34 Νέοι στρατευμένοιΓΕΣ και επαγγελματικός προσανατολισμός

Μας κάνουν φτωχούς και άνεργους, μας

θέλουν και φονιάδες

36 Οχι σε όλα τα ναρκωτικάΕθνικό Σχέδιο Δράσης

Εξάρτηση-υποταγή και με το νόμο

38 ΑθλητισμόςΓυμναστές στον ιδιωτικό τομέα

Ανασφάλεια και μισθοί πείνας… για “ζέσταμα”

40 ΠροτάσειςΗ ΚΝΕ στο “Συρμό”

43 Διεθνή50 χρόνια από την Κουβανική Επανάσταση

Μέχρι τη νίκη! Για Πάντα!

47 Αντιιμπεριαλιστική πάλη60 χρόνια ΝΑΤΟ

Να διαλύσουν οι λαοί τη φονική μηχανή

3 μήνας μπαίνει

4 μήνας βγαίνει

6 ΕΕ vs ΝεολαίαΗ ΕΕ χειρότερη γίνεται, φιλολαϊκή ΟΧΙ! Ανυπακοή και απειθαρ-

χία με ισχυρό ΚΚΕ

Συνέντευξη με την Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του

ΚΚΕ

Ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ

10 Μαθητές“Ανοιξη της Ευρώπης”. “Χειμώνας” στις νεανικές συνειδήσεις...

12 ΑμφιθέατραΟ “Ο” μιλά με εργαζόμενους φοιτητές-σπουδαστές

Μη στριμώχνεσαι στα μέτρα τους-ελα μαζί μας στην αντεπίθεση!

Συνέντευξη με τον Κώστα Μπορμπότη, γραμματέα της Οργάνω-

σης Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ

19 Νέοι εργαζόμενοιΑφιέρωμα: Πρωτομαγιά-10 χρόνια ΠΑΜΕ

Συνέντευξη με τον Δήμο Κουμπούρη, μέλος της ΚΕ

του ΚΚΕ και της ΕΓ του ΠΑΜΕ

30 Νέοι μετανάστεςΜονόδρομος η οργάνωση της πάλης

32 Νέες γυναίκεςΗ “ισότητα” ως εργαλείο ενσωμάτωσης

6

Αφιέρωμα:100 χρόνια Γιάννης Ρίτσος

Νέοι εργαζόμενοι

OΔΗΓΗΤΗΣ- Oργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕÈ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βεραντζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα,

Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800

(ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ), Εκτύπωση: Τυποεκδοτική Α.Ε, Λεύκης 134 - Κρυονέρι

24

Ο “Οδηγητής” κυκλοφορεί ξανά το

Σάββατο 2 Μάη

ΕΕ vs Νεολαία

Κυκλοφορεί το νέο τεύχος της Κομμουνι-στικής Επιθεώρησης με πλούσια ύλη και θεματολογία. Μεταξύ άλλων, περιλαμ-βάνει τις εισηγήσεις και τις τελικές ομι-λίες της ΚΕ του ΚΚΕ για τα δυο θέματα του 18ου Συνεδρίου και αφιέρωμα στην 8η Μάρτη. Αναλυτικά, η ύλη του τεύχους:

18ο Συνέδριο του ΚΚΕΕισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο 18ο Συνέ-δριο, για το Πρώτο ΘέμαΕισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο 18ο Συνέ-δριο, για το Δεύτερο ΘέμαΤελική ομιλία εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, στο Πρώτο ΘέμαΤελική ομιλία εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, στο Δεύτερο Θέμα

Αφιέρωμα στην 8η ΜάρτηΒ. Ι. Λένιν: Λόγος στο 1ο Πανρωσικό Συνέδριο των εργατριών, 19 του Νοέμβρη 1918Β. Ι. Λένιν: Η σοβιετική εξουσία και η θέση της γυναίκας

Ιδεολογία - ΠολιτικήΤάσου Τραβασάρου: Πλευρές της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαρά-θεσης σε τμήματα της νεολαίας

ΣοσιαλισμόςΑϊτέκ Σονέρ Αλπάν: Η επικαιρότητα της πάλης ενάντια στον αντι-σοβιετισμό μετά από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Χρειαζό-μαστε τον Οκτώβρη;

ΔιαλέξειςΚείμενο της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ: Η εμπορευμα-τική παραγωγή και ο σοσιαλισμός

Κομμουνιστική ΕπιθεώρησηΤεύχος 2/2009

Παρουσιάση Βιβλίου“ΓράμμοςΣτα βήματα του ΔΣΕ”

Στις 7 Απρίλη παρουσιάζεται από τις εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή” ο ιστο-ρικός-ταξιδιωτικός οδηγός “Γράμμος. Στα βήματα του ΔΣΕ”. Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Θανάσης Λεκάτης, δημοσιογράφος του “Ριζοσπάστη”.

Το βιβλίο μας “ξεναγεί” στον τόπο που κορυφώθηκε η πάλη του Δημοκρα-τικού Στρατού Ελλάδας. Κάθε σπιθαμή του Γράμμου, κάθε κορυφή, κάθε κάλυκας, κάθε θραύσμα οβίδας και μια σελίδα ηρωισμού και αυτοθυσίας.

Η εκδήλωση θα γίνει στην αίθουσα της Εταιρίας Ελλήνων Λο-γοτεχνών (Γεναδίου 8) στις 7 το απόγευμα.

3 ϐ μήνας μπαίνειΟδηγητής ϐ Απρίλης 2009

Υπάρχει άλλος δρόμος για το λαό

Ανυπακοή, ρήξη, ανατροπή!

τους ΕΒΕ, τα άλλα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, ο δρόμος του Αντιιμπεριαλιστι-κού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου Πάλης, της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινω-νικών λαϊκών αναγκών. Ο δρόμος που δείχνει το ΚΚΕ και που περνάει μέσα από την ισχυροποίηση του Κόμματος.

Η εξέλιξη αυτής της σύγκρουσης ανάμεσα στις δυνάμεις του ευρωμο-νόδρομου από τη μια και της ρήξης και της ανατροπής από την άλλη, κα-θορίζει και το μέλλον της νέας γενιάς, των παιδιών των εργατοϋπαλλήλων, των λαϊκών στρωμάτων, των νέων που ήδη βρίσκονται στην παραγωγή. Οι εξελίξεις με την οικονομική κρίση κάνουν πιο επιτακτική την ανάγκη να ξεπεράσει η νεολαία αναστολές, προκαταλήψεις, φό-βο ή αδιαφορία και να ενταχθεί στην ορ-γανωμένη πάλη. Υπάρχει η δυνατότητα σήμερα να αποτρέψουμε τις αρνητικές εξελίξεις για τη ζωή μας που φέρνει η οικονομική κρίση, το νέο κύμα επίθεσης σε βάρος της ζωής και των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας που φέρνουν τα μέτρα που παίρνει το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του για να αντιμετωπίσουν την κρίση. Πολύ περισσότερο υπάρχει η δυνατότητα να ανοίγεται η προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης που έχει σήμερα ανάγκη ο λαός μας, η εργατική τάξη.

Η κρίση απαιτεί εργατική αντεπίθεση!

Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, οι δια-χειριστές του συστήματος και στη χώρα μας, ανησυχούν μπροστά στον υπαρκτό κίνδυνο να μην μπορέσουν να ελέγξουν

τις εξελίξεις από τις επιπτώσεις της κρί-σης, ως προς την πολιτική σταθερότητα του αστικού συστήματος. Ο κίνδυνος της οικονομικής και πολιτικής απο-σταθεροποίησης για τους καπιταλι-στές είναι ελπίδα για την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία. Η κρίση απαιτεί εργατική αντεπίθεση, ένταση της ταξικής πάλης. Αυτό το μήνυμα πρέπει να μεταφέρει η ΚΝΕ στη νεολαία. Ταυτόχρονα να συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις της ώστε να εντάσσονται οι νέοι εργάτες στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να οργανώνονται στους τόπους δουλιάς, να συμβάλλει ώστε το φοιτητι-κό-σπουδαστικό κίνημα να συνταχθεί με το εργατικό, οι μαθητές με τους εργαζό-μενους γονείς τους. Να οικοδομήσουμε γερές οργανώσεις της ΚΝΕ στους χώρους δουλιάς, τα σχολεία, τις σχολές. Κάθε μέλος της ΚΝΕ να ανεβάσει τη δράση του, να μελετήσει και να αφομοιώσει τις αποφάσεις του Συνεδρίου, τη στρατηγι-κή μας αντίληψη για το σοσιαλισμό-κομ-μουνισμό, να αναδειχτεί θαρρετά σε ορ-γανωτή των νέων στο χώρο που κινείται, ιδιαίτερα στους εργασιακούς χώρους. Να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσου-με την τρομοκρατία της εργοδοσίας, την ένταση του αντικομμουνισμού από τα ΜΜΕ και τους εκπροσώπους του συστήματος, μέχρι και τον καθηγητή στη σχολική τάξη. Την προσπάθεια του οπορτουνισμού να καπηλευτεί τους αγώ-νες της νεολαίας, να απομακρύνει το ερ-

γατικό-λαϊκό και το νεολαιίστικο κίνημα από την πάλη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, να το στρέψει σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια διαχείρισης.

Αυτή η δράση αντικειμενικά συμβαδί-ζει με την προεκλογική δουλιά μπροστά στις Ευρωεκλογές. Η νεολαία έχει ένα ακόμα όπλο στο χέρι της, την ψήφο στο ΚΚΕ. Η ενίσχυση του ΚΚΕ στις Ευ-ρωεκλογές, μπορεί να δώσει ένα πλήγμα στη λογική του ευρωμονόδρομου. Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει πραγματική αντίσταση στις συνέπειες της κρίσης. Σημαίνει στήριγμα στο λαό για την αντεπίθεση που πρέπει να κάνει. Η νεανική ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος που στηρίζει το πιο ελπιδοφόρο μέλλον για τη νέα γενιά. Το μέλλον της ρήξης και της ανατροπής!

Παναγιώτης ΠαπαγεωργόπουλοςΜέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕΓραμματέας της ΟΠ Αθήνας της ΚΝΕ

Η ΚΝΕ, στο πλευρό του Κόμματος, ρί-χνεται με αποφασιστικότητα στη μάχη για την υλοποίηση των αποφάσεων του 18ου Συνεδρίου. Η Οργάνωση μας έχει δυνατότητα να συμβάλλει στην ανασύ-νταξη του εργατικού κινήματος, στην προοπτική της αντεπίθεσης που χαράζει το ΚΚΕ. Η ανάγκη να τραβηχτούν στη δράση νέες εργατικές μάζες, να πλαισιώ-σουν τα ταξικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, κα-θορίζει και ένα βασικό καθήκον για την ΚΝΕ: να ενισχυθεί ακόμα παραπέρα η δράση της Οργάνωσης στην εργατική νεολαία, στους χώρους κατάρτισης, στα παιδιά των φτωχών-λαϊκών οικο-γενειών.

Ενταση της παρέμβασης για την ανάπτυξη της πάλης

Παράλληλα χρειάζεται να ενταθεί η μαζική ιδεολογικοπολιτική παρέμ-βαση μέσα στη νεολαία με στόχο να γίνεται πιο καθαρό ότι σήμερα στην ελληνική κοινωνία, αντικειμενικά συ-γκρούονται δυο δρόμοι.

Ο ένας είναι ο δρόμος που γνωρίζουμε, που ζει ο νέος άνθρωπος καθημερινά, στη δουλιά, στο σχολείο, στο πανεπιστή-μιο. Είναι ο δρόμος που συμφέρει το κεφάλαιο, ο δρόμος της βαθύτερης ενσωμάτωσης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αυτό το δρόμο στηρίζουν οι δυνάμεις του ερωμονόδρομου, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως κόμματα του κεφαλαίου, αλλά και ο ΣΥΝ και ο ΛΑΟΣ ως δεκανίκια διαχείρισης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Ο άλλος δρόμος είναι αυτός της ρήξης και της ανατροπής, της αποδέ-σμευσης από την ΕΕ, της ανατροπής της εξουσίας των καπιταλιστών. Είναι ο δρόμος της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης, με τη φτωχή αγροτιά,

4 ϐ μήνας βγαίνει

Το “μεγάλο ξαναγράψιμο”της ιστορίας

Εμείς κόμμα του

ευρωμονόδρομου;

Α-πα-πα!

Εντάξει, τα παιδιά έχουν δώσει δείγματα γραφής απ’ όταν ο σημερινός

πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αλαβάνος, ως

ευρωβουλευτής ζητούσε με απανωτές ερωτήσεις του την πάραυτα εφαρ-

μογή της κοινοτικής οδηγίας για την αναγνώριση των ΚΕΣ. Αλλά επειδή

ως γνωστόν το βαρέλι του οπορτουνισμού και της ευρωλαγνείας δεν έχει

πάτο, ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο να “κατακεραυ-

νώνει” την κυβέρνηση (μιλάμε για «τη μοναδική αντιπολίτευση στην κυ-

βέρνηση», όχι αστεία) επειδή δεν προχωρά πιο γρήγορα το επιχειρησιακό

σχέδιο της ΕΕ για τη “δια βίου μάθηση” στην περιοχή, δηλαδή τη δια βίου

κατάρτιση, το συνεχές κυνήγι αποσπασματικών γνώσεων προς δόξα της

κερδοφορίας των επιχειρήσεων! Φανταζόμαστε πως τα κουρελόχαρτα, οι

μισθοί πείνας και η άγρια εκμετάλλευση των σπουδαστών στην κατάρτιση,

εντάσσονται στο όραμα της “ριζοσπαστικής” (ποιος ήρθε;) “αριστεράς” και

της “άλλης Ευρώπης”. Κατά τ’ άλλα φταίμε εμείς που εντάσσουμε τη ροζ

“αριστερά” στα κόμματα του ευρωμονόδρομου... Κάτι που “προς θεού”

δεν είναι τα παιδιά!

Ευκαιρία για ξεζούμισμα…

«Θα σας παρακαλούσαμε να ενημερώσετε σχετικά τους φοιτητές του

ιδρύματός σας και να συμβάλλετε στην κατά το δυνατόν μεγαλύτερη

συμμετοχή σπουδαστών στο διαγωνισμό αυτό…». Με την ευγενική αυτή

προτροπή συνοδεύεται το δελτίο τύπου που έστειλε το Εμπορικό και Βιο-

μηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών στα πανεπιστήμια για τα “Βραβεία ΕΒΕΑ

για φοιτητές”. Και για να μην μείνει καμιά αμφιβολία προς τι τόση ευγέ-

νεια, το θέμα της φετινής εργασίας στην οποία καλούνται να διαγωνιστούν

οι φοιτητές είναι το εξής: «η κρίση μπορεί να καταστεί ευκαιρία»! Με

δυο λόγια -προς μεγάλη χαρά των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και

των παρατάξεών τους στα πανεπιστήμια που διακαώς επιθυμούν την υπο-

ταγή των ιδρυμάτων στις ανάγκες της αγοράς- οι φοιτητές καλούνται να

στύψουν το κεφάλι τους για το πώς οι καπιταλιστές θα… στύψουν τους

εργαζομένους, δηλαδή και τους εαυτούς τους αύριο-μεθαύριο. Βέβαια,

για να μην είμαστε άδικοι, η κρίση μπορεί να καταστεί ευκαιρία: για

να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία και για το εργατικό και λαϊκό

κίνημα να περάσει στην αντεπίθεση. Αλλά φανταζόμαστε μια τέτοια

απάντηση δεν θα πάρει βραβείο από τους κύριους του ΕΒΕΑ…

Αχάριστηκι αλήτισσα…

Τον περασμένο μήνα: στόλισαν “το άλλο μισό του ου-

ρανού” με καλλυντικά, μετέφεραν την εργαζόμενη μάνα

με δωρεάν εισιτήρια στο μετρό, ενδιαφέρθηκαν για την

υγεία του “ωραίου φύλου” με δωρεάν τεστ-παπ (μια φο-

ρά το χρόνο και πολύ σας είναι) και -το αποκορύφωμα

όλων- εξίσωσαν τα όρια ηλικίας αντρών-γυναικών. Κι

όμως: την ώρα που η ισότητα είναι πια πραγματικότητα,

προς επιβεβαίωση των δεκάδων λαϊκών ασμάτων που πε-

ριγράφουν τη γυναίκα σαν ον “αχάριστο”, εκείνες αντί να

ξεχυθούν στις πλατείες να πανηγυρίσουν, κατέβηκαν να

απεργήσουν. Ντροπή...

Αν βλαστημάτε κάθε φορά που πιάνετε στα χέρια σας το λογαρι-ασμό της ΔΕΗ και βλέπετε εκείνα τα έρμα τα “τέλη για την κρατική τηλεόραση”, η ΝΕΤ τώρα σας δίνει ένα ακόμη λόγο. Αναφερόμαστε φυσικά στα χι-

λιάδες ευρώ που δαπανά εσχάτως στην πολυ-

διαφημισμένη σειρά της “Μεγάλη Αλλαγή” για

να παραποιήσει την ιστορία με έγκυρη δήθεν και

αντικειμενική “ματιά”.Πράγματι, από την πρώτη εκπομπή δικαιώνεται

ο τίτλος της καθώς, πραγματοποιεί “μεγάλες αλλα-

γές” στην ιστορική αλήθεια: φτήνια, χυδαίος αντι-

κομμουνισμός και παραχάραξη της ιστορίας που

βγάζει μάτι, “εξαφάνιση” των ταγματασφαλητών,

κουβέντα για το ποιοι συνεργάστηκαν με τους κα-

τακτητές και ποιοι σήκωσαν το κύριο βάρος της

αντίστασης πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος και

φυσικά μετά χαράς φιλοξενία όλων των “πρώην”

και των “μετανοημένων” που έσπευσαν να λασπο-

λογήσουν το ΚΚΕ. Ισως βέβαια και να τα αξίζει

τα λεφτά της η ανιστόρητη εκπομπή: άλλωστε δεν

έχει να ζηλέψει τίποτα σε επίπεδο ποιότητας από

ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

μήνας βγαίνει ϐ 5Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

ΑΓΓΕΛΙΕΣμικρεσ

Πιστός στις υποσχέσεις του για αποχώρηση από το Ιράκ ο Ομπάμα (ξέρετε εκείνος που η εκλογή του «γεννούσε ελπίδες» που έλεγε κι η “Αυγή”) προχω-ράει ακάθεκτος στην απόσυρση στρατευμάτων από τη χώρα (εδώ και καιρό άλλωστε πολλοί σταμάτησαν να μετράνε τους νεκρούς...). Μικρή λεπτομέρεια: την ίδια στιγμή 4.000 Αμερικάνοι μισθοφόροι ετοιμάζο-νται να προστεθούν στον ΝΑΤΟϊκό κατοχικό στρατό του Αφγανιστάν. Από το Ιρακ στο Αφγανιστάν... δεν είναι και μικρή “αλλαγή” έτσι;

άλλαξέ τα όλα!

5 λεπτά μετά

Και θα τους πω: δεν συναινούμε

κύριοι του ΣΕΒ

Λοιπόν, παιδιά, εδώ

υπογράφουμε;

5’ μετά...

ζητειται

ζητουνται

ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ

διενεργουνται

“Σημείο απόκλισης” μεταξύ ΓΣΕΕ και βιομηχάνων. Δεν μπορεί, ένα έστω θα υπάρχει!

Εργάτες που να δέχονται δουλιά σε “οι-κογενειακό” περιβάλλον, 3 ως 4 μέρες τη βδομάδα με μειωμένους μισθούς και χω-ρίς να αντιδρούν. Αν τους βρείτε να τους απαγάγετε, τα λύτρα θα πληρωθούν από τον κ. Μυλωνά.

Τεστ-κοπώσεως για βουλευτές, υπουρ-γούς, στελέχη της κυβέρνησης. Ειδικές τιμές για πρωθυπουργούς. Εξαιρούνται κουρασμένοι από το δούλεμα εργαζόμε-νοι…

Συνεδρίες αντικομμουνιστικής συμβου-λευτικής από τον Ph.D Theo Pangalow, απόφοιτο του Baroufologist department of Paris’ Laspologi College.

ΠΡΟΕΔΡΕ

ΒΡΕΘΗΚΕ“Ενωτικό εγχείρημα”, ημίαιμο ΣΥΡΙΖΑ

διασταυρωμένο με αντιεξουσιασμό. Ζη-τείται επειγόντως ανάδοχη οικογένεια μιας και δεν αντέχει πολύ μακριά από το φυσικό του περιβάλλον.

ΑποκλειστικοΗ κυβέρνηση έχει σχέδιο!

Για τους κακεντρεχείς που λένε ότι τα νέα μέτρα της κυβέρνησης

για την πάταξη της εγκληματικότητας έχουν ως στόχο την καταστο-

λή του λαϊκού κινήματος (τι λέτε ρε παιδιά στη χούντα είμαστε;), ο

“Ο” αποκαλύπτει το πραγματικό -μεγαλεπήβολο- σχέδιο:

1ον: Οι κάμερες θα χρησιμοποιηθούν για το νέο τηλεπαιχνίδι “δια-

δηλωτή έχεις ταλέντο”. Οι καλύτεροι διαδηλωτές θα επιλεγούν μετά

από διαδικτυακή ψηφοφορία και θα προκριθούν στα τελικά όπου

θα διαγωνιστούν στις εξής κατηγορίες: κατοστάρι κυνηγητό από δι-

μοιρία ΜΑΤ, ανθεκτικότητα στα δακρυγόνα άνευ λιποθυμίας.

2ον: Επειδή ο καύσωνας χτυπάει όλο και πιο συχνά τη χώρα μας

και τα ποσοστά θερμοπληξιών αυξάνονται, το κατάβρεγμα των δια-

δηλωτών με νερό αποτελεί ένα φτηνό και φιλικό προς το περιβάλλον

(ξέρουμε άλλωστε τι κάνουν τα κλιματιστικά) τρόπο πρόληψης.

3ον: Το μέτρο της περιύβρισης αρχής εντάσσεται στο συνολικό-

τερο πλαίσιο εξευρωπαϊσμού και ραφιναρίσματος των βάρβαρων

ηθών που διακατέχουν ακόμη πολλούς συμπατριώτες μας. Υβριστι-

κοί χαρακτηρισμοί και απρεπείς χειρονομίες εκθέτουν την εικόνα

της χώρας μας στο εξωτερικό πλήττοντας καίρια τον ελληνικό τουρι-

σμό. Σε επόμενη φάση θα απαγορευθεί η πρωτόγονη συνήθεια της

παϊδακοφαγίας άνευ μαχαιροπίρουνου.

4ον: Τέλος οι αστυνομικοί-καμικάζι που θα περιπολούν τους δρό-

μους θα προσθέσουν νέα φαντασμαγορικά εφέ στο γνωστό έργο

αστυνομία VS αστυν... κουκουλοφόρων παρέχοντας μία εναλλακτι-

κή πρόταση σε όσους κουράστηκαν να βλέπουν τα ίδια και τα ίδια

στην τηλεόραση.

Καλά το καταλάβατε: κανένας λόγος ανησυχίας…

vsνεολαια

ΣυνΕντΕυξη

“Ο”: Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η Εκτακτη Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ για τα μέτρα που προτίθενται να πάρουν μπροστά στην οικονομική κρίση. Τι συμπεράσματα βγαίνουν από αυτή τη διαδικασία; Τι έχουν να περιμένουν οι λαοί της ΕΕ;

Ελένη Μπέλλου: Για κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ καθώς και για τα διακρατικά κοινοτικά επιτελεία, κάθε μέτρο διαχείρισης της οικο-νομικής κρίσης είναι “δίκοπο μαχαίρι” πολύ περισσότερο ακονισμένο απ’ ό,τι για ένα καπιταλιστικό κράτος εκτός ΕΕ. Και επιτρέψ-τε μου να το εξηγήσω: Οποιαδήποτε αστική διακυβέρνηση, σε περίοδο οικονομικής κρί-σης είναι υποχρεωμένη να κάνει αυτό που σε άλλη φάση γίνεται σε έκταση από την ίδια τη λειτουργία της αγοράς. Δηλαδή είναι υπο-χρεωμένη να κάνει κάποιες επενδύσεις, όταν αυτές θεαματικά μειώνονται, να σπρώξει τις επιχειρήσεις προς το δανεισμό. Αυτά είναι τα περίφημα κρατικά “πακέτα” κάποιων δισ.ευρώ ή δολαρίων που ακούτε ότι ήδη έχουν δρομολογηθεί από τις κυβερνήσεις.

Οπως καταλαβαίνετε, όμως, μεγάλο μέρος αυτών των “πακέτων” είτε είναι χρήμα δανει-σμένο από το μέλλον, δηλαδή θα το πληρώ-σουν οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι σε 3-5 ή 10 χρόνια με πρόσθετη φορολογία, είτε είναι ήδη πληθωριστικό, κόβεται χρήμα και διατίθεται από τις κεντρικές τράπεζες χωρίς να έχει αντίκρυσμα σε παραγωγή προ-ϊόντων.

Κάπως τραβηγμένα θα έλεγα να φαντα-στείτε την καπιταλιστική οικονομία σαν έναν αθλητή που του δίνουν αναβολικά για να φθάσουν στα άκρα οι επιδόσεις του τελείως

συγκυριακά, χωρίς να ανταποκρίνονται στις πραγματικές του δυνάμεις. Ετσι είναι και η καπιταλιστική υπερπαραγωγή, αλλά και τα φάρμακα για την αντιμετώπιση της παραγω-γικής συρρίκνωσης.

Ο διπλός πονοκέφαλος των κοινοτικών επι-τελείων, ιδιαίτερα της Ευρωζώνης, είναι ότι οποιοδήποτε πακέτο διαχείρισης της κρίσης, επομένως και οι μελλοντικές πληθωριστικές του συνέπειες, μπορεί να τινάξει στον αέρα το ευρώ. Γιατί, όπως γνωρίζετε, το ευρώ είναι κοινό νόμισμα διαφορετικών εθνικών οικονο-μιών, οι οποίες ούτε το ίδιο μέγεθος έχουν, ούτε τις ίδιες αναλογίες μεταξύ των κλάδων της βιομηχανίας και των τομέων της οικονο-μίας, ούτε με τις ίδιες αναλογίες περνούν την οικονομική κρίση. Αυτή η βαθιά ανισομε-τρία αποτυπώνεται και στο διαφορετικό ύψος του δημοσίου χρέους ή των ελλειμμάτων στον κρατικό προϋπολογισμό/απολογισμό του κά-θε κράτους-μέλους της ευρωζώνης.

Το συμπέρασμα από την Εκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ είναι ότι σχοινοβατούν προσπαθώντας να ισορροπήσουν ανάμεσα στην ανεξέλεγκτη αύξηση των δημοσιονο-μικών ελλειμμάτων και στη χρηματοδότηση (άμεσα ή έμμεσα) κάποιων επενδύσεων ή καλύτερα στη διάσωση κάποιων μονοπωλίων, τραπεζικών ή βιομηχανικών. Αυτό το νόημα έχει η κατεύθυνση του να επανέλθει στο 2009 μια ορισμένη ανοχή του ελλείμματος στο 3% του Συμφώνου Σταθερότητας το 2010. Το κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ βλέπει τις ανάγκες και τους κινδύνους από τη σκο-πιά των συμφερόντων του κεφαλαίου στα δικά του όρια. Για παράδειγμα, η Βρετανία η οποία δεν συμμετέχει στην Ευρωζώνη, που τα κεφάλαια και τα συμφέροντά της είναι περισ-σότερο συνδεδεμένα με εκείνα των ΗΠΑ, με

τις υπάρχουσες δομές και ρυθμίσεις μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ), λέει «δώστε και άλλο χρήμα», όχι μόνο μέσα στα όρια της κάθε εθνικής οικονομίας αλλά και σε άλλες εθνικές οικονομίες καθώς και στο ΔΝΤ.

Η Γερμανία, η ισχυρότερη οικονομία της Ευ-ρωζώνης, δεν είναι διατεθειμένη να πληρώσει για την κρίση των άλλων οικονομιών. Δεν δι-ακινδυνεύει να δει το ευρώ αποδυναμωμένο, πληθωριστικό. Αντίθετα, βλέπει στην κρίση, όπως και η Γαλλία, την ευκαιρία να μεγαλώ-σει το μερίδιο στη διεθνή αγορά χρηματικού κεφαλαίου σε βάρος του δολαρίου.

Το πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι η ΕΕ και πολύ περισσότερο η ευρωζώνη δεν είναι τό-σο ενιαία και τόσο παντοδύναμη όσο την παρουσιάζουν στους μισθωτούς και αυτο-απασχολούμενους των κρατών-μελών της, προκειμένου να τους υποχρεώσουν να σκύ-ψουν το κεφάλι στην αντιλαϊκή στρατηγική της, στις πολιτικές της (π.χ. για την παιδεία, για τις εργασιακές σχέσεις, για την αγροτική πολιτική κ.λπ.), στους κατασταλτικούς μηχα-νισμούς της (ευρωαστυνομία, ευρωστρατός, Σένγκεν, ευρωδικαστήριο κ.λπ.).

Η “ενότητα” της ΕΕ εξαντλείται στις πολι-τικές έντασης της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, όπως είναι π.χ. να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης, να παγώσουν ή να μειωθούν μισθοί και ημερομίσθια στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης με διάφορες μεθόδους: να γενικευθούν μορφές ανασφά-λιστης εργασίας όπως τα stage, να υιοθετηθεί ο λεγόμενος “νεκρός” χρόνος εργασίας, να γενικευθεί με τη συναίνεση των εργαζομένων ο περιορισμός της εργάσιμης εβδομάδας σε 3 ημέρες με ανάλογη μείωση του μισθού κ.λπ.

“Ο”: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υποστηρίζουν ότι αν η χώρα μας δεν βρισκόταν στην ευρωζώνη η οικονομία δεν θα άντεχε σε συνθήκες οικονομικής κρί-σης, ότι το ευρώ είναι η ασπίδα μας. Υπάρχει αλήθεια σε αυτό;

Ε.Μ.: Η αλήθεια είναι ότι το ευρώ συγκριτικά με τη δραχμή ήταν ασπίδα για το πιο ισχυρό τμήμα του κεφαλαίου στην Ελλάδα, π.χ. αυτό που εκπροσωπεί ο Λάτσης που κατέχει θέση μεταξύ των 500 μεγαλύτερων καπιταλιστών στον κόσμο. Δεν είναι αλήθεια ότι θωρακίζει την ελληνική οικονομία από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών. Μην ξεχνάτε ότι καπι-ταλιστική παραγωγή σημαίνει παραγωγή με κίνητρο το κέρδος και όχι την ικανο-ποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζοντας ότι το ευρώ δίνει σχετικά μεγαλύτερη θωρά-κιση στην ελληνική οικονομία, λένε αλή-θεια όσον αφορά τους κεφαλαιοκράτες της Ελλάδας. Δεν λένε αλήθεια όσον αφορά τις υποδομές για εγχώρια παραγωγή που θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις κοινωνικές ανάγκες. Π.χ. με την ένταξη στην ΕΟΚ και στη συνέχεια στην Ευρωζώνη συρρικνώθη-κε σε πολύ μεγάλο βαθμό η κτηνοτροφική παραγωγή, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας κατανάλωσης σε βοδινό και χοιρινό κρέας να γίνεται από αντίστοιχες εισαγωγές. Αλλά και στη γεωργική παραγωγή υπάρχει το “παράδοξο” να εισάγονται λάδια, οπωροκηπευτικά και άλλα προϊόντα. Το ευρώ διευκόλυνε την εξαγωγή κεφαλαίων από την Ελλάδα και επέφερε μεγάλη αύξηση εισαγω-γής εμπορευμάτων και ανατιμήσεων που σε τελική ανάλυση επέδρασαν αρνητικά στο βιο-τικό επίπεδο της λαϊκής πλειοψηφίας.

Η ΕΕ χειρότερη γίνεται, φιλολαϊκή ΟΧΙ!Ανυπακοή και απειθαρχία

με ισχυρό ΚΚΕ

Για τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που σε συνθήκες οικονομικής κρί-

σης οξύνονται μέσα στους κόλπους της ΕΕ και την απάντηση που

πρέπει να δώσουν η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία,

αποδυναμώνοντας τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, οργανώνοντας τον

αγώνα τους και προβάλλοντας τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, ο “Οδηγητής”

μίλησε με τη σ. Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Οταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζουν ότι το ευρώ θωρακίζει την ελληνική οικονομία, λένε αλήθεια όσον αφορά τους κεφαλαιοκράτες της Ελλάδας. Δεν λένε αλήθεια από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών

Ελένη Μπέλλου,

μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

7

“Ο”: Δυνάμεις όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν πως η ΕΕ μπορεί να αλλά-ξει, να γίνει πιο φιλολαϊκή. Μπορεί να γίνει αυτό; Είναι μονόδρομος για το λαό η σημερινή προοπτική μέσα από την ΕΕ;

Ε.Μ.: Η άποψη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει πιο φιλολαϊκή είναι στην ίδια βάση με την άποψή ότι ο καπιταλισμός μπορεί να μεταρρυθμιστεί προς όφελος της λαϊκής πλειοψηφίας, να γίνει “πιο ανθρώπι-νος”. Είναι παρόμοια με τα συνθήματα «ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη», «το περι-βάλλον πάνω από τα κέρδη». Με άλλα λόγια, είναι μια ουτοπική, αποπροσανατολιστι-κή, κλασική “σοσιαλδημοκρατική” αντί-ληψη ότι ο καπιταλισμός μεταρρυθμίζεται μέσω μιας “αριστερής” διακυβέρνησης, χωρίς ν’ ανατραπεί η οικονομική κυριαρχία της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, των μονοπωλίων και οι μηχανισμοί της πολιτικής εξουσίας τους.

Το επικίνδυνο αυτής της άποψης είναι ακρι-βώς ο ουτοπικός και αποπροσανατολιστικός χαρακτήρας της. Είναι μια ύπουλη έκφραση του ταξικού εχθρού. Με αυτήν την έννοια θέλει ιδιαίτερο μέτωπο αντιμετώπισης,

αποκάλυψης. Είναι μια μορφή αναχώματος προς την ταξική πολιτική συνειδητοποίηση, προς την ταξική μάχιμη στάση ζωής, ιδιαί-τερα όσον αφορά νεότερες ηλικίες που εκ των πραγμάτων δεν έχουν εργασιακή πείρα, άμεσες εμπειρίες από την ταξική εκμετάλλευ-ση, πείρα από την ταξική πάλη, έστω και στη μορφή της οικονομικής διεκδίκησης για κα-λύτερο μισθό, ασφάλιση, ωράριο, συνθήκες εργασίας και άλλα.

Μονόδρομος για κάθε λαό, όχι μόνο τον ελληνικό, είναι ο δρόμος της απειθαρχίας, της ρήξης με την ΕΕ, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου στη χώρα του. Ο απεγκλωβισμός από κάθε κόμμα ή συμμαχία κομμάτων που με “αριστερά” συν-θήματα, ακόμη και με σοσιαλιστικά στολίδια πλασάρει για λαϊκή παραπλάνηση τις δήθεν εξωραϊσμένες εκδοχές του καπιταλισμού, με-ταξύ αυτών και των ενώσεών του, όπως της ΕΕ.

“Ο”: Το ΚΚΕ επιμένει να καταγγέλλει την πολιτική της ΕΕ και μάλιστα βάζει και την ανάγκη για αποδέσμευση της χώρας μας. Είναι όμως ρεαλιστικό αυτό το αίτημα; Υπάρχει σήμερα άλ-λος δρόμος;

Ε.Μ.: Ρεαλιστικό είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλεργατική, φιλολαϊκή πολιτική μέ-σα στο ιμπεριαλιστικό κέντρο, την ΕΕ. Επομέ-νως, η ρεαλιστικότητα της αποδέσμευσης από την ΕΕ σχετίζεται με την αναγκαιότητα και την προοπτική ανατροπής της εξουσί-ας του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Σχετίζεται με το μέτωπο πάλης για τη λαϊκή εξουσία, για να γίνουν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγω-γής κοινωνική ιδιοκτησία, να οργανωθεί η κοινωνική παραγωγή κεντρικά σχεδιασμένα με στόχο τη διευρυμένη κοινωνική ευημερία.

Η ρεαλιστικότητα είναι στοιχείο της πά-λης, της σύγκρουσης, της ρήξης. Στοιχείο της πάλης είναι και να απεμπλακούν περισ-σότερες δυνάμεις από διλήμματα-παγίδες, όπως και αυτό του δήθεν μονόδρομου της ΕΕ, της δήθεν συνεκτικότητας και παντοδυναμίας της.

Κοντεύει μια δεκαετία από τη λειτουργία του ευρώ. Η ζωή επιβεβαίωσε τις προβλέψεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ. Το μερίδιο των μισθωτών εργαζομένων στην πίτα του παραγόμενου πλούτου έγινε μικρότερο, όχι μόνο στην Ελ-λάδα, αλλά και στις χώρες του σκληρού πυ-ρήνα της ΕΕ. Η ανισομετρία βάθυνε.

Το εργατικό κίνημα, το κίνημα των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις, το μαθητικό, το φοιτητικό-σπου-δαστικό κίνημα θα κάνουν τη ρεαλιστικό-τητα πιο φανερή, πιο αυταπόδεικτη όταν αξιοποιήσουν τις αντιθέσεις μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών-μελών της ΕΕ. Οπου κι αν σπάσει η αλυσίδα της ΕΕ θα είναι παράγοντας αποσταθεροποίησης της ιμπερι-αλιστικής συμμαχίας που στρέφεται ενάντια στους λαούς.

“Ο”: Ποιο είναι το κριτήριο με το οποίο καλούμε το λαό να ψηφίσει στις ευρωεκλογές; Γιατί να ψηφίσει κάποιος ΚΚΕ;

Ε.Μ.: Κριτήριο είναι η απόρριψη, η αποδυ-νάμωση των πολιτικών δυνάμεων στη χώρα μας που ενεργητικά στηρίζουν την αντιλαϊκή, ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ.

Οπως στις εθνικές έτσι και στις ευρωε-κλογές τα δυο αστικά κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να βγουν περισσότερο αποδυναμωμένα. Ψηφίζοντας στις ευρωε-κλογές είναι σαν να ψηφίζεις για κυβέρνηση στην Ελλάδα. Αν και τα δυο κόμματα βγουν πιο αδύναμα, δύσκολα θα προχωρήσουν σε νέα αντιλαϊκά, αντεργατικά μέτρα, ενώ νέες δυνάμεις θα ενθαρρυνθούν, θα μπουν στην πάλη με στόχο τη λαϊκή εξουσία.

Ομως οι νέοι και οι νέες δεν πρέπει να εγκλωβισθούν σε δήθεν εναλλακτικές επιλο-γές ψήφου, προς το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ή το ΛΑΟΣ ή τους Οικολόγους. Πρέπει να ψηφίσουν το ΚΚΕ που το γνωρίζουν για τη σταθερό-τητα, τη συνέπεια λόγων και έργων στην υπεράσπιση των αιτημάτων της νεολαίας που προέρχεται ή ανήκει στην εργατική

τάξη, στη μικρομεσαία αγροτιά, στους ελεύθερους επαγγελματίες των πόλεων.

Ψηφίζοντας ΚΚΕ παίρνουν το μέλλον στα χέρια τους. Δίνουν προοπτική στη διεκδίκησή τους για μόρφωση -τεχνική ή επιστημονική ειδίκευση με ταυτόχρονη επαγγελματική κα-τοχύρωση- για εργασία και συνθήκες ζωής με ελεύθερο χρόνο, με υποδομές για μη επαγ-γελματική αθλητική, πολιτιστική δημιουργία, για κοινωνική πρόνοια στα νέα ζευγάρια.

Το σημερινό επίπεδο της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να ικανοποιήσει αυτές τις ανάγκες, με την προϋπόθεση ότι θα αλλάξουν οι οικονομικές και συνολικά οι κοινωνικές σχέσεις.

Δεν ισχυριζόμαστε ότι στις 7 Ιούνη θα γί-νει αυτή η ανατροπή. Μπορεί όμως να δώσει μια μεγάλη ώθηση και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, που είναι ανοικτή η νέα αντιλαϊκή επίθεση και επιδείνωση.

Τίποτα δεν κατακτιέται χωρίς θυσία. Ο κάθε νέος και νέα σήμερα μπορούν να κά-νουν μια “θυσία”: να πουν όχι στο ρουσφέτι, που έτσι κι αλλιώς δεν δίνει λύση στην ανά-γκη για σταθερή δουλιά. Να μη στηρίξουν μια νέα ανώδυνη εναλλαγή από τη ΝΔ προς το ΠΑΣΟΚ όπως έγινε πριν πέντε χρόνια από το ΠΑΣΟΚ προς τη ΝΔ.

Οι νέοι και οι νέες μπορεί να μη θυμούνται το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, αλλά πρέπει να μά-θουν, να κρίνουν, να απορρίψουν. Το ΠΑΣΟΚ έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη όπως η ΝΔ έβαλε την Ελλάδα στην ΕΕ. Και τα δυο κόμ-ματα υπηρέτησαν και υπηρετούν τις ιδιωτικο-ποιήσεις, όπως σε άλλες φάσεις έκαναν και κάνουν κρατικοποιήσεις για να εξυγιάνουν τα μονοπώλια, αφού συγκεντρώθηκε αμύθητος πλούτος σε λίγα χέρια. Σήμερα η ΝΔ ουσιαστι-κά παγώνει τους μισθούς στο δημόσιο, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του 1980.

Ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει ότι οι νέοι, οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες παίρ-νουν την τύχη τους στα χέρια τους, οργα-νώνονται, παλεύουν για το σήμερα και το αύριο.

Η άποψη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει φιλολαϊκή είναι μια αποπροσανατολιστική, κλασική “σοσιαλδημοκρα-τική” αντίληψη ότι ο καπιταλισμός μεταρρυθμίζεται μέσω μιας “αριστερής” διακυβέρνησης, χωρίς ν’ ανατραπεί η οικο-νομική κυριαρχία των μονοπωλίων

Ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει ότι οι νέοι, οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες παίρνουν την τύχη τους στα χέρια τους, οργανώ-νονται, παλεύουν για το σήμερα και το αύριο

vsνεολαια

Το ξέσπασμα μιας βαθιάς κρίσης της παγκόσμιας καπιταλιστικής

οικονομίας είναι γεγονός. Διαψεύδει πολλούς εκπροσώπους

του διεθνούς κεφαλαίου, που μιλούσαν για τη δυναμική της

καπιταλιστικής ανάπτυξης ή των περιφερειακών καπιταλιστικών

ενώσεων. Βγάζει απότομα στην επιφάνεια τις ανησυχίες των εκπροσώπων

του κεφαλαίου για τις συνέπειες της κρίσης στην πολιτική σταθερότητα

του καπιταλιστικού συστήματος αλλά και τους ανταγωνισμούς μεταξύ των

κεφαλαιοκρατών.

Η οικονομική κρίση οφείλεται στη βασική αντίθεση του καπιταλι-σμού. Την αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παρα-γωγής και την καπιταλιστική μορφή ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της. Ο καπιταλισμός έχει ως σύμφυτα χαρακτηριστικά του: την αναρχία

της καπιταλιστικής παραγωγής, την ανισομετρία, τη δυσαναλογία ανάμε-

σα σε τομείς και κλάδους της παραγωγής. Η παρούσα κρίση είναι κρίση

υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου, κρίση του κεφαλαιοκρατικού τρόπου

παραγωγής ο οποίος έχει κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος.

Παράλληλα, η παρούσα κρίση έχει ως χαρακτηριστικό της το στοιχείο

του συγχρονισμού της σε μια σειρά χώρες, αλλά και το γεγονός ότι πλήττει

τα βασικά κέντρα του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος, όπως οι ΗΠΑ

και η ΕΕ.

Η οικονομική κρίση ρίχνει “φως” σε μια σειρά παραπλανητικά ιδεολο-

γήματα, που αφορούσαν την ίδια την ΕΕ, ως προωθημένη καπιταλιστική

ένωση, ιδεολογήματα που το ΚΚΕ έγκαιρα είχε αποκαλύψει στους εργα-

ζόμενους.

Ο μύθος της «αειφόρου ανάπτυξης»Η ΕΕ αποτελεί μια προωθημένη καπιταλιστι-

κή ένωση, μια μορφή συμμαχίας καπιταλιστι-κών κρατών για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στο διεθνή ανταγωνισμό, για την όξυνση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και τη θωράκιση της δικτατορίας του κεφα-λαίου απέναντι στο κομμουνιστικό κίνημα.

Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και τα αστι-κά κόμματα στην Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια καλλιεργούσαν το μύθο ότι η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ θα εξασφάλιζε στον εργαζό-μενο λαό την αποφυγή των κρίσεων. Στην πραγματικότητα εξασφάλισε την κερδοφορία του κεφαλαίου. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 με την υπογραφή της συνθήκης του Μάαστριχτ, απαίτησαν τη συναίνεση σε μια σειρά γενικευμένες αναδιαρθρώσεις που στόχο είχαν τη μείωση της τιμής πώλη-σης της εργατικής δύναμης, το βάθεμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης μέσα από την καθήλωση των μισθών, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη φτηνότερη ερ-γασία των μεταναστών και των γυναικών, την παραπέρα προώθηση της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης, της παιδείας, της υγείας, την “απελευθέρωση” των αγορών

κ.λπ. Ανάλογα μέτρα πάρθηκαν σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες.

Η οικονομική κρίση ήρθε σε συνέχεια της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ως αποτέ-λεσμα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαί-ου. Τα κράτη μέλη της ΕΕ επεξεργάζονται και προωθούν τώρα μέτρα για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου. Τα «μέτρα αντιμετώπισης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και χρεών», οι δείκτες της ΕΕ, το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι εργαλεία για την ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη. Το κεφάλαιο επιχειρεί σε συνθήκες οικονο-μικής κρίσης να ρίξει απότομα την τιμή της εργατικής δύναμης: η όξυνση της επίθεσης σε βάρος της εργατικής τάξης δεν έχει απλά το χαρακτήρα της κλιμάκωσης από τη σκοπιά του κεφαλαίου, αλλά προωθεί-ται σαν πελώριο κύμα μέτρων που ξεσπάει μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Τα κράτη-μέλη της και στις τελευταίες συνό-δους κορυφής της ΕΕ συμφώνησαν σε μέτρα ενάντια στην εργατική τάξη που κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση.

Ο μύθος της «σύγκλισης» και της «κοινοτικής αλληλεγγύης»

Οι υποστηρικτές της ΕΕ, νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες αλλά και “νεοαριστεροί” ισχυρίζονταν ότι στα πλαίσια της ΕΕ μπορεί να επιτευχθεί «η σύγκλιση του επιπέδου οικονομικής ανάπτυξης των κρατών μελών» μέσω και της περίφημης «κοινοτικής αλλη-λεγγύης».

Κρύβουν ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντι-θέσεις στο πλαίσιο της ΕΕ ποτέ δεν ξεπερά-στηκαν και σε συνθήκες κρίσης οξύνονται παραπέρα. Η διαδικασία είναι σύνθετη. Οι εσωτερικές ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις της ΕΕ διαπλέκονται με τις αντιθέσεις με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Γι’ αυτό παρατηρού-νται διαφοροποιήσεις μελών-κρατών της ΕΕ σε σχέση με τη στάση τους απέναντι σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Η οικονομική κρίση που διανύουμε ήρθε να επιβεβαιώσει το συμπέρασμα που έβγαλε ο Λένιν σχεδόν έναν αιώνα πριν: «Στις συνθή-

κες του καπιταλισμού είναι αδύνατη μια ισόμετρη οικονομική ανάπτυξη των διάφορων οικονομιών και κρα-τών»1.

Η οικονομική κρίση θα ενισχύ-σει την τάση ανακατάταξης στον

παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων ανάμε-σα στις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες και θα ενισχύσει έτσι τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις τόσο ανάμεσα στην ΕΕ και τρίτες χώρες όσο και ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Σε αυτές τις συνθήκες αναδεικνύεται ακόμα πιο καθαρά η αυταπάτη και το ψέμα της περί-φημης «κοινοτικής αλληλεγγύης». Το ζητού-μενο για κάθε καπιταλιστική χώρα είναι να βγει η ίδια με ενισχυμένες θέσεις μέσα από την οικονομική κρίση ή να διατηρήσει, να μη χάσει θέσεις που έχει κατακτήσει. Αλλά αυτός ο στόχος του κεφαλαίου αντιστρατεύεται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.

Ο μύθος της «δημοκρατικής Ευρώπης» Η ΕΕ ως ιμπεριαλιστικός οργανισμός εξυ-

πηρετεί τη θωράκιση της δικτατορίας των μονοπωλίων απέναντι στο εργατικό κίνημα. Γι’ αυτό και έχει διαμορφώσει εδώ και χρόνια ένα αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Σε συνθή-κες οικονομικής κρίσης, η ενίσχυση των μηχανισμών καταστολής των λαϊκών κινημάτων θα ενταθεί. Με πρόσχημα την “τρομοκρατία” ποινικοποιείται και διώκεται η ριζοσπαστική αγωνιστική δράση.

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις εγγενείς αντιφάσεις του. Η ΕΕ δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Σε συν-θήκες οικονομικής κρίσης γίνεται ακόμα πιο επιθετική ενά-ντια στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα

Ρήξη και αποδέσμευσηαπό την ΕΕ!

Στα πλαίσια της κρίσης η ΕΕ ενισχύει τον αντικομμουνισμό. Ηδη σε μια σειρά χώρες της ΕΕ απα-γορεύεται και διώκεται η δράση κομμουνιστικών κομμάτων ή κομμουνιστικών νεολαιών. Φωτό από κινητοποίηση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ενάντια στην απαγόρευση της ΚΝ Τσεχίας

9

Σε αυτά τα πλαίσια η ΕΕ ενισχύει τον αντι-κομμουνισμό. Σε μια σειρά χώρες της ΕΕ απα-γορεύεται και διώκεται η δράση κομμουνιστι-κών κομμάτων ή κομμουνιστικών νεολαιών (π.χ. Τσεχία, Βαλτικές χώρες). Πληθαίνουν οι προσπάθειες και οι πρωτοβουλίες από τα όρ-γανα της ΕΕ για καταδίκη του κομμουνισμού, για εξίσωσή του με το φασισμό, στα πλαίσια της προσπάθειας να ξαναγραφτεί η ιστορία. Οι πρόσφατες πρωτοβουλίες της τσέχικης προεδρίας που κινούνται στην παραπάνω κατεύθυνση, εν μέσω οικονομικής κρίσης, δεν είναι τυχαίες. Δείχνουν τις γενικότερες ανησυχίες του κεφαλαίου για ενδεχόμενο αδυναμίας του να μπορέσει να ελέγξει τις πολιτικές εξελίξεις.

Ο μύθος της «άλλης Ευρώπης»Η ΕΕ δεν αλλάζει προς όφελος των λαών.

Είναι ένωση του κεφαλαίου. Αλλωστε οι-κοδομήθηκε από κοινού από τους νεοφιλε-λεύθερους, τους σοσιαλδημοκράτες και τους “νεοαριστερούς” ως τέτοια. Ο καπιταλισμός στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και δεν “εξανθρωπίζεται”. Η εναλλαγή στην κυβερνητική εξουσία των φιλελεύθερων με τα σοσιαλδημοκρατικά κόμ-ματα παντού στην Ευρώπη έχει οδηγήσει σε μεγαλύτερη εκμετάλλευση και καταπίεση την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις συνερ-γασίας με τη συμμετοχή δυνάμεων του ονομαζόμενου “Κόμματος της Ευρωπα-ϊκής Αριστεράς”, στο

οποίο συμμετέχει και ο ΣΥΝ, σε μια σειρά μεγάλες χώρες της ΕΕ, συνέχισαν την προώθηση των καπιταλιστικών ευρωενωσια-κών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς. Είναι κάλπικος και αποπροσανατολιστικός ο ισχυρισμός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι η “λύση” στην καπιταλιστική κρίση μπορεί να είναι να «αλλά-ξει το σύμφωνο σταθερότητας»

και να «ελεγχθεί η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα μέσω μιας οικονομικής διακυ-

βέρνησης». Αυτή η άποψη καλλιεργεί τη σύγ-χυση γιατί η κρίση δεν οφείλεται στο «νεο-φιλελεύθερο μοντέλο διακυβέρνησης», ούτε σε πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων που δήθεν άφησαν «ανεξέλεγκτη την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», αλλά οφείλεται στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που τα κόμματα του κεφαλαίου υπηρετούν. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις εγγενείς

αντιφάσεις του. Η ΕΕ δεν μπορεί να αλ-λάξει και να γίνει φιλολαϊκή. Μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης η ΕΕ γίνεται ακόμα πιο επιθετική ενάντια στα εργατι-κά-λαϊκά δικαιώματα.

Για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης σε συνθήκες οικονομικής κρίσης

Υπάρχουν προϋποθέσεις, το επόμενο διά-στημα κάτω από την εκρηκτική διάσταση

των προβλημάτων, να μπουν στη δράση ορ-μητικά νέες εργατικές και λαϊκές μάζες. Το ζητούμενο είναι η πάλη να εξελιχθεί ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου. Να μην περιο-ρίζεται σε μια πολιτική αποτροπής ή σε μια πολιτική αμφίβολης άμυνας.

Να προωθηθεί η κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα φτωχά λαϊκά στρώ-ματα. Να ισχυροποιηθεί το ΚΚΕ, να αποκτά ο καθημερινός αγώνας προοπτική, τη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Είναι σήμερα ρεαλιστική και αναγκαία όσο ποτέ η θέση του ΚΚΕ για την αποδέσμευση από την Ευ-ρωπαϊκή Ενωση.

Η Ελλάδα διαθέτει σήμερα ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης της παραγωγής. Κυρί-ως διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση, διαθέτει πλουτοπαραγωγι-κές πηγές, έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να εξασφαλίσει επάρκεια στα είδη διατροφής.

Είναι επίκαιρη και αναγκαία σήμερα η

κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκε-ντρωμένων μέσων παραγωγής στους τομείς της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, του ορυ-κτού πλούτου, των ορυχείων, της βιομηχανίας, των μεταφορών, της ύδρευσης, του τραπεζικού συστήματος, του εξωτερικού εμπορίου της λαϊκής στέγης της έρευνας και δημοκρατικής πληροφόρησης κ.λπ. Απαιτείται αποκλειστικά δημόσιο, καθολικό ενιαίο, δωρεάν σύστημα εκπαίδευσης, Υγείας, Ασφάλισης. Χρειάζεται ο παραγωγικός συνεταιρισμός της μικρομε-σαίας αγροτιάς. Χρειάζεται η ένταξη του κοινωνικοποιημένου και του

συνεταιριστικού τομέα σε ένα κεντρικό οικο-νομικό μηχανισμό σχεδιασμού και διεύθυν-σης, που θα λειτουργεί με εργατικό και λαϊκό έλεγχο.

Η λαϊκή εξουσία προωθεί διακρατικές-εμπο-ρικές συμφωνίες με βάση το αμοιβαίο όφε-λος. Μια τέτοια προοπτική προϋποθέτει ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις.

Η ανατροπή του καπιταλισμού ξεκινάει στην αρχή σε μία χώρα ή σε μία ομάδα χωρών και ύστερα ακολουθούν και οι υπόλοιπες. Οι εξε-λίξεις δεν συγχρονίζονται ταυτόχρονα σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες. Το επαναστατικό εργατικό κίνημα κάθε χώρας πρέπει να έχει τη διεθνιστική συμβολή του ανατρέποντας την αστική τάξη της χώρας του.

Οι θέσεις των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων που καλλιεργούν την άποψη ότι δήθεν η λαϊκή εξουσία στην Ελλάδα θα είναι μόνη ή δεν θα είναι σε θέση να χειριστεί τις υποθέσεις του ελληνικού λαού είναι επικίν-δυνη για τα λαϊκά στρώματα και παραπλανη-τική. Στην πραγματικότητα η αστική τάξη έχει κάθε λόγο να φοβάται μια λαϊκή εξουσία. Η πρόταση του ΚΚΕ συμφέρει και υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα. Αλλωστε, η λαϊκή εξουσία επειδή θα στηρίζεται στο λαό και στην κινητοποίησή του θα είναι μια εξου-σία πανίσχυρη.

Επιμέλεια: Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ

Παραπομπές1. Λένιν, Β. Ι. Απαντα,

Σύγχρονη Εποχή τ. 26,σελ. 361-362

Είναι σήμερα ρεαλιστική και αναγκαία όσο ποτέ η θέση του ΚΚΕ για την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση

Το κεφάλαιο επιχειρεί σε συνθήκες οικονομικής κρίσης να ρίξει απότομα την τιμή της εργατικής δύναμης: τα κράτη μέλη της και στις τελευταίες συνόδους κορυφής της ΕΕ συμφώνησαν σε μέτρα ενάντια στην εργατική τάξη

10 ϐ μαθητές

“Στοίχημα” ότι είναιενάντια στα συμφέροντά σου;

Με τη δραστηριότητα αυτή η ΕΕ επιδιώκει να ενσωματώσει στη διδακτέα ύλη της διδα-σκαλίας θέματα «σχετικά με τα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, τις πολιτικές τους και τις τελευταίες εξελίξεις της ΕΕ» 1. Επιδιώκουν έτσι, να εξωραΐσουν την πολιτική της ΕΕ και να καλλιεργήσουν αποδοχή στα κόμματα που την υλοποιούν και τη στηρίζουν στη χώρα μας, αποκρύπτοντας, φυσικά, τις συνέπει-ες της πολιτικής αυτής στην εργατική τάξη και το λαό.

Δεν πρόκειται να αναφέρουν, δηλαδή, στους μαθητές πως η πολιτική της ΕΕ έχει ως αποτέλεσμα 1 στους 6 Ευρωπαίους μαθητές να μην ολοκληρώνουν το Γυμνάσιο, 4,7 εκατ. νέοι να είναι άνεργοι, 5,1 εκατ. να δουλεύουν με μερική απασχόληση, 5,4 εκατ. να ζουν κά-τω από το όριο της φτώχειας κ.ο.κ.

Χαρακτηριστικό είναι το “διδακτικό” παι-χνίδι που ετοίμασαν με τίτλο «στοίχημα στην ΕΕ» 1. Το παιχνίδι έχει διπλό ρόλο όπως όλες οι δραστηριότητες της καμπάνιας. Από τη μία να συνηθίσουν οι μαθητές τις χαριτωμένες αλλά αντι-παιδαγωγικές και αντι-επιστη-μονικές μεθόδους που προτείνει η ΕΕ (τύ-που online games και διαγωνισμοι) και από την άλλη να αποκομίσουν οι μαθητές μια παραπλανητική εικόνα για την ίδια την ΕΕ και τη στρατηγική της.

Εξοργιστικό είναι για παράδειγμα, το γεγο-νός, ότι παρουσιάζεται στο εν λόγω παιχνίδι σαν θετική εξέλιξη η συνθήκη του Μάα-στριχτ, το πιο αντιδραστικό, δηλαδή, γέννη-μα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Φυσικά κρύβουν ότι έφερε ιλιγγιώδη κέρδη στους κεφαλαιο-κράτες και μόνο ανεργία, φτώχεια και εξαθλί-ωση στους λαούς. Κρύβουν ότι οι σημερινές

συνθήκες ζωής της νεολαίας και του λαού είναι αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της ΕΕ (στην Ελλάδα με τις ψήφους ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ).

“Δημιουργικό” πνεύμαστην εκμετάλλευση

Το φετινό θέμα της καμπάνιας είναι «η δη-μιουργικότητα και η καινοτομία». Ο ίδιος ο Jan Figel, ευρωπαίος επίτροπος, αρμόδιος για την εκπαίδευση, την κατάρτιση, τον πολιτισμό και τη νεολαία, τονίζει πως: «η Ευρώπη έχει ανάγκη να ενισχύσει την ικανότητά της για δημιουργικότητα και καινοτομία για κοινωνι-κούς και οικονομικούς λόγους» 1. Επιπλέον, αναφέρουν πως «η δημιουργικότητα και η καινοτομία συνεισφέρουν τόσο στην οικονο-μική ανάπτυξη όσο και στην κοινωνική και ατομική ευημερία» 2.

Καλή και δημιουργική ιδέα για το ση-μερινό σύστημα είναι αυτή που αποφέρει κέρδος, άρα δημιουργική και καινοτόμα ιδέα για την ΕΕ είναι και τα μέτρα που προτείνει η ίδια για απασχόληση των εργαζομένων μόνο τρεις μέρες την εβδομάδα (“μερική ανεργία”) ώστε να μη χρειάζεται να τους πληρώνει ο καπιταλιστής προσπαθώντας να διατηρήσει τα κέρδη του εν μέσω κρίσης. Αυτή, όμως, η ιδέα είναι ενάντια στις κοινωνικές ανά-γκες. Κάθε άλλο παρά “κοινωνική” και “ατομική” ευημερία επιφέρει (εκτός αν είσαι καπιταλιστής)!

Η καμπάνια, λοιπόν, στα σχολεία έρχεται να προστεθεί στο συνολικότερο στόχο της ΕΕ να προωθηθούν οι αξίες της επιχειρη-ματικότητας και ανταγωνιστικότητας στις εύπλαστες συνειδήσεις των νέων ανθρώπων. Με δεδομένο φυσικά, ότι μηδαμινό ποσοστό των μαθητών πρόκειται να γίνουν μεγαλοεπι-

χειρηματίες, γίνεται κατανοητό πως αυτό που επιδιώκουν είναι να καλλιεργηθεί στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών η επιχειρηματική νο-οτροπία. Να μάθουν δηλαδή, να σκέφτονται το συμφέρον του καπιταλιστή σαν δικό τους, παρ’ όλο που αυτά τα δύο είναι αντικρουόμε-να, αφού όσο κερδοφορεί ο καπιταλιστής τό-σο επιδεινώνεται η θέση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Ενδεικτικό είναι, άλλωστε, πως τα περισσότερα σχολεία που έχουν δηλώσει συμμετοχή είναι ΕΠΑΛ και Γυ-μνάσια της επαρχίας, όπου διαμορφώνεται η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης…

Αλλωστε, οι ίδιοι ομολογούν πως το έτος «δημιουργικότητας και καινοτομίας» συ-μπεριλαμβάνεται στο γενικότερο πλέγμα υλοποίησης των αποφάσεων της στρατηγικής της Λισαβόνας και του στόχου να γίνει η ΕΕ, ξεπερνώντας τις ΗΠΑ, η πιο «ανταγωνιστική οικονομία» στο κόσμο πατώντας, φυσικά, στις πλάτες των εργαζομένων2.

Να γίνει έτος της λαϊκής αντεπίθεσηςΑυτή η δραστηριότητα πρέπει να βρει την

πρέπουσα απάντηση από τις οργανώσεις της ΚΝΕ και τους αγωνιστές μαθητές. Κα-νείς να μη συμμετέχει σε αυτήν την αντιδρα-στική πρωτοβουλία. Να αποκαλυφθεί στους μαθητές το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ, αυτό που έφερε τεράστια κέρδη στο ευρω-παϊκό κεφάλαιο και τεράστια φτώχεια στους λαούς.

Οταν αυτοί προσπαθούν να πείσουν ότι ο

λαός μας έχει μέλλον μόνο στην ΕΕ των μο-νοπωλίων, τα μέλη της ΚΝΕ έχουν χρέος να αναδείξουν ότι ο λαός μας θα δει άσπρη μέρα μόνο όταν η εργατική τάξη πάρει την εξουσία στα χέρια της, όταν βάλει τα ερ-γοστάσια, τις παραγωγικές μονάδες, να δου-λεύουν για να ικανοποιούνται οι κοινωνικές ανάγκες κι όχι η ανάγκη των κεφαλαιοκρα-τών για κέρδη.

Οταν αυτοί «στο έτος των ευρωπαϊκών εκλογών» ελπίζουν να ενισχύσουν «τη δη-μιουργικότητα για το ευρωπαϊκό μέλλον»1, εμείς απαντάμε πως στο “έτος των ευρωε-κλογών” χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ στο κίνημα και στην κάλπη για ένα “μέλλον” καλύτερο για τους λαούς της Ευρώπης και χειρότερο για την αστική τάξη. Η πρώτη ψήφος μας θα είναι ΚΚΕ.

Γιατί με ισχυρό ΚΚΕ θα πάρουν απάντηση όσοι παραμύθιασαν το λαό μας για να εντα-χθεί η χώρα μας στην ΕΕ, θα τιμωρηθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που συμφωνούν και υλοποιούν αυτήν την πολιτική, θα απομονωθεί το ρατσι-στικό ΛΑΟΣ που ζητά ακόμα πιο αντιδραστικά μέτρα υπέρ του κεφαλαίου και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που το “παίζει σε διπλό ταμπλό” σπέρνοντας αυταπάτες ότι η ΕΕ των μονοπωλίων μπορεί να γίνει καλύτερη για τους λαούς.

Α.Λ

Παραπομπές:1. www.springday2009.net

2. http://create2009.europa.eu/

“ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ”

“Χειμώνας”ςτις νεανικές ςυνειδήςεις

ςτο να φέρει «τη νεολαία πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ενωση»1 απο-

σκοπεί η ετήσια καμπάνια “Ανοιξη της Ευρώπης” που διοργα-

νώνει το “European Schoolnet”, ένας ακόμα μηχανισμός της ΕΕ,

για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για 7η χρονιά φέτος

διεξάγεται από τις 25 Μάρτη έως τις 9 Μάη 2009 σε δεκάδες σχολεία. Στην αντιδραστική αυτή δραστηριότητα τα προηγούμενα χρόνια περιλαμβά-

νονταν θεματικές που στόχευαν στην εξοικείωση των συμμετεχόντων μα-

θητών με το αντιλαϊκό Ευρωσύνταγμα (2005) και τον εορτασμό των 50

χρόνων από την ίδρυση της λυκοσυμμαχίας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου

(2007), η πολιτική της οποίας επέφερε στους λαούς της Ευρώπης μόνο

ανασφάλεια, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αντεργατικούς και αντιεκπαιδευ-

τικούς νόμους, επιδείνωση συνολικά της θέσης τους.

Επιδιώκουν να εξωραΐσουν την πολιτική της ΕΕ και να καλλι-εργήσουν αποδοχή στα κόμματα που την υλοποιούν και την στηρίζουν στη χώρα μας.

μαθητές ϐ 11Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

Στις ανακρίβειες, στις αντιεπιστημονικές απόψεις, στην αποσιώπηση του ρόλου του λαϊκού παράγοντα στα ιστορικά γεγονότα και τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας που συντελείται στην εκπαίδευση και ιδιαίτερα στα σχολεία -με πρώτη ευθύνη των κυβερνήσεων που εγκρίνουν το περιεχόμενο των σχολικών εγχειριδίων- προστίθενται όλο και περισ-σότερα περιστατικά αντικομμουνιστικών ύβρεων και επιθέσεων στο σοσιαλισμό μέσα στις σχολικές αίθουσες.

Τα παραδείγματα που έρχονται στην επιφά-νεια πιο έντονα το τελευταίο διάστημα πρέπει να σημάνουν καμπανάκι στις κομματικές και ΚΝίτικες οργανώσεις ώστε να αποκα-λύπτονται άμεσα οι στόχοι. Ο αντικομμουνι-σμός αφορά και το μαθητικό κίνημα και το

λαϊκό κίνημα, αφού αποδεδειγμένα αποτελεί προάγγελο ακόμα πιο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων που έχουν ήδη στο μανίκι τους ΕΕ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Χαρακτηριστικό, είναι το παράδειγμα συντρόφισσας μαθήτριας της Γ’ τάξης στο 4ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας, η οποία ήρθε αντιμέτωπη με τον καθηγητή της σε μάθημα Ιστορίας, ο οποίος αναπαράγοντας τους αντι-κομμουνιστικούς ισχυρισμούς που περιλαμ-βάνονται στην ύλη προσπάθησε να εξισώσει το σοσιαλισμό με το ναζισμό. Η στάση της συντρόφισσας ήταν αυτή που αρμόζει σε ένα μέλος της ΚΝΕ. Αρνήθηκε να δεχτεί ένα τέτοιο “μάθημα” λέγοντας ότι αυτά που υπο-στηρίζει ο καθηγητής είναι αντιεπιστημονικά και καλλιεργούν τον αντικομμουνισμό στους

ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

αΠαντΆμε με ΌΠΛΟ τις αΠΟΦΆςεις τΟυ 18Ου ςυνεδΡΊΟυ

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ Γ. ΡΙΤΣΟΥ

εκδΗΛώςεις τιμήςςτΟ έΡΓΟ και τΗ ΖΩή τΟυ ΠΟιΗτή

«Να μη βολευόμαστε με λιγότερο ουρανό», να πολεμάμε «για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι». Αυτά μας δίδαξε ο Γ. Ρίτσος, ο οποίος μέσα στους στίχους του ανέδειξε τις πιο ηρωικές στιγμές του λαού μας, τα σπουδαία ιδανικά και οράματα της εργατικής τάξης, τις έγνοιες των απλών ανθρώπων.

Για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του κομμουνιστή ποιητή, απονέμοντας τιμή στο μεγαλειώδες έργο και την παραδειγματική στάση ζωής του τα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων καλούν κά-θε σχολείο να πραγματοποιήσει εκδήλωση μπροστά στην 1η Μάη αφιερωμένη στο Γ. Ρίτσο, «να τιμήσουν μέσα από πολύμορ-φες πρωτοβουλίες τον ποιητή της Ρωμιοσύνης, αναδεικνύοντας τις πηγές της έμπνευσής του και το μεγαλείο του έργου του»

όπως αναφέρει σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το ΣΑΣΑ. Καλεί τα 15μελή να ζητήσουν τις σχολικές ώρες για να παρουσιάσουν τις εκδηλώσεις που θα έχουν προετοιμάσει μαζί με τους συμμαθητές τους.

Τα μέλη της ΚΝΕ έχουν χρέος να πρωτοστατήσουν δημιουργικά σε αυτές τις πρωτοβουλίες αναδεικνύοντας το παράδειγμα του ποιητή που συνέδεσε τη ζωή και τη δράση του με το ηρωικό μας Κόμμα καθώς και τα επαναστατικά μηνύματα που εκπορεύονται από το πλούσιο έργο του.

«Σκοπός τους είναι να γεμίσουν τα φρέσκα μυαλά μας με σάπιες ιδέες, σαν το σύστημά τους. Χρέος μας είναι να αντισταθούμε»

μαθητές. Τόνισε, μάλιστα, πως εκείνη την περίοδο λάμβανε χώρα η σοσιαλιστική οικο-δόμηση και υπήρχε σύγκρουση τάξεων για την εξουσία. Οπως τόνισε η μαθήτρια Κων-σταντίνα Τζιφρή στον “Οδηγητή”: «Σκοπός τους είναι να γεμίσουν τα φρέσκα μυαλά μας με σάπιες ιδέες, σαν το σύστημά τους. Χρέος μας είναι να αντισταθούμε. Να ανα-δείξουμε τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού όπως η κατάργηση της εκμετάλλευσης, η εξάλειψη του αναλφαβητισμού, της ανεργί-ας, της ανασφάλειας, η επίτευξη των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης εκβιομηχάνισης κ.λπ. προς όφελος του λαού. Τον κορυφαίο ρόλο του Κόκκινου Στρατού στη νίκη ενάντια στο φασισμό κατά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο».

Παρόμοιο περιστατικό έλαβε χώρα τον προηγούμενο μήνα στο 5ο Λύκειο Αιγάλεω.

Οι μαθητές έπρεπε να επιχειρηματολογήσουν σε έκθεση με το εξής θέμα: «Οι τηλεπικοινω-νιακοί δορυφόροι υπήρξαν η κύρια αιτία της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού, αφού τα ψέματα πάνω στα οποία στηριζόταν η προπαγάνδα του δεν άντεξαν»!

Στην αντισοσιαλιστική αυτή αρλούμπα την οποία κλήθηκαν να υποστηρίξουν οι μαθη-τές, απάντησαν με ανακοίνωση, εξόρμηση και κινητοποίηση οι οργανώσεις της ΚΝΕ στην περιοχή αναδεικνύοντας την προσφο-ρά του σοσιαλισμού στο σοβιετικό λαό και την ανθρωπότητα.

Ανακοίνωση-καταγγελία εξέδωσε και ο σύλ-λογος γονέων στην οποία η διεύθυνση του σχολείου απάντησε με επιστολή, που υπογρά-φουν 30 στους 36 καθηγητές, προς τη δευ-τεροβάθμια εκπαίδευση ισχυριζόμενοι πως παρεμποδίζεται το “διδακτικό” τους έργο!

Στις σημερινές συνθήκες, λοιπόν, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης όπου ο αντικομμουνι-σμός, ως προσπάθεια παρεμπόδισης της ριζοσπαστικοποίησης της συνείδησης του λαού και της νεολαίας θα εντείνεται, τα μέλη και οι οργανώσεις της ΚΝΕ με όπλο την απόφαση του 18ου Συνεδρίου του Κόμματός μας και τις εκτιμήσεις για τη σοσιαλιστική οι-κοδόμηση στην ΕΣΣΔ οφείλουν να αντικρού-ουν τέτοιου είδους περιστατικά, φωτίζοντας τη σοσιαλιστική διέξοδο, τη μόνη διέξοδο από τη βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση του καπιταλιστικού συστήματος.

Εμενα στις εστίες αλλά επειδή δεν είχα περάσει κάποια μα-θήματα στη σχολή με διώξανε. Είναι και λογικό όταν παρέ-χουν μόνο 300 δωμάτια για πάνω από 10.000 σπουδαστές! Οπότε για να βγάζω τα έξοδα δουλεύω είτε delivery, είτε σε καφετέρια. Σε αυτές τις δουλιές εργάζονται μόνο φοιτητές και σπουδαστές. Στην αρχή είναι εύκολο να δουλεύεις και να παρακολουθείς, μετά από κάποιο σημείο όμως, πρέπει να διαλέξεις γιατί η κούραση είναι μεγάλη, ειδικά στα ΤΕΙ που έχουμε υποχρεωτικά εργαστήρια και πρέπει να ξυπνήσεις το πρωί. Εργασία και σχολή δεν πάνε πακέτο. Είναι αδύνατο γιατί δεν προλαβαίνεις να ξεκουραστείς. Ομως, τα έξοδα τρέχουν… Στη σχολή μας ζητάνε να πληρώσουμε όλο και περισσότερα για να βγάζουμε σημειώσεις, φωτοτυπίες. Εχω και μια αδερφή που σπουδάζει στο Ρέθυμνο, ο πατέρας μου τώρα πήρε σύνταξη και δούλευε μέχρι πριν λίγο για να τα βγάζουμε πέρα. Μια κατάσταση δηλαδή που αφορά και το μεγαλύτερο μέρος των παιδιών που μένουν μακριά από το σπίτι τους αλλά και παιδιά που μένουν ακόμα σπίτι τους. Σε αυτές τις δουλιές οι περισσότεροι είναι ανασφάλιστοι και υπάρχει ο φόβος της απόλυσης που εμποδίζει την οργάνωση και τη διεκδίκηση. Ομως δε γίνεται κι αλλιώς, πρέπει να παλέψεις για τα δικαιώματά σου. Πρέπει να παλέψεις για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους, για δωρεάν εστίες που να πληρούν τις ανάγκες μας, για να εκπληρωθούν όλες οι αναγκαίες συνθήκες ώστε να μπορούμε να σπουδάζου-με απερίσπαστοι, ώστε να μπορούμε να αφοσιωθούμε στη μόρφωση και την επιστήμη μας, για εργασιακά δικαιώματα, ασφάλιση, μισθούς που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του λαού. Πρέπει να παλέψεις τελικά για ένα άλλο σύ-στημα που δεν θα λειτουργεί με βάση το κέρδος, γιατί απ’ το κέρδος ξεκινάνε όλα.

Η δουλιά προσωρινή, η ανασφάλεια μόνιμη...

ε πολύμορφες πρω-

τοβουλίες, εκδηλώσεις

και συσκέψεις, ξεδι-

πλώθηκε το μήνα που

μας πέρασε, η δραστη-

ριότητα της ΚΝΕ και του ΚΚΕ σε σχολές

και χώρους δουλιάς για την ανάδειξη

των αιτιών της καπιταλιστικής κρίσης και

για να φτάσει παντού το κάλεσμα του

Κόμματος για αντεπίθεση. Ετσι κι αλλιώς

η καπιταλιστική κρίση αγγίζει τους φοι-

τητές και σπουδαστές που έρχονται αντι-

μέτωποι με το -ακόμα πιο αποφασιστικό

στο όνομα της κρίσης- σάρωμα των μορ-

φωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων

ώστε να διαμορφώνεται μέσα από τα ΑΕΙ

και ΤΕΙ μια στρατιά φθηνών, ευέλικτων

και συνεχώς επανακαταρτίσιμων εργαζό-

μενων που θα εξυπηρετούν την κερδο-

φορία του κεφαλαίου. Η επιτάχυνση των

καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην

παιδεία, η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση

της λειτουργίας των ιδρυμάτων, αλλά και

συνολικά η πίεση που δέχεται η λαϊκή

οικογένεια, αποτελούν στοιχεία αυτής

της επίθεσης.

Για το θέμα αυτό ο “Οδηγητής” μίλη-σε με εργαζόμενους φοιτητές-σπου-δαστές, παιδιά λαϊκών οικογενειών που

αντιπαλεύουν την εντεινόμενη επίθεση

της πλουτοκρατίας και των κομμάτων

της ενάντια σε εργασιακά και μορφωτι-

κά δικαιώματα. Μέλη του ταξικού τους

σωματείου και του φοιτητικού-σπουδα-

στικού συλλόγου αλλά και των επιτρο-

πών αγώνα που έχουν στηθεί στις σχο-

λές τους, οργανώνουν τον αγώνα τους,

διεκδικούν τις σύγχρονες ανάγκες τους

σε μόρφωση-δουλιά-ζωή με δικαιώματα.

Βάζουν πλάτη για ένα καλύτερο παρόν

και μέλλον για τους εργαζομένους, τη

νεολαία.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ – ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

Οσο προχωρούν οι αναδιαρθρώσεις που στηρίζουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, όλο και περισσότεροι φοιτητές θα αναγκά-ζονται να εργάζονται με λιγότερα δικαιώματα, να σκύβουν περισσότερο το κεφάλι για να ξεπληρώσουν τα συγγράμματα, τις σημειώσεις, τα αναλώσιμα. Οι ταξικοί φραγμοί οξύνονται. Αποκλειόμαστε όλο και περισσότερο με αυτόν τον τρόπο από την κατάκτηση της επιστημονικής γνώσης και τελικά και μετά το πτυχίο θα μας περιμένει μια δουλιά χωρίς εργασιακά δικαιώματα θα υπάρχει συνεχής επανακατάρτιση -μπαλώμα-τα πληροφοριών- για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Για παρά-δειγμα, εμένα με απέλυσαν από την τελευταία μου δουλιά, γιατί δεν δέχτηκα να πληρώσω από την τσέπη μου την μπλού-ζα εργασίας. Με απείλησε μάλιστα ο εργοδότης πως αν δεν αποσύρω την καταγγελία που του είχα κάνει δεν θα μου έδινε την αποζημίωση και δεν θα μπορούσα να βρω δουλιά πουθε-νά. Πρόσθεσε, φυσικά, ότι «διαφορετικά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι»... Βέβαια, εγώ δε μπορούσα να δεχτώ κάτι τέτοιο.

Σε όλη αυτήν την επίθεση οι εργαζόμενοι φοιτητές μπορούν και πρέπει να βρουν αποκούμπι στην οργάνωσή τους σε επιτροπές αγώνα. Να οργανώσουν μέσα από αυτές την αντε-πίθεσή τους για τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες ενάντια σε αυτήν την πολιτική. Η μαγιά υπάρχει κι έχει ξεκινήσει ήδη μια τέτοια προσπάθεια που αγκαλιάζεται από φοιτητές και στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθήνας από τις δυνάμεις της ΚΝΕ. Μέσα στην επιτροπή αγώνα και με αρκετούς εργαζόμενους φοιτητές πήραμε απόφαση και συμμετείχαμε στο συλλαλητή-ριο του ΠΑΜΕ στις 17 Μάρτη και στην απεργία στις 2 Απρίλη.

Ορέστης Γερογιάννης

2ο έτος Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθήνας, πρόσφατα απολυμένος από καφέ-εστιατόριο

Νίκος Καμπουρούδης

τελειόφοιτος στη ΣΤΕΦ ΤΕΙ Ηρακλείου Κρήτης,

εργαζόμενος στον τομέα του επισιτισμού

›› www.eelp.gr Ενωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτευούσης›› www.setip.gr Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Ν.Αττικής

Από την πρώτη μέρα στη δουλιά γράψου κι εσύ στο ταξικό σωματείο σου:

›› www.hwu.gr Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού, Τουρισμού, Ξενοδοχείων και Συνα-φών Επαγγελμάτων Ν.Αττικής

Συμμετέχω στην επιτροπή αγώνα που έχει συσταθεί στην ΑΣΟΕΕ. Θεωρώ ότι είναι μια θετική προσπάθεια γιατί υπάρχει ανάγκη για συζήτηση και προβληματισμό αλλά και αντίστοι-χη δράση ανάμεσα στους φοιτητές γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα.

Αν υπολογίσουμε ότι οι 3ήμιση ώρες που δουλεύω στον ΟΤΕ με δυσκολεύουν, με απομακρύνουν από τη σχολή σκέφτομαι ότι αν εφαρμοστούν όλα τα μέτρα που ετοιμάζουν στην παιδεία, τότε θα πρέπει να ψάξω για μια κανονική δουλιά ή και δεύτερη και αυτό θα ήταν μάλλον απαγορευτικό για να καταφέρω να σπουδάσω. Ο μεγαλύτερος αδερφός μου, για παράδειγμα, που σπουδάζει στο ΤΕΙ Χαλκίδας αν δεν είχε κα-ταφέρει να μπει στην εστία, δεν θα μπορούσε να μείνει εκεί, θα αναγκαζόταν να πηγαινοέρχεται. Ωστόσο, δουλεύει και αυ-τός 12ωρο για 30 ευρώ! Εγώ είμαι πιο “τυχερός”... Δούλευα για ένα χρόνο με σύμβαση στον ΟΤΕ για 430 ευρώ, 5ήμερο για 3ήμιση ώρες. Πάντως, οι εργασιακές συνθήκες στον ΟΤΕ για τους φοιτητές, που κατά κύριο λόγο απασχολούνται σε αυτές τις θέσεις, δυσκολεύουν. Υπάρχει μεγαλύτερη πίεση, όπως, άλλωστε, ασκεί και κάθε επιχείρηση για να μεγιστοποιήσει το κέρδος της, πιο αυστηρός έλεγχος, παρακολουθούνται τα τηλεφωνήματα που κάνεις με πελάτες για να σε ελέγξουν.

Ακόμα κι αν είναι μόνο για 3ήμιση ώρες, είναι αρκετά ψυχο-φθόρα η δουλιά της πώλησης. Μια ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους εργαζομένους για το ποιος θα κάνει τις περισσότερες πωλήσεις, μια οι μεθόδοι “μάρκετινγκ” που διδάσκονται και στις σχολές, το πως θα κοροϊδέψεις τον άλλον για να βγάλει ο εργοδότης κέρδος… συνειδητοποιείς ότι το κέρδος δεν έχει ηθική. Οι φοιτητές γυρίζουν σκασμένοι σπίτι τους.

Βέβαια, σήμερα είναι κι άλλα ζητήματα που σε αποθαρρύ-νουν από το να παρακολουθήσεις, να είσαι επιμελής, ακόμα κι αν σου μένει χρόνος από τη δουλιά. Για παράδειγμα, το ότι έπρεπε στη Γ’ Λυκείου να επιλέξω μια σχολή που θα μου εξα-σφάλιζε πιο σίγουρα “επαγγελματική αποκατάσταση” κι όχι αυτό που πραγματικά με ενδιέφερε, έχει κι αυτό τη σημασία του.

Θανάσης Φατούρος

4ο έτος Λογιστικής ΑΣΟΕΕεργαζόμενος στον τομέα των τηλεπικοινωνιών

Εχω ξεκινήσει να δουλεύω απ’ όταν πήγαινα στο νυχτερινό λύκειο. Οταν το κράτος δεν θέλει να σου παρέχει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία που δικαιούσαι κι ο μισθός του γονιού δε φτάνει, σε αναγκάζουν να βγεις στην αγορά εργασίας με ότι όρους σου προσφέρει η εργοδοσία. Υστερα, παλεύεις με ένα χαρτί παραπάνω, αν εν τω μεταξύ δεν έχεις παρατήσει τη σχολή. Πάντως, δεν αλλάζει το καθεστώς και αφού πάρεις το πτυχίο σου. Με τα μέτρα και την πολιτική που προωθείται από την ΕΕ, την ελαστική απασχόληση, τα stage… η ανασφά-λεια κυριαρχεί.

Εχω κάνει διάφορες δουλιές κατά καιρούς, κυρίως σε ασφαλιστικά γραφεία, ενώ προσπαθούσα όσο μπορώ να παρακολουθώ και τη σχολή. Η τελευταία δουλιά μου ήταν βοηθός λογιστή στη “Lifo”. Δουλιά 8ώρου, αλλά με σύμ-βαση χαμηλότερη από το βασικό μισθό. Η απόλυση μου ανακοινώθηκε πριν δυο εβδομάδες. Μάλιστα, η επιχείρηση επικαλέστηκε την οικονομική κρίση παρ’ όλο που είναι γνωστό ότι το προηγούμενο διάστημα ανακοίνωσε αύ-ξηση του μετοχικού της κεφαλαίου.

Ευτυχώς, ανήκω στην “Ενωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτευούσης” όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Το σωματείο, λοιπόν, στέκεται δίπλα μου, οργανώνει κι-νητοποιήσεις ενάντια στην απόλυσή μου, την οποία εγώ δεν δέχομαι και το ζήτημα είναι εν εξελίξει.

Εμείς, οι εργαζόμενοι, και οι φοιτητές στο πλάι τους, σε μέτωπο με τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να κάνουμε πίσω από κανένα δικαίωμά μας. Εχουμε ως μόνη λύση να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής της πλουτοκρατίας και της ΕΕ και να διαμορ-φώσουμε το δρόμο για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Βήμα το βήμα, οι εργαζόμενοι θα πρέπει όλοι να γράφονται στα σωματεία τους, να μην υποχωρούν σε πιέσεις του κεφα-λαίου, να στηρίζουν το ΠΑΜΕ που διεκδικεί την πραγματο-ποίηση των σύγχρονων αναγκών.

Η δουλιά που κάνει η ΚΝΕ και η Πανσπουδαστική στη σχο-λή είναι επίσης σημαντική για να γνωρίζουν τα παιδιά τι τους περιμένει. Γιατί μας κάνουν να πιστεύουμε ότι θα γίνουμε διευθυντές, “στελεχάρες”, όταν πάρουμε πτυχίο, πράγ-μα που δεν ισχύει στην αγορά.

Εχει σημασία ακόμα, στις φοιτητικές εκλογές να μαυρί-σουμε τα τσιράκια της εργοδοσίας και τα φερέφωνά τους που υποστηρίζουν αυτήν την πολιτική. Να ενδυναμωθεί η Πανσπουδαστική για να γίνει ένα βήμα ακόμα προς ένα κα-λύτερο αύριο για την οργάνωση του κινήματος.

Κλαίρη Κωτσαδάμ

τελειόφοιτη στο Οικονομικό Νομικής πρόσφατα απολυμένη από τη “Lifo”

Επιασα μια δουλιά στα “Everest”, για να βοηθήσω την οι-κογένειά μου, όπου όμως μετά από δύο μήνες, μου ζήτησαν να «σταματήσουμε τη συνεργασία μας» γιατί όπως μου εί-παν «δεν ήμουν αρκετά γρήγορος» και η επιχείρηση «είχε ανάγκη από όσο το δυνατόν λιγότερο και όσο το δυνατόν πιο παραγωγικό δυναμικό». Είναι χαρακτηριστικό, πάντως, ότι στο μαγαζί υπήρχε από πριν μια περιρρέουσα φημολογία για ενδεχόμενες απολύσεις με στόχο να τρομοκρατούνται οι εργαζόμενοι και να μη διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Με αφορμή την απόλυσή μου, όμως, περισσότεροι συ-νάδελφοι και συμφοιτητές διαπίστωσαν ότι υπάρχουν δυνάμεις που παλεύουν για τα συμφέροντα των εργα-ζομένων ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής. Οι δυνάμεις του Κόμματος, της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ. Θετικό βήμα είναι, ότι -παρά τη στάση των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ που κατα-ψήφισαν ψήφισμα ενάντια στην απόλυσή μου που πρότεινε η ΠΚΣ στο ΔΣ- ενημερώθηκαν οι φοιτητές της σχολής για το ποια είναι η κατάσταση στους χώρους εργασίας. Φωτίστηκε η ανάγκη για συμπόρευση του φοιτητικού με το εργατικό κίνημα σε ένα προσανατολισμό σύγκρουσης με την πολι-τική της ΕΕ, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου αλλά και απομόνωσης των δυνάμεών τους στο φοιτητικό και εργατικό κίνημα. Η αναγκαιότητα, δηλαδή, του να υπάρξει οργάνωση και συσπείρωση των εργαζόμενων φοιτητών και σπουδα-στών για τις ανάγκες μας σε μόρφωση-δουλιά-ζωή. Υπάρχει σε αυτήν την κατεύθυνση, μικρή, ακόμα, αλλά ουσιαστική πρόθεση περαιτέρω ενδυνάμωσης της Πανσπουδαστι-κής, κάτι που θα αποτελέσει ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης αυτής της κατάστασης και μια νέα αρχή για την ανατροπή της μέσα από την οργάνωση της πάλης των φοιτητών και σπουδαστών.

Συνέντευξη: Αλεξάνδρα Λυμπέρη

Μήτσος Ανδριώτης

τεταρτοετής στην Κοινωνιολογία Παντείου, πρόσφατα απολυμένος

από τα“Everest” της Δάφνης

«με αφορμή την απόλυσή μου είδαν περισσό-τεροι ότι υπάρχουν δυνάμεις που παλεύουν για τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής. Οι δυνάμεις του Κόμματος, της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ»

13

Από την εκδήλωση στο ΤΕΙ Πάτρας στις 19/3, με ομιλητή το μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Γιάννη Πρωτούλη, με θέμα “Τα πραγματικά αίτια της καπιταλιστικής κρίσης και η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ”.

Γιώργος Ευταξίας, 2ο έτος, Φυσικό Αθήνας

«Είμαι για πρώτη χρονιά στο ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής, βήμα που ήρθε μετά από πολιτική ωρίμανση στην οποία καθο-ριστικό ρόλο έπαιξαν οι κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος και η συζήτηση και πολιτική ζύμωση με τα μέλη της ΚΝΕ στη σχολή μου. Στις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη συμμετείχα στα συλλαλητήρια του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ και διαπίστωσα ότι έχουν τον σω-στό προσανατολισμό. Εχουν ξεκάθαρο ποιος είναι ο σωστός αντίπαλος, ποια η κυρίαρχη πολιτική κι αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφασή μου. Θεωρώ, επίσης, θετική την πρωτοβουλία της ΠΚΣ και της ΚΝΕ να δη-μιουργηθεί στη σχολή μια Επιτροπή Αγώνα. Στο βαθμό, που θα συμμετέχουν περισσότεροι φοιτητές, θα ανοίγεται αυτή η πρωτοβουλία στον κόσμο, θα μπορεί να συσπειρώνει σε μια

κοινή γραμμή πάλης. Περισσότεροι θα μπο-ρούν να συσπειρώνονται και να οργανώνουν την πάλη τους σε αυτή την κατεύθυνση. Είμαι στο ψηφοδέλτιο της ΠΚΣ γιατί όταν ανήκεις ή προσεγγίζεις μια τάξη, την εργατική, που πλήττεται από αυτήν την πολιτική οφείλεις να πάρεις θέση, να ξεσηκωθείς.»

Γιώργος Μαστρογιάννης, 3ο έτος, ΣΔΟ ΒιβλιοθηκονομίαςΤΕΙ Θεσσαλονίκης

Τα πρώτα χρόνια που δεν ήξερα τι λέει κάθε παράταξη είχα μπεί λόγω ενός φίλου μου στο ψηφοδέλτιο της ΔΑΠ, χωρίς να το πολύ-κατα-λάβω. Σύντομα κατάλαβα ότι μας είχαν για να μαζεύουμε κόσμο για τα πάρτυ της ΔΑΠ, για να βγάζουν λεφτά τα “κεφάλια” και να μαζεύουμε ψήφους, για να είναι η ΔΑΠ η πιο δυνατή παράταξη και να βοηθά να εφαρμο-στεί η πολιτική της ΝΔ και μέσα στη σχολή.

Για παράδειγμα, ψήφισαν με τους καθηγητές χωρίς να το ξέρουν οι σπουδαστές, την αλλα-γή του προγράμματος σπουδών και χάθηκαν ακόμα και μαθήματα που είχαμε περάσει.

Συνειδητοποίησα ότι πρέπει ο καθένας μας να συλλογιστεί τι τον περιμένει αύριο μετά τη σχολή, στη δουλιά. Οργανώθηκα πρόσφατα στην ΚΝΕ, γιατί είδα ότι ο μόνος δρόμος για να αλλάξουν τα πράγματα είναι να αγωνιστείς για μια άλλη κοινωνία. Η ΚΝΕ είναι η μόνη δύναμη που δεν κρύβει τα προβλήματα. Σου λέει ότι πρέπει να αγωνιστείς, πρέπει να πά-ρεις την υπόθεση στα χέρια σου, δε γίνεται αλλιώς. Για αυτό και θα είμαι και στο ψη-φοδέλτιο της ΠΚΣ για να δυναμώσει αυτός ο αγώνας.

Σόνια Θεοφυλάκτου, 1ο έτος, ΣΕΜΦΕ ΕΜΠ

Τόσο από την ΕΕ, το κεφάλαιο όσο κι από

τα κόμματα που στηρίζουν αυτή την πολιτι-κή εντείνεται η επίθεση στα δικαιώματά μας με σκοπό να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους. Θέλουν την καπιταλιστική κρίση να την πληρώσουμε εμείς, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι εργαζόμενοι. Από την πρώτη στιγμή που μπήκαμε στο πανεπιστή-μιο νιώσαμε στο πετσί μας τις συνέπειες των κατευθύνσεων της Μπολόνια, την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο. Πρέπει να απαντήσου-με σε αυτήν την επίθεση με αποφασιστική αντεπίθεση. Ενα βήμα προς αυτή την κατεύ-θυνση είναι η περαιτέρω ισχυροποίηση της Πανσπουδαστικής, η οργάνωση της πάλης με γνώμονα τις ανάγκες μας τις οποίες αυτό το σύστημα και αυτή η πολιτική δεν θέλει και δεν μπορεί να καλύψει.

ΣΥΣΠΕΙΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΗΣ ΠΚΣ

Δώδεκα χιλιάδες πεντακόσιοι ήταν οι νέοι που στήριξαν στις

προηγούμενες εκλογές επωνύμως και με τη δράση τους τα

ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής στις σχολές της Ελλάδας.

Οι σημερινές συνθήκες απαιτούν και επιβάλλουν ακόμα πε-

ρισσότεροι να είναι αυτοί που φέτος θα στηρίξουν τη Πανσπουδαστική

και το πλαίσιο πάλης της. Με τη διακήρυξη της ΠΚΣ στο χέρι, λοιπόν, να

φτάσουμε σε κάθε φοιτητή και σπουδαστή που πλήττεται από την κυρίαρ-

χη πολιτική και τα κόμματα που την εφαρμόζουν, κάθε νέο που θέλει να

διεκδικήσει τις σύγχρονες ανάγκες του μέσα από ένα οργανωμένο φοιτη-

τικό και σπουδαστικό κίνημα, που θα παίρνει τη θέση του στο πλευρό του

ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Ο “Οδηγητής” μίλησε με φοιτητές και σπουδαστές από σχολές της Αθήνας

και της Θεσσαλονίκης που συσπειρώνονται για πρώτη φορά στα ψηφο-

δέλτια της Πανσπουδαστικής και για το λόγο που τους ώθησε να κάνουν

αυτό το βήμα.

Σημαντική ήταν η συμμετοχή Επιτρο-πών Αγώνα φοιτητών και σπουδα-στών στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα στις 17 Μάρτη. Στιγμιότυπο από τα συλλαλητήρια στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα.

Από την κινητοποίηση φοιτητικών συλλόγων και επιτροπών αγώνα φοιτητών από σχολές της Πάτρας στο Ρίο στη Σύνοδο Προέδρων των ΤΕΙ όπου συμμε-τείχε και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας

Στιγμιότυπο από τη πρόσφατη σύσκεψη της Οργάνωσης Σπουδάζου-σας Αθήνας με εργαζό-μενους φοιτητές

15

“O”: Ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που παίρνει αυτό το διάστημα η Ορ-γάνωση;

Κώστας Μπορμπότης: Τις τελευταίες εβδομάδες οι οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ξεδίπλωσαν ένα ευρύ και πλούσιο πρό-γραμμα πολιτικής παρέμβασης με δεκάδες εκδηλώσεις και περιοδείες σε όλες τις σχολές της Αθήνας, το οποίο θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. Στο κέντρο αυτής της δραστηριότη-τας βρίσκεται το κάλεσμα που απευθύνουμε προς όλους τους φοιτητές και σπουδαστές για την ανάγκη να οργανώσουν την πάλη τους, να πολιτικοποιήσουν των αγώνα τους, να δυναμώσουν το ΚΚΕ με την ψήφο τους στις ευρωεκλογές, να δυναμώσουν την Πανσπου-δαστική στις επερχόμενες φοιτητικές εκλογές, να στείλουν ηχηρό μήνυμα Αντεπίθεσης.

“O”: Πολλοί όμως ισχυρίζονται ότι σε συνθήκες κρίσης δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από τη “συναίνε-ση”…

Κ.Μ..: Υπάρχει δρόμος για το λαό, για τους φοιτητές να μην πληρώσουν τις επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης, να αποκρούσουν και να ανατρέψουν τα αντιλαϊκά μέτρα που μαζί ετοίμασαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ. Ο δρόμος αυ-τός περνάει από την ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος, από το ανέβασμα της οργάνωσης και της συσπείρωσης ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό στους χώρους δουλιάς, στις σχολές, παντού.

Περνάει μέσα από την αναζωογόνηση του φοιτητικού κινήματος, την απομόνωση των παρατάξεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στα Πανεπιστήμια, που προωθούν τη

γραμμή της υποταγής στην αντιλαϊκή πολιτι-κή της ΕΕ και που συνακόλουθα ευθύνονται για τη διάλυση του φοιτητικού κινήματος, των οργάνων του, της ΕΦΕΕ.

“O”: Ο ρόλος των δυνάμεων της ΚΝΕ σε αυτήν την προσπάθεια ποιος είναι;

Κ.Μ.: Οι δυνάμεις της ΚΝΕ πρωτοστατούν στην προσπάθεια ανασύνταξης του φοιτητι-κού-σπουδαστικού κινήματος. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις. Υπάρχει ήδη πείρα από τη σύσταση και τα πρώτα βήματα Επιτροπών Αγώνα στις σχολές η οποία είναι ενθαρρυ-ντική. Φαίνεται ότι όλη αυτή η προσπάθεια μπορεί να επιδράσει θετικά σε ευρύτερες μά-ζες φοιτητών, να διαμορφώσει ένα ισχυρό ρι-ζοσπαστικό ρεύμα φοιτητών και σπουδαστών που θα παλεύουν με σταθερότητα ενάντια στα κόμματα του ευρωμονόδρομου, θα οργα-νώνουν τον αγώνα ενάντια στην -ετερόκλητη σε κάθε σχολή- συμπαιγνία του συμβιβασμού που κυριαρχεί στα περισσότερα ΔΣ των φοι-τητικών-σπουδαστικών συλλόγων, στην αμορ-φία που κυριαρχεί στα όργανα του κινήματος, που από πίσω της προσπαθούν να κρυφτούν οι παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, αλλά και όλες οι αποχρώσεις του οπορτουνισμού. Στις συνεδριάσεις των Επιτροπών Αγώνα συζη-τήθηκε το πλαίσιο πάλης, ορίστηκε πρό-γραμμα δράσης και πρωτοβουλιών, έγιναν παρεμβάσεις για διάφορα ζητήματα (π.χ. σίτιση), οργανώθηκε η πλατιά διάδοση όλων αυτών σε όλους τους φοιτητές κάθε σχολής. Ιδιαίτερα θετικό είναι ότι οι Επιτροπές Αγώ-να οργάνωσαν το κάλεσμα της συμμετοχής των εργαζόμενων φοιτητών στην πανεργατι-κή απεργία που έγινε στις 2 Απρίλη, δού-λεψαν για μαζική συμμετοχή των φοιτητών

με το ΠΑΜΕ, προγραμμάτισαν εξορμήσεις σε χώρους που εργάζονται φοιτητές. Η πείρα από το εργατικό κίνημα βοήθησε αρκετά, όπως για παράδειγμα στην ΑΣΟΕΕ, όπου στην ιδρυτική συνεδρίαση της Επιτροπής Αγώνα στέλεχος του ΠΑΜΕ από το νεοσυσταθέν σω-ματείο εργαζομένων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα μετέφερε αντίστοιχη πείρα από την προσπάθεια των εργαζομένων για τη σύσταση κλαδικού σωματείου.

“O”: Στις 13 Μάη γιατί οι φοιτητές και οι σπουδαστές να στηρίξουν την ΠΚΣ;

Κ.Μ.: Στις φοιτητικές εκλογές οι φοιτητές θα ψηφίσουν για όλα. Είναι πολλοί περισσότεροι εκείνοι που καταλαβαίνουν ότι το δίλημμα που μπαίνει μπροστά τους είναι η υποταγή στο κεφάλαιο ή η αντεπίθεση. Η πλειοψηφία των φοιτητών ανήκει σε λαϊκές οικογένειες που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα κι ακόμη περισσότερο με την κρίση. Ηδη είναι πολλά τα παραδείγματα φοιτητών που στην οικογένειά τους υπάρχει απόλυση, είναι πολ-λοί περισσότεροι αυτοί που αναγκάζονται να ψάξουν για δουλειά παράλληλα με τις

σπουδές. Οι δυνάμεις της ΚΝΕ και της Παν-σπουδαστικής στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ τόσα χρόνια επίμονα αποκαλύπτουν ότι για την κατάσταση που ζουν οι φοιτητές και οι οικογένειές τους φταίνε η ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Είναι η μόνη δύναμη που μίλησε από την αρχή για τις πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, απαντά με αιτήματα και στόχους πάλης που ανταποκρί-νονται στις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών. Είναι η μόνη δύναμη που πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης, στην αγωνιστική ανα-συγκρότηση του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος σε κατεύθυνση ρήξης και ανατρο-πής, που δουλεύει για τη συμπόρευση του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος με το ταξικό εργατικό κίνημα. Η αποφασιστική ενί-σχυση της Πανσπουδαστικής στις φοιτητικές εκλογές, η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης, θα είναι βήμα στην ανασύνταξη του φοιτητι-κού κινήματος, θα είναι στοιχείο που θα μαρ-τυρά ότι από καλύτερες θέσεις οι φοιτητές μπορούν να οργανώσουν την αντεπίθεση.

ΜΕ ΙΣΧΥΡΗ ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ

Οι φοιτητές να στείλουν

ηχηρό μήνυμα αντεπίθεσης

Η ΚΝΕ και η Πανσπουδαστική από την αρχή μίλησαν για τις πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, απαντούν με αιτήματα και στόχους πάλης που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών

Για την ανάγκη ανασύνταξης του φοιτητικού-σπουδαστικού κινή-

ματος, της συμπόρευσής του με το εργατικό ταξικό κίνημα, το

ρόλο που μπορεί να παίξει σε αυτήν την κατεύθυνση η ισχυρο-

ποίηση της ΠΚΣ στις επικείμενες φοιτητικές-σπουδαστικές εκλο-

γές, αλλά και η ενίσχυση του ΚΚΕ στις ερχόμενες ευρωεκλογές μιλήσαμε

με τον Κώστα Μπορμπότη, Γραμματέα της Οργάνωσης Σπουδάζουσας

Αθήνας.

ΔΑΠ ΠΑΣΠΜην τους δώσεις δύναμη

για να σου αφαιρούν δικαιώματα

«Το αποτέλεσμα των εκλογών θα επι-σφραγίσει καταληκτικά την εφαρμογή και συνέχιση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση» ομολογεί η ΔΑΠ στην πρώτη ανακοίνωση που έβγαλε μετά την ανακοίνωση της ημερομηνίας των φοιτητικών-σπουδαστικών εκλογών. Τι μας λέει δηλαδή; Οτι στήριξη της παράταξης της ΝΔ σημαίνει ισχυροποίηση της προσπάθειάς τους να εφαρμόσουν την πολιτική της ΕΕ, να προχωρήσουν την ιδιωτικοποίηση της Παιδεί-ας, να εφαρμόσουν τη διαδικασία της Μπολό-νια... Κι όλα αυτά γιατί, σήμερα σε συνθήκες κρίσης, περισσότερο από ποτέ, αποδεικνύεται ότι η κερδοφορία του κεφαλαίου απαιτεί και μια στρατιά ευέλικτων εργαζoμένων, που θα δέχονται αγόγγυστα κάθε κατάργηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων, που θα είναι παραγωγικοί και αποτελεσματικοί αλλά δεν θα κοστίζουν πολύ.

Στηρίζοντας αυτήν την πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ η ΔΑΠ επιτελεί το ρόλο της μέσα στο φοιτητικό κίνημα. Ειδικά τώρα, μπροστά στις ευρωεκλογές, πιο έντονα αναπαράγει και καλλιεργεί την επιχει-ρηματολογία της κυβέρνησης, επιδιώκοντας να συμβάλει από τη σκοπιά της στη διεύρυν-ση της διάθεσης για “συναίνεση” και ταξική συμφιλίωση. Επιδιώκει να μην αναπτυχθούν αγώνες και διεκδικήσεις των φοιτητών και των εργαζομένων ενάντια στην προσπάθεια να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης.

Λασπολογούν τους αγώνες βασιζόμενοι στο άλλοθι που τους παρέχουν οι προβο-κατόρικες πρακτικές αριστερίστικων και οπορτουνιστικών δυνάμεων. Οι πρακτικές αυ-τές, βέβαια, καμία σχέση δεν έχουν με τους

αγώνες του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήμα-τος. Κατηγορούν μάλιστα, στο όνομα αυτών, τους αγώνες των φοιτητών ως υπαίτιους για την κατάσταση της Παιδείας για να κρύψουν ότι η πολιτική που υπερασπίζονται είναι αυτή που εξαρχής δημιούργησε τα προβλήματα.

Το πανεπιστήμιο που θέλει η ΔΑΠ είναι αυτό που κάνει έρευνα για το ΝΑΤΟ και τις επιχειρήσεις.

Οι συνειδήσεις που θέλει η ΔΑΠ είναι οι υποταγμένες και οι εξαρτημένες όπως απο-καλύπτουν σε αφίσα στα ΤΕΙ με σλόγκαν: «Συνδέσου από την αρχή σωστά» πλάι σε φωτογραφίες από βύσματα!

Οι σύλλογοι που θέλει η ΔΑΠ είναι αυτοί που συμμετέχουν στα στημένα τραπέζια των διαλόγων για να τζογάρουν πόσα θα χάσουν από τα δικαιώματά τους.

Τα ΔΣ που θέλει η ΔΑΠ είναι αυτά που διοργανώνουν συνέδριο στο όνομα του συλ-λόγου με καλεσμένους τους κυβερνητικούς βουλευτές, τον αντιπρόεδρο του ΣΕΒ και τον Αμερικάνο πρόξενο, για την «παγκόσμια οι-κονομική κρίση και τις διεθνείς αλλαγές από την εκλογή Ομπάμα» όπως στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Η ΔΑΠ θέλει ένα κίνημα χειροκροτητή της πολιτικής του κεφαλαίου που θα δι-αχειρίζεται τα προβλήματα προσφέροντας “το λιγότερο κακό” μέσα στην ανασφάλεια που δημιουργεί η κατάργηση κάθε εργασια-κού και μορφωτικού δικαιώματος της νεολαί-ας και του λαού.

Για το λόγο αυτό οι φοιτητές-σπουδαστές, ιδίως απ’ τις λαϊκές οικογένειες, πρέπει να τη “μαυρίσουν”.

Το ΠΑΣΟΚ, υπηρετώντας πιστά τις εντολές της ΕΕ και της αστικής τάξης, είναι το κόμμα που πρώτο νομοθέτησε την ελαστική εργασία την οποία σήμερα η ΝΔ διευρύνει. Είναι το κόμμα που πρώτο νομοθέτησε την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης γυναικών και τη συνολική αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που σήμερα προωθούν στο δημόσιο ΕΕ και ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ πρώτο μίλησε για ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Σήμερα, η Α. Διαμαντοπούλου ομολογεί εκ μέρους του κόμματός της ότι οι συνέπειες της κρίσης πρέπει να μοιραστούν “δίκαια” ανάμεσα στα μονοπώλια που τόσα χρόνια κερδοφορούν και στους εργαζομένους που τόσα χρόνια πληρώνουν το μάρμαρο της κερδοφορίας λέγοντας πως: «με δεδομένη την κρίση και την πραγματική δυσκολία πολλών επιχειρήσεων πρέπει να γίνει σαφές ότι είναι και δίκαιο και εφικτό το κόστος της κρίσης να επιμεριστεί τουλάχιστον δίκαια».

Το ΠΑΣΟΚ παρά τα σλόγκαν τύπου «σοσια-λισμός ή βαρβαρότητα» είναι το κόμμα που έχει ιδιωτικοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος της λαϊκής περιουσίας, έχει εφαρμόσει και στηρί-ξει όλη την αντιλαϊκή-αντεργατική πολιτική, έχει στήσει αγροτοδικεία και μαθητοδικεία.

Ενώ, λοιπόν, η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζει και είναι tale quale με αυτήν της

ΝΔ πάντα ενάντια στα συμφέροντα λαού και νεολαίας …η ΠΑΣΠ ακόμα κάνει τον χαμαιλέοντα! Είναι ψέμα ότι το ΠΑΣΟΚ μπο-ρεί να αλλάξει και να πάρει “αριστερή στρο-φή”. Η ΠΑΣΠ παρά το “αγωνιστικό λούκ” που επιδιώκει να λανσάρει είναι και παρα-μένει μια δύναμη ενάντια στους αγώνες. Μια παράταξη που εγκλωβίζει συνειδήσεις στη δικομματική εναλλαγή. Μια παράταξη που στις τμηματικές συνελεύσεις στηρίζει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.

Το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε από αυτούς είναι τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα με τη ΝΔ αν καταφέρουν για, ακόμα μια φορά, να εν-σωματώσουν την αγανάκτηση που κυριαρχεί στη νεολαία και το λαό και να μη μετατραπεί σε οργανωμένο αγώνα για την ανατροπή αυ-τής της πολιτικής.

Για να κρατήσουν εγκλωβισμένη τη λαϊκή αγανάκτηση και να χτίσουν τείχη ανάμεσα στο λαϊκό κόσμο και το ΚΚΕ, έχουν πάρει εργολα-βία τον αντικομμουνισμό σφυρίζοντας στις ίδιες νότες με την επιχειρούμενη αντικομμου-νιστική εκστρατεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το ξαναγράψιμο της ιστορίας στο πλαίσιο που συμφέρει τη διατήρηση της εξουσίας της αστικής τάξης. Αναμασούν, όποτε στριμώχνο-νται από τις θέσεις της ΚΝΕ και της ΠΚΣ, την ίδια αντικομμουνιστική φρασεολογία, τα ίδια

ΠΑΣΠ: Αντικομμουνισμός και προώθησητης αντιλαϊκής πολιτικής

ΔΑΠ: Γνήσια εκπρόσωπος των συμφερόντων του κεφαλαίου

Απομόνωσέ τους για να δυναμώσει ο αγώνας σου

17

εδρείο με τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ συμφωνώντας να προωθήσουν την Μπολόνια, την αξιολόγηση, την κατάργηση του ασύλου, το νόμο-πλαίσιο, να συμμετέχουν στο στημέ-νο διάλογο. Οι καθηγητές του ΣΥΝ άλλωστε μας έχουν συνηθίσει σε “κινήσεις των 1000” για την υπεράσπιση του νόμου-πλαισίου.

Είναι πάντα αυτοί που αυτοονομάζονται «κόμμα της γενιάς του άρθρου 16» ενώ στηρίζουν τη λειτουργία των ΚΕΣ με έξι επερωτήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο για την αναγνώριση τους. Αυτοί είναι που ψήφισαν έκθεση «σχετικά με τα πανεπιστήμια και την ανωτάτη εκπαίδευση στον ευρωπαϊκό χώρο της γνώσης» (2001/2174(ΙΝΙ), τελικό Α5-0183/2002) που αναφέρει μεταξύ άλλων πως: «πρέπει να επιταχυνθεί και να ενδυναμωθεί η διαδικασία της Μπολόνια».

Είναι αυτοί που προσπάθησαν να βάλουν “κουκούλα” στο κίνημα της νεολαίας ακο-λουθώντας προβοκατόρικους σχεδιασμούς, για να αποτρέψουν τους νέους από το να βλέπουν τον πραγματικό εχθρό, την πολιτική ΕΕ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και κεφαλαίου.

Είναι πάντα αυτοί που θα κραυγάζουν όχι στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων πανε-πιστημίων ενώ στις πλάτες του κινήματος θα επιχειρηματολογούν για την ανάγκη να υπάρχει και «ιδιωτική πρωτοβουλία», ώστε να στηθεί η εκπαίδευση με γνώμονα το συμφέρον των επιχειρηματιών και «να παρά-γει γνώση που να αξιοποιείται, να πουλιέται ακριβά στην αγορά εργασίας και ταυτόχρονα ο χ ή ο ψ επιχειρηματίας να ξέρει ότι αυτό που θα επιτύχει εδώ δε θα το βρει αλλού» (Τσίπρας, Αthens Voice, τ.212). Πρόσφατα, μάλιστα, πρόσθεσαν πως πρέπει να γίνει η παιδεία «όχημα για να ξεπεραστεί η κρίση» όπως είπε στη Θεσσαλονίκη ο κ. Τσίπρας. Να προσαρμοστεί, δηλαδή, η παιδεία στην κατεύθυνση διάσωσης του κεφαλαίου συμ-φωνώντας στην ουσία με την επιχειρηματο-λογία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την παιδεία που θα λειτουργεί σαν μοχλός καπιταλιστικής ανάπτυξης!

ΕΑΑΚ: ουρά του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑΕίναι οι τηλεαστέρες του κινήματος για

τους οποίους η μάζα των φοιτητών και των εργαζομένων μαθαίνει μόνο είτε μέσα από τις αστικές φυλλάδες και ιδίως την “Ελευθεροτυ-πία”, είτε μέσα από τα κανάλια στα γνωστά στημένα “συγκρουσιακά” σκηνικά ολίγον δευτερολέπτων με τα ΜΑΤ. Οι προβοκατόρι-κες πρακτικές που υιοθετούν αποτελούν ένα

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (ΑΡΕΝ): Ο τρίτος σωμα-τοφύλακας της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Οτι όνομα κι αν διαλέγουν να φορέσουν, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι δυνάμεις του στο φοιτητι-κό κίνημα, δεν αλλάζουν τον οπορτουνιστικό ρόλο.

Θα είναι πάντα αυτοί που θα πασχίζουν να αναβαπτίσουν σαν “φιλολαϊκή” την ΕΕ εγκλωβίζοντας τις διεκδικήσεις στα “εφικτά” και επιτρεπτά όρια της πολιτικής της. Θα είναι πάντα αυτοί που θα μιλάνε εξ ονόματος της νεολαίας και των αγώνων της, ενώ ταυτό-χρονα ψηφίζουν την ελαστική και μερική απα-σχόληση (αρκεί να υπάρχει “πλαφόν” στην εκμετάλλευση), στηρίζουν τις περικοπές των μισθών μέσα από αυξήσεις-ψίχουλα, έχουν ψηφίσει τη Λευκή Βίβλο, το Μάαστριχτ.

Θα είναι πάντα αυτοί που θα συμπράττουν με τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στο όνομα της δήθεν ενότητας την ώρα που θα συκοφαντούν και θα λασπολο-γούν κάθε ριζοσπαστικό κάλεσμα αγώνα του ΠΑΜΕ ενάντια στο σύνολο αυτής της πολιτι-κής για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Στην ΠΟΣΔΕΠ, άλλωστε, μοιράζονται πια το προ-

επιχειρήματα που σκαρφιζόταν ο Χίτλερ και ο Γκέμπελς ενάντια στη σοσιαλιστική οικοδόμη-ση για να κρατάνε τους λαούς υποταγμένους και μακριά από τέτοια οράματα.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μιας από τις πολλές ανακοινώσεις της ΠΑΣΠ στο Πανεπιστήμιο Κέρκυρας που αποκαλεί τα μέλη της ΚΝΕ «φασίστες», «προβοκάτορες», «τραμπούκους και δήθεν αγωνιστές» επειδή δεν επέτρεψαν να διεξαχθεί μια σύγκλητος που θα έπαιρνε απόφαση κατάργησης της παροχής δωρεάν αναλώσιμων για τους φοι-τητές!

Η ΠΑΣΠ, λοιπόν, είναι η απόδειξη ότι ο αντικομμουνισμός, το ψευτο-αριστερό “αγωνιστιλίκι” και η προώθηση των αντι-εκπαιδευτικών και αντιλαϊκών αναδιαρ-θρώσεων πηγαίνουν πακέτο.

άλλοθι για να νομιμοποιείται στη συνείδηση της νεολαίας η κυρίαρχη πολιτική σαν ανα-γκαία πολιτική για να μπει, όπως λένε, τέλος σε αυτά τα φαινόμενα. Είναι ουρά του ΣΥΝ γιατί υιοθετούν και αναπαράγουν όλη την γκάμα της επιχειρηματολογίας του από την αναγόρευση των κινητοποιήσεων σε εξέγερ-ση, μέχρι τα συνθήματα «να πέσει η δεξιά» και την αντι-ΠΑΜΕ και αντι-ΚΚΕ φρασεολογία. Γι’ αυτό δεν θέλησαν να πραγματοποιηθούν Γενικές Συνελεύσεις και να πάρουν απόφαση για συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 17 Νοέμβρη, γι’ αυτό σέρνονται σε κινη-τοποιήσεις που καλούν οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ σε ΓΣΕΕ και ΠΟΣΔΕΠ, γι’ αυτό αρνούνται να καταγγείλουν την πολιτική της ΕΕ.

Γι’ αυτό κυκλοφορούν ανακοινώσεις ενά-ντια στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ και αρνούνται να καταγγείλουν την αντικομμουνιστική εκστρα-τεία της ΕΕ.

Χρησιμοποιούν, πλέον, την καραμέλα της “εξέγερσης” σα νέο επιχείρημα πίσω από το οποίο κρύβονται για να μην παίρνουν θέση στα ΔΣ ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβα-ση στην Παλαιστίνη, ενάντια στην εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο και την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, ενάντια στην απόλυ-ση του φοιτητή-εργαζομένου στα “Jumbo”. Θέλουν βλέπετε να μιλούν για τα δικαιώματα των εργαζομένων αλλά αρνούνται να πάρουν θέση για τη συνεπή στάση που κρατησε απέ-ναντι στις προσπάθειες τρομοκράτησης και εξαγοράς ο απολυμένος κομμουνιστής εργα-ζόμενος στα “Jumbo”.

Είναι οι πρώτοι που προσπαθούν να σα-μποτάρουν τις πρωτοβουλίες της ΚΝΕ και τη σύσταση Επιτροπών Αγώνα για οργάνωση του αγώνα με μόνιμα, αντιμονοπωλιακά και αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά ενάντια στο σύνολο αυτής της πολιτικής. Γιατί όσο εχθρεύονται την ΚΝΕ άλλο τόσο εχθρεύονται την οργάνωση του αγώνα και την προσπάθεια να μπει τέλος στη διαλυτική κατάσταση του κινήματος.

Αποτελούν μαζί με τις δυνάμεις του ΣΥΝ την πέμπτη φάλαγγα μέσα στο φοιτητικό κίνημα, την οποία χρησιμοποιεί η αστική τάξη για να το οδηγήσει σε ανώδυνα για την εξουσία της κανάλια, δηλαδή, σε πρόσκαιρα ξεσπάσματα οργής κι όχι σε οργανωμένο ρι-ζοσπαστικό αγώνα για την ανατροπή της.

Α.Λ.

Απομόνωσέ τους για να δυναμώσει ο αγώνας σου

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (ΑΡΕΝ) ΕΑΑΚ

18 ϐ αμφιθέατρα

35 χρΟνια ΠρΟΟδευτικΗ κινΗσΗ ΦΟιτΗτΩν

«Να γίΝουμε η γεΝιά της επαΝέΝωςης»

Φέτος συμπληρώνονται 35 χρόνια από την ίδρυση της Προοδευτικής Κίνησης

Φοιτητών, της παράταξης του ΑΚΕΛ και της ΕΔΟΝ στο κυπριακό φοιτητικό κί-

νημα. Η Προοδευτική ιδρύθηκε το 1974 στην Αθήνα και σήμερα είναι η ισχυρό-

τερη παράταξη στο κυπριακό φοιτητικό κίνημα, το οποίο υπάρχει και δραστη-

ριοποιείται τόσο στην Κύπρο, όσο και στο εξωτερικό, όπου υπάρχουν Κύπριοι φοιτητές.

Για την ιστορία της Προοδευτικής και τα καθήκοντα που βάζει μπροστά της, ο “Ο”

μίλησε με το σ. κωνσταντίνο στυλιανού, μέλος της κεντρικής Γραμματείας της εδΟν.

“Ο”: Η Προοδευτική κίνηση φοιτητών συ-μπληρώνει φέτος 35 χρόνια από την ίδρυ-σή της. τι είναι αυτό που ξεχωρίζει μέσα από αυτήν την πορεία;

κωνσταντίνος στυλιανού: Το βασικό που κρατάμε από την 35χρονη πορεία είναι η σημασία του μαζικού πολιτικού αγώνα, η σημασία που έχει ο αντικατοχικός αγώνας, ο οποίος παντρεύτηκε με τον αγώνα ενάντια στο σοβινισμό και τον εθνικισμό. Είναι μια πορεία γεμάτη αγώνες, αλλά και κατακτήσεις για τους φοιτητές και τη νεολαία. Αυτό που κρατάμε είναι το μεγάλο ταξίδι μέσα από το οποίο βγαίνουν άνθρωποι αξιόλογοι και ετοιμοπόλεμοι για τους αγώνες που έρχονται.

Γέννημα της ανάγκης ενάντια στα σχέδια του ιμπεριαλισμού

κ.σ.: Ο βασικότερος άξονας της δράσης της Προοδευτικής είναι ο αντικατοχικός. Η Προοδευτική ήταν γέννημα των γεγονότων του 1974 που έφεραν το διαμελισμό της κύπρου. Γεννήθηκε ως ανάγκη έκφρασης των δημοκρατικών, προοδευτικών ανθρώπων ενάντια σε όλα αυτά που δημιούργησαν το κυπριακό πρόβλημα, σε αυτούς που ενορχή-στρωσαν και σχεδίασαν τη διχοτόμηση του νησιού, το ΝΑΤΟ, τη CIA, τον ιμπεριαλισμό γενικότερα. Παράλληλα, ήταν η απάντηση στον εθνικισμό και το σοβινισμό που λει-τούργησαν σαν το δεξί χέρι του ιμπερια-λισμού στην υλοποίηση των σχεδίων στην κύπρο.

Με νέα ορμή στους αγώνεςκ.σ.: Πέρα, όμως από τον αντικατοχικό αγώ-

να, υπάρχει και ο αγώνας για τις φοιτητικές διεκδικήσεις. Το κυπριακό φοιτητικό κίνημα μετρά πολλές νίκες, ωστόσο υπάρχουν πολ-λά ακόμα που πρέπει να γίνουν. Πρόσφατα, έγινε ένα σημαντικό βήμα με την παρου-σία στην κυπριακή κυβέρνηση του μέχρι πρόσφατα ηγέτη του ακεΛ, σ. δημήτρη χριστόφια. Αυτό για την Προοδευτική δεν σημαίνει τέρμα των διεκδικήσεων, γιατί αντι-

λαμβανόμαστε ότι τα ζητήματα στον καπιτα-λισμό δεν έχουν να κάνουν μόνο με το ποιος βρίσκεται στην πολιτική εξουσία. Βλέπουμε την εκλογή του σ. Δημήτρη Χριστόφια ως μια ευνοϊκή εξέλιξη για την κύπρο και το λαό μας, αλλά και για τις φοιτητικές διεκδι-κήσεις και τη συνέχεια των αγώνων μας. Ενας ακόμη άξονας, ο οποίος αποτελεί υψηλή προτεραιότητα της δράσης μας, είναι η φοι-τητική δημιουργία και ο πολιτισμός. Μέσα από την Προοδευτική οργανώθηκε και ανα-πτύχθηκε ένα ολόκληρο κίνημα πολιτιστικής δημιουργίας. Θεωρούμε τον πολιτισμό και ως μέσο αντίστασης σε όλα αυτά τα σάπια που χτυπάνε στο πιο ευαίσθητο μέρος του ανθρώ-που, το μυαλό, αλλά και ως τρόπο δημιουργι-κής έκφρασης για τους νέους.

“Ο”: σήμερα, 35 χρόνια μετά, ποια καθή-κοντα βάζει μπροστά της η Προοδευτική;

κ.σ.: Από το ύψος των 35 χρόνων η Προο-δευτική κοιτάζει με περηφάνια το παρελθόν, αλλά και με αισιοδοξία το μέλλον. Μπροστά μας έχουμε μια προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού, που με τη διακυβέρνηση του σ. Δημήτρη Χριστόφια βρίσκεται στα καλύτερα δυνατά χέρια. Μπροστά μας έχουμε μακρύ και δύσκολο αγώνα, γιατί στόχος δεν είναι μια οποιαδήποτε λύση, αλλά μια δίκαιη λύση του Κυπριακού. Το σημαντικότερο από τα καθήκοντα που βάζουμε μπροστά μας, εί-ναι να ανταποκριθούμε στην ευθύνη ώστε να είμαστε η γενιά της επανένωσης.

Στον αγώνα για προοδευτική εκπαι-δευτική μεταρρύθμιση

κ.σ.: Πέρα από αυτά, συνεχίζουμε τον αγώ-να για τις φοιτητικές διεκδικήσεις. Υπάρχει μπροστά μας η προσπάθεια ολοκλήρωσης της πιο ριζοσπαστικής εκπαιδευτικής με-ταρρύθμισης που έχει γνωρίσει η Κύπρος. Βλέπουμε στην υπόλοιπη Ευρώπη να γίνονται

υποχωρήσεις στον τομέα της δημόσιας παι-δείας και το κίνημα να βρίσκεται σε αμυντική θέση, προσπαθώντας να αναχαιτίσει τις επι-θέσεις εναντίον του. Στην Κύπρο, αντίθετα, συντελείται μια προοδευτική μεταρρύθμιση προς τη σωστή κατεύθυνση, η οποία όμως σήμερα βρίσκει πολέμιους τους πολιτικούς χώρους του “παλιού κατεστημένου” που έχουν αρπαχτεί από τα κεκτημένα τους και τρέμουν στην ιδέα της αλλαγής. Εμείς είμαστε αποφασισμένοι: αλλαγές θα γίνουν με στόχο τη δημιουργία ανθρώπων σκεπτόμενων μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, με κριτική άποψη, με αγωνιστική διάθεση, που πάνω τους θα μπορεί να στηριχτεί μια πραγματι-κή κοινωνική αλλαγή. “Ο”: το κυπριακό φοιτητικό κίνημα γεν-νήθηκε και δρα σε μεγάλο μέρος του εκτός κύπρου. Μεγάλος αριθμός κύπριων φοιτητών υπάρχει στην ελλάδα. Πώς δρα η Προοδευτική σε αυτές τις συνθήκες;

κ.σ.: Μια και φιλοξενούμαστε στις σελίδες του “Ο” οφείλουμε να πούμε ότι η Προοδευ-τική στην Ελλάδα πολύ δύσκολα θα μπο-

ρούσε να γεννηθεί και να αντρωθεί αν δεν υπήρχε η αδερφική σχέση και συνεργασία με την κνε και την Πανσπουδαστική. Η Προοδευτική στην Ελλάδα αναπτύσσει δράση στο κυπριακό φοιτητικό κίνημα ως τέτοιο, αλλά δεν μένουμε αμέτοχοι στις εξε-λίξεις στο ελληνικό φοιτητικό κίνημα, αντί-ληψη που έχουν άλλες κυπριακές φοιτητικές παρατάξεις. Η Προοδευτική συμμετέχει με τις δυνάμεις της σε γενικές συνελεύσεις, κινητοποιήσεις, πάντα με το πλαίσιο της Πανσπουδαστικής. Αναπτύσσουμε πολυποί-κιλη δράση και δραστηριότητα στην κατεύ-θυνση των αγώνων του ελληνικού φοιτητικού κινήματος για ενιαία ανώτατη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Και η εκτίμησή μας εί-ναι ότι έχουμε κερδίσει πολλά από αυτή τη συμμετοχή, εμπειρίες που χρησιμεύουν και στον αγώνα μας στην Κύπρο.

Συνέντευξη: Ηλίας Μπαλτάς

νέοι εργαζόμενοι ϐ 21Οδηγητής ϐ Απρίλης 200920 ϐ νέοι εργαζόμενοι

Εργατική και κατακόκκινη!

Εδώ και 123 χρόνια η εργατική Πρωτομαγιά αποτελεί σημείο

αναφοράς για την εργατική τάξη. Μέσα από αυτή μπορεί κα-

νείς να δει όλη την ιστορία του εργατικού κινήματος, τους

πόθους και τις διεκδικήσεις της τάξης στην οποία η ιστο-ρία ανέθεσε το καθήκον να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από την

εκμετάλλευση. Μέσα σε αυτό το διάστημα τα συνθήματα στα ματωμένα

πλακάτ του Σικάγο έγιναν κατακτήσεις για να φτάσουν σήμερα και πάλι

να αμφισβητούνται από το κεφάλαιο στην αχόρταγη δίψα του για κέρδη.

Μια ματιά στην ιστορία και το μήνυμα της Πρωτομαγιάς είναι λοιπόν κάτι

παραπάνω από επιβεβλημένη.

Η γέννηση της Πρωτομαγιάς στις ΗΠΑ1η Μάη 1886. Αυτή τη μέρα επέλεξε στο ιδρυ-

τικό της συνέδριο η αμερικάνικη ομοσπονδία εργασίας (AFL) ως μέρα πανεργατικής κινητο-ποίησης για τη διεκδίκηση του 8ώρου. Ηδη αρκετούς μήνες πριν η εργατική τάξη βρίσκε-ται σε αναβρασμό: απεργίες, διαδηλώσεις, “το τραγούδι του 8ώρου” αντηχεί παντού: «Οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες δουλιά/ κι οχτώ ώρες για ό,τι θέλει ο καθένας από μας!». Στο Σικάγο 80.000 εργάτες λευκοί και νέγροι, αμερικανοί και μετανάστες βαδίζουν μαζί με τις οικογένειες και τα παιδιά τους. Η αστική τάξη -ανήμπορη να ανακόψει την επιτυχία της απεργίας- αντιδρά λυσσασμένα. Καθώς η απεργία συνεχίζεται, η αστυνομία δολοφονεί 6 απεργούς έξω από το εργοστά-σιο ΜακΚόρμικ. Το επόμενο βράδυ πραγμα-

τοποιείται συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Χέιμαρκετ. Η συγκέντρωση έχει σχεδόν τελειώσει όταν σημειώνεται έκρηξη βόμβας, έργο προβοκατόρων. Η αστυνομία εξαπολύει τυφλή επίθεση πυροβολώντας στο συγκεντρωμένο πλήθος. Πολλοί εργάτες σκο-τώνονται ή τραυματίζονται. Το αστικό κράτος ολοκληρώνει το έγκλημα εκτελώντας τους Πάρσονς, Ενγκελ, Σπάις και Φίσερ, μετά από μια στημένη δίκη. Μπροστά στην αγχόνη ο Σπάις δηλώνει: «θα έρθει μια μέρα που η σι-ωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές που πνίγετε σήμερα». Και όντως οι θυσίες δεν πήγαν χαμένες: 185.000 από τους απερ-γούς της Πρωτομαγιάς κατακτούν το επόμενο διάστημα το 8ωρο. Για άλλους 200.000 ερ-γάτες το ωράριο μειώνεται από 12 σε 10 και 9 ώρες την ημέρα.

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Από το Σικάγο σε όλο τον κόσμο!Τα συγκλονιστικά γεγονότα του Σικάγο

δεν ξεχάστηκαν. Το 1888, η AFL ορίζει εκ νέου την Πρωτομαγιά του 1890 ως ημέρα δράσης για το 8ωρο. Στο ιδρυτικό συνέδριο της Β’ Διεθνούς τον Ιούλη του 1889 οι 391 αντιπρόσωποι μετά από αμερικανο-γαλλική πρόταση υιοθετούν την 1η Μάη ως μέρα διε-

θνούς πάλης και εκδηλώσεων των εργατών σε όλο τον κόσμο. Ο αγώνας για το 8ωρο είχε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του. Οι εργάτες όμως είχαν ήδη κερδίσει κάτι πολύ σημαντικό: μια μέρα που σταματούσαν την παραγωγή, νέκρωναν τα εργοτάξια και αντά-μωναν για να τιμήσουν την τάξη τους.

Πηγές» Χρήστου Τσιντζιλώνη, “ΟΚΝΕ 1922-1943, Λενινιστικό μαχητικό σχολείο των νέων”, εκδόσεις

“Σύγχρονη Εποχή”» Ουίλλιαμ Φόστερ, “Ιστορία του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος”, τόμος Α, εκδόσεις

“εταιρεία ελληνικού βιβλίου”» Γιώργου Μαυρίκου, “Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα 1918-1948”, “ΣΕ”» Φίλιπ Φόκνερ, “Εργατική Πρωτομαγιά 1886-1896”, ΣΕ» Ρίτσαρντ Μπόγερ - Χέρμπερτ Μορέ, “Η άγνωστη ιστορία του εργατικού

κινήματος των ΗΠΑ”, ΣΕ» Συλλογικό, “Δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ, τόμος Α 1918-1948”, ΣΕ» “Εργατική Πρωτομαγιά, οι πρώτοι γιορτασμοί στην Ελλάδα”, αφιέρωμα στο “Ριζοσπάστη”,

29/4/2007» Αρχείο του “Οδηγητή”

Εργατική Πρωτομαγιά. Πράγα, 1890

Γκραβούρα στην οποία απεικονίζονται τα αιματηρά γεγονότα στην πλατεία Χέιμαρκετ.

νέοι εργαζόμενοι ϐ 21Οδηγητής ϐ Απρίλης 200920 ϐ νέοι εργαζόμενοι

Εργατική και κατακόκκινη!

Η εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα

Δεν είναι αργία,είναι ΑΠΕΡΓΙΑ

Το παραπάνω μικρό ιστορικό αποδεικνύ-ει γιατί η Πρωτομαγιά είναι μέρα ιερή για κάθε άνθρωπο του μόχθου αλλά και γιατί με τόση λύσσα πολεμιέται από την αστική τάξη για να την ξεδοντιάσει και να την κά-νει “αργία” και “μέρα των λουλουδιών”. Πολλές ακόμα Πρωτομαγιές άφησαν το δι-κό τους στίγμα: από τη δεκαετία του’50 της αντίδρασης και της ημιπαρανομίας και από το σκοτάδι της χούντας στη μεταπολίτευση της ΕΟΚ και της οικονομικής κρίσης, κάθε γιορτασμός είχε τη σφραγίδα των εργατών και των κομμουνιστών. Και φέτος όπου η καπιταλιστική κρίση ξημερώνει δύσκολες μέρες για τους εργαζόμενους, θα ξαναπι-άσουμε αυτό το κόκκινο νήμα βουλιάζο-ντας τις πλατείες στις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, για να περάσει η εργατική τάξη, ο λαός, η νεο-λαία, στην αντεπίθεση!

λογιστή Ναπολέοντα Σουκατζίδη που αρ-νήθηκε να αντικατασταθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα από άλλο συναγωνιστή του, προ-τιμώντας έναν τίμιο θάνατο από μια ξετσίπω-τη συναλλαγή με τον εχθρό.

1946: Με τα όπλα των ιμπεριαλιστών στραμμένα στην εργατιά

Η Πρωτομαγιά του 1946 θα γιορταστεί στο Παναθηναϊκό στάδιο και θα είναι η τελευταία “ελεύθερη” για πολλά χρόνια. Σε εισαγωγικά, γιατί ήδη έχει εξαπολυθεί ο μονομερής εμ-φύλιος εναντίον του λαϊκού κινήματος που στρέφεται με πρωτοφανή βιαιότητα εναντίον των συνδικαλιστών και περιλαμβάνει δολο-φονίες, φυλακίσεις κ.λπ. Οι ταξικές δυνάμεις του Εργατικού Αντιφασιστικού Συνδέσμου (ΕΡΓΑΣ) στο ιστορικό 8ο συνέδριο της ΓΣΕΕ έχουν κατακτήσει την πλειοψηφία με 71% σα-ρώνοντας τους εργατοκάπηλους “Μακρήδες” που υπό την καθοδήγηση των αγγλοαμερικά-νων προσπαθούσαν να διαβρώσουν το εργα-τικό κίνημα. Η τεράστια συμμετοχή του λαού φανερώνει τους πόθους του για τη δικαίωση των ιδανικών για τα οποία τόσα χρόνια αγω-νίστηκε.

Οι πρώτοι εορτασμοίΤην ίδια περίοδο στην Ελλάδα η εργατική

τάξη μόλις αρχίζει να σχηματίζεται και να οργανώνεται. Ο πρώτος εορτασμός της Πρω-τομαγιάς διοργανώνεται το 1893 στο Παναθη-ναϊκό στάδιο από τον Κεντρικό Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη παρουσία 2.000 εργαζομένων. Την επόμενη χρονιά ο εορτασμός γίνεται και πάλι στο Καλλιμάρ-μαρο. Στο ψήφισμα που εγκρίνεται από τη συγκέντρωση περιλαμβάνονται τα αιτήματα: «Την Κυριακή να κλείωνται τα καταστήμα-τα καθ’ όλην την ημέραν και οι εργάται ν’ αναπαύονται. Οι εργάται να εργάζονται επί 8 ώρας την ημέραν και ν’ απαγορευθεί η εργασία εις τους ανηλίκους. Να απονέμεται σύνταξις εις τους εκ της εργασίας παθόντας και καταστάντας ανικάνους προς συντήρησιν εαυτών και της οικογενείας των».

Πρωτομαγιά 1919:Κάτω από τα κόκκινα λάβαρατου ΣΕΚΕ!

Η ίδρυση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ) -μετέπειτα ΚΚΕ- το Νοέμβρη του 1918 και της ΓΣΕΕ ένα πε-ρίπου μήνα νωρίτερα, αποτέλεσε ορόσημο για την εργατική τάξη στην Ελλάδα, που είχε ήδη μεγαλώσει. Η διάδοση του επιστη-μονικού σοσιαλισμού και το παράδειγμα της μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επα-νάστασης εμπνέουν και συγκινούν. Ετσι, η Πρωτομαγιά του 1919 γιορτάζεται σε όλη τη χώρα κάτω από τις σημαίες του ΣΕΚΕ και της ΓΣΕΕ. Στην Αθήνα και τον Πειραιά η κυβέρνη-ση Βενιζέλου απαγορεύει τις συγκεντρώσεις, ωστόσο η ΓΣΕΕ αγνοεί την απαγόρευση και πραγματοποιεί εκδηλώσεις. Στην προκήρυξη για την Πρωτομαγιά του 1919 το ΣΕΚΕ επι-σήμαινε: «Είναι η ημέρα της διεθνούς μας εορτής η οποία είναι κερδισμένη με την θέλησιν και την δύναμιν των εργατών όλου του κόσμου δια να είναι δι’ όλους τους κα-ταπιεζομένους, δι’ όλους τους προλεταρίους του κόσμου ημέρα κοινής χαράς και κοινών ελπίδων, ημέρα μεγάλη και ιερά, όσον καμιά άλλη μέρα. Αυτή είναι η πρώτη Μαΐου, αυτή είναι η ημέρα μας».

1924: Η πρώτη ματωμένηΠρωτομαγιά

Οι αστικές δυνάμεις προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να σβήσουν το ταξικό μήνυμα της Πρωτομαγιάς που ήδη καταξιωνόταν στη συνείδηση της εργατικής τάξης. Ετσι, το 1924 η κυβέρνηση του “σοσιαλιστή” Αλέξανδρου Παπαναστασίου ορίζει την 1η Μάη ως “μέρα Δημοκρατίας” και καλεί σε κυβερνητικές συγκεντρώσεις, απαγορεύοντας παράλληλα

τον εορτασμό της κόκκινης Πρωτομαγιάς. Το ΣΕΚΕ αψηφά και πάλι την απαγόρευση και καλεί σε εργατικές εκδηλώσεις. Στην Αθή-να η συγκέντρωση πραγματοποιείται στην Πλατεία Κοτζιά. Η αστυνομία διαλύει βίαια τη συγκέντρωση στέλνοντας το μήνυμα της αστικής δημοκρατίας. Ο 24χρονος εργάτης Σωτήρης Παρασκευαΐδης, μέλος της ΟΚΝΕ δολοφονείται μπροστά στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας και η ελληνική Πρωτομαγιά αποκτά τον πρώτο της μάρτυρα.

Ο Μάης του ’36 στη ΘεσσαλονίκηΑξέχαστος στη μνήμη της εργατιάς θα μείνει

ο ματωμένος Μάης του ’36 στη Θεσσαλονίκη. Από τις 29 Απρίλη 40.000 καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Ξάνθης, της Δράμας και της Καβάλας απεργούν διεκδικώ-ντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας. Τους απεργούς στηρίζει η Ενωτική ΓΣΕΕ που δημιουργήθηκε μετά το 4ο Συνέ-δριο-παρωδία της ΓΣΕΕ όπου αποκλείστηκαν τα ταξικά συνδικάτα. Μέσα σε λίγες μέρες η απεργία παίρνει χαρακτηριστικά γενικού ξεσηκωμού αφού στο πλευρό των εργατών σπεύδουν τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η καταστολή από την κυβέρνηση του Μεταξά που οδηγούσε τη χώρα στο φασισμό είναι βίαιη με αποτέλεσμα τη σφαγή της 9ης Μάη όπου πέφτουν οι πρώτοι νεκροί. Σε πολλές περιπτώσεις όμως ο στρατός αδελφώνεται με τους εργάτες. Οι καπνέμποροι υποχωρούν και δέχονται τις περισσότερες οικονομικές διεκδι-κήσεις των απεργών.

1944: η θυσία της ΚαισαριανήςΤο 1944 οι ναζί πανικόβλητοι από την ορμή

του ΕΑΜικού κινήματος και της κομμουνιστι-κής πρωτοπορίας του βάφουν την εργατική Πρωτομαγιά στο αίμα των κομμουνιστών, εκτελώντας 200 στο σκοπευτήριο της Καισα-ριανής. Με την παλικαριά τους οι 200 ήρωες πετυχαίνουν μια συντριπτική ηθική νίκη που εμπνέει όλο τον αγωνιζόμενο ελληνι-κό λαό. Την προηγούμενη της εκτέλεσης οι μελλοθάνατοι χορεύουν και τραγουδούν στα κελιά τους για τη λευτεριά. Τα σημειώματα που πετούν από τα καμιόνια που τους με-ταφέρουν στον τόπο της θυσίας δείχνουν το μεγαλείο του λαϊκού ηρωισμού:

«Πεθαίνω για τα ιδανικά που έμαθε να αγα-πάμε η Κομμουνιστική Νεολαία. Πείτε στους δικούς μου ότι πεθαίνω και να ‘ναι περήφα-νοι για μένα. Αποστόλης Καλόφας»

«Δε σας ξέχασα ποτέ. Για σας και τον Ελ-ληνικό Λαό έδωσα και τη ζωή μου. Σήμερα 1 του Μάη 1944, σας φιλώ για τελευταία φορά. Αποστόλης Βαγενάς».

Ασβεστο θα μείνει και το παράδειγμα του

Εργο του χαράκτη Τάσσου. Πρωτομαγιά 1944, Καισαριανή

Στιγμιότυπο από την πρωτομαγιά του ‘46, στο Παναθηναϊκό στάδιο. Διακρίνονται οι Μήτσος Παπαρήγας και Νίκος Ζαχαριάδης

Δημήτρης Τζόκας

Ο πρώτος νεκρός του Μάη του ’36, αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Η φωτογραφία δημοσιεύεται πρωτοσέλιδη στο “Ριζοσπάστη”.

νέοι εργαζόμενοι ϐ 23Οδηγητής ϐ Απρίλης 200922 ϐ νέοι εργαζόμενοι

“O”: Αν και μετά από 10 χρόνια αυτό εί-ναι μάλλον γνωστό ας ξεκινήσουμε με το τι είναι ακριβώς το ΠΑΜΕ.

Δήμος Κουμπούρης: Το ΠΑΜΕ είναι πανελλαδικό συντονιστικό όργανο του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Η δομή του αποτελείται από την εκτελεστική γραμματεία και τις γραμματείες κατά νομούς. Συντονίζει τη δράση των ταξικών συνδικα-λιστικών δυνάμεων: των ομοσπονδιών, των εργατικών κέντρων, των συνδικάτων, των επι-τροπών αγώνα που υπάρχουν στους χώρους δουλιάς. Τα πόδια του είναι τα σωματεία, είναι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που υπάρχουν στους χώρους δουλιάς σε ολόκλη-ρο το συνδικαλιστικό κίνημα στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Το ΠΑΜΕ βέβαια δεν

έπεσε από τον ουρανό. Στηρίχτηκε πάνω στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που δρα πολλά χρόνια, σχεδόν από τη γέννηση του συνδικα-λιστικού κινήματος στη χώρα μας. Η εμπει-ρία αυτή αξιοποιήθηκε από το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο για να γίνουν βήματα παραπέρα που να πάνε μαζί με τις ανάγκες της σημερινής εποχής: για να υπάρξει ένα κίνημα με αυτοτελή δράση, με ταξική κατεύ-θυνση, ταξικό προσανατολισμό, ενάντια στις αιτίες που προκαλούν τη σημερινή κατάστα-ση στα προβλήματα και γενικότερα στη ζωή των εργαζομένων. Είναι κίνημα το οποίο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους στό-χους και τις επιδιώξεις των βιομηχάνων, της αστικής τάξης, με τις πολιτικές δυνάμεις

που υπηρετούν αυτή ακριβώς τη λογική, με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που δρουν σήμερα στα όργανα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι κίνημα που έρχεται σε αντίθεση με τα μονοπώλια, με τον ιμπεριαλισμό.

“Ο”: Ποιες ανάγκες ήρθε να υπηρετήσει η ίδρυση του ΠΑΜΕ;

Δ.Κ.: Η εργατική τάξη πάντα ήταν σε ασίγα-στη σύγκρουση με το κεφάλαιο αλλά σήμερα οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες. Οι ανάγκες ξεκινάνε από την ίδια την επιθετικότητα, από την ίδια τη λογική του κεφαλαίου που εφαρ-μόζει ακόμα πιο προωθημένες μορφές για την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Η λογική της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης με

όχημα το κεφάλαιο, η λογική της Ευρωπα-ϊκής Ενωσης απαιτούν ακόμα μεγαλύτερες θυσίες και ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Αυτή ακριβώς η ανάγκη γέννησε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Να δημιουργηθεί αντίποδας, αντίβαρο σε αυ-τές τις επιδιώξεις του κεφαλαίου και κίνημα τέτοιο που θα μπορέσει να αποκρούσει απ’ τη μια μεριά την επιθετικότητά του και απ’ την άλλη να υπάρξουν κατακτήσεις για την εργατική τάξη, οι οποίες θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα. Οι κατακτήσεις αυτές σήμε-ρα δεν μπορεί να κερδηθούν από οποιοδή-ποτε κίνημα. Πρέπει αυτό το κίνημα να είναι σαφώς προσανατολισμένο ενάντια στα μονο-πώλια, τον ιμπεριαλισμό, ενάντια στην αστική

τις 3 του Απρίλη συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από την

ίδρυση του ΠΑΜΕ. Τότε 1.500 συνδικαλιστές ανταποκρι-

νόμενοι στο κάλεσμα της επιτροπής ανασυγκρότησης

του συνδικαλιστικού κινήματος προχώρησαν σε αυτήν

την απόφαση η οποία έβαλε τη σφραγίδα της στις με-

τέπειτα εξελίξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα. Για την

εμπειρία αυτής της 10χρονης πια πορείας αλλά και για τη σημερινή πραγ-

ματικότητα, ο “Ο” μίλησε με το Δήμο Κουμπούρη, μέλος της εκτελεστι-

κής γραμματείας του ΠΑΜΕ και της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.

«Το ότι το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα και η εργατική τάξη σηκώνουν κεφάλι, το ότι υπάρχει κίνημα που αντιστέκεται, που διεκδικεί, που αμφισβητεί το κεφάλαιο είναι ένα μεγάλο επίτευγμα»

με τον Δήμο Κουμπούρη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και της ΕΓ του ΠΑΜΕ

Με εφόδιο την πείρα

για ρωμαλέο ταξικό

εργατικό κίνημα

Πρόσφατη κατάληψη του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εμπορίου

νέοι εργαζόμενοι ϐ 23Οδηγητής ϐ Απρίλης 200922 ϐ νέοι εργαζόμενοι

Οι εργαζόμενοι δε θα μπο-ρέσουν να λύσουν τα προ-βλήματα τους αν δεν έρθουν σε γενικότερη ρήξη με τις πολιτικές του κεφαλαίου

τάξη, ενάντια σε όλες αυτές τις δυνάμεις που ανέφερα και προηγουμένως. Να διεκδικεί με βάση τις ανάγκες της εργατικής τάξης και όχι του κεφαλαίου, που διεκδικούν οι άλλες δυ-νάμεις, και από την άλλη μεριά να εμφυσάει στους εργαζομένους ότι δε θα μπορέσουν να λύσουν τα προβλήματά τους αν δεν έρθουν σε γενικότερη ρήξη με τις πολιτικές του κε-φαλαίου, εάν δεν υπάρξουν ανατροπές σε αυτές τις πολιτικές κι αν δεν οικοδομηθεί μια κοινωνία που τελικά θα καταργήσει την εκμε-τάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

“Ο”: Ποιους σταθμούς θα ξεχωρίζατε σε αυτή τη δεκάχρονη διαδρομή;

Δ.Κ.: Τους σταθμούς πρέπει να τους δει κά-ποιος δεμένους με τον προσανατολισμό και την προοπτική που δίνει το ΠΑΜΕ στο εργατι-κό συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν είναι δηλαδή μόνο οι μορφές αγώνων και η διάρκεια που μας ξεχωρίζουν απ’ τις άλλες δυνάμεις, που κι αυτές έχουν τη σημασία τους, αλλά είναι κυ-ρίως ο προσανατολισμός. Εμείς δεν πιστεύ-ουμε ότι μπορεί να οικοδομηθεί μια κοινωνία δίκαιη, που θα λύνει τα προβλήματα των ερ-γαζομένων, με όχημα την ανάπτυξη του κεφα-λαίου, με την ανταγωνιστικότητά του και όλα τα άλλα που το κεφάλαιο έχει εφεύρει για να δυναμώνει την εκμετάλλευσή του απέναντι στην εργατική τάξη. Σταθμός για μας είναι η ίδια η ίδρυση του ΠΑΜΕ. Σταθμός είναι ότι το

ΠΑΜΕ κατάφερε αυτά τα χρόνια να ξεχωρίσει με τον προσανατολισμό του μέσα στο εργα-τικό συνδικαλιστικό κίνημα, δηλαδή ποιον έχεις σύμμαχο και με ποιον συγκρούεσαι. Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο εκπροσωπεί την εργατική τάξη και φυσικά δουλεύει για τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από τις πολιτικές του μεγάλου κεφαλαίου: τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς επαγγελματίες, τη φτωχή μι-κρομεσαία αγροτιά. Σημαντικό ζήτημα για το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο είναι το πλαίσιο αιτημάτων του το οποίο βασίζεται

πρώτα απ’ όλα στη διαφορά που υπάρχει με τις άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις και είναι βασική διαφορά να διεκδικεί με βάση τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης. Πλούτος υπάρχει μέσα στην κοινωνία. Ο πλούτος παράγεται όλος από την εργατική τά-ξη και ανήκει σε αυτή. Το ότι σήμερα αυτός ο πλούτος δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανά-γκες των εργαζομένων που υποφέρουν είναι ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων και αυτό το συσχετισμό δυνάμεων θέλει να αλλάξει το ΠΑΜΕ. Επομένως, αιτήματα, προσανατολι-σμός, δράση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου μέσα στην εργατική τάξη με απερ-γίες, με καταλήψεις, με στάσεις εργασίας και άλλες μορφές αγωνιστικών κινητοποι-ήσεων είναι σημαντικοί σταθμοί. Επίσης, σημαντικός σταθμός είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης: να οργανωθεί στα σωματεία της, τα οποία πρέπει να έχουν ταξικό προσανατολισμό, να αναπτύσσουν την αλληλεγγύη τους, να ξεφεύγουν από το συντεχνιασμό, να αναπτύσσουν τη δρά-ση τους για όλη την εργατική τάξη, για τη συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας. Ξεχωριστή είναι η δράση του

ΠΑΜΕ για τη νεολαία, για τις γυναίκες, για τους μετανάστες, για τα δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές, δημοκρατικές ελευθερίες. Ξεχωριστή είναι η δράση του ενάντια στον πόλεμο. Εχουμε στείλει αντιπροσωπείες αλ-ληλεγγύης πάρα πολλές φορές σε όλο τον κόσμο ενώ και στη χώρα μας έχουμε πρω-τοστατήσει στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Συνολικά όλο το πλαίσιο του ΠΑΜΕ εκφράζει μια άλλη λογική που είναι στον αντίποδα της δράσης του κεφαλαίου, των πολυεθνικών και του ιμπεριαλισμού.

“Ο”: Το ΠΑΜΕ συμμετέχει στην Παγκό-σμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ). Τι δράση αναπτύσσει μέσα από τις γραμ-μές της;

Δ.Κ.: Το ΠΑΜΕ είναι μέρος του παγκόσμι-ου ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και υπάρχουν δραστηριότητες οι οποίες, απ’ την ίδρυσή του ακόμα, δίνουν αυτό το στίγμα. Με επισκέψεις στην Παλαιστίνη, με διαμαρτυρίες στο εξωτερικό, στη Γένοβα, στο Λίβανο, σε πολλές άλλες περιοχές του κόσμου. Αυτές οι προσπάθειες συνεχίζονται ακόμα περισ-σότερο. Θέλουμε το επόμενο διάστημα να δυναμώσει η αλληλεγγύη και η πάλη της εργατικής τάξης σε όλο τον κόσμο. Ο αγώ-νας είναι κοινός. Η ΠΣΟ είναι η παγκόσμια συνδικαλιστική οργάνωση που έχει ταξικό προσανατολισμό. Το ΠΑΜΕ βοηθάει βάζοντας πρώτα απ’ όλα το λιθάρι στην ίδια μας τη χώρα, κάνοντας προσπάθεια να οργανώσει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα σε αυτή τη βάση.

“Ο”: Ποια είναι τα καθήκοντα που βάζει μπροστά στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνη-μα η οικονομική κρίση;

Δ.Κ.: Ο αγώνας που έγινε μέχρι σήμερα, ο προσανατολισμός, η προσπάθεια του ΠΑΜΕ έχουν πολλά θετικά στοιχεία τα οποία πρέπει να αξιοποιηθούν αλλά πρέπει να πούμε ότι η προηγούμενη πείρα, η προηγούμενη δράση, οι προηγούμενες ενέργειες, όλη η δραστη-ριότητα δε φτάνει για το σήμερα. Σήμερα χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για να ανταποκριθούμε στις δύσκολες εποχές που έχουμε μπροστά μας και κυριότερα για

να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα προβλήματα που προκύπτουν από την καπιταλιστική κρί-ση. Τα προβλήματα είναι πολλά: η ανεργία, η φτώχεια, ο δανεισμός. Εχουμε κάνει μεγάλες προσπάθειες να ανακληθούν απολύσεις, να επαναπροσληφθούν εργαζόμενοι οι οποίοι απολύονται και διώκονται, να σπάσουμε την τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς για να μπορεί ο εργαζόμενος να εκφραστεί. Πραγ-ματοποιήσαμε πρόσφατα συλλαλητήρια πα-νελλαδικά που είχαν επιτυχία. Μπροστά μας έχουμε την απεργία στις 2 του Απρίλη (σ.σ. η συνέντευξη πάρθηκε λίγες μέρες πριν από την κυκλοφορία του φύλλου). Είναι σημαντι-κό ζήτημα να υπάρχει ξεσηκωμός, να απερ-γήσουν οι εργαζόμενοι, να δημιουργηθούν επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλιάς, απεργιακές επιτροπές, να περιφρουρηθούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις και το δικαίωμα των εργαζομένων στο να απεργεί, να απο-κρούσουμε την εργοδοτική τρομοκρατία και τον αποπροσανατολισμό των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Από τη μεριά των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων που υπηρετούν το κεφάλαιο γίνεται προσπά-θεια να φορτωθεί η κρίση στις πλάτες της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Είναι αυτοί που όλα τα χρόνια προπαγάνδιζαν ότι η ανάπτυξη θα δώσει λύσεις. Η ανάπτυξη έδωσε όμως μόνο κέρδη και υπερκέρδη, την πλήρωσαν, δηλαδή, οι εργαζόμενοι.

“Ο”: Πώς θα αποτιμούσατε με λίγα λόγια αυτή τη δεκάχρονη διαδρομή;

Δ.Κ.: Και σε απήχηση και σε αποτελέσματα σαφώς έχουν γίνει βήματα. Αυτό εκφράζεται στη συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιή-σεις, στις διαδηλώσεις, στα συλλαλητήρια. Ας σκεφτεί κανείς πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν δεν υπήρχε το ταξικό συνδι-καλιστικό κίνημα στη χώρα μας να διεκδικεί. Αν είχε ακολουθήσει, δηλαδή, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα το δρόμο που ακολουθούν οι συμβιβασμένες συνδικα-λιστικές ηγεσίες: το δρόμο των κοινωνικών διαλόγων, της υποταγής. Το ότι το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα και η εργα-τική τάξη σηκώνουν κεφάλι, το ότι υπάρχει κίνημα που αντιστέκεται, που διεκδικεί, που αμφισβητεί σήμερα το κεφάλαιο είναι ένα μεγάλο επίτευγμα, που οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στη δράση του ταξικού συν-δικαλιστικού κινήματος, του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Γιορτάζουμε τα 10 χρόνια με αισιοδοξία. Ξέρουμε ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, ότι πρέπει να ξε-περάσουμε και δικές μας μεγάλες αδυναμίες, αλλά είμαστε πεισμένοι ότι αυτός είναι ο δρόμος.

Συνέντευξη: Δημήτρης Τζόκας

Από την ιδρυτική συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ στην αίθουσα συ-νεδρίων του ΣΕΦ τον Απρίλη του 1999

Αφίσα της ΠΣΟ για την παγκόσμια κινητοποίηση της 1ης Απρίλης ενάντια στην εκμετάλλευση

νέοι εργαζόμενοι ϐ 27Οδηγητής ϐ Απρίλης 200926 ϐ νέοι εργαζόμενοι

Ολοι στο κόλπο...Η ΕΕ ομολογεί ότι «τα μέτρα που λαμβάνο-

νται προς υποστήριξη της ανάκαμψης μπο-ρούν επίσης να διαμορφωθούν κατά τρόπον ώστε να βοηθήσουν την ΕΕ να οικοδομήσει ισχυρότερη οικονομία για το μέλλον». Σε απλή μετάφραση η ΕΕ κοιτάζει πώς θα ενισχύ-σει τη θέση της στους διεθνείς συσχετισμούς χτυπώντας αλύπητα κάθε κεκτημένο δικαί-ωμα των εργαζομένων. Νωπή είναι ακόμα η μελάνη στην απόφαση του Ευρωδικαστηρίου που τινάζει στον αέρα την ασφάλιση χιλιάδων γυναικών. Σ’ αυτή τη γραμμή η κυβέρνηση της ΝΔ ανακοίνωσε μηδενικές αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους και επιδόματα φτώχιας, δίνοντας το σύνθημα για καθήλωση μισθών και στον ιδιωτικό τομέα. Εδωσε πλήρη κάλυψη στα 4ημερα του μεγαλοβιομήχανου Μυλωνά κλείνοντας το μάτι σε κάθε εργοδο-τική αυθαιρεσία. Από κοντά και το ΠΑΣΟΚ που κάνει ανέξοδη κριτική στηρίζοντας τις ίδιες θέσεις και προτείνει να απαλλάσσονται οι εργοδότες από τις ασφαλιστικές εισφορές. Θλιβεροί κομπάρσοι στο αντεργατικό τσίρκο οι ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ.

Ουτε μια ώρα χαμένηστην οργάνωση της πάλης

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να εμπιστευ-τούν τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που τους τελευταίους μήνες βρίσκουν “σημεία σύγκλισης” με τους βιομήχανους. Μπορούν όμως να ακουμπήσουν στο ΠΑΜΕ, να το ενισχύσουν στη δράση του συμμετέχοντας μαζικά και ενεργά στα συνδικάτα, στις επι-τροπές αγώνα μέσα στους χώρους δουλιάς. Ηδη τα ταξικά συνδικάτα κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση και σε νέους χώρους δουλιάς

καταγράφονται κάποια πρώτα-έστω και εμ-βρυακά- βήματα:

»Πετρούπολη, Αθήνα

Σωματειακή επιτροπή του συνδικάτου επισιτισμού-τουρισμού ξενοδοχείων συ-γκροτήθηκε στην Πετρούπολη. Μέλη του συνδικάτου μαζί με άλλους πρωτοπόρους εργαζομένους προχώρησαν σε σύσκεψη, δια-πιστώνοντας την ανάγκη δημιουργίας επιτρο-πής του σωματείου στους χώρους επισιτισμού της Πετρούπολης, όπου δουλεύουν δεκάδες νέοι εργαζόμενοι σε καφετέριες, μπαρ, εστι-ατόρια κ.λπ. Η επιθετικότητα των εργοδοτών στον κλάδο εκφράζεται ποικιλοτρόπως: με απολύσεις, ανασφάλιστη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, με την πρόσφατη κατάργηση των βαρέων-ανθυγιεινών σε πολλές ειδικότητες. Η σωματειακή επιτροπή έβγαλε ανακοίνωση με την οποία οργανώθηκαν οι εξορμήσεις εν’ όψει της απεργίας στης 2 Απρίλη.

»HOL

Σε συγκρότηση σωματειακής επιτροπής στη HOL προχώρησαν τα μέλη του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων στις Τηλεπικοινωνίες και την Πληροφορική (ΣΕΤΗΠ Ν. Αττικής). Η σταθερή παρέμβαση του συνδικάτου μέσα στην επιχείρηση αλλά και με εξορμήσεις, απεργιακές φρουρές κ.λπ. δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε να γίνει αυτό το βήμα. Ανοιξε η συζήτηση με εργαζομένους για ζητή-ματα υπερωριών, εντατικοποίησης, αλλά και για θέματα υγιεινής και ασφάλειας. Και σε αυτή την περίπτωση σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι συσκέψεις.

»Teleperformance

Χώρο-πιλότο στην εφαρμογή των αντιδρα-στικών αναδιαρθρώσεων στις εργασιακές σχέσεις αποτελεί ο πολυεθνικός κολοσσός στις υπηρεσίες τηλεφωνικών κέντρων Tele-performance. Η επιχείρηση δουλεύει με τρεις εταιρείες μισθοδοσίας οι οποίες συνάπτουν συμβάσεις δίμηνης και τρίμηνης διάρκειας με τους εργαζομένους. Μόλις ο εργαζόμε-νος πλησιάσει τον απαιτούμενο χρόνο για να μετατραπεί η σύμβαση του σε αορίστου η επιχείρηση απλά τους μεταφέρει σε άλλη εταιρεία με αποτέλεσμα ελάχιστοι από τους χιλιάδες εργαζομένους να δουλεύουν με σύμβαση αορίστου χρόνου. Υπάρχουν ερ-γαζόμενοι που δουλεύουν στην επιχείρηση 3 και 4 χρόνια με καθεστώς διμήνου! Επίσης, η εταιρεία προσλαμβάνει υπαλλήλους ως “υπαλλήλους γραφείου”, ώστε να απαλλάσ-σεται από τα επιδόματα οθόνης-υπολογιστή πράγμα που για τον εργαζόμενο σημαίνει μείον 300 ευρώ στο μισθό του! Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η επιχείρηση εφαρμόζει ουσιαστικά και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Σε μέρες όπου οι δουλιές είναι πε-σμένες και οι κλήσεις μειωμένες διώχνει τους υπαλλήλους στις 5 ή 6 ώρες και τους βάζει να υπογράφουν χαρτί με το οποίο “συμφω-νούν” να μειωθεί αντίστοιχα το μεροκάματό τους! Περιττό να αναφέρουμε ότι η εργατική

νομοθεσία για τα απαιτούμενα διαλείμματα καταστρατηγείται συστηματικά...

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση οι εργαζό-μενοι προχώρησαν σε σύσταση σωματειακής επιτροπής του ΣΕΤΗΠ μέσα στην επιχείρηση ώστε να οργανώσει τους εργαζομένους, να τους εγγράψει στο σωματείο και να διεκδι-κήσουν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα με βάση το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ.

Να γίνουνπιο αποφασιστικά βήματα

Το επόμενο διάστημα, πατώντας πάνω σ’ αυτά τα βήματα χρειάζεται να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά, ώστε όλο και περισσότε-ροι εργαζόμενοι να κάνουν την απογοήτευση και την αγανάκτησή τους, συμμετοχή και δράση. Να οργανώσουμε ακόμη καλύτερα την αντίσταση σ’ αυτή την πολιτική, καθώς αυτό που κρίνει το αποτέλεσμα είναι ο συσχε-τισμός δύναμης και η δράση πρώτα απ’ όλα του ταξικού εργατικού κινήματος. Δεν χρειά-ζονται αυταπάτες, αυτό που χρειάζεται είναι να απομονώσουμε τη λογική της συναίνεσης, να ενισχύσουμε το ΠΑΜΕ και το δέσιμο του με περισσότερους τόπους δουλιάς. Χωρίς ταλαντεύσεις να συνεχίσουμε στην αντιμονο-πωλιακή αντιιμπεριαλιστική γραμμή πάλης, αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα του άλλου δρόμου ανάπτυξης που υπηρετεί τις σύγχρο-νες ανάγκες των εργαζομένων.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ

Οι εξελίξεις και αυτό το μήνα απέδειξαν ότι τα μονοπώλια και οι βαστάζοι τους κινούνται βάσει σχεδίου

έτσι ώστε να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες του λαού. Αυτό που είναι κρίσιμο να κατανοηθεί για

τους εργαζομένους είναι ότι τα μέτρα “σωτηρίας” δεν είναι ούτε παροδικά, ούτε αναγκαία όπως με

μια φωνή λένε η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι εργοδότες, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ηρθαν για να μείνουν και

να δώσουν ένα γερό χτύπημα σε ότι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα με πρόσχημα την κρίση. Με

το ξέσπασμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης (που ακόμη δεν έχουμε δει στην πραγματική της έκταση) η

επίθεση του κεφαλαίου θα είναι μανιασμένη.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να ακουμπήσουν στο ΠΑΜΕ, να το ενισχύσουν στη δράση του συμμετέχοντας μαζικά και ενερ-γά στα συνδικάτα, στις επιτροπές αγώνα μέσα στους χώρους δουλιάς

Να ριζώσει η αντίστασηΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΔΟΥΛΙΑΣ!

ΙΕΚ ΟΑΕΔ Καλαμακίου: ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα

Ο “Οδηγητής” βρέθηκε στο ΙΕΚ του ΟΑΕΔ στο Καλαμάκι. Τα προβλήματα πολλά: δίδα-κτρα, χαράτσια για φωτοτυπίες και εργαλεία, εργαστηριακά μαθήματα σε ακατάλληλες αί-θουσες, ελλιπής εξοπλισμός. Χαρακτηριστικό είναι ότι σπουδαστές του τμήματος τεχνολο-γίας δικτύων κάνουν μάθημα με Windows 98, σε υπολογιστές που όχι απλά δεν έχουν ίντερνετ αλλά δεν είναι καν συνδεδεμένοι σε δίκτυο μεταξύ τους! Τα μαθήματα γίνονται σε αίθουσες χωρίς θέρμανση τη στιγμή που το ΙΕΚ διαθέτει τμήμα… θερμοϋδραυλικών! Τις ελπίδες που καλλιεργούν οι σχολάρχες για «σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση» και υψηλού επιπέδου ειδίκευση διαδέχεται η απογοήτευση που γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν οι σπουδαστές βγαίνουν στην αγορά εργασίας και βλέπουν ότι τους αντιμετωπί-ζουν ως φτηνά εργατικά χέρια. Συχνά ακούς από τα χείλη τους ότι το ΙΕΚ «τελικά δεν σου προσφέρει και τίποτα»... Συναντήσαμε παιδιά που έχουν ήδη στα χέρια τους 2 και 3 διπλώματα από ΙΕΚ αλλά γυρνούν για να “επανακαταρτιστούν” ψάχνοντας απασχόλη-ση με κάποιους καλύτερους όρους.

Η επιτροπή, όργανο του αγώνα των σπουδαστώνΕνας από αυτούς είναι ο Στέφανος Πρώι-ος, γραμματέας του ΣΥΣΔΙΕΚ και μέλος της επιτροπής του συλλόγου στο ΙΕΚ. Μαζί του συζητήσαμε για τα προβλήματα αλλά και τα αιτήματα που σιγά-σιγά αρχίζουν να διεκδι-κούν οι σπουδαστές μέσα από την επιτροπή τους.

“Ο”: Πώς ξεκίνησε η συγκρότηση της επι-τροπής;Στέφανος Πρώιος: Στην αρχή είχαν έρθει 2-3 παιδιά από το σύλλογο και μας ενημέρωσαν για κάποια πράγματα. Μας είπαν τι δικαιώ-ματα μπορούμε να έχουμε, πράγματα που εμείς ούτε καν τα ξέραμε. Διαβάσαμε την ανακοίνωση κι αμέσως εγώ και πολλά παιδιά καταλάβαμε ότι αυτά τα πράγματα τα δικαι-ούμαστε. Προσπαθήσαμε λοιπόν να κάνουμε κάποιες κινήσεις ώστε να τα αποκτήσουμε. Το πρώτο πράγμα που μας έκαιγε όλους ήταν οι φωτοτυπίες, γιατί ήταν κάτι που το πλη-ρώναμε κάθε εξάμηνο και δεν ξέραμε καν ότι τις δικαιούμασταν δωρεάν. Κάναμε επιτροπή, υπήρχε κάποια συσπείρωση από τα παιδιά, ανεβήκαμε στο διευθυντή και διαμαρτυρηθή-καμε. Στην αρχή μας τα μάσαγε. Οταν έβλεπε όμως ότι ξεσηκωνόμασταν και ήμασταν και πιο πολλοί άρχισε να αλλάζει στάση.

“Ο”: Πώς συνέχισε τη δραστηριότητά της η επιτροπή;Σ.Π.: Η επιτροπή προχώραγε σταθερά. Βέ-βαια σε κάποιο διάστημα που μεσολάβησε η πρόοδος όπου είχαμε και λίγα προβλή-ματα με το να διαβάσουμε, να περάσουμε το εξάμηνο υπήρξε μια στασιμότητα. Στην απεργία στις 12 Δεκέμβρη προσπαθήσαμε να κάνουμε κατάληψη, ώστε να κατέβουμε στην πορεία με το ΠΑΜΕ και να μας δοθεί η δυνατότητα να πούμε και κάποια συνθήματα. Ο διευθυντής έκανε τα πάντα εκείνη τη μέρα για να το αποτρέψει. Κατέβηκε και είπε στους σπουδαστές ότι θα γίνει αναπλήρωση. Εμείς συμφωνήσαμε. Μετά άλλαξε γνώμη γιατί εί-δε ότι θα φεύγαμε. Στο τέλος, όταν είδε ότι είμαστε αποφασισμένοι και δεν έπιαναν τόπο αυτά που έλεγε είπε ότι θα μας “χάριζε” αυτή τη μέρα για να κάνουμε την πορεία. Βέβαια, εμείς αυτό δεν το δεχτήκαμε γιατί θέλαμε να αναπληρωθεί το μάθημα. Κάναμε πορεία για να έχουμε καλύτερο μάθημα, όχι για να το χάσουμε.

“Ο”: Πώς προχωράτε από εδώ και πέρα;Σ.Π.: Τώρα φροντίζουμε να ενημερωθούν όλοι, να ξανασυσπειρωθεί η επιτροπή και να συνεχίσουμε τη διεκδίκηση για όλα τα προ-βλήματα, μικρά και μεγάλα. Μερικά τμήματα εξακολουθούν να μην παίρνουν δωρεάν τις φωτοτυπίες. Αυτό σαν πρώτη κίνηση. Από εκεί και πέρα σίγουρα θα ξανασυναντηθού-με. Η έλλειψη πολιτιστικών, αθλητικών κ.λπ.

δραστηριοτήτων είναι ένα θέμα γιατί όσο να ‘ναι είμαστε 2 χρόνια μέσα στη σχολή. Μια που μπήκες, μία ώσπου να καταλάβεις πώς είναι τα πράγματα, έχει περάσει ένα εξάμηνο. Αυτομάτως μετά έχεις ενάμιση χρόνο μέχρι να φύγεις. Δηλαδή δεν έχεις πολλά περιθώρια να κινητοποιηθείς και αυτοί ποντάρουν σε αυτό. Εμείς θέλουμε να τους δείξουμε πως αυτό δεν ισχύει, πως ό,τι μπορούμε, θα το κά-νουμε. Γι ‘αυτό το λόγο ίσως αποφασίσουμε να οργανώσουμε κάποια εκδρομή. Το θέμα είναι να υπάρξει δράση, να κινητοποιηθεί η επιτροπή.

“O”: Το ότι η πλειοψηφία των σπουδα-στών δουλεύει παίζει κάποιο ρόλο;Σ.Π.: Οι περισσότεροι δουλεύουν το πρωί και έρχονται μετά κατευθείαν στη σχολή. Πολλές φορές ο σπουδαστής δεν έχει το κουράγιο να αντιδράσει. Είναι πολύ δύσκολο να βρει κάποιος δουλιά πάνω στο αντικείμενο που σπουδάζει. Από το τμήμα μου που έχει 25 παι-διά, 3 δουλεύουν σε παραπλήσιο αντικείμενο. Ολοι δουλεύουν διανομείς, σερβιτόροι κ.λπ. Εκεί τα προβλήματα είναι γνωστά: αμοιβές 600-700 ευρώ το μήνα, ανασφάλιστοι κ.λπ. Στο τελευταίο μάζεμα της επιτροπής κάναμε μία πρώτη συζήτηση για την απεργία στις 2 Απρίλη. Οργανώνουμε τη συμμετοχή μας με το ΠΑΜΕ.

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΝΤΟΥ!

κατάρτιση ϐ 27Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

με το Στέφανο Πρώιο, γραμματέα του ΣΥΣΔΙΕΚ

ολλές φορές μέσα από τις στήλες του “Οδηγητή”

έχουμε αναφερθεί στα οξυμμένα προβλήματα που

βιώνουν οι σπουδαστές στους χώρους κατάρτισης

(ΙΕΚ, σχολές μαθητείας ΟΑΕΔ κ.λπ.), προβλήματα

που πραγματικά φτάνουν στο απροχώρητο. Το

ελπιδοφόρο είναι ότι όλο και πληθαίνουν οι χώροι στους οποίους

η οργάνωση των σπουδαστών κάνει βήματα προς τα εμπρός. Οι δυ-

σκολίες δε λείπουν. Γίνεται όμως ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι αυτός

είναι και ο μόνος δρόμος που μπορεί να δημιουργήσει αντίβαρο στα

προβλήματα, να βγάλει τους σπουδαστές στην αντεπίθεση για όλα

όσα σήμερα δικαιούνται.

Οργανώνουμε να ενημερωθούν όλοι, να ξανασυσπειρωθεί όλη η επιτροπή και να μπούμε πάλι στη διεκδίκηση για όλα τα προβλήματα, μικρά και μεγάλα

Δε βοηθάει η απογοήτευση, δε φτάνει η αγανάκτηση...

28 ϐ κατάρτιση

Εκλογές του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ (ΣΥΣΔΙΕΚ)

Με 1.018 σπουδαστές να ψηφίζουν στις εκλογές του συλλόγου και αυξημένες συμ-μετοχές στο αγωνιστικό ψηφοδέλτιο ολοκληρώθηκαν το μήνα που μας πέρασε οι εκλογές στο ΣΥΣΔΙΕΚ Θεσσαλονίκης. Φέτος η συμμετοχή στις εκλογές ξεπέρασε κάθε προ-ηγούμενο παρά τις απόπειρες τρομοκράτησης εκ μέρους των διευθυντών σε ΙΕΚ όπως της Τριανδρίας και του Ευόσμου. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση στον ΟΕΕΚ με μεγαλύτερη μαζικότητα. Το επόμενο διά-στημα η δουλιά επικεντρώνεται στο να στη-θούν επιτροπές του συλλόγου σε κάθε ΙΕΚ που θα εξειδικεύουν τη δράση του και θα βο-ηθούν σε καλύτερη συνεννόηση με το ΔΣ. Με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα οργανώνεται το άνοιγμα στους εργαζομένους σπουδαστές, που αποτελούν και την πλειοψηφία, ώστε να οργανωθούν στα σωματεία τους, να μπουν στη δράση και να γίνει ο σύλλογος το όργανο που θα συσπειρώνει κάθε σπουδαστή γύρω από το πλαίσιο πάλης του με όρους μαζικού κινήματος.

από όλη την Ελλάδα

ημαντικός

πλούτος απο-

τυπώνεται στις

ανταποκρίσεις

και τα άρθρα

που μας έστειλαν Οργανώσεις

της ΚΝΕ από όλη την Ελλάδα.

Οπως έχουμε επισημάνει συχνά

ο χώρος του “O” αποδεικνύε-

ται μικρός. Για να διαβάσετε

ολόκληρες τις ανταποκρίσεις

δεν έχετε παρά να κάνετε μια

επίσκεψη στο www.odigitis.

gr στην ενότητα “από μήνα σε

μήνα”.

Θεσσαλονίκη

Παρέμβαση στις σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ

Ακόμα πιο ουσιαστικά οργανώνει την πα-ρέμβαση της στις σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ του Αγρινίου η τοπική οργάνωση της ΚΝΕ. Πρόκειται για χώρο όπου συγκεντρώ-νεται μεγάλος αριθμός νέων από αγροτικές οικογένειες που η ΚΑΠ και οι αντιαγροτικές πολιτικές των κυβερνήσεων έχει οδηγήσει στο να κυνηγούν ένα “χαρτί” κατάρτισης για μια παραπάνω “ευκαιρία”. Εδώ και 3 χρό-νια το ταξικό Εργατικό Κέντρο Αγρινίου έχει σταθερή παρουσία στο χώρο, πράγμα που έχει φέρει ήδη κάποια πρώτα αποτελέσματα. Από τις σχολές του ΟΑΕΔ έχουν καταγραφεί 110 νέες εγγραφές στο συνδικάτο οικοδόμων και 70 στο συνδικάτο ιδιωτικών υπαλλήλων. Σταθερό προσανατολισμό στο χώρο είχε και η ΚΝΕ με αποτέλεσμα να συγκροτηθεί ΟΒ. Το βάρος τώρα πέφτει στην πραγματοποίηση συ-σκέψεων έτσι ώστε η παρέμβαση να γίνεται πιο αποτελεσματική, να μπαίνουν στη δράση οι ίδιοι οι μαθητές.

Αγρίνιο

Συγκρότηση συλλόγου σπουδαστώνΠατώντας πάνω στα οξυμένα προβλήματα

των σπουδαστών των ΙΕΚ (δίδακτρα, έλλειψη βιβλίων, ζητήματα υποδομών κ.λπ.) οι ΚΝίτες και άλλοι πρωτοπόροι σπουδαστές ανέδει-ξαν την ανάγκη δημιουργίας συλλόγου που θα εκφράζει αγωνιστικά τις ανάγκες και τα συμφέροντα των σπουδαστών. Η επιτροπή αγώνα για τη δημιουργία συλλόγου συνέταξε σχετικό κείμενο με βάση το οποίο συγκεντρώ-θηκε ο αναγκαίος αριθμός υπογραφών και η συγκρότηση του συλλόγου βρίσκεται στην τελική ευθεία.

Κατερίνη

Καθημερινή παρέμβαση της ΚΝΕΑντίστοιχα προβλήματα βιώνουν και οι

μαθητές της Λάρισας. Απλήρωτη δουλιά στο τμήμα κομμωτικής, αμοιβές ύψους 1 ευρώ την ώρα στο τμήμα υδραυλικών κ.λπ. Η τρομοκρατία από πλευράς εργοδοτών και καθηγητών φτάνει σε σημείο οι τελευταίοι να παρεμβαίνουν στις εκλογές των 7μελών συμ-βουλίων των μαθητών. Πολύ θετική ανταπό-κριση βρίσκει στους σπουδαστές η σταθερή παρουσία του Εργατικού Κέντρου Λάρισας που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ. Πρώτο μέλη-μα και της ΚΝΕ είναι να προσανατολίσει τους εργαζόμενους μαθητές να γραφτούν μαζικά στα σωματεία του κλάδου τους. Ηδη γίνονται βήματα σε αυτή την κατεύθυνση. Στο τμήμα των υδραυλικών, όπου πραγματοποιήθηκε περιοδεία του συνδικάτου οικοδόμων, πολ-λοί σπουδαστές γράφτηκαν στο συνδικάτο, αλλά και πήραν μέρος στις αρχαιρεσίες των οικοδόμων που έγιναν το Μάρτη και μάλιστα πρωτοπόρα παιδιά εκλέχτηκαν στο Γενικό Συμβούλιο του Συνδικάτου.

Σημαντικό “όπλο” στη δράση της Οργάνω-σης ο “Οδηγητής”, που διακινείται μέσα στις σχολές όλο και πιο μαζικά με αφορμή κάθε φορά τα περιεχόμενά του, τα θέματα που ανοίγει. Πλέον και οι ίδιοι οι μαθητές περιμέ-νουν τους ΚNίτες και τις ΚNίτισες, συζητούν μαζί τους για τα ζητήματα που προκύπτουν και αγοράζουν τον “Οδηγητή” για να ενημε-ρωθούν.

Λάρισα

Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η συμμετοχή στις εκλογές του ΣΥΣΔΙΕΚ Θεσσαλονίκης

κατάρτιση ϐ 29Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

Μέλημα της ΚΝΕ είναι να προσανατολίσει τους εργα-ζόμενους μαθητές να γρα-φτούν μαζικά στα σωματεία του κλάδου τους

Σύννεφο η κοροϊδίαΕξω από χώρους κατάρτισης και συγκεκρι-

μένα του ΟΑΕΔ βρήκε και ο προηγούμενος μήνας την ΤΟ Εργατικού Πάτρας της ΚΝΕ. Η κοροϊδία και η εκμετάλλευση πάει σύννεφο αφού διάφοροι εργοδότες της διεύθυνσης απασχολούν τους σπουδαστές με 200 ευρώ το μήνα (κι αυτά από τον ΟΑΕΔ) για τα 2 χρόνια που διαρκεί η πρακτική τους. Και η τρομοκρατία δεν πάει πίσω με τους διευθυ-ντές να προσπαθούν να πείσουν τους μαθη-τές να είναι ευχαριστημένοι από πάνω που σε καιρούς κρίσης υπάρχει ο ΟΑΕΔ να τους δίνει δουλιά με τους άθλιους αυτούς όρους. Θέλουν τους μαθητές υποταγμένους, να μην διεκδικούν, αφού αν διωχτούν από τη δουλιά κινδυνεύουν να μην πάρουν κι αυτό ακόμα το “χαρτί” της κατάρτισης. Στις παρεμβάσεις της η ΚΝΕ τόνισε την ανάγκη να δοθεί δυ-ναμική απάντηση σε κυβέρνηση, σχολάρχες και αφεντικά με αφετηρία την απεργία στις 2 του Απρίλη.

Πάτρα

Δίμηνη καμπάνια της ΤΟ Εργαζομένων σε χώρους κατάρτισης

Δουλιά απ’ τα χαράματα για ένα μεροκάμα-το πείνας, αποκαμωμένοι το απόγευμα στη σχολή με τα ρούχα της δουλιάς. Ετσι συνοψί-ζεται σε μία πρόταση η ζωή των σπουδαστών στις σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ στο Ηρά-κλειο. Η κατάσταση μόνο ως δουλεμπόριο μπορεί να περιγραφεί. Αρκεί να αναφέρουμε ότι όταν οι μαθητές δίνουν εξετάσεις οι εργο-δότες τους δίνουν διορία και περιμένουν έξω από την αίθουσα για να τους ξαναπάρουν στη δουλιά!

Στα δημόσια ΙΕΚ του νομού η εικόνα είναι η... γνώριμη: διαδρομή δουλιά (ανασφάλι-στη)-σχολή, ακατάλληλες αίθουσες, ακατάλ-ληλα κτήρια, χωρίς βιβλία και επαρκή εξο-πλισμό. Κι όλα αυτά με το αζημίωτο αφού οι σπουδαστές πληρώνουν δίδακτρα, χαράτσια για πιστοποίηση κ.λπ. Πολλές φορές τα μα-θήματα διεξάγονται μόνο χάρη στο φιλότιμο κάποιων καθηγητών αφού δεν υπάρχουν κατευθύνσεις ή ύλη για τη διδασκαλία τους, ούτε καν έλεγχος για το αν πραγματοποιού-νται! Σε αντάλλαγμα οι καθηγητές δουλεύουν σε καθεστώς ανασφάλειας ωρομίσθιοι ή συμ-βασιούχοι. Κόντρα στο κλίμα της μιζέριας οι σπουδαστές με ενδιαφέρον και ενθουσιασμό προχωράνε στην ίδρυση συλλόγου σπουδα-στών δημοσίων ΙΕΚ Ηρακλείου. Η προσπά-θεια προχωράει, το καταστατικό διαμορφώνε-ται και σε λίγες μέρες θα πραγματοποιηθεί η πρώτη συνέλευση.

Οι ανάγκες των σπουδαστών είναι σε ριζικά αντίθετο δρόμο!

Σε κάθε σπουδαστή πρέπει να γίνει καθαρό ότι για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο, υπάρ-χουν συγκεκριμένοι υπεύθυνοι αλλά και συγκεκριμένοι που βγαίνουν ωφελημένοι.

Υπεύθυνοι είναι η ΕΕ και τα κόμματα της, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που τόσα χρόνια κυβερνούν εφαρμόζοντας πιστά τις οδηγίες της. Υπεύ-θυνοι είναι και αυτοί που την αθωώνουν και προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπορεί να γίνει καλύτερη και φιλολαϊκή: ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ. Οι ίδιοι οι σπουδαστές συχνά περι-γράφουν τις σχολές τους σαν “χάος”, νιώθουν στο πετσί τους την κοροϊδία. Το χάος όμως και η κοροϊδία υπάρχουν γιατί αυτόν ακριβώς το ρόλο θέλουν για την κατάρτιση: να δίνει γνώσεις μίας χρήσης, να καλλιεργεί στους νέους μειωμένες απαιτήσεις ώστε πιο εύκολα να δέχονται την εκμετάλλευση. Δεν είναι τυ-χαίο ότι η ΕΕ θέλει ακόμα περισσότεροι νέοι να στρέφονται στην κατάρτιση.

Ωφελημένοι δεν είναι άλλοι παρά οι βιο-μήχανοι, οι εργοδότες, τα μονοπώλια που θέλουν τέτοιο εργατικό δυναμικό για να με-γιστοποιούν τα κέρδη τους.

Οι νέοι στους χώρους της κατάρτισης έχουν πείρα, είναι εργαζόμενοι, παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας. Οι ανάγκες τους στη μόρφωση, τη δουλιά, τη ζωή είναι στο “αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας” σε σχέση με όλους τους παραπάνω. Η πείρα δείχνει ότι όπου αναπτύσσονται αγώνες φέρνουν αποτε-λέσματα έστω και σε μικρά πλην ουσιαστικά ζητήματα. Φυσικά αυτό σήμερα δεν αρκεί. Πιο μαχητικά πρέπει οι σπουδαστές να μπουν στον αγώνα μέσα από τα συνδικάτα τους, τους συλλόγους, τις επιτροπές τους διεκδι-κώντας δημόσιες δωρεάν μεταλυκειακές σχολές που να παρέχουν υψηλού επιπέδου επαγγελματική μόρφωση, και δουλιά με μι-σθούς, ασφάλιση, δικαιώματα που να αντα-ποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους. Σε αυτό τον αγώνα θα βρουν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ στο πλάι τους ακόμα πιο αποφασιστικά και δυναμικά.

Δ.Τ.

Ηράκλειο

ΚΝΕ

30 ϐ νέοι μετανάστες

“Διαίρει και βασίλευε”Με πρόσχημα την οικονομική κρίση, η

επίθεση στα δικαιώματα της εργατικής τάξης εντείνεται. Οι απολύσεις, η ελαστικοποίη-ση των ωραρίων, οι περικοπές αδειών κ.τ.λ. δίνουν και παίρνουν με μόνο στόχο τη δια-σφάλιση των κερδών του κεφαλαίου. Σε αυτές τις συνθήκες, αντικειμενικά ο πιο εύκολος στόχος για να ρίξουν το φταίξιμο για τα οξυμένα προβλήματα, είναι οι μετανάστες εργαζόμενοι. Μια σειρά από ιδεολογήματα που έχουν χρησιμοποιηθεί από το καπιτα-λιστικό σύστημα όπως ότι «οι μετανάστες φταίνε για την ανεργία», «οι μετανάστες παίρνουν τις δουλιές», «ρίχνουν τα μερο-κάματα», κ.λπ. θα οξυνθούν. Ολα αυτά θα γίνουν στην προσπάθεια του κεφαλαίου και των κομμάτων που το υπηρετούν, να κρύ-ψουν ότι ο πραγματικός ένοχος για την οικονομική κρίση δεν είναι άλλος από το ίδιο το σύστημα, ο καπιταλισμός.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ

ΜονόδροΜος

η οργάνωςη της πάλης

Με την καπιταλιστική κρίση να δηλώνει “παρών” και με τις εκτιμήσεις να μιλάνε για μια

κρίση με μεγάλο βάθος και διάρκεια, η αστική τάξη παίρνει τα μέτρα της. Η επίθεση σε

όλα τα μέτωπα εντείνεται ώστε ΕΕ και αστικά κόμματα, να πείσουν πως οι εργαζόμενοι

πρέπει να σφίξουν ακόμα περισσότερο το ζωνάρι, να σκύψουν το κεφάλι, να κάνουν

“υπομονή” και υποχωρήσεις. Τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης θα βιώσει πολύ πιο

έντονα το πιο άγρια εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης, οι μετανάστες. Παράλληλα,

όπως όλα δείχνουν, οι μετανάστες θα αξιοποιηθούν πιο έντονα και σαν “δούρειος ίππος” για τη

διάσπαση της εργατικής τάξης.

Ας μας απαντήσουν: οι μετανάστες είναι υπεύθυνοι για τα προβλήματα που αντι-μετωπίζουν οι Ελληνες εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες και που θα οξυνθούν το επόμενο διάστημα; Οι μετανάστες επιλέγουν να δουλεύουν με απάνθρωπα ωράρια, χωρίς ασφάλιση, με το φόβο της απέλασης, με αμοιβές πολύ χαμηλότερες από τους ντόπι-ους εργαζομένους (ακόμα και από επίσημα στοιχεία, οι “νόμιμοι” όπως λένε μετανάστες αμείβονται με 5-20% χαμηλότερους μισθούς); Η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, την ΕΕ με την αντιμεταναστευτική πολιτική που χαράζει, το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το ΛΑΟΣ που τη σιγοντάρουν. Ολοι αυτοί δημιουργούν γόνιμο έδαφος ώστε οι μετανάστες να είναι πιο ευάλωτοι σε υποχωρήσεις, ώστε το μεγάλο κεφάλαιο ν’ αυγατίσει τα κέρ-δη του, να μη χάσει ούτε ένα ευρώ από

την επικείμενη οικονομική κρίση. Να βγει περισσότερο ενισχυμένο, χτυπώντας τους μετανάστες, όπως και συνολικά την εργατική τάξη.

Παραπλανητικές “λύσεις”Η επίθεση αυτή βέβαια δεν είναι “πρω-

τοτυπία” της αστικής τάξης στην Ελλάδα. Στην Αυστραλία ο υπουργός μετανάστευσης γερουσιαστής Κρις Εβανς δήλωσε πρόσφατα πως: «Πρώτο μέλημα της κυβέρνησης Ραντ είναι να εξασφαλίσει εργασία σε όλους τους

Αυστραλούς σε μια περίοδο που η οικονομία της χώρας αντιμετωπίζει προβλήματα»1. Μά-λιστα, ταυτιζόμενη με τα αντιμεταναστευτικά σχέδια της κυβέρνησης, η Σάρα Μπάροους, πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Ερ-γατών (μήπως εργοδοτών;) της Αυστραλίας δήλωσε πως: «Η Αυστραλία έχει χτιστεί από μετανάστες, αλλά στην παρούσα οικονομική κατάσταση θα πρέπει να είμαστε προσεκτι-κοί αν είναι να εξασφαλίσουμε εργασία σε όλους»2.

Ακόμα πιο αποκαλυπτικό στοιχείο του βρώ-μικου ρόλου που παίζει ο εργοδοτικός συνδικαλισμός και η σοσιαλδημοκρατία, είναι το παράδειγμα της Αγγλίας. Εκεί, στα τέλη Γενάρη η γαλλική πετρελαϊκή επιχείρη-ση Total υπέγραψε σύμβαση με την ιταλική IREM για την κατασκευή νέας μονάδας στο διυλιστήριο του Κίλινχολμ της ανατολικής Αγγλίας. Η σύμβαση αυτή προέβλεπε την πρόσληψη 300 Πορτογάλων και Ιταλών εργα-ζόμενων. Με αφορμή το γεγονός αυτό πραγ-ματοποιήθηκαν απεργίες των ντόπιων εργα-ζομένων με το αντιδραστικό και διασπαστικό

Oι αστικές κυβερνήσεις καλώντας τους εργαζομένους να σκύψουν το κεφάλι και να κάνουν εκπτώσεις στα δικαιώμα-τά τους, ξέρουν πολύ καλά πως τις συνέπειες της οικονομι-κής κρίσης θα τις νιώσουν στο πετσί τους πολύ πιο έντονα οι μετανάστες εργάτες

Στιγμιότυπο από τη διαδήλωση στις 9/3/09, που διοργάνωσε η Ενωση Εργαζομένων Μεταναστών από το Μπαγκλαντές, την οποία στήριξε η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ.

νέοι μετανάστες ϐ 31Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

για την εργατική τάξη σύνθημα «βρετανικές δουλιές σε Βρετανούς εργαζομένους»! Σημειώστε πως το σύνθημα πρωτοπλάσαρε ο… σοσιαλιστής πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν μιλώντας το φθινόπωρο του 2007 σε συνέδριο του κόμματός του.

Για να ’ρθουμε όμως και στα δικά μας, σε ημερίδα που συνδιοργάνωσε το Γενάρη το Ιν-στιτούτο Μεταναστευτικής πολιτικής (ΙΜΕΠΟ) μαζί με την πρεσβεία των ΗΠΑ (προφανώς στα πλαίσια της εξαγωγής “τεχνογνωσίας”) ο πρόεδρος του ΙΜΕΠΟ, Αλ. Ζαβός, παρου-σιάζοντας τις επιπτώσεις της μετανάστευσης στη χώρα μας σημείωσε πως με την αύξηση των “παράνομων” μεταναστών θα μειωθούν οι μισθοί των Ελλήνων εργαζομένων αλλά και των μεταναστών που ζουν κι εργάζονται στη χώρα μας. Βέβαια, ο πρόεδρος δεν μας είπε ποιος θέλει τους χιλιάδες αυτούς εργα-ζομένους στην παρανομία και ποιον βολεύει η κατάσταση αυτή. Ενώ ο υπουργός εσωτερι-κών Πρ. Παυλόπουλος βρήκε τη λύση (που αλλού;) στην εφαρμογή των κατευθύνσεων της ΕΕ και πιο συγκεκριμένα στο πρόσφατο σύμφωνο της ΕΕ για τη μετανάστευση και το άσυλο, ώστε, όπως είπε, η μετανάστευση να είναι «προσαρμοσμένη στην κατάσταση της αγοράς εργασίας των κρατών μελών»,3 δηλα-δή στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Στόχος η εργατική τάξηΟπως φαίνεται κι απ’ τα παραπάνω υπάρχει

πολύ συγκεκριμένος σχεδιασμός για τους μετανάστες, στα μέτρα και στα σταθμά του κεφαλαίου και με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ που υλοποιούν πιστά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Σ’ αυτή τη λογική γίνεται και η ολοκλήρωση της αντιδραστικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ με μια σειρά από μέτρα και οδηγίες όπως η “μπλε

κάρτα”, το “Ευρωπαϊκό σύμφωνο για τη μετα-νάστευση και το άσυλο”, η ενίσχυση των κα-τασταλτικών μηχανισμών. Ολα αυτά τα μέτρα δεν έχουν καμία σχέση με το “ενδιαφέρον” για τους ντόπιους εργαζόμενους της εκάστο-τε χώρας, αλλά μόνο με την εξασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αλλωστε, πότε νοιάστηκε το κεφάλαιο για τους εργαζομέ-νους είτε Ελληνες είτε μετανάστες για να νοι-αστεί τώρα; Το επιχείρημα να επιστρέψουν οι μετανάστες στις πατρίδες τους για να βρουν οι ντόπιοι εργαζόμενοι δουλιά είναι αποπρο-σανατολιστικό και επικίνδυνο. Τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ήδη ξεκινήσει να παίρνονται για να “σωθούμε” απ’ την οικονομική κρίση έχουν αντίκτυπο συνολικά στην εργατική τά-ξη, στους Ελληνες και στους μετανάστες.

Εξάλλου, οι αστικές κυβερνήσεις καλώντας τους εργαζομένους να σκύψουν το κεφάλι και να κάνουν εκπτώσεις στα δικαιώματά τους, ξέρουν πολύ καλά πως τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης θα τις νιώσουν στο πετσί τους πολύ πιο έντονα οι μετανά-στες εργάτες. Κι αυτό γιατί ως το πιο άγρια εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τά-ξης είναι πιο ευάλωτοι από τους υπόλοιπους εργαζομένους μιας και έχουν να αντιμετωπί-σουν μια σειρά από ιδιαίτερα προβλήματα (παραμονή στη χώρα κ.λπ.). Είναι οι ίδιοι αυτοί θιασώτες του ευρωμονόδρομου που έχουν δημιουργήσει την ανασφάλεια στους μετανάστες για να είναι πιο εύκολα και βαθιά εκμεταλλευόμενοι.

Μονόδρομος η κοινή πάληΟλα αυτά βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαία.

Από τη μια πασχίζουν να αποπροσανατο-λίσουν για τις πραγματικές αιτίες της κα-πιταλιστικής κρίσης και από την άλλη να διασπάσουν την ενότητα της εργατικής τά-

ξης, να υπονομεύσουν την προοπτική ενός κινήματος ταξικά προσανατολισμένου που θα στρέφεται ενάντια στην εξουσία της αστικής τάξης, των μονοπωλίων.

Κι όμως: στα χτυπήματα που θα δεχθούν στη ζωή και στη δουλιά οι εργαζόμενοι το επόμε-νο διάστημα η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι η οργάνωση της πάλης Ελλήνων και μεταναστών εργατών, η συσπείρωση στα συνδικάτα και τα σωματεία με στόχο την αλλαγή των συσχετισμών σε ταξική κατεύθυνση. Μετανάστες και Ελληνες εργά-τες πρέπει να βγουν πιο δυνατοί, πιο ώριμοι και πιο έμπειροι πολιτικά από την οικονομική

κρίση. Ο δρόμος που έχουν να επιλέξουν είναι αυτός της αντεπίθεσης κι όχι του συμβι-βασμού και της συναίνεσης. Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες πρέπει να παίξουν κα-θοριστικό ρόλο για την οργάνωση της πάλης Ελλήνων και μεταναστών εργατών.

Αννα Ψυχογυιού

Παραπομπές1, 2 «Ελεύθερος Τύπος», 24/2/2009, “Στοπ” στους μετανάστες λόγω οικονομικής κρίσης3 «Ριζοσπάστης», 27/1/2009, “Με το νόμο της… προ-σφοράς και της ζήτησης”

Για να καταλάβει κανείς πόσο “σύγχρονη” είναι αυτή η σκουριά περί των μεταναστών που διακινούν δεξιά κι αριστερά με ύφος δέκα καρδιναλίων οι πρά-σινοι, γαλάζιοι και ροζ άνθρωποι των μονοπωλίων και της ΕΕ, αρκεί να ρίξει μια ματιά στο εξαιρετικά διδακτικό βιβλίο “Η άγνωστη ιστορία του εργα-τικού κινήματος των ΗΠΑ” (εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”). Εκεί, ανάμεσα στα άλλα, ο αναγνώστης θα βρει και το παρακάτω απόσπασμα που αναφέρεται στην περίοδο μετά την κρίση του 1883-1885 στις ΗΠΑ:

«…Οι μόνοι που έδειξαν την απαιτούμενη προ-σοχή στους εργάτες και τους μετανάστες ήταν οι δημοσιογράφοι, με τις συνεχείς κατηγορίες τους, ιδιαίτερα σε περιόδους απεργιών και ταραχών. Η “κοκκινοφοβία”, νέα και ήδη παλιά, είχε εξελιχθεί σε επιστήμη. Την έλλειψη τεκμηρίων αντιστάθμιζε η βιαιότητα των κατηγοριών. Για τις εφημερίδες, κάθε απεργός ήταν ξένος και κάθε ξένος ήταν κομμουνιστής, αναρχικός, σοσιαλιστής ή μηδενι-στής. Καθημερινά εκφραζόταν απ’ τον τύπο απειλές προς την εργατική τάξη. Αντιπροσωπευτικά είναι δυο αποσπάσματα του 1885. Οπως γράφει η Νιου Γιορκ Τρίμπιουν: “Αυτά τα κτηνώδη πλάσματα δεν καταλαβαίνουν άλλη λογική, από τη βία και μάλιστα τόση που να τη θυμούνται για πολλές γενιές”. Η Σι-κάγο Τάιμς, αναφερόμενη στην απεργία στο Γκρέιτ Λέικς, γράφει: “Σ’ αυτούς τους συνδικαλισμένους ναύτες πρέπει να ριχτούν χειροβομβίδες… ώστε να πάρουν ένα καλό μάθημα και οι άλλοι απεργοί να συνετιστούν βλέποντας την κατάληξή τους.”

Ο Χάρι Μπάρναρντ έγραφε για τον τύπο του Σικάγου και τη μεταχείριση που επιφύλαξε στους αλλοδαπούς:

«Αν κάποιος άνεργος είχε ξενικό όνομα τον έλεγαν “απόβρασμα της Ευρώπης”. Αν είναι Αμε-

ρικανός, χαρακτηριζόταν ζητιάνος, αλήτης και ακα-μάτης. Οι δυσαρεστημένοι εργάτες δεν είχαν δήθεν πραγματικά παράπονα, αλλά πάντα έπεφταν θύμα-τα ξένων ταραχοποιών ή Αμερικανών απατεώνων. Η λύση ήταν ξεκάθαρη: απέλαση των αποβρασμάτων και των δημαγωγών, πάταξη της ντόπιας αναταρα-χής, αν χρειάζεται με την αβίαστη χρησιμοποίηση των πολυβόλων και της αγχόνης…»

Οι στήλες της Τρίμπιουν και της Τάιμς ήταν γεμάτες καθημερινά με σκληρές και απάνθρωπες επιθέσεις ενάντια σους γεννημένους εκτός Αμερικής. Ο “κομμουνιστής” ήταν πάντα “γερ-μανός κομμουνιστής”. Οι απεργίες και οι εργατικές διαδηλώσεις ήταν όχλος, αποτελούμενος από ξένα κα-τακάθια, μεθυσμένους Γερμανούς, αγράμματους Βοημούς, άξεστους Πολωνούς και άγριους Ρώσους.

Τους διέφευγε τελείως το γε-γονός ότι οι ξένοι και γενικά η εργατική τάξη έβγαζαν τη δουλιά όλης της χώρας. Εργάζονταν δώ-δεκα και δεκατέσσερις ώρες την ημέρα μπροστά στην υψικάμινο και

στο σιδηρουργείο (…) Το γεγονός ότι η εργατική τάξη αποτελούσε τη σπονδυλική στήλη της χώρας,

περνούσε απαρατήρητο».

Υπάρχει πολύ συγκεκριμένος σχεδιασμός για τους μετανά-στες, στα μέτρα και στα σταθμά του κεφαλαίου και με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ που υλοποιούν πιστά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου

Σκίτσο από αμερικανική εφημερίδα του 19ου αιώνα. “Ωρα να σταματήσετε να συμπεριφέρεστε ως υπόνο-

μος για τον κόσμο”, “προτρέπει” τους μετανάστες!

«Για τις εφημερίδες, κάθε απεργός ήταν ξένος και κάθε ξένος ήταν κομμουνιστής...»

32 ϐ νέες γυναίκες

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Η “ισότητα”ως εργαλείο ενσωμάτωσης

Πολλές είναι οι φορές που έχουμε ακούσει μέσα από αποφάσεις και οδηγίες, τόσο από την ΕΕ όσο και από τα

κόμματα του ευρωμονόδρομου στη χώρα μας, για την “ισότητα” των δυο φύλων. Μια “ισότητα” όμως που έχει

ως στόχο το ξερίζωμα θεμελιωδών δικαιωμάτων αντρών και γυναικών αλλά και την αξιοποίηση των γυναικών

για την εφαρμογή αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, όπως θα δούμε και παρακάτω.

Με καρότο την “ισότητα”Δεν είναι τυχαίο πως από την ΕΕ και

από τα κόμματα που τη στηρίζουν χρησιμοποιείται ο όρος “ισότητα” και όχι ισοτιμία. Αυτό συμβαίνει γιατί η ισοτιμία σημαίνει ίσα κοινω-

νικά δικαιώματα και έχει να κάνει με τις ιδιαιτερότητες του κάθε

φύλου, όπως για παράδειγμα η μητρότητα για τις γυναί-κες. Η ΕΕ ως ιμπεριαλι-στικός μηχανισμός που υπηρετεί τα κέρδη μιας χούφτας πλουτοκρατών δεν θα μπορούσε να αναγνωρίσει κάποια ιδιαιτερότητα αν αυτή αποτελεί “κόστος” για το κεφάλαιο.

Στο όνομα λοι-πόν της “ισότη-τας” έχουν παρ-

θεί μια σειρά από αντιλαϊκά μέτρα, όπως η πρόσφατη απόφαση του Ευρωδικαστηρί-ου (26/3/2009) για την εξίσωση των ορίων συ-νταξιοδότησης αντρών και γυναικών ερ-γαζομένων στο ελληνικό δημό-

σιο. Πρόκειται για χτύπημα στην καρδιά της κοινωνικής ασφάλισης, μιας και η δημόσια κοινωνική ασφάλιση υπαλλήλων στο δη-μόσιο γίνεται “επαγγελματική”. Με αυτόν τον τρόπο η ευθύνη του κράτους παύει να υπάρχει και μεταφέρεται στα όργανα της ΕΕ. Δηλαδή η ΕΕ θα καθορίζει τις παροχές, τα όρια συνταξιοδότησης, το ύψος των συντάξε-ων, κ.λπ. ενώ οι αρχές του εθνικού κράτους παύουν να έχουν κάποια δικαιοδοσία. Ταυ-τόχρονα, αυξάνονται από 5 έως 17 χρόνια τα όρια συνταξιοδότησης για περισσότε-ρες από 100.000 εργαζόμενες γυναίκες. Βέβαια, αυτή η απόφαση έρχεται να πατήσει πάνω σε μια σειρά αντιασφαλιστικούς νό-μους που έχουν ψηφίσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια υπό τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ανακοί-νωση του γραφείου τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ: «Οι εργαζόμενες στο δημόσιο τομέα πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Αν αποφασιστι-κά είχαν ξεσηκωθεί όταν οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αύξαναν τα όρια συνταξιοδότη-σης των γυναικών στον ιδιωτικό τομέα εξι-σώνοντάς τα με αυτά των ανδρών, τώρα από καλύτερες θέσεις όλες οι γυναίκες θα έδιναν τη μάχη για τα δικαιώματά τους».

Με πρόσχημα λοιπόν την «αρχή ισότητας» μεταξύ αντρών και γυναικών εργαζομένων έρ-

χονται να φορτώσουν κι άλλα βάρη στις πλά-τες των λαϊκών οικογενειών αδιαφορώντας για το αν οι γυναίκες έχουν βιολογικές διαφορές σε σχέση με τους άντρες που επιβάλλουν την 5ετή διαφορά στην ηλικία συνταξιοδότησης. Εξάλλου με βάση τον πλούτο που παράγεται όχι μόνο τα όρια ηλικίας θα έπρεπε να μειω-θούν αλλά και οι αποδοχές των εργαζομένων να αυξηθούν.

“Χρυσώνουν” το χάπι Η αποπροσανατολιστική λογική της ΕΕ είναι

ιδιαίτερα επικίνδυνη, καθώς προσπαθεί να συγκαλύψει μια σειρά από αντεργατικά μέτρα που πρόκειται να πάρει. Πολύ χαρακτηριστι-κό παράδειγμα αυτής της τακτικής είναι και η πολιτική που χαράζουν για τις γυναίκες. Λίγο πολύ θα σας είναι γνωστό το σύνθημα «ίσες ευκαιρίες» για άντρες και γυναίκες. Τι εννοούν όμως όταν λένε «ίσες ευκαιρίες»; Ας δούμε ορισμένα από τα μέτρα που εφαρμό-ζουν:

» «Συνεχής κατάρτιση» σαν “λύση” για τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των γυναι-κών. Στην ουσία θέλουν μισοκαταρτι-σμένους εργαζομένους που να μετα-βαίνουν από επάγγελμα σε επάγγελ-μα ανάλογα πάντοτε, με τις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου. Τζάμπα ερ-

Η «ισότητα ευκαιριών» στα πλαίσια του καπιταλιστικού συ-στήματος είναι ουσιαστικά η συγκάλυψη της ύπαρξης της ταξικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης των γυναικών.

νέες γυναίκες ϐ 33Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

γάτες για το κεφάλαιο και ανασφάλεια, μισή ζωή, δίχως δικαιώματα για τους εργαζομένους. Η «συνεχής κατάρτιση» για τις γυναίκες, υποτάσσεται και στην ενίσχυση της μερικής απασχόλησης που έχει βάλει στόχο η ΕΕ μέχρι το 2010.

» «Ιση εκπροσώπηση στη λήψη απο-φάσεων» γιατί όπως λένε «η έμμονη υποεκπροσώπηση των γυναικών στην κοινωνία των πολιτών, την πολιτική ζωή και την ανώτερη δημόσια διοίκηση απο-τελεί δημοκρατικό έλλειμμα». Η ουσία δεν είναι πόσες γυναίκες συμμετέ-χουν στα κέντρα λήψης αποφάσεων αλλά αυτές οι γυναίκες σε ποια τάξη ανήκουν και συνεπώς ποιανού συμφέ-ροντα εξυπηρετούν. Δεν απαλύνει τον πόνο της εργαζόμενης αν είναι γυναίκα αυτή που στηρίζει και προωθεί αντιλαϊκά μέτρα.

» «Ευαισθητοποίηση» ώστε να εξαλει-φθούν τα στερεότυπα του φύλου. Μα τα στερεότυπα γεννιούνται και αναπα-ράγονται από τον ίδιο τον καπιταλισμό ανάλογα με τις ανάγκες που έχει κάθε φορά. Ευαισθητοποίηση ποιανού; Των εργοδοτών που αναγκάζουν ερ-γαζόμενες γυναίκες να υπογράψουν πως δεν θα τεκνοποιήσουν το χρονικό διάστημα που θα δουλεύουν στην επι-χείρησή τους;

» «Καταπολέμηση των διαφορών στις αμοιβές των δυο φύλων» που μάλιστα εντάσσεται και στο επίκεντρο, όπως

λένε, της εκστρατείας στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας. Οπως δήλωσε και ο Επίτροπος αρμόδιος για τις ίσες ευκαιρίες Βλαντιμίρ Σπίλντα: «Η εκστρατεία μας θα κάνει γνωστό γιατί οι αμοιβές των γυναικών στην Ευρώπη εξακολουθούν να είναι τόσο χαμη-λότερες σε σχέση με τις αμοιβές των ανδρών». Προσπαθούν να κρύψουν πως στο βωμό του κέρδους ο καπιταλισμός αμείβει με λιγότερα χρήματα ορισμέ-να κομμάτια της εργατικής τάξης, από τη μια γιατί θέλει φτηνούς εργαζομέ-νους και από την άλλη για να μπορεί να τους αξιοποιεί για να ρίχνει την τιμή της εργατικής δύναμης της υπό-λοιπης εργατικής τάξης.

Η «ισότητα ευκαιριών» στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος είναι ουσιαστικά η συγκάλυψη της ύπαρξης της ταξικής εκμε-τάλλευσης και καταπίεσης των γυναικών. Με όχημα την “ισότητα” και τις “ίσες ευκαιρίες” των δυο φύλων χρησιμοποιούν τις γυναίκες και ιδιαίτερα τις νέες κοπέλες για να περά-σουν αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος ολόκληρης της εργατικής τάξης.

Αντιδραστικά μέτραμε ελκυστικό περιτύλιγμα

Παλιότερα, όταν ο καπιταλισμός είχε ανά-γκη από περισσότερα εργατικά χέρια έβγαλε μαζικά τις γυναίκες στην παραγωγή. Αρ-γότερα και με βάση πάντα τις ανάγκες του κεφαλαίου, με την προώθηση μιας σειράς

καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων (μερική απασχόληση, ελαστικοποίηση των ωραρίων, κ.λπ.) έριξε το σύνθημα πως οι γυναίκες πρέ-πει ναι μεν να εργάζονται αλλά και να είναι δίπλα στα παιδιά τους. Η μερική απασχόληση εμφανίστηκε σαν καλή “λύση” για… όλους: λιγότερα δικαιώματα για τους εργαζομέ-νους και περισσότερα κέρδη στις τσέπες του κεφαλαίου. Σ’ αυτή τη λογική η ΕΕ προ-ωθεί μέτρα όπως είναι και «ο συγκερασμός επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής» για τις γυναίκες. Βέβαια, η συγκεκριμένη κα-τεύθυνση πατάει πάνω σε προβλήματα που έχουν προκαλέσει η εμπορευματοποίηση της υγείας, της πρόνοιας, της παιδείας. Ετσι καλλιεργούν θεωρίες πως είναι καλύτερο η γυναίκα να δουλεύει 4-5 ώρες αν δεν έχει που να αφήσει το παιδί της (βλέπε τεράστιες ελλείψεις σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, κέ-ντρα δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά). Τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπί-σουν οι νέες γυναίκες έχουν στο επίκεντρο τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, το ότι η μητρότητα δεν αναγνωρίζεται ως κοινωνικός ρόλος.

Ανυπακοή-απειθαρχία στην ΕΕ Η ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου

θα εφαρμόσουν ακόμα πιο αντιδραστικά μέτρα το επόμενο διάστημα στο όνομα... της “ισότητας”, που θα πάρουν πίσω ακόμα περισσότερα κατακτημένα δικαιώματα των γυναικών, με μόνο στόχο την υπεράσπιση των κερδών των μονοπωλίων. Η ΕΕ είναι ιμπερι-

αλιστικός μηχανισμός που εξυπηρετεί τα κέρδη και την εξουσία των μονοπωλίων, δεν μπορεί να αλλάξει και να γίνει ΕΕ των εργαζομένων. Οι εργαζόμενες γυναίκες δεν πρέπει να ξεγελαστούν από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά και από το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το ΛΑΟΣ που προσπαθούν να εξαπατήσουν την εργατική τάξη συνολικά και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ωραιοποιώντας την ΕΕ και στηρί-ζοντας την πολιτική της. Αντίθετα χρειάζεται να ισχυροποιήσουν το ΚΚΕ με την ψήφο τους στις επικείμενες ευρωεκλογές. Να πυκνώσουν τις γραμμές του ταξικού ερ-γατικού συνδικαλιστικού κινήματος, να αμφισβητήσουν την εξουσία των μονοπω-λίων, να συμβάλλουν στη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου, που θα ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συ-στήματος και θα βάλει τα θεμέλια για τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία.

Α.Ψ.

Η “ισότητα” που προωθεί-ται από την ΕΕ και τα κόμ-ματα του ευρωμονόδρομου σημαίνει όξυνση της ανισο-τιμίας των δυο φύλων.

Ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία:

Για την Ελλάδα ►► 1 στις 4 γυναίκες που βρίσκονται στην αγορά εργασίας είναι άνεργες

►► 6 στους 10 νέους ανέργους είναι γυναίκες

►► 6 στους 10 μερικώς απασχολούμενους είναι γυναίκες

►► Το ποσοστό προσωρινής απασχόλησης για τις νέες γυναίκες είναι 21,8%

(στοιχεία ΕΣΥΕ 2007)

Για την ΕΕ►► Το 31,4% των γυναικών στην Ευρώπη, το 1/3 δηλαδή, είναι μερικώς απα-

σχολούμενες έναντι του 7,7% των αντρών

►► Το 14,9% των γυναικών υπαλλήλων εργάζονται σε προσωρινή βάση και

στους άντρες το ποσοστό φτάνει το 13,8%

►► Το 74,7% των γυναικών στην Ολλανδία είναι μερικώς απασχολούμενες

(να ποιο είναι το ολλανδικό μοντέλο που εκθειάζουν οι αστικές κυβερ-

νήσεις της χώρας μας) (στοιχεία Eurostat 2ο Εξάμηνο 2006)

34 ϐ νέοι στρατευμένοι

Πρόκληση για τη νεολαίαΕίναι πράγματι κοροϊδία στα μούτρα της

νεολαίας και ξετσιπωσιά, εκείνοι που ευ-θύνονται για τα προβλήματά της, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να προσφέρουν τάχα λύσεις σαν ευεργέτες που “κόπτονται” δήθεν για την ανεργία και την ερήμωση της επαρχίας.

Η ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στηρίζουν με τα “μπούνια” τη νέα επίθεση του κεφαλαίου στα εργασια-κά δικαιώματα με πρόσχημα την οικονομική κρίση, παίρνουν μέτρα και ψηφίζουν νόμους που χτυπάνε το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλιά με δικαιώματα. Την ίδια

ώρα όμως, διαφημίζουν τη «σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση», τον

«πολύ καλό μισθό» και την «πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη» των μισθοφόρων.

Εκμεταλλεύονται το φόβο και την αγωνία των παιδιών της λα-

ϊκής οικογένειας μπροστά στην ανεργία, τις απολύσεις και την τρομοκρατία στους χώρους

δουλιάς. Με αυτόν τον τρόπο πλασάρουν σαν “διέξοδο” τη μετατροπή των νέων, μέσω της συμμετοχής τους στα μισθοφορικά σώματα, σε θύτες και συνενόχους των ιμπεριαλιστικών σχεδίων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, των επιδιώξε-ων της ελληνικής άρχουσας τάξης και ταυτό-χρονα σε θύματα των ίδιων σχεδίων.

Σκορπίζουν με κάθε τρόποτο δηλητήριο

Η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων αξιοποιεί κάθε δυνατό τρόπο ώστε να προωθήσει το μισθοφορικό στρατό στη νεολαία, ειδικά στις μικρές ηλικίες. Ετσι, εκδίδει “Ενημερωτικό φυλλάδιο επαγγελματικού προσανατολισμού” για τις στρατιωτικές σχολές και τους επαγγελ-ματίες οπλίτες (ΕΠΟΠ) και αντίστοιχο DVD που περιλαμβάνει βίντεο για τις στρατιωτικές σχολές και φωτογραφίες από την εκπαίδευση των ΕΠΟΠ. Εδώ και πολλά χρόνια συμμετέχει σε “Εκθεση για την εκπαίδευση” που διοργα-νώνεται από το Υπουργείο Παιδείας, το Δήμο Αθηναίων και τη Γενική Γραμματεία Νέας Γε-νιάς, όπου πανεπιστήμια, κολέγια, ΙΕΚ κ.λπ., διαφημίζουν την “πραμάτεια” τους.

Ταυτόχρονα, όλο και πιο συχνές είναι οι επισκέψεις στελεχών των Ενόπλων Δυνά-μεων σε σχολεία αλλά και οι επισκέψεις σχολείων σε στρατόπεδα στα πλαίσια του “Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολι-σμού”. Οι επισκέψεις αυτές, σύμφωνα με

την επίσημη πριν μερικά χρόνια εκδοχή του

ΓΕΣ, γίνονται για «παροχή οδηγιών προς τους νέους που πρόκειται να στρατευτούν και παράλληλη ενημέρωση για την κοινω-νική προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων, τις Στρατιωτικές Σχολές, το θεσμό των ΕΠΟΠ και ΟΒΑ στα πλαίσια του επαγγελματικού προσανατολισμού».

Για παράδειγμα, το μήνα που πέρασε, στέ-λεχος των ΕΔ επισκέφθηκε το Πειραματικό Λύκειο Αθηνών ενώ το 1ο Γυμνάσιο Ελευσίνας επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις της Σχολής Πυροβολικού για «επαγγελματικό προσανα-τολισμό». Αντίστοιχες επισκέψεις έχουν γίνει και παλιότερα π.χ. των Γυμνασίων του Ναυ-πλίου στο Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού κ.α.

Ακόμα, ιλουστρασιόν φυλλάδια και αφί-σες κατακλύζουν τα στρατόπεδα και όχι μό-νο, διαφημίζοντας τα μισθοφορικά σώματα.

Τίνος είναι ο στρατός;Στα φυλλάδια του ΓΕΣ που θυμίζουν ταινίες

με το Σταλόνε και το Σβαρτζενέγκερ μιλάνε για «Προβολή της παρουσίας της χώρας διεθνώς στις ειρηνευτικές αποστολές». Ετσι, διαφημίζει το ΓΕΣ, την υποχρεωτική συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές των Οπλιτών Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ) και τη συμπληρώνει με το “καρότο” των αυξη-μένων αποδοχών. Οι λεγόμενες ειρηνευτικές αποστολές είναι αποστολές του θανάτου, εί-ναι στρατοί κατοχής. Το μόνο πράγμα που προσπαθούν να διασφαλίσουν είναι ότι οι κατεχόμενοι λαοί δεν θα ξεσηκωθούν, δεν θα πολεμήσουν ενάντια στους κατα-κτητές οι οποίοι ισοπεδώνουν πρώτα τις χώρες τους και στήνουν ανδρείκελα της αρεσκείας τους να κυβερνάνε. Στη συνέ-

χεια αυτοί οι στρατοί κατοχής φωνάζουν τα αφεντικά τους, τους κεφαλαιοκράτες, για να κάνουν μπίζνες σε νέες αγορές και να βγάλουν αμύθητα κέρδη. Αυτό είναι το “ειρηνευτικό έργο” τους. Οσο για την προβολή της παρουσίας της χώρας, σημαίνει καλύτερη θέση για τους Ελληνες πλουτο-κράτες στο μοίρασμα της πίτας. Οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες και τα παιδιά τους δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με την πλουτοκρατία. Για κανένα χρηματικό αντάλ-λαγμα δεν πρέπει οι νέοι να μετατραπούν σε φονιάδες, σε όργανα κατοχικών στρατευμά-των. Είναι και προσωπική ευθύνη του κάθε νέου να μην πάρει μέρος σ’ αυτό το παιχνίδι. Καμία δικαιολογία δεν υπάρχει από τη στιγμή που θα συμμετάσχεις σε κατοχικό στρατό, ακόμα κι αν είσαι σε βοηθητική υπηρεσία.

Μιλάνε ακόμα για «μείωση της ανεργίας» και για «σίγουρη επαγγελματική αποκατά-σταση». Στην πραγματικότητα ακόμα και αυτή η “δήθεν” «ευκαιρία για άμεση λύση της επαγγελματικής αποκατάστασης» που προβάλει το ΓΕΣ , η σίγουρη “δουλιά” εί-ναι και αυτή προσωρινή: 3 χρόνια διαρκεί η θητεία των ΟΒΑ. Οσο για τη «μείωση της ανεργίας» ας ρωτήσουν τους ΕΦΥΕΣ, τους “part-time” μισθοφόρους που καλούνται να υπηρετήσουν από 1 ως 4 μήνες το χρόνο, που τους θέλουν και συνενόχους στα σχέδια τους αλλά και να ψάχνουν για 2-3 δουλιές ώστε να καλύπτουν το χρόνο που δεν θα υπηρε-τούν ως μισθοφόροι. Βολεύει πάρα πολύ το σύστημα να έχει τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης συνηθισμένη ότι η ζωή της θα είναι χω-ρισμένη σε τρίμηνα και τετράμηνα που θα τα κάνουν όλα: Και ολίγον αγρότης και ολίγον σερβιτόρος και ολίγον μισθοφόρος και ολίγον ταμείο ανεργίας για να μη διεκδικεί μόνιμη

Από τη στιγμή της ίδρυσης των μισθοφορικών σωμάτων (ΕΠΟΠ, ΟΒΑ, ΕΦΥΕΣ), οι κυβερνήσεις

της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προωθούν και διαφημίζουν με κάθε τρόπο σαν “λύση” στα προβλή-

ματα της ανεργίας και της ερήμωσης της επαρχίας τη συμμετοχή των νέων στα μισθοφορικά

σώματα δηλαδή στο μακέλεμα λαών ανά τον κόσμο, το οποίο ονομάζουν “δουλιά” και “ευ-

καιρία απασχόλησης”.

Στα επιχειρήματά τους, προστέθηκε και η μείωση της θητείας με στόχο να συνδεθεί με την αύξηση του

αριθμού των μισθοφόρων, ώστε να νομιμοποιηθεί ο μισθοφορικός στρατός στα μάτια της νεολαίας.

Οι προσπάθειες αυτές, οι οποίες γίνονται με πολλούς τρόπους, όπως συμμετοχή του ΓΕΣ σε εκθέσεις

για την εκπαίδευση, επισκέψεις σε σχολεία, διαφημιστικές καταχωρήσεις, φυλλάδια, αφίσες, προβολή

από τα ΜΜΕ, πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα με στόχο να πιαστούν στο “δόκανο” όσο το δυνατόν

περισσότεροι νέοι.

ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΟΥς

ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ

ΓΕΣ κΑι “ΕπΑΓΓΕλμΑΤικOΣ πρΟΣΑνΑΤΟλιΣμOΣ”

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προωθούν και διαφημίζουν με κάθε τρόπο τη συμμετοχή των νέων στα μισθοφορικά σώματα.

Μάθε για τον

θεσµό των Ο.Β.Α

Γίνε οπλίτης Βραχείας

Ανακατάταξης

Για περισσότερες πληροφορίες μπορεί να απευθυνθείς:• Στη Μονάδα σου• Στο Στρατολογικό γρα-φείο της περιοχής σου• Και στην ιστοσελίδα του Στρατού Ξηράςwww.army.gr

Εξασφαλίζεις...• Άμεση Επαγγελματική Απασχόληση• Ικανοποιητικές Αποδοχές• Υγειονομική Περίθαλψη - Ασφάλιση• Δυνατότητα συμμετοχής σε Ειρηνευτικές Αποστολές με Τριπλάσιες Αποδοχές• Πριμοδότηση για Κατάταξη ως ΕΠ.ΟΠ.• Επαγγελματική Εμπειρία με Εξειδίκευση

Εξασφαλίζεις...• Άμεση Επαγγελματική Απασχόληση• Ικανοποιητικές Αποδοχές• Υγειονομική Περίθαλψη - Ασφάλιση• Δυνατότητα συμμετοχής σε Ειρηνευτικές Αποστολές με Τριπλάσιες Αποδοχές• Πριμοδότηση για Κατάταξη ως ΕΠ.ΟΠ.• Επαγγελματική Εμπειρία με Εξειδίκευση

Εξασφαλίζεις...• Άμεση Επαγγελματική Απασχόληση• Ικανοποιητικές Αποδοχές• Υγειονομική Περίθαλψη - Ασφάλιση• Δυνατότητα συμμετοχής σε Ειρηνευτικές Αποστολές με Τριπλάσιες Αποδοχές• Πριμοδότηση για Κατάταξη ως ΕΠ.ΟΠ.• Επαγγελματική Εμπειρία με Εξειδίκευση

μείνε στο τόπο

σου...

συμμετοχή στο θεσμό

ΕΦΕΔΡΩΝ

ΥΨΗΛΗΣ

ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑΣ

(ΕΦ.Υ.ΕΣ.)

δήλωσεδήλωσε

Εκμεταλεύσου

την ευκαιρία...

είναι

στο χέρι σου

ΓΕΝΙΚΟ

ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ

ΣΤΡΑΤΟΥ

νέοι στρατευμένοι ϐ 35Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

21ο ΣΠ, Πλάτη ΕβρουΤον προηγούμενο μήνα μας έγραψαν από τη Χίο για την αντιμε-

τώπιση των φαντάρων σαν “πελατεία”. Αυτό το μήνα μας γράφουν

απ’ τον Εβρο πώς οι φαντάροι γίνονται πελάτες του ΚΤΕΛ και των

ταξί.

«Στο 21ο ΣΠ στην Πλάτη ακόμη και η έξοδος είναι ένα πολύπλοκο

και πολυέξοδο σπορ. Από το στρατόπεδο για την Ορεστιάδα ναυ-

λώνεται λεωφορείο από το ΚΤΕΛ το οποίο και κοστίζει 5 ευρώ αν

πάρεις το εισιτήριο από το ΚΨΜ, τώρα αν τυχόν κάποιος φαντάρος

δεν προλάβει και βγάλει εισιτήριο μέσα στο λεωφορείο ως εκ θαύμα-

τος κοστίζει 6 ευρώ χωρίς καμιά εξήγηση και λογική. Το λεωφορείο

όμως ναυλώνεται Σαββατοκύριακο και την υπόλοιπη βδομάδα, η με-

τακίνηση από την Πλάτη στην Ορεστιάδα με ταξί είναι απαγορευτική

αφού στοιχίζει 80 ευρώ μετ’ επιστροφής! Σαν να μην φτάνει αυτό,

υπάρχουν στελέχη που νομίζουν ότι είναι αστεία η όλη αυτή η κα-

τάσταση. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα ενός ΕΠΟΠ ΔΝΕΑ ο οποίος

γνωρίζοντας την κατάσταση καθυστέρησε τα εξοδόχαρτα τόσο ώστε

να χάσει ένας ολόκληρος λόχος το λεωφορείο. Το τραγελαφικό στην

υπόθεση είναι ότι το στρατόπεδο διαθέτει λεωφορείο που μπορεί

να εξυπηρετήσει την κίνηση για Ορεστιάδα και να απαλλάξει τους

στρατιώτες από το μεγάλο κόστος της μετακίνησής τους. Ομως γιατί

να χαλάσουμε τη μόνιμη πελατεία του ΚΤΕΛ;»

Φυλάκιο Μ. Δερείου, ΕβροςΟι στρατιώτες στέλνονται σε περίπολα περίπου 15 χιλιομέτρων τη

μέρα με ελάχιστο φαγητό, πολλές φορές χωρίς πρωινό και σε δύ-

σβατα μέρη χωρίς φακό και rackal. Σημειώτεον ότι στην περιοχή το

νερό δεν πίνεται και μετά από έντονη αντίδρασή τους οι φαντάροι

κατάφεραν να τους χορηγείται δωρεάν ένα μεγάλο μπουκάλι την

ημέρα στον καθένα.

Στρατόπεδο Χατζηπεντή, Κουφόβουνο ΕβρουΑπό πολλές μονάδες του στρατοπέδου καταγγέλθηκε ότι οι φα-

ντάροι υποχρεώνονταν στην πρωινή γυμναστική να συμμετάσχουν

φορώντας αρβύλες (ενώ τους έχουν χορηγηθεί αθλητικά παπού-

τσια) και τραγουδώντας επί το πλείστον “τουρκοφαγικά” τραγού-

δια. Μετά την έντονη αντίδραση των φαντάρων και την καταγγελία

της Επιτροπής Στρατευμένων της 50 Μ/Κ ΤΑΞ, οι φαντάροι πλέον

γυμνάζονται κανονικά με αθλητικά παπούτσια και τα εθνικιστικά

τραγούδια και συνθήματα κόπηκαν “μαχαίρι”.

και σταθερή δουλιά με δικαιώματα.Οσο για τον «πολύ καλό μισθό» που ευαγγελίζο-

νται, δεν φτάνει σε καμιά περίπτωση για να καλύψει τις ανάγκες της νεολαίας… 860 ευρώ είναι ο βασικός μισθός του ΕΠΟΠ και φτάνει τα 1.000 ευρώ με τα επιδόματα.

Ταξική πάλη, η μόνη “σίγουρη” επιλογήΟι νέοι που βιώνουν την ανασφάλεια, τη θηλιά της

ανεργίας, την ερήμωση του τόπου τους, δεν πρέπει να παρασυρθούν. Τα στοιχεία δείχνουν πως η πλειο-ψηφία των ΕΠΟΠ είναι απόφοιτοι ΤΕΕ (41%, στοιχεία 2003) και κατάγονται από αγροτικές περιοχές (22% Μακεδονία, 15% Θεσσαλία, στοιχεία 2003). Οι πολι-τικές ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πετάξαν αυτούς τους νέους έξω από το σχολείο, τους καταδικάζουν στη φτώχεια και την ανεργία, την εσωτερική μετανάστευση, στο ξεκλήρι-σμα. Τώρα ξαφνικά τους αγάπησαν;

Η μόνη “σίγουρη” επιλογή, που έχει η νεολαία απέναντι σε αυτούς που της λένε να σκύψει το κε-φάλι και να τα βρει με τον εργοδότη γιατί «έχουμε κρίση», να μη διεκδικεί, να “ψαχτεί” για μισθοφό-ρος είναι η συλλογική πάλη, η οργάνωση στα ταξικά σωματεία, με το πΑμΕ και την πΑΣΥ. Να συμβάλλει ο καθένας με το δικό του τρόπο και την προσφορά του στην ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος. Δεν είναι κα-θήκον άλλων, είναι άμεσο καθήκον του κάθε νέου που χτυπιέται από αυτήν την πολιτική, που έχει την τσέπη του άδεια και το μέλλον του αβέβαιο.

Η νεολαία πρέπει να παλέψει για τη ζωή που της αξίζει, για σταθερή δουλιά με δικαιώματα και όχι να βολεύεται σε δήθεν λύσεις.

Ταυτόχρονα, να παλέψει για κατάργηση όλων των μισθοφορικών σωμάτων και την επιστροφή όλων των ελληνικών τμημάτων των ΕΔ που βρί-σκονται έξω από τα σύνορα της χώρας.

Τρίτη αυτοκτονία στις ΕΔ μέσα στο 2009Αλλος ένας νέος, 20 ετών, που υπηρετούσε στη Ρόδο, προστέθηκε στη λίστα των αυτοκτονιών στο στράτευμα,

τον προηγούμενο μήνα. Για άλλη μια φόρα και με τον πλέον τραγικό τρόπο αποδεικνύεται η απαράδεκτη κα-τάσταση που επικρατεί στα στρατόπεδα. Η διόγκωση των προβλημάτων της λαϊκής οικογένειας, η ανασφάλεια της ανεργίας μετά τη θητεία, οι απαράδεκτες συνθήκες στρατωνισμού, η παντελής έλλειψη ψυχαγωγικών-μορ-φωτικών-αθλητικών δραστηριοτήτων, τα καψώνια και οι προσβολές, η αδιαφορία του στρατού για φαντάρους που χρειάζονται ψυχολογική στήριξη, είναι οι αιτίες που οπλίζουν το χέρι των αυτοχείρων, που τους ωθούν στην αυτοκτονία.

Αυτός ο στρατός είναι δημιούργημα των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που έχουν σοβαρές ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στα στρατόπεδα. Πολιτική και στρατιωτική ηγεσία πρέπει να νιώσουν τη δύναμη του λαού και της νεολαίας. πρέπει να ενταθεί η πάλη και η διεκδίκηση μέσα και έξω από τα στρατόπεδα, ώστε να πληρώσουν νΔ και πΑΣΟκ τις βαριές τους ευθύνες, για να μη χαθεί άλλος νέος.

36 ϐ όχι σε όλα τα ναρκωτικά

Ας μιλήσουν τα στοιχεία…Σχετικά με τη ζοφερότητα της κατάστασης

που επικρατεί, χαρακτηριστικά είναι τα στοι-χεία που δίνει η ετήσια έκθεση του ΟΗΕ για το 2008:

Το εμπόριο της κάνναβης, αυξάνεται ανεξέ-λεγκτα κυρίως στην Ασία και την Αφρική.

Οι ΗΠΑ ταλανίζονται από την κατάχρηση των συνταγογραφούμενων υποκατάστα-των, που έχει πάρει διαστάσεις επιδημί-ας, ενώ η Ευρώπη παραμένει η μεγαλύτερη αγορά ναρκωτικών με πάνω από 2.000.000 χρήστες οπιούχων μόνο στην ανατολική

Ευρώπη. Με βάση αυτά και πολλά άλλα παρόμοια στοιχεία, η έκθεση καταλήγει όπως είναι φυσικό στο συμπέρασμα πως «η πρό-οδος που έχει συντελεστεί στην πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια, μπορεί να χαρακτηριστεί του-λάχιστον μέτρια»…

Και κάπου εκείέρχεται η “Πολιτεία”…

Αυτό το τόσο τραγικό τοπίο που προφανώς έχει τις αντίστοιχες προεκτάσεις και στην Ελλάδα, έρχεται ν’ αντιμετωπίσει η κυβέρ-

νηση με ένα ακόμα Εθνικό Σχέδιο Δράσης, (έχουν προηγηθεί αντίστοιχες ενέργειες από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ) μια προσπάθεια δηλαδή για το συντονισμό της δράσης όλων των εμπλεκόμενων φορέων στο ζήτημα των ναρκωτικών, που υποτίθεται πως ήδη οδηγεί «…στην πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια που γίνεται στη χώρα μας για τη χάραξη εθνικής βιώσιμης και στοχευμένης πολιτι-κής για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών ουσιών στη χώρα μας».1

Ωστόσο, πίσω από αυτά τα μεγάλα λόγια, το ΕΣΔΝ δεν έχει να δείξει, παρά δύο πράγμα-

τα: Την απόλυτη υποταγή στην ΕΕ και την υιοθέτηση μιας σειράς επικίνδυνων και αντιδραστικών μέτρων που απορρέουν ακριβώς από το γεγονός αυτό. Μέτρων που στοχεύουν στη διαιώνιση και όχι στην οριστική λύση του προβλήματος και που εφαρμόζονται με την ίδια έμφαση απ’ όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

EΕ “über alles”… «Η στρατηγική του Σχεδίου Δράσης ακο-

λουθεί τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την αντιμετώ-πιση των ναρκωτικών ουσιών καθώς και τις συστάσεις της διακομματικής επιτροπής της Βουλής…»2

Η απόλυτη εναρμόνιση της εθνικής πολιτι-κής με τις ευρωενωσιακές επιταγές δεν είναι λοιπόν τίποτε άλλο παρά μια συνειδητή πολιτική επιλογή. Μια επιλογή που με πολύ έντεχνο τρόπο και ωραία λόγια παρουσιάζεται σαν αναγκαία και αυτονόητη για κάποιον που θέλει ν’ αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την τοξικομανία.

Ψάχνοντας ωστόσο με προσοχή στις σελίδες του ΕΣΔΝ θα συναντήσουμε αρκετούς λόγους για να το χαρακτηρίσουμε τουλάχιστον ως

ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

Εξάρτηση-υποταγήΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ…

Σ το προηγούμενο φύλλο προσπαθήσαμε ν’ αναδείξουμε τους

βασικούς και βαθιά αντιδραστικούς άξονες πάνω στους οποί-

ους κινείται η πολιτική της ΕΕ στο πρόβλημα της τοξικομανίας.

Είναι γνωστό ότι η πολιτική αυτή σε όλους τους τομείς συν-διαμορφώνεται από τα κράτη που την απαρτίζουν για να εφαρμοστεί κατόπιν στις εθνικές τους νομοθεσίες. Ως εκ τούτου, μια σύντομη πα-

ρουσίαση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης Κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΔΝ)

για την περίοδο 2005-2012, θα πείσει πολύ περισσότερο για το περιεχό-

μενο και τους πραγματικούς σκοπούς, των πρωτοβουλιών αυτών για την

αντιμετώπιση του τόσο σοβαρού προβλήματος. Ξεκινάμε το μήνα αυτό την

παρουσίαση του αντιδραστικού σχεδίου, παρουσιάζοντας τα σημεία που

αφορούν την πρόληψη, τα υποκατάστατα και την εμπορευματοποίηση του

προβλήματος.

Το ΕΣΔΝ είναι πλήρως προ-σαρμοσμένο στις κατευ-θύνσεις της ΕΕ και προάγει μέτρα που διαιωνίζουν αντί ν’ αντιμετωπίζουν οριστικά το πρόβλημα της τοξικομα-νίας

(μέρος Α’)

Στιγμιότυπο από το τουρνουά μπάσκετ που οργάνωσε η ΟΒ Σιβιτανιδείου της ΚΝΕ, τον περασμέ-νο Απρίλη, με τη συμμετοχή νέων από το στεγνό πρόγραμμα απεξάρτησης “Θησέας”.

όχι σε όλα τα ναρκωτικά ϐ 37Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

ένα επικίνδυνο κατασκεύασμα που παρά την έντεχνη φρασεολογία του δεν μπορεί να κρύψει την απόλυτη προσαρμογή του στη ναρκοκουλτούρα και στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Οταν η πρόληψηισοπεδώνεται…

Το λογικό και αναμενόμενο είναι πως ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο όπως αυτό, θα έδινε το μεγαλύτερο βάρος του στην πρόληψη, κάτι που ενισχύεται άλλωστε και απ’ το γεγο-νός ότι η Ελλάδα έχει ένα απ’ τα χαμηλότε-ρα ποσοστά εισόδου στα ναρκωτικά στην Ευρώπη.

Και πράγματι, γίνεται εκτενής αναφορά στη σημασία της πρόληψης, καθώς και στην ανάγκη για την επέκτασή της. Ομως, αρκετά σημεία που ξεφεύγουν από τις όμορφες και προσεγμένες διατυπώσεις, αλλά κυρίως τα ίδια τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι τώρα πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, δεν αφήνουν καμιά αυταπάτη για την κραυγαλέα ασυνέπεια λόγων και έργων που χαρακτηρίζει όλους τους πολιτικούς υποστηρικτές του ΕΣΔΝ. Ανάμεσα σε άλλα, λοιπόν, προτείνονται σαν αναγκαία τα ακόλουθα μέτρα:

» Κινητοποίηση του εθελοντικού τομέα

» Καμπάνια από τα ΜΜΕ

» Ενταξη των κέντρων πρόληψης στο ΕΣΥ3

Ολα τα παραπάνω μέτρα δείχνουν ξεκά-θαρα την απαξίωση της υποχρέωσης του κράτους για τη δημιουργία δημόσιων και δωρεάν δομών πρόνοιας, καθώς και την παγιωμένη αντίληψη πως πρόνοια σημαίνει μόνο ενημέρωση και ευαισθητοποίηση. Γι’ αυτό άλλωστε τα πάντα ανάγονται στον εθελοντισμό και τα ΜΜΕ, ενώ η συνολική προσπάθεια θα μπορούσε να στραφεί προς πραγματικά σημαντικούς στόχους όπως η στήριξη και επέκταση των κέντρων πρό-ληψης, που εδώ και χρόνια βρίσκονται σε καθεστώς πλήρους κατάρρευσης εξαιτίας της συνεχούς υποχρηματοδότησής τους.

Υπενθιμίζουμε πως οι εργαζόμενοι των κέ-ντρων πρόληψης βρίσκονται σε κλίμα εργα-σιακής ομηρίας, ενώ συχνά όντας απλήρωτοι για πολλούς μήνες, αναγκάζονται να εγκα-ταλείπουν τις θέσεις τους με αποτέλεσμα τα κέντρα να αποστελεχώνονται και να υπο-λειτουργούν.

Είναι απίστευτο το να σκέφτεται κανείς να διαθέσει ακόμα και ένα ευρώ για τη δημιουρ-γία ενημερωτικών εκπομπών και ιστοσελίδων, τη στιγμή που το Υπουργείο Υγείας μαζί με την ΚΕΔΚΕ χρωστούν στα κέντρα πρόλη-

ψης πάνω από οκτώ εκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, η απαξίωση των δομών πρόληψης

δεν είναι καθόλου τυχαία και συνδέεται άμεσα με την προωθούμενη ενσωμάτωσή τους στο ΕΣΥ, με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη υποχρηματοδότησή τους. Επίσης είναι πολύ ανησυχητικό το ενδεχόμενο τα κέντρα πρόληψης να παίξουν το ρόλο των μο-νάδων ψυχολογικής στήριξης δίπλα στα προ-γράμματα υποκατάστασης, τα οποία όπως θα δούμε παρακάτω πρόκειται να ενταχθούν επίσης στο ΕΣΥ.

Σημασία έχεινα μη γίνει καν η αρχή…

Το πιο σημαντικό ωστόσο, είναι ότι σε καμιά περίπτωση δε δίνεται έμφαση στη σημασία της πρωτογενούς πρόληψης, της προσπά-θειας δηλαδή για την εξάλειψη όλων των αιτιών που δημιουργούν και συντηρούν το πρόβλημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΕΣΔΝ εντοπίζει τα αίτια της τοξικοεξάρτησης, «στο άνοιγμα των συνόρων, στην εντατικοποίηση του μεταναστευτικού ρεύματος και στη διά-δοση του καταναλωτικού τρόπου ζωής»…(!!)

Είναι δυνατόν οι συντάκτες ενός τέτοιου κειμένου να μη γνωρίζουν ότι, όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία, τα πρώτα και κύρια αίτια της τοξικομανίας είναι σύμφυτα με τον ίδιο τον καπιταλισμό και δεν είναι άλλα από την ανεργία, τη φτώχεια, και τους ταξικούς φραγμούς σε κάθε έκφανση της ζωής; Κι εκτός αυτού, είναι δυνατόν να ισχυρίζεται κάποιος πως πριν 40 χρόνια για παράδειγμα που δεν υπήρχε τόσο έντονο το μεταναστευ-τικό ρεύμα στη χώρα μας, δεν υπήρχε και η τοξικομανία;

Είναι τυχαίο το ότι το 80% των αστέγων της ΕΕ είναι τοξικομανείς;4

Είναι τυχαίο το ότι πάνω από το 65% των τοξικομανών είναι άνεργοι;

Κι όμως τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι άγνω-στο στους συντάκτες του ΕΣΔΝ που έντεχνα και προσεκτικά τα αποσιωπούν για να δημι-ουργήσουν αυταπάτες για τα αίτια που γεν-νούν την τοξικοεξάρτηση.

Βλέποντας παντού νέες αγορές…Το εμπόριο των ναρκωτικών είναι ένας από

τους πιο προσοδοφόρους τομείς της επιχειρη-ματικής δραστηριότητας παγκοσμίως, αφού όπως έχουμε αναφέρει ξανά, τα ετήσια κέρ-δη ξεπερνούν ετησίως τα 400 δις. δολά-ρια, απ’ τα οποία το 80% περίπου ξεπλένεται για να χρησιμοποιηθεί νόμιμα στις διεθνείς κεφαλαιαγορές και το χρηματοπιστωτικό σύ-

στημα.5

Ετσι, είναι φυσικό η ευρωπαϊκή αλλά και η ελληνική νομοθεσία να είναι έτσι διαμορφω-μένες, ώστε να διευκολύνουν την κερδοφορία τόσο από τη διακίνηση των ναρκωτικών, όσο και από τη θεραπεία των εξαρτημένων.

Η ιδιωτικοποίηση λοιπόν είναι μια απ’ τις κυριότερες μέριμνες του ΕΣΔΝ, το οποίο συνεχίζει στον ίδιο δρόμο του προηγούμενου σχεδίου δράσης του ΠΑΣΟΚ, που άνοιγε για πρώτη φορά την πόρτα της ιδιωτικοποίησης των θεραπευτικών δομών.

«…παροχή κινήτρων για την ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας στο χώ-ρο των ναρκωτικών»6.

«Προτείνεται η σύσταση εθνικής επιτρο-πής αποτελούμενης από εκπροσώπους της επιστημονικής και επιχειρηματικής κοινό-τητας (…) για το συντονισμό των δράσεων στην εφαρμογή και τελική αξιολόγηση του ΕΣΔ»7.

Αραγε πόσο πιο κυνικά θα μπορούσε να ειπωθεί; Μετά την ιδιωτικοποίηση της παιδεί-ας, της υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας και ασφάλισης, σειρά έχει στο όνομα πάντα του εκσυγχρονισμού και του “υγιούς” ανταγωνισμού, ο ανθρώπινος πόνος των χρηστών και των οικογενειών τους.

Μισή λύση, μισή ζωή…Η εξάλειψη της τοξικομανίας, θα σήμαινε

την εξαφάνιση μιας τεράστιας αγοράς, αλλά και την αποδέσμευση ενός πολύ μεγάλου κομματιού της νεολαίας από τον ψεύτικο κό-σμο των ναρκωτικών. Ετσι, η πιο συμφέρουσα λύση που μπορεί να δώσει το κεφάλαιο είναι η διαιώνιση του προβλήματος με διάφορα “καλοπροαίρετα” μέτρα…

Στη λογική αυτή εντάσσεται και η απε-λευθέρωση των προγραμμάτων υποκα-τάστασης που τείνουν να γίνουν η κύρια μορφή αντιμετώπισης, αφού με βάση το ΕΣΔΝ, τα προγράμματα αυτά σε όλη τη χώρα αυξάνονται από 18 σε 36 και συνδέ-ονται σταδιακά με τα “στεγνά”.

Μπορεί τα υποκατάστατα να πλασάρονται σαν η πιο βιώσιμη λύση, ωστόσο η πραγμα-τικότητα βρίσκεται πολύ μακριά. Δεν είναι τυχαίο ότι η διεθνής πείρα δείχνει το πόσο αναποτελεσματικά και επικίνδυνα είναι αυτά τα προγράμματα (ποσοστό επιτυχίας περί-που 10%), σε αντίθεση με τα “στεγνά” και “κλειστά” που κατάργησαν το μύθο πως ο τοξικομανής δεν θεραπεύεται (πάνω από 70% επιτυχία).

Εξάλλου, τα υποκατάστατα είναι επίσης

εξαρτησιογόνα και θανατηφόρα, κάτι που αποδεικνύεται από τον τεράστιο αριθμό των θανάτων από υπερβολική δόση με-θαδόνης και άλλων υποκατάστατων. Για παράδειγμα, ο αριθμός των θανάτων από με-θαδόνη στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 390% στο διάστημα 1994-2002.

Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να διευκρινί-σουμε πως τα υποκατάστατα έχουν δράση μόνο απέναντι στην ηρωίνη και όχι στην πολυτοξικομανία -παράλληλη χρήση δια-φόρων ουσιών- που έχει επικρατήσει σχε-δόν απόλυτα στην εποχή μας. Ετσι, κάθε προσπάθεια αποτοξίνωσης με υποκατάστατα (μεθαδόνη, βουπενοφρίνη κ.τλ.) είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία.

Ωστόσο, το σημαντικότερο ίσως αρνητικό στοιχείο των υποκατάστατων είναι το εξής: Η μεσοβέζικη και αποσπασματική αντιμετώπιση ενός αδυσώπητου κοινωνικού προβλήματος η λύση του οποίου δεν είναι δυνατόν ν’ ανα-ζητηθεί σε τέτοια διαχειριστικά μέτρα, αλλά μόνο στις δυνατότητες για την ολόπλευρη αντιμετώπισή του, που θα οδηγήσει τε-λικά σε μια ζωή εντελώς ελεύθερη από κάθε εξάρτηση. Καμιά θεραπεία δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν οδηγεί σε μια καινούρια περιθωριοποίηση του τοξικο-μανούς, έστω και “θεσμοθετημένη”, αν οδηγεί απλά σε μια ομαλοποίηση της συμπε-ριφοράς του στο πλαίσιο πάντα της πολιτικής της “μείωσης της βλάβης”…

Κάπου εδώ τελειώνει το πρώτο μέρος της προσπάθειάς μας, για την κριτική του ΕΣΔΝ. Ωστόσο, το κείμενο αυτό έχει όπως είπαμε τόσα αντιδραστικά σημεία- (προσπάθεια για την ιατρικοποίηση της τοξικομανίας, πλήρης αδιαφορία για τη διαδικασία της κοινωνικής επανένταξης κ.ά.)- που πραγματικά απαιτεί-ται πολύς χώρος. Θα επανέλθουμε λοιπόν στο θέμα τον επόμενο μήνα, παρουσιάζοντας κι αυτές τις πτυχές.

Κάθε προσπάθεια αποτοξίνωσης με υποκατάστατα είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία

Παραπομπές:1-4 και 6-7. Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά των Ναρκωτικών5. Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Τοξι-κομανίας και Ναρκωτικών (ΕΚΠΤΝ), 2003

Μάρκος Ηλιάδης

38 ϐ αθλητισμός

“Ο”: Πού μπορεί να δουλέψει σήμε-ρα κάποιος ως γυμναστής και ποιες εργασιακές σχέσεις συναντάει;

Νίκος Γαρδίκης: Η εργασιακή προοπτική ενός γυμναστή με το που βγαίνει απ’ τη σχο-λή, δεν έχει καμία σχέση με ό,τι έχει ονειρευ-τεί. Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει κλαδική σύμβαση που να διασφαλίζει κάποιον κατώτερο μισθό, ασφάλιση και ωράρια. Στον ιδιωτικό τομέα -εκτός εκπαίδευσης δηλαδή- μπορεί να βρει δουλιά σε αθλητικά σωματεία, γυμναστή-ρια και Δήμους.

Στα αθλητικά σωματεία η πλειοψηφία των γυμναστών δεν υπογράφουν κανενός είδους σύμβαση. Ως επακόλουθο δεν υπάρχει κα-τώτερο όριο στην αμοιβή, δεν υπάρχει ασφάλιση. Το πρώτο που του λένε είναι: “θα σου δίνουμε 100 ευρώ το μήνα, για 2 ώρες την ημέρα”, ενώ αυτά τα χρήματα που παίρνουν θεωρούνται σαν οδοιπορικά. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο μισθός. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κανένα όριο στο πόσες ώρες μια προπονήτρια θα είναι μέσα στην πισίνα, να κολυμπάει μαζί με τα παιδιά, κάτι που έχει επιπτώσεις στην υγεία της.

Σε επόμενο στάδιο, αν κάποιος προπονητής είναι πιο “τυχερός” υπάρχουν τα ιδιωτικά συμφωνητικά. Αυτά πάλι δεν έχουν σχέση με σύμβαση κάποιου κλάδου, αλλά τουλά-χιστον κάπου φαίνεται το τι παίρνεις, οπότε μπορείς να βασιστείς και να διεκδικήσεις αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης. Σε ελάχιστες περιπτώσεις ορισμένοι προπονητές έχουν κάποια σύμβαση (μερικής απασχόλη-σης), σε αντιστοιχία με τον κατώτερο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη, ανάλογα βέβαια και με τις ώρες που θα δουλέψουν. Τουλάχι-

στον σε αυτές τις περιπτώσεις έχουν ασφά-λιση, δύσκολα όμως πάλι συμπληρώνουν τα απαιτούμενα ένσημα.

Το πρόβλημα είναι ότι στο χώρο του αθλη-τικού σωματείου, δεν υπάρχει επί της ουσί-ας καμία εξασφάλιση. Μόνο όπου έχουμε πιέσει εμείς, μόνο όπου οι συνάδελφοι έχουν ζητήσει τη βοήθεια του σωματείου, ο καθένας μόνος του δεν έχει καταφέρει τίποτα. Αμα μόνος σου σηκώσεις και λίγο παραπάνω κεφάλι, σου λένε να φύγεις.

“Ο”: Τι γίνεται στα γυμναστήρια και στους Δήμους;

Ν.Γ.: Στα γυμναστήρια η κατάσταση για έναν γυμναστή δεν διαφέρει από έναν εμπο-ροϋπάλληλο: αμείβεται σαν πωλητής. Η λο-γική είναι τα ιδιωτικά συμφωνητικά. Οσοι δουλεύουν 8ωρο παίρνουν τον κατώτερο μι-σθό του ανειδίκευτου εργάτη. Τις περισσό-τερες φορές αμείβονται με την ώρα, 2,5 με 3,5 ευρώ, ενώ τα ένσημα που κολλιούνται είναι αντίστοιχα. Καλύτερα δηλαδή να δουλέψεις σερβιτόρος…

Πολλοί συνάδελφοι προσπαθούν να δουλέ-ψουν στο μαζικό αθλητισμό, εντασσόμενοι με σύμβαση σε 4μηνα ή 8μηνα προγράμματα κάποιου Δήμου ή της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (ΓΓΑ). Τουλάχιστον έτσι εξα-σφαλίζεις τα ένσημά σου για το διάστημα που δουλεύεις, το οποίο βέβαια είναι προσωρινό.

“Ο”: Πώς καταφέρνει τελικά ένας γυ-μναστής να βγάλει τα προς το ζην;

Ν.Γ.: Στο χώρο μας κυριαρχεί η μαύρη εργασία και η πολυεργασία. Υπάρχουν γυ-μναστές που για να βγάλουν έστω ένα μικρό μισθό δουλεύουν 2 ώρες σε ένα γυμναστήριο, 2 σε ένα άλλο, χωρίς καθόλου συμβάσεις, έν-σημα κ.τ.λ. Αντίστοιχα ένας προπονητής που δουλεύει σε 2 και 3 σωματεία, φαινομενικά δουλεύει 6-7 ώρες, αλλά φεύγει από το σπίτι του στις 9 το πρωί και γυρίζει στις 11 το βράδυ. Αυτή είναι η εικόνα ενός γυμναστή σήμερα, για κάποιον που θέλει να επιβιώσει δουλεύοντας πάνω στο αντικείμενό του στον ιδιωτικό τομέα.

Με αυτές τις σχέσεις εργασίας φυσικά δεν υπάρχουν πληρωμένες άδειες, ενώ και το επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ θεωρείται “πολυτέλεια”. Ακόμα και αν έχεις δουλέψει, πολύ σπάνια είναι με πλήρες ωράριο, και έτσι

δεν μαζεύεις τον απαραίτητο αριθμό ενσή-μων.

Ολα τα παραπάνω έχουν κάνει την ετε-ροαπασχόληση πολύ διαδεδομένη. Ενας συνάδελφος για να μαζέψει τα αναγκαία έν-σημα, αναγκάζεται να κάνει και μια δεύτερη δουλιά, 4ωρη, 8ωρη, συνήθως στο εμπόριο ή στον επισιτισμό. Υπάρχει φυσικά και ένα μεγάλο κομμάτι συναδέλφων που λόγω της κατάστασης εγκαταλείπουν εντελώς αυτό που σπούδασαν.

“Ο”: Πώς σχετίζεται η πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στο θέμα του αθλητισμού με την κατάσταση που επικρατεί;

Ν.Γ.: Τα αθλητικά σωματεία για παράδειγμα (των οποίων οι παράγοντες δεν είναι συνήθως επιχειρηματίες), δεν παίρνουν τα απαιτούμε-να χρήματα

Προπονούν ανασφάλιστοι& με μισθούς πείνας

Γυμναστeσ στον ιδιωτικo τομeα

Αν και οι γυμναστές-προπονητές θα έπρεπε να έχουν σημαντικό ρόλο στην ανά-

πτυξη του μαζικού-λαϊκού αθλητισμού, η κατάσταση που επικρατεί στην αγορά

εργασίας και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι γυμναστές στον

ιδιωτικό τομέα απέχουν “έτη φωτός” από τις πραγματικές ανάγκες κάθε εργαζό-

μενου και είναι ενδεικτικά του προσανατολισμού που υπάρχει και στο συγκεκριμένο τομέα.

Γι’ αυτά, και για τη δράση των εργαζομένων και του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος

στον κλάδο, μιλήσαμε με το Νίκο Γαρδίκη, γυμναστή και πρόεδρο του σωματείου Γυμνα-στών-Προπονητών Νομού Αττικής.

ΣυνΕντΕυξη

αθλητισμός ϐ 39Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

από τη ΓΓΑ, και για να γλιτώσουν έξοδα, μει-ώνουν και από τους προπονητές. Δημιουργεί-ται έτσι ένας φαύλος κύκλος. Αν διεκδικήσεις κάτι παραπάνω, σε βάζουν “προ των ευθυνών σου”, σε καλούν π.χ. σε μια συνέλευση με τους γονείς των παιδιών και σου λένε ότι δεν έχει λεφτά το σωματείο. Υπάρχει μια λογική ότι “είμαστε μια οικογένεια”. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση όμως ο προπονητής, εκτός από το μεράκι που έχει, προσπαθεί να επιβι-ώσει, δεν το κάνει για χόμπι.

Ενα άλλο θέμα είναι με τους συμβασιού-χους γυμναστές στους Δήμους. Το Προεδρι-κό διάταγμα που προβλέπει ότι κάποιος που συνάπτει συνεχόμενες συμβάσεις πρέπει να μονιμοποιηθεί, έχει γυρίσει από την ανάπο-δη: ακριβώς για να μην ισχύσει αυτό και να μην μονιμοποιηθεί ο γυμναστής, τον κρατάνε π.χ. για δύο 8μηνα και μετά δεν του ανανε-ώνουν τη σύμβαση, τη διακόπτουν για ένα

διάστημα.

“Ο”: Πόσο έχει βοηθήσει η ύπαρξη σωματείου με ταξικό προσανατολι-σμό στο χώρο;

Ν.Γ.: Το σωματείο, που συμμετέχει στο ΠΑΜΕ, ιδρύθηκε επίσημα στις αρχές του 2005, ενώ προηγουμένως δεν υπήρχε κα-νένα σωματείο που να ασχολείται με τα εργασιακά δικαιώματα των γυμναστών. Οι

συνάδελφοι βρίσκονταν “ξεκρέμαστοι”, να παλεύουν μόνοι τους να υπογράψουν ιδιωτι-κά συμφωνητικά. Το σωματείο διεκδικεί την υπογραφή κλαδικής σύμβασης μεταξύ του σωματείου και της Ενωσης Γυμναστηριούχων για τον κατώτερο μισθό, τον ανώτερο αριθμό ωρών εργασίας, την ασφάλιση κ.τ.λ.

Αυτά τα χρόνια έχει γίνει σοβαρή προσπά-θεια να αναπτυχθεί στους συναδέλφους, ενώ έχει ραγδαία αύξηση της μαζικότητάς του. Το σωματείο ουσιαστικά είναι υπόθεση των ίδιων των μελών του. Αλλωστε κανείς με το που τελειώνει τη σχολή δεν έρχεται να γρα-φτεί από μόνος του: ΔΑΠ και ΠΑΣΠ που μαζί κυριαρχούν στα ΤΕΦΑΑ όλης της χώρας έχουν βάλει το χεράκι τους στην καλλιέργεια συ-γκεκριμένης στάσης ζωής από νωρίς…

Οι κατευθύνσεις που βάζουμε είναι τέτοιες που έχουν φέρει αποτελέσματα. Τα προβλή-ματα του κλάδου δεν μπορούν βέβαια να λυθούν αυτόματα, έχουν όμως φέρει περισ-σότερους κοντά στο σωματείο, οι συνάδελφοι το έχουν δει δίπλα τους.

Με βάση αυτά είχαμε και αρκετές μικρές νίκες. Στην Ηλιούπολη για παράδειγμα πήγαν να απολύσουν 3 συναδέλφους με τη μέθοδο της μη ανανέωσης της σύμβασης και τελικά καταφέραμε και τους ανανέωσαν τις συμβά-σεις. Αντίστοιχη περίπτωση υπήρχε στην Πε-τρούπολη και οι γυμναστές εκεί βρήκαν στή-ριξη και στο σωματείο των εργαζομένων του Δήμου που είναι και εκείνο σε ταξική

κατεύθυνση. Επίσης, στο Κερατσίνι ήθελαν να ανανεώσουν τις συμβάσεις με χειρότερους όρους εργασίας, χωρίς τελικά να το καταφέ-ρουν. Αλλού ήθελαν να διώξουν συνάδελφο από γυμναστήριο χωρίς να πληρώσουν αποζημίωση. Με την πίεση του σωματείου ο συνάδελφος πήρε την αποζημίωση. Ακόμα, στα “Joe Weider” μια συναδέλφισσα που είχε απολυθεί κατάφερε να πάρει πίσω και τα δεδουλευμένα που της χρωστάγανε και την αποζημίωση.

Ολα αυτά δεν έγιναν με θαύματα. Το σω-ματείο ό,τι έχει λύσει έως σήμερα το έχει λύσει γιατί αξιοποιεί τη μαζικότητα και απο-φασιστικότητα των μελών του. Δεν λύθηκαν από έναν και δύο. Οι κατευθύνσεις που έχει το σωματείο μέσα από το ΠΑΜΕ, η ταξική ουσιαστικά πορεία του, πετυχαίνει μικρές και στοχεύει σε μεγάλες νίκες. Μέρα με τη μέρα το σωματείο μεγαλώνει και ανάλογα πε-τυχαίνει για την υπεράσπιση των συναδέλφων και για καλύτερες εργασιακές σχέσεις.

Ειδικά τώρα, μέσα σε αυτές τις συνθήκες της κρίσης που προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους να βάλουν νερό στο κρασί τους, ουσιαστικά το μήνυμα που στέλνουν τα ταξικά σωματεία είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να κάνουν ούτε βήμα πίσω από τις ανά-γκες τους!

“Ο”: Ποιος θα έπρεπε να είναι ο ρό-λος του γυμναστή;

Ν.Γ.: Ο αθλητισμός θα έπρεπε να είναι στην υπηρεσία του εργαζόμενου και των παιδιών του, και όχι στην υπηρεσία της κάθε πολυεθνικής. Εχουμε μέλη του σω-ματείου που σπούδασαν και δούλεψαν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που οικοδομούσαν σοσιαλισμό. Η κατάστα-ση που μας περιγράφουν ακούγεται σαν “όνειρο θερινής νυκτός” για ένα γυμνα-στή στην Ελλάδα.

Ο ρόλος του γυμναστή στη λαϊκή εξου-σία είναι αυτός: υπηρέτης των υπολοίπων εργαζομένων, να ανταποκριθεί στην ανά-γκη του εργαζόμενου για αθλητισμό, για υγεία, για βελτίωση των συνθηκών ζωής των υπολοίπων εργαζομένων.

Ο κλάδος των γυμναστών έχει και το σκέλος της δημόσιας εκπαίδευσης, στο οποίο στρέ-φονται πολλοί γυμναστές μιας και μοιάζει ότι παρέχει εργασιακή ασφάλεια. Τα πράγματα βέβαια δεν είναι ακριβώς έτσι…

Κατ’ αρχάς η πιθανότητα για μια μόνιμη θέση σε σχολείο είναι μόνο θεωρητική: φέτος διαγωνίστηκαν στον ΑΣΕΠ 10-12.000 απόφοιτοι ΤΕΦΑΑ για …48 θέσεις! Αντίστοιχη ήταν η αναλογία και πριν από 3 χρόνια για 72 θέσεις…

Η μείωση των προσλήψεων μέσω ΑΣΕΠ, καλύπτεται με τις παράλληλες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που έχουν ήδη επιβληθεί στους γυμναστές της δημόσιας εκπαίδευσης. Στόχος είναι η δημιουργία καθηγητών πολλών ταχυτήτων στα σχολεία, κατεύθυνση που υπάρχει και για τις άλλες ειδικότητες. Ετσι, υπάρχουν ταυτοχρόνως: μόνιμοι γυμναστές, αναπληρωτές γυμναστές, ωρομίσθιοι γυμναστές, γυμναστές στα ολοήμερα, γυμναστές σε αθλητικά λύκεια… Δηλαδή μόνο για τους γυμναστές υπάρχουν 4-5 διαφορετικές συμβά-σεις, που όλες πλην των μονίμων είναι ιδιωτικού δικαίου.

Σε όλους αυτούς τάζουν μόρια για τη μονιμοποίησή τους, που για να τα πάρουν και για να συμπληρώσουν ώρες δουλεύουν σε 2-3 σχολεία ταυτόχρονα ως ωρομίσθιοι, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που τα σχολεία βρίσκονται σε διαφορετικές πόλεις! Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την απαξίωση του επαγγέλματος και την εντατικοποίηση της δουλιάς για τους γυμναστές.

Σαν συμπέρασμα, η κάλυψη των κενών για το μάθημα της γυμναστικής επιτυγχάνεται με την ελάττωση των θέσεων μόνιμης εργασίας, υπέρ των συμβασιούχων. Παράλληλα, για να καλύψουν κενά διδασκαλίας άλλων μαθημάτων και να συμπληρώσουν και τις δικές τους ώρες, οι γυμναστές καλούνται να διδάξουν και άλλα μαθήματα, άσχετα με το αντικείμενό τους και φυσικά χωρίς καμία σχετική εκπαίδευση!

Επικοινωνήστε με το σωματείοΓυμναστών-Προπονητών στα τηλέφωνα: 6947401566, 6948379187

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Συνέντευξη:Ξενοφώντας Φλώρος

Οι σχέσεις εργασίαςγια τους γυμναστές της δημόσιας εκπαίδευσης

Το σωματείο ό,τι έχει λύσει έως σήμερα το έχει λύσει γιατί αξιοποιεί τη μαζι-κότητα και αποφασιστικότητα των μελών του. Με τις κατευθύνσεις που έχει το σωματείο μέσα από το ΠΑΜΕ, η ταξική του πορεία, πετυχαίνει μικρές και στοχεύει σε μεγάλες νίκες

40 ϐ πολιτισμός

Αφιέρωμα στην ιστορία του ρεμπέτικου

το αφιέρωμα αυτό, που θα φιλοξενήσουμε τους επομένους

μήνες στις σελίδες του “Πολιτισμού” θα γίνει μια προσπάθεια

να προσεγγίσουμε όσο το δυνατόν πιο ικανοποιητικά ορισμέ-

νες βασικές πτυχές της ιστορίας του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Θα ξεκινήσουμε από την εμφάνισή του και τις ιστορικές και

κοινωνικοπολιτικές του ρίζες, συνεχίζοντας με την παρουσίαση των σπου-

δαιότερων εκπροσώπων του.

Η καταγωγή και η ιστορία του ρεμπέτικου είναι πράγματι ένα ζήτημα

ιδιαίτερα σύνθετο και κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί πάνω σ’ αυτό πολ-

λές διαφορετικές απόψεις. Ωστόσο πιστεύουμε πως μια απόπειρα ερμη-

νείας όπως αυτή που επιχειρούμε εδώ, έχοντας απόλυτη συνείδηση των

δυσκολιών και του περίπλοκου χαρακτήρα της, είναι κάτι που αξίζει τον

κόπο προκειμένου αφ’ ενός να προβληθεί μια πολύ σημαντική πτυχή του

λαϊκού πολιτισμού της πατρίδας μας, και αφ’ ετέρου, να δοθεί ένα καλό

έρεισμα σε όποιον ενδιαφέρεται γι’ αυτό το είδος μουσικής.

Σύντομη αναδρομή του αστικού λαϊκού τραγουδιού

Με την άνοδο της ελληνικής αστικής τάξης, τέλη 18ου αιώνα, αναπτύχθηκαν εμπορευματι-κά κέντρα-λιμάνια γύρω από το Αιγαίο, όπως αυτά της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης, της Ερμούπολης, της Θεσσαλονίκης κ.α., που υπήρξαν πολιτισμικά χωνευτήρια της Ανα-τολικής Μεσογείου. Ιδιαίτερα η Σμύρνη, αποτελούσε το πλέον κοσμοπολίτικο κέντρο της ευρύτερης περιοχής, όπου η συνύπαρξη του δυτικοευρωπαϊκού στοιχείου με το τουρκικό, ελληνικό, αρμένικο κ.λπ. είχε πλούσια μουσική έκφραση.

Σμυρνιοί λόγιοι και λαϊκοί μουσικοί επε-ξεργάστηκαν δυτικές μουσικές φόρμες, αφού οι ορχήστρες καλούνταν να ικανοποιήσουν ένα ευρύτατο ακροατήριο. Μπορούσαν να εκτελέσουν με την ίδια άνεση γύφτικους χαβάδες, αιγαιοπελαγίτικους καρσιλαμά-δες και γερμανικά βαλς. Στα τέλη του 19ου αιώνα, αρχικά σε Σμύρνη και Κωσταντινούπο-λη, εμφανίστηκε το “Καφέ Αμάν”1. Σ’ αυτό το κλίμα γεννήθηκε το “Σμυρναίικο μινόρε”2 και οι “Σμυρναίικες Εστουδιαντίνες”3.

Αμέσως μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, οι Βαυαροί αρνήθηκαν κλήρο γης και συμμετοχή στη διοίκηση στους “μά-γκες”4, οι οποίοι περιθωριοποιήθηκαν στα αστικά κέντρα και σε πολλές περιπτώσεις πέρασαν στην παρανομία. Με το αρματωλίκι, το “ακριτικό τραγούδι” αποτέλεσε την αρχή για τη γένεση του “κλέφτικου τραγουδιού”, το οποίο με τη σειρά του, μέσα από την αστι-

κοποίηση του μάγκα, μας έδωσε την αστική προφορική παράδοση και τις αδέσποτες μελωδίες που συνθέτουν το “μάγκικο τραγούδι”.

Οι πρώτες ηχογραφήσεις έγιναν στη Σμύρνη, ενώ από τη δεκαετία του ‘20 ηχογραφήθηκαν στην Αμερική τα πρώτα ελληνικά τραγούδια, κυρίως δημοτικά, αργότερα Σμυρναίικα και μάγκικα. Αυτό επέδρασε καταλυτικά στους μουσικούς κύκλους της Ελ-λάδας, ενώ το 1924 άρχισαν και οι εγχώριες ηχογραφήσεις.Με τη μικρασιατική καταστροφή,

οι πρόσφυγες στα νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα, κύρια στο λιμάνι του Πειραιά, συνυ-πήρχαν και αλληλεπιδρούσαν με την ντόπια μαγκιά. Οι Σμυρνιοί μουσικοί αναγκάστηκαν τότε να υιοθετήσουν τη θεματολογία και την αργκώ του μάγκικου τραγουδιού, δημιουργώ-ντας τη Σμυρναίικη σκηνή.

Το “πειραιώτικο ρεμπέτικο”5 προήλθε από τη σύντηξη του μάγκικου τραγουδιού και της Σμυρναίικης μουσικής παράδοσης, στις αρχές τις δεκαετίας του ‘30, με αδιαμφι-σβήτητο εκπρόσωπο το Μάρκο Βαμβακάρη. Το μπουζούκι επικράτησε ως το κατ’ εξοχήν όργανο της λαϊκής ορχήστρας, παρ’ όλο που ήταν ένα όργανο στιγματισμένο, ταυτισμέ-νο με το περιθώριο. Οι Σμυρνιοί μαέστροι αναγκάστηκαν να το συμπεριλάβουν στις ενορχηστρώσεις τους, έως ότου αυτές χαθούν τελείως - το οριστικό πλήγμα στα “σαντουρο-βιόλια” έδωσε η λογοκρισία της δικτατορίας του Μεταξά το 1936, οπότε και κρίθηκαν ως “ανατολίτικα”. Ταυτόχρονα, σηματοδοτείται το τέλος του πειραιώτικου ρεμπέτικου, που έδωσε τη θέση του στην “Αθηναϊκή σκηνή”, με πρωταγωνιστή το Βασίλη Τσιτσάνη.

Τα χρόνια μετά την Κατοχή τα μοτίβα του λαϊκού τραγουδιού ήταν πιο “βαριά”, αντανα-κλώντας τη σκληρή κοινωνική πραγματικότη-τα της εποχής. Παράλληλα, οι δισκογραφικές εταιρείες αποκτούσαν ολοένα μεγαλύτερη ισχύ, κάτι που αποτέλεσε την αρχή του τέ-λους για το ρεμπέτικο. Χειραγωγούσαν την παραγωγή και μετατόπιζαν το βάρος από τους δημιουργούς στους ερμηνευτές, μια κα-τάσταση που παγιώθηκε στην περίπτωση του

Στέλιου Καζαντζίδη, μετά το 1952.Από τα τέλη της δεκαετίας του ‘50 το “πα-

λιό” λαϊκό τραγούδι ανέκαμψε με επανεκτε-λέσεις/διασκευές κλασικών τραγουδιών, την υιοθέτηση λαϊκών στοιχείων στην έντεχνη μουσική, το ενδιαφέρον που προκαλεί το ρεμπέτικο μετεμφυλιακά σε λόγιους κύκλους κ.λπ. Τη δεκαετία του ‘60 καθιερώθηκε το “λαϊκό τραγούδι”6, το οποίο διατήρησε σχέσεις με το ρεμπέτικο, όμως σταδιακά εκ-φυλίστηκε.

Δυστυχώς η “χρυσή περίοδος” του λαϊκού τραγουδιού έχει περάσει εδώ και πολλά χρό-νια, με το λαϊκό τραγούδι ν’ αποκτά σταδιακά ένα όλο και πιο επιφανειακό κι εκχυδαϊσμένο περιεχόμενο, εντασσόμενο κι αυτό στη μαζική παραγωγή υποκουλτούρας των πολυεθνικών.

Ωστόσο, η ανάγκη για γνήσια λαϊκή δημι-ουργία παραμένει πάντα αναλλοίωτη, και είναι αρκετές οι προσπάθειες που γίνονται προς αυτήν την κατεύθυνση, προσπάθειες που αξίζει κανείς να τις αναζητήσει και να τις στηρίξει.

Πάνος Καραγιώργος

Πηγές-προτεινόμενη βιβλιογραφία

“Ρεμπέτικη ανθολογία” (τόμοι Ι-ΙV), Τά-σος Σχορέλης, Πλέθρον

“Ρεμπέτικα τραγούδια”, Ηλίας Πετρόπου-λος, Κέδρος

“Η ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού” (DVD), Κώστας Φέρρης, VICTORY MUSIC

“Αγγέλα Παπάζογλου - Τα χαϊρια μας εδώ”, Γιώργης Παπάζογλου, Ταμείον Θρά-κης

“Γιάννης Παπαϊωάννου: Ντρόμπρα και σταράτα”, Κώστας Χατζηδουλής, Κάκτος

“Μάρκος Βαμβακάρης - Αυτοβιογρα-φία”, Αγγελική Βέλλου Κάιλ, Παπαζήσης

“Βασίλης Τσιτσάνης - Η ζωή μου και το έργο μου”, Κώστας Χατζηδουλής, Νεφέλη

“Η Κλίκα”, διαδικτυακό περιοδικό για το λαϊκό τραγούδι

“Ρεμπέτικο Φόρουμ”, Φόρουμ συζήτησης για το λαϊκό τραγούδι

Παραπομπές:1. Καφενές με πάλκο που δημιούργησε η

αναγκαιότητα της αστικοποίησης, προάγγε-λος των μουσικών κέντρων.

2. Μουσικό σχήμα το οποίο συγκερνά τον ανατολίτικο αμανέ με δυτικούς μουσικούς τρόπους.

3. Ορχήστρες συνοδευόμενες από χορωδίες, με επιρροές από την ανατολίτικη μουσική μα και τις δυτικές μαντολινάτες.

4. Αντάρτες προερχόμενοι από αγροτικά στρώματα. Η μάγκα ή μαγκία αποτελούσε δομική μονάδα του άτακτου στρατού, την οποία απάρτιζαν οι μάγκες και διοικούσε ο μα-γκιώρος (από το “major”, όπως και τους αποκα-λούσαν Αγγλοι αξιωματικοί).

5. Ο όρος “ρεμπέτικο” επικράτησε μετεμ-φυλιακά, από τους τότε μελετητές του λαϊκού τραγουδιού. Καθιερώθηκε συμβατικά περι-γράφοντας το λαϊκό τραγούδι περίπου από τη δεκαετία του ‘60.

6. Ατυχής, “οξύμωρος” όρος. Καθιερώθηκε συμβατικά για να ξεχωρίζει το λαϊκό τραγούδι της εποχής εκείνης.

προτάσεις ϐ 41Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

“Η Επανάσταση των γαρυφάλλων”

Της Maria De Medeiros

Στην Πορτογαλία, τη νύχτα της 24ης προς την 25η Απριλίου του 1974, το ραδιόφωνο αναμεταδίδει ένα απαγορευμένο τραγούδι, την “Grοndola”. Θα μπορούσε ίσως να είναι απλά η επαναστατική πράξη ενός δημοσιο-γράφου. Στην περίπτωση αυτή η πραγματι-κότητα ξεπερνά κάθε λογική εκτίμηση. Το τραγούδι αυτό αποτέλεσε το σύνθημα του στρατιωτικού κινήματος που οργάνωσε το Κί-νημα Ενόπλων Δυνάμεων και που έμελλε να αλλάξει το μέλλον της μικρής αυτής χώρας. Το κίνημα αυτό παρά τη συμμετοχή του στρα-τού δεν ήταν ένα συνηθισμένο πραξικόπημα αλλά μια πραγματική λαϊκή επανάσταση, στην οποία συμμετείχαν πολλές λαϊκές και ριζοσπαστικές οργανώσεις καθώς και το ΚΚ Πορτογαλίας. Από την αρχή βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των αγώνων και των ριζοσπα-στικών αλλαγών, όπως η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, ο τερματισμός της αποικιοκρατικής παρουσίας στην Αφρική, και τα μέτρα κατά των μονοπωλίων και των με-γαλογαιοκτημόνων προς όφελος των εργατών και των φτωχών αγροτών.

Στις τρεις το πρωί, οι επαναστάτες παρε-λαύνουν στη Λισσαβόνα. Μέσα σε 24 ώρες, η πιο παλιά δικτατορία της Ευρώπης που είχε ήδη συμπληρώσει σαράντα δύο χρόνια ζωής, ανατρέπεται…

Από 23 Απρίλη στους κινηματογράφους

“Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι”

Νύχτωσε χωρίς φεγγάριΝύχτωσε και στο ΓεντίΚι όμως ένα παλικάριΔεν μπορεί να κοιμηθεί

Το τραγούδι αυτό -ένα από τα κορυφαία ίσως ζεϊμπέκικα μαζί με το “Ζεϊμπέκικο της Ευδοκί-ας” του Μάνου Λοΐζου, και το “Της γερακίνας γιος” του Βασίλη Τσιτσάνη- γράφτηκε από τον Απόστολο Καλδάρα στα χρόνια του Εμφυλίου, όταν ένα βράδυ στη Θεσσαλονίκη είδε σε ένα παράθυρο του Γεντί Κουλέ έναν πολιτικό κρατούμενο.

Αραγε τι περιμένειΑπ’ το βράδυ ως το πρωίΣτο στενό το παραθύριΠου φωτίζει το κελί

Ο ίδιος ο Καλδάρας αναγκάστηκε να λογοκρίνει μόνος του το τραγούδι του προκειμένου ν’ αποφύγει την απαγόρευση εκείνη την εποχή. Το τραγούδι φυσικά δεν ηχογραφήθηκε τότε αλλά κι όταν ηχογραφήθηκε αργότερα, είχε αλλαγές στην πρώτη και δεύτερη στροφή, ενώ μια ολόκληρη στροφή έλειπε.

Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνειΜα διπλό είναι το κλειδίΤι έχει κάνει και το ‘ρίξανΤο παιδί στη φυλακή

Ο ίδιος ο Καλδάρας, αποκατέστησε την αλήθεια σε μια συνέντευξή του στο βιβλίο “Το κοινωνικό λαϊκό τραγούδι” (εκδ. “Οδηγητής”) στην οποία δίνει ολόκληρο το τραγούδι…

Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνειΜε βαρύ αναστεναγμόΑς μπορούσα να μαντέψωΤης καρδιάς του τον καημό.

«Iσως κάποιοι πουν πως ξεχωρίζω το “Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι”. Oχι. Αυτό το αγαπώ γιατί είναι ζωντανό. Δε μου έδωσε κάποιος το στίχο να βάλω τη μελωδία εγώ. Το έζησα τότε με τις συλλήψεις του 1945 μετά τους Γερμανούς, όταν ξέσπασε ο Εμφύλιος.

Ημουν στη Θεσσαλονίκη φοιτητής. Εργαζόμουν για να εξοικονομήσω τα προς το ζην, σ’ ένα κέντρο, μ’ ένα φίλο, του οποίου το σπίτι ήταν στην Ακρόπολη κάτω από το Γεντί Κουλέ. Πηγαίναμε συχνά στο σπίτι αυτό. Τότε μαζεύανε όλους τους αριστερούς στο Γεντί Κουλέ. Ενα σούρουπο φεύγοντας από το σπίτι αυτό, και βλέποντας τη σιλουέτα του Γεντί Κουλέ, αυτό μου μίλησε, μου έδωσε την ιδέα.

Γι’ αυτό και πριν είπα: Νύχτωσε και στο Γεντί /το σκοτάδι είναι βαθύ/ κι όμως ένα πα-λικάρι/ δεν μπορεί να κοιμηθεί./ Αραγε τι περιμένει /όλη νύχτα ως το πρωί/ στο στενό το παραθύρι που φωτίζει το κελί; όχι “με κερί” αυτά μας τα ‘κανε η λογοκρισία αργότερα). Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει/ μα διπλό είναι το κλειδί/ τι έχει κάνει και το ρίξαν / το παιδί στη φυλακή;

Θέλω να πω ότι αυτό το τραγούδι το αγαπώ πολύ, γιατί είναι ζωντανό για μένα».

“30 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΔΑΡΑΣ”Ο Απόστολος Καλδάρας (1922-1990) υπήρξε

ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς λαϊκούς συνθέτες και στιχουργούς, με διαχρονι-κές κι αναγνωρίσιμες επιτυχίες.

Ενα αντιπροσωπευτικό δείγμα της δισκογραφί-ας του είναι δύο δίσκοι, αρχικά των 33 στροφών που κυκλοφορούν πλέον και σε CD’s, από τη “MINOS-EMI”.

Πρόκειται για ηχογραφήσεις της πρώιμής του δισκογραφίας, μεταγενέστερες διασκευές κι άλλες πιο πρόσφατες επιτυχίες, με τις χρυσές φωνές των λαϊκών πάλκων Γρηγόρη Μπιθικώτση, Στέλιο Καζαντζίδη, Στράτο Παγιουμτζή, Βίκυ Μοσχολιού, Ρένα Ντάλλια και πολλών άλλων.

Σκηνοθεσία: Perry Ogden

Το “Pavee Lackeen” (Το Κορίτσι Ταξιδι-ώτης) διηγείται την ιστορία της Γουίνι, ενός δεκάχρονου κοριτσιού από την Ιρλανδία που ζει με τη μητέρα της και τ’ αδέλφια της στον καταυλισμό μιας υποβαθμισμένης βιομηχανι-κής περιοχής του Δουβλίνου. Είναι “Ταξιδιώ-τες”, δηλαδή ένα είδος Ιρλανδών τσιγγάνων που ζουν σα νομάδες κι αντιμετωπίζουν το ρατσισμό και την κοινωνική αποξένωση από την “οργανωμένη κοινωνία”.

Η ταινία παρακολουθεί τη ζωή μερικών εβδομάδων της Γουίνι, που παλεύει να βρει την ταυτότητά της σαν νεαρή “ταξιδιώτισσα” στη σύγχρονη Ιρλανδία. Περνάει το χρόνο της περιπλανώμενη ανάμεσα στα μαγαζιά, κλέβο-ντας στο Δουβλίνο, ενώ η μητέρα της, Ρόζι, παλεύει να τα φέρει βόλτα η οικογένεια μέσα στην τοπική κοινωνία.

Το “Pavee Lackeen” παρουσιάζει ένα τολμη-ρό πορτρέτο μιας περιθωριοποιημένης κοινω-νίας, που ζει τριτοκοσμικά σε μια σύγχρονη και σύμφωνα και με την Ευρωπαϊκή Ενωση «ευημερούσα χώρα, που ζει το οικονομικό θαύμα», όπως η Ιρλανδία…

Από 19 Μάρτη στους κινηματογράφους

“Το Κορίτσι Ταξιδιώτης”

διεθνή ϐ 43Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

44 ϐ διεθνή

Τ ις σημαντικότερες διεθνείς αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις της νεολαίας διοργανώνει το φετινό

καλοκαίρι η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατι-κών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) στην Κούβα, κάτω από το σύνθημα “Θα νικήσουμε τον ιμπεριαλισμό”. Το 2009 συμπληρώνονται τα 60 χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, της φονικής πολεμικής μηχανής των ιμπερι-αλιστών που πάνω από μισό αιώνα σπέρνει τον όλε-θρο και την καταστροφή στους λαούς. Από την άλλη μεριά, όμως, συμπληρώνονται τα 50 χρόνια από τη νίκη της κουβανικής επανάστασης, η οποία παραμένει ζωντανή και συνεχίζεται παρά τις προσπάθειες του ιμπεριαλισμού, αποτε-λώντας φωτεινό παράδειγμα για τους λαούς του κόσμου, αφού δείχνει πως ο ιμπεριαλισμός μόνο ανίκητος δεν είναι. Πολύμορφες εκδηλώσεις και σεμινάρια θα λάβουν χώρα στην Αβάνα στις 28-30 Ιούλη, ενώ τις ημέρες πριν και μετά το τριήμερο των αντιιμπεριαλιστικών εκδηλώσεων θα διοργανωθούν 10ήμερες μπριγάδες εθελοντικής εργασίας από τις διεθνείς οργανώσεις που θα λάβουν μέρος. Οι αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις νεολαίας απ’ όλο τον κόσμο, θα έχουν έτσι την ευ-καιρία έτσι να βρεθούν και να δουλέψουν δίπλα στον κουβανικό λαό, να γνωρίσουν τις κα-τακτήσεις του, αλλά και να συζητήσουν, να ανταλλάξουν πολύτιμη εμπειρία από τους αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό, για να ανοίξουν νέοι δρόμοι για τους λαούς σε όλο τον κόσμο.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Μέχρι τη νίκη! Για Πάντα!

“Θα νικήσουμε τον ιμπεριαλισμό”

χρoΝΙΑ

ΠΟΔΝ

Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την πρωτοχρονιά του 1959, όταν οι Κουβανοί επαναστάτες με αρχηγό τον

κομμουνιστή επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα έμπαι-

ναν θριαμβευτές στην Αβάνα, την οποία λίγες μέρες πριν

είχε εγκαταλείψει κυνηγημένος ο δικτάτορας Μπατίστα. Τις επόμενες

μέρες η Αβάνα υποδεχόταν τον επικεφαλής των επαναστατών, Φιντέλ Κάστρο Ρους, που έφτανε στην πόλη για να αναλάβει την ηγεσία της

πρώτης επαναστατικής κυβέρνησης της Κούβας. Το 1961, ο Φιντέλ Κά-στρο διακηρύσσει το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της επανάστασης.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά, ο κουβανικός λαός με τους αγώνες του έχει

καταφέρει πολλά για τα οποία αξίζει να περηφανεύεται και συνεχίζει

να οικοδομεί το σοσιαλισμό, παρά τα αμέτρητα εμπόδια, τις “τρικλο-

ποδιές” και προσπάθειες υπονόμευσης από τον ιμπεριαλισμό παρά

το δολοφονικό αποκλεισμό που του έχει επιβληθεί από τις ΗΠΑ. Το

αναμφισβήτητο δικαίωμα στη ζωή, τη δουλιά, τη μόρφωση, την υγεία

είναι μόνο ένα μέρος των επιτευγμάτων που πέτυχε ο κουβανικός λαός

με την επανάστασή του, κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚ Κούβας.

Από την πρώτη στιγμή της επανάστασης η Κούβα δέχτηκε τη διεθνι-στική βοήθεια και υποστήριξη της ΕΣΣΔ και των χωρών της σοσιαλι-

στικής κοινότητας στον αγώνα για να σταθεί στα πόδια της. Ανάλογη

διεθνιστική βοήθεια προσφέρει η Κούβα, παρά τις δύσκολες συν-

θήκες, σε πολλές χώρες του λεγόμενου “Τρίτου Κόσμου” μέχρι και

σήμερα, με τη συμμετοχή χιλιάδων Κουβανών επιστημόνων που εκπαιδεύτηκαν στην Κούβα σε προγράμματα παροχής ιατροφαρ-

μακευτικής περίθαλψης και καταπολέμησης του αναλφαβητισμού.

Με αφορμή την 50η επέτειο από τη νίκη της κουβανικής επανάστα-

σης η Κούβα ετοιμάζεται να φιλοξενήσει αυτό το καλοκαίρι τις πολύ-

μορφες αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις της ΠΟΔΝ, καθώς και μπρι-

γάδες αλληλεγγύης. Η ΚΝΕ δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη

σημαντική εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης. Στα επόμενα φύλλα

του “Ο” θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε σημαντικές στιγμές της

ιστορίας της Κούβας και του αγώνα του λαού της για την υπεράσπιση

και διεύρυνση των κατακτήσεών του, την υπεράσπιση του σοσιαλι-σμού, κόντρα στις λυσσαλέες προσπάθειες του ιμπεριαλισμού να κάμψει το ηθικό του.

διεθνή ϐ 45Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009

Η αποφασιστικότητα του κουβανικού λαού να μην κάνει βήμα πίσω από τις κατακτήσεις του

και να υπερασπιστεί το σοσιαλισμό στην πατρίδα του είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από πρώτο χέρι οι εκα-τοντάδες νέοι που βρέθηκαν στις εκ-δηλώσεις αλληλεγγύης στη σοσιαλι-στική Κούβα που διοργάνωσε η ΚΝΕ

στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα. Στην Αθήνα διοργανώθηκαν εκδηλώσεις στις 18/3 στο ΤΕΙ Αθήνας και στις 19/3 στη Νομική σχολή με καλεσμένο τον επιτετραμένο της πρεσβείας της Κούβας στην Αθήνα, Χοσέ Κάλα. Στις 30 Μάρτη διοργανώθηκε μεγά-λη εκδήλωση στη Λάρισα με προσκεκλημέ-νο τον Κουβανό πρέσβη στην Αθήνα Ερμές Ερέρα Ερνάντες. Οι νέοι που βρέθηκαν στις εκδηλώσεις, μέσα από την πλούσια συ-ζήτηση που έγινε, είχαν την ευκαιρία να μά-θουν, έτσι, από πρώτο χέρι τους αγώνες του λαού της Κούβας, αλλά και τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις του μέσα στα 50 χρόνια που πέρασαν από την κουβανική επανάσταση.

Η εξουσία στο λαόΕκτενής ήταν και η αναφορά του Κουβα-

νού επιτετραμένου στο πολιτικό σύστημα της Κούβας, ως μια απάντηση στις αιτιάσεις των ιμπεριαλιστών για “έλλειμμα δημοκρατίας” στο Νησί της Επανάστασης. «Η δημοκρατία στην Κούβα αναπτύσσεται από κάτω προς τα πάνω. Στη χώρα μας δεν υπάρχει κάποιο κόμμα που δίνει το χρίσμα στους υποψήφι-ους για τα δημόσια αξιώματα, αλλά είναι οι ίδιοι οι πολίτες που στις συνελεύσεις τους προτείνουν και ψηφίζουν τους αντιπροσώ-πους τους σε όλα τα επίπεδα της εξουσίας», ανέφερε ο Χοσέ Κάλα.

Λευτεριά στους 5 Κουβανούς πατριώτες!

Τέλος, ιδιαίτερη μνεία έγινε στην υπόθεση των 5 Κουβανών πατριωτών, οι οποίοι κρα-τούνται εδώ και πάνω από 10 χρόνια στις φυλακές των ΗΠΑ με χαλκευμένες κατηγο-ρίες περί “κατασκοπείας”. «Η διαδικασία για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών δεν είναι τόσο μια δικαστική διαδικασία, αλλά μια πολιτική διαδικασία», ανέφερε σχετικά ο Κουβανός αξιωματούχος. «Για παράδειγ-μα, ο τόπος που διεξήχθησαν οι δίκες στις ΗΠΑ, οι δικαστικές αρχές και οι ένορκοι επιλέχθηκαν με τέτοια κριτήρια. Για παρά-δειγμα, είδαμε ότι οι δικαστές και νομικοί που επιλέχθηκαν ήταν άνθρωποι που είχαν σχέση με την αμερικανοκουβανική μαφία

του Μαϊάμι», συνέχισε και κάλεσε τους νέ-ους της Ελλάδας να δείξουν με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των 5 Κου-βανών να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

Οργανώνοντας τη λαϊκή δικαιοσύνηΤη στιγμή που στη χώρα μας γίνεται όλο

και περισσότερο φανερός ο ταξικός ρό-λος της δικαιοσύνης στο αστικό πολιτικό σύστημα, με εισαγγελείς και δικαστές να καταδιώκουν τους αγωνιστές προσπαθώ-ντας να κάμψουν τους αγώνες του λαού, οι νέοι στην Αθήνα είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τον τρόπο που λειτουργεί η δικαιοσύνη στην Κούβα. Ο επιτετραμένος της πρεσβείας της Κούβας, Χοσέ Κάλα, ανέλυσε ενδελεχώς την πορεία και τη σημερινή δομή του συστήματος απο-νομής της λαϊκής δικαιοσύνης στην Κούβα, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης που οργα-νώθηκε στη Νομική σχολή της Αθήνας. «Οι δικαστές στην Κούβα είναι επαγγελματίες, επιστήμονες του Δικαίου, αλλά και μη-επαγ-γελματίες, πολίτες που είναι παραδείγματα στη ζωή και τη δουλιά τους. Οι επαγγελμα-τίες δικαστές έχουν τη γνώση των νόμων, ενώ οι μη-επαγγελματίες δικαστές, εργαζό-μενοι, φέρνουν στην απονομή δικαιοσύνης την πείρα από την άσκηση του επαγγέλ-ματός τους και την καθημερινή ζωή. Ετσι στην εκδίκαση της υπόθεσης υπάρχει και το κριτήριο το νομικό, αλλά και το κοινω-νικό κριτήριο. Παράλληλα σε κάθε διάδικο είναι εξασφαλισμένο το δικαίωμα της υπε-ράσπισης. Μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ένα σύστημα απονομής δικαιοσύνης το οποίο πραγματικά υπερασπίζεται το συμ-φέρον του λαού.» Ακόμα σημαντική πτυχή της οργάνωσης της δικαιοσύνης στην Κούβα είναι η λογοδοσία των δικαστών κάθε βαθ-μίδας στα όργανα, τα οποία τους εξέλεξαν.

«Ελάτε να συζητήσετε με την Κουβανική νεολαία»

Κλείνοντας την εισαγωγική του ομιλία στην εκδήλωση της ΚΝΕ, ο Χοσέ Κάλα, απεύθυ-νε κάλεσμα στους νέους να επισκεφτούν την Κούβα και να γνωρίσουν από κοντά τη νεολαία της: «Σας προσκαλώ, όσους απο-φασίσουν να έρθουν στην Κούβα ως μέρος των διεθνών μπριγάδων να συζητήσουν με την κουβανική νεολαία. Αυτό που θα δείτε είναι ένας λαός χαρούμενος, με διάθεση να συνεχίσει την επανάσταση, έχοντας πίστη στη νίκη της».

Και φέτος στην υπηρεσία της Επανάστασης! Ο προλεταριακός διεθνισμός και η διεθνιστική αλληλεγγύη κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες είναι συστατικό γνώρισμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης και δράσης τους. Οπως και προηγούμενες χρονιές, έτσι και φέτος η ΚΝΕ διοργανώνει μπριγάδα εθελοντικής εργασίας στη σοσιαλιστική Κούβα, τιμώντας έτσι και τα 50 χρόνια της κουβανικής επανά-στασης. Οι μπριγάδες εθελοντικής εργασίας δεν είναι δραστηριότητα άγνωστη στην ΚΝΕ. Η πρώτη μπρι-γάδα αλληλεγγύης της ΚΝΕ έγινε στη Νικαράγουα το 1985, ενώ η Κούβα αποτέλεσε προορισμό των ΚΝίτικων μπριγάδων για πρώτη φορά το 1993. Η πιο πρόσφατη μπριγάδα της ΚΝΕ επισκέ-φτηκε την Κούβα το καλοκαίρι που μας πέρασε. ΚΝίτες και ΚΝίτισσες βοήθησαν σε διάφορες γεωργικές εργασίες, εκφράζοντας και έμπρακτα την αμέριστη αλληλεγγύη της Οργάνωσης στη σοσιαλιστική Κούβα και το λαό της, που βρίσκεται στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της ΕΕ. Φέτος οι μπριγάδες αλληλεγγύης της ΚΝΕ θα γίνουν στο διάστημα 17-27 Ιούλη και 31 Ιούλη–10 Αυγούστου. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στις οργανώσεις της ΚΝΕ και στα τηλέφωνα 2102592307 και 6978812934.

Μ ε αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη νίκη της κου-

βανικής επανάστασης, η ΚΝΕ καλεί νέους καλλιτέχνες, φοιτητές Σχολής Καλών Τεχνών και σπουδαστές γρα-φιστικής να συμμετέχουν στο διαγω-νισμό καλλιτεχνικής αφίσας με θέμα την επέτειο της νίκης του κουβανικού λαού. Οι αφίσες θα κριθούν από τη Σχολή Καλών Τεχνών της Αβάνας και οι καλύτερες 20 θα εκδοθούν σε σχετικό λεύκωμα. Οσοι ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερες πληροφορίες για το διαγωνισμό και να δηλώσουν συμμε-τοχή μπορούν να επικοινωνήσουν με την ΚΝΕ στα τηλέφωνα 2102592321 και 2102592611, στην ταχυδρομική διεύθυνση: λεωφόρος Ηρακλείου 145, ΤΚ 14231, Νέα Ιωνία, αλλά και ηλεκτρονικά μέσα από την ιστοσελίδα της ΚΝΕ (www.kne.gr) και στο email kne@kne.gr.

ΚΝΕ

Μπριγάδα της ΚΝΕ στην Κούβα

Διαγωνισμός καλλιτεχνικής αφίσας

Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη

στη σοσιαλιστική Κούβα και το λαό της

Η.Μ.

«Αυτό που θα δείτε στην Κούβα είναι ένας λαός χαρούμενος, με διάθεση να συνεχίσει την επανάσταση,

έχοντας πίστη στη νίκη της»

ΕΚΔ

ΗΛω

σΕισ

Επάνω: από την περσινή μπριγάδα στην Κούβα, που έγινε προς τιμή των 40 χρόνων της ΚΝΕ

46 ϐ διεθνή

ΑντικομμουνιστικH στΑυροφορIΑ τησ ΕΕ

Αλλάζουν το παρελθόνγια να σταματήσουν το μέλλον!

Γνήσιο τέκνο των μονοπωλίων και του καπιταλισμού, η Ευρωπαϊκή Ενωση, μέσα από αποφάσεις και σχεδιασμούς, δε θα μπορούσε παρά να υπερασπίζεται και να διασώζει την εξουσία της, ειδικά στις περιόδους της κρίσης του, όταν σε όλο της το μεγαλείο φανε-

ρώνεται η σαπίλα και η παρακμή του. Ετσι, με πρωτοβουλία της τσέχικης προεδρίας, η ΕΕ συνεχίζει στο δρόμο που άνοιξε το 2005 το “αντικομ-μουνιστικό μνημόνιο” του Συμβουλίου της Ευρώπης. Μετά από διάφορες “ζυμώσεις” στο εσωτερικό του Ευρωκοινοβούλιου και της Ευρωπαϊκής

Επιτροπής, στις 25 Μάρτη κατατέθηκαν από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ομάδα όπου συμμετέχει η ΝΔ), τους Σοσιαλιστές (όπου συμμετέχει το ΠΑΣΟΚ), την Ενωση για την Ευρώπη των Εθνών, τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους ψηφίσματα και στα οποία κοινός τόπος είναι ο χυδαίος αντικομμουνισμός και η εξίσωση του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρω-πότητα με το φασισμό που τέθηκαν στην ολομέλεια της Ευρωβουλής στις 2 Απρίλη.

Στόχος το λαϊκό κίνημαΗ νέα αντικομμουνιστική επίθεση από την ΕΕ έχει

σκοπό να ξαναγραφτεί η ιστορία σύμφωνα με τις σύγχρονες επιταγές του κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεριζωθεί από τη συνείδηση των αν-θρώπων η αναμφισβήτητη προσφορά του σοσιαλι-στικού συστήματος, ενώ παράλληλα να παγιωθεί η «κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα» που υπαγορεύει το μονόδρομο της ΕΕ. Ηδη σε μια σειρά από χώρες, η Ευρωπαϊκή “δημοκρατία” τους έχει απαγορεύσει δια ροπάλου ακόμα και την παραμικρή αναφο-ρά στην κομμουνιστική ιδεολογία, τα σύμβολά της και κομμουνιστικά κόμματα και οργανώσεις (δες Τσεχία, Βαλτικές χώρες και αλλού), ενώ παράλ-ληλα στις ίδιες χώρες οι συνεργάτες των Γερμανών ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου τιμώνται σαν ήρωες. Γιατί, αυτό που ενοχλεί τους ιμπεριαλιστές δεν είναι οι «εκατόμβες θυμάτων του κομμουνισμού» ή «η παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων» που παρουσιάζει η γκεμπελική τους προπαγάνδα. Είναι το γεγονός ότι οι λαοί πήραν την τύχη τους στα χέρια τους, τσακίζοντας την εξουσία

των καπιταλιστών και χτίζοντας τη δική τους εξου-σία. Στο στόχαστρο της ΕΕ δεν μπαίνουν μόνο οι κομμουνιστές, αλλά το εργατικό και λαϊκό κίνημα, στο οποίο προσπαθούν να απαγορεύσουν την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό και την προοπτική της οικοδόμησης μιας άλλης κοινω-νίας: της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής.

Καθήκον η αντίστασηΜπροστά σ’ αυτήν τη μνημειώδη προσπάθεια

παραχάραξης της ιστορίας, η οποία προαναγγέλει ταυτόχρονα επίθεση και στα εργασιακά και δημο-κρατικά δικαιώματα των λαών, δεν πρέπει να μείνει κανένας δημοκρατικός και προοδευτικός άνθρωπος αδιάφορος, χωρίς να αντιδράσει και να οργανώσει τον αγώνα του μπροστά και στις νέες αυτές μεθο-δεύσεις. Για τους κομμουνιστές, ένα πράγμα είναι σίγουρο, δεν πρόκειται να σκύψουν το κεφάλι και να υπογράψουν δήλωση μετανοίας στον ιμπεριαλι-σμό. Αντίθετα, θα συνεχίσουν να παλεύουν για την ανατροπή του, για να ανοίξει η προοπτική του σοσιαλισμού για τους λαούς.

Σεμινάριο της ΠΟΔΝ για την εκπαίδευση

Παράλληλα με το συνέδριο της SDAJ πραγματοποιήθηκε στο Ανό-βερο στις 13 Μάρτη διεθνές σεμινάριο της Επιτροπής Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής (CENA) της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) με θέμα την εκπαίδευση. Στο σεμινάριο συμμετείχαν η ΚΝΕ, η SDAJ, η Ελεύθερη Γερμανική Νε-ολαία (FDJ), η ΚΝ Πορτογαλίας, η ΚΝ Αυστρίας, η Ενωση Νέων Κομμουνιστών Ισπανίας, οι Κολλεκτίβες Νέων Κομμουνιστών Ισπανίας και η Ομοσπονδία Κομμουνιστικής Νεολαίας Ιταλίας.

Στο σεμινάριο έγινε συζήτηση και ανταλλάχτηκε εμπειρία από τους τομείς της δευτεροβάθμιας, της επαγγελματικής και της πανεπιστη-μιακής εκπαίδευσης σε κάθε χώρα. Τα συμπεράσματα ήταν ενδι-αφέροντα. Η πολιτική της ΕΕ με τη στρατηγική της Λισαβόνας είναι ενιαία για όλα τα κράτη της και αφορά στην αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης με στόχο την όξυνση των ταξικών αντιθέσεων στο πλαίσιό της. Υπήρξε η εκτίμηση ότι θα συνεχιστούν οι αντιδράσεις μαθητών και φοιτητών, με την ενεργή παρέμβαση των οργανώσεων στις χώρες τους. Επιπλέον, αναδείχτηκε η αναγκαιότητα συντονι-σμού της δράσης απέναντι στον κοινό εχθρό και στις κοινές κατευ-θύνσεις του.

”Δεν θα πληρώσουμετην κρίση τους!”

Πραγματοποιήθηκαν στις 14-15 Μάρτη οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Εργατικής Νεο-λαίας (SDAJ), στο Ανόβερο της Γερμανίας με την εκλογή του νέου

ΚΣ της Οργάνωσης και του σ. Μπιορν Σμιτ στη θέση του Γραμ-ματέα. Εκ μέρους της ΚΝΕ παραβρέθηκαν στο συνέδριο οι σ. Αννα Γρηγοριάδου και Αντώνης Καλύβας, μέλη του ΚΣ και ο Μιχάλης Γεωργίου, στέλεχος της Οργάνωσης Γερμανίας της ΚΝΕ.

Στην ομιλία του ο Μπιορν Σμιτ, έκανε μία πολιτική ανάλυ-ση της σημερινής κατάστασης αναδεικνύοντας το γεγονός ότι η εργατική τάξη και οι καπιταλιστές δεν έχουν κοινά συμφέροντα.. Ακόμα, τονίστηκε πως η καπιταλιστική κρίση έχει ως αιτία της τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και την υπερσυσσώρευση κερδών στα χέρια λίγων. Υπο-γραμμίστηκε, επιπλέον, ότι η εργατική τάξη δεν πρέπει να κάνει καμιά θυσία για το κεφάλαιο, αλλά να περάσει στην

19ο Συνέδριο SDAJ

αντεπίθεση με όπλο την ταξική ενότητα και αλληλεγγύη. Μιλώντας εκ μέρους της ΚΝΕ, η σ. Αννα Γρηγοριάδου, χαι-ρέτισε το συνέδριο τονίζοντας πως αυτό αποτελεί έρεισμα για δυνάμωμα της συνεργασίας μεταξύ των οργανώσεων και δίνει τη δύναμη για δυνατότερους αγώνες. Παράλληλα, ανέδειξε τη λειτουργία του γερμανικού κόμματος “Αριστε-ρά” (Die Linke), το οποίο παίζει τον ίδιο ρόλο με το δικό μας Συνασπισμό και προβάλλει σαν λύση μία καλύτερη δια-χείριση του καπιταλισμού. Η ομιλία χειροκροτήθηκε θερμά, αναδεικνύοντας το σημαντικό ρόλο που παίζει η πολιτική του ΚΚΕ σε διεθνές επίπεδο και τη δημιουργική επίδραση που έχει στις οργανώσεις άλλων χωρών.

Το συνέδριο της SDAJ προγραμμάτισε για το επόμενο δι-άστημα δύο σημαντικές καμπάνιες. Η πρώτη είναι ενάντια στη στρατιωτικοποίηση και την αστυνόμευση στη Γερμα-νία και η δεύτερη θέτει ως βασικό άξονα της δουλιάς της οργάνωσης την εκπαίδευση και το σχολείο. Το τελευταίο εξάμηνο έχουν πραγματοποιηθεί στη Γερμανία πολλές δι-αδηλώσεις και διαμαρτυρίες για το σχολικό σύστημα, το οποίο και θεωρείται το πιο ταξικό στην Ευρώπη.

Μιχάλης Γεωργίου

Οδηγητής ϐ Απρίλης 2009 αντιιμπεριαλιστική πάλη ϐ 47

Χιλιάδες εργαζομένων και νεολαίας αντα-ποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) και βρέθηκαν στις 20 Μάρτη στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση και πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία. Στην κινητοποίηση συμμετείχε το ΠΑΜΕ, πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τη ΓΓ της ΚΕ σ. Αλέκα Πα-παρήγα, ενώ χαιρετισμό απεύθυνε ο Ντρα-γκομίρ Βουσίτσεβιτς, μέλος του ΔΣ του “Φόρουμ του Βελιγραδίου για έναν κόσμο των ίσων”. Παράλληλα αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις και πορείες οργάνωσαν οι κατά τόπους Επιτροπές Ειρήνης σε μια σειρά πό-λεις της Ελλάδας.

Στο χαιρετισμό του ο Ν. Βουσίτσεβιτς, με αφορμή τα 10 χρόνια από τις αιματηρές επι-δρομές του ΝΑΤΟ στην τότε Ομοσπονδιακή Δημοκρατία Γιουγκοσλαβίας, αναφέρθηκε στους αγώνες του ελληνικού λαού, ο οποίος όρθωσε το ανάστημά του στους ιμπεριαλι-στές, για να υπερασπιστεί τον ηρωικό αγώνα του λαού της Γιουγκοσλαβίας ενάντια στο ΝΑΤΟϊκό εισβολέα. Την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης εκφώνησε η Γραμματέας της ΕΕ-ΔΥΕ και βουλευτής του ΚΚΕ σ. Βέρα Νικο-λαΐδου, η οποία υπογράμμισε ότι απάντηση στο “μαύρο μέτωπο” των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι ένα μεγάλο φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό λαϊκό μέτωπο, ενώ κλεί-νοντας υπογράμμισε ότι: «οι ιμπεριαλιστές δεν είναι παντοδύναμοι. Το μαρτυρά αυτό η καπιταλιστική κρίση, η αντίσταση των λαών σε Ιράκ - Αφγανιστάν, τα βήματα των λαών της Νότιας Αμερικής, το ηρωικό παράδειγμα της σοσιαλιστικής Κούβας».

Να διαλύσουν οι λαοί τη φονική μηχανή60 χρόνια ΝΑΤΟ

Παρεμποδίζουν τις διαδηλώσεις Αγωνιστικά ετοιμάζονται να “υποδεχτούν” τα γενέθλια του ΝΑΤΟ αντιιμπεριαλιστές και φιλειρηνιστές απ’ όλη την Ευρώπη, κα-τά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής (3-4 Απρίλη) της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας στο Στρασβούργο. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές η ΠΣΕ έχει προγραμμα-τίσει τη διοργάνωση διεθνούς σεμινάριου για τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ, ενώ για το Σάββατο 4 Απρίλη είναι προγραμματισμένη πορεία διαμαρτυρίας με τη συμμετοχή οργανώσεων και φορέων απ’ όλη την Ευρώπη, ανάμεσά τους και φορείς από την Ελλάδα, όπως η ΕΕΔΥΕ και η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. Οι γαλλικές αρχές, ωστόσο, επιτελώντας τον ταξικό τους ρόλο δεν φαίνονται διατεθειμένες να επιτρέψουν την ομαλή διεξαγωγή των κι-νητοποιήσεων ενάντια στη Σύνοδο Κορυφής της συμμαχίας και του ίδιου του ΝΑΤΟ. Όπως καταγγέλλει με ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ σ. Θα-νάσης Παφίλης: «οι γαλλικές Αρχές παρε-μποδίζουν με κάθε τρόπο την ομαλή διεξα-γωγή αυτών των διαδηλώσεων, σκοπεύοντας να μετατρέψουν το κέντρο του Στρασβούρ-γου σε απαγορευμένη ζώνη και να οδηγή-σουν τους διαδηλωτές και τις πορείες σε έρημες περιοχές έξω από την πόλη. Ενεργο-ποιούν τη δυνατότητα που τους δίνεται από τη Συνθήκη του Σένγκεν να παρεμποδίσουν την ελεύθερη κυκλοφορία, προκειμένου να εμποδίσουν διαδηλωτές από άλλες χώρες εκτός Γαλλίας ακόμα και να πλησιάσουν το Στρασβούργο και κινητοποιούν σημαντικές δυνάμεις στρατού και αστυνομίας για την αντιμετώπιση των διαδηλωτών».

H.M.

Ανεξίτηλα τα σημά-δια του ΝΑΤΟϊκού εγκλήματος

Δέκα χρόνια μετά τους ανηλε-είς βομβαρδισμούς της ΟΔ Γι-ουγκοσλαβίας από τους ΝΑΤΟ-ϊκούς φονιάδες διοργανώθηκε στο Βελιγράδι, που ισοπεδώ-θηκε τις 78 μέρες των βομβαρ-δισμών, η διεθνής διάσκεψη του “Φόρουμ του Βελιγρα-δίου για έναν κόσμο των ίσων”. Στη διάσκεψη συμμε-τείχε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, σ. Αλέκα Παπαρήγα, καθώς και αντιιμπερι-αλιστικά κινημάτα και φορείς από 45 χώρες. Επίσης, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης με την πρόεδρό του Σοκόρο Γκόμες, και το γενικό γραμματέα του και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, σ. Θανάση Παφίλη και τον εκτε-λεστικό γραμματέα Ηρακλή Τσαβδαρίδη. Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ παρενέβη στη

Μαζική αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση

ΑθΗνΑ Βελιγρaδι ΣτρΑΣΒοYργο

Αντιπροσωπεία της ΚΝΕ, μαζί με τους ελληνικούς φορείς που συμ-μετείχαν στο “Φόρουμ του Βελιγραδίου” έδωσαν το δυναμικό παρόν στην κινητοποίηση που διοργανώθηκε στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης με την αφορμή των 10 χρόνων από τους ΝΑΤΟϊκούς βομ-βαρδισμούς. Ακόμα, η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ είχε συνάντηση με την Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Γιουγκοσλαβίας (SKOJ), η οποία βρίσκεται σε διαρκές κυνηγητό από τη σέρβικη κυβέρνηση, με πιο πρόσφατο κρούσμα την έξωση της οργάνωσης από τα γραφεία της στο Βελιγράδι.

Η ΚΝΕ στις κινητοποιήσεις του Βελιγραδίου

Η αφίσα του Παγκόσμιου Συμβού-λιου Ειρήνης για την καμπάνια του ενάντια στο ΝΑΤΟ

διεθνή συνδιάσκεψη με τοποθέτηση της σ. Αλέκας Παπαρήγα, η οποία μεταξύ άλλων τόνισε την ανάγκη «να δυναμώσει η πάλη για την αναγνώριση του δικαιώματος κάθε λαού να μπορεί να επιλέγει ο ίδιος το δρόμο της δικής του ανάπτυξης. Ενα δικαίωμα, που μπορεί να κατοχυρώσει μια άλλου είδους ανάπτυξη, προς όφελος του λαού, έξω από τις ιμπεριαλιστικές οργανώσεις, με ανοιχτή την προοπτική της οικοδόμησης της νέας σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας, που αποτελεί και τη μοναδική πραγματική εναλλακτική λύση για τους λαούς.» Η αντι-προσωπεία του ΚΚΕ, ακόμα, είχε συναντήσεις με Σέρβους αξιωματούχους, αντιπροσωπείες Κομμουνιστικών Κομμάτων της Σερβίας, ενώ επισκέφτηκε και σημεία της πόλης που ισοπε-δώθηκαν από τους βομβαρδισμούς.