ΑΚΟΥΩΤΗΝ

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΝ

1

γραμματική = μέθοδος τοῦ ὀρθῶς λέγειν

γράμμα = εἰκὼν γραπτή

φωνή = μέρος ἐλάχιστον καὶ ἀδιαίρετον τῆς γλώσσης

λάβωμεν = tomemos

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΙΚΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΣΤΙΝ

συγκεῖται ἐκ, συνίσταται ἐκ = está formado de

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ἐλληνικὴ λέξις ἐστιν

διαιρεῖν ΕΙΣ = dividir EN

διαιρετός ἐστιν ὅτι διαιρεῖταιἀδιαίρετος ἐστιν ὅτι οὐ διαιρεῖται

διαιρεῖν ἔχομεν = διαιρεῖν δυνάμεθα

ἡ γῆ, τὸ ὕδωρ, ὁ ἀήρ, τὸ πῦρ > στοιχεῖα τοῦ κόσμου

ἡ ἑληνικῆ φλῶσσα τέσσαρα καὶ εἴκοσι γράμματα ἔχει

τὰ γράμματα τὰς φωνὰς δηλοῖ

α = /a/τ = /t/ν = /n/

ὡς ἐπὶ τὸ πολύ = en general

τὸ ξ διὰ γράμματος ἑνὸς δύο φωνὰς δηλοῖ. ξ =/ks/τὸ ει διὰ δυοῖν γραμμάτων μίαν φωνὴν δηλοῖ. ει =/i/

ἐνθυμοῦ ὅτι ἀληθῶς περὶ τῶν φωνῶν ὁ λόγος = ten en cuenta que se refiere a los sonidos (fonemas)

καθ᾿ ἑαυτὸ φωνεῖ, suena por si mismaμόλις φωνεῖ, apenas suena

δεῖσθαι + gen. = necesitar

χρόνον ἐπιδέχεσθαι = admitir duración

ΩΣ ΣΙΝΕΛΟΝΤΙ ΕΙΠΕΙΝ(En resumen)

ΔΙΑΛΟΓΟΣΔιδάσκαλος, Φαῖδρος (μαθητής)

Δ - Ἄγε δή, ὦ Φαῖδρε, περὶ τίνος ἐσπούδασες ἐν τούτῳ τῷ μαθήματι;

Φ - Περὶ τῶν μερῶν τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης.Δ - Τίνα ἐστὶ τὰ μέρη ταῦτα;Φ - Λόγος, λέξις, συλλαβή, φωνή.

Δ - Λόγος δὲ τί ἐστιν;Φ - Μέρος διαιρετὸν τῆς γλώσσης ἐκ λέξεων συνιστάμενον.Δ - Λέξις δὲ τί;Φ - Μέρος ἐστὶ καὶ τοῦτο ἄλλο τῆς λόγου.Δ - Πότερον συνιστάμενον ἢ οὔ;Φ - Συνιστάμενον δή, ἡ γὰρ λέξις ἐκ συλλαβῶν ἐγκεῖται.Δ - Λέγε δή, συλλαβή τί ἐστιν;Φ – Μέρος τῆς λέξεως διαιρετὸν ἐκ φωνῶν συνιστάμενον.Δ – Ἀλλὰ διὰ τί συλλαβὴν λέγομεν;Φ – Ὅτι δεῖ ἡμᾶς δύο ἢ πλείω φωνὰς συλλαμβάνειν ὥστε

συλλαβὴν ἐκφέρειν.

Δ – Ἆρα δυνατόν ἐστι καὶ μίαν φωνὴν συλλαμβὴν ἀποτελεῖν;Φ – Γίγνεται τοῦτο ἔστιν ὅτε.Δ – Μῶν διαροῦνται αἱ φωναί;Φ - Οὐδαμῶς, διδάσκαλε, αἱ γὰρ φωναὶ μέρος εἰσὶν ἐλάχιστον

καὶ ἀδιαίρετον τῆς γλώσσης.Δ – Γράμμα δὲ τί ἐστιν;Φ – Γράμμα εἰκὼν ἐστι γραπτὴ τὰς φωνὰς δηλοῦσα. Πολλάκις

δὲ περὶ φωνῶν λέγοντες τῇ λέξει γράμμα χρώμεθα.Δ – Διὰ τί δὲ τοῦτο;Φ – Ὅτι, ὡς ἑπὶ τὸ πλεῖστον, γράμμα ἀναγιγνώσκοντες φωνὴν

μίαν ἐκφέρομεν.Δ – Τίνι δὲ διαφέρει τὰ γράμματα τῶν φωνῶν;Φ – τὸ αὐτὸ τοῦτο, ὅτι τὰ μὲν γράμματα γράφομέν τε καὶ

ἀναγιγνώσκομεν, τὰς δὲ φωνὰς λέγομέν τε καὶ ἀκούομεν.

Δ – Ἀποκρίνου δὲ καὶ τοῦτο, πότερον διαφέρει τὰ γράμματα ἀλλήλων ἢ οὔ;

Φ – Ναί, τῶν γραμμάτων τὰ μὲν φωνήεντα, τὰ δὲ σύμφωνα.Δ – Φωνήεν δὲ τί ἐστιν;Φ – Φωνὴ ἀκουστὴ καθ̓ ἑαυτὴν ἐκφωνουμένη, οἷον, α, ι, οΔ – Σύμφωνον δέ τί;Φ - Φωνὴ μόλις ἀκουστὴ εἰ μὴ μετὰ φωνηέντων τινῶν

ἐκφωνουμένη, οἷον, κ μετὰ τοῦ α, κα. Δ – Εὖ γε, καλῶν εἶπες. ἐν μνήμῃ δὲ φύλαττε τὰ τήμερον

λεχθέντα.