19. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Η αφετηρία

του οικολογικού

προβλήματος

βρίσκεται στην

τεχνολογία,

αλλά η αιτία του

εντοπίζεται στην

ηθική.

Η εξάντληση των ενεργειακών αποθεμάτων της γης, η ρύπανση θαλασσών, λιμνών και ποταμών από βιομηχανικά απόβλητα, η μόλυνση της ατμόσφαιρας από καυσαέριο οχημάτων ή ρύπους εργοστασίων.

H καταστροφή βιοτόπων, η εξαφάνιση σπάνιων ειδών του ζωικού βασιλείου, η διατάραξη της ισορροπίας των οικοσυστημάτων, οι κλιματολογικές ανωμαλίες (φαινόμενο του θερμοκηπίου, οπή του όζοντος κ.λπ.),

Tα ατυχήματα εργοστασίων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας (Τσερνομπίλ 1986), ο αβίωτος βίος στις μεγαλουπόλεις κ.ά.ό., είναι μερικές όψεις του οικολογικού προβλήματος.

Τα εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας μολύνουν το φυσικό περιβάλλον με ραδιενεργά απόβλητα. Ατυχήματα προκαλούν διαρροή ραδιενέργειας με οδυνηρότατα αποτελέσματα που δεν αποτελούν πιθανότητα, αλλά είναι υπερβέβαιηπραγματικότητα, όπως αποδείχθηκε με σωρεία τέτοιων περιστατικών που δεν μπόρεσαν να αποκρυβούν από τη δημοσιότητα. Τα πιο γνωστά ήταν το αμερικανικό Χάρισμπουργκ στα 1979 και το ρωσικό Τσερνομπίλ στα

Δεκάδες νεκροί κι εκατοντάδες καρκινοπαθείς, δηλαδή ετοιμοθάνατοι και μελλοθάνατοι συνάνθρωποι μας, που είχαν την ατυχία να εργάζονται σε πυρηνικά εργοστάσια ή να κατοικούν σε όμορες προς τα εργοστάσια περιοχές, ήταν ο τραγικός τους απολογισμός.

Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Η Εκκλησία τοποθετείται ενώπιον του οικολογικού ζητήματος με θεολογική υπευθυνότητα. Πιο συγκεκριμένα οι απόψεις που εκφράζονται είναι οι εξής:1. Το οικολογικό πρόβλημα είναι ηθικό ζήτημα και όχι τεχνικό θέμα. Οφείλεται στην εσφαλμένη στάση του ανθρώπου απέναντι στη φύση.

2. Η φύση δεν είναι κτήση του ανθρώπου, κατάκτησή του, κτήμα και ατομική ιδιοκτησία του. Δεν επιτρέπεται η κατάχρησή της, αλλά μόνο η χρήση της προς όφελος της κοινωνίας και για τη δόξα του Θεού.

3. Η φύση είναι η

κτίση του θεού.

Εμείς είμαστε

διαχειριστές,

οικονόμοι,εργαζόμενοι

και φύλακες της

φύσης, σύμφωνα με τη

Βίβλο.

4. Η λατρευτική πράξη της Εκκλησίας με

το μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας εμπνέει

οικολογικό ήθος. Κορύφωση της θείας

λειτουργίας αποτελεί η φράση που εκφωνεί ο

ιερέας εκ μέρους μας:

(Σου προσφέρουμε τα δικά Σου από αυτά

που Σου ανήκουν).

5. Η ασκητική παράδοση του μοναστικού κοινοβίου για 2000 χρόνια και η κοινοκτημοσύνη των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων ενσαρκώνουν άριστα το οικολογικό ήθος της θείας Ευχαριστίας στην Εκκλησία μέχρι σήμερα.