Αλφειός

Ο Αλφειός είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου και ένας από τους μεγαλύτερους της χώρας μας. Έχει μήκος 116 χιλιόμετρα και πηγάζει στην Αρκαδία, στους πρόποδες του Ταϋγέτου. Πιστεύεται ότι το όνομά του προήλθε από το αρχαίο ρήμα αλφάνω που σημαίνει προσφέρω πλούτο.

Στη γεμάτη μαιάνδρους πορεία του, δέχεται τα νερά αρκετών ποταμών, ενώ πάνω του, διασώζονται δύο ιστορικά, παραδοσιακά, πέτρινα γεφύρια, το γεφύρι της Καρύταινας και το γεφύρι του Κούκου.

Γεφύρι Καρύταινας

Γεφύρι Κούκου

Κατά την ελληνική μυθολογία, ο Αλφειός ήταν ένας από τους θεοποιημένους ποταμούς των αρχαίων Ελλήνων, που λατρευόταν κυρίως στην Ηλεία, την Μεσσηνία και την Αρκαδία, ακριβώς στις περιοχές που διαρρέει και σήμερα. Ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, απόγονος του Ήλιου.

Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο Αλφειός ήταν κυνηγός. Πηγαίνοντας στο κυνήγι, συνάντησε και ερωτεύτηκε την Αρέθουσα, που ήταν και αυτή κυνηγός, και άρχισε να την ακολουθεί. Η Αρέθουσα πέρασε σε ένα νησάκι που λεγόταν Ορτυγία και μεταμορφώθηκε σε πηγή. Ο Αλφειός στην απελπισία του, αναγκάστηκε κι αυτός να μεταμορφωθεί σε ποτάμι, ώστε τα νερά του να φτάσουν στην Ορτυγία και να συναντήσει την αγαπημένη του.

Ορτυγία της Σικελίας. Αλφειός – Αρέθουσα

Τα νερά και του Αλφειού και του Πηνειού χρησιμοποίησε ο Ηρακλής στον πέμπτο άθλο του για να καθαρίσει τους στάβλους του Αυγεία.

Ο Ηρακλής εκτρέποντας τους ποταμούς Αλφειό και Πηνειό. Ρωμαϊκό μωσαϊκό 201 μ.Χ. Αρχαιολογικό μουσείο Ισπανίας

Κατά την αρχαιότητα, ο Αλφειός λατρευόταν σαν θεότητα πάνω και από το Δία. Για το λόγο αυτό απεικονιζόταν στο αέτωμα του ναού του Ολυμπίου Δία στην αρχαία Ολυμπία.

Την αριστερή άκρη του αετώματος καταλαμβάνει ένας νέος ξαπλωμένος, η προσωποποίηση του ποταμού Αλφειού.

Το αέτωμα του ναού του Ολυμπίου Δία

Αγγελική Μπάντη