Λύομαι – Παθητική Φωνή

Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή

Ενεστώτας λύομαι

λύῃ/λύει

λύεται

λυόμεθα

λύεσθε

λύονται

λύωμαι

λύῃ

λύηται

λυώμεθα

λύησθε

λύωνται

λυοίμην

λύοιο

λύοιτο

λυοίμεθα

λύοισθε

λύοιντο

-

λύου

λυέσθω

-

λύεσθε

λυέσθων/

λυέσθωσαν

λύεσθαι λυόμενος

λυομένη

λυόμενον

Παρατατικός ἐλυόμην

ἐλύου

ἐλύετο

ἐλυόμεθα

ἐλύεσθε

ἐλύοντο

Μέλλοντας

λυθήσομαι

λυθήσῃ/ει

λυθήσεται

λυθησόμεθα

λυθήσεσθε

λυθήσονται

λυθησοίμην

λυθήσοιο

λυθήσοιτο

λυθησοίμεθα

λυθήσοισθε

λυθήσοιντο

λυθήσεσθαι λυθησόμενος

λυθησομένη

λυθησόμενον

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα

Επιμέλεια: Όλγα Παΐζη, Φιλόλογος, MEd

Αόριστος ἐλύθην

ἐλύθης

ἐλύθη

ἐλύθημεν

ἐλύθητε

ἐλύθησαν

λυθῶ

λυθῇς

λυθῇ

λυθῶμεν

λυθῆτε

λυθῶσι

λυθείην

λυθείης

λυθείη

λυθείημεν/λυθεῖμεν

λυθείητε/λυθεῖτε

λυθείησαν/λυθεῖεν

-

λύθητι

λυθήτω

-

λύθητε

λυθέντων/

λυθήτωσαν

λυθῆναι λυθείς

λυθεῖσα

λυθέν

Παρακείμενος λέλυμαι

λέλυσαι

λέλυται

λελύμεθα

λέλυσθε

λέλυνται

λελυμένος-η-ον ὦ

λελυμένος-η-ον ᾖς

λελυμένος-η-ον ᾖ

λελυμένοι-αι-α

ὦμεν

λελυμένοι-αι-α ἦτε

λελυμένοι-αι-α ὦσι

λελυμένος-η-ον εἴην

λελυμένος-η-ον εἴης

λελυμένος-η-ον εἴη

λελυμένοι-αι-α εἴημεν

λελυμένοι-αι-α εἴητε

λελυμένοι-αι-α εἴησαν

-

λέλυσο

λελύσθω

-

λέλυσθε

λελύσθων/

λελύσθωσαν

λελύσθαι λελυμένος

λελυμένη

λελυμένον

Υπερσυντέλικος ἐλελύμην

ἐλέλυσο

ἐλέλυτο

ἐλελύμεθα

ἐλέλυσθε

ἐλέλυντο