Η ομάδα της LiFO χαρτογραφεί μια κουλτούρα γεμάτη ιππότες, μάγισσες, βρικόλακες, εξωγήινους,

αμαζόνες και μυθικά τέρατα.

Από τους: M. Hulot, Μαρία Παππά, Μαρίνα Πετρίδου

τχ.446/24092015

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

ΑφιερωΜΑ

to ελληνικο φΑντΑστικο

νο1www.lifo.gr

to meγαλυτερο πολυθεματικο site/οδηγοσ

νικητεσ κΑι ηττηΜενοιΓια το εκλογικό αποτέλεσμα της

Κυριακήςαπο τον

νικόλα σεβαστάκη

ΠΑλι εδω, Αλεξη

Και, αυτήν τη φορά, τα ψέματα τελείωσαν

απο τον θοδωρή αντωνόπουλο

οι ΠριγκιΠεσ του σ/κ!

Επτά DJs που αγαπάμε μιλούν για τη ζωή στα

μπαρ της πόληςαπο τον αλέξανδρο

διακοσάββα

2 lifo – 24.9.15

24.9.15 – lifo 3

Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ Οι «11 γρήγορες σκέψεις για τα αποτελέσματα των εκλογών» από τον Άρη Δημοκίδη δημοσιεύτηκαν λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στο LIFO.gr. Nα τρεις απ’ τις αντιδράσεις: isos: «Ένα άλλο στοιχείο αυ-τών των εκλογών, που δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων αν θα σημαδέψει θετικά ή αρνητικά τις εξελίξεις, είναι η αδιαμφισβήτητη κυριαρχία του Τσίπρα στα πολιτικά πράγματα. Άπαιχτος πολιτικά –κυριολεκτικά δεν έχει αντίπαλο–, καλείται να αποδείξει ότι δεν στερείται ανάλογων κυβερνητι-κών δυνατοτήτων, υπό δυσμενείς συνθήκες μάλιστα. Αν αυτοπαγιδευτεί στον ναρκισσισμό της γοητείας του, θα καταστεί επικίνδυνος για τη χώρα. Είναι σίγουρο ότι δεν περίμενε και ο ίδιος τέτοια ποσοστά. Αν στα νέα διλήμματα που σίγουρα θα του παρουσιαστούν επιλέξει να είναι στη σω-στή μεριά της Ιστορίας, αν δηλαδή απαλλάξει τη χώρα από δυσβάσταχτα φορτία συσσωρευμένων παθογενειών, θα αφήσει τη σφραγίδα του στον τόπο. Αλλιώς... περιπέτειες. Δεν έχουμε, δυστυχώς, καταφέρει ακόμα σαν λαός να είμαστε επιφυλακτικοί σε χαρισματικούς ηγέτες, τους αναζητούμε όπως τα μωρά τη μάνα τους. Τα πρώτα δείγματα γραφής μπορεί να μην είναι ενθαρρυντικά, ανάγκα, όμως, και οι θεοί πείθονται… Ίδωμεν».

k_vi: «Αυτό που λέτε στο άρθρο σας, ότι δηλαδή ο Μεϊμαράκης δεν έδω-σε πολλές υποσχέσεις και γι’ αυτό δεν τον ψήφισαν, είναι αρκετό για να αποδείξει πόσο ανορθολογικά σκέφτεται ο Έλληνας ψηφοφόρος. Ψηφίζει όποιον του τάξει τα περισσότερα, και μετά παραπονιέται και λέει “όλοι οι πολιτικοί λένε θα και θα, πότε θα έρθει ένας ειλικρινής άνθρωπος”. Όταν έρχεται, όμως, ποτέ δεν τον πιστεύουν/ψηφίζουν».

ChrisMaGR: «Ο λόγος που προτίμησε Καμμένο από Ποτάμι και ΠΑ-ΣΟΚ είναι απλός. Του Καμμένου θα του δώσει το Αμύνης να παίζει και να μην τον ενοχλεί. Στα υπόλοιπα (π.χ. παιδεία) θα προχωρήσει, χωρίς να τον ζαλίζει. Οι άλλοι δύο θα είχαν άποψη. Και με τον Καμμένο θα έχει την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Σε θέματα όπως η παιδεία θα έχει πλειοψηφία με τους ΑΝ.ΕΛ., ενώ σε κοινωνικά θέματα (π.χ. Σύμφωνο Συμ-βίωσης) θα έχει στήριξη από τους άλλους δύο, τους οποίους στη συνέχεια θα τους αδειάζει. Ο πολιτικός οπορτουνισμός στα καλύτερά του».

☛ «Τι σκατά να ψηφίσω;» αναρωτήθηκε ο Θοδωρής Αντωνόπουλος στο άρ-θρο του την περασμένη εβδομάδα. Του απάντησε ο HarryC, γράφοντας: «Το γεγονός είναι ότι πλέον α) στερούμαστε του δικαιώματος επιλογής υποψηφίου με τη μνημειώδη εφαρμογή της λίστας υποψηφίων (λες και δεν έφτανε η λίστα Επικρατείας), β) στερούμαστε του δικαιώματος δια-

μαρτυρίας με τη λευκή ψήφο (εξίσωση με άκυρο και αποχή), γ) δεν υπάρ-χει (προσωπική άποψη αυτό) κάποιος πολιτικός φορέας που να εκφράζει κάτι παραπάνω από ευχολόγια και ανεφάρμοστα πολιτικά προγράμματα – τι περιθώρια αφήνουν στην πραγματικότητα πέραν του “έλα, ψήφισέ μας για τις θέσεις μας που δεν θα τις τηρήσουμε-εφαρμόσουμε, ή μην έρχεσαι και πάλι το ίδιο θα συμβεί”; Είναι ιδέα μου ή η κατάσταση χαρακτηρίζεται και lose-lose situation (κατά τα αγγλοσαξωνικά ήθη κι έθιμα);».

Ο/η isos σχολίασε: «Λέτε: “Υπάρχει, ακόμα, ένα γενικευμένο κλίμα απαξίωσης, θυμού, κυνισμού, παραίτησης. Η αποχή σχηματίζει άνετα αυ-τοδύναμη κυβέρνηση’’. Σε παλιότερες εποχές, που η αυτοδυναμία ήταν βέβαιο ενδεχόμενο κάθε εκλογικής αναμέτρησης και η αποχή σε φυσι-ολογικά ποσοστά, εξέλιπε ο κυνισμός; Μιλάω για τον κυνισμό μεγάλης μερίδας ψηφοφόρων –τόσο μεγάλης, ώστε να καθορίζει το αποτέλεσμα– που η ψήφος τους ήταν προϊόν της πιο ξεδιάντροπης συναλλαγής με ένα πανίσχυρο αλλά και τότε σάπιο πολιτικό σύστημα. Το ίδιο δάχτυλο που αλείφτηκε με το μέλι, με την ευγενή συνεπικουρία των υπόλοιπων δαχτύ-λων (και με την πιο ευγενική χορηγία των μνημονίων) έγινε μια θαυμάσια μούτζα θυμού, οργής και παραίτησης. Διάψευση προσδοκιών, ελπίδων ή διάψευση του πιο αποχαυνωμένου καταναλωτισμού που ερειδόταν στη σι-γουράτζα της αθέμιτης συναλλαγής; Και τότε υπήρχαν θυμωμένοι και πα-ραιτημένοι, ήταν στην απόξω όμως και κανείς δεν τους έδινε σημασία, οι λεγόμενοι “μαλάκες”, για τον κωλοπετσωμένο αριβισμό, οι “παρτάκηδες” για την ψαγμένη Αριστερά της ταμπακιέρας που το μόνο καλό που ήξε-ρε –και ξέρει– να κάνει είναι να ξεκολλάει πλάκες από τα πεζοδρόμια, να αμολάει μολότοφ κατά ριπάς, να κλαψομου...ζει με το σύστημα, ρίχνοντας πάντοτε τις καθιερωμένες ,φορτισμένες με λυρισμό, ατάκες της... Σκατά και τότε, σκατά και τώρα»!

☛ Για το «Μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα» (την αθηναϊκή εκδοχή του) έγραψε ο Δημήτρης Ρηγόπουλος στη στήλη του. «Ας μη συγκρίνουμε το κέντρο της Αθήνας με το κέντρο της Θεσ/νίκης» σχολίασε ο tropique. «Το κέντρο της Αθήνας μονίμως έχασκε και έπασχε από δυνατά σημεία αναφοράς (δεν είναι λίγο να έχεις μια λεωφόρο Νίκης και τη θάλασσα στα πόδια σου – αντίθετα, δεν φτάνει μόνο η Ακρόπολη). Ζωντάνεψε στους Ολυμπιακούς και μετά άρχισε η πτώση. Η κρίση, η προχειρότητα, οι τρα-μπουκισμοί, η βία, χειροτέρεψαν την κατάσταση. Αν πεζοδρομηθεί όλο το εμπορικό τρίγωνο, ίσως βελτιωθεί αρκετά. Θα γίνει, άραγε, ποτέ;».

feed

back

445

απ

ό τ

ον

αρ

η δ

ημ

οκ

ιδη

postsγράμματα

e-mails

Αναζητούμε τους χαρισματικούς ηγέτες, σαν τα μωρά τη μάνα τους...Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

4 lifo – 24.9.15

StatusUpdate

ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.Boυλής 22, Αθήνα, 105 63, τηλ.: 210 3254 290, fax: 210 3249 785,info@lifo.gr

www.lifo.gr

Edito

aπ

ο τ

ον

στ

αθ

η τ

σα

γκ

αρ

ου

σια

νο

takE 1τo μοναδικο

λαθ0σ του τεύχους 445

1Παραλείψαμε

να αναφέρουμε πως η ταινία του

Άγγελου Φραντζή θα προβληθεί στις 25/9 στις Νύχτες

Πρεμιέρας.

☛

Βρίσκετε λάθη ή

παραλείψεις στη LifΟ;

Στείλτε γράμμα, ή e-mail

στο lathi@lifo.gr.

Ξαναδιαβάζοντας σε ένα παλιό «New York Review of Books» μια χυμώδη, δροσερή κρι-τική του Ουίλιαμ Νταλρίμπλ για το βιβλίο του Ρίτσαρντ Φλέτσερ Ο σταυρός και η ημισέληνος, αναλογίστηκα ακόμα μια φορά, χαμογελώντας, αυτό τον συγγραφέα που αγαπώ, για τον τρόπο που ζει και γράφει.

Είμαι σίγουρος ότι τα ζώα του ISIS και οι χριστιανοταλιμπάν θα τον μισούν βαθύτατα. Γιατί είναι από τους λίγους που συστηματικά μιλά για τις κρυφές συγγένειες του χριστιανισμού και της μουσουλμανικής θρησκείας.

Μιλάει για το γόνιμο σμίξιμο του Ισλάμ και της Δύσης στην παρένθεση του Μεσαίωνα.

Για την εμφατική άποψη του προφήτη Μωάμεθ ότι δεν ιδρύει μια καινούργια θρησκεία, αλλά ότι μεταγγίζει τη θεία αποκάλυψη στους Άραβες της χερσονήσου, όπως αυτή έχει ήδη αποκαλυφθεί σε προηγούμενους προφήτες, όπως ο Αβραάμ, ο Μωυσής και ο Ιησούς!

Για την αποδοχή μεγάλου μέρους της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης από το Ισλάμ, την υιοθεσία των μωσαϊκών νόμων για την περιτομή και την καθαριότητα, την αναφορά του Κορανίου στους χριστιανούς ως τους «πιο κοντινούς στην αγάπη μας» ή για το απόσπασμα της Σαρία που συμβουλεύει τον μουσουλμάνο να πει στον χριστιανό, όταν τον συναντήσει: «Πιστεύουμε σε αυτό που έχει σταλεί σε εμάς και σε αυτό που έχει σταλεί σε εσάς! Ο θεός μας και ο θεός σας είναι ένας – και σε αυτόν έχουμε παραδοθεί».

Μιλάει, επίσης, για τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό που μεγάλωσε στην αυλή της δυνα-στείας Ουμαγιάντ στη Δαμασκό (στην πνευματική φωλιά του νεαρού τότε ισλαμισμού) και θεωρούσε τον ισλαμισμό απλώς μια ετερόδοξη μορφή του χριστιανισμού. Ο πατέρας του ήταν φίλος του χαλίφη αλ Γιαζίντ και ο ίδιος, όταν γέρος πια φόρεσε το ράσο του μοναχού και εγκατεβίωσε στην ερημιά της μονής του Μαρ Σάμπα (Αγίου Σάββα) για να γράψει το αριστούργημά του για τις αιρέσεις του χριστιανισμού (την Πηγή της Γνώσεως), αναφέρθηκε στον ισλαμισμό, πρώτος αυτός, με φανερή ηπιότητα: τον θεώρησε μια απλή αίρεση σαν τον νεστοριανισμό – αίρεση πάντως.

Διάβαζα το άρθρο με τεράστια ανακούφιση, γιατί ο κόσμος μας μου φαίνεται απλώς αδιανόητος όσο το ISIS διαπράττει αυτά τα εγκλήματα, στους ίδιους περίπου τόπους όπου οι Σταυροφόροι έχυσαν με την ίδια τύφλα πολύ άδικο αίμα. Είναι ένας απροσδόκητος αντίλογος στη λύσσα με την οποία οι δύο μεγάλες θρησκείες του πλανήτη σκάβουν το χάσμα ανάμεσά τους.

Δεν είναι, ωστόσο, απροσδόκητος για τους αναγνώστες του Ταξιδιού στο Βυζάντιο, που ήταν κατάστικτο από εικόνες συγκρητισμού ανάμεσα στις δύο θρησκείες που διαχύθηκαν και αντιδανείστηκαν πολλά πράγματα στη ζεστή κοιλιά της Μέσης Ανατολής.

Πιστεύω ότι ο επόμενος μεγάλος πόλεμος θα είναι θρησκευτικός. Ο μόνος τρόπος να καλμάρει η φάση είναι η γνώση. Τη θέση των φανατισμένων κληρικών ένθεν και ένθεν να πάρουν οι ιστορικοί, οι προσηνείς μελετητές της καταγωγής των θρησκειών – αυτοί που θα αναλύσουν το θρησκευτικό μίσος για να βρουν στα συστατικά του τη γεωπολιτική ντόπα, τα συμφέροντα των μεγάλων παικτών, το παίγνιο που παίζεται πάνω στην αφέλεια των μεθοδευμένα καθηλωμένων στην αμάθεια «πιστών».

Ο σταυρός κι η ημισέληνος τα ίδια πράγματα φοβούνται, παρηγορούν και ονειρεύονται. Κι από την ίδια ακριβώς ανάγκη βγαίνουν.

Ο Σταυρός και η Ημισέληνος

στο εξωφυλλο Έργο του Tony Oursler

(λεπτομέρεια) από την έκθεση «Classifier

cascades» που ξεκινάνει την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου

στην Bernier/Eliades.

www.facebook.com/stathis.tsagar

εκδότης

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ... Ζω ανάμεσά τους.

διευθυντής

Μιχάλης Μιχαήλ ... «Narcos». Η πρώτη σειρά μετά από καιρό που

θες να πεθάνουν οι κακοί.

εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου

υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης

Νίκος Ζαφείρης

art director

Χρήστος Τζοβάρας

υπεύθυνος lifo.gr

Άρης Δημοκίδης ... Αναζητήστε το «Ημερολόγιο Μυτιλήνης» στο

LIFO.gr: Πρόκειται για τις ανταποκρίσεις του συγγραφέα Χρήστου

Αγγελάκου που πήγε να βοηθήσει τους πρόσφυγες στη Λέσβο και

αναμεταδίδει όσα ζει και βλέπει γύρω του εκεί.

αρχισυντακτησ lifo.gr

Θανάσης Χαραμής

προγραμματισμός lifo.gr

Αγγελική Βαξάλη, Σπύρος Γκατζούνας

συντονισμός ύλης

Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Mη μου τους κύκλους τάραττε.

συντακτική ομάδα

columnists:

Νικόλας Σεβαστάκης

Θοδωρής Αντωνόπουλος ... Ο καιρός χαλάει και θυμήθηκα ότι ο

Πάπας είχε καλέσει τις εκκλησίες του να ανοίξουν για τους πρόσφυγες

– ο «ανθρωπιστής» Ιερώνυμος, που τόσο θερμά είχε εκφραστεί για το

ζήτημα, γιατί δεν πράττει κάτι ανάλογο; Από εκκλησίες, τουλάχιστον,

έχουμε περίσσευμα σε αυτήν τη χώρα!

Δημήτρης Ρηγόπουλος ... Καλωσόρισες φθινόπωρο.

Θεόφιλος Δουμάνης

Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά ... Το «Love» του Γκασπάρ Νοέ μας

θύμισε πως τίποτα δεν γινεται χωρίς τη δύναμη της επιθυμίας. Τα πάντα

τελικά σώζονται από καυλωμένους δημιουργούς και όχι τελειωμένους

πολιτικούς.

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης ... 2015. Σεπτέμβριος. Βροχή.

Καφές. Τσιγάρα. Σταφύλια. Μουσική. Ευγένεια. Φιλία. Έρωτας.

Ομορφιά. Περιπλανήσεις. Και ένα soundtrack που υποβάλλει ότι ο

λυρισμός είναι παρών, ότι το λυρικό ρεπορτάζ είναι η Ποίηση της

Αρχιτεκτονικής των Στιγμών. Το Μυθιστόρημα συχνάζει στην κάμαρα

της αγάπης.

Μουσική: M. Hulot ... Άργησα πέντε χρόνια να το πάρω είδηση,

αλλά είναι από τις πιο ωραίες ιδέες που έχω ακούσει: peer to peer

file-sharing σε δημόσιο χώρο. Χώνεις usb στικάκια σε τρύπες τοίχων

σε ύψος που να είναι βολικό για το laptop, στοκάρεις τον τοίχο και

μοιράζεσαι αρχεία με αγνώστους. Τσέκαρε στο https://deaddrops.

com.

Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος

Θέατρο: Ματίνα Καλτάκη

Γεύση: Νίκη Μηταρέα ... «Η ζωή είναι ένα φαγητό που μας αρέσει

μόνο χάρη στα καρυκεύματά του» είπε ο Βικτόρ Ουγκό.

StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη ... Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια

για χάρες.

Σύνταξη:

Αλέξανδρος Διακοσάββας ... Οι 21ες Νύχτες Πρεμιέρας, παρά τις

αντικειμενικές φετινές δυσκολίες, έχουν αρκετό ζουμί στο πρόγραμμά

τους. Μύρισε φθινόπωρο!

Κατερίνα Ηλιάκη, Δημήτρης Κυριαζής, Μαρίνα Πετρίδου

συνεργατεσ

Αργυρώ Μποζώνη

Χρήστος Παρίδης ... Έπεσα Κυριακή να κοιμηθώ και ξύπνησα τη

Δευτέρα στον ίδιο ακριβώς κόσμο που είχα αφήσει πριν τα όνειρά μου.

Από δω και πέρα, ο καθένας μας ό,τι καταφέρει μόνος του.

Μαρία Παππά ... Όλη αυτή η φάση με τον Κάμερον στη Βρετανία δεν

θυμίζει αυτό το επεισόδιο του «Black Mirror» με το γουρούνι;

Λάμπρος Αραπάκος, Λένα Φουτσιτζή,

Θεώνη Σκαλέρη, Άντα Κολοβού

φωτογράφοι

Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Θανάσης Καρατζάς,

Αναστασία Βουτυροπούλου, Freddie F., Στάθης Μαμαλάκης

creative media Kώστας Στανέλλος

aτελιέ

Βανέσσα Φερλέ

internet assistant

Νινέττα Γιακιντζή

διόρθωση κειμένων

Μαρία Δρουκοπούλου ... You foul?

γραμματεία σύνταξης

Βιβίκα Ανδριανάτου

senior direct market manager

Κώστας Μαντάς

direct market managers Βούλα Καραβαγγέλη

Γιώργος Λυκουργιώτης

Σπύρος Αποστολόπουλος

υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου

συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα

οικονομική διεύθυνση

Δημήτρης Τασιόπουλος

λογιστήριο

Βασίλης Κοτρωνάκης

Μαριλένα Παππού

Άλκηστις Γκούμα

κωδικος εντυπου 7639

24.9.15 – lifo 5

6 lifo – 24.9.15

TalkoftheTown

επιμελεια: the lifo team

ΚώσταςΚουτσολέλοςκαλλιτεχνησ

«H νεότητα στην τέχνη ένα ατού είχε πάντα:

τον θυμό»Από τον M. Hulot.

σελ. 13

24.9.15 – lifo 7

2430

2015σεπτεμβριου

TheBuzzaπο τον δημητρη κυριαζη

Αν ψάχνουμε για έναν «επιστημονικό» ορισμό, θα πρέπει να μιλήσουμε για ιδεογράμματα που μεταφέρουν το νόημα

λέξεων ή πράξεων διαμέσου της οπτικής

τους ομοιότητας με φυσικά αντικείμενα.

Αρχικά ξεκίνησαν από την Ιαπωνία. Η ίδια

η λέξη στα ιαπωνικά σημαίνει εικόνα (e) και

χαρακτήρας (moji).

Τα Εmoji είναι τόσο απαραίτητα πια στην

ψηφιακή επικοινωνία, που βρίσκονται παντού.

Ξεκίνησαν, όμως, στα κινητά τηλέφωνα. Στα

γραπτά μηνύματα (texting) ο περιορισμός

των χαρακτήρων και η γρήγορη μορφή

της επικοινωνίας δεν επέτρεπαν σε αρκετές

περιπτώσεις να μεταδώσεις πλήρως ένα

συναίσθημα.

Ο Αμερικανός καθηγητής πληροφορικής Scott

Fahlman είχε προτείνει αυτό το σύμβολο :-) από

το 1992.

Περίπου την ίδια περίοδο, στην Ιαπωνία

ξεκινούσαν τα Kaomoji, που μπορούμε να πούμε

ότι ήταν τα ιαπωνικά emoticons, με βαθιά

επιρροή από τα manga και τα anime. Το πρώτο Kaomoji εμφανίστηκε

το 1996 σε ένα φόρουμ στην Ιαπωνία και ήταν

αυτό: ?_?

Όμως τα Εmoji ήταν αυτά που ήρθαν να καλύψουν τις ανάγκες της νέας και

ακμάζουσας αγοράς των κινητών τηλεφώνων. Δεν είναι τυχαίο ότι

ξεκίνησαν στην Ιαπωνία, καθώς ο περιορισμένος χώρος για τα ιαπωνικά

ιδεογράμματα και η ίδια η φύση της γλώσσας

επέτρεπαν πολλαπλές αναγνώσεις του ίδιου

μηνύματος.

Μια εταιρεία είχε βάλει αρχικά το σύμβολο της καρδιάς στους

pagers της εποχής και ο Kurita σκέφτηκε να πάρει αυτή την ιδέα και να τη μεταφέρει

στα κινητά τηλέφωνα. Εμπνεύστηκε από τα δελτία καιρού, που

χρησιμοποιούσαν κάποια συγκεκριμένα σύμβολα για να παρουσιάσουν τις

διαφορετικές καιρικές συνθήκες, και τα manga

(ιαπωνικά κινούμενα σχέδια), που και αυτά

χρησιμοποιούσαν σύμβολα για

να εκφράσουν συναισθήματα, όπως, για παράδειγμα, ένας

φωτεινός γλόμπος σηματοδοτεί

παραδοσιακά μια καινούργια ιδέα ή

έμπνευση.

Η εταιρεία του Kurita δεν

μπόρεσε να τα κατοχυρώσει,

γιατί κάθε Εmoji ήταν πολύ μικρό

σε πίξελ. Οπότε οι

ανταγωνιστές πήραν την ιδέα και πρόσθεσαν

ακόμα περισσότερα

εικονίδια.

O Kurita δεν ήταν καν επαγγελματίας

σχεδιαστής, είχε σπουδάσει

Οικονομικά. Είχε την ιδέα, και ο ίδιος και η

ομάδα του σχεδίασαν τα αρχικά εικονίδια, πιστεύοντας ότι οι εταιρείες μετά θα τα έπαιρναν και θα

τα εξέλισσαν, θα τα έκαναν πιο όμορφα, όμως κάτι τέτοιο δεν

έγινε. Όλες οι εταιρείες χρησιμοποίησαν αυτά τα πρώτα σχέδια. Αυτό είχε το θετικό ότι τα εικονίδια

ήταν παντού ίδια στην αρχή και ο κόσμος τα

έμαθε εύκολα.

Ο αρχικός σχεδιαστής τους Shigetaka Kurita δούλευε στο imode, που θα γινόταν η πιο

δημοφιλής πλατφόρμα για ασύρματο Ίντερνετ

στην Ιαπωνία και ένα εργαλείο που θα

επέτρεπε στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας της χώρας να κάνουν άλματα

σε σχέση με άλλους ανταγωνιστές στο

εξωτερικό.

Η εποχή των Emoji

Τα Εmoji, λοιπόν, ξεκίνησαν την «καριέρα»

τους στα ιαπωνικά δίκτυα κινητής

τηλεφωνίας το 1998-1999. Έγιναν, όμως, διεθνώς πασίγνωστα

όταν συμπεριελήφθησαν στα διεθνή πληκτρολόγια

του iPhone κάπου στο τέλος του 2011. Μετά ακολούθησαν

και τα Android και άλλα συστήματα λειτουργίας.

Η Wikipedia αναγνωρίζει ως τίτλους κάποια Εmoji,

όταν αυτά μπορούν να συνδεθούν με μια

συγκεκριμένη σελίδα στο site. Για παράδειγμα, το

Εmoji που απεικονίζει ένα πράσινο μήλο

κατευθύνει τον χρήστη της Wikipedia στη σελίδα

της για τα μήλα.

Η Google τα είχε προσθέσει στο G-mail

το 2009.

Το 2013 η λέξη «Εmoji» προστέθηκε στο λεξικό

της Οξφόρδης.

Τι τα κάνει τόσο δημοφιλή, ειδικά στις

νεαρές ηλικίες; Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι

τα γραπτά μηνύματα αποτελούν την πιο συχνή

μορφή επικοινωνίας μεταξύ των εφήβων,

σε σχέση με άλλες. Για παράδειγμα, η συζήτηση

πρόσωπο με πρόσωπο έρχεται στην τρίτη θέση.

Έχει αποκαλυφθεί ότι ακόμα και το Ισλαμικό

Κράτος, η εξτρεμιστική οργάνωση που

είναι υπεύθυνη για πλείστα απάνθρωπα

τρομοκρατικά χτυπήματα,

χρησιμοποιεί Εmoji στο Ίντερνετ για να προσελκύσει νέους πιστούς.

Υπάρχει μια «μετάφραση»

στη γλώσσα των Εmoji ολόκληρου του τραγουδιού

«Drunk in love» της Beyonce. Επίσης,

κάποιος μετέφρασε όλο το βιβλίο Moby

Dick σε Εmoji, δίνοντάς του βεβαίως ένα νέο

τίτλο: Emoji Dick. Τέλος, υπάρχουν πολλά τεστ

στο Ίντερνετ για να βρεις ποιο Εmoji είσαι.

Αν και τα Εmoji είναι η τελευταία εξέλιξη της

γραπτής μας γλώσσας, έχει ενδιαφέρον να

σκεφτούμε ότι και τα πρώτα γραπτά σύμβολα

της ανθρώπινης γλώσσας ξεκίνησαν ως εικόνες σε σπήλαια της

Μεσοποταμίας.

Η Miley Cyrus και ο ράπερ Drake είναι μόνο

δύο από τους σελέμπριτι που έχουν κάνει τατουάζ

ένα ή περισσότερα Εmoji.

Μέρος της δημοτικότητας

των Εmoji είναι ότι μπορούν να αλλάξουν

νόημα ανάλογα με το περιεχόμενο

μιας κουβέντας. Για παράδειγμα, το σύμβολο

της μελιτζάνας μπορεί να αντιπροσωπεύσει όντως μια μελιτζάνα

αλλά και κάτι πιο πονηρό σε μια ερωτικού τύπου

συζήτηση.

Μελιτζάνες, καρδιές, χαμογελαστές ή

θυμωμένες φατσούλες, οι συσκευές μας απλώς διαβάζουν τον κώδικα

της Unicode πίσω από κάθε εικονίδιο. Για παράδειγμα, το

γλειφιτζούρι είναι το U+1F36D.

Ο ψυχολόγος Albert Mehrabian, τη δεκαετία

του 1950, υποστήριξε σε μια μελέτη του ότι το

7% της επικοινωνίας είναι προφορικό, δηλαδή τι λέμε, ενώ το 38% είναι

φωνητικό, δηλαδή πώς το λέμε, και το 55% είναι

μη προφορικό, δηλαδή τι κάνουμε και πώς είμαστε

όταν λέμε κάτι. Στο texting, λοιπόν, το 93%

των επικοινωνιακών μας εργαλείων εξαφανίζεται, γι’ αυτό λοιπόν υπήρχε η ανάγκη να βρούμε άλλα

εργαλεία που θα μας βοηθούσαν, δηλαδή τα

Εmoji.

Tα Εmoji γενικά έχουν σχεδιαστεί να είναι τόσο απλά, ώστε να καλύπτουν όσο το

δυνατόν περισσότερες κουλτούρες, το γεγονός

όμως ότι ξεκίνησαν από την Ιαπωνία εξηγεί

μερικά πιο «περίεργα» για τους Δυτικούς εικονίδια, όπως το σύμβολο με τα

σκατά. Στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, μια στοίβα σκατά θεωρείται

καλή τύχη...

Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, το πιο

δημοφιλές Εmoji στο Τwitter ήταν η φατσούλα

που γελάει με δάκρυα. Στη δεύτερη και τρίτη

θέση ήταν καρδιές.

Η ιστορία πίσω από τη νέα παγκόσμια ψηφιακή γλώσσα.

8 lifo – 24.9.15

ΝΔ! Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι αδιανόητο, ακόμη και πρόεδροι δημοσκοπικών εταιρει-ών, να είναι παράλληλα και άτυποι σύμβουλοι κομμάτων και να υπάρχει πια η γενικευμένη αίσθηση ότι αναλόγως του μέσου με το οποίο συνεργάζεται κάθε εταιρεία, προμοτάρεται το ποσοστό του φίλα προσκείμενου κόμματος. Παγκοσμίως καινοφανές είναι, επίσης, και το να μην υπάρχει κανένας επιστημονικός έλεγχος από κάποια Αρχή για τις προβλέψεις των δημο-σκόπων, ακόμη και όταν αυτές εμφανίζονται εντελώς ατεκμηρίωτες».

Δεν μπορώ να ξέρω αν είναι πουλημένες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, ξέροντας μάλιστα πως ακόμα και αυτή που συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ έβγαζε τα ίδια αποτελέσματα με τις άλ-λες! Ξέρω, όμως, ότι σχεδόν πάντα, μια-δυο μέ-ρες πριν από τις εκλογές ο κόσμος γέρνει απο-φασιστικά προς αυτόν που έχει τον αέρα του νικητή, δίνοντάς του ανέλπιστα μεγάλη νίκη.

Κάθε φορά που άκουγα ότι είναι ισοπαλία στις δημοσκοπήσεις, σκεφτόμουν: «Οk, βάλε κι ένα +5-6% υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, και ξέρουμε το αποτέλεσμα». Δεν απέτυχαν όμως μόνο οι δη-μοσκοπήσεις αλλά και τα exit polls. Ο κόσμος είτε δεν απαντούσε ή απαντούσε ψέματα.

Η πρυτανεία του Πανεπιστημίου Μακεδο-νίας έβγαλε ανακοίνωση για τις προεκλογικές

Δεν ξέρω αν το προσέξατε –δεν το πολυ-διαφημίσαμε κιόλας–, αλλά στο LIFO.gr, την τελευταία εβδομάδα, δεν αναδημοσιεύσαμε ΚΑΜΙΑ απ’ τις δεκάδες δημοσκοπήσεις.

Γιατί; 1ον) Γιατί παίζονταν διάφορα παιχνίδια –και καλά, κέρδιζε η ΝΔ...!– και 2ον) Είχαμε βά-σιμες υποψίες πως, όπως και τις προηγούμενες φορές, στο τέλος οι αναποφάσιστοι, η αποχή και όσοι «αντισυστημικοί» δεν δέχονταν να απαντήσουν στις δημοσκοπήσεις θα έφερναν πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα.

Φανταστείτε να υπήρχαν δημοσκοπήσεις που έλεγαν ότι νικά με 7,5 μονάδες ο ΣΥΡΙΖΑ τη ΝΔ, και να τις γνωρίζαμε πριν από τις εκλογές. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα αποτελέσματα τότε; Ο Λαφαζάνης ίσως έμπαινε στη Βουλή, δεν θα υπήρχε πόλωση, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ θα ήταν σίγουρα πιο ψηλά, η διαφορά θα ήταν άλλη τελικά.

Ο Κωνσταντίνος Ζούλας έγραψε στην «Καθη-μερινή» χτες: «Είναι πραγματικά εξοργιστικό ότι και οι δεκατέσσερις (!) δημοσκοπικές εταιρείες που δημοσίευσαν στοιχεία την προηγούμενη εβδομάδα (παρεμπιπτόντως, ολόκληρη Αγγλία έχει 5 εταιρείες ερευνών, ενώ στα δικά μας μη-τρώα είναι γραμμένες 56) έδιναν διαφορές της τάξεως της μισής ή της μίας ποσοστιαίας μονά-δας και αρκετές, μάλιστα, με προβάδισμα της

Μηπως να ςταΜατουςαν να γινονται προεκλογικες δηΜοςκοπηςεις και

exit polls;Ποιον εξυπηρετούν, τελικά, και σε ποιον θα έλειπαν αν καταργούνταν;

έρευνες που διενήργησαν μέλη ΔΕΠ και ερευ-νητές του. Εκτός των άλλων, αναφέρει:

«Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας αφενός μεν στέκεται αρωγός σε κάθε ερευνητική προσπά-θεια των μελών ΔΕΠ και όλων των ερευνητών του μεταπτυχιακού και προπτυχιακού επιπέ-δου, αφετέρου δε θεωρεί απολύτως αυτο-νόητο ότι η λειτουργία αυτή είναι αυστηρώς επιστημονική και κείται μακράν οιασδήποτε σκοπιμότητας, εκτός εκείνων που υπηρετούν αποκλειστικά και μόνον την επιστήμη και το δημόσιο συμφέρον. Το πράττει αυτό στο πλαίσιο της συνολικής δραστηριότητάς του, η οποία έχει πολλαπλώς αναγνωριστεί». Η δε Μονάδα Ερευνών Κοινής Γνώμης και Αγοράς του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτού-του του Πανεπιστημίου Μακεδονίας τονίζει πως «ιδρύθηκε το 2008 με στόχο την ενίσχυ-ση της παραγόμενης από το πανεπιστήμιο εφαρμοσμένης έρευνας, εκπονώντας από το ίδιο έτος έρευνες κοινής γνώμης σε ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων, οικονομικού και κοι-νωνικού χαρακτήρα, τηρώντας απαρέγκλιτα όλες τις επιστημονικά αποδεκτές μεθοδολο-γίες και κώδικες δεοντολογίας… Η επιστημο-νική έρευνα εξελίσσεται μέσα από λάθη και αστοχίες. Αυτός είναι, εξάλλου, και ο πυρήνας της επιστημονική εξέλιξης. Η καλοπροαίρετη κριτική στις δημοσιευμένες έρευνες από τους πολίτες και την κοινωνία είναι σαφώς ευπρόσ-δεκτη, όπως φυσικά πρέπει να συμβαίνει σε καθετί δημόσιο».

Δεν έχει άδικο. Μόνο που δεν βλέπουμε να εξελίσσεται η επιστημονική έρευνα μέσα απ’ τα λάθη αλλά να έχει όλο και χειρότερα απο-τελέσματα! Είμαι σίγουρος ότι είναι σπουδαίοι επιστήμονες και σέβομαι την ερευνητική προ-σπάθεια των μελών ΔΕΠ και όλων των ερευ-νητών του μεταπτυχιακού και προπτυχιακού επιπέδου, αλλά μήπως τα αποτελέσματα να τα κρατούν για τους εαυτούς τους; Ας εξα-σκηθούν, ας βεβαιωθούν ότι μπορούν να υπο-λογίσουν αυτά που πρέπει να υπολογιστούν, κι όταν τελειοποιήσουν τις έρευνές τους, τότε ας αρχίσουν να τις «πουλάνε» στα κανάλια και να τις δημοσιοποιούν.

Μια λύση; Απαγόρευση κρυφών και φανε-ρών δημοσκοπήσεων μια βδομάδα (ή και πε-ρισσότερο) πριν από τις εκλογές και κατάργηση των exit polls.

Ας περιμένουμε, όπως κάποτε, με αγωνία, μπροστά στην τηλεόραση, τα αποτελέσματα. Θυμάμαι παλιά πόσο θρίλερ ήταν οι εκλογές, πώς περνούσαν λίγες ώρες και σιγά-σιγά σχη-ματιζόταν η εικόνα, πόσο ενθουσιασμό ένιωθε κανείς βλέποντας το μυστήριο να λύνεται στα-διακά, καθώς τα κομματάκια του παζλ έμπαι-ναν στη θέση τους.

Τώρα, στις 7 ακριβώς, μας λένε τα exit polls, για λίγο τα πιστεύουμε και μετά, έχοντας αυτά ως σημεία αναφοράς, προσπαθούμε να προ-σαρμόσουμε τις αντιδράσεις μας ή, έστω, να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα με βάση νούμερα που δεν έχουν καν σημασία.

Γιατί; Αν μπορούσαν να πέσουν μέσα, θα το καταπίναμε. Αλλά τώρα; Για πoιον λόγο πρέ-πει επειγόντως να ξέρουμε ένα αποτέλεσμα ακριβώς στις 7 (πόσω μάλλον ένα λάθος απο-τέλεσμα); Περιμέναμε έναν μήνα να γίνουν οι εκλογές, μπορούμε να περιμένουμε μια ωρίτσα παραπάνω μέχρι να αρχίσουν να βγαίνουν τα κανονικά αποτελέσματα.

Δεν χρειάζονται ούτε κολπάκια (ή η υπόνοια ύπαρξης κολπακίων) με τις δημοσκοπήσεις, ούτε φαστ φουντ αποτελέσματα. Κυρίως όμως δεν χρειάζεται οι πολιτικοί να άγονται και να φέρονται από δημοσκοπήσεις και να κρίνουν ανάλογα με το τι (υποτίθεται ότι) θέλει τη δε-δομένη στιγμή ο κόσμος.

Ξεχάστε για λίγο τα νούμερα, και κάντε πο-λιτική.

— αρησ δημοκιδησ

44,1%είναι το ποσοστό της αποχής των

εγγεγραμμένων στην εκλογική αναμέτρηση

της Κυριακής, το μεγαλύτερο

μεταπολιτευτικά.

9/4/2000 Στις εθνικές εκλογές εκείνης της χρονιάς, τα περισσότερα exit

polls «έστεψαν» πρωθυπουργο τον

Κώστα Καραμανλή. Τελικά το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημήτη νίκησε με μία μόλις μονάδα

διαφορά.

111εκατ. ευρώ είναι το

συνολικό κόστος των δύο εθνικών εκλογών και του

δημοψηφίσματος που έγιναν μέσα σε 8

μήνες, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠ.ΕΣ.

talkof thetown Ε

ικο

νογ

ρά

φη

ση

: Ατε

λιέ

/ L

iFO

24.9.15 – lifo 9

10 lifo – 24.9.15

Belli

απ

ό τ

ον

θο

δω

ρη

αν

τω

νο

πο

υλ

ο

«Ναι, ρε μάνα, Τσίπρα να ξαναψηφίσεις… τον πολεμάνε οι ξένοι και τα συμ-

φέροντα, τον υπονομεύει το σύστημα, πήγαν να τον ρίξουν κι οι δικοί του,

αλλά να δεις που τώρα θα σκίσει!» συμβούλευε ένας μάλλον καθωσπρέπει

νεαρός την ώριμη κυρία που συνόδευε έξω από το εκλογικό τμήμα όπου

ψήφισα. Όσο απλοϊκή, η παραίνεση αυτή είναι, νομίζω, αντιπροσωπευτική

τού γιατί επικράτησε πάλι καθαρά (35,5%) ο «σέξι Αλέξης» κόντρα στη «μνη-

μονιακή» στροφή του, τις κλειστές μέχρι πρότινος τράπεζες, τους ελέγχους

κεφαλαίων, την όξυνση του προσφυγικού, τα πισωγυρίσματα, τις διαψεύ-

σεις, τις διασπάσεις και την απομυθοποίηση. Κέρδισε γιατί ήταν ηλικιακά,

ρητορικά κι αισθητικά ελκυστικότερος, γιατί τον προτίμησαν νέοι, γυναίκες,

άνεργοι και μη προνομιούχοι, αλλά κι επειδή ταυτίστηκε περισσότερο μαζί

του ο μέσος ψηφοφόρος, ασχέτως ιδεολογίας: φιλότιμο, πονετικό παιδί της

διπλανής πόρτας, αλλά και «παρτάκιας» κωλοπετσωμένος σαν χρειαστεί,

«κοκόρι» φωνακλάδικο που δεν διστάζει να προκαλεί τους ισχυρούς, αλλά

τα κάνει «καπάκια» άνετα μαζί τους σαν στριμωχτεί, ηγέτης δυναμικός, λα-

οπλάνος χαρισματικός, αλλά ταυτόχρονα «εύθραυστος», οικείος, «ένας από

μας», αντίθετα, π.χ., από τον υπερβατικό Ανδρέα Παπανδρέου – ακόμα και

η απειρία ή η επιπολαιότητα (στα διεθνή, γιατί «εντός» αποδεικνύεται πολυ-

μήχανος Οδυσσέας) μέτρησαν υπέρ του.

Κέρδισε, επιπλέον, πολλούς αναποφάσιστους στο «παρά 5». Που μολονό-

τι απογοητεύτηκαν σε πολλά, ευελπιστούν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρά

τα όσα βάρβαρα δεσμεύτηκε να διεκπεραιώσει, θα μοιράσει δικαιότερα τα

βάρη, την πίτα και τις ευκαιρίες, όντας, ταυτόχρονα, πιο ευαίσθητη κοινω-

νικά και δικαιωματικά – οι οικονομικά αδύνατοι δεν θα συντριβούν, η κατα-

στολή δεν θα είναι οργουελιανών προδιαγραφών, Πολιτεία και θεσμοί θα

εκσυγχρονιστούν και θα «εξανθρωπιστούν», νέα πρόσωπα και κοινωνικές

δυναμικές θα αναδειχτούν. Οι πιο σκεπτικοί, βέβαια, αμφιβάλλουν κυνικά

για τα περισσότερα – ήδη υπήρξαν κάποια απογοητευτικά δείγματα γραφής,

ο εθνολαϊκισμός πριμοδοτείται, ενώ η πανηγυρική απενοχοποίηση της συ-

γκυβέρνησης με τον Καμμένο μέσω θερμών εναγκαλισμών και ασπασμών

(κάτι που δεν τόλμησαν ούτε οι Σαμαράς-Βενιζέλος) προκάλεσε αναγούλες

στους πιο συνεπείς αριστερούς, όσο «ρεαλιστές»... Όμως η ελπίδα είναι ένα

ισχυρό, νόμιμο και δωρεάν εξαρτησιογόνο!

Αυτές, ωστόσο, οι φαινομενικά αχρείαστες εκλογές είχαν κι άλλα ενδιαφέ-

ροντα χαρακτηριστικά: την αποχή-ρεκόρ (44%, αν και σε πραγματικά μεγέθη

ήταν μικρότερη), μια άτυπη ψήφος διαμαρτυρίας με πολλούς αποδέκτες –

και θα φανεί ανόητος όποιος την παραγνωρίσει. Την απαξίωση διαρκείας του

παλιού πολιτικού συστήματος (ΝΔ και κυρίως ΠΑΣΟΚ) που ελάχιστα οφέλη

αποκόμισε, παρά την προεκλογική του «πανστρατιά». Τη διαπίστωση ότι

νεότευκτα κόμματα με περισσότερη προβολή απ’ ό,τι ουσιαστική επαφή με

την κοινωνία (Ποτάμι - ΛΑ.Ε.) «τιμωρήθηκαν» ανάλογα – το πρώτο διασώθηκε

με μόλις 4%, η δεύτερη δεν προσεταιρίστηκε στο ελάχιστο το πελώριο «Όχι»

του Ιουνίου, παρά την «αβάντα» Ζωής, Γιάνη και του μισού σχεδόν οργα-

νωμένου ΣΥΡΙΖΑ (ναι, ήταν λιγοστός ο χρόνος, λιγοστό όμως φάνηκε και το

πολιτικό εκτόπισμα, όσο χιούμορ κι αν επιστράτευσε). Και όχι, δεν φταίει ο

«καθυστερημένος» λαός που «δεν καταλαβαίνει το συμφέρον του», φταίτε

βασικά όσοι τον σνομπάρετε. Επιβεβαιώθηκε, επίσης, ότι ένα 7% των συ-

μπατριωτών μας παραμένει εγκληματικά φιλοναζί, κάτι που θα βρούμε πάλι

μπροστά μας – αν, μάλιστα, ψήφιζαν μόνο τα σώματα ασφαλείας, ο υπόδικος

Μιχαλολιάκος θα διεκδικούσε μέχρι και την πρωθυπουργία… Άλλο ένα 5,5%

παραμένει σταθερά «τσιμεντωμένο» στο ΚΚΕ, ενώ το 3,43% του Λεβέντη

δεν είναι απαραίτητα ψήφος «τρολ», ούτε κάποιοι ανακάλυψαν ξάφνου την

Αμερική – άλλο λάκκο έχει, θαρρώ, η φάβα. Απολαυστικό ήταν, τέλος, το

τρίτο «βατερλό» των δημοσκοπήσεων μέσα σε έναν χρόνο.

Όμως αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι, θα ήταν παράνομες, καθώς αποφαι-

νόταν ο «θείος» Κάρολος, που μνημονεύεται τελευταία στα πολιτικά μας

πράγματα περισσότερο και απ’ ό,τι στην μπολσεβίκικη επανάσταση του ’17!

Το «πανηγύρι» τέλειωσε κι ανασκουμπωνόμαστε εν όψει ενός χειμώνα πιο

απειλητικού και από του «Game of Thrones»: προαπαιτούμενα, αξιολογήσεις,

ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ κ.λπ. αυξημένοι φόροι, εργασιακά, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτι-

κό κι ένα μνημόνιο που, σε απλά μαθηματικά, απλώς δεν βγαίνει. Ήδη πολλοί

προεξοφλούν μεγάλες κοινωνικές αναταραχές και νέα προσφυγή στις κάλπες

μέσα στο ’16, ακόμα και αναβίωση του διπόλου μνημόνιο-αντιμνημόνιο.

Πιθανό, βέβαια, το όλο πράγμα να τσουλήσει πιο ομαλά, με δεδομένη και την

κόπωση του μέσου πολίτη – ως πότε, όμως; Ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναβγήκε διακηρύσ-

σοντας πως υπάρχουν περιθώρια μερικής επαναδιαπραγμάτευσης (εκείνο

το επιτακτικό «υπογράψτε κι ό,τι να ’ναι!» του Ιουλίου στοίχισε εν τέλει στην

αντιπολίτευση), πως θα αλλάξει τη χώρα. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη ίσως τον

ευνοήσουν, είναι όμως πια ένα φιλόδοξο κόμμα εξουσίας κι έτσι θα πορευ-

τεί. Που σημαίνει, δίχως την αποφασιστική πίεση της κοινωνίας ημών των

πολιτών, δίχως τη δική μας αυτο-οργάνωση κι αλληλεγγύη, μην προσδοκάς

ούτε πράματα, ούτε θάματα από κανέναν.

«Να ’μαστε πάλι εδώ, Αλέξη»… κι αυτήν τη φορά, κανείς δεν μπορεί

να κοροϊδέψει κανέναν.

talkof thetown

❝ Ηττήθηκε ξεκάθαρα η στρατηγική της εθνικής

συνεννόησης που ήθελε να βάλει στο τραπέζι η Νέα Δημοκρατία, να βάλει πλάτη στον Τσίπρα...

το μνημόνιο που έφερε ο Τσίπρας δεν πρέπει να το ψηφίσουμε,

πρέπει να απέχουμε ❞Συννεφιασμένη Κυριακή... Ο άδωνις γεωργιάδης ρίχνει πρώτος το φαρμάκι στον Βαγγέλη που πριν από λίγες ημέρες αποθέωνε.

❝ Είναι μια σημαντική επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ένα σημαντικό μήνυμα

για την ευρωπαϊκή Αριστερά ❞ Ο φρανσουά ολάντ ακούει για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και κουνάει

παντιέρα στο Ελιζέ.

❝ Δεν πρόκειται μόνο για πρόβλημα της Γερμανίας αλλά ολόκληρης της Ευρώπης. Είμαστε

μια μεγάλη χώρα. Είμαστε μια ισχυρή χώρα. Αλλά να προσποιηθούμε ότι εμείς μόνοι μπορούμε

να επιλύσουμε όλα τα κοινωνικά προβλήματα του κόσμου δεν θα ήταν ρεαλιστικό ❞

Η άνγκελα μέρκελ προσπαθεί να μοιράσει ευθύνες για το προσφυγικό και το παρακάνει λίγο ως μητέρα Τερέζα του Βερολίνου.

❝ Οι Έλληνες λένε ξεκάθαρα ποιον θέλουν για πρωθυπουργό. Συγχαρητήρια, καλή δύναμη, φίλε ❞

Ο πάμπλο ιγγλέσιας των Podemos βλέπει προς την Αθήνα και tweetάρει προς την Ισπανία.

❝ Καθάρισε το Κοινοβούλιο, το εσωτερικό του κόμματος, πήρε προέγκριση για το

ολοκαύτωμα που έρχεται και έγκριση για το Μνημόνιο. Πρόκειται για στρατήγημα μεγάλης διάρκειας. Πήρε τέτοια πλειοψηφία για να μπορεί να εφαρμόσει αυτό που ψήφισε. Είμαστε μπροστά

σε ένα καθαρισμένο τοπίο ❞Ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αλέξης μητρόπουλος που έμεινε εκτός ψηφοδελτίων βλέπει καθαρά απ’ έξω αυτό που δεν θα έβλεπε

καθόλου από μέσα.

❝ Ο κόσμος ψηφίζει Συντηρητικούς επειδή η υφιστάμενη κατάσταση τους κάνει να

αισθάνονται ασφαλείς. Έβλεπα τη μητέρα μου. Μέχρι τα 93 της πάντα πήγαινε και ψήφιζε

τους Συντηρητικούς. Όταν τη ρώτησα γιατί, μου είπε ότι ήταν καλό για τη χώρα❞

Η σχεδιάστρια βίβιαν γουέστγουντ για μια μόδα που παραμένει κλασική στον χρόνο.

❝ Δεν υπάρχει κανείς αυτήν τη στιγμή που δεν θα παραδεχτεί ότι η κατάσταση είναι δραματική. Θα είμαστε ποτέ έτοιμοι να την ανατρέψουμε;

Θα πρέπει να κλονιστούν συμφέροντα, να βγούμε εντελώς

από τη βολή μας❞Η ερμηνεύτρια νατάσσα μποφίλιου για την

εναλλακτική που υπάρχει, αλλά κάνουμε ότι δεν τη βλέπουμε.

Verb

atim

επ

ιμε

λε

ια:

θε

οφ

ιλο

σ δ

ου

μα

νη

σ

Πάμπλο Ιγγλέσιας

Αλέξης Μητρόπουλος

Άδωνις Γεωργιάδης

Βίβιαν Γουέστγουντ

24.9.15 – lifo 11

δημήτρης χαρίτος

Ο υπεύθυνος καθηγητής του Hybrid City μας μιλά για την αναδυόμενη ταυτότητα της

πόλης και τις μεταμορφώσεις της αστικής πραγματικότητας.

από τον δημήτρη κυριαζή

φωνή λαού

Τι ακριβώς είναι το Hybrid City; Το Συνέδριο για την Υβριδική Πόλη (Hybrid City

Conference) είναι μια διεθνής διοργάνωση, αφιερωμένη στη διερεύνηση της αναδυόμενης ταυτότητας της

πόλης και στις δυνητικές μεταμορφώσεις της αστικής πραγματικότητας, ως αποτέλεσμα των εξελίξεων στον

τομέα των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ) και της ενσωμάτωσής τους στο

αστικό πλαίσιο.

Πόσες εκδηλώσεις έχουν γίνει ως τώρα; Το Συνέδριο για την Υβριδική Πόλη έχει διοργανωθεί 3 φορές από το 2011 ως σήμερα, σε συνεργασία με το

Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Εφηρμοσμένης Επικοινωνίας (ΕΠΙΕΕ), το Εργαστήριο Νέων Τεχνολογι-ών στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ και το Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρω-σης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου

Αθηνών.

Τι περιέλαβε η φετινή εκδήλωση στην Αθήνα; Φέτος, οι δράσεις για την Υβριδική Πόλη διεξήχθησαν στην Αθήνα, μεταξύ 15 και 19 Σεπτεμβρίου 2015, υπό τον γενικό τίτλο «Data to the People» και εκτός από το διεθνές συνέδριο περιλάμβαναν 5 εργαστήρια, ειδικά

πάνελ και παράλληλες εκδηλώσεις. Τα εργαστήρια του Hybrid City 2015 οργανώθηκαν σε συνεργασία με αναγνωρισμένους ερευνητές, καλλιτέχνες, συλλογικό-

τητες και πλατφόρμες – Τhe Hackable City, Cybersalon, NetHood & unMonastery, Τhe Athens Subsumption

Group, Akoo-o collective κ.λπ. Τα εργαστήρια επιχείρη-σαν να εμβαθύνουν στο γενικό θέμα αυτής της χρονιάς

και να διερευνήσουν τις σύνθετες τεχνοκοινωνικές αλληλεπιδράσες που σχηματοποιούν την καθημερινό-

τητα στην Αθήνα του σήμερα.

Ποιοι μίλησαν; Κεντρικοί προσκεκλημένοι ομιλητές του συνεδρίου

ήταν ο Dr. Norbert Streitz (PhD. in Physics, PhD. In Psychology), επιστημονικός διευθυντής της

Smart Future Initiative, ο Mike Phillips (Professor of Interdisciplinary Arts, Plymouth University, διευθυντής

έρευνας στο i-DAT.org και διευθύνων επιβλέπων στο Planetary Collegium), ο Martijn de Waal (συνιδρυτής της ερευνητικής πλατφόρμας Mobile City, ερευνητής

στο Amsterdam University of Applied Sciences και επίκουρος καθηγητής στο University of Amsterdam), o Armin Medosch, καλλιτέχνης, επιμελητής και συγγρα-φέας (καθηγητής στο Τμήμα Μέσων και Επικοινωνίας,

Singidunum University, στο Βελιγράδι), η επίσκεψη του οποίου έχαιρε της ευγενικής υποστήριξης της Αυστρια-κής Πρεσβείας στην Αθήνα, και η Μπέττυ Τσακαρέστου

(επίκουρη καθηγήτρια, επικεφαλής του Εργαστηρίου Διαφήμισης και Δημοσίων Σχέσεων του Τμήματος

Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανε-πιστημίου). Τους πέντε βασικούς ομιλητές πλαισίωσαν ερευνητές και καλλιτέχνες από 21 χώρες του κόσμου,

οι οποίοι παρουσίασαν πάνω από 65 εισηγήσεις.

ςκέψ

εις

απ

ό τ

ον

νικ

όλ

α σ

εβ

ασ

τά

κη

Σε κάθε πολιτικό αποτέλεσμα, σε κάθε στροφή της

Ιστορίας, συνηθίζουμε να μιλάμε για νίκες και ήττες.

Αν και «μακροπρόθεσμα όλοι θα είμαστε νεκροί», όπως

έλεγε ο Κέινς, οι ξεχωριστές στιγμές στην πολιτική

έχουν μεγάλη σημασία.

Η περασμένη Κυριακή ήταν, λοιπόν, μια τέτοια στιγ-

μή, η στιγμή Τσίπρα. Σε συνθήκες μουδιασμένης δυ-

σφορίας και κακοφορμισμένης δυσπιστίας, ο Αλέξης

Τσίπρας ξαναβγαίνει πρωθυπουργός. Με νωπή μια

σοβαρή διάσπαση και τη φυγή των «κινηματικών» του

τομέων, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε.

Αυτό είναι, προφανώς, το γεγονός που ενδιαφέρει

κυρίως τους φωτογράφους της συγκυρίας, τους Έλλη-

νες και ξένους παρατηρητές των πολιτικών εξελίξεων.

Η νίκη είναι αδιαμφισβήτητη, διότι στην πολιτική το

κύριο είναι η κατανομή της εξουσίας και όχι η δικαιοσύ-

νη, η αλήθεια και η τύχη της ορθολογικότητας. Αυτό,

τουλάχιστον, ισχυρίζεται πάντοτε η ρεαλιστική πολι-

τική σκέψη, μια σκέψη που θέλει να κρατάει σε από-

σταση ασφαλείας τις εύλογες ηθικές ανησυχίες και την

αγωνία (κάποιων) διανοούμενων για αξίες.

Ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει να είναι ένας καλός μαθη-

τής του ρεαλισμού της κατίσχυσης. Για παράδειγμα,

τις τελευταίες μέρες της προεκλογικής περιόδου δι-

έρρεε επίμονα ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε πια

τους ΑΝ.ΕΛ. ως συμμάχους και ότι αναζητούσε, στα

σοβαρά, μια συμφιλίωση με το Κέντρο και την Κεντρο-

αριστερά. Η πληροφορία ήταν φυσικά αληθινή αλλά

και ψευδής συγχρόνως: ηχούσε κυρίως ευχάριστα και

κάπως ανακουφιστικά στους προοδευτικούς του Κέ-

ντρου, ενώ την ίδια στιγμή έστελνε θετικό σήμα και στις

Βρυξέλλες ή στο Βερολίνο. Όταν όμως το αποτέλεσμα

έδειξε την επιβίωση του Πάνου Καμμένου, ήλθαν αμέ-

σως οι αγκαλιές και τα γέλια ευτυχίας πάνω στη σκηνή.

Δίχως καμία επιφύλαξη, ο ηγέτης της «νέας Κεντροαρι-

στεράς» (όπως γράφουν κάποιοι) θα επιβεβαιώσει την

αρχική του επιλογή.

Η στιγμή Τσίπρα είναι, ωστόσο, μέρος ενός πλάνου,

όχι το σύνολο. Διότι αυτή η νίκη συνοδεύεται από πολ-

λές, ταυτόχρονες ήττες που κανένας δεν μπορεί να τις

υποτιμά.

Η Ελλάδα του ύστερου μνημονίου φανέρωσε τις με-

ταστάσεις της Αγανάκτησης. Θα αναθέσει, ασφαλώς,

στους ηθοποιούς της αντιμνημονιακής δραματουργίας

να διαχειριστούν το νέο Μνημόνιο. Από την άλλη, όμως,

βλέπουμε να σταθεροποιεί τα ερείσματα της νεοναζι-

στικής Ακροδεξιάς. H Xρυσή Αυγή αυτοσυστήνεται στα

παραζαλισμένα μικροαστικά στρώματα ως ανάχωμα

στο χάος και στις «προδοσίες των ελίτ».

Η άλλη ήττα της πολιτικής είναι φυσικά η εκλογική

αποχή, στις καινούργιες διαστάσεις της. Παρά το ότι η

αποχή δεν έχει μία και μόνο αιτιολόγηση και ερμηνεία,

η αποσκίρτηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων απ’

την κεντρική τελετουργία της δημοκρατικής ζωής είναι

τραυματικό γεγονός.

Νικά η Αριστερά, λοιπόν; Αυτή η Αριστερά που προ-

σαρμόζεται στην τεχνολογία της εξουσίας, που απο-

βάλλει τους «μεταφυσικούς» της πιστούς και ανοίγεται

στην πραγματικότητα;

Αλλά η ρητορική Τσίπρα είναι ήδη μια ράμπα που

κυλάει από τον αντιστασιακό εθνοκεντρισμό σε μια

προστατευτική, «σοσιαλίζουσα» γλώσσα. Ενσωματώ-

νει πολλή σημειολογία καραμανλική και ηχοχρώματα

ανδρεϊκά. Αυτό πλέον κατοχυρώνει ένα πολιτικό έδα-

φος, μια εθνική πολιτική επικράτεια που πάει πέραν της

Αριστεράς.

Από εδώ, νομίζω, πρέπει να ξεκινήσουν οι ερμηνείες

μας και η κριτική. Από την υπόθεση ότι το πλέγμα ΣΥΡΙ-

ΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. αποτυπώνει μια ορισμένη λαϊκότητα η οποία

ψάχνεται ανάμεσα σε παράδοση και εκσυγχρονισμό.

Πώς, όμως, τα επιχειρεί αυτά; Με ποια εργαλεία, με

ποιες πρακτικές και με ποια βασικά πρόσωπα;

Στο σημείο αυτό εγώ διακρίνω μια άλλη ήττα: το

ότι ένας ρεαλισμός κατώτερος των προσδοκιών, ένας

ρεαλισμός προσαρμογής στις οικείες πατέντες του

«ελληνικού μοντέλου» επωμίζεται τελικά τον ρόλο του

ανορθωτικού υποκειμένου. Ανακυκλώνοντας κομμου-

νιστογενή θλίψη και κουβαλώντας παλαιο-σοσιαλδη-

μοκρατικό κρατισμό ή εθνικό ρομαντισμό του «ματώ-

σαμε», βαδίζουμε προς το μέλλον. Χωρίς ενδιαφέρον

(μέχρι τώρα τουλάχιστον) για μελετημένη διέξοδο από

την οικονομική και κοινωνική οπισθοδρόμηση. Με μια

φρασεολογία αντι-λιτότητας σπεύδουμε σε χρονοδια-

γράμματα πράξεων σκληρής, υλικά, πολιτικής.

Μήπως, όμως, μια πιο συμπονετική κοινωνικά και

«διεκδικητική εθνικά» πόζα προωθεί αποτελεσματικό-

τερα τις μεταρρυθμίσεις;

Αυτό πιστεύουν τώρα κάποιοι ρεαλιστές των αγο-

ρών που δείχνουν να προσαρμόζονται κι αυτοί στην

κατάσταση. Λίγα, όμως, μπορεί να χτιστούν με φτηνά

υλικά και παιχνίδια οπορτουνιστικής ισορροπίας. Αν,

δηλαδή, η νέα φάση είναι απλώς πολιτικές τεχνικές

για να «αποτελειωθούν» κάποιοι και να κυριαρχήσουν

πολιτικά άλλοι, η κρίση θα είναι πάντα εδώ και θα τρώει

τις σάρκες μας. Και μαζί την ψυχή της δημοκρατίας.

Για τις ήττες και τις νίκεςΗ άλλη ήττα της πολιτικής είναι φυσικά η εκλογική αποχή, στις καινούργιες διαστάσεις της. Παρά το ότι η αποχή δεν έχει μία

και μόνο αιτιολόγηση και ερμηνεία, η αποσκίρτηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων απ’ την κεντρική τελετουργία της

δημοκρατικής ζωής είναι τραυματικό γεγονός.

12 lifo – 24.9.15

q Αν και εδώ και 1,5 χρόνο μένω στο Πάτημα Χαλανδρίου, έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στο Μαρούσι, οπότε νομίζω ότι οφείλω στο Μαρούσι αυτό το μίνι αφιέρωμα – σε λίγα χρόνια θα μιλήσω και για την τωρινή γειτονιά.

q Ευτυχώς, ανήκω στη γενιά των παιδιών του ’80 που παίζανε στους δρόμους. Περιμέναμε να πάει η ώρα 5 το απόγευμα, οπότε και ξεχυνόμασταν όλα τα παιδιά στις πιλοτές και γινόταν ο χαμός. Είναι φοβερό, αλλά στον δρόμο που τώρα δεν θα άφηνα το παιδί μου ούτε καν πλησιάσει για παιχνίδι, εμείς παίζαμε λάστιχο και κουτσό ανέμελα.

q Μια βόλτα στην αγορά στο Μαρούσι ήταν πάντα ένας αγαπημένος μου περίπατος. Τόσα χρόνια εκεί, ένιωθα ότι ήξερα απέξω κάθε σπιθαμή και κάθε κατάστημα – τώρα τα μισά έχουν κλείσει. Κάποια στιγμή, περπατώντας στο Μαρούσι και βλέποντας όλες τις άδειες βιτρίνες, σκεπτόμενη τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από το κλείσιμο, την αποτυχία, τη δυσκολία, τα πρόσωπα που δεν θα έβλεπα ξανά, ένιωσα να είμαι σε ξένο τόπο.

q Θυμάμαι πάντα τον φούρνο στην Ερμού, όπου μας έστελνε η γιαγιά να πάρουμε ψωμί μετά το σχολείο – είναι ο ίδιος μέχρι σήμερα, και μάλι-στα τώρα δουλεύουν εκεί και παιδιά που πηγαί-ναμε μαζί στο σχολείο. Θυμάμαι το γωνιακό καφέ που υπήρχε στο τέλος της Ερμού και φιλοξενούσε τις κοπάνες μας – αυτό δεν υπάρχει πια. Τώρα πη-γαίνω για καφέ στην Καφ’ έδρα στον σταθμό στο

Μαρούσι, ίσως γιατί την κόρη μου τη λένε Φαίδρα και κάπως μέσα μου μού αρέσει η ομοι-ότητα. Επίσης, ακριβώς κάτω από το σπίτι είχα-με λαϊκή κάθε Σάββατο, οπότε όλα τα ψώνια γινόντουσαν εκεί.

q Νομίζω, το πιο χα-ρακτηριστικό σημείο της γειτονιάς είναι ο σταθμός του τρένου στο Μαρούσι. Εκεί δίνονται όλα τα χρόνια όλα τα ραντεβού!

q Το Μαρούσι έχει πάρα πολλές πολυκα-τοικίες, και νεόδμητες

αλλά και παλαιότερες, σε πολλά σημεία του. Υπάρ-χουν και κάποιες μονοκατοικιούλες ξεχασμένες κι ερημωμένες, που μοιάζουν πιο πολύ με σπίτια χωριού και σου θυμίζουν ότι το Μαρούσι κάποτε ήταν όντως κάτι σαν χωριό. Πιστεύω πως ένα από τα πιο γνωστά κτίσματα της περιοχής είναι το σχολείο όπου φοίτησα, το 1ο Γυμνάσιο-Λύκειο Αμαρουσίου. Είναι το γνωστό σχολείο που βλέπου-με στις ταινίες με την Αλίκη Βουγιουκλάκη (Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο κ.λπ.). Σ’ αυτά τα ίδια σκαλιά καθόμασταν κι εμείς στο διάλειμμα…

q Υπάρχει, φυσικά, και το Μουσείο του Τσαρού-χη, το σπίτι του δηλαδή, που ήταν στο Μαρούσι και έχει διαμορφωθεί σαν μουσείο.

q Γενικά, δεν έχω δυσάρεστες εμπειρίες από τη γειτονιά. Το πιο τρομακτικό ήταν όταν ακού-γαμε ότι μπήκαν στο σπίτι κάποιου για να τον κλέ-ψουν. Υπήρξαν αρκετά περιστατικά τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς…

q Δυο δρόμους πάνω από το σπίτι όπου έμενα, αν περάσεις βράδυ καλοκαιριού, θα σε σταματήσει μια υπέροχη μυρωδιά νυχτολούλουδου. Εκεί κάνω πάντα μια στάση.

q Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι, θα διόρθωνα την κίνηση στο κέντρο του Αμαρουσίου. Αν φρα-κάρει ο δρόμος, κάνεις προσευχές για να γλιτώσεις.

q Θα συνδύαζα τη γειτονιά μου με το τραγούδι «Έχω ένα μυστικό» (Χατζιδάκις) από την ταινία που προανέφερα, για ευνόητους λόγους.

Urba

nα

πό

το

ν δ

ημ

ήτ

ρη

ρη

γό

πο

υλ

ο

Αναμνήσεις από την οδό Φραγκοκκλησιάς(αποχαιρετισμός στο Kosmopolis)

Ακόμα θυμάμαι εκείνο το απόγευμα που άνοιξε το πρώτο μούλτιπλεξ στην Αθή-να, το Village στην οδό Φραγκοκκλησιάς, στο Μαρούσι, λίγα μέτρα πιο κάτω από τη ναυαρχίδα των περιοδικών του Πέτρου Κωστόπουλου / ήταν 1997, τη χρονιά

που η Αθήνα ανέλαβε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, και το κλίμα

στην πόλη ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που υπάρχει σήμερα / μπορεί και τότε να γκρινιάζαμε (πάντα θα υπάρχουν λόγοι για να γκρινιάζεις), αλλά ο κοινός παρο-νομαστής ήταν μια κοινή πεποίθηση που είχε να κάνει με την ανομολόγητη πίστη σε ένα μέλλον που θα γίνεται εσαεί καλύτερο / με τα σημερινά μάτια και ύστερα από

πέντε χρόνια κρίσης πολλά μπορείς να πεις για εκείνα τα χρόνια, τη μεθυστική ψευδαίσθη-

ση μιας ορμητικής ευημερίας που σάρωνε τη μεσαία τάξη / ήταν η εποχή που οι μισοί Έλληνες έπαιζαν στο Χρηματιστήριο και οι άλλοι μισοί ανακάλυπταν τα Habitat στην Κηφισίας / κι αν ακόμα όλα αυτά είναι κλισέ και (εν μέρει) ψέματα, γιατί φυσικά και

τότε υπήρχαν άνθρωποι χωρίς δουλειά και που δυσκολευόντουσαν να τα βγάλουν πέρα, η

γενική αίσθηση ήταν πως αλλάζουμε πίστα / και ποιος μας πιάνει... / όμως, ας μην είμα-

στε κυνικοί: υπήρχε μια αθωότητα εκείνη την εποχή, ένας τρυφερός επαρχιωτισμός που

συχνά πάει πακέτο με μια πολύ ανθρώπινη ανάγκη για πρόοδο, ασφάλεια και ευημερία /

τα θυμήθηκα όλα αυτά ακούγοντας την είδηση ότι το Κοsmopolis στην Κηφισίας έκλεισε / ήταν το έβδομο συγκρότημα πολυκινηματογράφων που άνοιγε στην Αθήνα (εν

έτει 2005) και από μια άποψη σφραγίζει το τέλος ενός κύκλου που ξεκίνησε το 1997 και

18 χρόνια μετά είναι υποχρεωμένος να «αναμετρηθεί» και να επιβιώσει σε μια πολύ δια-

φορετική Αθήνα / διαβάζω το κατατοπιστικό ρεπορτάζ του Δημήτρη Δεβελέγκου στο capital.gr και, σύμφωνα με τις δικές του πληροφορίες, το ακίνητο ιδιοκτησίας της Τράπεζας Πειραιώς φέρεται να έχει περιέλθει σε γνωστό όμιλο του λιανεμπο-ρίου που εξετάζει την επέκτασή του στα βόρεια προάστια / ο ίδιος πιστεύει ότι σε

ένα κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον όπου το διαθέσιμο προς κατανάλωση εισόδημα

έχει συρρικνωθεί από το 2005 τουλάχιστον κατά 40%, σε συνδυασμό με τη μη έγκαιρη

είσπραξη των δικαιωμάτων των ταινιών από τις εταιρείες διανομής που ταυτόχρονα δια-

χειρίζονται και εκμεταλλεύονται κινηματογραφικές αίθουσες, όπως η Odeon, δημιούρ-

γησαν «τρύπα» στα μεγέθη του μούλτιπλεξ και οδήγησαν στο αναπόφευκτο «λουκέτο» /

φυσικά, πέρα από την κρίση, στη μείωση των εισιτηρίων έχει συμβάλει και η ανε-ξέλεγκτη πειρατεία, που πλήττει περισσότερο τα πιο εμπορικά κινηματογραφικά στέκια, καθώς τα «πιτσιρίκια» (η κατεξοχήν πελατεία των μούλτιπλεξ) είναι πιο εξοικειωμένα με το παράνομο downloading / σε άλλη φάση ο τουρισμός της πόλης,

με ενδεικτικό της ισχυρής δυναμικής που αναπτύσσεται στην ξενοδοχειακή αγορά της

Αθήνας το έντονο ενδιαφέρον που καταγράφηκε για την ενοικίαση επταώροφου κτιρί-

ου (πρώην ξενοδοχείο Athens Lycabettus) στο Κολωνάκι, επί της οδού Βαλαωρίτου, στο

πλαίσιο σχετικού διαγωνισμού / σύμφωνα με πληροφορίες της «Καθημερινής», για το κτίριο ιδιοκτησίας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, που προορίζεται εκ νέου για χρήση ξενοδοχειακής μονάδας, κατατέθηκαν 18 προσφορές (!).

γειτ

ονιά

απ

ό τ

ον

δη

μή

τρη

κυ

ρια

ζή

Αυτή την περίοδο ολοκληρώνει την καλοκαιρινή της περιοδεία με την

Τάνια Τσανακλίδου, τον Γιώργο Ανδρέου

και την Κατερίνα Λεγάκη.

παράνομο downloading

«Ο λύκος της Wall Street» και το «Frozen» της Disney

είναι οι δύο ταινίες που βρέθηκαν στην κορυφή της

λίστας των πιο παράνομα «κατεβασμένων» για το 2014. Υπολογίζεται ότι η

καθεμία σκόραρε περίπου 30 εκατ. downloads.

1

Multiplex cinemasΜετά το κλείσιμο

του Kosmopolis, 23 πολυκινηματογράφοι με τουλάχιστον 2 αίθουσες ο

καθένας λειτουργούν στην Αθήνα.

2

ρίτα αντωνοπούλου

Τραγουδίστρια

Μαρούσι

Το Kosmopolis στη λεωφόρο Κηφισίας.

talkof thetown

24.9.15 – lifo 13

με τονκωςτα

κουτςολελοΊσως είναι ο μόνος καλλιτέχνης στην πόλη που δεν θεωρεί τον εαυτό του

κάτι σημαντικό. Μήπως, τελικά, συμβαίνει το αντίθετο;

κείμενο: m. hulot φωτό: παρις ταβιτιαν

Ο Κώστας Κουτσολέλος τρολάρει ασύστο-

λα στη σελίδα του στο Facebook. «Το χρη-

σιμοποιώ πολύ, τα δίνω όλα, έχω κάνει

μεγάλη καριέρα στο Facebook» μου λέει

σαρκαστικά. Και στις επεισοδιακές συνα-

ντήσεις μας (την πρώτη φορά τον έστησα

εγώ 36 λεπτά, τη δεύτερη με έστησε αυτός

μία ώρα) δεν μπορείς να διακρίνεις πότε

τρολάρει και πότε μιλάει σοβαρά. «Σκη-

νοθετώ παραστάσεις από το 2007», λέει,

«που η μία είχε λιγότερο κόσμο από την

άλλη. Ως ηθοποιός, όμως, ασχολούμαι με το θέατρο πολύ νωρίτερα».

Χαρακτηρίζει αυτό που κάνει «μεταμοντέρνα περφόρμανς» και ξεκαρ-

δίζεται. Του ζητάω να σχολιάσει το δελτίο Τύπου που στέλνει για τη

νέα του δουλειά Ποτέ δεν σε ξεχνώ, στο οποίο αναφέρει ότι «δεν είναι μια

σπουδαία παράσταση. Είναι ένα μικρό, προσωπικό τραγούδι», και η

ειλικρίνειά του ξαφνιάζει:

«Παλιότερα, στα δελτία Τύπου προσπαθούσα να μιμηθώ αυτά που

έγραφαν οι άλλοι, ότι έχω δουλέψει πολύ γι’ αυτό, ότι έχω ερευνήσει για

καιρό κ.λπ., και μου φάνηκε πολύ μεγάλο ψέμα – ειδικά τώρα που ξέρω

τι είναι μια παράσταση και πώς φτιάχνεται. Νομίζω ότι οι περισσότεροι

κάνουμε μια παράσταση επειδή δεν ξέρουμε να κάνουμε τίποτε άλλο.

Και αν τύχει από κει μέσα να βγει και κάτι που είναι αυθεντικό, πάλι

καλά. Μην ακούω όμως παπαριές ότι θέλεις να μιλήσεις για το σήμερα

ή να αλλάξεις τα πράγματα και τέτοια βαρύγδουπα. Είσαι απλώς ανάπη-

ρος, δεν ξέρεις πού αλλού να περάσεις την ώρα σου. Βέβαια, έχει και μια

ωραία κοινωνικότητα μια παράσταση, την οποία την έχω ανάγκη. Είναι

πολύ χρήσιμη. Να έρθουν άνθρωποι να σε δουν, να συζητήσετε μετά,

είναι ένα άλλοθι για να συναντηθείς με τον άλλο και πολύ καλύτερο από

τα πάτε απλώς για έναν καφέ».

Του ζητάω να μου μιλήσει για τον εαυτό του και τι τον έκανε να

ασχοληθεί με το θέατρο. «Όποιος δεν με ξέρει, δεν χάνει και τίποτα»

λέει. «Έχω μεγαλώσει στην Καλλιθέα. Δεν ασχολήθηκα με τον Ρεμπό

από μικρός, δεν αγαπούσα το θέατρο, δεν είχα καμία σχέση με αυτό.

Μπήκα στο τμήμα Μηχανικών του Πολυτεχνείου, δεν μου άρεσε

καθόλου και το παράτησα. Έτσι, μπήκα στη δραματική σχολή τελεί-

ως για πλάκα, για να γνωρίσω γκόμενες, μα την Παναγία! Και έπεσα

μέσα, γιατί ήταν ο καλύτερος χώρος γι’ αυτό. Μου φαινόταν εύκολη η

δραματική σχολή, το να ασχοληθείς με το θέατρο, ενώ η μουσική θέλει

πειθαρχία. Το κλασικό θέατρο δεν μου άρεσε από τότε, αλλά δεν ήξερα

ότι υπήρχε και κάτι άλλο. Κάποια στιγμή, έπειτα από 5-6 χρόνια, πήγα

τυχαία, επειδή με σύρανε, σε μια παράσταση του Μαρμαρινού και από

τότε μου άνοιξαν τα μάτια. Είδα ότι μέσα σε αυτό το μεγάλο πράγμα που

λέγεται “θέατρο” υπάρχει ένας μικρός χώρος με τον οποίο μπορώ να

ταυτιστώ και από τότε μου μπήκε το καταστροφικό μικρόβιο να κάνω κι

εγώ παραστάσεις. Σκέφτομαι κάποιες φορές ότι αν δεν είχε μπει μέσα

μου αυτό το μικρόβιο, θα μπορούσα να είχα κάνει καριέρα ως ηθοποιός

–γιατί την έχω τη δεξιότητα– και θα μπορούσα να έχω βγάλει και κάποια

χρήματα, αλλά από τη στιγμή που το κόλλησα, τέλειωσαν όλα. Ήρθε η

καταστροφή. Και δεν μπορώ, δυστυχώς, με τίποτα να το σταματήσω».

Μου μιλάει για την παράσταση που παρουσιάζει στο Μπαγκλαντές,

τον υπόγειο χώρο στη Χαλκοκονδύλη, «την άσχημη περιοχή της Ομό-

νοιας», που έφτιαξαν πέρσι μαζί με τον Βασίλη Νούλα και τη Βάσω την

Καμαράτου. «Το Ποτέ δεν σε ξεχνώ δεν είναι κανένα μεγάλο, φιλόδοξο

πρότζεκτ που θα μείνει χαραγμένο στην ιστορία του θεάτρου ή θα αγ-

γίξει βαθιά τις καρδιές των θεατών – ή, τουλάχιστον, δεν είναι αυτός ο

σκοπός» εξηγεί. «Είναι μια μικρή, προσωπική δουλειά, την οποία έχω

βασίσει σε ένα ποίημα του Μπέκετ, το τελευταίο του, το “Ποια είναι η

λέξη”. Ο σκοπός της παράστασης δεν είναι να ακουστεί τόσο ο ίδιος ο

λόγος του Μπέκετ, όσο να φτιάξει μια ατμόσφαιρα, ένα σύνολο που για

μένα προσομοιάζει στην ατμόσφαιρα του Μπέκετ, και μέσα σε αυτό το

πράγμα που μιλάει για την εμμονή με κάτι που δεν αλλάζει με τίποτα και

την επανάληψη λέω κάποια πράγματα για μένα και το θέατρο, που είναι

ακριβώς αυτό το πράγμα που θέλει να πει και ο Μπέκετ: ότι δηλαδή

δεν έχω τίποτε άλλο να κάνω στη ζωή μου και ασχολούμαι κάθε μέρα

με αυτό, και δεν με πάει και πουθενά, γιατί ούτε λεφτά έχω καταφέρει

να βγάλω, ούτε έχω αναγνωριστεί, αλλά για κάποιον λόγο έτσι έχω μάθει

να ζω τη ζωή μου και κάνω κάθε μέρα αυτό το πράγμα».

«Ζεις από το θέατρο;». «Δεν ζω από πουθενά, δεν έχω σταθερά έσοδα,

επιβιώνω κουτσά-στραβά, όπως όλοι μας. Δεν ζω από κάτι. Δεν έχω κα-

ταφέρει να δω τι θα κάνω όταν μεγαλώσω. Για δέκα χρόνια δούλευα ως

κλόουν σε παιδικά πάρτι, μια δουλειά που τη σιχαινόμουν, αλλά ήταν ο

μόνος τρόπος να βγάλω χρήματα. Είχα γίνει ένας από τους καλύτερους

κλόουν – και όσο καλύτερος γινόμουν, τόσο πιο πολύ το σιχαινόμουν.

Έμπαινα στην τουαλέτα του σπιτιού που με καλούσαν για να αλλάξω

κι άναβα ένα τσιγάρο πριν βγω και το τσιγάρο αυτό το θυμάμαι ακόμα.

Κάποια στιγμή είπα ως εδώ είναι, τέλος, πέταξα στον κάδο των σκουπι-

διών όλα τα εργαλεία μου, τις στολές, τα μαγικά, επειδή ήταν ο μόνος

τρόπος να σταματήσω – είχαν τόση αξία που το κόστος και ο κόπος να

τα ξαναβρώ δεν θα μου επέτρεπαν να συνεχίσω».

Του υπενθυμίζω μια συνέντευξη που είχαμε κάνει πριν από μερικά

χρόνια για την εμπειρία του ως περιπτερά (είχε δουλέψει κάποιο διά-

στημα σε ένα περίπτερο της λεωφόρου Αλεξάνδρας) και γελάει. «Το έχω

σβήσει από τη μνήμη μου αυτό», λέει, «ήταν άλλη μια κακή εμπειρία.

Φαντάσου ότι πηγαίνω στο περίπτερο να ψωνίσω και δεν θυμάμαι καν

ότι ήμουν κάποτε συνάδελφος».

«Βλέπεις θέατρο;». «Δεν πάω θέατρο, το κάνω πια μόνο από υποχρέ-

ωση. Έχω κουραστεί πολύ να βλέπω παραστάσεις και με το που μπαίνω

σε μια παράσταση με πιάνει κάνει κάτι ψυχοσωματικό: στα πέντε λεπτά

κοιμάμαι και μετά ξυπνάω με το χειροκρότημα.

Για να αλλάξει το θέατρο και να γίνει πιο καίριο, πρέπει να αλλά-

ξει η κοινωνία και αυτήν τη στιγμή δεν γίνεται καμία αλλαγή. Παρόλο

που έχουμε πολύ καλό υλικό στην Αθήνα, δεν βγαίνει τολμηρό θέατρο.

Υπάρχει ανάγκη για έκφραση, υπάρχει αγωνία να γίνει κάτι, αλλά έχουν

επικρατήσει τα κλασικά έργα και όλοι αισθάνονται ότι πρέπει να κάνουν

κάτι σαν κι αυτό που μαθαίνουν στη σχολή. Οι νέες ομάδες κάνουν

φρέσκες δουλειές, αλλά τις κάνουν με έναν χαζό τρόπο, νεανικο-αστείο.

Η νεότητα στην τέχνη ένα ατού είχε πάντα: τον θυμό. Δεν ήταν διασκε-

δαστικά τα νέα παιδιά στην πανκ και στη ροκ, είχαν θυμό. Αυτό πρέπει

να βγαίνει στη σκηνή, αλλιώς αφήστε να δούμε τον Χουβαρδά.

Δεν μπορείς να πεις τίποτα σε κάποιον που, ενώ ξεκίνησε συναρ-

παστικά και μεγαλούργησε στη μικρή κλίμακα, περνάει σε μεγάλες

αίθουσες και απευθύνεται σε πολύ κόσμο. Είναι πολύ δύσκολες εποχές

και τα χρειάζεσαι τα λεφτά, αλλά όταν γίνεσαι θεσμός, γίνεσαι βαρετός.

Οι διασκευές κλασικών έργων με τρελαίνουν στη βαρεμάρα. Με πόσες

μεταμοντέρνες ματιές να δεις ένα κλασικό έργο; Γι’ αυτό το θέατρο έχει

γίνει βαρετό. Θα μου πεις, τα θέατρα που παίζουν κλασικά έργα είναι

γεμάτα. Το θέμα είναι γιατί πάει ο άλλος στο θέατρο. Οι περισσότεροι

πάνε για να κάνουν μια δημόσια εμφάνιση. Οι λαϊκοί πάνε σε ένα σκυ-

λάδικο και οι αληθινά ή ψεύτικα “ψαγμένοι” πάνε θέατρο. Δεν τους

ενδιαφέρει όμως να είναι μια εμπειρία, δεν επηρεάζεται η δομή του

εγώ τους, δεν τους ταράζει αυτό που βλέπουν».

«Μου έχεις πει τρεις φορές “μα την Παναγία” στην κουβέντα μας. Mε

τη θρησκεία πώς τα πας;». «Εγώ τα πάω μια χαρά, το πρόβλημα είναι

ότι δεν υπάρχει Θεός!».

«Πριν κλείσουμε, θέλεις να μου λύσεις την απορία: πού κατουράνε

οι περιπτεράδες;». «Δεν μπορώ να σου μιλήσω για όλους, γιατί αυτο-

σχεδιάζεις. Εγώ, πάντως, κατούραγα σε

ένα μεγάλο πλαστικό μπουκάλι από νερό».

«Ποτέ δεν σε ξεχνώ», του Κώστα Κουτσολέλου,

στο Μπαγκλαντές, Χαλκοκονδύλη 35, Αθήνα.

Μέρες & ώρες παραστάσεων: Δευτέρα, Τρίτη,

Τετάρτη & Πέμπτη, 21:30, για τρεις εβδομάδες.

Διάρκεια: 45 λεπτά. Είσοδος ελεύθερη, με προ-

αιρετική οικονομική συνεισφορά. Πληροφορίες -

κρατήσεις: 6976 653260 (απαραίτητη κράτηση)

100

«Οι περισσότεροι κάνουμε μια παράσταση επειδή δεν ξέρουμε να κάνουμε τίποτε άλλο. Και αν τύχει από κει μέσα να βγει και κάτι που είναι αυθεντικό, πάλι καλά. Μην ακούω όμως παπαριές ότι θέλεις να μιλήσεις για το σήμερα ή

να αλλάξεις τα πράγματα και τέτοια βαρύγδουπα.».

14 lifo – 24.9.15

Τις βραδιές που διασκεδάζεις στα κλαμπ, στα μπαρ και στα mobile πάρτι της Αθή-νας, κάποιοι δουλεύουν για σένα. Ανάλογα με τις ορέ-ξεις τους, οι βραδιές αυτές μπορεί να αποδειχθούν από μνημειώδεις μέχρι κατα-

στροφικές. Στην πόλη όπου ο κάθε μουσικό-φιλος, με μερικά GB αρχείου κι ένα λάπτοπ, μπορεί να δηλώσει DJ, άλλη μια χειμερινή σε-ζόν είναι έτοιμη να ξεκινήσει, προσφέροντας νέες τάσεις, πρόσωπα και συγκινήσεις, εμείς απευθυνθήκαμε σε 7 ανθρώπους, με τη συν-δρομή των οποίων πίσω από τα decks έχουμε να θυμόμαστε πολλές εξαιρετικές βραδιές, και τους ρωτήσαμε για τις δυσκολίες του επαγ-γέλματος, τις ένοχες απολαύσεις τους και για μερικές ακόμα λεπτομέρειες που κάνουν το επάγγελμα του DJ πραγματικά ξεχωριστό.

Marios ClubKid (six d.o.g.s, Evolution, Cantina soCial)

1. Πριν, συνήθως ένα ελαφρύ, αλλά θρεπτικό γεύμα, ώστε να βγει η βραδιά και να μπορώ να κάνω focus στη μουσική, χωρίς να ανυπομονώ να τελειώσω το set μου για να πάω για το κα-θιερωμένο «βρόμικο». 2. Το πιο εκνευριστικό για έναν DJ, το «μπο-ρείς να παίξεις κάτι πιο χορευτικό», είναι ίσως ό,τι πιο άκυρο, αφού τα γούστα πάνω στο τι θεωρείται «χορευτικό» ή μη είναι απολύτως υποκειμενικά.3. Mc Hammer - U Can’t Touch This.4. Metro Area - Miura.5. Το κοινό είναι πάντα αυτό που καθορίζει μια βραδιά. Όσο περισσότερο παλμό έχει και όσο μεγαλύτερη αλληλεπίδραση υπάρχει μεταξύ κοινού και DJ, τόσο πιο διασκεδαστική είναι η βραδιά για όλους.6. Roman Fluegel - Discofiasco7. Ευτυχώς, τόσο με τις σχέσεις όσο και με τους φίλους, έχουμε ανάλογα ωράρια γιατί ανήκου-με πάντα στην κατηγορία «party animal».8. Καθότι αισιόδοξος τύπος, θέλω να πιστεύω πως παρά τις δυσκολίες των καιρών, θα έχουμε μια ενδιαφέρουσα σεζόν, σίγουρα με παραπά-νω κόπο και τρέξιμο, γιατί η δημιουργικότητα σε δύσκολες εποχές πάντα αυξάνεται, ώστε να βρίσκουμε όλοι τη διέξοδο που χρειαζόμαστε.

John Chouliaras (Room 22, Evolution, six d.o.g.s, PoP uP, Funky

gRaPE, CoulEuR loCalE)

1. Σίγουρα κάτι στερεό, για να μαζεύει τα υγρά.2. Να βάλω ένα track, please; Έχω το USB μου!3. Τα ρεμπέτικα!4. Tom Trago - Hidden Heart Of Gold.5. Η ανταλλαγή ενέργειας με τον κόσμο. Ξε-κάθαρα!6. Δύσκολο να σου απαντήσω με τίτλο. Παί-ζουν πολλά ρόλο. Σίγουρα, πάντως, έχουμε κρυμμένα bomb tracks για δύσκολες κατα-στάσεις.7. Την παλεύει τέλεια. Είναι χειρότερη από εμένα, ώρες-ώρες!8. Άκρως ενδιαφέρουσα.

Gus & bonso (six d.o.g.s)

1. Πριν από το set, οπωσδήποτε μια μπολονέζ. Μετά, είμαστε χορτάτοι.2. Η τουαλέτα... πού είναι; / Ένα τζιν τόνικ!3. Έφη Σαρρή. Οι πρίγκιπες του Σαββατοκύριακου!

ΚΟινέΣ έρωΤήΣέιΣ

1 Τι θα φας πριν και

τι μετά από κάθε set σου;

2 Θυμήσου το πιο ηλί-θιο request που σου έχει έρθει ποτέ από

πελάτη.

3 Ένα μεγάλο μουσικό guilty pleasure σου; Βανδή, Vanilla Ice, Evanescence or...

what?

4 Πες μου ένα κομμάτι που όταν το άκουσες

για πρώτη φορά ένιω-σες (σχεδόν) οργασμό.

5 Ποια είναι εκείνη η λεπτή διαφορά που για σένα μετατρέ-πει μια βραδιά από διεκπεραιωτική σε

πραγματικά διασκε-δαστική;

6 Όταν συνειδητοποι-

είς ότι κανείς δεν διασκεδάζει με το set

σου, ποιο track θα βάλεις για να σώσεις

την κατάσταση;

7 Πώς την παλεύει το love interest σου με

το ωράριό σου;

8 Με δυο λέξεις, πες μου πώς βλέπεις τη νέα χειμερινή σεζόν

στη νυχτερινή Αθήνα.

ρεπορταζ

Ζητήσαμε από 7 αγαπημένους

μας DJs να μας βάλουν

στο mood της χειμερινής

σεζόν που μόλις ξεκίνησε.

Από τον Αλέξανδρο

Διακοσάββα. Φωτογραφίες: Πάρις Ταβιτιάν

John John PaPadoPoulos

Gus & bonso

Marios ClubKid

24.9.15 – lifo 15

4. Melodie - Justa.

5. Όταν το crowd ανταποκρίνεται και ακολου-

θεί.

6. Cabin Fever - Snapped.

7. Εύκολα... Θέληση να υπάρχει!

8. Ενδιαφέρουσα, ανταγωνιστική.

K.atou (six d.o.g.s, REvolt!)

1. Πριν από το πάρτι προτιμώ να τρώω ψάρι.

Μετά το set, γιαούρτι με μέλι.

2. Να παίξει μαζί μου εκείνη τη στιγμή (ήταν

και λίγο tipsy).

3. ’90s hip hop.

4. Crustation - Flame (Borderline Insanity

Dub Mix).

5. Η διάθεση και η ενέργεια του κόσμου που,

κατ’ επέκταση, θα επηρεάσει και τη δική μου

διάθεση.

6. To «Liquid Moves» από Melchior

Productions Ltd. στην Aspect Music είναι το

δικό μου game changer φέτος.

7. Δεν χρειάζεται να την παλέψει. Άλλες φορές

ακολουθεί, άλλες φορές κοιμάται. Υπάρχει κα-

τανόηση. Και φροντίδα, όταν γυρίζω το πρωί

στο σπίτι.

8. Yo Lo.

John John PaPadoPoulos(Komma, Key Bar, Επί της ΔΕξαμΕνής, SpinSter)

1. Συνήθως, πριν, θα φάω όλο το σπίτι για να

βρω τι θα βάλω. Mέτα, μάλλον κάποιο «βρόμι-

κο» για πρωινό τις ώρες που τελειώνω και ενα

milkshake φράουλα.

2. Έπαιζα Donna Summer, το «I feel love»,

και κάποιος ζήτησε Τρύπες.

3. Mariah Carey - All I Want For Christmas.

Φέτος ξεκίνησα να το βάζω στα sets από τέλη

Αυγούστου.

4. Duke Dumont - The Giver.

5. Πραγματικά διασκεδαστική είναι η βραδιά

που θα βάλω Μπέσυ Αργυράκη, «Έλα Ξανά».

Θα τραγουδάει και θα χορεύει όλο το μαγαζί!

6. Cyndi Lauper - Girls Just Wanna Have Fun.

Χορεύει και ο πιο δύσκολος.

7. Δεν την παλεύει!

8. Δυο λέξεις δεν φτάνουν, αλλά #pali_pinei.

the dreaMer (yEs it doEs!! suRE it doEs!!, nEon Raum)

1. Μακαρόνια με τυρί πριν. Δεν υπάρχει πιο

σίγουρο φαγητό. Δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα.

Και μετά τίποτα, γιατί θα έχω τύψεις.

2. Δεν θυμάμαι συγκεκριμένο τραγούδι, αλλά

σίγουρα η ατάκα που σκοτώνει είναι «φίλε,

βάλε κάτι πιο ’80s».

3. Intro από ιαπωνικά anime.

4. Chambray - Anew. Οργασμικό.

5. Όταν έρχεται ο μπάρμαν και σου λέει «άντε

ρε μ***, ας πάμε σπίτια μας», ενώ εσύ και οι

φίλοι σου είστε γκολ.

6. Justin Timberlake - Sexyback (Pakem

remixxx).

7. «Σου υπόσχομαι, αύριο θα κάνουμε ό,τι θες

εσύ».

8. Πιστεύω πως αυτό τον χειμώνα θα κουρα-

στούμε να πηγαίνουμε σε πάρτι, με την καλή

έννοια. Το καλοκαίρι, λόγω της κατάστασης,

όλοι ήταν διστακτικοί στο να κάνουν πάρτι, γι’

αυτό θα τα δώσουν όλα τον χειμώνα.Οι πρίγκιπες του Σαββατοκύριακου!

Που θα τους ακούσεις

να παίζουν την φετινή σεζόν

Ο ClubKid θα γιορτάσει με την Danceteria του

τα έκτα γενέθλια του six d.o.g.s στις 16 & 17/10, θα συμμετάσχει στο επόμε-νο Evolution warehouse party με special guests

τους Umek & Uto Karem στις 3/10, θα βρίσκεται στα decks του Cantina Social στις 26/9, όπως

και κάθε τελευταίο Σάβ-βατο του μήνα, ενώ κάθε Τρίτη & Πέμπτη, 22:00-23:00, τον ακούμε στο

διαδικτυακό MustRadio (radiomustathens.com)

O John Chouliaras θα εμφανίζεται στο Room 22 μαζί με τον Christo Z σε μηνιαίο residency, θα

συμμετέχει σε events της Evolution και σε πρό-

τζεκτ του six d.o.g.s και θα έχει gigs στα Pop Up, Funky Grape & Couleur

Locale.

Το δίδυμο των Gus & Bonso θα εμφανίζεται σε μηνιαίο residency στο six d.o.g.s, καθώς και σε νέο

χώρο που ετοιμάζεται στο Γκάζι.

Η K.atou είναι εδώ και 5 χρόνια μία από τους resident DJs του six d.o.g.s. Εμφανίζεται στα πάρτι της ομάδας

Revolt! και τον επόμενο μήνα ετοιμάζεται για

ένα tour στην Αμερική που θα περιλαμβάνει τη Βαλτιμόρη, τη Βοστώνη, το Σικάγο, το Ντιτρόιτ, το Ντάλας, το Χιούστον και

τη Νέα Υόρκη.

Ο John John εμφανίζεται κάποιες Παρασκευές στο Komma, κάποια Σάββατα στο Επί της Δεξαμενής, στα Πετράλωνα, και μία φορά τον μήνα ετοιμάζει μαζί με τον Zack το Disco

Ντίρλα στο Key Bar.

Ο Dreamer είναι resident DJ στα πάρτι της ομάδας Yes it does!! Sure it does!!

και εμφανίζεται στα events του Neon Raum.

☛

the dreaMer

John Chouliaras

K.atou

16 lifo – 24.9.15

city vibes

το ελληνικο ανταστικοΠεριμένοντας το ΦantastiCon, το πρώτο μεγάλο φεστιβάλ αφιερωμένο στην

κουλτούρα του φανταστικού που διοργανώνεται στην πόλη μας, η ομάδα της LifΟ χαρτογραφεί μια κουλτούρα γεμάτη ιππότες, μάγισσες, βρικόλακες, εξωγήινους,

αμαζόνες και μυθικά τέρατα.

Από τους: M. Hulot, Μαρία Παππά, Μαρίνα Πετρίδου

16 lifo – 24.9.15

24.9.15 – lifo 17

Λεπτομέρεια από το κόμικ του Γιάννη

Ρουμπούλια, Τα χρονικά του Δρακοφοίνικα.

το ελληνικο ανταστικο

24.9.15 – lifo 17

18 lifo – 24.9.15

ι ρίζες του ελληνικού φανταστικού εί-ναι πολύ παλιές και πολύ πιο βαθιές στην

ελληνική παράδοση απ’ ό,τι… μπο-ρείς να φανταστείς. Με αφορμή το 1ο ΦantastiCon, που διοργανώνεται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση στις 3 και 4 Οκτωβρίου, ζητήσαμε από τον Ελευθέριο Κεραμίδα, συγγραφέα του πιο πετυχημένου ελληνικού fantasy,

Κοράκι σε άλικο φόντο, να μας διηγηθεί εν συντομία την ιστορία του:

«Αν και τον 19ο αιώνα oι Έλληνες συγγραφείς έπαιρναν κατά κόρον αγγλικά

ή γαλλικά βιβλία και τα προσάρμοζαν στα ελληνικά δεδομένα, καμία από τις επιλογές τους δεν ανήκε στο σύγχρονο φανταστικό που διαμορφωνόταν την ίδια περίοδο. Κά-ποιοι λίγοι (Πιτζιπίος, Λασκαράτος) εμπνεύ-στηκαν από κείμενα του Διαφωτισμού, στα οποία το παράδοξο αποτελούσε αλληγορική ευκαιρία για κοινωνική σάτιρα. Μετρημένες στα δάχτυλα και δίχως συνέχεια οι εξαιρέσεις απ’ αυτή την πεπατημένη (π.χ. Θανάσης Βάγιας του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη).

Στις αρχές του 20ού αιώνα διαμορφώθηκε αμιγώς ελληνική λογοτεχνία. Οι συγγραφείς, όμως, αποστασιοποιήθηκαν από τις αναφορές στην τεχνολογία (θεωρούσαν πως έρχεται από το εξωτερικό) και το υπερφυσικό (το ταύτιζαν με τις προλήψεις και την οπισθοδρόμηση). Το φανταστικό στοιχείο σπάνια τρύπωνε στο έργο τους, μεταμφιεσμένο σε λαογραφία (Πα-παδιαμάντης) ή ως αφορμή για ψυχογραφία (Ξενόπουλος).

Τον Μεσοπόλεμο και ως την Κατοχή γρά-φτηκαν μερικά βιβλία του φανταστικού από δημοφιλείς συγγραφείς (π.χ. Κόντογλου - Πέ-δρο Καζάς, Βουτυράς - Από τη Γη στον Άρη, Κα-ραγάτσης - Το χαμένο νησί), τα οποία μόλις τη δεκαετία που διανύουμε επανεκτιμήθηκαν. Την εποχή τους, κοινό και κριτική τα χαρα-κτήρισαν παιδικά ή ελαφρά αναγνώσματα, χωρίς περιεχόμενο.

Την ίδια περίοδο τα ληστρικά και περιπε-τειώδη μυθιστορήματα που τυπώνονταν σε συνέχειες σε εφημερίδες ή φυλλάδια (όπως ο “Τσακιτζής” και ο “Χρυσός Κουρσάρος”) ήταν γεμάτα τεχνολογικά και μαγικά ευρήμα-τα, αντιγράφοντας τα ξένα pulp. Η παράδοση αυτή συνεχίστηκε μέχρι σχετικά πρόσφατα, με τον “Μικρό Ήρωα” και τον “Αόρατο Καπε-τάνιο” του τηλεοπτικού Καραγκιόζη, αλλά το φανταστικό στοιχείο αποτελούσε αλατοπίπε-ρο για να καλύπτεται η έλλειψη πρωτοτυπίας σε κάθε άλλο τομέα αυτών των κειμένων.

Αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο η Επιστη-μονική Φαντασία (Ε.Φ.) μεσουράνησε στον δυτικό κόσμο, διχασμένη ανάμεσα στον φόβο των πυρηνικών και την αισιοδοξία της εξερεύνησης του Διαστήματος. Στην Ελλά-δα, επικράτησε κι ένα άλλο δίλημμα: μήπως έπρεπε να γράφουν οι Έλληνες συγγραφείς με «αλλοδαπό» ψευδώνυμο (όπως ο Graham W. Still-Γιώργος Β. Παπαδόπουλος); Κάποιοι το

θεώρησαν αναπόφευκτο, αφού στα “ξενόφερ-τα” είδη (αστυνομικό κ.λπ.) το κοινό δεν τους θεωρούσε ισάξιους με τους μεταφρασμένους από το εξωτερικό συναδέλφους τους. Σήμερα φαντάζει αστεία αυτή η πλαστοπροσωπία και αρκεί μια απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο για να αποκαλυφθεί. Κι όμως, συμβαίνει ακόμη καμιά φορά – μάλλον επειδή παραμένει αρ-νητικό το ελληνικό κοινό. Την ίδια περίοδο, πάντως, εμφανίστηκαν και οι πρώτες Ελληνί-δες συγγραφείς φαντασίας (όπως η Βιργινία Ζάννα), αποφασισμένες να γράψουν παιδικά και νεανικά έργα λιγότερο αφελή από εκείνα του Μεσοπολέμου.

Η Μεταπολίτευση αποτέλεσε σημείο καμπής. Η νέα γενιά Ελλήνων συγγραφέων είχε ελεύθερη πρό-σβαση σε αγγλόφωνες ταινίες και

βιβλία, αλλά δεν δημιουργούσε στη σκιά τους. Ο αντιαμερικανισμός που ήρθε ως αντίδραση στη δικτατορία επέτρεψε στον Διαμαντή Φλω-ράκη, στον Ανδρέα Ντούπα, στον Μάκη Πα-νώριο και άλλους να αποστασιοποιηθούν από ξένες επιρροές και να φέρουν στην Ε.Φ. έναν προβληματισμό όχι πολιτικό και επίκαιρο, αλλά υπαρξιακό, διαχρονικό και πανανθρώπι-νο. Εμφανίστηκαν επίσης τα πρώτα θεατρικά έργα Ε.Φ., κυρίως πολιτικές αλληγορίες, αλλά και τα πρώτα ελληνικά κόμικς. Τα κόμικς ως μέσο έχουν διεθνώς το φανταστικό/φαντασι-ακό ως κανόνα και τον ρεαλισμό ως εξαίρεση και το ίδιο ίσχυε και ισχύει στην Ελλάδα.

Έλληνες σκηνοθέτες και παραγωγοί άρχι-σαν από το ’75 και μετά να συνειδητοποιούν πως φανταστικός κινηματογράφος δεν σημαί-νει απαραίτητα εφέ και ακριβές κατασκευές αλλά ατμόσφαιρα και ιδέες. Λίγο αργότερα, η βιντεοκασέτα διεύρυνε τους ορίζοντες δημιουργών και κοινού, φέρνοντας ταινίες φαντασίας κάθε είδους και καταγωγής, από το κλασικό ως το ακραίο. Χάρη στον κινη-ματογράφο καθιερώθηκαν και διαδόθηκαν οι όροι “επιστημονική φαντασία” και “τρόμος” (χρησιμοποιήθηκε και ο ξεχασμένος πια όρος “φρίκη” για το gore, ενώ πολλοί μπερδεύουν ακόμα τον τρόμο με το θρίλερ – που δεν πε-ριέχει κατ’ ανάγκη φανταστικά στοιχεία. Όσο για το fantasy, δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κοι-νής αποδοχής μετάφραση ή, έστω, γραφή του με ελληνικούς χαρακτήρες).

Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 υπήρξε πολύ γόνιμο. Εμφανίστηκαν τα πρώ-τα εξειδικευμένα βιβλιοπωλεία (Παρά Πέντε, Βαβέλ, Solaris), ήρθαν από το εξωτερικό τα επιτραπέζια παιχνίδια ρόλων, γυρίστηκαν αρ-κετές ταινίες που ανήκαν σε διάφορες υπο-κατηγορίες του φανταστικού (π.χ. Υπόγεια Δι-αδρομή, Πρωινή Περίπολος, Η Σκιάχτρα, Η νύχτα με τη Σιλένα, Μπαλαμός). Έγινε και η πρώτη από-πειρα ανακεφαλαίωσης όσων είχαν προηγη-θεί (Ανθολογία ελληνικού φανταστικού διηγήματος, εκδόσεις Αίολος).

Οι δύο επόμενες δεκαετίες έφεραν περισ-

σότερους εξειδικευμένους εκδοτικούς οίκους (Οξύ, Anubis, Φανταστικός Κόσμος, Τρίτω-νας, Ars Nocturna, Jemma, Συμπαντικές Διαδρομές), το Διαδίκτυο για πληροφόρηση και επικοινωνία, φτηνές ψηφιακές κάμερες που επέτρεψαν σε νέους δημιουργούς (και αρκετά αργότερα σε ερασιτέχνες, όπως ο Γιά-γκος Ραυτόπουλος) να κάνουν ταινίες φαντα-σίας. Γράφτηκε και το πρώτο ελληνικό βιβλίο fantasy για ενήλικες (Ανθίππη Φιαμού, Λα-μπρά φεγγάρια στον ποταμό της λησμονιάς).

Τα χρόνια της κρίσης τα χαρακτηρίζει συρρίκνωση σε όλους τους τομείς, αλλά και επιτυχίες σε εσωτερικό και εξωτερικό, όπως ο χρηματοδοτημένος από το κοινό Αδάμαστος που υιοθετήθηκε από κινηματογραφική εται-ρεία διανομής ή η πολύ θετική κριτική της «Guardian» για βιβλίο της Ιωάννας Μπουρα-ζοπούλου που μεταφράστηκε στα αγγλικά. Οι ερασιτέχνες της Αθηναϊκής Λέσχης Επιστημο-νικής Φαντασίας (ΑΛΕΦ), του φόρουμ sff.gr και του Ελληνικού Συλλόγου Φίλων Τόλκιν-The Prancing Pony έχουν αντέξει για πάνω από δέκα χρόνια. Ελπίζουμε να δούμε και το φεστιβάλ φανταστικού κινηματογράφου SFF-rated να σβήνει φέτος δέκατο κεράκι.

Τ α τελευταία τριάντα χρόνια εμ-φανίστηκαν στη χώρα μας για το φανταστικό: δεκάδες συγγραφείς, περιοδικά (“Nova”, “Απαγορευ-

μένος Πλανήτης”, “9” της Ελευθεροτυπίας, “Φανταστικά Χρονικά”), φανζίν (Ανδρομέ-δα, Big Bang, Cyborg), σύλλογοι και λέσχες (Λέσχη Φανταστικού Ιωαννίνων, Ελληνική Λέσχη Star Trek), διαδικτυακές σελίδες και κοινότητες (scifi.gr, alternative factor, GreekFantasyWriters), λογοτεχνικοί δια-γωνισμοί (Γ.Γ. Νέας Γενιάς, Metal Invader, Εκδόσεων Οξύ), βραβεία (Ικαρομένιππος, Βραβείο Κοτρώνη, Larry Niven), φεστιβάλ και εκδηλώσεις (Φεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας Ερμούπολης - ΦΕΦΕ, Όψεις του Φανταστικού).

Τα παραδείγματα είναι ενδεικτικά. Αρκε-τές περιπτώσεις απ’ αυτές και πολλές ακόμη που δεν χωράνε σ’ αυτό το κείμενο είναι/ήταν αξιόλογες, αλλά καμία δεν βρήκε ως τώρα την ανταπόκριση που της αξίζει. Ομάδες διαλύ-θηκαν, θεσμοί δεν άντεξαν στον χρόνο, δημι-ουργοί έχασαν τη διάθεση να συνεχίσουν, επι-χειρηματίες δεν αποκόμισαν αρκετό κέρδος και διέκοψαν τη δραστηριότητά τους. Άλλοι παλεύουν, στα όρια της απογοήτευσης.

Κρίσιμος παράγοντας: η πληροφόρηση. Οι άνθρωποι που θα στήριζαν κάθε προσπάθεια μαθαίνουν πολύ αργά (ή ποτέ) την ύπαρξή της. Δεν βρέθηκε ως τώρα ο συνεκτικός πα-ράγοντας, ένα βήμα που να είναι ανοιχτό σε κάθε δημιουργό και εγχείρημα, γνωστό σε όλο το κοινό και σταθερό στον χρόνο. Το ΦantastiCon φιλοδοξεί να καλύψει αυτό το κενό. Αν το αγκαλιάσουν όλοι όσοι αγαπούν το φανταστικό, ίσως και να τα καταφέρει».

Μια σύντοΜη ιστορια τού ελληνικού ΦανταστικούΟ συγγραφέας Ελευθέριος Κεραμίδας καταγράφει σε συντομία τα βιβλία, τους συγγραφείς, τους εκδοτικούς οίκους, τις ταινίες και τους ανθρώπους που έφτιαξαν και συντηρούν την κουλτούρα του φανταστικού στην Ελλάδα.

city vibes

18 lifo – 24.9.15

24.9.15 – lifo 19

Μάκης Πανώριος(κεφαλονιά, 1935-) Συγγραφέας,

επιμελητής,

μεταφραστής,

ανθολόγος, ηθοποιός,

εικονογράφος.

Δείχνει να προτιμά

την επιστημονική

φαντασία, αλλά η

γραφή του είναι πιο

λυρική, πιο ονειρική

από το συνηθισμένο.

Δημιουργός της

μεγαλύτερης ως

τώρα προσπάθειας

παρουσίασης

του ελληνικού

φανταστικού

διηγήματος (Το

ελληνικό φανταστικό

διήγημα, έξι τόμοι,

Αίολος), διευθυντής

και εικονογράφος

του περιοδικού

«Ανδρομέδα» (1977),

εικονογράφος της

σειράς επιστημονικής

φαντασίας των

εκδόσεων Κένταυρος

(δεκαετία του

’80), συγγραφέας

θεατρικών έργων

επιστημονικής

φαντασίας, αποδέκτης

του βραβείου Χρυσός

Ικαρομένιππος (1996)

για το διήγημά του

Ηθοποιός και του

διεθνούς βραβείου

μετάφρασης Karel για

την προσφορά του

στην επιστημονική

φαντασία και το

φανταστικό (1993).

Έργα του: Η Κατάκτηση

(1970), Η Καταδίκη

(1975), Η Διαδρομή

(1978), Τα ρομπότ

μια μέρα (1979), Η

Καταστροφή (1982),

Η Αυτοκρατορία της

Μηχανής (1990), Ακόμη

και τα πουλιά (1994),

Αύριο (1996), Το καράβι

στο βουνό (2000), Το

Μαυσωλείο (2006), Ο

Ξένος Φαέθων (2010),

Η σιωπή στο τέλος του

δρόμου (2010).

Πάνος Κουτρουμπούσης(λιβαδειά, 1938-) Συγγραφέας,

μεταφραστής και

εικαστικός. Σπούδασε

σκηνοθεσία στη

Ρώμη. Ανακατεύτηκε

με το κίνημα των

μπιτ στην Ελλάδα.

Με τον ερχομό της

δικτατορίας του ’67

έφυγε στο Λονδίνο,

όπου δούλεψε στο

ραδιόφωνο και ως

εικονογράφος βιβλίων

επιστημονικής

φαντασίας και

τρόμου. Από το

1963 συμμετείχε

στην έκδοση του

περιοδικού «Πάλι».

Έχει δουλέψει επίσης

για τις εκδόσεις

των «Νέων», της

«Ελευθεροτυπίας»,

της «Βαβέλ», του

«Ταχυδρόμου»

και του «Αντί». Η

γραφή του είναι

παράδοξη, σατιρική,

σουρεαλιστική,

σκαμπρόζικη, βαθιά

ανθρώπινη. Έργα

του: Εn αγκαλιά de

Κρισγιαούρτι y otros

ταχυδράματα y otros

historias περίεργες

(1978, 1987), Στον

θάλαμο του Μυθογράφφ

(1992), Η ταβέρνα του

Ζολά (1997), Η εποχή

των ανακαλύψεων

(2002), Το κεντράκι

του Ταρζάν και άλλα

παραμύθια (2005).

Γιώργος Μπαλάνος (αθήνα, 1944-) Συγγραφέας και

μεταφραστής. Κατά

καιρούς ξεκίνησε να

σπουδάζει φυσική,

ηλεκτρολογία και

πολιτικές επιστήμες,

αλλά δεν ολοκλήρωσε

τις σπουδές του. Το

όνομά του συνδέθηκε

με τα πρώτα βήματα

της σειράς ανθολογιών

φαντασίας «Ωρόρα»

(τόμος 2 έως 17).

Κατέκτησε το διεθνές

βραβείο μετάφρασης

επιστημονικής

φαντασίας Κarel το

1984. Η γραφή του

είναι συναισθηματική,

με λεπτό και

ευγενές χιούμορ,

που αναδεικνύει το

πώς ο άνθρωπος

αντιλαμβάνεται

λανθασμένα τη

λειτουργία του

σύμπαντος. Έργα του:

Οι ονειρότοποι της γης

(1979), Τα μονοπάτια

των άστρων (1989), Όλα

τα χρώματα των ήλιων

(1994), Νύχτες της

Εκάτης (1998).

Ανθίππη Φιαμού (χίος, 1966-) Συγγραφέας,

αρθρογράφος και

μεταφράστρια.

Σπούδασε

παιδαγωγικά και

εργάζεται ως

δασκάλα. Τιμήθηκε

το 1995 με το βραβείο

Ικαρομένιππος

Καλύτερου

Πρωτοεμφανιζόμενου

Συγγραφέα για το

μυθιστόρημά της

Λαμπρά φεγγάρια στον

ποταμό της λησμονιάς.

Το μυθιστόρημα

αυτό είναι το πρώτο

ηρωικής φαντασίας

που κυκλοφόρησε

ποτέ από Έλληνα

συγγραφέα. Η γραφή

της είναι μεστή, με

έντονο ελληνικό

χρώμα και γεμάτη

από το θαυμαστό.

Έργα της: Λαμπρά

φεγγάρια στον ποταμό

της λησμονιάς (1995),

Κάτω από τον ήλιο της

Γκρόνταρ (2001),

Τον έφαγε το φεγγάρι

(2005), Δύναμη και Τιμή

(2008), Ο ορίζοντας

της αιωνιότητας

(2009), Σκιές και σκόνη

(2013). Έχει γράψει

επίσης διηγήματα για

ανθολογίες.

Γκράχαμ Στηλ-Graham W. Still (θεσσαλονίκη, 1928-) Συγγραφέας .

Φιλολογικό

ψευδώνυμο

του Γιώργου Β.

Παπαδόπουλου.

Σπούδασε Ιατρική. Το

1998 ανακοίνωσε τη

θέσπιση του βραβείου

«Graham W. Still» για

το καλύτερο διήγημα

ή μυθιστόρημα

επιστημονικής

φαντασίας Έλληνα

συγγραφέα (αρχικά,

Βορειοελλαδίτη

συγγραφέα). Το

βραβείο συνοδευόταν

από υψηλό χρηματικό

έπαθλο που

χορηγούσε ο ίδιος

και δόθηκε τελευταία

φορά το 2002. Στα

βιβλία του που

εκδόθηκαν μετά το

2001 χρησιμοποίησε

το πραγματικό του

όνομα. Έργα του:

Ταξείδι στο χρόνο

(1956), Τα Σύνορα

του απίθανου (1957),

Έφοδος Εγκεφάλων

(1958), Οδύσσεια στον

χωρόχρονο (2001), Η

τρέλα των κλώνων του

Αρχιμήδη (2001), Η

τελευταία δυναστεία των

αγγέλων (2001), καθώς

και τη σειρά βιβλίων «Η

οδύσσεια του μικρού

πρίγκιπα Τρούθυ».

Γιώργος Ζαρκαδάκης (αθήνα, 1964-)Συγγραφέας και

αρθρογράφος.

Σπούδασε μηχανικός

συστημάτων και

αυτόματου ελέγχου

και είναι κάτοχος

διδακτορικού στην

τεχνητή νοημοσύνη

με εφαρμογή

στην Ιατρική. Είναι

διευθυντής του

επιστημονικού

περιοδικού «Focus».

Η γραφή του είναι

λόγια, εγκεφαλική,

αναζητά τη λύση στα

ανθρώπινα αδιέξοδα.

Έργα του: Τα μυστικά

των χωρών χωρίς

(1996), Ανατολικόν

Τέλος (1999),

Αρχιπελάγους Πολιτεία

(2000), Το Πέρασμα

(2004), Όταν η Αμερική

εξαφανίστηκε (2002),

Οδηγός Επιβίωσης

(2009). Έχει γράψει

επίσης διηγήματα για

ανθολογίες.

Στυλιανός Μωυσείδης (αθήνα) Συγγραφέας και

σκηνοθέτης. Σπούδασε

σκηνοθεσία και

πολιτικές επιστήμες,

έγραψε σενάρια

και δίδαξε σε

θεατρικές σχολές.

Τη δεκαετία του ’70

κυκλοφόρησαν ως

βιβλία τσέπης (βίπερ-

βιβλία περιπτέρου,

με την ορολογία της

εποχής) αρκετά έργα

του με κατασκοπική

θεματική. Το 1986

εκδόθηκε από την

Bell-Χαρλένικ το

βιβλίο του Τάλως, ο

τρόμος που ήρθε απ’

το χθες που κέρδισε

τον Πανελλήνιο

Διαγωνισμό της

εκδοτικής αυτής. Το

συγκεκριμένο βιβλίο

χρησιμοποιεί ως

υπόβαθρο την αρχαία

ελληνική μυθολογία

και εντάσσεται

στην Επιστημονική

Φαντασία.

Επανεκδόθηκε από

την Εκάτη το 1998.

Το ακολούθησε την

επόμενη χρονιά η

συνέχειά του με τίτλο

Όταν ξυπνήσουν οι

Τιτάνες.

Διαμαντής Φλωράκης (αθήνα, 1935-) Συγγραφέας και

στοχαστής. Επιλέγει

την επιστημονική

φαντασία και το

τεχνοθρίλερ για

να εξετάσει τις

ουμανιστικές του

απόψεις και ανησυχίες

υπό το φως της

υπαρξιακής αναρχίας.

Ο πρώτος Έλληνας

μπλόγκερ και από τους

πρώτους παγκοσμίως

(δεν υπήρχε ο

όρος «μπλογκ» το

1999 που ξεκίνησε

το «Ηλεκτρονικό

ημερολόγιο ενός

συγγραφέα»). Έργα

του (σχεδόν όλα

διαθέσιμα και σε

e-book): Οι Απίθανοι

(1963), Το Ναρκοπέδιο

(1966), Η Έκρηξη

(1970), Το Πραξικόπημα

(1972), Επιστροφή

στο μέλλον (1973),

Τα πονοτρόνια και οι

αναρχικοί του απόλυτου

(1975), Εισβολή στο

αύριο (1978), Θέα από

τα χτισμένα παράθυρα

(1981), Στα ίχνη του

ανυπάρκτου (1985),

Η νοσταλγία του τίποτα

(1987), Ο Καιάδας

(1987), Η έσχατη

αναρχία (1988), Ο

εχθρός (1989), Το

σύνδρομο του χάους

(1992), Πέρα από

την έρημο του μίσους

(1995), Ο άνθρωπος που

δεν χρειαζότανε κανέναν

(1996), Τα γονίδια

της αγιότητας (2001),

Η μαύρη τρύπα μιας

νουβέλας που κατάπιε

το σύμπαν του αισθητού

(2009).

8 πρωτοποροι σύγγραΦεισ τησ Φανταστικησ λογοτεχνιασ

Έργο του Πητ Κουτρουμπούση

20 lifo – 24.9.15

24.9.15 – lifo 21

22 lifo – 24.9.15

1. Περικλής Μποζινάκης (Ars Nocturna)Ο Περικλής Μποζι-

νάκης γράφει κυρίως

ιστορίες τρόμου. Κυ-

κλοφόρησε το πρώτο

του μυθιστόρημα,

Απόκρημνος Χρόνος,

το 2009 από την Ars

Nocturna, ένα από

τα καλύτερα βιβλία

εκείνης της χρονιάς,

σύμφωνα με την

«Καθημερινή». Φέτος

εκδόθηκε το δεύτερο

μυθιστόρημά του, με

τίτλο Η άβυσσος πίσω

από την πόρτα, μια αστι-

κή ιστορία φρίκης με

ήρωα έναν φωτογρά-

φο που μπλέκει άθελά

του με μια μυστική

ιατρική οργάνωση

που κάνει εφιαλτικά

πειράματα.

2. Αβραάμ Καούα (Jemma Press - Futura)Από τη Γαλλική και

Αγγλική Φιλολογία

στον γοτθικό τρόμο.

Οι ιστορίες του έχουν

μια έντονη κινημα-

τογραφική ματιά. Το

νέο του βιβλίο είναι

ένα ιστορικό graphic

novel που έχει κάνει

σε συνεργασία με τον

Αλέκο Παπαδάτο. Έχει

τίτλο Η Δημοκρατία και

στόχο του μια ευρύτε-

ρη αγορά, πολύ πιθανό

και έξω από τα σύνορα

της Ελλάδας.

3. Ιωάννα Μπουραζοπούλου (Καστανιώτης)Η «Guardian» συ-

μπεριέλαβε το βιβλίο

της Τι είδε η γυναίκα

του Λωτ; στη λίστα με

τα καλύτερα βιβλία

επιστημονικής φα-

ντασίας του 2013. Στο

τελευταίο της βιβλίο,

που είναι και το πρώτο

μέρος μιας μυθιστο-

ρηματικής τριλογίας

με τίτλο «Ο δράκος της

Πρέσπας», στήνει μια

ιστορία με φόντο την

Πρέσπα και τις όχθες

της που βρίσκονται

μεταξύ των συνόρων

τριών χωρών: της

Ελλάδας, των Σκοπίων

και της Αλβανίας.

4. Γιώργος Αγγελίδης (Anima)Η Αυτοκρατορία του

Φεγγαριού είναι το

πρώτο μέρος της

fantasy τριλογίας του

19χρονου συγγραφέα.

Σε αυτό, ο Άλφρεντ,

ένας φυσιολογικός

–όπως πιστεύει– έφη-

βος, ύστερα από τον

μυστηριώδη θάνατο

του πατέρα του, έρ-

χεται αντιμέτωπος με

την αποκάλυψη πως

τίποτε στη ζωή του δεν

είναι όπως πίστευε.

Το ελληνικό «Χάρι

Πότερ;».

5. Ελευθέριος Κεραμίδας (Πατάκη)Το Κοράκι σε άλικο φόντο

του Ελευθέριου Κερα-

μίδα είναι ένα βιβλίο

επικής φαντασίας που

διαδραματίζεται στον

ελληνικό μεσαίωνα και

είναι το πρώτο μέρος

της τριλογίας των

«Γιων της Στάχτης».

Διαθέτει δαιδαλώδη

πλοκή και ενδιαφέ-

ροντες χαρακτήρες,

και τα γεγονότα

διαδραματίζονται σε

ένα ορίτζιναλ σκηνικό.

Στις περισσότερες από

τις 500 σελίδες του

έχεις την εντύπωση

ότι διαβάζεις ιστορικό

μυθιστόρημα τοποθε-

τημένο στο Βυζάντιο,

παρά επική φαντασία.

6. Βάσω Χρήστου (Ίαμβος)Από το 1995 διδάσκει

μόνιμα στη δευτερο-

βάθμια εκπαίδευση.

Είναι μέλος της Αθη-

ναϊκής Επιστημονικής

Φαντασίας από το

1998. Διηγήματά της

βρίσκονται επίσης

αναρτημένα στο sff.gr.

Έχει βραβευτεί με τον

Αργυρό Ικαρομένιππο

Διηγήματος 1999 για

το έργο της Περί ευθύ-

νης προγραμματιστών

και με τα βραβεία του

διαγωνισμού επιστη-

μονικής φαντασίας

Graham Still (Γεώργιος

Παπαδόπουλος) 2000

και 2003 για το μυθι-

στόρημα Ο φύλακας

των ασπίδων και το

διήγημα Χρονοσχισμή

αντίστοιχα. Το τελευ-

ταίο της βιβλίο είναι

το Όλες οι γεύσεις του

φωτός (εκδ. Ίαμβος).

7. Κωνσταντίνος Κέλλης (Κλειδάριθμος)Γεννήθηκε στην

Ξάνθη και σπούδασε

Αγγλική Φιλολογία και

Δημιουργική Γραφή

σε δύο πόλεις γεμάτες

φαντάσματα, τη

Θεσσαλονίκη και το

Εδιμβούργο. Η αγάπη

του για τη λογοτεχνία

του φανταστικού τον

οδήγησε στη συγγρα-

φή ιστοριών τρόμου

και μυστηρίου. Η δου-

λειά του έχει διακριθεί

σε λογοτεχνικούς

διαγωνισμούς, ενώ

διηγήματά του έχουν

δημοσιευτεί στην

Ελλάδα και το εξωτε-

ρικό. Το Φως μέσα μου,

η πρώτη του συλλογή

βραβευμένων διη-

γημάτων τρόμου,

κυκλοφόρησε το

2013 από τις εκδόσεις

Momentum.

Η Νεκρή Γραμμή είναι

το πρώτο του μυθιστό-

ρημα μεταφυσικού

τρόμου και κυκλοφο-

ρεί από τις εκδόσεις

Κλειδάριθμος.

8. Γιώργος Βορέας Μελάς (Ars Nocturna)Σπούδασε στο Πανεπι-

στήμιο Αιγαίου Κοινω-

νική Ανθρωπολογία και

Ιστορία, έκανε master

στη Μουσειολογία και

στην Πολιτισμική Πλη-

ροφορική, ενώ τώρα

κάνει το PhD του στην

Ιστορία της Τέχνης.

Ως Voreas Faethon

είναι ο frontman

του folk black metal

σχήματος Aherusia,

με δύο άλμπουμ που

έχουν γνωρίσει αρκετά

μεγάλη επιτυχία στον

χώρο. Στο Μαργαριτάρι

της Αβύσσου κάνει κάτι

αυθεντικό που είναι

εντελώς δικό του:

γράφει παραμύθια

με έντονο το στοιχείο

της παράδοσης, σαν

σύγχρονα δημοτικά

τραγούδια.

9. Μιχάλης Μανωλιός (Κλειδάριθμος)Μια παγκοσμίως ανα-

γνωρισμένη συνθέτρια

κρύβεται από τη

δημοσιότητα λίγους

ορόφους πάνω από το

υπόγειο στο οποίο ένα

κατακερματισμένο

μυαλό ονειρεύεται την

επιστροφή στην οι-

κογένειά του. Οι Αγέν-

νητοι Αδελφοί είναι το

τελευταίο του βιβλίο.

Έχουν κυκλοφορήσει

και δύο συλλογές

διηγημάτων του, Σάρ-

κινο Φρούτο (Τρίτων,

1999) και ... και το τέρας

(Τρίτων, 2009), από

την οποία το διήγημα

Αίθρα κέρδισε το 2010

τον διεθνή διαγωνισμό

Aeon Award.

10. Γιώργος Λαγκώνας (Όστρια)Από δεκαεννιά ετών

γράφει παράξενες

ιστορίες τις οποίες,

μέχρι πρότινος,

χρησιμοποιούσε για

να τρομοκρατεί τους

φίλους του. Κείμενά

του υπάρχουν στο

ελληνικό forum της

λογοτεχνίας του

φανταστικού, sff.gr.

Διηγήματά του έχουν

ξεχωρίσει σε λογοτε-

χνικούς διαγωνισμούς.

Το διήγημά του

Οργανικό Ψυχοσύνδρομο

συμπεριλήφθηκε στη

συλλογή «Θρύλοι του

Σύμπαντος ΙΙΙ» από τις

εκδόσεις Συμπαντικές

Διαδρομές (2014). Το

διήγημά του Femme

fatale συμπεριλήφθη-

κε στην επετειακή

συλλογή «Εφαρμοσμέ-

νη Μυθομηχανική»

για τα δέκα χρόνια

του sff.gr. Το διήγημά

του 4450 κέρδισε το

βραβείο λογοτεχνίας

του φανταστικού

Larry Niven για το

2014 στην κατηγορία

«Νοβελέτα Επιστημο-

νικής Φαντασίας». Η

συλλογή διηγημάτων

«μεσονυκτικό» είναι το

πρώτο του βιβλίο από

τις εκδόσεις Όστρια.

σύγχρονοι σύγγραΦεισ

city vibes

επιστημονική φαντασία και, γενικότερα, το φανταστικό έχουν τη δική τους ξεχωριστή

παρουσία στην ελληνική δι-σκογραφία. Κυρίως το λεγό-μενο «ελληνικό ροκ» σε όλα

του τα παρακλάδια, από την ποπ μέχρι το heavy metal, έχει δώσει ποικίλα δείγματα,

ενώ στοιχεία του φανταστικού συναντάμε ακόμη και στο λαϊκό,

στις παιδικές εκδόσεις ή και στο σατιρι-κό τραγούδι. Φυσικά, το σούπερ άλμπουμ του είδους δεν μπορεί να είναι άλλο από το «Αστρόνειρα» (Polydor) του Κώστα Τουρνά, που κυκλοφόρησε το 1973… πριν από 42 ολόκληρα χρόνια.

Με ηχητικές, στυλιστικές και σκηνικές αναφορές από το glam rock –όχι τόσο εκείνο το… παιδιάστικο του Gary Glitter όσο το πιο adult του David Bowie–, o Τουρνάς μεταφέ-ρει στην πλακιώτικη Σοφίτα, το φθινόπωρο του ’73, και βεβαίως στη δισκογραφία, τον δικό του outer space μύθο. Κινούμενος ου-σιαστικά στη λογική των «Απέραντων Χωρα-φιών» (το προηγούμενο LP του), όσον αφορά τη λειτουργία του concept, απλοποιεί το δικό του μουσικό υλικό, φέρνοντάς το εντός των ορίων ενός αξιόλογου πoπ-ρoκ.

Μηχανές του χρόνου, διαστημάνθρωποι, υπεράνθρωποι, ρομπότ, «ανώτερες δυνά-μεις», αστρικοί άρχοντες, διαπλανητικές κα-ταστροφές, πόλεμοι των άστρων... αλλά και η αγάπη ως «ιερό δισκοπότηρο» που οδηγεί και καθοδηγεί τη συμπαντική μας μοίρα είναι τα στιχουργικά θέματα του Τουρνά, προκειμέ-νου να καταστούν επωφελή τα… αστρόνειρά του.

Από την άλλη, η αναμφισβήτητη ικανότητά του να μετατρέπει σε ύμνους απλές νεανικές εμπνεύσεις που δεν άγονται άμεσα από την καθημερινότητα (τα «Αστρόνειρα» συμπί-πτουν με τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου) αλλά εξ αντανακλάσεως την εμπεριέχουν («τι έχει γίνει, τι έχει γίνει, κι όλα χάθηκαν με μιας / μόνο ερείπια έχουν μείνει, κι όλα ανήκουνε σ’ εμάς / ένας πόλεμος της ώρας δίχως άμυνα / κι όλοι οι δρόμοι αυτής της χώρας, μείναν άδειοι ξαφνικά...») έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός τουλάχιστον μνημειακού άσματος. Το «Ο πιο καλός τραγουδιστής» δεν είναι ένα όποιο κι όποιο final track αλλά το απόλυτο ποπ άχραντο. Ορισμένοι το ίδιο θα πουν και για το «U.F.O.» σε στίχους Γιάννη Μαρίνου από το 1980…

Βαθιά επηρεασμένος από τον Κώστα Τουρνά αλλά και από το Star Trek, ο Αλέξαν-δρος Μολφέσης, πολλά χρόνια αργότερα, το 2008, θα δημιουργήσει το δικό του ανάλογο, το double CD «Ταξίδι στ’ αστέρια / Space Rock Opera» (Καθρέφτης), που πέρασε μάλ-λον απαρατήρητο. Κακώς, γιατί ο Μολφέσης

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

24.9.15 – lifo 23

αλΜπούΜ, τραγούδια και ιστοριεσ για τούσ «αλλούσ» κοσΜούσ Από το « Έτος 2525» και το «Αστρόνειρα» στους Φανταστικούς Ήχους…Από τον Φώντα Τρούσα

ξέρει να γράφει τραγούδια με αρχή, μέση και τέλος, έχοντας τις πλέον σωστές επιρροές. Στο άλμπουμ ακούγεται σε μία από τις τελευταίες του ηχογραφήσεις και ο Γιώργος Μούτσιος.

Ένας άλλος δυνατός Έλληνας ηθοποιός (αλλά όχι και τραγουδιστής), ο επίσης αεί-μνηστος Χρήστος Τσάγκας, ακούγεται σ’ ένα ακόμη ελληνικό «φανταστικό» LP, το «Δωρι-είς / Επιστροφή στη Γη» (Polydor, 1987) του Δημήτρη Κατή (Εξόριστοι). Οι «Δωριείς» ως concept ανήκουν στην «ηρωική φαντασία». Υπάρχει όμως και η επιστημονική φαντασία, που ξεκινάει από το εξώφυλλο (με τους ιπτά-μενους πολεμιστές και το διαστημόπλοιο) και συνεχίζεται στο κείμενο του Τσάγκα, εκεί όπου γίνεται λόγος για τους «γιγάντιους βράχους του Διαστήματος», τους «αστρικούς ανέμους» κ.λπ.

Α πό πότε, όμως, ξεκινάει αυτή η ιστορία; Δύσκολο να το πούμε με βεβαιότητα. Πάντως, το «Έτος 2525» (Pan-Vox) των Sounds

από το 1970, σε στίχους Ρέτης Ζαλοκώστα, πάνω στη μουσική της επιτυχίας των Zager & Evans, είναι ένα πρώτο σημείο καμπής. Το τραγούδι κυκλοφόρησε στο σχετικό δισκάκι (ασχέτως αν ακούγεται και στο πρώτο LP του γκρουπ από την ίδια εποχή).

Σε δισκάκι κυκλοφόρησε και το θρυλικό «Επιδρομή από τον Άρη» (Pan-Vox, 1972) του Σωτήρη Κοματσιούλη, ένα xian-rock gem… ασύλληπτης εκφραστικότητας. Το τραγούδι το άκουσα πρώτη φορά στα μέσα του ’80 και εξο-μολογούμαι πως μου είχε καρφωθεί από τότε στη μνήμη. Ήταν το έξοχο παίξιμο των μου-σικών (μια line-up των Sounds βασικά, λίγο πριν από τα τελειώματά τους), ήταν η ωραία φωνή του τραγουδιστή, ήταν το παράξενο, χρι-στιανικής… φανταστικής αντίληψης τραγούδι; Δεν ξέρω. Εκείνο που ξέρω είναι πως το κομ-μάτι ηχογραφήθηκε την εποχή της άνθησης του… χίπικου xian-οκ στην πατρίδα του, την Αμερική, και αυτό λέει κάτι. Ή, μάλλον, πολλά.

Πριν από λίγους μήνες ο Κοματσιούλης επανήλθε μ’ ένα LP με τον ίδιο τίτλο στην Anazitisi Records, ερμηνεύοντας ξανά την «Επιδρομή από τον Άρη» και προσαρμόζοντάς την στα σημερινά δεδομένα (… «πίσω τα λε-φτά τους οι τοκογλύφοι ζητούν / ψάχνουν στα σκουπίδια τα γραμμάτια να βρουν»… και τα λοιπά, και τα λοιπά).

Την ίδια περίπου εποχή ο Γιάννης Πετρί-τσης βάζει τον «Αρειανό» του (Philips, 1973) να λέει στους γήινους… «δεν σας θέλουμε στον Άρη, σας το λέμε καθαρά», ενώ ο Ηλίας Ασβεστόπουλος με τους 2002 τραγουδούν το 1975, στον «Σιδερένιο Άνθρωπο» (Pan-Vox), για το... διαστημόπλοιο από τον Άρη, που δεν ήταν άστρο ούτε φεγγάρι («Πάρε με του είπα από τη Γη, μαύρη ζωή, μαύρη ζωή...»). Ένα… φανταστικό τραγούδι, έτσι κι αλλιώς.

Αλλά και στο επίπεδο των άλμπουμ, ο Ηρα-κλής Τριανταφυλλίδης ανοίγεται «σε άλλους κόσμους μακρινούς» (Columbia, 1976), εκεί που «ένα κομμάτι απ’ την ψυχή μας ταξιδεύει, με υπόσταση που πήρε ύλη από το σύμπαν, και αναμνήσεις πρωτόγνωρες μας φέρνει», με τον «Ακρίτα» (1973) του Σταύρου Λογαρίδη να είναι, από το εξώφυλλό του ήδη, μια κοσμική αλληγορία. Τούτο πιστεύουν ακράδαντα και οι Fantastikoi Hxoi το 2008 με τους… άυλους «Κυρίαρχους του Σύμπαντος», αλλά και με το φερώνυμο double βινύλιο στην Inner Ear το 2012.

Space και cosmic κατευθύνσεις έχουν επί-σης οι εγγραφές-συμμετοχές του ντράμερ Χρή-στου Στασινόπουλου. Και τούτο ήδη από την εποχή των Ελλήνων Axis (1973), που έκαναν καριέρα στη Γαλλία. Ο Στασινόπουλος έπαι-ξε space-rock (ή ρoκ με space στοιχεία), με τους Γάλλους Patrice Lamy, Utopic Sporadic Orchestra και Clearlight (στα seventies), τους Έλληνες Metal Fusion κ.ά.

Ένα ακόμη τραγούδι σχετικής θεματολογίας που είναι εξαιρετικό, εισάγοντάς μας σ’ ένα επόμενο μεγάλο κεφάλαιο (που δεν θα το ανα-λύσουμε, όμως, τώρα), είναι το «U.F.O.» των Vavoura Band. Το τραγούδι αυτό υπάρχει σε CD (Ikaros Music) αλλά και σε LP (Anazitisi Records) και είναι ηχογραφημένο στο Σπόρ-τινγκ, τον Δεκέμβρη του ’79. Οι Vavoura Band (Johnny Vavouras, Γιάννης Δρόλαπας, Βαγγέλης Βέκιος), επηρεασμένοι από τους Hawkwind (τους διαχρονικούς ήρωες του space-rock), δίνουν ένα… διαστημικό τρα-γούδι (και στη μουσική), γράφοντας Ιστορία.

Κι επειδή οι Vavoura Band έπαιξαν αθερά-πευτο hard και μεταλλικό ρoκ πριν από πολ-λούς, ας τους θεωρήσουμε και κάτι σαν «πατέ-ρες» για το… ντόπιο μέταλλο. Το heavy metal είναι το είδος εκείνο που έχει αναπόδραστη σχέση με το φανταστικό, κάτι που αποδεικνύ-εται από διάφορα LP (από τα εξώφυλλα μέχρι

τη θεματολογία), και γι’ αυτό πολύ δύσκολα θα μπορούσαμε να τα αναφέρουμε όλα. Ας μην αναφέρουμε… κανένα. Ζητούμε την κατανόη-ση των fans των Mental Powers («Fantasy»), των Northwind («Mythology»), των Crush («Kingdom of the Kings») και όλων των υπο-λοίπων…

Και όπως γράψαμε και στην αρχή… ακόμη και λαϊκά τραγούδια υπάρχουν με «διαστημι-κή» θεματολογία. Ένα πρώτο απ’ αυτά (από τα χρόνια του ’60) είναι και το «Μπες στον πύραυλο, κυρά μου» (Apollon) με κάποιον Σώτο Κρεμύδα (σε μουσική Τόλη Εσδρά και στίχους Νίκου Μπακογιάννη, του αδελφού του Παύλου Μπακογιάννη), ενώ ιδιαίτερη μνεία απαιτείται και για τους «Εξωγήινους» (Olympia, 1979) του Μπάμπη Μαρκάκη, με τη space-rock εισαγωγή να τη διαδέχονται οι… ντισκομπαγλαμάδες («Μες στον πλανήτη μας κι έξω απ’ το σπίτι μας / οι εξωγήινοι εμφανι-στήκανε / φαίνονταν ήσυχοι και συμπαθητικοί / αλλά για μια στιγμή τα χρειαστήκαμε…»).

Μνείας χρήζουν επίσης δύο items, από τον χώρο του cult αυτήν τη φορά.

Τ ο πρώτο είναι το παιδικό «Ταξίδι στον Άρη» (Χρυσή Πέννα, αρχές ’70) με το αλά «Yellow submarine»… ψυχε-δελικό εξώφυλλό του. Θυμάμαι πως

όταν έβαζα για πρώτη φορά το δισκάκι στο πικάπ προσδοκούσα ν’ ακούσω τίποτα spacey effects (παρ’ ότι δεν αναφερόταν πουθενά, στο label ή στο cover, κάτι σχετικό). Δεν έπεσα τελείως έξω…

Το δεύτερο έχει να κάνει με τον «Ιπτάμενο δίσκο του Γκιωνάκη» (CBS, 1979), που βασί-στηκε σε μουσικές του Γιάννη Κιουρκτσόγλου και στις συνεργασίες της Μπέττυς Μοσχονά και του Ντάνου Λυγίζου. Όπως σημείωναν και οι κειμενογράφοι του άλμπουμ (Κώστας Νικολαΐδης, Πυθαγόρας) στο οπισθόφυλλο:

«Ο κόσμος της φαντασίας κυριαρχεί στην εποχή μας: κινηματογράφος, μουσική, θέα-τρο, μυθιστόρημα. Ακόμα και τα ρούχα μας σήμερα παίρνουν ένα διαστημικό ύφος. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα κινείται και ο ήρωάς μας. Κατά συνέπειαν, ό,τι ακούσετε σ’ αυτό τον ιπτάμενο δίσκο από τον Γκιωνάκη δεν έχει σχέση με την αλήθεια και την πραγματικότητα, τα δε ονόματα, οι περιπέτειές του και τα πε-ριστατικά είναι εντελώς φανταστικά. Γιατί και ο Γκιωνάκης είναι ηθοποιός φανταστικός!».

24.9.15 – lifo 23

24 lifo – 24.9.15

Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης

είναι μεταφραστής,

συγγραφέας και

αφηγητής και

πιο παλιά ήταν

δημοσιογράφος

και φωτογράφος.

Αρθρογραφούσε στο

περιοδικό «9» της

«Ελευθεροτυπίας» από

το 2001 μέχρι το 2007.

Από το 2003 μέχρι το

2006 έβγαζε το φανζίν

Mangaijin μαζί με τον

Γιάννη Δαλκίδη. Το

2005 έγινε μέλος της

ομάδας COMICDOM,

αρθρογραφώντας στο

site και συμμετέχοντας

στη διοργάνωση

του Comicdom

Con Athens μέχρι

σήμερα. Το 2014-

2015 συνεργάστηκε

με τη Μαρία

Κουλουμπαρίτση στην

αυτοέκδοση του κόμικ

Botch!. Από το 2014

συνεργάζεται με τη

Βάλια Καπάδαη σε μια

σειρά αυτοεκδόσεων

γύρω από την

ελληνική μυθολογία

(Νέκυια, Μυθρύλοι).

Ως μεταφραστής

έχει μεταφράσει

βιβλία εκλαϊκευμένης

επιστήμης, ιστορίας

και λογοτεχνίας από τα

αγγλικά και τα γαλλικά,

μεταξύ των οποίων οι

Περιπέτειες του νεαρού

Σέρλοκ Χολμς του Andy

Lane και ο Ιππότης

των Επτά Βασιλείων

του George R.R.

Martin. Είναι ιδρυτικό

μέλος της Ελληνικής

Λέσχης Συγγραφέων

Αστυνομικής

Λογοτεχνίας

και της Στέγης

Προφορικότητας

και Παράδοσης

«Μυθολόγιο». Blog:

andymichaelides.

wordpress.com

Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα omnibusJemma Press, 2014Τα Χρονικά του

Δρακοφοίνικα είναι το

γνωστότερο ελληνικό

κόμικ ηρωικής

φαντασίας. Το πρώτο

του τεύχος εκδόθηκε

το 2005 και έπειτα

από μια τρικυμιώδη

πορεία η ιστορία

ολοκληρώθηκε

το 2014, με την

έκδοση του παρόντα

τόμου. Αποτελεί ένα

αμάλγαμα και φόρο

τιμής στις ιστορίες

του Robert E. Howard

και τις περιπέτειες

του παιχνιδιού ρόλων

Dungeons & Dragons,

με τον δημιουργό

Γιάννη Ρουμπούλια

να προσφέρει τις

δικές του ερμηνείες

κι απεικονίσεις πάνω

στα κλασικά μοτίβα

του είδους. Η ιστορία

εκτυλίσσεται στον

κόσμο του Έλεμπρος,

που βρίσκεται ως

επί το πλείστον υπό

την κυριαρχία της

Αυτοκρατορίας του

Δρακοφοίνικα και

την εξουσία του

ημίθεου Γκίντορακ

Ντράγκαρορθ.

Μια συντροφιά

από ετερόκλητους

χαρακτήρες, ο

καθένας με τα δικά του

μυστικά και κίνητρα,

θα βρεθεί αντιμέτωπη

με τις καταστροφικές

συνέπειες από

τις εσωτερικές

μηχανορραφίες

της Αυτοκρατορίας

και αναζητώντας ο

καθένας τον δρόμο

μέσα στο προσωπικό

του σκοτάδι, θα

προσπαθήσουν

να λυτρώσουν τον

ματωμένο τους

κόσμο, πληρώνοντας

ένα τρομερό τίμημα.

Galaxia vol. 1-4, comicworld, 2009-2014Το Galaxia του Μάνου

Λαγουβάρδου είναι

το μοναδικό, μέχρι

τώρα, μεγάλου

μήκους ελληνικό

manga. Ανήκει αμιγώς

στην κατηγορία

της επιστημονικής

φαντασίας και του

space opera, παρόλο

που δεν του φαίνεται

από τον πρώτο τόμο,

όπου συνδυάζει

στοιχεία manga,

πολεμικών τεχνών

και υπερφυσικών

δυνάμεων. Πρόκειται

για μια μεγαλόπνοη

ιστορία, η οποία

εκτυλίσσεται σε τρεις

τουλάχιστον πλανήτες

του ηλιακού μας

συστήματος (Κρόνος,

Ουρανός, Γη, με αυτήν

τη σειρά μέχρι τώρα),

οπότε η κοινωνία,

η τεχνολογία και η

απεικόνιση του τοπίου

έχουν εξαιρετικά

μεγάλο εύρος. Στο

μακρινό μέλλον,

η ανθρωπότητα

έχει καταφέρει να

αποικήσει τον Κρόνο

και τον Ουρανό. Οι

δύο αποικίες δεν θα

μπορούσαν να είναι

πιο διαφορετικές,

με την πρώτη να

έχει περιοριστεί

από τη γήινη ηγεσία

σε μια αγροτική

οικονομία και τη

δεύτερη να φιλοξενεί

την τελευταία λέξη

της τεχνολογίας.

Καθώς στον Κρόνο

κάνουν την εμφάνισή

τους κάτοικοι με

αλλόκοτες δυνάμεις

και διενεργούνται

μυστηριώδεις

επιχειρήσεις

εκκαθάρισης, μια

υπάλληλος της

πρεσβείας του Κρόνου

στον Ουρανό κι ένας

ντετέκτιβ έρχονται

αντιμέτωποι με μια

σειρά δολοφονιών

και τα φρικτά μυστικά

που κρύβουν οι

προύχοντες της

άρχουσας τάξης.

Homo vol. 1-4jemma press, 2013-2014Homo, όπως

λέμε Sapiens,

Neaderthalensis,

Heidelbergensis

και ούτω καθεξής.

Καλωσήρθατε στον

κόσμο του Δημήτρη

Καμένου, όπου

ο Β’ Παγκόσμιος

Πόλεμος δεν έχει την

παραμικρή σχέση

με τις διαφορετικές

φυλές των Homo

Sapiens, αλλά με τα

διαφορετικά είδη

ανθρωποειδών, από

τους αρχαιότερους

πρωτεύοντες

συγγενείς μας μέχρι

τον «σύγχρονο

άνθρωπο». Η ιστορία

μας ξεκινάει το 1939,

σε έναν κόσμο όπου

όλα τα είδη της

εξελικτικής πορείας

του ανθρώπου

συνυπάρχουν, από

τους πιθήκους μέχρι

τον Homo Sapiens,

με το κάθε είδος να

αναλαμβάνει συχνά

ρόλους σχετικούς

με τη φυσιολογία

του και να έχει

διανόηση ανάλογη

της αρχαιότητάς του.

Πρωταγωνιστής είναι

ο Φράνσις Μπάρετ,

ένας μπεκρής

και φερόμενος

νεκρομάντης, ο οποίος

συντάσσεται με το

Γενοσοσιαλιστικό

Ράιχ, ένα είδος

φασιστο-σοβιετικού

άξονα που επιθυμεί

μια «καθαρή Ευρώπη»,

κατοικούμενη μόνο

από Homo Sapiens

και Neanderthal.

Ιδιαίτερα

αξιοπρόσεκτα είναι το

σχέδιο και η ευρύτερη

αισθητική του

Δημήτρη Καμένου,

που φέρνουν αμέσως

στον νου τα έργα του

Mike Mignola (Hellboy,

BPRD).

Indigocomicdom press, 2012Το Indigo είναι μια

ανθολογία ιστοριών

σκοτεινής φαντασίας,

με σενάρια που

έχουν συνήθως ως

υπόβαθρο το αστικό

ή το ψυχικό τοπίο,

γραμμένα τόσο από

Έλληνες όσο και από

ξένους δημιουργούς,

όλα σε σχέδιο της

Βάλιας Καπάδαη.

Μέσα βρίσκει κανείς

επώδυνα γνώριμες

καταστάσεις με

σκοτεινά αίσιο τέλος,

όπως η φρικτή,

πλην δίκαιη τύχη

ενός παιδεραστή

στο «Grooming».

Βρίσκει το μυθικό

να συγκρούεται με

την «κουλτούρα»

του Ιnternet, όπου

όλοι καταγράφουν

και μοιράζονται τα

πάντα, συνθέτοντας

ένα μεγάλο τίποτα

κι εξαγριώνοντας τη

Μούσα της Ιστορίας

στο Υπεργραφία.

Έρωτες, γεννήματα

του νου κι όμως με

μια στάλα αλήθεια

στο ατέρμονο

ταξίδι του Verbatim

κι αρχαίοι θεοί που

αναλογίζονται τον

ρόλο τους στο σήμερα

στο Καιρός να αλλάξουν

όλα. Αυτές κι άλλες

τόσες ιστορίες που

ταξιδεύουν τον νου

καβάλα στον συνειρμό

και το παραλήρημα.

Trinkets: Ένα πατάρι γεμάτο ιστορίεςcomicdom press, 2010Το Trinkets είναι μια

ανθολογία ιστοριών

του Μιχάλη Διαλυνά,

οι οποίες αγγίζουν

διάφορα είδη του

φανταστικού, από

το λαϊκό παραμύθι

μέχρι τον τρόμο και

την επιστημονική

φαντασία. Όλος ο

τόμος χαρακτηρίζεται

από τη σουρεαλιστική

αίσθηση που προκαλεί

στον αναγνώστη – ο

Θάνατος βρίσκει

αγαπητικιά (Πάντα

υπάρχει πρώτη φορά),

ο Ψεύτης Βοσκός

γίνεται στρατιώτης

του Α’ Παγκοσμίου

Πολέμου (Λύκοι στα

Χαρακώματα), φιγούρες

από video games

παλεύουν για την τιμή

τους (Ατίμωση), ένα

δαιμόνιο καταριέται

τους πρόστυχους

θαμώνες μια ταβέρνας

(Η πικρή γεύση

του διαβόλου), ένα

μοναχικό φάντασμα

βιώνει τον έρωτα

(Stay for Breakfast),

ένας Ιππότης που

θα γινόταν βασιλιάς

γνωρίζει έναν

κατεργάρη τεχνίτη

και μαθαίνει πόσο

επικίνδυνες είναι οι

ευχές – και άλλες

ακόμα ιστορίες

που συνθέτουν ένα

πολύχρωμο μωσαϊκό,

όπου μοιάζουν

να συνυπάρχουν

παιδικές αναμνήσεις,

ονειροπολήσεις κι

εφιάλτες.

Ο ΑνΔρΕΑΣ ΜΙΧΑηΛΙΔηΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ

ΕΛΛηνΙΚΑ FANTASy ΚΟΜΙΚΣ

city vibes

24.9.15 – lifo 25

ΦantastiCon 2015ο Σάββατο 3 και την Κυριακή 4 Οκτω-βρίου η Ελληνοαμερικανική Ένωση υποδέχεται τo ΦantastiCon, το πρώ-το μεγάλο φεστιβάλ που γίνεται στην

Αθήνα με θέμα το φανταστικό και όλες τις εκφάνσεις του . Εδώ και λίγα χρόνια η ιδέα της διοργάνωσης ενός φεστιβάλ αφιερω-μένου στο φανταστικό, στα πρότυπα των αντίστοιχων συνεδρίων του εξωτερικού, υπήρχε στο μυαλό και τις συζητήσεις αρ-κετών ανθρώπων του χώρου. Πιστεύαμε ότι το ελληνικό κοινό είναι πια έτοιμο για κάτι τέτοιο. Η ιδέα ωρίμασε και έγιναν κάποιες πρώτες, δειλές απόπειρες. Αυτές κατέληξαν στη δημιουργία του Συλλόγου Φίλων Φαντα-

στικού, που μοναδικοί στόχοι του είναι η δι-οργάνωση του φεστιβάλ και η προώθηση του φανταστικού στην Ελλάδα. Ο επισκέπτης θα μπορεί να δει εκθέτες με βιβλία, κόμικς, παι-χνίδια, και διάφορους καλλιτέχνες. Επίσης, να παρακολουθήσει διάφορες ομιλίες, σεμινάρια, εργαστήρια, ταινίες και παραστάσεις. Να λάβει μέρος στην επιτόπου συγγραφή μιας ιστορίας, σε ένα κουίζ για τον Χάρυ Πότερ και να παί-ξει επιτραπέζια παιχνίδια καρτών και ρόλων. Τέλος, να έρθει σε επαφή με συλλόγους και ομάδες που δραστηριοποιούνται στον χώρο του φανταστικού».

Sff.grΈνα διαδικτυακό φόρουμ για τους λάτρεις του φανταστικού που υπάρχει για πάνω 10 χρόνια (από τον Αύγουστο του 2003), με περισσότε-ρα από 2.700 μέλη (τα μονίμως ενεργά είναι περίπου 100). Στην αρχή είχε πιο πληροφορι-ακό χαρακτήρα, αλλά γρήγορα εξελίχθηκε σε μια πλατφόρμα όπου ερασιτέχνες συγγραφείς αντάλλασσαν ιδέες και έβρισκαν έναν κοινό τόπο έκφρασης. http://community.sff.gr

Redworlds - Το ελληνικό wiki του φανταστικούΤο κοινοτικό λεξικό (wiki) για την ελληνική επιστημονική φαντασία και το φανταστικό (wiki.redworlds.gr) έχει στόχο να αποκτήσει ο χώρος ένα αξιόπιστο εργαλείο αναγνώρισης: συγγραφείς, εκδότες, μεταφραστές, έργα, πε-ριοδικά, ρεύματα, φορείς και όλα τα συναφή έχουν θέση σε αυτό. «Όπως κάθε wiki, μπορεί να αποκτήσει πληρότητα μόνο μέσα από τη συλλογικότητα. Αν και η άμεση δραστηριοποί-ηση τρίτων παραμένει σχετικά περιορισμένη, πολλοί φίλοι έχουν ήδη συνεισφέρει πληρο-φορίες, φωτογραφίες, έντυπα κ.λπ. χάρη στα οποία η δουλειά έχει σε έναν βαθμό προχωρή-σει – εξάλλου ένα wiki καθημερινά εξελίσσε-ται. Ο χρήστης που θέλει να βοηθήσει πρέπει πρώτα να εγγραφεί και να αποδεχτεί τους κα-νόνες συμμετοχής που παρατίθενται στη σχε-τική σελίδα. Τι μπορεί να προσφέρει; Έστω

και ένα-δυο νέα λήμματα, μικρές διορ-θώσεις ή προσθήκες στα υπάρχο-

ντα, μια καλύτερη φωτογραφία ενός συγγραφέα, η καταγραφή

ενός διηγήματος που έχει ξεφύγει από τη βιβλιογραφία κά-

ποιου άλλου, συνιστούν ουσιαστική βοήθεια. Από τεχνικής πλευράς το λεξι-

κό στηρίζεται σε ελεύθερο και ανοιχτό λογισμικό (tiki-

wiki 12.3 LTS), ενώ στήθηκε με μόνη βοήθεια τις πληροφορίες που

παρέχονται στο δίκτυο από τη διεθνή κοινότητα. Ανάλογα πρότζεκτ μπορούν να στηθούν εύκολα από μη ειδικούς,

με δαπάνη σχεδόν μηδενική. Το πεδίο, λοιπόν, είναι ανοιχτό σε όλους».

ΑΛΕΦΗ ΑΛΕΦ (Αθηναϊκή Λέσχη Επιστη-

μονικής Φαντασίας) είναι εδώ και 17 χρόνια η μοναδική λέσχη για τους φί-

λους του φανταστικού στην Ελλάδα. Πολύ περισσότερο από μια παρέα από weirdos

που λατρεύουν την επιστημονική φαντασία και ό,τι έχει σχέση με το ανύπαρκτο, είναι ένας

τρόπος να κοινωνικοποιηθούν, να μοιραστούν τις λατρείες και τις λόξες τους και να κάνουν γνωριμίες που θα αλλάξουν τη ζωή τους. Μέσα από την ΑΛΕΦ έχουν προκύψει δυνατές φιλίες, έρωτες και γάμοι. Τα μέλη της είναι κάθε ηλι-κίας και κάθε ιδιότητας, από 17άρηδες μέχρι 60 χρονών. Η επόμενη εκδήλωσή τους είναι την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου στις 20:00, στην καφετέρια ΦΑΕΙΝΟΝ (Καλλιδρομίου & Μαυ-ρομιχάλη), με προβολές ταινιών και έναν φόρο τιμής στον δημοσιογράφο και μεταφραστή βι-βλίων επιστημονικής φαντασίας Σπύρο Βρετό. Για περισσότερες εκδηλώσεις και το Λογοτεχνι-κό Εργαστήρι, τσέκαρε το site τους: http://alef-gr.blogspot.gr/.

Ο σύλλογος ΤόλκινO Σύλλογος Φίλων Τόλκιν είναι ένα μη κερδο-σκοπικό σωματείο με μορφωτικό και ψυχαγω-γικό χαρακτήρα και με κύριους σκοπούς του τη μελέτη του συγγραφικού έργου του John Ronald Reuel Tolkien, την ανάπτυξη και τη διάδοση αυτού στην ελληνική επικράτεια, την προώθηση της επικοινωνίας και της επαφής των προσώπων που ενδιαφέρονται γι’ αυτό, καθώς και τη γνωριμία με όλες τις μορφές έκ-φρασης (κινηματογράφος, θέατρο, μουσική, θέατρο, ζωγραφική, παιχνίδια) που αντλούν την έμπνευσή τους από αυτό. Ο σύλλογος ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2002 και αυτήν τη στιγμή έχει 70 μέλη και πολλούς φίλους, με την πλειονότητα να είναι μεταξύ 30 και 45 ετών. Το μεγαλύτερο σε ηλικία μέλος είναι 63 και το νεότερο 22. Δεν δέχονται άτομα κάτω των 18.

Iernis - Οι Έλληνες ΚέλτεςΟι Iernis είναι το μοναδικό ελληνικό συ-γκρότημα που παίζει παραδοσιακή κέλτικη μουσική. Τα μέλη του συγκροτήματος είναι ο Μανώλης και ο Γιώργος Γαλιάτσος, ο Κώστας Ξυδάκης και η Χρυσούλα Κεχαγιόγλου. Στο ΦantastiCon θα παίξουν σκοπούς και τραγού-δια από την Ιρλανδία, τη Σκωτία και τη Βρετά-νη – κάποια υπάρχουν στο CD που έφτιαξαν το 2012: «IERNIS, Beyond a far-off shore». «Η κέλτικη μουσική είναι γοητευτική, μελαγ-χολική και χαρούμενη, επική και πένθιμη, όμως ζωντανή, γιατί ο λαός που την έφτιαξε, μέσα στη μακραίωνη ιστορία του, συνεχίζει να δημιουργεί πάνω της ή, εμπνεόμενος ακόμη από αυτήν, να δημιουργεί πιο προσωπικές μουσικές. Τώρα, γιατί κέλτικη; Γιατί οι μου-σικές της Βρετάνης (ΒΔ Γαλλία), της Γαλικίας (ΒΔ Ισπανία), της Ουαλίας και της Σκωτίας, μολονότι η καθεμία έχει ιδιαίτερα χαρακτηρι-στικά και γοητεία, έχουν ταυτόχρονα μεγάλη συγγένεια με την ιρλανδέζικη, καθότι οι λαοί τους είναι αυτοί που ευρέως αποκαλούνται Κέλτες» λένε. ¶

ινfοΦantastiCon 20151ο Συνέδριο για το

φανταστικόΣάββατο 3 & Κυριακή

4 Οκτωβρίου Από τις 11 το πρωί έως

τις 9 το βράδυ στηνΕλληνοαμερικανική

Ένωση (Μασσαλίας 22, στο Κολωνάκι).

Είσοδος ελεύθερη.

τα events, οι λεσχεσ και οι ελληνεσ κελτεσ

24.9.15 – lifo 25

26 lifo – 24.9.15

InfoΗ μικρού μήκους ταινία

Γράμματα στη Γερμανία του Αντώνη Μποσκοΐτη

προβάλλεται την Παρασκευή 2

Οκτωβρίου (17:00-19:00) στο Ιντεάλ στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του 21ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου

της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας.

οιAθ

ηνα

ιοι ☛

q Γεννήθηκα στον Πειραιά και μέχρι πριν από λίγα χρόνια ζούσα στο Κερατσίνι. Λαϊκή μεσοαστική οικογένεια, αλλά με καλλιτεχνικές ρίζες. Ο πατέρας μου, που χάθηκε πρόσφατα, ήταν καλός μπουζουξής και τραγουδούσε. Ο πατέρας του, ο παππούς μου, τράβαγε αμανέδες με τον Σωφρονίου και τον Βαμβακάρη, ενώ το όνομά του υπάρχει στο βιβλίο του Πετρόπουλου για τα ρεμπέτικα. Μοιραία μεγάλωσα με τα λαϊκά τραγούδια, τα οποία για πολλά χρόνια σνόμπαρα: Καζαντζίδη, Ζαγοραίο, αλλά και Τσιτσάνη, Νίνου, Μπέλλου, όλα αυτά. Ανήκα, βλέπεις, κι εγώ σ’ αυτήν τη μάλλον ανόητη συνομοταξία των νέων που ηδονίζονταν με τον Τομ Γουέιτς και τον Λου Ριντ κι έκλειναν προκλητικά τα αυτιά στα κλαρίνα και στα μπουζούκια. Φάση ήταν, την πέρασα.

q Αν δεν γινόμουν κινηματογραφιστής ή δημοσιογράφος, θα γινόμουν σίγουρα ψυχίατρος. Όχι ψυχολόγος, που ουδέποτε με ενδιέφερε – έχει μεγάλη διαφορά. Στη μέχρι τώρα ζωή μου μοιάζει να με καταδιώκει η τρέλα, την έχω φάει με το κουτάλι. Κι ο τρελός, ξέρεις, υποφέρει, δεν ανήκει ντε και καλά σε όλη αυτή την ποιητικούρα της μυθολογίας του φευγάτου. Έτσι, ενώ οι πιο πολλοί τα παρατάνε με τέτοιες περιπτώσεις συνανθρώπων τους, εγώ τους αγαπώ και έμαθα να τους χειρίζομαι. Ένας ψυχίατρος, μεγάλος σε ηλικία, μου είχε πει κάποτε να τα αφήσω όλα για να πηγαίνω σε σπίτια σχιζοφρενών, αρνητικών στη θεραπεία τους. Να τους μιλάω και να τους ηρεμώ. Το έκανα μια-δυο φορές και ήταν αρκετές, ώστε μέχρι σήμερα να μπορώ να καταλαβαίνω αν κάποιος που θα κάτσει δίπλα μου παίρνει ψυχοφάρμακα.

q Η συνέντευξη είναι μια τέχνη από μόνη της. Ακούω άλλους συναδέλφους που διαβάζουν ολόκληρα κατεβατά για τη ζωή και το έργο κάποιου πριν τον συναντήσουν και μου φαίνεται παράξενο. Ποτέ δεν το έχω κάνει, τουλάχιστον για Έλληνες μουσικούς. Ούτε βγάζω ερωτήσεις. Βρισκόμαστε και οδηγούμαστε σε μια φιλική κουβέντα, όπου πά-ντα σχεδόν νιώθω ότι πρωτίστως εγώ βγαίνω κερδισμένος κι έπειτα όσοι άλλοι διαβάσουν τη συνέντευξη. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό, πάντως μέχρι τώρα έχει λειτουργήσει άψογα. Όλο αυτό με βοήθησε και στην τέχνη του ντοκιμαντέρ. Ποτέ δεν άφηνα τον συνεντευξιαζόμενο να μιλάει για ώρες ατελείωτες μπροστά στον φακό. Φαντά-σου κάτι τέτοιο, όταν μέχρι πρότινος τραβάγαμε σε φιλμ κιόλας, που κόστιζε απίστευτα. Γι’ αυτό, ποτέ δεν θα δεις ανθρώπους σε δική μου ταινία να καταθέτουν την ίδια μαρτυρία με διαφορετικά λόγια. Ήξερα εκ των προτέρων τι ήθελα να ακούσω και να πάρω από τον καθένα, εκτός, βέβαια, ευχάριστων απροόπτων.

q Μια φράση που μου είχε πει στο φεστιβάλ Δράμας το 2002 ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, όταν είχε προ-βληθεί το ντοκιμαντέρ για τη Φλέρυ Νταντωνάκη, ακόμη τη θυμάμαι με συγκίνηση: «Είσαι νεαρός, συνέχισε έτσι και οι ταινίες που θα κάνεις θα γίνουν εθνικά κειμήλια». Τον άκουσα, λοιπόν, τον Μπακογιαννόπουλο που εκτιμώ βαθύτατα και συνέχισα με την καταγραφή του ελληνικού ροκ και του κλαμπ «Κύτταρο», με μια μάλλον λοξή βιο-γραφία του Νίκου Κούνδουρου και πιο πρόσφατα με το ποιητικό έργο της Κατερίνας Γώγου. Το ’χω ξαναπεί, ντοκι-μαντέρ δεν κάνω κατά παραγγελία. Καταπιάνομαι αποκλειστικά με τους προσωπικούς μου μύθους, σαν να θέλω να τους συστήσω στον πολύ κόσμο με τη δική μου ματιά. Εκεί κάπου για μένα συγκλίνουν οι τέχνες της δημοσιογρα-φίας και του κινηματογράφου. Είναι αυτό που λέμε ζουρναλίστικη αμεσότητα στο σινεμά. Και αγάπη. Τίποτε άλλο.

q Ως ραδιοφωνικός παραγωγός πέρασα από το Κόκκινο 105.5 και το Κανάλι 1 του Πειραιά, ενώ τώρα βρίσκομαι στο διαδικτυακό Μεταδεύτερο, που έχει σαφή κοινωνικό χαρακτήρα. Με ενοχλεί η έλλειψη πλουραλισμού στα σημερινά ραδιόφωνα σε ό,τι αφορά το ελληνικό τραγούδι. Οι ίδιοι και οι ίδιοι προβάλλονται και μετά μας λένε σε συνεντεύξεις τους ότι αισθάνονται και αποκλεισμένοι κιόλας. Δουλειά του παραγωγού δεν είναι να φτιάχνεται ο ίδιος αλλά να ενημερώνει. Η όλη κατάσταση οδηγεί τελικά σε στεγανά και νέοι δημιουργοί, πραγματικά ταλαντού-χοι, χρίζονται εναλλακτικοί, «για λίγους» κ.λπ. Με άλλα λόγια, περιθωριοποιούνται. Η Μαργαρίτα Μυτιληναίου κάποτε με κατηγόρησε στον αέρα του Δευτέρου Προγράμματος ότι είμαι κλικαδόρος. Γέλασα πολύ. Ήθελα να της απαντήσω ότι, όντως, ο καθένας στον χώρο αυτό μπορεί να έχει τις κλίκες του, εγώ, ωστόσο, απ’ τις δικές μου κλί-κες μια ζωή παρέμενα άφραγκος και ανέμελος.

q Οικογένειά μου είναι οι φίλοι μου, όσο μπανάλ κι αν ακούγεται. Μέσω της δουλειάς γνώρισα μουσικούς κυρίως. Φίλος δεν μπορείς να ’σαι με όλους. Η σχέση μου με τη Λένα Πλάτωνος με έχει σημαδέψει, είναι κάτι σαν γκουρού μου, από τότε ειδικά που έφυγε από τη ζωή ο ποιητής Ανδρέας Παγουλάτος. Η αμετανόητη χίπισσα Μαρίζα Κωχ είναι επίσης για μένα φίλη, δεύτερη μάνα κι αδελφή. Η ζωή τα ’χει φέρει πάλι και μιλάω σχεδόν καθημερινά με τη Φαραντούρη, τη Γιώτα Γιάννα και τον Νίκο Ξυδάκη – τον συνθέτη και ουχί τον υπουργό. Κοινό όλων αυτών: το αστείρευτο χιούμορ και μια αδιάκοπη ανταλλαγή ιδεών που πια έχει περάσει στο ασυνείδητο. Άμα μου πάρεις τους φίλους μου, με σκότωσες. Μόνος θα μείνω όποτε γράφω κάτι, ειδάλλως μπορεί να μιλάω όλη μέρα στο τηλέφωνο, αν δεν έχω παρέα.

q Τα Γράμματα στη Γερμανία με γύρισαν πίσω στα χρόνια της μικρού μήκους ταινίας σαν ένα break στην ντοκιμα-ντερίστικη φιλμογραφία μου. Πόσο διαφορετικό ήταν να κάνεις ταινία το 1995 συγκριτικά με το 2015! Λες σήμερα «μοτέρ, πάμε» στον οπερατέρ και σου φαίνεται λίγο αταίριαστο. Αν δεν ακούς τον ήχο απ’ το φιλμ που ρολάρει στο σασί, τι σόι «μοτέρ» είν’ αυτό; Ας μην ακούγομαι όμως τόσο παλιομοδίτης, το τέλος του χημικού σινεμά έλυσε τρομερά προβλήματα και μείωσε το κόστος παραγωγής. Τέλος πάντων, η Τούλα Μπούτου, συγγραφέας και μάλιστα η πρώτη γιατρός αναισθησιολόγος στην Ελλάδα του 1950, έγραψε το ’87 ένα διήγημα και μου ζήτησε πριν από με-ρικούς μήνες να το μεταφέρω στο σινεμά. Παλιά Ελλάδα, μετανάστευση και ο θάνατος ενός νέου στη Γερμανία με συμβολική σημασία για τα σημερινά δεδομένα ήταν τα στοιχεία που με κέντρισαν. Η ταινία έγινε ασπρόμαυρη. Με σταθερά κάδρα και καμία κίνηση της μηχανής, σαν ένα homage σε ένα σινεμά αγνό και στυλιζαρισμένο. Αφαίρεσα όλους τους διαλόγους από το διήγημα και δούλεψα με δύο κυρίως «όπλα»: τις ερμηνείες των ηθοποιών και την πρωτότυπη μουσική που έγραψε η Ελένη Καραΐνδρου και ήταν θείο δώρο, πραγματικά! Πρωταγωνιστεί ο Μανώλης Δεστούνης, γνωστός από τις παλιές, λαϊκές κωμωδίες. Εξαιρετικός, κι έπρεπε να φτάσει 78 ετών για να πρωταγω-νιστήσει σε ταινία, έστω μικρού μήκους. Δίπλα του δύο νέοι ηθοποιοί: ο Απόλλων Μπόλλας και η Λίλα Μπακλέση.

Αντώνης Μποσκοΐτης

απ

ο t

on

κω

στα μ

ιχαη

λιδη

. φ

ωτο

γραφ

ια:

παρι

ς τα

βιτι

αν

.

Κινηματογραφιστής-δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στον Πειραιά, κατοικεί στο Παγκράτι.Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος τον έχει χαρακτηρίσει «πολύτιμο βιογράφο των

αγέραστων προσωπικοτήτων του πρόσφατου παρελθόντος στην Ελλάδα».

ευ

χα

ριστ

ουμ

ε τ

ο μ

πα

ρ g

ala

xy

για

τη

ν ε

υγε

νικ

η π

αρα

χω

ρηση

το

υ χ

ωρο

υ τ

ης

φω

τογρ

άφ

ιση

ς

... για όσους δεν έχουν αποφασίσει ακόμα.aπο th lifo team

Eπιλογές από τον χώρο της εκπαίδευσης

28 lifo – 24.9.15

εικ

ον

ογρ

αφη

ση: a

the

ne

an s

ailo

r

AΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

24.9.15 – lifo 29

NEW

ST

UDIE

S Less is MoreΡήγα Παλαμήδου 5-7, πλατεία Αγ. Αναργύρων, Ψυρρή, Αθήνα, 210

3224441, 6973 981454, https://lessis-moreathens.wordpress.com/,

lessismoreath@gmail.com

Tο βιωματικό εραστήριο αρχιτεκτονικής

Less is More σας προσκαλεί να ακολου-

θήσετε τη φετινή βιωματική του δια-

δρομή, συμμετέχοντας στον νέο κύκλο

εργαστηρίων «Art think HOME». Το σπίτι

και οι χώροι της καθημερινής ζωής βρί-

σκονται στο επίκεντρο της μελέτης του

εργαστηρίου. Θα χρησιμοποιηθούν πολ-

λά εργαλεία διαρκώς εμπλουτιζόμενα

από τα νέα δεδομένα και τις ανάγκες της

εποχής, όπως χειροτεχνικές ασκήσεις,

βιωματικές προσεγγίσεις τέχνης-αρχιτε-

κτονικής, περιπατητικές περιπλανήσεις.

Το περιεχόμενο των εργαστηρίων του Art

think HOME κατανέμεται σε 2 ενότητες

δραστηριοτήτων:

Ι. Καταγραφές - Χαρτογραφήσεις: Η

ενεργοποίηση της προσωπικής «διαλέ-

κτου» σχετικά με το σπίτι, την κατοίκηση

και τα διαφορετικά βιώματα και εμπειρί-

ες που συνδέονται με τον καθένα και την

καθεμιά.

ΙΙ. Αναπαραστάσεις - Το σπιτικό μου.

Στη δεύτερη ενότητα, η «διάλεκτός» μας

θα αποκτήσει πρακτική/υλική υπόστα-

ση και θα μεταφερθεί στον χώρο της

καθημερινότητας, ώστε να τον διερμη-

νεύσει δημιουργικά. Παράλληλα με τα

εργαστήρια, το Less is More, όπως κάθε

χρόνο, διοργανώνει διαλέξεις, ενημερώ-

σεις βιωματικές ξεναγήσεις, με στόχο την

προσέγγιση και ερμηνεία του χώρου και

της αρχιτεκτονικής στη συνάντησή τους

με την τέχνη. Στο εργαστήριο μπορούν να

συμμετάσχουν όλοι, ανεξαρτήτως ηλικί-

ας ή προηγούμενης εμπειρίας. Διάρκεια

ενότητας: 16 ώρες (8 δίωρες εβδομαδι-

αίες συναντήσεις). Η πρώτη ενότητα του

Βιωματικού Εργαστηρίου Αρχιτεκτονικής

ξεκινά στις 21 Οκτωβρίου 2015, ενώ οι εγ-

γραφές πραγματοποιούνται από τις 5 έως

τις 19 Οκτωβρίου 2015. (Επικοινωνία διά

ζώσης: Δευτέρα-Παρασκευή 6.00-9.00

μ.μ.).

ΕΕΣ Galileo ΣπουδeΣ ΤΕχνων

και ΕπαγγΕλμαΤωνΜιλτιάδου 11, Αθήνα, 217 7020301,

www.galileo.edu.gr

Μια σχολή που διδάσκει όλες τις τεχνικές

της αργυροχρυσοχοΐας. Τα προγράμματά

της διακρίνονται σε full time (μονοετές

πλήρες πρόγραμμα αργυροχρυσοχοΐας),

με καθημερινή φοίτηση, και part time

(εναλλακτικό πρόγραμμα σπουδών αρ-

γυροχρυσοχοΐας), με φοίτηση από 1 έως

3 φορές την εβδομάδα. Υπάρχουν επίσης

και ταχύρρυθμα προγράμματα αργυρο-

χρυσοχοΐας με εντατική φοίτηση για την

ολοκλήρωση κάθε εκπαιδευτικής

ενότητας σε λίγες ημέρες. Ημέρες

AΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Less is More

και ώρες διεξαγωγής των μαθημάτων της

σχολής θα βρείτε στο site www.galileo.edu.

gr (στην ενότητα «Περίοδοι: Φθινοπωρινό

Εξάμηνο») και πληροφορίες για δραστηριό-

τητες στο www.facebook.com/ees.galileo.

New York ColleGeΑμαλίας 38, Σύνταγμα,

210 3225961. Fax: 210 32 33 337, http://nyc.gr,

e-mail: nycath@nyc.gr

To Film Studies του New York College δη-

μιουργήθηκε το 2001 και έκτοτε έχει απο-

τελέσει μια σύγχρονη σχολή σκηνοθεσίας

κινηματογράφου και γενικότερων σπουδών

στον οπτικο-ακουστικό τομέα. Προσφέρει

ενα πρωτοποριακό πρόγραμμα που περι-

λαμβάνει δύο εξάμηνα για κάθε έτος (από

Οκτώβριο έως Φεβρουάριο και από Φε-

βρουάριο έως Ιούνιο), ώστε κάθε φοιτητής

να έχει τη δυνατότητα να καθορίζει ο ίδιος

τη διάρκεια των σπουδών του, ανάλογα με

τις ανάγκες, τον διαθέσιμο χρόνο και τα

χρήματά του. Οι σπουδές έχουν διάρκεια

3 ετών, με τα δύο πρώτα έτη στα ελληνικά

και το τρίτο έτος στα αγγλικά. Οι αίθουσες

των μαθημάτων είναι εξοπλισμένες με όλα

τα σύγχρονα συστήματα προβολής και οι

καθηγητές του Film Studies συνδυάζουν με

τον καλύτερο τρόπο τη διδακτική εμπειρία

με τον υψηλό επαγγελματισμό. Στο δυνα-

μικό της σχολής ανήκουν ονόματα όπως ο

Παντελής Βούλγαρης, η Δήμητρα Χατούπη,

η Κατερίνα Μαραγκουδάκη και άλλοι σπου-

δαίοι επαγγελματίες του χώρου. Τέλος,

εκτός από το πτυχίο, οι ενδιαφερόμενοι

μπορούν να παρακολουθήσουν και μεμο-

νωμένα μαθήματα σε όποιον τομέα ή ειδι-

κότητα επιθυμούν, για τα οποία χορηγείται

βεβαίωση σπουδών.

ακΤοΑθήνα: Ευελπίδων 11, Πεδίον του Άρεως, 210 5230130 / Campus Κρανού 3, πλατεία

Κουμουνδούρου, Θησείο, 210 3238111 / Θεσσαλονίκη: 26ης Οκτωβρίου 38-40 &

Ανδρέα Γεωργίου, 2310 221231 www.akto.gr,

information@aktocollege.gr

Πολυετής εμπειρία (πάνω από 40 χρόνια)

και στόχοι διαρκούς εξέλιξης και πρωτοπο-

ρίας είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το πε-

ριβάλλον του ΑΚΤΟ, ένα περιβάλλον ιδανικό

για γνώση και δημιουργία. Το εκπαιδευτή-

ριο διακρίθηκε και τo 2014 συγκαταλέχθηκε

στις 11 καλύτερες σχολές Design του κό-

σμου. Προσφέρει όλο το φάσμα σπουδών

στις ειδικότητες του Art & Design: Graphic

Design, Interior Architecture, Product &

Innovation Design, Photography, Fashion

Design, Fine Art & New Media, Animation &

Interactive Media, Sketch-Comics-Cartoon.

Στον ίδιο τομέα, και με στόχο να καλύψει

όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, ο ΑΚΤΟ

προσφέρει: διετή προγράμματα ΙΕΚ, μονο-

ετή προγράμματα κατάρτισης & εξειδίκευ-

σης, σεμινάρια και ευέλικτα προγράμματα

για όσους δεν έχουν χρόνο ή μένουν μα-

κριά από την Αθήνα. Τα προγράμματα λει-

τουργούν με την επικύρωση του κρατικού

Βρετανικού Πανεπιστημίου του Middlesex

και οδηγούν στην απόκτηση bachelor και

master.

δΗλοΣ - ΣχολΗ ΘΕαΤΡου

Ελευσινίων 11, Μεταξουργείο, Αθήνα, 210 5203562, www.dilos.gr,

contact@dilos.gr

Κάθε χρόνο πληθώρα σπουδαστών με αγά-

πη για το θέατρο, τον κινηματογράφο και

την υποκριτική εν γένει συμμετέχουν στις

3 φάσεις των εισαγωγικών εξετάσεων της

σχολής για να διδαχτούν, μεταξύ άλλων,

Υποκριτική-Αυτοσχεδιασμό, Δραματολο-

γία, Αγωγή Προφορικού Λόγου, Κίνηση-

Χορό, Kρουστά, Παραστασιολογία κ.ά. Οι

καλλιτεχνικές δράσεις των σπουδαστών

της σχολής εντυπωσιάζουν με τον πλούτο

και την ποικιλία τους: οι απόφοιτοι έχουν

δημιουργήσει τη θεατρική ομάδα «δήλος»

και τα έργα τους παρουσιάζονται με μεγάλη

επιτυχία σε επαγγελματικά θέατρα. Μπορεί-

τε να επικοινωνήσετε με τη σχολή στο 210

5203562 ή στο contact@dilos.gr.

ινΣΤιΤουΤο πουΣκιν (PUsHKiN)

Φειδίου 18, Αθήνα, 210 3302051, 210 3824741, www.pushkin.gr,

info@pushkin.gr

Εκπροσωπεί το Κρατικό Ινστιτούτο Ρωσικής

Γλώσσας και δίνει την ευκαιρία σε άτομα

όλων των ηλικιών να αποκτήσουν πιστο-

ποιημένα πτυχία, αναγνωρισμένα από τον

ΑΣΕΠ. Στον χώρο του ινστιτούτου πραγμα-

τοποιούνται ιδιαίτερα μαθήματα, καθώς

και ατομικά προγράμματα σπουδών, και τα

τμήματα προσαρμόζονται σε ειδικές κατη-

γορίες σπουδαστών. Υπάρχουν τμήματα με

προγράμματα στη ρωσική γλώσσα για επι-

χειρηματίες, εργαζόμενους και φοιτητές,

αλλά και τμήματα διδασκαλίας της ελληνι-

κής γλώσσας σε ρωσόφωνους. Οι διδάσκο-

ντες καθηγητές είναι πτυχιούχοι ρωσικής

φιλολογίας και κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτ-

λου από τα πανεπιστήμια της Μόσχας και

της Αγίας Πετρούπολης. Τα τακτικά τμή-

ματα του Ινστιτούτου είναι όλα ολιγομελή,

πέντε έως δώδεκα ατόμων. Διοργανώνει

σεμινάρια επιμορφωτικά, ειδικής ορολο-

γίας και μαθήματα από απόσταση, μέσω

ηλεκτρονικού υπολογιστή (e-learning). Στις

εγκαταστάσεις του ινστιτούτου περιλαμβά-

νεται και η πληρέστερη ρωσική βιβλιοθήκη,

με περισσότερους από 18.000 τίτλους της

ρωσικής λογοτεχνίας αλλά και μεταφρασμέ-

νων στα ρωσικά συγγραφέων.

30 lifo – 17.9.15

Δήλος - Σχολή Θεάτρου

AKTO

AΦΙΕΡΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

New York College

24.9.15 – lifo 31

Good

Market Research

επιμελεια: the lifo team

FRanklin & MaRshall F/W 2015-6 ColleCtion

Ο αθλητισμός σε συνδυασμό με εκλεπτυσμένες λεπτομέρειες του κολε-γιακού στυλ είναι τα κύρια στοιχεία της φετινής συλλογής της Franklin

& Marshall. Κεντρικό κομμάτι της συλλογής είναι το φούτερ σε διάφορα στυλ, με βελονιές, αλυσίδα ή κεντήματα σενίλ. Επίσης, υπάρχουν νέα μο-

ντέλα σε πλεκτά με κεντήματα στην πλέξη ζακάρ, καθώς και πουκάμισα σε νέα, μακρύτερα μήκη ή με ριγέ, πλεκτές μανσέτες. Τέλος, η συλλογή περι-

λαμβάνει τα απαραίτητα πανωφόρια με πρωταγωνιστή το κλασικό κολεγια-κό μπουφάν σε φωτεινές μονοχρωμίες, σε καρό με μπαλώματα ή σατέν.

Ο ΛΟυμίδης ΠαΠαγαΛΟς ςκΟυρΟς Ενέργεια και εγρήγορση προσφέρει με κάθε γουλιά ο αγαπημένος ελληνικός καφές Λου-

μίδης Παπαγάλος Σκούρος. Από τις 20 Σε-πτεμβρίου οι φίλοι του «δυνατού» ελληνικού καφέ θα μπορούν με την αγορά 2 συσκευα-σιών Λουμίδης Παπαγάλος Σκούρος 194 γρ.

να αποκτήσουν τη μοναδική πορσελάνινη κούπα «Σκούρος», χωρίς επιπλέον επιβάρυν-

ση. Αναζητήστε το συλλεκτικό αυτό δώρο στις ειδικές προωθητικές συσκευασίες, για περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Ray ban Από την εταιρεία οπτικών, το

μοντέλο RB3513 από τη σειρά Metal Generation 2.0 είναι η

επόμενη γενιά Aviator, ήδη επι-λεγμένο από τους trendsetters. Ο λεπτός, επίπεδος και μεταλ-

λικός σκελετός χρησιμοποι-είται για πρώτη φορά, είναι κατασκευασμένος με το πρωτοποριακό σύστημα

που προβλέπει εξαιρετική ακρίβεια στις γραμμές και διαθέτει ειδικές σαρνιέρες, ανθεκτικές στην πίεση, και φακούς από nylon fiber για μικρότερο βάρος.

lidlAπό 28 Σεπτεμβρίου μέχρι 3 Οκτωβρίου, στα καταστήματα

Lidl σας περιμένουν νοστιμιές και αρώματα της μακρινής ασιατικής

κουζίνας. Εδώ θα βρείτε ποικιλία εδεσμά-

των, όπως τα Vitasia Springrolls με λαχανικά

κατεψυγμένα, η σάλτσα Vitasia Thai σε 3 μοναδικές γεύσεις, το Vitasia ασιατικό λάδι, τα Vitasia Νoodles Chow mein και το παραδοσιακό ποτό Vitasia Σάκε.

ούζο μινι μύτιλήνής

Το αγαπημένο ούζο των Ελλήνων

ανανεώνει τώρα την εμφάνισή του.

Στην ετικέτα του πλέον η «κοπέλα

του ΜΙΝΙ» παίρνει τη θέση της στο

κέντρο της ετικέτας, στη λιθογραφία που απεικονίζει την πό-λη της Μυτιλήνης

και συνδέει το ούζο ΜΙΝΙ με τον τόπο καταγωγής του.

www.ouzomini.gr.

32 lifo – 24.9.15

Market research

VansΜε τη νέα σειρά επανέκδοσης του Sk8-Hi η Vans καλωσορίζει τη φθι-

νοπωρινή σεζόν. Το Sk8-Hi έκανε το ντεμπούτο του το 1987 ως «Style 38» και ήταν το πρώτο high top sneaker

που σχεδίασε η ομάδα της Vans. Ιδιαίτερα αγαπητό στους skaters, σύ-ντομα έγινε από τα πλέον αγαπημένα μοντέλα του brand. Για το φθινόπωρο του 2015, η Vans παρουσιάζει μια ιδι-αίτερη έκδοση του Sk8-Hi, κατασκευ-ασμένη από ένα νέο ανθεκτικό υλικό δέρματος, το XTuff, σε δύο νέες χρωματικές αποχρώσεις. Τα νέα Sk8-Hi μοντέλα της Vans θα είναι διαθέσιμα τέλη Σεπτέμβρη στο official Vans store καθώς και σε επιλεγμένα καταστήματα λιανικής.

VansHYPERLINK: http://collection.vans.eu/, HYPERLINK: http://collection.vans.eu/"eu

Reebok ClassiCΜοντέρνες γραμμές σε

συνδυασμό με ένα αμιγώς αμερικανικό κολεγιακό στυλ

είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας του brand της

Reebok, Classicme, με τη Maison Kitsuné. Η διαχρο-

νική, χαλαρή αισθητική μαζί με τη σύγχρονη cult φιλο-

σοφία της Reebok Classic x Maison Kitsuné «Baseball

League» δημιούργησαν αθλητικά κομμάτια σε λιτό

design, εμπλουτισμένο με μια ρετρό χρωματική

παλέτα για ένα διαφορετικό, sophisticated και fashion-

forward στυλ. Σε επιλεγμένα καταστήματα από τις 12/9.

24.9.15 – lifo 33

εγκαινια πρεμιερεςΤι καινούργιο

ξεκινάει αυτή την εβδομάδα;

Σελ. 34

γευσηΗ Νίκη Μηταρέα

ενδίδει στην αμαρτία στο νέο 7 Food Sins

Gastro pub.

Σελ. 36

ζωδιαΠροβλέψεις

για όλα τα ζώδια από τη Μαριβίκυ

Καλλέργη.

Σελ. 37

Wee

k

Classifier cascades του Tony OurslerΟ Nεοϋορκέζος καλλιτέχνης, σημαντική μορφή στην εξέλιξη της video art, έρχεται ξανά στην γκαλερί έπειτα από 8 χρόνια. Η καινοτομία του Oursler

έγκειται στην κατάργηση των περιορισμών της τηλεοπτικής εικόνας, χάρη στην τρισδιάσταση εκδοχή της. Επίκεντρο στα έργα του είναι το ανθρώπινο σώμα και πώς αυτό επηρεάζεται από κοινωνικές, ψυχολογικές και κοινωνιολογικές συνθήκες. Στη νέα του έκθεση, ο καλλιτέχνης, με αφορμή την

τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου, εστιάζει άλλη μια φορά στην ανθρώπινη ταυτότητα και στην εξέλιξή της. Εκφραζει τη γοητεία που του ασκούν η σύγχρονη ψυχολογία και οι μιμητικές τεχνολογίες, παράλληλα όμως αμφισβητεί τη χρησιμότητα τού να μαθαίνεις τις μηχανές να κατανοούν τα

συναισθήματα. Ο δε θεατής καλείται να δει τον εαυτό του μέσα από τα μάτια των μηχανημάτων που δημιούργησε πρόσφατα η ανθρωπότητα.

Bernier/Eliades, Επταχάλκου 11. Πέμπτη 1 Οκτωβρίου, 20:00. bernier-eliades.gr

Sicario, ο εκτελεστής

Η Έμιλι Μπλαντ πρωταγωνιστεί στο παραλίγο

αριστουργηματικό θρίλερ του Ντενί Βιλνέβ.

Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο.

σελ. 35

«Gre

ece

wh

ite

pa

nel

» - T

on

y O

urs

ler

34 lifo – 24.9.15

μη χασετε!

n Το πάρτι του

Ελληνικού Κινηματογράφου από την Ελληνική

Ακαδημία Κινηματογράφου

σε συνεργασία με το Διεθνές

Φεστιβάλ Κινηματογράφου

της Αθήνας-Νύχτες Πρεμιέρας.

24/9, 21:30, στο Παλαιό

Αμαξοστάσιο του ΟΣΥ (Πειραιώς & Ερμού, Θησείο). Η είσοδος είναι ελεύθερη για το

κοινό.

Wee

k ε

πιμ

ελε

ια:

βασ

ιλη

σ κ

αψασ

κη

σ /

em

ail:

lo

ve

ath

en

s@li

fo.g

r

Ντέμη Κάια @ a.antonopoulou.art

«The heart wants what it wants» έχει τίτλο η δεύτερη ατομική έκθεση της Ντέμης Κάια, που εγκαινιάζεται την Τετάρτη 7/10. Στα έργα της νέας της δουλειάς αντλεί έμπνευση από τα φωτογραφικά αυτοπορτρέ-τα επωνύμων και ανωνύμων, που σαν άλλοι πρωτα-γωνιστές της ερωτικής λογοτεχνίας αποπνέουν μια μελαγχολική έκσταση και συνθέτουν παράλληλα μια παρέκκλιση ερωτικού, ψυχολογικού, κοινωνικού ή συναισθηματικού περιεχομένου.

r 7/10-14/11, a.antonopoulou.art, Αριστοφάνους 20, 210 3214994, www.aaart.gr. Ώρες λειτουργίας: Τετ.-Παρ. 14.00-20.00, Σάβ. 12.00-16.00

AniμasyrosΤο 8ο πλέον Διεθνές Φεστιβάλ επιστρέφει μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά στην Ερμούπολη, στη Σύρο, από τις 24 έως τις 27 Σεπτεμβρίου, με αφιερώματα, πρεμιέ-ρες και ποικίλες εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους. Φέτος, το φεστιβάλ εστιάζει στην αλληλεπίδραση του animation με τις κατεστημένες τέχνες, στην επιστρο-φή σε πιο παραδοσιακές φόρμες, στις ανθρώπινες σχέ-σεις και στην πολιτική πραγματικότητα. Περιλαμβάνει ακόμα ταινίες τρόμου, ταινίες με σκοτεινό χιούμορ και βιογραφίες σπουδαίων προσωπικοτήτων. Νέα ενό-τητα στο φεστιβάλ είναι το διαγωνιστικό Μεγάλου Μήκους και επίτιμος προσκεκλημένος ο Ισραηλινός σκηνοθέτης του πολυβραβευμένου Βαλς με τον Μπα-σίρ, Ari Folman.

r Διεθνές Φεστιβάλ Aniμasyros, 24-27/9, Ερμούπο-λη, Σύρος

ΜΕΡΑ @ Ρομάντσο Η ομαδική έκθεση «Μέρα», σε συνέχεια της αντίστοιχα ομαδικής «Νύχτα», ακολουθεί τη λογική της επανα-ληπτικής διαδικασίας της ζωής. Οι εννέα καλλιτέχνες που συμμετέχουν επιχειρούν τη μετάβαση αυτή δείχνοντας πώς αυτή μας ορίζει βιολογικά και ψυχο-συναισθηματικά. Συμμετέχουν οι: Αλέξης Βισβίνης Παναγιώτης Βασιλείου, Κατερίνα Βέλλιου, Βασίλης Διαμαντής, Μάρα Καλλίνικου, Μαίρη Πολυδώρου, Αλεξάνδρα Ρέντζου, Κωνσταντίνος Σκουρλής, Νού-τσα Τόιτζε.

r Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, 8-14/10. Ώρες λειτουρ-γίας: 16.00-21.00, είσοδος ελεύθερη

Προβολή @ Goethe-Institut Athen

Με αφορμή τη Διεθνή Hμέρα Μετάφρασης, το Goethe-Institut Athen διοργανώνει την προβολή του ντοκιμαντέρ του Vadim Jendreyko που έχει ως επίκε-ντρο τη ζωή και το λογοτεχνικό έργο της Swetlana Geier, μιας γυναίκας που έζησε τη φρίκη του πολέ-μου, δικτατορίες και διέπρεψε ως η μεγαλύτερη με-ταφράστρια ρωσικής λογοτεχνίας στα γερμανικά. Το ντοκιμαντέρ μιλάει για πόνο, σιωπηλούς παραστάτες, αναπάντεχες ευκαιρίες και μια μεγάλη αγάπη για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία. Προβάλλεται στη γερμα-νική και ρωσική γλώσσα, με ελληνικούς υπότιτλους. Είσοδος ελεύθερη.

r 28/9, 20:30, Goethe-Institut Athen, Ομήρου 14-16, 210 3661000

Davide Balula @ GagosianΠρόκειται για την πρώτη έκθεση στην Αθήνα του Νε-οϋορκέζου εικαστικού-περφόμερ. Ο Balula χρησιμο-ποιεί κάθε μορφή ύλης (στερεά, υγρά, αέρια, φωτιά), όπως και κατασκευές ή συστήματα φτιαγμένα από ανθρώπινο χέρι (αρχιτεκτονική, εικονικά δίκτυα), για να δημιουργήσει πίνακες, γλυπτά, φωτογραφίες, περφόρμανς και επιτόπιες παρεμβάσεις. Στην Αθήνα χρησιμοποιεί επιλεκτικά το πάτωμα και τους τοίχους της γκαλερί Gagosian και αντικαθιστά κενά στο δά-πεδο με τμήματα λευκής γυψοσανίδας, αντλώντας έμπνευση από τα μονοπάτια του Δημήτρη Πικιώνη στην Ακρόπολη.

r Gagosian Αθήνας, Μέρλιν 3, 210 3640215, 24/9-19/12. Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Παρ. 11.00-18:00 & Σάβ. 11.00-15:00.

☛

stop the

press!Τα εγκαίνια της

έκθεσης του Νίκου Δήμου «Ο Μοναχικός

Πολυπράγμων» τη Δευτέρα 28/9, στις 20:00, στο Μουσείο

Μπενάκη, Πειραιώς 138.

Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς

@ Ιστορικό Αρχείο του ΠΙΟΠΟ φετινός εορτασμός έχει τη θεματική «Βία και Ανε-κτικότητα» και περιλαμβάνει δράσεις γύρω από την έννοια της ανεκτικότητας και τη μη ανοχή μας στη βία κάθε είδους. Το Ιστορικό Αρχείο του Πολιτιστι-κού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς συμμετέχει με την προβολή της ταινίας Οι 12 ένορκοι του Σίντνεϊ Λιούμετ (25/9), με τη θεατρική παιδική παράσταση (26-27/9) του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου - Παιδική Σκηνή, Τα αδύνατα δυνατά - Ο μικρός Νεόφυτος σε περιπέτειες, ενώ θα υπάρχει θεματική ξενάγηση ενηλίκων στον χώρο, στο έργο και στο περιεχόμενο του Ιστορικού Αρχείου. Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις θα είναι ελεύθερη για το κοινό. Απαραίτητη η κράτηση θέσεων.

r Ιστορικό Αρχείο ΠΙΟΠ, Δωρίδος 2 & λεωφόρος Ειρήνης 14, Ταύρος, 210 3418011, 25-27/9. Ώρες λειτουργίας: 9:00-17:00

24.9.15 – lifo 35

Sicario, ο εκτελεστήςSicario Σκηνοθεσία: Ντενί ΒιλνέβΠρωταγωνιστούν: Έμιλι Μπλαντ, Μπενίσιο ντελ Τόρο, Τζος Μπρόλιν

Κινη

ματο

γράφ

οςαπ

ο τ

ον

θο

δω

ρη κ

ουτ

σογι

ανν

οπ

ουλ

ο

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο

p Κακό

Θερινός

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Η πράκτορας του FBI Κέιτ Μέισερ, αφού κατάφερε να καταξιωθεί σε έναν ανδροκρα-τούμενο χώρο, αναλαμβάνει μια αποστολή υψίστης σημασίας. Στρατολογημένη από τον μυστηριώδη Ματ Γκρέιβερ, εντάσσεται σε μια ομάδα κατά του κλιμακούμενου πολέμου των καρτέλ ναρκωτικών. Με αρχηγό τον αινιγματικό Αλεχάντρο, η ομάδα βρίσκεται στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού με αποστολή να συλληφθεί ο πιο διαβόητος αρχηγός καρτέλ.

«Σταμάτα να κοιτάζεις το ρολόι και συγκεντρώσου στον χρόνο» συμβουλεύει την πράκτορα του FBI Κέιτ Μέισερ ( Έμιλι Μπλαντ) ο αινιγματικός και σκοτεινών προθέσεων Αλεχάντρο (Μπενίσιο ντελ Τόρο), σύμβουλος μιας ριψοκίνδυνης εκστρατείας εναντίον των μεγάλων καρτέλ ναρκωτικών που δρουν στη συνορι-ακή γραμμή Μεξικού-Ηνωμένων Πολιτειών. Το δραματικό θρίλερ Σικάριο, που σημαίνει «εκτελεστής», ξεκινάει με μια αποστολή που εξελίσσεται σε μακάβρια ανακάλυψη πτωμάτων, ενώ υποτίθεται πως θα οδηγούσε σε λαβράκι για τις μυ-στικές υπηρεσίες. Το εν ψυχρώ ξεκαθάρισμα λογαριασμών σε ένα χτύπημα που θυμίζει την παραπλανημένη ενέργεια που σημάδεψε το φινάλε της Σιωπής των Αμνών (με τους ένστολους που μπουκάρουν γεμάτοι αυτοπεποίθηση, χτυπώντας λάθος πόρτα και σε άκυρο χρόνο) σοκάρει τη μοναδική γυναίκα της μονάδας και την τοποθετεί σε μειονεκτική θέση στη συνέχεια. Επιλέγεται μεν από τον αρχηγό της μονάδας Ματ Γκρέιβερ (Τζος Μπρόλιν), τον άνθρωπο που δίνει τις εντολές υπό τη διακριτική, σχεδόν σιωπηλή επιτήρηση του Αλεχάντρο, αλλά γρήγορα αντι-λαμβάνεται πως η αλήθεια γύρω από τις πραγματικές κινήσεις της ομάδας δεν της χαρίζεται ως ανοιχτό πλάνο αλλά πρέπει να την κερδίσει, μαντεύοντας τα βήματα μέσα από την πράξη. Με τη σειρά του, ο σκηνοθέτης Ντενί Βιλνέβ συντονίζει την έμπρακτη εφαρμογή αποφάσεων που φαίνεται πως λαμβάνονται ανάλογα με τις πληροφορίες της τελευταίας στιγμής, σε έναν βρόμικο πόλεμο της διαφθοράς που έχει εγκατασταθεί για τα καλά, με μια σειρά από ενορχηστρωμένες σεκάνς – κυ-ριολεκτικά ενορχηστρωμένες από τον συνθέτη Τζόχαν Τζόχανσον (Η θεωρία των πάντων), που με λίγες επαναλαμβανόμενες νότες και κρουστές ομοβροντίες δίνει το σύνθημα για τον πόλεμο, σαν να διευθύνει ένα άτυπο εμβατήριο. Το Σικάριο μας εισάγει μακρόσυρτα και ανελέητα στα σώψυχα του κτήνους και ο χαρακτήρας της Έμιλι Μπλαντ είναι η καρδιά της ταινίας, η συνεχής απάντηση στον κυνικό, χύμα Γκρέιβερ (τέλειος στον ρόλο του ο Μπρόλιν) και στον απρόθυμο να μοιραστεί ή, έστω, να επικοινωνήσει Αλεχάντρο, ο οποίος περιορίζεται σε συμπυκνωμένους γρίφους, ψίχουλα σε σχέση με τη λαχτάρα της Μέισερ για μια καθαρή λύση. Στη χρόνια σήψη του ναρκοπολέμου, ωστόσο, η λύση δεν έχει ορίζοντα και σίγουρα δεν μπορεί να είναι ξεκάθαρη. Το πρόβλημα γίνεται προσωπικό, όπως στην περί-πτωση του Αλεχάντρο, και μόνο στο φινάλε καταλαβαίνουμε ποια είναι η μονα-δική προσέγγιση σε αυτό το καλά φυλαγμένο παιχνίδι ανάμεσα στο υπηρεσιακό καθήκον και την εφευρετική πρωτοβουλία. Ο Βιλνέβ έχει αποδείξει πως μπορεί να στήσει θρίλερ απαιτώντας την υπομονή του θεατή, για να καταθέσει την άποψή του στο τελευταίο πλάνο – το έχει κάνει στο Incendies, στο Prisoners και στο Double, κυριολεκτικά στο τσακ, δίνοντας νέα σημασία στον κινηματογραφικό επιθανάτιο ρόγχο. Το Σικάριο επιβεβαιώνει τη μαεστρία του. Ποτέ δεν υπήρξε πιο δεξιοτέχνης στο προσεκτικό, συστηματικό στήσιμο της πλοκής. Το σασπένς είναι και εδώ το φόρτε του και υπογράφει μια ενήλικη ματιά σε ένα θέμα που δεν προσφέρεται για βεβιασμένη ή χολιγουντιανή ανάγνωση (η έλλειψη καθαρότητας που λέγαμε...). Κάτι λείπει από το Σικάριο για να γίνει αριστούργημα. Και δεν το λέω επειδή η ταινία διαγωνίστηκε στις Κάννες αλλά έφυγε χωρίς βραβεία – άλλωστε το Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους των αδελφών Κοέν, το Κόκκινο του Κισλόφσκι ή το Foxcatcher του Μπένετ Μίλερ έρχονται προς επίρρωση του επιχειρήματος πως ταινιάρες δεν χωράνε πάντα στα βραβεία. Πιστεύω πως η συνάρτηση των χαρα-κτήρων με μια υπερβολική αναμονή, στυλιζαρισμένη πάνω από την κλίμακα της ταινίας, αποδυναμώνει την κάθαρση. VILLAGE RENTI 11,12 - VILLAGE MALL 9 - VILLAGE FALIRO 5 - STER ILION 4 - ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΕΙΟΥ - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΔΕΞΑΜΕΝΗ - ΕΛΛΗ - ΕΛΛΗΝΙΣ - ΝΑΝΑ 1,5 - ΡΙΑ - ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ,1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1 - ΜΑΡΙΛΕΝΑ - ΑΛΙΚΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΧΛΟΗ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ - ΣΙΝΕ ΣΕΛΗ-ΝΗ - ΣΙΝΕΑΚ - ΦΟΙΒΟΣ - ΚΟΡΑΛΙ - ΦΙΛΟΘΕΗ - ΑΒΑΝΑ - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΑΝΟΙΞΗ

ΧΕΝΤΡΙΞ: Η ΤΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΙΡΤΟΥΟΖΟΥΣ

Jimi: All is by my sideΣκηνοθεσία: Τζον ΡίντλεϊΠρωταγωνιστούν: Αντρέ Μπέντζαμιν, Ίμοτζεν Πουτς

Όπως το Nowhere

Boy, έτσι και το Jimi

είναι δύο μουσικές βιογραφίες που, ακριβώς εξαιτίας των περιορισμών τους, αναγκάζο-νται να καταφύ-γουν σε άλλες προ-

σεγγίσεις για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, σαν έργα εν καιρώ λογοκρισίας. Ο περι-ορισμός αμφότερων είναι ταυτόσημος: δεν περιέχουν την πρωτότυπη μουσική των τερά-στιων καλλιτεχνών με τους οποίους καταπιά-νονται, επειδή οι κληρονόμοι του Τζον Λένον και του Τζίμι Χέντριξ αντίστοιχα αρνήθηκαν να παραχωρήσουν τα δικαιώματα προς εκμε-τάλλευση, άγνωστο για ποιους λόγους – προ-φανώς γιατί δεν τους δόθηκε ο πλήρης έλεγ-χος του έργου ή δεν τους ζητήθηκε η έγκριση ή γιατί αυτή είναι η πάγια τακτική τους, βάζο-ντας ένα προπέτασμα ανάμεσα στο σινεμά και τη χρήση της μουσικής σε αυτό το μέσον. Αυτό το κουσούρι δεν σημαίνει πως οι ταινίες αυτές είναι κακές ή εσφαλμένες – τουναντίον. Αντί να επεκτείνονται σε μια πλήρη κάλυψη της ζωής του υποκειμένου, έχοντας τη σιγου-ριά της δύναμης της μουσικής του, πιάνουν τον ήρωα σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή, όπως ο Λένον της κρίσιμης εφηβικής ηλικίας με την επιδραστική θεία, την απούσα μάνα και τη γνωριμία με τους Beatles, ή επικεντρώ-νονται στον χαρακτήρα, όπως γίνεται στο Jimi:

Αll is by my side. Γραμμένη και σκηνοθετημένη από τον σεναριογράφο του 12 χρόνια σκλάβος, Τζον Ρίντλεϊ, η ταινία δεν παρακάμπτει τα γε-γονότα και τους αληθινούς περιφερειακούς ήρωες, αλλά συνιστά ένα τρίγωνο που αποτε-λούν ο Χέντριξ και οι δύο γυναίκες της ζωής του, η μία εκ των οποίων είναι η πρώην του Κιθ Ρίτσαρντς. Όπως και το πρόσφατο Love

and Mercy γύρω από την παρανοϊκή διαδρομή του Μπράιαν Γουίλσον των Beach Boys, το Jimi είναι μια μουσική βιογραφία ιδιοσυγκρα-σίας και αποχρώσεων που ρέπει προς τον στο-χασμό παρά στη ροκ υστερία, μια, ας πούμε, ιμπρεσιονιστική προσέγγιση πάνω στην αιω-ρούμενη εικόνα ενός απρόθυμου ειδώλου, μιας συνισταμένης συγκυριών και ταλέντου, όπως υπονοεί και η ελληνική απόδοση του τίτλου. Κάποια βαρετά περάσματα, προορι-σμένα αποκλειστικά για τους φανατικούς που ούτως ή άλλως εκστασιάζονται και τους μελε-τητές που κρατούν σημειώσεις και κάνουν συγκρίσεις, δεν ζημιώνουν αυτήν τη διαφο-ρετική, ευπρόσδεκτη προσθήκη στην ανακά-λυψη της ψυχής του Χέντριξ. Ο Αντρέ Μπέ-ντζαμιν των Outcast, εκτός από την ομοιότητα στο πρόσωπο (ως φιγούρα φέρνει περισσότερο στον Prince λόγω ύψους), πιάνει ακριβώς τον ντροπαλά mellow και αυτοκατα-στροφικά παθητικό τόνο του Χέντριξ εκτός σκηνής. ΑΣΤΟΡ

MINIONS

Σκηνοθεσία: Κάιλ Μπάλντα, Πιερ Κοφέν

Αυτονομημένα και αδέσποτα, τα Μί-νιονς πρωταγωνι-στούν σε ένα άτυ-πο πρίκουελ του Εγώ, ο απαισιότατος

και ψάχνουν αφε-ντικό ως πιστοί και σκανταλιάρηδες

υπηρέτες, ώσπου βρίσκουν τη Σκάρλετ Κατά-στροφη και καταλήγουν στο Λονδίνο στη δε-καετία του ’60, γιατί εκείνη, ως σούπερ κακιά, θέλει πάση θυσία το στέμμα της βασίλισσας. Σχεδιασμένη με έναν τρόπο ανάμεικτο, που συνδυάζει την ανθρωπομορφία της Ντίσνεϊ και την ελλειπτικότερη και αναρχικότερη γρα-φή που λάνσαρε η UPA ως αντιστάθμισμα του ρομαντικού και καλλιεπούς animation, η ται-νία έχει τρέλα και χάρη, δίχως να επιχειρεί κάτι ιδιαίτερα πρωτότυπο. Χωρίς το βάρος του μάλλον βαρετού Γκρου, τα κίτρινα πλάσματα αναδεικνύονται με το πολυγλωσσικό παστίς τους και την ανάπτυξη της προσωπικότητας των τριών βασικών ηρώων τους, του Κέβιν, του Στιούαρτ και του Μπομπ, και το swinging London τους βοηθάει να ξεδιπλώσουν την ακανόνιστη συμπεριφορά τους. Σε δύο δια-στάσεις μπορείτε να δείτε και την αγγλόφωνη εκδοχή, με τις φωνές των Σάντρα Μπούλοκ και Τζον Χαμ (παρεμπιπτόντως, καλορίζικο και το πρώτο του Emmy, επιτέλους, για την τελευταία σεζόν του «Mad Men»), ενώ σε τρεις η ταινία προβάλλεται μόνο ντουμπλαρι-σμένη στα ελληνικά.VILLAGE 2,5,6,7,8,9,11 - VILLAGE MALL 2,6,7,8,10,14 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,3,5 - VILLAGE PAGRATI 1,2,5 - VILLAGE FALIRO 2,5,6,7,8 - STER ILION 1,2,3,6,7,8 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1,2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,2,4 - ODEON STARCITY 1,3,6,7,10 - ΑΣΤΟΡ - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ - ΚΙΝΗ-ΜΑΤΟΘΕΑΤΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ - NANA 1,2,4 - ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1,2,3 - ΑΕΛΛΩ ΘΕΡΙΝΟ,1,3,4 - ΟΣΚΑΡ - ΤΡΙΑΝΟΝ - ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ - ΛΑΟΥΡΑ - ΜΑΡΙΛΕΝΑ - ΑΛΙΚΗ - ΜΑΓΙΑ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1,2 - CINE ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΦΛΕΡΥ - ΜΑ-ΡΙΕΛ - ΔΙΑΝΑ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1,2 - ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ - ΣΙΣ-ΣΥ - STER TYMVOS 2 - CINERAMA - ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ - ΑΛΣΟΣ - ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ - ZEA - ΣΙΝΕ ΣΕ-ΛΗΝΗ - ΣΙΝΕΑΚ - ΦΟΙΒΟΣ - ΚΟΡΑΛΙ - ΑΜΥΝΤΑΣ - ΦΙ-ΛΟΘΕΗ - ΑΙΓΛΗ 1,2 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡ-ΓΟΣ - ΑΝΟΙΞΗ

Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ: ΠΥΡΙΝΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

Maze Runner: The Scorch TrialsΣκηνοθεσία: Γουές ΜπολΠρωταγωνιστούν: Ντίλαν Ο’ Μπράιαν, Κάθριν Μακναμάρα

Έχοντας ξεφύγει από τη μετα-απο-καλυπτική ερημιά και τον Λαβύριν-θο, ο Τόμας και η παρέα του μπαί-νουν σε εφιαλτικό-τερες καταστά-σεις, αντιμετωπί-

ζοντας ζόμπι και διλήμματα σε ένα ζοφερό matrix, όπου κανείς δεν μπορεί να μαντέψει τα αληθινά κίνητρα όσων προτίθενται να τους βοηθήσουν, συμπεριλαμβανομένων και εκεί-νων που τους περισυνέλεξαν από την αρχική δοκιμασία. Το δεύτερο και μεσαίο μέρος της τριλογίας (άραγε θα παραμείνει τρι- ή θα με-τατραπεί σε τετρα-, όπως ορίζει ο νόμος της αγοράς;) Maze Runner ξεκινάει λίγα μόλις λε-πτά μετά τη διάσωση στο πρωτότυπο, είναι εξίσου «κυνηγημένο» με το πρώτο και ποντά-ρει στο κυνηγητό και την αγωνία, παρά στην ανάπτυξη των χαρακτήρων της επτάδας. Ο σκηνοθέτης Γουές Μπολ δεν λέει όχι σε κάμε-ρα στο χέρι για να επιτείνει το στρες και να δώ-σει την αίσθηση της σύγχυσης, αλλά κατα-φέρνει να στήσει μερικές μονταζιακά ενδιαφέρουσες, πολύπλοκες σκηνές καταδί-ωξης που βασίζονται στα περιστατικά που προκύπτουν. Περισσότερο από το λεπτομε-ρές σχήμα μιας συντεταγμένης πλοκής με σα-φή σκοπό, ο Λαβύρινθος επιμένει στην τρεχα-λητή βουτιά στο άγνωστο, με τη διχοτόμηση του έξω και του μέσα κόσμου, με ισόποση αμφιβολία για την εγκυρότητα της σωτηρίας και της επιβίωσης. VILLAGE RENTI 1,4,10,20 - VILLAGE MALL 1,5,7,13 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3,5 - VILLAGE FALIRO 1,7,9 - VILLAGE PAGRATI 3,4 - STER ILION 5,8 - ODEON STARCITY 1,4,5,6 - ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON - ΜΑΓΙΑ - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΑΕΛΛΩ 4 - ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ - ΑΛΣΟΣ - ΖΕΑ - ΕΜΠΑΣΣΥ

36 lifo – 24.9.15

r Μέσα στα επτά αμαρτήματα, σύμφωνα με την παράδοση της

Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, συμπεριλαμβάνεται και η λαιμαργία. Κάτι που

μάλλον θα αγνοήσεις, όταν δοκιμάσεις τα φαγητά που σερβίρονται στο ολο-

καίνουργιο 7 Food Sins Gastro pub, που σε κάνει να θέλεις να αμαρτάνεις με τις

γεύσεις. Η ιδέα της gastro pub εισάγει νέα γαστρονομικά ήθη σε μία από τις ιστο-

ρικές γειτονιές της Αθήνας. Η 7 Food Sins βρήκε τη θέση

της σε ένα εκπληκτικό νεοκλασικό κτίριο του 1896

πάνω στην πλατεία Φιλομούσου Εταιρείας στην

Πλάκα. Τα τραπεζάκια, πάνω στο πλακόστρωτο

της πλατείας, «αγκαλιάζουν» τα ιστορικά κτίρια

και η αίσθηση της γραφικής αυλής ενισχύεται

από το άρωμα της παλιάς Αθήνας. Το όμορφα

φωτισμένο νεοκλασικό σε γοητεύει – δύσκο-

λα να πάρεις το βλέμμα σου από πάνω του. Η

κουζίνα του είναι σοφά μελετημένη και ξεκινάει

από το πρωί, σερβίροντας καφέ, φρεσκοστυμμέ-

νη λεμονάδα, ανοιχτά σάντουιτς και egg benedict,

πριν περάσει η σκυτάλη στο ανάλαφρο μεσημεριανό

μενού που διαφοροποιείται από το ενισχυμένο για το

βράδυ. Πήραμε γεύση από το γαστρονομικό βραδινό

μενού και μεταδίδουμε. Την κάρτα έχει επιμεληθεί ο σεφ Τάσος Στεφάτος και

στην κουζίνα μαγειρεύει με κέφι και πάθος ο Κώστας Χρόνης. Αρχή με σαλά-

τα χωριάτικη στα κάρβουνα (€7,50), με τα συνοδευτικά λαχανικά –κρεμμύδι,

πιπεριές στικ αγγουριού– , εκτός από την ντομάτα, να έρχονται ψημένα. Στο

τραπέζι προσγειώνεται ένας διαφορετικός, τραγανός μουσακάς (€8,50) και

είναι μια ωραία και απόλυτα γευστική ιδέα. Εντυπωσιακή η παρουσία του πιά-

του, με τον μουσακά να σερβίρεται σε ρολό τραγανό απέξω, ενώ στην καρδιά

του βρίσκει μελιτζάνα, πατάτα και γευστικό κιμά που μοσχοβολάει κανέλα.

Το σύνολο πανάρεται, περνάει ιδανικά από το τηγάνι και συνοδεύεται με ντο-

ματίνια, κύβους φέτας και ρόκα – ξεχειλίζει νοστιμιά. «Πειραγμένο» έρχεται

και το κλασικό τυλιχτό σουβλάκι Inside-Out (€4), που ο σεφ φέρνει τα υλικά

του μέσα έξω, με «πίτα» από κρέας, τηγανητή πατάτα τριμμένη, πιπεριά, κολο-

κύθι σε μπαστουνάκια και ανάλαφρο τζατζίκι. Τρώγεται ευχάριστα. Αξίζει να

δοκιμάσετε το πιάτο PH-8 (€8,50),

πρόκειται για γκουρμεδιά. Ο σεφ

συνδυάζει με τέχνη αυγό ποσέ με

μπέικον, σπαράγγια, λάδι τρούφας

και ζωηρή πράσινη σάλτσα σπανάκι.

Φινετσάτη γεύση, με καλή ισορρο-

πία και το άρωμα τρούφας να δίνει

τον τόνο. Το πιάτο με την ονομασία

«c.s.i. Athens» (€10,50) αποτελείται

από καπνιστό σολομό που φτιάχνει

ο σεφ στο καπνιστήριο της κουζίνας

και τον πετυχαίνει τέλεια. Η γεύση

είναι ισορροπημένη και πάει στον

σολομό το σουσάμι με το οποίο είναι ραντισμένος. Συνοδεύεται από σορμπέ

λεμόνι και βασιλικό που θα ήθελα να βγάζει περισσότερο την όξινη γεύση του λε-

μονιού. Λιμπιστικά είναι τα μοσχαρίσια πλευρά (€15,50) που λιώνουν στο στόμα

κατακλύζοντας τον ουρανίσκο με την πληθωρική γεύση τους και σιγοντάρονται

από ωραίο πουρέ πατάτας. Επιδόρπιο επιβάλλεται να πάρετε. Η πορτοκαλόπιτα

με παγωτό βανίλια (€6,50) μέσα σε γυάλινο βαζάκι είναι προκλητικά γευστική. Η

κάρτα των κρασιών προσφέρει καλές προτάσεις με καλή τιμολόγηση, σίγουρα

όμως θα βρείτε ενδιαφέρουσα την πλούσια λίστα με μπίρες που περιλαμβάνει

μια μεγάλη συλλογή από 8 draft και πάνω από 60 εμφιαλωμένες από όλο τον

κόσμο. Αλήθεια, είναι αμαρτία να σε διεγείρουν οι γεύσεις; ☛ 7 Food Sins Gastro

pub, Φιλομούσου Εταιρείας 1, Πλάκα, 210 7011108

r Το Μήπως στο Κερατσίνι είναι ένα μεζεδοπωλείο όπου η αύρα

της οικειότητας είναι διάχυτη. Το «τρέχει» ένα νεαρό ζευγάρι, ο Γιάννης και η

Έλλη Τσούτα, που η απροσποίητη φιλοξενία τους και η καλή τους διάθεση σε

κερδίζουν αμέσως. Αυτή την αίσθηση του ζεστού και του

χαλαρού ενισχύει και η διακόσμηση της σάλας με το

ξύλο στο χρώμα της σοκολάτας και το παλιό του-

βλάκι, ενώ σε μια γωνιά φιγουράρει το πικάπ περα-

σμένων δεκαετιών και οι μικροί δίσκοι βινυλίου.

Με ζωντανές τις καλοκαιρινές αναμνήσεις, τα

τραπεζάκια έξω στην δροσιά προσφέρονται για

να συναντηθεί η παρέα. Ο Γιάννης Τσούτας έχει

θητεύσει δίπλα σε σπουδαίους σεφ και μαγει-

ρεύει με πάθος και γνώση. Δεν κάνει εκπτώσεις

στην καλή πρώτη ύλη και τα πάντα ετοιμάζονται

τη στιγμή που θα δοθεί η παραγγελία, κάτι που ανα-

γράφεται και στο μενού. Η κουζίνα του είναι ελληνική,

με μεζέδες λιμπιστικούς. Πράγματι, η κουζίνα ακολουθεί

πιστά τη φιλοσοφία του χώρου. Αρχή με Μιρμιζέλι (€8), μια

παραδοσιακή σαλάτα με καταγωγή από το νησί της Καλύμνου, όπου ντομάτα,

αγγούρι, κρεμμύδι, φέτα και σπασμένο παξιμάδι μπλέκουν όμορφα και γευ-

στικά. Ακολουθεί μια παρέλαση από μικρά πιάτα για τσιμπολόγημα. Η φέτα

Ελασσόνας χτυπητή με πράσινη πιπεριά, μια ιδέα ξίδι και χειροποίητο μπού-

κοβο (€4) τρώγεται ευχάριστα – για όσους δεν αντέχουν τα καυτερά φαγητά

και συνδυάζεται με το ψητό ψωμί. Τα ποτήρια τσουγκρίζουν και τα πιρούνια

βυθίζονται στη… ρεβιθάδα (€4,50), που στην πραγματικότητα πρόκειται για

μια σαλάτα ρεβιθιών με λιαστή ντομάτα, φέτα και μπόλικο ευωδιαστό φρέσκο

δυόσμο. Δροσερή και ευχάριστη, ερεθίζει όμορφα την όρεξη. Το πιάτο με το

χαλούμι (€6,50) μοσχοβολάει πριν έρθει στο τραπέζι. Ο σεφ το περνάει από το

τηγάνι με βούτυρο γάλακτος και το θρονιάζει επάνω σε ψητές πιτούλες. Από

τα μεσαία πιάτα του καταλόγου, το παστουρμακλί (€7) είναι για δυνατούς παί-

χτες. Πρόκειται για μια πίτα με χειροποίητο φύλλο που στην καρδιά της κλεί-

νει λεπτοκομμένες φέτες καλού παστουρμά, ντομάτα και τυρί και σερβίρεται

μόλις βγει από τον φούρνο – πληθωρική γεύση. Το λαχματζούν (€7) είναι ρολό

από φύλλο που ανοίγει ο σεφ με τα χεράκια του και γεμίζει με κιμά, σάλτσα

ντομάτας, σουτζούκι και κόκκινη πιπεριά. Μερακλίδικος μεζές, καυτερός και

φουλ νοστιμάδας – δεν έμεινε ψίχουλο στο πιάτο. Εξαιρετικό το μοσχαρίσιο

λουκάνικο (€8) με σάλτσα από κόκκινο κρεμμύδι και γλυκό τσίλι, που πολύ του

πήγαινε. Από δίπλα, χειροποίητο ψωμάκι, τραγανό. Στο τραπέζι προσγειώθηκε

ένα λαχταριστό βουναλάκι από πανσετάκια (€9) ψημένα ιδανικά στην πυρά,

στεφανωμένα με καραμελωμένο κρεμμύδι, που συνόδευαν ντομάτα και πίτα.

Παρέλαση πρωτεΐνης που θα ικανοποιήσει απόλυτα τους εραστές της. Το Μή-

πως είναι ένα μερακλίδικο μαγαζί με φροντισμένη, νόστιμη κουζίνα και τιμές

«γλυκές». Θα φύγεις με τη γεύση από το λικέρ κανέλα που τρατάρουν για καλό

κατευόδιο. ☛ Μήπως, Πλάτωνος 89, Κερατσίνι, 210 4616850

r Ένα καινούργιο ιταλικό εστιατόριο έχει ξεκινήσει εδώ και

τρεις μήνες την πορεία του στο Κεφαλάρι της Κηφισιάς. Και το όνομα αυτού

Cibo Matto, που σημαίνει «τρελό φαγητό». Πάντως, οι προτάσεις του Iταλoύ

σεφ Ciro Cerbo που

διαβάζεις στο μενού

δύσκολα σε προϊδεά-

ζουν για κάτι τρελό. Η

κάρτα του προτείνει

κλασικά και γνωστά

πιάτα από την ιταλική

κουζίνα, με αφορμή τη

γη αλλά και τη θάλασ-

σα. Μην αναζητήσετε

πίτσα, δεν σερβίρουν.

Το Cibo Matto βρίσκε-

ται σε όροφο με ωραία,

χαλαρή βεράντα και

δροσερή, με την πλού-

σια φυλλωσιά των δέντρων ολόγυρα στην πλατεία. Η σάλα, σε γκρι απόχρωση

με διακοσμητικές βιομηχανικές πινελιές, είναι cozy –όπως λένε και οι Ιταλοί–,

με κόκκινους δερμάτινους καναπέδες καπιτονέ, ψηλά τραπέζια, σκαμπό και

κομψές ροτόντες. Κλασικό ξεκίνημα με καρπάτσιο από φιλέτο μοσχαριού (€9)

που ήρθε λεπτοκομμένο και γευστικό, αποκαλύπτοντας την καλή του ποιότη-

τα. Ευχάριστη και δροσερή είναι η σαλάτα Verde (€8) με ποικιλία μαρουλιών,

φινόκιο, κολοκύθι, αβοκάντο και σος μουστάρδας που της χάριζε τσαχπινιά.

Αν αναζητάς την ιταλική κουζίνα με λαχτάρα από τα χέρια του Ιταλού σεφ,

τότε το σπαγγέτι με αυγό, παρμεζάνα και spek (€8), η γνωστή καρμπονάρα, θα

σε απογοητεύσει με την αδυναμία της. Μας αποζημίωσε το κυρίως πιάτο, ένα

φιλέτο που ήρθε ψημένο όπως το ζητήσαμε, με τους χυμούς του, κι επάνω είχε

αυγό μάτι ενισχυμένο με κρέμα από σπαράγγια και τρούφα (€19) που ανέβαζε

τη γευστική ένταση. Δοκιμάζοντας την τύχη μας στο σοκολατένιο επιδόρπιο

που μας πρότεινε η ευγενική σερβιτόρα, δεν ευτυχήσαμε γιατί είχε ξεφύγει στο

ψήσιμο. Ελπίζουμε, στην επόμενη επίσκεψή μας, το Cibo Matto να έχει βρει τον

βηματισμό του. ☛ Cibo Matto, Δηληγιάννη 56, Κηφισιά, 210 8014906

TAsTe of The week

Νέα ήθηΣτο νέο 7 Food Sins Gastro pub, στο χαλαρό Μήπως και στο ιταλικό Cibo Matto.

Βγες

επιτ

έλου

ςaπ

ο τ

η ν

ικη

μη

ταρε

α

plaza lounge outdoor

Η Σταδίου έχει αποκτήσει τη δική

της γλύκα. Στα τραπεζάκια έξω από

το ανανεωμένο Plaza Lounge Outdoor

σερβίρονται οι γλυκές δημιουργίες

του chef patissier Διονύση Αλέρτα. Ο ανήσυχος και δημι-ουργικός Διονύσης

πειραματίζεται με τις φρουτώδεις γεύσεις

των Strongbow-Gold Apple και

Strongbow-Red Berries της Αθηναϊ-κής Ζυθοποιίας, σε

συνδυασμό με εξαι-ρετικής ποιότητας υλικά, δημιουργώ-ντας δροσερούς, σοκολατένιους

πειρασμούς.

7 Food SinS GaStropub

Cibo Matto

Μήπως

7 Food SinS GaStro pub

untitled chardonnay Ένα εξαιρετικό δείγ-μα της νέας γενιάς

κρασιών της Σεμέλης είναι το Untitled

Chardonnay. Διαθέτει λαμπερό,

αχυροκίτρινο χρώμα και χαρακτηριστικά αρώματα ροδάκινου και τροπικών φρού-των όπως ο ανανάς και το μάνγκο, που δένουν όμορφα με την απαλή αίσθηση βανίλιας που χαρίζει

το βαρέλι. Στρογ-γυλό στο στόμα, με μια αίσθηση

γλυκύτητας που ισορροπεί ιδανικά με τη δροσερή οξύτητα και τη μακρά επίγευ-ση. Συνοδεύει ψητά ψάρια, όστρακα και ζυμαρικά, ενώ μπο-ρεί να συνδυαστεί

και με λιπαρά κίτρινα τυριά.

24.9.15 – lifo 37

ΚΡΙΟΣ Αποσυντονισμένοι και χαμένοι στις

σκέψεις σας θα είστε μέσα στις επόμενες μέρες,

οπότε θα πρέπει να αποφύγετε νέα επαγγελματικά

ξεκινήματα που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και

αυτοσυγκέντρωσης. Αποκτώντας μια νέα θεώρηση

για τις καταστάσεις και κατεβάζοντας λίγο τον πήχη

των προσδοκιών σας, θα είναι πιο εφικτή η υλοποί-

ησή τους και θα παίρνετε δύναμη κάθε φορά για

να προχωράτε κι ένα βήμα παρακάτω. Στον οικο-

νομικό τομέα είναι οριακά τα πράγματα, οπότε ξε-

χάστε τις σπατάλες, περιορίζοντας τα έξοδά σας

όσο περισσότερο μπορείτε. Κούραση, ένταση και

απογοήτευση σας αναγκάζουν να ρίξετε λίγο τους

ρυθμούς σας και να ασχοληθείτε περισσότερο με

αισθηματικά ζητήματα που σας απασχολούν το

τελευταίο διάστημα. Η έκλειψη Σελήνης στο ζώδιό

σας τη Δευτέρα θα επηρεάσει τις σχέσεις σας με

την οικογένεια, οπότε θα πρέπει να είστε προσεχτι-

κοί στις αντιδράσεις σας. Επιστρατεύστε τη λογική

σας και μη γίνεστε έρμαιο των συναισθημάτων σας.

ΤΑΥΡΟΣ Ευχάριστες είναι οι εξελίξεις στα επαγ-

γελματικά σας και καθώς είστε γεμάτοι ενθουσι-

ασμό και ζωντάνια, θα μπορέσετε να βάλετε σε

εφαρμογή ορισμένα από τα σχέδιά σας, δίχως να

φοβάστε το ενδεχόμενο μιας αποτυχίας. Η στήριξη

από το οικογενειακό σας περιβάλλον τονώνει την

αυτοπεποίθησή σας και δεν έχετε κανένα λόγο για

να κάνετε πίσω. Ιδανική στιγμή για να βάλετε κά-

ποια όρια στην ανάληψη ευθυνών, που μπορεί να

σας εξαντλήσουν σε ανύποπτο χρόνο, και να επι-

κεντρωθείτε σε συγκεκριμένα καθήκοντα, ώστε

να δώσετε τον καλύτερό σας εαυτό. Η έκλειψη Σε-

λήνης τη Δευτέρα μπορεί να σας προκαλέσει μια

αισθαντική διάθεση, με αποτέλεσμα να γίνετε πιο

τρυφεροί με τον σύντροφό σας, κάτι που θα ενδυ-

ναμώσει τη σχέση ή τον γάμο σας. Μέσα σε όλο

αυτό το διάστημα η Αφροδίτη θα επηρεάσει θετικά

τον τομέα της φιλίας και της κοινωνικής σας ζωής,

φέρνοντας κοντά σας πολλά και αξιόλογα άτομα.

ΔΙΔΥΜΟΣ Μέχρι το τέλος του μήνα επικρατεί

αρκετό άγχος και ανασφάλεια με τα οικονομικά σας

και ταυτόχρονα δυσκολεύεστε αρκετά να βάλετε

σε μια τάξη τις υποχρεώσεις σας, ειδικά αν έχετε

δοσοληψίες με το Δημόσιο. Στον επαγγελματικό

τομέα υπάρχει μια σχετική ροή, αλλά θα πρέπει

να είστε υπομονετικοί μέχρι να αρχίσουν να απο-

δίδουν οι προσπάθειές σας. Μια καινούργια ιδέα

ίσως να είναι και η λύση στο πρόβλημά σας, οπότε

μη θεωρείτε πως δεν είναι άξια λόγου. Η σεληνιακή

έκλειψη τη Δευτέρα ίσως να προκαλέσει εντάσεις

στον τομέα των διαπροσωπικών σας σχέσεων και

μπορεί να γίνουν αποκαλύψεις από φιλικά σας πρό-

σωπα, αφήνοντάς σας άναυδους. Γενικά, είναι ένα

διάστημα πολλών αλλαγών και στον τρόπο σκέψης

και στα συναισθήματά σας, καθώς βάζετε σε προ-

τεραιότητα τις προσωπικές σας ανάγκες που είχατε

αμελήσει εντελώς. Ιδανική στιγμή για να ασχολη-

θείτε με την εμφάνισή σας.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Θα έχετε μια προδιάθεση για έντο-

να ξεσπάσματα εξαιτίας των πολλών οικονομικών

υποχρεώσεων, οπότε να έχετε τον νου σας, ώστε

να αποφύγετε τη δημιουργία εντάσεων με τα οικεία

σας πρόσωπα. Η έκλειψη Σελήνης σάς προκαλεί

νευρικότητα και αν καταφέρετε να την ξεπεράσετε,

θα είναι μια καλή στιγμή για να αναδιοργανωθεί-

τε, να κάνετε καινούργιες επαφές και συνεργασίες,

αρκεί να μην είστε ενθουσιώδεις και πιστεύετε με

κλειστά μάτια αυτά που θα σας υποσχεθούν. Μια

διεξοδική έρευνα επιβάλλεται πριν από κάθε σημα-

ντική απόφαση. Η ερωτική σας διάθεση είναι λίγο

πεσμένη (χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρ-

χουν τρόποι για να τονωθεί) κι αυτό που αναζητάτε

περισσότερο είναι μια επικοινωνιακή προσέγγιση

από τον σύντροφό σας, καθώς θέλετε να εκφράσε-

τε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας. Μια μικρή

ταραχή σχετικά με την υγεία σας θα είναι παροδική

και σίγουρα όχι άξια λόγου.

ΛΕΩΝ Ταξίδια στο εξωτερικό για σπουδές ευ-

νοούνται πολύ μέσα στις επόμενες μέρες, καθώς

Άρης, Δίας και Αφροδίτη διανύουν τον τομέα της

μόρφωσης και υπάρχουν πολύ καλές προοπτικές

για επιτυχίες και αναγνώριση, αρκεί να είστε προ-

ετοιμασμένοι να εργαστείτε σκληρά, ώστε να πιά-

σετε σίγουρα τους στόχους σας. Αν έχετε δική σας

επιχείρηση, μη βιαστείτε να κάνετε ριζικές αλλαγές,

καθώς είναι πολύ πιθανό να αλλάξουν τα δεδομέ-

να και συνεπώς και οι αποφάσεις σας. Κυριακή και

Δευτέρα αφιερώστε λίγο χρόνο για να ενισχύσετε

την ψυχική σας ηρεμία (όσο κι αν σας φανεί δύσκο-

λο), καθώς η σεληνιακή έκλειψη μπορεί να σας κά-

νει αρκετά εριστικούς και απότομους, ώστε μπορεί

να πληρώσει τη νύφη κάποιος συγγενής ή φίλος

σας. Κατάλληλες μέρες για να ασχοληθείτε με την

ανανέωση του χώρου σας τώρα που δροσίζει ο και-

ρός, κάτι που μπορεί να γίνει με ελάχιστα έξοδα,

αρκεί να είστε εφευρετικοί και να έχετε έμπνευση.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Την Παρασκευή εισέρχεται ο Άρης

στο ζώδιό σας, οπλίζοντάς σας με αποφασιστικό-

τητα και τόλμη, οπότε είναι κατάλληλη στιγμή για

να διεκδικήσετε αυτά που σας αξίζουν ή και αυτά

που σας οφείλουν ακόμη, καθώς δεν υπάρχουν

πλέον περιθώρια για χάρες. Τα έξοδά σας συνεχώς

διογκώνονται και θα πρέπει να βρείτε εναλλακτικές

λύσεις για να αυξήσετε το εισόδημά σας, αρκεί να

μη σας πιάσουν τυχοδιωκτικές τάσεις διακινδυνεύ-

οντας τα χρήματα και τη φήμη σας. Τη Δευτέρα η

σεληνιακή έκλειψη μπορεί να σας προκαλέσει μια

αγωνία δίχως να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος, θα

είναι αρκετή όμως για να σας χαλάσει τη διάθεση,

καθώς δεν θα ξέρετε από πού θα σας έρθει η συμ-

φορά. Ηρεμήστε και μην προδιαθέτετε τον εαυτό

σας για το χειρότερο (το οποίο είναι μόνο στο μυα-

λό σας). Στον οικογενειακό τομέα υπάρχει αρμονία

και αυτό είναι κάτι που σας προκαλεί σιγουριά και

ασφάλεια.

ΖΥΓΟΣ Στα επαγγελματικά, ενώ μπορεί αρχικά

να είστε απογοητευμένοι, μια ξαφνική πρόταση

συνεργασίας θα τονώσει το ηθικό σας και θα εξε-

λιχθούν τα πράγματα τόσο θετικά, που θα είναι

πέρα από κάθε προσδοκία. Η ζωτικότητα και η

όρεξη για δημιουργία θα είναι ο τέλειος συνδυ-

ασμός για να αντεπεξέλθετε στις υποχρεώσεις

σας. Με τα οικονομικά σας πρέπει να αποφύγετε

τις υπερβολές, βάζοντας σωστές προτεραιότητες

στα έξοδά σας, ώστε να μη βρεθείτε εκτεθειμένοι.

Η έκλειψη Σελήνης τη Δευτέρα σας επηρεάζει άμε-

σα, καθώς ο Ήλιος διανύει τον τομέα της φιλίας και

της ομαδικής δράσης, οπότε μην ασχολείστε με

ίντριγκες και κουτσομπολιά, γιατί προβλέπονται

έντονες στιγμές που θα σας προκαλέσουν μεγάλο

εκνευρισμό. Προκειμένου να χαλάσετε την ψυχική

σας υγεία, μπορείτε κάλλιστα να ενταχθείτε σε μια

εθελοντική ομάδα, προσφέροντας τις υπηρεσίες

σας σε όσους το έχουν ανάγκη, και να νιώσετε με-

γάλη ικανοποίηση.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Είστε αποφασισμένοι να αφήσετε

πίσω σας το παρελθόν και να επικεντρωθείτε στα

μελλοντικά σας σχέδια, οπότε οι προοπτικές για να

αυξήσετε το εισόδημά σας είναι πολλές, αρκεί να

είστε προσεχτικοί στην επιλογή συνεργατών, ειδι-

κά αν πρόκειται να ρισκάρετε κάποιο ποσό από τα

χρήματά σας. Την Παρασκευή ο Άρης σχηματίζει

δύσκολες όψεις με τον Κρόνο και σε συνδυασμό

με τη σεληνιακή έκλειψη, δεν θα λείψουν οι συ-

γκρούσεις συμφερόντων στο εργασιακό περιβάλ-

λον. Μια καινούργια γνωριμία μέσα στις επόμενες

μέρες έρχεται την κατάλληλη στιγμή για να ξεπε-

ράσετε έναν πρόσφατο χωρισμό και μπορεί να εν-

θουσιαστείτε τόσο πολύ, που θα ξεχάσετε άμεσα

τον πρώην σας. Παιδιά και οικογένεια είναι μέσα

στις προτεραιότητές σας και καθώς το πρόγραμμά

σας είναι φορτωμένο, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η

προσωπική σας ζωή.

sudoku

Η λύση του προηγούμενου

6

7 8

2 76

42

9 63 5

219 7

88

342

3 4

14

5 6

1 95

3

7 3 4862

9 5 1

9 8 1735

2 4 6

6 5 2491

8 7 3 4 1 6

3258 7 9

7 9 5468

1 2 3

3 2 8917

4 6 53 8 5

7916 4 2

6 1 2854

3 7 9

9 4 7632

5 8 1

ΤΟΞΟΤΗΣ Η ικανοποίηση των επιθυμιών σας

μπορεί μεν να σας ωθεί στο κυνήγι ευκαιριών δίχως

να φοβάστε μια πιθανή αποτυχία, υπάρχει όμως και

η πιθανότητα να στραφείτε σε λύσεις που κατά τη

γνώμη σας θα σας αποφέρουν γρήγορα κέρδη, με

αποτέλεσμα να κινδυνεύετε να χάσετε τα χρήμα-

τά σας. Μείνετε επικεντρωμένοι στη δουλειά σας

βελτιώνοντας παράλληλα τις ικανότητές σας, ώστε

να αυξήσετε την απόδοσή σας σε ικανοποιητικά

επίπεδα. Στον οικονομικό τομέα, είναι θέμα ημε-

ρών η αύξηση των κερδών σας. Η έκλειψη Σελήνης

τη Δευτέρα εντείνει την ανάγκη σας να βελτιώσετε

τον εαυτό σας εμφανισιακά αλλά και πνευματικά,

οπότε είναι ιδανική στιγμή να ξεκινήσετε γυμνα-

στήριο, να εφοδιαστείτε με βιβλία αυτογνωσίας

(αν δεν μπορείτε να αγοράσετε, υπάρχουν πάρα

πολλά στο Διαδίκτυο, οπότε μην ψάχνετε για δικαι-

ολογίες), ώστε να αρχίσετε να αποκτάτε μια άλλη

νοοτροπία και γενικά να τονώσετε με κάθε τρόπο

τη σωματική και ψυχική σας ευεξία.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Δίας και Πλούτωνας επηρεάζουν

θετικά τον επαγγελματικό τομέα και αν καταφέρε-

τε να ξεπεράσετε κάποια εμπόδια που έχουν σχέση

με το Δημόσιο, έχετε όλες τις προοπτικές για να αυ-

ξήσετε το εισόδημά σας μέσα από το ξεκίνημα μιας

καινούργιας επιχείρησης ή συνεργασίας. Κατάλλη-

λες μέρες για να τακτοποιήσετε οφειλές και χρέη,

αποφεύγοντας όμως σημαντικές αγοραπωλησίες,

καθώς η κατάσταση που επικρατεί είναι ρευστή και

δεν θα θέλατε να βγείτε χαμένοι. Αποφύγετε τις

υπερβολές στο ξόδεμα χρημάτων, μιας και είστε

γνωστοί για τη γενναιοδωρία σας. Ενδεχομένως

τη Δευτέρα να σας πιάσει μια ανασφάλεια για τη

σχέση σας και να αρχίσετε τα σενάρια επιστημονι-

κής φαντασίας, κάτι που θα φέρει το ταίρι σας στα

όριά του. Η σεληνιακή έκλειψη μάλλον θα σας βα-

ρέσει κατακούτελα, οπότε ασκήσεις αναπνοών και

διαλογισμός θα μπορούσαν να σώσουν την κατά-

σταση και τη σχέση σας. Έντονη κοινωνική ζωή και

ταξίδια προβλέπονται μέσα στο Σαββατοκύριακο.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Η Σελήνη στο ζώδιό σας την Πέ-

μπτη διασχίζει τον τομέα της επικοινωνίας και των

ταξιδιών, αλλά καθώς σχηματίζει δύσκολες όψεις

με τον Δία, θα χαρακτηρίζει μια υπερβολή τα λόγια

και τις ενέργειές σας, που μπορεί να προκαλέσουν

οργή στους συνομιλητές σας στη χειρότερη περί-

πτωση και στην καλύτερη να τους κάνουν να σας

αντιπαθήσουν. Ειδικά αν πρόκειται για επαφές με

άτομα ισχύος, κρατήστε χαμηλό προφίλ και θα

βγείτε κερδισμένοι. Σχέσεις, γάμος και κοινωνική

ζωή θα περάσουν μέσα από διάφορες διακυμάν-

σεις, αλλά αν δεν δώσετε εσείς περισσότερη έκτα-

ση απ’ όση πραγματικά αξίζει, θα είναι μια παροδι-

κή φάση που δεν θα αφήσει πίσω της συντρίμμια.

Αν, πάλι, παρασυρθείτε από το γενικότερο κλίμα

που θα επικρατεί γύρω σας, να είστε σίγουροι πως

δεν θα ξεμπλέξετε εύκολα από την όλη αναμπου-

μπούλα. Κάντε και λίγο τους χαζούς όταν βλέπετε

τα σκούρα. Προς όφελός σας θα είναι.

ΙΧΘΥΣ Την Παρασκευή η Σελήνη διανύει τον

τομέα των επιχειρήσεων και της οικογένειας και

καθώς σχηματίζει δύσκολες όψεις με Ήλιο και

Ερμή, είναι πιθανό να απογοητευτείτε από μια

καινούργια επαγγελματική προσπάθεια που έχετε

στα σκαριά και να θέλετε να τα παρατήσετε. Μην το

κάνετε, καθώς είναι παροδική όλη αυτή η φάση και

σύντομα θα μπορέσετε να πιάσετε τους στόχους

σας με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Φροντίστε

μόνο να είστε σίγουροι για τις αποφάσεις που θα

πάρετε, προτού προβείτε σε δεσμεύσεις με συμ-

βόλαια. Στον οικογενειακό τομέα μπορεί να έρθετε

αντιμέτωποι με μια δυσάρεστη κατάσταση που θα

αφορά γονείς και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, κα-

θώς μπορεί να προκύψει κάποιο πρόβλημα υγείας.

Μη χάνετε την ψυχραιμία σας. Η ανάγκη σας για

τρυφερότητα και συμπαράσταση θα ενδυναμώσει

τη σχέση με τον σύντροφό σας.

☛

Daily starfaxΚαθημερινές αστρολογικές

προβλέψεις στο www.lifo.gr

από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.

απ

ό τ

η μ

αρ

ιβίκ

υ κ

αλ

λέ

ργ

η (

sta

rfa

x@

lif

o.g

r)

Star

Fax

38 lifo – 24.9.15

Nake

dCity

οι

αθη

ναι

οι

γδυν

ον

ται

για

καλ

ο σ

κο

πο

St

ay tu

ned

για

πληρ

οφορ

ίες

σχετ

ικά

με τ

ις η

μερο

μηνί

ες τ

ης ε

πόμε

νης

έκθε

σης

«Nak

ed C

ity»

.

☛

φωτογραφια:πάρις ταβιτιάν

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟφΩΤΙΑΣ

Αρχιτέκτονας μηχανικός - freelancer

σε αρχιτεκτονικό γραφείο

στην Κηφισιά. Φωτογραφήθηκε

την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου στο σπίτι του,

στην Καλλιθέα.

❝ Η Αθήνα είναι μια πόλη που κου-βαλάει ενέργεια και ψυχή από το μακρι-νό παρελθόν της, και αυτό δεν είναι τυχαίο. Αν παρα-

τηρήσεις τα κτίριά της με την άσχημη ομορφιά τους, μπο-ρείς να “διαβάσεις”

την ιστορία της. Έχει μυστηριώδεις στοές, σοκάκια,

ένα απίθανο μπλε στον ουρανό της και όλες αυτές τις βοές, μυρωδιές, στιγμές

και τους ανθρώπους που σε κάνουν να χαμογελάς γιατί

αποτελείς ένα από τα κομμάτια της ❞

24.9.15 – lifo 39