Μετανάστες του Ονείρου

Εγκατάσταση στον χώρο με ποιητικές προεκτάσεις

Με χαρά σας παρουσιάζουμε υλικό από την έκθεση μας με θέμα «Μετανάστες του Ονείρου»

Η έκθεση προέκυψε από την συνεργασία όλων των μαθητών

Οι εικόνες ξεπήδησαν μέσα από την φαντασία των παιδιών

που πυροδοτείται από την γλυκιά ή πικρή πραγματικότητα.Τα γλυπτά της εγκατάστασης, κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από

ανακυκλώσιμα υλικά αποτέλεσαν έμπνευση για την

συγγραφή ποιημάτων με θέμα τον ρατσισμό Τα ποιήματα αυτά αποτέλεσαν μέρος της

δράσης του σχολείου μας για τον εορτασμό της

παγκόσμιας μέρας ποίησης.Ευχαριστώ όλους τους συναδέλφους που αγκάλιασαν και στήριξαν αυτήν την προσπάθεια.

Τσαφή Αντιγόνη -Καθηγήτρια Καλλιτεχνικών Μαθημάτων

Μαύροι και λευκοίΕίμαστε όλοι ίσοιΠάντα με το χαμόγελοΌλοι χέρι-χέριΚάνουμε τη διαφοράΑκόμα και στα πιο απόμακρα μέρη.Α1 – Ζγούρας Μ., Ηλιάδου Στ., Δημήτρης

Μόνος εγώ, μόνος κι εσύΑς ζήσουμε μαζί την μικρή αυτή ζωή.Μαύρος εγώ, λευκός εσύΟμοιότητα μεγάλη και διαφορά μικρή.Παιδί εσύ, παιδί κι εγώΜα μόνος συνεχίζω να ζω. Άνθρωποι είμαστε και οι δύοΕγώ είμαι εσύ και εσύ είσαι εγώ.Ίδιοι είμαστεΑυτό να το θυμάσαιΘα είμαι πάντα δίπλα σουΓια να μη φοβάσαι.Κράτα μου σφιχτά το χέριΜικρό, λευκό μου αστέρι.Σε τούτο το δρόμοΜονάχος περπατώΚαι μόλις εσένα συναντώΤη ζωή μου ξεκινώ.Παιδιά μικρά, Μαύρα λευκάΌλα είναι ίδια τελικά!Α1 – Αντωνιάδης Γ., Δουκίδου Φ., Αθανασίου Ε.

Από τη μια πιόνια λευκάΑπό την άλλη μαύραΣε μια σκακιέρα δίχρωμηΤα άσπρα ξεκινούν Στρατός από τη μίαΣτρατός από την άλληΣκληροί ανταγωνίζονται Τη νίκη ποιός θα πάρει. Όμως ποτέ δεν σκέφτηκανΛύση απλή να βρούνεΔίχως πολέμους και κακόΝα αρχίσουνε να ζούνε. Ισότητα να αναπτυχθείΑγάπη να μυρίσειΜαύροι όμως και λευκοίΝα δρούνε ενωμένοι. Τα δύο στρατόπεδα μαζίΚοινά τα πάντα έχουνΔιαφορετικότητα εξωτερικήΨυχή ίδια κατέχουν.Α1 – Ηλιάδης / Ηλιάδου Ο./Κάζου

Εγώ κι εσύΔύο κόσμοι διαφορετικοίΣαν μια γροθιά ενωμένοιΣτα δίχτυα της ζωής πιασμένοι. Α1 – Βάνιας Γ. , Σμάραγδος, Δουκίδης Β.

Όλοι μαζί μαύροι και λευκοίΕίναι ενωμένοι και μια πνοήΖούνε σε μια μικρή πολιτείαΧωρίς ρατσισμό και αχαριστία. Α1 – Βαλάσης Β., Καπάιος Γ.

Δέρμα σκούρο, δέρμα άσπρο, φωνές διαφορετικέςΨυχές ίδιες με λάμψη σαν του ήλιου την ακτίνα.Παιδιά με αγνότητα και χάρη, άξια, που χάνονταιΣαν γκρίζα σκόνη στο φεγγάρι.Παιδιά με αλύτρωτες ψυχές που σβήνονταιΜέσα στου λαού την κοινωνία.

Ρατσισμός από παλιάΡατσισμός και τώρα.Μίσος στα μάτια αυτών που νομίζουνότι είναι ανώτεροι.Φόβος στο βλέμμα του μικρού παιδιούΜακριά από πατρίδα και συγγενείς

Ψάχνει τώρα τρόπο διαφυγήςΑπό την πικρή πραγματικότητατην καταπιεστικήπου δικαιώματα δεν έχει για μια ίση ζωή.Μια σκέψη έχει μόνο στο μυαλό:«Πώς θα φύγω τώρα από το κόσμο αυτό»

Τμήμα Γ1

Είμαι ο Ody ο μικρόςστον κόσμο τον μεγάλοκαι νιώθω μόνος μου εδώχωρίς στοργή και σπιτικό.Το χρώμα μου κοιτάνεΟι λέξεις με πονάνε.Μα έτσι γεννήθηκα εγώ,Ν’ αλλάξω δεν μπορώ.Να παλέψω όμως μπορώ Ενάντια στο ρατσισμό.

Τμήμα Α2

Ο ρατσισμός είναι κάτι που φέρνει τη διχόνοια στους ανθρώπους.Ο ρατσισμός είναι κάτι που καταστρέφει ανθρώπινες ψυχές.Ο ρατσισμός είναι κάτι που κανείς δε θέλει να ζήσει.Ο ρατσισμός είναι κάτι που κάνει ανθρώπους να φεύγουν.Ο ρατσισμός είναι κάτι που κάνουν όλοι μα κανείς δεν παραδέχεται.Ο ρατσισμός είναι κάτι που κάνει τον πιο αγνό να διαφθείρεται.Ο ρατσισμός είναι κάτι που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.

Β. Μπάρμπας Β1