1

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΘΕΜΑ: Ο ΖΥΓΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΧΥΣ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΑΞΗ Α΄1 – ΟΜΑΔΑ 1 ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2011-2012

2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ανάλυση της γενικής τεχνολογικής ενότητας στην οποία ανήκει το έργο. Σελ.3

Περιγραφή του αντικειμένου μελέτης. Σελ.4

Τεχνικά σχέδια. Σελ.5

Διαδικασία που ακολουθήθηκε. Σελ.8

Ιστορική εξέλιξη. Σελ.11

Επιστημονικά στοιχεία και θεωρίες που σχετίζονται με το έργο που μελετήθηκε-Αρχή λειτουργίας. Σελ.18

Χρησιμότητα του έργου για τον άνθρωπο και τη κοινωνία. Σελ.19

Κατάλογος υλικών και εργαλείων. Σελ.21

Κόστος κατασκευής. Σελ.22

Βιβλιογραφία και πηγές πληροφόρησης. Σελ.23

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ

Τα εργαλεία είναι το χρησιμότερο αντικείμενο για να υπάρχει τεχνολογία. Τα πρώτα εργαλεία από κομμάτια σκληρής πέτρας αιχμηρής στο ένα άκρο ονομάζονται (πυγμές). Μπορεί να μας φαίνονται σήμερα άχρηστα , αλλά με αυτά έσκαβαν , τρυπούσαν και έκοβαν την εποχή της χειρονακτικής τεχνολογίας. Με το πέρασμα των χρόνων τα εργαλεία εξειδικεύονται και ένα από τα πιο καθημερινά είναι η ζυγαριά. Γενικά τα εργαλεία είναι μία απλή κατηγορία μηχανών. Όταν μια συσκευή λειτουργεί αποδίδει έργο , χρησιμοποιώντας μια συγκεκριμένη μορφή ενέργειας. Σύμφωνα με τη δομή τους διακρίνονται σε απλές , (μοχλός , κοχλίας , σφήνα , τροχός , τροχαλία) που έχουν απλή κατασκευή και στις σύνθετες , (πλυντήριο , κουζίνα) που χρησιμοποιούν άλλες μορφές ενέργειας , όπως ηλεκτρική , θερμική κι έχουν πολύπλοκη κατασκευή. Ο Ζυγός ανήκει στη γενική τεχνολογική ενότητα <<ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΧΥΣ>>.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣ Το κύριο υλικό για την κατασκευή του ζυγού μου είναι το ξύλο πλακάζ. Η βάση του ζυγού που έφτιαξα είναι ορθογώνια με μήκος 35 εκατοστά , πλάτος 22 εκατοστά και ύψος 2 εκατοστά. Σε αυτή στήριξα μία ξύλινη κολόνα ύψους 37 εκατοστών και πάνω της κόλλησα ένα εξάπλευρο με διαβαθμίσεις του βάρους. Μία ράβδος μήκους 50 εκατ. είναι η φάλαγγα του ζυγού μου , ενώ το ύψος όλης της κατασκευής μου είναι 52 εκατοστά. Στα άκρα της ράβδου υπάρχουν 2 χάλκινα μπολάκια – δισκάκια , που κρέμονται από 3 ισομήκη αλυσιδάκια το καθένα. Τέλος για ζύγια χρησιμοποίησα πέτρες διακοσμητικές, των οποίων το βάρος καθεμιάς είναι περίπου 15-16 γραμμάρια.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ

3

Κάτοψη

πρόσοψη

4

πλάγια όψη

5

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΗΚΕ

ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ:

Πήρα μια ξύλινη βάση με μήκος 35 εκατ. , πλάτος 22 εκατ. και ύψος 2 εκατ. και στήριξα πάνω της κάθετα μια ξύλινη κολόνα με ύψος 37 εκατ. και πλάτος 4 εκατ.

Την κόλλησα με ξυλόκολλα και της βίδωσα με τρεις ξυλόβιδες ένα ακόμη ορθογώνιο κομμάτι για μεγαλύτερη ασφάλεια. Στο επάνω μέρος κόλλησα με ξυλόκολλα και ένα εξάπλευρο κομμάτι με πλευρές 10 εκατ. , 6 εκατ. , 10 εκατ. , 6 εκατ. , 10 εκατ. και 6 εκατ. Έτσι η κατασκευή μου έχει

6

ύψος 52 εκατ.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ: Με το τρυπανάκι άνοιξα τρύπα στη μέση ακριβώς της ξύλινης ράβδου μήκους 50 εκατ. και πλάτους 5 εκατ. Από εκεί βίδωσα με το αξονάκι και τη βίδα έναν λευκό δείκτη από χαρτοσμαλτίνη , ώστε να δείχνει το βάρος επάνω στο εξάπλευρο όπου έχω βάλει διαβαθμίσεις με μαρκαδόρο.

ΤΡΙΤΗ ΦΑΣΗ:

Στις 2 άκρες της ράβδου και σε ίσες αποστάσεις από το σημείο στήριξης βίδωσα 2 βιδωτά γατζάκια και κρέμασα 2 κλειψάκια. Από κάθε κλειψάκι κρέμασα 3 αλυσιδάκια μήκους 27 εκατ. το καθένα και αυτά κρατούν από ένα μπολάκι-δισκάκι. Για ζύγια-σταθμά χρησιμοποίησα διακοσμητικές πέτρες του εμπορίου.

7

Ιστορική εξέλιξη των μηχανών

Ο άνθρωπος πάντα προσπαθούσε να βρει τρόπους να κάνει τη ζωή του ευκολότερη. Ξεκίνησε από την εποχή των σπηλαίων φτιάχνοντας τα πρώτα εργαλεία για να σκοτώνει τα ζώα αλλά και για να τα γδέρνει και να τα τεμαχίζει. Συνέχισε με τη γεωργία και την ανακάλυψη του τροχού, του υνιού και του αρότρου που θα τον βοηθούσαν να αυξήσει τη γεωργική του παραγωγή. Κατά τον 3ο αιώνα π.Χ. αναπτύχθηκε από τους Έλληνες επιστήμονες σειρά μηχανημάτων που θα απάλλασσαν τον άνθρωπο από τις κουραστικές εργασίες. Ο υδραυλικός κοχλίας ήταν εφεύρεση του Αρχιμήδη και χρησιμοποιούνταν για την άρδευση(287-212π.Χ). Η εμβολιοφόρος αντλία ήταν ένα είδος κλεψύδρας την οποία εφηύρε ο Κτησίβιος από την Αλεξάνδρεια (285-246 π.χ.). Η αιολόσφαιρα, η πρώτη ατμομηχανή, ήταν ανακάλυψη του Ήρωνα του Αλεξανδρινού. Ο Ρωμαίος μηχανικός Βιτρούβιος, την ίδια εποχή, ανακάλυψε τον υδραυλικό τροχό που ήταν η σημαντικότερη πηγή κινητήριας δύναμης μηχανικών εγκαταστάσεων. Η επιστημονική βάση για να θεμελιωθεί η επιστήμη του μηχανικού οφείλεται σε επιστήμονες όπως οι αρχαίοι Έλληνες (Αρχιμήδης, Ήρωνας, Δημόκριτος κ.ά) αλλά και οι νεότεροι Γαλιλαίος, ο Νεύτωνας, ο Μπόιλ, ο Τζέιμς Μπαρ και άλλους. Κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης τον 18ο αιώνα γίνονται εφευρέσεις για πρακτικούς σκοπούς όπως εργαλειομηχανές, υφαντικές κλωστικές κ.ά. και θα περάσουμε στο σιδηρόδρομο και στα πρώτα πλοία με την ανακάλυψη της ατμομηχανής. Το 19ο αιώνα ανακαλύπτονται μηχανές εσωτερικής καύσης, ενώ τον 20ο αιώνα οι μηχανές αυτοματοποιούνται και η λειτουργία τους ρυθμίζεται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Συνεχώς εξελίσσονται με σκοπό να γίνουν περισσότερο αποδοτικές, να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής και την οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική μας πρόοδο. Ιστορική εξέλιξη του ζυγού Ο ζυγός ήταν γνωστός στην Αίγυπτο από το 5000 π.Χ., ενώ η τροχαλία από τον 8ο αιώνα π.Χ. Η εφεύρεση των σταθμών συνδέθηκε με τη μέτρηση του χρυσού στην Αίγυπτο. Ζυγοί και σταθμά έχουν βρεθεί σε σπίτια, ανάκτορα και τάφους στην Αίγυπτο αλλά και στο Αιγαίο. Στην αρχή ζύγιζαν τη σκόνη του χρυσού για την κατασκευή των κοσμημάτων και την ανταλλαγή των αγαθών. Οι πρώτοι ζυγοί ήταν κατασκευασμένοι από δοκό στερεωμένο με πύρο στο κέντρο της. Τα πρότυπα βάρη ήταν τοποθετημένα στο ένα άκρο από το οποίο κρεμόταν ο ένας δίσκος. Στο άλλο-άκρο δίσκο τοποθετούσαν το αντικείμενο που θα ζυγίζονταν. Ο σχεδιασμός αυτός εξακολουθεί να είναι η βασική αρχή και για τους σύγχρονους ζυγούς ακριβείας. Στην Αίγυπτο γύρω στο 1350 π.Χ. η ακρίβεια των ζυγών ήταν 1%. Οι Ρωμαίοι βελτίωσαν τους ζυγούς. Στην περιοχή όπου είναι το στήριγμα της δοκού προσάρμοσαν ένα τριγωνικό τμήμα ή ένα αιχμηρό υπομόχλιο. Ο ζυγός έτσι ήταν πιο ευαίσθητος και ακριβής, ιδιαίτερα όταν μετρούσε μικρά βάρη. Παρόλο που πέρασαν τόσα χρόνια ο ζυγός παραμένει μία συσκευή που μετρά ένα άγνωστο βάρος και έπειτα το συγκρίνει με ένα γνωστό. Τα προϊόντα που ζυγίζονταν σε όλη την ανατολική Μεσόγειο ήταν μέταλλα, μαλλί, ελεφαντόδοντο και αρωματικά φυτά. Τα σταθμά στο λεγόμενο «Μινωικό σύστημα» ήταν δισκοειδή λίθινα ή μολύβδινα με βασική μονάδα βάρους 61-65,5 γραμμάρια. Στην Αίγυπτο της 18ης δυναστείας κυριαρχούσε η μονάδα deben των 91 γραμμαρίων. Τα μπρούτζινα σταθμά σε σχήμα κεφαλής βοδιού που βρέθηκαν στο Δικταίο Άντρο της Κρήτης έχουν αποδοθεί στο Αιγυπτιακό σύστημα. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των σταθμών είναι ότι αποτελούν τα οικονομικά εργαλεία που συνοδεύουν τους εμπορικούς πράκτορες. Αυτό εξηγεί την παρουσία σταθμών, από διαφορετικά μετρικά συστήματα, σε ναυάγιο πλοίων της εποχής του χαλκού, όπως και σε εμπορικά λιμάνια: στην τοιχογραφία αιγυπτιακού τάφου με θέμα την άφιξη εμπορικού στόλου από τη Συρία και το Αιγαίο στο λιμάνι των Θηβών, στο Νείλο, εικονίζεται ο ζυγός στα χέρια του Αιγυπτίου «εμπόρου» που παραλαμβάνει - για λογαριασμό δικό του ή του αφέντη του - το εμπόρευμα. Στις τοιχογραφίες των αιγυπτιακών τάφων εικονίζεται το ζύγισμα του χρυσού αλλά και το ζύγισμα της καρδιάς του νεκρού, όπως φαίνονται και στο Βιβλίο των Νεκρών. Το κεφάλι της Maat, θεάς της αλήθειας και της τάξης, επιστρέφει το ζυγό, το φτερό της θεάς μπαίνει ως αντίβαρο του ιερογλυφικού της καρδιάς στον άλλο δίσκο και ο Thoth, θεός της γνώσης και της γραφής, καταγράφει τα αποτέλεσμα που θα κρίνει την τύχη του νεκρού στον άλλο κόσμο.

8

Στον Όμηρο στους δίσκους του ζυγού τοποθετούνταν τα είδωλα ή οι θανατικές μοίρες των ανθρώπων που η χρυσή ζυγαριά του Δία θα κρίνει ποιος θα πεθάνει στη μάχη. Τύποι ζυγών Οι ζυγοί είναι δυναμόμετρα που μετράνε την κατακόρυφη δύναμη που ασκούν τα σώματα που βρίσκονται πάνω τους, μονάδες δύναμης (Νιούτον: μονάδα δύναμης) αλλά σε μονάδες δηλαδή μετρούν το βάρος. Το αποτέλεσμα όμως δεν είναι σε μέτρησης μάζας (Kg: μονάδα μέτρησης μάζας). Ουσιαστικά δείχνει τη μάζα η οποία στο βαρυτικό πεδίο της γης έχει για βάρος τη δύναμη που ασκεί η γη πάνω της. Οι ζυγαριές δε λειτουργούν χωρίς βαρύτητα στο διάστημα. Εκεί τα σώματα δε χάνουν τη μάζα τους αλλά το βάρος τους. Για παράδειγμα ένας άνθρωπος 100 κιλών εξακολουθεί να έχει μάζα 100 κιλών και στο διάστημα αλλά δε θα έχει βάρος. Στην Ελλάδα βάρος 1 κιλού αντιστοιχεί σε δύναμη 9,8 Νιούτον περίπου. Οι ζυγοί αποτελούν τη βάση της καθημερινότητάς μας από τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική με τη μέτρηση των υλικών μέχρι την αγορά προϊόντων διαβίωσης (κρέας κ.α) Η πρώτη βασική διάκριση των ζυγών είναι ανάλογα με τη χρήση τους. Έτσι οι ζυγοί διακρίνονται σε :

Μεταφορών για τη ζύγιση μεταφορικών εμπορευμάτων ή μεταφορικών μέσων

(γεφυροπλάστιγγες)

Εμπορίου για τη ζύγιση αγαθών προς πώληση π.χ. κρεοπωλείων, φούρνων ή στη

λαϊκή αγορά

Εργαστηριακοί ζυγοί για τη ζύγιση με μεγάλη ακρίβεια υλικών που

χρησιμοποιούνται σε πειράματα ή αναλύσεις

Οι ζυγοί διακρίνονται επίσης σύμφωνα με τα μετρολογικά τους χαρακτηριστικά και την αρχή λειτουργία τους. Μετρολογικό χαρακτηριστικό είναι το μέγιστο μετρώμενο βάρος ζύγισης, η αναγνωσιμότητα της κλίμακας μέτρησης που μπορεί να μη συμπίπτει με την ακρίβεια του ζυγού( δηλαδή αν μας δίνεται η ίδια ένδειξη όσες φορές και αν επαναλάβουμε τη μέτρηση). Τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά εξαρτώνται από την κατασκευή. Ανάλογα με την αρχή λειτουργίας πάνω στην οποία στηρίζονται υπάρχουν:

Οι Μηχανικοί ζυγοί. Στηρίζουν τη λειτουργία τους στην παραμόρφωση

περισσότερων του ενός ελατηρίου ή στην ύπαρξη φάλαγγας, οι ζυγοί με ελατήρια

μετρούν την ελκτική δύναμη που ασκεί η γη σε κάθε σώμα που βρίσκεται μέσα

στο βαρυτικό της πεδίο ενώ οι ζυγοί με φάλαγγα επειδή είναι όργανα σύγκρισης

μπορούν έμμεσα να μετρήσουν και μάζα. Οι μηχανικοί ζυγοί είναι δύο ειδών:

Ζυγοί με ελατήριο: δεν είναι ιδιαίτερα ακριβείς καθώς η σταθερά του

ελατηρίου που παραμορφώνεται επηρεάζεται από τις συνθήκες του

περιβάλλοντος (κυρίως από τη θερμοκρασία) ή από τις γεωγραφικές

συντεταγμένες και το υψόμετρο του τόπου στον οποίο γίνεται η ζύγιση.

Ζυγός με φάλαγγα: η ράβδος στηρίζεται στην κορυφή ενός πρίσματος ή

μιας ακίδας. Στα άκρα της φάλαγγας και σε ίσες αποστάσεις από το σημείο στήριξης

αναρτώνται δύο δίσκοι. Ο ζυγός θα ισορροπήσει αν στους δύο δίσκους βάλουμε δύο

σώματα με ίσα βάρη, δηλαδή αν Β1=Β2

Τα μειονεκτήματα αυτού του ζυγού είναι ότι ταλαντώνεται για αρκετά μεγάλο

χρονικό διάστημα μέχρι να ισορροπήσει και επίσης είναι τεχνικά αδύνατο να

κατασκευαστεί φάλαγγα με απόλυτα ισομήκη τμήματα. Γι’ αυτό το λόγο

κατασκευάστηκε ο ζυγός με αντικατάσταση με πολλές βελτιώσεις.

Σε αυτόν τον τύπο αντικαταστάθηκε ο ένας δίσκος με σταθερό βάρος ενώ στον

άλλο δίσκο τοποθετήθηκε το δείγμα με τα σταθμά αντιστάθμισης.

Έτσι η φάλαγγα ουσιαστικά δεν υπάρχει, τα σταθμά προσθαφαιρούνται με τη

βοήθεια κουμπιών και η ένδειξη του βάρους εμφανίζεται ψηφιακά.

9

Ηλεκτρονικοί ζυγοί

Ο ηλεκτρονικός ζυγός αποτελείται από έναν αισθητήρα βάρους και συνήθως και

από έναν μικροεπεξεργαστή. Επιτρέπει τη μετατροπή του βάρους σε διάφορες

μονάδες και την άμεση μεταφορά του αποτελέσματος σε υπολογιστή. Ο

αισθητήρας βάρους μπορεί να είναι ένας μεταλλάκτης μηχανικής τάσης ή ένας

ηλεκτροδυναμικός μεταλλάκτης.

Τα σφάλματα κατά τη ζύγιση προκαλούνται από την άνωση του αέρα, από τη

διαφορά όγκου των αντικειμένων και από τον στατικό ηλεκτρισμό που

αναπτύσσεται συνήθως σε γυάλινα ή πλαστικά αντικείμεν

Προφυλάξεις κατά τη χρήση των ζυγών

Κατά τη χρήση των ζυγών θα πρέπει να παίρνουμε ορισμένες προφυλάξεις για να

εξασφαλίσουμε την ακρίβεια των μετρήσεών μας. Αυτές είναι:

1. Ο ζυγός πρέπει να είναι πάνω σε σταθερή επιφάνεια η οποία δε θα

χρησιμοποιείται για τίποτε άλλο π.χ. γράψιμο.

2. Το δωμάτιο στο οποίο βρίσκεται ο ζυγός θα πρέπει να έχει σταθερή

θερμοκρασία και υγρασία και να μην έχει ρεύματα αέρος.

3. Το επίπεδο του ζυγού θα πρέπει να είναι πάντα οριζόντιο.

4. Το κάλυμμα του ζυγού, αν έχει, θα πρέπει να είναι πάντα κλειστό αν δεν

χρησιμοποιείται.

5. Τα προς ζύγιση αντικείμενα θα πρέπει να τοποθετούνται πάνω στο ζυγό

με λαβίδες.

6. Τα προς ζύγιση αντικείμενα θα πρέπει να μην προκαλούν διάβρωση στο

υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένοι οι δίσκοι του ζυγού.

7. Δεν πρέπει να υπερφορτώνεται ο ζυγός.

8. Μετά τη ζύγιση πρέπει να αφαιρούνται τα βάρη και να καλύπτεται ο

ζυγός.

9. Ο ζυγός πρέπει να διατηρείται καθαρός.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ-ΑΡΧΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Ο Ζυγός μας στηρίζει τη λειτουργία του στην αρχή του μοχλού. Στη Φυσική μοχλός είναι ένα άκαμπτο αντικείμενο , που σε συνδιασμό με ένα υπομόχλιο πολλαπλασιάζει τη μηχανική δύναμη , που ασκείται σε άλλο αντικείμενο. Η Μόχλευση είναι ένα μηχανικό πλεόνασμα γνωστό ως <<θεώρημα Varignon>>. Ο ζυγός στηρίζει τη λειτουργία του στην ύπαρξη μιας φάλαγγας (ράβδου)και είναι όργανο σύγκρισης , ώστε να μετρά το βάρος , δηλαδή την Ελκτική δύναμη που ασκεί η Γη σε κάθε σώμα που βρίσκεται κοντά ή πάνω της. Θα λέγαμε ότι ο ζυγός είναι ένα δυναμόμετρο , αφού μετράει το βάρος , που είναι δύναμη. Όμως το αποτέλεσμα της μέτρησης δεν είναι σε μονάδες δύναμης (Νιούτον), αλλά σε μονάδες μάζας , που είναι τα κιλά. Στην Ελλάδα το ένα κιλό έχει βάρος 9,8 Νιούτον. Η αρχή λειτουργίας του ζυγού βασίζεται στην αρχή λειτουργίας των μοχλών και βγαίνει από τον νόμο κίνησης του Νεύτωνα. Το μηχανικό έργο που εκτελείται είναι το γινόμενο της δύναμης (βάρους) επί την απόσταση από ένα σημείο εφαρμογής. Ο Αρχιμήδης διατύπωσε τον νόμο κατά τον οποίο ίσα βάρη σε ίσες αποστάσεις βρίσκονται σε ισορροπία.

10

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Μια από τις εργασίες όπου απαιτείται μεγάλη ακρίβεια είναι το ζύγισμα. Δηλαδή η σύγκριση της μάζας δύο αντικειμένων. Το μέτρημα στην αγροτική παραγωγή γινόταν στην ύπαιθρο καταρχήν με διάφορα <<δοσίματα>> , όπως παπαδιάτικο , αγροφυλακιάτικο , δεκάτη και άλλα που είχαν σχέση με την <<ανταλλακτική οικονομία>> ή τον υπολογισμό <<του τι έμεινε>> για να φάει ο παραγωγός με την οικογένειά του. Τα δημητριακά τα μετρούσαν είτε με το βάρος ζυγίζοντάς τα με το καντάρι , είτε με τον όγκο τους (κοφτά , σουρωτά , καρδάρι , οκά , βεδούρι). Κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκαν για μέτρηση μάζας …

Καντάρι ή σταντέρι (ρωμαικός ζυγός).

Παλάνγκο (ξύλο για ώμους).

Παλάντζα (μετρούσε σε οκά και κιλό).

Κανταράκι (ζυγός έλξης ελατηρίου , το γνωστό δυναμόμετρο στη φυσική).

Πλάστιγγα (είχε σταθμά με10/πλάσια ή 100/πλάσια τιμή).

Ζυγαριά (φαρμακευτικού τύπου με ίσους μοχλοβραχίονες).

Σταθμά (ζύγια ή βαρίδια με βάση το κιλό ή την οκά).

Σιγά σιγά οι δυνατότητες των ζυγών ποικίλουν και είναι δυνατόν να ζυγίζουν μεγάλα οχήματα ή απειροελάχιστες ποσότητες. Οι ζυγοί μοχλού βρίσκονται σε στατήρες και ζυγαριές με δύο βραχίονες ίσου μήκους. Χρησιμοποιούνταν κυρίως στο εμπόριο. Πριν καθιερωθεί το Διεθνές Σύστημα Μονάδων , σε κάθε χώρα ήταν σε χρήση διαφορετικά σταθμά που αντιστοιχούσαν σε τοπικές μονάδες βάρους. Σήμερα τείνουν να αντικατασταθούν από ακριβείς ηλεκτρονικές ζυγαριές που μετρούν σε χιλιόγραμμα. Οι ζυγοί ελατηρίου έχουν ελατήριο , που συνδέεται με δέκτη πάνω σε βαθμολογημένη κλίμακα. Σε ορισμένους τύπους όπως ζυγαριές μπάνιου ή κουζίνας το ελατήριο συμπιέζεται λόγω του βάρους. Αντίθετα στα καντάρια των ψαράδων ή των πλανόδιων το ελατήριο εκτείνεται. Ο μικροζυγός ακριβείας μπορεί να μετρήσει βάρη όσο ένα μικρογραμμάριο , ενώ ο πιο απλός τύπος του είναι ο ζυγός στρέψεως ίνας χαλαζία , που είναι ευαίσθητος σε διαφορές θερμοκρασίας. Οι ηλεκτρονικοί μικροζυγοί μετρούν έχοντας ένα μηχανισμό κινητού πηνίου , απ’ όπου περνάει ρεύμα και αυτό αντιστοιχεί σε μονάδα βάρους. Ο ζυγός μονού δίσκου έχει στο ένα άκρο το αντίβαρο και στο άλλο μέρος πολλά βάρη. Τα βάρη τοποθετούνται και αφαιρούνται ανάλογα μέχρι να ισορροπήσει. Χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο στη βιομηχανία , στην ιατρική και στα εργαστήρια.

11

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ

ΥΛΙΚΑ

1. Ξυλεία πλακάζ 2. Χαρτοσμαλτίνη – δείκτης 3. Αλυσιδάκι 4. 2 Μπολάκια – δισκάκια 5. Πέτρες – ζύγια 6. Αξονάκι 7. Βίδα 8. 2 γατζάκια 9. 2 κλειψάκια 10. 3 ξυλόβιδες 11. 1 ξυλόκολλα 12. 12 στοπάκια

o ΕΡΓΑΛΕΙΑ

1. Τρυπάνι 2. Ηλεκτρικό πριονάκι 3. Μέτρο

4. Κατσαβίδι ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

o ΥΛΙΚΑ 1. Ξυλεία 15,20€ 2. Χαρτοσμαλτίνη 1,30€ 3. Αλυσιδάκι 4,60€ 4. 2 μπολάκια – δισκάκια 3,20€ 5. Πέτρες 1,90€ 6. Αξονάκι 1,40€ 7. Βίδα 0,30€ 8. 2 γατζάκια 0,90€ 9. 2 κλειψάκια 1,10€ 10.3 ξυλόβιδες 0,30 € 11. 1 ξυλόκολλα 2,10€ 12. 12 στοπάκια 1,50 € Σύνολο: 34,80€

o ΕΡΓΑΛΕΙΑ

1. Τρυπάνι 22,90€ 2. Ηλεκτρικό πριονάκι 45,99€ 3. Μέτρο 3,80 € 4. Κατσαβίδι 1,45€

Σύνολο: 74,14€ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ:108,94€ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

o Περιοδικό μαστορέματα, τεύχος 80, Νοέμβριος 2003 o http://www.sch.gr o http://www.wikipedia.com o http://www.tallos.gr/products/15113.jpg o http://www.live-pedia.gr