ΒΑΛΑΒΑΝΗΣ Δ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΣΑΤΙΡΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΛΑΡΙΣΑ 2010

Ωραίο πολιτισµό µας φέραν.

Παραµιλούν στο δρόµο.

Σήµερα δε γελάει κανείς, στην Ευρώπη, κάναν κλινικές γέλιου για

να γελάει ο κόσµος, τον κόσµο τον έχουνε πικράνει.

Γι' αυτό αποφάσισα να γράψω σατιρικά για να γελάσει κάθε

πικραµένος.

Οι Έλληνες ήταν γελαστός και Χαρούµενος λαός µε επιταγές

ακάλυπτες πώς να γελάσεις. Οι πλούσιοι πείνασαν και οι φτωχοί τα

τίναξαν. Γραµµάτια και επιταγές κανένας δεν πληρώνει, τις κάρτες και τα

δάνεια τα ρίξανε κανόνι.

Πολλοί φίλοι µου διάβασαν και διαβάζουν τα σατυρικά ποιήµατά

µου, που δηµοσιεύθηκαν σε εφηµερίδες και περιοδικά.

∆εν δηµοσιεύθηκαν όλα και γι' αυτό τα ήθελαν συγκεντρωµένα σε

ένα βιβλίο. Το βιβλίο αυτό είναι πλέον πραγµατικότητα και βρίσκεται στη

διάθεσή τους.

Είναι το δεύτερο βιβλίο µου σατυρικό που κυκλοφορεί στο Νοµό

Λάρισας.

Οι αναγνώστες του βιβλίου αυτού θα γελάσουν πολύ και θα γελούν

σε κάθε περίπτωση που φέρνουν στη µνήµη τους τον Βαγγέλη, τις

συντάξεις, το λουρί η αλλοδαπή, το Ολύµπιο και τόσα άλλα.

Προσωπικά αισθάνοµαι ικανοποίηση, γιατί µε αυτή την ποιητική

µου συλλογή προσφέρω χαρούµενες στιγµές τους φίλους µου. Γιώργος Βαλαβάνης

Έλληνας χωρίς κοµπίνα

πεθαµένος απ’ την πείνα

Γεώργιος ∆. Βαλαβάνης Συγγραφέας, Λογοτέχνης, Ερευνητής των Γραφών,

Σατιρικός ποιητής

Μέλος του Συνδέσµου Γραµµάτων Τεχνών Θεσσαλίας και της Ένωσης

Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (ΕΛΟΣΥΛ)

Τηλ. 2410 255651, κιν. 6937 181141

Λάρισα

Σελιδοποίηση, εκτύπωση, βιβλιοδεσία:

Κουτούλας Κ. Νικόλαος

Βόλου 167 & Παλαιοπύργου - Λάρισα

Τηλ. 2410 571419

Απαγορεύεται η δηµοσίευση µέρους του βιβλίου ή περίληψη αυτού χωρίς την

άδεια του συγγραφέα.

του Θανάση Καρατόλια, Πρόεδρου του Συνδέσµου Γραµµάτων,

Τεχνών Θεσσαλίας

Γιώργος Βαλαβάνης: Ένας σατιρικός ποιητής

Ο Γιώργος Βαλαβάνης τα τελευταία χρόνια άρχισε να καταξιώνεται ως

ποιητής της Λάρισας από πολλούς λογοτέχνες ως ο καλύτερος σατιρικός ποιητής του

νοµού Λάρισας.

Τα περισσότερα ποιήµατά του είναι κοινωνικά και σατιρικά. Ο Γιώργος

Βαλαβάνης φέρνει µέσα του την έµφυτη ποιητική κλίση. Τα ποιήµατά του είναι

πηγαία και γράφει µε µεγάλη ευχέρεια. Τα θέµατά του είναι κοινωνικά, θρησκευτικά,

πατριωτικά, ερωτικά και επίκαιρα. Μέσα σ' αυτές τις αλληλοεισδύσεις της επήρειας

διαµορφώνεται η κλίση του ανερχόµενου ποιητή Γιώργου Βαλαβάνη. Ξένη

νοοτροπία και ποίηση άλλων δεν υπάρχει στην ποίησή του. Αναφέρεται στο

παρελθόν, όπως το ζαχαροπλαστείο "Ολύµπιον".

Οι άρχοντες πηγαίνανε

Ολύµπιο Πικαντίλι

και οι φτωχοί δεν είχανε

λάδι για το καντήλι.

∆ώστε και µένα άρχοντες

πετρέλαιο να πάρω

γιατί από το ξεπάγιασµα

µπορεί να βρω το χάρο

Στο παρόν: Γράφει πολλά επίκαιρα θέµατα µε επισηµάνσεις, υποδείξεις και

πραγµατικά γεγονότα:

Γραµµάτια και επιταγές

κανένας δεν πληρώνει

τις κάρτες και τα δάνεια

τα ρίξανε κανόνι.

Αρχιµηνιά κι αρχή χρονιά

κι αρχή καλός µας χρόνος

τα διαζύγια βροχή

καλύτερα πια µόνος.

Λέγαν θέλουν να µας σώσουν

χρήµατα για να µας δώσουν

πάλι µια από τα ίδια

και τσοπάνος δίχως γίδια

Στην ποίησή του συναντούµε µερικά χαρακτηριστικά σηµερινά µε την ιδιοσυγκρασία

του, όπως δεν υποτάσσεται στη δυναστεία των θλίψεων, αλλά υποτάσσεται στην

ευθυµία και την χαρά. Η ποίησή του είναι απλή και κατανοητή, ταιριαστή σ' έναν

αισθηµατολόγο και ευσυγκίνητο άνθρωπο. Είναι µέλος του Συνδέσµου Γραµµάτων

Τεχνών Θεσσαλίας και µέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας

(ΕΛΟΣΥΛ).

Τα θαλασσοδάνεια

∆άνειο για σπίτι

δάνειο για µαγαζί

δάνειο για εξοχικό

δάνειο για αυτοκίνητο

δάνειο για διακοπές.

∆άνειο για αρραβώνα

δάνειο για γάµο

δάνειο για διαζύγια δεν δίνουν.

Με ξυπνάνε δύο κυρίες

και µου λεν για ευκαιρίες.

∆άνειο για να µε δώσουν

και µου λεν πως θα µε σώσουν.

Και της λέω αν θα πάρω

θα πουλήσω και το κάρο.

Θα µε πάρουν και το κτήµα

και εγώ θα 'µαι το θύµα.

Άλλοι πάνε για τα χιόνια

και άλλες κάνουνε τα ψώνια.

Άλλοι παν στο Βερολίνο

να αγοράσουν µαντολίνο.

Άλλοι πάνε Βαρκελώνη

να αγοράσουν παντελόνι.

Και άλλοι πάνε Βουκουρέστι

και θα µείνουν πάλι ρέστοι.

Άλλοι πάνε για τη Βόννη

και οι κάρτες παν κανόνι.

Πάνε λίγο και στην Ρώµη

τους τραβούν µετά η νόµοι.

Άλλοι πάνε για την Κίνα

να περάσουν λίγο φίνα.

Άλλη πάνε στη Βοστόνη

και στο τέλος ποιος τους σώνει.

Στη Ζυρίχη παν για ψώνια

και τα δάνεια κανόνια.

Και οι κάρτες παν αβέρτα

τώρα στην τρύπια την κουβέρτα.

Θέλαν κάρτες να µας δώσουν

και απ' την φτώχια να µε σώσουν.

Λέγανε µας αγαπάνε

τώρα όµως τη θα φάνε.

Τα γλέντια κι' όλες οι χαρές

τελειώσαν στην Μαδρίτη.

Και τα ευρώ τελείωσαν

µας παίρνουν και το σπίτι.

Ψάρια θέλανε µουρµούρες

για να κάνει τις φιγούρες.

Και στο τέλος δύο φρέντο

και µετά το φαλιµέντο.

Τώρα χάσανε τον ύπνο

µε τα δάνεια πλούσιο δείπνο.

Τώρα όµως ποιος τους φταίγει

µείναν πάλι δίχως στέγη.

Ποιος τις φταίγει τις καηµένες

τώρα είναι λυπηµένες.

Κρουαζιέρες και καζίνα

ποιος αντέχει τώρα την πείνα.

∆ε θα πάρω άλλο φθάνει

εγώ θα πάω στη Ραψάνη.

Είµαι άλλος χαρακτήρας

γιατί θα έρθει ο κλητήρας

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ

Ο ∆ΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗ ΣΚΑΛΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

Πολλά βραβεία βρε παιδιά

µοιράζουν κάθε µέρα

Ευρώπη και Αµερική

Ελλάδα και πιο πέρα

Τα βραβεία απ' την κουβέρτα

δίνει ο Θάνος µας αβέρτα.

Μα εµένα δεν µου δίνει

και απ' έξω µε αφήνει.

Πήρε κι άλλο από την Κίνα

πήρε δέκα σε ένα µήνα.

Πήρε πέντε απ' την Κοιλάδα

είναι πρώτος στην Ελλάδα.

∆ώστε δυο και στη Ρούλα

πήρε πέντε απ' τη Ραχούλα

∆ώστε δέκα και στη Ζίνα

να τα κάνει µια ντουζίνα.

∆ώστε ένα και στη Μάρω

να το δείχνει επάνω στο κάρο

να τη βλέπουν οι γειτόνοι

το βραβείο απ' τη Γυρτώνη.

∆ώσαν ένα και στον Χάρη

κάτω στη Μαδαγασκάρη

θέλει κι απ' τη Νιγηρία

µα φοβάται τα θηρία.

∆ηµητρούλα δε σε δώσαν

τα βραβεία τελειώσαν

∆ηµητρούλα σε ξεχάσαν

τα βραβεία µας δε φθάσαν.

Υπάρχουν όµως άξιοι

υπάρχουν και ταλέντα

βραβεία αυτοί δεν παίρνουνε

γι' αυτούς δεν λένε κουβέντα.

∆ώστε και στον Γιώργο ένα

από εκείνα τα κοµµένα

και ας έχει λίγο σκόνη

ο Γιωργάκης καµαρώνει.

Στον ∆ηµήτρη δώστε δύο

για να δώσει και στον θείο

δώστε πέντε απ' το ράφι

δεν πειράζει ας µη γράφει.

∆ώστε δυο και στη Μαίρη

πολλά βραβεία θα µας φέρει

πήρε εφτά απ' το Βερολίνο

θέλει κι απ' το Βελεστίνο.

Πήρε και από το Νευροκόπι

είναι πρώτος στην Ευρώπη

θέλει και από την Αιγάνη

εκεί του δώσαν το τιγάνι.

Σε άλλον διαγωνισµό

µε δώσανε και µένα

πενήντα υποψήφιοι

περίσσεψε κι ένα.

Η Βασούλα είναι πρώτη

αυτή δεν γράφει ότι κι ότι

έχει πένα φαντασία

γράφει ποιήµατα µε αξία.

Εγώ δεν έχω άνθρωπο

στα µέσα και στα έξω

βραβείο δε µε δώσανε

µ' αφήσανε απ' έξω.

Θέλουν όλοι το Σουρή

Θέλει ο κόσµος να χαρεί

Να τους γράφει να γελάνε

γιατί παραµιλάνε

Ο διαγωνισµός έγινε στη Σκάλα Λακωνίας.

Του χρόνου λένε θα γίνει στη Σκάλα του Μιλάνου.

Εγώ νοµίζω θα γίνει στην Ιχθυόσκαλα Κατερίνης

Οι γυναίκες θέλουν άνδρες

και όχι να φοράνε χάντρες

Κάποτε φτωχά τα χρόνια

µπαλωµένα παντελόνια

στα παπούτσια δέκα φόλες

ξηλωµένες και οι σόλες.

Τώρα αλλάξανε τα χρόνια

ήρθανε καινούργια ψώνια

µε κοµµένα παντελόνια

λες και πάνε για τ' αλώνια.

∆εν µπορείς να ξεχωρίσεις

τις γυναίκες απ' τους άνδρες

τα µαλλιά κάναν κοτσίδα

στο λαιµό φοράνε χάντρες

Τώρα βάζουν σκουλαρίκια

και το παίζουνε κι' αντρίκια

µε τα ρούχα τα κοµµένα

και µε τα µαλλιά βαµµένα.

Τώρα βάζουν και βραχιόλι

για το γούρι θέλουν όλοι

στα µαλλιά βάζουν κορδέλα

στα βουνά δεν πάει η τρέλα.

Μα δεν ντρέπονται λιγάκι

για καφέ στο Κολωνάκι

Μα αυτή είναι για γέλια

που φοράνε τα κουρέλια

Σκουλαρίκια και γαλόνια

και κοµµένα παντελόνια

τα φοράνε και οι µεγάλοι

και το µαύρο τους το χάλι.

Που το πάτε βρε λεβέντες

και νοµίζετε είστε αφέντες

µε κορδέλες και µε χάντρες

ξεφτιλίσατε τους άνδρες.

∆εν µπορείς να ξεχωρίσεις

τις γυναίκες από τους άντρες

µε κοµµένα παντελόνια

και τις παρδαλές τις χάντρες

Όταν βγαίνουν στα κανάλια

για να δείξουνε τα χάλια

τα κοµµένα παντελόνια

τα φοράνε όλο ψώνια.

Αν γυρίζανε τα χρόνια

µε την φτώχια και την πείνα

όπως µάθανε οι λεβέντες

δε την βγάζανε ένα µήνα.

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Πάτερ µε κατηγορείς

πως κάνω αµαρτίες

τι να σου πω παππούλη µου

δε χάνω ευκαιρίες.

Τέκνο µου κάτσε φρόνιµα

µην της γλυκοκοιτάζεις

γιατί θα πας στην κόλαση

και δάκρυα θα στάζεις.

Πάτερ µου µε πιάνει ζάλη

τάνγκα κόκκινο έχουν βάλει

µας το δείχνουν από µέσα

πάτερ µου δεν έχουν µπέσα.

Τέκνο µου κάτσε φρόνιµα

µ' αυτές θα πας στον Άδη

θα κλαις και θα οδύρεσαι

τη µέρα και το βράδυ.

Πάτερ µου βγάλαν την κοιλιά

και το κορµί απ' έξω

πόσο θ' αντέξω πάτερ µου

µ' αυτές εγώ θα µπλέξω.

Τέκνο µου ν' αλλάξεις γνώµη

η ζωή µας έχει νόµοι

και άσε λίγο το φουστάνι

αµαρτίες τώρα φτάνει.

Απ' το πρωί σε έψαχνα

τρόµαξα για να φτάσω

µη µ' αναγκάσεις πάτερ µου

το στόµα να χαλάσω.

Στον κόσµο κι αν αµάρτησα

κακό δεν έχω κάνει

εκτός από κάνα πιοτό

και κάνα φουστάνι.

Πες µου και µένα πάτερ µου

γιατί έχεις τσέπες µεγάλες

αυτές χωράνε 1 δις

δεν ξέρω αν έχεις κι άλλες.

Τέκνο µου κάτσε φρόνιµα

πότε µυαλό θα βάλεις

όλο µε γκόµενες γυρνάς

να δω πως θα τη βγάλεις.

Πάτερ µου µη λες κουβέντες

και µη κρίνεις τους λεβέντες

όλοι έχουµε τα πάθη

µη µου λες πως κάνω λάθη.

Τι να σε κάνω τέκνο µου

δεν έχεις µόνο µια

δυο έχεις στη Λάρισα

και πέντε στη Λαµία

Συγχώραµε και µ' µένανε

γι' αυτά που έχω κάνει

όλες τα στήθια βγάλανε

και δε φορούν φουστάνι.

Να ξοµολογηθώ παππούλη µου

µια χάρη θα ζητήσω

και πες µου ποιος µε κάρφωσε

στα µούτρα να τον φτύσω.

Μια φορά που µαλώσαµε

µε κάποιον παπα - Γιάννη

κι αν λένε πως αµάρτησα

υπάρχουν και ρουφιάνοι.

Παππούλη κι αν αµάρτησα

τώρα που ήρθα πέστα

έχεις επάγγελµα καλό

που δεν τους δίνεις ρέστα.

ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΓ∆ΑΤΗ Τα παπούτσια τα έριξε

ο δηµοσιογράφος από το ΙΡΑΚ

Ζαΐντή. Αλ. Μπουντάζερ.

Πρώτα έριξε τα ένα

νούµερο σαράντα ένα

πέταξε µετά το άλλο

στον ηγέτη τον µεγάλο.

Βρε Ζαΐντη µπουνταζέρη

ποιος παπούτσια θα σε φέρει.

Μα δε θες να τα φορέσεις

θες τον Μπους για να βαρέσεις.

Ήθελε να ρίξει κι άλλα

πιο πολλά και πιο µεγάλα.

Μα δεν εύρισκε ο καηµένος

τώρα είναι πια δεµένος.

Αχ ντερβίση µπουνταζέρη

εσύ τον είχες πια καρτέρι

πώς τα έριξες βαµµένα

και ο Μπους τα' χει χαµένα.

Αυτά δεν ήτανε λουστρίνια

ήτανε χοντρά µποτίνια.

Και η σόλα από δέρµα

αν τον εύρισκε πια τέρµα.

Έλα Μπους δε σε πειράζω

τα παπούτσια δεν τα βγάζω

τώρα εγώ θα σ' έχω φίλο

µε ρηµάξανε στο ξύλο.

Μα τον πιάσαν τα γεράκια

του Γιωργάκη τα παιδάκια.

Χειροπέδες πια δεµένο

τον Ζαΐντη τον καηµένο

Τώρα κλαίει και φωνάζει

απ' το ξύλο αναστενάζει.

Έλα Μπους για να στα δείξω

τα παπούτσια δε θα ρίξω.

Τα παπούτσια απ' την Τουρκία

παίρνει όλη η Αραβία.

Τα φοράει και ο Εµίρης

ο φτωχός ο κακοµοίρης.

Γέλαγε όλη η Αραβία

του Ζαΐντη η ανδρεία.

Γέλαγαν και στην Περσία

εµιράτα και Ασία.

Κάθε µέρα καµικάζι

κάποια µάνα αναστενάζει.

Χρόνια το βαλαν στο µάτι

το Ιράκ το κάναν στάχτη.

Πρώτη παραγγελία 37.000

χιλιάδες παπούτσια

από τα αραβικά έθνη.

Παπούτσι από τον τόπο σου

κι ας είναι µπαλωµένο.

ΒΓΗΚΑΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ∆ΕΦΤΕΡΙΑ

Πάλι θα σφίξω το λουρί

ο κόσµος όλος απορεί

πως έχω χάσει βάρος

µητέρα κάνε υποµονή

δε χάνω εγώ το θάρρος

Πάλι βγήκαν τα δεφτέρια

τώρα γράφουν άλλα χέρια

βερεσέδια κάθε µήνα

πάλι φέρανε την πείνα

Τα 'χει ο κόσµος πια χαµένα

εργοστάσια κλεισµένα

λίγα δώσαν και τα παίρνουν

στα παλιά πάλι µας φέρνουν.

Όλα πάνω τ' ανεβάζουν

και αυτοί καλά τη βγάζουν

τ' ανεβάζουν κάθε µήνα

και αυτοί περνάνε φίνα

Μα δεν βλέπουνε την πείνα

µε εξακόσια κάθε µήνα

πως περνάνε δε ρωτάνε

αφού δεν έχουνε να φάνε.

Μα το ξέρω δεν τους νοιάζει

κι αν ο κόσµος δάκρυ στάζει

µε τη φτώχεια αυτή µας δέρνουν

ότι δώσαν µας το παίρνουν.

Τι να κάνει ο καηµένος

πάλι βγήκε χρεωµένος

τι να κάνει πως θα ζήσει

το δεφτέρι αυτός θ' αρχίσει.

Με εξακόσια κάθε µήνα

µας ψοφήσανε στην πείνα

ποιον απ' όλους να πληρώσει

τη φαµίλια για να σώσει.

Το νερό για να πληρώσεις

στον ΟΤΕ θέλεις να δώσεις

η ∆ΕΗ δεν κάνει αστεία

τώρα αρχίζει η νηστεία.

Που το πάνε ποιος θ' αντέξει

πότε και για µας θα φέξει

µα δε βλέπω φως κανένα

παν τα όνειρα χαµένα.

Λέγαν θέλουν να µας σώσουν

χρήµατα για να µας δώσουν

πάλι µια από τα ίδια

και τσοπάνος δίχως γίδια.

Μητέρα δώσ' µου µια ευχή

δεν έχω άλλη αντοχή

τα έχω πια χαµένα

θα σφίξω πάλι το λουρί

τώρα άλλαξαν οι καιροί

δε νοιάζονται για µένα.

Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ

Μου λέγαν και δεν πίστευα

πως ήταν κοράκι

κηδείες και µνηµόσυνα

τα είχε πια µεράκι.

Ώσπου µια µέρα πήγαινα

στον Άγιο Κωνσταντίνο

µνηµόσυνο από φίλο µου

και βλέπω πια εκείνον.

Τις κάρτες όλο µοίραζε

και έλεγε στο πλήθος

τον µακαρίτη ξέχασε

χωρίς ντροπή και ήθος.

Στον Άγιο Αχίλλειο πέρναγα

να ανάψω ένα κεράκι

γάµος γινότανε εκεί

και βλέπω το κοράκι.

Κοιτούσε όλο γύρω του

και µπαίνει στην Εκκλησία

και όλο µετάνοιες έκανε

ζητούσε προστασία.

Στον Αϊ Νικόλα φάνηκε

στο πλήθος εθεάθη

ποιος είναι αυτός που πέθανε

ρωτούσε για να µάθει.

Ο κόσµος όλος δάκρυσε

και οι συγγενείς που κλαίγαν

τον βλέπουν κάρτες µοίραζε

και οι γνωστοί που λέγαν.

Ποιος είναι αυτός ο άγνωστος

τις κάρτες που µοιράζει

εµείς έχουµε βάσανο

µας τρώει το µαράζι.

Στην εκκλησία έλεγε

µια χάρη να ζητήσει

τον µακαρίτη ρώταγε

κι αυτός, να τον ψηφίσει.

Στον Αϊ Γιώργη βρέθηκε

και άρχισε να λέει

δεν είχε πια µνηµόσυνο

και άρχισε να κλαίει.

Τι θ' απογίνω τώρα εγώ

και ποιος θα µε ψηφίσει

µνηµόσυνο δεν έχω δει

και ψήφο δε θα αφήσει.

Προχθές έκανε κήρυγµα

στη µέση στην πλατεία

τις κάρτες όλο µοίραζε

και ψάχνει πελατεία.

Και τι δεν κάνει ο άνθρωπος

να πάει στη ∆ηµαρχία

να γίνει αντιδήµαρχος

για να γραφεί στα αρχεία.

Θεός σχορέστον τον Βαγγέλη

Θεός σχορέστον τον Βαγγέλη

που τον πήραν οι αγγέλοι

κλαίει στο µνήµα η ζωντοχήρα

αχ αυτή η κακοµοίρα.

Ταχτικά κερί σε φέρνω

και κουράγιο εγώ θα παίρνω

και λιβάνι και τρισάγιο

Αχ Βαγγέλη σ' είχα άγιο.

Έγραψε για µένα η µοίρα

φώναζε η ζωντοχήρα

όλο έκλαιγε στο µνήµα

που δεν έχει τώρα χρήµα.

Θεός σχορέστον µακαρίτη

που µ' αγόρασε και σπίτι

γιότα χί, ρούχα και δώρα

που να βρω κορόδιο τώρα.

Σε χοτέλ πολυτελεία

είχε την αδυναµία

εκεί τον πήγαινε τον Βάγγο

και τον άφησε δίχως φράγκο.

Τα χατίρια της πια όλα

έδωνε στον Βάγγο απ' όλα

πονηρά σε άλλα µέρη

κάπου εκεί προς την Σεφέρη.

Αχ Βαγγέλη µακαρίτη

κάθε µέρα ερχόσουν σπίτι

τάνγκα µ' έφερνες και δώρα

που να βρω κορόιδο τώρα.

Στα καφέ και στα µπαράκια

πάει τώρα τα βραδάκια

ψάχνει για καινούργιο θύµα

να τον στείλει κι αυτόν στο µνήµα.

Θεός σχορέστον τον Βαγγέλη

µ' έφερνε γλυκά και µέλι

αχ Βαγγέλη ότι ζητήσεις

να µη κοπούν οι επιδοτήσεις.

Αχ βρε χάρε τι τον πήρες

µε 'φερνε λεφτά και λίρες

κάθε µέρα κλαίω στο µνήµα

που να βρω καινούργιο θύµα.

Αν δε σε 'βρισκα βρε Βάγγο

δε θα είχα ούτε φράγκο

ούτε οικόπεδα και χρήµα

κάθε µέρα κλαίω στο µνήµα.

Βγες Βαγγέλη απ' το µνήµα

να µας δώσεις κι άλλο κτήµα

αχ Βαγγέλη είναι κρίµα

µας τελείωσε το χρήµα.

Θεός σχορέστον τον Βαγγέλη

είχε κούκλα σαν το χέλι

να 'ναι καλά το πορτοφόλι

το µυστικό το µάθαν όλοι.

Κάθε βράδυ παιχνιδάκια

µε τον Βάγγο τα βραδάκια

Βάγγο µην κρατάς κακία

εγώ σε έστειλα στην τελευταία κατοικία

(Ηθικό κορίτσι η ζωντοχήρα

Ο Βαγγέλης ξόδεψε πάνω από 180 εκατοµµύρια δρχ.)

ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΕΛΛΑΣ

Τι να σας σερβίρουµε παιδιά;

Εµείς έχουµε απ' όλα.

Έχουµε µολότοφ βόµβες,

γκαζάκια, φωτοβολίδες,

Έχουµε ρουκέτες Λιβάνου

τύπου κατούσια.

Έχουµε ρουκέτες

Συκουρίου, καπνογόνα

Τι θα πάρετε να

σας σερβίρουµε.

Ποια καρδιά δε θα ραγίσει

ποια ψυχή δε θα λυγίσει

Αχ Ελλάδα µου σε κάψαν

σε τσακίσαν σε ριµάξαν

Πως κατάντησες, Ελλάδα

να σε καίνε σαν λαµπάδα

να τα σπάζουν να ρηµάζουν

και η ηγέτες να κοιτάζουν

Κλαίγανε πολλοί ανθρώποι

τόσα χρόνια παν οι κόποι

γίναν κάρβουνο και στάχτη

και ο κόσµος έχει άχτι

Το κατάστηµα τι φταίει

να το καίει και να φεύγει

ήταν όλοι χρεωµένοι

και απ' τους Έλληνες καµένη

∆εν µας έφτανε η πείνα

κάψαν όλη την Αθήνα

αβοήθητη και µόνη

γίναν κάρβουνο και σκόνη

Καίγαν όλοι και ριµάζαν

και οι άλλοι τους κοιτάζαν

δείχναν όλα τα κανάλια

της Ελλάδας µας τα χάλια

Το αµάξι γιατί το καίει

ο φτωχός όµως δε φταίει

το 'χει απλήρωτο µε δόσεις

πως µπορείς να το γλυτώσεις

Για την τράπεζα δε λέω

του φτωχού το σπίτι κλαίω

αν δεν έχει µια δόση

πως µπορεί για να το σώσει.

ΜΗΝ ΕΙ∆ΑΤΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΗ

Μην είδατε τον Παναγή

ρωτούσαν στην πλατεία

τον Παναγή τον χάσαµε

χωρίς καµία αιτία

Εµείς τι θα απογίνουµε

Πανάγο µου ντερβίση

την φλόγα που µας άναψες

εµάς ποιος θα την σβήσει.

Όλες τον περιµένανε

για να της βάλει βέρα

µόλις τις είδε ο Παναγής

το έχει "κόψει" πέρα.

Για σου Πανάγο γυναικά

µα πως της καταφέρνεις

λόγια γλυκά της έλεγες

στην αγκαλιά της φέρνεις.

Πολλές γυναίκες τρέχανε

χήρες και παντρεµένες

τον ψάχνουν και οι ελεύθερες

τον θέλουν οι καηµένες

Παράπονο δεν είχανε

όλες τον αγαπούσαν

τον Παναγή γυρεύανε

γι' αυτόν όλες µιλούσαν.

Για πες µου βρε Πανάγο µου

τον φίλο σου τον Χάρη

να µάθω τις της έλεγες

για κάνε µου τη χάρη.

Ποιος είπε έχουνε µυαλό

τον νου τον έχουν χάσει

αν ήξεραν τι κάνανε

αυτού δε θάχαν φθάσει.

Ο Παναγής παντρεύτηκε

και οι γυναίκες κλαίγαν

που νάβρουν τέτοιο εραστή

σ' όλον τον κόσµο λέγαν.

∆εν σε ξεχνάνε Παναγή

πάντα για σένα λένε

στον ύπνο αυτές σε βλέπουν

για σ' ένα αυτές θα κλαίνε.

ΕΓΩ ∆ΕΝ ΕΧΩ ΜΠΑΡΜΠΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ

Εγώ δεν έχω άνθρωπο

και µπάρµπα στην Κορώνη

ν' αράξω στο ∆ΗΜΟΣΙΟ

και άλλος να πληρώνει.

Τα µέσα όλα έβαλα

να πάω για ν' αράξω

όχι να τρέχω δω και κει

δουλειά εγώ να ψάξω.

Εκεί αυτοί αράζουνε

τους πήρανε χαµπάρι

θέλω και εγώ να βολευτώ

να δω ποιος θα µε πάρει.

Βάλτε και µένα στη δουλειά

µ' αφήσατε απ' έξω

να ζήσω τα παιδάκια µου

αλλιώς θα πάω να κλέψω.

Το µεγαλύτερο ρεκόρ

το έχει η ΕΛΛΑ∆Α

οι ∆ΕΚΟ χρεοκόπησαν

και αυτοί παίρνουν αράδα.

Πείτε µας τι παράγετε

και παίρνετε το χρήµα

το κράτος δεν λυπόσαστε

που αυτό είναι το θύµα.

∆εν αλλάξανε τον νόµο

στον φουκαρά τον οικοδόµο

µε εξακόσια κάθε µήνα

τον εψόφισαν στην πείνα.

Ο πολιτισµός µας έλειπε

Η Λάρισα το 1965 είχε 6 δηµοτικά αποχωρητήρια. Πλατεία Ταχυδροµείου,

Νέα Αγορά, Φρούριο που γινόταν το παζάρι, Αλκαζάρ, Σταθµός ΣΕΚ και κάτω στον

Άγιο Αχίλλειο που είναι το ψοροάλογο, τότε η Λάρισα είχε πληθυσµό 50 χιλιάδες.

Σήµερα µε 200 χιλιάδες πληθυσµό έχει ένα στην πλατεία και αυτό είναι ανοιχτό ώρες

καταστηµάτων, της υπόλοιπες ώρες που να πάει ο κόσµος στο πάρκο ή όπου βρει

κάθε πρωί βλέπουµε τα πεζοδρόµια.

Ένας ξένος που έρχεται βράδυ στη Λάρισα που να πάει. Να µην κλίνει το

βράδυ, να είναι ανοιχτό όλο το εικοσιτετράωρο.

Όταν βρέχει στην πλατεία

βρέχεται η πελατεία

πότε για να βγει ο άλλος

για να πάει ο πιο µεγάλος.

Μια λεκάνη για µια πόλη

µα δε φθάνει τρέχουν όλοι

µα δεν έχουν που να πάνε

και όλο γύρω αυτοί κοιτάνε

Όλο βόλτες κάνει τώρα

και κοιτάει όλο την ώρα

που να πάει να κατουρήσει

και αρχίζει κι όλο βρίζει.

Που να πάνε οι ξενύχτες

που γλεντούν όλες τις νύχτες

παν στο πάρκο και πιο πέρα

για να παίρνουν και αέρα

Το πρωί αυτή ανοίγουν

στις εννιά το βράδυ κλείνουν

και το Σάββατο ως της δύο

και µετά λένε αντίο.

ΤΑ STAGE

Τώρα αλλάξανε το νόµο

τους πετάξανε στο δρόµο

δεν λυπήθηκαν τα νιάτα

που τα στείλαν σ' άλλη στράτα

Οι µισθοί ήταν στην πείνα

και πορείες στην Αθήνα

και ασφάλεια καµία

είναι άδεια τα ταµεία

Ασπασία κι αν φωνάζεις

και κρυφά αναστενάζεις

πέντε χρόνια παν χαµένα

και τα όνειρα κοµµένα

Άλλα λέγαν κι άλλα τάζουν

και τα stage δάκρυ στάζουν

λίγα δώσαν και τα παίρνουν

στα παλιά πάλι µας φέρνουν.

Τα σταµάτησαν τα stage

µα εκείνους δεν τους νοιάζει

τι θα γίνει που θα πάνε

κι ας µην έχουνε να φάνε.

Με 500 κάθε µήνα

και οι άλλοι την περνούσαν φίνα

τη δουλειά αυτοί τη βγάζαν

και οι άλλοι τους κοιτάζαν

Να τα πάρετε τα stage

µε 500 ποιος τη βγάζει

όπως βόλεψαν τους άλλους

µε µισθούς πολύ µεγάλους.

Μα αυτοί δεν λέγουν λέξη

και στην φτώχεια ποιος θα αντέξει

ανεργία και πορείες

πάντα ψάχνουν ευκαιρίες.

Έχουν δίκαιο και φωνάζουν

και κρυφά αναστενάζουν

τι θα γίνει δεν τους νοιάζει

και στα νιάτα δάκρυ στάζει.

Και αν φωνάζεις Ασπασία

δεν σας δίνουν σηµασία

υποσχέσεις µόνο δίναν

και στα λόγια µόνο µείναν.

Είναι άδεια τα ταµεία

µα αυτοί δεν έχουν µία

τα αδειάσαν στην Αθήνα

και άλλοι ψόφησαν στην πείνα.

Πάλι φόρους βάζουν τώρα

δεν αντέχει άλλο η χώρα

να πληρώσουν τις συντάξεις

και τις ανωτέρες τάξεις.

ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Οι άρχοντες πηγαίνανε

Ολύµπιο Πικαντίλι

και οι φτωχοί δεν είχανε

λάδι για το καντήλι.

Εκεί πήγαιναν πλούσιοι

µε ονόµατα µεγάλα

και οι φτωχοί δεν είχανε

για τα παιδιά τους γάλα.

Από βραδύς πηγαίνανε

γαµπροί των αφεντάδων

πήγαιναν και πεντάµορφες

των πλούσιων αγάδων.

Εκεί παζάρια κάνανε

τις λίρες για την προίκα

και ο µορφονιός του άρχοντα

να πάρει πιτσιρίκα.

Τα τρεις χιλιάδες στρέµµατα

για πες µας που τα βρήκες

δώρο στα δώσαν άρχοντα

µε αγνώριστες συνθήκες.

∆ώστε κι εµένα άρχοντες

πετρέλαιο να πάρω

γιατί απ' το ξεπάγιασµα

µπορεί να βρω το χάρο.

Εσείς είχατε χρήµατα

τα µέσα και τα έξω

κι εγώ από τη φτώχια µου

απόψε δεν θ' αντέξω.

Στο Αλκαζάρ γλεντούσανε

στο µαγαζί του Γιάννη

και οι φτωχοί δεν είχανε

κάρβουνα στο µαγκάνι.

Οι άρχοντες πολλές φορές

πουλούσανε και πνεύµα

και οι φτωχοί το είχανε

απλήρωτο το ρεύµα.

∆ώστε κι εµένα άρχοντες

ψωµί για να αγοράσω

γιατί από την πείνα µου

µπορεί και να αγιάσω.

Φτωχά τα χρόνια ήτανε

αυτοί καλά περνούσαν

και τα φτωχά τα ορφανά

αυτά πολύ πεινούσαν.

Εσείς καλά περνούσατε

αρνάκι µαγιονέζα

κι εγώ από την πείνα µου

µε βρήκανε πια τέζα.

Η φτώχια ξαναέρχετε

χειρότερη απ' την άλλη

µη σας φανεί παράξενο

θυµούνται οι µεγάλοι.

Αυτά σας λέω άρχοντες

µη σας φανεί αστείο

µεγάλη φτώχια πέρασα

αγά δεν είχα θείο

Μεγάλες µπόρες πέρασα

µε βρήκανε λαχτάρες

εγώ δεν επροσκύνησα

αγάδες και αφεντάδες.

40 χρόνια πέρασαν

τα µέτραγα ένα ένα

ίσως µε δει κανάς αγάς

να δώσει και σε µένα.

1965 - 2005

Ο ΕΦΡΑΙΜ

Αχ Εφραίµ είσαι το θύµα

τι το ήθελες το χρήµα

µεζονέτες παραλία

λένε όλα τα δελτία

Βρε φτωχά καλογεράκια

πως σας µπλέξαν τα κοράκια

στις κοµπίνες και σε άλλα

και στα κόλπα τα µεγάλα

Ήρθατε στο Άγιο Όρος

µα πως άλλαξε ο όρος

από µπίζνες και κοµπίνες

γίνανε σε δύο µήνες

Μοναχοί µου σπουδαγµένοι

στην Αγγλία ξακουσµένοι

µε πτυχία απ' το Λονδίνο

και ευρώ στο κοµοδίνο

Ήτανε µεγάλη λεία

και χωράφια παραλία

µε χρυσόβουλα και όρον

και απλήρωτον τον φόρον

Αχ Εφραίµ τι έχεις πάθει

απ' τα τόσα σου τα λάθη

κι έγινε µεγάλος ντόρος

Βατοπέδι Αγιον Όρος

Πάει ο Κάρολος κι αράζει

και η Καµίλα τον φωνάζει

πάρε και µένανε στον 'Αθω

τις κοµπίνες για να µάθω

Του σουλτάνου το φιρµάνι

κοίτα τι ζηµιές που κάνει

όλα τάβγαλαν στη φόρα

για να µάθει όλη η χώρα

Πως τ' αλλάξατε µε είδος

και τη λίµνη Βιστωνίδος

λένε όλα τα κανάλια

και γελούνε µε τα χάλια

Μοναχός θα πει χαµένος,

απ' τον κόσµο ξεχασµένος,

την ψυχή µόνο κοιτάει

στον παράδεισο να πάει

ΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΣ

Τρέχει ο κόσµος και δε φθάνει

ο καηµένος τι να κάνει

µες τη ζέστα στο καµίνι

µα δε νοιάζονται εκείνοι

Πριν ο ήλιος για να φέξει

για να δούµε ποιος θα αντέξει

τρέχει ο κόσµος να προλάβει

άλλο πρόστιµο µη λάβει.

∆εν το κάνανε τον Μάη

όλος ο κόσµος για να πάει

µες τη λάβα και στη ζέστα

και ζητάνε και τα ρέστα.

Τι καιρό αυτοί διάλεξαν

µες τη ζέστα πως µας µπλέξαν

το θερµόµετρο σαράντα

βγαίνει ο κόσµος στη βεράντα

Αυτοί µας έχουνε δεµένους

στα δεφτέρια τους γραµµένους

στο έψιλον 9 είναι όλοι

και κανένας δε γλιτώνει.

Ένα µήνα µας χαρίσαν

και εµάς δε µας ρωτήσαν

θα µας δώσουν άλλους δύο

και µετά θα πουν αντίο.

Απ' το χάραµα ως το βράδυ

θα µας βγάλουνε το λάδι

και θα γίνουνε και λάθη

τι έχει ο κόσµος για να πάθει.

Με προσύµφωνο τι κάνεις

το γλιτώνεις ή το χάνεις

το χωράφι µη ξεχάσω

µα φοβάµαι µη το χάσω.

Και το πάρκιν µη ξεχάσω

το οικόπεδο να γράψω

αποθήκη και το κτήµα

αν ξεχάσω θα µε θύµα.

Έχει σπίτι η Ρεβέκκα

τόχουν γράψει άλλοι δέκα

τόχει γράψει στο Γρηγόρη

να βρουν δουλειά οι δικηγόροι.

∆ε µας λέγαν θέλουν χρήµα

ο λαός είναι το θύµα

όχι τώρα άλλο φόρο

γιατί θάρθει το ασθενοφόρο.

Αν ξεχάσεις τώρα ρώτα

µας αλλάξανε τα φώτα

µη ξεχάσω την επικαρπία

και µετά στον Θωµά για θεραπεία.

Το ∆ικαστήριο

Η δίκη ετελείωσε

στα Τέµπη στα παγκάρια

που τα λεφτά µοιράζανε

δικά µας παλικάρια.

Παπάδες µου την κόλαση

την έχετε γι' αστεία

ξεχάσατε και τον Θεό

∆ευτέρα Παρουσία.

Γιατί παπα-Λάµπρο το έκανες

τους έκοψες την φούρια

αυτοί τα οικονόµησαν µε

µαγαζιά καινούρια.

∆εσπότη µου Εγνάτιε

αντί να καθαιρέσεις

τους έδωσες αξίωµα

και σε µεγάλες θέσεις.

Όποιος και αν πήρε χρήµατα

από την εκκλησία

χαΐρι πια δεν έκανε

και προκοπή καµία.

Οι κληρικοί θα γίνουνε

χωρίς καρδιά και µπέσα

το λέει ο άγιος Κοσµάς

στις προφητείες µέσα.

Τα χρήµατα που µέτραγαν

αυτά άλλαζαν χέρια

και οι παπάδες βγήκανε

αθώα περιστέρια.

Έλληνας χωρίς κοµπίνα

πεθαµένος απ' την πείνα.

Υπάρχουν και καλοί παπάδες

όπως ο π. Ευθύµιος - ο π. Τιµόθεος

ο π. Κων/νος και ο π. Γεώργιος

του Αγίου Χαραλάµπους κ.α.

αλλά είναι λίγοι.

Ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ

∆εν σε πιστεύω βρε πασά

Όσα και να µου τάξης

Αφού τον λόγο δεν κρατάς

Αλλού κοίτα να ψάξεις.

∆εν σε προσκυνώ πασά µου

Και αφέντη φουκαρά µου

ήρθες ξένος µες στη πόλη

Και γελούσαν τότες όλοι.

∆εν ζητώ καµµία χάρη

Σ' έχω πάρει πια χαµπάρι

Θέλεις να σε προσκυνάνε

Και όλο χάρες να ζητάνε.

Συγκυρίες είναι αφέντη

Μην µας κάνεις τον λεβέντη

Είσαι µία από τα ίδια

Και τσοµπάνος δίχως γίδια.

∆εν θα γίνω εγώ βεζύρης

Παραµύθια να µε σύρεις

Να µες λές τη µέρα νύχτα

Άντε αφέντη καληνύχτα

∆εν το προσκυνώ το φέσι

Γρήγορα αυτό θα πέσει.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α

ΠΑΛΙ ΘΑ ΣΦΙΞΩ ΤΟ ΛΟΥΡΙ

Τά'χει ο κόσµος πια χαµένα

µα δε νοιάζονται για µένα

µα δε φθάνουν πως θα ζήσω

µε την σύνταξη θα σβήσω

Πάλι θα σφίξω το λουρί

ο κόσµος όλος απορεί

πως έχω χάσει βάρος

µητέρα κάνε υποµονή

δε χάνω εγώ το θάρρος

δε σφίγγω άλλο το λουρί

για θα πεθάνει ο χάρος.

Ποιος έξυπνος µας έκανε

τους νόµους στις συντάξεις

και χώρισες τους Έλληνες

σε ανωτέρες τάξεις.

Άλλος να παίρνει σύνταξη

δυο χιλιάδες ευρώ το µήνα

κι άλλος την σύνταξη ΟΓΑ

πεθαίνει από την πείνα.

∆εν αλλάξανε τον νόµο

στον φουκαρά τον οικοδόµο

µες στη ζέστη και τ' αγιάζι

µε επτακόσια πως τη βγάζει

Ο οδηγός από την ∆ΕΚΟ

παίρνει εφάπαξ µεγάλη

και ο άλλος µε πτυχία

δεν µπορεί για να τη βγάλει.

Μα δε φθάνουν πως θα ζήσω

όπως παν αυτή θα σβήσω

µα η σύνταξη δε φθάνει

τρέχει ο κόσµος τι να κάνει.

Αραχτή και µε την πένα

δεν λογάριασαν κανένα

δεν τους νοιάζει για την πείνα

αφού αυτή περνάνε φίνα.

ΘΥΜΑ ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ

Υγεία µου πανάκριβη

να θες για να αγοράσεις

µα δεν πουλάνε πουθενά

όσα λεφτά κι αν βγάζεις.

Για σας µάγκες θεριακλήδες

και µαγκιόρισες ατσίδες.

Μη καπνίζετε τσιγάρο

δε φοβόσαστε τον χάρο.

Ο καπνός και η µαύρη σκόνη

µα το γράφει σε σκοτώνει.

Μα εσύ δεν θες να ζήσεις

το τσιγάρο για να σβήσεις.

Το τσιγάρο να το κόψεις

τη ζωή κοίτα να σώσεις.

Ο καπνός και νικοτίνη

να το κόψεις δε σ' αφήνει.

Πολύ καπνό και άχρηστο

καπνίζουν µε µεράκι.

Να ήξεραν τι κάνουνε

που πίνουνε φαρµάκι.

Νοµίζουν κάτι κάνουνε

καπνίζουν µε µανία.

Για να το κόψουν δεν µπορούν

τους πιάνει ατονία.

Πάρε απόφαση µεγάλη

πριν αργά σε πιάσει ζάλη

και να πεις δε θα καπνίσω

θέλω χρόνια για να ζήσω.

Αφού το ξέρουν όλοι τους

καλό αυτό δεν κάνει.

Αρρώστιες µόνο έρχονται

σας λέω τώρα φτάνει.

Πολλά ντουµάνια έχουνε

λες κι' ναι το φουγάρο.

Ούτε υγεία σκέφτονται

ούτε φοβούνται χάρο.

Απόφαση χρειάζεται

να πεις δεν θα καπνίσω.

Ποτέ καπνό στο στόµα µου

καλά εγώ να ζήσω.

Οι γυναίκες µε στην τσάντα

έχουνε καπνό λεβάντα

το φουµάρουν στην παρέα

µε καπνό περνούν ωραία.

Κακιά συνήθεια ακριβή

στην τσέπη, στην υγεία.

Πολλοί τώρα καπνίζουνε

καπνό µε ευωδία.

Τα κοριτσάκια, έχουνε

τσιγάρο και στο χέρι.

Ούτε τον κόσµο ντρέπονται

και µέρα µεσηµέρι.

Πήγα φίλο για να σώσω

Πήγα φίλο για να σώσω

τα λεφτά µου για να δώσω

να γλιτώσει από µέσα

µα αυτός δεν είχε µπέσα

Πονηρά αυτός σκεφτόταν

µε προφάσεις και χανόταν

παραµύθια µε πουλούσε

τα λεφτά µου αυτός γλεντούσε

Για τον φίλο εγώ θυσία

έχασα λεφτά κι αξία

χρήµατα µη ξαναδώσω

ούτε φίλο για να σώσω.

Ο κόσµος τώρα άλλαξε

και χάθηκε η µπέσα

ούτε φιλία έχουνε

σε βάζουνε και µέσα.

Καλήν ηµέρα άρχοντες

Καλήν ηµέρα άρχοντες

µας φέρνετε τα δώρα

αυξήσεις πάλι έρχονται

µας περιµένει µπόρα.

Καινούρια µέτρα φέρνουνε

πάλι καινούργιο φόρο

απ' την πολύ µου τη χαρά

θα 'ρθει το ασθενοφόρο

Μας αγαπάτε βρε παιδιά

πέστε καλές κουβέντες

τα σίδερα της φυλακής

είναι για τους λεβέντες.

Άστρο Λαµπρό τους οδηγεί

τους πάει στην εφορία

τα βάζουν µε τον έφορα

κι αρχίζει η φασαρία

Το χρέος σου το ξέχασες

εδώ το έχω κοίτα

οδός Καρδίτσης η φυλακή

σε βλέπω σε σουίτα

∆ΕΗ, ΟΤΕ και τρόφιµα

και κινητά αβέρτα

το πετρέλαιο τελείωσε

σε βλέπω µε κουβέρτα.

Γραµµάτια και επιταγές

κανένας δεν πληρώνει

τις κάρτες και τα δάνεια

τα ρίξανε κανόνι.

Την άγια νύχτα την καλή

όποιος δεν τη θυµάται

στο τζόγο όλα τα 'χασε

και η τύχη του κοιµάται.

Αρχιµηνιά κι αρχή χρονιά

κι αρχή καλός µας χρόνος

τα διαζύγια βροχή

καλύτερα πια µόνος.

Γειά σου χήρα κακοµοίρα

Γεια σου χήρα κακοµοίρα

έγραψε για σένα η µοίρα

να γλεντάς όλα τα βράδια

λυπηµένη στα σκοτάδια.

Ξέχασες τον άνθρωπο σου

και το κρίµα στο λαιµό σου

που σε άφησε το χρήµα

δεν λυπάσαι που 'ναι κρίµα.

Ξεφαντώνει τώρα η χήρα

στα µπουζούκια η κακοµοίρα

ρίχνει δάκρυα στην πίστα

µε ζεµπέκικο και ορχήστρα.

Που σαι τώρα µακαρίτη

για να δεις τη δάκρυα ρίχνει

για να δεις πως σε τιµάει

κάθε µέρα το γλεντάει.

Ο Γαµπρός ο προικοθήρας

Οι πιο πολλοί παντρεύονται

µόνο για πορτοφόλι

µη σας φανεί παράξενο

να µη σας πω και όλοι.

Ήθελε προίκα ο γαµπρός

και λίρες ένα κάρο

όταν τις λίρες έφαγε

του έµεινε το κάρο.

Για να περάσει σαν αγάς

και σαν λιµοκοντόρος

ποτέ του δεν τον ένοιαζε

που έγινε µέγας ντόρος.

Αργά πια το κατάλαβε

γι' αυτό που έχει κάνει

πάντα, την προίκα κοίταζε

και τρέχει και δε φτάνει.

Ποτέ του πια δεν κοίταξε

όµορφη για να πάρει

αφού ήταν, ανίκανος

χρήµατα για να βγάλει.

Αφού το χρήµα έφαγε

κοιµόταν µε το κάρο

παν οι χαρές οι λίρες του

φοβότανε τον χάρο.

Ποτές αυτός δεν σκέφτηκε

για νιάτα και για κάλλη

αφού ο νους του γύριζε

στην προίκα την µεγάλη.

Αυτό που χρόνια έψαχνα

εγώ τώρα το βρήκα

γυναίκα, στο δηµόσιο,

και µε µεγάλη προίκα.

Γεια σου, γαµπρέ µου πονηρέ,

παντρεύτηκες θηρίο

το χρήµα µόνο κοίταξες

τώρα κοιµήσου στο κρύο.

Νόµιζα πως είµαι ξένος

Πήγα για δουλειά Αθήνα

νόµιζα περνάνε φίνα

τον ρωτώ οδός Ορέστη

µ' απαντάει Βουκουρέστι.

Βλέπω µια ξανθιά µε µίνι

Όλο φλόγα σαν καµίνι

την ρωτώ µε αγωνία

µε απαντάει Ουκρανία.

Νόµιζα δεν είµαι Ελλάδα

φέρνουν χίλιους τη βδοµάδα

τον ρωτώ για Ιωνία

µ' απαντάει Αλβανία.

Μήπως είµαι σ' άλλο κράτος

έρχεται αλλοδαπός κεφάτος

τον ρωτώ οδός Μυκήνες

µ' απαντάει Φιλιππίνες.

Τα' χασα κι εγώ ο καηµένος

νόµιζα πως είµαι ξένος

παίρνω γρήγορα το τρένο

στην Αθήνα εγώ δε µένω.

Όχι ξένοι τώρα άλλο

θα µας βρει κακό µεγάλο.

Η παράγκα

Στην παράγκα γέλιο έχει

Μες τη βίλα κάτι τρέχει

Στη παράγκα µέσα βρέχει

Μες τη βίλα δάκρυ τρέχει.

Γέλιο έχει η παράγκα

Κι ας µην έχει µέσα φράγκα

∆ίχως γέλιο πως θα ζήσεις

Γρήγορα εσύ θα σβήσεις.

Κρίµα που' χουν τόσα πλούτη

∆ε γελούν στη βίλα ετούτη

Σκέπτονται πως θα πλουτίσουν

∆ίχως γέλιο πως θα ζήσουν.

∆ε γελάνε µες τη βίλα

Έχουνε πολύ σκασίλα

Πως θα κάνουν και άλλο χρήµα

Και µετά κλαίνε στο µνήµα.

Κοίτα τώρα να γελάσεις

και την βίλα να ξεχάσεις.

Η ΑΕΛ ΕΜΠΝΕΕΙ

Η ΑΕΛ µπορεί να προσφέρει µεγάλες συγκινήσεις σ' όλους τους Λαρισαίους

φιλάθλους αλλά παράλληλα και έµπνευση σε αρκετούς που ασχολούνται µε την

ποίηση.

ΑΕΛ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ

Πολλές χαρές µας έδωσες

Βασίλισσα µεγάλη

πρωτάθληµα και κύπελλο

δεν πήρε καµιά άλλη.

Βασίλισσα το στέµµα σου

στο είχαν πάρει άλλοι

τη δόξα σου ζηλέψανε

γιατί ήσουνα µεγάλη.

Πάλι στην άλφα εθνική

γρήγορα να γυρίσεις

Βασίλισσα στο θρόνο σου

και πάλι να καθίσεις.

Βασίλισσα του κάµπου

µη µε ξαναπληγώσεις

τόσον καιρό περίµενα

χαρές για να µου δώσεις.

Ξέχνα λοιπόν το παρελθόν

ούτε να το θυµάσαι

και γύρνα στα σαλόνια σου

εκεί για να κοιµάσαι.

Ας θυµηθούµε τα παλιά

µεγάλες συγκινήσεις

ΠΑΟ και ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

πάλι θα τους νικήσεις.

Καλά χέρια σε πήρανε

και σ' έχουνε καµάρι

κι αν σε πίκραναν µερικοί

άλλες να µη σε πάρει.

ΑΕΛ πάλι το κύπελλο

στη Λάρισα να φέρεις

Βασίλισσα σε αγαπώ

εσύ µόνο το ξέρεις.

ΑΧ ΕΛΛΑ∆Α ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ

Τσέχοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι

θα σας πιάσει τώρα ζάλη.

Σαν τα µατς όταν αρχίσαν

ούτε µας υπολογίσαν

ήταν σίγουροι πως θα περάσουν

και στον τελικό θα φτάσουν.

Ο Ζιντάν µ' όλα τ' αστέρια

χάθηκαν σαν περιστέρια

είχαν σίγουρη τη λύση

και τραβάν για το Παρίσι.

Αχ µεγάλη µου Τσεχία

που σε βρήκε δυστυχία

στην παράταση µε ∆έλλα

είναι να σε πιάνει τρέλα.

Βρε Ελλάδα που' σαι πρώτη

τα' χει χάσει η Ευρώπη

µε Ρεχάγκελ στο τιµόνι

το φυσάν και δεν κρυώνει.

Ας το µάθουν όλοι εκείνοι

Ευρωπαίοι και Λατίνοι

πως αλλάξανε τα πάντα

και τους βάλαµε στην µπάντα.

Φαίνεται πως δεν γνωρίζαν

ούτε και υπολογίζαν

και στον τελικό να φθάσει

και τους πάντες να ξαφνιάσει.

Στη φτερωτή θεά

(Φανή Χαλκιά)

Ποιος µπορούσε να πιστέψει

τη Φανούλα να προβλέψει

το χρυσό να κατακτούσε

και την πόλη να τιµούσε.

∆εν περίµεναν τα έθνη

η Φανούλα µας να έλθει

πρώτη στο τετρακοσσάρι

το µετάλλιο να πάρει.

Τη Φανούλα αγνοήσαν

λάθος όλη τη µετρήσαν

νόµιζαν δε θα περάσει

και στον τελικό να φτάσει.

Είχε δύναµη και βήµα

πρώτη έκοψε το νήµα

έσπασε ρεκόρ και χρόνο

το χρυσό να πάρει µόνο.

Η Φανή είχε κουράγιο

είχε δύναµη και άγιο

τα εµπόδια περνούσε

και τη Λάρισα τιµούσε.

Ας κοιτάξουν όλοι εκείνη

Ευρωπαίοι και Λατίνοι

πως αλλάξανε τα πάντα

κα τους έβαλε στην πάντα.

Αιώνες τώρα έχουν περάσει

και η Λάρισα έχει φτάσει

µε της Φανούλας το χρυσό

και τα ρεκόρ να σπάσει.

Τώρα όλοι τη λατρεύουν

και αυτόγραφα γυρεύουν

εσένα ∆ήµο Πολυδάµα

η Φανή έκανε τάµα.

Μουντιάλ η παράγκα από την Ασία

Αχ Αλή απ' την Ουγκάντα

Λαϊτσµανέ Τοµασάνκα

και το γκολ απ' τον Μοριέντε

ήταν στο παρά πέντε.

Στη Μαδρίτη και στη Ρώµη

κλαίνε οι φίλαθλοι ακόµη

διαιτητή απ' την παράγκα

που τους έκανε τον µάγκα.

Αχ βρε Φίφα τι έχεις κάνει

και στα κόλπα ποιος δε πιάνει

Ο Καµάντσο να φωνάζει

και ο Γκαµάλ Γκαντούρ να σφάζει.

Βρε Τζοβάνι Τραπατόνι

σ' έχει κάνει η Φίφα σκόνη

µε Ροµέρο Μεξικάνο

διαιτητή και Λαϊτσµάνο.

Αφού η παράγκα διέταζε

και βγάλαν τα θηρία

και σ' ένα σ' αδικήσανε

φτωχή Πορτογαλία.

Βρε µικρή µου Σενεγάλη

τι έπαθαν αυτοί οι Γάλλοι

το παιχνίδι ήταν στα ίσια

και τραβάν για τα Ιλίσσια.

Η Ευρώπη όλη φωνάζει

και την Φίφα δεν την νοιάζει

Έτσι λέει το αφεντικό

και δεν πήγαν τελικό.

Αχ Αλή µου Τοµοσάνκα

Και Ροµέρο απ' την παράγκα.

Ο Αριστοφάνης σατίριζε την επικαιρότητα.

--------------------

Η Σάτιρα δεν έχει όρια και λογοκρισία

από αρχισυντάκτες