ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΥΚΟΝΟΥ ∆ΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010

Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν απηχούν ανα-γκαστικά τις απόψεις του συνδυασμού. ∆ημοσιεύονται στο πλαίσιο του υγιούς και διάφανου διαλόγου και οι συντάκτες φέρουν την ευθύνη της υπογραφής τους.

Επικοινωνία: Κ.Ε.Πο.Μ , Τ.Θ. 88, 846 00 Μύκονοςe-mail: kepomyk@gmail.com

Σχεδιασμός-Eπιμέλεια εντύπου: Βούλα & Φρατζέσκα Χανιώτη / www.h2concept.gr

Φύλλο Πορείας #02 ∆ Ι Α Ν Ε Μ Ε Τ Α Ι ∆ Ω Ρ Ε Α Ν Μύκονος, 1 Οκτωβρίου 2010

Οι κάτοικοι της Άνω Μεράς δίκαια αισθάνονται ότι αντιμετωπίζονται σαν πολίτες δεύτερης κατηγορί-

ας. ∆εν βλέπουν έργα πνοής, ούτε ενδι-αφέρον μόνιμο και διαρκές. Κι όμως στην Άνω Μερά βρίσκεται το αναπτυξιακό μέλλον της Μυκόνου. Ένα μέλλον που μας επιφυλάσσει εκπλήξεις αφού όλα δείχνουν ότι αύριο το νησί, για να επιβιώ-σει στον ανταγωνισμό, πρέπει να προβά-λει το διαφορετικό του πρόσωπο. Ωστόσο υπάρχει η αίσθηση ότι εδώ και δεκαετίες υπήρξε το κοροϊδάκι της Χώρας:

– από τη δεκαετία του ’60 ακόμα, που κοντόφθαλμες πολιτικές και συμφέροντα αποφάσισαν το αεροδρόμιο να γίνει στον Ομβροδέκτη, κόβοντας το νησί στα δυο,

– από την δεκαετία του ’70 που κά-ποια συμφέροντα αρνήθηκαν να γίνει μα-ρίνα στην Αγία Άννα του Καλαφάτη,

– από την εποχή των Χωροταξικών του Τρίτση, που αναπτυξιακά ώθησαν τον Ορνό και τον Πλατύ Γιαλό, έλλειψε το με-λετημένο χάδι προς την Άνω Μερά, που θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν πραγ-ματικά σύγχρονο κι ανθρώπινο οικισμό.

Σαν επιστέγασμα αυτών, η ευρύτερη περιοχή, βρέθηκε να σηκώνει το μεγαλύ-τερο βάρος των αρνητικών επιπτώσεων του Νέου Χωροταξικού, χωρίς κανένα ανταποδοτικό όφελος. ∆εν θα επεκτα-θούμε στο παρελθόν. Γνωρίζουν στην Άνω Μερά ποιοι τους κορόιδεψαν και ποιοι τους κοροϊδεύουν ακόμα.

Κάτοικοι ενός ασύνορου χωριού χω-ρίς αποχέτευση και βιολογικό καθαρισμό, με νερό κακής ποιότητας, με δημόσια κτίρια –ανάμεσά τους και ο Παιδικός Σταθμός– χωρίς στοιχειώδεις υποδο-μές, χωρίς επικοινωνία με τη Χώρα παρά μόνο λόγω της Ελιάς και του Καλαφάτη. Λεωφορεία χωρίς συχνή περιοδικότητα, δρομολόγια που τελειώνουν νωρίς και καταργούνται εκτός σεζόν. Το χειμώνα η συγκοινωνιακή ελεημοσύνη που παίρ-νει το χωριό από τη Χώρα ως το γήπε-

δο στην Καρδαμίδα, είναι μέχρι τις 5 το απόγευμα. ∆εν υπάρχει επικοινωνία με τις πύλες του νησιού, τα λιμάνια και το αεροδρόμιο. Ούτε εσωτερική συγκοινω-νία. Αποτέλεσμα, οι κάτοικοι και οι ερ-γαζόμενοι στη Φτελιά, στο Παλιόκαστρο, στη Μαού, στην Κουκουλού, στα Χάλαρα, στο Καλό Λειβάδι, στον Καλαφάτη, στη Λιά, να είναι αποκομμένοι. Σα να μην έχουν ανάγκη από φαρμακείο, φουρνάρη, μπακάλη, περιπτερά, εκκλησία, γιατρό, συνταγογράφηση. Λείπει τουλάχιστον το Γυμνάσιο και μια καλύτερη φροντίδα για

τους Παιδικούς Σταθμούς. Ακόμα κι αν έχουν μια κούνια ή μια τραμπάλα, τα παι-διά, μόλις μεγαλώσουν λίγο, είναι ξεχα-σμένα από τον ∆ήμο. Χρόνια ακούμε για Γυμναστήριο στην Καρδαμίδα, θα το ξα-νακούσουμε και τώρα προεκλογικά. Για το κακοφωτισμένο και κακοσυντηρημένο οδικό δίκτυο, πληρώνεται καθημερινά από κατοίκους και επισκέπτες βαρύτατος φόρος αίματος. Η έλλειψη στοιχειώδους μέριμνας για τον πεζό στο τρίγωνο: Φαρ-μακείο-νηπιαγωγείο-πάρκινγκ, καθιστά επικίνδυνο το περπάτημα κι εγκληματική

την αδιαφορία των αρμοδίων. Λείπει η στοιχειώδης αστυνόμευση, που θα απο-τρέψει την παραβατικότητα, την ανεξέλε-γκτη απόρριψη μπαζών και σκουπιδιών, την κακόβουλη μόλυνση των ρεμάτων και των ακρογιαλιών από βοθρολύματα. Λείπει οδοκαθαριστής για τους βασικούς δημόσιους χώρους, ο καθαρισμός της περιφέρειας και των παραλιών.

Αυτά δεν θα αλλάξουν όταν επικρατεί η λογική του διαίρει και βασίλευε. Όταν ακόμα το ζητούμενο είναι η ισονομία σε όλες τις επαγγελματικές –όπως τα ταξί– τις πολιτιστικές και κοινωνικές εκ-φάνσεις της πολιτικής του ∆ήμου. Όταν λείπει το ενδιαφέρον για τους ψαράδες και τους αγρότες. Όταν δεν υπάρχει μέριμνα να απολαμβάνει ο επισκέπτης στοιχειώδεις υποδομές, όπως γραφείο πληροφοριών και δίκτυο δημόσιων τουα-λετών στις παραλίες. Όταν η πολιτιστική συνεισφορά του ∆ήμου περιορίζεται σε μια-δυο εκδηλώσεις στα ’Νιάμερα. Όταν απουσιάζει η πολιτική που θα αναδείξει την Άνω Μερά σε εναλλακτικό τόπο δι-ακοπών, με εκκλησιαστικά μνημεία, ανε-μόμυλους, περιστεριώνες, παραδοσιακά χωριά, μουσική παράδοση, τοπικά προϊό-ντα, διαφορετικό τρόπο ζωής.

Η Άνω Μερά μπορεί να αναδειχθεί στο μεγάλο ατού, στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ, στο άλλοθι μιας προσπάθειας του νησιού να ξαναβρεί το χαμένο του παράδεισο κι εμείς οι κάτοικοι τον ίδιο μας τον εαυτό.

Προβλήματα που συσσωρεύτηκαν τα τελευταία χρόνια τείνουν να πνίξουν ένα χωριό φημισμένο, τραγουδισμένο, όμορφο κι αξιοπρεπές. Η Κ.Ε.Πο.Μ. τα κατέγραψε. Τα περισσότερα τα γνωρίζα-με από χρόνια. Η κατάσταση δεν άλλαξε παρά μόνο προς το χειρότερο. Όμως αν όλες αυτές οι ελλείψεις ήταν μια ανεκτή πραγματικότητα στα χρόνια του ’60, σή-μερα είναι ο ορισμός της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ. 2

Η συνειδητοποίηση της κατάστασης που επικρατεί στη Μυκόνο, η αξιολόγηση της πορείας της μέχρι

σήμερα μας έχει όλους/ες προβληματίσει βαθειά και δεν μπορεί να γίνει αφορμή πανηγυρισμών ή μεγαλό-σχημων λόγων.

Αν είμαστε οι πολιτικοί του συρμού που γνωρίζουμε, με το βλέμμα σταθερά στραμμένο στην ανευ όρων άγρια τουριστική ανάπτυξη θα γράφαμε μονόπλευρα για «το θαύμα της Μυκόνου»: Το νησί βγήκε από τη φτώχεια και πρόκοψε, παίρνει μάλιστα και βραβεία. Θα ρητορεύαμε για τον νέο τύπο ανθρώπου που δημιουργήσαμε, τον «Μυκο-νιάτη Επιχειρηματία» που με κόστος και θυσίες εγκατέ-στησε μικρές και μεγάλες τουριστικές αυτοκρατορίες. Σε όλα τα παραπάνω υπάρει ένα μεγάλο κομμάτι αλήθειας.

Χωρίς να αρνούμαστε την άνοδο του επιπέδου της ζωής με την έλευση του τουρισμού και τις εργα-σιακές ικανότητες και ξεχωριστές ψυχικές ποιότητες μιας γενιάς γυναικών και αντρών που έδωσαν μορφή στο τουριστικό προφίλ της Μυκόνου εμείς –εντελώς ανορθόδοξα για προεκλογικό κείμενο– θα θέσουμε τα πράγματα αλλιώς. Να δούμε και την αθέατη πλευρά του «θαύματος».

Το θαύμα αποδεικνύεται ότι είναι και τραύμα γιατί όλα αυτά τα χρόνια τα υλικά κέρδη μπήκαν στην κλίμα-κα αξιών πάνω από όλα.

Το παρελθόν της φτώχειας αποτελεί το 2010 το πιο άστοχο επιχείρημα για την νομιμοποίηση της παρα-βατικότητας που κυριαρχεί στη Μύκονο.

Από την αρχή καταθέτουμε ότι το πρότυπο της του-ριστικής ανάπτυξης που ακολουθήσαμε ήταν το χειρό-τερο που θα μπορούσαμε να έχουμε. ∆ιέλυσε περι-

βάλλον και κοινωνικό ιστό. Ο οικονομικός γιγαντισμός διαμέσου του τουρισμού αποδεικνύεται για τη Μύκονο αντιοικολογικός και αντικοινωνικός. Ούτε είναι μακρο-πρόθεσμα βιώσιμος για την ντόπια οικονομία. Μέγιστο λάθος που τον συνδέσαμε τόσο στενά με την κοινωνι-κή μας ευημερία.

Το λέμε και τα γράφουμε και τώρα και παλαιό-τερα. Μόνο οι πολιτικοί μας και όσοι τους ψηφίζουν τα αγνοούν επιδεικτικά. Ειδικά οι πρώτοι τα αγνοούν στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης στρατηγικής επειδή καθώς φαίνεται εξυπηρετούν συμφέροντα αχόρταγων ντόπιων και ξένων επιχειρηματιών.

Αυτοί οι πολιτικοί όχι μόνο δεν έβαλαν θεσμικό φρένο στην απληστία πολλών να να δράσουν εις βάρος των άλλων κατοίκων, αλλά ωφελήθηκαν καλλιεργώντας την αντίληψη ότι όλα μπορούν να χωνευθούν από την τοπική κοινωνία αφού όλοι είμαστε «συνένοχοι».

Ξεκαθαρίζουμε: Οι πολίτες/κάτοικοι δεν έχουμε συμμετάσχει εξίσου στο μεγάλο φαγοπότι, ούτε έχουμε ισοβαρές μερίδιο στη συνενοχή – πράγμα που μας το

Τα κέρδη χάρισμά σας! Ο τόπος όμως να επιστραφεί…

Για τη Μύκονο που αγαπάμε, για τη Μύκονο που αξίζει πάντα το καλύτερο

ο σκορδιαλλός

ΟΜΑ∆ΙΚΗ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

MYKONOΣ

ΦΩΤΟ: Βιβή ∆. Χανιώτη

02http://kepom.wordpress.com

Στην Άνω Μερά το αναπτυξιακό μέλλον

της ∆έσποινας Νάζου

Χαμένο ζύγι η ευθιξία του κ. δημάρχου!

Σαρανταπέντε μέρες πριν τις εκλογές ανακοινώθηκαν από το γραφείο του δη-

μάρχου κ. Αθανάσιου Κουσαθανά-Μέγα, με-τακινήσεις και των τεσσάρων υπαλλήλων του ∆ήμου, που το όνομά τους συνδέεται με την υπόθεση του οικονομικού σκανδάλου στον ∆ήμο Μυκόνου.

Τί μπορεί να σημαίνει μια τέτοια δημαρ-χιακή απόφαση; Πρέπει να προβληματιστούμε όλοι και να ανησυχούμε, γιατί:

α. Ενώ τα θέματα είναι γνωστά εδώ και μή-νες, η απόφαση του δημάρχου για μετακίνηση μετά υποβιβασμού και των τεσσάρων υπαλλή-λων, μοιάζει να υποτάσσεται στον σκοπό και στις τεχνικές της «εφαρμοσμένης πολιτικής καριέρας» δηλαδή χωρίς ηθικές ευαισθησίες ή αναστολές. Μιας καριέρας που κοιτά μόνο το πώς θα περάσει αλώβητος ο ίδιος και οι συ-νεργάτες του, από αυτή την ιστορία, δημιουρ-γώντας γύρω τους στοιχεία που στήνουν το σκηνικό της καθαρότητας και της μη εμπλοκής τους. Όλοι γνωρίζουμε ότι με αποδείξεις δύο υπάλληλοι φέρουν τις μέγιστες ευθύνες, ενώ οι άλλοι δύο που προσπάθησαν να ξεσκεπά-σουν το σκάνδαλο έχουν μικρότερο και «αλ-λιώτικο» μερίδιο ευθυνών. Πως λοιπόν και για-τί εξισώνει και τους τέσσερεις απέναντι στην ενοχή; Συγκαλύπτει, δειλιάζει ή είναι απλώς ανεπαρκής απέναντι στις εξελίξεις;

β. Οι αλλαγές προσώπων όπως αποφά-σισε ο ∆ήμαρχος πολύ καθυστερημένα σε σχέση με το σκάνδαλο, αλλά επίκαιρα σε σχέση με τις επικείμενες εκλογές, μήπως σημαίνουν την μη ομαλή λειτουργία της Οικο-νομικής Υπηρεσίας του ∆ήμου; Μήπως αντί να τιμωρήσει τους υπευθύνους και γενναία να πάρει θέση υπέρ εκείνων που διευκόλυ-ναν τις αποκαλύψεις, απλώς εξυπηρετεί προ-εκλογικά μέσω της ελεγχόμενης διαχείρησης του δημοτικού ταμείου τα ρουσφέτια και τις προσωπικές μικροπολιτικές χάρες; Υπάρχει πλέον ουσιαστικός έλεγχος και λογοδοσία για το τι θα ξοδευτεί και με ποιον τρόπο;

γ. Τέλος, ο κ. ∆ήμαρχος σε ποια μπαλά-ντζα βάζει τις δικές του ευθύνες; Με ποιο αντίβαρο αν όχι την πλατύτερη δυνατή έννοια του δικαίου; Για να μη μιλήσουμε για ευθιξία που μάλλον είναι ένα χαμένο ζύγι. Πώς, ενώ υπήρξε εμπλεκόμενος (20 χρόνια δημοτικός σύμβουλος, πρόεδρος ∆.Σ., αντιδήμαρχος, δήμαρχος) θα διασφαλίσει τώρα, μετά τις μετακινήσεις αυτές στο παραπέντε των εκλο-γών, τον έλεγχο και τη χρηστή διαχείριση;

Αντί ποιας τιμής τελικά, πουλιέται το συλ-λογικό καλό, σπρώχνεται η κλεψιά και η ατιμία κάτω από το χαλί και σπιλώνονται άτομα άδι-κα; Που πήγε των θάρρος των αιρετών και πό-σες ψήφοι είναι αυτές που αντισταθμίζονται με την εξουσιολαγνεία και την ιδιοτέλεια;

Ας έχουν γνώση οι φύλακες. Κι ας έχουν οι εντεταλμένοι για δημόσιο έλεγχο τα μάτια τους δεκατέσσερα, διαφορετικά το μεγάλο φαγοπότι που υπήρξε και υπάρχει, θα εξακο-λουθήσει να ροκανίζει τα ταμεία.

ο σκορδιαλλός Φύλλο Πορείας #02

Τ α τελευταία χρόνια στην Ελλάδα (και όχι μόνο) ζούμε την αποθέωση της ιδιώτευσης, των ιδιωτικοποιήσεων, των ιδι-

ωτικών επενδύσεων και πάει λέγοντας. Ο σύγχρονος ιδιώτης είναι το πρότυπο του ανθρώπου που ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα προσωπικά συμφέροντα του, που αποτελεί παράδειγμα κοινωνικοποίησης και «επιτυχίας» και έτσι θεωρείται ως ο πιο ικανός να ασχοληθεί αποτελεσματικά με τα κοινά ενός τόπου. Στην πραγματικότητα όμως η λέξη στην Αρχαία Ελλάδα είχε το ακριβώς αντίθετο νόημα: ως ιδιώτης λογιζόταν εκείνος που δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τα κοινά ή που είχε λανθασμέ-νη άποψη για τα θέματα της πόλης. Η λέξη, βεβαίως, πήρε διαφορετική έννοια στα νέα Ελληνικά, κράτησε όμως την αρ-χαία της έννοια σε πολλές σύγχρονες γλώσσες και ιδίως στην Αγγλική για να δηλώνει πανηγυρικά τον ηλίθιο. Επιπλέον, και η ίδια η λέξη ηλίθιος παρουσιάζει διάφορες ετυμολογικές προ-σεγγίσεις: α) πιθανόν συνδέεται με το αρχαίο ελληνικό ρήμα «ηλάσκω» που σημαίνει περιφέρομαι/περιπλανιέμαι (Λεξικό Μπαμπινιώτη), β) προέρχεται από την λέξη «ηλός» που σημαί-νει άφρων (Λεξικό της Κοινής Ελληνικής - Τριανταφυλλίδης) γ) συνδέεται με την λέξη λήθη θέλοντας να υπογραμμίσει την απουσία μνήμης, δηλαδή το αντίθετο της αλήθειας (η πιο αδύ-νατη εκδοχή).

Θα αναρωτηθείτε: πρός τι αυτός ο ετυμολογικός πρόλο-γος; Καταρχήν, όποια και από τις τρείς πρωτύτερες εκδοχές εάν διαλέξουμε (του περιπλανώμενου, του ανόητου ή του αν-θρώπου χωρίς μνήμη) θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η λέξη ιδιώτης άρα και η λέξη ηλίθιος έχει καταστεί καίρια στο σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι – και αυτό διότι (και εδώ ερχό-μαστε στα δικά μας) ως σύγχρονος πολίτης εκλαμβάνεται στις μέρες μας όποιος περιφέρεται (σαν τουρίστας που πλανάται πλάνην οικτρά), όποιος δεν έχει φρόνηση και χρειάζεται κά-ποιον άλλον για να τον καθοδηγήσει (την σύγχρονη εξουσία) ή όποιος δεν έχει μνήμη της ιστορίας του (οι σύγχρονες κοι-νωνίες). Αναφορικά τώρα με τα πράγματα στην Μύκονο, οφεί-λουμε να παραδεχτούμε ότι τα τελευταία χρόνια αρκετοί από εμάς –με «πρώτο και καλύτερο» τον γράφοντα– έχουμε διάγει τους μικρούς μας ιδιωτικούς βίους με συνέπεια να μπορούμε

να αποκληθούμε ηλίθιοι, αποξενωμένοι και αδιάφοροι για το παρόν και το μέλλον του νησιού.

Όμως φαίνεται πως έφτασε η ώρα να αποτινάξουμε τον ζυγό της ευθυνοφοβίας, της ανευθυνότητας και της μοιρολα-τρίας. Πιστεύω πως στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, μπο-ρούμε και πρέπει να προσφέρουμε όσο και ό,τι περισσότερο μπορούμε για να αποκτήσει ελπίδα και προοπτική η Μύκονος που επιθυμούμε να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές.

Η ευθύνη βαρύνει όλους μας. Άλλους περισσότερο και άλ-λους λιγότερο αλλά όλους μας, είτε με την βαθιά διαφθορά της τοπικής εξουσίας και τον εναγκαλισμό της από ορισμένους πο-λίτες είτε με την συνενοχή και την αδιαφορία των υπολοίπων. Όχι τόσο για τα όσα,καλώς ή κακώς, έγιναν –εξάλλου «ο γέγο-νε, γέγονε» (χωρίς αυτό να αποτελεί συγχωροχάρτι και άφεση αμαρτιών για κανέναν)– όσο για αυτά που γίνονται και κυρίως θα γίνουν στον τόπο μας τα οποία θα επηρεάσουν καθοριστικά την ζωή στο νησί τις επόμενες δεκαετίες. Έτσι, ως πρώην ιδιώτης και νυν ενεργός πολίτης συντάσσομαι ολόψυχα και ολόθερμα με την Κίνηση Ενεργών Πολιτών Μυκόνου, αντιλαμβανόμενος ότι το συγκεκριμένο σχήμα είναι το μόνο ικανό και διατεθειμένο να διεκδικήσει αχτί-δες φωτός στο βαθύ τούνελ της αλλοτρί-ωσης μας.

Ελπίζω στην πο-ρεία να βρεθούμε όλοι μαζί.

Υ.Γ. Παρόλ’ αυτά, ευχής έργον να παραμείνουμε ηλίθιοι όπως θα μας ήθελε ο Ντοστογιέφσκι: «Τώρα πάω στους ανθρώπους. / Ίσως να μην ξέρω τίποτα. / Ωστόσο, αρχίζει για μένα μια καινούργια ζωή».

* Idiot: ο ανόητος, ο ηλίθιος (Λεξικό Cambridge University Press 2006)

Περί ιδιώτευσης*του Λεωνίδα Γ. Πατραμάνη

πλασάρουν προκειμένου να μας χειρα-γωγήσουν, να ελέγχουν την ψήφο μας.

Πού «προκόψαμε» όμως τελικά; «Προκόψαμε» στην εμπορευματοποί-

ηση της γής. Τα χωράφια απαξιώθηκαν έπαψαν να συνδέουν πρόσωπα και γε-νιές, να είναι παραγωγικά, έγιναν χρήμα, θερινές κατοικίες. Μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις έγιναν μια αγαπημένη πα-τρίδα για τους νέους ιδιοκτήτες τους.

Η γη έγινε πεδίο δράσης ενός κυκλώ-ματος εμπόρων, μεσιτών, εργολάβων, μηχανικών, αξιωματούχων της πολεο-δομίας που – με τις πλάτες πολιτικών- εκτροχίασαν το παιχνίδι της τουριστικής ανάπτυξης, το έκαναν ευνοϊκό για αυτούς εις βάρος των πολλών άλλων. ∆εν ήρθαν τα πάνω κάτω μόνο στις αντικειμενικές τους αξίες. Ήρθαν τα πάνω κάτω στις ισορροπίες μεταξύ των κατοίκων με το περιβάλλον, στην κοινωνική ισοδυναμία μεταξύ των ίδιων των ανθρώπων.

«Προκόψαμε» έτσι στην αστικοποίη-ση του Μυκονιάτικου τοπίου, στην πώ-ληση λουσάτων ιδιωτικών υπηρεσιών. «Προκόψαμε» στην αλόγιστη σπατάλη της φυσικών πόρων. Εκεί που «παρα-προκόψαμε» ήταν στη διαχείριση των σκουπιδιών, στη δημόσια γενικά υγεινή και υγεία, στη δημόσια ασφάλεια, στη δημόσια παιδεία!

Όμως δεν είναι εντελώς ανακόλου-θο το ότι ενώ είμαστε και με τη βούλα

οι πιο «προκομμένοι» των Κυκλάδων, με τα πολλά ιδιωτικά πλούτη να έχουμε μια τέτοια ανεπροκοσύνη, στα του δημόσιου βίου; Ότι αρκεί ο χώρος του ιδιωτικού μας σπιτιού ή της επιχείρησής μας για την ευτυχία μας… και δεν παει να χαθεί ό,τι είναι πέρα από αυτά!

Αμφισβητούμε σταθερά την χρησιμό-τητα των περισσότερων μεγάλων έργων που οδήγησαν στην αγοραία Μύκονο του σήμερα, αμφισβητούμε τον σχεδια-σμό τους, τον τρόπο που ιεραρχήθηκαν. Ήταν το αποτέλεσμα μιας πολιτικής με-γαλομανίας και κατασπάτάλησης δημό-σιου χρήματος παρά μιας στοχαστικής ανάλυσης των αναγκών του νησιού.

Η αποτίμηση δείχνει σήμερα ότι η Μύκονος καταστράφηκε πολύ περισ-σότερο απ’ όσο ωφελήθηκε. Ορισμένες μάλιστα επιχειρηματικές ομάδες υπερ-κεμεταλλεύτηκαν τις νέες αλλαγές. ∆ρώντας αυθαίρετα και ανεξέλεγκτα ξεχώρισαν οικονομικά και κοινωνικά από τον ευρύτερο εργαζόμενο κόσμο και τους έντιμους επιχειρηματίες, τόσο από τον τρόπο που συσσώρευσαν πλούτη, όσο και από τον τρόπο που τα επανε-πενδύουν. Είναι ένα είδος ελίτ/προνομι-ούχων ντόπιων και μη – που καθορίζουν το ύφος των τουριστικών υπηρεσιών, δίνουν το στίγμα της ασέβειας προς το περιβάλλον. Χτίζουν χωρίς μέτρο και οικονομία, επικαθορίζουν τις πολιτικές αποφάσεις, κρατώντας σε ομηρία πολ-λούς από τους αιρετούς.

Με αυτούς όλους δεν συμφωνούν οι αντιλήψεις μας για το κοινό καλό ή το γενικό συμφέρον αφού έχουν συντελέ-σει κατά πολύ στο πολυεπίπεδο αδιέξο-δο που βιώνουμε στη Μύκονο. Ωστόσο ακόμη και τώρα και παρά τις αντιθέσεις μας όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε και να επαναπροσαρμόσουμε τις επι-χειρηματικές μας πρακτικές με βάση τις νέες επείγουσες συνθήκες της κρίσης σύμφωνα με ένα ήπιο μοντέλο τοπικής οικονομίας.

Μήπως είναι πια ώρα να βάλουμε ανθρώπους και περιβάλλον πάνω από τα κέρδη για να συνεχίσουμε να υπάρ-χουμε ισότιμα και δημοκρατικά μεταξύ μας και σε ισορροπία με ό, τι απέμεινε να μας περιβάλλει; Μήπως έφτασε η στιγμή να συνταχθούμε με όσους υπο-στηρίζουν ότι οι τουριστικά ανεπτυγμέ-νες κοινωνίες του πλανήτη δεν χρειάζο-νται απλώς «αειφόρο» ανάπτυξη, αλλά «αποανάπτυξη» για να έχουν μέλλον;

Είμαστε διατεθειμένοι/ες όλα τα παραπάνω να τα συζητήσουμε με όλους τους πολίτες της Μυκόνου. Να συνερ-γαστούμε με όλες τα παραγωγικές τά-ξεις του νησιού. Τους ζητάμε να εμπι-στευτούν το πρόγραμμά μας που θα κυκλοφορήσει σύντομα γιατί όλοι αντι-λαμβανόμαστε ότι τα πραγματικά κέρδη θα έρθουν από την κατεύθυνση όπου εξισορροπούν οι ρεαλιστικές μας ανά-γκες με την αντοχή της Μυκόνου να μας τις καλύψει στον μέλλοντα χρόνο.

☞ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ. 1

Oι καλοί λογαριασμοί, κάνουν τους καλούς συνδυασμούς

Με την απόφασή μας να συμμετάσχουμε ενεργά στις ∆ημοτικές Εκλογές του Νοεμβρίου 2010, η πρώτη κι αδιαπραγμάτευτη

αρχή που μπήκε στο τραπέζι, είναι η διαφάνεια στις διαδικασίες που αφορούν στην διοίκηση και στο μέλλον της Μυκόνου.

Πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η δική μας οικονομική διαφάνεια. Για τον σκοπό αυτό ανοίξαμε Τραπεζικό

Λογαριασμό όπου μπορεί ο καθένας που πιστεύει στην αναγκαιότητα να προχωρήσουμε, να καταθέτει την φιλική του

συνδρομή. Την έχουμε ανάγκη και είμαστε σίγουροι κι αποφασισμένοι να κάνουμε την καλύτερη δυνατή χρήση με γνώ-

μωνα τις ιδέες, τις αποφάσεις και το καλό του τόπου.

ALPHA Τράπεζα GR 8001 4079 4079 4002 3100 04004Νάζου ∆έσποινα, Ζουγανέλη ∆ιονυσία, Ρουσουνέλος ∆ημήτρης

Η Κ.Ε.Πο.Μ στο 3μηνο της ύπαρξής της έχει συνεδριάσει σε ολομέλεια 12

φορές και στο πλαίσιο παρεμβάσεων και ενημερωτικών επαφών πραγματοποίησε:

28/07/10 Ενημερωτική συνάντηση των ∆εσπ. Νάζου, ∆. Ρουσουνέλου, Ηλ. Αθυ-μαρίτη με τον δήμαρχο Αθ. Κουσαθανά-Μέγα.

31/7 - 9/08 ∆ιερευνητικές συναντήσεις με στελέχη της αντιπολίτευσης για πιθανή εκλογική συνεργασία.

17/08 Επίσκεψη ∆έσπ. Νάζου και Ηλ. Αθυ-μαρίτη στο χώρο του ΧΥΤΑ Σύρου. Συζή-τηση στο ∆ημαρχείο με τον αντιδήμαρχο κ. Ν. Αλμπανόπουλο για την ανακύκλωση στη Σύρο. ∆ιαφωτιστική ενημέρωση - δη-μιουργία πλαισίου σύγκρισης με ΧΥΤΑ Μυκόνου.

Επίσκεψη ∆εσπ. Νάζου και Ηλ. Αθυμαρί-τη στα γραφεία της ∆ΕΥΑΜ. Συνομιλία με τον πρόεδρο του ∆.Σ. κ. Παν. Κουσαθανά, ενημέρωση για τη λειτουργία και τα προ-βλήματα της επιχείρησης.

8/09 Επίσκεψη ∆έσπ. Νάζου και Βανέσσας Ζουγανέλη στον Παιδικό Σταθμό Ομβρο-δέκτη. Ενημέρωση για τα προβλήματα του

σταθμού από τις νηπιαγωγούς Κατερίνα Κονταράτου και Πόπη Γκέλου.

11/09 Επίσκεψη ∆έσπ. Νάζου και Βαν. Ζου-γανέλη στον Παιδικό Σταθμό στην Άνω Μερά. Ενημέρωση από τις νηπιαγωγούς Σούλα Κουσιάδου, Θεανώ Παπακυριάκου και την υπεύθυνη κουζίνας Όλγα Στεφα-νίδου.

15/09 Συνάντηση στην Κ∆ΕΠΑΜ των ∆έσπ. Νάζου, Βαν. Ζουγανέλη, ∆. Ρουσουνέλου από τον πρόεδρο του ∆. Σ. κ. Πάρι Κλωνα-ρίδη και την γεν. διευθύντρια κ. Κατερίνα Ζουγανέλη.

19/09 Συνάντηση της Κ.Ε.Πο.Μ. στον Πύργο Άνω Μεράς με κατοίκους της περιοχής – για καταγραφή προβλημάτων, αλληλοενη-μέρωση και γνωριμία.

25/09 Ενημέρωση για ζητήματα σχετικά με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» στην τοπική αυ-τοδιοίκηση από τον καλεσμένο της Κ.Ε.Πο.Μ. δήμαρχο Κερατέας κ. Σταύρο Ιατρού.

26/09 Ενημέρωση της Κ.Ε.Πο.Μ. από κατοί-κους της Άνω Μεράς για τα προβλήματα της περιοχής, σε ανοικτή συνάντηση στο εστιατόριο Βαρδάρης του κ. Μιχ. Φλώρου στην πλατεία.

Να διαλέξουμε ΠΩΣ θέλουμε να κυβερνηθούμε και όχι από ΠΟΙΟΝ

Κ άποια στιγμή θα ερχόταν και αυτή η ώρα να γράψω κάτι. Χαιρετώ λοιπόν όλους όσοι γνωριζόμαστε και όλους όσοι λέμε ένα γρήγορο αλλά εγκάρδιο γεια χαρά.

Πολλοί ίσως ξαφνιαστήκατε από τις επιλογές μου: να στηρίξω δηλαδή έμπρακτα και στο μέτρο των ικανοτήτων μου την Κ.Ε.Πο.Μ. Επειδή όμως μας διαβάζουν και άλλοι θα ήθελα ταπεινά να συστηθώ. Γεννήθηκα, πήγα σχολείο και μεγάλωσα στην Μύκονο. Ζω πάντα εδώ εκτός από τα διαστήματα σχολών, στρατού και επαγγελματικής κατάρ-τισης. Το όνειρο μου είναι να καταφέρω να γίνω ένα περήφανο γεροντάκι που θα κάνει βόλτες στον Γιαλό χωρίς να γκρινιάζω για το πώς κατάντησε το νησί και για το τι δεν έκανα όσο ήμουν νέος.

Μετά από ένα χειμώνα που για τα πολιτικά πράγματα του νησιού δεν είμαστε πε-ρήφανοι και ενώ το καλοκαίρι ερχόταν και με το 888.956 ευρώ και κάτι ψιλά, δεν γινόταν τίποτα, με έπιασε ένα συναίσθημα όπως τότε με τον Ντουζόν. Μα τι γίνεται, δεν θα ανοίξει πάλι ούτε ρουθούνι; Ανεξαρτητοποιήσεις, ανακοινώσεις, λεονταρισμοί και στο τέλος δημαρχιακό χάος. Μια ατμόσφαιρα έλλειψης σιγουριάς των αθώων που

εξυπηρετεί μόνο όσους είναι έμπειροι στο να είναι ένοχοι.

Γιατί Κ.Ε.Πο.Μ; Με τους άλλους τρεις συνδυασμούς λόγω στάσης ζωής δεν έχω και πολλά κοινά. ∆ηλαδή το μοντέλο: ο ∆ήμαρχος τάσσεται υπέρ αυτού του κόμματος, ο ένας σύμβουλος έχει επαφές με υπουρ-γούς, ο άλλος κάνα δυο βουλευτές, ο τρίτος έχει ανθρώπους στην νομαρχία και ένας άλλος στην πολεοδομία, δεν με εκφρά-ζει. Συγνώμη!!!

Εξάλλου το νησί δεν χρειάζεται τίποτα άλλο εκτός, από το να λειτουργήσουν αξιοπρεπώς και ολοκληρωμένα οι υποδομές που ήδη υπάρχουν και να δουλέψουν κάποιοι οργανωμένα. Το νησί δεν χρειάζεται άλλη βοήθεια απ’ «έξω»! Ειδικά τώρα με τον Καλλικράτη, ισονομία, νοικοκυριό και διαφάνεια χρειάζεται από «μέσα». Έννοιες στις οποίες και οι 300 είναι αλλεργικοί, άρα δεν μπορούν να κάνουν κάτι από όπου και αν προέρχονται. ∆εν έχω καμία εκδικητική τάση για όσους φίλους μου, γνωστούς μου ή απλά γνώριμους ασπάζονται αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης που σε εθνικό και σε τοπικό επίπεδο σιγά σιγά εκδηλώνει την ανεπάρ-

κεια του. Πιστεύω όμως ότι αυτός ο τρόπος, το να λύνεις δηλαδή έτσι τα προβλήματα σου, βρίσκεται στην δύση του. Αυτά σε ότι αφορά την κινητοποίηση μου.ΣΤΟΧΟΣ: Να μπουν αυτιά να ακούνε, μάτια να βλέπουν και στόματα να μιλάνε μέσα σε αυτά τα δημοτικά συμβούλια.ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ: Γιατί κάναμε προτεραιότητα την αλόγιστη διαφήμιση και όχι την επιστροφή του ικανοποιημένου τουρίστα;ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ: Γιατί ενώ έχουμε Χ.Υ.Τ.Α., έχουμε κάδους κι ενώ ο κόσμος αν και χωρίς οδηγίες συνεργάζεται όσο μπορεί, ανακύκλωση δεν γίνεται;ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ: Γιατί ενώ συνήθισα ότι για 5η τετραετία δεν έγινε κάτι με το κλειστό γυμναστήριο πρέπει να συνηθίσω ότι μάλλον ούτε τα παιδιά μου θα το δού-νε; ∆εν κάνω το λάθος να πω για κολυμβητήριο. Έχω να το ακούσω από το 1998.ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΓΗΣ: Γιατί αντί να βοηθήσουμε τους νέους να κρατήσουν τα κουμάντα των παλαιών μέσω του αγροτουρισμού και των παραδοσιακών προϊόντων, τους χρε-ώσαμε φορολογικά τα πατρογονικά για φιλέτα, και τα καταστήσαμε τόσο δύσκαμπτα έως ακούνητα επαγγελματικά; Αφήστε που με αυτόν τον τρόπο κάνουμε τα σπιτικά λουκάνικα, την λούζα, την τροβολιά και τα ξυνότυρα είδη προς εξαφάνιση.ΣΤΗΝ ΠΑΙ∆ΕΙΑ: Γιατί για να γράψει κάποιος το παιδί του στο σταθμό πρέπει να πε-ράσει από το γραφείο του δημάρχου;ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ: ...

Τέλος καλή επιτυχία σε όλα τα «υγιή κύτταρα» του νησιού, σε όποια παράταξη και αν ανήκουν και κλείνω με την ελπίδα ότι τον Ιούνιο του 2014 η Μύκονος θα έχει λιγότερες και σοβαρότερες προτάσεις από πλευράς των άλλων υποψήφιων συνδυα-σμών. Πρέπει να διαλέξουμε πώς θέλουμε να κυβερνηθούμε και όχι από ποιον.

Ευχαριστώ και συγχαίρω την ∆. Νάζου που μέσα σε μία οικογενειακή ζωή και μία πανεπιστημιακή καριέρα δέχτηκε να μπει επικεφαλής στα όνειρα της Κ.Ε.Πο.Μ.

Ας δώσουμε όλοι τον καλύτερό μας εαυτό κι ας στείλουμε επιτέλους στο ∆ήμο τους πιο άξιους για να στηρίξουν τη νέα δύσκο-λη εποχή που ξημερώνει στο νησί. Κυρίως όσοι εγκλωβίστηκαν επί δεκαετίες σε ένα ατελέσφορο σύστημα συναλλαγής, δεν κιν-δυνεύουν ούτε από την αλήθεια, ούτε από τη νομιμότητα. Το αντίθετο μπορεί να συμ-βεί. Τα χρόνια που έρχονται μας περιμέ-νει δρόμος μακρύς και διαφορετικός. Εμείς αυτό που μπορούμε να εγγυηθούμε είναι όρους διαβίωσης και επιχειρηματικότητας σαφείς, ξεκάθαρους, νόμιμους και ίδιους για όλους.

ο σκορδιαλλός

Χρονολόγιο κινήσεων Κ.Ε.Πο.Μ.Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2010

του Γρηγόρη Θ. Καμμή