Η πτώχευση του 1893 και ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος

Η «πτώχευση» της Ελλάδας

Στα 1893 η Ελλάδα αδυνατούσε να εξυπηρετήσει τα τοκοχρεολύσια*των εξωτερικών δανείων και ζήτησε επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους της. Η «πτώχευση» αυτή είχε μεγάλο πολιτικό κόστος.Οι διαπραγματεύσεις με τις πιστώτριες χώρες συνεχίστηκαν μέχρι τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Τη χρονιά αυτή ο ελληνικός στρατός ηττήθηκε από τον τουρκικό κι έτσι υποχρεώθηκε να καταβάλει υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτό το γεγονός έθεσε το οικονομικό ζήτημα σε νέες βάσεις.

* Τοκοχρεολύσιο: χρηματικό ποσό το οποίο πρέπει να

πληρώνει κάποιος τμηματικά, για να εξοφλήσει το κεφάλαιο

που δανείστηκε και τους τόκους που αντιστοιχούν σε

αυτό.*πιστωτής, πιστώτρια: αυτός

που παρέχει, που χορηγεί πίστωση· δανειστής.

ANT. χρεώστης

*Επομένως οι διαπραγματεύσεις κράτησαν

4 χρόνια.

Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ)

Τα οικονομικά του κράτους οδηγήθηκαν σε καθεστώς Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Εκπρόσωποι της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Αυστρίας, της Γερμανίας, της Ρωσίας και της Ιταλίας ανέλαβαν τη διαχείρηση των βασικών κρατικών εσόδων το ύψος των οποίων

ανερχόταν σε 28.000.000 έως 30.000.000 δραχμές.

Τα έσοδα αυτά προέρχονταν από: το μονοπώλιο αλατιού,

το φωτιστικό πετρέλαιο, τα σπίρτα, τα παιγνιόχαρτα,

το χαρτί σιγαρέτων, την εξόρυξη της σμύριδας της Νάξου, το φόρο καπνού, τα λιμενικά δικαιώματα του Πειραιά,

το φόρο χαρτόσημου κ.ά.

Οι στόχοι και η συμβολή των έξι δυνάμεων

Η διεθνής επιτροπή ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1898. Στόχος της ήταν η καταβολή της πολεμικής αποζημίωσης προς

τους Οθωμανούς ύψους 92.000.000 δραχμών και η εξυπηρέτηση άλλων δανείων.

Αντιμετώπισε τις τρέχουσες ανάγκες με την παροχή ενός μεγάλου δανείου με την εγγύηση των Δυνάμεων.

Εκτός από τον βασικό της ρόλο (εξασφάλιση αποπληρωμής δανείων) λειτούργησε ως τεχνικό συμβουλευτικό σώμα και συνέβαλε

στην βελτίωση των οικονομικών μεγεθών.

Διεθνής οικονομικός έλεγχος

Αποτελέσματα του ΔΟΕΗ πιστοληπτική ικανότητα του κράτους αυξήθηκε λόγω της εγγύησης των

Δυνάμεων.Ο έλεγχός απάλλαξε τους δημοσιονομικούς μηχανισμούς από

παρελθοντικές δυσλειτουργίες.Το 1910 παρά τις αρνητικές οικονομικές συγκυρίες (εξωτερικό ισοζύγιο λόγω της σταφιδικής κρίσης, απορρόφηση του 1/3 των εθνικών εσόδως σε αποπληρωμές

δανείων) τα οικονομικά μπορούσαν να χαρακτηριστούν υγιή αφού οι προϋπολογισμοί ήταν ελαφρώς πλεονασματικοί και οι οικονομικές

δυνατότητες του κράτους αυξημένες.Αυτές οι θετικές εξελίξεις:

(1) Επέτρεψαν στον Ε.Βενιζέλο να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και (2) βοήθησαν στην προετοιμασία και τη συμμετοχή της Ελλάδας στους

Βαλκανικούς Πολέμους.

(1) Οι συνθήκες που οδηγούν

την Ελλάδα σε καθεστώς Διεθνούς

Οικονομικού Ελέγχου

1893-1897

(2) Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος - διαχείριση βασικών κρατικών εσόδων

του ελληνικού κράτους- ο στόχος

- ο ρόλος της διεθνούς επιτροπής

1898

(3) Τα αποτελέσματα που επέφερε ο Διεθνής

Οικονομικός Έλεγχος

1910