vol5

Drink pinkΓιατί τα ροζέ είναι μόδα

Οινικός χάρτης

Αργολίδα, Χιλή

Πρόσωπα

Μαρίνα ΜπουτάρηΒoutari, generation next

Παύλος Εμμανουηλίδηςarts & CRAFTs

Volume of SpiritS Διμηνιαίο περιοδικό για κρασιά, μπίρες και άλλα αλκοολούχα ποτά

#5

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2011

ww

w.v

oldr

inks

.gr

Δήμος Αναστασιάδης

The next best thing

Στον αφρό

Weisse BeersΕλληνικές

μικροζυθοποιίες

MA

G

0

85

TR

UN

C

30

OR

DE

R N

R#

54

39

5-

1

VO

LU

ME

OR

SP

IRIT

01-

02

97

71

79

24

58

00

3

01

ISS

N 1

79

2-

45

88

3%Vol • Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2011

α έλεγε ο αείμνηστος μουσικός μας, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο οποίος, εκτός από το αδιαμφισβήτητο μουσικό του ταλέντο, ήταν και μέγας χιουμορίστας.

Σίγουρα, αν ζούσε σήμερα ο Georges, θα αντιμετώπιζε με πολύ χιούμορ τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, με και το ΔΝΤ και όλα όσα συνθέτουν την κατάσταση τού τώρα, τα οποία θα αποτελούσαν πηγή έμπνευσης και δημιουργίας του. Μπορεί να καίμε ξύλα στο τζάκι γιατί δεν έχουμε να αγοράσουμε πετρέλαιο, αλλά μεθαύριο θα λέμε στα παι-διά μας ότι «εμείς είμαστε από τζάκι». (Και μη μου πείτε ότι δεν έχετε τζάκι! Όλοι μας προλάβαμε και αγοράσαμε σπίτι με τζάκι, με τις ευλογίες των τραπεζών πριν από λίγα χρόνια.)Πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα πιο ξεκάθαρα, να εντοπίσουμε τα νέα δεδομένα της ζωής μας, να αναζητήσουμε τα θετικά και τις ευκαιρίες της νέας αυτής κοινωνικής κατάστασης, μετατρέποντας το μειο-νέκτημα σε πλεονέκτημα. Μόνο έτσι θα επιτύχουμε και θα ξεπεράσουμε την κρίση με μικρές σχετικά απώλειες. Ευκαιρία της νέας αυτής εποχής, για παράδειγμα, είναι οι συγκεντρώσεις με φίλους στα σπίτια, που τόσο πολύ μας είχαν λείψει, αλλά δεν κάναμε τίποτα γι’ αυτό, απολαμ-

βάνοντας ένα ποιοτικό ροζέ κρασί και συζητώντας για τον τόπο καταγωγής του ή προτείνοντας ο ένας στον άλλον ένα καλό κοκτέιλ από λικέρ που πίνεται ευχάριστα δίπλα στο αναμμένο τζάκι ή –στο φινάλε– ακούγοντας καλή ποιοτική μουσική από το νέο δημιούργημά μας, τον Vol. Radio (διαμέσου www.voldrinks.gr) Εμείς θα είμαστε εδώ και το 2011, να σας ενημερώνουμε για τα καλύτερα αποστάγματα, τις ποιότητες των κρασιών και σίγουρα τις καλύτερες μπίρες, ελληνικές (οι οποίες τόσο γρήγορα αναπτύσσονται) αλλά και εισαγόμενες, από τις οποίες μάθαμε πολλά. Παράγοντες της αγοράς θα μοι-ράζονται μαζί σας τα μυστικά της επιτυχίας τους αλλά και προτάσεις για ατομικές και παρεΐστικες καταναλώσεις. Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους φίλους του %Vol που μας εμπιστεύτηκαν και μας στήριξαν, για να είμαστε κι εφέτος εδώ, αλλά και όλους τους συνεργάτες που πραγματικά δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Εύχομαι σε όλους σας ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Ο εκδότης Μπάμπης Σιαφλάς

Messagein a bottle

...θκαι κάτι ψιλά...2011

1016 Μαρίνα ΜπουτάρηΚλείνοντας περισσότερα από 130 χρόνια γοητευτικής ιστορίας κρασιού, η εταιρεία Μπουτάρη αποτελεί μια από τις κύριες ελληνικές οινικές επιχειρήσεις, με έντονη εξα-γωγική δράση σε περισσότε-ρες από σαράντα χώρες.

Ροζέ drink pinkΤο ροζ χρωματικά είναι ίσως ο ενδιάμεσος τόνος στο λευκό και στο κόκκινο, οινικά όμως το ροζέ, όχι μόνο δεν αποτε-λεί ξέπλυμα δύο αποχρώσεων, αλλά μια απόλυτα κυρίαρχη κατηγορία. Κι έτσι αξιώνει να αντιμετωπίζεται.

30 CognacΤο κονιάκ έχει καθιερωθεί ως η crème de la crème των παλαιωμένων αποσταγμάτων. Ανέκαθεν. Από την εποχή των βασιλέων και των γοητευ-τικών χλιδάτων κινηματογρα-φικών σκηνικών, μέχρι τον εικοστό πρώτο αιώνα

56 ΧιλήH χώρα που ανέδειξε ως καλύτερο sommelier του κό-σμου τον Gerard Basset MW, MS και μετράει ακόμα τις πληγές της από τον πρόσφα-το καταστρεπτικό σεισμό, δηλώνει δυνατό οινικό παρών.

68 Στους δρόμους του κρασιού της ΑργολίδαςΑποτελεί έναν από τους δη-μοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς και το κρασί ενέχει θέση ισχύος στο πα-ρελθόν της, από αρχαιοτάτων αναφορών.

contents #5

Εκδότης: Μπάμπης Σιαφλάς

Αρχισυνταξία: Σόνια ΧαΪμαντά, Γιώργος Μαύρος

Συντακτική ομάδα: Ιωάννης Χ. Ευαγγέλου, Κώστας Βενιζέλος, Μαρίνα Πρωτονοταρίου, Σοφία Βεργοπούλου, Μαρία Κωφίδου, Χρύσα Κυριακοπούλου

Ειδικοί συνεργάτες: Αρκάδιος Ρακόπουλος, Άννα Χρήστου, Ηλίας Γενιάς

Υπεύθυνη διαφήμισης: Μαρία Κωφίδου

Υποστήριξη έκδοσης & web site: Μάγδα Καραμπουρνιώτη

Σύμβουλος οινολογίας και οινογευσίας: Άννα Κρανιά

Φωτογραφίες: Shutterstock, Yannis Kelemenis

Γραμματεία - τμήμα συνδρομών: Χριστίνα Κουμαριανού

Marketing: Τάσος Μαραγκόπουλος

Διόρθωση κειμένων: Μενίνα Φουρτούνη

Λογιστήριο: Στέλιος Γαστουνιάς

Διανομή: SARMED A.E. & MCC Διανομές

Σχεδίαση και δημιουργικό: Artwise Design Studio

Εκτύπωση: IRIS Εκτυπώσεις Α.Ε.Β.Ε.

Διεύθυνση: Κολοκοτρώνη 133, Βούλα ΤΚ 166 73, Αθήνα

Τηλ.: 210 9658 758 Fax: 211 6003180 www.voldrinks.gr e-mail: [email protected]

ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 18 ΕΤΩΝ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή όλου του περιοδικού από οποιαδήποτε μέσα ενημέρωσης, χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη

6 News… and views

8 Glossary

14 The hangover kit

22 Weisse beer We weisse you the best

28 O ΕΦΚΟΠ φέρνει στα όριά του τον κλάδο

34 Δήμος Αναστασιάδης Τhe next best thing

42 Βιολογικέψου λοιπόν

44 CRAFT Και όμως! Η ελληνική μικροζυθοποιία υπάρχει και έχει όνομα….

50 Capannelle Αυτό που λέμε dolce vita

52 Λικέρ Η αναβίωση του κλασικού

54 %Vol. in the mix

64 Iρλανδέζικο ουίσκι

72 Τα κουτιά αλουμινίου πάνε ανακύκλωση

75 Septem Μικροζυθοποιία

76 Ελληνικές μικροζυθοποιίες Ο επιμένων ελληνικά

78 Polly Maggoo Μα ποια είναι επιτέλους;

82 Pierre Hermé

84 Καστoριά

88 Alcohol free

90 16o Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Cocktail

91 Exitorial

ΙανουάριοςΦεβρουάριος

2011

idΕκδότης: Μπάμπης Σιαφλάς

Αρχισυνταξία: Σόνια ΧαΪμαντά, Μαριάννα Αντωνακάκη

Συντακτική ομάδα: Λίτσα Τόσκα, Χάρης Θ. Α. Παπαδημητρίου, ο bartender Ηλίας Κούσης και οι sommeliers Ανδρέας Γιαννόπουλος, Νίκος Γιαννόπουλος, Μαρία Κατσούλη, Μαρία Δελίτσικου

Ειδικοί συνεργάτες: Αρκάδιος Ρακόπουλος, Άννα Χρήστου, Ηλίας Γενιάς

Υπεύθυνος διαφήμισης: Μπάμπης Σιαφλάς

Υποστήριξη έκδοσης & web site: Μάγδα Καραμπουρνιώτη

Φωτογραφίες: Yannis Kelemenis, Shutterstock

Γραμματεία - τμήμα συνδρομών: Χριστίνα Κουμαριανού

Marketing: Τάσος Μαραγκόπουλος

Διόρθωση κειμένων: Μενίνα Φουρτούνη

Λογιστήριο: Στέλιος Γαστουνιάς

Διανομή: SARMED A.E. & MCC Διανομές

Σχεδίαση και δημιουργικό: Artwise Design Studio

Εκτύπωση: IRIS Εκτυπώσεις Α.Ε.Β.Ε.

Διεύθυνση: Κολοκοτρώνη 133, Βούλα ΤΚ 166 73, Αθήνα

Τηλ.: 210 9658 758 Fax: 211 6003180 www.voldrinks.gr e-mail: [email protected]

ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 18 ΕΤΩΝ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή όλου του περιοδικού από οποιαδήποτε μέσα ενημέρωσης, χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη

Κάθε κρασί, ένα ταξίδι!Τα 38 μέλη της Ένωσης Οινοπαραγωγών του Αμπελώνα της Βορείου Ελλάδος, με τον νέο διακριτικό τίτλο Οίνοι Βορείου Ελ-λάδος, προσκαλούν τους επαγγελματίες και φίλους τού κρασιού στην εκδήλωση γευστικής δοκιμής κρασιών και αποσταγμάτων του βορειοελλαδίτικου αμπελώνα Τα ΒορΟινά, για ένα απο-λαυστικό ταξίδι οινογνωσίας. Πρόκειται για την ετήσια θεσμο-θετημένη εκδήλωση της ένωσης στην Αθήνα, η οποία εφέτος πραγματοποιείται για έβδομη συνεχή χρονιά στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, στην Πλατεία Συντάγματος, τη Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011.

6

Έτοιμες οι δύο νέες αποθήκες της Sarmed LogisticsΟλοκληρώθηκαν οι εργασίες και ξεκίνησε η λειτουργία των δύο νέων ιδιόκτητων αποθηκών τής Sarmed Logistics. Η συνολική επιφάνειά τους καλύ-πτει τα 11.000 τετραγωνικά μέτρα. Η κατασκευή τους είναι μεταλλική και τηρεί όλες τις προδιαγρα-φές μιας υπερσύγχρονης αποθήκης υψηλής αισθητικής και ασφάλειας. Η συνολική χωρητικότη-τά τους σε ευρωπαλέτες είναι περίπου 14.500. Βρίσκονται δίπλα στην Αττική Οδό, μόνο πέντε χιλιόμετρα από το λιμάνι της Ελευσίνας και δεκαπέντε χιλιόμετρα από το λιμάνι του Πειραιά. Στις αποθήκες αυτές μπορούν να φιλοξενηθούν όλα τα είδη των εμπορευμάτων και σίγουρα αποτελούν ιδανικές αποθήκες για logistics ποτών. Διαθέτουν ολοκληρωμένα συστήματα πυρασφάλειας και φυλάσ-σονται από ιδιωτική εταιρεία security είκοσι τέσσερις ώρες το εικοστετράωρο. Να σημειωθεί ότι με την προσθήκη των νέων αυτών αποθηκών, η Sarmed έχει πλέον στην ιδιοκτησία της 161.000 τ.μ. κλειστές αποθήκες, γεγονός που την καθιστά τη μεγαλύτερη εταιρεία logistics στα Βαλκάνια και μια από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη.

The King’s Ginger Νέο ποτό στην ελληνική αγορά από τη Β. Σ. ΚΑΡΟΥΛΙΑΣΤο όνομά του είναι εμπνευσμένο από τον κοσμοπολίτη και bien viveur Βασιλιά Εδουάρδο τον Έβδομο, ο οποίος ζήτησε από τους Berry Bros and Rudd ένα ποτό το οποίο θα μπορούσε να απολαμβάνει στο κυνήγι, στα σπορ και στις εξόδους με τους φίλους του. Η επιθυμία της βασιλικής αυλής ικανοποιήθηκε με τη δημιουργία τού Τhe King’s Ginger, ενός μοναδικού ποτού που περιέχει ρίζα τζίντζερ, κίτρο και πινελιές από είκοσι ετών single malt whisky.

Το The King’s Ginger είναι το μοναδικό ποτό με βάση το τζίντζερ. Οι λάτρεις των ξεχωριστών γεύσεων μπορούν να το δοκιμάσουν σκέτο, με πάγο ή σε απολαυστικά τζίντζερ κοκτέιλ. Πίνεται κρύο –όχι παγωμέ-νο– σε προτεινόμενη θερμοκρασία 4 έως 6 βαθμών Κελσίου.

news...

Διεθνής Διαγωνισμός Οίνου ΘεσσαλονίκηςΗ Ένωση Οινοπαραγωγών του Αμπελώνα της Βορείου Ελλάδος προσκαλεί τους Έλληνες και τους ξένους οινοπαραγωγούς να λάβουν μέρος στην καθιερωμένη πλέον για τη χώρα μας οινική συνάντηση, τον Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου Θεσσαλονίκης, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί στις 8, 9 και 10 Μαρτίου 2011, στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για την ενδέκατη διοργάνωση του μοναδικού Διεθνούς Διαγωνισμού Οίνου, η οποία πραγματοποιείται στην Ελλάδα, πάντα σε συνεργασία με τη Helexpo-Oenos και σύμφωνα με τον κανονισμό της Διεθνούς Οργάνωσης Αμπέλου και Οίνου (OIV). Έπειτα από δέκα επιτυχημένες διοργανώσεις, ο Διεθνής Διαγωνισμός Οίνου Θεσσα-λονίκης συνεχίζει την ανοδική πορεία του, με τη συμμετοχή οίνων από όλο τον κόσμο, οι οποίοι δοκιμάζονται από καταξιωμένους Έλληνες και ξένους γευσιγνώστες. Κύριοι στόχοι των διοργανωτών παραμένουν η παρουσίαση και η προβολή της ελληνικής και της διεθνούς οινοπαραγωγής στο καταναλωτικό και στο εμπορικό κοινό.Η τελευταία ημερομηνία για την υποβολή συμμετοχής για τους ενδιαφερομένους είναι η 25η Φεβρουαρίου 2011. Για περισσότερες πληροφορίες, σχετικά με τη συμμετοχή στο διαγωνισμό, ενημερωθείτε από την ιστοσελίδα www.winesofnorthgreece.gr

%Vol • Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2011

Νέα προϊόντα LIERAC Η επιδερμίδα ζει και μεταβάλλεται. Μας μιλάει. Από τη δημιουργία τους το 1975, τα εργαστήρια LIERAC παρατη-ρούν την επιδερμίδα και τη μελετούν για να καταλάβουν καλύτερα την παραμικρή αντίδρασή της, την παραμικρή έκφρασή της, τη γλώσσα της.

PREMIUMΗ νέα αντιγηραντική φροντίδα με μαύρη ορχιδέα. Η επι-δερμίδα σας δεν αισθάνθηκε ποτέ τόσο όμορφη. Εμπνευ-σμένη από τις τεχνικές της αισθητικής ιατρικής, η απόλυτη αντιγηραντική λύση, που συνδυάζει υαλουρονικό οξύ σε μεγάλη συγκέντρωση, παράγοντα «γεμίσματος» μεγάλης απο-τελεσματικότητας και την αντιοξειδωτική δύναμη της μαύρης ορχιδέας. Η φροντίδα PREMIUM ολοκληρώνει την επιδερ-μίδα σας από την πρώτη κιόλας χρήση. Μέρα με τη μέρα, οι ρυτίδες ελαττώνονται, η επιδερμίδα σας γεμίζει από μέσα και φωτίζεται, για ένα αποτέλεσμα αντιγηραντικό που δεν έχετε ξαναδεί. Κυκλοφορεί εξειδικευμένη κρέμα για τα μάτια και ορός. 93,4% των γυναικών εκτίμησαν την κρέμα PREMIUM για την αντιρυτιδική της αποτελεσματικότητα, την ευχαρίστη-ση και την άνεση που προσφέρει στην επιδερμίδα.

PREMIUM SERUMO πρώτος ορός-φροντίδα που ενεργοποιεί το ένζυμο της νε-ότητας*. Η επιδερμίδα σας δεν αισθάνθηκε ποτέ τόσο όμορ-φη. Βασισμένο στη γενετική**, η καρδιά αυτού του serum από υαλουρονικό οξύ, εκχυλίσματα μαύρων λουλουδιών και φυτικό εκχύλισμα scutella, συγκεντρώνεται σε μικροκάψου-λες για στοχευμένη δράση στην καρδιά των κυττάρων.

* Τελομεράση: η απόδοση μετράται in vitro με παρουσία του εκχυλίσματος scutella

** η εργασία της δρος Heidi Plettenberg βραβεύτηκε με το 2ο βραβείο Έρευνας LIERAC 2004 ενώ η εργασία των E. Blackburn, C. Greider, J. Szostak βραβεύτηκε με το βρα-βείο Νόμπελ Ιατρικής το 2009

Ευάμπελος ΓηΠέντε φίλοι από τον Δομοκό της Φθιώτιδας, μεγαλωμένοι στο οροπέδιο του Ενιππέα, ανήσυχοι επιστήμονες και δημιουρ-γικοί επαγγελματίες, με αγάπη για τη γη, συνέλα-βαν πριν από δέκα χρόνια την ιδέα δημιουργίας ενός ξεχωριστού αμπελώνα. Αξιολόγησαν την περιοχή, μελέτησαν το περιβάλλον και την ιστορικότητα των καλλιεργειών. Επέλεξαν τις πλαγιές ανάμεσα στο Γερακλί και στο Πουρνάρι, εκεί όπου οι αέρηδες του οροπεδίου συναντώνται με εκείνους της Θεσσαλίας

και δημιουργούν εξαιρετικό μικροκλίμα. Ασβεστολιθικά τα εδάφη, η κλίση τους ιδανική, το μικροκλίμα κατάλληλο και, έτσι, τα φυτά ριζώνουν βαθιά, ανεβάζουν χυμούς και μέταλλα, δίνουν σταφύλια γευστικά, πλούσια σε αρώματα, χρώματα και ιχνοστοιχεία.Εκεί λοιπόν, από το 2000 άρχισε να ξετυλίγεται το οινικό όραμα της Ευαμπέλου Γης. Το νέο ερυθρό κρασί της γκάμας του οινοποιείου αποτελεί ένα διάσημο blend από τις ποικιλίες Merlot και Cabernet Franc. Μέσα από την πλούσια και ρωμαλέα δομή του, εκφράζεται ο αρωματικός χαρακτήρας και η κομψότητα του Cabernet Franc, με τον γεμάτο, μεστό χαρακτήρα του Merlot. Πίνεται σε σύντομο χρόνο, αλλά έχει και δυνατότητες παλαίωσης. Συνοδεύ-εται κατ’ εξοχήν με κρεατικά παντός είδους και πάσης τεχνικής μαγειρέματος.

7

...and views


Boston shakerΧρηστικό αντικείμενο αλλά και φετίχ για πολλούς bartenders, αφού το προτιμούν έναντι του παραδοσιακού. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι το Boston είναι κατά το ήμισυ μεταλλικό, όπως τα περισσότερα shaker, ενώ το άλλο μισό είναι γυάλινο, όπως το mixing glass.

DoucereuxΓαλλική λέξη· σε απόδοση θα μπορούσε να είναι το υδα-ρές. Με το doucereux αναφερόμαστε σε ένα απόσταγμα που είναι δυσάρεστα μαλακό, γλυκό και άδειο.

DrumΚυριολεκτικά το ένα δράμι. Οι παλαιότεροι αναγνωρίζουν αυτή τη μονάδα μέτρησης. Με ένα drum μπορείς να ζητή-σεις στη Σκοτία τη μέση δοσολογία στην οποία σερβίρουν το ουίσκι, στο σωστό ποτήρι σχήματος τουλίπας.

MontantΈτσι αποκαλούν οι ειδικοί στο κονιάκ το πρώτο χρονικά άρωμα που αναδύει το απόσταγμα κατά τη διάρκεια των δοκιμών του, την περίοδο όπου παλαιώνεται, επειδή ακριβώς ετυμολογικά στα γαλλικά αυτό είναι το πρώτο που ανεβαίνει (monter = ανεβαίνω).

RoyalΆγνωστο αν έχει βασιλικές ετυμολογικές ρίζες, ωστόσο όμως διαθέτει μια κάποια πολυτέλεια, αφού με τον χαρα-κτηρισμό Royal προσδιορίζονται τα κοκτέιλ εκείνα που έχουν βάση τους τη σαμπάνια.

TerroirΓαλλικός όρος, με πρωταρχική σημασία στο κρασί. Με-τάφραση στη γλώσσα μας δεν υπάρχει. Λέγοντας terroir εννοούμε όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το έδαφος, το υπέδαφος, τις κλιματολογικές συνθήκες του αμπελώνα, το μικροκλίμα, τον προσανατολισμό του, ακόμη και στοιχεία που αφορούν τη μικροχλωρίδα και τη μικροπανίδα, τόσο σε ό,τι έχει να κάνει με το παρόν, αλλά και σε ό,τι έχει επηρεάσει στην ιστορία του ένα αμπέλι ετών· ακόμη κι ο τρόπος καλλιέργειας του αμπε-λιού αφορά το terroir.

ΆρωμαΑν φέρνετε στο μυαλό σας μπουκάλια και ό,τι συνεπάγε-ται αυτό στην κοσμετολογία, διαγράψτε το οριστικά. Εδώ τίθεται θέμα απόλυτης φυσικότητας. Τα αρώματα στο κρα-σί και τα αποστάγματα είναι πτητικές ενώσεις, οι οποίες προκύπτουν από τη συνολική διαδικασία οινοποίησης ή απόσταξης και σε καμία περίπτωση δεν προστίθενται με τεχνητό τρόπο.

Αρωματικό μπουκέτοΈτσι –ή και απλώς μπουκέτο– ορίζουμε τα αρώματα του κρασιού ή του αποστάγματος: τα στοιχεία δηλαδή που μπορούμε να προσλάβουμε και να αξιολογήσουμε με την οσφρητική διαδικασία.

Αρωματικός χαρακτήραςΕδώ ορίζονται επίσης στοιχεία που δεν αναλύονται σε πρωτόλεια αρώματα. Για παράδειγμα, η νεότητα, η φρε-σκάδα ή –αντίθετα– η παλαιωμένη προσωπικότητα ενός κρασιού αποτελούν στοιχεία του αρωματικού του μπουκέ-του, αλλά δεν συνθέτουν αυτό καθαυτό ένα άρωμα.

ΟξύτηταΣυνήθως χαρακτηρίζει τα λευκά κρασιά και είναι αυτονό-ητα η συνθήκη εκείνη που τα καθιστά ξηρά ή πολύ ξηρά. Υπάρχουν ποικιλίες όπως το ελληνικό Ασύρτικο ή το αλσατικό Riesling –για παράδειγμα– που δίνουν κρασιά με χαρακτηριστική οξύτητα.

ΠαγόδαΈτσι ονομάζουν στη Σκοτία –λόγω του σχήματός της– την κορυφή της καπνοδόχου στα αποστακτήρια, εκεί όπου ψήνουν την τύρφη.

Παλέτα ή γευστική παλέταΗ βεντάλια των γεύσεων, των αποτυπωμάτων εκείνων που ως γευστικά αρώματα ή καθαρές γεύσεις αφήνει το κρασί ή το απόσταγμα στο στόμα.

Πρωτογενή και δευτερογενή αρώματαΗ διάκριση αφορά τα αρώματα που φέρει ένα κρασί πρωτογενώς, από την αρωματική τυπικότητα της ποικιλί-ας ή των ποικιλιών που έχουν οινοποιηθεί και –δευτερο-γενώς– τα αρώματα που αποκτά κατά την οινοποίηση και την παλαίωση: την ωρίμανσή του στη συνέχεια της ζωής του, δηλαδή.

ΣώμαΑφορά τη δομή, την πυκνότητα ενός κρασιού περισσό-τερο και πολύ λιγότερο ενός αποστάγματος. Συνήθως χαρακτηρίζεται από ένα επίθετο που φανερώνει πώς είναι το σώμα του κρασιού: στρογγυλό, ρωμαλέο, μαλακό. Ως αντιληπτικό κέντρο για το σώμα είναι η γεύση. Σωμα-τώδες χαρακτηρίζεται όταν διαθέτει πυκνότητα, είναι στρογγυλό και μαλακό.

μικρό λεξικό για το κρασί και τα αποστάγματα

8 %Vol • Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2011

SG

loss

ary

✁

ΠΕΙΡΑΪΚΗ μικροζυθοποιία

ΒΙ.ΠΕ. Λαμίας 25ης Μαρτίου 46, Δραπετσώνα, Τ.Κ. 186 48τηλ.: 210 4612294, e-mail: [email protected]

Το ροζ χρωματικά είναι ίσως ο ενδιάμεσος τόνος στο λευκό και στο κόκκινο, οινι-

κά όμως το ροζέ, όχι μόνο δεν αποτελεί ξέπλυμα δύο αποχρώσεων, αλλά μια απόλυτα

κυρίαρχη κατηγορία. Κι έτσι αξιώνει να αντιμετωπίζεται. Συμπεριφερόμενο σχεδόν

σαν να έχει ανθρώπινη υπόσταση, με μια αυτοπεποίθηση καλοκουρδισμένη σε τόνους

τέτοιους, που είναι προφανές πως, όποιος το αγαπήσει, μπαίνει στην απόλυτη κουλ-

τούρα τού la vie en rose.

κοιτίδα του ροζέ είναι η Νότια Γαλλία και –πιο συγκεκριμένα– η Προβη-γκία. Ευθύς ακολουθεί ο

νομοτελειακός συνειρμός: αν οι σκα-φάτοι του St. Tropez και οι ανέγγιχτοι οικονομικά του Μονακό επέταξαν την αναγκαιότητα του ροζέ για ένα συνο-λικό savoir vivre ευζωίας ή –αντι-στρόφως– αν η συλλήβδην προσανα-

τολισμένη ποσοτικά παραγωγή ροζέ τής περιοχής έχτισε ευνόητα υπέρ της ένα ισχυρό μάρκετινγκ, καθιστώντας επιτυχώς το ροζέ απόλυτο κρασί των απανταχού jet setters.Στις πλείστες εκδοχές του –εντός ορίων τυπικότητας και στιλ– το ροζέ, ενώ συχνάζει σε μεγάλα κασέ, κοσμικές θαλαμηγούς και πολύκρο-τους προορισμούς, ωστόσο μια από

τις σημαίνουσες αρετές του –η οποία είναι η καλή σχέση ποιότητας και τιμής– το φέρνει σε εποχές τροϊκα-νών συμφώνων στην πρωτοκαθε-δρία, δεδομένου ότι η απόλαυση δεν στοιχίζει και ότι το ροζέ καθιστά αυτή τη ρήση πραγματικότητα, έξω από διαφημιστικά τεχνάσματα.Η διαφορά έγκειται απλώς στην κα-θημερινότητα –την ημέτερη– η οποία

Ροζέdrink pink

Από τη sommelier Mαρία Δελίτσικου,@ Genius in Gastronomy

alco-test

“ “


Η

alco-test


πολύ απεί-

χε πάντα από εκείνη

των Γάλλων του Νότου, οι οποίοι, αν

και Μεσόγειοι, έχουν διατηρήσει έναν πολύ εγωκε-

ντρικό προς αυτούς τρόπο ζωής. Από τον πιο κοσμικό μέχρι τον νεα-

ρό φοιτητή, όλοι απολαμβάνουν ένα ποτήρι ροζέ σε κάθε τους γεύμα. Το ροζέ βυθίζει τους πάντες σε ένα θελ-κτικό λουτρό συνήθειας. Ακόμη και αν βρεθείς εκεί για λίγο, η τριλογία «λεβάντες, μεσογειακή κουζίνα, dolce vita» συμπληρώνεται από ένα ποτήρι

ροζέ· συχνότερα ως απεριτίφ. Σαν κάποιος

να σου δίνει το σήμα κατα-τεθέν της περιοχής δροσερό

στο ποτήρι, με το που περνάς τα σύνορα της περιοχής. Έξοχο οινικό διαβατήριο, μα κυρίως συναρπαστικό προϊόν οινοποίησης, ενωτικός κρί-κος ανάμεσα στη Μεσόγειο και στην κουλτούρα της, γαστρονομική ή μη. Αν και αρχετυπικά η σκούφια τού ροζέ κρατά από τη Νότια Γαλλία, ωστόσο το ελληνικό ροζέ, ξεφεύγο-ντας από τη μομφή του παρελθόντος –οπότε τα δείγματα δέκα ή το πολύ είκοσι χρόνων παλαιότερα ήταν κάτω του μετρίου– δίνει ένα ηχηρό τάκλιν στον ανταγωνισμό. Εξαιρετικές ετικέ-τες Ελλήνων παραγωγών, όχι μόνο στέκονται τιμητικά πλάι σε γαλλικές ή αλλοεθνείς, αλλά καταφέρνουν να σπάνε το νήμα των αναμετρήσεων, καθώς αποσπούν βραβεία και παρά-σημα σε πλείστους διαγωνισμούς.

Όσο κι αν

το ίδιο είναι φιλελεύθερο, ευ-

κολόπιοτο, με την οικειότητα της στιγμής, εξωστρεφές και ευπρο-σάρμοστο σε πιάτα μεσογειακής γης και κουζίνας, ωστόσο η οινοποίησή του είναι απαιτητική· χρήζει μαε-στρίας και γνώσης. Ξεκινάμε από το αξίωμα πως, εξαιρουμένης της ροζέ σαμπάνιας, το ροζέ οινοποιείται από ερυθρές ποικιλίες.Υπάρχουν τουλάχιστον δύο μέθοδοι για την παραγωγή ροζέ: Αμέσως μετά τον τρύγο, ο σταφυλοπολτός οδηγείται σε ανοξείδωτες συνήθως ψυχόμενες δεξαμενές, όπου έπεται ο διαχωρι-σμός του μούστου από τα στέμφυλα. Στο διάστημα αυτό, οι χρωστικές της ερυθρής ποικιλίας έχουν ήδη δώσει χρώμα που κυμαίνεται –ανάλογα– από ημιδιάφανο ροζέ έως σκούρο κερασί. Μετά τηρείται –ως είθισται– η διαδι-κασία της λευκής οινοποίησης.Σε ποικιλίες, οι οποίες δεν είναι τόσο πληθωρικές χρωστικά, όπως το Ξινό-μαυρο, αλλά και σε ποικιλίες όπου το

σάρκωμα είναι λευκό, ενώ η φλούδα κόκκινη, όπως το Μοσχοφίλερο, συνήθως προτιμάται η ακόλουθη μέθοδος: μόλις ολοκληρωθεί ο τρύ-γος, ο σταφυλοπολτός οδηγείται σε ανοξείδωτες ψυχόμενες δεξαμενές σε θερμοκρασίες μεταξύ οκτώ και δέκα βαθμών Κελσίου, όπου και παραμέ-νει για κάποιες ώρες –συνήθως από έξι έως δώδεκα– μέχρι την εκχύλιση των ερυθρών χρωστικών. Αυτού του τύπου skin contact εύρημα ευνοεί τον πλούτο στο χρώμα και στα αρώματα,

αφού και οι δύο διακριτικές ποι-ότητες βρίσκονται στη φλούδα. Η σκυτάλη δίνεται και πάλι σε λευκή οινοποιητική διαδικασία.Στα γηγενή ροζέ την παντιέρα της δημοφιλότητας ανεμίζουν αυτά από Ξινόμαυρο και Αγιωργήτικο, ποικι-λίες-ντίβες αντίστοιχα από τη Βόρεια και τη Νότια Ελλάδα. Το Ξινόμαυρο, το οποίο ακμάζει στο νοητό τρίγω-νο που σχηματίζουν η Νάουσα, το Αμύνταιο και η Γουμένισσα, κρύβει στην ετυμολογία του τον τύπο του:

ξινό και μαύρο, ροζέ ενδιαφέροντα και ξηρά, πλούσια και γενναιόδωρα χρωματικά και αρωματικά στοιχεία. Το πελοποννησιακό Αγιωργήτικο από τη Νεμέα δίνει ευκολόπιοτα και μαλακά ροζέ, τα οποία εμφανίζονται στο τραπέζι το ίδιο εύκολα και ως απεριτίφ. Το Μοσχοφίλερο, από την Κεντροδυτική Πελοπόννησο – κυρίως την περιοχή της Μαντινείας– παρέχει αρωματικά ροζέ, συνήθως ανοιχτό-χρωμα. Επίσης, πολλά ροζέ προέρχο-νται από τη διεθνή κόκκινη ποικιλία


Rose demi-sec 2009 Boutaris 13% (Ξινόμαυρο και άλλες ερυθρές ποικιλίες)

Λαμπερό πορτοκαλί χρώμα. Λεπτή μύτη με αρώματα ώριμων βύσσινων, γλυκών μπαχαρικών (γαρύφαλλου), νότες δυόσμου και ανθέ-ων. Γλυκόπιοτο και κομψό σώμα, με την οξύτητα –αν και ελαφρώς τονισμένη– να εξισορροπεί με τη γλυκύτητα. Τα αρώματα των κόκκινων φρούτων είναι κυρίαρχα και στο στόμα. Μέτριας διάρκει-ας, αλλά γλυκιά επίγευση.

Φεγγίτες 2008Οινογένεσις13% (Cabernet Sauvignon, Grenache Rouge)

Λαμπερό πορτοκαλί χρώμα. Φινετσάτη μύτη με αρώματα κόκκινων ώριμων φρούτων, τρια-ντάφυλλου, περγαμόντου κα φλούδες πορτοκαλιού. Μέτριο σώμα, πολύ τρα-γανό, γλυκόπιοτο με εξαι-ρετική ισορροπία μεταξύ οξύτητας και τανίνης. Τρι-ανταφυλλένια και συνάμα πικάντικη επίγευση.

Βυσσινόκηπος 2009Αμπέλι Παλυβού 13.5% (Αγιωργίτικο, Syrah)

Λαμπερό βυσσινί χρώμα (ο οπτικός ορισμός του ροζέ ως κοκκινέλι). Πυκνή μύτη ώριμων ζουμερών βύσσινων, φράουλας και βανίλιας, με νότες ανθέων. Αρκετά πλούσιο σώμα, θερμό, με τονισμέ-νη οξύτητα και μεταξένιες τανίνες. Το άρωμα του βύσσινου είναι κυρίαρ-χο στο στόμα. Μακριά επίγευση.

Φιλοκτήτης 2009Ευάμπελος Γη 13% (Syrah, Grenache Rouge)

Σκούρο ροδί λαμπερό χρώμα. Πολύπλοκη μύτη, με αρώματα κόκκινων φρούτων, μαρμελάδας φράουλα και πάπρικας. Αρκετά γεμάτο σώμα, με έντονη οξύτητα, τραγανό αλλά και θερμό, με βελού-δινες τανίνες. Μακρά, πικάντική επίγευση.

alco-test

Syrah. Στην Ελλάδα, η καλλιέργειά της ξεκίνησε από τη Σιθωνία, ενώ τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται σχεδόν σε όλους τους νομούς. Ανάλογα με την περιοχή, τον κλώνο, το κλάδεμα, το έδαφος, η ποικιλία αυτή προσφέ-ρει κρασιά λιγότερο ή περισσότερο δυνατά, μέτριας οξύτητας, με έντονο χρώμα, δυνατά αρώματα, ευχάριστα και νόστιμα. Επίσης οινοποιούνται ως ροζέ οι διεθνείς Grenache, Cabernet Sauvignon, Merlot.Ένα από τα πιο γοητευτικά χαρακτη-

ριστικά τού ροζέ είναι ο συγκερασμός στον χαρακτήρα του ποιοτήτων από λευκά και κόκκινα· χωρίς ωστόσο το ίδιο το ροζέ να αποτελεί ενδιάμεση κατάσταση.Ευχάριστο, με αρωματικό χαρακτή-ρα αυθεντικό, ευκολόπιοτο, μα όχι παρωχημένο, φιλικό στην απόλαυση· σκέτο, αλλά με ευελιξία να συνδυ-άζεται με μεσογειακές γεύσεις και ταιριαστό στην ελληνική κουζίνα, ειδικά στα λαδερά, στους ψαρομεζέδες αλλά και στις πιο πληθωρικές εκδο-

χές, εναρμονίζεται επίσης με κρέατα, σαλάτες, πάστα και πιο περίτεχνες σάλτσες. Το ροζέ δεν υπόκειται ούτε στον μύθο ούτε στη διαδικασία της παλαίωσης. Απολαμβάνεται φρέσκο, ωστόσο κρατά πάντα από το ταπεραμέ-ντο τών κόκκινων ποικιλιών του, μια δυναμική πολύ αλλιώτικη –δική του– ένα πάντρεμα φρεσκάδας, ωριμότητας, σαγήνης και κοσμοπολιτισμού· σαν να ακούς στο ίδιο λάιβ Leonard Cohen, μαζί με Paul Kelly και τη Norah Jones σε γκεστ εμφάνιση. %


Οι γευστικές δοκιμές είναι η αποτύπωση των ετικετών αυτών όπως εκφράστηκε από τα δείγματα της γευστιγνωσίας τη δεδομένη στιγμή της δοκιμής. Δοκίμασε η sommelier Μαρία Δελίτσικου.

Ροζέ του Φεγγαριού 2009Στροφιλιά 13% (Αγιωργίτικο)

Διαυγές φωτεινό κερασί χρώμα. Έντονη μύτη με αρώματα άγουρων κόκκι-νων φρούτων (πετροκέρα-σο, βύσσινο, ρόδι). Πλού-σιο σώμα, αρκετά ζεστό, με μέτρια οξύτητα και σχετικά ανεπαίσθητη τανίνη. Το άρωμα του ροδιού πιο έντονο στο στόμα. Επίμονη και φρουτώδης η επίγευση.

Veriki Graine Rose 2008 13.50% (Grenache Rouge, Syrah)

Λαμπερό ανοιχτό βυσσινί χρώμα. Μύτη μέτριας έντασης, με αρώματα μπριός, μαρμελάδας κερά-σι και μπαχαρικών. Γεμά-το σώμα, ζεστό με έντονη οξύτητα. Τα αρώματα της μύτης επαναλαμβάνονται στο στόμα. Μακρά και κερασένια επίγευση.

Τέχνη Αλυπίας 2009Τέχνη Οίνου13% (Syrah, Cabernet Sauvignon, Merlot, Sangiovese, Nebbiolo)

Λαμπερό τριανταφυλλί σκούρο χρώμα. Μέτριας έντασης μύτη, με αρώματα κόκκινων άγου-ρων φρούτων, νότες βοτάνων και μπαχαρικών, ιδιαιτέρως ροζ πιπέρι). Μέτριο σώμα, αρκετά ζεστό, με φυσιολογική οξύτητα και στρογγυλές τανί-νες. Πικάντικη επίγευση.

Enotria 2009Κτήμα Δουλουφάκη 13.50% (Κοτσιφάλι, Syrah)

Φωτεινό βυσσινί χρώμα. Πυκνή μύτη, με αρώματα κυρίως οινώδη, κόκκινων φρούτων σε αλκοόλ (ρόδι, κεράσι, βύσσινο, φραμπουάζ) και ίχνη ζωικών. Θερμή και φρουτώδης επίγευση.

alco-test

οιος είπε πως η φι-λαρέσκεια είναι μόνο γυναικεία υπόθεση; Το ξενύχτι, η ρύπανση, οι

τοξίνες και το στρες –στοιχεία που βαρύνουν εξίσου το ανδρικό δέρμα– είναι παράμετροι που η Lierac αντι-μετωπίζει με μια γκάμα προϊόντων φροντίδας της ανδρικής επιδερμίδας με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Η Lierac αποτελεί την ιδανική επιλογή για την εξωτερική περιποίηση. Αρω-γός της ενυδάτωσης όμως είναι το άφθονο νερό, καθώς και οι ευεργετι-κές ιδιότητες του ποιοτικού πρά-σινου τσαγιού που βοηθούν στην αποβολή των τοξίνων και στην καλή άμυνα του οργανισμού. Μετά τις ξέ-φρενες βραδιές των εορτών, κάνετε το γνώριμο γοητευτικό βλέμμα να επιστρέψει και πάλι στο πρόσωπό σας, αποπλανήστε με το άρωμα και τον ανανεωμένο αέρα σας, νιώστε και πάλι γεμάτος ενέργεια. Ακολου-θήστε μια μοναδική ιεροτελεστία και περιποιηθείτε τον εαυτό σας.Πιείτε ένα δροσερό ποτήρι νερό Veen από τις ομώνυμες πηγές-ελιξίρια της Φινλανδίας κι επιτρέψτε στον εαυτό σας να βιώσει την απόλυ-τη καθαρότητα: το νερό το οποίο οι αστέρες του Χόλιγουντ εμπιστεύονται

για την κρυστάλλινη μαλακότητά του και την πλούσια συστατική του προίκα. Βραβευμένο και απολύτως απέριττο, αγγίζει τον μύθο, αφού ταυτίζεται με το νερό της ζωής.Βάλτε την τσαγέρα να βράσει κι ετοιμάστε ένα φλιτζάνι τσάι Kusmi. Με μακρά ιστορία που ξεκινά από τους Ρώσους τσάρους έως τη σημερι-νή επικράτησή του ως το grand cru του τσαγιού, δικαίως θεωρείται από

πολλούς το αφέψημα-σαμπάνια. Ολό-κληρα φύλλα τσαγιού και όχι τριμμένα υπολείμματα, σε πλήρη αρωματική ένταση, μέσα σε λινή θήκη πολυτε-λείας, είναι η ιδανική επιλογή για την επόμενη μέρα του hangover, ειδικά στην Detox εκδοχή τους. Όσο το τσάι σας επιτελεί μια επική ένωση αρωμά-των και γεύσεων με το νερό, δωρίστε στον εαυτό σας ένα καυτό μπάνιο, απολαμβάνοντας τη φρεσκάδα και

hangoverThe

kit

grooming

14

Π


Από τη Μαριάννα Αντωνακάκη

Ολική επαναφορά για τον άνδρα μέσα-έξω,

με τη βοήθεια των φυτικών καλλυντικών LIERAC

και την εξαγνιστική εσωτερική ενυδάτωση από το

νερό και τον βασιλιά του πράσινου τσαγιού. Αυτή

είναι η αναδόμηση της επόμενης μέρας.

“ “

την αναζωογόνηση της Guarana και του Ginseng. Χρησιμοποιήστε ένα έξυπνο προϊόν –τρία σε ένα– το Lierac Homme Gel Douche Integral, σε πρόσωπο, σώμα και μαλλιά. Με το καυτό νερό, οι πόροι ανοίγουν και η επιδερμίδα είναι έτοιμη να δεχτεί την ιεροτελεστία τού ξυρίσματος. Απλώστε στο πρόσωπό σας ένα ικανοποιητι-κό στρώμα αφρού Lierac Homme Rassage Express με πέντε μέταλλα

και ιχνοστοιχεία και ενυδατώστε, αποφεύγοντας κάθε ερεθισμό, απλώ-νοντας ακολούθως το Lierac Homme Baume Apaisant. Τα σημάδια από την κούραση και το ξενύχτι αποτελούν εν-δείξεις κυτταρικής γήρανσης. Βοηθή-στε τα κύτταρά σας να αναδομηθούν και να αναδείξουν ξανά τη λάμψη σας, εφαρμόζοντας το ενυδατικό ζελ Lierac Homme anti-fatigue. Αυτό που σίγουρα θα σας ανακουφίσει είναι

ότι απορροφάται αμέσως, αφήνοντας ένα γοητευτικό διακριτικό άρωμα στο ξεκούραστο πρόσωπό σας. Για όσους νιώθετε ότι έχετε ανάγκη από ένα πιο ισχυρό όπλο κατά των ρυτίδων, δο-κιμάστε τη Lierac Homme anti-rides και ξεκουράστε το βλέμμα σας με τη Lierac Homme Diopti. %

grooming


Η επιδερμίδα σας δεν

ήταν ποτέ τόσο δυνατή κι

υγιής. Δύναμη, ενυδάτωση

και φυσική άμυνα που φαί-

νεται κι ακτινοβολεί ενέργεια

και ευεξία με τη φυσική

υπεροχή της LIERAC.

Χρησιμοποιήθηκε δερμάτινο νεσεσέρ από την εταιρεία Aστζόγλου Λάζαρος & ΣΙΑ Ο.Ε.

ευρεία γκάμα των προ-ϊόντων της, με πλέον των τριάντα ετικετών, καλύπτει μεγάλο φάσμα

απαιτήσεων του σύγχρονου κα-ταναλωτή, ενώ οι 290 διακρίσεις των κρασιών της, τα τελευταία έτη, σε μεγάλους και καθιερωμένους διεθνείς διαγωνισμούς οίνου, πιστοποιούν το εξαιρετικό έργο της οινολογικής ομάδας της εταιρείας καθώς και την έμφασή της στην ποιότητα. Φιλοσοφία της εταιρείας Μπουτάρη είναι να προάγει την κουλτούρα κρα-σιού στην Ελλάδα, φέρνοντας τον καταναλωτή πιο κοντά στο κρασί.Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι το 2010 απέσπασε, για δέκατη τρίτη φορά, τη διάκριση του Διε-θνούς Οινοποιείου της Χρονιάς, από το διεθνώς αναγνωρισμένο αμερι-

κανικό περιοδικό Wine & Spirits, διάκριση την οποία ελάχιστα οινο-ποιεία στον κόσμο έχουν λάβει τόσο πολλές φορές. Κατατάσσεται λοιπόν ανάμεσα στην πρώτη δεκάδα των καλύτερων οινοποιείων στον κόσμο βάσει της υψηλής ποιότητας και του ιδιαίτερου χαρακτήρα των κρασιών της. Επιπλέον, από το 2005 μέχρι και σήμερα, το σήμα Μπουτάρη ήταν το μόνο που βραβεύτηκε τρεις φορές με τον τίτλο Superbrand, ως το πιο αναγνωρίσιμο σήμα της ελληνικής οινοποιίας.Η εταιρεία Μπουτάρη είναι η μοναδική που διαθέτει έξι οινο-ποιεία στην Ελλάδα στις σημαντι-κότερες οινοπαραγωγούς περιοχές της χώρας, στις ζώνες Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας: Νάουσα, Γουμένισσα, Κρήτη, Σα-ντορίνη, Μαντινεία και στην Αττική. Είναι επίσης η πρώτη ελληνική εταιρεία που απέκτησε οινοποιείο σε χώρα του εξωτερικού, το Domaine de Mayrac, το οποίο αποτελεί το έβδομο οινοποιείο της εταιρείας και βρίσκεται στην οινοπαραγωγό ζώνη του Languedoc, κοντά στην πόλη Limoux στη Νότια Γαλλία.Μέσω των οινοποιείων της, η εται-

ρεία Μπουτάρη έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διάσωση αλλά και στην ανάδειξη της αμπελοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, ενέπνευσε και στήριξε την ενασχόληση με το αμπέλι, ενώ προώθησε με πάθος τις αξίες της, με γνώμονα την ποιότητα ζωής.

Η εταιρεία Μπουτάρη εμβαθύνει στις δυνατότητες και στις ιδιαιτερό-τητες κάθε περιοχής, έχοντας μεγάλη πείρα σε πάνω από 25 γηγενείς και διεθνείς ποικιλίες. Διερευνά και πει-ραματίζεται με τα Πειραματικά κρασιά Μπουτάρη, επενδύει στην παλαίωση των κρασιών, με σκοπό να ανακαλύ-ψει τη δυναμικότητα και την εξέλιξη κάθε ποικιλίας στον χρόνο και τελικά δημιουργεί προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας, χαρακτηριστικά κάθε περιοχής και των ποικιλιών της.Τα οινοποιεία Μπουτάρη δεν είναι απλά ένας χώρος όπου παράγεται κρασί: είναι ένας προορισμός, είναι η επαφή με την ελληνική κουλτούρα και ποιότητα, είναι η γνωριμία με τον τόπο όπου βρίσκεται το οινο-ποιείο, είναι μια μοναδική εμπειρία που μοιράζεται η εταιρεία με περισ-σότερους από 50.000 επισκέπτες κάθε χρόνο.

Από τη Σόνια Χαϊμαντά

tête à tête

Κλείνοντας περισσότερα από 130 χρόνια γοητευτικής ιστορίας κρα-

σιού, η εταιρεία Μπουτάρη αποτελεί μια από τις κύριες ελληνικές οινικές

επιχειρήσεις, με έντονη εξαγωγική δράση σε περισσότερες από σαράντα

χώρες και διεθνή προσανατολισμό.

“ “

16

Η


ΜπουτάρηΜαρίνα

Οι Δρόμοι των κρασιών Μπουτάρη Τέταρτη γενιά της οικογένειας Μπου-τάρη, κόρη του Κωνσταντίνου Μπου-τάρη, η Μαρίνα Μπουτάρη εκτελεί με συνέπεια τα καθήκοντά της στη θέση της διευθύντριας μάρκετινγκ. Οι υπηρεσίες της προς την εταιρεία δεν εξαντλούνται στο κομμάτι της επι-κοινωνίας: διεκδικεί κάλλιστα, με τη σεμνότητα που τη διακρίνει, τον τίτλο της άτυπης πρέσβειρας της διάδοσης της οινικής κουλτούρας στην Ελλάδα, ενώ δεν υπάρχει νέο προϊόν Μπου-τάρη που εμφανίζεται στην αγορά χωρίς τη δική της έγκριση.

%Vol: Μιλήστε μας για το σκεπτι-κό πάνω στο οποίο βασίστηκε το χτίσιμο των Δρόμων του κρασιού της εταιρείας Μπουτάρη.Μ.Μπ.: Αρχικά το σκεπτικό μας ήταν να επενδύσουμε στη διάσωση και στην ανάπτυξη της αμπελοκαλλι-έργειας σε σημαντικές αμπελουργικές

ζώνες της χώρας μας, επειδή, όπως σε όλους τους τομείς, η ποιότητα της πρώτης ύλης καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα του τελικού προϊόντος. Η διαδρομή ξεκίνησε από τη Νάουσα, γενέτειρα του προπάππου μου και ιδρυτή της εταιρείας, του Γιάννη Μπουτάρη. Ακολούθησαν η Γουμένισσα, η Σαντορίνη, η Αττική, με τη συνεργασία μας με το κτήμα της Ρωξάνης Μάτσα, η Πελοπόννησος και, τέλος, η Κρήτη. Η παρουσία μας σε τόσο πολλές περιοχές μάς δίνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού, διότι έχουμε τη δυνατότητα να προσφέρουμε στον καταναλωτή μεγάλη ποικιλία κρασιών και να διατυπώσουμε μια ενδιαφέρουσα ποιοτική πρόταση σε κάθε περιοχή.

%Vol: Ποια είναι η περιοχή που συμμετέχει περισσότερο στην πα-ραγωγή σας; Μ.Μπ.: Η Μαντινεία, λόγω του Μοσχοφίλερου Μπουτάρη.

%Vol: Σε επίπεδο εξαγωγών πού διοχετεύετε περισσότερο τα προϊ-όντα σας;Μ.Μπ.: Εξάγουμε σε περισσότερες από σαράντα χώρες. Οι κύριες αγο-ρές μας είναι η Γερμανία, η Αμερική, η Ολλανδία και το Βέλγιο.

%Vol: Μειώθηκαν το 2010 οι εξαγωγές;Μ.Μπ.: Όχι, το 2010 υπήρξε μια καλή χρονιά για τις εξαγωγές μας. Το σημαντικό είναι ότι είχαμε αύξηση στην αξία, πράγμα που καταδεικνύει τη στροφή των πωλήσεων σε κρασιά υψηλότερης αξίας.

%Vol: Ποιο είναι πρώτο σε πωλή-σεις κρασί της εταιρείας Μπουτάρη; Μ.Μπ.: Το Μοσχοφίλερο Μπουτάρη είναι το πρώτο σε πωλήσεις κρασί της εταιρείας και –παράλληλα– το πρώτο σε πωλήσεις λευκό κρασί στην Ελλάδα.

%Vol: Πόσους κωδικούς παράγετε στα 6+1 οινοποιεία;Μ.Μπ.: Στην Ελλάδα 35 προϊόντα και στη Γαλλία έντεκα. Στα προϊόντα της Ελλάδας δεν συμπεριλαμβάνω τα πειραματικά κρασιά, τα οποία αποτελούν τη βάση για τη δημιουργία των νέων προϊόντων, καθώς και τα κρασιά των παλαιών σοδειών.

%Vol: Ποιος είναι ο κοινός πα-ρανομαστής που δίνει σε επίπεδο corporate το προβάδισμα και την εγγύηση στον Έλληνα καταναλωτή;Μ.Μπ.: Το value for money και η διαχρονικά σταθερή ποιότητα των κρασιών μας. Τα κρασιά μας έχουν άριστη σχέση ποιότητας τιμής. Προ-σφέρουμε σταθερά υψηλή ποιότητα στην καλύτερη τιμή. Αυτή είναι η δική μας συνταγή της επιτυχίας. Γνωρίζει ο καταναλωτής ότι όποιο προϊόν Μπουτάρη αγοράσει, σε οποιαδήποτε κατηγορία και τιμή, θα είναι το καλύτερο που μπορεί να βρει στη συγκεκριμένη τιμή. Γι’ αυτό τα προϊόντα των ιδιόκτητων αμπελώνων μας, όπως η βιολογική Φιλυριά από τη Γουμένισσα, το Σκαλάνι από την Κρήτη ή η επίσης βιολογική Μαλα-γουζιά από την Αττική, θα μπορού-σαν να πωλούνταν σε υψηλότερη τιμή· αλλά δεν πωλούνται.


tête à tête

%Vol: Ποιοι αποφασίζουν για τις τιμές;Μ.Μπ.: Η τιμή αποτελεί έναν από τους τέσσερις παράγοντες που επηρε-άζουν τις πωλήσεις ενός προϊόντος. Εμείς καθορίζουμε τις τιμές των προ-ϊόντων μας σύμφωνα με την εταιρική και προϊοντική στρατηγική μας και, ύστερα, προτείνουμε στους πελάτες μας την τιμή πώλησης προς τους κα-ταναλωτές· ωστόσο δεν μπορούμε να τους υποχρεώσουμε να πουλήσουν σε κάποια συγκεκριμένη τιμή.

%Vol: Το ίδιο ισχύει και για την τιμή στο εστιατόριο;Μ.Μπ.: Θίγετε το πλέον μελανό σημείο, το μεγάλο πρόβλημα του κλάδου. Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι τιμές στα εστιατόρια είναι τρεις με τέσσερις φορές υψηλότερες της τιμής λιανικής. Το μόνο που μπο-ρούμε να κάνουμε είναι να πείσουμε τους εστιάτορες πως αυτή η πολιτική δεν τους συμφέρει. Με αυτές τις τιμές, η κατανάλωση του εμφιαλω-μένου κρασιού μειώνεται σημαντικά, διότι ο καταναλωτής περιορίζεται σε ένα μπουκάλι ή επιλέγει να πιει ένα καραφάκι χύμα. Ωστόσο, το χύμα δεν έχει εγγυήσεις ποιότητας, δεν γνωρίζουμε από πού προέρχεται, πώς έχει παραχθεί, πώς έχει συντη-ρηθεί και –πάνω από όλα– πώς έχει μεταφερθεί.

%Vol: Δεν αντιδράτε όμως ως κλάδος προκειμένου να περιο-ρίσετε αυτό το πρόβλημα. Δεν κάνετε καλό λόμπινγκ· υπάρχουν κρυφά συμφέροντα κάποιων οινοποιών· είστε φοβικοί· τι συμβαίνει; Μ.Μπ.: Δυστυχώς, δεν είχαμε κάνει καλό λόμπινγκ ως κλάδος. Η προώ-θηση του χύμα δεν συμφέρει κανέ-ναν οινοποιό εμφιαλωμένου οίνου. Από το 2011 θα ξεκινήσει τόσο για την Ελλάδα όσο και για το εξωτερι-κό ένα πρόγραμμα προώθησης του επώνυμου εμφιαλωμένου ελληνικού κρασιού.

%Vol: Οι ασκοί συμπεριλαμβάνο-νται σε αυτή την κατηγορία;Μ.Μπ.: Όχι, οι ασκοί είναι τυποποι-ημένα προϊόντα που παράγονται από συγκεκριμένο παραγωγό και γι’ αυτό

και δεν συμπεριλαμβάνονται στην κατηγορία του χύμα.

%Vol: Το γεγονός ότι δεν έχετε ειδικό φόρο κατανάλωσης σας έχει ευνοήσει στην περίοδο της κρίσης;Μ.Μπ.: Δεν μας έχει ευνοήσει, ούτε όμως μας έχει επιβαρύνει. Αν εφαρμοζόταν, θα δημιουργούσε πρό-βλημα, επειδή το ελληνικό επώνυμο εμφιαλωμένο κρασί είναι ακριβό συγκριτικά με κάποια εισαγόμενα και φυσικά με τα own labels.

%Vol: Παρά την κρίση και την γκρίνια, δημιουργείται μια οινική κουλτούρα. Πιστεύετε ότι πάνω που ο Ελληνας ξεκίνησε να έρχεται σε επαφή με το κρασί, θα αναχαιτιστεί αυτή η τάση, θα κλονιστεί η σχέση που άρχισε να οικοδομείται;Μ.Μπ.: Ο Έλληνας αγαπάει το κρασί, διότι αποτελεί προϊόν της ελληνικής γης και επιπλέον είναι ένα συναισθη-ματικό προϊόν. Το συνδέει με στιγμές χαράς αλλά και λύπης. Ένα κρασί συμπληρώνει το καθημερινό γεύμα και το δείπνο. Για μένα είναι το 50% ενός γεύματος. Θεωρώ ότι στην πε-ρίοδο κρίσης ο Ελληνας θα στραφεί περισσότερο στο κρασί.

%Vol: Στο μπαρ τα κρασιά είναι επώνυμα;Μ.Μπ.: Ναι, είναι επώνυμα, ειδικά όταν σερβίρονται σε συσκευασία των 187ml. Όσο βαθαίνει η οινική κουλ-τούρα τόσο θα αυξάνονται οι επιλογές και τόσο περισσότεροι θα είναι αυτοί που –και στο μπαρ– θα παραγγέλνουν τη μάρκα που αγαπούν.

Small is beautiful

%Vol: Ποιος είναι ο κεντρικός, ο σκληρός πυρήνας του target group σας;Μ.Μπ.: Δυνητικά όλοι οι κατανα-

λωτές του κρασιού, μιας και με την

τόσο ευρεία γκάμα που διαθέτουμε,

καλύπτουμε όλες τις γευστικές προ-

τιμήσεις.

%Vol: Λανσάρατε κάποιο καινούρ-γιο προϊόν το 2010;Μ.Μπ.: Ναι, το Μοσχοφίλερο small.

Mια πρακτική πολύ όμορφη συ-

σκευασία τεσσάρων φιαλών 187 ml

του Mοσχοφίλερου Μπουτάρη. To

small κυκλοφόρησε στην αγορά τον

Νοέμβριο και πουλιέται σε σούπερ

μάρκετ, κάβες και μίνι μάρκετ. Δίνει

τη δυνατότητα στον καταναλωτή να

μη λυπάται να ανοίξει ένα μπουκάλι

όταν είναι μόνος στο σπίτι ή σε πε-

ρίπτωση που ο σύντροφος ή ο φίλος

του θέλει να πιει κάποιο άλλο ποτό ή

δεν θέλει να πιει τίποτα. Με το small

μπορεί να απολαμβάνει το αγαπη-

μένο του Μοσχοφίλερο στη σωστή

ποσότητα και πάντα φρέσκο.

%Vol: Πρόκειται για μια κίνηση κοντά στον καταναλωτή, μια έξυ-πνη κίνηση του μάρκετινγκ.Μ.Μπ.: Ο κόσμος θέλει να πιει

στα μέτρα του. Το θετικό αυτής της

συσκευασίας είναι ότι μπορεί να που-

ληθεί στα σημεία πώλησης, ότι δεν

χάνεται στο ράφι, δεν σπάει και ότι

μεταφέρεται εύκολα. Το δημιουργικό

concept ήταν –όπως και η συνολική

μας επικοινωνία– δημιουργία της

διαφημιστικής μας Arrow.


%Vol: Τι άλλο σχεδιάζετε;Μ.Μπ.: Πολύ πιθανόν να προωθή-σουμε ένα καινούργιο προϊόν στην κατηγορία των αφρωδών οίνων, μετά τη μεγάλη επιτυχία που είχε το πειρα-ματικό Μοσχοφίλερο Αφρώδες στην έκθεση Αφρός και Φυσαλίδες.

%Vol: Παρακολουθείτε τη στρατη-γική μάρκετινγκ των ξένων οινο-ποιείων– γαλλικών ή ιταλικών– ή θεωρείτε αδιάψευστο το δικό σας ένστικτο;Μ.Μπ.: Γενικά, ως εταιρεία, αποφεύ-γουμε τις μιμήσεις. Είναι εύκολο να αντιγράψεις, αλλά θεωρούμε μεγάλο λάθος να το κάνει μια εταιρεία με τέτοια ιστορία σαν τη δική μας. Η επικοινωνία έχει σχέση με την κουλτούρα και την ταυτότητα μιας συγκεκριμένης εταιρείας. Η αντι-γραφή μπερδεύει τον καταναλωτή, ο οποίος εξάγει εσφαλμένα συμπερά-σματα. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις και παίρνουμε ιδέες για να είμαστε ανταγωνιστικοί και να προσφέρουμε στους καταναλωτές μας ό,τι καλύτερο.

%Vol: Ποιος είναι δικαιωμένος από τις διακρίσεις του 2010; Μ.Μπ.: Πολύ δικαιωμένος πρέπει να αισθάνεται –και είμαστε πολύ υπερήφανοι για αυτόν– ο διευθυντής οινολογικού, Γιάννης Βογιατζής, καθώς και η ομάδα του αμπελουργι-κού και της παραγωγής. Φυσικά, τη

μεγαλύτερη χαρά από όλους μας την αισθάνεται δικαίως ο πατέρας μου, ο οποίος διοικεί την εταιρεία.

%Vol: Ο πατέρας σας θα κληρο-δοτήσει στις τρεις κόρες του όλη αυτή την κουλτούρα. Πόσο αι-σθάνεστε έτοιμες να αναλάβετε τη μικρή αυτή οινική αυτοκρατορία;Μ.Μπ.: Το βάρος των 130 χρόνων είναι πολύ μεγάλο και ποτέ δεν είσαι τελείως έτοιμος. Θα δείξει.

%Vol: Ποιος είναι ο στόχος σας για το 2011, πέρα από να αντέξετε την κρίση; Να είστε κοντά στον καταναλωτή, να διατηρήσετε ίδιες τις τιμές σας, να σκεφτείτε και-νούργιες ιδέες σαν το small; Ποιο είναι το όραμά σας;Μ.Μπ.: Να αυξηθεί ακόμα περισσό-τερο η εξαγωγική δραστηριότητα της εταιρείας, επειδή θεωρούμε ότι εκεί βρίσκεται το μέλλον των ελληνικών κρασιών. Καλώς ή κακώς η αγορά της Ελλάδας είναι περιορισμένη. Γενικά είμαι πολύ αισιόδοξη για τις ελληνικές εξαγωγές: είναι η πρώτη φορά, έπειτα από πολλά χρόνια, που ο κλάδος συμφώνησε να υλοποιήσει μια ενιαία στρατηγική προώθησης του ελληνικού κρασιού στο εξωτε-ρικό, με τέσσερις ποικιλίες που θα λειτουργήσουν ως πρεσβευτές: το Μοσχοφίλερο, το Ασύρτικο, το Ξινό-μαυρο και το Αγιωργίτικο.

%Vol: Εσείς παράγετε και τα τέσ-σερα αυτά κρασιά;Μ.Μπ.: Ναι, και έχουμε διαφορετι-κές προτάσεις σε διαφορετικές τιμές για κάθε ποικιλία.

%Vol: Η μπίρα είναι ανταγωνί-στριά σας;Μ.Μπ.: Η μπίρα, όπως το ούζο και το τσίπουρο, είναι ανταγωνιστές μας κυρίως το καλοκαίρι.

%Vol: Μια προσωπική ερώτηση: ποιο είναι αγαπημένο σας κρασί; Μ.Μπ.: Είναι σαν να με ρωτάτε ποιο από τα παιδιά μου αγαπάω πιο πολύ. Δεν γίνεται να σας πω ότι αγαπάω πιο πολύ τον Οδυσσέα ή την Αλεξάνδρα. Το αγαπημένο μου κρασί αλλάζει ανάλογα με την εποχή και τη διάθεση. Επιλέγω το κρασί ανάλογα με το φαγητό ή την περίσταση.

Η κατάρριψη ενός μύθου

%Vol: Παραμένοντας ωστόσο κομψή, διαψεύδετε τον μύθο ότι το κρασί παχαίνει.Μ.Μπ.: Δεν πιστεύω ότι αν πιει κανείς ένα ποτήρι κρασί την ημέρα, στην περίπτωση που δεν φάει υπερ-βολικά, θα παχύνει. Αυτό έχει να κάνει με μια σειρά παραμέτρων: τον μεταβολισμό, τον σωματότυπο, τον συνδυασμό τροφών. %


tête à tête

ε οποιοδήποτε μέρος της Γης κι αν ταξιδέψουμε. θα βρούμε μια τοπική μπίρα να πιούμε. Όμως ελάχιστοι

από εμάς θα εκτιμήσουν την ποι-κιλομορφία ανά τον κόσμο και τη μοναδικότητα κάθε ζυθοποιίας.Όταν λέμε «μια μπίρα», η πρώτη εικόνα που μας έρχεται στο μυαλό είναι ενός ποτού με ελαφρύ λαμπερό ξανθό χρώμα, από ένα μπουκάλι ή από μια κάνουλα· και, αν η φαντασία μας είναι καλή, μπορούμε να δούμε και τον αστραφτερό αφρό της, ίσως ακόμα και τις φυσαλίδες της. Παι-δική αλλά ισοπεδωτικά ρεαλιστική περιγραφική απόδοση.

Προφανώς η πρώτη σκέψη δεν είναι ούτε μια μαύρη μυστηριώδης καπνι-στή μπίρα σερβιρισμένη σε ποτήρι για μπράντι ούτε μια καφετιά ούτε –πολύ περισσότερο– μια με κερασί χρώμα· πολλώ δε μάλλον μια πράσινη.

Τα παλαιότερα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη μπίρας μάς πηγαίνουν 5.000 χρόνια πίσω, όταν οι Σουμέρι-οι, οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, αντέγραψαν τη μέθοδο παραγωγής ψωμιού και παρασκεύ-ασαν την μπίρα. Μεταξύ τυχαίου και προσδοκώμενου, αυτό ήταν το ντεμπούτο της.Η ποιότητα της μπίρας βελτιώθηκε τον Μεσαίωνα. Μέχρι τότε σε όλο τον παλιό κόσμο ερχόταν δεύτερη πίσω από το κρασί στην κατανάλωση ποτών. Τότε ξεκίνησε να χρησιμο-ποιείται ο λυκίσκος, προκειμένου να καταστήσει την μπίρα πιο ελκυστι-κή και ακόμα πιο δροσερή, να της προσδώσει το χαρακτηριστικό της άρωμα. Εφευρέθηκαν νέοι τρόποι αποθήκευσης, αλλά το σημαντικότερο όλων ήταν η αρχή τής διαφορετικό-τητας από περιοχή σε περιοχή και από χώρα σε χώρα.

Η Γερμανία πήρε κάπως την πρω-τοπορία, θεσπίζοντας τους πρώτους νόμους στην παραγωγή, οι οποίοι είχαν ως στόχο την ποιότητα, με τον δούκα της Βαυαρίας τον Wilhelm τον Δωδέκατο να διακηρύσσει τον γερμανικό νόμο αυθεντικότητας της μπίρας, το έτος 1516.Τον 19ο αιώνα, οι εφευρέσεις του ατμού αλλά και της σταθερής ψύξης επέτρεψαν στην μπίρα να ανέβει το επόμενο σκαλοπάτι. Ο ρόλος της μαγιάς και η κατανόηση της ζύμωσης σε επιστημονικό επίπεδο είχαν ως σκοπό τον έλεγχο του γευστικού χα-ρακτήρα και όλων των αρωμάτων τής μπίρας από την αρχή. Έτσι, διαμορ-φώθηκαν τα νέα στιλ, που ταυτίστη-καν με το προϊόν αυτό καθαυτό αλλά και την περιοχή προέλευσής του, καθώς –τέλος– και με τις νέες για την εποχή τεχνολογίες. Πλέον οι ζυθοποι-ίες μπορούσαν να παστεριώνουν, να συσκευάζουν και να αποστέλλουν σε

we Weisse you the best

beer files

22

Σ


beer

WeisseMy name is bier· Weissbier. Τζεϊμσμποντικά,

γοητευτικά και με ιλιγγιώδη αυτοπεποίθηση, μια

μπίρα Weisse συστήνεται μόνο για λόγους τροφής

της ιδίας ματαιοδοξίας, για να εισπράξει επί τόπου τα

εύσημα, αφού σε λάτρεις του ζύθου –και μη– η φήμη

της είναι εξόχως γνωστή. Ποια όμως είναι στ’ αλήθεια

η Weisse; Πόσοι γνωρίzουν κάτι παραπάνω για μια

ντίβα που έχει υφάνει έναν εμπορικό μύθο γύρω της

τόσο ισχυρό, ώστε να λατρεύεται ακόμη κι από αυτούς

που ξέρουν να την απολαμβάνουν, έστω κι αν αγνο-

ούν τι ακριβώς απολαμβάνουν. Ζύθοι και μύθοι…

Ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή.

“

Από τον sommelier Ανδρέα Γιαννόπουλο

“

μεγάλες αποστάσεις, χωρίς ελαττώμα-τα στην ποιότητα, τις μπίρες τους.

Όλοι ξέρουμε πως το κρασί παρά-γεται από τον ζυμωμένο χυμό των σταφυλιών, αλλά πόσοι από εμάς γνωρίζουν τι περιέχει ένα ποτήρι μπίρα; Η απάντηση είναι σιτηρά: συνήθως κριθάρι ή σιτάρι αλλά και άλλα δημητριακά όπως βρώμη και σίκαλη. Τα επιπλέον αρώματα προέρ-χονται από την προσθήκη λυκίσκου, μπαχαρικών και βοτάνων καθώς και την ποιότητα του νερού και της ζύμης που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή. Η εν λόγω παραγωγή περιέχει δυο ξεχωριστές διαδικασίες: τη βυνοποίηση και τη ζυθοποίηση.

Η Γερμανία κατέχει μια διακεκριμένη πολιτιστική κληρονομιά στις μπίρες. Καμία άλλη χώρα στον κόσμο δεν διαθέτει τόσες ζυθοποιίες. Υπάρχουν πάνω από χίλιες –το ένα τρίτο του

παγκόσμιου συνόλου– ενώ οι μισές απ’ αυτές βρίσκονται στη Βαυαρία. Η ποιότητα της γερμανικής μπίρας είναι ρυθμισμένη σε υψηλά στάνταρ. Ακολούθως ανοίγεται μια ευρύτατη βεντάλια στην ποικιλία από γερμα-νικά είδη μπίρας: απαλές, ξηρές Pilsner, ελκυστικές σταρένιες με χρώμα προς το καφέ, στιβαρές Bock και καπνιστές Ales.

Όλες οι γερμανικές μπίρες και μια κατηγορία από μόνη της: η Weissbier ή Weizenbier.

Weissbier δεν σημαίνει λευκή μπίρα, όπως εσφαλμένα πιστεύε-ται, αλλά σταρένια μπίρα, η οποία ζυμώθηκε με αφροζύμες. Για να αποκατασταθεί όμως η κοινή παραδοχή, δεν είναι ακριβώς λάθος η μετάφραση της Weissbier σε λευκή, αφού οι Γερμανοί την προσδιορίζουν ως weiss-


λευκή, ξεχωρίζοντάς την από τις Braunbier, οι οποίες είναι ένα σκουρόχρωμο είδος Lager.

Η Weissbier κατάγεται από τη Βαυ-αρία –φυσικά– και παράγεται από τουλάχιστον 60% βυνοποιημένο κριθάρι. Οι ζύμες και οι πρωτεΐ-νες από το κριθάρι παραμένουν σε αναστολή όταν η μπίρα σερβίρεται και, έτσι, την κάνουν θολή. Η ζύμη χρησιμοποιείται για να βοηθήσει στη δημιουργία της λανθασμένης οπτικής εντύπωσης. Οι μπίρες αυτές είναι ελαφριές, χρυσού χρώματος και ακα-ταμάχητα δροσιστικές. Συνηθίζουμε να τις απολαμβάνουμε στους 7 έως 9 βαθμούς Κελσίου και το αλκοόλ τους είναι από 5 έως 5,6 βαθμούς.Οι ζυθοποιοί είναι αρκετοί και η πλειονότητα αυτών δραστηριοποι-είται στη Γερμανία. Διαφορές στις τεχνικές συναντάμε από τη Νότια Γερμανία, δηλαδή τη Βαυαρία, μέχρι τον Βορρά και την περιοχή του Βραδινβούργου. Μέσω Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχουν αρκετοί νόμοι για τη διατήρηση της προστατευόμενης γεωγραφικής ζώνης, όπως επίσης και νόμοι για τις φιάλες, το αλκοόλ και τους τρόπους εξαγωγής.

Weissbier παράγεται και εκτός Γερμανίας

Παραδείγματα σαν της Γερμανίας θα βρούμε στην Αυστρία, στο Βέλγιο και στην Τσεχία, όπου θα τις ζητήσουμε με περίπου ίδια προφορά, ενώ, αν βρεθούμε στην Νότια Αφρική ή στην Αυστραλία, καλύτερα θα ήταν να θυμόμαστε τη λέξη wheat.

Το κάθε είδος μπίρας, έκτος από τη συγκεκριμένη θερμοκρασία σερβιρί-σματος, χρειάζεται το ανάλογα κατάλ-ληλο ποτήρι για να σερβιριστεί· και αυτό έχει σημασία να τηρείται κατά το δοκούν. Για τις Weissbier δεν υπάρχει

συμβιβαστική λύση ή κάποιο ποτήρι ανάγκης, αν δεν υπάρχει το κατάλλη-λο. Το ποτήρι για τη Weissbier είναι ψηλό, ενιαίο, κωνικό, από τη βάση προς την κορυφή έχει 15% μεγαλύτε-ρο άνοιγμα. Ο τρόπος σερβιρίσματος είναι μια μπερδεμένη ιστορία, χωρι-σμένη σε δύο στρατόπεδα. Το πρώτο θέλει να κρατάμε το ποτήρι στις 45 μοίρες, να σερβίρουμε πολύ αργά και να σταματάμε, αφήνοντας στη φιάλη 10%-15% της μπίρας. Τότε κρατάμε τη φιάλη από χαμηλά ανάμε-σα στις τεντωμένες παλάμες μας και, κάνοντας την κίνηση εναλλάξ εμπρός-πίσω των χεριών, γυρίζουμε όρθια τη φιάλη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ανακατεύεται η ζύμη που έχει μείνει στον πάτο της φιάλης και να προστίθε-ται όλη κατόπιν στο ποτήρι μας.

Το δεύτερο στρατόπεδο, το οποίο έχει υποστηρικτές περισσότερο στο Βέλγιο και στη Σλοβενία, απορρί-πτει την προαναφερθείσα τεχνική, υποστηρίζοντας πως οι σταρένιες πίνονται φρέσκιες και πως, αν είναι φρέσκια η ζύμη, δεν έχει πέσει στον πάτο, ενώ οι ποιοτικές σταρένιες δεν χρειάζονται ανθρώπινη βοήθεια· έτσι τις σερβίρουν μονομιάς ή τις κατανα-λώνουν απευθείας από το μπουκάλι.

Το χρώμα στις Weissbier είναι όσο λαμπερό επιτρέπει η συννεφιά από τη ζύμη να είναι· και εντόνως χρυσό. Θα βρούμε όμως και πιο σκούρες έως σε χρώμα βαθύ καφέ, όπως επί-σης και μαύρες. Αναζητώντας υψηλή ποιότητα, καλό θα ήταν να ζητήσουμε μια Weissbier από τον Βορρά της Γερμανίας, όπου οι περισσότερες υπόκεινται σε μια δεύτερη ζύμωση, ενόσω βρίσκονται στη φιάλη, όπως περίπου συμβαίνει με τη σαμπάνια.

Για περισσότερο από διακόσια χρό-νια η μπίρα σερβίρεται με φαγητό. Στις δυο τελευταίες δεκαετίες, που η Lager πήρε τα πάνω της για τα καλά, ξεχάσαμε ότι η μπίρα οφείλει να συνοδεύεται.

Ο Ferran Adria, ένας από τους μεγαλύτερους σεφ, ένας εικαστικός τής υψηλής γαστρονομίας –όπως τιμητικά θεωρείται– σε συνεργασία με έναν ζυθοποιό της Βαρκελώνης,

έφτιαξε μια σταρένια θολή μπίρα για να σερβίρεται στο El Bulli, το the place to be, του πλανήτη.

Ωστόσο, επειδή η μπίρα παράγεται σε κάθε γωνιά του κόσμου, πέραν των τοπικών συνταγών, υπάρχουν πολλά καθημερινά εδέσματα για να συνδυάσουμε μαζί της.

Με μια ανοιχτόχρωμη Weissbier ας μη μας ανοίγει η όρεξη για πολύ λιπαρά και με έντονες γεύσεις φαγη-τά. Τι θα λέγατε για σούσι; Σίγουρα, ναι. Αφήνοντας όμως στην άκρη και τη σάλτσα σόγιας και το πικάντικο γουασάμπι. Επιλέγοντας μια λίγο πιο σκούρη στο χρώμα, τότε ας αρχίσει να μας ανοίγει η όρεξη για κοτόπου-λο ή ψάρι. Kοτόπουλο, ζουμερό με ντελικάτα μπαχαρικά πάνω σε ένα ταπέτο από παπαρδέλες. Και αν επι-λέξουμε ψάρι, ας βάλουμε ένα μέτριο φαγκρί α λα ελληνικά στο φούρνο με νερό, ας ζεματίσουμε μια μερίδα σταμναγκάθι και ας τα σερβίρουμε μαζί με το κλασικό λαδολέμονο.Με μια καφέ σκούρα Weissbier στο ψυγείο, πεταγόμαστε μέχρι το κρεοπωλείο, αγοράζοντας χτένι μοσχαρίσιο. Το βράζουμε και –στη συνέχεια– το ζουμί που βγάζει στην κατσαρόλα μας το βάζουμε στη γάστρα. Προσθέτουμε ντομάτα, μπα-χαρικά και κριθαράκι ή χυλοπίτες. Πολύ γρήγορα έχουμε το γιουβέτσι μας και δεν καλούμε κανέναν, γιατί το θέλουμε μόνο για εμάς.Τέλος, με την πιο σκούρα μαύρη, αν θέλουμε φαγητό σκεφτόμαστε μπάρ-μπεκιου ή τυριά, αλλά ο καλύτερος συνδυασμός ίσως είναι λίγη μαύρη σο-κολάτα, ένα λαχταριστό αφράτο μάφιν σοκολάτας ή ένα σουφλέ σοκολάτας.Οι Weissbier έχουν ως χαρακτηρι-στικό τα αρώματα της ζύμης. Ψωμί και δη φρυγανισμένο, ξηροί καρποί, ενώ οι περισσότερες φέρουν έντονα ανθικά αρώματα.Στο εμπόριο υπάρχουν πολλές. Μα στον λυρικό πηγαιμό για την αγορά μιας Weissbier, ας μην είναι καλο-καίρι με έντονη ζέστη· θα νιώσεις το χειρότερο φούσκωμα στο στομάχι και ίσως δεν της δώσεις δεύτερη ευκαι-ρία στο μέλλον.Όταν φτάσεις στην Ιθάκη του σωστού timing θα το καταλάβεις.


beer files

Το %Vol. Magazine απέκτησε φωνή...

%Vol. RadioJazz > funky > rock

Συντονιστείτε στο %Vol Radioμέσα από το www.voldrinks.gr

Maisel’s WeisseΗ Maisel’s είναι βέρα Γερμανίδα: γεννήθηκε το 1887 στο Bayreuth της Γερμανίας, από τη ζυθοποιία Maisel, η οποία ήταν τότε μια οικογενειακή αλλά ανερχόμενη επιχείρηση. Το αστέρι με τις έξι άκρες στην ετικέ-τα της παραπέμπει στο αστέρι των αλχημιστών, το οποίο χρησιμοποι-ήθηκε από τις ζυθοποιίες κατά τον Μεσαίωνα ως σύμβολο ποιότητας, αλλά και αλληγορίας για τη μαγική διαδικασία της ζύμωσης και του μύθου που προσφέρει. Η Maisel’s, η οποία επαναζυμώνεται στη φιάλη, έχει ως βασικά χαρακτηριστικά της το βαθυκίτρινο χρώμα, φινέτσα στα αρώματά της, δροσιστικό χαρακτήρα και μια χαρακτηριστική –μα ήπια– πικράδα. Η ωρίμανσή της πραγματο-ποιείται σε φιάλες, ενώ, ακόμα και το σερβίρισμά της απαιτεί τελετουργικό χαρακτήρα, ο οποίος, όταν τηρείται, αφήνει το μπουκέτο αρωμάτων της να ανθίσει επαρκώς.

Blue MoonΕίναι μια δροσιστική αφιλτράριστη σταρένια μπίρα, με μοναδικά απαλή γεύση. Κατάγεται από το Denver του Colorado και παρασκευάζεται με πα-ραδοσιακές μεθόδους. Ο εκπληκτικός συνδυασμός κορίανδρου και απο-ξηραμένης φλούδας πορτοκαλιού, καθώς και τα μεθυστικά αρώματα μπαχαρικών και εσπεριδοειδών, κα-θιστούν την Blue Moon μια εντελώς ξεχωριστή μπίρα, αναγνωρίσιμη για την αυθεντικότητά της και αγαπημένη διά παντός από όσους διαισθανθούν το φινετσάτο χαρακτήρα δημητρια-κών. Η Blue Moon σερβίρεται απο-κλειστικά στο ποτήρι της, νομοτελεια-κά με μια φέτα πορτοκάλι.

Damm Inedit EstrellaΤο ζυθολογικό πόνημα του καλλιτέ-χνη βραβευμένου σεφ Ferran Andria, ιδιοκτήτη και ιδρυτή του El Bulli, αποτελεί περισσότερο ένα ιδίωμα με έκφραση μπίρας, παρά ένα τυπικό προϊόν αυτό καθαυτό, όπως άλλωστε όλα τα δημιουργήματά του. Βασισμέ-νη στη βύνη κριθαριού και σιτα-ριού, αρωματισμένη με κορίανδρο, φλούδα πορτοκαλιού και γλυκόριζα, αποτελεί μια γευστική εμπειρία· κατά κυριολεξία. Είναι η πρώτη μπίρα που σχεδιάστηκε πάνω στις νόρμες της αρμονίας με το φαγητό, με την πεποίθηση ότι πρέπει να παρέχει το μάξιμουμ –όπως ακριβώς ένα σπουδαίο πιάτο– και ότι αυτά τα δύο να παντρεύονται αρμονικά. Αυτό την καθιστά μοναδική –εκτός όποιας κατηγορίας– και φυσικά απολύτως ξεχωριστή. Αρωγοί στον Andria στά-θηκαν οι master brewers της Damm, οι οποίοι μετέφρασαν το όραμά του σε όρους ζύθου, καθώς και οι sommeliers του El Bulli. Έντονη και πολύπλοκη στη μύτη, με ανθικές και φρουτώδεις νότες, γλυκά μπαχαρικά κι έναν φινετσάτο χαρακτήρα από ζύμες, συγκινεί και στο στόμα με τον αρωματικό πλούτο, την κρεμώδη υφή της και τη μακρά της επίγευση. Ο καλύτερος σύντροφος για τη μοντέρ-να κουζίνα, που απαιτεί φαντασία κι ευελιξία στους συνδυασμούς. %


Weisse

beer files

Warehousing & Logistics•25.000τ.μ.ΑΠΟΘΗΚΗΣ (Φορολογικήκαιελεύθερη)στηνΜάνδραΑττικής

•2.500.000ΚΙΒΩΤΙΑΕΤΗΣΙΑΔΙΑΝΟΜΗ

•60ΦΟΡΤΗΓΑ

•ΙΤ&BARCODESYSTEMS

•DOOR-TO-DOORΠΑΡΑΔΟΣΗΣΕ: 24ώρεςΑττικήκαιΘεσσαλονίκη 48ώρεςΥπόλοιπηΕλλάδα(ΚεντρικέςΠόλης)

•ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ-ΑΝΤΙΚΑΤΑΒΟΛΕΣΚΑΤΑΤΗΝΠΑΡΑΔΟΣΗ

•CUSTOMERSERVICEΚΑΙΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟΣΕΛΕΓΧΟΣΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ

•ITEMPICKING

•REVERCELOGISTICS

•REPORTING

No1 ΕΤΑΙΡΙΑ LOGISTICS ΠΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΛΥΣΗ

ΑκτήΜιαούλη91,α8538Πειραιάς,τηλ.:2104599900,fax:2104599949-944Λεωφ.Τιτάν,Πλακωτό19018Μαγούλα,Αττική,τηλ.:2116003000,fax:2116003030e-mail:[email protected]

Οι συνολικές στεγασμένες αποθήκες της SARMED είναι 150.000 τ.μ. (Μάνδρα, Μαγούλα, Θήβα και Θεσσαλονίκη) και είναι όλες ιδιόκτητες.

(ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ)


εν υπάρχει, εκτός –ίσως– από τα τσιγάρα, πιο ποινι-κοποιημένος φορολογικά κλάδος από τα αλκοολούχα

ποτά. Οι φόροι σήμερα αντιπροσω-πεύουν περισσότερο από το 50% της λιανικής τιμής των αλκοολούχων και είναι προφανές ότι, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση και τη δραματι-κή δυσχέρεια των καταναλωτών, δη-μιουργείται ένα ασφυκτικό επιχειρη-ματικό τοπίο για τις επιχειρήσεις τού εν λόγω κλάδου. Παράλληλα, υπάρ-χουν παράπλευρες επιπτώσεις για μια σειρά άλλων κλάδων που ζουν από τα αλκοολούχα –τόσο τα σκληρά όσο και τις μπίρες– όπως η μαζική εστίαση, οι νυχτερινοί χώροι διασκέδασης, τα τουριστικά θέρετρα, οι καφετέριες και τα μπαρ, οι εταιρείες logistics, η διαφήμιση κ.ά. Το χειρότερο είναι ότι κυρίως πλήττεται ο καταναλωτής, ο οποίος στρέφεται ενδεχομένως σε φθηνότερες –και σε καμία περίπτωση κατώτερες των περιστάσεων– επιλογές ή στη μη επιλογή, καθώς αντιμετωπί-ζει έως και την πιθανότητα να κόψει την αγαπημένη του συνήθεια, την οποία –πάντα επισημαίνουμε– πρέπει να ασκεί με μέτρο και υπευθυνότητα. Σφοδρή είναι η αντίδραση της Ένω-σης Επιχειρήσεων Αλκοολούχων Πο-τών (ΕΝΕΑΠ), η οποία επισημαίνει: «Τα αλκοολούχα ποτά έχουν από τον Μάρτιο του 2009 υποστεί τέσσερις διαδοχικές αυξήσεις, που τελικά οδη-γούν σε συνολική αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης κατά 124%..Η πολιτική φορολόγησης των οινο-πνευματωδών ποτών διαμορφώνεται με μόνο ένα (και υπεραπλουστευμένο) κριτήριο, την αύξηση εσόδων από τον

ΕΦΚΟΠ, χωρίς να συνυπολογίζονται σε καμία περίπτωση οι παράλληλες επιπτώσεις, από την προαναφερθείσα δραματική μείωση της κατανάλωσης, τόσο στη λοιπή αλυσίδα φορολογί-ας (ΦΠΑ, φόρος εισοδήματος) όσο και στην πρωτογενή διάθεση από τις εταιρείες του κλάδου αλλά και στο σύνολο της αλυσίδας διανομής του ποτού. Ειδικότερα, οι απώλειες που προκύπτουν από τη μείωση της κατανάλωσης τόσο στα έσοδα από τον ΦΠΑ –για το σύνολο της αλυσίδας δι-ανομής– όσο και στον εταιρικό φόρο εισοδήματος, όχι μόνον ακυρώνουν τα προσδοκώμενα οφέλη από την αύξηση του ΕΦΚΟΠ αλλά τελικά ήδη οδηγούν τα καθαρά έσοδα από τη φορολογία σε αρνητικό πρόσημο.Τέλος δεν πρέπει να παραβλέπεται ως κίνδυνος το ενδεχόμενο αύξησης του λαθρεμπορίου και των επιπτώσε-ων στον τουρισμό.Οι εκπρόσωποι της αγοράς μιλούν για την αύξηση του ΕΦΚΟΠ στο %Vol:

Ευάγγελος Καλούσης, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ)Πώς βλέπετε να διαμορφώνεται η αγορά τροφίμων και ποτών μετά τη νέα φορολογία και την αύξηση του ΦΠΑ;Αναπόφευκτα τα αυστηρά μέτρα για την εξυγίανση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας έχουν επη-ρεάσει όλους τους κλάδους, ανάμεσά τους και την Ελληνική Βιομηχανία Τροφίμων. Είναι η τρίτη φορά που αυξάνεται ο ΦΠΑ μέσα σε διάστημα ενός έτους, τη στιγμή που το εισόδη-

μα των καταναλωτών συρρικνώνεται. Η Ελληνική Βιομηχανία Τροφίμων, παρά το αυξημένο κόστος που έχει να αντιμετωπίσει από τις έκτακτες ει-σφορές, τις αυξήσεις στα καύσιμα και τις φορολογικές αλλαγές, καταβάλλει και θα συνεχίσει να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να συγκρατήσει το κόστος και να προσφέρει στους καταναλωτές τα προϊόντα της στις καλύτερες δυνατές τιμές. Ο κίνδυνος μείωσης των πω-λήσεων αποτελεί μια πραγματικότητα για τις βιομηχανίες του κλάδου μας. Το ζητούμενο είναι να μπορέσουμε να συντηρήσουμε την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, ώστε να συνεχίσει να δουλεύει ο παραγωγι-κός ιστός της ελληνικής οικονομίας.

Νίκος Καλογιάννης, πρόεδρος Συνδέσμου Ελληνικών Αποσταγμάτων και Οινοπνευματωδών Ποτών (ΣΕΑΟΠ)Το 2010 η αγορά των αλκοολούχων ποτών υπέστη σημαντική μείωση, η οποία, κατά τις εκτιμήσεις μας, διαμορφώνεται σε ποσοστό πάνω από 20%. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της υπέρμετρης φορολόγησης των αλκοολούχων ποτών, της αύξησης του ΦΠΑ κατά 4% (2%+2%) και της συρρίκνωσης του διαθέσιμου εισοδή-ματος του καταναλωτή.Ο φόρος των αλκοολούχων ποτών αυξήθηκε κατά 124% τους τελευταίους δεκαέξι μήνες· αυτό –παρότι οι παρα-γωγοί διατήρησαν ή σε ορισμένες πε-ριπτώσεις μείωσαν τις τιμές τους– είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση της τιμής του καταναλωτή.

Τρεις διαδοχικές

αυξήσειςσε ενάμιση χρόνο

Χαριστική βολή, η αύξηση του ΕΦΚΟΠΑπό τη Σόνια Χαϊμαντά

the market

28

Δ


the market

Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τα λοιπά φορολογικά μέτρα, συρρικνώ-νουν τον κλάδο, χωρίς να προσθέ-τουν έσοδα στο ελληνικό δημόσιο, αφενός λόγω της πτώσης της κατανά-λωσης, αφετέρου επειδή ο κατανα-λωτής στρέφεται σε άλλες κατηγορίες αλκοολούχων ποτών, τα οποία έχουν μειωμένη ή καθόλου φορολογική επιβάρυνση. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι από τα δέκα ευρώ που κοστίζει ένα προϊόν στο ράφι, περίπου 2,5 έως 3 ευρώ εισπράττει ο παραγωγός προκειμένου να καλύψει το κόστος και τα έξοδα παραγωγής του. Επιπλέον, η υπερφορολόγηση στην Ελλάδα ευνοεί τις εισαγωγές-αγορές, ακόμα και ελληνικών αλκοολούχων ποτών από τις γειτονικές χώρες, όπως η Βουλγαρία, αφού ο φόρος είναι χαμηλότερος και το εμπόριο ελεύθερο ως χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: με συνέπεια τον φόρο του αλκοόλ να τον εισπράττει το άλλο κράτος και όχι το ελληνικό, ενώ ο σχετικός τζίρος μεταφέρεται εκτός Ελλάδας. Με όλα τα παραπάνω έχει διαμορ-φωθεί ένα εκρηκτικό μείγμα, το οποίο συνδυάζει πιστωτική ασφυξία, υψηλή φορολόγηση, μειωμένο εισό-δημα καταναλωτή, αβεβαιότητα για το μέλλον των ποτοποιών-παραγωγών. Είναι δύσκολο να επιβιώσουν οι ποτοποιίες στην Ελλάδα, καθώς, για παράδειγμα, πρέπει να αποδώσουν τον ΕΦΚ στο κράτος σε διάστημα πε-ρίπου τριάντα ημερών, ενώ πληρώ-νονται από την αγορά αρκετούς μήνες αργότερα, δεν έχουν πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό και το κράτος τούς χρωστά την επιστροφή ΦΠΑ.Η προσπάθεια των Ελλήνων παραγω-γών σήμερα εστιάζεται στις εξαγωγές, όπου βέβαια οι περιορισμένες οικο-νομικές δυνατότητες δεν επιτρέπουν διαφημιστική ή άλλη υποστήριξη μάρκετινγκ και όπου αντιμετωπίζουν

τον τεράστιο ανταγωνισμό των παγκο-σμίως εδραιωμένων προϊόντων και εταιρειών του κλάδου των οινοπνευ-ματωδών ποτών. Η μόνη επικοινωνία που έχουν τα ελληνικά προϊόντα πο-τοποιίας με τους καταναλωτές άλλων χωρών είναι ο τουρισμός, όπου όμως οι τιμές των προϊόντων είναι πλέον απρόσιτες στον μέσο τουρίστα. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι η φορολογία των ποτών στις τουριστικά ανταγωνι-στικές χώρες είναι ελάχιστη, συγκρι-νόμενη με την ελληνική. Για παρά-δειγμα, σε μία φιάλη 700ml 40%, ο φόρος κατανάλωσης στην Κύπρο είναι 1,67 ευρώ, στην Ιταλία 2,24 ευρώ, στην Ισπανία 2,32 ευρώ και στην Ελλάδα 7,14 ευρώ.

Χρήστος Αργυρού, διευθύνων σύμβουλος Β. Σ. ΚαρουλιάςΗ αγορά των οινοπνευματωδών ποτών είναι ένας από τους κλάδους που επλήγησαν ιδιαίτερα τη χρονιά που πέρασε. Η εκτίμησή μας είναι ότι παρουσίασε μια κάμψη τουλάχιστον -25% σε όγκο, ενώ την τρέχουσα χρονιά δεν προβλέπεται ανάκαμψη, εάν δεν ληφθούν μέτρα.Η αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανά-λωσης Οινοπνευματωδών Ποτών κατά 125% μέσα σε δεκαπέντε μήνες, σε συνδυασμό με την αύξηση του ΦΠΑ από 19% σε 23%, οδήγησε τις τιμές των προϊόντων σε απαγορευτικά επίπεδα για τον μέσο καταναλωτή, ο οποίος ταυτόχρονα είδε το εισόδημά του να συρρικνώνεται. Πιστεύουμε πως μια μείωση του ΕΦΚΟΠ της τάξης του 20% –ακολουθώντας το παράδειγ-μα της Ιρλανδίας– θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα, όχι μόνο στον κλάδο, αλλά ταυτόχρονα θα ενισχύσει τα κρα-τικά έσοδα. Η πτώση της αγοράς των αλκοολούχων επιφέρει άμεση επίπτω-ση στην απασχόληση αλλά και στη

βιωσιμότητα χιλιάδων επιχειρήσεων, αρκετές από τις οποίες σχετίζονται με την τουριστική βιομηχανία.

Αλβέρτος Ρεβάχ, εμπορικός διευθυντής της ΆμβυξΈπειτα από τις αλλεπάλληλες αυξήσεις του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης Οινοπνευματωδών Ποτών, σε συνδυα-σμό με τις πολύ αρνητικές επιπτώσεις της κρίσης στην κατανάλωση αλλά και στο δίκτυο εμπορίας ποτών, ο κλάδος των αλκοολούχων ποτών, για το 2010, προβλέπει πως η χρονιά θα κλείσει με πτώση της τάξης του -22% έως -25%, εξέλιξη που ήδη έχει προκαλέσει αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις στον κλάδο, με απώλειες θέσεων εργασίας, αλλά και –τελικά– με δραματικά χαμη-λότερα αποτελέσματα για τα κρατικά έσοδα σε σχέση με αυτά που είχαν προϋπολογιστεί. Για το 2011, ο κλάδος δεν αναμένει ανάκαμψη· αντιθέτως περιμένουμε πως οι δυσμενείς συνθή-κες της αγοράς θα συνεχιστούν και, σε συνδυασμό με τις πολύ υψηλές τιμές των προϊόντων όπως αυτές διαμορφώ-θηκαν μετά τις αλλεπάλληλες αυξήσεις του ΕΦΚΟΠ και του ΦΠΑ, θα οδηγή-σουν σε επιπλέον πτώση της κατηγορί-ας κατά άλλο ένα 10% τουλάχιστον, με περαιτέρω αρνητικές συνέπειες για τον κλάδο αλλά και για τα κρατικά έσοδα. Η λύση στο πρόβλημα δεν είναι η περαιτέρω φορολόγηση, αλλά, αντιθέ-τως, η μείωση αυτής, προκειμένου να συμπιεστούν οι τιμές και να αυξηθούν οι πωλήσεις και τα κρατικά έσοδα: κάτι το οποίο συνέβη στην Ιρλανδία, όταν η κυβέρνηση εκεί, συνειδητοποιώντας το λάθος της να υπερφορολογήσει τα αλκοολούχα ποτά, με συνέπεια την κατάρρευση του κλάδου και των κρα-τικών εσόδων, προέβη σε μείωση του ΕΦΚΟΠ, με αποτέλεσμα την αύξηση των πωλήσεων και τελικά των κρατι-κών εσόδων. %


Ευάγγελος Καλούσης Νίκος Καλογιάννης Χρήστος Αργυρού Αλβέρτος Ρεβάχ

ο περιώνυμο απόσταγμα από την ομώνυμη περιοχή της Βορειοδυτικής Γαλλίας, μια διανοητική θέση περισσότε-

ρο παρά μια γουλιά ποτού, ενώνει τον Ναπολέοντα με τον Τσόρτσιλ, τον μέσο Γάλλο με τον πιο ευφάνταστο bartender στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, καθώς και τους λάτρεις των κλασικών με τους χιπ-χόπερ Nas, Ludacris, Busta Rhymes –μέχρι και τον Tupac Shakur– να ραπάρουν στους ρυθμούς του και να δίνουν μια new age κοπή σε ένα μάλλον κλασικό spirit.Το κονιάκ έχει καθιερωθεί ως η crème de la crème των παλαιωμένων αποσταγμάτων. Ανέκαθεν. Από την εποχή των βασιλέων και των γοητευ-τικών χλιδάτων κινηματογραφικών σκηνικών, μέχρι τον εικοστό πρώτο αιώνα, όπου κάθε εκκεντρικός gangsta

επιλέγει μια σοφιστικέ εκδοχή του σε κοκτέιλ· και το κοντέρ συνεχίζει να γράφει χιλιόμετρα επιτυχίας. Οι Γάλλοι, από καταβολής οίνου, είναι οι προπάτορες στον αμπελώνα του παλαιού κόσμου. Από τον δέκατο έβδομο αιώνα, το χρηματιστήριο και τις δημοπρασίες του κρασιού, τα θρυ-λικά οινοποιεία και τις εμβληματικές ετικέτες, δεν δικαιολογείται ούτε μισό εκατοστό ρίσκου για ήσσονος σημα-σίας κρασιά, με μη ανεκτές οξύτητες υδαρή, δηλαδή απολύτως αδιάφορα κατασκευάσματα.Στους αμπελώνες της περιοχής του Κο-νιάκ φύονται οι ποικιλίες: Ugni Blanc, Folle Blanche, Colombart, Meslier, Saint-François, Montils και Jurançon Blanc. Οι προσπάθειές τους να απο-δώσουν κρασιά κατέληξαν εις μάτην, αφού οι οινοποιήσεις απέδωσαν

αδιάφορα αποτελέσματα, αδύναμα ορ-γανοληπτικά και περιέργως εκτός κάθε νόρμας γαλλικής ετικέτας. Για τους επα-ΐοντες, η απόσταξη είναι η προέκταση της ευθείας της οινοποίησης· πολλώ δε μάλλον, αν δεν αποστάζονται τα εναπομείναντα του τρύγου, αλλά αυτές καθαυτές οι ρόγες καλοαναθρεμμένων αμπελιών. Όπερ και εγένετο. Το κονιάκ γεωγραφικά κατατάσσεται με τρόπο τέτοιο κατά τον οποίο αντίστοιχα ορίζεται και η ποιοτική του διάκριση. Ένα σύνολο από ομόκεντρες αναπτύ-ξεις –έξι τον αριθμό– αποτελούν το ζωογόνο πεδίο της παραγωγής, με μια διαβάθμιση στα crus από το κέντρο προς την περιφέρεια, ξεκινώντας από την πιο σημαντική περιοχή της Grande Champagne και προχωρώντας στα Petite Champagne, Borderies, Fins Bois, Bons Bois και Bois Ordinaires. Κι

Cognacτι κρατούσε ο Ναπολέων…

alco-test

Ο Jean Paul Camus κάποτε ερωτήθηκε ποιο είναι το πιο δύσκολο

πράγμα στον κόσμο· κι ευθύς απάντησε: «Το κονιάκ». Όταν στη συνέχεια

τον ρώτησαν ποιο είναι το ευκολότερο, απο κρίθηκε: «Να κάνεις εξαιρετι-

κό κονιάκ. Χρειάζεται απλώς ένας επικός αποσταγματοποιός για παππούς

σου, κι ένας πατέρας που έχει αφιερωθεί στο έργο τού πρώτου κι έχει

δεσμεύσει τη δημιουργική σου συνείδηση, για τη συνέχεια».

“ “

30

T



alco-test

ακούγοντας Champagne, ας μη τη συγ-χέουμε με την ομώνυμή της, βορειοα-νατολικά του Παρισιού και παραγωγό ζώνη της σαμπάνιας.Σημειωτέον πως οι Γάλλοι αμπελουρ-γοί-αποσταγματοποιοί δεν φείδονται προσπαθειών στην καλλιέργεια των αμπελιών, αφού η κορυφαία πρώτη ύλη είναι κομβική για την απόσταξη και το premium τελικό αποτέλεσμα στη φιάλη. Τα σταφύλια συλλέγονται –κατά τα συνήθη– την εποχή του τρύ-γου, συμπιέζονται και, στη συνέχεια, εξάγεται ο σταφυλοπολτός. Για περί-που δύο ή τρεις εβδομάδες αφήνεται να ζυμωθεί, με την ευεργεσία μάλιστα των άγριων συνθηκών της περιοχής. Το πρώιμο και ιδιότυπο κρασί, το οποίο παράγεται σε αυτή τη φάση, φέρει μια μίνιμουμ αλκοολική δύ-ναμη 7%-8% vol. Ακολουθεί η ώρα της απόσταξης. Τα αποστακτήρια του κονιάκ, οι χάλκινοι άμβυκες –ονό-ματι alembic γαλλιστί– αποτελούν συγκερασμό παράδοσης και νομοθε-σίας, αναφορικά με τη χωρητικότητά τους. Η απόσταξη είναι διπλή: αφού, ανάμεσα στην πρώτη και στη δεύ-τερη, αναδυθεί προς τον ουρανό το μερίδιο των αγγέλων –οι μεθυσμένοι από το αλκοόλ ατμοί δηλαδή, που

απελευθερώνονται στον αέρα– φτά-νουμε στο πρώτο διάφανο απόσταγ-μα, με αλκοολική ισχύ 70% vol.Ακολουθεί ο στωικός δρόμος της δρυ-ός. Πρακτικά, από το σημείο αυτό κι έπειτα, το κονιάκ διαμορφώνεται όπως το ξέρουμε: σκουρόχρωμο, πολύπλο-κο, εκρηκτικό και αειθαλές. Η ελάχιστη παλαίωσή του είναι μίας διετίας. Ποτέ κανείς όμως δεν περίμενε τόσο. Μάλι-στα, ο master blender, παρατηρώντας την εξέλιξή του το πρώτο αυτό διάστη-μα, έχει εξαρχής την αίσθηση πώς θα διαγραφεί στο μέλλον η παλαίωσή του. Η δρυς αναπνέει και, μέσα από αυτή, το πρώτο απόσταγμα βαθμιαία χάνει περίπου 3%-5% τόσο της αλκοόλης όσο και του νερού· μάλιστα επειδή το αλκοόλ –ευνόητα– εξατμίζεται πιο γρήγορα από το νερό. Τρεις, τέσσε-ρις έως και πέντε δεκαετίες για μια εμπορική μπράντα είναι αρκετές για να αγγίξει το απόσταγμα την επιτομή της παλαίωσης, να πάρει από το ξύλο κάθε στοιχείο που θα φινίρει μελωδικά την όψη και τα αρώματά του, θα τονιστεί η ωριμότητα στη γεύση του. Όταν πλέον περάσουν τα χρόνια και η επένδυση αποδώσει αρκούντως, τότε επέρχεται η ώρα της πρώτης μεγάλης αποφοίτησής του. Με πολλή προσοχή και μαεστρία,

το κονιάκ βγαίνει από τον ηδονικό εγκλεισμό του στα βαρέλια και περνά σε μεγάλες μπουκαλίνες, κρυστάλλι-νες ή γυάλινες, bombonnes, όπως λέγονται, όπου κι αναμένει το μαγικό μπλεντάρισμα από τον master blender. Η δουλειά του δεν είναι απλή. Περισσότερο μύστης και λιγότερο τεχνολόγος επαγγελματίας, μεθοδεύει σαν συνθέτης με τρόπο μουσικό τα χαρμάνια, προκειμένου να εξασφα-λίσει από τη μια την τυπικότητα του σπιτιού και της μπράντας –που υπογράφει– και εν συνεχεία να είναι βέβαιο πως κάθε ηλικιακή διάκρι-ση του κονιάκ φέρει το αντίστοιχο υπόβαθρο ποιότητας και γευστικής αναγνωρισιμότητας. Για πολλούς είναι ένας προικισμένος επαγγελματί-ας που οσμίζεται, όχι μόνο τα αρώματα, αλλά και την εμπορικότητα, την επιτυχία ή την αίσθηση που φέρει κάθε βαρέ-λι. Για άλλους, πρόκειται για έναν γιόγκι των αρωμάτων, ο οποίος κινείται ακροβατώντας ανά-


μεσα στον ρεαλισμό και στη διαίσθη-ση, φτιάχνοντας χαρμάνια με την ίδια επιδεξιότητα που ένα μικρό παιδί απαιτεί την ευτυχία που δικαιούται.Στην ετικέτα υπάρχει ένα διακριτικό: κατηγοριοποιεί την ηλικία τού κονιάκ και –συνεκδοχικά– όσο πιο παλιό εί-ναι τόσο πιο πολύπλοκο και εξωστρε-φές στην αρωματική και στη γευστική του κουλτούρα. Στο χαρμάνι συμμετέ-χουν διαφορετικά ηλικιακά απο-στάγματα, ενώ όλα υπόκεινται σε μια μανιέρα που μόνο ο master blender κατανοεί και η οποία συνήθως απο-τελεί επτασφράγιστο μυστικό: πράγμα που αποτελεί εν μέρει πραγματικότη-τα, εν μέρει μύθο, ο οποίος ενισχύει τη γοητεία του αποστακτηρίου.Μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, ο maître de chai, ο επίσημος taster του αποστακτηρίου, σε συνεννόηση

με τον master blender, δημι-ουργούν ένα spirit, το

οποίο φέρει όλα τα τυπικά

χαρακτη-ριστι-

κά

από καταβολής της φίρμας, ενώ ταυτόχρονα ιχνογραφεί το παρόν. Ο Ναπολέων λέγεται πως έπινε ένα ποτήρι κονιάκ πριν από κάθε στρατηγι-κό του πλάνο. Λάτρης μέγας, άλλωστε, του εν λόγω ποτού, ταύτισε μια κατηγο-ρία ολόκληρη με το όνομά του.

Ιδού οι κατηγορίες λοιπόν, πάντα με γνώμονα ότι η ηλικία που αναφέρεται αφορά το νεότερο απόσταγμα που συμμετέχει στο blend: • VS Very Special: τριών αστέρων,

όπου το νεότερο απόσταγμα είναι δύο ετών.

• VSOP Very Special Old Pale: όπου το νεότερο απόσταγμα είναι τεσσάρων ετών.

• XO Extra Old: όπου το νεότερο απόσταγμα είναι έξι ετών. Εδώ μπορεί η ηλικία των αποσταγμάτων να φτάσει την εικοσαετία. Σε νο-μοθεσία όμως, η οποία θα ισχύσει από την 1η Απριλίου 2016, το νεότερο απόσταγμα που θα μπορεί να συμμετάσχει στο blend XO θα είναι δέκα ετών.

• Napoleon: είναι ομόλογο ενός XO από πλευράς μίνιμουμ ηλικίας του νεότερου αποστάγματος που συμμετέχει στο blend: για την ακρί-

βεια είναι μια τιμητική κατηγορία ανάμεσα στα VSOP και στα XO.

• Extra: μίνιμουμ έξι ετών, το νεό-τερο μεγαλύτερης παλαίωσης από ένα Napoleon ή ένα XO.

• Vieux: μια ακόμη διαβάθμιση ανά-μεσα σε ένα VSOP και σε ένα XO.

• Hors d’ Âge: μια βαθμίδα διά-κρισης πέρα από τα XO. Αποτελεί περισσότερο ποιοτική αξιολόγηση –σύμφωνη με τις ηλικιακές νόρμες μεν, αλλά ξεπερνώντας τη νομο-θεσία– με μια τάση να τονιστεί το ανυπολόγιστο του χρόνου, υπερθεματίζοντας τα άλλα στοιχεία: της σπανιότητας και της πολυπλο-κότητας. Εξ ου και η έκφραση Hors d’Âge, ήτοι, πέραν της παλαίωσης.

Το κονιάκ φέρει έναν απόηχο χει-μερινό, μια αύρα που έχουν υφάνει μόδες, ταινίες, εικόνες γύρω από το τζάκι σε ένα πολυτελές σαλέ· κινημα-τογραφικά περισσότερο και λιγότερο ρεαλιστικά. Ωστόσο, κάπως έτσι αγαπήθηκε και σε αυτό συνηγορούν οι πωλήσεις, οι οποίες το αξιώνουν δώρο περιωπής, μόλις ο κέλσιος πάρει την κατιούσα. Δικαίως, αφού το θερμόμετρο είναι άλλοθι για την απόλαυσή του. %


alco-test

ΔήμοςΑναστασιάδηςThe next best thing

Συνέντευξη στη Μαριάννα ΑντωνακάκηΦωτογραφίες: Yannis Kelemenis, Κωνσταντίνος Ρήγος

Η φωτογράφηση έγινε στην εταιρεία People Entertainment Group Α.Ε.

Τολμηρός, ροκ, ανατρεπτικός, πολλά υποσχόμενος συνθετικά και

ερμηνευτικά, μόλις είκοσι πέντε ετών και ταυτόχρονα προσηνής και

συνειδητοποιημένος, αυτός είναι ο ταλαντούχος κύριος Δήμος Αναστα-

σιάδης. Δύσκολο να τον εντοπίσεις, αφού μέχρι το τέλος του Μάρτη θα

κάνει συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, ετοιμάζεται για λάιβ στην Αγγλία και

στη Γερμανία, ενώ κάθε Πέμπτη θα εμφανίζεται στον Μύλο της Θεσσα-

λονίκης και κάθε Τετάρτη στο Club του Σταυρού του Νότου. Μόλις πριν

από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το νέο του cd, ενώ η τεράστια επιτυχία του

single Αντίθετη Τροχιά επιβεβαιώνει πως ο ίδιος βρίσκεται στη σωστή

τροχιά για τη δική του απογείωση.

““

cover story



λα τα πιτσιρίκια αφήνουν σημάδια από τα παιδι-κά τους πρόσωπα σε βιτρίνες καταστημάτων

με παιχνίδια. Ο Δήμος Αναστασι-άδης έμενε ώρες να κοιτά μουσικά όργανα. Ήταν περίπου πέντε ετών όταν, έπειτα από πολύμηνη επιμονή, οι γονείς του υπέκυψαν στην αγορά πιάνου. Μητέρα και πατέρας έξω από τα μουσικά σχήματα, οικογένεια πα-ραδοσιακά ελληνική, σφιχτοδεμένη, μονιασμένη. Ο Δήμος Αναστασιάδης όμως είχε στο DNA του το μουσικό χρωμόσωμα. Η γιαγιά και ο παππούς τραγουδούσαν, ασυνείδητες παιδι-κές μνήμες μαζί με επιρροές από τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του που ασχολούνταν με τη μουσική ήδη. Το σχήμα έμοιαζε αναπόφευκτο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχε προκύψει η πιθανότητα ο Δήμος Αναστασιάδης να εξελιχθεί στο νεαρό και εξόχως υποσχόμενο μουσικό είδωλο της νέας ελληνικής σκηνής. Όμως η ζωή έχει δείξει πως –κάποτε– τα πιο ανο-μολόγητα κομμάτια των ονείρων μας πραγματοποιούνται με τη μεγαλύτερη ταχύτητα και επιτυχία.

Ρωτώ τον Δήμο πότε οι απλοί μουσι-κοί πειραματισμοί έγιναν ουσιαστι-κός προσανατολισμός. «Η μουσική ήταν πάντα η ζωή μου· κλισέ μεν, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ο μεσαίος μου αδερφός, ο οποίος είναι άψογος μουσικός, είναι επίσης μαθηματικός. Δυστυχώς για κείνον, είναι εξαιρε-τικός επιστήμονας και καλλιτέχνης: έχει πάντα ένα έντονο δίλημμα. Εγώ όταν πήγα στην Κοζάνη να σπουδά-σω βιομηχανικό σχέδιο, βρέθηκα αντιμέτωπος με μονόδρομο. Ζούσα σε ένα μικρό διαμέρισμα, που δεν ήταν σπίτι φοιτητή, αλλά μουσικού. Παντού όργανα· είχα φτιάξει κι ένα μικρό στούντιο. Κάποια μέρα, είπα: “Πατέρα, σε κλέβω, δεν θα πάρω ποτέ πτυχίο”. Ήμουν τότε δεκαεννέα ετών. Ήρθε και με βρήκε ο αδερφός μου στην Κοζάνη. Θυμάμαι και τώρα το ύφος του όταν έβρισκε κιθάρες ακόμη και μέσα στο μπάνιο. Για κάποιον άλλον ίσως αυτή να ήταν η αρχή· στη δική μας οικογένεια όμως δεν ευσταθούσε το σενάριο να ξεκινήσω μια αβέβαιη μουσική περι-πέτεια και να με συντηρούν οι άλλοι. Τα μάζεψα και πήγα στην οικογενει-ακή επιχείρηση, τα ηνία της οποίας είχε και έχει ο μεγάλος αδερφός μας. Αλλά τη μουσική ούτε ότι την προδίδω αισθάνθηκα ούτε ότι την εγκαταλείπω. Άλλωστε ήταν πάντα μια πολύ προσωπική υπόθεση, σχε-δόν εσωστρεφής. Ενώ ξεκίνησα στο ωδείο με πιάνο, πέρασα στην κιθάρα και στη συνέχεια βρέθηκα σε ένα μαγικό σημείο όταν ανακάλυψα το τρίχορδο. Το μπουζούκι ήταν λες και μίλησε κατευθείαν στην ψυχή μου. Νομοτελειακός τρόπος, όλοι οι Έλ-ληνες είμαστε συνδεδεμένοι με αυτό. Όσο πιο πολύ ανακάλυπτα τη μουσι-κή τόσο λιγότερο με απασχολούσε τι θα κάνω στη ζωή μου. Δεν είχα ποτέ ανησυχία αν θα βγάλω λεφτά και τι θα γίνει με αυτό. Το θέμα της μέρας μου ήταν η συγκίνηση από την γκάμα των μέτρων και των τραγουδιών που έχει η ελληνική κουλτούρα. Πώς ανα-λύεται σαν μαθηματικά ένα ζεϊμπέ-κικο ή ένα τσιφτετέλι. Μετά μπαίνεις με μια ροκιά στην κιθάρα σου και ανακαλύπτεις νέους συνδυασμούς. Χάνεσαι, δεν έχεις αίσθηση του χρόνου, βλέπεις την πιο απροκάλυ-πτη εκδοχή της μαγείας της μουσικής.

Πόσοι άπειροι συνδυασμοί προκύ-πτουν. Η μουσική γίνεται προσωπική ιστορία, ψυχαναλυτική υπόθεση, σαν μια αυτογνωσία με νότες».Αυτονόητα τίθεται το ερώτημα πώς δεν είχε μπει σε μπάντα, πώς δεν έκανε κάποιο σχήμα, έστω με φίλους, όπως ορίζει η ηλικία. Η απάντηση, μη αναμενόμενη: «Ντρεπόμουν, έως τα δεκαοκτώ η μουσική μου ήταν έγκλειστη. Από τη μια ήθελα να μου προτείνουν να παίξω, αρεσκόμουν στα θετικά σχόλια και στις παροτρύν-σεις, αλλά, από την άλλη, ντρεπόμουν και σπαζόμουν φριχτά να παίξω κατά παραγγελία. Είχα βυθιστεί στην ενέρ-γεια που αποπνέει η μουσική. Ήταν το παιχνίδι μου· νόμιζα ίσως πως

Ό

cover story

36

θα μου το πάρουν. Λίγο μετά πήγα να την ψωνίσω. Τότε, λέω, ευτυχώς που έγινε σε αυτή τη φάση, παιδική ασθένεια που την περνάς στη σωστή ηλικία».Πράγματι, μέχρι τα δεκαεννέα του, ένας φοιτητικός χρόνος που απέδειξε τι δεν θα έκανε, μια οικογενειακή επιχείρηση και μια συνθήκη plug & play, μαζί με κάποια υπαρξιακά τής ηλικίας ήταν η καθημερινότητά του. Μετά ήρθε η ώρα του Dreamshow. Μουσικό παιχνίδι, λίγο πιο soft reality, εποχές παντοδυναμίας της ελληνικής τηλεόρασης, με παραγω-γές απαγορευτικές για το σημερινό budget και, έτσι, από πρωτοβουλία του αδερφού του, μια ωραία πρω-

ία ο Δήμος περνάει την οντισιόν: «Έγινε πολύ περίεργα όλο αυτό, ήταν καλοκαίρι θυμάμαι, με πήγε ο αδερφός μου. Ούτε ήξερα πού πηγαίναμε, μέχρι που φτάσαμε απ’ έξω. Ήμουν απαράδεκτα ντυμένος, με μια βερμούδα και σαγιονάρες, χύμα, προκλητικά χύμα, τολμώ να πω. Πέρασα με επιτυχία την οντισιόν και βρέθηκα στο παιχνίδι. Σκέφτηκα: και τώρα τι; Το dream ήταν μονό-δρομος, αλλά και η οικογενειακή δουλειά αδιέξοδο. Μπήκα στο σπίτι. Πέρασα καλά, είχε χαβαλέ, γέλιο, ρεμπελιό και κάποιες εντάσεις για να χρωματιστεί η καθημερινότητα. Μουσικά δεν υπήρχε δημιουργία, ήταν όλα εκτελεστικά. Αλλά προέκυψε

ένα τεράστιο όφελος για μένα. Από κει που ντρεπόμουν να παίξω στους φίλους μου, ανέβηκα στη σκηνή και τραγούδησα λάιβ μπροστά σε κόσμο, σε κάμερες, σε κριτική επιτροπή. Έμεινα δυόμισι μήνες. Όταν βγήκα, είπα: τώρα θα κάνεις την αρχή που θες και σε εκφράζει. Είχα τα ερωτή-ματά μου, αλλά πολύ συνειδητά είχα αποφασίσει να φτιάξω το demo με τον δικό μου τρόπο. Μάζεψα κάποια τραγούδια που με εξέφραζαν και ήθε-λα πολύ να ανέβω στη σκηνή: αυτή ήταν η πιο μεγάλη αλλαγή που είχε συντελεστεί. Πήγα τότε στον Μιχάλη τον Λαδά από τον Σταυρό του Νότου. Του είπα “Θέλω να δουλέψω, αυτή είναι η δουλειά μου, βάλε με κάπου,


αλλιώς θα πάω να βάλω καπνά”. Όλο αυτό το σούρτα-φέρτα με το demo με είχε κουράσει. Ήθελα να σώσω τη μουσική μου μέσα από αυτό. Εκεί ο αδερφός μου ο μεγάλος, που είναι και μάνατζέρ μου, με βοήθησε απαλλάσ-σοντάς με από όλα τα διαδικαστικά. Ο καθένας έκανε αυτό που ήξερε καλά. Ένα βράδυ, ο Λαδάς με ανέβασε στη σκηνή. Εκείνη την περίοδο γνώρισα τον Γιώργο Ισαάκ· πρώτα έγινε φίλος μου και μετά ο άνθρωπος των δημό-σιων σχέσεων. Με όσους συνεργάζο-μαι, υπάρχει τεράστια εμπιστοσύνη, εκτίμηση, φιλία και, πάνω απ’ όλα, χημεία. Τους μουσικούς μου δεν τους αλλάζω με τίποτα. Είμαστε όλοι πολύ δεμένοι κι αυτό κάνει τη δουλειά μας να έχει παλμό· δεν επιδιώκουμε μόνο ένα ξερό καλό επαγγελματικό αποτέ-λεσμα. Κάνουμε καλή δουλειά και το απολαμβάνουμε, το ευχαριστιόμαστε».

Η δεύτερη δισκογραφική δουλειά του Δήμου Αναστασιάδη κυκλοφόρησε μόλις πριν από λίγο καιρό, επίσης όπως και η πρώτη, από τη Warner. Καθώς έγραφα τη συνέντευξη, σε αυτό το σημείο, έσβησα και ξανάγρα-ψα κάμποσες φορές τη λέξη εμπορι-κή, ενώ κατέληγα πως σε σχέση με την πρώτη είναι η εξωστρέφεια και η αυτοπεποίθηση που ξεχωρίζουν. Δεν είμαι μουσικοκριτικός, αλλά αγαπώ

τη μουσική και φρονώ πως κάθε καλλιτεχνική δημιουργία κρίνεται για την επάρκεια της σύνθεσής της, για το πόσο πείθει, καθώς και για την ικανότητά της να ενώνει άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους. Όταν ένας δημιουργός το καταθέτει αυτό με ειλικρίνεια, το κοινό το εισπράττει με ευγνωμοσύνη και –τότε– οι πωλήσεις το μεταφράζουν σε γενναία νούμερα. Η εμπορικότητα είναι απλά –αλλά όχι ευκαταφρόνητα– η αμέσως επόμενη συνέχεια. Η Αντίθετη Τροχιά έγινε λοιπόν χιτ σε όλα τα ραδιόφωνα· άλλωστε ως single ντεμπουτάρισε και προοιωνίστηκε την επιτυχία του cd εν γένει. Πολλοί όμως, εντυπωσια-σμένοι, μα και με τρυφερότητα, στά-θηκαν στο Α, το τραγούδι που έγραψε ο Δήμος για τον εκλιπόντα παππού του και τραγούδησε μαζί με τη γιαγιά του. «Πράγματι, η γιαγιά παρά τα ογδόντα της χρόνια κι ένα Αλτσχάι-μερ να την ταλαιπωρεί, βγήκε στη δισκογραφία» παρατηρεί με χιούμορ και συγκίνηση. «Πάντα ήθελε να την ηχογραφήσουμε για να την ακούμε όταν θα έχει φύγει. Έτσι, την έφερα μια μέρα σπίτι, την ηχογράφησα καθώς τραγουδούσε κι έτσι άνοιξε το τραγούδι. Είναι μουσικό και συναι-σθηματικό πάντρεμα αυτό».Ο Δήμος Αναστασιάδης δεν είναι τυ-πικό ανερχόμενο αστέρι της ημέτερης

μουσικής σκηνής. Η μουσική του παιδεία και αρτιότητα δεν αμφισβη-τούνται. Ως παιδί δέχτηκε αγάπη και φροντίδα, υπευθυνότητα μαζί με γενναιοδωρία, ευγένεια και καλοσύ-νη. Γελά πάντα δυνατά, ηχηρά, όπως τα παιδιά· κι αυτή τη φρεσκάδα και την παιγνιώδη διάθεση τα διατηρεί καθώς ενηλικιώνεται. «Nαι, ονειρεύομαι πολύ», λέει ο ίδιος, «είμαι διχασμένη προσωπικότητα». Πολυσχιδής τύπος· διορθώνω εγώ, μειδιώντας. «Ο άλλος λοιπόν εαυτός μου, αν δεν ήταν τραγουδιστής, θα ήταν χορευτής. Άριστος φωνητικά, με ταλέντο στις κλακέτες –ενώ εγώ μαθητεύω ακόμη– μιλάει άψογα τέσ-σερις ξένες γλώσσες –ενώ εγώ ακόμη μαθαίνω γαλλικά– και εδώ σού έχω την είδηση: είναι σπουδαίος ηθοποι-ός. Κάνει συναρπαστικές ταινίες. Εκεί, σε αυτή τη φάση που ονειρεύομαι, με βλέπω να πρωταγωνιστώ στο Moulin Rouge, που είναι και το αγαπημένο μου μιούζικαλ. Λέω ότι θα πάω σε σχολή υποκριτικής να γίνω ηθοποιός, νάτο το νέο όνειρο. Από κει και πέρα ή με παίρνει ο ύπνος και τα όνειρα συνεχίζονται με τα μάτια κλειστά ή ση-κώνομαι και τα κάνω τραγούδι. Είδες τι ωραία που η μουσική γλυκαίνει τα όρια από το φανταστικό στο ρεαλιστι-κό; Τα κάνει να μοιάζουν ένα· άσε που μπορεί να είναι κιόλας». %


cover story

Ταξίδι στον κόσμο της γεύσης και της διατροφής . . .A journey into the world of taste and nutrition...

ηth

εκίνησε ως μόδα, εξελίχθη-κε ως αναγκαιότητα, καθι-ερώθηκε ως διάκριση. Το βιολογικό ζην τού σήμερα

δεν είναι παρά ο τρόπος του χθες, πριν από την εμμονή των χημικών, των φαρμάκων, του απόηχου μιας βιομηχανικής επανάστασης, η οποία άφησε παράπλευρες απώλειες στο δομικό της σύστημα. Κάποτε, στις αγορές του εξωτερικού, ο Έλληνας παραξενευόταν –με τον πληθωρι-κό τρόπο όπου είχε συνηθίσει να ζει– με δύο μήλα συσκευασμένα σαν έτοιμα να τα χαρίσεις δώρο, με μια μικρή φιάλη λάδι σαν ακριβό άρωμα, ενώ στη χώρα μας αυτές οι ποσότητες ακούγονταν κάπως σαν αστείο. Η μόδα όμως για τα οργανικά και τα βιολογικά προϊόντα κατέδειξε τη μεγαλύτερη ανάγκη για πιο υγιεινό τρόπο ζωής, με έμφαση στην ποιότητα και όχι στην ποσό-τητα. Ακόμη κι αν λειτουργούσε ως placebo, έδινε ώθηση σε μια πιο αν-θρώπινη καθημερινότητα, πιο υγιή ευζωία. Από τα τρόφιμα, γλίστρησε ευγενικά στα κρασιά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όρισε πλαί-

σιο και νόρμες συμμόρφωσης για τις καλλιέργειες συνολικά· για το κρασί ειδικότερα. Στο βιολογικό κρασί οι κανονισμοί αφορούν τη λίπανση και τη φυτοπροστασία του αμπελιού. Όλα τα χημικά διαγράφο-νται. Η ένσταση στηρίχθηκε εύλογα στον προβληματισμό: κάποιοι έθεσαν ερωτήματα κατά πόσον η γη προλαβαίνει να ξεκουραστεί πριν από την εφαρμογή της οργανικής καλλιέργειας. Δικαίως ίσως, καθώς στην πορεία στήθηκαν πολύ πιο συγκεκριμένα στάνταρ για το βιολο-γικό πλαίσιο καλλιέργειας, τα οποία ελαχιστοποίησαν τις ενστάσεις.Ο κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένω-σης 2092/91 ορίζει με ακρίβεια με ποιον τρόπο οι παραγωγοί δημιουρ-γούν κρασί βιολογικής καλλιέργειας και όχι βιολογικό κρασί, όπως εκ παραδρομής αναφέρεται. Η πιστο-ποιημένη συμμόρφωση δεν αφορά μόνο τον τρόπο καλλιέργειας αλλά και εν γένει την οινοποίηση. Πολλοί συγχέουν τα κρασιά βιολογικής καλ-λιέργειας με εκείνα της βιοδυναμικής. Η βιοδυναμική –η οποία συνιστά ένα αμάλγαμα οργανικής γεωργίας και

ταυτόχρονης εφαρμογής τεχνικών με βιοενεργειακό απόηχο και ευθυγράμ-μιση της γης με τη συνολική συνέχειά της στο συμπαντικό όλον– είναι ένας ακόμη πιο εσώτερος πυρήνας στο πεδίο της βιολογικής καλλιέργειας. Θέμα μεγάλο με έξοχους εκπροσώ-πους· το φυλάμε στην ατζέντα για επόμενη αφορμή. Επί του ζητήματος, τώρα· επιστροφή στο θέμα μας. Το κρασί βιολογικής καλλιέργειας ελέγχεται σε όλες τις φάσεις του: από τα στάδια της έκθλιψης του σταφυ-λιού μέχρι την οινοποίηση αυτή καθαυτή τηρείται αυστηρότητα στον ποιοτικό διαχωρισμό, στις αναλύ-σεις του γλεύκους, στην προσθήκη τροφής για τους μύκητες, στον αειθαλή έλεγχο των θερμοκρασιών, προκειμένου να είναι βράδυ-πρωί σταθερές. Απαρέγκλιτα αυστηρός είναι ο έλεγχος του θειώδους οξέος, καθώς και ο έλεγχος των σακχάρων και του ειδικού βάρους, τυπικές οι διαδικασίες κατά την απολάσπωση, εξαιρετικές οι συνθήκες υγιεινής και σταθερότητας θερμοκρασίας υγρασίας στον χώρο του οινοποιείου.

Βιολογικέψου,λοιπόν

bio-culture



Ξ

Boutari

ολύ προτού η Κάντζα ταυτιστεί με αεροπορικές αφίξεις, αναχωρήσεις και τηλεοπτικά δρώμενα

υπήρξε μια γενναιόδωρη οινοπα-ραγωγός ζώνη που μας προσέφερε κρασιά ποιότητας. Εκεί βρίσκεται το κτήμα Μάτσα, ένας ιστορικός αμπελώνας από τα τέλη ήδη του 19ου αιώνα, συνολικής έκτασης 122 στρεμμάτων, όπου πλέον εφαρμόζονται μέθοδοι καλλιέργειας συμμορφωμένες με τις νόρμες τής οργανικής γεωργίας. Ο αμπελώνας είναι πιστοποιημένος σύμφωνα με τα πρότυπα της ΔΗΩ και του Usda Nop Final Rule. Μάλιστα η συνερ-γασία και η υποστήριξη της εταιρεί-ας Μπουτάρη με την αμπελουργό Ρωξάνη Μάτσα, η οποία ανέλαβε τη συνέχιση αυτής της οικογενει-ακής παράδοσης από τα τέλη του ’80, ήταν κομβική. Το πνευματι-κό παιδί αυτής της δημιουργικής συνύπαρξης είναι ένα εξαίρετο κρασί βιολογικής καλλιέργειας, μια σημαίνουσα ετικέτα με παγκόσμιες διακρίσεις. Άλλωστε η ποιότητά της έχει καταστήσει τη Μαλαγουζιά Μάτσα ιδιαίτερα γνωστό κι αγαπητό λευκό κρασί. Η εσοδεία του 2009, εξάλλου, είναι ακόμη μια αφορμή για να επισημάνει κανείς πόσο πιο ενδιαφέρουσα γίνεται η Μαλαγουζιά

όταν οινοποιείται με φροντίδα και μεράκι από πρώτης ποιότητας στα-φύλια βιολογικής γεωργίας.Λαμπερή και ολοκάθαρη όψη· έντονη προσωπικότητα όπως αυτή εκφρά-ζεται στο μάτι από το βαθύ χρυσαφί χρώμα. Η Μαλαγουζιά Μάτσα, με το πλούσιο αρωματικό της μπουκέτο και τον φρουτώδη χαρακτήρα από πεπό-νι, γκρέιπφρουτ και άνθη λεμονιάς, παράλληλα πλαισιώνεται από γλυκά αρώματα μελιού. Είναι εξαιρετικά ισορροπημένη μεταξύ οξύτητας και αλκοολικού βαθμού, ενώ εξωτερικεύ-ει ένα λιπαρό σώμα που γεφυρώνει αρμονικά το πέρασμα από τη μύτη στο στόμα. Σερβίρεται στους 10-12 βαθμούς Κελσίου. Συνοδεύει περί-φημα πιάτα θαλασσινών, ψαριών και πουλερικών.

Βιολογικό και παρασημο-φορημένο…

Από το 2004 μέχρι και σήμερα, η Μαλαγουζιά Μάτσα έχει αποσπάσει δεκατρείς σημαντικές διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς, οι πιο πρόσφατες εκ των οποίων ήταν: το 2010 χρυσό μετάλλιο στην Οινο-θήκη και το 2009 αργυρά μετάλ-λια στους Decanter World Wine Awards, Οινοθήκη και Διεθνή Διαγωνισμό Κρασιού. %

ΜαλαγουζιάΜάτσαΒιολογικό, συναρπαστικό κι ελληνικό…

43

Π


ilsner, Red Ale, Smoked Lager, Weiss, Athens Lager, Black Lager… Μπίρες για κάθε γούστο, για κάθε

γευστική αναζήτηση. Και όλες προ-ερχόμενες από μια 100% ελληνική μικροζυθοποιία, την Craft, η οποία ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1997, όταν ο Παύλος Εμμανουηλίδης διέγνωσε έγκαιρα –και έκτοτε παρακολουθεί με συνέπεια και σταθερή προσήλωση– την παγκόσμια τάση για στροφή προς τη μικρή και την ποιοτική παραγωγή. Η αρχή ξεκίνησε με τα δύο εστιατό-ρια που εξοπλίστηκαν με μονάδες μικροζυθοποιίας, ένα στο Χαλάνδρι και το δεύτερο στη λεωφόρο Αλεξάν-δρας, όπου η παραγωγή γίνεται μέσα στον χώρο του εστιατορίου. Στη συ-νέχεια, αναπτύχθηκε με επιτυχία μια πρότυπη βιομηχανική εγκατάσταση στην Παιανία, τον Μάιο του 2003, με σκοπό την εμβαρέλωση και τη

διανομή φρέσκιας ποιοτικής μπίρας περιορισμένης παραγωγής.

%Vol: Πόσο σάς έχει αγγίξει η κρίση;Π.Εμμ.: Η Craft έχει επενδύσει στην ανάπτυξη, ενώ ο τζίρος της αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο. Από 3,7 εκατ. ευρώ την περυσινή χρονιά, αγγίξαμε εφέτος τα 4,5 εκατ. ευρώ, ενώ για το 2011 οι στόχοι μας είναι φιλόδοξοι και φθάνουν τα 8 εκατ. ευρώ. Το ση-μαντικό είναι ότι, πέρα από τις επεν-δύσεις που οδηγούν σε αναπτυξιακή τροχιά, η θετική έκβαση των οικονο-μικών μας εξηγείται έως έναν βαθμό και από το γεγονός ότι ο κλάδος της ζυθοποιίας είναι σχετικά ανθεκτικός στην πρωτόγνωρη αυτή κρίση.

%Vol: Υπάρχουν απώλειες του κλάδου μέχρι στιγμής; Π.Εμμ.: Ο κλάδος έχασε το 5%-6%

των δυνάμεών του: ποσοστό πάρα πολύ μικρό, σε σχέση με άλλους το-μείς. Είναι ανθεκτικός ο κλάδος επει-δή αποτελεί μια σχετικά φθηνή αγορά και συχνά υποκαθιστά τα σκληρά αλ-κοολούχα ή τα ακριβά κρασιά. Οπότε είναι αναμενόμενο στις εξόδους του ο Έλληνας να προτιμήσει μια μπίρα των 5 ευρώ από ένα κοκτέιλ των 12 ευρώ ή ένα ουίσκι των 8 ευρώ. Ωστόσο, για να αναφέρω και τα αρνητικά: πρώτον, η κινητικότητα στη μαζική εστίαση και στα αλκοολούχα έχει μειωθεί, αυτό είναι αρνητικό τόσο για την μπίρα όσο και για τα υπόλοιπα της κατηγο-ρίας· δεύτερον, απαιτείται προσοχή ως προς το πιστωτικό κομμάτι, με την έννοια ότι πολλές εταιρείες διανομής δεν τα καταφέρνουν και ότι πρέπει να προσέχει πολύ κανείς τις επισφάλειες· τρίτον, το κράτος προκάλεσε ζημιά, καθώς παρενέβη στην υγιή οικονομία με –ας πούμε– φορομπηχτική διάθε-ση. Εκτός από το γεγονός ότι αύξησε το ΦΠΑ κατά 4% (από 19% σε 23% σε δύο δόσεις, όταν στην Ιρλανδία έχει αυξηθεί κατά 1% και, έπειτα από τρία χρόνια, άλλο 1%), επιπλέον εκτί-ναξε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης σε όλα τα αλκοολούχα και στην μπίρα (το κρασί δεν έχει ΕΦΚ).

%Vol: Θεωρείτε δίκαιο ότι το κρα-σί απαλλάσσεται του ΕΦΚ;Π.Εμμ.: Όχι, δεν είναι δίκαιο. Υποτί-θεται ότι το κρασί είναι παραδοσιακό ελληνικό προϊόν, ενώ η μπίρα δεν είναι. Να όμως που γίνεται! Υπάρ-χουν δεκαπέντε μικροζυθοποιίες, οι

ΕμμανουηλίδηςΠαύλος CEO,

Craft Breweries

Από τη Σόνια Χαϊμαντά

beer files

Ανοδικός ο κλάδος της μικροζυθοποιίας.“

“

44

P


beer files


οποίες προχωρούν και αγωνίζονται και καλούνται να καταβάλουν τεράστια ποσά, τα οποία –ναι μεν, μετακυλύ-ονται στο τιμολόγιο και στην αγορά– ωστόσο πρέπει να καταβληθούν σε 25 μέρες από το κλείσιμο κάθε μήνα. Ο ΕΦΚ αυξήθηκε στα σκληρά αλκοολού-χα και στην μπίρα κατά 124% μέσα σε δεκαπέντε μήνες. Την πρώτη αύξη-ση επέβαλε η προηγούμενη κυβέρνη-ση και, έπειτα, έγιναν τρεις απανωτές μνημονιακές αυξήσεις· με αποτέλεσμα να έχουμε 124% αύξηση στον φόρο. Βέβαια, στην μπίρα δεν είναι μεγάλη σε απόλυτα μεγέθη: ενδεικτικά, σε ένα μπουκάλι μισού λίτρου μιλάμε για δέκα έως δεκαπέντε λεπτά. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, για μια ζυθοποιία το ποσό είναι τεράστιο και πιέζει τη χρημα-τοροή, αφού πρέπει να καταβάλλεται πολύ γρήγορα. Μάλιστα βλέπω κι-νήσεις πολλών διακινητών σκληρών ποτών να στρέφονται προς το κρασί και την μπίρα, που έχουν μηδενικό ή χαμηλό ΕΦΚ αντίστοιχα (λόγω χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ). Συνοψίζοντας, τα θετικά είναι ότι η μπίρα αντέχει, ενώ μειώθηκε κατά μονοψήφιο αριθμό, κυρίως λόγω της πτώσης του τουρισμού· σύμπτωμα το οποίο όμως δεν αφορά άμεσα την Craft, η οποία πωλεί κυρίως σε ελληνικό κοινό.

%Vol: Ποια είναι η προοπτική ανάπτυξης της Craft για το 2011; Π.Εμμ.: Προχωράμε με στόχο πολύ μεγάλης ανάπτυξης, της τάξης του 80%-90%, λόγω του γεγονότος ότι ωριμάζει η επένδυση μπουκαλιού και εισερχόμαστε σε οργανωμένα χονδρεμπορικά δίκτυα, κάτι που δεν κάναμε ως τώρα, καθώς είχαμε κυρίως direct διανομή.

%Vol: Ποιο είναι το μερίδιο της Craft στην κατηγορία της μπίρας;Π.Εμμ.: Σε λίτρα, η Craft βρίσκεται περίπου στο 0,5%. Ο κλάδος είναι τεράστιος: η μπίρα, παρά την πτώση που ανέφερα, είναι γύρω στα 400 εκατ. λίτρα, ενώ η Craft κατέχει περίπου 2 εκατ. λίτρα. Σε αξίες το μερίδιό μας είναι διπλάσιο, επειδή πουλάμε μεσοσταθμικά πιο ακριβά, είναι πιο premium προϊόν, οπότε η μέση τιμή βιομηχανικής διάθεσης είναι κοντά στα δύο ευρώ, όταν για

άλλα εργοστάσια είναι κοντά στο ένα ευρώ. Η τελική τιμή δεν βρίσκε-ται μακριά, αλλά έχει να κάνει με τον τρόπο διανομής κ.ά. Εν πάση περιπτώσει, αυτό αποτελεί ευκαιρία για την Craft, μιας και καλύπτουμε μόνο το 0,5% της αγοράς. Χαιρόμα-στε επειδή αυτό καταδεικνύει ότι, παρά την κρίση, περισσεύει μερίδιο που μπορούμε να αποσπάσουμε με την αξία και την ποιότητά μας, την

αγάπη του κόσμου και το εμπορικό μας ρεύμα. Άρα, ο χώρος ανάπτυξης είναι τεράστιος.

%Vol: Σε επίπεδο μικροζυθοποι-είων, ποιο είναι το μερίδιό σας;Π.Εμμ.: Στους «δεκαπέντε» πιστεύω ότι είμαστε οι παλαιότεροι και οι μεγαλύτεροι. Χαίρομαι που προσέρ-χονται και άλλες εταιρείες στον χώρο μας και δημιουργείται μια ευρύτερη

αγορά. Δεν θα ήταν ο Γεροβασιλεί-ου και ο Αντωνόπουλος αυτό που είναι σήμερα, αν δεν υπήρχε και ο Χατζημιχάλης και όλοι οι άλλοι που εργάστηκαν για την άνθιση στο ποιο-τικό κρασί. Άρα θέλουμε να υπάρξουν και άλλοι και επιθυμούμε να είναι καλοί ποιοτικά για να μη δυσφημιστεί αυτό που λέγεται μικροζυθοποιία. Αλλά, πάντα με σημαία την ποιότητα, την ελληνικότητα, την ποικιλία, τη φρεσκάδα, το άρωμα, τη γεύση και τις σωστές πρώτες ύλες· πράγματα που οι μεγάλοι έχουν ξεχάσει, ίσως επίτηδες.

%Vol: Οι πρώτες ύλες είναι ελλη-νικές;Π.Εμμ.: Αγοράζουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε να βρούμε σε όλη την υφήλιο, ανεξαρτήτως τιμής. Λυκί-

σκο φέρνουμε από την Αμερική, το Washington State, την ποικιλία cascade που είναι εκπληκτική. Αντί-θετα, οι μεγάλες εταιρείες αγοράζουν εκχύλισμα από τη διεθνή αγορά. Από την Τσεχία φέρνουμε τον λυκίσκο saaz που μπαίνει στην Pilsener. Από τη Γερμανία επίσης αγοράζουμε λυ-κίσκο. Βύνη κριθαριού και σιταριού για τη Weiss εισάγουμε από τη Γερ-μανία. Τη μεγαλύτερη ποσότητα από μια μικρή εταιρεία Weyermann στο Bamberg, μια κωμόπολη έξω από τη Νυρεμβέργη. Η τιμή της είναι 20%-30% ακριβότερη, αλλά η ποιότητα της βύνης εκπληκτική.

%Vol: Τελικά η μπίρα είναι καλο-καιρινό ή all weather ποτό; Π.Εμμ.: Αυτό που με ώθησε να ασχοληθώ με τον κλάδο –ενώ ήμουν καθηγητής Πανεπιστημίου στα Οικονομικά στο εξωτερικό– ήταν η πεποίθησή μου ότι o εν λόγω κλάδος κρύβει επιχειρηματικές ευκαιρίες, κα-θώς ιστορικά έχει αναπτυχθεί στρε-βλά. Η μπίρα στην Ελλάδα παρουσι-άστηκε ως καλοκαιρινό αναψυκτικό, παρά ως αλκοολούχο ποτό παντός καιρού, κάτι που αποτελεί οξύμωρο, αφού η μπίρα γεννήθηκε σε κρύα μέρη. Δυστυχώς, η μπίρα αποτελεί τον φτωχό συγγενή του κρασιού, ενώ έχει συνδεθεί με το ποδόσφαιρο, τα σουβλάκια και εν γένει το φθηνό μάρκετινγκ και τη χαμηλή ποικιλία, καθώς όλη η Ελλάδα πίνει κατά 99% μαζική ξανθιά Lager, όταν υπάρχουν 238 αναγνωρισμένοι τύποι μπίρας. Αντιθέτως, η μπίρα στο εξωτερικό παρασκευάζεται στο σπίτι, στο μονα-στήρι, στο εστιατόριο, στο πανδοχείο, στη βιοτεχνία. Είναι υγρό ψωμί. Κατά κακιά τύχη, η χώρα μας γνώρισε την μπίρα την εποχή της βαυαροκρατίας, όταν ο Όθωνας έφερε τον φίλο του, τον Fix, που κατείχε το μονοπώλιο από το 1863 με τις ευλογίες του παλατιού. Όποιος σήκωνε κεφά-λι, τον αγόραζαν ή τον έκλειναν. Δημιουργήθηκε έτσι μια παράδοση ολιγοπωλιακή στον κλάδο. Η σκυ-τάλη άλλαξε χέρια τη δεκαετία του ’60, αλλά παρέμεινε η ολιγοπωλιακή κατάσταση, ενώ μόλις τώρα τελευταία κάπως πάει να έρθει ο κλάδος στα φυσιολογικά του. Δεν είναι καλό για εμάς να υπάρχει υπερσυγκέντρωση, η

οποία όμως –από πρόβλημα– μπορεί να μεταβληθεί σε ευκαιρία. Μια σω-στή, μεθοδική, ποιοτική ανάπτυξη, με υπομονή, επιμονή και εκπαίδευση του κόσμου, θα φέρει ως αποτέλε-σμα τη διεύρυνση του κλάδου και θα υπάρξει πολυφωνία σε προϊόντα και εταιρείες. Δεν είμαστε οπαδοί τού σλόγκαν «ένας· και μετά το χάος». Μέχρι πρότινος είχαμε μια εταιρεία να κατέχει το 85% της πίτας. Τώρα, δύο εταιρείες κατέχουν το 90%, ενώ αρκετές μικρές ποιοτικές εταιρείες πήραν να ξεφυτρώνουν. Κάτι είναι και αυτό… Τίθενται τα θεμέλια προκειμένου να γίνει και στην μπίρα μια ποιοτική επανάσταση, όπως στο κρασί, σε βάθος χρόνου, με χαρακτη-ριστικά την ποικιλία, την πολυφωνία, τον σεβασμό στην ποιότητα των πρώ-των υλών και του τελικού προϊόντος, το άρωμα, τη γεύση, την ανάπτυξη κουλτούρας και ζυθογνωσίας και τελι-κά την αναβάθμιση της απόλαυσης του πίνειν μπίρα και στη χώρα μας.

%Vol: Η διαφημιστική δαπάνη έχει μειωθεί ή ακολουθεί την πορεία της ανάπτυξης;Π.Εμμ.: Όταν προωθείς ένα καλό προϊόν, η σημαντικότερη διαφήμι-ση είναι το ίδιο το προϊόν. Ωστόσο εφέτος βγήκαμε για πρώτη φορά στην τηλεόραση, με σποτάκια στο Μουντι-άλ και στο Μουντομπάσκετ.

%Vol: Ποιο είναι το δυνατό σας target group;Π.Εμμ.: Το δυνητικό κοινό μας είναι οι πάντες. Μια ποιοτική μπίρα είναι σικ και για μια κυρία, όταν την πίνει σε ωραίο ποτήρι· να ξεφύγουμε επιτέλους από τα ποτήρια με τα τετραγωνάκια και από το στερεότυπο τού κοιλαρά ή αυτού που βλέπει μπάλα και τρώει πίτσα. Να διευρυνθεί το κοινό. Γι’ αυτό και στους Χρυσούς Σκούφους, τον ανώτατο γαστρονομικό θεσμό της χώρας, ήμασταν τιμώμενη μπίρα.

%Vol: Αυτή η κουλτούρα εμποτίζει τη φιλοσοφία των εστιατορίων Craft;Π.Εμμ.: Στα εστιατόριά μας κρα-τούμε μια γραμμή που ξεφεύγει από τα στενά βαυαρικά κεντροευρωπαϊ-κά στερεότυπα. Το ντεκόρ μας, για παράδειγμα, δεν είναι πια ρουστίκ.


beer files

Διαλέξαμε στοιχεία παραδοσιακά, όπως καλά γερμανικά λουκάνικα ή ένα ωραίο κότσι στο φούρνο. Υιοθετήσαμε διεθνή και ελληνικά στοιχεία με ανάμειξη γεύσεων με τους έξι τύπους μπίρας Craft, όπως tex-mex πιάτα και σούσι, προτού καν εμφανιστούν τα αντί-στοιχα εστιατόρια. %Vol: Τελικά είναι καλό να έχεις μικρή παραγωγή ή όχι; Π.Εμμ.: Η μικρή παραγωγή έχει υψηλότερο κόστος, αλλά κοιτάμε να ισορροπούμε την κατάσταση. Οι ξανθιές μας έχουν 10%-20% διαφο-ρά τιμής, ήτοι 10 έως 20 λεπτά στο σούπερ μάρκετ. Οι σκούρες μας είναι λίγο πιο ακριβές, αλλά πολύ πιο φτη-νές από τις αντίστοιχες εισαγόμενες, καθώς τα εγχώρια εργοστάσια δεν παράγουν Weiss, κόκκινες, μαύρες ή καπνιστές· τις οποίες εμείς διαθέτου-με, πράγμα που αποτελεί πανελλήνια πρωτοτυπία. Αντιθέτως, τις εισάγουν.

%Vol: Πώς διατηρείται η φρεσκά-δα της μπίρας Craft; Π.Εμμ.: Πραγματοποιούμε μια παστε-ρίωση flash, η οποία διαρκεί ελάχι-στα δευτερόλεπτα: δηλαδή, από τους τέσσερις βαθμούς πάμε περίπου στους 67 και πάλι πίσω στους τέσσερις, για να σκοτώσουμε τα βακτήρια χωρίς να

αλλοιωθεί η γεύση. Οι μεγάλες εται-ρείες πρώτα εμφιαλώνουν στο κλασικό μπουκάλι και μετά περνάνε το προϊόν από θερμικό τούνελ, προκειμένου να παστεριώσουν τη φιάλη, το καπάκι και το περιεχόμενο. Ωστόσο, για να ζεστα-θεί πλέον το υγρό στο μπουκάλι πρέπει να παραμείνει ώρες εκεί και, έτσι, γίνε-ται μια μικρή θερμική κονσερβοποίη-ση, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται το προϊόν και να γερνάει πιο γρήγορα.

%Vol: Πώς καταρρίπτετε τον μύθο της εποχικότητας; Επίσης, την αντίληψη ότι η μπίρα παχαίνει;Π.Εμμ.: Η μπίρα είναι ένα προϊόν που μπορεί κανείς να πιει ευχάριστα όλο τον χρόνο. Η ποικιλία παίζει σημαντικό ρόλο, όπως και στο κρασί. Εξάλλου, μην ξεχνάτε ότι οι μπιροχώ-ρες βρίσκονται στον κρύο Βορρά, άρα είναι θέμα μάρκετινγκ και διαμόρφω-σης συνηθειών. Μια μαζική Lager, που διαφημίζεται ότι πρέπει να πίνε-ται σούπερ παγωμένη, σαφώς είναι σαν καλοκαιρινό αναψυκτικό, ενώ μια μπίρα μικρής παραγωγής, με προ-σωπικότητα και μεστή γεύση, πρέπει να πίνεται κρύα, αλλά όχι παγωμένη. Είναι ποτό για όλον τον χρόνο.Οι θερμίδες είναι άλλος ένας μύθος: ένα ποτήρι μπίρα περιέχει γύρω στις 120 θερμίδες, πολύ λιγότερο από

μια κόλα· γενικότερα, πολύ λιγότερο από άλλα αλκοολούχα, επειδή τα πιο σκληρά ποτά, που έχουν 40% αλκο-όλ, είναι βεβαρημένα σε θερμίδες. Επίσης, η μπίρα κάνει καλό, έχει πολλές αντιοξειδωτικές ουσίες, βι-ταμίνες, ιχνοστοιχεία· επιστημονικά δεδομένα που εμείς οι μικροί τα δι-αλαλούμε, ενώ οι μεγάλες εταιρείες, με τα μεγάλα διαφημιστικά budget, μόλις πρόσφατα (κάλλιο αργά παρά ποτέ) άρχισαν να παρουσιάζουν.Πιστεύω ότι η φωνή της Craft και της μικροζυθοποιίας –η οποία αναπτύσ-σεται επιτέλους και στη χώρα μας, μαζί με την επικοινωνία μεγάλων εταιρειών που εκπαιδεύει, αποκαθι-στά την μπίρα στο επίπεδο που της αξίζει, αναπτύσσει ζυθογνωσία και ζυθοκουλτούρα– μόνο καλό μπορεί να αποφέρει στον κλάδο, προβάλλοντας την αληθινή διάσταση της μπίρας και συνεισφέροντας στην καθημερινή απόλαυση ενός ιστορικού κοινωνικού ποτού. Στη χώρα μας είχε μείνει αρκε-τά πίσω, λόγω της υπερσυγκέντρωσης και της άκρατης μαζικοποίησης, απο-τελέσματα ιστορικών και οικονομικών παραγόντων, οι οποίοι δεν επέτρεψαν την ανάπτυξη μιας αληθινής κουλ-τούρας μπίρας, μιας διαδικασίας που πλέον έχει ξεκινήσει και αναπτύσσεται αργά αλλά σταθερά. %


beer files

ο Chianti έχουμε όλοι –με τον έναν ή τον άλλον τρόπο– γνωρίσει. Οι περισσότεροι, ως ονομασία προέλευσης

των ομώνυμων κρασιών του· ως τον τόπο όμως που ωριμάζει και οινο-ποιείται με τον χαρακτηριστικό τρόπο λίγοι τον έχουμε φανταστεί.Το Gaiole in Chianti, ένα μικρό χωριό με συγκινητική γραφικότητα στη ρυμοτομία, στην αρχιτεκτονική των λίγων σπιτιών του, στους μικρούς του λοφίσκους και με μια εκπληκτική τρατορία, μια σαλουμερία και μια αντι-κερί –όλα κι όλα τα εμπορικά του– σε ένα περιβάλλον από καλά προσεγμένη βλάστηση αλλά και μια σειρά από υποσχόμενους αμπελώνες χαρακτηρί-

ζεται σε δεύτερη φάση από κάνα-δυο πολυτελή αγροτουριστικά καταλύματα, μερικές βίλες και –ως ναυαρχίδα– το deluxe farmhouse του κτήματος Capannelle. Όπερ σημαίνει: μια αρχι-τεκτονική ενότητα από δύο αρχιτεκτο-νήματα που αναλύονται σε έξι σουίτες, όπου τα facilities συναγωνίζονται με συλλογές από έργα τέχνης, αντίκες, hi end συσκευές και παροχές πριγκι-πικές. Στο blend της καλοπέρασης προστίθεται το κτήμα είκοσι εκταρίων, με απαράμιλλη θέα: οι αμπελώνες, το οινοποιείο Capannelle στο κελάρι, οι μουσειακοί χώροι αποθήκευσης και παλαίωσης των εσοδειών και φυσικά η high tech τύπου θησαυροφυλακίου κάβα. Αν και περιμένεις να αντικρί-

σεις χολιγουντιανό συνεργείο για ταινία James Bond, όταν η αυτόματη πόρτα ανοίγει με τους πολύπλοκους συνδυασμούς, συναντάς ένα πανά-κριβο σχεδιαστικό πόνημα, όλο από ανοξείδωτο ατσάλι, ειδικό φωτισμό, ελεγχόμενες ψηφιακά μονάδες υγρα-σίας και θερμοκρασίας και ειδικές προθήκες αποθήκευσης των καλών και ακριβών φιαλών κρασιών από πε-ριώνυμους διάσημους και συλλέκτες, οι οποίοι υπενοικιάζουν τη φύλαξη στην κάβα έναντι καθόλου ευκαταφρό-νητης αμοιβής.Ας πάρουμε τα πράγματα με μια σειρά.Η οινική φίρμα Capannelle αποτελεί μια από τις πιο γνωστές και βραβευμέ-νες εθνικώς και διεθνώς, μάλλον μια μπουτίκ-κτήμα, με κύρος πολύ μεγα-λύτερο από την παραγωγή του, αφού δεν ξεπερνά συνολικά τις 80.000 φιάλες τον χρόνο. Ο άσος στο μανίκι είναι ο ιδιοκτήτης αυτού του μαγικού retreat, ο James B. Sherwood, ιδρυτής και βασικός μέτοχος των τρένων Orient Εxpress, Express Hotels LTD, καθώς και των ξενοδοχείων Cipriani

Capannelledeluxe farmhouse

Αυτό που λέμε dolce vita

H Τοσκάνη είναι ίσως η πιο ευλογημένη ιταλική επαρχία. Θυμίζει μουσικό κομμάτι

τζαζ, μια ασύλληπτη ισορροπία μέσα από μια συνθετική αναρχία. Ακόμη κι αν δεν την

ξέρεις, αν δεν την καταλαβαίνεις ή ακόμη κι αν νιώθεις πως δεν ανήκεις στην ψυχολογία

της καλής ζωής, της αρχιτεκτονικής, της γαστρονομίας και –πολύ περισσότερο– της μόδας

και των καλών τεχνών, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν γυρνάς την πλάτη να φύγεις.

“ “

50

T


Οι ετικέτες CapannelleChardonnay ToscanaChianti Classico Riserva (Sangiovese, Canaiolo, Colorino)Solare Supertoscan (Sangiovese, Malvazia Nerra)Capannelle Rosso (Sangiovese 100%)50&50 Capannelle & Avignonesi Supertoscan (50% Sangiovese από το κτήμα Capannelle και 50% Merlot από το κτήμα Avignonesi)

Από τον Χάρη Θ. Α. Παπαδημητρίου

στη Βενετία, Hotel Spendido στο Portofino, του ξενοδοχείου Villa San Michele στη Φλωρεντία, του ξενοδο-χείου Caruso στο Ravello και πολλών ακόμη επιχειρήσεων. Ο James B. Sherwood προσέδωσε μια δυναμική επιχειρηματική ώθηση στην οικογένεια δραστηριοτήτων Capannelle στην Τοσκάνη –όπως ίσως και σε κάθε σημαίνοντα τόπο του οινικού χάρτη της γηραιάς ηπεί-ρου– ένα καλό κρασί με ιστορία που χάνεται βαθιά στις ρίζες των αμπελώ-νων του. Το κτήμα ιστορείται αιώνες πίσω, ωστόσο αυτό που του έδωσε την υποσχετική επιστολή για τα χέρια του Sherwood ήταν η δουλειά του Raffaele Rossetti, ο οποίος κατείχε το κτήμα από το 1974.Η παραγωγή εκσυγχρονίστηκε, οι υλικοτεχνικές υποδομές άγγιξαν υψηλότερο επίπεδο, ανασχεδιάστηκε η εταιρική ταυτότητα του οινοποιείου και –μέσα στις όλες του δραστηριότη-τες– τονώθηκε η εξωστρεφής πολιτική απέναντι στους φίλους του κρασιού, οι οποίοι επιθυμούσαν οινοτουρισμό, χωρίς αυτό να μεταφράζεται σε εκπτώ-σεις στις ξενοδοχειακές παροχές. Το know-how άλλωστε ήταν γνωστό από τις ήδη ακμάζουσες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις τού Sherwood. Ο ίδιος διάλεξε αρχικά την ανακαίνιση του παλαιού αγροτόσπιτου για τον εαυτό του και τους καλεσμένους του· πολύ γρήγορα όμως υιοθετήθηκε η ιδέα να χτιστεί ένα ακόμη οίκημα με δύο vip σουίτες. Η αρχιτεκτονική είναι παραδοσιακή: αυτό το provencal στιλ της Ιταλίας, όπως έχει διαμορφωθεί από την αναγεννησιακή γειτονική

Φλωρεντία και τη μεσαιωνική επίσης γειτονική Σιένα. Στο κυρίως οίκημα τρεις σουίτες βρίσκονται στον επάνω όροφο, περι-φερειακά ενός καθιστικού με αντίκες, πορσελάνες, υπέροχα διακοσμητικά κι ένα υπερμέγεθες κεντρικό τζάκι. Στο ισόγειο υπάρχουν η τεράστια σάλα, το δωμάτιο γευσιγνωσίας, ένα γραφείο, μια ακόμη μικρότερη σουίτα και δύο συναρπαστικές ταράτσες με συγκλονιστική θέα, χωρίς εμπό-δια, έως εκεί που σβήνει ο ορίζο-ντας. Όταν ο καιρός είναι καλός, τα αυθεντικά λινά τραπεζομάντιλα, οι πορσελάνες και τα κρύσταλλα στρώνονται εκεί έξω. Διαφορετικά, ανάβει το τζάκι και η πριβέ μαγείρισ-σα με τη βοηθό της, από την ανοιχτή παραδοσιακή κουζίνα, σερβίρουν χειροποίητες νοστιμιές τις οποίες ζη-λεύουν υπερπολυτελή εστιατόρια: τα άπαντα της ιταλικής γαστρονομίας. Για τα τιμώμενα προς πόσιν, μια σκάλα χωρίζει τη σκέψη από την πράξη, ίσα να κατέβει ο μπάτλερ στο κελάρι. Σε εποχές ιδιαίτερες, μιας οικονομικής ανακατανομής, ίσως κάποιος αυτά τα θεωρήσει έκρηξη άκρατου πλουτι-σμού. Ωστόσο –ως αντεπιχείρημα– πολλοί από εμάς έχουμε πληρώσει πολλά χρήματα για κακές απομιμή-σεις ελάχιστου ποσοστού ετούτης της φροντίδας, όταν στο κτήμα Capannelle αυτά τηρούνται στις χρε-ώσεις των ξενοδοχείων του ομίλου με έξτρα μπόνους το βασιλικό σέρβις. Το μόνο θέμα είναι πως η ζήτηση είναι μεγαλύτερη από την προσφορά και, έτσι, χρειάζεται να προνοήσετε πολλούς μήνες νωρίτερα για κράτηση.

Το αληθινό απόκτημα του κτήματος είναι η signora Giuliana, η αειθα-λής μαγείρισσα, η οποία ετοιμάζει μυθικά πρωινά που σερβίρονται στη δυτική βεράντα πάνω από την πισίνα, εξαιρετικά και πληθωρικά γεύματα, ενώ τα δείπνα της, πάντα προσεγ-μένα, είναι η επιτομή της φινέτσας στις γεύσεις και στην αυθεντικότητα. Για την πρώτη ύλη; Ούτε λόγος. Ανά διαστήματα διοργανώνονται πριβέ φεστιβάλ με καταξιωμένους σεφ, οι οποίοι βασίζουν τα γαστρονομικά ευρήματά τους στο συνδυασμό με τις ετικέτες του κτήματος ή με βάση το βραβευμένο και αληθινά γκουρμέ ελαιόλαδο που παράγει. Ο στόχος του μπουτίκ αυτού ξενοδοχείου είναι να συγκεντρώνονται φίλοι που αγαπούν το κρασί γύρω από το τεράστιο μο-ναστηριακό τραπέζι του 16ου αιώνα και να γίνονται πρεσβευτές του ανά τον κόσμο, με αφορμή την κορυφαία φιλοξενία και τα συναισθήματα που δημιουργεί αυτή, όπως ακριβώς κάποιος θα σε φιλοξενούσε και θα σε φρόντιζε ως οικοδεσπότης στο σπίτι του στην Τοσκάνη. Προσθέτουμε εδώ ότι η Σιένα κι η Φλωρεντία απέχουν περίπου μιάμιση και δύο ώρες αντί-στοιχα, με το αυτοκίνητο, γεγονός που καθιστά αυτή την εκδρομή ακόμη πιο δελεαστική.Στο κτήμα Capannelle όλα συνωμοτούν σε αυτό που λέμε «κάτι που δεν θα ξεχάσεις ποτέ», επειδή ακριβώς η προ-σφορά γίνεται από καρδιάς και είναι απολύτως γενναιόδωρη, πληθωρική και τίμια, όπως ο ίδιος ο Sherwood άφησε εντολή να συμβαίνει: κι αυτό είναι κάτι από μόνο του ανεκτίμητο. %

global


ο λικεράκι, το αγαπημένο των μαμάδων, των vintage τύπων, των εναλλακτικών, μπαίνει σε πρώτη θέση στις σύγχρονες

μπάρες. Ανοίγει όλες τις κατηγορίες του και φλερτάρει με τα κοκτέιλ. Το λικέρ έχει μια στερεότυπη εικόνα στη συλλογική συνείδηση. Πρακτικά όμως οι κατηγορίες του είναι πολλές· και μάλιστα κάποιες μπράντες, που φιγουράρουν στις προτι-μήσεις ή στις εμπορικές μας επιλογές, δεν είναι καταχωρισμένες ως λικέρ.

Η αφρόκρεμα

Τα περισσότερο δημοφιλή λικέρ είναι των φρούτων, αλλά δεν είναι τα μόνα. Μεγάλη κατηγορία κατέχουν, σε συ-νέχεια, τα κρεμώδη λικέρ φρούτου, τα καθαρά κρεμώδη λικέρ, αλλά κι άλλα διάσημα –μεν– ανένταχτα σε συλλογικές κατηγορίες –δε– όπως τα λικέρ τζίντζερ, λουλουδιών ή τα πασίγνωστα Amaretto. Βολτάροντας στη γευστική παντοδυνα-μία τους, πρώτα αριβάρει η ομάδα των κρεμωδών. Crème de la crème, παρέα αυτή ένα είδος, που όμως δεν πρέπει να συνδέεται με τα κρεμώδη, τα οποία έχουν βρετανικές καταβολές, ενώ τα crèmes είναι εκ Γαλλίας. Πολλοί –και όχι αδίκως– τα ονομάζουν γαλακτούχα λικέρ, κάτι που σημαίνει ότι τα συστατικά των ποτών αυτών πρέπει να ομογενοποιηθούν προτού αναμειχθούν σε μια ενιαία μάζα. Τα γαλλικά crèmes συνήθως αναφέρονται στην υφή με τον χαρακτηρισμό αυτό, είναι πηχτά και βελούδινα λικέρ φρούτων

και παραδόξως είναι πιο γλυκά από τα καθαυτά λικέρ φρούτων, παρόλο που τα δεύτερα έχουν περισσότερη περιεκτικό-τητα σε ζάχαρη. Στα κρεμώδη, αγαπημένο εκατέρωθεν είναι το λικέρ καφέ: παντο-δύναμο γευστικό και αρωματικό σημείο αναφοράς. Tia Maria, Jamaica, Kalua, τα πλέον ευπώλητα και διάσημα. Γεύση ξηρή, σκούρο καφέ χρώμα, προϊόν που παρασκευάζεται από ζυμωμένο καφέ ή κα-βουρδισμένους κόκκους καφέ, με περιε-κτικότητα 20%-25% αλκοόλ και μια σοφή προσθήκη μπαχαρικών για την αμυδρή αίσθηση του πικάντικου χαρακτήρα. Η σοκολάτα αγαπιέται περισσότερο από τον καφέ, ωστόσο το λικέρ σοκολάτας είναι πιο δημοφιλές. Αν και περιμένει κάποιος μια ισοπεδωτική γλύκα, παρ’ όλα αυτά το λικέρ σοκολάτας είναι πιο ισορροπημένο. Έχει ως βάση το μπράντι, το κονιάκ ή το ρούμι, περιεκτικότητα σοκολάτας 200 γραμμάρια ανά λίτρο και αλκοολική δύνα-μη –όπως προείπαμε– 20-25 βαθμών.Η πληθωρικότητά τους απαγορεύει ρόλο απεριτίφ, διότι κόβουν την όρεξη. Δρο-σερά όμως, σερβιρισμένα σε ποτήρι του λικέρ ή του ουίσκι, είναι ιδανικός παρτε-νέρ για τον καφέ ή αποτελούν σημαντικό συντελεστή σε κοκτέιλ.

Τι λέει κι αυτό το λεξικό…

Ο όρος λικέρ χαρακτηρίζει τα grosso modo ποτά με προσθήκη ζάχαρης, μαζί με άλλα αρωματικά στοιχεία, από φυτά, βότανα, καρπούς ή αποστάγματα. Στα λικέρ φρούτων υπογραμμίζεται αυτονόη-

τα το φρούτο αυτό καθαυτό, ολόκληρο, ο χυμός ή τα αιθέρια έλαια που αναπαύο-νται στη φλούδα του.

Άλλο φρούτο…

Τα λικέρ φρούτων παλαιότερα λατρεύ-ονταν από το γυναικείο κοινό, ωσότου το μάρκετινγκ τα τοποθετήσει στο σέικερ και σαρώσουν σε προτιμήσεις. Η μόδα στα προς πόσιν αντιμετωπίζει τα λικέρ φρούτων ως την πλέον δημιουργική πλατ-φόρμα για την ανάπτυξή της. Δεν είναι τυχαίο που τα πρώτα signature cocktails ορίστηκαν από τη βιομηχανία των λικέρ.Η γλύκα είναι το νομοτελειακό σημείο αναφοράς. Καθορίζει τη γεύση, η οποία, εκτός από το φρούτο ως πρωταγωνιστή, προσδιορίζεται και από την περιεκτικότη-τα σε ζάχαρη. Ο νόμος ορίζει τουλάχιστον εκατό γραμμάρια ανά λίτρο. Σκέτη γλύκα, όνομα και πράγμα. Τα λικέρ φρούτων είναι τριών κατηγοριών: από χυμούς φρούτων, από μπράντι φρούτων και με άρωμα φρούτων.Ως προς τα προερχόμενα από χυμό, η νομοθεσία ορίζει να φέρουν 20% συμμε-τοχή χυμού στο λικέρ και να κυμαίνονται από 20% σε 25% αλκοολική δύναμη. Ανανάς, φράουλες, κεράσια, μούρα, σταφίδες, αγριοβατόμουρα έχουν την τιμητική τους. Ανάλογα με τη γλυκαντική ισχύ τού φρούτου προστίθεται ή όχι κά-ποια ποσότητα από σταφίδες. Το φρούτο συνθλίβεται σε πρέσα, συγκεντρώνεται ο χυμός, αφήνεται να ζυμωθεί για λίγο μέχρι να ενταθούν το χρώμα, το άρωμα

λικεράκι…και τοκέρασμα η αναβίωση

του κλασικού

high spirit

52

T


Από τα πολύτιμα κρυστάλλινα –καλά φυλαγμένα στον μπουφέ– ποτήρια, εκεί όπου

έμπαινε το σπιτικό λικέρ για το κέρασμα των γιορτών, για να τραταριστεί ο σπουδαίος

καλεσμένος, μέχρι το εμφιαλωμένο που κάποιος καπετάνιος έφερνε από την Ευρώπη, έως

τα πρωτοποριακά σημερινά κοκτέιλ, ηθογραφείται η σύγχρονη ιστορία των λικέρ από τη

δεκαετία του ’40 ως τις μέρες μας.

“ “


high spirit

και η γεύση, ενώ η ζύμωση αποφεύγεται σε πιο ντελικάτα φρούτα, προκειμένου να μην ισοπεδωθούν τα φινετσάτα αρώματά τους. Τα λιγότερα ποιοτικά δείγματα της κατηγορίας προκύπτουν από συμπυκνω-μένους χυμούς φρούτων, λιγότερο χρόνο και κόστος· μα και φινέτσα. Τα λικέρ από μπράντι φρούτων παίρνουν τη γεύση τους από το απόσταγμα του εν λόγω φρούτου. Το τελικό ποτό πρέπει να περιέχει τουλά-χιστον πέντε λίτρα ανά 40% μπράντι, το οποίο έχει αποσταχθεί από το αντίστοιχο φρούτο για κάθε εκατό λίτρα λικέρ. Τάδε έφη το νομικό πλαίσιο. Φυσικά, δεν αποκαλούνται μπράντι φρούτων, προς αποφυγή σύγχυσης με το ομώνυμο από-σταγμα. Το όνομα του φρούτου πρέπει να αναγράφεται στην ετικέτα, ως άλλο δημό-σιο πρόσωπο, με ίδια γραμματοσειρά και ίδιο χρώμα με τον παρακείμενο χαρα-κτηρισμό μπράντι. Αλκοολικά βρίσκεται περίπου στο 30%.Στα λικέρ με άρωμα φρούτων υπάρχει ελάχιστη περιεκτικότητα σε χυμό, εξ ου και το γεγονός ότι αυτή η κατηγορία αναδεικνύει τα λιγότερο ζουμερά φρού-τα. Τυπικό παράδειγμα, τα βερίκοκα, τα αχλάδια, τα ροδάκινα, τα κυδώνια, μα και

οι καρποί όπου ανθούν οι αγριοτριαντα-φυλλιές.

Μύθοι και μάρκετινγκ

Τα παλιά τα χρόνια, των προηγούμενων

αιώνων, όπου τα βότανα και τα κάθε

λογής μαντζούνια ξεπερνούσαν την πα-

νάκεια και άγγιζαν τη μεταφυσική, κάθε

καρπός και βότανο έμπαινε στο μπου-

κάλι, με την πεποίθηση ότι οι ιαματικές

του ιδιότητες μεταφέρονται σε αυτόν που

άδειαζε το ποτήρι στον ουρανίσκο του.

Η ζάχαρη ήταν ένα φυσικό συντηρητικό.

Υπάρχουν στον Μεσαίωνα εκδοχές λικέρ

όπου γίνεται χρήση μελιού αντί της ζά-

χαρης, η οποία εμφανίστηκε για τα καλά

στα ευρωπαϊκά δρώμενα με την ανάπτυ-

ξη της αποικιοκρατίας.

Amaretto

Κι όμως η πικρή αλλά ταυτόχρονα λατρε-μένη γοητεία του κατατάσσει το εν λόγω δημοφιλές λικέρ στα λικέρ φρούτων. Από άποψη βοτανολογίας είμαστε εντά-ξει, αφού το ιταλικό λικέρ έχει ως βάση του το αμύγδαλο.

Φτιάχνεται από πικραμύγδαλα ή πυρήνες από βερίκοκα, βότανα, βανίλια και μπαχα-ρικά. Το Disaronno κρατά τα σκήπτρα, ως το πιο παλιό και διάσημο ιταλικό λικέρ. Η συνταγή του είναι ίδια εδώ και πολλές δε-καετίες, επτασφράγιστο μυστικό· ωστόσο, σε γενικές γραμμές, περιλαμβάνει, εκτός από τα αμύγδαλα και τη ζάχαρη, καθαρή αλκοόλη, δεκαεπτά διαφορετικά μπαχαρι-κά και φρούτα, όλα διατηρημένα στωικά σε έλαιο από βερίκοκο.

Cointreau

Ο Γάλλος αντίποδας στη διασημότητα, που φτιάχνεται από γλυκά πορτοκάλια Σεβίλ-λης και την ευλαβική τεχνική ανάδειξης του αιθέριου ελαίου που αναδίδει το πορ-τοκάλι στη φλούδα του. Κομψό, ντελικάτο, μοναδικό και άκρως βελούδινο, κρατά μια ιστορία αίγλης και ποιότητας από το 1849. Αποθεώνεται σε κοκτέιλ· αλλά και σκέτο με πάγο έχει ουκ ολίγους οπαδούς.

Στα crèmes φρούτων τα φώτα…

Η ναυαρχίδα της ομάδας είναι το περι-ώνυμο Crème de Cassis, από τη γαλλι-κή Dijon, με συναρπαστικό πορφυρό χρώμα, συνδυασμός αποστάγματος και χυμού μαύρων σταφίδων. Φυσικά όλοι το απολαμβάνουν μαζί με σαμπάνια στο Kir Royal.

Το Blue Curaçao και το Grand Marnier είναι δύο κατηγορίες μόνα τους

Το πρώτο είναι λικέρ από το ομώνυμο φρούτο –για την ακρίβεια τον φλοιό του– έχει έντονο χαρακτήρα πορτοκαλιού και η χρωματική του ιδιαιτερότητα προκύπτει από την προσθήκη χρωστικών.Το Grand Marnier προέρχεται από τα πιο φίνα κονιάκ, φλοιό από εκλεκτά πορτο-κάλια και άνθη πορτοκαλιάς. Δημιούρ-γημα του πιονιέρου Alexandre Marnier Lapostolle, το έτος 1880, έχει signature cocktails, αλλά φλερτάρεται και από πλεί-στες άλλες συνταγές.

Η τελευταία λέξη της μόδας

Είναι λικέρ από αγριολούλουδα, τζίντζερ, σπάνια βότανα: η σπανιότητα εδώ αφορά την απόλυτη αρωματική ένταση, σε συνδυ-ασμό με την αδιαπραγμάτευτη φινέτσα. %


Marron’s

40ml Broker’s Premium Gin20ml Luxardo Amaretto di Saschira15ml χυμός lime12ml ασπράδι αυγού1 bar spoon κρέμα κάστανο1 σταγόνα Angostoura bittersΜέθοδοςΒάζουμε όλα τα υλικά στο boston σέικερ και τα χτυπάμε χωρίς πάγο.Προσθέτουμε πάγο και εξακολουθούμε να χτυπάμε. Σουρώνουμε και σερβίρουμε σε cock-tail glass.ΓαρνίρουμεΜε ροζ πιπέρι και ξυλαράκι ολόκληρης βανίλιας.

Orange flower

30ml Appleton V/X20ml λικέρ St. Germain Elder Flower20ml Cointreau15ml χυμός lime 10ml σιρόπι βανίλιας1 σταγόνα bitter με γεύση πορτοκαλιού1 στικ από λεμονόχορτοΜέθοδοςΚόβουμε κομμάτια το λεμονόχορτο και το πολτοποιούμε μέσα στο boston σέικερ. Τοποθετούμε τα υπόλοιπα υλικά στο boston σέικερ και χτυπάμε. Σουρώνουμε και σερβίρουμε σε ποτήρι Martini.ΓαρνίρουμεΜε ένα σπιράλ φλούδας πορτοκαλιού τυλιγμένο σε ένα στικ από λεμονόχορτο, το οποίο είναι τοποθετημένο πάνω από το ποτήρι.

Ποιος είπε πως τα κοκτέ-

ιλ είναι αποκλειστικά εξωτικά

και φλερτάρουν μόνο με πρα-

σινογάλαζα νερά και μακρινές

διακοπές; Ο χαρακτήρας του

χειμώνα, η ζεστασιά των γεύ-

σεων, τα πιπεράτα στοιχεία της

θαλπωρής, οι γεύσεις των χει-

μερινών καρπών, τα ταξιδεμένα

προϊόντα από μακρινές και

πρωτοπόρους αποστάξεις και,

κυρίως, ένα λικέρ να δεσπόζει

στη φαντασία ενός ευφυούς

και ανήσυχου δημιουργικά

bartender, είναι εν δυνάμει η

πιο υποσχόμενη συνταγή για

τα πλέον ευφάνταστα χειμερινά

κοκτέιλ. Σε ελεύθερη μετάφρα-

ση ο Ηλίας Κούσης έβαλε το

παραπάνω mix n’ max σενάριο

στο σέικερ κι ιδού…

“

“


in the mix

Cocktails: Ηλίας Κούσης @ Bar Philosophy

shake it 2011 times

winter cocktails

ιλή, η χώρα που ανέδειξε ως καλύτερο sommelier του κόσμου τον Gerard Basset MW, MS και με-

τράει ακόμα τις πληγές της από τον πρόσφατο καταστρεπτικό σεισμό, δηλώνει δυνατό οινικό παρών, αποτελώντας ένα από τα πιο ενδι-αφέροντα terroirs του παγκόσμιου αμπελώνα στις μέρες μας. Η θέση που έχει δοθεί στα κρασιά της Χιλής στις wine-lists των εστιατορίων, καθώς και στους εξειδικευμένους οινικούς οδηγούς, έχει εντυπωσια-κό αντίκρισμα. Διαβάζοντας αυτό, πολλοί θα βιαστούν να συμπεράνουν πως η οινική της ιστορία περιορίζεται σε λίγες δεκαετίες. Σωτήριο έτος, 1869. Αυτό θεωρεί-ται η απαρχή της αμπελουργίας στη χώρα αυτή. Η μοντέρνα όμως ιστορία της ξεκινά αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος του Πινοσέτ, όταν πλέον άνοιξαν τα σύνορα και έγιναν οι πρώτες σύγχρονες εισαγωγές

γαλλικής δρυός. Η πρώτη ζύμωση άλλωστε ήταν κοινωνικοπολιτική. Η οινική κατάτι έπεται…

Κλίμα χιλιάνικο και φουλ από ταπεραμέντο…

Η Χιλή χαρακτηρίζεται από ένα κλίμα σχεδόν τέλειο για την καλλι-έργεια του αμπελιού. Θα μπορού-σε να είναι αμπελοκαλλιεργητική ουτοπία. Έχει ανατολικά της την

οροσειρά των Άνδεων, η οποία αποτελεί το φυσικό σύνορο με την Αργεντινή και επηρεάζει καταλυτικά το μικροκλίμα τής περιοχής· και τον Ειρηνικό Ωκεανό στα ανατολικά της. Οι δύο αυτοί παράγοντες αλλη-λεπιδρούν, δίνοντας στην Κεντρική Χιλή –η οποία συγκεντρώνει και τον μεγαλύτερο όγκο της οινοπα-ραγωγής– ένα ξηρό, θερμό κλίμα, με μεγάλες διαφορές θερμοκρασίας ανάμεσα στην ημέρα και στη νύχτα.

X

Χιλ

ήRe

d H

ot C

hile P

eppe

rs

local spirit


Το τελευταίο αυτό χαρακτηριστικό συμβάλλει στη διατήρηση δροσι-στικής οξύτητας στα λευκά κρασιά της περιοχής, καθώς επίσης και στην εξαιρετική ωρίμανση των σταφυλιών. Οι θαλάσσιες αύρες του Ειρηνικού Ωκεανού εξισορροπούν την έλλειψη βροχοπτώσεων και τις μέσες ημερήσιες θερμοκρασίες, οι οποίες τείνουν να είναι υψη-λές. Πιο συγκεκριμένα, το ρεύμα του Humboldt ταξιδεύει από την

Αρκτική δροσίζοντας τις ακτές της Χιλής. Τα χιόνια που λειώνουν από τις Άνδεις αποτελούν μια αξιόπιστη πηγή νερού για τους αμπελώνες κατά τη διάρκεια όλου του χρό-νου. Ένα ακόμα στοιχείο, το οποίο καθιστά την αμπελουργία ακόμα πιο ελκυστική στη χώρα αυτή, είναι το γεγονός ότι η καταστρεπτική για τον παγκόσμιο αμπελώνα φυλλο-ξήρα δεν έχει κάνει την εμφάνισή της, με αποτέλεσμα το σύνολο των

κλημάτων να στηρίζονται στις δικές τους ρίζες, ανεβάζοντας έτσι τον μέσο όρο ηλικίας τους σε αρκετές περιπτώσεις.

Οι οινικοί νόμοι με δυο κουβέντες

Η επίσημη οινική νομοθεσία της χώ-ρας θεσπίστηκε το 1995, ορίζοντας συγκεκριμένες περιοχές και υποπε-ριοχές. Όταν στην ετικέτα αναφέρεται


Τότε που η γηραιά ήπειρος θεωρούσε πως θα μονοπωλεί εσαεί τα παγκόσμια

οινικά δρώμενα, όταν ο αποκαλούμενος νέος κόσμος αρκούνταν στα αποστάγματα

υπό το άγρυπνο βλέμμα επιρροής των αποικιοκρατών, ξαφνικά ένα ξέσπασμα από

αυτονομήσεις –πολιτειακές και δημιουργικές– έφεραν στον παγκόσμιο αμπελώνα

μια σειρά από προσθήκες ετικετών, οινοποιήσεων και οινοποιών, οι οποίοι σήμερα

πλέον έχουν εξισώσει, τουλάχιστον ποιοτικά και ιδεολογικά, τον νέο με τον παλαιό

οινικό χάρτη.

Η νέα γη, πια, κομπάζει δικαίως για τα κρασιά της, ενώ η παλαιά αποφασίζει

πως η συμπόρευση μπορεί να είναι μονόδρομος, αλλά ποτέ αδιέξοδο· ειδικά όταν

ο τελικός κοινός προορισμός είναι η απόλαυση και η γευστική μαγεία. Στάση πρώτη

στο νεοκλασικό δρομολόγιο: Χιλή.

“

“

Από τον sommelier Νίκο Γιαννόπουλο

μια συγκεκριμένη ποικιλία, τότε αυτή πρέπει να αποτελεί τουλάχιστον το 75%, το οποίο για την Ευρωπαϊκή Ένωση –σε αντιστοιχία– ανέρχεται σε 85%. Το ίδιο ισχύει και με τη σοδειά.

Ποικιλίες, βέρες χιλιάνες…

Δύο από τις ποικιλίες οι οποίες κυρι-αρχούσαν στον αμπελώνα της Χιλής αποδείχθηκαν διαφορετικές ύστερα από κλωνικές ταυτοποιήσεις που έγιναν. Συγκεκριμένα, οι μεγαλύτερες εκτάσεις καλλιεργημένες –θεωρητικά με το Merlot– είναι τελικά καλλιερ-γημένες με μια άλλη μπορντολέζικη ποικιλία: το Carmenere. Πρόκειται για μια αρχαία ποικιλία, η οποία διαδραμάτισε τεράστιο ρόλο πριν από δύο αιώνες και καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη γευστική παλέτα των κρασιών της εποχής. Παράλλη-λα, το Sauvignon Blanc –το οποίο αποτέλεσε την κύρια λευκή ποικιλία της χώρας τις προηγούμενες δεκαετί-ες– σε πολύ μικρότερο ποσοστό ήταν αληθινό Sauvignon Blanc. Στην πραγματικότητα, αυτό που ανακαλύφθηκε ήταν πως μερικές λιγότερο γνωστές και ίσως όχι το ίδιο ποιοτικές ποικιλίες, όπως τα Sauvignonasse, Sauvignon Vert, Tocai Friulano, έπαιξαν νομοτελει-ακό ρόλο.

Σήμερα το Carmenere έχει λάβει χιλιάνικη υπηκοότητα· έτσι δικαι-ολογημένα θεωρείται μια ποικιλία που μπορεί να αποδώσει ιδιαίτερα κρασιά, με χαρακτηριστικά αρώμα-τα πικρής σοκολάτας και φύλλων καπνού. Το Sauvignon Blanc ερω-τεύτηκε κάποιες δροσερές περιοχές κοντά στις ακτές της Casablanca, και μας χάρισε κάποια λευκά κρασιά παγκόσμιας κλάσης, κάνοντας τους Νεοζηλανδούς να χάσουν τον ύπνο τους, για ευνόητους λόγους. Το Merlot είναι μια ποικιλία που λατρεύει την υψηλή ωριμότητα, αποδίδοντας εδώ αρώματα μαρμελά-

δας μαύρων φρούτων, καθώς και τη γαλλική δρυ, αποκτώντας αρώματα βανίλιας, κανέλλας και άλλων γλυ-κών μπαχαρικών.

Καρφίτσες στον χιλιάνικο οινικό χάρτη

• Κοιλάδα Elqui Είναι η πιο ορεινή οινοπαραγωγός

περιοχή της χώρας: βρίσκεται σε υψόμετρο πάνω από 2.000 μέτρα. Οι ποικιλίες οι οποίες ευδοκιμούν είναι το Syrah και το Μοσχάτο, το οποίο μάλιστα δίνει ενδιαφέρο-ντα κρασιά όψιμου τρύγου (late


local spirit

harvest). Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εισάγεται από την εταιρεία ΑΒ Βασιλόπουλος.

• Κοιλάδα Limari Βρίσκεται πολύ κοντά στις ακτές

του Ειρηνικού Ωκεανού και επηρε-άζεται έντονα από τις δροσερές αύ-ρες του. Οι ποικιλίες που επικρα-τούν είναι το Syrah, το Chardonnay και το Sauvignon Blanc.

• Aconcagua Η περιοχή αντλεί την ονομασία της

από τον ομώνυμο ποταμό. Στην Κοιλάδα Aconcagua βρίσκο-

νται οι αμπελώνες και το οινοποι-είο του Errazuriz. Στην περιοχή αυτή βασιλιάς είναι το Cabernet Sauvignon, δίνοντας κάποιες κο-ρυφαίες εμφιαλώσεις και premium ετικέτες, που ανταγωνίζονται σε ποιότητα πολλά Napa και Sonoma Cabernets.

• Κοιλάδα Casablanca Βρίσκεται επίσης πολύ κοντά

στις ακτές του Ειρηνικού. Η μέση ημερήσια θερμοκρασία είναι από τις χαμηλότερες στη χώρα και ενδείκνυται για την παραγω-γή κυρίως λευκών κρασιών. Τα Chardonnay από την Casablanca έχουν εξαιρετική οξύτητα, σπά-νιο για χώρες του νέου κόσμου, καθώς και ευρεία γευστική υφή. Τα Sauvignon Blanc κατέχουν έναν ώριμο χαρακτήρα, με μεταλλικό-τητα που θυμίζει Ευρώπη. Γενικά, όλα τα λευκά κρασιά της περιοχής παρουσιάζουν εξαιρετική συμπύ-κνωση και είναι από τα ακριβότερα της χώρας. Επίσης, κάποια από τα καλύτερα Carmenere παράγονται εδώ. Γνωστοί παραγωγοί είναι οι Vermonte και Caliterra.

• Κοιλάδα San Antonio Αποτελεί μια νέα οινοπαραγωγό

περιοχή, καθώς καλλιεργήθηκε μόλις το 1997 από τον παραγωγό Vina Leyda· η υποπεριοχή Leyda πήρε ονομασία προέλευσης (D.O.) μόλις το 2002, ύστερα από την ευχάριστη έκπληξη που προκάλεσε το Sauvignon Blanc του παραγωγού αυτού. Παράγο-νται επίσης κάποια Syrah, όπως


επίσης και κάποια πολύ ενδιαφέ-ροντα Pinot Noir.

• Valle Central Είναι η πιο διάσημη περιοχή της

Χιλής, καθώς συγκεντρώνει τον μεγαλύτερο αριθμό οινοποιείων: Maipo, Rapel, Curico, Maule:

• Maipo Στην περιοχή του Maipo, όπου

βρίσκεται και η πρωτεύουσα της χώρας, το Santiago, το κλίμα είναι πολύ ζεστό. Εδώ παράγο-νται κάποια εξαιρετικά Cabernets από πασίγνωστα κτήματα, όπως τα Calitera, Concha y Toro και Santa Rita.

• Rapel Ανερχόμενες περιοχές, αλλά

με μεγάλη ιστορία και μερικούς αρχαίους αμπελώνες, όπως το Clos Apalta, βρίσκονται μέσα στη ζώνη της Rapel. Συγκεκριμένα οι Vale del Cachapoal και Vale del Colchagua (Apalta) δίνουν κάποια σπουδαία Merlot με εξαιρετική συμπύκνωση. Εδώ βρίσκονται κάποια από τα ποιοτικότερα οινο-

ποιεία, όπως τα Casa Lapostolle, Montes και Los Vascos.

• Curico Η περιοχή αυτή φημίζεται για

την παραγωγή Chardonnay.

• Maule To Maule είναι η αρχαιότερη,

η πιο παραδοσιακή καθώς και η μεγαλύτερη οινοπαραγωγός έκταση της Χιλής. Πρόκειται για εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περιοχή, καθώς ο μεγάλος Καταλανός παραγωγός Miguel Torres –στην αναζήτησή του το 1979 για εδάφη με ταυτόσημα χαρακτηριστικά με τα εδάφη του Priorato– ανακάλυψε εκτάσεις στο δυτικό Maule και καλλιέρ-γησε ποικιλίες που ευδοκιμούν στην περιοχή της Καταλονίας, όπως το Carinena. Υπάρχουν επίσης αμπελώνες καλλιεργημέ-νοι σε ηφαιστειογενή εδάφη. Τέ-λος, παράγονται κάποια ποιοτικά Cabernet, Merlot και Carmenere.

• Sur Το Sur είναι η νοτιότερη περιοχή

της Χιλής: αρκετά πιο ψυχρή και

υγρή. Αυτές οι κλιματολογικές συνθήκες ευνοούν την καλλιέργεια ποικιλιών αρκετά σπάνιων για την αμερικανική ήπειρο, όπως οι Riesling, Gewurztraminer καθώς και Sauvignon Blanc, Chardonnay και Pinot Noir. Γνωστές περιοχές του Sur είναι οι Itata, Bio-Bio και Malleco.

• Pisco Το Pisco είναι ένα τοπικό μπρά-

ντι, το οποίο έχει ως βάση του μούστο από τις ποικιλίες Moscatel de Alexandria, Torrontel, Pedro Ximenez. Η απόσταξη πραγματο-ποιείται σε παραδοσιακούς χάλκι-νους άμβυκες. Η περιοχή η οποία φημίζεται για την παραγωγή Pisco είναι η κοιλάδα Elqui. Οι κατηγο-ρίες στις οποίες χωρίζεται, οι εξής:

• Seleccion (30% abv, χωρίς παλαίωση)• Especial (35%, μικρή παλαίωση)• Reservado (40%, μέση παλαίωση)• Gran Pisco (μακρά παλαίωση)


local spirit

ΔΙΟΝΥΣΟΣ Α.Β.Ε.Ε., Λ. Βουλιαγμένης 178, 172 35 Αθήνα, Τηλ: 210 9718 420, Fax: 210 9713 998www.dionyssos-wine.gr • e-mail: [email protected]

MontesΟι εμπνευστές του οινοποιείου ξεκίνησαν με ένα όραμα: ακόμη κι ο μακρινός γεωγραφικά καταναλωτής να απολαμβάνει την ίδια συγκίνη-ση –όπως εκείνοι– όταν δοκίμασαν περήφανα μια καλή εσοδεία. Έχοντας βάλει έναν άγγελο στο λογότυπο να φυλάει το μότο τους «με τιμή από τη Χιλή», οι άνθρωποι του Montes έχουν θέσει σταθερά υψηλά στάνταρ από το 1987, οπόταν ξεκίνησαν να δραστηριοποιούνται, έως σήμερα. Ο Aurelio Montes και ο Douglas Murray, με τεράστια προϋπηρεσία και δεινές σπουδές, ένωσαν το όραμά τους κι επένδυσαν χωρίς φειδώ στη γη, μα και σε υλικο-τεχνικές

υποδο-μές, διαθέτο-

ντας έτσι σήμερα μια τεράστια γκάμα από

λευκά και κόκκινα με πολλές διακρίσεις.

Casa LapostolleΗ διάσημη στους οινικούς κύκλους οικογένεια Marnier, σε συνεργασία με την οικογένεια, ίδρυσε το οινοποι-είο το 1994. Η Alexandra Marnier-

Lapostolle ανέλαβε επικεφαλής του δύσκολου εγχειρήματος, έχοντας ως κληρονομιά τη μεγάλη παράδοση του ονόματος Grand Marnier, που μετράει πλέον έξι γενιές στην παρα-γωγή κρασιών και λικέρ. Με 350 ιδιόκτητα εκτάρια τριών σπουδαίων αμπελώνων και ετήσια παραγωγή 200.000 κιβωτίων, έχει εστιάσει στις ποικιλίες Sauvignon Blanc, Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Merlot, Carmenere και Syrah.Το Clos Apalta είναι ίσως ο κορυφαί-ος αμπελώνας της εταιρείας, με μέσο όρο ηλικίας εξήντα έτη. Είναι ένα υπερσυμπυκνωμένο, βαθυκόκκινο κρασί από τις ποικιλίες Carmenere, Cabernet και Merlot.

CaliterraΟ Eduardo Chadwick, ιδρυτής

του Vina Errazuriz, σε συνερ-γασία με τον Καλιφορνέζο

Robert Mondavi, δημιούρ-γησε αυτό το οινοποιείο το 1996. Έχοντας ως στόχο την ανάδειξη των χαρακτηριστικών κάθε

ποικιλίας αλλά και κάθε συγκεκριμένης περιοχής, έδωσε

στην αγορά μονοποικιλιακά κρασιά που αποδίδουν τίμια όλα τα προανα-φερθέντα. Το Sena είναι η κορωνίδα του οίκου, και σίγουρα ένα από τα κορυφαία κρασιά που έχουν παρα-χθεί στη χώρα.

ErrazurizΈνα από τα κορυφαία οινοποιεία της χώρας, με λαμπρή ιστορία και ποι-οτικά κρασιά, το οποίο δημιουργή-θηκε από τη φαμίλια των Chadwick. Μάλιστα, το Vinedo Chadwick από το Maipo, το κορυφαίο κρασί του οί-

κου, είναι από τα ακριβότερα κρασιά της Χιλής.

Concha y ToroΜε τεράστια παράδοση και ιστορία που ξεκινά το 1883, το Concha y Toro αποτελεί ένα από τα πιο αξιό-πιστα οινοποιεία, δίνοντας κρασιά σε εξαιρετική σχέση ποιότητας-τιμής. Ο Don Melchor de Concha y Toro, μαρκήσιος της ισπανικής αυλής, ήταν αυτός που αποφάσισε να εισαγάγει γαλλικές ποικιλίες από το Bordeaux. Το παράδειγμα αυτό ακολούθησαν στη συνέχεια πολλοί οινοπαραγωγοί.

Palo AltoΟ Hector Hurzua, έχοντας προϋπη-ρεσία σε οινοποιεία της Αυστραλίας και της Γαλλίας, είναι ο οινολόγος του Palo Alto. Οι αμπελώνες και το οινοποιείο βρίσκονται στην ιστορική περιοχή του Maule. Τρία κρασιά κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, ένα δροσιστικό και τραγανό Sauvignon Blanc, ένα στιβαρό ερυ-θρό από Carmenere, Cabernet και Syrah, και ένα νεοκοσμικό ροζέ από Syrah και Merlot.

TorresΟ Miguel Torres, ο μεγάλος Καταλα-νός παραγωγός, έφτασε στη Χιλή το 1979, πρώτος από όλους τους ξένους επενδυτές στη χώρα. Το Cordillera είναι ένα κρασί-σταθμός, ενώ το Manso de Velasco προέρχεται από έναν ξεχασμένο υπέργηρο αμπελώνα (ηλικίας άνω των εκατό ετών) φυτε-μένο με Cabernet Sauvignon.

Bodegas EmilianaΟ πολύς Alvaro Espinoza, ιδρυτής αυτού του οινοποιείου, έχοντας στο βιογραφικό του προϋπηρεσία σε μεγάλους παραγωγούς-οπαδούς της οργανικής καλλιέργειας, ακολουθεί πλέον μια ακόμα πιο ριζοσπαστική μέθοδο, η οποία δεν είναι άλλη από τη βιοδυναμική. Το Los Robles της Colchagua είναι μάλιστα ο μεγα-λύτερος αμπελώνας βιοδυναμικής καλλιέργειας στον κόσμο. Το ερυθρό πολυποικιλιακό Coyam και το Adobe Carmenere είναι κρασιά που έχουν –όχι αδικαιολόγητα– τεράστια απήχη-ση σε ολόκληρο τον οινικό κόσμο. %

Οι περιώνυμοι

Χιλιανοίοινοπαραγωγοί


local spirit

Produced by CEDC at Polmos Bialystok.

seductive by nature

www.cedc.com.pl

www.zubrowka.com

©2007 Polmos Bialystok. 40% ALC/VOL.

Growing fast, around the world, from its Polish roots.

ΠΡΟ

ΣΑΡΜ

ΟΓΗ

ΕΙΣΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΝΔΩΡ Α.Ε.Ε.Ε. ΤΗΛ.: 210 5696386

Zubrowska_210x297mm.pdf 1/12/11 3:13:36 PM

τα πιο κρύα μέρη του κό-σμου, όπου τα φρούτα ήταν ανώριμα για να παράγουν αποστάγματα από αυτά, οι

άνθρωποι εφηύραν την απόσταξη από σιτηρά. Το νούμερο ένα νερό τής ζωής έσταξε από ασυνεχή αποστα-κτήρα τον δέκατο πέμπτο αιώνα στην Ιρλανδία.Σήμερα, το whisky1 αποτελεί το πιο δημοφιλές και το πιο σημαντικό απόσταγμα από σιτηρά.

Το ιρλανδέζικο whiskey, με το επι-πλέον e στην κατάληξη, παράγεται με ελαφρές διαφορές από το σκοτσέζικο. Χρησιμοποιείται περισσότερη ποσό-τητα ακατέργαστου μη βυνοποιημένου κριθαριού και συνήθως αποστάζεται τρεις φορές. Το γευστικό αποτέλε-σμα είναι απαλότερο και το χρώμα ελαφρύτερο.

Στην απόσταξη λαμβάνουν μέρος και ασυνεχείς και συνεχείς αποστακτή-ρες. Τα αποστάγματα από ασυνεχή αποστακτήρα αποστάζονται πάντα τρεις φορές. Στις μέρες μας, η πλειο-νότητα των ιρλανδέζικων αποστάζεται σε ασυνεχείς αποστακτήρες.

Στην Ιρλανδία υπάρχει παρά πολύ τύρφη. Για τα ουίσκι της όμως δεν χρησιμοποιείται όσο στη Σκο-

τία. Το ποιοτικότερο παράδειγμα ιρλανδέζικης χρήσης τύρφης είναι το Connemara Peated Single Malt Whisky όπως επίσης και το Clonmel Peated Single Malt Whisky.

Tα ενεργά αποστακτήρια της Ιρλανδίας είναι τρία, με ένα τέταρτο το Kilbeggan να βάζει ξανά φωτιά στα καζάνια του από το 2007 κι έπειτα, ενώ παρέμενε κλειστό επί πενήντα χρόνια.

Midleton, Cooley και Tullamore, έχουν συμπτύξει σε έναν στίχο την κράση τους: Έχεις ξεχάσει πού ακριβώς θέλεις να πας. Όσα κι αν έχω, δανεικά πια δεν σου δίνω, να κάνεις βόλτες στα irish bars.

Από τον Νότο προς τον Βορρά ξεκι-νάμε με το αποστακτήριο Μidleton2, το οποίο άνοιξε τις πύλες του το 1820. Αν πιστέψουμε πως η τέχνη τής απόσταξης ταξίδεψε από τους Μαυριτανούς της Ισπανίας μέσω θαλάσσης προς τον Βορρά, τότε κατέ-ληξε στην πρωτεύουσα του ιρλανδέ-ζικου Νότου, την πόλη Cork, κι αυτή με τη σειρά της έγινε το κέντρο της ζυθοποιίας αλλά και της απόσταξης.

Σήμερα αποστάζει από αμφότερα τα είδη των αποστακτήρων εί-κοσι εκατομμύρια λίτρα στο new

Μidleton destillery, το οποίο είναι το πιο σύγχρονο του κόσμου. Εκεί θα βρούμε όλη την παράδοση της Ιρλανδίας: από το πλέον ανά τον κόσμο αναγνωρίσιμο Jameson, μέχρι το Redbreast και το Midleton Very Rare, που παράγεται μια φορά κάθε χρόνο.Μαζί με αυτά αποστάζονται επίσης το Powers (John Power and Sons), το Tullamore Dew το Paddy, το Hewitt’s, το Dungourney 1964, το Murphy’s και το Green Spot.

Το επόμενο αποστακτήριο που συναντάμε ανεβαίνοντας βόρεια είναι το Cooley. Το μοναδικό ανεξάρτητο και σε χέρια Ιρλανδών αποστακτήριο αλλά και το νεότερο, ιδρυμένο το 1987 στα βόρεια της Ιρλανδίας, στη χερσόνησο που φέρει το όνομά του.

Η παραγωγή και των δύο ειδών απο-στακτήρων ξεπερνά τα τρία εκατομμύ-ρια λίτρα τον χρόνο. Το διασημότερο whiskey που αποστάζεται εδώ είναι το Connemara, ενώ το πιο βραβευμέ-νο είναι το Millar’s Special Reserve Irish Whisky.

Χωρίζοντάς τα σε κατηγορίες έχουμε:• Τα Malts, ήτοι 100% βυνοποιη-

μένο κριθάρι: Tyrconnell Single

Ιρλανδέζικοουίσκι With or

without you

holly spirit

Ο μύθος θέλει την όγδοη ημέρα ο Θεός να έφτιαξε

το ουίσκι, προκειμένου να σώσει τους Ιρλανδούς από

την κατάκτηση του κόσμου.“ “

64

Σ


Από το Sommelier Ανδρέα Γιαννόπουλο

Malt, Locke’s 8 Y.O., Connemara Single Malt.

• Tα Grain Whiskey, που σημαίνει ότι κι άλλα σιτηρά αποστάζονται μαζί, όπως τo Greenore.

• Τα Blended, όπου μιλάμε για μείγμα Malt και Grain, όπως το Millars, το Kilbeggan ,το Locke’s, το Inishowen, το Michael Collins, το Eblana και το νεότερο όλων, το Feckin.

Το τρίτο και βορειότερο αποστα-κτήριο είναι το Bushmills. Με μόνο ασυνεχείς αποστακτήρες αποστάζει περί τα τρία εκατομμύρια λίτρα, τα οποία διαχειρίζεται η Diageo. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό είναι το πιο ιστο-ρικό ιρλανδέζικο ουίσκι, το παλαιότε-ρο όλου του Ηνωμένου Βασιλείου και αυτό με τις περισσότερες εκφράσεις σε ετικέτες, από blends μέχρι και single malts.

Ακόμα ένα ουίσκι αποστάζεται εδώ: πρόκειται για το The Irishman Single Malt Whiskey.

Στην Ιρλανδία χρησιμοποιούν ως επί τo πλείστον βαρέλια από bourbon για την ωρίμανση των αποσταγμάτων. Ωστόσο, συναντάμε και αρκετά ουίσκι ωριμασμένα σε βαρέλια sherry.Σπανιότερα θα βρούμε φιάλες straight from the cask, όπου δηλαδή εμφιαλώνονται απευθείας από το βαρέλι κι έχουν πολύ υψηλή αλκοο-λική δύναμη, ή τύπου finish, όπου το φινίρισμά τους οργανοληπτικά έχει συντελεστεί σε βαρέλι, όπου νωρί-τερα έχει φιλοξενηθεί port, λόγου χάριν, ή sherry κ.ο.κ.

Ανεξάρτητοι εμφιαλωτές έχουν τα δικά τους ονόματα στις ετικέτες· και μόνο αυτά. Τρανά παραδείγματα: το Clontarf Classic Blend,το Danny Boy, το Inish Turk Beg Single Malt, το Knappoque Castle, το Merrys Single Malt, το Shanahans Single Malt, το Slane Castle, το Strangford Gold, το The Wild Geese Single Malt και το Writers Tears.

Σίγουρα έχετε απολαύσει ένα Jameson ή ένα Bushmills, αλλά το αντιπροσωπευτικό ιρλανδέζικο ουίσκι βρίσκεται σε ένα ποτήρι Redbreast. Με σκούρο χρυσό στο

κέντρο του ποτηριού και αποχρώ-σεις προς το ελαφρύ κεχριμπαρί, σαγηνεύει από την όψη και μόνον. Στο μπουκέτο συναντάμε χαρακτήρα από εσπεριδοειδή και πικάντικα μπαχαρικά αλλά και την αίσθηση του βαρελιού από sherry. Κι αν όλα αυτά δεν σας συγκινούν και σας φαίνονται κοινά, είναι επειδή δεν το έχετε βάλει ακόμα στο στόμα σας. Κοινότοπη έκφραση, κλισέ προτροπή, μα η απόλυτη αλήθεια. Πιο μαλακό δεν γί-νεται… Βελούδινη παλέτα, από ζεστή καραμέλα μαζί με γλυκά μπαχαρικά,

που μας προετοιμάζει για ένα μέτριας διάρκειας αλλά ξηρό αρχετυπικό ιρλανδέζικο τελείωμα.

Οι Ιρλανδοί έχουν παράδοση στην παραγωγή Dry Stout Beer και Whiskey, τα οποία θεωρούνται εθνικά τους ποτά. Ωστόσο, απολαμ-βάνουν περισσότερο την κατανάλωσή τους από την παραγωγή· ευνόητα πώς…Έτσι, δεν αναλώνονται στις εξειδι-κευμένες τεχνικές παραγωγής ή σε διάφορους μύθους. Είναι ευτυχι-


σμένοι άνθρωποι και ευλογημένοι, αφού ευγνωμονούν για την απλότητα της κάθε στιγμής. Η παράδοσή τους ταξίδεψε στη Σκοτία και εξελίχθηκε στην Αμερική, όπου έδωσε τις βάσεις σε αυτό που σήμερα ολοκλήρωσε την κουλτούρα των bourbon.

Έτσι λιτά ειπωμένη είναι η απλή αλλά καθόλου απλοϊκή κουλτούρα των ιρλανδέζικων ουίσκι. Έτσι, ιδανικά θα μπορούσαμε να μυηθούμε όλοι σε αυτή, ιδανικά σαν να ήμασταν σε μια ιρλανδέζικη μπάρα και μοιραζό-

μασταν στοχασμούς με γεύσεις. Μια ελληνοϊρλανδική συμμαχία, όπως προστάζει το κοινό πνεύμα αντίστα-σης στο ΔΝΤ, μια συντροφικότητα ευρωπαϊκή που όρισε τη σύγχρονη οικονομική ιστορία.

Ένα πάντρεμα θέματος, αναθέματος και γεύσης εθνικής αναφοράς. Ιδού: Ελληνικά tapas για συνοδεία. Σε χαμηλό κλασικό ποτήρι για ουί-σκι βάζουμε 30ml Jameson και το σκεπάζουμε-ταπώνουμε με μια φέτα μαλακό με κόρα ψωμί, η οποία

είναι εμποτισμένη με τρεις σταγόνες ελαιόλαδο, ενώ πάνω της αναπαύεται ένα ψητό μικρό κομμάτι από πλοκάμι χταποδιού. Συνεχίζουμε με ένα μικρό γεμιστό μανιτάρι με μανούρι και ξινομυζήθρα, μαζί με ένα ποτήρι Bushmills.

Μικρό διάλειμμα· και προχωράμε με απάκι ή λούτζα ή κάποιο άλλο αλλα-ντικό, κάπως καπνιστό αλλά όχι πολύ έντονο, επειδή έχουμε ένα ποτήρι Connemara Peated Single Malt σε αρμονία.

Για το τέλος, ο σεφ φέρνει μια tarte tatine με μήλα που έχουν βαφτιστεί σε Tullamore Dew και σερβίρεται ζεστή μαζί με ένα ποτήρι Redbreast δεκαπέντε ετών.Έτσι ζει κανείς το αγαπημένο ιρ-λανδέζικο ουίσκι: απλό, προσιτό, ευχάριστο, μοναδικό. Στο μπαρ με φίλους, στο εστιατόριο μετά το γεύμα ή στο σπίτι, σε ένα ανατρεπτικό κι ασυνήθιστο μενού.

Μουσικό χαλί επιβάλλεται από U2. Αφού το μπουκάλι άνοιξε με το With or without you, τότε, σημειολογικά πρέπει να κλείσει με το Οne love. %


Jameson 40%VΛαμπερό χρώμα κίτρινου χρυσού στην όψη. Πυκνή και φινετσάτη μύτη, με αρώματα γλυκών μπαχαρικών, βανίλια, καραμέλα, άνθη –πιο χαρακτηριστικό αυτό της μανόλιας– χα-μομήλι, τσάι Earl Grey, ίχνη ιώδους. Πολύ θερμό και πικά-ντικο σώμα, με τα αρώματα του ιώδους να επανέρχονται πλάι με κείνα των γλυκών μπαχαρικών (κανέλλα, γαρύφαλλο) της βανίλιας και της γλυκόριζας. Μακρά και γλυκιά επίγευση.

Bushmills Original Smooth & Mellow 40%VΛαμπερό αχυροκίτρινο χρώμα. Λεπτή και φινετσάτη μύτη, με αρώματα περγαμόντου, άνθη εσπεριδοειδών, ώριμο κυδώνι και νότες ιώδους. Μέτριο σώμα αλλά και θερμό, με αρώματα δημητριακών και λευκού πιπεριού. Επίμονη και γλυκιά επίγευση.

Bushmills 10YO 40%VΛαμπερό χρώμα σκούρου χρυσού. Πυκνή μύτη με γήινα αρώματα, στάχυ, νότες από τύρφη, αμυγδαλόπαστα, εξωτικά

φρούτα, κουμ-κουάτ, βότανα και παντεσπάνι. Κομψό και αρκετά φρέσκο στο στόμα, καθώς και ελαιώδες. Επίμονη επίγευση.

Jameson Master Selection 18YO 40%VΦωτεινό κεχριμπαρένιο χρώμα. Πυκνή θερμή μύτη, με αρώματα από καραμέλα, ορυκτές μεταλλικές νότες, αλλά και έντονη βοτανική αίσθηση από φασκόμηλο, χαμομήλι, μαύρο τσάι, μαζί με έναν χαρακτήρα μπαχαρικών από πράσινο και μαύρο πιπέρι, κυρίως. Λεπτό, κομψό αλλά και ελαιώδες στόμα, με έντονο το άρωμα της καραμέλας, των ορυκτών και του νωπού ξύλου. Μακριά και επίμονη επίγευση.

Tullamore Dew 40%VΛαμπερό αχυροκίτρινο χρώμα. Κομψή και φινετσάτη μύτη, γεμάτη φρεσκάδα, με αρώματα ανθικά, ορυκτά και μεταλλι-κά. Στο στόμα είναι αρκετά κρεμώδες και θερμό, με έντονα τα αρώματα των δημητριακών, καθώς τα βοτανικά και τα ανθικά. Κομψό και γλυκόπιοτο στο στόμα, με τα αρώματα του μπουκέτου να επανέρχονται. Μακρά και ζεστή επίγευση.

Τα ιρλανδέζικα ουίσκι δοκίμασαν οι sommelier Ανδρέας Γιαννόπουλος και Μαρία Δελίτσικου

1 Το όνομα whisky προέρχεται από τις κελτικές λέξεις uisge beatha, οι οποίες μεταφράζονται ως το νερό της ζωής, κι αυτό επειδή το ποτό αυτό δημιουργή-θηκε αρχικά για φαρμακευτικούς σκοπούς.

2 Στο αποστακτήριο του Μidleton αποστάζεται επίσης το Cork Dry Gin, το οποίο είναι το δημοφιλέστερο στην Ιρλανδία, όπως και η Huzzar Vodka, η δεύτερη σε πωλήσεις στην Ιρλανδία.

holly spirit

vignette

πιχειρώντας μια σύντομη αναδρομή στην οινική ιστορία της, διαπιστώ-νουμε, μέσα από πλήθος

γραφών και αρχαίων ευρημάτων, όπως αμφορείς και ψηφιδωτές απει-κονίσεις που έχουν ανακαλυφθεί στις ανατολικές περιοχές του νομού, την ισχυρή δύναμη που κατείχαν η αμπελουργία και η οινοποιία στην οικονομική ζωή του τόπου από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας έως και τους νεότερους χρόνους. Τρανταχτή απόδειξη όλων των μαρτυριών, o ίδιος ο Όμηρος, ο οποίος χαρακτη-ρίζει την Επίδαυρο ως αμπελόεσσα, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εδώ, στις Μυκήνες, ήκμασε ο μυκηναϊκός πολιτισμός, απόρροια της οικονομι-κής ευημερίας του τόπου.

Μπορεί λοιπόν σήμερα ο οινικός πλούτος της Αργολίδας να πέφτει θύμα της μεγάλης δημοτικότητας της γείτονος Νεμέας και της ομορφιάς του Ναυπλίου, όμως αυτό δεν στέρη-σε στον νομοθέτη το καθαρό μυαλό, ώστε να συμπεριλάβει στη νομοθεσία τού 1971 τις κοινότητες Μαλανδρενί-ου και Γυμνού (των σημερινών –κατά Καλλικράτη– δήμων Κουτσοποδίου και Λυρκείας) στην αμπελουργική ζώνη ΠΟΠ Νεμέας, θεωρώντας τες φυσική επέκταση του αμπελώνα της.

Ο αμπελώνας

Ο αμπελώνας της Αργολίδας που ξε-διπλώνεται βορειοδυτικά του Άργους, ανάμεσα σε υψόμετρο 300 έως 650 μέτρων, διαθέτει κυρίως ασβεστολι-

θικά εδάφη· ανάλογα όμως με την τοποθεσία και το υψόμετρο παρου-σιάζει αρκετές ιδιαιτερότητες στη σύνθεσή του, όπως αμμοαργιλώδη, χαλικώδη και πετρώδη εδάφη. Κλι-ματολογικά, λόγω του ήπιου κλίμα-τος, χαρακτηρίζεται ιδανική περιοχή, καθώς τα ρεύματα αέρος που δέχεται από Βορρά όσο και οι θαλάσσιοι αέρηδες από Νότο προστατεύουν από τις ασθένειες και συγκρατούν σε χα-μηλά επίπεδα τις θερμοκρασίες τους καλοκαιρινούς μήνες, επιτρέποντας τη φυσιολογική και την υγιή ωρίμαν-ση του σταφυλιού.

Οι ποικιλίες

Τα σκήπτρα στην καλλιέργεια και στην παραγωγή κρατά το Αγιωργί-

Από το αρχαιολογικό ενδιαφέρον στις οινικές αποκαλύψεις, από τον Όμηρο στις σημερινές διακεκριμένες ετικέτες· η γη της Αργολίδας παραμένει για πολλούς μια ανεξερεύνητη ακόμη έκπληξη

Μπορεί η Αργολίδα, μέσα από τις φυσικές ομορφιές που προσφέ-

ρει, την προϊστορία της, τα αρχαιολογικά της μνημεία και την πολιτιστική

της δράση, να αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς

προορισμούς, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι υστερεί σε αμπελοοινικό ενδι-

αφέρον. Αντιθέτως, μάλιστα, το κρασί ενέχει θέση ισχύος στο παρελθόν

της, από αρχαιοτάτων αναφορών.

“ “

68

Ε


Από τη Μαρία Κατσούλη

της ΑργολίδαςΣτους Δρόμους του κρασιού

τικο, αφού μέρος του αμπελώνα της Αργολίδας ανήκει στην αμπελουρ-γική ζώνη της Νεμέας ΠΟΠ (Προ-στατευόμενη Ονομασία Προέλευσης, παλαιά ΟΠΑΠ) με αποτέλεσμα το ενδιαφέρον όλων να στρέφεται στο διαμάντι που ονομάζεται Αγιωργί-τικο. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι το Αγιωργίτικο μονοπωλεί το ενδιαφέρον των οινοπαραγωγών που δραστηριοποιούνται στην Αργολίδα.Παράλληλα, σε μικρότερη κλίμακα καλλιεργούνται αρκετές διεθνείς και ελληνικές ποικιλίες (όπως, για παράδειγμα, Cabernet, Syrah, Μerlot, Chardonnay, Ροδίτης, Ασύρτικο κ.λπ.) με το δικαίωμα της ένδειξης Τ.Ο. (Τοπικός Οίνος) Πελοποννήσου στις ετικέτες. Σε τοπικό επίπεδο, τρεις εί-ναι οι ντόπιες ποικιλίες της περιοχής, η Λευκή Σκλάβα, της οποίας προς το παρόν οι οινοποιοί εκμεταλλεύ-ονται τα χαρίσματα ως χαρμάνι με άλλες ποικιλίες, η ξεχασμένη λευκή Ροκανιάρης, που έκανε πρόσφατα την εμφάνισή της στην περιοχή του Κρανιδίου και οφείλει το όνομά της στην τραγανή αίσθηση της ρόγας του σταφυλιού, καθώς και η ερυθρή Μαυ-ρόστυφη, η οποία επίσης βρίσκεται σε δοκιμαστική καλλιέργεια.

Οι οινοποιοί

Κτήμα Σκούρα Ο οινολόγος-οινοποιός Γιώργος Σκούρας είναι αδιαμφισβήτητα ο πρώτος άνθρωπος που έμπασε την Αργολίδα στον χορό του κρασιού το 1988, όταν, ξεκινώντας από τη θέση Πυργέλα του Άργους, έδωσε

στην κυκλοφορία τις πρώτες φιάλες Μέγας Οίνος, ένα ερυθρό κρασί που τάραξε τα οινικά δρώμενα της εποχής και συνέβαλε στην αναγέννηση του ελληνικού κρασιού. Από τότε όμως, μέχρι σήμερα, ο αεικίνητος Γιώργος Σκούρας εισήγαγε αρκετές καινοτομί-ες στον χώρο της αμπελουργίας, της οινοποίησης και της εμφιάλωσης, όπως το βιδωτό πώμα, την καλλι-έργεια της ποικιλίας Viognier στην Ελλάδα και το ρίσκο να δημιουργήσει το κρασί Λαβύρινθος, ακολουθώντας το σύστημα solera, δηλαδή την ανά-μειξη διάφορων εσοδειών. Πιστός στην αντίληψη ότι το οινο-ποιείο δεν είναι ένας απλός χώρος

δουλειάς, αλλά ορμητήριο δημιουργί-ας, εκπαίδευσης και επικοινωνίας, ο Γιώργος Σκούρας επένδυσε σημα-ντικά κεφάλαια στην κατασκευή ενός νέου υπερσύγχρονου οινοποιείου στο Μαλανδρένι Αργολίδας, θέτοντας νέους στόχους. Το εντυπωσιακό οινο-ποιείο, το οποίο βρίσκεται σε στρατη-γική θέση, στο δέκατο χιλιόμετρο της διαδρομής Άργους-Στερνών -Ναυ-πλίου, δημιουργεί την ανάγκη στον περαστικό να επισκεφθεί το κτήμα, να περιηγηθεί στους χώρους και να γνωρίσει τα μυστικά τού κρασιού από τη βάση, με αποτέλεσμα –λόγω του εντυπωσιακού αριθμού επισκεπτών που δέχεται– να αποτελεί μηχανή προβολής του ελληνικού κρασιού. Με την πρώτη ματιά ο περιβάλλων χώρος, με τη μεγάλη βεράντα και τη πανέμορφη θέα στον Αργολικό κάμπο, εντυπωσιάζει· αυτό όμως που αφήνει άφωνους τους επισκέπτες είναι το υπόγειο κελάρι των χιλίων δρύινων βαρελιών και η μεγάλη αίθουσα γκαλερί Σκούρα, στην οποία εκτίθενται σπουδαία έργα νέων καλ-λιτεχνών, με αποτέλεσμα να μετουσι-ώνεται το κτήμα σε πραγματικό χώρο έμπνευσης.Τα κρασιά του κτήματος κινούνται σε ευρεία γκάμα, που καλύπτει τις ανάγκες όλων των καταναλωτών· στις πρώτες θέσεις όμως ξεχωρί-


Οινοποιείο Σκούρα

Οινοποιείο Σκούρα

local spirit

ζουν τα: Μέγας Οίνος, Grand Cuvee Nemea και Σύνορο, από τα κόκκινα. Στα λευκά διακρίνονται τα: Viognier Eclectique και Chardonnay Vinum Sperum. Πρόσφατα το κτήμα παρου-σίασε στην αγορά ένα νέο κόκκινο κρασί ποικιλίας Syrah με την εμπορι-κή ονομασία Φλέβα.

Οινοποιία ΠαπαντώνηΟ οικονομολόγος Αντώνης Παπα-ντώνης, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα έπειτα από σωρεία εμπειριών σε πο-λυεθνικές του εξωτερικού, άφησε το πατρικό σπίτι στο Κολωνάκι, αγόρα-σε ένα αγροτεμάχιο πενήντα στρεμμά-των στο Μαλανδρένι της Αργολίδας, μέσα στην αμπελουργική ζώνη της Νεμέας, έφτιαξε τον δικό του αμπε-λώνα φυτεύοντας μόνον Αγιωργίτικο και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Άργος, βρίσκοντας εκεί τη δική του Ιθάκη.Καθώς δεν διέθετε πείρα στην καλλιέργεια της γης, αποφάσισε να δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε αυτήν, εργαζόμενος στο αμπέλι και παρα-τηρώντας με προσοχή την εξέλιξη και τη συμπεριφορά των σταφυλιών. Όταν ένιωσε έτοιμος, διαμόρφωσε σε μικρό οινοποιείο ένα παλιό σπίτι στο Άργος και στέγασε εκεί τα όνειρά του ως οινοποιός, παρουσιάζοντας, χω-ρίς τυμπανοκρουσίες το 1993 στην αγορά, το Μηδέν Άγαν, ένα κρασί από Αγιωργίτικο, που αμέσως εδραι-

ώθηκε στον κόσμο των οινόφιλων.Μπορεί η θέση του οινοποιείου, η οποία βρίσκεται μόλις μερικά χιλιό-μετρα έξω από τα όρια της αμπελουρ-γικής ζώνης, να στερεί από το Μηδέν Άγαν την ονομασία Νεμέα ΠΟΠ, αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο στην ποιό-τητα και στη φήμη του κρασιού, διότι, όπως ο ίδιος λέει: «Ο σημαντικότερος παράγοντας στην ποιότητα του κρα-σιού είναι η δουλειά στο αμπέλι». Οι λίγες φιάλες του κτήματος εξαφανίζο-νται από το ράφι σε μηδέν χρόνο, ενώ το μεγαλύτερο μέρος τής παραγωγής κινείται στην αγορά της Αμερικής.Τα κρασιά της οινοποιίας συμπλη-ρώνονται με το λευκό ξηρό Μέτρον Άριστον, από τις ποικιλίες Ροδί-της και Chardonnay και τον γλυκό ερυθρό Λυσιμελής από Αγιωργίτικο. Αρωγός και συμπαραστάτισσα στο εγχείρημα η αδελφή του, η Κάλλη, η οποία επί πολλά χρόνια ήταν η ψυχή της επικοινωνίας του οινοποιείου.

Οινοποιία ΚορωνιώτηΦαίνεται πως η αργολική γη, με τις ομορφιές του βουνού και της θάλασ-

σας που προσφέρει, κρατά πάντα κοντά της τους ανθρώπους της.Ο Κυριάκος Κορωνιώτης, χημικός, εδαφολόγος-μηχανικός, αφού ολο-κλήρωσε στην Αγγλία τις σπουδές του και εργάστηκε επί χρόνια σε εταιρείες βιομηχανίας τροφίμων στην Ολλανδία, αποφάσισε να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη, στο Άργος, και να ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα της καλλιέργειας. Έτσι προέβη στην αναμπέλωση και στη δημιουργία ενός πρότυπου αμπελώνα με την ποικιλία Αγιωργίτικο, μέσα στην αμπελουργική ζώνη Νεμέας, φτιά-χνοντας το Νεμέα Κορωνιώτη, ενώ συνεργάζεται με αμπελουργούς των περιοχών Μαντινείας και Σαντορίνης για τα λευκά Filion. Το νέο μικρό αλλά σύγχρονο οινοποιείο-μπουτίκ βρίσκεται σε στρατηγική θέση, επάνω στον δρόμο Νεμέας-Άργους, σχεδόν στην είσοδο του Άργους, και αποτελεί πόλο έλξης των περαστικών αλλά και μια ευκαιρία γνωριμίας με τα κρασιά του οινοποιείου, καθόσον σχεδόν ολόκληρη η παραγωγή τού κτήματος προωθείται στην αγορά του εξωτε-ρικού, με αποτέλεσμα η εγχώρια διάθεση να γίνεται αποκλειστικά και μόνον από το οινοποιείο.

Ποτοποιία Καρώνη Πολλοί θα ζήλευαν την ιστορία που ξανοίγει πίσω της η Ποτοποιία Καρώνη, μια εταιρεία που ξεκίνησε το 1840, λίγο μετά τη σύσταση του ελληνικού κράτους στην καρδιά τής τότε πρωτεύουσας, στο Ναύπλιο, από ένα μικρό ρακοπωλείο. Αργότερα, το 1869, οι αδελφοί Καρώνη εκσυγ-χρόνισαν το ρακοπωλείο, εισάγοντας από Γαλλία και Γερμανία τον πρώτο αποστακτήρα στην Ελλάδα.Πώς λοιπόν η Ποτοποιία Καρώνη και το μουσείο που διαθέτει στις εγκαταστάσεις της να μην αποτελούν από μόνα τους τόπο προορισμού του Ναυπλίου, αφού κουβαλούν τραντα-χτά στοιχεία, αντικείμενα και γεγο-νότα από την ίδρυση του ελληνικού


Οινοποείο Κορωνιώτη

Ποτοποιείο Καρώνη

local spirit

κράτους· όχι μόνον γιατί βρίσκονταν στην καρδιά των γεγονότων, αλλά και επειδή η ίδια η οικογένεια συνδεό-ταν με τον στρατηγό Κολοκοτρώνη. Η Μαριγώ Καρώνη –σημειωτέον– υπήρξε βαφτισιμιά του.Επιπλέον, πώς να μην αποτελεί ευτύχημα που, εκατόν σαράντα χρόνια μετά, η Ποτοποιία Καρώνη, με σεβασμό στην ιστορία της, μακριά από τουριστικές ή μαρκετινίστικες ατραξιόν, συνεχίζει με το ίδιο πάθος την παράδοση των προκατόχων της στην παραγωγή του Ούζου Καρώνη και του Λικέρ Βύσσινο της Μαριγώς, το οποίο παρασκευάζεται αποκλειστι-κά από βύσσινα Αρκαδίας, ακολου-θώντας τις ίδιες παλαιές παραδοσια-κές συνταγές;Επειδή, όμως, παρά ταύτα, οι εξελί-ξεις και οι ανάγκες της αγοράς τρέ-χουν, οι σημερινοί συνεχιστές της ποτοποιίας, ο Γιάννης και ο Φώτης Καρώνης, δημιούργησαν δύο νέα προϊόντα, το Απόσταγμα Καρώνη και την εντυπωσιακή σε γεύση Μα-στίχα Καρώνη, τη μοναδική μαστίχα της αγοράς που παρασκευάζεται με την απόσταξη των δακρύων του μαστιχόδεντρου.Εάν ο δρόμος σας δεν φτάνει μέχρι το Ναύπλιο, τα προϊόντα Καρώνη θα τα βρείτε στην οδό Σοφοκλέους, στο κατάστημα Μεσογειακής Διατροφής.

Ποτοποιία VerinoΗ παραγωγή κάθε λογής φρούτων της περιοχής φαίνεται πως δεν άφη-σε αδιάφορους τους ανθρώπους της, οι οποίοι βάλθηκαν να αξιοποιήσουν όλα τα προϊόντα της, μετατρέποντάς τα ως ηδύποτα στο ποτήρι μας. Κά-πως έτσι ο Χαράλαμπος Σπηλιόπου-λος, εμπνεύστηκε το 1978 την Ποτο-ποιία Verino, με σκοπό, όχι μόνον να δημιουργήσει μια μεγάλη γκάμα λικέρ φρούτων, αλλά και προϊόντα απόσταξης στέμφυλων και κρασιού, όπως μπράντι, το οποίο ειδικά εκείνη την περίοδο είχε τη τιμητική του στην

ελληνική αγορά. Παράλληλα με το μπράντι Verino, ξεκίνησε τη δημι-ουργία ούζου και τσίπουρο. Σήμερα, η εταιρεία διευθύνεται από τον γιο του Χαράλαμπου Σπηλιόπουλου, τον Θανάση, ο οποίος, μεγαλωμένος μέσα σε αποστακτήρες, ως τεχνίτης της απόσταξης, συνεχίζει με το ίδιο κέφι, παρά τον μεγάλο ανταγωνισμό της αγοράς, να παράγει προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας με φίνο χαρα-

κτήρα, ενώ επέκτεινε τις δραστηρι-ότητες της μικρής εταιρείας και στην εμφιάλωση των γλυκών κρασιών Μαυροδάφνης Πατρών και Μοσχά-του Ρίου-Πατρών. Από τη μεγάλη γκάμα των λικέρ ξεχωρίζουν τα λικέρ μέντας, τριαντάφυλλου, τεντούρα και, από τα προϊόντα απόσταξης, το Αποστάλαγμα, το οποίο, ενώ είναι το μοναδικό ούζο της αγοράς με τον υψηλότερο αλκοολικό τίτλο 59% vol, παρ’ όλα αυτά διαθέτει γευστική φινέ-τσα και ξεχωριστό άρωμα. Ιδιαίτερης ποιότητας βεβαίως είναι και το μπρά-ντι Verino, αφού, μετά την απόσταξή του, συνεχίζει να παλαιώνει έως και δύο χρόνια σε δρύινα βαρέλια, με αποτέλεσμα να αποκτά πλούσια γεύ-ση με πολύπλοκα χαρίσματα. %

Διευθύνσεις οινοποιείωνΚτήμα Σκούρα: Μαλανδρένι, 10 χλμ Άργους-Στέρνας, τηλ.: 27510- 23688Οινοποιείο Παπαντώνη: Οδός Κανάρη 48, Αργος, τηλ.: 27510-23620Οινοποιία Κορωνιώτη: Πανόραμα Άργους, τηλ.: 27510-91850Ποτοποιία Καρώνη: Αγία Παρασκευή, Ναύπλιο, τηλ.: 27520-24968Ποτοποιία Verino: 4 χλμ Άργους-Κεφαλαρίου, τηλ.: 27510-22088

Ποτοποιείο Verino

Κτήμα Παπαντώνη


local spirit


α κουτιά αλουμινίου είναι ούτως ή άλλως καθαρά αυτά καθαυτά. Δεν χρειάζονται καμία ιδιαίτερη φροντίδα,

δεύτερη ή τρίτη σκέψη. Πίνεις το αναψυκτικό, το ποτό ή την μπίρα σου, τον έτοιμο καφέ σου, απολαμβά-νεις· κι αφήνεις τη φύση να απολαύ-σει –σε ανταπόδοση– το νοιάξιμό σου. Ελαφρύ, καθαρό κι εύχρηστο –τρεις πρωταρχικές ποιότητες που χαρακτηρίζουν το αλουμινένιο κουτί– και τελικά ένα εν συνεχεία ερώτημα: αφού είναι τόσο απλό, γιατί δεν εφαρμόζεται από όλους συλλήβδην τους πολίτες αυτής της χώρας; Από τη κινεζική φιλοσοφία έως τα ιδεολογικά μηνύματα που έδωσε ο Cameron στην ταινία blockbuster της

χρονιάς που μόλις έδυσε, το Avatar, το νόημα παραμένει ηχηρά ένα: τον πλανήτη μας απλά τον χειριζόμαστε ως ένα είδος χρησιδανείου· δεν είναι ιδιοκτησία μας, οι τόκοι βαραίνουν τα παιδιά μας, ειδικά αν προσυπολο-γιστεί πως η φύση κρατά το καλύτερο λογιστήριο.

Το αλουμίνιο σε ιστορία

Στο βιβλίο Από τη Γη στη Σελήνη, ο οραματιστής Ιούλιος Βερν χαρακτήρι-σε το αλουμίνιο ως το ελαφρό λευκό ασήμι. Να που στην αυγή του νέου μιλένιουμ, το αλουμίνιο και οι οικο-λογικές-χρηστικές του προεκτάσεις είναι τεράστιες, ειδικά αν κάποιος σκεφτεί πως άργησε να εμφανιστεί

ως υλικό, πολύ μετά τη βιομηχανική επανάσταση, μετρώντας μόλις ενάμι-ση αιώνα ζωής.Πρώτη φορά ο Άγγλος Davy, το έτος 1807, φωτογράφισε την ύπαρξή του, ενώ ο Γάλλος Deville πολλά χρόνια μετά –μεταξύ του 1855 και του 1886– παρουσίασε μια ολοκληρωμένη πρό-ταση για την παραγωγή του· ακριβή ωστόσο για την τότε βιομηχανία. Το γύρισμα της μοίρας έγινε το 1886, με την ταυτόχρονη ανακάλυψη σε Αμερική και Γαλλία τής ηλεκτρολυ-τικής μεθόδου παραγωγής μετάλλου από το οξείδιο του αλουμινίου (την αλουμίνα), ώσπου το 1888 ο Γερμα-νός Bayer μετεξέλιξε την οικονομική μέθοδο παραγωγής αλουμίνας από τον βωξίτη. Αντίστοιχα οικονομικά

the TINspiritτα κουτιά αλουμινίου πάνε ανακύκλωση

Πριν από δύο δεκαετίες η έννοια της ανακύκλω-

σης ήταν της μόδας: τότε σήμαινε μια πρωτοβουλία

που έδειχνε περισσότερο κάποιον νεοφερμένο και

mainstream τρόπο αντιμετώπισης των αχρήστων,

παρά μια συνειδητή απόφαση για το περιβάλλον και

σε προέκταση για εμάς τους ίδιους. Σήμερα, οι εικόνες

από μπλε κάδους για ανακυκλώσιμα υλικά δίπλα στους

συμβατικούς είναι από συνήθεις έως και παρωχημένες·

ωστόσο ελάχιστοι από εμάς έχουμε αντιληφθεί –ακόμη

κι αν ανακυκλώνουμε τα προϊόντα μας– πόσο απαραίτη-

τη είναι αυτή η διαδικασία.

““

TΑπό τη Μαριάννα Αντωνακάκη

eco-Vol

δεδομένα τής εποχής έριξαν εν μία νυκτί την τιμή από τα 18 δολάρια στα 4.50 δολάρια, σηκώνοντας την αυλαία για την μακρά βιομηχανική ιστορία της.

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι…

Σαφώς ο Μίλαν Κούντερα στο ομώνυμο φιλοσοφικό του πόνημα δεν εννοούσε το αλουμίνιο· όμως το γεγονός ότι το εν λόγω μέταλλο φέρει μόλις το ένα τρίτου του ειδικού βάρους του σιδήρου προσδίδει ένα τεράστιο πλεονέκτημα στις ήδη θετι-κές ιδιότητές του: να υφίσταται επε-ξεργασία, να ελίσσεται, να διαμορφώ-νεται και να συγκολλείται με τεράστια ευκολία, να αντέχει στη διάβρωση, να μη χρειάζεται παρά ελάχιστη συντήρηση, να είναι καλός αγωγός της θερμότητας και του ηλεκτρισμού, να μη μαγνητίζεται, να μην καίγεται, να είναι δεκτικό στις ειδικές εφαρμο-γές και –κυρίως, για να έρθουμε στο προκείμενο– να μην είναι τοξικό.Αυτή η τελευταία του ιδιότητα το καθι-στά εξαιρετικό αρωγό στην επαφή του με τα τρόφιμα. Το αλουμίνιο μπορεί να εξασφαλίζει την ποιοτική και τη μακρόβια συντήρηση ως συσκευασία τροφίμων και ποτών, ενώ ταυτόχρονα παραμένει εύκαμπτο και ελαφρύ.

Μια κίνηση, πολλά οφέλη…

Στη χώρα μας καταναλώνουμε προϊόντα που αντιστοιχούν σε ένα δισεκατομμύριο κουτιών αλουμινίου ετησίως. Συγκινητικό νούμερο· ου-δείς διαφωνεί, μέχρι να ακολουθήσει η πληροφορία πως, από αυτά, μόλις τα 350 εκατομμύρια παίρνουν τον δρόμο της ανακύκλωσης. Στο εξωτε-ρικό, ωστόσο, τα προς ανακύκλωση κουτιά καταλαμβάνουν πάνω από τα δύο τρίτα του συνόλου. Η παραγωγή a priori ενός κουτιού αλουμινίου ισοδυναμεί με 0.3 κιλο-βατώρες. Σε μετάφραση; Αν όλα τα κουτάκια πάνε στα σκουπίδια, πετάμε απολύτως ασυνείδητα στον ενεργεια-κό σκουπιδοφάγο 300 εκατομμύρια κιλοβατώρες ηλεκτρικού ρεύματος· κι αν αυτό ενεργειακά δεν θορύβησε κανέναν, κάντε μια αναγωγή βάσει του αυξημένου από τούτο τον μήνα τιμολο-γίου του ηλεκτρικού και θα έχετε ένα πιο κατανοητό αποτέλεσμα σε ευρώ.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά και χρειάζεται μόνο μια κίνηση λίγα εκατοστά μόλις δίπλα από την παλιά συνήθεια: τα κουτάκια, αντί να πάνε στον συμβατικό κάδο, να καταλήξουν στον μπλε. Η αντικατάσταση αυτής της συνήθειας με μια ουσιαστικά πιο υπεύθυνη μεταφράζεται σε 2.5 εκα-τομμύρια λιγότερους κάδους σκου-πιδιών, σε εξοικονόμηση ενέργειας από κάθε κουτάκι όσο η λειτουργία μιας τηλεόρασης επί τρεις ώρες ή ο φωτισμός ενός δωματίου επί μία ώρα και –τέλος– πολλά εκατομμύρια ευρώ. Εν ολίγοις, δεκαπέντε γραμμάρια, που συνήθως ζυγίζει ένα απλό κου-τάκι, σημαίνουν πολλές ανάσες ζωής για τις επόμενες γενιές.Για τους πιο οργανωμένους, η συλλογή των κουτιών αλουμινίου και η παράδοσή τους σε εταιρείες ανακύκλωσης προσφέρουν ένα έξτρα κέρδος, αφού για περίπου εξήντα κουτιά μπορούν να κερδίσουν από 1 έως 1.20 ευρώ.Τα κουτάκια, αφού συμπιεστούν και συνθλιβούν από ειδικές πρέσες, περνούν στις διαδικασίες τής ανακύ-κλωσης αυτής καθαυτής. Τα κουτιά μάλιστα είναι εξαιρετικά φιλικά σε αυτή τη διαδικασία, αφού, ακόμη και

όταν επαναχυτευτούν, μπορούν να δι-ατηρήσουν κάθε μηχανική και χημική ιδιότητά τους, εξασφαλίζοντας έτσι την απρόσκοπτη παραγωγή νέων κουτιών, χωρίς την παραμικρή ποιοτική παρα-χώρηση. Αυτό το τελευταίο –η τέλεια ποιοτική εξασφάλιση– είναι το μείζον θέμα, τη στιγμή που ο ρόλος τους αφορά τη χρήση τους σε συσκευασίες τροφίμων, ποτών και αναψυκτικών. Στα κουτάκια η 100% σύστασή τους από αλουμίνιο επιφέρει σχετικά χαμη-λό κόστος και στην επεξεργασία τους, αφού δεν απαιτείται διαχωρισμός τους από άλλα υλικά. Επιπλέον, το αλουμίνιο είναι η επιτομή της έννοιας της ανακύκλω-σης. Ούτε μία ούτε δύο ούτε τρεις φορές δεν είναι αρκετές, αφού ως υλικό μπορεί να εισαχθεί ξανά στην παραγωγική διαδικασία, έπειτα από αναρίθμητες ανακυκλώσεις.

Ποιότητα ζωής θα πει ανακύκλωση

Οι επιτυχημένοι λαοί συναθροίζο-νται από επιτυχημένους ανθρώπους· και κάθε επιτυχημένος άνθρωπος –ανεξαιρέτως– διαθέτει επιτυχημένες συνήθειες. Το ταμείο της φύσης έχει πάψει από καιρό να δίνει με πίστω-ση. Η ανακύκλωση είναι ευθύνη όλων, ανεξαιρέτως.Άλλωστε, όπως πλέον διαμορφώ-νεται το παγκόσμιο σκηνικό– με ή χωρίς προγνωστικά και προφητείες– το τραγούδι που θα ακούγεται στην παραμονή του καρμικού έτους 2012 είναι το This is the end of the world as we know it. Σαφώς. Αφού δεν προλά-βαμε το τρένο της πρόληψης, έχουμε διπλή ευθύνη για τη θεραπεία. Η ανακύκλωση είναι η μόνη μέθοδος που δεν κοστίζει, ενώ αποδίδει, δεν κουράζει, ενώ προσφέρει και –κυ-ρίως– είναι, πέρα από φιλοσοφική αναγκαιότητα, μια ουσιαστική δράση που επιμερίζεται στον καθένα ξεχω-ριστά, αλλά επιφέρει παγκόσμια και πανανθρώπινα κέρδη. Αν καθένας από μας ανακυκλώσει το 60% όσων πια δεν χρειάζεται για μία μέρα, την άλλη μέρα κιόλας ο πλανήτης έχει κερδίσει δέκα χρόνια ζωής. Το μόνο τραπεζικό σύστημα που ζητά ελάχι-στα, για να δώσει με ευγνωμοσύνη πολλά παραπάνω. %


eco-Vol

πεύθυνος για τη δημιουρ-γία των προϊόντων της Μικροζυθοποιίας Septem είναι ο χημικός-οινολόγος

Σοφοκλής Παναγιώτου, ο οποίος εφάρμοσε μια περισσότερο οινο-λογική προσέγγιση στην παραγωγή φρέσκιας, μη παστεριωμένης μπίρας. Το όραμα της Septem είναι η ελληνι-κή μικροζυθοποιία να καταξιωθεί στη συνείδηση του καταναλωτή, καθώς τα προϊόντα της θα είναι συνώνυμα της γαστρονομικής απόλαυσης και θα αποτελέσουν σημεία αναφοράς για τη διαφοροποιημένη ποιοτική μπίρα στη χώρα μας.Το όνομα Septem στα λατινικά σημαίνει επτά· συμβολίζει λοιπόν τη δημιουργία του κόσμου, καθώς κάθε τύπος μπίρας που παράγεται φέρει το όνομα μιας διαφορετικής ημέρας.Σε πρώτη φάση παράγονται τρεις μπί-ρες: η Septem Monday’s Pilsner,

η Septem Friday’s Pale Ale και η Septem Sunday’s Golden Honey Ale, η οποία είναι η πρώτη ελληνική μπίρα που παρασκευάζεται με χρήση μελιού ανθέων και επαναζύμωση.Η Septem Monday’s αποτελεί μια Pilsner μπίρα (5,0% alc.), με λαμπερό χρυσαφένιο χρώμα, έντονα αρώματα λουλουδιών και κίτρου, η οποία γευ-στικά χαρακτηρίζεται από τη διακριτι-κή παρουσία βύνης και τη δροσιστική πικράδα, νότες που αναδεικνύουν την έντονα αρωματική επίγευσή της. H Septem Friday’s είναι μια χρυ-σοχάλκινη Pale Ale μπίρα (4,7% alc.), η οποία χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακά αρώματα ροδάκινου και εσπεριδοειδών, τα οποία, σε συνδυασμό με τη γλυκιά γεύση και τη διακριτική πικράδα του λυκίσκου Nelson Sauvin, συνθέτουν ένα αρμο-νικότατο σύνολο. Η Septem Sunday’s –τέλος– εί-

ναι μια Ale μπίρα επαναζύμωσης (dubbel, 6,5% alc.), η οποία παρά-γεται με τη χρήση μελιού ανθέων και ολόκληρο λυκίσκο των ποικιλιών Tettnanger & Styrian Golding. Η χρήση μελιού ανθέων και η επανα-ζύμωση αναδεικνύουν τη γευστική και αρωματική πολυπλοκότητα της μπίρας, που χαρακτηρίζεται από γλυκιά γεύση και εντυπωσιακά αρώ-ματα πορτοκαλιού, ροδάκινου και εσπεριδοειδών. Πρόσφατα, στον διεθνή διαγωνισμό International Beer Challenge 2010 στο Λονδίνο, τα προϊόντα της Mικροζυθοποιίας Septem βραβεύθη-καν με χρυσό μετάλλιο στην κατηγο-ρία Design & Packaging. Παράλληλα, η Μικροζυθοποιία Septem ήταν ο νικητής του μεγάλου τρόπαιου της κατηγορίας Design & Packaging, ανάμεσα σε όλα τα ζυθοποιεία που συμμετείχαν στον εφετινό διαγωνισμό.

SeptemΜικροζυθοποιίαγιατί κάθε μέρα έχει τη δική της μοναδική γεύση…

beer files

Στο Ωρολόγιο Εύβοιας δημιουργήθηκε η

νέα ελληνική Μικροζυθοποιία Septem, η οποία

κατάφερε να ξεχωρίσει σε αυτόν τον ανερχό-

μενο για τη χώρα μας τομέα, με τις γεύσεις, την

ποιότητα και τη φιλοσοφία της.

“ “

75

Υ


Ελληνικέςμικροζυθοποιίεςο επιμένων ελληνικά

Μπορεί η κουλτούρα μας στο ποτήρι να φέρνει σαν πρώτο συνειρ-

μό το ούζο, το τσίπουρο ή και κάποιες καλές εθνικές ονομασίες προέ-

λευσης, αλλά ως λαός αγαπάμε την μπίρα. Ακόμη κι αν οι εισαγόμενες

βεντέτες ζύθου κρατούν καλά τις πρώτες θέσεις στα charts των πωλήσεων

και των προτιμήσεων, ο Έλληνας, εκτός από καταναλωτής, αποφάσισε να

γευτεί την μπίρα κι από τη θέση τού ζυθοποιού· και τα κατάφερε ομολο-

γουμένως άριστα.

“

“


Από τη sommelier Mαρία Δελίτσικου,@ Genius in Gastronomy

ειραϊκή, Ρεθυμνιακή, Κερκυραϊκή, Septem, Magnus Magister είναι ελληνικές υποθέσεις που

έχουν ξεφύγει από τον τοπικό χα-ρακτήρα κι έχουν αποκτήσει εθνική εμβέλεια και –κυρίως– αγαπιούνται από τους τουρίστες. Το σχέδιο πάνω-κάτω είναι να χρησιμοποιείται εθνική πρώτη ύλη, να προσαρμόζεται η νόρ-μα βάσει της μητρικής παραδοσιακής –συνήθως γερμανικής– μεθόδου και η συνταγή, με γραμμένο πάνω της το ελληνικό μεράκι και το terroir από τα σιτηρά, να παράγεται εδώ.Ως έθνος έχουμε την μπίρα σε ημε-ρησία διάταξη, πολύ δε περισσότερο μόλις ανέλθει ο Κέλσιος και μπει η άνοιξη. Δικαίως, γιατί η μπίρα είναι ευκολόπιοτη, χαμηλής αλκοολικής δύναμης, διατροφικά πλούσια· και μάλιστα με τις ευλογίες των παθολό-γων. Πράγματι, η συνετή κατανάλω-σή της βοηθά στη ρύθμιση της χολη-στερόλης, ενώ, σύμφωνα με έρευνες,

χτίζει ένα σύστημα πρόληψης κατά των ισχαιμικών επεισοδίων· ειδικά στους άνδρες. Μπορεί οι Γερμανοί, οι Γάλλοι ή και οι Βέλγοι να κατέχουν τα σκήπτρα, αλλά το φαινόμενο μπι-ραρία, σε εκτίμηση αναλογίας με τον πληθυσμό της χώρας, καταδεικνύει, όχι μόνο ότι οι Έλληνες αγαπούν την μπίρα, αλλά ότι την έχουν συμπερι-λάβει στην κοινωνική τους ρουτίνα και στις εξόδους τους. Η ζυθοποιία είναι μάλλον ένα sequel για τη χώρα. Οι μεγαλύτεροι θυμού-νται ολόκληρη την κοινωνική ηθο-γραφία τής Φιξ. Θυμηθείτε σε πόσες ελληνικές ταινίες υπάρχει το τότε σήμα της, μια μπράντα-σύμβολο για την εποχή, με το τότε προχωρημένο –σήμερα ρετρό– μότο: «Μπύρα Φιξ, κάνει καλό». Η ιστορία Φιξ ξεκίνησε με το πρώτο ζυθοποιείο που άνοιξε ο Ιωάννης Φιξ το 1864 στο Κολω-νάκι. Η εξέλιξη της ιστορίας είναι πολύπαθη· και φτάσαμε σήμερα στο επαναλανσάρισμα της ετικέτας με

μόνο κοινό το όνομα, υπό την επι-χειρηματική σκέπη της Ολυμπιακής Ζυθοποιίας. Το ζήτημα –κι αυτός εί-ναι ο λόγος μνείας του Ιωάννη Φιξ– έξω από παράπλευρες αναφορές, είναι πως έμαθε τους Έλληνες να ζητούν και να πίνουν εθνικό ζύθο. Μάλιστα. Πολύ πριν όμως από την ανάπτυξη της μικροζυθοποιίας, ένα ακόμη φαινόμενο κατέδειξε πως η επένδυση ήταν ορθή και πολλά υπο-σχόμενη. Πολυεθνικές-μεγαθήρια αποφάσισαν να κατασκευάζουν εδώ την μπίρα τους, χρησιμοποιώντας την πατενταρισμένη συνταγή τους –αλλά διαφοροποιημένη φυσικά– αφού μέρος ή όλη η πρώτη ύλη είναι ελληνική. Παραδοσιακός τρόπος για την παρα-γωγή μιας φρέσκιας μπίρας από την Πειραϊκή, σε περιορισμένη ποσότη-τα, χωρίς πρόσθετα και συντηρητικά, επιλέγοντας βύνη και λυκίσκο πιστο-ποιημένης βιολογικής καλλιέργειας, η οποία ζυμώνεται σε έξι εβδομάδες,

Π

beer files


ανεξαρτήτως εποχής για δύο τύπους: την Pils και την Pils Αle.Από την Κερκυραϊκή πάλι έχουμε μια πολύ ψαγμένη κι ενδιαφέρουσα φρέσκια μπίρα, την Corfu beer, η οποία έχει εξαιρετική ανταπόκριση στους τουρίστες και παράγεται σε δύο τύπους: τη φρουτώδους χαρακτήρα ξανθοκόκκινη και τη σκούρη, με ελα-φρά πιο έντονη την πικράδα και πιο πολύπλοκη προσωπικότητα.Η ιστορία της Ρεθυμνιακής ζυθοποιί-ας έχει συγκινητικό love story, αφού ο ιδρυτής της, ο Γερμανός μαθημα-τικός Μπερντ Μπρινκγ, για τα μάτια μιας Κρητικοπούλας που ερωτεύτηκε, έγινε αλχημιστής του ζύθου και, εφαρμόζοντας τις παραδοσιακές με-θόδους της χώρας του, παρασκεύασε δύο εκπληκτικές βιολογικές μπίρες, μια ξανθή και μια σκούρη καστανή.Το μότο της Septem από την Εύβοια είναι πως κάθε μέρα πρέπει να έχει και μια μοναδική γεύση, όπερ και εγένετο, αφού οι δύο ετικέτες της

έχουν γίνει για πολλούς η αγα-πημένη τους συνήθεια. Άλλωστε, κάθε μέρα που περνάει το πρεστίζ της μικροζυθοποιίας ανεβαίνει. Οι πρέσβειρές της δεν είναι άλλες από τις Septem Monday’s Pilsner, καθη-μερινή απλή, μα καθόλου απλοϊκή, ακολουθεί η Septem Friday’s Pale Ale, με χάλκινη όψη και χαρακτήρα ανθικό, μα και εσπεριδοειδών, φινέ-τσα από τον λυκίσκο και τις ζύμες, ενώ την τριλογία κλείνει η Septem Sunday’s Honey Golden Ale, η οποία έχει εύσημα από ειδικούς και καταναλωτές. Χαρακτηριστικό της, η

ισορροπημένη προσθήκη ανθόμε-λου κατά την παραγωγή της.Η Ροδίτισσα Magnus Magister κα-τάφερε να κάνει εξαίρετες δημόσιες σχέσεις, αφού οι τουρίστες, εγκατα-λείποντας το νησί μετά τις διακοπές, την αναζητούν ως λάφυρο γεύσης και απόλαυσης. Η Magnus Magister είναι μια μπίρα τύπου Premium Lager, η οποία παράγεται με παραδο-σιακό τρόπο ζυθοποίησης, χωρίς την προσθήκη συντηρητικών και με τον μεγαλόπρεπο τίτλο της να αναφέρεται στην ιστορική εποχή των ιπποτών και σε όλη τη φέρουσα σημειολογία. %

Labels we loveΟι Μύθος, Άλφα, Βεργίνα, Berlin (Αταλάντη) είναι από τις πιο ευπώλητες κι αγαπη-μένες ετικέτες τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Είναι εύκολο να τις βρεις παντού και –πρακτικά– πέραν του γεγονότος ότι έχουν γίνει αγαπημένη συνήθεια, έχουν επικρατήσει και ποιοτικά –εκτός από εμπορικά– αφού συγκρίνονται με ομόλογες αλλοδαπές και κερδίζουν την κοινή γνώμη.Και μην ξεχνάτε: όσο αφρίζει εκείνη στο ποτήρι, εσείς ηρεμείτε, απολαμβάνοντας και στηρίζοντας την εγχώρια επιχειρηματικότητα, μετατρέποντας την κρίση σε ευκαιρία!

beer files

Μα ποια είναι επιτέλους

αυτή η

Polly Maggoo?

taste it


το κέντρο της Αθήνας και δη η περιοχή του Μεταξουργείου κατά-

φερε να ξεπεράσει τον μεγάλο σκόπελο της υποβάθμισης. Έγινε, από

τη μια, το σόχο της πρωτεύουσας, ενώ λίγα βήματα παρακάτω υπέκυψε

στην παγίδα τού δήθεν. Αυτό κατά κανόνα. Ευτυχώς για την επιβεβαίωσή

του, γαστρονομικές και δημιουργικές εξαιρέσεις, όπως το Polly Maggoo,

κάνουν όλους εμάς τους λάτρεις του downtown να απολαμβάνουμε γεύση

και ποιότητα, μαζί με σπάνια και αληθινά εγκάρδια φιλοξενία.

“

“


α τα πιάσουμε τα πράγ-ματα από την αρχή: όπως πρέπει να συμβαί-νει στην κουζίνα, στη

σάλα, στο τραπέζι, στη σωστή ιερο-τελεστία. Το πόνημα γαστρονομίας και κουλτούρας που λέγεται Polly Maggoo είναι ο χώρος τού σεφ και ιδιοκτήτη Γιώργου Ηλιού. Ο Γιώργος δεν είναι ένας απλά καλός και ανήσυχος μάγειρας. Πάνω του φέρει μια συνολική κουλτούρα, μια παιδεία που δεν αφορά μόνο τι κά-νουν οι μάγειροι στις κουζίνες τους, μα πολύ περισσότερο αφορά την προσφορά καλοπέρασης και φρο-ντίδας στους καλεσμένους του. Η επιλογή τού ονόματος είναι μέρος ευρύτερων αναφορών και συντεταγ-μένων από τη συγκομιδή εικόνων στην αισθητική του. Κι ιδού, σε μια νεοϋορκέζικη cosy σάλα πλανάται το ερώτημα: qui êtes vous Polly Maggoo? Tο υπενθυμίζει και η αφίσα της Dorothy McGowan που ενσάρκωσε την ηρωίδα-σύμβολο στην πειραματική ταινία του William Klein, ενώ έπειτα έγινε στι-λιστικό σύμβολο μόδας. Η φιγούρα της Polly, σοφά τοποθετημένη στο βάθος, εποπτεύει τη συνολική αι-σθητική 60’s στον χώρο, όπως την οραματίστηκε και την απέδωσε, σε μια μητροπολιτική αλλά και συνάμα ζεστή και καλλιτεχνική διακόσμηση, η σύζυγος του Ηλιού, η οποία είναι εξαίρετη αρχιτεκτόνισσα.Η γωνιακή τζαμαρία ευνοεί την οπτι-κή ένθεν κι ένθεν, σε θερμή κόκκινη καρμίνα βαμμένη, ενώ παράλληλα στοιχισμένη είναι και η διάταξη των τραπεζιών. Το μπαρ δεσπόζει στον χώρο και δεν είναι διόλου διακοσμη-τικό εύρημα· άλλωστε η σάλα είναι μικρή για να χαρίζει τετραγωνικά. Κοκτέιλ, tailor made με μαστοριά και φροντίδα στην εκτέλεση και πρώτης ποιότητας ετικέτες σερβίρονται ως απεριτίφ. Από την εποχή που έκλεισε το bar-Guru-bar είχα να απολαύσω ένα τόσο γνήσιο extra dry Martini, όχι από ετοιματζίδικες ετικέτες. Από κει και μετά, σαν να μπήκε στον δρόμο του ένα υπέροχο σέρβις για όλη τη βραδιά. Και τούτο θέλω να το υπογραμμίζω. Το καλό σέρβις δεν εί-ναι μόνο αυτό της κλασικής λογικής, της βαριάς ιεροτελεστίας. Το ανάλα-

φρο, χαλαρό και ταυτόχρονα σωστό σέρβις είναι ακόμη πιο δύσκολο· και στην Ελλάδα το βρίσκεις σε μαγαζιά μετρημένα στα δάχτυλα. Προσήνεια, ευγένεια, φροντίδα και διακριτικό-τητα στο τραπέζι κάθε πελάτη, κι όλα αυτά σε συντονισμό, μέσα σε μια σάλα κατάμεστη συνήθως, όπου δεν επιτρέπονται λάθος κινήσεις. Σε μια γειτονιά-μωσαϊκό βρίσκεις μια νεο-μποέμ ισορροπία όπου ευνοούν όλα: ο χώρος, το προσωπικό, οι μουσικές –από τζαζάκια ψαγμένα μέχρι γαλλι-κές ανακαλύψεις– κι όλα αυτά φυσικά

καταλήγουν στην ίδια απολαυστική ευρηματικότητα στο πιάτο.Ο Ηλιού είναι γαλλοαναθρεμμέ-νος, με επιρροές μαγειρικής που δύσκολα κάποιος απαρνιέται στη σταδιοδρομία του. Εδώ όμως μιλάμε για τη Μέκκα της εκπαίδευσης στη γαστρονομία, το École Superieure de Sorbonne, ενώ στη συνέχεια μαθήτευσε και εργάστηκε πλάι σε με-γάλους και πασίγνωστους μαγείρους, όπως ο Bernard Loiseau. Στα πιάτα του η τεχνική είναι γαλλική, αλλά όχι τετραγωνισμένη και αμετακίνητη: αρ-

N

taste it


μονική και με τρυφεράδα ακούει τις ανάγκες των υλικών και τα αγκαλιάζει σε νόστιμες κι έξυπνες εκτελέσεις. Πρακτικά είναι ένα γαστρονομικό blend από διεθνείς τάσεις, ελληνικά προϊόντα σε μεγάλο ποσοστό, ειπω-μένα σε άπταιστα γαλλικά.Μπείτε στη μύηση της αναζήτη-σης αυτής τής Polly Maggoo με ένα φινετσάτο βελουτέ από γλυκιά κολοκύθα, αρωματισμένο σωστά με λάδι λευκής τρούφας. Τα σαλι-γκάρια σοτέ σε φρέσκια ντομάτα είναι έξοχος μεζές, με αξιοσημεί-ωτη ισορροπία στη συμμετοχή του δενδρολίβανου και του σκόρδου. Αυτό που πραγματικά όμως κάνει στα πηρούνια να ξεσπά εμφύλιος είναι τα αυγά μπρουιγέ, σε λάδι λευκής τρούφας, με την πληθωρική παρουσία από μυρώνια. Έξοχο. Στις σαλάτες του, εκείνη με το νόστιμο απάκι και την κρέμα του γαλλικού τυριού είναι αυτή που αγαπούν οι πιο πολλοί· και δικαίως, γιατί κρε-ατικό, τυρί και λαχανικά βρίσκονται σε αρμονία χωρίς διάθεση για φλυ-αρίες. Έξυπνο, αφού ο σεφ θέλει να κερδίσει τις εντυπώσεις με τα κυρίως και με τα πρώτα πιάτα. Σαν τραγούδι όπου τα σαλατικά τηρούν τον ρόλο των καλών φωνητικών.Στα κυρίως, οι θαλασσινοί να μην παραλείψουν τον ολόφρεσκο μπα-καλιάρο φιλέτο, σε συνοδεία από λαχταριστές πατάτες –δείγμα της γαλλομάθειας– μαζί με λίγη κάπαρη και σος aioli. Το μυλοκόπι σε φιλέτο από την άλλη, μαζί με καραμελωμέ-να κρεμμυδάκια σε crème de cassis και σος από φυσικό ζωμό ψαριού,

αποτελεί μια πολύ ισορροπημένη ιδέα ανάμεσα στην πληθωρικότητα των υλικών και στην κομψότητα του αποτελέσματος. Ρούστικο μα αυθε-ντικό, όπως το ονειρεύεσαι όταν το παραγγέλνεις, είναι το χοιρινό μαγει-

ρεμένο με λάχανο και γνήσια dijon. Το συκώτι μοσχαριού έχει φανα-τικούς λάτρεις, αφού, μαζί με τα εσα-λότ και τις μικρές σοτέ πατατούλες και το θερμό αλλά αρμονικό touch του μπράντι είναι ένα αισθησιακό κυριολεκτικά ταξίδι στη γεύση.Για τα γλυκά του, η βύθιση σε κάθε τι σοκολατένιο και γαλλικά εκτελεσμένο είναι όρος απαράβατος, υποκειμενι-κός μα χιλιονόστιμος.Πριν από την γκράπα, ως χωνευτικό που κλείνει το λουκούλλειο γεύμα, από όπου και να κάθεσαι πάλι στρέ-φεις το βλέμμα στην Polly Maggoo· παραμένει πάντα μυστήριο ποια να είναι αυτή η cult φιγούρα του ’60, μόνο που τώρα, έπειτα από αυτή την περιήγηση στην ηδονή, αφήνεις ανοιχτή την πιθανότητα η ύπαρξη αυτή να σουλατσάρει νωχελικά κάπου εκεί πιο πάνω, στους πεζόδρομους του Μεταξουργείου.


taste it

Αν ο σκηνοθέτης είναι ο σεφ Γιώργος Ηλιού· η αθέατη πρωταγωνίστρια η Polly Maggoo· τότε το όσκαρ ερμη-νείας το παίρνει η φακή, ναι η φακή.Η άλλοτε ταπεινή στρογγυλή εκ-πρόσωπος των οσπρίων –πρακτικά ανέκαθεν ένας μεζές συναρπαστικός, αν ξέρεις πώς να της φερθείς– έχει αναδειχθεί σε απόλυτη ντίβα, σε βεντέτα τού μενού και ζητείται με λατρεία από τους θαμώνες σχεδόν προτού ακόμη καθίσουν στο τραπέζι τους. Σπυρωτή και πειθαρχημένα φορμαρισμένη, βελούδινη από το σωστό μαγείρεμα, με αρώματα που

κρατάνε από τη φύτρα της, ακόμη και μετά την παντοδυναμία του ποσέ αυ-γού που σπάει και μετασχειματίζει σε πρελούδιο σύνδεσης αυτές τις τόσο κοινές και πρωταρχικές επιλογές: όπως είναι η φακή και το αυγό. Πρό-κειται για μια πεντανόστιμη εμπειρία και μια απόδειξη πόσο η εκτέλεση και η ασκημένη τεχνική απογειώνουν το απλό και το ξεχωρίζουν από την

παγίδα του απλοϊκού. Ακόμη πιο παι-χνιδιάρα η συμμετοχή τής βινεγκρέτ σε μουστάρδα dijon, κάνει τα πάντα, σαν γευστική ορχήστρα, να μπαί-νουν στη θέση τους. Άτυπα ή μη, οι φακές έχουν γίνει το signature πιάτο της Polly Maggoo. Σκανδαλώδης απόλαυση, ειδικά αν σκεφτείς πως κοστίζει μόνο οκτώ ευρώ το εισιτήριό της για τον ουρανίσκο μας. %


Συνδυάζεται με ένα sauvignon blanc ή ένα ξηρό ροζέ, καθώς χρειαζόμαστε καλή οξύτητα για να μην περάσει το αυγό πάνω από το κρασί καθώς και αρκετά γεμάτο οινικό σώμα για τις φακές με αρκετή αλλά όχι υπερβολική αρωματική ένταση.

taste it

ιτία υπήρξε η ανακαίνι-ση της μπουτίκ στη Rue Cambon στο Παρίσι, με αφορμή την έλευση του

νέου έτους. Στην παρισινή γαστρο-νομία όμως, ο γλυκός χάρτης των γεύσεων του Pierre Hermé δεν μο-νοπωλείται μόνο από μια patisserie, ούτε από έξι συνολικά πιο διάσημα εμπορικά κέντρα της γαλλικής πρω-τεύουσας, δύο μπουτίκ στο Λονδίνο και οκτώ στο Τόκιο: είναι ο τέλειος εμπορικός κύκλος που κλείνει τόσο γλυκά όσο και κερδοφόρα.

Πρακτικά, το προϊόν-φετίχ της μπράντας Pierre Hermé είναι τα macaroons, τα ηδονικά αφράτα κεκά-κια γεμισμένα στη μέση με μεθυστική ganache. Όποιος ευλογηθεί να γευτεί τα αυθεντικά γαλλικά macaroons –τα οποία ευτυχώς έντιμοι ζαχαροπλά-

στες τεχνίτες με μεράκι παρασκευά-ζουν και στην Αθήνα, που όμως δεν αγγίζουν τις δημιουργίες του γκουρού Hermé– ευθύς αντιλαμβάνεται γιατί το στρογγυλό αυτό γλυκάκι προκαλεί εκρήξεις συναισθημάτων. Το άξιο λόγου είναι πως το πρωταρχικής αυθεντικότητας macaroon, πολύ περισσότερο με τη φίρμα του Hermé, στοιχίζει πολύ λιγότερο από το ιμιτασιόν που αισχροκερδεί προκλη-τικά στα ημέτερα ζαχαροπλαστεία. Ας είναι όμως· επιστρέφω πάραυτα στην παρέλαση του ονειρικού, από γεύσεις σαφώς σοκολάτας στην πρωτοκα-θεδρία, βανίλιας, καφέ, framboise, μέντας, καραμέλας, macaroons υφάλ-μυρου βουτύρου, μέντας, φινετσάτου τριαντάφυλλου, μέντας ή βασιλικού τσαγιού, κομψής τρούφας, φράουλας, μανταρινιού με ελαιόλαδο Μεσογεί-ου, γιασεμιού και τόσων άλλων…

Οι σοκολάτες είναι οι επόμενες στις αφίξεις των προτιμήσεων σε ταμπλέ-τες, καρεδάκια, nougatines, μικρά σοκολατάκια, τάρτες, croquants, sticks, σνακ σοκολάτας, παγωτά και σορμπέ, καθώς κι ένα σωρό επιδόρ-πια βασισμένα στις πιο περιώνυμες ποικιλίες σοκολάτας, από τα καλύτε-ρα cru του πλανήτη. Σημειώστε την πιο σαγηνευτική σοκολάτα ρόφημα.Όπως λένε κι οι ίδιοι οι Γάλλοι: bien fait, bien dit: καλώς καμω-μένο, καλώς ειπωμένο, ήτοι, σ’ ένα σπουδαίο γλυκό αξίζει κι ένα σπουδαίο όνομα. Τα πιο σύνθετα επιδόρπια τού Hermé ανήκουν στη σειρά émotions & sensations, επί το ελληνικότερον αισθήματα κι αισθήσεις· κι είναι ακριβώς αυτό που υπονοείται, η απόλυτη απόλαυ-ση γεύσης, ποιότητας, συνδυασμών κι επίγευσης. Ο σχεδιασμός είναι

PierreHermé

Ο εικαστικός της ζαχαροπλαστικής

82

A


εξόχως εικαστικός και πάλι.Στην πλούσια γκάμα προϊόντων προ-στίθενται χειροποίητες μαρμελάδες, καραμελωμένα φρούτα, κέικ, μεγάλη ποικιλία τσαγιών, μπισκότα και πε-ρισπούδαστης εκτέλεσης βουτήματα, αρωματικά κεριά και βιβλία με τις συνταγές και τη φιλοσοφία του για τους τολμώντες να επιτύχουν την πιο νόστιμη πρόκληση.Ο Hermé φόρεσε την ποδιά του ζαχαροπλάστη στην ηλικία των δεκατεσσάρων, πλάι στον ξακουστό Gaston Lenôtre. Πολύ συχνά τον ρωτούν από πού αντλεί τις ιδέες του για τις γεύσεις του, τις συνθέσεις και την υφή των γλυκών του. Ο ίδιος παραμένει ένα παιδί, ένας ιδιοφυής πιτσιρικάς που απαντά με ταπεινό-τητα πως όλες οι ιδέες προέρχονται από την ακατάπαυστη επιθυμία του να τρώει απολαυστικές γεύσεις, να

απολαμβάνει τα γλυκά. Έπειτα, κάνει ένα βήμα πίσω και προτάσσει την πληθωρική περιβολή του: «Είμαι άνθρωπος των αρωμάτων, των αισθήσεων, των γεύσεων». Αλσατός: ένα αμάλγαμα δηλαδή γερμανικής πειθαρχίας και γαλλικής φινέτσας, τελειομανής και λάτρης της αναζή-τησης, πιστός σαμάνος των γαστρο-νομικών απολαύσεων, μεταφράζει μέσα από τη λογοτεχνία της γλύκας όλα όσα τον συγκινούν στα ταξίδια και στις ανακαλύψεις του. Εξαιρετι-κά πειθαρχημένος στην τεχνική και πιονιέρος στη σύλληψη, αποτελεί μια ρεαλιστική παρουσία πίσω από τη φίρμα Pierre Hermé. Για εκείνον το επιδόρπιο είναι το grand final· και πρέπει να είναι αλησμόνητο.

Σε εποχές ιδιαίτερες για την ευρω-παϊκή οικονομία, ο Pierre Hermé παραδίδει μαθήματα εντιμότητας, πα-θιάζεται με τη σχέση ποιότητας τιμής, αντιστέκεται και γίνεται προσηνής, αφού η απόλαυση είναι κατάσταση διανοητική και όχι υλική. Οι τιμές του είναι σκανδαλωδώς καλές, συγκρίσιμες με τις ημέτερες· και όλο αυτό χωρίς να τεθεί η παράμετρος της μυθικής γευστικής απόλαυσης. Όπως λέει μια παλιά παροιμία: «Η ζωή είναι φτιαγμένη από βούτυρο, σοκολάτα και αγάπη» Τυχαίο; %

sweet love


Στην αμερικανική Vogue τον αποκαλούν Πικάσο της ζα-

χαροπλαστικής, στο Paris Match τον αναφέρουν ως τον μάγο

των γεύσεων, η Le Monde τον θεωρεί μετρ της ζαχαρωτής αρ-

χιτεκτονικής, ενώ η Herald Tribune τον κατατάσσει μεταξύ των

εκατό πιο ταλαντούχων ανθρώπων του πλανήτη. Όποιο κι αν

είναι το προσωνύμιό του όμως, η ουσία είναι ότι ο διάσημος

Γάλλος pâtissier Pierre Hermé αποτελεί μια σπάνια προσωπι-

κότητα, η οποία συνδυάζει τον αισθησιασμό της ζάχαρης –η

οποία αποκτά αρχιτεκτονική υπόσταση– της σοκολάτας που

διαθέτει λυρικές προεκτάσεις, των ζαχαρωτών κατασκευών

που μοιάζουν με μουσικές φράσεις, έτσι ώστε το τελικό απο-

τέλεσμα των γλυκών του να στολίζει τις υψηλής αισθητικής

βιτρίνες των απανταχού μπουτίκ.

“

“


ύμφωνα με την επικρατέ-στερη άποψη, χρωστά το όνομά της στους κάστορες που ενδημούσαν στη λίμνη

τουλάχιστον έως τον δέκατο όγδοο αιώνα. Οι κάτοικοί της μεταφέρθηκαν από τη γειτονική Διοκλητιανούπολη, από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, ο οποίος την περιτείχισε με διπλό τείχος, σπαράγματα του οποίου διασώζονται και σήμερα. Η επεξερ-

γασία γούνας, από τον δέκατο αιώνα την κατέστησε παγκόσμιο εμπορι-κό κέντρο με έντονη εμπορική και οικονομική δραστηριότητα, η οποία προκάλεσε παράλληλη άνθιση των γραμμάτων και των τεχνών.

Διαδρομές

Το ιστορικό κέντρο της πόλης οροθετείται νότια από τη συνοικία

Ντολτσό, περνά από την πλατεία Ομονοίας και καταλήγει στη βόρεια όχθη της λίμνης, στη συνοικία Απόζαρι. Περιπλανηθείτε γύρω από τα τείχη με τα πόδια ή με ποδήλατο. Μαγευτική είναι η παραλίμνια δια-δρομή –μονοδρομημένη και ασφαλ-τοστρωμένη– πλαισιωμένη από πλατάνια, αμυγδαλιές και αγριοτρι-ανταφυλλιές. Η λίμνη Ορεστιάδα, από τους πλέον σπάνιους υδροβι-ότοπους της Ευρώπης, φιλοξενεί πάνω από διακόσια είδη πουλιών, όπως κύκνους και αργυροπελεκά-νους, πολλά απειλούμενα με εξαφά-νιση· εξ ου και το κυνήγι απαγορεύ-εται. Επιχειρήσετε τον περίπλου της με το δημοτικό τουριστικό σκάφος. Μελετήστε τα καστοριανά καράβια, τις βάρκες της λίμνης. Φτιαγμένες από ξύλο φτελιάς ή καραγάτσι, έχουν ίδιο σχήμα στην πρύμνη και στην πλώρη και θεωρούνται εξέλιξη της νεολιθικής πιρόγας.

ΚαστοριάΈνα υδάτινο δώρο της φύσης, μια στάση στους δρόμους του κρασιού της Βόρειας Ελλάδας

travel story

Συνδυάζει το απαράμιλλο φυσικό τοπίο με τα αρ-

χιτεκτονικά μνημεία. Η Καστοριά, στα βορειοδυτικά της

Μακεδονίας, ανάμεσα σε Γράμμο και Βίτσι, απλώνεται αμ-

φιθεατρικά στον λαιμό της μικρής χερσονήσου της λίμνης

Ορεστιάδας. Πόλη-μουσείο βυζαντινών, μεταβυζαντινών

μνημείων και αρχοντικών, αποτελεί προορισμό για όλες τις

εποχές του χρόνου, προσφέροντας ενδιαφέρουσες εμπειρίες

στους λάτρεις της παράδοσης, της γεύσης και της άθλησης

(κωπηλασίας, ιστιοπλοΐας).

““

84

Σ


Αποστολή: Λίτσα Τότσκα


travel story

Τι να επισκεφθείτε

• Τους οικισμούς Απόζαρι και Ντολ-τσό, τα αρχοντικά Νατζή, Παπα-τέρπου, Σαπουντζή, Μπασάρα και Σκούταρη.

• Το Λαογραφικό Μουσείο, στο αρχοντικό Νεράντζη Αϊβάζη στον οικισμό Ντολτσό.

• Το Μουσείο Ενδυματολογίας Καστοριάς, στο αρχοντικό των αδελφών Εμμανουήλ.

• Το Βυζαντινό Μουσείο στην πλα-τεία Δεξαμενής.

• Τον λιμναίο προϊστορικό οικισμό

στο Δισπηλιό και το Οικομουσείο, στη νότια όχθη της λίμνης, επτά χλμ. από το κέντρο της πόλης, από τους παλαιότερους λιμναίους προϊστορικούς οικισμούς της Ευρώπης.

• Τη σπηλιά του Δράκου, τέσσερα χλμ. από το κέντρο της πόλης, στη βόρεια πλευρά της χερσονήσου.

Έθιμα και εκδηλώσεις

• Ραγκουτσάρια. Τριήμερες καρ-ναβαλικές εκδηλώσεις οι οποίες κορυφώνονται την τρίτη μέρα, με

τη μεγάλη παρέλαση, την Πατερί-τσα. Διονυσιακό ξεφάντωμα, με τη συνοδεία λαϊκών οργάνων (6-8 Ιανουαρίου).

• Μπουμπούνες. Φωτιές που ανά-βουν την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς σε όλες τις γειτονιές, με γλέντια και παραδοσιακούς χορούς.

• Ετήσια Έκθεση Γούνας, τον Απρί-λιο.

• Πανηγύρι του Προφήτη Ηλία, προστάτη των γουνοποιιών, τον Ιούλιο.

Αγορές και γεύσεις

Εκτός από τις φημισμένες γού-νες και τα δερμάτινα, ενδιαφέρον παρουσιάζουν υφαντά, φλοκάτες, κιλίμια, τα τυροκομικά προϊόντα της περιοχής (κασέρι, κεφαλοτύρι, κεφαλογραβιέρα, φέτα) και τα ντόπια όσπρια, κυρίως φασόλια και φακές. Από τα τοπικά εδέσματα ξεχωρίζουν τα σαρμαδάκια με ρύζι, το σαββα-τιανό (κρέας χοιρινό με σάλτσα), το μυρωδάτο (χοιρινό φιλέτο στα κάρβουνα) και τα λιμνίσια ψάρια μα-γειρεμένα σούπα (γαρούφα ή ταβάς). Απολαυστικά είναι τα γλυκά κουτα-λιού, οι σάλιαροι που μοιάζουν με κουραμπιέδες, οι λαλαγκίτες, κάτι σαν τους λουκουμάδες, το ραϊσκόφ (που μοιάζει με το ρεβανί με σιμι-γδάλι) και η νυφιάτικη ριζόπιτα με σπιτικό φύλλο. %


Τα κρασιά της ΚαστοριάςΗ Mary Walker, κατά την περιήγηση της το 1860 στη Δυτική Μακεδονία, επαίνεσε τα κρασιά της Καστοριάς. Οι οινόφιλοι ταξιδιώτες μπορούν να επισκεφτούν το Κτήμα Στεργίου και το οινοποιείο του Νίκου Μάγγελ και να δοκι-μάσουν τα βραβευμένα κρασιά τους. Και τα δύο ανήκουν στους Δρόμους του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας, μια εκδρομική πρόταση σε επιλεγμένες διαδρομές που διασχί-ζουν γραφικά σημεία της αμπελουργικής ζώνης. Το Κτήμα Στεργίου, στη Μεταμόρφωση Καστοριάς, στη νότια πλαγιά απέναντι από τη λίμνη, σε υψόμετρο 680 μέτρων, είναι οικογενειακή επιχείρηση. Το 1998 έλαβε πιστοποίηση βιολογικής καλλιέργειας, το 2006 την έγκριση του τοπικού οίνου Καστοριάς, το 2007 την ένδειξη Κτήμα και το 2009 κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στον ένατο Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου Θεσσαλονίκης. Ο αμπελώνας είναι γραμμικός και κα-λύπτει 45 στρέμματα με σύστημα άρδευσης και τις παρακά-τω ποικιλίες: ερυθρές (Merlot, Cabernet Sauvignon,

Cinsaut, Ξινόμαυρο) και λευκές (Sauvignon Blanc, Riesling). Κυκλοφορεί τις ετικέτες Κόκκινη Πέτρα, Κτήμα Στεργίου, Άσπρη Πέτρα (τηλ.: 24670-72508).Ένα χιλιόμετρο από το ημιορεινό χωριό της Κορομηλιάς, σε υψόμετρο 750 μέτρων, βρίσκεται το οινοποιείο του Νί-κου Μάγγελ. Ξερικός αμπελώνας όπου πνέει το αγιάμι, ο ούριος άνεμος της λίμνης, καθοριστικός στη διαμόρφωση του μικροκλίματος του τόπου. Ο αμπελώνας αποτελείται από μια σύγχρονη γραμμή παραγωγής και εμφιάλωσης και μια υπόγεια κάβα επενδυμένη αποκλειστικά από επιλεγμέ-νη γαλλική δρυ. Οι ποικιλίες του Κτήματος Μάγγελ είναι ερυθρές (Merlot, Cabernet Sauvignon, Syrah, Cinsaut, Roditis) και λευ-κές (Sauvignon Blanc). Κυκλοφορεί τις ετικέτες Μάγγελ Ερυθρός Λιαστός –αργυρό μετάλλιο στον ένατο Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου Θεσσαλονίκης– Αγιάμι Ερυθρός και Αγιάμι Λευκός (τηλ.: 24670-27220).

travel story

Τext text text text text text text text text text text text text text text text text text text text text text text text.

Text text text text text text text text text text text text text text text text text text text text text text text.

HyperTitleSubtitle

Author

vignette

Intro“ “

87%Vol • Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2010

Moto moto moto.

T

Στις ενότητές μας θα έχετε τη δυνατότητα να πληροφορηθείτε για:

•Νέατηςαγοράς(αφίξεις,events,συνεργασίεςκ.ά.)• ΕκθέσειςτόσοστηνΕλλάδαόσοκαιστοεξωτερικό•Οικονομικάθέματα• Τεχνικάθέματακαιlogistics• Στρατηγικέςμάρκετινγκκαιδιαφήμισης• Εισαγόμενακαιεξαγόμεναποτά• Έρευνεςπουαφορούνταποτάκαιτηνκατανάλωσή

τους •Οικολογικάθέματακαιανακύκλωσησυσκευασιών

ποτών

Επίσης, θα υπάρχουν παρουσιάσεις και συγκριτικά τεστ:

•Κρασιών,μπίραςκαιάλλωναλκοολούχωνποτών(απόsommeliers, γευσιγνώστες και παραγωγούς)

•Οινοποιείων,ζυθοποιείων,ποτοποιείων• Βιολογικώνπροϊόντων•Νομώνκαιτοπικώνπροϊόντων• Εστιατορίων,καφέ,μπαρ,κάβεςκ.ά.

Τέλος, θα υπάρχουν σημαντικές συνεντεύξεις παραγόντων τής αγοράς με χρήσιμες πληροφορίες και κατευθύνσεις.

Σας καλωσορίζουμε στον μαγευτικό κόσμο των αλκοο-

λούχων και μη ποτών. Το %Vol έπειτα από ένα εντυπωσιακό

ξεκίνημα της έντυπης έκδοσης, ανοίγει τα φτερά του και στο

διαδίκτυο. Μέσα από το www.voldrinks.gr θα έχετε την ευκαι-

ρία να ενημερώνεστε σε καθημερινή βάση για όλα όσα συμ-

βαίνουν στον χώρο των ποτών.

“ “www.voldrinks.gr

Γι’ αυτό κάντε καθημερινότητά σας ένα κλικ στο www.voldrinks.gr



alcohol free


Κωνσταντίνος Βήτα5 Φεβρουαρίου 2011 - Block 3312 Φεβρουαρίου 2011 - Gagarin 205Ο Κ. ΒΗΤΑ, ο ξεχωριστός δημιουργός της σύγχρονης ηλεκτρονι-κής μουσικής, θα μας ξεδιπλώσει ζωντανά τις εικόνες του το Σάβ-βατο 5 Φεβρουαρίου 2011 στο Block 33, στη Θεσσαλονίκη και το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011 στο Gagarin 205, στην Αθήνα. Ένας καλλιτέχνης με πολυσχιδή προσωπικότητα: συγγραφέ-ας, ζωγράφος, φωτογράφος, videoartist και, πάνω από όλα, μουσικός, ο οποίος με τους στίχους και τις μελωδίες του, από την εποχή των Στέρεο Νόβα μέχρι και σήμερα, μας μιλά για την αγάπη, για τη ζωή, για την απώλεια, για όλα τα όμορφα και τα άσχημα, για τη μοναξιά, για την προσωπική ελευθερία, μας ταξιδεύει μελωδικά και μας βοηθά να πετάξουμε σε ανοιχτούς ορίζοντες. Οι εμπνευσμένοι στίχοι του και οι δυναμικές προεκτάσεις των μουσικών αναζητήσεών του μας προτρέπουν να διασχίσουμε μαζί του ένα πρωινό τον κόσμο, με οποιονδήποτε τρόπο, να αγαπήσουμε τους ανοιχτούς ουρανούς και τη γη που είναι πιο όμορφη από εμάς...Λιοσίων 203-205, τηλ.: 6944-814543 Τιμές εισιτηρίων 12 και 15 ευρώ Σημεία προπώλησης:Αθήνα: Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός στοάς). Τηλ.: 210-3608.366 Θεσσαλονίκη: Ticket House, Μητροπόλεως 102. Τηλ.: 2310-264.880 Online sales ή αγορές με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες: www.ticketpro.gr | www.tickethouse.gr

Τα χαρακτικά του Έντβαρτ Μουνκ: Πέρα από την Κραυγή26 Νοεμβρίου 2010 έως τις 27 Φεβρουαρίου 2011Μουσείο Ηρακλειδών Περιλαμβάνονται ογδόντα έργα χαρακτικής του Έντβαρτ Μουνκ, από τη συλλογή Kramer του Μουσείου Τέχνης του Τελ Αβίβ (Gift of Charles and Evelyn Kramer, New York). Το πλούσιο έργο του αυτοδίδακτου χαράκτη Μουνκ, ένα τμήμα του οποίου εκτίθε-ται τις ημέρες αυτές στην Αθήνα, καταδεικνύει, μέσα από την αυστηρή τεχνική της χαρακτικής, πιο απτά από ό,τι η ζωγραφική του, τον ριζοσπαστισμό της τέχνης του. Περιλαμβάνει ασπρόμαυρες χαλκογραφίες και λιθογραφίες, αλλά και έγχρωμες λιθογραφίες, με τις οποίες πειραματίστηκε στο Παρίσι μεταξύ των ετών 1896 και 1897, καθώς και ξυλογραφίες –αργότερα– μετά την επάνοδό του στη Νορβηγία.Συνδέει τις περίτεχνες και διακοσμητικές γραμμές και καμπύλες του κινήματος τής αρτ νουβό ή του νέου στιλ –όπως αποκαλείτο στη Γερμανία– με μια γραφή επίπεδη και ορμητική, που άνοιξε τον δρόμο προς τον γερμανικό εξπρεσιονισμό τής Γέφυρας.Όσο και αν κάποιοι εκφραστές του θέλησαν να αποκηρύξουν, εκ των υστέρων, την επιρροή του, διαδηλώνει την επιθυμία για απελευθέρωση από τις κοινωνι-κές δεσμεύσεις, μέσα από την έκφραση καθαρά ανθρώπινων συναισθημάτων,

όπως η ζήλια, η απόγνωση, η μοναξιά, η ανάγκη για στοργή, αλλά και ο φόβος μπροστά στα πρώτα σκιρτήματα της χειρα-φέτησης των γυναικών, οι οποίες είχαν αρχίσει από τα μέσα του 19ου αιώνα να διεκδικούν στην Κεντρική Ευρώπη ισότιμη θέση στα καλλιτεχνικά και κοινωνικά δρώμενα. Το κίνημα αυτό προκάλεσε αμηχανία στον ανδρικό πληθυσμό, όπως εκφράζεται στην επιβλητική Μαντόνα του Μουνκ, το 1895, η οποία απεικονίζεται στη σκιά ενός εμβρύου.«Η γυναίκα μέσα στη διαφορετικότητά της είναι για τον άνδρα ένα μυστήριο», έγραφε ο Μουνκ. «Η γυναίκα είναι ταυτόχρονα αγία-πόρνη και μια δυστυχής υποταγμένη».Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού, του δήμου Αθηναίων και του Πολιτισμικού Οργανισμού Δήμου Αθηναίων και έχει την υποστήριξη της πρεσβείας της Νορβηγίας και του Νορβηγικού Ινστιτούτου Αθηνών. Ηρακλειδών 16, Θησείο, τηλ: 210-3461.981 Δευτέρα: κλειστά. Τρίτη-Σάββατο: 13.00-21.00. Κυριακή: 11.00-19.00

89

...and more


Τα Αυτοκρατορικά Μπαλέτα της Μόσχας4-6 Φεβρουαρίου 2011Θέατρο BadmintonΤα Αυτοκρατορικά Μπαλέτα της Μόσχας ανασυγκροτήθηκαν για τους εορτα-σμούς των πενήντα χρόνων επιτυχημέ-νης σκηνικής παρουσίας της μεγάλης μπαλαρίνας των Μπολσόι, της Μάγιας Πλισέσκαγια. Από την ίδρυσή του, το καλλιτεχνικό αυτό συγκρότημα κατα-λαμβάνει εξέχουσα θέση στον καλλιτε-χνικό χάρτη της Ρωσίας. Πολύ τακτικά συνεργάζεται με σολίστες των μπαλέτων Μπολσόι και Κίροφ, ενώ συχνές είναι οι περιοδείες του στην Ευρώπη και στην Αμερική.Το Bolero είναι ένας παλιός ισπανικός χορός που άνθισε προς το τέλος του 18ου αιώνα. Η επινόησή του αποδίδε-ται στον περίφημο χορευτή Σεμπαστιάν Θερέρο. Η ρυθμική του αγωγή είναι σε τρεις χρόνους. Συνοδεύεται με κιθά-ρα, ενώ ο ρυθμός δίνεται κυρίως από καστανιέτες. Το Bolero αποτελεί έναν παραδοσιακό λαϊκό χορό, ο οποίος εισέβαλε με ιδιαίτερη γοητεία στη φιλολογία τής όπερας, στη συμφωνική μουσική και στη μουσική δωματίου. Τον 20ό αιώνα το Bolero επανέκτησε την κυρίαρχη εκφραστική δύναμή του στο περίφημο χορογραφικό ποίημα του Μορίς Ραβέλ που γράφτηκε το 1928: μια λαμπρή σελίδα στην εργογραφία του, που, αν και συνήθως παίζεται ως συμφωνικό κομμάτι, έχει ποικιλότροπα κεντρίσει τη φαντασία χορογράφων και χορευτών.Η Chopiniana, από τα πιο ρομαντικά μπαλέτα, αποτελεί φόρο τιμής στην εποχή του ρομαντισμού και μας επιτρέπει να θαυμάζουμε εμπνεύσεις και ήθη μιας εποχής που μοιάζει μακρινή. Ώρα: 21.00 Τιμές εισιτηρίων: Α ζώνη: 60, Β ζώνη: 50, Γ ζώνη: 40, Δ ζώνη: 30, φοιτητικό: 20 ευρώ.

Ευανθία Ρεμπούτσικα: Αθήνα-Κωνσταντινούπολη... μέσω Παλλάς!28 Ιανουαρίου 2011Θέατρο ΠαλλάςΣε μαγικό ταξίδι με προορισμό την Πόλη και τις συγκινήσεις που ξυπνά μάς καλεί στο Παλλάς η Ευανθία Ρεμπούτσικα στις αρχές του νέου χρόνου. Από την Αθήνα, η Ευανθία θα αφήσει τις νότες της να ταξιδέψουν στην Κωνσταντι-νούπολη, να διασχίσουν τη γέφυρα του Γαλατά, να ζωγραφίσουν το σούρουπο με φόντο τους μιναρέδες, να αγκαλιάσουν τα όνειρά μας και να σβήσουν στο αγέρι του Βοσπόρου.Με το βιολί της και την αγάπη της για την Πόλη, θα θυμηθεί μαζί μας τις μυ-ρωδιές, τα χρώματα και τις γεύσεις που την οδήγησαν στην Πολίτικη Κουζίνα. Θα παίξει τις μουσικές που έντυσαν τις βραβευμένες τουρκικές ταινίες Babam ve Oğlum και Ulak. Μελωδίες που δεν έχουν σύνορα και ανήκουν σε όλους θα πλημμυρίσουν την αίθουσα του Παλλάς.Με τους μουσικούς Αντρέα Συμβουλόπουλο στο πιάνο, Πάνο Δημητρακόπου-λο στο κανονάκι, Σωκράτη Σινόπουλο στην πολίτικη λύρα, Παντελή Στόικο στο καβάλ, Πλούταρχο Ρεμπούτσικα στο τσέλο, Fergus Curry στο κοντραμπά-σο, Νίκο Παπαβρανούση στα τύμπανα και την Dilek Koç στο τραγούδι. H Ευ-ανθία θα παίξει επίσης ορχηστρικά από τα Αστέρι κι η Ευχή, Μικρές Ιστορίες και Μεγάλοι Έλληνες. Τον ήχο επιμελείται ο Νίκος Βεκίρης και τα φώτα ο Τάκης Ζερβουλάκος.Παραγωγή: Ελληνική Θεαμάτων Τιμές εισιτηρίων: 30, 40, 50, 60 ευρώ Ώρα έναρξης: 21.00Σημεία προπώλησης:Βουκουρεστίου 5, Αθήνα, τηλ.: 210-3213.100 Ημέρες και ώρες λειτουργίας ταμείων: Δευτέρα έως Σάββατο 09.00-20.00 και τις Κυριακές 12.00-20.00.Με πιστωτική κάρτα: 210-8108.181 Κρατήσεις μέσω Internet: www.ellthea.gr

16ο

διαγωνισμός θα πραγμα-τοποιηθεί σε ειδικά δια-μορφωμένη αίθουσα της 24ης Διεθνούς Έκθεσης

Τροφίμων, Ποτών και Τεχνολογίας, στο Metropolitan Expo δίπλα από το Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος με μέγα χορηγό τα Diageo Reserve Brands Belvedere Vodka, Rum Zacapa, Don Julio Tequila, Tanqueray No10 Gin και τα Smirnoff Vodka, Pampero Rum. Η διοργάνωση πραγματοποιείται για την ανάδειξη των καλύτερων bartenders σε Πανελλαδικό επίπεδο, οι οποίοι θα εκπροσω-πήσουν τη χώρα στους διεθνείς διαγωνισμούς 2011 της International Bartenders Association.Το πρωτάθλημα περιλαμβάνει τους διαγωνισμούς: 16ος Classic Cocktail

Long drink, 7ος Flairtending, 1ος Non Alcoholic Cocktail.Στον διαγωνισμό Cocktail Classic οι διαγωνιζόμενοι θα παρουσιάσουν μία πρωτότυπη συνταγή, η οποία θα αξιολογηθεί τόσο τεχνικά όσο και γευστικά από έμπειρους κριτές και γευσιγνώστες. Ο διαγωνισμός Cocktail Flairtending αφορά επίσης την παρασκευή πρωτότυπου cocktail και παρουσίαση τεχνικής flair (bar bottle show) όπου οι bartenders αξιολογούνται για την επιδεξιότητα και τη σύνθεση των κινήσεων με τα μπουκάλια και τα σέικερ. Ο νέος διαγωνισμός Non Alcoholic Cocktail αναδεικνύει το καλύτερο cocktail χωρίς αλκοόλ όπου η αξιολόγηση εστιάζει στη θρεπτική αξία και στην εμφάνιση του ποτού.Τις ικανότητες, τις δεξιότητες,

τις γνώσεις παρασκευής και πα-ρουσίασης cocktail και τεχνικής κατάρτισης των διαγωνιζομένων θα κρίνει, σύμφωνα με τους κανόνες της ΙΒΑ, εξειδικευμένη επιτροπή, η οποία απαρτίζεται από το διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης καθώς και από έμπειρους ξένους γευσιγνώ-στες, sommeliers, δημοσιογράφους γαστρονομίας, managers και επαγγελ-ματίες bartenders.Το πρωτάθλημα πλαισιώνεται από workshops με θέματα για την τέχνη του μπαρ και την γνώση των ποτών. Διακεκριμένοι ομιλητές από την Ελ-λάδα και το εξωτερικό θα αναλύσουν θέματα του κλάδου, ενώ θα παρουσι-άσουν τις νέες τάσεις στις αναμείξεις ανά τον κόσμο.Την εκδήλωση παρακολουθούν κάθε χρόνο ανελλιπώς επαγγελματίες και στελέχη του τουριστικού κλάδου ενώ θα παραστούν στην εκδήλωση επίσης ο πρόεδρος της International Bartenders Association (ΙΒΑ) Derrick Lee από τη Σιγκαπούρη και ο αντιπρόεδροςRon Busman από την Ολλανδία, υπεύθυνος της ευρωπαϊ-κής ηπείρου.H είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Πανελλήνιο ΠρωτάθλημαCocktail 2011 11-14 Φεβρουαρίου 2011

Η κορυφαία συλλογική διοργάνωση των επαγγελματιών bartenders

exhibitionists

Η Ένωση Μπάρμεν Ελλάδος (ΕΜΕ) ανακοινώνει τη διεξαγω-

γή του 16ου Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Cocktail για bartenders

από τις 11 έως και τις 14 Φεβρουαρίου 2011, καθημερινά από τις

12:00 ως τις 19:00 στο Metropolitan Athens Expo.

“ “

90

Ο


ΠληροφορίεςΌσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν θα πρέπει να στείλουν το αργότερο μέχρι τις 27/01/2011 στο fax: 2397 021749, ή στο email: [email protected] (τηλ. 6936748458) την αίτηση συμμετοχής στο συνημμένο έντυπο με τα στοιχεία του/της διαγωνιζόμενου/ης και την πρωτότυπη signature συνταγή του/της. Σχετικές φόρμες συμμετοχής είναι αναρτημένες στον ιστοχώρο της ΕΜΕ www.hba-net.gr

Τα ’χει η απαγόρευση κι η ράτσα η ελληνική. Ξεροκέφαλοι

άνθρωποι μα και καλοπερασάκηδες, δεν σηκώνουμε εύκολα το

χαλινάρι. Μα κι από την άλλη, αν το σκεφτώ, σε τούτες τις εποχές

μπορεί από την αντίσταση να σωθούμε γενικώς…

“ “

ια να εξηγούμαστε: εγώ δεν καπνίζω. Αλλά από εσωτερικό σεβασμό και μόνο συναισθά-νομαι κάθε καταπιεσμένο

άνθρωπο. Βέβαια, τους καπνιστές με μια καθυστέρηση κάποιων δευτερολέπτων, γιατί τους έχω ένα το κρατούμενο, αφού εμένα δεν με σεβάστηκε ποτέ κανέ-νας και με θυμιάτιζαν παντού, χρόνια ολόκληρα, λες κι ήμουν ο οξαποδώ· μα θα το παραβλέψω, γιατί το τσιγάρο έχει μεταφυσική παρουσία στη ζωή κι ουδό-λως σχετίζεται με εξαρτήσεις σωματικού τύπου. Αλλά ούτε ψυχολόγος είμαι ούτε και νικοτινολόγος.Το θέμα μου είναι νεοκοινωνικό με το κάπνισμα. Αυτός ο αντικαπνικός νόμος, όταν είπαν ότι θα αριβάρει και στη χώρα μας, το χάρηκα· θα το ομολογήσω. Και πρώτα από όλα σκέφτηκα την οικονομία στα κομμωτήρια και στα καθαριστήρια που θα κάνω. Καθώς ήταν έξοδος και δεύτερο λούσιμο την ίδια μέρα, κόντευα να χρηματοδοτήσω την αγορά εξοχι-κού στην κυρία με το καθαριστήριο. Όμως τώρα, ένα χρόνο μετά τις πρώτες εξαγγελίες εφαρμογής του νόμου, μου φαίνεται σαν κάτι δανεικά που έχω δώ-σει κι ακόμη έρχονται. Βέβαια, τολμώ να παραδεχτώ πως τα τασάκια εξαφανίστη-καν στην πλειονότητά τους. Δείγμα καλό –είπα– θα πειθαρχήσει ο λαός μας. Αμέ. Εγώ το είπα, εγώ και τ’ άκουσα. Στους δημόσιους χώρους, στις πολυεθνικές και σε κάποιες άλλες επιχειρήσεις που ήθελε να βγάλει το άχτι του ο αντικαπνι-στής αφεντικός, μάλιστα. Μετά είδα γό-πες πλέουσες σε μπουκάλια μπίρας, σε απομεινάρια από ποτά, σε μπουκάλια με νερό. Τι να κάνεις; Αφού το κάπνισμα ήταν και δεν ήταν απαγορευμένο, πού να το σβήσεις; Πού εχθρός πρόχειρος να σου προσφέρει το μανίκι του; Ακολούθησε αλαλαγμός. Τροϊκανικά μάθαμε, ΔΝΤ στάση κάτσαμε προσοχή, απολύσεις, ανακατατάξεις, φορολογίες, αυξήσεις στο δώσε, μειώσεις στο πάρε,

κατάργηση επιδομάτων, παπλωμάτων, όλα πήραν μια άλλη τροπή σε μήνες μέσα μόλις. Κι όσο αυξανόταν ο φόρος και μειωνόταν το κέρδος, φούντωνε ο νταλγκάς. Συμπόνεσα και πάλι τον κα-πνίζοντα. Φαντάσου –έλεγα κι εγώ από μέσα μου– πόσο έχει ανάγκη τώρα από ένα τσιγάρο. Μα μόνο που δεν έγινα εθελόντρια σε προσφορά τράκας. Κομ-μάτια να γίνει και το κομμωτήριο, είπα, και το καθαριστήριο και που πρέπει να κάνω ορθοφωνία για να μην πνίγομαι μιλώντας με τόσο καπνό δυνατά για να με ακούν στη βαβούρα των μπαρ.Το καλοκαίρι έμαθα πως τα μισά μπα-ράκια, που μας ξεχειμώνιασαν πέρυσι, εφέτος δεν θα ανοίξουν λόγω κρίσης και καπναπαγόρευσης: δεν βγαίνουν οικονομικά. Εκεί με έπιασε νευρική κρίση εμένα. Θα κάνουμε το Sinatra and friends; Θα κλεινόμαστε όπως στην Αμερική την εποχή της ποτoαπαγόρευ-σης σε ανήλιαγα υπόγεια; Και ποιος θα με δει εκεί στον μπουχό με το καλό μου το ρούχο, εμένα; Απαπά· εγκατέλειψα ευθύς και τη σκέψη. Βοήθησε κι ένα άλλο νέο που πληροφορήθηκα: πως τα μικρά μπαρ λόγω τετραγωνικών έχουν συνασπιστεί και κοιτούν πώς να κάνουν κάτι νόμιμο για να επιτρέπεται το κά-πνισμα, να μπορεί να βγαίνει ο κόσμος, να δουλέψει η αγορά. Κοίτα –λέω– που το μέγεθος μετράει κι αντιστρόφως. Αναθάρρησα. Όλο αυτό το δεκάμηνο και κάτι, όμως εκεί, κάτω από την ωραία μου μύτη στηνόταν ένα νέο κοινωνικό δίκτυο, ένα νέο εύρημα της δαιμόνιας ελληνικής φάρας, που πουθενά όμοιό του δεν έχει στηθεί. Αυτό είναι το ραγιάδικο social network και με τη βούλα. Όλοι έβγαιναν έξω για τσιγάρο. Γνωρίστηκε κόσμος με κόσμο. Βεβαίως. Άνθρωποι που ζούσαν μαζί χρόνια στην ίδια εταιρεία και γεια δεν είχαν ανταλλάξει. Άνθρωποι που δεν θα βρίσκονταν ποτέ μέσα σε ένα αχανές μπαρ και βρέθηκαν τετ-α-τετ.

Φλερτ που στήθηκαν πάνω στη γωνία του δρόμου, γνωριμίες και έρωτες με έναν παρατεταμένο αναπτήρα, τράκες και κεράσματα που ένωσαν παρέες μικρές σε μια μεγάλη γιορτινή σαν από κάρμα ενωμένη. Προσφέρθηκαν θέσεις στις έξω καρέκλες γύρω από το μεγάλο σταχτοδοχείο, δόθηκαν σακάκια σε αιθέριες υπάρξεις να μην αρπάξουν καμιά πούντα μαζί με τη βιαστική τζούρα τού δίλεπτου, αντηλλάγησαν τηλέφωνα, ονόματα, υποσχέσεις. Ένα νέο δίκτυο γνωριμιών υφάνθηκε γύρω από το τασάκι που έβαλε ο νόμος κι έβγαλε ο μαγαζάτορας στο πεζοδρόμιο. Κι εγώ, η άκαπνη κι αντικαπνίστρια, έμεινα ν’ αναρωτιέμαι τι είναι πιο καλό;Να γλυτώσω το καθαριστήριο ή να χάσω το πάρτι;Το κοινωνικό μήνυμα δεν αφορά το κάπνισμα ή τη συμμόρφωση στον νόμο. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επι-λογές και τις συνέπειές του· όμως, μιας και είμαστε έκδοση που αφορά ενηλί-κους, αφήνω το κάπνισμα που –ούτως ή άλλως δεν είναι το θέμα μου– στην κρίση του καθενός και πιάνω το ουσια-στικό μήνυμα. Βρήκαμε πάλι τρόπο να ελιχθούμε και να ξαναγίνουμε παρέα και γειτονιά, με νέους όρους και νέες νόρμες. Για ποιο λόγο να υποταχθούμε αμαχητί σε μια παγκόσμια συνωμοσία που στόχο δεν έχει την υλική φτώχεια μόνο, αλλά κυρίως τη διανοητική; Την ένδεια της φαντασίας, του ονειροπολείν, της φιλοδοξίας… Ακόμη κι όταν δεν ξέρουμε τον δρόμο, ας αφήσουμε καθαρό τον νόμο των πιθανοτήτων να φανερώσει μια εκδοχή που δεν σκεφτήκαμε ποτέ· και είναι εξαιρετική.Σημειωτέον, είμαι καλεσμένη σε γάμο δύο νέων ανθρώπων που γνωρίστηκαν –καλή ώρα!– μέσα στην ταλαιπωρία του υπαίθριου καπνίσματος. Αβρότητες κάτω από ταμπέλα: non smoking area… Κι όμως!

Τhe (non) smoking network


exit

oria

l

91

Γ


vol5

Documents

Transcript of vol5