Ένα απίθανο διήμερο στο A κρωτήρι Λεμεσού

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την υπέροχη εμπειρία που είχα φέτος! Πήγαμε για πρώτη φορά με το σχολείο για ένα εκπαιδευτικό διήμερο στο Ακρωτήρι Λεμεσού, την προηγούμενη Δευτέρα. Επισκεφθήκαμε το Περιβαλλοντικό Κέντρο του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Διασκεδάσαμε και γνωρίσαμε διάφορα φυτά και έντομα.

Φτάνοντας στο Ακρωτήρι, η πρώτη μας σκέψη ήταν για τα διαμερίσματα που θα μέναμε. Τελικά όντως ήταν τέλεια! Τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια και εμείς τα κορίτσια ήμασταν ενθουσιασμένες αφού θα μέναμε όλες μαζί. Κάποιες δυσκολεύονταν να στρώσουν τα κρεβάτια τους και σίγουρα βοηθούσαμε η μια την άλλη. Τραγουδούσαμε, γελούσαμε και κάποια κορίτσια έβγαζαν φωτογραφίες. Έτσι πέρασε η ώρα! Εγώ πείραζα συνέχεια τα κορίτσια. Ειλικρινά ήταν τέλεια!

Στη συνέχεια, πήγαμε δίπλα στο περιβαλλοντικό κέντρο για να δούμε μια παρουσίαση για την περιοχή Ακρωτηρίου. Από το βιντεάκι μάθαμε ενδιαφέρουσες πληροφορίες, όπως το ότι το πόδι της Κύπρου ήταν στην αρχαιότητα ανεξάρτητο νησάκι. Όμως με το πέρασμα του χρόνου το πόδι ενώθηκε με το υπόλοιπο νησί και έτσι σχηματίστηκε η αλυκή. Η αλυκή της Λεμεσού είναι η πιο μεγάλη της Κύπρου. Πριν λίγα χρόνια, μας είπαν, έγινε η συμφωνία Ramsar που υπέγραψαν 160 χώρες, για να προστατεύονται οι υγροβιότοποι.

Ακολούθως, η επόμενη δραστηριότητά μας ήταν στο λιβάδι. Το λιβάδι είναι ένας υγροβιότοπος στην περιοχή. Πριν πάμε εκεί φορέσαμε τις γαλότσες μας για να μη λερωθούμε. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες. Η κάθε ομάδα έκανε τα δικά της πειράματα με το νερό στο λιβάδι. Μετρήσαμε την οξύτητα του νερού. Πιάσαμε με το δίχτυ ζωύφια και μικροοργανισμούς από το νερό. Τα είδαμε με μεγεθυντικούς φακούς. Δεν ξαναείδα ποτέ στη ζωή μου κάτι τέτοιο. Ήταν τέλεια! Αυτές οι δραστηριότητες και τα πειράματα ήταν σαν παιχνίδι. Και έτσι, το διασκεδάσαμε αφάνταστα!

Αφού εξουθενωθήκαμε, κατευθυνθήκαμε προς το εστιατόριο για φαγητό. Εκεί φάγαμε μακαρόνια με κιμά. Ήταν πολύ νόστιμα! Συζητήσαμε χαλαρά με την κυρία μας για την εμπειρία μας και ανυπομονούσαμε για τη συνέχεια. Ο κύριος που είχε το εστιατόριο ήταν πολύ ευγενικός.

Το απόγευμα κάναμε μια βόλτα στα δρομάκια του χωριού και καταλήξαμε στο σπίτι μιας γιαγιάς που η απασχόλησή της ήταν η καλαθοπλεκτική. Η καλαθοπλεκτική ήταν η κυριότερη δουλειά των κατοίκων του χωριού στα πιο παλιά χρόνια. Παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον την ηλικιωμένη γιαγιά που έφτιαχνε το ταλάρι και τον τόνο. Φυσικά έφτιαχνε και διάφορες άλλες κατασκευές. Κάποια υλικά που χρησιμοποιούσε η γιαγιά είναι το καλάμι, το σκλινίτζι, οι βελόνες. Εμείς φτιάξαμε βρουκάλι, το οποίο χρησιμοποιούμε για να καθαρίζουμε το τζάκι και όχι μόνο. Όταν φύγαμε από την κυρία αυτή, πήγαμε πίσω στο περιβαλλοντικό κέντρο.

Πώς περάσαμε το βράδυ; Πολλή διασκέδαση, χορός, παιχνίδι…Ήρθε ένας μουσικός παραγωγός. Μάθαμε να χορεύουμε σούστα, χασάπικο και ζεϊμπέκικο. Δεν το περίμενε κανείς ότι θα μας ετοίμαζαν αυτή την έκπληξη. Τα αγόρια δεν χόρευαν πολύ. Τα κορίτσια δεν ξεκολλούσαν από τον χορό. Ήταν η ωραιότερη στιγμή της μέρας. Δεν περιγράφεται… Ήταν τέλεια!

Τελικά η ώρα του ύπνου ήρθε. Μερικά κορίτσια δεν είχαν τελειώσει το μπάνιο τους. Μέχρι να το τελειώσουν, εγώ και οι υπόλοιπες βουρτσίσαμε τα δόντια μας και γελούσαμε. Στη διάρκεια της νύχτας ανταλλάζαμε μερικές κουβέντες μέχρι να αποκοιμηθούμε.

Εγώ ξύπνησα με το πρώτο φως του ήλιου. Ξύπνησαν και τα άλλα κορίτσια και ετοιμαστήκαμε. Η κουζίνα μοσχοβολούσε από το πρωινό που έφτιαχναν οι κυρίες που ήταν ιδιοκτήτριες. Καθίσαμε στο μεγάλο τραπέζι και προγευματίσαμε.

Η επόμενη εξόρμηση μας ήταν στα λιβάδια Ακρωτηρίου. Εκεί ήταν μια πανδαισία χρωμάτων! Σταθμεύσαμε και η πρώτη μας λέξη ήταν «Ου-α-ου!» Απέναντι βλέπαμε την αλυκή Ακρωτηρίου. Είδαμε πολλά φυτά και κάποια από αυτά είναι σπάνια. Είδαμε το μελισσάκι, το θυμάρι, τους πεύκους, τους αόρατους, τις ορχιδέες και τις ακακίες. Ακόμη πετάξαμε μια μπάλα που φτιάξαμε με φυτεμένους σπόρους για να βλαστήσουν και να πρασινίσει μελλοντικά η περιοχή. Ήταν τόση ησυχία, που ακουγόντουσαν οι μέλισσες που πετούσαν. Μελετήσαμε δέντρα και θάμνους. Επίσης, κάναμε ένα πείραμα για την συχνότητα ενός φυτού σε μια περιοχή. Μόλις τελειώσαμε το πείραμα, παίξαμε ένα παιχνίδι σχετικό. Ήταν τέλεια!!!

Στην επιστροφή προς το σχολείο, από τη μία ήμασταν όλοι λυπημένοι αλλά από την άλλη ήμασταν πανευτυχείς, γιατί περάσαμε απίθανα κατά το διήμερο. Τα συναισθήματά μας ήταν ανάμεικτα. Στην πορεία κάναμε μία στάση στο Κάστρο Κολοσσίου. Μας εντυπωσίασε! Ήταν πάρα πολύ μεγάλο. Η επόμενη στάση μας ήταν στο Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Fatsa. Τα αγάλματα έδειχναν σκηνές από την ιστορία και τον πολιτισμό της Κύπρου. Έδειχναν όλα αληθινά! Όμως δεν μπορώ να πω… και αυτό το κομμάτι του διημέρου μας ήταν πολύ ωραίο!

Κάποτε όλα τα ωραία τελειώνουν! Ήρθε η στιγμή να επιστρέψουμε στο σπίτι μας. Ναι… δεν μπορώ να πω πως δεν πέρασα καταπληκτικά! Δεν έχω λόγια… Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου... Ελπίζω του χρόνου, που θα ξαναπάμε κατασκήνωση, να περάσουμε φανταστικά, όπως και φέτος!

Γεωργία Σπύρου – Ε’ 2

*****************************************

Εκπαιδευτική Επίσκεψη στο Βοτανόκηπο CYHERBIA

Η χθεσινή μέρα θα μου μείνει αξέχαστη για όλη μου τη ζωή! Πήγα με την τάξη μου στο Βοτανόκηπο Cyherbia στο Αυγόρου. Περάσαμε τέλεια! Πήγαμε για να ενημερωθούμε για τα βότανα και τις χρήσεις τους. Ήταν μια εκπαιδευτική επίσκεψη… Φτάνοντας εκεί, περπατήσαμε λίγο και βρήκαμε την καφετέρια. Καθίσαμε και πήραμε πρωινό. Ήταν μια μικρή καφετέρια αλλά πολύ ωραία! Στη συνέχεια, μας μίλησε μια κυρία, η υπεύθυνη του κέντρου, που την έλεγαν Μιράντα. Μας έδωσε κάποιες πληροφορίες και οδηγίες για το τι θα κάνουμε στη συνέχεια. Επίσης, μας είπε από πού θα ξεκινήσουμε. Πριν αρχίσουμε τις δραστηριότητες, χωριστήκαμε σε ομάδες. Εγώ ήμουνα με την Γεωργία και τον Γιώργο. Καθώς προχωρήσαμε προς το σημείο που θα ξεκινούσαμε, συναντήσαμε έναν κύριο που, πιθανόν, να ήταν ο ιδιοκτήτης του βοτανόκηπου. Μας εξήγησε κάποιες λεπτομέρειες και φύγαμε για το δάσος. Εκεί, έπρεπε να συμπληρώσουμε ένα φύλλο εργασίας και συγκεκριμένα να συμπληρώσουμε τα ονόματα δέντρων που υπάρχουν μέσα και κάτι ακόμα: έπρεπε να βρούμε ένα πουλί, μια κουκουβάγια, που ήταν κρυμμένη στα δέντρα. Το δάσος έχει το σχήμα της Κύπρου. Μετά από το δάσος, μας περίμενε ένας μεγάλος λαβύρινθος! Είχαμε μια περιπετειώδη βόλτα εκεί! Έπρεπε να ψάξουμε για επτά πουλιά και να τα καταγράψουμε στο φύλλο εργασίας μας. Κάποια από αυτά ήταν ο κίτσης, ο μελισσοφάγος, η τσίχλα κ.α. Επιπρόσθετα, στο λαβύρινθο υπήρχε και ένα παρατηρητήριο. Βγήκαμε όλοι πάνω, όπου είχε πολύ ωραία θεά! Επιτέλους, βγήκαμε από εκείνον τον τρομακτικό λαβύρινθο! Πήγαμε στην καφετέρια για ένα μικρό διάλειμμα. Ήπιαμε ένα τσάι από βότανα. Τα βότανα που δοκιμάσαμε ήταν σέβια, μέλισσα και λουΐζα. Το τσάι ήταν πολύ νόστιμο, χαλαρωτικό και ζεστό. Ξέρετε ότι πρέπει να πίνουμε προληπτικά τσάι για να μην αρρωστούμε; Η επόμενη στάση μας ήταν το αποστακτήριο του βοτανόκηπου. Μπαίνοντας εκεί, νιώσαμε μια μυρωδιά να μας χαϊδεύει τη μύτη. Εκεί φτιάχνονται αιθέρια έλαια από βότανα και συγκεκριμένα από θεραπεύτηκα βότανα, όπως το δεντρολίβανο. Κάθε σταγόνα ελαίου ισούται με τρείς δέσμες βοτάνων και ένα μπουκαλάκι ελαίου περίπου 10 ml ισούται με 6 κιλά από κάποιο βότανο. Εντυπωσιακό! Επόμενος σταθμός μας ήταν ο κήπος με τα διάφορα βότανα. Έμοιαζε σαν ένας μικρός παράδεισος! Είχε πάρα πολλά φυτά, είτε θεραπευτικά είτε χαλαρωτικά. Μερικά από αυτά ήταν η μέλισσα, το δεντρολίβανο, η λεβάντα, η θρούμπα. Στο σημείο αυτό είχαμε να συμπληρώσουμε πάλι ένα φύλλο εργασίας που περιλάμβανε κάποια μικρά ζώα που έπρεπε να τα βρούμε (αράχνη, σαύρα, κατσαρίδα), όπως και έναν καρχαρία πάνω σε ένα δέντρο. Παράξενο! Αυτή η εκπαιδευτική εκδρομή άξιζε πραγματικά τον κόπο! Θα προτείνω στη μητέρα μου και στην αδελφή μου να πάμε ξανά εκεί και να περάσουμε ένα ευχάριστο απόγευμα. Αξίζει τον κόπο!

Ελίνα Παπαδοπούλου - Ε’ 2

*****************************************

Το φως των βιβλίων δε σβήνει ποτέ!

Πόσο καλοί φίλοι είναι τα βιβλία! Μας προσφέρουν χιλιάδες γνώσεις και εμπειρίες, που δεν χάνονται ποτέ! Μας ταξιδεύουν σε νέους κόσμους, σε νέες χώρες και νέους πολιτισμούς! Μάλιστα, μέσα από τα βιβλία μπορούμε να γευτούμε, να μυριστούμε, να αγγίξουμε…

Το φως των βιβλίων δε σβήνει ποτέ! Η πρόταση αυτή εννοεί πως οι γνώσεις δε φεύγουν ποτέ από το μυαλό μας. Ότι μαθαίνουμε, δεν το ξεχνάμε πια.

Στο μυαλό μου εγώ φαντάζομαι τα βιβλία σαν ένα λαμπερό ήλιο που, με τις ακτίδες του γεμάτες γνώσεις, φωτίζει και ζεσταίνει το νου μας! Οι γνώσεις αυτές ζεσταίνουν και την καρδιά μας και μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους!

Γιώργος Ξύδιας – Ε’ 2

*************************************************

Ο Μάγκας

Όπως όλοι ξέρουμε, πολλά παιδικά βιβλία έχουν για πρωταγωνιστή ένα ζώο. Στο παιδικό βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα "Ο Μάγκας" κεντρικός ήρωας είναι ένα κουτάβι, ο Μάγκας. Είναι το σκυλάκι της οικογένειας Βασιωτάκη.

Ο Μάγκας ονομάστηκε έτσι επειδή είναι ένα σκυλάκι με τόλμη , που δεν φοβάται κανέναν. Είναι ζωηρός και εμπλέκεται συνεχώς σε διάφορες ιστορίες…

Όμορφος που είναι ο Μάγκας! Έχει λευκό, μαλακό τρίχωμα και δύο μικρά μαύρα αυτιά. Τα μάτια του είναι γουρλωτά και κοκκινωπά, ενώ έχει μια μικρή, μαύρη μύτη. Μικρή είναι και η ουρά του, σε αντίθεση με τα πόδια του που είναι ψηλά. Το κουτάβι αυτό φοράει δίχρωμο κολάρο.

Ο Μάγκας είναι ζωηρό και παιχνιδιάρικο κουτάβι! Του αρέσει να παίζει συνεχώς και να δημιουργεί μικροπροβλήματα. Από την άλλη όμως, είναι ένα έξυπνο σκυλάκι, επειδή πάντα λύνει τα προβλήματα των άλλων. Επίσης, είναι ευαίσθητος, αφού όταν του θυμώνουν, νιώθει λύπη.

Αυτός λοιπόν είναι ο Μάγκας! Ένα ζαβολιάρικο κουτάβι!

Χαράλαμπος Κυριάκου – Ε΄2

***************************************************

Στο πολυπροπονητήριο

Ουάου! Ανυπομονώ πολύ να πάω στο πολυπροπονητήριο "Ευάγγελος Φλωράκης" στη Λευκωσία αύριο με το σχολείο μου, για να κάνουμε κάποιες δραστηριότητες και να ασχοληθούμε με διάφορα αθλήματα. Θα είναι πολύ ωραία!

Στις 7:30 π.μ. θα πρέπει να είμαστε στο σχολείο. Θα έχουμε μαζί μας τσαντούλα με δύο μπουκάλια νερό, φαγητό και μια πετσέτα, Φτάνοντας εκεί, θα φάμε το σάντουιτς μας. Αργότερα θα χωριστούμε σε ομάδες, για να ακούσουμε οδηγίες. Εγώ θα είμαι στην ομάδα του "Ριζοκάρπασου". Οφείλουμε όλοι να είμαστε φρόνιμοι.

Θα φορέσουμε όλα τα παιδιά φόρμες και αθλητικά παπούτσια. Τα αθλήματα με τα οποία θα ασχοληθούμε είναι η άρση βαρών, η καλαθοσφαίριση, το τζούντο, το καράτε, η πάλη και το μπάτμιντον. Εγώ ασχολούμαι με το άθλημα της καλαθοσφαίριση. Κάποια άλλα αθλήματα τα ξέρω αλλά δεν ασχολήθηκα ποτέ με αυτά, όπως το καράτε, η άρση βαρών και το τζούντο. Η πάλη δεν γνωρίζω καθόλου τι είναι!

Εύχομαι αύριο να είναι τόσο ωραία, όσο το φαντάζομαι και να έρθουμε πίσω με νέες γνώσεις και τον αθλητισμό και φυσικά γεμάτοι χαρά!

Προκόπης Νικόλα – Ε’2

******************************************************

Σύντομο ηλεκτρονικό μήνυμα ( e - mail ) προς τη συγγραφέα Φώτω Σκορδά

Προς: Φώτω Σκορδά

Θέμα: "Ο Κλέφτης του Παραδείσου"

Αγαπημένη κυρία Φώτω Σκορδά,

Είμαστε τα παιδιά της Ε΄2 τάξης του Δημοτικού Σχολείου Φρενάρου, της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου, στην Κύπρο. Διαβάσαμε πρόσφατα με τη δασκάλα μας το βιβλίο σας "Ο Κλέφτης του Παραδείσου". Επικοινωνούμε μαζί σας για να σας εκφράσουμε τις εντυπώσεις μας. Το βιβλίο σας είναι πραγματικά υπέροχο, απίθανο! Μας έδωσε ένα πολύ δυνατό μήνυμα. Το απολαύσαμε! Κάναμε και πολλές σχετικές δραστηριότητες. Θα θέλαμε να σας στείλουμε το βιβλιαράκι με τις εργασίες μας, οπότε, αν είναι δυνατόν, να μας στείλετε τη διεύθυνση σας. Θα χαρούμε πολύ να μας απαντήσετε.

Σας ευχαριστούμε!

Ομαδική εργασία από τα παιδιά της Ε’ 2