2010: Χρονιά Απεργίας!

Ένα μικρό χρονικό

5/2/2010: συνέλευση σωματείου. Ήδη η Κυβέρνηση έχει καταθέσει στην Κομισιόν το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Η ΑΔΕΔΥ κάτω από την πίεση των εργαζομένων και της αριστεράς έχει εξαγγείλει απεργία για τις 10 Φλεβάρη. Η ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ με πρωταγωνιστή τον Παναγόπουλο δεν εξαγγέλλει απεργία την ίδια μέρα αλλά στις 24 Φλεβάρη γιατί «τα μέτρα δεν αφορούν τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα (!)». Συμβάλλει στην ίδια την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να διασπάσει το εργατικό

καταστολής. Για το άξιον της δήλωσης, ακόμα και το ΤΕΕ κάλεσε τους διπλωματούχους μηχανικούς να απεργήσουν!

24/2/2010: έγινε η πρώτη πραγματική πανεργατική απεργία μετά από χρόνια. Πάνω από 50.000 εργαζόμενοι διαδήλωσαν σε όλη την Ελλάδα ενώ και η συμμετοχή στην απεργία άγγιξε το 90%.

3/3/2010: εξαγγέλλεται και πάει με διαδικασίες κατ’ επειγόντως στη Βουλή ο νόμος για τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις. Την ίδια και την επόμενη μέρα πρωτοβάθμια σωματεία μαζί με μεγάλες συνομοσπονδίες καλούν σε τοπικές

κίνημα σε Δημόσιους (=βολεμένους) και Ιδιωτικούς εργαζομένους. Ήδη όμως ένας συντονισμός σωματείων έχει ξεκινήσει να γεννιέται, με δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία.

10/2/2010: πανελλαδική απεργία όλου του Δημόσιου τομέα με συμμετοχή δεκάδων σωματείων του ιδιωτικού τομέα. Γίνεται μια μαχητική διαδήλωση χιλιάδων εργαζομένων στους δρόμους της Αθήνας, αλλά και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Μπροστά από το Υπουργείο Οικονομικών δεκάδες εργαζόμενοι επιχειρούν να προχωρήσουν προς την είσοδο του Υπουργείου. Ως συνήθως, ο «διάλογος» γίνεται με τις δυνάμεις

ΤΡΙΜΙΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010, ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 35, ΤΙΜΗ 1€, ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ: 6808

Ο πόλεμος ξεκίνησε... Ή εμείς ή αυτοί!

2

απογευματινές πορείες σε όλη την Ελλάδα. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν απέναντι στην προσπάθεια του κράτους να μας πιάσει στα «πράσα». Οι απολυμένοι της Ολυμπιακής, ξεκινούν την κατάληψη στο Γενικό Λογιστήριο του κράτους, με συνεχείς αποκλεισμούς της οδού Πανεπιστημίου και ενημέρωση του κόσμου.

5/3/2010: με απεργία από τις μεγάλες ομοσπονδίες της εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ) και στάση εργασίας από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, με συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων να απεργεί και ένα τεράστιο μπλοκ εργαζομένων στο δρόμο, με 2 από τα 5 κοινοβουλευτικά κόμματα να καταγγέλλουν και να απέχουν από τη διαδικασία ψηφοφορίας, με δακρυγόνα έξω από τη Βουλή στον αγωνιστή Μανώλη Γλέζο, ψηφίστηκε στη Βουλή ένας από τους πιο αντεργατικούς νόμους από την εποχή της Χούντας. Πριν καλά καλά ψηφιστεί, ο Πρόεδρος του ΣΕΒ δήλωσε ότι αντίστοιχου τύπου περικοπές πρέπει να αρχίσουν και στον ιδιωτικό τομέα για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η κίνηση κεφαλαίων! Την επόμενη μέρα η ΠΟΕ-ΟΤΑ συνεχίζει με κλείσιμο των χωματερών ενώ η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ξεκινάει 48ωρες απεργίες (που γρήγορα εγκαταλείπει) και οι νοσοκομειακοί γιατροί προχωρούν σε επίσχεση εργασίας.

11/3/2010: ξαναμπαίνει Πανεργατική απεργία μεγαλύτερης έντασης, παλμού και δυναμικότητας από τις 24/2. Το κράτος απουσία συναίνεσης από τους εργαζομένους και την νεολαία, με ακραιφνή χρήση δακρυγόνων σπάει την πορεία στο σημείο που ήταν προσυγκεντρωμένα τα πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού τομέα, για να περάσει στην κεφαλή της πορείας το πανό της ΓΣΕΕ. Ο ρόλος της ξεπουλημένης ηγεσίας της ΓΣΕΕ φάνηκε ακόμα μια φορά ενώ ακόμα και σήμερα δεν έχει βγάλει καταδικαστική απόφαση για το Πρόγραμμα Σταθερότητας! Την ίδια μέρα συλλαμβάνεται ο καθηγητής της κολύμβησης Μάριος Ζέρβας και προφυλακίζεται για 2 περίπου μήνες, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο για παράνομη πράξη, μόνο και μόνο για το γεγονός ότι κατέβηκε στην πορεία κι έχοντας στην τσάντα του μόνο το σαμπουάν και το μπουρνούζι της κολύμβησης!!! Κάθε Τρίτη από τότε και μέχρι τη λήξη των διακοπών του Πάσχα, έμπαιναν απογευματινές πορείες από το συντονιστικό των Πρωτοβάθμιων σωματείων, την ΟΛΜΕ, τη ΔΟΕ και την ΑΔΕΔΥ, δείχνοντας ότι μόνο η συνέχεια και η κλιμάκωση του αγώνα μπορεί να ανατρέψει τα νέα μέτρα και να εμποδίσει να έρθουν κι άλλα.

7/4/2010: κατατέθηκε το φορολογικό νομοσχέδιο. Η μείωση για τους μισθωτούς του αφορολόγητου ορίου των 12.000�, με την εξαναγκαστική συλλογή αποδείξεων, αποτελεί τον προάγγελο της συνολικής κατάργησης του. Η απαίτηση για συλλογή αποδείξεων σε μια χρονιά που η λαϊκή κατανάλωση συρρικνώνεται, αποτελεί στην ουσία μείωση έως και κατάργηση του αφορολόγητου ορίου. Η αύξηση του ΦΠΑ, καθώς και η αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης σε ΔΕΗ, τσιγάρα και ποτά, βαρύνει κυρίως τα λαϊκά εισοδήματα. Η εισαγωγή της πρώτης κατοικίας ως τεκμήριο και η αύξησή του στα μικρά Ι.Χ. είναι πολύ πιθανό να επιβαρύνει φορολογικά και άλλο τα χαμηλά εισοδήματα τα οποία θα καλούνται

να καταβάλλουν φόρους για εισοδήματα που δεν έχουν. Με την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης υπερωριών και επιδομάτων σε μια σειρά κλάδους του δημοσίου, πλήττεται (μαζί με τις άλλες περικοπές (14ος μισθός κλπ)) βάναυσα το εισόδημα των εργαζόμενων του δημοσίου, κυρίως των χαμηλόμισθων. Την επόμενη μέρα διοργανώνεται και πάλι απογευματινό συλλαλητήριο.

22/4/2010: Ξεκινάει να συζητιέται το ασφαλιστικό ενώ το ενδεχόμενο εισόδου στο μηχανισμό στήριξης γίνεται όλο και πιο πιθανό. Μπαίνει διήμερη απεργία από το ΠΑΜΕ και μονοήμερη απεργία από μία σειρά σωματείων του ιδιωτικού τομέα μαζί με την ΑΔΕΔΥ την πέμπτη 22/4. Άλλο ένα πανεργατικό συλλαλητήριο με χιλιάδες κόσμου στο δρόμο και μεγάλα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία διοργανώνεται. Η ΓΣΕΕ και πάλι απούσα... 23/4/2010: Ο Πρωθυπουργός της χώρας από το Καστελόριζο, δηλώνοντας ότι «δεν καταφέραμε να πείσουμε τις αγορές με τα ήδη ληφθέντα μέτρα», εξαγγέλλει την είσοδο της χώρας στο μηχανισμό στήριξης Ε.Ε.-ΔΝΤ. Την ίδια μέρα χιλιάδες κόσμου διαδηλώνουν ενάντια ενώ ο πρωθυπουργός πηγαίνει στις Βρυξέλλες να συζητήσει τους υποτελείς όρους με τους οποίους θα ενταχθούμε.

Τεχνικοί Δρόμοι

Ιδιοκτησία: Πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

Εκδότης: Μαρία Καντζιού, Εύη Γεωργιάδου, Στέλιος Καραμήτσος

Κωδικός εντύπου: 6808

Γραφεία: Αγ. Γεωργίου Καρύτση 10, ΤΚ 10561, Αθήνα

Τηλέφωνο: 6939760879, 9677806266

http://www.somtechnik.gr

5/5/2010: Την επομένη της Εργατικής Πρωτομαγιάς, ο υπουργός Οικονομικών ανακοινώνει το μνημόνιο-συμφωνία με την τρόικα. Συνολική ανατροπή στις εργασιακές σχέσεις, αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος από αναδιανεμητικό σε ανταποδοτικό, ιδιωτικοποίηση του Δημοσίου τομέα, πάγωμα σε μισθούς και συντάξεις (με μειώσεις όπου είναι δυνατόν), αλλαγή του αυτοδιοικητικού συστήματος (Καλλικράτης), μείωση των αποζημιώσεων, απελευθέρωση των απολύσεων και δραστική μείωση του αριθμού των δημόσιων υπαλλήλων είναι ίσως τα βασικότερα σημεία του μνημονίου. Τρεις μέρες μετά, διοργανώνεται η μεγαλύτερη απεργία και το μαζικότερος συλλαλητήριο εργαζομένων της μεταπολίτευσης. Πάνω από 500.000 εργαζόμενοι και νεολαίοι σε όλη την Ελλάδα διαδήλωσαν μαχητικά ενάντια στο μνημόνιο - ταφόπλακα του παρόντος και του μέλλοντος τους. Στην ιστορική πλατεία Συντάγματος της Αθήνας, τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι εργατικές λαϊκές ελευθερίες που κατοχυρώθηκαν με αίμα στις διατάξεις του

Συντάγματος, δεν μπήκαν στο γύψο, αλλά πνίγηκαν στην ασφυξία των χημικών που εξαπολύθηκαν κατά των εργαζομένων που διαδήλωναν ειρηνικά. Η ίδια μέρα όμως βάφτηκε ανεξίτηλα και με το αίμα τριών συναδέλφων-συνανθρώπων μας. Η μαζική δράση του ταξικού εργατικού κινήματος δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με την τυφλή, αναποτελεσματική και πολιτικά αξιοποιήσιμη από την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς του κράτους, βία των τυχοδιωκτικών ομάδων που δρουν στις πλάτες και σε βάρος του μαχητικού εργατικού κινήματος. Αυτές οι ομάδες που οδήγησαν στο θάνατο τους τρεις εργαζόμενους μαζί με την εργοδοτική τρομοκρατία της απόλυσης που τους οδήγησε στο να δουλέψουν εκείνη τη μέρα, πρέπει να απομονωθούν από όλες τις δυνάμεις που δρουν στο όνομα της μαζικής ταξικής πάλης και σύγκρουσης. Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν! Την ίδια μέρα ψηφίζεται μέσα στη βουλή ο νόμος για την εκπαίδευση, ο οποίος καταδικάζει στην ανεργία και στην ξεφτίλα χιλιάδες εργαζόμενους και αδιόριστους εκπαιδευτικούς και παράλληλα υποβαθμίζει την ίδια τη δημόσια εκπαίδευση με την αναγνώριση των κολεγίων.Την επόμενη μέρα διοργανώνεται συλλαλητήριο καταδίκης της κρατικής καταστολής και συνέχειας του αγώνα των εργαζομένων.

20/5/2010: Με το μνημόνιο ψηφισμένο, έχει ανοίξει ο «διάλογος» για τη λεηλάτηση κάθε ασφαλιστικού και εργασιακού δικαιώματος. Απολύσεις, αποζημιώσεις, πρώτος μισθός νεοπροσλαμβανόμενου, υπερωρίες, κατώτατα όρια συντάξεων, συνταξιοδότηση έχουν μπει στο τραπέζι από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ακόμα ένα πανεργατικό συλλαλητήριο συγκλονίζει την Αθήνα παρά την καταστολή και την τρομοκράτηση από τις δυνάμεις της αστυνομίας στις 5/5. Οι εργαζόμενοι δεν φοβούνται παρά το δυσβάσταχτο μέλλον που τους ετοιμάζει η τρόικα και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την αγαστή συνεργασία του ΛΑΟΣ.Ο Λοβέρδος αρχικά ανακοινώνει ότι τα εργασιακά δεν θα συζητηθούν καν στην Βουλή αλλά θα περάσουν σαν Προεδρικό Διάταγμα! Λίγο πριν πάει το Ασφαλιστικό στη Βουλή, εντάσσονται σαν άρθρο εκεί μετά την κατακραυγή όλης της κοινωνίας για παράβαση κάθε έννοιας δημοκρατίας...Ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται μέχρι να επανακτηθούν τα δικαιώματα στην εργασία, στην υγεία, στην παιδεία, στην δημοκρατία, στη ζωή.

3

Στο πλαίσιο της υλοποίησης της αντιδραστικής συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και τους τραπεζίτες, η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις, ένα από τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα που δημιουργούσαν ένα προστατευτικό πλέγμα απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία.Με τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσφέρει στους εργοδότες τη δυνατότητα να μην υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις! Και αυτό γιατί αχρηστεύει τη δυνατότητα των εργατικών οργανώσεων να προσφεύγουν στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) όταν αποτυγχάνουν οι διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες. Η διαδικασία προσφυγής αποτελείται από δύο στάδια: τη μεσολάβηση μεταξύ των δύο μερών και αν αυτή αποτύχει τη διαιτησία. Με τις νέες ρυθμίσεις η εργατική πλευρά θα μπορεί να προσφεύγει στη διαιτησία «μονομερώς», μόνο στην περίπτωση που «το άλλο μέρος (σ.σ. η εργοδοτική) αρνήθηκε τη μεσολάβηση». Όμως, η εργοδοτική πλευρά δεν έχει κανένα λόγο να αρνηθεί τη μεσολάβηση, αφού έτσι και αλλιώς η απόφαση του μεσολαβητή δεν είναι δεσμευτική γι’ αυτήν (σε αντίθεση με τις αποφάσεις της διαιτησίας). Έτσι η κυβέρνηση καταργεί τη διαιτησία και επομένως ενισχύει την αδιαλλαξία των εργοδοτών, οι οποίοι θα μπορούν πλέον να μην υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.Αλλά ακόμα και για τις συμβάσεις που θα υπογράφονται, η κυβέρνηση φροντίζει να καταργεί

τον κατώτερο μισθό που προβλέπουν για νέους μέχρι 25 ετών. Συγκεκριμένα, ο κατώτερος μισθός καθορίζονται ως εξής: «Για τους νέους ηλικίας έως 21 ετών ποσοστό 80%» και «για τους νέους ηλικίας από 21 έως 25 ετών ποσοστό 85%» του κατώτερου μεροκάματου ή μισθού «της οικείας συλλογικής ρύθμισης και σε περίπτωση που δεν υφίσταται τέτοια, της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ)». Έτσι, ο σημερινός κατώτερος μισθός των 740 ευρώ μεικτά της Εθνικής Σύμβασης, κατρακυλά στα 592 ευρώ μεικτά!Η πρόβλεψη ότι «το υπολειπόμενο ποσό αναπλήρωσης του κατωτάτου ορίου μισθού ή ημερομισθίου (...) και το αντίστοιχο ποσό ασφάλισης, δύναται να καταβάλλεται από τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ)» είναι για τη δημιουργία εντυπώσεων. Από τη μια γιατί προβλέπεται μόνο ως δυνατότητα και όχι ως υποχρέωση. Από την άλλη, ακόμα και στην περίπτωση που γίνει πράξη είναι χρήματα που προέρχονται από τις τσέπες των ίδιων των εργαζομένων. Η ουσία είναι δημιουργείται ένα καθεστώς πλήρους καταστρατήγησης των συμβάσεων.Βέβαια είναι ήδη στον αέρα όλες οι συμβάσεις ακόμη και η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Στόχος της κυβέρνησης και της εργοδοσίας είναι η πλήρης κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και η επιστροφή στο καθεστώς της «ατομικής διαπραγμάτευσης», του «ατομικού εκβιασμού» και της «καθολικής υποταγής».

Στη συντριπτική επιδείνωση της κατάστασης για τους εργαζόμενους, η ηγεσία της ΓΣΕΕ όλο το προηγούμενο διάστημα απαντούσε με διαπραγματεύσεις για τη διάσωση δήθεν του θεσμού Eθνικής Σύμβασης. H ΓΣΕΕ και οι βιομήχανοι «διαπραγματεύονταν» τριετή εργασιακή ειρήνη (!) εν μέσω ενός πρωτοφανούς κοινωνικού πολέμου, με μηδενικές (κατά ΣΕΒ) αυξήσεις. Σε «απάντηση» της η ΓΣΕΕ μόλις ανακοινώθηκε το Προεδρικό Διάταγμα για τις εργασιακές σχέσεις, απείλησε με… προσφυγές στα ευρωπαϊκά δικαστήρια!Σήμερα αναδεικνύεται περισσότερο από ποτέ, πως η υπογραφή των συλλογικών συμβάσεων δεν είναι νομικό ζήτημα. Το όποιο θεσμικό πλαίσιο είχε στηθεί τόσο χρόνια γύρω από το εργατικό κίνημα, με στόχο την υποτιθέμενη «κοινωνική ειρήνη» σήμερα ακόμα και αυτό καταργείται. Η εργοδοσία έχει κηρύξει πραγματικό πόλεμο στους εργαζόμενους. Θέλει να υποτιμήσει βίαια την αξία της εργατικής δύναμης, ακόμα και κάτω από τους ιστορικούς όρους διαμόρφωσής της. Άλλωστε αυτή είναι η μοναδική διέξοδος του κεφαλαίου από την κρίση. Η υπογραφή συλλογικών συμβάσεων δεν αφορούσε ποτέ και πολύ περισσότερο σήμερα, κάποιο τραπέζι διαπραγμάτευσης, αλλά την ικανότητα των εργαζόμενων κάθε κλάδου ή επιχείρησης και συνολικά του εργατικού να μπορεί να επιβάλλει την υπογραφή αξιοπρεπών συλλογικών συμβάσεων, ενάντια σε κάθε αδιέξοδη διαδικασία νομιμοποίησης ή υποταγής.Σε αυτές τις συνθήκες, η μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις που διεκδικούμε θα δοθεί με πολύ διαφορετικούς όρους και η υπογραφή της αποκτά εξαιρετική σημασία.Πάνω από όλα πρέπει μέσα στους εργαζόμενους να σταματήσει η στάση αναμονής και η ατομική διαπραγμάτευση, η αποδοχή του καταθλιπτικού συσχετισμού δυνάμεων στην κοινωνία, η ηττοπάθεια και η υποταγή. Να οικοδομηθεί η συλλογική στάση, η αλληλεγγύη και η διεκδίκηση, η απαίτηση να μπει φρένο στις αυθαιρεσίες και τις απολύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, η απαίτηση για εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης του κλάδου, που διαρκώς καταπατούν οι εργοδότες. Η μάχη για τη συλλογική σύμβαση δεν μπορεί να αρκείται σε διακηρύξεις η άμεσα αιτήματα μόνο. Απαιτεί συνολικό μέτωπο κατά της πολιτικής της κυβέρνησης, της Ε.Ε. του ΔΝΤ και του κεφαλαίου, αλλά και κατά του κάθε συγκεκριμένου εργοδότη, συνελεύσεις και κινητοποιήσεις σε χώρους δουλειάς. Ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να οδηγήσει στην υπογραφή νέας κλαδικής συλλογική σύμβασης, με αυξήσεις γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε άλλο με τόσες περικοπές και με εξασφάλιση και διεύρυνση όλων των εργασιακών μας δικαιωμάτων.Σε αυτό το πλαίσιο απευθυνόμαστε σε όλα τα σωματεία του κλάδου με στόχο σε ένα αποτελεσματικό συντονισμό για τη διοργάνωση κινητοποίησης στο ΣΤΕΑΤ με στόχο την υπογραφή συλλογικής σύμβασης στον κλάδο και κοινών κινητοποιήσεων σε χώρους δουλειάς ενάντια στις απολύσεις και την ασυδοσία των εργοδοτών.

Πάλη για τη συλλογική σύμβαση! Οι εργαζόμενοι δεν χρωστάμε σε κανέναν!

4

Λίγα λόγια για το τι μας περιμένει!

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ολοκληρώνονται και τα τελευταία σημεία του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό και εργασιακό νομοσχέδιο – οδοστρωτήρα της κυβέρνησης. Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που ξεκίνησε από πρωτοβουλίες συνδικάτων – θεσμοθετήθηκε από την Δικτατορία Μεταξά και ολοκληρώθηκε στα μετεμφυλιακά χρόνια επί της ουσίας καταργείται από την «συμμετοχική δημοκρατία» της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ μετά από 5 αντιασφαλιστικούς νόμους που το έσωζαν διαδοχικά από το 1992. Δεν μπορούμε ποια να μιλάμε για «κοινωνική ασφάλιση» καθώς αυτό που θα υπάρχει από 1-1-2011 ούτε κοινωνικό χαρακτήρα θα έχει, ούτε καμία ασφάλεια θα παρέχει. Το μοντέλο που επιλέγεται από την κυβέρνηση μαζί με την Ε.Ε. είναι ίσως η χειρότερη πανευρωπαϊκά εκδοχή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου των «τριών πυλώνων». Για όσους δεν πάρουν φέτος σύνταξη από τον επόμενο χρόνο οι συντάξιμες αποδοχές θα αποτελούνται από τρία μέρη που θα προστίθενται:

Η Βασική σύνταξη 360 ευρώ που δεν θα είναι σύνταξη αλλά προνοιακό επίδομα και θα χορηγείται σε όλους ανεξαρτήτως χρόνων ασφάλισης στα 65. Στην πράξη θα μεταφερθούν σε αυτό οι όποιες προνοιακές παροχές υπάρχουν γι αυτό και θα χορηγείται με εισοδηματικά κριτήρια ενώ από το 2014 θα αναπροσαρμόζεται με βάση την οικονομική δυνατότητα των Ταμείων (όλοι καταλαβαίνεται τι σημαίνει αυτό).

Η Αναλογική σύνταξη θα είναι κατά μέσω όρο (οι διαφοροποιήσεις δεν παίζουν ρόλο γιατί στο μνημόνιο ορίζεται σαφώς η μέση τιμή): [έτη ασφάλισης] * 1,2% * [ετήσιες αποδοχές]. Αν δηλαδή μιλήσουμε για κάποιον που δούλεψε μισθωτός 35 χρόνια με μέση αμοιβή 1500 ευρώ τότε αυτός θα λάβει Αναλογική σύνταξη 630 ευρώ. Ακόμα όμως και αυτά δεν τα εγγυάται το κράτος αλλά θα αναπροσαρμόζονται ανάλογα με την κατάσταση των Ταμείων. Βέβαια αυτό το υπέρογκο ποσό των 630 ευρώ δεν αφορά τους μηχανικούς που δεν είναι μισθωτοί σε όλη την διάρκεια του βίου τους αλλά είναι ασφαλισμένοι στην 1η ασφαλιστική κατηγορία (εκεί είναι όλοι) του ΕΤΑΑ (πρώην ΤΣΜΕΔΕ). Σε αυτούς και μετά από 40 χρόνια ασφάλισης θα αντιστοιχεί αναλογική σύνταξη 295 ευρώ. Δηλαδή για την μεγάλη μάζα των εργαζόμενων μηχανικών μετά από 40 χρόνια δουλειάς θα αντιστοιχεί σύνταξη 655 =360+295 από περίπου 2000 ευρώ που είναι σήμερα για 35 έτη ασφάλισης.

Η επαγγελματική σύνταξη (πχ. επικουρικές) που δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 20% αλλά θα αλλάζει με βάση τις αναλογιστικές μελέτες με απλές διοικητικές πράξεις. Αυτός είναι και ο λόγος που κανείς δεν ασχολείται με αυτές καθώς όλοι (κυβέρνηση & τρόικα ) αναμένουν πως μέσα στα επόμενα χρόνια θα έχουν εκμηδενιστεί. Στο ΤΣΜΕΔΕ βέβαια δεν υπάρχει κάτι τέτοιο οπότε αυτός ο παράγοντας είναι απλά μηδενικός.

Στην πράξη βέβαια όλα τα παραπάνω αποτελούν εν μέρη σχέδια επί χάρτου καθώς: - Η μεγάλη καθυστέρηση της εισόδου στην δουλειά αλλά και τα μεγάλα διαστήματα ενεργείας καθιστούν την συμπλήρωση των 40 χρόνων ως άπιαστο όνειρο. - Με τις συντάξεις που προδιαγράφονται δεν θα βρεθούν και πολλοί συνάδελφοι να επιλέξουν την συνταξιοδότηση αλλά θα παραμένουν στην εργασία μέχρι που να μην μπορούν πλέον να δουλέψουν. Στην πράξη δηλαδή ένας ακόμη λόγος αύξησης της ανεργίας καθώς είτε νόμιμα είτε «μαύρα» κανείς δεν θα αποχωρεί από την δουλειά. - Η πιο μεγάλη όμως βόμβα είναι η ουσιαστική αμφισβήτηση της ασφάλισης και η στροφή που θα προκληθεί στην ιδιωτική ασφάλιση σε συνδυασμό με την πίεση για «μαύρη» εργασία ειδικά μετά και τις ρυθμίσεις του φορολογικού νομού.

Ζητείται καλοσχεδιασμένη μπουλντόζα (αγγελία της ΓΣΕΕ)

Είναι γεγονός πως το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας δεν ρυθμίζει και δεν αναφέρεται πλήρως σε μια σειρά ζητημάτων του ασφαλιστικού συστήματος όπως αυτά υπάρχουν μέχρι σήμερα στα διάφορα ταμεία. Το γεγονός αυτό εκτός από συνέπεια του καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης που έχει επιβάλει η κυβέρνηση αποτελεί και μια πολιτική επιλογή με ξεκάθαρο στόχο. Την ώρα που κυβέρνηση και ΕΕ κατεδαφίζουν το ασφαλιστικό σύστημα υπάρχει κάποιος λόγος να ψάξουν τις λεπτομέρειες; Από 1-1-2011 επιβάλλονται ενιαίοι κανόνες όλους τους ασφαλισμένους (φράση του μνημονίου) που οδηγούν σε συντριβή όλες τις συντάξεις και σε ραγδαία αύξηση των ορίων ηλικίας. Τα υπόλοιπα ζητήματα απλά δεν θα υπάρχουν πλέον και αυτό είναι πολύ λογικό για την ασκούμενη πολιτική. Πιστεύει άραγε κανείς πως αυτά που έχουν διακηρύξει με το μνημόνιο, το νομοσχέδιο και τις δηλώσεις τους δεν είναι αρκετά για να καταλάβει

κάποιος τι γίνεται; Πιστεύει κανείς πως η απάντηση της κυβέρνησης και Τρόικας για τα ζητήματα που δεν έχουν συμπεριληφθεί στο μνημόνιο θα είναι άλλη από το «αυτά δεν υπάρχουν πια – ξεχάστε τα». Τι άλλο από ηθελημένη σκοπιμότητα αποπροσανατολισμού μπορεί να κρύβουν οι δηλώσεις όσων μιλούν για ελλείψεις και για αναμονή του τελικού κειμένου.

Να κλειστούμε στο ΤΣΜΕΔΕ και να περιμένουμε το μοιραίο...

Εκτός βέβαια από την στάση της ΓΣΕΕ παροιμιώδη μυωπία έχουν και όσοι μας καλούν να παλέψουμε για να σωθεί το ΕΤΑΑ και όχι για να ανατραπεί αυτή η πολιτική μαζί με το μνημόνιο και τα άλλα μέτρα που ψήφισε και θα ψηφίσει η κυβέρνηση. Η άποψη αυτή δεν είναι απλά αναποτελεσματική όπως φάνηκε αλώστε και στην προηγούμενη ενοποίηση, αλλά αποτελεί χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση. Στην πράξη αποδέχεται όλη την ρητορεία ΠΑΣΟΚ – ΝΔ - ΛΑΟΣ αλλά και των κονδυλοφόρων του κεφαλαίου, για το προβληματικό ασφαλιστικό σύστημα που θέλει εξυγίανση και προσπαθεί να πείσει σε καιρούς όπου ο λαϊκισμός (βλέπε Πάγκαλος) αποτελεί επίσημη ιδεολογία πως εμείς δεν φταίμε. Όσοι υπερασπίζονται την πάλη για διατήρηση του υγιούς ΕΤΑΑ δεν υπερασπίζονται το ταμείο, αλλά την κυβερνητική πολιτική, να μείνει δηλαδή το νομοσχέδιο ως έχει και να μην υλοποιηθεί η δέσμευση του μνημονίου για τρία ταμεία κύριας ασφάλισης. Όλοι όσοι όμως έχουν την χρεοκοπημένη αντίληψη πως οι μηχανικοί αποδεχόμενοι των ν. 3518 αναγνώρισαν τα προβλήματα του ασφαλιστικού (που προφανώς δεν αφορούσαν τους προηγούμενους νόμους ή τις εργασιακές σχέσεις αλλά ήταν αντικειμενικά) πρέπει να μας απαντήσουν σε ορισμένα ερωτήματα: - Είτε με ΕΤΑΑ είτε με χωρίς… οι συντάξει θα παραμείνουν 655 ευρώ στα 40 χρόνια; - Είτε με ΕΤΑΑ είτε με χωρίς… το κράτος αποποιείται κάθε υποχρέωσης του από την εγγύηση του ασφαλιστικού; (ειδικά για το ΕΤΑΑ το ν/σ προέβλεπε πως ακόμα και η Βασική σύνταξη θα δίνεται από το Ταμείο και όχι από το κράτος)- Για ποια αποθεματικά μιλάνε; Το πρώτο πράγμα που ζήτησε η τρόικα να δει ήταν τα αποθεματικά των ταμείων (μήπως αυτό εξηγεί την επιμονή στην ενοποίηση σε 3 ταμεία;)- Προβλέπει το ν/σ πως με κυβερνητικές αποφάσεις τα όποια αποθεματικά υπάρχουν θα δανείζονται από το ένα ταμείο στο άλλο; (μήπως μέσα σε λίγα χρόνια δεν θα έχουν αφήσει τίποτα;)

Κατεδαφίζεται η Δημόσια Ασφάλιση!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Καταγγείλετε στο ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ οποιαδήποτε δυσμενή μεταβολή των όρων εργασίας, απόλυση ή απειλή για απόλυση και κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία.

Επικοινωνήστε στα τηλέφωνα 6936760879, 6977806266Στείλτε e-mail στη διεύθυνση techniko@somtechnik.gr

Ταχυδρομήστε μας στη διεύθυνση: Πλατεία Αγ. Γεωργίου Καρύτση 10 ΤΚ 10561 Αθήνα

5

Κάτω τα χέρια από τους εργατικούς αγώνες. Αλληλεγγύη στους ναυτεργάτες

Για ακόμα μια φορά το εφοπλιστικό κεφάλαιο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα ΜΜΕ επιχείρησαν να σταματήσουν το δίκαιο αγώνα των ναυτεργατών που μάχονται ενάντια στην κατάργηση του καμποτάζ, ενάντια στη βάρβαρη πολιτική που τους πετάει από τα καράβια, τους καταδικάζει σε μισθούς πείνας και τσακισμένα ασφαλιστικά δικαιώματα, βάζει μπουρλότο στην ασφάλεια των εργατών της θάλασσας και των επιβατών, καταδικάζει τους νησιώτες στην απομόνωση και σε δρομολόγια ανάλογα με τα κέφια και τα κέρδη των εφοπλιστών.Η δήθεν ανεξάρτητη δικαιοσύνη κήρυξε την απεργία τους παράνομή και καταχρηστική. Τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ αποφάσισαν να μη συμμορφωθούν σε αυτή την απόφαση και έδωσαν με αποφασιστικότητα και επιτυχία τη μάχη για την απεργία της 23ης Ιούνη. Την επόμενη της απεργίας εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για παρακώλυση συγκοινωνιών μετά από μήνυση των ακτοπλόων εφοπλιστών και με ευθύνη της κυβέρνησης, στον Σάββα Τσιμπόγλου, πρόεδρο της ΠΕΜΕΝ, τον Γιάννη Μανουσογιαννάκη, πρόεδρο του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, τον Θανάση Ευαγγελάκη, γραμματέα της ΠΕΜΕΝ, τον Θωμά Παπά, γραμματέα του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και τον Σωτήρη Πουλικόγιαννη, πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου έδωσαν το σύνθημα. Σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος των εν Ελλάδι τουριστικών και ταξιδιωτικών γραφείων τόνιζε ότι «η παρακώλυση συγκοινωνιών έχει γίνει πια καθημερινό φαινόμενο, το οποίο δεν εμποδίζεται ποτέ και για το οποίο δεν τιμωρείται κανένας» και ζητούσε από την πολιτεία να λάβει μέτρα προστασίας της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Ακόμα, η «HELLENIE SEAWAYS» σε δελτίο Τύπου σημείωνε «ότι οι αρμόδιες αρχές που είχαν κατά νόμο υποχρέωση να επέμβουν προς άρση της παρανομίας δήλωσαν ότι δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσουν την τάξη στο λιμένα».Από κοντά και τα ΜΜΕ με πρωτεργάτες το ΣΚΑΪ που επιχειρούν συντονισμένα να τρομοκρατήσουν και να ενεργοποιήσουν αντανακλαστικά κοινωνικού αυτοματισμού των «απλών ταξιδιωτών» ενάντια στους απεργούς. Όμως τα κροκοδείλια «δάκρυά» για τον τουρισμό που καταστρέφεται και τους επιβάτες που ταλαιπωρούνται, περισσότερο εξοργίζουν παρά πείθουν. Την απάντηση την πήραν ήδη: ο αποφασιστικός αγώνας των ναυτεργατών και η δύναμη της ταξικής αλληλεγγύης, τσάκισαν τους απεργοσπαστικούς και τρομοκρατικούς μηχανισμούς. Οι αγώνες απέναντι στο αντιδραστικό μνημόνιο και την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ και η προοπτική κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων είναι αυτό που τρομάζει τη συμμαχία κυβέρνησης – ΝΔ – ΛΑΟΣ - κεφαλαίου. Γι’ αυτό κηρύσσουν παράνομες τις απεργίες, μηνύουν συνδικαλιστές, πνίγουν με χημικά τις διαδηλώσεις, ενεργοποιούν κάθε είδους μηχανισμούς απέναντι στο κίνημα, καταλύουν κάθε ίχνος δημοκρατίας. Απέναντι στην βαρβαρότητα και την κλιμάκωση της επίθεσης, οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντήσουν με δυναμισμό, αποφασιστικότητα και αλληλεγγύη. Δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής. Η πολιτική αυτή ή θα περάσει και θα βάλει την ταφόπλακα στα εργατικά δικαιώματα ή θα ανατραπεί. Το σωματείο μισθωτών δηλώνει τη στήριξη του στον αγώνα των ναυτεργατών και εκφράζει την αλληλεγγύη του.Κάτω τα χέρια από τα εργατικά δικαιώματα.Κάτω τα χέρια από τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα της απεργίας, της διαδήλωσης και της διεκδίκησης.

Διαλύουν το σύστημα Υγείας

Λάθος εποχή για να αρρωστήσει κανείς! Και αυτό γιατί σύνθετες εικόνες ντροπής και οργής είναι αυτές που διαμορφώνουν την ήδη οριακή λειτουργία των δημοσίων νοσοκομείων της χώρας μας. Από τη μία τραγικές ελλείψεις προσωπικού και γιατροί που αναγκάζονται σε υπερεντατικό πρόγραμμα εφημεριών για να καλύψουν τις ανάγκες του συστήματος. Οι περισσότεροι από αυτούς απλήρωτοι ακόμα και από εξαμήνου αφού το Υπουργείο Υγείας αρνείται να καταβάλει τα δεδουλευμένα των εφημεριών τους ή καταβάλει ποσό αυτού χωρίς εγγύηση για την εξ ολοκλήρου αποπληρωμή τους. Από την άλλη, στο στόχαστρο οι ασθενείς για τους οποίους τα νοσοκομεία μας στερούνται ακόμα και των βασικών αναλώσιμων υλικών για να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους. Ανάμεσα σε αυτούς και πολύ ευαίσθητες κατηγορίες ασθενών όπως οι καρκινοπαθείς, οι νεφροπαθείς και οι φορείς του AIDS. Οι κατατεθειμένες εξαγγελίες της υπουργού Υγείας κας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου ήρθαν πρόσφατα να αποτυπωθούν σε ένα νομοσχέδιο με τον αν μη τι άλλο ειρωνικό τίτλο «αναβάθμιση του ΕΣΥ» το οποίο έρχεται να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου στο ήδη βεβαρημένο τοπίο της Δημόσιας Υγείας. Ένα νομοσχέδιο το οποίο φαίνεται να κηρύσσει το τέλος στα όποια ψήγματα Δημόσιας Δωρεάν Υγείας γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Χαρακτηριστικοί είναι οι βασικοί άξονες του εν λόγω ν/σ που παρουσίασε η υπουργός σε συνάντησή της με την ΟΕΝΓΕ:1. Έναρξη λειτουργίας των νοσοκομείων με κλειστούς σφαιρικούς προϋπολογισμούς και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Το Υπουργείο Υγείας διαχωρίζεται από την υποχρέωσή του να καλύπτει τις οικονομικές ανάγκες της Υγείας στη χώρα μας και πιέζει τα νοσοκομεία σε μία κατεύθυνση λειτουργίας τους με χαρακτηριστικά κέρδους (εξαγόμενο προφανώς από τον ίδιο τον ασθενή) από το οποίο προβλέπεται από εδώ και πέρα να καλύπτονται οι τρέχουσες οικονομικές ανάγκες (εφημερίες ιατρών, υπερωρίες εργαζομένων). 2. Επέκταση του θεσμού του επικουρικού – ελαστικά εργαζόμενου με ετήσια σύμβαση σε όλες τις κατηγορίες εργαζομένων των νοσοκομείων (νοσηλευτές, παρασκευαστές, τεχνικοί κλπ.). Συμβάσεις για τις οποίες δεν υπάρχει εγγύηση ανανέωσής τους οδηγώντας το προσωπικό των νοσοκομείων σε εργασιακή περιπλάνηση και την ίδια τη υγεία στο χείλος του γκρεμού. 3. Συμβάσεις των νοσοκομείων με ιδιωτικές εταιρείες ασφάλισης υγείας. 4. Επαναφορά του θεσμού των απογευματινών ιατρείων βαφτίζοντάς τα «εικοσιτετράωρη λειτουργία» του νοσοκομείου! Χωρίς σχέδιο για την πραγμάτωσή του αφού δεν προσλαμβάνεται επιπλέον προσωπικό (ιατροί, νοσηλευτές κλπ) στοχεύει μόνο στην εξασφάλιση εσόδων για το νοσοκομείο από τις τσέπες των ασθενών.5. Αντικατάσταση του εφημεριακού κονδυλίου των γιατρών από επίδομα που θα αντιστοιχεί σε συγκεκριμένο αριθμό εφημεριών. Αν κάποιος πραγματοποιεί μικρότερο αριθμό εφημεριών δεν είναι σίγουρο ότι θα λαμβάνει το σύνολο του ποσού (θα χρειάζεται έγκριση από τον διοικητή) ενώ αν πραγματοποιεί περισσότερες θα αμείβεται από τα έσοδα του νοσοκομείου, τα οποία στη συγκλονιστική τους πλειοψηφία παραμένουν ελλειμματικά. Με τον τρόπο αυτό στοχεύει στην παράκαμψη της συλλογικής σύμβασης που υπογράφηκε πέρυσι και όλων των υποχρεώσεων που προέκυπταν από αυτήν (προσλήψεις προσωπικού, μειώσεις ωραρίων κλπ.) ενώ σύμφωνα με τα δικά της λεγόμενα έτσι θέλει να τελειώνει οριστικά με πρακτικές τύπου επισχέσεων που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους. Οι νοσοκομειακοί γιατροί όλης της Ελλάδας, με την επαρχία να δίνει βροντερό παρόν λόγω των ιδιαίτερων προβλημάτων των νοσοκομείων της, βρίσκονται εδώ και πάνω από τρεις μήνες σε κυλιόμενες επισχέσεις καταγγέλλοντας την εξαθλίωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και την έλλειψη ασφάλειας στις παρεχόμενες παροχές υγείας. Το νέο ν/σ δεν μπορεί παρά να αποτελεί για μας casus beli διαρκείας με το Υπ. Υγείας αλλά και με όλους εκείνους τους φορείς που επιλέγουν να ισοπεδώσουν στη συγκυρία κάθε έννοια κοινωνικού κράτους. Μύρισαν τα νοσοκομεία ΔΝΤ. Όπως μύρισε και η παιδεία και οι συντάξεις και το κάθε ψήγμα κοινωνικής παροχής. Αν όλα αυτά δεν είναι συνειδητή επιλογή διάλυσης του ΕΣΥ τότε τι άλλο μπορεί να είναι; Ποιος λαός ανέχεται να στερείται του δικαιώματος του στην αξιοπρέπεια; Η μάχη έχει ξεκινήσει. Από τη μία οι «διορισμένοι» να ισοπεδώσουν κάθε δημόσια παροχή και από την άλλη αυτοί που δίνουν τη μάχη για να τα υπερασπιστούν τα κεκτημένα δικαιώματα δεκαετιών. Δεν έχεις άλλη επιλογή. Διαλέγεις μεριά. Αν θες να έχεις το δικαίωμα να αρρωστήσεις στο μέλλον.

Αργυρώ Καγιά - μέλος της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Ιατρών (ΑΡΣΙ)

6

Απόφαση συνέλευσης του σωματείου

μισθωτών τεχνικών

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ

ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ ΣΕ

ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 23 ΚΑΙ 29

ΙΟΥΝΗ!

Η κυβερνητική επίθεση δεν έχει ανάπαυλα. Τερατώδεις αλλαγές προωθεί το Προεδρικό Διάταγμα Λοβέρδου για την διάλυση των εργασιακών σχέσεων, εφαρμόζοντας την αντιδραστική συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και τους τραπεζίτες. Η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας που ζητούν εδώ και 20 χρόνια οι εργοδότες και υπογράφτηκε με το μνημόνιο, αποτελεί το καλύτερο δώρο της κυβέρνησης. Κατάργηση των ΣΣΕ, απελευθέρωση των απολύσεων, σκλαβιά για την νεολαία, ενώ την ίδια στιγμή παίζεται η τελευταία πράξη στην επιχείρηση κατεδάφισης της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης με το σχέδιο έκτρωμα για το ασφαλιστικό.Συγκεκριμένα το ΠΔ για τις εργασιακές σχέσεις:- Θεσμοθετεί την αμοιβή κάτω από την ΕΓΣΕΕ για όλους τους εργαζομένους κάτω των 25. Είναι το αντίστοιχο του Γαλλικού «Συμφώνου Πρώτης Απασχόλησης», αντιμετωπίζει τη νεολαία σαν «χαμένη γενιά» και αναλώσιμο υλικό.- Καταργεί στην ουσία την δυνατότητα σύναψης συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, καταργώντας την δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στην Διαιτησία. Η εφαρμογή του συγκεκριμένου ΠΔ δείχνει ήδη τις συνέπειές της καθώς είναι στον αέρα ΟΛΕΣ οι συμβάσεις ακόμη και η ΕΓΣΣΕ. Στόχος της κυβέρνησης και της εργοδοσίας είναι η πλήρης κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και η επιστροφή στο καθεστώς της «ατομικής διαπραγμάτευσης», του «ατομικού εκβιασμού» και της «καθολικής υποταγής». - Επιτρέπει τρομαχτική αύξηση των απολύσεων, δεδομένου και του αριθμού των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην Ελλάδα και ταυτόχρονα συντρίβει τις αποζημιώσεις, καθώς οι εργοδότες θα μπορούν απλώς κάνοντας χρήση μιας σύντομης προειδοποίησης να πληρώνουν αποζημιώσεις κατά 50% μικρότερες.- Νομοθετεί και ενισχύει την μαύρη παιδική εργασία μέσα από ετήσιες «συμβάσεις μαθητείας» με το 70% της ΕΓΣΣΕ!! για παιδιά από 15 έως 18 ετών!!- Με σχετική διάταξη που θα μπει στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο θα μειωθεί και το κόστος των υπερωριώνΑν περάσουν τα μέρα αυτά η επόμενη μέρα στους χώρους εργασίας θα είναι πραγματική κόλαση. Η εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία, οι απειλές βρίσκονται ήδη στην πρώτη γραμμή. Ταυτόχρονα το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που αναμένεται να φέρει τις επόμενες μέρες στη Βουλή η κυβέρνηση,

είναι η καρατόμηση κάθε έννοιας κοινωνικής προστασίας, είναι μια ακόμα τρανταχτή απόδειξη πως αυτό που ονομάζουν «σωτηρία της εθνικής οικονομίας», «αποφυγή της χρεοκοπίας», «διέξοδο από την κρίση» είναι το νεκροταφείο των εργατικών δικαιωμάτων και των όποιων κατακτήσεων δεκαετιών είχαν απομείνει από τα προηγούμενα «έργα και ημέρες» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.Αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους και όλες στα 65 και αυτόματη αναπροσαρμογή των ορίων προς τα πάνω με βάση το προσδόκιμο επιβίωσης (!), μείωση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, 40 έτη πλήρους ασφάλισης για την κατοχύρωση πλήρους σύνταξης, «ανταποδοτικότητα» στις εισφορές, δραματική μείωση της αναπλήρωσης, παραπέρα ενοποιήσεις και διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων και καμία εγγύηση από το κράτος για τις συντάξεις. Για την πλειονότητα των εργαζόμενων, μετά από 40 χρόνια δουλειά, οι συντάξεις δεν θα ξεπερνούν το ταμείο ανεργίας! Για τη συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων καταργείται η έννοια της σύνταξης και της ασφαλιστικής προστασίας. Πρόκειται για ένα «νομοσχέδιο - εφιάλτη» σε μία «κοινωνία - εφιάλτη». Εκτός από τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, η κυβέρνηση προσπαθεί να διαλύσει και το δημόσιο σύστημα υγείας. Ήδη τα δημόσια νοσοκομεία υπολειτουργούν γιατί δεν έχει προσληφθεί το αναγκαίο προσωπικό, ενώ το νομοσχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση για το «ολοήμερο νοσοκομείο» μετατρέπει τα νοσοκομεία σε ιδιωτικά ιατρεία που θα κυνηγούν «πελάτες» για να επιβιώσουν οικονομικά. Το κόστος της περίθαλψης μεταφέρεται στις πλάτες των ασθενών, την ίδια στιγμή που οι φαρμακευτικές εταιρείες, τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, οι προμηθευτές έχουν πλουτίσει με την κατασπατάληση των χρημάτων των ασφαλιστικών Ταμείων.Η κυβέρνηση ακολουθεί κατά γράμμα την αντιδραστική συμφωνία, και στους τομείς της κοινής ωφέλειας, εξαγγέλλοντας ένα σαρωτικό πρόγραμμα ξεπουλήματος σε ό,τι έχει απομείνει

Δημόσιο. Η ιδιωτικοποίηση θα πλήξει ολικώς ή μερικώς τα δημόσια τρένα, τα αεροδρόμια, τα ταχυδρομεία, την παροχή ύδρευσης. Θα ξεπουληθεί πλήθος δημόσιων ακινήτων, ενώ και οι δρόμοι και τα έργα υποδομής θα δοθούν όλα στο κεφάλαιο. Όλη αυτή η πολιτική θα έχει ολέθριες επιπτώσεις στην τσέπη της εργατικής πλειοψηφίας και την ποιότητα των παρεχόμενων αγαθών και υπηρεσιών.Πέρα από την ιδεολογική τρομοκρατία, προκειμένου να αντιμετωπίσει την οργή των εργαζόμενων, η κυβέρνηση καταφεύγει στη δοκιμασμένη συνταγή της έντασης της καταστολής, προσπαθεί να επιβάλλει την πολιτική της με τη βοήθεια των δακρυγόνων, των γκλομπ και των δικαστηρίων. Κάθε εργατική κινητοποίηση αντιμετωπίζεται με προληπτικές συλλήψεις και χημικό πόλεμο, που έχει ήδη οδηγήσει σε σοβαρούς τραυματισμούς διαδηλωτών, ενώ πολλαπλασιάζονται οι διώξεις σε βάρος εργαζόμενων που αγωνίζονται. Αναμφίβολα στην βάση όλων των εξελίξεων του τελευταίου διαστήματος βρίσκεται η συνέχιση της εκρηκτικής κρίσης του καπιταλισμού που εκδηλώνεται σε μια σειρά ανεπτυγμένες χώρες, στην κρίση της ευρωζώνης αλλά και συνολικά της ΕΕ. Τα παραμύθια για την «ιδιαιτερότητα» της ελληνικής κρίσης, τινάζονται στον αέρα από την ταχύτατη εφαρμογή αντίστοιχων μέτρων σε όλη την Ευρώπη, με τον ίδιο σχεδιασμό, τις ίδιες δικαιολογίες, την ίδια βαρβαρότητα. Γι αυτό και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη του ΛΑΟΣ και την ουσιαστική συναίνεση της ΝΔ, παρά τη λαϊκή οργή και τη μαζική αντίδραση των εργαζομένων επιμένει στην υλοποίηση μέχρι τελείας του αντιδραστικού μνημονίου. Γι αυτό και η ΕΕ ετοιμάζεται για ένα νέο πιο αντιδραστικό Μάαστριχ, σύμφωνα με το οποίο τα δρακόντεια κριτήριά του θα πρέπει να γίνουν συνταγματικές επιταγές! Γι αυτό και οι επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνονται στο «μονόδρομο» για την στήριξη του κεφαλαίου και την διάσωση, όχι «της χώρας» όπως λένε, αλλά του εκμεταλλευτικού συστήματος.

7

Ρήξη και απειθαρχία με την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤΜας λένε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, ότι τα μέτρα είναι μονόδρομος. Παρά την προσπάθεια να μας πείσουν ότι «όλοι» είμαστε συνυπεύθυνοι για το «δημόσιο» χρέος, οι εργαζόμενοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτό δεν προκλήθηκε από τις δικές μας ανάγκες. Γνωρίζουμε ότι με τα δις ευρώ των δανείων δεν καλύφθηκαν μισθοί και συντάξεις, αλλά:- Καλύφθηκαν τα μειωμένα έσοδα του κράτους από την επιλογή των κυβερνήσεων να μειώνουν τη φορολογία των επιχειρήσεων, να διατηρούν σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές για τις εταιρείες, τους τραπεζίτες, την Εκκλησία, να καλύπτουν τις χαριστικές ρυθμίσεις που απάλλαξαν εργοδότες από δις ευρώ εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.- Πληρώθηκαν τα υπέρογκα έξοδα της Ολυμπιάδας, των εξοπλιστικών προγραμμάτων, των υπερκοστολογημένων μεγάλων έργων, της ανάθεσης έργων του δημοσίου σε ιδιώτες, τα κέρδη των κατασκευαστικών, των φαρμακευτικών, των εταιρειών ιδιωτικής υγείας κλπ. Όλοι αυτοί που πλούτισαν με τα χρήματα του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων, τώρα θέλουν να πληρώσουμε οι εργαζόμενοι όχι μόνο τα κέρδη τους αλλά και τις ζημιές τους!- Πληρώθηκαν διπλά και τρίδιπλα τα πανωτόκια προς όφελος των δανειστών μας: Την τελευταία δεκαετία (2000-2009) το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε στους δανειστές του 450 δις ευρώ. Παρ’ όλα αυτά το δημόσιο χρέος της χώρας όχι μόνο δεν συγκρατήθηκε, αλλά αυξήθηκε κατά 155 δις ευρώ! Το 2009, οι μισθοί και οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, η ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία και όλες οι λειτουργικές δαπάνες του δημοσίου κόστισαν συνολικά 59,1 δις ευρώ. Το ίδιο διάστημα, για εξυπηρέτηση του χρέους η Ελλάδα έδωσε 41,4 σε τοκοχρεολύσια και 42,7 σε δαπάνες για βραχυπρόθεσμους τίτλους του δημοσίου, ειδικές εκδόσεις ομολόγων και ταμειακή διευκόλυνση. Σύνολο εξυπηρέτησης χρέους: 84,1 δις ευρώ, δηλαδή 142% των πρωτογενών δαπανών του δημοσίου ή 35% του ΑΕΠ!Εμείς απαντάμε πως υπάρχει εργατική απάντηση στον καταστροφικό «μονόδρομο» που επιχειρούν να μας επιβάλλουν. Η δικιά μας απάντηση δεν θεωρεί δεδομένα τα πλαίσια του συστήματος, της αγοράς, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Θέτει σε απόλυτη προτεραιότητα την προστασία και διεύρυνση των εργατικών συμφερόντων, για αυτό συγκρούεται με τα κριτήρια της κυρίαρχης πολιτικής. Με τους αγώνες μας μπορούμε να επιβάλλουμε μια άλλη πολιτική βασισμένη στις ανάγκες μας και όχι στην κερδοφορία του κεφαλαίου. ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ! Συντονισμένος αγώνα διαρκείας για να μην κατατεθεί το ασφαλιστικό τερατούργημα, να μην υπογραφεί το νέο ΠΔ των απολύσεων και της διάλυσης των συλλογικών συμβάσεων και για την οριστική ανατροπή των μέτρων. Μετά τις κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος και τη μεγαλειώδη απεργία και τη

διαδήλωση της 5ης Μάη, αναδύεται μια νέα εποχή, που καθορίζεται από τον κοινωνικό αγώνα ζωής ή θανάτου για τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα για τη νέα γενιά. Οι μεγάλες απεργίες και κινητοποιήσεις όλη τη χρονιά έδειξαν πως το ποτάμι των αγώνων μπορεί να πνίξει τον αντεργατικό μεσαίωνα και όσους τον στηρίζουν.Κι εκεί που ο φόβος άλλαξε στρατόπεδο και η κυβέρνηση άρχισε να βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες της πολιτικής που επέλεξε, βρέθηκαν οι πρόθυμοι σύμμαχοι για να της προσφέρουν χείρα βοηθείας! Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς τη στάση της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ που δήθεν «κλιμακώνουν» την αντίθεσή τους στα νέα μέτρα με… απογευματινά συλλαλητήρια και «απειλούν» με… προσφυγές στα ευρωπαϊκά δικαστήρια;. Αντί να κλιμακώσουν την πάλη των εργαζόμενων για να μην κατατεθεί ποτέ το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ο αγώνας για να μην περάσουν οι δραματικές για τους εργαζόμενους αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό τερατούργημα είναι αγώνας επιβίωσης και αξιοπρέπειας για όλους μας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μέσα από το συντονισμό πρωτοβάθμιων Σωματείων, την ταξική αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων, την αποφασιστική κλιμάκωση της πάλης, ώστε το εργατικό κίνημα να αποκτήσει τον ανεξάρτητο, ανατρεπτικό πολιτικό ρόλο που του αρμόζει!. Με κέντρο μας την δημοκρατία της εργατικής βάσης, και των γενικών συνελεύσεων. Με διαρκή επιδίωξή μας την κοινή δράση και τον συντονισμό όλων των εργατικών σωματείων που θέλουν να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, μακριά από λογικές ταξικής συνεργασίας και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Για να οικοδομήσουμε ένα διαρκές αντίπαλο δέος, μια πανίσχυρη και μαχητική εργατική ενότητα που θα υψώσει τείχος υπεράσπισης των εργατικών δικαιωμάτων, αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης σε κάθε εργασιακό χώρο και συνολικά. Με διεθνιστική αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο.

- Για να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα, το «μηχανισμό στήριξης» και το Πρόγραμμα Σταθερότητας. - Για να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Διαγραφή του χρέους, ανυπακοή και ρήξη με τις συμφωνίες της ΕΕ, την ΕΚΤ και την ΟΝΕ. - Για να μην ψηφιστεί το τερατούργημα του ασφαλιστικού. Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι (Σιούφα, Pέππα, Πετραλιά) Πλήρης σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς (25 χρόνια για τα βαρέα), με ανώτερο την ηλικία των 58-60 ετών, ίση με τον καταληκτικό μισθό. Δημόσια, δωρεάν ιατρική και φαρμακευτική κάλυψη. Κατάργηση κάθε μορφής χρηματιστηριακής τοποθέτησης των αποθεματικών των ταμείων. Να αποδώσουν άμεσα στα ταμεία τα τεράστια ποσά που καταλήστευσαν εργοδότες, τράπεζες και κράτος.- Για ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Να μη χαθεί καμία θέση εργασίας, να απαγορευτούν οι απολύσεις. Κατάργηση της ελαστικής εργασίας και του δελτίου παροχής υπηρεσιών στην εξαρτημένη σχέση εργασίας.

Μείωση των ωρών εργασίας (35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο), σαν μέσο τόσο για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, όσο και για το χτύπημα της ανεργίας. Αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις, ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, 1400 ευρώ κατώτερο μισθό. Μείωση των στρατιωτικών δαπανών. - Για ουσιαστική προστασία των ανέργων, αύξηση των επιδομάτων ανεργίας στο ύψος του βασικού μισθού. Κρατικοποίηση με εργατικό – κοινωνικό έλεγχο, κάθε επιχείρησης που κλείνει, δήμευση της περιουσίας των εργοδοτών που προχωρούν σε κλείσιμο της επιχείρησή τους. Μαζικές προσλήψεις σε δημόσια έργα υπέρ των λαϊκών αναγκών, με κεφάλαια που θα αντληθούν από έκτακτη φορολογία στο κεφάλαιο, στις τράπεζες και τις βιομηχανίες. - Για να μην περάσουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Για να επιστρέψουν τώρα στο δημόσιο όλες οι επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια (ΟΤΕ, λιμάνια, Ολυμπιακή κλπ). Για εθνικοποίηση των τραπεζών, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό – κοινωνικό έλεγχο. Καμία εργασία του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα να μην ανατίθεται σε ιδιώτες.

Κλείνοντας:- Απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη νικηφόρων εργατικών αγώνων, αποτελεί η οργάνωση των αντιστάσεων, η οικοδόμηση πυρήνων αντίστασης, σε κάθε εταιρεία και σε κάθε χώρο δουλειάς. Η έμπρακτη αλληλεγγύη και μαζική κινητοποίηση, ενάντια σε κάθε κλείσιμο ή απόλυση ή εκβιασμό για αποδοχή φτηνότερης πληρωμής ή ελαστικής εργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο απευθυνόμαστε σε όλα τα σωματεία του κλάδου με στόχο σε ένα αποτελεσματικό συντονισμό για τη διοργάνωση κινητοποίησης στο ΣΤΕΑΤ για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης στον κλάδο και κοινών κινητοποιήσεων σε χώρους δουλειάς ενάντια στις απολύσεις και την ασυδοσία των εργοδοτών.

- Προωθούμε τον συντονισμό των εργατικών αγώνων με τις μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις, ενάντια στο «σύμφωνο πρώτης απασχόλησης» στην Ελλάδα.

- Στηρίζουμε τοπικές πρωτοβουλίες συντονισμού σε κάθε γειτονιά, για να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε την αλληλεγγύη, την πιο πλατιά συσπείρωση ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική.

- Για την προώθηση των αποφάσεων της, η συνέλευση του σωματείου ορίζει ανοιχτή απεργιακή επιτροπή

Αθήνα 17/06/2010

8

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΑΣΠΡΟΦΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΔΠΥ ΣΕ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών συμπαρίσταται στο δίκαιο αγώνα που διεξάγουν οι εργαζόμενοι της ΑΣΠΡΟΦΟΣ και ο «Σύνδεσμος Εργαζομένων της ΑΣΠΡΟΦΟΣ» για τη μετατροπή των συμβάσεων ανεξαρτήτων υπηρεσιών (με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών) εργαζομένων της ΑΣΠΡΟΦΟΣ σε αορίστου χρόνου.Παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι της ΑΣΠΡΟΦΟΣ με τους αγώνες τους είχαν πετύχει σημαντικές κατακτήσεις για την παγίωση μίας και μοναδικής σχέσης εργασίας αυτή του αορίστου χρόνου, η διοίκηση της εταιρείας για μία ακόμη φορά επιμένει σε πρακτικές διακοπής συμβάσεων ΔΠΥ, προκειμένου εργαζόμενοί με θητεία τουλάχιστον 23 μήνες να μην κατοχυρώσουν δικαιώματα εξηρτημένης εργασίας. Η στάση της διοίκησης της ΑΣΠΡΟΦΟΣ έρχεται να προστεθεί στην γενικευμένη επίθεση της κυβέρνησης η ΕΕ και του ΔΝΤ που καταργούν πραξικοπηματικά κατακτήσεις δεκαετιών. Σε αυτό το περιβάλλον ανοίγει η όρεξη των εργοδοτών

για απολύσεις, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και καταπάτηση κάθε εργασιακού δικαιώματος. Δύο δρόμους έχουν οι εργαζόμενοι. Ο ένας είναι η υποταγή στο μεσαίωνα. Ο άλλος είναι να σηκώσουν ψηλά το κεφάλι, με την αλληλεγγύη και τους αγώνες τους να ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή της επίθεσης σε κάθε χώρο και συνολικά. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΣΠΡΟΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣΟΙ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΠΡΟΦΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ !!!ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ – ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ - ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ TOY ΣΩΜΑΤΕΙΟY ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ INTRACOM

Οι καταγγελίες στο σωματείο για ειδοποιήσεις απολύσεων μέχρι το τέλος του μήνα πληθαίνουν. Τούτη τη ώρα δεν πρέπει να υπάρχει ο παραμικρός εφησυχασμός. Καμία αυταπάτη ότι εμένα δεν με πιάνει το πρόγραμμα απολύσεων. Ο κίνδυνος της απόλυσης είναι ο ίδιος για όλους μας γιατί η εταιρεία κάνει μείωση του κόστους μειώνοντας το προσωπικό. Γενικότερα τα δικαιώματα όλων μας (θέσεις εργασίας – μισθοί - επιδόματα) είναι στον αέρα. Η πολιτική της εργοδοσίας είναι να βγουν τα έργα φθηνότερα και με λιγότερα άτομα. Σε όλες τις διευθύνσεις η εντολή είναι να δοθούν από τους διευθυντές άμεσα ονόματα, προκειμένου να μειωθεί το κόστος μέσα από μείωση του προσωπικού, σε πρώτη φάση κατά 60 άτομα και μετά θα επανεξετάσουν και θα αποφασίσουν για τη συνέχεια. Για τον καθένα μας απόλυση σ’ αυτή την περίοδο ισοδυναμεί με ανεργία, φτώχεια κι απελπισία χωρίς τέλος για τον ίδιο και την οικογένειά του κι ακόμη χειρότερες συνθήκες για τους υπόλοιπους συναδέλφους μέχρι να ‘έρθει κι η δική τους σειρά.Ένα τρόπο έχουμε για να επιβιώσουμε από το γύρο επιθέσεων που ξεκίνησε η εργοδοσία σε μια περίοδο που είναι βάρβαρη από κάθε άποψη για τους εργαζόμενους. Να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον. Και αυτός είναι ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας: ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ! Την Τετάρτη 16 Ιούνη δίνουμε την Πρώτη Απάντηση με ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ από τις 11π.μ. ως τις 2.00 μ.μ. για να σταματήσουν και να ανακληθούν όλες οι απολύσεις. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ άμεσα με πραγματοποίηση Γ.Σ. κατά τη διάρκεια της στάσης με στόχο να αποφασισθεί δεύτερη κινητοποίηση με 24ωρη απεργία για την επόμενη βδομάδα, την Τρίτη 22/6. Η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων θα κάνει ξεκάθαρο στη διοίκηση ότι αν επιμείνει στην

ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ

Οι αγώνες έχουν αποτελέσματα! Ανακλήθηκε η απόλυση του συναδέλφου από την εταιρεία Όμικρον Κάπα

Στις 20 Απρίλη η διοίκηση της εταιρείας Όμικρον Κάπα Μελετητική Α.Ε ανακοίνωσε στο συναδέλφου Α. Βαλσαμή, την απόλυση του. Ο συνάδελφος είναι μέλος του σωματείου μας και εργαζόταν στην εταιρεία από τον Ιούλιο 2009 στην εταιρεία. Η απόλυση έγινε με πρόσχημα «ότι δεν υπάρχει δουλειά», ενώ στην πραγματικότητα σχετίζεται με τη συνδικαλιστική δράση που ανέπτυξε ο συνάδελφος. Συμμετείχε στις απεργίες του προηγούμενου διαστήματος, ενημέρωνε τους συναδέλφους για εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματά τους, τους καλούσε σε συμμετοχή στις απεργίες. Η απόλυση του ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά στη λήξη του ωραρίου μόλις ο συνάδελφος ενημέρωσε την εταιρεία ότι θα απεργήσει στις 21-22 Απρίλη.Το σωματείο πραγματοποίησε κινητοποιήσεις καλώντας την εταιρεία να προχωρήσει στην ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ και στις 4 Μάη ο συνάδελφος γύρισε πίσω στη δουλειά. Αποδεικνύεται έτσι ότι οι απολύσεις δεν είναι «θεϊκή κατάρα» για να τις υπομένουμε μοιρολατρικά. Ότι η αυθαιρεσία και αλαζονεία των εργοδοτών δεν είναι ανίκητη. Οι εργοδότες πήραν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Δεν παραιτούμαστε από την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων μας. ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ! Με τους αγώνες και την αλληλεγγύη μας μπορούμε να έχουμε νίκες.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ «ΣΥΓΧΡΟΝΟ»

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την απόλυση των καθηγητών Διονύση Αμπάτη, Γιώργου Κυριαζίδη και Φώτη Μποτσώλη από τα Φροντιστήρια «Σύγχρονο» ως εκδικητική που έγινε για συνδικαλιστικούς λόγους, όταν οι τρεις συνάδελφοι διεκδίκησαν συλλογικά και πέτυχαν να εφαρμοστεί η ΣΣΕ του κλάδου στην επιχείρηση.Απαιτούμε την ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων και την επιστροφή των τριών συναδέλφων στις αίθουσες διδασκαλίας από την νέα ακαδημαϊκή χρονιά. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αγώνες των εργαζόμενων καθηγητών στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης για Αξιοπρεπή Δουλειά και Ζωή.

Απεργίες στη «Σέλμαν»

Η βιομηχανία ξύλου Σέλμαν έχει απολύσει 22 εργαζόμενους το τελευταίο διάστημα στο όνομα της κρίσης. Οι εργάτες, εξοργισμένοι, έχουν προχωρήσει σε διαδοχικές 24ωρες απεργίες εδώ και 10 μέρες, απαιτώντας να παρθούν πίσω οι απολύσεις, ενώ ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης έχει εκδηλωθεί από πολλά σωματεία από Εύβοια και Βοιωτία. Οι ιδιοκτήτες της Σέλμαν την ίδια ώρα που μιλούν για «πρωτόγνωρα δυσμενείς συνθήκες της αγοράς», αυξάνουν την παραγωγή, επιβάλλοντας 7ήμερη λειτουργία 3 και 4 βαρδιών σε όλες τις μονάδες του εργοστασίου Βασιλικού Ευβοίας, ενώ ήδη αποφάσισαν την «προσαρμογή των καθηκόντων των εργαζομένων στις παραγωγικές ανάγκες της εταιρείας»! Αυτό σημαίνει ...συνεχείς απολύσεις (σήμερα απασχολούνται 500 εργάτες) «μέχρι να εξευρεθεί το σημείο ισορροπίας» (βλ. επιθυμητής κερδοφορίας). Να σημειωθεί ότι και στη Νεοσέτ, τον τελευταίο χρόνο έχουν γίνει 150 απολύσεις!

πολιτική των απολύσεων θα έχει ένα αγώνα με διάρκεια από τους εργαζόμενους.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ – ΚΑΜΙΑ ΟΛΙΓΩΡΙΑ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 16/6 στις 11:00. ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ Α5 ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ. ΝΑΙ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ME ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ Γ.Σ. ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΩΡΑ.

9

ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ

Κινητοποιήσεις στην εταιρία GEOPLAN EΠΕ στις 31/05 και 1/06Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών στήριξε με απόφαση του την διήμερη απεργιακή κινητοποίηση (31/5-1/6) η οποία πραγματοποιήθηκε στην εταιρία GEOPLAN ΕΠΕ, ως αποτέλεσμα της τραγικής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει οι εργαζόμενοι της, καθώς βρίσκονται απλήρωτοι για μεγάλο χρονικό διάστημα (έως και 7 μήνες). Αναλυτικότερα στην εν λόγω εταιρία, εφαρμόζονται εδώ και ένα χρόνο συστήματα ελαστικής πληρωμής ή ακόμα και μη πληρωμής δεδουλευμένων, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να δουλεύουν μέσα σε συνθήκες πλήρους αβεβαιότητας για το χρόνο πληρωμής τους. Ήδη από την εποχή που η εταιρία ήταν σε «καλή κατάσταση» η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους ήταν η εξής:- Η καταβολή των μισθών ήταν η πλέον ελαστική δαπάνη της εν λόγω εταιρείας η οποία έχει ως πάγια τακτική της (από το 2005 και ένθεν) την καθυστέρηση στην πληρωμή των μισθών, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην μπορούν ούτε καν να ανταπεξέλθουν σε βασικές ανάγκες διαβίωσης!!- Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών είναι ακάλυπτοι ασφαλιστικά, καθώς οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν να καταβληθούν εδώ και ένα έτος. Φυσικά δεν γίνεται λόγος για αναρρωτική άδεια σε περίπτωση ατυχήματος. - Σε όσους δουλεύουν εκτός έδρας δεν δίνεται η νόμιμη εκτός έδρας αποζημίωση, ούτε και το επίδομα εργοταξίου.- Οι υπερωρίες που κάνουν οι εργαζόμενοι δεν πληρώνονται ποτέ, καθώς τίθενται εκβιαστικά διλήμματα του τύπου «αν δεν παραδώσουμε στην ώρα μας πως θα πληρωθούμε». Μέσα στο περιβάλλον της κρίσης, η εταιρία «δυσκολεύεται». Έτσι, η εργοδοσία, σε μια πρωτοφανή επίδειξη αδιαφορίας για το «πως επιβιώνουν» οι εργαζόμενοι σε αυτή, οργιάζει! - Οι εργαζόμενοι -μηδενός εξαιρουμένου- βλέπουν τους μισθούς τους να καταβάλλονται με πρωτοφανή καθυστέρηση (ακόμα και 7 μήνες) και το γεγονός αυτό να συνοδεύεται με συμπεριφορές όχι μόνο αδιαφορίας, αλλά και υποβόσκουσας ειρωνείας από την εργοδοσία απέναντι στα αγωνιώδη ερωτήματα των εργαζομένων για το πότε θα πληρωθούν… - Το δώρο Χριστουγέννων δόθηκε μετά τις γιορτές, το δώρο Πάσχα καθυστέρησε πάνω από δίμηνο (!) και το επίδομα αδείας καλοκαιριού 2009 δόθηκε τον Μάρτιο του 2010!!!. - Εργαζόμενοι που παραιτήθηκαν από την εταιρεία από τον περασμένο Γενάρη και μετά, δεν έχουν πάρει ακόμα τα δεδουλευμένα τους (μοιράζονται υποσχέσεις για εξόφληση μελλοντικά).Η πάγια απάντηση της εργοδοσίας στις απαιτήσεις των εργαζομένων περί καταβολής των δεδουλευμένων είναι «όταν πληρωθούμε θα σας πληρώσουμε», καθιστώντας τους εργαζόμενους τους καλύτερους χρηματοδότες της εταιρείας μέσω της αμισθί εργασίας τους. Η διήμερη απεργιακή κινητοποίηση (31/5-1/6) η οποία ήταν αποτέλεσμα των όσων προαναφέρθηκαν, αντιμετωπίστηκε με πρωτοφανή αλαζονεία εκ μέρους της εργοδοσίας, η οποία μόλις διαπίστωσε την σχεδόν καθολική συμμετοχή των εργαζομένων (αφού μόνο μία υπάλληλος της γραμματείας δεν απέργησε) κοινοποίησε την απόλυση όλων των απεργών τηλεφωνικά!!! Λίγο αργότερα και στην προσπάθεια διάσπασης του απεργιακού μετώπου η εργοδοσία ανακάλεσε την απόλυση δύο εργαζομένων. Στην ενέργεια αυτή η απάντηση ήταν ξεκάθαρη. Δηλώθηκε πως δεν προτίθεται να επιστρέψει κανένας εργαζόμενος πριν την ανάκληση όλων των απολύσεων.Η καθολική αυτή αντίδραση και το ενιαίο μέτωπο των απεργών ανάγκασε την αλαζονική εργοδοσία να ανακαλέσει αμέσως όλες τις απολύσεις, ως αποτέλεσμα και της διαπίστωσης της πως η εταιρία θα γινόταν έκπτωτη από τις τρέχουσες συμβατικές της υποχρεώσεις, καθώς και η συνειδητοποίηση του γεγονότος πως ο παραγόμενος πλούτος ο οποίος εδώ και χρόνια λαμβάνει ο εργοδότης είναι άμεσα συνδεδεμένος με την εργασία των υπαλλήλων της.Όμως παρά την ανάκληση των απολύσεων οι εργαζόμενοι εμφανίζονται αποφασισμένοι για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, στην περίπτωση που η εργοδοσία δεν τηρήσει την υπόσχεση της για σταδιακή καταβολή των οφειλών της.

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ VODAFONE ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ!Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε πως η πρώτη Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΣΣΕ) για τους εργαζόμενους της Vodafone είναι πλέον πραγματικότητα.Έπειτα από πολύμηνες προσπάθειες, οι οποίες περιελάμβαναν και την υπεράσπιση στη δικαστική αίθουσα της αντιπροσωπευτικότητας του Σωματείου μας και της αρμοδιότητάς του να διαπραγματεύεται συλλογικές συμβάσεις, υπογράφηκε και επικυρώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα η πρώτη στην ιστορία της Vodafone ΕΣΣΕ.Η σύμβαση αυτή κατοχυρώνει και βελτιώνει τους όρους αμοιβής και τις συνθήκες εργασίας που προβλέπονται από την υπάρχουσα νομοθεσία και τις συλλογικές ή κλαδικές συμβάσεις, χωρίς να θίγει ευνοϊκότερους όρους που αυτές πιθανόν καθορίζουν, οι οποίοι εξακολουθούν να ισχύουν. Προβλέπει μισθολογικές κατηγορίες στις οποίες κατατάσσονται οι εργαζόμενοι με βάση το αντικείμενο εργασίας, τα τυπικά προσόντα και τη Διεύθυνση στην οποία υπάγονται. Αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία στο ίδιο ή συναφές αντικείμενο σε οποιονδήποτε εργοδότη, κατοχυρώνονται βασικοί μισθοί και επιδόματα σπουδών (ΤΕΙ, ΑΕΙ, μεταπτυχιακού, master, διδακτορικού), οικογενειακής κατάστασης (γάμου, τέκνων), ειδικών καθηκόντων (διαχειριστικών λαθών, ισολογισμού, παράστασης δικαστηρίου, εναεριτών), και για τους εργαζόμενους στην Τηλεφωνική Εξυπηρέτηση επιδόματα ξένης γλώσσας και τηλεφωνικής εξυπηρέτησης. Τέλος, ρυθμίζονται μια σειρά από άλλα εργασιακά θέματα όπως εκτός έδρας αμοιβές, διαλείμματα, βάρδιες, ρεπό, αργίες, όροι ασφαλείας και υγείας των εργαζομένων, κλπ.Η περίοδος ισχύος της είναι ένα έτος, αναδρομικά από την 1η Απριλίου 2010 μέχρι και την 31η Μαρτίου 2011, και καλύπτει όλους τους συναδέλφους, όλων των ειδικοτήτων με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας που κατέχουν θέσεις μέχρι και του επιπέδου «επιβλέπων» (team leader), ανεξαρτήτως του βαθμού τους (grade).Για την ενημέρωσή σας, το πλήρες κείμενο της σύμβασης έχει αναρτηθεί στο site του Σωματείου μας www.pasevodafone.gr. Με νέα ανακοίνωση του Σωματείου μας θα δοθούν λεπτομερείς οδηγίες, ώστε κάθε συνάδελφος να ενημερωθεί για το τί ακριβώς δικαιούται καθώς και για τυχόν δικαιολογητικά τα οποία θα πρέπει να προσκομίσει. Ακόμη, θα πραγματοποιηθούν περιοδείες εκπροσώπων του Σωματείου μας σε όλες τις κτηριακές εγκαταστάσεις της εταιρίας, προκειμένου να δοθούν επεξηγήσεις και να απαντήσουμε στα τυχόν ερωτήματα των συναδέλφων.Αν και σε αρκετά σημεία αυτή η ΕΣΣΕ δεν είναι όσο καλή θα επιθυμούσαμε, είναι σε κάθε περίπτωση μια βάση η οποία, μέσα στο ρευστό περιβάλλον των εργασιακών σχέσεων που τείνει να διαμορφωθεί γύρω μας, μπορεί να διασφαλίσει τα αυτονόητα. Σε κάθε περίπτωση η εφαρμογή της, αλλά και η διασφάλιση των γενικότερων όρων εργασίας στη Vodafone (θέσεις εργασίας, εργασιακό κλίμα, κλπ.) είναι στο χέρι μας και περνά μέσα από τη συσπείρωση των συναδέλφων στο Επιχειρησιακό Σωματείο. Είναι τώρα περισσότερο απαραίτητο από ποτέ να συμμετέχουμε ενεργά σε όλες τις διαδικασίες του Σωματείου ώστε να διατηρήσουμε και να βελτιώσουμε όλους τους όρους εργασίας μέσα στην εταιρεία, για το προσωπικό αλλά και το κοινό μας όφελος.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ VODAFONE

10

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

H Αγωνιστική Ταξική Ενότητα στο 27ο συνέδριο ΕΚΑΣημαντική ήταν η επιτυχία της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας που συμμετείχε στο πρόσφατο συνέδριο του ΕΚΑ, καθώς κατάφερε να εκλέξει για πρώτη φορά έναν εκπρόσωπο στη νέα διοίκηση του μεγαλύτερου Εργατικού Κέντρου της χώρας. Συγκεκριμένα, στις εκλογές ψήφισαν 1752 αντιπρόσωποι (το 2007 ψήφισαν 1784) και έλαβαν: ΠΑΣΚΕ 674 ψήφοι (από 635), 38,8% και 12 έδρες (από 11), ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) 488 (512), 28,1% και 9 (9), ΔΑΚΕ 339 (449), 19,5% και 6 (8) Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ) 152 (136), 8,7% και 3 (3), Αγωνιστική Ταξική Ενότητα 74 (51), 4,2% και 1 (0), ΕΡΓΑΣ-Ταξική Πορεία 7 και 0,4% . Επίσης, για το συνέδριο της ΓΣΕΕ εκλέχτηκαν 9 αντιπρόσωποι της ΠΑΣΚΕ (9), 5 από ΔΑΣ (6), 4 από ΔΑΚΕ (6), 2 από ΑΠ (2) και 1 από Αγωνιστική Ταξική Ενότητα (0). Η ΠΑΣΚΕ εμφάνισε άνοδο ως αποτέλεσμα κυρίως των συσχετισμών που διαμορφώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και της στόχευσης του ΠΑΣΟΚ μέσω μηχανισμών να κερδίσει κάθε κοινωνικό χώρο με σκοπό την κοινωνική ειρήνη. Η ΔΑΚΕ εμφάνισε σημαντική υποχώρηση, ενώ πολλά άκυρα ήταν σε βάρος της. Η επίσημη συνδικαλιστική Αριστερά είτε παρουσίασε υποχώρηση (ΠΑΜΕ) είτε οριακή άνοδο (ΑΠ) δείχνοντας και τα όρια που έχει η απήχησή τους, καθώς η γραμμή πλεύσης τους στο εργατικό κίνημα αρνείται τη ρήξη και τη σύγκρουση με τον κυρίαρχο εκφυλισμένο συνδικαλισμό και αρκείται κυρίως σε μια «αριστερότερη» εκδοχή του. Ο εκφυλισμός του συνδικαλιστικού κινήματος, απόρροια της συμβιβαστικής πολιτικής της επίσημης συνδικαλιστικής ηγεσίας έγινε εμφανής ακόμα στις διαδικασίες του συνεδρίου, καθώς όσο μόνο δεν έγινε καμία συζήτηση, αλλά χαρακτηρίστηκε κατά κύριο λόγο από την αδράνεια και την παντελή απουσία συλλογικών και αγωνιστικών δράσεων. Οι δομές συγκρότησης τόσο του ΕΚΑ όσο και πολλών από τα σωματεία που το συγκροτούν είναι απότοκες μιας άλλης εποχής και είναι τραγικά ανίκανες να συμβάλλουν στην ταξική αναγέννηση και ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλισμού, εάν δεν υπάρξει εκ βάθρων ανατροπή του. Ας δούμε και κάποια στοιχεία. Οι 1750 αντιπρόσωποι αντιστοιχούν σε μόλις 130.000 εργαζόμενους από όλο το λεκανοπέδιο που συμμετείχαν σε εκλογικές διαδικασίες σωματείων. Τα σωματεία του ΕΚΑ είναι 282 προερχόμενα από τον ιδιωτικό τομέα και 221 από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι οι 1100 περίπου αντιπρόσωποι προέρχονταν από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή περίπου το 60%, ενώ εάν συνυπολογίσουμε και τους περίπου 200 συνέδρους από το χώρο των κατασκευών (οικοδόμοι, τεχνικοί κ.α.), ο στενός ιδιωτικός τομέας ήταν η ισχνή μειοψηφία. Αναλύοντας τη σύσταση των μελών του ΕΚΑ, δηλαδή των σωματείων, μπορούμε να αντιληφθούμε αρκετά πράγματα για την κατάσταση του σημερινού συνδικαλισμού. Κυριαρχούν τα ομοιοεπαγγελματικά σωματεία σε με αποτέλεσμα σε κάθε κλάδο να εμφανίζονται πληθώρα σωματείων που αφορούν εργαζόμενους για την ίδια ακριβώς δουλειά, ή διαχωρισμοί που γίνονται βάσει συντεχνιακών προνομίων (διαχωρισμός σωματείων βάσει πτυχίου). Στην εργοστασιακή και βιομηχανική εργατική τάξη καταγράφεται η πραγματική έρημος συνδικαλιστικής οργάνωσης που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα. Τα εργοστασιακά και επιχειρησιακά σωματεία είναι μετρημένα, ενώ κι εκεί είναι διασπασμένα ανάλογα με το εργασιακό καθεστώς. Μεγάλη εκπροσώπηση έχουν οι τράπεζες, αρκετά επιχειρησιακά σωματεία υπάρχουν στα ξενοδοχεία, ενώ στο εμπόριο υπάρχουν κάποια σωματεία σε μεγάλα σούπερ μάρκετ, συχνά όμως υπό εργοδοτικό έλεγχο.Αυτή η αποκαρδιωτική εικόνα δυστυχώς δεν ανατρέπεται από την ενθαρρυντική τάση εμφάνισης ή αναζωογόνησης τα τελευταία χρόνια σωματείων σε κλαδικό (μισθωτών τεχνικών, βιβλίο, ΣΕΦΚ κ.α. ) ή επιχειρησιακό επίπεδο (π.χ. Γουίντ, Βόνταφον, Σπίντεξ, αεροδρόμιο, Χόχτιφ κ.α.).Η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα (ΑΤΕ) με τις ανοιχτές διαδικασίες συγκρότησης και με τη συσπείρωση 43 αγωνιστών στο ψηφοδέλτιό της από 22 χώρους - κλάδους εργασίας, κατάφερε να συσπειρώσει ένα ευρύ δυναμικό αγωνιστών των ταξικών εργατικών αγώνων με ριζοσπαστική – αντικυβερνητική - αντικαπιταλιστική πολιτική κατεύθυνση, με ενωτικές πρωτοβουλίες σε ανεξαρτησία από τον υποταγμένο συνδικαλισμό, με σεβασμό και στήριξη στις διαδικασίες στην εργατική βάση. Στην τριετή θητεία θα εκπροσωπηθεί ανά 9 μήνες από τους Γ. Στεφανή (ΟΤΕ), Σ. Κοιλάκου (κατασκευές, πρόεδρος ΣΜΤ), Γ. Παυλόπουλο (τράπεζες) και Β. Συλαίδης (Ιντρακόμ).

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

Κατεδαφίζουν το Δημόσιο ασφαλιστικό σύστημαΤο σχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό που κατατέθηκε είναι ένα σχέδιο που κατεδαφίζει τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Η βασική σύνταξη των 360ευρώ που προτείνει το ΠΑΣΟΚ δεν

επαρκεί να καλύψει ακόμα και τις στοιχειωδέστερες βιοτικές ανάγκες, ενώ οι περικοπές του συνόλου των συντάξιμων αποδοχών αγγίζουν σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και το 40%. Αντικαθίσταται

ο αναδιανεμητικός χαρακτήρας της ασφάλισης από κεφαλαιοποιητικό-ανταποδοτικό σύστημα, στο οποίο ό,τι πληρώνεις παίρνεις. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται η εξίσωση των ορίων ηλικίας αντρών-

γυναικών στα 65 έτη ενώ θεσπίζεται και η 40ετία προκειμένου να μπορέσει κάποιος να πάρει πλήρη σύνταξη. Το σχέδιο νόμου λειτουργεί συμπληρωματικά με τα προηγούμενα που ψηφίστηκαν από

τις κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, ενώ με τη συμφωνία της κυβέρνησης με ΔΝΤ-Ε.Ε. ικανοποιήθηκαν μέσα σε λίγες ώρες όσα για πολλά χρόνια διεκδικούσαν οι εργοδότες. Τα μέτρα που

ανακοινώθηκαν είναι μόνο η αρχή: με βάση τη συμφωνία κυβέρνησης- ΔΝΤ (Μνημόνιο) προβλέπεται ότι η κυβέρνηση μπορεί να θεσπίσει οποιοδήποτε μέτρο κρίνει η ίδια απαραίτητο με απλή υπουργική

απόφαση χωρίς να χρειάζεται να περάσει από τη Βουλή. Για μας τους μισθωτούς τεχνικούς με μπλοκάκι, που πληρώνουμε ήδη δυσβάσταχτες εισφορές το νέο ασφαλιστικό σύστημα όχι μόνο

θα μειώσει τις συντάξεις μας αλλά θα αποσπάσει πόρους από το ταμείο μας προς άλλες κατευθύνσεις αντί να τις χρησιμοποιήσει για βελτίωση των προνοιακών και συνταξιοδοτικών παροχών του ταμείου.

Και τα υπόλοιπα μέτρα δεν είναι καλύτερα! Η μαθητεία, πρόταση του Πρωθυπουργού ήδη από το 2004 που τώρα πέρασε με πρόσχημα την κρίση, διευκολύνει την άγρια εκμετάλλευσή μας

αναγκάζοντας τους νέους να δουλεύουν για 580 ευρώ και στέλνοντας τους μεγαλύτερους στην ανεργία. Η αύξηση του ορίου απολύσεων και η μείωση των αποζημιώσεων μαζί με την αλλαγή του

τρόπου καταβολής τους, ανοίγει την πόρτα για την αύξηση της ανεργίας και τη διευκόλυνση της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Με το φόβο της απόλυσης ένας μηχανικός θα αποδέχεται κάθε μορφής

εκμετάλλευση για να μη βρεθεί στο δρόμο χωρίς καμία πρόνοια και χωρίς επίδομα ανεργίας μιας και δε δικαιούται.

Απάντησή μας είναι η οργάνωση των συλλογικών μας αγώνων, η αλληλεγγύη μεταξύ μας, η ενίσχυση της δράσης του σωματείου. Το σωματείο να βρεθεί δίπλα σε κάθε απολυμένο,

σε κάθε άνεργο, σε κάθε έναν επισφαλώς εργαζόμενο μηχανικό. Με τα νέα μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τα οποία στηρίζονται από ΝΔ και ΛΑΟΣ, η επίθεση κατά των εργασιακών και

ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων γίνεται σφοδρότερη. Τα νέα μέτρα, οδηγούν στη νομιμοποίηση του εργασιακού μεσαίωνα, στην περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας, σε ακόμα μεγαλύτερη

ύφεση, χωρίς προτάσεις διεξόδου από αυτήν και με μαθηματική ακρίβεια σε διόγκωση της ανεργίας σε πρωτοφανή επίπεδα. Ήδη η ανεργία βρίσκεται τουλάχιστον στο 12%.

Η επίθεση που γίνεται σε βάρος μας με αφορμή την κρίση, ο διεθνής διασυρμός και η λοιδορία στοχεύει σε μια τεράστια κοινωνική ήττα για να παραδειγματιστούν και άλλοι λαοί με ανάλογα

προβλήματα. Η κρίση, η οποία είναι αποτέλεσμα ακριβώς του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου, χρησιμοποιείται ως ευκαιρία για την ολική επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού

Χαρακτηριστικό είναι ότι ο «μηχανισμός στήριξης» εξαπλώνεται πλέον σε όλες τις χώρες είτε έχουν πρόβλημα χρέους, είτε όχι με ανεξέλεγκτες συνέπειες για τους εργαζόμενους.Είναι καιρός να

συντονιστούν και οι εργαζόμενοι σε διεθνές επίπεδο ώστε να κατεδαφιστεί το Σύμφωνο Σταθερότητας και να ανατραπεί ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός, με συντονισμό των συνδικάτων και

πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις και δράσεις.

Υπάρχει κι άλλος δρόμος. Αυτός είναι ο δημόσιος και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών, η δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, η κατακόρυφη μείωση των εξοπλισμών, η αύξηση της φορολογίας

των μεγάλων επιχειρήσεων, η ρύθμιση του χρέους με μερική διαγραφή του, στήριξη της εργασίας και των ανέργων. Μπορούν να τα πάρουν από αυτούς που τα έχουν και όχι από εμάς. Βασική προϋπόθεση

είναι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του Μάη πάρα το τραγικό γεγονός στη Marfin καταδεικνύουν την οργή του κόσμου της εργασίας, την διευρυμένη

απονομιμοποίηση της Κυβέρνησης. Στον αγώνα αντοχής που διεξάγουμε πρέπει να μετατρέψουμε αυτό το κύμα οργής και άρνησης σε δύναμη αποτελεσματικής ανατροπής.

Να περάσουμε στην αντεπίθεση διεκδικώντας: Κατάργηση του ΔΠΥ ως εξαρτημένη σχέση εργασίας. Θέσπιση 5ήμερης, 35ωρης εβδομαδιαίας εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών. Δημιουργία

θέσεων εργασίας από προγράμματα δημοσίων επενδύσεων.Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ( Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά ). Επίδομα ανεργίας ίσο με το 80% του μισθού για

5 έτη-αναγνώριση ως ανέργων όσων δούλευαν με δελτίο παροχής υπηρεσιών με επιδότηση Ασφάλισης. Δικαίωμα συμμετοχής εκπροσώπων του σωματείου στους ελέγχους για την τήρηση της εργασιακής

νομοθεσίας και της ΣΣΕ και αύξηση των ελέγχων. Να σταματήσουν οι απολύσεις. Απαγόρευση των απολύσεων στις κερδοφόρες επιχειρήσεις και αποκλεισμός των εταιρειών που παραβιάζουν τη ΣΣΕ από

διαγωνισμούς και έργα του Δημοσίου. Κοινωνική ασφάλιση με αναδιανεμητικό χαρακτήρα, επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών και των χρωστούμενων, μείωση του ορίου ηλικίας. Απόσυρση του νόμου

για το «άνοιγμα» των κλειστών επαγγελμάτων. Οι εργαζόμενοι και σήμερα και αύριο και όσο χρειαστεί θα βρισκόμαστε στους δρόμους με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, διαμαρτυρίες και

πολύμορφες δράσεις προκειμένου να αποτρέψουμε την αντεργατική θύελλα που σχεδιάζει η Κυβέρνηση μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ.Μόνο ο ενωτικός αγώνας όλων των εργαζομένων, της νεολαίας

και των συνταξιούχων μπορεί να τους σταματήσει.

11

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ

ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝΓια ένα Μέτωπο ριζικής Αλλαγήςτο παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από μια πρόταση –πρόσκληση της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας (ΚΟΕ). Ολόκληρο το κείμενο υπάρχει στη διεύθυνση http://www.koel.gr/Υπάρχουν ημερομηνίες τυπωμένες στα βιβλία της ιστορίας σαν ορόσημα, σαν σημεία τομής. Η 5/5/2010 θα αποτελέσει την ημερομηνία μιας νέας κατάστασης –πολιτικά,

οικονομικά, κοινωνικά– για την ιστορία της Ελλάδας και ίσως και της Ευρώπης. Θα μιλάμε διαφορετικά για το πριν και το μετά από αυτή την ημερομηνία.

Το ΔΝΤ και η ΕΕ σχηματίζουν ένα νέο «καθεστώς» καταργώντας τη λαϊκή κυριαρχία. Η νέα συνθήκη-πολυνόμος, δηλαδή το αμετάφραστο κείμενο του ΔΝΤ και της ΕΕ, ψηφίστηκε μέσα

σε λίγες ώρες από μία –στα όρια της νομιμότητας– κυβέρνηση και από ένα ακροδεξιό κόμμα.

Βασική τους επιδίωξη είναι το γκρέμισμα καταχτήσεων και δικαιωμάτων ενός αιώνα, το πισωγύρισμα σε μια κοινωνία που –αν ολοκληρωθεί– θα θυμίζει την Ελλάδα του ’50 και του

’60, την Ελλάδα της μετανάστευσης, της φτώχειας, της «άπονης ζωής», του αποκλεισμού και της κοινωνικής πόλωσης.

Όμως, στις 5/5/2010 εμφανίστηκε στο προσκήνιο μια ανεξάρτητη και «αυθαίρετη» μεταβλητή. Εμφανίστηκε πανελλαδικά ένας λαός με οργή, αγανάκτηση, θυμό, αντιμέτωπος

συνολικά με το πολιτικό σύστημα και τις μέχρι τώρα εκπροσωπήσεις του. Ο κόσμος αυτός που την ίδια στιγμή αναρωτιέται τι να κάνουμε – πώς να τους σταματήσουμε – τι θα γίνει

παραπέρα, είναι σήμερα πλειοψηφία, αλλά δεν έχει πολιτική έκφραση και εκπροσώπηση. Ταυτόχρονα με την κρίση του πολιτικού τους συστήματος, παρακολουθούμε αναταράξεις,

διαφοροποιήσεις σε όλα σχεδόν τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Η κρίση δεν θα αφήσει απείρακτο πολιτικό σύστημα και πολιτικό προσωπικό, κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς θεσμούς

και εκπροσωπήσεις.

Ακριβώς γι’ αυτό, η 5/5/2010 δεν ορίζει μόνο μια ιστορική στιγμή, αλλά αναδεικνύει και μια ευκαιρία για μια μεγάλης κλίμακας πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική αλλαγή.

Απελευθερώνεται διαρκώς μια τεράστια λανθάνουσα ενέργεια που είναι δυνατόν να οδηγήσει σε ένα νέο τοπίο, σε μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία, σε μια ριζική αλλαγή.

Είναι κοινός τόπος, ότι το πρόβλημα δεν είναι τεχνικοοικονομικό αλλά πολιτικό, και η λύση του δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική. Έχουμε την πεποίθηση πως η αποτελεσματική

απάντηση μπορεί να δοθεί από την συγκρότηση ενός πολιτικού αντιπάλου του «νέου καθεστώτος» που θα παλέψει για την πλήρη κατάργηση της συνθήκης ΔΝΤ-ΕΕ. Ένας πολιτικός

αντίπαλος που θα στηρίζεται στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν να συγκρουστούν με αυτό το «νέο κράτος». Αντιλαμβανόμαστε ότι καμιά από τις σημερινές πολιτικές

δυνάμεις δεν φαίνεται να μπορεί και να αρκεί να αυτοχριστεί το αντίπαλο δέος. Μπορεί όμως ο πραγματικός αντίπαλος και η εναλλακτική λύση να είναι ένα μέτωπο πολιτικών και

κοινωνικών δυνάμεων που συνδέονται, ενώνονται, οργανώνονται και αυτοοργανώνονται, που βρίσκονται μέσα στην κοινωνία, μέσα στους ψηφοφόρους του δικομματισμού, στα μέλη

και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ στα πολιτικά υποκείμενα (ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α.), μέσα στην ανυπάκουη νεολαία του Δεκέμβρη, της επισφάλειας, του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Ένα Μέτωπο που οι κεντρικοί πολιτικοί του στόχοι μπορούν και πρέπει να συνδιαμορφωθούν και να συνεπεξεργάζονται διαρκώς από τους συμμετέχοντες και ενδεικτικά θα κινούνται

σε ένα ελάχιστο για την αρχή πλαίσιο που μπορεί να είναι: α) Η συνολική ακύρωση της συνθήκης ΔΝΤ-ΕΕ. Η κατάργηση όλων των μέτρων. β) Κάτω η κυβέρνηση Γ.Α.Π. και το πολιτικό

καρτέλ του νεοφιλελευθερισμού. γ) Ριζική αλλαγή και ανασυγκρότηση – ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο με μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία.

Εκτιμούμε ότι το πρώτο βήμα για την δημιουργία μετώπου πρέπει να αναλάβει άμεσα να το κάνει η αριστερά (οργανωμένη και ανένταχτη) αποφεύγοντας τους μικρούς και μεγάλους

εμφύλιους της, επιμένοντας κυρίως και αποκλειστικά στην ενότητα στη δράση της. Tαυτόχρονα πρέπει να χτίζεται το μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων μέσα σε όλους τους

κοινωνικούς χώρους και με τους εργαζόμενους, τους επαγγελματίες, τους αγρότες, τη νεολαία, τους διανοούμενους με όλους όσους πλήττονται από τη ομολογούμενη χρεοκοπία

ΕΣΑΚ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ – ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ! ΝΑ ΜΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ!Συνάδελφοι,

Η επίθεση στα δικαιώματα μας κλιμακώνεται και δεν πρόκειται να έχει ημερομηνία λήξης. Η κυβέρνηση με την απροκάλυπτη στήριξη του ΛΑΟΣ και της ΝΔ προωθεί αποφασιστικά τη μείωση των

μισθών, την περικοπή του ύψους της σύνταξης κατά 75% για τους νέους συναδέλφους, την απελευθέρωση των απολύσεων, την ουσιαστική κατάργηση της αποζημίωσης απόλυσης, την εκτίναξη

της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, τα εξαντλητικά ωράρια της ανασφάλιστης εργασίας χωρίς δικαιώματα, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την κατάργηση της 13ης και 14ης

σύνταξης και ετοιμάζεται να ισοπεδώσει ότι απέμεινε από τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης.

Η επίθεση αυτή ξεδιπλώνεται σε όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ είτε έχουν υψηλό είτε χαμηλότερο δημόσιο χρέος. Εξαπολύεται στα κράτη της ΕΕ εντός και εκτός της Ευρωζώνης. Κλιμακώνεται και στη

φάση της κρίσης και όταν εκδηλώνεται ρυθμός αναιμικής ανάκαμψης της οικονομίας. Στόχοι της επίθεσης είναι αφενός να γίνει φθηνότερη η εργατική δύναμη για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα

και η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων και αφετέρου να εμπορευματοποιηθούν πλήρως όλες οι κοινωνικές ανάγκες, απ΄ την ύδρευση μέχρι την υγεία και την παιδεία.

Η συγκεκριμένη επίθεση σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του Μνημονίου στηρίζεται πολύμορφα από τους ομίλους των Μέσω Μαζικής Ενημέρωσης, την εργοδοτική τρομοκρατία, τους

διάφορους κρίκους και μηχανισμούς του αστικού κράτους. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί βάζουν στο στόχαστρο το ΚΚΕ εμφανίζοντάς το σαν υποκινητή των απεργιών που «φρενάρουν την

ανάπτυξη της χώρας» και δυσφημούν την Ελλάδα στο εξωτερικό. Επιχειρούν να ταυτίσουν το συμφέρον του λαού με αυτό των μεγάλων ομίλων που θησαύρισαν πριν την κρίση και συνεχίζουν

να κερδίζουν μέσα στην κρίση ενώ η θέση του εργαζόμενου επιδεινώνεται. Καλλιεργούν την αυταπάτη ότι τα νέα κέρδη των ομίλων θα οδηγήσουν τάχα στην κοινωνική ευημερία. Υποτιμούν

τη νοημοσύνη των εργαζομένων, λέγοντάς τους ότι χρειάζονται «υποκινητή» για να βγουν στο δρόμο, λες και δεν έχουν οξυμένα προβλήματα. Στοχοποιούν τον πραγματικό τους πολιτικό

αντίπαλο, το ΚΚΕ και τον ταξικό πόλο του ΠΑΜΕ μέσα στο εργατικό κίνημα. Χρησιμοποιούν όλες τις μεθόδους από ανοιχτές απειλές του Πρωθυπουργού μέσα στη Βουλή

μέχρι εισαγγελικές διώξεις συνδικαλιστών στο λιμάνι του Πειραιά και προβοκατόρικες βομβιστικές επιθέσεις.

Δεν πάει άλλο! Δεν πρέπει να ανεχθούμε νέες δικές μας θυσίες για ένα μαύρο μέλλον.Είναι ώρα κάθε μισθωτός τεχνικός να επιλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Το προσκλητήριο ταξικής αγωνιστικής ενότητας της πλειοψηφίας του ΔΣ του Σωματείου

(ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΣΥΡΙΖΑ), χωρίς το ΠΑΜΕ και σε αντιπαράθεση μαζί του με χωριστές συγκεντρώσεις, είναι ψευδεπίγραφο και αποπροσανατολιστικό. Κρατά φαινομενικά ίσες αποστάσεις από τους

δύο πραγματικούς πόλους της αντιπαράθεσης για τον προσανατολισμό του εργατικού κινήματος και στην ουσία οδηγεί σε πρακτική «κριτικής συμπόρευσης» με τις δυνάμεις της ταξικής συνεργασίας

ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ.

Όμως όλο το προηγούμενο διάστημα η δράση του ΠΑΜΕ ήταν αυτή που έσπασε στην πράξη το απεργοσπαστικό κλίμα ταξικής συνεργασίας «για τη σωτηρία της χώρας» που προσπάθησαν να

επιβάλλουν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Η αδιάλλακτη ταξική στάση του ΠΑΜΕ για απεργία στις 17 Δεκέμβρη ενάντια στην απεργοσπαστική στάση της ΓΣΕΕ άνοιξε το δρόμο για την ανοδική

πορεία του εργατικού κινήματος με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις του Μάη. Η δράση του ΠΑΜΕ υποχρέωσε στη συνέχεια αυτές τις ηγεσίες της εργατικής

αριστοκρατίας να εξαγγείλουν για να μη γελοιοποιηθούν ορισμένες 24ωρες απεργίες, με ψευδεπίγραφο περιεχόμενο που δεν θίγει τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και την ΕΕ. Η δράση

του ΠΑΜΕ έσπασε την εργοδοτική τρομοκρατία από το λιμάνι του Πειραιά μέχρι τα μεγάλα έργα των κατασκευαστικών ομίλων, δημιούργησε εμπόδια στην αντιλαϊκή επίθεση.

Η πείρα της προηγούμενης περιόδου δείχνει ότι μόνο η οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας εργατών - φτωχών αγροτών - αυτοαπασχολούμενων ενάντια στα μονοπώλια και

στα ιμπεριαλιστικά κέντρα μπορεί να ανατρέψει το σημερινό συσχετισμό δύναμης και να δημιουργήσει όρους αντεπίθεσης του λαϊκού κινήματος. Σε αυτή την κατεύθυνση,

ήδη προχωρά ο συντονισμός δράσης εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και μικροεπαγγελματιών στους κλάδους των κατασκευών και τεχνικών υπηρεσιών. Με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας

Οικοδόμων πραγματοποιήθηκε σύσκεψη συντονισμού στην οποία συμμετείχαν οικοδόμοι, μισθωτοί τεχνικοί, αυτοαπασχολούμενοι μηχανικοί, εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής

των ΕΒΕ (ΠΑΣΕΒΕ), αυτοαπασχολούμενοι από τους ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς, εργαζόμενοι στο αλουμίνιο, τους ανελκυστήρες, το ξύλο, ηλεκτροτεχνίτες, καθώς και φοιτητές από το Μέτωπο

Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ).

Μπορούμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για να ζήσουμε καλύτερα εμείς και τα παιδιά μας. Να οικοδομήσουμε τη λαϊκή συμμαχία που θα ανατρέψει τελικά την

εξουσία των μονοπωλίων, θα αποδεσμεύσει την Ελλάδα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, θα ανοίξει δρόμο ανάπτυξης για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΕΠΙΤΕΘΟΥΜΕ! ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ: ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ! ΓΙΑ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ!

12

Το κράτος του Ισραήλ δολοφονεί! Αλληλεγγύη στον αγώνα του

Παλαιστινιακού λαού

ΟΑΕΔ… οργανισμός αέναης (και) εργασιακής δηλητηρίασηςΟ μονόλογος ενός ανέργου!

Επίδομα ανεργίας: 454,25 ευρώ… καλά είναι μωρέ, τι κλαίγεσαι που δε δουλεύεις και σε πληρώνει και το κράτος, τι άλλο να θες;Οχτώ μήνες στο επίδομα, οχτώ μήνες κατήφεια, οχτώ μήνες έχω γίνει φίλος με όλους όσοι πάμε την ίδια μέρα για να δώσουμε τα στοιχεία μας και να περαστεί η εντολή από το δίκτυο του ΟΑΕΔ σ’ αυτό της Εθνικής τράπεζας. Έχει και δίκτυο εκεί που θέλει το κράτος; Τι λες τώρα;!Από το συγκεκριμένο παράρτημα, όπου λαμβάνω το επίδομα, έχουν λιγοστέψει επικίνδυνα οι δημόσιοι υπάλληλοι που εξυπηρετούν τους άνεργους. Έχουν απομείνει έξη μαζί με τη διευθύντρια και το πρωτόκολλο, άρα τέσσερεις. Οι υπόλοιποι μάς άφησαν στο απόλυτο χάος, άλλοι κλαίγοντας γοερά κι άλλοι γελώντας μέχρι τ’ αυτιά γιατί τέσσερις συνταξιοδοτήθηκαν και σ’ άλλους τρεις σταζιέρ έληξε η σύμβασή τους. Οι άνεργοι φυσικά και αυξανόμαστε διαρκώς και το υποκατάστημα ακόμα δεν έχει καταλάβει ότι απαιτείται η πρόσληψη κι άλλων για να βγει η δουλειά που έχει δεκαπλασιαστεί. Αναρωτιόμαστε κι εμείς (οι άνεργοι) τι να κάνουν πλέον οι εναπομείναντες. Έχουμε γίνει σχεδόν σαν μια οικογένεια μόνο σε μια οικογένεια μπορείς να βρίσεις εύκολα αλλά και να τα βρεις ευκολότερα. Το κουτί με τα χαρτάκια προτεραιότητας απλά υπάρχει εκεί χωρίς να λειτουργεί, η ουρά φτάνει μέχρι τα σκαλιά, δηλαδή εκτός πόρτας και όλα μια χαρούμενη κατάσταση. Έρχονται απολυμένα αδέρφια, οικοδόμοι, εποχικοί στον τουρισμό, εποχικοί άνεργοι από φροντιστήρια αλλά όλα παίζονται για το αν θα πάρουν όλοι αυτοί (κι εμείς μαζί) εγκαίρως το πολυπόθητο επίδομα που μας ανήκει. Α, ξέχασα να σας πω ότι ο ΓΑΠ (η προσωποποίηση του «γερνάτε αλλά (ακόμα σας) πληρώνουμε») μας είχε υποσχεθεί (χαχαχα) με ένα ακόμα «θα» ότι θα παίρναμε συνολικά 400 ευρώ επίδομα αλληλεγγύης. Πήραμε την πρώτη δόση των 200 ευρώ στα τέλη του 2009 αλλά τη δεύτερη δόση μας την έκοψε… 200 ευρώ χαμένα…έτσι απλά. Και κλάααααμα η κυρία…Απομένουν τέσσερις βασανιστικοί μήνες: βιογραφικά στέλνουμε αλλά τίποτα, μαύρα μεροκάματα κάνουμε, δουλειές για ένα κομμάτι ψωμί κάνουμε, συμφέρουμε στους εργοδότες, παίρνουμε και 454,25 ευρώ, οπότε γιατί να γκρινιάζουμε; Το γελάκι εύκολα κόβεται σαν μπαίνεις στις 8 πμ και αντικρίζεις 30-40 πεινασμένα άτομα… Αν πας στις 11πμ, τελείωσες: 60-80 άτομα στην ουρά κι αν έχεις το μάτι στη φωτιά, την έχασες την ημέρα σου και πήγες την επόμενη… Δημόσιο τι περιμένεις;Λίγο επίδομα, λίγο μεροκάματο, λίγο μουντιάλ και το αγόρι μου…Να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας συλλογικά… Κίνημα χωρίς μνήμη είναι κίνημα χωρίς προοπτική! Συνδικαλίσου κι εσύ, κάνει καλό!

Παναγιώτης Π.

Στις 25 Μάη αναχωρούν από τον Πειραιά το φορτηγό ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ και το επιβατηγό ΣΦΕΝΔΟΝΗ με στόχο να ενωθούν με το διεθνή «Στόλο της Ελευθερίας» για να άρουν τον αποκλεισμό της Γάζας, της μεγαλύτερης φυλακής του πλανήτη.

Στις 31 Μάη, 70 μίλια έξω από τα χωρικά ύδατα του Ισραήλ, οι σιωνιστές ως άλλοι πειρατές της Μεσογείου, πραγματοποιούν επέμβαση στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara. Από την επέμβαση σκοτώνονται 9 ακτιβιστές, τούρκοι υπήκοοι. Οι υπόλοιποι επιβαίνοντες του στόλου συλλαμβάνονται και αφήνονται μετά από μέρες

Την ίδια μέρα έχουμε συγκεντρώσεις σε όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου και όχι μόνο, ενάντια στους ισραηλινούς φονιάδες, δείχνοντας έμπρακτη αλληλεγγύη στο δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Στην Αθήνα πάνω από 5000 διαδηλωτές συγκεντρώνονται έξω από την ισραηλινή πρεσβεία ενάντια στο μακελειό, αλλά και στην μηδαμινή αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. Η διαδήλωση διαλύεται βάναυσα από τις δυνάμεις καταστολής.