■ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟy 2017 · ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 371 www.edromos.gr € 2,00

ΘΕΜΑΟι επιδιώξεις του Γάλλου προέδρου για την Ευρώπη και η σημασία του ταξιδιού στην ΕλλάδαΣΕΛΙΔΕΣ 2-3

ΠΟΛΙΤΙΚΗΑπό τη Β. Κορέα στη ΘράκηΟ δρόμος με τις πολλές λακκούβεςΣΕΛΙΔΑ 6

ΔΙΕΘΝΗΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΡΚελώΝΗΣτον απόηχο της τρομοκρατικής επίθεσης των τζιχαντιστώνΣΕΛΙΔΑ 18

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΠερί καθήλωσης των πνευμάτωνΣΕΛΙΔΑ 5

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΟ Γιάννης Ράγκος, συζητά με τον Κώστα ΣτοφόροΣΕΛΙΔΑ 27

ΣελΙδΑ 7

ΦΘΙνΟΠωΡΙνή ΠΑΡΑΤΑΣή ΣΤΟ δΙΑΛΕΙΜΜΑ ΕΠΙΤήΡήΣήΣ

Η σιωπή της κοινωνίαςαπαιτεί απαντήσεις

Κομβικό ζητούμενο η αντιστροφή της κοινωνικής καθήλωσης – Επείγει ο προσδιορισμός των όρων και προϋποθέσεων μιας διαφορετικής πορείας

Διώξε τα σκοτάδια σου, κοίτα ψηλά…

ΣΕΛΙΔΕΣ 16-17

του εκουατοριανού ζωγράφου Oswaldo Guayasamín (1919- 1999)

Σχολή Καλών Τεχνών • 29-30 Σεπτεμβρίου

2 ■ δρόμος ΤήΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

το θέμα της εβδομάδας

Ο Μακρόν έρχεται...

Ο ι προετοιμασίες για την επίσκεψη Μα-κρόν στην Ελλάδα στις 7, 8 Σεπτέμβρη, έχουν ήδη αρχίσει και σίγουρα το θέμα θα τύχει αρκετής προβολής από τα ΜΜΕ και τους διαμορφωτές της επικαιρότητας.Η επίσκεψη Μακρόν γίνεται σε μια ιδιαίτερη στιγμή για τα ευρωπαϊκά και ελλαδικά δεδο-μένα. Καταρχάς, υπάρχει ένα μεσοδιάστημα αναμονής έως τις γερμανικές εκλογές που θα γίνουν στις 24 Σεπτεμβρίου. Όλοι περιμένουν το νέο κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει με απόλυτο φαβορί την Μέρκελ, αλλά αβέβαιη την σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Έως τώρα, ο «μεγάλος συνασπισμός» χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλιστών υπό την Γερμανίδα καγκε-λάριο αποτελούσε μια λύση, αλλά ίσως αυτά τροποποιηθούν σχετικά σύντομα.Ο Μακρόν προσπάθησε τις τελευταίες εβδο-μάδες να πάρει ορισμένες πρωτοβουλίες και πραγματοποίησε σειρά ταξιδιών σε ευρωπα-ϊκές χώρες (συνομιλίες με ηγέτες Αυστρίας, Τσεχίας και Σλοβακίας στο Σάλτσμπουργκ, επισκέψεις στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τώρα στην Ελλάδα). Εμφανίστηκε ως διαμορφωτής της νέας Ευ-ρώπης που πρέπει να προκύψει σε σύντομο διάστημα, ήρθε σε αντιπαράθεση με την Πο-λωνία, προσπαθεί να αναβαθμίσει το ρόλο της Γαλλίας και να βρει ισορροπίες με την Γερμα-

νία και τις ΗΠΑ. Ο ίδιος δίνει έμφαση στην «εμβάθυνση της Ευρώπης» σε μια προοπτική

να χωρούν πολλά σχήματα στο εσωτερικό της, με έναν πυρήνα που θα προχωρεί πιο γοργά

και αποφασιστικά και επάλληλους κύκλους όσων αδυνατούν ή δεν θέλουν να βαδίσουν «γρήγορα». Την ίδια στιγμή, βλέπει αρκετές δομές του οικοδομήματος να αναπροσαρμόζονται με τις προτάσεις για δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομι-σματικού Ταμείου και διορισμό Ευρωπαίου υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών.Ο Εμ. Μακρόν επιδιώκει να βρίσκεται στην πρωτοπορία μιας «ευαίσθητης Ευρώπης». Καλεί να μην μετατραπεί η Ε.Ε. σε σούπερ μάρκετ, έκφραση που συμπεριλαμβάνει την απόκρουση της κινέζικης διείσδυσης στην Ευρώπη με φτηνά προϊόντα. Ζητά, ακόμα, να μπει κάποιος περιορισμός στην εισαγωγή εργαζομένων από τις ανατολικές χώρες χωρίς να πληρώνουν φόρους και συνταξιοδοτικές εισφορές στην χώρα που εργάζονται. Πα-ράλληλα, εμφανίζεται «ευαίσθητος» στην αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος και θιασώτης μιας ορισμένης αλληλεγγύης ανάμεσα στους Ευρωπαίους εταίρους.Αυτές οι «ευαισθησίες» δεν έχουν βέβαια κα-νένα αντίκρισμα στην οικονομική πολιτική που εφαρμόζει στην Γαλλία, αφού είναι έτοιμος να προωθήσει νέες ρυθμίσεις λιτότητας και στέρη-σης δικαιωμάτων των εργαζομένων. Άλλωστε, η δημοτικότητά του έχει πέσει κατακόρυφα μέσα στους λίγους μήνες που βρίσκεται στην

■ ΚΕΙΜΕΝA: Νίκος Ταυρής

Οι επιδιώξεις του Γάλλου προέδρου για την Ευρώπη και η σημασία του ταξιδιού στην Ελλάδα

Τον Εμανουέλ Μακρόν θα συνο-δεύσει μεγάλη ομάδα στελεχών επιχειρηματικών ομίλων της Γαλλί-ας. Αρκετοί από αυτούς έχουν δρα-στηριότητες στον τουριστικό και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, αλλά και στους χώρους των μεταφορών, της έρευνας, της ενέργειας και του φάρμακου.

ή αναλυτική λίστα είναι η εξής:

Accor: Ξενοδοχειακές επιχειρήσειςAerospace Valley: Σύμπραξη βιομη-χανιών αεροναυπηγικής και ερευνητι-κών κέντρωνAirbus: Βιομηχανία κατασκευής αεροσκαφώνAlstom: Σιδηροδρομικές μεταφορές

Ardian: Ανεξάρτητη επενδυτικήAvril: Αγροτοδιατροφική βιομηχανίαBPCE: ή δεύτερη μεγαλύτερη τράπε-ζα της ΓαλλίαςBPI: Επενδυτική τράπεζαBRED Bank: Μία από τις μεγαλύτερες περιφερειακές τράπεζες της ΓαλλίαςCMA CGM: ναυτιλιακή εταιρεία, μεταφορές εμπορευματοκιβωτίων

Domitys: Ξενοδοχειακές επιχειρήσειςEdF: Εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειαςGroupe PSA: ΑυτοκινητοβιομηχανίαIdel: Ινστιτούτο αγροτικής ανάπτυξηςMedef: Ένωση εργοδοτώνORPEA: Υπηρεσίες για κλινικές και οίκους ευγηρίαςOT Morpho: Υπηρεσίες ασφαλείας και ταυτοποίησηςSanofi: Φαρμακευτική εταιρεία

Servier: Φαρμακευτική εταιρεία με ειδίκευση σε καρδιολογικές και ρευ-ματολογικές παθήσειςSuez: Εταιρεία διαχείρισης υδάτων, ηλεκτρικού και φυσικού αερίουThales: Κατασκευές ηλεκτρικών συ-στημάτων για διαστημικές υπηρεσίες και άμυναTotal: Εταιρεία πετρελαιοειδών και φυσικού αερίουTrigano: Ξενοδοχειακές επιχειρήσειςVinci: Κατασκευαστική

«Φιλέτα» γαλλικού ενδιαφέροντος

Ο Μακρόν προσπάθησε τις τελευταίες εβδομάδες να πάρει ορισμένες πρωτοβουλίες και πραγματοποί-ησε σειρά ταξιδιών σε ευρωπαϊκές χώρες. Στη φωτο, στιγμιότυπο από την επίσκεψή του στη Βουλγαρία στις 25 Αυγούστου

δρόμος ΤήΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ■ 3

01

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

το θέμα της εβδομάδας

Οι κυβερνήτες αυτής της χώρας, σημερινοί και επίδοξοι αυριανοί, δεν έχουν καμιά ανησυχία.Μπορούν να περιγελούν τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τη στοιχειώδη νοημοσύνη των πολιτών, ατιμώρητα.Τη στιγμή που η χώρα καταστρέφεται, αυτοί ονειρεύονται «δίκαια ανά-πτυξη ». Τη στιγμή που οι θεσμοί και οι αγορές θα ελέγχουν απόλυτα την οικονομία της χώρας, αυτοί, χωρίς ντροπή, πανηγυρίζουν για το τέλος των μνημονίων.Τη στιγμή που τα σύννεφα πολέμου πυκνώνουν στη γειτονιά μας, παραχω-ρούν τη βάση της Σούδας στις ΗΠΑ, προσδοκώντας ότι έτσι θα διασωθούν από τον επεκτατισμό της Τουρκίας.Μπορούν να κατεδαφίζουν με άνεση την παιδεία, την υγεία, τις εργα-σιακές σχέσεις, την ίδια την αξιοπρέπεια μας, χωρίς να λογαριάζουν το παραμικρό.Το μόνο που απασχολεί είναι η ανακάλυψη των αναγκαίων εκβιαστικών διλημμάτων που θα εξασφαλίσουν τη διαιώνιση της εξουσίας τους έναντι των αντιπάλων τους. Αντιπάλων φανταστικών μιας και εφαρμόζουν την ίδια ακριβώς πολιτική και, εσχάτως, με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα. Ανάπτυξη, έξοδος στις αγορές, επενδύσεις, ευρωπαϊκή προοπτική. Τίποτα δεν αλλάζει, όλα τα ίδια μένουν…Η βασικότερη αιτία της αίσθησης ότι δεν κινδυνεύουν, είναι η σιωπή που έχει επιβληθεί στην κοινωνία. Σιωπή, λόγω της απόγνωσης που έχουν επιβάλλει οι πολιτικές τους. Σιωπή, μετά από μια περίοδο ανάτασης, λόγω της διάψευσης των προσδοκιών, λόγω της επιβολής του ιδεολογή-ματος ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Αναμφισβήτητα αυτή η σιωπή της κοινωνίας είναι η μεγαλύτερη επιτυχία των κυβερνητικών παραγόντων όλων των αποχρώσεων. Επιτυχία που δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την άμεση συμβολή και εμπλοκή των ποικιλώνυμων μέσων έντυπης και ηλεκτρονικής ενημέρωσης. Χωρίς την καταλυτική συμβολή χειριστικών μηχανισμών της εξουσίας που έχουν αναδειχθεί στο πιο αποτελεσματικό της όπλο.Η σιωπή της κοινωνίας αποτελεί το κομβικό πρόβλημα της ελληνικής πραγματικότητας. Όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για την υπέρβαση του ζοφερού παρόντος, δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει από εκεί τις προ-σπάθειες του. Να απομυθοποιήσει στερεότυπα και σκουριές δεκαετιών που έχουν συσσωρευτεί στο σώμα μιας απελευθερωτικής πολιτικής.Δεν είναι αρκετό το αγκομαχητό, τα προβλήματα, η απόρριψη, η απόγνω-ση, η οργή για να φέρουν την αλλαγή. Είναι αναγκαίες αλλά όχι ικανές συνθήκες. Η κοινωνία στρέφει την πλάτη, παρακάμπτει ευκολίες, κα-ταγγελίες, συνθήματα και συνθηματολογίες. Παρακάμπτει την πολιτική όπως τη γνωρίσαμε. Δεν πείθεται, δεν συγκινείται από αυτήν. Κάηκε από αυτά και δεν είναι πρόθυμη να ακολουθήσει τα ίδια μονοπάτια.Με αυτή την έννοια, ούτε οι εξαγγελίες για «εξεγέρσεις», ούτε η αναζήτηση «αφετηριών της αντεπίθεσης», ούτε οι εμβαθύνσεις στην «αντικαπιταλι-στική προοπτική» μπορούν να αποτελέσουν διέξοδο. Πολύ περισσότερο δεν πείθουν οι αναδιατάξεις και οι προετοιμασίες για τις επόμενες εκλογές, όσο αυτές περιορίζονται στην πολιτική διάσωση, με την εκλογή στη Βου-λή, γνωστών και άγνωστων πρωταγωνιστών της προηγούμενης περιόδου.Η κοινωνία αναζητά, πιεστικά, ρεαλιστική πρόταση διεξόδου από το σή-μερα. Αναζητά συνολική λύση σε ένα πολύπλευρο και πολυπαραγοντικό αδιέξοδο.Αναζητά, παράλληλα, διαδικασίες που να εξασφαλίζουν συμμετοχή, συνευθύνη και έλεγχο στη νέα προσπάθεια. Τα παλιά «κλασικά εικονο-γραφημένα» πρέπει να ξεπεραστούν αποφασιστικά.Είναι ήδη αργά.Το τέλος της απάθειας και της ανοχής δεν είναι απλά αναγκαίο. Έχει τις δικές του προϋποθέσεις…

editorialΤο σιωπηλό αγκομαχητό της κοινωνίας

Ο Μακρόν εμφανίστηκε ως διαμορφωτής της νέας Ευρώπης που πρέπει να προκύψει σε σύ-ντομο διάστημα, ήρθε σε αντιπαράθεση με την Πολωνία, προσπαθεί να αναβαθμίσει το ρόλο της Γαλλίας και να βρει ισορροπίες με την Γερμανία και τις ΗΠΑ

Ό λες οι εξελίξεις των τελευ-ταίων ετών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο μεγάλος ασθενής στο γεωπολιτικό παιχνίδι είναι η Ευρώπη και πολλοί όροι πρέπει να επαναπροσδιοριστούν για την παραπέρα πορεία της. Οι τάσεις αποσυσπείρωσης δυναμώνουν αισθητά, αποτελούν την κύρια τάση, παρ’ όλο που τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα, γεγονός που παρηγορεί προσωρινά του ευρωκράτες.δεν είναι μόνο το Brexit. Υπάρχουν πλείστα ζητήματα που μένει να διευκρινιστούν. Πολιτικά και οικονομικά, ασφάλειας και γενικού προσανατολισμού, συμμαχιών και επιδιώξεων. Σε ποιο σημείο θα σταθεροποιηθεί ο γερμανογαλλικός άξονας; Ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις της Γερμανίας, θα δημιουργηθεί και κατά πόσο θα καθιε-ρωθεί το διευθυντήριο των 4 (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία); Τι θα γίνει με τις χώρες που ακολουθούν ανοικτά φιλοα-μερικάνικη πολιτική (Πολωνία, Ουγγαρία, Βαλκάνια); Πώς θα διαμορφωθούν οι σχέσεις με την Ρωσία, αλλά και η από-

κρουση της Κίνας, παρά τη στήριξη που αυτή δίνει στην παγκοσμιοποίηση; Για να μην επεκταθούμε στο προσφυγικό, τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή, το ενεργειακό ζήτημα, τις σχέσεις με την Τουρκία κ.λπ.Ολίγη υπομονή. Μετά τις γερμανικές εκλογές, φυσιολογικά θα δρομολογη-θούν εξελίξεις σε αυτά τα θέματα. Με μια μικρή λεπτομέρεια: Επί των δεδομένων που δημιουργούνται καθημερινά, κάθε στιγμή που περνά.Ο Μακρόν, σε ετήσια εκδήλωση ενώ-πιον των πρεσβευτών της Γαλλίας στο Παρίσι (28 Αυγούστου) δήλωσε: «Αυτή είναι μια επανίδρυση την οποία χρεια-ζόμαστε» και που θα γίνει «με σθεναρά βήματα σε περίπου 10 πεδία», μιας και η Ε.Ε. δεν μπορεί πλέον να ασχολείται «με ζητήματα ρουτίνας και καβγαδάκια για τεχνοκρατικά προβλήματα».Τόνισε ακόμα ο Γάλλος πρόεδρος: «Οφείλουμε να βγούμε από ένα δε-σμευτικό πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να προχωρήσουμε αύριο με τους 27 ή τίποτα, με τους 19 ή τίποτα. Αυτό δεν είναι αλήθεια, ανέκαθεν προχωρούσαμε

με μια πρωτοπορία της επιθυμίας, την οποία ακολουθούσαν μερικοί άλλοι» και συνέχισε:«ή Γαλλία θα κάνει προτάσεις στους εταίρους της για την ενίσχυση της οικονομικής και νομισματικής σύγκλι-σης και τη σύγκλιση των φορολογικών και κοινωνικών πολιτικών μας». «Αυτό πρέπει να μας υποχρεώσει να είμαστε περισσότερο καινοτόμοι: Οφείλουμε να σκεφτούμε μια Ευρώπη πολλών σχημάτων, να προχωρήσουμε μακρύτερα με όλους αυτούς που επιθυμούν να προχωρήσουν, χωρίς να εμποδίζονται από κράτη που επιθυμούν, και είναι δικαίωμά τους, να προχωρήσουν λιγότερο γρήγορα ή λι-γότερο μακριά».Λιμπερτέ, φρατερνιτέ, εγκαλιτέ, κυρίως για τους δυνατούς ενάντια στους αδύ-ναμους… Με εμβάθυνση των «μεταρ-ρυθμίσεων» και «επανίδρυση της Ευρώ-πης», με ενιαίο Ευρωπαϊκό νομισματικό Ταμείο και «υπερυπουργό». Πλήρως συγκεντρωτική δομή, ολοκληρωτική, σε βάρος λαών και χωρών, σε βάρος των εργαζομένων της γηραιάς –πολύ γηραιάς όπως αποδεικνύετα– ηπείρου.

Ευρώπη: Τριγμοί και επανίδρυση;

προεδρία, ακριβώς λόγω των μεθοδεύσεων για την εσωτερική οικονομική πολιτική.

Γιατί επισκέπτεται την Ελλάδα;Κύκλοι κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ διαδίδουν ότι ο Μακρόν έρχεται να παρακαλέσει τον Τσίπρα να μεσολαβήσει ώστε να γίνει ο Γάλλος πρόεδρος δεκτός στην Σοσια-λιστική διεθνή. Είναι κι αυτή μια εξήγηση…Ο Μακρόν, για να σοβαρευτούμε, δεν έρχεται μόνο για μπίζνες, για να κλείσει δουλειές και να διασφαλί-σει γαλλικά συμφέροντα, αλλά και για να δείξει ότι η Γαλλία είναι δύναμη με ενδιαφέρον και παρουσία στην ευρύτερη περιοχή. Οι γεωπολιτικές εξελίξεις ορίζουν ρόλους για όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η Γαλλία δεν μπορεί να παρακολουθεί την διαρκή της υποβάθμιση χωρίς να αντιδρά. Ο χώρος της Μέσης Ανατολής, του Μαγκρέμπ (Βόρεια Αφρική) και της κεντρικής Αφρικής είναι πρώτης προτεραιότητας για τη γαλλική εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα είναι κοντά σε αυτές τις περιοχές και ενδέχεται να γίνει πύλη εισόδου ανταγωνιστικών δυνάμεων (Κίνα, Ρωσία) προς την Ευρώπη, προοπτική που πρέπει να αντιμετωπιστεί με κάποιον τρόπο. Και μόνο η εξασφάλιση της παρουσί-ας της Γαλλικής Total στην έρευνα και εκμετάλλευση

των υδρογονανθράκων στην περιοχή, θα ήταν επαρκής λόγος για τέτοιου είδους ταξίδια.Βασική προτεραιότητα του Εμ. Μακρόν επί ελληνικού εδάφους θα είναι η γαλλική συμμετοχή στην πώληση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Ο φόβος να μπει και το λιμάνι αυτό στην σφαίρα των κινεζικών συμφερόντων κινητοποίησε πολλές δυτικές δυνάμεις και η γαλλική συμμετοχή μοιάζει να αντισταθμίζει αυτούς τους κιν-δύνους. Βέβαια, το σχήμα Γάλλοι - Κινέζοι - Τούρκοι - Σαββίδης και λοιποί που συμμετέχουν στην εξαγορά θα αποσαφηνιστεί και σε αυτό θα ρίξει το κύριο βάρος του ο Μακρόν. Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον δείχνουν οι Γάλλοι για το Νερό στην Ελλάδα. Ο κατάλογος των επιχειρηματιών που θα συνοδεύουν τον Μακρόν στην επίσκεψή του (παρατίθεται δίπλα) δείχνει το ειδικό ενδιαφέρον σε διάφορους τομείς.Η ελληνική κυβέρνηση θα εμφανίσει την επίσκεψη Μα-κρόν ως δείγμα στήριξης προς την χώρα και την ηγεσία της. Θα εντάξει το γεγονός αυτό στη μαγική εικόνα της εκπληκτικής ανάπτυξης και του νέου κλίματος που θέλει να εμφανίσει ότι υπάρχει. Λίγες μέρες πριν την έκθεση της Θεσσαλονίκης, η επίσκεψη αποτελεί ένα προπαγανδιστικό ατού που θα χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από την κυβερνητική πλευρά.

Ο Μακρόν δεν έρχεται μόνο για μπίζνες, για να κλείσει δουλειές και να διασφαλίσει γαλλικά συμφέροντα, αλλά και για να δείξει ότι η Γαλλία είναι δύναμη με ενδιαφέρον και παρουσία στην ευρύτερη περιοχή

4 ■ δρόμος ΤήΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

01

ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

01

της ΑριστεράςΕΒδΟΜΑδΙΑΙΑΠΟΛΙΤΙΚήΕΦήΜΕΡΙδΑ

ήσαΐα Σαλώνων 4-6, 114 75 ΑθήναΤηλ.: 210 3468282 - 210 3837191Φαξ: 210 3837191Ε-mail: info@edromos.grwww.edromos.gr

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ εΠΙΤΡΟΠΗ: Τάσος Βαρούνης, Στέλιος Ελληνιάδης, Σωκράτης Μαντζουράνης, Σταμάτης Μαυροειδής, δημήτρης Μόνος, Ρούλα Μουτσέλου, Βασίλης Ξυδιάς, Σπύρος Παναγιώτου, Γιώργος Παπαϊωάννου, Σοφία Παπασπυρίδωνος, Ερρίκος Φινάλης

ΤΑΚΤΙΚΟΙ ΣΥΝεΡΓΑΤεΣ:Κώστας Ανδριανόπουλος, Λουκάς Αξελός, Απόστολος

Αποστολόπουλος, Γεωργιάδης νίκος, Παύλος δερμενάκης, Μάριος διονέλλης, Χριστίνα Βαλεντίνα Θάνου, Στέργιος Θεοδωρίδης, Γιώργος Θεοδωρόπουλος, Iφιγένεια Καλαντζή, Γιάννης Κιμπουρόπουλος, Κώστας Λιβιεράτος, Γιώργος Λιερός, Μαρία Μάρκου, Μανόλης Μούστος, Ευτύχης Μπιτσάκης, Μύρωνας Ξυδάκης, δημήτρης Ουλής, Γιώργος Πατέλης, Χρήστος Πραμαντιώτης, Γιάννης

Ραχιώτης, Σωτήρης Ρούσσος, Τριαντάφυλλος Σερμέτης, Κώστας Στοφόρος, Φώτης Τερζάκης, Γιώργος Τζαφέρης, Αντώνης Ανδρουλιδάκης

δΙΟΡΘώΣΗ: Λόλα Σκαλτσά

ΣΥΝεΡΓΑΤεΣ εΞώΤεΡΙΚΟΥ: Κατού Αρκονάδα (Βολιβία), Σάλεμ Μπεν Γιαχία (Τυνησία), Χάλεντ Μπαρακάτ (Παλαιστίνη),

Μάρκο Σαντοπάντρε (Ιταλία), Μουμία Αμπού Τζαμάλ (ήΠΑ), Χοσέ Μαρία Σισόν (ILPS), Ρικάρντο Φιέρο (Αργεντινή)

ΣΚΙΤΣΑ: Βαγγέλης Παπαβασιλείου, Πέτρος Ζερβός, John Antόno (Γιάννης Αντωνόπουλος), Latuff

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: δημήτρης Αρβανίτης

ΥΠεΥΘ. ΚΥΚλΟΦΟΡΙΑΣ: νίκος ΜάλλιαρηςΤηλ.: 6945804299Ε-mail: malliaris@edromos.gr

Τάνια ΜήτσιουΤηλ.: 6976864058

εΚΤΥΠώΣΗ:NewspressholdΓ. Τασσιόπουλος – Κ. Μπάρλας Ο.Ε.Τηλ. 210 6620788-734

ατζέντα 02.09-08.09.2017 agenda@edromos.gr

ΙδΙΟΚΤΗΣΙΑ: ΕνΟΤήΤΑ αστική μη κερδοσκοπική εταιρία

εΚδΟΤHΣ: Ρούντι Ρινάλντι

δΙεΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: Μιχάλης Σιάχος

ΥΠεΥΘΥΝΟΣ εΚδΟΣΗΣ:νίκος Ταυρής

4 Κυριακή 3 έως Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου. Χαλάνδρι

Το Φεστιβάλ Ρεματιάς 2017 – νύχτες Αλληλεγγύης, επιχειρεί με τρεις μουσικές βραδιές, να φωτίσει τον αντίκτυπo της Οκτωβριανής Επανάστασης στην Τέχνη.Κυριακή 3/9: Underground youth Orchestra. Έργα συνθετών από τη Ρωσία και τη Σοβιετική Ένωση.Δευτέρα 4/9: Μιχάλης Τρανουδάκης. Μελοποι-ημένα αποσπάσματα από Κομμουνιστικό Μανι-

φέστο, καντάτα στο ποίημα του ναζίμ Χικμέτ «Πέτρογκραντ 1917» και επαναστατικά τραγούδια με τη Χορωδία του Πάντειου Πανεπιστημίου.Τρίτη 5/9: Entre Amigos. 22 μουσικοί σε επαναστατικά τραγού-δια από τη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη και συνθέσεις του Alejandro Diaz.Τόπος: Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου, Ώρα: 20:30-22:30.

Έφυγε από τη ζωή την Παρα-σκευή ο Δημήτρης Κολοβιστέας μετά από μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 66 ετών. Ο Δημήτρης ήταν από τη γενιά των ανθρώπων που αφιέρωσε τη ζωή του στην Αριστερά. Τα φοιτητικά του χρόνια τον βρήκαν στην Ιταλία να αγωνίζεται από τις γραμμές του ΑΜΕΕ ενάντια στη χούντα των συνταγματαρ-χών. Εντάχθηκε στη ΟΜΛΕ και αργότερα στο ΚΚΕ (μ-λ) μέχρι την διάλυση του. Επέστρεψε στην Αθήνα και έπαιξε σημαντικό

ρόλο στα πρώτα βήματα της Α/συνεχεια.Άνθρωπος ιδιαίτερα αγαπητός,

με ισχυρές πεποιθήσεις, με πολ-λά τραύματα από την ίδια την αριστερά, παρακολουθούσε από κοντά τις περιπέτειές της με τέτοια ανιδιοτέλεια που σπά-νια συναντιέται στις μέρες μας και με σταθερότητα μέχρι την τελευταία του πνοή.Η ΚΟΕ εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στους οικεί-ους και τους συντρόφους του. Η πολιτική κηδεία του θα γίνει το Σάββατο 2/9 στις 12 το με-σημέρι στο Νεκροταφείο της Πετρούπολης.

■ Έως 17/9ΑθήναΞεκίνησε χθες Παρασκευή και συνε-χίζεται έως τις 17 Σεπτεμβρίου το 46ο Φεστιβάλ βιβλίου που διοργανώνει ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου στο Ζάππειο. Ώρες λειτουργίας: δευτ. – Πεμ. 18:00 – 22:30, Παρ. & Σαββ. 10:30 – 15:00 & 18:00 – 23:00, Κυρ. 10:30 – 15:00 & 18:00 – 22:30.

■ Έως Τετάρτη 6/9ΑθήναΤο ιστορικό ντοκιμαντέρ του Κώστα Σταματόπουλου Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε συνεχίζει να προ-βάλλεται με επιτυχία για 11η εβδομάδα στους κινηματογράφους ΑΛΚΥΟνΙΣ

newstarart cinema (Ιουλιανού 42-46, πλ. Βικτωρίας) και STUDIO new star art cinema (Σπάρτης & Σταυροπούλου 33, πλ. Αμερικής).

■ Σάββατο 2 – Κυριακή 3/9ΚαστοριάΜε προσήλωση στην παράδοση και τη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας η Συντονιστική Επιτροπή νεολαίας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Π.Ο.Ε.) σε συνεργασία με τον Σ.Πο.Σ. δυτικής Μακεδονίας και ήπείρου της Π.Ο.Ε. διοργανώνει για 13η συνεχόμενη χρονιά την Πανελλήνια Συνάντηση της Ποντιακής νεολαίας στην κατασκήνω-ση του δήμου Άργους-Ορεστικού της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς.

■ Τετάρτη 6/9Ηλιούποληή Κινηματογραφική Λέσχη ήλιούπολης προβάλλει την ταινία Ο επιφανής πολί-της (El cioudadano ilustre – Αργεντινή / Ισπανία 2010) των Γκαστόν ντιπράτ και Μαριάνο Κον. Στις 20:30 και στις 22:30 στον δημοτικό Κινηματογράφο ήλιούπολης «Μελίνα Μερκούρη», Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Άνω ήλιούπολη.

■ Τετάρτη 6 – Παρασκευή 8/9Νέα ΦιλαδέλφειαΟ δήμος νέας Φιλαδέλφειας - νέας Χαλκηδόνας διοργανώνει για τον μήνα Σεπτέμβριο πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους

με ελεύθερη είσοδο.Την Τετάρτη 6/9, στη Λίμνη του Άλσους ν. Φιλαδέλφειας, Θεατρική Παράσταση «ή Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» από την Θεατρική ομάδα της Ανοιχτής Αγκαλιάς Α.Με.Α., σε συνεργασία με την Τέχνη & Ένταξη ΚΟΙνΣΕΠ. Ώρα 20:30.Την Πέμπτη 7/9, στη Λίμνη του Άλ-σους ν. Φιλαδέλφειας, συναυλία με τη Μαρία Φαραντούρη και τους νέους τραγουδοποιούς Μιχάλη και Παντελή Καλογεράκη. Ώρα 20:00.Την Παρασκευή 8/9, στην πλατεία Μιαούλη (περιοχή Απομάχων), Παι-δική θεατρική παράσταση «ΠΙνΟΚΙΟ» του νίκου Λημνιού, και εργαστήρι κα-τασκευών για μικρούς δημιουργούς. Ώρα 19:00.

4Eκ

δηλώ

σει

ς

4 Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου, Αθήνα. Μετα-καλοκαιρινή γιορτή…

Μάζεμα μετά… μουσικής, μεζέ και ποτού, στο Κτίριο 11δ. Υποδεχόμαστε τη μετα-καλοκαιρινή περίοδο και τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά! Μετά τις 9 το βράδυ, Ρεθύμνου 11 (δίπλα από το ξενοδοχείο Park), Πεδίον του Άρεως.

4 Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου, Νίκαια. Γλέντι στη Σβούρα

Με μουσική και καλή παρέα υπο-δέχεται η Σβούρα το φθινόπωρο, σε ένα γλέντι οικονομικής ενίσχυ-σης του χώρου. Στις 21:00 στον ανοιχτό κοινωνικό χώρο Σβούρα (Π. Τσαλδάρη 123 και Καισαρείας). Οικονομική ενίσχυση: 5 ευρώ.

4 Παρασκευή 8 και Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου, Θεσσαλονίκη. Κινητοποιήσεις στα εγκαίνια της ΔΕΘ

Συνεχίζουν τα συνδικάτα την προετοιμασία για την παρέμβασή τους στη Θεσσαλονίκη στη δι-άρκεια των εγκαινίων της δΕΘ. Προσδοκώντας μάλιστα ότι η φετινή συγκέντρωση θα είναι μια «νέα αφετηρία αγώνων». Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ΑδΕδΥ, «Όλοι και όλες κατανοούμε την ανάγκη οι κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη στις 9 Σεπτεμβρίου 2017 να είναι ξεχωριστής δυναμι-κής και μαζικότητας, ανάλογης της επίθεσης που δεχόμαστε, να είναι ένας ενδιάμεσος “σταθμός”, αλλά ταυτόχρονα και νέα αφετηρία για αγώνα με νέα ορμή, νέα ενότητα και νέα δυναμική, για την ανατροπή των αντιλαϊκών, μνημονιακών πολιτικών». Την Παρασκευή 8/9 η ΠΟΕδήν οργανώνει πορεία διάσωσης της δημόσιας Υγείας. Στις 08:00 το πρωί από το Ιπποκράτειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.

Έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Κολοβιστέας

4 Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου, Καστέλλι Ηρακλείου. Λαϊκή Συνέλευση για το αεροδρόμιο

Λαϊκή Συνέλευση οργανώνει η «Πρωτοβουλία Πολιτών για τη διάσωση, προβολή και αειφόρο ανάπτυξη της Πεδιάδας». Το θέμα της συνέλευσης είναι «Τα πρόσφατα τεκταινόμενα για τα ζητήματα του αεροδρομίου ήρακλείου και της σχεδιαζόμενης εγκατάστασης νέου αεροδρομίου στην πεδιάδα του Καστελλίου καθώς και ο προγραμματισμός των ενεργειών μας ενόψει της επίσκεψης του Πρωθυπουργού στην Κρήτη». Στις 18:30 στην αί-θουσα πολλαπλών χρήσεων του Γυμνασίου-Λυκείου Καστελλίου.

δρόμος ΤήΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ■ 5ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

πολιτική01

Η ελπίδα ότι η νέα χρονιά ενδέ-χεται να είναι καλύτερη από την προηγούμενη δεν έχει απλά φθαρεί. Αυτό που σήμερα μοιάζει να επικρατεί είναι η εξαφάνιση του ίδιου του ερωτήματος. Όχι μόνο γιατί η απάντηση είναι δεδομένη αλλά γιατί η πραγματικότητα –μαζί και οι κάθε λογής εικόνες και καταγραφές της– ρουφούν χρόνους, μυαλά, δυ-νάμεις. Για την ακρίβεια είναι σαν να μην υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από το μεροδούλι-μεροφάι. Στην όποια εκδοχή του. Της απελπισίας, της απόγνωσης, της αποχαύνωσης. Ακόμα περισσότερο της απόσυρσης του «καθενός» στο δικό του κόσμο. Αναγκών ή και επιθυμιών του, επιβί-ωσης ή σχεδιασμών του, με σημάδια μιας πρόσκαιρης λύσης ή μπροστά στα πρωτοφανή αδιέξοδα του. Μέχρι και η όποια αξιοπρεπής ή αγω-νιστική στάση φαίνεται να ορίζεται και να αναζητιέται περισσότερο ως πράξη προσωπική και μεμονωμέ-νη. Πολύ ελαφρά εφαπτόμενη με έναν ευρύτερο συλλογικό στόχο ή μια διεργασία μεγαλύτερης κοινωνικής κλίμακας. Αν ακόμα και ο μικρότερος αγώνας έχει όντως μεγάλη σημασία, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για να ριχτούμε σε αυτόν εν είδη μονοκαλλιέργειας. Δεν είναι δύσκολο να ερμηνευτεί η στιγμή. Δόθηκαν πραγματικές μάχες, επενδύθηκαν δυνάμεις και η «κα-τάληξη» δεν ήταν η προσδοκώμενη. Με ό,τι χονδροειδές εμπεριέχει η διατύπωση αυτή, η «καταστροφή» όχι μόνο δεν σταμάτησε αλλά συνεχίζεται

στο πολλαπλάσιο. Ακόμα και όταν αυτό που ηττάται αφορά αυταπάτες ή και καρικατούρες, οι επιπτώσεις γράφουν. Τίποτα μάλιστα δεν προ-εξοφλεί ότι στην επόμενη φάση θα κυριαρχήσουν τα «συμπεράσματα» και όχι οι νέες αυταπάτες ή τα «ξα-ναζεσταμένα φαγητά».Η καθήλωση, λοιπόν, είναι το κε-ντρικό χαρακτηριστικό της περιόδου και η αντιστροφή της το ζητούμενο. Δεν πρόκειται ούτε για απαισιοδοξία ούτε για το τέλος του κόσμου. Αν για κάποιο λόγο τονίζεται είναι γιατί δίχως να ληφθεί αυτή υπόψιν δεν μπορεί να νοηθεί καν καμιά στρατηγική. Αν το «δεν υπάρχει εναλλακτική» τείνει να μάς διαβρώσει –ψυχή τε και σώ-ματι– οι απαιτήσεις μιας αντιθετικής κίνησης είναι πολύ πιο αυξημένες. Και σίγουρα μόνο προσεγγιστικά και δοκιμάζοντας μπορούμε να τις ανι-χνεύσουμε. Κανένα σχέδιο δεν υπάρχει στο συρ-τάρι και αν υπάρχει θα είναι μάλλον για πέταμα. Ούτε απάντηση που να ενέχει το κύρος «λύσης» μπορεί

να γίνει αποδεκτή. Ακόμα και η αναγκαία υπεράσπιση του ότι «τα πράγματα μπορούν ν’ αλλάξουν», αυτή η πίστη και το πείσμα που ποτέ δεν εξαφανίζεται -επί ποινή αυτοκατάργησης του ανθρώπινου είδους- πρέπει κάπως να οδηγήσει σε μια δέσμευση, σε μια διεργασία. Στην πραγματικότητα είμαστε στο σημείο όπου οι πραγματικοί, φα-νταστικοί ή φαντασιακοί φορείς των απαντήσεων είναι είτε χρεοκοπημέ-νοι, είτε πληγωμένοι. Κι εδώ όντως χρειάζεται ένα «ο καθένας μόνος του» αλλά εντός μιας διαφορετικής οπτικής. Το ξαναγράφουμε για να το πιστέψουμε: «Θα τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας». Όπως σώθηκαν σπίτια και χωριά από τις πυρκαγιές με τους «μηχανισμούς» ελλιπείς ή απόντες, με αυτό το πνεύμα ενδέχεται να σωθούμε και γενικώς. Το ζήτημα είναι πολιτικό. Σιγά τα ωά. Και μάλιστα σε τέτοια έκταση πολιτικό που προκαλεί αμηχανία ή και τρόμο. «Ποιος είσαι για να τα βάλεις με ποιους;» Από τα μολυ-

σμένα αυγά που αποσύρθηκαν και τα δάση που κάηκαν, μέχρι τα τρο-μοκρατικά χτυπήματα και το «πάτα το Κιμ», όλα δείχνουν ότι τα πεδία και τα περιεχόμενα της αντιπαρά-θεσης είναι εκτεταμένα και κυρίως μεγάλης κλίμακας. Αν λοιπόν κάτι «αντιστασιακό» μπορεί να ξεμυτί-σει –δε λέμε καν να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο ή να νικήσει– αυτό θα μετριέται αναγκαστικά σε αυτή την τάξη μεγέθους. Η απόδραση από το περιβάλλον της ελληνικής πολιτικής σκηνής, των στρατοπέ-δων και της σκηνοθεσίας της είναι έτσι πρωταρχικό καθήκον. Αλλά και δευτερευόντως η έξοδος από τους κάθε λογής μικρόκοσμους –πρώτα εκτιμήσεων και αντιλήψεων– που ευδοκιμούν σε τέτοιες περιόδους. Αν η έννοια «κίνημα» δεν είχε σακατευ-τεί από τη χρήση της, θα μπορούσε να εμπλουτιστεί και να ορίσει την ποιότητα και τη χωρητικότητα που απαιτείται για να σταθούμε όρθιοι. Γιατί πόση σημασία έχει πραγματι-κά το ποιος θα είναι ο νέος ηγέτης

της Κεντροαριστεράς; Και σε τι θα επιδράσει στην εξέλιξη των γεγο-νότων η γενικευμένη προεκλογική περίοδος; Το εάν θα μπει αυτό ή το άλλο κόμμα στη βουλή, με το τέ-τοιο ή αλλιώτικο ποσοστό; Δεν είναι υποτίμηση, αλλά προτροπή να μη χαθεί το ουσιώδες. Αν τα παραπάνω ενδεικτικά ερωτήματα είχαν κάποια σχέση με την ανάταξη του λαϊκού φρονήματος, έχει καλώς. Δυστυχώς όμως δεν έχουν. Για την ακρίβεια μονάχα την παθητικότητα ενισχύουν –αυτή είναι η πεζή πραγματικότητα.Όλα τα παραπάνω έχουν μια έντονη χροιά αρνητικότητας και ετεροκαθορισμού. «Τι δεν πρέπει να γίνει». Εύλογη η κριτική και η απορία. Φαίνεται λοιπόν πως πρέ-πει να εισέρθουμε σε μια φάση πιο τολμηρή, πιο δημιουργική. Αν το καλοσκεφτούμε, τα περιεχόμενα για την αντιπαράθεση της «επόμε-νης μέρας» είναι παρόντα. Ενώ δε λείπουν οι ενεργές και λανθάνουσες δυνάμεις που μπορούν να κινηθούν διαφορετικά. Πέρα από τις ανάγκες –γενικώς κι αορίστως– υπάρχουν και δυνατότητες. Χρειάζεται όμως ένα πνεύμα πιο αποφασιστικό. Που να ξεκόβει από πολιτικαντισμούς και χρεοκοπημένες επιλογές, που να μη συντηρεί αυταπάτες, που να μπορεί να ιεραρχεί και να διακρίνει τα ση-μαντικά από τα επουσιώδη, χωρίς τους άπειρους περισπασμούς που η περίοδος ευνοεί. Αυτά αποτελούν πρωταρχικά σημεία αξιολόγησης και διαχωρισμού προτάσεων, επιλογών και συνευρέσεων. Από δω ξεκινάμε.

Χρειάζεται όμως ένα πνεύμα πιο αποφασιστικό. Που να ξεκόβει από πολιτικαντισμούς και χρεοκο-πημένες επιλογές, που να μη συντηρεί αυταπάτες, που να μπορεί να ιεραρχεί και να διακρίνει τα σημαντικά από τα επουσιώδη, χωρίς τους άπειρους περισπασμούς που η περίοδος ευνοεί

■ του Τάσου Βαρούνη

Η καθήλωση είναι το κεντρικό χαρακτηριστικό της περιόδου και η αντιστροφή της το ζητούμενο. Δεν πρόκειται ούτε για απαισιοδοξία ούτε για το τέλος του κόσμου. Αν για κάποιο λόγο τονίζεται είναι γιατί δίχως να ληφθεί αυτή υπόψιν δεν μπορεί να νοηθεί καν καμιά στρατηγική

Περί καθήλωσης των πνευμάτων

Ανεμομαζώματα και ανεμοσκορπίσματα

Ανεμομαζώματα και ανεμοσκορπίσματα

6 ■ δρόμος ΤήΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

πολιτική01ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Η Βόρεια Κορέα είναι προ-κλητική. Εκφοβίζει και απειλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες, την υπερδύναμη. Πρόκειται για ανενδοίαστη αντι-στροφή της πραγματικότητας, αλλά τα δυτικά ΜΜΕ έχουν στό-χο να εμπεδώσουν στην κοινή γνώμη ότι τρελοί, αλλόθρησκοι, πρώην κομμουνιστές, απειλούν τη φιλειρηνική Δύση. Οι ΗΠΑ έχουν κυκλώσει στρατιωτικά τη Ρωσία. Η Β. Κορέα είναι αφορ-μή για να κυκλωθεί η Κίνα. Οι ΗΠΑ έκαναν προχθές πυρηνική δοκιμή (ανακοίνωση της NNSA, Αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Πυρηνικής Ασφαλείας, 29-8-2017) αλλά ουδείς ανησυχεί. Επίθεση κατά της Β. Κορέας σημαίνει απόφαση για Παγκόσμιο Πόλεμο.Όσο υπάρχουν πλήθη που πι-στεύουν ότι οι ΗΠΑ κινδυνεύ-ουν από τη Β. Κορέα, για τόσο καιρό θα εκλέγονται Πρόεδροι αλεξιπτωτιστές τύπου Μακρόν. Μετεκλογικά θα γκρεμίζονται δημοσκοπικά αλλά οι κοψοχέρη-δες ας πρόσεχαν. Το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να ανατραπεί πρόωρα μόνο με εξέ-γερση όπως τα Ιουλιανά του ‘65 ή ο Μάης του 1968.

Ο Μακρόν και τα λιμάνιαΟ Μακρόν έρχεται στην Ελλάδα. Πριν καν προσγειωθεί, πήρε ως δώρο μερίδιο στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης μαζί με τους Γερμανούς και τον Σαββίδη. Περιφρονητικός ο Μακρόν, δεν κάλεσε το προτεκτοράτο «η Ελλάς» σε Διεθνή σύσκεψη για το μεταναστευτικό. Η Γαλλία είναι ο πιο φιλοαμερικανός από τους δυτικοευρωπαίους εταίρους, επιδιώκοντας να αντισταθμίσει την ισχύ της Γερμανίας. Ο Πειραιάς είναι πολύτιμος λίθος, αλλά η Θεσσαλονίκη και το λιμάνι της είναι καθαρό διαμάντι. Οι νέοι εταίροι της Θεσσαλονίκης ελπίζεται ότι θα αντισταθμίσουν τη δυναμική των Κινέζων που έχουν τον Πειραιά για να διεισδύσουν στην Ευρώπη, κάτι που ενόχλη-σε τους Αμερικάνους. Εντάξει. Όπως λένε και στην κυβέρνηση, με την αγιαστούρα δεν γίνονται δουλειές, το χρήμα ανοίγει παράθυ-ρα και πόρτες αν και ενίοτε κλείνει σπίτια. Όχι φυσικά στον τόπο μας. Αλληλοκάλυψη και αλληλοσυγκάλυψη είναι διαχρονικοί και διακομματικοί πυλώνες του συστήματος.Το «παιχνίδι», εκτός από τα λιμάνια, περι-λαμβάνει συνολικά τη δυναμική είσοδο της Κίνας στη Δύση, (δρόμοι του μεταξιού), τις αμερικανικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας αλλά και εναντίον της Γερμανίας και συνο-

λικά της Ε.Ε., όπου και η Ελλάδα. Η Ε.Ε. παραμένει ακόμα αμερικανικό προτεκτοράτο (κατά τον Μπρζεζίνσκι) αλλά η παρουσία της Κίνας τη μετατρέπει σε διεκδικούμενη περιοχή, ενώ οι ΗΠΑ βρίσκονται σε κατάσταση υστερίας απέναντι στη Ρωσία προκειμένου να διατηρήσουν τη μονοκρατορία τους στη γηραιά ήπειρο.Η φύση της διαπλανητικής σύγκρουσης φυτρώνει στην ιδέα της «χιλιόχρονης αυ-τοκρατορίας». Την εξέφρασε ο Χίτλερ μι-λώντας για το Ράιχ των χιλίων ετών και την ξαναβάφτισε ο Φουκογιάμα με το «Τέλος της Ιστορίας». Ο ένας ήθελε στον θρόνο τη Γερμανία ο άλλος τις ΗΠΑ.Ο χαρακτήρας της σύγκρουσης είναι του τύ-που «Ρώμη εναντίον Καρχηδόνας», όπου ο ένας αντίπαλος εκμηδενίζεται πλήρως και ανατέλλει ένας εντελώς καινούργιος και διαφορετικός κόσμος. Κάτι που δεν προέ-κυψε από τους δυο παγκόσμιους πολέμους. Και για να συνεννοούμεθα, η ιδέα πλήρους εξόντωσης του αντίπαλου είναι παλιότερη του καπιταλισμού.Η διαφορά είναι, ότι με τα μέσα καταστροφής, μπορεί να εκμηδενιστούν και οι δυο αντιμα-χόμενοι. Το σημαντικότερο: Αποδεικνύεται ότι αντίπαλα συστήματα ισορροπούν. Τα όμοια επιδιώκουν ανελέητα την εξόντωση του άλλου, πχ ο Α’ και ο Β’ Παγκόσμιος Πό-λεμος, τώρα ΗΠΑ εναντίον Ρωσίας. Νέο στοιχείο είναι η επιτακτική ανάγκη ελέγχου της πληθυσμιακής έκρηξης και η πειθάρχηση

των μαζών.Ο έλεγχος των λιμανιών είναι θέμα πρωτίστως γεωπολιτικό, όχι οικονομικό. Η Ρωσία, ήδη από χθες, και η Κίνα μέχρι να βραδιάσει, είναι απειλητικοί γεωπολιτικοί αντίπαλοι των ΗΠΑ, της Δύσης, των Ρότσιλντ και των Ροκφέλερ, της δυναμικής δημόσιας προμετωπίδας τους, του Σόρος. Ολιγώρησαν με τον Πειραιά αλλά δεν έχασαν τη Θεσσαλονίκη, την αγαπημένη Σαλονίκη, αλησμόνητη πατρί-δα των (τότε κυνηγημένων), πανίσχυρων σήμερα, Εβραίων.

Η ελλάδα και η γειτονιά μαςΕντάξει, λοιπόν. Όπως μοίρασαν την πίτα οι Κύπριοι, έτσι ας τα καταφέρουν και οι εν Ελλάδι. Και αν, ανίκανοι, δεν τα καταφέρουν ετούτοι, θα κληθούν οι επόμενοι. Και αν και πάλι δυσκολευτούν θα πραγματοποιηθεί ο πόθος πολλών για «εθνική συνεννόηση» ώστε να εκπληρωθεί ο εθνικός μύθος ότι

όλοι μαζί οι Έλληνες, τα κόμματα, κάνουν θαύματα. Η κοινή και όχι παράλογη απορία, είναι γιατί η σύμπραξη των αποτυχημένων θεωρείται ιδανική λύση για τη χώρα; Θα είχε νόημα μόνο αν κάποιος είχε σχέδιο και έβαζε όρους για τη σωτηρία του έθνους. Αλλά τα προτεκτοράτα δεν απαιτούν, επαιτούν.Πούτιν και Ερντογάν συμβαδίζουν ώστε να ολοκληρωθεί ο υψίστης σημασίας «νότιος ή τουρκικός αγωγός» του ρωσικού φυσικού αερίου που προώρισται να περάσει από τη Βουλγαρία ή και την ελληνική Θράκη για να καταλήξει στην Ευρώπη. Αν ματαιωθεί, διαιωνίζεται η αμερικανική κυριαρχία στην Ευρώπη. Η Ελλάδα αποκτά θέση κλειδί. Αν πει ναι στον αγωγό (όπως μας συμφέρει) θα θυμώσουν πάρα πολύ οι Αμερικάνοι. Αν πει όχι, τότε ίσως δημιουργηθούν οι δυσμενέστε-ρες συνθήκες για την Θράκη. Ο Ερντογάν θα έχει πιθανόν (αλλά όχι βέβαιον) την ανοχή της Ρωσίας και τη σιωπηρή συγκατάθεση Βρυξελλών και Βερολίνου για να προχωρήσει αιφνιδιαστικά σε δυναμικές λύσεις. Μόνο εμείς οι ίδιοι θα μπορούμε τότε να σώσουμε τον εαυτό μας.Από τη Δαμασκό στη Θράκη ο δρόμος είναι γεμάτος λακκούβες. Οι Κούρδοι, με μονα-δικό συμπαραστάτη τις ΗΠΑ, απειλούν την εδαφική ακεραιότητα Συρίας, Ιράν, Ιράκ και Τουρκίας. Κάθονται σε αναμμένα κάρ-βουνα. Αλλά γιατί οι ιθύνοντες στην Αθήνα επαναλαμβάνουν ότι η Ελλάδα είναι όαση ειρήνης; Σάμπως από αυτούς εξαρτάται;

Με όχημα την ποίηση

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ (1900-1977)

Ο Κήπος

Χιλιάδες και χιλιάδες χρόνιαδε θα ‘φτανανν’ ανιστορήσωΤο μικρό αιώνιο δευτερόλεπτοΠου με φίλησεςΠου σε φίλησαΈνα πρωί μέσα στο ηλιόφως του χειμώναΣτο πάρκο ΜονσουρίΣτο ΠαρίσιΣτο ΠαρίσιΠάνω στη γηΤη γη που είναι ένα αστέρι.

Paris at nightΤρία σπίρτα ένα προς ένα τ’ άναψα μέσα στη νύχταΤο πρώτο για να ιδώ το πρόσωπό σου ολάκεροΤο δεύτερο να ιδώ τα μάτια σουΤο τρίτο για να ιδώ το σώμα σουΎστερα χρειάστηκε όλο το σκοτάδι για να τα θυμηθώ ξανάκρατώντας σε στην αγκαλιά μου.

Μετάφραση: Τάκης Σινόπουλος

Οικογενειακό

ή μητέρα πλέκει τρικόΟ γυιός κάνει πόλεμοΤο βρίσκει φυσικό αυτό η μητέραΚι’ ο πατέρας τι κάνει ο πατέρας;Κάνει δουλειέςή γυναίκα του πλέκει τρικόΟ γυιός κάνει πόλεμοΚαι κείνος δουλειέςΤο βρίσκεται φυσικό αυτό ο πατέραςΚι’ ο γυιός κι’ ο γυιός;δεν βρίσκει τίποτε απολύτωςΟ γυιός η μητέρα πλέκει τρικό ο πατέρας δουλειές ο γυιός πόλεμο.Όταν θα τελειώσει ο πόλεμοςθα κάνει δουλειές με τον πατέρα.Ο πόλεμος εξακολουθεί η μητέρα εξακολουθεί να πλέκειΟ πατέρας εξακολουθεί να κάνει δουλειέςΟ γυιός σκοτώθηκε δεν εξακολουθεί πιαΟ πατέρας κι η μητέρα πηγαίνουν στο νεκρο ταφείοΤο βρίσκουν φυσικό αυτό ο πατέρας η μητέραή ζωή εξακολουθεί με το τρικό τον πόλεμο τις δουλειέςΤις δουλειές τον πόλεμο το τρικό τον πόλεμοΤις δουλειές τις δουλειές τις δουλειέςή ζωή με το νεκροταφείο.

Μετάφραση: Κ. Βινέλλης

Ανθολόγος: λουκάς Αξελός

Ο δρόμος με τις πολλές λακκούβες

Από τη Β. Κορέα στη Θράκη■ του Απόστολου Αποστολόπουλου

Η Ελλάδα αποκτά θέση κλειδί. Αν πει ναι στον αγωγό Ρώσων-Τούρκων (όπως μας συμφέρει) θα θυμώσουν πάρα πολύ οι Αμερικάνοι. Αν πει όχι, τότε ίσως δημιουργηθούν οι δυσμενέ-στερες συνθήκες για την Θράκη. Ο Ερντογάν θα έχει πιθανόν (αλλά όχι βέβαιον) την ανοχή της Ρωσίας και τη σιωπηρή συγκατάθεση Βρυξελλών και Βερολίνου για να προχωρήσει αιφνιδιαστικά σε δυναμικές λύσεις. Μόνο εμείς οι ίδιοι θα μπορούμε τότε να σώσουμε τον εαυτό μας

δρόμος ΤήΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ■ 7ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

πολιτική 01

Η πρώτη αμυδρή ένδειξη της πολυαναμε-νόμενης από κυβέρνηση και δανειστές επιστροφής στην ανάπτυξη έπειτα από οκτώ, σχεδόν αδιάλειπτα, χρόνια ήρθε χθες, με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που κατέγραψαν άνοδο 0,5% του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο του έτους και ετήσια άνοδο 0,8%. Η ένδειξη αυτή διασταυρώνεται και με τα στοιχεία ενίσχυσης της μεταποίησης με παράλληλη αύξηση της απασχόλησης σ’ αυτήν στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και εννιά χρόνια. Ωστόσο, ακόμη και μ’ αυτές τις ενδείξεις δεν επιβεβαιώνεται η δημο-φιλής θεωρία του ελατηρίου (σ.σ. περί ισχυρής ανάκαμψης έπειτα από πολύχρονη συρρίκνωση του ΑΕΠ), ενώ φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να πιαστεί ο –ήδη υποβαθμισμένος– στόχος δανειστών και κυβέρνησης για ανάπτυξη 1,8% το 2017. Μ’ αυτόν τον στόχο συναρτώνται στενά οι μνημονιακές δεσμεύσεις για το πρωτογενές πλεόνασμα και, κυρίως, οι ισχυρές αμφιβολίες του ΔΝΤ για τον ρεαλισμό αυτών των δεσμεύ-σεων. Πάνω σ’ αυτές τις αμφιβολίες, άλλωστε, το ΔΝΤ έχει στηρίξει τα τροχιοδεικτικά πυρά που έχει ήδη εκτοξεύσει για πρόσθετες απαι-τήσεις στο πλαίσιο της τρίτης αξιολόγησης. Ωστόσο, η τρίτη αξιολόγηση τυπικά ακόμη αργεί. Οι εκπρόσωποι του κουαρτέτου, με εξαίρεση μια προπαρασκευαστική επίσκεψη τεχνικών κλιμακίων (περί τις 10/9) που θα επιχειρήσουν να συγκεκριμενοποιήσουν την ατζέντα της αξιολόγησης, δεν πρόκειται να έρθουν στην Αθήνα πριν από τις γερμανικές εκλογές (24/9) και τον σχηματισμό νέας κυβέρ-νησης στο Βερολίνο που θα απαιτήσει πρόσθε-το χρόνο, ανάλογα με τα αποτελέσματα και τους κυβερνητικούς εταίρους με τους οποίους θα διαπραγματευτεί η Α. Μέρκελ. Τη Δευτέ-ρα, στο EuroWorking Group και την Τρίτη, στη συνάντηση Τσακαλώτου με τον επίτροπο Μοσκοβισί στις Βρυξέλλες θα επιχειρηθεί ένα πρώτο αδρό χρονοδιάγραμμα της τρίτης αξιο-λόγησης, ωστόσο η πραγματική εκκίνησή της δεν αναμένεται πριν από τα μέσα Οκτωβρίου.

«Παρα-μνημονιακή» ατζέντα Κατά κάποιο τρόπο, λοιπόν, το καλοκαιρινό διάλειμμα πίεσης από τους δανειστές παρα-τείνεται για τουλάχιστον ένα ακόμη μήνα. Κι αυτό δίνει στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ χώρο και χρόνο να συνεχίσει να προβάλλει τη θετική, «παρα-μνημονιακή» της ατζέντα με νομοθετικές και άλλες πρωτοβουλίες που, προς το παρόν, δεν μπαίνουν στο μικροσκόπιο του κουαρτέτου, αφού δεν θίγουν τον πυρήνα του τρίτου Μνημονίου. Αυτό τον χαρακτήρα έχουν τα νομοσχέδια του υπουργείου Παιδείας για το Λύκειο, του Εργασίας για την αδήλω-

τη-απλήρωτη εργασία και τα δικαιώματα των ΑμεΑ, του Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την ανασυγκρότηση του Δημοσίου, οι περι-οδείες και συναντήσεις Τσίπρα ενόψει ΔΕΘ, τα περιφερειακά αναπτυξιακά συνέδρια κ.α. Το πολιτικό μείγμα αυτών των παρεμβάσε-ων επιχειρεί να διαμορφώσει μια ισορροπία ανάμεσα σ’ ένα φιλο-επενδυτικό προφίλ και σε μια ελεγχόμενη δόση «στοργής» προς τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από τα μνημονιακά μέτρα. Ου-σιαστικά όμως, η ισορροπία αυτή είναι μάλλον ανέφικτη, αφού τα ελκυστικότερα στοιχεία για υποψήφιους επενδυτές παραμένουν η διατί-μηση της εργασίας και οι ιδιωτικοποιήσεις, ωστόσο η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ένα θετικό, έστω συγκυριακό, επικοινωνικακό αντίκτυπο, πριν επιστρέψει στη βασανιστική ρουτίνα της αξιολόγησης.

Η αντιπολίτευση και η ύπνωση Ο κυβερνητικός σχεδιασμός στοχεύει κυρίως στην ανάκτηση του χαμένου εδάφους στο εσω-τερικό και στη διατήρηση της πρωτοβουλίας των κινήσεων έναντι της αντιπολίτευσης, και σ’ ένα βαθμό το πετυχαίνει: η Ν.Δ. του Κυρ. Μητσοτάκη δυσκολεύεται να αντιτάξει μια δια-κριτή «θετική ατζέντα», αφού εξαντλείται στην επαναλαμβανόμενη αόριστη υπόσχεση μείωσης της φορολογίας και του κράτους, ενώ η λεγόμε-νη κεντροαριστερά βρίσκεται μπροστά σε μια ακόμη απόπειρα ανασυγκρότησης με πολλούς υποψήφιους ηγέτες, αλλά άνευ κόμματος και

κυρίως άνευ προγράμματος διακριτού από της νεοφιλελεύθερης Ν.Δ. Ωστόσο, ο κυριότερος σύμμαχος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εί-ναι η κατάσταση ύπνωσης που επικρατεί στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, παρά τα συντριπτικά πλήγματα που έχουν δεχθεί και από το τελευταίο κύμα μνημονιακών μέτρων. Το να μετασχηματιστεί αυτή η ύπνωση, που στις δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται μέχρι στιγμής με συρρίκνωση των ποσοστών των κομμάτων της συγκυβέρνησης, σε πολιτική ανοχή ή ενεργό στήριξη προϋποθέτει ότι τί-ποτε δεν θα πάει στραβά μέχρι τον Αύγουστο του 2018, οπότε αναμένεται το τυπικό τέλος του τρίτου Μνημονίου. Δηλαδή, ότι το βασικό κυβερνητικό αφήγημα θα επιβεβαιωθεί χωρίς μεγάλες αναταράξεις και παρενέργειες και, κυρίως, χωρίς εκτροπή προς ένα 4ο, έστω και ήπιο μνημόνιο. Αυτό με τη σειρά του προϋπο-θέτει η τρίτη αξιολόγηση δεν θα επιφυλάξει δυσάρεστες εκπλήξεις είτε από την πλευρά του ΔΝΤ είτε από την πλευρά της επόμενης γερμανικής κυβέρνησης. Κανένα από τα δυο δεν είναι δεδομένο.

Ο γερμανικός παράγοντας Από τη μια πλευρά το ΔΝΤ έχει καταστήσει σαφές ότι, μεταξύ άλλων, θα εξετάσει τις ανάγκες των τραπεζών για νέα ανακεφαλαιοποίηση και θα πιέσει την κυβέρνηση να μην υλοποιήσει την υπόσχεσή της για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων. Απ’ την άλλη πλευρά, ο Β. Σόιμπλε για πολλοστή φορά εκμηδένισε την υπόσχεση

του Eurogroup για μια ακόμη δέσμη μέτρων ελάφρυνσης του χρέους. Ακόμη κι αν υποθέ-σει κανείς ότι δεν θα βρίσκεται στη θέση του υπουργού Οικονομικών στην επόμενη κυβέρ-νηση Μέρκελ, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, που θεωρούνται επικρατέστεροι κυβερνητικοί της εταίροι, κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότε-ρα: παρ’ ότι το ελληνικό ζήτημα δεν βρίσκεται πια στην προεκλογική ατζέντα, ο ηγέτης του FDP, Christian Lindner, στην προσπάθεια να ενισχύσει τον δημοσκοπικό αέρα στο κόμμα του, προειδοποιεί ότι ενδεχόμενη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους πρέπει να συνοδευτεί με έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα τοποθετηθούν στο ζήτημα Μέρκελ και Σουλτς στο debate της Κυριακής. Εκτός αν έχει συμφωνηθεί να λογοκριθεί το σχετικό ερώτημα.

Ο νέος γαλλογερμανικός άξοναςΜε δεδομένες αυτές τις αβεβαιότητες, η κυβέρ-νηση επιχειρεί να συσσωρεύσει όσο το δυνατό περισσότερες θετικές ενδείξεις «επανεκκίνη-σης». Οι επισκέψεις Μακρόν και Τζεντιλόνι (την ερχόμενη και τη μεθεπόμενη Πέμπτη αντίστοιχα) προετοιμάζονται εδώ κι ένα μήνα με στόχο να προσθέσουν «ειδήσεις» στο πεδίο των επενδύσεων, αλλά και να εμπεδώσουν τις κυβερνητικές συμμαχίες στο Eurogroup. Το γεγονός ότι τόσο ο Γάλλος πρόεδρος όσο και ο Ιταλός πρωθυπουργός βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τα συνδικάτα και την κοι-νή γνώμη των χωρών τους για προωθούμενες αντεργατικές ρυθμίσεις τα κυβερνητικά στελέχη το αντιπαρέρχονται διακριτικά. Αλλά, πολύ πιο αντιφατικό είναι το γεγονός ότι κυρίως ο Μακρόν και σε μεγάλο βαθμό ο Τζεντιλόνι έχουν κυριολεκτικά προσδεθεί στο άρμα του Βερολίνου, προσχωρώντας στη γερμανική στρατηγική της Ε.Ε. των πολλών ταχυτήτων – για «Ευρώπη των πολλών σχημάτων» και για «πυρήνα των πρωτοπόρων» μίλησε προ ημερών ο Γάλλος πρόεδρος-. Καθώς στον υπό επανίδρυση γαλλογερμανικό άξονα διαμορφώ-νεται μια βασική συναίνεση γύρω από το πώς θα ολοκληρωθεί η εμβάθυνση της Ευρωζώνης (με «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο», κοινό υπουργό Οικονομικών και δραστικό περιορισμό της κυριαρχίας), είναι ένα ερώτημα αν η γαλλική ή ιταλική «συμμαχία» στην οποία προσβλέπει η κυβέρνηση θα διακινδυνεύσουν τις μείζονες προτεραιότητές τους και τις σχέσεις τους με το μεγάλο «αφεντικό» της Ευρωζώνης. Και το επόμενο ερώτημα είναι αν η «νέα Ευρωζώνη», με τα νέα θεσμικά εργαλεία της θα πειραμα-τιστεί πάλι στο αγαπημένο της εδώ και επτά χρόνια πειραματόζωο.

Φθινοπωρινή παράταση στο διάλειμμα επιτήρησης

ή κυβέρνηση επενδύει στην καθυστέρηση της αξιολόγησης, λόγω γερμανικών εκλογών, και συσσωρεύει«θετικές ενδείξεις» – Μεγάλες προσδοκίες από αβέβαιους συμμάχους

Παρά τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που κατέγραψαν άνοδο 0,8%.του ΑΕΠ σε ετήσια βάση, φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να πιαστεί ο στόχος για ανάπτυξη 1,8% το 2017. Ωστόσο με αυτόν τον στόχο συναρτώνται στενά οι μνημονιακές δεσμεύσεις για το πρωτογενές πλεόνασμα και πάνω σε αυτές τις αμφιβολίες το ΔΝΤ έχει ήδη εκτοξεύσει πρόσθετες απαιτήσεις στο πλαίσιο της τρίτης αξιολόγησης

■ του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

8 ■ δρόμος ΤήΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

πολιτική01

Με δεδομένη την αδυναμία της κυβέρ-νησης να σταματήσει την διαρκή φθο-ρά της, αλλά και την ανικανότητα της ΝΔ να χαράξει και να υλοποιήσει μια σθεναρή αντιπολιτευτική γραμμή, ο πάλαι ποτέ χώρος του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί και να παίξει, όσο το δυνατόν περισσότερο, ρόλο στο ρευστό πολιτικό τοπίο.Η ΔΗ.ΣΥ. κάνει μια πολύπλευρη προσπάθεια να αποδείξει πως μπορεί να σταθεί μόνη και να έχει ανεξάρτητο ρόλο στο πολιτικό σκηνι-κό, αποτάσσοντας τη ρετσινιά του δεκανικιού, αφενός της συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. κατά τα πρώτα μνημονιακά χρόνια, αφετέρου τον εν δυνάμει ρόλο της υποστηρικτικής προς τον ΣΥΡΙΖΑ δύναμης. Στην πραγματικότητα, προ-σπαθεί να φανεί ως μια δύναμη χρήσιμη και αναγκαία για τον τόπο, με στόχο ένα διψήφιο ποσοστό που θα της δώσει τη δυνατότητα να μείνει εντός του πολιτικού παιχνιδιού.Με το τοπίο τόσο ρευστό, ο καθένας αισθάνεται ότι μπορεί να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα των πολιτικών εξελίξεων και είτε αποσκοπεί στη θέση του προέδρου του –τάχα νέου– κεντροα-ριστερού εγχειρήματος, είτε στην αναβάθμιση της θέσης του, αποβλέποντας στο μέλλον. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που οι υποψηφιότη-τες αναμένεται να φτάσουν τις οκτώ, αν δεν αυξηθούν ακόμη περισσότερο. Μέχρι στιγμής έχουν ανακοινώσει την υποψηφιότητα τους οι Γ. Ραγκούσης, Στ. Θεοδωράκης, Γ. Καμίνης, Γ. Μανιάτης και Οδ. Κωνσταντινόπουλος. Αναμέ-νεται δε να ανακοινωθούν και οι υποψηφιότητες της Φ. Γεννηματά, του Ν. Ανδρουλάκη και του

Θ. Θεοχαρόπουλου, ενώ δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη η στάση που θα κρατήσουν Γ. Παπαν-δρέου και Ευ. Βενιζέλος, με τον πρώτο να μην έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να είναι και ο ίδιος υποψήφιος της ΔΗ.ΣΥ.Στη συνέχεια της εσωκομματικής προεκλογικής περιόδου δεν αποκλείεται να δούμε και νέες υποψηφιότητες ή και αποσύρσεις, οι οποίες φυσικά θα ακολουθούνται και από κάποια υποστήριξη-συμμαχία με κάποιο μεγαλύτερο φαβορί. Τα αλισβερίσια αυτά σίγουρα θα τα-ράξουν το συμμαχικό –προς το παρόν– σχήμα αλλά αυτό που θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύ-τερους τριγμούς είναι η συζήτηση για ενιαίο ή μη φορέα.

Παραγοντισμοί και «συμμαχίες»Στη ΔΗ.ΣΥ. διατείνονται πως η επανένωση όλων των ομάδων, κομμάτων, κλικών και προσωπικοτήτων του παλιού ΠΑΣΟΚ, απο-τελεί ενισχυτικό παράγοντα για το «νέο» τους εγχείρημα. Αυτό ακριβώς, όμως, φαίνεται να αποτελεί και τον κύριο λόγο αστάθειας, αφού οι παραγοντισμοί, το εντελώς φθαρμένο πολιτικό προσωπικό που ανασύρεται, οι κόντρες από το παρελθόν και η έλλειψη της παραμικρής ιδεολογίας και προγραμματικής προοπτικής, οδηγούν στην αυτοϋπονόμευση της ΔΗ.ΣΥ., με εμφανή τον κίνδυνο η ανασυγκρότηση του

χώρου να τιναχτεί στον αέρα πριν καν αρχίσουν οι εσωκομματικές διαδικασίες.Αλλά και σε αυτή την κατάληξη το πολιτικό σύ-στημα δε θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερες δυσκολίες. Το σχέδιο της κεντροαριστερής ανασύστασης υπάρχει και προχωράει τα τελευταία χρόνια μέσα από τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός αποτελεί τον πόλο της κεντροαριστεράς και παρακολουθεί τις εξελίξεις, κάνει καλέσματα και επιθέσεις φιλίας από θέση ισχύος. Σε αυτό το πλαίσιο υπάγεται και ο δημόσιος διάλογος που άνοιξαν Λαλιώτης και Βερναρδάκης για την ανάγκη ενός πλατιού αντι-δεξιού μετώπου. Ο Κ. Λαλιώτης βγήκε μετά από χρόνια στα φώτα, για να θέσει ακριβώς το ζήτημα της συμπόρευσης της ΔΗ.ΣΥ. με τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να υπενθυμίσει πως ο βασικός αντίπαλος είναι η νεοφιλελεύθερη δεξιά. Ο Βερναρδάκης, σαν συνεχιστής του Ν. Φίλη, τον καλωσόρισε αλλά με την επισήμανση πως ο «στρατηγός του ΠΑΣΟΚ» αποτελεί μοναχική φωνή στη ΔΗ.ΣΥ.Γίνεται ακόμη πιο εμφανής η διάθεση του ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει κυβερνητικό εταίρο, εκμεταλλευό-μενο την «απλή αναλογική» των μεθεπόμενων εκλογών, προκειμένου αφενός να κατευνάσει τις εσωτερικές διαμαρτυρίες για τους «κακούς» ΑΝΕΛ και αφετέρου να παραμείνει στην καρέκλα της εξουσίας, συνεχίζοντας την καταστροφή της χώρας.

Αμφίβολη ανασύσταση, φιλοδοξίες, πλασαρίσματα και φυγόκεντρες τάσεις

Το θολό εγχείρημα της Κεντροαριστεράς

Στη ΔΗΣΥ διατείνονται πως η επανένωση όλων των ομάδων, κομμάτων, κλι-κών και προσωπικοτήτων του παλιού ΠΑΣΟΚ, αποτελεί ενισχυτικό παράγοντα για το «νέο» τους εγχείρημα. Αυτό ακριβώς, όμως, φαίνεται να αποτελεί και τον κύριο λόγο αστάθειας

Ευχαριστούμε

και καλή αρχή…

Ξανά μαζί. Κάθε Σάββατο. Με όρεξη και μεράκι για ένα έντυπο που σέβεται τον αναγνώστη και την αξιοπρέπεια. Που μάχεται για μια διέξοδο από τα σκοτάδια που μας βυθίζουν. Που προβάλλει αντιστάσεις και αγώνες. Που δίνει έμφαση στις άρ-ρητες, μικρές αλλά διευρυμένες, αντιστάσεις, του καθένα που θέλει μια προσωπική και πολιτιστική ανάταση που να μην σχετίζεται με την ιδιοτέλεια και την υποταγή. Συνεχίζουμε, σε δύσκολους καιρούς με αμείωτο πείσμα και προσπάθεια.Κατ’ αρχάς οφείλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας για έκτακτη οικονομική στήριξη μέσα στο καλοκαίρι. Ήταν συγκι-νητική η ανταπόκρισή τους και μας απέδειξε πως το έντυπο αυτό κάτι λέει, κάτι σημαντικό προσπαθεί. Μιλάει στην καρδιά και στον νου ενός αναγνωστικού κοινού. Έχει κερδίσει ένα μικρό αλλά αξιοσέβαστο και αξιοπρόσεχτο κοινό, έχει δημιουργήσει φίλους και προσπαθεί να τους συντροφεύει και να τους κάνει συμμέτοχους σε κοινή αγωνία και αγάπη για τον τόπο μας.Κάθε Σάββατο κοντά σας. Κάθε Σάββατο κοντά μας.Το επόμενο μεγάλο ραντεβού μας είναι το Resistance Festival 2017 που θα γίνει στις 29-30 Σεπτέμβρη στην Αθήνα. Το φεστιβάλ που διοργανώνει ο δρόμος. Μια γιορτή και συνάντηση διεθνιστική, πολιτιστική.να πολλαπλασιάσουμε τους φίλους μας και τους δεσμούς μας. να αποτινάξουμε τη μοιρολατρία του «δεν μπορεί να γίνει τίποτα»…

Προς τους

αναγνώστες μας■ του Νίκου Γεωργιάδη

δρόμος ΤήΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ■ 9ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

πολιτική 01

Ο πρωθυπουργός, σε διαρκή ονεί-ρωξη προκειμένου να συντηρεί το επικοινωνιακό παιγνίδι, βλέπει επενδύσεις και στο βάθος ανάπτυξη, την οποία βέβαια είχε εξαγγείλει ότι ζούσαμε ήδη από την περσινή δΕΘ… Από τις φαντασιώσεις του πρωθυπουργού για επιτυχίες μέχρι τον διαρκή «Γολγοθά» του λαού, η απόσταση είναι χαώδης. Κάπως έτσι, μπαίνουμε στον όγδοο Σεπτέμβρη από την έναρξη των μνημονίων, με διά-φορων ειδών «ραβασάκια» να έρχονται για εξόφληση στην εφορία και όχι μόνο.Ο λογαριασμός του Εν