Κ.Π. Καβάφης : Ο οικουμενικός ποιητής

Με ορμητήριο την Αλεξάνδρεια κατέκτησε την αιωνιότητα

150 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥΚΑΙ 80 ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Αλεξάνδρεια: Για τον Καβάφη είναι ένα πλάσμα αγαπημένο… Εκεί γεύτηκε τις ηδονές του, εκεί γνώρισε τους θριάμβους του και τις αποτυχίες του, εκεί διέτρεξε τους κινδύνους του, εκεί αξιώθηκε , με τον τρόπο του, τη δική του «αμίμητη» ζωή. (Μ.Γιουρσενάρ)

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που

φεύγει.

« Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον»

Η πόλις θα σε ακολουθεί.Στους δρόμους θα γυρνάς τους

ίδιους.Και στες γειτονιές τες ίδιες θα

γυρνάς.

« Η πόλις»

Ο πατέρας του ποιητή

Πέτρος- Ιωάννης Καβάφης

Η μητέρα του

ποιητή

Χαρίκλεια Φωτιάδη

Καβάφη

Ο μικρός Κωνσταντίνος

Καβάφης

ανάμεσα στους αδελφούς του

Τζων (αριστερά) και Παύλο

(δεξιά).

Από αριστερά τα

τρία

αδέρφια :

ο Τζων Καβάφης,

ο Παύλος Καβάφης

και ο ποιητής.

Στην Αλεξάνδρεια

ο ποιητής φοιτά στο

Ελληνικό

Εκπαιδευτήριο.

Αν είσαι απ’ τους αληθινά εκλεκτούς,

την επικράτησί σου κύτταζε πώς αποκτάς.

« Ο Θεόδοτος »

Το 1882

η οικογένεια Καβάφη

εγκαταλείπει την

Αλεξάνδρεια και

πηγαίνει

στην

Κωνσταντινούπολη.

Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου

είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι….

Τα φάρμακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,

που κάμνουνε-για λίγο-να μη νοιώθεται η πληγή.

«Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου ˙ ποιητού εν Κομμαγηνή˙ 595 Μ.Χ»

Ο ποιητής το 1885

επιστρέφει

στην γενέτειρά του

Αλεξάνδρεια.

Ιδανικές φωνές κι αγαπημένεςεκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναιγια μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.

Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε˙κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.

« Φωνές »

Στην Αλεξάνδρεια

αποποιείται

την Βρετανική υπηκοότητα

που είχε

και από τους δυο γονείς του

και κρατά μόνο την

Ελληνική.

Εμπρός κυττάζω τ΄ αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω

τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,

τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

« Κεριά »

Ο ποιητής ξεκινά

την επαγγελματική

του σταδιοδρομία

ως δημοσιογράφος,

μετά ως μεσίτης και

στη συνέχεια στο

Γραφείο Αρδεύσεων

του Υπουργείου

Δημοσίων Έργων

της Αιγύπτου.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε

γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι

σημαίνουν.

« Ιθάκη »

Η κάρτα εισόδου του

ποιητή

στο χρηματιστήριο.

1886 : « Βακχικόν »,

« Ο Ποιητής και η Μούσα »

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,

αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και

παίρνε με…

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την

νύχτα,

όταν τα χείλη και το δέρμα

ενθυμούνται…

« Επέστρεφε »

« Κωνσταντίνος Καβάφης.

Νέος,φιλόφρων τους τρόπους, πλήρης

σφρίγους και ζωής, με άπειρον

ποιητικήν τόλμην, άνθρωπος του

κόσμου, λογογράφος, είναι εκ των

συμπαθεστάτων Αλεξανδρινών

φιλολόγων…..»

Αιγυπτιακόν Ημερολόγιον Δρακοπούλου,1900

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.

« Περιμένοντας τους βαρβάρους »

1901 : ταξίδι στην Αθήνα

και

γνωριμία με τον

Ξενόπουλο.

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την

θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις.

« Όσο μπορείς »

1897-1910:Δημοσίευση των

ποιημάτων:

« Τείχη »,

« Τα άλογα του Αχιλλέως »,

« Δέησις »,

« Η Κηδεία του Σαρπηδόνος »,

« Κεριά »,

« che fece…il gran rifiuto »,

« Τα Παράθυρα »,

« Θερμοπύλες »,

« Περιμένοντας τους Βαρβάρους »,« Φωνές »,

« Επιθυμίες »,

« Η Συνοδεία του Διονύσου »,

« Ο βασιλεύς Δημήτριος »,

« Τα βήματα »,

« Ούτος Εκείνος »,

« Η Πόλις ».

1911-1915 :Δημοσίευση των

ποιημάτων:

«Απολείπειν ο θεός Αντώνιον

»,

«Ιθάκη»,

« Αλεξανδρινοί Βασιλείς »,

« Επέστρεφε »,

« Όσο μπορείς »,

« Σοφοί δε Προσιόντων »,

« Ο Θεόδοτος »,

« Ομνύει »,

« Ζωγραφισμένα ».

« Την ποίηση του Καβάφη δυο

μου φάνηκαν/…../ πως της

ξεχωρίζουν χαρακτηριστικά:

Η βαθειά φιλοσοφική αντίληψη

του ανθρώπου που πολλά ξέρει

και η αισταντικότητα του

Ποιητή. »

(Γαλάτεια Καζαντζάκη )

1916-1918: Δημοσίευση των

ποιημάτων:

« Γκρίζα »,

« Έτσι πολύ ατένισα- »,

« Ιγνατίου Τάφος »,

« Καισαρίων »,

« Θυμήσου, Σώμα… »,

« Νόησις »,

« Αριστόβουλος »,

« Το Διπλανό Τραπέζι ».

1926 :

Η μόνη εν ζωή διάκριση,

το Αργυρό παράσημο

του Τάγματος του

Φοίνικος.

Το τελευταίο διαβατήριο

του Καβάφη

( «Επάγγελμα :Ποιητής» )

με διπλή χρονολογία

γέννησης

( και οι δυο

λανθασμένες! )

Άρρωστος από καρκίνο του

λάρυγγα πεθαίνει στην

Αλεξάνδρεια

στις 29 Απριλίου 1933,

την ημέρα των γενεθλίων του.

Το αναγγελτήριο του θανάτου του

Σύντομο αυτοβιογραφικό

σημείωμα του ποιητή

ΕΙμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν,

αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια- σ’ένα

σπίτι της οδού Σερίφ˙ μικρός πολύ έφυγα,και

αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το

πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την

χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν

χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στην Γαλλία.

Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα

δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα

είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία

μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα

κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το

υπουργείον των Δημοσίων Έργων της

Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα

Ιταλικά.

Ποίημα του

Καβάφη

σε τοίχο κτηρίου,

στην πόλη

Λέιντεν της

Ολλανδίας.

Κινέζικη μετάφραση

του ποιήματος « Ζωγραφισμένα »

Αναμνηστικό

γραμματόσημο

από τα Ελληνικά

Ταχυδρομεία.

ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ