DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 1 3/23/17 2:49:32 PM

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 2 3/23/17 2:49:33 PM

ΔΥΟ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 3 3/23/17 2:49:33 PM

Σ ε ι ρ ὰ Λ Ο Γ Ο Τ Ε Χ Ν Ι Α τ ῆ ς Ι Ν Δ Ι Κ Τ Ο Υ Ἀ ρ. 1 1 1

ISBN 978-960-518-443-8

© 2017, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΗΣ© 2017, «ΙΝΔΙΚΤΟΣ» Α Ν Ω Ν Υ Μ ΟΣ Ε Κ Δ Ο Τ Ι Κ Η Ε ΤΑ Ι Ρ Ε Ι Α Καλλιδρομίου 64, 114 73 ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ.: 210 8838007, e-mail: indiktos@indiktos.gr

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 4 3/23/17 2:49:33 PM

ΔΥΟ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΗ

ΙΝΔΙΚΤΟΣΑΘΗΝΑΙ 2017

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 5 3/23/17 2:49:33 PM

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 6 3/23/17 2:49:33 PM

Τοῦ πατέρα μου ποὺ ἔφυγεκαὶ τῆς μητέρας μου ποὺ συνεχίζει

…καὶ τῆς Πέλλας Δικονιμάκη–αὐτῆς ποὺ λέει πάντα «ναὶ» σὲ ὅ,τι τῆς ζητῶ–

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 7 3/23/17 2:49:33 PM

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 8 3/23/17 2:49:33 PM

ΔΥΟ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 9 3/23/17 2:49:34 PM

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 10 3/23/17 2:49:34 PM

11

Γεννήθηκα σὲ ἕνα πλίθινο ἀγροτόσπιτο.

Καὶ μεγάλωσα μὲ τὸν φόβο. Αὐτὸς κύλησε στὶς φλέβες μου καὶ τὶς τέντωσε. Παραμόρφωσε τὰ κόκαλα κι ἔφτιαξε τὶς ἀρθρώσεις· ποὺ ἁρμολογήθηκαν μεταξύ τους μὲ τὸν φόβο. Αὐτὸ τὸν φόβο ποὺ θὰ σπάσει κάποτε τὶς φλέβες καὶ θὰ ξεχυθεῖ.

Μεγάλωσα μὲ τὸ νανούρισμα τοῦ ποταμοῦ ποὺ λέει γιὰ ἕνα σπίτι δίπλα στὸ ποτάμι καὶ γιὰ τὴν ὑγρασία ποὺ σέρνεται ἀπὸ τὶς ὄχθες καὶ νοτίζει τοὺς τοίχους μας γιὰ νὰ νικήσει τὸν ἥλιο ποὺ φυλακίσαμε στὶς πλίθες του. Ὥσπου τὸ σπίτι νὰ γίνει μιὰ τεράστια λασπορουφήχτρα καὶ νὰ μᾶς καταπιεῖ. Τίποτα περισσότερο δὲν ἤξερα τότε γιὰ τὸ ποτάμι παρὰ μόνο τὴν ὑγρασία, τὶς δυό του ὄχθες καὶ τὸν φόβο. Ὅλα μέσα ἀπὸ τὸ παράξενο τραγούδι τῆς μάνας μου· καὶ ἀπὸ τὶς διηγήσεις τῶν παππούδων.

Ἤξερα καὶ γιὰ τὰ πλίθινα σπίτια· πὼς ἔπρεπε νὰ πατοῦν πάνω σὲ θεμέλια πέτρινα.

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 11 3/23/17 2:49:34 PM

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 12 3/23/17 2:49:34 PM

13

1

[Ἡ ἀρχή]

Ἡ ὄχθη μας εἶναι ἥμερη καὶ βατή. Μὲ ἕναν διάδρομο στὰ δέντρα κατεβαίνεις σὲ πλατώματα καὶ λιακάδες. Ἡ ἀπέναντι ὄχθη μυρίζει βαλτότοπος. Εἶναι μιὰ ἀπότομη πλαγιὰ ἀπὸ λάσπη στερεωμένη σὲ ρίζες πλατανιῶν καὶ σὲ θαμνόδεντρα. Στὴν κορυφὴ τὰ ἀγκάθια κουλουριάζονται σὲ ἕνα πυκνὸ συρματόπλεγμα. Ἂν πᾶς νὰ σκαρφαλώσεις, θὰ ἀκούσεις ἕνα πνιχτὸ ἀνθρώπινο θρόισμα καὶ στὰ ρουθούνια σου θὰ σφηνωθεῖ ἡ ἀποφορὰ ἀπὸ τὸ σαπισμένο χῶμα. Θὰ πρέπει νὰ σχίσεις τὰ χέρια καὶ τὰ ροῦχα σου γιὰ νὰ ἀνέβεις καὶ ν’ ἀντικρίσεις ἕναν ἄγνωστο τόπο μὲ γκριζοπράσινα χωράφια καὶ ἄγρια σκυλιά.

Ἀπὸ τὸ πρόσχωμα τῆς ὄχθης θὰ ρίχνεις τὴν πετονιά σου στὸ νερὸ ζητώντας νὰ ψαρέψεις ἀστραφτερὲς ἐκπλήξεις.

Τὸ πρῶτο ψάρι θὰ ἀντηχεῖ γέλια καὶ θὰ σὲ κοροϊδεύει.

Τὸ δεύτερο θὰ σὲ τριγυρίζει μὲ ψίθυρους ἐμπιστευτικοὺς νὰ σοῦ ἀποκαλύψει.

Στὸ τρίτο τράβηγμα τῆς πετονιᾶς, μιὰ σαύρα θὰ ἀνασυρθεῖ καὶ θὰ γλιστρήσει στὸν λοβὸ τοῦ αὐτιοῦ

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 13 3/23/17 2:49:34 PM

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΗ

14

σου μὲ τὸ ὑγρὸ λαχάνιασμά της σὰν ἀγκομαχητὸ κάποιου ποὺ κινδυνεύει.

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 14 3/23/17 2:49:34 PM

ΔΥΟ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

15

Τὸ ψάρι ποὺ σπαρταρᾶ δὲν εἶναι μόνο του. Φέρνει ἀπὸ τὸν πυθμένα τοὺς ὕπουλους κατοίκους τοῦ βυθοῦ ποὺ ξεβράζονται στὰ βότσαλα τῆς ὄχθης. Ἀπέναντί τους φτιάχνεις ἀναχώματα ἀπὸ λόγια γιὰ νὰ προστατευθεῖς. Τὸ ψάρι ποὺ σπαρταρᾶ δὲν εἶναι ποτὲ μόνο του· ἐνῶ ἐσὺ εἶσαι. Κι ἂν πᾶς νὰ σκαρφαλώσεις στὴ λασπώδη πλαγιὰ τῆς ἀντίπερα ὄχθης, θ’ ἀκούσεις νὰ σὲ πλησιάζει ἕνα πνιχτὸ μουγκρητὸ σὰν ρόγχος θανάτου καὶ στὰ ρουθούνια σου θὰ σφηνωθεῖ ἡ ἀποφορά. Βρίσκεσαι στὴν ἡλικία τοῦ παιδιοῦ ποὺ ἐξομολογεῖται σ’ ἕνα τυχάρπαστο βότσαλο· καὶ μάλιστα ἐκεῖνο τοῦ ἀποκρίνεται: «Τρέξε λοιπὸν τρέξε».

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 15 3/23/17 2:49:34 PM

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΗ

16

[Ἡ ἑπόμενη ἑβδομάδα]

«Τὸ ποτάμι ἔχει δίνες, μὴν ξαναπᾶς» φώναζε ξωπίσω μου ἡ μητέρα.

Τὸ ποτάμι ἔχει ὁρμητικὰ νερὰ καὶ μᾶς παρασέρνει. Ἔχει καὶ βάλτους σκοτεινοὺς καὶ μᾶς ταξιδεύει μακρύτερα. Κι ἐμεῖς, κρυμμένοι μέσα στὴν ἑτοιμότητα τῆς λιακάδας ἢ πίσω ἀπὸ τὴ σιωπὴ τῶν θάμνων, μεγαλώνουμε. Ἁγία τριάδα ἐχέμυθη καὶ παντοδύναμη.

«Τὸ ποτάμι ἔχει δίνες, μὴν ξαναπᾶς».

Σὲ αὐτὴ τὴν ὄχθη, τὴ δική μας, μᾶς ἐπισκέφθηκε ὁ θάνατος σὲ ἕνα ξύλινο καρότσι. Τὰ σκυλιὰ τοῦ χωριοῦ ποὺ δὲν τὰ θέλουν πιὰ τὰ φέρνουν καὶ τὰ πετοῦν σ’ αὐτὴ τὴν ὄχθη. Ἐμεῖς τὰ θάβουμε, μὰ σὲ κάθε βροχὴ ποὺ ἡ ὄχθη ἀλλάζει ψάχνουμε μάταια νὰ ξαναβροῦμε τὸν τάφο καὶ τὸν θάνατο. Σύντομα βέβαια θὰ μεγαλώσουμε, καὶ τότε θὰ ξεχώσουμε ἀπὸ τὴν ἄμμο ἐκεῖνο τὸ μικρὸ κάτασπρο βρέφος ποὺ ἔθαψαν οἱ πατεράδες μας παλιότερα. Καμιὰ βροχὴ δὲν ἀποσβήνει τέτοιον τάφο. Ὅσα χρόνια κι ἂν περάσουν, ὅσο κι ἂν φουσκώσουν τὰ νερά, ὁ χωρικὸς μὲ τὸ καρότσι θὰ φθάνει πάντα στὸ ἴδιο σημεῖο καὶ θὰ ἀναποδογυρίζει τὸ φορτίο του, ρίχνοντας στὸ ποτάμι τὰ παιδιὰ ποὺ δὲν τὰ θέλουν.

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 16 3/23/17 2:49:34 PM

83

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΔΥΟ ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ . . . . 9

Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΙΜΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ . . 43

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 83 3/23/17 2:49:37 PM

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 84 3/23/17 2:49:37 PM

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΗ ΔΥΟ ΜΗΤΕ ΡΕΣ ΚΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ AUGUST SANDER ΣΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΔΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΤΥΠΟ ΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΙΝ ΔΙΚΤΟΥ ΤΙΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΕΚ ΑΝΕ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΓΙΑΡΜΕΝΙΤ ΗΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΔ ΟΣΗΣ ΕΙΧΕ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΒΕ ΛΙΤΖΑΝΙΔΗΣ ΤΥΠΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Α.Ε. ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΤΣΙΜΙΓΑ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2017 ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΤΙ ΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΝΔΙΚΤΟΣ

Ἀριθμὸς Ἐκδόσεως: 384 Ἀντίτυπα Α´ Ἐκδόσεως: 1.000

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 85 3/23/17 2:49:37 PM

DYO-MHTERES-KI-ENA-ONEIRO.indd 86 3/23/17 2:49:37 PM