Πρόταση σεναρίου για την ταινία:

«Βουβαλίσιο Γάλα»

Χώρος σχολείου: Γενικό στην αυλή του σχολείου / κοντινό στην πινακίδα «Γυμνάσιο Ηράκλειας». Ακούγεται κουδούνι. Παιδιά βγαίνουν από την πόρτα του κτηρίου. Μια παρέα παιδιών στέκεται μπροστά στο κτήριο και κουβεντιάζει. Σε λίγο βγαίνει από το κτήριο ένα αγόρι μόνο του (Χρήστος). Ένα άλλο αγόρι (Στέλιος) ξεμακραίνει λίγο από την παρέα και κοροϊδεύει τον Χρήστο.

Στέλιος: (πλησιάζει το πρόσωπό του στο πρόσωπο του Χρήστου) Μμμμμμμμμμμμ!!!

Ο Χρήστος τον αγνοεί και συνεχίζει τον δρόμο του. Η παρέα συνεχίζει να κουβεντιάζει. Σε λίγο ένα κορίτσι (Κατερίνα) πλησιάζει τον Στέλιο και τον σκουντάει.

Κατερίνα: Άντε, πάμε; Πάλι θα χάσουμε το λεωφορείο!

Στέλιος: Δεν το χάνουμε, βρε. Άσε μας, έχουμε συζήτηση!

Στην επόμενη σκηνή φαίνεται η παρέα να τρέχει και το λεωφορείο να φεύγει. Η παρέα σταματάει λαχανιασμένη.

Κατερίνα: Ποιος την ακούει τη μαμά..

Στέλιος: Έλα, κοντά είναι, πάμε με τα πόδια.

Η παρέα ξεκινάει. Στα επόμενα πλάνα φαίνεται η παρέα να απομακρύνεται από την Ηράκλεια και να περνάει από διάφορα τοπία. Περπατούν ο ένας πίσω από τον άλλο και η Κατερίνα έχει μείνει τελευταία.

Ο Χρήστος έχει βγάλει τα βουβάλια στην εξοχή και περπατάει δίπλα τους με μια γκλίτσα.

Σε λίγο η Κατερίνα προσπαθεί παίζοντας να ισορροπήσει σε μια πέτρα, αλλά τελικά πέφτει στο ποτάμι. Όλη η

παρέα μένει σοκαρισμένη κοιτάζοντας τα νερά. Ξαφνικά εμφανίζεται ο Χρήστος, βγάζει το μπουφάν του, πέφτει στο νερό και σώζει την Κατερίνα. Βγαίνουν κι οι δυο βρεγμένοι. Ο Χρήστος της φοράει το μπουφάν του και φεύγει πάλι. Η υπόλοιπη παρέα συνεχίζει το δρόμο.

Στην επόμενη σκηνή βλέπουμε το σπίτι του Στέλιου και της Κατερίνας. Η Κατερίνα βγάζει το μπουφάν και μπαίνει στο σπίτι. Ο Στέλιος κρατάει το μπουφάν στα χέρια του και αφού σκέφτεται για λίγο φεύγει τρέχοντας για να βρει τον Χρήστο. Τα επόμενα πλάνα των δείχνουν να τρέχει με το μπουφάν. Τελικά βρίσκει τον Χρήστο στον στάβλο με τα βουβάλια. Τον πλησιάζει λαχανιασμένος.

Στέλιος: Το μπουφάν σου!

Χρήστος: Ευχαριστώ.

Για λίγο δεν μιλάει κανείς. Σε λίγο ο Στέλιος λέει:

Στέλιος: Πώς βρέθηκες εκεί;

Χρήστος: Είχα βγάλει τα βουβάλια έξω.

Στέλιος: Ευχαριστώ.

Χρήστος: Αλίμονο.

Στέλιος: Ξέρεις… συγνώμη που σε κορόιδευα.

Χρήστος: Δεν πειράζει Στέλιο.

Στέλιος: (κοιτάζει γύρω) Εδώ τη βγάζεις εσύ τ’ απογεύματα;

Χρήστος: Ε, ναι. Βοηθάω τον μπαμπά μου.

Στέλιος: Μας αρέσουν πολύ τα γλυκά σας από βουβαλίσιο γάλα!

Χρήστος: (χαμογελάει) Ναι, είναι νόστιμα.

Στέλιος: (κοιτάζει ένα τραπεζάκι με βιβλία σε μια γωνιά) Εδώ διαβάζεις;

Χρήστος: Ναι, όταν δεν έχω κάτι να κάνω.

Στέλιος: Εγώ δεν τα πάω καλά με το διάβασμα!

Χρήστος: Δεν πειράζει, είσαι καλός στην μπάλα. Όλοι σε θαυμάζουν στο σχολείο.

Στέλιος: Ναι.. (σκεπτικός)

Χρήστος: Να σου δείξω τι κάνω;

Στέλιος: Ναι, βέβαια!

Τα δυο αγόρια απομακρύνονται προς τον στάβλο.

Χατζηβασιλειάδου Δέσποινα ΠΕ07 2014-2015