Η τουρκική κουζίνα

Η τουρκική κουζίνα είναι μια κουζίνα που χρειάζεται φαντασία για να την

δημιουργήσεις.

Παστουρμάς

Ο παστουρμάς είναι ένας από τους κυριότερους μεζέδες στην τουρκική κουζίνα.

Παστουρμάς (ή παστρουμάς) είναι αλλαντικό που είναι διαδεδομένο σε όλη την κεντρική και δυτική Ασία. Η ονομασία του προέρχεται από τη λέξη pastırma et που σημαίνει πιεσμένο κρέας στα τουρκικά, πιθανόν εξαιτίας της συνήθειας των τουρκικών φύλων να έχουν μαζί τους παστό κρέας μέσα σε ειδικές τσέπες της σέλας τους, οι οποίες βρισκόταν κάτω ακριβώς από τους μηρούς του ιππέα. Είναι το αντίστοιχο με το "σαλάδο" των ναυτικών.

ΠΑΣΤΟΥΡΜΑΣ

Μπακλαβάς

Ο μπακλαβάς είναι ένα γλύκισμα που συναντάται σε πολλές κουζίνες της Μέσης Ανατολής και των πρώην Οθωμανικών χωρών. Το γλύκισμα φτιάχνεται με ζύμη φύλλου και περιέχει γέμιση ξηρών καρπών, συνήθως φουντούκι, φιστίκι ή καρύδι, και παίρνει την γλυκιά του γεύση από σιρόπι ζάχαρης ή μελιού.

Ο μπακλαβάς είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε όλο τον πρώην Οθωμανικό κόσμο. Συνήθως σερβίρεται μετά από το γεύμα και συνοδεύεται από Τούρκικο καφέ.

Η πόλη Gaziantep στην Τουρκία φημίζεται για τον μπακλαβά της και θεωρείται ως η πόλη στην οποία γεννήθηκε το γλύκισμα. Στο 2008, η Τουρκία κατοχύρωσε τον Μπακλαβά ως Π.Ο.Π. μέσω του Τουρκικού γραφείου ευρεσιτεχνιών.

Ντόνερ κεμπάπ

Tο ντόνερ κεμπάπ που σημαίνει «σούβλα που γυρίζει», είναι η ονομασία ένος τουρκικού φαγητού στο οποίο χρησιμοποιείται αρνίσιο κρέας μοσχαρίσιο ή κοτόπουλου. Παραλλαγές του ντόνερ περιλαμβάνουν το Σουτζούκ Ντόνερ" δηλ. ντονέρ από σουτζούκι και το Μπαλίκ Ντόνερ", ντόνερ που παρασκευάζεται με φιλέτο ψαριού. Αντίστοιχα μεσογειακά και μεσανατολίτικα φαγητά είναι το σαβαρμά (shawarma) και ο γύρος. Το ντόνερ αποτελεί σήμερα ένα από τα αγαπημένα έτοιμα φαγητά στον κόσμο.

Χουνκιάρ μπεγιεντί

Χουνκιάρ μπεγιεντί ονομάζεται φαγητό της τούρκικης κουζίνας, το οποίο γίνεται με αρνίσιο ή μοσχαρίσιο κρέας και πουρέ από μελιτζάνες. Το όνομα του φαγητού στην τουρκική γλώσσα σημαίνει "όπως ο Σουλτάνος" ή "όπως αρέσει στο Σουλτάνο", υποδηλώνοντας τη νοστιμιά.

Ιμάμ μπαϊλντί

Το ιμάμ μπαϊλντί είναι συνταγή της τουρκικής κουζίνας το οποίο επίσης παρασκευάζεται στην Ελληνική, στη Βουλγαρική και την Αλβανική κουζίνα. Το όνομά του σημαίνει «ο Ιμάμης μπαΐλντισε (λιποθύμησε)» επειδή, σύμφωνα με το μύθο, ένας ιμάμης που το δοκίμασε για πρώτη φορά, έχασε τις αισθήσεις του .Το βασικό συστατικό του ιμάμ μπαϊλντί είναι οι μελιτζάνες. Κατά την προετοιμασία, κόβονται κατά μήκος και αφού τηγανιστούν, γεμίζονται με διάφορα ζαρζαβατικά, όπως ντομάτα , κρεμμύδι ή μαϊντανό. Έπειτα ψήνονται σε φούρνο. Το πιάτο σερβίρεται ζεστό ή κρύο και συνήθως συνοδεύεται με ρύζι.

Sarma (Ντολμαδάκια) Η λέξη «ντολμά» στα τουρκικά σημαίνει «γεμιστός». Το Sarma

είναι μια αρκετά ευρεία κατηγορία εδώδιμων, που περιλαμβάνει τη γεμιστή πιπεριά, τη γεμιστή μελιτζάνα κλπ. Πιο συχνά ωστόσο, χρησιμοποιείται για το γεμιστό αμπελόφυλλο (ή λαχανόφυλλο, στις περιοχές των Λαζών στη Βόρεια Τουρκία). Οι τούρκικοι ντολμάδες χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: τους kiyma , που η γέμισή τους αποτελείται από κιμά, κρεμμύδι, κουκουνάρι, ρύζι με μπαχαρικά και ελαιόλαδο και σερβίρονται ζεστοί με γιαούρτι και τα κλασικά ντολμαδάκια, που είναι η ίδια συνταγή χωρίς κρέας, με κάποια έξτρα μπαχαρικά και καρυκεύματα, που σερβίρονται σε θερμοκρασία δωματίου (τα δικά μας ντολμαδάκια γιαλαντζί ).

Manti

To ή τα Manti (η λέξη δεν αλλάζει στον πληθυντικό), είναι κατά βάση μικρά ζυμαρικά που περιέχουν είτε κιμά είτε πατάτα, τυλιγμένα σε ζύμη, που βράζονται ή ετοιμάζονται στον ατμό και σκεπάζονται με μια γενναία κουταλιά γιαούρτι, λιωμένο βούτυρο και σκόρδο, με μικρά τρίμματα κόκκινης πιπεριάς για κορωνίδα .Η καταγωγή του πιάτου αυτού χάνεται στις ρίζες του τουρκικού γένους, κοντά στη σημερινή Μογγολία, ενώ διαδόθηκε από αέναα κινούμενους νομάδες σε όλη την Κεντρική Ασία, οι οποίοι διατηρούσαν τα «υλικά» κατεψυγμένα ή ξερά και τα έβραζαν στα γρήγορα με την πρώτη ευκαιρία, ώστε να μπορούν να καταναλωθούν άμεσα. Η θεωρούμενη ως πρωτεύουσα του Manti είναι το Kayseri της Κεντρικής Ανατολίας.

Lahmacun

Αν και οι Τούρκοι το θεωρούν ως την εθνική τους εκδοχή για την πίτσα, η αλήθεια είναι πως προσιδιάζει περισσότερο στην κατηγορία των burritos. «Ανατολικό» πιάτο, που σερβίρεται σε όλη την ακτίνα της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου, το lahmacun είναι μία ωοειδούς σχήματος ελαφρά τραγανή ζύμη που έχει περαστεί με πικάντικη σος, συμπληρωμένη με κιμά και σερβίρεται με λαχανικά και μία φέτα λεμονιού.

Hamsi

Για το μέσο Istanbullu (Κωνσταντινουπολίτη) στην ερώτηση ποιο είναι το πιάτο χωρίς το οποίο δε θα μπορούσε να ζήσει, παραπάνω από τους μισούς θα απαντούσαν τις αντσούγιες της Μαύρης Θάλασσας ή αλλιώς το "hamsi". Αυτά τα μικροσκοπικά ψάρια είναι μόλις στο μέγεθος ενός δακτύλου και σερβίρονται τηγανιτά, χωρίς καθαρισμό (δηλαδή ολόκληρα με το κεφάλι) σε πιατέλα ή ανάμικτα με ρίζα σε ένα πιάτο που ονομάζεται «hamsili pilav» (σαρδελόρυζο).Η έλευση του φθινοπώρου φέρνει πτώση στη θερμοκρασία των νερών της Μαύρης Θάλασσας, άρα και την αρχή της εποχής του hamsi. Για την αυθεντική γεύση, επιλέξτε εστιατόριο πάνω στις όχθες του Βοσπόρου.

Μύδια

Μύδια θα βρείτε σχεδόν παντού στην Πόλη. Είναι λατρεμένος μεζές και δεν πρέπει να υπάρχει Τούρκος που να μη συμφωνεί σε αυτό. Σερβίρονται τηγανιτά και συνδυάζονται με σάλτσα σκόρδου, ή ακόμα καλύτερα, γεμιστά με πικάντικο ρύζι, κουκουνάρι και σπανιότερα με σταφίδες και παραδίδονται στον πελάτη από σερβιτόρο που αναλαμβάνει να ρίξει ο ίδιος έναν πίδακα λεμονιού στα μύδια .Μεγάλη προσοχή όμως, γιατί αν τα φάτε από πλανόδιους πωλητές που παίζουν κλεφτοπόλεμο με την αστυνομία και όχι σε εστιατόρια που να φαίνονται και να είναι καθαρά, κινδυνεύετε να έχετε «παρενέργειες» από διάφορα βακτήρια.

Μεζέδες

Τα μεζεδάκια, που διεθνές τους αντίστοιχο είναι ίσως μονάχα τα ισπανικά tapas, σερβίρονται στην Τουρκία κατά κύριο λόγο στα meyhane, που είναι εστιατόρια πολλών ορόφων με μακριά τραπέζια και ερασιτέχνες τραγουδιστές να «άδουν» στις γωνιές. Βασικά συστατικά του πολίτικου μεζέ είναι η λιωμένη μελιτζάνα, το χαλούμι, το καλαμάρι, η πάστα κόκκινης πιπεριάς με καρύδια, οι ελιές και το χταπόδι μεταξύ άλλων. Απαραίτητη συνοδεία για τον μεζέ είναι η γνωστή μας ρακή (στην Τουρκία μοιάζει περισσότερο με ούζο), αλλά και οι ηλικιωμένοι Τούρκοι μισομεθυσμένοι «χορευτές» που θα σας περιβάλλουν.

Şalgam

Το Şalgam, που σημαίνει «χυμός από γογγύλι», είναι για τους πρωτάρηδες μια «επίθεση» στις αισθήσεις. Προέρχεται κυρίως από τα Άδανα και είναι αναρίθμητα τα τουρκικά μαγαζιά που το «εκθέτουν» σε μεγάλα βάζα στις προσόψεις τους –η γεύση του θυμίζει αρκετά χυμό από πικάντικο τουρσί. Τα βασικά του συστατικά είναι νερό, βιολετί καρότο, γογγύλι, αλάτι και πλιγούρι. Είναι ιδιαίτερα θρεπτικό, αφού περιέχει κάλλιο, ποτάσιο, σίδηρο και πολλή βιταμίνη C. Συνήθως συνοδεύει μια καλή μερίδα κεμπάπ ή χρησιμοποιείται ως γιατρικό μετά από ένα δυνατό hangover από πολλή ρακή…

Φυσικά υπάρχουν κι άλλα νοστιμότατα φαγητά στην τουρκική κουζίνα αλλά εμείς διαλέξαμε τα πιο γνωστά .Ελπίζουμε να σας γέμισε με νέες ιδέες και να ευχαρι-στηθήκατε τα φαγητά που επιλέξαμε να σας δείξουμε .

Εργασία:Θανάση Βελώνη και Στέφανου Καζαντζίδη