«Ο Έβρος που ενώνει. Αίνος-Αλεξανδρούπολη»

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 2015-2016

Η Αίνος , μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Θράκης είναι κτισμένη

πάνω σε τέσσερις λόφους στην αριστερή όχθη του

ποταμού Έβρου, κοντά στη λιμνοθάλασσα που στην αρχαιότητα ονομαζόταν

Στεντορίς και στα παράλια του Μέλανα κόλπου, στο

Θρακικό πέλαγος.

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ

ΑΕΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΘΕΣΗΗ πόλη βρίσκεται πάνω

σε μια λωρίδα ξηράς η οποία προεξέχει προς τα δυτικά και περιβάλλεται νότια, βόρεια και δυτικά

από λιμνοθάλασσες.

Ο ποταμός Έβρος, το μεγαλύτερο από όλα τα ποτάμια του Βορείου Αιγαίου και της Θράκης, εξαιτίας του μέγιστου όγκου των υδάτων του

αποτέλεσε τη σημαντικότερη αιτία ανάπτυξης της Αίνου. Πηγάζει από τη Ρίλα , το όρος Σκάμιο και διαρρέοντας τη μεγάλη πεδιάδα που σχηματίζεται ανάμεσα στα βουνά του Αίμου και της Ροδόπης με ένα ρου 490 χλμ. δημιουργεί ένα μεγάλο ΔΕΛΤΑ

στην περιοχή της Αίνου το «ΑΙΝΗΣΙΟΝ ΔΕΛΤΑ». Το ποτάμι από την αρχαιότητα αποτέλεσε μεγάλη υδάτινη εμπορική οδό, αφού ήταν πλωτό στο

μεγαλύτερο μέρος του και αποτελούσε την εναλλακτική διαδρομή για το εμπόριο από τη

Μαύρη θάλασσα στο Αιγαίο.

ΕΒΡΟΣ

ΔΕΛΤΑ ΕΒΡΟΥ

Οι αλυκές της Αίνου αποτέλεσαν κύρια αιτία

για την ευημερία των κατοίκων της, αφού χάρη σ` αυτές έκαναν εξαγωγή αλατιού σε ολόκληρη τη

Θράκη και τη Μακεδονία.

ΑΛΥΚΕΣ

ΑΛΥΚΕΣ

ΛΙΜΝΕΣ ΑΙΝΟΥ - ΣΤΕΝΤΟΡΙΣ

Η λιμνοθάλασσα που έχει μετατραπεί σήμερα σε βάλτο , ονομαζόταν από τους κατοίκους της Αίνου ΠΟΝΤΙΣΜΕΝΗ και ήταν παλαιότερα το λιμάνι της

πόλης.

ΠΟΝΤΙΣΜΕΝΗ

ΔΡΑΚΟΝΤΙΝΑ

ΛΑΜΠΙ

Η πόλη αναφέρεται στον Όμηρο ως σύμμαχος των Τρώων. Αρχικά ονομαζόταν Πολτι(υ) μβρία ή Πολτι(υ)ομβρία από τον Πόλτι (υ),

μυθικό βασιλιά της Θράκης και οικιστή της πόλης. Ο Ηρόδοτος την ονομάζει Αιολίδα λόγω

του εποικισμού της κατά τον 7ο αιώνα από Αιολείς της Κύμης, της Λέσβου και της

Αλωπεκοννήσου. Κατά τον 5ο και 4ο αιώνα π.Χ η Αίνος γίνεται μέλος της Αθηναϊκής

Συμμαχίας, κατόπιν περιέρχεται στα χέρια του Φιλίππου και στη συνέχεια στους επιγόνους του Μ. Αλεξάνδρου, αρχικά τους Σελευκίδες

και έπειτα τους Πτολεμαίους.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ

Το 205 π.Χ κυριεύτηκε από τους Ρωμαίους, ενώ κατά τους βυζαντινούς χρόνους ανήκε στο Θέμα της Θράκης και στην επαρχία της Ροδόπης.Το 1354 μ.Χ πέρασε στα χέρια του Γενουάτη Φραγκίσκου Γατελούζου, ενώ το 1456 μ.Χ κυριεύθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους. Ήδη από το 1453 είχε περιέλθει στην κυριαρχία του Γενουάτη άρχοντα της

Ίμβρου Δόρια ο οποίος πλήρωνε στον Μωάμεθ τον Β΄ 2000 δουκάτα. Κατά την οθωμανική

περίοδο διοικητικά ήταν καζάς και ανήκε στο σαντζάκι του Δεδέαγατς το οποίο ανήκε στο

βιλαέτι της Αδριανούπολης.

Εκκλησιαστικά ήταν έδρα Μητρόπολης περιλαμβάνοντας 17 κοινότητες με 10.057 άτομα.

Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα λόγω της εξαιρετικής εμπορικής κίνησης ως κέντρου του διαμετακομιστικού

εμπορίου και ως μοναδικού επινείου της Θράκης, η Αίνος διατήρησε την ευημερία της. Απόδειξη αυτής οι

εκκλησίες της, το ναυτικό της, οι ασχολίες των κατοίκων της ( αγγειοπλάστες, γεωργοί, κηπουροί) που

ήταν οργανωμένοι σε συντεχνίες. Το 1878 άρχισε η παρακμή της, όταν αποφασίστηκε η σιδηροδρομική

σύνδεση με το γειτονικό Δεδέαγατς ( Αλεξανδρούπολη ) η οποία έστρεψε το εισαγωγικό και το εξαγωγικό

εμπόριο της Θράκης στη νέα πόλη. Ταυτόχρονα άρχισε η ανάπτυξη του Δεδέαγατς με αποτέλεσμα πολλοί

Αινίτες να εγκατασταθούν σε αυτό.

Σημαντική υπήρξε η συμβολή των Αινιτών στην ελληνική επανάσταση και ιδιαίτερα του Χατζή Αντώνη Βισβίζη και της γυναίκας του Δόμνας.

Δόμνα Βιζβίζη

Μετά την ήττα της οθωμανικής αυτοκρατορίας στον Α΄ Παγκόσμιο

Πόλεμο κατά τη διετία 1920-1922 που η Ανατολική Θράκη τελούσε υπό

ελληνική διοίκηση, η Αίνος υπήχθη στην Αλεξανδρούπολη. Μετά την

ανακωχή των Μουδανιών παραδόθηκε σε μια διασυμμαχική επιτροπή ( 30-10-

1922) η οποία την παρέδωσε στους Τούρκους. Οι περισσότεροι κάτοικοί

της εγκαταστάθηκαν στην Αλεξανδρούπολη. Σήμερα είναι η

τουρκική πόλη Enez.

Η ΑΙΝΟΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟΑσημένιο τετράδραχμο ( 412/411-

410/409 ) π.Χ με κεφαλή του Ερμή στην μπροστινή όψη και στην πίσω με

την παράσταση ενός τράγου με κηρύκειο μέσα σε έγκυλο τεράγωνο.

ΡΩΜΑΪΚΗ ΟΔΟΣ

ΡΩΜΑΪΚΗ ΕΠΑΥΛΗ

ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟ

ΦΡΟΥΡΙΟ - ΤΕΙΧΗ / ΠΥΡΓΟΣ 1

ΠΥΡΓΟΣ 2

ΠΥΡΓΟΣ 3

ΠΥΡΓΟΣ 4

ΠΥΡΓΟΣ 5

ΠΥΡΓΟΣ 6

ΠΥΡΓΟΣ 7

ΠΥΡΓΟΣ 8

ΜΑΡΜΑΡΙΝΗ ΠΛΑΚΑ

ΠΥΡΓΟΣ 9

ΠΥΡΓΟΣ 10

ΠΥΡΓΟΣ 11

ΠΥΡΓΟΣ 12

ΠΥΡΓΟΣ 13/ ΠΥΡΓΟΣ 14

ΠΥΡΓΟΣ 15

ΠΥΡΓΟΣ 16

ΠΥΡΓΟΣ 17

ΠΥΡΓΟΣ 18

ΠΥΡΓΟΣ 19

ΠΥΡΓΟΣ 20

ΠΥΡΓΟΣ 21

ΠΥΡΓΟΣ 22

Παλιές Φωτογραφίες ΚΑΣΤΡΟ - ΕΙΣΟΔΟΣ ΦΡΟΥΡΙΟΥ

ΝΔ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΝΑΟΥ ΣΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ

ΠΥΡΓΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΙΝΟΥ

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΑΓΙΟΣ ΕΥΠΛΟΥΣ

ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ

ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΓΚΑΡΙ

ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ

ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΓΚΑΡΙ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ

ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ

ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ – ΚΑΣΤΡΟ FATIH GAMİİ

ΑΙΝΙΤΕΣ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η ΕΛΕΟΥΣΑ ΤΟΥ ΚΥΚΚΟΥ ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

ΓΛΥΠΤΑ

ΑΝΑΓΛΥΦΟ ΑΠΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΚΕΡΑΜΕΙΚΗ ΠΙΘΑΡΙΑ

ΣΙΓΑΡΕΤΟΘΗΚΗ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ

Οι κάτοικοι της Αίνου ήταν οργανωμένοι σε συντεχνίες

( μπαχτσεβάνηδων, ρετζεπέρηδων, ψαράδων, τσουκαλάδων κλπ )

Οι συντεχνίες συνέβαλλαν στην ίδρυση των εκκλησιών. Η συντεχνία των καραβοκυραίων για παράδειγμα

ανέλαβε τα έξοδα για το χτίσιμο της Αγίας Κυριακής και η συντεχνία των

τσουκαλάδων αυτό του Αγίου Βλασίου.

ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ

ΟΙΚΙΕΣ

Από το 1652 φαίνεται να δημιουργήθηκε ελληνικό σχολείο στην

Αίνο με πρωτοβουλία κάποιας βυζαντινής οικογένειας που είχε

καταφύγει εκεί. Το 1873 μνημονεύονται 4 σχολεία στην Αίνο ,

ενώ το 1884 λειτουργούσε σχολή με 30 μαθητές και ένα δάσκαλο, 2 δημοτικά και Παρθεναγωγείο με 80 μαθήτριες

και 1 δάσκαλο σε σύνολο 3000 κατοίκων.

ΣΧΟΛΕΙΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΡΡΕΝΑΓΩΓΕΙΟΝ ΑΙΝΟΥ 1910

ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΛΟΥΤΡΟ KALE HAMAMI

ΜΙΚΡΟ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΛΟΥΤΡΟ

ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ

ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΤΕΛΩΝΕΙΟ

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΛΗFATİH SULTAN MEHMET GAMİİ

CUMHURİYET MEYDANI

ΚΑΤΩ ΜΑΧΑΛΑΣ

ΠΑΝΩ ΜΑΧΑΛΑΣ

ENEZ

ΕΝΕΖ