Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Γ΄ ΓυμνασίουΚαλλιόπη Κωσταριδάκη ΠΕ02http://blogs.sch.gr/kostarida/

Γυμνάσιο Περάματος Ρεθύμνου

Ο Αινείας φεύγει απ’ τη φλεγόμενη Τροία κουβαλώντας

στους ώμους του τον πατέρα του Αγχίση (νωπογραφία του

Ραφαήλ «Η πυρκαγιά του Μπόργκο»).

Τίμα τὸν πατέρα σου καὶτὴν μητέρα σου [….]Ὁ κακολογων πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳτελευτάτω!

Ο Θεός τιμά το σεβασμό προς τους γονείς!

Η παροιμία αυτή αναφέρεται σε ηθικές αλήθειες. Οι γονείς μας είναι αυτοί που μας γεννάνε, μας μεγαλώνουν και μας διδάσκουν. Είμαστε η προέκτασή τους.Όσο εμείς τους έχουμε ανάγκη καθώς μεγαλώνουμε για εκείνους ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση. Εκείνοι θα γίνουν σε λίγο τα παιδιά και εμείς οι γονείς γι’ αυτούς.

Φρειδερίκη Γκόγκα

Συμπέρασμα ; Μην τους παραμελούμε όταν έχουν την ανάγκη μας γιατί δίνουμε το καλό παράδειγμα και στα δικά μας παιδιά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Οδυσσέας ο οποίος γεμάτος σεβασμό απευθύνθηκε στο γέρο πατέρα του, τον Λαέρτη.

Το ίδιο και ο Αινείας από την Τροία που εγκατέλειψε τα χαλάσματα της πόλης του παίρνοντας τον πικρό δρόμο της ξενιτιάς κουβαλώντας στους ώμους του τον ανήμπορο πατέρα τον γέρο Αγχίση.

Λέγεται γοῦν ἐν Σικελία(εἰ γάρ καί μυθωδέστερόν ἐστιν, ἀλλ’ ἁρμόσει καί ὑμῖν ἅπασιτοῖς νεωτέροις ἀκοῦσαι)ἐκ τῆς Αἴτνης ῥύακα πυρός γενέσθαι·

τοῦτον δε φασίν ῥεῖν ἐπί τέ τήν ἄλλην χώραν,καί δή καί πρός πόλιν τινά τῶν ἐκεῖ κατοικουμένων.

Τούς μέν οὖν ἄλλους ὁρμῆσαι πρός φυγήν,(τινές φασίν) τήν αὐτῶν σωτηρίαν ζητοῦντας,

ἕνα δέ τινα τῶν νεωτέρων, ὁρῶντα τόν πατέρα πρεσβύτερονὄντα καί οὐχί δυνάμενον ἀποχωρεῖν,ἀλλάἐγκαταλαμβανόμενον, ἀράμενον (φασίν) φέρειν.

Φορτίου δ’, οἶμαι, προσγενομένουκαί αὐτός ἐγκατελήφθη.

Ὅθεν δή καί ἄξιον (ἐστὶ) θεωρῆσαι τό θεῖον,ὅτι εὐμενῶς ἔχειτοῖς ἀνδράσιν τοῖς ἀγαθοῖς.

Λέγεται γάρ κύκλῳ τόν τόπον ἐκεῖνονπεριρρεῦσαι τό πῦρ καί σωθῆναι τούτους μόνους,

ἀφ’ ὧν καί τό χωρίον ἔτι καί νῦνπροσαγορεύεσθαι τῶν εὐσεβῶν χῶρον·τούς δέ ταχεῖαν τήν ἀποχώρησινποιησαμένουςκαί τούς ἑαυτῶν γονέας ἐγκαταλιπόντας,ἅπαντας ἀπολέσθαι.

Το θείο επιβραβεύει το σεβασμό προς τους γονείς!

Ο ευσεβής γιος , που δεν εγκατέλειψε τον πατέρα του, και ο πατέρας του , σώθηκαν αφού ο θεός δημιούργησε μία προστατευτική νησίδα για αυτούς κρατώντας τους έτσι μακριά από το ποτάμι της λάβας.

Όλοι όσοι τράπηκαν σε φυγή εγκαταλείποντας τους ανήμπορους γονείς τους χάθηκαν! Το ποτάμι της λάβας τους έφτασε και τιμωρήθηκαν έτσι παραδειγματικά!

Λέων ΤολστόιO παππούς και το εγγονάκι

Ο μεγάλος Ρώσος στοχαστής και συγγραφέας Λέων Τολστόι σκιαγραφεί με λιτότητα το θέμα της συμβίωσης του γέροντα γονιού με την οικογένεια του παιδιού του. Η στοιχειώδης πλοκή οδηγεί στη λύση-μήνυμα που είναι η αγάπη και η κατανόηση προς τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.

Για το σεβασμό προς τους γέροντες γονείς μιλήσαμε στα πλαίσια του μαθήματος

Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α΄ Γυμνασίου στο κείμενο :