HotDoc 36

« »4.000 ΟΠΛΑΠΟιΟυς ΟΠΛιςΑν;ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑΚΑι Ο ΕΚΔΟΤΗς ΤΗς ΕΦΗΜΕΡιΔΑς

ΑιΜΑ ςΕ ΚΑΛΗ ΤιΜΗ ΧΡυςΗ ΑυΓΗ

ΤΕΥΧΟΣ 36Β' ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ2013ΤΙΜΗ 2,5€ 36

36

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ / Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Από τον Κώστα Βαξεβάνη

* Το επόμενο Hot Doc στα περίπτερακαι στο internet στις 10 Οκτωβρίουκαι κάθε δεύτερη Πέμπτη

Εκδότης Κώστας ΒαξεβάνηςΑρχισυντάκτρια Βιβή Μπλούτσου

ΑρθρογράφοιΘανάσης ΚαρτερόςΓιάννης Βαρουφάκης

Art Direction gramma

Ατελιέ Τζένη Αναστασοπούλου Διόρθωση Ανδρονίκη Μαστοράκη

Αρχεία Φωτογραφιών Eurokinissi AE Εκτύπωση Χαϊδεμένος ΑΕΒΕ Εταιρία Το Κουτί της Πανδώρας ΕΕ Διεύθυνση Αναχωρητών 8ΑΆνοιξη 14569, Αττική

Τηλέφωνο 210 621 7990Φαξ210 621 7992 E-mail [email protected] ΔιανομήΠρακτορείο ΕΥΡΩΠΗ ΑΕ Υπεύθυνος κυκλοφορίαςΠαναγιώτης Πασπαλιάρης Συνδρομές 210 621 7990

περιεχόμενα26

ΣΕΠ

ΤΕΜ

ΒΡΙΟ

Υ 20

13 T

ΕΥΧΟ

Σ 36 Αίμα σε καλή

τιμή, Χρυσή Αυγή

10-11 Αναστάσιος ΠάλληςΧιλιάδες όπλα και μια συμπάθεια

Τα δύο άκρα και η άκρη μιας παλιάς αλήθειας

Τα αδέλφια Μιχαλολιάκου Χρυσή Αυγή: την απαγορεύουν ή την ξεπλένουν;

Επιλεκτική δικαιοσύνη με αργά αντανακλαστικά

Προκαλούν, απειλούν, αλλά δεν διώκονται

Χρυσή Αυγή:συστηματικά συστημική

Έκαναν mainstream τη Χρυσή Αυγή

Αίμα, βία, πειθαρχία και φονική οπλοφορία

«Χρυσή» προπαγάνδα με άλλοθι την εθνική Ελλάδος

ςτο μυαλό ενός φασίστα

ΗΠΑOn line αγορά «μεταχειρισμένων» ανηλίκων

ΓεωπολιτικήΤο Κουρδικό διαμορφώνει τη Μέση Ανατολή

131623

28

34

42

49

60

26

32

37

46

57

210 621 7990

Βρείτε το ηλεκτρονικό Hot Doc στο www.hotdoc.gr

6 • HOTDOC. • 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

editorialΤου Κώστα

Βαξεβάνη

Θ α μπορούσε σήμερα να υπάρχει πετυχημένα η Αυριανή; Για όσους δεν θυμούνται το φαινό-

μενο, ήταν το μαντρόσκυλο του σύγχρονου φασισμού. Μην σας μπερδεύουν οι πολιτικοί χώροι. Ο φασισμός είναι διαχρονικός, βίαιος, γεμάτος λαϊκισμό, έτοιμος να αποδώσει ευθύνη και να ιδιο-ποιηθεί χρήμα. Η Αυριανή ήταν το ευαγγέλιο του φασισμού. Έβριζε, έφτυνε, σπίλωνε, κατέστρεφε οτιδήποτε έμπαινε στον δρόμο της. Ο δρόμος κατά περίπτωση ήταν ο Αντρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή όποιος άλλος έκλεινε deal με την εφημερίδα του Κουρή. Αγανακτισμένοι «αναγνώστες» παρέδιδαν στη χλεύη 200.000 και πλέον αναγνωστών τον εχθρό και στοχοποιούσαν χωρίς έλεος.Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πει σε μια συναυλία για την Αυριανή: «Η Αυριανή είναι η πιο φασιστική βρομερή φυλλάδα που γνώρισε ο τόπος. Μολύνει τον ελλαδικό χώρο με αναίδεια χυδαιότητα και τρα-μπουκισμούς... Μου λένε ότι και σε άλλες χώρες υπάρχει το φαινό-μενο. Και αυτό τι σημαίνει, επειδή υπάρχουν κι αλλού ανοιχτοί βόθροι θ’ αφήνουμε και τους δικούς μας; Η Αυριανή πρέπει να κλείσει».Την παντοδυναμία της Αυριανής την έκλεισε η ζωή. Ίσως πάλι να μην είχε μείνει κανένας για να κάνει συμφωνία μαζί του ο Κουρής. Αλλά ο αυριανισμός έμεινε. Τον συναντάς στα blogs,

τον διακρίνεις στην εκλεπτυσμένη αλλά στοχευμένη δημοσιογραφία των συγκροτημάτων, μα πιο πολύ την βλέπεις στα μάτια των αδί-στακτων νέων εκδοτών. Αυτοί δεν είναι σαν τους παλιούς. Βιάζονται, κλείνουν γρήγορα συμφωνίες και ακόμη πιο γρήγορα τις ανατρέ-πουν. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να υποστηρίξουν το αντίθετο από αυτό που έλεγαν πριν λίγο καιρό, με μια αναξιοπρέπεια που είναι ικανή να την βαφτίσουν διαλε-κτική. Οι νέοι εκδότες δεν είναι θηρία, θέλουν απλώς πτώματα, πάνω στα οποία θα βάλουν το πόδι, θα ψηλώσουν και θα βγουν μια αναμνηστική φωτογραφία.Σήμερα δεν θα μπορούσε να υπάρχει η Αυριανή, όπως δεν μπορεί να υπάρχει μια αλεπού σε ένα δάσος με ύαινες έτοιμες να την κατασπαράξουν.Η υπόθεση της Χρυσής Αυγής ανάμεσα στα άλλα που έκανε είναι πως εξέθεσε και τις σύγχρονες «Αυριανές». Οι άνθρωποι τρόμα-ξαν και οι «Αυριανές» έπρεπε να δείξουν πιο τρομαγμένες. Το σύγ-χρονο βρόμικο πολιτικό παιχνίδι που παίζεται μέσα από media δεν απαιτεί να βγει η Δήμητρα Παπανδρέου γυμνή στα πρωτοσέ-λιδα. Ο σύγχρονος αυριανισμός απαιτεί αντιθέτως κουκούλωμα. Όσων κάνουν οι πολιτικοί, όσων κλέβουν οι διαφημιζόμενοι τρα-πεζίτες, και κυρίως όσων άνομα βγάζουν οι ίδιοι.Όταν το Πρώτο Θέμα έβγαλε στο πρωτοσέλιδο τον νεκρό

Παύλο Φύσσα και δέχτηκε δικαι-ολογημένα την επίθεση στο διαδίκτυο, περίμενα με περιέργεια αν η Ελλάδα θα το τιμωρήσει. Οι Έλληνες έδωσαν 35.000 επιπλέον φύλλα στην εφημερίδα. Αν θέλετε να το μεταφράσετε σε ευρώ, είναι πάνω από 100.000, χωρίς να υπο-λογίσουμε το credit που θα πάρει σε διαφημίσεις εξαιτίας της αυξη-μένης κυκλοφορίας. Ο άνθρωπος που κάποτε δήλωνε πως «η λίστα του Σίντλερ είναι βαρετή, γιατί ακόμη και τα γυμνά που έχει είναι γυμνά φούρνου», που πλύ-θηκε στην ίδια μπανιέρα με τον Μάκη και ξεπλύθηκε πληρώνο-ντας 1,5 εκατομμύριο στην Εφορία από τα 5 της βαλίτσας, που δημο-σίευσε τους Τζέκου και Ζαχόπουλο και αγκάλιασε τον Βενιζέλο μετά από μια αγωγή εναντίον του, που έβαψε με όλα τα χρώματα του lifestyle το μαύρο των ναζί της Χρυσής Αυγής, δικαιώθηκε από τον ίδιο τον κόσμο.Από τον κόσμο που τρώει απ’ τα σκουπίδια ή έστω απ’ τα κουπό-νια του Θέμου, που δεν τολμά να προβληματιστεί γιατί προτιμά να κοιτάει από την κλειδαρότρυπα ή ακόμη και από την οπή που άφησε η τρύπα στο φέρετρο. Ίσως εκτός από τους πολιτικούς να έχουμε και τους δημοσιογράφους που μας αξίζουν. Αλλά πολύ φοβάμαι πως και με τους αναγνώστες συμβαί-νει το ίδιο.Αν δεν σε φοβίζει το τέρας, τότε ίσως το τέρας να είσαι πια εσύ.

Έχεις θέμα

HOTDOC. • 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013 • 7


Α πό μία σκοπιά φαίνεται λογικό: Ποτέ από την επανένωση των δύο Γερμανιών η ανεργία δεν ήταν

χαμηλότερη απ’ ό,τι σήμερα (5,3%). Αν μάλιστα το δούμε συγκριτικά, ενώ στη Γερμανία η ανεργία των νέων κυμαίνεται στο 7,7%, στη γειτονική Γαλλία το ποσο-στό αυτό ανέρχεται στο 26%, ενώ στην Ιταλία φτάνει το 40% (για Ισπανία και Ελλάδα καλύτερα να μην γίνεται λόγος). Αν συνδυάσει κανείς αυτούς τους αριθ-μούς με την παρατήρηση ότι η Γερμανία διατηρεί το μεγαλύτερο εμπορικό πλεό-νασμα μη πετρελαιοπαραγωγικής χώρας παγκοσμίως (οι καθαρές εξαγωγές της βρίσκονται κάθε χρόνο στο 6% του ΑΕΠ της), ακούγεται λογικό ο μέσος Γερμανός να είναι ευχαριστημένος από την οικο-νομική απόδοση της χώρας του και ο μέσος μεσογειακός να ζηλεύει, ενστερ-νιζόμενος κατά βάθος τη φιλοδοξία να γίνει και η δική του χώρα μια μικρή Γερμανία – ή, τουλάχιστον, να γίνει εκείνος, κάποια στιγμή, πολίτης μιας... γερμανικής Ευρώπης.Εδώ όμως έγκειται το μέγα παράδοξο: Η πραγματική κατάσταση της γερμα-νικής οικονομίας είναι τέτοια που ο μέσος Γερμανός θα έπρεπε, αντί να

Σύμφωνα με τους δημοσκόπους, στις εκλογές της περασμένης Κυριακής προσήλθαν γερμανοί πολίτες που στη συντριπτική τους πλειοψηφία (70%) νιώθουν ευχαριστημένοι από την οικονομική κατάσταση της χώρας τους και, παράλληλα, ικανοποιημένοι από την κα Μέρκελ.

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι το ιτα-λικό χρέος, που σήμερα είναι 130%, δεν θα επιβαρυνθεί με τέτοιο τρόπο, καθώς η Ιταλία έχει ήδη καταβάλλει το δημογρα-φικό της κόστος πριν από μία δεκαετία.Το εξωτερικό πλεόνασμα της χώρας, αν και μεγάλο, είναι άκρως επισφα-λές. Καταρχάς σημειώστε ότι το 70% των εξαγωγών της Γερμανίας εξάγονται προς την υπόλοιπη Ευρώπη, με πρώτες την Ιταλία και την Ισπανία – τις χώρες που η πολιτική της γερμανικής κυβέρ-νησης εξαναγκάζει (μέσα από τα κρυφά και φανερά μνημόνια) να περιορίζουν δραστικά τις εισαγωγές τους από τη... Γερμανία (ελέω λιτότητας). Προς τις ασιατικές χώρες η Γερμανία έχει μεγάλο εμπορικό έλλειμμα. Αν και εξάγει όλο και περισσότερα υπερπολυτελή αυτοκίνητα και μηχανήματα/εξαρτήματα (κεφαλαι-ουχικά αγαθά, όπως τα αποκαλούν οι οικονομολόγοι), η Γερμανία εισάγει από την Ιαπωνία και την Κίνα πολύ περισσό-τερα, σε αξία, αγαθά. Για παράδειγμα, μόνο οι εισαγωγές φωτοβολταϊκών από την Κίνα έχουν γονατίσει τους γερμα-νούς παραγωγούς φωτοβολταϊκών. Και το χειρότερο; Την ώρα που οι μνημονι-ακές πολιτικές στην Ευρώπη σκοτώνουν

νιώθει ικανοποίηση, να ανησυχεί βαθιά. Νομίζετε ότι υπερβάλλω; Καλώς. Μη με πιστέψετε. Κοιτάξτε όμως τι δήλωσε πρόσφατα ο γερμανός Γιοργκ Άσμουσεν, το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ο οποίος διορίστηκε από το Βερολίνο): «Στα επόμενα 5 με 10 χρόνια η Γερμανία θα ξαναγίνει ο ευρωπαίος ασθενής». Τι εννοούσε ο κ. Άσμουσεν; Μια σειρά από πράγματα, τα οποία βέβαια δεν τα κατονόμασε (αυτό το κάνουμε εμείς αντ’ αυτού).Το γερμανικό χρέος είναι πολύ υψηλότερο απ’ όσο νομίζουμε. Επισήμως, βρίσκεται στο 81% του ΑΕΠ, χαμηλό για την εποχή μας επίπεδο. Όμως, στα θεμέλια της γερμανικής κοινωνίας υπάρχει θαμμένη μια δημογραφική βόμβα που θυμίζει εκείνη της Ιαπωνίας. Σε δύο δεκαετίες ο λόγος των εργαζόμενων που συνεισφέ-ρουν στο κράτος πρόνοιας θα είναι μόλις 2 (εργαζόμενοι) προς 1 (μη συνεισφέρο-ντα συνταξιούχο). Αν λάβουμε υπόψη τις δεσμεύσεις της γερμανικής ομο-σπονδιακής κυβέρνησης απέναντι στους μελλοντικούς συνταξιούχους, η σημερινή πραγματική αξία του γερμανικού δημό-σιου χρέους ξεπερνά το 190% του ΑΕΠ.

Του Γιάννη Βαρουφάκη

Upόψεις

Η ΑΓ νΩςΤΗ


τη ζήτηση γερμανικών προϊόντων, η Κίνα σταδιακά θα αρχίσει να αγοράζει όλο και λιγότερα από τα γερμανικά κεφαλαιου-χικά αγαθά (καθώς δεν μπορεί, και δεν θέλει, να διατηρεί τους ξέφρενους ρυθ-μούς δημόσιων επενδύσεων σε υποδομές και οικοδομές), αυξάνοντας παράλληλα τις εξαγωγές λογιών-λογιών αγαθών προς τη Γερμανία. Η Γερμανία έχει χτίσει μια εντυπωσιακή, ενεργοβόρο, εξαγωγική βαριά βιομηχα-νία χωρίς να έχει κάποια αποτελεσματική ενεργειακή πολιτική. Για παράδειγμα, το ηλεκτρικό ρεύμα στη Γερμανία (που πλη-ρώνουν καταναλωτές και βιομηχανίες) είναι κατά 30% ακριβότερο απ’ ό,τι στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία. Όσο για το φυσικό αέριο, αυτό είναι τέσσε-ρις (!) φορές πιο ακριβό στη Γερμανία απ’ ό,τι στις ΗΠΑ.Μπορεί όλοι να ομιλούν περί γερμανι-κής παραγωγικότητας, όμως οι αριθμοί λένε μια άλλη ιστορία: Από το 2000 μέχρι το 2010 η παραγωγικότητα ανά εργαζό-μενο στη Γερμανία αυξανόταν κατά 0,6% ετησίως – την ώρα που στις υπόλοιπες αναπτυγμένες χώρες αυξανόταν κατά

1,4%. Κι όμως, η ανταγωνιστικότητα των γερμανικών προϊόντων αυξανόταν. Πώς εξηγείται αυτό; Πολύ απλά. Εξηγείται επειδή τα γερμανικά συνδικάτα μαζί με τα διοικητικά συμβούλια των μεγάλων επιχειρήσεων και την κυβέρνηση συμ-φώνησαν και επέβαλαν στους γερμανούς εργαζόμενους τη συμπίεση των πραγμα-τικών μισθών τους. Για παράδειγμα, η μέση αύξηση των πραγματικών εισο-δημάτων στη Γερμανία ήταν η μισή σε σχέση με την αντίστοιχη στη Γαλλία για όλη την περίοδο του ευρώ. Δεν είναι κάτι για το οποίο η Γερμανία πρέπει να είναι υπερήφανη! Ουσιαστικά λήστεψαν τους γερμανούς εργαζόμενους ώστε να συσ-σωρεύσουν τεράστια πλεονάσματα από την υπόλοιπη Ευρώπη και την Αμερική, σε βάρος τόσο των γειτόνων και εταίρων τους όσο και της βιωσιμότητας αυτών των πλεονασμάτων. Παράλληλα, δημιούργη-σαν το γνωστό θαύμα: Μια χώρα με το μικρότερο ποσοστό ανεργίας και το μέγι-στο ποσοστό εργαζόμενων-πτωχών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.Συμπέρασμα: Η κρίση επωφελεί βρα-χυπρόθεσμα τη συνολική οικονομική

κατάσταση της Γερμανίας, σε βάρος των πιο αδύναμων βέβαια Γερμανών. Για παράδειγμα, τα πρώτα τέσσερα χρόνια της κρίσης το γερμανικό κράτος επωφελήθηκε κατά 70 δισ. ευρώ (από τη μείωση των επιτοκίων δανεισμού που προκάλεσε η στροφή των επενδυτών από τα ομόλογα των υπόλοιπων χωρών στα γερμανικά), την ώρα που οι πτωχευμένες τράπεζες της Φρανκφούρτης πλημμύρι-ζαν με 130 δισ. ευρώ καταθέσεων (που έρρευσαν από τις χώρες μας φοβούμε-νες κατάρρευση των περιφερειακών τραπεζικών συστημάτων). Παράλληλα, επωφελείται και από το... δημογραφικό πρόβλημα, καθώς η μείωση των νέων Γερμανών σημαίνει ότι είναι πιο εύκολο να μένει χαμηλά η ανεργία. Το μακροπρόθεσμο όμως κόστος για τη Γερμανία όλων αυτών των εξελίξεων θα είναι τέτοιο, που δεν είναι απίθανο να δούμε την κραταιά αυτή χώρα να κατρα-κυλά. Το δημογραφικό, που σήμερα κρατά την ανεργία χαμηλά, μεθαύριο θα πλήξει το κράτος πρόνοιας βάναυσα. Η ασφυξία την υπόλοιπης ευρωζώ-νης, σε συνδυασμό με τη μείωση των κινεζικών αγορών γερμανικών κεφα-λαιουχικών αγαθών, θα διαταράξει την «ιερά συμμαχία» μεταξύ εργοδοτών, συν-δικάτων και κυβέρνησης, που κρατά το ποσοστό των εργαζόμενων-πτωχών στα ουράνια, και παράλληλα θα τους μετα-τρέψει από εργαζόμενους-πτωχούς σε άνεργους-εξαγριωμένους-πτωχούς. Επίλογος: Ίσως το πιο ενδιαφέρον χαρα-κτηριστικό των πρόσφατων εκλογών είναι ότι τα δύο μεγάλα κόμματα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην αναφερθούν καθόλου στην κρίση του ευρώ. Ήταν σαν να μην υπήρχε. Ο λόγος απλός: Από το 2008, τότε που συγκυβερνούσαν οι κ.κ. Μέρκελ, Στάινμπρουκ και Σόιμπλε, τα κόμματα εξουσίας είχαν συμφωνή-σει μεταξύ τους να μην πουν ποτέ την αλήθεια στον γερμανικό λαό για το τι σήμαινε για το γερμανικό μοντέλο η μεγάλη κρίση της εποχής μας, το κραχ του 2008. Έχει πραγματικά ενδιαφέρον ότι, παρά τη μεταξύ τους σύγκρουση, ακόμη και τώρα, αυτή η σιωπηλή μεταξύ τους συμφωνία κρατά καλά.

Η ΑΓ νΩςΤΗΓΕΡΜΑνιΑ


Τ ίποτα δεν συνέβη ξαφνικά. Οι νεοναζί δεν είναι τα δηλη-τ η ρ ι ώ δη μ αν ιτ ά ρ ι α π ο υ φύτρωσαν αναπάντεχα στην

υγρασία του πολιτικού δάσους. Η ανα-βίωση του ναζισμού εξαρτάται σίγουρα από κοινωνικούς, πολιτικούς ακόμη και ψυχολογικούς όρους. Αναρωτηθείτε, θα υπήρχε ναζισμός και Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα αν η φτώχεια και η εξαθλίωση δεν της πρόσφεραν τον ρόλο του δίκαια διαμαρτυρόμενου; Θα υπήρχε, αν οι φουσκωμένοι από υπερηφάνεια και αναβολικά Χρυσαυγίτες δεν φάνταζαν τιμωροί απέναντι σε ένα σύστημα ατι-μωρισίας; Θα αναβίωνε ο ναζισμός, αν υπήρχε κοινωνικό κράτος και κράτος δικαίου που ικανοποιεί τους πολίτες για να μην ζητάνε ικανοποίηση τα ένστικτα; Θα γινόταν τρίτο κόμμα, αν οι κυβερ-νώντες εφάρμοζαν τον νόμο απέναντι σε μια εγκληματική ομάδα που σφάζει

ανθρώπους, αντί να της κλείνουν το μάτι και πολλές φορές τα μάτια; Η Χρυσή Αυγή δεν θα ήταν αυτό που έγινε, αν τα εγκλήματά της δεν αποκρύ-πτονταν γιατί αφορούσαν αλλοδαπούς, αν δεν είχε διεισδύσει στις κρατικές δομές και στην Αστυνομία, αν δεν αντι-μετωπιζόταν από την παραδοσιακή δεξιά ως ένα άτακτο παιδί που έχασε τον σωστό δεξιό προσανατολισμό. Οι ναζί δεν θα έμπαιναν στα σπίτια, αν δεν τους απενο-χοποιούσαν τα media, παρουσιάζοντας γλυκανάλατες συνεντεύξεις καλής θέλη-σης και θεαματικότητας αντί για ρεπορτάζ με τα εγκλήματα. Και σίγουρα αν δεν τους χρηματοδοτούσαν μεγάλοι επιχειρηματίες, οι οποίοι θέλουν τους πολιτικούς τους μπράβους, τα νταϊ λίδικα τσιράκια τους στη Βουλή και ταυτόχρονα ένα φοβιστικό ανάχωμα σε μια αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.

Ξεχάστε το αυγό του φιδιού. Δεν υπάρχει. Το αυγό έσπασε και το φίδι κυκλοφο-ρεί ανάμεσά μας. Σκοτώνει, αλλά κυρίως δηλητηριάζει τα πάντα στην κοινωνία. Αυταπόδεικτες αλήθειες, κοινωνικές κατακτήσεις, η ίδια η ζωή, μπαίνουν σε διαπραγμάτευση με τον παραλογισμό του ναζισμού: Αν είναι ίσοι μεταξύ τους οι άνθρωποι, αν έκαψε 6 εκατομμύρια εβραίους ο Χίτλερ, αν η δημοκρατία πρέ-πει να αντικατασταθεί με τις θεωρίες του σκότους.

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η Guardian δημοσίευσε πρόσφατα ρεπορτάζ, στο οποίο υποστηρίζει πως έλληνες εφοπλιστές χρηματοδοτούν τη Χρυσή Αυγή. Η πληροφορία αυτή, που υπάρχει εδώ και καιρό, φαίνεται πως είναι αληθινή. Από τη γέννησή της η Χρυσή Αυγή έχει μια δραστηριότητα που είναι δυσανάλογη με τα έσοδά της. Όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο υπαρχη-γός της οργάνωσης Χάρης Κουσουμβρής μετά την αποχώρησή του από τη Χρυσή Αυγή, «τα ταμεία δεν είχαν ούτε 300 ευρώ». Ο Μιχαλολιάκος κατέβαινε ωστόσο με μεγάλη άνεση στις εκλογές, αν και θεωρητικά τα μέλη του δεν είχαν να πληρώσουν ούτε τα παράβολα για να θέσουν υποψηφιότητα. Σύμφωνα με τον «μεγάλο αρχηγό» ως εκ θαύματος πάντα εμφανιζόταν κάποιος «δωρητής». Ο Μιχαλολιάκος δεν μπορεί πια να κοροϊ-δέψει κανέναν με τις δωρεές. Η Χρυσή Αυγή ανοίγει παντού γραφεία, μοιρά-ζει χρήμα, έχει μηχανοκίνητα τμήματα, μηχανισμούς που δεν συμπεριφέρονται μόνο σαν στρατός, αλλά έχουν και τις ανάγκες στρατού. Σύμφωνα με πληροφορίες, εφοπλιστές είναι οι αιμοδότες της Χρυσής Αυγής για να μπορεί να χύνει αίμα. Επίσης υπάρ-χει ένας επιχειρηματίας στον τομέα του πετρελαίου, που πρόσφατα μάλιστα πλήρωσε τιμολόγια για τις ανάγκες

ΑιΜΑςΕ ΚΑΛΗ ΤιΜΗΧΡυςΗ ΑυΓΗ


της Χρυσής Αυγής στα νέα γραφεία στο Ν. Ηράκλειο. Ένας ακόμη επιχει-ρηματίας, που έχει μετοχές σε μεγάλη εφημερίδα και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όπλα, ασφαλείς πηγές υποστηρί-ζουν ότι είναι από αυτούς που ενισχύουν τη ναζιστική οργάνωση, όχι μόνο οικο-νομικά. Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Κασιδιάρης είχε πει πως το πλεονέκτημα που έχουν ως βουλευτές είναι πως έχουν πια νόμιμα όπλα. Άρα παραδέχεται πως είχαν παράνομα.Η Χρυσή Αυγή είναι ένα συστημικό κόμμα. Στη Βουλή ψήφισε υπέρ των τραπεζιτών, υπέρ των ΠΑΕ, υπέρ των εφοπλιστών όταν ζητήθηκε να δώσουν μια κάποια εθελοντική φορολογία. Είναι πολύ λογικό κάποιοι από τους ευεργετη-θέντες από τους νόμους που ψήφισε να επιστρέψουν τη χάρη. Έτσι έκανε πάντα ο φασισμός. Ακόμη και ο Χίτλερ ανέβηκε με τη χρηματοδότηση των οικονομικών κολοσσών της Bayer και της Krupp.Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα προ-φανώς έκανε την κοινή γνώμη να συνειδητοποιήσει ότι οι ναζί είναι αυτό που κάνουν στο σκοτάδι και όχι αυτό που δείχνουν μπροστά στα φώτα και τις κάμερες. Τα media, που αρέσκονταν να παρουσιάζουν το lifestyle των ναζί αντί για τα εγκλήματά τους, με πρωτεργάτη το Πρώτο Θέμα, ξαφνικά ανακάλυψαν το μαύρο πρόσωπο του ναζισμού. Γιατί το έκαναν; Μήπως από ενοχές και φόβο; Μήπως τρόμαξαν και οι ίδιοι; Κάθε άλλο. Ήρθε η ώρα οι Χρυσαυγίτες να πάψουν να παρουσιάζονται σαν πρόσκοποι που πάνε με ασφάλεια γιαγιάδες στα ΑΤΜ (θυμάστε το στημένο ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος πριν από τις εκλογές;) και να γίνουν το θηρίο. Έτσι η κοινωνία θα φοβηθεί και θα προ-τιμήσει να ψηφίσει «απατεώνες και

κλέφτες» αντί για θηρία. Το διεφθαρ-μένο πολιτικό σύστημα και η κυβέρνηση που καταλύει κάθε μέρα κάθε έννοια συνταγματικότητας θα φανούν εν μία νυκτί αρκετά δημοκράτες. Ακόμη και ο συνταγματολόγος της ατιμωρησίας θα γίνει τιμητής του συνταγματικού τόξου. Επίσης, μια χτυπημένη Χρυσή Αυγή με φοβισμένους ψηφοφόρους δεν θα ψηφί-σει αριστερά, αλλά τη συγγενή δεξιά.Η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα νομικό πλαίσιο για την αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής, ενώ εξετάζει ακόμη και το ενδεχόμενο να την θέσει εκτός νόμου. Η Χρυσή Αυγή χρειάζεται πρω-τίστως να αντιμετωπίσει τον νόμο. Δεν τον αντιμετώπισε ποτέ. Οι αριστεροί συλληφθέντες με όπλα βαφτίζονταν τρομοκράτες. Οι Χρυσαυγίτες, απλοί οπλοφόροι. Αφήνονται ελεύθεροι και αντιμετωπίζονται με την ανέχεια των παραστρατημένων (πολιτικά) παιδιών. Εδώ και μερικές μέρες η Αστυνομία κάνει έρευνες σε Χρυσαυγίτες και βρί-σκει ξαφνικά όπλα. Να υποθέσουμε πως μέχρι σήμερα έβρισκε Μπάρμπι και την «Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά», αντί για όπλα και ρατσιστικά έντυπα; Η Χρυσή Αυγή είναι ένα συστημικό εργα-λείο. Τα πιο αυταρχικά κομμάτια των κρατικών μηχανισμών το αντιλαμβάνο-νται ως κομμάτι του ίδιου του κράτους. Οι ναζί, ανεξάρτητα από τους λόγους που δυνάμωσαν, είναι εδώ για να τους χρησιμοποιούν. Τα πρωτοσέλιδα με τον νεκρό Παύλο είναι κομμάτι αυτής την χρήσης. Αν η οργή και ο θυμός στρέψουν κάποιους ενάντια στη Χρυσή Αυγή, θα αποδείξουν τη θεωρία των δύο άκρων. Αν δεν το κάνουν, τότε θα δημιουργήσουν την ένταση.Στα μέσα της δεκαετίας του '70 ομάδες ελλήνων φασιστών χρησιμοποιήθηκαν

για να δημιουργήσουν κλίμα ανωμαλίας στη χώρα με βομβιστικές επιθέσεις. Ο κόσμος φοβήθηκε και, αντί να αντιστα-θεί, συντηρητικοποιήθηκε. Κάποιοι από τα μέλη αυτών των ομάδων είχαν σχέση με την ΚΥΠ. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος την εποχή εκείνη ανήκε σε αυτές τις ομάδες, συνελήφθη, αλλά έμεινε μερικούς μήνες στη φυλακή. Τα περισσότερα αδικήματά του παραγράφηκαν μέσα από περίεργες νομικές διαδικασίες. Ο Κώστας Πλεύρης, ιδεολογικός μέντορας αυτών των ομά-δων, όπως αποδείχθηκε, είχε καρφώσει τους συνεργάτες του, δημιουργώντας έτσι μια επιτυχία για τις αρχές. Το ίδιο έκανε και ο Νίκος Μιχαλολιάκος (δείτε τεύχος 16 Hot Doc).Στη γειτονική Ιταλία την ίδια περίοδο οι φασίστες, οι οποίοι διατηρούσαν πολύ στενές σχέσεις με τους έλληνες φασίστες, έβαλαν χιλιάδες βόμβες σκοτώνοντας εκατοντάδες ανθρώπους. Η διαβρω-μένη Αστυνομία δεν τους απέδωσε ποτέ ευθύνη και προσπάθησε να εξαφανίσει τα ενοχοποιητικά στοιχεία. Δεκαετίες μετά αποκαλύφθηκε από μερικούς επί-μονους ιταλούς δικαστικούς πως οι βόμβες είχαν μπει σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες προκειμένου να ικα-νοποιήσουν τη στρατηγική της έντασης. Δηλαδή να δημιουργήσουν κλίμα φόβου και ανωμαλίας, το οποίο (μαντέψτε) θα χρεωνόταν στην αντιπαράθεση των άκρων δεξιάς-αριστεράς. Οι φοβισμένοι πολίτες θα επέλεγαν έτσι μια συντηρη-τική κυβέρνηση, η οποία θα έπαιρνε ακόμη και αντιδημοκρατικά μέτρα με το επιχείρημα της προστασίας τους. Απέτρεψαν έτσι την ισχυρή αριστερά από το να πάρει την εξουσία. Η Χρυσή Αυγή είναι το σύγχρονο εργα-λείο. Όσοι συμμετέχουν σε αυτή ή την ψηφίζουν προφανώς αγνοούν όχι μόνο την Iστορία, αλλά κυρίως τον ρόλο που άθελά τους παίζουν. Αυτός είναι ο λόγος που ετοιμάσαμε αυτή την έρευνα, όχι μόνο με στοιχεία για τη ναζιστική οργά-νωση, αλλά και με ιστορικά στοιχεία που δεν είναι γνωστά και αποκαλύπτουν πως ο φασισμός, πέρα από θεωρία του σκό-τους, είναι πρακτική της εξουσίας.

ςύμφωνα με πληροφορίες, εφοπλιστές είναι οι αιμοδότες της Χρυσής Αυγής για να μπορεί να χύνει αίμα

Χρυσή Αυγή


Αναστάσιος Πάλλης

Ο Βρετανός Έντουαρντ Πρινγκλ Στέισι, συνεργάτης των Βίκτω-ρος Ρέστη και Αναστάσιου Πάλλη, τον Νοέμβριο του 2012

κατήγγειλε στην Ελληνική Αστυνομία πως απήχθη από ομάδα του Πάλλη όταν έφτασε στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Η απαγωγή του, υποστήριξε, έγινε για να μην αποκαλύψει στον Ρέστη τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία της κοινής τους επαγγελματικής δραστη-ριότητας, που αφορούσε μια εταιρία ένοπλης φύλαξης πλοίων από πειρατεία. Τα στοιχεία από αυτή την υπόθεση είχε δημοσιεύσει το Hot Doc. Ο Αναστάσιος Πάλλης, σε επικοινωνία που είχαμε

Πάνω από 4.000 όπλα, βαρύς οπλισμός και σύγχρονα ηλεκτρονικά οπλικά συστήματα είναι πιθανό να κυκλοφορούν στην Ελλάδα, εγείροντας βεβαίως το μεγάλο ερώτημα: «Για να εξοπλίσουν ποιoν;» Η υπόθεση συνδέεται με καταγγελίες που έκανε άγγλος αξιωματικός, πρώην συνεργάτης τού επιχει-ρηματία Αναστάσιου Πάλλη, ο οποίος καταζητείται. Οι καταγγελίες έγιναν τον Απρίλιο και έως σήμερα τυγχάνουν συμβατικής αντιμετώπισης από τις αρχές. Ωστόσο η ανάλυση των στοιχείων που αφορούν τον Πάλλη και τη δραστηριότητά του θα έπρεπε να βάλει τις έρευνες σε μια ευρύτερη διά-σταση. Όταν ο Ηλίας Κασιδιάρης της Χρυσής Αυγής δηλώνει «τώρα που είμαστε βουλευτές οπλοφορούμε πια με άδεια» (παραδέχεται δηλαδή πως οπλοφορούσαν χωρίς άδεια), το αν έχουν διοχετευτεί πραγματικά τόσα όπλα στην Ελλάδα ικανά να εξοπλίσουν ιδιωτικό στρατό δεν είναι θέμα έρευνας ενός απλού γραφείου της Αστυνομίας.


ΧιΛιΑΔΕς ΟΠΛΑΚΑι ΜιΑ ςυΜΠΑΘΕιΑ

Ο βρετανός συνεργάτης του Πάλλη έδωσε στις αρχές φωτογραφίες των όπλων που βρήκε στα κοντέινερ. Μεταξύ αυτών πολεμικά όπλα, τύπου Καλάσνικοφ, Μ-16, G3, Barrett και SA80.


μαζί του, διέψευσε πως υπήρξε οποιαδή-ποτε επιχείρηση απαγωγής. Η ανάλυση ωστόσο των βίντεο από τις κάμερες του αεροδρομίου οδήγησαν την Εισαγγελία να ασκήσει δίωξη εναντίον του.Στις 21 Μαρτίου 2013, στο τεύχος 24 του Hot Doc, αποκαλύψαμε πως ο Πάλλης, ο εκδότης της εφημερίδας Πρώτο Θέμα, ο οποίος εμφανιζόταν ως εφοπλιστής, δεν είχε ποτέ στην κατοχή του πλοίο, αλλά φερόταν να έχει πλαστογραφή-σει τα έγγραφα που τον εμφάνιζαν ως ιδιοκτήτη του πλοίου LOTUS, το οποίο ανήκε σε κάποιον Ιάπωνα. Ο επιχειρη-ματίας, πρώην σμηνίας της Πολεμικής Αεροπορίας, κατά καιρούς είχε εμφα-νιστεί ως δικηγόρος, αλλά και ως εκπρόσωπος επενδυτικού σχήματος στο γνωστό σκάνδαλο της μονής Τοπλού. Επίσης ξεκίνησε την καριέρα του με συστατικές επιστολές του Εφραίμ του Βατοπεδίου. Μαζί με τον Ρέστη αγόρα-σαν το 40% της εφημερίδας Πρώτο Θέμα, πράγμα που, όπως ανακοίνωνε τότε η εφημερίδα, ήταν η εγγύηση για την ανε-ξάρτητη λειτουργία της.Στην περίεργη καριέρα του Πάλλη μπο-ρούσε να συμπεριλάβει κανείς και τη λειτουργία ενός πολεμικού μουσείου, από το οποίο παρέλαυναν υπουργοί, αστυνομικοί, ακόμη και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το μουσείο αυτό με σύγ-χρονα και βαρέα όπλα δεν είχε ελεγχθεί

ποτέ. Αν δηλαδή φιλοξενούνται μόνο τα νόμιμα όπλα και, πολύ περισσότερο, μόνιμα απενεργοποιημένα όπλα.Τα δημοσιεύματα του περιοδικού είχαν προκαλέσει την επέμβαση της Αστυνομίας. Στους ελέγχους που έγιναν βρέθηκαν όπλα που δεν είχαν δηλω-θεί, τα οποία αντιμετωπίστηκαν από την Αστυνομία ως μια απλή παρατυπία. Είναι σημαντικό πως δεν ελέγχθηκαν από τον στρατό τα βαρέα όπλα και τα άρματα

μάχης, για τα οποία δεν είχε καμιά αρμο-διότητα η Αστυνομία.Εναντίον του Αναστάσιου Πάλλη ασκή-θηκε δίωξη για τα όπλα αυτά. Την ημέρα της εκδίκασης του αυτόφωρου εμφανί-στηκε στο δικαστήριο ο συνεργάτης του Έντουαρντ Πρινγκλ, ο οποίος ζήτησε να καταθέσει αυθόρμητα για την υπόθεση των όπλων, προτάσσοντας ως επιχεί-ρημα πως ο Πάλλης έχει κάνει εισαγωγή όπλων στην Ελλάδα με κοντέινερς, τα οποία ήταν ενεργά και όχι μουσειακά. Το δικαστήριο δεν δέχτηκε να καταθέσει ο μάρτυρας.Ο Πρινγκλ κατέθεσε στις 18 Απριλίου ένα υπόμνημα, στο οποίο περιέγραφε τον Πάλλη ως έμπορο λαθραίων όπλων. Λίγες μέρες μετά ο Βρετανός καταθέτει επισήμως στην Αστυνομία, αφού ενη-μερώνει τη βρετανική πρεσβεία. Στην κατάθεσή του υποστηρίζει πως ο Πάλλης, με κάλυψη των μουσειακών όπλων, εισά-γει σύγχρονα όπλα. Αναφέρεται μάλιστα σε ένα περιστατικό με κοντέινερ με όπλα. Όταν ο Πρίνγκλ είχε επισκεφτεί την Ελλάδα, υποστηρίζει πως ο Πάλλης τον κάλεσε στο μουσείο και του έδειξε δύο μπλε κοντέινερ γεμάτα με σύγχρονα όπλα. Επέτρεψε μάλιστα στον ίδιο και τα παιδιά του να περιεργαστούν τα όπλα φορώντας γάντια. Τράβηξαν αναμνηστι-κές φωτογραφίες, στις οποίες φαίνονται και οι συνεργάτες του Πάλλη. Τα όπλα

Όταν ο Πρίνγκλ είχε επισκεφτεί την Ελλάδα, υποστηρίζει πως ο Πάλλης τον κάλεσε στο μουσείο και του έδειξε δύο μπλε κοντέινερ γεμάτα με σύγχρονα όπλα. Επέτρεψε μάλιστα στον ίδιο και τα παιδιά του να περιεργαστούν τα όπλα φορώντας γάντια

Τα παιδιά του βρετανού αξιωματικού με τα όπλα που υποστηρίζει πως φέρνει ο Πάλλης.

Στην κατάθεσή του, ο Έντουαρντ Πρινγκλ Στέισι αναφέρει πως ο Πάλλης έκανε εισαγωγές όπλων τα οποία συνόδευε με πλαστά πιστοποιητικά απενεργοποίησης. Στην πραγματικότητα εισήγαγε, όπως καταθέτει, ενεργά όπλα.


αυτά δεν βρέθηκαν στις έρευνες της Αστυνομίας, πράγμα που σημαίνει πως είτε ο βρετανός αξιωματικός του στρατού έλεγε ψέματα είτε είχαν πουληθεί.Στην κατάθεσή του ο βρετανός αξιωμα-τικός υποστηρίζει πως τα πιστοποιητικά απενεργοποίησης των όπλων που εμφα-νίζει ο Πάλλης στις ελληνικές αρχές είναι τις περισσότερες φορές πλαστά και κατα-σκευασμένα από τον ίδιο. Με τον τρόπο αυτό εισάγει ενεργά σύγχρονα όπλα, τα οποία εμφανίζει ως απενεργοποιημένα για μουσειακή χρήση.Την κατάθεση του βρετανού συνεργάτη του Πάλλη επιβεβαιώνει ο δικηγόρος του, Χρήστος Παπαγρηγορίου, μιλώ-ντας στο Hot Doc: «Τα όπλα αυτά για τα οποία έδωσε και φωτογραφίες στις αρχές είναι σύγχρονα λειτουργικά όπλα όπως Καλάσνικοφ, G3, FN, FNL, M16, τα οποία ήταν σε κάσες στις εγκαταστάσεις του Πάλλη στο Κορωπί. Έχει καταθέσει πως υπήρχε και ένα σπάνιο όπλο, που δεν το βρίσκεις εύκολα, σύγχρονο, το SA 80. Δεν έκανε λάθος, ήταν αξιωματικός του βρετανικού στρατού. Κάποια στιγμή ο Πάλλης του ζήτησε αν μπορεί να βρει ένα όπλο Barrett, το οποίο είναι ικανό να δια-τρήσει θωράκιση άρματος. Όλα σύγχρονα όπλα, πάνω από 4.000. Και αναρωτιόταν συνεχώς πού πάνε αυτά τα όπλα».Η έρευνα για τα όπλα του Πάλλη είναι σε εξέλιξη. Η Εισαγγελία ερευνά ακόμη

υπόθεση ξεπλύματος χρήματος από τον Αναστάσιο Πάλλη. Η εφημερίδα Πρώτο Θέμα, της οποίας είναι μέτοχος, δεν έχει ανακοινώσει τι ακριβώς συμβαίνει με τον μέτοχο που εμφανιζόταν ως η εγγύ-ηση της ανεξαρτησίας της. Ο Πάλλης καταζητείται και η εφημερίδα σιωπά και… εκδίδεται.Στα πραγματικά γεγονότα που αφορούν την υπόθεση Πάλλη πρέπει να προσθέ-σουμε κάτι ακόμη. Η εφημερίδα Πρώτο Θέμα συστηματικά παρουσιάζει την

εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή ως την ομάδα των οργισμένων παιδιών των δρόμων που πολλές φορές γίνονται πρό-σκοποι. Ποτέ φονιάδες. Στις σελίδες της εφημερίδας, τα ρεπορτάζ για την εγκλη-ματική δράση των ναζί αντικαθιστούν τα ρεπορτάζ για μια Χρυσή Αυγή lifestyle. Ο Κασιδιάρης δεν είναι αυτός που μιλάει για όπλα, αλλά ο καλοφτιαγμένος νεα-ρός στην παραλία με ωραία συνοδεία και σβάστικα στο μπράτσο. Ο Μιχαλολιάκος δεν ακονίζει ξιφολόγχες, όπως ο ίδιος λέει, αλλά είναι ο συμπαθητικός Έλληνας που απαγορεύει στους βουλευτές του να βλέπουν τουρκικά σίριαλ.Η προέλευση της συμπάθειας της εφημε-ρίδας προς τους ναζί είναι άγνωστη, όπως άγνωστο είναι αν συμπεριλαμβάνει τον καταζητούμενο Πάλλη. Αν πραγματικά τον συμπεριλαμβάνει λόγω ιδεολογικών ή επαγγελματικών σχέσεων, είναι ένας λόγος παραπάνω να αναζητηθεί η αλή-θεια όσων καταθέτει ο άγγλος μάρτυρας. Σε κάθε περίπτωση η εισαγωγή 4.000 υπερσύγχρονων όπλων στη χώρα είναι για να εξοπλιστεί ένας στρατός. Η ελλη-νική Δικαιοσύνη οφείλει να ψάξει ποιος είναι αυτός ο στρατός. Και μια λεπτομέ-ρεια: αυτοί που θα τον ψάξουν δεν μπορεί να είναι όσοι, όπως και στην περίπτωση των ερευνών για τη Χρυσή Αυγή, ήταν ιδι-αίτερα φιλικοί απέναντί της.

"Τα όπλα αυτά για τα οποία έδωσε και φωτογραφίες στις αρχές είναι σύγχρονα λειτουργικά όπλα όπως Καλάσνικοφ, G3, FN, FNL, M16. Όλα σύγχρονα όπλα, πάνω από 4.000. Και αναρωτιόταν συνεχώς πού πάνε αυτά τα όπλα"

Συνεργάτης του Πάλλη, με το παιδί του Βρετανού και φόντο τα κοντέινερ με τα όπλα. Η φωτογραφία είναι στη δικογραφία.

Η κατάθεση με την οποία ο βρετανός αξιωματικός ενημερώνει πως ο Πάλλης φέρνει όπλα με προκάλυμμα το Μουσείο. «Ο πελάτης μου αναρωτιόταν πού τα διοχετεύει», λέει ο δικηγόρος του, Χρήστος Παπαγρηγορίου.


Η Ιστορία σίγουρα δεν επαναλαμβάνεται. Αλλά είναι υποταγμένη αρκε-τές φορές σε κανόνες που εφαρμόζουν οι άνθρωποι. Χωρίς να αναιρούνται οι εκπλήξεις, που μάλλον είναι ο μοναδικός δικός της σταθερός κανόνας, η Ιστορία είναι γεμάτη από επαναλήψεις συμπεριφορών. Κυρίως στην πολιτική. Όσο και να φαίνεται παράξενο, στην Ελλάδα οι πολιτικές συνθήκες επιτρέπουν την επανάληψη τακτικών που εφαρμόστηκαν πριν από πενήντα χρόνια. Εν ολί-γοις, η θεωρία των δύο άκρων του συμβούλου του πρωθυπουργού Χρύσανθου Λαζαρίδη και του Ευάγγελου Βενιζέλου δεν είναι καινούριες. Το χειρότερο είναι πως αποτελούν αποτέλεσμα στρατηγικής μυστικών υπηρεσιών, κατά το παρελθόν τουλάχιστον. Η Ιταλία της δεκαετίας του '60 και η Ελλάδα της δεκα-ετίας του '70 γνώρισαν τη βία και την αποσταθεροποίηση, η οποία αποδόθηκε σε δύο άκρα. Το ένα ήταν οι φασίστες και το άλλο, επιλεγμένα, η αριστερά. Το συμπέρασμα που έβγαινε «αυθόρμητα» ήταν πως η κοινωνία ήταν όμηρος της βίας των άκρων και για την ασφάλειά της έπρεπε να επιλέξει έναν άλλο πόλο, που μπορούσε να εγγυηθεί τη σταθερότητα, περικόπτοντας ακόμη και τη δημοκρατία. Σε κάθε κοινωνική ανησυχία που έθετε σε αμφισβήτηση το σύστημα, οι φασίστες, με τη βοήθεια των μυστικών υπηρεσιών, φρόντιζαν να συνετίζουν την κοινωνία καλλιεργώντας τον φόβο και την ανασφάλεια. Το τραγικότερο όλων είναι πως μισό αιώνα σχεδόν μετά συναντάμε όχι μόνο την ίδια θεωρία, αλλά και τα ίδια πρόσωπα. Ασφαλώς και τον Νίκο Μιχαλολιάκο.


ΤΑ ΔυΟ ΑΚΡΑΚΑι Η ΑΚΡΗΜιΑς ΠΑΛιΑςΑΛΗΘΕιΑς

Ο Πλεύρης στην Ιταλία. Τα αντιστασιακά έντυπα του αποδίδουν κατηγορίες. Το σίγουρο είναι ότι συνεργάστηκε με τους φασίστες για πράγματα που δεν ερευνήθηκαν.

Χρυσή Αυγή


ς τις 12 Δεκεμβρίου 1969, πέντε βόμβες εξερράγησαν σχεδόν ταυτόχρονα στη Ρώμη και το Μιλάνο. Μία από τις βόμβες είχε

μπει στον χώρο υποδοχής της Αγροτικής Τράπεζας του Μιλάνου, την ώρα που δεκάδες πελάτες περίμεναν για συναλ-λαγή. Δεκαεπτά άνθρωποι σκοτώνονται και ογδόντα οκτώ τραυματίζονται. Η Αστυνομία του Μιλάνου από την πρώτη στιγμή στρέφει τις έρευνές της στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστε-ράς, παρότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο. Συλλαμβάνεται ένας αναρχικός, σιδηρο-δρομικός υπάλληλος, ο Τζουζέπε Πινέλι. Κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων ο Πινέλι σκοτώνεται πέφτοντας από το παράθυρο. Η Αστυνομία διαρρέει πως αυτοκτόνησε όταν κατάλαβε πως τα στοιχεία εναντίον του είναι συντριπτικά. Κανένας δεν πιστεύει την εκδοχή. Όλα τα στοιχεία δείχνουν τους φασίστες ως υπεύθυνους. Ο Πινέλι γίνεται σύμβολο των αντιφασιστών και ο Ντάριο Φο γρά-φει το έργο «Ο τυχαίος θάνατος ενός

ΤΑ ΔυΟ ΑΚΡΑΚΑι Η ΑΚΡΗ

αναρχικού». Τρία χρόνια μετά, κάποιοι απαγάγουν τη γυναίκα του Ντάριο Φο, Φράνκα Ράμε, και την βιάζουν ομαδικά. Χρόνια μετά αποκαλύπτεται πως ήταν φασίστες που έδρασαν με την προτροπή της Αστυνομίας. Οι ίδιοι φασίστες που

ανήκουν στην αριστοκρατία της Ιταλίας θα κάνουν και άλλους βιασμούς. Σε έναν από αυτούς η μία κοπέλα πεθαίνει. Όπως αποκάλυψε μετά από χρόνια η έρευνα του δικαστή Γκουίντο Σαλβίνι, οι φασίστες αυτοί «πηγαινοέρχονταν στην Ελλάδα και είχαν επαφές με την οργά-νωση 4η Αυγούστου του Κώστα Πλεύρη». Έως το 1980 η Ιταλία ζει τον τρόμο. Είναι τα μολυβένια χρόνια. Δεκάδες βομβι-στικές επιθέσεις, εκατοντάδες θύματα. Στις 2 Αυγούστου 1980, μια βόμβα στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια σκοτώνει 85 άτομα και τραυματίζει 200. Η μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση που έγινε στην Ευρώπη. Σε όλες αυτές τις επιθέσεις προκύπτουν στοιχεία πως οι βομβιστές είναι φασίστες. Σπάνια η Αστυνομία τους οδηγεί στη Δικαιοσύνη, και όταν αναγκάζεται να το κάνει, συνή-θως αθωώνονται. Σε αντίθεση βέβαια με τις αριστερούς τρομοκράτες από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, που φυλακίζονται μαζικά και μάλιστα στην ιταλική έκδοση των λευκών κελιών, τα μεταλλικά κελιά.

Οι φασίστες αυτοί "πηγαινοέρχονταν στην Ελλάδα και είχαν επαφές με την οργάνωση 4η Αυγούστου του Κώστα Πλεύρη"

Αριστερά: Στιγμιότυπο από την έκρηξη στο χώρο υποδοχής της Αγροτικής Τράπεζας του Μιλάνου, που σκότωσε δεκαεπτά ανθρώπους. Η Αστυνομία από την πρώτη στιγμή στρέφει τις έρευνές της στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, παρόλο που όλα τα στοιχεία δείχνουν τους φασίστες ως υπεύθυνους. Ο Ντάριο Φο γράφει το έργο «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού». Τρία χρόνια μετά, κάποιοι απαγάγουν τη γυναίκα του Ντάριο Φο, Φράνκα Ράμε (βλ. φωτό), και την βιάζουν ομαδικά. Κάτω: Στις 2 Αυγούστου 1980, μια βόμβα στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια σκοτώνει 85 άτομα και τραυματίζει 200. Η μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση που έγινε στην Ευρώπη. Σε όλες αυτές τις επιθέσεις προκύπτουν στοιχεία πως οι βομβιστές είναι φασίστες.


Στα τέλη της δεκαετίας του '90 μια ομάδα δικαστών, μεταξύ των οποίων και ο Γκουίντο Σαλβίνι, με βάση νέα στοιχεία, ξανανοίγουν πολλούς από τους φακέ-λους των μακελειών. Οι έρευνες φέρνουν συγκλονιστικά στοιχεία. Οι βομβιστές ήταν μέλη νεοφασιστικών οργανώσεων που επιχειρούσαν είτε να χρεώσουν τις ενέργειες στην αριστερά είτε να δημιουρ-γήσουν εικόνα αστάθειας. Στο έργο αυτό συμμετείχε μεγάλο τμήμα των αρχών, όπως η Αστυνομία και οι Εισαγγελείς και φυσικά η SID, η μυστική υπηρεσία της Ιταλίας. Το 2000, ο γερουσιαστής Αιμίλιο Ταβιάνι, σε μια κατάθεσή του στις δικαστικές αρχές (έχει καταγραφεί στο βιβλίο του Νίκου Κλειτσίκα «Φαινόμενα Τρομοκρατίας», του οποίου η επανέκ-δοση θα γίνει σύντομα από τις εκδόσεις PandoraBooks), παραδέχεται: «Η Στρατιωτική Μυστική Υπηρεσία γνώριζε πολύ καλά για τις βομβιστικές επιθέσεις που θα πραγματοποιούνταν στο Μιλάνο στις 12 Δεκεμβρίου 1969, αλλά καθυστέ-ρησε κάθε ενέργεια για να περιορίσει τα τραγικά αποτελέσματα».Το ζητούμενο όλων αυτών τον επιθέ-σεων ήταν η στρατηγική της έντασης. Δηλαδή να δημιουργηθεί μια ανώμαλη κατάσταση, να τρομοκρατηθεί ο κόσμος και να αποδεχτεί ως λύση μια σιδηρά

κυβέρνηση. Να ανακοπεί δηλαδή η άνοδος της ιταλικής αριστεράς διά του φόβου.

Τα δικά μας παιδιάΗ έρευνα των ιταλικών αρχών για τα εγκλήματα της εποχής της έντασης απέ-δειξαν πως οι ιταλοί νεοφασίστες δεν ήταν μόνοι. Είχαν ως σύμμαχο, ίσως και συνεργό, ελληνικές φασιστικές ομάδες. Οι πιο πιστοί σύμμαχοι ήταν η ελληνική χούντα και ο Κώστας Πλεύρης, αρχηγός της φασιστικής οργάνωσης 4η Αυγούστου, που νοσταλγούσε τον φασι-σμό του Μεταξά. Είναι ο ίδιος Κώστας Πλεύρης που παρελαύνει σήμερα στα κανάλια, του οποίου τα αντισημιτικά βιβλία τηλεπωλεί με μεγάλη χαρά ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Στις ιταλικές δικογραφίες υπάρχουν καταθέσεις των πρωταγωνιστών των εγκλημάτων, οι οποίοι παραδέχονται πως είχαν σχέση με τον χουντικό σύλ-λογο φοιτητών (ΕΣΕΣΙ) και τους έλληνες φασίστες. Οι Ιταλοί είχαν αναλάβει να μεταφέρουν όπλα που τους έστελναν από την Ελλάδα στην ΕΟΚΑ Β, την οργάνωση του Γρίβα στην Κύπρο, ενώ η χούντα τους παρείχε εκπαίδευση σε στρατόπεδα της ΚΥΠ. Πρόσωπο καθοριστικής σημασίας σε αυτή τη συνεργασία ήταν ο Κώστας Πλεύρης. Μέντορας του νεοφασι-μού στην Ελλάδα και κουμπάρος του υπουργού της χούντας Λαδά, αποτε-λούσε ταυτόχρονα τον σύνδεσμο με τη Μαύρη Διεθνή του φασισμού. Σε μια συνέντευξή του στην Οριάνα Φαλάτσι το 1976 παραδέχεται τις σχέσεις του, λέγο-ντας μάλιστα με υπεροπτικό ύφος πως δεν πήγε αυτός στους ιταλούς φασίστες, αλλά εκείνοι ήρθαν σε αυτόν. Δηλώνει πως δεν έχει ιδιαίτερη συμπάθεια στους μισίνους (τα μέλη του MSΙ, του ιταλικού φασιστικού κόμματος), αλλά αγαπάει την φασιστική Ordine Nuovo, την οργά-νωση δηλαδή που ευθυνόταν για πολλές από τις βομβιστικές ενέργειες. Η Ordine Nuovo και οι ιταλικές μυστι-κές υπηρεσίες είχαν ακόμη σχέσεις με τον ΕΣΕΣΙ, τον φοιτητικό σύλλογο των Ελλήνων. Πολλοί από τους έλληνες

Ο Κώστας Πλεύρης στη Μαύρη Διεθνή.Ο Θόδωρος Καραμπέτσος στην Ιταλία. Φασίστας που πήρε μέρος στις επιχειρήσεις έντασης. Σήμερα αρθρογραφεί στη Χρυσή Αυγή.

Πολλοί από τους έλληνες φασίστες των ιταλικών πανεπιστημίων συνεχίζουν σήμερα τη σταδιοδρομία τους στη Χρυσή Αυγή

Χρυσή Αυγή


φασίστες των ιταλικών πανεπιστημίων συνεχίζουν σήμερα τη σταδιοδρομία τους στη Χρυσή Αυγή.

Το ταξίδι εκπαίδευσης στην Ελλάδα και η οικογένεια ΜιχαλολιάκουΣτις 16 Απριλίου 1968, πενήντα εννιά ιταλοί φασίστες ταξίδεψαν από το Πρίντεζι της Ιταλίας στην Ελλάδα για να γιορτάσουν, σύμφωνα με την επί-σημη εκδοχή, τα γενέθλια της ελληνικής χούντας. Όπως προέκυψε από τις κατα-θέσεις στους ιταλούς εισαγγελείς, οι νεοφασίστες έφτασαν στην Ελλάδα για να εκπαιδευτούν σε ένα στρατόπεδο της ΚΥΠ στην Κέρκυρα. Η χούντα όχι μόνο τους εκπαιδεύει, αλλά θέλει και την αλλαγή του καθεστώτος στην Ιταλία. Μετά την εκπαίδευση επιστρέφουν στην Ιταλία και λίγο αργότερα αρχίζει η στρατηγική της έντασης και οι βόμβες. Σκοπός είναι να διαμορφωθεί η αντί-ληψη πως χρειάζεται μια κυβέρνηση ατσάλινης πυγμής. Σε πολλές εφημε-ρίδες της εποχής, πολλοί πολιτικοί που είναι στο παιχνίδι βάζουν το θέμα της αναγκαιότητας μιας «σταθερής Ιταλίας». Το 1970, οι ιταλοί φασίστες, εκπαιδευ-μένοι από τους έλληνες χουντικούς και παρακρατικούς, σχεδιάζουν την κατάληψη της εξουσίας. Τον ρόλο του ιταλού Παπαδόπουλου αναλαμβάνει να

παίξει ο πρίγκιπας Βαλέριο Μποργκέζε. Η επιχείρηση με τον κωδικό «Tora tora» αποτυγχάνει και ο Μποργκέζε καταφεύ-γει στην Κέρκυρα. Εκεί τον συναντά ο ομοϊδεάτης φοιτητής της Νομικής στην Ιταλία Τάκης Μιχαλολιάκος-Μιχαλόλιας, γνωστός ποινικολόγος τώρα και αδελ-φός του νυν αρχηγού της Χρυσής Αυγής. Όπως λέει σε συνέντευξή του στην Φαλάτσι και στο περιοδικό «Europeo» στις 26 Σεπτεμβρίου 1976: «Συνάντησα τον Μποργκέζε σε μια πλατεία στην Κέρκυρα κάτω από το άγαλμα του Αχιλλέα. Έμοιαζε μελαγχολικός. Τον πλη-σίασα για να τον συγχαρώ και μου είπε: Χάσαμε τα μάτια, τώρα προσπαθούμε να σώσουμε τα ματοτσίνορα».Ο Τάκης Μιχαλόλιας είχε σχέσεις με τον κύκλο των ιταλών νεοφασιστών και ήταν αυτός που τον άνοιξε προς το μέρος του

αδελφού του, Νίκου Μιχαλολιάκου, ο οποίος την εποχή εκείνη κυκλοφορούσε με ένα μαύρο μπλουζάκι, το οποίο θεωρούσε στοιχείο φασισμού. «Είμαι φασίστας γιατί φοράω μαύρα», συνή-θιζε να λέει στα 14 του χρόνια.

Με διεθνή δράση πριν γίνουν χρυσαυγίτεςΣτελέχη της φασιστικής 4ης Αυγούστου και του ΕΣΕΣΙ ανήκαν στη Μαύρη Διεθνή μαζί με τον Πλεύρη. Ένα διεθνές φασι-στικό μόρφωμα, που η δράση του δεν είχε στόχο μόνο την επικράτηση του φασισμού, αλλά και την υπόγεια λει-τουργία ως κέντρο προβοκάτσιας και τρομοκρατίας. Σε αυτή τη Διεθνή ανήκε επίσης ο πρόεδρος του ΕΣΕΣΙ Σπύρος Σταθόπουλος. Ο Σταθόπουλος πέθανε πρόσφατα και υπήρξε στέλεχος της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο. Ένας από τους επιφανείς αρθρογρά-φους της Χρυσής Αυγής, ο Θόδωρος Καραμπέτσος, υπήρξε συνδεδεμένος με μία από τις πιο σκοτεινές φασι-στικές οργανώσεις στην Ιταλία, την ROLA (Reparto Operazioni Lotta Anticommounista). Η οργάνωση, με εντολές από την Ελβετία και διεθνή κέντρα, βοηθούσε τους γιουγκοσλάβους αντικαθεστωτικούς της Κροατίας. Στο βιβλίο του με τίτλο «Οι Αντιδραστικοί» ο Καραμπέτσος ομολογεί πως είχε

Ο πρόεδρος του ΕΣΕΣΙ, Σπύρος Σταθόπουλος που πέθανε πρόσφατα και υπήρξε στέλεχος της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο, ανήκε στη Μαύρη Διεθνή μαζί με τον Πλεύρη.

Ο Τάκης Μιχαλόλιας είχε σχέσεις με τον κύκλο των ιταλών νεοφασιστών και ήταν αυτός που τον άνοιξε προς το μέρος του αδελφού του, Νίκου Μιχαλολιάκου


αναλάβει ως αποστολή την υλοποίηση του «Σχεδίου Q», το οποίο, όπως εξη-γεί, ήταν βοήθεια προς γιουγκοσλάβους αντικομμουνιστές. Η βοήθεια στελνό-ταν από την Τεργέστη, όπου βρίσκονταν οι αποθήκες. Τι είδους βοήθεια όμως ήταν αυτή; Ο ιταλός δικαστής Γκουίντο Σαλβίνι, ερευνώντας την υπόθεση της δολο-φονίας του αστυνομικού Καλαμπρέζι, έπεσε πάνω στον Θόδωρο Καραμπέτσο. Στις 17 Μαίου 1972 ο Λουίτζι Καλαμπρέζι δολοφονήθηκε. Οι υποψίες έπεσαν στις αριστερές ένοπλες οργανώσεις, γιατί ο Καλαμπρέζι ήταν ο αστυνομικός που έκανε τις έρευνες για τη βομβιστική επί-θεση στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνου και φρόντισε να ενοχοποιήσει τον Πινέλι. Όπως κατέθεσε ο γιός του αστυνομι-κού Καλαμπρέζι κατά την νέα έρευνα, που ξεκίνησε το 1988, ο πατέρας του είχε ταξιδέψει στη βόρεια Ιταλία πριν δολοφονηθεί, όπου είχε ανακαλύψει αποθήκες με όπλα και πυρομαχικά, τα οποία ανήκαν σε φασιστικές οργανώσεις. Η έρευνα μετά την κατάθεση απέδειξε πως ο Καλαμπρέζι πριν σκοτωθεί είχε πραγματικά ταξιδέψει στην Τεργέστη και συναντήθηκε με στελέχη των φασιστών. Στην Τεργέστη είχε ανακαλύψει αποθή-κες με όπλα, τα οποία στέλνονταν εκεί από νεοναζί της Γερμανίας και από εκεί στην Κροατία.

Η δημοσίευση του βιβλίου του Θόδωρου Καραμπέτσου έδειχνε να ταυτίζει τις δύο ιστορίες. Το «Σχέδιο Q» και η βοή-θεια προς τους αντικαθεστωτικούς δεν ήταν παρά η μεταφορά όπλων. Μετά την επιχείρηση Καραμπέτσου, πάντως, το καλοκαίρι του 1972, δεκάδες βόμ-βες εξερράγησαν στη Γιουγκοσλαβία, σε τρένα και κινηματογράφους, σκορπώ-ντας το θάνατο. Ο δικαστής Σαλβίνι μετά τα νέα στοιχεία της έρευνας ζήτησε δικα-στική συνδρομή από την Ελλάδα για την υπόθεση Καραμπέτσου, η οποία περιέρ-γως δεν δόθηκε.

Η θεωρία των άκρων του '70Μετά τη μεταπολίτευση, στο ελληνικό στράτευμα και τα σώματα ασφαλείας δεν έγινε καμία αποχουντοποίηση. Με μεγάλη προσπάθεια δικάστηκαν οι

πρωταίτιοι. Στα μέσα της δεκαετίας του '70 η ελληνική Χωροφυλακή και η Αστυνομία Πόλεων ήταν γεμάτες από ένστολους που θεωρούσαν τον φασισμό ως την ύψιστη μορφή αντικομμουνι-σμού, άρα και πατριωτισμού. Ο Κώστας Πλεύρης πηγαινοερχόταν στα αστυνο-μικά τμήματα με την ίδια άνεση που το έκανε επί χούντας. Και πολλοί από τους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού θεωρούσαν χρέος τους να προμηθεύουν με όπλα τους ομοϊδεάτες φασίστες.Στην Αθήνα έχουν καταφύγει και ζουν δύο από τους καταζητούμενους φασί-στες της Ιταλίας, ο Έλιο Μασαγκράντε και ο Κλαούντιο Μπιζάρι. Οι δυο τους, μαζί με τον Αριστοτέλη Καλέντζη, έχουν το εστιατόριο «Verona». Στο Σύνταγμα, στα γραφεία ενός τουριστικού πρακτο-ρείου, οι ιταλοί φασίστες λειτουργούν έναν ασύρματο. Το 1976, οι δύο Ιταλοί συλλαμβάνονται και λίγο αργότερα στην Αθήνα ξεσπά μια σειρά από βομβιστι-κές επιθέσεις με στόχο τα γραφεία του ΚΚΕ και λίγο αργότερα βιβλιοπωλεία και κινηματογράφους. Στις 16 Δεκεμβρίου 1976, στην κηδεία του βασανιστή της χούντας αστυνομι-κού Μάλλιου, οι φασίστες επιτίθενται σε δημοσιογράφους και τους τραυματίζουν. Συλλαμβάνεται ο Αριστοτέλης Καλέντζης και πολλοί ακόμη, μεταξύ των οποίων και ο Νίκος Μιχαλολιάκος.

Ο Κώστας Πλεύρης πηγαινοερχόταν στα αστυνομικά τμήματα με την ίδια άνεση που το έκανε επί χούντας

1968, Κωνσταντίνος Πλεύρης και Ιωάννης Λαδάς στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως.

Τους συντρόφους του θα καρφώσει και ο Κώστας Πλεύρης (βλ. πάνω κέντρο), κι έτσι ο Αριστοτέλης Καλέντζης (βλ. πάνω αριστερά) θα βρεθεί φυλακή.

Χρυσή Αυγή


Η στρατηγική της έντασης έχει μετα-φερθεί στην Ελλάδα. Η ομάδα Καλέντζη παραπέμπεται σε δίκη, αλλά η υπόθεση Μιχαλολιάκου διαχωρίζεται και τελικά παραγράφεται. Ενώ ο Μιχαλολιάκος είναι υπόδικος, γίνεται έφεδρος αξιω-ματικός του Ελληνικού Στρατού. Το 1978, σε μια κατάθεσή του στην Αστυνομία, θα καρφώσει τους ομοϊδεάτες του, λέγοντας τα πάντα στην Αστυνομία. Τους συντρόφους του θα καρφώσει και ο Κώστας Πλεύρης, κι έτσι ο Αριστοτέλης Καλέντζης θα βρεθεί φυλακή. Ακόμη και στη φυλακή, ο Πλεύρης με τη βοήθεια της ΚΥΠ θα τον παγιδεύσει με μικρό-φωνα για να τον ενοχοποιήσει. Ο Καλέντζης θα μείνει 12 χρόνια στη φυλακή. Μετά την αποφυλάκισή του, σε μία από τις πρώτες του συνεντεύξεις θα μου πει πως η σύλληψή του ήταν μια προσπάθεια της κυβέρνησης Καραμανλή-Αβέρωφ να εμφανιστεί δημοκρατική. Να χτυπήσει δηλαδή κάποιους φασίστες για να καλύψει την αποχουντοποίηση που δεν έκανε και τα μέτρα που έπαιρνε. Σε όλη τη δεκαετία του '70 το ένα άκρο, αυτό του φασισμού, από τη μία παρείχε την εικόνα του δημοκράτη στον Καραμανλή, θυμίζοντας τι σημαίνει πιο δεξιά από αυτόν, και από την άλλη έκανε να φαντάζει αναγκαία μια συντη-ρητική σταθερότητα. Αφού οι επιθέσεις γίνονταν στα γραφεία της αριστεράς,

αυτό διαμόρφωνε αυτόματα ένα δίπολο έντασης, πέρα από το οποίο έπρεπε να μείνουν οι ανησυχούντες πολίτες.Η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται. Οι ίδιοι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο δημι-ουργούν τα ίδια φαινόμενα. Ακόμη και ο σκοπός φαίνεται ίδιος. Αν οποιοσδήποτε θυμωμένος πολίτης ή έστω προβοκάτο-ρας απαντήσει στις προκλήσεις της τόσο παλιάς Χρυσής Αυγής, τότε αυτόματα θα επιβεβαιώσει τη θεωρία των δύο άκρων. Η στρατηγική της έντασης, πέρα από κάθε έννοια δημοκρατίας, μετατρέπε-ται στη θεωρία των δύο άκρων, με το ίδιο όχημα, τον φασισμό.

Και μια ιστορίαΣτις αρχές της δεκαετίας του '80, δύο ελληνόπουλα, φίλοι και φοιτητές,

αποφάσισαν να κάνουν μια μικρή κομπίνα. Βρήκαν τον τρόπο να κλέβουν την εταιρία τηλεπικοινωνιών και να τηλε-φωνούν δωρεάν στην Ελλάδα. Η κομπίνα έγινε αντιληπτή όμως, και την υπόθεση ανέλαβε το FBI. Οι δύο έλληνες φοιτη-τές συνελήφθησαν και αντιμετώπιζαν ποινές φυλάκισης αρκετών χρόνων. Τότε κάποιος τους πλησίασε και τους πρό-τεινε να τους βγάλει από τον εφιάλτη της φυλακής, αρκεί να δούλευαν γι' αυτόν. Συμφώνησαν και οι δύο. Σήμερα ο ένας είναι πολιτικός και προωθεί τη θεωρία των δύο άκρων και ο άλλος δημοσιογρά-φος και κάνει έντονα το ίδιο. Έπαψαν και οι δύο τους φυσικά αρκετά χρόνια τώρα να λένε πως τους γοητεύουν οι αριστερές ιδέες των νεανικών τους χρόνων. Είναι άραγε έγκυρη αυτή η ιστορία και έχει καμιά σημασία να την χρησιμοποι-είς δημοσιογραφικά, αν δεν μπορείς να την αποδείξεις; Ας πούμε πως είναι ένα φανταστικό παράδειγμα που θυμί-ζει απλώς πως η πολιτική σκοπιμότητα πατάει ακόμη και σε πτώματα. Όπως έλεγε και ο Πλεύρης στη συνέντευξή του στην Οριάνα Φαλάτσι το 1976: «Εγώ ενα-ντιώνομαι στο έλεος όταν πρόκειται για πολιτική δράση. Με άλλα λόγια, δεν μου αρέσει να χύνω αίμα, αλλά αν αυτό είναι αναγκαίο, είμαι έτοιμος να περπατήσω σε πτώματα».

Η στρατηγική της έντασης, πέρα από κάθε έννοια δημοκρατίας, μετατρέπεται στη θεωρία των δύο άκρων, με το ίδιο όχημα, τον φασισμό

Ενώ ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι υπόδικος, γίνεται έφεδρος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Το 1978, σε μια κατάθεσή του στην Αστυνομία, θα καρφώσει τους ομοϊδεάτες του.

Σε συνέντευξή του, ο Τάκης Μιχαλόλιας αποκαλύπτει πως «Συνάντησα τον Μποργκέζε... Τον πλησίασα για να τον συγχαρώ και μου είπε: Χάσαμε τα μάτια, τώρα προσπαθούμε να σώσουμε τα ματοτσίνορα».


Του Νίκου Κλειτσίκα

Ο ακριβής εντοπισμός της ανάπτυξης του φαινομένου της τυφλής, δολοφονικής νεοφασιστικής τρομοκρατίας στη δυτική Ευρώπη, που ονομάστηκε στρατηγική της έντασης, έχει βαθιές ρίζες. Η έκφραση επινοήθηκε και καθιερώθηκε στην ιστοριογραφία τον Δεκέμβρη του 1969 από τη βρετανική εβδομαδιαία εφημερίδα The Observer, μετά την αιματηρή σφαγή στην Πιάτσα Φοντάνα, με τη βομβιστική επίθεση στην Αγροτική Τράπεζα του Μιλάνου, που άνοιξε τον δρόμο στη στρατηγική της έντασης.

Η ζοφερή τέχνη διατήρησης της εξουσίαςH συμμετοχή του ελληνικού νεοφασι-

σμού δεν διερευνήθηκε ποτέ έως σήμερα, μιας και η κυβέρνηση Καραμανλή της μεταπολίτευσης αρνή-θηκε τη δικαστική συνδρομή στην ιταλική δ ι κα ι ο σ ύ ν η κα ι σ υ γ κά λυ ψ ε τ ο νεοφασιστικό δίκτυο. Η στρατηγική της έντασης αποτελεί μια εξέλιξη των νατοϊκών δικτύων Stay Behind, που αναπτύχθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο για την αντιμε-τώπιση της ΕΣΣΔ και που εδραίωναν στις χώρες της Δύσης κυβερνήσεις αρε-στές στις ΗΠΑ. Για πρώτη φορά έχουμε πλήρη εξέλιξη εφαρμογής της στρα-τηγικής της έντασης με την τυφλή δολοφονική επίθεση στην Πιάτσα Φοντάνα, την Παρασκευή 12 Δεκέμβρη 1969. Είναι η απάντηση της δεξιάς στο κύμα των λαϊκών κοινωνικών αγώνων (1968-1969) και την εκλογική επιτυχία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας, που είχε αναδειχθεί πρώτο κόμμα.Μια απάντηση δεξιάς, ακροδεξιάς, νεο-φασιστικών οργανώσεων και μεγάλου μέρους του κρατικού μηχανισμού, σε συνεργασία με διεθνείς οργανώσεις, με κυρίαρχη την ελληνική συμμετοχή και μέχρι σήμερα χωρίς τιμωρία. Η εμπλοκή των ελλήνων νεοφασιστών στη στρατη-γική της έντασης και την τρομοκρατία που αιματοκύλισε τη γειτονική Ιταλία είναι σημαντική, και πολλοί από τους σημερινούς νεοφασίστες της Χρυσής Αυγής, αλλά και άλλοι που θητεύουν σε κόμματα του περιβόητου συνταγματι-κού τόξου, έχουν τη δική τους συμμετοχή. Αρκεί να σκεφτούμε ότι οι πρώτοι ιταλοί νεοφασίστες που ξεκίνησαν τη στρατη-γική της έντασης εκπαιδευτήκαν στην Ελλάδα των συνταγματαρχών και κάτω από νατοϊκή επίβλεψη, με το ταξίδι που πραγματοποίησαν στις 16 Απρίλη 1968.Σήμερα στην Ελλάδα το μνημονιακό μέτωπο εγκαινίασε τη δική μας στρα-τηγική της έντασης. Πρόκειται για μια στρατηγική που στοχεύει στο να δια-τηρηθεί η εξουσία από τα μνημονιακά

κόμματα και ν’ αποφευχθεί η άνοδος στην κυβέρνηση κομμάτων που δεν έχουν εξαρτήσεις.Ο φόνος του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, οι κραυγές του Χ. Λαζαρίδη για τον ΣΥΡΙΖΑ, του νεοφασίστα Μ. Βορίδη για το ΚΚΕ, και οι επιθέσεις ακόμη και με δικαστικούς λειτουργούς στον Πάνο Καμμένο, δεν είναι τυχαία γεγονότα και στοχεύουν:1. Να οδηγήσουν –αυτοί που δεν σεβά-στηκαν το Σύνταγμα– τα αντιμνημονιακά πολιτικά κοινοβουλευτικά κόμματα σε μια συνεργασία-συναίνεση θεσμοθέ-τησης μέτρων που θα μειώνουν ακόμη περισσότερο τα εναπομείναντα δημο-κρατικά δικαιώματα.2. Να εμφανίσουν στην κοινή γνώμη ότι τα κόμματα του συνταγματικού τόξου μπορούν να συνεννοούνται, και συνε-πώς τα μνημόνια και η δυστυχία του λαού είναι δευτερεύον ζήτημα.Στην Ιταλία το ΚΚΙ με την πολιτική του ιστορικού συμβιβασμού συναίνεσε με τη δεξιά για την καταστολή, ελπίζοντας στη διακυβέρνηση. Το πλήρωσε με την εξα-φάνισή του. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένας κομμουνιστής βουλευτής στην ιτα-λική βουλή. Σήμερα στην Ελλάδα θα πέσουν στην παγίδα της δεξιάς κυβέρ-νησης τα αντιμνημονιακά κόμματα;Να λάβουμε υπόψη ότι το τέλος των μολυβένιων και αιματηρών χρόνων για την Ιταλία δεν το έδωσε η καταστολή, που αντιθέτως τροφοδότησε τη βία. Το τέλος έδωσε η κοινωνική πολιτική: Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν παιδεία και ολοήμερα σχολεία με δωρεάν παροχή γευμάτων στους μαθη-τές, και άλλα πολλά.Τα αντιμνημονιακά κόμματα στην Ελλάδα, πέρα από τις διαφορές τους, οφείλουν να δώσουν τη δική τους απάντηση στις προκλήσεις του καταστροφικού για την πατρίδα μας μνημονιακού μετώπου.

Χρυσή Αυγή


Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι ο άνθρωπος που ξέρει να ακονίζει τις ξιφο-λόγχες στα πεζοδρόμια, που υπόσχεται εν είδει φύρερ σε ορδές οπαδών, που θεωρούν τους εαυτούς τους πιστούς απογόνους του κινηματογραφι-κού Λεωνίδα, ότι «μία ημέρα θα επιστρέψουμε και η γη θα τρέμει», που πετάει καρύδες σε τηλεοπτικά πάνελ για να περάσει το προφίλ του αντι-συστημικού που θα χτυπήσει το κατεστημένο. Σε αντίθεση με τον Νίκο, ο αδερφός του, Τάκης Μιχαλόλιας, γνωστός ποινικολόγος, κατάφερε, με διασυνδέσεις σε όλη την ελίτ της χώρας, να περάσει στα ψιλά γράμματα το ακροδεξιό παρελθόν του. Χαμηλότερο προφίλ και από τους τρεις διατη-ρεί πάντα ο τρίτος αδερφός, Γιάννης Μιχαλολιάκος, ο οποίος προήχθη σε αντιστράτηγο και α΄ υπαρχηγό ΓΕΣ την περίοδο που υφυπουργός Εθνικής Άμυνας ήταν ο εξάδελφός του, Βασίλης Μιχαλολιάκος.

Του Στέφανου Γεωργίου

ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣΟ Νίκος Μιχαλολιάκος είναι ο Βενιαμίν μιας τρίτεκνης οικογένειας από τη Μάνη. Έζησε τα παιδικά του χρόνια φτωχικά στο Παγκράτι, στη συνοικία του Αγίου Αρτεμίου. Με πατέρα υπαξιωματικό στις φυλακές, τα τρία αδέρφια μεγάλω-σαν με στρατιωτική πειθαρχία και έντονα μιλιταριστικά βιώματα. Η ίδρυση της 4ης Αυγούστου από τον μεταξικό Κώστα Πλεύρη βρίσκει τον Νίκο Μιχαλολιάκο στα 16 του χρόνια και σηματοδοτεί την έναρξη του πολιτικού-φασιστικού του βίου. Η πρώτη φορά που καμαρώνει το όνομά του στις εφημερίδες είναι στις 17 Δεκεμβρίου 1976, στην κηδεία του βασα-νιστή της χούντας Ευάγγελου Μάλλιου, στην οποία παραβρέθηκε σύσσωμη η αφρόκρεμα των νοσταλγών της χούντας. Κατά τη διάρκεια της κηδείας και κατό-πιν συνθήματος του Γεωργαλά ξεκινούν επίθεση κατά των δημοσιογράφων που κάλυπταν το γεγονός, τραυματίζοντας 6 άτομα. Ανάμεσα στους 29 κατηγορούμε-νους είναι και ο Νίκος Μιχαλολιάκος, ο οποίος τελικά δεν δικάζεται ποτέ. Τον Ιούλιο 1978 ο στρατιώτης Μιχαλο-λιάκος συλλαμβάνεται μαζί με άλλα 8 άτομα για βομβιστικές επιθέ-σεις σε πολλά σημεία της Αθήνας, οι οποίες οδήγησαν στον τραυματισμό 43 ανθρώπων. Οι κατηγορίες που αντι-μετωπίζουν είναι αυτές της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση. Στη δεύ-τερη, συμπληρωματική κατάθεση, ο «ιδεολόγος» Μιχαλολιάκος κατονομάζει όλους τους συνεργούς του. Όταν φτά-νει η ώρα να δικαστεί, για μία ακόμη φορά στέκεται τυχερός, αφού οι κατη-γορίες που βαραίνουν μόνο αυτόν μετατρέπονται και αφορούν την κατοχή όπλων και εκρηκτικών. Πρωτόδικα ο Μιχαλολιάκος δικάζεται σε 13 μήνες φυλάκιση και στο Εφετείο η ποινή πέφτει στους 11 μήνες. Τον Σεπτέμβριο του

ΤΑ ΑΔΕΛΦιΑΜιΧΑΛΟΛιΑΚΟυ


1984 ο Μιχαλολιάκος διορίστηκε από τον έγκλειστο στον Κορυδαλλό τέως δικτά-τορα Γεώργιο Παπαδόπουλο στη θέση του αρχηγού της νεολαίας της ΕΠΕΝ (Εθνική Πολιτική Ένωσις). Η προσω-πική γνωριμία του Μιχαλολιάκου με τον Παπαδόπουλο συνέβη την περίοδο που ο νέος εθνικοσοσιαλιστής ήταν κρατούμε-νος στις φυλακές Κορυδαλλού. Το καλοκαίρι του 1998 δέκα ακρο-δεξιοί ξυλοκοπούν σχεδόν μέχρι θανάτου τρεις φοιτητές. Τηλεφώνημα αγνώστου στις αρχές καρφώνει τον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο, γνωστό ως «Περίανδρο». Ο τελευταίος εξα-φανίζεται για επτά χρόνια, ώστε να αποφύγει τη σύλληψη για τον ξυλο-δαρμό του Δημήτρη Κουσουρή. Το 2005 κι ενώ στο όνομά του υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής βλέπουν έναν ήρωα, ο Ανδρουτσόπουλος παραδίδεται κι έκτοτε το κόμμα τον εγκαταλείπει. Μάλιστα, ενώ στο δικαστήριο δεν εμφανίστηκε κανένας μάρτυρας από τη Χρυσή Αυγή, στο Εφετείο ξαφνικά κάνουν την εμφά-νισή τους ορδές μελανοχίτωνων που τον αποθεώνουν και βρίζουν τους δικαστές. Αποτέλεσμα είναι οι πρώην υποστηρι-κτές του να προσφέρουν στην έδρα του δικαστηρίου από μόνοι τους την κατηγο-ρία ότι ο «Περίανδρος» είναι μέλος μιας φασιστικής, δολοφονικής οργάνωσης.

οπλαρχηγού Τάκη Μιχαλόλια. Η άγνοια της κοινής γνώμης για τον δεσμό αίματος με τον Νίκο Μιχαλολιάκο δεν φαίνεται να τον ενοχλούσε κιόλας, καθώς είχε καταφέρει να κρατήσει θαμμένες στη δεκαετία του ‘70 τις σχέσεις του με την ακροδεξιά και την ένταξή του από νεαρή ηλικία στο χουντικό κόμμα 4η Αυγούστου του Κωνσταντίνου Πλεύρη. Ο γνωστός δικηγόρος υπερσκίαζε πάντοτε τον Νίκο Μιχαλολιάκο, γεγονός που έκανε τον τελευταίο να βλέπει στο πρόσωπο του αδερφού του ένα είδωλο. Κατά τη διάρκεια της επταετίας ο Τάκης Μιχαλόλιας, ιδρυτικό μέλος του κόμμα-τος που ίδρυσε ο Παπαδόπουλος από τις φυλακές Κορυδαλλού, μαζί με τον Πλεύρη αποκτούν διαύλους επικοινωνίας με ιταλούς φασίστες από την οργάνωση Ordine Nuovo. Οι τελευταίοι μάλιστα, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του βιβλίου «Φαινόμενα τρομοκρατίας, ο ελληνικός νεοφασισμός μέσα από τα απόρρητα έγγραφα των Μυστικών Υπηρεσιών», εκπαιδεύτηκαν σε στρατόπεδο της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην Κέρκυρα για την ανατροπή του ιταλικού καθεστώτος κατά τα ελληνικά πρότυπα της εποχής. Αργότερα ο δικηγόρος πλέον Μιχαλόλιας εμφανίζεται να είναι εκείνος που έβγαλε από τη φυλακή και το ηχο-γραφημένο μήνυμα του δικτάτορα, το

Το όνομα του γνωστού ποινικολόγου Παναγιώτη (Τάκη) Μιχαλόλια διακρίνεται

στην ταυτότητα του περιοδικού «Νέα Ενιαία Δεξιά» κάτω από την επιγραφή

«Δημόσιες Σχέσεις».

Το περιοδικό «Νέα Ενιαία Δεξιά», αναφερόμενο στον δολοφονηθέντα από τη 17 Νοέμβρη βασανιστή Μάλλιο: «Εμείς είμαστε περήφανοι γι' αυτόν». Από κάτω διακρίνεται επικριτικό σχόλιο για τον τίτλο της Καθημερινής.

Μοναδικός ωφελημένος από την κατα-δίκη για 21 χρόνια του Ανδρουτσόπουλου είναι ο Μιχαλολιάκος, που δέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες την εξόντωση του ειδωλοποιημένου υπαρχηγού του, από τον οποίο ένιωθε ότι απειλείται η κυριαρχία του.Ο Νίκος Μιχαλολιάκος δεν είναι μόνο ηγέτης των ναζιστών, αλλά και επι-χειρηματίας. Όπως προκύπτει από το σχετικό ΦΕΚ, τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυ-γός του και βουλευτής Ελένη Ζαρούλια είναι από το 1993 μέλη του ΔΣ του ξεχο-δοχείου ημιδιαμονής «New Dream» στην πλατεία Αττικής. Η αρνητική στάση της οργάνωσης απέναντι σε επιχειρήσεις-σκούπες στην περιοχή που βρίσκεται το ξενοδοχείο, σε αντίθεση με τον Άγιο Παντελεήμονα, αφήνει πολλά ερωτή-ματα μετέωρα...

ΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΣΜέχρι πριν από λίγο καιρό λίγοι γνώρι-ζαν ότι ο γνωστός ποινικολόγος Τάκης Μιχαλόλιας είναι αδερφός του γ.γ. της Χρυσής Αυγής. Ο λόγος που τα δύο αδέλ-φια δεν έχουν το ίδιο επώνυμο παρέμεινε άγνωστος για πολλά χρόνια. Στη Μάνη είθισται, όταν ένας γιος πάρει το όνομα Παναγιώτης (Τάκης) και έχει το επώ-νυμο Μιχαλολιάκος, να το αλλάζει σε Μιχαλόλιας προς τιμήν του παλαιού

Χρυσή Αυγή


οποίο ακούστηκε στη συγκέντρωση στο Κάραβελ στις 29 Ιανουαρίου 1984.Νωρίτερα, το 1976, ο Τάκης Μιχαλόλιας ήταν από τους πρωτεργάτες (μαζί με τους Καραμπέτσο και Σταθόπουλο) της έκδο-σης και υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του ακροδεξιού περιοδικού «Νέα Ενιαία Δεξιά». Ενδεικτικό των θέσεων που εκπροσωπούσε το συγκεκριμένο περι-οδικό είναι το γεγονός ότι φιλοξενούσε συχνά συνεντεύξεις χουντικών υπουργών, όπως του Παύλου Μανωλόπουλου, έβαζε λεζάντες σε φωτογραφίες του Μεταξά που σημείωναν «κάτι τέτοιοι φασίστες είναι πρώτα απ’ όλα πατριώτες», ενώ αναφερόταν στον βασανιστή Μάλλιο με φράσεις όπως «ένας νεκρός δικός μας. Ακόμη ένα πένθος για μια απόφασι κι έναν όρκο». Με την ενασχόλησή του με τη δικη-γορία και το ποινικό δίκαιο ο Τάκης Μιχαλόλιας σκαρφαλώνει γρήγορα στο κοινωνικό status quo, κάνοντας γνωρι-μίες και ισχυρές συμμαχίες με μερικούς από τους πλέον ισχυρούς παράγοντες και επιχειρηματίες της χώρας. Ενδεικτικό είναι ότι ο ποινικολόγος έχει διατελέσει συνήγορος του Γιώργου Κοσκωτά, επί χρόνια νομικός σύμβουλος του Σωκράτη Κόκκαλη και της ΠΑΕ Ολυμπιακός, του ηγούμενου Εφραίμ, του προφυλακισμέ-νου Άκη Τσοχατζόπουλου, του εκδότη της

ακροδεξιάς εφημερίδας Ελεύθερη Ώρα Γρηγόρη Μιχαλόπουλου, αλλά και του εφοπλιστή και σημερινού προέδρου του πειραϊκού συλλόγου Βαγγέλη Μαρινάκη. Πρόσφατο δημοσίευμα του αμερικανικού περιοδικού Vice βλέπει στο πρόσωπο του ποινικολόγου τον άνθρωπο που «φέρεται να έχει αναλάβει το βαρύ έργο να στρατο-λογεί στελέχη από δικηγορικούς κύκλους, επιχειρηματίες και ακαδημαϊκούς, συνή-θως επαγγελματίες οι οποίοι είναι λίγο παραπάνω από λάτρεις της χούντας και των στρατηγών που έριξαν την ελληνική κυβέρνηση το 1967».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣΗ ύπαρξη του τρίτου γιου στην οικογέ-νεια Μιχαλολιάκου παραμένει μέχρι και σήμερα σχεδόν άγνωστη στο μεγαλύ-τερο μέρος του ευρύ κοινού. Ο Ιωάννης Μιχαλολιάκος είχε μια σπουδαία στα-διοδρομία στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων. Κατά μία δεκαετία μεγαλύτε-ρος από τον νυν ηγέτη της Χρυσής Αυγής, μπήκε στη σχολή Ευελπίδων μέσα στην επταετία και αποφοίτησε το 1972. Ο απόστρατος σήμερα Ιωάννης Μιχα-λολιάκος έφτασε μέχρι τον ανώτατο βαθμό του αντιστράτηγου. Εντύπωση και ποικίλα σχόλια είχε προκαλέσει το γεγονός ότι πήρε τον βαθμό αυτό το 2006, όταν υφυπουργός Άμυνας της πρώτης κυβέρνησης Καραμανλή ήταν ο εξά-δελφός του και νυν δήμαρχος Πειραιά, Βασίλης Μιχαλολιάκος.Όταν είχε συλληφθεί ο Νίκος Μιχαλο-λιάκος για τις βομβιστικές επιθέσεις το 1978, ο τότε νεαρός αξιωματικός αποκά-λυψε ότι ο αδελφός του «έγινε έφεδρος ανθυπολοχαγός, ενώ ήταν υπόδικος για την υπόθεση των επεισοδίων που έλαβαν χώρα κατά την κηδεία του από-τακτου αστυνομικού Μάλλιου». Ωστόσο, παρείχε πλήρη στήριξη τόσο στον αδερφό του όσο και στους υπόλοιπους οκτώ συλ-ληφθέντες, σημειώνοντας ότι «ο αδελφός μου υπηρετεί ως ανθυπολοχαγός σε μονάδα Πεζικού στη Μυτιλήνη. Νομίζω ότι δεν υπάρχει θέμα παραπομπής ή όχι του αδελφού μου, αλλά και των άλλων κρατουμένων σε δίκη, διότι δεν έχουν καμία σχέση με τις βόμβες».

Ο Τάκης Μιχαλόλιας

Το αμερικανικό περιοδικό Vice βλέπει στο πρόσωπο του ποινικολόγου τον άνθρωπο που "φέρεται να έχει αναλάβει το βαρύ έργο να στρατολογεί στελέχη από δικηγορικούς κύκλους, επιχειρηματίες και ακαδημαϊκούς, συνήθως επαγγελματίες οι οποίοι είναι λίγο παραπάνω από λάτρεις της χούντας και των στρατηγών που έριξαν την ελληνική κυβέρνηση το 1967"


Δ εν είναι λίγοι αυτοί που θεω-ρούν ότι μια ενδεχόμενη απαγόρευση της Χρυσής Αυγής θα σημάνει και το τέλος της κοι-

νοβουλευτικής της παρουσίας, τόσο την τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο όσο και στις επόμενες εκλογές. Κορυφαίοι συνταγματολόγοι καταθέτουν στο Hot Doc τις απόψεις τους πάνω στο θέμα και επισημαίνουν τους πιθανούς κινδύνους που εγκυμονεί για το πολιτικό σύστημα και τη Δημοκρατία κάτι τέτοιο. Όπως επίσης και ότι ίσως τελικά μια απαγό-ρευση να μην καταφέρει να δώσει λύση στο καθαυτό πρόβλημα: Την ανερχόμενη δυναμική της Χρυσής Αυγής. Καταρχάς, το να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή δεν σημαίνει ότι παύει αυτό-ματα η κοινοβουλευτική της παρουσία. Ότι δηλαδή ξαφνικά οι 21 βουλευτές του κόμματος θα εγκαταλείψουν το κοινο-βούλιο και θα στερηθούν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι για τα επόμενα χρόνια. Το ίδιο το Σύνταγμα δεν προβλέπει καμία διαδικασία απαγόρευσης και ούτε μπο-ρεί να προβλέψει κάτι τέτοιο. Κάτι που σημαίνει ότι η Χρυσή Αυγή θα συνεχίσει να έχει κοινοβουλευτική παρουσία και να διεκδικεί την ψήφο του ελληνικού λαού και στις επόμενες εκλογές.

Όπως επισημαίνει στο Hot Doc ο συνταγματολόγος, καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Γιώργος Κατρούγκαλος: «Δεν υπάρχει συνταγματική δυνατότητα να βγει ένα κόμμα εκτός Βουλής, και ορθώς δεν υπάρχει. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να διαχωριστεί η εγκληματική δραστηριότητα των μελών της Χρυσής Αυγής από αυτή της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας». Παρόμοια είναι η άποψη και του καθη-γητή Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ανδρέα Δημητρόπουλου, ο οποίος θεωρεί ότι η όλη συζήτηση του να τεθεί η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου δεν έχει καμία ουσία. «Υπάρχουν δύο πλευ-ρές από την πλευρά του Συντάγματος, μία ουσιαστική και μία τυπική. Η τυπική έχει να κάνει με το γεγονός ότι το Σύνταγμα δεν προβλέπει καμία δια-δικασία απαγόρευσης, αλλά και ούτε μπορεί να προβλέψει κάτι τέτοιο. Η ουσιαστική αφορά την ατομική ευθύνη των μελών που αποτελούν ένα κόμμα. Είτε είναι βουλευτής είτε μέλος του κόμματος, είτε είναι ηθικός είτε φυσι-κός αυτουργός, έχει την ποινική ευθύνη

και πρέπει να υποστεί τιμωρία, αρκεί οι νόμοι να εφαρμοστούν».

Η υπάρχουσα νομοθεσία επαρκεί Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η όλη συζή-τηση από την πλευρά της κυβέρνησης περισσότερο γίνεται για επικοινωνιακούς λόγους παρά για την ουσία. Το ήδη υπάρ-χον νομοθετικό πλαίσιο είναι υπεραρκετό ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν ποινικά οι πράξεις της Χρυσής Αυγής. Χρειάστηκε να χυθεί το αίμα ενός αθώου πολίτη προκειμένου να κινητοποιηθεί η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι η εγκλη-ματική δράση της Χρυσής Αυγής ήταν γνωστή τόσο στα πολιτικά κόμματα όσο και στις αρμόδιες αρχές. Οι καταγγελίες πολιτών που έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας είναι ουκ ολίγες. Κανένας όμως δεν φρόντισε να δώσει την απαιτούμενη προσοχή.«Η ολιγωρία της κυβέρνησης προκύ-πτει από την κίνηση του κ. Δένδια, που ενώ από το 2001 υπάρχει το υπάρχον νομικό πλαίσιο δεν το έχει εφαρμόσει», υπογραμμίζει στο Hot Doc ο κ. Κατρούγκαλος. Εάν είχαν εφαρμοστεί όσα προ-βλέπει ο ποινικός κώδικας και ο

Την απαγορεύουν ή την ξεπλένουν;

Του Βαγγέλη Τριάντη

Η εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα χέρια ενός Χρυσαυγίτη προ-κάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις σε πολιτικό επίπεδο. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας ανακοίνωσε επίσημα την πρόθεση της κυβέρνησης να τεθεί η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου, ενώ παράλληλα διαβίβασε προς την εισαγ-γελία του Αρείου Πάγου 32 περιστατικά παράνομης δράσης μελών, στελεχών και βουλευτών της Χρυσής Αυγής, καθώς επίσης και δημοσιεύματα του Τύπου που περιλαμβάνουν αποκαλυπτικές πληροφορίες για παράνομες δραστηριό-τητές της. Τι όμως ισχύει τελικά; Μπορεί όντως η Χρυσή Αυγή να τεθεί εκτός νόμου και, αν ναι, τι σημαίνει αυτό ως προς την κοινοβουλευτική της παρου-σία; Μήπως μια ενδεχόμενη απαγόρευση θα ξεπλύνει τη Χρυσή Αυγή και θα της δώσει τη δυνατότητα να επιστρέψει πιο δυνατή και απαλλαγμένη από τις αμαρτίες του παρελθόντος;

Χρυσή Αυγή


αντι τρομοκρατικός νόμος, τότε αρκετά μέλη της Χρυσής Αυγής θα βρίσκονταν αντιμέτωπα με την ποινική δικαιο-σύνη. Ξυλοδαρμοί, επιθέσεις, σπάσιμο πάγκων, απειλές, εξυβρίσεις, επιθέσεις σε μετανάστες, οτιδήποτε για το οποίο έχουν κατηγορηθεί ουκ ολίγες φορές .Τα άρθρα 187, 187Α και 195 του Ποινικού Κώδικα περί «εγκληματικής οργάνω-σης» παρέχουν τη δυνατότητα στις ελληνικές αρχές να κινηθούν κατά της Χρυσής Αυγής. «Τα νομικά όπλα υπάρχουν, δεν χρειάζε-ται να εισαχθεί νομοθεσία. Η νομοθεσία που υπάρχει είναι ικανή να αντιμετω-πίσει την πραγματικότητα. Υπάρχει ποινική πρόβλεψη στην αντιτρομοκρα-τική νομοθεσία, μετά από σύσταση συμμορίας κτλ.», τονίζει στο Hot Doc ο κ. Δημητρόπουλος.

Κίνδυνος να την ξεπλύνουν και να την γιγαντώσουν Στο μεταξύ, μια ενδεχόμενη απαγό-ρευση της Χρυσής Αυγής, εκτός του ότι δεν προβλέπεται συνταγματικά, εγκυ-μονεί και άλλους κινδύνους. Όπως, για παράδειγμα, ο κίνδυνος να δημιουργη-θεί προηγούμενο και να χρησιμοποιηθεί κάτι τέτοιο και σε άλλες περιπτώσεις

κομμάτων, ακόμη και αν δεν έχουν την ίδια εγκληματική δραστηριότητα με τη Χρυσή Αυγή. «Σε περίπτωση που εφαρμοστεί κάτι ανά-λογο, σαφώς και ελλοχεύει ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες περιπτώ-σεις», σημειώνει ο κ. Κατρούγκαλος. Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Χρύσανθου Λαζαρίδη περί συνταγματικού τόξου αποτελούν ένα τρανό παράδειγμα για περιπτώσεις που κάποιος θα θελήσει να εξοντώσει πολιτικά ένα αντίπαλο κόμμα μόνο και μόνο για να κρατηθεί στην εξουσία. Μια ενδεχόμενη απαγόρευση όμως της Χρυσής Αυγής δίχως την ποινική αντι-μετώπισή της ίσως τελικά όχι μόνο δεν

λύσει το πρόβλημα, αλλά γυρίσει και μπούμερανγκ. Στη Γερμανία, για παρά-δειγμα, το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας απαγόρεψε το ναζιστικό κόμμα το 1952. Τέσσερα χρόνια μετά κάτι ανάλογο συνέβη και για το Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας. Δεν κράτησε όμως για πολύ και ούτε έδωσε τη λύση, καθώς λίγο μετά εμφανίστηκαν παραπλήσια κόμματα με διαφορετική ονομασία. Δεν αποκλείεται κάτι τέτοιο να συμβεί και εδώ με τη Χρυσή Αυγή. Δηλαδή η απαγόρευση να ξεπλύνει ουσιαστικά την οργάνωση από τις παλιές της αμαρτίες. Να επιστρέψει με διαφορετική δομή και λειτουργία, αποκηρύσσοντας το φιλονα-ζιστικό της παρελθόν και στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας και των οπαδών της να εμφανιστεί ως νικητής απέναντι στο πολιτικό σύστημα. «Με λίγα λόγια, αυτό το οποίο συζητάμε για να τεθεί κάποιος εκτός νόμου δεν έχει καμία ουσία. Πολύ απλά διότι όταν έγινε κάτι αντίστοιχο στη Γερμανία με το Ναζιστικό και το Κομουνιστικό Κόμμα, εμφανίστηκαν ομοειδή κόμματα παρό-μοιου ιδεολογικού χαρακτήρα αλλά με άλλο όνομα. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει εδώ με τη Χρυσή Αυγή», υπογραμμίζει στο Hot Doc ο κ. Δημητρόπουλος.

"Τα νομικά όπλα υπάρχουν, δεν χρειάζεται να εισαχθεί νομοθεσία. Η νομοθεσία που υπάρχει είναι ικανή να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα"

Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ανδρέας Δημητρόπουλος

Ο συνταγματολόγος, καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Γιώργος Κατρούγκαλος


μισαλλοδοξίας της Χρυσής Αυγής, αφού οι αντίστοιχες κακουργηματικές πρά-ξεις εναντίον μεταναστών βρίσκονται εδώ και χρόνια στην ημερήσια διάταξη. Αν στα θύματα των επιθέσεων αυτών που δημοσιοποιούνται από τον Τύπο προστί-θεντο και οι επιθέσεις κατά μεταναστών που βρίσκονται χωρίς χαρτιά στη χώρα και οι οποίοι δεν φτάνουν ούτε μέχρι το νοσοκoμείο, ο φάκελος του κ. Δένδια

σίγουρα θα ήταν κατά πολύ ογκωδέ-στερος. Αλλά ακόμα και για αυτές τις 32 υποθέσεις, 15 μήνες φαντάζουν πολ-λοί για να διανύσει κανείς τη διαδρομή Κατεχάκη-Αλεξάνδρας...

Ασθενής μνήμη...Δεν είναι λίγοι αυτοί που χαρακτήρισαν προσχηματική την αποστολή των υποθέ-σεων στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου

Του Νίκου Ανδριόπουλου

Στις 19/9/2013, δύο μόλις ημέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και μετά από μεγαλόστομες δηλώσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Νίκου Δένδια, ο τελευταίος απέστειλε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου 32 υποθέσεις που αφορούν αξιόποινες πράξεις υποστηρικτών και βουλευτών της Χρυσής Αυγής που «φαίνεται να προσιδιάζουν σε σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και στην άσκηση οργανωμένης εγκληματικής δραστηριότητας». Σκοπός, όπως ανακοίνωσε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, πετώντας την «καυτή πατάτα» στο υπουργείο Δικαιοσύνης, είναι να διερευνηθεί κατά πόσο υπάρχει ηθική αυτουργία από το κόμμα της Χρυσής Αυγής. Ξεφυλλίζοντας το φάκελο μπορεί να συναντήσει κανείς τα μισά αδικήματα του ποινικού κώδικα. Από μαχαιρώματα, ξυλοδαρμούς και φθορές μέχρι και δύο δολοφο-νίες. Λειτουργούν τόσο καλά τα αντανακλαστικά του κ. Δένδια ή δυστυχώς υπάρχει και μία δεύτερη, πιο ενδελεχής ανάγνωση;

Η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής είναι γνω-στή στο πανελλήνιο από τη σύστασή της. Εξίσου γνωστά

και τα αποτελέσματά της. Η ειδοποιός διαφορά, ωστόσο, της περασμένης Τρίτης είναι ότι, από όσο γνωρίζουμε τουλάχιστον, η Χρυσή Αυγή έστρεψε το μαχαίρι της εναντίον ενός Έλληνα και τον σκότωσε. Έπρεπε να χυθεί ελληνικό αίμα για να κινητοποιηθεί ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός και να ξεθάψει ο αρμόδιος υπουργός από τα συρτάρια του τον επίμαχο φάκελο; Το ερώτημα μπορεί να βασανίζει συγ-γενείς των θυμάτων, απογοητευμένους ψηφοφόρους που βρήκαν καταφύγιο στο χωνευτήρι του Μιχαλολιάκου, αλλά όπως φαίνεται σίγουρα όχι την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και το Μαξίμου. Ουσιαστικά, με την αποστολή των υπο-θέσεων στη Δικαιοσύνη, μόλις έπεσε νεκρός ο Παύλος Φύσσας, ο κ. Δένδιας εμμέσως πλην σαφώς περιβάλλει με ένα μανδύα ατιμωρησίας τις επιθέσεις κατά μεταναστών που έχουν προηγηθεί. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στις 32 υπο-θέσεις που έφτασαν την Πέμπτη στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου συγκα-ταλέγονται δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών από τα μέσα του 2012 μέχρι και σήμερα. Είναι ηλίου φαεινό-τερο ότι αυτές οι υποθέσεις αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό της φασιστικής

ΕΠιΛΕΚΤιΚΗ

ΑνΤΑνΑΚΛΑςΤιΚΑ

ΔιΚΑιΟςυνΗΜΕ ΑΡΓΑ

Χρυσή Αυγή


μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Εντύπωση προκαλεί ωστόσο το γεγο-νός ότι από τον φάκελο λείπουν, εκτός από τις εκατοντάδες επιθέσεις κατά μεταναστών που έχουν καταγραφεί από οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία, και ορισμένες πολύκροτες υποθέσεις που απασχόλησαν τον Τύπο και τις Αρχές.Συγκεκριμένα, ήσσονος σημασίας φαί-νεται πως θεωρήθηκε η υπόθεση με τους τρεις νεαρούς που, αφού συνελή-φθησαν με αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, ένας εξ αυτών ομολό-γησε ότι είχε σκοπό να πυρπολήσει τόπο λατρείας μουσουλμάνων. Το περιστατικό συνέβη στον Βόλο στις 15 Νοεμβρίου 2012 και οι 3 συλληφθέντες παραδέ-χθηκαν ότι, αν και δεν είχαν ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ τους, συναντιόντουσαν συχνά στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Βόλο. Μάλιστα, όπως προέκυψε, οι τρεις νεαροί επισκέπτονταν συχνά τα εν λόγω γραφεία, γιατί το κόμμα φρόντιζε να τους εξασφαλίζει τακτικά κάποια μεροκάματα σε αγροτικές εργα-σίες. Αντίθετα με ό,τι αναμενόταν, το κατηγορητήριο, που είχε βασιστεί στο άρθρο 187, γνωστό και ως «τρομονόμο», δεν έκανε λόγο για σύσταση τρομοκρα-τικής οργάνωσης. Όπως είχε τονίσει στο Hot Doc ο διακεκριμένος ποινικολόγος Γιώργος Αγιοστρατίτης, σε περίπτωση που είχε συμβεί αυτό «η ποινή που θα τους είχε επιβληθεί θα ήταν πολύ

μεγαλύτερη και δεν θα είχαν αφεθεί

έστω και προσωρινά ελεύθεροι, αλλά θα

είχαν προφυλακιστεί».

Στις 17 Ιουλίου 2012, είκοσι άνθρωποι με διακριτικά της Χρυσής Αυγής λεηλά-τησαν επτά σπίτια και χτύπησαν τους μετανάστες που κατοικούσαν σε αυτά στο Μενίδι. Σύμφωνα με καταγγε-λία και μήνυση που κατέθεσαν θύματα όταν ήρθε η αστυνομία, οι δράστες βρί-σκονταν σε παρακείμενα σπίτια και δεν σταμάτησαν παρά μία ώρα αργότερα. Παρόμοια συμπεριφορά επέδειξαν αστυ-νομικές δυνάμεις σε επίθεση κατά του Πακιστανού Γκανζαφάρ Αλί, ο οποίος δέχθηκε επίθεση από μαυροντυμένα άτομα στο Περιστέρι στις 27 Ιουλίου 2012. Όταν έφτασε το περιπολικό, το οποίο βρισκόταν σε απόσταση λίγων μέτρων, οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον κ. Αλί και, αφού τον μετέφεραν στο τμήμα, του είπαν, σύμφωνα με τη μετέπειτα κατατε-θείσα μήνυση, «φύγε και μην πεις τίποτα για ό,τι έγινε».Στις υποθέσεις αυτές προστίθενται δεκά-δες, οι οποίες ποτέ δεν είδαν το φως της δημοσιότητας και δεν απασχόλησαν τον Τύπο. Αυτές ωστόσο οι υποθέσεις δεν πληρούσαν ως φαίνεται τα κριτήρια του υπουργού Προστασίας του Πολίτη για να αποσταλούν στην Εισαγγελία.

Αν στα θύματα των επιθέσεων αυτών που δημοσιοποιούνται από τον Τύπο προστίθεντο και οι επιθέσεις κατά μεταναστών που βρίσκονται χωρίς χαρτιά στη χώρα και οι οποίοι δεν φτάνουν ούτε μέχρι το νοσοκoμείο, ο φάκελος του κ. Δένδια σίγουρα θα ήταν κατά πολύ ογκωδέστερος. Αλλά ακόμα και για αυτές τις 32 υποθέσεις, 15 μήνες φαντάζουν πολλοί για να διανύσει κανείς τη διαδρομή Κατεχάκη-Αλεξάνδρας...


ΡΑΦΗνΑ Την 7/9/2012, 30 άτομα πεζή µε επικεφαλής τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ Παναγιώτη και ΓΕΡΜΕΝΗ Γεώργιο σταμάτησαν μπροστά από πάγκο μικροπωλητή αλλοδαπού και τον αναποδογύρισαν.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩςΗ Την 11/9/2012, 7 άτοµα µέλη της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν σεκοµµωτήριο αλλοδαπού. Έριξαν μολότοφ και μαχαίρωσαν πελάτη.

Λ.ΗΡΑΚΛΕιΟυ Την 22/9/2012 µέλος της Χρυσής Αυγής επιτέθηκε µε μαχαίρι σε 2 αλλοδαπούς που βρίσκονταν σε στάση λεωφορείου στη Λ. Ηρακλείου, τραυματίζοντας τον έναν σοβαρά. Συνελήφθη ο δράστης.

ΛυΚΟΒΡυςΗ Την 22/9/2012, µέλη της Χρυσής Αυγής έκοψαν την πορεία σε μοτοσικλέτα που επέβαιναν αλλοδαποί και τους την αφαίρεσαν. Συνελήφθη ο ένας δράστης.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩςΗΤην 22/9/2012, µέλη της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν µε μαχαίρι σε 3 αλλοδαπούς και τραυμάτισαν 2 από αυτούς. Συνελήφθη ο ένας δράστης.

ΛΑυΡιΟΤην 5/10/2012, Ι.Χ.Φ. αυτ/το προσέγγισε πλυντήριο-λιπαντήριο αυτοκινήτων, εξήλθαν περίπου δέκα (10) άτομα, τα οποία φορούσαν µαύρα ρούχα, εκ των οποίων οι δύο μπλούζες που έφεραν τα διακριτικά ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, και επιτέθηκαν στους αλλοδαπούς εργαζόμενους.

ΚΑΤΩΠΕΤΡΑΛΩνΑ

Την 17/1/2013, 2 µέλη της Χρυσής Αυγής επέφεραν µε μαχαίρι θανάσιμο τραυµατισµό σε υπήκοο Πακιστάν. Οι δράστες συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν, ο ένας εκ των οποίων ήταν πυροσβέστης.

Την 6/3/2013 υποβλήθηκε στον κ. Εισαγγελέα Πληµµελειοδικών Αθηνών οπτικοακουστικό υλικό της τηλεοπτικής εκπομπής ΣΚΑΙ ΤΩΡΑ, η οποία προβλήθηκε τις µεσηµβρινές ώρες της 6/3/2013 μέσω του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ και προέβαλε απόσπασμα ντοκιμαντέρ του βρετανικού τηλεοπτικού σταθμού Channel 4, στο οποίο εμφανίζεται υποψήφιος βουλευτής του πολιτικού κόµµατος της Χρυσής Αυγής να εκφράζει προφορικά ιδέες προσβλητικές κατά αλλοδαπών, λόγω της φυλετικής ή εθνικής τους καταγω-γής. Όπως προέκυψε, πρόκειται για τον υποψήφιο βουλευτή ΠΛΩΜΑΡΙΤΗ-ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ Αλέξανδρο του Νικολάου και της Εριφίλης, γεν. 10/8/1959 στην Αθήνα, κατ. Αθηνών.

ΑΘΗνΑ Την 2/5/2013, στην πλατεία Συντάγµατος, ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γ. Γερµενής συνεπλάκη µε άντρες της φρουράς του δήμαρχου Γ. Καµίνη, µε αποτέλεσμα να τραυματιστεί ένα κοριτσάκι.

……..

Σύμφωνα με ένορκη καταγγελία εκπαιδευτικού, δέχθηκε κλήση µε απόκρυψη αριθμού από κάποιον άγνω-στο άνδρα, ο οποίος της είπε τα εξής: «…Χρυσή Αυγή… να διώξετε τα παιδιά από το Πακιστάν και την Ινδία και τους άλλους αλλοδαπούς, διότι έχει δοθεί εντολή να κόψουν τα αυτιά και να απαγάγουν τους εκπαιδευτικούς και τους συνοδούς τους. Ευχαριστώ πολύ». Στο ανωτέρω Νηπιαγωγείο φοιτούν συνο-λικά 47 νήπια, εκ των οποίων τα 3 κατάγονται απ’ την Αλβανία, το 1 από Ουκρανία και τα υπόλοιπα είναι ημεδαπά. Στο νηπιαγωγείο εργάζονται συνολικά τρείς εκπαιδευτικοί, ενώ στο παρελθόν δεν είχαν ποτέ δεχθεί ξανά απειλή, ούτε είχε δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα µε τα αλλοδαπά νήπια, ενώ το νηπιαγω-γείο δεν διαθέτει κάποιο σχολικό λεωφορείο και τα νήπια τα παραλαμβάνουν οι γονείς τους ή άτομα που οι γονείς έχουν υποδείξει.

………….

Την 12/6/2013 και ώρα 11:30, η ……. κατήγγειλε ενόρκως ότι την 5/6/2013 και περί ώρα 11:00 άγνωστος άνδρας ηλικίας τηλεφώνησε στο 2ο και της είπε «Χρυσή Αυγή, αν υπάρχουν παιδιά από το Πακιστάν και την Ασία στο νηπιαγωγείο, θα σας κάνουμε ντου και έφοδο», πλην όµως δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την πρότασή του, καθώς αυτή του έκλεισε το τηλέφωνο.

…………

Πέντε άτομα, τα οποία επέβαιναν σε τρεις µοτ/τες και φορούσαν µαύρες µπλούζες µε τα διακριτικά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, χτύπησαν µε ένα ρόπαλο στην πλάτη αλλοδαπό και εν συνεχεία, αφού τον έριξαν στο έδαφος, άπαντες τον χτυπούσαν µε γροθιές στο πρόσωπο και στον σβέρκο του, και ένας εξ αυτών συνέ-χισε να τον χτυπάει µε το ρόπαλο στον αριστερό του αγκώνα, µε αποτέλεσμα να του προκαλέσει εκδορές. Αυτεπάγγελτη προανάκριση κατόπιν καταγγελίας του ανωτέρω. Δράστες άγνωστοι.

Οι 32 υποθέσεις βίας που συσχέτισε η Αστυνομία με τη Χρυσή Αυγή

Χρυσή Αυγή


ΚΕΡΑΤςινι Την 18/9/2013 και ώρα 00:13, 45χρονος, µέλος της Χρυσής Αυγής, τραυμάτισε θανάσιμα µε µαχαίρι 34χρονο ημεδαπό.

ΘΕςςΑΛΟνιΚΗ Την 7/11/2012 συνελήφθησαν 2 ημεδαποί µέλη της Χρυσής Αυγής για επίθεση κατά 2 φοιτητών µελών της ΚΝΕ που βρίσκονταν στον εξωτερικό χώρο του ΕΠΑΛ.

ΘΕςςΑΛΟνιΚΗ Την 27/5/2013, 10 άτομα που φορούσαν μπλουζάκια της Χ.Α τραυμάτισαν µε μαχαίρι αλλοδαπό.

ΘΕςςΑΛΟνιΚΗ Την 26/8/13 συνελήφθη ημεδαπός, ο οποίος δήλωσε ότι είναι πρώην µέλος της Χρυσής Αυγής, διότι εξύ-βρισε και απείλησε αλλοδαπούς.

ΞΑνΘΗ Την 6/8/2012, 40 µέλη της Χρυσής Αυγής εκφώνησαν συνθήµατα έξωθεν οικίας βουλευτή Αλ. ΚΟΝΤΟΥ. Προσήχθη ένα άτοµο, αλλά ο βουλευτής δεν επιθυµούσε την ποινική δίωξη.

ΞΑνΘΗ Την 10/3/2013, κατά τη διάρκεια συµπλοκής 50 ατόµων του Α/Αχώρου και 20 µελών της Χ.Α., τραυµατί-στηκε ένας µαθητής λυκείου που ανήκε στον Α/Αχώρο και 2 µέλη της Χ.Α.

ςΕΡΡΕς Την 3/10/2012, 2 άτοµα που φορούσαν µπλούζες της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν σε ηµεδαπό τραυµατίζο-ντάς τον ελαφρά.

ΒΕΡΟιΑ Την 9/6/2012, 25 άτοµα της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν σε άτοµα που βρίσκονταν σε κατάστηµα, προκα-λώντας σωµατικές βλάβες.

ΚΟΖΑνΗ Την 15/12/12, 3 ηµεδαποί που βρίσκονταν σε καφετέρια στέκι ατόµων του Α/Αχώρου δέχθηκαν επίθεση από άτοµα που φορούσαν µπλούζες της Χρυσής Αυγής.

ΒΟΛΟς Την 28/3/2013, 2 µέλη της Χρυσής Αυγής πέταξαν πέτρα και µολότοφ σε τράπεζα.

ιςΤιΑιΑ Την 26/11/2012, ερωτήσεις µελών Χρυσής Αυγής σε καταστήµατα και µικροπωλητές γιατί απασχολούν αλλοδαπούς.

ιΤΕΑ Κατά την επιστροφή ατόµων της Χ.Α από το µνηµείο Θερµοπυλών, σε στάση τους σε καφετέρια, χτύπη-σαν θαµώνα που πέταξε εναντίον τους µπουκάλι.

ΜΕςΟΛΟΓΓι∆έκα ηµεδαποί, µεταξύ των οποίων βουλευτής του Λαϊκού Συνδέσµου ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και ένας αρχιφύλα-κας προσωπικής ασφάλειας προέβησαν σε διενέργεια ελέγχων σε αλλοδαπούς µετανάστες µικροπωλητές προκαλώντας ζηµιές σε βάρος τους.

ΖΑΚυνΘΟς Την 6/4/2013, µέλη του ΠΑΜΕ, κατά τη διάρκεια διανοµής συσσιτίου από µέλη της Χρυσής Αυγής, συνε-πλάκησαν µε αστυνοµικές δυνάµεις.

ΑΓΡινιΟ Την 8/5/2013, δημοσιογράφος τοπικών μέσων ενηµέρωσης κατήγγειλε ότι απογευματινές ώρες της 8/5/2013 τον εξύβρισε και τον απείλησε τηλεφωνικά ο ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ Κων/νος.

ΛΟυΤΡΑΚιΤην 25/2/13, κατά την κατάθεση στεφάνου στην πλατεία ηρώων, οµάδα αριστεριστών επιχείρησε να εµποδίσει τον βουλευτή της Χ.Α ΜΠΟΥΚΟΥΡΑ. Επενέβη η αστυνοµία συλλαµβάνοντας 2 µέλη της Χρυσής Αυγής και 2 αριστεριστές.

ΜΕΛιΓΑΛΑς Την 15/9/2013, κατά τη διάρκεια µνηµόσυνου για τα θύµατα της Πηγάδας, µέλη της Χρυσής Αυγής προ-κάλεσαν επεισόδιο µε µέλη του ΛΑΟΣ και του Πατριωτικού Εθνικού Συνδέσµου.

ΧιΟς Την 10/10/2012, Πακιστανός δέχθηκε απειλές από οµάδα 9 ατόµων που µπήκαν στο σπίτι του λέγοντας ότι ήταν µέλη της Χρυσής Αυγής και να φύγει από το νησί. Αναγνωρίστηκε από τον παθόντα 1 λιµενικός.

ΛΕςΒΟς Την 26/7/2013, µέλος της Χρυσής Αυγής υπέβαλε µήνυση κατά 4 ατόµων, τα οποία τον εξύβρισαν και τον χτύπησαν.

ιΕΡΑΠΕΤΡΑ Την 13/2/2013, µέλη της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν σε 3 αλλοδαπούς προκαλώντας τους σωµατικές βλά-βες. Συνελήφθη ένας εκ των δραστών.

Οι 32 υποθέσεις βίας που συσχέτισε η Αστυνομία με τη Χρυσή Αυγή


ς επτέμβριος 2010. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος εμφανίζεται στην εκπομπή «Πρόσωπο με πρό-σωπο» του Νίκου Χατζηνικολάου

στο Alter, για να αναπτύξει το πρό-γραμμά του ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων. Μεταξύ άλλων λέει: «Θα φτιάξουμε ιδιωτικές εταιρίες ασφάλειας από μέλη του κόμματός μας, θα ζητή-σουμε άδειες οπλοφορίας. Γιατί να μην έχει και ο Δήμος Αθηναίων 200 ενόπλους να προστατεύουν τη ζωή των πολιτών;» Είναι η πρώτη φορά που ο ίδιος ο αρχη-γός της Χρυσής Αυγής δηλώνει δημόσια την αντίληψή του περί όπλων και βίας.Ο ίδιος, μιλώντας τον Αύγουστο του 2012 –ενώ ήδη η Χρυσή Αυγή αποτελεί μέλος του Κοινοβουλίου– στις Θερμοπύλες σε οπαδούς του και υπερασπιζόμενος τα τάγματα εφόδου, τα οποία ο Νίκος Δένδιας είχε δεσμευτεί ότι θα συντρίψει, αποστρεφόταν κάθε έννοια Δημοκρατίας, δήλωνε ότι αηδιάζει με το Κοινοβούλιο και απειλούσε ότι οι ξιφολόγχες θα ακο-νίζονται στα πεζοδρόμια. «Εσείς είστε τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Ας έρθουν να μετρηθούμε και να δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος», έλεγε στο συγκεντρωμένο πλήθος και συμπλήρωνε σε έξαλλη κατάσταση: «Δεν αισθανόμα-στε καθόλου καλά μέσα στο Κοινοβούλιο. Αισθανόμαστε άβολα. Αισθανόμαστε εκεί μέσα μια σιχασιά και μια αηδία. Αν θέλουν το εγκαταλείπουμε ανά πάσα στιγμή και βγαίνουμε στους δρόμους.

Τον Οκτώβριο του 2010 η Χρυσή Αυγή γίνεται γνωστή στο ευρύ κοινό με την εκλογή του Νίκου Μιχαλολιάκου στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων. Λίγο καιρό νωρίτερα είχαν αρχίσει να γίνονται γνωστές και οι ναζιστικές αντιλήψεις του κόμματός του, στελέχη του οποίου σε μια μη διω-κόμενη από την ελληνική νομοθεσία πράξη αποστρέφονταν τη Δημοκρατία και το Κοινοβούλιο, το οποίο σήμερα εκμεταλλεύονται για να προβληθούν, δεν δίσταζαν όμως ακόμη και να απει-λούν με δημόσιες δηλώσεις τους, πράξη για την οποία προβλέπεται αυτε-πάγγελτη δίωξη. Ακόμη λοιπόν κι αν υποθέσουμε ότι, τουλάχιστον μέχρι η Χρυσή Αυγή να εκπροσωπηθεί αρχικά στον Δήμο Αθηναίων και αργότερα στην ελληνική Βουλή, οι πολιτειακές αρχές αγνοούσαν την εγκληματική δράση και τις ναζιστικές τάσεις της, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι αυτή η άγνοια αποτελούσε τροχοπέδη στην ποινι-κοποίηση της οργάνωσης, πώς άραγε να εξηγήσουμε το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα καμιά εισαγγελική αρχή δεν έχει παρέμβει -παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις- για άκρως εμπρηστι-κές, συχνά και ποινικά κολάσιμες δηλώσεις μελών της, βουλευτών της, ακόμη του αρχηγού της και μάλιστα

για αδικήματα, όπως αυτό της απει-λής, τα οποία διώκονται αυτεπάγγελτα; Αυτό δεν συνέβη άλλωστε και στην περίπτωση του Πάνου Καμμένου, ο οποίος σ’ ένα πηγαδάκι με οπαδούς των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, προκάλεσε, μιλώντας για λιντσάρισμα του Χρήστου Πάχτα; Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής δείχνουν όχι απλώς να μη φοβούνται, αλλά να αδιαφορούν επιδεικτικά για τους νόμους, με τον ίδιο τρόπο που οι... νόμοι αδιαφορούν επιλεκτικά για αυτούς. Και τα παραδείγματα είναι πολλά. Η αδράνεια των αρχών απένα-ντι σε τέτοιες δηλώσεις και πρακτικές προκαλεί σημαντικά ερωτηματικά για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνο-νται τον νόμο και λειτουργούν για το κοινό συμφέρον. Μήπως θεωρείται πως -αν όχι όλες, σίγουρα αρκετές- από τις προκλήσεις της Χρυσής Αυγής δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του ποι-νικού κώδικα; Μήπως το μόρφωμα το Νίκου Μιχαλολιάκου πρέπει να παρα-μένει ισχυρό γιατί κάποιον εξυπηρετεί; Μήπως τελικά πλοκάμια της Χρυσής Αυγής έχουν παρεισφρήσει στους κόλ-πους της δικαιοσύνης και τρομάζουν εκείνους οι οποίοι καλούνται να εφαρ-μόσουν το νόμο; Το δεδομένο είναι ένα. Η νομοθεσία υπάρχει. Το ζητού-μενο είναι η εφαρμογή της.

Του Μάριου Αραβαντινού

ΠΡΟΚΑΛΟυνΑΠΕιΛΟυνΑΛΛΑ ΔΕν ΔιΩΚΟνΤΑι

Χρυσή Αυγή


Να δουν τι σημαίνει τάγματα εφόδου. Τι σημαίνει μάχη. Τι σημαίνει αγώνας. Τι σημαίνει οι ξιφολόγχες να ακονίζονται στα πεζοδρόμια».Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς οι βου-λευτές της Χρυσής Αυγής Παναγιώταρος και Παππάς, συμμετείχαν μαζί με παρα-θρησκευτικές ομάδες σε διαμαρτυρία κατά της παράστασης Coprus Cristi στο θέατρο Χυτήριο στην Ιερά Οδό. Οι δύο άνδρες αποδείκνυαν την αντίθεσή τους στη Δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου, βρίζοντας όποιον τολμούσε να εκφράσει τη διαφωνία του, ενώ ο Ηλίας Παναγιώταρος ακουγόταν σε βίντεο να απειλεί κάποιον ο οποίος τον κατέγραφε με την κάμερά του ότι «θα έρθει κι εκεί-νου η ώρα του».Το επόμενο μήνα, ο Ηλίας Κασιδιάρης, μιλώντας σε ανοιχτή εκδήλωση στα Χανιά, δηλώνει τη χαρά του γιατί ως βουλευτής θα οπλοφορεί νόμιμα και σε περίπτωση που εμπλακεί σε κάποιο επεισόδιο δεν θα κινδυνεύει με αυτό-φωρο. «Εκμεταλλευόμαστε ορισμένα προνόμια της βουλευτικής ιδιότητας. Οπλοφορούμε πλέον με άδεια. Δεν υπάρ-χει και αυτόφωρο σε περίπτωση που γίνει κάποιο επεισόδιο και είμαστε πιο άνετοι στις κινήσεις μας», λέει χαμογελαστός ο εκπρόσωπος Τύπου της Χρυσής Αυγής, όμως ουδείς αρμόδιος παρεμβαίνει. Ο ίδιος αρνείται δημοσίως, λίγους μήνες μετά, το Ολοκαύτωμα των εβραίων, σημειώνοντας με αφορμή την άρνηση

του ισραηλινού επιχειρηματία Σάμπι

Μιωνή να παραστεί στην προανακρι-

τική επιτροπή για τη Λίστα Λαγκάρντ,

με την αιτιολογία ότι σε αυτή συμμετέ-

χουν αρνητές του Ολοκαυτώματος, ότι

«ασφαλώς και συμμετέχουν αρνητές

του Ολοκαυτώματος στην Επιτροπή». Ο Ηλίας Κασιδιάρης φωτογράφιζε ασφα-λώς τον εαυτό του.Τον Ιούλιο του 2013 ο Χρήστος Παππάς προχωρά σε μια άνευ προηγουμένου στα κοινοβουλευτικά χρονικά τοπο-θέτηση. Με αφορμή την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, δηλώ-νει στην Ολομέλεια της Βουλής ότι η πτώση της χούντας αποτελεί πραξικό-πημα. «Ετοιμάζεστε να γιορτάσετε την 24η Ιουλίου, ανώμαλη εξέλιξη ήταν και ένα πραξικόπημα», λέει, αφήνοντας άφωνους τους βουλευτές που παρακο-λουθούν τη συζήτηση.Στις αρχές του περασμένου Αυγούστου σειρά παίρνει ο βουλευτής Πειραιά Γιάννης Λαγός, ο οποίος απειλεί τους εκπροσώπους του ΚΚΕ με εξαφάνιση. Ο Λαγός επισκέπτεται τη ναυπηγοεπι-σκευαστική ζώνη του Περάματος και συνομιλεί με ομοϊδεάτες του, εργαζό-μενους τους οποίους καλεί να ζητήσουν βοήθεια από τη Χρυσή Αυγή. Σε δήλωσή του στην κάμερα, η οποία προβλή-θηκε από το σύνολο των Media στη χώρα μας, φαίνεται να λέει: «Οι λακέ-δες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, οι οποίοι καπηλεύονται τόσα χρόνια αυτή την κατάσταση, θα εξαφανιστούν από εδώ μέσα». Περίπου έναν μήνα μετά, στις 13 Σεπτεμβρίου, μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δέχονται άνανδρη επίθεση από χρυ-σαυγίτες στο Πέραμα.

Ο Ηλίας Κασιδιάρης, μιλώντας σε ανοιχτή εκδήλωση στα Χανιά, παραδέχεται ότι "Εκμεταλλευόμαστε ορισμένα προνόμια της βουλευτικής ιδιότητας. Οπλοφορούμε πλέον με άδεια. Δεν υπάρχει και αυτόφωρο σε περίπτωση που γίνει κάποιο επεισόδιο και είμαστε πιο άνετοι στις κινήσεις μας", λέει χαμογελαστός, όμως ουδείς αρμόδιος παρεμβαίνει

Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Γιάννης Λαγός

Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς

Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Παναγιώταρος

Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης


Ο Αδόλφος Χίτλερ και οι αντιλή-ψεις του αποτελούν τη βάση της ναζιστικής ιδεολογίας της Χρυσής Αυγής. Κι όσο κι αν

τα στελέχη της προσπαθούν να απο-ποιηθούν τις ιδέες και τις πρακτικές του, τα γεγονότα τους διαψεύδουν. Η Χρυσή Αυγή είναι το μακρύ χέρι του συστήματος που κατηγορεί και οι πρα-κτικές της αποδεικνύουν του λόγου το ασφαλές. Το ναζιστικό μόρφωμα του Νίκου Μιχαλολιάκου αποτελεί, τόσο θεσμικά όσο και εξωθεσμικά, όργανο του συστήματος. Όχι μόνο γιατί η ολο-ένα αυξανόμενη βία που προκαλεί οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τον τρομαγμένο πολίτη στην αγκαλιά ενός συστήματος που δήθεν του παρέχει ασφάλεια, αλλά και γιατί η ίδια η πολιτική της Χρυσής Αυγής αποτελεί συνέχεια της διεφθαρμέ-νης αντίληψης που διέπει μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου.

Μες στη ΣΑΛΛΑτα της Επιτροπής Ιούλιος 2012. Η Χρυσή Αυγή έχει μόλις συμπληρώσει έναν μήνα παρουσίας στο

ελληνικό κοινοβούλιο και καλείται να δώσει για πρώτη φορά τα αντισυστημικά της διαπιστευτήρια. Είναι η περίο-δος που η Αγροτική Τράπεζα χωρίζεται σε καλή και κακή, για να ξεπουληθεί έναντι ευτελούς για τα τραπεζικά δεδο-μένα τιμήματος, 97 εκατ. ευρώ, στην Τράπεζα Πειραιώς του Μιχάλη Σάλλα. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν την κλήση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα και του επικεφα-λής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, προκειμέ-νου να αποκαλυφθούν οι λεπτομέρειες της συμφωνίας και να δοθούν εξηγή-σεις. Κατά της πρότασης τάσσονται, όπως αναμενόταν, οι μετέχοντες στην Επιτροπή βουλευτές των τριών κομμά-των που στήριζαν τότε την κυβέρνηση και, ω του θαύματος, οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, ενώ υπέρ της πρότα-σης είναι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του ΚΚΕ. Ο απαραίτητος αριθμός υπογραφών τελικά συγκεντρώνεται και οι δύο άνδρες καλού-νται στην Επιτροπή στις 3 Αυγούστου,

προκειμένου να απαντήσουν στις ερω-τήσεις των βουλευτών. Η Χρυσή Αυγή έχει ήδη δηλώσει την αντί-θεσή της στην κλήση τους, δεδομένου όμως ότι η πρόταση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκριθεί, καλείται διά του εκπροσώπου της να υποβάλει ερώτηση. Ο Ηλίας Παναγιώταρος παίρνει τον λόγο και υποβάλλει τέσσερα ερωτήματα, το τελευταίο εκ των οποίων αφήνει άναυ-δους τους παριστάμενους βουλευτές. Το ερώτημα είναι «αν υπάρχει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της παλιάς Αγροτικής που μετέφερε από τον προ-σωπικό του λογαριασμό 8 εκατ. ευρώ στο εξωτερικό». Ο Ηλίας Παναγιώταρος αποχωρεί από την αίθουσα και λίγα λεπτά μετά ο Γιώργος Προβόπουλος απαντά ότι «υπάρχουν καταγγελίες ότι πολύ υψηλόβαθμο στέλεχος της τράπε-ζας αυτής (σ.σ. Αγροτικής) είχε βγάλει στο εξωτερικό τους τελευταίους μήνες περί τα 10 εκατ. ευρώ». «Μπορώ να σας βεβαιώσω», συνέχιζε ο κ. Προβόπουλος, «ότι τα ευρήματα αυτά έχουν σταλεί στις αρμόδιες αρχές για να διερευνηθούν». Ο Γιώργος Προβόπουλος δεν αποκαλύπτει

«Ο εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνιστικού) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργα-σίας και συνεπώς σύντροφό μας», έλεγε σε μια ομιλία του το 1934, έναν χρόνο μετά την εκλογή του Χίτλερ στην εξουσία, ο βιομήχανος Άλφρεντ Κρουπ, εκ των στυλοβατών του ναζιστικού καθεστώτος. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος παραδεχόταν ότι ο εθνικοσοσιαλισμός είναι κατά βάθος το μακρύ χέρι του συστήματος και όχι εκείνος που το πολεμά.


ςυςΤΗΜΑΤιΚΑ ςυςΤΗΜιΚΗ

Χρυσή Αυγή


το όνομα του στελέχους, φωτογραφί-ζει όμως τον διοικητή της Αγροτικής Θεόδωρο Πανταλάκη, ο οποίος αντιδρά έντονα στο ξεπούλημα της τράπεζας, καθότι είναι ο μόνος που διαθέτει στοι-χεία για το πώς έγινε το stress test, για το πώς απαγορεύτηκε η ανακεφαλαιοποί-ηση της τράπεζας και για το πώς τελικά ευνοήθηκε η Πειραιώς. Ο Πανταλάκης καθίσταται αυτομάτως αφερέγγυος και η όποια αντίδρασή του φαντάζει πια ως προσπάθεια εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων. Η Χρυσή Αυγή αποδει-κνύει για πρώτη φορά ότι δεν αποτελεί παρά το μακρύ χέρι του συστήματος και συμβάλλει με τον τρόπο της στην άρση των όποιων αντιδράσεων στο ξεπούλημα της Αγροτικής. Αυτή ήταν μόνο η αρχή.

Παίζοντας το παιχνίδι των εφοπλιστών Δεν έχει συμπληρωθεί ένας μήνας και η Χρυσή Αυγή φροντίζει να αποδείξει ξανά την αφοσίωσή της στο σύστημα, ψηφίζοντας μια φτιαγμένη στα μέτρα των ιδιοκτητών αθλητικών ανωνύ-μων εταιριών τροπολογία, η οποία

συμπεριλαμβάνεται σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Πρόκειται για τροπολογία η οποία δίνει το δικαίωμα σε ΠΑΕ, ΚΑΕ και ΤΑΑ να προσκομίζουν φορολογική και ασφαλιστική ενημερό-τητα στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού ακόμη κι ένα μήνα μετά από την έναρξη του πρωταθλήματος, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή προβλεπό-ταν οι ενημερότητες να προσκομίζονται πριν από την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου. Έτσι, ακόμη κι αν ένα επαγ-γελματικό σωματείο είναι βουτηγμένο στα χρέη, μπορεί να συμμετέχει στο πρωτάθλημα. Η Χρυσή Αυγή ψηφίζει την τροπολογία, με τον Γιώργο Γερμενή να λέει κατά την αγόρευσή του στη Βουλή ότι το κόμμα του είναι υπέρ του ενός μηνός παράτασης που δίνεται στις ΠΑΕ και στις ΚΑΕ. Σημειωτέον, και χωρίς αυτό να είναι απαραιτήτως μεμπτό, ότι ο αδελφός του Νίκου Μιχαλολιάκου, Τάκης Μιχαλόλιας, είναι δικηγόρος του προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βαγγέλη Μαρινάκη. Η «αντισυστημικότητα» της Χρυσής Αυγής θα αποδεικνυόταν ξανά το

Η Χρυσή Αυγή αποδεικνύει για πρώτη φορά ότι δεν αποτελεί παρά το μακρύ χέρι του συστήματος και συμβάλλει με τον τρόπο της στην άρση των όποιων αντιδράσεων στο ξεπούλημα της Αγροτικής. Αυτή ήταν μόνο η αρχή


απόγευμα της 18ης Σεπτεμβρίου, όταν θα καταψήφιζε ρύθμιση για το πλωτό μουσείο «Νεράιδα» του Ιδρύματος Λάτση, το οποίο θα περνούσε στην αιγίδα του υπουργείου Ναυτιλίας ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Η Χρυσή Αυγή αντιτάχθηκε, ενώ ο Ηλίας Παναγιώταρος δήλωνε: «Σε ένα νομοσχέδιο για περιστολή δημοσίων δαπανών δεν μπορεί να μπαίνει ένα άσχετο θέμα, όπως είναι η ίδρυση πλω-τού μουσείου, το οποίο δωρίζεται από έναν εκ των πλουσιότερων ανθρώπων της γης [...] Θα μπορούσε κάλλιστα αυτό το μουσείο να κάνει πολύ καλή δουλειά ευρισκόμενο στα χέρια του Ιδρύματος Λάτση». Η δήλωση Παναγιώταρου είχε προκαλέσει την αντίδραση του Νίκου Καραθανασόπουλου από πλευράς ΚΚΕ, ο οποίος σχολίασε σχετικά: «Όταν πρόκει-ται για τους προστάτες, για τα αφεντικά, η Χρυσή Αυγή βγαίνει και μιλά για δωρεά του Λάτση προς το δημόσιο».

Περίπου δύο μήνες μετά, στις 5 Νοεμβρίου, η Χρυσή Αυγή θα λει-τουργούσε ξανά ως φερέφωνο της εφοπλιστικής κοινότητας. Ήταν η περίο-δος κατά την οποία η κυβέρνηση ζητούσε από τους εφοπλιστές να συνδράμουν στην ελληνική οικονομία, προσφέρο-ντας οικειοθελώς το ποσό των 80 εκατ. ευρώ. Ο Γιώργος Γερμενής, μιλώντας για λογαριασμό της Χρυσής Αυγής, απέρρι-πτε την πρόταση, λέγοντας ότι «την ίδια μέρα που θα εφαρμοστεί το μέτρο, τα περισσότερα αν όχι όλα τα πλοία του εμπορικού στόλου θα υποστείλουν την ελληνική σημαία και με μεγάλη ευκολία θα επιλέξουν μια άλλη που θα εξυπη-ρετεί καλύτερα τα συμφέροντά τους». Συμπλήρωνε μάλιστα ότι «ενώ ο κλάδος της ναυτιλίας έχει στηρίξει την ελλη-νική οικονομία κατά το παρελθόν, η κυβέρνηση συμβάλλει καθοριστικά στην καταστροφή του». Ο Γιώργος Γερμενής πιθανώς αγνοούσε τις 56 φοροαπαλλαγές που απολαμβάνει ο κλάδος των εφοπλι-στών, όπως αγνοούσε και το γεγονός ότιμ σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2013, θα περικόπτονταν, μεταξύ άλλων, και 82 εκατ. ευρώ από τους ανάπηρους. «Ο ακτιβισμός σας φτάνει έως εκεί που σας επιτρέπουν τα αφεντικά σας», απα-ντούσε στον Χρυσαυγίτη βουλευτή ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ, καταδεικνύοντας με εμφατικό τρόπο τη συστημικότητα της κατά τ’ άλλα αντισυ-στημικής νεοναζιστικής οργάνωσης.

Της λίστας τα παράξενα Η Χρυσή Αυγή έχει αποδείξει, σε περί-που έξι μήνες παρουσίας της στο ελληνικό Κοινοβούλιο, ότι δεν απο-τελεί παρά μέρος του συστήματος το οποίο κατηγορεί. Θα περίμενε κανείς, τουλάχιστον στην υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ, να είχε διαφορετική στάση. Στάση που θα δικαίωνε τις προεκλογι-κές κορώνες περί αντισυστημικότητας και διαφθοράς που πρέπει να λάβει τέλος. Φευ! Στις 19 Δεκεμβρίου συνεδρι-άζει η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για τη συνέχιση των ερευνών γύρω από την υπόθεση της λίστας. Οι μετέχοντες βουλευτές καλούνται να ψηφίσουν αν η Επιτροπή τους θα συνεχίσει να ερευνά

την υπόθεση ή αν αυτή θα παραπεμφθεί στην Επιτροπή Ελέγχου Πόθεν Έσχες. Έξι βουλευτές, μεταξύ των οποίων ακόμη και ο Μανώλης Κεφαλογιάννης της Νέας Δημοκρατίας, ψηφίζουν υπέρ της συνέ-χισης των ερευνών, ενώ κατά ψηφίζουν επτά. Ανάμεσά τους και ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής Μιχάλης Αρβανίτης, ο οποίος εκ των υστέρων είπε ότι έκανε λάθος. Άραγε οφείλονται σε λάθος και οι μέχρι σήμερα συμβιβασμοί της Χρυσής Αυγής με το σύστημα, ή μήπως η ίδια είναι το σύστημα που θέλει να αποστρέφεται;Σαν να μην έφταναν αυτά, τον Μάρ-τιο του 2013 η Χρυσή Αυγή υποστήριξε εμμέσως πλην σαφώς τη σκανδαλώδη επένδυση της «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική. Τότε οι βουλευτές Κασιδιάρης, Ζησιμόπουλος και Γρέγος επισκέφθηκαν τους εργαζόμενους στα μεταλλεία Κασσάνδρας για να δηλώ-σουν τη στήριξή τους στους ίδιους, αλλά και στη συνέχιση των εργασιών της εται-ρίας συμφερόντων Μπόμπολα, η οποία, όπως ανέφερε η Χρυσή Αυγή σε ανακοί-νωσή της, «δίνει εργασία σε χιλιάδες οικογένειες του νομού». Η Χρυσή Αυγή αναμάσησε τα επιχειρήματα της εται-ρίας και της υποστηρικτικής προς αυτήν κυβέρνησης, τάχθηκε στο πλευρό των εργαζομένων, οι οποίοι, όπως επεσή-μαινε το κόμμα του Μιχαλολιάκου στην ανακοίνωσή του, «δέχονται απειλές από αριστερούς κύκλους» και στο τέλος, θέλο-ντας προφανώς να μη διαγράψει εντελώς το αντισυστημικό προφίλ το οποίο πλα-σάρει, σημείωνε ότι: «Η δραστηριότητα δεν πρέπει να παύσει μεν, αλλά να γίνε-ται από εταιρία που θα ελέγχεται κατά πλειοψηφία από το δημόσιο». Τέλος, η Χρυσή Αυγή, έκανε αισθητή τη συστημική παρουσία της τον περασμένο Ιούνιο, με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ, όταν ναι μεν δήλωσε τη στήριξή της στους εργαζομένους που παλεύουν για το μεροκάματο, προτάσσοντας όμως το επιχείρημα του αποκλεισμού της από τον δημόσιο διάλογο, υποστήριξε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η Δημόσια Τηλεόραση «δεν σέβεται ένα εκατ. έλληνες πολίτες που την υποστηρίζουν και τους υβρίζει διαρ-κώς ως νεοναζί».

Στις 5 Νοεμβρίου, η Χρυσή Αυγή θα λειτουργούσε ξανά ως φερέφωνο της εφοπλιστικής κοινότητας. Ήταν η περίοδος κατά την οποία η κυβέρνηση ζητούσε από τους εφοπλιστές να συνδράμουν στην ελληνική οικονομία, προσφέροντας οικειοθελώς το ποσό των 80 εκατ. ευρώ

Χρυσή Αυγή


Μερικοί έτρεξαν να ανασκευάσουν, άλλοι τείνουν να εκπαραθυρώσουν τον Ηλία Κασιδιάρη από εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος. Όπως και να έχει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με δηλώσεις στήριξης στη Χρυσή Αυγή ή με την καλλιέργεια ενός κλίματος πόλωσης, με την ακροδεξιά ατζέντα και τη θεωρία των άκρων, όλοι τους έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Έστρωσαν με ροδοπέ-ταλα το δρόμο στον μελανοχίτωνα βραχίονα του συστήματος, για να κοιτούν «εμβρόντητοι» λίγο καιρό αργότερα το αίμα του Παύλου Φύσσα να στάζει από το μαχαίρι των «προσκόπων» που αυτοί προμόταραν.

Του Μπάμπη Προτοψάλτε

mainstreamΤΗ ΧΡυςΗ ΑυΓΗ

ΕΚΑνΑν


ΒΥρωΝΑΣ ΠΟΛΥΔωρΑΣ Αίσθηση και εσωκομματικές έριδες προκάλεσαν οι δηλώσεις του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη Βύρωνα Πολύδωρα, σύμφωνα με τις οποίες «η Χρυσή Αυγή δεν είναι απειλή για τη Δημοκρατία». Λίγο αργότερα ο γαλάζιος υπουργός έγνεψε καταφατικά σε ενδεχόμενο συνεργασίας της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή, λέγοντας «βεβαίως και συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή».

ΘΑΝΟΣ ΠΛΕΥρΗΣ «Όπως κάποιες οργανώσεις συλλέγουν τρόφιμα για κάποια παιδιά στην Αφρική και κανείς δεν τους ρωτάει γιατί δεν τα δίνουν στα ελληνόπουλα που πεινάνε, έτσι και ένα κόμμα έχει δικαίωμα να κάνει τις επιλογές του και να δίνει μόνο σε Έλληνες», δήλωσε ο άρτι διορισθείς από τον Άδωνι Γεωργιάδη αντιπρόεδρος του ΕΟΦ και νομικός σύμβουλος στο υπουργείο Υγείας Θάνος Πλεύρης, γιος του χουντικού Κωνσταντίνου Πλεύρη.

Ο σύμβουλος του πρω-θυπουργού και πρώην ιδρυτικό μέλος της ακροδεξιάς οργάνωσης Δίκτυο 21, Χρύσανθος Λαζαρίδης, μία ημέρα μετά τη δολοφονία στο Κερατσίνι πυροδοτεί εκ νέου το διχαστικό κλίμα, ισχυριζόμενος ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται εκτός συνταγματικού τόξου». Προσκεκλημένος στο κανάλι του Φαλήρου ο κ. Λαζαρίδης, όταν κλή-θηκε να σχολιάσει τη Χρυσή Αυγή, ξεπέταξε σε λίγα δευτερόλεπτα το ναζιστικό μόρφωμα και αφιέρωσε σχεδόν ολό-κληρη τη συνέντευξή του για να πείσει πόσο ακραίο κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤρΙΟΥ O Μπάμπης Παπαδημητρίου από το βήμα του ΣΚΑΙ δήλωνε: «Γιατί όχι μία σοβαρότερη Χρυσή Αυγή, να τη δεχτούμε να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία. Σε τελευταία ανάλυση, ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή!» Μετά τη δολοφονία Φύσσα ο κ. Μπάμπης, όπως αποκαλείται συνήθως, έσπευσε να ανασκευάσει, καταδικάζοντας το φασιστικό μόρφωμα.

ΑρΗΣ ΠΟρΤΟΣΑΛΤΕ Ο Άρης Πορτοσάλτε σε ρόλο συμβουλάτορα προτρέπει τον Ηλία Κασιδιάρη από τη ραδιοφωνική συχνότητα του ΣΚΑΙ, μία ημέρα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα: «Βρείτε έναν τρόπο να μην σας πιάνουν στο στόμα τους».

Ο Θάνος Τζήμερος, ιδρυτής του κόμματος Δημιουργία Ξανά, μετά την έκρηξη αυτογνω-σίας σε δημόσια δήλωσή του στο facebook ότι είναι «προδότης, δοσί-λογος, γερμανοτσολιάς και σκουλίκι», ξαναχτύ-πησε και προειδοποιεί: «Αν η Χρυσή Αυγή είναι το αυγό, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το φίδι».

Χρυσή Αυγή


ΦΑΗΛΟΣ ΚρΑΝΙΔΙωΤΗΣ Ένα άλλο στέλεχος του Δικτύου 21, νυν μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της ΝΔ και σύμβουλος του Αν. Σαμαρά, ο Φαήλος Κρανιδιώτης, είναι ο άνθρωπος που με τις εμπρηστικές-μιλιταριστικές του απόψεις πολλές φορές έχει κάνει τον «λαγό» του Μαξίμου, ξεδιπλώνοντας την ακροδεξιά του ατζέντα. Αναφερόμενος στη Χρυσή Αυγή μετά τη δολοφονία Φύσσα, ο πολλά βαρύς κ. Κρανιδιώτης σημείωσε ότι «χαρακτηρίζεται κατά πολλούς από σκληρό ακτιβισμό».

ΓΙωρΓΟΣ ΤρΑΓΚΑΣΟ Γιώργος Τράγκας χάρισε σε πέντε βουλευτές της Χρυσής Αυγής άπλετο τηλεοπτικό χρόνο για να στηθεί μια αγιογραφία τους. «Έχουν έρθει οι άνθρωποι (εννοεί τους Χρυσαυγίτες) σε πλήθος εκπομπών μου και μου έχουν πει ότι δεν είναι ναζιστικό κόμμα, έχουν διαψεύσει όλες τις σχέσεις με νεοναζιστικές οργανώσεις που επικαλούνται διάφοροι…», σημείωσε ο γνωστός δημοσιογράφος. Λίγο αργότερα στην ίδια εκπομπή, που άφησε 5 ναζιστές να παραληρούν χωρίς κανέναν αντίλογο και τους παρουσίασε ως ακίνδυνα «προσκοπάκια», φρόντισε να ξεπλύνει τελείως το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου: «Εγώ κυρίες και κύριοι, αν λάβω υπόψη μου ότι η ΧΑ είναι εκτός συνταγματικού τόξου, πρέπει να πω ότι 1 εκατομμύριο άνθρωποι στην Ελλάδα είναι εκτός συνταγματικού τόξου».

ΠΑΝΑΓΙωΤΗΣ ΨωΜΙΑΔΗΣ Ο έκπτωτος νομάρχης Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Ψωμιάδης προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, υπογραμμίζοντας σε δηλώσεις του ότι «Νέα Δημοκρατία και Χρυσή Αυγή είναι αδελφά κόμματα».

Τον Μάιο του 2012 ο Σταύρος Θεοδωράκης αφιερώνει ένα επεισόδιο των «Πρωταγωνιστών» στη Χρυσή Αυγή και τον Νίκο Μιχαλολιάκο. Ο γνωστός δημοσιογρά-φος, όπως μόνο ο ίδιος ξέρει, φιλοτεχνεί την αγιογραφία του επανα-στάτη για τον φυρερίσκο της διπλανής πόρτας και ως επισφράγισμα χρη-σιμοποιεί συνεντεύξεις ανθρώπων που ψήφι-σαν Χρυσή Αυγή επειδή, όπως διατείνονται εμφα-τικά μπροστά στον τηλεοπτικό φακό, τους έλυσε τα προβλήματα με τους μετανάστες και την ανεξέλεγκτη εγκληματι-κότητα και τους κάλυψε το αίσθημα της ανασφά-λειας. Με λίγα λόγια, μέσα από την εκπομπή περνούν αφιλτράριστα όλα τα ευφυολογήματα που σκαρώνει η Χρυσή Αυγή για να εκμεταλ-λευτεί τις σημερινές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες.

Η αγιογραφία του Θεοδωράκη


Στις δηλώσεις αυτές προστίθεται φυσικά η στάση που έχει τηρήσει συγκεκρι-μένη μερίδα του Τύπου, άλλοτε με πρωτοσέλιδα και στημένα ρεπορτάζ για τους «προσκό-πους» Χρυσαυγίτες που συνοδεύουν τις γιαγιάδες στο ΑΤΜ, άλλοτε για την εξίσωση της εγκλη-ματικής οργάνωσης με δημοκρατικά κόμ-ματα του ελληνικού κοινοβουλίου και άλλοτε με lifestyle ρεπορτάζ για τις ερω-τικές συντρόφους του Κασιδιάρη και τις κοι-νωνικές εκδηλώσεις που παραβρίσκε-ται ο κάθε υπόδικος Χρυσαυγίτης. Τον ρόλο αυτό έχει υιοθε-τήσει ανερυθρίαστα εδώ και σχεδόν τρία χρόνια κατά κόρον το Πρώτο Θέμα των κ.κ. Θέμου Αναστασιάδη και Αναστάσιου Πάλλη, έχοντας ουσι-αστικά μετατραπεί σε γκεμπελική φυλ-λάδα του Νίκου Μιχαλολιάκου.

Το πρώτο αίμα και οι προσφορές του

ΝΤΟρΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ Η Ντόρα Μπακογιάννη, σχολιάζοντας τη φωτογραφία που έκανε τον γύρο του διαδι-κτύου, που έδειχνε την πρώην υπουργό να… φλερτάρει με τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλία Παναγιώταρο, όπως μετέδωσε ο Βηματοδότης, σημείωσε χαρακτηρι-στικά: «Εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το “σεις και με το σας”».

ΑΝΔρΕΑΣ ΛΟΒΕρΔΟΣ Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ένας αυθεντικός πολιτικός, και ως τέτοιος σε συνέντευξή του, παραδόξως πάλι στο ΣΚΑΙ, σημείωσε ότι «η Χρυσή Αυγή είναι το πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά μετά τη μεταπολίτευση και με τον ακτιβισμό παράγει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και απολαμβάνει δημοσκοπικά οφέλη».

Χρυσή Αυγή


ΠΕΤρΟΣ ΓΑϊΤΑΝΟΣ Ο γνωστός από τα θρησκευτικά του τραγούδια κάθε Πάσχα Πέτρος Γαϊτάνος επεφύλασσε το πιο εύηχο άσμα του για το Νίκο Μιχαλολιάκο: «Θεωρώ ότι η Χρυσή Αυγή εν μέρει καλά πράττει! Μ’ αρέσει ο τσαμπουκάς της».

ΝΟΤΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ Καλεσμένος –που αλλού;– στην τηλε-οπτική συχνότητα του ΣΚΑΙ και την εκπομπή του Κ. Μπογδάνου, υπερα-μύνθηκε της... άριας καταγωγής του: «Η Χρυσή Αυγή ουσιαστικά αφυπνί-ζει αυτό που πρέπει να κάνουμε μόνοι μας. Να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να έρθει να μας βιάσει».

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΟΝΙΔΗΣ Ο Σταμάτης Γονίδης, έτσι, γιατί περίεργα την είδε, έβγαλε τα συμπε-ράσματά του για τις αιτίες ανόδου της Χρυσής Αυγής στη χώρα: «Κάθε φορά κάποιον πρέπει να κάψουν για να αποδεικνύουν ότι είναι δημο-κράτες. Να λοιπόν γιατί ο λαός που δεν μασάει κουτόχορτο ψηφίζει Χρυσή Αυγή.»

ΝΙΚΟΣ ΒΕρΤΗΣ«Η Χρυσή Αυγή από τα 100 που θα πει μπορεί τα 10 να είναι καλά».

ΑΟιΔΟιΑΗΔιΕς

ΚΑι

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΟΥΤΑρΧΟΣ Ποιος είπε ότι οι καλλιτέχνες δεν έχουν κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες; Μια μερίδα δημοφιλών ανθρώπων της τέχνης φρόντισε να χαρίσει και μια... καλλιτεχνική πινελιά στη ναζιστική οργάνωση. Έτσι μέσα από ταμπλόιντ μάθαμε ότι ο Γιάννης Πλούταρχος θα ψήφιζε Χρυσή Αυγή, αν ήταν να έβγαζε τη χώρα από το αδιέξοδο. Αργότερα διέψευσε ότι η δήλωσή του υποστήριζε τη Χρυσή Αυγή.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕζΟΣ Ο γνωστός ηθοποιός Γιάννης Μπέζος, λίγο μετά το χτύπημα του Η. Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη στον τηλεοπτικό αέρα του ΑΝΤ1, φρόντισε να προσδώσει συμβολικό χαρακτήρα στην πράξη του εκπροσώπου Τύπου της Χρυσής Αυγής: «Το χαστούκι δεν σημαίνει ότι κάποιος χαστούκισε κάποιον συνάνθρωπό μας. Συμβολίζει χτυπάω κάτι κατεστημένο.»


Π ριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τα δελτία ειδήσεων είχαν κατακλυστεί από τα πρωτοφανή επεισόδια

στο Μελιγαλά. Ομάδες Χρυσαυγιτών, ντυμένοι με μαύρα μπλουζάκια με το έμβλημα του κόμματος, γκρι παντελόνι παραλλαγής και άρβυλα, παρατεταγ-μένοι με τρόπο που θα ζήλευαν και οι άντρες των ειδικών δυνάμεων, δέχονταν τα στρατιωτικά παραγγέλματα του βου-λευτή του κόμματος Ηλία Κασιδιάρη. Η Χρυσή Αυγή σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με τα υπό-λοιπα κόμματα που απαρτίζουν την ελληνική πολιτική σκηνή. Η οργάνωση διαθέτει ένα κεντρικό στρατηγείο και δεκάδες τοπικές οργανώσεις σε ολό-κληρη τη χώρα, οι οποίες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Το να γίνει κανείς μέλος μιας τοπικής οργάνωσης δεν είναι και τόσο απλό όσο φαίνεται. Ειδικά στις πιο σκληροπυρηνικές οργανώσεις, όπως για παράδειγμα αυτή της Νίκαιας, θα πρέ-πει πρώτα να αποδείξει την πίστη και την ικανότητά του. Απαραίτητη προϋπόθεση

είναι να περάσει το υποψήφιο μέλος από κάποιες δοκιμασίες. Όχι όμως σαν και αυτές που θα περίμενε κανείς από ένα κόμμα το οποίο βρίσκεται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Οι δοκιμασίες αφορούν τον ξυλοδαρμό μεταναστών ή τη συμμετοχή σε επιθέσεις εναντίον αντιπάλων: αρι-στεριστών και αντιεξουσιαστών. Όσοι καταφέρουν να ξεχωρίσουν, γίνονται δεκτοί στους κόλπους της οργά-νωσης. Η αφοσίωση που δείχνουν στους επικεφαλής τους είναι πρωτοφανής και ξεπερνά κάθε φαντασία. Οι νεοσύλλε-κτοι αποτελούν απλώς πειθήνια όργανα των επικεφαλής τους. Η ιεραρχία είναι διακριτή, όπως επίσης και οι ρόλοι του καθενός. Ανάθεμα σε όποιον τολμήσει να αψηφήσει την ιεραρχία και τους κανό-νες. Οι ποινές μπορεί να είναι ιδιαίτερα βαριές, όπως επίσης και οι αντίστοιχες επιβραβεύσεις. Όπως αποκάλυψε στο Έθνος το πρώην μέλος της Χρυσής Αυγής, οι επιδόσεις όλων καταγράφονται σε ειδικό τετράδιο. Επιδόσεις οι οποίες μπορεί να αφορούν τον ξυλοδαρμό Πακιστανών, συνθήματα

σε τοίχους ή οτιδήποτε απάνθρωπο μπο-ρεί να ζητηθεί. Και αυτά από ένα κόμμα που βρίσκεται εντός του κοινοβουλίου και υποτίθεται ότι υπηρετεί το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα του απάνθρωπου τρόπου με τον οποίο λειτουργούν είναι και αυτό που αποκάλυψε στο Hot Doc ένοικος πολυ-κατοικίας στο κέντρο της Αθήνας. Στο υπόγειο της συγκεκριμένης πολυκατοι-κίας κατοικούσε μια ομάδα μεταναστών, πακιστανικής καταγωγής. Οι ένοι-κοι, προφανώς ενοχλημένοι, ζήτησαν από τους Πακιστανούς να το εγκατα-λείψουν. Οι Πακιστανοί δεν δέχτηκαν όμως, καθώς στις υποχρεώσεις τους ήταν κάτι παραπάνω από εντάξει και ουδέ-ποτε είχαν δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα. Οι ένοικοι πίεζαν συνεχώς, οι αλλοδαποί όμως είχαν διαφορετική γνώμη. Μέχρι και τη στιγμή που ανέ-λαβε δράση η Χρυσή Αυγή. Ξαφνικά ένα πρωί το σπίτι των Πακιστανών άδειασε από κόσμο. Όχι όμως και από το νοικο-κυριό τους, καθώς όλα τους τα πράγματα είχαν μείνει εκεί ανέπαφα. Λες και για κάποιο λόγο εγκατέλειψαν το σπίτι άρον άρον. Κανείς από τότε δεν τους ξαναείδε και κανείς δεν επέστρεψε ποτέ για να πάρει τα πράγματα. Σημαντική λεπτο-μέρεια; Για μέρες ολόκληρες πάνω στο καλοριφέρ του σπιτιού ήταν χαραγμένη μια σβάστικα. Προφανώς κάποιοι είχαν περάσει από εκεί και είχαν αφήσει το μήνυμά τους.

Τάγματα εφόδου αλά Χίτλερ Όσοι διακρίνονται στις επιθέσεις περ-νούν στο επόμενο στάδιο. Γίνονται μέλη

Του Βαγγέλη Τριάντη

Βία, αίμα, στολές, άρβυλα, στρατιωτικές παραλλαγές, εκπαίδευση στρατιωτικού τύπου, πειθαρχία. Τα όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των δεκά-δων οργανώσεων της Χρυσής Αυγής ανά τη χώρα θυμίζουν κάτι από οργάνωση στρατιωτικού τύπου. Παραγγέλματα που θυμίζουν εκπαίδευση πεζοναυτών, στρατιωτικές παρελάσεις, ύμνοι, εικόνες που παραπέμπουν περισσότερο σε μιλιταριστική οργάνωση που λειτουργεί στις παρυφές της εξουσίας παρά σε πολιτικό κόμμα που έχει διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού. Θα μπο-ρούσε να πει κανείς ότι από μία οργάνωση αυτού του τύπου λείπουν μόνο τα όπλα. Είναι όμως έτσι;

ΑιΜΑ, ΒιΑ, ΠΕιΘΑΡΧιΑΚΑι ΦΟνιΚΗ ΟΠΛΟΦΟΡιΑ

Χρυσή Αυγή


των ταγμάτων εφόδου. Πρόκειται για το πολεμικό κομμάτι των οργανώσεων της Χρυσής Αυγής. Ή αλλιώς, το τμήμα εκείνο που αναλαμβάνει να κάνει όλη τη βρόμικη δουλειά. Ο όρος τάγματα εφόδου δεν είναι και-νούριος. Αν μελετήσει κανείς την πορεία του φασισμού, όλα τα καθεστώτα είχαν τα δικά τους τάγματα εφόδου. Αδόλφος Χίτλερ, Μπενίτο Μουσολίνι, Ιωάννης Μεταξάς, όλοι τους χρειάστηκαν τους δικούς τους μπράβους για τον βίαιο δρόμο προς την εξουσία. Τα χιτλερικά τάγματα εφόδου, για παράδειγμα, δημι-ουργήθηκαν με σκοπό την περιφρούρηση των εκδηλώσεων του κόμματος. Γρήγορα όμως η δράση των χιτλερικών ταγμάτων ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια μιας απλής περιφρούρησης. Σταδιακά διείσδυσαν στη γερμανική κοινωνία, εκμεταλλεύ-τηκαν το οικονομικό κλίμα της εποχής, στρατολόγησαν ανέργους και, όταν έγι-ναν πανίσχυρα, έθεσαν σε εφαρμογή το σχέδιο τους: Εξοντώσεις Εβραίων, κλίμα τρομοκρατίας και διάδοσης της ναζιστι-κής ιδεολογίας του μίσους, στρώνοντας το έδαφος για την επικράτηση του ναζι-σμού και του Αδόλφου Χίτλερ. Τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής δημιουργήθηκαν με την ίδια δικαιολο-γία: Την περιφρούρηση των εκδηλώσεων και των οργανώσεων του κόμματος. Γρήγορα όμως η δράση τους ξεπέρασε

κατά πολύ τα στενά όρια μιας απλής περιφρούρησης: Επιθέσεις, εκφοβι-σμοί, ξυλοδαρμοί, με τους Χρυσαυγίτες να δημιουργούν σταδιακά ένα κλίμα τρομοκρατίας για όσους τολμήσουν να υψώσουν διαφορετική φωνή. Τα τάγματα εφόδου διαθέτουν συγκε-κριμένη δομή και οργάνωση, όπως επίσης και αντανακλαστικά που θα τα ζήλευαν και οι πιο άρτια εκπαιδευμέ-νες δυνάμεις καταστολής. Τα μέλη ενός τάγματος φορούν συγκεκριμένη ενδυμα-σία, στρατιωτικά παντελόνια και μαύρα μπλουζάκια, τα οποία τις περισσότερες

φορές δεν φέρουν το λογότυπο της Χρυσής Αυγής, μόνο και μόνο για να μη στιγματίσουν την οργάνωση. Συχνά τα μέλη ενός τάγματος εφόδου περ-νούν από συγκεκριμένη εκπαίδευση: Μαθήματα αυτοάμυνας, πολεμικές τέχνες, ασκήσεις που παραπέμπουν σε νεοσύλλεκτους.

Επέμβαση σε καταστάσεις εμπλοκής Τα τάγματα εφόδου λειτουργούν πάντα κατόπιν εντολής. Συνήθως οι επιθέσεις που πραγματοποιούν σχεδιάζονται μία ημέρα πριν και είναι τυφλές. Κανείς δεν ξέρει ποιος ή τι είναι ο στόχος, ή τον τόπο της επίθεσης. Τα πάντα μαθαίνο-νται συνήθως καθ' οδόν . Ως ορμητήριό τους χρησιμοποιούν συγκε-κριμένους χώρους. Κάποιες φορές μπορεί να είναι τα γραφεία μιας τοπικής οργάνωσης και άλλες το σπίτι κάποιου πρωτοπαλίκαρου της οργάνωσης. Εκεί προμηθεύονται με όλα τα απαραίτητα: Κράνη, ασπίδες, στιλέτα, κοντάρια. Τα τάγματα εφόδου λειτουργούν πάντοτε σύμφωνα με τις εντολές του επικεφαλής. Ακόμη και στις περιπτώσεις εκείνες που μπορεί να υπάρξει εμπλοκή, δηλαδή κάποιο μέλος της οργάνωσης να εμπλα-κεί με αντίπαλες ομάδες και να χρειαστεί ενισχύσεις, αμέσως ειδοποιείται ο επικε-φαλής, ο οποίος δίνει και το τελικό ok.

Τα τάγματα εφόδου λειτουργούν πάντοτε σύμφωνα με τις εντολές του επικεφαλής. Ακόμη και στις περιπτώσεις εκείνες που μπορεί να υπάρξει εμπλοκή, αμέσως ειδοποιείται ο επικεφαλής, ο οποίος δίνει και το τελικό ok


Τα μέλη του τάγματος τότε έχουν συγκε-κριμένη αποστολή. Κάθε ένα από αυτά αναλαμβάνει να ενημερώσει άλλα δύο, και αυτά με τα σειρά τους από δύο το καθένα. Με τον τρόπο αυτό σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει μαζευτεί μία μεγάλη ομάδα ατόμων, που συνή-θως υπερτερεί αριθμητικά έναντι των αντιπάλων τους.

Tα μηχανοκίνητα τάγματα εφόδουΕκτός όμως από τα συνηθισμένα τάγματα εφόδου υπάρχουν και τα μηχα-νοκίνητα. Στην περίπτωση της Νίκαιας αυτά λέγονται «Innova», από τα συγκε-κριμένα μηχανάκια που οδηγούν τα μέλη της Χρυσής Αυγής. Τα μηχανοκί-νητα τμήματα έχουν το πλεονέκτημα ότι μπορούν να κινηθούν γρήγορα και απο-τελεσματικά οπουδήποτε τους ζητηθεί. Μηχανοκίνητες ομάδες με καλυμμένους αριθμούς κυκλοφορίας φτάνουν σε χρόνο ρεκόρ στους στόχους που έχουν αποφα-σίσει οι επικεφαλής και ακολουθούν δολοφονικές επιθέσεις. Ένας μικρός διαχωρισμός υπάρ-χει αναφορικά με τα ανήλικα μέλη της οργάνωσης, κυρίως εφήβους που

προσχωρούν στη Χρυσή Αυγή και ανα-λαμβάνουν το δύσκολο κομμάτι του προσηλυτισμού. Όπως αποκάλυψε το Έθνος, η ομάδα αυτή της Νίκαιας ονο-μάζεται «Κένταυροι», μία ονομασία που παραπέμπει στη σκληροπυρηνική ομάδα της ONNEΔ της δεκαετίας του ‘80 έως και τα μέσα του ‘90, που είχε πραγματοποιήσει ουκ ολίγες επιθέσεις. Οι «Κένταυροι» πηγαίνουν στα σχολεία και αποστολή τους είναι στρατολογή-σουν και άλλους νέους. Μάλιστα ένας «Κένταυρος» που είναι και άριστος μαθη-τής έχει αναλάβει να κάνει μαθήματα ελληνικής ιστορίας στα μέλη της τοπι-κής οργάνωσης.

Πληρώνουν γυμναστήρια και χρησιμοποιούν χάκερ Προκειμένου να στρατολογήσει όλο και περισσότερα μέλη, η οργάνωση είναι ικανή να κάνει τα πάντα, από το να συνοδεύει ηλικιωμένους για να εισπρά-ξουν με ασφάλεια τις συντάξεις τους, να κάνει συσσίτια μίσους μόνο για Έλληνες, μέχρι και να πληρώνει συνδρομές σε σχολεία και γυμναστήρια. Το 2008, το Μέτωπο Νεολαίας της Χρυσής Αυγής έδωσε την εξής κατεύθυνση προς τα μέλη

του: «Αγώνα σε σχολεία, στα γυμναστή-ρια, όπου συχνάζουν παιδιά και νέοι». Τα μέλη έπιασαν κατευθείαν δουλειά. Σε πολλά γυμναστήρια Χρυσαυγίτες ανα-λαμβάνουν να πληρώσουν τις συνδρομές νέων μελών, σε μια προσπάθεια να προ-σελκύσουν όλο και περισσότερα μέλη και κυρίως με φουσκωμένους μύες, χρήσι-μους για τις ανάγκες της οργάνωσης. Σε αρκετά γυμναστήρια επικρατεί κλίμα τρομοκρατίας. Κανείς δεν τολμά να πει κουβέντα εναντίον της Χρυσής Αυγής, λες και πρόκειται για γκέτο Χρυσαυγιτών. Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και σε πολλά σχολεία της χώρας. Οι «Κένταυροι» φαίνεται ότι έχουν κάνει δουλειά και αρκετοί μαθητές είτε ασπά-ζονται τις ιδέες της Χρυσής Αυγής είτε φοβούνται να μιλήσουν. Άλλωστε, όσοι τολμήσουν και αρθρώσουν κουβέντα ενα-ντίον της Χρυσής Αυγής αντιμετωπίζουν τη μήνη των Χρυσαυγιτών. Το παρά-δειγμα μαθητή στο Παλαιό Φάληρο είναι χαρακτηριστικό. Ο μαθητής εξέφρασε σε μια συμμαθήτριά του τις επιφυλάξεις του για τη σχέση της με ένα μέλος της Χρυσής Αυγής. Λίγες μέρες μετά ο μαθη-τής δέχτηκε επίθεση με μαχαίρι από τρία μέλη της Χρυσής Αυγής. Περιστατικό

Χρυσή Αυγή


που δεν ήταν και το μοναδικό. Ενδεικτικό του κλίματος τρομοκρατίας είναι ότι σε κάποια σχολεία οι καθηγητές δεν τολ-μούν καν να μαλώσουν παιδιά που ανήκουν στη Χρυσή Αυγή, επειδή ακρι-βώς και οι γονείς τους είναι Χρυσαυγίτες. Εκτός όμως από τα φουσκωμένα μπρά-τσα και τα σχολεία, η Χρυσή Αυγή έχει προσελκύσει στις τάξεις της και άτομα που έχουν σχέση με την τεχνολογία και μπορεί να φανούν χρήσιμα για τις ανά-γκες του κόμματος. Χάκερς κυρίως, οι οποίοι αναλαμβάνουν βρόμικες δου-λειές. Τα όσα ανέφερε στη συνέντευξή του στο Έθνος το πρώην μέλος της Χρυσής Αυγής σοκάρουν. Ο συγκεκρι-μένος χάκερ μπήκε στο προφίλ του στο Facebook, άλλαξε τους κωδικούς και διέ-γραψε κείμενα και συνομιλίες που είχε με άλλα μέλη της οργάνωσης. Πρακτικές που παραπέμπουν σε λειτουργία μυστι-κών υπηρεσιών και όχι πολιτικού φορέα.

Το οπλοστάσιο της Χρυσής Αυγής Από μια τέτοιου είδους παραστρατιωτική οργάνωση θα περίμενε κανείς ότι θα λεί-πουν μόνο τα όπλα. Αν και σε μια τέτοια περίπτωση τα πράγματα θα έπαιρναν

πολύ διαφορετική τροπή και θα παρέ-πεμπαν σε τελείως διαφορετικές εποχές, σκοτεινές για τη χώρα και τη δημοκρατία. Η αλήθεια είναι πως η Χρυσή Αυγή δια-θέτει το δικό της οπλοστάσιο: Μαχαίρια, στιλέτα, πτυσσόμενα γκλομπ, κοντάρια, αυτοσχέδιες ασπίδες, σπρέι πιπεριού, κροτίδες. Ένα πλούσιο πολεμικό υλικό, το οποίο φυλάσσεται καλά κρυμμένο και χρησιμοποιείται στις διάφορες επιθέσεις που πραγματοποιούν τα μέλη της Χρυσής Αυγής. Το παράξενο είναι ότι μέχρι στιγ-μής στους διάφορους ελέγχους που πραγματοποίησε η Αστυνομία σε διά-φορες τοπικές οργανώσεις του κόμματος

ουδέποτε βρήκε το παραμικρό. Λες και κάποιοι γνώριζαν για τους επικείμενους ελέγχους και φρόντιζαν να κρύψουν το αποδεικτικό υλικό. Χρειάστηκε να χυθεί το αίμα ενός αθώου ανθρώπου για να αποδειχτεί το προφανές: Ότι η οργάνωση διαθέτει το δικό της οπλοστάσιο. Πριν από λίγες μέρες πέντε μέλη της οργάνω-σης συνελήφθησαν στη Θεσσαλονίκη για οπλοκατοχή. Στην κατοχή τους βρέθηκαν δύο σουγιάδες, τρία πτυσσόμενα γκλομπ, τέσσερα σπρέι πιπεριού και μία κροτίδα. Λίγο πριν είχε πέσει στα χέρια της ΕΛΑΣ και ο 26χρονος οδηγός του αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου. Σε έρευνα που πραγμα-τοποίησαν στο σπίτι του οι αστυνομικοί βρέθηκαν ένα αεροβόλο πιστόλι, δύο μεγάλες κροτίδες και ένα στιλέτο τύπου πεταλούδα. Αντικείμενα που δεν αρμό-ζουν στον οδηγό του αρχηγού ενός κοινοβουλευτικού κόμματος, αλλά μιας παραστρατιωτικής οργάνωσης. Το ποια είναι η χρησιμότητα ενός οπλο-στασίου τέτοιου είδους είναι κάτι που μπορούν να απαντήσουν όχι μόνο τα μέλη της Χρυσής Αυγής, αλλά και η ιστο-ρία των ταγμάτων εφόδου του Χίτλερ και του Μουσολίνι.

H Χρυσή Αυγή διαθέτει το δικό της οπλοστάσιο: Μαχαίρια, στιλέτα, πτυσσόμενα γκλομπ, κοντάρια, αυτοσχέδιες ασπίδες, σπρέι πιπεριού, κροτίδες


Ο Γκέμπελς ήταν αναμφίβολα ο πατέρας της προπαγάν-δας, του μοναδικού μέσου που μπορεί να χρησιμοποιή-

σει μια νεοναζιστική με εγκληματικές τάσεις οργάνωση στις μέρες μας για να πείσει τον αγανακτισμένο πολίτη να την ακολουθήσει. Και είναι αναμφίβολα, ίσως μαζί με τον Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος καταδυνάστευε την Ιταλία από τις αρχές της δεκαετίας του ’20, ο άνθρω-πος που καθοδήγησε τα επόμενα χρόνια κάθε ακραίο εθνικοσοσιαλιστή, κομ-μουνιστή ή απλώς παράφρονα ηγέτη, όπως ο Φράνκο, ο Βιδέλα ή ακόμη και οι δικοί μας Παπαδόπουλος, Παττακός και Μακαρέζος. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος ήταν

ο καλύτερος μαθητής και ταυτόχρονα ο καλύτερος δάσκαλος για τη νέα γενιά των ελλήνων νοσταλγών του Γ’ Ράιχ. Ο ναζισμός στη σύγχρονη Ελλάδα ψάχνει πρόσφορο έδαφος για να ωριμάσει. Προσπαθεί να αποτινάξει τον λεκέ του εγκληματία και να μιλήσει για ηθικές και εθνικές αξίες. Στην πραγματικότητα ψάχνει ανθρώπους που θα μπορέσουν μέσω της προπαγάνδας και της βίας να πείσουν για εκείνο που κάποιοι τους επι-βάλλουν ως σωστό, τίμιο και ηθικό. Η εξέδρα αποτελεί αναμφίβολα τον ιδανικό χώρο. Χώρο στον οποίο συνωστίζονται ως επί το πλείστον προερχόμενοι από φτωχά κοινωνικά στρώματα νέοι, με ανάγκη να αποδείξουν την υπεροχή τους

έναντι του αντιπάλου τους, όποιος κι αν είναι αυτός, και πιθανώς με έφεση στη βία. Χώρο στον οποίο η άγνοια του οπα-δού μετατρέπεται σε όπλο του φασίστα. Η Χρυσή Αυγή επιχειρεί εδώ και περισ-σότερο από μια δεκαετία να εισβάλει στα γήπεδα. Και το καταφέρνει χρη-σιμοποιώντας ως άλλοθι κυρίως την Εθνική Ελλάδος. Οι οργανωμένοι οπαδοί των ομάδων ισχυρίζονται ότι απομονώ-νουν με επιτυχία ακροδεξιούς πυρήνες. Ίσως να είναι κι έτσι. Το δεδομένο πάντως είναι ένα. Οι νεοναζί επιχειρούν να προσηλυτίσουν νέους, όπως ακρι-βώς το έκαναν οι δάσκαλοί τους, μέσω της περηφάνιας και της ψυχικής ανά-τασης που προσφέρει η υπεροχή της ομάδας τους. Η ιστορία της ακροδεξιάς και της εισβολής της στα ελληνικά γήπεδα έχει τις ρίζες της στα τέλη της δεκαε-τίας του ’70, τότε που δημιουργήθηκε η Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών (ΝΟΠΟ), την οποία χρόνια μετά διέλυσε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Η ΝΟΠΟ δεν θα μπορούσε να έχει σχέση με τη Χρυσή Αυγή, η οποία δεν υφίστατο την εποχή εκείνη, αποτελούσε όμως μια πρώτη προσπάθεια των νεοναζί να επη-ρεάσουν την εξέδρα. Ήταν η εποχή δημιουργίας των οπαδικών συνδέσμων και μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για τη δημιουργία ακροδεξιών πυρήνων μέσα

Ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ο υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ και νούμερο δύο της κυβέρνησής του, εκμεταλλευόταν, κυρίως τη δεκαετία του ’30, πριν από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, κάθε αθλητικό γεγονός για να κατα-δείξει τη ρώμη και την υπεροχή της άριας φυλής έναντι των υπολοίπων. Εκμεταλλεύτηκε ακόμη και την άγνοια αθλητών του Καναδά και της Γαλλίας, οι οποίοι, στους τελευταίους προπολεμικούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο, το 1936, χαιρέτησαν το πλήθος ναζιστικά. Ο Γκέμπελς δήλωσε τότε ότι «υπάρ-χουν σύμμαχοι σε όλο τον κόσμο» και οι εθνικά καταρρακωμένοι Γερμανοί τον πίστεψαν. Η υπεροχή τους αποδεικνυόταν πρωτίστως μέσα στα στάδια, εκεί όπου το εθνικό τους φρόνημα εξυψωνόταν ξανά.


«ΧΡυςΗ»ΠΡΟΠΑΓΑνΔΑΤΗν ΕΘνιΚΗ ΕΛΛΑΔΟςΜΕ ΑΛΛΟΘι

Χρυσή Αυγή


στα γήπεδα. Το εγχείρημα της ΝΟΠΟ ήταν αποτυχημένο. Άλλωστε, όπως εξη-γούν στο Hot Doc αντιφασίστες φίλοι του Παναθηναϊκού, «η ΝΟΠΟ ουσια-στικά δεν υπήρξε ποτέ. Ήταν μια μόδα, δίχως ιδεολογικό υπόβαθρο». Το μέλλον θα αποδείκνυε ότι αυτή η αποτυχία δεν θα αποτελούσε εμπόδιο για μια νέα προ-σπάθεια εισβολής στην κερκίδα.

Καμουφλαρισμένη Χ.Α. στην εξέδρα της ΕθνικήςΗ Χρυσή Αυγή ήταν άγνωστη στο ευρύ κοινό μέχρι περίπου το 2008. Προϋπήρχε βέβαια, και μάλιστα από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχε αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία της στα γήπεδα. Αφορμή γι’ αυτό στάθηκε ένα επει-σόδιο που σημειώθηκε σε αγώνα της Ελλάδας με την Αλβανία το 2000, στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του τότε Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μερίδα αλβανών φιλάθλων που βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας έκαψε ελληνικές σημαίες, προκαλώντας την οργή του πλήθους. Το επεισόδιο δεν είχε συνέχεια, ήταν όμως η αφορμή για τη δημιουργία του πρώτου συνδέσμου της Εθνικής μας ομάδας. Επρόκειτο για τη Γαλάζια Στρατιά, της οποίας ηγήθηκε ο άγνωστος τότε Ηλίας Παναγιώταρος. Η Στρατιά του Παναγιώταρου έδωσε τα πρώτα δείγματα γραφής τον Νοέμβριο

του 2001, όταν μέλη της πραγματοποίη-σαν πορεία στα γραφεία της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας στη λεω-φόρο Συγγρού και, διαμαρτυρόμενοι για το ενδεχόμενο συνδιοργάνωσης του Euro 2008 από την Ελλάδα και την Τουρκία, έκαψαν μια σημαία της γεί-τονος. Ο εθνικιστικός σύνδεσμος του Ηλία Παναγιώταρου έμεινε στην αφάνεια

μέχρι το 2004, οπότε τα δεδομένα άλλα-ξαν, με την κατάκτηση από την άσημη μέχρι τότε Ελλάδα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Η έξαρση της εθνι-κής περηφάνιας καθιστούσε το έδαφος για γηπεδική προπαγάνδα πιο γόνιμο από ποτέ. Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς η Γαλάζια Στρατιά κάνει ξανά αισθητή την παρουσία της, με αφορμή μια ήττα της Ελλάδας από την Αλβανία στα Τίρανα. Μεθυσμένοι από την επιτυχία τους απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, Αλβανοί στην Αθήνα και την περιφέ-ρεια βγαίνουν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν. Εκείνο το ξημέρωμα της 5ης Σεπτεμβρίου 2004 σημειώθη-καν εκτεταμένα επεισόδια σχεδόν σε κάθε γωνιά της χώρας. Ένας 20χρονος Αλβανός νεκρός στη Ζάκυνθο και πολ-λοί ακόμη τραυματίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν ο απολογισμός της ταραχώδους νύχτας. Υποκινητής των επεισοδίων ήταν, σύμφωνα με μεγάλη μερίδα του κόσμου και του Τύπου, η Γαλάζια Στρατιά, η οποία πάντως αρνή-θηκε οποιαδήποτε ανάμειξη. Ο ίδιος ο Παναγιώταρος πάντως, σε συνέντευξή του το 2004 σε καθημε-ρινή εφημερίδα, είχε δηλώσει μεταξύ άλλων για τον σύνδεσμο του οποίου ηγείτο: «Ο σύλλογος αυτός εξυπηρε-τεί τον εθνικισμό. Αν θέλουν να μας

Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς η Γαλάζια Στρατιά κάνει ξανά αισθητή την παρουσία της, με αφορμή μια ήττα της Ελλάδας από την Αλβανία στα Τίρανα. Ένας 20χρονος Αλβανός νεκρός στη Ζάκυνθο και πολλοί ακόμη τραυματίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν ο απολογισμός της ταραχώδους νύχτας


αποκαλούν φασίστες, δεν τους χαλάμε

χατίρι. Οι σχέσεις μας με τη Χρυσή

Αυγή είναι πολύ καλές. Μας βοηθάνε

και τους βοηθάμε». Επιβεβαίωνε έτσι το

ακροδεξιό προφίλ της Γαλάζιας Στρατιάς, η οποία πάντως ουδέποτε κατάφερε να κρύψει τις ναζιστικές καταβολές της. Άλλωστε τον γύρο του κόσμου είχαν κάνει φωτογραφίες μελών της να χαιρε-τούν ναζιστικά και να υψώνουν πανό με ρατσιστικά συνθήματα, όπως «Τούρκος καλός μόνο νεκρός» σ’ έναν αγώνα Ελλάδας-Τουρκίας τον Μάρτιο του 2007 στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Η Χρυσή Αυγή είχε καταφέρει, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την Εθνική ομάδα, να εισβάλ-λει στην εξέδρα, να προπαγανδίσει και εντέλει να προσηλυτίσει ιδίως νέους ανθρώπους, οι οποίοι σταδιακά εντά-χθηκαν στη Χρυσή Αυγή. Ήταν άλλωστε γεγονός, κατά τον ίδιο τον Παναγιώταρο, ότι πολλά μέλη της Γαλάζιας Στρατιάς ήταν και μέλη της Χρυσής Αυγής.

Απόπειρες εκφασισμού με υπογραφή ΠαναγιώταρουΟ βουλευτής Παναγιώταρος, πριν ασχο-ληθεί με τη Χρυσή Αυγή και τη γηπεδική της προέκταση, ήταν οργανωμένος σε σύνδεσμο της Θύρας 13. Γνωστός στους κόλπους των παναθηναϊκών οπαδών ως Rabbit, υπήρξε μέλος συνδέσμου στη δεκαετία του ’90, όπως όμως λένε στο Hot Doc μέλη της Θύρας 13, «προτίμησε

να αφοσιωθεί στη Χρυσή Αυγή». «Οι μετέπειτα προσεγγίσεις του στη Θύρα 13 είχαν να κάνουν είτε με οικονομι-κούς λόγους (εμπόριο και κατασκευή εκτυπώσεων σε είδη ρουχισμού) είτε με προσηλυτισμό νεαρών οπαδών στις τάξεις της οργάνωσής του», εξηγούν. Σύμφωνα με τους ίδιους, απειροελάχι-στες προσπάθειές του ευδοκίμησαν. «Κατά την περασμένη δεκαετία ο Rabbit μπήκε δύο φορές στην Θύρα 13 με ομάδα φασιστών προκειμένου να δημιουργήσει προϋποθέσεις για σύσταση εθνικιστικού πυρήνα. Η άμεση επέμβαση ηγετικών μορφών της Θύρας 13 τότε τον εκτόπι-σαν και αυτόν και τους ομοίους του», λένε, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι έκτοτε ο Παναγιώταρος περιόρισε τις γηπεδικές του δραστηριότητες μόνο στη Γαλάζια Στρατιά. Οι προσπάθειές του να δημιουργήσει ναζιστική ομάδα μέσα στη Θύρα 13, πάντως, αποδείκνυαν για μια ακόμη φορά την ανάγκη της άκρας δεξιάς να κυριαρχήσει στην εξέδρα, δημιουργώντας οπαδικούς στρατούς. Οι φίλοι του Τριφυλλιού παραδέχο-νται, τέλος, ότι στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές της επόμενης ορισμένοι «εμποράκοι», όπως τους αποκαλούν, «εκμεταλλευόμενοι το φάντασμα της ΝΟΠΟ έβγαζαν μπλουζά-κια και καπέλα με τριφύλλια και στόχους, τα οποία έβρισκαν ανταπόκριση κυρίως σε πιτσιρικάδες». Εκείνοι πάντως που κατά βάση καταγ-γέλλονται για τις σχέσεις τους με ναζιστικές ομάδες είναι οι φίλοι του Ολυμπιακού. Όχι τόσο γιατί υπάρχουν απτά στοιχεία, αλλά περισσότερο λόγω των καλών σχέσεων της Θύρας 7 με τους Delije, τους οργανωμένους οπα-δούς του Ερυθρού Αστέρα (ομάδα της Σερβίας), οι οποίοι είναι γνωστοί για τις δεξιές τους καταβολές. Οι φίλοι των δύο ομάδων αυτοαποκαλούνται «ορθό-δοξα αδέλφια» και πολλές φορές οι μεν συνδράμουν τους δε, ακόμη και σε επει-σόδια. Αποτελεί πάντως κοινό μυστικό ότι ηγετικό στέλεχος της Θύρας 7 ήταν παράλληλα μέλος της Χρυσής Αυγής. Ο συγκεκριμένος, λέει στο Hot Doc φίλος του Ολυμπιακού, έχει διαγραφεί, όχι όμως για λόγους ιδεολογικούς.

Χρυσή Αυγή

Εκείνοι που κατά βάση καταγγέλλονται για τις σχέσεις τους με ναζιστικές ομάδες είναι οι φίλοι του Ολυμπιακού λόγω των καλών σχέσεων της Θύρας 7 με τους Delije, τους οργανωμένους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα (ομάδα της Σερβίας). Αποτελεί κοινό μυστικό ότι ηγετικό στέλεχος της Θύρας 7 ήταν παράλληλα μέλος της Χρυσής Αυγής


Τ ο πιο νοσηρό πρόσωπο της ελλη-νικής κοινωνίας, ο φασισμός και η ιδεολογία του, ιστορικό και κοινωνικό σύμπτωμα της

σύγχρονης Ελλάδας, δεν θα μπορούσε να αποφύγει το ντιβάνι. Όταν ένας γιος μεταναστών δηλώνει στην προσω-πική του ιστοσελίδα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης πως το επάγγελμά του είναι «εθνικιστής», επιβεβαιώνει τη φροϊδο-λακανική θεωρία περί ξενοφοβίας και ρατσισμού, σύμφωνα με την οποία «ο φόβος του ξένου, του αλλοδαπού, του μετανάστη δεν είναι παρά ο φόβος επι-στροφής σε κάτι το οποίο προϋπήρξαμε».

Όταν όμως ένας γιος μεταναστών δεν επιτίθεται μονάχα λεκτικά, αλλά εκτε-λεί εν ψυχρώ τόσο τον ξένο όσο και τον συμπατριώτη του, τότε ο ρατσισμός ταυ-τίζεται με την τυφλή βία, τον ναζισμό και την τρομοκρατία, ενώ παράλληλα επιβε-βαιώνει πως η ψυχαναλυτική δομή μιας φασιστικής οργάνωσης είναι παρανοϊκή. «Ο Φρόιντ, ο οποίος είχε ο ίδιος υποφέ-ρει από την άνοδο του ναζισμού, είχε επιχειρήσει να εξηγήσει τον ρατσισμό με τον ψυχικό μηχανισμό της προβολής. Η προβολή συνίσταται στην ασυνεί-δητη διαδικασία σύμφωνα με την οποία το άτομο προβάλλει στον άλλο στοιχεία

που θεωρεί αρνητικά και που έχει ο ίδιος, αλλά δεν αναγνωρίζει ως δικά του. Με αυτόν τον τρόπο το κακό, όπως το ονό-μασε ο Λακάν, προβάλλεται στον χώρο του άλλου και το άτομο εξασφαλίζει τη δική του καθαρότητα. Πρόκειται για έναν μηχανισμό χαρακτηριστικό της παρανοϊκής προβληματικής. Ο ρατσι-στής, πιστεύοντας ότι ο άλλος, ο ξένος, ο μελαμψός, ο ομοφυλόφιλος κλπ. είναι ο βρόμικος, ο κακός, ο κατώτερος, ο λιγό-τερο άντρας, διασφαλίζει στον ίδιο την καθαρότητα της φυλής, του αίματος και του φύλου. Έτσι εξηγείται και το παρά-δοξο να είναι ρατσιστές και άνθρωποι που είναι οι ίδιοι δεύτερης γενιάς μετα-νάστες. Μη μπορώντας να συμφιλιωθούν με τις ρίζες τους, επιχειρούν να εξαγνι-στούν προβάλλοντας σε κάποιον άλλο το χαρακτηριστικό του ξένου», αναλύει στο Hot Doc η κλινική ψυχολόγος-ψυχανα-λύτρια Μαρίνα Φρανγκιαδάκη. Ποιοι είναι εκείνοι που προσελκύ-ονται από ένα φασιστικό κίνημα με μορφή παρακρατικής, παρα-στρατιωτικής οργά νωσης και δομή εγκληματικής συμμορίας; Αν λάβουμε

«Ο φασισμός είναι ένας πολύ σοβαρός και ύπουλος κίνδυνος. Δεν μπορεί να τον πραγματευτεί κανείς με απλές αναλογίες. Ο φασισμός είναι ένα αντικεί-μενο που μας υποχρεώνει να τον στοχαστούμε κυριολεκτικά, αναλυτικά, πολιτικά», είχε σημείωσε πριν από σχεδόν τρεις δεκαετίες ο γάλλος διανοη-τής Ρολάν Μπαρτ, επηρεασμένος από τη γλωσσολογία του Σοσίρ, τη δομική ανθρωπολογία του Λέβι Στρος και τη λακανική ψυχανάλυση.

Της Δήμητρας Αθανασοπούλου

ςΤΟ ΜυΑΛΟΕνΟς ΦΑςιςΤΑ


υπόψη τον παρανοϊκό μηχανισμό της προβολής που διέπει μια φασιστική οργάνωση, τότε γίνεται ακόμη πιο σαφής ο λόγος για τον οποίο προσελκύο-νται άτομα με χαμηλή υποκειμενικότητα, δηλαδή άτομα-οπαδοί, τα οποία ακο-λουθούν και προσκολλώνται πάνω στην υποκειμενικότητα του άλλου, αφού δεν έχουν δική τους θέση ή η υποκειμενική τους θέση αλλοιώνεται με εξαιρετική ευκολία. Αυτά τα άτομα είναι επιρ-ρεπή στο να ασπαστούν τη φασιστική φαντασίωση ενός σώματος καθαρού και εξαγνισμένου από κάθε τέτοιο «κακό». Κι ας έρχεται σε αντίθεση με το πραγμα-τικό παρουσιαστικό τους, το συνήθως σκούρο ελληνικό χρώμα. Τα παραδείγ-ματα είναι πολλά και δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στο καθένα ξεχωριστά. Όπως δεν χρειάζεται να αναφερθούμε εκτενέστερα στην ενδεχόμενη καταπιε-σμένη σεξουαλικότητα των μελών μιας τέτοιας οργάνωσης, για την οποία είχε κάνει λόγο ο αυστριακός ψυχαναλυ-τής Βίλχελμ Ράιχ και συγγραφέας της «Μαζικής Ψυχολογίας του Φασισμού», στην προσπάθειά του να αναλύσει ψυχαναλυτικά το ναζιστικό κίνημα στη Γερμανία του '30. Και δεν ήταν ο μόνος που συνέδεσε την προβληματική σεξου-αλικότητα με τον φασισμό. Κάποτε και ο ιταλός δραματουργός ποιητής και κινη-ματογραφιστής Πιερ Πάολο Παζολίνι επέλεξε να ταυτίσει, στο φιλμ Σαλό, το πολιτικό φασιστικό σύστημα με τη σεξουαλική διαστροφή, σαν να είναι ένας φορέας της φασιστικής ιδεολογίας σεξουαλικά διεστραμμένος. Άλλωστε, ως γνωστόν, ό,τι καταπιέζεται και απωθεί-ται αναπόφευκτα επιστρέφει υπό μια άλλη διεστραμμένη μορφή. Η πραγματικότητα της Χρυσής Αυγής, με τη δομή της παραστρατιωτικής οργάνω-σης, όπου τα μέλη του κλειστού πυρήνα υποχρεούνται να έχουν ένα βιβλιαράκι για τους επιδόσεις τους, να δέχονται τα πάντα, σαν να είναι μηδενικά, να μην έχουν γνώμη και να κάνουν ό,τι τους λένε, επιβεβαιώνει τη θεωρία περί ταύτισης του φασίστα με ένα κοινωνικό σκουπίδι. Η Χρυσή Αυγή ενσαρκώνει την ανάγκη τους για προστασία. Η δομή των ταγμά-των ασφαλείας, ο τρόπος δράσης των

ομάδων εφόδων, ενισχύουν το αίσθημα της παντοδυναμίας τους απέναντι στον κοινό απόλυτο εχθρό, ενώ τα στρατιω-τικά ταπεινωτικά γυμνάσια στα οποία υποβάλλονται στην πραγματικότητα τούς κρατούν καθηλωμένους στο ψυχικό στάτους του κοινωνικού απορρίμματος. Απλώς ο τρόπος που επανδρώνουν τα

τάγματα ασφαλείας και η μεταξύ τους επικοινωνία σε μορφή πυραμίδας, με την περίφημη τριαδική ενημέρωση που με ένα τηλεφώνημα συγκεντρώνει τριά-ντα άτομα, τους δίνει την ψευδαίσθηση της ισχύος εξαιτίας του πλεονεκτήματος της μαζικής επίθεσης. Οι πράξεις τους ντύνονται συνήθως με άλλα σημαίνοντα. Γι’ αυτό και το έγκλημα του εκτελεστή του Κερατσινίου λαμβάνει χώρα σε δημόσιο χώρο, μπρο-στά στις δυνάμεις ασφαλείας, χωρίς καμία αίσθηση ευθύνης ή ενοχής. Αυτά τα άτομα διατηρούν τη φαντασίωση πως η ομάδα στην οποία ανήκουν τους προστατεύει και τους δυναμώνει. Ό,τι κάνουν δεν το κάνουν ως άτομα, αλλά στο όνομα της ομάδας. Γίνονται οι ίδιοι πρωταγωνιστές της φαντασίωσης ενός ομοιογενούς, στρατιωτικοποιημένου σώματος με έναν κοινό, απόλυτο, πλην φανταστικό εχθρό. Έτσι επιτυγχάνεται η σύσφιξη των δικών τους σχέσεων, ενώ το κοινό τους παρουσιαστικό –φουσκωμέ-νοι, μαυροφορεμένοι και στρατιωτικά συντεταγμένοι– τους δίνει ακόμη περισ-σότερη εξουσία και δύναμη απέναντι στην παρανοϊκά μεγεθυμένη απειλή. Εξάλλου, ως γνωστόν, ο άκρατος φόβος

Αυτά τα άτομα διατηρούν τη φαντασίωση πως η ομάδα στην οποία ανήκουν τους προστατεύει και τους δυναμώνει. Ό,τι κάνουν δεν το κάνουν ως άτομα, αλλά στο όνομα της ομάδας

Χρυσή Αυγή


μεταμφιέζεται σε μανία καταδίωξης, με αποτέλεσμα το άτομο να στρέφει την ψυχική ενέργειά του προς τα έξω υπό μορφή επιθετικότητας, προκει-μένου να εξασφαλίσει την ελάχιστη ψυχική οργάνωση.

Το πείραμα του ΜίλγκραμΗ εκτέλεση στο Κερατσίνι επαληθεύει επιπλέον, τουλάχιστον μερικώς, το συμπέρασμα του ψυχολογικού πειράμα-τος του Μίλγκραμ, σύμφωνα με το οποίο η τυφλή υπακοή απέναντι σε κάποιον με κύρος οδηγεί στο έγκλημα, ιδίως κάτω από συνθήκες πίεσης. Το πείραμα του κοινωνικού ψυχολόγου Μίλγκραμ, που ξεκίνησε για να ερμηνεύσει τη συμ-μετοχή απλών πολιτών στο ναζιστικό κίνημα, είχε αποδείξει πως το μεγα-λύτερο ποσοστό των ανθρώπων είναι ικανό να βασανίσει και να θανατώσει, μη αισθανόμενο καν την ευθύνη, αφού απλώς εκτελεί εντολές.Ψυχικές αναπηρίες λοιπόν, ευκόλως εκμεταλλεύσιμες από έναν αρχηγό μιας φασιστικής οργάνωσης αρκετά ευφυή για οικοδομήσει με ευλάβεια την οργάνωσή του πάνω στον παρανοϊκό μηχανισμό της προβολής που αναλύσαμε παραπάνω. «Ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής είναι ένας σύγχρονος φύρερ. Γι’ αυτό και υπάρ-χει μια μεταβίβαση προς το πρόσωπό του, μια αγάπη που προκαλεί σχεδόν τύφλωση τόσο στους ήδη εγκληματίες όσο και στους απλούς οπαδούς. Ο Χίτλερ μαζί με τον Μουσολίνι ήταν οι επινοητές του πολιτικού σόου. Οι μετανάστες λαμ-βάνουν σήμερα τη θέση των υπανθρώπων εκείνων που εξαπατούν και καταχρώνται, όπως ακριβώς οι Εβραίοι στη ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ. Έτσι γίνονται ιστο-ρικό σύμπτωμα, όπως ο αντισημιτισμός τότε. Τα ιστορικά συμπτώματα τώρα είναι η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και το ρεύμα των μεταναστών από τις φτωχές στις πιο πλούσιες ζώνες. Μαζί με την εθνική ταπείνωση της Ελλάδας. Η βάρβαρη ναζιστική απάντηση βρί-σκει έτσι απήχηση», εξηγεί στο Hot Doc ο γάλλος ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Χερβέ Χιουμπέρ, ο οποίος ολοκλήρωσε στο Παρίσι ένα ψυχαναλυτικό σεμινάριο

για τον Χίτλερ, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει σε βιβλίο.

Tο βασικό μέσο του νεοφασίσταΠράξεις που θα δημιουργήσουν τρόμο. Ο φόβος της επανάληψής τους θα δημιουρ-γήσει απειλή. Και αυτό εγκαθιστά έναν ψυχολογικό φόβο στο εχθρικό γκρουπ. Στο μυαλό ενός φασίστα λοιπόν... Ένας φασίστας μπορεί τελικά να είναι τρομο-κράτης; Η απάντηση μοιάζει να είναι θετική. «Ο μεγαλύτερος αριθμός των θυμάτων των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ιταλία του 1970 δεν συνδέονταν με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, αλλά με φασι-στικές ομάδες. Ο φασίστας βρίσκεται σε μια μεταβίβαση-προβολή συναισθή-ματος αγάπης κι ενίοτε μίσους προς τον απόλυτο καθοδηγητή, όπως τον φύρερ στη Γερμανία, τον ντούτσε στην Ιταλία. Ο τρομοκράτης βρίσκεται σε μεταβίβαση προς μια απόλυτη ιδέα. Η μεταβίβαση προς την άκρα δεξιά εξηγείται μέσω της φροϊδικής θεωρίας του κοινωνικού απορ-ρίμματος. Ο φασίστας-τρομοκράτης θέλει να απαλλαγεί από αυτό το συναί-σθημα ταπείνωσης που τον κάνει να αισθάνεται ένα τίποτα», συμπληρώνει ο γάλλος ψυχίατρος-ψυχαναλυτής. Το φαινόμενο ανάπτυξης ενός φασι-στικού κινήματος, τόσο ιδεολογικά όσο και συμπεριφορικά, καθώς και η κατα-κόρυφη άνοδός του μπορεί να εξηγηθεί τόσο με μαρξιστικά (κοινωνικοπολιτικά) εργαλεία όσο και με φροϊδολακανικά (ψυχαναλυτικά) εργαλεία. Μόνο που τελικά όχι μόνο δεν είναι αντίθετα, αλλά προκύπτουν αλληλένδετα. Μπορεί για κάποιους η νίκη του ναζισμού να θεω-ρείται αποτέλεσμα της εξαπάτησης και του εκβιασμού της πλειοψηφίας του πληθυσμού από μια μειοψηφία, ενώ για άλλους οι αληθινές πηγές του φασι-σμού να πρέπει να αναζητηθούν στην ανθρώπινη ψυχή και όχι στην οικο-νομία. Τελικά όμως οι ψυχολογικοί παράγοντες διαμορφώνονται από κοι-νωνικοοικονομικούς παράγοντες. Και η εξάπλωση ενός τέτοιου κινήματος δεν μπορεί παρά να καταλήξει στο ντιβάνι. Το επιβεβαιώνει ο ελληνογάλλος πανε-πιστημιακός και ερευνητής κοινωνικών ζητημάτων Μάρκος Ζαφειρόπουλος

(Μarkos Zafiropoulos, CNRS), ο οποίος εξηγεί στο Hot Doc πως: «Όταν εμφανί-ζεται και αναπτύσσεται μια οικονομική κρίση που απαιτεί θυσίες και λιτότητα, τότε αναπτύσσονται τα εθνικά ιδεώδη που φέρουν μαζί τους την αγάπη για τον πολίτη του ίδιου έθνους και το μίσος για τον ξένο. Έτσι εξηγείται η επιτυχία της άκρας δεξιάς στο σύνολο της Ευρώπης». Το πιο σοκαριστικό είναι πως έπρεπε να χυθεί ελληνικό αίμα για να αφυπνιστεί τόσο η ελληνική κοινωνία όσο και η ελλη-νική κυβέρνηση. Και αυτό δεν είναι μόνο ευθύνη της ναζιστικής οργάνωσης. Ο ελεύθερος χώρος που τους προσφέρθηκε για να εξελιχθεί τόσο η νεοφασιστική ρητορική όσο και η ανεξέλεγκτη δράση τους αποκαλύπτει το σύμπτωμα ενός λαού που δεν έχει υπάρξει αποικιοκρα-τικός, αλλά ούτε όμως έμαθε ποτέ να ζει και να εξελίσσεται μέσα από ζυμώ-σεις με τον ξένο, τον διαφορετικό. Η κρίση διόγκωσε τους φόβους του απέ-ναντι στον αλλοδαπό, με αποτέλεσμα η φασιστική ιδεολογία να βρει απήχηση σε μεγαλύτερη μάζα από ό,τι συνήθως, ενώ η τυφλή υπακοή σε έναν ηγέτη και το μίσος κατά των φυλετικών μειονοτή-των και πολιτικά αντίθετων ιδεολογιών να βρουν φανατικούς οπαδούς, μαχητές, μισθοφόρους, διατεθειμένους και έτοι-μους να εγκληματήσουν. Οι ψυχαναλυτές δεν πιστεύουν πως υπάρχουν «γεννημένοι ναζί». Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει ένα ενιαίο προφίλ ναζί ούτε στη Γερμανία του 1933 ούτε στην Ελλάδα του 2013. Αυτό δεν σημαί-νει ωστόσο πως όλοι μπορούν να γίνουν φασίστες και εκτελεστές. Ούτε πως, ακόμη και αν ασπαστούν τη ναζιστική ιδεολογία, δεν μπορούν στη συνέχεια να διαφοροποιηθούν και να αποχωρήσουν. Το είδαμε να συμβαίνει. Όπως είδαμε το πέρασμα στην πράξη των Χρυσαυγιτών να έχει ξαφνικά μεγαλύτερο ειδικό βάρος από τον κενό λόγο των πολιτικών. Το παρανοϊκής δομής φασιστικό σύμπτωμα ή, για την ακρίβεια, η εξάπλωσή του δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ξεχωριστά από τον πολιτικό αυτισμό.


Του Θανάση Καρτερού

Masqué. Doc

Υπήρξε αγωνιστής κατά της δικτατο-ρίας, κομμουνιστής, στέλεχος του

ΚΚΕ Εσωτερικού επί σειρά ετών. Και μεταπήδησε με την άνεση εργολάβου που ανέλαβε ένα καινούριο έργο από τη γραμμή του Μαρξ στη γραμμή του Φρίντμαν, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και τον κάλεσε ο Σαμαράς να σώσουν τη χώρα. Ένα τέτοιο βιογραφικό είναι φυσικό να προκαλεί εκρήξεις περιφρόνησης τόσο στην αριστερά που υπηρέτησε όσο και στη δεξιά που υπηρετεί. Δεν έχει και πολλές συμπάθειες ο Χρύσανθος – αυτή είναι η μαύρη αλήθεια. Κάτι ωστόσο που δεν φαίνεται να τον ενοχλεί, ούτε και να ανακόπτει τον οίστρο του στην πολιτική κακοποίηση των παλιών του συντρό-φων και στην υπεράσπιση με κάθε μέσο της πολιτικής Σαμαρά. Η οποία εξάλ-λου εν πολλοίς είναι πολιτική Λαζαρίδη, διότι και τα μισά αν πιστέψει κανείς από όσα ψιθυρίζονται στους διαδρόμους της παράταξης και της κυβέρνησης, ο Χρύσανθος δεν είναι απλώς ένας σύμ-βουλος του πρωθυπουργού. Είναι ο σύμβουλος του οποίου οι συμβουλές ζητούνται σε όλες τις κρίσιμες στιγμές και συνήθως εισακούγονται. Επί της ουσίας, ό,τι κι αν υπήρξε στο παρελθόν, σήμερα είναι ένας τεχνι-κός της εξουσίας που η θητεία του στην αριστερά του δίνει τη δυνατότητα να σκέ-φτεται καλύτερα από τους κολλημένους δεξιούς και η θητεία του στη δεξιά τη δυνατότητα να ασκεί εξουσίες που ούτε στον ύπνο τους βλέπουν οι κυνηγημένοι αριστεροί. Και ως τεχνικό της εξουσίας, σύμβουλο και επιτελάρχη του Μαξίμου, αυτουργό συγκεκριμένων πλευρών της κυβερνητικής πολιτικής, πρέπει να τον αντιμετωπίζουν εχθροί και φίλοι. Διότι ο Χρύσανθος σκέφτεται για λογαριασμό

του Σαμαρά, μιλάει για λογαριασμό του Σαμαρά και χαράζει στρατηγικές για λογαριασμό του Σαμαρά. Αν στο πρόσφατο παρελθόν αυτού του παραγωγικού παρόντος του ξεχωρίζει το πραξικόπημα της ΕΡΤ, τις τελευταίες μέρες διέπραξε την εφεύρεση που θα χαρακτηρίζει εφεξής το τεχνικό βιο-γραφικό του: Κατασκεύασε τον μύλο, ο οποίος θα μείνει στην ιστορία ως Μύλος του Χρύσανθου. Και ο οποίος έχει τη μοναδική ιδιότητα ό,τι κι αν του βάλεις μέσα, διαδηλωτές και ΜΑΤ, απεργούς και τραμπούκους, τον φασίστα δολοφόνο και τον αντιφασίστα δολοφονημένο, το μαχαίρι και το αίμα, τον Μιχαλολιάκο και την Κωνσταντοπούλου, να παράγει μια εύπεπτη και εύγευστη πρώτη ύλη που προορίζεται για το ψωμί των νοικο-κυραίων: Την ενοχή της Αριστεράς!Έτσι η θεωρία των άκρων απέκτησε με τον Χρύσανθο τον καλό τον μύλο που όλα τα αλέθει. Είναι άλλο θέμα φυσικά αν το κοινό, ακόμη και οι νοικοκυραίοι, θα εκτιμήσουν την εφεύρεση και θα εξακο-λουθήσουν να σιτίζονται με ψωμάκι που έχει γεύση αίματος. Κι ακόμη περισσό-τερο αν υπάρχουν αρκετοί στη σημερινή Ελλάδα να δεχτούν τον Χρύσανθο και τον εργοδότη του ως εγγυητές της ομα-λότητας και εκπροσώπους των ίσων αποστάσεων, όταν είναι φανερό πόσο δεξιά γέρνει ο μύλος τους. Σε κάθε περί-πτωση, πάντως, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης απέδειξε τις τελευταίες μέρες ότι δεν φοβάται, ως άξιος του τίτλου του τεχνι-κού της εξουσίας, να λερώσει τα χέρια του προκειμένου να κάνει τη βρόμικη δουλειά για τον εργοδότη του...

Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης δεν είναι τυπικός δεξιός που γεννήθηκε νοικοκύρης, διαπαιδαγωγήθηκε νοικοκύρης, σπούδασε νοικοκύρης και πιστεύει ότι είναι ο νοικοκύρης της χώρας. Σε αντίθεση με τον Σαμαρά, παραδείγματος χάρη, και την παρέα του Μαξίμου, ο Χρύσανθος δεν έχει τις ιδεολογικές ρίζες και τις προκαταλήψεις (πατρίς-θρησκεία-οικογένεια) των νοικοκυραίων.

Ο Μύλος του Χρύσανθου


Της Lady Lilith

Θεωρίες συνωμοσίας

Τι σχέση μπορεί να έχει ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ και η μαντάμ ντε Πομπαντούρ με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Νίκο Μιχαλολιάκο; Το ερώτημα αυτό απασχολεί τον τελευταίο χρόνο εντόνως την κρεμ ντε λα κρεμ των οπαδών των θεωριών συνωμοσίας. Η υπόθεση εργασίας που έχει τεθεί προς συζήτηση έχει δύο σκέλη. Το πρώτο έχει άμεση σχέση με την ιστορική φράση: «Après moi, le déluge» – σε ελεύθερη μετάφραση: «Μετά από μένα το χάος». Το δεύτερο έχει σχέση με το ποιο θα είναι το δίλημμα που θα τεθεί στους έλληνες ψηφοφόρους στις επόμενες εκλογές.

Η ερωμένη του βασιλιά

Οι κορυφαίοι των συνωμοσιολόγων είναι χωρισμένοι σε δύο ομάδες. Την

πρώτη ομάδα συγκροτούν οι λεγόμενοι «λουδοβικιστές» ή «σαμαρικοί» και τη δεύτερη οι λεγόμενοι «πομπα ντουρικοί» ή «χρυσαυγουλίτες». Οι πληροφορίες λένε ότι και οι δύο ομάδες έχουν συμφω-νήσει στο ποιο θα είναι το δίλημμα. Διαφωνούν όμως στο ποιος θα πρέπει να πάρει τα εύσημα της ιστορικής έμπνευ-σης. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

«Λουδοβικιστές» ή «σαμαρικοί»Η ομάδα αυτή αποδίδει την ιστορική φράση «Μετά από μένα το χάος» στον Λουδιβίκο ΙΕ΄. Επρόκειτο αρχικά για έναν εκ των δημοφιλέστερων βασιλέων της Γαλλίας, που κατάφερε να γίνει από τους πλέον μισητούς στον λαό του. Το κύριο πρόβλημά του ήταν ότι δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα που αντιμε-τώπιζε το βασίλειό του, ενώ παράλληλα στάθηκε ανίκανος να αντιμετωπίσει τα αντικρουόμενα συμφέροντα που είχαν αναπτυχθεί στο περιβάλλον του.Η ομάδα αυτή των συνωμοσιολόγων, απαντώντας στο δεύτερο σκέλος της υπόθεσης εργασίας, προτείνει να χρη-σιμοποιηθεί η ιστορική φράση ως το δίλημμα των επόμενων εκλογών, με στόχο την εκλογική εκμετάλλευση της ναζιστικής βίας, τη θεωρία των δύο άκρων και τη διασπορά ενός νέου φόβου στους πολίτες. Όπως λένε, εάν οι προη-γούμενες εκλογές έγιναν υπό τον φόβο της εξόδου από την ΕΕ και της χρεο-κοπίας, οι επόμενες πρέπει να γίνουν υπό τον φόβο αιματηρών κοινωνικών συγκρούσεων και εμφύλιου σπαραγμού.Και προτείνει, βεβαίως, τα εύσημα να αποδοθούν στον Αντώνη Σαμαρά, που ως ήρεμη δύναμη θα ξεπατώσει τα δύο άκρα, θα εγγυηθεί την κοινωνική ειρήνη,

το 3ο, 4ο και 5ο μνημόνιο και θα μείνει στην ιστορία ως ο ηγέτης που έβγαλε τη χώρα από το τέλμα.

«Πομπαντουρικοί» ή «χρυσαυγουλίτες»Η ομάδα αυτή αποδίδει την ιστορική φράση «Μετά από μένα το χάος» όχι στον Λουδοβίκο ΙΕ΄, αλλά στην επίσημη ερω-μένη του, τη μαντάμ ντε Πομπαντούρ. Όπως λένε, εκείνη ξεστόμισε την ιστο-ρική φράση που ανοήτως η ιστορία χρέωσε στον βασιλιά-ερωμένο της. Και όπως επιμένουν, επειδή ο πονηρός Λουί την έκλεψε, πρέπει να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια.Οι «πομπαντουρικοί» ή «χρυσαυ γουλίτες» προτείνουν, όπως και οι «λουδοβικιστές» ή «σαμαρικοί», η φράση αυτή να είναι το δίλημμα των επόμενων εκλογών. Μόνο που επιμένουν με νύχια και με δόντια να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθεί όχι στον «βασιλιά», αλλά στην «ερω-μένη» του… Να αποδοθεί, δηλαδή, στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής ο σχεδιασμός της νίκης, η στρατηγική της εξολόθρευ-σης του εχθρού μέσα από την ανάπτυξη νέων και ισχυρών φόβων που θα ακινη-τοποιήσουν τα πολιτικά αντανακλαστικά των πολιτών. Αυτή η δεύτερη ομάδα επι-μένει ότι η δεδομένη σχέση στοργής και προδέρμ μεταξύ των σύγχρονων, ιδιό-τυπων «λουδοβίκων-πομπαντούρ» δεν μπορεί να μείνει κρυφή από την ιστορία και δεν μπορεί για δεύτερη φορά να δια-πραχθεί ένα σημαντικό ιστορικό λάθος σε σχέση με τους πραγματικούς εγκε-φάλους των διλημμάτων και τη σχέση τους. Προσθέτουν, μάλιστα, ότι δεν είναι δυνατόν το 1745 ο Λουί να επιβάλλει επι-σήμως την ερωμένη του και το 2013 να επικρατεί πολιτικός πουριτανισμός… Εκδόσεις Πεδίο Α.Ε.

Συντ. Δαβάκη 10 & Μυλοποτάμου, 11526, Αμπελόκηποι • Τηλ.: 210 3390204-5-6 • Fax: 210 3390209

Κεντρική διάθεση-βιβλιοπωλείο:Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5, 10564, Αθήνα • Τηλ.: 210 3229620 • Fax: 210 3390209

e-mail: [email protected] | www.pediobooks.gr

Μόλις κυκλοφόρησε!

Μια επίκαιρη περιγραφή της επιρροής των μειονοτήτων και της εισαγωγής καινοτόμων ιδεών στο ευρύ κοινωνικό σύνολο. Για αναγνώστες που θέλουν

να κατανοήσουν σημαντικά φαινόμενα της σύγχρονης πραγματικότητας.


Εκδόσεις Πεδίο Α.Ε.Συντ. Δαβάκη 10 & Μυλοποτάμου, 11526, Αμπελόκηποι • Τηλ.: 210 3390204-5-6 • Fax: 210 3390209

Κεντρική διάθεση-βιβλιοπωλείο:Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5, 10564, Αθήνα • Τηλ.: 210 3229620 • Fax: 210 3390209

e-mail: [email protected] | www.pediobooks.gr

Μόλις κυκλοφόρησε!

Μια επίκαιρη περιγραφή της επιρροής των μειονοτήτων και της εισαγωγής καινοτόμων ιδεών στο ευρύ κοινωνικό σύνολο. Για αναγνώστες που θέλουν

να κατανοήσουν σημαντικά φαινόμενα της σύγχρονης πραγματικότητας.


Διεθνή ΠαρασκήνιαΤης Ρένας Ακριτίδου

Διείσδυση νεοναζί

Το κτίριο έχει «καταδικαστεί» να κατεδαφιστεί, επειδή κατασκευαστές έδειξαν ενδιαφέρον για το οικόπεδο όπου βρίσκεται

Δίωξη με χρονοκαθυστέρησηΔύο γάλλοι αστυνομικοί θα δικαστούν για τον θάνατο δύο εφήβων το 2005 από ηλεκτρο-πληξία, μετά την απόφαση ανώτατου δικαστηρίου να ακυρώσει προηγούμενες απο-φάσεις που απέτρεπαν τη δί-ωξη των αστυνομικών. Οι δύο έφηβοι, 15 και 17 ετών, είχαν κυνηγηθεί από τους αστυνο-μικούς στο προάστιο Κλισί-σιρ-Μπουά, όπου ζουν κυρίως βορειοαφρικανοί μετανάστες, και σκοτώθηκαν όταν κατέφυ-γαν σε υποσταθμό ηλεκτρικού ρεύματος. Μετά τον θάνατό τους είχαν ξεσπάσει μεγάλες ταραχές σε γαλλικές συνοικίες, και μάλιστα ο τότε πρόεδρος Σιράκ είχε κηρύξει κατάστα-ση εκτάκτου ανάγκης. Οι δύο αστυνομικοί κατηγορούνται ότι δεν βοήθησαν ανθρώπους σε κίνδυνο, ενώ φέρονται να τους είχαν κυνηγήσει χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

Τζιχάντ του σεξΚατάπληξη προκάλεσαν οι δη-λώσεις του τυνήσιου υπουργού Εσωτερικών στο κοινοβούλιο, ότι γυναίκες της πατρίδας του ταξι-δεύουν στη Συρία για να εξυπηρε-τήσουν ως σκλάβες του σεξ ισλα-μιστές μαχητές που πολεμούν το καθεστώς Άσαντ. Σύμφωνα με τον υπουργό Λοτφί Μπεν Τζε-ντού, οι γυναίκες συνευρίσκονται με 20, 30, 100 μαχητές στο όνομα σεξουαλικού ιερού πολέμου και καθίστανται έγκυες. Ο υπουρ-γός δεν ανέφερε πόσες γυναίκες επέστρεψαν στην Τυνησία έγκυ-ες, ούτε πόσες συνολικά έχουν πάει στη Συρία γι' αυτό τον σκοπό. Μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για εκατοντάδες. Ο Τζεντού είπε ακόμη πως από τον Μάρτιο, που ανέλαβε τα καθήκοντά του, απο-τράπηκε η έξοδος έξι χιλιάδων νε-αρών Τυνησίων στη Συρία, καθώς εντάθηκαν οι μεθοριακοί έλεγχοι.

Όταν ο Πολ Κρεγκ Κομπ εμφανίστηκε προ διετίας στη μικρή κοινότητα Λιθ της Βόρειας Ντακότα, κανείς από τους 24 κατοίκους δεν υποψιάστηκε τι είχε κατά νου. Άρχισε να αγορά-ζει γη, συγκεντρώνοντας συνολικά 12 στρέμματα. Στόχος του ήταν εξαρ-χ ής η δημιουργία νεοναζισ τικ ής κοινότητας και μάλιστα θα την οικο-δομούσε ησύχως με τη βοήθεια του Αμερικανικού Εθνικοσοσιαλιστικού Κ ιν ήμα το ς και τ ης Αν τίσ τασ ης

Λευκών Αρείων (WAR). Σε εξέλιξη βρίσκεται διαδικασία μεταφοράς αγροτεμαχίων του Κομπ στον διοι-κητή των Εθνικοσοσιαλιστών Τζεφ Σεμπ, σ το πρώην μέλος της Κου Κλουξ Κλαν Τομ Μέρτζερ και στην Έιπριλ Γκεντ, ιδρύτρια της νεονα-ζιστικής Εθνικής Πρωτοπορίας. Ο 61χρονος Κομπ ήταν ήδη καταζητού-μενος στον Καναδά για προώθηση μίσους μέσω μπλογκ. Στο Λιθ, μετά από αίτημα των κατοίκων για βοήθεια,

αναμένονταν ακτιβιστές του αντιρα-τσιστικού κινήματος. Ο δήμαρχος Ράιαν Σοκ ανέφερε στην Guardian πως οι κάτοικοι είναι θορυβημένοι. Δημιούργησα ν ταμείο, προκειμέ-νου να δεχτεί ο Κομπ να αποζημιωθεί και να εγκαταλείψει την πόλη. Η άλλη πλευρά προσπαθεί να εμφανί-σει τον Κομπ ως θύμα ακροαριστερών εξτρεμιστών που προσπαθούν να τον διώξουν από το σπίτι του. Η συνέχεια θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον…

Εκπαιδευτικές ανησυχίεςΤο ρωσικό εκπαιδευτικό σύ-στημα υφίσταται μεγάλες πε-ρικοπές και γίνονται συγχω-νεύσεις σχολείων, στο όνομα της αποτελεσματικότητας της κυβερνητικής εκστρατείας για περιστολή κρατικών δαπανών, σύμφωνα με το Moscow News. Πριν λίγες μέρες, δεκάδες μαθητές, συνοδευόμενοι από γονείς και καθηγητές, εισέ-βαλαν στα γραφεία διοίκησης μιας περιοχής στα βόρεια της Μόσχας, διαμαρτυρόμενοι για το κλείσιμο δημόσιου σχολείου, του μόνου στη συνοικία Μολ-τζανίνοβο – το οποίο μάλιστα είχε πρόσφατα ανακαινιστεί με κόστος 12 εκατομμυρίων ρουβλίων. Οι αρχές το έκλει-σαν, επικαλούμενες ανησυχίες για την ασφάλεια κατασκευής, και πρότειναν στους μαθητές να φοιτήσουν σε άλλο σχολείο, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων. Πάντως, δεν απάντησαν πώς το οίκημα κρίθηκε ασφαλές ώστε να λειτουργήσει ως εκλο-γικό τμήμα για περιφερεια-κές εκλογές στις 8 Σεπτέμβρη. Γονείς μαθητών, μιλώντας στο Rusplt.ru, υποστήριξαν πως το κτίριο έχει καταδικα-στεί να κατεδαφιστεί, επει-δή κατασκευαστές έδειξαν ενδιαφέρον για το οικόπεδο όπου βρίσκεται.


ΗΠΑ

παιδιών με συνήθεις χώρες προέλευ-σης την Κίνα, τη Ρωσία, την Αιθιοπία, την Ουκρανία, τη Λιβερία, την Ταϊβάν από ανθρώπους που, αφού τα υιοθέτη-σαν, αποφάσισαν να απαλλαγούν από αυτά σαν να μην πληρούσαν τις προϋπο-θέσεις της ετικέτας, πραγματοποιείται με βασικό εργαλείο το διαδίκτυο. Τα παιδιά, ηλικίας συνήθως από 6 έως 14 ετών,διαφημίζονται στο ίντερνετ σαν να ήταν προϊόντα προς πώληση και δια-κινούνται από οικογένεια σε οικογένεια σαν να ήταν κατοικίδια που κούρασαν το αφεντικό τους. Στην «Ανταλλαγή παιδιών» –εκτενή αναφορά με την υπογραφή της δημο-σιογράφου Μέ γκαν Τουχέι του ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters– καταγράφεται και αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο αμερικανοί θετοί γονείς χρησιμοποιούν το ίντερνετ για να εγκα-ταλείψουν τα θετά τους παιδιά. Στο ρεπορτάζ, που διήρκεσε 18 μήνες και φώτισε τις άγνωστες πλευρές του private re-homing, αποκαλύφθηκε πως οι γονείς χρησιμοποιούσαν φόρουμ σε Yahoo και Facebook για να διαφημίσουν τα παιδιά τους και να τους βρουν ένα νέο σπίτι. Τις περισσότερες φορές τα παρα-χωρούσαν σε οικογένειες που δεν είχαν ποτέ τους συναντήσει. Και τα παιδιά στις

περισσότερες περιπτώσεις δηλώνονταν αγνοούμενα, για ευνόητους λόγους…Το πρακτορείο Reuters, το οποίο ανέ-λυσε 5.100 αγγελίες που δημοσιεύτηκαν τα πέντε τελευταία χρόνια σε πλατφόρμα του Yahoo, υπολογίζει πως έλαβαν χώρα τουλάχιστον 261 ανταλλαγές παιδιών. «Ντρέπομαι να το πω, αλλά πραγμα-τικά σιχαίνομαι αυτό το αγόρι», γράφει χαρακτηριστικά μια γυναίκα από τη Νεμπράσκα, που είχε υιοθετήσει ένα εντεκάχρονο αγόρι από τη Γουατεμάλα. Είναι μία από τις απειράριθμες αγγελίες που αναρτήθηκαν πριν την κοινοποίηση της έρευνας.

Μεταμοντέρνες υιοθεσίεςΕνδεικτική είναι η περίπτωση της Κουίτα, μιας έφηβης από τη Λιβερία, η οποία έγινε αίφνης ενοχλητική για τους θετούς της γονείς Τοντ και Μελίσα Πουχάλα, έπειτα από δύο χρόνια ζωής μαζί τους. Χρειάστηκαν όμως μονάχα δύο ημέ-ρες διαδικτυακής αναζήτησης για να καταλήξει η μικρή Αφρικανή στην οικο-γένεια Ίσον, μια οικογένεια υποδοχής «σεξουαλικά καταχρηστική», η οποία είχε συνολικά υιοθετήσει μια ντουζίνα παιδιά από το διαδίκτυο. Οι Νικόλ και Κάλβιν Ίσον είχαν όμως και βιολογικά παιδιά. Μόνο που η Πρόνοια είχε φροντί-σει να τα απομακρύνει από εκείνους,

Η on line διακίνηση θετών παιδιών από τα πέντε σημεία του ορίζοντα πραγ-ματοποιείται από τους θετούς τους γονείς μέσω μερικών διαδικτυακών κλικ. Ηχεί σαν υπερσύγχρονο μαύρο εμπόριο second hand αντικειμένων... άχρη-στα πια είδη για τους δότες τους, που καταλήγουν να γίνουν ωστόσο μικροί θησαυροί για τους νέους παραλήπτες τους. Μόνο που οι μικροί θησαυροί έχουν σάρκα, οστά και ψυχή, και τις περισσότερες φορές δεν είναι απλώς used, δηλαδή χρησιμοποιημένοι, αλλά abused, δηλαδή κακοποιημένοι.

On line αγορά «μεταχειρισμένων» ανηλίκων

Της Δήμητρας Αθανασοπούλου

ς ύμφωνα με τις αρχές της ψυχα-ναλυτικής θεωρίας, ένα παιδί πριν ακόμα τη γέννηση του είναι φορέας μιας ασυνείδητης επιθυ-

μίας. Κάτι ανάλογο ισχύει συνήθως πριν από την υιοθέτησή του από μια ανάδοχη οικογένεια. Τι είναι όμως ένα ήδη υιο-θετημένο παιδί που υποβάλλεται στη διαδικασία ιδιωτικής επανα-υιοθέτησης (private re-homing), όπως αποκαλεί-ται αυτή η μεταμοντέρνα αμερικανική πρακτική μέσω διαδικτύου; Προφανώς κατέχει τη θέση αντικειμένου μέσα στην εκάστοτε οικογένεια, όπου είτε δεν εκπλήρωσε την αρχική της φαντασίωση είτε βγήκε ελαττωματικό. Η διακίνηση


αφού κρίθηκαν ακατάλληλοι. Στα επικίν-δυνα χέρια τους και στο νοσηρό κρεβάτι τους είχαν μείνει μόνο τα ανεπιθύμητα παιδιά που μεταμορφώθηκαν στο Ιλινόις σε σεξουαλικά αντικείμενα. Η Κ ο υ ί τ α δ η λ ώ θ η κ ε φ υ σ ι κ ά εξα φανισμένη αμέσως μετά την επανα-υιοθέτησή της, όπως και η πλειονότητα των θετών παιδιών που υπόκεινται σε αυτή την πρακτική. Διαφορετικά, για να αναλάβει κάποιος νόμιμα την κηδεμονία ενός παιδιού στις ΗΠΑ μέσω του συστή-ματος αναδοχής, θα πρέπει να υποβληθεί τουλάχιστον σε έλεγχο ποινικού μητρώου και επιθεώρηση κατοικίας. Σε αρκετές μάλιστα πολιτείες είναι απαραίτητο να προηγηθεί μια ειδική εκπαίδευση των επίδοξων γονέων. Στη συνέχεια, αφού εγκριθεί η αναδοχή, οι κοινωνικοί λει-τουργοί διατηρούν το δικαίωμα να επισκέπτονται συστηματικά τις οικογέ-νειες για να διασφαλίσουν την ασφαλή διαβίωση των παιδιών. Παρά τα αυστηρά μέτρα για τις νόμιμες υιοθεσίες στις ΗΠΑ, όπως προκύπτει από την αποκαλυπτική έρευνα του Reuters, είναι εξαιρετικά εύκολη η παραχώρηση της κηδεμονίας ενός παιδιού σε τρίτο πρόσωπο, καθώς απαιτείται μονάχα ένα απλό πληρεξούσιο έγγραφο του προηγού-μενου κηδεμόνα, συχνά δίχως καν την ενημέρωση των αρμόδιων αρχών, ιδίως στην περίπτωση των διεθνών υιοθεσιών.Οι Αμερικανοί άλλωστε συνηθίζουν να υιοθετούν παιδιά από άλλες χώρες. Από τα τέλη της δεκαετίας του '90 μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 243.000 υιοθεσίες αλλοδαπών παιδιών. Αφού το πρακτορείο Reuters ανακάλυψε πως στα φόρα, όπως το Adopting-from-Disruption, υπήρχαν εκτός από τους ενδιαφερόμενους και αρκετοί μεσολα-βητές που διαφήμιζαν τα διαθέσιμα προς υιοθεσία παιδιά, στη συνέχεια διαπίστωσε πως ελάχιστοι από αυτούς είχαν κάποια σχέση με το σύστημα κοι-νωνικής πρόνοιας. Τόσο οι υστερόβουλοι κερδοσκόποι όσο και οι φιλάνθρωποι καλών προθέσεων. Όπως η Μέγκαν Έξον, η οποία ήθελε απλώς να βοηθήσει τα ανεπιθύμητα παιδιά δίχως σταθερή οικογένεια να βρουν ένα νέο σπίτι. Δεν

είχε κρατική εξουσιοδότηση, ούτε γνώ-σεις κοινωνικού λειτουργού, μονάχα την προσωπική εμπειρία υιοθέτησης ενός μικρού αγοριού από την Ταϊβάν μέσω ίντερνετ. Η Μέγκαν Έξον ήταν εκείνη που συνέστησε δύο οικογένειες στο ζευγάρι Νικόλ και Κάλβιν Ίσον. Δεν σκέ-φτηκε πως ήταν δική της αρμοδιότητα να ελέγξει την ανάδοχη οικογένεια, με αποτέλεσμα να παιδιά να καταλήξουν να γίνουν σεξουαλικά αντικείμενα των Ίσον, μιας οικογένειας με ψυχιατρικά προβλήματα και βίαιες τάσεις, όπως είχε διαγνωστεί. Όταν η Μέγκαν ενημε-ρώθηκε για την πραγματική ταυτότητα των Ίσον, έσπευσε να τους καταγγείλει και να σώσει τα παιδιά. Επιπλέον, στα-μάτησε τη διαδικτυακή της δράση και

ομολόγησε δημόσια τους κινδύνους της διαδικτυακής ανταλλαγής παιδιών. Αξίζει να αναφέρουμε πως, σύμφωνα με την έρευνα του Reuters, σε 29 πολι-τείες των ΗΠΑ υπάρχουν νόμοι που καθορίζουν πώς μπορεί να διαφημίζεται ένα παιδί για υιοθεσία: «σε πολλές από αυτές τις πολιτείες, εκείνοι που βοηθούν να γίνει μια υιοθεσία πρέπει να έχουν συγκεκριμένη άδεια», σημειώνει η ανα-φορά του πρακτορείου. Όσο για το είδος των αγγελιών; Το Reuters, το οποίο κάνει λόγο για δια-κίνηση κατά μέσο όρο ενός παιδιού την εβδομάδα, που βρέθηκε στα αζήτητα μόνο μέσω του φόρουμ Adoption-from-Disruption, δημοσιεύει ενδεικτικά:

1. Η θετή μητέρα της Κουίτα, Μελίσα Πουχάλα.2,3. Οι Νικόλ και Κάλβιν Ίσον, η «σεξουαλικά καταχρηστική» οικογένεια υποδοχής, η οποία είχε συνολικά υιοθετήσει πάνω από δέκα παιδιά από το διαδίκτυο.4. Το σπίτι των Ίσον.5. Η φωτογραφία της Κουίτα, που χρησιμοποιήθηκε στο διαδίκτυο για να επανα-υιοθετηθεί.6. Η Κουίτα Πουχάλα σήμερα.

1 2

3

ΗΠΑ


«Γεννημένο τον Οκτώβριο του 2000, αυτό το όμορφο αγόρι, ο Ρικ, ήρθε από την Ινδία το προηγούμενο έτος και είναι υπά-κουο και πρόθυμο να σας ευχαριστήσει», «Υιοθετήσαμε ένα οκτάχρονο κορίτσι από την Κίνα… Δυστυχώς δυσκολευόμαστε να τα βγάλουμε πέρα μετά από πέντε μέρες στο σπίτι»,«Έχω ένα 16χρονο κορί-τσι που ήρθε από την Αϊτή… Πρέπει να βρούμε κάποιον διαθέσιμο να την πάρει… Κανένας μας δεν τη θέλει πίσω».Οι παραπάνω αγγελίες-διαφημίσεις αναρτήθηκαν σε τουλάχιστον οκτώ ειδι-κές ιστοσελίδες –groups σε Facebook και Yahoo– με ελάχιστο ή ανύπαρ-κτο κρατικό έλεγχο και πολύ συχνά εντελώς παράνομα. Η Yahoo έβαλε λουκέτο στο φόρουμ Adoption-from-Disruption, αφού πλη-ροφορήθηκε για το περιεχόμενό του από το Reuters. Στη συνέχεια κατέβασε άλλες πέντε διαδικτυακές ομάδες, σύμφωνα πάντα με την καθοδήγηση του πρακτο-ρείου. Ήταν όμως ήδη αργά για χιλιάδες παιδιά που πρόλαβαν να βιώσουν τον

Γολγοθά της μεταφοράς από σπίτι σε σπίτι, εισπράττοντας τη μη αποδοχή και συχνά υποβαλλόμενα σε μικρά και μεγάλα βασανιστήρια. Όπως η δεκα-οχτάχρονη πλέον Άννα από τη Ρωσία, που άλλαξε τρεις οικογένειες, μεταξύ των οποίων και οι Ίσον, από τα 14 έως τα 16 της χρόνια. «Με έδιναν από σπίτι σε σπίτι σαν να ήμουν σκύλος», καταθέτει. Αξίζει να αναφέρουμε πως το Facebook αρνήθηκε να κατεβάσει τις αντίστοιχες σελίδες, με επιχείρημα πως «το ίντερνετ είναι μια αντανάκλαση της κοινωνίας και πως οι άνθρωποι το χρησιμοποιούν για κάθε είδους επικοινωνία και ρύθ-μιση κάθε είδους προβλημάτων». Και δεν έχει άδικο. Οι ρίζες του φαινομένου δεν είναι διαδικτυακές, αλλά κοινω-νικοπολιτικές. Στο διαδίκτυο απλώς αντανακλάται το νοσηρό πρόσωπο της αμερικανικής κοινωνίας, που καταβρο-χθίζει με ιμπεριαλιστικές ορέξεις παιδιά και μετά τα ξερνάει.

4

5 6

www.dimkat.com

6946 46 6058Κ801 700 7797T

F 22620 30962

E [email protected]

• εφαρμογές Α.Π.Ε.

• συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας

• αντλίες θερμότητας

• Η/Μ διατάξεις

• ψηφιακά συστήματα

ΜΕΛΕΤΗΤΙΚΗ-ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ


Η Άγκυρα έχει μεν τον πρώτο λόγο στο κουρδικό, αλλά η εξέλιξή του περνά από το Ερμπίλ και τον πρόεδρο της

Κουρδικής Περιφερειακής Κυβέρνησης του Ιράκ, Μασούντ Μπαρζανί. Έχοντας διαρρήξει τις σχέσεις του με την κυβέρνηση της Βαγδάτης, ο Ερντογάν βρήκε στους Κούρδους του Ιράκ –ποιος θα το πίστευε– τον καλύτερο σύμμαχο στην περιοχή, όχι μόνο επειδή ως πολι-τική οντότητα η Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση μπορεί να επηρεάσει το κουρ-δικό, αλλά και για οικονομικούς λόγους,

Γεωπολιτική

που έχουν να κάνουν με το εμπόριο και φυσικά την ενέργεια. Το ιρακινό Κουρδιστάν είναι το μέσο που θα απελευθερώσει την Τουρκία από τη ρωσική εξάρτηση για πετρέλαιο, και ο Ερντογάν προχωρά σε αυτή την κατεύ-θυνση ακάθεκτος, παρά τις αντιρρήσεις των Αμερικανών. (Στην πρόσφατη επί-σκεψή του στην Άγκυρα ο αμερικανός ΥΠΕΞ εξέφρασε τις αντιρρήσεις του για τη δημιουργία αγωγού που θα φέρνει πετρέλαιο από το ιρακινό Κουρδιστάν στην Τουρκία.)Η Τουρκία είναι για το Ερμπίλ ο μεγα-λύτερος εμπορικός εταίρος. Το μεταξύ τους εμπόριο αγγίζει τα 9 δισεκατομ-μύρια δολάρια τον χρόνο (είναι το 70% των τουρκικών εξαγωγών στο Ιράκ), αλλά όπως είπαμε το πετρέλαιο είναι εκεί που στοχεύει ο Ερντογάν, αλλά και ο Μπαρζανί. Ο Ερντογάν γιατί θα απε-ξαρτηθεί από τους Ρώσους και από το Ιράν, και ο Μπαρζανί γιατί θα παρακάμ-ψει ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση της Βαγδάτης (από την οποία σήμερα εισπράττει μόνο το 17% των εσόδων από το πετρέλαιο), η οποία ωρύεται και αντι-δρά στο σχέδιο του αγωγού. Σημειωτέον, ο αγωγός θα είναι έτοιμος σε μερικούς μήνες και η δυναμικότητά του θα είναι 300.000 βαρέλια ημερησίως. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί στρατηγική νίκη του Ερμπίλ έναντι της Βαγδάτης,

ΤΟ ΚΟυΡΔιΚΟΔιΑΜΟΡΦΩνΕιΤΗ ΜΕςΗ ΑνΑΤΟΛΗ

Μέχρι πριν από κάποιους μήνες θεωρείτο ένας από τους μάγους της διπλωμα-τίας. Ο λόγος για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που έφτασε κάποια στιγμή να βάλει στο ίδιο τραπέζι Σύρους και Ισραηλινούς να διαπραγματευτούν. Οι πρό-σφατες ταραχές στην Τουρκία με αφορμή το πάρκο Γκεζί δεν ήταν μόνο μια αντίδραση των τούρκων πολιτών στην ισλαμική ατζέντα Ερντογάν, αλλά και τα απόνερα μιας παρεμβατικής πολιτικής στη Συρία που κατέστρεψε ό,τι χτί-στηκε τα προηγούμενα χρόνια και μετέτρεψε σε ρυθμιστή των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή το κουρδικό ζήτημα. Με μια προσεκτική ματιά θα καταλάβει κανείς ότι ποτέ άλλοτε το κουρδικό δεν ήταν τόσο ψηλά στη διεθνή ατζέντα και ποτέ μέχρι τώρα οι Κούρδοι δεν βρέθηκαν σε τόσο ισχυρή διαπραγματευτική θέση. Συνοπτικά, η κατάσταση στην περιοχή καθορίζεται από δύο σημαντικές εξελίξεις. Πρώτον, την επικράτηση –όπως δείχνουν τα πράγματα– του PYD (που είναι το συριακό παρακλάδι του PKK) στη βόρεια Συρία και τη δημιουρ-γία αυτόνομης περιοχής στα πρότυπα του ιρακινού Κουρδιστάν. Δεύτερον, το ειρηνευτικό σχέδιο αποχώρησης του PKK από την Τουρκία που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη.

Του Κώστα Πλιάκου


ΤΗ ΜΕςΗ ΑνΑΤΟΛΗπρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών Επιστημών της Άγκυρας, Γιαζίν Ακτάι. «Το πρόβλημα για την Τουρκία είναι ο οπορτουνισμός και ο αλυτρωτισμός, και αυτό που φοβάται η Άγκυρα είναι η δημιουργία ενός de facto ανεξάρτητου κράτους στα βόρεια τη Συρίας. Η αυτο-νομία των Κούρδων της βόρειας Συρίας στο πλαίσιο ενός ομόσπονδου κράτους δεν θεωρώ ότι είναι πρόβλημα», κατα-λήγει ο κ. Ακτάι. Η Τουρκία θα ήθελε στην παρούσα φάση να θέσει το PYD υπό τη σκέπη του Κουρδικού Εθνικού Συμβουλίου του Ιράκ. Γι' αυτό και έχει ανάγκη τον Μπαρζανί. Ένα ιδανικό σενάριο θα ήταν ένα ομό-σπονδο συριακό κράτος με αυτόνομο τον συριακό βορρά, αλλά το PYD ευθυ-γραμμισμένο στην πολιτική Μπαρζανί, δηλαδή της ήπιας διπλωματίας και της καλής γειτονίας με την Άγκυρα.Εν κατακλείδι, είναι πολύ νωρίς να πει κανείς πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα με τη Συρία, και ο Ερντογάν δεν έχει απο-φασίσει ακόμη αν θα πρέπει να βάλει το συριακό ζήτημα στις διαπραγματεύ-σεις του με το PKK. Το σίγουρο είναι ότι, μετά και τις εξελίξεις στη Συρία, οι Κούρδοι ως οντότητα, παρότι πολυκερ-ματισμένοι, είναι πλέον ο νέος ισχυρός παίχτης στη Μέση Ανατολή και ο όποιος σχεδιασμός θα πρέπει να τους λαμβάνει σοβαρά υπόψη.

Oι Κούρδοι ως οντότητα, παρότι πολυκερματισμένοι, είναι πλέον ο νέος ισχυρός παίχτης στη Μέση Ανατολή

διαρρηγνύει εντελώς τις σχέσεις Άγκυρας-Βαγδάτης, αφήνοντας περισσό-τερο χώρο στην ιρανική επιρροή στο Ιράκ, προς απογοήτευση των Αμερικανών.Στο κέντρο αυτής της γεωπολιτικής σκακιέρας βρίσκονται οι Κούρδοι, κρα-τώντας το μυστικό της παρτίδας. Για να προχωρήσουν οι φιλοδοξίες του Ερντογάν, θα πρέπει να λυθεί το κουρδικό και να υπάρξει τάξη και ασφάλεια στην περι-οχή. Με λίγα λόγια, οι δύο εμπλεκόμενοι να κάνουν υποχωρήσεις στις κουρδικές απαιτήσεις. Ο Μπαρζανί έχει μπροστά του τον δύσκολο στόχο να ενσωματώσει τα στοιχεία αυτά του PKK που θα αποχω-ρήσουν από την Τουρκία. Σύντομα ίσως βρεθεί αντιμέτωπος με μια ισχυρή αντι-πολίτευση. Από την άλλη, το θετικό γι' αυτόν είναι ότι, πρώτον, κρατά ανοιχτές τις πόρτες της Τουρκίας για συνέχιση της στρατηγικής συνεργασίας και, δεύ-τερον, γίνεται ο κύριος εκφραστής του κουρδικού ζητήματος, αποκτώντας τη δύναμη να διαπραγματεύεται για ένα ευρύτερο Κουρδιστάν. Δυσκολότερα είναι τα πράγματα για το Ιράν. Η Τεχεράνη βλέπει να χάνει έναν ακόμη καλό πελάτη για το πετρέλαιό της, όπως την Τουρκία, αλλά πολύ φοβάται ότι σύντομα θα έχει πολιτικό πρόβλημα με τους Κούρδους. Η κυβέρνηση του Ιράν έχει καταλήξει εδώ και χρόνια σε συμ-φωνία με το ιρανικό PKK και η έλευση Κούρδων από την Τουρκία εκφράζονται

φόβοι ότι θα δημιουργήσει κλίμα αλυ-τρωτισμού και θα διαταράξει το ειρηνικό κλίμα στο βόρειο κομμάτι της χώρας. Τελευταίος σταθμός του κουρδικού ζητή-ματος, η Βόρεια Συρία. Πριν από δύο χρόνια οι Κούρδοι της περιοχής ούτε μπο-ρούσαν να φανταστούν ότι σήμερα θα έχουν αυτονομία. Το συριακό παρακλάδι του PKK διατηρεί μια μετριοπαθή στάση, τηρώντας όσο το δυνατόν τις εντολές του Αμντουλάχ Οτζαλάν να μην πολεμά την κυβέρνηση Άσαντ, ενώ παράλληλα αποτρέπει τους αντάρτες να δρουν στα εδάφη του. «Οι Κούρδοι θέλουν να πάρουν θέση για την επόμενη μέρα στη Συρία. Η Τουρκία δεν έχει πρόβλημα με αυτό», υπογραμ-μίζει στο Hot Doc o καθηγητής του πανεπιστημίου Yildirim Beyazit και


Σε ποιο σημείο βρίσκεται αυτή τη στιγμή το κουρδικό και γιατί η κυβέρνηση Ερντογάν αναζητά απελπισμένα μια λύση;Η κυβέρνηση Ερντογάν βρισκόταν κάτω από μεγάλη εσωτερική αλλά και εξωτε-ρική πίεση πριν ξεκινήσει η ειρηνευτική διαδικασία με το PKK. Η εσωτερική πίεση οφειλόταν στο γεγονός ότι ο PKK κατάφερε να δημιουργήσει ζώνες ελέγ-χου εντός τουρκικού εδάφους, και η εξωτερική πίεση λόγω των εξελίξεων σε Ιράκ και Συρία.Το PYD, παρακλάδι του PKK στη Συρία, κατάφερε να αποκτήσει την αυτονομία του και να διοικεί τις περιοχές του, γεγο-νός που αποτελεί μία ακόμη απειλή για την Τουρκία. To ότι όμως η βόρεια Συρία ελέγχεται από τους Κούρδους, αυτό δεν σημαίνει πως λύνεται και το κουρδικό ζήτημα, και για την Τουρκία αυτή η εξέ-λιξη περιπλέκει τα πράγματα. Έχοντας αποτύχει να χτίσει μια καλή σχέση με την κυβέρνηση του Ιράκ, η Τουρκία έμαθε να συνδιαλλάσσεται και τελικά κατάφερε να χτίσει μια στρατηγική συμμαχία με την κουρδική κυβέρνηση του βόρειου Ιράκ. Οι σχέσεις με τον Μεσούτ Μπαρζανί συνέβαλαν καθοριστικά στην ιδέα του ειρηνευτικού σχεδίου με το PKK

Σε ποιο βαθμό ο εμφύλιος στη Συρία επηρεάζει το κουρδικό ζήτημα; Πρόσφατα είδαμε ότι οι Κούρδοι της Συρίας σχεδιάζουν τη διοικητική αυτονόμησή τους. Τι σημαίνει αυτό για την Τουρκία; Η Τουρκία δεν είναι καθόλου ικανοποι-ημένη με αυτή την εξέλιξη, και υπάρχει έντονος προβληματισμός. Η Άγκυρα θεωρεί ότι οι πολιτικές και οργανω-τικές δομές των Κούρδων στη βόρεια

Συρία είναι τμήμα του PKK. Aν τελικά δημιουργηθεί μια αυτόνομη κουρδική επαρχία στη βόρεια Συρία, η Τουρκία θα έχει μεγάλη δυσκολία να επιλύσει το δικό της κουρδικό. Το ίδιο πρόβλημα περίπου έχει και το Ιράν, αλλά το Ιράν λόγω της δομής του κράτους δεν έχει πρόβλημα να αποκαλεί Κουρδιστάν τη βόρεια επαρχία του. Η δημιουργία ενός Κουρδιστάν στη Συρία θα είναι εφιάλτης για την τουρ-κική κυβέρνηση, γιατί, πέρα από τους ουσιαστικούς λόγους, ο Ερντογάν θα κατηγορηθεί ότι με τη συμβολή του στη στρατικοποίηση της περιοχής και στην κρίση στη Συρία προκάλεσε τη δημιουρ-γία κουρδικής αυτόνομης περιοχής. Και αυτό στις εκλογές σίγουρα θα μετρήσει. Από την άλλη, αν ο Ερντογάν αναγνω-ρίσει την κουρδική αυτόνομη περιοχή, ίσως επιταχυνθούν οι εξελίξεις προς μια θετική κατεύθυνση και για το κουρδικό στην Τουρκία. Για να το πετύχει όμως αυτό, θα πρέπει να αντισταθεί στις εθνι-κιστικές φωνές και να πάρει ρίσκα.

Το εθνικό ζήτημα των Κούρδων στην ευρύτερη περιοχή εμφανίζει μια δυναμική άνευ

προηγουμένου. Βλέπετε πιθανή μια «Κουρδική Άνοιξη»; Μια Κουρδική Άνοιξη ανάλογη της Αραβικής Άνοιξης αποκλείεται. Οι Κούρδοι είναι ήδη σε επαγρύπνηση, με πολιτική συνείδηση και με συγκε-κριμένα αιτήματα. Με λίγα λόγια, η Κουρδική Άνοιξη είναι ήδη παρούσα εδώ και χρόνια, και αυτό που προσπαθούν να κάνουν τώρα οι Κούρδοι είναι να διεκ-δικήσουν αυτά τα αιτήματα εντός ενός νόμιμου πλαισίου…

Τι θα συμβεί αν ο Ερντογάν αποτύχει στις διαπραγματεύσεις; Τι θα σημάνει αυτό για τον ίδιο και το κόμμα του;Αν οι διαπραγματεύσεις καταρρεύσουν, αυτό θα είναι καταστροφικό για όλους, όχι μόνο για τον Ερντογάν και το κόμμα του. Οι Κούρδοι ψυχολογικά βρίσκονται στα όριά τους και, αν οι διαπραγματεύ-σεις δεν προχωρήσουν, θα αναζητήσουν άλλες διεξόδους, και ίσως νέος κύκλος αίματος να ανοίξει στην περιοχή. Για τον λόγο αυτό ο Ερντογάν πρέπει να συνεχί-σει στον δρόμο που άνοιξε.

ΠΟςΟ ΔυςΚΟΛΕυΕι ΤΗν ΤΟυΡΚιΑ ΜιΑ ΠιΘΑνΗ ΑυΤΟνΟΜΗςΗ ΤΩν ΚΟυΡΔΩν ςΤΗ ςυΡιΑ ΚΑι Τι ΕΠιΛΟΓΕς ΕΧΕι Η ΤΟυΡΚιΚΗ ΚυΒΕΡνΗςΗ; Ο ΠΟΛιΤιΚΟς ΑνΑΛυΤΗς, ΔΗΜΟςιΟΓΡΑΦΟς ΚΑι ςΧΟ-ΛιΑςΤΗς ΦΕΧιΜ ΤΑςΤΕΚιν, ΜΕ ΒΑΘιΑ ΓνΩςΗ ΤΟυ ΓΕΩΠΟΛιΤιΚΟυ ΧΑΡΤΗ ςΤις ΠΕΡιΟΧΕς ΟΠΟυ ΚυΡιΑΡΧΕι ΤΟ ΚΟυΡΔιΚΟ ςΤΟιΧΕιΟ, ΜιΛΑ ςΤΟ Hot Doc ΚΑι ΚΑΤΑΘΕΤΕι ΤΗ ΔιΚΗ ΤΟυ ΟΠΤιΚΗ ΓΩνιΑ.

πολιτικός αναλυτής, αρθρογράφος της εφημερίδα Ραντικάλ

συνέ

ντευ

ξη

ΦΕΧιΜ ΤΑςΤΕΚινΓεωπολιτική


Από τον Γιάννη Καρτερό

Tech.doc

Το ξΕΡΑΤΕοΤι...

Ανακαλύφθηκε το πρώτο έμβιο γρανάζι

Νεκρή σε 1,7 δισ. χρόνια η Γη

Ανήκει στο έντομο Issus coleoptratus, που έχει το μισό μέγεθος από ένα μυρμήγκι. Πρόκειται για έναν μηχανισμό με δύο γρανάζια, που κλειδώνει τα πίσω του πόδια ώστε να είναι έτοιμα για άλμα οποιαδήποτε στιγμή. Ο μηχανισμός αυτός μπορεί και επιταχύνει το έντομο μόλις σε 2 μιλισεκόντ, αγγίζοντας τα 14 χιλιόμετρα την ώρα, με τις δυνάμεις που του ασκούνται να ξεπερνάνε τα 400 G, περίπου 20 φορές πάνω από όσα μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος.

Λίγα ή πολλά; Σύμφωνα με αποκάλυψη του περιοδικού Astrobiology, η Γη θα είναι κατοικήσιμη για τα επόμενα 1,75 με 3,25 δισεκατομμύρια χρόνια. Από εκεί και έπειτα ο πλανήτης μας θα εισέλθει στη θερμή ζώνη του Ήλιου, με θερμοκρασίες αρκετά υψηλές ώστε να εξατμιστούν οι ωκεανοί. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα έχουν επιβιώσει μέχρι τότε. Μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας αρκεί για να μας αφανίσει. Στο τέλος θα επιβιώσουν μόνο μικρόβια και μικροοργανισμοί.

Το τέλος του facebook;

Ήρθε το Google Drive

Ίσως είναι λίγο νωρίς να μιλάμε για κάτι τέτοιο, το γεγονός όμως παραμένει. Τον τελευταίο χρόνο πάνω από 11 εκατομμύρια χρήστες σε ΗΠΑ και Αγγλία έσβησαν τους λογαριασμούς τους στο δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Το 48% φοβήθηκε για τα προσωπικά του δεδομένα (τα οποία οι ίδιοι βέβαια είχαν ανεβάσει), το 13% δεν ήταν ευχαριστημένο, το 12% βαρέθηκε τις ρηχές συζητήσεις, ενώ το 6% παραδέχτηκε πως φοβήθηκε τον εθισμό.

Ο Άντονι Λεβαντόφσκι κάθε μέρα κάθεται στη θέση του οδηγού του λευκού του Lexus και πηγαίνει 45 μίλια διαδρομή μέχρι τα γραφεία του. Μικρή παρένθεση, δεν οδηγάει ο ίδιος. Έχει σοφέρ, και ο σοφέρ είναι ρομπότ: Το Google Drive. Σύμφωνα με τα στατιστικά, θα περάσουν περίπου 50.000 χιλιόμετρα μέχρι το ρομπότ να κάνει κάποιο σφάλμα τόσο σοβαρό ώστε να χρειαστεί επέμβαση του επιβάτη/οδηγού. Η Google αναφέρει ότι τα αμάξια της έχουν διανύσει 500.000 μίλια χωρίς σύγκρουση. Πώς το ξέρουν; Οι υπάλληλοί της το χρησιμοποιούν, όπως ο Άντονι, που πρόκειται για τον επικεφαλής του προγράμματος.

Τον Αύγουστο του 2012 το Voyager 1,

έπειτα από 35 χρόνια περιπλάνησης στο διάστημα, έφυγε

από το ηλιακό μας σύστημα και πλέον βαδίζει σε δρόμους

που κανένας προκάτοχός του δεν

έχει πάει;

Σύμφωνα με έρευνα του

πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, οι άνθρωποι με πλατύ πρόσωπο

είναι πιο πιθανό να κλέψουν ή να πουν ψέματα με σκοπό

το οικονομικό όφελος;!

@tw

eets ακολουθείστε μας

στο twitter@hotdoc_mag

@Diastimovlaxos

@petrossgardelis

@antouanK

@harisstav

@rogampf

@KOPRITHS

@killbill_kovou

@FREEDYBRUNA

@mahas0

@kurosawa7

@Antidrasex

@KrinostoKtinos

@Ypatia1

Υπάρχει νόμος που λέει ότι αν χτυπάς το τηλεκοντρόλ στο μπούτι σου φορτίζουν οι μπαταρίες του;

Το επόμενο νόμπελ φυσικής χημείας θα πάει σε αυτόν που θα ανακαλύψει τι είπε το άτομο.

Ελπίζω να μην ξανακούσω «ε, τους ψήφισα επειδή ήταν υποψήφιος ο γιος της Μαριγούλας»!

Ήρθε και ο λογαριασμός της ΔΕΗ. Λογικά ο ανεμιστήρας που είχα ανοιχτό όλο το καλοκαίρι, ήταν από Boeing 737. Δεν εξηγείται αλλιώς.

Πολύ δύσκολο να φτιάξω το σπίτι των ονείρων μου. Συνέχεια μου τελειώνουν τα καφέ lego και δεν μπορώ να τελειώσω τη στέγη...

«Δυστυχώς το συμβάν στο Κερατσίνι μας αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου, όπως είναι το πουκάμισο του Τσίπρα.» #skai

Ο Λαζαρίδης φοίτησε στο Κολέγιο Αθηνών! Η μαμά είπε: και ο Αντώνης! Και ο Βορίδης! Κλείστε το, το ρημάδι!

9 σκαλιά, γλίστρησα κ τα μέτρησα ένα-ένα με τον κώλο. Η όμορφη γειτόνισσα του κάτω ορόφου κοιτάει,σηκώνομαι με στιλ κ της ψιθυρίζω «παρκούρ».

Στην επόμενη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός απλά θα περάσει με το αεροπλάνο πάνω απ την Θεσσαλονίκη και ο πιλότος θα κορνάρει.

Το καλό με τα προϊόντα της Siemens είναι πως τα κρύβεις σπίτι και δε τα βλέπει κανένας σε αντίθεση με τα πουκάμισα Burberry που τα βλέπουν όλοι.

Στο Mega προετοιμάζονται για να σπάσουν την Χρυσή Αυγή σε καλή και κακή. Η κακή θα τεθεί εκτός νόμου και την καλή θα την πάρει ο Σάλλας.

Βγήκε η απέναντι με το μαγιό να απλώσει έχουμε βγει όλοι στα μπαλκόνια και ποτίζουμε, εγώ που δεν έχω φυτά εδώ και πέντε λεπτά ποτίζω τη σφουγγαρίστρα.

Σύγχρονη Δημοσιογραφία είναι αυτή που εδώ και χρόνια βάζει τίτλο «Ταλαιπωρία για τους πολίτες» όταν η είδηση είναι «Απεργία με αίτημα τάδε»

www.grammabooks.gr ΜΙΧ. ΚΑΡΑΟΛΗ 69, 16121 ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΤΗΛ.: 210 7299745

Επιμέλειακαι σχεδιασμός

ΠάνοςΚωνσταντόπουλος

Ολοκληρωμένα σχολικά βοηθήματαΕλληνική ΜυθολογίαΓεωγραφία ΕλλάδαςΓεωγραφία Ευρώπης & Κόσμου

Aναδιπλούμενοι χάρτες , διπλής όψης, 70 x 100 τυπωμένοι σε οικολογικό χαρτί, με σκληρή θήκη

5€

2€

13€ 10€

Χάρτης Ελλάδας, Χάρτης Ευρώπης & Κόσμου

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

REKLAMA HOTDOC.pdf 1 03/09/2012 12:41 π.µ.

www.grammabooks.gr ΜΙΧ. ΚΑΡΑΟΛΗ 69, 16121 ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΤΗΛ.: 210 7299745

Επιμέλειακαι σχεδιασμός

ΠάνοςΚωνσταντόπουλος

Ολοκληρωμένα σχολικά βοηθήματαΕλληνική ΜυθολογίαΓεωγραφία ΕλλάδαςΓεωγραφία Ευρώπης & Κόσμου

Aναδιπλούμενοι χάρτες , διπλής όψης, 70 x 100 τυπωμένοι σε οικολογικό χαρτί, με σκληρή θήκη

5€

2€

13€ 10€

Χάρτης Ελλάδας, Χάρτης Ευρώπης & Κόσμου

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

REKLAMA HOTDOC.pdf 1 03/09/2012 12:41 π.µ.

Hot Sports


Από τον Μάριο Αραβαντινό

Μπερίσα κατά ΠΑΟΚ και νεοναζί «Για τους αλβανόφοβους, ένα μπλουζάκι με το έμβλημα του UCK είναι χειρότερο από τη φωτογραφία του Χίτλερ». Αυτό έγραψε στην προσωπική του σελίδα στο facebook ο Αλβανός πρώην πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα, σχολιάζοντας την απόφαση του ΠΑΟΚ να βάλει στον πάγο τον 20χρονο διεθνή ποδοσφαιριστή Έργκους Κάτσε, ο οποίος ανάρτησε στο διαδίκτυο φωτογραφία στην οποία φοράει φανέλα με το έμβλημα της παραστρατιωτικής οργάνωσης των Αλβανών του Κοσόβου, UCK. Ο Μπερίσα σημειώνει στο σχόλιό του ότι ο Κάτσε δέχτηκε καταιγίδα ρατσιστικών σχολίων, σε μια μάχη την οποία ξεκίνησαν έλληνες ναζί. «Ο ΠΑΟΚ θέλει να τιμωρήσει με μεσαιωνικό τρόπο τον ποδοσφαιριστή, κάτω από την πίεση των ναζί ή των αλβανόφοβων. Αν αποδειχτεί ότι αυτή η απόφαση είναι αποτέλεσμα τέτοιας πίεσης, αυτό θα είναι καταστροφή για τον σύλλογο, αλλά και τη φιλόξενη πόλη της Θεσσαλονίκης. Ένα μπλουζάκι του UCK δεν μπορεί να αποτελέσει απειλή για κανέναν».

4 ΟΚΤΩΒΡιΟυ 1987

Όπου Ελλάδα

και βάθρο

Τρεις μήνες μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος από την εθνική μπάσκετ στην Αθήνα, τη σκυτάλη παίρνει η ομάδα του βόλεϊ. Τα παιδιά του Θανάση Μαργαρίτη ταξιδεύουν στη Γάνδη ως αουτσάιντερ. Η άσημη Εθνική Ελλάδας δεν καταλύει σε ξενοδοχείο, αλλά σε γηροκομείο, αφού αυτό τον χώρο τής είχαν παραχωρήσει οι διοργανωτές. Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, καταφέρνουν να φτάσουν στον ημιτελικό, όπου βρίσκουν μπροστά τους τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Σοβιετική Ένωση. Η Ελλάδα χάνει και καλείται στον μικρό τελικό, απέναντι στη μεγάλη Σουηδία του Μπεν Γκούσταφσον, να διεκδικήσει το χάλκινο μετάλλιο και να γράψει με χρυσά γράμματα τ’ όνομά της στη βίβλο του παγκόσμιου βόλεϊ. Οι διεθνείς μας επικρατούν με 3-2 στο παιχνίδι με τη μεγαλύτερη διάρκεια σε όλο το τουρνουά και βγάζουν ξανά την Ελλάδα στους δρόμους. Ο φωτογραφικός φακός αιχμαλωτίζει τη μεγαλύτερη στιγμή του ελληνικού βόλεϊ. Τη στιγμή που η μικρή Ελλάδα μεγάλωσε!

«Σκεφτείτε να το έκαναν αυτό στα παιδιά σας»«Τι φταίει η Μαρία για τα λάθη τα δικά σας, σκεφτείτε να το έκαναν αυτό ρε στα παιδιά σας». Με αυτό το σύνθημα οπαδοί της ΑΕ Λεμεσού εξέφρασαν τη στήριξη τους στην 9χρονη καρκινοπαθή Μαρία Μόκκα, για τη θεραπεία της οποίας είχε συγκεντρωθεί ποσό 500.000 ευρώ με πρωτοβουλία του ελλαδίτη τερματοφύλακα του ΑΠΟΕΛ Σάκη Χιώτη, το οποίο κούρεψε η τρόικα, παρά το γεγονός ότι προσκομίστηκαν όλα εκείνα τα στοιχεία που αποδείκνυαν τους λόγους για τους οποίους συγκεντρώθηκαν τα χρήματα. Oι αριστερών πεποιθήσεων φίλοι της ΑΕΛ έβαλαν στην άκρη τα πολιτικά τους πιστεύω και σε αγώνα κόντρα στον άρρηκτα συνδεδεμένο με τη δεξιά ΑΠΟΕΛ διαδήλωσαν για να σωθεί η ζωή της μικρής Μαρίας. Γιατί αλίμονο αν η ζωή ενός ανθρώπου είναι λιγότερο σημαντική από τις πολιτικές ή οπαδικές διαφορές.


Περιμένοντας τον από μηχανής θεόΑποτυχημένη εκ του αποτελέσματος κρίνεται η πορεία της Εθνικής μας ομάδας στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας. Η Eλλάδα δεν κατάφερε να μπει στην εξάδα, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η συμμετοχή της στο παγκόσμιο της Ισπανίας σε λιγότερο από έναν χρόνο. Για να βρεθεί εκεί, θα πρέπει να λάβει τη λεγόμενη wild card από τη παγκόσμια ομοσπονδία, η οποία δίνει τη δυνατότητα σε τέσσερις ομάδες να συμμετέχουν στην κορυφαία διοργάνωση, χωρίς να έχουν περάσει από προκριματικούς. Σχεδόν βέβαιο θεωρείται ότι δύο κάρτες θα μοιραστούν σε Κίνα και Βραζιλία κυρίως για λόγους οικονομικούς, αφού αμφότερες απευθύνονται σε μια τεράστια αγορά. Σημαντικότεροι αντίπαλοι της Ελλάδας είναι η Ρωσία και η Τουρκία, ενώ ελπίδες έχουν Ιταλία και Γερμανία. Δεδομένου πάντως ότι η Εθνική μας ομάδα είναι τέταρτη στην παγκόσμια κατάταξη, η πιθανότητες να λάβει το δώρο της FIBA, κάθε άλλο παρά λίγες είναι.

Περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα να κλαιςΕπιστροφή στα δύσκολα της προπερασμένης δεκαετίας για τις ελληνικές ομάδες, οι οποίες χάνουν, όπως όλα δείχνουν, το δικαίωμα συμμετοχής τους στους ομίλους του Champions League χωρίς προκριματικά. Οι κακές ευρωπαϊκές πορείες των τελευταίων ετών και τα συνεχή αρνητικά αποτελέσματα φέρνουν την Ελλάδα στη 13η θέση της ευρωπαϊκής κατάταξης, 825 βαθμούς πίσω από τη 12η Ελβετία, της οποίας οι ομάδες εντυπωσιάζουν τόσο στην πρώτη τη τάξει ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση όσο και στο Europa League. Τα προβλήματα για τις ελληνικές ομάδες και κυρίως για τον πρωταθλητή, ο οποίος θα καλείται να παίζει προκριματικά προκειμένου να συμμετέχει στους ομίλους του Champions League για πρώτη φορά από τη σεζόν ’98-’99, θα ξεκινήσουν, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά μέχρι το τέλος της τρέχουσας σεζόν, από την περίοδο 2015-2016.


Από τον Παναγιώτη Πασπαλιάρη

Ο ι σοσιαλιστές χωρισμένοι σε δύο παρατάξεις, το Ανεξάρτητο Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (USPD)

και το πλειοψηφούν Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (SPD), έριζαν για την εξουσία. Το USPD ζητούσε τον σοσιαλιστικό έλεγχο της βιο-μηχανικής παραγωγής και την άμεση υπογραφή της συνθηκολόγησης. Το SPD ζητούσε κοινοβουλευτικό πολίτευμα και ήταν ακόμα προσανατολισμένο στην πολεμική προσπάθεια. Παράλληλα, θαυμαστές της σοσιαλιστικής επανά-στασης της Ρωσίας, οι Σπαρτακιστές,

όπου μεγαλούργησαν ο Γκέτε και ο Σίλερ, την πόλη όπου την ίδια αυτή χρονιά ο Βάλτερ Γκρόπιους εγκαινίαζε το κίνημα του Bauhaus. Στις 11 Αυγούστου και μετά από πολλές αντεγκλήσεις ψηφίστηκε το πιο φιλε-λεύθερο και δημοκρατικό Σύνταγμα της εποχής. Η Γερμανία ενώθηκε στη βάση 17 τοπικών κοινοβουλίων που έστελ-ναν αντιπροσώπους στη Reichstag του Βερολίνου, το ομοσπονδιακό κοινο-βούλιο. Τα μετριοπαθή κόμματα που συμμετείχαν στη Βαϊμάρη απέσπασαν το 80% της λαϊκής ψήφου. Πολιτικά η Βαϊμάρη υπήρξε μια ανάσα, μια ανάσα

με αρχηγούς τον Καρλ Λίμπνεχντ και την Ρόζα Λούξεμπουργκ, προσπάθησαν να οργανώσουν σε όλη τη χώρα συμ-βούλια εργατών κατά το πρότυπο των Μπολσεβίκων. Η αρχή έγινε στο Κίελο με επανάσταση των ναυτικών σωμάτων. Η νεόκοπη αστική δημοκρατία, χρησι-μοποιώντας παραστρατιωτικές μονάδες, τα Freicorps, διέλυσε με τη βία τους κομ-μουνιστικούς θύλακες στις πόλεις και δολοφόνησε τους δύο σπαρτακιστές ηγέ-τες αμέσως μετά τη σύλληψή τους.

Το σύνταγμα της ΒαϊμάρηςΥπό το κράτος των βίαιων συγκρούσεων στο Βερολίνο και άλλες μεγάλες πόλεις, οι δημοκρατικές και φεντεραλιστικές δυνάμεις της Γερμανίας, βαλλόμενες εκ δεξιών από τους μοναρχικούς και εξ αριστερών από το USPD και τους Σπαρτακιστές, συνεδρίασαν το 1919 στη Βαϊμάρη της Θουριγγίας, την πόλη

όμως ενός καχεκτικού και με κακή προ-οπτική επιβίωσης βρέφους. Στο εξωτερικό μέτωπο η Γερμανία έχασε και άλλα εδάφη από τους γείτονές της, κυρίως τη βιομηχανική και πλούσια κοι-λάδα του Σάαρλαντ, που υπάχθηκε στη δικαιοδοσία της Κοινωνίας των Εθνών. Στο εσωτερικό μέτωπο οι μοναρχι-κοί που ταυτίζονταν με την άκρα δεξιά κατηγορούσαν τους σοσιαλιστές και τους εβραίους ότι έμπηξαν μαχαίρι στην πλάτη της Γερμανίας συνωμοτώντας με τον εχθρό. Έφτασαν στο σημείο να δολοφονήσουν τον εβραϊκής καταγωγής υπουργό εξωτερικών Βάλτερ Ράτεναου, που έσπευσε να συμμαχήσει με τους Σοβιετικούς και να δημιουργήσει ρήγμα στην απομόνωση της Γερμανίας. Από την άλλη μεριά οι κομμουνιστές και η άκρα αριστερά κατηγορούσαν το SPD ότι πρόδωσε τη σοσιαλιστική προ-οπτική της γερμανικής κοινωνίας. Η

Η ήττα της Γερμανίας στο μέτωπο μετά από 4 χρόνια καταιγιστικών συγκρούσεων και πολέμου χαρακωμάτων δημιούργησε συνθήκες χάους στο εσωτερικό της χώρας. Οι πολιτικές δυνάμεις ανασυντάχθηκαν και διεκ-δίκησαν την εξουσία για τον εαυτό τους. Οι φιλοβασιλικοί αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις του λαού για έκπτωση του κάιζερ Βίλχεμ ΙΙ.

ρήξη αυτή έμελλε να σημαδέψει την ιστορία της Ευρώπης για τον επόμενο αιώνα. Το SPD και στη συνέχεια όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της ηπεί-ρου αποσπάστηκαν από τη ριζοσπαστική πτέρυγα του σοσιαλισμού και συνδια-μόρφωσαν μαζί με το κέντρο και την κεντροδεξιά την άρχουσα πολιτική τάξη της Ευρώπης, την αστική δημοκρατία.

Ο πληθωρισμός Το πιο σημαντικό πρόβλημα που κλή-θηκε να αντιμετωπίσει η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ήταν αυτό του πληθωρι-σμού. Το μάρκο υποτιμήθηκε ραγδαία

Η δημοκρατία της Βαϊμάρης

Ιστορία

από το 1919 έως το 1923. Τα πιο παρα-γωγικά εργοστάσια της χώρας ήταν αυτά που τύπωναν χρήμα. Όταν αποφασί-στηκε η νομισματική επανεκκίνηση στις 15 Νοεμβρίου 1923, ένα καινούριο μάρκο αντιστοιχούσε σε 1 τρισ. παλιών μάρκων. Ο υπερπληθωρισμός ήταν το φυσικό επα-κόλουθο της αδυναμίας της Γερμανίας να εξάγει προϊόντα και με το συνάλλαγμα που θα εισέρρεε στη χώρα να πληρώνει τις υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις προς τις νικήτριες δυνάμεις του μεγά-λου πολέμου. Η λύση που δόθηκε ήταν δίκοπο μαχαίρι. Ο καγκελάριος των 100 ημερών Γούσταβ Στρέζεμαν ήρθε σε συνεννόηση με νεοϋορκέζους τρα-πεζίτες και ενεχυρίασε τις πιο δυνατές γερμανικές επιχειρήσεις, όπως τους γερμανικούς σιδηροδρόμους, με αντάλ-λαγμα ομολογιακά δάνεια. Συνολικά 12,5 δισ. γερμανικά μάρκα, από τα 20 του πραγματικού χρέους των αποζημιώσεων, τιτλοποιήθηκαν στο αμερικανικό χρηματιστήριο. Οι πληρω-μές προχώρησαν κανονικά τα επόμενα χρόνια και η δημοκρατία μπόρεσε να ξαναβάλει τα γερμανικά προϊόντα στις διεθνείς αγορές. Ακολούθησαν 6 χρόνια ανακούφισης και ελπίδας για τον γερ-μανικό λαό, η χρυσή δεκαετία του ’20 όπως την είπαν. Η κοιλάδα του Ρουρ επέ-στρεψε στην Ομοσπονδία, ο Στρέζεμαν τιμήθηκε με το νόμπελ ειρήνης ως


υπουργός Εξωτερικών πια της Γερμανίας, οι τέχνες και οι επιστήμες γνώρισαν πραγματική άνθιση.

Ο αποπληθωρισμόςΤον Σεπτέμβρη του 1929 το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης κατέρρευσε και ξεκί-νησε η μεγάλη περιπέτεια του κόσμου που ονομάστηκε το «μεγάλο κραχ». Μέρος του προβλήματος ήταν ασφα-λώς και τα δάνεια προς τη Γερμανία, τα οποία ούτε να συνεχιστούν μπορούσαν ούτε να αποπληρωθούν. Η γερμανική οικονομία έμπαινε και πάλι σε δύσβατη ατραπό. Το 1930 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο μοιραίος πολιτικός άνδρας Πάουλ φον Χίντενμπουργκ, διόρισε τον συντηρη-τικό οικονομολόγο Χάινριχ Μπρούνινγκ καγγελάριο της Γερμανίας. Το επείγον πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπίσει ήταν η αδυναμία του κράτους να δανει-στεί. Μη μπορώντας να αγοράσουν πρώτες ύλες, ούτε να πουλήσουν έτοιμα προϊόντα, τα εργοστάσια έκλειναν το ένα μετά το άλλο, οδηγώντας εκατομμύρια Γερμανών στην ανεργία. Η λύση που θα επέλεγε ένα κράτος με καλπάζουσα ανεργία θα ήταν ασφαλώς η υποτίμηση του νομίσματος, έτσι ώστε σε μία μόνο ημέρα τα προϊόντα της χώρας αυτής να ήταν πιο φτηνά στις διεθνείς αγορές. Η επικρατούσα θεωρία θέλει την Αγγλία και τη Γαλλία να μην επιτρέπουν την ορθολογική αυτή υποτίμηση, προ-σπαθώντας να εξασφαλίσουν οι ίδιες συνάλλαγμα από τις διεθνείς αγορές.Η λύση που επιλέχθηκε ήταν η εσωτε-ρική υποτίμηση. Ο Μπρούνινγκ μείωσε σταδιακά τους μισθούς και τις συντά-ξεις κατά 20%. Η πολιτική αυτή του αποπληθωρισμού βύθισε την οικονομία σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση. Υπολόγιζε ο Μπρούνινγκ ότι στο τέρμα της εσωτε-ρικής αυτής υποτίμησης το κόστος των γερμανικών προϊόντων θα ήταν και πάλι ανταγωνιστικό. Υπολόγιζε όμως χωρίς να μετρά τη λαϊκή αντίδραση.

Το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Κόμμα των ΕργατώνΤο 1920 μια γραφική φιγούρα του γερμα-νικού πολιτικού συστήματος προσπάθησε από μια μπυραρία του Μονάχου να

«Αν δεν με κάνετε αρχηγό σας, θα απο-χωρήσω», ήταν το μόνιμο επιχείρημά του. Επρόκειτο για μια συνεχιζόμενη στα όρια της παρωδιάς μπλόφα.Το ζήτημα είναι πώς μια ολόκληρη δημο-κρατία, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης, επέτρεψε σε έναν μπλοφατζή να την καταλύσει και να οδηγήσει έναν ολό-κληρο λαό στην καταστροφή. Έχουν δοθεί πολλές απαντήσεις. Έχουν πει για τη μυωπία των νικητριών δυνά-μεων και τις απαιτήσεις τους απέναντι στη Γερμανία. Έχουν μιλήσει για τις μοιραίες πολιτικές προσωπικότητες, όπως τον Μπρούνινγκ, τον Πάπεν, τον Χίντενμπουργκ. Έχουν μιλήσει για τον πληθωρισμό και τον αποπληθωρισμό. Η άποψή μας είναι ότι ισχύουν όλα τα παραπάνω. Περισσότερο από όλα όμως ισχύει το ότι η Δημοκρατία της Βαϊμάρης επέτρεψε στον εαυτό της να καταλυθεί από έναν παλιάτσο εκβιαστή, ακριβώς γιατί δεν ήταν δημοκρατία. Ήταν μια συμμαχία παλιών και νέων αρχόντων της χώρας. Μια ολιγαρχία μικροσυμφε-ρόντων, που στους δύσκολους καιρούς που περνούσε ο γερμανικός λαός ούτε να δώσει ελπίδα μπορούσε, ούτε να ενώ-σει τον λαό, ούτε καν να τον προστατέψει από τους τρελούς.

οργανώσει επανάσταση που θα του έδινε την εξουσία. Το πραξικόπημά του απέ-τυχε παταγωδώς και ο Αδόλφος Χίτλερ καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκιση. Το 1930, όμως, το κόμμα του πήρε το 18,3% των ψήφων. Τον Ιούλιο του 1932 πήρε το 37,2% και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους το 33,1%, ποσοστό που του επέτρεψε όμως να αποσπάσει από τον Χίντενμπουργκ τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης. Η φωτιά στο κοινοβούλιο στις 27 Φεβρουαρίου 1933 του έδωσε τη δυνατότητα να απαιτήσει από τον Χίντενμπουργκ την κατάλυση πολλών άρθρων του Συντάγματος. Ο πρόεδρος ενέδωσε και πάλι. Ο Χίτλερ ξεκίνησε από τους κομμουνιστές, τους οποίους θεώρησε υπεύθυνους για τη φωτιά, και συνέχισε με τους εβραίους, τους τσιγ-γάνους, τους ομοφυλόφιλους και όλους όσοι δεν ήταν Γερμανοί και μάλιστα υπο-τακτικοί σε αυτόν. Στο βιβλίο του «Αδόλφος Χίτλερ, ο παιδι-κός μου φίλος» ο Άουγκουστ Κούμπιτσεκ περιγράφει ίσως καλύτερα από οποιον-δήποτε άλλο την ψυχοσύνθεση του Χίτλερ. Από τη στιγμή που τον απέρ-ριψαν από τη σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου είχε τόση συσσωρευμένη οργή μέσα του που χειριζόταν τα πράγματα μόνο θέτοντας εκβιαστικά διλήμματα.

27 Φεβρουαρίου 1933,

Η Reichstag καίγεται.


1988

1996

20001980

Του ΔημήτρηΜαρούλη

Χρονολόγιο

ςΕΠΤΕΜΒΡιΟς Από ανυπόγραφο δημοσίευμα στην 77η σε-λίδα του 15ου τεύχους του περιοδικού CINE 7 πληροφορούμαστε ότι «η κτηνωδία των μπάτσων άρχισε πια να ξαναεκδηλώνεται απροκάλυπτα! Το ξύλο, οι βασανισμοί, η φάλαγγα, το ηλεκτροσόκ κατά πολιτών, από τα όργανα των διωκτικών αρχών, βρί-σκονται σε ημερήσια διάταξη. Οι περιπτώ-σεις, που βγήκαν στη δημοσιότητα μόνο, πέρασαν τη δεκάδα τον τελευταίο μήνα. Ιδιαίτερη δραστηριότητα επιδεικνύεται στο κάτεργο-χειρουργείο της Ασφάλειας Θεσ/νίκης της οποίας ο Αρχιμπάτσος Διευθυ-ντής Αστυνομίας Θεσ/νίκης μάς δουλεύει κανονικότατα, δηλώνοντας πως "βασανι-στήρια σε κλεφτρόνια δεν γίνονταν ούτε στη χούντα". Μιά εικόνα χίλιες λέξεις, λένε οι Κινέζοι. Ε, την παραθέσαμε».

24 ςΕΠΤΕΜΒΡιΟυ Περιοδικό ΕΨΙΛΟΝ. Τεύχος 494. Ο τότε πρόεδρος της Εμπορικής Τράπεζας, Γιάννης Στουρνάρας, μιλούσε στη Ντό-ρα Νταϊλιάνα για τον Κ. Σημίτη και τον Γ. Παπαντωνίου: «Η συμμετοχή μου (ως στέλεχος) στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ οφείλεται στον Γιάννο Παπαντωνίου. Είναι φίλος και κουμπάρος μου, συνδεόμαστε από την εποχή που εγώ ήμουν φοιτητής και εκείνος δίδασκε στο Οικονομικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Κ. Σημίτης και ο Γ. Παπαντωνίου εισήγαγαν μια δόση καλβινισμού στην οικονομική πολιτική, που έδρασε καταπραϋντικά στο μεσογει-ακό ταμπεραμέντο μας. Η επιμονή και υπομονή των 2 αυτών ανδρών είναι πρωτο-φανείς για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα. Η στοχοπροσήλωσή τους δεν χαρακτηρίζει τον μέσο έλληνα πολιτικό. Ο Κ. Σημίτης έχει εισαγάγει τη σημασία της συστηματι-κότητας στην ελληνική πολιτική ζωή. Τον ενδιαφέρει κυρίως η ουσία των πραγμάτων. Δεν προσπαθεί να είναι ευχάριστος και φι-λικός. Είναι πολύ αυστηρός και θέλει, όταν του μιλάς, να είσαι πολύ ακριβής. Καμμιά φορά σε τρομάζει. Είναι αυτό που λέμε άνθρωπος που δεν σηκώνει πολλά πολλά! Νομίζω ότι ο τόπος τον χρειάζεται για μια τετραετία ακόμα, τουλάχιστον».

ςΕΠΤΕΜΒΡιΟς Στο 12ο τεύχος του περιοδικού ΔΙΦΩΝΟ ο Γιώργος Μαρίνος, συνεντευξιαζόμενος στον Σωτήρη Κακίση, σημείωνε: «Οι τραγουδιστές, και πριν αλλά και μετά, με τη Μεταπολίτευση, εκμεταλλεύτηκαν πολύ τις πολιτικές τους το-ποθετήσεις κι εξαργύρωσαν με τον καλύτερο τρόπο όλη αυτή την ιστορία. Γιατί, βέβαια, η Αριστερά πιο πολύ απ΄ όλα τα κόμματα έστελνε τον κόσμο της. Σ΄εκείνους που κι αυτοί την πρόδωσαν αμέσως μετά. Που μόλις κάνανε τη δουλειά τους, ξεχνάγανε μετά πως είχανε δηλώ-σει κομμουνιστές βέροι και τέτοια, και γίνονταν αβασάνιστα κάτι άλλο ύστερα. Ακόμη τ΄ακούω αυτό στην τηλεόραση, να λένε μερικοί "εμείς είχαμε κι ένα δημοκρατικό παρελθόν", κι άλλα παρόμοια, εξίσου φλου κι...αεροδυναμικά».

18 ςΕΠΤΕΜΒΡιΟυ Έγχρωμη φωτογραφία της «τελετουργικής ασπίδας του Φιλίππου Β΄, που βρέθηκε στον βασιλικό τάφο της Βερ-γίνας. Αποτελείται από εφτά επάλληλα στρώματα. Η απο-κατάσταση στην αρχική της μορφή συνεχίζεται στο πρότυ-πο εργαστήρι της Βεργίνας».


1946

1971

22 ςΕΠΤΕΜΒΡιΟυ Φωτορεπορτάζ -με ειρωνική γραφή- της εφημερίδας ΣΚΡΙΠ, με τίτλο ‘’Οι νεωτερισμοί εν τη εκκλησία’’:«Ο Μοντέρνος Πα-τριάρχης Αλεξανδρείας κύριος Μελέτιος μετέδωσε το προο-δευτικόν πνεύμα του εις όλην την εκκλησίαν Αλεξανδρείας. Ο εν τη φωτογραφία φαινόμενος μουσοτραφής Κύριος είναι ο Πανοσιολογιώτατος ιερομόναχος κ.Παΐσιος, ηγούμενος της εν Καΐρω Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου. Ταξιδεύων πρός ανα-ψυχήν παραθέρισε εις Τήνον, όπου ηθέλησε να απαθανατήση την κοσμοπολιτικήν διάβασίν του, φωτογραφούμενος εις εν μνημείον της Τήνου μετά της...παρέας του. Ο ηγέτης των Εκ-κλησιαστικών μεταρρυθμιστών κ.Μεταξάκης, ενεδύθη πο-λιτικήν αμφίεσιν, όταν μετέβη εις το εξωτερικόν. Οι όπαδοί του ιερομόναχοι και ηγούμενοι, μεταμορφούνται εις κομψούς Ευρωπαίους όταν έρχονται εις την Ελλάδα. Ας παρακληθούν από την Διοικούσαν Εκκλησίαν της Ελλάδος να παραμείνουν περισσότερον εν Ελλάδι ίνα διδάσκουν και τους διψώντας από ευρωπαϊκόν πολιτισμόν και προοδευτικότητα Έλληνας κληρι-κούς τον τρόπον του ζήν και του συμπεριφέρεσθαι μετά των κοσμικών, πάντων και πασών».

192915 ςΕΠΤΕΜΒΡιΟυ Με αφορμή «την παρούσαν έντασιν της διεθνούς καταστάσεως, μεταξύ της Ρωσσίας και των Δυτικών Δυνάμεων, διά τον έλεγχον επί της Μεσογείου, όπου η Ελλάς κατέχει την κεντρικήν και δεσπόζουσα θέσιν εις το όλον αμυντικόν σύστημα των Δυτικών Δυνάμεων», η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ αναδημοσίευε το πρωτοσέλιδο του αμερικανικού περιοδικού Newsweek της 9/9/1946, στο οποίο εικονιζόταν ο «Έλλην εύζωνος, με την σημείωσιν ότι ευρίσκεται έξω του σιδηρού τείχους, μόνος υπέρμαχος της αληθούς δημοκρατικής ελευθερίας εις τα Βαλκάνια».

23 ςΕΠΤΕΜΒΡιΟυ Απόσπασμα από το ρεπορτάζ της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ την επομένη της κηδείας του Γιώργου Σεφέρη, η οποία είχε μετατραπεί σε αντιχουντική διαδήλωση: «Μετά την νεκρώσι-μον ακολουθίαν, αι χιλιάδες των παρευρισκομένων, με χειρο-κροτήματα και κραυγάς, ως "Αθάνατος, αθάνατος", ήρχισαν πεζή ακολουθούντες το φέρετρον του νεκρού ποιητού. Κατά την διάρκειαν της πορείας εις το Α΄ νεκροταφείον οι συνοδεύ-οντες τον νεκρόν, εις την πλειοψηφίαν των νέοι φοιτηταί και εργαζόμενοι, έψαλλον γνωστούς στίχους του ποιητού, οι οποίοι έχουν μελοποιηθή από τον μουσικοσυνθέτην Μίκη Θεοδωράκη. Οι στίχοι αυτού ήσαν από τα ποιήματα του Γ. Σεφέρη "Άρνηση" και από τις "Θαλασσινές σπηλιές". Εκτός τούτων όμως εψάλη-σαν, κατ΄επανάληψιν, η γνωστή κρητική μαντινάδα "Πότε θα κάνη ξαστεριά" καθώς επίσης και ο εθνικός ύμνος. Κατά την διάρκειαν της πορείας μέχρι το Α΄ νεκροταφείον οι συνοδεύ-οντες εκραύγαζον και διάφορα συνθήματα ως "Ελευθερία", "Αθάνατος", "Δημοκρατία" και άλλα».

Hot Doculture


Από τουςΚωνσταντίνο Καϊμάκη, Παναγιώτη Φρούντζο

Pink

mar

tini

stOm

P - Ο

ι ΒΑς

ιΛιΑ

ΔΕς

ΤΟυ

ΡυΘΜ

Ου

Μίκης και Μάνος in Jazz

Οι Pink Martini επιστρέ-φουν στην Αθήνα, αυτήν τη φορά και με αφορμή την κυκλοφορία της και-νούριας δουλειάς τους «Get Happy». Όσοι αγαπούν αυ-τόν το σπάνιο συνδυασμό διαφορετικών μουσικών χαρμανιών –μια διαδρομή που ακολουθεί πιστά τους σταθμούς της μουσικής από τη μεγάλη (την επονομαζό-μενη και κλασική) μέχρι τη σύγχρονη χορευτική ποπ– θα δώσουν ραντεβού στο θέατρο Λυκαβηττού για να ακού-σουν αγαπημένα τραγού-δια, όπως τα «Amado Mio», «Sympatique», «Una notte a Napoli», «Anna», «City of night», «Let’s fall in love», αλλά και εκείνα από τη νέα τους δισκογραφική δουλειά. Αν και το εισιτήριο είναι αρ-κετά ακριβό για τα δεδομένα της εποχής (35 ευρώ και 25 ευρώ το μειωμένο), είναι βέβαιο πως οι fans της αι-σθαντικής φωνής της Στορμ Λαρτζ θα βρουν τρόπο να την ακούσουν.

ΘΕΑΤΡο ΛΥΚΑΒΗΤΤοΥ, 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡιοΥ

Τενεκέδες, κουβάδες, βαρέλια, σπιρτόκου-τα, άδεια κουτάκια μπίρας, εφημερίδες, σκουπόξυλα και πα-λιοσίδερα, ακόμη και νεροχύτες ή κομμάτια παλιών αυτοκινήτων και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς γίνονται αυτοσχέδια όργανα μουσικής στα χέρια των performers, οι οποίοι σκηνοθετούν μια άκρως εντυπω-σιακή παράσταση, ένα πολυθέαμα ήχου, κίνησης, σκηνικών, φωτισμού κλπ., που μαγεύει το κοινό. Το συγκρότημα, που δημιουργήθηκε το 1991 στο Μπράιτον, κατάφερε μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να ξεπεράσει κάθε προσδοκία και να αποκτήσει διεθνή ακτι-νοβολία. «STOMP» σημαίνει χτυπάω το πόδι δυνατά. Θυμίζει κωμωδία του βωβού κινηματογράφου, αφού απουσιάζει ο λόγος, αλλά δεν είναι. Θυμίζει tap dancing, το στιλ χορού του Φρεντ Αστέρ, αλλά δεν είναι. Το σόου των STOMP είναι ένας συν-δυασμός κρουστών, ρυθμικής κίνησης και οπτικής κωμωδίας και πρόκειται για την πιο ευφάνταστη επινόηση στον χώρο των μουσι-κών τεχνών. BADMINTON,ΜΕΧΡι 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡιοΥ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡιοΥ:«Αριστουργήματα στο Μουσείο Ακρόπολης»: στις 18:00 στα αγγλικά και στις 20:00 στα ελληνικά.«Αρχαϊκά Χρώματα»: στις 11:00 στα αγγλικά και στις 12:00 στα ελληνικά.

ΣΑΒΒΑΤο 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡιοΥ & ΚΥΡιΑΚΗ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡιοΥ: «Αριστουργήματα στο Μουσείο Ακρόπολης»: στις 11:30 στα αγγλικά και στις 12:30 & 17:30 στα ελληνικά.«Αρχαϊκά Χρώματα»: στις 13:00 στα αγγλικά και στις 14:00 στα ελληνικά.

Όταν οι μελωδίες του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκη συναντιούνται στα μονοπάτια της τζαζ, το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ιδιαίτερο. Η όλη μουσική πρόταση με έργα των δύο κορυφαίων συνθετών του τόπου μας κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης θα παρουσιαστεί από το κουιντέτο του Δημήτρη Καλαντζή, με τη συμμετοχή της αφρόκρεμας της ελληνικής τζαζ σκηνής, πλαισιωμένη από το ηχητικό περιβάλλον που δημιουργεί η Ορχήστρα Πατρών εμπλουτισμένη με τρία χάλκινα πνευστά υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη. Τη συναυλία συνοδεύει με τη φωνή της η διάσημη τραγουδίστρια Ντούλτσε Πόντες.

ΩΔΕιο ΗΡΩΔοΥ ΑΤΤιΚοΥ, 3 οΚΤΩΒΡιοΥ

Το Μουσείο Ακρόπολης γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού, Παρα-σκευή 27 Σεπτεμβρίου, και τις Ευρω-παϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρο-νομιάς, Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου και Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου, με θεματικές παρουσιάσεις από τους αρχαιολόγους-φροντιστές για τα αριστουργήματα του μουσείου και τα χρώματα των αρ-χαϊκών αγαλμάτων. Την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου το μουσείο θα παρα-μείνει ανοιχτό από τις 8:00 έως τις 22:00 και η είσοδος θα είναι ελεύθερη για τους επισκέπτες από τις 19:00 έως τις 22:00. Το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου και την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου το μουσείο θα παραμείνει ανοιχτό από τις 8:00 έως τις 20:00 και η είσοδος θα είναι ελεύθερη για τους επισκέπτες από τις 17:00 έως τις 20:00.

ΜοΥΣΕιο ΑΚΡοΠοΛΗΣ, 27-29 ΣΕΠΤΕΜΒΡιοΥ


Μια γυναίκα αποπειράται να αυτοκτονήσει ένα κρύο πρωινό στη Βέρνη. Μέσα στο παλτό της κρύβεται το βιβλίο ενός πορτογάλου συγ-γραφέα και ένα εισιτήριο τρένου για τη Λισαβόνα. Αυτά τα ελάχιστα στοιχεία, σε συνδυασμό με τη συναρπαστική ιστορία του βιβλίου, παρακινούν τον συνήθως συνετό καθηγητή λατινικών Ράιμουντ Γκρε-γκόριους (Τζέρεμι Άιρονς) να ταξιδέψει απρόσμενα στη Λισαβόνα... Ο δανός σκηνοθέτης Μπιλ Όγκαστ παίζει στα δάχτυλά του τις κινη-ματογραφικές διασκευές διάσημων best sellers, γνωρίζοντας πώς να ιντριγκάρει τον θεατή και να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Στο «Νυχτερινό Τρένο για τη Λισαβόνα» συνεργάζεται ξανά με τον Άιρονς, ύστερα από το προ 20ετίας «Σπίτι των Πνευμάτων», μετατρέποντας τη Λισαβόνα σε πεδίο δράσης ενός τραγικού ερωτικού τριγώνου, αλλά και σε σκοτεινό φόντο της σύγχρονης πορτογαλικής ιστορίας, αφού τα μυστικά που ανακαλύπτει ο Γκρεγκόριους σχετί-ζονται άμεσα με τη δικτατορία του Αντόνιο Σαλαζάρ. Το μυστήριο είναι βαλμένο στις σωστές δόσεις, η πολιτική ιδεολογία αμφιταλα-ντεύεται όταν μπαίνει στο προσκήνιο ο απρόβλεπτος έρωτας και τα ζόρικα διλήμματα για τους νεαρούς ήρωες του αυτοβιογραφικού βιβλίου δεν λαμβάνουν ποτέ εύκολες απαντήσεις. Το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένο στο ομότιτλο best seller του βραβευμένου ελβετού συγγραφέα Πασκάλ Μερσιέ, ένα από τα πιο επιτυχημένα γερμανόφωνα μυθιστορήματα των τελευταίων ετών. ΑΠο ΤιΣ 3 οΚΤΩΒΡιοΥ

Η Τέχνη της Φιλοξενίας

Ο Άνδρας που ΓελάιΔΡυΜΑ ΜιΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓιΑννΗ, 26 ςΕΠΤΕΜΒΡιΟυΣτο κλείσιμο του 4ου Φεστιβάλ Βω-βού Κινηματογράφου θα προβληθεί η ταινία του Πάουλ Λένι, σε μουσική επιμέλεια της Ελένης Μητσιάκη. Έτος παραγωγής: 1928.

Carmen FlamencoΑΛςΟς νΕΑς ςΜυΡνΗς, 27 ςΕΠΤΕΜΒΡιΟυ Η ομάδα Danza Flamenca grupo του Βασίλη Σκεπετάρη παρουσιάζει τη χοροθεατρική παράσταση «Carmen Flamenco». Σαράντα χορευτές επί σκη-νής σε ένα υπερθέαμα γεμάτο πάθος και συναίσθημα, σε συνδυασμό flamenco και κλασικής μουσικής. Η παράστα-ση είναι βασισμένη στην όπερα του Ζορζ Μπιζέ.

nigerian Culture Festival ΤΕΧνΟΠΟΛις ΔΗΜΟυ ΑΘΗνΑιΩν, 2 ΟΚΤΩΒΡιΟυ To φεστιβάλ θα τιμήσει με την παρουσία του ο σπουδαίος νιγηριανός καλλιτέχνης Keziah Jones, αλλά και το National Troupe of Nigeria, ομάδα κορυφαίων μουσικών και χορευτών από τη Νιγηρία. Στο line up συμμετέχουν και ο Adedeji Adetayo με το 11μελές συγκρότημά του και τον γνωστό έλληνα καλλιτέχνη νι-γηριανής καταγωγής MC Yinca, που θα συμπράξει μαζί τους επί σκηνής!

Καμεράτα - Οι ΕποχέςςΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩν & ΤΕΧνΩν, 5 ΟΚΤΩΒΡιΟυΗ Καμεράτα σε ένα μαραθώνιο μουσικό αφιέρωμα στις εποχές του χρόνου: Αντό-νιο Βιβάλντι, Φίλιπ Γκλας, Άστορ Πια-τσόλα και Λεονίντ Ντεσιάτνικοφ, Μαξ Ρίχτερ, Τζον Κέιτζ, Ραλφ Βον Ουίλιαμς, Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι.

Νυχτερινό Τρένο για τη ΛισαβόναΠολιτική-δραματική του Μπιλ Όγκαστ, με τους Τζέρεμι Άιρονς, Σαρλότ Ράμπλινγκ, Κρίστοφερ Λι, Λένα Όλιν.

Εκατόν πέντε ζωγραφισμένοι δίσκοι του 19ου αιώνα από την Ελλάδα και την Τουρκία παρουσιάζονται σε μια πρωτό-τυπη έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη στο Κολωνάκι. Η πλούσια διακόσμηση, τα σημάδια της καθημερινής χρήσης –τα χτυπήματα από ποτήρια και φλιτζάνια μαρτυρούν ότι σε αυτούς τους δίσκους παρέλασαν αμέτρητοι καφέδες, τσάγια και γλυκά του κουταλιού–, ακόμη και οι νοητές μυρωδιές καθιστούν τα σκεύη αυτά πολύτιμα εργαλεία για τον ιστο-ρικό ερευνητή. Οι εικονογραφίες τους παρήχθησαν σύμφωνα με την τεχνική japanning στην Ευρώπη, που μιμεί-ται τη δημοφιλή στην Άπω Ανατολή τεχνική της λάκας, και απεικονίζουν όμορφα πορτρέτα, αστικά τοπία, ει-κόνες της καθημερινότητας, πορτρέτα βασιλιάδων κ.ά.

ΜοΥΣΕιο ΜΠΕΝΑΚΗ - ΚΕΝΤΡιΚο ΚΤιΡιο, 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡιοΥ-17 ΝοΕΜΒΡιοΥ


Βιβλιοπροτάσεις

Από τον Γιάννη Συμεωνίδη

Γιάννης Μακριδάκης

«Οι περισσότεροι έλληνες συγγραφείς, άβουλοι γόνοι της παρακμής»

Μακριά από άδικες εξισώσεις, ο Μακριδάκης διαχωρίζει τη συλλο-γική από την ατομική ευθύνη για την κρίση που βιώνουμε: «Η μετάλλαξη του ανθρώπου σε καταναλωτή, η άκρατη αστικοποίηση, η απομάκρυνση από το φυσικό περιβάλλον μας, η μη επαφή μας με τους φυσικούς πόρους, δηλαδή με τα αρχέγονα αγαθά κοινοκτημοσύνης των ανθρώπων, η απαξίωση των αρχέγο-νων αξιών και η αναγωγή του χρήματος σε υπέρτατη αξία και μοναδικό φυσικό πόρο είναι η συλλογική μας ευθύνη. Η ατομική ευθύνη είναι η ύβρις που δια-πράττει καθημερινά όποιος έχει βάλει ενέχυρο τη ζωή του στο χρηματοοικο-νομικό σύστημα και περιμένει να ζήσει όταν κι αν προλάβει να βγει στη σύνταξη. Κι έτσι, δυστυχώς, μαθαίνει και τα παι-διά του να ζουν».Ο Μακριδάκης, εξάλλου, σημειώνει πως ό,τι αποκόπτεται από τη φύση είναι καρ-κίνωμα και πως το ίδιο ισχύει και για τον σύγχρονο καταναλωτή, ο οποίος δεν έχει μέλλον μακριά από το φυσικό του βιότοπο και γι’ αυτό προσπαθεί να υποκαταστήσει το οικοσύστημα με το πλαστό και ανήθικο χρηματοοικονομικό σύστημα, πράγμα που σημαίνει αυτο-καταστροφή. Στο ίδιο πλαίσιο, ο χιώτης συγγραφέας θα ήθελε την Ελλάδα ένα άθροισμα μικρών παραδείσων, όπως την έβλεπε πριν μερικές δεκαετίες: «Ας δώσουμε τέλος στην ανάπτυξη του γιγαντισμού και ας επιστρέψουμε στο μέτρο, στα έργα με σεβασμό στην κλί-μακα του τόπου, στη φυσιογνωμία του, στο φυσικό και πολιτισμικό του κεφά-λαιο. Η αποανάπτυξη, ακόμη και με τους οικονομικούς όρους του καπιταλι-σμού αν την δει κανείς, είναι πολύ πιο συμφέρουσα από την ανάπτυξη, η οποία βέβαια μας έφερε ως εδώ και θα μας πάει στην ολοσχερή καταστροφή»…

«Με τα συγγραφιλίκια δεν θέλω σχέ-σεις κι επαφές», τονίζει ο νησιώ-

της δημιουργός, προσθέτοντας πως στην Ελλάδα η οικονομική κρίση είναι το κερα-σάκι στην τούρτα της πολύχρονης παρακ-μής μας ως κοινωνίας καταναλωτών: «Οι περισσότεροι έλληνες συγγραφείς είναι γεννήτορες και άλλοι είναι άβουλοι γόνοι αυτής της παρακμής. Γι’ αυτό τώρα, αυτή την κρίσιμη εποχή, που ο κάθε άνθρωπος, πόσο μάλλον ο ασχολούμενος με έργο πνευματικό, έχει χρέος να πάρει θέση σαφή απέναντι από το σύστημα και πλάι στον άνθρωπο, αυτοί παραμένουν κατά την προσφιλή τους συνήθεια σιω-πηροί, μήπως και πάρουν βραβεία, οι πιο αλαζόνες και τιποτένιοι μάλιστα από αυτούς συντάσσονται απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα με τον φασισμό του καπι-ταλισμού, ενάντια στον άνθρωπο».Ο Γιάννης Μακριδάκης γεννήθηκε το 1971 στη Χίο και σπούδασε μαθηματικά. Από το 1997, όταν ίδρυσε το Κέντρο Χιακών Μελετών με σκοπό την έρευνα, αρχειοθέτηση, μελέτη και διάδοση των τεκμηρίων του νησιού του, οργανώνει τα ερευνητικά κι εκπαιδευτικά προ-γράμματα του Κέντρου, επιμελείται τις εκδόσεις του και διευθύνει το τριμηνιαίο περιοδικό «Πελινναίο». Στο πλούσιο συγγραφικό του έργο πρωταγωνιστεί η Χίος. Θα έγραφε αν κατοικούσε οπουδήποτε αλλού ή είναι το νησί της μαστίχας ο κυριότερος λόγος που παίρνει στα χέρια του μολύβι και χαρτί; «Η λογοτεχνία μου είναι πολι-τική. Επειδή κατοικώ στη Χίο και από εδώ αντλώ τα ερεθίσματα, η Χίος φαί-νεται ως πρωταγωνίστρια στο έργο, αν και στα περισσότερα βιβλία το νησί δεν κατονομάζεται, ούτε καν εννοείται. Όταν είσαι πολιτικό ον κι έχεις συνει-δητή στάση ζωής, γράφεις όπου κι αν είσαι, επειδή αλλιώς θα εκραγείς, δεν παίζει ρόλο ο τόπος».

O 42χρονος Γιάννης Μακριδάκης, από τη μυροβόλο Χίο, όπου μεγά-λωσε και αποφάσισε να μην την παρατήσει ποτέ, στέλνει και μέσω του Hot Doc ένα ηχηρό μήνυμα ανυπακοής στο σύστημα.


Του Θεού το μάτιΚαθώς το κατασκευάζει, ο Πεπόνας αφηγείται στο σκιάχτρο του την πολυκύμαντη ζωή του, που τώρα πια, μετά από τη σύνταξη, ολοκληρώνεται στο κτηματάκι του. Στην αφήγησή του παρελαύνουν αλλόκοτοι άνθρωποι με ονόματα ζώων ή φυτών, πουλιά και διάφορα άλλα ζωντανά με ονόματα ανθρώπινα, αλλά και ψυχωμένα άψυχα, σαν τον Διομήδη το σκιάχτρο.

Συγγραφέας: Γιάννης ΜακριδάκηςΕκδότης: ΕστίαISBN: 978-960-051-561-9Σελ. 144 | Τιμή: 12,00 €

Συγγραφέας: Βασίλης Αλεξάκης Εκδότης: ΕξάνταςISBN: 978-960-256-711-1Σελ. 312 | Τιμή: 16,50€

Όταν η οικονομική σκέψη δεν αρκείΣυγγραφέας: Paul JorionΜετάφραση: Γιάννης ΚαυκιάςΕκδότης: ΜεταίχμιοISBN: 978-960-566-096-3Σελ. 392 | Τιμή: 15,50 €

Πώς η οικονομική σκέψη μπόρεσε να πέσει τόσο έξω; Ο διακεκριμένος κοινωνιολόγος Πολ Ζοριόν καταλήγει στο συμπέρασμα πως η οικονομική επιστήμη δεν είναι επιστήμη, αλλά απλώς μια θεωρία που έως πρόσφατα λιβάνιζε τη «μηχανή συγκέντρωσης του πλούτου», και καταρρίπτει τα κατεστημένα δόγματα, διακηρύσσοντας πως έφτασε πλέον ο καιρός της αλληλεγγύης.

Ταξιδιωτικός οδηγόςΣυγγραφέας: Γιάννης Βούρος Εκδότης: IANOS ISBN: 978-960-688-280-7Σελ. 144 | Τιμή: 6,00 €

Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο του ζωγράφου Γιάννη Βούρου. Τα κείμενα είναι άλλοτε καθαρά πεζού λόγου και άλλοτε με μια ποιητική διάθεση. Ιστορίες άλλοτε βιωματικές και άλλοτε μυθοπλασίας, σχεδόν πάντα σε πρώτο πρόσωπο. Η γλώσσα του είναι λιτή και απέριττη, χωρίς πολλά καλολογικά μπιχλιμπίδια, που υποδηλώνει εστίαση στο περιεχόμενο και λιγότερο στη φόρμα.

The KillingΣυγγραφέας: David HewsonΜετάφραση: Χρήστος ΚαψάληςΕκδότης: ΛιβάνηςISBN: 978-960-142-695-2Σελ. 920 | Τιμή: 14,40 €

Η Λουντ ορίζεται επικεφαλής των ερευνών της δολοφονίας μιας μαθήτριας. Την ώρα που η οικογένεια της Νένα παλεύει για να αντιμετωπίσει την απώλεια, ο πολιτικός Τρολς Χάρτμαν διεξάγει προεκλογικό αγώνα για τη δημαρχία της Κοπεγχάγης. Όταν έρχονται στο φως στοιχεία τα οποία συνδέουν το δημαρχείο με τη δολοφονία της νεαρής, η υπόθεση παίρνει εντελώς διαφορετική τροπή. Το βιβλίο βασίζεται στην ομώνυμη δανέζικη τηλεοπτική σειρά σε σενάριο του Soren Sveistrup.

Ο μικρός ΈλληναςΥπάρχουν άραγε όρια ανάμεσα στον κόσμο της φαντασίας και αυτόν που θεωρούμε πραγματικό; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που απασχολεί τον Βασίλη Αλεξάκη στο νέο του βιβλίο, στο οποίο ο κεντρικός ήρωας είναι ένας προσωρινά ανάπηρος συγγραφέας που περιφέρεται στον Κήπο του Λουξεμβούργου στο Παρίσι. Εκεί συναντά όλους τους ήρωες της παιδικής του ηλικίας, από τον Γιάννη Αγιάννη μέχρι τον δον Κιχώτη.

ΑΠοΤΥΠΟΜΑΤΑ


Της Ματίνας Παπαχριστούδη ΚωΔΙΚΟΣ ΠρΟΕΔρΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕΣαν πρόσκρουση με παγόβουνο παρομοιάζεται η αργο-πορημένη συνειδητοποίηση του μεγάρου Μαξίμου πως η χώρα αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις αυξημένες υπο-χρεώσεις της τηλεοπτικής κάλυψης της προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την 1η Ιανουαρίου. Την ΕΡΤ, που ετοιμαζόταν για αυτό προ της 11ης Ιουνίου, την έκλεισαν, η ΝΕΡΙΤ παραμένει μακρινός στόχος για το μέλλον, το μόρφωμα της ΔΤ δεν μπορεί να καλύψει ούτε καν τις εμφανίσεις του Αντώνη Σαμαρά. Η ανη-συχία αυξήθηκε όταν στον διεθνή Τύπο γράφτηκε πως ίσως η Ελλάδα δεν τα καταφέρει για την προεδρία. Και τότε μόνο ο Αντ. Σαμαράς αποφάσισε να διαπιστώσει ο ίδιος τι συμβαίνει με τη δημόσια τηλεόραση και να ζητήσει συνάντηση με τον Παντελή Καψή. Γιατί δεν ρωτάει τους συμβούλους που εισηγήθηκαν το λουκέτο στην ΕΡΤ να του βρουν λύση;

ΠΥρΗΝΕΣ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΜΜΕ;Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα άνοιξε το μείζον θέμα των σχέσεων της Χρυσής Αυγής με τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους. Το φασιστικό κόμμα έχει νομιμο-ποιηθεί εδώ και δύο χρόνια με τη συνεχή προβολή του από τα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα. Δημοσιογράφοι εφημερίδων περήφανοι υπέγραφαν ρεπορτάζ για το lifestyle των φασιστών, τα μέλη του ναζιστικού κόμματος προβάλλονταν ως παράδειγμα. Μετά τις αποκαλύψεις για τις υπόγειες σχέσεις της ΧΑ με κρατι-κούς μηχανισμούς προστασίας, μήπως πρέπει και στον δημοσιογραφικό κλάδο να ελεγχθεί το πόθεν των σχέ-σεων γνωστών δημοσιογράφων με το φασιστικό κόμμα;

ΣΤΗρΙξΗ ΣΤΟ MegA ΜΕ ΠΕρΙΚΟΠΕΣΗ απόφαση θεωρείται ειλημμένη. Οι δύο από τους τρεις μεγαλομέτοχους του Mega, τα συγκροτήματα του ΔΟΛ και του Πηγάσου, θα στηρίξουν τη συνέχιση λειτουργίας του καναλιού τους. Δίνοντας περισσότερα από όσα τους αναλογούν για να αντιμετωπίσει το Mega το μεγάλο πρόβλημα ρευστότητας που έχει αυτή τη χρο-νιά. Όπως είναι γνωστό, έμειναν αδιάθετες μετοχές ύψους 3,1 εκατ. ευρώ στην τελευταία αύξηση μετοχι-κού κεφαλαίου. Το ποσό θα καλυφθεί με παράλληλο νέο κύμα περικοπών σε αμοιβές και λειτουργικό κόστος κατά 30%.

ΕΚΤΟΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΠέρασε σχεδόν απαρατήρητο, αλλά έχει τη σημασία του. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ απέρριψε την πρό-ταση να κλείσει το τηλεοπτικό κανάλι της Βουλής, με το οποίο θα εξοικονομούνταν ορισμένα εκατομμύρια ευρώ. Παρά το γεγονός ότι η Βουλή TV δεν προβάλ-λει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, αλλά μόνο την ολομέλεια, κάποιοι χρειάζονται το κανάλι για την προ-σωπική τους προβολή. Αν δεν ίσχυε αυτό, το κανάλι θα εξυπηρετούσε την κοινοβουλευτική λειτουργία πραγμα-τικά, όπως στην Ευρώπη.

Oλα μπορούν να συμβούν. Ακόμη και να μετα-τραπεί ένας τηλεοπτικός σταθμός από περιφε-

ρειακός σε πανελλαδικό. Αρκεί να υπάρχει η αναγκαία πολιτική βούληση και το θεσμικό όργανο που θα βρει την αναγκαία λύση. Στη μοναδική χώρα του κόσμου όπου η ιδιωτική τηλε-όραση λειτουργεί περισσότερα από 23 χρόνια χωρίς να έχουν δοθεί άδειες λειτουργίας και να έχουν υπο-γραφεί συμβάσεις για την παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας των συχνοτήτων, η απόκτηση τηλεοπτι-κού καναλιού υπόκειται στους νόμους της κλειστής και απόλυτα ελεγχόμενης πολιτικά και επιχειρημα-τικά αγοράς. Κανείς, όσο ισχυρός κι αν είναι, δεν μπορεί να αποκτήσει νόμιμα τηλεοπτικό σταθμό εάν προηγουμένως δεν περάσει από το κατώφλι της δια-πλεκόμενης κλειστής αγοράς, αγοράζοντας μια ήδη λειτουργούσα τηλεοπτική επιχείρηση. Η έμμεση αδειοδότηση του καναλιού του Γιώργου Καρατζαφέρη ΑΡΤ TV από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, που του επιτρέπει να εκπέμπει ψηφιακά από τη Θεσσαλονίκη, αποτελεί ένα ακόμη από τα γνωστά-άγνωστα σκάνδαλα στο κλειστό επάγ-γελμα του καναλάρχη. Τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, αφού αρχικά ανέκρουσαν πρύμνα στην ψηφιακή αδειοδότηση του ΑΡΤ TV για να κατευ-νάσουν τις μεγάλες αντιδράσεις, επανήλθαν και μ’ ένα κολπάκι που θα ζήλευε ο καλύτερος ταχυδακτυλουργός βάφτισαν το κανάλι του Γ. Καρατζαφέρη πανελλαδικό. Με δεδομένο ότι ο τηλεοπτικός σταθμός ΑΡΤ TV, πρώην Τηλεάστυ, αναφέρεται σε όλες τις αποφάσεις και προ-σωρινές αδειοδοτήσεις ως «πανελλαδικής εμβέλειας», τα μέλη του ΕΣΡ αποδέχτηκαν έγγραφο της εταιρίας από την αλληλογραφία του πρώην υπουργείου Τύπου επί Θοδωρή Ρουσόπουλου. Από το έγγραφο αυτό, που στάλθηκε το 2004, προκύπτει ως αποδέκτης στον κατάλογο των πανελλαδικής εμβέλειας καναλιών το Τηλεάστυ. Το ΕΣΡ δεν εξέτασε αν το κανάλι αναγράφεται και σε επόμενα τού 2004 έγγραφα του υπουργείου Τύπου ως πανελλα-δικός σταθμός. Δεν χρειαζόταν. Ο στόχος να περάσει το ΑΡΤ TV οπωσδήποτε είχε επιτευχθεί. Με το πράσινο φως από το ΕΣΡ, το κανάλι του Γ. Καρατζαφέρη αποκτά ισχυρό προβάδισμα ενόψει της ψηφιακής τηλεόρασης και μια μοναδική περιουσία. Το ζήτημα είναι τι ακριβώς ανταλλάσσει με το ΛΑΟΣ το μέγαρο Μαξίμου για να μην υπάρξει καμία απολύτως αντίδραση – είναι ένα ερώτημα που αξίζει να τεθεί.

Στο κλειστό επάγγελμα του καναλάρχη...

Passport

Κέν

τρο

ξέ

νων γλωσσών & µ

ελέτη

ς

Το διαβατήριο του παιδιού σας για ένα επιτυχημένο

ταξίδι στον κόσμο της σύγχρονης γνώσης.

Διεύθυνση: Σωκράτους & Κουντουριώτου 2Γ, Παλαιό Φάληρο, Τ.Κ.:17 563τηλ.: 210 9888410 • @ [email protected] • www.passport2knowledge.gr

PassportΚ

έντρ

ο ξέ

νων γλωσσών & µ

ελέτη

ς

Το διαβατήριο του παιδιού σας για ένα επιτυχημένο

ταξίδι στον κόσμο της σύγχρονης γνώσης.

Διεύθυνση: Σωκράτους & Κουντουριώτου 2Γ, Παλαιό Φάληρο, Τ.Κ.:17 563τηλ.: 210 9888410 • @ [email protected] • www.passport2knowledge.gr


κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλείααπό τις εκδόσεις

«Δεν θα μπορούσα να συνεχίσω να ζω στο Ισραήλ χωρίς να γράψω αυτό το βιβλίο. Δεν πιστεύω ότι τα βιβλία μπορούν να αλλ άξουν τον κόσμο, αλλ ά όταν ο κόσμος αρχίσει να αλλ άζει, αναζητά διαφορετικά βιβλία».

sHLOmO sanD

HotDoc 36

Documents

Transcript of HotDoc 36