποδέχονται τα ε-

πιβλητικά πυροβόλα του, κρύ-

βοντας στις κάννες τους ει-

κόνες από τις εχθρικές ανα-

µετρήσεις, καθώς και η ελ-

ληνική σηµαία που κυµατίζει

στο αγέρι του Φαλήρου.

∆ίπλα το εκκλησάκι του Αγίου

Νικολάου, ένας πολύ µικρός

σε τετραγωνικά ιερός χώρος

που όµως έκρυβε µεγάλη

πίστη και έδινε απίστευτο

θάρρος στα νέα παιδιά που

προσεύχονταν για την ελευ-

θερία ανάµεσα στα βουητά

του πολέµου.

Το Θωρηκτό (Θωρακισµέ-

νο Καταδροµικό) «Γ. Αβέρ-

ωφ» ναυπηγήθηκε στα Ναυ-

πηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο

της Ιταλίας και καθελκύστηκε

στις 12 Μαρτίου (27 Φεβρου-

αρίου µε το παλαιό ηµερο-

λόγιο) του 1910. Το ποσόν

της προκαταβολής προήλθε

από τη διαθήκη του µεγάλου

εθνικού ευεργέτη Γεωργίου

Αβέρωφ, ενώ τα 2/3 της

αξίας του καλύφθηκαν µε δα-

νεισµό. Μπορούσε να φιλο-

ξενήσει 670 άντρες σε καιρό

ειρήνης και 1.200 άντρες σε

καιρό πολέµου. Το ολικό

µήκος του πλοίου είναι 140

µέτρα, το µέγιστο πλάτος

είναι 21 µέτρα και το

εκτόπισµα είναι 10.200 τόνοι.

Η µέγιστη ταχύτητα που ανα-

πτύσσει το πλοίο είναι 23

κόµβοι. ∆ιαθέτει 2 ∆ίδυµους

πύργους ARMSTRONG των

234 mm εµπρός και πίσω

και 4 ∆ίδυµους πύργους

ARMSTRONG των 190 mm

στις πλευρές, ενώ διέθετε

ακόµα 14 Πυροβόλα των 76

mm, 4 Αντιαεροπορικά πυρο-

βόλα των 37 mm και 3

Τορπιλλοσωλήνες που τώρα

έχουν αφαιρεθεί.

Έλαβε µέρος στους Βαλ-

κανικούς Πολέµους, στη

διάρκεια των οποίων υπό την

ηγεσία του ένδοξου αρχηγού

του Ελληνικού Στόλου Ναυάρ-

χου Παύλου Κουντουριώτη α-

πελευθέρωσε τα νησιά του

βορείου Αιγαίου και κατα-

νίκησε τον οθωµανικό στόλο

στις ιστορικές ναυµαχίες της

Έλλης και της Λήµνου, καθώς

επίσης στον Α’ και Β’ παγκό-

σµιο πόλεµο, κατά τη διάρ-

κεια του οποίου απέπλευσε

για Αλεξάνδρεια και µετά για

Βοµβάη, περιπολώντας στον

Ινδικό Ωκεανό, αλλά και προ-

στατεύοντας νηοποµπές. Με

το τέλος του πολέµου, το

Θωρηκτό αγκυροβόλησε, µαζί

µε τον υπόλοιπο στόλο, στο

Φάληρο, στις 17 Οκτωβρίου

1944, φέρνοντας πίσω στην

Πατρίδα την τότε Ελληνική

Κυβέρνηση.

Το 1983, ύστερα από αρ-

κετές περιπέτειες, το Πολε-

µικό Ναυτικό αποφάσισε και

ανέλαβε να επισκευάσει το

«Γ. Αβέρωφ» σαν µουσείο

και να ανακηρύξει το θωρη-

κτό εθνικό κειµήλιο, παρακα-

ταθήκη ιστορικής µνήµης και

διδαχής.

Η σηµαία του είναι η µε-

γαλύτερη που υπάρχει στην

Ελλάδα, ίδια µε τη σηµαία

που κυµατίζει στη Βουλή.

Είναι αξιοσηµείωτο ότι στη

λήξη του Β’ παγκοσµίου πο-

λέµου, µετά την αποχώρηση

των γεµανικών στρατευµάτων

κατοχής η σηµαία του, λόγω

του µεγέθους της, υψώθηκε

στο βράχο της Ακρόπολης.

Οι εσωτερικοί του χώροι

ανακαινίσθηκαν πλήρως, θυ-

µίζοντας τη µεγαλοπρέπεια

που είχε στον καιρό της

αίγλης και της δόξας του. Οι

κουζίνες πλήρεις, θαρρείς

και περιµένουν το µάγειρα να

τις λειτουργήσει. Τα κρεβά-

τια-αιώρες µαζεµένα, καθώς

δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη

χρήσης τους. Ο πίνακας που

υπάρχει βαµµένος µαύρος

περιµετρικά σε κολώνα, θυ-

µίζει την ένταση του πολέ-

µου, όταν το πλοίο είχε γίνει

στρατηγείο και κέντρο επι-

χειρήσεων, αναγράφοντας

τότε τα ονόµατα των πλοίων

και τα στίγµατά τους στις

διάφορες θάλασσες.

Ένας θρύλος που υπάρχει για

να θυµίζει σελίδες ένδοξης ι-

στορίας. Το πλοίο-µουσείο είναι

ανοικτό για το κοινό καθηµερινά

όλο το χρόνο στις ώρες επισκέ-

ψεων που αναγράφονται στην

πύλη, το επισκέπτονται δε ι-

διώτες αλλά και µαθητές σχο-

λείων σε εκπαιδευτικές εκδρο-

µές για να ξεναγηθούν και να

παρακολουθήσουν τα ειδικά εκπαι-

δευτικά προγράµµατα που προ-

σφέρει το µουσείο στα παιδιά.

Τηλ. επικοινωνίας 210-9888211,

ιστοσελίδα http://www.bsaver-

of.com/gr/history.htm

Σ. Λ.

ΘΩΡΗΚΤΟ «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ»

100 ΧΡΟΝΙΑ ΘΡΥΛΟΥ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑ∆ΟΣΗΣΠΛΩΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Φ

Ο πίνακας του κέντρου επιχειρήσεων. Στο κατάστρωµα του πλοίου, µπροστά από τα πυροβόλα.


ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

ΕΕΠΠΙΙΒΒΑΑΤΤΙΙΚΚΕΕΣΣ ΜΜΕΕΤΤΑΑΦΦΟΟΡΡΕΕΣΣ

ΑΑΘΘΗΗΝΝΑΑ -- ΑΑΓΓΙΙΟΟΙΙ ΣΣΑΑΡΡΑΑΝΝΤΤΑΑ -- ΧΧΙΙΜΜΑΑΡΡΑΑ

Για τους Eλληνες, µια από τις µε-γαλύτερες γιορτίες της Oρθο -δοξίας είναι η Kοίµηση της Θεοτό-κου. Eνα εορταστικό διά λειµ µαστην καρδιά του Aυγούστου, πουτα αστικά κέντρα αδειάζουν.Η Μεγαλόχαρη, στήριγµα, ελπίδακαι αγαπηµένη πιστών και µη, έχειτη δική της ξεχωριστή τιµητικήµέρα στις 15 Αυγούστου, που γιο-ρτάζεται µε πίστη και επισηµότητασε κάθε γωνιά του ελληνισµού. Οι ε ορτασµοί συνοδεύονται απόποικίλα έθιµα και παραδόσεις σταδιάφορα µέρη.Tην πρώτη του Aυγούστου ξεκινά-ει η νηστεία. Oι µέρες πριν απότον ∆εκαπενταύγουστο είναι µέ -ρες περισυλλογής και προετοι-µασίας για τη µεγάλη γιορτή. Eνααπό τα πιο χαρακτηριστικά έθιµατης αυγουστιάτικης νηστείας συ -ν αντάται στην Hπειρο, όπου οι νοι-κοκυρές µοιράζουν σε όλη τη γει-τονιά ελιές για να φάνε όσοι δενέχουν, τιµώντας κατ' αυτόν τοντρό πο τους νεκρούς. Σε πολλέςπεριοχές της χώρας, το µεγάλοπανηγύρι λαµβάνει χώρα στις 23Aυγούστου, στα εννιάµερα της Πα-ναγίας, όπως και τα µνηµόσυνατων θνητών. Ο ∆εκαπενταύγου-στος γιορτάζεται σε όλη τη χώραµε πανηγύρια, όπου πραγµατοποι-ούνται αγοραπωλησίες προPόντωνκαι µεγάλο φαγοπότι.Οι µεγαλύτεροι και πιο επίσηµοι ε-ορτασµοί γίνονται στην Τήνο. Tοπροσκύνηµα στην Παναγία είναιταυτισµένο µε το νησί της Tήνου.Kάθε ∆εκαπενταύγουστο, χιλιάδεςπιστοί επισκέπτονται την Tήνο γιανα προσκυνήσουν τη θαυµατουργήεικόνα της Παναγίας στην Eκκλη -σία της Mεγαλόχαρης και ν' απο -θέσουν τα τάµατα. H περιφορά τουεπιταφίου ακολουθεί το πρότυπατου επιταφίου του Xριστού, καθώςη εικόνα είναι στολισµένη µε λου-

λούδια και ακολουθείται από τουςπιστούς οι οποίοι κρατούν αναµµέ-να κεριά. Tο πανηγύρι διαρκείέως τις 23 Aυγούστου, στα εννιά-µερα δηλαδή της Παναγίας. H µε-γάλη γιορτή κατά την οποία οι πι-στοί φτάνουν γονυκλινείς µέχριτην εικόνα, έχει συνδεθεί και µετη βύθιση του ελληνικού καταδρο-µικού «Eλλη» που τορπιλίστηκε µέ-σα στο λιµάνι της Tήνου ανήµερατης Kοιµήσεως της Θεοτόκου, το1940.Εξίσου θαυµατουργή µε την Πα-ναγία της Τήνου θεωρείται η Πα-ναγία η Κωσταρίτισσα στη ΒόρειοΉπειρο (στο χωριό Κώσταρι νοµού∆ελ βίνου επαρχία ΜεσοποτάµουΒορείου Ηπείρου)Το Μοναστήρι είναι πολύ παλιό,κτίστηκε µέσα σε µια σπηλιά, πά-νω σ’ ένα βράχο. Όλη η επικράτεια

της Βορείου Ηπείρου κάνει τάµα σ’αυτήν την Παναγία την ηµέρα του∆εκαπενταύγουστου. Λέγεται ότιέχουν γίνει αρκετά θαύµατα.Οι πιστοί που κάνουν τάµα γιατίέχουν πρόβληµα υγείας ή άλλο,πηγάινουν ξυπόλητοι στο µονα-στήρι και κοιµούνται όλη τη νύχταµέσα στο µοναστήρι. Γύρω από τηνεικόνα του µοναστηριού έχουνεπι σκευασθεί οι δρόµοι, ώστε ναείναι εύκολη η πρόσβαση των πι-στών. Έχουν γίνει και επισκευέςστο µοναστήρι, όλα αυτά µε εθε-λοντική ερ γασία και χρήµατα απότους κατοίκους του χωριού και τοΣύλλογο του χωριού «Παναγία ηΚωσταρίτισσα».Αυτό το µοναστήρι το επισκέπτοναικαι οι µουσουλµάνοι από τη γύρωπεριφέρεια και κάνουν τάµα, το ε-πισκέπτεται δε πληθώρα κόσµου

απ΄όλη την περιοχή Αργυροκά -στρου, Αγ. Σαράντα και Χιµάρας. Το γλέντι γίνεται στις 14 το βράδυκαι στις15 το βράδυ µε φαγητό,χορούς, τραγουδιστές, ορχήστρα.Ο Σύλλογος που εδρεύει στηνΑ θ ήνα κάνει µεγάλες προσπάθει-ες κάθε χρόνο για να διο ργα -νώσει τη γιορτή σε συνεργασία µετους τοπικούς συλλόγους και τηνΕκκλη σία στη Βόρειο Ήπειρο.Στην Eκατονταπυλιανή της Πάρουγίνεται ένα από τα γνωστότεραπανηγύρια της Παναγίας. Mετά τηνκαθιερωµένη περιφορά του επιτα-φίου, ακολουθούν γλέντια και χο -ροί υπό τους ήχους παραδοσιακήςµουσικής, ενώ στο τραπέζι βρί -σ κει κανείς ντόπιες λιχουδιές καιάφθονο κρασί. Eντυπωσιακό τοτοπίο στη Nάουσα όπου δεκάδεςκα%κια προσεγγίζουν το λιµάνι

φωτισµένα από δαδιά. Πλήθοςκόσµου απολαµβάνει την εικόνατων φωτισµένων καPκιών από τηστεριά, ενώ περιµένει µε αγωνίατην άφιξη των «πειρατών» στο λι-µάνι, οι οποίοι θα σηµάνουν καιτην έναρξη της γιορτής ξε-κινώντας ξέφρενους νησιώτικουςχορούς.Στην Kεφαλονιά πλήθος πιστώνσυγκεντρώνεται κάθε χρόνο στηναυλή της Iεράς Mονής της Πανα-γιάς της Φιδούς στην περιοχή Mα-ρκόπουλου, για να δουν τα «φιδά-κια της Παναγίας». Kάθε 15 Aυγούσ του τα ακίνδυναερπετά εµφανίζονται στο καµπανα-ριό και η εκκλησιαστική επιτροπήτα µεταφέρει στον προαύλιο χώροτου Iερού Nαού. Tα µικρά φίδιαφέρνουν καλή τύχη στο νησίσύµφωνα µε την παράδοση και ανµία χρονιά δεν εµφανιστούνπροµην ύεται συµφορά.Mε ξεχωριστό τρόπο γιορτάζεται ο∆εκαπενταύγουστος και στη Σιάτι-στα της ∆υτικής Mακεδονίας.Προσ κυνητές καβαλάρηδες παρα-κολουθούν τη λειτουργία στο Mο-ναστήρι της Mεγαλόχαρης πάνωσε στολισµένα άλογα για να επι-στρέψουν µε τη λήξη της λει -τουργίας στη Σιάτιστα. Eκεί περι-µένει πλήθος κόσµου, καθώς η ά-φιξη των καβαλάρηδων σηµατοδο-τεί την έναρξη της γιορτής µε χο -ρούς και τραγούδια στις πλατείες.Tο έθιµο χρονολογείται από τηνTουρκοκρατία, όταν το πανηγύριτης Παναγίας ήταν από τις ελάχι-στες στιγµές που οι Eλληνες έ-νιωθαν ελεύθεροι.Οφείλω ευχαριστίες στον κ. Θανά-ση Καλογέρη, πρώην πρόεδρο τουΣυλλόγου «Παναγία η Κωσταρίτισ-σα», για τις πληροφορίες που µουέδωσε για το µοναστήρι.


Έθιµα ∆εκαπενταύγουστου

Η Ιερά Μονή Παναγίας Κωσταρίτισσας βρίσκεται στην πλαγιά του βουνού Κώσταρι. Ο Ιερός Ναός της Μονής βρίσκεται µέσα στην σπηλιά και πρωτοκτίστηκε

στα Βυζαντινά Χρόνια.

ΑΝΕΚ∆ΟΤΟ

Σε ένα επαρχιακό δικαστήριο κατά την διάρκεια µιας δίκης για κλοπήζώων ρωτάει ο πρόεδρος του δικαστηρίου τον κατη γορού µενο: - Κατηγορούµενε τι έχεις να δηλώσεις; - Είµαι αθώος κύριε πρόεδρε. Ο πρόεδρος τότε µε φανερό εκνευρισµό του απαντά: - Καλά δεν ντρέπεσαι να µας κοροPδεύεις; - Γιατί σας κοροPδεύω κύριε πρόεδρε; απαντάει ο κατηγορούµενος-µε ζωγραφισµένη την απορία στο πρόσωπό του. - Το ξέρεις ότι υπάρχουν µάρτυρες 3 συγχωριανοί σου που σεείδαν να κλέβεις τις κατσίκες του γείτονα σου; - Και τι σηµαίνει αυτό κύριε πρόεδρε, να σας φέρω εγώ 500 πουδεν µε είδαν;


Από αυτό το φύλλο ξεκινάµε τηδηµοσίευση παραδοσιακών συ-νταγών από διάφορα µέρη της Βο-ρείου Ηπείρου και αλλού. Όποιοςθέλει να αφήσει κάποια παραδο-σιακή συνταγή, είναι ευ-πρόσδεκτη, να µη χαθ-ούν οι γεύσεις και οι ε-υωδιές που συντρό-φεψαν τις παιδικές µαςαναµνήσεις.Στείλτε τη συνταγή σαςµε µέηλ στη συνεργά-τιδά µας κ. ΣτέλλαΛεοντιάδου στο e-mail:[email protected],

σηµειώνοντας το ονοµα-τεπώνυµό σας, την ονο-µασία της συνταγής, τοντόπο προέλευσης της συνταγής,καθώς και ένα τηλέφωνο επικοι-νωνίας αν χρειαστεί.

Κολοκυθόπιτα γλυκειά (απότο χωριό Βρωµερό ΒορείουΗπείρου)

Υλικά για τη ζύµη

Αλεύρι για όλες τις χρήσεις, όσοχρειαστεί2 αυγάΝερό χλιαρό, όσο χρειαστείΛίγο λάδι ή βούτυροΛίγο αλάτι

Υλικά για τη γέµιση

Κολοκύθα γλυκειά, τριµµένη στοχοντρό τρίφτη4 αυγά

1 ποτήρι γάλα φρέσκο ή αραιωµέ-νο εβαπορέλίγο αλάτι1 κ.σούπας βούτυροπροαιρετικά γλυκό µαλακό άσπροτυρί τριµµένο, περίπου 2 χούφτες

Λυωµένο βούτυρο για την επά-λειψη των φύλλων

Εκτέλεση

Αναµιγνύουµε τα υλικά της ζύµηςκαι ζυµώνουµε µέχρι να γίνει µίαζύµη µαλακή.Την αφήνουµε µισή ώρα να «ξεκο-υραστεί» και να δέσει.Κατόπιν την ανοίγουµε σε 4 χον-

δρούτσικα χωριάτικα φύλλα.

Αφήνουµε την τριµµένη κολοκύθαστο σουρωτήρι να στραγγίξει καινα φύγουν τα υγρά.

Τη βάζουµε σε µια λεκάνη α-φού στραγγίξει καλά και προ-σθέτουµε τα υπόλοιπα υλικάτης γέµισης. Ανακατεύουµε α-παλά να ενωθούν τα υλικά.

Ανοίγουµε τα φύλλα και βά-ζουµε 2 φύλλα σε βουτυρωµέ-νο ταψί, αλείφοντας µε λυω-µένο βούτυρο τα φύλλα.Από πάνω στρώνουµε τη γέµι-ση.Σκεπάζουµε µε 1 χονδρούτσι-κο φύλλοκαι το αλείφουµε µε

λιωµένο βούτυρο.Στρώνουµε το 4ο και τελευταίοφύλλο. Γυρνάµε τις άκρες τωνφύλλων που περισσεύουν καιφτιάχνουµε ένα χοντρό κορδόνιγύρω-γύρω στην άκρη του ταψιού.Βουτυρώνουµε καλά το τελευταίοφύλλο, αφού τελειώσουµε τηνπίτα.∆εν χαράζουµε για να µη βγουν ταυγρά έξω, παρά τρυπάµε σε διά-φορα σηµεία µε το πηρούνι.Ψήνουµε σε προθερµασµένοφούρνο στους 180ο µέχρι να ρο-δίσει.Την κόβουµε αφού κρυώσει.

Συνταγή της Αγγελικής Θύµιου

Η παράδοση της γεύσης

Κολοκυθόπιτα γλυκειά (από το χωριό Βρωµερό Βορείου Ηπείρου)

•Όλα τα είδη των θαλασσινών, κρεάτων και άλλων ορεκτικώνµε πικάντικες γεύσεις

•Άψογη εξυπηρέτηση•Ωραία θέα

•Λογικές τιµές

ΨΑΡΟΤΑΒΕΡΝΑ «ΝΙΚΟΣ»∆ίπλα στην εκκλησία του Αγίου Χαραλάµπους

των Αγ. Σαράντα θα βρείτε:

Τηλ. Επικοινωνίας: 085224766Αλβ.: 0693432984 & Ελλ.: 6977380749

Η φύση σύµµαχος στηνυγεία και την ευεξία

Το καλοκαίρι είναι µια πολύ καλή εποχή για να επωφεληθούµε απότις ευεργετικές ιδιότητες των φρούτων και λαχανικών και τωνχυµών τους που υπάρχουν άφθονα αυτήν την εποχή.Οι χυµοί είναι µια πολύ σηµαντική πηγή θρεπτικών συστατικών γιατο ανθρώπινο σώµα. Προτιµώτεροι είναι οι χυµοί που τους φτιάχνο-υµε την ώρα που θα τους πιούµε, στον αποχυµωτή. Ανάλογα µε τιςπροτιµήσεις µας µπορούµε να φτιάξουµε διάφορους γευστικούςσυνδυασµούς.Ο χυµός µήλου περιέχει αρκετό κάλιο που είναι σηµαντικό για τονοργανισµό, είναι πιο ήπιος για το στοµάχι απ’ ότι οι χυµοί των εσπε-ριδοειδών. Εάν τα µήλα είναι κερωµένα, καλό είναι να καθαρίζο-νται από τα φλούδια πριν αποχυµωθούν. Είναι ιδιαίτερα καλός γιατην υγεία των µαλλιών, των νυχιών και του δέρµατος. Ένα ωραίοκοκτέηλ είναι χυµός µήλου, χυµός καρότου και χυµός πορτοκαλιού.Ο χυµός καρότου είναι ο βασιλιάς των χυµών των λαχανικών, πολύπλούσιος σε βιταµίνες, ιδιαίτερα σε προβιταµίνη Α και βιταµίνη C,επίσης πλούσιος σε µεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία Είναι τονω-τικός, ευεργετικός για το δυνάµωµα των οστών και των δοντιών, ταµάτια, το δέρµα, τα µαλλιά και τα νύχια.Ο χυµός ντοµάτας είναι φτωχός σε θερµίδες και πλούσιος σε βι-ταµίνη C. Ένα ποτήρι περιέχει τη µισή ποσότητα από την ηµερήσιαανάγκη µας σε βιταµίνη C. Οι ντοµάτες αποτελούν θαυµάσιο καθα-ριστικό του αίµατος.Ο χυµός αγγουριού, πλούσιος σε βιταµίνη Α, αυξάνει την ευλιγισίατων µυών και δίνει ελαστικότητα στα κύτταρα που αποτελούν τοδέρµα, µε αποτέλεσµα την ανανέωση του δέρµατος και την εµφάνι-ση του προσώπου.Ο χυµός καρπουζιού που δεν αφαιρέθηκε η φλούδα είναι θαυµάσιοκαθαριστικό των νεφρών και του αίµατος.Ο χυµός σταφυλιού περιέχει µεγάλες ποσότητες βιταµινών και µε-ταλλικών αλάτων. Ο φρεσκοστυµένος χυµός σταφυλιού διεγείρειτο µεταβολισµό και βοηθά στο χάσιµο βάρους. Αν είναι πολύγλυκός, αραιώνεται µε λίγη ποσότητα νερού πηγής.Τα ροδάκινα βοηθούν στην αποβολή τοξινών από το σώµα και εν-δείκνυνται σε δίαιτες αδυνατίσµατος.


ΒιβλιογραφίαStephen Blauer - Το βιβλίο των χυµών

Bernard Jensen - Τροφές που θεραπεύουν

Απ΄ τα αζήτητα όπως ήταν, αρπάζει την ευκαιρία πουτου προσέφερε τo έντυπο «Ελληνισµός»!!! (ο θεός νατους συγχωρέσει που φέρουν και τσαλαπατούν αυτότο ιερό όνοµα!) Πετάει το όνοµα του, λοιπόν και βα-πτίζεται µε κάτι άλλα σκοπιανοβουλγαροβαρβάρικα:"Χρηθαγιέβσκι", κάτι σαν Χρυσαυγήτης, γυιός της Χρυ-σής Αυγής τάχα µου; Τι ήταν και τούτο πια!Επειτα, κατάλαβε το λάθος, παρατάει το όνοµα αυτό καιβαπτίζεται " Σιµόεντος'', αλλά µε όσα λέει και γράφειδεν τον ξεπλένει ούτε η Μπίστρισσα!Βρέθηκε εντέλει για δεύτερη φορά στον "τόπο τουεγκλήµατος" και νάτος, να ορµά στα βαθιά...«άντε ναδεις τι θα σου κάνω!»Η κατάληξη "έβσκι", αρχικά µας ξάφνιασε κάπως καιµας παρέπεµψε στους βόρειους Βαλκάνιους γείτονες.Έτσι, νοερά ο φερόµενος ως κουκουλοφόρος τηςδηµοσιογραφίας, ορµώµενος ως Βαρβάρος, όνοµα καιπράγµα, φοράει καινούριο ζουρλοµανδυα και σκάειµύτη "Μεταξύ σφύρας και άκµονος".Σφυροκοπά, συνταράζει και κάνει να "τρέµουν από πα-νικό" αρχηγοί κρατών που τους πέτυχε "απροετοίµα-στους". Έτσι τη βάψανε ηγέτες από Ελλάδα, Γαλλία,Γερµανία, ΗΠΑ...Α!... εδώ, στάσου λιγάκι! Τον πιάνουνεοι ευαισθησίες για τον ελληνοαµερικάνο συµπατριώτηΝικόλλα Σταύρου. Στο πι και φι γίνεται συνήγορός του.Έχει ο άνθρωπος ευαισθησίες. Τόσες και τόσες φο-ρές, υπερασπίστηκε τους πονεµένους.Έπειτα παίρνει φόρα και σηµαδεύει τους γκέγκιδες.

Κορδώθηκε καλά ο οίστρος του, πες ότι τον τσίµπισεπρασινόµιγα.Κι ύστερα; Υποµονή!Με µεγάλο ζήλο, δουλειά να µη του λείπει. Πιάνει καιασχολείται µε τα φρύδια και τις σηκωµένες τρίχες τουΝτούλε, ο οποίος βρέθηκε λέει δίπλα στον ΠρόεδροΠαπούλια και στο Βενιζέλο.(Σιγά ρε, ο Κουρέας της Σεβίλλης έγινες τώρα; Ή σουτρέχουνε τα σάλια µήπως; Κάποτε µας παίνευες το Σα-λιέρη* και έγραφες τη µισή αλήθεια στο ίδιο έντυποπου χρόνια τώρα, σπέρνει τη διχόνοια.)Πεινασµένος όπως ήταν, την κάνει µια βόλτα φτερωτήστις πίτες των Βορειοηπειρωτών. Τρώει και δεν χο-ρεύει διότι πάλι, κάτι του µυρίζει εδώ! Ζωκοπάει, µάλι-στα! Κάθε χρόνο µαλώνει γι αυτές τις κουτόπιτες, αλλάµυαλό δε βάζουν οι άνθρωποι. Τι έθιµο είναι κι αυτό;Να υποχρεώνει το κόσµο να συναντάται µια φορά τοχρόνο; Πολύ δεν είναι; Μα από πίτα που δεν τρως µπιτι-σµένε, τι σε νοιάζει κι αν καεί;-λέει το ρητό.Και τι να σας λέω, τα παίρνει όλα εγωιστηκά, ο άνθρω-πος.Ξαφνικά, η σφύρα του πήρε φόρα όπως η σβούρα καιάγγιξε ξηστά άλλους προέδρους, πρώιν υπουργούς, έ-παρχους, συγγραφείς, δηµοσιογράφους και νάµαστε...πέτυχε και τους ανυποψίαστους καλλιτέχνες τιςΕΚΑΒΗ. Εδώ, σ΄έχω! Να αναµασάει τρίχρονα ξινά στα-φύλια, ο καηµένος.

Συνεχεια σελ. 15

ΘΥΤΕΣ, ΘΥΜΑΤΑΚΑΙ ΘΗΡΑΜΑΤΑ

Ο ΣΥΝΗΘΗΣ ΥΠΟΠΤΟΣ ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΕ!

Όποιον η µουσική δεν τον αγγίζειµόνο για κακό και για έγκληµα είναι φτιαγµένος.

ΣΑΙΞΠΗΡ


Π.ΚΟΥΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ

ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΤΗΣ ΟΙΚΟ∆ΟΜΗΣ ΣΑΣ

ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΑ∆ΩΣΗ ΟΙΚΟ∆ΟΜΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝΚΑΙ ΣΙ∆ΗΡΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΕΚΑΝΟΠΕ∆ΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ

• Υποκατάστηµα No1:

Κλεισθένους 598 - Γερακας - Τηλ.: 2106138336


Λεωφόρος Ανθούσης & Μήλου - Ανθούσα - Τηλ.: 2106033453


Ηρακλείτου 185 - Χαλάνδρι - Τηλ.: 210 6130128

ΕΙ∆ΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΑΣ

Κεντρικά Γραφεία: Παµισού 5 – Μαρούσι – Τηλ. Επικοινωνίας: 210 61 39 783

"Παλιά µου τέχνη κόσκινος". Αφούανεβάζει την ΕΚΑΒΗ εξ αρχής σε ρε-τιρέ, όπως λέει, έπειτα "υποβαθµίζει"τα µέλη της σε ερασιτέχνες. Στο µπόιτου, δηλαδή. Έτσι κάπως κουτσουράακαδηµαίστηκα τα περδουκλώνεικαι µε λίγη σάλτσα καθαρεύουσαςγια να εντυπωσιάσει. Τύφλα νάχει οΜπαµπινιώτης!Και το παράδοξο είναι ότι σε βλέ-πουµε να κοκορεύεσαι και να µαςχαιρετάς απροσκάλεστος στις εκ-δηλώσεις που δεν τις συµµερίζεσαι!Κατά πάσα πιθανότητα, το ίδιο θαπράξεις και αύριο. Όπως εκείνος πουσκότωσε τους αστυνοµικούς που τονφυλάγανε και έλεγε ότι του ήταν τό-σο φυσιολογικό που την άλλη µέραθα καθόταν να πίνει και καφέ µαζίτους.Κι όσο για το δηµοσιογράφο τουΝτρουγκάνου, τζάµπα ασχολείσαι τό-σα χρόνια. Αυτός µεγάλωσε ψηλάστα βουνά µέσα στις βαλανιδιές,τους αετούς και το κηνύγι. Να είσαισίγουρος, δεν τις φοβάται τις αλε-πούδες τις καµπίσιες.Εν κατακλήδη:

Στο δήληµµα, να ασχοληθεί κανείςµε σένα ή να σε λυπηθεί, τελικά µαςυποχρέωσες να επιλέξουµε τησύγκρουση. Κι ετούτο διότι, εσύενώπιον εκδηλώσεων, αρκετό δηλη-

τήριο έχεις χύσει εναντίων των αν-θρώπων µας που προσφέρουν τηνκαρδιά και την ψυχή τους για αυτόντον πολυπικραµένο τόπο! Όπως καινάναι τα πράγµατα, τόσο εσύ ο ίδιος,όσο και ο ηθικός αυτουργός σου,που δηµοσιεύει κάθε κουραφέξαλο,στο ξέρετε καλά ότι βρίσκεστε κάπουµεταξύ σφύρας και άκµονος!

K. N.

*Σαλιέρης: µουσικός της εποχής τηςκλασικής µουσικής. Μέχρι πρότινοςυπήρχε η θεωρία ότι ο Σαλιέρη,δηλητηρίασε τον Μότσαρτ, (µε-γαλύτερος µουσικός όλων τον ε-ποχών) γιατι νόµιζε ότι εκείνος θα ε-πισκίαζε το έργο του αφήνοντάς τονστην αφάνεια.Όµως βάσει τον τελευταίων εν-δείξεων και σκέψεων από επιτήδι-ους αυτό δεν είναι σίγουρο.Παρέµεινε όµως για πάντα η ρετσι-νιά. Από τότε "Σαλιέρη' αποκαλούν ό-ποιον δηλητηριάζει τις καλλιτεχνικέςκαι συναδελφικές σχέσεις κυρίωςµεταξύ των ανθρώπων του πνεύµα-τος και των γραµµάτων.

Συνεχίζεται στο επόµενοφύλλο.

Έχουν περάσει εννέα µήνες απότην έκδοση της εφηµερίδας µας«Ελεύθερη ΦΩΝΗ».Καθώς ήταν αναµενόµενο, ωςνέα εφηµερίδα δεχτήκαµε τηνευγνωµοσύνη του κοινού πουελπίζει και επενδύει στην αλ-λαγή και την πρόοδο. Ως νέαεφηµερίδα ήταν φυσικό ναείχαµε και τις αδυναµίες µας,τις οποίες τις ξεπερνάµε µευποµονή, επιµονή και σκληρήδουλειά. ∆εχόµαστε πυρά καιλάσπη επί µονίµου βάσεως,αλλά οι επιτυχίες που έχοµεπετύχει έχουν ξεπεράσει κάθεπροσδοκία. Οι καινοτοµίες, οιδροσιά και ο παλµός που εκπέµ-

πει η νέα εφηµερίδα, στοχεύουνκαι πετυχαίνουν την ικανο-ποίηση του πνευµατικού µαςκόσµου και των απλών ανθρώ-πων, οι οποίοι περιµένουν µεχαρά και ανυποµονησία το κά-θε νέο φύλλο.Μέχρι στιγµής έχουν φτάσεισε µας πάµπολλα ενθαρρυντι-κά µηνύµατα- ευχαριστήρια ταοποία µας δίνουν την απαι-τούµενη δύναµη για να συ-νεχίσουµε το έργο µας προςτη σωστή διαφώτιση και ενη-µέρωση των Βορειοηπειρωτώνκαι του Απόδηµου Ελληνισµού.Καθώς προαναφέραµε ήτανφυσικό να δεχτούµε τυχοδιωκ-τικό πόλεµο και λασπολογίεςπου απώτερο σκοπό έχουν τοναποπροσανατολισµό του κοι-νού, τον ξεπεσµό και την α-παξίωση.Θα θέλαµε να διευκρινίσουµεπως η εφηµερίδα µας ήταν,είναι και παραµένει ελεύθερηφωνή, ανεξάρτητη και ανε-πηρέαστη από κάθε άποψη.Για όσους αναρωτιούνται ακό-µα στο που ανήκουµε, ποιούςαντιπροσωπεύουµε και τι εκ-προσωπούµε, διευκρινίζουµε

και επισηµαίνουµε ότι η «Ελεύ-θερη ΦΩΝΗ» δεν ανήκει σεκανένα κόµµα, αποστασιοποι-είται από πολιτικά παιχνίδια καισκοπό έχει τη σωστή ενηµέρ-ωση, τη διαφώτιση και τηνπροβολή όλων των πολιτι-στικών αξιών του ελληνικούπνεύµατος.Η σύνταξη της εφηµερίδας µαςπλαισιώνεται από ικανά καιαξιόλογα άτοµα, που κυρίωςχαίρουν της εµπιστοσύνης µαςως προς την εντιµότητα, τησυνέπεια και την αγάπη τουςγια την πατρίδα, τον Ελληνι-σµό, την πρόοδο και γενικάπρος την ανθρωπότητα.Ως ιδιοκτήτης της εφηµερίδας«Ελεύθερη ΦΩΝΗ», διαβεβαι-ώνω και καλώ όλους τουςπνευµατικούς µας ανθρώπους,τους δασκάλους και καθη-γητές, τους ιστορικούς, για-τρούς και κυρίως τη νεολαίαµας, να συµβάλλουν στηναναβάθµιση και τη διάδοσητης εφηµερίδας «ΕλεύθερηΦΩΝΗ»Να είστε όλοι καλά και σαςεύχοµαι καλό καλοκαίρι!

Επισήµανση του ιδιοκτήτη της εφηµερίδας «Ελεύθερη ΦΩΝΗ»,

Η «Ελεύθερη ΦΩΝΗ» ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ

ΕΞΕΧΟΥΣΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟ ΧΩΡΟ ΜΑΣ

Στην αποστολή που θα παραστεί στις εκδηλώσεις «Άνεµος πολιτισµού», λαµβάνουν µέρος µεταξύ τωνάλλων και δύο εξέχουσες προσωπικότητες των Τεχνών και Γραµµάτων που δρουν στο ελλαδικό χώρο.Είναι η Κυριακή Τρακάδα, συντάκτρια πολιτικού ρεπορτάζ στις εφηµερίδες «Ακρόπολη», «Απογευµατινή τηςΚυριακής», «Βραδυνή της Κυριακής», καθώς και συνεργάτρια στο MEGA και άλλων µέσων ενηµέρωσης.Η Κυριακή Τρακάδα είναι συγγραφέας πέντε σπουδαίων βιβλίων. Επίσης επισκέπτεται το χώρο µαςο Γιώργος Χρονάς, ποιητής εκδότης του γνωστού περιοδικού «Οδός Πανός», συγγραφέας και δηµοσιο-γράφος του Τρίτου προγράµµατος στην ΕΡΤ. Ο Γιώργος Χρονάς υπήρξε στενός συνεργάτης του ΜάνουΧατζηδάκι. Για τις δύο αυτές προσωπικότητες, φίλοι των Β/ηπειρωτών η εφηµερίδα µας θα αφιερώσειάλλες σελίδες στο µέλλον.

Του ΠΑΥΛΟΥ ΚΟΥΡΤΗ

Συνάντηση Βορειοηπειρωτώνµε τον Α΄Αντιπρόεδροτης Ελληνικής Βουλής

κ. Γρηγόρη Νιώτη

Συνάντηση µε τον Α' Αντιπρόεδρο της Ελληνικής Βουλής κύριοΓρηγόρη Νιώτη πραγµατοποίησαν οι: Έλσα Γάτσιου ∆ιδάκτωρ τουΠανεπιστηµίου Αθηνών και Αντιπρόεδρος του ΒορειοηπειρωτικούΦόρουµ, Κώστας Νούσιας Πρόεδρος της Ένωσης Καλλιτεχνών Βο-ρείου Ηπείρου και Γιώργος Τρίχας Οικονοµολόγος και µέλος του∆.Σ. του Βορειοηπειρωτικού Φόρουµ. Ο Γρηγόρης Νιώτης δεν είναιαπλά γνωστός στους Βορειοηπειρώτες, αλλά τον αισθανόµαστεδικό µας άνθρωπο αφού έχει σταθεί δίπλα µας, κυρίως σε δύσκο-λές στιγµές. Αρκετά µέτρα και νοµοθετικές πρωτοβουλίες υπέρτων Βορειοηπειρωτών φέρουν την σφραγίδα του Γρηγόρη Νιώτηως Υφυπουργού Εξωτερικών και κατόπιν ως Αντιπροέδρου της επι-τροπής απόδηµου ελληνισµού της Ελληνικής Βουλής, αλλά πάνωαπό όλα ενός πολιτικού µε ανθρωπιά, εντιµότητα και συνείδηση εθ-νικού χρέους για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισµό.

Στην συνάντηση, την οποία ο κύριος Γ. Νιώτης χαρακτήρισεσυνάντηση µε αγαπητούς φίλους και συνεργάτες, συζητήθηκαν ε-πιµέρους θέµατα που απασχολούν τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνι-σµό, όπως αυτά της Ιθαγένειας, των συντάξεων του ΟΓΑ, της στή-ριξης του πολιτισµού και άλλα. Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής διαβε-βαίωσε τους συνοµιλητές του Βορειοηπειρώτες ότι ο ίδιοςσυνεχίζει να είναι στο πλευρό των Βορειοηπειρωτών και πως πολ-λά ζητήµατα θα τα θέσει και ο ίδιος µετ’ επιτάσεως στην Κυβέρ-νηση, ώστε να λυθούν άµεσα και αποτελεσµατικά.

Γιώργος Τρίχας

ΘΥΤΕΣ, ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΗΡΑΜΑΤΑ

Συνέχεια από σελ. 14


Κυριακή 16 Μα'ου 2010, ξηµέρω-σε µια λαµπρή µέρα για τον πολιτι-σµό µας και τα µουσικά δρώµενατου Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Υπό την αιγίδα του Οµίλου για τηνUNESCO Τεχνών, Λόγου και Επι-στηµών Ελλάδος, η Κρατική Ορχή-στρα Αθηνών έπαιξε για την πολι-τιστική µας κληρονοµιά.Πλήθος κόσµου και µέλη µας,

παρακολούθησαν µια λαµπρή συν-αυλία την οποία κατέγραψε µε τονφακό της τηλεοπτικό κανάλιπροσκεκληµένο του Οµίλου µας

που µε χαρά ανέδειξε το σκοπότης συναυλίας αυτής.Καταρχάς επί σκηνής, οι παρευρ-ισκόµενοι είδαν τον γνωστό Καθη-γητή-Ιστορικό δρ. Θεοχάρη ΜιχαήλΠροβατάκη, διευθυντή του Υπουρ-

γείου Πολιτισµού να προλογεί καινα κηρύττει την έναρξη της µουσι-κής βραδιάς.Εν συνεχεία ο Πρόεδρος τουΟµίλου µας κ. Ηλίας ∆εµιρτζόγλουβράβευσε τον διευθυντή της Κρα-τικής Ορχήστρας Αθηνών κ. Βύρω-να Φιδετζή για την προσφορά τουστη µουσική και ιδιαίτερα για τηνανάδειξη της ελληνικής κλασσικήςµουσικής και των ελλήνων συνθ-ετών, αλλά και την πολύχρονη πο-ρεία του, την αγάπη του και τηνδοτικότητά του στον χώρο τηςκλασσικής µουσικής, µε ανα-µνηστικό µετάλλιο και έπαινο πουεπιµελήθηκε η ψυχή του Οµίλουµας κ. Στέλλα Λεοντιάδου.Η µουσική πανδαισία ξεκίνησε µεέργα Στραβίνσκι και ολοκληρώθη-κε µε µια καταπληκτική ανδρικήχορωδία που έπλεξαν ένα ηχητικόπανόραµα προς τέρψιν αυτιών καιψυχής.

Σηµαντικότατο το µήνυµα που πέ-ρασε η όλη προσπάθεια της µέραςαυτής, ότι οι Έλληνες ως Έθνοςµπορούµε να επιβιώσουµε µόνοµέσω του πνεύµατος που πάντα οιπρόγονοί µας καλλιεργούσαν καιµετέδιδαν σε όλα τα µήκη καιπλάτη της Γης.Η συναυλία όπως χαρακτηριστικάανέφερε ο κ. Φιδετζής στη λήξητης µουσικής βραδιάς, ήταν και ηαπάντηση σε κάθε κακόβουληεπίθεση εναντίον της Ελλάδας καιτων Ελλήνων.

Ακόµα ηχεί στα αυτιά µου µεσυγκίνηση η φράση του: «Εµείς έ-τσι απαντάµε σε κάθε κακόβουληκριτική. Με µουσικό πολιτισµό καιευγενή κουλτούρα...».Εν συνεχεία εδόθη από τον Όµιλόµας δεξίωση στο «ΜαγεµένοΑυλό».

Νίνα ∆ιακοβασίληΖωγράφος

Φωτογραφίες:∆ηµήτρης Καρβουντζής

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

Από τη δράση του Μετώπου Απε-

λευθέρωσης Βορείου Ηπείρου,

λίγα πράγµατα γνωρίζουµε. Αυτά

αφορούν κυρίως στιγµιότυπα

από την ίδρυση και τη διάλυσή

του. Βασικές λεπτοµέρειες και

σηµαντικά γεγονότα περιµένουν

τον σύγχρονο ερευνητή να τα α-

νασύρει στην επιφάνεια.

Την Κυριακή 1 Αυγούστου εκτε-

λούνται στο Λιµπόχοβο επτά Έλ-

ληνες. Την επόµενη µέρα, τα ιτα-

λοαλβανικά στρατιωτικά τµήµατα

της περιοχής, περικυκλώνουν το

χωριό Γλύνα (Αργυρόκαστρο).

Συγκεντρώνουν τους προγραµ-

µένους για εκτέλεση (οι τρείς

από την Βράχογοραντζή και ένας

από τους Βουλιαράτες) και καίνε

το χωριό. Τελικά από τους είκοσι

επτά γλυτώνουν οι τρεις. Λίγο

αργότερα δολοφονούνται δύο

στελέχη του ΜΑΒΗ - ο ένας θα

είναι ο αρχηγός του ΜΑΒΗ,

Σαχίνης Βασίλειος.

- Για ποιο λόγο οι κατοχικές

δυνάµεις οδηγήθηκαν σε όλες

αυτές τις εγκληµατικές πράξεις

και ιδιαίτερα στη µαζική δολοφ-

ονία της Γλύνας; (Στο σχέδιο

υπήρχε και η επίθεση εναντίον

της γειτονικής Βραχογοραντζής,

αλλά δεν πραγµατοποιήθηκε κα-

θώς οι νέοι πληροφορήθηκαν τα

συµβάντα έγκαιρα και κρύφ-

τηκαν).

- Γνώριζαν άλλες αντιαξονικές

ένοπλες οµάδες που δρούσαν

στη ευρύτερη περιφέρεια το τι

θα γίνονταν;

- Το καθεστώς Χότζα τιµώρησε

αργότερα τους υπεύθυνους;

Οι απαντήσεις στα ερωτήµατα

δύσκολα θα δοθούν. Το έγκληµα

της Γλύνας δεν είναι «κεραυνός

εν αιθρία» αλλά µάλλον συνδέ-

εται µε την προσπάθεια του

ΜΑΒΗ να οργανώσει πυρήνες

στα χωριά της ∆ρόπολης. Οι

βόρειοι Ηπειρώτες είναι σταθε-

ρά προσανατολισµένοι στην επί-

τευξη του εθνικού στόχου. Στις

22 Ιουνίου 1943 οι επικεφαλείς

των ένοπλων οµάδων του Ενβέρ

Χότζα απέτυχαν, σε συνάντηση

που είχαν, να στρατολογήσουν

µαζικά, νέους από την περιοχή

του Αργυροκάστρου. Αργότερα

την ίδια µέρα, δεκάδες νέοι

ορκίζονται «υπέρ πίστεως και

πατρίδος», στην εκκλησία της

Γλύνας και εντάσσονται στο

ΜΑΒΗ. Οι περισσότεροι από αυ-

τούς θα γνωρίσουν το θάνατο,

στο λάκκο των Καµινίων, στις 2

Αυγούστου του 1943...

Πηγή: http://www.nenanews.eu

Γλύνα 1943: ένα «ανεξήγητο» έγκληµα χωρίς τιµωρία

«Είµαστε Έλληνες και θα πεθάνουµε Έλληνες!»

-Στο κοινό περίπτερο των εφηµερί-δων κοντά στο Πανεπιστήµιο Αργυ-ροκάστρου-Στο παντοπωλείο της Κυρίας Σιού-λας, στη ∆ερβιτσιάνη.-Στην καφετέρια "Καληµέρα" στη Βά-νιστα-Στο καφενείο του Τζούµπα και τουΘεοδωρή Μάστορα στα Σωφράτικα.-Στο µαγαζί του Ηρακλή, Τεριαχάτες.- Στο µαγαζί του Θ.Τζιαβέγια στηΛιούγκαρι και Φράστανη.- Στο καφενείο στην πλατεία τηςΓράψης.- Στην ψησταριά "Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ" τουΛουλεµέ στους Γεωργουτσάτες.

- Στο παντοπωλείο του Μιχάλη Κι-τσάκη, στην Άνω ∆ρόπολη (∆ιαθέτειεφηµερίδες για όλη την Άνω ∆ρό-πολη)-Στα περίπτερα των εφηµερίδων

των Αγίων Σαράντα.-Στο µαγαζί του Τσάκα δίπλα από τηνεκκλησία του Αγίου Χαράλαµπου.-Στα κέντρα, και τα καταστήµαταστις πλατείες όλων των επαρχειώνµας.- Για τη Χιµάρα, στο παντοπωλείο τουΜενίκου, στο κέντρο.Για την Αθήνα, η «Ελεύθερη ΦΩΝΗ»διατίθεται στο Κεντρικό περίπτερο ε-φηµερίδων στην ΟΜΟΝΟΙΑ, στο

πρακτορείο λεωφορείων του ΘύµιουΜαξακούλη, στο κουρείο ΚΩΣΤΑΣ,ΒΕΡΑΝΤΖΈΡΟΥ 55, στο φωτογρα-φικό στούντιο του Γιώργου Στέριουκαι στο µεταφραστικό γραφείο τουΛευτέρη ∆ράζιου, Αγίου Κων/νου 4,δεύτερος όροφος.

Ζητούνται συνεργάτες για τηνδιαφήµιση και την διακίνηση

της ''Ελεύθερης ΦΩΝΗΣ"

Πληροφορίες στο τηλέφωνο6937045390 και στα Ε-mail

που αναγράφονται στηνεφηµερίδα µας.

Για όσους δείχνουν ενδιαφέρον για την "Ελεύθερη ΦΩΝΗ",σηµειώνουµε ότι µποροόν να τη βρουν στα εξής σηµεία:

2 Αυγούστου: ηµέρα µνήµης της νεολαίας2 Αυγούστου: ηµέρα µνήµης της νεολαίας

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ ΙΟΥΛΙΟΣ 2010 ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 7

Documents

Transcript of ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ ΙΟΥΛΙΟΣ 2010 ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 7