Πρωινό άστροΣ ένα μαξιλάρι-φεγγαράκι το παιδί μου αποκοιμήθηκε.

Όλη η πλάση στις μύτες των ποδιώνκοιτάζει απ το παράθυρό μαςκοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε.

Όλα τα αστέρια μια μυγδαλιά ανθισμένη αστέριαμπρος στο παράθυρό μαςκοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε.

Ο θεός των σπουργιτιών και των παιδιώνπίσω από μια κουρτίνα λουλουδένιακοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε.Σιγά, μανούλα, σιγά, θα το ξυπνήσεις.

Τι θόρυβο που κάνει η πορτούλα της καρδιάς σουκαθώς ανοιγοκλείνει στον κήπο της χαράς.

Πώς να κρυφτείςαπ' τα παιδιάΔεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά στην αγορά, στο Λαύριο.

Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιάκι όλο φοβάμαι το αύριο.

Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά;Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτάόταν ξυπνούν στις δύο η ώρα.

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζεισαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μαςμα ο χρόνος ο αληθινόςσαν μικρό παιδί είναι εξόριστοςμα ο χρόνος ο αληθινόςείναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός.

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιάμα ούτε και στους μεγάλουςπάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικάπως είμαι ασχημοπαπαγάλος

Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά;Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι.Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτάόταν γυρνάς μέσα στην πόλη.

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζεισαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μαςμα ο χρόνος ο αληθινόςσαν μικρό παιδί είναι εξόριστοςμα ο χρόνος ο αληθινόςείναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός...

Μικρός πρίγκηπαςΑν χωρούσα κι εγώ στο μικρό σου πλανήτηαν ζητούσες να 'ρθω να μην σ' έχει η λύπη.Τον παλιό μου εαυτό θα τον άφηνα πίσωτον κρυμμένο ουρανό της καρδιάς σου να ζήσω

Στο μακρινό σου το αστέρινα μου κρατάς σφιχτά το χέριμικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσουκι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

Αν ζητούσες να 'ρθω στο μικρό σου τ' αστέριαν μπορούσα να δω της ψυχής σου τα μέρη.Θα νικούσα το εγώ που εδώ με κρατάειέναν κόσμο να βρω και τους δυο να χωράει

Στο μακρινό σου το αστέρινα μου κρατάς σφιχτά το χέριμικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσουκι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου.