ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ΄ - “ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΤΕΡΟΥ & ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ” ΕΝΟΤ. Δ΄ “Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ” - ΚΕΦ. 4

© Γρηγόρης Ζερβός

Στα µέσα του 19ου αιώνα η Ελλάδα, έχοντας ως πρότυπο τις προηγµένες χώρες της ∆ύσης, έκανε σηµαντικές προσπάθειες εκσυγχρονισµού.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄, παρεµβαίνει συνεχώς στη λειτουργία του δηµοκρατικού πολιτεύµατος, επιβάλλοντας δικές του κυβερνήσεις.

1875: καθιερώνεται η αρχή της δεδηλωµένης (Χαρίλαος Τρικούπης). Εναλλαγή δύο κοµµάτων στην εξουσία. • Κόµµα Χαρίλαου Τρικούπη - υποστήριξη ευρωπαϊσµού της χώρας. • Κόµµα Θεόδωρου ∆ηλιγιάννη - στήριξη στα πιο φτωχά κοινωνικά στρώµατα.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Συνεχείς δανεισµοί για εκσυγχρονισµό. πτώχευση 1893 Κατάρρευση εµπορίου σταφίδας παγκοσµίως.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ Σοβαρά προβλήµατα από το φαινόµενο της ληστείας µέσα και έξω από τα σύνορα. Μετανάστευση (κυρίως προς την Αµερική) λόγω της οικονοµικής κρίσης.

ΕΘΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

1896: επαναστατικό κίνηµα στην Κρήτη - η Ελλάδα ενισχύει µε στρατό και στόλο. 1897: τουρκικές δυνάµεις εισβάλλουν στη Θεσσαλία και στη Στερεά Ελλάδα και

νικούν τον ελληνικό στρατό. Παρέµβαση των Μεγάλων ∆υνάµεων για τερµατισµό του πολέµου. • Η Ελλάδα υποχρεώνεται να πληρώσει αποζηµίωση στην Τουρκία. • Αναγκάζεται να δανειστεί και τίθεται σε ∆ιεθνή Οικονοµικό Έλεγχο.

ΓΡΑΜΜΑΤΑ - ΤΕΧΝΕΣ

Γλωσσικό ζήτηµα: διαµάχη για την επίσηµη γλώσσα (δηµοτική ή καθαρεύουσα) - Γιάννης Ψυχάρης.

Ανάπτυξη λογοτεχνίας: ποίηση (Κ. Παλαµάς, Κ. Καβάφης) - πεζογραφία (Γ. Βι-ζυηνός, Α. Παπαδιαµάντης).

µετά το 1880 χρησιµοποιείται η δηµοτική γλώσσα Ανάπτυξη τεχνών: γλυπτική (Γ. Χαλεπάς), ζωγραφική (Ν. Λύτρας, Ν. Γύζης, Κ.

Βολανάκης, Γ. Ιακωβίδης).

Η Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα