8/9/2019 Για την αυτοπυρπόληση του Daniel Shaull

http://slidepdf.com/reader/full/-daniel-shaull 1/2

Για την αυτοπυρπόληση του Daniel Shaull

Αυτές οι γραμμές είναι μερικές σκέψεις για τον Daniel Shaull, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε στις 28 Ιανουαρίου έξω από ένα μαγαζί με γούνες στο Πόρτλαντ, φωνάζοντας «Πεθαίνουν ζώα, πεθαίνουνζώα».

Όταν διάβασα πρώτη φορά το περιστατικό της αυτοπυρπόλησης του Daniel Shaull θεώρησα πωςπρόκειται για συνταρακτικό γεγονός, ανάλογο με το θάνατο του Barry Horne, του Mike Hill και τηςJill Phipps. Άλλαξα γνώμη όμως, όταν είδα τις δηλώσεις του πατέρα του από τη μια να πιστοποιεί πωςο γιος του είχε έντονα ψυχολογικά προβλήματα, και καμία οργάνωση υπέρ των δικαιωμάτων των ζώωναπό την άλλη να δηλώνει πως γνώριζε τον Daniel. Με μια πρώτη ματιά, θεώρησα λάθος ναοικειοποιηθεί το κίνημά μας τον συγκυριακό θάνατο αυτού του ανθρώπου. Ήταν όμως συγκυριακόςαυτός ο θάνατος;

Για κάποιο λόγο αυτός ο θάνατος μου θυμίζει ένα κομβικό περιστατικό της ζωής του Νίτσε, ο οποίος,βλέποντας μια μέρα από το μπαλκόνι του έναν αμαξά να μαστιγώνει το άλογο της άμαξας, έτρεξε

8/9/2019 Για την αυτοπυρπόληση του Daniel Shaull

http://slidepdf.com/reader/full/-daniel-shaull 2/2

κάτω, αγκάλιασε το άλογο και κλαίγοντας με λυγμούς ζήτησε από τον αμαξά να σταματήσει ναχτυπάει το ταλαίπωρο ζώο. Αμέσως μετά ο Νίτσε υπέστη νευρική κατάρρευση και το κοντινό τουπεριβάλλον ανέφερε πως από εκείνη τη μέρα και μετά δεν ήταν ποτέ πια ο ίδιος. Η πράξη αυτή του

Νίτσε όμως, που για το μέσο άνθρωπο είναι κάπως αλλόκοτη, δεν ήταν σε καμία περίπτωση παράλογη. Ήταν ίσως ασυνήθιστη και παράξενη στα μάτια του πολύ κόσμου, αλλά παράλογη όχι.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του Daniel: Αποδέχομαι πως ο Daniel Shaull δεν είχε άμεση σχέσημε τα ΔτΖ. Πιθανολογώ πως δεν ήταν καν χορτοφάγος. Κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί πως οι συνέπειες της αποκάλυψης των βασανιστηρίων που υφίστανται τα υπό εκμετάλλευση ζώα, πολλέςφορές είναι τεραστίων διαστάσεων σε αυτούς τους οποίους αποκαλύπτονται. Και το πώς μπορεί νααντιδράσει ο καθένας όταν δει (ή ακόμα καλύτερα όταν αντιληφθεί) αυτή την πραγματικότητα, είναι κάτι που πάλι κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. Άλλοι μένουν απαθείς, άλλοι απλά προβληματίζονται, ενώάλλοι κάνουν σκοπό της ζωής τους την απελευθέρωση των ζώων. Υπάρχει κόσμος που προβαίνει σεαπελευθερώσεις ζώων γνωρίζοντας πως σε περίπτωση που συλληφθεί θα αντιμετωπίζει πολυετείςποινές φυλάκισης. Πόσο παράλογοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;

Τι είναι λογικό εν τέλει και τι παράλογο; Είναι λογικό το κυνήγι φαλαινών; Είναι λογικός ο εγκλεισμόςκαι η δολοφονία αγελάδων για χάρη της γεύσης της σάρκας τους; Είναι λογικό το πρωκτικόηλεκτροσόκ σε ζώα για να φορέσουν κάποιοι ματαιόδοξοι τη γούνα τους; Είναι λογική η δολοφονίαδισεκατομμυρίων ζώων κάθε χρόνο; Όχι, φυσικά και δεν είναι. Κατά τη δική μου άποψη, όλα αυτάείναι ο ορισμός του παραλόγου. Γι’ αυτό και θεωρώ πως ο τραγικός θάνατος του Daniel Shaull πρέπει

να αντιμετωπιστεί από το κίνημά της απελευθέρωσης των ζώων ως μια λογική συνέπεια τηςαποκάλυψης της φρίκης της βιομηχανίας γούνας.

Ο Daniel Shaull είναι νεκρός εξαιτίας του παραλογισμού της εκμετάλλευσης και της βάναυσηςδολοφονίας των μη ανθρώπινων ζώων.