Χρεοκόπησαν και θέλουν να μας φορτώσουν όλο το λογαριασμό

Φύλλο Νο 253

12 Οκτώβρη 2011

Κυκλοφορεί

κάθε δεύτερη Τετάρτη

1,5 ευρώ

6045

Η μάχη για την υπεράσπιση του Δημόσιου

8-9

15 Οκτώβρη: Από το «Occupy Wall Street» στο Σύνταγμα

7, 12

Το ΚΚΕ, ο Άρης και ο Ν. Ζαχαριάδης

11

Ανεξέλεγκτη κρίση χρέους στην ΕΕ

2

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Όλοι στους δρόμους - Να φύγουν τώρα!Κυβέρνηση και τρόικα μας οδηγούν σε χρεοκοπία (βλ. σελ. 3), επιδιώκοντας να «κουρέψουν» μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών, οδηγώντας μας στην εξαθλίωση.Ο κόσμος της δουλειάς, οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, η νεολαία, οι συνταξιούχοι, δεν είναι διατε-θειμένοι να πληρώσουν τα «σπασμένα» τραπεζιτών, εφοπλιστών και βιομηχάνων.Εργαζόμενοι και νεολαία έχουν δείξει τη διάθεση να αντισταθούν μαχητικά στην πρωτοφανή επίθε-ση κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Οι κινητοποιήσεις φοι-τητών και καθηγητών στην ανώτατη εκπαίδευση,

οι μαθητικές καταλήψεις (σελ. 16), οι καταλήψεις υπουργείων και κτιρίων δημόσιων οργανισμών, οι πολύμορφες δράσεις των εργαζομένων των 151 υπό κατάργηση-συγχώνευση φορέων του δημο-σίου, οι καθημερινοί αγώνες στους δήμους, τα νοσοκομεία, τις συγκοινωνίες κ.α., αποδεικνύουν την αποφασιστικότητα του εργατικού κινήματος να αντιπαλέψει το σκηνικό μαζικής φτώχειας που προωθούν οι «από πάνω», χωρίς συμβιβα-σμούς και υποχωρήσεις. Μαζί και «το κίνημα των πλατειών», το οποίο ξαναβγαίνει στο Σύνταγμα, ανταποκρινόμενο στο παγκόσμιο κάλεσμα στις 15 Οκτώβρη.

Όλες αυτές οι επιμέρους αντιστάσεις πρέπει να συναντηθούν. Τα ρυάκια της αντίστασης να γίνουν ορμητικός χείμαρρος που θα πνίξει κυβέρνηση-τρόικα, που θα παρασύρει τα μέτρα και την πολιτι-κή τους στους υπονόμους. Σταθμός σε αυτή τη διαδικασία είναι η πανεργατική απεργία στις 19/10 (σελ. 4). Με πλατύ συντονισμό των κομματιών της κοινωνίας που είναι στην πρώτη γραμμή του πολέμου «εργασίας-κεφαλαίου», με κλιμάκωση των μορφών πάλης και πέρα από την 24ωρη απεργία, με στόχο μια απεργία διαρκείας για να φύγουν τώρα! Αυτοί και όσοι επιδιώκουν να εφαρμόσουν ανάλογη πολιτική.

• Κλιμάκωση και συντονισμος των αγώνων • συμπαράταξη της Αριστεράς

ή αυτοίή εμείς

2 • πολιτική ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Του Πέτρου Τσάγκαρη

Η πρόσφατη συνάντηση Μέρκελ-Σαρκοζί στο Βε-ρολίνο ήταν άλλος ένας

κρίκος στις συναντήσεις εκτά-κτου ανάγκης και επαναβεβαίωσε τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι εκπρόσωποι των καπιταλιστών στην Ευρώπη. Οι σημαντικότε-ρες συμφωνίες του παρελθόντος (όπως π.χ. αυτή της 21/7) δεν ισχύ-ουν πια, καθώς οι δύο ηγέτες δή-λωσαν εμφατικά πως η Γαλλία και η Γερμανία πιέζουν για αλλαγές των συνθηκών. Εξάλλου τα ποσά που πριν από μερικούς μήνες θε-ωρούνταν ικανοποιητικά ως εργα-λεία μελλοντικών διασώσεων, σή-μερα, με την επέκταση της κρίσης χρέους στην Ιταλία, αποδεικνύο-νται εντελώς ανεπαρκή.

Τώρα η κρίση απειλεί τη βιωσι-μότητα των μεγαλύτερων ευρω-παϊκών τραπεζών (και τελικά των παγκόσμιων τραπεζών), ενώ την κατάσταση χειροτερεύει η εντει-νόμενη ύφεση στη οικονομία δι-εθνώς, κατάσταση την οποία το ΔΝΤ αποκάλεσε «μια επικίνδυνη νέα φάση». Είναι χαρακτηριστικό ότι στη σύνοδο του ΔΝΤ το Σε-πτέμβρη οι ΗΠΑ και άλλες κυβερ-νήσεις απαίτησαν από τους Ευρω-παίους νέα δαπανηρά μέτρα για να περιοριστεί η κρίση και η μετακύλι-σή της στην παγκόσμια οικονομία.

ΠρόβλημαΩστόσο οι Ευρωπαίοι εκπρόσω-ποι των καπιταλιστών βρίσκονται μπροστά σε ένα διαρκές πρόβλημα, καθώς κάθε φορά που το επιλύουν αυτό επανέρχεται σε υψηλότερο επίπεδο: Στόχος είναι η διάσω-ση των τραπεζών τους (δηλ. του ισχυρότερου τμήματος του κεφα-λαίου, του χρηματοπιστωτικού) οι οποίες τα προηγούμενα χρόνια είχαν αποδυθεί σε έναν ατέλειωτο τζόγο αγοράζοντας προϊόντα που τότε ήταν κερδοφόρα και λέγο-νταν «επενδυτικά» και τώρα είναι

κουρελόχαρτα και λέγονται τοξικά. Όμως για να βρουν τα κεφάλαια δι-άσωσης, τα κράτη αναγκάζονται να δανείζονται και να εκτοξεύουν τα χρέη τους. Σε πολλές περιπτώσεις όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, αλλά και η Ιταλία, τα χρέη φτάνουν σε τέτοια επίπεδα που οι δανείστριες τράπεζες αμφιβάλλουν αν θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Και έτσι οι κυβερνήσεις έρχονται ξανά αντιμέτωπες με το πρόβλημα μόνον που αυτή τη φορά πρέπει να ξοδέψουν ακόμη περισσότερα λε-φτά για να απαλλάξουν τις τράπε-ζες από τις επισφαλείς απαιτήσεις τους, δηλ. για να κοινωνικοποιή-σουν τις ζημιές τους. Γι’ αυτό σήμε-ρα οι περισσότεροι αναγνωρίζουν ότι τα 600 δισ. του EFSF είναι πολύ λίγα και ότι το ποσό πρέπει να φτά-σει στα 3 τρισ.!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των προβλημάτων που «επιλύο-νται», αλλά μετά επανέρχονται σε χειρότερη μορφή, είναι η γαλλο-βελγική τράπεζα Dexia, η οποία είχε «διασωθεί» το 2008 με δημό-σια χρήματα (δηλ. των εργαζομέ-νων). Πόσο είχε κοστίσει εκείνη η διάσωση; Εκατόν πενήντα δισ. ευρώ! Τον Ιούνιο του 2011 η Dexia πέρασε με επιτυχία τα στρες τεστ που κάνουν οι διάφοροι οίκοι αξι-ολόγησης. Κι όμως σήμερα απο-καλύπτεται ότι έχει στο ενεργητικό της 21 δισ. τοξικά «χαρτιά», ενώ συνολικά τα επισφαλή ποσά του ενεργητικού της ανέρχονται σε 520 δισ. ευρώ! Στις 8/10 η βελγική κυβέρνηση εθνικοποίησε αυτή τη ζημιά ξοδεύοντας μέσα σε λίγες ώρες άλλα τέσσερα δισεκατομ-μύρια ευρώ δημόσιου πλούτου. Ωστόσο στις υποχρεώσεις του Βελγίου είναι ακόμη και η εγγύηση της χρηματοδότησης της μελλο-ντικής «κακής τράπεζας» που θα προέλθει από τη διάσπαση του ομίλου Dexia, με ποσοστό που θα υπερβαίνει το 60% και ανέρ-χεται σε 54 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών Ντ.

Ρέιντερς. Τι έγινε μετά από αυτή την εξέλιξη; Ο οίκος αξιολόγησης Moody’s προειδοποίησε πως ενδέ-χεται να υποβαθμίσει την πιστολη-πτική ικανότητα του Βελγίου!

ΔιαφωνίεςΓια να γυρίσουμε στο Βερολίνο, εκεί η Μέρκελ και ο Σαρκοζί συμ-φώνησαν ότι θα κάνουν τα πάντα για τη διάσωση των τραπεζών τους μέσα από τη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης. Ωστόσο αρνήθηκαν να δώσουν λεπτομέ-ρειες της «συμφωνίας». Και οι δύο ευχήθηκαν να «επιλύσει εγκαίρως η Ευρώπη τα προβλήματα από τώρα μέχρι τις Κάννες», δηλ. μέ-χρι τη σύνοδο των G20 στις αρχές Νοέμβρη. Ο μεν Σαρκοζί θέλει γενναία αύξηση των κεφαλαίων του ευρωπαϊκού μηχανισμού στή-ριξης (EFSF), η δε Μέρκελ πιέζει για περισσότερο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, αφού η ζημιά δεν θα είναι τόσο μεγάλη για τις γερμανικές τράπεζες.

Αυτές οι διαφωνίες εξοργίζουν τους εκπροσώπους του παγκό-σμιου κεφαλαίου που βλέπουν το τέρας της κρίσης να μεγαλώνει και τους Ευρωπαίους να ερίζουν για μικροδιαφορές. Ο Ομπάμα απαι-τεί εδώ και τώρα οριστική λύση, ενώ ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ δήλωσε ανοιχτά ότι οι ηγέτες της Ευρώπης δεν έχουν όραμα για το μέλλον της ευρωζώνης. Ο σοσιαλδημο-κράτης πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, Γκ. Σρέντερ, επιτέθηκε στην κυβέρνησή του λέγοντας ότι πρέπει να πάψει να έχει αντιρρή-σεις για την ενίσχυση του EFSF και για τα ευρωομόλογα.

Είναι τέτοια η ποιότητα της κρί-σης και οι συστημικοί κίνδυνοι για τον καπιταλισμό, που κάποιοι από τους εκπροσώπους του ευρωπα-ϊκού κεφαλαίου έχουν κυριολε-κτικά ζαλιστεί: Σε συνέντευξή του στην «Μπιλντ», ο νεοφιλελεύθερος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτρο-

πής Ζ.Μ. Μπαρόζο κατηγόρησε τις… αγορές ότι «καλλιεργούν τον πανικό». Επίσης θυμήθηκε τώρα να καταγγείλει ότι χώρες της ευ-ρωζώνης άσκησαν τεράστιες πολι-τικές πιέσεις επί της Επιτροπής για να δεχθεί την Ελλάδα στην Νομι-σματική Ένωση το 2001.

ΝτόμινοΗ κρίση των τραπεζών είναι και πάλι βαθιά, παρά τα τεράστια πα-κέτα διάσωσης των τελευταίων ετών. Οι μεγαλύτερες τράπεζες της Γαλλίας, η BNP Paribas και η Société Générale, έχουν χάσει τη μισή χρηματιστηριακή τους αξία μέσα στους τρεις τελευταίους μήνες. Στις 7/10 οι οίκοι αξιολό-γησης υποβάθμισαν δώδεκα αγ-γλικές τράπεζες μαζί με την Ιταλία και την Ισπανία. Αλλά δεν είναι μόνον η Ευρώπη: Σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Ράιχ, η Γουόλ Στριτ είναι εκτεθειμένη σε ομόλογα και άλλα χαρτιά της ευρωζώνης συνολικού ύψους 2,7 τρισεκατομ-μυρίων δολ. (τα μισά από αυτά τα οφείλουν γαλλικές και γερμανικές τράπεζες). Έτσι μια πιθανή στά-ση πληρωμών της Ελλάδας -και πολύ περισσότερο της Ιταλίας- θα οδηγήσει σε ένα ντόμινο το οποίο μέσα σε λίγες ώρες θα φτάσει στις ΗΠΑ, τραντάζοντας τα θεμέλια του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Γι’ αυτό οι ζαλισμένοι εκπρό-σωποι του κεφαλαίου συνα-ντιούνται και ξανασυναντιούνται για να βρουν λύσεις. Είναι τόσο επαναλαμβανόμενες αυτές οι έκτακτες συναντήσεις που δεν μπορεί κανείς να τις ονομάζει πλέ-ον έκτακτες. Αλλά είναι και αδιέ-ξοδες ακριβώς επειδή οι ηγέτες ανακαλύπτουν ότι, εκτός από το να κλέβουν όλο και περισσότερο από τους λαούς τους, εντός του συστήματος δεν υπάρχουν άλλες λύσεις. Γι’ αυτό ζούμε αυτό που ο Σλ. Ζίζεκ ονόμασε παραστατικά «κατάσταση διαρκούς οικονομι-κής εκτάκτου ανάγκης».

óôá óýíôïìá...Εντυπωσιακά τα στοιχεία για το «χάρτι-

νο πύργο» του νεοφιλελεύθερου καπιταλι-σμού, που σήμερα κατρακυλά στην κρίση: Η αξία των παραγώγων και δομημένων χρηματοπιστωτικών «προϊόντων» παγκό-σμια εκατονταπλασιάστηκε μεταξύ 1990 και 2010, από τα 5,7 τρισ. δολάρια στα 570 τρισ.! Η αξία των CDS (ασφάλιστρα κινδύ-νου έναντι χρεοκοπίας) από περίπου 6 τρισ. δολάρια το 2004 εκτοξεύθηκε το 2010 στα 54 τρισ. δολάρια! Παρεμπιπτόντως το πα-γκόσμιο ετήσιο ΑΕΠ υπολογίζεται –με το ζόρι– κοντά στα 70 τρισ. δολάρια…

N N N

Και ασφαλώς αυτή την κατρακύλα δεν την πληρώνουμε όλοι αναλογικά. Σύμφωνα με το «Βήμα», οι δισεκατομμυριούχοι του κόσμου τούτου αυξάνουν την περιουσία τους μέσα στην κρίση με ρυθμό 22% ετησίως!

N N N

Μόλις 6 δισ. ευρώ, λέει, έχουν τοποθε-τήσει τα Ταμεία σε ομόλογα. Ο ισχυρισμός προβάλλεται για να «γλυκάνει» το χάπι των απωλειών του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ενόψει κουρέματος. Μόνο που το σύνολο των υπόλοιπων αποθεματικών των Ταμείων είναι (υποχρεωτικά) κατα-τεθειμένο στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία το έχει μετατρέψει σε… ομόλογα. Άρα, αν το σχέδιο «κουρέματος» δεν εξαι-ρέσει, ρητά και κατηγορηματικά, την απο-ταμίευση των ασφαλισμένων, οι απώλειες θα είναι μοιραίες για τα Ταμεία…

N N N

Η κρατικοποίηση της Proton Bank –για να διασωθούν οι μέτοχοί της από τις συ-νέπειες της χρεοκοπίας τους– πέρασε στα ψιλά. Γιατί όμως να μην κρατικοποιηθούν όλες οι τράπεζες; Άλλωστε η εξαγορά τους θα κόστιζε στα δημόσια ταμεία πολύ-πολύ λιγότερο από τα προγράμματα στήριξης και (προσωρινής) διάσωσής τους…

N N N

Με ομοβροντία δηλώσεων ο Ομπάμα, ο Πούτιν και ο Κάμερον (όλοι εκτός ευρωζώνης) απαιτούν από Μέρκελ και Σαρκοζί μέτρα-μπα-ζούκας για τη σωτηρία του ευρώ και την αντι-μετώπιση της κρίσης χρέους στην ΕΕ. Διαφαί-νεται παγκόσμια συναίνεση των από πάνω…

N N N

Συναίνεση, όμως, που δεν συγκροτείται ευκόλως. Το αποδεικνύει η αναβολή της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για τις 23 Οκτώ-βρη, μια ημερομηνία πολύ κοντά πλέον στην κρίσιμη Σύνοδο των G20 στις αρχές Νοέμβρη στις Κάνες…

N N N

Παρεμπιπτόντως, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζ. Μπάιντεν, επισκέπτεται επειγό-ντως την Ελλάδα για συνάντηση με τον ΓΑΠ. Λίγες ημέρες μετά τις αποκαλύψεις του περιοδικού «Επίκαιρα» –περιοδικό που «επικοινωνεί» με τα έγκατα του βαθέ-ως ΠΑΣΟΚ– ότι ο ΓΑΠ είναι ο εκλεκτός της Ουάσινγκτον στην Ελλάδα…

N N N

Και να σου τα σενάρια που βλέπουν τον Σημίτη (!) επικεφαλής μιας κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», πλαισιωμένο από τους άλλους «εν ζωή πρωθυπουργούς», δηλαδή τον Κ. Μητσοτάκη και τον Κ. Κα-ραμανλή, αλλά και τραπεζίτες, όπως ο Λ. Παπαδήμος και ο Προβόπουλος…

N N N

Ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ συνέστησε στους εδώ Οικολόγους-Πράσινους να μην ξεχάσουν ότι μόνος δρόμος για να επηρεά-σουν τις εξελίξεις είναι η συνεργασία τους με τους σοσιαλδημοκράτες, δηλαδή το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ. Ας τα βλέπουν αυτά εκεί στην Κουμουνδούρου, όσοι ονειρεύ-ονται εύκολα «αντιμνημονιακά» μέτωπα…

Ο καπιταλισμός σε διαρκή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης

Ανεξέλεγκτη η κρίση χρέους στην ΕΕ

πολιτική • 3ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011 η άποψή μας

Σ το προηγούμενο φύλ-λο της «Ε.Α.» γράφαμε ότι η συμφωνία της 21ης

Ιούλη ήταν ήδη νεκρή, πριν καν τα εθνικά κοινοβούλια την επι-κυρώσουν. Σήμερα είναι ολο-φάνερο ότι τα ευρωπαϊκά και τα παγκόσμια επιτελεία κορυφής αναζητούν μια νέα γραμμή για την αντιμετώπιση της κρίσης του χρέους, αλλά και της κρίσης του συστήματος γενικότερα.

Οι λογαριασμοί της 21ης Ιού-λη αποδείχθηκαν λαθεμένοι, γιατί, στους ελάχιστους μήνες που ακολούθησαν, αποδείχθη-κε ότι η ασθένεια του συστή-ματος είναι πολύ πιο σοβαρή. Η παγκόσμια βουτιά προς μια νέα βαθιά ύφεση είναι πλέον γεγονός. Η κρίση του χρέους αποδεικνύεται ότι δεν ήταν εφι-κτό να περιοριστεί στην Ελλάδα, ότι απειλεί άμεσα την Ιταλία και την Ισπανία, ακόμα και τη Γαλ-λία, βάζοντας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων νέα, κολοσ-σιαία μεγέθη. Η κατάρρευση της Dexia αναδεικνύει αυτό που πολλοί γνώριζαν, αλλά κανείς δεν παραδεχόταν: την καλυμμέ-νη χρεοκοπία των μεγάλων γαλ-λογερμανικών τραπεζών.

Ευρωπαϊκή κρίσηΗ Μέρκελ και ο Σαρκοζί εξακο-λουθούν να ασχολούνται με την «ελληνική περίπτωση», αλλά εί-ναι πλέον υποχρεωμένοι να το κάνουν συνυπολογίζοντας τον παράγοντα μιας ανεξέλεγκτης κρίσης ευρωπαϊκών διαστάσεων.

Σε αυτές τις νέες συνθήκες, οι πάντες κινούνται με την εκτί-μηση ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, ότι μόνο ένα γεν-ναίο «κούρεμα» θα επιτρέψει στην ελληνική (καπιταλιστική) οικονομία να ορθοποδήσει. Τα ταμπού καταρρέουν και αναλυ-τές, που μέχρι χθες ορκίζονταν στην ιερότητα των ομολόγων, μιλούν σήμερα για «κούρεμα» του 50-60% της αξίας τους.

Γιατί οι εκτιμήσεις αυτές δεν έγιναν στην αρχή της κρίσης, στο 2008-2009, όταν το κόστος θα ήταν μικρότερο και παρά τις αγωνιώδεις προειδοποιήσεις δε-κάδων (αριστερών και όχι μόνο) οικονομολόγων; Επειδή στο μεταξύ έπρεπε να επιβληθεί το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο. Επειδή από τις αιματηρές θυσί-ες των εργαζομένων έπρεπε να διασφαλιστούν δεκάδες δισεκα-τομμύρια ευρώ που διατέθηκαν ως τόκοι. Επειδή οι ελληνικές τράπεζες έπρεπε να απορροφή-σουν περίπου 110 δισ. ευρώ από τα προγράμματα στήριξης και σήμερα να απαιτούν άλλα τόσα για την «ανακεφαλαιοποίησή» τους. Επειδή, στο μεταξύ, τα

Ασφαλιστικά Ταμεία έπρεπε να φορτωθούν με ομόλογα αξίας πολλών δισ. ευρώ, που σήμερα θα εξαερωθούν στη διαδικασία του κουρέματος. Αυτή η κολοσ-σιαία μεταφορά πλούτου από τους φτωχούς στους πλούσι-ους, από το δημόσιο και τα Τα-μεία προς τους τραπεζίτες και τους τοκογλύφους, περιγράφει τις ιστορικές ευθύνες των ευρω-παϊκών επιτελείων και κυρίως τις ευθύνες των απίστευτων σοσι-αλδημοκρατών του ΓΑΠ σχετικά με το χειρισμό του χρέους.

Όμως η συνέχεια απειλεί να είναι ακόμα χειρότερη. Η υπό-σχεση για κούρεμα του χρέ-ους κατά 50-60% προϋποθέτει σκληρότατα αντίτιμα. Προϋπο-θέτει μια διαρκή λιτότητα ιστο-ρικών διαστάσεων: Μόνο με το πολυνομοσχέδιο του Βενιζέλου αφαιρέθηκαν μέσα σε μια νύχτα 7 δισ. ευρώ από τα λαϊκά νοικο-κυριά! Προϋποθέτει απίστευτες αντιμεταρρυθμίσεις: τα Ασφα-λιστικά Ταμεία, χάνοντας στα ομόλογα τα αποθεματικά τους, βαδίζουν ολοταχώς προς ένα νέο ασφαλιστικό νόμο-καρμα-νιόλα, λίγους μόνο μήνες μετά το λεπίδι του νόμου Λοβέρδου. Τα δημόσια νοσοκομεία, κάτω από τις δρακόντειες περικοπές δαπανών, χάνουν τη δυνατότη-τα να εγγυώνται μια στοιχειώδη περίθαλψη. Προϋποθέτει μια εργασιακή ζούγκλα: Η εφεδρεία σαρώνει τις όποιες κατακτήσεις στο δημόσιο, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων ναρκο-θετεί τους μισθούς στον ιδιωτι-κό τομέα, ενώ η ανεργία στο 25% δημιουργεί στρατιές εξαθλιω-μένων στην ουρά για όποια και όπως «θέση» εργασίας…

Σε αντίβαρο για όλα αυτά η κυ-βέρνηση προβάλλει ότι πέτυχε τη χρεοκοπία «εντός του ευρώ», ότι απέτρεψε την αποβολή της χώρας από το ισχυρό κλαμπ της ευρωζώ-νης. Ο ισχυρισμός είναι για κλά-ματα, αφού το τελευταίο πράγμα

που απασχολεί τον κόσμο, που πληρώνει αυτούς τους διαδοχι-κούς λογαριασμούς, είναι το αν θα πληρώσει σε ευρώ ή σε δραχμές. Όμως ακόμα και αυτός ο ισχυρι-σμός του ΓΑΠ είναι πλέον υπονο-μευμένος. Μια προσεκτική ανά-γνωση των δηλώσεων της Μέρκελ δείχνει ότι η παραμονή στο ευρώ είναι, λέει, εγγυημένη μέχρις ότου προετοιμαστούν οι θεσμικές αλ-λαγές στις ευρωπαϊκές συνθήκες, ώστε να είναι εφικτή η ομαλή… αποβολή μιας χώρας από την ευ-ρωζώνη. Προκύπτει δηλαδή ο κίνδυνος, αφού μέχρι το 2013 πλη-ρώσουμε όλο το κόστος της «εσω-τερικής υποτίμησης» μέσα στο ευρώ, να κληθούμε στη συνέχεια να πληρώσουμε και το κόστος των διαρκών νομισματικών υποτιμή-σεων και της σκληρής εξαγωγικής πολιτικής μιας (καπιταλιστικής) «ανασυγκρότησης» της χώρας με εθνικό πλέον προσανατολισμό και νόμισμα.

Κοινωνική αδικίαΟι κατευθύνσεις αυτές συσσω-ρεύουν στον κόσμο απίστευτα βάρη. Και ασφαλώς δεν υπάρχει καμιά δικαιοσύνη στην κατανομή τους. Ο ανεκδιήγητος καυγάς με-ταξύ Βενιζέλου-Κουσελά απέδειξε ότι την ώρα που οι μισθωτοί τσακί-ζονται από τους φόρους, χιλιάδες εταιρείες και πλούσιοι συνεχίζουν

να μην αποδίδουν στο δημόσιο ούτε δεκάρα. Την ώρα που τα δη-μόσια νοσοκομεία παίρνουν χρη-ματοδότηση με το σταγονόμετρο, η κυβέρνηση διασφάλισε ακαρι-αία τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που χρειάστηκαν για τη σω-τηρία της… Proton Bank!

Το φιλοκυβερνητικό «Βήμα» αποκαλύπτει ότι οι ελληνικές τράπεζες απαιτούν ως αντίτιμο για τη συμμετοχή τους στο κού-ρεμα των ομολόγων πρόσθετη ενίσχυση τουλάχιστον 13-15 δισ. ευρώ… Αυτό το κοντράστ ανά-μεσα στη σκληρότητα απένα-ντι στους μισθωτούς και τους φτωχούς και στην απλοχεριά απέναντι στους πλούσιους και ισχυρούς περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο την αθλιότητα των οικονομικών και πολιτικών ηγεσιών της εποχής.

ΚυβερνησιμότηταΣτις εβδομάδες και στους μήνες που έρχονται, η κυρίαρχη τάξη θα χρειαστεί να επιβάλει στον κόσμο μεγάλες θυσίες. Για τους πλού-σιους και ισχυρούς της χώρας προκύπτει ένα κρίσιμο ερώτημα: Ποιος και πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τη μεγάλη φτώχεια και τη μεγάλη οργή;

Η κυβέρνηση του ΓΑΠ έχει γίνει σκιά των κάποτε κραταιών σοσι-αλδημοκρατικών κυβερνήσεων. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι βαδίζει προς μια ήττα με ιστορι-κές-διαλυτικές για το ΠΑΣΟΚ δι-αστάσεις. Ο ΓΑΠ παραμένει στο Μαξίμου, γιατί η κυρίαρχη τάξη δεν έχει ακόμα αποφασίσει για την εναλλακτική λύση. Παρ’ όλα αυτά, μια τόσο αδύναμη κυβέρ-νηση σε μια τόσο σοβαρή θύελλα μπορεί ανά πάσα στιγμή να κα-ταρρεύσει μέσα από μια επιδεί-νωση της συγκυρίας ή ακόμα και από ένα τυχαίο γεγονός.

Η ΝΔ του Σαμαρά δεν προσεγ-γίζει την αυτοδυναμία. Δεν μπο-ρεί να εκμεταλλευθεί την κρίση του ΠΑΣΟΚ, να τραβήξει λαϊκά

στρώματα ή να πείσει την κυρί-αρχη τάξη ότι αποτελεί σοβαρό πόλο πολιτικής ανασυγκρότησης.

Παρ’ όλα αυτά, το σύστημα δεν θα μείνει ακυβέρνητο. Η προο-πτική των κυβερνήσεων «εθνικής σωτηρίας» –πριν ή μετά τις εκλο-γές– κερδίζει έδαφος βδομάδα με βδομάδα. Το σύνολο των με-γάλων ΜΜΕ έχει ήδη στρατευθεί σε αυτή την υπόθεση.

Όμως οι προφανείς τάσεις σύνθεσης-ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού κόσμου είναι ήδη φανερό ότι θα συνδυάζο-νται με ραγδαία σκλήρυνση στην αντιμετώπιση των «από κάτω». Οι κραυγές για «αποσοβιετοποί-ηση», οι επιθέσεις στο συνδικα-λιστικό κίνημα, η κλιμάκωση της βίας των μηχανισμών καταστο-λής, είναι σοβαρές προειδοποι-ήσεις. Οι τάσεις απολυταρχικής στροφής είναι πρωτοφανών δια-στάσεων για την εποχή της μετα-πολιτευτικής δημοκρατίας.

Ανάλογη πρέπει να είναι και η αντίδραση του δικού μας στρατο-πέδου. Ο αγώνας γίνεται πλέον για τα μεγάλα ζητήματα και η έκβασή του θα καθορίσει δεκαετίες. Για να απαντηθεί η δυστυχία που επέ-φεραν το μνημόνιο και το μεσο-πρόθεσμο, για να αντιστραφούν τα δεδομένα που συσσώρευσε η πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ, θα χρειαστεί ένα και-νούργιο «Πολυτεχνείο».

Κίνημα ανατροπήςΣτις διαδηλώσεις, στις απεργίες, στις καταλήψεις των ημερών κρί-νεται αυτή η προοπτική. Η κλιμά-κωση, ο συντονισμός, η διάρκεια, η πολιτικοποίηση των αγώνων πρέπει να αποκτήσουν στόχο: Παλεύουμε για ένα μεγάλο «γεγο-νός», για ένα κίνημα που θα απειλεί να τους ρίξει. Στην παράδοση των αγώνων μας βρίσκονται πολλές μορφές: Η μεγάλη πολιτική απερ-γία με καθημερινή δράση στους δρόμους των Ιουλιανών του ’65, η λαϊκή εξέγερση με πυρήνα τη φοιτητική κατάληψη του Νοέμ-βρη του ’73, είναι πιθανές όψεις και εκδοχές της ίδιας απάντησης. Της απαίτησης του κόσμου να πέσει η κυβέρνηση, να φύγουν οι επιτηρη-τές της τρόικας, να σταματήσουν οι πληρωμές στους τοκογλύφους, να διατεθούν οι πόροι της κοινωνί-ας για τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι για τα κέρδη…

Στην κατεύθυνση αυτή κρίσι-μος θα είναι ο ρόλος της Αριστε-ράς. Που για να ανταποκριθεί, θα πρέπει να συμπαραταχθεί. Που για να επιχειρήσει να αλλά-ξει τον κόσμο, θα πρέπει να βρει τη δύναμη να αλλάξει τον εαυτό της, ακούγοντας τη βουή που έρχεται από τα βάθη της κοινω-νίας: Ή αυτοί, ή εμείς…

ΧρεοκόπησανΚαι τώρα; Ποιος, πόσο, πώς θα πληρώσει το «μάρμαρο»;

Για να αντιστραφούν τα δεδομένα που συσσώρευσε η πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ, θα χρειαστεί ένα καινούργιο «Πολυτεχνείο»

4 • εργατικά ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Του Θοδωρή Πατσατζή

Ο ι συνεχόμενες κινητο-ποιήσεις των προηγού-μενων ημερών, καθώς

και όσες έχουν αναγγελθεί, μπο-ρούν να οδηγήσουν στην κλιμά-κωση των αγώνων με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης.

Καθοριστικές θα είναι οι πιέσεις που θα δεχθούν οι γραφειοκρατι-κές ηγεσίες των δύο συνομοσπον-διών. Σταθμός των μέχρι σήμερα κινητοποιήσεων ήταν η μαζική απεργία του Δημοσίου στις 5 του Οκτώβρη, με την πιο μεγάλη συμ-μετοχή που έχει υπάρξει ποτέ σε αντίστοιχη κινητοποίηση.

Για να υπάρξει αυτή η μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων κρί-σιμος ήταν ο ρόλος μιας σειράς κινητοποιήσεων που προηγήθη-καν. Από τις μεγάλες πανεργατι-κές απεργίες του Ιούνη, την κα-τάληψη του δήμου Αθήνας από συμβασιούχους και του Υπουρ-γείου Υγείας από τους γιατρούς πέρσι, φτάσαμε φέτος στις κα-ταλήψεις σχολών και σχολείων, υπουργείων και υπηρεσιών. Από τις κλαδικές απεργίες φτάσαμε στις κινητοποιήσεις διαρκείας της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Πριν την απεργία στις 5 του μήνα είχαν καταλει-φθεί το Υπουργείο Οικονομικών, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, το Υπουργείο Υγείας, ο ΧΥΤΑ Φυ-λής, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κ.ά. Ακόμη και τη μέρα της απεργίας είχαμε φρουρές σε χώρους όπου δεν έχουν ξαναγίνει ή που έχουν να γίνουν πολλά χρό-νια, όπως στο Υπουργείο Γεωργί-ας. Όλες αυτές οι κινητοποιήσεις έβαλαν το λιθαράκι τους για να προκύψει το ξέσπασμα στις 5 Οκτώβρη και πιθανά ακόμη με-γαλύτερο στις 19 του Οκτώβρη.

Ήδη ξεσπάνε συνεχώς νέες καταλήψεις. Οι εργαζόμενοι έχουν καταλάβει το Γενικό Κρα-τικό Νοσοκομείο Αθήνας, αλλά

και το Σωτηρία. Υπό κατάληψη παραμένουν οι ΧΥΤΑ και πολλά δημαρχεία, ξανάρχισε στο Γενικό Λογιστήριο, ενώ ξεκίνησαν και οι εργαζόμενοι στην ΕΥΔΑΠ και στην ΕΥΑΘ. Αποκλεισμένα από τους εργαζόμενους είναι κτίρια του Υπουργείου Εσωτερικών. Κα-τειλημμένο είναι το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και η Γενική Γραμματεία Εμπορίου. Οι εργαζόμενοι στο ΗΔΙΚΑ ξεκίνη-σαν απεργία διαρκείας με κατάλη-ψη στα κτίρια της υπηρεσίας.

Εκτός από τις καταλήψεις έρχε-ται και ένα τσουνάμι απεργιακών κινητοποιήσεων. Στις 13 Οκτώβρη οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία θα διαδηλώσουν μαζί με καθηγητές και φοιτητές, μαζί με τα σωματεία των οργανισμών που μπαίνουν άμεσα σε καθεστώς εφεδρείας.

Η ΟΤΟΕ (τραπεζοϋπάλληλοι) έχει ήδη κηρύξει 48ωρη απεργία στις 18-19 του Οκτώβρη και οι εργαζό-μενοι στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ δεκαήμερη απεργία. Οι εφοριακοί και οι τελωνιακοί πραγματοποιούν 4ήμερες και 5νθήμερες απεργί-ες αντίστοιχα. Και άλλες μεγάλες Ομοσπονδίες κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Η ΔΟΕ έχει προ-τείνει 48ωρη τις ίδιες μέρες και η ΟΛΜΕ προτείνει στις τοπικές ΕΛΜΕ 3ήμερη απεργία. Η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και οι λιμενεργάτες αποφασί-ζουν αυτές τις ώρες για το μέγεθος των κινητοποιήσεών τους.

Ο συντονισμός των κινητοποι-ήσεων μπορεί να δώσει την απα-ραίτητη ώθηση για κλιμάκωση, αφήνοντας πίσω προβλήματα του παρελθόντος. Η ενιαία δρά-ση των συντονιστικών, η εμπι-στοσύνη στη δύναμη του κό-σμου που κινητοποιείται, κάνει απεργίες, διαδηλώνει μαζικά και καταλαμβάνει κτίρια, μπορούν να βοηθήσουν, ώστε αυτό το δυνα-μικό αντίστασης να γίνει το κίνη-μα που θα προωθήσει το απαραί-τητο αίτημα για γενική πολιτική απεργία διαρκείας, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της.

Γενική Απεργία -ξεσηκωμός στις 19/10

Συντονισμόςκαι κλιμάκωση των καταλήψεων και των απεργιώνμέχρι να φύγουν κυβέρνηση και τρόικα

Της Κατερίνας Παρδάλη, δημοσιογράφου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συνεχίζεται με αμείωτη προκλη-τικότητα η επίθεση κατά των εργα-ζομένων και στα ιδιωτικά ΜΜΕ –μη έχοντας τίποτα να ζηλέψει από τις επιθέσεις της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στα δημόσια ΜΜΕ. Απολύσεις, μει-ώσεις μισθών, μη καταβολή δεδου-λευμένων, εκφοβισμός.

Στο δεκαήμερο που μας πέρα-σε, είχαμε: Καινούργια σφαγή στο ΔΟΛ, με απολύσεις και «οικειοθε-λείς» αποχωρήσεις, ενώ ξεκινούν και οι μειώσεις μισθών. Συνολικά φεύγουν από το «Βήμα» και τα «Νέα» περίπου 30 άτομα. Ανάμε-σά τους και ο σκιτσογράφος Τάσος Αναστασίου, ο οποίος κατήγγειλε στην ΕΣΗΕΑ εκτός από την απόλυ-σή του και παρεμβάσεις λογοκρι-σίας –του δηλώθηκε ότι τα σκίτσα του είναι αντιπολιτευτικά και δεν τα «αντέχει» η γραμμή των «Νέων»!

Στον ΠΗΓΑΣΟ (του Μπόμπολα) έγιναν 15 απολύσεις, έκλεισε το ΤV-ΕΘΝΟΣ, αφήνοντας μετέωρους γύρω στους 20 εργαζόμενους, και ο υπεύθυνος του ατελιέ πήρε εντολή από τον Φώτη Μπόμπολα να δώσει λίστα(!) με 7 ονόματα εργαζομένων προς απόλυση. Οι απολύσεις στο συγκρότημα είναι εκδικητικές, κα-θώς δεν μπορεί ο Μπόμπολας, που λυμαίνεται τα διόδια και τις κατα-σκευές, να προφασιστεί οικονομι-κούς λόγους. Δεν είναι τυχαία επί-σης τα ονόματα των απολυμένων…

Ο «Αγγελιοφόρος» στη Θεσσα-λονίκη –μετά την εκ περιτροπής εργασία– έκλεισε ένα ολόκληρο τμήμα, απολύοντας 15 άτομα. Στην «Ελευθεροτυπία» οι εργαζόμενοι –από τον Ιούλιο– πληρώνονται «ένα-

ντι», ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη πρό-γραμμα μαζικών απολύσεων.

Στον «Ελεύθερο Τύπο», η διεύ-θυνση της εφημερίδας που πρό-σκειται στη ΝΔ, απέλυσε έναν από τους καλύτερους και πολυβραβευ-μένους σκιτσογράφους της χώρας, το Μιχάλη Κουντούρη, για λόγους παρόμοιους με τον Τάσο Αναστασί-ου (αντιπολιτευτικά σκίτσα).

Προεδρείοστην ΕΣΗΕΑ Στο μεταξύ, συστάθηκε (επιτέ-λους) το νέο προεδρείο της ΕΣΗΕΑ , με πλειοψηφία της Αριστεράς και νέο πρόεδρο τον Δημήτρη Τρίμη, της Συσπείρωσης Δημοσιογρά-φων «Δούρειος Τύπος», που ήταν και η πρώτη σε δύναμη παράταξη

στις εκλογές. Η Συσπείρωση Δη-μοσιογράφων είχε καλέσει από τις παραμονές των εκλογών σε ένα αναλογικό προεδρείο, ή προεδρείο της Αριστεράς, αν είχε την πλειο-ψηφία, ώστε ο κλάδος και όλοι οι εργαζόμενοι/ες στα ΜΜΕ να μην είναι χωρίς ισχυρή εκπροσώπηση ούτε μια μέρα.

Το νέο προεδρείο, όπου συμμε-τέχουν στην ουσία οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχει πολύ δύσκολη κατάσταση να αντιμετωπίσει, αλλά και τεράστιες ευθύνες απέναντι στον κόσμο που έδωσε στην Αριστερά την εμπι-στοσύνη και την εντολή να ηγηθεί στους αγώνες που χρειάζονται για την υπεράσπιση της δουλειάς μας. Δηλαδή αντίσταση στις απολύσεις,

στην καταστρατήγηση των συλλο-γικών μας συμβάσεων, τη λογοκρι-σία, την ενημέρωση των πολιτών, την υπεράσπιση των δημόσιων ΜΜΕ που είναι του λαού και πρέπει να τον υπηρετούν.

Επίσης, τον συντονισμό –που ευ-τυχώς έχει αρχίσει και λειτουργεί– όλων των εργαζόμενων στα ΜΜΕ για κοινή απάντηση και την ένταξή μας στο συνολικό εργατικό και λαϊ-κό κίνημα ενάντια στην Τρόικα και το ΠΑΣΟΚ, τα απανωτά μνημόνια και τις επιθέσεις των καπιταλιστών, οι οποίοι βρίσκονται πίσω από όλα αυτά και απαιτούν να πληρώσουμε εμείς την κρίση τους με μισθούς Κίνας, απολύσεις, βαρβαρότητα…

Η Αριστερά στα ΜΜΕ έχει ευθύ-νες. Έχει όμως και μια ευκαιρία για να δείξει πως ενωμένοι/ες μπορού-με να αντισταθούμε και να αποτε-λέσουμε ένα παράδειγμα για όλους τους χώρους.

Η επίθεση στα ΜΜΕ

Συντονισμός Πρωτοβάθμιων

Του Αντώνη Καραβά

Παναθηναϊκή συνέλευση συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 10 Οκτώβρη, με μαζική συμμετοχή περισσότερων από 100 συνδικαλιστών από το δημόσιο και ιδιωτικό το-μέα, σε αγωνιστικό κλίμα.

Στη συζήτηση και στις αποφάσεις του αντικατοπτρίζεται η πίεση που βάζουν οι εργαζόμενοι στους χώρους όπου κινητοποιούνται για κλιμά-κωση των αγώνων. Κεντρικό καθήκον αναδεικνύεται η ανάγκη ύπαρξης ενός μεγάλου πολιτικοσυνδικαλιστικού κέντρου συντονισμού των αγώ-νων για την ανατροπή κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Στις τοποθετήσεις εκφρά-στηκε όλη η εικόνα της πλούσιας αγωνιστικής δράσης στους χώρους, στις καταλήψεις, στις μαζικές γενικές συνελεύσεις, στη δημιουργία επι-τροπών αγώνα, στις πρωτοβουλίες συντονισμού.

Έστω και λίγο καθυστερημένα γίνεται το βήμα, ώστε ο συντονισμός να στηρίξει ξεκάθαρα τις κινητοποιήσεις και τις συγκεντρώσεις που καλούν οι εργαζόμενοι στους δήμους την Τρίτη 11 Οκτώβρη και οι ερ-γαζόμενοι στο χώρο της υγείας την Πέμπτη 13 Οκτώβρη. Στη δεύτερη περίπτωση υπάρχει και πρόταση για κοινή διαδήλωση με το συντονιστι-κό της ψυχικής υγείας, το συντονιστικό ενάντια στην εφεδρεία και το συντονιστικό καταλήψεων των φοιτητών.

Επίσης αποφασίστηκε να προταθεί σε όσο το δυνατόν περισσότερα σωματεία να προκηρύξουν κινητοποιήσεις με απεργίες και καταλήψεις μια μέρα πριν και μια μέρα μετά τη γενική απεργία στις 19 του Οκτώβρη, για να προχωρήσουμε στην κλιμάκωση του αγώνα. Τη μέρα της γενικής απεργίας η συγκέντρωση του συντονισμού θα είναι στο Μουσείο.

Το σημαντικότερο στοιχείο πάντως ήταν η πρώτη προσπάθεια συνεύ-ρεσης με άλλα συντονιστικά που προσκλήθηκαν στη συνέλευση. Συμμε-τείχαν τα συντονιστικά στα οποία προτάθηκε η κοινή δράση της Πέμπτης και αποφασίστηκε την Κυριακή 16 Οκτώβρη νέα πλατιά σύσκεψη ανοιχτή σε όλα τα συντονιστικά που έχουν δημιουργηθεί για κοινό βηματισμό και τη συγκρότηση ανεξάρτητου κέντρου αγώνα.

Συντονιστικό Ομοσπονδιών και Σωματείων ενάντια στην εφεδρεία

Διευρύνεται και συνεχίζει τη δραστηριότητα του το Συντονιστικό Ομοσπονδιών και Σωματείων ενάντια στην εφεδρεία. Μετά την πετυχη-μένη κινητοποίηση στα τέλη Σεπτέμβρη και τη συναυλία στο Σύνταγμα, ακολούθησε η συμμετοχή στην απεργία των εργαζομένων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Στην οποία υπήρξε συμφωνία για κοινό χώρο προσυγκέντρωσης.

Όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά και δείχνουν την πίεση που υπάρχει στους χώρους από τα κάτω. Μια πίεση που σπρώχνει τις παρατάξεις της Αριστεράς, που παρεμβαίνουν στο συντονιστικό, στο να πραγματοποιούν κοινές δρά-σεις. Μην ξεχνάμε ότι σημαντικό κομμάτι των σωματείων, που συμμετέχουν στο συντονιστικό, εκπροσωπούνται από συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.

Στην τελευταία συνεδρίαση του συντονιστικού αποδείχθηκε ότι η κοινή δράση μπορεί να είναι αρχή για σημαντικές πρωτοβουλίες. Έτσι αποφασί-στηκε η συμμετοχή στις συνελεύσεις άλλων συντονιστικών, ώστε να επιτευ-χθεί η μέγιστη δυνατή ενότητα δυνάμεων ενάντια στα μέτρα της κυβέρνη-σης. Επίσης προτάθηκε η γενική απεργία στις 19 να γίνει 48ωρη.

Την Παρασκευή 7 Οκτώβρη οι εργαζόμενοι γνώρισαν την καταστολή, κα-θώς τα ΜΑΤ τους επιτέθηκαν στην παράσταση διαμαρτυρίας που έκαναν μπροστά στη Βουλή. Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία που συμμετέχουν στο συντονιστικό μέσα από την εμπειρία τους δείχνουν όλο και μεγαλύτερη αυτο-πεποίθηση ότι ο αγώνας τους, όσο και αν χτυπηθεί, μπορεί να είναι νικηφόρος.

εργατικά • 5ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Μετρό Θεσσαλονίκης24ωρη απεργία πραγματοποίη-σαν οι εργαζόμενοι στο Μετρό Θεσσαλονίκης το πρώτο δεκαή-μερο του Οκτώβρη. Τη μέρα της απεργίας έκαναν συγκέντρωση μπροστά στο κτίριο της κατα-σκευάστριας κοινοπραξίας του Μετρό Θεσσαλονίκης. Διεκδι-κούν την ανάκληση των απολύ-σεων 25 συναδέλφων τους και την καταβολή των δεδουλευ-μένων τριών μηνών στο τεχνικό προσωπικό.

Κινητοποίηση ΣΕΤΤΕΑ

Στάση εργασίας και αποκλει-σμό του καταστήματος της ACS στους Αγίους Αναργύρους πραγματοποίησε το Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών, Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσε-ων Αττικής (ΣΕΤΤΕΑ) στις αρ-χές Οκτώβρη. Οι εργαζόμενοι, έχοντας τη συμπαράσταση από σωματεία του κλάδου, τη Λαϊκή Συνέλευση Αγίων Αναργύρων και οργανώσεων της Αριστεράς, διεκδίκησαν την ανάκληση από-λυσης εργαζόμενου μέλους του κλαδικού σωματείου. Ο απολυ-μένος εργαζόμενος Κώστας Πα-ναγόπουλος δήλωσε στην Ε.Α.: «Η απόλυσή μου είναι εκδικητι-κή. Έγινε λίγο καιρό αφότου μαζί με το σωματείο κατορθώσαμε να αναιρέσουμε την προσπάθεια

να υπογράψουμε οι εργαζόμενοι του καταστήματος ατομικές συμβάσεις». Οι εργαζόμενοι στις ταχυμεταφορές αντιμετωπίζουν, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, ακό-μη πιο βάρβαρη επίθεση λόγω της κρίσης. Οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου, αξιοποιώντας την κρίση και τους αντιεργατικούς νόμους που επιβάλλουν η κυ-βέρνηση και το ΔΝΤ, απολύουν και πληρώνουν όπως και όποτε θέλουν, εκβιάζουν τους εργα-ζόμενους να δουλεύουν απλή-ρωτες υπερωρίες, δεν κολλάνε ένσημα, χτυπάνε τις συμβάσεις.

Μπλόκο στο σεμινάριοΔεκάδες μέλη των Συνεργαζό-μενων Εκπαιδευτικών Κινήσε-ων, του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, των Παρεμβάσεων και πολλοί ανένταχτοι εκπαιδευτικοί μπλό-καραν την Κυριακή 2 Οκτώβρη τη διοργάνωση του σεμιναρίου επιμόρφωσης για τα project που διοργανώθηκε από το Υπουργείο Δια Βίου Μάθησης, τον Οργανι-σμό Επιμόρφωσης Εκπαιδευ-τικών και την Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη. Παρά τις έντο-νες διαμαρτυρίες κάποιων επι-μορφωτών (άλλοι δέχτηκαν την απόφαση των ΕΛΜΕ) και την επι-θετική στάση κάποιων εκπαιδευ-τικών, η αποφασιστική στάση της περιφρούρησης απέτρεψε τη διεξαγωγή του σεμιναρίου. Οι απειλές ότι θα καλεστεί η αστυ-νομία δεν πτόησαν κανέναν. Στη διαμαρτυρία συμμετείχαν για συμπαράσταση φοιτητές και φοιτήτριες.

Κατάληψη ΕΥΔΑΠ

Κατάληψη διαρκείας στα γρα-φεία της διοίκησης της ΕΥΔΑΠ ξεκίνησαν από τις 10 Οκτώβρη οι εργαζόμενοι στον οργανισμό. Προκειμένου η κατάληψη να μαζικοποιηθεί με τη συμμετοχή και εργαζομένων σε άλλες υπη-ρεσίες και χώρους, η ομοσπον-δία τους πραγματοποιεί στάσεις εργασίας τις επόμενες μέρες, με στόχο την πλήρη ανατροπή των πολιτικών του μεσοπρόθεσμου.

Απλήρωτοι απογραφείς

Δεν έχουν εξοφληθεί τα δεδου-λευμένα τους όσοι εργάστηκαν για λογαριασμό της ΕΛ.ΣΤΑΤ. στην απογραφή του πληθυσμού τον περασμένο Μάη, παρότι η κυβέρνηση έχει προπληρωθεί το σχετικό κονδύλι από την ΕΕ. Οι εργαζόμενοι πραγματοποι-ούν κινητοποίηση στις 13 Οκτώ-βρη μπροστά στα γραφεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., ενώ θα ακολουθήσει συνέλευση τις επόμενες μέρες για να αποφασίσουν τη συνέχιση των κινητοποιήσεών τους.

Επιμέλεια: Θοδωρής Πατσατζήςνέα από τους εργατικούς χώρους

Της Όλγας Αναγνώστου, μέλους Δ.Σ. σωματείου

εργαζομένων ΟΚΑΝΑ

Στο νοσοκομείο της Νίκαιας την προηγούμενη εβδομάδα εργαζόμενοι και θεραπευόμενοι του ΟΚΑΝΑ προπηλακίζονταν και απειλούνταν με λιντσάρι-σμα από «αγριεμένους» περίοι-κους, που διαμαρτύρονταν για το άνοιγμα της νέας μονάδας χορήγησης υποκατάστατου. Τα φαινόμενα αυτά είναι –εκτός των άλλων– αποτέλεσμα της προχειρότητας με την οποία ανοίγονται οι νέες δομές χορή-γησης υποκατάστατων στα νο-σοκομεία του ΕΣΥ: εν μία νυκτί και χωρίς καμία προετοιμασία των τοπικών κοινωνιών.

Ενώ συμβαίνουν αυτά, ο υπουργός Υγείας αυτοδιαφη-μίζεται για το ακατόρθωτο: να «θεραπεύσει» την εξάρτηση με τη χορήγηση «απεξαρτησιο-γόνων» (δικής του έμπνευσης παραπλανητική ορολογία) και να απορροφήσει τη λίστα ανα-μονής του ΟΚΑΝΑ χωρίς να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ. Λέει συνειδητά ψέματα: Η διάλυση των μονάδων του ΟΚΑΝΑ και η δημιουργία νέων στα νοσο-

κομεία έχει μοναδικό σκοπό τη μείωση του κόστους μέσω συγχωνεύσεων, εφεδρειών/απολύσεων και ιδιωτικοποιή-σεων. Η απορρόφηση της λί-στας –αν και όποτε επιτευχθεί– δεν είναι θεραπεία. Θεραπεία είναι η κοινωνική επανένταξη των εξαρτημένων ατόμων. Η χορήγηση υποκατάστατων με σκοπό τη μείωση της βλάβης είναι ένα από τα όπλα μας. Για να έχει αποτέλεσμα, πρέπει να διασφαλίζεται η ασφαλής χο-ρήγηση του υποκατάστατου, η ιατρική παρακολούθηση και η ψυχοκοινωνική φροντίδα. Χρειάζεται δηλαδή επαρκής χρηματοδότηση και σωστό πλαίσιο λειτουργίας. Η αντιμε-τώπιση του προβλήματος των εξαρτημένων ατόμων με απο-τελεσματικότητα και αξιοπρέ-πεια δεν μπορεί να γίνεται από εργαζόμενους που απειλούνται με απόλυση και αμείβονται με μισθούς πείνας.

Ο αγώνας μας ενάντια στη βάρ-βαρη πολιτική της κυβέρνησης είναι ο μόνος τρόπος για να υπερασπίσουμε τα εργασιακά μας δικαιώματα και τα δικαι-ώματα των εξαρτημένων ατό-

μων. Έχουμε καταλάβει ότι οι δήθεν «ιδεολογικές» διαφορές μεταξύ στεγνών και μη προ-γραμμάτων δεν έχουν πλέον σημασία. Για αυτό βαδίζουμε μαζί και με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στο χώρο των εξαρτήσεων (Κέντρα πρόλη-ψης, ΚΕΘΕΑ, 18άνω). Ακόμη περισσότερο, επειδή η επίθε-ση αφορά όλο τον τομέα της δημόσιας υγείας, προχωρήσα-με στη δημιουργία του συντο-νιστικού των σωματείων και των εργαζομένων στη δημόσια υγεία και στην ψυχοκοινωνι-κή φροντίδα, με 21 σωματεία και περισσότερους από 5.500 εργαζόμενους πανελλαδικά. Το συντονιστικό λειτουργεί με διαδικασίες βάσης και έχει οργανώσει μια πετυχημένη δι-αμαρτυρία 800 εργαζομένων με συγκέντρωση στο Υπουρ-γείο Υγείας και πορεία στο Υπουργείο Οικονομικών. Η προσπάθειά μας μπορεί να έχει αποτέλεσμα επειδή συναντάει την πραγματική ανάγκη των καιρών: τη δημιουργία νέων, αποτελεσματικών δομών συ-ντονισμού και κλιμάκωσης των αγώνων των εργαζομένων.

ΟΚΑΝΑ: Συντονισμένοι αγώνες για τη νίκη

του Σπύρου Αντωνίου

Τ ην ολοκληρωτική εξαθλίω-ση του κόσμου της εργασίας επιχειρούν κυβέρνηση και

τρόικα, όπως φανερώνει το προσχέ-διο προϋπολογισμού για το 2012. Τα συνολικά μέτρα για τη διετία 2011-12 υπερβαίνουν τα 20 δισ. ευρώ και στη-ρίζονται στο κλασικό νεοφιλελεύθε-ρο δίπολο: πρωτοφανής σε μέγεθος φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα (θα αγγίξει τα 14 δισ. ευρώ) και δρα-ματικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες (6,2 δισ.) από τη μια, φορο-απαλλαγές και δώρα στο μεγάλο κε-φάλαιο από την άλλη.

Φοροκαταιγίδα Το πόσο ληστρικός και ταξικός είναι ο νέος προϋπολογισμός φαίνεται από το ζήτημα της άμεσης φορολο-γίας. Μέσω αυτής προσδοκούν να εισπράξουν από τα φυσικά πρόσωπα ποσά αυξημένα κατά 30,8% σε σχέ-ση με φέτος. Αντίθετα, από φόρους στις επιχειρήσεις (νομικά πρόσωπα) προσδοκούν έσοδα μειωμένα κατά 22% σε σχέση με το 2011, λόγω της μείωσης του συντελεστή φορολό-γησης των αδιανέμητων κερδών από 24% σε 20%! Πιο καθαρά δεν μπορού-σαν να δείξουν ποια χώρα πασχίζουν «να σώσουν». Μοναδική τους έννοια τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.

Ειδικότερα, το «ξεζούμισμα» του λαϊκού εισοδήματος περιλαμβάνει την κατάργηση των φοροαπαλλαγών στα νοικοκυριά, από την οποία θα μαζέψουν 1,9 δισ. ευρώ το 2012, και τη μείωση του αφορολόγητου στα 5.000 ευρώ για τους φορολογούμε-νους 30-65 ετών (1,7 δισ.). Η επιβά-ρυνση από την αλλαγή της κλίμακας παρακράτησης αγγίζει ακόμη και τα 820 ευρώ. Άλλα 3,5 δισ. θέλουν να βουτήξουν από το χαράτσι στα ακί-νητα, κατηγορία στην οποία υπολο-γίζουν και επιπλέον έσοδα από την αύξηση των λεγόμενων αντικειμενι-κών αξιών.

Αυτή η φοροκαταιγίδα -και όσες προηγήθηκαν- δεν είναι όμως αρκε-τή για το «ξελάσπωμα» ντόπιων και διεθνών τοκογλύφων, οπότε το προ-

σχέδιο προβλέπει γερό μαχαίρι σε μι-σθούς, ασφαλιστικά ταμεία, υπηρεσί-ες υγείας κ.λπ. Η δαπάνη για μισθούς μειώνεται κατά 9,3% το 2012 συγκριτι-κά με το 2011, μετά τις διαδοχικές μει-ώσεις μισθών και το περίφημο ενιαίο μισθολόγιο. Περί τα 480 εκατ. ευρώ το 2012 και επιπλέον 260 εκατ. ευρώ το 2011 θα περικοπούν τα κονδύλια για κύριες και επικουρικές συντάξεις, αδι-αφορώντας αν οι χαμηλοσυνταξιούχοι θα μπορούν να αγοράσουν πετρέλαιο θέρμανσης ή τα φάρμακά τους.

Στον τομέα της υγείας πετσοκό-βουν 560 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα 337 εκατ. ευρώ αφορούν την ια-τροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ μειώνουν κατά 9,8% τις επιχορηγή-σεις των ασφαλιστικών ταμείων, σε μια περίοδο που οι συνταξιοδοτήσεις αυξάνονται και η μη καταβολή ασφα-λιστικών εισφορών από τα αφεντικά έχει γίνει θεσμός.

ΤόκοιΌλη αυτή η κατεδάφιση του «κοινωνι-κού κράτους» βρίσκει την εξήγησή της στην αύξηση δαπανών για τους τόκους εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, οι οποίοι θα φτάσουν τα 17,9 δισ. ευρώ –από τα 70,4 δισ. των συνολικών δαπα-νών του κράτους– ή, αλλιώς, το 8,3% του ΑΕΠ! Διέξοδος, βέβαια, από τη «θηλιά» του χρέους δεν υπάρχει, αφού διογκώνεται στα 356 δισ. ευρώ φέτος και στα 371 δισ. ευρώ το 2012. Μάλιστα, οι προβλεπόμενοι τόκοι των δανείων για το 2012 είναι παραπάνω από τους μισθούς και τις συντάξεις που πρέ-πει να καταβάλει το κράτος (17,5 δισ. ευρώ). Συνεπώς, τα διαβόητα δάνεια ούτε τη μισθοδοσία του Δημοσίου κα-λύπτουν, ούτε το χρέος μειώνουν.

Σε όλη την Ευρώπη η άρχουσα τάξη και τα αστικά κόμματα είναι αποφασισμένοι να «λαδώσουν» την καπιταλιστική μηχανή με το αίμα των εργαζομένων και της νεολαίας, ώστε να ξαναπάρει μπρος. Οι κρατικοί προ-ϋπολογισμοί αντανακλούν αυτήν τη διαδικασία. Στο λεπίδι που θέλουν να μας περάσουν μια απάντηση χωράει: Να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και την πολιτική της πριν καν ψηφίσει τον προϋπολογισμό του αίσχους.

Μαχαίρι σε μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικά ταμεία

Προϋπολογισμός-εφιάλτης

6 • αριστερά ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Η Αριστερά, το ευρώκαι ο σοσιαλισμός

Μια απάντηση σε άρθρο του Αλ. Αλαβάνου

Τ ο άρθρο του Αλ. Αλαβάνου, στο site του «Μετώπου Αλληλεγγύ-ης και Ανατροπής», «9 αισιόδο-

ξες σκέψεις για 9 πολύ απαισιόδοξες καταστάσεις» είναι ένα σημαντικό κεί-μενο, μια ουσιαστική πρόταση για τη δράση της Αριστεράς μέσα στη σημε-ρινή συγκλονιστική συγκυρία.

Πολιτικές αρετέςΑναδεικνύει τις πολιτικές αρετές του σ. Α.Α., που έχουν αποδειχθεί κατ’ επανά-ληψη: Τη δυνατότητά του να βλέπει κα-θαρά τη «μεγάλη εικόνα»: «Ένας παγκο-σμιοποιημένος καπιταλισμός, με την ενσωμάτωση και της Κίνας, επιχειρεί με εργαλείο την «ανταγωνιστικότητα» και το κρατικό χρέος να σπάσει τη σπονδυ-λική στήλη των εργατικών κατακτήσεων από την εποχή του Σάκο και Βαντσέτι».

Τη δυνατότητά του να αναζητά «γραμμή» πλεύσης, με εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του ανεξέλεγκτου παράγοντα «από τα κάτω»: «Ο λαός της Ελλάδας -περιφρονημένης, εξα-θλιωμένης, ετοιμόρροπης- κρατάει την τύχη στα χέρια του, περισσότερο από κάθε στιγμή τις προηγούμενες δε-καετίες. Κι όχι μόνο. Σε μεγάλο βαθμό και την τύχη της ίδιας της Ευρώπης».

Τη δυνατότητά του να δίνει ιστο-ρικές αναλογίες, εμπλουτίζοντας τις αναζητήσεις όλων μας, αλλά και ενι-σχύοντας τον ανατρεπτικό χαρακτήρα των παρεμβάσεών του, σε αντίθεση με το ρουτινιασμένο πνεύμα και την ηττοπάθεια που κυριαρχεί στα επιτε-λεία της Αριστεράς: «Σε μια ανάλογη θέση βρέθηκε η πατρίδα μας στον εμ-φύλιο. Με τη νίκη του Δημοκρατικού Στρατού η Γιάλτα θα αμφισβητούνταν. Με την ήττα του σταθεροποιήθηκε».

Ο Α.Α. κάνει μια πολιτική πρόταση με τρία βασικά σημεία:

* Το πρώτο σημείο είναι η παύση πληρωμών («η παύση πληρωμών εί-

ναι ηθική, η πληρωμή του χρέους εί-ναι ανήθικη»…«η παύση πληρωμών, με λαϊκή επιβολή, η προτεραιότητα στους κοινωνικούς στόχους είναι οξυ-γόνο»). Συμφωνούμε απόλυτα.

* Το δεύτερο σημείο είναι ο αγώνας για «εθνική κυριαρχία». Πρόκειται για ένα αμφιλεγόμενο στόχο που, μέσα στις παραδόσεις της Αριστεράς, αποτέλεσε συχνά το υπόβαθρο για κεντροαριστε-ρή πολιτική, για διεκδίκηση ηγεμονι-κού ρόλου μέσα σε πλατιές «εθνικοδη-μοκρατικές» συμμαχίες. Ο Α.Α. είναι γνώστης των κινδύνων της «πλατιάς στρατηγικής» και το αποδεικνύει με την εύστοχη αναφορά ότι αυτή αποδείχθη-κε «όλεθρος» στην Εθνική Αντίσταση. Πολύ περισσότερο τοποθετείται ειλικρι-νά στα σημερινά συγκεκριμένα επίδικα των λεγόμενων εθνικών ζητημάτων: «Η επαφή στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου της παγκόσμιας οικονομι-κής κρίσης με τις διενέξεις για τις Απο-κλειστικές Οικονομικές Ζώνες και τη γεωπολιτική αστάθεια μπορεί να ενερ-γοποιήσουν τις τεκτονικές πλάκες της υφαλοκρηπίδας, των χωρικών υδάτων, των συνόρων, των μειονοτήτων. Στο θερμοκήπιο της κρίσης βλασταίνουν οι κρατικές συγκρούσεις. Και ο πειρασμός εκτόνωσης της λαϊκής οργής μέσω του εξωτερικού εχθρού».

Θωρακίζει, λοιπόν, την άποψή του από τη σύμπλευση με τον εθνικισμό («Αγώνας για την εθνική κυριαρχία τώρα. Ως προϋπόθεση για την απο-τροπή κάθε τυχοδιωκτισμού, από έξω κι από μέσα. Και κυρίως ως προϋπό-θεση για την έξοδο από την κρίση και την ανόρθωση»), μένοντας στο έδα-φος της «απειθαρχίας» απέναντι στην ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Με την έννοια αυτή δεν έχουμε σοβαρές πολιτικές διαφωνίες, παρότι η χρήση των όρων που επιλέγει, οδηγεί πιθανώς σε κινδύ-νους αποπροσανατολισμού.

Νόμισμα* Το τρίτο σημείο, όμως, είναι η πρότα-ση για αποχώρηση από το ευρώ. Είναι ένα καινούργιο βήμα που μέχρι σή-μερα ο σ. Α.Α. απέφευγε να κάνει. Και εδώ φροντίζει να οχυρώσει τη θέση του: «Δεν είναι απάντηση η επιστρο-φή στην παλιά δραχμή. Η αριστερά

είναι αντίθετη σε κάθε επιστροφή: στο εθνικό νόμισμα των τραπεζιτών, στο διαλυμένο δημόσιο, στους διεφθαρ-μένους θεσμούς που είχαμε. Δεν εί-μαστε συνήγοροι του παλιού. Είμαστε αγωνιστές του καινούργιου». Όμως αυτό δεν αρκεί για να ξεφύγει κανείς από το πρόβλημα που δημιουργείται.

Η πρόταση για παύση πληρωμών, εθνική κυριαρχία και έξοδο από το ευρώ, πάσχει από την αυταπάτη ότι ίσως υπάρχει μια «ενδιάμεση» απάντη-ση στη βαθιά και παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού, πέρα από τη διεκδίκηση του σοσιαλισμού. Αυτή η προσπάθεια «παράκαμψης» των μεγάλων προβλη-μάτων ανατροπής του γερασμένου και σάπιου συστήματος δημιουργεί επικίνδυνες συγχύσεις στην Αριστερά. Την κάνει δυσδιάκριτη απέναντι στους ακροδεξιούς λαϊκιστές (π.χ. τον Λεπέν στη Γαλλία), που επιτίθενται με έμφαση στο ευρώ. Την κάνει δυσδιάκριτη απένα-ντι στους οπαδούς του καπιταλισμού, που βλέπουν την επιστροφή σε «εθνικό νόμισμα» ως μοναδική λύση σωτηρίας της εθνικής οικονομίας (υποτίμηση, ανταγωνιστικότητα, παραγωγική ανα-συγκρότηση). Κινδυνεύει, τέλος, να την κάνει δυσδιάκριτη απέναντι στη Μέρ-κελ και στον Τόμσεν που, για την ώρα, μιλούν για χρεοκοπία εντός του ευρώ, αλλά προετοιμάζουν συστηματικά τους όρους (μετά το 2013;) αποβολής των «αποτυχημένων» κρατών από το ευρώ…

ΣτρατηγικήΚατά τη γνώμη μας, η Αριστερά οφείλει να συγκρουστεί αποφασιστικά με τα προγράμματα λιτότητας και να διεκδι-κήσει τη σοσιαλιστική αλλαγή της κοι-νωνίας. Ο σ. Α.Α., κατανοώντας την αξία αυτής της προοπτικής, μας καλεί «να συ-ζητήσουμε σοβαρά για το σοσιαλισμό». Όμως μια πτυχή της ασθένειας της Αρι-στεράς είναι η απόσταση ανάμεσα στους μεγάλους πολιτικούς στόχους και στα ζητήματα στρατηγικής που πρέπει «να συζητήσουμε σοβαρά». Γιατί έτσι προ-κύπτει ο κίνδυνος –που ο ίδιος ο σ. Α.Α. εντοπίζει υπογραμμίζοντας το παρά-δειγμα του αγώνα για ανεξαρτησία στην Ιρλανδία– να αρνηθούμε το χρέος, να πε-τύχουμε εθνική κυριαρχία, να φύγουμε από το ευρώ και στην πραγματικότητα… οι Εγγλέζοι να έχουν επιστρέψει.

1η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Του Σωτήρη Μάρταλη

Σ τις 29-30 Οκτώβρη θα πραγματοποιη-θεί η 1η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως ανακοίνωσε σε συνέντευξη τύ-

που, που παραχώρησε την Τρίτη 4 Οκτώβρη, το Κεντρικό Συντονιστικό της. Οι εκπρόσωποι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρουσίασαν δύο κείμενα: Το πρώ-το ήταν οι θέσεις για τις πολιτικές εξελίξεις και το δεύτερο η πρόταση του Συντονιστικού για το οργανωτικό.

Σε σχέση με τις θέσεις για τις πολιτικές εξελί-ξεις πρότειναν ένα πρόγραμμα που θα κινείται άμεσα προς την ανάδειξη των παρακάτω αξόνων:

1. Να φύγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και κάθε διαχειριστής, η Τρόικα, η ΕΕ και το ΔΝΤ.

2. Στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.

3. Έξοδος από το ευρώ, ρήξη με την ΕΕ σε προοπτική αντικαπιταλιστικής αποδέσμευσης.

4. Εθνικοποίηση τραπεζών και στρατηγικών επιχειρήσεων κάτω από εργατικό έλεγχο.

5. Ριζική αναδιανομή του πλούτου υπέρ του εργατικού εισοδήματος σε βάρος των κερδών.

Στο οργανωτικό προβάλλουν ένα σχήμα το οποίο θα είναι πολιτικό μέτωπο οργανωμένων πολιτικών συλλογικοτήτων και ανένταχτων αγω-νιστών. Προβλέπει, για τη Συνδιάσκεψη, την εκλογή αντιπροσώπων, καθώς και την τοποθέ-τηση από κάθε πολιτική συλλογικότητα 7 επι-πλέον αντιπροσώπων. Οι σοβαρές αποφάσεις θα παίρνονται με αυξημένες πλειοψηφίες 2/3.

Στη σημερινή συγκυρία δύο είναι τα ση-μεία κλειδιά πάνω στα οποία κρίνεται η στάση οποιασδήποτε Αριστερής συλλογικότητας. Το πρώτο είναι η συμβολή και η στήριξη των αντι-στάσεων, με ενότητα στη δράση. Το δεύτερο είναι η συμβολή στην οικοδόμηση εναλλακτι-κής πολιτικής απάντησης από τη ριζοσπαστική Αριστερά.

Σε σχέση με το πρώτο οι σύντροφοι και οι συ-ντρόφισσες του ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμβάλλουν στις ζωντανές διεργασίες του κινήματος. Σε σχέση όμως με το δεύτερο ζήτημα, επί της ουσίας αποφεύγουν να δώσουν οποιαδήποτε ουσια-στική απάντηση. Στο κείμενο των θέσεων δεν υπάρχει το ζήτημα των συμμαχιών και συνερ-γασιών. Η κατεύθυνση του κειμένου των θέσε-ων φαίνεται από συγκεκριμένα σημεία όπως: «Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνεται με μετωπική λογική σε όλο αυτό το δυναμικό, αναλαμβάνοντας και τις αντίστοιχες πολιτικές πρωτοβουλίες, με στόχο να διευρύνεται αποφασιστικά η συσπείρωση δυνάμεων με αναφορά στο αναγκαίο αντικαπι-ταλιστικό πολιτικό πρόγραμμα, όπως απαιτούν οι κρίσιμες συνθήκες της περιόδου».

Μια τοποθέτηση που θέτει ως προϋπόθε-ση για οποιαδήποτε κοινή πολιτική κίνηση την αναφορά στο αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πο-λιτικό πρόγραμμα, στην πραγματικότητα απο-κλείει την απεύθυνση στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ, ενώ παράλληλα δημιουργεί όρους για αυτοανα-φορική κίνηση του ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Όσον αφορά την πρόταση για το οργανωτικό ακολουθεί το δρόμο που άνοιξε το «Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης» και στη συνέ-χεια η 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙ-ΖΑ, έτσι προβλέπει τη συμμετοχή οργανώσεων και ανένταχτων και λειτουργία με ομοφωνίες ή, όπου αυτό δεν είναι εφικτό, με αυξημένες πλειοψηφίες.

«Στο έργο του Ken Loach “O άνεμος σείει τη σίκαλη», για την ιρλανδική επανάσταση του 1920 ενάντια στην αγ-γλική κατοχή, ο ηγέτης της O’Connoly λέει: “Αν φύγουν οι Εγγλέζοι και δεν έρθει σοσιαλισμός, οι Εγγλέζοι θα επιστρέψουν αμέσως”».

κίνημα • 7ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Του Σπύρου Αντωνίου

Γ ια το παγκόσμιο ραντεβού στις 15 Οκτώβρη ετοιμάζονται οι «αγανακτισμένοι» σε όλο τον

πλανήτη. Με την κρίση του καπιταλι-σμού να οξύνεται, όλο και περισσότε-ροι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι για τη φτώχεια και την ανεργία τους δε φταίει «το κακό το ριζικό τους», αλλά ο παράλογος τρόπος οργάνωσης της οικονομίας, που βάζει τα κέρδη των τραπεζών και των πολυεθνικών πάνω από τις ζωές τους. Η οργή της πλειο-ψηφίας της κοινωνίας γι’ αυτή την αδι-κία πλημμυρίζει δρόμους και πλατείες σε όλη τη γη.

Από την Αυστραλία έως την Ν. Αμερική, πάνω από 500 πόλεις έχουν ανταποκριθεί στο διεθνές κάλεσμα που διακινείται μέσα από τον διαδικτυακό κόμβο «15οctober.net»

Το παραπάνω κάλεσμα έρχεται τη στιγμή που το κίνημα «Occupy Wall Street» (βλ. σελ. 12) εξαπλώνεται στις ΗΠΑ, πιάνοντας το νήμα από την «αρα-βική άνοιξη» και τις πλατείες της Ισπα-νίας, της Ελλάδας και του Ισραήλ. Στις Βρυξέλλες εκατοντάδες «αγανακτισμέ-νοι», που έφτασαν διαδηλώνοντας από τη Γαλλία, την Ολλανδία και την Ισπανία, έχουν καταλάβει κεντρικό πάρκο της πόλης, διαμαρτυρόμενοι για τις πολιτι-

κές σκληρής λιτότητας που επιβάλλουν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Από το κάλεσμα δεν μπορούσε να λείπει και το Σύνταγμα. Το ερχόμε-νο Σάββατο η Λαϊκή Συνέλευση της πλατείας καλεί σε συγκέντρωση από τις 6 μμ, ενώ θα ακολουθήσει και συναυλία. Παράλληλα καλεί όλο τον κόσμο σε συμμετοχή στην πανεργατι-κή απεργία στις 19/10.

Η οργή μας να γίνει δύναμη ανατρο-πής, ώστε η οικονομική και πολιτική ελίτ, που διαλύει τις ζωές μας, να καταλάβει ότι δεν τους αναγνωρίζουμε και ότι μόνοι μας θα αποφασίσουμε για το παρόν και το μέλλον μας.

Όλος ο κόσμος μια πλατεία

Φ ουντώνει καθημερινά το κίνημα ανυπακοής απέναντι στα αβά-σταχτα χαράτσια. Σωματεία και

συλλογικότητες, επιτροπές «Δεν πληρώνω», συνελεύσεις γειτονιάς, έχουν πραγματοποι-ήσει ή προγραμματίσει δεκάδες δράσεις με κεντρικό σύνθημα: «Δεν έχουμε! Δεν θέλου-με να πληρώσουμε»!

Μέλη τοπικών συνελεύσεων και επιτροπών (σε αρκετές περιπτώσεις με τη συμμετοχή και εκπροσώπων από σωματεία της περιοχής και φοιτητικούς συλλόγους) στο Βύρωνα, την Καισαριανή, του Ζωγράφου, τα Πετράλωνα, το Γαλάτσι, την Καλλιθέα, τον Πειραιά, την Αγ. Παρασκευή, το Χολαργό-Παπάγου, τα Πατήσια, τους Αμπελόκηπους, το Αιγάλεω, τη Γλυφάδα κ.ά. προχώρησαν σε αποκλεισμούς εφοριών. Ενημέρωσαν όσους προσέρχο-νταν να πληρώσουν την «έκτατη εισφορά» και το χαράτσι «αλληλεγγύης» και έκαψαν τα ειδοποιητήρια της ληστείας. Παράλληλα προχωρούν σε παραστάσεις διαμαρτυρίας στα γραφεία της ΔΕΗ, καλώντας τη ΓΕΝΟΠ να μην κόψει καμιά παροχή ρεύματος σε όσους δεν πληρώσουν το τέλος ακινήτων.

Οι αντιδράσεις έχουν εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα, αφού ανάλογες κινητοποιή-σεις έγιναν στην Πάτρα, σε συνοικίες της Θεσσαλονίκης, τη Σητεία, τα Χανιά, την Άρτα, την Καβάλα. Στη Βέροια μάλιστα, ήδη κάποιοι ακτιβιστές επανασυνδέουν το κομμένο ρεύμα σε φτωχά νοικοκυριά.

Παύση πληρωμών σε κυβέρνηση και τρόικα

Των Γιάννη Μπαζώρα και Χρήστου Νταγιάντα, Εκπροσώπων της Εκπαιδευτικής Προοπτικής

(ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΡΙΖΑ, Ανένταχτοι Αριστεροί) στο ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων-Νηπιαγωγών

Αγρινίου-Θέρμου

Το ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων/Νηπιαγω-γών Αγρινίου-Θέρμου κάλεσε όλους τους εκπαιδευτικούς μέλη του να αρνηθούν να πληρώσουν την έκτακτη εισφορά. Την ημέ-ρα κατάθεσης των εκκαθαριστικών ο σύλλο-γος κήρυξε στάση εργασίας από τις 11πμ ως τις 14 το μεσημέρι για να διευκολύνει τους συναδέλφους που θα ήθελαν να συμμετά-σχουν στην κινητοποίηση.

Ταυτόχρονα ο σύλλογος των εργαζομένων στο νοσοκομείο Αγρινίου πήρε την ίδια από-φαση μετά από πρωτοβουλία της βάσης και

γενική συνέλευση. Παύση πληρωμών από την πλευρά του εργατικού κινήματος σε κυ-βέρνηση και Τρόικα! Δεν πληρώνουμε τα χα-ράτσια σας, δεν πληρώνουμε την κρίση σας! Η εμπλοκή και του εμπορικού συλλόγου της πόλης οδήγησε στη συντονισμένη, κοινή δι-αμαρτυρία έξω από τη ΔΟΥ στις 30/10, όπου συγκεντρώθηκαν πάνω από 200 εργαζόμενοι.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι αγωνι-στικές πρωτοβουλίες αγωνιστών της βάσης μπορούν σήμερα να τραβήξουν τα σωματεία σε αποφασιστικές δράσεις. Η συνεργασία των αριστερών και των ανένταχτων μπορεί να ξεπεράσει το γραφειοκρατικό καπάκι ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ. Η αμηχανία της ΠΑΣΚΕ και η απραξία της ΔΑΚΕ είναι δυνατόν να μετατρα-πούν από εμπόδιο στις αγωνιστικές αποφά-

σεις, σε μεγάλη ευκαιρία για την Αριστερά και το εργατικό κίνημα. Να συγκροτήσουμε ένα μαζικό εργατικό ρεύμα, με αποφάσεις πολιτικής ανυπακοής και αγωνιστικές κινη-τοποιήσεις, για την ανατροπή της πιο λαομί-σητης κυβέρνησης.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι εξελίσ-σεται ο συντονισμός. Παίρνει σταδιακά υπό-σταση ένα ενωτικό συντονιστικό φορέων, σωματείων, συνδικαλιστών και επιτροπής αγώνα. Η γενική απεργία στις 19/10 πρέπει να έχει καθολική συμμετοχή και το συντονι-στικό έχει ήδη αποφασίσει το κοινό του κα-τέβασμα στη διαδήλωση. Να ανατρέψουμε την κυβέρνηση του Μνημονίου! Να αποτρέ-ψουμε τις τερατογενέσεις της δεξιάς διαδο-χής και του ακροδεξιού λαϊκισμού!

Αγρίνιο

Στην επιτυχημένη εκδήλωση με θέμα «Η παιδεία στην εποχή του Μνημονίου», που διοργάνωσε η Λαϊκή Συνέλευση του Αιγάλεω τη Δευ-τέρα 26/9, ανακοινώθηκε η απόφαση του τοπικού συλλόγου δασκάλων για τη συγκέντρωση των «πολυεκκαθαριστικών χαρατσίων». Στη σχετική συζήτηση που ακολούθησε, αποφασίστηκε η στήριξη της πρωτοβουλί-ας από τη Λαϊκή Συνέλευση.

Έτσι, την Πέμπτη 29/9, με τη συμμετοχή και της Γ΄ ΕΛΜΕ Δυτ. Αθή-νας, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στη ΔΟΥ του Αιγάλεω. Με συνθή-ματα, κείμενα και συζητήσεις, ανοίχτηκε το ζήτημα «Δεν πληρώνουμε τα χαράτσια», με θετική ανταπόκριση από τους εργαζόμενους της ΔΟΥ και τους συναλλασσόμενους. Ακολούθησε το κάψιμο των εκκαθαριστι-κών σημειωμάτων, που είχαν συγκεντρωθεί. Επίσης πολύ θετική ήταν η ενημέρωση που έγινε (μετά από πρόσκληση του σωματείου) στην ειδική συνέλευση των εργαζομένων στα ΤΕΙ Αθήνας (Αιγάλεω) για τα χαράτσια.

Την Πέμπτη 29/9, την Παρασκευή 30/9 και την Πέμπτη 6/10 μέλη της κίνησης Ν.ΑΥ.ΜΑΧΗ.Α. έκαναν διαδοχικές εξορμήσεις στην εφο-ρία Σαλαμίνας ενάντια στο χαράτσι που η κυβέρνηση βάφτισε «φόρο αλληλεγγύης». Καλέσαμε τους πολίτες να αντισταθούν και να μην πληρώσουν αυτό τον άδικο και αντισυνταγματικό φόρο, όπως γίνεται και σε άλλες εφορίες της χώρας με πρωτοβουλία των λαϊκών συνελεύ-σεων και επιτροπών αγώνα. Μοιράστηκε ενημερωτικό κείμενο και η δήλωση αντίθεσης πληρωμής και ακολούθησε συζήτηση για τις δυ-νατότητες αντίστασης και ανατροπής των κυβερνητικών μέτρων. Η δεύτερη από τις τρεις εξορμήσεις συνέπεσε με αντίστοιχη πρωτοβου-λία του ΠΑΜΕ, με αποτέλεσμα να γίνει ενωτικά και πιο μαζικά.

Σαλαμίνα Αιγάλεω

Συντονισμός σωματείων και συλλογικοτήτων στους Αμπελόκηπους

Τοπική διαδήλωση στις 15 ΟκτώβρηΤης Κατερίνας Σεργίδου

Την Παρασκευή 7 Οκτώβρη, μετά από κάλεσμα του Α΄ Συλλόγου Δασκάλων, πραγ-ματοποιήθηκε ανοιχτή σύσκεψη σωματεί-ων, συλλόγων και φορέων της περιοχής των Αμπελοκήπων, με στόχο το συντονισμό της πάλης ενάντια σε κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ, ενάντια στην πολιτική των μνημονίων, των χαρατσιών, των απολύσεων, της εξαθλίωσης του λαού, του ξεπουλήματος των πάντων. Στη σύσκεψη συμμετείχαν επίσης η Β΄ ΕΛΜΕ, σύλλογοι γο-νέων, η Ανοιχτή Συνέλευση κατοίκων, η Κίνη-ση «Απελάστε το Ρατσισμό», εργαζόμενοι του Ερυθρού Σταυρού, η Ανοιχτή Πόλη κ.ά.

Η αιτία, που έκανε τη σύσκεψη ακόμα πιο επείγουσα, ήταν ένα τραγικό περιστατικό. Η αυτοκτονία γονιού μαθητών από σχολείο της περιοχής μας, αλλά και τα πρόσφατα κρούσμα-τα λιποθυμίας μικρών μαθητών από ασιτία.

Όπως αναφέρεται και στο δελτίο Τύπου των δασκάλων: «Στη συζήτηση που ακο-λούθησε, αναφέρθηκαν τα τραγικά απο-

τελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής στην περιοχή μας και αναδείχτηκε η ανάγκη συντονισμού της δράσης όλων των σω-ματείων, φορέων και συλλογικοτήτων της περιοχής, σε ένα ευρύ κοινωνικό μέτωπο, με πρώτο στόχο την ανατροπή κυβέρνη-σης-ΕΕ-ΔΝΤ και κάθε επίδοξου διαχειριστή αυτής της πολιτικής. Από την πλευρά του Συλλόγου μας αναδείχτηκε η ανάγκη για παλλαϊκό ξεσηκωμό και Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας μέχρι τη νίκη».

Όσοι φορείς συμμετείχαν στη σύσκεψη, αποδέχτηκαν την πρόταση της Ανοιχτής Συ-νέλευσης Κατοίκων Αμπελοκήπων-Ερυθρού-Πολυγώνου για τη συνδιοργάνωση της τοπι-κής διαδήλωσης στις 15 Οκτώβρη, που είχε αποφασίσει η συνέλευση λίγες μέρες πριν. Στόχος της διαδήλωσης είναι να συσπειρώ-σει τους κατοίκους της περιοχής, τους εργα-ζόμενους που αντιστέκονται στα νοσοκομεία και στα σχολεία, τους μαθητές που έχουν κα-τάληψη στα περισσότερα σχολεία της περιο-χής, τους άνεργους, να εμπνεύσει την τοπική

κοινωνία και φυσικά να καλέσει στη Γενική Απεργία της 19ης Οκτώβρη.

Ανοιχτή διευρυμένη συνέλευση του Συντονισμού στις 22 Οκτώβρη, στις 6 μμ, στην αίθουσα εκδηλώσεων των σχολείων του Ερυθρού (115ο και 12ο ΔΣ Αθηνών, Κορ-γιαλενίου 2-4).

Στο μεταξύ τις τελευταίες βδομάδες η Ανοιχτή Συνέλευση έχει κάνει αισθητή την παρουσία της στη γειτονιά με πολλές δρά-σεις, όπως κινητοποιήσεις έξω από την εφο-ρία, καλώντας τους κατοίκους να μην πληρώ-σουν τα χαράτσια, με συνεχείς εξορμήσεις στη λαϊκή, στον ΟΑΕΔ, με πανό, τρικάκια και αφίσες, προβάλλοντας και το βασικό σύνθη-μα των τελευταίων μηνών «Δεν χρωστάμε-Δεν πουλάμε-Δεν πληρώνουμε», ενώ ετοιμά-ζει και επισκέψεις σε σχολεία της περιοχής, που βρίσκονται υπό κατάληψη. Σημαντικός σταθμός είναι η τοπική συγκέντρωση στις 15 Οκτώβρη, μια συγκέντρωση που μπορεί να δώσει άλλη δυναμική στη συνέλευση, αλλά κυρίως στη γειτονιά.

Της Κατερίνας Γιαννούλια

Τ ώρα που η επίθεση της κυβέρ-νησης προς τους εργαζόμε-νους κορυφώνεται, χτυπώντας

αλύπητα προς όλες της κατευθύνσεις (δημόσιο, ιδιωτικό τομέα, ειδικά μι-σθολόγια, μεσαία κατηγορία, ελεύ-θερους επαγγελματίες), υπάρχει ίσως μεγαλύτερη ψυχραιμία να εξετάσου-με όλοι αν πραγματικά είναι υπεύθυ-νοι οι δημόσιοι υπάλληλοι (ΔΥ) για τη μεγάλη κρίση που ζούμε. Αυτή η μαύ-ρη προπαγάνδα τα τελευταία χρόνια μεταδίδεται με τέτοια μανία και τόση επιμονή, που κάποιοι συνάδελφοί μας την πίστεψαν.

ΨέματαΜίχαλοι, Λοβέρδοι και παρατρεχά-μενοι μεγαλοδημοσιογράφοι συ-νεχίζουν τα συνειδητά ψέματα ότι «1.000.000 ΔΥ σπαταλούν τα λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου», σαν μην έγινε η απογραφή πληθυσμού.

Παρόλο που η απογραφή του 2010 έγινε με τρόπο ώστε να εμφανίζονται αυξημένα τα νούμερα, ο αριθμός που προέκυψε ήταν 761.317, για τις 31/12/2010, ενώ… μόλις μια μέρα μετά, την 1/1/2011, ο αριθμός αυτός μειώθη-κε στα 742.254 άτομα. Αυτό συνέβη επειδή άρχισε να ισχύει ο «Καλλικρά-

της» στους δήμους, ενώ στην απογρα-φή είχαν συμπεριλάβει και τους αιρε-τούς, οι οποίοι και ελαττώθηκαν και δεν βαρύνουν το κόστος μισθοδοσίας του δημοσίου.

Λίγη υπομονή και παρατηρητικότη-τα αν διαθέτουμε, θα δούμε στον πί-νακα της μελέτης (παρακάτω), που το δημόσιο παρήγγειλε και διενήργησαν η ICAP και Hay Group, πολύ ενδιαφέ-ροντα πράγματα.

Η «δημιουργική λογιστική» προσέθε-σε τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς στην κατηγορία της κεντρικής διοίκη-σης, παρόλο που δεν πρόκειται για μό-νιμους υπαλλήλους. Και αυτό αναφέ-ρεται στις επεξηγήσεις των μελετητών.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι (κατά

την 1/1/2011) 513.351 εργαζόμενοι, ενώ τα σώματα ασφαλείας, μαζί με κλη-ρικούς και στρατιωτικούς είναι άλλες 164.764 άνθρωποι. Και αν σταματή-σουμε να μετράμε με «νούμερα» και μεταφερθούμε στην αληθινή ζωή, χιλιάδες εργαζόμενοι θα λείπουν όχι μόνο από τον πίνακα, αλλά και από τις υπηρεσίες τους.

ΠραγματικότηταΓι’ αυτό ερήμωσε το ΙΚΑ που το μισό του προσωπικό ήταν εργαζόμενοι με stage, γι’ αυτό θα κλείσουν τα ΚΕΠ που εξυπηρετούν χιλιάδες ανθρώπους, όταν απολυθούν κι άλλοι συμβασιού-χοι, γι’ αυτό άνθρωποι της τρίτης ηλι-κίας θα μείνουν χωρίς τη «Βοήθεια στο Σπίτι», γι’ αυτό δεν θα έχουμε τρένα και λεωφορεία, δημοτικούς υπαλλήλους, τέχνη και επιστήμη της προκοπής, ασφάλεια και ποιότητα, λόγω των απο-λύσεων μέσω εφεδρείας.

Στην αληθινή ζωή επίσης και κυριο-λεκτικά στο… πετσί μας διαπιστώνου-με, ή ήδη έχουμε νιώσει, τη μοναδική αύξηση ποσοστού που παρουσιάζεται στο συγκεκριμένο πίνακα. Από το 2009 έως το 2011, τα σώματα ασφαλείας αυ-ξήθηκαν κατά 5% και οι στρατιωτικοί κατά 2,1%. Αυτό σημαίνει ότι η ελληνι-κή κοινωνία, την ώρα της απίστευτης

κρίσης, διαθέτει 71.446 ανθρώπους στα σώματα ασφαλείας και 82.897 στο στρατό. Δηλαδή τουλάχιστον το ένα τέταρτο του τακτικού δημόσιου προ-σωπικού είναι αστυνομία και στρατός!

Ο ΟΟΣΑ δίνει ποσοστό της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα 7,9% επί του συ-νολικού εργατικού δυναμικού, το 2008. Το χαρακτηρίζει μάλιστα ως το χαμηλό-

τερο μεταξύ των χωρών του. Πράγμα-τι, αφού ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι το 15%, ενώ χαμηλότερα από την Ελλάδα βρίσκεται μόνο η Κορέα και η Ιαπωνία. Το 30% για Νορβηγία και Δανία είναι αληθινό (πηγή http://www.oecd.org/dataoecd/60/3/48214177.pdf).

Αν αναλογιστεί κανείς ότι «κανονι-κά» φέτος για μισθούς στο δημόσιο

Η μάχη για την υπεράσπιση του Δημόσιου μας αφορά όλους

8 • εργατικά ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Με απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις

Ποιο δημόσιο πληρώνουν οι εργαζόμενοι;Το δάσκαλο και το γιατρό ή τους αστυνομικούς και τους τραπεζίτες;

Θέλουμε δημόσιο για τις ανάγκες μας!

Η χηρό μήνυμα ανατροπής της κυβερνητι-κής πολιτικής έδωσαν δεκάδες χιλιάδες απεργοί του δημόσιου τομέα, οι οποίοι

πλημμύρισαν το κέντρο της Αθήνας, την Τετάρτη 5/10. Οι –δήθεν–«βολεμένοι» υπάλληλοι διαδή-λωσαν με δυναμισμό κατά των απολύσεων, των μειώσεων στους μισθούς, τα χαράτσια και την ισο-πέδωση του κράτους πρόνοιας.

Είχε προηγηθεί η κλιμάκωση των αντιστάσεων σε μια σειρά από χώρους (καταλήψεις υπουργεί-ων και οργανισμών, πορεία και συναυλία στις 29/9 των 151 φορέων του δημοσίου που καταργού-νται-συγχωνεύονται, κινητοποιήσεις σε παιδεία και υγεία), με κατάληξη τη μεγαλύτερη συγκέ-ντρωση που έχει κάνει η ΑΔΕΔΥ τα τελευταία 20 χρόνια. Το δημόσιο κυριολεκτικά παρέλυσε, με τις ομοσπονδίες να δίνουν ποσοστά συμμετοχής στην απεργία έως 90%.

ΕνότηταΣτους δρόμους βγήκαν οι εργαζόμενοι των υπό κατάργηση οργανισμών (Κτηματολόγιο, ΜΟΔ, ΙΓΜΕ κ.λπ.), γιατροί και νοσηλευτές, εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, στα υπουργεία, εκπαιδευτικοί, δημοσιογράφοι και τεχνικοί (ΕΡΤ, ΑΠΕ). Ιδιαίτερα μαζικό ήταν το μπλοκ της ΠΟΕ-ΟΤΑ και σωματεί-ων από δήμους όλης της Αττικής (Περιστέρι, Βύ-ρωνας, Ν.Ηράκλειο, Κερατσίνι, Αρτέμιδα κ.ά.).

Την ίδια ώρα μαθητές και φοιτητές συγκε-ντρώθηκαν στα Προπύλαια, ενώ οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ βρίσκονταν στην Ομόνοια.

Οι τρεις διαφορετικές πορείες έγιναν μία έξω από τη Βουλή. Σταδίου-Σύνταγμα-Πανεπιστημίου γέμισαν από ενθουσιώδεις και ταυτόχρονα οργι-

σμένους διαδηλωτές. Δεκάδες πανό σωματείων, σφυρίχτρες, αυτοσχέδια πλακάτ και παλαμάκια «χρωμάτισαν» τη διαδήλωση. «Δε σας θέλει ο λαός, τα μνημόνια και μπρος», «Παιδεία, υγεία, ρεύμα και νερό, εμπόρευμα δεν είναι ανήκουν στο λαό», «Όχι στις απολύσεις και τις περικοπές, την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές», ήταν τα κυρίαρχα συνθήματα.

Κυβέρνηση, τρόικα και αστική τάξη προκρί-νουν την εξαθλίωση της πλειοψηφίας των λαϊκών στρωμάτων. Κομμάτια της κοινωνίας που έβλε-παν τους εαυτούς τους «έξω από την τάξη τους» και επέλεγαν (με αυταπάτες) τη λύση του «ατο-μικού δρόμου», για πρώτη φορά κατεβαίνουν σε διαμαρτυρίες. Κατανοούν ότι η μόνη λύση είναι ο παρατεταμένος συλλογικός αγώνας. Διεκδικούν το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή και σιγά-σιγά αποκτούν πολιτική συνείδηση. Χαρακτηριστι-κό παράδειγμα το μπλοκ των υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών, ίσως το πιο «συντη-ρητικό» και σίγουρα συκοφαντημένο τμήμα του δημοσίου, που φώναζαν σε όλη τη διάρκεια της διαδήλωσης «Βία, στη βία της εξουσίας»!

Μετά το τέλος της πορείας δεν έλειψε ο συνή-θης αυταρχισμός των ΜΑΤ, που ξυλοφόρτωσαν νεολαίους, δημοσιογράφους και φωτογράφους. Μάλιστα, άνδρας των ΜΑΤ που συνελήφθη με την κατηγορία της βιαιοπραγίας κατά της φωτο-ρεπόρτερ Τ. Μπόλαρη, αφέθηκε ελεύθερος από τον εισαγγελέα, χωρίς να του ασκηθεί καμία δί-ωξη. Συγχρόνως, τα «καλόπαιδα» του Παπουτσή έριξαν ξανά χημικά μέσα στο σταθμό του Με-τρό στο Σύνταγμα, χτυπώντας ακόμη και όσους υπαλλήλους τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν.

Μεγαλειώδες συλλαλητήριο στις 5/10

Π αρά την εντεινόμενη πίεση από την κυβέρνηση και την προπα-γάνδα των ΜΜΕ υπέρ της κυβερ-

νητικής πολιτικής, οι εργαζόμενοι στους δήμους συνεχίζουν τις δυναμικές κινητο-ποιήσεις τους. Με διαδηλώσεις, δράσεις ενάντια στα χαράτσια, απεργίες και κυ-ρίως καταλήψεις (ΧΥΤΑ και δημαρχείων) εκφράζουν την αντίστασή τους στην πο-λιτική της κυβέρνησης. Το ότι οι εργαζό-μενοι στους δήμους δίνουν ένα δείγμα για το πώς οι κινητοποιήσεις διαρκείας αυτή την περίοδο μπορούν να στριμώξουν την κυβέρνηση είναι αυτό που ενοχλεί πραγ-ματικά τους από πάνω.

Έτσι η γνωστή προπαγάνδα, σε κάθε κινη-τοποίηση διαρκείας που κάνουν οι εργαζό-μενοι στους ΟΤΑ, για τα σκουπίδια που γίνα-νε βουνό στους δρόμους και δημιουργούν μολυσματικές ασθένειες, δίνει και παίρνει.

Σύμμαχος της κυβέρνησης, ο δήμαρ-χος Αθήνας ζήτησε από τον εισαγγελέα την ποινική δίωξη των εργαζόμενων που έχουν καταλάβει το ΧΥΤΑ Φυλής. Οι εργαζόμενοι απάντησαν με τον καλύτε-ρο και πιο δυναμικό τρόπο. Την Τρίτη 11 Οκτώβρη 9.000 εργαζόμενοι στους δή-μους διαδήλωσαν μαχητικά και δυναμικά, απαιτώντας την πτώση της κυβέρνησης και καλώντας όλους τους εργαζόμενους να διώξουν κυβέρνηση, μνημόνια και τρόικα. Αυτά τα συνθήματα κυριάρχησαν στη μεγαλύτερη συγκέντρωση που έχουν πραγματοποιήσει οι εργαζόμενοι στους δήμους τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Επίσης οι εργαζόμενοι αποφάσισαν την αποκομιδή των σκουπιδιών από τα

Του Αντώνη Καραβά, γιατρού, μέλους 5μελούς επιτροπής ΕΙΝΑΠ

Ερυθρού

Σ ε ανθρωπιστική κρίση βαδίζουμε με ταχύτητα, αν συνεχίσει να υφίστα-

ται η δημόσια υγεία τις συνέπει-ες των περικοπών, εξαιτίας του εγκλωβισμού στη δανειοδότηση του χρέους και των τραπεζών. Σύμφωνα πλέον και με επίση-μες έρευνες που δημοσιεύονται στο έγκυρο ιατρικό περιοδικό Lancet, συγκρίνοντας επιδημι-ολογικά δεδομένα πριν (2007) και μετά την κρίση (2009 και 2010), προκύπτουν ξεκάθαρα συμπεράσματα για την αρχή της κατάρρευσης της υγειονομικής φροντίδας στη χώρα μας.

1. Υπάρχει μια σημαντική αύξηση στον αριθμό των ανθρώπων που δεν επισκέφτηκαν γιατρό ή οδο-ντίατρο, παρ’ όλο που αισθάνονταν ότι ήταν απαραίτητο. Οι κύριες αιτίες είναι οι περικοπές κατά 40% των προϋπολογισμών των νοσο-κομείων, οι ελλείψεις προσωπικού και ιατρικού υλικού και η αδυναμία να δωροδοκήσουν για να προσπε-ράσουν τη λίστα αναμονής.

2. Υπήρξε αύξηση στις εισαγω-γές στα νοσοκομεία. Παράλληλα μια έρευνα του 2010 δείχνει μείω-ση της προσέλευσης στα ιδιωτικά νοσοκομεία κατά 25-30% λόγω οι-κονομικής αδυναμίας.

3. Οι επιπτώσεις των περικοπών αποτυπώνονται στην υγεία των

ευπαθών ομάδων: αύξηση των αυτοκτονιών κατά 17% και των ψυ-χιατρικών διαταραχών κατά 25%.

4. Στα τέλη του 2010 σημαντική αύξηση παρατηρήθηκε στις λοι-μώξεις από HIV και εκτιμάται ότι μέσα στο 2011 τα περιστατικά θα αυξηθούν κατά 52% σε σύγκριση με το 2010. Αυτή η εξέλιξη είναι άμεσα συνδεδεμένη και με τις περικοπές κατά 30% τουλάχιστον των προληπτικών προγραμμάτων.

Η μόνη λύση είναι ο ξεσηκωμός των συνδικάτων, της κοινωνίας και των εργαζομένων στην υγεία που θίγονται βαθύτατα από τις δραματικές μειώσεις μισθών, την εντατικοποίηση της εργασίας, από το πάγωμα των προσλήψεων και τις συγχωνεύσεις και την αγω-νία της επερχόμενης εργασιακής εφεδρείας-απολύσεως.

Το ποτάμι της οργής των εργα-ζομένων στα δημόσια νοσοκομεία φούσκωσε και είναι έτοιμο να πνί-ξει όποιον τολμήσει να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Από την Πέμπτη 6 Οκτώβρη το Γενικό Κρατικό της Αθήνας έχει καταληφθεί από τους εργαζόμε-νους. Η κατάληψη δείχνει την πί-εση που βάζει ο κόσμος στις συν-δικαλιστικές ηγεσίες. Προήλθε μέσα από μαζική Γενική Συνέλευ-ση (πάνω από 500 άτομα), στην οποία οι εργαζόμενοι ενημερώ-θηκαν ότι το νέο οργανόγραμμα για το νοσοκομείο προβλέπει «κό-ψιμο» 100 κλινών. Από 720 στις

620. Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν κατάληψη, ώστε να παρθεί πίσω το συγκεκριμένο οργανόγραμμα που, αν εφαρμοστεί, θα σημάνει και απολύσεις εργαζομένων. Το θετικό είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν αφήνουν με την κατάληψη τον κόσμο να πληρώνει εισιτήριο, ενώ και στη Γενική Εφημερία της Παρασκευής 7/10 αποδέχονταν μόνο τα απολύτως έκτακτα περι-στατικά. Τις επόμενες μέρες προ-γραμματίζουν κοινή πορεία με τους εργαζόμενους στο γειτονικό νοσοκομείο «Σωτηρία» και τους εργαζόμενους στο ΕΚΑΒ.

Σε όλα τα νοσοκομεία υπάρχει αναταραχή, πραγματοποιούνται γενικές συνελεύσεις, συγκεντρώ-σεις, συντονισμένες τοπικές δια-δηλώσεις προς τις ΥΠΕ και αρχί-ζουν να συγκροτούνται επιτροπές αγώνα. Παράλληλα οι εργαζόμενοι στο Υπουργείο Υγείας είναι σε κινη-τοποίηση διαρκείας και με προο-πτική κατάληψης του υπουργείου.

Αντίστοιχες εικόνες χρειάζε-ται να δούμε και στα άλλα δη-μόσια νοσοκομεία και σε όλες τις δομές υγείας, διαφορετικά αυτό που θα αντικρίζουμε θα είναι ο χειρότερος εφιάλτης. Ασθενείς που θα οδηγούνται στο θάνατο, γιατί δεν θα έχουν να πληρώσουν τα νοσήλια που θα ζητάνε οι ιδιώτες ή επειδή τα λιγοστά νοσοκομεία που θα απομείνουν, δεν θα έχουν κρε-βάτια να τους περιθάλψουν.

τερο μεταξύ των χωρών του. Πράγμα-τι, αφού ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι το 15%, ενώ χαμηλότερα από την Ελλάδα βρίσκεται μόνο η Κορέα και η Ιαπωνία. Το 30% για Νορβηγία και Δανία είναι αληθινό (πηγή http://www.oecd.org/dataoecd/60/3/48214177.pdf).

Αν αναλογιστεί κανείς ότι «κανονι-κά» φέτος για μισθούς στο δημόσιο

τομέα θα έδιναν 22,6 δισ. ευρώ και ότι, με τη διάλυση του δημόσιου το-μέα που νομοθετούν, τελικά για μι-σθούς και συντάξεις μαζί θα δοθούν 16,78 δισ. ευρώ, αλλά την ίδια ώρα διαλέγουν να δώσουν από τα λεφτά του… ίδιου «έλληνα φορολογούμε-νου» 17,9 δισ. ευρώ για τόκους και 863 εκατ. ευρώ για να καλύψουν τις απα-

τεωνιές της Proton Bank, τότε κατα-λαβαίνουμε απολύτως, γιατί τα με-γάλα ΜΜΕ και τα κόμματα εξουσίας κρύβουν και παραποιούν τόσο πολύ τα στοιχεία για το δημόσιο. Γιατί, αν τα συνδέσει κάποιος νοήμων άνθρω-πος, θα βγει να τους κυνηγήσει και δεν θα μαζεύεται πίσω με τίποτα. Κι ας είναι… ιδιωτικός υπάλληλος.

Η μάχη για την υπεράσπιση του Δημόσιου μας αφορά όλους

εργατικά • 9ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Με απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις

Θέλουμε δημόσιο για τις ανάγκες μας!

Τ ο, όχι και τόσο αστείο, ανέκδοτο του νεοδιορι-ζόμενου δάσκαλου, με

καθαρό μισθό 660 ευρώ μόνο, κάνει το γύρο της Ελλάδας τις τελευταίες μέρες. Όχι ότι τώρα παίρνει την αμοιβή που δια-σπείρει ο… φτωχός Μίχαλος και η… μισθοσυντήρητη Τρέμη, απλά έπαιρνε 868 ευρώ καθαρά και συνολικά.

Ο πιο χαμηλός μισθός στο δημόσιο, κατηγορίας νεοδιορι-ζόμενου υποχρεωτικής εκπαί-δευσης, προβλέπεται στα 550 ευρώ καθαρά. Ο υψηλότερος μισθός θα επιτυγχάνεται μετά από πανεπιστημιακές σπουδές και 35 χρόνια υπηρεσίας και καθαρά θα είναι λίγο κάτω των 1.500 ευρώ. Βέβαια, με τις προ-ϋποθέσεις του νέου μισθολογί-ου, όσοι φτάνουν σε αυτές τις βαθμίδες, επειδή θα πρέπει να έχουν και άλλα «προσόντα», όλο και θα ανεβάζουν τις αποδοχές τους! Αυτή η «φιλοσοφία» διέ-πει το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ και αυτό δεν είναι αστείο.

Η σύνδεση της πενιχρής αύ-

ξησης, της τάξης του 10-15%, αφού πετύχεις τη στοχοθεσία κατά 90% και πάνω κάθε χρόνο, με την αξιολόγηση όλων και το διαρκές άγχος για τη βαθμολο-γική εξέλιξη, είναι από τα χειρό-τερα… κακά.

Ο μισθός καθορίζεται ανάλο-γα με το βαθμό και τα κλιμάκια κάθε βαθμού (δημιουργούνται 6 βαθμοί). Ένας υπάλληλος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (ΠΕ) χρειάζεται τουλάχιστον 18 χρόνια για να φτάσει στο βαθ-μό Α, ένας υπάλληλος δευτε-ροβάθμιας εκπαίδευσης (ΔΕ) θέλει 18 χρόνια για το βαθμό Β, ενώ ένας υποχρεωτικής εκ-παίδευσης (ΥΕ), 22 χρόνια για το βαθμό Γ. Έτσι κι αλλιώς οι βαθμοί Α και Β δεν είναι για τον καθένα! Εκτός από το επίπεδο εκπαίδευσης των εργαζομένων (οι ΔΕ και ΥΕ δεν δικαιούνται να προσεγγίσουν τον Α και Β βαθ-μό), μόνο το 60% αυτών που δικαιούνται θα «περνάνε» στο Β βαθμό και ακόμα λιγότεροι, το 20%, θα φτάνει στον Α βαθμό.

Όσο για τα αμείλικτα ερωτή-

ματα ποιος καθορίζει τη στο-χοθεσία και ποιος κρίνει τους υπαλλήλους, το νομοσχέδιο εξηγεί γλαφυρά: τα υπηρεσια-κά συμβούλια, που μέχρι τώρα συμπεριελάμβαναν έστω 2 αι-ρετούς εκπροσώπους των ερ-γαζομένων (στους 5 συνολικά), τώρα δεν θα τους έχουν. Κριτές θα είναι μόνο διορισμένοι από την πολιτική ηγεσία. Επιπλέον, ρόλο στην προαγωγή θα παίζει η συμπεριφορά του υπαλλήλου (άρθρο 4, κεφάλαιο 1). Είναι απο-λύτως σαφές ότι δεν θα περνάς, «διότι δεν συνεμορφώθεις προς τας υποδείξεις»! Πόσο πιο χο-ντροκομμένα να αναγκαστούν να το διατυπώσουν οι άνθρωποι;

Τα επιδόματα που κόβονται και έκαναν αξιοπρεπή τη δια-βίωση των δημοσίων υπαλλή-λων μέχρι τώρα, η υπερωριακή αμοιβή που μειώνεται ακόμα περισσότερο, ο ανταγωνισμός μεταξύ υπηρεσιών, που έχουν ανάλογους στόχους για το ποια θα πάρει την… αύξηση τελικά, είναι από τα υπόλοιπα του τερα-τουργήματος.

Ενιαίο, ναι! Μισθολόγιο, σε καμιά περίπτωση! 

Κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ βλάπτουν σοβαρά την υγεία!

Π αρά την εντεινόμενη πίεση από την κυβέρνηση και την προπα-γάνδα των ΜΜΕ υπέρ της κυβερ-

νητικής πολιτικής, οι εργαζόμενοι στους δήμους συνεχίζουν τις δυναμικές κινητο-ποιήσεις τους. Με διαδηλώσεις, δράσεις ενάντια στα χαράτσια, απεργίες και κυ-ρίως καταλήψεις (ΧΥΤΑ και δημαρχείων) εκφράζουν την αντίστασή τους στην πο-λιτική της κυβέρνησης. Το ότι οι εργαζό-μενοι στους δήμους δίνουν ένα δείγμα για το πώς οι κινητοποιήσεις διαρκείας αυτή την περίοδο μπορούν να στριμώξουν την κυβέρνηση είναι αυτό που ενοχλεί πραγ-ματικά τους από πάνω.

Έτσι η γνωστή προπαγάνδα, σε κάθε κινη-τοποίηση διαρκείας που κάνουν οι εργαζό-μενοι στους ΟΤΑ, για τα σκουπίδια που γίνα-νε βουνό στους δρόμους και δημιουργούν μολυσματικές ασθένειες, δίνει και παίρνει.

Σύμμαχος της κυβέρνησης, ο δήμαρ-χος Αθήνας ζήτησε από τον εισαγγελέα την ποινική δίωξη των εργαζόμενων που έχουν καταλάβει το ΧΥΤΑ Φυλής. Οι εργαζόμενοι απάντησαν με τον καλύτε-ρο και πιο δυναμικό τρόπο. Την Τρίτη 11 Οκτώβρη 9.000 εργαζόμενοι στους δή-μους διαδήλωσαν μαχητικά και δυναμικά, απαιτώντας την πτώση της κυβέρνησης και καλώντας όλους τους εργαζόμενους να διώξουν κυβέρνηση, μνημόνια και τρόικα. Αυτά τα συνθήματα κυριάρχησαν στη μεγαλύτερη συγκέντρωση που έχουν πραγματοποιήσει οι εργαζόμενοι στους δήμους τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Επίσης οι εργαζόμενοι αποφάσισαν την αποκομιδή των σκουπιδιών από τα

νοσοκομεία και τα σχολεία, τον καθαρι-σμό των φρεατίων για να αποφευχθούν πλημμύρες, τη βοήθεια σε όσους χρει-άζονται φροντίδα και είναι χρήστες των κοινωνικών δομών των δήμων και τη λειτουργία των παιδικών σταθμών για όσους δεν μπορούν να αφήσουν αλλού τα παιδιά τους. Δείχνουν με τον τρόπο αυτό ότι ο αγώνας τους δεν αφο-ρά μόνο τους ίδιους, αλλά και όλη την κοινωνία. Και γι’ αυτό χρειάζεται να τον υπερασπιστούμε.

ΖωγράφουΜαζικές και αποφασιστικές κινητοποιή-σεις πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι στο Δήμο Ζωγράφου, υλοποιώντας την από-φαση της ομοσπονδίας τους ΠΟΕ-ΟΤΑ. Ο τοπικός σύλλογος εργαζομένων προ-χώρησε σε κατάληψη του δημαρχείου και του γκαράζ του δήμου (απορριμμα-τοφόρα, κήποι, τεχνικές υπηρεσίες κ.λπ.) στις 28/9. Μαζικότατη ήταν η παρουσία των εργαζομένων στη συνέλευση του συλλόγου, που έγινε το ίδιο πρωί, καθώς και στην πορεία που ακολούθησε στο κέ-ντρο της γειτονιάς. Το παρόν έδωσαν και μαθητές από το κατειλημμένο 4ο Γυμνά-σιο-Λύκειο, οι οποίοι διάβασαν τα αιτή-ματά τους στους συγκεντρωμένους και εισέπραξαν την αλληλεγγύη τους για τις δικές τους καταλήψεις. Τη Δευτέρα 3/10, μετά από νέα συνέλευση, οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε καταλήψεις όλων των υπηρεσιών του δήμου και πορεία σε Ζω-γράφου και Ιλίσια, μοιράζοντας ανακοί-νωση του σωματείου στους δημότες.

Νίκη στους εργαζόμενους των ΟΤΑ

10 ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ μέσα από την ανεξάρ-τητη δράση της εργατικής τάξηςΟι εργάτες δημιουργούν όλο τον πλούτο μέσα στον καπιταλισμό. Μια νέα κοινω-νία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση, ο σοσιαλισμός, μπορεί να δημιουργηθεί μόνο όταν οι εργάτες πάρουν συλλογικά στα χέρια τους τον έλεγχο όλου του κοινω-νικού πλούτου και όταν προγραμματίσουν την παραγωγή και τη διανομή σύμφωνα με τις ανθρώπινες ανάγκες.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και όχι ρεφορμισμόΟ καπιταλισμός δεν παίρνει διορθώσεις. Πρέπει να ανατραπεί με την εργατική δρά-ση. Δεν υπάρχει κοινοβουλευτικός δρόμος προς μια τέτοια αλλαγή.

Το κοινοβούλιο, ο στρατός, η αστυνομία, η δικαιοσύνη, όλο το αστικό κράτος λει-τουργεί για να προστατεύει τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. H εργατική τάξη θα χρειαστεί το δικό της κράτος, στηριγμένο στην άμεση δημοκρατία, στα συμβούλια αντιπροσώπων απ’ τους χώρους δουλειάς, καθώς και στην εργατική πολιτοφυλακή.

ΔΙΕΘΝΙΣΜΟ και όχι «σοσιαλισμόσε μια χώρα» ή «σοσιαλισμό με εθνικά χρώματα»Η εμπειρία της Ρωσίας αποδεικνύει ότι ακό-μα και μια νικηφόρα εργατική σοσιαλιστική επανάσταση, όπως ο Οχτώβρης του 1917, δεν μπορεί να επιβιώσει σε απομόνωση. Τα καθεστώτα της ΕΣΣΔ, μετά την επικράτηση του σταλινισμού, όπως και τα καθεστώτα της Κίνας και των άλλων ανατολικών χωρών ήταν ή είναι κρατικοί καπιταλισμοί, όπου η εκμετάλλευση και η καταπίεση της εργα-τικής τάξης δεν διαφέρει από τη Δύση. Γι’ αυτό υποστηρίζουμε τις εργατικές εξεγέρ-σεις ενάντια στη γραφειοκρατική άρχουσα τάξη αυτών των χωρών.

Υποστηρίζουμε, επίσης, όλα τα εθνικοαπε-λευθερωτικά κινήματα που αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική καταπίεση. H δύναμη που θα τσακίσει τελειωτικά τον ιμπεριαλι-σμό είναι η ενότητα της εργατικής τάξης σε διεθνή κλίμακα, από τη Nέα Yόρκη ώς τη Σε-ούλ και από το Λονδίνο ώς το Σάο Πάολο.

Aντιπαλεύουμε κάθε μορφή σοβινισμού,

ρατσισμού ή σεξιστικών διακρίσεων που απειλεί να διασπάσει τους εργάτες.

Aπέναντι στην αντιτουρκική πολεμοκαπη-λία της «δικής μας» άρχουσας τάξης, υπο-στηρίζουμε το σύνθημα Έλληνες και Tούρ-κοι εργάτες ενωμένοι.

Eίμαστε αντίθετοι στην καταπίεση των μει-ονοτήτων στη Θράκη και τη Mακεδονία και στα μέτρα αστυνόμευσης των μεταναστών.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ της εργατικής πρωτοπορίαςH εργατική τάξη μπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό της και όλους τους καταπιεσμέ-νους μέσα από τη δική της δράση. Για να κερδηθούν όλα τα κομμάτια της τάξης σ΄ αυτήν την πάλη είναι απαραίτητο να οργα-νωθούν τα πιο ξεκάθαρα και μαχητικά τμή-ματα σε ένα επαναστατικό σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα. Ένα τέτοιο κόμμα μπορεί να πείθει τους εργάτες για την επαναστατι-κή προοπτική, παρεμβαίνοντας στους μα-ζικούς αγώνες. Eίμαστε αντίθετοι σε κάθε αντίληψη υποκατάστασης της τάξης, απ’ όπου και αν προέρχεται.

Η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά παλεύει γιαΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: «ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ»Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία

ΕΚΔΟΤΗΣ: Γιάννης Χαριτόπουλος

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: Αντώνης Νταβανέλλος

ΕΚΤΥΠΩΣΗ: ΧΕΛΙΟΣ-ΠΡΕΣ Α.Β.Ε.Ε.

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κλαζομενών 1-3, Τ.Κ. 10440 ΑΘΗΝΑEπικοινωνία: τηλ: 210-3306286, e-mail: sidaxi@dea.org.gr , Fax: 210-3303566

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ:• Εξάμηνη 25 ευρώ • Ετήσια 50 ευρώ • Εξωτερικού 70 ευρώ

Μπορείτε να καταθέσετε τη συνδρομή σας στο λογαριασμό 109/618539-82 της Εθνικής Τράπεζας.

Επικοινωνήστε μαζί μας:

www.

dea.

org.

gr

ΑΘΗΝΑ: Εξάρχεια 6977248750 ● Γκύζη 6957500105 ● Αμπελόκηποι 6973005569 ● Πετράλωνα 6974018716 ● Νέος Κόσμος 6985749304

● Παγκράτι 6974793603 ● Κυψέλλη-Αγ.Παντελεήμονας 6957500101 ΒΟΡΕΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: Νέα Ιωνία 6972036692 ● Χαλάνδρι 6974972217

● Μαρούσι 6978641672 ● Ν. Ηράκλειο 6945498732 ΝΟΤΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: Άλιμος 6945754555 ● Γλυφάδα 6944548787 ● Άγ. Δημήτριος-

Μπραχάμι 6932566460 ΔΥΤΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: Περιστέρι 6977710683 ● Αγ. Ανάργυροι 6936899442 ● Ίλιον 6957500102

● Χαϊδάρι 6974701829 ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ: Ζωγράφου 6937271330 ● Βύρωνας 6972318747 Λαύριο 6979925065

ΠΕΙΡΑΙΑΣ: 6944810156 ● Σαλαμίνα 6973376378

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 6972878820 ● 5ο Διαμέρισμα 6972814199 ● Τούμπα 6995270465 ● Δυτικές Συνοικίες 6979942083

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ: Καλαμάτα 6932422501 ● Πάτρα 6973235894 ● Βόλος 6979459034 ● Ρέθυμνο 6932008743 ● Ηράκλειο 6976332197

● Ιεράπετρα 6976786326 ● Γιάννενα 6945704488 ● Βέροια 6977684341 ● Κοζάνη 6934374825 ● Λιβαδειά 6948364232

● Κομοτηνή 6907843752

«Την Τρίτη 27 Σεπτέμβρη, εί-χαμε αποφασίσει να κάνουμε κατάληψη στο σχολείο μας. Το πρωί με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι κάποιος είχε βγάλει την πόρ-τα του σχολείου, προφανώς για να μας αποτρέψει. Καλέσαμε τα παιδιά να μην μπουν στις τάξεις τους και οργανώσαμε συνέλευση, συζητώντας τα αιτήματα μας, που ήταν: οι περιορισμένες δαπάνες για την παιδεία, η σταδιακή ιδιω-τικοποίησή της, η έλλειψη βιβλί-ων, η απουσία πόρτας (έλεος), οι 20.000 κενές θέσεις καθηγητών, τα μελλοντικά προβλήματα σε θέρμανση και φωτοτυπικό, η αύ-ξηση της ανεργίας, η οικονομική κρίση για την οποία εμείς και οι γονείς μας δεν ευθυνόμαστε, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. […] Τις επόμενες μέρες οργανώσαμε συνέλευση όλων των σχολείων της περιοχής και διαδήλωση με όλα τα λύκεια του Ν. Ηρακλείου προς το Υπουργείο Παιδείας. Η κατάληψή μας κρά-τησε μέχρι τις 5 Οκτώβρη. […] Το σχολείο μας, αλλά και τα άλλα λύκεια του Ν. Ηρακλείου συμμε-τείχαν στην απεργία μαζί με τους εργαζόμενους και τους φοιτητές.

Το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι πολλά παιδιά στο σχολείο κι-νητοποιήθηκαν γι’ αυτά που τους ανήκουν».

Νίκος Κ., 4ο Λύκειο

Ν. Ηρακλείου Αττικής

«Η απεργία την Τετάρτη 5/10 ήταν μια ευκαιρία για τους μα-θητές και για εμένα, ώστε να ση-κώσουμε γροθιά, μήπως ακου-στούμε στους ανθρώπους που μας έκαναν να κοιμόμαστε χωρίς όνειρα. Το ευχάριστο είναι ότι μαθητές, εχθροί και φίλοι, έγιναν ένα, παλεύοντας σαν μονομάχοι στην αρένα, για απόδραση. Με τη στήριξη της εργατικής τάξης δια-μορφώσαμε την ήρεμη κεντρική πλατεία της Κοζάνης σε μια πλα-τεία όπου επικρατούσε οργή και χάος. Το θλιβερό στα μάτια μου έφτασε, όταν είδα παιδιά γυμνα-σίου να είναι μια γροθιά κι από πίσω τους η ελληνική αστυνομία έτοιμη να πει «ναι» στη βία απένα-ντι σε ανθρώπους που δε φταίνε για ό,τι γίνεται σήμερα. Για μένα αυτό που έγινε την Τετάρτη δεν αποσκοπούσε κάπου. Κατά την άποψή μου δεν πρέπει να μαζευ-

τεί μια ομάδα από τη μάζα, αλλά να σηκωθεί η μάζα.»

Γιώργος Κ.,

2ο ΕΠΑΛ Κοζάνης

«Στις 5 Οκτώβρη τα ΜΑΤ σταμά-τησαν εμένα και τους συμμαθη-τές μου στο δρόμο για εξακρίβω-ση στοιχείων. Ήμουν ο μόνος που δεν είχε ταυτότητα, αλλά παρ’ όλα αυτά ήθελαν να μας προσάγουν όλους. Τελικά προσήγαγαν εμέ-να. Πρόλαβα να δω το κράνος του Ματατζή που με έσπρωχνε στο περιπολικό. Έγραφε πάνω «Ελλάς ή Τέφρα». Στη ΓΑΔΑ με ρώταγαν επίμονα τι τα θέλω τα μαντήλια που κουβαλάω. Όταν τους είπα ότι θέλω να προστατεύομαι από τα δακρυγόνα, με ειρωνεύτηκαν. «Αφού ξέρεις πως θα φας δακρυ-γόνα, τι θες και κατεβαίνεις στις πορείες;» […] Το μόνο που βρήκαν ήταν 2 μαντήλια και 1 προκήρυ-ξη. Με άφησαν, μόλις τέλειωσε η πορεία. Φυσικά, αν νομίζουν πως δεν θα ξανακατέβω σε πορεία, κά-νουν μεγάλο λάθος».

Χρήστος Κ.,

4ο Λύκειο Ν. Ηρακλείου

Εμπειρίες μαθητών από τον αγώνα τους Δραστηριότητες του ΣΥΡΙΖΑ

Στο πλαίσιο της επανεκκί-νησης του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζο-νται οι συνελεύσεις τοπικών επιτροπών του σχήματος (Ν. Φιλαδέλφεια, Βόλος, Καρδί-τσα, Κυψέλη, 7ο διαμέρισμα, Ζωγράφου κ.α.), με βασικό θέμα την κρίσιμη πολιτική συγκυρία και την καμπάνια ενάντια σε κυβέρνηση, τρό-ικα και χαράτσια, με βασικό σύνθημα «Να τους διώξου-με, πριν μας χρεοκοπήσουν – Όχι στα χαράτσια, να πλη-ρώσουν οι πλούσιοι», που θα κορυφωθεί με τη συμμετοχή στην πανελλαδική-πανεργα-τική απεργία στις 19/10.

Με περιοδείες σε χώρους δουλειάς και εξορμήσεις σε γειτονιές, συνδικαλιστές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ενημερώνουν τους εργαζόμενους για την επερχόμενη απεργιακή μάχη, συμμετέχοντας παράλληλα στους εργατικούς αγώ-νες που ξεσπούν καθημερινά σε διάφορους κλάδους και βοηθούν στην κλιμάκωση των κοινωνικών αντιστάσεων.

Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ συμβάλλει και στο κίνημα πολιτικής ανυ-πακοής ενάντια στα ληστρικά χαράτσια, με τα μέλη του να συμμε-τέχουν ενεργά στις δράσεις ανυπακοής επιτροπών και τοπικών συ-νελεύσεων.

ιστορία • 11ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Της Μαρίας Μπόλαρη

Ε ξήντα έξι χρόνια μετά τον τραγικό θάνατο του Άρη Βελουχιώτη, η ηγεσία του

ΚΚΕ συνεχίζει να τον τιμωρεί. Σύμ-φωνα με τις αποφάσεις που δη-μοσιεύθηκαν πρόσφατα, η απο-κατάσταση του αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ είναι μερική –πολιτική τάχα– αλλά όχι κομματική. Αντί-θετα πλήρης και με όλες τις τιμές έγινε η αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη, γενικού γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ στην «ανώμαλη» περίοδο από το 1931ως το 1956.

Έτσι, η ηγεσία του ΚΚΕ δικαι-ώνει το Ν. Ζαχαριάδη, τον πρω-τεργάτη της σταλινικής ρεφορμι-στικής πολιτικής, που οδήγησε στη συντριβή. Όχι όμως τον Άρη, αυτόν που ενσάρκωσε την αυθόρ-μητη αντίδραση στους συμβιβα-σμούς, αυτόν που προσπάθησε να αποτρέψει την ήττα.

Οι αποφάσεις πάρθηκαν σε Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που έγινε τον Ιούλη. Στην ίδια εγκρί-θηκε ο Β΄ Τόμος του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, ο οποίος ανα-φέρεται στην περίοδο 1949-1968, αλλά αναγκαστικά και στα κρίσι-μα γεγονότα του 1940-1949. Οι αποφάσεις αποκατάστασης και η εισαγωγή του Δοκιμίου δημοσι-εύονται στο τεύχος 5 της ΚΟΜΕΠ.

ΚατηγορίεςΗ απόφαση για τον Άρη περιο-ρίζεται σε δυόμιση σελίδες και μόνο αποκατάσταση δεν είναι. Ενώ στη σελ. 49 αναγνωρίζεται ότι ο Βελουχιώτης είχε δίκιο για τη συμφωνία της Βάρκιζας, στη σελ. 50 κατακεραυνώνεται. Κα-τηγορείται για ασέβεια απέναντι στη συλλογική θέση του κόμμα-τος, για κομματική απειθαρχία και ρήξη με την αρχή του δημο-κρατικού συγκεντρωτισμού, για αξιοποίηση της φήμης και του σεβασμού που είχε αποκτήσει ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ και στέ-λεχος του ΚΚΕ.

Η αλήθεια είναι τελείως δια-φορετική. Ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) υπήρξε πιστό στέλεχος του ΚΚΕ από τα μέσα της δεκαετίας του 1920. Στις αρ-χές του 1942, σε πολύ δύσκολες συνθήκες, έστησε τις πρώτες αντάρτικες ομάδες του ΕΛΑΣ. Τον Οκτώβρη του 1944, όταν αποχω-ρούσαν τα γερμανικά στρατεύ-ματα, το ΕΑΜ, οι εργατικές οργα-νώσεις του, η ΕΠΟΝ μετρούσαν 1.600.000 μέλη και ο ΕΛΑΣ ήλεγ-χε τα 2/3 της επικράτειας. Το ΚΚΕ είχε 400.000 μέλη. Οι εργάτες και αγρότες, που πύκνωναν τις γραμμές του, πάλευαν όχι μόνο για το διώξιμο των φασιστικών στρατών κατοχής, αλλά και για μια νέα κοινωνία. Χωρίς φτώ-χεια, ανεργία, καταπίεση, ενάντια στους αστούς, τους τσιφλικάδες και τους μισητούς θεσμούς τους. Και είχαν την αυτοπεποίθηση να τη διεκδικήσουν.

Αιτίες της ήτταςΓια την ήττα του Δεκέμβρη του ’44 και την εξευτελιστική συμφωνία της Βάρκιζας δεν υπήρχε κανένας αντικειμενικός λόγος. Οι αιτίες βρίσκονται στην πολιτική της ηγε-σίας του ΚΚΕ που περιόριζε τον αγώνα σε εθνικοαπελευθερωτικό, που υποστήριζε τη γραμμή της «εθνικής ενότητας». Στο όνομά αυτής της γραμμής έγιναν οι συμ-βιβασμοί με τους Άγγλους ιμπερι-αλιστές, η υπαγωγή του ΕΛΑΣ στις διαταγές του Συμμαχικού Στρατη-γείου, οι Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας.

Ο Άρης, ως αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ, είχε εκφράσει πολλές φο-ρές γραπτά και προφορικά –όχι δημόσια, τηρώντας την κομματι-κή πειθαρχία– την πεποίθηση ότι το κίνημα έπρεπε να ξεπεράσει αυτή τη γραμμή.

Μετά το Δεκέμβρη υπέγραψε μεν τη διαταγή παράδοσης των όπλων, που προέβλεπε η Συμφω-νία της Βάρκιζας, όμως ο ίδιος αρνήθηκε να αποστρατευθεί και ανέβηκε ξανά στο βουνό. Το απο-

τέλεσμα ήταν η αποκήρυξη και η απομόνωσή του από το ΚΚΕ τον Απρίλη του ’45. Ακολούθησαν συνεχείς εκκλήσεις του για συζή-τηση με το Π.Γ. Περίμενε μάλιστα τη σωτήρια επέμβαση του Νίκου Ζαχαριάδη, που είχε φτάσει στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωσή του από το Νταχάου. Μάταια. Στις 16 Ιούνη, όταν ο Άρης πέθαινε πε-ρικυκλωμένος από τις συμμορίες της Δεξιάς, ο «Ριζοσπάστης» δη-μοσίευε την απόφαση διαγραφής του με ένα υβρεολόγιο.

Η τραγωδία του Άρη ήταν –όπως και χιλιάδων άλλων αγωνιστών– ότι δεν είχε καμία εξήγηση για τους συμβιβασμούς. Δεν μπορούσε να προτείνει μια συνολική εναλλα-κτική προοπτική, γιατί και ο ίδιος ήταν εγκλωβισμένος στη στρατη-γική των σταδίων: Της «αστικοδη-μοκρατικής» επανάστασης που κάποτε θα γινόταν «σοσιαλιστική». Στο όνομα «πλατιών συμμαχιών», όπου η εργατική τάξη θυσίαζε τα δικά της συμφέροντα.

Αυτή την καταστροφική πολι-τική υπηρέτησε ο Ν. Ζαχαριάδης ως γενικός γραμματέας και την περίοδο 1931-1936 (με αποτέλεσμα την ήττα της εργατικής εξέγερσης στη Θεσσαλονίκη) και αργότερα από το 1945 και μετά.

Ο Δημοκρατικός ΣτρατόςΣτη σελ. 40 της ΚΟΜΕΠ δίνονται εύσημα στο Ν.Ζαχαριάδη, επειδή πρωτοστάτησε στη δημιουργία και την ηρωική πάλη του Δημοκρατι-κού Στρατού. Η πραγματικότητα είναι ότι ο ίδιος και η υπόλοιπη ηγεσία του ΚΚΕ έχασαν πολύτιμο χρόνο, επιμένοντας στη γραμμή των «ομαλών δημοκρατικών εξε-λίξεων», που εξασφαλιζόταν τάχα από τη συμμετοχή του ΚΚΕ στην κυβέρνηση. Το κίνημα που ανασυ-ντασσόταν με γρήγορους ρυθμούς μετά τη Βάρκιζα, έδινε μεγάλες δυνατότητες για αντεπίθεση.

Ο ΔΣΕ ιδρύθηκε (επισήμως) στα τέλη του 1946, όταν το όργιο της

καταστολής δεν άφηνε κανένα περιθώριο άλλης γραμμής. Είχαν προκληθεί απίστευτα ζιγκ-ζαγκ που σπατάλησαν τη δύναμη και έσπειραν τη σύγχυση στο μαζικό κίνημα.

Η απόφαση αποκατάστασης προσπαθεί να καλύψει το Ν. Ζα-χαριάδη: «δεν ενσωμάτωσε την αρνητική πείρα των λαθεμένων συμφωνιών Λιβάνου-Καζέρτας-Βάρκιζας… όμως αυτό αντα-νακλούσε τις αντιφάσεις της στρατηγικής του διεθνούς κομ-μουνιστικού κινήματος». Αντιφά-σκοντας με τα όσα αναφέρονται ως χαρίσματά του: «Η επανα-στατική επαγρύπνηση, ταχύτητα στην ανάληψη πρωτοβουλιών, σθένος στην υπεράσπιση της γνώμης του» που αποδείχθηκαν μόνο στη βάρβαρη αντιμετώπιση απέναντι σε οποιοδήποτε θεω-ρούσε διαφωνούντα ή έστω αμ-φισβητία: τον Κ. Καραγιώργη, τη Χρ. Χατζηβασιλείου, το Ν. Πλου-μπίδη. Το «ανώμαλο εσωκομμα-τικό καθεστώς» ήταν ο κανόνας στη λειτουργία του ΚΚΣΕ και όλων των ΚΚ μετά την επικράτηση του σταλινισμού, αλλά βέβαια και στο ΚΚΕ του Ν. Ζαχαριάδη.

Θύμα αυτού του εσωκομματι-κού καθεστώτος έγινε και ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, όταν το 1956 και μετά το θάνατο του Στάλιν, για δι-κούς της λόγους η γραφειοκρατία προχώρησε σε επιφανειακές με-ταρρυθμίσεις.

Η απόφαση της αποκατάστα-σης για το Ν. Ζαχαριάδη στο μεγα-λύτερο μέρος αφορά την περίοδο 1956-1968. Στοχεύει στο να δώσει

τις δικές της ερμηνείες, να κλείσει τους λογαριασμούς με αυτούς που έφτιαξαν την ΕΔΑ, οδήγησαν στη διάσπαση του 1968. Το παρά-δοξο ότι όλοι αυτοί ήταν ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ «εξηγείται» στη σελ. 29 και 50 του Δοκιμίου. «Ο οπορτουνισμός έχει κοινωνικές βάσεις… εκδηλώνεται μέσα στο εργατικό κίνημα, στα ίδια τα ΚΚ».

ΣκοπιμότηταΤο ΚΚΕ, ξαναγράφοντας την ιστο-ρία, στοχεύει στο να δικαιολογή-σει τη σημερινή πολιτική του, να της δώσει τάχα ιστορικό υπόβα-θρο και δήθεν λενινιστικές περγα-μηνές. Κρύβεται πίσω από όσους –εντελώς λαθεμένα– θεωρούν τυχοδιωκτισμό ή εξαρχής κατα-δικασμένη σε ήττα τη «νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε» στα 1940-49.

Συνειδητά μεταφράζει την πο-λύτιμη εμπειρία του 1945-1968 σε σεχταρισμό, σε τάχα «επαναστατι-κή καθαρότητα», με γενικόλογες αναφορές στη σοσιαλιστική επα-νάσταση. Απορρίπτει –στα λόγια– τη λογική σταδίων για να απαιτή-σει τυφλή πειθαρχία και υπακοή στην ηγεσία μπροστά στις δοκι-μασίες του σήμερα.

Η ιστορική αδικία σε βάρος του Άρη Βελουχιώτη, μια αδικία που κατανοούν όλα τα μέλη του ΚΚΕ και η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου της Αριστεράς, έχει ως στόχο να ενισχύσει τη σταθερό-τητα της σημερινής ηγεσίας και της σημερινής γραμμής, απέναντι στις αμφισβητήσεις που και πάλι πληθαίνουν στο εσωτερικό του.

Ιστορική αδικία με στόχο τα σημερινά προβλήματα

Το ΚΚΕ, ο Άρης και ο ΖαχαριάδηςΗ ηγεσία του ΚΚΕ δικαιώνει το Ν. Ζαχαριάδη, πρωτεργάτη της σταλινικής ρεφορμιστικής πολιτικής, που οδήγησε στη συντριβή. Όχι όμως τον Άρη, που ενσάρκωσε την αυθόρμητη αντίδραση στους συμβιβασμούς

12 • διεθνή ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Του Πάνου Πέτρου

Τ ο κίνημα των «πλατειών» έχει φτάσει και στις ΗΠΑ. Με αφετηρία το «Occupy

Wall Street» στη Νέα Υόρκη, έχουν στηθεί καταλήψεις πλα-τειών ή δρόμων, κυρίως έξω από τράπεζες, σε 70 πόλεις. Το νέο κί-νημα, με κεντρικό του σύνθημα «Είμαστε το 99%», έχει βάλει στο στόχαστρό του τους τραπεζίτες και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Σε πείσμα του κυρίαρχου πολιτικού λόγου που «αγνοεί» την ύπαρξη τάξεων, το κίνημα εκφράζει ένα βαθύ ταξικό μίσος που έβραζε εδώ και χρόνια στην αμερικανική κοινωνία.

Οι επικριτές των καταλήψεων μιλάνε για «παιδιά των μεσοαστι-κών προαστίων που βαριούνται», ενώ και φιλικοί προς το κίνημα δημοσιογράφοι υπερπροβάλ-λουν τη «χίπικη» διάστασή του. Είναι ένας μύθος που τον είδαμε να επαναλαμβάνεται στην Αίγυ-πτο, στην Ισπανία, στην Ελλάδα: «μεσαία τάξη, ιντερνετική νεο-λαία» κ.λπ.

Η σύνθεση του κινήματος είναι πολύ πιο πλούσια. Στο πλευρό του πυρήνα ακτιβιστών που δι-ατηρούν τις καταλήψεις 24 ώρες το 24ωρο προσπαθούν να βρίσκο-νται με κάθε ευκαιρία άνεργοι και απολυμένοι, άνθρωποι που έχα-σαν το σπίτι τους, ασυνδικάλιστοι εργαζόμενοι που κατεβαίνουν στην πλατεία κατευθείαν μετά

τη δουλειά, φοιτητές. Οι αυτο-σχέδιες πικέτες, οι δηλώσεις στα ρεπορτάζ, συγκλίνουν στην ίδια εικόνα: Είναι οι πιο άμεσα χτυπη-μένοι από την κρίση που πλαισιώ-νουν τις καταλήψεις και μαζικο-ποιούν τις διαδηλώσεις.

ΣυμμαχίαΗ πιο σημαντική εξέλιξη είναι η συμμαχία που χτίζεται με το οργανωμένο εργατικό κίνημα. Στο δρόμο που χάραξε η κα-τάληψη της Γουόλ Στριτ, μια σειρά καταλήψεις κάνουν εκ-κλήσεις στα συνδικάτα να υπο-

στηρίξουν το κίνημα και πολλά συνδικάτα έχουν ανταποκριθεί – τόσο τοπικά σωματεία σε δι-άφορες πόλεις όσο και πανεθνι-κές ομοσπονδίες, όπως αυτές των μεταλλεργατών και των νοσοκόμων. Στη Νέα Υόρκη η μεγαλύτερη και πιο «πολύχρω-μη» κινητοποίηση έγινε στις 5 Οκτώβρη, όταν τα συνδικά-τα οργάνωσαν διαδήλωση στο κάτω Μανχάταν και ενώθηκαν με τους καταληψίες. Ήταν ένα σημείο καμπής για την ανάπτυ-ξη του κινήματος, που από τότε μαζικοποιείται συνεχώς.

Από τα πάνω, οι αντιδράσεις απέναντι στο κίνημα ποικίλλουν. Οι κυβερνήτες έχουν ήδη χρησι-μοποιήσει την καταστολή σε μια σειρά περιπτώσεις. Όμως μέχρι τώρα έχουν φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα: Ήταν η σύλληψη 700 διαδηλωτών στη γέφυρα του Μπρούκλιν την 1η Οκτώβρη που πυροδότησε τις καταλήψεις σε όλη την υπόλοιπη χώρα και αύξησε την υποστήριξη στο ίδιο το νεοϋορκέζικο κίνημα. Βέβαια, η απειλή της κλιμάκωσης της αστυνομικής βίας παραμένει. Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μπλούμπεργκ, έχει σκληρύνει τη ρητορική του, ενώ σε μια κίνηση που ισούται με χίλιες λέξεις η JP Morgan ανακοίνωσε τη δωρεά 4,6 εκατομμυρίων δολαρίων στην αστυνομία της Νέας Υόρκης. Ο Ομπάμα εμφανίζεται να υποστη-ρίζει την οργή των διαδηλωτών ενάντια στη Γουόλ Στριτ (αν και υπήρξε ο πιο πιστός της σύμμα-χος από όταν ανέλαβε πρόεδρος). Οι «φιλελεύθεροι» Δημοκρατικοί αναλυτές, ενώ στηρίζουν το νέο κίνημα, επικρίνουν την «αντι-πο-λιτική» στάση του και τον «ου-τοπικό» του χαρακτήρα επειδή δεν έχει συγκεκριμένα αιτήματα: Αυτό που εννοούν ως πολιτική και ρεαλισμό είναι η προσπάθεια να κατευθύνουν το κίνημα στην υποστήριξη των Δημοκρατικών και του Ομπάμα στις εκλογές του 2012. Μια προσπάθεια που θα ενταθεί καθώς ο μηχανισμός του Δημοκρατικού Κόμματος επιχει-ρεί να αναστήσει τη φιλολαϊκή ει-κόνα του Ομπάμα του 2008.

ΣυνδικάταΌλοι αυτοί ανησυχούν από το ενδεχόμενο το κίνημα να προκα-λέσει αγώνες στους χώρους δου-λειάς. Η εφημερίδα «Crain’s New York Business» σχολίασε ανήσυχη την εμφάνιση των συνδικάτων, «των πιο έμπειρων στην οργάνω-ση ξεσηκωμών στην πόλη».

Άλλωστε, το ξέσπασμα του κι-νήματος γίνεται στο φόντο της αναβίωσης της εργατικής μαχητι-κότητας, που δεν κάνει πρωτοσέ-

λιδα αλλά είναι εξίσου σημαντική. Το πιο εμφατικό παράδειγμα είναι η μάχη στο Ουισκόνσιν τον Φλε-βάρη και τον Μάρτη. Η εκτίμηση πως δεν πρόκειται για μεμονω-μένο παράδειγμα, πως ήταν το πρώτο σημάδι ότι ο «μονόπλευ-ρος» ταξικός πόλεμος φτάνει στο τέλος του, δικαιώθηκε τους επόμενους μήνες. Η απεργία δι-αρκείας στην τηλεπικοινωνιακή εταιρεία Verizon τον Αύγουστο, με τις απεργιακές φρουρές, οι συ-γκρούσεις των λιμενεργατών της Δυτικής Όχθης με την αστυνομία και τα μπλόκα στους απεργοσπά-στες, που θύμισαν μέρες ’30, η απεργία των δασκάλων στην Τα-κόμα, που, παρόλο που κρίθηκε παράνομη, συνεχίστηκε και νίκη-σε είναι παραδείγματα αυτής της νέας εργατικής μαχητικότητας.

Το νέο κίνημα μπορεί να δώσει ώθηση σε αυτούς τους εργατι-κούς αγώνες, αλλά και σε άλλες τοπικές μάχες, ενάντια στις κα-τασχέσεις σπιτιών, για την υπε-ράσπιση των σχολείων στις υπο-βαθμισμένες κοινότητες μαύρων κ.λπ. Το Occupy Wall Street έγινε ο «φάρος» όλης της συσσωρευ-μένης δυσαρέσκειας στις ΗΠΑ. Για το 90% των εργατών στον ιδι-ωτικό τομέα που είναι ασυνδικά-λιστοι μπορεί να αποτελέσει ένα πολύτιμο «βήμα» για την οργάνω-ση της αντίστασής τους.

Όμως η συμμαχία με το υπαρ-κτό οργανωμένο εργατικό κίνη-μα είναι η καλύτερη εγγύηση για να γίνει το κίνημα απειλητικό. Η συμμαχία συνδικάτων-ακτιβι-στών-Αριστεράς, που καθόρισε το Σιάτλ το 1999, αναβιώνει στο πολύ πιο «στέρεο» έδαφος των πραγματικών αγώνων ενάντια στις συνέπειες της κρίσης.

Αριστερή αμφισβήτησηΤο «Occupy» είναι το αντίπαλο δέος του «Tea Party»: Δίνει λόγο στην από τα αριστερά έκφραση της οργής απέναντι στην πολιτι-κή Ομπάμα. Όπως δήλωσε μια ακτιβίστρια στο Σιάτλ: «Το 2008 ο Ομπάμα είπε πως θα έφερνε αλλαγή μόλις εκλεγεί. Μόλις εξε-λέγη, είπε πως χρειάζεται να περι-μένουμε για την αλλαγή. Λοιπόν, κουράστηκα να περιμένω. Είναι η ώρα να οργανωθούμε και να τη φέρουμε μόνοι μας».

Η «αντι-πολιτική» ως έκφραση απέχθειας απέναντι στα παζάρια που γίνονται στους διαδρόμους του Λευκού Οίκου και του Κο-γκρέσου είναι απόλυτα δικαιολο-γημένη αντίδραση. Η άρνηση των διοργανωτών να θέσουν συγκε-κριμένα αιτήματα γιατί «δεν έχουν σε ποιον να τα απευθύνουν» αντα-νακλά αυτήν τη διάθεση. Όμως η πολιτική είναι το μεγάλο στοίχη-μα για τον κόσμο της αντίστα-σης. Η «άλλη» πολιτική, αυτή που βάζει μπροστά τα αιτήματα των «από κάτω», που διεκδικεί να τα επιβάλλει, που έρχεται σε ρήξη με το σύστημα και τα κόμματα που το στηρίζουν είναι το ζητούμενο για το κίνημα.

ΗΠΑ: Η οργή ενάντια στο «1%»

Η αμερικανική οικονομία βρίσκεται σε ανάκαμψη εδώ και 2 χρόνια. Όμως πίσω από αυτήν τη βιτρίνα κρύβεται η πραγμα-τικότητα δύο διαφορετικών κό-σμων. Από τις αρχές του 2009 ως τα τέλη του 2010 τα κέρδη των εταιρειών αυξήθηκαν κατά 40%. Τα εταιρικά κέρδη -πριν από τη φορολόγησή τους- κατα-λαμβάνουν το 88% της ανόδου του εθνικού εισοδήματος στις ΗΠΑ μετά την έναρξη της ανά-καμψης. Για τους «από κάτω» η ύφεση συνεχίζεται. Το «κόψιμο χρήματος» από τον Ομπάμα μπορεί να απέτρεψε μια πλήρη κατάρρευση της κατανάλωσης, αλλά δεν οδήγησε σε δημιουρ-γία θέσεων εργασίας, ενώ η ίδια η πολυδιαφημισμένη ανάκαμ-ψη αρχίζει να επιβραδύνεται.

Σε σύγκριση με το 2007, οι θέ-σεις εργασίας στις ΗΠΑ μειώ-θηκαν κατά 11 εκατομμύρια, παρά την αύξηση του εργάσι-μου πληθυσμού και τα 2 χρόνια «ανάκαμψης». Συνολικά οι άνερ-γοι φτάνουν τα 14 εκατομμύρια, χωρίς να υπολογίζονται όσοι απελπίστηκαν και εγκατέλειψαν την αναζήτηση εργασίας. Αυτοί επισήμως υπολογίζονται σε 2,8 εκατομμύρια, αλλά είναι πολύ

περισσότεροι αυτοί που δε χω-ράνε στους σφιχτούς ορισμούς των στατιστικολόγων. Πλάι σε αυτούς υπάρχουν οι «υποαπα-σχολούμενοι», που αναζητούν κανονική δουλειά αλλά υποχρε-ώνονται να δέχονται θέσεις με-ρικής απασχόλησης. Σύμφωνα με την αμερικανική κυβέρνηση, ο αριθμός αυτών των εργαζο-μένων έφτασε τα 8,4 εκατομ-μύρια τον Ιούλη. Οι εργοδότες έχουν εξαπολύσει πόλεμο στα σωματεία, ενώ όσοι έχασαν τη δουλειά τους τη διετία 2007-2009 και εντάσσονται ξανά στην εργασία τώρα έχουν αποδεχτεί πολύ χειρότερους όρους. Πα-ράλληλα, Δημοκρατικοί και Ρε-πουμπλικανοί κυβερνήτες σε όλες τις Πολιτείες επιτίθενται στο δημόσιο τομέα, με πάγωμα μισθών, απολύσεις και επίθεση στις συλλογικές συμβάσεις.

Αυτή η κατάσταση έχει δημι-ουργήσει το μεγαλύτερο πλη-θυσμό φτωχών εδώ και 51 χρό-νια, από όταν το αμερικανικό κράτος άρχισε να καταγράφει στατιστικές, με 45 εκατομμύ-ρια ανθρώπους να στηρίζονται σε κουπόνια τροφίμων για την επιβίωσή τους. Στη νέα φτώ-χεια καθοριστικό ρόλο παίζουν

οι συνέπειες της φούσκας των ακινήτων. Η ραγδαία πτώση του εισοδήματος και η ανεργία έχουν φέρει εκατομμύρια αν-θρώπους που αγόρασαν σπίτια τη δεκαετία του 2000 σε ση-μείο να αδυνατούν να αποπλη-ρώσουν τα χρέη τους και έχουν οδηγήσει σε επιδημία κατασχέ-σεων κατοικιών.

Οι συνέπειες της κρίσης γίνο-νται πιο σκληρές στους νέους και στους μαύρους. Η ανεργία των Αφροαμερικανών φτάνει το 19%, ενώ για τη μαύρη νεολαία το 46%. Η ανεργία, η φτώχεια, η κρίση στα ακίνητα ακυρώνει την όποια οικονομική πρόοοδο έζησαν οι Αφροαμερικανοί τις τελευταίες δεκαετίες. Η αμερι-κανική νεολαία αντιμετωπίζει επίσημη ανεργία 18%, ενώ ο αριθμός των νέων που εγκα-ταλείπουν οριστικά την ανα-ζήτηση εργασίας αυξάνεται με ρυθμούς ταχύτερους από κάθε προηγούμενη ύφεση.

Και σε αυτό το κοινωνικό το-πίο, η κυβέρνηση Ομπάμα συμφώνησε το καλοκαίρι στο δραστικότερο πακέτο περικο-πών στις κοινωνικές δαπάνες στην αμερικανική ιστορία.

Πίσω από τη βιτρίνα της «ανάκαμψης»:Η Μεγάλη Ύφεση των «από κάτω»

διεθνή • 13ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Βολιβία: Σύγκρουση κυβέρνησης-ιθαγενώνΗ κυβέρνηση του Έβο Μοράλες ήρθε σε σύ-γκρουση και με τον πιο «σκληρό πυρήνα» της κοι-νωνικής της βάσης, τις κοινότητες των ιθαγενών. Η βολιβιανή κυβέρνηση προχωρά στη δημιουρ-γία ενός αυτοκινητόδρομου που θα περνά μέσα από τροπικό δάσος του Αμαζονίου, προκαλώντας τις αντιδράσεις των Ινδιάνων της περιοχής. Χίλιοι από αυτούς που έχουν ξεκινήσει μια μεγάλη πορεία προς τη Λα Παζ δέχτηκαν την επίθεση μιας βίαιης αστυνομικής ενέδρας, που οδήγησε στην παραίτηση της υπουργού Άμυνας και του υπουργού Εσωτερικών. Την επόμενη μέρα η συνομοσπονδία COB οργάνωσε γενική απεργία και δεκάδες χιλιάδες εργάτες διαδήλωσαν στο πλευρό των Ινδιάνων. Ο Μοράλες υποχρεώθηκε να παγώσει το έργο και να ανακοινώσει δημοψή-φισμα, αλλά οι διαδηλώσεις συνεχίζονται.

Ο Σάλεχ επέστρεψε, οι διαδηλώσεις συνεχίζονταιΟ Σάλεχ επέστρεψε στην Υεμένη, για να βρει τη Σαναά κατειλημμένη και γεμάτη κόσμο, 8 μήνες μετά το ξέσπασμα του κινήματος. Η επιστροφή του προκάλεσε νέο κύμα μαζικών διαδηλώσε-ων. Οι συγκρούσεις συνεχίζονται ανάμεσα στις πιστές στον Σάλεχ δυνάμεις ασφαλείας και στους αντάρτες. Ο Σάλεχ απείλησε με εμφύλιο, προα-νήγγειλε «συντεταγμένες» εκλογές, αλλά στους δρόμους το κίνημα συνεχίζει να ζητά την εδώ και τώρα παραίτησή του. Στις τελευταίες διαδηλώ-σεις συμμετέχουν πολλοί στρατιώτες της ταξιαρ-χίας του Αλί Μόχσεν, που έχει αποστατήσει αλλά απαγορεύει τη συμμετοχή στις διαδηλώσεις.

Μαφιόζικη δολοφονία με προεδρική εντολήΜαζί με την επιστροφή του Σάλεχ ήρθε και η δολοφονία του Ανουάρ αλ-Αουλάκι, του Σαμίρ Καν και δύο ακόμα ανθρώπων από χτύπημα μη επανδρωμένου αεροσκάφους της CIA στην Υεμέ-νη έπειτα από διαταγή του Ομπάμα. Είναι πιθανό ο Σάλεχ να έδωσε στις ΗΠΑ πληροφορίες και δεν είναι καθόλου απίθανο να «μαλακώσουν» οι πιέσεις της Ουάσινγκτον απέναντι στο δικτάτορα το επόμενο διάστημα. Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρούσε τον Αουλάκι επικεφαλής της Αλ Κάιντα στην αραβική χερσόνησο και τον Καν εκδότη του περιοδικού της Αλ Κάιντα. Όλα αυτά δεν έχουν επιβεβαιωθεί (ειδικά για τον Αουλάκι, Υεμένιοι ειδικοί αμφιβάλλουν πως είχε σχέσεις με την Αλ Κάιντα), ενώ και οι δύο, ως Αμερικανοί πολίτες, είχαν συνταγματικό δικαίωμα να περάσουν από δίκη. Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν λιτά πως «αποφασίστηκε πως δεν υπάρχει νομικό ζήτημα» όσον αφορά τη δολοφονία τους, και ο -κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης- Ομπάμα ανέλαβε για άλλη μια φορά το ρόλο δικαστή, ενόρκου και εκτελεστή, κερδίζοντας τα συγχαρητήρια των «γερακιών» του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τις αποτελεσματικές του μεθόδους…

Οργισμένο ξέσπασμα στο ΚάιροΣτους δρόμους του Καΐρου βγήκαν χιλιάδες οργισμένοι χριστιανοί κόπτες μετά την πυρπό-ληση ναού τους στην Ασουάν. Η θρησκευτική βία παραμένει ένα από τα όπλα του καθεστώτος στην προσπάθειά του να φορέσει «γύψο» στο κίνημα, με τους σαλαφιστές, την ακραία αντι-δραστική πτέρυγα του Ισλάμ, να έχουν αναλάβει τη βρόμικη δουλειά τέτοιων επιθέσεων, που γίνονται με την ανοχή, αν όχι την υποκίνηση, του καθεστώτος. Η διαδήλωση στο Κάιρο δέχτηκε την επίθεση της στρατιωτικής αστυνομίας και ακολούθησαν αιματηρές συγκρούσεις στους δρόμους, με τους κόπτες να πυρπολούν οχή-ματα του στρατού και να φωνάζουν συνθήματα ενάντια στο Συμβούλιο των Στρατηγών…

Του Κωνσταντίνου Παπανικολάου

Π άνω από 35 χιλιάδες άν-θρωποι διαδήλωσαν έξω από το σύνεδριο των

Συντηρητικών στο Μάντσεστερ, μετά από κάλεσμα της εργατικής συνομοσπονδίας TUC. Στο πλευ-ρό των συνδικάτων διαδήλωσαν και συνταξιούχοι, μαθητές, φοιτη-τές, ΑΜΕΑ, όλοι όσοι πλήττονται από τις πολιτικές λιτότητας που ασκεί από την εκλογή του ο δεξιός κυβερνητικός συνασπισμός Συ-ντηρητικών-Φιλελεύθερων.

Πολλοί κλάδοι συμμετείχαν στην κινητοποίηση (πάνω από 200 πανό σωματείων), με συν-θήματα ενάντια στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, στις περικοπές και στη φορολογική ασυλία των τραπεζών και των πλουσίων. Οι φοιτητές από το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ φώναζαν συνθήματα κατά των περικοπών στην εκπαίδευση και απειλούσαν την κυβέρνηση με καταλήψεις. Εργοστασιακά σω-ματεία από την Ουαλία και τη Β. Αγγλία καλούσαν σε γενική απερ-γία, μια απαίτηση που κυριαρχεί σε κάθε εργατική κινητοποίηση. Το μαχητικό κλίμα της διαδήλω-σης είναι ενδεικτικό της διάθε-

σης που επικρατεί στη βρετανική εργατική τάξη ενόψει των ψη-φοφοριών που οργανώνουν μια σειρά συνδικάτα για απεργιακές κινητοποιήσεις.

Ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει επιβάλει πολύ σκληρά μέτρα λιτότητας, που έχουν χτυπήσει κυρίως τη δημόσια εκπαίδευση και τις υπηρεσίες του κράτους πρόνοιας. Αυτό το σκληρό ταξι-κό πρόγραμμα έχει διαλύσει τη «μοντέρνα» εικόνα Συντηρητικού Κόμματος που έχτιζε ο Κάμερον: πολλοί διαδηλωτές, με συνθήμα-τα στα πανό, συνέκριναν τον Κά-μερον με τη Θάτσερ.

Η κυβέρνηση Κάμερον έχει αντιμετωπίσει ήδη κινητοποι-ήσεις του δημόσιου τομέα, με ιστορικά μεγέθη συμμετοχής, το φοιτητικό ξέσπασμα του περα-σμένου Νοέμβρη, αλλά και την εξέγερση στις φτωχογειτονιές το καλοκαίρι. Και μπροστά της έχει ακόμα σκληρότερες μάχες. Στη συντονισμένη απεργία στις 30 Νοέμβρη αναμένεται να συμμε-τάσχουν εκατομμύρια εργαζό-μενοι, και οι συνδικαλιστές προ-ειδοποιούν για απεργιακό κύμα ανάλογο με αυτό του «χειμώνα της δυσαρέσκειας» το 1978-79.

Η Ευρώπη διαδηλώνει ενάντια στη λιτότητα

«Σώστε τα σχολεία-Όχι τις τράπεζες» Μαζικές κινητοποιήσεις φοι-τητών, μαθητών και εκπαιδευ-τικών έχουν οργανωθεί στην Ιταλία απέναντι στα συνεχή μέ-τρα σαρωτικής λιτότητας που επιβάλλει η κυβέρνηση Μπερ-λουσκόνι και έχουν χτυπήσει έντονα τη δημόσια εκπαίδευση σε όλες της τις βαθμίδες.

Στις 7 Οκτώβρη εκατοντά-δες χιλιάδες διαδήλωσαν σε 90 ιταλικές πόλεις. Στο Μιλάνο το σύνθημα στο κεντρικό πανό της συγκέντρωσης έγραφε «Σώστε τα σχολεία, όχι τις τράπεζες». Τα συνδικάτα βάσης COBAS στην εκπαίδευση οργανώνουν σειρά από κινητοποιήσεις κατά

του νέου προϋπολογισμού που κατατίθεται, δηλώνοντας: «Εί-μαστε αντίθετοι στις περικοπές του προϋπολογισμού, στις πο-λυπληθείς σχολικές τάξεις που θυμίζουν κοτέτσια, στους χαμη-λούς μισθούς και στα επικίνδυ-να σχολικά συγκροτήματα, που χρειάζονται άμεσα συντήρηση».

Τη δεύτερη μαζική διαδήλωση του φθινοπώρου οργάνωσε στις 8 Οκτώβρη η συνομοσπονδία CGIL στη Ρώμη, με τη συμμετο-χή χιλιάδων εργαζομένων του δημόσιου τομέα, αλλά και πολ-λών φοιτητών. Το ιταλικό πανεκ-παιδευτικό μέτωπο θα στηρίξει το διεθνές κάλεσμα των «πλατει-ών», που έχει προγραμματιστεί για τις 15 Οκτώβρη.

Πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσειςΜαζικές κινητοποιήσεις χιλιά-δων μαθητών, εκπαδευτικών, φοιτητών οργανώθηκαν σε με-γάλες ισπανικές πόλεις ζητώ-ντας από την κυβέρνηση Θαπα-τέρο να αυξήσει τις δαπάνες για τη δημόσια εκπαίδευση. Το κε-ντρικό πανό στη Μαδρίτη έγρα-φε «Φτάνουν πια οι προσβολές, οι επιθέσεις, οι περικοπές και τα ψέματα για το δημόσιο σχο-λείο». Η πανεθνική φοιτητική ένωση κάλεσε σε κινητοποιή-σεις σε 35 πόλεις, με το αίτημα «Υπερασπιστείτε την παιδεία - Περικοπές στους τραπεζίτες». Στις διαδηλώσεις κυριάρχησαν συνθήματα όπως «Ναι, υπάρ-

χουν τα λεφτά, αλλά τα έχουν οι τραπεζίτες».

Η κυβέρνηση Θαπατέρο μειώνει τους μισθούς των εκ-παιδευτικών και προχωρά σε αύξηση ωραρίων και μειώσεις στο προσωπικό, που οδηγούν σε πολυπληθείς τάξεις, γεγο-νός που έχει προκαλέσει οργή σε καθηγητές, μαθητές και γο-νείς, που στήριξαν τις κινητο-ποιήσεις. Ήταν η πέμπτη απερ-γία των εκπαιδευτικών από τον Σεπτέμβρη, ενώ στη Μαδρίτη το 85% των μαθητών έκανε αποχή για να στηρίξει τον αγώ-να τους.

Δάσκαλοι, μαθητές και γονείς οργανώνουν νέες διαδηλώσεις στη Μαδρίτη στις 22 Οκτώβρη.

Ιταλία-Ισπανία: Η παιδεία στους δρόμους

Χιλιάδες εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα κατέβηκαν στους δρόμους, στην πρώτη δια-δήλωση που έγινε μετά την υπογραφή του μνημονίου και την εκλογική νίκη της Δεξιάς. Στη Λισαβόνα συ-γκεντρώθηκαν 130.000 δι-αδηλωτές και 50.000 στο Πόρτο, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της γενικής συνομοσπονδίας των συνδι-κάτων CGTP.

Η κυβέρνηση Κοέλιο εφαρμόζει κατά γράμμα το μνημόνιο, έχοντας επιβάλει σκληρούς φόρους σε μισθω-τούς και εργαζομένους, ενώ προχωράει ταχύτατα σε πολ-λές ιδιωτικοποιήσεις δημόσι-ων οργανισμών και επιχειρή-σεων. Το προεκλογικό κλίμα του «μονόδρομου» που οδή-γησε στην άνοδο της Δεξιάς

υποχωρεί καθώς ο κόσμος νιώθει τις επιπτώσεις των μέ-τρων στη ζωή του.

Πολλά πρωτοβάθμια σω-ματεία του ιδιωτικού τομέα έχουν οργανώσει κινητοποιή-σεις ενάντια στη διάλυση της αγοράς εργασίας, με την Πορ-τογαλία να έχει το χαμηλότερο βασικό μισθό στην Ευρώπη των «15». Τα συνδικάτα μέχρι σήμερα δεν έχουν δώσει αγώ-νες ικανούς να σταματήσουν την επίθεση, καθώς γενική απεργία έχει να οργανωθεί από τον προηγούμενο Νοέμβριο.

Η επιτυχία της διαδήλωσης της 1ης Οκτώβρη πρέπει να γίνει η αρχή να σπάσει η ακι-νησία του προηγούμενου δια-στήματος. Η CGTP οργανώνει εβδομάδα δράσης «ενάντια στη φτώχεια, στην αδικία, ενάντια στην επίθεση του ΔΝΤ» στις 20-27 Οκτώβρη.

Στη Γαλλία, αν και λείπουν οι μεγάλες κεντρικές μάχες του προηγούμενου δια-στήματος, υπάρχει πλήθος αντιστάσεων. Σε κινητοποι-ήσεις βρίσκονται άνεργοι και πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού και του δη-μόσιου τομέα ενάντια στις περικοπές της κυβέρνησης Σαρκοζί, 6 μήνες πριν από τη διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών. Στις αρχές Οκτώ-βρη οργανώσεις ανέργων πραγματοποίησαν πορεία κατά της ανεργίας και υπέρ της υπεράσπισης των εργα-τικών δικαιωμάτων, ενώ χώ-ροι όπως τα ταχυδρομεία και κάποιες αυτοκινητοβιομηχα-νίες έχουν οργανώσει κινητο-ποιήσεις. Σε απεργίες έχουν προχωρήσει οι εκπαιδευτικοί

(με τη συμπαράσταση και των συναδέλφων τους στον ιδιωτικό τομέα), ενώ σωμα-τεία του δημοσίου οργανώ-νουν μπλοκαρίσματα και κα-ταλήψεις δημόσιων κτιρίων ενάντια στον προϋπολογισμό λιτότητας που καταθέτει η κυβέρνηση, τη στιγμή που ο Σαρκοζί σπεύδει να σώσει με δημόσιο χρήμα τη γαλλοβελ-γική τράπεζα Dexia. Το ζητούμενο είναι οι κατα-λήψεις, τα μπλοκαρίσματα, οι απεργίες να ενωθούν σε ένα κύμα ανάλογο του περ-σινού φθινοπώρου. Αυτός θα είναι και ο καλύτερος τρόπος να επισφραγιστεί η επερχόμενη εκλογική ήττα του Σαρκοζί, όπως τονίζει σε ανακοίνωσή του το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα.

Βρετανία: Εργατική οργή έξω από το συνέδριο των Τόρηδων

Αντιμνημονιακή διαδήλωση στην Πορτογαλία

Μάχες στη Γαλλία

14 • νεολαία ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

Ιόνιο ΠανεπιστήμιοΤο τμήμα του Τ.ΗΧ.ΕΙ σε συ-νεργασία με το Μεταφραστικό πραγματοποίησαν κοινή βραδι-νή πορεία στο κέντρο της πόλης της Κάρκυρας, η οποία κατέληξε σε καθιστική διαμαρτυρία. Λίγες μέρες αργότερα έγινε εκδήλω-ση των φοιτητικών συλλόγων, με σκοπό την ενημέρωση και τη σύνδεση του φοιτητικού κινήματος με την υπόλοιπη κοινωνία. Το τμήμα του Τ.ΗΧ.ΕΙ αλλάζει το καταστατικό του συλλόγου, καταργώντας τους αντιπροσώπους στις ΓΣ και στα προεδρεία των συνελεύσεων, ορίζοντας αιρετούς και ανακλη-τούς, οι οποίοι θα ψηφίζονται από τη συνέλευση κάθε δύο εβδομάδες.

ΘεσσαλονίκηΣτη Θεσσαλονίκη, στο τμήμα της Αγγλικής Φιλολογίας πάρθηκε απόφαση για σύσταση «Πρωτο-βουλίας Αγώνα για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία». Στο σχήμα συμμετέχουν η ΑΡΕΝ, καθώς και ανένταχτοι φοιτητές από το συντονιστικό των καταλήψεων. Ήδη έχουν αποφασιστεί και οργανωθεί κάποιες ενέργειες, όπως παρέμβαση στην υποδοχή των πρωτοετών με προκήρυξη και μικροφωνική και συζήτηση στη σχολή με θέμα την κρίση. Στις 8/10 το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων οργάνωσε κοινή εκδήλωση με καθηγητές και μαθητές στην πλα-τεία Αριστοτέλους. Πραγματο-ποιήθηκε συζήτηση με θέμα: «Η δημόσια και δωρεάν παιδεία στο στόχαστρο. Από το νέο σχολείο στο νέο πανεπιστήμιο. Μέτωπο παιδείας-εργασίας, η απάντηση εργαζομένων νεολαίας». Την ίδια μέρα έγινε κινητοποίηση και παρέμβαση από τους φοιτητές σε τοπικό κινηματογράφο (όπου βρι-σκόταν ο Υπουργός Εσωτερικών, Καστανίδης) για να διαμαρτυρη-θούν κατά της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ.

ΚαβάλαΣτην Καβάλα τα τμήματα του ΣΤΕΦ (Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών) και του ΣΔΟ (Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας) βρίσκονται σε κατάληψη. Η κα-τάσταση είναι δραματική, καθώς αυτή τη στιγμή το ΤΕΙ έχει στη διάθεση του το μισό εκπαιδευ-τικό προσωπικό και υπάρχει κίνδυνος να κλείσει η λέσχη για τη σίτιση των φοιτητών, επειδή το υπουργείο δεν δίνει λεφτά. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο πρόεδρος του ΤΕΙ ζητάει από τη Διαμαντοπούλου να επαναπρο-σλάβει τους καθηγητές που απολύθηκαν, αλλιώς θα αναγκα-στεί να κλείσει το ΤΕΙ.

ΜΑΣΜεγάλη δυσαρέσκεια έχει προκαλέσει η στάση του ΜΑΣ (Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, παράταξη του ΚΚΕ) στους φοιτητικούς συλλόγους. Παρά τις συνεχείς προσκλήσεις από τις άλλες αριστερές παρατάξεις, το ΜΑΣ αρνείται κατηγορημα-τικά να συνεργαστεί, λέγοντας «..εμείς φοιτητοπατέρες δεν θα γίνουμε ποτέ» και αποχωρεί από τις γενικές συνελεύσεις, πριν αυ-τές ολοκληρωθούν. Αυτό βέβαια δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Ενώ αρχικά το ΜΑΣ υποστήριζε το κίνημα των καταλήψεων, λίγες εβδομάδες μετά άλλαξε στάση και πρότεινε ανοιχτές σχολές με «εναλλακτικές μορ-φές πάλης». Στοχεύοντας να ανοίξουν οι σχολές, προσπαθεί να περάσει ψήφισμα για τη διά-σπαση των πλαισίων, έτσι ώστε οι φοιτητές να ψηφίζουν υπέρ ή κατά της κατάληψης ξεχωριστά από τα πολιτικά πλαίσια. Μια τέ-τοια κίνηση ευνοεί φυσικά τόσο τις παρατάξεις της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ όσο και το κίνημα των «αγανακτισμένων φοιτητών», καθώς εντείνει τη σύγχυση των ανένταχτων φοιτητών και τους απομακρύνει από τις κινηματι-κές διαδικασίες.

Να αποτρέψουμε την εφαρμογή του νόμου!

ΑθήναΗ Πρωτοβουλία Αγώνα για Δη-μόσια και Δωρεάν Παιδεία πραγ-ματοποίησε ανοιχτή εκδήλωση στις 3/10. Τονίστηκε ιδιαίτερα η σημασία του συντονισμού των μαχόμενων δυνάμεων της παιδείας και της εργασίας με τη δράση των μελών της πρωτοβουλίας. Η Πρωτοβου-λία Αγώνα στηρίζει όλες τις μορφές πάλης του φοιτητικού κινήματος και των μαθητών και καλεί στη σύσταση κοινών επιτροπών αγώνα και κοινών ΓΣ με φοιτητές, πανεπιστημιακούς και εργαζόμενους. Παράλληλα, συμβάλλει στις κινήσεις άρνη-σης πληρωμής των χαρατσιών και καταγγέλλει τις απολύσεις των συμβασιούχων διδασκό-ντων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.

ΠάτραΗ Πρωτοβουλία συνεχίζει τις δράσεις στο πλαίσιο του

συντονισμού κομματιών της Εκπαίδευσης με την υπόλοιπη κοινωνία. Πριν την απεργία στις 5/10 έγιναν εξορμήσεις σε σχολεία. Το κλίμα ήταν θετικό. Άνοιξε συζήτηση για το πώς μπορούν οι καταλήψεις και οι απεργίες να νικήσουν. Παράλ-ληλα υπήρξε παρέμβαση στο ΔΣ της ΕΛΜΕ και στην Πρωτοβου-λία της ΕΛΜΕ για τα χαράτσια.Σε αυτή την κατεύθυνση η Πρωτοβουλία θα εμφανιστεί με πανό την ημέρα της Απερ-γίας (19/10), προσπαθώντας να ενώσει μαθητές-φοιτη-τές-καθηγητές. Στο μέλλον η Πρωτοβουλία θα οργανώσει εκδηλώσεις-συζητήσεις ανά σχολές, παράσταση διαμαρ-τυρίας στη Σύγκλητο μαζί με τους συλλόγους και κεντρική εκδήλωση στο κέντρο της Πόλης, με ομιλητές από εργα-τικούς χώρους και κινήματα «Δεν Πληρώνω».

Της Τίνας Ζορμπαλά*

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέξοδο: Σύσσωμοι

οι πολιτικοί εκφραστές του αστι-κού μπλοκ εξουσίας ψήφισαν ένα νόμο στη Βουλή, τον οποίο όμως η πανεπιστημιακή κοινότητα αρ-νείται να εφαρμόσει. Το κλίμα αντίστασης καθόρισαν κυρίως οι φοιτητικές καταλήψεις. Μέσα σε αυτό το κλίμα, η πλειοψηφία των πρυτάνεων δεν υπέγραψε τις δια-πιστωτικές πράξεις ορισμού των πενταμελών επιτροπών για την ανάδειξη των μελών του Συμβου-λίου Ιδρύματος (ΣΙ) και η Σύνοδος των Πρυτάνεων χαρακτήρισε ομό-φωνα την όλη εκλογική διαδικασία θεσμική εκτροπή.

Για να αντιμετωπίσει τη γενικευ-μένη αντίδραση, την εκλογική δι-αδικασία για το ΣΙ προτίθεται να αναλάβει το Υπουργείο Παιδείας, όπως φαίνεται από τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή! Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση επιμένει στην πλήρη κατάλυση του αυτοδιοίκη-του του πανεπιστημίου.

Μετά από τους εκβιασμούς και τις απειλές για αναστολή της χρη-ματοδότησης των πανεπιστημίων, ακολουθούν οι αυταρχικές δηλώ-σεις για συγχώνευση των πανεπι-στημίων που δεν συμμορφώνονται.

Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση εκτρέπεται θεσμικά. Εκτρέπεται, γιατί φοβάται όχι μόνο την πανεπι-στημιακή κοινότητα, αλλά την πλει-οψηφία της κοινωνίας.

Αντίθετη με την πολιτική της εξα-θλίωσης, της εξόντωσης και της πλήρους κατεδάφισης εργασιακών δικαιωμάτων και σχέσεων, μισθών και συντάξεων είναι η πλειοψηφία των εργαζομένων, των συνταξιού-χων, των ανέργων και της νεολαίας, που αντιδρούν με δυναμικούς τρό-πους, καταλαμβάνοντας υπουργεία, υπηρεσίες, πανεπιστήμια, σχολεία, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς.

Μπροστά μας, μέσα στα πανεπι-στήμια έχουμε τώρα να δώσουμε τη μάχη για να αποτρέψουμε αυτή την καθοριστική για την εφαρμο-γή του νέου νόμου εκλογική δια-δικασία. Με αποφάσεις γενικών

συνελεύσεων συλλόγων φοιτητών, διδασκόντων και διοικητικών και με συντονισμένες μαζικές δράσεις οφείλουμε να αποτρέψουμε μια διαδικασία που συνιστά θεσμική εκτροπή!

Μπροστά στο φόβο της ανάπτυ-ξης ενός κινήματος ανυπακοής και μη συμμόρφωσης στην πολιτική της κυβέρνησης και της Τρόικα, η κυβέρνηση καταλύει το Σύνταγμα. Έξω από τα πανεπιστήμια, στα σχο-λεία, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές έχουμε να δώσουμε την ίδια μάχη με απεργίες και καταλή-ψεις, για να ανατρέψουμε την κυ-βέρνηση και την πολιτική της.

* Η Τίνα Ζορμπαλά είναι γραμματέας του Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου

Αιγαίου και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΠΟΣΔΕΠ με το ΔΙΚΤΥΟ

Πανεπιστημιακών.

νέα από τις σχολές

Πρωτοβουλία Αγώνα για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία

Επιμέλεια: Μυρτώ Σιδέρη

Οι πανεπιστημιακοί συνεχίζουν το συντονισμό μέσω των συλλόγων, ενώ η συζήτηση στην Γ΄ Πανελλαδική Συνά-ντησή τους (8/10) κινήθηκε προς την αποτροπή οποιασδήποτε εφαρμογής το νόμου πλαισίου. Παράλληλα υπήρξαν

πρωτοπορίες που πρότειναν απεργία μαζί με τις φοιτητικές καταλήψεις, ειδικά στη γενική απεργία στις 19/10. Ο σύλλογος ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου βρίσκεται σε πενθήμερη απεργία (10-14/10).

Της Χριστίνας Παναγιωτίδου

Στη γενική συνέλευση στις 28/9 μας ανακοινώθηκε ότι από τους 29 καθηγητές, που χρειάζεται η σχολή για την κανονική λειτουργία της, μονιμοποιήθηκαν τρεις και δεν ανανεώθηκε καμιά σύμβαση!

Οι καθηγητές που δίδασκαν στη σχολή μέχρι σήμερα ήταν μόνο 307 (συμβασιούχοι) και αποσπα-σμένοι. Επίσης, παρ’ όλες τις υπο-σχέσεις, η σχολή στεγάζεται σε νοικιασμένο κτίριο, με την απειλή κάθε χρόνο ότι θα μας πετάξουν έξω. Επιπλέον, με τα καινούργια δεδομένα δεν δικαιούται πάσο όποιος έχει δεύτερο πτυχίο ΑΕΙ και ΤΕΙ (το ίδιο ισχύει και για τη σίτι-ση). Στη συνέλευση αποφασίστη-κε να μην πάρει κανείς το πάσο σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Αποφασίστηκε καινούργια συνέ-λευση στις 17/10 (όριο που έβαλε ο ίδιος ο πρόεδρος του πανεπιστημί-ου, ώστε να βρεθεί λύση στο πρό-βλημα των καθηγητών), για να συ-ζητήσουμε πώς θα κλιμακώσουμε τους αγώνες μας.

Μετά την πρώτη συνέλευση πραγ-ματοποιήθηκε μάζεμα φοιτητών που κατέληξε σε προτάσεις για τη συνέλευση. Οι προτάσεις αφορού-σαν δράσεις της σχολής στην πόλη (τύπωμα προκηρύξεων και αφίσας, εξορμήσεις, εικαστικά δρώμενα, επαφή με άλλες σχολές της πόλης, με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακε-δονίας και με τις Καλών τεχνών Αθή-νας και Θεσσαλονίκης για οργάνωση κοινών αγώνων), αλλά και επαφή με τους τοπικούς φορείς της πόλης.

Στις 9/10 έγινε συνάντηση στο Εργατικό Κέντρο Φλώρινας, όπου συμμετείχαν όλοι οι φορείς για να οργανώσουν τις κινητοποιήσεις για την απεργία στις 19 Οκτώβρη. Εκεί παρεμβήκαμε και ενημερώσαμε για την κατάσταση της σχολής και της παιδείας γενικότερα και ζητή-σαμε στήριξη. Αποφασίστηκε να κηρυχτεί η Φλώρινα νεκρή πόλη στις 19/10 με τη συμμετοχή όλων στην απεργία, όπως και να φτιάξει η σχολή το πανό της πορείας. Από τη συνέλευση μαζέψαμε όλα τα τηλέφωνα του τοπικού Τύπου για σχετική και περεταίρω ενημέρωση.

Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας

Να μην κλείσει η σχολή!Την Δευτέρα 3/10 το Διασυντονιστικό Καταλήψεων Πάτρας αποφάσισε να δι-αμαρτυρηθεί κάνοντας κατάληψη στο κατάστημα της επιχείρησης «Γερμανός», η οποία υπολογίζεται ότι θα εισπρά-ξει περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ. Το Πάσο πια προμηθεύεται με ηλεκτρονική αίτηση πληρώνοντας 2,60€. Η κυβέρ-νηση ισχυρίζεται ότι δεν έχει λεφτά. Λε-φτά όμως υπάρχουν για να έχει κέρδος η κάθε ιδιωτική επιχείρηση. Στη λογική του ξεπουλήματος της ΔΕΗ, του νερού, των συγκοινωνιών η κυβέρνηση προχω-ρά στην Ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Δείχνει πώς θέλει να είναι η ζωή μας μετά τις ιδιωτικοποιήσεις. Να δίνονται λεφτά στον κάθε ιδιώτη σε βάρος των εργαζομένων και φοιτητών. Να τρέχου-με για το πάσο και τα βιβλία στο κάθε μαγαζί, αντί να πηγαίνουμε στη γραμμα-τεία των σχολών.

Σε αυτή τη λογική οι Φοιτ. Σύλλογοι έκαναν συμβολική κατάληψη, ενημε-ρώνοντας την κοινωνία για το νέο νόμο πλαίσιο. Είναι χρήσιμο οι σύλλογοι να συνεχίσουν αυτές τις δράσεις. Όλοι-ες πρέπει να αντισταθούμε στο ξεπούλη-μα της Παιδείας, καταργώντας το νόμο πλαίσιο στην πράξη.

Δράσεις για το Φοιτητικό Πάσο

μετανάστες • 15ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ12 Οκτώβρη 2011

ΛΑΟΣ : Το ακροδεξιό δεκανίκι της κυβέρνησης

Την εκτίμηση ότι θα ξεκινήσει άμεσα η κατασκευή φράχτη στον Έβρο εξέφρασε ο υπουργός Χρήστος Παπουτσής, δε-δομένου ότι στις 4 Οκτώβρη έληξε η προθεσμία υποβολής προσφορών από τις εταιρείες που θέλουν να είναι ανάδοχοι του έργου. Αυτές οι «δαπάνες του δημοσίου» παραμένουν «ανελαστικές», όταν ο μισθός του νεοδιόριστου καθηγητή κατρακύλησε στα 660 ευρώ!

N N N

Να αναλάβουν δράση εναντίον των αστυνομικών, που μεταχειρίζονται με βίαιο τρόπο μετανάστες μικροπωλητές, αποφάσισαν μέλη αντιρατσιστικών ομάδων της Θεσσαλο-νίκης και καλούν σε έκτακτη συνέλευση. Η συνέλευση των αντιρατσιστικών ομάδων, οργανώσεων και αλληλέγγυων χώρων καλείται από την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσ-σαλονίκης, μετά από σειρά ξυλοδαρμών μικροπωλητών Σενεγαλέζων από τη Δημοτική Αστυνομία και αστυνομι-κούς της ΔΙΑΣ. Αυτά για ορισμένους που είχαν αυταπάτες για τα αντιρατσιστικά αισθήματα του Μπουτάρη...

N N N

Η Χρυσή Αυγή πραγματοποίησε το περασμένο Σάββατο φασιστική παρέλαση στη λεωφόρο Πετρουπόλεως και σε λαϊκή αγορά της περιοχής και επιτέθηκε σε δύο μέλη του ΣΕΚ που έκαναν εξόρμηση με τα υλικά τους. Δεν υπήρχε επαρκής δύναμη στο Α.Τ. για να προβούν σε συλλήψεις (έχουν γίνει ονομαστικές μηνύσεις), ενώ γενικά κάθε μέρα βολτάρουν διαρκώς ΔΙΑόλοι πάνω κάτω στη λεωφόρο. Τη Δευτέρα 10 Οκτώβρη έγινε συνάντηση τοπικών φορέων με τη συμμετοχή και της ΚΑΡ Δυτικών Προαστίων, προκειμέ-νου να υπάρξει μαζική απάντηση στη ναζιστική συμμορία.

N N N

Οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» είχαν στήσει κλινικές από το 1995 ειδικά για την παροχή υπηρεσιών υγείας σε μετανά-στες και πρόσφυγες. Σήμερα όλο και περισσότεροι Έλληνες έχουν αρχίσει να χτυπούν τις πόρτες των κλινικών που μέχρι χθες προορίζονταν μόνο για τους εξαθλιωμένους μετανάστες. Η οικονομική κρίση στέλνει στα ιατρεία των ΜΚΟ συνταξιούχους, άνεργους, άστεγους, ασθενείς με φυματίωση και HIV, που βρίσκονται πλέον χωρίς δυνατό-τητα πρόσβασης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Σε μια εποχή που οι περικοπές πλήττουν βασικούς τομείς της Δημόσιας περίθαλψης και τα νοσοκομεία βρίσκονται αντιμέτωπα με σοβαρές ελλείψεις σε φάρμακα, όλο και περισσότεροι οικονομικά ασθενείς ομάδες του πληθυσμού αποκόπτο-νται από την δωρεάν περίθαλψη, αφού αδυνατούν να πληρώσουν τα 5 ευρώ για κάθε επίσκεψη στο νοσοκομείο. Συμπέρασμα; Το σύνθημα «Δωρεάν Υγεία για όλο το λαό» είναι επίκαιρο όσο ποτέ.

N N N

Μετά από την Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», την Επιτρο-πή Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες του Λαυρίου, τον ΣΥΡΙ-ΖΑ, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, η ΟΛΜΕ, αλλά και ο ίδιος ο Δήμος Λαυρίου, πήραν θέση υπέρ των προσφύγων, καταγ-γέλλοντας τον Λοβέρδο για εμπαιγμό τους σε σχέση με τα κτιριακά προβλήματα του Ανοιχτού Κέντρου Προσφύγων. Το Λαύριο αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά προβλήματα χρηματο-δότησης στο Κέντρο Υγείας και στις Δημοτικές Υπηρεσίες που υποβαθμίστηκαν με τις Καλλικρατικές περικοπές. Για τους ίδιους μνημονιακούς λόγους είναι που ακατάλληλα κτίρια του Κέντρου Προσφύγων δεν επισκευάζονται, ενώ οι πρόσφυγες κατηγορούνται θρασύτατα από το Υπουργείο Υγείας ως υπεύθυνοι για τη ζωή τους, αν κάτι συμβεί. Όμως ο ρατσισμός δεν πιάνει εύκολα, όταν η ίδια κυβέρνηση πυροβολάει τους πάντες και τα πάντα αδιακρίτως...

N N N

Το Σάββατο 15 Οκτώβρη, 12 το μεσημέρι, στην πλατεία Ση-μηριώτη στη Ν. Ιωνία θα πραγματοποιηθεί αντιρατσιστική διαδήλωση. Αφορμή η πρόσφατη επίθεση μεικτού κλιμα-κίου δημοτικής αστυνομίας και αστυνομίας κατά την οποία κατέστρεψαν την πραμάτεια των μικροπωλητών και έβαλαν 7.000 € πρόστιμο σε κάθε μετανάστη. Τέτοιου τύπου επιθέ-σεις στρώνουν το δρόμο στην ακροδεξιά και τους φασίστες. Για τα κλειστά μαγαζιά στη Ν. Ιωνία και σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας υπεύθυνοι είναι η κυβέρνηση, το μνημόνιο και όλοι όσοι στηρίζουν την πολιτική της ανεργίας, της φτώχιας, των χαρατσιών και όχι οι μετανάστες.

Επιμέλεια: Έλενα Παπαγεωργίου

ΜΙΚΡΑ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ

Του Παναγιώτη Λίλλη

Τ ι μας αναγκάζει να κοιτάξουμε προς το ΛΑΟΣ αυτή τη στιγμή; Προφανώς δεν είναι, επειδή κοί-

ταξε πριν λίγους μήνες το ΛΑΟΣ προς την «Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό». Τότε, ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης υπέβαλε μια οργι-σμένη επερώτηση στον υπουργό Προ-στασίας του Πολίτη για το πανό της ΚΑΡ στην πλατεία Συντάγματος και το «αντι-ρατσιστικό δηλητήριο που διαχέει».

Για τη σημερινή ενασχόληση υπάρχουν πιο σοβαροί λόγοι. Το ΛΑΟΣ έχει κλείσει 11 χρόνια ζωής και έχει καταγραφεί με συ-νέπεια, όλα αυτά τα χρόνια, στο άκρο δε-ξιό του πολιτικού φάσματος. Σε όλες τις τελευταίες σφυγμομετρήσεις, που χτυ-πούν δυνατά την καμπάνα της πολιτικής κρίσης, ο κ. Καρατζαφέρης είναι πρώτος σε δημοφιλία. Και αυτό σημαίνει μια με-γάλη, εν δυνάμει, δεξαμενή ψήφων.

Επίσης δεν μπορούμε να ξεχνάμε τη σχέση «συγκοινωνούντων δοχείων» που έχει η Χρυσή Αυγή με τα στελέχη και τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ. Και αν σήμερα βρίσκονται σε διαπάλη λόγω εκλογικής πελατείας, χθες ξεκίνησαν μαζί τα ρατσιστικά πογκρόμ στον Άγιο Παντελεήμονα, αύριο μπορεί να βρί-σκονται ενωμένοι κάτω από την ίδια με-τωπική ομπρέλα. Αυτό το σενάριο έχει παιχθεί πολλές φορές στην Ευρώπη.

Πολιτικός ρόλοςΟ πιο σοβαρός λόγος όμως είναι ο ρό-λος που παίζει το ΛΑΟΣ στις πολιτικές διαμάχες της συγκυρίας. Στα δύο χρό-νια του Μνημονίου αποτέλεσε πάντα το «δεξί δεκανίκι» της κυβέρνησης. Πέρα απ’ αυτό, το ΛΑΟΣ, με βαθιές ρίζες στο κράτος και την ολιγαρχία, έφερε πρώ-το στη δημόσια συζήτηση την ανάγκη μιας εθνικής κυβέρνησης συνεργασίας ενάντια στις εργατικές αντιστάσεις. Και αν αυτή η πρότασή του δεν υλοποιήθη-κε μέχρι στιγμής, δικαιώθηκε όμως το πνεύμα της στη Βουλή, όταν ψηφίστη-κε ο νόμος της Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ από το ενωμένο αστικό μέτωπο...

Σ’ αυτή την κατεύθυνση και ακόμη πιο επιθετικά κινήθηκε η 10η Κεντρική Επιτροπή του ΛΑΟΣ, στα τέλη του Σε-πτέμβρη, αλλά και η συνέντευξη Τύπου του κ. Καρατζαφέρη στη ΔΕΘ. Απ’ όλο το υλικό που υπάρχει, θέλουμε να στα-θούμε μόνο σε τέσσερα θέματα.

Για τους μετανάστες: «...εχθές φέρα-με τους λαθρομετανάστες. Σήμερα τους

κάνουμε τζαμιά. Αύριο παίρνουν εκλογι-κά βιβλιάρια. Μεθαύριο κυβερνάνε την Ελλάδα... ρίξτε μια ματιά στη Βουλγαρία; Ποιός κυβερνάει;... το Ισλαμικό κόμμα...». Αν αφήσουμε στην άκρη για λίγο την προ-παγάνδα του φόβου για τους μετανάστες, εντυπωσιάζει το παράδειγμα της Βουλγα-ρίας. Στη Βουλγαρία δεν υπάρχει Ισλαμικό κόμμα, αλλά κόμμα της τουρκικής μειο-νότητας που είναι κεντρώο και από άποψη ψήφων είναι η τρίτη εκλογική δύναμη. Η τουρκική μειονότητα επίσης δεν είναι «λαθρομετανάστες», αλλά πολίτες αυτής της χώρας απ’ την εποχή που ιδρύθηκε το βουλγαρικό κράτος το 1878. Πού το πάει άραγε ο κ. Καρατζαφέρης;

Για την ιθαγένεια: «...όποιος κάνει επένδυση 5 εκατομμύρια αυτομάτως παίρνει υπηκοότητα. Λέω, μας βλάπτει να δώσουμε στον πλούσιο Κινέζο που θα κάνει επένδυση, σε χίλιους απ’ αυτούς, την ελληνική ιθαγένεια και τη δίνουμε σε οποιοδήποτε Αφγανό ή Πακιστανό...;» Σε αυτή τη θέση κάτι μας αρέσει και κάτι μας εξοργίζει. Μας εξοργίζει ότι ένας Αφγανός εργάτης πρέπει να δουλεύει 10 χρόνια τουλάχιστον, σαν σκλάβος, για να πάρει ένα χαρτί νομιμοποίησης. Μας αρέσει όμως, γιατί ακόμη και ο κ. Καρα-τζαφέρης κατάλαβε ότι «Έλληνας γίνεσαι και δεν γεννιέσαι», αρκεί να είσαι έστω ένας πλούσιος Κινέζος επενδυτής.

Για τις συλλογικές συμβάσεις εργασί-ας: «...είμαι υπέρ των ελεύθερων εργα-σιακών σχέσεων. Όπως μπορεί κάποιος και πάει και νοικιάζει ένα σπίτι μόνος του και διαπραγματεύεται το ενοίκιο... στο κάτω-κάτω ο καλός αμείβεται. Δεν υπάρχει επιχειρηματίας που να διώχνει

τον καλό εργαζόμενο...». Εδώ ο κ. Καρα-τζαφέρης αποδεικνύει την υπεροχή που έχουν οι καπιταλιστές της πιάτσας από τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ, όταν επετί-θενται στον εργατικό συνδικαλισμό.

Δημόσιοι υπάλληλοιΓια τους δημόσιους υπαλλήλους: «Δεν μιλάω για δημόσιους υπαλλήλους, μι-λάω για κρατικούς υπαλλήλους, όπου το κράτος θα έχει το απόλυτο δικαίωμα για το πού θα πας να δουλέψεις... έχουμε πολλούς δημόσιους υπαλλήλους που κά-θονται... θα τους στείλω να μαζέψουν το γεωργικό προϊόν...». Απίστευτο και όμως καθόλου απίθανο. Αν ισχύουν οι προβλέ-ψεις του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ για ανεργία πάνω από 20% και με νικημένο το εργατικό κίνη-μα, η «στρατιωτικοποίηση της εργασίας» και το καθεστώς των «ελεύθερων επιχει-ρηματικών ζωνών» στα βόρεια σύνορα της χώρας αποτελούν πολύ θελκτικές προτά-σεις για την απληστία των καπιταλιστών.

Θα ολοκληρώναμε αξιόπιστα την ει-κόνα για την πολιτική του ΛΑΟΣ, προ-σθέτοντας και την εκστρατεία «αποκο-μουνιστικοποίησης» που αναπτύσσεται τελευταία και τις ατέλειωτες δηλώσεις περί νόμου και τάξης...

Τι έχουμε μπροστά μας; Ένα πολύ απειλητικό αντεργατικό και αντιδη-μοκρατικό πολιτικό σχέδιο. Το ερώ-τημα είναι τι πρέπει να κάνουμε για να το σταματήσουμε. Από τη δική μας πλευρά δεν έχουμε καμία αμφιβολία: Στις 19 του Οκτώβρη μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο για την εργατική αντεπίθεση και το τσάκισμα των φα-σιστικών φιλοδοξιών!

Εκδηλώσεις της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό» στις γειτονιές• Παρασκευή 21 Οκτώβρη, στο μπαρ «Συχνότητες», Εμμ. Μπενά-κη 87, στα Εξάρχεια, από τις 7 μ.μ., Αντιρατσιστικό Φεστιβαλ(άκι):

7-8.30 μ.μ.: Προβολή ταινιών μικρού μήκους

8.30-9.30 μ.μ.: Συζήτηση «Μετανάστες και ανεργία»

Από τις 9.30 μ.μ.: Μουσική βραδιά με έλληνες και μετανάστες DJ

• Παρασκευή 21 Οκτώβρη, στο Δήμο Περιστερίου, 7.30 μ.μ., εκδήλωση-συζήτηση «70 χρόνια ΕΑΜ: Η αντιφασιστική πάλη τότε και τώρα». Ομιλητές: Σπύρος Μαρκέτος (Επίκουρος Καθη-γητής Ιστορίας του ΑΠΘ) και Παναγιώτης Λίλλης (Κίνηση «Απε-λάστε το Ρατσισμό»

• Πέμπτη 27 Οκτώβρη, Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ζωγράφου, 6.30 μ.μ., εκδήλωση-συζήτηση «70 χρόνια από τη φρίκη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου – Ποτέ ξανά φασισμός». Ομιλητές: Δημήτρης Ψαρράς (δημοσιογράφος) και Θανάσης Κούρκουλας (Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»).

www.dea.org.grΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

12 Οκτώβρη 2011

Αθήνα: 3 μ.μ., Ομόνοια, Συγκέντρωση και πορεία στη Βουλή5 μ.μ., Αντιρατσιστική Συναυλία στο Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη: 12 μεσημ., Συγκέντρωση στο Άγαλμα Βενιζέλου

Συμπαράστασηστις μαθητικές καταλήψεις

του Γιώργου Κοκκινάρη

Μ ετά από 5 βδομάδες το κίνημα των καταλή-ψεων έχει αρχίσει να

βρίσκει δυσκολίες. Πολλές κατα-λήψεις ανοίγουν και ταυτόχρονα γεννιούνται ερωτήματα: Τι κέρδι-σαν οι καταλήψεις; Η αντίσταση σταματά; Το κίνημα μπορεί να συνεχιστεί, και πώς;

Το πιο σημαντικό που κατάφεραν οι καταλήψεις ήταν η μη εφαρμογή του νόμου. Μέσα στις καταλήψεις η προοπτική για ανατροπή ήταν και είναι εφικτή. Ακόμα και στις τελευ-ταίες συνελεύσεις, ο αριθμός των φοιτητών που στήριξε τα πλαίσια αγώνα όχι μόνο δε μειώθηκε, αλλά και σε πολλές σχολές συνεχώς αυ-

ξανόταν (Πάντειος: αύξηση 40 ψή-φων). Οι δηλώσεις-απειλές Διαμα-ντοπούλου, Σαμαρά, ΛΑΟΣ, ΜΜΕ έδειξαν πόσο φοβήθηκε συνολικά το πολιτικό σύστημα. Μιλούσανε για μειοψηφίες, έβγαζαν παράνο-μες τις καταλήψεις. Η πίεση όμως των φοιτητών και των καθηγητών οδήγησε τη Διαμαντοπούλου να παρανομήσει απέναντι στον ίδιο της το νόμο. Το χουντικό πρόσω-πο της κυβέρνησης φάνηκε με την απόφαση να διαλέξει το ίδιο το υπουργείο τούς νέους μάνατζερ των σχολών.

Το κίνημα έχει δυναμικήΟ κόσμος είναι πλέον πεισμένος ότι ο νόμος-πλαίσιο και κάθε

προσπάθεια της κυβέρνησης έχει σκοπό τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Σε πολλές σχολές, η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ δεν έμπαιναν στις συνελεύσεις και μετά τις 5 εβδομάδες των κατα-λήψεων οι καθεστωτικές παρα-τάξεις έχουν απονομιμοποιηθεί. Όμως ο κόσμος ξέρει ότι, για να είναι νικηφόρο το κίνημα, πρέπει να είναι μαζικό. Χαρακτηριστικά, οι πρωτοετείς λένε ότι εμπιστεύ-ονται το κίνημα μόνο αν κλείσουν όλες οι σχολές. Μια μερίδα φοι-τητών που ήταν διστακτική δεν πείστηκε ότι οι καταλήψεις μπο-ρούν να νικήσουν. Τα πλαίσια αντικατάληψης εξέφραζαν μια μερίδα κόσμου που δεν είχε πει-στεί για τους αγώνες. Ήθελαν να

δουν να μαζικοποιείται το κίνημα και να μεγαλώνει η σιγουριά ότι με την κατάληψη και τις δράσεις η κυβέρνηση της λιτότητας, της φτώχειας, θα ανατραπεί. Αυτή την αμφιβολία πρέπει να τη σπάσου-με με δράσεις!

Το φοιτητικό κίνημα δεν σταματά...Συνεχίζουμε διεκδικώντας και οργανώνοντας τη συμμετοχή των φοιτητικών συλλόγων (είτε με κα-τάληψη είτε χωρίς) στις απεργια-κές κινητοποιήσεις και στη 24ωρη γενική απεργία στις 19/10. Με εξορμήσεις σε σχολεία και χώρους εργασίας, οι φοιτητές να εμπλα-κούν με τους εργαζόμενους, να οργανώσουν κοινές εκδηλώσεις

και να στηρίξουν τις κινητοποι-ήσεις. Για να κερδηθεί το στοί-χημα πρέπει να δημιουργηθούν πρωτοβουλίες που να ανοίγουν τη συζήτηση μεταξύ των χώρων που αγωνίζονται, όπως η Πρω-τοβουλία Αγώνα για τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία σε Αθήνα και Πάτρα (βλ. σελ. 14). Οι καταλήψεις στηρίζουν με τον δικό τους αγώ-να τους αγώνες των σχολείων, των εργαζομένων.

Ιδιαίτερα σήμερα που ο κό-σμος αντιστέκεται στις απο-λύσεις, στα χαράτσια, στις ιδιωτικοποιήσεις, το σύνθημα «Κανένας μόνος του στην κρίση» δίνει ελπίδα και τη σκυτάλη από τους φοιτητικούς αγώνες στην υπόλοιπη κοινωνία.

Μέτωπο φοιτητών-εργαζομένων

Της Κατερίνας Σεργίδου

Έ να μεγάλο κύμα καταλήψε-ων εξαπλώνεται στα σχο-λεία ολόκληρης της χώρας.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές οι μαθητικές καταλήψεις ξεπερνούν τις 800. Την ίδια στιγ-μή η κυβέρνηση, πανικόβλητη, προσπαθεί από τη μια να κατα-στείλει τις κινητοποιήσεις και από την άλλη να στρέψει την κοινωνία εναντίον των μαθητών.

Τηλεοπτικοί «βανδαλισμοί»Τα δελτία των 8 παρουσιάζουν τα ίδια πλάνα ξανά και ξανά. Σπασμέ-να παράθυρα, σπασμένα θρανία και καρέκλες, ξεχαρβαλωμένες πόρτες. Μιλούν για βανδαλισμούς, για εξωσχολικά στοιχεία, για τη βία και τα ναρκωτικά που κυκλοφορούν μέσα στις καταλήψεις. Φυσικά, δεν δείχνουν την ίδια ευαισθησία για την καταστροφή που έχει δη-μιουργηθεί από τις περικοπές στις σχολικές δαπάνες. Δεν δείχνουν τα χαλασμένα φωτοτυπικά, τις στέγες που καταρρέουν, δεν διαμαρτύρο-νται για το γεγονός ότι τα παιδιά κάνουν μάθημα χωρίς βιβλία, ούτε δείχνουν να σοκάρονται από το γε-γονός ότι οι διευθυντές παραδίδουν στην Ασφάλεια λίστες ονομάτων με τους καταληψίες , ότι οι γονείς καλούνται να γίνουν χαφιέδες των παιδιών τους και ότι οι εισαγγελείς έχουν το ελεύθερο να μπουκάρουν

μέσα στα κατειλημμένα σχολεία και να φορτώνουν τους μαθητές με κα-τηγορίες για εγκληματικές πράξεις.

Η πραγματικότητα, όσο κι αν δεν τους αρέσει, είναι πολύ διαφορε-τική. Οι περισσότερες καταλήψεις είναι πιο οργανωμένες από κάθε άλλη φορά. Οι μαθητές φτιάχνουν λίστες αιτημάτων, οργανώνουν συνελεύσεις και επιδιώκουν το συντονισμό τους με άλλα σχολεία. Πολλά είναι τα σχολεία που οργά-νωσαν πορείες προς το Υπουργείο Παιδείας και που προσπάθησαν να συντονιστούν με τοπικές πρω-

τοβουλίες, όπως στην περίπτωση του Ζωγράφου, που οι μαθητές επισκέφτηκαν την κατάληψη του δημαρχείου δηλώνοντας τη συ-μπαράστασή τους στους εργαζό-μενους. Πολύ σημαντικό επίσης είναι ότι οι μαθητικές καταλήψεις έχουν βρει φέτος, περισσότερο από ποτέ, συμπαράσταση από την κοινωνία, και πιο συγκεκριμένα από συλλογικούς φορείς.

ΣτήριξηΤην ίδια στιγμή που κυβέρνηση και ΜΜΕ ρίχνουν λάσπη στους

μαθητές, την ίδια ώρα που η υπουργός Παιδείας κατηγορεί την Αριστερά για υποκίνηση εντός και εκτός βουλής, δεκά-δες πρωτοβάθμια σωματεία αναλαμβάνουν δράση με ανα-κοινώσεις στήριξης και παίρνουν πρωτοβουλίες συμπαράστασης. Η ΟΛΜΕ μάλιστα αποφάσισε ότι κάθε φορά που θα μπαίνουν εισαγγελείς σε κατειλημμένο σχολείο θα κηρύσσεται 3ωρη στάση εργασίας. Αντίστοιχη στάση έχουν κρατήσει και πολ-λοί σύλλογοι γονέων, με κεντρι-

κό σύνθημα «Κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας».

Οι Μαθητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα γράφουν μεταξύ άλλων στην προκήρυξή τους: «Μας λένε μάλιστα ότι είναι παράνομο να κά-νεις κατάληψη. Και απαντάμε: Αυτά έλεγε και η χούντα για τους φοιτη-τές που ξεκίνησαν την κατάληψη του Πολυτεχνείου το `73! Δηλα-δή τι θέλουν; Να δεχτούμε ότι θα κάνουμε μάθημα χωρίς βιβλία σε ξεχαρβαλωμένα σχολεία, και μετά να σερνόμαστε στα πανάκριβα φρονιστήρια για να μπούμε σε ένα πανεπιστήμιο που το πτυχίο δεν θα έχει αξία για να γίνουμε άνεργοι ή να πιάσουμε μια δουλειά με μισθό πείνας; Δεν το δεχόμαστε!!!»

Επόμενος σημαντικός σταθμός για τους μαθητές και τον αγώνα τους θα είναι η μεγάλη γενική απεργία στις 19 Οκτώβρη. Εκείνη τη μέρα οι δρόμοι μπορούν και πρέπει να πλημμυρίσουν από μα-θητές και εργαζόμενους που θα απαιτούν να φύγει η κυβέρνηση. Μέχρι τότε οι συλλογικότητες, τα σωματεία, η Αριστερά χρειά-ζεται να στηρίξουν και να προ-στατεύσουν τους μαθητές και τις καταλήψεις τους, προβάλλοντας τα αιτήματά τους και υπερασπί-ζοντάς τους απέναντι σε όποιον προσπαθεί να τους τρομοκρα-τήσει. Είναι χρέος όλων μας να συμβάλουμε ώστε η δίκαιη φωνή τους να φτάσει παντού.