ΑΚΟΥΩΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΝ

4

ΤΟΝΟΣ ΠΡΟΣΩΙΔΙΑ

τόνος = προσῳδία 1 ἔντασις μιᾶς συλλαβῆς ἄρσις μιᾶς φωνῆς 2 γραπτὰ σημεῖα (αἴρειν elevar) τὴν ἔντασιν σημαίνοντα ά ὰ ᾶ

γῆ gt μονοσύλλαβος λέξιςλό-γος gt δυσύλλαβος λέξιςἄν-θρω-πος gt πολυσύλλαβος λέξις

ἄν - θρω - ποςἡ προπαραλήγουσα - ἡ παραλήγουσα - ἡ λήγουσα (συλλαβή)

καλός ὀξύτονος λέξις ὀξύνεσθαι

λόγος παροξύτονος λέξις παροξύνεσθαι

ἄνθρωπος προπαροξύτονος λέξις προπαροξύνεσθαι

Ἀθηνᾶ περισπωμένη λέξις περισπᾶσθαι

δοῦλος προπερισπωμένη λέξις προπερισπᾶσθαι

προσεπινοεῖν = sobrentender

Θεὸς τοὺς ἀγαθοὺς φιλεῖ

ἐν συνεπείᾳ τοῦ λόγου ἐν τέλει τοῦ λόγου

Τοὺς ἀγαθοὺς φιλεῖ θεός

ἐν συνεπείᾳ τοῦ λόγου ἐν τέλει τοῦ λόγου

ἡ βαρεία θεός gt θεὸς τούς gt τοὺς

ἀγαθούς gt ἀγαθοὺς

καλός

Ἀθηνᾶ

λόγος

βαρύτονοι λέξειςδοῦλος

ἄνθρωπος

ἐπὶ τῆςληγούσης

ἐπὶ της παρα-ληγούσης

ἐπὶ της προπαρα-ληγούσης

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic

ἐπὶ φωνηέντωνβραχέων

ἐπὶ φωνηέντωνμακρῶν

ἐπὶ διφθόγγων

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic radic radic

ΔΙΑΛΟΓΟΣ 4

Διδάσκαλος Φαῖδρος (μαθητής)

Δ ndash Τί εστι τόνοςΦ ndash Λέξιν προφέροντες τῶν συλλαβῶν μίαν ἰσχυρότερον τῶν

ἄλλων ἀεὶ ἐκφωνοῦμεν καὶ ταύτην τῆς συλλαβῆς ἔντασιν τόνον ὀνομάζομεν

Δ ndash Προσῳδία δὲ τίΦ ndash Ἄρσις τῆς φωνῆς ἢ τόνος κατὰ γὲ τῆν παρὰ τοῖς πάλαι

Ἕλλησιν ἐπικρατοῦσαν προφοράν μουσικῶς γὰρ καὶ ὥσπερ ᾄδοντες ἐτόνιζον οἱ τότε Ἕλληνες

Δ ndash Τὶ δὲ ἄλλο καὶ τονον λέγομενΦ ndash Τα γραπτὰ σημεῖα τὰ ἐπὶ τῶν τονιζομένων γραμμάτων

ἐπιτιθέμεναΔ ndash Τί δ᾿ ἐστι μονοσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις μίαν συλλαβὴν ἔχουσαΔ ndash Τί δὲ δυσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις δύο συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πολυσύλλαβος δὲ τίΦ ndash Λέξις πολλὰς συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πῶς δὲ λέγομεν συλλαβὴν ἐν τῷ τέλει τῆς λέξεως οὖσανΦ ndash Λήγουσαν παρὰ τοῦ ρήματος λήγειν τουτέστι τελευτᾶνΔ ndash Πῶς δὲ τὴν πρὸ τῆς ληγούσης συλλαβὴνΦ ndash ΠαραλήγουσανΔ ndash Τὴν δὲ πρὸ τῆς παραληγούσης πῶςΦ ndash Προπαραλήγουσαν

Δ ndash Πόσοι εἰσιν οἱ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς τόνοιΦ ndash Τρεῖς ὀξεία βαρεία περισπωμένηΔ ndash Τὶ δὲ χρὴ προσεπινοεῖν τὸν ὀξεία βαρεία περισπωμένη

ἀκούονταΦ ndash Προσῳδίαν ἡ ὀξεία προσῳδία ἡ βαρεία προσῳδία ἡ

περισπωμένη προσῳδία Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις ὀξύνεταιΦ ndash Ἡ ὀξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν ὀξείαν

ἐπιδεχομένη οἷον καλός Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις παροξύνεταιΦ ndash Ἡ παροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς παραληγούσης

τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον λόγοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπαροξύνεταιΦ ndash Ἡ προπαροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

προπαραληγούσης τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον ἄνθρωπος

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

ΤΟΝΟΣ ΠΡΟΣΩΙΔΙΑ

τόνος = προσῳδία 1 ἔντασις μιᾶς συλλαβῆς ἄρσις μιᾶς φωνῆς 2 γραπτὰ σημεῖα (αἴρειν elevar) τὴν ἔντασιν σημαίνοντα ά ὰ ᾶ

γῆ gt μονοσύλλαβος λέξιςλό-γος gt δυσύλλαβος λέξιςἄν-θρω-πος gt πολυσύλλαβος λέξις

ἄν - θρω - ποςἡ προπαραλήγουσα - ἡ παραλήγουσα - ἡ λήγουσα (συλλαβή)

καλός ὀξύτονος λέξις ὀξύνεσθαι

λόγος παροξύτονος λέξις παροξύνεσθαι

ἄνθρωπος προπαροξύτονος λέξις προπαροξύνεσθαι

Ἀθηνᾶ περισπωμένη λέξις περισπᾶσθαι

δοῦλος προπερισπωμένη λέξις προπερισπᾶσθαι

προσεπινοεῖν = sobrentender

Θεὸς τοὺς ἀγαθοὺς φιλεῖ

ἐν συνεπείᾳ τοῦ λόγου ἐν τέλει τοῦ λόγου

Τοὺς ἀγαθοὺς φιλεῖ θεός

ἐν συνεπείᾳ τοῦ λόγου ἐν τέλει τοῦ λόγου

ἡ βαρεία θεός gt θεὸς τούς gt τοὺς

ἀγαθούς gt ἀγαθοὺς

καλός

Ἀθηνᾶ

λόγος

βαρύτονοι λέξειςδοῦλος

ἄνθρωπος

ἐπὶ τῆςληγούσης

ἐπὶ της παρα-ληγούσης

ἐπὶ της προπαρα-ληγούσης

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic

ἐπὶ φωνηέντωνβραχέων

ἐπὶ φωνηέντωνμακρῶν

ἐπὶ διφθόγγων

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic radic radic

ΔΙΑΛΟΓΟΣ 4

Διδάσκαλος Φαῖδρος (μαθητής)

Δ ndash Τί εστι τόνοςΦ ndash Λέξιν προφέροντες τῶν συλλαβῶν μίαν ἰσχυρότερον τῶν

ἄλλων ἀεὶ ἐκφωνοῦμεν καὶ ταύτην τῆς συλλαβῆς ἔντασιν τόνον ὀνομάζομεν

Δ ndash Προσῳδία δὲ τίΦ ndash Ἄρσις τῆς φωνῆς ἢ τόνος κατὰ γὲ τῆν παρὰ τοῖς πάλαι

Ἕλλησιν ἐπικρατοῦσαν προφοράν μουσικῶς γὰρ καὶ ὥσπερ ᾄδοντες ἐτόνιζον οἱ τότε Ἕλληνες

Δ ndash Τὶ δὲ ἄλλο καὶ τονον λέγομενΦ ndash Τα γραπτὰ σημεῖα τὰ ἐπὶ τῶν τονιζομένων γραμμάτων

ἐπιτιθέμεναΔ ndash Τί δ᾿ ἐστι μονοσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις μίαν συλλαβὴν ἔχουσαΔ ndash Τί δὲ δυσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις δύο συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πολυσύλλαβος δὲ τίΦ ndash Λέξις πολλὰς συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πῶς δὲ λέγομεν συλλαβὴν ἐν τῷ τέλει τῆς λέξεως οὖσανΦ ndash Λήγουσαν παρὰ τοῦ ρήματος λήγειν τουτέστι τελευτᾶνΔ ndash Πῶς δὲ τὴν πρὸ τῆς ληγούσης συλλαβὴνΦ ndash ΠαραλήγουσανΔ ndash Τὴν δὲ πρὸ τῆς παραληγούσης πῶςΦ ndash Προπαραλήγουσαν

Δ ndash Πόσοι εἰσιν οἱ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς τόνοιΦ ndash Τρεῖς ὀξεία βαρεία περισπωμένηΔ ndash Τὶ δὲ χρὴ προσεπινοεῖν τὸν ὀξεία βαρεία περισπωμένη

ἀκούονταΦ ndash Προσῳδίαν ἡ ὀξεία προσῳδία ἡ βαρεία προσῳδία ἡ

περισπωμένη προσῳδία Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις ὀξύνεταιΦ ndash Ἡ ὀξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν ὀξείαν

ἐπιδεχομένη οἷον καλός Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις παροξύνεταιΦ ndash Ἡ παροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς παραληγούσης

τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον λόγοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπαροξύνεταιΦ ndash Ἡ προπαροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

προπαραληγούσης τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον ἄνθρωπος

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

καλός ὀξύτονος λέξις ὀξύνεσθαι

λόγος παροξύτονος λέξις παροξύνεσθαι

ἄνθρωπος προπαροξύτονος λέξις προπαροξύνεσθαι

Ἀθηνᾶ περισπωμένη λέξις περισπᾶσθαι

δοῦλος προπερισπωμένη λέξις προπερισπᾶσθαι

προσεπινοεῖν = sobrentender

Θεὸς τοὺς ἀγαθοὺς φιλεῖ

ἐν συνεπείᾳ τοῦ λόγου ἐν τέλει τοῦ λόγου

Τοὺς ἀγαθοὺς φιλεῖ θεός

ἐν συνεπείᾳ τοῦ λόγου ἐν τέλει τοῦ λόγου

ἡ βαρεία θεός gt θεὸς τούς gt τοὺς

ἀγαθούς gt ἀγαθοὺς

καλός

Ἀθηνᾶ

λόγος

βαρύτονοι λέξειςδοῦλος

ἄνθρωπος

ἐπὶ τῆςληγούσης

ἐπὶ της παρα-ληγούσης

ἐπὶ της προπαρα-ληγούσης

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic

ἐπὶ φωνηέντωνβραχέων

ἐπὶ φωνηέντωνμακρῶν

ἐπὶ διφθόγγων

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic radic radic

ΔΙΑΛΟΓΟΣ 4

Διδάσκαλος Φαῖδρος (μαθητής)

Δ ndash Τί εστι τόνοςΦ ndash Λέξιν προφέροντες τῶν συλλαβῶν μίαν ἰσχυρότερον τῶν

ἄλλων ἀεὶ ἐκφωνοῦμεν καὶ ταύτην τῆς συλλαβῆς ἔντασιν τόνον ὀνομάζομεν

Δ ndash Προσῳδία δὲ τίΦ ndash Ἄρσις τῆς φωνῆς ἢ τόνος κατὰ γὲ τῆν παρὰ τοῖς πάλαι

Ἕλλησιν ἐπικρατοῦσαν προφοράν μουσικῶς γὰρ καὶ ὥσπερ ᾄδοντες ἐτόνιζον οἱ τότε Ἕλληνες

Δ ndash Τὶ δὲ ἄλλο καὶ τονον λέγομενΦ ndash Τα γραπτὰ σημεῖα τὰ ἐπὶ τῶν τονιζομένων γραμμάτων

ἐπιτιθέμεναΔ ndash Τί δ᾿ ἐστι μονοσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις μίαν συλλαβὴν ἔχουσαΔ ndash Τί δὲ δυσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις δύο συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πολυσύλλαβος δὲ τίΦ ndash Λέξις πολλὰς συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πῶς δὲ λέγομεν συλλαβὴν ἐν τῷ τέλει τῆς λέξεως οὖσανΦ ndash Λήγουσαν παρὰ τοῦ ρήματος λήγειν τουτέστι τελευτᾶνΔ ndash Πῶς δὲ τὴν πρὸ τῆς ληγούσης συλλαβὴνΦ ndash ΠαραλήγουσανΔ ndash Τὴν δὲ πρὸ τῆς παραληγούσης πῶςΦ ndash Προπαραλήγουσαν

Δ ndash Πόσοι εἰσιν οἱ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς τόνοιΦ ndash Τρεῖς ὀξεία βαρεία περισπωμένηΔ ndash Τὶ δὲ χρὴ προσεπινοεῖν τὸν ὀξεία βαρεία περισπωμένη

ἀκούονταΦ ndash Προσῳδίαν ἡ ὀξεία προσῳδία ἡ βαρεία προσῳδία ἡ

περισπωμένη προσῳδία Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις ὀξύνεταιΦ ndash Ἡ ὀξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν ὀξείαν

ἐπιδεχομένη οἷον καλός Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις παροξύνεταιΦ ndash Ἡ παροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς παραληγούσης

τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον λόγοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπαροξύνεταιΦ ndash Ἡ προπαροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

προπαραληγούσης τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον ἄνθρωπος

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

Θεὸς τοὺς ἀγαθοὺς φιλεῖ

ἐν συνεπείᾳ τοῦ λόγου ἐν τέλει τοῦ λόγου

Τοὺς ἀγαθοὺς φιλεῖ θεός

ἐν συνεπείᾳ τοῦ λόγου ἐν τέλει τοῦ λόγου

ἡ βαρεία θεός gt θεὸς τούς gt τοὺς

ἀγαθούς gt ἀγαθοὺς

καλός

Ἀθηνᾶ

λόγος

βαρύτονοι λέξειςδοῦλος

ἄνθρωπος

ἐπὶ τῆςληγούσης

ἐπὶ της παρα-ληγούσης

ἐπὶ της προπαρα-ληγούσης

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic

ἐπὶ φωνηέντωνβραχέων

ἐπὶ φωνηέντωνμακρῶν

ἐπὶ διφθόγγων

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic radic radic

ΔΙΑΛΟΓΟΣ 4

Διδάσκαλος Φαῖδρος (μαθητής)

Δ ndash Τί εστι τόνοςΦ ndash Λέξιν προφέροντες τῶν συλλαβῶν μίαν ἰσχυρότερον τῶν

ἄλλων ἀεὶ ἐκφωνοῦμεν καὶ ταύτην τῆς συλλαβῆς ἔντασιν τόνον ὀνομάζομεν

Δ ndash Προσῳδία δὲ τίΦ ndash Ἄρσις τῆς φωνῆς ἢ τόνος κατὰ γὲ τῆν παρὰ τοῖς πάλαι

Ἕλλησιν ἐπικρατοῦσαν προφοράν μουσικῶς γὰρ καὶ ὥσπερ ᾄδοντες ἐτόνιζον οἱ τότε Ἕλληνες

Δ ndash Τὶ δὲ ἄλλο καὶ τονον λέγομενΦ ndash Τα γραπτὰ σημεῖα τὰ ἐπὶ τῶν τονιζομένων γραμμάτων

ἐπιτιθέμεναΔ ndash Τί δ᾿ ἐστι μονοσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις μίαν συλλαβὴν ἔχουσαΔ ndash Τί δὲ δυσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις δύο συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πολυσύλλαβος δὲ τίΦ ndash Λέξις πολλὰς συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πῶς δὲ λέγομεν συλλαβὴν ἐν τῷ τέλει τῆς λέξεως οὖσανΦ ndash Λήγουσαν παρὰ τοῦ ρήματος λήγειν τουτέστι τελευτᾶνΔ ndash Πῶς δὲ τὴν πρὸ τῆς ληγούσης συλλαβὴνΦ ndash ΠαραλήγουσανΔ ndash Τὴν δὲ πρὸ τῆς παραληγούσης πῶςΦ ndash Προπαραλήγουσαν

Δ ndash Πόσοι εἰσιν οἱ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς τόνοιΦ ndash Τρεῖς ὀξεία βαρεία περισπωμένηΔ ndash Τὶ δὲ χρὴ προσεπινοεῖν τὸν ὀξεία βαρεία περισπωμένη

ἀκούονταΦ ndash Προσῳδίαν ἡ ὀξεία προσῳδία ἡ βαρεία προσῳδία ἡ

περισπωμένη προσῳδία Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις ὀξύνεταιΦ ndash Ἡ ὀξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν ὀξείαν

ἐπιδεχομένη οἷον καλός Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις παροξύνεταιΦ ndash Ἡ παροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς παραληγούσης

τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον λόγοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπαροξύνεταιΦ ndash Ἡ προπαροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

προπαραληγούσης τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον ἄνθρωπος

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

καλός

Ἀθηνᾶ

λόγος

βαρύτονοι λέξειςδοῦλος

ἄνθρωπος

ἐπὶ τῆςληγούσης

ἐπὶ της παρα-ληγούσης

ἐπὶ της προπαρα-ληγούσης

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic

ἐπὶ φωνηέντωνβραχέων

ἐπὶ φωνηέντωνμακρῶν

ἐπὶ διφθόγγων

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic radic radic

ΔΙΑΛΟΓΟΣ 4

Διδάσκαλος Φαῖδρος (μαθητής)

Δ ndash Τί εστι τόνοςΦ ndash Λέξιν προφέροντες τῶν συλλαβῶν μίαν ἰσχυρότερον τῶν

ἄλλων ἀεὶ ἐκφωνοῦμεν καὶ ταύτην τῆς συλλαβῆς ἔντασιν τόνον ὀνομάζομεν

Δ ndash Προσῳδία δὲ τίΦ ndash Ἄρσις τῆς φωνῆς ἢ τόνος κατὰ γὲ τῆν παρὰ τοῖς πάλαι

Ἕλλησιν ἐπικρατοῦσαν προφοράν μουσικῶς γὰρ καὶ ὥσπερ ᾄδοντες ἐτόνιζον οἱ τότε Ἕλληνες

Δ ndash Τὶ δὲ ἄλλο καὶ τονον λέγομενΦ ndash Τα γραπτὰ σημεῖα τὰ ἐπὶ τῶν τονιζομένων γραμμάτων

ἐπιτιθέμεναΔ ndash Τί δ᾿ ἐστι μονοσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις μίαν συλλαβὴν ἔχουσαΔ ndash Τί δὲ δυσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις δύο συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πολυσύλλαβος δὲ τίΦ ndash Λέξις πολλὰς συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πῶς δὲ λέγομεν συλλαβὴν ἐν τῷ τέλει τῆς λέξεως οὖσανΦ ndash Λήγουσαν παρὰ τοῦ ρήματος λήγειν τουτέστι τελευτᾶνΔ ndash Πῶς δὲ τὴν πρὸ τῆς ληγούσης συλλαβὴνΦ ndash ΠαραλήγουσανΔ ndash Τὴν δὲ πρὸ τῆς παραληγούσης πῶςΦ ndash Προπαραλήγουσαν

Δ ndash Πόσοι εἰσιν οἱ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς τόνοιΦ ndash Τρεῖς ὀξεία βαρεία περισπωμένηΔ ndash Τὶ δὲ χρὴ προσεπινοεῖν τὸν ὀξεία βαρεία περισπωμένη

ἀκούονταΦ ndash Προσῳδίαν ἡ ὀξεία προσῳδία ἡ βαρεία προσῳδία ἡ

περισπωμένη προσῳδία Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις ὀξύνεταιΦ ndash Ἡ ὀξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν ὀξείαν

ἐπιδεχομένη οἷον καλός Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις παροξύνεταιΦ ndash Ἡ παροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς παραληγούσης

τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον λόγοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπαροξύνεταιΦ ndash Ἡ προπαροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

προπαραληγούσης τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον ἄνθρωπος

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

ἐπὶ τῆςληγούσης

ἐπὶ της παρα-ληγούσης

ἐπὶ της προπαρα-ληγούσης

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic

ἐπὶ φωνηέντωνβραχέων

ἐπὶ φωνηέντωνμακρῶν

ἐπὶ διφθόγγων

ὀξεία radic radic radic

περισπωμένη radic radic

βαρεία radic radic radic

ΔΙΑΛΟΓΟΣ 4

Διδάσκαλος Φαῖδρος (μαθητής)

Δ ndash Τί εστι τόνοςΦ ndash Λέξιν προφέροντες τῶν συλλαβῶν μίαν ἰσχυρότερον τῶν

ἄλλων ἀεὶ ἐκφωνοῦμεν καὶ ταύτην τῆς συλλαβῆς ἔντασιν τόνον ὀνομάζομεν

Δ ndash Προσῳδία δὲ τίΦ ndash Ἄρσις τῆς φωνῆς ἢ τόνος κατὰ γὲ τῆν παρὰ τοῖς πάλαι

Ἕλλησιν ἐπικρατοῦσαν προφοράν μουσικῶς γὰρ καὶ ὥσπερ ᾄδοντες ἐτόνιζον οἱ τότε Ἕλληνες

Δ ndash Τὶ δὲ ἄλλο καὶ τονον λέγομενΦ ndash Τα γραπτὰ σημεῖα τὰ ἐπὶ τῶν τονιζομένων γραμμάτων

ἐπιτιθέμεναΔ ndash Τί δ᾿ ἐστι μονοσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις μίαν συλλαβὴν ἔχουσαΔ ndash Τί δὲ δυσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις δύο συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πολυσύλλαβος δὲ τίΦ ndash Λέξις πολλὰς συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πῶς δὲ λέγομεν συλλαβὴν ἐν τῷ τέλει τῆς λέξεως οὖσανΦ ndash Λήγουσαν παρὰ τοῦ ρήματος λήγειν τουτέστι τελευτᾶνΔ ndash Πῶς δὲ τὴν πρὸ τῆς ληγούσης συλλαβὴνΦ ndash ΠαραλήγουσανΔ ndash Τὴν δὲ πρὸ τῆς παραληγούσης πῶςΦ ndash Προπαραλήγουσαν

Δ ndash Πόσοι εἰσιν οἱ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς τόνοιΦ ndash Τρεῖς ὀξεία βαρεία περισπωμένηΔ ndash Τὶ δὲ χρὴ προσεπινοεῖν τὸν ὀξεία βαρεία περισπωμένη

ἀκούονταΦ ndash Προσῳδίαν ἡ ὀξεία προσῳδία ἡ βαρεία προσῳδία ἡ

περισπωμένη προσῳδία Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις ὀξύνεταιΦ ndash Ἡ ὀξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν ὀξείαν

ἐπιδεχομένη οἷον καλός Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις παροξύνεταιΦ ndash Ἡ παροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς παραληγούσης

τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον λόγοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπαροξύνεταιΦ ndash Ἡ προπαροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

προπαραληγούσης τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον ἄνθρωπος

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

ΔΙΑΛΟΓΟΣ 4

Διδάσκαλος Φαῖδρος (μαθητής)

Δ ndash Τί εστι τόνοςΦ ndash Λέξιν προφέροντες τῶν συλλαβῶν μίαν ἰσχυρότερον τῶν

ἄλλων ἀεὶ ἐκφωνοῦμεν καὶ ταύτην τῆς συλλαβῆς ἔντασιν τόνον ὀνομάζομεν

Δ ndash Προσῳδία δὲ τίΦ ndash Ἄρσις τῆς φωνῆς ἢ τόνος κατὰ γὲ τῆν παρὰ τοῖς πάλαι

Ἕλλησιν ἐπικρατοῦσαν προφοράν μουσικῶς γὰρ καὶ ὥσπερ ᾄδοντες ἐτόνιζον οἱ τότε Ἕλληνες

Δ ndash Τὶ δὲ ἄλλο καὶ τονον λέγομενΦ ndash Τα γραπτὰ σημεῖα τὰ ἐπὶ τῶν τονιζομένων γραμμάτων

ἐπιτιθέμεναΔ ndash Τί δ᾿ ἐστι μονοσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις μίαν συλλαβὴν ἔχουσαΔ ndash Τί δὲ δυσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις δύο συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πολυσύλλαβος δὲ τίΦ ndash Λέξις πολλὰς συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πῶς δὲ λέγομεν συλλαβὴν ἐν τῷ τέλει τῆς λέξεως οὖσανΦ ndash Λήγουσαν παρὰ τοῦ ρήματος λήγειν τουτέστι τελευτᾶνΔ ndash Πῶς δὲ τὴν πρὸ τῆς ληγούσης συλλαβὴνΦ ndash ΠαραλήγουσανΔ ndash Τὴν δὲ πρὸ τῆς παραληγούσης πῶςΦ ndash Προπαραλήγουσαν

Δ ndash Πόσοι εἰσιν οἱ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς τόνοιΦ ndash Τρεῖς ὀξεία βαρεία περισπωμένηΔ ndash Τὶ δὲ χρὴ προσεπινοεῖν τὸν ὀξεία βαρεία περισπωμένη

ἀκούονταΦ ndash Προσῳδίαν ἡ ὀξεία προσῳδία ἡ βαρεία προσῳδία ἡ

περισπωμένη προσῳδία Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις ὀξύνεταιΦ ndash Ἡ ὀξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν ὀξείαν

ἐπιδεχομένη οἷον καλός Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις παροξύνεταιΦ ndash Ἡ παροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς παραληγούσης

τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον λόγοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπαροξύνεταιΦ ndash Ἡ προπαροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

προπαραληγούσης τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον ἄνθρωπος

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

Δ ndash Τὶ δὲ ἄλλο καὶ τονον λέγομενΦ ndash Τα γραπτὰ σημεῖα τὰ ἐπὶ τῶν τονιζομένων γραμμάτων

ἐπιτιθέμεναΔ ndash Τί δ᾿ ἐστι μονοσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις μίαν συλλαβὴν ἔχουσαΔ ndash Τί δὲ δυσύλλαβος λέξιςΦ ndash Λέξις δύο συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πολυσύλλαβος δὲ τίΦ ndash Λέξις πολλὰς συλλαβὰς ἔχουσαΔ ndash Πῶς δὲ λέγομεν συλλαβὴν ἐν τῷ τέλει τῆς λέξεως οὖσανΦ ndash Λήγουσαν παρὰ τοῦ ρήματος λήγειν τουτέστι τελευτᾶνΔ ndash Πῶς δὲ τὴν πρὸ τῆς ληγούσης συλλαβὴνΦ ndash ΠαραλήγουσανΔ ndash Τὴν δὲ πρὸ τῆς παραληγούσης πῶςΦ ndash Προπαραλήγουσαν

Δ ndash Πόσοι εἰσιν οἱ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς τόνοιΦ ndash Τρεῖς ὀξεία βαρεία περισπωμένηΔ ndash Τὶ δὲ χρὴ προσεπινοεῖν τὸν ὀξεία βαρεία περισπωμένη

ἀκούονταΦ ndash Προσῳδίαν ἡ ὀξεία προσῳδία ἡ βαρεία προσῳδία ἡ

περισπωμένη προσῳδία Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις ὀξύνεταιΦ ndash Ἡ ὀξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν ὀξείαν

ἐπιδεχομένη οἷον καλός Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις παροξύνεταιΦ ndash Ἡ παροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς παραληγούσης

τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον λόγοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπαροξύνεταιΦ ndash Ἡ προπαροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

προπαραληγούσης τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον ἄνθρωπος

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

Δ ndash Πόσοι εἰσιν οἱ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς τόνοιΦ ndash Τρεῖς ὀξεία βαρεία περισπωμένηΔ ndash Τὶ δὲ χρὴ προσεπινοεῖν τὸν ὀξεία βαρεία περισπωμένη

ἀκούονταΦ ndash Προσῳδίαν ἡ ὀξεία προσῳδία ἡ βαρεία προσῳδία ἡ

περισπωμένη προσῳδία Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις ὀξύνεταιΦ ndash Ἡ ὀξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν ὀξείαν

ἐπιδεχομένη οἷον καλός Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις παροξύνεταιΦ ndash Ἡ παροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς παραληγούσης

τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον λόγοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπαροξύνεταιΦ ndash Ἡ προπαροξύτονος λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

προπαραληγούσης τῆν ὀξείαν ἐπιδεχομένη οἷον ἄνθρωπος

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

Δ ndash Ποῖα δὲ λέξις περισπᾶταιΦ ndash Ἡ περισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς ληγούσης τῆν

περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον ἈθηνᾶΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις προπερισπᾶταιΦ ndash Ἡ προπερισπωμένη λέξις τουτέστι ἡ ἐπὶ τῆς

παραληγούσης τῆν περισπωμένην ἐπιδεχομένη οἷον δοῦλοςΔ ndash Ποῖα δὲ λέξις τὴν βαρείαν ἐπιδέχεταιΦ ndash Ὀξύτονος λέξις ἐν τῇ συνεπείᾳ τοῦ λόγου κειμένη - τουτέστι ἡ μὴ ἐν τῳ τέλει τοῦ λόγου κειμένη - τὴν ὀξείαν

ἀποβαλοῦσα ἐπιδέχεται τῆν βαρείαν οἷον ἡ λέξις θεούς ἐν τῷ λόγῷ Θεοὺς τίμα

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11

Δ ndash Τὶ δ᾿ ἐστὶ βαρύτονος λέξιςΦ ndash Ἡ μήτε ὀξύτονος μήτε περισπωμένη οὖσα οἷον τέλος

πρᾶγμα γέφυραΔ ndash Ποῦ δ᾿ ἐπιτίθεμεν τὴν ὀξείανΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ προπαραληγούσης

ἐπὶ μακρῶν καὶ βραχέων φωνηέντων ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Τὴν δὲ περισπωμένην ποῦΦ ndash Ἐπὶ ληγούσης ἐπὶ παραληγούσης ἐπὶ μακρῶν φωνηέντων

ἐπὶ διφθόγγωνΔ ndash Κάλλιστα ἐξέμαθες πάντα Οὐκ ἄν φθάνοις καθίζων

• Paacutegina 1
• Paacutegina 2
• Paacutegina 3
• Paacutegina 4
• Paacutegina 5
• Paacutegina 6
• Paacutegina 7
• Paacutegina 8
• Paacutegina 9
• Paacutegina 10
• Paacutegina 11