1

1

(Τα φώτα της πλατείας σβήνουν. Ακούγεται μια φωνή)

ΦΩΝΗ Ασφάλεια. Προπαντός ασφάλεια. Οι βασικές αρχές της εκπαίδευσης

του οδηγού.

(Ακούγεται κλειδί στη μίζα και μηχανή αυτοκινήτου που ξεκινά.

Το Μικρό μπαίνει στο φως ενός προβολέα. Έχει μεγάλο στήθος και πιο

“μαλακή” όψη τώρα απ’ ό,τι στα δεκαεπτά της)

ΜΙΚΡΟ Είναι φορές που ο μόνος τρόπος ν’ αποκαλύψεις ένα μυστικό, είναι

μέσ’ από ένα μάθημα. Θ’ αρχίσουμε το μάθημά μας απόψε από μιά

ζεστή καλοκαιριάτικη βραδιά.

Σταματημένοι σ’ ένα πάρκινγκ κοντά σε κάτι φάρμες στο Μέριλαντ.

Λίγο πιο πέρα, η σκασμένη άσφαλτος του αυτοκινητόδρομου

προσπερνά τις προκατ εκκλησίες, το πορνό ντραϊβίν, και τα

εγκαταλειμμένα μοτέλ με τις πινακίδες ΠΩΛΕΙΤΑΙ σωριασμένες στο

χώμα.

Όπως σας είπα, είναι μια ζεστή καλοκαιριάτικη βραδιά.

Σ’ αυτή την περιοχή με τις τόσες φάρμες η μυρωδιά των κοιμισμένων

ζώων κάνει τον αέρα βαρύ. Το τριφύλλι και το σανό σμίγουν με τη

μυρωδιά απ’ τα δερμάτινα καθίσματα. Μπορείς ακόμα να φανταστείς

πώς ήταν το Μέριλαντ παλιά, προτού γεμίσει εμπορικά κέντρα. Τότε

η πολιτεία ήταν σπαρμένη αγροτόσπιτα - απ’ τις βεράντες τους είχες

θέα τον εμφύλιο.

Α, ναι. Έχει φεγγάρι πάνω απ’ το Μέριλαντ απόψε - ένα φεγγάρι που

φωτίζει αμυδρά το αυτοκίνητο όπου κάθομαι δίπλα σ’ έναν άνδρα που

θα μπορούσε να είναι - σας είπα πόσο ήσυχη είν’ η βραδιά; Το χώμα

υγρό κι ο αέρας ακίνητος. Από ‘κείνες τις βραδυές που κάνουν το

μεσήλικα που ξεπληρώνει ακόμη το στεγαστικό, χωριατόπαιδο πάλι.

Ο χρόνος - 1969. Κι είμ’ εξαιρετικά ώριμη κι απόλυτα κυνική για

όλα - γιατί τα ξέρω όλα. Μ’ άλλα λόγια, είμαι δεκαεφτά, σ’ ένα

σκοτεινό πάρκινγκ, δίπλα σ’ έναν παντρεμένο μια ζεστή

καλοκαιριάτικη βραδιά.

(Φως σε δύο καρέκλες που κοιτάνε μπροστά – ή, αλλιώς, τα μπροστινά

καθίσματα μιας Buick Rivera. Ο Πεκ, χαμογελαστός, περιμένει

υπομονετικά μυρίζοντας το βραδινό αέρα. Το Μικρό κάθεται στο

διπλανό κάθισμα, 17 χρόνων και γεμάτη νευρικότητα. Οι δύο τους

κοιτάνε μπρος. Τα κορμιά τους δεν κινούνται. Μόνο οι εκφράσεις των

προσώπων τους αλλάζουν)

ΠΕΚ Μμμμμμ. Λατρεύω τη μυρωδιά των μαλλιών σου.

ΜΙΚΡΟ Ωχ.

ΠΕΚ Ααααχ, τι ωραία. Μμμμμμ. (Παύση)

Μια τέτοια στιγμή, ένας άντρας θα μπορούσε να πεθάνει

ευτυχισμένος.

ΜΙΚΡΟ Καλά, εσύ μην πεθάνεις.

2

2

ΠΕΚ Με τι τα λούζεις;

ΜΙΚΡΟ Herbal Essence.

ΠΕΚ Herbal Essence. Θα πάω να το πάρω. Herbal Essence. Κι όταν θα

‘μαι μόνος σπίτι, θα μπω στη μπανιέρα, θ’ ανοίξω το καπάκι και -

ΜΙΚΡΟ Φρόνιμα.

ΠΕΚ Τι;

ΜΙΚΡΟ Μη γίνεσαι κακό παιδί.

ΠΕΚ Μα τι νομίζεις ότι θα ‘λεγα; Τι λες να ‘κανα με το Herbal Essence;

ΜΙΚΡΟ Δε θέλω να ξέρω. Δε θέλω να μου πεις.

ΠΕΚ Θα ‘λουζα τα μαλλιά μου. Τι άλλο.

ΜΙΚΡΟ Α.

ΠΕΚ Τι νόμιζες ότι θα ‘κανα;

ΜΙΚΡΟ Τίποτα... Δεν ξέρω. Κάτι... πονηρό.

ΠΕΚ Με το σαμπουάν; Έλεος, κορίτσι μου – τι βρώμικο μυαλό που έχεις!

ΜΙΚΡΟ Και ποιος φταίει γι’ αυτό;

ΠΕΚ Εγώ πάντως όχι. Μυαλό προσκόπου.

ΜΙΚΡΟ Ακριβώς. Καυλωμένου προσκόπου.

ΠΕΚ Μ’ αυτό θα πει να ‘σαι πρόσκοπος – ατελείωτη καύλα. Αλλιώς τι

νόημα θα ‘χαν όλα εκείνα τα παράσημα;

ΜΙΚΡΟ Είπαμε, μη γίνεσαι κακό παιδί.

ΠΕΚ Α, όχι. Καλός είμαι. Πολύ καλός.

ΜΙΚΡΟ Τι ώρα έχει πάει;

ΠΕΚ Μην αλλάζεις θέμα. Έλεγα πόσο καλός είμαι. (Παύση)

Θα μ’ αφήσεις ποτέ να σου δείξω πόσο καλός είμαι;

ΜΙΚΡΟ Πρόσεχε. Αγγίζεις τα όρια.

ΠΕΚ Μα δεν τα ξεπερνάω. Δεν πρόκειται να κάνω κάτι που δεν το θες κι

εσύ.

ΜΙΚΡΟ Έτσι.

ΠΕΚ Κι ήμουν καλός μια ολόκληρη βδομάδα.

ΜΙΚΡΟ Α, ναι;

ΠΕΚ Βεβαίως. Ολόκληρη βδομάδα. Ούτε σταγόνα.

ΜΙΚΡΟ Μπράβο το καλό το παιδί.

ΠΕΚ Και ποια η ανταμοιβή μου; Για την εγκράτειά μου;

ΜΙΚΡΟ Μικρή ανταμοιβή. Είν’ αργά.

ΠΕΚ Άσε με μόνο να σε ξεκουμπώσω. Σε ξανακουμπώνω μετά.

3

3

ΜΙΚΡΟ Καλά. Μην ξημερωθούμε.

(Ο Πεκ μιμείται ότι ξεκουμπώνει με το ένα χέρι το στηθόδεσμο του

Μικρού)

Μου κάνει πάντα εντύπωση. Πώς μπορείς κι ανοίγεις με τόση

ευκολία την κόπιτσα μέσ’ απ’ τη μπλούζα.

ΠΕΚ Χρόνια εξάσκησης.

ΜΙΚΡΟ Θα γινόσουν τρομερός χειρουργός.

ΠΕΚ Βάζω στοίχημα ο Κλάϊντ - πώς το λένε το νεαρό που θα σε συνοδέψει

στο χορό;

ΜΙΚΡΟ Κλωντ Σούντερς.

ΠΕΚ Κλωντ Σούντερς. Πάω στοίχημα ότι χρειάζεται δύο χέρια, τα φώτα

αναμμένα, και τη συνεργασία σου.

ΜΙΚΡΟ Μπορεί.

(Παύση)

ΠΕΚ Μπορώ να τα φιλήσω; Σε παρακαλώ;

ΜΙΚΡΟ Δεν ξέρω.

ΠΕΚ Μη με βάζεις να παρακαλάω, μεγάλο άνθρωπο.

ΜΙΚΡΟ Ένα φιλί μόνο.

ΠΕΚ Θα σηκώσω τη μπλούζα σου.

ΜΙΚΡΟ Κάνει λίγο κρύο.

ΠΕΚ (Γελάει τρυφερά) Δεν είν’ γι’ αυτό που τρέμεις.

(Ο Πεκ κάνει ομόκεντρους κύκλους στον αέρα με τους αντίχειρές του)

Σ’ αρέσει;

(Το Μικρό κλείνει τα μάτια, προσέχοντας να κρατήσει ήρεμη τη φωνή

της)

ΜΙΚΡΟ ‘Ντάξει.

(Ακούγεται εκκλησιαστική μουσική από κάτω)

ΠΕΚ Χάρισμά σου όλες οι εκκλησίες της Ευρώπης. Ένα δευτερόλεπτο

δώσ’ μου μ’ αυτές – τις ουράνιες σφαίρες -

(Σκύβει το κεφάλι σαν να προσεύχεται. Φιλάει τη ρώγα της. Το Μικρό,

με τα μάτια κλειστά, ρίχνει το κεφάλι πίσω στο δερμάτινο κάθισμα)

ΜΙΚΡΟ Θείε Πεκ - ώρα να φεύγουμε. Έχω πρόβα για την αποφοίτηση αύριο.

Κι εσένα σε περιμένει η θεία Μαίρη -

ΠΕΚ Εντάξει, Μικρό.

ΜΙΚΡΟ Μη με λες έτσι! (Πιό ήρεμα) Όχι πια. Είμαι μεγάλο κορίτσι τώρα,

θείε Πεκ. Το ξέρεις καλά.

(Το Μικρό μιμείται ότι κουμπώνει το σουτιέν στην πλάτη της)

4

4

ΠΕΚ Αυτό να λέγεται. Όπου να ‘ναι κλείνεις τα δεκαοχτώ. Από γατάκι,

αγριόγατα. (Αναστενάζει) Όλη τη βδομάδα ζω γι’ αυτά τα λιγοστά

λεπτά μαζί σου - το ξέρεις;

ΜΙΚΡΟ Θα οδηγήσω εγώ.

(Παρεμβαίνει μια φωνή)

ΦΩΝΗ Πριν βάλετε ταχύτητα...

(Ήχος από γκάζωμα διακόπτει την εκκλησιαστική μουσική. Το Μικρό,

ενήλικη τώρα, βγαίνει απ’ το αυτοκίνητο και απευθύνεται στο κοινό)

ΜΙΚΡΟ Οι περισσότερες οικογένειες κοτσάρουν στους συγγενείς νορμάλ

παρατσούκλια, του στυλ “Τζούνιορ”, “Μπράδερ” ή “Μπάμπα”. Στη

δική μου οικογένεια, αν φωνάζουμε κάποιον “Μπιγκ Πάπα” δεν είν’

επειδή ‘ναι ψηλός. Στη δική μου οικογένεια, τα παρατσούκλια

βγαίνουν απ’ τα γεννητικά όργανα. Ο θείος Πεκ, για παράδειγμα. Η

μαμά μου ήταν “Η Άμοιρη Άβυζη” ενώ του ξάδερφού μου του

Μπόμπυ του ‘μεινε σ’ όλη του τη ζωή το “Πρίδης”.

(Μαζί με το Χορό)

ΜΙΚ/ΧΟΡΟΣ Από το “Πρηξαρχίδης”.

ΜΗΤΕΡΑ Και φυσικά, ήταν τέτοια η χαρά μας που αποκτήσαμε κόρη - που όταν

η νοσοκόμα σ’ έφερε σε μένα λέγοντας “Κοριτσάκι, να σας ζήσει!” -

εγώ δε μπορούσα να κρατηθώ, ήθελα να βεβαιωθώ από μόνη μου.

Έτσι κατεβάσαμε την πάνα σου, ανοίξαμε τα στρουμπουλά σου

ποδαράκια - και να ‘το, ανάμεσα στα πόδια σου ήταν -

(Ο Πεκ μιλάει μαζί με το Χορό)

ΟΛΟΙ Ένα πραματάκι τόσο δα μικρό.

ΜΗΤΕΡΑ Κι όταν γεννήθηκες, ήσουν τόσο μικροσκοπική που χώραγες στην

παλάμη του θείου Πεκ.

(Ο Πεκ απλώνει το χέρι του)

ΠΕΚ Γεγονός. Σε κρατούσα, μιας ημέρας, εδώ, σ’ αυτή την παλάμη.

(Προβολή πινακίδας με παιδιά που διασχίζουν το δρόμο)

ΜΙΚΡΟ Παρότι μεγάλωσα στην οικογένεια που μεγάλωσα, έπρεπε να γίνω

δεκάξι για να συνειδητοποιήσω ότι παιδοφιλία δε σημαίνει παρέα

παιδιών που παίζουν.

(Μια φωνή παρεμβαίνει)

ΦΩΝΗ Πρώτη ταχύτητα.

ΜΙΚΡΟ 1969. Κλασικό οικογενειακό δείπνο.

ΜΗΤΕΡΑ Κοίτα, γιαγιά, πώς μεγάλωσε το στήθος του Μικρού. Κοντεύει να

φτάσει το δικό σου.

ΜΙΚΡΟ Μαμά, δεν αλλάζουμε θέμα;

ΓΙΑΓΙΑ Ελπίζω να της πήρες κά’ναν καλό στηθόδεσμο. Εγώ μεγάλωσα μετά

το κραχ, δεν ήξερα τι θα πει σωστός στηθόδεσμος, και τώρα οι ώμοι

5

5

μου είναι σαν της ανάπηρης - κάτι λακούβες απ’ το βάρος νά, χωράει

το δάχτυλό σου μέσα - ορίστε, δείτε ‘δώ -

(Καθώς η Γιαγιά αρχίζει να ξεκουμπώνει τη μπλούζα της)

ΜΙΚΡΟ Σε παρακαλώ, γιαγιά, μη γδύνεσαι την ώρα του φαγητού.

ΠΕΚ Το σόου μετά το δείπνο.

ΜΙΚΡΟ (Στο κοινό) Έτσι ξεκινάει πάντα. Μετά μπαίνει στο παιχνίδι κι ο

παππούς μου, ο Μπιγκ Πάπα:

ΠΑΠΠΟΥΣ Ισχύει. Αν η μικρή φουσκώσει λίγο ακόμα, θα πρέπει να της πάρουμε

καρότσι να τα κουβαλάει μπροστά της -

ΜΙΚΡΟ Άντε πάλι -

ΠΕΚ Έϊ, Μπιγκ Πάπα, είδες ομαδάρα οι Ρέντσκινς φέτος -

ΜΙΚΡΟ Το μόνο σπορ που άρεσε στο Μπιγκ Πάπα ήταν να κυνηγάει τη

Γιαγιά στο σαλόνι -

ΠΑΠΠΟΥΣ Βέβαια μπορούμε να γράψουμε στην εταιρεία που φτιάνει βυζοθήκες

και να κάνουμ’ ειδική παραγγελία.

ΜΙΚΡΟ Θα σκάσετε επί τέλους!

ΠΕΚ Έλα τώρα γλυκιά μου, μη δίνεις -

ΜΗΤΕΡΑ Ξέρεις, γιαγιά, της ηλικίας είναι. Είν’ τόσο ευαίσθητη που δε μπορείς

να πεις βυζ-

ΜΙΚΡΟ Λίγο σεβασμό ζητάω, εντάξει; Μόνο αυτό. Λίγο γαμημένο σεβασμό

-

ΠΕΚ Πάλι καλά που δε βλαστήμησε τα θεία -

ΜΙΚΡΟ Μα πού ν’ αφήσει ο Μπιγκ Πάπα πλάσμα του θεού στην ησυχία του.

Ούτε γι’ αστείο:

ΠΑΠΠΟΥΣ (Με ψεύτικη οργή) Λοιπόν, καλά θα κάνει το Μικρό να πάψει να ‘ναι

τόσο μη μου άπτου. Γιατί πέντε λεπτά πριν σκάσει μύτη στη γωνία,

τα βυζιά της έχουν ήδη στρίψει -

ΜΙΚΡΟ (Σηκώνεται απ’ το τραπέζι) Αυτό ήταν. Τέρμα!

ΠΕΚ Γιατί του δείχνεις ότι σε πειράζει; Έτσι βγαίνει αυτός από πάνω.

ΜΙΚΡΟ Θα τον σκοτώσω! Θα τον σκοτώσω!

ΠΕΚ Ωραία. Μπορείς να τον σκοτώσεις τρώγοντας.

(Το Μικρό ηρεμεί και κάθεται απόλυτα αξιοπρεπής)

ΜΙΚΡΟ Πολύ καλή η ψαρόσουπα, γιαγιά.

ΠΑΠΠΟΥΣ Βέβαια το Μικρό το περιμένει μια τεράστια έκπληξη στο γαμάτο

σχολείο που θα πάει το φθινόπωρο -

ΠΕΚ Έλα, Μπιγκ Πάπα, κόφ’το.

ΠΑΠΠΟΥΣ Τι το θέλει το πανεπιστήμιο; Όλα τα προσόντα που θα χρειαστεί

κρέμονται στο στήθος της -

6

6

ΜΙΚΡΟ Μπορεί να θέλω να μάθω κά’να δυό πράγματα. Να ξεστραβωθώ. Να

ξεφύγω απ’ την επαρχιώτικη μιζέρια σας -

ΠΕΚ Έϊ, Μικρό -

ΠΑΠΠΟΥΣ Και σαν τι πράματα θες να μάθεις;

ΜΙΚΡΟ Υπάρχει πι χι ένα ολόκληρο εξάμηνο αφιερωμένο στο Σαίξπηρ.

(Ο Παππούς δακρύζει από τα γέλια)

ΠΑΠΠΟΥΣ Σαίξπηρ! Εξαιρετικό! Τι να σου πω. Πολύ θα σε βοηθήσει στη ζωή

ο Σαίξπηρ.

ΠΕΚ Εγώ το βρίσκω τέλειο. Και πήρε κι υποτροφία!

ΠΑΠΠΟΥΣ Και για πες, πώς θα τη βοηθήσει ο Σαίξπηρ ν’ ανοίγει τα πόδια στο

σκοτάδι;

ΜΙΚΡΟ (Όρθια) Τα ‘χεις φάει τα ψωμιά σου, Μπιγκ Πάπα. Όπου να ‘ναι θα

τα τινάξεις - τι όπου να ‘ναι, μπορεί απόψε κιόλας. Κι όταν θα πας

στον παράδεισο, ο Θεός - μια πανέμορφη μαύρη γυναίκα μ’ ένα

μακρύ λευκό φόρεμα - θα κοιτάξει το βιογραφικό σου και θα πει:

Ουπς. Μοιχεία. Μοιχείες. Εεεεπ. Σαδιστής με τους συγγενείς του.

Τσκ, τσκ, τσκ, τσκ. Αααααα. Ψήφιζε ρεπουμπλικάνους.

Τελοσπάντων, μια τελευταία ευκαιρία: άμα βρεις από ποιο έργο είν’

αυτό, θα σου συγχωρέσω τα πάντα – “H ανθρωπιά δεν επιβάλλεται,

την έχεις μέσα σου!” Η απάντησή σας; Ντινγκ! Λυπάμαι, χάσατε:

Έμπορος της Βενετίας, πράξη τέσσερα, σκηνή τρία. Και τότε θα σε

στείλει να ξεροψηθείς στην κόλαση μαζί μ’ όλους τους άλλους

άσχετους χωριάταρους.

Με συγχωρείτε.

(Στο κοινό) Και βγαίνοντας απ’ το σπίτι, άκουγα κάθε φορά το Μπιγκ

Πάπα:

ΠΑΠΠΟΥΣ Λούσυ, τι στόμα που έχει αυτή η κόρη σου. Τέλοσπάντων, κρίμα να

πάει χαμένη τέτοια σούπα. Δώσ’ μου το πιάτο της, γιαγιά.

ΜΙΚΡΟ Και τότε πλησίαζε τον Πεκ η θεία Μαίρη:

ΜΑΙΡΗ Κάνε μου τη χάρη, Πεκ, άντε να δεις πώς είναι. Μόνο εσένα ακούει

όταν είν’ έτσι.

ΠΕΚ Άσ’ τη λίγο μόνη και θα της περάσει.

ΜΑΙΡΗ Σε παρακαλώ, αγάπη. Η γιαγιά ήταν στο πόδι και μαγείρευε όλη

μέρα.

ΠΕΚ Καλά.

ΜΙΚΡΟ Και καθώς εκείνος έβγαινε απ’ το δωμάτιο, η θεία Μαίρη δήλωνε:

ΜΑΙΡΗ Ο Πεκ έχει τον τρόπο να τα πλησιάζει όταν είναι σ’ αυτή την ηλικία.

(Το Μικρό κλαίει μ’ εφηβική λύσσα. Έχει γυρισμένη την πλάτη. Ο

Πεκ, την πλησιάζει προσεκτικά όπως ο κυνηγός το θήραμα. Εκείνη του

γυρίζει πιο πολύ την πλάτη. Ο Πεκ περιμένει)

7

7

ΠΕΚ Να υποθέσω δε μιλάς σε συγγενείς.

(Καμμιά απάντηση)

Βοηθάει ότι είμ’ εξ αγχιστείας;

ΜΙΚΡΟ Δε γελάω.

ΠΕΚ Ούτε ‘γώ. Δεν είν’ αστείο.

(Παύση)

Τουλάχιστον όταν είναι να συναντήσει το Δημιουργό του ο Μπιγκ

Πάπα, θα θυμάται τον Έμπορο της Βενετίας.

ΜΙΚΡΟ Πρέπει να την κάνω από ‘δώ.

ΠΕΚ Θα την κάνεις. Σύντομα. Πάρε.

(Της δίνει το διπλωμένο μαντήλι του. Εκείνη φυσάει με θόρυβο τη μύτη

της και του το επιστρέφει. Εκείνος, χωρίς να τον δει το Μικρό, το βάζει

μ’ ευλάβεια σχεδόν πίσω στην τσέπη του)

ΜΙΚΡΟ Τη σιχαίνομαι αυτή την οικογένεια.

ΠΕΚ Ο παππούς σου απλά είν’ ανυποψίαστος. Κι έχεις δίκιο - θα πεθάνει

σύντομα. Μα είναι οικογένειά σου. Η οικογένεια είναι… αυτό που

είναι.

ΜΙΚΡΟ Οι μεγάλοι όλο αυτό λένε. Οικογένεια.

ΠΕΚ Όταν μεγαλώσεις λίγο, θα καταλάβεις.

ΜΙΚΡΟ Μάλιστα. Ώστε περιλαμβάνεται κι η οικογένεια σ’ αυτά που

συνηθίζεις με τον καιρό, όπως τα γλωσόφιλα;

ΠΕΚ Παρντόν;

ΜΙΚΡΟ Ξέρεις τώρα, στην αρχή είναι αηδία, αλλά με τον καιρό συνηθίζεις και

σ’ αρέσει.

ΠΕΚ Δεν τα βγάζω πέρα μαζί σου.

ΜΙΚΡΟ Έχεις τα κλειδιά του αυτοκινήτου;

ΠΕΚ Πού θες να πας;

ΜΙΚΡΟ Βόλτα.

ΠΕΚ Θα ‘ρθω μαζί σου.

ΜΙΚΡΟ Όχι - σε παρακαλώ. Θέλω - να οδηγήσω για λίγο. Μόνη.

(Ο Πεκ της πετάει τα κλειδιά)

ΠΕΚ Πότε θα σε δω μόνη;

ΜΙΚΡΟ Απόψε.

ΦΩΝΗ Αλλαγή ταχύτητας: από την πρώτη στη δεύτερη.

ΜΙΚΡΟ Ακούστηκαν διάφορα αναφορικά με την αποβολή μου απ’ το γαμάτο

σχολείο το 1970. Κάποιοι λένε ότι με πιάσανε με άντρα στο δωμάτιό

8

8

μου. Άλλοι ότι τα ‘φτιαξα με την κόρη ενός ματσωμένου.

(Χαμογελάει αθώα) Ουδέν σχόλιον.

Όχι, σοβαρά τώρα, η αλήθεια είναι πως είχα έναν πιστό σύντροφο στο

δωμάτιο στην εστία - και μάλιστα καθόλου διακριτικό. Καναδέζικο

ουίσκυ, μισό μπουκάλι ημερησίως.

1970. Πρόεδρος ο Νίξον. Ύφεση. Κοιμόμουνα σε καναπέδες φίλων

– άνεργοι κι αυτοί. Δούλεψα εργάτρια σ’ εργοστάσια όπου έβρισκα.

Κι άλλες δουλειές του ποδαριού - που καμιά τους δεν κράτησε πολύ.

Τα βράδια όμως έπαιρνα τον αυτοκινητόδρομο και διέσχιζα τα παλιά

πεδία των μαχών και τις φάρμες του Μέριλαντ. Έτρεχα με μια

Μάστανγκ του ‘65 - κι όσο υπήρχε βενζίνη για τ’ αμάξι κι αλκοόλ για

μένα, οι νύχτες περνούσαν. Έπαιρνα σαν βολίδα τις στροφές,

ξέροντας ότι μια μόνο κίνηση του τιμονιού θα ήταν αρκετή - κι όμως

κάποια... αντανακλαστικά έμπαιναν σε λειτουργία κάθε φορά. Τα

χέρια σταθερά στο τιμόνι - δεν πήρα ούτε κλήση, ποτέ. Είχα καλό

δάσκαλο.

ΦΩΝΗ Η χρήση της όπισθεν.

ΜΙΚΡΟ Γυρνάμε πίσω. 1968. Εστιατόριο κάπου στην ακτή του Ατλαντικού.

Γιορτάζουμε.

(Το Μικρό έρχεται και κάθεται στο τραπέζι με τον Πεκ)

ΠΕΚ Όλα καλά δεσποινίς;

ΜΙΚΡΟ Οι τουαλέτες εδώ είναι φανταστικές, θείε Πεκ! Τα σαπουνάκια έχουν

σχήμα αχιβάδας.

ΠΕΚ Θα πρέπει να επισκεφτώ το ανδρών μόνο και μόνο για να τα δω.

ΜΙΚΡΟ Πώς άκουσες γι’ αυτό το μέρος;

ΠΕΚ Το πανδοχείο το ξέρουν όλοι στην περιοχή. Λειτουργεί αδιάκοπα απ’

το 17ο αιώνα. Και ξέρω πόσο λατρεύεις την ιστορία -

(Το Μικρό κοκκινίζει από ευχαρίστηση)

ΜΙΚΡΟ Τέλειο είναι.

ΠΕΚ Και μόλις οδήγησες κανονικά και με το νόμο για πρώτη φορά εκτός

πόλης. Πεινάς;

ΜΙΚΡΟ Λυσσάω της πείνας.

ΠΕΚ Προτείνω τα στρείδια γι’ αρχή, και στη συνέχεια το καβούρι που είν’

η σπεσιαλιτέ τους…

(Το Μικρό δείχνει ενθουσιασμένη)

Η περιοχή έχει ενδιαφέρουσα ιστορία. Οι Άγγλοι ανέβηκαν τον

ποταμό στη μέση της νύχτας - να, βλέπεις, εκεί – με στόχο να

βομβαρδίσουν την πόλη και να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Όμως οι

κάτοικοι ήταν προετοιμασμένοι: κρέμασαν λάμπες στα δέντρα, οι

Άγγλοι τις πέρασαν για τα φώτα της πόλης κι έστρεψαν τα κανόνια

τους πιο ψηλά. Έτσι έγινε και το πανδοχείο στέκει ακόμα.

9

9

ΜΙΚΡΟ Τι ωραία ιστορία.

ΠΕΚ (Άνετα) Τι θα ‘λεγες για ένα κοκτέηλ;

ΜΙΚΡΟ Δε - δε θ’ αρχίσεις να πίνεις τώρα, θείε Πεκ…

ΠΕΚ Όχι για μένα. Σου είπα, όσο είσαι μαζί μου, ούτε σταγόνα. Εσένα

ρώτησα αν θες εσύ ένα κοκτέηλ πριν το φαγητό. Πάει πολύ με τα

στρείδια.

ΜΙΚΡΟ Μα - δε γίνεται. Θα πάμε φυλακή. Δεν παίζει να περάσω για

εικοσιένα.

ΠΕΚ Και; Απόψε γιορτάζουμε το δίπλωμα οδήγησης που πήρες με την

πρώτη. Αυτό το μαγαζί μου θυμίζει τη δική μου πολιτεία.

ΜΙΚΡΟ Δηλαδή;

ΠΕΚ Στην Καρολίνα, όπως εδώ, είναι πιο... “Ευρωπαίοι.” Λιγότερο

πουριτανοί. Ξέρουν να δείχνουν κατανόηση όταν ένας κύριος

συνοδεύει μια γοητευτική δεσποινίδα που ενδεχομένως θέλει ένα

κοκτέηλ πριν το δείπνο. Αν θες, θα σ’ το παραγγείλω.

ΜΙΚΡΟ Εεε, καλά, γιατί όχι. Ένα.

(Εμφανίζεται η Μητέρα)

ΜΗΤΕΡΑ Μητρική νουθεσία στο θέμα της δημόσιας κατανάλωσης αλκοόλ.

Μια καθωσπρέπει δεσποινίς δεν εμφανίζεται ποτέ μεθυσμένη -

μπορεί βεβαίως να έρθει στο κέφι στο στυλ «ελαφριά ευχάριστη

ζαλάδα».

Δεν πίνουμε ποτέ μ’ άδειο στομάχι. Σιγουρευόμαστε πως έχουμε

πάντα πρόσβαση σ’ ένα πανέρι με ψωμί και βούτυρο. Άφθονο

βούτυρο.

Το ποτό μας το πίνουμε αργά, το κρατάμε για λίγο στο στόμα πριν

καταπιούμε - συνοδεύοντάς το με αφοπλιστικά χαμόγελα και

γοητευτικά σχόλια. Μικρές γουλιές, ποτέ μπαμ και κάτω, δε

ρουφάμε, δεν πλαταγίζουμε τα χείλη. Το ποτήρι μας πρέπει να είναι

πάντα τρία τέταρτα γεμάτο όταν το δικό του έχει αδειάσει. Μακριά

από “γυναικεία” ποτά όπως το Πίνκ Λέηντυ, Τζιν Φιζ, Ντάκουιρι,

Γκόουλντ Κάντιλακ, Λόνγκ Άϊλαντ Άϊστ Τι, Μαργκαρίτα, Πίνα

Κολάντα, Μάϊ Τάϊ, Πλάντερς Πάντς, Ουάϊτ Ράσσιαν, Μπλάκ

Ράσσιαν, Ρεντ Ράσσιαν, Κόμιουνιστ Ράσσιαν, οτιδήποτε Ράσσιαν.

Μ’ άλλα λόγια, αποφεύγουμε κάθε τι με ζάχαρη ή ομπρελίτσα. Τη

βιταμίνη C την παίρνουμε απ’ τα φρούτα. Δεν παραγγέλλουμε ποτά

που η ονομασία τους περιλαμβάνει λέξεις όπως βουντού, στρίγγλα, ή

ερωτικές στάσεις του στυλ εξηνταεννιά ή κόντρα παξιμάδι.

(Παραπατάει)

Πίστεψέ με, είναι θάνατος. Έχω την υποψία πως η σύλληψή σου ήταν

συνέπεια ενός τέτοιου.

Αντί γι’ αυτά, πίνουμε όπως οι άνδρες: σκέτο ή με πάγο, με μπόλικο

νερό ενδιάμεσα.

10

10

Α, ναι. Δεν ανακατεύουμε ποτά. Ουίσκυ, τζιν ή τεκίλα ως το πρωί,

μένουμ’ ολόκληρο το βράδυ με το ίδιο: ποτό και άντρα - πρόσω

ολοταχώς, χεστήκαμε για τις τορπίλες.

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Ελπίζω να περνάτε μια ευχάριστη βραδιά. Θα ήθελε ο κύριος κάτι

από το μπαρ πριν πάρω την παραγγελία σας;

(Το Μικρό προσμένει με αγωνία. Προσεκτικά, ο Πεκ λέει μ’

αυτοπεποίθηση)

ΠΕΚ Εγώ θα πάρω ένα παγωμένο τσάϊ. Η κυρία, πιστεύω, θα ήθελε ένα

ποτό.

(Ο Σερβιτόρος ξαφνιάζεται. Σιωπηλή συνεννόηση ανάμεσα στους δύο

άνδρες)

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ Πολύ ωραία. Τι θα... ήθελε η κυρία;

ΜΙΚΡΟ (Κοκκινίζοντας) Έχει... Έχει ζάχαρη το μαρτίνι;

ΠΕΚ Συνήθως… όχι.

ΜΙΚΡΟ Τότε αυτό θα ήθελα - ένα ντράι μαρτίνι. Α! Θα μπορούσαμε να

‘χουμε και λίγο ψωμί;

ΠΕΚ Ποτό αντάξιο μιας κυρίας του κόσμου. Παρακαλώ φέρτε στην κυρία

ένα ντράϊ μαρτίνι χωρίς πάγο, και μην τσιγγουνευτείτε τις ελιές.

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ (Προσβλέποντας σε γενναίο φιλοδώρημα) Μάλιστα, κύριε. Αμέσως.

(Ο Σερβιτόρος επιστρέφει μ’ ένα άδειο ποτήρι το οποίο τοποθετεί

μπροστά στο Μικρό)

ΠΕΚ Κυρία μου, το ποτήρι σας άδειασε. Ακόμη ένα;

ΜΙΚΡΟ Ευχαριστώ.

(Ο Πεκ κάνει νόημα στο Σερβιτόρο που γνέφει καταφατικά)

Λοιπόν, γιατί έφυγες απ’ την Καρολίνα, θείε Πεκ;

ΠΕΚ Τοποθέτησαν εδώ τη μονάδα μου μετά τον πόλεμο, κι αποφάσισα να

μείνω.

ΜΙΚΡΟ Και στο στρατό τι έκανες;

ΠΕΚ (Ξαφνικά συγκρατημένος) Τα συνηθισμένα. Τίποτα ηρωικό ή

συναρπαστικό.

ΜΙΚΡΟ Ναι, όμως πολέμησες; Πήγες στην Ευρώπη;

ΠΕΚ Ήμουν στο μέτωπο του Ειρηνικού. Αλήθεια, τίποτα το ενδιαφέρον.

ΜΙΚΡΟ Εμένα μ’ ενδιαφέρει.

(Ο Σερβιτόρος έχει φέρει άλλο ένα άδειο ποτήρι)

Α, τέλεια. Τι ωραία τα σπαθάκια στις ελιές. Κοίτα χρώματα!

Τι λέγαμε;

ΠΕΚ Για τα σπαθάκια.

ΜΙΚΡΟ Σκέφτεσαι ποτέ να πας πίσω;

11

11

ΠΕΚ Στο στρατό;

ΜΙΚΡΟ Όχι. Στην Καρολίνα.

ΠΕΚ Μα πηγαίνουμε. Μια φορά το χρόνο, τουλάχιστο.

ΜΙΚΡΟ Όχι, εννοώ να μείνεις.

ΠΕΚ Δεν το βλέπω. Καλύτερα να μην υπενθυμίζω επί καθημερινής

βάσεως στη μάνα μου πόσο την απογοήτευσα.

ΜΙΚΡΟ Μήπως γέρνει λίγο το πάτωμα;

ΠΕΚ Εννοείται, οι σανίδες γέρνουν απίστευτα. Προφανώς από τότε που

χτίστηκε το πανδοχείο δεν τις έχουν αλλάξει.

ΜΙΚΡΟ Α, ευτυχώς.

(Μπαίνει η Μητέρα, ζαλισμένη πέρα απ’ το επιτρεπτό όριο)

ΜΗΤΕΡΑ Όταν πηγαίνουμε στην τουαλέτα, δεν αφήνουμε ποτέ το ποτό μας

αφύλαχτο. Αυτό που αποκαλούν εμπόριο λευκής σαρκός - υπάρχει.

Η μέθοδος συνίσταται στο να ρίχνουν ένα ματζούνι στο ποτήρι της

ανυποψίαστης νεαρής την ώρα που εκείνη έχει πάει να φρεσκαριστεί.

Στην περίπτωση που νιώθουμε πως έχουμε πιει παραπάνω απ’ όσο

αντέχουμε, πηγαίνουμ’ ευθύς στο Γυναικών - και ξαναπηγαίνουμε αν

χρειάζεται. Βγάζουμε το κεφάλι απ’ το παράθυρο για μια εισπνοή

καθαρού νυχτερινού αέρα. Αν το κρίνουμε σκόπιμο, βρέχουμε το

πρόσωπο με νερό της βρύσης. Στην ανάγκη βουτάμε όλο το κεφάλι.

Μια γυναίκα μούσκεμα είναι λιγότερο ρεζίλι από μια γυναίκα τύφλα.

(Παραπατάει λιγάκι. Συνωμοτικά:)

Αν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο - άνθρωποι είμαστε -

γονατίζουμε μπρος στην τουαλέτα και χώνουμε στο λαρύγγι τα δύο

μεσαία δάχτυλα ως την επιγλωττίδα. Ξαλαφρώνουμε έτσι το στομάχι

μας απ’ το ανεπιθύμητο περιεχόμενο, και περιμένουμε λιγάκι πριν

πάμε να συναντήσουμε και πάλι τον καλό μας στο τραπέζι.

Α, όχι, σ’ αυτά τα πράγματα δε χωράνε ντροπές. Ακόμα και στα πιο

αξιοπρεπή μέρη, πάντα θα δούμε κάνα-δυό δεσποινίδες να κάνουν το

ντεμπούτο τους στην κοσμική ζωή σκυμένες πάνω απ’ τη λεκάνη, [τα

τσαντάκια πεταμένα βιαστικά σε μια γωνιά,] να ξερνάνε τ’ άντερά

τους σκούζοντας σαν ξαναμμένες γάτες.

(Βγαίνει παραπατώντας έξω)

Αναρωτιέμαι τι κάνουν στων Ανδρών.

ΜΙΚΡΟ Λοιπόν, γιατί είν’ απογοητευμένη από σένα η μάνα σου, θείε Πέκ;

ΠΕΚ Όλες οι μάνες στην Κάιλα έχουν “Μεγάλες προσδοκίες”.

ΜΙΚΡΟ Κάιλα;

ΠΕΚ Η πόλη που μεγάλωσα.

ΜΙΚΡΟ Θα μπορούσα να ‘χω άλλο ένα μαρ-τί-νι, παρακαλώ;

ΠΕΚ Το τελευταίο σου.

12

12

(Ο Πεκ κάνει νόημα στο Σερβιτόρο. Εκείνος κοιτάει το Μικρό και

γνέφει αρνητικά. Ο Πεκ σηκώνει το φρύδι, και με τα χέρια υποδηλώνει

“ένα μόνο” και “λεφτά.” Ο Σερβιτόρος αναστενάζει, κουνάει το

κεφάλι του, και της φέρνει ακόμη ένα ποτό αγριοκοιτάζοντας τον Πέκ.

Το Μικρό αρχίζει να χασκογελά. Σταματά)

ΜΙΚΡΟ Η πόλη που μεγάλωσες λέγεται Κάιλα;

(Τύφλα, γελάει. Μετά σταματά)

Σ’ αυτή την περίπτωση, γνώμη μου, η μάνα σου πρέπει να ‘ναι

ατελείωτα περήφανη για σένα.

(Ο Πεκ ζητάει το λογαριασμό)

ΠΕΚ Η μάνα μου, δεσποινίς, ήθελε να κάνω – ήθελε να γίνω ό,τι δεν

κατάφερε ο πατέρας μου. Να κάνω κάτι σημαντικό.

ΜΙΚΡΟ Μα έκανες. Κατάφερες πολλά...

ΠΕΚ Μπα, είμ’ ένας απόλυτα συνηθισμένος άνδρας.

(Ο Σερβιτόρος έχει φέρει το λογαριασμό και περιμένει. Ο Πεκ βγάζει

ένα μεγάλο χαρτονόμισμα και του το δίνει. Το Μικρό βρίσκεται σε

στάδιο προχωρημένης ζάλης)

ΜΙΚΡΟ Βάζω στοίχημα η μαμά σου σε λατρεύει, θείε Πεκ.

(Ο Πεκ παγώνει λίγο. Απευθύνεται στο Σερβιτόρο)

ΠΕΚ Ευχαριστώ. Η εξυπηρέτηση ήταν άψογη. Κρατήστε τα ρέστα,

παρακαλώ.

ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ (Σε τόνο που θα πάγωνε ηφαίστειο) Ευχαριστώ, κύριε. Θα

χρειαστείτε βοήθεια;

ΠΕΚ Θα τα καταφέρουμε, νομίζω. Ευχαριστώ.

(Η Μητέρα ορμάει στη σκηνή. Μιλάει καθώς ο Σερβιτόρος την πετάει

έξω)

ΜΗΤΕΡΑ Χάρη στο συνετό προγραμματισμό και τις πολλαπλές επισκέψεις στο

Γυναικών, η μάνα σου κατάφερε μια φορά να νικήσει στο ποτό ένα

ολόκληρο σύνταγμα Βρετανών αξιωματικών που είχαν έρθει

επίσκεψη στην Ουάσιγκτον. Μιλάμε τους κατατρόπωσε. Όλους,

κανείς δεν έμεινε. Μαμόθρεφτα! Πώς στην ευχή κατάφεραν να

ξεκωλιάσουν τον Χίτλερ, μου λες; Με μιαν Αμερικάνα κυρία πάντως

δε μπόρεσαν να τα βάλουν! Δεν υπάρχει άντρας που θα μπορούσε να

τα βάλει μαζί μου.

Έσχατη λύση ανάγκης, όταν βγαίνεις ραντεβού, φόρα σφιχτό κορσέ,

τόσο σφιχτό που μόνο με λοστό ή νυστέρι να μπορούν να σ’ τον

βγάλουν - έτσι, αν λιποθυμήσεις στην αγκαλιά του συνοδού σου, στην

προσπάθεια να σου σπιλώσει την τιμή, να χάσει πρώτα ένα-δυό

δάχτυλα.

ΦΩΝΗ Σε περίπτωση βλάβης.

13

13

Ακόμη και με συχνή συντήρηση του αυτοκινήτου, μπορεί ενίοτε να

παρουσιαστεί κάποιο απρόσμενο πρόβλημα. Αν η βλάβη εμφανιστεί

τη στιγμή που οδηγείτε, πρέπει να ελαττώσετε ταχύτητα και να

οδηγήσετε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου.

(Ο Πεκ συγκρατεί το Μικρό καθώς βαδίζουν προς το αυτοκίνητο)

ΠΕΚ Πώς τα πας, δεσποινίς;

ΜΙΚΡΟ Μα πόσο μακριά πια είν’ τ’ αυτοκίνητο, θείε Πεκ; Σαν τις λάμπες

στα δέντρα που πυροβολούσαν οι Άγγλοι -

(Παραπατάει. Ο Πεκ την παίρνει αγκαλιά)

ΠΕΚ Ας κόψουμε δρόμο τότε -

(Το Μικρό κλείνει τα μάτια)

Ζαλίζεσαι;

(Το Μικρό κάνει νόημα “ναι”)

Μην κοιτάς κάτω. Κοντεύουμε - νιώθεις ανακάτεμα;

(Το Μικρό κάνει νόημα “ναι.” Φτάνουν στ’ αμάξι. Ο Πεκ την καθίζει

απαλά στο μπροστινό κάθισμα)

Κάτσε λίγο εδώ μέχρι να σου περάσει η ζάλη.

(Το Μικρό ανοίγει τα μάτια)

ΜΙΚΡΟ Τι κάνουμε;

ΠΕΚ Θα κάτσουμε ‘δώ μέχρι να ηρεμήσει το στομαχάκι σου.

ΜΙΚΡΟ Τι ωραία που είν’ η ταπετσαρία -

ΠΕΚ Είσ’ έτοιμη να ξεκινήσουμε;

ΜΙΚΡΟ Πού με πας;

ΠΕΚ Σπίτι.

ΜΙΚΡΟ Δε θα με πας - πάνω; Δεν έχει δωμάτια το πανδοχείο; (Χαχανίζει)

ΠΕΚ Θες να πάμε πάνω;

(Το Μικρό δεν απαντάει)

Ή σπίτι;

ΜΙΚΡΟ Δεν είναι σωστό, θείε Πεκ.

ΠΕΚ Ποιο δεν είναι σωστό;

ΜΙΚΡΟ Αυτό που κάνουμε. Είναι λάθος. Τεράστιο λάθος.

ΠΕΚ Τι κάνουμε;

(Το Μικρό δεν απαντάει)

Έχουμε βγει για φαγητό.

ΜΙΚΡΟ Ξέρεις τώρα. Δεν είναι σωστό για τη θεία Μαίρη.

14

14

ΠΕΚ Άσε με ‘μένα να κρίνω τι είναι και τι δεν είναι σωστό για τη σύζυγό

μου.

(Παύση)

ΜΙΚΡΟ Τώρα θύμωσες.

ΠΕΚ Δε θύμωσα. Νόμιζα απλά ότι... με καταλάβαινες, Μικρό. Νιώθω ότι

είσ’ η μόνη που με καταλαβαίνει.

ΜΙΚΡΟ Κάποιος θα πληγωθεί.

ΠΕΚ Σ’ έχω αναγκάσει ποτέ να κάνεις το παραμικρό;

(Μακριά παύση καθώς το Μικρό προσπαθεί να ξεμεθύσει αρκετά ώστε

να σκεφτεί τη σωστή απάντηση)

ΜΙΚΡΟ Μάλλον όχι.

ΠΕΚ Απλώς χαιρόμαστε ο ένας την παρέα του άλλου. Σ’ το ‘χω ξαναπεί,

τίποτα δε θα συμβεί μεταξύ μας μέχρι να το θελήσεις εσύ. Το

καταλαβαίνεις αυτό;

ΜΙΚΡΟ Ναι.

ΠΕΚ Τίποτα δε θα συμβεί αν δεν το θέλεις εσύ.

(Παύση καθώς ο Πεκ κοιτάει μπροστά τον ποταμό. Κατόπιν, λέει σιγά)

Θες να συμβεί;

(Ο Πεκ απλώνει το χέρι και της χαϊδεύει το πρόσωπο, πολύ τρυφερά.

Το Μικρό μαλακώνει, γέρνει πάνω του και κρύβει το πρόσωπό της στο

λαιμό του. Μετά τον φιλάει. Κατόπιν απομακρύνεται, ζαλισμένη πάλι)

ΜΙΚΡΟ Δεν ξέρω.

(Ο Πεκ χαμογελάει. Καλά νέα - δεν είπε “όχι.”)

ΠΕΚ Θα περιμένω τότε. Ξέρω να κάνω υπομονή. Περιμένω πολύ καιρό.

Δε με πειράζει να περιμένω.

ΜΙΚΡΟ Κάποιος θα πληγωθεί.

ΠΕΚ Κανείς δεν πρόκειται να πληγωθεί.

(Το Μικρό κλείνει τα μάτια)

Νιώθεις ανακάτεμα πάλι;

ΜΙΚΡΟ Νυστάζω.

(Ο Πεκ βάζει προσεκτικά το Μικρό ν’ ανακαθίσει στο κάθισμα)

ΠΕΚ Μείν’ έτσι για λίγο.

ΜΙΚΡΟ Πού πας;

ΠΕΚ Να φέρω κάτι απ’ το πίσω κάθισμα.

ΜΙΚΡΟ (Τρομαγμένη, πολύ δυνατά) Τι; Τι πας να κάνεις;

(Ο Πεκ εμφανίζεται με μια κουβέρτα)

ΠΕΚ Σσσσσσσ.

15

15

(Τη σκεπάζει. Εκείνη χαλαρώνει)

Έτσι. Θα μπορέσεις να κοιμηθείς, νομίζεις;

(Το Μικρό κάνει νόημα “ναι.” Γέρνει κι ακουμπά στον ώμο του.

Ευτυχισμένος, ο Πεκ γυρνάει το κλειδί στη μίζα. Παύση.

Ο Πεκ αφήνει το Μικρό να κοιμάται και κινείται προς το προσκήνιο.

Ακούγεται χαμηλά ο “Ιπτάμενος Ολλανδός”)

ΦΩΝΗ Λεβιέ στο νεκρό.

ΝΕΑ Ο Θείος Πεκ μαθαίνει ψάρεμα στον ξάδερφο Μπόμπυ.

ΠΕΚ Έρχομαι μια ή δυό φορές το χρόνο - υποτίθεται για να δω τη μαμά και

την υπόλοιπη οικογένεια, αλλά στην πραγματικότητα, έρχομαι για να

ψαρέψω. Πάνω απ’ όλα μού λείπει το ψάρεμα. Υπάρχει μιά μυρωδιά

εδώ που το ποτάμι σμίγει με τη θάλασσα - κυπαρίσσι κι άμμος...

Δεν το λέω συχνά στις βόρειες πολιτείες που μένω τώρα γιατί θα με

πούνε κλισέ, αλλά εσένα θα σ’ το πω: καλοκαίρι δε φόρεσα

παπούτσια μέχρι που έγινα δεκάξι. Είν’ αφύσικο να φυλακίζεις τα

πόδια σου στο δέρμα. Γιατί δεν τα βγάζεις; Άσ’ τα πόδια σου ν’

αναπνεύσουν - θα νιώσεις πολύ καλύτερα.

Πάμε για πομπάνο σήμερα – όμως πρέπει να ξέρεις, είναι πολύ

φοβιτσιάρικο, ιδιότροπο ψάρι. Απαιτεί υπομονή και σωστή

ψυχολογία. Πρέπει να μη σε νοιάζει αν θα πιάσεις ή όχι.

Χρώμα που έχει ο ουρανός - υπάρχει μπύρα στον ψύκτη δίπλα στην

καβουροσαλάτα. Πεινάς; Διψάς; Καλά, σφύρα όταν θες κάτι.

Πρόσεξε, μη σκύβεις έτσι απ’ το γεφύρι, τα μπομπάνο τρώνε στα

ρηχά και –

Κάτσε, μάζεψε την πετονιά σου. Μάλιστα, κάτι μασούλαγε όσο

μιλούσαμε.

Λοιπόν, κοίτα: παίρνουμε το σκουλήκι και περνάμε το αγκίστρι έτσι -

μέσ’ απ’ το σκουληκοπισινό του. Κάτι ξέρουν τα σκουλήκια και

κάθονται πάντα με την πλάτη στον τοίχο. Ωραία. Ρίξε όπως σου

‘δειξα. Μπράβο! Το βλέπω κιόλας το μπομπάνο στο τηγάνι, με

αμύγδαλα και βούτυρο και λίγο μπέρμπον – άσ’ το να κάτσει στο

βυθό – τώρα μάζευε με μικρά τινάγματα -

Κοίτα - κοίτα την πετονιά σου. Κάτι τσιμπάει. Όρθιο το καλάμι -

κάρφωσέ το – όχι πολύ απότομα - ωραία, τώρα μάζευε μαλακά - άσ’

το να παίξει – κούρασέ το - τώρα μάζευε πάλι, μπράβο… Απίστευτο!

Έπιασες πομπάνο! Συγχαρητήρια!! Είσαι πραγματικός ψαράς τώρα.

Δεν είναι μικρό πράμα να πιάσεις πομπάνο. Θα κάνουμε ένα

τσιμπούσι -

Έ; Τι να σου πω, δεν ξέρω πόσο πονάνε τα ψάρια - μα δεν έχει νόημα

να το σκέφτεσαι. Όχι, έλα τώρα, μην κλαις, έλα, ένα ψάρι είναι - θα

σε δουν οι άλλοι ψαράδες - όχι όχι, καλά, είσ’ ευαίσθητος κι αυτό είν’

ωραίο στην ηλικία σου - κοίτα, θες να το ρίξω πάλι μέσα; Ναι;

16

16

‘Ντάξει. Δώσ’ μου την πένσα - κοίτα, κόβω τ’ αγκίστρι - εντάξει;

Και θα το ρίξουμε πάλι στο νερό - όχι, δεν έχω θυμώσει. Το κέφι μας

δεν κάνουμε; Ορίστε. Τώρα θα πάει να ξαναβρεί τη φίλη του και να

της πει τι δύσκολη μέρα πέρασε κι εκείνη θα τον χαϊδέψει με το

πτερύγιό της μέχρι να του περάσει, και μετά θα κάνουν κάτι μόνοι οι

δυό τους που θα τους κάνει να νιώσουν τέλεια και θα τους πιάσει

νύστα -

(Ο Πεκ σκύβει μπροστά, σοβαρός)

Δεν πρέπει να ντρέπεσαι που έκλαψες. Εγώ δε θα το πω σε κανέναν,

οκέυ; Ξέρω να κρατάω μυστικά. Οι άντρες, ξέρεις, κλαίνε όλη την

ώρα. Απλώς δεν το λένε, και δεν αφήνουν κανένα να τους δει. Ό,τι

κι αν κάνεις, εγώ δεν υπάρχει περίπτωση να πω ποτέ ότι ντρέπομαι

για σένα. Το καταλαβαίνεις αυτό; Ωραία.

(Σηκώνεται όρθιος, χαμογελάει)

Θες να τα μαζέψουμε και να πηγαίνουμε σιγά-σιγά; Άκου, έχω μια

ιδέα – θυμάμαι, υπάρχει ένα τέλειο δεντρόσπιτο που έμενα καμιά

φορά μέρες ολόκληρες - νομίζω είν’ ακόμα εκεί - ήτανε πάντως την

τελευταία φορά που τσέκαρα. Είν’ όμως σ’ ένα μέρος κρυφό - δεν

πρέπει να πεις σε κανέναν ότι πήγαμε - προπαντός όχι στη μαμά ή

στις αδελφές σου - θα ‘ναι το μυστικό μας. Πώς σου ακούγεται; Θα

σκαρφαλώσουμε ‘κεί ψηλά και θα πιούμε τη μπύρα με την

καβουροσαλάτα μας - τι λες, Πρίδη; Μπόμπυ; Ρόμπερτ…

(Το Μικρό κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας με τη Μητέρα και τη

Γιαγιά)

ΜΙΚΡΟ Τρεις γυναίκες, τρεις γενιές, γύρω απ’ το τραπέζι της κουζίνας. Περί

ανδρών, σεξ και γυναικών: μέρος πρώτο.

ΜΗΤΕΡΑ Όλοι οι άντρες ένα πράμα θέλουν μόνο.

ΜΙΚΡΟ (Με αφέλεια) Τι όμως; Τι θέλουν;

ΜΗΤΕΡΑ Και μόλις το πάρουν, μην τους είδατε. Γι’ αυτό, ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΤΟ

ΔΙΝΕΙΣ.

ΓΙΑΓΙΑ Εγώ δε γνώρισα ποτέ την πολυτέλεια της αποχής τις μέρες της

ωορρηξίας. Ο παππούς σου: ταύρος. Σκέτος ταύρος. Κάθε μέρα,

πρωί βράδυ.

ΜΗΤΕΡΑ (Ψιθυρίζει στο Μικρό) Και παλιά ερχόταν σπίτι για φαγητό και τα

μεσημέρια.

ΜΙΚΡΟ Θεούλη μου, γιαγιά!

ΓΙΑΓΙΑ Ο παππούς σου δύο πράγματα θέλει από μένα: να ‘χω το τραπέζι

στρωμένο και το κρεββάτι ξέστρωτο.

ΜΗΤΕΡΑ Κι όλον αυτό τον καιρό, μητέρα, δεν είχες ποτέ -

ΜΙΚΡΟ Η γιαγιά μου πίστευε σ’ όλα μυστήρια της εκκλησίας μέχρι τη μέρα

που πέθανε. Πίστευε στον Άη-Βασίλη μέχρι τα δεκαπέντε της. Μα

δεν πίστευε σ’ αυτό που λέμε -

17

17

ΓΙΑΓΙΑ Οργασμό! Αυτό το επινοήσατε η Μαίρη κι εσύ. Δε σας πιστεύω.

ΜΗΤΕΡΑ Μαμά, συμβαίνει στις γυναίκες όλη την ώρα -

ΓΙΑΓΙΑ Α μάλιστα, τώρα θα μου πεις και για το πεδίο G.

ΜΙΚΡΟ Σημείο, γιαγιά, σημείο!

ΜΗΤΕΡΑ Τι να σου πω, μαμά, αφού ήσουνα μωρό όταν ήρθε και σε πήρε ο

Μπιγκ Πάπα - παντρεμένη γυναίκα κι ακόμα πίστευες στον Άη-

Βασίλη.

ΓΙΑΓΙΑ Ήτανε νόμιμο αυτό που κάναμε ο μπαμπάς σου κι εγώ! Ήμουν

δεκατέσσερα, κι εκείνη την εποχή δεκατέσσερα ήσουν ώριμη γυναίκα

-

(Μπαίνει ο παππούς για να κλέψει κάνα μπισκότο απ’ την κουζίνα)

ΠΑΠΠΟΥΣ Α ωραία, έπιασε πάλι η γιαγιά να λέει για την αρπαγή των Σαβίων!

ΓΙΑΓΙΑ Καλά τώρα, αν δε σ’ είχε πιάσει εσένα η πρεμούρα -

ΠΑΠΠΟΥΣ (Στο Μικρό) Διάλεξα τη γιαγιά σου ανάμεσα σ’ όλες τις αδελφές

όπως το λιοντάρι διαλέγει τη γαζέλα - την πιο αφράτη, την πιο αργή,

την πιο αφηρημένη, εκείνη που χαζεύει στην άκρη του κοπαδιού - οι

αδελφές σου παραήταν έξυπνες, παραήταν γρήγορες, παραήταν

κοκαλιάρες -

ΜΙΚΡΟ (Στο κοινό) Το χρονικό της οικογένειας αναφέρει πως όταν ο

παππούς ήρθε να πάρει τη γιαγιά, η θεία Λίλυ τον περίμενε με τη

σκούπα - κι ότι τον κοπάναγε σ’ όλη τη διαδρομή καθώς εκείνος

κατέβαινε τις σκάλες με το μπαούλο της γιαγιάς -

ΠΑΠΠΟΥΣ - παραήταν στρίγγλες. Ιδίως εκείνη η Λίλυ.

ΜΗΤΕΡΑ Τους έκλεβες το μωρό τους, τι περίμενες!

ΓΙΑΓΙΑ Ακόμα κρατάω πρόχειρη μια σκούπα στην κουζίνα! Και ξέρω να τη

χειρίζομαι. Γι’ αυτό, βγάλ’ το ξερό σου απ’ το κουτί με τα μπισκότα,

θα σου κοπεί η όρεξη, τρώμε όπου να ‘ναι – δίνε του!

(Ο Παππούς βγαίνει μ’ ένα μπισκότο χαχανίζοντας)

ΜΗΤΕΡΑ Ένα πράμα πρέπει να ξέρει να χειρίζεται μια παντρεμένη - τη σκούπα

ή τον πλάστη. Εγώ προσωπικά έχω αδυναμία στα βαριά, μεταλλικά

τηγάνια - είναι τέλεια για το αντρικό κρανίο, όσο ξεροκέφαλο κι αν

είναι.

ΓΙΑΓΙΑ Μάλιστα, κύριε, ο παππούς σου δύο αφεντικά αναγνωρίζει μόνο: τον

κύριο Στόμαχο και τον κύριο Πέος. Και καμιά φορά, πρωί-πρωί, τον

κύριο Σφιγκτήρα.

ΜΗΤΕΡΑ Γεγονός. Οι άντρες είναι σαν παιδιά. Μια ζωή, παιδιά.

ΓΙΑΓΙΑ Οι άντρες είναι ταύροι. Σκέτοι ταύροι.

(Οι γυναίκες αρχίζουν να ερεθίζονται)

ΜΗΤΕΡΑ Ακόμη θα ζούσαν στις σπηλιές - ανακούρκουδα γύρω απ’ τη φωτιά -

αν δεν τους πλέναμε ‘μείς.

18

18

ΓΙΑΓΙΑ Να μπαίνουν και να μυρίζει ο ιδρώτας -

ΜΗΤΕΡΑ Να κοιτούν τις πονηρές ζωγραφιές και να τους τρέχουν τα σάλια σαν

τ’ αγοράκια στο ψιλικατζίδικο.

ΓΙΑΓΙΑ Και που βρωμάνε, χέστηκαν. Έχουν ανάγκη να το κάνουν, εκείνη τη

στιγμή, επί τόπου. Άγριοι!

ΜΗΤΕΡΑ Άξεστοι!

ΓΙΑΓΙΑ Πρωτόγονοι!

ΜΗΤΕΡΑ Ξαναμμένοι!

ΜΙΚΡΟ Κι εκείνη τη στιγμή συνήθως, έμπαινε ο Παππούς -

ΠΑΠΠΟΥΣ Τι κακαρίζετε εδώ μέσα;

ΓΙΑΓΙΑ Έξω απ’ την κουζίνα. Εδώ είναι μόνο για κορίτσια.

ΠΑΠΠΟΥΣ (Φεύγοντας) Λούσυ, το καλό που σου θέλω μην ξεσηκώνεις πάλι τα

μυαλά της μάνας σου με σεξ. Κάθε φορά που εσύ κι η Μαίρη πιάνετε

αυτή την κουβέντα, έτσι και πάω να κάνω μιάν απλή ερώτηση του

τύπου “τι ώρα θαν’ έτοιμο το φαΐ;” η μάνα σου με σπάει στο ξύλο!

ΓΙΑΓΙΑ Το φαΐ θάν’ έτοιμο όταν θα ‘μαι ‘γώ έτοιμη! Έξω απ’ την κουζίνα!

(Το Μικρό απομακρύνεται)

ΦΩΝΗ Όταν ετοιμάζεστε για αριστερή στροφή, πρέπει να κατεβάζετε

ταχύτητα.

ΜΙΚΡΟ 1979. Στο υπεραστικό λεωφορείο. Πολύωρο ταξίδι - άνοιξα το

βιβλίο μου να διαβάσω όταν ένας νεαρός κάθησε δίπλα μου.

ΝΕΑΡΟΣ Τι διαβάζεις;

ΜΙΚΡΟ Ρώτησε. Η φωνή του ξέφυγε σ’ εκείνο το τραγικό φωνητικό

αντίστοιχο της ακμής, κάτι μεταξύ φαλσέτο και καστράτο. Του έριξα

μια κλεφτή ματιά. Είχε μιαν ακαθόριστη γοητεία παρόλα τα τεράστια

πεταχτιά αυτιά - μιλάμε ορθή γωνία. Θα πρέπει να ξυριζότανε γιατί

το πρόσωπό του, στο χνούδι ακόμα, ήταν όλο κοψίματα.

Είναι για το αυριανό μάθημα, του λέω.

ΝΕΑΡΟΣ Τι έτος είσαι;

ΜΙΚΡΟ Καθηγήτρια είμαι. Κατέβαλε φιλότιμη προσπάθεια να χαμηλώσει τη

φωνή του.

ΝΕΑΡΟΣ Εγώ είμαι τελειόφοιτος. Λυκείου.

ΜΙΚΡΟ Έξω σκοτείνιαζε. Και λοιπόν; Μπορεί και να ήταν. Τελειόφοιτος με

πολύ λεπτή φωνή.

Ένιωσα το “ενδιαφέρον του” να ξυπνάει. Πέντε βήματα πριν καν

γεννηθεί η ελπίδα στο μυαλό του, έκοψα ταχύτητα, περίμενα, έκανα

την έκπληκτη, προσποιόμουν ότι άκουγα, ξέροντας απ’ την αρχή ότι

με το που θα βγαίναμε απ’ το λεωφορείο, θα του ‘ρχόταν ξαφνικά η

έμπνευση να με καλέσει για φαγητό, μετά θα επέμενε ιπποτικά να με

συνοδεύσει σπίτι, θα συνέχιζε την κουβέντα στη διαδρομή μέχρι να

19

19

τον καλέσω στο χαλαρό ν’ ανέβει πάνω - και – βρισκόμουν μόλις στις

πρώτες στιγμές της συνομιλίας κι έβλεπα ήδη τη βραδιά να

ξεδιπλώνεται ολόκληρη μπροστά μου.

Και, μιλώντας από δραματουργική σκοπιά, μετά από μιαν αδέξια κι

ελαφρώς αστεία πρώτη πράξη, ακολούθησε ένα απίστευτα σύντομο

διάλειμα, και κατόπιν μια εντυπωσιακά επιδέξια και δυναμική και

παρατεταμένη δεύτερη πράξη. Και μετά την κορύφωση της δεύτερης

πράξης κι ένα τρυφερό φινάλε - όμως πριν ανάψουν τα φώτα της

πλατείας, ήμουν ξαπλωμένη εκεί στα σκοτεινά - και σκέφτηκα εσένα,

θείε Πεκ. Χμ... Μάλιστα. Ώστε αυτή είν’ η γοητεία. Να ‘σαι ο

μεγαλύτερος. Να ‘σαι ο πρώτος. Να ‘σαι ο μεταφραστής, ο οδηγός, ο

ηδονιστής, ο κυνηγός του διαφορετικού. Να πώς μαγεύεται ο

γητευτής.

(Το Μικρό αλλάζει τόνο)

Περί ανδρών, σεξ και γυναικών: μέρος δεύτερο.

(Επιστρέφει στην κουζίνα, δεκαπεντάχρονη πάλι, άχαρη και σιωπηλή,

σαν τη γαζέλα στην άκρη του κοπαδιού)

ΓΙΑΓΙΑ Γιατί τόσο σιωπηλό το κορίτσι μας; Σου δάγκωσε η γάτα τη γλώσσα;

ΜΙΚΡΟ Ακούω. Σκέφτομαι.

ΓΙΑΓΙΑ Ώστ’ έτσι δεσποινίς, τ’ αυτιά ραντάρ, ε; Ακούμε κι εμπεδώνουμε;

Ρουφάμε σα σφουγγάρι; Και τι σκεφτόμαστε, αν επιτρέπεται;

(Το Μικρό διστάζει να ρωτήσει αλλά θέλει πολύ να μάθει)

ΜΙΚΡΟ Όταν - όταν το κάνεις - ξέρετε, θεωρητικά - όταν το κάνεις - εγώ δεν

το ‘χω κάνει - αναρωτιέμαι... Πονάει;

ΜΗΤΕΡΑ Αν πονάει τι, αγάπη μου;

ΜΙΚΡΟ Όταν - όταν ένα κορίτσι το κάνει για πρώτη φορά - με άντρα - πονάει;

ΓΙΑΓΙΑ (Φρικαρισμένη) Αυτό σκεφτόσουν τόση ώρα;

ΜΗΤΕΡΑ Μμμμμ, λιγάκι. Σαν τσίμπημα. Κι υπάρχει και λίγο αίμα.

ΓΙΑΓΙΑ Μην της λες έτσι! Είναι πολύ μικρή να σκέφτεται τέτοια πράγματα!

ΜΗΤΕΡΑ Μα αν δεν τα μάθει από μένα, πού θα τα μάθει; Στο δρόμο;

ΓΙΑΓΙΑ Πες της ότι πονάει! Σκέτο μαρτύριο είναι! Νομίζεις ότι έφτασε η

τελευταία σου ώρα! Ιδίως αν το κάνεις πριν το γάμο!

ΜΗΤΕΡΑ Μαμά! Την αλήθεια θα της πω! Όχι σαν εσένα που μας κράτησες

στο μαύρο σκοτάδι με παραμύθια τη Μαίρη κι εμένα, και μας είπες να

πάμε να ρωτήσουμε τον ιερέα! Τι να πει για το σεξ ένας άγαμος

ογδοντάρης σε δυό μικρά κορίτσια!

ΜΙΚΡΟ (Αναστατωμένη) Είν’ άδικο!

ΜΗΤΕΡΑ Ορίστε, βλέπεις; Έτοιμη είναι να βάλει τα κλάματα - την τρόμαξες!

ΓΙΑΓΙΑ Ωραία! Ασ’ την έτσι. Τρομαγμένη! Έτσι πρέπει!

20

20

(Στο Μικρό) Πονάει! Κάθεσαι ‘κει μέσ’ στα αίματα σα σφαγμένο

γουρούνι, κοιτάς το ταβάνι και σκέφτεσαι “Θεέ μου, γιατί μ’

εγκατέλειψες;”

ΜΙΚΡΟ Είν’ άδικο! Γιατί να πονάνε τα κορίτσια πάντα; Γιατί να υπάρχει

αίμα πάντα;

ΜΗΤΕΡΑ Δεν είναι πολύ το αίμα - κι όταν περάσει ο πόνος νιώθεις πολύ πολύ

όμορφα -

ΓΙΑΓΙΑ Σαν να της λες να πάει απόψε κιόλας να το διαπιστώσει μόνη της με

τον πρώτο αλήτη που θα την κεράσει μίλκ σέηκ!

ΜΗΤΕΡΑ Μη φοβάσαι. Δε θα σε πονέσει - αν ο άνδρας που θα πλαγιάσεις μαζί

του σ’ αγαπάει πραγματικά. Έχει σημασία να σ’ αγαπά.

ΓΙΑΓΙΑ Τι κάθεσαι, Λούσυ, γιατί δεν τρέχεις να της κλείσεις δωμάτιο στο

ξενοδοχείο;

ΜΗΤΕΡΑ Μ’ αρέσει να λέω την αλήθεια στην κόρη μου. Θέλω να με νιώθει

φίλη της. Να μπορεί να με ρωτάει ό,τι της κατέβει. Σιγά μην κάτσω

να την τρομάζω με ιστορίες για φίδια καταδικασμένα στους αιώνες να

σέρνονται στο χώμα και το αμάρτημα της Εύας και τους πόνους που

τραβούν οι γυναίκες στη γέννα -

ΓΙΑΓΙΑ Αν κάτσει και το σκεφτεί λίγο προτού κατεβάσει το βρακί της, μπορεί

κάποιος σ’ αυτή την οικογένεια να βγάλει επιτέλους το γυμνάσιο!

ΜΗΤΕΡΑ Μητέρα! Αν εσύ κι ο μπαμπάς με είχατε βοηθήσει, δε θ’

αναγκαζόμουν να παντρευτώ εκείνον τον άχρηστο μαλάκα -

ΓΙΑΓΙΑ Προφανώς όσο έφεγγε η πανσέληνος εσύ δεν τον έβρισκες ούτε

άχρηστο ούτε μαλάκα! Μην τα ρίχνεις στους άλλους!

ΜΗΤΕΡΑ Θα μπορούσες να με είχες βοηθήσει! Θα μπορούσες να μου είχες πει

δυό πράγματα για τη ζωή!

ΓΙΑΓΙΑ Σου είπα ό,τι μου είπε κι η δικιά μου μητέρα! Μια κοπέλα με τη

φούστα πάνω τρέχει πιο γρήγορα από έναν άντρα με τα παντελόνια

κάτω!

(Μπαίνει κι ο Παππούς στον καυγά)

ΜΗΤΕΡΑ Κι όταν ζήτησα τη βοήθειά σας, το μόνο που είχατε να μου πείτε

ήταν -

ΠΑΠΠΟΥΣ Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς!

(Οι ηθοποιοί του χορού μένουν ακίνητοι, μ’ ανοιχτά στόματα)

ΜΙΚΡΟ (Στο κοινό) Για το θεό! Ακόμα δε μπορώ τους καυγάδες τους, ύστερ’

από τόσα χρόνια -

(Ο Παππούς βγαίνει απ’ την ακινησία του. Απ’ τ’ ανοιχτό στόμα του,

λες και ξαφνιάζει και τον ίδιο, βγαίνει το μπάσο ρεφραίν από ένα

τραγούδι της Motown)

ΠΑΠΠΟΥΣ Do-Bee-Doo-Wah!

(H Μαμά επίσης βγαίνει έκπληκτη απ’ την ακινησία της)

21

21

ΜΗΤΕΡΑ Shoo-doo-be-doo-be-doo. Shoo-doo-be-doo-be-doo.

(Συνεχίζουν μέχρι που ξεκινά η Νέα κάποιο τραγούδι όπως το

“Dedicated to the One I Love” ή το “In the Still of the Night” ή το

“Hold Me” – οποιοδήποτε του Sam Cooke.

Οι φωνές τους πνίγονται απ’ τον ηχογραφημένο ήχο του τραγουδιού

που βγαίνει από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου. Στη θέση του οδηγού

κάθεται περιμένοντας ο θείος Πεκ.

Το Μικρό κάθεται δίπλα του)

ΜΙΚΡΟ Αααχ. Καλύτερα.

(Ο Πεκ κατεβάζει την ένταση του ήχου)

ΠΕΚ Πώς και δεν έχεις κουφαθεί ακόμα;

ΦΩΝΗ Προτού ξεκινήσετε.

Κοιτάξτε κάτω απ’ τ’ αυτοκίνητο μήπως υπάρχουν σπασμένα

μπουκάλια, κλαδιά δέντρων ή κορμιά μικρών παιδιών. Εκατοντάδες

παιδιά συνθλίβονται κάθε χρόνο από τους τροχούς ανύποπτων

οδηγών στο ίδιο τους το γκαράζ. Η ασφάλεια των παιδιών εξαρτάται

από σας.

(Παύση)

Η χρήση της όπισθεν.

(Στην επόμενη ενότητα θα ήταν ωραία να προβάλλονται ερωτικές

φωτογραφίες με γυναίκες κι αυτοκίνητα: ξαπλωμένες στο καπό,

αγκαλιά με το τιμόνι, τινάζοντας νερό με το λάστιχο. Και μια

φωτογραφία της ηθοποιού που παίζει το Μικρό με μια Bel Air ή άλλο

αυτοκίνητο των 50s)

ΜΙΚΡΟ 1967. Σταματημένοι σ’ ένα πάρκινγκ κοντά σε κάτι φάρμες στο

Μέριλαντ. Μύηση στον πρώτο έρωτα ενός αγοριού.

ΠΕΚ (Τρυφερά) Εννοείται ότι το αγαπημένο μου αμάξι θα είναι πάντα το

Μπελ Έαρ Σπορτς Κουπ του ‘56. Η Σεβρολέ πούλησε περισσότερα

κομμάτια το ‘55, αλλά το μοντέλο του ‘56! Οκτακύλινδρος

κινητήρας, 225 άλογα. Έπιανε τα εκατό σε οχτώ κόμμα εννιά

δευτερόλεπτα.

ΜΙΚΡΟ (Στο κοινό) Πολύ μετά το βυζί της μάνας, μα πριν το στήθος της

ερωμένης.

ΠΕΚ Σούπερ-Τούρμπο. Εργαλείο, όχι αστεία - δίδυμα τετραπλά

καρμπυρατέρ, ελαφριές βαλβίδες, διπλή εξάτμιση.

ΜΙΚΡΟ Μετά το γάλα μα πριν τη μπύρα.

ΠΕΚ Τελευταία λέξη στο σύστημα τροφοδοσίας, σηκωμένος

εκκεντροφόρος, τρομακτική δύναμη σ’ ελάχιστο όγκο.

ΜΙΚΡΟ Καιρό αφότου βγήκε απ’ τη μήτρα, μα πριν βρεί πάλι το δρόμο προς

τα ‘κει: το αγόρι ερωτεύεται την αγκαλιά που τον πάει βόλτα με

τέτοια ταχύτητα.

22

22

ΠΕΚ Θέλω να ξέρεις το αυτοκίνητό σου μέσα έξω.

Μ’ ακούς; Μικρό;

ΜΙΚΡΟ Τι;

ΠΕΚ Αφαιρέθηκες. Σε θέλω συγκεντρωμένη.

ΜΙΚΡΟ Σόρυ.

ΠΕΚ Λοιπόν. Πέρνα στη θέση του οδηγού.

Ωραία. Τώρα. Δείξε μου τι θα κάνεις προτού ξεκινήσεις τ’

αυτοκίνητο.

(Το Μικρό χαχανίζει)

ΜΙΚΡΟ Δεν έχω ιδέα, θείε Πεκ.

ΠΕΚ Έλα τώρα, ποιο ειν’ το πρώτο πράγμα που πρέπει να επαναφέρεις στη

θέση του;

ΜΙΚΡΟ Τη μπρετέλα του σουτιέν μου;

ΠΕΚ Μικρό. Ποιο είν’ το πιο πρώτο πράγμα που πρέπει να ρυθμίσεις μέσα

στο αυτοκίνητο;

ΜΙΚΡΟ Εύκολο. Το ραδιόφωνο. Το γυρίζω απ’ τις αρχαιολογίες που ακούει

η μαμά, στο -

(Το Μικρό δυναμώνει το ραδιόφωνο κι ακούγεται ένα τραγούδι απ’ τα

60s. Ο Πεκ διατάζει με απρόσμενη αυστηρότητα)

ΠΕΚ Κλείσ’ το. Τώρα.

(Το Μικρό κλείνει το ραδιόφωνο)

Όταν θα οδηγείς το δικό σου αυτοκίνητο, με το δικό σου δίπλωμα,

άλλαζε σταθμούς όσο θες. Όταν όμως οδηγείς το δικό μου αυτοκίνητο

με την άδεια της εκπαιδευόμενης, θέλω η προσοχή σου να είν’ όλη

στο δρόμο.

ΜΙΚΡΟ Στις διαταγές σας.

ΠΕΚ Λοιπόν. Πρώτα το κάθισμα - μπροστά και πάνω.

(Το Μικρό φέρνει το κάθισμα μπροστά)

Θες μαξιλάρι;

ΜΙΚΡΟ Όχι - εντάξει είμαι.

ΠΕΚ Πρέπει να μπορείς να φτάνεις όλους τους διακόπτες και τα λεβιέ. Τα

πόδια σου πρέπει να μπορούν να πατήσουν το γκάζι, το φρένο και το

αμπραγιάζ μέχρι τέρμα. Φτάνεις;

ΜΙΚΡΟ Ναι.

ΠΕΚ Ωραία. Οι πλαϊνοί καθρέφτες. Πρέπει να μπορείς να βλέπεις την

άκρη μόλις της δεξιάς πλευράς του αυτοκινήτου με το δεξιό καθρέφτη

- μπορείς;

ΜΙΚΡΟ Γύρισε τον λίγο προς τα έξω -

23

23

ΠΕΚ Πώς είναι;

ΜΙΚΡΟ Λίγο ακόμα. Εντάξει, εκεί.

ΠΕΚ Τώρα τον αριστερό - πάλι, πρέπει να μπορείς να βλέπεις πίσω την

αριστερή λωρίδα - ρύθμισέ τον όπως σε βολεύει.

(Το Μικρό ρυθμίζει τον καθρέφτη)

Προχωράμε. Ο κεντρικός καθρέφτης. Γύρισέ τον έτσι ώστε να

μπορείς να βλέπεις καθαρά πίσω.

(Το Μικρό ρυθμίζει τον καθρέφτη)

Ωραία. Κλείδωσε την πόρτα σου. Σιγουρέψου πως οι πόρτες όλες

είναι κλειδωμένες.

ΜΙΚΡΟ (Αστειευόμενη) Μα τότε θα βρεθώ εγκλωβισμένη μέσα εδώ μαζί σου.

ΠΕΚ Κόφ’ το.

ΜΙΚΡΟ Ωραία. Εγκλωβιστήκαμε.

ΠΕΚ Θ’ ασχοληθούμε με τον κλιματισμό αργότερα. Αυτές είναι

χειροκίνητες ταχύτητες - όταν έχεις μάθει με χειροκίνητο, μπορείς να

οδηγήσεις τα πάντα. Θέλω να μπορείς να οδηγήσεις οποιοδήποτε

αυτοκίνητο, οποιοδήποτε μηχανοκίνητο. Το χειροκίνητο σού δίνει

έλεγχο. Στον πάγο, αν τα φρένα σου δεν πιάσουν, αν χρειαστεί να

επιταχύνεις. Οκέυ; Είναι λίγο δυσκολότερο στην αρχή, αλλά μετά

έρχεται αυτόματα όπως η αναπνοή. Τώρα. Βάλε τα χέρια στο τιμόνι.

Μη σε δω ποτέ να οδηγείς με το ένα χέρι. Πάντοτε δύο χέρια.

(Το Μικρό διστάζει)

Τι είναι; Τι τρέχει πάλι;

ΜΙΚΡΟ Αν βάλω και τα δύο χέρια στο τιμόνι - πώς θα υπερασπιστώ τον εαυτό

μου;

ΠΕΚ Λοιπόν, άκου. Άκουσέ με προσεκτικά. Δεν παίζουμε εδώ πέρα. Η

ασφάλεια είναι σοβαρό θέμα. Δε θα σ’ αγγίξω ποτέ όταν οδηγείς.

Έγινα σαφής;

ΜΙΚΡΟ Οκέυ.

ΠΕΚ Τα χέρια στις τρεις κι εννιά του ρολογιού σού δίνουν μέγιστο έλεγχο

στις στροφές.

(Ο Πεκ σιωπά για λίγο. Το Μικρό περιμένει οδηγίες)

Λοιπόν. Χαλάρωσε λίγο κι άκουσέ με, Μικρό. Σήκωσε τα χέρια σου

και κοίταξέ τα -

(Το Μικρό νιώθει κάπως γελοία μα υπακούει)

Αυτά είν’ τα δυό σου χέρια. Όταν οδηγείς, η ζωή σου κρέμεται απ’ τα

δυό σου χέρια. Το καταλαβαίνεις αυτό;

(Το Μικρό νεύει καταφατικά)

24

24

Δεν έχω γιο. Εσύ είσαι ό,τι κοντινότερο στο γιο που δεν έχω και δε θ’

αποκτήσω ποτέ - και θέλω να σου μεταδώσω κάτι. Κάτι που να

μετράει πραγματικά.

Η οδήγηση είναι - όταν έχεις τον έλεγχο του αυτοκινήτου, όταν είσαι

μόνο εσύ, η μηχανή κι ο δρόμος - κάτι που κανείς δε μπορεί να σ’ το

πάρει. Μια εξουσία. Όταν οδηγώ νιώθω περισσότερο κύριος του

εαυτού μου απ’ οπουδήποτε αλλού. Αυτό θέλω να σου μεταδώσω.

Υπάρχουν πάρα πολλοί μαλάκες στο δρόμο. Τρελοί, κομπλεξικοί

επιδειξίες, μεθυσμένοι, οργισμένα νειάτα, κωλόγεροι που δε βλέπουν

την τύφλα τους - κι εσύ πρέπει να ‘σαι προετοιμασμένη για όλους

αυτούς. Θα σου μάθω να οδηγείς σαν άντρας.

ΜΙΚΡΟ Τι θα πει αυτό;

ΠΕΚ Οι άντρες μαθαίνουν να οδηγούν με αυτοπεποίθηση, επιθετικά. Ο

δρόμος τους ανήκει. Οδηγούν αμυντικά - κοιτάζουν πάντα τι θα κάνει

ο άλλος. Οι γυναίκες έχουν την τάση να είν’ ευγενικές - διστάζουν.

Κι αυτό μπορεί να είναι καταστροφή.

Θα σου μάθω ν’ αντιλαμβάνεσαι τι πρόκειται να κάνει ο άλλος πριν

το κάνει. Αν υπάρχει ατύχημα μπροστά σου, δέκα αυτοκίνητα

πέφτουν το ένα πάνω στ’ άλλο, άνθρωποι σκοτώνονται, εσύ θα είσ’

αυτή που θα περάσει απ’ το ελάχιστο άνοιγμα, θα το πατήσεις τέρμα

αν χρειαστεί - η μόνη που θα γλυτώσει. Δεν ξέρω πόσο θα ζήσουμ’

εσύ ή εγώ, αλλά σίγουρα δε θα πεθάνουμε στ’ αυτοκίνητο.

Οπότε, αν πρόκειται να οδηγείς μαζί μου, θα το πάρεις σοβαρά.

ΜΙΚΡΟ Εντάξει, θείε Πεκ. Θέλω να μου μάθεις να οδηγώ.

ΠΕΚ Ωραία. Θα περάσεις τις εξετάσεις με την πρώτη – και χωρίς ούτ’ ένα

βαθμό ποινής. Στις επόμενες τέσσερις βδομάδες θα μάθεις το μωρό

αυτό απ’ έξω κι ανακατωτά. Να της φέρεσαι με σεβασμό.

ΜΙΚΡΟ Γιατί “της” κι όχι “του;”

ΠΕΚ Καλή ερώτηση. Δεν είν’ ανάγκη να ‘ναι “της” - όμως όταν κλείσεις

τα μάτια και σκεφτείς κάτι που ανταποκρίνεται στ’ άγγιγμά σου - κάτι

που κάνει πράγματα μόνο για σένα, που κάνει ό,τι ζητήσεις - ε, εγώ το

βλέπω σαν “της.” Εσύ πες το όπως θες.

ΜΙΚΡΟ (Στο κοινό) Έκλεισα τα μάτια - κι αποφάσισα να μην αλλάξω το

γένος.

ΦΩΝΗ Η αμυντική οδήγηση συνίσταται στο να προλαβαίνεις τις επικίνδυνες

κι απότομες μεταβολές στο περιβάλλον του αυτοκινήτου.

Προβλέποντας τι θα γίνει μετά, ο αμυντικός οδηγός μπορεί να

προσαρμοστεί στις καιρικές συνθήκες, στην κατάσταση του δρόμου,

και σε ξαφνικά εμπόδια όπως σκοτωμένα ζώα. Η καλή αμυντική

οδήγηση προϋποθέτει πνευματική και σωματική προετοιμασία. Εσείς

είστε προετοιμασμένοι;

ΦΩΝΗ Η χρήση της όπισθεν.

ΜΙΚΡΟ 1966. Βιολογία του γυναικείου κορμιού στην τρίτη γυμνασίου.

25

25

(Θόρυβος παιδιών)

ΤΖΕΡΟΟΥΜ Στο διάδρομο του σχολείου.

(Κουδούνι. Η Κάθυ, η Σάλυ κι ο Τζερόουμ, γυμνασιόπαιδα, μαζεύονται

στο διάλειμμα και ψιθυρίζουν συνωμοτικά. Η Σάλυ φυλάει τσίλιες.

Ακούγεται ένα ρυθμικό μπιπ, σαν από ηλεκτρονικό πομπό)

ΣΑΛΥ Έρχεται!

(Μπαίνει το Μικρό. Είν’ η μόνη που ακούει το μπιπ αλλά κι αυτή δεν

ξέρει από πού έρχεται. Ο Τζερόουμ αρχίζει ξαφνικά να φτερνίζεται

έντονα σαν να τον έχει πιάσει κρίση αλλεργίας)

ΚΑΘΥ Τζερόουμ; Τζερόουμ; Τι έπαθες;

ΤΖΕΡΟΟΥΜ Δεν... Δεν ξέρω. Δε μπορώ ν’ αναπνεύσω - πείτε στο Μικρό -

ΣΑΛΥ Χρειάζεται οξυγόνο!

ΚΑΘΥ Βοήθεια!

ΜΙΚΡΟ Τι ‘ναι; Να φωνάξω τη νοσοκόμα;

(Ο Τζερόουμ πιάνει το λαιμό του και μυρίζει το στήθος του Μικρού)

ΤΖΕΡΟΟΥΜ Όχι - θα μου περάσει - με πιάνει όταν είμαι κοντά σε ουσίες που μου

φέρνουν αλλεργία -

ΜΙΚΡΟ Και τι σου φέρνει αλλεργία;

(Ο Τζερόουμ της αρπάζει τα στήθη)

ΤΖΕΡΟΟΥΜ Το αφρολέξ.

(Οι τρείς συνωμότες σκάνε στα γέλια. Ο Τζερόουμ την κάνει)

ΜΙΚΡΟ Τζερόουμ! Κρετίνε! Μαλακισμένο! Άνθρωπε των σπηλαίων!

ΣΑΛΥ Τα καθωσπρέπει κορίτσια δε μιλούν έτσι.

ΚΑΘΥ Τσκ, τσκ, τσκ. Χιούμορ! Χαλόου;

ΑΝΔΡΑΣ Η σωστή αμυντική οδήγηση προϋποθέτει πνευματική και σωματική

προετοιμασία. Εσείς είστε προετοιμασμένοι;

ΓΥΝΑΙΚΑ Μετά τη γυμναστική: στα ντους.

(Ξαφνικός ήχος νερού. Η Κάθυ, η Σάλυ και το Μικρό, ντυμένες,

τυλίγουν πετσέτες γύρω τους σαν να είναι γυμνές)

ΜΙΚΡΟ Σαν να καίει το νερό.

ΚΑΘΥ Μμμμμμ...

(Η Κάθυ και η Σάλυ δε θέλουν να κάνουν την πρώτη κίνηση)

ΜΙΚΡΟ Άντε, θα μπούμε να τελειώνουμε να φεύγουμε;

ΣΑΛΥ Μπες εσύ. Εγώ θέλω να ξελαχανιάσω πρώτα.

ΜΙΚΡΟ Οκέυ. Εσύ, Κάθυ;

ΚΑΘΥ Μετά από ‘σένα -

26

26

(Το Μικρό παίρνει βαθειά εισπνοή, αφήνει την πετσέτα να πέσει και

μπαίνει στο φανταστικό ντους. Οι δύο συμμαθήτριες τη βλέπουν γυμνή,

παθαίνουν πλάκα, γελάνε κι ανταλλάσσουν high-five)

ΣΑΛΥ Για όνομα! Καλά, θα το πίστευες ποτέ -

ΚΑΘΥ Στο ‘πα ότι δεν είν’ αφρολέξ. Έχω να παίρνω πενήντα σεντς κι απ’ το

Τζερόουμ.

ΦΩΝΗ Εσείς ήσασταν προετοιμασμένοι;

(Το Μικρό προσπαθεί μάταια να σκεπαστεί καθώς ακούγεται ξαφνικά

μουσική Motown των 60s)

ΓΥΝΑΙΚΑ Χορός στο γυμνάσιο.

(Το Μικρό στέκει με την πλάτη στον τοίχο δίπλα στις συμμαθήτριές της.

Ο Γκρεγκ την έχει βρεί με τη μουσική και κουνιέται μόνος,

μουρμουρίζοντας τους στίχους)

ΜΙΚΡΟ Δεν ξέρω. Μπορεί να ‘ναι η ιδέα μου - όμως - έχεις ποτέ την αίσθηση

πως είσαι η Μαίρη Τζέην;

ΚΑΘΥ Έλα πάλι;

ΜΙΚΡΟ Δεν έχεις ακούσει τ’ ανέκδοτα της Μικρής Μαίρη Τζέην;

(Η Κάθυ νεύει αρνητικά)

Λοιπόν: “Η μικρή Μαίρη Τζέην περπατάει στο δάσος, όταν ξάφνου

ένας άντρας εμφανίζεται πίσω από ένα δέντρο χυμάει πάνω της, τής

ξεσκίζει τη μπλούζα, και της χουφτώνει τα στήθη. Κι η μικρή Μαίρη

Τζέην γελάει, γελάει ασταμάτητα γιατί ξέρει ότι τα λεφτά είναι στα

παπούτσια της.”

(Το Μικρό γελάει. Η Κάθυ όχι)

ΚΑΘΥ Δεν πας καλά.

(Αλλού, σ’ ένα ξεχωριστό φως, στέκει ο θείος Πεκ και κοιτάει το κορμί

του Μικρού. Στήνει ένα τριπόδι κοιτώντας την. Απολαμβάνει αυτό που

βλέπει)

ΜΙΚΡΟ Καλά, δεν έχεις ποτέ σου αυτή την αίσθηση; Σαν να σε κοιτάει

κάποιος όλη την ώρα;

ΚΑΘΥ Πρόβλημα το λες εσύ αυτό;

Α, κοίτα, έρχεται ο Γκρεγκ να σου ζητήσει να χορέψετε.

(Η Σάλυ στήνεται κοκκινίζοντας. Ο Γκρεγκ είναι τόσο κοντός που το

πρόσωπό του φτάνει στο στήθος του Μικρού. Ενθουσιώδης, ειλικρινής

και κοινωνικά αδέξιος, ο Γκρεγκ στο μέλλον θα γίνει επιτυχημένος

γυναικολόγος)

ΣΑΛΥ (Μαλακά) Γειά σου, Γκρεγκ.

(Ο Γκρεγκ δεν ακούει. Τον ενδιαφέρει μόνο ένα πράγμα)

ΓΚΡΕΓΚ (Στο Μικρό) Καλησπέρα. Μήπως θα ήθελες να χορέψουμε;

27

27

ΜΙΚΡΟ (Ευγενικά) Σ’ ευχαριστώ, Γκρεγκ, μα λέω να μη χορέψω αυτό το

κομμάτι.

ΓΚΡΕΓΚ Α. Οκέυ. Θα δοκιμάσω την τύχη μου αργότερα. (Εξαφανίζεται)

ΣΑΛΥ Ααααχ.

(Το Μικρό χαλαρώνει. Μετά την πιάνει νευρικότητα πάλι, νιώθοντας

το βλέμμα του Πεκ πάνω της)

ΚΑΘΥ Δεν τον λυπάσαι; Κάποιος πρέπει να τον λυπηθεί.

ΜΙΚΡΟ Τον ένα και τίποτα;

ΣΑΛΥ Κι αυτός τι φταίει;

ΜΙΚΡΟ Μα το κεφάλι του μού φτάνει μέχρι εδώ. Άσε που έρχεται μόνο στα

γρήγορα κομμάτια ώστε να με πάρει μάτι όταν – πώς το λένε - όταν

θα σκαμπανεβάζω.

ΚΑΘΥ Να ‘χα τα προβλήματά σου...

(Η μουσική αλλάζει. Ο Γκρεγκ έχει διασχίσει το δωμάτιο σαν αστραπή)

ΓΚΡΕΓΚ Καλησπέρα και πάλι. Θα μου κάνεις την τιμή;

ΜΙΚΡΟ Με κολακεύεις, Γκρεγκ. Αλλά... δε μ’ αρέσουν τα γρήγορα.

ΓΚΡΕΓΚ Α. Μη σ’ ανησυχεί καθόλου. Κανένα πρόβλημα.

(Εξαφανίζεται. Η Σάλυ τον κοιτάει)

ΣΑΛΥ Πιο θλιβερό πεθαίνεις.

(Το Μικρό νιώθει πάλι την παρουσία του Πεκ)

ΚΑΘΥ Κι εσύ θα ‘πρεπε να χαίρεσαι που γουστάρουν να σε βλέπουν να

σκαμπανεβάζεις... Αγόρια είναι, τι περιμένεις;

ΜΙΚΡΟ Ισχύει. Είν’ όμως φορές που έχω την αίσθηση ότι αυτά τα δύο

βουναλάκια είν’ εξωγήινα πλάσματα που εγκαταστάθηκαν στο στήθος

μου και με χρησιμοποιούν για να μπορούν ν’ αναπαραχθούν από μόνα

τους και να κατακτήσουν τον κόσμο, κι ότι έχουν δική τους

προσωπικότητα και θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν μέχρι να με

συνθλίψουν με το βάρος τους και ν’ απομυζήσουν όλες τις θρεπτικές

ουσίες απ’ το κορμί μου κι εγώ θα λιώνω ενώ αυτά όλο και θα

μεγαλώνουν και θα μεγαλώνουν και -

(Η Κάθυ και η Σάλυ την κοιτάνε άναυδες)

ΚΑΘΥ Δεν πας καθόλου καλά.

(Το Μικρό προσπαθεί ν’ αστειευτεί, όμως νιώθει να της έρχονται

δάκρυα)

ΜΙΚΡΟ Ή μπορεί κάποιος να φύτεψε ραδιοπομπούς στο στήθος μου σε μια

συχνότητα που εγώ δε μπορώ να πιάσω, που δεν πιάνουν τα κορίτσια,

οι άνδρες μόνο, και τους υπνωτίζουν, τους καλούν σαν σειρήνες να

‘ρθουν να τσακιστούν πάνω σ’ αυτά τα “βράχια.”

(Αργό κομμάτι – ίσως το “Little Surfer” των Beach Boys. Το μπιπ

συνεχίζει ν’ ακούγεται – ο Γκρεγκ κι ο Πεκ το πιάνουν. Το Μικρό τ’

28

28

ακούει και κοιτάει με τρόμο το στήθος της. Υπνωτισμένος, ο Γκρεγκ

έρχεται δίπλα της – ή μάλλον μπροστά της. Στέκει σαν ζόμπι, τα μάτια

του καρφωμένα στα στήθη της)

ΓΚΡΕΓΚ Είν’ αργό αυτό το κομμάτι. Να ελπίζω ότι δεν έχεις κλείσει;

ΜΙΚΡΟ Στ’ αλήθεια είσαι πολύ καλό παιδί, Γκρεγκ. Αλλά δε μ’ αρέσει να

χορεύω.

ΓΚΡΕΓΚ Δεν πειράζει. Δεν είν’ ανάγκη να κουνιόμαστε. Μπορώ μόνο να σε

κρατάω και να λικνιζόμαστε λίγο και -

ΜΙΚΡΟ Όχι! Λυπάμαι - πρέπει να πηγαίνω. Ακούω κάποιον να με φωνάζει -

(Το Μικρό εγκαταλείπει τον Γκρεγκ. Τα φώτα αλλάζουν, ενώ η

μουσική μένει η ίδια. Όσο απευθύνεται στο κοινό, το Μικρό αλλάζει

για τη φωτογράφιση - ίσως διάφανη μπλούζα και πολύ στενό παντελόνι)

Κάθε άντρας έχει ένα χώρο στο σπίτι του που είναι μόνο γι’ αυτόν -

μπορεί να είν’ η σοφίτα, το γραφείο ή το εργαστήριο - με μιαν αόρατη

επιγραφή όπως στο παλιό δεντρόσπιτο να λέει: απαγορεύεται η

είσοδος στα κορίτσια.

Εδώ, μακριά από γυναικεία βλέμματα, δαντέλες κι εργόχειρα, φυλάει

τ’ αρρενωπά παιχνίδια του: τα τεύχη του Playboy, το καλάμι του

ψαρέματος. Μυρίζει καπνό και γράσο.

(Εισπνέει βαθειά)

Κι η κολώνια του. Ααααχ... Εδώ, στο σπίτι της θείας μου, αυτός ο

χώρος ήταν το γκαράζ. Ο χώρος του θείου Πεκ.

ΑΝΔΡΑΣ Όπισθεν.

ΜΙΚΡΟ 1965. Η φωτογράφιση.

(Το Μικρό μπαίνει στο χώρο, δεκατριών χρόνων, γεμάτη αγωνία αλλά

και περιέργεια. Ο Πεκ είν’ αφοσιωμένος στην κάμερά του)

ΠΕΚ Μήπως κρυώνεις; Σε λίγο θ’ αρχίσουν να βγάζουν ζέστη οι

προβολείς.

ΜΙΚΡΟ Η θεία Μαίρη είναι - ;

ΠΕΚ Στο θέατρο, απογευματινή. Με τη μητέρα σου. Έχουμε χρόνο.

ΜΙΚΡΟ Ναι, όμως αν -

ΠΕΚ Κι αν επιστρέψουν, τι έγινε; Τους είπα ότι θα δουλεύουμε εσύ κι εγώ

με τη φωτογραφική. Δεν πρόκειται να κατέβουν εδώ.

(Το Μικρό σιωπάει, μαγκωμένη)

Κοίτα, είσαι σίγουρη ότι θέλεις -

ΜΙΚΡΟ Σου είπα θα το κάνω. Όμως -

ΠΕΚ Ξέρω. Υπό όρους.

ΜΙΚΡΟ (Παίρνοντας θάρρος) Ακριβώς. Όχι μπροστινό γυμνό.

ΠΕΚ Προς θεού, κορίτσι μου, πού τ’ άκουσες αυτό;

29

29

ΜΙΚΡΟ (Προσβεβλημένη) Διαβάζω λογοτεχνία.

ΠΕΚ (Προσπαθώντας να μη γελάσει) Κι εγώ διαβάζω το Playboy μόνο για

τις συνεντεύξεις. Οκέι. Ας δοκιμάσουμε λίγο διαφορετική μουσική.

(Πάει σ’ ένα ακριβό μπομπινόφωνο και πατάει διάφορα κουμπιά.

Ακούγεται κάτι σαν το Sweet Dreams)

ΜΙΚΡΟ Δεν ήξερα πως ακούς τέτοια.

ΠΕΚ Δε με πήρανε τα χρόνια, ξέρεις. Παρακολουθώ τι γίνεται. Σ’ αρέσει;

(Το Μικρό νεύει “ναι” - προφανώς της αρέσει πολύ)

Ωραία. Άκου τώρα - στις επαγγελματικές φωτογραφίσεις, παίζουν

πάντα μουσική. Οκέι; Το μόνο που έχει να κάνει το μοντέλο είναι να

νιώθει τη μουσική κι απλώς - ν’ αντιδρά.

ΜΙΚΡΟ Ν’ αντιδρώ στη μουσική με το... κορμί μου;

ΠΕΚ Ακριβώς. Σχεδόν σαν να χορεύεις. Λοιπόν. Γι’ αρχή, έλα κάτσε σ’

αυτό το σκαμνί.

(Έρχεται κοντά της και τη βοηθά)

ΜΙΚΡΟ Χωρίς όμως να φαίνεται τίποτα -

(Τα μεγάλα επιδέξια χέρια του Πεκ χτενίζουν με αυτοπεποίθηση τα

μαλλιά της πίσω, διορθώνουν τη γωνία του προσώπου της. Το Μικρό

γυρνάει προς αυτόν σαν το φυτό στον ήλιο)

ΠΕΚ Τίποτα. Μια ιδέα μόνο.

(Την κρατάει από τον ώμο, κοιτάζοντάς την εξεταστικά. Της

ξεκουμπώνει τη μπλούζα μέχρι τη μέση και τακτοποιεί το ύφασμα

αγγίζοντας φευγαλέα το δέρμα της. Μεθοδικά, ήρεμα. Χωρίς τίποτα το

ερωτικό. Το Μικρό δε μιλάει, μένει τελείως ακίνητη με κλειστά τα

μάτια)

ΠΕΚ Εντάξει;

ΜΙΚΡΟ Ναι.

(Ο Πεκ επιστρέφει στη φωτογραφική)

ΠΕΚ Θα συνεχίσω να σου μιλάω. Άκου με χωρίς ν’ απαντάς: θέλω ν’

ακούς τη μουσική. Λικνίσου, κούνα τον κορμό ή το κεφάλι μόνο –

εγώ θα ελέγξω το φωτόμετρο.

ΜΙΚΡΟ Όμως - θα με κοιτάς εσύ.

ΠΕΚ Όχι - δεν είμ’ εδώ - μόνο η φωνή μου. Φαντάσου πως βρίσκεσαι στο

δωμάτιό σου Παρασκευή βράδυ, μόνη με τον καθρέφτη σου, κι η

μουσική σε ταξιδεύει. Κάν’ το για μένα, Μικρό.

(Το Μικρό κλείνει τα μάτια. Νευρική στην αρχή, σιγά-σιγά μπαίνει στο

πνεύμα της μουσικής κι αρχίζει να λικνίζεται. Ακούμε την κάμερα.

Κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης μπορεί να υπάρχει προβολή

φωτογραφιών της ηθοποιού που παίζει το Μικρό ανάμεσα σ’ άλλα

30

30

μοντέλα σε στυλ Playboy, Calvin Klein και Victoriana/Lewis Carroll’s

Alice Liddell)

Αυτό είναι. Εκεί. Μπράβο. Συνέχισε έτσι. Σήκωσε το κεφάλι λίγο

ακόμα, ωραία, ωραία, συνέχισε την κίνηση, μπράβο κορίτσι μου -

είσαι πολύ όμορφη γυναίκα. Το ξέρεις;

(Το Μικρό ανοίγει τα μάτια κοκκινίζοντας. Ο Πεκ τραβάει τη

φωτογραφία. Το κοινό πρέπει να δει αυτή τη φωτογραφία στην οθόνη)

ΜΙΚΡΟ Όχι. Δεν το ξέρω.

ΠΕΚ Άκου τη μουσική.

(Το Μικρό κλείνει πάλι τα μάτια)

Είσαι. Πολύ όμορφη. Στα δεκατρία έχεις ένα κορμί που θα ζήλευε

κάθε εικοσάρα.

ΜΙΚΡΟ Τ’ αγόρια στο σχολείο δεν είναι της ίδιας γνώμης.

ΠΕΚ Και τι ξέρουν αυτοί; Χαζά τσογλάνια με κοντά παντελονάκια. Σε

ωριμότητα εσύ τους ρίχνεις δέκα χρόνια: θα τους πάρει πολύ καιρό

να σε πιάσουν.

(Τραβάει φωτογραφία. Βλέπουμε ένα αχνό χαμόγελο του Μικρού στη

σκηνή)

Τα κορίτσια γίνονται γυναίκες πολύ πριν γίνουν άντρες τ’ αγόρια.

ΜΙΚΡΟ Και γιατί αυτό;

ΠΕΚ Δεν ξέρω, Μικρό. Είν’ ευτύχημα πάντως αυτό για τους άντρες.

(Το Μικρό σιωπάει πάλι)

Συνέχισε να κουνιέσαι. Τόξο την πλάτη, τα χέρια στη μέση, πίσω το

κεφάλι.

(Βλέπουμε φωτογραφία του Playboy)

Τέλεια. Αυτή ήταν καταπληκτική. Γύρνα το κεφάλι απ’ την άλλη,

ίδια στάση – είσαι πανέμορφη.

(Το Μικρό τον κοιτάει με μια επιθετικότητα στο βλέμμα)

ΜΙΚΡΟ Εγώ βρίσκω τη θεία Μαίρη πανέμορφη.

(Ο Πεκ σταματάει)

ΠΕΚ Η γυναίκα μου είναι πολύ όμορφη γυναίκα. Η ομορφιά της δεν

ακυρώνει τη δική σου.

(Πιο αδιάφορα)

Όλες οι γυναίκες στην οικογένειά σου είναι όμορφες. Αν και, εδώ

που τα λέμε, για μένα, όλες οι γυναίκες είν’ όμορφες. Δεν ακούς τη

μουσική.

(Τραβάει ακόμη κάποιες φωτογραφίες στη σιωπή)

Τώρα, γύρνα λίγο το κεφάλι προς τ’ αριστερά. Ωραία. Τώρα, πάρε το

πίσω μέρος του δεξιού χεριού και βάλ’ το στο δεξί σου μάγουλο - τον

31

31

αγκώνα προς τα πάνω - τώρα χάϊδεψε αργά το μάγουλό σου, τράβα

πίσω τα μαλλιά με το πίσω μέρος του χεριού.

(Ακόμη μια πόζα Playboy ή Vargas)

Ωραία. Το ένα χέρι πίσω και πάνω απ’ το κεφάλι. Τέντωσε το κορμί.

Χαμογέλα.

Μικρό. Θέλω να σκεφτείς κάτι αστείο.

ΜΙΚΡΟ Δε μου ‘ρχεται τίποτα.

ΠΕΚ Ωραία Σκέψου τον παππού να κυνηγάει τη γιαγιά στο σαλόνι…

(Το Μικρό σηκώνει το κεφάλι και γελά. Κλικ. Βλέπουμε την πόζα)

Ωραία. Και τα δύο χέρια πίσω απ’ το κεφάλι. Τέλεια! Μείνε έτσι.

(Πίσω από την κάμερα)

Τέλεια τα πας. Αν συνεχίσουμε έτσι, σε πέντε χρόνια θα ‘χουμε ένα

λεύκωμα επαγγελματικού επιπέδου -

(Το Μικρό σταματάει)

ΜΙΚΡΟ Τι εννοείς σε πέντε χρόνια;

ΠΕΚ Στο Playboy δε δέχονται υλικό αν δεν είσαι δεκαοχτώ.

(Ο Πεκ συνεχίζει να τραβάει - ξέρει ότι τα θαλάσσωσε)

ΜΙΚΡΟ Μια στιγμή. Θείε Πεκ, πες μου ότι μου κάνεις πλάκα.

ΠΕΚ Καθόλου. Στο Playboy δε μπαίνει παρά μόνο το τέλειο. Κι εσύ είσαι

το τέλειο.

ΜΙΚΡΟ Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω εγώ κάτι τέτοιο!

ΠΕΚ Γιατί; Τι το κακό έχει το Playboy - είν’ ένα τρομερά φινετσάτο

περιοδι -

ΜΙΚΡΟ Είχες πει ότι πρέπει να πάω πανεπιστήμιο.

ΠΕΚ Κάτσε τώρα - Μικρό – τι σχέση έχει αυτό; Ξέρεις πόσες γυναίκες –

καθόλα αξιοπρεπείς - ποζάρουν για το Playboy - ηθοποιοί με

τρομερές καριέρες - φοιτήτριες - κάθε χρόνο βγαίνει τεύχος με

κοπέλες απ’ το Χάρβαρντ και το Γέηλ -

ΜΙΚΡΟ Δεν υπάρχει περίπτωση. Θα ‘δειχνες σ’ άλλους αυτές - σ’ άλλους

άντρες - αυτές - αυτό που κάνω - γιατί; Κάθε αγοράκι στη γειτονιά θα

μπορούσε να ξεφυλλίσει, να πάει στο περίπτερο και... ν’ αγοράσει -

γιατί να θέλεις να - να μοιραστείς -

(Ο Πεκ πάει στο μπομπινόφωνο και σταματάει τη μουσική)

ΠΕΚ Ώπα. Ώπα. Κάτσε μια στιγμή κι άκου με. Μικρό. Άκουσέ με. Δεν

κάνουμε τίποτα κακό. Είμαι πολύ περήφανος για σένα. Κατά τη

γνώμη μου έχεις ένα υπέροχο κορμί κι ένα ακόμα πιο υπέροχο μυαλό.

Και φυσικά, θέλω να το εκτιμήσουν κι οι άλλοι. Δεν είναι κάτι να

ντρέπεσαι.

32

32

ΜΙΚΡΟ Μ’ αυτό το κάνω - το κάνω μόνο για σένα. Είναι – είχες πει θα ‘ταν

μόνο για μας.

ΠΕΚ Και είναι. Κι αν αυτό θες, σε πέντε χρόνια θα είν’ ακόμα μόνο για

μας. Εντάξει; Ξέρω ότι δεν πρόκειται να κάνεις κάτι που δε θες.

(Επιστρέφει στην κάμερα)

Θες να σταματήσουμε τώρα; Μου έχουνε μείνει μια-δυo πόζες ακόμα

-

ΜΙΚΡΟ Δε θέλω να τις δει κανείς.

ΠΕΚ Στ’ ορκίζομαι. Κανείς δε θα τις δει. Δεν ξέρεις τι σημαίνει για μένα

αυτό - επειδή το κάνεις μόνο για μένα.

(Το Μικρό, αναστατωμένη ακόμα, κάθεται στο σκαμνί. Κλείνει τα

μάτια)

Μικρό; Άνοιξε τα μάτια και κοίταξέ με.

(Το Μικρό κουνάει το κεφάλι αρνητικά)

Έλα τώρα. Άνοιξε τα μάτια, γλυκιά μου.

ΜΙΚΡΟ Αν σε κοιτάξω - αν κοιτάξω την κάμερα - θα δεις τι σκέφτομαι.

ΠΕΚ Όχι. Θέλω να με κοιτάξεις.

Εντάξει. Τότε άκου μόνο τι έχω να σου πω. Μικρό.

(Εκείνη περιμένει)

Σ’ αγαπώ.

(Το Μικρό ανοίγει έκπληκτη τα μάτια. Ο Πεκ τραβάει τη φωτογραφία –

η φωτογραφία στην οθόνη. Συνεχίζει μαλακά)

Το ξέρεις αυτό;

(Το Μικρό κάνει νόημα “ναι.”)

Σ’ αγαπώ απ’ τη μέρα που γεννήθηκες.

ΜΙΚΡΟ Ναι.

(Κοιτάζονται. Παύση. Κάτω από τη φωτογραφία της, το Μικρό,

κοιτάζοντας πάντα το θείο της, αρχίζει να ξεκουμπώνει τη μπλούζα της)

ΦΩΝΗ Δεδομένη Συναίνεση.

Εαν οδηγείτε μηχανοκίνητο όχημα στην πολιτεία του Μέριλαντ,

θεωρείται δεδομένο ότι συναινείτε - οποιαδήποτε στιγμή σας ζητηθεί

- να υποβληθείτε σε αλκοτέστ, αλλιώς προβλέπονται αυστηρότατες

ποινές: πρόστιμο, ανάκληση του διπλώματος και πιθανή φυλάκιση.

(Σε άλλο τόνο)

Λεβιέ στο νεκρό.

ΝΕΟΣ Η θεία Μαίρη για τον άντρα της.

(Η Θεία Μαίρη επιθεωρεί την εμφάνισή της κι έρχεται με αξιοπρέπεια

στο προσκήνιο όπου κάθεται κι απευθύνεται στο κοινό)

33

33

ΜΑΙΡΗ Ο άντρας μου ήταν καλός άνθρωπος - είναι. Είναι καλός άνθρωπος.

Κάθε βράδυ πλένει τα πιάτα. Με το που μπαίνει σπίτι βγάζει έξω τα

σκουπίδια, ή δουλεύει στον κήπο κουβαλώντας ό,τι δε μπορώ να

σηκώσω εγώ. Όλοι στη γειτονιά δανείζονται τον Πεκ - σοβαρά μιλάω

- γυναίκες που έχουν δικούς τους άντρες, άντρες που απλά δεν έχουν

τις ικανότητες του Πεκ - πάντα κάποιος θα χτυπήσει την πόρτα μας

για να τους ξεκινήσει τ’ αυτοκίνητο, ή να τους βοηθήσει να

φτιαρίσουν το χιόνι στο πεζοδρόμιο - κοιτάω απ’ το παράθυρο και να

‘τος ο Πεκ, δίχως παλτό, δίνει ένα χέρι.

Ξέρω πως είμαι τυχερή. Ο άνθρωπος δουλεύει απ’ το πρωί ως το

βράδυ. Κι οι υπερωρίες που βάζει κάθε χρόνο - η κακομοίρα η

αδελφή μου. Κάθε Χριστούγεννα με βλέπει με καινούργια γούνα, ή

διαμάντια ή εισιτήρια για τις Βερμούδες.

Ξέρω πως έχει θέματα. Γι’ αυτά δε μιλάμε. Αναρωτιέμαι καμιά φορά

τι του συνέβη στον πόλεμο. Αυτοί που πολέμησαν στο δεύτερο

παγκόσμιο δεν είχαν την πολυτέλεια της ψυχανάλυσης. Ήταν

δεδομένο ότι οι άντρες της γενιάς του θα συνέχιζαν τη ζωή τους στη

σιωπή, σα να μη συνέβη τίποτα. Κι είναι φορές που το νιώθω να τον

τυραννάει - ό,τι κι αν είν’ αυτό που τρύπωσε βαθύτερα απ’ τις άλλες

πληγές – αλλά δεν το συζητάμε. Ξέρω πότε τον πιάνει: είν’ όταν

έρχεται να μ’ αποζητήσει μέσ’ στο σπίτι – τριγυρίζει άσκοπα μέχρι να

του περάσει. Κι εγώ φλυαρώ για διάφορα άσχετα - μια καινούργια

συνταγή, ψώνια, κουτσομπολιά - γιατί πιστεύω πως η θαλπωρή του

σπιτιού είναι βάλσαμο για τον άντρα όταν είναι σε χάσιμο.

Καθόμαστε σπίτι κι αφουγκραζόμαστε τη γαλήνη του ρολογιού στο

τακτοποιημένο σαλόνι μας, μέχρι να του περάσει.

(Έντονα)

Δεν είμαι βλάκας. Ξέρω τι τρέχει. Αν μπορούσατε να καταλάβετε

πόσο το πολεμάει ο Πεκ - κολυμπάει κόντρα σ’ ένα πανίσχυρο ρεύμα,

κι αυτό που χρειάζεται είναι να βλέπει εμένα στην όχθη, να γνωρίζει

ότι πιστεύω σ’ εκείνον - ότι δε θα βυθιστεί, δε θα τα παρατήσει -

Για την ανεψιά μου έχω να πω το εξής. Ένα τσουλάκι είναι. Αυτό

ακριβώς. Ένα τσουλάκι. Ξέρει πάρα πολύ καλά τι κάνει: έχει τυλίξει

τον Πεκ γύρω απ’ το δαχτυλάκι της και πιστεύει πως κανείς δεν έχει

πάρει πρέφα το παραμικρό. Ακόμα μία που δανείζεται τον άντρα μου

μέχρι να μην της είναι πια χρήσιμος.

Τέλοσπάντων. Μετράω τις μέρες μέχρι να φύγει για το πανεπιστήμιο.

Να βρει κάποιον άλλο να ρουφήξει σαν βδέλλα. Και τότε θα

επιστρέψει σε μένα ο Πεκ, και θα κάθεται στην κουζίνα όσο θα

μαγειρεύω, ή δίπλα μου στον καναπέ σαν θα κεντάω τα βράδυα. Είμ’

αφάνταστα υπομονετική γυναίκα. Δεν παύω όμως να θέλω τον άντρα

μου πίσω.

Μετράω τις μέρες.

ΦΩΝΗ Όπισθεν.

34

34

ΦΩΝΗ Το Μικρό είναι δεκατρία. Ο θείος Πεκ πλένει τα πιάτα.

Χριστούγεννα. 1964.

(Ο Πεκ φοράει καλό παντελόνι, πουκάμισο με γραβάτα, κι από πάνω

ποδιά. Πλένει τα πιάτα. Δεν τον έχουμε δει σ’ αυτή τη διάθεση μέχρι

τώρα. Σιωπηλός και σκεπτικός. Μπαίνει το Μικρό)

ΜΙΚΡΟ Θείε Πεκ;

(Ο Πεκ δεν απαντάει. Συνεχίζει να πλένει τα πιάτα)

Δεν ήξερα πού ήσουνα.

(Εκείνος κουνάει το κεφάλι του. Το Μικρό το παίρνει σαν σημάδι να

μπεί στην κουζίνα)

Δε θες να κάτσεις λίγο μαζί μας;

ΠΕΚ Όχι. Προτιμώ να πλύνω τα πιάτα.

(Παύση. Το Μικρό τον κοιτάει)

ΜΙΚΡΟ Είσ’ ο μόνος άντρας που ξέρω που πλένει πιάτα.

(Ο Πεκ δε μιλάει)

Το βρίσκω πολύ γλυκό.

ΠΕΚ Η γυναίκα μου ήταν στο πόδι όλη μέρα. Όπως κι η γιαγιά κι η μητέρα

σου.

ΜΙΚΡΟ Το ξέρω.

Θες βοήθεια;

ΠΕΚ Όχι.

(Μαλακώνει λίγο)

Μπορείς να βοηθήσεις με το να μου μιλάς.

ΜΙΚΡΟ O Μπιγκ Πάπα δεν πλένει ποτέ τα πιάτα.

Το βρίσκω πολύ γλυκό.

ΠΕΚ Δε βλέπω το λόγο γιατί να μην πλένουν πιάτα οι άνδρες. Οι γυναίκες

μάς περιποιούνται όλη την ώρα. Δε βρίσκω τίποτα το ανδροπρεπές

στο να χλαπακιάζεις και μετά ν’ αράζεις ναρκωμένος όσο εκείνες

συμμαζεύουν.

ΜΙΚΡΟ Πολύ ωραία η φωτογραφική που σου πήρε η θεία Μαίρη.

ΠΕΚ Ναι. Είναι πολύ ακριβή.

(Παύση καθώς ο Πεκ μάχεται με τα πιάτα και μ’ ένα δαίμονα που το

Μικρό διαισθάνεται)

ΜΙΚΡΟ Σε πείραξαν αυτά που είπε ο Μπιγκ Πάπα;

ΠΕΚ (Κουρασμένα) Τι; Α, όχι - δε μ’ αγγίζουν. Τα ‘χει αυτά η οικογένεια.

Χίλιες φορές να ‘χω εκείνον να μου μπαίνει παρά - δεν του δίνω

σημασία.

ΜΙΚΡΟ Είσαι θυμωμένος μαζί μας;

35

35

ΠΕΚ Όχι, Μικρό. Δεν είμαι θυμωμένος.

(Άλλη μιά παύση)

ΜΙΚΡΟ Μας έλειψες τη Μέρα των Ευχαριστιών... Εμένα. Εμένα μου

έλειψες.

ΠΕΚ Ναι, υπήρχαν κάποια... “θέματα” που. Δεν ήθελα να χαλάσω και των

άλλων τη διάθεση τέτοια μέρα.

ΜΙΚΡΟ Θείε Πεκ;

(Πολύ προσεκτικά)

Σε παρακαλώ, μην πιεις άλλο απόψε.

ΠΕΚ Δεν έχω “ξεφύγει.”

ΜΙΚΡΟ Το ξέρω.

(Παύση)

Γιατί πίνεις τόσο πολύ;

(Ο Πεκ σταματάει και σκέφτεται για λίγο. Κατόπιν, προσεκτικά:)

ΠΕΚ Να σ’ το θέσω έτσι: υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μια - μια φωτιά

στα σωθικά. Αυτοί συνήθως δουλεύουν στη Γουόλ Στριτ ή γίνονται

πολιτικοί. Μετά υπάρχουν οι άνθρωποι που έχουν μια φωτιά στο

μυαλό - αυτοί γίνονται συγγραφείς ή επιστήμονες ή δάσκαλοι.

(Της χαμογελά ελαφρά)

Εσύ. Εσύ έχεις φωτιά στο μυαλό.

Και τέλος υπάρχουν οι άνθρωποι όπως εγώ.

ΜΙΚΡΟ Εσύ πού την έχεις τη... φωτιά;

ΠΕΚ Εγώ έχω φωτιά στην καρδιά. Και καμιά φορά το ποτό βοηθάει.

ΜΙΚΡΟ Θα πρέπει να υπάρχουν κι άλλα πράγματα που βοηθάνε.

ΠΕΚ Μπορεί.

ΜΙΚΡΟ Βοηθάει να - να μιλάς μαζί μου;

ΠΕΚ Ναι. Βοηθάει.

(Σιγά)

Δε σε βλέπω συχνά.

ΜΙΚΡΟ Το ξέρω.

(Το Μικρό σκέφτεται)

Θα μπορούσαμε να μιλάμε πιο συχνά.

ΠΕΚ Ναι;

ΜΙΚΡΟ Μπορούμε να κάνουμε μια συμφωνία οι δυό μας, θείε Πεκ.

ΠΕΚ Ακούω.

36

36

ΜΙΚΡΟ Μπορούμε να συναντιόμαστε και να μιλάμε - μια φορά τη βδομάδα.

Μπορείς να μαζεύεις ό,τι σ’ ενοχλεί στη διάρκεια της βδομάδας - και

μετά να βρισκόμαστε και να μιλάμε.

ΠΕΚ Σοβαρά το λες;

ΜΙΚΡΟ Με τον όρο ότι δε θα πίνεις. Θα σε συναντάω κάπου για μεσημεριανό

ή για βόλτα - τα σαββατοκύριακα - με τον όρο ότι θα πάψεις να

πίνεις. Και θα μπορούμε να μιλάμε για ό,τι γουστάρεις.

ΠΕΚ Θα το ‘κανες αυτό για μένα;

ΜΙΚΡΟ Καλύτερα λέω να μην το ξέρει η μαμά. Ή η θεία Μαίρη. Δε θέλω να

νομίζουν ότι -

ΠΕΚ Όχι. Οι δυό μας θα ‘μαστε και θα μιλάμε.

ΜΙΚΡΟ Θα λέω στη μαμά ότι πάω σε μια φίλη. Να διαβάσουμε. Η μαμά δε

γυρνάει σπίτι πριν τις έξι, έτσι μπορείς να με παίρνεις τηλέφωνο μετά

το σχολείο και να μου λες πού να σε συναντάω.

ΠΕΚ Εσύ στις τέσσερεις γυρίζεις;

ΜΙΚΡΟ Μπορούμε να βρισκόμαστε μια φορά τη βδομάδα. Μόνο σε

δημόσιους χώρους όμως. Πρέπει να μ’ αφήσεις να - να βάλω κάποια

όρια. Κι αφού τα βάλω, δε θα μπορείς να τα ξεπεράσεις.

ΠΕΚ Κατανοητό.

ΜΙΚΡΟ Θα βοηθήσει αυτό;

(Ο Πεκ έχει συγκινηθεί)

ΠΕΚ Ναι. Πολύ.

ΜΙΚΡΟ Πάω να βρω τους άλλους στο σαλόνι τώρα.

(Κάνει να φύγει)

ΠΕΚ Καλά Χριστούγεννα, Μικρό.

(Το Μικρό του χαμογελάει θερμά)

ΜΙΚΡΟ Καλά Χριστούγεννα, θείε Πεκ.

ΦΩΝΗ Αλλαγή ταχύτητας. Από δεύτερη σε τρίτη.

ΑΝΔΡΑΣ 1969. Μέρες και δώρα. Αντίστροφη μέτρηση.

ΓΥΝΑΙΚA Σημείωμα. “3 Σεπτεμβρίου 1969. Μικρό: λείπεις δυό μέρες μόνο

και μου φαίνονται μήνες. Ελπίζω να ‘σαι άνετα στην εστία. Σου

στέλνω αυτό το κασετόφωνο - τελευταίο μοντέλο - ν’ ακούς λίγη

μουσική. Επίσης εκείνο το κομμάτι που μελετάτε στο μάθημα - το

Κάρμινα Μπουράνα. Ελπίζω να σ’ αρέσει. Ενενήντα μέρες μόνο! -

Πεκ.”

ΑΝΔΡΑΣ 22 Σεπτεμβρίου. Μπουκέτο τριαντάφυλλα. Σημείωμα: “Μου λείπεις

τρελά. Εξηνταεννιά μέρες...”

ΝΕΑ 25 Σεπτεμβρίου. Σοκολάτες. Κάρτα: “Μη σκέφτεσαι τις θερμίδες.

Είσαι τέλεια όπως πάντα. Έχω ταχυδρομική θυρίδα τώρα - γράφε μου

εκεί. Εξηνταέξι μέρες! Σε γλυκο-ασπάζομαι.”

37

37

ΑΝΔΡΑΣ 16 Οκτωβρίου. Σημείωμα: “Προσπαθώ να τελειώσω τη Τζέην Ώστιν

που διαβάζεις - το “Έμμα” - σου στέλνω έν’ άλλο: Το “Επικίνδυνες

Σχέσεις.” Ελπίζω να φυλάς χρόνο για μένα.” Σημειωμένο στο

περιθώριο: “Σαρανταεφτά.”

ΓΥΝΑΙΚΑ “16 Νοεμβρίου. Δεκαέξι μέρες! - ελπίζω να σ’ αρέσει το άρωμα -

δυσκολεύομαι να σε πετύχω στο τηλέφωνο της εστίας. Βγαίνεις ποτέ

σου απ’ τη βιβλιοθήκη; Τι θα ‘λεγες να σου πάρω δικό σου τηλέφωνο

να μπορούμε να μιλάμε;”

ΝΕΑ 18 Νοεμβρίου. “Μικρό – ένα πακέτο επιστράφηκε απ’ το

ταχυδρομείο. Άλλαξες εστία; Πάρε με στη δουλειά ή γράψε μου στη

θυρίδα. Δεν έχω βάλει σταγόνα στο στόμα μου, περιμένω να

ιδωθούμε. Δυό βδομάδες απόμειναν!”

ΑΝΔΡΑΣ 23 Νοεμβρίου. “Μικρό. Μεγάλη απογοήτευση που δε θα καταφέρεις

να ‘ρθεις για τη Μέρα των Ευχαριστιών. Σου στέλνω λίγα χρήματα

να βγεις να φας κάπου ωραία - εννιά μέρες!”

ΟΛΟΙ 25 Νοεμβρίου. Επιστολή.

ΜΙΚΡΟ “Αγαπητέ θείε Πεκ. Σου στέλνω αυτό το γράμμα στη δουλειά. Μην

έρθεις το άλλο σαββατοκύριακο για τα γενέθλιά μου. Δε θα

βρίσκομαι ‘δώ -”

ΦΩΝΗ Από τρίτη σε τέταρτη ταχύτητα

ΑΝΔΡΑΣ 10 Δεκεμβρίου, 1969. Φιλαδέλφεια. Δωμάτιο ξενοδοχείου. Απόψε

δεν έχει φεγγάρι.

(Το Μικρό βηματίζει πάνω-κάτω. Ο Πεκ κάθεται στην άκρη του

κρεβατιού. Δε μπορεί να πιστέψει πως εκείνη βρίσκεται στο δωμάτιό

του, όμως υπάρχει μια νότα απόγνωσης στην ευτυχία του. Υπάρχει μιά

μπουκάλα σαμπάνια στην ακριβή παγωνιέρα του δωματίου)

ΠΕΚ Γιατί δεν κάθεσαι;

ΜΙΚΡΟ Δε θέλω.

Προς τι η σαμπάνια;

ΠΕΚ Σκέφτηκα να γιορτάσουμε τα γενέθλιά σου.

ΜΙΚΡΟ Είμαι τρομερά θυμωμένη μαζί σου, θείε Πεκ.

ΠΕΚ Γιατί;

ΜΙΚΡΟ Καλά, έχεις τρελαθεί;

ΠΕΚ Μα τι έκανα;

ΜΙΚΡΟ Μ’ έχεις τελείως φρικάρει - μου στέλνεις όλ’ αυτά τα πράγματα με το

ταχυδρομείο -

ΠΕΚ Δώρα ήτανε! Ήθελα να σου συμπαρασταθώ όπως μπορούσα στο

πρώτο σου εξάμηνο -

ΜΙΚΡΟ Κι όλοι εκείνοι οι υπολογισμοί; Σαραντατέσσερεις μέρες απόμειναν –

τρεις βδομάδες κι απόψε - και μετά σκέτα νούμερα 12, 11, 10 - ούτε

σίριαλ κίλλερ νά ‘σουνα.

38

38

ΠΕΚ Ώπα, Μικρό! Εγώ είμαι, σε μένα μιλάς - προσπαθούσα μόνο να σου

ανεβάσω τη διάθεση, ήθελα να γιορτάσουμε τα γενέθλιά σου -

ΜΙΚΡΟ Τα δεκαοχτώ μου. Δεν είμ’ ηλίθια, θείε Πεκ. Μέτραγες τις μέρες

ώσπου να γίνω δεκαοχτώ.

ΠΕΚ Και;

ΜΙΚΡΟ Και; Τότε παύει να ισχύει ο νόμος περί αποπλάνησης. Κι αυτό το

ξέρουμε πολύ καλά εσύ κι εγώ.

(Ο Πεκ βρίσκεται σε τρομερά δύσκολη θέση)

ΠΕΚ Νομίζω τα ‘χεις παρεξηγήσει τα πράγματα.

ΜΙΚΡΟ Δεν έχω παρεξηγήσει τίποτα. Ξέρω τι πας να κάνεις πέντε βήματα

πριν το κάνεις. Αμυντική οδήγηση, έχεις υπόψη;

ΠΕΚ Τότε γιατί πρότεινες να συναντηθούμε ‘δώ κι όχι στο εστιατόριο;

ΜΙΚΡΟ Δεν ήθελα να κάνουμ’ αυτή την κουβέντα δημόσια.

ΠΕΚ Ωραία. Ωραία. Έχουμε πολλά να πούμε.

ΜΙΚΡΟ Ναι. Έχουμε.

(Το Μικρό δε θέλει να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει)

Μου βάζεις λίγη σαμπάνια;

ΠΕΚ Βεβαίως, κυρία μου!

(Ο Πεκ το κάνει με πολύ στυλ)

Επιτρέψτε μου. Δεν ήμουν σίγουρος τι θα προτιμούσατε - Μοέ ή Βεβ

Κλικό - έτσι σκέφτηκα να ξεκινήσουμε με κάτι πιο κλασικό - Περιέ

Ζουέ.

(Ανοίγει το μπουκάλι)

Γρήγορα, Μικρό, το ποτήρι σου!

(Γεμίζει το ποτήρι της. Βάζει πάλι το μπουκάλι στον πάγο κι ανοίγει για

τον εαυτό του μια σόδα)

Να βάλω κι εγώ λίγη σόδα – αφρώδες εσύ, αφρώδες εγώ - να

τσουγκρίσουμε…

(Γυρίζει και βλέπει ότι το Μικρό δεν τον περίμενε)

ΜΙΚΡΟ Α, συγγνώμη, θείε Πεκ. Βάλε μου άλλο ένα -

(Ο Πεκ της γεμίζει το ποτήρι κι ετοιμάζεται να βάλει σόδα στο δικό του.

Το Μικρό τον σταματάει. Του δείχνει τη σαμπάνια)

Θείε Πεκ - ίσως θα ‘ταν καλό να μου κάνεις παρέα.

ΠΕΚ Θέλεις να... πιω;

ΜΙΚΡΟ Δεν είν’ ευγενικό ν’ αφήνουν μια κυρία να πίνει μόνη.

ΠΕΚ Τι να πω, δεσποινίς, αν επιμένετε -

(Ο Πεκ διστάζει)

39

39

Ένα μόνο. Πάει καιρός.

(Βάζει στο ποτήρι του)

Ορίστε. Στην υγεία της εορτάζουσας!

(Πίνει διστακτικά)

Το ξεσυνήθισα.

ΜΙΚΡΟ Δεν έχεις να πας κάπου απόψε, έτσι δεν είναι;

(Ο Πεκ το παίρνει για καλό σημάδι)

ΠΕΚ Είμαι όλος στη διάθεσή σου. Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω.

Συνήθισα τόσο πολύ να σε... να... να σου μιλάω μέσ’ στο κεφάλι μου.

Είχα συνηθίσει να σε βλέπω κάθε βδομάδα - είναι τόσα πολλά - δεν

ξέρω από πού ν’ αρχίσω. Πώς πάνε τα μαθήματα;

ΜΙΚΡΟ Εεεε, δύσκολα. Θείε Πεκ. Πιο δύσκολα απ’ ό,τι περίμενα. Έχω

εξετάσεις τώρα, εργασίες - δεν ξέρω.

ΠΕΚ Μια χαρά θα τα βγάλεις πέρα. Όπως πάντα.

ΜΙΚΡΟ Μπορεί. Παίζει σοβαρά να με κόψουν.

ΠΕΚ Σκέφτεσαι το χειρότερο πάντα, Μικρό, να θυμάσαι όμως, στα

δύσκολα φαίνονται -

(Το Μικρό σηκώνει τους ώμους και γεμίζει πάλι το ποτήρι της)

Πσστ, γλυκιά μου, μην το παρακάνεις…

ΜΙΚΡΟ Είναι πολύ ακριβή;

ΠΕΚ Για σένα μόνο το καλύτερο. Μα δε μιλάω για το κόστος - η σαμπάνια

πίνεται αργά.

(Το Μικρό δε μιλάει)

Κοίταξε - αν τα ‘χεις βρει σκούρα στο πανεπιστήμιο - μπορείς να

γυρίσεις σπίτι για λίγο.

ΜΙΚΡΟ Όχι!

(Προσπαθεί να μην είναι τόσο απότομη)

Σ’ ευχαριστώ, θείε Πεκ, έννοια σου, θα τα καταφέρω.

ΠΕΚ Η πρώτη χρονιά μακριά απ’ το σπίτι είναι πάντα δύσκολη.

ΜΙΚΡΟ Ισχύει. Τι κάνει η θεία Μαίρη;

ΠΕΚ Καλά είναι.

(Παύση)

Τι να σου πρωτοπώ για το καινούργιο αυτοκίνητο.

ΜΙΚΡΟ Ακούγεται γαμάτο. Τι μάρκα είναι, είπες;

ΠΕΚ Κάντιλακ Ελ Ντοράντο.

ΜΙΚΡΟ Μάλιστα. Άντε, καλοτάξιδο.

40

40

ΠΕΚ Για σένα το πήρα.

ΜΙΚΡΟ Τι;

ΠΕΚ Πάντα μου ήθελα μια Κάντιλακ - αλλά σκεφτόμουν, Πεκ, περίμενε

μέχρι να μεγαλώσει το Μικρό - σκέφτηκα μπορεί να θες να τ’ οδηγείς

κι εσύ.

ΜΙΚΡΟ Γιατί να οδηγήσω το δικό σου αυτοκίνητο;

ΠΕΚ Γιατί είν’ ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή - θέλω να έχεις το

καλύτερο.

ΜΙΚΡΟ

Θείε Πεκ, δεν ξέρω από πού ν’

αρχίσω -

ΠΕΚ (Συγχρόνως)

Τόσες και τόσες φορές μέσ’ στο

μυαλό μου -

ΠΕΚ Παρακαλώ.

ΜΙΚΡΟ Εσύ πρώτα.

ΠΕΚ Ωραία, όταν έφυγες - συνειδητοποίησα πόσο μου λείπεις. Να μιλάμε

- να ‘μαστε μόνοι οι δυό μας. Έχω μάθει να στηρίζομαι σε σένα,

Μικρό. Κι ήταν τόσο δύσκολο να επικοινωνήσω μαζί σου τελευταία -

η απόσταση και - και δεν είσαι ποτέ εκεί όταν παίρνω - φαντάζομαι

είσαι μέρα νύχτα στη βιβλιοθήκη -

ΜΙΚΡΟ Όχι, το πρόβλημα είναι, δεν ήμουν στη βιβλιοθήκη -

ΠΕΚ Καλά, δεν έχει σημασία - ελπίζω να σου έλειπα κι εσένα -

ΜΙΚΡΟ Θείε Πεκ - σκέφτηκα πολύ όλο αυτό τον καιρό - κι ήρθα εδώ απόψε

να σου πω ότι - δεν είμαι καλά. Είμαι πολύ μπερδεμένη - δε μπορώ

να συγκεντρωθώ στα διαβάσματά μου - και τώρα που είμαι μακριά το

γυρίζω στο μυαλό μου διαρκώς - δε θέλω να “βλεπόμαστε” πια. Έξω

απ’ τις οικογενειακές συγκεντρώσεις.

ΠΕΚ (Μαλακά) Βγαίνεις μ’ άλλους;

ΜΙΚΡΟ Είμαι - όχι, δεν είν’ αυτός ο λόγος - καλά, ναι, βγαίνω - άκου, αυτό

δεν είναι δική σου δουλειά.

ΠΕΚ Είσ’ ερωτευμένη μ’ άλλον;

ΜΙΚΡΟ Δεν είν’ αυτό το θέμα.

ΠΕΚ Μικρό. Είσαι τρομαγμένη. Η μαμά κι ο παππούς κι η γιαγιά σου

έχουν γεμίσει το κεφάλι με διάφορες αηδίες για τους άντρες - τους

ακούω να σου κάνουν κήρυγμα όλη την ώρα - κι έχεις τρομοκρατηθεί.

Δε θα πονέσει - αν ο άντρας που πλαγιάζεις μαζί του σ’ αγαπάει

πραγματικά.

(Το Μικρό αρχίζει να τρέμει από φόβο)

Και σ’ αγαπώ απ’ την πρώτη μέρα που σε κράτησα στην παλάμη μου.

Και νιώθω πως σ’ έχουν τρομοκρατήσει όλοι για κάτι που είναι τόσο

φυσιολογικό όσο η αναπνοή -

ΜΙΚΡΟ Χριστέ μου -

41

41

(Παίρνει βαθειά εισπνοή κλείνοντας τα μάτια)

Δε θέλω να βλεπόμαστε πια, θείε Πεκ.

(Ο Πεκ κατεβάζει όλη τη σαμπάνια στο ποτήρι του)

ΠΕΚ Μικρό. Άκου. Άκου. Άνοιξε τα μάτια και κοίταξέ με. Έλα. Άνοιξε

τα μάτια σου, γλυκειά μου. Καλά τότε, άκου με μόνο. Μικρό - θα σ’

το ζητήσω μια φορά μόνο αυτό. Με τη θέλησή σου. Ξάπλωσε μόνο

δίπλα μου στο κρεββάτι - ντυμένοι κι οι δυό - ξάπλωσε απλώς μαζί

μου, ένας άντρας και μια γυναίκα - και να - ν’ αγκαλιαστούμε μόνο.

Τίποτ’ άλλο. Προτού πεις ό,τιδήποτε άλλο. Θέλω να μου δώσεις την

ευκαιρία να σε... κρατήσω στην αγκαλιά μου. Γιατί μερικές φορές το

κορμί γνωρίζει πράγματα που το μυαλό δε μπορεί ν’ ακούσει... Κι

αφού θα σ’ έχω κρατήσει στην αγκαλιά μου, θέλω τότε να μου πεις

πώς νιώθεις.

ΜΙΚΡΟ Θα... αγκαλιά μόνο;

ΠΕΚ Ναι. Και θα μου πεις πώς νιώθεις.

(Το Μικρό θέλει την ίδια στιγμή να το βάλει στα πόδια, να δώσει τέλος,

και να χωθεί στην αγκαλιά του)

ΜΙΚΡΟ Καλά. Εντάξει. Αγκαλιά. Τίποτ’ άλλο.

(Ο Πεκ ξαπλώνει στο κρεββάτι κι ανοίγει τα χέρια του. Το Μικρό

ξαπλώνει δίπλα του κι ακουμπά το κεφάλι στο στήθος του. Εκείνος σαν

να προσπαθεί να τη ρουφήξει μέσ’ απ’ τους πόρους του δέρματός του.

Μπαίνει στο δωμάτιο ο Χορός)

ΑΝΔΡΑΣ Συνταγή για ένα αγόρι απ’ τις πολιτείες του νότου.

ΜΑΙΡΗ Λίγο μέλι, να κάνει την λαλιά του πιο παχύρρευστη.

ΝΕΑ Για την κρέμα του δέρματός του, κοκκινοπίπερο.

(Όσο ο Πεκ είναι ξαπλωμένος με τα μάτια κλειστά, το Μικρό

ανασηκώνεται στο κρεββάτι κι αποκρίνεται στη θεία της)

ΜΙΚΡΟ Μάτια με τη ζέστα του κερασιού -

ΜΑΙΡΗ Μάτια κρεββατιού -

ΝΕΑ Μια μικρή δόση εμφυλίου να κρυφοκαίει ακόμα - θειάφι -

ΜΙΚΡΟ Μια μπούκλα Έλβις στο μέτωπό του -

ΜΑΙΡΗ Λίγες σταγόνες Pino Silvestre -

ΝΕΑ Ξυρισμένο κόντρα το μάγουλο - η λεπίδα πάνω του για σένα μόνο -

ΜΑΙΡΗ Μεγάλα χέρια, ροζιασμένα -

ΜΙΚΡΟ Χέρια ζεστά -

ΝΕΑ Τ’ ατσάλι του πεζοναύτη στο βάδισμά του -

ΜΙΚΡΟ Το λίκνισμα του ψαρά -

ΝΕΑ Παντελόνι χακί, φρεσκοσιδερωμένο -

42

42

ΜΑΙΡΗ Και κάτω απ’ το φαρδύ δέρμα της ζώνης -

ΜΙΚΡΟ Ιδρώτας, κυπαρίσσι και άμμος -

ΝΕΑ Φρεσκοσιδερωμένο παντελόνι -

ΜΙΚΡΟ Η καρδιά του στον παλμό των Μπλουζ -

ΜΑΙΡΗ Το ψιθύρισμα του φερμουάρ - θα μπορούσες ν’ απλώσεις το χέρι και -

ΜΙΚΡΟ Και το στόμα του -

ΜΑΙΡΗ Ν’ απλώσεις μόνο το χέρι και -

ΜΙΚΡΟ Να τον πάρεις στο χέρι σου -

ΜΑΙΡΗ Το στόμα του -

(Το Μικρό βρίσκεται πάνω από το θείο της και κοιτάει το στόμα του.

Σκύβει να τον φιλήσει - αλλά τραβιέται απότομα. Σηκώνεται από το

κρεββάτι)

ΜΙΚΡΟ Πρέπει να φύγω.

ΠΕΚ Στάσου - Μικρό. Δεν ένιωσες τίποτα;

ΜΙΚΡΟ (Ψέμα) Όχι. Τίποτα.

ΠΕΚ Με - με σκέφτεσαι;

(Η Νέα κι η Μαίρη ψιθυρίζουν)

ΜΑΙΡΗ Χακί παντελόνι -

ΝΕΑ Pino Silvestre -

ΜΑΙΡΗ Το ψιθύρισμα του φερμουάρ -

ΜΙΚΡΟ Όχι.

(Βιαστικά, τρέμοντας, ο Πεκ βγάζει κάτι από την τσέπη του)

ΠΕΚ Είμαι σαρανταπέντε. Για έναν άνδρα δεν είναι πολύ. Μου είν’

αδύνατο να σταματήσω να σε σκέφτομαι. Αδύνατο να συγκεντρωθώ

στη δουλειά μου - Μικρό. Πρέπει να - θέλω να σκεφτείς καλά αυτό

που θα σου πω.

ΜΙΚΡΟ Ακούω.

(Ο Πεκ ανοίγει ένα μικρό κουτί. Μέσα είν’ ένα δαχτυλίδι)

ΠΕΚ Θέλω να γίνεις γυναίκα μου.

ΜΙΚΡΟ … Δεν υπάρχει αυτό…

ΠΕΚ Θα πω στη Μαίρη ότι θέλω διαζύγιο. Δεν είμαστ’ εξ αίματος

συγγενείς. Ο νόμος το επιτρέπει -

ΜΙΚΡΟ Πώς τόλμησες και να το διανοηθείς καν! Είσαι παντρεμένος με τη

θεία μου, θείε Πεκ. Την αδελφή της μάνας μου. Έχεις - ξεπέρασες

κατά πολύ τα όρια. Θυμάσαι τι έλεγες εσύ για την οικογένεια;

(Το Μικρό διασχίζει σαν αστραπή το δωμάτιο, παίρνει το παλτό της)

Έφυγα. Αυτή τη στιγμή. Δε θα με ξαναδείς. Ποτέ.

43

43

(Ο Πεκ μένει ξαπλωμένος στο κρεββάτι, προσπαθώντας να

συνειδητοποιήσει τι έγινε. Δίνει την αίσθηση ότι θέλει να πάρει στάση

εμβρύου)

Δε θα ‘ρθω τα Χριστούγεννα. Γύρνα στη θεία Μαίρη. Γύρνα σπίτι,

θείε Πεκ.

(Ο Πεκ ανακτά τον έλεγχο του εαυτού του, κι ανακάθεται, άκαμπτος)

Θείε Πεκ; Λυπάμαι, πρέπει να φύγω.

(Παύση)

Είσ’ εντάξει;

(Με την αυτοπειθαρχία τού “οι άνδρες δεν κλαίνε,” ο Πεκ στέκει

όρθιος)

ΠΕΚ Μιά χαρά. Σκεφτόμουν απλώς ότι - θέλω ένα πραγματικό ποτό.

(Ο Μπάρμαν σερβίρει μια σειρά σφηνάκια στον Πεκ. Όσο το Μικρό

αφηγείται την ιστορία, εκείνος κατεβάζει ήρεμα και μεθοδικά το ένα

μετά το άλλο)

ΜΙΚΡΟ Δεν τον ξαναείδα ποτέ. Έκανα χρόνια να ξαναπάω σπίτι για τις

γιορτές. Πήρε του θείου μου εφτά χρόνια να πεθάνει απ’ το ποτό.

Έχασε πρώτα τη δουλειά του, μετά τη γυναίκα του, και τέλος την

άδεια οδήγησης. Κλείστηκε σπίτι και του φέρνανε τα μπουκάλια

ντελίβερι.

(Ο Πεκ στέκει με τα χέρια απλωμένα, όπως ο Σούπερμαν σε πτήση)

Ένα βράδυ προσπάθησε να κατεβεί στο υπόγειο - πετώντας. Η θεία

μου ερχόταν μια φορά τη βδομάδα να του αφήσει φαγητό στο

κατώφλι - και πρόσεξε το μαζεμένο ταχυδρομείο.

Τον βρήκαν στη βάση της σκάλας. Λίγα βήματα απ’ το γκαράζ.

Τώρα που είμαι μεγάλη πια, έχω κάποια πράγματα που θα ‘θελα να

τον ρωτήσω. Ποιος το ‘κανε σε σένα, θείε Πεκ; Πόσο ήσουνα;

Ήσουν έντεκα;

Καμιά φορά φαντάζομαι το θείο Πεκ, Ιπτάμενο Ολλανδό. Στην

όπερα, ο Ολλανδός είναι καταδικασμένος να περιπλανιέται άσκοπα

στους ωκεανούς. Όμως κάθε εφτά χρόνια βγαίνει στη στεριά - κι αν

βρει μια παρθένα να τον αγαπήσει, τότε θα λυτρωθεί από την κατάρα.

Και βλέπω στο μυαλό μου το θείο Πεκ, στη Σεβρολέ του ‘56, να

στοιχειώνει τους χωματόδρομους της Καρολίνας – ψάχνοντας το

κορίτσι που θα τον αγαπήσει. Που θα τον λυτρώσει.

ΦΩΝΗ Όπισθεν.

ΓΥΝΑΙΚΑ Καλοκαίρι του ‘62.

ΜΙΚΡΟ Περί ανδρών, σεξ και γυναικών: μέρος τρίτο.

(Το Μικρό, έντεκα χρόνων, λογομαχεί με τη μητέρα της)

ΜΗΤΕΡΑ Σε καμία περίπτωση. Τέρμα η συζήτηση.

44

44

ΜΙΚΡΟ Μα γιατί;

ΜΗΤΕΡΑ Μικρό - δεν πρόκειται να το συζητήσουμε: όχι.

ΜΙΚΡΟ Μα έτσι θα μπορούσα να περάσω μια βδομάδα παραπάνω στο

εξοχικό! Και δε μου εξηγείς γιατί!

ΜΗΤΕΡΑ Το ‘χει παρακάνει ο θείος σου με τις φροντίδες του.

ΜΙΚΡΟ Μ’ ακούει όταν μιλάω. Και - και μου μιλάει κι εκείνος. Μου

μαθαίνει πράγματα. Ξέρει πάρα πολλά, μαμά.

ΜΗΤΕΡΑ Ένας επαρχιώτης απ’ το πουθενά είναι - που έμαθε πώς να φτιάχνει

κοκτέιλ απ’ το Playboy. Δεν πρόκειται ν’ αφήσω μια εντεκάχρονη να

περάσει εφτά ώρες στ’ αυτοκίνητο μόνη μ’ έναν άντρα. Δε μ’ αρέσει

ο τρόπος που σε κοιτάει ο θείος σου.

ΜΙΚΡΟ Έλεος, μαμά! Επειδή εσύ τράβηξες όσα τράβηξες απ’ τον πατέρα

μου, όλοι οι άντρες έχουν το σατανά μέσα τους!

ΜΗΤΕΡΑ Όχι, Μικρό - όχι όλοι οι άντρες. Οι άνδρες στη δική μας οικογένεια.

Δυστυχώς δεν είν’ ό,τι καλύτερο.

ΜΙΚΡΟ Επειδή έχασες εσύ τον άντρα σου – εγώ γιατί να χάσω την ευκαιρία

να ‘χω έναν πατέρα! Κάποιον! Έναν άντρα να με προσέχει! Δεν

αξίζω εγώ μια ευκαιρία;

ΜΗΤΕΡΑ Αν συμβεί κάτι πώς θα μπορέσω -

ΜΙΚΡΟ Μαμά! Τι περνάει απ’ το μυαλό σου! Τίποτα δε θα συμβεί! Μπορώ

να προστατέψω τον εαυτό μου! Και σίγουρα μπορώ να τα βγάλω

πέρα με το θείο Πεκ.

ΜΗΤΕΡΑ Καλά.

(Το Μικρό αρχίζει να χορεύει. Μπαίνει η Νέα)

Όμως να το θυμάσαι - αν συμβεί κάτι, δική σου ευθύνη.

(Το Μικρό κινείται προς το αυτοκίνητο)

ΜΙΚΡΟ 1962. Στους χωματόδρομους της Καρολίνας. Το πρώτο μάθημα

οδήγησης.

(Η Νέα στέκει κάπου ξέχωρα και λέει τα λόγια του Μικρού.

Το Μικρό κάθεται δίπλα στον Πεκ στο μπροστινό κάθισμα. Τον κοιτάει

προσεκτικά. Θυμάται)

ΠΕΚ Κουράστηκες, Μικρό;

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Λιγάκι.

ΠΕΚ Μακριά διαδρομή. Όμως κάναμε πολύ καλό χρόνο. Μπορούμε να

πάρουμε το χωματόδρομο να δούμε και λίγο τοπίο. Άκου - έχω μια

ιδέα…

(Ο Πεκ τσεκάρει τον κεντρικό καθρέφτη του)

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Θα σταματήσουμε, θείε Πεκ;

ΠΕΚ Δεν υπάρχει ψυχή γύρω. Θες να οδηγήσεις;

45

45

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Πώς να οδηγήσω;

ΠΕΚ Πανεύκολο. Θα σου δείξω. Εγώ στην ηλικία σου άρχισα να οδηγώ.

Δε θες;

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Μα είναι παράνομο!

ΠΕΚ Γι’ αυτό και δεν πρέπει να το πεις σε κανέναν -

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Μα - τα πόδια μου δε φτάνουν κάτω.

ΠΕΚ Μπορείς να κάτσεις στα γόνατά μου και να κρατάς το τιμόνι. Εγώ θα

πατάω γκάζι και φρένο. Ο πατέρας σου σ’ άφησε ποτέ να οδηγήσεις

το δικό του αμάξι;

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Πλάκα μου κάνεις;

ΠΕΚ Θες να δοκιμάσεις;

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Αμέ.

(Το Μικρό κάθεται στα γόνατα του Πεκ. Γέρνει πάνω του κλείνοντας

τα μάτια)

ΠΕΚ Ένα τόσο δα πραματάκι είσαι, τόσο δα. Ωραία - τώρα φαντάσου το

τιμόνι σαν ένα μεγάλο ρολόϊ - θέλω να βάλεις το δεξί σου χέρι στο

ρολόϊ εκεί που θα ήταν η ώρα τρεις, και το αριστερό σου στις εννιά.

(Το Μικρό ακουμπάει το χέρι στο πρόσωπο του Πεκ και τον χαϊδεύει)

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Καλά το κάνω;

ΠΕΚ Αυτό είναι, μπράβο. Τώρα, ό,τι κι αν κάνεις, μην αφήσεις το τιμόνι.

Θα μου λες να πηγαίνω πιο αργά ή πιο γρήγορα -

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Όχι τόσο γρήγορα, θείε Πεκ!

ΠΕΚ Το δρόμο κοίτα, Μικρό -

(Ο Πεκ ακουμπάει τα χέρια του στα στήθη του Μικρού. Εκείνη

χαλαρώνει πάνω του, σιωπηλή. Δέχεται το άγγιγμά του)

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Θείε Πεκ - τι κάνεις;

ΠΕΚ Συνέχισε να οδηγάς.

(Γλιστράει τα χέρια του κάτω απ’ τη μπλούζα της)

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ Θείε Πεκ, σε παρακαλώ, μην το κάνεις αυτό -

ΠΕΚ Λίγο μόνο ακόμα -

(Ο Πεκ σφίγγεται πάνω στο Μικρό)

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ (Προσπαθώντας να μην κλάψει) Δε μπορεί. Δε μπορεί.

(Ο Πεκ τεντώνεται απότομα. Βυθίζει το πρόσωπό του στο λαιμό του

Μικρού, και βγάζει ένα σιγανό στεναγμό. H Νέα φεύγει και το Μικρό

βγαίνει απ’ το αυτοκίνητο)

ΦΩΝΗ Οδηγώντας στον κόσμο του σήμερα.

46

46

ΜΙΚΡΟ Εκείνη η μέρα ήταν η τελευταία που έζησα μέσ’ στο κορμί μου.

Αποσύρθηκα στην περιοχή απ’ το λαιμό και πάνω κι από τότε ζω μέσ’

στη φωτιά του μυαλού μου.

Όλ’ αυτά μοιάζουν τόσο μακρινά. Όταν ήμασταν κι οι δυό πολύ νέοι.

Τώρα, πριν καλά καλά το καταλάβω, κοντεύω τα τριανταπέντε. Για

μιά γυναίκα δεν είν’ και λίγα. Και πιάνω τον εαυτό μου να πιστεύει

σε πράγματα που, νεότερη, είχα ορκιστεί να μην πιστέψω ποτέ - όπως

η οικογένεια κι η συγγνώμη.

Ακόμα κι αν δεν έχω ιδέα τι θα πει να κάνεις γυμναστική ή να

χορεύεις. Ο,τιδήποτε σε κάνει να... “σκαμπανεβάζεις.”

H πιο κοντινή αίσθηση στ’ ότι πετάω με το κορμί μου, είναι όταν

οδηγώ. Όπως σήμερα.

Είναι πέντε το πρωί. Το ραδιόφωνο είπε λιακάδα με κρύο. Έχω

πεντακόσια μίλια αυτοκινητόδρομου μπροστά μου – και κάποιους

χωματόδρομους. Γέμισα το ρεζερβουάρ χτες βράδυ, μού έλεγξαν και

τα λάδια. Πρέπει να της φέρεσαι με... σεβασμό.

Το πρώτο πράγμα που κάνω: κοιτάω κάτω απ’ τ’ αυτοκίνητο για

τυχόν κρυμμένα μωρά ή γάτες που τοποθέτησαν τα κρανία τους σε

στρατηγικά σημεία πίσω απ’ τους τροχούς. (Σκύβει)

Όχι. Μπαίνω μέσα. (Μπαίνει)

Κλειδώνω τις πόρτες. Και γυρίζω το κλειδί. Μετά ρυθμίζω το πιο

σημαντικό κουμπί της κονσόλας - το ραδιόφωνο.

(Ανοίγει το ραδιόφωνο: ακούμε παράσιτα και το Χορό να μιλάνε όλοι

μαζί)

ΜΗΤΕΡΑ “Ήσουν τόσο μικροσκοπική που χώραγες στην παλάμη του” -

ΠΑΠΠΟΥΣ “Πώς θα τη βοηθήσει ο Σαίξπηρ ν’ ανοίγει τα πόδια της;” -

ΝΕΑ/ΜΙΚΡΟ “Καλά το κάνω;” -

(Το Μικρό βρίσκει ένα σταθμό που παίζει το “Dedicated to the One I

Love ή το “Sweet Dreams” του Roy Orbison και πνίγει τις φωνές)

ΜΙΚΡΟ Αααααχ... (Παύση) Ρυθμίζω το κάθισμα. Δένω τη ζώνη μου. Μετά

ελέγχω το δεξιό καθρέφτη - κατόπιν τον αριστερό. (Το κάνει) Τέλος,

ρυθμίζω τον κεντρικό καθρέφτη.

(Καθώς το Μικρό ρυθμίζει τον κεντρικό καθρέφτη, ένας αχνός

προβολέας πέφτει πάνω στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου όπου

βρίσκεται το φάντασμα του Θείου Πεκ. Το Μικρό τον βλέπει στον

καθρέφτη. Του χαμογελάει, κι εκείνος κουνάει το κεφάλι. Είναι

χαρούμενοι που θα πάνε μακριά βόλτα μαζί. Το Μικρό βάζει πρώτη

ταχύτητα. Στο κοινό)

Και μετά - το πατάω τέρμα.

(Ήχος αυτοκινήτου που ξεκινά. Σκοτάδι)